Zou ik ook moeite mee hebben. Ik ben 10 jaar terug overgestapt, nadat mijn gezin al bij deze tandarts zat en ik nog altijd terugging naar mijn oude woonplaats. Maar het voelde wel goed genoeg, ik durfde het wel aan.quote:Op zaterdag 28 november 2020 19:25 schreef heywoodu het volgende:
Mijn tandarts stopt er (zo goed als volledig) mee, daar zit ik al sinds ik een jaar of 5 ben denk ik, misschien nog wel langer, maar dus zeker 25 jaar. Dat is kut
Raar dat je zo kunt balen van het krijgen van een andere tandarts. Aan de andere kant, zo'n tandarts weet dus al vele jaren hoe hij je moet behandelen, je kunt er tussendoor een beetje luchtig mee praten want hij kent je ook al zo goed als je hele leven, etc.
Nou ja, balen dus, de nieuwe heeft ongetwijfeld ook nog eens een assistent(e), wat mijn huidige nooit heeft gehad, waardoor er ook nog eens twee mensen bezig zijn
Ja, vooral na contact inderdaad.quote:Op zaterdag 28 november 2020 21:17 schreef kuolema het volgende:
[..]
Bedoel je gesprekken in het algemeen of met hulpverleners?
Ik heb het inderdaad ook vaak na contact met mensen maar dan kan ik het voor mezelf dus wel verklaren.
Neuh, ik verheugde me er al op om hem volgende keer te vertellen dat ik nog op de dag van mijn vorige bezoek een elektrische tandenborstel heb besteld en sindsdien dagelijks twee keer elektrisch poets én de door hem ooit aangeraadde tandenstokers dagelijks gebruikquote:Op zaterdag 28 november 2020 21:22 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dan zal het wennen ook langer duren, dus misschien moet je een tijdje je tanden niet poetsen
Gesloten zijn is niet een vorm van autisme.quote:Op zaterdag 28 november 2020 21:43 schreef Paszzz het volgende:
Is gesloten zijn ook een vorm van autisme eigenlijk?
Ja en open zijn is een vorm van narcisme.quote:Op zaterdag 28 november 2020 21:43 schreef Paszzz het volgende:
Is gesloten zijn ook een vorm van autisme eigenlijk?
Hij is gesloten, dus snapt hij je sarcasme niet.quote:Op zaterdag 28 november 2020 22:01 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Ja en open zijn is een vorm van narcisme.
Wat denk je zelf?
Groundhog day ken ik niet.quote:Op zaterdag 5 december 2020 12:51 schreef IsItMeOrYou het volgende:
Hebben jullie moeite met de zingeving van het leven? Ik ervaar steeds vaker een leeg en groundhog day gevoel.
Heb je zelf ook het idee dat je nog niet klaar bent om examen te gaan doen? Weet je ook wat de punten zijn waardoor je er nog niet klaar voor zou zijn en is dat te oefenen?quote:Op zaterdag 5 december 2020 13:15 schreef Vlaggenroof het volgende:
Hebben jullie ook zoveel moeite (gehad) met rijlessen?
Ik ben sinds januari 2019 bezig, twee rijtesten later ben ik afgekeurd voor schakelauto, maar wel automaat. Nu loopt 31/03 mijn theorie af en mijn rijinstructeur vind mij nog niet klaar genoeg voor een examen. Maar de tijd tikt en heb écht geen zin om opniruw mijn theorie te doen. Mijn rijschool is ‘gespecialiseerd’ in mensen met adhd/autisme. Heb zelf adhd en pddnos.
Ik voel mij zo’n grote loser dat dit niet lukt, terwijl de rest ( samenwonen, vast contract) wel goed gaat...
Ze kunnen geen indicatie geven in hoever en hoelang het duurt. Soms lukt er iets niet waardoor de focus op dat onderdeel komt de liggen, en de rest niet. Dat ik tussen maart en mei niet kon lessen heeft de rest ook niet meegelopen.quote:Op zaterdag 5 december 2020 15:12 schreef Nijna het volgende:
[..]
Groundhog day ken ik niet.
Maar moeite met zingeving herken ik wel.
[..]
Heb je zelf ook het idee dat je nog niet klaar bent om examen te gaan doen? Weet je ook wat de punten zijn waardoor je er nog niet klaar voor zou zijn en is dat te oefenen?
Heeft jouw rij instructeur een verwachting hoe lang je nog nodig hebt om wel klaar te zijn voor het examen?
Ik heb in een schakelauto les gehad en ik heb eerlijk gezegd geen idee meer hoe lang ik erover heb gedaan, maar als ik naar de datum op mijn rijbewijs kijk, dan denk ik dat ik er iets meer dan een jaar over heb gedaan.
Het kostte me 3x examen doen, waarvan ik de 1e keer denk ik te vroeg examen heb gedaan.
Mooi dat de rest wel goed gaat, ik vind je niet een loser omdat dit nu niet lukt, voor wat dat waard is...
Die datum dat de theorie afloopt legt ook nog wel wat extra druk op je?
Succes!
Je hebt nu veel geld besteed neem ik aan, dus gewoon doorgaan! Je bent er immers bijna.quote:Op zaterdag 5 december 2020 13:15 schreef Vlaggenroof het volgende:
Hebben jullie ook zoveel moeite (gehad) met rijlessen?
Ik ben sinds januari 2019 bezig, twee rijtesten later ben ik afgekeurd voor schakelauto, maar wel automaat. Nu loopt 31/03 mijn theorie af en mijn rijinstructeur vind mij nog niet klaar genoeg voor een examen. Maar de tijd tikt en heb écht geen zin om opniruw mijn theorie te doen. Mijn rijschool is ‘gespecialiseerd’ in mensen met adhd/autisme. Heb zelf adhd en pddnos.
Ik voel mij zo’n grote loser dat dit niet lukt, terwijl de rest ( samenwonen, vast contract) wel goed gaat...
Doorgaan sowieso, maar heg voelt zo blergh.. iedere keer opladen, iedere keer die frustratie als er een ingreep gebeurd.. de weg vorlt iedere keer zo lang na iedere les..quote:Op zaterdag 5 december 2020 19:24 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Je hebt nu veel geld besteed neem ik aan, dus gewoon doorgaan! Je bent er immers bijna.
Zelf ook heel lang over mijn rijbewijs gedaan. En ken zoveel mensen die het pas de 8e keer hebben gehaald. Zit op de universiteit en ook hier haalt niemand het in 1 keer.
Zelf heb ik er 5 keer over gedaan. Ben enorm blij dat ik ervan af ben, al heeft het mij een vermogen gekost.
Wel vreemd dat je rijschool geen rijexamen wilt inplannen voor je theorie afloopt. Zou daar wel achteraan gaan, vooral als je alleen kruispunten nog moet leren.quote:Op zaterdag 5 december 2020 19:32 schreef Vlaggenroof het volgende:
[..]
Doorgaan sowieso, maar heg voelt zo blergh.. iedere keer opladen, iedere keer die frustratie als er een ingreep gebeurd.. de weg vorlt iedere keer zo lang na iedere les..
Als het klopt wat Medusa666 onder mijn reactie zegt, dat de theorie verlengd wordt ivm corona, dan zou je misschien wat extra tijd hebben. Misschien weet jouw rijinstructeur hoe dat zit.quote:Op zaterdag 5 december 2020 15:59 schreef Vlaggenroof het volgende:
[..]
Ze kunnen geen indicatie geven in hoever en hoelang het duurt. Soms lukt er iets niet waardoor de focus op dat onderdeel komt de liggen, en de rest niet. Dat ik tussen maart en mei niet kon lessen heeft de rest ook niet meegelopen.
Die theorie is inderdaad een stressfactor; de wachttijd op theorie is nu gemiddeld 12 weken, mocht ik het in maart niet redden moet ik gewoon tot juni wachten.. en als ik die niet haal in september en zo voorts...
Ik weet zelf wel waar het struikelblok ligt. Ze beweren zelf dat ‘zodra de kruispunten ( benaderen en voorrangsituatie’s) goed gaat, het examen aangevraagd wordt. Maar de wachttijd op examen is ook al 6 tot 8 weken..
Ik hebbwel contact genomen met een andere rijschool, maar weet niet of dat de beste optie is ( wennen aan instructeur, andere auto, andere tijden etc)
Die is al verlengt, hij liep oorspronkelijk tot 28/12/20, nu verlengt tot 31/03/21. Maar heb nu ook al sinds 23 november geen les gehad... vanwege een operatie aan haar kaak. Heel irritant.quote:Op zondag 6 december 2020 08:49 schreef Nijna het volgende:
[..]
Als het klopt wat Medusa666 onder mijn reactie zegt, dat de theorie verlengd wordt ivm corona, dan zou je misschien wat extra tijd hebben. Misschien weet jouw rijinstructeur hoe dat zit.
Hoe is het contact met de huidige rijinstructeur?
Als je wentijd nodig hebt met andere instructeur/auto, moet je wel even kijken of dat je vorderingen niet in de weg komt te staan, dat zou zonde zijn...
Lastig, vooral door die einddatum van de theorie die eraan komt. Zet hem op!
Oh, theorie is al verlengd, jammerquote:Op zondag 6 december 2020 08:53 schreef Vlaggenroof het volgende:
[..]
Die is al verlengt, hij liep oorspronkelijk tot 28/12/20, nu verlengt tot 31/03/21. Maar heb nu ook al sinds 23 november geen les gehad... vanwege een operatie aan haar kaak. Heel irritant.
Het contact is goed, heb er wel een klik mee, maar liever een rijbewijs dan een klik denk ik..
Precies mijn situatie, maar ineens schoot me onlangs te binnen dat het met een automaat best goed zou kunnen, dus ga ik het toch maar verlengenquote:Op woensdag 9 december 2020 21:50 schreef DeHovenier het volgende:
Doet me eraan denken, mijn rijbewijs loopt over een half jaar af. Verder rij ik nooit auto en heb er ook geen, maar ik wil wel verlengen.
Leuk altijd, zo'n bezoekje aan de psychiater brengen om hem ervan te overtuigen dat je echt wel auto kan rijden, en dat kost j weer zo'n 200 euro.quote:Op woensdag 9 december 2020 21:55 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Precies mijn situatie, maar ineens schoot me onlangs te binnen dat het met een automaat best goed zou kunnen, dus ga ik het toch maar verlengen
Nee, ik ben nog geen lid geworden van de NVA, zat wel in de planning.quote:Op zondag 3 januari 2021 20:30 schreef Meridiaan het volgende:
Is iemand van hier lid van het forum van de NVA? Zo ja, wat zijn je ervaringen?
Ik wil mij gerust registreren met mijn lidnummer, maar ook nog een voor- en achternaam en mijn postcode vind ik echt teveel van het goede.
Ik heb niet eens een rijbewijs. Ook nooit lessen gehad.quote:Op woensdag 9 december 2020 21:50 schreef DeHovenier het volgende:
Doet me eraan denken, mijn rijbewijs loopt over een half jaar af. Verder rij ik nooit auto en heb er ook geen, maar ik wil wel verlengen.
Ik ben ook geen lid. Heb, op dit moment, niet het idee dat het me iets bij gaat brengen.quote:Op zondag 3 januari 2021 20:30 schreef Meridiaan het volgende:
Is iemand van hier lid van het forum van de NVA? Zo ja, wat zijn je ervaringen?
Ik wil mij gerust registreren met mijn lidnummer, maar ook nog een voor- en achternaam en mijn postcode vind ik echt teveel van het goede.
Het is er sinds corona niet leuker op geworden. Mocht er straks daadwerkelijk een avondklok worden ingevoerd dan zie ik echt helemaal niemand meer. Nu komt er sporadisch nog een vriend op visite.quote:Op zaterdag 5 december 2020 12:51 schreef IsItMeOrYou het volgende:
Hebben jullie moeite met de zingeving van het leven? Ik ervaar steeds vaker een leeg en groundhog day gevoel.
Ik heb er niet echt last van (meer) op mijn werk. En ja klinkt tegenstrijdig, maar ik bedoelde meer dat ik nu nog niet super goed in mijn vel zit. Op het moment dat ik mijzelf goed ken en uitbehandeld ben (wat wel binnen 2 jaar denk ik al gebeurd) wil ik wel van mijn diagnose af.quote:Op zondag 21 februari 2021 08:01 schreef Nijna het volgende:
Geen idee, ik heb zelf in het verleden verkeerde diagnoses gekregen en ik weet dat de huisarts nu alles behalve ass uit het systeem heeft gehaald.
Ik zou niet weten waar je het verder nog tegenkomt. Als jij op je werk niks zegt, dan weten ze het niet.
In hoeverre heb je er nu last van op je werk? Zouden ze je anders behandelen als je nu zegt dat je ass "over" is?
Wat ik een beetje tegenstrijdig vind is dat je van je diagnose af wilt, maar je wilt hem nu nog even houden, omdat het je voordeel oplevert nu met behandeling.
Maar vraag het aan je behandelaar of huisarts, die kan je vast vertellen hoe dat zit.
Diagnose misbruiken? Dat vind ik wel erg ver gaan. Ik heb niet voor niets behandeling op dit moment. En zelfs mijn behandelaren weten dat ik geen standaard autist ben en dat ik er zelf aan twijfel. Zij zeggen ook, Een diagnose is niet je identiteit. Het is voornamelijk een hulpmiddel zodat behandelaren jou beter kunnen behandelen. Voordat ik de diagnose kreeg ging het heel slecht en gingen behandelaren niet goed met mij om. Nu wel en dat heeft ervoor gezorgd dat ik mezelf beter heb leren kennen en dat ik vooruit ben gegaan. Want behandelaren wisten nu welke soort behandeling bij mij aansloeg.quote:Op zondag 21 februari 2021 16:17 schreef Celestien het volgende:
True, er worden soms diagnoses gegeven die achteraf niet blijken te kloppen. ASS heb je niet 'even' en daarna is het weg. Er is ook geen behandeling om je ASS de wereld uit te helpen. Als je ASS hebt, dan heb je het voor het leven: je kunt ermee leren omgaan & er daardoor minder last van hebben, als je het tenminste als last ervaart.
Verder hoeft het geen label te zijn, of nadelig voor je werk. Je kunt er toch eenvoudig voor kiezen om het niet te zeggen? Geen werkgever kan je medisch dossier opvragen, hoor Vasthangen aan een eventueel label doe je zelf. Het zegt verder niets over wie je bent als mens.
Verder wat Nijna zegt: van je diagnose af willen 'maar het nog even willen houden omdat het nu wel handig is', dat is tegenstrijdig. Als je geen ASS hebt, zoals je zegt, gedraag je dan ook zo. Wat je eigenlijk nu doet is die diagnose misbruiken omdat je het wel prettig vindt hoe ze met je omgaan nu.
Dat vond ik ook, hence de reactie.quote:Op zondag 21 februari 2021 20:29 schreef Medusa666 het volgende:
Diagnose misbruiken? Dat vind ik wel erg ver gaan.
En om jezelf beter te begrijpenquote:Ik heb niet voor niets behandeling op dit moment. En zelfs mijn behandelaren weten dat ik geen standaard autist ben en dat ik er zelf aan twijfel. Zij zeggen ook, Een diagnose is niet je identiteit. Het is voornamelijk een hulpmiddel zodat behandelaren jou beter kunnen behandelen.
Fijn dat het beter met je gaat nu.quote:Voordat ik de diagnose kreeg ging het heel slecht en gingen behandelaren niet goed met mij om. Nu wel en dat heeft ervoor gezorgd dat ik mezelf beter heb leren kennen en dat ik vooruit ben gegaan. Want behandelaren wisten nu welke soort behandeling bij mij aansloeg.
Plus dat artsen het natuurlijk zouden weten, als het in je dossier blijft staan. Ja, kan het me wel voorstellen. Het moet je niet tegenhouden te zijn wie je wilt zijn.quote:En ik weet dat ASS voor de rest van je leven blijft, maar ik wil dat niet voor de rest van mijn leven geregistreerd hebben. Vooral niet als ik al weet hoe ik met bepaalde trekken al kan en moet omgaan. De diagnose geeft me gewoon een minderwaardigheidsgevoel.
Maar waarom zou je dat ook doen? Fouten die je evt. maakt zijn toch niet altijd de oorzaak van een eventuele ASS diagnose? Je hoeft je werkgever niets te vertellen over ASS. Mensen maken fouten, hoor. Niet-autisten ookquote:En vind het stom dat als ik ooit een fout ofzo maak op het werk het meteen moet te wijten zijn aan ASS. Terwijl ik er ook gewoon aan kan werken, om het de volgende keer wel beter te doen.
Zoals je zelf ook aangeeft: ASS blijft voor de rest van je leven. Het zal nooit weggaan, maar je kunt er wel mee leren omgaan. Dat zeg ik zelf ook, dus wat er zo belachelijk is, dat volg ik niet.quote:En ook de manier waarop jij het brengt ‘autisme kan niet veranderen etc’ vind ik gewoon belachelijk. Iedereen kan iets aan zijn gedrag doen, mits je dat wilt, zoals ik.
quote:Op zondag 21 februari 2021 16:17 schreef Celestien het volgende:
Als je ASS hebt, dan heb je het voor het leven: je kunt ermee leren omgaan & er daardoor minder last van hebben
True, maar wat nu als je in de toekomst toch weer hulp nodig hebt? Zonder die diagnose kan het goed zijn dat je weer door die hele testprocedure moet. Misschien eens navragen.quote:En nee, ik hoef me niet te gedragen als een niet-autist zodat het labeltje weggaat. Zolang ik geen behandeling meer nodig heb, anderen niet ermee lastigval en vooral mezelf niet. Dan is dat labeltje helemaal nergens voor nodig.
Deze post is al wat ouder maar ik vroeg me nog iets af aan de hand van je post. En wie weet dat anderen ook nog ideeën hebben. Iemand in mijn naaste omgeving heeft autisme en is soms ook overprikkeld. Ik merk dan inderdaad ook dat hij heel erg licht ontvlambaar is en ook geen aanrakingen kan verdragen. Wat doe jij om weer te ontladen en te ontspannen? Ik kan me voorstellen dat dit voor iedereen heel verschillend is, maar misschien haal ik er inspiratie uit. Degene uit mijn omgeving kan het mij helaas niet vertellen.quote:Op zaterdag 28 november 2020 21:31 schreef Nijna het volgende:
Ja, vooral na contact inderdaad.
Als ik overprikkeld ben heb ik minder dat onrustige.
Dan voelt het bijna alsof al mijn zenuwen aan de oppervlakte liggen zeg maar.
Komt alles knetterhard binnen en ben ik licht ontvlambaar lijkt het wel.
Wat mij helpt is rust, alleen zijn.quote:Op woensdag 3 maart 2021 20:59 schreef Ed1234 het volgende:
[..]
Deze post is al wat ouder maar ik vroeg me nog iets af aan de hand van je post. En wie weet dat anderen ook nog ideeën hebben. Iemand in mijn naaste omgeving heeft autisme en is soms ook overprikkeld. Ik merk dan inderdaad ook dat hij heel erg licht ontvlambaar is en ook geen aanrakingen kan verdragen. Wat doe jij om weer te ontladen en te ontspannen? Ik kan me voorstellen dat dit voor iedereen heel verschillend is, maar misschien haal ik er inspiratie uit. Degene uit mijn omgeving kan het mij helaas niet vertellen.
Dankjewel voor je antwoord. Ik merk inderdaad bij degene in mijn omgeving dat hij liever alleen is en alleen een activiteit wil doen als hij zo overprikkeld is.quote:Op donderdag 4 maart 2021 09:51 schreef Nijna het volgende:
[..]
Wat mij helpt is rust, alleen zijn.
Soms is dat een stuk wandelen, soms is dat me terugtrekken op zolder en daar puzzel ik of ik lees een boek of ik zet muziek op en ga op bed liggen en een dutje doen helpt ook wel eens.
Maar ik hoop vooral dat anderen mij dan met rust laten.
Maar eigenlijk zou je dat zo overprikkeld raken het liefst voor zijn.
Ik heb met mijn behandelaar een signaleringsplan gemaakt hoe ik bepaalde fases herken en wat ik kan doen om te proberen weer een fase terug te gaan. Klinkt makkelijker dan het is .
Het is heel persoonlijk, wat voor de een helpt, helpt voor een ander niet. Maar wie weet kan je hier iets mee.
Op het moment dat het begint op te bouwen, zou je er misschien nog iets aan kunnen doen. Maar goed, dan moet die persoon het wel herkennen en iets anders kunnen doen. Of iemand in de omgeving hebben die daarmee kan helpen.quote:Op zaterdag 6 maart 2021 21:43 schreef Ed1234 het volgende:
[..]
Dankjewel voor je antwoord. Ik merk inderdaad bij degene in mijn omgeving dat hij liever alleen is en alleen een activiteit wil doen als hij zo overprikkeld is.
Het voorkomen is erg lastig merk ik. Soms merk ik dagen van tevoren dat de spanning opbouwt, maar is het niet tegen te houden dat hij te overprikkeld raakt.
Er zullen vast mensen met ass zijn die wel eens baat kunnen hebben bij een knuffel, ik heb zeker bij overprikkeling daar absoluut geen behoefte aan.quote:Op zondag 7 maart 2021 11:35 schreef Ed1234 het volgende:
Interessant, deze persoon heeft geen signaleringsplan maar zou er misschien wel één kunnen maken samen met de behandelaar (mocht diegene daarvoor open staan natuurlijk). Ik vind het als buitenstaander heel lastig om mee om te gaan, als je ziet dat iemand het moeilijk heeft geef je diegene het liefste even een knuffel, maar dat werkt bij overprikkeling nogal averechts 😅
Eens, maar als het structureel zo is dan is het misschien toch verstandig om eens te kijken of het anders kan...quote:Het is ook niet altijd te voorkomen, soms moeten bepaalde dingen gewoon gebeuren of zijn bepaalde situaties niet te vermijden.
Maar ben je bang dat buitenstaanders jouw diagnose zien? Zover ik weet mag het niet zomaar gedeeld worden. Op je werk hoef je sowieso niks te vertellen.quote:Op zondag 21 februari 2021 20:29 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Diagnose misbruiken? Dat vind ik wel erg ver gaan. Ik heb niet voor niets behandeling op dit moment. En zelfs mijn behandelaren weten dat ik geen standaard autist ben en dat ik er zelf aan twijfel. Zij zeggen ook, Een diagnose is niet je identiteit. Het is voornamelijk een hulpmiddel zodat behandelaren jou beter kunnen behandelen. Voordat ik de diagnose kreeg ging het heel slecht en gingen behandelaren niet goed met mij om. Nu wel en dat heeft ervoor gezorgd dat ik mezelf beter heb leren kennen en dat ik vooruit ben gegaan. Want behandelaren wisten nu welke soort behandeling bij mij aansloeg.
En ik weet dat ASS voor de rest van je leven blijft, maar ik wil dat niet voor de rest van mijn leven geregistreerd hebben. Vooral niet als ik al weet hoe ik met bepaalde trekken al kan en moet omgaan. De diagnose geeft me gewoon een minderwaardigheidsgevoel. En vind het stom dat als ik ooit een fout ofzo maak op het werk het meteen moet te wijten zijn aan ASS. Terwijl ik er ook gewoon aan kan werken, om het de volgende keer wel beter te doen. En ook de manier waarop jij het brengt ‘autisme kan niet veranderen etc’ vind ik gewoon belachelijk. Iedereen kan iets aan zijn gedrag doen, mits je dat wilt, zoals ik.
En nee, ik hoef me niet te gedragen als een niet-autist zodat het labeltje weggaat. Zolang ik geen behandeling meer nodig heb, anderen niet ermee lastigval en vooral mezelf niet. Dan is dat labeltje helemaal nergens voor nodig.
Ik dacht voorheen dat even stevig vastgehouden worden juist goed werkte bij overprikkeling, maar daar ben ik op teruggekomen. Het is juist het tegenovergestelde bij mij: als ik overprikkeld ben, dan kan men (= iedereen) beter op ruimte afstand blijven. Niet tegen me praten, niets van me verlangen (zeggen wat ik moet doen. Grrrr) of anderzijds me betrekken bij dingen. Gewoon met rust laten & dan komt 't wel weer goedquote:Op zondag 7 maart 2021 15:29 schreef Nijna het volgende:
[..]
Er zullen vast mensen met ass zijn die wel eens baat kunnen hebben bij een knuffel, ik heb zeker bij overprikkeling daar absoluut geen behoefte aan.
Maar normaal ook niet echt, er zijn maar een paar mensen van wie ik een knuffel wel ok vind.
Wat zullen ze wel niet denken, herkenbaar.quote:Op woensdag 21 april 2021 19:37 schreef Celestien het volgende:
[..]
Ik dacht voorheen dat even stevig vastgehouden worden juist goed werkte bij overprikkeling, maar daar ben ik op teruggekomen. Het is juist het tegenovergestelde bij mij: als ik overprikkeld ben, dan kan men (= iedereen) beter op ruimte afstand blijven. Niet tegen me praten, niets van me verlangen (zeggen wat ik moet doen. Grrrr) of anderzijds me betrekken bij dingen. Gewoon met rust laten & dan komt 't wel weer goed
Vandaag was trouwens niet zo'n beste dag. Door onverwachte dingen was ik weer sociaal onhandig bezig... Pfff... Vind dat zó erg. En dat mijn onhandigheid zich uit bij ouders van vriendjes van m'n dochter, dat vind ik helemaal erg. Wat zullen ze wel niet denken
Nou ja, niet voor niets refereerde een familielid (laten we 't maar zo noemen, want 'jongere zus van overgrootvader' is wellicht correct, maar voegt niet veel toe, behalve voor genealogen) eens naar me als: 'Die rare dochter van <insert naam moeder>'. Sja, subtiel was ze niet.
Meestal denk ik ook wel zo (laat ze maar denken), maar op zo'n dag als gisteren was 't even te confronterend. Gewoonlijk gaat het me wel goed af, genoeg oefening, zal ik maar zeggen. Maar dit was redelijk nieuw terrein én onverwacht.quote:Op donderdag 22 april 2021 10:40 schreef Nijna het volgende:
[..]
Wat zullen ze wel niet denken, herkenbaar.
Met mijn nuchtere verstand denk ik ook wel: laat ze lekker denken.
Maar zo voelt het lang niet altijd.
Wat is er nu onaardig aan je aan de regels houden? Ik vind dat juist respectvol en correct. Snap niet waarom mensen dat onaardig vinden... Wat wat de situatie waarin dat gebeurde?quote:Ik werd dinsdag "onaardig" genoemd, maar ik hield me gewoon aan regels.
Nu is dit sowieso al niet een persoon waar ik een klik mee heb, ze heeft er een handje van om van die opmerkingen te maken dat ik denk: wat wil je nou.
Maar goed, soms kan je die types niet helemaal uit de weg gaan.
Dat is inderdaad geen subtiele opmerking van dat "familielid"
Hopelijk vandaag een betere dag
Mijn vriendin is de enige, in principe, hoewel ik het vreemd genoeg ook acceptabel vind van een paar van haar vrienden/vriendinnen (Brazilië, dus dat is de normale manier om vrienden te begroeten), maar die zijn dan inmiddels ook wel mijn vrienden, dus ja.quote:Op zondag 7 maart 2021 15:29 schreef Nijna het volgende:
Maar normaal ook niet echt, er zijn maar een paar mensen van wie ik een knuffel wel ok vind.
Ik heb er, als ik in goede doen ben, eigenlijk niet zoveel problemen mee. M'n gezin, ouders, zus & schoonouders kunnen altijd een knuffel krijgen.quote:Op donderdag 22 april 2021 18:57 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Mijn vriendin is de enige, in principe, hoewel ik het vreemd genoeg ook acceptabel vind van een paar van haar vrienden/vriendinnen (Brazilië, dus dat is de normale manier om vrienden te begroeten), maar die zijn dan inmiddels ook wel mijn vrienden, dus ja.
De situatie was dat ik aan het golfen was (damesdag, dus je wordt ingedeeld en kiest niet zelf met wie je speelt) en we een bepaalde spelvorm speelden waarbij je bal moet eindigen in het putje. Er zijn ook spelvormen waar je wel de laatste slag mag geven (vaak ligt de ander dan zo dichtbij dat ze de bal er waarschijnlijk wel in slaan met de volgende slag), dan zeg je dat ze die mogen hebben en tel je wel 1 slag.quote:Op donderdag 22 april 2021 18:46 schreef Celestien het volgende:
[..]
Meestal denk ik ook wel zo (laat ze maar denken), maar op zo'n dag als gisteren was 't even te confronterend. Gewoonlijk gaat het me wel goed af, genoeg oefening, zal ik maar zeggen. Maar dit was redelijk nieuw terrein én onverwacht.
Blij dat ik niet de enige ben die het zo ervaart.
[..]
Wat is er nu onaardig aan je aan de regels houden? Ik vind dat juist respectvol en correct. Snap niet waarom mensen dat onaardig vinden... Wat wat de situatie waarin dat gebeurde?
Dat niet-zo-subtiele familielid maakte de 'rare dochter' opmerking overigens omdat ik haar steeds met 'U' en 'Mevrouw' aansprak. Kende haar amper, was ergens rond de 20 & zij toch zeker al een jaar of 80. Ben netjes opgevoed: oudere mensen spreek je beleefd aan. En daardoor was ik ineens raar. Snap dat niet. Als ik haar had mogen tutoyeren, had ze dat toch gewoon kunnen zeggen?
Wat een naar mens. Dus omdat je niet meedoet aan hun 'verzonnen regeltjes' en een spijkerbroek draagt (waar dat gewoon mag), ben je onaardig? Ik vind dat echt raar. Je doet niets verkeerd, je houdt je aan de regels. Dit zijn die ongeschreven sociale omgangsvormen etc. ongetwijfeld. Ik heb daar ook moeite mee, hoor. Met zulke mensen als de dame die je omschrijft, trouwens ookquote:Op vrijdag 23 april 2021 10:25 schreef Nijna het volgende:
[..]
De situatie was dat ik aan het golfen was (damesdag, dus je wordt ingedeeld en kiest niet zelf met wie je speelt) en we een bepaalde spelvorm speelden waarbij je bal moet eindigen in het putje. Er zijn ook spelvormen waar je wel de laatste slag mag geven (vaak ligt de ander dan zo dichtbij dat ze de bal er waarschijnlijk wel in slaan met de volgende slag), dan zeg je dat ze die mogen hebben en tel je wel 1 slag.
Maar dat is bij deze spelvorm gewoon niet en ik weet wel dat ze op de damesavond dat wel doen, maar dat is hun zelfbedachte "regel". Dat zit er bij mij gewoon niet zo standaard in en de meesten doen het ook niet. Het zijn er een paar, die doen dat ook als ze onderling spelen. Moeten ze zelf weten.
Maar mij dan beschuldigen van onaardig doen omdat ik de slag niet geef is gewoon gelul, dat hoort niet bij deze spelvorm. Ik heb maar gezegd dat het niet in mijn systeem zit en niet onaardig bedoeld was en daar doet ze het maar mee.
Ze heeft ook al eens een opmerking gemaakt dat ik een spijkerbroek aan had bij een wedstrijd, wat volgens haar niet gepast was. Dat is op sommige banen inderdaad een regel, geen jeans, maar op die baan niet. En bij die wedstrijd ook niet.
En zo heeft ze wel vaker op heel veel mensen wat aan te merken. Iets wat zij eerst organiseerde en niet meer wil doen, is nu door anderen overgenomen en die doen het prima. Maar ze maakt alsmaar opmerkingen dat het ook anders had gekund en waarom ze dat niet gedaan hebben.
Niet mijn soort mens, maar goed die kom je dus ook wel eens tegen.
Die hele familie aan die zijde, is nogal... Hoe zeg je dat beleefd? Laten we zeggen dat ze geen van allen erg tactvol zijn.quote:Bizar, een "familielid" wat je raar noemt omdat je beleefd bent... zo raar vind ik dat niet. En ze had inderdaad kunnen zeggen dat je haar had mogen tutoyeren.
Wat zijn mensen toch ingewikkeld.
De meest nabije familie geef ik graag een knuffel. Liever een knuffel dan een kus, eigenlijk. Momenteel zijn het dus alleen m'n man en kind die een knuffel krijgen. Sowieso is m'n dochter van een leeftijd dat ze nog veel knuffels wil en graag op schoot kruipt.quote:Qua knuffelen, mijn beste vriendin en mijn moeder mogen eigenlijk altijd een knuffel. Misschien ook omdat ik die niet dagelijks zie/hoef te knuffelen?
Mijn man en kinderen knuffel ik ook weinig, ik vind het heel vervelend als iemand te lang in mijn ruimte zit.
Da's ook mijn voornemen & bij veel meer mensen, heb ik het idee.quote:Dat is toch wel weer een voordeel van corona, dat knuffelen/zoenen niet meer standaard is. En ik zou dat bij de meeste mensen graag zo houden... maar eens zien of dat lukt na corona.
Ja, direct en indirect.quote:Op vrijdag 23 april 2021 10:58 schreef skidzor het volgende:
Hebben jullie ook dat je (tering moe)/oververmoeid wordt na een schooldag/werkdag? Komt dat door overprikkeling?
Ook al slaap ik de volle 8 uur, ik voel me nog altijd moe. Ik weet niet hoe ik dit kan oplossenquote:Op vrijdag 23 april 2021 13:39 schreef Celestien het volgende:
[..]
Ja, direct en indirect.
Maar niet eens alleen van werk of studie: gewoon een drukke dag thuis (bijv. met het gezin) zorgt al voor vermoeidheid/overprikkeling.
Je activiteiten doseren waar je kan, kiezen wat belangrijk is en de rest evt uitstellen.quote:Op vrijdag 23 april 2021 13:42 schreef skidzor het volgende:
[..]
Ook al slaap ik de volle 8 uur, ik voel me nog altijd moe. Ik weet niet hoe ik dit kan oplossen
Ik heb ook zoveel dingen in mijn hoofd, zoals examens in mei (vwo wiskunde B & vwo Engels), een stage dat ik bijna afgerond heb, nog een beroepsexamen etc. etc. Alleen de leuke dingen maak ik wel af, maar de rest stel ik uit. Dus idkquote:Op vrijdag 23 april 2021 14:58 schreef Celestien het volgende:
[..]
Je activiteiten doseren waar je kan, kiezen wat belangrijk is en de rest evt uitstellen.
Tijd inruimen om te ontprikkelen in je agenda.
Noice cancelling headphones kunnen ook helpen, als je overprikkeld raakt van geluid.
Klinkt als een stressvolle periode voor je, idd.quote:Op vrijdag 23 april 2021 15:07 schreef skidzor het volgende:
[..]
Ik heb ook zoveel dingen in mijn hoofd, zoals examens in mei (vwo wiskunde B & vwo Engels), een stage dat ik bijna afgerond heb, nog een beroepsexamen etc. etc. Alleen de leuke dingen maak ik wel af, maar de rest stel ik uit. Dus idk
Dat kan komen door overprikkeling of doordat het je misschien meer dan gemiddeld energie kost om te functioneren op school/werk.quote:Op vrijdag 23 april 2021 10:58 schreef skidzor het volgende:
Hebben jullie ook dat je (tering moe)/oververmoeid wordt na een schooldag/werkdag? Komt dat door overprikkeling?
Als ik daar de gouden tip voor had dan had je hem gekregen, maar helaas. Erg herkenbaar.quote:Op vrijdag 23 april 2021 13:42 schreef skidzor het volgende:
[..]
Ook al slaap ik de volle 8 uur, ik voel me nog altijd moe. Ik weet niet hoe ik dit kan oplossen
Lekker! Ik ben wel benieuwd of het wat is!quote:Op maandag 26 april 2021 15:50 schreef Celestien het volgende:
M'n koptelefoon met ANC (active noice cancelling) is gearriveerd
Anders ik wel. Heb hem net opgeladen. Kan hem ook gebruiken zonder audio, dus ga hem zo eens testen.quote:Op maandag 26 april 2021 16:48 schreef Nijna het volgende:
[..]
Lekker! Ik ben wel benieuwd of het wat is!
Uitstel gedrag is heel herkenbaar. Of dingen doen die niet belangrijk zijn en je daar totaal in verliezen zodat alles ophoopt. Ik heb bewust gekozen voor een baan zonder te veel stress, dat is mij meer waard dan veel verdienen en continue op mijn tenen moeten lopen.quote:Op vrijdag 23 april 2021 15:07 schreef skidzor het volgende:
[..]
Ik heb ook zoveel dingen in mijn hoofd, zoals examens in mei (vwo wiskunde B & vwo Engels), een stage dat ik bijna afgerond heb, nog een beroepsexamen etc. etc. Alleen de leuke dingen maak ik wel af, maar de rest stel ik uit. Dus idk
Mijn man wordt af en toe ook moe van mij.quote:Op dinsdag 13 juli 2021 15:13 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
Hoe gaan de mannen hier om met hun vrouwelijke partner met autisme?
Ik word er vaak zo moe van.
Mijn dame maakt van het hele huis een puinhoop en ruimt niks op - sommige zaken liggen er al een jaarquote:Op dinsdag 13 juli 2021 15:21 schreef Celestien het volgende:
[..]
Mijn man wordt af en toe ook moe van mij.
Maar we kennen elkaar al heel lang, ook al voordat we wisten wat er met mij aan de hand was. Hij kent me niet anders & als 't even wat minder met me gaat, dan gunt hij me meer rust of vragen we een van onze ouders om even op onze (niet-autistische) dochter te passen.
Ik ben juist erg netjes en raak overprikkeld van teveel zooi. Precies 't omgekeerdequote:Op dinsdag 13 juli 2021 15:30 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
[..]
Mijn dame maakt van het hele huis een puinhoop en ruimt niks op - sommige zaken liggen er al een jaar
En helemaal in de stress en paniek als ik die troep weggooi dat ze mij een jaar lang elke dag belooft op te ruimen
Denk misschien dat dit niet de norm is
Mijn man wordt er ook wel moe van denk ik. Maar we kennen elkaar al meer dan 20 jaar, hij is nog altijd niet hard weggerend... Overigens wisten we toen nog niet dat er sprake was van ass.quote:Op dinsdag 13 juli 2021 15:13 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
Hoe gaan de mannen hier om met hun vrouwelijke partner met autisme?
Ik word er vaak zo moe van.
Ik vind vooral de verander momenten lastig, dat de regels anders worden en dan vooral als ze strenger worden. Het geeft me ook wel stress als ik dan mensen zie die zich (al dan niet bewust) niet aan de regels houden.quote:Op dinsdag 13 juli 2021 15:23 schreef Celestien het volgende:
Hoe gaan de aanwezig met autisme alhier om met de beperkingen & issues die de pandemie met zich meebrengt?
Ik heb juist last van de puinhoop die mijn gezinsleden maken... overal ligt zooi en mijn hoofd wordt daar erg onrustig van...quote:Op dinsdag 13 juli 2021 15:30 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
[..]
Mijn dame maakt van het hele huis een puinhoop en ruimt niks op - sommige zaken liggen er al een jaar
En helemaal in de stress en paniek als ik die troep weggooi dat ze mij een jaar lang elke dag belooft op te ruimen
Denk misschien dat dit niet de norm is
Hier exact hetzelfde.quote:Op dinsdag 13 juli 2021 16:03 schreef Nijna het volgende:
[..]
Mijn man wordt er ook wel moe van denk ik. Maar we kennen elkaar al meer dan 20 jaar, hij is nog altijd niet hard weggerend... Overigens wisten we toen nog niet dat er sprake was van ass.
Dat ervaar ik ook. Niet alleen m.b.t. 't virus, maar ook andere grote veranderingen in het dagritme. Zo was ik vorige week al gespannen omdat de zomervakantie van dochterlief bijna ging starten. Da's heerlijk voor haar, maar voor mij betekent dat dat de 'ontprikkel/me-time' bijna volledig vervalt voor 6 weken.quote:Ik vind vooral de verander momenten lastig, dat de regels anders worden en dan vooral als ze strenger worden. Het geeft me ook wel stress als ik dan mensen zie die zich (al dan niet bewust) niet aan de regels houden.
Nog eentje hierquote:Ik heb juist last van de puinhoop die mijn gezinsleden maken... overal ligt zooi en mijn hoofd wordt daar erg onrustig van...
Ik ben eerder degene die troep opruimt of weggooit.
Heel herkenbaar ook hier. Mijn kinderen hebben sinds deze week vakantie en ook mijn man heeft vakantie. Dan zijn de dagen altijd nogal rommelig.quote:Op dinsdag 13 juli 2021 16:18 schreef Celestien het volgende:
Dat ervaar ik ook. Niet alleen m.b.t. 't virus, maar ook andere grote veranderingen in het dagritme. Zo was ik vorige week al gespannen omdat de zomervakantie van dochterlief bijna ging starten. Da's heerlijk voor haar, maar voor mij betekent dat dat de 'ontprikkel/me-time' bijna volledig vervalt voor 6 weken.
Ik krijg regelmatig te horen dat ik niet zo star moet doen... tja denk ik dan: regels zijn regels.quote:Regels zijn er niet voor niets. Ik stoor me ook aan mensen die er laconiek mee omgaan, maar weet ook dat dat aan mij ligt. Ik put zekerheid uit weten wat wel & wat niet. Anderen vinden dat juist beklemmend en interpreteren ze afhankelijk van de situatie anders.
Mijn man heeft 1001 kabeltjes op zolder in een kastje en dozen van laptops, videokaarten, telefoons, noem maar op. Want stel dat er ooit iets mee is... .quote:Nog eentje hier
Ben heel weggooierig. Vooral m'n man vind dat vervelend. Ik hecht niet zoveel waarde aan spullen, dus iets mag al snel weg voor mij. Zie gewoon niet zo het nut van het bewaren van overbodige spullen waar je geen gebruik meer van maakt en/of die geen emotionele waarde hebben.
Puur genieten.quote:Op dinsdag 13 juli 2021 15:23 schreef Celestien het volgende:
Hoe gaan de aanwezig met autisme alhier om met de beperkingen & issues die de pandemie met zich meebrengt?
Ik heb autisme en mijn vrouw heeft ADHD. Dus soms vermoeien we elkaar.quote:Op dinsdag 13 juli 2021 15:13 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
Hoe gaan de mannen hier om met hun vrouwelijke partner met autisme?
Ik word er vaak zo moe van.
Grinnik, bij ons in huis is situatie andersom. Ik ben de autist, hij de ADHD'er. Vermoeiend, maar we vullen elkaar ook aan! Hij brengt mij de spontaniteit die ik nodig heb (zonder hem zou ik zeker 4x per week hetzelfde eten, bijvoorbeeld) en ik help hem met het bijhouden van planningen enzo.quote:Op woensdag 14 juli 2021 00:31 schreef steelhead het volgende:
[..]
Ik heb autisme en mijn vrouw heeft ADHD. Dus soms vermoeien we elkaar.
Grappig, mijn vrouw met autisme wilt juist niet hetzelfde etenquote:Op woensdag 14 juli 2021 08:18 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Grinnik, bij ons in huis is situatie andersom. Ik ben de autist, hij de ADHD'er. Vermoeiend, maar we vullen elkaar ook aan! Hij brengt mij de spontaniteit die ik nodig heb (zonder hem zou ik zeker 4x per week hetzelfde eten, bijvoorbeeld) en ik help hem met het bijhouden van planningen enzo.
Erg bekend dit. We houden elkaar in evenwicht.quote:Op woensdag 14 juli 2021 08:18 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Grinnik, bij ons in huis is situatie andersom. Ik ben de autist, hij de ADHD'er. Vermoeiend, maar we vullen elkaar ook aan! Hij brengt mij de spontaniteit die ik nodig heb (zonder hem zou ik zeker 4x per week hetzelfde eten, bijvoorbeeld) en ik help hem met het bijhouden van planningen enzo.
Ik werd daar heel naar van. Door een lage bloeddruk, vermoed ik nu, dit heb ik ook bij andere antipsychotica gehad. Ik voelde me slap, kon niet meer staan, was duizelig, kon mijn ogen nauwelijks openhouden. Ondanks het feit dat ik alleen maar wilde liggen, voelde ik me weer normaal zodra ik dat deed en kon ik nog steeds niet slapen, voelde me ook niet rustiger. Verder kreeg ik moeite met en pijn bij het slikken.quote:Op woensdag 14 juli 2021 12:54 schreef steelhead het volgende:
Van de arts 25mg quetiapine gehad, boven op de citalopram.
Problemen met terug kerende depressies en slecht slapen.
Iemand hier ervaring met dit middel?
Ik heb ook twee van die kieskeurige eters. Ben bereid rekening te houden met iedereen, maar er zijn grenzen. Op een gegeven moment eten ze ook maar gewoon wat moeders maakt, en anders pakken ze maar brood.quote:Op woensdag 14 juli 2021 09:12 schreef Nijna het volgende:
Zo zie je maar, dat er geen "de autist" is
Ik eet vaak wel per week ongeveer hetzelfde, maar ik moet ook zeggen dat ik 2 kinderen en een man heb die best wel kieskeurig zijn en veel niet lekker vinden.
En alleen voor mezelf iets maken doe ik minder snel.
Goed dat je hulp hebt gezocht. Sterkte.quote:Op woensdag 14 juli 2021 13:36 schreef sirdanilot het volgende:
Ik ga vanmiddag naar de huisarts om te kijken voor doorverwijzing psycholoog. Gaat echt niet goed. Zeer sterke stemmingswisselingen 'hoarding' gedrag (slecht in huishouden momenteel.... hopelijk lukt een grote schoonmaak mij van het weekend maar waarschijnlijk zal het weinig meer worden dan damage control). Ook geen eetlust meer krijg weinig eten binnnen en mensen zien echt dat ik afval. Nu heb ik het geluk dat ik een beetje mollig was al, dus wat dat betreft heb ik geen anorexia of zo maar het moet natuurlijk niet die kant opgaan dan ben ik nog verder naar huis. Veel slaapproblemen ook maar dat is nu wel minder aan het worden naarmate ik langer ontwend raak van wiet.
Heel erg veel angst en veel dingen van het verleden die allemaal boven komen.
In mijn optiek is het het beste om een lijstje bij te houden.quote:Op woensdag 14 juli 2021 14:33 schreef Celestien het volgende:
[..]
Ik heb ook twee van die kieskeurige eters. Ben bereid rekening te houden met iedereen, maar er zijn grenzen. Op een gegeven moment eten ze ook maar gewoon wat moeders maakt, en anders pakken ze maar brood.
We hadden zoiets, ze hadden 2 dingen die ze mochten kiezen, die ze niet hoefden te eten.quote:Op woensdag 14 juli 2021 15:31 schreef sirdanilot het volgende:
[..]
In mijn optiek is het het beste om een lijstje bij te houden.
Lekker - Okay - Niet lekker - Gatverredarre
Dus als ze het echt echt echt absoluut niet kunnen eten zou ik zeggen van laat ze dan maar toch. Je kan je natuurlijk ook niet inleven in hoe het voor een kind is om spruitjes te moeten eten. Ja van 'dat moest ik vroeger ook' maar de tijden veranderen natuurlijk ook.
Als ze echt heel erg veel dingen echt om te kotsen zo goor vinden, dan is het mogelijk dat er meer speelt, bijvoorbeeld een eetstoornis zoals ARFID. Dan zou ik naar de arts gaan.
b.b. in mijn geval zag dat lijstje er zo uit ongeveer, niet compleet natuurlijk:
Lekker: macaroni vond ik heel lekker
Okay - een wortel. Vind ik altijd van mmwweeh.
Niet lekker - gebakken ei, champignons
Gatverredarre - kippenlever , gekookt ei, olijven
Bedenk ook dat de smaak van het kind in de loop der jaren verandert. Ik lust nu bijvoorbeeld graag olijven en champignons.
Slechte opvoeding.quote:Op donderdag 15 juli 2021 07:42 schreef Nijna het volgende:
[..]
We hadden zoiets, ze hadden 2 dingen die ze mochten kiezen, die ze niet hoefden te eten.
Maar de rest moesten ze dan proeven. Dat ging al heel moeizaam. Ze zijn intussen 11 en 13... die bepalen veel meer zelf.
Tot een jaar of 3 at zeker de oudste echt goed, proefde alles en vond het ook lekker.
De jongste was wat kieskeuriger, maar at ook best goed.
Ben met beide kinderen al eens bij de huisarts geweest toen ze wat jonger waren, die stuurde ons naar de diëtiste in de praktijk. Ik geef ze multivitamines en qua wat ze aten icm die vitamines zaten ze wel aardig ok qua dagelijkse inname.
Maar verder hadden we weinig aan de adviezen en de jongste, was toen een jaar of 6 zei gewoon keihard nee, toen die dame voorstelde dat ze moest gaan proeven .
Weet niet of het ARFID is, wel eens over gelezen.
Ik heb het idee dat je daarvoor nog veel selectiever moet zijn dan mijn kinderen.
Ik was zelf ook best kieskeurig (in mijn herinnering, volgens mij moeder viel het wel mee), maar intussen lust ik veel dingen wel. Ik vond champignons qua structuur heel vies, maar de smaak wel lekker.
Dus ik at wel champignonsoep, maar niet de champignons. En ik vind die structuur nog steeds vies, maar als ik ze in dunne plakjes snijd en dan bak, dan vind ik ze wel lekker.
Toen ik kind was lustte ik geen watermeloen, zelfs niet met suikerquote:Op woensdag 14 juli 2021 15:31 schreef sirdanilot het volgende:
[..]
In mijn optiek is het het beste om een lijstje bij te houden.
Lekker - Okay - Niet lekker - Gatverredarre
Dus als ze het echt echt echt absoluut niet kunnen eten zou ik zeggen van laat ze dan maar toch. Je kan je natuurlijk ook niet inleven in hoe het voor een kind is om spruitjes te moeten eten. Ja van 'dat moest ik vroeger ook' maar de tijden veranderen natuurlijk ook.
Als ze echt heel erg veel dingen echt om te kotsen zo goor vinden, dan is het mogelijk dat er meer speelt, bijvoorbeeld een eetstoornis zoals ARFID. Dan zou ik naar de arts gaan.
b.b. in mijn geval zag dat lijstje er zo uit ongeveer, niet compleet natuurlijk:
Lekker: macaroni vond ik heel lekker
Okay - een wortel. Vind ik altijd van mmwweeh.
Niet lekker - gebakken ei, champignons
Gatverredarre - kippenlever , gekookt ei, olijven
Bedenk ook dat de smaak van het kind in de loop der jaren verandert. Ik lust nu bijvoorbeeld graag olijven en champignons.
Dat is al een heel stuk genuanceerderquote:Op donderdag 15 juli 2021 18:47 schreef Lospedrosa het volgende:
Sorry voor mijn inmenging.
Maar ouders en vooral moeders moeten zich eens bewust worden dat wat je DOET 10 keer belangrijker is dan wat je ZEGT.
Dus let jij steeds op je kind met eten, eet je zelf ook niet alles. Dan krijg je daar vanzelf problemen mee.
Eet je zelf rustig door en hebt aandacht voor alles behalve de slechte eter, dan is de kans het grootst dat de slechte eter uiteindelijk gewoon mee eet.
Dit geldt voor bijna alle opvoedige dingen.
Wil je dat je kind meer buitenspeelt? Ga zelf veel buiten doen. Enz.
Niet teveel opletten, kinderen zijn geen robots. Doe zelf zoals je wil dat je kind gaat leven en het gaat helemaal vanzelf-quote:Op donderdag 15 juli 2021 18:47 schreef Lospedrosa het volgende:
Sorry voor mijn inmenging.
Maar ouders en vooral moeders moeten zich eens bewust worden dat wat je DOET 10 keer belangrijker is dan wat je ZEGT.
Dus let jij steeds op je kind met eten, eet je zelf ook niet alles. Dan krijg je daar vanzelf problemen mee.
Eet je zelf rustig door en hebt aandacht voor alles behalve de slechte eter, dan is de kans het grootst dat de slechte eter uiteindelijk gewoon mee eet.
Dit geldt voor bijna alle opvoedige dingen.
Wil je dat je kind meer buitenspeelt? Ga zelf veel buiten doen. Enz.
Dat is wel heel naar.quote:Op woensdag 14 juli 2021 14:26 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik werd daar heel naar van. Door een lage bloeddruk, vermoed ik nu, dit heb ik ook bij andere antipsychotica gehad. Ik voelde me slap, kon niet meer staan, was duizelig, kon mijn ogen nauwelijks openhouden. Ondanks het feit dat ik alleen maar wilde liggen, voelde ik me weer normaal zodra ik dat deed en kon ik nog steeds niet slapen, voelde me ook niet rustiger. Verder kreeg ik moeite met en pijn bij het slikken.
Met een pillensnijder kan je ze prima door midden krijgen.quote:Op zaterdag 24 juli 2021 13:01 schreef steelhead het volgende:
[..]
Dat is wel heel naar.
Had 25mg gehad, sliep alleen de eerste dag. Na 1 week net een zombie. Bleef de hele dag op bed lezen.
Arts gebeld, zegt hij over de helft snijden. Maar de betreffende pillen zijn erg klein. Dus ben gewoon gestopt.
Dat was 25mg. Wil niet weten wat de hogere doseringen doen.
Wist niet dat er pillensnijders er waren. Zal het eens opzoeken.quote:Op zaterdag 24 juli 2021 13:14 schreef Nijna het volgende:
[..]
Met een pillensnijder kan je ze prima door midden krijgen.
Ik heb weinig last van 25mg.
Eerste week was ik suf, maar nu eigenlijk weinig bijwerkingen meer van. Behalve dat ik vlot in slaap val, maar ik neem het in voordat ik naar bed ga dus dat is niet zo erg.
Toen ik probeerde te halveren werd ik heel naar in mijn hoofd, ik denk overprikkeld.
Het lijkt wel iets te dempen...
Ja, maar sinds de DSM-V valt alles onder de noemer ASS. Je zit 'op het spectrum'. De evt. begeleiding die je nodig hebt/wilt wordt bekeken op basis van je onderzoek.quote:Op zaterdag 24 juli 2021 13:18 schreef Remco2021 het volgende:
Tegenwoordig krijg je wel snel een diagnose hoor. Zeker wanneer ouders niet normaal hun kind kunnen opvoeden en dan het raar vinden dat hun kind dan soms ander gedrag vertoont.
Daarnaast heb je verschillende soorten autisme etc.
Autisme ligt niet aan de opvoeding. Van een vreemde opvoeding krijg je geen ass.quote:Op zaterdag 24 juli 2021 13:18 schreef Remco2021 het volgende:
Tegenwoordig krijg je wel snel een diagnose hoor. Zeker wanneer ouders niet normaal hun kind kunnen opvoeden en dan het raar vinden dat hun kind dan soms ander gedrag vertoont.
Daarnaast heb je verschillende soorten autisme etc.
Ik kan het soms niet laten om toch te reageren op dit soort onwetendheid.quote:Op zondag 25 juli 2021 08:34 schreef Celestien het volgende:
Sommige mensen zien ASS nog steeds als een modeziekte, lieve @:Nijna
Nu weer: het ligt aan de slechte opvoeding dat een kind autisme heeft. Doet me denken aan dat verwijt van vroeger, over koelkastmoeders. Vervelend dat dit nog steeds gedacht wordt
"geef dat kind maar eens een week of 2 aan mij, dan zal het wel over zijn"quote:Op zondag 25 juli 2021 08:34 schreef Celestien het volgende:
Sommige mensen zien ASS nog steeds als een modeziekte, lieve @:Nijna
Nu weer: het ligt aan de slechte opvoeding dat een kind autisme heeft. Doet me denken aan dat verwijt van vroeger, over koelkastmoeders. Vervelend dat dit nog steeds gedacht wordt
Gewoon het autisme eruit meppen!quote:Op zondag 25 juli 2021 11:02 schreef Lenny77 het volgende:
[..]
"geef dat kind maar eens een week of 2 aan mij, dan zal het wel over zijn"
Makkelijker, maar denk dat er mogelijk een diepere laag is: als je het af kunt schuiven op de opvoeding, dan is het probleem dus eigenlijk iets wat te verhelpen is. Leer de ouders hoe ze goed moeten opvoeden en autisme is de wereld uit. Het probleem is dan extern (opvoeding/omgeving), niet intern (biologisch/erfelijk). En aan dat laatste kun je niet zoveel doen. Het zou iedereen kunnen overkomen & je hebt er geen controle over. Dát is eng.quote:Op zondag 25 juli 2021 10:50 schreef Nijna het volgende:
[..]
Ik kan het soms niet laten om toch te reageren op dit soort onwetendheid.
Misschien hoop ik dat er wat meer begrip komt...
Maar het zal wel veel makkelijker zijn om het maar op de opvoeding te schuiven...
Ik hoorde eens een dame op zeggen die-en-die best mocht komen spelen. Als-ie dan "raar" ging doen, dan zou ze gewoon zeggen "dat ze niet alles hoefde te horen wat er in zijn hoofd om ging" en dat "ouders van autistische kinderen gewoon niet streng genoeg waren".quote:Op zondag 25 juli 2021 11:02 schreef Lenny77 het volgende:
[..]
"geef dat kind maar eens een week of 2 aan mij, dan zal het wel over zijn"
Het zou me niets verbazen, en het doet me echt pijn om dat te zeggen, als dat idd is hoe - lang geleden - mensen dachten. Dat 'rare kind' had gewoon een ferme hand nodig.quote:Op zondag 25 juli 2021 11:03 schreef saparmurat_niyazov het volgende:
[..]
Gewoon het autisme eruit meppen!
Das toch gewoon triest..quote:Op zondag 25 juli 2021 11:38 schreef Celestien het volgende:
[..]
Ik hoorde eens een dame op zeggen die-en-die best mocht komen spelen. Als-ie dan "raar" ging doen, dan zou ze gewoon zeggen "dat ze niet alles hoefde te horen wat er in zijn hoofd om ging" en dat "ouders van autistische kinderen gewoon niet streng genoeg waren".
Sja.
quote:Op zondag 25 juli 2021 11:38 schreef Celestien het volgende:
[..]
Ik hoorde eens een dame op zeggen die-en-die best mocht komen spelen. Als-ie dan "raar" ging doen, dan zou ze gewoon zeggen "dat ze niet alles hoefde te horen wat er in zijn hoofd om ging" en dat "ouders van autistische kinderen gewoon niet streng genoeg waren".
Sja.
Afhankelijk van de relatie met die persoon, zou ik pr direct af kappen en nooit meer mee omgaan.quote:Op zondag 25 juli 2021 11:02 schreef Lenny77 het volgende:
[..]
"geef dat kind maar eens een week of 2 aan mij, dan zal het wel over zijn"
Ik kan je vraag niet helemaal plaatsen. Het klinkt wat sarcastisch ofzo.quote:Op donderdag 12 augustus 2021 09:17 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
Hoe zit het met autistische moeders en hun kids? Wat zijn de ervaringen?
Het liefst wil ik 10 kids maar mijn vrouw wordt al moe van een beetje schoonmaken.
Mijn vrouw en ik willen heel graag kinderen echter als de energie en prikkeling nu al teveel is dan ben ik benieuwd hoe dat met de kids wordt en wat het kan doen met hun opvoeding.quote:Op donderdag 12 augustus 2021 10:05 schreef Nijna het volgende:
[..]
Ik kan je vraag niet helemaal plaatsen. Het klinkt wat sarcastisch ofzo.
En hoe zie je dat voor je? Jij verwekt 10 kinderen en je vrouw doet de opvoeding ofzo?
Ik heb nog even terug gelezen en ik weet niet in hoeverre je weet wat het autisme voor jouw vrouw inhoudt?
Exact mijn ervaring.quote:Op donderdag 12 augustus 2021 10:46 schreef Nijna het volgende:
Ik heb niet echt advies, ik wist niet dat ik ass had toen we kinderen kregen.
Maar ik was voor die tijd ook al een aantal keer vastgelopen.
Je weet van tevoren niet hoe het zal zijn, maar ik denk dat het wel goed is om er over na te denken en het erover te hebben van tevoren.
Gefeliciteerd met je rijbewijs!quote:Op donderdag 12 augustus 2021 11:54 schreef Vlaggenroof het volgende:
Op mijn 18e 5 lessen gehad, maar toen al snel gehoord gekregen dat heg ‘beter was’ dat ik maar automaat ging doen. Nooit wilde ik dit.
In 2019, 10 jaar later, weer aan rijlessen begonnen. Ook dit keer na 5 rijlessen gehoord dat automaat beter was, maar ik was eigenwijs en ben hiermee doorgegaan. Ondertussen in juli datzelfde jaar naar 3 pogingen mijn theorie gehaald ( uit mijzelf, de instructeur gaf dit niet aan dat ik dit moest doen, maar ik wilde dit zelf zo snel mogelijk uit de weg geruimd hebben)
Zo eerlijk als ik was, heb ik bij het CBR aangegeven via het gezondheidsverklaring dat ik PDD-NOS en ADHD had. Sommige kennen het rideltje wel; toen naar een psychiater, en daarna - ondanks dat hij niet vond dat ik een rijtest moest- alsnog een rijtest.
In november dat jaar dus de rijtest in een schakelauto, ik kreeg een zware blackout door de zenuwen, en ze hebben na afloop gezegd; kom jij maar terug voor een nieuwe rijtest, mocht deze niet goed zijn is het dossier gesloten en wordt je rij ongeschikt verklaard.
Toen overgestapt alsnog naar de automaat, waarna ik in februari 2020 mijn 2e rijtest had, en deze wél behaalde. Één week later belandde we in de eerste lockdown, wat was ik gelukkig op dat moment
Enfin, mei 2020 weer gestart, waarna ik continue doorlesde, regelmatig en vaak 2 uur achter elkaar. Dat bracht mij net voor de 2e lockdown op het punt van ‘ net wel, net niet examen klaar’.
Toen in maart 2021 wederom opnieuw begonnen. Waarna ik begin mei te horen kreeg dat ik examenklaar was en het examen aangevraagd kon worden, een tweede euforie moment in deze periode ( voor dit onderdeel, dan)
De afgelopen weken heb ik tussen hoop en vrees geleefd. Ik heb tegen iedereen verteld dat ik ‘ toch wel ging zakken’, wat ik niet hoopte, ook vanwege mijn aflopende theorie waar ik geen zin in had die opnieuw te moeten halen.
Afgelopen dinsdag was daar het moment. Het weer zat mee, het was zomervakantie, en het was 09:00 s’ochtends. Kortom; uitgestorven op de weg.
Ik heb het examen gereden, twee bijzondere verrichtingen moeten doen die juist mij enorm goed lagen ( een aantal kan ik wat minder, maar deze had ik 0 moeite mee ). Tijdens het examen puur de focus gehad op het rijden en geprobeerd álle gedachtes uit te zetten, want ‘ ikg ing toch wel zakken’
En uiteindelijk stapte wij uit, en het enige wat hij zei was dat ik geslaagd was .
Ik kon ( en kan) het nog steeds niet geloven, dat ik - na 188 uur les, 2 rijtesten, 3 keer een theorie, 2 lockdowns, 3 keeer een nieuwe theorie datum vastgezet omdat die dreigde te verlopen en uiteindelijk toch verlengt werd, en ik kan gewoon niet geloven dat ik altijd heb gedacht dat ik het nooit ging halen en nu klaarblijkelijk toch ‘ineens’ heb.
Vanmiddag mag ik mijn rijbewijs ophalen en ik kijk uit na alles waar ik nu toe ( makkelijker) in staat ben
Wat fijn dat het nu toch is gelukt! Dat getuigt van groot doorzettingsvermogen. Gefeliciteerd .quote:Op donderdag 12 augustus 2021 11:54 schreef Vlaggenroof het volgende:
Op mijn 18e 5 lessen gehad, maar toen al snel gehoord gekregen dat heg ‘beter was’ dat ik maar automaat ging doen. Nooit wilde ik dit.
In 2019, 10 jaar later, weer aan rijlessen begonnen. Ook dit keer na 5 rijlessen gehoord dat automaat beter was, maar ik was eigenwijs en ben hiermee doorgegaan. Ondertussen in juli datzelfde jaar naar 3 pogingen mijn theorie gehaald ( uit mijzelf, de instructeur gaf dit niet aan dat ik dit moest doen, maar ik wilde dit zelf zo snel mogelijk uit de weg geruimd hebben)
Zo eerlijk als ik was, heb ik bij het CBR aangegeven via het gezondheidsverklaring dat ik PDD-NOS en ADHD had. Sommige kennen het rideltje wel; toen naar een psychiater, en daarna - ondanks dat hij niet vond dat ik een rijtest moest- alsnog een rijtest.
In november dat jaar dus de rijtest in een schakelauto, ik kreeg een zware blackout door de zenuwen, en ze hebben na afloop gezegd; kom jij maar terug voor een nieuwe rijtest, mocht deze niet goed zijn is het dossier gesloten en wordt je rij ongeschikt verklaard.
Toen overgestapt alsnog naar de automaat, waarna ik in februari 2020 mijn 2e rijtest had, en deze wél behaalde. Één week later belandde we in de eerste lockdown, wat was ik gelukkig op dat moment
Enfin, mei 2020 weer gestart, waarna ik continue doorlesde, regelmatig en vaak 2 uur achter elkaar. Dat bracht mij net voor de 2e lockdown op het punt van ‘ net wel, net niet examen klaar’.
Toen in maart 2021 wederom opnieuw begonnen. Waarna ik begin mei te horen kreeg dat ik examenklaar was en het examen aangevraagd kon worden, een tweede euforie moment in deze periode ( voor dit onderdeel, dan)
De afgelopen weken heb ik tussen hoop en vrees geleefd. Ik heb tegen iedereen verteld dat ik ‘ toch wel ging zakken’, wat ik niet hoopte, ook vanwege mijn aflopende theorie waar ik geen zin in had die opnieuw te moeten halen.
Afgelopen dinsdag was daar het moment. Het weer zat mee, het was zomervakantie, en het was 09:00 s’ochtends. Kortom; uitgestorven op de weg.
Ik heb het examen gereden, twee bijzondere verrichtingen moeten doen die juist mij enorm goed lagen ( een aantal kan ik wat minder, maar deze had ik 0 moeite mee ). Tijdens het examen puur de focus gehad op het rijden en geprobeerd álle gedachtes uit te zetten, want ‘ ikg ing toch wel zakken’
En uiteindelijk stapte wij uit, en het enige wat hij zei was dat ik geslaagd was .
Ik kon ( en kan) het nog steeds niet geloven, dat ik - na 188 uur les, 2 rijtesten, 3 keer een theorie, 2 lockdowns, 3 keeer een nieuwe theorie datum vastgezet omdat die dreigde te verlopen en uiteindelijk toch verlengt werd, en ik kan gewoon niet geloven dat ik altijd heb gedacht dat ik het nooit ging halen en nu klaarblijkelijk toch ‘ineens’ heb.
Vanmiddag mag ik mijn rijbewijs ophalen en ik kijk uit na alles waar ik nu toe ( makkelijker) in staat ben
Zijn er mensen in je omgeving op wiens kinderen je kunt passen? Niet een uurtje, maar een hele dag, en/of een nacht. Dan kun je een beeld krijgen van of je dat iedere dag, non-stop aan zou kunnen. Ik raad dit aan, ook al is het met de kinderen van iemand anders niet hetzelfde als met je eigen kinderen.quote:Op donderdag 12 augustus 2021 10:14 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
[..]
Mijn vrouw en ik willen heel graag kinderen echter als de energie en prikkeling nu al teveel is dan ben ik benieuwd hoe dat met de kids wordt en wat het kan doen met hun opvoeding.
10 kids is natuurlijk een overdrijving
Maar hoe zit het aan jou kant? Kan jij het wel aan qua energie/prikkels? Misschien dat jij er juist een balans in kan brengen. Je moet het immers ook samen doen.quote:Op donderdag 12 augustus 2021 10:14 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
[..]
Mijn vrouw en ik willen heel graag kinderen echter als de energie en prikkeling nu al teveel is dan ben ik benieuwd hoe dat met de kids wordt en wat het kan doen met hun opvoeding.
10 kids is natuurlijk een overdrijving
Ik zit niet zo erg op het spectrum als mijn vrouw, dus dat komt goedquote:Op dinsdag 17 augustus 2021 12:58 schreef quincydg het volgende:
[..]
Maar hoe zit het aan jou kant? Kan jij het wel aan qua energie/prikkels? Misschien dat jij er juist een balans in kan brengen. Je moet het immers ook samen doen.
Dat klinkt als: ik verwek ze wel en zij doet de rest...quote:Op dinsdag 17 augustus 2021 13:25 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
[..]
Ik zit niet zo erg op het spectrum als mijn vrouw, dus dat komt goed
Van mij mag zij een boel kids krijgen en ik betaal en zorg wel voor hen allen lol
Andersomquote:Op dinsdag 17 augustus 2021 14:45 schreef Nijna het volgende:
[..]
Dat klinkt als: ik verwek ze wel en zij doet de rest...
Nee, voor mensen met een autistische stoornis is het soms (of vaak) gewoon lastig sociale contacten te leggen, dat kan ik zelf ook zeggen. Ik kan nooit echt mee komen in een groepsgesprek terwijl ik dit heel graag wil, maar het gaat gewoon niet.quote:Op woensdag 11 augustus 2021 12:46 schreef Celestien het volgende:
En dat terwijl het hebben van een ASS-diagnose niet meteen betekent dat iemand graag alleen wil zijn, geen sociale contacten wil of er niet mee om kan gaan. Het geldt misschien voor een deel, maar het is een misvatting dat autisten per definitie contact schuwen en niet kunnen communiceren.
Herkenbaar, hoor. Ik wilde als jongere en later als werkende, graag bij 'de groep' horen. Onderdeel zijn van het team. Lekker samen wandelen tijdens lunch, meekletsen met de rest. Maar op de een of andere manier pas ik er nooit tussen, hoor er niet echt bij. Aan de ene kant vervelend, maar ben intussen wel op een leeftijd dat het me niet meer dwarszit, zoals vroeger. En heb gemerkt dat als ik gewoon mijzelf ben, ik mensen aantrek die beter passen bij me. En daarmee vorm ik dan wel weer een gezellige groep. Grappig genoeg geen eens mensen die ook autisme hebben.quote:Op dinsdag 14 september 2021 11:52 schreef Moonlight het volgende:
[..]
Nee, voor mensen met een autistische stoornis is het soms (of vaak) gewoon lastig sociale contacten te leggen, dat kan ik zelf ook zeggen. Ik kan nooit echt mee komen in een groepsgesprek terwijl ik dit heel graag wil, maar het gaat gewoon niet.
Wel ben ik blij met mijn kleine kring mensen, ik hoef ook niet meer vrienden al zou het wel leuk zijn als het met iemand goed klikt. Maar dat afspreken voelt dan vaak als verplichting.
Dat ken ik ook wel dat wanneer je niet meer je best doet je dan beter bij mensen gaat passen. Ik meestal wel bij mensen die ook autisme hebben, maar dan meer een andere vorm dan ik.quote:Op dinsdag 14 september 2021 12:01 schreef Celestien het volgende:
[..]
Herkenbaar, hoor. Ik wilde als jongere en later als werkende, graag bij 'de groep' horen. Onderdeel zijn van het team. Lekker samen wandelen tijdens lunch, meekletsen met de rest. Maar op de een of andere manier pas ik er nooit tussen, hoor er niet echt bij. Aan de ene kant vervelend, maar ben intussen wel op een leeftijd dat het me niet meer dwarszit, zoals vroeger. En heb gemerkt dat als ik gewoon mijzelf ben, ik mensen aantrek die beter passen bij me. En daarmee vorm ik dan wel weer een gezellige groep. Grappig genoeg geen eens mensen die ook autisme hebben.
Of ze vallen op het spectrum, maar weten 't niet omdat ze er verder geen hinder van ondervindenquote:Op dinsdag 14 september 2021 12:04 schreef Moonlight het volgende:
[..]
Dat ken ik ook wel dat wanneer je niet meer je best doet je dan beter bij mensen gaat passen. Ik meestal wel bij mensen die ook autisme hebben, maar dan meer een andere vorm dan ik.
Heel herkenbaar. Dat je dan zo druk en gezellig geweest bent, dat heb ik ook gehad en niet weten wie je nou eigenlijk bent. Daar vecht ik nog steeds wel mee.quote:Op dinsdag 14 september 2021 12:14 schreef Celestien het volgende:
[..]
Of ze vallen op het spectrum, maar weten 't niet omdat ze er verder geen hinder van ondervinden
Ach, weet je, iedereen past zich in zekere mate aan aan waar men is. Of dat nu op school, op het werk of thuis is. En da's niet erg. Het wordt pas vervelend als je je zoveel hebt aangepast (of hebt aan moeten passen) in je leven, dat je niet goed meer weet wie je zelf bent. Dat je als het ware niet meer weet wanneer je een masker draagt en wanneer niet. Da's waar ik mee heb gezeten & het duurde even voordat ik eruit was, voor ik wist wie ìk was, onder al die lagen van aanpassen aan 'de rest'.
En het is niet altijd een fijne realisatie, want mensen 'daarbuiten' hebben een bepaald beeld van je. Die gezellige en drukke Celestien, bleek toch niet zo gezellig en druk. Tja, weet je... het is vermoeiend: zijn wie je niet bent. Je kunt beter zoeken naar jezelf en dan komt de rest vanzelf wel.
Dat is wel herkenbaar, dat je niet meer goed weet wie je zelf bent.quote:Op dinsdag 14 september 2021 12:14 schreef Celestien het volgende:
[..]
Of ze vallen op het spectrum, maar weten 't niet omdat ze er verder geen hinder van ondervinden
Ach, weet je, iedereen past zich in zekere mate aan aan waar men is. Of dat nu op school, op het werk of thuis is. En da's niet erg. Het wordt pas vervelend als je je zoveel hebt aangepast (of hebt aan moeten passen) in je leven, dat je niet goed meer weet wie je zelf bent. Dat je als het ware niet meer weet wanneer je een masker draagt en wanneer niet. Da's waar ik mee heb gezeten & het duurde even voordat ik eruit was, voor ik wist wie ìk was, onder al die lagen van aanpassen aan 'de rest'.
En het is niet altijd een fijne realisatie, want mensen 'daarbuiten' hebben een bepaald beeld van je. Die gezellige en drukke Celestien, bleek toch niet zo gezellig en druk. Tja, weet je... het is vermoeiend: zijn wie je niet bent. Je kunt beter zoeken naar jezelf en dan komt de rest vanzelf wel.
quote:Op dinsdag 14 september 2021 12:42 schreef Moonlight het volgende:
Heel herkenbaar. Dat je dan zo druk en gezellig geweest bent, dat heb ik ook gehad en niet weten wie je nou eigenlijk bent. Daar vecht ik nog steeds wel mee.
Hoe ben jij daar uit gekomen als ik vragen mag?
Bij mij werkte dat voor een deel: stil staan bij wat ìk wil. In bepaalde gevallen was het moeilijk om het onderscheid te maken. Ik kan bijv. goed praten & dat vindt men gezellig. Dus bleef ik dat doen, want dan viel ik goed in de groep. En da's wel fijn, voor de veranderingquote:Op woensdag 15 september 2021 09:33 schreef Nijna het volgende:
Dat is wel herkenbaar, dat je niet meer goed weet wie je zelf bent.
Ik realiseerde me dat laatst eigenlijk pas goed, dat ik zo gewend ben om te doen wat hoort, dat ik soms helemaal niet meer weet waar Ik dan gebleven ben.
Ik probeer er meer bij stil te staan wat ik zelf wil, maar ben nog steeds erg geneigd om te doen waarvan ik denk dat hoort.
Vermoeiend. Maakt me ook wel onzeker.
PMT? Help me even. Ik kan de afkorting niet direct plaatsen.quote:Op woensdag 15 september 2021 13:13 schreef Nijna het volgende:
Ik heb nu PMT om beter mijn grenzen te leren voelen en ernaar te handelen.
Ik ben Nijna niet, maar ik denk dat ze PsychoMotorische Therapie bedoelt.quote:Op woensdag 15 september 2021 15:01 schreef Celestien het volgende:
[..]
PMT? Help me even. Ik kan de afkorting niet direct plaatsen.
Bedankt voor je reactie. Even opzoeken wat dat isquote:Op woensdag 15 september 2021 15:16 schreef Meridiaan het volgende:
[..]
Ik ben Nijna niet, maar ik denk dat ze PsychoMotorische Therapie bedoelt.
Wat knap van je dat je het allemaal zo goed kan in zien!quote:Op woensdag 15 september 2021 12:18 schreef Celestien het volgende:
[..]
[..]
Bij mij werkte dat voor een deel: stil staan bij wat ìk wil. In bepaalde gevallen was het moeilijk om het onderscheid te maken. Ik kan bijv. goed praten & dat vindt men gezellig. Dus bleef ik dat doen, want dan viel ik goed in de groep. En da's wel fijn, voor de verandering
Maar ik merkte aan mijn lijf & hoofd dat 't niet goed ging. Na bijv. zo'n feestje of sociale activiteit was ik a) doodmoe en b) vreselijk chagrijnig. Overprikkeld, dus. Kennelijk deed ik iets (of deed ik iets te lang) wat intern niet helemaal goed viel. Ik dacht achteraf nooit: 'zo, wat was een leuk feestje!' Ik dacht vooral: 'blij dat dat voorbij is. Kan ik eindelijk even ontspannen.' En dat kan je wel vergeten als moeder van een kleuter... Dat werkte gewoon niet.
Heb gemerkt dat letten op hoe je lijf & hoofd reageren een goede indicatie is als je niet zeker weet of je het doet 'omdat het verwacht wordt' of 'omdat je het doet omdat het oprecht bij je hoort'.
Iedereen heeft dit in zekere mate: kijk hoeveel mensen overspannen of met een burn-out thuis zitten?
Bij ASS is de verwerking van zintuigelijke informatie complexer en daardoor is het emmertje sneller vol. Denk dat het daarom extra belangrijk is om goed je grenzen & jezelf te kennen.
Laptop/desktop erbij pakken en sport kijken, helpt altijdquote:Op zaterdag 18 september 2021 17:34 schreef Moonlight het volgende:
Wat doen jullie als je overprikkeld bent?
Haha ja een leuke serie ofzo, ik hou niet zo van sportquote:Op zaterdag 18 september 2021 17:37 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Laptop/desktop erbij pakken en sport kijken, helpt altijd
Maar dan moet je wel sport leuk vinden. Het kan ongetwijfeld ook met iets anders
Bedankt. Ging niet over één nacht ijs, hoor. Ik ga al wat jaartjes meequote:Op woensdag 15 september 2021 16:45 schreef Moonlight het volgende:
[..]
Wat knap van je dat je het allemaal zo goed kan in zien!
Kleuren.quote:Op zaterdag 18 september 2021 17:34 schreef Moonlight het volgende:
Wat doen jullie als je overprikkeld bent?
Ik dronk altijd. Niet echt een goede oplossing.quote:Op zaterdag 18 september 2021 17:34 schreef Moonlight het volgende:
Wat doen jullie als je overprikkeld bent?
Nee dat is zeker niet echt een goede oplossing. Wat doe je nu?quote:Op zaterdag 18 september 2021 18:29 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Ik dronk altijd. Niet echt een goede oplossing.
Mijzelf zo comfortabel mogelijk maken en geen afspraken inplannen. Desnoods lekker de hele dag Netflix kijken in mn pyjama.quote:Op zondag 19 september 2021 17:08 schreef Moonlight het volgende:
[..]
Nee dat is zeker niet echt een goede oplossing. Wat doe je nu?
Dat is veel beter, lekker !quote:Op zondag 19 september 2021 18:29 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Mijzelf zo comfortabel mogelijk maken en geen afspraken inplannen. Desnoods lekker de hele dag Netflix kijken in mn pyjama.
En doordeweeks ga ik vaak als ik mn zoontje op bed heb gelegd ook gelijk naar bed. Ik ben na het werken best wel op geestelijk en lichamelijk.quote:
Oh je hebt ook nog een zoontje! Dat kost ook wel veel energie met werk er bij ja!quote:Op zondag 19 september 2021 20:28 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
En doordeweeks ga ik vaak als ik mn zoontje op bed heb gelegd ook gelijk naar bed. Ik ben na het werken best wel op geestelijk en lichamelijk.
Ja en alleen de opvoeding. Voordeel is wel dat hij ook auti is. Dus we voelen elkaar wel aan vaak.quote:Op zondag 19 september 2021 20:29 schreef Moonlight het volgende:
[..]
Oh je hebt ook nog een zoontje! Dat kost ook wel veel energie met werk er bij ja!
Ja dat had ik vaak met partners. Die verstoren dan ons ritme.quote:Op vrijdag 24 september 2021 20:42 schreef Celestien het volgende:
Mijn dochter heeft geen autisme, dus waar zij druk is en veel aandacht vraagt, houd ik van rust en voorspelbaarheid. Dat loopt idd niet altijd soepel.
Het is hier een voortdurende zoektocht naar balans. Als dochterlief op school of bij grootouders is, of ze speelt zelfstandig, dan pak ik mijn kans om even op adem te konen.quote:Op vrijdag 24 september 2021 20:44 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Ja dat had ik vaak met partners. Die verstoren dan ons ritme.
Vraagt ze dan vaak om aandacht anders?quote:Op vrijdag 24 september 2021 20:47 schreef Celestien het volgende:
[..]
Het is hier een voortdurende zoektocht naar balans. Als dochterlief op school of bij grootouders is, of ze speelt zelfstandig, dan pak ik mijn kans om even op adem te konen.
Ja, ze houdt wel van gezelschapquote:Op vrijdag 24 september 2021 20:54 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Vraagt ze dan vaak om aandacht anders?
Ik kan altijd na het werk lekker even rustig bijkomen om de bank. Dan gaat hij naar buiten of hij speelt met een vriendje op zolder. Heb er geen last van.
Hoe oud is ze? Want toen mijn zoon nog jonger was heb ik ook veel moeten doorstaan. Gelukkig is hij nu zelfstandig dat scheelt enorm.quote:Op vrijdag 24 september 2021 21:10 schreef Celestien het volgende:
[..]
Ja, ze houdt wel van gezelschap
Ze is ook nog jong, dus ik laat haar niet alleen op zolder of buiten spelen. Die tijd komt nog wel. Nu is het nog een kwestie van rust pakken waar ik 'm pakken kan zodat ik een leuke ontspannen moeder kan zijn voor haar als ze weer thuis is / samen wil spelen.
Onze dochter is 5 jaarquote:Op vrijdag 24 september 2021 21:11 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Hoe oud is ze? Want toen mijn zoon nog jonger was heb ik ook veel moeten doorstaan. Gelukkig is hij nu zelfstandig dat scheelt enorm.
Hij is al groot! Kan me voorstellen dat hij dan idd een stuk zelfstandiger is. Wat fijn voor jullie allebeiquote:Op vrijdag 24 september 2021 21:19 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Aww lief, maar inderdaad dan zijn ze nog best aanhankelijk. Mijn zoon is nu 11.
Ja het gaat wel erg snel hoor. Gelukkig werk met pubers dus weet een beetje wat me te wachten staat.quote:Op vrijdag 24 september 2021 21:31 schreef Celestien het volgende:
[..]
Hij is al groot! Kan me voorstellen dat hij dan idd een stuk zelfstandiger is. Wat fijn voor jullie allebei
Oh dat is wel bijzonder!quote:Op vrijdag 24 september 2021 20:31 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Ja en alleen de opvoeding. Voordeel is wel dat hij ook auti is. Dus we voelen elkaar wel aan vaak.
Dat we beiden auti zijn? Want dat is niet zo bijzonder. Mijn vader en opa waren het ook. Sterke genen.quote:
Dat lijkt me zeker een voordeel! Net als het hebben van neefjes/nichtjes van diezelfde leeftijd of vrienden met kinderenquote:Op vrijdag 24 september 2021 21:35 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Ja het gaat wel erg snel hoor. Gelukkig werk met pubers dus weet een beetje wat me te wachten staat.
Ja dat vind ik wel bijzonder. Ik weet niet zo goed hoe het werktquote:Op vrijdag 24 september 2021 21:45 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Dat we beiden auti zijn? Want dat is niet zo bijzonder. Mijn vader en opa waren het ook. Sterke genen.
Ja het is zeker pittig en soms kijk ik wel eens met jaloezie naar vrienden zonder kinderen. Maar ik zou het never willen missen en het heeft mij als persoon enorm laten groeien en een spiegel voor gehouden.quote:Op vrijdag 24 september 2021 21:47 schreef Celestien het volgende:
[..]
Dat lijkt me zeker een voordeel! Net als het hebben van neefjes/nichtjes van diezelfde leeftijd of vrienden met kinderen
In ons geval: ze is het eerste kleinkind van beide kanten van de familie. En mijn vriendinnen wonen verder weg of hebben geen kinderen. Ik durf wel te stellen dat ik geen idee had wat me te wachten stond toen we een kind kregen. Hahaha! En iedere nieuwe fase die ze in gaat is even wennen. Ik lach er nu wel om, maar ervaar het als 'best pittig'. Je doet je best en hoopt dat je het goed doet. Wat zou het fijn zijn je een 'werkbeschrijving' bij je kind geleverd krijgt, denk ik wel eens. Maar denk dat dat ook net zo hard geldt voor mensen zonder autisme.
Ik ben wel van mening dat het genetisch overdraagbaar is. En soms denk ik wanneer iedereen auti is dan zou het misschien wel een betere wereld zijn.quote:Op vrijdag 24 september 2021 21:47 schreef Moonlight het volgende:
[..]
Ja dat vind ik wel bijzonder. Ik weet niet zo goed hoe het werkt
Autisme is (iig deels) erfelijk.quote:Op vrijdag 24 september 2021 21:47 schreef Moonlight het volgende:
[..]
Ja dat vind ik wel bijzonder. Ik weet niet zo goed hoe het werkt
Ja dat misschien welquote:Op vrijdag 24 september 2021 21:50 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Ik ben wel van mening dat het genetisch overdraagbaar is. En soms denk ik wanneer iedereen auti is dan zou het misschien wel een betere wereld zijn.
Aah oke, dat wist ik eigenlijk nietquote:Op vrijdag 24 september 2021 21:50 schreef Celestien het volgende:
[..]
Autisme is (iig deels) erfelijk.
Je kind is toch je allergrootste wonder, hè? Zo ervaar ik 't ook, hoor. Je kind = je alles. Da's waar je 't voor doet.quote:Op vrijdag 24 september 2021 21:49 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Ja het is zeker pittig en soms kijk ik wel eens met jaloezie naar vrienden zonder kinderen. Maar ik zou het never willen missen en het heeft mij als persoon enorm laten groeien en een spiegel voor gehouden.
Uiteindelijk komt dat reizen ook. Misschien niet zo spontaan. Maar ik ben soieso een planner. Het is meer het spontaan stappen dat ik heb gemist. Maar sinds ik geen overmatig drank en drugs meer gebruik mis ik dat eigenlijk ook totaal niet meer.quote:Op vrijdag 24 september 2021 21:56 schreef Celestien het volgende:
[..]
Je kind is toch je allergrootste wonder, hè? Zo ervaar ik 't ook, hoor. Je kind = je alles. Da's waar je 't voor doet.
Ben niet jaloers op stellen zonder kinderen, maar mis wel delen van mijn leventje van voor ze geboren werd. Met name de rust en de spontane weekendjes weg en lange vakanties.
Meekomen in een groepsgesprek lukt mij ook zelden. Ook bij vrienden die ik al sinds de brugklas ken. Heb al vaker overwogen om maar niet meer naar groepsbijeenkomsten te gaan en alleen individueel af te spreken met de paar vriendinnen die ik echt mag, maar die stap heb ik nog niet durven zetten, ondanks het feit dat ik me elke keer heel rot voel als ik met vrienden heb afgesproken. Ik wil gewoon niet accepteren dat het niet werkt voor mij.quote:Op dinsdag 14 september 2021 11:52 schreef Moonlight het volgende:
[..]
Nee, voor mensen met een autistische stoornis is het soms (of vaak) gewoon lastig sociale contacten te leggen, dat kan ik zelf ook zeggen. Ik kan nooit echt mee komen in een groepsgesprek terwijl ik dit heel graag wil, maar het gaat gewoon niet.
Wel ben ik blij met mijn kleine kring mensen, ik hoef ook niet meer vrienden al zou het wel leuk zijn als het met iemand goed klikt. Maar dat afspreken voelt dan vaak als verplichting.
Dat is wel slim om dan individueel af te spreken met hen, als dat je beter lukt!quote:Op zondag 3 oktober 2021 19:07 schreef kuolema het volgende:
[..]
Meekomen in een groepsgesprek lukt mij ook zelden. Ook bij vrienden die ik al sinds de brugklas ken. Heb al vaker overwogen om maar niet meer naar groepsbijeenkomsten te gaan en alleen individueel af te spreken met de paar vriendinnen die ik echt mag, maar die stap heb ik nog niet durven zetten, ondanks het feit dat ik me elke keer heel rot voel als ik met vrienden heb afgesproken. Ik wil gewoon niet accepteren dat het niet werkt voor mij.
Ik herken ook het doen alsof/aanpassen/maskeren en het daardoor niet meer weten wie je echt bent.
Kan sowieso nooit ontspannen als er andere mensen in de buurt zijn, maar dat heeft ook nog andere oorzaken.
Herkenbare post, vooral het maskeren en doen alsof.quote:Op zondag 3 oktober 2021 19:07 schreef kuolema het volgende:
[..]
Meekomen in een groepsgesprek lukt mij ook zelden. Ook bij vrienden die ik al sinds de brugklas ken. Heb al vaker overwogen om maar niet meer naar groepsbijeenkomsten te gaan en alleen individueel af te spreken met de paar vriendinnen die ik echt mag, maar die stap heb ik nog niet durven zetten, ondanks het feit dat ik me elke keer heel rot voel als ik met vrienden heb afgesproken. Ik wil gewoon niet accepteren dat het niet werkt voor mij.
Ik herken ook het doen alsof/aanpassen/maskeren en het daardoor niet meer weten wie je echt bent.
Kan sowieso nooit ontspannen als er andere mensen in de buurt zijn, maar dat heeft ook nog andere oorzaken.
Volgens mij doe ik dat niet echt. Ben me er niet zo van bewust in elk geval.quote:Op donderdag 7 oktober 2021 12:48 schreef Medusa666 het volgende:
Herkent iemand het volgende?
Ik heb het gevoel dat ik toch erg bezig ben met mijn lichaamshouding en gezichtsuidrukkingen goed af te stemmen op de omgeving en ervoor te zorgen dat die open, positief en zelfverzekerd overkomt. In het verleden te horen gekregen dat ik ander schuchter overkom of verdrietig of verlegen of saai.
Op sommige dagen geloof ik in mijn positieve houding en gaat het goed. Maar het kost mij toch wel altijd energie. Vind het niet erg en het is wel deels wat bij mij inmiddels hoort.
Maar vraag me af of anderen ook zo bewust zijn met hun lichaamshouding en gezichtsuitdrukking en energie die ze uitstralen.
Hm oké.quote:Op donderdag 7 oktober 2021 13:28 schreef Nijna het volgende:
[..]
Volgens mij doe ik dat niet echt. Ben me er niet zo van bewust in elk geval.
Hoezo, oke? Je had een ander antwoord gehoopt/verwacht?quote:
Ik bedoelde er niet echt iets mee eigenlijk. En natuurlijk ben ik soort van teleurgesteld, omdat ik herkenning zoek. Maar was niet naar bedoeld naar jou in elk geval.quote:Op donderdag 7 oktober 2021 17:59 schreef Nijna het volgende:
[..]
Hoezo, oke? Je had een ander antwoord gehoopt/verwacht?
Ik ben niet zo bezig met mn gezichtsuitdrukking en lichaamshouding, maar ik ben wel vaak erg bezig met wat anderen denken. Maar dan meer mbt wat ik zeg of hoe ik over kom.
Dat vreet wel energie. Ik ben altijd een soort aan het scannen waar ik iets in te brengen heb en of het wel het goede moment is en of het er wel toe doet wat ik wil zeggen enzo.
Ik vatte het ook niet op als naar naar mij hoor.quote:Op donderdag 7 oktober 2021 18:37 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Ik bedoelde er niet echt iets mee eigenlijk. En natuurlijk ben ik soort van teleurgesteld, omdat ik herkenning zoek. Maar was niet naar bedoeld naar jou in elk geval.
Ik herken wel inderdaad weer ditgene wat je zegt. Dit doe ik zelf ook.
Ja kloptquote:Op donderdag 7 oktober 2021 18:56 schreef Nijna het volgende:
[..]
Ik vatte het ook niet op als naar naar mij hoor.
Maar ik was benieuwd wat je zocht.
Er zijn nog meer mensen die hier posten, misschien herkennen zij het wel.
Herkenning kan soms echt wel helpen, gewoon het gevoel dat je niet de enige bent
Kopie van mijquote:Op donderdag 7 oktober 2021 23:45 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Ja klopt
want ik ken nog niet echt iemand met autisme die echt veel op mij lijkt. Maar misschien is elke iemand met autisme wel anders.
Ik heb bijvoorbeeld juist veel meer empathie dan de meeste andere mensen (ook dan mensen zonder autisme!) en ben verschrikkelijk gevoelig voor de stemmingen van anderen.
Ben ook heel beïnvloedbaar daardoor en makkelijk te manipuleren helaas door mensen die mij een beetje kennen.
En als jij die mensen dan aanvoelt alsof ze niet lekker in hun vel zaten, lukt het je dan ook om goed erop reageren?quote:Op vrijdag 8 oktober 2021 12:48 schreef Nijna het volgende:
Dat herken ik wel een beetje @:Medusa666., dat gevoelige.
Ik voel zeker mensen wel aan, ik kan er vervolgens niet zoveel mee, waardoor ik denk ik wat ongevoelig over kom...
En ik lijk een soort voelsprieten te hebben voor mensen die niet ok zijn. Het is me nu al een paar keer gebeurd dat ik een onprettig gevoel bij iemand had, wat later bleek te kloppen. En dan kan ik er niet helemaal de vinger op leggen, maar blijkbaar voel ik dat toch wel aardig aan.
Ik ben denk ik niet heel beïnvloedbaar, althans dat denk ik.
Nee, het lukt mij niet om er "goed" op te reageren. Maar dat is denk ik ook niet helemaal waar. Het hangt heel erg af van wie ik tegenover me heb. Maar ik voel me vaak te kort schieten.quote:Op vrijdag 8 oktober 2021 20:27 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
En als jij die mensen dan aanvoelt alsof ze niet lekker in hun vel zaten, lukt het je dan ook om goed erop reageren?
Heb je nog hulp?quote:Ik zit nog steeds met de acceptatie van autisme, want ik heb vaak het gevoel alsof ik toch ben misgediagnosticeerd. Ook mijn zusje twijfelt er sterk aan. Maar ze zegt wel dat ik ‘ietsjes’ aparter ben en wat eigenzinniger dan de rest van mijn leeftijdsgenoten, maar niet in negatieve zin.
Andere dingen van autisme (neiging tot tot zwart/ wit denken, minder goed met veranderingen om kunnen gaan, gevoelig voor prikkels, neurotisch over kleine dingen zoals uit een echt schoon bord eten en alleen met een vork enzo) en vreemde hobbies soms herken ik wel.
PDD-NOS misschien?quote:Op vrijdag 8 oktober 2021 20:27 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
En als jij die mensen dan aanvoelt alsof ze niet lekker in hun vel zaten, lukt het je dan ook om goed erop reageren?
Je zegt dus eigenlijk dat je het wel goed aanvoelt, maar dat je vervolgens niet weet hoe je erop moet reageren? Dit zijn dus een van de dingen die ik veel vaker hoor bij andere mensen met autisme. Maar ik herken mij hierin dus weer juist niet.. en daarom wordt er gebruik van mij gemaakt als ik deze kant te vaak laat zien aan anderen helaas.
Zelf reageer ik juist altijd goed op anderen, want ik verplaats me zo erg in die andermans schoenen dat ik precies weet wat ze heel fijn vinden om te horen (ik zeg dan wat ik zelf in die situatie had willen horen tegen ze)
En ik zeg je eerlijk dat ik ook weleens heb gegoogled met hoe je in een bepaalde situatie het beste met iemand kan omgaan. Dat heeft mij ook enorm geholpen. En ik observeer dus ook veel.. wat zeggen en doen anderen die er wel goed in zijn?
Ik zit nog steeds met de acceptatie van autisme, want ik heb vaak het gevoel alsof ik toch ben misgediagnosticeerd. Ook mijn zusje twijfelt er sterk aan. Maar ze zegt wel dat ik ‘ietsjes’ aparter ben en wat eigenzinniger dan de rest van mijn leeftijdsgenoten, maar niet in negatieve zin.
Andere dingen van autisme (neiging tot tot zwart/ wit denken, minder goed met veranderingen om kunnen gaan, gevoelig voor prikkels, neurotisch over kleine dingen zoals uit een echt schoon bord eten en alleen met een vork enzo) en vreemde hobbies soms herken ik wel.
Wat houdt de RAADSTEST in dan? En hoezo was het bij jou geen asperger en wel PDD-NOS?quote:Op zaterdag 9 oktober 2021 15:48 schreef Ricje het volgende:
[..]
PDD-NOS misschien?
Ondanks dat het onder ASS valt zou het meer om maar een aantal kenmerken gaan.
Elke persoon met ASS is weer anders.
Zelf een RAADS test gedaan (150 punten, gemiddeld van Asperger was 138) en heb veel kenmerken van autisme. Echter ben ik over de jaren heen ook veranderd hierop. Voorbeeld op gebied van routine is dat ik voorheen altijd op een vast tijdstip at. Tegenwoordig ben ik daar een stuk flexibeler in. Moet wel toegeven dat het mede door planning komt (tijd vooraf vrijhouden) en wanneer mijn maag aangeeft leeg te zijn.
Nog geen officiële diagnose overigens (afwachtend van GGZ, duurt nog wel even) maar wel al jaren het vermoeden van PDD-NOS.
Op jonge leeftijd de diagnose ADHD gekregen (er was meer waar ze me ook voor wilden onderzoeken maar wegens persoonlijke omstandigheden daar van afgezien).
Ritvo Autism Asperger Diagnostic Scale-Revised (RAADS-R)quote:Op zaterdag 9 oktober 2021 23:30 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Wat houdt de RAADSTEST in dan? En hoezo was het bij jou geen asperger en wel PDD-NOS?
Ken niemand in persoon met ASS dus kan mijzelf niet direct vergelijken.quote:Ik herken mij juist veel meer in mensen met Asperger en kan met hen ook veel beter bevriend zijn, dan mensen met PDD-NOS.
Nooit dergelijke IQ test gedaan. Wel een viertal van die online tests (diverse tests van verschillende groottes) over de laatste 10 jaar. 3 daarvan gaven 128 als uitslag, de vierde 120+. Geen idee hoe betrouwbaar die zijn.quote:Overigens heb ik vroeger wel een IQ test gehad. Uit de test kwam uiteindelijk naar voren dat ik een kloof had, waarbij mijn verbale IQ veel hoger ligt dan mijn performale IQ. En dat lijkt mij veel meer richting asperger dan pdd-nos? Ik was overigens toen wel slechts 7 jaar toen de test werd afgenomen, maar ik herken wel problemen van die kloof toentertijd in ieder geval.
Autisme uit zich in ieder persoon anders.quote:Ik ga het toch maar accepteren de diagnose. Ondertussen heb ik meer mensen gesproken die zich zeker herkenden in hetgeen waar ik weleens tegenaanloop. Dat geeft al een fijn gevoel, dat ik niet de enige ben die dit ervaart..
Disharmonisch intelligentiequotiënt!quote:Op zaterdag 9 oktober 2021 23:30 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Overigens heb ik vroeger wel een IQ test gehad. Uit de test kwam uiteindelijk naar voren dat ik een kloof had, waarbij mijn verbale IQ veel hoger ligt dan mijn performale IQ.
Dit is wel typisch autisme ding, observeren wat de 'correcte sociale gang van zaken' is en alvast een inschatting maken hoe iemand zou kunnen gaan reageren, vooral om zo goed / sociaal wenselijk mogelijk over te komen. Dat je geen fouten wilt maken in de sociale ruimte. Dat je een structuur in de sociale interactie 'strategiseert' (vast geen echt woord) omdat er te weinig duiding en te veel onzekerheid in zit.quote:Op vrijdag 8 oktober 2021 20:27 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
En ik zeg je eerlijk dat ik ook weleens heb gegoogled met hoe je in een bepaalde situatie het beste met iemand kan omgaan. Dat heeft mij ook enorm geholpen. En ik observeer dus ook veel.. wat zeggen en doen anderen die er wel goed in zijn?
Heel herkenbaar toen ik nog op school zat en nog geen diagnose had. Tegenwoordig heb ik het wel iets meer los kunnen maken. Ook uiteraard door levenservaring.quote:Op zondag 10 oktober 2021 11:33 schreef Tyranoesauroes het volgende:
[..]
Dit is wel typisch autisme ding, observeren wat de 'correcte sociale gang van zaken' is en alvast een inschatting maken hoe iemand zou kunnen gaan reageren, vooral om zo goed / sociaal wenselijk mogelijk over te komen. Dat je geen fouten wilt maken in de sociale ruimte. Dat je een structuur in de sociale interactie 'strategiseert' (vast geen echt woord) omdat er te weinig duiding en te veel onzekerheid in zit.
Was vroeger vrij accuraat in het inschatten hoe m'n destijds beste vriend dacht (tot op de woorden toe). Hij vond dat wat minder leuk.quote:Op zondag 10 oktober 2021 11:33 schreef Tyranoesauroes het volgende:
[..]
Dit is wel typisch autisme ding, observeren wat de 'correcte sociale gang van zaken' is en alvast een inschatting maken hoe iemand zou kunnen gaan reageren, vooral om zo goed / sociaal wenselijk mogelijk over te komen. Dat je geen fouten wilt maken in de sociale ruimte. Dat je een structuur in de sociale interactie 'strategiseert' (vast geen echt woord) omdat er te weinig duiding en te veel onzekerheid in zit.
Ken je psychiater Jim van Os? Hij ziet psychisch lijden meer als menselijke variatie. Iedereen is in meer of mindere mate autistisch. Of psychotisch of depressief, vul wat in. Ik heb zelf echt de neiging om depressief te zijn, maar ik zie het niet als ziekte-entiteit ofzo, alsof er iets bestaat wat dat is. Ik zie het gewoon als menselijke variatie. En de één heeft dit nodig of gaat er zo mee om. In the end zijn we allemaal mensen met hetzelfde gedrag en hier en daar wat uitschieters. Zo'n labeltje zegt mij eerlijk gezegd vrij weinig. Het zegt vooral iets over onszelf als sociaal wezen en hoe wij met dingen/mensen omgaan.quote:Op vrijdag 8 oktober 2021 20:27 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Ik zit nog steeds met de acceptatie van autisme, want ik heb vaak het gevoel alsof ik toch ben misgediagnosticeerd. Ook mijn zusje twijfelt er sterk aan. Maar ze zegt wel dat ik ‘ietsjes’ aparter ben en wat eigenzinniger dan de rest van mijn leeftijdsgenoten, maar niet in negatieve zin.
Nee die ken ik, maar het klinkt wel interessant wat je zegt.. ik denk hier al wat langer over na. Bedanktquote:Op woensdag 13 oktober 2021 22:21 schreef Discombobulate het volgende:
[..]
Ken je psychiater Jim van Os? Hij ziet psychisch lijden meer als menselijke variatie. Iedereen is in meer of mindere mate autistisch. Of psychotisch of depressief, vul wat in. Ik heb zelf echt de neiging om depressief te zijn, maar ik zie het niet als ziekte-entiteit ofzo, alsof er iets bestaat wat dat is. Ik zie het gewoon als menselijke variatie. En de één heeft dit nodig of gaat er zo mee om. In the end zijn we allemaal mensen met hetzelfde gedrag en hier en daar wat uitschieters. Zo'n labeltje zegt mij eerlijk gezegd vrij weinig. Het zegt vooral iets over onszelf als sociaal wezen en hoe wij met dingen/mensen omgaan.
Hulp buitenschool is niet nodig, het binnen in school nodig en zo moeilijk is het nou ook weer niet dat er een speciaal iemand voor nodig is, maar mensen maken het op mijn school wel extra moeilijk.quote:Op woensdag 13 oktober 2021 22:07 schreef Nijna het volgende:
Wat heb je nodig om het makkelijker te maken?
Is er iets wat jou kan helpen? Mag je opdrachten alleen doen of moet het persé samen?
Misschien is er een tussenweg te bedenken?
Hoe lang moet je nog? En heb je misschien iets van hulp/begeleiding buiten school die je hiermee kan helpen naar de opleiding toe?
Waarom lijken ze je niet te willen helpen?
Ik snap je frustratie wel.quote:Op donderdag 14 oktober 2021 22:24 schreef DisneyXDEE het volgende:
[..]
Hulp buitenschool is niet nodig, het binnen in school nodig en zo moeilijk is het nou ook weer niet dat er een speciaal iemand voor nodig is, maar mensen maken het op mijn school wel extra moeilijk.
Samenwerken, is lastig als mensen niet samenwerken, hoe ga ik deze laatste vraag zo uitleggen zodat ik niet iedereen over mij heen krijg? Ben je ooit wel eens uitgesloten geweest maar niemand verteld het?
Waarom lukt samenwerken niet? Kun je geen afspraken maken met je groepsgenoten maken? Of komen je groepsgenoten die afspraken niet na? Of lukt het niet om samen te werken in een groep?quote:Op woensdag 13 oktober 2021 21:56 schreef DisneyXDEE het volgende:
Ik heb even een vraag, ik heb een probleem op school, samenwerken gaat lastig en ik heb veel weerstand van mijn studiegenoten.
Studiebegeleider en studentendecaan lijken niet te willen helpen. Wat zou ik kunnen doen? deze opleiding heb ik hard nodig, stoppen is geen oplossing.
Ik heb ASS en ADD.
Ik slik een lage dosering antipsychoticum (seroquel 25mg) en eigenlijk weinig last van bijwerkingen. Eerste week was ik wat suffig overdag, maar dat werd gauw minder, ik slik het voordat ik ga slapen en val er makkelijker van in slaap. Ik slik het om de prikkels wat te dempen.quote:Op woensdag 20 oktober 2021 16:57 schreef Kowloon het volgende:
Naast een ASS heb ik een obsessieve-compulsieve stoornis (OCS). Het laatste halfjaar is deze OCS als gevolg van stress op mijn werk flink toegenomen waardoor ik nu ziek thuis zit en in behandeling bij de GGz ben. Gelukkig zijn mijn klachten dankzij de behandeling al iets afgenomen, maar mijn psycholoog heeft nu voorgesteld om eens een afspraak te maken bij een psychiater. Ze denkt dat ik baat kan hebben bij een lage dosering van een antipsychoticum zodat mijn angsten die met de stress en de OCS samenhangen verminderen. Heeft iemand hier ervaring mee?
Ik vind dat er best ernstige bijwerkingen bij zitten als ik dat zo lees.
quote:Op woensdag 20 oktober 2021 18:57 schreef Celestien het volgende:
Pfffff...
Ik zit in een autistische burn-out. Veel spanning, paniekaanvallen, huilen Oxazepam voorgeschreven gekregen om even tot rust te komen. Maar pffff... Heb dit 20 jaar geleden ook gehad en had zó gehoopt dat het me nooit meer zou gebeuren. Maar helaas. Gelukkig een goed netwerk om mee heen, en daardoor genoeg hulp. Maar da's het enige positieve aan het verhaal. Verplicht rust houden. Hopelijk werpt het snel vruchten af.
In mijn geval dempt het prikkels.quote:
Overprikkeld zijn is echt de nr 1 trigger. Soort lawine die op je afkomt. Ik maak dan vaak domme keuzes. Alcohol, prostituees etc.quote:Op woensdag 20 oktober 2021 22:21 schreef Slumlord. het volgende:
[..]
In mijn geval dempt het prikkels.
Maar ja, ik ben nog lerende mee om te gaan, misschien maakt dat het anders.
Ik ken het. Ik heb ook een alcoholprobleem en een blowverslaving ‘gehad’ (je blijft altijd verslaafd).quote:Op woensdag 20 oktober 2021 22:25 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Overprikkeld zijn is echt de nr 1 trigger. Soort lawine die op je afkomt. Ik maak dan vaak domme keuzes. Alcohol, prostituees etc.
Zeker na een week werken.
Wat deed het met je dan.quote:Op woensdag 20 oktober 2021 22:30 schreef Slumlord. het volgende:
[..]
Ik ken het. Ik heb ook een alcoholprobleem en een blowverslaving ‘gehad’ (je blijft altijd verslaafd).
En quetiapine heeft zeker bij geholpen om een normaal leven te leiden zonder die troep.
Lastige vraag.quote:
Aha, mijn psycholoog zei ook al dat ik mij waarschijnlijk niet veel zorgen hoef te maken om bijwerkingen, mede vanwege de lage dosering. Ze vroeg mij om er voor het komende gesprek over na te denken of ik überhaupt aan medicatie zou willen beginnen, dus dat ben ik nu aan het doen.quote:Op woensdag 20 oktober 2021 20:01 schreef Nijna het volgende:
Ik slik een lage dosering antipsychoticum (seroquel 25mg) en eigenlijk weinig last van bijwerkingen. Eerste week was ik wat suffig overdag, maar dat werd gauw minder, ik slik het voordat ik ga slapen en val er makkelijker van in slaap. Ik slik het om de prikkels wat te dempen.
Ja, ga ik doen. Ik ben niet per definitie tegen medicatie maar het moet wel een goed beargumenteerde stap zijn vind ik. En het klopt inderdaad dat tegen OCS vooral anti-depressiva worden voorgeschreven, ik ben wel benieuwd waarom ze daar vanaf willen wijken. Misschien omdat mijn OCS in mijn geval een duidelijke link heeft met mijn ASS.quote:Ik ken van OCS alleen maar dat ze antidepressiva gebruiken, maar ik ben geen psychiater.
Overleg met die psychiater, hoor eens wat die denkt wat je zou kunnen helpen en spreek ook je zorgen uit.
Quetiapine 50 mg is zo te lezen ook een variant met gereguleerde afgifte, misschien vormt dat ook een reden. Dan treden er minder schommelingen op in de concentratie werkzame stof in het bloed.quote:Op woensdag 20 oktober 2021 20:32 schreef Slumlord. het volgende:
Zijn er mensen die quetiapine 50mg gebruiken? Ik heb ook een lange tijd 25mg gebruikt, maar dat is verhoogd omdat het bij mij niet voldoende werkte. En mijn psychiater vond dat niet zo heel gek ook, want te laag (voorgeschreven door een ander).
Neem het ook voor het slapen gaan en word er ook slaperiger van.
Slikken jullie dat ook voor altijd of is het wel de bedoeling dat af te bouwen en ermee te stoppen?
Ik moet mezelf corrigeren: ik slik 2x25mg. Op mijn bijsluiter staat ‘TABL FO’, geen idee of dat (ook) de gereguleerde variant is. Verder heb ik er geen verstand van.quote:Op woensdag 20 oktober 2021 23:57 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Quetiapine 50 mg is zo te lezen ook een variant met gereguleerde afgifte, misschien vormt dat ook een reden. Dan treden er minder schommelingen op in de concentratie werkzame stof in het bloed.
Op zich zou ik het niet erg vinden om het tot mijn dood te gebruiken, maar ik denk dat dat ook niet de bedoeling kan zijn. Ik wil ergens niet ‘afhankelijk’ van moeten te zijn, maar aan de andere kant: als het helpt en het fijn is…quote:Op donderdag 21 oktober 2021 08:36 schreef Nijna het volgende:
Ik slik 25 mg quetiapine, tijd terug geprobeerd af te bouwen maar toen ik het halveerde kreeg ik een heel raar hoofd (ik vermoed dat ik nogal overprikkeld raakte) en toen besloten toch weer naar 25 te gaan.
Soms is het blijkbaar nog niet de tijd, maar misschien is het dat wel nooit...
Ik zou eens met de psychiater overleggen. Ik lees ook best veel kinderen die ritalin gebruiken, misschien als ik ooit nog eens bij de psychiater kom dat ik dat maar eens ga overleggen....quote:Op donderdag 21 oktober 2021 09:50 schreef Slumlord. het volgende:
[..]
Ik moet mezelf corrigeren: ik slik 2x25mg. Op mijn bijsluiter staat ‘TABL FO’, geen idee of dat (ook) de gereguleerde variant is. Verder heb ik er geen verstand van.
[..]
Op zich zou ik het niet erg vinden om het tot mijn dood te gebruiken, maar ik denk dat dat ook niet de bedoeling kan zijn. Ik wil ergens niet ‘afhankelijk’ van moeten te zijn, maar aan de andere kant: als het helpt en het fijn is…
Als het heel druk is in mijn hoofd, dan werkt het niet en kan ik moeilijk in slaap vallen, ondanks de pilletjes. Heel afhankelijk hoe mijn dag gegaan is.
Ga dat binnenkort wel even bespreken met mijn psychiater, ik denk dat ik nog moet leren hoe ik mijn hoofd kan stopzetten.
Ik heb een keer gehad dat ik per ongeluk 4 innam (was vergeten dat ik er al 2 had ingenomen). Ik heb het wel geweten de volgende ochtend. Niet fijn.
Aha, 25 mg is de gewone variant, zonder vertraagde afgifte. FO staat voor FilmOmhuld, dat zijn tabletten waar een beschermende laag omheen zit, bijvoorbeeld tegen inwerking van het maagzuur of omdat het erg vies smaakt.quote:Op donderdag 21 oktober 2021 09:50 schreef Slumlord. het volgende:
Ik moet mezelf corrigeren: ik slik 2x25mg. Op mijn bijsluiter staat ‘TABL FO’, geen idee of dat (ook) de gereguleerde variant is. Verder heb ik er geen verstand van.
Zal ik doen.quote:Op donderdag 21 oktober 2021 12:52 schreef Nijna het volgende:
[..]
Ik zou eens met de psychiater overleggen. Ik lees ook best veel kinderen die ritalin gebruiken, misschien als ik ooit nog eens bij de psychiater kom dat ik dat maar eens ga overleggen....
Ergens begrijp ik wel het niet levenslang willen slikken, aan de andere kant, als je diabetes hebt dan denk je er niet eens over na om de insuline af te bouwen... Ja, slechte vergelijking misschien, maar om een of andere reden is het voor mentale problemen veel minder geaccepteerd om medicatie te gebruiken...
En jij denkt dat met vertraagde afgifte efficiënter/beter is?quote:Op donderdag 21 oktober 2021 15:15 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Aha, 25 mg is de gewone variant, zonder vertraagde afgifte. FO staat voor FilmOmhuld, dat zijn tabletten waar een beschermende laag omheen zit, bijvoorbeeld tegen inwerking van het maagzuur of omdat het erg vies smaakt.
Probeer ik ook, mensen willen niet meewerken. Ik heb nu het meeste gedaan wat niet erg is. maar ik ben uit Trello gegooid.quote:Op woensdag 20 oktober 2021 17:18 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Waarom lukt samenwerken niet? Kun je geen afspraken maken met je groepsgenoten maken? Of komen je groepsgenoten die afspraken niet na? Of lukt het niet om samen te werken in een groep?
Ik heb zelf veel moeite om te kunnen werken in omgeving waarin ook andere mensen aanwezig zijn. Maar om daar mee om te gaan zorg ik dat ik duidelijke afspraken maak over wat ik doe, wat anderen doen, wat ik nodig heb van anderen om mijn werk te kunnen doen en wat anderen van mij nodig hebben om hun werk te kunnen doen. Daarna trek ik mij terug op mijn eigen werkplek (afgezonderd van iedereen ) en als ik mijn aandeel heb afgerond spreken we een overleg af om de voortgang te bespreken. Misschien kun je wat met die aanpak?
Nee, het is gewoon een verschil. Wat voor jou beter is kan je beter met je psychiater bespreken.quote:Op donderdag 21 oktober 2021 16:00 schreef Slumlord. het volgende:
En jij denkt dat met vertraagde afgifte efficiënter/beter is?
Omdat de samenwerking zo stroef verliep? Kun je het niet eens bespreken met een begeleidende docent of mentor?quote:Op vrijdag 22 oktober 2021 19:32 schreef DisneyXDEE het volgende:
Probeer ik ook, mensen willen niet meewerken. Ik heb nu het meeste gedaan wat niet erg is. maar ik ben uit Trello gegooid.
Ben er al mee bezig, geef meerdere oplossingen, maar willen het niet oplossen. Kans is groot dat ik een andere opleiding moet doen en extra studievertraging heb. Ben mensen gewoon zat, het is altijd de schuld van een ander.quote:Op donderdag 28 oktober 2021 01:20 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Omdat de samenwerking zo stroef verliep? Kun je het niet eens bespreken met een begeleidende docent of mentor?
maar omdat jouw groepje niet met je kan samenwerken (zo lees ik het), moet jij misschien een andere opleiding doen? Terwijl je wel meerdere oplossingen geeft?quote:Op zondag 31 oktober 2021 02:33 schreef DisneyXDEE het volgende:
[..]
Ben er al mee bezig, geef meerdere oplossingen, maar willen het niet oplossen. Kans is groot dat ik een andere opleiding moet doen en extra studievertraging heb. Ben mensen gewoon zat, het is altijd de schuld van een ander.
Voel en ik word opnieuw ingesloten, door zomaar opgelde (verkeerd Nederlands ik weet het) had ik niet verwacht van een hogeschool.
Ja, dat herken ik wel. Dat "dipje" kan zomaar 1-2 dagen duren, dan gaat het wel weer (tijdelijk weg). Ik wilde dat ik wist wat ik ermee zou kunnen, maar ik weet ook dat het de ASS is, dus dat blijf ik tegen mezelf zeggen en probeer het dan te relativeren.quote:Op zondag 31 oktober 2021 07:46 schreef Nijna het volgende:
Vraag: herkennen jullie een negatief zelfbeeld? En heeft er iemand misschien ook een idee wat je ermee zou kunnen?
Stoppen met je opleiding terwijl je schrijft dat deze opleiding erg belangrijk voor je is is toch zonde? Hebben jullie een studentpsycholoog? Die zou wellicht ook kunnen helpen, maak gewoon eens een afspraak. Opleidingen willen graag dat je je studie succesvol weet af te ronden, dan ontvangen ze namelijk geld van de overheid. Dus als je open vertelt wat er niet goed gaat en constructief mee wil werken aan een oplossing dan kan ik mij niet voorstellen dat ze je niet willen helpen.quote:Op zondag 31 oktober 2021 02:33 schreef DisneyXDEE het volgende:
[..]
Ben er al mee bezig, geef meerdere oplossingen, maar willen het niet oplossen. Kans is groot dat ik een andere opleiding moet doen en extra studievertraging heb. Ben mensen gewoon zat, het is altijd de schuld van een ander.
Voel en ik word opnieuw ingesloten, door zomaar opgelde (verkeerd Nederlands ik weet het) had ik niet verwacht van een hogeschool.
Negatief zelfbeeld is naar mijn idee een te generieke benadering. Je hebt naast negatieve gedachten vast ook positieve gedachten. Ik heb zelf ook veel last van negatieve gedachten, maar gelukkig heb ik ook positieve gedachten die er tegenover staan. Zo zal dat bij jou toch ook wel zijn?quote:Op zondag 31 oktober 2021 07:46 schreef Nijna het volgende:
Vraag: herkennen jullie een negatief zelfbeeld? En heeft er iemand misschien ook een idee wat je ermee zou kunnen?
Want het zit me flink in de weg, maar ik krijg het niet omgebogen.
Het is alsof het in mn hoofd zo'n vaststaand feit is, als het feit dat je elke dag moet eten en drinken.
Ik kan ook best verklaringen bedenken, ik heb regelmatig gehoord dat ik beter mijn best moest doen enzo. Toen wist ik nog niet dat ik ass had. Maar intussen zijn er wel heel veel dingen op zijn plek gevallen en begrijp ik die opmerkingen van toen ook beter en ook waarom het niet lukte.
Maar ik voel me continu falen op zo ongeveer alle vlakken en dat maakt sommige dingen wel ontzettend lastig en maakt ook dat ik bepaalde stappen niet durf te nemen omdat ik bang ben dat ik het toch niet kan, denk ik.
Om je op weg te helpen kun je kijken of je één of meer van de onderstaande negatieve gedachten herkent, ik citeer uit dezelfde documentatie:quote:Vervolgens ga je jouw gedachten bevragen. Dat zou bijvoorbeeld kunnen door elkaar of jezelf onderstaande vragen te stellen:
• Kloppen de gedachten, zijn ze (wetenschappelijk) juist?
• Wat is daar zo erg aan?
• Welke argumenten pleiten je vóór deze gedachte?
• Welke argumenten pleiten tégen deze gedachte?
• Wat is het ergste dat er kan gebeuren?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Kowloon op 31-10-2021 15:20:17 ]
....quote:Op zondag 31 oktober 2021 14:22 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Stoppen met je opleiding terwijl je schrijft dat deze opleiding erg belangrijk voor je is is toch zonde? Hebben jullie een studentpsycholoog? Die zou wellicht ook kunnen helpen, maak gewoon eens een afspraak. Opleidingen willen graag dat je je studie succesvol weet af te ronden, dan ontvangen ze namelijk geld van de overheid. Dus als je open vertelt wat er niet goed gaat en constructief mee wil werken aan een oplossing dan kan ik mij niet voorstellen dat ze je niet willen helpen.
Daar lijkt het nu wel op jammer genoeg. Bizar maar helaas.quote:Op zondag 31 oktober 2021 07:46 schreef Nijna het volgende:
[..]
maar omdat jouw groepje niet met je kan samenwerken (zo lees ik het), moet jij misschien een andere opleiding doen?
quote:Op maandag 1 november 2021 16:12 schreef Celestien het volgende:
Jep, het is besloten: ik ga toch dagelijks medicatie slikken om 'de boel daarboven' een beetje in het gareel te houden. De naam is me alweer ontschoten. Komt nog
Maar na jaren van koppig volhouden dat ik het zonder ook wel red, ben ik overstag. Hopelijk wordt het nu wat makkelijker op dagelijkse basis.
Ja, ga er liever niet al te diep op in op een openbaar forum als deze maar kan het wel eens frustrerend zijn, vooral ook omdat er soms helemaal niks aan de hand is maar toch maak je je druk om zaken die er 'mischien' zouden kunnen gebeuren En al helemaal als je daar langer in blijft hangen dan je wilt.quote:Op zondag 31 oktober 2021 07:46 schreef Nijna het volgende:
Vraag: herkennen jullie een negatief zelfbeeld? En heeft er iemand misschien ook een idee wat je ermee zou kunnen?
Want het zit me flink in de weg, maar ik krijg het niet omgebogen.
Het is alsof het in mn hoofd zo'n vaststaand feit is, als het feit dat je elke dag moet eten en drinken.
quote:
Ik zou dat willen nuanceren naar: accepteer dat je op dit moment door deze fase van negativiteit gaat. Het is tijdelijk. Precies wat Tyranoesauroes zegt. Je kan er tegen vechten, maar dan maak je het alleen moeilijker.quote:Op maandag 1 november 2021 20:06 schreef Tyranoesauroes het volgende:
En soms ook gewoon door te accepteren dat je negatief bent, ipv je erin vast te bijten en hard zoekt naar een uitweg, hoe moeilijk dat ook is
Het was niet aanmatigend bedoeld hoor, sorry als dat zo over is gekomen, hopelijk lukt het toch nog om een oplossing te vinden.quote:
Dat werkt voor mij ook het prettigst. Ik heb al van kinds af aan dat ik ongeveer eens in de twee tot drie weken overweldigd raak door negatieve gedachten. Dan is iedereen stom, ben ik zelf nog stommer en weet ik echt zeker dat niemand mij kan waarderen. Als ik dan thuis ben ga ik in bed liggen, helemaal onder het dekbed. Als ik dan onder de mensen ben probeer ik niks te laten merken en maak ik mij het liefst zo snel mogelijk uit de voeten voor een wandeling. Gelukkig weet ik inmiddels ook dat die negatieve gedachten na ongeveer vier tot zes uur weer zo snel verdwenen zijn als ze op kwamen zetten ( ) en kan ik ze redelijk accepteren. Ik kan mij echter wel voorstellen dat als negatieve gedachten lang(er) duren je ze niet meer zo makkelijk meer kunt relativeren en accepteren.quote:Op maandag 1 november 2021 20:12 schreef Celestien het volgende:
Ik zou dat willen nuanceren naar: accepteer dat je op dit moment door deze fase van negativiteit gaat. Het is tijdelijk. Precies wat Tyranoesauroes zegt. Je kan er tegen vechten, maar dan maak je het alleen moeilijker.
Was niet zo bedoelt, bedankt voor je reactie. Heb geen tijd om stil te staan, oplossingen zijn er genoeg!quote:Op maandag 1 november 2021 20:34 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Het was niet aanmatigend bedoeld hoor, sorry als dat zo over is gekomen, hopelijk lukt het toch nog om een oplossing te vinden.
Ik heb het verschil net gevraagd en de variant met gereguleerde afgifte houdt in dat gedurende de dag de medicatie wat afgeeft. Ik heb gevraagd of het zin had om dat ook te doen om de drukte in mijn hoofd te verminderen, en dat verschilde per persoon. Ik mocht het wel uitproberen, maar de kans bestond dan dat ik gedurende de dag suf ben/word. En dat verschilt ook weer persoon.quote:Op donderdag 28 oktober 2021 01:11 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Nee, het is gewoon een verschil. Wat voor jou beter is kan je beter met je psychiater bespreken.
Duurt eventjes he, maar dat weet je vast wel.quote:Op donderdag 4 november 2021 16:53 schreef Celestien het volgende:
Citalopram heb ik voorgeschreven gekregen. Eens zien of dat iets doet voor me.
Het is zo verschillend per persoon of het voor iemand werkt...quote:Op zondag 7 november 2021 00:22 schreef Meridiaan het volgende:
[..]
Duurt eventjes he, maar dat weet je vast wel.
Ik had geen baat bij de citalopram, wel reageerde ik goed bupropion. De psychiater had ook goede ervaringen met wellbutrin/bupropion en autisme.
Veel last van bijwerkingen? Dat is klote... vaak wel van tijdelijke aard, maar dan moet het wel vol te houden zijn... als dat niet zo is, even overleggen wat je moet doen. Misschien de dosering halveren?quote:Op zondag 7 november 2021 16:34 schreef Celestien het volgende:
Ben doodziek van dat spul (citalopram)
Dat is naar ... hopelijk gaat het snel over. Wil je er nog wel mee blijven doorgaan?quote:Op zondag 7 november 2021 16:34 schreef Celestien het volgende:
Ben doodziek van dat spul (citalopram)
Ik zit al op een lage dosis. Het is de bedoeling dat we het op gaan hogen. Maar als ik me nu al zo slecht voel, vraag ik me af wat een hogere dosis gaat doen...quote:Op zondag 7 november 2021 16:51 schreef Nijna het volgende:
[..]
Veel last van bijwerkingen? Dat is klote... vaak wel van tijdelijke aard, maar dan moet het wel vol te houden zijn... als dat niet zo is, even overleggen wat je moet doen. Misschien de dosering halveren?
Vreselijk misselijkquote:Op zondag 7 november 2021 18:31 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dat is naar ... hopelijk gaat het snel over. Wil je er nog wel mee blijven doorgaan?
Waar heb je precies last van?
Ik had zelf nooit veel last van SSRI's.
Ga ik ook doen.quote:Op maandag 8 november 2021 11:36 schreef Nijna het volgende:
Ik zou even overleggen celestien, wat wijsheid is... sterkte
Hoe gaat het nu? Nog wat wijzer geworden na overleg met de huisarts?quote:Op maandag 8 november 2021 11:47 schreef Celestien het volgende:
[..]
Ga ik ook doen.
Ik verwacht ergens vandaag een belletje van de huisarts.
Had eerder begrepen dat citalopram het enige is wat helpt, maar ik lees hier dat veel mensen andere medicatie slikken die werkt voor hen. Vind het wat vreemd dat ik geen andere opties aangeboden krijg.
Dat heb ik overwogen. Echter, via een gesprek met m'n autismecoach, begreep ik dat het middel vaker wordt voorgeschreven en vaak goede resultaten heeft. Heb besloten om het nog een tweede kans te geven. Tot nu toe gaat het goed. We verhogen de dosis geleidelijk om vervelende bijwerkingen tot het minimum te beperken.quote:Op vrijdag 12 november 2021 11:15 schreef Nijna het volgende:
[..]
Hoe gaat het nu? Nog wat wijzer geworden na overleg met de huisarts?
Huisartsen weten natuurlijk overal een beetje van en zullen de meest voor de hand liggende medicatie kiezen om voor te schrijven. Misschien anders kijken of je een (vrijgevestigde, wellicht minder wachtlijst) psychiater kan vinden met ervaring met ass om mee te denken over je medicatie?
Fijn dat het nu beter gaat!quote:Op vrijdag 12 november 2021 11:46 schreef Celestien het volgende:
[..]
Dat heb ik overwogen. Echter, via een gesprek met m'n autismecoach, begreep ik dat het middel vaker wordt voorgeschreven en vaak goede resultaten heeft. Heb besloten om het nog een tweede kans te geven. Tot nu toe gaat het goed. We verhogen de dosis geleidelijk om vervelende bijwerkingen tot het minimum te beperken.
Bedankt voor het informeren. Da's lief van je
Probeer eens cbd olie met THC. Of thc vervagers.quote:Op vrijdag 12 november 2021 12:09 schreef sirdanilot het volgende:
Zijn hier medeautisten die stoppen met blowen?
Ik ben nou sinds zondag gestopt. Ik merk dat doordat ik stop ik veel meer ga zuipen, en dan word ik ook best wel aggressief. Het blowen helpt me normaal om kalmer te blijven.
Helaas kan ik het mij niet meer veroorloven om vast dagelijks te blowen zoals ik altijd deed. Het is gewoon echt veel te duur. Een plant kan ik niet telen want ik woon helaas in Ierland en hier staat er 5 jaar cel op. Dat vind ik wel erg gortig dus dat ga ik niet doen. Kopen voor persoonlijk gebruik is ook illegaal maar doe ik gerust, en ik rook ook gewoon voor de politie en zo, zolang je geen Irish Traveller (lokale zigeuners/kampers) bent word je nooit opgepakt.
Tsja, veel mensen vinden oogcontact heel belangrijk. Maar ik vind het raar dat een verpleegkundige die werkt met mensen die autisme hebben daar zo'n punt van maakt. Ik begrijp wel dat dat je irriteerde. Weet de verpleegkundige dat je autisme hebt?quote:Op vrijdag 19 november 2021 19:40 schreef kuolema het volgende:
Nog meer mensen die moeite hebben met mensen die niet begrijpen dat je ze niet aankijkt?
Ik ben op dit moment opgenomen en is er een nieuwe verpleegkundige die al meerdere keren heeft gevraagd of ik haar aan wil kijken. Net bleef ze er maar over doorgaan: 'kijk me eens aan', 'heb je mijn ogen al gezien?', 'ik heb heel mooie ogen', 'waarom kijk je me niet aan?' en ik vond dat behoorlijk irritant. Heb het niet gedaan overigens, ze bekijkt het maar.
Ik heb ook al meerdere keren meegemaakt dat mensen dachten dat er iets niet klopte aan mij of dat er iets aan de hand zou zijn terwijl dat niet het geval was, en dat lijkt toch vaak vooral te liggen aan het gebrek aan oogcontact.
Ik probeer het soms wel, als ik op een bepaalde manier moet overkomen, maar dat kost ontzettend veel energie en is gewoon heel vervelend.
Ik word er een beetje boos van of zo dus moest het even kwijt.
Weet ze dat je ass hebt?quote:Op vrijdag 19 november 2021 19:40 schreef kuolema het volgende:
Nog meer mensen die moeite hebben met mensen die niet begrijpen dat je ze niet aankijkt?
Ik ben op dit moment opgenomen en is er een nieuwe verpleegkundige die al meerdere keren heeft gevraagd of ik haar aan wil kijken. Net bleef ze er maar over doorgaan: 'kijk me eens aan', 'heb je mijn ogen al gezien?', 'ik heb heel mooie ogen', 'waarom kijk je me niet aan?' en ik vond dat behoorlijk irritant. Heb het niet gedaan overigens, ze bekijkt het maar.
Ik heb ook al meerdere keren meegemaakt dat mensen dachten dat er iets niet klopte aan mij of dat er iets aan de hand zou zijn terwijl dat niet het geval was, en dat lijkt toch vaak vooral te liggen aan het gebrek aan oogcontact.
Ik probeer het soms wel, als ik op een bepaalde manier moet overkomen, maar dat kost ontzettend veel energie en is gewoon heel vervelend.
Ik word er een beetje boos van of zo dus moest het even kwijt.
Zo heb ik het ook. Nadenken, bijvoorbeeld tijdens een gesprek, en oogcontact gaan niet samen bij mij. En als mensen nadrukkelijk of langdurig oogcontact zoeken vind ik dat al snel overweldigend en intimiderend. Ik heb er echter nog bijna nooit een opmerking over gehad, dus kennelijk vindt men het oogcontact toch van een acceptabel niveau, maar echt plezierig of nuttig vind ik het niet.quote:Op zaterdag 20 november 2021 07:49 schreef Nijna het volgende:
Ik heb daar nog nooit zo direct een opmerking over gehad, maar ik zou zeggen dat te lang oogcontact voor mij niet prettig (heel intens) voelt. Dat ik het makkelijker vind om een gesprek te voeren als ik iemand niet voortdurend hoef aan te kijken. Dan kan ik vaak juist beter een gesprek voeren.
Zo herkenbaar Het is bij mij een automatisme om naar de achtergrond/buiten te kijken.quote:Op zaterdag 20 november 2021 15:32 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Zo heb ik het ook. Nadenken, bijvoorbeeld tijdens een gesprek, en oogcontact gaan niet samen bij mij.
Om hier nog even op terug te komen, 14 december heb ik een afspraak met een psychiater. Na veel over OCS gelezen te hebben heb ik nu een voorkeur voor een SSRI in plaats van een atypisch antipsychoticum, dat is de best onderzochte behandelmethode (zoals je al schreef Nijna). Ik zie eigenlijk niet in waarom daar vanaf geweken zou moeten worden vanwege mijn autisme. Ik ben wel benieuwd waarom mijn psycholoog en psychiater daar anders over denken.quote:Op woensdag 20 oktober 2021 16:57 schreef Kowloon het volgende:
Naast een ASS heb ik een obsessieve-compulsieve stoornis (OCS). Het laatste halfjaar is deze OCS als gevolg van stress op mijn werk flink toegenomen waardoor ik nu ziek thuis zit en in behandeling bij de GGz ben. Gelukkig zijn mijn klachten dankzij de behandeling al iets afgenomen, maar mijn psycholoog heeft nu voorgesteld om eens een afspraak te maken bij een psychiater. Ze denkt dat ik baat kan hebben bij een lage dosering van een antipsychoticum zodat mijn angsten die met de stress en de OCS samenhangen verminderen. Heeft iemand hier ervaring mee?
Ja, ik vind dat dus ook raar. Ik neem aan dat ze wel van mijn diagnose weet, maar weet dat niet zeker.quote:Op zaterdag 20 november 2021 00:59 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Tsja, veel mensen vinden oogcontact heel belangrijk. Maar ik vind het raar dat een verpleegkundige die werkt met mensen die autisme hebben daar zo'n punt van maakt. Ik begrijp wel dat dat je irriteerde. Weet de verpleegkundige dat je autisme hebt?
Door de manier waarop ze deed had ik geen zin om te zeggen dat ik het lastig vind.quote:Op zaterdag 20 november 2021 07:49 schreef Nijna het volgende:
[..]
Weet ze dat je ass hebt?
Heb je gezegd dat je het lastig/moeilijk/naar/... vindt?
Ik heb daar nog nooit zo direct een opmerking over gehad, maar ik zou zeggen dat te lang oogcontact voor mij niet prettig (heel intens) voelt. Dat ik het makkelijker vind om een gesprek te voeren als ik iemand niet voortdurend hoef aan te kijken. Dan kan ik vaak juist beter een gesprek voeren.
Dat zouden ze op zo'n opname plek toch moeten kunnen begrijpen...
Maar ik denk dat je het beter met haar kan bespreken, anders blijft ze er misschien over doorgaan.
Het is prima om je grenzen aan te geven, ook hier in.
Ik heb soms ook nog een variant daarop, met name als ik over iets vertel waar ik veel vanaf weet. Dan ga ik zo in mijn verhaal op dat ik bijna helemaal niet meer op de buitenwereld let. Dat levert levert wel vaak een reactie op ("Ja, nu is het wel genoeg Kowloon!"). Ik vind het overigens vooral fijn als men er wat van zegt, en niet direct boos wordt ofzo, anders blijf ik maar door gaan in zo'n situatie.quote:Op zaterdag 20 november 2021 15:47 schreef Slumlord. het volgende:
[..]
Zo herkenbaar Het is bij mij een automatisme om naar de achtergrond/buiten te kijken.
Antipsychotica worden wel vaker bij ASS voorgeschreven. Het gaat dus niet per se om de OCS maar om de combinatie OCS en ASS dat ze kiezen voor een antipsychoticum, denk ik, omdat het ook kan helpen tegen overprikkeling.quote:Op zaterdag 20 november 2021 15:59 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Om hier nog even op terug te komen, 14 december heb ik een afspraak met een psychiater. Na veel over OCS gelezen te hebben heb ik nu een voorkeur voor een SSRI in plaats van een atypisch antipsychoticum, dat is de best onderzochte behandelmethode (zoals je al schreef Nijna). Ik zie eigenlijk niet in waarom daar vanaf geweken zou moeten worden vanwege mijn autisme. Ik ben wel benieuwd waarom mijn psycholoog en psychiater daar anders over denken.
Ja, dat klopt, dat zei mijn psycholoog ook al. Maar ik heb doorgaans niet zoveel last van overprikkeling. En het is inderdaad wat je schrijft, een SSRI is een milder middel. Ik probeer liever eerst een milder middel, mocht het niet aanslaan dan kan ik altijd nog een zwaarder (aanvullend) middel proberen.quote:Op zaterdag 20 november 2021 16:11 schreef kuolema het volgende:
[..]
Antipsychotica worden wel vaker bij ASS voorgeschreven. Het gaat dus niet per se om de OCS maar om de combinatie OCS en ASS dat ze kiezen voor een antipsychoticum, denk ik, omdat het ook kan helpen tegen overprikkeling.
Ik zou zelf ook voor een SSRI gaan, omdat dat in mijn ogen een milder middel is.
Succes met het gesprek, misschien heeft die psychiater wel een hele goede reden waarom hij dit voorstel deed, maar het navragen kan geen kwaad lijkt me.quote:Op zaterdag 20 november 2021 15:59 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Om hier nog even op terug te komen, 14 december heb ik een afspraak met een psychiater. Na veel over OCS gelezen te hebben heb ik nu een voorkeur voor een SSRI in plaats van een atypisch antipsychoticum, dat is de best onderzochte behandelmethode (zoals je al schreef Nijna). Ik zie eigenlijk niet in waarom daar vanaf geweken zou moeten worden vanwege mijn autisme. Ik ben wel benieuwd waarom mijn psycholoog en psychiater daar anders over denken.
Kan je er eventueel op een later moment op terugkomen? Om te voorkomen dat je weer in zo'n situatie komt dat ze er zo over door blijft gaan?quote:Op zaterdag 20 november 2021 16:07 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ja, ik vind dat dus ook raar. Ik neem aan dat ze wel van mijn diagnose weet, maar weet dat niet zeker.
[..]
Door de manier waarop ze deed had ik geen zin om te zeggen dat ik het lastig vind.
Bedankt! Ja, ik wil vooral graag de onderbouwing van de psychiater begrijpen.quote:Op zaterdag 20 november 2021 17:15 schreef Nijna het volgende:
Succes met het gesprek, misschien heeft die psychiater wel een hele goede reden waarom hij dit voorstel deed, maar het navragen kan geen kwaad lijkt me.
Ik had daar tot ongeveer vijf jaar geleden heel veel last van. Zodra iemand voor mij moeilijk te beantwoorden vragen ging stellen, bijvoorbeeld over gevoelsonderwerpen (ik heb meestal geen idee wat ik 'voel', alles gaat bij mij op ratio), kon ik geen woord meer uitbrengen. Zeker als er werd doorgevraagd. Zelfs met mijn moeder kon ik nagenoeg geen gesprek voeren over gevoelsonderwerpen. Er waren voor mij dan twee mogelijkheden helemaal niks zeggen of boos worden en weglopen.quote:Ik had afgelopen week een lastig gesprek waar ik helemaal blokkeerde, had ik nog niet eerder zo bewust gehad.
Maar degene tegenover mij bleef maar vragen op me afvuren, die ik vervolgens allemaal niet kon beantwoorden en alleen nog maar meer blokkeerde.
Ga ik nog wel teruggeven.
Het was vooral dat ik erg aan het zoeken was naar woorden, maar terwijl ik dat deed kreeg ik dus nog meer vragen. Als ik de tijd krijg dan lukt het vaak wel.quote:Op maandag 29 november 2021 21:48 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Bedankt! Ja, ik wil vooral graag de onderbouwing van de psychiater begrijpen.
[..]
Ik had daar tot ongeveer vijf jaar geleden heel veel last van. Zodra iemand voor mij moeilijk te beantwoorden vragen ging stellen, bijvoorbeeld over gevoelsonderwerpen (ik heb meestal geen idee wat ik 'voel', alles gaat bij mij op ratio), kon ik geen woord meer uitbrengen. Zeker als er werd doorgevraagd. Zelfs met mijn moeder kon ik nagenoeg geen gesprek voeren over gevoelsonderwerpen. Er waren voor mij dan twee mogelijkheden helemaal niks zeggen of boos worden en weglopen.
Ik heb er toen met een psycholoog een jaar aan gewerkt om dat te verminderen. Nog steeds vind ik het erg lastig om over gevoelsonderwerpen een gesprek te voeren, maar het lukt nu meestal wel om het op een normale manier kenbaar te maken als ik ergens niet over kan of wil praten. Ook helpt het als mensen mij rustig laten uitpraten en geen 'tussenvragen' stellen.
Autisme is natuurlijk heel breed en ik ken natuurlijk die mensen niet. Zijn ze jong of wat ouder? Is het ze ooit aangemoedigd om meer pro actief te zijn of wat het voor hun functie nooit relevant geweest? En het feit dat jij weet dat ze autisme hebben, kan natuurlijk ook zo zijn dat de rest het gewoon geaccepteerd heeft.quote:Op donderdag 2 december 2021 13:57 schreef -Sigaartje het volgende:
Ik heb een vraagje over autisme. Ik heb met diverse autistische mensen samengewerkt. Maar altijd valt me weer op dat ze totaal geen zelfinitiatief hebben en zelf nooit iets uitzoeken. Dat gaat heel erg ver, zoals simpele dingen opzoeken of gewoon een tekstje schrijven dat helemaal niets voorstelt. Ik erger me hier mateloos aan. Ik moet letterlijk elke letter voorkauwen. Ook is er weinig interesse en komt er niets uit.
Is dit normaal bij autisme?
Een voorbeeld: Oudere man, getrouwd. Ik was in die tijd leidinggevende. Aansluiting bij het team door hem ging volledig de mist in, communicatie ontbrak. Ik heb alles geprobeerd, maar geen interesse. Het meest bizzare dat ik heb meegemaakt in communicatie was dat we met z'n vieren, waaronder hij op vrijdagmiddag na het werk iets gingen drinken. We bestelden daarbij een portie bitterballen en een portie kaas. We kletsten gezellig verder, maar hij viel aan. Ging in sneltreinvaart. Ik maakte nog een grapje van jongens, we vinden de hond in de pot. Er waren precies drie bitterballen en drie blokjes kaas over. "Die zijn voor jullie", zei hij, en hij was nog serieus ook.quote:Op donderdag 2 december 2021 14:33 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Autisme is natuurlijk heel breed en ik ken natuurlijk die mensen niet. Zijn ze jong of wat ouder? Is het ze ooit aangemoedigd om meer pro actief te zijn of wat het voor hun functie nooit relevant geweest? En het feit dat jij weet dat ze autisme hebben, kan natuurlijk ook zo zijn dat de rest het gewoon geaccepteerd heeft.
Wat is normaal.quote:Op donderdag 2 december 2021 13:57 schreef -Sigaartje het volgende:
Ik heb een vraagje over autisme. Ik heb met diverse autistische mensen samengewerkt. Maar altijd valt me weer op dat ze totaal geen zelfinitiatief hebben en zelf nooit iets uitzoeken. Dat gaat heel erg ver, zoals simpele dingen opzoeken of gewoon een tekstje schrijven dat helemaal niets voorstelt. Ik erger me hier mateloos aan. Ik moet letterlijk elke letter voorkauwen. Ook is er weinig interesse en komt er niets uit.
Is dit normaal bij autisme?
Dat sowieso. Mensen vergeten soms dat autisten ook gewoon individuelen zijn met eigen karaktertrekken en intelligentie.quote:Op donderdag 2 december 2021 17:34 schreef Nijna het volgende:
[..]
Wat is normaal.
Net als bij mensen zonder autisme, zijn er geen 2 personen met autisme hetzelfde...
Ik weet niet hoor, maar dit klinkt meer als een boomer die jarenlang hetzelfde werk doet en daardoor apathisch is geworden. Ik heb dat op werk ook wel eens gezien. Lui die totaal geen plezier meer in werk hebben en wachten tot ze met pensioen kunnen. Plus dat mogelijk privé nog heel wat speelt.quote:Op donderdag 2 december 2021 15:44 schreef -Sigaartje het volgende:
[..]
Een voorbeeld: Oudere man, getrouwd. Ik was in die tijd leidinggevende. Aansluiting bij het team door hem ging volledig de mist in, communicatie ontbrak. Ik heb alles geprobeerd, maar geen interesse. Het meest bizzare dat ik heb meegemaakt in communicatie was dat we met z'n vieren, waaronder hij op vrijdagmiddag na het werk iets gingen drinken. We bestelden daarbij een portie bitterballen en een portie kaas. We kletsten gezellig verder, maar hij viel aan. Ging in sneltreinvaart. Ik maakte nog een grapje van jongens, we vinden de hond in de pot. Er waren precies drie bitterballen en drie blokjes kaas over. "Die zijn voor jullie", zei hij, en hij was nog serieus ook.
Op het werk ontstonden veel problemen omdat hij veel woedeaanvallen had.
Hoe het met hem is afgelopen, geen idee, ik kreeg een andere baan.
Weinig interesse in wat?quote:Op donderdag 2 december 2021 13:57 schreef -Sigaartje het volgende:
Ik heb een vraagje over autisme. Ik heb met diverse autistische mensen samengewerkt. Maar altijd valt me weer op dat ze totaal geen zelfinitiatief hebben en zelf nooit iets uitzoeken. Dat gaat heel erg ver, zoals simpele dingen opzoeken of gewoon een tekstje schrijven dat helemaal niets voorstelt. Ik erger me hier mateloos aan. Ik moet letterlijk elke letter voorkauwen. Ook is er weinig interesse en komt er niets uit.
Is dit normaal bij autisme?
Dit misschien wel.quote:Op donderdag 2 december 2021 15:44 schreef -Sigaartje het volgende:
[..]
Een voorbeeld: Oudere man, getrouwd. Ik was in die tijd leidinggevende. Aansluiting bij het team door hem ging volledig de mist in, communicatie ontbrak. Ik heb alles geprobeerd, maar geen interesse. Het meest bizzare dat ik heb meegemaakt in communicatie was dat we met z'n vieren, waaronder hij op vrijdagmiddag na het werk iets gingen drinken. We bestelden daarbij een portie bitterballen en een portie kaas. We kletsten gezellig verder, maar hij viel aan. Ging in sneltreinvaart. Ik maakte nog een grapje van jongens, we vinden de hond in de pot. Er waren precies drie bitterballen en drie blokjes kaas over. "Die zijn voor jullie", zei hij, en hij was nog serieus ook.
Op het werk ontstonden veel problemen omdat hij veel woedeaanvallen had.
Hoe het met hem is afgelopen, geen idee, ik kreeg een andere baan.
Het probleem was: ik probeerde hem te helpen. Maar het wilde allemaal niet. Het heeft me heel veel energie gekost, want het was helemaal geen kwade vent. Maar ik werd er totaal moedeloos van. Ik vind altijd: geef extra aandacht aan de zwakke, daar ben je voor als je het zelf goed voor de wind gaat, help met je eigen energie anderen. Maar in dit geval, het leek een bodemloze put. Ik heb daar nachten van wakker gelegen.quote:Op donderdag 2 december 2021 19:18 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Dat sowieso. Mensen vergeten soms dat autisten ook gewoon individuelen zijn met eigen karaktertrekken en intelligentie.
[..]
Ik weet niet hoor, maar dit klinkt meer als een boomer die jarenlang hetzelfde werk doet en daardoor apathisch is geworden. Ik heb dat op werk ook wel eens gezien. Lui die totaal geen plezier meer in werk hebben en wachten tot ze met pensioen kunnen. Plus dat mogelijk privé nog heel wat speelt.
Verder, mensen met autisme kunnen communicatieproblemen hebben, maar communicatieproblemen hoeven niet altijd door autisme te komen. Ook mensen zonder autisme kunnen hier problemen mee hebben.
Zelfde geldt voor woedeaanvallen. Iemand met autisme kan hier gevoeliger voor zijn, maar ook mensen zonder autisme kunnen woedeaanvallen krijgen.
Het grootste probleem voor mensen met autisme is nog altijd omgaan met prikkels. De rest is eigenlijk wel te leren.
Heb zelf autisme, moet zelf alles uitzoeken, omdat de meerderheid niet in staat is om het te doen. De ironie is dat dit vaak omgekeerd (bij mij) zo is. Maar goed, ik ben ook zelfstandig ook al proberen een aantal mensen mij te forceren om begeleid te wonen. LMAO.quote:Op donderdag 2 december 2021 13:57 schreef -Sigaartje het volgende:
Ik heb een vraagje over autisme. Ik heb met diverse autistische mensen samengewerkt. Maar altijd valt me weer op dat ze totaal geen zelfinitiatief hebben en zelf nooit iets uitzoeken. Dat gaat heel erg ver, zoals simpele dingen opzoeken of gewoon een tekstje schrijven dat helemaal niets voorstelt. Ik erger me hier mateloos aan. Ik moet letterlijk elke letter voorkauwen. Ook is er weinig interesse en komt er niets uit.
Is dit normaal bij autisme?
Wat bij mij door mn hoofd schiet: misschien heb je met de beste intenties geholpen, maar was de manier waarop, niet de manier waarop hij hulp nodig had.quote:Op donderdag 2 december 2021 19:23 schreef -Sigaartje het volgende:
[..]
Het probleem was: ik probeerde hem te helpen. Maar het wilde allemaal niet. Het heeft me heel veel energie gekost, want het was helemaal geen kwade vent. Maar ik werd er totaal moedeloos van. Ik vind altijd: geef extra aandacht aan de zwakke, daar ben je voor als je het zelf goed voor de wind gaat, help met je eigen energie anderen. Maar in dit geval, het leek een bodemloze put. Ik heb daar nachten van wakker gelegen.
Ik snap je opmerking wel. Ik heb er ook helemaal geen verstand van. En dat brak ons op. Een van mijn overtuigingen in het leven is, dat als je het beter hebt dan een ander die worstelt in het leven, dan hoor je diegene te helpen.quote:Op vrijdag 3 december 2021 11:23 schreef Nijna het volgende:
[..]
Wat bij mij door mn hoofd schiet: misschien heb je met de beste intenties geholpen, maar was de manier waarop, niet de manier waarop hij hulp nodig had.
En daarmee wil ik geen afbraak doen aan jouw intenties, maar soms is er een andere manier nodig.
En dan nog kan het zijn dat het gewoon niet helpt. Zonde dat het je je nachtrust heeft gekost...
Je intentie was wel goed.quote:Op vrijdag 3 december 2021 11:30 schreef -Sigaartje het volgende:
[..]
Ik snap je opmerking wel. Ik heb er ook helemaal geen verstand van. En dat brak ons op. Een van mijn overtuigingen in het leven is, dat als je het beter hebt dan een ander die worstelt in het leven, dan hoor je diegene te helpen.
Zeer herkenbaar, mn ma vroeg altijd 'Wat voel je hierbij?'. Ja weetikveel, niks? Moet ik iets voelen? En als ik iets voel is dat dan goed of slecht?quote:Op maandag 29 november 2021 21:48 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Bedankt! Ja, ik wil vooral graag de onderbouwing van de psychiater begrijpen.
[..]
Ik had daar tot ongeveer vijf jaar geleden heel veel last van. Zodra iemand voor mij moeilijk te beantwoorden vragen ging stellen, bijvoorbeeld over gevoelsonderwerpen (ik heb meestal geen idee wat ik 'voel', alles gaat bij mij op ratio), kon ik geen woord meer uitbrengen. Zeker als er werd doorgevraagd. Zelfs met mijn moeder kon ik nagenoeg geen gesprek voeren over gevoelsonderwerpen. [,,,,,]
Ja en nee.quote:Op donderdag 2 december 2021 19:18 schreef Morrigan het volgende:
Het grootste probleem voor mensen met autisme is nog altijd omgaan met prikkels. De rest is eigenlijk wel te leren.
Zo ervaar ik het ook. Prikkels zijn altijd een probleem. Maar hoeveel je ook aan leren qua sociaal gedrag, het blijft, idd, aangeleerd en kost veel energie.quote:
Ik ga hier binnenkort nog wat zinnigers op reageren want dit staat nu een beetje flauw zomaar nu even geen zin in. Komt binnenkort!quote:
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |