Het zou me niets verbazen, en het doet me echt pijn om dat te zeggen, als dat idd is hoe - lang geleden - mensen dachten. Dat 'rare kind' had gewoon een ferme hand nodig.quote:Op zondag 25 juli 2021 11:03 schreef saparmurat_niyazov het volgende:
[..]
Gewoon het autisme eruit meppen!
Das toch gewoon triest..quote:Op zondag 25 juli 2021 11:38 schreef Celestien het volgende:
[..]
Ik hoorde eens een dame op zeggen die-en-die best mocht komen spelen. Als-ie dan "raar" ging doen, dan zou ze gewoon zeggen "dat ze niet alles hoefde te horen wat er in zijn hoofd om ging" en dat "ouders van autistische kinderen gewoon niet streng genoeg waren".
Sja.
quote:Op zondag 25 juli 2021 11:38 schreef Celestien het volgende:
[..]
Ik hoorde eens een dame op zeggen die-en-die best mocht komen spelen. Als-ie dan "raar" ging doen, dan zou ze gewoon zeggen "dat ze niet alles hoefde te horen wat er in zijn hoofd om ging" en dat "ouders van autistische kinderen gewoon niet streng genoeg waren".
Sja.
Afhankelijk van de relatie met die persoon, zou ik pr direct af kappen en nooit meer mee omgaan.quote:Op zondag 25 juli 2021 11:02 schreef Lenny77 het volgende:
[..]
"geef dat kind maar eens een week of 2 aan mij, dan zal het wel over zijn"
Ik kan je vraag niet helemaal plaatsen. Het klinkt wat sarcastisch ofzo.quote:Op donderdag 12 augustus 2021 09:17 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
Hoe zit het met autistische moeders en hun kids? Wat zijn de ervaringen?
Het liefst wil ik 10 kids maar mijn vrouw wordt al moe van een beetje schoonmaken.
Mijn vrouw en ik willen heel graag kinderen echter als de energie en prikkeling nu al teveel is dan ben ik benieuwd hoe dat met de kids wordt en wat het kan doen met hun opvoeding.quote:Op donderdag 12 augustus 2021 10:05 schreef Nijna het volgende:
[..]
Ik kan je vraag niet helemaal plaatsen. Het klinkt wat sarcastisch ofzo.
En hoe zie je dat voor je? Jij verwekt 10 kinderen en je vrouw doet de opvoeding ofzo?
Ik heb nog even terug gelezen en ik weet niet in hoeverre je weet wat het autisme voor jouw vrouw inhoudt?
Exact mijn ervaring.quote:Op donderdag 12 augustus 2021 10:46 schreef Nijna het volgende:
Ik heb niet echt advies, ik wist niet dat ik ass had toen we kinderen kregen.
Maar ik was voor die tijd ook al een aantal keer vastgelopen.
Je weet van tevoren niet hoe het zal zijn, maar ik denk dat het wel goed is om er over na te denken en het erover te hebben van tevoren.
Gefeliciteerd met je rijbewijs!quote:Op donderdag 12 augustus 2021 11:54 schreef Vlaggenroof het volgende:
Op mijn 18e 5 lessen gehad, maar toen al snel gehoord gekregen dat heg ‘beter was’ dat ik maar automaat ging doen. Nooit wilde ik dit.
In 2019, 10 jaar later, weer aan rijlessen begonnen. Ook dit keer na 5 rijlessen gehoord dat automaat beter was, maar ik was eigenwijs en ben hiermee doorgegaan. Ondertussen in juli datzelfde jaar naar 3 pogingen mijn theorie gehaald ( uit mijzelf, de instructeur gaf dit niet aan dat ik dit moest doen, maar ik wilde dit zelf zo snel mogelijk uit de weg geruimd hebben)
Zo eerlijk als ik was, heb ik bij het CBR aangegeven via het gezondheidsverklaring dat ik PDD-NOS en ADHD had. Sommige kennen het rideltje wel; toen naar een psychiater, en daarna - ondanks dat hij niet vond dat ik een rijtest moest- alsnog een rijtest.
In november dat jaar dus de rijtest in een schakelauto, ik kreeg een zware blackout door de zenuwen, en ze hebben na afloop gezegd; kom jij maar terug voor een nieuwe rijtest, mocht deze niet goed zijn is het dossier gesloten en wordt je rij ongeschikt verklaard.
Toen overgestapt alsnog naar de automaat, waarna ik in februari 2020 mijn 2e rijtest had, en deze wél behaalde. Één week later belandde we in de eerste lockdown, wat was ik gelukkig op dat moment
Enfin, mei 2020 weer gestart, waarna ik continue doorlesde, regelmatig en vaak 2 uur achter elkaar. Dat bracht mij net voor de 2e lockdown op het punt van ‘ net wel, net niet examen klaar’.
Toen in maart 2021 wederom opnieuw begonnen. Waarna ik begin mei te horen kreeg dat ik examenklaar was en het examen aangevraagd kon worden, een tweede euforie moment in deze periode ( voor dit onderdeel, dan)
De afgelopen weken heb ik tussen hoop en vrees geleefd. Ik heb tegen iedereen verteld dat ik ‘ toch wel ging zakken’, wat ik niet hoopte, ook vanwege mijn aflopende theorie waar ik geen zin in had die opnieuw te moeten halen.
Afgelopen dinsdag was daar het moment. Het weer zat mee, het was zomervakantie, en het was 09:00 s’ochtends. Kortom; uitgestorven op de weg.
Ik heb het examen gereden, twee bijzondere verrichtingen moeten doen die juist mij enorm goed lagen ( een aantal kan ik wat minder, maar deze had ik 0 moeite mee ). Tijdens het examen puur de focus gehad op het rijden en geprobeerd álle gedachtes uit te zetten, want ‘ ikg ing toch wel zakken’
En uiteindelijk stapte wij uit, en het enige wat hij zei was dat ik geslaagd was .
Ik kon ( en kan) het nog steeds niet geloven, dat ik - na 188 uur les, 2 rijtesten, 3 keer een theorie, 2 lockdowns, 3 keeer een nieuwe theorie datum vastgezet omdat die dreigde te verlopen en uiteindelijk toch verlengt werd, en ik kan gewoon niet geloven dat ik altijd heb gedacht dat ik het nooit ging halen en nu klaarblijkelijk toch ‘ineens’ heb.
Vanmiddag mag ik mijn rijbewijs ophalen en ik kijk uit na alles waar ik nu toe ( makkelijker) in staat ben
Wat fijn dat het nu toch is gelukt! Dat getuigt van groot doorzettingsvermogen. Gefeliciteerd .quote:Op donderdag 12 augustus 2021 11:54 schreef Vlaggenroof het volgende:
Op mijn 18e 5 lessen gehad, maar toen al snel gehoord gekregen dat heg ‘beter was’ dat ik maar automaat ging doen. Nooit wilde ik dit.
In 2019, 10 jaar later, weer aan rijlessen begonnen. Ook dit keer na 5 rijlessen gehoord dat automaat beter was, maar ik was eigenwijs en ben hiermee doorgegaan. Ondertussen in juli datzelfde jaar naar 3 pogingen mijn theorie gehaald ( uit mijzelf, de instructeur gaf dit niet aan dat ik dit moest doen, maar ik wilde dit zelf zo snel mogelijk uit de weg geruimd hebben)
Zo eerlijk als ik was, heb ik bij het CBR aangegeven via het gezondheidsverklaring dat ik PDD-NOS en ADHD had. Sommige kennen het rideltje wel; toen naar een psychiater, en daarna - ondanks dat hij niet vond dat ik een rijtest moest- alsnog een rijtest.
