Zou ik ook moeite mee hebben. Ik ben 10 jaar terug overgestapt, nadat mijn gezin al bij deze tandarts zat en ik nog altijd terugging naar mijn oude woonplaats. Maar het voelde wel goed genoeg, ik durfde het wel aan.quote:Op zaterdag 28 november 2020 19:25 schreef heywoodu het volgende:
Mijn tandarts stopt er (zo goed als volledig) mee, daar zit ik al sinds ik een jaar of 5 ben denk ik, misschien nog wel langer, maar dus zeker 25 jaar. Dat is kut
Raar dat je zo kunt balen van het krijgen van een andere tandarts. Aan de andere kant, zo'n tandarts weet dus al vele jaren hoe hij je moet behandelen, je kunt er tussendoor een beetje luchtig mee praten want hij kent je ook al zo goed als je hele leven, etc.
Nou ja, balen dus, de nieuwe heeft ongetwijfeld ook nog eens een assistent(e), wat mijn huidige nooit heeft gehad, waardoor er ook nog eens twee mensen bezig zijn
Ja, vooral na contact inderdaad.quote:Op zaterdag 28 november 2020 21:17 schreef kuolema het volgende:
[..]
Bedoel je gesprekken in het algemeen of met hulpverleners?
Ik heb het inderdaad ook vaak na contact met mensen maar dan kan ik het voor mezelf dus wel verklaren.
Neuh, ik verheugde me er al op om hem volgende keer te vertellen dat ik nog op de dag van mijn vorige bezoek een elektrische tandenborstel heb besteld en sindsdien dagelijks twee keer elektrisch poets én de door hem ooit aangeraadde tandenstokers dagelijks gebruikquote:Op zaterdag 28 november 2020 21:22 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dan zal het wennen ook langer duren, dus misschien moet je een tijdje je tanden niet poetsen
Gesloten zijn is niet een vorm van autisme.quote:Op zaterdag 28 november 2020 21:43 schreef Paszzz het volgende:
Is gesloten zijn ook een vorm van autisme eigenlijk?
Ja en open zijn is een vorm van narcisme.quote:Op zaterdag 28 november 2020 21:43 schreef Paszzz het volgende:
Is gesloten zijn ook een vorm van autisme eigenlijk?
Hij is gesloten, dus snapt hij je sarcasme niet.quote:Op zaterdag 28 november 2020 22:01 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Ja en open zijn is een vorm van narcisme.
Wat denk je zelf?
Groundhog day ken ik niet.quote:Op zaterdag 5 december 2020 12:51 schreef IsItMeOrYou het volgende:
Hebben jullie moeite met de zingeving van het leven? Ik ervaar steeds vaker een leeg en groundhog day gevoel.
Heb je zelf ook het idee dat je nog niet klaar bent om examen te gaan doen? Weet je ook wat de punten zijn waardoor je er nog niet klaar voor zou zijn en is dat te oefenen?quote:Op zaterdag 5 december 2020 13:15 schreef Vlaggenroof het volgende:
Hebben jullie ook zoveel moeite (gehad) met rijlessen?
Ik ben sinds januari 2019 bezig, twee rijtesten later ben ik afgekeurd voor schakelauto, maar wel automaat. Nu loopt 31/03 mijn theorie af en mijn rijinstructeur vind mij nog niet klaar genoeg voor een examen. Maar de tijd tikt en heb écht geen zin om opniruw mijn theorie te doen. Mijn rijschool is ‘gespecialiseerd’ in mensen met adhd/autisme. Heb zelf adhd en pddnos.
Ik voel mij zo’n grote loser dat dit niet lukt, terwijl de rest ( samenwonen, vast contract) wel goed gaat...
Ze kunnen geen indicatie geven in hoever en hoelang het duurt. Soms lukt er iets niet waardoor de focus op dat onderdeel komt de liggen, en de rest niet. Dat ik tussen maart en mei niet kon lessen heeft de rest ook niet meegelopen.quote:Op zaterdag 5 december 2020 15:12 schreef Nijna het volgende:
[..]
Groundhog day ken ik niet.
Maar moeite met zingeving herken ik wel.
[..]
Heb je zelf ook het idee dat je nog niet klaar bent om examen te gaan doen? Weet je ook wat de punten zijn waardoor je er nog niet klaar voor zou zijn en is dat te oefenen?
Heeft jouw rij instructeur een verwachting hoe lang je nog nodig hebt om wel klaar te zijn voor het examen?
Ik heb in een schakelauto les gehad en ik heb eerlijk gezegd geen idee meer hoe lang ik erover heb gedaan, maar als ik naar de datum op mijn rijbewijs kijk, dan denk ik dat ik er iets meer dan een jaar over heb gedaan.
Het kostte me 3x examen doen, waarvan ik de 1e keer denk ik te vroeg examen heb gedaan.
Mooi dat de rest wel goed gaat, ik vind je niet een loser omdat dit nu niet lukt, voor wat dat waard is...
Die datum dat de theorie afloopt legt ook nog wel wat extra druk op je?
Succes!
Je hebt nu veel geld besteed neem ik aan, dus gewoon doorgaan!quote:Op zaterdag 5 december 2020 13:15 schreef Vlaggenroof het volgende:
Hebben jullie ook zoveel moeite (gehad) met rijlessen?
Ik ben sinds januari 2019 bezig, twee rijtesten later ben ik afgekeurd voor schakelauto, maar wel automaat. Nu loopt 31/03 mijn theorie af en mijn rijinstructeur vind mij nog niet klaar genoeg voor een examen. Maar de tijd tikt en heb écht geen zin om opniruw mijn theorie te doen. Mijn rijschool is ‘gespecialiseerd’ in mensen met adhd/autisme. Heb zelf adhd en pddnos.
Ik voel mij zo’n grote loser dat dit niet lukt, terwijl de rest ( samenwonen, vast contract) wel goed gaat...
Doorgaan sowieso, maar heg voelt zo blergh.. iedere keer opladen, iedere keer die frustratie als er een ingreep gebeurd.. de weg vorlt iedere keer zo lang na iedere les..quote:Op zaterdag 5 december 2020 19:24 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Je hebt nu veel geld besteed neem ik aan, dus gewoon doorgaan!Je bent er immers bijna.
Zelf ook heel lang over mijn rijbewijs gedaan. En ken zoveel mensen die het pas de 8e keer hebben gehaald. Zit op de universiteit en ook hier haalt niemand het in 1 keer.
Zelf heb ik er 5 keer over gedaan. Ben enorm blij dat ik ervan af ben, al heeft het mij een vermogen gekost.
Wel vreemd dat je rijschool geen rijexamen wilt inplannen voor je theorie afloopt. Zou daar wel achteraan gaan, vooral als je alleen kruispunten nog moet leren.quote:Op zaterdag 5 december 2020 19:32 schreef Vlaggenroof het volgende:
[..]
Doorgaan sowieso, maar heg voelt zo blergh.. iedere keer opladen, iedere keer die frustratie als er een ingreep gebeurd.. de weg vorlt iedere keer zo lang na iedere les..
Als het klopt wat Medusa666 onder mijn reactie zegt, dat de theorie verlengd wordt ivm corona, dan zou je misschien wat extra tijd hebben. Misschien weet jouw rijinstructeur hoe dat zit.quote:Op zaterdag 5 december 2020 15:59 schreef Vlaggenroof het volgende:
[..]
