Antipsychotica worden wel vaker bij ASS voorgeschreven. Het gaat dus niet per se om de OCS maar om de combinatie OCS en ASS dat ze kiezen voor een antipsychoticum, denk ik, omdat het ook kan helpen tegen overprikkeling.quote:Op zaterdag 20 november 2021 15:59 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Om hier nog even op terug te komen, 14 december heb ik een afspraak met een psychiater. Na veel over OCS gelezen te hebben heb ik nu een voorkeur voor een SSRI in plaats van een atypisch antipsychoticum, dat is de best onderzochte behandelmethode (zoals je al schreef Nijna). Ik zie eigenlijk niet in waarom daar vanaf geweken zou moeten worden vanwege mijn autisme. Ik ben wel benieuwd waarom mijn psycholoog en psychiater daar anders over denken.
Ja, dat klopt, dat zei mijn psycholoog ook al. Maar ik heb doorgaans niet zoveel last van overprikkeling. En het is inderdaad wat je schrijft, een SSRI is een milder middel. Ik probeer liever eerst een milder middel, mocht het niet aanslaan dan kan ik altijd nog een zwaarder (aanvullend) middel proberen.quote:Op zaterdag 20 november 2021 16:11 schreef kuolema het volgende:
[..]
Antipsychotica worden wel vaker bij ASS voorgeschreven. Het gaat dus niet per se om de OCS maar om de combinatie OCS en ASS dat ze kiezen voor een antipsychoticum, denk ik, omdat het ook kan helpen tegen overprikkeling.
Ik zou zelf ook voor een SSRI gaan, omdat dat in mijn ogen een milder middel is.
Succes met het gesprek, misschien heeft die psychiater wel een hele goede reden waarom hij dit voorstel deed, maar het navragen kan geen kwaad lijkt me.quote:Op zaterdag 20 november 2021 15:59 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Om hier nog even op terug te komen, 14 december heb ik een afspraak met een psychiater. Na veel over OCS gelezen te hebben heb ik nu een voorkeur voor een SSRI in plaats van een atypisch antipsychoticum, dat is de best onderzochte behandelmethode (zoals je al schreef Nijna). Ik zie eigenlijk niet in waarom daar vanaf geweken zou moeten worden vanwege mijn autisme. Ik ben wel benieuwd waarom mijn psycholoog en psychiater daar anders over denken.
Kan je er eventueel op een later moment op terugkomen? Om te voorkomen dat je weer in zo'n situatie komt dat ze er zo over door blijft gaan?quote:Op zaterdag 20 november 2021 16:07 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ja, ik vind dat dus ook raar. Ik neem aan dat ze wel van mijn diagnose weet, maar weet dat niet zeker.
[..]
Door de manier waarop ze deed had ik geen zin om te zeggen dat ik het lastig vind.
Bedankt! Ja, ik wil vooral graag de onderbouwing van de psychiater begrijpen.quote:Op zaterdag 20 november 2021 17:15 schreef Nijna het volgende:
Succes met het gesprek, misschien heeft die psychiater wel een hele goede reden waarom hij dit voorstel deed, maar het navragen kan geen kwaad lijkt me.
Ik had daar tot ongeveer vijf jaar geleden heel veel last van. Zodra iemand voor mij moeilijk te beantwoorden vragen ging stellen, bijvoorbeeld over gevoelsonderwerpen (ik heb meestal geen idee wat ik 'voel', alles gaat bij mij op ratio), kon ik geen woord meer uitbrengen. Zeker als er werd doorgevraagd. Zelfs met mijn moeder kon ik nagenoeg geen gesprek voeren over gevoelsonderwerpen. Er waren voor mij dan twee mogelijkheden helemaal niks zeggen of boos worden en weglopen.quote:Ik had afgelopen week een lastig gesprek waar ik helemaal blokkeerde, had ik nog niet eerder zo bewust gehad.
Maar degene tegenover mij bleef maar vragen op me afvuren, die ik vervolgens allemaal niet kon beantwoorden en alleen nog maar meer blokkeerde.
Ga ik nog wel teruggeven.
Het was vooral dat ik erg aan het zoeken was naar woorden, maar terwijl ik dat deed kreeg ik dus nog meer vragen. Als ik de tijd krijg dan lukt het vaak wel.quote:Op maandag 29 november 2021 21:48 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Bedankt! Ja, ik wil vooral graag de onderbouwing van de psychiater begrijpen.
[..]
Ik had daar tot ongeveer vijf jaar geleden heel veel last van. Zodra iemand voor mij moeilijk te beantwoorden vragen ging stellen, bijvoorbeeld over gevoelsonderwerpen (ik heb meestal geen idee wat ik 'voel', alles gaat bij mij op ratio), kon ik geen woord meer uitbrengen. Zeker als er werd doorgevraagd. Zelfs met mijn moeder kon ik nagenoeg geen gesprek voeren over gevoelsonderwerpen. Er waren voor mij dan twee mogelijkheden helemaal niks zeggen of boos worden en weglopen.
Ik heb er toen met een psycholoog een jaar aan gewerkt om dat te verminderen. Nog steeds vind ik het erg lastig om over gevoelsonderwerpen een gesprek te voeren, maar het lukt nu meestal wel om het op een normale manier kenbaar te maken als ik ergens niet over kan of wil praten. Ook helpt het als mensen mij rustig laten uitpraten en geen 'tussenvragen' stellen.
Autisme is natuurlijk heel breed en ik ken natuurlijk die mensen niet. Zijn ze jong of wat ouder? Is het ze ooit aangemoedigd om meer pro actief te zijn of wat het voor hun functie nooit relevant geweest? En het feit dat jij weet dat ze autisme hebben, kan natuurlijk ook zo zijn dat de rest het gewoon geaccepteerd heeft.quote:Op donderdag 2 december 2021 13:57 schreef -Sigaartje het volgende:
Ik heb een vraagje over autisme. Ik heb met diverse autistische mensen samengewerkt. Maar altijd valt me weer op dat ze totaal geen zelfinitiatief hebben en zelf nooit iets uitzoeken. Dat gaat heel erg ver, zoals simpele dingen opzoeken of gewoon een tekstje schrijven dat helemaal niets voorstelt. Ik erger me hier mateloos aan. Ik moet letterlijk elke letter voorkauwen. Ook is er weinig interesse en komt er niets uit.
Is dit normaal bij autisme?
Een voorbeeld: Oudere man, getrouwd. Ik was in die tijd leidinggevende. Aansluiting bij het team door hem ging volledig de mist in, communicatie ontbrak. Ik heb alles geprobeerd, maar geen interesse. Het meest bizzare dat ik heb meegemaakt in communicatie was dat we met z'n vieren, waaronder hij op vrijdagmiddag na het werk iets gingen drinken. We bestelden daarbij een portie bitterballen en een portie kaas. We kletsten gezellig verder, maar hij viel aan. Ging in sneltreinvaart. Ik maakte nog een grapje van jongens, we vinden de hond in de pot. Er waren precies drie bitterballen en drie blokjes kaas over. "Die zijn voor jullie", zei hij, en hij was nog serieus ook.quote:Op donderdag 2 december 2021 14:33 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Autisme is natuurlijk heel breed en ik ken natuurlijk die mensen niet. Zijn ze jong of wat ouder? Is het ze ooit aangemoedigd om meer pro actief te zijn of wat het voor hun functie nooit relevant geweest? En het feit dat jij weet dat ze autisme hebben, kan natuurlijk ook zo zijn dat de rest het gewoon geaccepteerd heeft.
Wat is normaal.quote:Op donderdag 2 december 2021 13:57 schreef -Sigaartje het volgende:
Ik heb een vraagje over autisme. Ik heb met diverse autistische mensen samengewerkt. Maar altijd valt me weer op dat ze totaal geen zelfinitiatief hebben en zelf nooit iets uitzoeken. Dat gaat heel erg ver, zoals simpele dingen opzoeken of gewoon een tekstje schrijven dat helemaal niets voorstelt. Ik erger me hier mateloos aan. Ik moet letterlijk elke letter voorkauwen. Ook is er weinig interesse en komt er niets uit.
Is dit normaal bij autisme?
Dat sowieso. Mensen vergeten soms dat autisten ook gewoon individuelen zijn met eigen karaktertrekken en intelligentie.quote:Op donderdag 2 december 2021 17:34 schreef Nijna het volgende:
[..]
Wat is normaal.
Net als bij mensen zonder autisme, zijn er geen 2 personen met autisme hetzelfde...
Ik weet niet hoor, maar dit klinkt meer als een boomer die jarenlang hetzelfde werk doet en daardoor apathisch is geworden. Ik heb dat op werk ook wel eens gezien. Lui die totaal geen plezier meer in werk hebben en wachten tot ze met pensioen kunnen. Plus dat mogelijk privé nog heel wat speelt.quote:Op donderdag 2 december 2021 15:44 schreef -Sigaartje het volgende:
[..]
Een voorbeeld: Oudere man, getrouwd. Ik was in die tijd leidinggevende. Aansluiting bij het team door hem ging volledig de mist in, communicatie ontbrak. Ik heb alles geprobeerd, maar geen interesse. Het meest bizzare dat ik heb meegemaakt in communicatie was dat we met z'n vieren, waaronder hij op vrijdagmiddag na het werk iets gingen drinken. We bestelden daarbij een portie bitterballen en een portie kaas. We kletsten gezellig verder, maar hij viel aan. Ging in sneltreinvaart. Ik maakte nog een grapje van jongens, we vinden de hond in de pot. Er waren precies drie bitterballen en drie blokjes kaas over. "Die zijn voor jullie", zei hij, en hij was nog serieus ook.
Op het werk ontstonden veel problemen omdat hij veel woedeaanvallen had.
Hoe het met hem is afgelopen, geen idee, ik kreeg een andere baan.
Weinig interesse in wat?quote:Op donderdag 2 december 2021 13:57 schreef -Sigaartje het volgende:
Ik heb een vraagje over autisme. Ik heb met diverse autistische mensen samengewerkt. Maar altijd valt me weer op dat ze totaal geen zelfinitiatief hebben en zelf nooit iets uitzoeken. Dat gaat heel erg ver, zoals simpele dingen opzoeken of gewoon een tekstje schrijven dat helemaal niets voorstelt. Ik erger me hier mateloos aan. Ik moet letterlijk elke letter voorkauwen. Ook is er weinig interesse en komt er niets uit.
Is dit normaal bij autisme?
Dit misschien wel.quote:Op donderdag 2 december 2021 15:44 schreef -Sigaartje het volgende:
[..]
Een voorbeeld: Oudere man, getrouwd. Ik was in die tijd leidinggevende. Aansluiting bij het team door hem ging volledig de mist in, communicatie ontbrak. Ik heb alles geprobeerd, maar geen interesse. Het meest bizzare dat ik heb meegemaakt in communicatie was dat we met z'n vieren, waaronder hij op vrijdagmiddag na het werk iets gingen drinken. We bestelden daarbij een portie bitterballen en een portie kaas. We kletsten gezellig verder, maar hij viel aan. Ging in sneltreinvaart. Ik maakte nog een grapje van jongens, we vinden de hond in de pot. Er waren precies drie bitterballen en drie blokjes kaas over. "Die zijn voor jullie", zei hij, en hij was nog serieus ook.
Op het werk ontstonden veel problemen omdat hij veel woedeaanvallen had.
Hoe het met hem is afgelopen, geen idee, ik kreeg een andere baan.
Het probleem was: ik probeerde hem te helpen. Maar het wilde allemaal niet. Het heeft me heel veel energie gekost, want het was helemaal geen kwade vent. Maar ik werd er totaal moedeloos van. Ik vind altijd: geef extra aandacht aan de zwakke, daar ben je voor als je het zelf goed voor de wind gaat, help met je eigen energie anderen. Maar in dit geval, het leek een bodemloze put. Ik heb daar nachten van wakker gelegen.quote:Op donderdag 2 december 2021 19:18 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Dat sowieso. Mensen vergeten soms dat autisten ook gewoon individuelen zijn met eigen karaktertrekken en intelligentie.
[..]
Ik weet niet hoor, maar dit klinkt meer als een boomer die jarenlang hetzelfde werk doet en daardoor apathisch is geworden. Ik heb dat op werk ook wel eens gezien. Lui die totaal geen plezier meer in werk hebben en wachten tot ze met pensioen kunnen. Plus dat mogelijk privé nog heel wat speelt.
Verder, mensen met autisme kunnen communicatieproblemen hebben, maar communicatieproblemen hoeven niet altijd door autisme te komen. Ook mensen zonder autisme kunnen hier problemen mee hebben.
Zelfde geldt voor woedeaanvallen. Iemand met autisme kan hier gevoeliger voor zijn, maar ook mensen zonder autisme kunnen woedeaanvallen krijgen.
Het grootste probleem voor mensen met autisme is nog altijd omgaan met prikkels. De rest is eigenlijk wel te leren.
Heb zelf autisme, moet zelf alles uitzoeken, omdat de meerderheid niet in staat is om het te doen. De ironie is dat dit vaak omgekeerd (bij mij) zo is. Maar goed, ik ben ook zelfstandig ook al proberen een aantal mensen mij te forceren om begeleid te wonen. LMAO.quote:Op donderdag 2 december 2021 13:57 schreef -Sigaartje het volgende:
Ik heb een vraagje over autisme. Ik heb met diverse autistische mensen samengewerkt. Maar altijd valt me weer op dat ze totaal geen zelfinitiatief hebben en zelf nooit iets uitzoeken. Dat gaat heel erg ver, zoals simpele dingen opzoeken of gewoon een tekstje schrijven dat helemaal niets voorstelt. Ik erger me hier mateloos aan. Ik moet letterlijk elke letter voorkauwen. Ook is er weinig interesse en komt er niets uit.
Is dit normaal bij autisme?
Wat bij mij door mn hoofd schiet: misschien heb je met de beste intenties geholpen, maar was de manier waarop, niet de manier waarop hij hulp nodig had.quote:Op donderdag 2 december 2021 19:23 schreef -Sigaartje het volgende:
[..]
Het probleem was: ik probeerde hem te helpen. Maar het wilde allemaal niet. Het heeft me heel veel energie gekost, want het was helemaal geen kwade vent. Maar ik werd er totaal moedeloos van. Ik vind altijd: geef extra aandacht aan de zwakke, daar ben je voor als je het zelf goed voor de wind gaat, help met je eigen energie anderen. Maar in dit geval, het leek een bodemloze put. Ik heb daar nachten van wakker gelegen.
Ik snap je opmerking wel. Ik heb er ook helemaal geen verstand van. En dat brak ons op. Een van mijn overtuigingen in het leven is, dat als je het beter hebt dan een ander die worstelt in het leven, dan hoor je diegene te helpen.quote:Op vrijdag 3 december 2021 11:23 schreef Nijna het volgende:
[..]
Wat bij mij door mn hoofd schiet: misschien heb je met de beste intenties geholpen, maar was de manier waarop, niet de manier waarop hij hulp nodig had.
En daarmee wil ik geen afbraak doen aan jouw intenties, maar soms is er een andere manier nodig.
En dan nog kan het zijn dat het gewoon niet helpt. Zonde dat het je je nachtrust heeft gekost...
Je intentie was wel goed.quote:Op vrijdag 3 december 2021 11:30 schreef -Sigaartje het volgende:
[..]
Ik snap je opmerking wel. Ik heb er ook helemaal geen verstand van. En dat brak ons op. Een van mijn overtuigingen in het leven is, dat als je het beter hebt dan een ander die worstelt in het leven, dan hoor je diegene te helpen.
Zeer herkenbaar, mn ma vroeg altijd 'Wat voel je hierbij?'. Ja weetikveel, niks? Moet ik iets voelen? En als ik iets voel is dat dan goed of slecht?quote:Op maandag 29 november 2021 21:48 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Bedankt! Ja, ik wil vooral graag de onderbouwing van de psychiater begrijpen.
[..]
Ik had daar tot ongeveer vijf jaar geleden heel veel last van. Zodra iemand voor mij moeilijk te beantwoorden vragen ging stellen, bijvoorbeeld over gevoelsonderwerpen (ik heb meestal geen idee wat ik 'voel', alles gaat bij mij op ratio), kon ik geen woord meer uitbrengen. Zeker als er werd doorgevraagd. Zelfs met mijn moeder kon ik nagenoeg geen gesprek voeren over gevoelsonderwerpen. [,,,,,]
Ja en nee.quote:Op donderdag 2 december 2021 19:18 schreef Morrigan het volgende:
Het grootste probleem voor mensen met autisme is nog altijd omgaan met prikkels. De rest is eigenlijk wel te leren.
Zo ervaar ik het ook. Prikkels zijn altijd een probleem. Maar hoeveel je ook aan leren qua sociaal gedrag, het blijft, idd, aangeleerd en kost veel energie.quote:
Ik ga hier binnenkort nog wat zinnigers op reageren want dit staat nu een beetje flauw zomaar nu even geen zin in. Komt binnenkort!quote:
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |