R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Citalopram heb ik voorgeschreven gekregen. Eens zien of dat iets doet voor me.
(Un)masking for the greater good.
Duurt eventjes he, maar dat weet je vast wel.quote:Op donderdag 4 november 2021 16:53 schreef Celestien het volgende:
Citalopram heb ik voorgeschreven gekregen. Eens zien of dat iets doet voor me.
Ik had geen baat bij de citalopram, wel reageerde ik goed bupropion. De psychiater had ook goede ervaringen met wellbutrin/bupropion en autisme.
Het is zo verschillend per persoon of het voor iemand werkt...quote:
[..]
Duurt eventjes he, maar dat weet je vast wel.
Ik had geen baat bij de citalopram, wel reageerde ik goed bupropion. De psychiater had ook goede ervaringen met wellbutrin/bupropion en autisme.
Ik had geen baat bij SSRI's (en heb er heel wat geprobeerd), maar uiteindelijk wel bij een mao-remmer.
Fake it till you make it...
Veel last van bijwerkingen? Dat is klote... vaak wel van tijdelijke aard, maar dan moet het wel vol te houden zijn... als dat niet zo is, even overleggen wat je moet doen. Misschien de dosering halveren?quote:
Ben doodziek van dat spul (citalopram)
Fake it till you make it...
Dat is naar ... hopelijk gaat het snel over. Wil je er nog wel mee blijven doorgaan?quote:
Ben doodziek van dat spul (citalopram)
Waar heb je precies last van?
Ik had zelf nooit veel last van SSRI's.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik zit al op een lage dosis. Het is de bedoeling dat we het op gaan hogen. Maar als ik me nu al zo slecht voel, vraag ik me af wat een hogere dosis gaat doen...quote:
[..]
Veel last van bijwerkingen? Dat is klote... vaak wel van tijdelijke aard, maar dan moet het wel vol te houden zijn... als dat niet zo is, even overleggen wat je moet doen. Misschien de dosering halveren?
Heb me echt in járen niet zo ziek gevoeld.
(Un)masking for the greater good.
Vreselijk misselijkquote:
[..]
Dat is naar ... hopelijk gaat het snel over. Wil je er nog wel mee blijven doorgaan?
Waar heb je precies last van?
Ik had zelf nooit veel last van SSRI's.
(Un)masking for the greater good.
Ga ik ook doen.quote:
Ik zou even overleggen celestien, wat wijsheid is... sterkte
Ik verwacht ergens vandaag een belletje van de huisarts.
Had eerder begrepen dat citalopram het enige is wat helpt, maar ik lees hier dat veel mensen andere medicatie slikken die werkt voor hen. Vind het wat vreemd dat ik geen andere opties aangeboden krijg.
(Un)masking for the greater good.
Hoe gaat het nu? Nog wat wijzer geworden na overleg met de huisarts?quote:Op maandag 8 november 2021 11:47 schreef Celestien het volgende:
[..]
Ga ik ook doen.
Ik verwacht ergens vandaag een belletje van de huisarts.
Had eerder begrepen dat citalopram het enige is wat helpt, maar ik lees hier dat veel mensen andere medicatie slikken die werkt voor hen. Vind het wat vreemd dat ik geen andere opties aangeboden krijg.
Huisartsen weten natuurlijk overal een beetje van en zullen de meest voor de hand liggende medicatie kiezen om voor te schrijven. Misschien anders kijken of je een (vrijgevestigde, wellicht minder wachtlijst) psychiater kan vinden met ervaring met ass om mee te denken over je medicatie?
Fake it till you make it...
Dat heb ik overwogen. Echter, via een gesprek met m'n autismecoach, begreep ik dat het middel vaker wordt voorgeschreven en vaak goede resultaten heeft. Heb besloten om het nog een tweede kans te geven. Tot nu toe gaat het goed. We verhogen de dosis geleidelijk om vervelende bijwerkingen tot het minimum te beperken.quote:
[..]
Hoe gaat het nu? Nog wat wijzer geworden na overleg met de huisarts?
Huisartsen weten natuurlijk overal een beetje van en zullen de meest voor de hand liggende medicatie kiezen om voor te schrijven. Misschien anders kijken of je een (vrijgevestigde, wellicht minder wachtlijst) psychiater kan vinden met ervaring met ass om mee te denken over je medicatie?
Bedankt voor het informeren. Da's lief van je
(Un)masking for the greater good.
Fijn dat het nu beter gaat!quote:
[..]
Dat heb ik overwogen. Echter, via een gesprek met m'n autismecoach, begreep ik dat het middel vaker wordt voorgeschreven en vaak goede resultaten heeft. Heb besloten om het nog een tweede kans te geven. Tot nu toe gaat het goed. We verhogen de dosis geleidelijk om vervelende bijwerkingen tot het minimum te beperken.
Bedankt voor het informeren. Da's lief van je
Fake it till you make it...
Zijn hier medeautisten die stoppen met blowen?
Ik ben nou sinds zondag gestopt. Ik merk dat doordat ik stop ik veel meer ga zuipen, en dan word ik ook best wel aggressief. Het blowen helpt me normaal om kalmer te blijven.
Helaas kan ik het mij niet meer veroorloven om vast dagelijks te blowen zoals ik altijd deed. Het is gewoon echt veel te duur. Een plant kan ik niet telen want ik woon helaas in Ierland en hier staat er 5 jaar cel op. Dat vind ik wel erg gortig dus dat ga ik niet doen. Kopen voor persoonlijk gebruik is ook illegaal maar doe ik gerust, en ik rook ook gewoon voor de politie en zo, zolang je geen Irish Traveller (lokale zigeuners/kampers) bent word je nooit opgepakt.
Ik ben nou sinds zondag gestopt. Ik merk dat doordat ik stop ik veel meer ga zuipen, en dan word ik ook best wel aggressief. Het blowen helpt me normaal om kalmer te blijven.
Helaas kan ik het mij niet meer veroorloven om vast dagelijks te blowen zoals ik altijd deed. Het is gewoon echt veel te duur. Een plant kan ik niet telen want ik woon helaas in Ierland en hier staat er 5 jaar cel op. Dat vind ik wel erg gortig dus dat ga ik niet doen. Kopen voor persoonlijk gebruik is ook illegaal maar doe ik gerust, en ik rook ook gewoon voor de politie en zo, zolang je geen Irish Traveller (lokale zigeuners/kampers) bent word je nooit opgepakt.
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)
Nee, geen ervaring mee. Maar blowen vervangen door "zuipen" lijkt me ook geen oplossing.
Misschien hulp zoeken voor je straks de ene afhankelijkheid inruilt voor een andere?
Misschien hulp zoeken voor je straks de ene afhankelijkheid inruilt voor een andere?
Fake it till you make it...
Heb ook geen ervaring met roken, blowen of zuipen. Verder wat Nijna zegt.
(Un)masking for the greater good.
Probeer eens cbd olie met THC. Of thc vervagers.quote:
Zijn hier medeautisten die stoppen met blowen?
Ik ben nou sinds zondag gestopt. Ik merk dat doordat ik stop ik veel meer ga zuipen, en dan word ik ook best wel aggressief. Het blowen helpt me normaal om kalmer te blijven.
Helaas kan ik het mij niet meer veroorloven om vast dagelijks te blowen zoals ik altijd deed. Het is gewoon echt veel te duur. Een plant kan ik niet telen want ik woon helaas in Ierland en hier staat er 5 jaar cel op. Dat vind ik wel erg gortig dus dat ga ik niet doen. Kopen voor persoonlijk gebruik is ook illegaal maar doe ik gerust, en ik rook ook gewoon voor de politie en zo, zolang je geen Irish Traveller (lokale zigeuners/kampers) bent word je nooit opgepakt.
Je hebt ook biologische wiet en die puur inademen. Zonder nicotine om af te bouwen.
Ik zou niet cold turkey stoppen
Nog meer mensen die moeite hebben met mensen die niet begrijpen dat je ze niet aankijkt?
Ik ben op dit moment opgenomen en is er een nieuwe verpleegkundige die al meerdere keren heeft gevraagd of ik haar aan wil kijken. Net bleef ze er maar over doorgaan: 'kijk me eens aan', 'heb je mijn ogen al gezien?', 'ik heb heel mooie ogen', 'waarom kijk je me niet aan?' en ik vond dat behoorlijk irritant. Heb het niet gedaan overigens, ze bekijkt het maar.
Ik heb ook al meerdere keren meegemaakt dat mensen dachten dat er iets niet klopte aan mij of dat er iets aan de hand zou zijn terwijl dat niet het geval was, en dat lijkt toch vaak vooral te liggen aan het gebrek aan oogcontact.
Ik probeer het soms wel, als ik op een bepaalde manier moet overkomen, maar dat kost ontzettend veel energie en is gewoon heel vervelend.
Ik word er een beetje boos van of zo dus moest het even kwijt.
Ik ben op dit moment opgenomen en is er een nieuwe verpleegkundige die al meerdere keren heeft gevraagd of ik haar aan wil kijken. Net bleef ze er maar over doorgaan: 'kijk me eens aan', 'heb je mijn ogen al gezien?', 'ik heb heel mooie ogen', 'waarom kijk je me niet aan?' en ik vond dat behoorlijk irritant. Heb het niet gedaan overigens, ze bekijkt het maar.
Ik heb ook al meerdere keren meegemaakt dat mensen dachten dat er iets niet klopte aan mij of dat er iets aan de hand zou zijn terwijl dat niet het geval was, en dat lijkt toch vaak vooral te liggen aan het gebrek aan oogcontact.
Ik probeer het soms wel, als ik op een bepaalde manier moet overkomen, maar dat kost ontzettend veel energie en is gewoon heel vervelend.
Ik word er een beetje boos van of zo dus moest het even kwijt.
Why are you wearing that stupid man suit?
Tsja, veel mensen vinden oogcontact heel belangrijk. Maar ik vind het raar dat een verpleegkundige die werkt met mensen die autisme hebben daar zo'n punt van maakt. Ik begrijp wel dat dat je irriteerde. Weet de verpleegkundige dat je autisme hebt?quote:
Nog meer mensen die moeite hebben met mensen die niet begrijpen dat je ze niet aankijkt?
Ik ben op dit moment opgenomen en is er een nieuwe verpleegkundige die al meerdere keren heeft gevraagd of ik haar aan wil kijken. Net bleef ze er maar over doorgaan: 'kijk me eens aan', 'heb je mijn ogen al gezien?', 'ik heb heel mooie ogen', 'waarom kijk je me niet aan?' en ik vond dat behoorlijk irritant. Heb het niet gedaan overigens, ze bekijkt het maar.
Ik heb ook al meerdere keren meegemaakt dat mensen dachten dat er iets niet klopte aan mij of dat er iets aan de hand zou zijn terwijl dat niet het geval was, en dat lijkt toch vaak vooral te liggen aan het gebrek aan oogcontact.
Ik probeer het soms wel, als ik op een bepaalde manier moet overkomen, maar dat kost ontzettend veel energie en is gewoon heel vervelend.
Ik word er een beetje boos van of zo dus moest het even kwijt.
Weet ze dat je ass hebt?quote:
Nog meer mensen die moeite hebben met mensen die niet begrijpen dat je ze niet aankijkt?
Ik ben op dit moment opgenomen en is er een nieuwe verpleegkundige die al meerdere keren heeft gevraagd of ik haar aan wil kijken. Net bleef ze er maar over doorgaan: 'kijk me eens aan', 'heb je mijn ogen al gezien?', 'ik heb heel mooie ogen', 'waarom kijk je me niet aan?' en ik vond dat behoorlijk irritant. Heb het niet gedaan overigens, ze bekijkt het maar.
Ik heb ook al meerdere keren meegemaakt dat mensen dachten dat er iets niet klopte aan mij of dat er iets aan de hand zou zijn terwijl dat niet het geval was, en dat lijkt toch vaak vooral te liggen aan het gebrek aan oogcontact.
Ik probeer het soms wel, als ik op een bepaalde manier moet overkomen, maar dat kost ontzettend veel energie en is gewoon heel vervelend.
Ik word er een beetje boos van of zo dus moest het even kwijt.
Heb je gezegd dat je het lastig/moeilijk/naar/... vindt?
Ik heb daar nog nooit zo direct een opmerking over gehad, maar ik zou zeggen dat te lang oogcontact voor mij niet prettig (heel intens) voelt. Dat ik het makkelijker vind om een gesprek te voeren als ik iemand niet voortdurend hoef aan te kijken. Dan kan ik vaak juist beter een gesprek voeren.
Dat zouden ze op zo'n opname plek toch moeten kunnen begrijpen...
Maar ik denk dat je het beter met haar kan bespreken, anders blijft ze er misschien over doorgaan.
Het is prima om je grenzen aan te geven, ook hier in.
Fake it till you make it...
Zo heb ik het ook. Nadenken, bijvoorbeeld tijdens een gesprek, en oogcontact gaan niet samen bij mij. En als mensen nadrukkelijk of langdurig oogcontact zoeken vind ik dat al snel overweldigend en intimiderend. Ik heb er echter nog bijna nooit een opmerking over gehad, dus kennelijk vindt men het oogcontact toch van een acceptabel niveau, maar echt plezierig of nuttig vind ik het niet.quote:
Ik heb daar nog nooit zo direct een opmerking over gehad, maar ik zou zeggen dat te lang oogcontact voor mij niet prettig (heel intens) voelt. Dat ik het makkelijker vind om een gesprek te voeren als ik iemand niet voortdurend hoef aan te kijken. Dan kan ik vaak juist beter een gesprek voeren.
Zo herkenbaarquote:
[..]
Zo heb ik het ook. Nadenken, bijvoorbeeld tijdens een gesprek, en oogcontact gaan niet samen bij mij.
Het is bij mij een automatisme om naar de achtergrond/buiten te kijken.
Om hier nog even op terug te komen, 14 december heb ik een afspraak met een psychiater. Na veel over OCS gelezen te hebben heb ik nu een voorkeur voor een SSRI in plaats van een atypisch antipsychoticum, dat is de best onderzochte behandelmethode (zoals je al schreef Nijna). Ik zie eigenlijk niet in waarom daar vanaf geweken zou moeten worden vanwege mijn autisme. Ik ben wel benieuwd waarom mijn psycholoog en psychiater daar anders over denken.quote:Op woensdag 20 oktober 2021 16:57 schreef Kowloon het volgende:
Naast een ASS heb ik een obsessieve-compulsieve stoornis (OCS). Het laatste halfjaar is deze OCS als gevolg van stress op mijn werk flink toegenomen waardoor ik nu ziek thuis zit en in behandeling bij de GGz ben. Gelukkig zijn mijn klachten dankzij de behandeling al iets afgenomen, maar mijn psycholoog heeft nu voorgesteld om eens een afspraak te maken bij een psychiater. Ze denkt dat ik baat kan hebben bij een lage dosering van een antipsychoticum zodat mijn angsten die met de stress en de OCS samenhangen verminderen. Heeft iemand hier ervaring mee?
Ja, ik vind dat dus ook raar. Ik neem aan dat ze wel van mijn diagnose weet, maar weet dat niet zeker.quote:
[..]
Tsja, veel mensen vinden oogcontact heel belangrijk. Maar ik vind het raar dat een verpleegkundige die werkt met mensen die autisme hebben daar zo'n punt van maakt. Ik begrijp wel dat dat je irriteerde. Weet de verpleegkundige dat je autisme hebt?
Door de manier waarop ze deed had ik geen zin om te zeggen dat ik het lastig vind.quote:
[..]
Weet ze dat je ass hebt?
Heb je gezegd dat je het lastig/moeilijk/naar/... vindt?
Ik heb daar nog nooit zo direct een opmerking over gehad, maar ik zou zeggen dat te lang oogcontact voor mij niet prettig (heel intens) voelt. Dat ik het makkelijker vind om een gesprek te voeren als ik iemand niet voortdurend hoef aan te kijken. Dan kan ik vaak juist beter een gesprek voeren.
Dat zouden ze op zo'n opname plek toch moeten kunnen begrijpen...
Maar ik denk dat je het beter met haar kan bespreken, anders blijft ze er misschien over doorgaan.
Het is prima om je grenzen aan te geven, ook hier in.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik heb soms ook nog een variant daarop, met name als ik over iets vertel waar ik veel vanaf weet. Dan ga ik zo in mijn verhaal op dat ik bijna helemaal niet meer op de buitenwereld let. Dat levert levert wel vaak een reactie op ("Ja, nu is het wel genoeg Kowloon!"). Ik vind het overigens vooral fijn als men er wat van zegt, en niet direct boos wordt ofzo, anders blijf ik maar door gaan in zo'n situatie.quote:
[..]
Zo herkenbaar
Antipsychotica worden wel vaker bij ASS voorgeschreven. Het gaat dus niet per se om de OCS maar om de combinatie OCS en ASS dat ze kiezen voor een antipsychoticum, denk ik, omdat het ook kan helpen tegen overprikkeling.quote:
[..]
Om hier nog even op terug te komen, 14 december heb ik een afspraak met een psychiater. Na veel over OCS gelezen te hebben heb ik nu een voorkeur voor een SSRI in plaats van een atypisch antipsychoticum, dat is de best onderzochte behandelmethode (zoals je al schreef Nijna). Ik zie eigenlijk niet in waarom daar vanaf geweken zou moeten worden vanwege mijn autisme. Ik ben wel benieuwd waarom mijn psycholoog en psychiater daar anders over denken.
Ik zou zelf ook voor een SSRI gaan, omdat dat in mijn ogen een milder middel is.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ja, dat klopt, dat zei mijn psycholoog ook al. Maar ik heb doorgaans niet zoveel last van overprikkeling. En het is inderdaad wat je schrijft, een SSRI is een milder middel. Ik probeer liever eerst een milder middel, mocht het niet aanslaan dan kan ik altijd nog een zwaarder (aanvullend) middel proberen.quote:
[..]
Antipsychotica worden wel vaker bij ASS voorgeschreven. Het gaat dus niet per se om de OCS maar om de combinatie OCS en ASS dat ze kiezen voor een antipsychoticum, denk ik, omdat het ook kan helpen tegen overprikkeling.
Ik zou zelf ook voor een SSRI gaan, omdat dat in mijn ogen een milder middel is.
[ Bericht 0% gewijzigd door Kowloon op 20-11-2021 16:41:39 ]
Succes met het gesprek, misschien heeft die psychiater wel een hele goede reden waarom hij dit voorstel deed, maar het navragen kan geen kwaad lijkt me.quote:
[..]
Om hier nog even op terug te komen, 14 december heb ik een afspraak met een psychiater. Na veel over OCS gelezen te hebben heb ik nu een voorkeur voor een SSRI in plaats van een atypisch antipsychoticum, dat is de best onderzochte behandelmethode (zoals je al schreef Nijna). Ik zie eigenlijk niet in waarom daar vanaf geweken zou moeten worden vanwege mijn autisme. Ik ben wel benieuwd waarom mijn psycholoog en psychiater daar anders over denken.
Kan je er eventueel op een later moment op terugkomen? Om te voorkomen dat je weer in zo'n situatie komt dat ze er zo over door blijft gaan?quote:
[..]
Ja, ik vind dat dus ook raar. Ik neem aan dat ze wel van mijn diagnose weet, maar weet dat niet zeker.
[..]
Door de manier waarop ze deed had ik geen zin om te zeggen dat ik het lastig vind.
De manier waarop iemand doet kan soms ook wel heel veel invloed hebben op hoeveel ruimte je voelt om er iets van te zeggen.
Ik had afgelopen week een lastig gesprek waar ik helemaal blokkeerde, had ik nog niet eerder zo bewust gehad.
Maar degene tegenover mij bleef maar vragen op me afvuren, die ik vervolgens allemaal niet kon beantwoorden en alleen nog maar meer blokkeerde.
Ga ik nog wel teruggeven.
Fake it till you make it...
Bedankt! Ja, ik wil vooral graag de onderbouwing van de psychiater begrijpen.quote:
Succes met het gesprek, misschien heeft die psychiater wel een hele goede reden waarom hij dit voorstel deed, maar het navragen kan geen kwaad lijkt me.
Ik had daar tot ongeveer vijf jaar geleden heel veel last van. Zodra iemand voor mij moeilijk te beantwoorden vragen ging stellen, bijvoorbeeld over gevoelsonderwerpen (ik heb meestal geen idee wat ik 'voel', alles gaat bij mij op ratio), kon ik geen woord meer uitbrengen. Zeker als er werd doorgevraagd. Zelfs met mijn moeder kon ik nagenoeg geen gesprek voeren over gevoelsonderwerpen. Er waren voor mij dan twee mogelijkheden helemaal niks zeggen of boos worden en weglopen.quote:Ik had afgelopen week een lastig gesprek waar ik helemaal blokkeerde, had ik nog niet eerder zo bewust gehad.
Maar degene tegenover mij bleef maar vragen op me afvuren, die ik vervolgens allemaal niet kon beantwoorden en alleen nog maar meer blokkeerde.
Ga ik nog wel teruggeven.
Ik heb er toen met een psycholoog een jaar aan gewerkt om dat te verminderen. Nog steeds vind ik het erg lastig om over gevoelsonderwerpen een gesprek te voeren, maar het lukt nu meestal wel om het op een normale manier kenbaar te maken als ik ergens niet over kan of wil praten. Ook helpt het als mensen mij rustig laten uitpraten en geen 'tussenvragen' stellen.
Het was vooral dat ik erg aan het zoeken was naar woorden, maar terwijl ik dat deed kreeg ik dus nog meer vragen. Als ik de tijd krijg dan lukt het vaak wel.quote:
[..]
Bedankt! Ja, ik wil vooral graag de onderbouwing van de psychiater begrijpen.
[..]
Ik had daar tot ongeveer vijf jaar geleden heel veel last van. Zodra iemand voor mij moeilijk te beantwoorden vragen ging stellen, bijvoorbeeld over gevoelsonderwerpen (ik heb meestal geen idee wat ik 'voel', alles gaat bij mij op ratio), kon ik geen woord meer uitbrengen. Zeker als er werd doorgevraagd. Zelfs met mijn moeder kon ik nagenoeg geen gesprek voeren over gevoelsonderwerpen. Er waren voor mij dan twee mogelijkheden helemaal niks zeggen of boos worden en weglopen.
Ik heb er toen met een psycholoog een jaar aan gewerkt om dat te verminderen. Nog steeds vind ik het erg lastig om over gevoelsonderwerpen een gesprek te voeren, maar het lukt nu meestal wel om het op een normale manier kenbaar te maken als ik ergens niet over kan of wil praten. Ook helpt het als mensen mij rustig laten uitpraten en geen 'tussenvragen' stellen.
Maar dat had ze dus niet helemaal door. Ik heb het wel gezegd achteraf.
Hopelijk doet ze er iets mee...
Fake it till you make it...
Ik heb een vraagje over autisme. Ik heb met diverse autistische mensen samengewerkt. Maar altijd valt me weer op dat ze totaal geen zelfinitiatief hebben en zelf nooit iets uitzoeken. Dat gaat heel erg ver, zoals simpele dingen opzoeken of gewoon een tekstje schrijven dat helemaal niets voorstelt. Ik erger me hier mateloos aan. Ik moet letterlijk elke letter voorkauwen. Ook is er weinig interesse en komt er niets uit.
Is dit normaal bij autisme?
Is dit normaal bij autisme?
Autisme is natuurlijk heel breed en ik ken natuurlijk die mensen niet. Zijn ze jong of wat ouder? Is het ze ooit aangemoedigd om meer pro actief te zijn of wat het voor hun functie nooit relevant geweest? En het feit dat jij weet dat ze autisme hebben, kan natuurlijk ook zo zijn dat de rest het gewoon geaccepteerd heeft.quote:
Ik heb een vraagje over autisme. Ik heb met diverse autistische mensen samengewerkt. Maar altijd valt me weer op dat ze totaal geen zelfinitiatief hebben en zelf nooit iets uitzoeken. Dat gaat heel erg ver, zoals simpele dingen opzoeken of gewoon een tekstje schrijven dat helemaal niets voorstelt. Ik erger me hier mateloos aan. Ik moet letterlijk elke letter voorkauwen. Ook is er weinig interesse en komt er niets uit.
Is dit normaal bij autisme?
ROBODEMONS..................|:(
Een voorbeeld: Oudere man, getrouwd. Ik was in die tijd leidinggevende. Aansluiting bij het team door hem ging volledig de mist in, communicatie ontbrak. Ik heb alles geprobeerd, maar geen interesse. Het meest bizzare dat ik heb meegemaakt in communicatie was dat we met z'n vieren, waaronder hij op vrijdagmiddag na het werk iets gingen drinken. We bestelden daarbij een portie bitterballen en een portie kaas. We kletsten gezellig verder, maar hij viel aan. Ging in sneltreinvaart. Ik maakte nog een grapje van jongens, we vinden de hond in de pot. Er waren precies drie bitterballen en drie blokjes kaas over. "Die zijn voor jullie", zei hij, en hij was nog serieus ook.quote:Op donderdag 2 december 2021 14:33 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Autisme is natuurlijk heel breed en ik ken natuurlijk die mensen niet. Zijn ze jong of wat ouder? Is het ze ooit aangemoedigd om meer pro actief te zijn of wat het voor hun functie nooit relevant geweest? En het feit dat jij weet dat ze autisme hebben, kan natuurlijk ook zo zijn dat de rest het gewoon geaccepteerd heeft.
Op het werk ontstonden veel problemen omdat hij veel woedeaanvallen had.
Hoe het met hem is afgelopen, geen idee, ik kreeg een andere baan.
Wat is normaal.quote:
Ik heb een vraagje over autisme. Ik heb met diverse autistische mensen samengewerkt. Maar altijd valt me weer op dat ze totaal geen zelfinitiatief hebben en zelf nooit iets uitzoeken. Dat gaat heel erg ver, zoals simpele dingen opzoeken of gewoon een tekstje schrijven dat helemaal niets voorstelt. Ik erger me hier mateloos aan. Ik moet letterlijk elke letter voorkauwen. Ook is er weinig interesse en komt er niets uit.
Is dit normaal bij autisme?
Net als bij mensen zonder autisme, zijn er geen 2 personen met autisme hetzelfde...
Fake it till you make it...
Dat sowieso. Mensen vergeten soms dat autisten ook gewoon individuelen zijn met eigen karaktertrekken en intelligentie.quote:
[..]
Wat is normaal.
Net als bij mensen zonder autisme, zijn er geen 2 personen met autisme hetzelfde...
Ik weet niet hoor, maar dit klinkt meer als een boomer die jarenlang hetzelfde werk doet en daardoor apathisch is geworden. Ik heb dat op werk ook wel eens gezien. Lui die totaal geen plezier meer in werk hebben en wachten tot ze met pensioen kunnen. Plus dat mogelijk privé nog heel wat speelt.quote:
[..]
Een voorbeeld: Oudere man, getrouwd. Ik was in die tijd leidinggevende. Aansluiting bij het team door hem ging volledig de mist in, communicatie ontbrak. Ik heb alles geprobeerd, maar geen interesse. Het meest bizzare dat ik heb meegemaakt in communicatie was dat we met z'n vieren, waaronder hij op vrijdagmiddag na het werk iets gingen drinken. We bestelden daarbij een portie bitterballen en een portie kaas. We kletsten gezellig verder, maar hij viel aan. Ging in sneltreinvaart. Ik maakte nog een grapje van jongens, we vinden de hond in de pot. Er waren precies drie bitterballen en drie blokjes kaas over. "Die zijn voor jullie", zei hij, en hij was nog serieus ook.
Op het werk ontstonden veel problemen omdat hij veel woedeaanvallen had.
Hoe het met hem is afgelopen, geen idee, ik kreeg een andere baan.
Verder, mensen met autisme kunnen communicatieproblemen hebben, maar communicatieproblemen hoeven niet altijd door autisme te komen. Ook mensen zonder autisme kunnen hier problemen mee hebben.
Zelfde geldt voor woedeaanvallen. Iemand met autisme kan hier gevoeliger voor zijn, maar ook mensen zonder autisme kunnen woedeaanvallen krijgen.
Het grootste probleem voor mensen met autisme is nog altijd omgaan met prikkels. De rest is eigenlijk wel te leren.
ROBODEMONS..................|:(
Weinig interesse in wat?quote:
Ik heb een vraagje over autisme. Ik heb met diverse autistische mensen samengewerkt. Maar altijd valt me weer op dat ze totaal geen zelfinitiatief hebben en zelf nooit iets uitzoeken. Dat gaat heel erg ver, zoals simpele dingen opzoeken of gewoon een tekstje schrijven dat helemaal niets voorstelt. Ik erger me hier mateloos aan. Ik moet letterlijk elke letter voorkauwen. Ook is er weinig interesse en komt er niets uit.
Is dit normaal bij autisme?
Dit klinkt voor mij niet als typisch autisme.
Dit misschien wel.quote:
[..]
Een voorbeeld: Oudere man, getrouwd. Ik was in die tijd leidinggevende. Aansluiting bij het team door hem ging volledig de mist in, communicatie ontbrak. Ik heb alles geprobeerd, maar geen interesse. Het meest bizzare dat ik heb meegemaakt in communicatie was dat we met z'n vieren, waaronder hij op vrijdagmiddag na het werk iets gingen drinken. We bestelden daarbij een portie bitterballen en een portie kaas. We kletsten gezellig verder, maar hij viel aan. Ging in sneltreinvaart. Ik maakte nog een grapje van jongens, we vinden de hond in de pot. Er waren precies drie bitterballen en drie blokjes kaas over. "Die zijn voor jullie", zei hij, en hij was nog serieus ook.
Op het werk ontstonden veel problemen omdat hij veel woedeaanvallen had.
Hoe het met hem is afgelopen, geen idee, ik kreeg een andere baan.
Why are you wearing that stupid man suit?
Het probleem was: ik probeerde hem te helpen. Maar het wilde allemaal niet. Het heeft me heel veel energie gekost, want het was helemaal geen kwade vent. Maar ik werd er totaal moedeloos van. Ik vind altijd: geef extra aandacht aan de zwakke, daar ben je voor als je het zelf goed voor de wind gaat, help met je eigen energie anderen. Maar in dit geval, het leek een bodemloze put. Ik heb daar nachten van wakker gelegen.quote:
[..]
Dat sowieso. Mensen vergeten soms dat autisten ook gewoon individuelen zijn met eigen karaktertrekken en intelligentie.
[..]
Ik weet niet hoor, maar dit klinkt meer als een boomer die jarenlang hetzelfde werk doet en daardoor apathisch is geworden. Ik heb dat op werk ook wel eens gezien. Lui die totaal geen plezier meer in werk hebben en wachten tot ze met pensioen kunnen. Plus dat mogelijk privé nog heel wat speelt.
Verder, mensen met autisme kunnen communicatieproblemen hebben, maar communicatieproblemen hoeven niet altijd door autisme te komen. Ook mensen zonder autisme kunnen hier problemen mee hebben.
Zelfde geldt voor woedeaanvallen. Iemand met autisme kan hier gevoeliger voor zijn, maar ook mensen zonder autisme kunnen woedeaanvallen krijgen.
Het grootste probleem voor mensen met autisme is nog altijd omgaan met prikkels. De rest is eigenlijk wel te leren.
Heb zelf autisme, moet zelf alles uitzoeken, omdat de meerderheid niet in staat is om het te doen. De ironie is dat dit vaak omgekeerd (bij mij) zo is. Maar goed, ik ben ook zelfstandig ook al proberen een aantal mensen mij te forceren om begeleid te wonen. LMAO.quote:
Ik heb een vraagje over autisme. Ik heb met diverse autistische mensen samengewerkt. Maar altijd valt me weer op dat ze totaal geen zelfinitiatief hebben en zelf nooit iets uitzoeken. Dat gaat heel erg ver, zoals simpele dingen opzoeken of gewoon een tekstje schrijven dat helemaal niets voorstelt. Ik erger me hier mateloos aan. Ik moet letterlijk elke letter voorkauwen. Ook is er weinig interesse en komt er niets uit.
Is dit normaal bij autisme?
Wat bij mij door mn hoofd schiet: misschien heb je met de beste intenties geholpen, maar was de manier waarop, niet de manier waarop hij hulp nodig had.quote:
[..]
Het probleem was: ik probeerde hem te helpen. Maar het wilde allemaal niet. Het heeft me heel veel energie gekost, want het was helemaal geen kwade vent. Maar ik werd er totaal moedeloos van. Ik vind altijd: geef extra aandacht aan de zwakke, daar ben je voor als je het zelf goed voor de wind gaat, help met je eigen energie anderen. Maar in dit geval, het leek een bodemloze put. Ik heb daar nachten van wakker gelegen.
En daarmee wil ik geen afbraak doen aan jouw intenties, maar soms is er een andere manier nodig.
En dan nog kan het zijn dat het gewoon niet helpt. Zonde dat het je je nachtrust heeft gekost...
Fake it till you make it...
Ik snap je opmerking wel. Ik heb er ook helemaal geen verstand van. En dat brak ons op. Een van mijn overtuigingen in het leven is, dat als je het beter hebt dan een ander die worstelt in het leven, dan hoor je diegene te helpen.quote:
[..]
Wat bij mij door mn hoofd schiet: misschien heb je met de beste intenties geholpen, maar was de manier waarop, niet de manier waarop hij hulp nodig had.
En daarmee wil ik geen afbraak doen aan jouw intenties, maar soms is er een andere manier nodig.
En dan nog kan het zijn dat het gewoon niet helpt. Zonde dat het je je nachtrust heeft gekost...
Je intentie was wel goed.quote:
[..]
Ik snap je opmerking wel. Ik heb er ook helemaal geen verstand van. En dat brak ons op. Een van mijn overtuigingen in het leven is, dat als je het beter hebt dan een ander die worstelt in het leven, dan hoor je diegene te helpen.
Mooie overtuiging, zolang het niet ten koste gaat van jezelf!
Fake it till you make it...
Zeer herkenbaar, mn ma vroeg altijd 'Wat voel je hierbij?'. Ja weetikveel, niks? Moet ik iets voelen? En als ik iets voel is dat dan goed of slecht?quote:
[..]
Bedankt! Ja, ik wil vooral graag de onderbouwing van de psychiater begrijpen.
[..]
Ik had daar tot ongeveer vijf jaar geleden heel veel last van. Zodra iemand voor mij moeilijk te beantwoorden vragen ging stellen, bijvoorbeeld over gevoelsonderwerpen (ik heb meestal geen idee wat ik 'voel', alles gaat bij mij op ratio), kon ik geen woord meer uitbrengen. Zeker als er werd doorgevraagd. Zelfs met mijn moeder kon ik nagenoeg geen gesprek voeren over gevoelsonderwerpen. [,,,,,]
Children of the night. What music they make.
Ben dan wel geen vrouw maar vond deze podcast wel interessant om te horen, vooral halverwege het deel over de invloed van hormonen wbt autisme:
https://www.nporadio1.nl/podcasts/geen-kleine-man/62486/bonus-interview-3-adhd-en-ass-bij-vrouwen
https://www.nporadio1.nl/podcasts/geen-kleine-man/62486/bonus-interview-3-adhd-en-ass-bij-vrouwen
afspraak tandarts verzetten
Ja en nee.quote:
Het grootste probleem voor mensen met autisme is nog altijd omgaan met prikkels. De rest is eigenlijk wel te leren.
afspraak tandarts verzetten
Zo ervaar ik het ook. Prikkels zijn altijd een probleem. Maar hoeveel je ook aan leren qua sociaal gedrag, het blijft, idd, aangeleerd en kost veel energie.quote:
(Un)masking for the greater good.
Ik ga hier binnenkort nog wat zinnigers op reageren want dit staat nu een beetje flauw zomaar nu even geen zin in. Komt binnenkort!quote:
afspraak tandarts verzetten
Prikkels is en blijft lastig. Iets willen doen, maar geen focus hebben door hetgeen er om me heen gebeurt.
Geen autisten meer op FOK!?
Kickje dan maar.
Ik ga nu een traject beginnen om een coach geregeld te krijgen. Hebben jullie ervaring met een coach? Is dat wat? Hielp dat?
Kickje dan maar.
Ik ga nu een traject beginnen om een coach geregeld te krijgen. Hebben jullie ervaring met een coach? Is dat wat? Hielp dat?
Zeker wel autisten hier!
Ik heb een ambulant begeleider (WMO). Zij helpt me met "hoe geef ik grenzen aan?", huishoudschema's (na drie jaar nog steeds 'work in progress', weekplanningen, 'hoe zorg ik dat ik gezond genoeg eet?', vrienden maken/behouden.. dat soort dingen.
Ze is een beetje de volwassene die ik zelf niet in me heb. Superfijn.
Ik heb een ambulant begeleider (WMO). Zij helpt me met "hoe geef ik grenzen aan?", huishoudschema's (na drie jaar nog steeds 'work in progress', weekplanningen, 'hoe zorg ik dat ik gezond genoeg eet?', vrienden maken/behouden.. dat soort dingen.
Ze is een beetje de volwassene die ik zelf niet in me heb. Superfijn.
Mon 'en!
.