Ze kunnen geen indicatie geven in hoever en hoelang het duurt. Soms lukt er iets niet waardoor de focus op dat onderdeel komt de liggen, en de rest niet. Dat ik tussen maart en mei niet kon lessen heeft de rest ook niet meegelopen.
Die theorie is inderdaad een stressfactor; de wachttijd op theorie is nu gemiddeld 12 weken, mocht ik het in maart niet redden moet ik gewoon tot juni wachten.. en als ik die niet haal in september en zo voorts...
Ik weet zelf wel waar het struikelblok ligt. Ze beweren zelf dat ‘zodra de kruispunten ( benaderen en voorrangsituatie’s) goed gaat, het examen aangevraagd wordt. Maar de wachttijd op examen is ook al 6 tot 8 weken..
Ik hebbwel contact genomen met een andere rijschool, maar weet niet of dat de beste optie is ( wennen aan instructeur, andere auto, andere tijden etc)
Die is al verlengt, hij liep oorspronkelijk tot 28/12/20, nu verlengt tot 31/03/21. Maar heb nu ook al sinds 23 november geen les gehad... vanwege een operatie aan haar kaak. Heel irritant.quote:Op zondag 6 december 2020 08:49 schreef Nijna het volgende:
[..]
Als het klopt wat Medusa666 onder mijn reactie zegt, dat de theorie verlengd wordt ivm corona, dan zou je misschien wat extra tijd hebben. Misschien weet jouw rijinstructeur hoe dat zit.
Hoe is het contact met de huidige rijinstructeur?
Als je wentijd nodig hebt met andere instructeur/auto, moet je wel even kijken of dat je vorderingen niet in de weg komt te staan, dat zou zonde zijn...
Lastig, vooral door die einddatum van de theorie die eraan komt. Zet hem op!
Oh, theorie is al verlengd, jammerquote:Op zondag 6 december 2020 08:53 schreef Vlaggenroof het volgende:
[..]
Die is al verlengt, hij liep oorspronkelijk tot 28/12/20, nu verlengt tot 31/03/21. Maar heb nu ook al sinds 23 november geen les gehad... vanwege een operatie aan haar kaak. Heel irritant.
Het contact is goed, heb er wel een klik mee, maar liever een rijbewijs dan een klik denk ik..
Precies mijn situatie, maar ineens schoot me onlangs te binnen dat het met een automaat best goed zou kunnen, dus ga ik het toch maar verlengenquote:Op woensdag 9 december 2020 21:50 schreef DeHovenier het volgende:
Doet me eraan denken, mijn rijbewijs loopt over een half jaar af. Verder rij ik nooit auto en heb er ook geen, maar ik wil wel verlengen.
Leuk altijd, zo'n bezoekje aan de psychiater brengen om hem ervan te overtuigen dat je echt wel auto kan rijden, en dat kost j weer zo'n 200 euro.quote:Op woensdag 9 december 2020 21:55 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Precies mijn situatie, maar ineens schoot me onlangs te binnen dat het met een automaat best goed zou kunnen, dus ga ik het toch maar verlengen
Nee, ik ben nog geen lid geworden van de NVA, zat wel in de planning.quote:Op zondag 3 januari 2021 20:30 schreef Meridiaan het volgende:
Is iemand van hier lid van het forum van de NVA? Zo ja, wat zijn je ervaringen?
Ik wil mij gerust registreren met mijn lidnummer, maar ook nog een voor- en achternaam en mijn postcode vind ik echt teveel van het goede.
Ik heb niet eens een rijbewijs. Ook nooit lessen gehad.quote:Op woensdag 9 december 2020 21:50 schreef DeHovenier het volgende:
Doet me eraan denken, mijn rijbewijs loopt over een half jaar af. Verder rij ik nooit auto en heb er ook geen, maar ik wil wel verlengen.
Ik ben ook geen lid. Heb, op dit moment, niet het idee dat het me iets bij gaat brengen.quote:Op zondag 3 januari 2021 20:30 schreef Meridiaan het volgende:
Is iemand van hier lid van het forum van de NVA? Zo ja, wat zijn je ervaringen?
Ik wil mij gerust registreren met mijn lidnummer, maar ook nog een voor- en achternaam en mijn postcode vind ik echt teveel van het goede.
Het is er sinds corona niet leuker op geworden. Mocht er straks daadwerkelijk een avondklok worden ingevoerd dan zie ik echt helemaal niemand meer. Nu komt er sporadisch nog een vriend op visite.quote:Op zaterdag 5 december 2020 12:51 schreef IsItMeOrYou het volgende:
Hebben jullie moeite met de zingeving van het leven? Ik ervaar steeds vaker een leeg en groundhog day gevoel.
Ik heb er niet echt last van (meer) op mijn werk. En ja klinkt tegenstrijdig, maar ik bedoelde meer dat ik nu nog niet super goed in mijn vel zit. Op het moment dat ik mijzelf goed ken en uitbehandeld ben (wat wel binnen 2 jaar denk ik al gebeurd) wil ik wel van mijn diagnose af.quote:Op zondag 21 februari 2021 08:01 schreef Nijna het volgende:
Geen idee, ik heb zelf in het verleden verkeerde diagnoses gekregen en ik weet dat de huisarts nu alles behalve ass uit het systeem heeft gehaald.
Ik zou niet weten waar je het verder nog tegenkomt. Als jij op je werk niks zegt, dan weten ze het niet.
In hoeverre heb je er nu last van op je werk? Zouden ze je anders behandelen als je nu zegt dat je ass "over" is?
Wat ik een beetje tegenstrijdig vind is dat je van je diagnose af wilt, maar je wilt hem nu nog even houden, omdat het je voordeel oplevert nu met behandeling.
Maar vraag het aan je behandelaar of huisarts, die kan je vast vertellen hoe dat zit.
Diagnose misbruiken? Dat vind ik wel erg ver gaan. Ik heb niet voor niets behandeling op dit moment. En zelfs mijn behandelaren weten dat ik geen standaard autist ben en dat ik er zelf aan twijfel. Zij zeggen ook, Een diagnose is niet je identiteit. Het is voornamelijk een hulpmiddel zodat behandelaren jou beter kunnen behandelen. Voordat ik de diagnose kreeg ging het heel slecht en gingen behandelaren niet goed met mij om. Nu wel en dat heeft ervoor gezorgd dat ik mezelf beter heb leren kennen en dat ik vooruit ben gegaan. Want behandelaren wisten nu welke soort behandeling bij mij aansloeg.quote:Op zondag 21 februari 2021 16:17 schreef Celestien het volgende:
True, er worden soms diagnoses gegeven die achteraf niet blijken te kloppen. ASS heb je niet 'even' en daarna is het weg. Er is ook geen behandeling om je ASS de wereld uit te helpen. Als je ASS hebt, dan heb je het voor het leven: je kunt ermee leren omgaan & er daardoor minder last van hebben, als je het tenminste als last ervaart.
Verder hoeft het geen label te zijn, of nadelig voor je werk. Je kunt er toch eenvoudig voor kiezen om het niet te zeggen? Geen werkgever kan je medisch dossier opvragen, hoorVasthangen aan een eventueel label doe je zelf. Het zegt verder niets over wie je bent als mens.
Verder wat Nijna zegt: van je diagnose af willen 'maar het nog even willen houden omdat het nu wel handig is', dat is tegenstrijdig. Als je geen ASS hebt, zoals je zegt, gedraag je dan ook zo. Wat je eigenlijk nu doet is die diagnose misbruiken omdat je het wel prettig vindt hoe ze met je omgaan nu.
Dat vond ik ook, hence de reactie.quote:Op zondag 21 februari 2021 20:29 schreef Medusa666 het volgende:
Diagnose misbruiken? Dat vind ik wel erg ver gaan.
En om jezelf beter te begrijpenquote:Ik heb niet voor niets behandeling op dit moment. En zelfs mijn behandelaren weten dat ik geen standaard autist ben en dat ik er zelf aan twijfel. Zij zeggen ook, Een diagnose is niet je identiteit. Het is voornamelijk een hulpmiddel zodat behandelaren jou beter kunnen behandelen.
Fijn dat het beter met je gaat nu.quote:Voordat ik de diagnose kreeg ging het heel slecht en gingen behandelaren niet goed met mij om. Nu wel en dat heeft ervoor gezorgd dat ik mezelf beter heb leren kennen en dat ik vooruit ben gegaan. Want behandelaren wisten nu welke soort behandeling bij mij aansloeg.
Plus dat artsen het natuurlijk zouden weten, als het in je dossier blijft staan. Ja, kan het me wel voorstellen. Het moet je niet tegenhouden te zijn wie je wilt zijn.quote:En ik weet dat ASS voor de rest van je leven blijft, maar ik wil dat niet voor de rest van mijn leven geregistreerd hebben. Vooral niet als ik al weet hoe ik met bepaalde trekken al kan en moet omgaan. De diagnose geeft me gewoon een minderwaardigheidsgevoel.
Maar waarom zou je dat ook doen? Fouten die je evt. maakt zijn toch niet altijd de oorzaak van een eventuele ASS diagnose? Je hoeft je werkgever niets te vertellen over ASS. Mensen maken fouten, hoor. Niet-autisten ookquote:En vind het stom dat als ik ooit een fout ofzo maak op het werk het meteen moet te wijten zijn aan ASS. Terwijl ik er ook gewoon aan kan werken, om het de volgende keer wel beter te doen.
Zoals je zelf ook aangeeft: ASS blijft voor de rest van je leven. Het zal nooit weggaan, maar je kunt er wel mee leren omgaan. Dat zeg ik zelf ook, dus wat er zo belachelijk is, dat volg ik niet.quote:En ook de manier waarop jij het brengt ‘autisme kan niet veranderen etc’ vind ik gewoon belachelijk. Iedereen kan iets aan zijn gedrag doen, mits je dat wilt, zoals ik.
quote:Op zondag 21 februari 2021 16:17 schreef Celestien het volgende:
Als je ASS hebt, dan heb je het voor het leven: je kunt ermee leren omgaan & er daardoor minder last van hebben
True, maar wat nu als je in de toekomst toch weer hulp nodig hebt? Zonder die diagnose kan het goed zijn dat je weer door die hele testprocedure moet. Misschien eens navragen.quote:En nee, ik hoef me niet te gedragen als een niet-autist zodat het labeltje weggaat. Zolang ik geen behandeling meer nodig heb, anderen niet ermee lastigval en vooral mezelf niet. Dan is dat labeltje helemaal nergens voor nodig.
Deze post is al wat ouder maar ik vroeg me nog iets af aan de hand van je post. En wie weet dat anderen ook nog ideeën hebben. Iemand in mijn naaste omgeving heeft autisme en is soms ook overprikkeld. Ik merk dan inderdaad ook dat hij heel erg licht ontvlambaar is en ook geen aanrakingen kan verdragen. Wat doe jij om weer te ontladen en te ontspannen? Ik kan me voorstellen dat dit voor iedereen heel verschillend is, maar misschien haal ik er inspiratie uit. Degene uit mijn omgeving kan het mij helaas niet vertellen.quote:Op zaterdag 28 november 2020 21:31 schreef Nijna het volgende:
Ja, vooral na contact inderdaad.
Als ik overprikkeld ben heb ik minder dat onrustige.
Dan voelt het bijna alsof al mijn zenuwen aan de oppervlakte liggen zeg maar.
Komt alles knetterhard binnen en ben ik licht ontvlambaar lijkt het wel.
Wat mij helpt is rust, alleen zijn.quote:Op woensdag 3 maart 2021 20:59 schreef Ed1234 het volgende:
[..]
Deze post is al wat ouder maar ik vroeg me nog iets af aan de hand van je post. En wie weet dat anderen ook nog ideeën hebben. Iemand in mijn naaste omgeving heeft autisme en is soms ook overprikkeld. Ik merk dan inderdaad ook dat hij heel erg licht ontvlambaar is en ook geen aanrakingen kan verdragen. Wat doe jij om weer te ontladen en te ontspannen? Ik kan me voorstellen dat dit voor iedereen heel verschillend is, maar misschien haal ik er inspiratie uit. Degene uit mijn omgeving kan het mij helaas niet vertellen.
Dankjewel voor je antwoord. Ik merk inderdaad bij degene in mijn omgeving dat hij liever alleen is en alleen een activiteit wil doen als hij zo overprikkeld is.quote:Op donderdag 4 maart 2021 09:51 schreef Nijna het volgende:
[..]
Wat mij helpt is rust, alleen zijn.
Soms is dat een stuk wandelen, soms is dat me terugtrekken op zolder en daar puzzel ik of ik lees een boek of ik zet muziek op en ga op bed liggen en een dutje doen helpt ook wel eens.
Maar ik hoop vooral dat anderen mij dan met rust laten.
Maar eigenlijk zou je dat zo overprikkeld raken het liefst voor zijn.
Ik heb met mijn behandelaar een signaleringsplan gemaakt hoe ik bepaalde fases herken en wat ik kan doen om te proberen weer een fase terug te gaan. Klinkt makkelijker dan het is.
Het is heel persoonlijk, wat voor de een helpt, helpt voor een ander niet. Maar wie weet kan je hier iets mee.
Op het moment dat het begint op te bouwen, zou je er misschien nog iets aan kunnen doen. Maar goed, dan moet die persoon het wel herkennen en iets anders kunnen doen. Of iemand in de omgeving hebben die daarmee kan helpen.quote:Op zaterdag 6 maart 2021 21:43 schreef Ed1234 het volgende:
[..]
Dankjewel voor je antwoord. Ik merk inderdaad bij degene in mijn omgeving dat hij liever alleen is en alleen een activiteit wil doen als hij zo overprikkeld is.
Het voorkomen is erg lastig merk ik. Soms merk ik dagen van tevoren dat de spanning opbouwt, maar is het niet tegen te houden dat hij te overprikkeld raakt.
Er zullen vast mensen met ass zijn die wel eens baat kunnen hebben bij een knuffel, ik heb zeker bij overprikkeling daar absoluut geen behoefte aan.quote:Op zondag 7 maart 2021 11:35 schreef Ed1234 het volgende:
Interessant, deze persoon heeft geen signaleringsplan maar zou er misschien wel één kunnen maken samen met de behandelaar (mocht diegene daarvoor open staan natuurlijk). Ik vind het als buitenstaander heel lastig om mee om te gaan, als je ziet dat iemand het moeilijk heeft geef je diegene het liefste even een knuffel, maar dat werkt bij overprikkeling nogal averechts 😅
Eens, maar als het structureel zo is dan is het misschien toch verstandig om eens te kijken of het anders kan...quote:Het is ook niet altijd te voorkomen, soms moeten bepaalde dingen gewoon gebeuren of zijn bepaalde situaties niet te vermijden.
Maar ben je bang dat buitenstaanders jouw diagnose zien? Zover ik weet mag het niet zomaar gedeeld worden. Op je werk hoef je sowieso niks te vertellen.quote:Op zondag 21 februari 2021 20:29 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Diagnose misbruiken? Dat vind ik wel erg ver gaan. Ik heb niet voor niets behandeling op dit moment. En zelfs mijn behandelaren weten dat ik geen standaard autist ben en dat ik er zelf aan twijfel. Zij zeggen ook, Een diagnose is niet je identiteit. Het is voornamelijk een hulpmiddel zodat behandelaren jou beter kunnen behandelen. Voordat ik de diagnose kreeg ging het heel slecht en gingen behandelaren niet goed met mij om. Nu wel en dat heeft ervoor gezorgd dat ik mezelf beter heb leren kennen en dat ik vooruit ben gegaan. Want behandelaren wisten nu welke soort behandeling bij mij aansloeg.
En ik weet dat ASS voor de rest van je leven blijft, maar ik wil dat niet voor de rest van mijn leven geregistreerd hebben. Vooral niet als ik al weet hoe ik met bepaalde trekken al kan en moet omgaan. De diagnose geeft me gewoon een minderwaardigheidsgevoel. En vind het stom dat als ik ooit een fout ofzo maak op het werk het meteen moet te wijten zijn aan ASS. Terwijl ik er ook gewoon aan kan werken, om het de volgende keer wel beter te doen. En ook de manier waarop jij het brengt ‘autisme kan niet veranderen etc’ vind ik gewoon belachelijk. Iedereen kan iets aan zijn gedrag doen, mits je dat wilt, zoals ik.
En nee, ik hoef me niet te gedragen als een niet-autist zodat het labeltje weggaat. Zolang ik geen behandeling meer nodig heb, anderen niet ermee lastigval en vooral mezelf niet. Dan is dat labeltje helemaal nergens voor nodig.
Ik dacht voorheen dat even stevig vastgehouden worden juist goed werkte bij overprikkeling, maar daar ben ik op teruggekomen. Het is juist het tegenovergestelde bij mij: als ik overprikkeld ben, dan kan men (= iedereen) beter op ruimte afstand blijven. Niet tegen me praten, niets van me verlangen (zeggen wat ik moet doen. Grrrr) of anderzijds me betrekken bij dingen. Gewoon met rust laten & dan komt 't wel weer goedquote:Op zondag 7 maart 2021 15:29 schreef Nijna het volgende:
[..]
Er zullen vast mensen met ass zijn die wel eens baat kunnen hebben bij een knuffel, ik heb zeker bij overprikkeling daar absoluut geen behoefte aan.
Maar normaal ook niet echt, er zijn maar een paar mensen van wie ik een knuffel wel ok vind.
Wat zullen ze wel niet denken, herkenbaar.quote:Op woensdag 21 april 2021 19:37 schreef Celestien het volgende:
[..]
Ik dacht voorheen dat even stevig vastgehouden worden juist goed werkte bij overprikkeling, maar daar ben ik op teruggekomen. Het is juist het tegenovergestelde bij mij: als ik overprikkeld ben, dan kan men (= iedereen) beter op ruimte afstand blijven. Niet tegen me praten, niets van me verlangen (zeggen wat ik moet doen. Grrrr) of anderzijds me betrekken bij dingen. Gewoon met rust laten & dan komt 't wel weer goed
Vandaag was trouwens niet zo'n beste dag. Door onverwachte dingen was ik weer sociaal onhandig bezig... Pfff... Vind dat zó erg. En dat mijn onhandigheid zich uit bij ouders van vriendjes van m'n dochter, dat vind ik helemaal erg. Wat zullen ze wel niet denken
Nou ja, niet voor niets refereerde een familielid (laten we 't maar zo noemen, want 'jongere zus van overgrootvader' is wellicht correct, maar voegt niet veel toe, behalve voor genealogen) eens naar me als: 'Die rare dochter van <insert naam moeder>'. Sja, subtiel was ze niet.
Meestal denk ik ook wel zo (laat ze maar denken), maar op zo'n dag als gisteren was 't even te confronterend. Gewoonlijk gaat het me wel goed af, genoeg oefening, zal ik maar zeggen. Maar dit was redelijk nieuw terrein én onverwacht.quote:Op donderdag 22 april 2021 10:40 schreef Nijna het volgende:
[..]
Wat zullen ze wel niet denken, herkenbaar.
Met mijn nuchtere verstand denk ik ook wel: laat ze lekker denken.
Maar zo voelt het lang niet altijd.
Wat is er nu onaardig aan je aan de regels houden? Ik vind dat juist respectvol en correct. Snap niet waarom mensen dat onaardig vinden... Wat wat de situatie waarin dat gebeurde?quote:Ik werd dinsdag "onaardig" genoemd, maar ik hield me gewoon aan regels.
Nu is dit sowieso al niet een persoon waar ik een klik mee heb, ze heeft er een handje van om van die opmerkingen te maken dat ik denk: wat wil je nou.
Maar goed, soms kan je die types niet helemaal uit de weg gaan.
Dat is inderdaad geen subtiele opmerking van dat "familielid"
Hopelijk vandaag een betere dag
Mijn vriendin is de enige, in principe, hoewel ik het vreemd genoeg ook acceptabel vind van een paar van haar vrienden/vriendinnen (Brazilië, dus dat is de normale manier om vrienden te begroeten), maar die zijn dan inmiddels ook wel mijn vrienden, dus ja.quote:Op zondag 7 maart 2021 15:29 schreef Nijna het volgende:
Maar normaal ook niet echt, er zijn maar een paar mensen van wie ik een knuffel wel ok vind.
Ik heb er, als ik in goede doen ben, eigenlijk niet zoveel problemen mee. M'n gezin, ouders, zus & schoonouders kunnen altijd een knuffel krijgen.quote:Op donderdag 22 april 2021 18:57 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Mijn vriendin is de enige, in principe, hoewel ik het vreemd genoeg ook acceptabel vind van een paar van haar vrienden/vriendinnen (Brazilië, dus dat is de normale manier om vrienden te begroeten), maar die zijn dan inmiddels ook wel mijn vrienden, dus ja.
De situatie was dat ik aan het golfen was (damesdag, dus je wordt ingedeeld en kiest niet zelf met wie je speelt) en we een bepaalde spelvorm speelden waarbij je bal moet eindigen in het putje. Er zijn ook spelvormen waar je wel de laatste slag mag geven (vaak ligt de ander dan zo dichtbij dat ze de bal er waarschijnlijk wel in slaan met de volgende slag), dan zeg je dat ze die mogen hebben en tel je wel 1 slag.quote:Op donderdag 22 april 2021 18:46 schreef Celestien het volgende:
[..]
Meestal denk ik ook wel zo (laat ze maar denken), maar op zo'n dag als gisteren was 't even te confronterend. Gewoonlijk gaat het me wel goed af, genoeg oefening, zal ik maar zeggen. Maar dit was redelijk nieuw terrein én onverwacht.
Blij dat ik niet de enige ben die het zo ervaart.
[..]
Wat is er nu onaardig aan je aan de regels houden? Ik vind dat juist respectvol en correct. Snap niet waarom mensen dat onaardig vinden... Wat wat de situatie waarin dat gebeurde?
Dat niet-zo-subtiele familielid maakte de 'rare dochter' opmerking overigens omdat ik haar steeds met 'U' en 'Mevrouw' aansprak. Kende haar amper, was ergens rond de 20 & zij toch zeker al een jaar of 80. Ben netjes opgevoed: oudere mensen spreek je beleefd aan. En daardoor was ik ineens raar. Snap dat niet. Als ik haar had mogen tutoyeren, had ze dat toch gewoon kunnen zeggen?
Wat een naar mens. Dus omdat je niet meedoet aan hun 'verzonnen regeltjes' en een spijkerbroek draagt (waar dat gewoon mag), ben je onaardig? Ik vind dat echt raar. Je doet niets verkeerd, je houdt je aan de regels. Dit zijn die ongeschreven sociale omgangsvormen etc. ongetwijfeld. Ik heb daar ook moeite mee, hoor. Met zulke mensen als de dame die je omschrijft, trouwens ookquote:Op vrijdag 23 april 2021 10:25 schreef Nijna het volgende:
[..]
De situatie was dat ik aan het golfen was (damesdag, dus je wordt ingedeeld en kiest niet zelf met wie je speelt) en we een bepaalde spelvorm speelden waarbij je bal moet eindigen in het putje. Er zijn ook spelvormen waar je wel de laatste slag mag geven (vaak ligt de ander dan zo dichtbij dat ze de bal er waarschijnlijk wel in slaan met de volgende slag), dan zeg je dat ze die mogen hebben en tel je wel 1 slag.
Maar dat is bij deze spelvorm gewoon niet en ik weet wel dat ze op de damesavond dat wel doen, maar dat is hun zelfbedachte "regel". Dat zit er bij mij gewoon niet zo standaard in en de meesten doen het ook niet. Het zijn er een paar, die doen dat ook als ze onderling spelen. Moeten ze zelf weten.
Maar mij dan beschuldigen van onaardig doen omdat ik de slag niet geef is gewoon gelul, dat hoort niet bij deze spelvorm. Ik heb maar gezegd dat het niet in mijn systeem zit en niet onaardig bedoeld was en daar doet ze het maar mee.
Ze heeft ook al eens een opmerking gemaakt dat ik een spijkerbroek aan had bij een wedstrijd, wat volgens haar niet gepast was. Dat is op sommige banen inderdaad een regel, geen jeans, maar op die baan niet. En bij die wedstrijd ook niet.
En zo heeft ze wel vaker op heel veel mensen wat aan te merken. Iets wat zij eerst organiseerde en niet meer wil doen, is nu door anderen overgenomen en die doen het prima. Maar ze maakt alsmaar opmerkingen dat het ook anders had gekund en waarom ze dat niet gedaan hebben.
Niet mijn soort mens, maar goed die kom je dus ook wel eens tegen.
Die hele familie aan die zijde, is nogal... Hoe zeg je dat beleefd? Laten we zeggen dat ze geen van allen erg tactvol zijn.quote:Bizar, een "familielid" wat je raar noemt omdat je beleefd bent... zo raar vind ik dat niet. En ze had inderdaad kunnen zeggen dat je haar had mogen tutoyeren.
Wat zijn mensen toch ingewikkeld.
De meest nabije familie geef ik graag een knuffel. Liever een knuffel dan een kus, eigenlijk. Momenteel zijn het dus alleen m'n man en kind die een knuffel krijgen. Sowieso is m'n dochter van een leeftijd dat ze nog veel knuffels wil en graag op schoot kruipt.quote:Qua knuffelen, mijn beste vriendin en mijn moeder mogen eigenlijk altijd een knuffel. Misschien ook omdat ik die niet dagelijks zie/hoef te knuffelen?
Mijn man en kinderen knuffel ik ook weinig, ik vind het heel vervelend als iemand te lang in mijn ruimte zit.
Da's ook mijn voornemen & bij veel meer mensen, heb ik het idee.quote:Dat is toch wel weer een voordeel van corona, dat knuffelen/zoenen niet meer standaard is. En ik zou dat bij de meeste mensen graag zo houden... maar eens zien of dat lukt na corona.
Ja, direct en indirect.quote:Op vrijdag 23 april 2021 10:58 schreef skidzor het volgende:
Hebben jullie ook dat je (tering moe)/oververmoeid wordt na een schooldag/werkdag? Komt dat door overprikkeling?
Ook al slaap ik de volle 8 uur, ik voel me nog altijd moe. Ik weet niet hoe ik dit kan oplossenquote:Op vrijdag 23 april 2021 13:39 schreef Celestien het volgende:
[..]
Ja, direct en indirect.
Maar niet eens alleen van werk of studie: gewoon een drukke dag thuis (bijv. met het gezin) zorgt al voor vermoeidheid/overprikkeling.
Je activiteiten doseren waar je kan, kiezen wat belangrijk is en de rest evt uitstellen.quote:Op vrijdag 23 april 2021 13:42 schreef skidzor het volgende:
[..]
Ook al slaap ik de volle 8 uur, ik voel me nog altijd moe. Ik weet niet hoe ik dit kan oplossen
Ik heb ook zoveel dingen in mijn hoofd, zoals examens in mei (vwo wiskunde B & vwo Engels), een stage dat ik bijna afgerond heb, nog een beroepsexamen etc. etc. Alleen de leuke dingen maak ik wel af, maar de rest stel ik uit. Dus idkquote:Op vrijdag 23 april 2021 14:58 schreef Celestien het volgende:
[..]
Je activiteiten doseren waar je kan, kiezen wat belangrijk is en de rest evt uitstellen.
Tijd inruimen om te ontprikkelen in je agenda.
Noice cancelling headphones kunnen ook helpen, als je overprikkeld raakt van geluid.
Klinkt als een stressvolle periode voor je, idd.quote:Op vrijdag 23 april 2021 15:07 schreef skidzor het volgende:
[..]
Ik heb ook zoveel dingen in mijn hoofd, zoals examens in mei (vwo wiskunde B & vwo Engels), een stage dat ik bijna afgerond heb, nog een beroepsexamen etc. etc. Alleen de leuke dingen maak ik wel af, maar de rest stel ik uit. Dus idk
Dat kan komen door overprikkeling of doordat het je misschien meer dan gemiddeld energie kost om te functioneren op school/werk.quote:Op vrijdag 23 april 2021 10:58 schreef skidzor het volgende:
Hebben jullie ook dat je (tering moe)/oververmoeid wordt na een schooldag/werkdag? Komt dat door overprikkeling?
Als ik daar de gouden tip voor had dan had je hem gekregen, maar helaas. Erg herkenbaar.quote:Op vrijdag 23 april 2021 13:42 schreef skidzor het volgende:
[..]
Ook al slaap ik de volle 8 uur, ik voel me nog altijd moe. Ik weet niet hoe ik dit kan oplossen
Lekker! Ik ben wel benieuwd of het wat is!quote:Op maandag 26 april 2021 15:50 schreef Celestien het volgende:
M'n koptelefoon met ANC (active noice cancelling) is gearriveerd
Anders ik wel. Heb hem net opgeladen. Kan hem ook gebruiken zonder audio, dus ga hem zo eens testen.quote:Op maandag 26 april 2021 16:48 schreef Nijna het volgende:
[..]
Lekker! Ik ben wel benieuwd of het wat is!
Uitstel gedrag is heel herkenbaar. Of dingen doen die niet belangrijk zijn en je daar totaal in verliezen zodat alles ophoopt. Ik heb bewust gekozen voor een baan zonder te veel stress, dat is mij meer waard dan veel verdienen en continue op mijn tenen moeten lopen.quote:Op vrijdag 23 april 2021 15:07 schreef skidzor het volgende:
[..]
Ik heb ook zoveel dingen in mijn hoofd, zoals examens in mei (vwo wiskunde B & vwo Engels), een stage dat ik bijna afgerond heb, nog een beroepsexamen etc. etc. Alleen de leuke dingen maak ik wel af, maar de rest stel ik uit. Dus idk
Mijn man wordt af en toe ook moe van mij.quote:Op dinsdag 13 juli 2021 15:13 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
Hoe gaan de mannen hier om met hun vrouwelijke partner met autisme?
Ik word er vaak zo moe van.
Mijn dame maakt van het hele huis een puinhoop en ruimt niks op - sommige zaken liggen er al een jaarquote:Op dinsdag 13 juli 2021 15:21 schreef Celestien het volgende:
[..]
Mijn man wordt af en toe ook moe van mij.
Maar we kennen elkaar al heel lang, ook al voordat we wisten wat er met mij aan de hand was. Hij kent me niet anders & als 't even wat minder met me gaat, dan gunt hij me meer rust of vragen we een van onze ouders om even op onze (niet-autistische) dochter te passen.
Ik ben juist erg netjes en raak overprikkeld van teveel zooi. Precies 't omgekeerdequote:Op dinsdag 13 juli 2021 15:30 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
[..]
Mijn dame maakt van het hele huis een puinhoop en ruimt niks op - sommige zaken liggen er al een jaar
En helemaal in de stress en paniek als ik die troep weggooi dat ze mij een jaar lang elke dag belooft op te ruimen
Denk misschien dat dit niet de norm is
Mijn man wordt er ook wel moe van denk ik. Maar we kennen elkaar al meer dan 20 jaar, hij is nog altijd niet hard weggerend... Overigens wisten we toen nog niet dat er sprake was van ass.quote:Op dinsdag 13 juli 2021 15:13 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
Hoe gaan de mannen hier om met hun vrouwelijke partner met autisme?
Ik word er vaak zo moe van.
Ik vind vooral de verander momenten lastig, dat de regels anders worden en dan vooral als ze strenger worden. Het geeft me ook wel stress als ik dan mensen zie die zich (al dan niet bewust) niet aan de regels houden.quote:Op dinsdag 13 juli 2021 15:23 schreef Celestien het volgende:
Hoe gaan de aanwezig met autisme alhier om met de beperkingen & issues die de pandemie met zich meebrengt?
Ik heb juist last van de puinhoop die mijn gezinsleden maken... overal ligt zooi en mijn hoofd wordt daar erg onrustig van...quote:Op dinsdag 13 juli 2021 15:30 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
[..]
Mijn dame maakt van het hele huis een puinhoop en ruimt niks op - sommige zaken liggen er al een jaar
En helemaal in de stress en paniek als ik die troep weggooi dat ze mij een jaar lang elke dag belooft op te ruimen
Denk misschien dat dit niet de norm is
Hier exact hetzelfde.quote:Op dinsdag 13 juli 2021 16:03 schreef Nijna het volgende:
[..]
Mijn man wordt er ook wel moe van denk ik. Maar we kennen elkaar al meer dan 20 jaar, hij is nog altijd niet hard weggerend... Overigens wisten we toen nog niet dat er sprake was van ass.
Dat ervaar ik ook. Niet alleen m.b.t. 't virus, maar ook andere grote veranderingen in het dagritme. Zo was ik vorige week al gespannen omdat de zomervakantie van dochterlief bijna ging starten. Da's heerlijk voor haar, maar voor mij betekent dat dat de 'ontprikkel/me-time' bijna volledig vervalt voor 6 weken.quote:Ik vind vooral de verander momenten lastig, dat de regels anders worden en dan vooral als ze strenger worden. Het geeft me ook wel stress als ik dan mensen zie die zich (al dan niet bewust) niet aan de regels houden.
Nog eentje hierquote:Ik heb juist last van de puinhoop die mijn gezinsleden maken... overal ligt zooi en mijn hoofd wordt daar erg onrustig van...
Ik ben eerder degene die troep opruimt of weggooit.
Heel herkenbaar ook hier. Mijn kinderen hebben sinds deze week vakantie en ook mijn man heeft vakantie. Dan zijn de dagen altijd nogal rommelig.quote:Op dinsdag 13 juli 2021 16:18 schreef Celestien het volgende:
Dat ervaar ik ook. Niet alleen m.b.t. 't virus, maar ook andere grote veranderingen in het dagritme. Zo was ik vorige week al gespannen omdat de zomervakantie van dochterlief bijna ging starten. Da's heerlijk voor haar, maar voor mij betekent dat dat de 'ontprikkel/me-time' bijna volledig vervalt voor 6 weken.
Ik krijg regelmatig te horen dat ik niet zo star moet doen... tja denk ik dan: regels zijn regels.quote:Regels zijn er niet voor niets. Ik stoor me ook aan mensen die er laconiek mee omgaan, maar weet ook dat dat aan mij ligt. Ik put zekerheid uit weten wat wel & wat niet. Anderen vinden dat juist beklemmend en interpreteren ze afhankelijk van de situatie anders.
Mijn man heeft 1001 kabeltjes op zolder in een kastje en dozen van laptops, videokaarten, telefoons, noem maar op. Want stel dat er ooit iets mee is...quote:Nog eentje hier
Ben heel weggooierig. Vooral m'n man vind dat vervelend. Ik hecht niet zoveel waarde aan spullen, dus iets mag al snel weg voor mij. Zie gewoon niet zo het nut van het bewaren van overbodige spullen waar je geen gebruik meer van maakt en/of die geen emotionele waarde hebben.
Puur genieten.quote:Op dinsdag 13 juli 2021 15:23 schreef Celestien het volgende:
Hoe gaan de aanwezig met autisme alhier om met de beperkingen & issues die de pandemie met zich meebrengt?
Ik heb autisme en mijn vrouw heeft ADHD. Dus soms vermoeien we elkaar.quote:Op dinsdag 13 juli 2021 15:13 schreef ZeventiendeEtage het volgende:
Hoe gaan de mannen hier om met hun vrouwelijke partner met autisme?
Ik word er vaak zo moe van.
Grinnik, bij ons in huis is situatie andersom. Ik ben de autist, hij de ADHD'er. Vermoeiend, maar we vullen elkaar ook aan! Hij brengt mij de spontaniteit die ik nodig heb (zonder hem zou ik zeker 4x per week hetzelfde eten, bijvoorbeeld) en ik help hem met het bijhouden van planningen enzo.quote:Op woensdag 14 juli 2021 00:31 schreef steelhead het volgende:
[..]
Ik heb autisme en mijn vrouw heeft ADHD. Dus soms vermoeien we elkaar.
Grappig, mijn vrouw met autisme wilt juist niet hetzelfde etenquote:Op woensdag 14 juli 2021 08:18 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Grinnik, bij ons in huis is situatie andersom. Ik ben de autist, hij de ADHD'er. Vermoeiend, maar we vullen elkaar ook aan! Hij brengt mij de spontaniteit die ik nodig heb (zonder hem zou ik zeker 4x per week hetzelfde eten, bijvoorbeeld) en ik help hem met het bijhouden van planningen enzo.
Erg bekend dit. We houden elkaar in evenwicht.quote:Op woensdag 14 juli 2021 08:18 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Grinnik, bij ons in huis is situatie andersom. Ik ben de autist, hij de ADHD'er. Vermoeiend, maar we vullen elkaar ook aan! Hij brengt mij de spontaniteit die ik nodig heb (zonder hem zou ik zeker 4x per week hetzelfde eten, bijvoorbeeld) en ik help hem met het bijhouden van planningen enzo.
Ik werd daar heel naar van. Door een lage bloeddruk, vermoed ik nu, dit heb ik ook bij andere antipsychotica gehad. Ik voelde me slap, kon niet meer staan, was duizelig, kon mijn ogen nauwelijks openhouden. Ondanks het feit dat ik alleen maar wilde liggen, voelde ik me weer normaal zodra ik dat deed en kon ik nog steeds niet slapen, voelde me ook niet rustiger. Verder kreeg ik moeite met en pijn bij het slikken.quote:Op woensdag 14 juli 2021 12:54 schreef steelhead het volgende:
Van de arts 25mg quetiapine gehad, boven op de citalopram.
Problemen met terug kerende depressies en slecht slapen.
Iemand hier ervaring met dit middel?
Ik heb ook twee van die kieskeurige eters. Ben bereid rekening te houden met iedereen, maar er zijn grenzen. Op een gegeven moment eten ze ook maar gewoon wat moeders maakt, en anders pakken ze maar brood.quote:Op woensdag 14 juli 2021 09:12 schreef Nijna het volgende:
Zo zie je maar, dat er geen "de autist" is![]()
Ik eet vaak wel per week ongeveer hetzelfde, maar ik moet ook zeggen dat ik 2 kinderen en een man heb die best wel kieskeurig zijn en veel niet lekker vinden.
En alleen voor mezelf iets maken doe ik minder snel.
Goed dat je hulp hebt gezocht. Sterkte.quote:Op woensdag 14 juli 2021 13:36 schreef sirdanilot het volgende:
Ik ga vanmiddag naar de huisarts om te kijken voor doorverwijzing psycholoog. Gaat echt niet goed. Zeer sterke stemmingswisselingen 'hoarding' gedrag (slecht in huishouden momenteel.... hopelijk lukt een grote schoonmaak mij van het weekend maar waarschijnlijk zal het weinig meer worden dan damage control). Ook geen eetlust meer krijg weinig eten binnnen en mensen zien echt dat ik afval. Nu heb ik het geluk dat ik een beetje mollig was al, dus wat dat betreft heb ik geen anorexia of zo maar het moet natuurlijk niet die kant opgaan dan ben ik nog verder naar huis. Veel slaapproblemen ook maar dat is nu wel minder aan het worden naarmate ik langer ontwend raak van wiet.
Heel erg veel angst en veel dingen van het verleden die allemaal boven komen.
In mijn optiek is het het beste om een lijstje bij te houden.quote:Op woensdag 14 juli 2021 14:33 schreef Celestien het volgende:
[..]
Ik heb ook twee van die kieskeurige eters. Ben bereid rekening te houden met iedereen, maar er zijn grenzen. Op een gegeven moment eten ze ook maar gewoon wat moeders maakt, en anders pakken ze maar brood.
We hadden zoiets, ze hadden 2 dingen die ze mochten kiezen, die ze niet hoefden te eten.quote:Op woensdag 14 juli 2021 15:31 schreef sirdanilot het volgende:
[..]
In mijn optiek is het het beste om een lijstje bij te houden.
Lekker - Okay - Niet lekker - Gatverredarre
Dus als ze het echt echt echt absoluut niet kunnen eten zou ik zeggen van laat ze dan maar toch. Je kan je natuurlijk ook niet inleven in hoe het voor een kind is om spruitjes te moeten eten. Ja van 'dat moest ik vroeger ook' maar de tijden veranderen natuurlijk ook.
Als ze echt heel erg veel dingen echt om te kotsen zo goor vinden, dan is het mogelijk dat er meer speelt, bijvoorbeeld een eetstoornis zoals ARFID. Dan zou ik naar de arts gaan.
b.b. in mijn geval zag dat lijstje er zo uit ongeveer, niet compleet natuurlijk:
Lekker: macaroni vond ik heel lekker
Okay - een wortel. Vind ik altijd van mmwweeh.
Niet lekker - gebakken ei, champignons
Gatverredarre - kippenlever![]()
![]()
![]()
, gekookt ei, olijven
Bedenk ook dat de smaak van het kind in de loop der jaren verandert. Ik lust nu bijvoorbeeld graag olijven en champignons.
Slechte opvoeding.quote:Op donderdag 15 juli 2021 07:42 schreef Nijna het volgende:
[..]
We hadden zoiets, ze hadden 2 dingen die ze mochten kiezen, die ze niet hoefden te eten.
Maar de rest moesten ze dan proeven. Dat ging al heel moeizaam. Ze zijn intussen 11 en 13... die bepalen veel meer zelf.
Tot een jaar of 3 at zeker de oudste echt goed, proefde alles en vond het ook lekker.
De jongste was wat kieskeuriger, maar at ook best goed.
Ben met beide kinderen al eens bij de huisarts geweest toen ze wat jonger waren, die stuurde ons naar de diëtiste in de praktijk. Ik geef ze multivitamines en qua wat ze aten icm die vitamines zaten ze wel aardig ok qua dagelijkse inname.
Maar verder hadden we weinig aan de adviezen en de jongste, was toen een jaar of 6 zei gewoon keihard nee, toen die dame voorstelde dat ze moest gaan proeven.
Weet niet of het ARFID is, wel eens over gelezen.
Ik heb het idee dat je daarvoor nog veel selectiever moet zijn dan mijn kinderen.
Ik was zelf ook best kieskeurig (in mijn herinnering, volgens mij moeder viel het wel mee), maar intussen lust ik veel dingen wel. Ik vond champignons qua structuur heel vies, maar de smaak wel lekker.
Dus ik at wel champignonsoep, maar niet de champignons. En ik vind die structuur nog steeds vies, maar als ik ze in dunne plakjes snijd en dan bak, dan vind ik ze wel lekker.
Toen ik kind was lustte ik geen watermeloen, zelfs niet met suikerquote:Op woensdag 14 juli 2021 15:31 schreef sirdanilot het volgende:
[..]
In mijn optiek is het het beste om een lijstje bij te houden.
Lekker - Okay - Niet lekker - Gatverredarre
Dus als ze het echt echt echt absoluut niet kunnen eten zou ik zeggen van laat ze dan maar toch. Je kan je natuurlijk ook niet inleven in hoe het voor een kind is om spruitjes te moeten eten. Ja van 'dat moest ik vroeger ook' maar de tijden veranderen natuurlijk ook.
Als ze echt heel erg veel dingen echt om te kotsen zo goor vinden, dan is het mogelijk dat er meer speelt, bijvoorbeeld een eetstoornis zoals ARFID. Dan zou ik naar de arts gaan.
b.b. in mijn geval zag dat lijstje er zo uit ongeveer, niet compleet natuurlijk:
Lekker: macaroni vond ik heel lekker
Okay - een wortel. Vind ik altijd van mmwweeh.
Niet lekker - gebakken ei, champignons
Gatverredarre - kippenlever![]()
![]()
![]()
, gekookt ei, olijven
Bedenk ook dat de smaak van het kind in de loop der jaren verandert. Ik lust nu bijvoorbeeld graag olijven en champignons.
Dat is al een heel stuk genuanceerderquote:Op donderdag 15 juli 2021 18:47 schreef Lospedrosa het volgende:
Sorry voor mijn inmenging.
Maar ouders en vooral moeders moeten zich eens bewust worden dat wat je DOET 10 keer belangrijker is dan wat je ZEGT.
Dus let jij steeds op je kind met eten, eet je zelf ook niet alles. Dan krijg je daar vanzelf problemen mee.
Eet je zelf rustig door en hebt aandacht voor alles behalve de slechte eter, dan is de kans het grootst dat de slechte eter uiteindelijk gewoon mee eet.
Dit geldt voor bijna alle opvoedige dingen.
Wil je dat je kind meer buitenspeelt? Ga zelf veel buiten doen. Enz.
Niet teveel opletten, kinderen zijn geen robots. Doe zelf zoals je wil dat je kind gaat leven en het gaat helemaal vanzelf-quote:Op donderdag 15 juli 2021 18:47 schreef Lospedrosa het volgende:
Sorry voor mijn inmenging.
Maar ouders en vooral moeders moeten zich eens bewust worden dat wat je DOET 10 keer belangrijker is dan wat je ZEGT.
Dus let jij steeds op je kind met eten, eet je zelf ook niet alles. Dan krijg je daar vanzelf problemen mee.
Eet je zelf rustig door en hebt aandacht voor alles behalve de slechte eter, dan is de kans het grootst dat de slechte eter uiteindelijk gewoon mee eet.
Dit geldt voor bijna alle opvoedige dingen.
Wil je dat je kind meer buitenspeelt? Ga zelf veel buiten doen. Enz.
Dat is wel heel naar.quote:Op woensdag 14 juli 2021 14:26 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik werd daar heel naar van. Door een lage bloeddruk, vermoed ik nu, dit heb ik ook bij andere antipsychotica gehad. Ik voelde me slap, kon niet meer staan, was duizelig, kon mijn ogen nauwelijks openhouden. Ondanks het feit dat ik alleen maar wilde liggen, voelde ik me weer normaal zodra ik dat deed en kon ik nog steeds niet slapen, voelde me ook niet rustiger. Verder kreeg ik moeite met en pijn bij het slikken.
Met een pillensnijder kan je ze prima door midden krijgen.quote:Op zaterdag 24 juli 2021 13:01 schreef steelhead het volgende:
[..]
Dat is wel heel naar.
Had 25mg gehad, sliep alleen de eerste dag. Na 1 week net een zombie. Bleef de hele dag op bed lezen.
Arts gebeld, zegt hij over de helft snijden. Maar de betreffende pillen zijn erg klein. Dus ben gewoon gestopt.
Dat was 25mg. Wil niet weten wat de hogere doseringen doen.
Wist niet dat er pillensnijders er waren. Zal het eens opzoeken.quote:Op zaterdag 24 juli 2021 13:14 schreef Nijna het volgende:
[..]
Met een pillensnijder kan je ze prima door midden krijgen.
Ik heb weinig last van 25mg.
Eerste week was ik suf, maar nu eigenlijk weinig bijwerkingen meer van. Behalve dat ik vlot in slaap val, maar ik neem het in voordat ik naar bed ga dus dat is niet zo erg.
Toen ik probeerde te halveren werd ik heel naar in mijn hoofd, ik denk overprikkeld.
Het lijkt wel iets te dempen...
Ja, maar sinds de DSM-V valt alles onder de noemer ASS. Je zit 'op het spectrum'. De evt. begeleiding die je nodig hebt/wilt wordt bekeken op basis van je onderzoek.quote:Op zaterdag 24 juli 2021 13:18 schreef Remco2021 het volgende:
Tegenwoordig krijg je wel snel een diagnose hoor. Zeker wanneer ouders niet normaal hun kind kunnen opvoeden en dan het raar vinden dat hun kind dan soms ander gedrag vertoont.
Daarnaast heb je verschillende soorten autisme etc.
Autisme ligt niet aan de opvoeding. Van een vreemde opvoeding krijg je geen ass.quote:Op zaterdag 24 juli 2021 13:18 schreef Remco2021 het volgende:
Tegenwoordig krijg je wel snel een diagnose hoor. Zeker wanneer ouders niet normaal hun kind kunnen opvoeden en dan het raar vinden dat hun kind dan soms ander gedrag vertoont.
Daarnaast heb je verschillende soorten autisme etc.
Ik kan het soms niet laten om toch te reageren op dit soort onwetendheid.quote:Op zondag 25 juli 2021 08:34 schreef Celestien het volgende:
Sommige mensen zien ASS nog steeds als een modeziekte, lieve @:Nijna
Nu weer: het ligt aan de slechte opvoeding dat een kind autisme heeft. Doet me denken aan dat verwijt van vroeger, over koelkastmoeders. Vervelend dat dit nog steeds gedacht wordt
"geef dat kind maar eens een week of 2 aan mij, dan zal het wel over zijn"quote:Op zondag 25 juli 2021 08:34 schreef Celestien het volgende:
Sommige mensen zien ASS nog steeds als een modeziekte, lieve @:Nijna
Nu weer: het ligt aan de slechte opvoeding dat een kind autisme heeft. Doet me denken aan dat verwijt van vroeger, over koelkastmoeders. Vervelend dat dit nog steeds gedacht wordt
Gewoon het autisme eruit meppen!quote:Op zondag 25 juli 2021 11:02 schreef Lenny77 het volgende:
[..]
"geef dat kind maar eens een week of 2 aan mij, dan zal het wel over zijn"
Makkelijker, maar denk dat er mogelijk een diepere laag is: als je het af kunt schuiven op de opvoeding, dan is het probleem dus eigenlijk iets wat te verhelpen is. Leer de ouders hoe ze goed moeten opvoeden en autisme is de wereld uit. Het probleem is dan extern (opvoeding/omgeving), niet intern (biologisch/erfelijk). En aan dat laatste kun je niet zoveel doen. Het zou iedereen kunnen overkomen & je hebt er geen controle over. Dát is eng.quote:Op zondag 25 juli 2021 10:50 schreef Nijna het volgende:
[..]
Ik kan het soms niet laten om toch te reageren op dit soort onwetendheid.
Misschien hoop ik dat er wat meer begrip komt...
Maar het zal wel veel makkelijker zijn om het maar op de opvoeding te schuiven...
Ik hoorde eens een dame op zeggen die-en-die best mocht komen spelen. Als-ie dan "raar" ging doen, dan zou ze gewoon zeggen "dat ze niet alles hoefde te horen wat er in zijn hoofd om ging" en dat "ouders van autistische kinderen gewoon niet streng genoeg waren".quote:Op zondag 25 juli 2021 11:02 schreef Lenny77 het volgende:
[..]
"geef dat kind maar eens een week of 2 aan mij, dan zal het wel over zijn"
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |