R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Het zou me niets verbazen, en het doet me echt pijn om dat te zeggen, als dat idd is hoe - lang geleden - mensen dachten. Dat 'rare kind' had gewoon een ferme hand nodig.quote:Op zondag 25 juli 2021 11:03 schreef saparmurat_niyazov het volgende:
[..]
Gewoon het autisme eruit meppen!
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Das toch gewoon triest..quote:Op zondag 25 juli 2021 11:38 schreef Celestien het volgende:
[..]
Ik hoorde eens een dame op zeggen die-en-die best mocht komen spelen. Als-ie dan "raar" ging doen, dan zou ze gewoon zeggen "dat ze niet alles hoefde te horen wat er in zijn hoofd om ging" en dat "ouders van autistische kinderen gewoon niet streng genoeg waren".
Sja.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
quote:
[..]
Ik hoorde eens een dame op zeggen die-en-die best mocht komen spelen. Als-ie dan "raar" ging doen, dan zou ze gewoon zeggen "dat ze niet alles hoefde te horen wat er in zijn hoofd om ging" en dat "ouders van autistische kinderen gewoon niet streng genoeg waren".
Sja.
Mama van 2 lieve meiden :)
Het is alweer een tijd geleden, voordat ik wist dat ik het zelf had, maar ben het nooit vergeten.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Afhankelijk van de relatie met die persoon, zou ik pr direct af kappen en nooit meer mee omgaan.quote:Op zondag 25 juli 2021 11:02 schreef Lenny77 het volgende:
[..]
"geef dat kind maar eens een week of 2 aan mij, dan zal het wel over zijn"
Aan de andere kant, veel ouders blamen het antisociale aspect vaak aan autisme tegenwoordig. Ook veel autisten in de slachtofferrol, maar dat zal wel iets hedendaags zijn.
Op maandag 26 juli 2021 17:30 schreef Ixnay het volgende:[/b]
Van alle terechte klachten ooit is deze het meest terechte.
Van alle terechte klachten ooit is deze het meest terechte.
En dat terwijl het hebben van een ASS-diagnose niet meteen betekent dat iemand graag alleen wil zijn, geen sociale contacten wil of er niet mee om kan gaan. Het geldt misschien voor een deel, maar het is een misvatting dat autisten per definitie contact schuwen en niet kunnen communiceren.
[ Bericht 0% gewijzigd door Celestien op 11-08-2021 20:23:26 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door Celestien op 11-08-2021 20:23:26 ]
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Hoe zit het met autistische moeders en hun kids? Wat zijn de ervaringen?
Het liefst wil ik 10 kids maar mijn vrouw wordt al moe van een beetje schoonmaken.
Het liefst wil ik 10 kids maar mijn vrouw wordt al moe van een beetje schoonmaken.
Op maandag 26 juli 2021 17:30 schreef Ixnay het volgende:[/b]
Van alle terechte klachten ooit is deze het meest terechte.
Van alle terechte klachten ooit is deze het meest terechte.
Ik kan je vraag niet helemaal plaatsen. Het klinkt wat sarcastisch ofzo.quote:Op donderdag 12 augustus 2021 09:17 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
Hoe zit het met autistische moeders en hun kids? Wat zijn de ervaringen?
Het liefst wil ik 10 kids maar mijn vrouw wordt al moe van een beetje schoonmaken.
En hoe zie je dat voor je? Jij verwekt 10 kinderen en je vrouw doet de opvoeding ofzo?
Ik heb nog even terug gelezen en ik weet niet in hoeverre je weet wat het autisme voor jouw vrouw inhoudt?
Mama van 2 lieve meiden :)
Mijn vrouw en ik willen heel graag kinderen echter als de energie en prikkeling nu al teveel is dan ben ik benieuwd hoe dat met de kids wordt en wat het kan doen met hun opvoeding.quote:
[..]
Ik kan je vraag niet helemaal plaatsen. Het klinkt wat sarcastisch ofzo.
En hoe zie je dat voor je? Jij verwekt 10 kinderen en je vrouw doet de opvoeding ofzo?
Ik heb nog even terug gelezen en ik weet niet in hoeverre je weet wat het autisme voor jouw vrouw inhoudt?
10 kids is natuurlijk een overdrijving
Op maandag 26 juli 2021 17:30 schreef Ixnay het volgende:[/b]
Van alle terechte klachten ooit is deze het meest terechte.
Van alle terechte klachten ooit is deze het meest terechte.
Ik heb niet echt advies, ik wist niet dat ik ass had toen we kinderen kregen.
Maar ik was voor die tijd ook al een aantal keer vastgelopen.
Je weet van tevoren niet hoe het zal zijn, maar ik denk dat het wel goed is om er over na te denken en het erover te hebben van tevoren.
Wat bedoel je met wat het kan doen met hun opvoeding?
Maar ik was voor die tijd ook al een aantal keer vastgelopen.
Je weet van tevoren niet hoe het zal zijn, maar ik denk dat het wel goed is om er over na te denken en het erover te hebben van tevoren.
Wat bedoel je met wat het kan doen met hun opvoeding?
Mama van 2 lieve meiden :)
Exact mijn ervaring.quote:
Ik heb niet echt advies, ik wist niet dat ik ass had toen we kinderen kregen.
Maar ik was voor die tijd ook al een aantal keer vastgelopen.
Je weet van tevoren niet hoe het zal zijn, maar ik denk dat het wel goed is om er over na te denken en het erover te hebben van tevoren.
Het is intensief. Iedere verandering, iedere fase die de kinderen in gaan zorgt mogelijk voor overprikkeling bij je vrouw. Besef dat van tevoren. Doe het samen. Echt samen. Niet 'zij zorgt fulltime voor de kinderen & jij bent de hele dag weg'. En zorg voor een goed vangnet. Opa's, oma's, een lieve vriendin of tante die evt een middag of dag op kan passen als je vrouw even bij moet komen.
Ze weet zelf het beste wat ze nodig heeft.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Op mijn 18e 5 lessen gehad, maar toen al snel gehoord gekregen dat heg ‘beter was’ dat ik maar automaat ging doen. Nooit wilde ik dit.
In 2019, 10 jaar later, weer aan rijlessen begonnen. Ook dit keer na 5 rijlessen gehoord dat automaat beter was, maar ik was eigenwijs en ben hiermee doorgegaan. Ondertussen in juli datzelfde jaar naar 3 pogingen mijn theorie gehaald ( uit mijzelf, de instructeur gaf dit niet aan dat ik dit moest doen, maar ik wilde dit zelf zo snel mogelijk uit de weg geruimd hebben)
Zo eerlijk als ik was, heb ik bij het CBR aangegeven via het gezondheidsverklaring dat ik PDD-NOS en ADHD had. Sommige kennen het rideltje wel; toen naar een psychiater, en daarna - ondanks dat hij niet vond dat ik een rijtest moest- alsnog een rijtest.
In november dat jaar dus de rijtest in een schakelauto, ik kreeg een zware blackout door de zenuwen, en ze hebben na afloop gezegd; kom jij maar terug voor een nieuwe rijtest, mocht deze niet goed zijn is het dossier gesloten en wordt je rij ongeschikt verklaard.
Toen overgestapt alsnog naar de automaat, waarna ik in februari 2020 mijn 2e rijtest had, en deze wél behaalde. Één week later belandde we in de eerste lockdown, wat was ik gelukkig op dat moment
Enfin, mei 2020 weer gestart, waarna ik continue doorlesde, regelmatig en vaak 2 uur achter elkaar. Dat bracht mij net voor de 2e lockdown op het punt van ‘ net wel, net niet examen klaar’.
Toen in maart 2021 wederom opnieuw begonnen. Waarna ik begin mei te horen kreeg dat ik examenklaar was en het examen aangevraagd kon worden, een tweede euforie moment in deze periode ( voor dit onderdeel, dan)
De afgelopen weken heb ik tussen hoop en vrees geleefd. Ik heb tegen iedereen verteld dat ik ‘ toch wel ging zakken’, wat ik niet hoopte, ook vanwege mijn aflopende theorie waar ik geen zin in had die opnieuw te moeten halen.
Afgelopen dinsdag was daar het moment. Het weer zat mee, het was zomervakantie, en het was 09:00 s’ochtends. Kortom; uitgestorven op de weg.
Ik heb het examen gereden, twee bijzondere verrichtingen moeten doen die juist mij enorm goed lagen ( een aantal kan ik wat minder, maar deze had ik 0 moeite mee ). Tijdens het examen puur de focus gehad op het rijden en geprobeerd álle gedachtes uit te zetten, want ‘ ikg ing toch wel zakken’
En uiteindelijk stapte wij uit, en het enige wat hij zei was dat ik geslaagd was
.
Ik kon ( en kan) het nog steeds niet geloven, dat ik - na 188 uur les, 2 rijtesten, 3 keer een theorie, 2 lockdowns, 3 keeer een nieuwe theorie datum vastgezet omdat die dreigde te verlopen en uiteindelijk toch verlengt werd, en ik kan gewoon niet geloven dat ik altijd heb gedacht dat ik het nooit ging halen en nu klaarblijkelijk toch ‘ineens’ heb.
Vanmiddag mag ik mijn rijbewijs ophalen en ik kijk uit na alles waar ik nu toe ( makkelijker) in staat ben
In 2019, 10 jaar later, weer aan rijlessen begonnen. Ook dit keer na 5 rijlessen gehoord dat automaat beter was, maar ik was eigenwijs en ben hiermee doorgegaan. Ondertussen in juli datzelfde jaar naar 3 pogingen mijn theorie gehaald ( uit mijzelf, de instructeur gaf dit niet aan dat ik dit moest doen, maar ik wilde dit zelf zo snel mogelijk uit de weg geruimd hebben)
Zo eerlijk als ik was, heb ik bij het CBR aangegeven via het gezondheidsverklaring dat ik PDD-NOS en ADHD had. Sommige kennen het rideltje wel; toen naar een psychiater, en daarna - ondanks dat hij niet vond dat ik een rijtest moest- alsnog een rijtest.
In november dat jaar dus de rijtest in een schakelauto, ik kreeg een zware blackout door de zenuwen, en ze hebben na afloop gezegd; kom jij maar terug voor een nieuwe rijtest, mocht deze niet goed zijn is het dossier gesloten en wordt je rij ongeschikt verklaard.
Toen overgestapt alsnog naar de automaat, waarna ik in februari 2020 mijn 2e rijtest had, en deze wél behaalde. Één week later belandde we in de eerste lockdown, wat was ik gelukkig op dat moment
Enfin, mei 2020 weer gestart, waarna ik continue doorlesde, regelmatig en vaak 2 uur achter elkaar. Dat bracht mij net voor de 2e lockdown op het punt van ‘ net wel, net niet examen klaar’.
Toen in maart 2021 wederom opnieuw begonnen. Waarna ik begin mei te horen kreeg dat ik examenklaar was en het examen aangevraagd kon worden, een tweede euforie moment in deze periode ( voor dit onderdeel, dan)
De afgelopen weken heb ik tussen hoop en vrees geleefd. Ik heb tegen iedereen verteld dat ik ‘ toch wel ging zakken’, wat ik niet hoopte, ook vanwege mijn aflopende theorie waar ik geen zin in had die opnieuw te moeten halen.
Afgelopen dinsdag was daar het moment. Het weer zat mee, het was zomervakantie, en het was 09:00 s’ochtends. Kortom; uitgestorven op de weg.
Ik heb het examen gereden, twee bijzondere verrichtingen moeten doen die juist mij enorm goed lagen ( een aantal kan ik wat minder, maar deze had ik 0 moeite mee ). Tijdens het examen puur de focus gehad op het rijden en geprobeerd álle gedachtes uit te zetten, want ‘ ikg ing toch wel zakken’
En uiteindelijk stapte wij uit, en het enige wat hij zei was dat ik geslaagd was
. Ik kon ( en kan) het nog steeds niet geloven, dat ik - na 188 uur les, 2 rijtesten, 3 keer een theorie, 2 lockdowns, 3 keeer een nieuwe theorie datum vastgezet omdat die dreigde te verlopen en uiteindelijk toch verlengt werd, en ik kan gewoon niet geloven dat ik altijd heb gedacht dat ik het nooit ging halen en nu klaarblijkelijk toch ‘ineens’ heb.
Vanmiddag mag ik mijn rijbewijs ophalen en ik kijk uit na alles waar ik nu toe ( makkelijker) in staat ben
Gefeliciteerd met je rijbewijs!quote:Op donderdag 12 augustus 2021 11:54 schreef Vlaggenroof het volgende:
Op mijn 18e 5 lessen gehad, maar toen al snel gehoord gekregen dat heg ‘beter was’ dat ik maar automaat ging doen. Nooit wilde ik dit.
In 2019, 10 jaar later, weer aan rijlessen begonnen. Ook dit keer na 5 rijlessen gehoord dat automaat beter was, maar ik was eigenwijs en ben hiermee doorgegaan. Ondertussen in juli datzelfde jaar naar 3 pogingen mijn theorie gehaald ( uit mijzelf, de instructeur gaf dit niet aan dat ik dit moest doen, maar ik wilde dit zelf zo snel mogelijk uit de weg geruimd hebben)
Zo eerlijk als ik was, heb ik bij het CBR aangegeven via het gezondheidsverklaring dat ik PDD-NOS en ADHD had. Sommige kennen het rideltje wel; toen naar een psychiater, en daarna - ondanks dat hij niet vond dat ik een rijtest moest- alsnog een rijtest.
In november dat jaar dus de rijtest in een schakelauto, ik kreeg een zware blackout door de zenuwen, en ze hebben na afloop gezegd; kom jij maar terug voor een nieuwe rijtest, mocht deze niet goed zijn is het dossier gesloten en wordt je rij ongeschikt verklaard.
Toen overgestapt alsnog naar de automaat, waarna ik in februari 2020 mijn 2e rijtest had, en deze wél behaalde. Één week later belandde we in de eerste lockdown, wat was ik gelukkig op dat moment
Enfin, mei 2020 weer gestart, waarna ik continue doorlesde, regelmatig en vaak 2 uur achter elkaar. Dat bracht mij net voor de 2e lockdown op het punt van ‘ net wel, net niet examen klaar’.
Toen in maart 2021 wederom opnieuw begonnen. Waarna ik begin mei te horen kreeg dat ik examenklaar was en het examen aangevraagd kon worden, een tweede euforie moment in deze periode ( voor dit onderdeel, dan)
De afgelopen weken heb ik tussen hoop en vrees geleefd. Ik heb tegen iedereen verteld dat ik ‘ toch wel ging zakken’, wat ik niet hoopte, ook vanwege mijn aflopende theorie waar ik geen zin in had die opnieuw te moeten halen.
Afgelopen dinsdag was daar het moment. Het weer zat mee, het was zomervakantie, en het was 09:00 s’ochtends. Kortom; uitgestorven op de weg.
Ik heb het examen gereden, twee bijzondere verrichtingen moeten doen die juist mij enorm goed lagen ( een aantal kan ik wat minder, maar deze had ik 0 moeite mee ). Tijdens het examen puur de focus gehad op het rijden en geprobeerd álle gedachtes uit te zetten, want ‘ ikg ing toch wel zakken’
En uiteindelijk stapte wij uit, en het enige wat hij zei was dat ik geslaagd was
Ik kon ( en kan) het nog steeds niet geloven, dat ik - na 188 uur les, 2 rijtesten, 3 keer een theorie, 2 lockdowns, 3 keeer een nieuwe theorie datum vastgezet omdat die dreigde te verlopen en uiteindelijk toch verlengt werd, en ik kan gewoon niet geloven dat ik altijd heb gedacht dat ik het nooit ging halen en nu klaarblijkelijk toch ‘ineens’ heb.
Vanmiddag mag ik mijn rijbewijs ophalen en ik kijk uit na alles waar ik nu toe ( makkelijker) in staat ben
Mama van 2 lieve meiden :)
Wat fijn dat het nu toch is gelukt! Dat getuigt van groot doorzettingsvermogen. Gefeliciteerdquote:
Op mijn 18e 5 lessen gehad, maar toen al snel gehoord gekregen dat heg ‘beter was’ dat ik maar automaat ging doen. Nooit wilde ik dit.
In 2019, 10 jaar later, weer aan rijlessen begonnen. Ook dit keer na 5 rijlessen gehoord dat automaat beter was, maar ik was eigenwijs en ben hiermee doorgegaan. Ondertussen in juli datzelfde jaar naar 3 pogingen mijn theorie gehaald ( uit mijzelf, de instructeur gaf dit niet aan dat ik dit moest doen, maar ik wilde dit zelf zo snel mogelijk uit de weg geruimd hebben)
Zo eerlijk als ik was, heb ik bij het CBR aangegeven via het gezondheidsverklaring dat ik PDD-NOS en ADHD had. Sommige kennen het rideltje wel; toen naar een psychiater, en daarna - ondanks dat hij niet vond dat ik een rijtest moest- alsnog een rijtest.
In november dat jaar dus de rijtest in een schakelauto, ik kreeg een zware blackout door de zenuwen, en ze hebben na afloop gezegd; kom jij maar terug voor een nieuwe rijtest, mocht deze niet goed zijn is het dossier gesloten en wordt je rij ongeschikt verklaard.
Toen overgestapt alsnog naar de automaat, waarna ik in februari 2020 mijn 2e rijtest had, en deze wél behaalde. Één week later belandde we in de eerste lockdown, wat was ik gelukkig op dat moment
Enfin, mei 2020 weer gestart, waarna ik continue doorlesde, regelmatig en vaak 2 uur achter elkaar. Dat bracht mij net voor de 2e lockdown op het punt van ‘ net wel, net niet examen klaar’.
Toen in maart 2021 wederom opnieuw begonnen. Waarna ik begin mei te horen kreeg dat ik examenklaar was en het examen aangevraagd kon worden, een tweede euforie moment in deze periode ( voor dit onderdeel, dan)
De afgelopen weken heb ik tussen hoop en vrees geleefd. Ik heb tegen iedereen verteld dat ik ‘ toch wel ging zakken’, wat ik niet hoopte, ook vanwege mijn aflopende theorie waar ik geen zin in had die opnieuw te moeten halen.
Afgelopen dinsdag was daar het moment. Het weer zat mee, het was zomervakantie, en het was 09:00 s’ochtends. Kortom; uitgestorven op de weg.
Ik heb het examen gereden, twee bijzondere verrichtingen moeten doen die juist mij enorm goed lagen ( een aantal kan ik wat minder, maar deze had ik 0 moeite mee ). Tijdens het examen puur de focus gehad op het rijden en geprobeerd álle gedachtes uit te zetten, want ‘ ikg ing toch wel zakken’
En uiteindelijk stapte wij uit, en het enige wat hij zei was dat ik geslaagd was
Ik kon ( en kan) het nog steeds niet geloven, dat ik - na 188 uur les, 2 rijtesten, 3 keer een theorie, 2 lockdowns, 3 keeer een nieuwe theorie datum vastgezet omdat die dreigde te verlopen en uiteindelijk toch verlengt werd, en ik kan gewoon niet geloven dat ik altijd heb gedacht dat ik het nooit ging halen en nu klaarblijkelijk toch ‘ineens’ heb.
Vanmiddag mag ik mijn rijbewijs ophalen en ik kijk uit na alles waar ik nu toe ( makkelijker) in staat ben
.Ik zou ergens ook wel een rijbewijs willen hebben en daardoor vrijer en minder afhankelijk zijn, maar er zitten te veel (deels potentiële) problemen aan vast waardoor ik de conclusie heb getrokken dat het niet de moeite waard is om dat traject te starten.
Why are you wearing that stupid man suit?
Zijn er mensen in je omgeving op wiens kinderen je kunt passen? Niet een uurtje, maar een hele dag, en/of een nacht. Dan kun je een beeld krijgen van of je dat iedere dag, non-stop aan zou kunnen. Ik raad dit aan, ook al is het met de kinderen van iemand anders niet hetzelfde als met je eigen kinderen.quote:Op donderdag 12 augustus 2021 10:14 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
[..]
Mijn vrouw en ik willen heel graag kinderen echter als de energie en prikkeling nu al teveel is dan ben ik benieuwd hoe dat met de kids wordt en wat het kan doen met hun opvoeding.
10 kids is natuurlijk een overdrijving
Ik heb zelf geen kinderen, maar veel opgepast (dagen van 7u tot 17u, af en toe een nacht). Ik vond het leuk, het lag me redelijk en ik heb er enorm veel van geleerd (ook over mezelf). Maar het brak me soms ook op, was eigenlijk te veel. En ik weet nu dat ik geen kinderen wil.
Het is echt intensief, je hebt veel energie en geduld nodig, verder heb je niet alleen te maken met de verzorging en opvoeding, maar ook met contact met bijvoorbeeld leerkrachten en andere ouders. Dat laatste vond ik zelf erg lastig. En dan nog al die dingen die je moet regelen. Houd er ook rekening mee dat baby's en peuters veel behoefte hebben aan fysiek contact. Dat is voor veel mensen met een ASS ook moeilijk.
Een voordeel van (jonge) kinderen is dat je een dagelijkse routine ontwikkeld. Dat vond ik altijd wel fijn, rustgevend.
[ Bericht 1% gewijzigd door kuolema op 13-08-2021 01:16:22 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
Maar hoe zit het aan jou kant? Kan jij het wel aan qua energie/prikkels? Misschien dat jij er juist een balans in kan brengen. Je moet het immers ook samen doen.quote:
[..]
Mijn vrouw en ik willen heel graag kinderen echter als de energie en prikkeling nu al teveel is dan ben ik benieuwd hoe dat met de kids wordt en wat het kan doen met hun opvoeding.
10 kids is natuurlijk een overdrijving
Ik zit niet zo erg op het spectrum als mijn vrouw, dus dat komt goedquote:
[..]
Maar hoe zit het aan jou kant? Kan jij het wel aan qua energie/prikkels? Misschien dat jij er juist een balans in kan brengen. Je moet het immers ook samen doen.
Van mij mag zij een boel kids krijgen en ik betaal en zorg wel voor hen allen lol
Op maandag 26 juli 2021 17:30 schreef Ixnay het volgende:[/b]
Van alle terechte klachten ooit is deze het meest terechte.
Van alle terechte klachten ooit is deze het meest terechte.
Dat klinkt als: ik verwek ze wel en zij doet de rest...quote:
[..]
Ik zit niet zo erg op het spectrum als mijn vrouw, dus dat komt goed
Van mij mag zij een boel kids krijgen en ik betaal en zorg wel voor hen allen lol
Mama van 2 lieve meiden :)
Andersomquote:
[..]
Dat klinkt als: ik verwek ze wel en zij doet de rest...
Op maandag 26 juli 2021 17:30 schreef Ixnay het volgende:[/b]
Van alle terechte klachten ooit is deze het meest terechte.
Van alle terechte klachten ooit is deze het meest terechte.
Nee, voor mensen met een autistische stoornis is het soms (of vaak) gewoon lastig sociale contacten te leggen, dat kan ik zelf ook zeggen. Ik kan nooit echt mee komen in een groepsgesprek terwijl ik dit heel graag wil, maar het gaat gewoon niet.quote:
En dat terwijl het hebben van een ASS-diagnose niet meteen betekent dat iemand graag alleen wil zijn, geen sociale contacten wil of er niet mee om kan gaan. Het geldt misschien voor een deel, maar het is een misvatting dat autisten per definitie contact schuwen en niet kunnen communiceren.
Wel ben ik blij met mijn kleine kring mensen, ik hoef ook niet meer vrienden al zou het wel leuk zijn als het met iemand goed klikt. Maar dat afspreken voelt dan vaak als verplichting.
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
Herkenbaar, hoor. Ik wilde als jongere en later als werkende, graag bij 'de groep' horen. Onderdeel zijn van het team. Lekker samen wandelen tijdens lunch, meekletsen met de rest. Maar op de een of andere manier pas ik er nooit tussen, hoor er niet echt bij. Aan de ene kant vervelend, maar ben intussen wel op een leeftijd dat het me niet meer dwarszit, zoals vroeger. En heb gemerkt dat als ik gewoon mijzelf ben, ik mensen aantrek die beter passen bij me. En daarmee vorm ik dan wel weer een gezellige groep. Grappig genoeg geen eens mensen die ook autisme hebben.quote:Op dinsdag 14 september 2021 11:52 schreef Moonlight het volgende:
[..]
Nee, voor mensen met een autistische stoornis is het soms (of vaak) gewoon lastig sociale contacten te leggen, dat kan ik zelf ook zeggen. Ik kan nooit echt mee komen in een groepsgesprek terwijl ik dit heel graag wil, maar het gaat gewoon niet.
Wel ben ik blij met mijn kleine kring mensen, ik hoef ook niet meer vrienden al zou het wel leuk zijn als het met iemand goed klikt. Maar dat afspreken voelt dan vaak als verplichting.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Dat ken ik ook wel dat wanneer je niet meer je best doet je dan beter bij mensen gaat passen. Ik meestal wel bij mensen die ook autisme hebben, maar dan meer een andere vorm dan ik.quote:
[..]
Herkenbaar, hoor. Ik wilde als jongere en later als werkende, graag bij 'de groep' horen. Onderdeel zijn van het team. Lekker samen wandelen tijdens lunch, meekletsen met de rest. Maar op de een of andere manier pas ik er nooit tussen, hoor er niet echt bij. Aan de ene kant vervelend, maar ben intussen wel op een leeftijd dat het me niet meer dwarszit, zoals vroeger. En heb gemerkt dat als ik gewoon mijzelf ben, ik mensen aantrek die beter passen bij me. En daarmee vorm ik dan wel weer een gezellige groep. Grappig genoeg geen eens mensen die ook autisme hebben.
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
Of ze vallen op het spectrum, maar weten 't niet omdat ze er verder geen hinder van ondervindenquote:
[..]
Dat ken ik ook wel dat wanneer je niet meer je best doet je dan beter bij mensen gaat passen. Ik meestal wel bij mensen die ook autisme hebben, maar dan meer een andere vorm dan ik.
Ach, weet je, iedereen past zich in zekere mate aan aan waar men is. Of dat nu op school, op het werk of thuis is. En da's niet erg. Het wordt pas vervelend als je je zoveel hebt aangepast (of hebt aan moeten passen) in je leven, dat je niet goed meer weet wie je zelf bent. Dat je als het ware niet meer weet wanneer je een masker draagt en wanneer niet. Da's waar ik mee heb gezeten & het duurde even voordat ik eruit was, voor ik wist wie ìk was, onder al die lagen van aanpassen aan 'de rest'.
En het is niet altijd een fijne realisatie, want mensen 'daarbuiten' hebben een bepaald beeld van je. Die gezellige en drukke Celestien, bleek toch niet zo gezellig en druk. Tja, weet je... het is vermoeiend: zijn wie je niet bent. Je kunt beter zoeken naar jezelf en dan komt de rest vanzelf wel.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Heel herkenbaar. Dat je dan zo druk en gezellig geweest bent, dat heb ik ook gehad en niet weten wie je nou eigenlijk bent. Daar vecht ik nog steeds wel mee.quote:
[..]
Of ze vallen op het spectrum, maar weten 't niet omdat ze er verder geen hinder van ondervinden
Ach, weet je, iedereen past zich in zekere mate aan aan waar men is. Of dat nu op school, op het werk of thuis is. En da's niet erg. Het wordt pas vervelend als je je zoveel hebt aangepast (of hebt aan moeten passen) in je leven, dat je niet goed meer weet wie je zelf bent. Dat je als het ware niet meer weet wanneer je een masker draagt en wanneer niet. Da's waar ik mee heb gezeten & het duurde even voordat ik eruit was, voor ik wist wie ìk was, onder al die lagen van aanpassen aan 'de rest'.
En het is niet altijd een fijne realisatie, want mensen 'daarbuiten' hebben een bepaald beeld van je. Die gezellige en drukke Celestien, bleek toch niet zo gezellig en druk. Tja, weet je... het is vermoeiend: zijn wie je niet bent. Je kunt beter zoeken naar jezelf en dan komt de rest vanzelf wel.
Hoe ben jij daar uit gekomen als ik vragen mag?
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
De beste vriendin van mijn vriendin heeft een autistisch zoontje van inmiddels een jaar of drie, die is sinds kort gek op dinosaurussen. Dat vind ik top, want ik was daar vroeger ook helemaal gek van. Nou ben ik zelf ook een autist, dus dacht ik toen we door de winkels aan het zoeken waren niet 'leuk, ik koop één dingetje voor hem', maar sloeg ik een beetje door....ze is nu terug naar Brazilië met een dinosauruspuzzel en een stuk of tien kleine dino's voor dat jongetje 
[ Bericht 8% gewijzigd door heywoodu op 14-09-2021 13:44:22 ]
[ Bericht 8% gewijzigd door heywoodu op 14-09-2021 13:44:22 ]
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Dat is wel herkenbaar, dat je niet meer goed weet wie je zelf bent.quote:
[..]
Of ze vallen op het spectrum, maar weten 't niet omdat ze er verder geen hinder van ondervinden
Ach, weet je, iedereen past zich in zekere mate aan aan waar men is. Of dat nu op school, op het werk of thuis is. En da's niet erg. Het wordt pas vervelend als je je zoveel hebt aangepast (of hebt aan moeten passen) in je leven, dat je niet goed meer weet wie je zelf bent. Dat je als het ware niet meer weet wanneer je een masker draagt en wanneer niet. Da's waar ik mee heb gezeten & het duurde even voordat ik eruit was, voor ik wist wie ìk was, onder al die lagen van aanpassen aan 'de rest'.
En het is niet altijd een fijne realisatie, want mensen 'daarbuiten' hebben een bepaald beeld van je. Die gezellige en drukke Celestien, bleek toch niet zo gezellig en druk. Tja, weet je... het is vermoeiend: zijn wie je niet bent. Je kunt beter zoeken naar jezelf en dan komt de rest vanzelf wel.
Ik realiseerde me dat laatst eigenlijk pas goed, dat ik zo gewend ben om te doen wat hoort, dat ik soms helemaal niet meer weet waar Ik dan gebleven ben.
Ik probeer er meer bij stil te staan wat ik zelf wil, maar ben nog steeds erg geneigd om te doen waarvan ik denk dat hoort.
Vermoeiend. Maakt me ook wel onzeker.
Dino's, ik heb er nooit zoveel mee gehad, maar @heywoodu leuk dat je zo gepassioneerd een cadeautje hebt samengesteld voor dat jongetje
Mama van 2 lieve meiden :)
quote:
Heel herkenbaar. Dat je dan zo druk en gezellig geweest bent, dat heb ik ook gehad en niet weten wie je nou eigenlijk bent. Daar vecht ik nog steeds wel mee.
Hoe ben jij daar uit gekomen als ik vragen mag?
Bij mij werkte dat voor een deel: stil staan bij wat ìk wil. In bepaalde gevallen was het moeilijk om het onderscheid te maken. Ik kan bijv. goed praten & dat vindt men gezellig. Dus bleef ik dat doen, want dan viel ik goed in de groep. En da's wel fijn, voor de veranderingquote:
Dat is wel herkenbaar, dat je niet meer goed weet wie je zelf bent.
Ik realiseerde me dat laatst eigenlijk pas goed, dat ik zo gewend ben om te doen wat hoort, dat ik soms helemaal niet meer weet waar Ik dan gebleven ben.
Ik probeer er meer bij stil te staan wat ik zelf wil, maar ben nog steeds erg geneigd om te doen waarvan ik denk dat hoort.
Vermoeiend. Maakt me ook wel onzeker.
Maar ik merkte aan mijn lijf & hoofd dat 't niet goed ging. Na bijv. zo'n feestje of sociale activiteit was ik a) doodmoe en b) vreselijk chagrijnig. Overprikkeld, dus. Kennelijk deed ik iets (of deed ik iets te lang) wat intern niet helemaal goed viel. Ik dacht achteraf nooit: 'zo, wat was een leuk feestje!' Ik dacht vooral: 'blij dat dat voorbij is. Kan ik eindelijk even ontspannen.' En dat kan je wel vergeten als moeder van een kleuter... Dat werkte gewoon niet.
Heb gemerkt dat letten op hoe je lijf & hoofd reageren een goede indicatie is als je niet zeker weet of je het doet 'omdat het verwacht wordt' of 'omdat je het doet omdat het oprecht bij je hoort'.
Iedereen heeft dit in zekere mate: kijk hoeveel mensen overspannen of met een burn-out thuis zitten?
Bij ASS is de verwerking van zintuigelijke informatie complexer en daardoor is het emmertje sneller vol. Denk dat het daarom extra belangrijk is om goed je grenzen & jezelf te kennen.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Ik heb nu PMT om beter mijn grenzen te leren voelen en ernaar te handelen.
Mama van 2 lieve meiden :)
PMT? Help me even. Ik kan de afkorting niet direct plaatsen.quote:
Ik heb nu PMT om beter mijn grenzen te leren voelen en ernaar te handelen.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Al die sociale contacten vind ik toch al niks. Dat theatraal gedrag van mensen met al hun problemen.
Ik wil mensen ook adviseren om zoveel mogelijk op jezelf te zijn behalve familie dan of vriend/vriendin.
We staan er allemaal alleen voor als het er echt op aan komt.
Ik wil mensen ook adviseren om zoveel mogelijk op jezelf te zijn behalve familie dan of vriend/vriendin.
We staan er allemaal alleen voor als het er echt op aan komt.
Ik ben Nijna niet, maar ik denk dat ze PsychoMotorische Therapie bedoelt.quote:
[..]
PMT? Help me even. Ik kan de afkorting niet direct plaatsen.
Bedankt voor je reactie. Even opzoeken wat dat isquote:
[..]
Ik ben Nijna niet, maar ik denk dat ze PsychoMotorische Therapie bedoelt.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Wat knap van je dat je het allemaal zo goed kan in zien!quote:
[..]
[..]
Bij mij werkte dat voor een deel: stil staan bij wat ìk wil. In bepaalde gevallen was het moeilijk om het onderscheid te maken. Ik kan bijv. goed praten & dat vindt men gezellig. Dus bleef ik dat doen, want dan viel ik goed in de groep. En da's wel fijn, voor de verandering
Maar ik merkte aan mijn lijf & hoofd dat 't niet goed ging. Na bijv. zo'n feestje of sociale activiteit was ik a) doodmoe en b) vreselijk chagrijnig. Overprikkeld, dus. Kennelijk deed ik iets (of deed ik iets te lang) wat intern niet helemaal goed viel. Ik dacht achteraf nooit: 'zo, wat was een leuk feestje!' Ik dacht vooral: 'blij dat dat voorbij is. Kan ik eindelijk even ontspannen.' En dat kan je wel vergeten als moeder van een kleuter... Dat werkte gewoon niet.
Heb gemerkt dat letten op hoe je lijf & hoofd reageren een goede indicatie is als je niet zeker weet of je het doet 'omdat het verwacht wordt' of 'omdat je het doet omdat het oprecht bij je hoort'.
Iedereen heeft dit in zekere mate: kijk hoeveel mensen overspannen of met een burn-out thuis zitten?
Bij ASS is de verwerking van zintuigelijke informatie complexer en daardoor is het emmertje sneller vol. Denk dat het daarom extra belangrijk is om goed je grenzen & jezelf te kennen.
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
Wat doen jullie als je overprikkeld bent?
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Laptop/desktop erbij pakken en sport kijken, helpt altijdquote:
Wat doen jullie als je overprikkeld bent?
Maar dan moet je wel sport leuk vinden. Het kan ongetwijfeld ook met iets anders
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Haha ja een leuke serie ofzo, ik hou niet zo van sportquote:
[..]
Laptop/desktop erbij pakken en sport kijken, helpt altijd
Maar dan moet je wel sport leuk vinden. Het kan ongetwijfeld ook met iets anders
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
Bedankt. Ging niet over één nacht ijs, hoor. Ik ga al wat jaartjes meequote:
[..]
Wat knap van je dat je het allemaal zo goed kan in zien!
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Kleuren.quote:
Wat doen jullie als je overprikkeld bent?
Bij erge overprikkeling: slapen.
[ Bericht 4% gewijzigd door Celestien op 18-09-2021 18:53:06 ]
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Ik dronk altijd. Niet echt een goede oplossing.quote:
Wat doen jullie als je overprikkeld bent?
Als het erg is: bed in, zachte hoofdband met speakertjes erin om en op YouTube bepaalde asmr (niet die met vunzige vreet- en mondgeluiden o.i.d.) of zen-achtige video's met kabbelend water opzetten om naar te luisteren. Soms ook slaapmasker op of warmtekussentje op m'n buik.
Als het meevalt een serietje kijken of eenvoudig spelletje spelen, wel nog steeds het liefst in bed, op de laptop.
Iets eten wat ik lekker vind helpt ook wel.
Als het meevalt een serietje kijken of eenvoudig spelletje spelen, wel nog steeds het liefst in bed, op de laptop.
Iets eten wat ik lekker vind helpt ook wel.
Hi! Sinds mijn jeugd wist men al dat er “iets” met mij was, maar niemand kon de vinger leggen op wat. Vorig jaar zomer heb ik een persoonlijkheidsonderzoek gedaan en daar is Asperger uit gekomen.
De “stempel” verklaart heel veel en heel lang heb ik prikkels gedempt met alcohol en drugs. Van dat laatste ben ik nog niet zo heel lang vanaf en ik ben zoekende hoe ik met onder- en overprikkeling kan omgaan. Ik heb ontdekt dat ik het heel erg fijn vind om mijn ramen af te plakken met vuilniszakken en binnen te blijven zitten voor een paar dagen. Is dat herkenbaar voor jullie?
Ik slik quetiapine (50mg) voor het slapen gaan en het helpt wel om prikkels te dempen gedurende de dag, maar ik kan moeilijk dat mijn hele leven blijven slikken.
Ik ben momenteel psycho-educatie aan het afronden en de komende tijd gaan we richten op het inlichten aan mensen in mijn omgeving, waaronder aan mijn werkgever. Mijn werkgever is gelukkig bereid om te kijken hoe ze mij (nog meer) kunnen helpen. Er zijn al enkele aanpassingen gedaan, waaronder van 1,0 naar 0,8 fte met 1 dag thuiswerken en een eigen kantoortje. Mijn contract is onlangs verlengd met een jaar en ze zijn tevreden over mijn werk, behalve over het sociale aspect maar daar valt aan te werken.
Binnenkort volgt een evaluatiegesprek en daar ben ik wel een beetje gespannen om. Ik weet niet wat er komt en hoe de therapie mij nog verder kan en gaat helpen. Er is zeker wel werk aan de winkel, op sociaal en relationeel vlak. Kunnen jullie daar iets meer over vertellen? Ik weet wel dat ik nog coaching krijg om met onder- en overprikkeling om te gaan, maar verder...
De “stempel” verklaart heel veel en heel lang heb ik prikkels gedempt met alcohol en drugs. Van dat laatste ben ik nog niet zo heel lang vanaf en ik ben zoekende hoe ik met onder- en overprikkeling kan omgaan. Ik heb ontdekt dat ik het heel erg fijn vind om mijn ramen af te plakken met vuilniszakken en binnen te blijven zitten voor een paar dagen. Is dat herkenbaar voor jullie?
Ik slik quetiapine (50mg) voor het slapen gaan en het helpt wel om prikkels te dempen gedurende de dag, maar ik kan moeilijk dat mijn hele leven blijven slikken.
Ik ben momenteel psycho-educatie aan het afronden en de komende tijd gaan we richten op het inlichten aan mensen in mijn omgeving, waaronder aan mijn werkgever. Mijn werkgever is gelukkig bereid om te kijken hoe ze mij (nog meer) kunnen helpen. Er zijn al enkele aanpassingen gedaan, waaronder van 1,0 naar 0,8 fte met 1 dag thuiswerken en een eigen kantoortje. Mijn contract is onlangs verlengd met een jaar en ze zijn tevreden over mijn werk, behalve over het sociale aspect maar daar valt aan te werken.
Binnenkort volgt een evaluatiegesprek en daar ben ik wel een beetje gespannen om. Ik weet niet wat er komt en hoe de therapie mij nog verder kan en gaat helpen. Er is zeker wel werk aan de winkel, op sociaal en relationeel vlak. Kunnen jullie daar iets meer over vertellen? Ik weet wel dat ik nog coaching krijg om met onder- en overprikkeling om te gaan, maar verder...
Bij overprikkeling trek ik me terug. Op de slaapkamer of op zolder.
Ik ga dan muziek luisteren, serie kijken, slapen. Beetje afhankelijk van de mate waarin ik overprikkeld ben.
Ik probeer het voor te zijn, maar dat lukt niet altijd.
@Slumlord. Ik dacht dat met de DSM5, het allemaal ASS wordt genoemd en dat ze de onderverdeling (pdd-nos, asperger, klassiek autisme) niet meer maken.
Maakt ook verder niet uit.
Ik plak geen ramen af, slik ook quetiapine 25mg, heb vorig jaar eens geprobeerd om te halveren (psychiater zei: je mag er van mij ook mee proberen te stoppen), kreeg ik een heel raar hoofd. Dus toch maar weer 25mg.
Fijn dat je een meedenkende werkgever hebt!
Wat voor werk doe je? Omdat je schrijft dat ze niet zo tevreden zijn over het sociale aspect, is dat ook iets wat je in je werk nodig hebt of is dat vooral in de omgang met collega's?
Mijn man en ik hebben relatiegesprekken, er loopt nogal eens wat stroef in de communicatie, sociaal kom ik wel redelijk mee aan de buitenkant. Het kost me alleen veel energie.
Ik ga dan muziek luisteren, serie kijken, slapen. Beetje afhankelijk van de mate waarin ik overprikkeld ben.
Ik probeer het voor te zijn, maar dat lukt niet altijd.
@Slumlord. Ik dacht dat met de DSM5, het allemaal ASS wordt genoemd en dat ze de onderverdeling (pdd-nos, asperger, klassiek autisme) niet meer maken.
Maakt ook verder niet uit.
Ik plak geen ramen af, slik ook quetiapine 25mg, heb vorig jaar eens geprobeerd om te halveren (psychiater zei: je mag er van mij ook mee proberen te stoppen), kreeg ik een heel raar hoofd. Dus toch maar weer 25mg.
Fijn dat je een meedenkende werkgever hebt!
Wat voor werk doe je? Omdat je schrijft dat ze niet zo tevreden zijn over het sociale aspect, is dat ook iets wat je in je werk nodig hebt of is dat vooral in de omgang met collega's?
Mijn man en ik hebben relatiegesprekken, er loopt nogal eens wat stroef in de communicatie, sociaal kom ik wel redelijk mee aan de buitenkant. Het kost me alleen veel energie.
Mama van 2 lieve meiden :)
Nee dat is zeker niet echt een goede oplossing. Wat doe je nu?quote:
[..]
Ik dronk altijd. Niet echt een goede oplossing.
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
Deze week een brief van het CBR gehad dat mn rijbewijs verlengd wordt voor onbepaalde tijd, voor de 1e keer. Eindelijk! Blij toe, hoef ik geen gezondheidsverklaring meer in te vullen als ik 'm weer wil verlengen
Hoef ik niet meer naar de psychiater voor een halfuurgesprekje twv 280 euro....
Kan ik dat geld nog terugkrijgen via de verzekering ofzo?
Hoef ik niet meer naar de psychiater voor een halfuurgesprekje twv 280 euro....
Kan ik dat geld nog terugkrijgen via de verzekering ofzo?
Children of the night. What music they make.
Mijzelf zo comfortabel mogelijk maken en geen afspraken inplannen. Desnoods lekker de hele dag Netflix kijken in mn pyjama.quote:
[..]
Nee dat is zeker niet echt een goede oplossing. Wat doe je nu?
Dat is veel beter, lekker !quote:
[..]
Mijzelf zo comfortabel mogelijk maken en geen afspraken inplannen. Desnoods lekker de hele dag Netflix kijken in mn pyjama.
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
En doordeweeks ga ik vaak als ik mn zoontje op bed heb gelegd ook gelijk naar bed. Ik ben na het werken best wel op geestelijk en lichamelijk.quote:
Oh je hebt ook nog een zoontje! Dat kost ook wel veel energie met werk er bij ja!quote:
[..]
En doordeweeks ga ik vaak als ik mn zoontje op bed heb gelegd ook gelijk naar bed. Ik ben na het werken best wel op geestelijk en lichamelijk.
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
Ja en alleen de opvoeding. Voordeel is wel dat hij ook auti is. Dus we voelen elkaar wel aan vaak.quote:
[..]
Oh je hebt ook nog een zoontje! Dat kost ook wel veel energie met werk er bij ja!
Mijn dochter heeft geen autisme, dus waar zij druk is en veel aandacht vraagt, houd ik van rust en voorspelbaarheid. Dat loopt idd niet altijd soepel.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Ja dat had ik vaak met partners. Die verstoren dan ons ritme.quote:
Mijn dochter heeft geen autisme, dus waar zij druk is en veel aandacht vraagt, houd ik van rust en voorspelbaarheid. Dat loopt idd niet altijd soepel.
Het is hier een voortdurende zoektocht naar balans. Als dochterlief op school of bij grootouders is, of ze speelt zelfstandig, dan pak ik mijn kans om even op adem te konen.quote:
[..]
Ja dat had ik vaak met partners. Die verstoren dan ons ritme.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Vraagt ze dan vaak om aandacht anders?quote:
[..]
Het is hier een voortdurende zoektocht naar balans. Als dochterlief op school of bij grootouders is, of ze speelt zelfstandig, dan pak ik mijn kans om even op adem te konen.
Ik kan altijd na het werk lekker even rustig bijkomen om de bank. Dan gaat hij naar buiten of hij speelt met een vriendje op zolder. Heb er geen last van.
Ja, ze houdt wel van gezelschapquote:
[..]
Vraagt ze dan vaak om aandacht anders?
Ik kan altijd na het werk lekker even rustig bijkomen om de bank. Dan gaat hij naar buiten of hij speelt met een vriendje op zolder. Heb er geen last van.
Ze is ook nog jong, dus ik laat haar niet alleen op zolder of buiten spelen. Die tijd komt nog wel. Nu is het nog een kwestie van rust pakken waar ik 'm pakken kan zodat ik een leuke ontspannen moeder kan zijn voor haar als ze weer thuis is / samen wil spelen.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Hoe oud is ze? Want toen mijn zoon nog jonger was heb ik ook veel moeten doorstaan. Gelukkig is hij nu zelfstandig dat scheelt enorm.quote:
[..]
Ja, ze houdt wel van gezelschap
Ze is ook nog jong, dus ik laat haar niet alleen op zolder of buiten spelen. Die tijd komt nog wel. Nu is het nog een kwestie van rust pakken waar ik 'm pakken kan zodat ik een leuke ontspannen moeder kan zijn voor haar als ze weer thuis is / samen wil spelen.
Onze dochter is 5 jaarquote:
[..]
Hoe oud is ze? Want toen mijn zoon nog jonger was heb ik ook veel moeten doorstaan. Gelukkig is hij nu zelfstandig dat scheelt enorm.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Hij is al groot! Kan me voorstellen dat hij dan idd een stuk zelfstandiger is. Wat fijn voor jullie allebeiquote:
[..]
Aww lief, maar inderdaad dan zijn ze nog best aanhankelijk. Mijn zoon is nu 11.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Ja het gaat wel erg snel hoor. Gelukkig werk met pubers dus weet een beetje wat me te wachten staat.quote:
[..]
Hij is al groot! Kan me voorstellen dat hij dan idd een stuk zelfstandiger is. Wat fijn voor jullie allebei
Oh dat is wel bijzonder!quote:
[..]
Ja en alleen de opvoeding. Voordeel is wel dat hij ook auti is. Dus we voelen elkaar wel aan vaak.
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
Dat we beiden auti zijn? Want dat is niet zo bijzonder. Mijn vader en opa waren het ook. Sterke genen.quote:
Dat lijkt me zeker een voordeel! Net als het hebben van neefjes/nichtjes van diezelfde leeftijd of vrienden met kinderenquote:
[..]
Ja het gaat wel erg snel hoor. Gelukkig werk met pubers dus weet een beetje wat me te wachten staat.
In ons geval: ze is het eerste kleinkind van beide kanten van de familie. En mijn vriendinnen wonen verder weg of hebben geen kinderen. Ik durf wel te stellen dat ik geen idee had wat me te wachten stond toen we een kind kregen. Hahaha! En iedere nieuwe fase die ze in gaat is even wennen.
Ik lach er nu wel om, maar ervaar het als 'best pittig'. Je doet je best en hoopt dat je het goed doet. Wat zou het fijn zijn je een 'werkbeschrijving' bij je kind geleverd krijgt, denk ik wel eens. Maar denk dat dat ook net zo hard geldt voor mensen zonder autisme.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Ja dat vind ik wel bijzonder. Ik weet niet zo goed hoe het werktquote:
[..]
Dat we beiden auti zijn? Want dat is niet zo bijzonder. Mijn vader en opa waren het ook. Sterke genen.
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
Ja het is zeker pittig en soms kijk ik wel eens met jaloezie naar vrienden zonder kinderen. Maar ik zou het never willen missen en het heeft mij als persoon enorm laten groeien en een spiegel voor gehouden.quote:
[..]
Dat lijkt me zeker een voordeel! Net als het hebben van neefjes/nichtjes van diezelfde leeftijd of vrienden met kinderen
In ons geval: ze is het eerste kleinkind van beide kanten van de familie. En mijn vriendinnen wonen verder weg of hebben geen kinderen. Ik durf wel te stellen dat ik geen idee had wat me te wachten stond toen we een kind kregen. Hahaha! En iedere nieuwe fase die ze in gaat is even wennen.
Ik ben wel van mening dat het genetisch overdraagbaar is. En soms denk ik wanneer iedereen auti is dan zou het misschien wel een betere wereld zijn.quote:
[..]
Ja dat vind ik wel bijzonder. Ik weet niet zo goed hoe het werkt
Autisme is (iig deels) erfelijk.quote:
[..]
Ja dat vind ik wel bijzonder. Ik weet niet zo goed hoe het werkt
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Ja dat misschien welquote:
[..]
Ik ben wel van mening dat het genetisch overdraagbaar is. En soms denk ik wanneer iedereen auti is dan zou het misschien wel een betere wereld zijn.
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
Aah oke, dat wist ik eigenlijk nietquote:
[..]
Autisme is (iig deels) erfelijk.
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
Je kind is toch je allergrootste wonder, hè? Zo ervaar ik 't ook, hoor. Je kind = je alles. Da's waar je 't voor doet.quote:
[..]
Ja het is zeker pittig en soms kijk ik wel eens met jaloezie naar vrienden zonder kinderen. Maar ik zou het never willen missen en het heeft mij als persoon enorm laten groeien en een spiegel voor gehouden.
Ben niet jaloers op stellen zonder kinderen, maar mis wel delen van mijn leventje van voor ze geboren werd. Met name de rust en de spontane weekendjes weg en lange vakanties.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Uiteindelijk komt dat reizen ook. Misschien niet zo spontaan. Maar ik ben soieso een planner. Het is meer het spontaan stappen dat ik heb gemist. Maar sinds ik geen overmatig drank en drugs meer gebruik mis ik dat eigenlijk ook totaal niet meer.quote:
[..]
Je kind is toch je allergrootste wonder, hè? Zo ervaar ik 't ook, hoor. Je kind = je alles. Da's waar je 't voor doet.
Ben niet jaloers op stellen zonder kinderen, maar mis wel delen van mijn leventje van voor ze geboren werd. Met name de rust en de spontane weekendjes weg en lange vakanties.
Paar jaar terug wel, ik kon nooit mee. Altijd de weekenden thuis alleen en de rest ging feesten. Nu vind ik het juist heerlijk om de weekenden rust te hebben.
Hij wil heel graag met mij naar Hong Kong omdat ik daar werkte toen hij nog niet geboren was.
Dat heb ik wel op de planning staan. En naar de VS omdat ik daar gestudeerd heb. Dat is een soort trigger denk ik voor kinderen om overal te gaan waar hun vader is geweest.
Wanneer hij jaartje of 16 is lijkt me dat prima.
Dat heb ik wel op de planning staan. En naar de VS omdat ik daar gestudeerd heb. Dat is een soort trigger denk ik voor kinderen om overal te gaan waar hun vader is geweest.
Wanneer hij jaartje of 16 is lijkt me dat prima.
Meekomen in een groepsgesprek lukt mij ook zelden. Ook bij vrienden die ik al sinds de brugklas ken. Heb al vaker overwogen om maar niet meer naar groepsbijeenkomsten te gaan en alleen individueel af te spreken met de paar vriendinnen die ik echt mag, maar die stap heb ik nog niet durven zetten, ondanks het feit dat ik me elke keer heel rot voel als ik met vrienden heb afgesproken. Ik wil gewoon niet accepteren dat het niet werkt voor mij.quote:
[..]
Nee, voor mensen met een autistische stoornis is het soms (of vaak) gewoon lastig sociale contacten te leggen, dat kan ik zelf ook zeggen. Ik kan nooit echt mee komen in een groepsgesprek terwijl ik dit heel graag wil, maar het gaat gewoon niet.
Wel ben ik blij met mijn kleine kring mensen, ik hoef ook niet meer vrienden al zou het wel leuk zijn als het met iemand goed klikt. Maar dat afspreken voelt dan vaak als verplichting.
Ik herken ook het doen alsof/aanpassen/maskeren en het daardoor niet meer weten wie je echt bent.
Kan sowieso nooit ontspannen als er andere mensen in de buurt zijn, maar dat heeft ook nog andere oorzaken.
Why are you wearing that stupid man suit?
Dat is wel slim om dan individueel af te spreken met hen, als dat je beter lukt!quote:
[..]
Meekomen in een groepsgesprek lukt mij ook zelden. Ook bij vrienden die ik al sinds de brugklas ken. Heb al vaker overwogen om maar niet meer naar groepsbijeenkomsten te gaan en alleen individueel af te spreken met de paar vriendinnen die ik echt mag, maar die stap heb ik nog niet durven zetten, ondanks het feit dat ik me elke keer heel rot voel als ik met vrienden heb afgesproken. Ik wil gewoon niet accepteren dat het niet werkt voor mij.
Ik herken ook het doen alsof/aanpassen/maskeren en het daardoor niet meer weten wie je echt bent.
Kan sowieso nooit ontspannen als er andere mensen in de buurt zijn, maar dat heeft ook nog andere oorzaken.
"De ONZ SC heeft veel meer pit, nu Stig in het topic zit!" -TheStigsDutchCousin
Herkent iemand het volgende?
Ik heb het gevoel dat ik toch erg bezig ben met mijn lichaamshouding en gezichtsuidrukkingen goed af te stemmen op de omgeving en ervoor te zorgen dat die open, positief en zelfverzekerd overkomt. In het verleden te horen gekregen dat ik ander schuchter overkom of verdrietig of verlegen of saai.
Op sommige dagen geloof ik in mijn positieve houding en gaat het goed. Maar het kost mij toch wel altijd energie. Vind het niet erg en het is wel deels wat bij mij inmiddels hoort.
Maar vraag me af of anderen ook zo bewust zijn met hun lichaamshouding en gezichtsuitdrukking en energie die ze uitstralen.
Ik heb het gevoel dat ik toch erg bezig ben met mijn lichaamshouding en gezichtsuidrukkingen goed af te stemmen op de omgeving en ervoor te zorgen dat die open, positief en zelfverzekerd overkomt. In het verleden te horen gekregen dat ik ander schuchter overkom of verdrietig of verlegen of saai.
Op sommige dagen geloof ik in mijn positieve houding en gaat het goed. Maar het kost mij toch wel altijd energie. Vind het niet erg en het is wel deels wat bij mij inmiddels hoort.
Maar vraag me af of anderen ook zo bewust zijn met hun lichaamshouding en gezichtsuitdrukking en energie die ze uitstralen.
Herkenbare post, vooral het maskeren en doen alsof.quote:
[..]
Meekomen in een groepsgesprek lukt mij ook zelden. Ook bij vrienden die ik al sinds de brugklas ken. Heb al vaker overwogen om maar niet meer naar groepsbijeenkomsten te gaan en alleen individueel af te spreken met de paar vriendinnen die ik echt mag, maar die stap heb ik nog niet durven zetten, ondanks het feit dat ik me elke keer heel rot voel als ik met vrienden heb afgesproken. Ik wil gewoon niet accepteren dat het niet werkt voor mij.
Ik herken ook het doen alsof/aanpassen/maskeren en het daardoor niet meer weten wie je echt bent.
Kan sowieso nooit ontspannen als er andere mensen in de buurt zijn, maar dat heeft ook nog andere oorzaken.
Maar ervaar je altijd deze bepaalde angst (die ik dan lees uit je post)? Of ervaar je niet ook weleens een flow waarin je juist super sociaal bent en het allemaal voor je gevoel heel gemakkelijk gaat?
En accepteer je 100% het autisme bij jezelf? Of juist niet?
Volgens mij doe ik dat niet echt. Ben me er niet zo van bewust in elk geval.quote:Op donderdag 7 oktober 2021 12:48 schreef Medusa666 het volgende:
Herkent iemand het volgende?
Ik heb het gevoel dat ik toch erg bezig ben met mijn lichaamshouding en gezichtsuidrukkingen goed af te stemmen op de omgeving en ervoor te zorgen dat die open, positief en zelfverzekerd overkomt. In het verleden te horen gekregen dat ik ander schuchter overkom of verdrietig of verlegen of saai.
Op sommige dagen geloof ik in mijn positieve houding en gaat het goed. Maar het kost mij toch wel altijd energie. Vind het niet erg en het is wel deels wat bij mij inmiddels hoort.
Maar vraag me af of anderen ook zo bewust zijn met hun lichaamshouding en gezichtsuitdrukking en energie die ze uitstralen.
Mama van 2 lieve meiden :)
Hm oké.quote:
[..]
Volgens mij doe ik dat niet echt. Ben me er niet zo van bewust in elk geval.
Hoezo, oke? Je had een ander antwoord gehoopt/verwacht?quote:
Ik ben niet zo bezig met mn gezichtsuitdrukking en lichaamshouding, maar ik ben wel vaak erg bezig met wat anderen denken. Maar dan meer mbt wat ik zeg of hoe ik over kom.
Dat vreet wel energie. Ik ben altijd een soort aan het scannen waar ik iets in te brengen heb en of het wel het goede moment is en of het er wel toe doet wat ik wil zeggen enzo.
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik bedoelde er niet echt iets mee eigenlijk. En natuurlijk ben ik soort van teleurgesteld, omdat ik herkenning zoek. Maar was niet naar bedoeld naar jou in elk geval.quote:
[..]
Hoezo, oke? Je had een ander antwoord gehoopt/verwacht?
Ik ben niet zo bezig met mn gezichtsuitdrukking en lichaamshouding, maar ik ben wel vaak erg bezig met wat anderen denken. Maar dan meer mbt wat ik zeg of hoe ik over kom.
Dat vreet wel energie. Ik ben altijd een soort aan het scannen waar ik iets in te brengen heb en of het wel het goede moment is en of het er wel toe doet wat ik wil zeggen enzo.
Ik herken wel inderdaad weer ditgene wat je zegt. Dit doe ik zelf ook.
Ik vatte het ook niet op als naar naar mij hoor.quote:
[..]
Ik bedoelde er niet echt iets mee eigenlijk. En natuurlijk ben ik soort van teleurgesteld, omdat ik herkenning zoek. Maar was niet naar bedoeld naar jou in elk geval.
Ik herken wel inderdaad weer ditgene wat je zegt. Dit doe ik zelf ook.
Maar ik was benieuwd wat je zocht.
Er zijn nog meer mensen die hier posten, misschien herkennen zij het wel.
Herkenning kan soms echt wel helpen, gewoon het gevoel dat je niet de enige bent
Mama van 2 lieve meiden :)
Ja kloptquote:
[..]
Ik vatte het ook niet op als naar naar mij hoor.
Maar ik was benieuwd wat je zocht.
Er zijn nog meer mensen die hier posten, misschien herkennen zij het wel.
Herkenning kan soms echt wel helpen, gewoon het gevoel dat je niet de enige bent
want ik ken nog niet echt iemand met autisme die echt veel op mij lijkt. Maar misschien is elke iemand met autisme wel anders.
Ik heb bijvoorbeeld juist veel meer empathie dan de meeste andere mensen (ook dan mensen zonder autisme!) en ben verschrikkelijk gevoelig voor de stemmingen van anderen.
Ben ook heel beïnvloedbaar daardoor en makkelijk te manipuleren helaas door mensen die mij een beetje kennen.
Dat herken ik wel een beetje @Medusa666., dat gevoelige.
Ik voel zeker mensen wel aan, ik kan er vervolgens niet zoveel mee, waardoor ik denk ik wat ongevoelig over kom...
En ik lijk een soort voelsprieten te hebben voor mensen die niet ok zijn. Het is me nu al een paar keer gebeurd dat ik een onprettig gevoel bij iemand had, wat later bleek te kloppen. En dan kan ik er niet helemaal de vinger op leggen, maar blijkbaar voel ik dat toch wel aardig aan.
Ik ben denk ik niet heel beïnvloedbaar, althans dat denk ik.
Ik voel zeker mensen wel aan, ik kan er vervolgens niet zoveel mee, waardoor ik denk ik wat ongevoelig over kom...
En ik lijk een soort voelsprieten te hebben voor mensen die niet ok zijn. Het is me nu al een paar keer gebeurd dat ik een onprettig gevoel bij iemand had, wat later bleek te kloppen. En dan kan ik er niet helemaal de vinger op leggen, maar blijkbaar voel ik dat toch wel aardig aan.
Ik ben denk ik niet heel beïnvloedbaar, althans dat denk ik.
Mama van 2 lieve meiden :)
Kopie van mijquote:
[..]
Ja klopt
want ik ken nog niet echt iemand met autisme die echt veel op mij lijkt. Maar misschien is elke iemand met autisme wel anders.
Ik heb bijvoorbeeld juist veel meer empathie dan de meeste andere mensen (ook dan mensen zonder autisme!) en ben verschrikkelijk gevoelig voor de stemmingen van anderen.
Ben ook heel beïnvloedbaar daardoor en makkelijk te manipuleren helaas door mensen die mij een beetje kennen.
En als jij die mensen dan aanvoelt alsof ze niet lekker in hun vel zaten, lukt het je dan ook om goed erop reageren?quote:
Dat herken ik wel een beetje @:Medusa666., dat gevoelige.
Ik voel zeker mensen wel aan, ik kan er vervolgens niet zoveel mee, waardoor ik denk ik wat ongevoelig over kom...
En ik lijk een soort voelsprieten te hebben voor mensen die niet ok zijn. Het is me nu al een paar keer gebeurd dat ik een onprettig gevoel bij iemand had, wat later bleek te kloppen. En dan kan ik er niet helemaal de vinger op leggen, maar blijkbaar voel ik dat toch wel aardig aan.
Ik ben denk ik niet heel beïnvloedbaar, althans dat denk ik.
Je zegt dus eigenlijk dat je het wel goed aanvoelt, maar dat je vervolgens niet weet hoe je erop moet reageren? Dit zijn dus een van de dingen die ik veel vaker hoor bij andere mensen met autisme. Maar ik herken mij hierin dus weer juist niet.. en daarom wordt er gebruik van mij gemaakt als ik deze kant te vaak laat zien aan anderen helaas.
Zelf reageer ik juist altijd goed op anderen, want ik verplaats me zo erg in die andermans schoenen dat ik precies weet wat ze heel fijn vinden om te horen (ik zeg dan wat ik zelf in die situatie had willen horen tegen ze)
En ik zeg je eerlijk dat ik ook weleens heb gegoogled met hoe je in een bepaalde situatie het beste met iemand kan omgaan. Dat heeft mij ook enorm geholpen. En ik observeer dus ook veel.. wat zeggen en doen anderen die er wel goed in zijn?
Ik zit nog steeds met de acceptatie van autisme, want ik heb vaak het gevoel alsof ik toch ben misgediagnosticeerd. Ook mijn zusje twijfelt er sterk aan. Maar ze zegt wel dat ik ‘ietsjes’ aparter ben en wat eigenzinniger dan de rest van mijn leeftijdsgenoten, maar niet in negatieve zin.
Andere dingen van autisme (neiging tot tot zwart/ wit denken, minder goed met veranderingen om kunnen gaan, gevoelig voor prikkels, neurotisch over kleine dingen zoals uit een echt schoon bord eten en alleen met een vork enzo) en vreemde hobbies soms herken ik wel.
Nee, het lukt mij niet om er "goed" op te reageren. Maar dat is denk ik ook niet helemaal waar. Het hangt heel erg af van wie ik tegenover me heb. Maar ik voel me vaak te kort schieten.quote:
[..]
En als jij die mensen dan aanvoelt alsof ze niet lekker in hun vel zaten, lukt het je dan ook om goed erop reageren?
En soms bedenk ik ook pas achteraf hoe ik had willen/moeten reageren, dan ben ik te traag...
Dat observeren van anderen waar je over schrijft, dat herken ik dan weer wel, daar de kunst afkijken en dat weer gebruiken. Maar ik vind dingen als een knuffel geven, heel lastig. Ook als ik weet dat een ander dat wel goed kan gebruiken. Er zijn maar een paar mensen die ik oprecht knuffel.
En bij de rest voelt het heel ongemakkelijk/gemaakt en doe ik het bij grote voorkeur niet.
En dat onprettige gevoel bij mensen, gaat dan vooral om mensen die de boel bij elkaar liegen, niet oprecht zijn.
Ik heb ze vaak eerder door dan anderen, al verschillende keren bij de hand gehad.
Heb je nog hulp?quote:Ik zit nog steeds met de acceptatie van autisme, want ik heb vaak het gevoel alsof ik toch ben misgediagnosticeerd. Ook mijn zusje twijfelt er sterk aan. Maar ze zegt wel dat ik ‘ietsjes’ aparter ben en wat eigenzinniger dan de rest van mijn leeftijdsgenoten, maar niet in negatieve zin.
Andere dingen van autisme (neiging tot tot zwart/ wit denken, minder goed met veranderingen om kunnen gaan, gevoelig voor prikkels, neurotisch over kleine dingen zoals uit een echt schoon bord eten en alleen met een vork enzo) en vreemde hobbies soms herken ik wel.
Je hebt het gevoel dat je niet de goede diagnose hebt, heb je dan een idee wat meer past?
Ik zou dat denk ik toch nog eens bespreken. Een diagnose is eigenlijk vooral een handleiding om jezelf beter te begrijpen. Maar als je zo het idee hebt dat het niet klopt, dan helpt het misschien ook niet.
Nu krijg je zo'n diagnose niet zomaar, je zal niet daar hebben gezeten omdat alles goed met je ging?
Voor mij viel er echt zoveel op zijn plek, ik had echt het gevoel dat dit wel klopte (in tegenstelling tot de diagnoses die ik eerder had gehad, daar had ik niet dat gevoel bij).
Ik moet wel zeggen dat ik al jaren hulp had met niet zoveel succes en maar steeds vast bleef lopen.
Ik kreeg mijn diagnose pas op mijn 32e.
Mama van 2 lieve meiden :)
PDD-NOS misschien?quote:
[..]
En als jij die mensen dan aanvoelt alsof ze niet lekker in hun vel zaten, lukt het je dan ook om goed erop reageren?
Je zegt dus eigenlijk dat je het wel goed aanvoelt, maar dat je vervolgens niet weet hoe je erop moet reageren? Dit zijn dus een van de dingen die ik veel vaker hoor bij andere mensen met autisme. Maar ik herken mij hierin dus weer juist niet.. en daarom wordt er gebruik van mij gemaakt als ik deze kant te vaak laat zien aan anderen helaas.
Zelf reageer ik juist altijd goed op anderen, want ik verplaats me zo erg in die andermans schoenen dat ik precies weet wat ze heel fijn vinden om te horen (ik zeg dan wat ik zelf in die situatie had willen horen tegen ze)
En ik zeg je eerlijk dat ik ook weleens heb gegoogled met hoe je in een bepaalde situatie het beste met iemand kan omgaan. Dat heeft mij ook enorm geholpen. En ik observeer dus ook veel.. wat zeggen en doen anderen die er wel goed in zijn?
Ik zit nog steeds met de acceptatie van autisme, want ik heb vaak het gevoel alsof ik toch ben misgediagnosticeerd. Ook mijn zusje twijfelt er sterk aan. Maar ze zegt wel dat ik ‘ietsjes’ aparter ben en wat eigenzinniger dan de rest van mijn leeftijdsgenoten, maar niet in negatieve zin.
Andere dingen van autisme (neiging tot tot zwart/ wit denken, minder goed met veranderingen om kunnen gaan, gevoelig voor prikkels, neurotisch over kleine dingen zoals uit een echt schoon bord eten en alleen met een vork enzo) en vreemde hobbies soms herken ik wel.
Ondanks dat het onder ASS valt zou het meer om maar een aantal kenmerken gaan.
Elke persoon met ASS is weer anders.
Zelf een RAADS test gedaan (150 punten, gemiddeld van Asperger was 138) en heb veel kenmerken van autisme. Echter ben ik over de jaren heen ook veranderd hierop. Voorbeeld op gebied van routine is dat ik voorheen altijd op een vast tijdstip at. Tegenwoordig ben ik daar een stuk flexibeler in. Moet wel toegeven dat het mede door planning komt (tijd vooraf vrijhouden) en wanneer mijn maag aangeeft leeg te zijn.
Nog geen officiële diagnose overigens (afwachtend van GGZ, duurt nog wel even) maar wel al jaren het vermoeden van PDD-NOS.
Op jonge leeftijd de diagnose ADHD gekregen (er was meer waar ze me ook voor wilden onderzoeken maar wegens persoonlijke omstandigheden daar van afgezien).
Wat houdt de RAADSTEST in dan? En hoezo was het bij jou geen asperger en wel PDD-NOS?quote:
[..]
PDD-NOS misschien?
Ondanks dat het onder ASS valt zou het meer om maar een aantal kenmerken gaan.
Elke persoon met ASS is weer anders.
Zelf een RAADS test gedaan (150 punten, gemiddeld van Asperger was 138) en heb veel kenmerken van autisme. Echter ben ik over de jaren heen ook veranderd hierop. Voorbeeld op gebied van routine is dat ik voorheen altijd op een vast tijdstip at. Tegenwoordig ben ik daar een stuk flexibeler in. Moet wel toegeven dat het mede door planning komt (tijd vooraf vrijhouden) en wanneer mijn maag aangeeft leeg te zijn.
Nog geen officiële diagnose overigens (afwachtend van GGZ, duurt nog wel even) maar wel al jaren het vermoeden van PDD-NOS.
Op jonge leeftijd de diagnose ADHD gekregen (er was meer waar ze me ook voor wilden onderzoeken maar wegens persoonlijke omstandigheden daar van afgezien).
Ik herken mij juist veel meer in mensen met Asperger en kan met hen ook veel beter bevriend zijn, dan mensen met PDD-NOS.
Overigens heb ik vroeger wel een IQ test gehad. Uit de test kwam uiteindelijk naar voren dat ik een kloof had, waarbij mijn verbale IQ veel hoger ligt dan mijn performale IQ. En dat lijkt mij veel meer richting asperger dan pdd-nos? Ik was overigens toen wel slechts 7 jaar toen de test werd afgenomen, maar ik herken wel problemen van die kloof toentertijd in ieder geval.
Ik ga het toch maar accepteren de diagnose. Ondertussen heb ik meer mensen gesproken die zich zeker herkenden in hetgeen waar ik weleens tegenaanloop. Dat geeft al een fijn gevoel, dat ik niet de enige ben die dit ervaart..
Ritvo Autism Asperger Diagnostic Scale-Revised (RAADS-R)quote:
[..]
Wat houdt de RAADSTEST in dan? En hoezo was het bij jou geen asperger en wel PDD-NOS?
https://aspietests.org/us(...)/raads/questions.php
Dacht overigens 150 maar was dus hoger (screenshot van mijn uitslag van juni 2021);
Eerste vermoeden was PDD-NOS. Nooit een officiële diagnose gekregen. Zat jaren geleden in een WoW guild met iemand die deze diagnose heeft. Opgezocht op Google en herkende mij hierin.
De test Laat echter een hoge score op asperger zien.
Ben nu in afwachting van het GGZ. Aantal weken geleden mailtje ontvangen dat het een paar maanden kan duren voor ik een uitnodiging krijg.
Ken niemand in persoon met ASS dus kan mijzelf niet direct vergelijken.quote:Ik herken mij juist veel meer in mensen met Asperger en kan met hen ook veel beter bevriend zijn, dan mensen met PDD-NOS.
Nooit dergelijke IQ test gedaan. Wel een viertal van die online tests (diverse tests van verschillende groottes) over de laatste 10 jaar. 3 daarvan gaven 128 als uitslag, de vierde 120+. Geen idee hoe betrouwbaar die zijn.quote:Overigens heb ik vroeger wel een IQ test gehad. Uit de test kwam uiteindelijk naar voren dat ik een kloof had, waarbij mijn verbale IQ veel hoger ligt dan mijn performale IQ. En dat lijkt mij veel meer richting asperger dan pdd-nos? Ik was overigens toen wel slechts 7 jaar toen de test werd afgenomen, maar ik herken wel problemen van die kloof toentertijd in ieder geval.
Autisme uit zich in ieder persoon anders.quote:Ik ga het toch maar accepteren de diagnose. Ondertussen heb ik meer mensen gesproken die zich zeker herkenden in hetgeen waar ik weleens tegenaanloop. Dat geeft al een fijn gevoel, dat ik niet de enige ben die dit ervaart..
Een gelijkenis die iedereen met autisme waarschijnlijk wel heeft is het "koetjes en kalfjes" probleem. God wat kan dat irritant zijn.
"Lekker weertje vandaag hé?"
*krekels*
"Gaat wel".
[ Bericht 1% gewijzigd door Ricje op 10-10-2021 01:28:01 ]
Disharmonisch intelligentiequotiënt!quote:
[..]
Overigens heb ik vroeger wel een IQ test gehad. Uit de test kwam uiteindelijk naar voren dat ik een kloof had, waarbij mijn verbale IQ veel hoger ligt dan mijn performale IQ.
afspraak tandarts verzetten
Dit is wel typisch autisme ding, observeren wat de 'correcte sociale gang van zaken' is en alvast een inschatting maken hoe iemand zou kunnen gaan reageren, vooral om zo goed / sociaal wenselijk mogelijk over te komen. Dat je geen fouten wilt maken in de sociale ruimte. Dat je een structuur in de sociale interactie 'strategiseert' (vast geen echt woord) omdat er te weinig duiding en te veel onzekerheid in zit.quote:
[..]
En ik zeg je eerlijk dat ik ook weleens heb gegoogled met hoe je in een bepaalde situatie het beste met iemand kan omgaan. Dat heeft mij ook enorm geholpen. En ik observeer dus ook veel.. wat zeggen en doen anderen die er wel goed in zijn?
afspraak tandarts verzetten
Heel herkenbaar toen ik nog op school zat en nog geen diagnose had. Tegenwoordig heb ik het wel iets meer los kunnen maken. Ook uiteraard door levenservaring.quote:
[..]
Dit is wel typisch autisme ding, observeren wat de 'correcte sociale gang van zaken' is en alvast een inschatting maken hoe iemand zou kunnen gaan reageren, vooral om zo goed / sociaal wenselijk mogelijk over te komen. Dat je geen fouten wilt maken in de sociale ruimte. Dat je een structuur in de sociale interactie 'strategiseert' (vast geen echt woord) omdat er te weinig duiding en te veel onzekerheid in zit.
ROBODEMONS..................|:(
Was vroeger vrij accuraat in het inschatten hoe m'n destijds beste vriend dacht (tot op de woorden toe). Hij vond dat wat minder leuk.quote:
[..]
Dit is wel typisch autisme ding, observeren wat de 'correcte sociale gang van zaken' is en alvast een inschatting maken hoe iemand zou kunnen gaan reageren, vooral om zo goed / sociaal wenselijk mogelijk over te komen. Dat je geen fouten wilt maken in de sociale ruimte. Dat je een structuur in de sociale interactie 'strategiseert' (vast geen echt woord) omdat er te weinig duiding en te veel onzekerheid in zit.
Ik heb even een vraag, ik heb een probleem op school, samenwerken gaat lastig en ik heb veel weerstand van mijn studiegenoten.
Studiebegeleider en studentendecaan lijken niet te willen helpen. Wat zou ik kunnen doen? deze opleiding heb ik hard nodig, stoppen is geen oplossing.
Ik heb ASS en ADD.
Studiebegeleider en studentendecaan lijken niet te willen helpen. Wat zou ik kunnen doen? deze opleiding heb ik hard nodig, stoppen is geen oplossing.
Ik heb ASS en ADD.
Wat heb je nodig om het makkelijker te maken?
Is er iets wat jou kan helpen? Mag je opdrachten alleen doen of moet het persé samen?
Misschien is er een tussenweg te bedenken?
Hoe lang moet je nog? En heb je misschien iets van hulp/begeleiding buiten school die je hiermee kan helpen naar de opleiding toe?
Waarom lijken ze je niet te willen helpen?
Is er iets wat jou kan helpen? Mag je opdrachten alleen doen of moet het persé samen?
Misschien is er een tussenweg te bedenken?
Hoe lang moet je nog? En heb je misschien iets van hulp/begeleiding buiten school die je hiermee kan helpen naar de opleiding toe?
Waarom lijken ze je niet te willen helpen?
Mama van 2 lieve meiden :)
Ken je psychiater Jim van Os? Hij ziet psychisch lijden meer als menselijke variatie. Iedereen is in meer of mindere mate autistisch. Of psychotisch of depressief, vul wat in. Ik heb zelf echt de neiging om depressief te zijn, maar ik zie het niet als ziekte-entiteit ofzo, alsof er iets bestaat wat dat is. Ik zie het gewoon als menselijke variatie. En de één heeft dit nodig of gaat er zo mee om. In the end zijn we allemaal mensen met hetzelfde gedrag en hier en daar wat uitschieters. Zo'n labeltje zegt mij eerlijk gezegd vrij weinig. Het zegt vooral iets over onszelf als sociaal wezen en hoe wij met dingen/mensen omgaan.quote:
[..]
Ik zit nog steeds met de acceptatie van autisme, want ik heb vaak het gevoel alsof ik toch ben misgediagnosticeerd. Ook mijn zusje twijfelt er sterk aan. Maar ze zegt wel dat ik ‘ietsjes’ aparter ben en wat eigenzinniger dan de rest van mijn leeftijdsgenoten, maar niet in negatieve zin.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
