ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #153 het is lente

Ik ben een veertiger. Onlangs diagnose 'autisme' gehad, nadat ook mijn kinderen dezelfde diagnose hebben gehad.

Voor mij is er een last van mijn schouders gevallen. Ik hield er 'n jaar, misschien twee jaar rekening mee. Daarvoor geen flauw benul.

Veel dingen vallen nu wel op hun plek of ik heb er een verklaring voor. De diagnose accepteren was voor mij dus geen issue. Het is eerder een opluchting dan wat anders.

Relaties zijn altijd problematisch geweest. Daten, versieren en het begin van een relatie ging altijd prima en makkelijk. Daarna werd het voor mij vooral vermoeiend, saai en ergernis. Daardoor liep het uiteraard elke keer fout. Grenzen aangeven is/was voor mij lastig, waardoor ik vaak ergernis op zat te kroppen en steeds uitgeblust en geïrriteerd was.

De laatste vriendin wond zich er nogal over op dat als ik met haar in sociale gezelschappen was, dat ik dan binnen de kortste keren compleet uitgeblust was en dat als ik alleen ben, dat ik dat dan niet heb.

Vriendschappen onderhouden gaat wel zolang dat geen groepen zijn. Ik heb wel vrienden, maar dat zijn geen vrienden of bekenden van elkaar.

Heb een eigen onderneming en dat gaat prima. In loondienst werken ging wisselen. Vast bijten op dossiers of concrete dingen dat ging wel. Staffuncties met veel overleg en gedoe niet.

Met de kinderen gaat het goed, zolang ik gewoon een duidelijke omgangsregeling heb. Dan weet ik waar ik aan toe ben en weet ik dat ik er dan voor ze ben. Gedeelde verantwoordelijkheid (die heb je als je samen bent met de andere ouder) werkt voor mij niet. Eigen dingen kan ik plannen als ze bij hun moeder zijn. In veel dingen lijken ze ook op mij: hekel aan drukte, graag iets voor zichzelf doen, focus op bepaalde dingen en de behoefte aan orde en regelmaat.

Sinds ik ben begonnen te denken dat ik weleens autisme zou kunnen hebben, ook begonnen met het afvoeren van mensen die veel energie kosten en ook gesnoeid in uitjes e.d. Ik merk dat ik veel meer energie hebben.

Mijn vader is vermoedelijk ook autistisch. Goede band met hem. Met mijn moeder minder. Ze is erg druk, vraagt veel, wil alles weten... probeert geforceerd gesprekken op gang te houden met kruisverhoren, opmerkingen of verhalen die me niet interesseren. Na een half uur ook compleet opgebrand als ze er is.

quote:

Op maandag 28 oktober 2024 02:01 schreef Kowloon het volgende:

[..]
Ik vind termen als “neurodivergent” en “identiteit” eigenlijk bagatelliserend, men spreekt niet voor niets van een autismespectrumstoornis (ASS). Mensen die een ASS in wezen als een soort persoonlijkheid zien miskennen naar mijn idee de problemen en het lijden dat mensen met een ASS ervaren.

Ik vind het dan ook best vervelend dat eufemistische termen om een ASS aan te duiden steeds meer in de zwang raken. Zelf ervaar ik mijn ASS namelijk wel echt als een stoornis. Ik zeg zelf dan ook pertinent dat ik autisme heb.

Ik vind dit echt een semantische discussie. Als ik zeg dat ik autistisch ben, dan wil dat niet zeggen dat ik enkel autistisch ben en verder niks. Ik ben ook vader, man, Nederlander, blond, sporter, vrijgezel, etc. Net zoals dat als ik zeg dat ik vader ben i.p.v. dat ik kinderen heb wel duidelijk is dat dat niet het enige is.

Ik vind het een discussie om niks.

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2025 15:40 schreef EaglesFlyAlone het volgende:

Relaties zijn altijd problematisch geweest. Daten, versieren en het begin van een relatie ging altijd prima en makkelijk. Daarna werd het voor mij vooral vermoeiend, saai en ergernis. Daardoor liep het uiteraard elke keer fout. Grenzen aangeven is/was voor mij lastig, waardoor ik vaak ergernis op zat te kroppen en steeds uitgeblust en geïrriteerd was.

De laatste vriendin wond zich er nogal over op dat als ik met haar in sociale gezelschappen was, dat ik dan binnen de kortste keren compleet uitgeblust was en dat als ik alleen ben, dat ik dat dan niet heb.

Vriendschappen onderhouden gaat wel zolang dat geen groepen zijn. Ik heb wel vrienden, maar dat zijn geen vrienden of bekenden van elkaar.

Heb een eigen onderneming en dat gaat prima. In loondienst werken ging wisselen. Vast bijten op dossiers of concrete dingen dat ging wel. Staffuncties met veel overleg en gedoe niet.

Met de kinderen gaat het goed, zolang ik gewoon een duidelijke omgangsregeling heb. Dan weet ik waar ik aan toe ben en weet ik dat ik er dan voor ze ben. Gedeelde verantwoordelijkheid (die heb je als je samen bent met de andere ouder) werkt voor mij niet. Eigen dingen kan ik plannen als ze bij hun moeder zijn. In veel dingen lijken ze ook op mij: hekel aan drukte, graag iets voor zichzelf doen, focus op bepaalde dingen en de behoefte aan orde en regelmaat.

Als ik al je activiteiten en prestaties zo lees: volgens mij heb je geen autisme.

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2025 18:08 schreef blomke het volgende:

[..]
Als ik al je activiteiten en prestaties zo lees: volgens mij heb je geen autisme.

Zullen we de diagnoses overlaten aan de professionals?

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2025 18:08 schreef blomke het volgende:

[..]
Als ik al je activiteiten en prestaties zo lees: volgens mij heb je geen autisme.

Wat is dit voor gek statement? Je kunt alleen autisme hebben als je op je zolderkamer zit of wat?

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2025 18:26 schreef heywoodu het volgende:

[..]
Wat is dit voor gek statement? Je kunt alleen autisme hebben als je op je zolderkamer zit of wat?

In dat geval ben ik ook de sjaak. Heb geen zolder, laat staan een zolderkamer. Moet ik nu mijn diagnose (en mijn WIA) inleveren, denk je?

Ik vind sommige dingen wel heel herkenbaar, heb ik nu ook autisme?

Vraag me altijd wel af wanneer je, voor jezelf, nou wel of niet spreekt of je autisme hebt.

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2025 19:17 schreef Nijna het volgende:

[..]
Ik denk dat veel mensen dingen herkennen, dat maakt niet gelijk dat je autisme hebt.
Daar is wel meer voor nodig.

Om een diagnose autisme te krijgen, moet er worden voldaan aan de criteria die zijn opgenomen in de DSM-5. Het moet daarbij gaan om een combinatie van meerdere kenmerken, op twee hoofdgebieden: sociale communicatie en beperkt, repetitief gedrag. Ook wordt de diagnose pas gesteld als de kenmerken zorgen voor serieuze lijdensdruk, zoals grote problemen op levensgebieden zoals werk, vrije tijd en relaties. In de opmerking ‘iedereen is een beetje autistisch’ schuilt ook een gevaar. Namelijk dat je hiermee de moeilijkheden bagatelliseert die iemand met autisme – vaak dagelijks – ervaart.

Aldus de website van de NVA

Ik vraag me wel af als je de hele populatie zo'n diagnosetraject laat doen wat er dan te zien gaat zijn. Ik wil echt wel eens weten in welk hokje ik geplaatst zou worden.

Maar zoals ik zei, ik herken heel veel, alleen repetitief gedrag niet. 'Functioneel' autistisch misschien.

Alleen was ik vergeten te zeggen dat ik die problemen als kind nooit gehad hebt, dus dan kan je helemaal niet autistisch zijn.

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2025 18:15 schreef Troel het volgende:

[..]
Zullen we de diagnoses overlaten aan de professionals?

Er is maar één deskundige, en dan ben jezelf.

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2025 18:26 schreef heywoodu het volgende:

[..]
Wat is dit voor gek statement? Je kunt alleen autisme hebben als je op je zolderkamer zit of wat?

Ja, het schiet ook wel een beetje voorbij aan dat ik het red dankzij veel lapmiddelen.

Zakelijk gezien heb ik iemand aangenomen die 95% van de externe contacten doet, omdat ik daar zelf niet goed in ben. Diegene onderhandelt onder andere de vergoedingen en verdient zichzelf terug.

Vrienden zijn mensen met wie ik soms afspreek, maar die niet onverwacht binnen komen vallen. En ook voornamelijk appen i.,p.v. bellen.

Afspraken zijn vaak ook afgebakend in de zin van wat gaan eten of zo. Het heeft een kop en een staart dan zeg maar. Of een stukje gaan fietsen of zo. Altijd een combinatie met iets. Gewoon op bezoek of bezoek ontvangen werkt niet echt voor mij. Voor andere mensen zullen deze contacten oppervlakkig zijn, maar ik vind het prima zo. De energievreters en profiteurs zoveel mogelijk op een zijspoor gezet. "The sooner you figure out which chairs don't belong at your table, the more peaceful your meals become".

Repetitief gedrag zit 'm bij mij in onder andere in de handen wrijven als eerste reactie als ik heel blij of heel boos ben. En veel behoefte aan routines en voorspelbaarheid. Ik kan bijvoorbeeld best een serie kijken die ik al 15 keer helemaal heb gezien.

Door de jaren heen redelijk weten te identificeren wat ik kan, wat ik niet kan, wat ontspant en wat vermoeit en mijn leven daar zoveel mogelijk op ingericht.