In november dat jaar dus de rijtest in een schakelauto, ik kreeg een zware blackout door de zenuwen, en ze hebben na afloop gezegd; kom jij maar terug voor een nieuwe rijtest, mocht deze niet goed zijn is het dossier gesloten en wordt je rij ongeschikt verklaard.
Toen overgestapt alsnog naar de automaat, waarna ik in februari 2020 mijn 2e rijtest had, en deze wél behaalde. Één week later belandde we in de eerste lockdown, wat was ik gelukkig op dat moment
Enfin, mei 2020 weer gestart, waarna ik continue doorlesde, regelmatig en vaak 2 uur achter elkaar. Dat bracht mij net voor de 2e lockdown op het punt van ‘ net wel, net niet examen klaar’.
Toen in maart 2021 wederom opnieuw begonnen. Waarna ik begin mei te horen kreeg dat ik examenklaar was en het examen aangevraagd kon worden, een tweede euforie moment in deze periode ( voor dit onderdeel, dan)
De afgelopen weken heb ik tussen hoop en vrees geleefd. Ik heb tegen iedereen verteld dat ik ‘ toch wel ging zakken’, wat ik niet hoopte, ook vanwege mijn aflopende theorie waar ik geen zin in had die opnieuw te moeten halen.
Afgelopen dinsdag was daar het moment. Het weer zat mee, het was zomervakantie, en het was 09:00 s’ochtends. Kortom; uitgestorven op de weg.
Ik heb het examen gereden, twee bijzondere verrichtingen moeten doen die juist mij enorm goed lagen ( een aantal kan ik wat minder, maar deze had ik 0 moeite mee ). Tijdens het examen puur de focus gehad op het rijden en geprobeerd álle gedachtes uit te zetten, want ‘ ikg ing toch wel zakken’
En uiteindelijk stapte wij uit, en het enige wat hij zei was dat ik geslaagd was .
Ik kon ( en kan) het nog steeds niet geloven, dat ik - na 188 uur les, 2 rijtesten, 3 keer een theorie, 2 lockdowns, 3 keeer een nieuwe theorie datum vastgezet omdat die dreigde te verlopen en uiteindelijk toch verlengt werd, en ik kan gewoon niet geloven dat ik altijd heb gedacht dat ik het nooit ging halen en nu klaarblijkelijk toch ‘ineens’ heb.
Vanmiddag mag ik mijn rijbewijs ophalen en ik kijk uit na alles waar ik nu toe ( makkelijker) in staat ben
Zijn er mensen in je omgeving op wiens kinderen je kunt passen? Niet een uurtje, maar een hele dag, en/of een nacht. Dan kun je een beeld krijgen van of je dat iedere dag, non-stop aan zou kunnen. Ik raad dit aan, ook al is het met de kinderen van iemand anders niet hetzelfde als met je eigen kinderen.quote:Op donderdag 12 augustus 2021 10:14 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
[..]
Mijn vrouw en ik willen heel graag kinderen echter als de energie en prikkeling nu al teveel is dan ben ik benieuwd hoe dat met de kids wordt en wat het kan doen met hun opvoeding.
10 kids is natuurlijk een overdrijving
Maar hoe zit het aan jou kant? Kan jij het wel aan qua energie/prikkels? Misschien dat jij er juist een balans in kan brengen. Je moet het immers ook samen doen.quote:Op donderdag 12 augustus 2021 10:14 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
[..]
Mijn vrouw en ik willen heel graag kinderen echter als de energie en prikkeling nu al teveel is dan ben ik benieuwd hoe dat met de kids wordt en wat het kan doen met hun opvoeding.
10 kids is natuurlijk een overdrijving
Ik zit niet zo erg op het spectrum als mijn vrouw, dus dat komt goedquote:Op dinsdag 17 augustus 2021 12:58 schreef quincydg het volgende:
[..]
Maar hoe zit het aan jou kant? Kan jij het wel aan qua energie/prikkels? Misschien dat jij er juist een balans in kan brengen. Je moet het immers ook samen doen.
Dat klinkt als: ik verwek ze wel en zij doet de rest...quote:Op dinsdag 17 augustus 2021 13:25 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
[..]
Ik zit niet zo erg op het spectrum als mijn vrouw, dus dat komt goed
Van mij mag zij een boel kids krijgen en ik betaal en zorg wel voor hen allen lol
Andersomquote:Op dinsdag 17 augustus 2021 14:45 schreef Nijna het volgende:
[..]
Dat klinkt als: ik verwek ze wel en zij doet de rest...
Nee, voor mensen met een autistische stoornis is het soms (of vaak) gewoon lastig sociale contacten te leggen, dat kan ik zelf ook zeggen. Ik kan nooit echt mee komen in een groepsgesprek terwijl ik dit heel graag wil, maar het gaat gewoon niet.quote:Op woensdag 11 augustus 2021 12:46 schreef Celestien het volgende:
En dat terwijl het hebben van een ASS-diagnose niet meteen betekent dat iemand graag alleen wil zijn, geen sociale contacten wil of er niet mee om kan gaan. Het geldt misschien voor een deel, maar het is een misvatting dat autisten per definitie contact schuwen en niet kunnen communiceren.
Herkenbaar, hoor. Ik wilde als jongere en later als werkende, graag bij 'de groep' horen. Onderdeel zijn van het team. Lekker samen wandelen tijdens lunch, meekletsen met de rest. Maar op de een of andere manier pas ik er nooit tussen, hoor er niet echt bij. Aan de ene kant vervelend, maar ben intussen wel op een leeftijd dat het me niet meer dwarszit, zoals vroeger. En heb gemerkt dat als ik gewoon mijzelf ben, ik mensen aantrek die beter passen bij me. En daarmee vorm ik dan wel weer een gezellige groep. Grappig genoeg geen eens mensen die ook autisme hebben.quote:Op dinsdag 14 september 2021 11:52 schreef Moonlight het volgende:
[..]
Nee, voor mensen met een autistische stoornis is het soms (of vaak) gewoon lastig sociale contacten te leggen, dat kan ik zelf ook zeggen. Ik kan nooit echt mee komen in een groepsgesprek terwijl ik dit heel graag wil, maar het gaat gewoon niet.
Wel ben ik blij met mijn kleine kring mensen, ik hoef ook niet meer vrienden al zou het wel leuk zijn als het met iemand goed klikt. Maar dat afspreken voelt dan vaak als verplichting.
Dat ken ik ook wel dat wanneer je niet meer je best doet je dan beter bij mensen gaat passen. Ik meestal wel bij mensen die ook autisme hebben, maar dan meer een andere vorm dan ik.quote:Op dinsdag 14 september 2021 12:01 schreef Celestien het volgende:
[..]
Herkenbaar, hoor. Ik wilde als jongere en later als werkende, graag bij 'de groep' horen. Onderdeel zijn van het team. Lekker samen wandelen tijdens lunch, meekletsen met de rest. Maar op de een of andere manier pas ik er nooit tussen, hoor er niet echt bij. Aan de ene kant vervelend, maar ben intussen wel op een leeftijd dat het me niet meer dwarszit, zoals vroeger. En heb gemerkt dat als ik gewoon mijzelf ben, ik mensen aantrek die beter passen bij me. En daarmee vorm ik dan wel weer een gezellige groep. Grappig genoeg geen eens mensen die ook autisme hebben.
Of ze vallen op het spectrum, maar weten 't niet omdat ze er verder geen hinder van ondervindenquote:Op dinsdag 14 september 2021 12:04 schreef Moonlight het volgende:
[..]
Dat ken ik ook wel dat wanneer je niet meer je best doet je dan beter bij mensen gaat passen. Ik meestal wel bij mensen die ook autisme hebben, maar dan meer een andere vorm dan ik.
Heel herkenbaar. Dat je dan zo druk en gezellig geweest bent, dat heb ik ook gehad en niet weten wie je nou eigenlijk bent. Daar vecht ik nog steeds wel mee.quote:Op dinsdag 14 september 2021 12:14 schreef Celestien het volgende:
[..]
Of ze vallen op het spectrum, maar weten 't niet omdat ze er verder geen hinder van ondervinden
Ach, weet je, iedereen past zich in zekere mate aan aan waar men is. Of dat nu op school, op het werk of thuis is. En da's niet erg. Het wordt pas vervelend als je je zoveel hebt aangepast (of hebt aan moeten passen) in je leven, dat je niet goed meer weet wie je zelf bent. Dat je als het ware niet meer weet wanneer je een masker draagt en wanneer niet. Da's waar ik mee heb gezeten & het duurde even voordat ik eruit was, voor ik wist wie ìk was, onder al die lagen van aanpassen aan 'de rest'.
En het is niet altijd een fijne realisatie, want mensen 'daarbuiten' hebben een bepaald beeld van je. Die gezellige en drukke Celestien, bleek toch niet zo gezellig en druk. Tja, weet je... het is vermoeiend: zijn wie je niet bent. Je kunt beter zoeken naar jezelf en dan komt de rest vanzelf wel.
Dat is wel herkenbaar, dat je niet meer goed weet wie je zelf bent.quote:Op dinsdag 14 september 2021 12:14 schreef Celestien het volgende:
[..]
Of ze vallen op het spectrum, maar weten 't niet omdat ze er verder geen hinder van ondervinden
Ach, weet je, iedereen past zich in zekere mate aan aan waar men is. Of dat nu op school, op het werk of thuis is. En da's niet erg. Het wordt pas vervelend als je je zoveel hebt aangepast (of hebt aan moeten passen) in je leven, dat je niet goed meer weet wie je zelf bent. Dat je als het ware niet meer weet wanneer je een masker draagt en wanneer niet. Da's waar ik mee heb gezeten & het duurde even voordat ik eruit was, voor ik wist wie ìk was, onder al die lagen van aanpassen aan 'de rest'.
En het is niet altijd een fijne realisatie, want mensen 'daarbuiten' hebben een bepaald beeld van je. Die gezellige en drukke Celestien, bleek toch niet zo gezellig en druk. Tja, weet je... het is vermoeiend: zijn wie je niet bent. Je kunt beter zoeken naar jezelf en dan komt de rest vanzelf wel.
quote:Op dinsdag 14 september 2021 12:42 schreef Moonlight het volgende:
Heel herkenbaar. Dat je dan zo druk en gezellig geweest bent, dat heb ik ook gehad en niet weten wie je nou eigenlijk bent. Daar vecht ik nog steeds wel mee.
Hoe ben jij daar uit gekomen als ik vragen mag?
Bij mij werkte dat voor een deel: stil staan bij wat ìk wil. In bepaalde gevallen was het moeilijk om het onderscheid te maken. Ik kan bijv. goed praten & dat vindt men gezellig. Dus bleef ik dat doen, want dan viel ik goed in de groep. En da's wel fijn, voor de veranderingquote:Op woensdag 15 september 2021 09:33 schreef Nijna het volgende:
Dat is wel herkenbaar, dat je niet meer goed weet wie je zelf bent.
Ik realiseerde me dat laatst eigenlijk pas goed, dat ik zo gewend ben om te doen wat hoort, dat ik soms helemaal niet meer weet waar Ik dan gebleven ben.
Ik probeer er meer bij stil te staan wat ik zelf wil, maar ben nog steeds erg geneigd om te doen waarvan ik denk dat hoort.
Vermoeiend. Maakt me ook wel onzeker.
PMT? Help me even. Ik kan de afkorting niet direct plaatsen.quote:Op woensdag 15 september 2021 13:13 schreef Nijna het volgende:
Ik heb nu PMT om beter mijn grenzen te leren voelen en ernaar te handelen.
Ik ben Nijna niet, maar ik denk dat ze PsychoMotorische Therapie bedoelt.quote:Op woensdag 15 september 2021 15:01 schreef Celestien het volgende:
[..]
PMT? Help me even. Ik kan de afkorting niet direct plaatsen.
Bedankt voor je reactie. Even opzoeken wat dat isquote:Op woensdag 15 september 2021 15:16 schreef Meridiaan het volgende:
[..]
Ik ben Nijna niet, maar ik denk dat ze PsychoMotorische Therapie bedoelt.
Wat knap van je dat je het allemaal zo goed kan in zien!quote:Op woensdag 15 september 2021 12:18 schreef Celestien het volgende:
[..]
[..]
Bij mij werkte dat voor een deel: stil staan bij wat ìk wil. In bepaalde gevallen was het moeilijk om het onderscheid te maken. Ik kan bijv. goed praten & dat vindt men gezellig. Dus bleef ik dat doen, want dan viel ik goed in de groep. En da's wel fijn, voor de verandering
Maar ik merkte aan mijn lijf & hoofd dat 't niet goed ging. Na bijv. zo'n feestje of sociale activiteit was ik a) doodmoe en b) vreselijk chagrijnig. Overprikkeld, dus. Kennelijk deed ik iets (of deed ik iets te lang) wat intern niet helemaal goed viel. Ik dacht achteraf nooit: 'zo, wat was een leuk feestje!' Ik dacht vooral: 'blij dat dat voorbij is. Kan ik eindelijk even ontspannen.' En dat kan je wel vergeten als moeder van een kleuter... Dat werkte gewoon niet.
Heb gemerkt dat letten op hoe je lijf & hoofd reageren een goede indicatie is als je niet zeker weet of je het doet 'omdat het verwacht wordt' of 'omdat je het doet omdat het oprecht bij je hoort'.
Iedereen heeft dit in zekere mate: kijk hoeveel mensen overspannen of met een burn-out thuis zitten?
Bij ASS is de verwerking van zintuigelijke informatie complexer en daardoor is het emmertje sneller vol. Denk dat het daarom extra belangrijk is om goed je grenzen & jezelf te kennen.
Laptop/desktop erbij pakken en sport kijken, helpt altijdquote:Op zaterdag 18 september 2021 17:34 schreef Moonlight het volgende:
Wat doen jullie als je overprikkeld bent?
Haha ja een leuke serie ofzo, ik hou niet zo van sportquote:Op zaterdag 18 september 2021 17:37 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Laptop/desktop erbij pakken en sport kijken, helpt altijd
Maar dan moet je wel sport leuk vinden. Het kan ongetwijfeld ook met iets anders
Bedankt. Ging niet over één nacht ijs, hoor. Ik ga al wat jaartjes meequote:Op woensdag 15 september 2021 16:45 schreef Moonlight het volgende:
[..]
Wat knap van je dat je het allemaal zo goed kan in zien!
Kleuren.quote:Op zaterdag 18 september 2021 17:34 schreef Moonlight het volgende:
Wat doen jullie als je overprikkeld bent?
Ik dronk altijd. Niet echt een goede oplossing.quote:Op zaterdag 18 september 2021 17:34 schreef Moonlight het volgende:
Wat doen jullie als je overprikkeld bent?
Nee dat is zeker niet echt een goede oplossing. Wat doe je nu?quote:Op zaterdag 18 september 2021 18:29 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Ik dronk altijd. Niet echt een goede oplossing.
Mijzelf zo comfortabel mogelijk maken en geen afspraken inplannen. Desnoods lekker de hele dag Netflix kijken in mn pyjama.quote:Op zondag 19 september 2021 17:08 schreef Moonlight het volgende:
[..]
Nee dat is zeker niet echt een goede oplossing. Wat doe je nu?
Dat is veel beter, lekker !quote:Op zondag 19 september 2021 18:29 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Mijzelf zo comfortabel mogelijk maken en geen afspraken inplannen. Desnoods lekker de hele dag Netflix kijken in mn pyjama.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |