W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Welkom op Mars!
Deel 1: MARS - de missies
Deel 2: [CENTRAAL} MARS - de missies
Deel 3: [CENTRAAL} MARS - de missies [DEEL 3]
Deel 4: MARS - de missies (DEEL 4)
Deel 5: MARS - de missies (DEEL 5)
Deel 6: MARS - De Missies #6 - Phoenix Mars Lander!!!
Deel 7: MARS - De Missies! Deel 7
Deel 8: MARS - De Missies! Deel 8
Deel 9: [CENTRAAL] MARS - De Missies! Deel 9
W&T / Mars Revisited - Curiosity (6 Aug 2012) - Let's roll!
We gaan verder met het laatste artikel uit het vorige topic
15-01-2014
Mars Express viert jubileum nabij Mars met prachtig filmpje
Feest op Mars! Het is deze week tien jaar geleden dat Mars Express zijn eerste kleuren- en 3D-foto’s van de rode planeet maakte. En dat moet gevierd worden! En wel met behulp van een prachtig filmpje van klovensysteem Kasei Valles.
Het filmpje is gebaseerd op 67 foto’s die Mars Express van het klovensysteem maakte. Het is één van de filmpjes die ESA in aanloop naar het jubileum van Mars Express heeft vrijgegeven.
Kasei Valles is een enorm klovensysteem dat zich zo’n drieduizend kilometer uitstrekt en op sommige plekken wel drie kilometer diep is. Het is moeilijk voor te stellen, maar ooit – enkele miljarden jaren geleden – stroomden grote hoeveelheden water door deze kanalen heen.
Mars Express werd in de zomer van 2003 gelanceerd en arriveerde op eerste kerstdag van datzelfde jaar bij Mars. Op 14 januari 2004 – deze week precies tien jaar geleden – maakte deze vervolgens zijn eerste foto’s. Hoewel de sonde dus alweer een tijdje in de running is, functioneert deze nog uitstekend. Eind december scheerde Mars Express nog langs Phobos om foto’s te maken en ons meer te vertellen over het zwakke zwaartekrachtveld van de maan.
(scientias.nl)
en verder met het laatste Curiosity Rover Report
Deel 1: MARS - de missies
Deel 2: [CENTRAAL} MARS - de missies
Deel 3: [CENTRAAL} MARS - de missies [DEEL 3]
Deel 4: MARS - de missies (DEEL 4)
Deel 5: MARS - de missies (DEEL 5)
Deel 6: MARS - De Missies #6 - Phoenix Mars Lander!!!
Deel 7: MARS - De Missies! Deel 7
Deel 8: MARS - De Missies! Deel 8
Deel 9: [CENTRAAL] MARS - De Missies! Deel 9
W&T / Mars Revisited - Curiosity (6 Aug 2012) - Let's roll!
We gaan verder met het laatste artikel uit het vorige topic
15-01-2014
Mars Express viert jubileum nabij Mars met prachtig filmpje
Feest op Mars! Het is deze week tien jaar geleden dat Mars Express zijn eerste kleuren- en 3D-foto’s van de rode planeet maakte. En dat moet gevierd worden! En wel met behulp van een prachtig filmpje van klovensysteem Kasei Valles.
Het filmpje is gebaseerd op 67 foto’s die Mars Express van het klovensysteem maakte. Het is één van de filmpjes die ESA in aanloop naar het jubileum van Mars Express heeft vrijgegeven.
Kasei Valles is een enorm klovensysteem dat zich zo’n drieduizend kilometer uitstrekt en op sommige plekken wel drie kilometer diep is. Het is moeilijk voor te stellen, maar ooit – enkele miljarden jaren geleden – stroomden grote hoeveelheden water door deze kanalen heen.
Mars Express werd in de zomer van 2003 gelanceerd en arriveerde op eerste kerstdag van datzelfde jaar bij Mars. Op 14 januari 2004 – deze week precies tien jaar geleden – maakte deze vervolgens zijn eerste foto’s. Hoewel de sonde dus alweer een tijdje in de running is, functioneert deze nog uitstekend. Eind december scheerde Mars Express nog langs Phobos om foto’s te maken en ons meer te vertellen over het zwakke zwaartekrachtveld van de maan.
(scientias.nl)
en verder met het laatste Curiosity Rover Report
gr gr
Ik heb Molurus gevraagd om het andere topic te verwijderen
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-01-2014
Karresporen op Mars
Linksonder het Marswagentje in beeld
15 januari 2014 - Mensen maakten het wagentje en stuurden het naar Mars. Mensen bouwden ook een vlijmscherpe camera en laten die rond Mars cirkelen. Voor het eerst kan het mensenoog zo karresporen zien op een buurplaneet. Zelfs het karretje zelf zien we rondtoeren, onderweg inmiddels naar de berg Sharp.
De NASA liet Curiosity zeventien maanden geleden landen op Mars in de krater Gale. Sindsdien rijdt de ‘rover’ rond, op zoek naar bijzondere geologische verschijnselen en sporen van water. Intussen draait de Mars Reconnaissance Orbiter rondjes rond de planeet en schiet de scherpste foto’s ooit met zijn High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) camera. En zo kwam de dag, vlak voor de kerst van 2013, dat zij elkaars pad gingen kruisen bij onze buren in het zonnestelsel.
Nog nooit zoveel kilometer
De Orbiter kon niet alleen het Mars-wagentje tijdens zijn trektocht naar de berg Sharp op de foto krijgen op 11 december. De camera’s zijn zo precies, dat het mogelijk bleek de route van Curiosity over het oppervlakte van de rode planeet dankzij de karresporen te volgen. Goed is te zien hoe het wagentje zigzaggend over de planeet moet krossen, om allerlei oneffenheden in het landschap te omzeilen.
Voorlopig is Curiosity nog niet klaar. Als hij een voorbeeld neemt aan zijn voorganger ‘Opportunity’ dan kan zijn trektocht over Mars zelfs nog heel lang duren. Komende maand is het tien jaar geleden dat deze sonde op de planeet begon rond te rijden. In juni 2011 brak hij al het record van de grootste afstand ooit afgelegd op een ander hemellichaam door een product van menselijk fabricaat: 30 kilometer. En hij gaat nog steeds door met het doorseinen van gegevens.
Big Data record uit het heelal
De Mars Reconnaissance Orbiter van de Nasa dorbrak zelf dezer dagen een record. Nog nooit gaf een ruimteverkenner zo veel gegevens en kennis door. De orbiter is de kampioen van de Big Data uit het heelal met nu meer dan 200 terabits wetenschappelijke data.
DeNASA schrijft hierover: “[It]has overhauled understanding of the Red Planet since 2006 and has passed 200 terabits in the amount of science data returned. The data returned by the mission alone is more than three times the total data returned via NASA's Deep Space Network for all the other missions managed by NASA's Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, Calif., over the past 10 years.
While the 200 terabits number includes all the data this orbiter has relayed to Earth from robots on the surface of Mars, about 99.9 percent of the volume has come from the six science instruments aboard Mars Reconnaissance Orbiter. The 200 terabits are equivalent to the data volume in three nonstop months of high-definition video.”
Op de NASA-foto hieronder kunt u het karrespoor van Curiosity volgen in de linkeronderkant langs de krater waar het wagentje voorbij rijdt
(scienceguide.nl)
Karresporen op Mars
Linksonder het Marswagentje in beeld
15 januari 2014 - Mensen maakten het wagentje en stuurden het naar Mars. Mensen bouwden ook een vlijmscherpe camera en laten die rond Mars cirkelen. Voor het eerst kan het mensenoog zo karresporen zien op een buurplaneet. Zelfs het karretje zelf zien we rondtoeren, onderweg inmiddels naar de berg Sharp.
De NASA liet Curiosity zeventien maanden geleden landen op Mars in de krater Gale. Sindsdien rijdt de ‘rover’ rond, op zoek naar bijzondere geologische verschijnselen en sporen van water. Intussen draait de Mars Reconnaissance Orbiter rondjes rond de planeet en schiet de scherpste foto’s ooit met zijn High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) camera. En zo kwam de dag, vlak voor de kerst van 2013, dat zij elkaars pad gingen kruisen bij onze buren in het zonnestelsel.
Nog nooit zoveel kilometer
De Orbiter kon niet alleen het Mars-wagentje tijdens zijn trektocht naar de berg Sharp op de foto krijgen op 11 december. De camera’s zijn zo precies, dat het mogelijk bleek de route van Curiosity over het oppervlakte van de rode planeet dankzij de karresporen te volgen. Goed is te zien hoe het wagentje zigzaggend over de planeet moet krossen, om allerlei oneffenheden in het landschap te omzeilen.
Voorlopig is Curiosity nog niet klaar. Als hij een voorbeeld neemt aan zijn voorganger ‘Opportunity’ dan kan zijn trektocht over Mars zelfs nog heel lang duren. Komende maand is het tien jaar geleden dat deze sonde op de planeet begon rond te rijden. In juni 2011 brak hij al het record van de grootste afstand ooit afgelegd op een ander hemellichaam door een product van menselijk fabricaat: 30 kilometer. En hij gaat nog steeds door met het doorseinen van gegevens.
Big Data record uit het heelal
De Mars Reconnaissance Orbiter van de Nasa dorbrak zelf dezer dagen een record. Nog nooit gaf een ruimteverkenner zo veel gegevens en kennis door. De orbiter is de kampioen van de Big Data uit het heelal met nu meer dan 200 terabits wetenschappelijke data.
DeNASA schrijft hierover: “[It]has overhauled understanding of the Red Planet since 2006 and has passed 200 terabits in the amount of science data returned. The data returned by the mission alone is more than three times the total data returned via NASA's Deep Space Network for all the other missions managed by NASA's Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, Calif., over the past 10 years.
While the 200 terabits number includes all the data this orbiter has relayed to Earth from robots on the surface of Mars, about 99.9 percent of the volume has come from the six science instruments aboard Mars Reconnaissance Orbiter. The 200 terabits are equivalent to the data volume in three nonstop months of high-definition video.”
Op de NASA-foto hieronder kunt u het karrespoor van Curiosity volgen in de linkeronderkant langs de krater waar het wagentje voorbij rijdt
(scienceguide.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Eigenlijk is dit deel 11...quote:Op donderdag 16 januari 2014 19:16 schreef -CRASH- het volgende:
Deel 10 alweer
En....
[ afbeelding ]
Watch live Jan. 16 7pm PT (10pm ET, 0300 UTC): http://www.ustream.tv/nasajpl
gr gr
Die rover, hulde! Werkt die verder nog gewoon goed?quote:
Deel 10 alweer
En....
[ afbeelding ]
Watch live Jan. 16 7pm PT (10pm ET, 0300 UTC): http://www.ustream.tv/nasajpl
Het is een wonder dat die überhaubt nog werktquote:
[..]
Die rover, hulde! Werkt die verder nog gewoon goed?
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-01-2014
Vreemde 'donut' op Mars stelt wetenschappers voor raadsel
© kos.
Een mysterieus stukje rots in de vorm van een donut dat plots opdook voor de Opportunity jeep op Mars roept vele vragen op bij NASA-wetenschappers.
© epa.
© reuters.
© afp.
De onderzoekers van de ruimtevaartorganisatie zijn helemaal in de war over de herkomst van het 'gesteente' dat momenteel helemaal onder de loep wordt genomen door de meetinstrumenten van de Opportunity.
Slecht weer
Astronomen merkten op foto's dat de 'donut' plots uit het niets verscheen. Twaalf Martiaanse dagen eerder - op Mars heet een dag een sol en die duurt duurt 24 uur, 39 minuten en 35 seconden - vertoonden beelden genomen op exact dezelfde plaats immers geen bizar gesteente. De Marsjeep staat zo goed als stil en fotografeert al meer dan een maand dezelfde locatie wegens het slechte weer.
Discussies
NASA verspreidde daarop een persbericht om de merkwaardige ontdekking wereldkundig te maken. "De rode planeet blijft ons verrassen", aldus wetenschapper Steve Squyres. Uit de eerste metingen van de Marsjeep blijkt dat de donut een hoog gehalte aan zwavel en magnesium bevat. Ook is er dubbel zoveel mangaan gemeten dan bij andere gesteenten die de Opportunity ooit onderzocht. "Iets dergelijk hebben we nog nooit op Mars aangetroffen", verklaart Squyres. "Binnen het team discussiëren we wat af over wat het kan zijn maar dat is ook de schoonheid van deze missie."
Theorieën
Volgens Squyres zijn er tal van verklaringen mogelijk maar hij acht twee theorieën plausibel. Het merkwaardige rotsblokje kan door een wiel van de jeep weggeslingerd zijn en ligt nu ondersteboven. Of het is een restant van een meteoriet. Verder onderzoek zal meer duidelijkheid moeten brengen.
(HLN)
Vreemde 'donut' op Mars stelt wetenschappers voor raadsel
© kos.
Een mysterieus stukje rots in de vorm van een donut dat plots opdook voor de Opportunity jeep op Mars roept vele vragen op bij NASA-wetenschappers.
© epa.
© reuters.
© afp.
De onderzoekers van de ruimtevaartorganisatie zijn helemaal in de war over de herkomst van het 'gesteente' dat momenteel helemaal onder de loep wordt genomen door de meetinstrumenten van de Opportunity.
Slecht weer
Astronomen merkten op foto's dat de 'donut' plots uit het niets verscheen. Twaalf Martiaanse dagen eerder - op Mars heet een dag een sol en die duurt duurt 24 uur, 39 minuten en 35 seconden - vertoonden beelden genomen op exact dezelfde plaats immers geen bizar gesteente. De Marsjeep staat zo goed als stil en fotografeert al meer dan een maand dezelfde locatie wegens het slechte weer.
Discussies
NASA verspreidde daarop een persbericht om de merkwaardige ontdekking wereldkundig te maken. "De rode planeet blijft ons verrassen", aldus wetenschapper Steve Squyres. Uit de eerste metingen van de Marsjeep blijkt dat de donut een hoog gehalte aan zwavel en magnesium bevat. Ook is er dubbel zoveel mangaan gemeten dan bij andere gesteenten die de Opportunity ooit onderzocht. "Iets dergelijk hebben we nog nooit op Mars aangetroffen", verklaart Squyres. "Binnen het team discussiëren we wat af over wat het kan zijn maar dat is ook de schoonheid van deze missie."
Theorieën
Volgens Squyres zijn er tal van verklaringen mogelijk maar hij acht twee theorieën plausibel. Het merkwaardige rotsblokje kan door een wiel van de jeep weggeslingerd zijn en ligt nu ondersteboven. Of het is een restant van een meteoriet. Verder onderzoek zal meer duidelijkheid moeten brengen.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Het lijkt wel op een stukje pumice
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Sol 3528, 3540? Hoe moet ik dat lezen, want zo lang is hij nog niet bezig, we zitten nu ergens in de 500 ofzo.
The difference between the three Abrahamic religions:
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
Misschien heb je het niet goed gelezen, Het artikel gaat over Opportunity en die is wel wat langer bezig dan 500 solquote:Op dinsdag 21 januari 2014 18:11 schreef Pek het volgende:
Sol 3528, 3540? Hoe moet ik dat lezen, want zo lang is hij nog niet bezig, we zitten nu ergens in de 500 ofzo.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ik zie het net ja, wou een ninja-edit doen, maar te laat dusquote:
[..]
Misschien heb je het niet goed gelezen, Het artikel gaat over Opportunity en die is wel wat langer bezig dan 500 sol
The difference between the three Abrahamic religions:
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
zou goed kunnenquote:
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Of hij wordt stiekem gesloopt voor onderdelen.
The difference between the three Abrahamic religions:
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
23-01-2014
Nieuw bewijs voor water op Mars
© photo news.
Wetenschappers hebben nieuw bewijs gevonden dat er miljarden jaren geleden water stroomde op Mars. In de zogeheten Endeavour-krater stond vroeger een laag water, meldt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.
De ontdekking staat in de nieuwste editie van het gezaghebbende wetenschapsblad Science. Het bewijs is gevonden met de verkenner Opportunity. Die rijdt sinds januari 2004 rond op Mars. Sinds 2011 doet het karretje onderzoek bij de krater Endeavour, die rond de evenaar van de planeet ligt. De krater ontstond toen een meteoroïde ongeveer 3,7 miljard jaar geleden insloeg. Na de inslag was het water erg zout en zuur, maar ervoor was het vrij neutraal. Dat zou gunstig zijn voor microben, minieme organismes.
De jongere verkenner Curiosity had op een ander deel van Mars ook al sporen van water ontdekt. Water is de bron van het leven op aarde. Dat Mars lang geleden water had, betekent dat er misschien leven mogelijk was.
De levensduur van de Opportunity is opmerkelijk. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA rekende erop dat het karretje het maar 90 dagen zou volhouden. Enkele weken voor de Opportunity kwam zijn tweelingbroer Spirit aan op Mars. Die 'stierf' in maart 2010, na een missie van ruim 6 jaar.
(HLN)
Nieuw bewijs voor water op Mars
© photo news.
Wetenschappers hebben nieuw bewijs gevonden dat er miljarden jaren geleden water stroomde op Mars. In de zogeheten Endeavour-krater stond vroeger een laag water, meldt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.
De ontdekking staat in de nieuwste editie van het gezaghebbende wetenschapsblad Science. Het bewijs is gevonden met de verkenner Opportunity. Die rijdt sinds januari 2004 rond op Mars. Sinds 2011 doet het karretje onderzoek bij de krater Endeavour, die rond de evenaar van de planeet ligt. De krater ontstond toen een meteoroïde ongeveer 3,7 miljard jaar geleden insloeg. Na de inslag was het water erg zout en zuur, maar ervoor was het vrij neutraal. Dat zou gunstig zijn voor microben, minieme organismes.
De jongere verkenner Curiosity had op een ander deel van Mars ook al sporen van water ontdekt. Water is de bron van het leven op aarde. Dat Mars lang geleden water had, betekent dat er misschien leven mogelijk was.
De levensduur van de Opportunity is opmerkelijk. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA rekende erop dat het karretje het maar 90 dagen zou volhouden. Enkele weken voor de Opportunity kwam zijn tweelingbroer Spirit aan op Mars. Die 'stierf' in maart 2010, na een missie van ruim 6 jaar.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Vond het ook een onduidelijk artikel, want volgens mij is dat toch echt Curiosity op die foto!quote:
[..]
Misschien heb je het niet goed gelezen, Het artikel gaat over Opportunity en die is wel wat langer bezig dan 500 sol
gr gr
De bovenste is van Opportunityquote:Op vrijdag 24 januari 2014 10:19 schreef Quyxz_ het volgende:
[..]
Vond het ook een onduidelijk artikel, want volgens mij is dat toch echt Curiosity op die foto!
De kleinere foto's eronder komen van CURI.
[ Bericht 3% gewijzigd door -CRASH- op 24-01-2014 18:22:52 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
31-12-2014
[b]Marswagentje Curiosity gaat misschien een duintje beklimmen[/b]
Het lijkt erop dat Curiosity moet gaan klimmen. In een poging verdere beschadigingen aan de wielen van Curiosity te voorkomen, overweegt NASA om Curiosity een duintje op te sturen en de route die voor hem ligt eens kritisch onder de loep te nemen.
In oktober vorig jaar bleek uit foto’s die Curiosity zelf maakte dat zijn wielen er niet al te best aan toe zijn. In één van de wielen zat duidelijk een gat. Waarschijnlijk was het veroorzaakt door een scherp steentje. NASA stelde zich niet druk te maken over de schade: het tastte het functioneren van de rover immers niet aan. Maar in de maanden die volgden, liep de schade aan de wielen verder op. En dus wordt het tijd om wat zuiniger met het Marswagentje om te gaan, zo stelt NASA in een persbericht. Daarom houdt NASA de wielen goed in de gaten en wordt er nog voorzichtiger met het Marswagentje gereden.
Maar daar blijft het niet bij. De onderzoekers kijken ook heel kritisch naar de route die Curiosity moet volgen. Zo overwegen ze momenteel bijvoorbeeld om het Marswagentje een één meter hoog duintje op te sturen en zo toegang te geven tot een route die aanzienlijk onschuldiger is dan het pad vol met scherpe stenen dat nu voor hem ligt. “De beslissing moet nog genomen worden,” benadrukt onderzoeker Jim Erickson. “We gaan even over het duintje de vallei in gluren om te kijken of het terrein er zo goed uitziet als onze analyse van de beelden van de Marsorbiter suggereert.”
Curiosity is momenteel onderweg naar Mount Sharp. Sinds 1 januari heeft de rover zo’n 265 meter afgelegd. Daarmee komt het totale aantal meters dat de rover sinds zijn landing op Mars gemaakt heeft op meer dan 4800. NASA hoopt daar in de toekomst nog vele meters aan toe te kunnen voegen.
(scientias.nl)
[b]Marswagentje Curiosity gaat misschien een duintje beklimmen[/b]
Het lijkt erop dat Curiosity moet gaan klimmen. In een poging verdere beschadigingen aan de wielen van Curiosity te voorkomen, overweegt NASA om Curiosity een duintje op te sturen en de route die voor hem ligt eens kritisch onder de loep te nemen.
In oktober vorig jaar bleek uit foto’s die Curiosity zelf maakte dat zijn wielen er niet al te best aan toe zijn. In één van de wielen zat duidelijk een gat. Waarschijnlijk was het veroorzaakt door een scherp steentje. NASA stelde zich niet druk te maken over de schade: het tastte het functioneren van de rover immers niet aan. Maar in de maanden die volgden, liep de schade aan de wielen verder op. En dus wordt het tijd om wat zuiniger met het Marswagentje om te gaan, zo stelt NASA in een persbericht. Daarom houdt NASA de wielen goed in de gaten en wordt er nog voorzichtiger met het Marswagentje gereden.
Maar daar blijft het niet bij. De onderzoekers kijken ook heel kritisch naar de route die Curiosity moet volgen. Zo overwegen ze momenteel bijvoorbeeld om het Marswagentje een één meter hoog duintje op te sturen en zo toegang te geven tot een route die aanzienlijk onschuldiger is dan het pad vol met scherpe stenen dat nu voor hem ligt. “De beslissing moet nog genomen worden,” benadrukt onderzoeker Jim Erickson. “We gaan even over het duintje de vallei in gluren om te kijken of het terrein er zo goed uitziet als onze analyse van de beelden van de Marsorbiter suggereert.”
Curiosity is momenteel onderweg naar Mount Sharp. Sinds 1 januari heeft de rover zo’n 265 meter afgelegd. Daarmee komt het totale aantal meters dat de rover sinds zijn landing op Mars gemaakt heeft op meer dan 4800. NASA hoopt daar in de toekomst nog vele meters aan toe te kunnen voegen.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Het betreffende duintje...
En Curi is al onderweg
En Curi is al onderweg
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
07-02-2014
Marsjeep Curiosity kiekt onze Aarde voor het eerst
© NASA.
Een piepklein helder stipje, veel meer stelt onze Aarde niet voor vanop Mars. De Curiosity heeft voor de eerste maal een foto gemaakt van onze planeet en de maan. Intrigerend is het wel.
De foto werd gemaakt op 31 januari, zo'n 80 minuten na zonsondergang op de rode planeet. Volgens de NASA was de afstand tussen Mars en de Aarde toen zo'n 160 miljoen kilometer. "Een mens zou vanop Mars makkelijk de Aarde en maan als twee heldere 'sterren' kunnen ontwaren", aldus de ruimtevaartorganisatie.
Toch heeft de Curiosity niet de primeur. In 2004 slaagde zijn broertje Spirit er al eens in om de Aarde te fotograferen.
© NASA.
(HLN)
Marsjeep Curiosity kiekt onze Aarde voor het eerst
© NASA.
Een piepklein helder stipje, veel meer stelt onze Aarde niet voor vanop Mars. De Curiosity heeft voor de eerste maal een foto gemaakt van onze planeet en de maan. Intrigerend is het wel.
De foto werd gemaakt op 31 januari, zo'n 80 minuten na zonsondergang op de rode planeet. Volgens de NASA was de afstand tussen Mars en de Aarde toen zo'n 160 miljoen kilometer. "Een mens zou vanop Mars makkelijk de Aarde en maan als twee heldere 'sterren' kunnen ontwaren", aldus de ruimtevaartorganisatie.
Toch heeft de Curiosity niet de primeur. In 2004 slaagde zijn broertje Spirit er al eens in om de Aarde te fotograferen.
© NASA.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
10-02-2014
Frankrijk neemt deel aan Amerikaanse Marsmissie InSight
(CNES)
De Franse ruimtevaartorganisatie CNES werkt mee aan de Amerikaanse Marslander InSight, die in maart 2016 gelanceerd moet worden en onderzoek gaat doen aan het inwendige van de planeet. Charles Bolden, hoofd van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA, heeft daartoe een overeenkomst ondertekend met Jean-Yves Le Gall, directeur van CNES.
CNES bouwt het Seismic Experiment for Interior Structure (SEIS) voor de InSight-lander, samen met instituten in Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Zwitserland. Ook onderzoekers uit België, Canada, Japan, Oostenrijk, Polen en Spanje zijn bij de ruimtemissie betrokken. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Frankrijk neemt deel aan Amerikaanse Marsmissie InSight
(CNES)
De Franse ruimtevaartorganisatie CNES werkt mee aan de Amerikaanse Marslander InSight, die in maart 2016 gelanceerd moet worden en onderzoek gaat doen aan het inwendige van de planeet. Charles Bolden, hoofd van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA, heeft daartoe een overeenkomst ondertekend met Jean-Yves Le Gall, directeur van CNES.
CNES bouwt het Seismic Experiment for Interior Structure (SEIS) voor de InSight-lander, samen met instituten in Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Zwitserland. Ook onderzoekers uit België, Canada, Japan, Oostenrijk, Polen en Spanje zijn bij de ruimtemissie betrokken. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
10-02-2014
Beste 'bewijs' voor stromend water op Mars gevonden
Spectroscopische metingen aan donkere strepen op de hellingen van Marskraters. (http://insight.jpl.nasa.gov)
De donkere strepen op de binnenwanden van Marskraters, die in de loop van de Marsseizoenen van lengte en tint veranderen, zijn vrijwel zeker veroorzaakt door stromend water. Dat beweren Amerikaanse planeetonderzoekers op basis van spectroscopische metingen die zijn uitgevoerd door de CRISM-spectrograaf aan boord van NASA's Mars Reconnaissance Orbiter.
De 'Recurring Slope Linea' (terugkerende strepen op hellingen', RSL's) werden drie jaar geleden ontdekt op foto's van de HiRISE-camera aan boord van dezelfde planeetverkenner. Met de CRISM-spectroscoop is nu ontdekt dat in hetzelfde gebied waar de RSL's voorkomen ook het gehalte aan ijzerhoudende mineralen in de loop van de jaargetijden op Mars toe- en afneemt.
De beste verklaring, aldus de ondezoekers, is dat door temperatuurvariaties af en toe brak, mineraalrijk water vrijkomt van vlak onder het Marsoppervlak. Dat zal in korte tijd verdampen vanwege de extreem lage luchtdruk op Mars, waarna de ijzerrijke mineralen op het oppervlak achterblijven.
Overigens zijn de RSL's niet op alle hellingen gevonden waar je ze mogelijk zou verwachten. Dat doet vermoeden dat er aan bepaalde voorwaarden voldaan moet zijn voordat ze kunnen ontstaan. De nieuwe resultaten zijn gepubliceerd in Geophysical Research Letters. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Beste 'bewijs' voor stromend water op Mars gevonden
Spectroscopische metingen aan donkere strepen op de hellingen van Marskraters. (http://insight.jpl.nasa.gov)
De donkere strepen op de binnenwanden van Marskraters, die in de loop van de Marsseizoenen van lengte en tint veranderen, zijn vrijwel zeker veroorzaakt door stromend water. Dat beweren Amerikaanse planeetonderzoekers op basis van spectroscopische metingen die zijn uitgevoerd door de CRISM-spectrograaf aan boord van NASA's Mars Reconnaissance Orbiter.
De 'Recurring Slope Linea' (terugkerende strepen op hellingen', RSL's) werden drie jaar geleden ontdekt op foto's van de HiRISE-camera aan boord van dezelfde planeetverkenner. Met de CRISM-spectroscoop is nu ontdekt dat in hetzelfde gebied waar de RSL's voorkomen ook het gehalte aan ijzerhoudende mineralen in de loop van de jaargetijden op Mars toe- en afneemt.
De beste verklaring, aldus de ondezoekers, is dat door temperatuurvariaties af en toe brak, mineraalrijk water vrijkomt van vlak onder het Marsoppervlak. Dat zal in korte tijd verdampen vanwege de extreem lage luchtdruk op Mars, waarna de ijzerrijke mineralen op het oppervlak achterblijven.
Overigens zijn de RSL's niet op alle hellingen gevonden waar je ze mogelijk zou verwachten. Dat doet vermoeden dat er aan bepaalde voorwaarden voldaan moet zijn voordat ze kunnen ontstaan. De nieuwe resultaten zijn gepubliceerd in Geophysical Research Letters. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Dat mysterieuze steentje wat laatst opdook op een foto
van Opportunity. Had ie schijnbaar zelf ergens vanaf gebroken.
van Opportunity. Had ie schijnbaar zelf ergens vanaf gebroken.
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Ok, was te verwachten
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Bestaat deze lander uit Phoenix reserve onderdelen?quote:
10-02-2014
Frankrijk neemt deel aan Amerikaanse Marsmissie InSight
[ afbeelding ]
(CNES)
De Franse ruimtevaartorganisatie CNES werkt mee aan de Amerikaanse Marslander InSight, die in maart 2016 gelanceerd moet worden en onderzoek gaat doen aan het inwendige van de planeet. Charles Bolden, hoofd van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA, heeft daartoe een overeenkomst ondertekend met Jean-Yves Le Gall, directeur van CNES.
CNES bouwt het Seismic Experiment for Interior Structure (SEIS) voor de InSight-lander, samen met instituten in Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Zwitserland. Ook onderzoekers uit België, Canada, Japan, Oostenrijk, Polen en Spanje zijn bij de ruimtemissie betrokken. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Dat weet ik niet. Zal er eens naar kijken.quote:
[..]
Bestaat deze lander uit Phoenix reserve onderdelen?
Ik weet wel dat de lander is gebaseerd op het ontwerp van de Phoenix
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-02-2014
"Moslims mogen niet naar Mars"
Mars, gezien door de Hubble-ruimtetelescoop. © afp.
Het is voor moslims absoluut verboden om naar Mars te reizen. Wie naar de rode planeet gaat, loopt het gevaar niet levend terug te komen "en dat kan nooit gerechtvaardigd zijn in de islam", concludeert een fatwa-commissie van de islamitische autoriteiten in de Verenigde Arabische Emiraten. Dat meldde de Emiratische krant Khaleej Times gisteren.
In oktober vorig jaar had een belangrijke sjeik uit Saudi-Arabië ook al gewaarschuwd tegen Marsreizen. Sjeik Ali al-Hekmi vond zulke missies een dodelijk experiment en daarom ongepast voor moslims, die hun eigen leven niet mogen verwoesten omdat het een gave Gods is.
De Nederlandse ondernemer Bas Lansdorp werkt aan een enkele reis naar Mars. De deelnemers moeten daar een kolonie opbouwen. Het project heet Mars One. Enkele honderden Saudi's zouden zich hebben aangemeld. De organisatie claimt dat de eerste mensen rond 2024 naar Mars kunnen gaan
(HLN)
"Moslims mogen niet naar Mars"
Mars, gezien door de Hubble-ruimtetelescoop. © afp.
Het is voor moslims absoluut verboden om naar Mars te reizen. Wie naar de rode planeet gaat, loopt het gevaar niet levend terug te komen "en dat kan nooit gerechtvaardigd zijn in de islam", concludeert een fatwa-commissie van de islamitische autoriteiten in de Verenigde Arabische Emiraten. Dat meldde de Emiratische krant Khaleej Times gisteren.
In oktober vorig jaar had een belangrijke sjeik uit Saudi-Arabië ook al gewaarschuwd tegen Marsreizen. Sjeik Ali al-Hekmi vond zulke missies een dodelijk experiment en daarom ongepast voor moslims, die hun eigen leven niet mogen verwoesten omdat het een gave Gods is.
De Nederlandse ondernemer Bas Lansdorp werkt aan een enkele reis naar Mars. De deelnemers moeten daar een kolonie opbouwen. Het project heet Mars One. Enkele honderden Saudi's zouden zich hebben aangemeld. De organisatie claimt dat de eerste mensen rond 2024 naar Mars kunnen gaan
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-03-2014
Mars One neemt Uwingu-Marskaart mee naar Rode Planeet
Inslagkrater op Mars. (NASA)
Mars One, de Nederlandse organisatie die binnen tien jaar een Marskolonie hoopt te realiseren en astronauten selecteert voor een enkele reis naar de Rode Planeet, heeft een samenwerkingsovereenkomst ondertekend met Uwingu, een Amerikaans bedrijf dat geld voor ruimteonderzoeksprojecten genereert door mensen te laten betalen voor het toekennen van namen aan o.a. exoplaneten en Marskraters.
Vorige week kondigde Uwingu het Mars Crater Naming Project aan: iedereen kan (tegen betaling) een naam geven aan een van de ca. 500.000 naamloze kraters op de planeet Mars. Met de opbrengst wil Uwingu lopende en toekomstige ruimteonderzoeksprojecten financieren.
In ruil voor sponsoring van Uwingu heeft Mars One nu toegezegd om bij alle toekomstige vluchten naar Mars de Uwingu Mars Map, met de nieuw toegekende namen, aan boord mee te nemen, en die namen ook te gebruiken.
Het Uwingu-initiatief is omstreden, omdat de Internationale Astronomische Unie alleen namen erkent die worden geselecteerd door speciale nomenclatuur-commissies. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Mars One neemt Uwingu-Marskaart mee naar Rode Planeet
Inslagkrater op Mars. (NASA)
Mars One, de Nederlandse organisatie die binnen tien jaar een Marskolonie hoopt te realiseren en astronauten selecteert voor een enkele reis naar de Rode Planeet, heeft een samenwerkingsovereenkomst ondertekend met Uwingu, een Amerikaans bedrijf dat geld voor ruimteonderzoeksprojecten genereert door mensen te laten betalen voor het toekennen van namen aan o.a. exoplaneten en Marskraters.
Vorige week kondigde Uwingu het Mars Crater Naming Project aan: iedereen kan (tegen betaling) een naam geven aan een van de ca. 500.000 naamloze kraters op de planeet Mars. Met de opbrengst wil Uwingu lopende en toekomstige ruimteonderzoeksprojecten financieren.
In ruil voor sponsoring van Uwingu heeft Mars One nu toegezegd om bij alle toekomstige vluchten naar Mars de Uwingu Mars Map, met de nieuw toegekende namen, aan boord mee te nemen, en die namen ook te gebruiken.
Het Uwingu-initiatief is omstreden, omdat de Internationale Astronomische Unie alleen namen erkent die worden geselecteerd door speciale nomenclatuur-commissies. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-03-2014
Op Mars ontstaat zo maar kloof
Mars is een planeet in beweging. Nasa ontdekte op foto’s van de Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) dat zich de afgelopen jaren een kloof heeft gevormd. In 2010 was de kloof er nog niet, maar op een beeld uit 2013 is het ineens te zien. Dat betekent dat de rode planeet sterke erosie kent.
Op de beelden van de krachtige High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) camera aan boord van de sonde is goed te zien hoe diep de geul is. Er zijn dus grote krachten aan het werk. Volgens de Mars-kenners van Nasa is het meest waarschijnlijk dat bevroren kooldioxide door een bestaande kloof naar beneden is gerold.
Toen die verstopt raakte, heeft het bevroren materiaal binnen één Mars-jaar een nieuw pad uitgesleten. Bevroren kooldioxide wordt op aarde meestal gebruikt in rookmachines omdat het een milieuvriendelijke mist kan produceren. Dat het zo snel een rots kan eroderen was tot nu toe niet bekend.
(faqt.nl)
Op Mars ontstaat zo maar kloof
Mars is een planeet in beweging. Nasa ontdekte op foto’s van de Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) dat zich de afgelopen jaren een kloof heeft gevormd. In 2010 was de kloof er nog niet, maar op een beeld uit 2013 is het ineens te zien. Dat betekent dat de rode planeet sterke erosie kent.
Op de beelden van de krachtige High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) camera aan boord van de sonde is goed te zien hoe diep de geul is. Er zijn dus grote krachten aan het werk. Volgens de Mars-kenners van Nasa is het meest waarschijnlijk dat bevroren kooldioxide door een bestaande kloof naar beneden is gerold.
Toen die verstopt raakte, heeft het bevroren materiaal binnen één Mars-jaar een nieuw pad uitgesleten. Bevroren kooldioxide wordt op aarde meestal gebruikt in rookmachines omdat het een milieuvriendelijke mist kan produceren. Dat het zo snel een rots kan eroderen was tot nu toe niet bekend.
(faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-03-2014
Marswagentje Curiosity gaat binnenkort zijn boor weer tevoorschijn halen
We hebben al even niets van hem gehoord, maar hij zit echt niet stil: Curiosity is nog altijd op weg naar Mount Sharp en heeft onderweg weer iets nieuws ontdekt om te onderzoeken. Binnenkort zal het Marswagentje zich vastbijten in fascinerend zandsteen.
De reis van Curiosity duurt zeker nog enkele maanden. Maar er zit weer een pitstop aan te komen. Curiosity nadert momenteel een gebied dat NASA aanduidt als ‘the Kimberley’. Op beelden die de ruimtevaartorganisatie eerder vanuit een baan rond Mars maakte, leek het gebied bijzonder interessant. Hier komen namelijk vier soorten terrein met elk gesteenten met verschillende texturen samen. “De beelden die we vanuit een baan rond Mars maakten, vertelden ons niet om wat voor gesteenten het ging, maar nu Curiosity dichterbij komt, kunnen we ze alvast een beetje bekijken,” vertelt onderzoeker Ashwin Vasavada. “De contrasterende texturen en levensduur van de zandstenen in dit gebied zijn fascinerend. Hoewel ze op het eerste gezicht op elkaar lijken, zijn de stenen waarschijnlijk op heel verschillende manier tot stand gekomen.”
GAATJES
Onlangs bleek dat het niet goed ging met de wielen van Curiosity: ze sleten veel harder dan gepland. NASA heeft daarop maatregelen genomen. Zo wordt er nog voorzichtiger gereden en indien nodig voor een alternatieve – veiligere – route gekozen. “De snelheid waarmee de wielen beschadigen, is afgenomen,” vertelt onderzoeker Richard Rainen. “Het gaat voor nu goed, maar we weten dat we in de toekomst nog uitdagende terreinen zullen moeten doorkruisen.”
Curiosity heeft in het verleden al verschillende stenen bestudeerd. Maar zandsteen heeft de rover nog niet zo intensief onder de loep genomen. Daar zal nu verandering in komen. De rover moet nog iets meer dan tachtig meter afleggen om in het gebied te arriveren. Daar zal de rover hoogstwaarschijnlijk halt houden en in de gesteenten gaan boren. Het materiaal dat hij zo bovenhaalt zal aan boord van de rover verder geanalyseerd worden.
Zandsteen bestaat – zoals de naam al doet vermoeden – uit zandkorreltjes. Het materiaal dat die zandkorreltjes bijeen houdt, wordt cement genoemd, ongeacht de samenstelling ervan. Soms bevat dat cement kleimineralen en is het zandsteen vrij zacht. Soms bestaat het cement uit quartz en is het zandsteen heel hard. De onderzoekers willen dat zandsteen nu eens gaan bestuderen en hopen dan te achterhalen waarom de ene steen beter bestand is tegen erosie dan de andere. Bovendien kunnen variaties in het cement dat verschillende zandstenen bij elkaar houdt wellicht meer vertellen over het klimaat waar Mars in het verleden mee te maken had.
Verschillende laagjes zandsteen die lang niet allemaal even goed bestand zijn tegen erosie. De foto is gemaakt door Curiosity. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / MSSS.
(scientias.nl)
Marswagentje Curiosity gaat binnenkort zijn boor weer tevoorschijn halen
We hebben al even niets van hem gehoord, maar hij zit echt niet stil: Curiosity is nog altijd op weg naar Mount Sharp en heeft onderweg weer iets nieuws ontdekt om te onderzoeken. Binnenkort zal het Marswagentje zich vastbijten in fascinerend zandsteen.
De reis van Curiosity duurt zeker nog enkele maanden. Maar er zit weer een pitstop aan te komen. Curiosity nadert momenteel een gebied dat NASA aanduidt als ‘the Kimberley’. Op beelden die de ruimtevaartorganisatie eerder vanuit een baan rond Mars maakte, leek het gebied bijzonder interessant. Hier komen namelijk vier soorten terrein met elk gesteenten met verschillende texturen samen. “De beelden die we vanuit een baan rond Mars maakten, vertelden ons niet om wat voor gesteenten het ging, maar nu Curiosity dichterbij komt, kunnen we ze alvast een beetje bekijken,” vertelt onderzoeker Ashwin Vasavada. “De contrasterende texturen en levensduur van de zandstenen in dit gebied zijn fascinerend. Hoewel ze op het eerste gezicht op elkaar lijken, zijn de stenen waarschijnlijk op heel verschillende manier tot stand gekomen.”
GAATJES
Onlangs bleek dat het niet goed ging met de wielen van Curiosity: ze sleten veel harder dan gepland. NASA heeft daarop maatregelen genomen. Zo wordt er nog voorzichtiger gereden en indien nodig voor een alternatieve – veiligere – route gekozen. “De snelheid waarmee de wielen beschadigen, is afgenomen,” vertelt onderzoeker Richard Rainen. “Het gaat voor nu goed, maar we weten dat we in de toekomst nog uitdagende terreinen zullen moeten doorkruisen.”
Curiosity heeft in het verleden al verschillende stenen bestudeerd. Maar zandsteen heeft de rover nog niet zo intensief onder de loep genomen. Daar zal nu verandering in komen. De rover moet nog iets meer dan tachtig meter afleggen om in het gebied te arriveren. Daar zal de rover hoogstwaarschijnlijk halt houden en in de gesteenten gaan boren. Het materiaal dat hij zo bovenhaalt zal aan boord van de rover verder geanalyseerd worden.
Zandsteen bestaat – zoals de naam al doet vermoeden – uit zandkorreltjes. Het materiaal dat die zandkorreltjes bijeen houdt, wordt cement genoemd, ongeacht de samenstelling ervan. Soms bevat dat cement kleimineralen en is het zandsteen vrij zacht. Soms bestaat het cement uit quartz en is het zandsteen heel hard. De onderzoekers willen dat zandsteen nu eens gaan bestuderen en hopen dan te achterhalen waarom de ene steen beter bestand is tegen erosie dan de andere. Bovendien kunnen variaties in het cement dat verschillende zandstenen bij elkaar houdt wellicht meer vertellen over het klimaat waar Mars in het verleden mee te maken had.
Verschillende laagjes zandsteen die lang niet allemaal even goed bestand zijn tegen erosie. De foto is gemaakt door Curiosity. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / MSSS.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-03-2014
Deze rover gaat in 2018 een bezoekje aan Mars brengen
De ExoMars rover. © ESA.
De Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft vandaag in Engeland het prototype van haar Marsrover onthuld. ESA wil in 2018 een robotvoertuig naar de Rode Planeet sturen die in het Marsoppervlak op zoek gaat naar tekenen van leven.
De Marsrover is onderdeel van het ExoMars-programma. Vanaf de aarde zal tweemaal per dag contact worden gezocht met het Marskarretje. Via toegestuurde informatie moet de rover zelf naar nieuwe bestemmingen op Mars navigeren.
Snel is de rover niet. Hij kan dagelijks zeventig meter afleggen.
(HLN)
Deze rover gaat in 2018 een bezoekje aan Mars brengen
De ExoMars rover. © ESA.
De Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft vandaag in Engeland het prototype van haar Marsrover onthuld. ESA wil in 2018 een robotvoertuig naar de Rode Planeet sturen die in het Marsoppervlak op zoek gaat naar tekenen van leven.
De Marsrover is onderdeel van het ExoMars-programma. Vanaf de aarde zal tweemaal per dag contact worden gezocht met het Marskarretje. Via toegestuurde informatie moet de rover zelf naar nieuwe bestemmingen op Mars navigeren.
Snel is de rover niet. Hij kan dagelijks zeventig meter afleggen.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Images From NASA Mars Rover Include Bright Spots
klik
April 08, 2014
Images taken by NASA's Curiosity Mars rover on April 2 and April 3 include bright spots, which might be due to the sun glinting off a rock or cosmic rays striking the camera's detector.
The image from April 3, from Curiosity's Navigation Camera, is online at: http://www.jpl.nasa.gov/spaceimages/details.php?id=PIA18077
The rover took the image just after arriving at a waypoint called "the Kimberley." The bright spot appears on a horizon, in the same west-northwest direction from the rover as the afternoon sun.
"In the thousands of images we've received from Curiosity, we see ones with bright spots nearly every week," said Justin Maki of NASA's Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, Calif., leader of the team that built and operates the Navigation Camera. "These can be caused by cosmic-ray hits or sunlight glinting from rock surfaces, as the most likely explanations."
If the bright spots in the April 2 and April 3 images are from a glinting rock, the directions of the spots from the rover suggest the rock could be on a ridge about 175 yards (160 meters) from the rover's April 3 location.
The bright spots appear in images from the right-eye camera of the stereo Navcam, but not in images taken within one second of those by the left-eye camera. Maki said, "Normally we can quickly identify the likely source of a bright spot in an image based on whether or not it occurs in both images of a stereo pair. In this case, it's not as straightforward because of a blocked view from the second camera on the first day."
At the Kimberley and, later, at outcrops on the slope of Mount Sharp inside Gale Crater, researchers plan to use Curiosity's science instruments to learn more about habitable past conditions and environmental changes.
NASA's Jet Propulsion Laboratory, a division of Caltech in Pasadena, manages the Mars Science Laboratory Project for NASA's Science Mission Directorate, Washington. The project designed and built the project's Curiosity rover and operates it on Mars.
For more information about Curiosity, visit
http://www.jpl.nasa.gov/msl , http://www.nasa.gov/msl and http://mars.jpl.nasa.gov/msl/.
You can follow the mission on Facebook at http://www.facebook.com/marscuriosity
Twitter at http://www.twitter.com/marscuriosity.
De RAW foto's van de rechter navcam die zijn gemaakt op sol 589 vind je hier.
klik
April 08, 2014
Images taken by NASA's Curiosity Mars rover on April 2 and April 3 include bright spots, which might be due to the sun glinting off a rock or cosmic rays striking the camera's detector.
The image from April 3, from Curiosity's Navigation Camera, is online at: http://www.jpl.nasa.gov/spaceimages/details.php?id=PIA18077
The rover took the image just after arriving at a waypoint called "the Kimberley." The bright spot appears on a horizon, in the same west-northwest direction from the rover as the afternoon sun.
"In the thousands of images we've received from Curiosity, we see ones with bright spots nearly every week," said Justin Maki of NASA's Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, Calif., leader of the team that built and operates the Navigation Camera. "These can be caused by cosmic-ray hits or sunlight glinting from rock surfaces, as the most likely explanations."
If the bright spots in the April 2 and April 3 images are from a glinting rock, the directions of the spots from the rover suggest the rock could be on a ridge about 175 yards (160 meters) from the rover's April 3 location.
The bright spots appear in images from the right-eye camera of the stereo Navcam, but not in images taken within one second of those by the left-eye camera. Maki said, "Normally we can quickly identify the likely source of a bright spot in an image based on whether or not it occurs in both images of a stereo pair. In this case, it's not as straightforward because of a blocked view from the second camera on the first day."
At the Kimberley and, later, at outcrops on the slope of Mount Sharp inside Gale Crater, researchers plan to use Curiosity's science instruments to learn more about habitable past conditions and environmental changes.
NASA's Jet Propulsion Laboratory, a division of Caltech in Pasadena, manages the Mars Science Laboratory Project for NASA's Science Mission Directorate, Washington. The project designed and built the project's Curiosity rover and operates it on Mars.
For more information about Curiosity, visit
http://www.jpl.nasa.gov/msl , http://www.nasa.gov/msl and http://mars.jpl.nasa.gov/msl/.
You can follow the mission on Facebook at http://www.facebook.com/marscuriosity
Twitter at http://www.twitter.com/marscuriosity.
De RAW foto's van de rechter navcam die zijn gemaakt op sol 589 vind je hier.
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
24-04-2014
Marswagen Curiosity fotografeert planetoïden
Op 20 april 2014 maakte Marsrover Curiosity nachtopnamen, waarop de planetoïden Ceres en Vesta te zien zijn. (NASA/JPL-Caltech/MSSS/Texas A&M)
Voor het eerst zijn vanaf het oppervlak van een andere planeet twee planetoïden gefotografeerd. De primeur is voor het Marsvoertuig Curiosity, die de grote planetoïden Ceres en Vesta heeft vastgelegd.
Ceres, die formeel als dwergplaneet te boek staat, is het grootste object in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter. Vesta is het op twee na grootste lid van die gordel. Het tweetal staat momenteel dicht bij elkaar aan de hemel.
De opname maakt deel uit van een experiment waarbij de nachtelijke transparantie van de atmosfeer op Mars onderzocht wordt. In het huidige jaargetijde (lente) ontstaan er vaak ijle wolkensluiers in de atmosfeer van de rode planeet.
Het eigenlijke doelwit van de opname was de Marsmaan Deimos. Maar daarbij is opzettelijk een tijdstip gekozen waarop deze dichtbij Ceres en Vesta aan de hemel stond. Andere opnamen van die nacht laten ook de Marsmaan Phobos en de planeten Jupiter en Saturnus zien. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Marswagen Curiosity fotografeert planetoïden
Op 20 april 2014 maakte Marsrover Curiosity nachtopnamen, waarop de planetoïden Ceres en Vesta te zien zijn. (NASA/JPL-Caltech/MSSS/Texas A&M)
Voor het eerst zijn vanaf het oppervlak van een andere planeet twee planetoïden gefotografeerd. De primeur is voor het Marsvoertuig Curiosity, die de grote planetoïden Ceres en Vesta heeft vastgelegd.
Ceres, die formeel als dwergplaneet te boek staat, is het grootste object in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter. Vesta is het op twee na grootste lid van die gordel. Het tweetal staat momenteel dicht bij elkaar aan de hemel.
De opname maakt deel uit van een experiment waarbij de nachtelijke transparantie van de atmosfeer op Mars onderzocht wordt. In het huidige jaargetijde (lente) ontstaan er vaak ijle wolkensluiers in de atmosfeer van de rode planeet.
Het eigenlijke doelwit van de opname was de Marsmaan Deimos. Maar daarbij is opzettelijk een tijdstip gekozen waarop deze dichtbij Ceres en Vesta aan de hemel stond. Andere opnamen van die nacht laten ook de Marsmaan Phobos en de planeten Jupiter en Saturnus zien. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-04-2014
‘Mars was 200.000 jaar geleden nog nat’
mars
Nieuw onderzoek suggereert dat er zeer recent nog vloeibaar water op Mars stroomde. Wetenschappers hebben in een krater sporen ontdekt die erop wijzen dat hier 200.000 jaar geleden water stroomde.
De onderzoekers bestudeerden een krater op het zuidelijk halfrond van Mars. De krater in kwestie bevat goed bewaard gebleven geultjes en afgezet puin. “We hebben een hele jonge krater op het zuidelijk halfrond van Mars ontdekt die bewijs bevat voor de aanwezigheid van vloeibaar water in het recente verleden van Mars,” vertelt onderzoeker Andreas Johnsson.
Boven en linksonder: geultjes en afzettingen op Mars. Rechtsonder: geultjes en afzettingen op aarde (Spitsbergen). Afbeelding: NASA / JPL / UofA for HiRISE.
De afzettingen
Wanneer sedimenten op een helling verzadigd raken met water, worden ze zwaarder. Op een gegeven moment zijn ze zo zwaar dat ze hun plekje op de helling onmogelijk kunnen handhaven en dan glijden ze (stenen, klei, water en grind) naar beneden. De onderzoekers hebben nu sporen van zo’n stroom puin ontdekt op Mars. Ze vergeleken deze met door water veroorzaakte stromen puin op aarde en stellen dat ook het afgezette puin in de krater op het zuidelijk halfrond van Mars daar door toedoen van water terecht is gekomen.
Jonge krater
“Wat ons verraste is dat de krater waarin deze stromen puin tot stand kwamen, zo jong is,” vertelt Johnsson. De krater zou zo’n 200.000 jaar oud zijn. Dat betekent dat de krater lang na de laatste ijstijd op Mars – die zo’n 400.000 jaar geleden eindigde – ontstond. “Geulen komen veelvuldig voor op Mas, maar de geulen die wij eerder bestudeerd hebben zijn veel ouder en de sedimenten in hun nabijheid worden geassocieerd met de meest recente ijstijd. De krater die we nu bestudeerd hebben, is veel te jong om beïnvloed te zijn door omstandigheden die tijdens die ijstijd speelden. Dat suggereert dat de smeltwater-gerelateerde processen die deze afzettingen vormden bijzonder effectief waren in recentere tijden.”
De krater die de onderzoekers bestudeerden bevindt zich in ejecta – uitgeworpen materiaal – van een nabijgelegen krater. Het uitgeworpen materiaal ligt in de vorm van een bloem om die nabijgelegen krater heen. Wetenschappers stelden eerder al dat zulke vormen rond een krater ontstaan wanneer het object dat op Mars insloeg en de krater vormde, insloeg in een gebied dat nat was of rijk was aan ijs. “Mijn eerste gedachte was dat het water dat deze stromen puin veroorzaakte, afkomstig was van ijs dat in het uitgeworpen materiaal bewaard was gebleven. Maar toen we beter keken, ontdekten we geen structuren – zoals breuken – in de krater die dienst hadden kunnen doen als structuren waardoor het smeltwater kon vrijkomen. Het is waarschijnlijker dat het water afkomstig was van gesmolten sneeuw, in een periode waarin de omstandigheden gunstig waren voor de vorming van sneeuw. Dat is mogelijk aangezien de rotatieas van Mars in het verleden veel schuiner stond dan vandaag de dag.”
(scientias.nl)
‘Mars was 200.000 jaar geleden nog nat’
mars
Nieuw onderzoek suggereert dat er zeer recent nog vloeibaar water op Mars stroomde. Wetenschappers hebben in een krater sporen ontdekt die erop wijzen dat hier 200.000 jaar geleden water stroomde.
De onderzoekers bestudeerden een krater op het zuidelijk halfrond van Mars. De krater in kwestie bevat goed bewaard gebleven geultjes en afgezet puin. “We hebben een hele jonge krater op het zuidelijk halfrond van Mars ontdekt die bewijs bevat voor de aanwezigheid van vloeibaar water in het recente verleden van Mars,” vertelt onderzoeker Andreas Johnsson.
Boven en linksonder: geultjes en afzettingen op Mars. Rechtsonder: geultjes en afzettingen op aarde (Spitsbergen). Afbeelding: NASA / JPL / UofA for HiRISE.
De afzettingen
Wanneer sedimenten op een helling verzadigd raken met water, worden ze zwaarder. Op een gegeven moment zijn ze zo zwaar dat ze hun plekje op de helling onmogelijk kunnen handhaven en dan glijden ze (stenen, klei, water en grind) naar beneden. De onderzoekers hebben nu sporen van zo’n stroom puin ontdekt op Mars. Ze vergeleken deze met door water veroorzaakte stromen puin op aarde en stellen dat ook het afgezette puin in de krater op het zuidelijk halfrond van Mars daar door toedoen van water terecht is gekomen.
Jonge krater
“Wat ons verraste is dat de krater waarin deze stromen puin tot stand kwamen, zo jong is,” vertelt Johnsson. De krater zou zo’n 200.000 jaar oud zijn. Dat betekent dat de krater lang na de laatste ijstijd op Mars – die zo’n 400.000 jaar geleden eindigde – ontstond. “Geulen komen veelvuldig voor op Mas, maar de geulen die wij eerder bestudeerd hebben zijn veel ouder en de sedimenten in hun nabijheid worden geassocieerd met de meest recente ijstijd. De krater die we nu bestudeerd hebben, is veel te jong om beïnvloed te zijn door omstandigheden die tijdens die ijstijd speelden. Dat suggereert dat de smeltwater-gerelateerde processen die deze afzettingen vormden bijzonder effectief waren in recentere tijden.”
De krater die de onderzoekers bestudeerden bevindt zich in ejecta – uitgeworpen materiaal – van een nabijgelegen krater. Het uitgeworpen materiaal ligt in de vorm van een bloem om die nabijgelegen krater heen. Wetenschappers stelden eerder al dat zulke vormen rond een krater ontstaan wanneer het object dat op Mars insloeg en de krater vormde, insloeg in een gebied dat nat was of rijk was aan ijs. “Mijn eerste gedachte was dat het water dat deze stromen puin veroorzaakte, afkomstig was van ijs dat in het uitgeworpen materiaal bewaard was gebleven. Maar toen we beter keken, ontdekten we geen structuren – zoals breuken – in de krater die dienst hadden kunnen doen als structuren waardoor het smeltwater kon vrijkomen. Het is waarschijnlijker dat het water afkomstig was van gesmolten sneeuw, in een periode waarin de omstandigheden gunstig waren voor de vorming van sneeuw. Dat is mogelijk aangezien de rotatieas van Mars in het verleden veel schuiner stond dan vandaag de dag.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-05-2014
Nog vijf Belgen op lijst van kandidaat-kolonisten voor Mars
Nog vijf landgenoten mogen volgens Mars One van deze nieuwe thuis dromen. © ap.
De Nederlandse stichting Mars One heeft vijf Belgen weerhouden voor de verdere selectie van mensen die een enkele reis naar de Rode Planeet zouden maken, zo staat in een communiqué.
Mars One wil tegen 2025 een ruimtekolonie op Mars vestigen, waarbij in 2024 na intensieve training vier mensen naar Mars vertrekken, daar de eerste bewoners van de planeet worden en niet terugkeren.
'Unieke kans'
In de selectieprocedure zijn omwille van medische en "persoonlijke redenen" al 353 gegadigden van over de hele wereld afgevallen, zodat er nog 705 resten voor wat de stichting "een enige kans in het leven" noemt. De overblijvende kandidaten krijgen een uitnodiging voor een persoonlijk interview.
Onder de overblijvenden zijn er vijf Belgen van wie niets meer bekend werd gemaakt dan dat het gaat om Bradley uit Antwerpen, Andrea uit Ukkel, Henri uit Dilbeek, Roel uit Lanaken en Gaëtan uit Embourg.
(HLN)
Nog vijf Belgen op lijst van kandidaat-kolonisten voor Mars
Nog vijf landgenoten mogen volgens Mars One van deze nieuwe thuis dromen. © ap.
De Nederlandse stichting Mars One heeft vijf Belgen weerhouden voor de verdere selectie van mensen die een enkele reis naar de Rode Planeet zouden maken, zo staat in een communiqué.
Mars One wil tegen 2025 een ruimtekolonie op Mars vestigen, waarbij in 2024 na intensieve training vier mensen naar Mars vertrekken, daar de eerste bewoners van de planeet worden en niet terugkeren.
'Unieke kans'
In de selectieprocedure zijn omwille van medische en "persoonlijke redenen" al 353 gegadigden van over de hele wereld afgevallen, zodat er nog 705 resten voor wat de stichting "een enige kans in het leven" noemt. De overblijvende kandidaten krijgen een uitnodiging voor een persoonlijk interview.
Onder de overblijvenden zijn er vijf Belgen van wie niets meer bekend werd gemaakt dan dat het gaat om Bradley uit Antwerpen, Andrea uit Ukkel, Henri uit Dilbeek, Roel uit Lanaken en Gaëtan uit Embourg.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-05-2014
Bouw van Marssonde InSight gaat van start
Illustratie van de Marsverkenner InSight. (NASA/JPL-Caltech)
NASA heeft groen licht gekregen voor de start van de bouw van InSight, een nieuwe Marslander die in maart 2016 gelanceerd moet worden vanaf Vandenberg Air Force Base in Californië en onderzoek gaat doen naar het inwendige van de rode planeet.
InSight (INterior exploration using Seismic Investigations, Geodesy and Heat Transport) kan niet op Mars rondrijden, zoals de Marswagens Spirit, Opportunity en Curiosity, maar beschikt wel over een robotarm met graaf- en meetinstrumenten. Die worden gebouwd door DLR en CNES - de ruimtevaartagentschappen van Duitsland en Frankrijk. Het ontwerp van InSight is gebaseerd op dat van de eerdere Mars Polar Lander.
InSight moet eind 2016 in het evenaargebied van Mars landen. De seismische metingen en de metingen aan het warmtetransport van de bodem moeten informatie opleveren over het binnenste van Mars en indirect over het ontstaan van aardeachtige planeten.
De onbemande ruimtemissie wordt door NASA beschouwd als een voorbereidende stap voor een toekomstige bemande vlucht naar Mars. Na een positieve afronding van een Mission Critical Design Review, eind vorige week, kan nu definitief met de bouw worden begonnen. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Bouw van Marssonde InSight gaat van start
Illustratie van de Marsverkenner InSight. (NASA/JPL-Caltech)
NASA heeft groen licht gekregen voor de start van de bouw van InSight, een nieuwe Marslander die in maart 2016 gelanceerd moet worden vanaf Vandenberg Air Force Base in Californië en onderzoek gaat doen naar het inwendige van de rode planeet.
InSight (INterior exploration using Seismic Investigations, Geodesy and Heat Transport) kan niet op Mars rondrijden, zoals de Marswagens Spirit, Opportunity en Curiosity, maar beschikt wel over een robotarm met graaf- en meetinstrumenten. Die worden gebouwd door DLR en CNES - de ruimtevaartagentschappen van Duitsland en Frankrijk. Het ontwerp van InSight is gebaseerd op dat van de eerdere Mars Polar Lander.
InSight moet eind 2016 in het evenaargebied van Mars landen. De seismische metingen en de metingen aan het warmtetransport van de bodem moeten informatie opleveren over het binnenste van Mars en indirect over het ontstaan van aardeachtige planeten.
De onbemande ruimtemissie wordt door NASA beschouwd als een voorbereidende stap voor een toekomstige bemande vlucht naar Mars. Na een positieve afronding van een Mission Critical Design Review, eind vorige week, kan nu definitief met de bouw worden begonnen. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-05-2014
Marsrover Opportunity fotografeert Endeavourkrater
De taaie Marsrover Opportunity heeft weer een prachtige panoramafoto afgeleverd. Op dit vergezicht is de rand van de Endeavourkrater zichtbaar. De foto toont plekken die Opportunity recentelijk heeft bezocht en plaatsen die de rover nog gaat bezoeken.
Opportunity landde begin 2004 op Mars en is op dit moment ruim tien jaar actief. De afgelopen maanden verbleef de rover op ‘Murray Ridge’, een deel van de rand van de Endeavourkrater.
Klik hier om de grotere versie te bekijken.
Op de foto is natuurlijk de 22 kilometer brede Endeavourkrater zichtbaar. De kleine inslagkrater op de helling van de kraterrand heeft een diameter van 225 meter en is 21 kilometer verwijderd van Opportunity. De hoge heuveltop rechts is ‘Cape Tribulation’ en is twee kilometer verwijderd van de Marsrover.
De foto is gemaakt op 18 april 2014. Na het maken van deze foto is de rover afgedaald om het donkere zand in de Endeavourkrater te onderzoeken. Het gebied waar Opportunity nu is, is midden op de foto te zien.
(scientias.nl)
Marsrover Opportunity fotografeert Endeavourkrater
De taaie Marsrover Opportunity heeft weer een prachtige panoramafoto afgeleverd. Op dit vergezicht is de rand van de Endeavourkrater zichtbaar. De foto toont plekken die Opportunity recentelijk heeft bezocht en plaatsen die de rover nog gaat bezoeken.
Opportunity landde begin 2004 op Mars en is op dit moment ruim tien jaar actief. De afgelopen maanden verbleef de rover op ‘Murray Ridge’, een deel van de rand van de Endeavourkrater.
Klik hier om de grotere versie te bekijken.
Op de foto is natuurlijk de 22 kilometer brede Endeavourkrater zichtbaar. De kleine inslagkrater op de helling van de kraterrand heeft een diameter van 225 meter en is 21 kilometer verwijderd van Opportunity. De hoge heuveltop rechts is ‘Cape Tribulation’ en is twee kilometer verwijderd van de Marsrover.
De foto is gemaakt op 18 april 2014. Na het maken van deze foto is de rover afgedaald om het donkere zand in de Endeavourkrater te onderzoeken. Het gebied waar Opportunity nu is, is midden op de foto te zien.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-05-2014
Nieuwe krater op Mars per toeval ontdekt
© Screenshot YouTube.
Op Mars is een nieuwe krater waargenomen op basis van 'voor en na'-foto's. De meer dan 45 meter brede krater ontstond eind maart 2012 al, maar werd pas een paar maanden geleden per toeval ontdekt door Bruce Cantor. De Amerikaanse nieuwssite Huffington Post spreekt van een primeur, gezien het om de grootste krater gaat die op dergelijke manier gespot werd.
Cantor was op basis van afbeeldingen van de Mars Reconnaissance Orbiter weersvoorspellingen voor de rode planeet aan het opstellen, toen zijn oog op een donkere vlek viel. De wetenschapper bestudeerde vervolgens oudere foto's van de plek. Hij bemerkte dat de krater ontbrak op foto's die genomen waren op 27 maart 2012, maar wel te zien was op die van 28 maart 2012, oftewel een dag later. Onderzoek met een ander instrument bracht uitsluitsel: op foto's die dateren van januari 2014 waren twee kraters te zien waarvan er in januari 2012 nog geen spoor was. De controle bevestigde dat de donkere vlek een nieuwe inslagkrater is.
In de buurt van beide kraters zijn ook meer dan tien kleinere kraters waargenomen, allicht een gevolg van het ontstaan van de grotere kraters. De grootste put is vermoedelijk ontstaan door de inslag van een object zo groot als een wagen. Het betreft een krater van zo'n 48,5 bij 43,5 meter groot. "Het object moet zo'n drie tot vijf meter lang zijn geweest", aldus nog Cantor.
(HLN)
Nieuwe krater op Mars per toeval ontdekt
© Screenshot YouTube.
Op Mars is een nieuwe krater waargenomen op basis van 'voor en na'-foto's. De meer dan 45 meter brede krater ontstond eind maart 2012 al, maar werd pas een paar maanden geleden per toeval ontdekt door Bruce Cantor. De Amerikaanse nieuwssite Huffington Post spreekt van een primeur, gezien het om de grootste krater gaat die op dergelijke manier gespot werd.
Cantor was op basis van afbeeldingen van de Mars Reconnaissance Orbiter weersvoorspellingen voor de rode planeet aan het opstellen, toen zijn oog op een donkere vlek viel. De wetenschapper bestudeerde vervolgens oudere foto's van de plek. Hij bemerkte dat de krater ontbrak op foto's die genomen waren op 27 maart 2012, maar wel te zien was op die van 28 maart 2012, oftewel een dag later. Onderzoek met een ander instrument bracht uitsluitsel: op foto's die dateren van januari 2014 waren twee kraters te zien waarvan er in januari 2012 nog geen spoor was. De controle bevestigde dat de donkere vlek een nieuwe inslagkrater is.
In de buurt van beide kraters zijn ook meer dan tien kleinere kraters waargenomen, allicht een gevolg van het ontstaan van de grotere kraters. De grootste put is vermoedelijk ontstaan door de inslag van een object zo groot als een wagen. Het betreft een krater van zo'n 48,5 bij 43,5 meter groot. "Het object moet zo'n drie tot vijf meter lang zijn geweest", aldus nog Cantor.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-05-2014
Mogelijk was er zeer recentelijk nog leven op Mars
© thinkstock.
Vulkaanuitbarstingen op Mars hebben er mogelijk voor gezorgd dat er zeer recentelijk nog leven op de Rode Planeet zou zijn geweest, zo heeft de Brown Universty geopperd.
Zowat 210 miljoen jaar geleden waren er uitbarstingen van de Arsia Mons, een vuurberg die bijna twee keer zo hoog is als de Everest en die één van de hoogste bergen van ons zonnestelsel is. In diezelfde tijd was de noordwestelijke flank van de vulkaan bedekt met ijs.
De hitte van de vulkaanuitbarstingen moet ervoor hebben gezorgd dat op de flanken van de vulkaan - met ijs bedekte - meren ontstonden.
Studente Kat Scanlon van de Brown University berekende dat dit alles tot honderden kubieke kilometers smeltwater moet hebben veroorzaakt. En wie water zegt, die denkt aan leven.
Bovendien is het mogelijk dat er onder gesteente of onder de grond nog wat van dat gletsjerijs bewaard is gebleven. "Allen daarheen" kan aldus het motto zijn.
(HLN)
Mogelijk was er zeer recentelijk nog leven op Mars
© thinkstock.
Vulkaanuitbarstingen op Mars hebben er mogelijk voor gezorgd dat er zeer recentelijk nog leven op de Rode Planeet zou zijn geweest, zo heeft de Brown Universty geopperd.
Zowat 210 miljoen jaar geleden waren er uitbarstingen van de Arsia Mons, een vuurberg die bijna twee keer zo hoog is als de Everest en die één van de hoogste bergen van ons zonnestelsel is. In diezelfde tijd was de noordwestelijke flank van de vulkaan bedekt met ijs.
De hitte van de vulkaanuitbarstingen moet ervoor hebben gezorgd dat op de flanken van de vulkaan - met ijs bedekte - meren ontstonden.
Studente Kat Scanlon van de Brown University berekende dat dit alles tot honderden kubieke kilometers smeltwater moet hebben veroorzaakt. En wie water zegt, die denkt aan leven.
Bovendien is het mogelijk dat er onder gesteente of onder de grond nog wat van dat gletsjerijs bewaard is gebleven. "Allen daarheen" kan aldus het motto zijn.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-06-2014
"NASA moet inzetten op bemande vluchten naar Mars"
© NASA.
"De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA moet de mens op Mars zetten", dat staat in een rapport van het Amerikaanse Congres te lezen. Maar om die doelstelling te verwezenlijken zal NASA heel wat steun nodig hebben.
Een bemande missie naar de rode planeet sturen is het streefdoel volgens het rapport. Maar het ruimtevaartprogramma zal de hulp van de andere internationale spelers hard nodig hebben. Een samenwerkingsakkoord met de Chinezen dringt zich op, maar een federale wet van de VS verhindert dat voorlopig. "De wetgeving voorkomt dat de NASA deelneemt aan bilaterale activiteiten met de Chinese ruimtevaartorganisatie", aldus het rapport.
Investeringen
Het rapport pleit ook voor meer investeringen in de sector. Na het presidentschap van Kennedy en de Apollo-missies is het budget serieus naar beneden gedoken. Professor Howard McCurdy is gespecialiseerd in het ruimtevaartbeleid en is blij dat het rapport focust op de financiering. "NASA kan dit niet volhouden in de huidige structuur waar de overheid de grootste bijdrage levert", zegt McCurdy. "Maar dat wil niet zeggen dat er geen alternatieven zijn." Er moet meer samenwerking zijn met internationale spelers en de privésector volgens hem. De openlijke strijd tussen de ruimtevaartprogramma's van de VS en de Sovjet-Unie zorgde voor heel wat doorbraken in de vorige eeuw. Maar die drive is de NASA helemaal kwijt. De investeringen moesten wijken voor een begrotingsevenwicht. Die verloren drive is nooit echt teruggekomen en de huidige economische situatie leent zich niet tot massale investeringen in de ruimtevaart.
Langetermijnvisie onbestaande
De Amerikaanse astronauten zijn de laatste jaren afhankelijk van Russische projecten om naar het ISS te reizen. De privésector lonkt naar een overname van die taxidienst van de Russen. "Een langetermijnvisie voor de bemande ruimtevaart buiten het ISS blijft voorlopig onbestaande", meldt het rapport. "Er is een consensus dat een bemande missie naar Mars een prioriteit is", reageert NASA. "Het ruimtevaartagentschap heeft aanzienlijke vooruitgang geboekt op een aantal belangrijke terreinen die nodig zijn om Mars te bereiken en we blijven samenwerken met de industrie en andere landen.
(HLN)
"NASA moet inzetten op bemande vluchten naar Mars"
© NASA.
"De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA moet de mens op Mars zetten", dat staat in een rapport van het Amerikaanse Congres te lezen. Maar om die doelstelling te verwezenlijken zal NASA heel wat steun nodig hebben.
Een bemande missie naar de rode planeet sturen is het streefdoel volgens het rapport. Maar het ruimtevaartprogramma zal de hulp van de andere internationale spelers hard nodig hebben. Een samenwerkingsakkoord met de Chinezen dringt zich op, maar een federale wet van de VS verhindert dat voorlopig. "De wetgeving voorkomt dat de NASA deelneemt aan bilaterale activiteiten met de Chinese ruimtevaartorganisatie", aldus het rapport.
Investeringen
Het rapport pleit ook voor meer investeringen in de sector. Na het presidentschap van Kennedy en de Apollo-missies is het budget serieus naar beneden gedoken. Professor Howard McCurdy is gespecialiseerd in het ruimtevaartbeleid en is blij dat het rapport focust op de financiering. "NASA kan dit niet volhouden in de huidige structuur waar de overheid de grootste bijdrage levert", zegt McCurdy. "Maar dat wil niet zeggen dat er geen alternatieven zijn." Er moet meer samenwerking zijn met internationale spelers en de privésector volgens hem. De openlijke strijd tussen de ruimtevaartprogramma's van de VS en de Sovjet-Unie zorgde voor heel wat doorbraken in de vorige eeuw. Maar die drive is de NASA helemaal kwijt. De investeringen moesten wijken voor een begrotingsevenwicht. Die verloren drive is nooit echt teruggekomen en de huidige economische situatie leent zich niet tot massale investeringen in de ruimtevaart.
Langetermijnvisie onbestaande
De Amerikaanse astronauten zijn de laatste jaren afhankelijk van Russische projecten om naar het ISS te reizen. De privésector lonkt naar een overname van die taxidienst van de Russen. "Een langetermijnvisie voor de bemande ruimtevaart buiten het ISS blijft voorlopig onbestaande", meldt het rapport. "Er is een consensus dat een bemande missie naar Mars een prioriteit is", reageert NASA. "Het ruimtevaartagentschap heeft aanzienlijke vooruitgang geboekt op een aantal belangrijke terreinen die nodig zijn om Mars te bereiken en we blijven samenwerken met de industrie en andere landen.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-06-2014
NASA stuurt 'vliegende schotel' naar Mars
© Nasa.
Ruimtevaartorganisatie NASA hoopt eind juni een 'vliegende schotel' te testen die in de toekomst een bemande reis naar Mars mogelijk moet maken. Dat hebben projectleiders gezegd. De test is al meerdere malen vertraagd door slecht weer.
NASA bereidt de test samen met de Amerikaanse marine voor op het Hawaïaanse eiland Kauai. Harde winden hebben de lancering van het voertuig met een diameter van 33,5 meter al meerdere malen uitgesteld. De ruimtevaartorganisatie heeft al 110 miljoen euro in het project geïnvesteerd.
NASA is er in het verleden al meerdere keren in geslaagd machines zoals de Rovers op Mars te laten landen. Het probleem met de huidige techniek is echter dat hij niet werkt boven een bepaald gewicht. Een bemande missie naar de Rode Planeet zou betekenen dat het ruimtevaartuig veel zwaarder wordt dan bijvoorbeeld de Curiosity, de rover die in 2012 op Mars landde. De atmosfeer op Mars is veel ijler dan die van de aarde, waardoor de huidige technieken niet voor genoeg remkracht zorgen.
Kogelvis
De experimentele vliegende schotel is geïnspireerd door de kogelvis. Het voertuig is aan de buitenkant feitelijk een grote ballon, die zich opblaast en ervoor moet zorgen dat een uiteindelijk bemand ruimtevaartuig langzaam neerzijgt op Mars, en zich niet met duizelingwekkende snelheid het oppervlak van de planeet in boort.
NASA wil de SIAD, de Supersonic Inflatable Aerodynamic Decelerator, in de stratosfeer testen. Daar lijken de omstandigheden het meest op die op Mars. Met een gigantische heliumballon wordt de schotel naar een hoogte van ruim 36,5 kilometer gebracht. Eenmaal daar wordt een raket ingeschakeld om de weg terug naar de aarde in te zetten en de snelheid te bereiken die een bemand ruimteschip zou halen bij een landing op Mars. Als de schotel eenmaal een snelheid van Mach 4 (4900 kilometer per uur) heeft bereikt moet de ballon zich opblazen. Als de test slaagt en het schip voldoende wordt afgeremd kan vervolgens de parachute opengaan.
De test wordt live uitgezonden op de website van NASA.
(HLN)
NASA stuurt 'vliegende schotel' naar Mars
© Nasa.
Ruimtevaartorganisatie NASA hoopt eind juni een 'vliegende schotel' te testen die in de toekomst een bemande reis naar Mars mogelijk moet maken. Dat hebben projectleiders gezegd. De test is al meerdere malen vertraagd door slecht weer.
NASA bereidt de test samen met de Amerikaanse marine voor op het Hawaïaanse eiland Kauai. Harde winden hebben de lancering van het voertuig met een diameter van 33,5 meter al meerdere malen uitgesteld. De ruimtevaartorganisatie heeft al 110 miljoen euro in het project geïnvesteerd.
NASA is er in het verleden al meerdere keren in geslaagd machines zoals de Rovers op Mars te laten landen. Het probleem met de huidige techniek is echter dat hij niet werkt boven een bepaald gewicht. Een bemande missie naar de Rode Planeet zou betekenen dat het ruimtevaartuig veel zwaarder wordt dan bijvoorbeeld de Curiosity, de rover die in 2012 op Mars landde. De atmosfeer op Mars is veel ijler dan die van de aarde, waardoor de huidige technieken niet voor genoeg remkracht zorgen.
Kogelvis
De experimentele vliegende schotel is geïnspireerd door de kogelvis. Het voertuig is aan de buitenkant feitelijk een grote ballon, die zich opblaast en ervoor moet zorgen dat een uiteindelijk bemand ruimtevaartuig langzaam neerzijgt op Mars, en zich niet met duizelingwekkende snelheid het oppervlak van de planeet in boort.
NASA wil de SIAD, de Supersonic Inflatable Aerodynamic Decelerator, in de stratosfeer testen. Daar lijken de omstandigheden het meest op die op Mars. Met een gigantische heliumballon wordt de schotel naar een hoogte van ruim 36,5 kilometer gebracht. Eenmaal daar wordt een raket ingeschakeld om de weg terug naar de aarde in te zetten en de snelheid te bereiken die een bemand ruimteschip zou halen bij een landing op Mars. Als de schotel eenmaal een snelheid van Mach 4 (4900 kilometer per uur) heeft bereikt moet de ballon zich opblazen. Als de test slaagt en het schip voldoende wordt afgeremd kan vervolgens de parachute opengaan.
De test wordt live uitgezonden op de website van NASA.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
10-06-2014
Hebben we Mars al besmet met aardse bacteriën?
Marsrover Curiosity. © ap.
De doorgedreven ontsmetting van onze aardse ruimteschepen ten spijt lijkt het waarschijnlijk dat er minstens enkele bacteriën meeliften met onze tochten in het heelal. Vijf soorten bacterieën maken volgens wetenschappers het meeste kans om nu zelfs al op Mars te overleven.
Zelfs het 'Ruimteverdrag' van Verenigde Naties maakt er melding van: "de mens moet de schadelijke besmetting van de ruimte en hemellichamen proberen te vermijden". Hardnekkige aardse bacteriën in de ruimte rondstrooien om zo potentieel buitenaards leven te vernietigen, het is niet echt een scenario waar wetenschappers voor staan te springen. Zeker op de ontsmetting van Marslanders wordt streng toegekeken, omdat wetenschappers daar nog altijd het bestaan van levende eencellige organismen vermoeden.
Dat verklaart waarom ruimteschepen zo grondig gepoetst en gedesinfecteerd worden voor de lancering. Bij NASA-ruimtetuigen gebeurt dat 10 tot 30 keer. En toch lukt het niet altijd om alle bacteriën te doden, zo vertelt onderzoekster Stephanie Smith van de universiteit van Idaho aan de website Mental Floss. Na de poetsbeurt van de Marsrover Curiosity vonden zij en haar collega's nog 377 organismen van 65 bacteriesoorten.
Die werden op hun beurt nog eens aangevallen in een rist labotests, met als doel de omstandigheden van een ruimtereis naar en op Mars te simuleren. Bijna 11 procent van de bacteriën overleefde dat alles probleemloos, en verrassend genoeg waren er heel wat bij die geen beschermende sporen ontwikkelden. De wetenschappers veronderstellen dat dergelijke microben zich nu ook al op Mars bevinden, al moeten langetermijnstudies dat nog bevestigen.
Als dat echt het geval is, maken deze vijf soorten bacteriën het meeste kans om op Mars te overleven:
Stafylokokken. © creative commons.
1. Stafylokokken
Stafylokokken overleefden in petrischaaltjes die 20 procent zout bevatten. Ter vergelijking: 's werelds oceanen bevatten zo'n 3 procent zout. Dat doet wetenschappers vermoeden dat de bacteriën ook in het zoute zand en water op Mars zouden kunnen overleven.
2. Enhydrobacter
Enhydrobacterkolonies doorstonden in het lab een flinke portie UV-straling van 2.000 joule. Ook overleefden ze een experiment waarin ze twee weken lang zonder water werden gezet probleemloos.
3. Moraxella
Zowat de helft van de Moraxellabacteriën overleefde een bad van een uur in een oplossing met 5 procent waterstofperoxide, een ontsmettingsmiddel dat doorgaans gebruikt wordt om ook ruimtetuigen mee te kuisen.
4. Streptomyces
Streptomyces bleven leven en kweken in de oplossing met 20 procent zout en tijdens de uitdrogingstest. Ook doorstonden ze erg lage temperaturen en weerstonden ze een basische PH-waarde van 9, vergelijkbaar met de ondergrond op Mars.
5. Gracilibacillus
Gracilibacillus-bacteriën kunnen het perchloraat in de Martiaanse ondergrond eten, waardoor ze één van de meest waarschijnlijke overlevers op die planeet zouden zijn.
Elk van die bacteriën wordt nu verder onderzocht door Smith en haar collega's. Die kennis kan bijzonder van pas komen bij de geplande NASA Marsmissie van 2020, waarbij het doel is om Martiaanse grond en stenen mee naar hier te brengen. "Zo kunnen we tenminste identificeren welke bacteriën in de stalen écht Martiaans zijn en welke niet", klinkt het op de website van het wetenschappelijk tijdschrift Nature.
(HLN)
Hebben we Mars al besmet met aardse bacteriën?
Marsrover Curiosity. © ap.
De doorgedreven ontsmetting van onze aardse ruimteschepen ten spijt lijkt het waarschijnlijk dat er minstens enkele bacteriën meeliften met onze tochten in het heelal. Vijf soorten bacterieën maken volgens wetenschappers het meeste kans om nu zelfs al op Mars te overleven.
Zelfs het 'Ruimteverdrag' van Verenigde Naties maakt er melding van: "de mens moet de schadelijke besmetting van de ruimte en hemellichamen proberen te vermijden". Hardnekkige aardse bacteriën in de ruimte rondstrooien om zo potentieel buitenaards leven te vernietigen, het is niet echt een scenario waar wetenschappers voor staan te springen. Zeker op de ontsmetting van Marslanders wordt streng toegekeken, omdat wetenschappers daar nog altijd het bestaan van levende eencellige organismen vermoeden.
Dat verklaart waarom ruimteschepen zo grondig gepoetst en gedesinfecteerd worden voor de lancering. Bij NASA-ruimtetuigen gebeurt dat 10 tot 30 keer. En toch lukt het niet altijd om alle bacteriën te doden, zo vertelt onderzoekster Stephanie Smith van de universiteit van Idaho aan de website Mental Floss. Na de poetsbeurt van de Marsrover Curiosity vonden zij en haar collega's nog 377 organismen van 65 bacteriesoorten.
Die werden op hun beurt nog eens aangevallen in een rist labotests, met als doel de omstandigheden van een ruimtereis naar en op Mars te simuleren. Bijna 11 procent van de bacteriën overleefde dat alles probleemloos, en verrassend genoeg waren er heel wat bij die geen beschermende sporen ontwikkelden. De wetenschappers veronderstellen dat dergelijke microben zich nu ook al op Mars bevinden, al moeten langetermijnstudies dat nog bevestigen.
Als dat echt het geval is, maken deze vijf soorten bacteriën het meeste kans om op Mars te overleven:
Stafylokokken. © creative commons.
1. Stafylokokken
Stafylokokken overleefden in petrischaaltjes die 20 procent zout bevatten. Ter vergelijking: 's werelds oceanen bevatten zo'n 3 procent zout. Dat doet wetenschappers vermoeden dat de bacteriën ook in het zoute zand en water op Mars zouden kunnen overleven.
2. Enhydrobacter
Enhydrobacterkolonies doorstonden in het lab een flinke portie UV-straling van 2.000 joule. Ook overleefden ze een experiment waarin ze twee weken lang zonder water werden gezet probleemloos.
3. Moraxella
Zowat de helft van de Moraxellabacteriën overleefde een bad van een uur in een oplossing met 5 procent waterstofperoxide, een ontsmettingsmiddel dat doorgaans gebruikt wordt om ook ruimtetuigen mee te kuisen.
4. Streptomyces
Streptomyces bleven leven en kweken in de oplossing met 20 procent zout en tijdens de uitdrogingstest. Ook doorstonden ze erg lage temperaturen en weerstonden ze een basische PH-waarde van 9, vergelijkbaar met de ondergrond op Mars.
5. Gracilibacillus
Gracilibacillus-bacteriën kunnen het perchloraat in de Martiaanse ondergrond eten, waardoor ze één van de meest waarschijnlijke overlevers op die planeet zouden zijn.
Elk van die bacteriën wordt nu verder onderzocht door Smith en haar collega's. Die kennis kan bijzonder van pas komen bij de geplande NASA Marsmissie van 2020, waarbij het doel is om Martiaanse grond en stenen mee naar hier te brengen. "Zo kunnen we tenminste identificeren welke bacteriën in de stalen écht Martiaans zijn en welke niet", klinkt het op de website van het wetenschappelijk tijdschrift Nature.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-06-2014
Elon Musk: "Een menselijke kolonie op Mars? Geef me nog tien jaar"
Elon Musk bij de Dragon V2, die hij recent onthulde. © photo news.
Een menselijke kolonie bouwen op Mars. Sciencefiction? Niet zo volgens Elon Musk, die naast elektrische auto's zijn levenswerk maakt van ruimtetuigen. In een interview met CNBC verklaart hij dat het mogelijk moet zijn over tien jaar de eerste mensen naar de rode planeet te voeren.
De Falcon Heavy, een andere creatie van Elon Musk. © ap.
De Amerikaanse zakenmagnaat ziet het groots. De oprichter en CEO van Tesla Motors vond de elektrische auto opnieuw uit en als voorzitter van Solar City kondigde hij recent een revolutie in de zonne-energie-industrie aan. Nu zet hij zijn zinnen op een nog indrukwekkender doel: mensen naar Mars brengen.
"Ik ben zeer hoopvol dat over tien tot twaalf jaar de eerste mensen naar Mars gevoerd kunnen worden", zegt hij in een interview met CNBC. Volgens Musk is het van vitaal belang een menselijke kolonie te stichten op Mars. "Anders zal de mensheid maar overleven tot de volgende grote catastrofe, zoals de asteroïde die de dinosaurussen deed uitsterven."
Dragon V2
Musk richtte in 2002 SpaceX op om de ontwikkeling van de rakettechnolgie te versnellen - allemaal met een zelfvoorzienende, permanente basis op Mars in het achterhoofd. Recent onthulde SpaceX de Dragon V2, een ruimtecapsule die ontworpen werd om NASA-astronauten naar het ISS te brengen.
SpaceX werkt ook aan een ander ruimtetuig, de Falcon Heavy, voor vrachtvervoer naar de ruimte. De Falcon Heavy zal echter niet naar Mars gaan; daarvoor is een veel groter ruimtetuig op komst, aldus Musk.
Mars One
Maar kan dat al binnen een decennium? Volgens Philip Metsger, fysicus en planeetdeskundige in het NASA Kennedy Space Center, is dat niet onrealistisch. "Ik denk dat het doenbaar is over tien jaar op Mars te geraken", zegt hij in Forbes.
Musk is niet de eerste die droomt van een kolonie op Mars. De Mars One Foundation hoopt vanaf 2023 mensen op een enkele reis naar de rode planeet te sturen. Tot nu toe ontving de Foundation al meer dan 200.000 aanvragen voor een permanente trip naar Mars.
(HLN)
Elon Musk: "Een menselijke kolonie op Mars? Geef me nog tien jaar"
Elon Musk bij de Dragon V2, die hij recent onthulde. © photo news.
Een menselijke kolonie bouwen op Mars. Sciencefiction? Niet zo volgens Elon Musk, die naast elektrische auto's zijn levenswerk maakt van ruimtetuigen. In een interview met CNBC verklaart hij dat het mogelijk moet zijn over tien jaar de eerste mensen naar de rode planeet te voeren.
De Falcon Heavy, een andere creatie van Elon Musk. © ap.
De Amerikaanse zakenmagnaat ziet het groots. De oprichter en CEO van Tesla Motors vond de elektrische auto opnieuw uit en als voorzitter van Solar City kondigde hij recent een revolutie in de zonne-energie-industrie aan. Nu zet hij zijn zinnen op een nog indrukwekkender doel: mensen naar Mars brengen.
"Ik ben zeer hoopvol dat over tien tot twaalf jaar de eerste mensen naar Mars gevoerd kunnen worden", zegt hij in een interview met CNBC. Volgens Musk is het van vitaal belang een menselijke kolonie te stichten op Mars. "Anders zal de mensheid maar overleven tot de volgende grote catastrofe, zoals de asteroïde die de dinosaurussen deed uitsterven."
Dragon V2
Musk richtte in 2002 SpaceX op om de ontwikkeling van de rakettechnolgie te versnellen - allemaal met een zelfvoorzienende, permanente basis op Mars in het achterhoofd. Recent onthulde SpaceX de Dragon V2, een ruimtecapsule die ontworpen werd om NASA-astronauten naar het ISS te brengen.
SpaceX werkt ook aan een ander ruimtetuig, de Falcon Heavy, voor vrachtvervoer naar de ruimte. De Falcon Heavy zal echter niet naar Mars gaan; daarvoor is een veel groter ruimtetuig op komst, aldus Musk.
Mars One
Maar kan dat al binnen een decennium? Volgens Philip Metsger, fysicus en planeetdeskundige in het NASA Kennedy Space Center, is dat niet onrealistisch. "Ik denk dat het doenbaar is over tien jaar op Mars te geraken", zegt hij in Forbes.
Musk is niet de eerste die droomt van een kolonie op Mars. De Mars One Foundation hoopt vanaf 2023 mensen op een enkele reis naar de rode planeet te sturen. Tot nu toe ontving de Foundation al meer dan 200.000 aanvragen voor een permanente trip naar Mars.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
23-06-2014
Eerste Martiaans jaar zit er bijna op voor Marsjeep Curiosity
Curiosity neemt een selfie. © ap.
De Amerikaanse Marsjeep Curiosity zal morgen een vol jaar Martiaans jaar of 687 aardse dagen op de rode planeet hebben doorgebracht en daarbij de belangrijkste doelstelling van de missie hebben gehaald. Dat heeft de NASA bekendgemaakt.
Curiosity's route tot nu toe in het rood, de geplande route in het wit. © NASA.
De zeswielige jeep in het kader van de 2,5 miljard dollar kostende missie Mars Science Laboratory landde op 6 augustus 2012 in de Gale-krater op de rode planeet.
Eén van de eerste vondsten nabij de landingssite was een vroegere rivierbedding. Meteen beantwoordde de robot ook bevestigend op de centrale vraag van de missie: was de krater ooit geschikt voor eenvoudige levensvormen?
De Curiosity leerde ons ook meer over de straling tijdens de reis naar en het verblijf op Mars, wat zijn gevolgen kan hebben voor een bemande missie. Het bleek ook dat veel van de vroege atmosfeer van de rode planeet teloor is gegaan.
De Marsjeep liep eind 2013 lichte schade op aan de wielen door de scherpe rotsen op het Marsoppervlak, waardoor de NASA de route en rijtechniek licht heeft moeten aanpassen. "We passen de Curiosity continu aan de uitdagingen van het oppervlak aan, maar normaal gezien zal dat geen al te grote gevolgen hebben voor de rest van de missie", zegt projectmanager Jim Erickson
Een panorama-foto van een duinvallei op Mars, gefotografeerd door Curiosity. © epa.
(HLN)
Eerste Martiaans jaar zit er bijna op voor Marsjeep Curiosity
Curiosity neemt een selfie. © ap.
De Amerikaanse Marsjeep Curiosity zal morgen een vol jaar Martiaans jaar of 687 aardse dagen op de rode planeet hebben doorgebracht en daarbij de belangrijkste doelstelling van de missie hebben gehaald. Dat heeft de NASA bekendgemaakt.
Curiosity's route tot nu toe in het rood, de geplande route in het wit. © NASA.
De zeswielige jeep in het kader van de 2,5 miljard dollar kostende missie Mars Science Laboratory landde op 6 augustus 2012 in de Gale-krater op de rode planeet.
Eén van de eerste vondsten nabij de landingssite was een vroegere rivierbedding. Meteen beantwoordde de robot ook bevestigend op de centrale vraag van de missie: was de krater ooit geschikt voor eenvoudige levensvormen?
De Curiosity leerde ons ook meer over de straling tijdens de reis naar en het verblijf op Mars, wat zijn gevolgen kan hebben voor een bemande missie. Het bleek ook dat veel van de vroege atmosfeer van de rode planeet teloor is gegaan.
De Marsjeep liep eind 2013 lichte schade op aan de wielen door de scherpe rotsen op het Marsoppervlak, waardoor de NASA de route en rijtechniek licht heeft moeten aanpassen. "We passen de Curiosity continu aan de uitdagingen van het oppervlak aan, maar normaal gezien zal dat geen al te grote gevolgen hebben voor de rest van de missie", zegt projectmanager Jim Erickson
Een panorama-foto van een duinvallei op Mars, gefotografeerd door Curiosity. © epa.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-06-2014
NASA test 'vliegende schotel' voor Marsmissie
Een voertuig van NASA is na een geslaagde test in de Grote Oceaan bij Hawaï gestort. Wetenschappers die bij het experiment betrokken waren, hopen zowel het voertuig als bijbehorende parachute in de toekomst te gebruiken voor Marsmissies.
© reuters.
Het schotelvormige voertuig, de Low-Density Supersonic Decelerator (LDSD), bereikte een hoogte van 55 kilometer. Op die hoogte is de atmosfeer vergelijkbaar met de omgeving op Mars. Belangstellenden konden het traject van het object dankzij videocamera's aan boord live volgen.
Drie uur na de lancering landde het testvoertuig intact in de oceaan, dankzij een parachute met een diameter van 33 meter. Dat is twee keer zo groot als de parachute die in 2011 werd gebruikt bij de Marsmissie met de Curiosity.
Het experiment kostte 150 miljoen dollar en was vanwege harde wind al zes keer uitgesteld. NASA is van plan de test nog een aantal keer te herhalen en besluit daarna of het voertuig daadwerkelijk naar Mars zal worden gestuurd.
© ap.
(HLN)
NASA test 'vliegende schotel' voor Marsmissie
Een voertuig van NASA is na een geslaagde test in de Grote Oceaan bij Hawaï gestort. Wetenschappers die bij het experiment betrokken waren, hopen zowel het voertuig als bijbehorende parachute in de toekomst te gebruiken voor Marsmissies.
© reuters.
Het schotelvormige voertuig, de Low-Density Supersonic Decelerator (LDSD), bereikte een hoogte van 55 kilometer. Op die hoogte is de atmosfeer vergelijkbaar met de omgeving op Mars. Belangstellenden konden het traject van het object dankzij videocamera's aan boord live volgen.
Drie uur na de lancering landde het testvoertuig intact in de oceaan, dankzij een parachute met een diameter van 33 meter. Dat is twee keer zo groot als de parachute die in 2011 werd gebruikt bij de Marsmissie met de Curiosity.
Het experiment kostte 150 miljoen dollar en was vanwege harde wind al zes keer uitgesteld. NASA is van plan de test nog een aantal keer te herhalen en besluit daarna of het voertuig daadwerkelijk naar Mars zal worden gestuurd.
© ap.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Leuke animatie over de mogelijke atmosferische veranderingen op mars, waar ze via MAVEN meer over te weten willen komen:
quote:Billions of years ago when the Red Planet was young, it appears to have had a thick atmosphere that was warm enough to support oceans of liquid water - a critical ingredient for life. The animation shows how the surface of Mars might have appeared during this ancient clement period, beginning with a flyover of a Martian lake. The artist's concept is based on evidence that Mars was once very different. Rapidly moving clouds suggest the passage of time, and the shift from a warm and wet to a cold and dry climate is shown as the animation progresses. The lakes dry up, while the atmosphere gradually transitions from Earthlike blue skies to the dusty pink and tan hues seen on Mars today.
quote:Mars is very aptly nicknamed “The Red Planet.” Aside from some dry ice polar caps, the landscape on Mars is cold, dry, and rocky. However, that wasn’t always the case. Four billion years ago Mars was covered in water. It had a much thicker atmosphere that kept the planet warm enough for rivers to flow and for liquid water to stand. On November 18, NASA will be launching the Mars Atmosphere and Volatile EvolutioN (MAVEN) which will try to determine what happened to the atmosphere on Mars.
In the meantime scientists have speculated about what Mars may have looked like in its heyday. The crew from the Goddard Conceptual Image Lab has put together a video of what a flyover would look like if Mars were covered in water. Some estimates have claimed there could have been as much as 1640 feet (0.5 km) of water covering the entire planet. Liquid water is a vital ingredient for life and the potential for life on Mars has been hotly debated lately.
The high-resolution video depicts the history of Mars over the last 4 billion years. The scene opens on a landscape covered in water with white, billowy clouds overhead. As the clouds begin to roll, it shows the passage of time. The atmosphere thins out, causing the water to evaporate. Gradually, all of the rivers and lakes dry up and the atmosphere is too thin to retain any of the sun’s heat. It ends with the Mars we know today: a barren, ice cold rock.
There are a few leading ideas about what may have happened to the atmosphere on Mars which include asteroid impact and the loss of the magnetic field due to solar wind. According to the Mars Global Surveyor, Mars has not had a magnetic field in 3.7 billion years. MAVEN will reach the planet in September 2014 and will hopefully answer many questions about what has happened over the last 4 billion years to change the surface of Mars so drastically.
Read more at http://www.iflscience.com(...)#M0spRWlS7oeLlm7O.99
Gonna live while I'm alive, I'll sleep when I'm dead!
02-07-2014
Ook nu kan er vloeibaar water voorkomen op Mars
Illustratie van de Marslander Phoenix. (NASA)
Ondanks de extreem lage temperatuur en luchtdruk op Mars kan er ook nu vloeibaar water voorkomen aan het oppervlak, zij het in kleine hoeveelheden en gedurende korte perioden. Die conclusie trekken onderzoekers van de Universiteit van Michigan op basis van proeven in een Mars-simulatiekamer. Hun resultaten zijn geaccepteerd voor publicatie in Geophysical Research Letters.
In een laboratoriumopstelling waarin de omstandigheden op Mars zorgvuldig worden nagebootst, zijn experimenten uitgevoerd met calciumperchloraat - een zout waarvan bekend is dat het ook aan het Marsoppervlak voorkomt. Wanneer dit zout in contact komt met ijs, ontstaan er spontaan kleine vloeibare waterdruppeltjes.
Vermoedelijk zijn de merkwaardige 'druppeltjes' die enkele jaren geleden gefotografeerd zijn op de poten van de Marslander Phoenix ook op die manier ontstaan. De onderzoekers denken dat ook kleine geulen aan de binnenwanden van Marskraters ontstaan kunnen zijn doordat oppervlakteijs smolt onder invloed van verschillende perchloraten. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Ook nu kan er vloeibaar water voorkomen op Mars
Illustratie van de Marslander Phoenix. (NASA)
Ondanks de extreem lage temperatuur en luchtdruk op Mars kan er ook nu vloeibaar water voorkomen aan het oppervlak, zij het in kleine hoeveelheden en gedurende korte perioden. Die conclusie trekken onderzoekers van de Universiteit van Michigan op basis van proeven in een Mars-simulatiekamer. Hun resultaten zijn geaccepteerd voor publicatie in Geophysical Research Letters.
In een laboratoriumopstelling waarin de omstandigheden op Mars zorgvuldig worden nagebootst, zijn experimenten uitgevoerd met calciumperchloraat - een zout waarvan bekend is dat het ook aan het Marsoppervlak voorkomt. Wanneer dit zout in contact komt met ijs, ontstaan er spontaan kleine vloeibare waterdruppeltjes.
Vermoedelijk zijn de merkwaardige 'druppeltjes' die enkele jaren geleden gefotografeerd zijn op de poten van de Marslander Phoenix ook op die manier ontstaan. De onderzoekers denken dat ook kleine geulen aan de binnenwanden van Marskraters ontstaan kunnen zijn doordat oppervlakteijs smolt onder invloed van verschillende perchloraten. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:Op dinsdag 1 juli 2014 21:24 schreef switchboy het volgende:
Leuke animatie over de mogelijke atmosferische veranderingen op mars, waar ze via MAVEN meer over te weten willen komen:
[..]
[..]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-07-2014
ESA test techniek voor landing op Mars
ESA's 'dropship' met een mockup van een Marsrover. (ESA)
De Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft met succes een 'dropship'-techniek beproefd waarmee grote Marslander zachtjes op het oppervlak van de planeet neergezet kunnen worden. Het Dropter-project van StarTiger (Space Technology Advancements by Resourceful, Targeted and Innovative Groups of Experts and Researchers) heeft een helicopter ontwikkeld met vier rotors, die volledig automatisch afdaalde tot slechts 10 meter hoogte. Vanaf die stationaire hoogte wordt een Marslander aan een kabel neergelaten.
De techniek vertoont veel overeenkomsten met de wijze waarop de Amerikaanse NASA in het najaar van 2012 de Marsrover Curiosity op Mars heeft neergezet. De Europese testvluchten zijn uitgevoerd in Noord-Duitsland. De techniek kan nu verder worden ontwikkeld voor daadwerkelijk gebruik in toekomstige onbemande Marsmissies. (GS)
(allesoversterrenkunde)
ESA test techniek voor landing op Mars
ESA's 'dropship' met een mockup van een Marsrover. (ESA)
De Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft met succes een 'dropship'-techniek beproefd waarmee grote Marslander zachtjes op het oppervlak van de planeet neergezet kunnen worden. Het Dropter-project van StarTiger (Space Technology Advancements by Resourceful, Targeted and Innovative Groups of Experts and Researchers) heeft een helicopter ontwikkeld met vier rotors, die volledig automatisch afdaalde tot slechts 10 meter hoogte. Vanaf die stationaire hoogte wordt een Marslander aan een kabel neergelaten.
De techniek vertoont veel overeenkomsten met de wijze waarop de Amerikaanse NASA in het najaar van 2012 de Marsrover Curiosity op Mars heeft neergezet. De Europese testvluchten zijn uitgevoerd in Noord-Duitsland. De techniek kan nu verder worden ontwikkeld voor daadwerkelijk gebruik in toekomstige onbemande Marsmissies. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-07-2014
Geologische Marskaart wijst op wateractiviteit
Deel van de nieuwe geologische kaart van Mars. (PSI)
Planetaire geologen van het Planetary Science Institute in Tucson, Arizona, hebben een nieuwe, gedetailleerde geologische kaart gepubliceerd van een deel van het zuidelijk halfrond van de planeet Mars. Door waarnemingen van verschillende ruimtesondes en planeetverkenners te combineren, zijn Scott Mest en David Crown erin geslaagd de geologische geschiedenis van het gebied te achterhalen.
Het gaat om het oude hoogland in de directe omgeving van het inslagbekken Hellas. Daar komen twee grote canyons voor (Waikato Vallis en Reull Vallis), waarvan ooit werd aangenomen dat ze deel uitmaakten van één groot breukstelsel. Uit het geologisch onderzoek van Mest en Crown blijkt nu dat Waikato Vallis ouder is. Beide canyons zijn wel ontstaan door het plotseling vrijkomen van grote hoeveelheden water in een ver verleden. In het geval van Reull Vallis ging dat betrekkelijk geleidelijk, getuige het grote aantal kleinere stromingspatronen op de bodem van de grote canyon. Ook zijn erosiesporen gevonden van ijsrijke sedimenten, die aanleiding hebben gegeven tot de vorming van steengletsjer-achtige structuren.
De onderzoekers concluderen dat er gedurende een groot deel van de geologische geschiedenis van Mars op de een of andere manier wel sprake is geweest van water- of ijsactiviteit aan het oppervlak. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Geologische Marskaart wijst op wateractiviteit
Deel van de nieuwe geologische kaart van Mars. (PSI)
Planetaire geologen van het Planetary Science Institute in Tucson, Arizona, hebben een nieuwe, gedetailleerde geologische kaart gepubliceerd van een deel van het zuidelijk halfrond van de planeet Mars. Door waarnemingen van verschillende ruimtesondes en planeetverkenners te combineren, zijn Scott Mest en David Crown erin geslaagd de geologische geschiedenis van het gebied te achterhalen.
Het gaat om het oude hoogland in de directe omgeving van het inslagbekken Hellas. Daar komen twee grote canyons voor (Waikato Vallis en Reull Vallis), waarvan ooit werd aangenomen dat ze deel uitmaakten van één groot breukstelsel. Uit het geologisch onderzoek van Mest en Crown blijkt nu dat Waikato Vallis ouder is. Beide canyons zijn wel ontstaan door het plotseling vrijkomen van grote hoeveelheden water in een ver verleden. In het geval van Reull Vallis ging dat betrekkelijk geleidelijk, getuige het grote aantal kleinere stromingspatronen op de bodem van de grote canyon. Ook zijn erosiesporen gevonden van ijsrijke sedimenten, die aanleiding hebben gegeven tot de vorming van steengletsjer-achtige structuren.
De onderzoekers concluderen dat er gedurende een groot deel van de geologische geschiedenis van Mars op de een of andere manier wel sprake is geweest van water- of ijsactiviteit aan het oppervlak. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-07-2014
Nieuwe kaart bewijst: water vormde de hooglanden van Mars
Dit deel van de kaart toont het slingerende pad van Reull Vallis door de hooglanden. © U.S. Geological SURVEY.
Elke sonde die terugkeert van de Rode planeet, brengt telkens wat meer bewijs mee van het waterige verleden van Mars. Onderzoekers van het Planetary Science Institute in Tucson, Arizona zijn er nu in geslaagd een stukje van Mars erg gedetailleerd in kaart te brengen. Volgens de wetenschappers toont hun kaart duidelijk aan dat water en ijs de hooglanden van Mars hebben vormgegeven. Dat meldt de wetenschapssite SEN.
Scott Mest en David Crown brachten de zuidelijke hooglanden van Mars in kaart. Het resultaat toont de opeenvolging van geologische processen die zich voltrokken toen de (hoog)vlaktes overspoeld werden met water, dat nadien weer verdween. "De kaart toont hoe het oude, ruige hoogland rond het Hellas Bassin vorm kreeg en bewijst de blijvende effecten van water en ijs op het oppervlak van Mars", zegt Crown.
Het duidelijkste bewijs van de aanwezigheid van water is volgens de onderzoekers te zien in de canyons van Waikato Vallis in het noordelijke deel van de kaart en Reull Vallis in het midden. Van beide kloven wordt gedacht dat ze gevormd werden toen ondergronds water aan het oppervlak kwam, waardoor de grond instortte. De wetenschappers achten het mogelijk dat het water opgeslagen zat in een watervoerende laag in de ondergrond of als ijs, dat smolt door de hitte van nabijgelegen vulkanen.
Ondiep meer
Op basis van beelden uit de jaren 70 van de VIKING Orbiter gingen wetenschappers ervan uit dat Wailato Vallis en Reull Vallis twee delen waren van één lang canyonsysteem. De nieuwe kaart gebruikt hogeresolutiebeelden van recentere ruimtesondes, die aantonen dat het gaat om twee aparte systemen die van elkaar gescheiden zijn door de vlaktes van Eridania Planitia.
Door voorzichtige schattingen te maken van de ouderdom van de kloven en de vlaktes konden de onderzoekers de volgorde van de geologische processen achterhalen. Alles begon toen er water vrijkwam van Waikato Vallis, dat een tijdlang een ondiep meer vormde in de vlaktes.
Terwijl Reull Vallis, onafhankelijk van Waikato Vallis, ontstond, doorbrak de canyon een kraterrand die het water in het meer hield. Daardoor begon het water langzaam weg te lopen, zoals te zien is aan de smalle kanalen op de bodem van Reull Vallis.
Gletsjers
Op de kaart is nog meer bewijs te vinden voor de historische aanwezigheid van water op Mars. Zo worden de vlaktes en hooglanden doorgesneden door kleine kanaaltjes, die vermoedelijk rond dezelfde periode zijn ontstaan door stromend water.
De meest recente wateractiviteit zijn 'rotsgletsjers' nabij de pieken van de hooglanden en de wanden van inslagkraters, waar ijsrijke bezinksels naar beneden gleden. De wetenschappers sluiten niet uit dat deze gletsjers nog steeds actief zijn.
(HLN)
Nieuwe kaart bewijst: water vormde de hooglanden van Mars
Dit deel van de kaart toont het slingerende pad van Reull Vallis door de hooglanden. © U.S. Geological SURVEY.
Elke sonde die terugkeert van de Rode planeet, brengt telkens wat meer bewijs mee van het waterige verleden van Mars. Onderzoekers van het Planetary Science Institute in Tucson, Arizona zijn er nu in geslaagd een stukje van Mars erg gedetailleerd in kaart te brengen. Volgens de wetenschappers toont hun kaart duidelijk aan dat water en ijs de hooglanden van Mars hebben vormgegeven. Dat meldt de wetenschapssite SEN.
Scott Mest en David Crown brachten de zuidelijke hooglanden van Mars in kaart. Het resultaat toont de opeenvolging van geologische processen die zich voltrokken toen de (hoog)vlaktes overspoeld werden met water, dat nadien weer verdween. "De kaart toont hoe het oude, ruige hoogland rond het Hellas Bassin vorm kreeg en bewijst de blijvende effecten van water en ijs op het oppervlak van Mars", zegt Crown.
Het duidelijkste bewijs van de aanwezigheid van water is volgens de onderzoekers te zien in de canyons van Waikato Vallis in het noordelijke deel van de kaart en Reull Vallis in het midden. Van beide kloven wordt gedacht dat ze gevormd werden toen ondergronds water aan het oppervlak kwam, waardoor de grond instortte. De wetenschappers achten het mogelijk dat het water opgeslagen zat in een watervoerende laag in de ondergrond of als ijs, dat smolt door de hitte van nabijgelegen vulkanen.
Ondiep meer
Op basis van beelden uit de jaren 70 van de VIKING Orbiter gingen wetenschappers ervan uit dat Wailato Vallis en Reull Vallis twee delen waren van één lang canyonsysteem. De nieuwe kaart gebruikt hogeresolutiebeelden van recentere ruimtesondes, die aantonen dat het gaat om twee aparte systemen die van elkaar gescheiden zijn door de vlaktes van Eridania Planitia.
Door voorzichtige schattingen te maken van de ouderdom van de kloven en de vlaktes konden de onderzoekers de volgorde van de geologische processen achterhalen. Alles begon toen er water vrijkwam van Waikato Vallis, dat een tijdlang een ondiep meer vormde in de vlaktes.
Terwijl Reull Vallis, onafhankelijk van Waikato Vallis, ontstond, doorbrak de canyon een kraterrand die het water in het meer hield. Daardoor begon het water langzaam weg te lopen, zoals te zien is aan de smalle kanalen op de bodem van Reull Vallis.
Gletsjers
Op de kaart is nog meer bewijs te vinden voor de historische aanwezigheid van water op Mars. Zo worden de vlaktes en hooglanden doorgesneden door kleine kanaaltjes, die vermoedelijk rond dezelfde periode zijn ontstaan door stromend water.
De meest recente wateractiviteit zijn 'rotsgletsjers' nabij de pieken van de hooglanden en de wanden van inslagkraters, waar ijsrijke bezinksels naar beneden gleden. De wetenschappers sluiten niet uit dat deze gletsjers nog steeds actief zijn.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-07-2014
Gedetailleerde 'nachtkaart' van Mars geeft informatie over oppervlakte-eigenschappen
THEMIS-opname van de 6,9 km grote Marskrater Gratteri. (NASA/JPL-Caltech/Arizona State University)
Op basis van meer dan twintigduizend opnamen van het THEMIS-instrument aan boord van de Amerikaanse planeetverkenner Mars Odyssey hebben onderzoekers van de Arizona State University en de U.S. Geological Survey een extreem gedetailleerde 'thermische kaart' van Mars samengesteld, die informatie biedt over de oppervlakte-eigenschappen van de planeet.
THEMIS is een multispectrale camera die op negen verschillende optische en infrarode golflengten opnamen van Mars maakt. De foto's die THEMIS van de donkere nachtzijde van de planeet maakt, zijn vergelijkbaar met de infrarode nachtbeelden die we kennen van natuurdocumentaires: heldere gebieden op de THEMIS-opnamen hebben een hogere temperatuur dan donkere gebieden.
De verschillen in nachttemperatuur zeggen iets over de warmtecapaciteit van het oppervlaktemateriaal: gebieden met poreus, fijnkorrelig zand of stof koelen tijdens de Marsnacht sneller af dan vlakke stukken bodemgesteente. Op die manier biedt de gedetailleerde THEMIS-kaart, waarop details van ca. 100 meter groot zichtbaar zijn, nuttige informatie over de oppervlakte-eigenschappen van Mars.
Overigens heeft de U.S. Geological Survey deze week ook een nieuwe, gedetailleerde geologische kaart van Mars gepubliceerd, gebaseerd op waarnemingen die in de loop van 16 jaar zijn verricht door in totaal vier verschillende Marsverkenners. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Gedetailleerde 'nachtkaart' van Mars geeft informatie over oppervlakte-eigenschappen
THEMIS-opname van de 6,9 km grote Marskrater Gratteri. (NASA/JPL-Caltech/Arizona State University)
Op basis van meer dan twintigduizend opnamen van het THEMIS-instrument aan boord van de Amerikaanse planeetverkenner Mars Odyssey hebben onderzoekers van de Arizona State University en de U.S. Geological Survey een extreem gedetailleerde 'thermische kaart' van Mars samengesteld, die informatie biedt over de oppervlakte-eigenschappen van de planeet.
THEMIS is een multispectrale camera die op negen verschillende optische en infrarode golflengten opnamen van Mars maakt. De foto's die THEMIS van de donkere nachtzijde van de planeet maakt, zijn vergelijkbaar met de infrarode nachtbeelden die we kennen van natuurdocumentaires: heldere gebieden op de THEMIS-opnamen hebben een hogere temperatuur dan donkere gebieden.
De verschillen in nachttemperatuur zeggen iets over de warmtecapaciteit van het oppervlaktemateriaal: gebieden met poreus, fijnkorrelig zand of stof koelen tijdens de Marsnacht sneller af dan vlakke stukken bodemgesteente. Op die manier biedt de gedetailleerde THEMIS-kaart, waarop details van ca. 100 meter groot zichtbaar zijn, nuttige informatie over de oppervlakte-eigenschappen van Mars.
Overigens heeft de U.S. Geological Survey deze week ook een nieuwe, gedetailleerde geologische kaart van Mars gepubliceerd, gebaseerd op waarnemingen die in de loop van 16 jaar zijn verricht door in totaal vier verschillende Marsverkenners. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-07-2014
Curiosity vindt grote ijzermeteoriet op Mars
De 2 meter grote ijzermeteoriet Lebanon op Mars. (NASA/JPL-Caltech/LANL/CNES/IRAP/LPGNantes/CNRS/IAS/MSSS)
De Amerikaanse Marswagen Curiosity heeft een grote ijzermeteoriet gevonden. Eerder waren op het Marsoppervlak ook al meteorieten gevonden door de Marswagentjes Spirit en Opportunity. De nieuwe vondst is Lebanon gedoopt (de Amerikaanse naam van Libanon); de meteoriet is maar liefst twee meter groot (van links naar rechts). Het kleinere deel op de voorgrond heet Lebanon B. De foto is een compositie van een achtergrondopname die gemaakt is door de Mastcam-camera en een aantal min of meer cirkelvormige detailopnamen, gemaakt met Curiosity's ChemCam-instrument. De detailopnamen zijn op 25 mei gemaakt.
De oorsprong van de holtes in het oppervlak van de meteoriet is niet met zekerheid bekend. Mogelijk bevatten ze ooit olivijnkristallen die in de loop van de tijd zijn weggeërodeerd. Erosie op Mars is waarschijnlijk ook de reden dat er verhoudingsgewijs veel ijzermeteorieten worden aangetroffen; steenmeteorieten zijn minder goed bestand tegen langdurige erosie. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Curiosity vindt grote ijzermeteoriet op Mars
De 2 meter grote ijzermeteoriet Lebanon op Mars. (NASA/JPL-Caltech/LANL/CNES/IRAP/LPGNantes/CNRS/IAS/MSSS)
De Amerikaanse Marswagen Curiosity heeft een grote ijzermeteoriet gevonden. Eerder waren op het Marsoppervlak ook al meteorieten gevonden door de Marswagentjes Spirit en Opportunity. De nieuwe vondst is Lebanon gedoopt (de Amerikaanse naam van Libanon); de meteoriet is maar liefst twee meter groot (van links naar rechts). Het kleinere deel op de voorgrond heet Lebanon B. De foto is een compositie van een achtergrondopname die gemaakt is door de Mastcam-camera en een aantal min of meer cirkelvormige detailopnamen, gemaakt met Curiosity's ChemCam-instrument. De detailopnamen zijn op 25 mei gemaakt.
De oorsprong van de holtes in het oppervlak van de meteoriet is niet met zekerheid bekend. Mogelijk bevatten ze ooit olivijnkristallen die in de loop van de tijd zijn weggeërodeerd. Erosie op Mars is waarschijnlijk ook de reden dat er verhoudingsgewijs veel ijzermeteorieten worden aangetroffen; steenmeteorieten zijn minder goed bestand tegen langdurige erosie. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-07-2014
Spirit & Opportunity’s juweeltjes: de fraaiste kiekjes van Mars
De twee Marsrovers Spirity en Opportunity landden ruim tien jaar geleden op Mars. Na tien jaar rijdt Opportunity nog steeds op het oppervlak van de rode planeet. Wat een prestatie. Wat zijn de mooiste foto’s van deze rovers?
De selectie is gemaakt door de redactie van Scientias.nl, o.a. op basis van een expositie door het Smithsonian. Daarnaast is de selectie aangevuld met moderne juweeltjes, oftewel foto’s die de afgelopen jaren gemaakt zijn door Opportunity.
Buitenaardse invasie?
In 2008 fotografeerde Spirit een mens op Mars. Gezichtsbedrog, want het is een steen. Toch ging deze wereldberoemde foto de wereld over. Het gaf bezoekers op Niburu wekenlang munitie om complottheorieën over buitenaards leven op Mars op te rakelen.
First light
Op 4 januari 2004 landde Spirit op de rode planeet. Deze panorama werd dezelfde dag gemaakt. Een belangrijk kiekje, want hierdoor wisten wetenschappers dat de rover VEILIG op Mars was geland. Daaronder de eerste kleurenfoto van Spirit. Het was op dat moment de hoogste resolutiefoto ooit genomen op een andere planeet.
Kiezels op Mars
Opportunity fotografeerde deze kleine bolletjes, verzonken in een zanderig oppervlak. De totale foto is 3 centimeter breed, dus de bolletjes lijken veel groter dan dat ze in het echt zijn. De foto is gemaakt met de robotarm van Opportunity.
Zandduinen op Mars
In een krater zijn zandduinen zichtbaar. Eigenlijk ontstaan deze zandduinen op dezelfde manier als op aarde, namelijk door wind. Want ja, het waait ooik op het oppervlak van Mars. Deze foto is extra bijzonder door de sporen van een Marsrover onderin beeld.
Zonsopkomst
Eigenlijk ziet een zonsopkomst op Mars er niet anders uit dan op aarde. We kijken immers naar dezelfde zon. Het enige verschil is dat de zon op Mars kleiner oogt, omdat de afstand tussen Mars en de zon 1,5 keer de afstand aarde-zon is. Mede door deze grotere afstand is de zon minder fel op Mars. Deze foto is gemaakt door Spirit. Op de voorgrond is de rand van de Gusev-krater zichtbaar.
Achterom kijken
Opportunity kijkt achterom en ziet zijn sporen naar de HORIZON verdwijnen. De sporen verdwijnen tussen de Endurance-krater en de Victoriakrater.
Dust devils
Ook op Mars stormt het. Spirit maakte deze prachtige foto van een dust devil. Dit is een stofhoos op Mars. Dust devils zijn niet gevaarlijk voor rovers op Mars. Sterker nog: dankzij een dust devil worden de zonnepanelen van Opportunity weer schoongeblazen, waardoor de rover meer ENERGIE opvangt.
Meteoriet op Mars
In 2005 vond Opportunity deze steen op Mars. Het bleek een meteoriet te zijn. Een historische ontdekking, want het was de eerste keer dat er een meteoriet op een ander hemellichaam dan de aarde werd ontdekt. Opportunity analyseerde de meteoriet en identificeerde het OBJECT als een ijzeren meteoriet. De meteoriet bestaat bijna volledig uit ijzer en nikkel. Eén op de vijf meteorieten die ooit op aarde zijn geland, zijn ijzeren meteorieten.
Vulkanisch gesteente in de Gusev-krater
Het landschap in de Gusev-krater is bezaaid met donker, vulkanisch gesteente. Wie of wat creëerde deze bobbelblokken? Wetenschappers denken dat een vulkaan deze stenen uitspuwde. Spirit maakte deze bijzondere foto en analyseerde het afgelopen decennium meerdere bobbelblokken. De foto hieronder is in ware kleuren.
Gezicht van Mars
Ken je het Gezicht van Mars? De foto hieronder lijkt ook op een gezicht. Ook hierbij is het weer gezichtsbedrog. Mars Exploration Rover Spirit gebruikte zijn boor om de stenen te onderzoeken. Er werden twee ronde gaten geboord, die op deze foto de ogen zijn. De andere stenen vormen de neus en de mond.
(scientias.nl)
Spirit & Opportunity’s juweeltjes: de fraaiste kiekjes van Mars
De twee Marsrovers Spirity en Opportunity landden ruim tien jaar geleden op Mars. Na tien jaar rijdt Opportunity nog steeds op het oppervlak van de rode planeet. Wat een prestatie. Wat zijn de mooiste foto’s van deze rovers?
De selectie is gemaakt door de redactie van Scientias.nl, o.a. op basis van een expositie door het Smithsonian. Daarnaast is de selectie aangevuld met moderne juweeltjes, oftewel foto’s die de afgelopen jaren gemaakt zijn door Opportunity.
Buitenaardse invasie?
In 2008 fotografeerde Spirit een mens op Mars. Gezichtsbedrog, want het is een steen. Toch ging deze wereldberoemde foto de wereld over. Het gaf bezoekers op Niburu wekenlang munitie om complottheorieën over buitenaards leven op Mars op te rakelen.
First light
Op 4 januari 2004 landde Spirit op de rode planeet. Deze panorama werd dezelfde dag gemaakt. Een belangrijk kiekje, want hierdoor wisten wetenschappers dat de rover VEILIG op Mars was geland. Daaronder de eerste kleurenfoto van Spirit. Het was op dat moment de hoogste resolutiefoto ooit genomen op een andere planeet.
Kiezels op Mars
Opportunity fotografeerde deze kleine bolletjes, verzonken in een zanderig oppervlak. De totale foto is 3 centimeter breed, dus de bolletjes lijken veel groter dan dat ze in het echt zijn. De foto is gemaakt met de robotarm van Opportunity.
Zandduinen op Mars
In een krater zijn zandduinen zichtbaar. Eigenlijk ontstaan deze zandduinen op dezelfde manier als op aarde, namelijk door wind. Want ja, het waait ooik op het oppervlak van Mars. Deze foto is extra bijzonder door de sporen van een Marsrover onderin beeld.
Zonsopkomst
Eigenlijk ziet een zonsopkomst op Mars er niet anders uit dan op aarde. We kijken immers naar dezelfde zon. Het enige verschil is dat de zon op Mars kleiner oogt, omdat de afstand tussen Mars en de zon 1,5 keer de afstand aarde-zon is. Mede door deze grotere afstand is de zon minder fel op Mars. Deze foto is gemaakt door Spirit. Op de voorgrond is de rand van de Gusev-krater zichtbaar.
Achterom kijken
Opportunity kijkt achterom en ziet zijn sporen naar de HORIZON verdwijnen. De sporen verdwijnen tussen de Endurance-krater en de Victoriakrater.
Dust devils
Ook op Mars stormt het. Spirit maakte deze prachtige foto van een dust devil. Dit is een stofhoos op Mars. Dust devils zijn niet gevaarlijk voor rovers op Mars. Sterker nog: dankzij een dust devil worden de zonnepanelen van Opportunity weer schoongeblazen, waardoor de rover meer ENERGIE opvangt.
Meteoriet op Mars
In 2005 vond Opportunity deze steen op Mars. Het bleek een meteoriet te zijn. Een historische ontdekking, want het was de eerste keer dat er een meteoriet op een ander hemellichaam dan de aarde werd ontdekt. Opportunity analyseerde de meteoriet en identificeerde het OBJECT als een ijzeren meteoriet. De meteoriet bestaat bijna volledig uit ijzer en nikkel. Eén op de vijf meteorieten die ooit op aarde zijn geland, zijn ijzeren meteorieten.
Vulkanisch gesteente in de Gusev-krater
Het landschap in de Gusev-krater is bezaaid met donker, vulkanisch gesteente. Wie of wat creëerde deze bobbelblokken? Wetenschappers denken dat een vulkaan deze stenen uitspuwde. Spirit maakte deze bijzondere foto en analyseerde het afgelopen decennium meerdere bobbelblokken. De foto hieronder is in ware kleuren.
Gezicht van Mars
Ken je het Gezicht van Mars? De foto hieronder lijkt ook op een gezicht. Ook hierbij is het weer gezichtsbedrog. Mars Exploration Rover Spirit gebruikte zijn boor om de stenen te onderzoeken. Er werden twee ronde gaten geboord, die op deze foto de ogen zijn. De andere stenen vormen de neus en de mond.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-07-2014
Mogelijk aardachtige grond te vinden op Mars
Diep in een Marskrater is aardachtige grond te vinden die suggereert dat Mars miljarden jaren geleden warmer, natter en dus geschikter voor de aanwezigheid van leven was. Dat zou blijken uit gegevens van Marsrover Curiosity.
Wie naar het oppervlak van Mars kijkt, ziet voornamelijk losse stenen of stapels gesteenten. Het oppervlak doet in ieder geval niet direct denken aan de aarde met haar zachte grondlagen. Maar dat wil niet zeggen dat op Mars geen aardachtige grond te vinden is, zo benadrukt geoloog Gregory Retallack.
Grondprofielen
Hij bestudeerde beelden die Marsrover Curiosity maakte in de Gale-krater. Die wijzen volgens hem op aardachtige grondprofielen. “De beelden waren de eerste aanwijzingen, maar de sleutel tot deze ontdekking zijn de fantastische analytische vaardigheden van de Marsrover,” stelt Retallack. Curiosity beschikt over een laboratorium waarin deze op Mars verzameld materiaal uitgebreid dan bestuderen. “De nieuwe gegevens laten duidelijk chemische verwering zien en de accumulatie van klei ten koste van het mineraal olivijn, iets wat we normaal verwachten van grond op aarde. De fosforuitputting is met name fascinerend, omdat het op aarde bijdraagt aan de microbiële activiteit.”
Aardse woestijngrond
Scheuren in de diep begraven liggende grond wijst op de aanwezigheid van grondkluiten. Ronde holletjes en de concentratie sulfaat doet sterk denken aan woestijngrond op aarde. Denk aan de Atacama-woestijn in Chili of de Droge Valleien op Antarctica. “Geen van deze kenmerken zien we op jongere Marsoppervlakken. De verkenning van Mars zorgt – net als de verkenning van andere planetaire lichamen – meestal voor onverwachte ontdekkingen, maar het is net zo verrassend dat we hier zulke vertrouwde grond aantreffen.”
Retallack benadrukt dat de oude grond niet bewijst dat er ooit leven was op Mars. Maar ze leveren wel nieuw bewijs dat Mars ooit warmer en vochtiger was dan de afgelopen drie miljard jaar geleden het geval was. Volgens Malcolm Walter van het Australian Centre for Astrobiology – hij was niet bij het onderzoek van Retallack betrokken – wordt de kans dat Mars ooit leven bezat door de ontdekking van deze gefossiliseerde grond groter. “Het is echt mogelijk dat er leven was of is op Mars.” Steven Benner van het Westheimer Institute of Science and Technology – ook hij was niet bij het onderzoek betrokken – voegt daaraan toe: “Dit paper laat niet alleen grond die wellicht het directe product van oud leven op Mars is, zien, maar toont ook de natte en droge cycli die volgens veel modellen nodig zijn voor het ontstaan van leven, aan.”
(scientias.nl)
Mogelijk aardachtige grond te vinden op Mars
Diep in een Marskrater is aardachtige grond te vinden die suggereert dat Mars miljarden jaren geleden warmer, natter en dus geschikter voor de aanwezigheid van leven was. Dat zou blijken uit gegevens van Marsrover Curiosity.
Wie naar het oppervlak van Mars kijkt, ziet voornamelijk losse stenen of stapels gesteenten. Het oppervlak doet in ieder geval niet direct denken aan de aarde met haar zachte grondlagen. Maar dat wil niet zeggen dat op Mars geen aardachtige grond te vinden is, zo benadrukt geoloog Gregory Retallack.
Grondprofielen
Hij bestudeerde beelden die Marsrover Curiosity maakte in de Gale-krater. Die wijzen volgens hem op aardachtige grondprofielen. “De beelden waren de eerste aanwijzingen, maar de sleutel tot deze ontdekking zijn de fantastische analytische vaardigheden van de Marsrover,” stelt Retallack. Curiosity beschikt over een laboratorium waarin deze op Mars verzameld materiaal uitgebreid dan bestuderen. “De nieuwe gegevens laten duidelijk chemische verwering zien en de accumulatie van klei ten koste van het mineraal olivijn, iets wat we normaal verwachten van grond op aarde. De fosforuitputting is met name fascinerend, omdat het op aarde bijdraagt aan de microbiële activiteit.”
Aardse woestijngrond
Scheuren in de diep begraven liggende grond wijst op de aanwezigheid van grondkluiten. Ronde holletjes en de concentratie sulfaat doet sterk denken aan woestijngrond op aarde. Denk aan de Atacama-woestijn in Chili of de Droge Valleien op Antarctica. “Geen van deze kenmerken zien we op jongere Marsoppervlakken. De verkenning van Mars zorgt – net als de verkenning van andere planetaire lichamen – meestal voor onverwachte ontdekkingen, maar het is net zo verrassend dat we hier zulke vertrouwde grond aantreffen.”
Retallack benadrukt dat de oude grond niet bewijst dat er ooit leven was op Mars. Maar ze leveren wel nieuw bewijs dat Mars ooit warmer en vochtiger was dan de afgelopen drie miljard jaar geleden het geval was. Volgens Malcolm Walter van het Australian Centre for Astrobiology – hij was niet bij het onderzoek van Retallack betrokken – wordt de kans dat Mars ooit leven bezat door de ontdekking van deze gefossiliseerde grond groter. “Het is echt mogelijk dat er leven was of is op Mars.” Steven Benner van het Westheimer Institute of Science and Technology – ook hij was niet bij het onderzoek betrokken – voegt daaraan toe: “Dit paper laat niet alleen grond die wellicht het directe product van oud leven op Mars is, zien, maar toont ook de natte en droge cycli die volgens veel modellen nodig zijn voor het ontstaan van leven, aan.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-07-2014
Elon Musk: "Mogelijk om van Mars planeet als aarde te maken"
SpaceX-oprichter en visionair Elon Musk. © photo news.
Elon Musk, de oprichter en directeur van het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf SpaceX, wil in de toekomst de planeet Mars koloniseren. Dat vertelde de zakenman in 'The COLBERT Report', de talkshow van Stephen Colbert.
Musk is tevens medeoprichter van betaaldienst PAYPAL en van Tesla Motors, dat ELEKTRISCHE AUTO's produceert. Tegenwoordig profileert hij zich als pionier op het gebied van commerciële ruimtevaart.
Een van zijn doelen is om over twee tot drie jaar tijd mensen met zijn Dragon 2-ruimteschip naar het internationale ruimtestation ISS te brengen, maar daar blijft het wat de 43-jarige ondernemer betreft niet bij. "We willen mensen naar Mars brengen", zei Musk donderdag in 'The COLBERT Report'. "Dat zou het grootste avontuur ooit zijn."
"Mars heeft nog wat werk nodig"
Kolonisatie van Mars is volgens hem van essentieel belang voor de mensheid. De geboren Zuid-Afrikaan is vol vertrouwen. "Ik zie Mars als een planeet die nog wel wat werk nodig heeft. Het is niet makkelijk, maar op termijn is het mogelijk om van Mars een planeet als de aarde te maken."
(HLN)
[ Bericht 74% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 29-07-2014 09:35:51 ]
Elon Musk: "Mogelijk om van Mars planeet als aarde te maken"
SpaceX-oprichter en visionair Elon Musk. © photo news.
Elon Musk, de oprichter en directeur van het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf SpaceX, wil in de toekomst de planeet Mars koloniseren. Dat vertelde de zakenman in 'The COLBERT Report', de talkshow van Stephen Colbert.
Musk is tevens medeoprichter van betaaldienst PAYPAL en van Tesla Motors, dat ELEKTRISCHE AUTO's produceert. Tegenwoordig profileert hij zich als pionier op het gebied van commerciële ruimtevaart.
Een van zijn doelen is om over twee tot drie jaar tijd mensen met zijn Dragon 2-ruimteschip naar het internationale ruimtestation ISS te brengen, maar daar blijft het wat de 43-jarige ondernemer betreft niet bij. "We willen mensen naar Mars brengen", zei Musk donderdag in 'The COLBERT Report'. "Dat zou het grootste avontuur ooit zijn."
"Mars heeft nog wat werk nodig"
Kolonisatie van Mars is volgens hem van essentieel belang voor de mensheid. De geboren Zuid-Afrikaan is vol vertrouwen. "Ik zie Mars als een planeet die nog wel wat werk nodig heeft. Het is niet makkelijk, maar op termijn is het mogelijk om van Mars een planeet als de aarde te maken."
(HLN)
[ Bericht 74% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 29-07-2014 09:35:51 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-07-2014
Marsrover Opportunity verpulvert buitenaards afstandsrecord
Marsrover Opportunity heeft sinds zijn landing op Mars in 2004 maar liefst 40 kilometer gereden. En daarmee is de rover een recordhouder: nog nooit reed een voertuig op een andere planeet dan de aarde zo ver.
Opportunity brak het record op 27 juli. Toen legde de rover een afstand van 48 meter af. Met dat tripje kwam zijn totale afgelegde afstand op 40,25 kilometer. En daarmee heeft Opportunity net wat meer meters in de benen dan de vorige recordhouder: de Lunokhod 2-rover van de Russen. Deze rover landde in 1973 op de maan en legde er in minder dan vijf maanden tijd zo’n 39 kilometer af.
Drie maanden
“Opportunity heeft verder gereden dan elk ander voertuig met wielen op een andere wereld,” vertelt onderzoeker John Callas. “Dat is zo opmerkelijk, vooral als je in ogenschouw neemt dat Opportunity niet ontworpen werd om zo’n grote afstand af te leggen.” Toen Opportunity in 2004 op Mars landde, ging iedereen er nog vanuit dat zijn missie daar niet veel langer dan drie maanden zou duren. In die periode zou de rover ongeveer een kilometer rijden. Maar Opportunity bleek een taaie. En tien jaar later rijdt de rover nog altijd rond.
Marathon
Als Opportunity nog even volhoudt, mag de rover zichzelf zelfs marathonloper noemen. De officiële afstand van een marathon is 42,195 kilometer: een afstand die zeker binnen het bereik van de rover ligt.
De keiharde cijfers. AFBEELDING: NASA / JPL-Caltech.
Opportunity landde zoals gezegd in 2004 op Mars. Maar de rover kwam niet alleen. Hij werd vergezeld door zijn tweelingbroer Spirit. Deze rover bleek niet zo’n uithoudingvermogen te hebben als Opportunity. Spirit gaf in 2010 de geest. De rover heeft ongeveer 7,7 kilometer ‘in de benen’. In 2012 kreeg Opportunity opnieuw gezelschap toen Marsrover Curiosity op Mars landde. Deze rover heeft inmiddels al meer kilometers gemaakt dan Spirit, maar is nog ver van Opportunity’s record verwijderd.
(scientias.nl)
Marsrover Opportunity verpulvert buitenaards afstandsrecord
Marsrover Opportunity heeft sinds zijn landing op Mars in 2004 maar liefst 40 kilometer gereden. En daarmee is de rover een recordhouder: nog nooit reed een voertuig op een andere planeet dan de aarde zo ver.
Opportunity brak het record op 27 juli. Toen legde de rover een afstand van 48 meter af. Met dat tripje kwam zijn totale afgelegde afstand op 40,25 kilometer. En daarmee heeft Opportunity net wat meer meters in de benen dan de vorige recordhouder: de Lunokhod 2-rover van de Russen. Deze rover landde in 1973 op de maan en legde er in minder dan vijf maanden tijd zo’n 39 kilometer af.
Drie maanden
“Opportunity heeft verder gereden dan elk ander voertuig met wielen op een andere wereld,” vertelt onderzoeker John Callas. “Dat is zo opmerkelijk, vooral als je in ogenschouw neemt dat Opportunity niet ontworpen werd om zo’n grote afstand af te leggen.” Toen Opportunity in 2004 op Mars landde, ging iedereen er nog vanuit dat zijn missie daar niet veel langer dan drie maanden zou duren. In die periode zou de rover ongeveer een kilometer rijden. Maar Opportunity bleek een taaie. En tien jaar later rijdt de rover nog altijd rond.
Marathon
Als Opportunity nog even volhoudt, mag de rover zichzelf zelfs marathonloper noemen. De officiële afstand van een marathon is 42,195 kilometer: een afstand die zeker binnen het bereik van de rover ligt.
De keiharde cijfers. AFBEELDING: NASA / JPL-Caltech.
Opportunity landde zoals gezegd in 2004 op Mars. Maar de rover kwam niet alleen. Hij werd vergezeld door zijn tweelingbroer Spirit. Deze rover bleek niet zo’n uithoudingvermogen te hebben als Opportunity. Spirit gaf in 2010 de geest. De rover heeft ongeveer 7,7 kilometer ‘in de benen’. In 2012 kreeg Opportunity opnieuw gezelschap toen Marsrover Curiosity op Mars landde. Deze rover heeft inmiddels al meer kilometers gemaakt dan Spirit, maar is nog ver van Opportunity’s record verwijderd.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
31-7-2014
Opvolger van Marsvoertuig Curiosity gepresenteerd
Artist’s impression van het Mars 2020-voertuig en zijn zeven instrumenten. (NASA)
Het volgende Marsvoertuig dat NASA in 2020 wil lanceren, wordt voorzien van zeven geavanceerde instrumenten die een ambitieus onderzoeksprogramma moeten afwerken. De Mars 2020-missie borduurt voort op het ontwerp van het Marsvoertuig Curiosity, dat twee jaar geleden op de rode planeet is geland en nog steeds in bedrijf is. Curiosity’s opvolger zal niet alleen geologisch onderzoek doen, maar ook naar mogelijke sporen van vroeger leven op Mars gaan zoeken.
Wetenschappers zullen het nieuwe Marsvoertuig gebruiken om bodem- en gesteentenmonsters te verzamelen die eventueel door een latere missie zullen worden opgehaald voor onderzoek op aarde. Daarnaast moet Mars 2020 duidelijkheid geven over de beschikbaarheid van natuurlijke grondstoffen op Mars, die bruikbaar kunnen zijn voor toekomstige bemande missies naar de planeet.
Het instrumentarium van Mars 2020 zal onder meer bestaan uit een geavanceerde panoramische en stereoscopische camera, een camera voor chemisch en mineralogisch onderzoek die organische verbindingen kan detecteren, een technologisch experiment waarmee onderzocht gaat worden hoe er zuurstof kan worden gewonnen uit de ijle Marsatmosfeer, en een bodemradar voor geologisch onderzoek. Een deel van instrumentarium wordt gebouwd in samenwerking met instituten in Frankrijk, Spanje en Noorwegen.
Voordat het zover is zullen overigens nog verscheidene andere missies naar Mars vertrekken: de NASA-Marslander InSight (2016), die het diepe inwendige van de planeet gaat verkennen, en de tweedelige Europees/Amerikaanse missie ExoMars (2016 en 2018), die naar tekenen van vroeger of huidig leven op Mars gaat speuren. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Opvolger van Marsvoertuig Curiosity gepresenteerd
Artist’s impression van het Mars 2020-voertuig en zijn zeven instrumenten. (NASA)
Het volgende Marsvoertuig dat NASA in 2020 wil lanceren, wordt voorzien van zeven geavanceerde instrumenten die een ambitieus onderzoeksprogramma moeten afwerken. De Mars 2020-missie borduurt voort op het ontwerp van het Marsvoertuig Curiosity, dat twee jaar geleden op de rode planeet is geland en nog steeds in bedrijf is. Curiosity’s opvolger zal niet alleen geologisch onderzoek doen, maar ook naar mogelijke sporen van vroeger leven op Mars gaan zoeken.
Wetenschappers zullen het nieuwe Marsvoertuig gebruiken om bodem- en gesteentenmonsters te verzamelen die eventueel door een latere missie zullen worden opgehaald voor onderzoek op aarde. Daarnaast moet Mars 2020 duidelijkheid geven over de beschikbaarheid van natuurlijke grondstoffen op Mars, die bruikbaar kunnen zijn voor toekomstige bemande missies naar de planeet.
Het instrumentarium van Mars 2020 zal onder meer bestaan uit een geavanceerde panoramische en stereoscopische camera, een camera voor chemisch en mineralogisch onderzoek die organische verbindingen kan detecteren, een technologisch experiment waarmee onderzocht gaat worden hoe er zuurstof kan worden gewonnen uit de ijle Marsatmosfeer, en een bodemradar voor geologisch onderzoek. Een deel van instrumentarium wordt gebouwd in samenwerking met instituten in Frankrijk, Spanje en Noorwegen.
Voordat het zover is zullen overigens nog verscheidene andere missies naar Mars vertrekken: de NASA-Marslander InSight (2016), die het diepe inwendige van de planeet gaat verkennen, en de tweedelige Europees/Amerikaanse missie ExoMars (2016 en 2018), die naar tekenen van vroeger of huidig leven op Mars gaat speuren. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-08-2014
Curiosity poetst steen schoon op Mars
Marsrover Curiosity gaat binnenkort voor de vierde keer gaatjes boren in een steen op Mars. Maar voordat het zover is, moet die steen eerst gepoetst worden. En ook daar draait Curiosity zijn robotarm niet voor om.
Op de robotarm van Curiosity bevindt zich de Dust Removal Tool. Zoals de naam al doet vermoeden is deze speciaal ontwikkeld om het roodachtige stof dat het oppervlak van Mars bedekt, weg te geven.
Curiosity gebruikte zijn ‘stofdoek’ afgelopen weekend om een steen van Martiaans stof te ontdoen. Bovenstaande foto laat zien dat dat prima gelukt is. Onder het stof gaat een grijzige steen met daarin dunne, witte ‘aderen’ schuil. Het zijn mogelijk mineralen die scheuren in het stukje steen opgevuld hebben.
Als het aan NASA ligt, komen we snel meer over deze steen te weten. Binnenkort zal Curiosity bij wijze van test een ondiep gaatje in de steen boren. Als dat goed gaat, wordt er opnieuw – maar dan wat dieper – geboord. Het materiaal dat Curiosity zo losmaakt kan aan boord van de Marsrover geanalyseerd worden.
(scientias.nl)
Curiosity poetst steen schoon op Mars
Marsrover Curiosity gaat binnenkort voor de vierde keer gaatjes boren in een steen op Mars. Maar voordat het zover is, moet die steen eerst gepoetst worden. En ook daar draait Curiosity zijn robotarm niet voor om.
Op de robotarm van Curiosity bevindt zich de Dust Removal Tool. Zoals de naam al doet vermoeden is deze speciaal ontwikkeld om het roodachtige stof dat het oppervlak van Mars bedekt, weg te geven.
Curiosity gebruikte zijn ‘stofdoek’ afgelopen weekend om een steen van Martiaans stof te ontdoen. Bovenstaande foto laat zien dat dat prima gelukt is. Onder het stof gaat een grijzige steen met daarin dunne, witte ‘aderen’ schuil. Het zijn mogelijk mineralen die scheuren in het stukje steen opgevuld hebben.
Als het aan NASA ligt, komen we snel meer over deze steen te weten. Binnenkort zal Curiosity bij wijze van test een ondiep gaatje in de steen boren. Als dat goed gaat, wordt er opnieuw – maar dan wat dieper – geboord. Het materiaal dat Curiosity zo losmaakt kan aan boord van de Marsrover geanalyseerd worden.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-08-2014
Is dit het dijbeen van een marsmannetje?
Het beeld dat de believers van buitenaards leven doet kicken. © NASA.
Believers van buitenaards leven kicken massaal op dit beeld dat werd geschoten door de marsverkenner Curiosity. Voor hen staat het vast: dit zijn de fossiele resten van het dijbeen van een marsmannetje. Tot het tegendeel is bewezen gaan we er evenwel best van uit dat het gewoon een steen is.
Het beeld werd onlangs gespot op UFO-blogger.com en al snel deden de wildste speculaties de ronde. "Het is erg waarschijnlijk dat er ooit leven is geweest op de planeet Mars", weet een blogger. "Het is dus bijgevolg niet uitgesloten dat er fossielen van die uitgestorven wezens worden gevonden".
Water
Het onbemande voertuig Curiosity landde twee jaar geleden op Mars. Het kan bodemmonsters analyseren op sporen van leven. Op 27 september 2012 stuurde de Curiosity foto's naar de Aarde waaruit bleek dat er ooit op Mars water moet hebben gestroomd. Kiezelstenen waren dermate geërodeerd dat zij lang in stromend water hadden gelegen. In maart van vorig jaar maakte het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA bekend dat onderzoek van een rotsmonster had aangetoond dat in vroeger tijden leven op Mars mogelijk is geweest.
Zelfportret van de marsverkenner Curiosity. © ap.
(HLN)
Is dit het dijbeen van een marsmannetje?
Het beeld dat de believers van buitenaards leven doet kicken. © NASA.
Believers van buitenaards leven kicken massaal op dit beeld dat werd geschoten door de marsverkenner Curiosity. Voor hen staat het vast: dit zijn de fossiele resten van het dijbeen van een marsmannetje. Tot het tegendeel is bewezen gaan we er evenwel best van uit dat het gewoon een steen is.
Het beeld werd onlangs gespot op UFO-blogger.com en al snel deden de wildste speculaties de ronde. "Het is erg waarschijnlijk dat er ooit leven is geweest op de planeet Mars", weet een blogger. "Het is dus bijgevolg niet uitgesloten dat er fossielen van die uitgestorven wezens worden gevonden".
Water
Het onbemande voertuig Curiosity landde twee jaar geleden op Mars. Het kan bodemmonsters analyseren op sporen van leven. Op 27 september 2012 stuurde de Curiosity foto's naar de Aarde waaruit bleek dat er ooit op Mars water moet hebben gestroomd. Kiezelstenen waren dermate geërodeerd dat zij lang in stromend water hadden gelegen. In maart van vorig jaar maakte het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA bekend dat onderzoek van een rotsmonster had aangetoond dat in vroeger tijden leven op Mars mogelijk is geweest.
Zelfportret van de marsverkenner Curiosity. © ap.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-08-2014
NASA zet grote stap richting bemande vlucht naar Mars
Een impressie van de lancering van de raket die bij het SLS hoort © NASA.
De NASA (National Aeronautics and Space Administration) heeft succesvol een test afgerond waarmee een grote stap is gezet richting een bemande VLUCHT naar Mars. De eerste onbemande vlucht naar Mars staat voor 2018 gepland.
Een impressie van het platform van waar het ruimtevaartuig afgeschoten moet worden. © NASA.
Op het moment wordt er hard gewerkt aan het zogeheten Spance Launch System (SLS), dat er voor moet zorgen dat astronauten voortaan verder kunnen reizen dan de maan. Het uiteindelijke doel, dat in 2030 verwezenlijkt moet worden, is een bemande reis naar Mars.
"We blijven hard werken om eerder klaar te zijn, maar later dan november 2018 gaat het niet worden", aldus William Gerstenmaier, werkzaam voor de Bemande Verkenningen en Operatiemissies bij de NASA. Dan staat de eerste onbemande VLUCHT op het programma. Het is de bedoeling dat er een ruimtevaartuig de lucht in gaat, dat in staat is om 77 ton te tillen. Hierdoor is het mogelijk om technische missies in de ruimte uit te voeren.
Miljardenproject
Overigens is het hele project een kostbare aangelegenheid. De geraamde kosten tot 2018 liggen op 7,02 miljard dollar (5,33 miljard euro). Hoeveel geld er vervolgens nog op tafel moet komen om daadwerkelijk astronauten richting Mars te sturen, is niet bekend. Maar de flinke smak centen mag de ambitie niet drukken: "We zijn altijd een land geweest dat ambitieus is op het gebied van ruimtevaart. Het is onze plicht aan de belastingbetaler om dit project succesvol te laten zijn".
Impressie van het SLS © NASA.
(HLN)
NASA zet grote stap richting bemande vlucht naar Mars
Een impressie van de lancering van de raket die bij het SLS hoort © NASA.
De NASA (National Aeronautics and Space Administration) heeft succesvol een test afgerond waarmee een grote stap is gezet richting een bemande VLUCHT naar Mars. De eerste onbemande vlucht naar Mars staat voor 2018 gepland.
Een impressie van het platform van waar het ruimtevaartuig afgeschoten moet worden. © NASA.
Op het moment wordt er hard gewerkt aan het zogeheten Spance Launch System (SLS), dat er voor moet zorgen dat astronauten voortaan verder kunnen reizen dan de maan. Het uiteindelijke doel, dat in 2030 verwezenlijkt moet worden, is een bemande reis naar Mars.
"We blijven hard werken om eerder klaar te zijn, maar later dan november 2018 gaat het niet worden", aldus William Gerstenmaier, werkzaam voor de Bemande Verkenningen en Operatiemissies bij de NASA. Dan staat de eerste onbemande VLUCHT op het programma. Het is de bedoeling dat er een ruimtevaartuig de lucht in gaat, dat in staat is om 77 ton te tillen. Hierdoor is het mogelijk om technische missies in de ruimte uit te voeren.
Miljardenproject
Overigens is het hele project een kostbare aangelegenheid. De geraamde kosten tot 2018 liggen op 7,02 miljard dollar (5,33 miljard euro). Hoeveel geld er vervolgens nog op tafel moet komen om daadwerkelijk astronauten richting Mars te sturen, is niet bekend. Maar de flinke smak centen mag de ambitie niet drukken: "We zijn altijd een land geweest dat ambitieus is op het gebied van ruimtevaart. Het is onze plicht aan de belastingbetaler om dit project succesvol te laten zijn".
Impressie van het SLS © NASA.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-09-2014
Marsvoertuig Curiosity bereikt bestemming
Deze opname van Curiosity toont het terrein aan de voet van Mount Sharp. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
NASA’s Marsvoertuig Curiosity heeft Mount Sharp bereikt, de ongeveer vijf kilometer hoge berg in het centrum van de Marskrater Gale. Curiosity begint nu aan zijn ‘beklimming’ van de berg, die officieel overigens te boek staat als Aeolis Mons.
Mount Sharp lijkt het geërodeerde overblijfsel te zijn van een dik pakket sedimenten dat ooit zo’n beetje de hele krater vulde. Vermoed wordt dat deze sedimenten zijn afgezet door een meer dat zich hier miljarden jaren geleden heeft bevonden.
Curiosity bereikte zijn bestemming via een route die begin dit jaar werd aangepast om de wielen van het Marsvoertuig te ontzien. Eind 2013 ontdekte NASA’s Marsteam dat vier van de zes aluminium wielen flinke schade hadden opgelopen. Daarop werd besloten om terrein dat met scherpe stenen is bezaaid zoveel mogelijk te vermijden.
Het is bedoeling dat Curiosity vanaf nu de verschillende lagen van de berg gaat onderzoeken. Daarbij zullen onder meer boormonsters van het gesteente worden genomen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Marsvoertuig Curiosity bereikt bestemming
Deze opname van Curiosity toont het terrein aan de voet van Mount Sharp. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
NASA’s Marsvoertuig Curiosity heeft Mount Sharp bereikt, de ongeveer vijf kilometer hoge berg in het centrum van de Marskrater Gale. Curiosity begint nu aan zijn ‘beklimming’ van de berg, die officieel overigens te boek staat als Aeolis Mons.
Mount Sharp lijkt het geërodeerde overblijfsel te zijn van een dik pakket sedimenten dat ooit zo’n beetje de hele krater vulde. Vermoed wordt dat deze sedimenten zijn afgezet door een meer dat zich hier miljarden jaren geleden heeft bevonden.
Curiosity bereikte zijn bestemming via een route die begin dit jaar werd aangepast om de wielen van het Marsvoertuig te ontzien. Eind 2013 ontdekte NASA’s Marsteam dat vier van de zes aluminium wielen flinke schade hadden opgelopen. Daarop werd besloten om terrein dat met scherpe stenen is bezaaid zoveel mogelijk te vermijden.
Het is bedoeling dat Curiosity vanaf nu de verschillende lagen van de berg gaat onderzoeken. Daarbij zullen onder meer boormonsters van het gesteente worden genomen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-09-2014
Sonde Maven komt maandag in baan rond Mars
© ap.
De Amerikaanse Marssonde Maven komt maandagmorgen vroeg (Belgische tijd) in een baan rond de Rode Planeet, zo heeft het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA meegedeeld. Het onbemande ruimtetuig moet het mysterie van de verdwijning van een groot deel van de Martiaanse atmosfeer uitpluizen. De missie kost 671 miljoen dollar.
Maven ('Mars Atmosphere and Volatile Evolution') moet maandag om 03.50 uur Belgische tijd in een baan rond Mars komen, na een reis van tien maanden, goed voor 711 miljoen km. De NASA maakt zich sterk dat tot nu toe alles goed is verlopen.
Eenmaal in een voorlopige baan aangekomen, zal de sonde vijf weken lang de instrumenten ijken. Daarna plaatst de 2,45 ton wegende Maven zich in een definitieve elliptische baan van 4,5 uur, met een hoogte die varieert tussen 150 en meer dan 6.000 km.
Maven, van op Cape Canaveral in Florida op 18 november met een Atlas-V draagraket gelanceerd, zal onder andere nagaan waar al het water is gebleven dat er ooit op onze zusterplaneet is geweest, net als de CO2.
(HLN)
Sonde Maven komt maandag in baan rond Mars
© ap.
De Amerikaanse Marssonde Maven komt maandagmorgen vroeg (Belgische tijd) in een baan rond de Rode Planeet, zo heeft het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA meegedeeld. Het onbemande ruimtetuig moet het mysterie van de verdwijning van een groot deel van de Martiaanse atmosfeer uitpluizen. De missie kost 671 miljoen dollar.
Maven ('Mars Atmosphere and Volatile Evolution') moet maandag om 03.50 uur Belgische tijd in een baan rond Mars komen, na een reis van tien maanden, goed voor 711 miljoen km. De NASA maakt zich sterk dat tot nu toe alles goed is verlopen.
Eenmaal in een voorlopige baan aangekomen, zal de sonde vijf weken lang de instrumenten ijken. Daarna plaatst de 2,45 ton wegende Maven zich in een definitieve elliptische baan van 4,5 uur, met een hoogte die varieert tussen 150 en meer dan 6.000 km.
Maven, van op Cape Canaveral in Florida op 18 november met een Atlas-V draagraket gelanceerd, zal onder andere nagaan waar al het water is gebleven dat er ooit op onze zusterplaneet is geweest, net als de CO2.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-09-2014
Nieuw bewijs van leven op Mars? "Marsmeteoriet bevatte ooit water"
Is er leven op Mars? Het bewijs stapelt zich op. © ap.
Is er leven op Mars? De bewijzen blijven zich opstapelen. Een piepklein fragment van een 1,3 miljard jaar oude Marsmeteoriet toont alvast aan dat er leven mogelijk is. Griekse en Britse wetenschappers die het gesteente onderzochten, ontdekten binnenin een mysterieuze celachtige structuur. Volgens hen bevond zich hier ooit water.
Terwijl hij de meteoriet onderzocht, ontdekte dr. Elias Chatzitheodoridis van de Technische Universiteit van Athene een bijzondere structuur die diep ingebed zat in het gesteente. Om te achterhalen wat het zou kunnen zijn, schakelde hij professor Ian Lyon van de universiteit van Manchester in.
Beide heren publiceerden hun bevindingen in het vakblad Astrobiology. "Deze structuur lijkt sterk op een gefossiliseerde biologische cel van op Aarde, maar het gesteente is zonder twijfel afkomstig van Mars", luidt het. "Ons onderzoek wijst uit dat het wellicht geen cel was, maar dat de structuur ooit water bevatte - water dat verhit werd, wellicht door een asteroïdeinslag."
Bacteriën
De bevindingen van het team zijn van groot belang omdat ze bijdragen tot het steeds toenemende bewijs dat op Mars alle nodige omstandigheden aanwezig zijn die leven mogelijk maken. Ook lijkt het steeds zekerder dat Mars in een ver verleden geraakt werd door grote asteroïden, die hydrothermale bronnen produceerden waardoor leven er mogelijk werd.
"We hebben aangetoond dat de nodige setting er is: het is er niet te koud, niet te bar", zegt professor Lyon. "Leven zoals wij dat kennen, bijvoorbeeld in de vorm van bacteriën, zou ook op Mars kunnen voorkomen, ook al hebben we het nog niet gevonden. Mogelijk is er vandaag zelfs nog leven op Mars."
(HLN)
Nieuw bewijs van leven op Mars? "Marsmeteoriet bevatte ooit water"
Is er leven op Mars? Het bewijs stapelt zich op. © ap.
Is er leven op Mars? De bewijzen blijven zich opstapelen. Een piepklein fragment van een 1,3 miljard jaar oude Marsmeteoriet toont alvast aan dat er leven mogelijk is. Griekse en Britse wetenschappers die het gesteente onderzochten, ontdekten binnenin een mysterieuze celachtige structuur. Volgens hen bevond zich hier ooit water.
Terwijl hij de meteoriet onderzocht, ontdekte dr. Elias Chatzitheodoridis van de Technische Universiteit van Athene een bijzondere structuur die diep ingebed zat in het gesteente. Om te achterhalen wat het zou kunnen zijn, schakelde hij professor Ian Lyon van de universiteit van Manchester in.
Beide heren publiceerden hun bevindingen in het vakblad Astrobiology. "Deze structuur lijkt sterk op een gefossiliseerde biologische cel van op Aarde, maar het gesteente is zonder twijfel afkomstig van Mars", luidt het. "Ons onderzoek wijst uit dat het wellicht geen cel was, maar dat de structuur ooit water bevatte - water dat verhit werd, wellicht door een asteroïdeinslag."
Bacteriën
De bevindingen van het team zijn van groot belang omdat ze bijdragen tot het steeds toenemende bewijs dat op Mars alle nodige omstandigheden aanwezig zijn die leven mogelijk maken. Ook lijkt het steeds zekerder dat Mars in een ver verleden geraakt werd door grote asteroïden, die hydrothermale bronnen produceerden waardoor leven er mogelijk werd.
"We hebben aangetoond dat de nodige setting er is: het is er niet te koud, niet te bar", zegt professor Lyon. "Leven zoals wij dat kennen, bijvoorbeeld in de vorm van bacteriën, zou ook op Mars kunnen voorkomen, ook al hebben we het nog niet gevonden. Mogelijk is er vandaag zelfs nog leven op Mars."
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-09-2014
MAVEN aangekomen in baan rond Mars
De Amerikaanse Marsverkenner MAVEN. (NASA/JPL-Caltech)
De Amerikaanse planeetverkenner MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution) is in de nacht van 21 op 22 september aangekomen in een baan rond de planeet Mars. MAVEN werd op 18 november 2013 gelanceerd en zal het komende jaar onderzoek doen aan de ijle bovenste lagen van de dampkring van Mars.
Uit de metingen hopen planeetonderzoekers informatie af te leiden over de evolutie van de Marsatmosfeer, over klimaatveranderingen in het verleden, en over de invloed daarvan op de potentiële bewoonbaarheid van het Marsoppervlak.
MAVEN zal ook vijf maal een 'duik' in de Marsdampkring maken, tot slechts 125 kilometer boven het oppervlak, zodat ook het grensgebied tussen de onderste en bovenste lagen van de ijle, koolzuurrijke dampkring bestudeerd kan worden. (GS)
(allesoversterrenkunde)
MAVEN aangekomen in baan rond Mars
De Amerikaanse Marsverkenner MAVEN. (NASA/JPL-Caltech)
De Amerikaanse planeetverkenner MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution) is in de nacht van 21 op 22 september aangekomen in een baan rond de planeet Mars. MAVEN werd op 18 november 2013 gelanceerd en zal het komende jaar onderzoek doen aan de ijle bovenste lagen van de dampkring van Mars.
Uit de metingen hopen planeetonderzoekers informatie af te leiden over de evolutie van de Marsatmosfeer, over klimaatveranderingen in het verleden, en over de invloed daarvan op de potentiële bewoonbaarheid van het Marsoppervlak.
MAVEN zal ook vijf maal een 'duik' in de Marsdampkring maken, tot slechts 125 kilometer boven het oppervlak, zodat ook het grensgebied tussen de onderste en bovenste lagen van de ijle, koolzuurrijke dampkring bestudeerd kan worden. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-09-2014
India heeft Mars bereikt
© epa.
De Indiase Marssonde Mangalyaan is vandaag succesvol in een baan rond Mars gekomen. Dat heeft de Indiase premier Narendra Modi aangekondigd. India is het eerste Aziatische land dat Mars bereikt.
"India is erin geslaagd om Mars te bereiken. Felicitaties aan jullie allemaal, aan het hele land. Vandaag wordt geschiedenis geschreven", klonk het.
Eerder lukte het enkel de VS, de toenmalige Sovjet-Unie en Europa om een missie naar Mars te krijgen. Minder dan de helft van alle 51 internationale Marsmissies lukte, en geen enkele slaagde van bij de eerste poging, behalve de Mangalyaan. "India is in feite het enige land dat bij de eerste poging slaagt", beklemtoonde Modi.
Het land kreeg prompt ook gelukwensen van het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA.
De 1,35 ton wegende Indiase Marsverkenner vertrok op 5 november met een PSLV-draagraket. De sonde kwam na 670 miljoen km te hebben afgelegd door een om 07.17 uur Indiase tijd begonnen en succesvol remmanoeuvre in een baan rondom de Rode Planeet. De snelheid daalde van 22,2 km naar 4,4 km per seconde.
De slechts 74 miljoen dollar kostende Mangalyaan is in de eerste plaats een technologische demonstratiemissie, maar het is ook de bedoeling wetenschappelijk onderzoek te doen. Zo beschikt de sonde over 25 kilo aan instrumenten om zes maanden lang de atmosfeer en bodem van de planeet te verkennen. Bijzonder aandachtspunt is de al of niet aanwezigheid van methaan in de Martiaanse atmosfeer. Als die er is, zijn primitieve levensvormen mogelijk.
(HLN)
India heeft Mars bereikt
© epa.
De Indiase Marssonde Mangalyaan is vandaag succesvol in een baan rond Mars gekomen. Dat heeft de Indiase premier Narendra Modi aangekondigd. India is het eerste Aziatische land dat Mars bereikt.
"India is erin geslaagd om Mars te bereiken. Felicitaties aan jullie allemaal, aan het hele land. Vandaag wordt geschiedenis geschreven", klonk het.
Eerder lukte het enkel de VS, de toenmalige Sovjet-Unie en Europa om een missie naar Mars te krijgen. Minder dan de helft van alle 51 internationale Marsmissies lukte, en geen enkele slaagde van bij de eerste poging, behalve de Mangalyaan. "India is in feite het enige land dat bij de eerste poging slaagt", beklemtoonde Modi.
Het land kreeg prompt ook gelukwensen van het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA.
De 1,35 ton wegende Indiase Marsverkenner vertrok op 5 november met een PSLV-draagraket. De sonde kwam na 670 miljoen km te hebben afgelegd door een om 07.17 uur Indiase tijd begonnen en succesvol remmanoeuvre in een baan rondom de Rode Planeet. De snelheid daalde van 22,2 km naar 4,4 km per seconde.
De slechts 74 miljoen dollar kostende Mangalyaan is in de eerste plaats een technologische demonstratiemissie, maar het is ook de bedoeling wetenschappelijk onderzoek te doen. Zo beschikt de sonde over 25 kilo aan instrumenten om zes maanden lang de atmosfeer en bodem van de planeet te verkennen. Bijzonder aandachtspunt is de al of niet aanwezigheid van methaan in de Martiaanse atmosfeer. Als die er is, zijn primitieve levensvormen mogelijk.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-09-2014
Indiase Marssonde stuurt eerste foto's door
© reuters.
De Indiase Marssonde Mangalyaan, die gisteren in een baan rond de Rode Planeet is gekomen, heeft haar eerste foto's van het hemellichaam doorgestuurd. Dat heeft het Indiase ruimtevaartbureau ISRO laten weten.
De Mangalyaan is het eerste Aziatische ruimtetuig dat Mars bereikt. De fierheid van India daaromtrent kan alleen maar stijgen nu de sonde haar eerste foto's heeft doorgestuurd.
De kleurencamera op de sonde is kort na het stabiliseren van de elliptische baan van de Mangalyaan aan het werk geschoten, goed voor een tiental foto's van het oppervlak en de omgeving, vertelde wetenschappelijk directeur V. Koteswara Rao tegenover het Franse persbureau AFP. De Mangalyaan zal ook foto's van de twee manen van Mars nemen en naar het vluchtleidingscentrum in Bangalore sturen.
Nog volgens Rao is alles normaal aan boord van de slechts 74 miljoen dollar kostende sonde die in de eerste plaats een technologische demonstratiemissie voert. Niettemin doet de Mangalyaan, ('Mom' of 'Mars Orbiter Mission' in het jargon) ook aan heus wetenschappelijk onderzoek, bijvoorbeeld naar de aanwezigheid van methaan in de atmosfeer. Landen doet 'Mom' niet.
(HLN)
Indiase Marssonde stuurt eerste foto's door
© reuters.
De Indiase Marssonde Mangalyaan, die gisteren in een baan rond de Rode Planeet is gekomen, heeft haar eerste foto's van het hemellichaam doorgestuurd. Dat heeft het Indiase ruimtevaartbureau ISRO laten weten.
De Mangalyaan is het eerste Aziatische ruimtetuig dat Mars bereikt. De fierheid van India daaromtrent kan alleen maar stijgen nu de sonde haar eerste foto's heeft doorgestuurd.
De kleurencamera op de sonde is kort na het stabiliseren van de elliptische baan van de Mangalyaan aan het werk geschoten, goed voor een tiental foto's van het oppervlak en de omgeving, vertelde wetenschappelijk directeur V. Koteswara Rao tegenover het Franse persbureau AFP. De Mangalyaan zal ook foto's van de twee manen van Mars nemen en naar het vluchtleidingscentrum in Bangalore sturen.
Nog volgens Rao is alles normaal aan boord van de slechts 74 miljoen dollar kostende sonde die in de eerste plaats een technologische demonstratiemissie voert. Niettemin doet de Mangalyaan, ('Mom' of 'Mars Orbiter Mission' in het jargon) ook aan heus wetenschappelijk onderzoek, bijvoorbeeld naar de aanwezigheid van methaan in de atmosfeer. Landen doet 'Mom' niet.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-09-2014
Staat er een verkeerslicht op Mars?!
'Intelligent ontwerp' of simpelweg een rotsformatie? © NASA.
Een Britse UFO-spotter die elke dag op de website van NASA de foto's bestudeert die de Marsmobiel Curiosity maakt, heeft daar zowaar een 'verkeerslicht' gezien.
Joseph White wreef even in zijn ogen toen hij de foto zag die de Curiosity op 19 september op de rode planeet maakte. Deze keer was het geen rat of een doughnut. "Van bij het begin volg ik de foto's van NASA, ik surf elke dag naar de website om de nieuwe beelden vanop Mars te bestuderen", verklaarde White aan Western Daily Press. "Toen ik deze foto zag, dacht ik 'secondje, hier is iets vreemds aan de gang'".
Terwijl White gelooft dat wat hij op de foto zag "duidelijk door een intelligent wezen is ontworpen", gaat het hoogstwaarschijnlijk om een rots.
Eerder deze week zag blogger Paul Scott Anderson een vreemde 'bal' op Mars. Volgens wetenschappers bij NASA was het een sfeer rots die zijn bolvorm aan concretie te danken heeft, een proces waarbij mineralen hard en compact worden.
Eerder werden al een iguana, een vinger, een schedel en een dijbeen 'gezien' op foto's van Mars.
Meridiani Journal
A nice round Martian "blueberry" (concretion?) from sol 746, #Curiosity. Right side of image.
(HLN)
Staat er een verkeerslicht op Mars?!
'Intelligent ontwerp' of simpelweg een rotsformatie? © NASA.
Een Britse UFO-spotter die elke dag op de website van NASA de foto's bestudeert die de Marsmobiel Curiosity maakt, heeft daar zowaar een 'verkeerslicht' gezien.
Joseph White wreef even in zijn ogen toen hij de foto zag die de Curiosity op 19 september op de rode planeet maakte. Deze keer was het geen rat of een doughnut. "Van bij het begin volg ik de foto's van NASA, ik surf elke dag naar de website om de nieuwe beelden vanop Mars te bestuderen", verklaarde White aan Western Daily Press. "Toen ik deze foto zag, dacht ik 'secondje, hier is iets vreemds aan de gang'".
Terwijl White gelooft dat wat hij op de foto zag "duidelijk door een intelligent wezen is ontworpen", gaat het hoogstwaarschijnlijk om een rots.
Eerder deze week zag blogger Paul Scott Anderson een vreemde 'bal' op Mars. Volgens wetenschappers bij NASA was het een sfeer rots die zijn bolvorm aan concretie te danken heeft, een proces waarbij mineralen hard en compact worden.
Eerder werden al een iguana, een vinger, een schedel en een dijbeen 'gezien' op foto's van Mars.
Meridiani Journal
A nice round Martian "blueberry" (concretion?) from sol 746, #Curiosity. Right side of image.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-09-2014
Ook NASA’s Marssonde levert eerste kiekjes af
Net als de Indiase Marssonde is ook de Amerikaanse Marsorbiter erin geslaagd om kort na zijn aankomst enkele foto’s van de rode planeet te maken. Of beter gezegd: van de ‘veelkleurige’ atmosfeer van de rode planeet.
De beelden hierboven zijn gemaakt door de Imaging Ultraviolet Spectrograph (IUVS) aan boord van NASA’s MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution). MAVEN arriveerde afgelopen maandag na een reis van zo’n tien maanden bij de rode planeet.
De eerste beelden van de sonde geven natuurlijk niet de werkelijke kleur van Mars weer. We zien de planeet in drie verschillende ultraviolette golflengtes. Het blauwe plaatje laat het ultraviolette licht van de zon dat door waterstofgas verspreidt wordt, zien. Het groene plaatje laat zien hoe zonlicht door atomair zuurstof wordt gereflecteerd. Als je het blauwe plaatje naast het groene ziet, kun je goed zien dat de zuurstofwolk aanzienlijk kleiner is dan de omvangrijke wolk waterstofgas die zich duizenden kilometers boven het oppervlak van de planeet uitstrekt. Het rode plaatje laat zien hoe ultraviolet licht door het oppervlak gereflecteerd wordt. De heldere vlek die je rechtsonder ziet, geeft aan dat daar veel licht gereflecteerd wordt. Waarschijnlijk komt dat door poolijs of wolken.
Afbeelding: Laboratory for Atmospheric and Space Physics / University of Colorado / NASA.
De zwaartekracht van Mars zorgt ervoor dat het zuurstofgas dicht bij de planeet in de buurt blijft, terwijl het lichtere waterstofgas ook op grotere hoogtes voorkomt. De gassen zijn het resultaat van de afbraak van water en koolstofdioxide in de atmosfeer van Mars. MAVEN zal tijdens zijn één jaar durende missie gaan onderzoeken hoeveel waterstof en zuurstof de Martiaanse atmosfeer verliest. Op basis daarvan kunnen we conclusies trekken over hoeveel water de planeet door de tijd heen verloren is en hoe nat de planeet in het verleden geweest moet zijn.
(Scientias.nl)
Ook NASA’s Marssonde levert eerste kiekjes af
Net als de Indiase Marssonde is ook de Amerikaanse Marsorbiter erin geslaagd om kort na zijn aankomst enkele foto’s van de rode planeet te maken. Of beter gezegd: van de ‘veelkleurige’ atmosfeer van de rode planeet.
De beelden hierboven zijn gemaakt door de Imaging Ultraviolet Spectrograph (IUVS) aan boord van NASA’s MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution). MAVEN arriveerde afgelopen maandag na een reis van zo’n tien maanden bij de rode planeet.
De eerste beelden van de sonde geven natuurlijk niet de werkelijke kleur van Mars weer. We zien de planeet in drie verschillende ultraviolette golflengtes. Het blauwe plaatje laat het ultraviolette licht van de zon dat door waterstofgas verspreidt wordt, zien. Het groene plaatje laat zien hoe zonlicht door atomair zuurstof wordt gereflecteerd. Als je het blauwe plaatje naast het groene ziet, kun je goed zien dat de zuurstofwolk aanzienlijk kleiner is dan de omvangrijke wolk waterstofgas die zich duizenden kilometers boven het oppervlak van de planeet uitstrekt. Het rode plaatje laat zien hoe ultraviolet licht door het oppervlak gereflecteerd wordt. De heldere vlek die je rechtsonder ziet, geeft aan dat daar veel licht gereflecteerd wordt. Waarschijnlijk komt dat door poolijs of wolken.
Afbeelding: Laboratory for Atmospheric and Space Physics / University of Colorado / NASA.
De zwaartekracht van Mars zorgt ervoor dat het zuurstofgas dicht bij de planeet in de buurt blijft, terwijl het lichtere waterstofgas ook op grotere hoogtes voorkomt. De gassen zijn het resultaat van de afbraak van water en koolstofdioxide in de atmosfeer van Mars. MAVEN zal tijdens zijn één jaar durende missie gaan onderzoeken hoeveel waterstof en zuurstof de Martiaanse atmosfeer verliest. Op basis daarvan kunnen we conclusies trekken over hoeveel water de planeet door de tijd heen verloren is en hoe nat de planeet in het verleden geweest moet zijn.
(Scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-09-2014
Prachtige foto van Indiase Marssonde toont stofstorm op rode planeet
© epa.
RUIMTEVAART De Indiase sonde Mangalyaan, die vorige week in een baan rond Mars kwam, heeft een prachtige foto gemaakt van een stofstorm op de rode planeet. Het is de eerste foto van de sonde waarop de planeet in zijn geheel pronkt.
De Mangalyaan is het eerste Aziatische ruimtetuig dat Mars bereikt. Vorige week stuurde het zijn eerste foto's van de planeet door. Daarop waren het oppervlak en de omgeving van het hemellichaam te zien.
De Indiase Mars Oribiter heeft nu ook een foto getweet waarop de rode planeet in zijn geheel te zien is. "Hier broeit iets", luidt de tweet, een verwijzing naar de stofstorm die op het noordelijke halfrond van Mars woedt. De foto werd genomen op 74.500 kilometer hoogte.
(HLN)
Prachtige foto van Indiase Marssonde toont stofstorm op rode planeet
© epa.
RUIMTEVAART De Indiase sonde Mangalyaan, die vorige week in een baan rond Mars kwam, heeft een prachtige foto gemaakt van een stofstorm op de rode planeet. Het is de eerste foto van de sonde waarop de planeet in zijn geheel pronkt.
De Mangalyaan is het eerste Aziatische ruimtetuig dat Mars bereikt. Vorige week stuurde het zijn eerste foto's van de planeet door. Daarop waren het oppervlak en de omgeving van het hemellichaam te zien.
De Indiase Mars Oribiter heeft nu ook een foto getweet waarop de rode planeet in zijn geheel te zien is. "Hier broeit iets", luidt de tweet, een verwijzing naar de stofstorm die op het noordelijke halfrond van Mars woedt. De foto werd genomen op 74.500 kilometer hoogte.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
01-10-2014
Vier mogelijke landingsplaatsen voor Europese Marsmissie
De vier mogelijke landingsplaatsen van de ExoMars 2018-missie liggen niet ver van de evenaar van de planeet Mars. (ESA/Roscosmos/LSSWG)
Het Europese ruimteagentschap ESA heeft vier mogelijke landingsplaatsen geselecteerd voor het tweede deel van de ExoMars-missie. Het Marsvoertuig zal in januari 2019 op Mars landen, om op zoek te gaan naar sporen van (vroeger) leven.
ExoMars is een samenwerkingsverband van ESA en het Russische ruimteagentschap Roscosmos. Het eerste deel van de missie, een orbiter en een kleine ‘testlander’ die atmosfeeronderzoek gaan doen, wordt in januari 2016 gelanceerd en komt negen maanden later aan bij Mars. Het tweede deel, bestaande uit een volwaardige ‘Marsrover’, zal in mei 2018 vertrekken.
Voor die tweede missie zijn nu vier gebieden geselecteerd, die relatief dicht bij de evenaar liggen. Vermoed wordt dat in dit deel van de rode planeet vroeger veel water te vinden was. Mineralogisch onderzoek heeft laten zien dat de bodem ter plaatse rijk is aan klei-achtige materiaal.
De definitieve landingsplaats voor het ExoMars-voertuig wordt pas in de loop van 2017 gekozen. Daarbij zal ook rekening worden gehouden met de resultaten van het eerste deel van de missie. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Vier mogelijke landingsplaatsen voor Europese Marsmissie
De vier mogelijke landingsplaatsen van de ExoMars 2018-missie liggen niet ver van de evenaar van de planeet Mars. (ESA/Roscosmos/LSSWG)
Het Europese ruimteagentschap ESA heeft vier mogelijke landingsplaatsen geselecteerd voor het tweede deel van de ExoMars-missie. Het Marsvoertuig zal in januari 2019 op Mars landen, om op zoek te gaan naar sporen van (vroeger) leven.
ExoMars is een samenwerkingsverband van ESA en het Russische ruimteagentschap Roscosmos. Het eerste deel van de missie, een orbiter en een kleine ‘testlander’ die atmosfeeronderzoek gaan doen, wordt in januari 2016 gelanceerd en komt negen maanden later aan bij Mars. Het tweede deel, bestaande uit een volwaardige ‘Marsrover’, zal in mei 2018 vertrekken.
Voor die tweede missie zijn nu vier gebieden geselecteerd, die relatief dicht bij de evenaar liggen. Vermoed wordt dat in dit deel van de rode planeet vroeger veel water te vinden was. Mineralogisch onderzoek heeft laten zien dat de bodem ter plaatse rijk is aan klei-achtige materiaal.
De definitieve landingsplaats voor het ExoMars-voertuig wordt pas in de loop van 2017 gekozen. Daarbij zal ook rekening worden gehouden met de resultaten van het eerste deel van de missie. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-10-2014
Stuurt NASA bemanning 'in winterslaap' naar Mars?
© Spaceworks.
NASA bekijkt al langer de mogelijkheid van een bemande ruimtevlucht naar Mars en liet nu ook onderzoeken of dat veel goedkoper kan. Zo zou de bemanning kunstmatig in een 'winterslaap' kunnen gehouden worden tijdens de vlucht van 180 dagen. Daarmee zou liefst 180 ton aan gewicht kunnen uitgespaard worden.
De diepe slaap, gekend onder de term torpor, vermindert sterk de metabolische functies van de astronauten. Torpor komt ook op natuurlijke wijze voor in het geval van onderkoeling. "Therapeutische torpor bestaat al sinds 1980 en is vooral sinds 2003 belangrijk voor de behandeling van patiënten in kritieke toestand in ziekenhuizen", zegt ruimtevaartingenieur Mark Schaffer van SpaceWorks, dat het onderzoek uitvoerde. "In de meeste grote ziekenhuizen bestaan er procedures om therapeutische onderkoeling toe te passen op patiënten om hen in leven te houden tot ze de behandeling kunnen krijgen die ze nodig hebben."
Van 1 week naar half jaar onderkoeling
In combinatie met intraveneuze voeding zou de bemanning van een vlucht naar Mars in winterslaap kunnen gebracht worden. Zo'n trip duurt wel in het beste geval 180 dagen, enkele rit. Tot nu toe worden patiënten maximaal ongeveer een week in torporstaat gehouden. "Voor bemande Marsvluchten moeten we dat dus opdrijven tot 90 à 180 dagen", aldus Schaffer.
Het systeem zou een geweldige financiële besparing betekenen. De astronauten zouden kleinere ruimtetuigen nodig hebben met minder voorzieningen. Geen keuken, geen fitnesstoestellen, minder water, eten en kledij. Een van de ontwerpen omvat een tollend leefgebied met lage zwaartekracht om het bot- en spierverlies te ondervangen.
SpaceWorks berekende dat er vijf keer minder drukvolume zou nodig zijn voor een bemanning in winterslaap en drie keer minder benodigd gewicht, met inbegrip van voedsel en water. In totaal zakken de basisvereisten voor zo'n torporvlucht van 400 naar ongeveer 220 ton. Een serieuze besparing dus.
(HLN)
Stuurt NASA bemanning 'in winterslaap' naar Mars?
© Spaceworks.
NASA bekijkt al langer de mogelijkheid van een bemande ruimtevlucht naar Mars en liet nu ook onderzoeken of dat veel goedkoper kan. Zo zou de bemanning kunstmatig in een 'winterslaap' kunnen gehouden worden tijdens de vlucht van 180 dagen. Daarmee zou liefst 180 ton aan gewicht kunnen uitgespaard worden.
De diepe slaap, gekend onder de term torpor, vermindert sterk de metabolische functies van de astronauten. Torpor komt ook op natuurlijke wijze voor in het geval van onderkoeling. "Therapeutische torpor bestaat al sinds 1980 en is vooral sinds 2003 belangrijk voor de behandeling van patiënten in kritieke toestand in ziekenhuizen", zegt ruimtevaartingenieur Mark Schaffer van SpaceWorks, dat het onderzoek uitvoerde. "In de meeste grote ziekenhuizen bestaan er procedures om therapeutische onderkoeling toe te passen op patiënten om hen in leven te houden tot ze de behandeling kunnen krijgen die ze nodig hebben."
Van 1 week naar half jaar onderkoeling
In combinatie met intraveneuze voeding zou de bemanning van een vlucht naar Mars in winterslaap kunnen gebracht worden. Zo'n trip duurt wel in het beste geval 180 dagen, enkele rit. Tot nu toe worden patiënten maximaal ongeveer een week in torporstaat gehouden. "Voor bemande Marsvluchten moeten we dat dus opdrijven tot 90 à 180 dagen", aldus Schaffer.
Het systeem zou een geweldige financiële besparing betekenen. De astronauten zouden kleinere ruimtetuigen nodig hebben met minder voorzieningen. Geen keuken, geen fitnesstoestellen, minder water, eten en kledij. Een van de ontwerpen omvat een tollend leefgebied met lage zwaartekracht om het bot- en spierverlies te ondervangen.
SpaceWorks berekende dat er vijf keer minder drukvolume zou nodig zijn voor een bemanning in winterslaap en drie keer minder benodigd gewicht, met inbegrip van voedsel en water. In totaal zakken de basisvereisten voor zo'n torporvlucht van 400 naar ongeveer 220 ton. Een serieuze besparing dus.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-10-2014
Studente ontwikkelt methode om water te zoeken op Mars
Studente Kellie Wall. (Robert Hubner, WSU Photo Services)
De 21-jarige Amerikaanse studente Kellie Wall is de eerste auteur van een artikel in het invloedrijke tijdschrift Nature Communications, waarin een nieuwe methode wordt beschreven om naar water te zoeken op Mars. Wall en haar collega's hebben de mate van kristallisatie bestudeerd van verschillende vulkanische gesteenten op aarde, en die vergeleken met metingen van de Amerikaane Marswagen Curiosity.
Aards vulkanisch gesteente blijkt een lage mate van kristallisatie te vertonen wanneer het snel is afgekoeld door wisselwerking met water. Als er sprake is geweest van tragere afkoeling, zonder contact met water, is de kristallisatiegraad aanzienlijk hoger. Uit de Curiosity-metingen blijkt dat de onderzochte Marsgesteenten een hoge kristallisatiegraad hebben, wat doet vermoeden dat er tijdens hun afkoeling geen water in het spel was.
Het is voor het eerst dat de aanwezigheid en invloed van water in het verre verleden van Mars bestudeerd wordt op basis van de textuur van vulkanisch gesteente. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Studente ontwikkelt methode om water te zoeken op Mars
Studente Kellie Wall. (Robert Hubner, WSU Photo Services)
De 21-jarige Amerikaanse studente Kellie Wall is de eerste auteur van een artikel in het invloedrijke tijdschrift Nature Communications, waarin een nieuwe methode wordt beschreven om naar water te zoeken op Mars. Wall en haar collega's hebben de mate van kristallisatie bestudeerd van verschillende vulkanische gesteenten op aarde, en die vergeleken met metingen van de Amerikaane Marswagen Curiosity.
Aards vulkanisch gesteente blijkt een lage mate van kristallisatie te vertonen wanneer het snel is afgekoeld door wisselwerking met water. Als er sprake is geweest van tragere afkoeling, zonder contact met water, is de kristallisatiegraad aanzienlijk hoger. Uit de Curiosity-metingen blijkt dat de onderzochte Marsgesteenten een hoge kristallisatiegraad hebben, wat doet vermoeden dat er tijdens hun afkoeling geen water in het spel was.
Het is voor het eerst dat de aanwezigheid en invloed van water in het verre verleden van Mars bestudeerd wordt op basis van de textuur van vulkanisch gesteente. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-10-2014
Ruimtevloot bereidt zich voor op komst ‘Marskomeet’
Op 19 oktober a.s. scheert komeet Siding Spring op een afstand van slechts 132.000 kilometer langs de planeet Mars. (NASA)
Op 19 oktober a.s. raast de komeet Siding Spring dicht langs de planeet Mars. Tot een botsing komt het zeker niet, maar waarschijnlijk zullen wel deeltjes uit de ‘staart’ van de komeet de atmosfeer van de rode planeet binnendringen. Dat biedt de diverse orbiters en ‘rovers’ die Mars momenteel onderzoeken de uitgelezen kans om dit zeldzame schouwspel van heel dichtbij te volgen.
Geschat wordt dat de komeet per seconde ongeveer honderd kilogram materiaal in de Marsatmosfeer zal dumpen. Dat is vergelijkbaar met de hoeveelheid deeltjes die de planeet voortdurend de ruimte in stoot. Honderd kilogram lijkt heel wat, maar het zal nog een hele uitdaging zijn om deze ijle stroom deeltjes te detecteren.
Een van de instrumenten die daarbij betrokken is, is de deeltjesdetector ASPERA-3 van de Europese ruimtesonde Mars Express. Wetenschappers hopen dat dit instrument in staat zal zijn de kleine veranderingen in de samenstelling van de Marsatmosfeer op het moment van de komeetpassage te detecteren. Daarbij zal vooral worden gelet op eventuele watermoleculen, die normaal gesproken niet in de hoge Marsatmosfeer voorkomen.
Anders dan de Mars Express zijn de drie NASA-orbiters die momenteel om Mars cirkelen zodanig gemanoeuvreerd dat de kans op botsingen met snelle stofdeeltjes van de komeet zo klein mogelijk is. Wel zullen hun instrumenten voor, tijdens en na de dichtste nadering gegevens de activiteit van de komeetkern in de gaten houden en gegevens verzamelen over de grootte van de stofdeeltjes in de komeetstaart en de verdeling ervan.
Komeet Siding Spring wordt niet alleen van dichtbij gevolgd. Ook de Infrared Telescope Facility op Hawaï, verscheidene ruimtetelescopen (waaronder Hubble) en tal van ruimtesondes (o.a. Swift, SOHO en NeoWISE) zijn bij de grote waarnemingscampagne betrokken. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Ruimtevloot bereidt zich voor op komst ‘Marskomeet’
Op 19 oktober a.s. scheert komeet Siding Spring op een afstand van slechts 132.000 kilometer langs de planeet Mars. (NASA)
Op 19 oktober a.s. raast de komeet Siding Spring dicht langs de planeet Mars. Tot een botsing komt het zeker niet, maar waarschijnlijk zullen wel deeltjes uit de ‘staart’ van de komeet de atmosfeer van de rode planeet binnendringen. Dat biedt de diverse orbiters en ‘rovers’ die Mars momenteel onderzoeken de uitgelezen kans om dit zeldzame schouwspel van heel dichtbij te volgen.
Geschat wordt dat de komeet per seconde ongeveer honderd kilogram materiaal in de Marsatmosfeer zal dumpen. Dat is vergelijkbaar met de hoeveelheid deeltjes die de planeet voortdurend de ruimte in stoot. Honderd kilogram lijkt heel wat, maar het zal nog een hele uitdaging zijn om deze ijle stroom deeltjes te detecteren.
Een van de instrumenten die daarbij betrokken is, is de deeltjesdetector ASPERA-3 van de Europese ruimtesonde Mars Express. Wetenschappers hopen dat dit instrument in staat zal zijn de kleine veranderingen in de samenstelling van de Marsatmosfeer op het moment van de komeetpassage te detecteren. Daarbij zal vooral worden gelet op eventuele watermoleculen, die normaal gesproken niet in de hoge Marsatmosfeer voorkomen.
Anders dan de Mars Express zijn de drie NASA-orbiters die momenteel om Mars cirkelen zodanig gemanoeuvreerd dat de kans op botsingen met snelle stofdeeltjes van de komeet zo klein mogelijk is. Wel zullen hun instrumenten voor, tijdens en na de dichtste nadering gegevens de activiteit van de komeetkern in de gaten houden en gegevens verzamelen over de grootte van de stofdeeltjes in de komeetstaart en de verdeling ervan.
Komeet Siding Spring wordt niet alleen van dichtbij gevolgd. Ook de Infrared Telescope Facility op Hawaï, verscheidene ruimtetelescopen (waaronder Hubble) en tal van ruimtesondes (o.a. Swift, SOHO en NeoWISE) zijn bij de grote waarnemingscampagne betrokken. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-10-2014
Onderzoek: Mars One-kolonisten zullen verhongeren
Het MAVEN ruimteschip ontwikkeld door NASA nadert Mars op een missie zijn bovenste atmosfeerlaag aan nadere studie te onderwerpen. © ap.
MARS ONE De ruim 200.000 mensen die zich enthousiast hebben aangemeld voor Mars One, de Nederlandse stichting met als doel in 2025 een ruimtekolonie op Mars te stichten, zullen zich na publicatie van een recent onderzoek nog wel even achter hun oren krabben. Dat onderzoek voorspelt namelijk onder meer dat ze zullen gaan verhongeren.
Het onderzoek werd uitgevoerd door studenten van de prestigieuze Amerikaanse universiteit MIT. De onderzoekers analyseerden de plannen en data die Mars One vooralsnog heeft gepubliceerd rond de enkele reis naar de rode planeet. Ze concludeerden dat het initiatief zal falen in zijn huidige vorm.
Dit beeld, vrijgegeven door NASA, toont sporen van rovers tussen de kraters Endurance en Victoria op Mars. © ap.
De MIT-studenten ontwikkelden een speciaal instrument waarmee ze standaardvoorwaarden voor een succesvolle kolonisatie van Mars naast de missieplannen legden. Daar rolde het voor de aspirant-kolonisten niet rooskleurige vooruitzicht uit.
Heikele punten
Allereerst wringt het in de Mars One-plannen bij de productie en opslag van voedsel. Volgens de studenten kan dat in de huidige plannen niet voldoen aan het aantal calorieën dat de Marsreizigers dagelijks nodig zullen hebben. De kolonisten zouden daardoor na verloop van tijd simpelweg verhongeren.
Een ander probleem is het onderhouden van de gewassen die de kolonisten willen gaan verbouwen. De gewassen zorgen voor een gevaarlijk hoog zuurstofgehalte in de atmosfeer van de kolonie. Zo zou een kleine brand daardoor al snel de ondergang van Mars One kunnen inleiden. De technologie die Mars One wil gebruiken om het zuurstof uit de lucht te filteren en die tegelijkertijd het stikstofniveau op peil moet houden zodat de luchtdruk gewaarborgd blijft, is volgens de MIT-studenten nog niet geavanceerd genoeg voor een dergelijke reis.
Verder stellen de wetenschappers dat er voor een succesvolle stichting van de kolonie vijftien lanceringen van zogeheten Falcon Heavy's nodig zijn. Een Falcon Heavy is een ruimtevaartuig dat momenteel nog in ontwikkeling is en een bulk aan vrachtgoederen mee de ruimte in kan nemen.
Het aanschaffen en lanceren van een Falcon Heavy is niet goedkoop. De studenten schatten dat Mars One per Falcon Heavy-lancering ongeveer 300 miljoen dollar kwijt is, wat het totale kostenplaatje voor de lanceringen op zo'n 4,5 miljard dollar brengt.
Onvolledige data
Archiefbeeld: Mars. © epa.
Mars One-directeur Bas Lansdorp zei tegen website Populair Science dat het MIT-onderzoek gebaseerd is op onvolledige data, waardoor de schattingen van de studenten niet kloppen. Een van de student-onderzoekers, Sydney Do, reageerde tegenover Popular Science al meteen op de opmerkingen van Lansdorp. Hij zei dat hij graag inzage zou krijgen in de daadwerkelijke cijfers van Mars One, zodat ze hun onderzoek kunnen actualiseren.
Wel erkende Lansdorp dat de studenten op een punt in hun onderzoek gelijk hadden: de kanttekening rond het meenemen van reserve-onderdelen.
De studenten berekenden dat ongeveer 62 procent van de vracht naar Mars moet bestaan uit reserve-onderdelen wanneer er niet binnen twee jaar na de eerste missie een volgende missie op het programma staat, zoals Mars One heeft gepland. De studenten baseerden hun percentage op cijfers van het ruimtestation ISS en hoe vaak daar onderdelen vervangen moeten worden.
(HLN)
Onderzoek: Mars One-kolonisten zullen verhongeren
Het MAVEN ruimteschip ontwikkeld door NASA nadert Mars op een missie zijn bovenste atmosfeerlaag aan nadere studie te onderwerpen. © ap.
MARS ONE De ruim 200.000 mensen die zich enthousiast hebben aangemeld voor Mars One, de Nederlandse stichting met als doel in 2025 een ruimtekolonie op Mars te stichten, zullen zich na publicatie van een recent onderzoek nog wel even achter hun oren krabben. Dat onderzoek voorspelt namelijk onder meer dat ze zullen gaan verhongeren.
Het onderzoek werd uitgevoerd door studenten van de prestigieuze Amerikaanse universiteit MIT. De onderzoekers analyseerden de plannen en data die Mars One vooralsnog heeft gepubliceerd rond de enkele reis naar de rode planeet. Ze concludeerden dat het initiatief zal falen in zijn huidige vorm.
Dit beeld, vrijgegeven door NASA, toont sporen van rovers tussen de kraters Endurance en Victoria op Mars. © ap.
De MIT-studenten ontwikkelden een speciaal instrument waarmee ze standaardvoorwaarden voor een succesvolle kolonisatie van Mars naast de missieplannen legden. Daar rolde het voor de aspirant-kolonisten niet rooskleurige vooruitzicht uit.
Heikele punten
Allereerst wringt het in de Mars One-plannen bij de productie en opslag van voedsel. Volgens de studenten kan dat in de huidige plannen niet voldoen aan het aantal calorieën dat de Marsreizigers dagelijks nodig zullen hebben. De kolonisten zouden daardoor na verloop van tijd simpelweg verhongeren.
Een ander probleem is het onderhouden van de gewassen die de kolonisten willen gaan verbouwen. De gewassen zorgen voor een gevaarlijk hoog zuurstofgehalte in de atmosfeer van de kolonie. Zo zou een kleine brand daardoor al snel de ondergang van Mars One kunnen inleiden. De technologie die Mars One wil gebruiken om het zuurstof uit de lucht te filteren en die tegelijkertijd het stikstofniveau op peil moet houden zodat de luchtdruk gewaarborgd blijft, is volgens de MIT-studenten nog niet geavanceerd genoeg voor een dergelijke reis.
Verder stellen de wetenschappers dat er voor een succesvolle stichting van de kolonie vijftien lanceringen van zogeheten Falcon Heavy's nodig zijn. Een Falcon Heavy is een ruimtevaartuig dat momenteel nog in ontwikkeling is en een bulk aan vrachtgoederen mee de ruimte in kan nemen.
Het aanschaffen en lanceren van een Falcon Heavy is niet goedkoop. De studenten schatten dat Mars One per Falcon Heavy-lancering ongeveer 300 miljoen dollar kwijt is, wat het totale kostenplaatje voor de lanceringen op zo'n 4,5 miljard dollar brengt.
Onvolledige data
Archiefbeeld: Mars. © epa.
Mars One-directeur Bas Lansdorp zei tegen website Populair Science dat het MIT-onderzoek gebaseerd is op onvolledige data, waardoor de schattingen van de studenten niet kloppen. Een van de student-onderzoekers, Sydney Do, reageerde tegenover Popular Science al meteen op de opmerkingen van Lansdorp. Hij zei dat hij graag inzage zou krijgen in de daadwerkelijke cijfers van Mars One, zodat ze hun onderzoek kunnen actualiseren.
Wel erkende Lansdorp dat de studenten op een punt in hun onderzoek gelijk hadden: de kanttekening rond het meenemen van reserve-onderdelen.
De studenten berekenden dat ongeveer 62 procent van de vracht naar Mars moet bestaan uit reserve-onderdelen wanneer er niet binnen twee jaar na de eerste missie een volgende missie op het programma staat, zoals Mars One heeft gepland. De studenten baseerden hun percentage op cijfers van het ruimtestation ISS en hoe vaak daar onderdelen vervangen moeten worden.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-10-2014
Ruimtesonde MAVEN brengt gasverlies van Marsdampkring in kaart
UV-opnamen van koolstof- en zuurstofatomen in de omgeving van Mars. (NASA/Univ. of Colorado)
Nog niet alle meetinstrumenten zijn voor honderd procent in gebruik, maar de Amerikaanse Marsverkenner MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution) heeft de eerste resultaten al binnen. MAVEN, gelanceerd in november 2013, kwam op 21 september aan in een baan om Mars. De ruimtesonde gaat onderzoek doen aan de Marsdampkring, met als belangrijkste doel: meer inzicht verkrijgen in de manier waarop Mars in de loop van vele honderden miljoenen jaren het grootste deel van zijn atmosfeer is kwijtgeraakt.
Met de ultravioletcamera van MAVEN is de verdeling van koolstof-, zuurstof- en waterstofatomen in de directe omgeving van Mars in kaart gebracht. Die atomen maakten ooit deel uit van koolzuur- en watermoleculen. Uit de waarnemingen blijkt duidelijk dat de allerhoogste, ijle delen van de Marsdampkring nauwelijks door de zwaartekracht van de planeet vastgehouden worden. Ook de sterk variabele verdeling van ozon in de dampkring is in beeld gebracht.
Daarnaast registreerde MAVEN op 29 september de aankomst van een grote wolk elektrisch geladen deeltjes die drie dagen eerder bij een uitbarsting op de zon de ruimte in was geblazen. Vermoedelijk vormen zulke zonnestormen een van de oorzaken van het gestage verlies van atomen uit de ijle bovenste lagen van de Marsatmosfeer.
In de eerste helft van november zal het wetenschappelijke waarnemingsprogramma van MAVEN echt van start gaan. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Ruimtesonde MAVEN brengt gasverlies van Marsdampkring in kaart
UV-opnamen van koolstof- en zuurstofatomen in de omgeving van Mars. (NASA/Univ. of Colorado)
Nog niet alle meetinstrumenten zijn voor honderd procent in gebruik, maar de Amerikaanse Marsverkenner MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution) heeft de eerste resultaten al binnen. MAVEN, gelanceerd in november 2013, kwam op 21 september aan in een baan om Mars. De ruimtesonde gaat onderzoek doen aan de Marsdampkring, met als belangrijkste doel: meer inzicht verkrijgen in de manier waarop Mars in de loop van vele honderden miljoenen jaren het grootste deel van zijn atmosfeer is kwijtgeraakt.
Met de ultravioletcamera van MAVEN is de verdeling van koolstof-, zuurstof- en waterstofatomen in de directe omgeving van Mars in kaart gebracht. Die atomen maakten ooit deel uit van koolzuur- en watermoleculen. Uit de waarnemingen blijkt duidelijk dat de allerhoogste, ijle delen van de Marsdampkring nauwelijks door de zwaartekracht van de planeet vastgehouden worden. Ook de sterk variabele verdeling van ozon in de dampkring is in beeld gebracht.
Daarnaast registreerde MAVEN op 29 september de aankomst van een grote wolk elektrisch geladen deeltjes die drie dagen eerder bij een uitbarsting op de zon de ruimte in was geblazen. Vermoedelijk vormen zulke zonnestormen een van de oorzaken van het gestage verlies van atomen uit de ijle bovenste lagen van de Marsatmosfeer.
In de eerste helft van november zal het wetenschappelijke waarnemingsprogramma van MAVEN echt van start gaan. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-10-2014
Ongewone gebeurtenis in de ruimte: komeet scheert langs Mars
Deze illustratie van NASA geeft de komeet Siding Spring weer die langs Mars scheert © afp.
De komeet Siding Spring is zondagavond op korte afstand langs de planeet Mars gevlogen. De komeet naderde de rode planeet tot op 140.000 kilometer, een derde van de afstand tussen de aarde en de maan. Toen de afstand het kleinst was, om 20.27 uur, had de komeet een snelheid van 203.000 kilometer per uur in verhouding tot Mars. Dat meldt de NASA.
Het is de eerste keer in de geschiedenis van de wetenschappen dat een komeet een planeet zo dichtbij nadert. "We zijn allemaal zeer enthousiast", zegt Guy Webster van het Jet Propulsion Laboratory van het ruimtevaartagentschap van de VS.
De NASA bracht voor de ongewone gebeurtenis ruimtesonden, telescopen en Mars-voertuigen in stelling. Wetenschapper willen op die manier belangrijke gegevens verzamelen: over de samenstelling van kometen, die overblijfsels zijn van het ontstaan van ons zonnestelsel, maar ook over de wisselwerking tussen de atmosfeer van Mars en haar omgeving.
De komeet met de wetenschappelijke benaming C/2013 A1 stamt uit de zogenaamde Oortwolk. Dit verre gebied in het heelal is sinds het ontstaan van het planetenstelsel nauwelijks veranderd. De ontdekker van de komeet is Robert H. McNaught in het Siding Spring Observatorium in Australië.
Minstens zestien apparaten in het heelal en op Mars zijn volgens de NASA betrokken bij de analyse, onder meer Mars-verkenner Curiosity en ruimtetelescoop Hubble. Ook ruimtesonde Maven, die kortgeleden Mars bereikte, wordt ingezet. De eerste gegevens en beelden over het voorblijvliegen van de komeet worden volgens Webster maandag verwacht.
(HLN)
Ongewone gebeurtenis in de ruimte: komeet scheert langs Mars
Deze illustratie van NASA geeft de komeet Siding Spring weer die langs Mars scheert © afp.
De komeet Siding Spring is zondagavond op korte afstand langs de planeet Mars gevlogen. De komeet naderde de rode planeet tot op 140.000 kilometer, een derde van de afstand tussen de aarde en de maan. Toen de afstand het kleinst was, om 20.27 uur, had de komeet een snelheid van 203.000 kilometer per uur in verhouding tot Mars. Dat meldt de NASA.
Het is de eerste keer in de geschiedenis van de wetenschappen dat een komeet een planeet zo dichtbij nadert. "We zijn allemaal zeer enthousiast", zegt Guy Webster van het Jet Propulsion Laboratory van het ruimtevaartagentschap van de VS.
De NASA bracht voor de ongewone gebeurtenis ruimtesonden, telescopen en Mars-voertuigen in stelling. Wetenschapper willen op die manier belangrijke gegevens verzamelen: over de samenstelling van kometen, die overblijfsels zijn van het ontstaan van ons zonnestelsel, maar ook over de wisselwerking tussen de atmosfeer van Mars en haar omgeving.
De komeet met de wetenschappelijke benaming C/2013 A1 stamt uit de zogenaamde Oortwolk. Dit verre gebied in het heelal is sinds het ontstaan van het planetenstelsel nauwelijks veranderd. De ontdekker van de komeet is Robert H. McNaught in het Siding Spring Observatorium in Australië.
Minstens zestien apparaten in het heelal en op Mars zijn volgens de NASA betrokken bij de analyse, onder meer Mars-verkenner Curiosity en ruimtetelescoop Hubble. Ook ruimtesonde Maven, die kortgeleden Mars bereikte, wordt ingezet. De eerste gegevens en beelden over het voorblijvliegen van de komeet worden volgens Webster maandag verwacht.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-10-2014
Marssondes overleven komeetpassage probleemloos
Amerikaanse Mars-sondes 'schuilden' achter de planeet tijdens de scheervlucht van komeet Sinding Spring. (NASA/JPL-Caltech)
De drie operationele Amerikaanse Marsverkenners die momenteel in een baan rond de rode planeet draaien, hebben zondagavond de scheervlucht van komeet C/2013 A1 Siding Spring probleemloos overleefd. Uit voorzorg waren de ruimtesondes (Mars Odyssey, Mars Reconnaissance Orbiter en MAVEN) op het moment van dichtste nadering naar de 'achterzijde' van de planeet gemanoeuvreerd. De700 meter grote, poreuze kern van komeet Siding Spring, die om 20.27 uur Nederlandse tijd op slechts ca. 140.000 kilometer langs Mars scheerde met een relatieve snelheid van bijna 60 kilometer per seconde, is gehuld in een ijle 'coma' van gas- en stofdeeltjes, die mogelijk schade aan de ruimtesondes zou kunnen veroorzaken.
Tijdens de passage van Siding Spring is de komeet waargenomen door verschillende instrumenten aan boord van de drie ruimtesondes, zoals de infrarode THEMIS-spectrometer van Odyssey en de HiRISE-camera van Mars Reconnaissance Orbiter. De drie ruimtesondes overleefden ook de passage van de staart van de komeet, enkele uren na de dichtste nadering.
De Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft laten weten dat ook de Europese Marsverkenner Mars Express in goede gezondheid verkeert. Een officiële bevestiging van de status van de Indiase Mars Orbiter Mission (Mangalyaan) is nog niet gepubliceerd.
Binnen enkele dagen worden waarschijnlijk de eerste voorlopige meetgegevens bekendgemaakt van de verschillende Marsverkenners, en mogelijk ook van de Amerikaanse Marswagentjes Opportunity en Curiosity, die waarnemingen vanaf het planeetoppervlak hebben verricht. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Marssondes overleven komeetpassage probleemloos
Amerikaanse Mars-sondes 'schuilden' achter de planeet tijdens de scheervlucht van komeet Sinding Spring. (NASA/JPL-Caltech)
De drie operationele Amerikaanse Marsverkenners die momenteel in een baan rond de rode planeet draaien, hebben zondagavond de scheervlucht van komeet C/2013 A1 Siding Spring probleemloos overleefd. Uit voorzorg waren de ruimtesondes (Mars Odyssey, Mars Reconnaissance Orbiter en MAVEN) op het moment van dichtste nadering naar de 'achterzijde' van de planeet gemanoeuvreerd. De700 meter grote, poreuze kern van komeet Siding Spring, die om 20.27 uur Nederlandse tijd op slechts ca. 140.000 kilometer langs Mars scheerde met een relatieve snelheid van bijna 60 kilometer per seconde, is gehuld in een ijle 'coma' van gas- en stofdeeltjes, die mogelijk schade aan de ruimtesondes zou kunnen veroorzaken.
Tijdens de passage van Siding Spring is de komeet waargenomen door verschillende instrumenten aan boord van de drie ruimtesondes, zoals de infrarode THEMIS-spectrometer van Odyssey en de HiRISE-camera van Mars Reconnaissance Orbiter. De drie ruimtesondes overleefden ook de passage van de staart van de komeet, enkele uren na de dichtste nadering.
De Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft laten weten dat ook de Europese Marsverkenner Mars Express in goede gezondheid verkeert. Een officiële bevestiging van de status van de Indiase Mars Orbiter Mission (Mangalyaan) is nog niet gepubliceerd.
Binnen enkele dagen worden waarschijnlijk de eerste voorlopige meetgegevens bekendgemaakt van de verschillende Marsverkenners, en mogelijk ook van de Amerikaanse Marswagentjes Opportunity en Curiosity, die waarnemingen vanaf het planeetoppervlak hebben verricht. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-10-2014
Mars is wit en andere ontdekkingen na twee jaar Mars Curiosity
© ap.
Tijdens zijn eerste twee jaren op Mars ontdekte NASA's Curiosity dat er ooit leven mogelijk was op de Rode Planeet. Een gigantische ontdekking, waar tien jaren van voorbereidingen, technische moeilijkheden en overwinningen aan vooraf gingen. In zijn boek 'Mars Rover Curiosity' biedt hoofdingenieur Rob Manning een exclusieve blik achter de schermen van het project.
© reuters.
Een van de eerste foto's die de Curiosity nam. © reuters.
'Mars Rover Curiosity, An inside account from Curiosity's chief engineer' biedt de lezer een getuigenverslag van de planning en de bouw van het meest complexe staaltje machinerie dat ooit ontworpen is om op een andere planeet te landen. Technische uitdagingen, bezuinigingen en ontwerpwijzigingen achtervolgden het team, wat uiteindelijk leidde tot twee jaar uitstel van de missie.
Maar tien jaar en twee miljard dollar later kan het team het ene succes na het andere vieren. Afgelopen zomer vierde de Curiosity zijn tweede verjaardag op Mars. In die tijd deed de Marswagen tal van baanbrekende ontdekkingen. Een overzicht.
Sporen van een oude rivierbedding
© epa.
Een van zijn eerste ontdekkingen deed de Curiosity al vlak na de landing op Mars. In september 2012 vond de Marsjeep rotsen die vermoedelijk afgerond en afgevlakt waren door een oude rivier. De lagen van het grondgesteente zijn volgens wetenschappers het bewijs dat er ooit een kniediepe waterstroom was. Waar het water naartoe ging, is nog niet duidelijk: mogelijk verdween het in de rotsen of verdampte het in de atmosfeer.
Leven op Mars?
In december 2012 maakte NASA groot nieuws bekend. De Curiosity had in de bodem van de Rode Planeet heel wat tekenen van leven gevonden. Uit metingen bleek dat de juiste omstandigheden er aanwezig waren om levende microben te ondersteunen. Door in de gesteenten te boren, ontdekte de Marsjeep de sleutelingrediënten die leven mogelijk maken: koolstof, waterstof, zuurstof, fosfor en zwavel. De kleimineralen en het weinige zout die gevonden werden, wijzen uit dat er ooit drinkbaar water geweest kan zijn.
Het beste bewijs dat tot nu toe gevonden werd, zijn foto's van kiezelstenen die de Curiosity nam in de Gale-krater. De stenen zijn samengesteld uit zand, zoals typisch in rivierbeddingen op Aarde. Wanneer stenen door wind en zandstormen verweren, worden ze rauw en hoekig. Maar volgens wetenschappers is te zien dat nagenoeg alle van de 515 geanalyseerde kiezelstenen vlak, glad en afgeslepen zijn.
De bodem van de Gale-krater. © reuters.
Gevaarlijke stralingen
Aan de hand van gegevens die de Curiosity in zijn eerste 300 dagen op de planeet verzamelde, kon in mei 2013 voor het eerst worden vastgesteld aan hoeveel straling astronauten worden blootgesteld tijdens een reis naar Mars. De stralingen overschrijden de limiet die NASA vooropstelt. Op basis van deze informatie kunnen ruimtevaartuigen en ruimtepakken gebouwd worden die mensen tijdens verre ruimtereizen kunnen beschermen.
Geen methaan, geen leven?
© afp.
In september 2013 stelde NASA vast dat de Curiosity nog geen enkel spoor van methaan had gevonden in de atmosfeer van Mars. Dat doet de kans dat er leven is slinken. Levende organismen, zoals wij die kennen, produceren methaan. Om te bewijzen dat er ooit leven op Mars was, gingen wetenschappers daarom op zoek naar deze substantie. De zoektocht gaat intussen nog steeds verder.
Mars is wit
Onder een dun laagje rood grind blijkt Mars wit te zijn. © afp.
Wetenschappers verwonderen zich over de variëteit aan grond- en steensoorten die gevonden werden in de Gale-krater. De Curiosity ontdekte er verschillende soorten grind, vulkanische gesteenten, duinen, moddergesteenten en barsten vol mineralen. Uit foto's blijkt overigens dat de rode stof die de planeet kenmerkt maar een dun laagje is. Daaronder is Mars wit.
Onlangs bereikte de Marsjeep zijn ultieme bestemming, Mount Sharp. De Curiosity zal de komende jaren de geologische lagen van de berg onderzoeken.
Mount Sharp. © epa.
(HLN)
Mars is wit en andere ontdekkingen na twee jaar Mars Curiosity
© ap.
Tijdens zijn eerste twee jaren op Mars ontdekte NASA's Curiosity dat er ooit leven mogelijk was op de Rode Planeet. Een gigantische ontdekking, waar tien jaren van voorbereidingen, technische moeilijkheden en overwinningen aan vooraf gingen. In zijn boek 'Mars Rover Curiosity' biedt hoofdingenieur Rob Manning een exclusieve blik achter de schermen van het project.
© reuters.
Een van de eerste foto's die de Curiosity nam. © reuters.
'Mars Rover Curiosity, An inside account from Curiosity's chief engineer' biedt de lezer een getuigenverslag van de planning en de bouw van het meest complexe staaltje machinerie dat ooit ontworpen is om op een andere planeet te landen. Technische uitdagingen, bezuinigingen en ontwerpwijzigingen achtervolgden het team, wat uiteindelijk leidde tot twee jaar uitstel van de missie.
Maar tien jaar en twee miljard dollar later kan het team het ene succes na het andere vieren. Afgelopen zomer vierde de Curiosity zijn tweede verjaardag op Mars. In die tijd deed de Marswagen tal van baanbrekende ontdekkingen. Een overzicht.
Sporen van een oude rivierbedding
© epa.
Een van zijn eerste ontdekkingen deed de Curiosity al vlak na de landing op Mars. In september 2012 vond de Marsjeep rotsen die vermoedelijk afgerond en afgevlakt waren door een oude rivier. De lagen van het grondgesteente zijn volgens wetenschappers het bewijs dat er ooit een kniediepe waterstroom was. Waar het water naartoe ging, is nog niet duidelijk: mogelijk verdween het in de rotsen of verdampte het in de atmosfeer.
Leven op Mars?
In december 2012 maakte NASA groot nieuws bekend. De Curiosity had in de bodem van de Rode Planeet heel wat tekenen van leven gevonden. Uit metingen bleek dat de juiste omstandigheden er aanwezig waren om levende microben te ondersteunen. Door in de gesteenten te boren, ontdekte de Marsjeep de sleutelingrediënten die leven mogelijk maken: koolstof, waterstof, zuurstof, fosfor en zwavel. De kleimineralen en het weinige zout die gevonden werden, wijzen uit dat er ooit drinkbaar water geweest kan zijn.
Het beste bewijs dat tot nu toe gevonden werd, zijn foto's van kiezelstenen die de Curiosity nam in de Gale-krater. De stenen zijn samengesteld uit zand, zoals typisch in rivierbeddingen op Aarde. Wanneer stenen door wind en zandstormen verweren, worden ze rauw en hoekig. Maar volgens wetenschappers is te zien dat nagenoeg alle van de 515 geanalyseerde kiezelstenen vlak, glad en afgeslepen zijn.
De bodem van de Gale-krater. © reuters.
Gevaarlijke stralingen
Aan de hand van gegevens die de Curiosity in zijn eerste 300 dagen op de planeet verzamelde, kon in mei 2013 voor het eerst worden vastgesteld aan hoeveel straling astronauten worden blootgesteld tijdens een reis naar Mars. De stralingen overschrijden de limiet die NASA vooropstelt. Op basis van deze informatie kunnen ruimtevaartuigen en ruimtepakken gebouwd worden die mensen tijdens verre ruimtereizen kunnen beschermen.
Geen methaan, geen leven?
© afp.
In september 2013 stelde NASA vast dat de Curiosity nog geen enkel spoor van methaan had gevonden in de atmosfeer van Mars. Dat doet de kans dat er leven is slinken. Levende organismen, zoals wij die kennen, produceren methaan. Om te bewijzen dat er ooit leven op Mars was, gingen wetenschappers daarom op zoek naar deze substantie. De zoektocht gaat intussen nog steeds verder.
Mars is wit
Onder een dun laagje rood grind blijkt Mars wit te zijn. © afp.
Wetenschappers verwonderen zich over de variëteit aan grond- en steensoorten die gevonden werden in de Gale-krater. De Curiosity ontdekte er verschillende soorten grind, vulkanische gesteenten, duinen, moddergesteenten en barsten vol mineralen. Uit foto's blijkt overigens dat de rode stof die de planeet kenmerkt maar een dun laagje is. Daaronder is Mars wit.
Onlangs bereikte de Marsjeep zijn ultieme bestemming, Mount Sharp. De Curiosity zal de komende jaren de geologische lagen van de berg onderzoeken.
Mount Sharp. © epa.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-10-2014
Bemande reis naar Mars wordt steeds gevaarlijker
Artist's impression van een bemande nederzetting op Mars. (Bryan Versteeg/Mars One)
Het wordt steeds gevaarlijker om een bemande reis naar Mars te maken. Oorzaak: de zon. Die is de laatste tijd veel minder actief dan normaal. De magnetische veldsterkte van de zon is daardoor ook geringer, en dat betekent dat de zon minder bescherming biedt tegen kosmische straling - energierijke elektrisch geladen deeltjes uit het heelal. Dat resulteert weer in een hoger stralingsrisico voor astronauten die zich buiten de magnetische invloedssfeer van de aarde begeven.
De activiteit van de zon - zonnevlekken, uitbarstingen en sterke magnetische velden - vertoont een cyclus van elf jaar. Tijdens een activiteitsminimum is de hoeveelheid kosmische straling in de binnendelen van het zonnestelsel hoger dan gemiddeld, en kan een 30-jarige mannelijke astronaut ongeveer een jaar lang in de interplanetaire ruimte verblijven voordat hij significant meer risico loopt op kanker. Voor een even oude vrouwelijke astronaut wordt die grens al na tien maanden bereikt. Dat blijkt uit metingen van een stralingsexperiment aan boord van de Amerikaanse maansonde LRO (Lunar Reconnaissance Orbiter).
Tijdens het meest recente zonneminimum, in 2009, bereikte de zonneactiviteit echter haar laagste waarde sinds ongeveer honderd jaar. Het huidige zonnemaximum is ongewoon zwak, en veel astronomen verwachten dat er bij het volgende zonneminimum, rond 2020, opnieuw records gaan sneuvelen. Dat zou betekenen dat de hoeveelheid kosmische straling verder toeneemt, zodat er na een verblijf van ongeveer negen maanden al sprake is van ernstige stralingsrisico's.
In een artikel in het vakblad Space Weather waarschuwen de onderzoekers voor de potentiële gevaren die dat met zich meebrengt voor toekomstige bemande reizen naar Mars, zoals die onder andere zijn gepland door het Nederlandse bedrijf Mars One. Een enkele reis naar Mars duurt al snel minstens acht maanden; Mars heeft zelf bovendien geen beschermend magneetveld. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Bemande reis naar Mars wordt steeds gevaarlijker
Artist's impression van een bemande nederzetting op Mars. (Bryan Versteeg/Mars One)
Het wordt steeds gevaarlijker om een bemande reis naar Mars te maken. Oorzaak: de zon. Die is de laatste tijd veel minder actief dan normaal. De magnetische veldsterkte van de zon is daardoor ook geringer, en dat betekent dat de zon minder bescherming biedt tegen kosmische straling - energierijke elektrisch geladen deeltjes uit het heelal. Dat resulteert weer in een hoger stralingsrisico voor astronauten die zich buiten de magnetische invloedssfeer van de aarde begeven.
De activiteit van de zon - zonnevlekken, uitbarstingen en sterke magnetische velden - vertoont een cyclus van elf jaar. Tijdens een activiteitsminimum is de hoeveelheid kosmische straling in de binnendelen van het zonnestelsel hoger dan gemiddeld, en kan een 30-jarige mannelijke astronaut ongeveer een jaar lang in de interplanetaire ruimte verblijven voordat hij significant meer risico loopt op kanker. Voor een even oude vrouwelijke astronaut wordt die grens al na tien maanden bereikt. Dat blijkt uit metingen van een stralingsexperiment aan boord van de Amerikaanse maansonde LRO (Lunar Reconnaissance Orbiter).
Tijdens het meest recente zonneminimum, in 2009, bereikte de zonneactiviteit echter haar laagste waarde sinds ongeveer honderd jaar. Het huidige zonnemaximum is ongewoon zwak, en veel astronomen verwachten dat er bij het volgende zonneminimum, rond 2020, opnieuw records gaan sneuvelen. Dat zou betekenen dat de hoeveelheid kosmische straling verder toeneemt, zodat er na een verblijf van ongeveer negen maanden al sprake is van ernstige stralingsrisico's.
In een artikel in het vakblad Space Weather waarschuwen de onderzoekers voor de potentiële gevaren die dat met zich meebrengt voor toekomstige bemande reizen naar Mars, zoals die onder andere zijn gepland door het Nederlandse bedrijf Mars One. Een enkele reis naar Mars duurt al snel minstens acht maanden; Mars heeft zelf bovendien geen beschermend magneetveld. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Geinige speculatie over mogelijke insecten op Mars:
Gaat niet over de zwarte pixels in de foto's, maar de andere vage zwarte puntjes.
Gaat niet over de zwarte pixels in de foto's, maar de andere vage zwarte puntjes.
Vaag filmpje.quote:
Geinige speculatie over mogelijke insecten op Mars:
Gaat niet over de zwarte pixels in de foto's, maar de andere vage zwarte puntjes.
Ik weet wel dat ze foto's van Mars hier nabewerken,, dus dat er geen 'arm' van de camera naar de rover te zien is is niet zo gek, zo zijn er meer foto's.
Wat de zwarte puntjes zijn? Tja, de conclusie dat het insecten zijn kan je daaruit helemaal niet trekken. Het zou een pixel anomalie kunnen zijn, stof op de lens of data errors (zoals op de 2de foto van het gezicht op Mars: http://en.wikipedia.org/wiki/Cydonia_(region_of_Mars)), of vul zelf maar een optie in die iig waarschijnlijker is dan insecten
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-11-2014
Komeet versterkte ionosfeer van Mars
Deze artist's impression laat zien hoe de Imaging Ultraviolet Spectrograph van de MAVEN-sonde de hoge atmosfeer van Mars scant. (NASA/Univ. of Colorado)
Gegevens van de ruimtesondes MAVEN, MRO (beide van NASA) en Mars Express (ESA) laten zien dat stof van de komeet die vorige maand vlak lang Mars scheerde een tijdelijke, sterke laag van ionen toevoegde aan de ionosfeer, de elektrisch geladen laag hoog boven het planeetoppervlak. Het is voor het eerst dat een direct verband kon worden gelegd tussen zo’n meteorenregen en het ontstaan van een tijdelijke laag in de ionosfeer van een planeet.
Komeet C/2013 A1 naderde Mars op 19 oktober jl. tot op een afstand van 139.500 kilometer. Dat is minder dan de helft van de afstand tussen de aarde en de maan. Bij die scheervlucht kwam stof van de komeet in de Marsatmosfeer terecht, dat verdampte en waarschijnlijk een indrukwekkende meteorenregen veroorzaakte.
De ruimtesonde MAVEN, die nog maar enkele maanden om Mars cirkelt, detecteerde na afloop sterk uv-licht van magnesium- en ijzerionen hoog in de Marsatmosfeer. Zelfs bij de hevigste meteorenregens op aarde is nooit zo’n sterk effect gemeten. Het duurde twee dagen voordat het uv-spectrum van Mars weer genormaliseerd was.
Elders boven Mars registreerde de Europese Mars Express enkele uren na de passage van de komeet een enorme toename in de elektronendichtheid van de ionosfeer. Deze piek trad op een aanzienlijk lagere hoogte op dan de normale dichtheidspiek. Ook deze toegenomen ionisatie wordt toegeschreven aan stofdeeltjes van de komeet die in de atmosfeer verbrandden. Metingen door de MRO geven aan dat de elektronendichtheid met een factor vijf tot tien toenam.
Ook naar de komeet zelf is gekeken. Beelden van de HiRISE-camera van de MRO laten zien dat de kern van de komeet kleiner is dan de verwachte twee kilometer, en eens in de acht uur om zijn as draait. (EE)
(allesoversterrenkunde.nl)
Komeet versterkte ionosfeer van Mars
Deze artist's impression laat zien hoe de Imaging Ultraviolet Spectrograph van de MAVEN-sonde de hoge atmosfeer van Mars scant. (NASA/Univ. of Colorado)
Gegevens van de ruimtesondes MAVEN, MRO (beide van NASA) en Mars Express (ESA) laten zien dat stof van de komeet die vorige maand vlak lang Mars scheerde een tijdelijke, sterke laag van ionen toevoegde aan de ionosfeer, de elektrisch geladen laag hoog boven het planeetoppervlak. Het is voor het eerst dat een direct verband kon worden gelegd tussen zo’n meteorenregen en het ontstaan van een tijdelijke laag in de ionosfeer van een planeet.
Komeet C/2013 A1 naderde Mars op 19 oktober jl. tot op een afstand van 139.500 kilometer. Dat is minder dan de helft van de afstand tussen de aarde en de maan. Bij die scheervlucht kwam stof van de komeet in de Marsatmosfeer terecht, dat verdampte en waarschijnlijk een indrukwekkende meteorenregen veroorzaakte.
De ruimtesonde MAVEN, die nog maar enkele maanden om Mars cirkelt, detecteerde na afloop sterk uv-licht van magnesium- en ijzerionen hoog in de Marsatmosfeer. Zelfs bij de hevigste meteorenregens op aarde is nooit zo’n sterk effect gemeten. Het duurde twee dagen voordat het uv-spectrum van Mars weer genormaliseerd was.
Elders boven Mars registreerde de Europese Mars Express enkele uren na de passage van de komeet een enorme toename in de elektronendichtheid van de ionosfeer. Deze piek trad op een aanzienlijk lagere hoogte op dan de normale dichtheidspiek. Ook deze toegenomen ionisatie wordt toegeschreven aan stofdeeltjes van de komeet die in de atmosfeer verbrandden. Metingen door de MRO geven aan dat de elektronendichtheid met een factor vijf tot tien toenam.
Ook naar de komeet zelf is gekeken. Beelden van de HiRISE-camera van de MRO laten zien dat de kern van de komeet kleiner is dan de verwachte twee kilometer, en eens in de acht uur om zijn as draait. (EE)
(allesoversterrenkunde.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-11-2014
[ Nieuwe microben voor Mars ]
Synthetische biologie moet bemande missie letterlijk ontlasten
Synthetische biologie kan het verschil uitmaken tussen wel of niet naar Mars vliegen. In elk geval scheelt het een hoop bagage, hebben onderzoekers van Berkeley Lab uitgerekend.
Artist's impression van microbiële kwekerij op Mars.
In Journal of the Royal Society Interface rekenen Adam Arkin en collega’s voor wat er gebeurt als je een Marsmissie, waarbij zes astronauten meegaan, de onderdelen meegeeft voor een voorraad fermentoren met slim ontworpen tekentafelbacteriën. Uitgangspunt is een missieduur van 916 dagen, waarvan 496 dagenverblijf op Mars en tweemaal 210 dagen reistijd.
Traditioneel reken je er dan op dat je een deel van het voedsel moet meenemen en de rest kweekt in een meegenomen broeikas; zonlicht en CO2 zijn op Mars in voldoende mate voorhanden. Maar N2 en H2O vind je er óók, en als je daar vervolgens biomassa van laat maken door Arthrospira platensis en Arthrospira maxima draagt de voedselvoorziening ineens 38 procent minder bij aan het startgewicht van je raket.
Van CO2 en water kun je ook brandstof maken. Dat kan via klassieke elektrolyseprocessen maar als je Methanobacterium thermoautotrophicum inschakelt om methaan te produceren, scheelt dat 56 procent in het startgewicht van de brandstofvoorziening.
Wat de behuizing voor de astronauten betreft: het was de beodeling om een 3D-printer mee te nemen en de muren te printen uit bodemmineralen. Maar als je een ándere printer meeneemt, de kunststof polyhydroxyboterzuur laat aanmaken door Cupriavidus necator en de eerste 202 dagen genoegen neemt met een krap plekje in de Marslander (want die bacterie heeft tijd nodig!), gaat het startgewicht van dit onderdeel met maar liefst 85 procent omlaag.
En o ja, als de hoofdpijnpilletjes op zijn heb je dankzij een gemodificeerde Synechocystis sp. binnen een paar dagen weer voldoende paracetamol.
Voor reizen naar de maan kun je een vergelijkbaar verhaal houden, zij het met andere cijfers en de overweging dat CO2, N2 en H2O daar vele malen schaarser zijn.
Uiteraard klopt de berekening voorlopig alleen in theorie, zijn er in de praktijk nog de nodige plooien glad te strijken en bestaat er een zeker risico dat er uiteindelijk tóch iets niet werkt en de astronauten na aankomst een serieus probleem hebben. Maar waarschijnlijk is het risico dat ze het om ándere redenen niet overleven nog veel groter, dus wat let ze?
bron: Berkeley Lab
(c2w.nl)
[ Nieuwe microben voor Mars ]
Synthetische biologie moet bemande missie letterlijk ontlasten
Synthetische biologie kan het verschil uitmaken tussen wel of niet naar Mars vliegen. In elk geval scheelt het een hoop bagage, hebben onderzoekers van Berkeley Lab uitgerekend.
Artist's impression van microbiële kwekerij op Mars.
In Journal of the Royal Society Interface rekenen Adam Arkin en collega’s voor wat er gebeurt als je een Marsmissie, waarbij zes astronauten meegaan, de onderdelen meegeeft voor een voorraad fermentoren met slim ontworpen tekentafelbacteriën. Uitgangspunt is een missieduur van 916 dagen, waarvan 496 dagenverblijf op Mars en tweemaal 210 dagen reistijd.
Traditioneel reken je er dan op dat je een deel van het voedsel moet meenemen en de rest kweekt in een meegenomen broeikas; zonlicht en CO2 zijn op Mars in voldoende mate voorhanden. Maar N2 en H2O vind je er óók, en als je daar vervolgens biomassa van laat maken door Arthrospira platensis en Arthrospira maxima draagt de voedselvoorziening ineens 38 procent minder bij aan het startgewicht van je raket.
Van CO2 en water kun je ook brandstof maken. Dat kan via klassieke elektrolyseprocessen maar als je Methanobacterium thermoautotrophicum inschakelt om methaan te produceren, scheelt dat 56 procent in het startgewicht van de brandstofvoorziening.
Wat de behuizing voor de astronauten betreft: het was de beodeling om een 3D-printer mee te nemen en de muren te printen uit bodemmineralen. Maar als je een ándere printer meeneemt, de kunststof polyhydroxyboterzuur laat aanmaken door Cupriavidus necator en de eerste 202 dagen genoegen neemt met een krap plekje in de Marslander (want die bacterie heeft tijd nodig!), gaat het startgewicht van dit onderdeel met maar liefst 85 procent omlaag.
En o ja, als de hoofdpijnpilletjes op zijn heb je dankzij een gemodificeerde Synechocystis sp. binnen een paar dagen weer voldoende paracetamol.
Voor reizen naar de maan kun je een vergelijkbaar verhaal houden, zij het met andere cijfers en de overweging dat CO2, N2 en H2O daar vele malen schaarser zijn.
Uiteraard klopt de berekening voorlopig alleen in theorie, zijn er in de praktijk nog de nodige plooien glad te strijken en bestaat er een zeker risico dat er uiteindelijk tóch iets niet werkt en de astronauten na aankomst een serieus probleem hebben. Maar waarschijnlijk is het risico dat ze het om ándere redenen niet overleven nog veel groter, dus wat let ze?
bron: Berkeley Lab
(c2w.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
De wielen van Curiosity beginnen aardig wat slijtage te vertonen, grote gaten zelfs 
The difference between the three Abrahamic religions:
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
Ik zit hier even te lezen in dit topic, en moet zeggen jammer dat ik het niet eerder heb gevonden. Heb Mars foto's voorbij zien komen, die ik nog niet had gezien, echt gaaf !
Fijn dat je nu dan wel mee volgt Klapskaatsquote:
Ik zit hier even te lezen in dit topic, en moet zeggen jammer dat ik het niet eerder heb gevonden. Heb Mars foto's voorbij zien komen, die ik nog niet had gezien, echt gaaf !
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Toegevoegd aan mijn favorietenquote:
[..]
Fijn dat je nu dan wel mee volgt Klapskaats
quote:
[..]
Toegevoegd aan mijn favorieten
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-11-2014
kortdurend water op Mars
Er is overtuigend bewijs dat Mars ooit zo warm was dat vloeibaar water op het oppervlak kon bestaan. Nieuw onderzoek suggereert nu dat die opwarming episodisch was: zo af en toe was Mars gedurende enkele decennia tot eeuwen warm en nat.
Er is de afgelopen jaren overtuigend bewijs gevonden dat er ooit water op de planeet Mars stroomde. Denk aan oude rivierbeddingen, restanten van meren, enzovoort. Het suggereert dat Mars ooit aangenamere temperaturen kende: temperaturen die het bestaan van vloeibaar water op het oppervlak van de planeet mogelijk maakten. Maar hoewel het bewijs voor het bestaan van dat vloeibare water overtuigend is, kunnen onderzoekers er niet echt mee uit de voeten. Recente klimaatmodellen suggereren namelijk dat Mars in zijn jonge jaren al over een atmosfeer beschikte die te dun was om de planeet zodanig op te warmen dat vloeibaar water over het oppervlak kan stromen. Bovendien was de zon in de jonge jaren van de rode planeet veel minder helder dan nu het geval is: nog zo’n feit dat het plaatje van een jong Mars dat warmer is dan nu het geval is, onaannemelijk maakt.
Episodisch
Maar hoe zijn die rivierbeddingen en oude meren dan te verklaren? Wetenschappers van de universiteit van Brown komen met een oplossing. Ze stellen dat Mars episodisch warm genoeg was om vloeibaar water te herbergen. Volgens de onderzoekers konden er op Mars situaties ontstaan waardoor de planeet tijdelijk opwarmde. Denk aan het vrijkomen van broeikasgassen of vulkanisme. Maar: die periodes waarin Mars warm genoeg was om vloeibaar water te herbergen, waren maar kort. Tientallen tot honderden jaren. “De nieuwe klimaatmodellen die een koud en met ijs bedekt Mars laten zien, zijn moeilijk in overeenstemming te brengen met het overvloedige bewijs dat suggereert dat er water op het oppervlak stroomde dat stroompjes en meren vormde,” vertelt onderzoeker James W. Head. “Deze nieuwe analyse voorziet ons van een mechanisme voor episodische opwarming en smelting van sneeuw en ijs.”
“DE NIEUWE KLIMAATMODELLEN DIE EEN KOUD EN MET IJS BEDEKT MARS LATEN ZIEN, ZIJN MOEILIJK IN OVEREENSTEMMING TE BRENGEN MET HET OVERVLOEDIGE BEWIJS DAT SUGGEREERT DAT ER WATER OP HET OPPERVLAK STROOMDE DAT STROOMPJES EN MEREN VORMDE”
Vulkanisme
De onderzoekers wijzen er onder meer op dat veel van de overtuigende bewijzen voor vloeibaar water op Mars zo’n 3,7 miljard jaar oud zijn. In die tijd was Mars waarschijnlijk ook vulkanisch actief. Op aarde zorgen vulkanen meestal voor afkoeling: ze brengen zwavelzuurdeeltjes en dikke aswolken in de lucht die zonlicht reflecteren, waardoor de oppervlaktetemperatuur daalt. Maar op Mars hadden de vulkanen een andere uitwerking, zo tonen Head en collega’s aan. Modellen tonen aan dat zwavelzuurdeeltjes op Mars afrekenden met stofdeeltjes in de stoffige atmosfeer van de rode planeet. Hierdoor werd er juist minder zonlicht gereflecteerd. Ondertussen creëerde zwaveldioxidegas een bescheiden broeikaseffect. Samen zorgden deze effecten ervoor dat Mars net genoeg opwarmde om vloeibaar water op het oppervlak van de planeet mogelijk te maken.
Bewijs voor stromend water op Mars wordt vaak aangehaald als een teken dat er op de rode planeet ooit wellicht leven mogelijk was. Maar was dat ook zo als die perioden waarin het water stroomde elke keer slechts tientallen tot honderden jaren duurden? Head denkt van wel. Sterker nog: hij vermoedt dat dit onderzoek wetenschappers aanwijzingen biedt om de sporen van die levensvormen te vinden. Volgens dit onderzoek zouden we restanten van dat leven in oude rivierbeddingen en meren aan moeten treffen. Hij trekt die conclusie nadat hij de situatie op Mars – met de korte perioden van opwarming – vergelijkt met de situatie op Antarctica. Op Antarctica leven algen die de kou en droogte prima kunnen hanteren. Ze wachten simpelweg op de periodieke opwarming (zomer) wanneer ijs smelt en water gaat stromen. Op dat moment bloeien de algen letterlijk op en ontwikkelen ze zich. “Dus de oude en momenteel droge rivierbeddingen en meren op Mars kunnen de restanten van vergelijkbaar primitief leven herbergen als dat ooit op Mars voorkwam.”
(Scientias.nl)
kortdurend water op Mars
Er is overtuigend bewijs dat Mars ooit zo warm was dat vloeibaar water op het oppervlak kon bestaan. Nieuw onderzoek suggereert nu dat die opwarming episodisch was: zo af en toe was Mars gedurende enkele decennia tot eeuwen warm en nat.
Er is de afgelopen jaren overtuigend bewijs gevonden dat er ooit water op de planeet Mars stroomde. Denk aan oude rivierbeddingen, restanten van meren, enzovoort. Het suggereert dat Mars ooit aangenamere temperaturen kende: temperaturen die het bestaan van vloeibaar water op het oppervlak van de planeet mogelijk maakten. Maar hoewel het bewijs voor het bestaan van dat vloeibare water overtuigend is, kunnen onderzoekers er niet echt mee uit de voeten. Recente klimaatmodellen suggereren namelijk dat Mars in zijn jonge jaren al over een atmosfeer beschikte die te dun was om de planeet zodanig op te warmen dat vloeibaar water over het oppervlak kan stromen. Bovendien was de zon in de jonge jaren van de rode planeet veel minder helder dan nu het geval is: nog zo’n feit dat het plaatje van een jong Mars dat warmer is dan nu het geval is, onaannemelijk maakt.
Episodisch
Maar hoe zijn die rivierbeddingen en oude meren dan te verklaren? Wetenschappers van de universiteit van Brown komen met een oplossing. Ze stellen dat Mars episodisch warm genoeg was om vloeibaar water te herbergen. Volgens de onderzoekers konden er op Mars situaties ontstaan waardoor de planeet tijdelijk opwarmde. Denk aan het vrijkomen van broeikasgassen of vulkanisme. Maar: die periodes waarin Mars warm genoeg was om vloeibaar water te herbergen, waren maar kort. Tientallen tot honderden jaren. “De nieuwe klimaatmodellen die een koud en met ijs bedekt Mars laten zien, zijn moeilijk in overeenstemming te brengen met het overvloedige bewijs dat suggereert dat er water op het oppervlak stroomde dat stroompjes en meren vormde,” vertelt onderzoeker James W. Head. “Deze nieuwe analyse voorziet ons van een mechanisme voor episodische opwarming en smelting van sneeuw en ijs.”
“DE NIEUWE KLIMAATMODELLEN DIE EEN KOUD EN MET IJS BEDEKT MARS LATEN ZIEN, ZIJN MOEILIJK IN OVEREENSTEMMING TE BRENGEN MET HET OVERVLOEDIGE BEWIJS DAT SUGGEREERT DAT ER WATER OP HET OPPERVLAK STROOMDE DAT STROOMPJES EN MEREN VORMDE”
Vulkanisme
De onderzoekers wijzen er onder meer op dat veel van de overtuigende bewijzen voor vloeibaar water op Mars zo’n 3,7 miljard jaar oud zijn. In die tijd was Mars waarschijnlijk ook vulkanisch actief. Op aarde zorgen vulkanen meestal voor afkoeling: ze brengen zwavelzuurdeeltjes en dikke aswolken in de lucht die zonlicht reflecteren, waardoor de oppervlaktetemperatuur daalt. Maar op Mars hadden de vulkanen een andere uitwerking, zo tonen Head en collega’s aan. Modellen tonen aan dat zwavelzuurdeeltjes op Mars afrekenden met stofdeeltjes in de stoffige atmosfeer van de rode planeet. Hierdoor werd er juist minder zonlicht gereflecteerd. Ondertussen creëerde zwaveldioxidegas een bescheiden broeikaseffect. Samen zorgden deze effecten ervoor dat Mars net genoeg opwarmde om vloeibaar water op het oppervlak van de planeet mogelijk te maken.
Bewijs voor stromend water op Mars wordt vaak aangehaald als een teken dat er op de rode planeet ooit wellicht leven mogelijk was. Maar was dat ook zo als die perioden waarin het water stroomde elke keer slechts tientallen tot honderden jaren duurden? Head denkt van wel. Sterker nog: hij vermoedt dat dit onderzoek wetenschappers aanwijzingen biedt om de sporen van die levensvormen te vinden. Volgens dit onderzoek zouden we restanten van dat leven in oude rivierbeddingen en meren aan moeten treffen. Hij trekt die conclusie nadat hij de situatie op Mars – met de korte perioden van opwarming – vergelijkt met de situatie op Antarctica. Op Antarctica leven algen die de kou en droogte prima kunnen hanteren. Ze wachten simpelweg op de periodieke opwarming (zomer) wanneer ijs smelt en water gaat stromen. Op dat moment bloeien de algen letterlijk op en ontwikkelen ze zich. “Dus de oude en momenteel droge rivierbeddingen en meren op Mars kunnen de restanten van vergelijkbaar primitief leven herbergen als dat ooit op Mars voorkwam.”
(Scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Listen live on Monday for news about NASA’s Curiosity Mars Rover.
http://www.ustream.tv/NASAJPL
Curiosity Mars Rover Teleconference
NASA will host a media teleconference at 9 a.m. PST (noon EST, 1700 UTC) Monday, Dec. 8, to discuss geological observations made by NASA's Mars rover Curiosity.
Participants will be:
-- Michael Meyer, Mars Exploration Program lead scientist at NASA Headquarters in Washington
-- Sanjeev Gupta, Curiosity science team member at Imperial College in London
-- John Grotzinger, Curiosity project scientist at the California Institute of Technology in Pasadena, California
-- Ashwin Vasavada, Curiosity deputy project scientist at NASA’s Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, California
For information about NASA's Curiosity mission, visit: http://www.nasa.gov/msl and http://mars.jpl.nasa.gov/msl
Follow the Curiosity rover on Twitter (@MarsCuriosity) and Facebook
FAQs
Get answers to some of the most common questions about Curiosity: http://bit.ly/h56pie
INFORMATION ABOUT THE MISSION
Mission name: Mars Science Laboratory
Rover name: Curiosity rover
Size: About the size of a car -- 10 feet long (not including the arm), 9 feet wide and 7 feet tall!
Weight: 900 kilograms (2,000 pounds)
Features: Geology lab, rocker-bogie suspension, rock-vaporizing laser and lots of cameras
Mission: To search areas of Mars for past or present conditions favorable for life, and conditions capable of preserving a record of life
Launch: Nov. 26, 2011, from Cape Canaveral, Fla.
Arrival: August 5, 2012 PDT
Length of mission on Mars: The prime mission will last one Mars year or about 23 Earth months.
Mission Fact sheet: Download the PDF
For information about Curiosity’s power source and to obtain high-resolution images, visit:
http://mars.jpl.nasa.gov/msl/news/newsroom/
http://www.ustream.tv/NASAJPL
Curiosity Mars Rover Teleconference
NASA will host a media teleconference at 9 a.m. PST (noon EST, 1700 UTC) Monday, Dec. 8, to discuss geological observations made by NASA's Mars rover Curiosity.
Participants will be:
-- Michael Meyer, Mars Exploration Program lead scientist at NASA Headquarters in Washington
-- Sanjeev Gupta, Curiosity science team member at Imperial College in London
-- John Grotzinger, Curiosity project scientist at the California Institute of Technology in Pasadena, California
-- Ashwin Vasavada, Curiosity deputy project scientist at NASA’s Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, California
For information about NASA's Curiosity mission, visit: http://www.nasa.gov/msl and http://mars.jpl.nasa.gov/msl
Follow the Curiosity rover on Twitter (@MarsCuriosity) and Facebook
FAQs
Get answers to some of the most common questions about Curiosity: http://bit.ly/h56pie
INFORMATION ABOUT THE MISSION
Mission name: Mars Science Laboratory
Rover name: Curiosity rover
Size: About the size of a car -- 10 feet long (not including the arm), 9 feet wide and 7 feet tall!
Weight: 900 kilograms (2,000 pounds)
Features: Geology lab, rocker-bogie suspension, rock-vaporizing laser and lots of cameras
Mission: To search areas of Mars for past or present conditions favorable for life, and conditions capable of preserving a record of life
Launch: Nov. 26, 2011, from Cape Canaveral, Fla.
Arrival: August 5, 2012 PDT
Length of mission on Mars: The prime mission will last one Mars year or about 23 Earth months.
Mission Fact sheet: Download the PDF
For information about Curiosity’s power source and to obtain high-resolution images, visit:
http://mars.jpl.nasa.gov/msl/news/newsroom/
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
De Live stream is begonnen
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://www.ustream.tv/NASAJPL
NASAJPL 5:02 PMThe briefing is starting now.
NASAJPL 5:03 PMWe will open up the chat again during the Q&A.
NASAJPL 5:04 PMImages are here: http://go.nasa.gov/curiositytelecon
NASAJPL 5:04 PMMichael Meyer, Mars Exploration Program lead scientist at NASA Headquarters in Washington, is speaking now.
NASAJPL 5:06 PMThis is the image you just saw: http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19080/#.VIXaekgteR8
NASAJPL 5:06 PMNow Sanjeev Gupta, Curiosity science team member at Imperial College in London, is speaking.
NASAJPL 5:07 PMThe images that are being discussed are here: http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19067/#.VIXa0EgteR8
NASAJPL 5:08 PMand #2 is here: http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19068
NASAJPL 5:08 PMand #3 is here: http://www.nasa.gov/jpl/pia19069
NASAJPL 5:08 PM#4: http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19070
NASAJPL 6:12 PM#5 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19071
NASAJPL 6:13 PM#6 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19072
NASAJPL 6:14 PM#7 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19073/
NASAJPL 6:15 PMNow speaking is John Grotzinger, Curiosity project scientist at the California Institute of Technology in Pasadena, California
NASAJPL 6:17 PMHe is discussing image #7 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19073/
NASAJPL 6:17 PMNow we turn to http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19074
NASAJPL 6:19 PMGrotzinger image #2 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19075 new messages
637 CHATTING NOW
NASAJPL 6:20 PMGrotzinger image #3 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19076
NASAJPL 6:22 PMGrotzinger image #4 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19077
NASAJPL 6:23 PMGrotzinger image #5 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19078
NASAJPL 6:24 PMGrotzinger image #6 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19079
NASAJPL 6:26 PMNow speaking is Ashwin Vasavada, Curiosity deputy project scientist at NASA's Jet Propulsion Laboratory in Pasadena
NASAJPL 6:29 PMVasavada image #1 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19080
NASAJPL 6:31 PMThe chat box is open!
Nu kan publiek vragen stellen
[ Bericht 5% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 08-12-2014 18:45:57 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-12-2014
Mars was tientallen miljoenen jaren lang een natte planeet
Sedimentformaties aan de voet van Mount Sharp, gefotografeerd door Curiosity. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
Lang geleden kunnen er overal op Mars gedurende tientallen miljoenen jaren meren en rivieren zijn geweest. Dat concluderen planeetonderzoekers op basis van metingen en foto's van de Amerikaanse Marswagen Curiosity. Eerder was al bekend dat Mars een paar miljard jaar geleden een veel aangenamer klimaat had dan nu, maar er werd altijd rekening mee gehouden dat de aanwezigheid van vloeibaar water aan het oppervlak mogelijk kortstondig of lokaal was.
Curiosity is geland in de grote inslagkrater Gale. Middenin die krater bevindt zich de 5 kilometer hoge berg Mount Sharp. De Marswagen is inmiddels aan de voet van de berg gearriveerd, en heeft daar dikke pakketten van afzettingsgesteenten (sedimenten) aangetroffen, zoals ze in de loop van zeer lange tijd ontstaan op de bodems van meren. Vermoedelijk is de oude inslagkrater keer op keer gevuld geweest met water, aangevoerd door rivieren. Dat is alleen goed te verklaren wanneer de gehele planeet gedurende lange tijd veel warmer is geweest. (GS)
'allesoversterrenkunde)
Mars was tientallen miljoenen jaren lang een natte planeet
Sedimentformaties aan de voet van Mount Sharp, gefotografeerd door Curiosity. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
Lang geleden kunnen er overal op Mars gedurende tientallen miljoenen jaren meren en rivieren zijn geweest. Dat concluderen planeetonderzoekers op basis van metingen en foto's van de Amerikaanse Marswagen Curiosity. Eerder was al bekend dat Mars een paar miljard jaar geleden een veel aangenamer klimaat had dan nu, maar er werd altijd rekening mee gehouden dat de aanwezigheid van vloeibaar water aan het oppervlak mogelijk kortstondig of lokaal was.
Curiosity is geland in de grote inslagkrater Gale. Middenin die krater bevindt zich de 5 kilometer hoge berg Mount Sharp. De Marswagen is inmiddels aan de voet van de berg gearriveerd, en heeft daar dikke pakketten van afzettingsgesteenten (sedimenten) aangetroffen, zoals ze in de loop van zeer lange tijd ontstaan op de bodems van meren. Vermoedelijk is de oude inslagkrater keer op keer gevuld geweest met water, aangevoerd door rivieren. Dat is alleen goed te verklaren wanneer de gehele planeet gedurende lange tijd veel warmer is geweest. (GS)
'allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-12-2014
ExoMars: ook Europa wil nu wel eens heelhuids op Mars landen
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 13 december 2014 om 09:00 uur
exomars
Het oppervlak van Mars is tot op heden het speelveld van de Amerikanen die er momenteel twee rovers hebben rondrijden. Maar daar komt verandering in. De Europeanen komen eraan! ESA werkt momenteel hard aan de ExoMars-rover die het hele Beagle-drama moet doen vergeten.
Op 19 december 2003 laat de rond Mars cirkelende Mars Express een pakketje los. Dat pakketje bestaat uit Beagle 2: een Marslander die zes dagen later op het oppervlak van de rode planeet moet landen. Uitgerust met tal van instrumenten – waaronder gereedschappen voor het verzamelen en analyseren van gesteenten en bodemmonsters – moet de lander ons een beter beeld van Mars geven en achterhalen of er op de rode planeet leven mogelijk was en/of is. Maar de missie mislukt. Er wordt niets meer van Beagle 2 vernomen en ESA concludeert dat de lander als verloren moet worden beschouwd. Enkele dagen later zetten de Amerikanen – met succes – rover Spirit op het oppervlak van de rode planeet. Drie weken later volgt een tweede Amerikaanse rover: Opportunity.
ExoMars
Anno 2014 vinden we op het oppervlak van Mars drie Amerikaanse rovers. Spirit – die inmiddels de geest heeft gegeven – Opportunity – die na meer dan tien jaar trouwe dienst nog steeds actief is – en Curiosity. Alledrie behoren ze toe aan de Amerikanen. De Europeanen leken zich lang niet meer te durven wagen aan een missie naar het oppervlak van Mars. Maar dat gaat veranderen. ESA maakt zich namelijk – in nauwe samenwerking met de Russen – op voor ExoMars: een ambitieuze ruimtemissie bestaande uit een Marsorbiter, landingsmodule en rover.
De orbiter en EDM nemen afscheid. Afbeelding: ESA.
De orbiter
In 2016 wil ESA de eerste twee hoofdrolspelers van de ExoMars-missie lanceren. Het gaat om een orbiter die in een baan rond Mars gaat cirkelen en Schiaparelli. De orbiter zal met name onderzoek gaan doen naar de atmosfeer van Mars. De orbiter zal zo ook een steentje bijdragen aan onze kennis van de rode planeet. Zo gaat deze zich bijvoorbeeld vastbijten in het methaan-vraagstuk. We weten uit eerder onderzoek dat in de Martiaanse atmosfeer kleine hoeveelheden methaan te vinden zijn. Aangezien methaan slechts kort stand kan houden, wijst de aanwezigheid van het stofje in de Martiaanse atmosfeer erop dat op Mars een bron van methaan te vinden is. Dat kan een biologische bron (leven!) zijn, maar ook een chemische bron. Door de hoeveelheden methaan (en andere spoorgassen in de atmosfeer van Mars) heel nauwkeurig vast te stellen, kan de orbiter mogelijk plekken op het oppervlak van Mars aanwijzen waar deze gassen tot stand komen. In de toekomst kunnen we die plekken wellicht met een bezoekje vereren. Naast wetenschappelijk onderzoek is de orbiter ook van cruciaal belang voor de communicatie. Eerst voor de communicatie tussen de lander en de aarde en later voor de communicatie tussen de rover en de aarde.
Schiaparelli
Zoals gezegd wordt de orbiter in 2016 gelanceerd. Maar de orbiter hoeft de negen maanden lange reis naar Mars niet alleen te make. Schiaparelli gaat mee. Schiaparelli wordt ook wel aangeduid als de Entry, Descent and Landing Demonstrator Module (EDM). Deze module zit aan de orbiter gekoppeld en doet eigenlijk dienst als een soort proefkonijn. Met de EDM wil ESA de landing van de toekomstige Marsrover ‘oefenen’. Drie dagen voor de Marsorbiter bij de rode planeet arriveert, maakt EDM zich los van de orbiter en koerst af op Mars. Vervolgens vliegt deze op een hoogte van zo’n 120 kilometer boven het oppervlak van Mars de Martiaanse atmosfeer binnen om daarna – hopelijk heelhuids – met behulp van parachutes op het oppervlak van Mars te landen. Daar zal deze gedurende korte tijd (twee tot acht dagen) verschillende onderzoeken uitvoeren. Hoofddoel van de lander is echter demonstreren dat de technologie die ESA wil gebruiken om enkele jaren later een rover op het oppervlak van Mars te zetten, werkt. Die rover kiest in 2018 het luchtruim.
De ExoMars-rover is uitgerust met zes wielen en voorzien van zonnepanelen. De rover kan zich autonoom verplaatsen. Hij creëert daartoe op basis van foto’s van zijn omgeving een digitale kaart en stippelt op die kaart een route uit. Met behulp van speciale camera’s die hem helpen om botsingen te vermijden, kan hij zich vervolgens veilig bewegen en tot wel 100 meter per sol (een Martiaanse dag) afleggen. Afbeelding: ESA.
Leven op Mars
Tijdens de ExoMars-missie hoopt ESA antwoord te krijgen op verschillende vragen. ‘Is (of was er ooit) leven op Mars?’ is zonder enige twijfel de meest interessante vraag. Met name de ExoMars-rover kan helpen om hierop een antwoord te vinden. De rover zal zich over het oppervlak van Mars verplaatsen op zoek naar sporen van leven. Tegelijkertijd zal deze ook een kijkje onder het Marsoppervlak nemen: de rover is uitgerust met een boor die tot wel twee meter diep kan boren. Materialen die tijdens zo’n boring verzameld worden, kunnen aan boord van de rover geanalyseerd worden. ESA verwacht met name veel van deze bodemmonsters. Het is immers waarschijnlijker dat we in bodemmonsters sporen van leven aantreffen, omdat de dunne atmosfeer van Mars bovengrondse sporen van leven onvoldoende kan beschermen tegen schadelijke straling. Maar de ExoMars-rover beschikt over meer dan alleen een boor. Aan boord van de rover zijn verschillende instrumenten te vinden, waaronder een camera waarmee deze het Marsoppervlak in beeld moet brengen, instrumenten om ondergronds water op te sporen en instrumenten om bodemmonsters te analyseren.
EUROPEANEN EN RUSSEN
ExoMars is het werk van ESA en Roscosmos: de Russische ruimtevaartorganisatie. Voor beiden zou een succesvolle landing op het oppervlak van Mars met het oog op de geschiedenis een opsteker zijn. ESA’s Beagle 2 ging in 2003 verloren en de laatste jaren gingen maar liefst drie Marsmissies van Rusland fout. De voormalige Sovjet-Unie slaagde er jaren geleden wel al eens in om een sonde naar Mars te sturen en ook op het oppervlak van de rode planeet te laten landen.
De opmaat naar meer
We mogen heel wat verwachten van de ExoMars-missie. De orbiter, lander en rover zullen elk op hun eigen wijze meer inzicht geven in de rode planeet en het leven dat daar wellicht ooit te vinden was of nog steeds kan worden aangetroffen. Toch is dat niet het enige doel wat ESA met deze missie voor ogen heeft. De technologie die aan de gehele ExoMars-missie ten grondslag ligt, wil ESA namelijk in een later stadium ook nog voor andere doeleinden gebruiken: een zogenoemde Sample Return Mission. In de toekomst hoopt ESA – in samenwerking met andere ruimtevaartorganisaties – in staat te zijn om een sonde naar Mars te sturen, op Mars te laten landen, monsters te laten verzamelen en vervolgens weer op te doen stijgen en – met de monsters – terug te keren naar de aarde. De technologie die voor zo’n complexe missie nodig is, wordt grotendeels binnen de ExoMars-missie reeds ontwikkeld. De ExoMars-missie staat dus niet op zichzelf, maar maakt onderdeel uit van een duidelijke langetermijnvisie. Alleen wanneer de mensheid erin slaagt om monsters afkomstig van Mars naar de aarde te brengen, zullen we naar verwachting in staat zijn om heel belangrijke wetenschappelijke vraagstukken die onmogelijk op locatie (door rovers) kunnen worden behandeld, te beantwoorden.
Voor het zover is, zal eerst echter de ExoMars-missie zich moeten ontvouwen. ESA werkt momenteel keihard om de lanceringen in 2016 en 2018 mogelijk te maken. Natuurlijk houden we je de komende tijd op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op en omtrent Mars. Die ontwikkelingen zullen zich zeker niet beperken tot het werk van de Europeanen. In maart 2016 lanceert NASA Marslander Insight (die tot zo’n 4,5 meter diep in de Marsbodem kan boren) en in 2020 volgt een nieuwe Marsrover van de hand van de Amerikanen.
'Scientias.nl)
ExoMars: ook Europa wil nu wel eens heelhuids op Mars landen
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 13 december 2014 om 09:00 uur
exomars
Het oppervlak van Mars is tot op heden het speelveld van de Amerikanen die er momenteel twee rovers hebben rondrijden. Maar daar komt verandering in. De Europeanen komen eraan! ESA werkt momenteel hard aan de ExoMars-rover die het hele Beagle-drama moet doen vergeten.
Op 19 december 2003 laat de rond Mars cirkelende Mars Express een pakketje los. Dat pakketje bestaat uit Beagle 2: een Marslander die zes dagen later op het oppervlak van de rode planeet moet landen. Uitgerust met tal van instrumenten – waaronder gereedschappen voor het verzamelen en analyseren van gesteenten en bodemmonsters – moet de lander ons een beter beeld van Mars geven en achterhalen of er op de rode planeet leven mogelijk was en/of is. Maar de missie mislukt. Er wordt niets meer van Beagle 2 vernomen en ESA concludeert dat de lander als verloren moet worden beschouwd. Enkele dagen later zetten de Amerikanen – met succes – rover Spirit op het oppervlak van de rode planeet. Drie weken later volgt een tweede Amerikaanse rover: Opportunity.
ExoMars
Anno 2014 vinden we op het oppervlak van Mars drie Amerikaanse rovers. Spirit – die inmiddels de geest heeft gegeven – Opportunity – die na meer dan tien jaar trouwe dienst nog steeds actief is – en Curiosity. Alledrie behoren ze toe aan de Amerikanen. De Europeanen leken zich lang niet meer te durven wagen aan een missie naar het oppervlak van Mars. Maar dat gaat veranderen. ESA maakt zich namelijk – in nauwe samenwerking met de Russen – op voor ExoMars: een ambitieuze ruimtemissie bestaande uit een Marsorbiter, landingsmodule en rover.
De orbiter en EDM nemen afscheid. Afbeelding: ESA.
De orbiter
In 2016 wil ESA de eerste twee hoofdrolspelers van de ExoMars-missie lanceren. Het gaat om een orbiter die in een baan rond Mars gaat cirkelen en Schiaparelli. De orbiter zal met name onderzoek gaan doen naar de atmosfeer van Mars. De orbiter zal zo ook een steentje bijdragen aan onze kennis van de rode planeet. Zo gaat deze zich bijvoorbeeld vastbijten in het methaan-vraagstuk. We weten uit eerder onderzoek dat in de Martiaanse atmosfeer kleine hoeveelheden methaan te vinden zijn. Aangezien methaan slechts kort stand kan houden, wijst de aanwezigheid van het stofje in de Martiaanse atmosfeer erop dat op Mars een bron van methaan te vinden is. Dat kan een biologische bron (leven!) zijn, maar ook een chemische bron. Door de hoeveelheden methaan (en andere spoorgassen in de atmosfeer van Mars) heel nauwkeurig vast te stellen, kan de orbiter mogelijk plekken op het oppervlak van Mars aanwijzen waar deze gassen tot stand komen. In de toekomst kunnen we die plekken wellicht met een bezoekje vereren. Naast wetenschappelijk onderzoek is de orbiter ook van cruciaal belang voor de communicatie. Eerst voor de communicatie tussen de lander en de aarde en later voor de communicatie tussen de rover en de aarde.
Schiaparelli
Zoals gezegd wordt de orbiter in 2016 gelanceerd. Maar de orbiter hoeft de negen maanden lange reis naar Mars niet alleen te make. Schiaparelli gaat mee. Schiaparelli wordt ook wel aangeduid als de Entry, Descent and Landing Demonstrator Module (EDM). Deze module zit aan de orbiter gekoppeld en doet eigenlijk dienst als een soort proefkonijn. Met de EDM wil ESA de landing van de toekomstige Marsrover ‘oefenen’. Drie dagen voor de Marsorbiter bij de rode planeet arriveert, maakt EDM zich los van de orbiter en koerst af op Mars. Vervolgens vliegt deze op een hoogte van zo’n 120 kilometer boven het oppervlak van Mars de Martiaanse atmosfeer binnen om daarna – hopelijk heelhuids – met behulp van parachutes op het oppervlak van Mars te landen. Daar zal deze gedurende korte tijd (twee tot acht dagen) verschillende onderzoeken uitvoeren. Hoofddoel van de lander is echter demonstreren dat de technologie die ESA wil gebruiken om enkele jaren later een rover op het oppervlak van Mars te zetten, werkt. Die rover kiest in 2018 het luchtruim.
De ExoMars-rover is uitgerust met zes wielen en voorzien van zonnepanelen. De rover kan zich autonoom verplaatsen. Hij creëert daartoe op basis van foto’s van zijn omgeving een digitale kaart en stippelt op die kaart een route uit. Met behulp van speciale camera’s die hem helpen om botsingen te vermijden, kan hij zich vervolgens veilig bewegen en tot wel 100 meter per sol (een Martiaanse dag) afleggen. Afbeelding: ESA.
Leven op Mars
Tijdens de ExoMars-missie hoopt ESA antwoord te krijgen op verschillende vragen. ‘Is (of was er ooit) leven op Mars?’ is zonder enige twijfel de meest interessante vraag. Met name de ExoMars-rover kan helpen om hierop een antwoord te vinden. De rover zal zich over het oppervlak van Mars verplaatsen op zoek naar sporen van leven. Tegelijkertijd zal deze ook een kijkje onder het Marsoppervlak nemen: de rover is uitgerust met een boor die tot wel twee meter diep kan boren. Materialen die tijdens zo’n boring verzameld worden, kunnen aan boord van de rover geanalyseerd worden. ESA verwacht met name veel van deze bodemmonsters. Het is immers waarschijnlijker dat we in bodemmonsters sporen van leven aantreffen, omdat de dunne atmosfeer van Mars bovengrondse sporen van leven onvoldoende kan beschermen tegen schadelijke straling. Maar de ExoMars-rover beschikt over meer dan alleen een boor. Aan boord van de rover zijn verschillende instrumenten te vinden, waaronder een camera waarmee deze het Marsoppervlak in beeld moet brengen, instrumenten om ondergronds water op te sporen en instrumenten om bodemmonsters te analyseren.
EUROPEANEN EN RUSSEN
ExoMars is het werk van ESA en Roscosmos: de Russische ruimtevaartorganisatie. Voor beiden zou een succesvolle landing op het oppervlak van Mars met het oog op de geschiedenis een opsteker zijn. ESA’s Beagle 2 ging in 2003 verloren en de laatste jaren gingen maar liefst drie Marsmissies van Rusland fout. De voormalige Sovjet-Unie slaagde er jaren geleden wel al eens in om een sonde naar Mars te sturen en ook op het oppervlak van de rode planeet te laten landen.
De opmaat naar meer
We mogen heel wat verwachten van de ExoMars-missie. De orbiter, lander en rover zullen elk op hun eigen wijze meer inzicht geven in de rode planeet en het leven dat daar wellicht ooit te vinden was of nog steeds kan worden aangetroffen. Toch is dat niet het enige doel wat ESA met deze missie voor ogen heeft. De technologie die aan de gehele ExoMars-missie ten grondslag ligt, wil ESA namelijk in een later stadium ook nog voor andere doeleinden gebruiken: een zogenoemde Sample Return Mission. In de toekomst hoopt ESA – in samenwerking met andere ruimtevaartorganisaties – in staat te zijn om een sonde naar Mars te sturen, op Mars te laten landen, monsters te laten verzamelen en vervolgens weer op te doen stijgen en – met de monsters – terug te keren naar de aarde. De technologie die voor zo’n complexe missie nodig is, wordt grotendeels binnen de ExoMars-missie reeds ontwikkeld. De ExoMars-missie staat dus niet op zichzelf, maar maakt onderdeel uit van een duidelijke langetermijnvisie. Alleen wanneer de mensheid erin slaagt om monsters afkomstig van Mars naar de aarde te brengen, zullen we naar verwachting in staat zijn om heel belangrijke wetenschappelijke vraagstukken die onmogelijk op locatie (door rovers) kunnen worden behandeld, te beantwoorden.
Voor het zover is, zal eerst echter de ExoMars-missie zich moeten ontvouwen. ESA werkt momenteel keihard om de lanceringen in 2016 en 2018 mogelijk te maken. Natuurlijk houden we je de komende tijd op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op en omtrent Mars. Die ontwikkelingen zullen zich zeker niet beperken tot het werk van de Europeanen. In maart 2016 lanceert NASA Marslander Insight (die tot zo’n 4,5 meter diep in de Marsbodem kan boren) en in 2020 volgt een nieuwe Marsrover van de hand van de Amerikanen.
'Scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-12-2014
Curiosity vindt methaanpieken en organische moleculen op Mars
Boorgat in het Cumberland-gesteente, waaruit een bodemmonster is gehaald voor chemische analyse. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
Met het SAM-instrument aan boord van de Amerikaanse Marswagen Curiosity zijn kortdurende pieken ontdekt in het methaangehalte van de Marsatmosfeer. Eind 2014 en begin 2014 was het methaangehalte ongeveer tien keer zo hoog als normaal, namelijk 7 parts per billion. De ontdekking doet vermoeden dat er af en toe zeer plaatselijk methaangas op Mars vrijkomt. Dat zou in principe een biologische oorsprong kunnen hebben, maar niet-biologische verklaringen zijn ook mogelijk, en wellicht waarschijnlijker. Eerder was met telescopen op aarde al ontdekt dat er in de Marsatmosfeer soms plaatselijke methaanconcentraties voorkomen.
SAM (Sample Analysis at Mars) heeft ook organische (oftewel koolstofhoudende) verbindingen gevonden in bodemmonsters afkomstig uit een gesteenteformatie die Cumberland is genoemd. Het is voor het eerst dat er met zekerheid organische moleculen zijn aangetroffen in bodemmateriaal van Mars. Ook deze ontdekking hoeft echter niet op de aanwezigheid van leven te wijzen. Mogelijk zijn de organische moleculen zelfs uit de ruimte afkomstig.
Onderzoek aan het deuteriumgehalte (zwaar waterstof) in watermoleculen in gehydrateerd gesteente in de krater Gale heeft verder uitgewezen dat een groot deel van het oorspronkelijke water op Marsis verdwenen is voordat het gesteente werd gevormd (3,9 tot 4,6 miljard jaar geleden), maar dat Mars ook ná het ontstaan van het gesteente nog veel water is kwijtgeraakt.
De nieuwe resultaten zijn vandaag gepresenteerd op de jaarvergadering van de American Geophysical Union in San Francisco en worden deze week gepubliceerd in het weekblad Science. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Curiosity vindt methaanpieken en organische moleculen op Mars
Boorgat in het Cumberland-gesteente, waaruit een bodemmonster is gehaald voor chemische analyse. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
Met het SAM-instrument aan boord van de Amerikaanse Marswagen Curiosity zijn kortdurende pieken ontdekt in het methaangehalte van de Marsatmosfeer. Eind 2014 en begin 2014 was het methaangehalte ongeveer tien keer zo hoog als normaal, namelijk 7 parts per billion. De ontdekking doet vermoeden dat er af en toe zeer plaatselijk methaangas op Mars vrijkomt. Dat zou in principe een biologische oorsprong kunnen hebben, maar niet-biologische verklaringen zijn ook mogelijk, en wellicht waarschijnlijker. Eerder was met telescopen op aarde al ontdekt dat er in de Marsatmosfeer soms plaatselijke methaanconcentraties voorkomen.
SAM (Sample Analysis at Mars) heeft ook organische (oftewel koolstofhoudende) verbindingen gevonden in bodemmonsters afkomstig uit een gesteenteformatie die Cumberland is genoemd. Het is voor het eerst dat er met zekerheid organische moleculen zijn aangetroffen in bodemmateriaal van Mars. Ook deze ontdekking hoeft echter niet op de aanwezigheid van leven te wijzen. Mogelijk zijn de organische moleculen zelfs uit de ruimte afkomstig.
Onderzoek aan het deuteriumgehalte (zwaar waterstof) in watermoleculen in gehydrateerd gesteente in de krater Gale heeft verder uitgewezen dat een groot deel van het oorspronkelijke water op Marsis verdwenen is voordat het gesteente werd gevormd (3,9 tot 4,6 miljard jaar geleden), maar dat Mars ook ná het ontstaan van het gesteente nog veel water is kwijtgeraakt.
De nieuwe resultaten zijn vandaag gepresenteerd op de jaarvergadering van de American Geophysical Union in San Francisco en worden deze week gepubliceerd in het weekblad Science. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-12-2014
Stokoude Opportunity is aan het dementeren
Geschreven door Tim Kraaijvanger op 24 december 2014 om 15:36 uur
Arme Opportunity. Na het formatteren van het flashgeheugen kampt Opportunity met problemen. De in 2004 gelande Marsrover vergeet regelmatig informatie, waardoor NASA geen data ontvangt. Vandaar dat de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie maatregelen heeft genomen.
Eén van de maatregelen is dat Opportunity het flashgeheugen niet meer gebruikt. Dit betekent dat gegevens voor zonsondergang naar de aarde worden gezonden, omdat de rover ‘s nachts geen informatie kan opslaan. NASA belooft in een persbericht dat er na de kerstvakantie hard gewerkt gaat worden aan een oplossing. Wetenschappers proberen in januari een omweg te vinden om één van de zeven opslageenheden te omzeilen, aangezien de andere zes wel goed werken. Op die manier kan het flashgeheugen weer geactiveerd worden.
Het is niet vreemd dat er problemen optreden met het flashgeheugen. Opportunity rijdt in januari al elf jaar (!!) op Mars. Dat is 44 keer langer dan de oorspronkelijke duur van de missie, namelijk drie maanden. Niet alleen Opportunity, maar ook de uitgeschakelde Spirit-rover had last van geheugenproblemen. Het is wel zo dat Opportunity steeds minder nuttig is, omdat veel belangrijke instrumenten niet meer werken.
Maar laten we alle hoogtepunten niet vergeten. Opportunity heeft al meer dan veertig kilometer op Mars gereden. Nog nooit eerder reed een voertuig op een andere planeet dan de aarde zo ver. Daarnaast maakte Opportunity al duizenden fraaie kiekjes van het Martiaanse oppervlak. En dat gaat maar door. Twee maanden geleden fotografeerde de rover de komeet Siding Spring. Hulde voor deze inspanningen!
(scientias.nl)
Stokoude Opportunity is aan het dementeren
Geschreven door Tim Kraaijvanger op 24 december 2014 om 15:36 uur
Arme Opportunity. Na het formatteren van het flashgeheugen kampt Opportunity met problemen. De in 2004 gelande Marsrover vergeet regelmatig informatie, waardoor NASA geen data ontvangt. Vandaar dat de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie maatregelen heeft genomen.
Eén van de maatregelen is dat Opportunity het flashgeheugen niet meer gebruikt. Dit betekent dat gegevens voor zonsondergang naar de aarde worden gezonden, omdat de rover ‘s nachts geen informatie kan opslaan. NASA belooft in een persbericht dat er na de kerstvakantie hard gewerkt gaat worden aan een oplossing. Wetenschappers proberen in januari een omweg te vinden om één van de zeven opslageenheden te omzeilen, aangezien de andere zes wel goed werken. Op die manier kan het flashgeheugen weer geactiveerd worden.
Het is niet vreemd dat er problemen optreden met het flashgeheugen. Opportunity rijdt in januari al elf jaar (!!) op Mars. Dat is 44 keer langer dan de oorspronkelijke duur van de missie, namelijk drie maanden. Niet alleen Opportunity, maar ook de uitgeschakelde Spirit-rover had last van geheugenproblemen. Het is wel zo dat Opportunity steeds minder nuttig is, omdat veel belangrijke instrumenten niet meer werken.
Maar laten we alle hoogtepunten niet vergeten. Opportunity heeft al meer dan veertig kilometer op Mars gereden. Nog nooit eerder reed een voertuig op een andere planeet dan de aarde zo ver. Daarnaast maakte Opportunity al duizenden fraaie kiekjes van het Martiaanse oppervlak. En dat gaat maar door. Twee maanden geleden fotografeerde de rover de komeet Siding Spring. Hulde voor deze inspanningen!
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Awwwquote:
Stokoude Opportunity is aan het dementeren
Het blijft een held natuurlijkquote:Opportunity rijdt in januari al elf jaar (!!) op Mars. Dat is 44 keer langer dan de oorspronkelijke duur van de missie, namelijk drie maanden.
The difference between the three Abrahamic religions:
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
a hero indeedquote:Op zaterdag 27 december 2014 13:34 schreef Pek het volgende:
[..]
Awww
[..]
Het blijft een held natuurlijk
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Dit ruikt naar... einde missiequote:
24-12-2014
Stokoude Opportunity is aan het dementeren
Het is wel zo dat Opportunity steeds minder nuttig is, omdat veel belangrijke instrumenten niet meer werken.
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Het zal iig niet lang meer duren vrees ik
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-12-2014
Mars ijskoud de mooiste
.
De sonde Mars Reconnaissance Orbiter stuurt spectaculaire beelden. Ze tonen met kooldioxide-ijs bedekte hellingen op Mars. De opname werd gemaakt op een kraterwand niet ver van de zuidpool van de rode planeet; het beeld werd met HiRISE-camera opgenomen op 30 november, maar pas nu heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA de opname vrijgegeven.
De hellingen zijn onderdeel van een krater met een diameter van ongeveer 35 kilometer. Deze ligt zeer ver zuidelijk op de rode planeet. Daar zijn seizoenen, net als op aarde. In de winter op ieder halfrond bevriest de regio rond de polen met ijs van kooldioxide. Als de lente komt, vervliegt dit ijs, wat winden van wel vierhonderd kilometer per uur tot gevolg heeft.
Dit ijs is gefotografeerd door de twee ton zware Mars Reconnaissance Orbiter, die al sinds 2006 in een sterk elliptische baan rond de rode planeet draait. Er zijn zes wetenschappelijke instrumenten aan boord, waaronder HiRISE, een bijzonder krachtige camera die zelfs details van 25 centimeter kan oppikken.
(Faqt.nl)
Mars ijskoud de mooiste
.
De sonde Mars Reconnaissance Orbiter stuurt spectaculaire beelden. Ze tonen met kooldioxide-ijs bedekte hellingen op Mars. De opname werd gemaakt op een kraterwand niet ver van de zuidpool van de rode planeet; het beeld werd met HiRISE-camera opgenomen op 30 november, maar pas nu heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA de opname vrijgegeven.
De hellingen zijn onderdeel van een krater met een diameter van ongeveer 35 kilometer. Deze ligt zeer ver zuidelijk op de rode planeet. Daar zijn seizoenen, net als op aarde. In de winter op ieder halfrond bevriest de regio rond de polen met ijs van kooldioxide. Als de lente komt, vervliegt dit ijs, wat winden van wel vierhonderd kilometer per uur tot gevolg heeft.
Dit ijs is gefotografeerd door de twee ton zware Mars Reconnaissance Orbiter, die al sinds 2006 in een sterk elliptische baan rond de rode planeet draait. Er zijn zes wetenschappelijke instrumenten aan boord, waaronder HiRISE, een bijzonder krachtige camera die zelfs details van 25 centimeter kan oppikken.
(Faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-01-2015
Staan er sporen van leven op deze foto van Mars?
© NASA.
Erg spectaculair ziet deze foto er niet uit - meer dan een rots met wat stof erop is niet te zien. Maar na een grondige studie van deze en andere foto's van het oppervlak van Mars beweert een geobiologe nu dat deze kenmerken slechts van één bron kunnen komen: microben. Bewijs dat er ooit leven was op Mars, is dit niet. Maar het is in ieder geval een intrigerende hypothese, die heel wat wetenschappers in de ban houdt.
Nora Noffke van de Old Dominion University in Virginia bestudeerde foto's die de Marsjeep Curiosity nam van de rotsformatie in Yellowknife Bay, waar zich ooit Gillespie Lake moet bevonden hebben. Vanuit de veronderstelling dat hier vroeger water was, ging Noffke op zoek naar sporen van afzettingsgesteenten die ontstaan door microbieel leven.
Eencellige organismen, of microben, kunnen een biofilm vormen. Dat is een verzameling van microben die aan een oppervlak blijft kleven door het slijm dat ze produceren. Noffke noemt het een 'microbieel matje'.
Gelijkenissen met de aarde
De geologische lagen die op die manier ontstaan, komen op de aarde in diverse omgevingen voor: in lagunes, wadden, meren en op de oevers van rivieren. Miljarden jaren geleden raakten deze bacteriën verstrikt in ondiepe wateren. Hun fossiele overblijfselen zijn vandaag nog steeds identificeerbaar.
Enkele foto's van het Marsoppervlak en de aarde, die Noffke met elkaar vergeleek. © Astrobiology.
Indien Mars ooit microbieel leven in een vroeg stadium huisvestte, zag dat er wellicht net zo uit als microben in een vroeg stadium op aarde, zo redeneerde Noffke. In een paper in het vakblad Astrobiology analyseert ze meer dan tien foto's die Curiosity maakte van het Marsoppervlak in Gillespie Lake, een opgedroogde meerbedding die ongeveer 3,7 miljard jaar geleden met water gevuld was. De biologe vergeleek de sedimenten met 3,48 miljard jaar oude microbenafzettingen die ze zelf ontdekt heeft in Australië - en vond treffende gelijkenissen. Kenmerken die overeenkwamen, waren geologische overblijfselen als scheuren, schilfers, putten en bogen.
(HLN)
Staan er sporen van leven op deze foto van Mars?
© NASA.
Erg spectaculair ziet deze foto er niet uit - meer dan een rots met wat stof erop is niet te zien. Maar na een grondige studie van deze en andere foto's van het oppervlak van Mars beweert een geobiologe nu dat deze kenmerken slechts van één bron kunnen komen: microben. Bewijs dat er ooit leven was op Mars, is dit niet. Maar het is in ieder geval een intrigerende hypothese, die heel wat wetenschappers in de ban houdt.
Nora Noffke van de Old Dominion University in Virginia bestudeerde foto's die de Marsjeep Curiosity nam van de rotsformatie in Yellowknife Bay, waar zich ooit Gillespie Lake moet bevonden hebben. Vanuit de veronderstelling dat hier vroeger water was, ging Noffke op zoek naar sporen van afzettingsgesteenten die ontstaan door microbieel leven.
Eencellige organismen, of microben, kunnen een biofilm vormen. Dat is een verzameling van microben die aan een oppervlak blijft kleven door het slijm dat ze produceren. Noffke noemt het een 'microbieel matje'.
Gelijkenissen met de aarde
De geologische lagen die op die manier ontstaan, komen op de aarde in diverse omgevingen voor: in lagunes, wadden, meren en op de oevers van rivieren. Miljarden jaren geleden raakten deze bacteriën verstrikt in ondiepe wateren. Hun fossiele overblijfselen zijn vandaag nog steeds identificeerbaar.
Enkele foto's van het Marsoppervlak en de aarde, die Noffke met elkaar vergeleek. © Astrobiology.
Indien Mars ooit microbieel leven in een vroeg stadium huisvestte, zag dat er wellicht net zo uit als microben in een vroeg stadium op aarde, zo redeneerde Noffke. In een paper in het vakblad Astrobiology analyseert ze meer dan tien foto's die Curiosity maakte van het Marsoppervlak in Gillespie Lake, een opgedroogde meerbedding die ongeveer 3,7 miljard jaar geleden met water gevuld was. De biologe vergeleek de sedimenten met 3,48 miljard jaar oude microbenafzettingen die ze zelf ontdekt heeft in Australië - en vond treffende gelijkenissen. Kenmerken die overeenkwamen, waren geologische overblijfselen als scheuren, schilfers, putten en bogen.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-01-2015
Opportunity klimt op kraterrand en heeft geweldig uitzicht
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 12 januari 2015 om 10:30 uur
Marsrover Opportunity heeft op zijn oude dag een flinke klim gemaakt. De rover beklom het randje van de Endeavour-krater en dat levert misschien wel het mooiste uitzicht in zijn al bijna elf jaar durende carrière op Mars op.
Marsrover Opprotunity bevindt zich nu op wat NASA ‘Cape Tribulation’ noemt. Het is een plekje op de rand van krater Endeavour. Het was een flinke klim. Cape Tribulation bevindt zich zo’n 135 meter boven het platte landschap rond de krater en ligt hoger dan elk ander punt dat Opportunity sinds deze in 2011 begon met het verkennen van Endeavour bereikte. Het uitzicht is fantastisch. Vanaf het randje kijkt de rover zo de 22 kilometer brede krater in.
.
Deze foto maakte Opportunity kort voor deze begon aan de beklimming van Cape Tribulation. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech.
Natuurlijk is dit niet het eindpunt voor de rover die al meer dan 41 kilometer op de rode planeet heeft afgelegd. Het is de bedoeling dat de rover zich nu, langs de rand van de krater, zuidwaarts begeeft. Zo moet de rover aankomen bij een plek die ‘Marathon Valley’ is gedoopt. In dit gebied zijn eerder – vanuit een baan rond Mars – aan water gerelateerde mineralen gedetecteerd. Opportunity moet daar nu onderzoek naar gaan doen. Tegen de tijd dat de rover daar aankomt, heeft deze naar verwachting 42,2 kilometer, oftewel een marathon, afgelegd.
Opportunity arriveerde op 25 januari 2004 op Mars. Het was de bedoeling dat de rover slechts enkele maanden onderzoek zou doen. Inmiddels zijn we bijna elf jaar verder en rijdt Opportunity nog altijd rond. Maar al dat overwerk gaat de rover niet in de koude kleren zitten. Opportunity kampt de laatste tijd met serieuze geheugenproblemen. Het flashgeheugen aan boord van de rover werkt niet goed en dus moet de rover het (in ieder geval voorlopig) zonder dat flashgeheugen doen. Heel concreet betekent het dat gegevens en afbeeldingen elke keer naar de aarde gedownload moeten worden alvorens Opportunity zichzelf uitschakelt. Dat uitschakelen gebeurt wanneer de avond op Mars valt. NASA hoopt het flashgeheugen van de rover nog deels te kunnen herstellen en doet daar momenteel onderzoek naar.
(scientias.nl)
Opportunity klimt op kraterrand en heeft geweldig uitzicht
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 12 januari 2015 om 10:30 uur
Marsrover Opportunity heeft op zijn oude dag een flinke klim gemaakt. De rover beklom het randje van de Endeavour-krater en dat levert misschien wel het mooiste uitzicht in zijn al bijna elf jaar durende carrière op Mars op.
Marsrover Opprotunity bevindt zich nu op wat NASA ‘Cape Tribulation’ noemt. Het is een plekje op de rand van krater Endeavour. Het was een flinke klim. Cape Tribulation bevindt zich zo’n 135 meter boven het platte landschap rond de krater en ligt hoger dan elk ander punt dat Opportunity sinds deze in 2011 begon met het verkennen van Endeavour bereikte. Het uitzicht is fantastisch. Vanaf het randje kijkt de rover zo de 22 kilometer brede krater in.
.
.Deze foto maakte Opportunity kort voor deze begon aan de beklimming van Cape Tribulation. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech.
Natuurlijk is dit niet het eindpunt voor de rover die al meer dan 41 kilometer op de rode planeet heeft afgelegd. Het is de bedoeling dat de rover zich nu, langs de rand van de krater, zuidwaarts begeeft. Zo moet de rover aankomen bij een plek die ‘Marathon Valley’ is gedoopt. In dit gebied zijn eerder – vanuit een baan rond Mars – aan water gerelateerde mineralen gedetecteerd. Opportunity moet daar nu onderzoek naar gaan doen. Tegen de tijd dat de rover daar aankomt, heeft deze naar verwachting 42,2 kilometer, oftewel een marathon, afgelegd.
Opportunity arriveerde op 25 januari 2004 op Mars. Het was de bedoeling dat de rover slechts enkele maanden onderzoek zou doen. Inmiddels zijn we bijna elf jaar verder en rijdt Opportunity nog altijd rond. Maar al dat overwerk gaat de rover niet in de koude kleren zitten. Opportunity kampt de laatste tijd met serieuze geheugenproblemen. Het flashgeheugen aan boord van de rover werkt niet goed en dus moet de rover het (in ieder geval voorlopig) zonder dat flashgeheugen doen. Heel concreet betekent het dat gegevens en afbeeldingen elke keer naar de aarde gedownload moeten worden alvorens Opportunity zichzelf uitschakelt. Dat uitschakelen gebeurt wanneer de avond op Mars valt. NASA hoopt het flashgeheugen van de rover nog deels te kunnen herstellen en doet daar momenteel onderzoek naar.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-01-2015
Is Marslander Beagle 2 na twaalf jaar eindelijk gevonden?
Geschreven door Tim Kraaijvanger op 15 januari 2015 om 13:28 uur
Op 25 december 2003 crashte ESA’s Beagle 2 op het oppervlak van Mars. Een tragische gebeurtenis voor de Europese ruimtevaart, zeker omdat de Amerikanen een week later er wel in slaagden om een rover succesvol op de rode planeet te landen. Tot op heden is de Beagle 2 nooit gevonden. Maar, nu misschien wel!
Morgen houdt de Europese ruimtevaartorganisatie een persconferentie in Londen. De lijst met aanwezigen verraadt waar het over gaat. Beagle 2-manager Mark Sims is aanwezig, dus de kans is zeer groot dat het om de Beagle 2-missie gaat. Daarnaast is John Bridges van de partij. Hij is een teamlid van de Mars Reconnaissance Orbiter-missie en is verantwoordelijk voor het HiRISE-instrument.
Onze voorspelling
Eén en één is twee. Mogen wij een voorspelling doen? Het HiRISE-instrument van de Mars Reconnaissance Orbiter heeft de neergestorte Marslander gevonden. HiRISE produceert beelden met een resolutie van 0,3 meter per pixel en is dus zeker in staat om de Beagle 2 te vinden. De Beagle 2-lander is één meter breed. Naar verwachting is de Beagle 2 dicht bij de beoogde landingsplaats gevonden, namelijk nabij Isidis Planitia, een vlakte in een grote inslagkrater op Mars.
ExoMars
Overigens is de Europese ruimtevaartorganisatie van plan om af te rekenen met het Beagle 2-debacle. Eind dit decennium zal de ExoMars-rover op het Martiaanse oppervlak landen. Deze rover is op technologisch gebied veel geavanceerder dan de Beagle 2. Zo is de ExoMars-rover uitgerust met zes wielen en zonnepanelen, waardoor het beestje honderd meter per dag kan afleggen. Grappig detail: ExoMars krijgt een soort ‘collision alert’-systeem, waarbij speciale camera’s de omgeving in de gaten houden om botsingen te vermijden.
Is Beagle 2 gevonden? Je leest het morgen op Scientias.nl.
(scientias.nl)
Is Marslander Beagle 2 na twaalf jaar eindelijk gevonden?
Geschreven door Tim Kraaijvanger op 15 januari 2015 om 13:28 uur
Op 25 december 2003 crashte ESA’s Beagle 2 op het oppervlak van Mars. Een tragische gebeurtenis voor de Europese ruimtevaart, zeker omdat de Amerikanen een week later er wel in slaagden om een rover succesvol op de rode planeet te landen. Tot op heden is de Beagle 2 nooit gevonden. Maar, nu misschien wel!
Morgen houdt de Europese ruimtevaartorganisatie een persconferentie in Londen. De lijst met aanwezigen verraadt waar het over gaat. Beagle 2-manager Mark Sims is aanwezig, dus de kans is zeer groot dat het om de Beagle 2-missie gaat. Daarnaast is John Bridges van de partij. Hij is een teamlid van de Mars Reconnaissance Orbiter-missie en is verantwoordelijk voor het HiRISE-instrument.
Onze voorspelling
Eén en één is twee. Mogen wij een voorspelling doen? Het HiRISE-instrument van de Mars Reconnaissance Orbiter heeft de neergestorte Marslander gevonden. HiRISE produceert beelden met een resolutie van 0,3 meter per pixel en is dus zeker in staat om de Beagle 2 te vinden. De Beagle 2-lander is één meter breed. Naar verwachting is de Beagle 2 dicht bij de beoogde landingsplaats gevonden, namelijk nabij Isidis Planitia, een vlakte in een grote inslagkrater op Mars.
ExoMars
Overigens is de Europese ruimtevaartorganisatie van plan om af te rekenen met het Beagle 2-debacle. Eind dit decennium zal de ExoMars-rover op het Martiaanse oppervlak landen. Deze rover is op technologisch gebied veel geavanceerder dan de Beagle 2. Zo is de ExoMars-rover uitgerust met zes wielen en zonnepanelen, waardoor het beestje honderd meter per dag kan afleggen. Grappig detail: ExoMars krijgt een soort ‘collision alert’-systeem, waarbij speciale camera’s de omgeving in de gaten houden om botsingen te vermijden.
Is Beagle 2 gevonden? Je leest het morgen op Scientias.nl.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-01-2015quote:
15-01-2015
Is Marslander Beagle 2 na twaalf jaar eindelijk gevonden?
[ afbeelding ]
Geschreven door Tim Kraaijvanger op 15 januari 2015 om 13:28 uur
Op 25 december 2003 crashte ESA’s Beagle 2 op het oppervlak van Mars. Een tragische gebeurtenis voor de Europese ruimtevaart, zeker omdat de Amerikanen een week later er wel in slaagden om een rover succesvol op de rode planeet te landen. Tot op heden is de Beagle 2 nooit gevonden. Maar, nu misschien wel!
Morgen houdt de Europese ruimtevaartorganisatie een persconferentie in Londen. De lijst met aanwezigen verraadt waar het over gaat. Beagle 2-manager Mark Sims is aanwezig, dus de kans is zeer groot dat het om de Beagle 2-missie gaat. Daarnaast is John Bridges van de partij. Hij is een teamlid van de Mars Reconnaissance Orbiter-missie en is verantwoordelijk voor het HiRISE-instrument.
Onze voorspelling
Eén en één is twee. Mogen wij een voorspelling doen? Het HiRISE-instrument van de Mars Reconnaissance Orbiter heeft de neergestorte Marslander gevonden. HiRISE produceert beelden met een resolutie van 0,3 meter per pixel en is dus zeker in staat om de Beagle 2 te vinden. De Beagle 2-lander is één meter breed. Naar verwachting is de Beagle 2 dicht bij de beoogde landingsplaats gevonden, namelijk nabij Isidis Planitia, een vlakte in een grote inslagkrater op Mars.
ExoMars
Overigens is de Europese ruimtevaartorganisatie van plan om af te rekenen met het Beagle 2-debacle. Eind dit decennium zal de ExoMars-rover op het Martiaanse oppervlak landen. Deze rover is op technologisch gebied veel geavanceerder dan de Beagle 2. Zo is de ExoMars-rover uitgerust met zes wielen en zonnepanelen, waardoor het beestje honderd meter per dag kan afleggen. Grappig detail: ExoMars krijgt een soort ‘collision alert’-systeem, waarbij speciale camera’s de omgeving in de gaten houden om botsingen te vermijden.
Is Beagle 2 gevonden? Je leest het morgen op Scientias.nl.
(scientias.nl)
Beagle 2-lander eindelijk gevonden op Mars
Geschreven door Tim Kraaijvanger op 16 januari 2015 om 11:04 uur
De Mars Reconnaissance Orbiter heeft de Beagle 2-lander op Mars gespot. De lander crashte op 25 december 2003 op het oppervlak van de rode planeet. Tot op heden is het lot van de Beagle 2 altijd een mysterie geweest.
Op de foto is te zien dat enkele zonnepanelen van de Beagle 2-lander zijn uitgeklapt. Dit betekent dat de missie geslaagder lijkt dan aanzienlijk gedacht, omdat wetenschappers er van uit gingen dat de lander hard op het oppervlak van Mars terecht is gekomen.
Beagle 2 met twee uitgeklapte zonnepanelen.
Beagle 2 van dichtbij. Wetenschappers vermoeden dat er twee panelen zijn uitgeklapt, maar het kunnen er ook drie of vier zijn.
Beagle 2 is aangetroffen op een afstand van vijf kilometer van het centrum van de Isidis Planitia-krater. Hieruit blijkt dat Beagle 2 op de juiste plek is geland op de rode planeet.
Het is geen verrassing dat juist het HiRISE-instrument van de Mars Reconnaissance Orbiter de Beagle 2 heeft gevonden. HiRISE produceert foto’s met een resolutie van 0,3 meter per pixel. De Beagle 2 is slechts twee meter breed. Het is dus zoeken naar een speld in een hooiberg.
Waarom is de Beagle 2 gedeeltelijk uitgeklapt?
De wetenschappers weten helaas niet waarom Beagle 2 gedeeltelijk is uitgeklapt. Wellicht is de lander iets te hard geland op Mars. Een andere mogelijkheid is dat de lander niet op een plat oppervlak is geland, waardoor het beestje er niet in slaagde de panelen uit te klappen.
Kunnen we Beagle 2 opnieuw opstarten?
Is het mogelijk om Beagle 2 opnieuw op te starten? De panelen zijn immers gedeeltelijk uitgeklapt. Nee, dat kan helaas niet. Omdat de panelen niet allemaal zijn geopend – en omdat de antenne niet werkt – is het niet mogelijk om data te verzamelen. Wellicht dat het in de verre toekomst kan, wanneer kolonisten op Mars de Beagle 2 handmatig uitklappen en de zonnepanelen afstoffen.
ONDERGRONDSE ALIENS
De Beagle 2-missie heeft jarenlang als inspiratie gediend voor aluhoedjes. Zo zou Beagle 2 ontvoerd zijn door marsmannetjes, die onder het oppervlak van Mars leven. Gelukkig kunnen dit soort video’s in de digitale prullenbak.
Reacties
“We zijn enorm blij dat Beagle 2 op Mars is gevonden”, vertelt Alvaro Giménez van ESA. “De verschillende teams hebben alles gegeven om de foto’s te analyseren en Beagle 2 op te sporen. Dat is inspirerend om te zien.”
“Het verlies van de Beagle 2 heeft altijd aan ons geknaagd, zeker omdat we de lander nooit hebben kunnen vinden”, zegt wetenschapper Rudolf Smidt. Hij was vroeger de projectleider van de Mars Express-missie. “Het is dus fantastisch nieuws dat we nu weten dat Beagle 2 succesvol is geland.”
ExoMars
De vondst van Beagle 2 is niet het eindpunt, want de ogen zijn gericht op ExoMars. Eind dit decennium zal de ExoMars-rover op het Martiaanse oppervlak landen. Deze rover is op technologisch gebied veel geavanceerder dan de Beagle 2. Zo is de ExoMars-rover uitgerust met zes wielen en zonnepanelen, waardoor het beestje honderd meter per dag kan afleggen.
(scientias.com)
[ Bericht 1% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 17-01-2015 09:46:47 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-01-2015
NASA wil drone laten rondvliegen op mars
© belga.
NASA werkt aan een helikopterdrone die Mars zal verkennen vanuit de lucht. Door de Rode Planeet vanuit de lucht te observeren zou de ruimtevaartmaatschappij tot interessante nieuwe inzichten kunnen komen.
De drone wordt momenteel nog ontwikkeld door NASA's Jet Propulsion Laboratory (JPL), dat zich bezighoudt met het maken van onbemande robots. De drone zal ongeveer een kilo wegen en 1,1 meter breed zijn.
Op Mars hebben alleen nog maar rijdende voertuigen, zoals de Curiosity, rondgereden. Maar het zicht van zulke marsrovers is beperkt tot de camera's aan boord en de beelden van ruimtevoertuigen die om Mars heen draaien.
De drone zal niet zelfstandig rondvliegen op Mars. Het idee is dat de drone de buurt rondom rijdende voertuigen verkent, zodat er sneller kan worden bepaald welke plekken op de Rode Planeet het onderzoeken waard zijn. Zo kunnen er snellere efficiëntere routes worden uitgestippeld, en kan de afstand die marsrovers per dag afleggen worden verdrievoudigd, aldus de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie.
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie experimenteert met verschillende manieren om het onderzoek op Mars te verbeteren. Zo zal NASA ook Microsofts holografische bril Hololens gaan gebruiken om virtueel rond te lopen op de planeet.
We recommend
(HLN)
NASA wil drone laten rondvliegen op mars
© belga.
NASA werkt aan een helikopterdrone die Mars zal verkennen vanuit de lucht. Door de Rode Planeet vanuit de lucht te observeren zou de ruimtevaartmaatschappij tot interessante nieuwe inzichten kunnen komen.
De drone wordt momenteel nog ontwikkeld door NASA's Jet Propulsion Laboratory (JPL), dat zich bezighoudt met het maken van onbemande robots. De drone zal ongeveer een kilo wegen en 1,1 meter breed zijn.
Op Mars hebben alleen nog maar rijdende voertuigen, zoals de Curiosity, rondgereden. Maar het zicht van zulke marsrovers is beperkt tot de camera's aan boord en de beelden van ruimtevoertuigen die om Mars heen draaien.
De drone zal niet zelfstandig rondvliegen op Mars. Het idee is dat de drone de buurt rondom rijdende voertuigen verkent, zodat er sneller kan worden bepaald welke plekken op de Rode Planeet het onderzoeken waard zijn. Zo kunnen er snellere efficiëntere routes worden uitgestippeld, en kan de afstand die marsrovers per dag afleggen worden verdrievoudigd, aldus de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie.
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie experimenteert met verschillende manieren om het onderzoek op Mars te verbeteren. Zo zal NASA ook Microsofts holografische bril Hololens gaan gebruiken om virtueel rond te lopen op de planeet.
We recommend
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-01-2015
Marsrover Opportunity alweer elf jaar op Mars
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 26 januari 2015 om 11:31 uur
Feest op Mars! Marsrover Opportunity vierde er dit weekend dat hij elf jaar werkzaam is op de rode planeet. Niet slecht voor een rover die eigenlijk maar drie maanden mee had moeten gaan.
Op 25 januari 2004 landde Opportunity op de rode planeet en begon deze aan een missie die zo’n drie maanden zou duren. Maar na die eerste missie volgde de ene na de andere bonusmissie. En opeens zijn we dan elf jaar verder en rijdt Opportunity nog altijd in redelijke gezondheid op de rode planeet rond.
Kilometers
In de elf jaar dat Opportunity nu op Mars rondrijdt, heeft deze een recordbrekende 41,7 kilometer afgelegd. Nog nooit heeft een voertuig op een andere planeet dan de aarde zo’n grote afstand afgelegd.
KIEKJE
Momenteel treffen we de hardwerkende rover aan nabij de Endeavour-krater waar deze sinds 2011 onderzoek doet. Om zijn elf jaren op Mars te vieren, heeft de rover een fraai kiekje van deze krater gemaakt. Het is een panoramafoto gemaakt vanaf een heuveltje dat Opportunity onlangs beklom en dat een prachtig uitzicht geeft op de krater (zie hieronder).
Wetenschap
Tussen al het rijden door neemt de rover ook de tijd voor wetenschappelijk onderzoek. Zo ontdekte Opportunity overtuigend bewijs voor het vermoeden dat Mars ooit vochtig was.
Geheugenverlies
Hoewel Opportunity nog altijd zijn werk doet, wordt de rover toch merkbaar een stukje ouder. Zo werd onlangs duidelijk dat de rover met geheugenverlies kampt. Bovendien zijn sommige instrumenten aan boord van de rover niet langer te gebruiken (bijvoorbeeld doordat er in elf jaar tijd te veel stof op terecht is gekomen). NASA blijft echter benadrukken dat Opportunity ondanks die probleempjes nuttig blijft.
Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Cornell UNIVERSITY / Arizona State University.
En dat kunnen we niet zeggen van zijn tweelingbroertje Spirit. Deze Marsrover landde begin januari 2004 op Mars en werd in 2011 doodverklaard. Helemaal alleen is Opportunity gelukkig niet: ook Marsrover Curiosity rijdt nog op de rode planeet rond. Tegen 2020 hoopt NASA opnieuw een rover naar Mars te sturen. En ook de Europese ruimtevaartorganisatie werkt aan een missie naar het oppervlak van Mars. Of Opportunity dat allemaal nog mee gaat maken? Het lijkt nu misschien onwaarschijnlijk, maar de rover heeft ons al veel vaker verrast.
(scientias.nl)
Marsrover Opportunity alweer elf jaar op Mars
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 26 januari 2015 om 11:31 uur
Feest op Mars! Marsrover Opportunity vierde er dit weekend dat hij elf jaar werkzaam is op de rode planeet. Niet slecht voor een rover die eigenlijk maar drie maanden mee had moeten gaan.
Op 25 januari 2004 landde Opportunity op de rode planeet en begon deze aan een missie die zo’n drie maanden zou duren. Maar na die eerste missie volgde de ene na de andere bonusmissie. En opeens zijn we dan elf jaar verder en rijdt Opportunity nog altijd in redelijke gezondheid op de rode planeet rond.
Kilometers
In de elf jaar dat Opportunity nu op Mars rondrijdt, heeft deze een recordbrekende 41,7 kilometer afgelegd. Nog nooit heeft een voertuig op een andere planeet dan de aarde zo’n grote afstand afgelegd.
KIEKJE
Momenteel treffen we de hardwerkende rover aan nabij de Endeavour-krater waar deze sinds 2011 onderzoek doet. Om zijn elf jaren op Mars te vieren, heeft de rover een fraai kiekje van deze krater gemaakt. Het is een panoramafoto gemaakt vanaf een heuveltje dat Opportunity onlangs beklom en dat een prachtig uitzicht geeft op de krater (zie hieronder).
Wetenschap
Tussen al het rijden door neemt de rover ook de tijd voor wetenschappelijk onderzoek. Zo ontdekte Opportunity overtuigend bewijs voor het vermoeden dat Mars ooit vochtig was.
Geheugenverlies
Hoewel Opportunity nog altijd zijn werk doet, wordt de rover toch merkbaar een stukje ouder. Zo werd onlangs duidelijk dat de rover met geheugenverlies kampt. Bovendien zijn sommige instrumenten aan boord van de rover niet langer te gebruiken (bijvoorbeeld doordat er in elf jaar tijd te veel stof op terecht is gekomen). NASA blijft echter benadrukken dat Opportunity ondanks die probleempjes nuttig blijft.
Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Cornell UNIVERSITY / Arizona State University.
En dat kunnen we niet zeggen van zijn tweelingbroertje Spirit. Deze Marsrover landde begin januari 2004 op Mars en werd in 2011 doodverklaard. Helemaal alleen is Opportunity gelukkig niet: ook Marsrover Curiosity rijdt nog op de rode planeet rond. Tegen 2020 hoopt NASA opnieuw een rover naar Mars te sturen. En ook de Europese ruimtevaartorganisatie werkt aan een missie naar het oppervlak van Mars. Of Opportunity dat allemaal nog mee gaat maken? Het lijkt nu misschien onwaarschijnlijk, maar de rover heeft ons al veel vaker verrast.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
En wij 11 jaar (en een beetje meer) aan de mars topicsquote:
26-01-2015
Marsrover Opportunity alweer elf jaar op Mars
[ afbeelding ]
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 26 januari 2015 om 11:31 uur
Feest op Mars! Marsrover Opportunity vierde er dit weekend dat hij elf jaar werkzaam is op de rode planeet. Niet slecht voor een rover die eigenlijk maar drie maanden mee had moeten gaan.
Op 25 januari 2004 landde Opportunity op de rode planeet en begon deze aan een missie die zo’n drie maanden zou duren. Maar na die eerste missie volgde de ene na de andere bonusmissie. En opeens zijn we dan elf jaar verder en rijdt Opportunity nog altijd in redelijke gezondheid op de rode planeet rond.
Kilometers
In de elf jaar dat Opportunity nu op Mars rondrijdt, heeft deze een recordbrekende 41,7 kilometer afgelegd. Nog nooit heeft een voertuig op een andere planeet dan de aarde zo’n grote afstand afgelegd.
KIEKJE
Momenteel treffen we de hardwerkende rover aan nabij de Endeavour-krater waar deze sinds 2011 onderzoek doet. Om zijn elf jaren op Mars te vieren, heeft de rover een fraai kiekje van deze krater gemaakt. Het is een panoramafoto gemaakt vanaf een heuveltje dat Opportunity onlangs beklom en dat een prachtig uitzicht geeft op de krater (zie hieronder).
Wetenschap
Tussen al het rijden door neemt de rover ook de tijd voor wetenschappelijk onderzoek. Zo ontdekte Opportunity overtuigend bewijs voor het vermoeden dat Mars ooit vochtig was.
Geheugenverlies
Hoewel Opportunity nog altijd zijn werk doet, wordt de rover toch merkbaar een stukje ouder. Zo werd onlangs duidelijk dat de rover met geheugenverlies kampt. Bovendien zijn sommige instrumenten aan boord van de rover niet langer te gebruiken (bijvoorbeeld doordat er in elf jaar tijd te veel stof op terecht is gekomen). NASA blijft echter benadrukken dat Opportunity ondanks die probleempjes nuttig blijft.
[ afbeelding ]
Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Cornell UNIVERSITY / Arizona State University.
En dat kunnen we niet zeggen van zijn tweelingbroertje Spirit. Deze Marsrover landde begin januari 2004 op Mars en werd in 2011 doodverklaard. Helemaal alleen is Opportunity gelukkig niet: ook Marsrover Curiosity rijdt nog op de rode planeet rond. Tegen 2020 hoopt NASA opnieuw een rover naar Mars te sturen. En ook de Europese ruimtevaartorganisatie werkt aan een missie naar het oppervlak van Mars. Of Opportunity dat allemaal nog mee gaat maken? Het lijkt nu misschien onwaarschijnlijk, maar de rover heeft ons al veel vaker verrast.
(scientias.nl)
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
quote:Op woensdag 28 januari 2015 22:27 schreef -CRASH- het volgende:
[..]
En wij 11 jaar (en een beetje meer) aan de mars topics
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-02-2015
Deze vrouw zou wel eens de eerste baby op Mars kunnen baren
This woman could be the first mom to give birth on Mars http://t.co/27rUF4LeRB via @ParentdishCA pic.twitter.com/Lzt2XuFP1h
Kinderen baren is al een hele opgave op aarde, maar deze vrouw wilt het gebeuren toch nog iets moeilijker maken. Maggie Lieu, een doctoraatsstudente in de astrofysica, zou wel eens de eerste kunnen zijn die bevalt op Mars.
De 24-jarige Maggie is een van de 600 mensen die in aanmerking komt voor het 'Mars One project'. De doctoraatsstudente aan de universiteit van Birmingham zou dus wel eens deel kunnen uitmaken van de eerste kolonie op de planeet Mars.
Het project hoopt in 2025 een permanente kolonie op de rode planeet op te zetten van in totaal 40 mensen. Volgende maand komt Maggie te weten of ze erbij is en bijna een decennium lang zal trainen om op Mars te kunnen leven.
En als ze erbij is, heeft Maggie serieuze plannen om een andere planeet te bevolken. Het eerste kind op Mars baren, dat ziet ze alvast helemaal zitten. "Om een kolonie te starten zullen we kinderen nodig hebben. Het zal een uitdaging zijn, want niemand weet goed hoe je bevalt in zo'n lage zwaartekracht."
Eens het kind geboren is, moet er dan ook nog rekening gehouden worden met voedsel- en watertekort, ijskoude temperaturen en potentieel dodelijke stralingsniveaus. Maar Maggie maakt zich weinig zorgen. "Ik denk dat het uiteindelijk weinig gaat verschillen van de RELATIES en leefomstandigheden die we hier op aarde hebben", klinkt het.
(HLN)
Deze vrouw zou wel eens de eerste baby op Mars kunnen baren
This woman could be the first mom to give birth on Mars http://t.co/27rUF4LeRB via @ParentdishCA pic.twitter.com/Lzt2XuFP1h
Kinderen baren is al een hele opgave op aarde, maar deze vrouw wilt het gebeuren toch nog iets moeilijker maken. Maggie Lieu, een doctoraatsstudente in de astrofysica, zou wel eens de eerste kunnen zijn die bevalt op Mars.
De 24-jarige Maggie is een van de 600 mensen die in aanmerking komt voor het 'Mars One project'. De doctoraatsstudente aan de universiteit van Birmingham zou dus wel eens deel kunnen uitmaken van de eerste kolonie op de planeet Mars.
Het project hoopt in 2025 een permanente kolonie op de rode planeet op te zetten van in totaal 40 mensen. Volgende maand komt Maggie te weten of ze erbij is en bijna een decennium lang zal trainen om op Mars te kunnen leven.
En als ze erbij is, heeft Maggie serieuze plannen om een andere planeet te bevolken. Het eerste kind op Mars baren, dat ziet ze alvast helemaal zitten. "Om een kolonie te starten zullen we kinderen nodig hebben. Het zal een uitdaging zijn, want niemand weet goed hoe je bevalt in zo'n lage zwaartekracht."
Eens het kind geboren is, moet er dan ook nog rekening gehouden worden met voedsel- en watertekort, ijskoude temperaturen en potentieel dodelijke stralingsniveaus. Maar Maggie maakt zich weinig zorgen. "Ik denk dat het uiteindelijk weinig gaat verschillen van de RELATIES en leefomstandigheden die we hier op aarde hebben", klinkt het.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Meer over Mars One:
http://www.nu.nl/media/28(...)ig-brother-mars.html
http://www.nu.nl/wetensch(...)ars-one-project.html
Ik heb, net als Andre Kuipers, grote moeite om dit serieus te nemen.
http://www.nu.nl/media/28(...)ig-brother-mars.html
http://www.nu.nl/wetensch(...)ars-one-project.html
Ik heb, net als Andre Kuipers, grote moeite om dit serieus te nemen.
Niet meer aanwezig in dit forum.
Ik geef het ook weinig kans van slagen,maar we zullen zien. Evengoed spannendquote:
Meer over Mars One:
http://www.nu.nl/media/28(...)ig-brother-mars.html
http://www.nu.nl/wetensch(...)ars-one-project.html
Ik heb, net als Andre Kuipers, grote moeite om dit serieus te nemen.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
17-02-2015
Dit zijn de 100 kandidaten die op Mars willen leven en sterven
Een impressie van hoe het dorp op de rode planeet er in 2025 zou moeten uitzien. © afp.
MARS ONE Mars One, de Nederlandse organisatie die in 2025 een ruimtekolonie op Mars wil stichten, heeft de lijst van kandidaten verder gereduceerd tot honderd. Eén persoon uit België staat op de shortlist. De volgende selectierondes zullen georganiseerd worden als een reality-show.
Mars One wil vier astronauten opleiden voor een leven op Mars. Het wordt een enkele reis; terugkeren naar de aarde is vrijwel onmogelijk omdat de kolonisten dan ook een raketbasis op de rode planeet zouden moeten bouwen.
Toch schreven meer dan 200.000 mensen zich in voor een plaats in het team. In de derde ronde van het selectieproces is de lijst nu afgeslankt tot honderd kandidaten, die bereid zijn de rest van hun leven op een andere planeet te slijten.
Brad uit België
Ik hou genoeg van de mensheid om dit risico te nemen, zodat anderen het niet hoeven te doen
Brad uit België in zijn profielvideo
Deze honderd mensen komen uit alle hoeken van de wereld: er zijn 39 kandidaten uit Noord- en Zuid-Amerika, 31 uit Europa, 16 uit Azië, 7 uit Afrika en 7 uit Oceanië. De jongste kandidate is de 20-jarige Zaskia uit Bolivië; de oudste is de 60 jaar oude Pakistaan Reginald.
Op de lijst staat één landgenoot. De 42-jarige Brad zegt met beide voeten op de grond te staan, maar met zijn hoofd in de wolken te leven. "Ik hou genoeg van de mensheid om dit risico te nemen, zodat anderen het niet hoeven te doen", zegt hij in zijn profielvideo.
De volgende selectierondes zullen gericht zijn op het samenstellen van teams, die opgewassen zijn tegen de ontberingen en de harde omstandigheden op Mars. Details zijn nog niet bekend, maar vast staat dat Mars One de selectie wil organiseren als een reality-show. Alle proeven zullen gefilmd worden en het publiek krijgt een stem in de selectie.
(HLn)
Dit zijn de 100 kandidaten die op Mars willen leven en sterven
Een impressie van hoe het dorp op de rode planeet er in 2025 zou moeten uitzien. © afp.
MARS ONE Mars One, de Nederlandse organisatie die in 2025 een ruimtekolonie op Mars wil stichten, heeft de lijst van kandidaten verder gereduceerd tot honderd. Eén persoon uit België staat op de shortlist. De volgende selectierondes zullen georganiseerd worden als een reality-show.
Mars One wil vier astronauten opleiden voor een leven op Mars. Het wordt een enkele reis; terugkeren naar de aarde is vrijwel onmogelijk omdat de kolonisten dan ook een raketbasis op de rode planeet zouden moeten bouwen.
Toch schreven meer dan 200.000 mensen zich in voor een plaats in het team. In de derde ronde van het selectieproces is de lijst nu afgeslankt tot honderd kandidaten, die bereid zijn de rest van hun leven op een andere planeet te slijten.
Brad uit België
Ik hou genoeg van de mensheid om dit risico te nemen, zodat anderen het niet hoeven te doen
Brad uit België in zijn profielvideo
Deze honderd mensen komen uit alle hoeken van de wereld: er zijn 39 kandidaten uit Noord- en Zuid-Amerika, 31 uit Europa, 16 uit Azië, 7 uit Afrika en 7 uit Oceanië. De jongste kandidate is de 20-jarige Zaskia uit Bolivië; de oudste is de 60 jaar oude Pakistaan Reginald.
Op de lijst staat één landgenoot. De 42-jarige Brad zegt met beide voeten op de grond te staan, maar met zijn hoofd in de wolken te leven. "Ik hou genoeg van de mensheid om dit risico te nemen, zodat anderen het niet hoeven te doen", zegt hij in zijn profielvideo.
De volgende selectierondes zullen gericht zijn op het samenstellen van teams, die opgewassen zijn tegen de ontberingen en de harde omstandigheden op Mars. Details zijn nog niet bekend, maar vast staat dat Mars One de selectie wil organiseren als een reality-show. Alle proeven zullen gefilmd worden en het publiek krijgt een stem in de selectie.
(HLn)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-02-2015
Mysterieuze pluimen op Mars: wolken of 'poollicht'?
.
Hubble-waarneming van een Mars-'pluim' in 1997. (NASA/ESA)
Het Britse weekblad Nature publiceert vandaag waarnemingen van mysterieuze 'pluimen' in de ijle dampkring van Mars die tot een hoogte van maar liefst 250 kilometer reiken. De pluimen zijn in het voorjaar van 2012 waargenomen door amateursterrenkundigen op aarde. Nader onderzoek wees uit dat soortgelijke extreem hoge pluimen al eerder zijn vastgelegd, onder andere door de Hubble Space Telescope in 1997.
De ware aard van de pluimen is onbekend. Het zou kunnen gaan om zonlicht dat gereflecteerd wordt door ijskristalletjes of stofdeeltjes in zeer hoge wolken in de Marsdampkring. Het probleem met die verklaring is dat zulke hoge wolken eigenlijk niet voor zouden kunnen komen, volgens de gangbare atmosferische modellen voor Mars. Een andere verklaring is dat er sprake is van een aurora, geassocieerd aan plaatselijk magnetisme in de Marsbodem - een zelfde soort lichtverschijnsel dat op aarde het poollicht veroorzaakt.
Waarnemingen van de toekomstige Europese Marsverkenner ExoMars Trace Gas Orbiter, die in 2016 wordt gelanceerd, zullen hopelijk uitsluitsel kunnen geven over de ware aarde van de raadselachtige pluimen. De ruimtesondes die op dit moment in een baan rond Mars draaien hebben de pluimen niet waargenomen, doordat ze zich aan de verkeerde kant van de planeet bevonden. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Mysterieuze pluimen op Mars: wolken of 'poollicht'?
.
Hubble-waarneming van een Mars-'pluim' in 1997. (NASA/ESA)
Het Britse weekblad Nature publiceert vandaag waarnemingen van mysterieuze 'pluimen' in de ijle dampkring van Mars die tot een hoogte van maar liefst 250 kilometer reiken. De pluimen zijn in het voorjaar van 2012 waargenomen door amateursterrenkundigen op aarde. Nader onderzoek wees uit dat soortgelijke extreem hoge pluimen al eerder zijn vastgelegd, onder andere door de Hubble Space Telescope in 1997.
De ware aard van de pluimen is onbekend. Het zou kunnen gaan om zonlicht dat gereflecteerd wordt door ijskristalletjes of stofdeeltjes in zeer hoge wolken in de Marsdampkring. Het probleem met die verklaring is dat zulke hoge wolken eigenlijk niet voor zouden kunnen komen, volgens de gangbare atmosferische modellen voor Mars. Een andere verklaring is dat er sprake is van een aurora, geassocieerd aan plaatselijk magnetisme in de Marsbodem - een zelfde soort lichtverschijnsel dat op aarde het poollicht veroorzaakt.
Waarnemingen van de toekomstige Europese Marsverkenner ExoMars Trace Gas Orbiter, die in 2016 wordt gelanceerd, zullen hopelijk uitsluitsel kunnen geven over de ware aarde van de raadselachtige pluimen. De ruimtesondes die op dit moment in een baan rond Mars draaien hebben de pluimen niet waargenomen, doordat ze zich aan de verkeerde kant van de planeet bevonden. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-02-2015
Marsorbiter voltooit eerste ‘duik’
Artist’s impression van de ruimtesonde MAVEN boven Mars. (NASA's Goddard Space Flight Center)
De NASA-ruimtesonde MAVEN heeft de eerste van vijf duiken in de Marsatmosfeer volbracht. De manoeuvres zijn bedoeld om het onderste gedeelte van de hoge atmosfeer van de rode planeet te onderzoeken.
Normaal gesproken volgt MAVEN een langgerekte baan om Mars die hem tot op 150 kilometer van de planeet brengt. Tijdens de duikcampagnes, die een dag of vijf in beslag nemen, wordt die afstand verkleind tot ongeveer 125 kilometer. Dat lijkt een verwaarloosbaar verschil, maar op die geringere hoogte is de dichtheid van de Marsatmosfeer al meer dan tien keer zo hoog.
Hoewel de Marsatmosfeer ook op 125 kilometer nog heel ijl is, is de luchtweerstand op die hoogte al groot genoeg om een ruimtesonde af te remmen. Ook kan de wrijvingswarmte schade toebrengen aan de instrumenten aan boord. Enige voorzichtigheid is dus geboden.
Daar staat tegenover dat de duikmanoeuvres essentieel zijn voor de missie van MAVEN, die speciaal gericht is op de hoge atmosfeer van Mars. Een van de hoofddoelen van die missie is om erachter te komen hoe gas uit de Marsatmosfeer naar de ruimte ‘weglekt’, en welke invloed dat proces heeft gehad op de klimaatgeschiedenis van de planeet.
(allesoversterrenkunde)
Marsorbiter voltooit eerste ‘duik’
Artist’s impression van de ruimtesonde MAVEN boven Mars. (NASA's Goddard Space Flight Center)
De NASA-ruimtesonde MAVEN heeft de eerste van vijf duiken in de Marsatmosfeer volbracht. De manoeuvres zijn bedoeld om het onderste gedeelte van de hoge atmosfeer van de rode planeet te onderzoeken.
Normaal gesproken volgt MAVEN een langgerekte baan om Mars die hem tot op 150 kilometer van de planeet brengt. Tijdens de duikcampagnes, die een dag of vijf in beslag nemen, wordt die afstand verkleind tot ongeveer 125 kilometer. Dat lijkt een verwaarloosbaar verschil, maar op die geringere hoogte is de dichtheid van de Marsatmosfeer al meer dan tien keer zo hoog.
Hoewel de Marsatmosfeer ook op 125 kilometer nog heel ijl is, is de luchtweerstand op die hoogte al groot genoeg om een ruimtesonde af te remmen. Ook kan de wrijvingswarmte schade toebrengen aan de instrumenten aan boord. Enige voorzichtigheid is dus geboden.
Daar staat tegenover dat de duikmanoeuvres essentieel zijn voor de missie van MAVEN, die speciaal gericht is op de hoge atmosfeer van Mars. Een van de hoofddoelen van die missie is om erachter te komen hoe gas uit de Marsatmosfeer naar de ruimte ‘weglekt’, en welke invloed dat proces heeft gehad op de klimaatgeschiedenis van de planeet.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-02-2015
Curiosity vernietigt mogelijk sporen van leven op Mars
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 20 februari 2015 om 19:26 uur
Marsrover Curiosity zoekt op Mars naar sporen van leven. Maar nieuw onderzoek suggereert voorzichtig dat de rover die niet zal vinden, omdat deze de sporen vernietigt alvorens deze ze kan detecteren.
Curiosity verzamelt grond afkomstig van het oppervlak van Mars en analyseert dat, in de hoop organische moleculen aan te treffen. Wetenschappers hebben nu ontdekt dat de technieken die Curiosity voor deze analyse gebruikt de organische moleculen wel eens kunnen vernietigen nog voor deze gedetecteerd zijn. Dat is te lezen in het blad Astrobiology.
Jarosiet
De onderzoekers repliceerden de techniek die Marsrover Curiosity gebruikt om monsters te analyseren en lieten de techniek los op een combinatie van jarosiet en organische stoffen. Jarosiet is één van de mineralen waar Curiosity naar zoekt, omdat de aanwezigheid van dit mineraal erop kan wijzen dat Mars ooit leefbaar was.
ORGANISCHE MOLECULEN
Organische moleculen zijn de bouwstenen van leven. Ze bewijzen nog niet dat er leven op Mars was, maar kunnen wel aantonen dat de rode planeet over de ingrediënten voor leven zoals wij dat kennen, beschikt. Recent heeft Curiosity organische moleculen op Mars aangetroffen. Maar ook die vondst werd door de analyse aan boord van Curiosity beïnvloed.
Warmte
Curiosity analyseert door ‘flash-heating‘: warmtepulsen. Die pulsen zorgen ervoor dat jarosiet wordt afgebroken en plaatsmaakt voor zwaveldioxide en zuurstof, zo ontdekten de onderzoekers. De zuurstof vernietigt vervolgens de organische stoffen. Wanneer jarosiet aanwezig is in de door Curiosity verzamelde monsters zijn onderzoekers mogelijk niet in staat om dat te detecteren, omdat zowel de jarosiet als de organische stoffen door de warmtepulsen vernietigd worden.
Geen overtuigend bewijs
Tot op heden is het lastig gebleken om overtuigend bewijs te vinden dat aantoont dat organische moleculen op het oppervlak van Mars voorkomen. En dat is best vreemd. Diverse onderzoeken hebben aangetoond dat kometen, meteorieten en interplanetair stof die organische moleculen op het oppervlak van Mars moeten hebben afgezet. Dit onderzoek kan mogelijk verklaren waarom we die organische moleculen maar moeilijk vinden kunnen. Het biedt bovendien handvaten voor toekomstige Marsrovers.
Overigens benadrukken de onderzoekers dat ze niet willen beweren dat Curiosity niet in staat is om organische moleculen op te sporen. Niet alle sulfaten zijn zoals jarosiet en reageren met de organische moleculen wanneer ze verhit worden. En zelfs als er in de monsters jarosiet en organische moleculen aanwezig zijn en die organische moleculen tijdens de analyse door jarosiet vernietigd worden, kunnen we hun bestaan nog bewijzen. Curiosity zou dan een toename in de hoeveelheid koolstofdioxide kunnen waarnemen die erop wijst dat organisch materiaal aanwezig is en door verhitting wordt afgebroken.
(scientias.0nl)
Curiosity vernietigt mogelijk sporen van leven op Mars
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 20 februari 2015 om 19:26 uur
Marsrover Curiosity zoekt op Mars naar sporen van leven. Maar nieuw onderzoek suggereert voorzichtig dat de rover die niet zal vinden, omdat deze de sporen vernietigt alvorens deze ze kan detecteren.
Curiosity verzamelt grond afkomstig van het oppervlak van Mars en analyseert dat, in de hoop organische moleculen aan te treffen. Wetenschappers hebben nu ontdekt dat de technieken die Curiosity voor deze analyse gebruikt de organische moleculen wel eens kunnen vernietigen nog voor deze gedetecteerd zijn. Dat is te lezen in het blad Astrobiology.
Jarosiet
De onderzoekers repliceerden de techniek die Marsrover Curiosity gebruikt om monsters te analyseren en lieten de techniek los op een combinatie van jarosiet en organische stoffen. Jarosiet is één van de mineralen waar Curiosity naar zoekt, omdat de aanwezigheid van dit mineraal erop kan wijzen dat Mars ooit leefbaar was.
ORGANISCHE MOLECULEN
Organische moleculen zijn de bouwstenen van leven. Ze bewijzen nog niet dat er leven op Mars was, maar kunnen wel aantonen dat de rode planeet over de ingrediënten voor leven zoals wij dat kennen, beschikt. Recent heeft Curiosity organische moleculen op Mars aangetroffen. Maar ook die vondst werd door de analyse aan boord van Curiosity beïnvloed.
Warmte
Curiosity analyseert door ‘flash-heating‘: warmtepulsen. Die pulsen zorgen ervoor dat jarosiet wordt afgebroken en plaatsmaakt voor zwaveldioxide en zuurstof, zo ontdekten de onderzoekers. De zuurstof vernietigt vervolgens de organische stoffen. Wanneer jarosiet aanwezig is in de door Curiosity verzamelde monsters zijn onderzoekers mogelijk niet in staat om dat te detecteren, omdat zowel de jarosiet als de organische stoffen door de warmtepulsen vernietigd worden.
Geen overtuigend bewijs
Tot op heden is het lastig gebleken om overtuigend bewijs te vinden dat aantoont dat organische moleculen op het oppervlak van Mars voorkomen. En dat is best vreemd. Diverse onderzoeken hebben aangetoond dat kometen, meteorieten en interplanetair stof die organische moleculen op het oppervlak van Mars moeten hebben afgezet. Dit onderzoek kan mogelijk verklaren waarom we die organische moleculen maar moeilijk vinden kunnen. Het biedt bovendien handvaten voor toekomstige Marsrovers.
Overigens benadrukken de onderzoekers dat ze niet willen beweren dat Curiosity niet in staat is om organische moleculen op te sporen. Niet alle sulfaten zijn zoals jarosiet en reageren met de organische moleculen wanneer ze verhit worden. En zelfs als er in de monsters jarosiet en organische moleculen aanwezig zijn en die organische moleculen tijdens de analyse door jarosiet vernietigd worden, kunnen we hun bestaan nog bewijzen. Curiosity zou dan een toename in de hoeveelheid koolstofdioxide kunnen waarnemen die erop wijst dat organisch materiaal aanwezig is en door verhitting wordt afgebroken.
(scientias.0nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-02-2015
Marsrover Curiosity maakt selfie met Mount Sharp
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 25 februari 2015 om 14:11 uur
Marsrover Curiosity heeft een nieuwe selfie van zichzelf gemaakt en laat ons met dit kiekje direct zijn huidige werkgebied zien. We zien Mount Sharp, de rand van de Gale-krater en de plekken waar Curiosity boorde.
Curiosity’s selfie is eigenlijk een samengestelde foto, bestaande uit tientallen kiekjes die gemaakt zijn door de camera op de robotarm van de rover. De rover maakte de foto’s eind januari. Toen bevond Curiosity zich op een plek die NASA de naam ‘Mojave’ heeft gegeven. Inmiddels is de rover alweer een eindje verder gereden. Nu is deze te vinden in ‘Telegraph Peak': een plek die je ook op de selfie kunt vinden.
Verder zien we links op de foto het bovenste deel van Mount Sharp: de berg die Curiosity momenteel aan het onderzoeken is. Op dit moment richt de rover zich op de Pahrump Hills: een aardlaag die de grondlaag van Mount Sharp vormt. Om zich een beeld te vormen van het onderste deel van de berg boorde de rover al enkele malen in deze aardlaag. Eerst in Confidence Hills en later in Mojave 2. Ook zien we helemaal rechts op de foto een kraterrand. Het is de rand van de Gale-krater waarin Curiosity zich bevindt. Mount Sharp vormt het hart van deze krater.
Het zelfportret. Klik voor een vergroting. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / MSSS.
Het is niet de eerste keer dat Curiosity een selfie maakt. Dat deed de rover al drie keer eerder. Toch is dit zelfportret bijzonder, omdat we ook zo’n groot deel van het werkgebied van de rover kunnen zien.
(scientias.nl)
Marsrover Curiosity maakt selfie met Mount Sharp
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 25 februari 2015 om 14:11 uur
Marsrover Curiosity heeft een nieuwe selfie van zichzelf gemaakt en laat ons met dit kiekje direct zijn huidige werkgebied zien. We zien Mount Sharp, de rand van de Gale-krater en de plekken waar Curiosity boorde.
Curiosity’s selfie is eigenlijk een samengestelde foto, bestaande uit tientallen kiekjes die gemaakt zijn door de camera op de robotarm van de rover. De rover maakte de foto’s eind januari. Toen bevond Curiosity zich op een plek die NASA de naam ‘Mojave’ heeft gegeven. Inmiddels is de rover alweer een eindje verder gereden. Nu is deze te vinden in ‘Telegraph Peak': een plek die je ook op de selfie kunt vinden.
Verder zien we links op de foto het bovenste deel van Mount Sharp: de berg die Curiosity momenteel aan het onderzoeken is. Op dit moment richt de rover zich op de Pahrump Hills: een aardlaag die de grondlaag van Mount Sharp vormt. Om zich een beeld te vormen van het onderste deel van de berg boorde de rover al enkele malen in deze aardlaag. Eerst in Confidence Hills en later in Mojave 2. Ook zien we helemaal rechts op de foto een kraterrand. Het is de rand van de Gale-krater waarin Curiosity zich bevindt. Mount Sharp vormt het hart van deze krater.
Het zelfportret. Klik voor een vergroting. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / MSSS.
Het is niet de eerste keer dat Curiosity een selfie maakt. Dat deed de rover al drie keer eerder. Toch is dit zelfportret bijzonder, omdat we ook zo’n groot deel van het werkgebied van de rover kunnen zien.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Curi begint aardig stoffig te worden
The difference between the three Abrahamic religions:
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
Mag ik jullie vragen om in het volgende topic jullie mening te komen geven?
TRU / Bevindt de Mars Rover zich in Canada?
TRU / Bevindt de Mars Rover zich in Canada?
quote:
Mag ik jullie vragen om in het volgende topic jullie mening te komen geven?
TRU / Bevindt de Mars Rover zich in Canada?
lijkt mij voldoende reactie
gr gr
02-03-2015
Curiosity ontdekt dat hoeveelheid methaan op Mars fluctueert
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 2 maart 2015 om 12:08 uur
De hoeveelheid methaan in de atmosfeer van Mars fluctueert. Dat heeft Marsrover Curiosity ontdekt. De grote vraag is nu: hoe ontstaat dit gas? Misschien door toedoen van biologische activiteit?
Met de ontdekking van Curiosity komt een einde aan een mysterie dat haar oorsprong meer dan tien jaar geleden vond. Telescopen op aarde maten toen voor het eerst methaan in de atmosfeer van Mars. Maar toen de metingen later door ruimtesondes in een baan rond de rode planeet herhaald werden, rolden er tegenstrijdige resultaten uit. Sommige observaties suggereerden dat methaan slechts op een beperkt aantal plekken voorkwam (en de bron ervan op het noordelijk halfrond lag) en dat ook de tijd waarin methaan op Mars te vinden was, beperkt was (de concentratie piekte als het zomer was op het noordelijk halfrond, waarna het gas in een periode van enkele maanden verdween).
Modellen
Het paste allemaal niet goed in de modellen die onderzoekers gebruikten om de Martiaanse atmosfeer te beschrijven. Volgens die modellen zou methaan ongeveer 300 jaar in de atmosfeer blijven hangen en zou het in die periode keurig verdeeld zijn over de atmosfeer. Maar omdat dat niet was wat we zagen, werden eigenlijk alle observaties in twijfel getrokken.
Duidelijkheid
Maar nu is er eindelijk meer duidelijkheid gekomen. Gedurende 605 Martiaanse dagen mat Marsrover Curiosity de hoeveelheid methaan in de atmosfeer. Uit het onderzoek blijkt dat de hoeveelheid methaan op Mars normaal gesproken zo rond de 0,7 ppbv (deeltjes per miljard in volume) ligt. Maar gedurende 60 Martiaanse dagen steeg dat naar het tienvoudige: 7 ppvb.
Hoewel er nu eindelijk meer duidelijkheid is over het voorkomen van methaan in de Martiaanse atmosfeer, roepen de resultaten ook vragen op. Met name omtrent de oorsprong van methaan. Volgens de onderzoekers suggereert de studie dat er nog één of twee bronnen van methaan op Mars te vinden zijn die momenteel niet in de modellen worden meegenomen. Eén van die bronnen zou biologische activiteit kunnen zijn. “Een andere nieuwe vraag houdt verband met de bizarre evolutie van methaan nadat het in de Martiaanse atmosfeer is beland,” vertelt onderzoeker Francisco Javier Martín-Torres. “Beide vragen zouden in de toekomst met behulp van onderzoek beantwoord moeten worden.”
(scientias0.nl)
Curiosity ontdekt dat hoeveelheid methaan op Mars fluctueert
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 2 maart 2015 om 12:08 uur
De hoeveelheid methaan in de atmosfeer van Mars fluctueert. Dat heeft Marsrover Curiosity ontdekt. De grote vraag is nu: hoe ontstaat dit gas? Misschien door toedoen van biologische activiteit?
Met de ontdekking van Curiosity komt een einde aan een mysterie dat haar oorsprong meer dan tien jaar geleden vond. Telescopen op aarde maten toen voor het eerst methaan in de atmosfeer van Mars. Maar toen de metingen later door ruimtesondes in een baan rond de rode planeet herhaald werden, rolden er tegenstrijdige resultaten uit. Sommige observaties suggereerden dat methaan slechts op een beperkt aantal plekken voorkwam (en de bron ervan op het noordelijk halfrond lag) en dat ook de tijd waarin methaan op Mars te vinden was, beperkt was (de concentratie piekte als het zomer was op het noordelijk halfrond, waarna het gas in een periode van enkele maanden verdween).
Modellen
Het paste allemaal niet goed in de modellen die onderzoekers gebruikten om de Martiaanse atmosfeer te beschrijven. Volgens die modellen zou methaan ongeveer 300 jaar in de atmosfeer blijven hangen en zou het in die periode keurig verdeeld zijn over de atmosfeer. Maar omdat dat niet was wat we zagen, werden eigenlijk alle observaties in twijfel getrokken.
Duidelijkheid
Maar nu is er eindelijk meer duidelijkheid gekomen. Gedurende 605 Martiaanse dagen mat Marsrover Curiosity de hoeveelheid methaan in de atmosfeer. Uit het onderzoek blijkt dat de hoeveelheid methaan op Mars normaal gesproken zo rond de 0,7 ppbv (deeltjes per miljard in volume) ligt. Maar gedurende 60 Martiaanse dagen steeg dat naar het tienvoudige: 7 ppvb.
Hoewel er nu eindelijk meer duidelijkheid is over het voorkomen van methaan in de Martiaanse atmosfeer, roepen de resultaten ook vragen op. Met name omtrent de oorsprong van methaan. Volgens de onderzoekers suggereert de studie dat er nog één of twee bronnen van methaan op Mars te vinden zijn die momenteel niet in de modellen worden meegenomen. Eén van die bronnen zou biologische activiteit kunnen zijn. “Een andere nieuwe vraag houdt verband met de bizarre evolutie van methaan nadat het in de Martiaanse atmosfeer is beland,” vertelt onderzoeker Francisco Javier Martín-Torres. “Beide vragen zouden in de toekomst met behulp van onderzoek beantwoord moeten worden.”
(scientias0.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ja want mensen die kritische vragen stellen moet je uitlachen, goed zo!quote:
Op Ga vooral door met het geloven van Nasa die op alles antwoord "het is een steen, het zijn ijsdeeltjes, het zijn stofdeeltjes". "Move along people nothing to see here!".
En ondertussen zijn er vele hooggeplaatste officieren die ons allang hebben verteld wat de situatie is in de ruimte. En het beeld wat jij hebt klopt in ieder geval niet
Je mag verder hierover in BNW.quote:
[..]
Ja want mensen die kritische vragen stellen moet je uitlachen, goed zo!
Ga vooral door met het geloven van Nasa die op alles antwoord "het is een steen, het zijn ijsdeeltjes, het zijn stofdeeltjes". "Move along people nothing to see here!".
En ondertussen zijn er vele hooggeplaatste officieren die ons allang hebben verteld wat de situatie is in de ruimte. En het beeld wat jij hebt klopt in ieder geval niet
Niet meer aanwezig in dit forum.
03-03-2015
Mars, de rode planeet, is blauw
We zijn nauwelijks bekomen van ‘De Jurk’ en Mars werpt ons alweer in de volgende kleurcrisis. De rode planeet blijkt onder het oppervlak blauwgrijs te zijn. Dat laten boringen van marsrover Curiosity zien.
Het boorgat in Telegraph Peak. Bron: NASA/Curiosity
Bron: NASA/Curiosity
Nasa heeft een foto van een boorgat openbaar gemaakt. Daarop is duidelijk te zien dat de geboorde bodem blauwgrijs van kleur is. Dat is nogal een verschil met het oppervlak van de planeet, dat dankzij een stoflaag vol ijzeroxide rood gekleurd is. Mars staat traditioneel bekend als ‘de rode planeet’, maar die koosnaam lijkt plots erg oppervlakkig.
Silicium
Het is bekend dat Mars, naast die rode stoflaag, voornamelijk bestaat uit silicium en zuurstof. De planeet bevat ook ijzer, aluminium, magnesium, calcium en kalium. De geboorde, blauwgrijze steen blijkt relatief veel silicium te bevatten in vergelijk met andere elementen. Nasa wil nu graag weten welke mineralen het blauwgrijze poeder bevat. Daarom stopt Curiosity het poeder nu in zijn interne scheikundelab, het ‘Chemistry and Mineralogy (CheMin)’-instrument.
Telegraph Peak
Curiosity boorde het gat op 24 februari, in een steen die de naam Telegraph Peak draagt. Curiosity heeft de afgelopen vijf maanden het gebied rondom Telegraph Peak verkend. De rover heeft hier twee keer eerder in de grond geboord. Het doel van deze boringen is de verschillende bodemlagen te bekijken, om zo de marsgeschiedenis in beeld te brengen. Nasa wil begrijpen hoe de ooit waterrijke planeet is veranderd in een kurkdroge omgeving.
(newscientist.nl)
Mars, de rode planeet, is blauw
We zijn nauwelijks bekomen van ‘De Jurk’ en Mars werpt ons alweer in de volgende kleurcrisis. De rode planeet blijkt onder het oppervlak blauwgrijs te zijn. Dat laten boringen van marsrover Curiosity zien.
Het boorgat in Telegraph Peak. Bron: NASA/Curiosity
Bron: NASA/Curiosity
Nasa heeft een foto van een boorgat openbaar gemaakt. Daarop is duidelijk te zien dat de geboorde bodem blauwgrijs van kleur is. Dat is nogal een verschil met het oppervlak van de planeet, dat dankzij een stoflaag vol ijzeroxide rood gekleurd is. Mars staat traditioneel bekend als ‘de rode planeet’, maar die koosnaam lijkt plots erg oppervlakkig.
Silicium
Het is bekend dat Mars, naast die rode stoflaag, voornamelijk bestaat uit silicium en zuurstof. De planeet bevat ook ijzer, aluminium, magnesium, calcium en kalium. De geboorde, blauwgrijze steen blijkt relatief veel silicium te bevatten in vergelijk met andere elementen. Nasa wil nu graag weten welke mineralen het blauwgrijze poeder bevat. Daarom stopt Curiosity het poeder nu in zijn interne scheikundelab, het ‘Chemistry and Mineralogy (CheMin)’-instrument.
Telegraph Peak
Curiosity boorde het gat op 24 februari, in een steen die de naam Telegraph Peak draagt. Curiosity heeft de afgelopen vijf maanden het gebied rondom Telegraph Peak verkend. De rover heeft hier twee keer eerder in de grond geboord. Het doel van deze boringen is de verschillende bodemlagen te bekijken, om zo de marsgeschiedenis in beeld te brengen. Nasa wil begrijpen hoe de ooit waterrijke planeet is veranderd in een kurkdroge omgeving.
(newscientist.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:
Mars staat traditioneel bekend als de rode planeet, maar die koosnaam lijkt plots erg oppervlakkig.
Bedankt!quote:
Werd toen niet hetzelfde verschijnsel opgemerkt?quote:
De rover heeft hier twee keer eerder in de grond geboord.
gr gr
Deze is van 2 jaar geledenquote:
[..]
[..]
Bedankt!
[..]
Werd toen niet hetzelfde verschijnsel opgemerkt?
W&T / [CENTRAAL] MARS - De Missies! Deel 9
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-03-2015
Amerikaanse Marsjeep Curiosity kampt met defect
© photo news.
WETENSCHAP De Amerikaanse Marsjeep Curiosity ondergaat een aantal dagen tests nadat een kortsluiting een 'arm' heeft lamgelegd. Dat meldt het Britse SkyNews.
De kortsluiting is in het weekeinde opgemerkt toen de robot probeerde poeder uit een aangeboorde steen over te brengen naar ingebouwde onderzoeksapparatuur. Het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA voert nu tests uit vooraleer te proberen het onderdeel OPNIEUW te bewegen of verder te rijden op de Rode Planeet, weet Sky.
De succesvolle JEEP is in maart 2012 op Mars geland.
'HLN)
Amerikaanse Marsjeep Curiosity kampt met defect
© photo news.
WETENSCHAP De Amerikaanse Marsjeep Curiosity ondergaat een aantal dagen tests nadat een kortsluiting een 'arm' heeft lamgelegd. Dat meldt het Britse SkyNews.
De kortsluiting is in het weekeinde opgemerkt toen de robot probeerde poeder uit een aangeboorde steen over te brengen naar ingebouwde onderzoeksapparatuur. Het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA voert nu tests uit vooraleer te proberen het onderdeel OPNIEUW te bewegen of verder te rijden op de Rode Planeet, weet Sky.
De succesvolle JEEP is in maart 2012 op Mars geland.
'HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Marsrover kan robotarm weer gebruiken
De Marsrover Curiosity heeft zijn robotarm weer bewogen, nadat het ruimtekarretje vorige maand te kampen had gekregen met kortsluiting. Dat heeft de ruimtevaartorganisatie NASA donderdag gezegd.
Eerder deze week plaatste de Curiosity een poedermonster in zijn ingebouwde laboratorium voor analyse. Het poeder was afkomstig uit een gat in een stuk steen dat eerder door de rover was geboord.
De Curiosity bevindt zich aan de voet van een berg op Mars. In de komende dagen zal hij het hogerop zoeken om meer rotsblokken te onderzoeken.
FOK! nieuws
De Marsrover Curiosity heeft zijn robotarm weer bewogen, nadat het ruimtekarretje vorige maand te kampen had gekregen met kortsluiting. Dat heeft de ruimtevaartorganisatie NASA donderdag gezegd.
Eerder deze week plaatste de Curiosity een poedermonster in zijn ingebouwde laboratorium voor analyse. Het poeder was afkomstig uit een gat in een stuk steen dat eerder door de rover was geboord.
De Curiosity bevindt zich aan de voet van een berg op Mars. In de komende dagen zal hij het hogerop zoeken om meer rotsblokken te onderzoeken.
FOK! nieuws
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
22-03-2015
"Project Mars One is bedrog"
© Mars One.
Een van de finalisten van het ruimteproject Mars One beweert dat hij moest betalen om mee te mogen naar de planeet. En er zouden meer dingen niet kloppen aan het project.
Het doel van Mars One is het opleiden van vier astronauten die een ENKELEREIS naar de planeet krijgen om daar een kolonie te stichten. Om de reis te bekostigen zijn er tv-rechten verkocht en sponsordeals gesloten. 200.000 mensen gaven zich op om op Mars te leven en te sterven, na selectie zijn er nu nog honderd over. Waaronder Joseph Roche, voormalig onderzoeker van de NASA.
GELD voor punten
Roche zegt in een interview dat hij zich heeft opgegeven uit interesse, maar het nu tijd vindt om de misstanden aan de kaak te stellen. De kandidaten zouden volgens Roche tijdens de selectie punten hebben gekregen en wie de meeste punten kreeg, ging door naar de VOLGENDE ronde. "Je kreeg punten voor elke ronde die je verder kwam tijdens de selectie, en daarna kreeg je alleen nog punten als je merchandise van ze kocht of geld doneerde." Het gevolg is dat de selectie nu draait om wie het meeste geld binnen brengt in plaats van wie het meest capabel is.
Ook de rest van de selectie zou volgens Roche weinig voorstellen. Waar het eerder de bedoeling was dat er regionale interviews met alle kandidaten plaats zouden vinden, werden dat uiteindelijk Skype-gesprekken van 10 minuten. "Veel te weinig om een oordeel over iemand te kunnen vellen," zegt Roche. Tenslotte zegt Roche dat het getal van 200.000 aanmeldingen onzin is, dat waren er slechts 2.761.
'Onzin'
In een persverklaring laat Mars One-oprichter Bas Lansdorp WETEN dat het aantal donaties niks te maken heeft met de selectie. "Er zijn veel kandidaten bij de laatste 100 die helemaal niks hebben gedoneerd," zo schrijft Lansdorp. Ook blijft hij bij de 200.000 aanmeldingen. "We hebben de journaliste inzage aangeboden in onze lijst met aanmeldingen, maar ze was daar niet in GEÏNTERESSEERD."
Bij de laatste honderd kandidaten die kans maken op een enkele reis naar de rode planeet zit nog één Belg, de 42-jarige Brad uit Antwerpen.
(HLN)
"Project Mars One is bedrog"
© Mars One.
Een van de finalisten van het ruimteproject Mars One beweert dat hij moest betalen om mee te mogen naar de planeet. En er zouden meer dingen niet kloppen aan het project.
Het doel van Mars One is het opleiden van vier astronauten die een ENKELEREIS naar de planeet krijgen om daar een kolonie te stichten. Om de reis te bekostigen zijn er tv-rechten verkocht en sponsordeals gesloten. 200.000 mensen gaven zich op om op Mars te leven en te sterven, na selectie zijn er nu nog honderd over. Waaronder Joseph Roche, voormalig onderzoeker van de NASA.
GELD voor punten
Roche zegt in een interview dat hij zich heeft opgegeven uit interesse, maar het nu tijd vindt om de misstanden aan de kaak te stellen. De kandidaten zouden volgens Roche tijdens de selectie punten hebben gekregen en wie de meeste punten kreeg, ging door naar de VOLGENDE ronde. "Je kreeg punten voor elke ronde die je verder kwam tijdens de selectie, en daarna kreeg je alleen nog punten als je merchandise van ze kocht of geld doneerde." Het gevolg is dat de selectie nu draait om wie het meeste geld binnen brengt in plaats van wie het meest capabel is.
Ook de rest van de selectie zou volgens Roche weinig voorstellen. Waar het eerder de bedoeling was dat er regionale interviews met alle kandidaten plaats zouden vinden, werden dat uiteindelijk Skype-gesprekken van 10 minuten. "Veel te weinig om een oordeel over iemand te kunnen vellen," zegt Roche. Tenslotte zegt Roche dat het getal van 200.000 aanmeldingen onzin is, dat waren er slechts 2.761.
'Onzin'
In een persverklaring laat Mars One-oprichter Bas Lansdorp WETEN dat het aantal donaties niks te maken heeft met de selectie. "Er zijn veel kandidaten bij de laatste 100 die helemaal niks hebben gedoneerd," zo schrijft Lansdorp. Ook blijft hij bij de 200.000 aanmeldingen. "We hebben de journaliste inzage aangeboden in onze lijst met aanmeldingen, maar ze was daar niet in GEÏNTERESSEERD."
Bij de laatste honderd kandidaten die kans maken op een enkele reis naar de rode planeet zit nog één Belg, de 42-jarige Brad uit Antwerpen.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-03-2015
Europese Marsverkenner zal Belgische toptechnologie meevoeren
© ESA.
Met de begin volgend jaar te lanceren Marsverkenner ExoMars Trace Gas Orbiter (ExoMars TGO) zal het NOPMAD-instrument meereizen waarvan de ontwikkeling door België is geleid, zo heeft het Belgisch Instituut voor Ruimte-Aëronomie (BIRA) bekendgemaakt.
De ExoMars TGO is een Europese sonde waaraan ook Rusland meewerkt. Het Russische ruimtevaartbureau Roscosmos heeft de fakkel overgenomen van het Amerikaanse Ruimtevaartbureau NASA dat aanvankelijk met het Europese Ruimtevaartbureau ESA scheep ging. NASA en ESA selecteerden het NOMAD-instrument als deel van het wetenschappelijk instrumentarium op het onbemande tuig.
NOMAD ('Nadir and Occultation for MArs Discovery') is een spectrometer die voortborduurt op een instrument van de succesvolle Europese sonde Venus Express, en omvat drie kanalen: SO ('Solar Occultation'), LNO ('Limb Nadir solar Occultation') en UVIS.
De infraroodkanalen SO en LNO zullen op zoek gaan naar methaan. De aanwezigheid daarvan kan een aanwijzing zijn voor het bestaan van leven, nu of in het verleden, of voor geologische activiteit, zoals vulkanisme. SO zal de atmosfeer afspeuren naar methaan en zal tegelijk ook de andere bestanddelen van de atmosfeer analyseren. Als er methaan gevonden wordt, gaat LNO op zoek naar de bronnen van methaan op het oppervlak van Mars. Het UV-kanaal kan zowel zonne-occultatie metingen als nadir-metingen (waarbij de straling uitgezonden en gereflecteerd door het oppervlak van Mars gemeten wordt) uitvoeren. Doordat UVIS gebruik maakt van het UV en zichtbare deel van het zonlicht kunnen andere stoffen gemeten worden dan met SO en LNO, zoals bijvoorbeeld ozon.
NOMAD is een internationaal consortium onder leiding van Ann Carine Vandaele van het BIRA, met wetenschappers en ingenieurs uit Spanje, Italië, Groot-Brittannië, Canada en de Verenigde Staten. Het instrument wordt in nauwe samenwerking met de industrie ontwikkeld. In België zorgt OIP (Oudenaarde) als hoofdcontractor voor het algemene project management en de constructie van de infraroodkanalen (SO en LNO), maar ook voor de integratie van alle kanalen. Lambda-X (Nijvel) is verantwoordelijk voor de constructie van het UVIS-kanaal, Thales Alenia Space Belgium (Charleroi) staat in voor het bouwen van de elektronica. AMOS (Luik), Vaskon (Menen), Deforche engineering (Dadizele), ES Tooling (Genk) en Isalas (Eke) zijn toeleveranciers van optische en mechanische onderdelen.
Het instrument moet vier jaar lang werken en ondergaat nu een hele reeks testen in het Centre Spatial de Liège te Luik. Onderzoekers van het BIRA zullen voor de uiteindelijke ijking zorgen. De levering van het instrument aan ESA is voorzien voor 15 april. Vervolgens zal Thales Alenia Space France in Cannes NOMAD integreren op de ExoMars sonde. De lancering is voorzien voor januari 2016.
(HLN)
Europese Marsverkenner zal Belgische toptechnologie meevoeren
© ESA.
Met de begin volgend jaar te lanceren Marsverkenner ExoMars Trace Gas Orbiter (ExoMars TGO) zal het NOPMAD-instrument meereizen waarvan de ontwikkeling door België is geleid, zo heeft het Belgisch Instituut voor Ruimte-Aëronomie (BIRA) bekendgemaakt.
De ExoMars TGO is een Europese sonde waaraan ook Rusland meewerkt. Het Russische ruimtevaartbureau Roscosmos heeft de fakkel overgenomen van het Amerikaanse Ruimtevaartbureau NASA dat aanvankelijk met het Europese Ruimtevaartbureau ESA scheep ging. NASA en ESA selecteerden het NOMAD-instrument als deel van het wetenschappelijk instrumentarium op het onbemande tuig.
NOMAD ('Nadir and Occultation for MArs Discovery') is een spectrometer die voortborduurt op een instrument van de succesvolle Europese sonde Venus Express, en omvat drie kanalen: SO ('Solar Occultation'), LNO ('Limb Nadir solar Occultation') en UVIS.
De infraroodkanalen SO en LNO zullen op zoek gaan naar methaan. De aanwezigheid daarvan kan een aanwijzing zijn voor het bestaan van leven, nu of in het verleden, of voor geologische activiteit, zoals vulkanisme. SO zal de atmosfeer afspeuren naar methaan en zal tegelijk ook de andere bestanddelen van de atmosfeer analyseren. Als er methaan gevonden wordt, gaat LNO op zoek naar de bronnen van methaan op het oppervlak van Mars. Het UV-kanaal kan zowel zonne-occultatie metingen als nadir-metingen (waarbij de straling uitgezonden en gereflecteerd door het oppervlak van Mars gemeten wordt) uitvoeren. Doordat UVIS gebruik maakt van het UV en zichtbare deel van het zonlicht kunnen andere stoffen gemeten worden dan met SO en LNO, zoals bijvoorbeeld ozon.
NOMAD is een internationaal consortium onder leiding van Ann Carine Vandaele van het BIRA, met wetenschappers en ingenieurs uit Spanje, Italië, Groot-Brittannië, Canada en de Verenigde Staten. Het instrument wordt in nauwe samenwerking met de industrie ontwikkeld. In België zorgt OIP (Oudenaarde) als hoofdcontractor voor het algemene project management en de constructie van de infraroodkanalen (SO en LNO), maar ook voor de integratie van alle kanalen. Lambda-X (Nijvel) is verantwoordelijk voor de constructie van het UVIS-kanaal, Thales Alenia Space Belgium (Charleroi) staat in voor het bouwen van de elektronica. AMOS (Luik), Vaskon (Menen), Deforche engineering (Dadizele), ES Tooling (Genk) en Isalas (Eke) zijn toeleveranciers van optische en mechanische onderdelen.
Het instrument moet vier jaar lang werken en ondergaat nu een hele reeks testen in het Centre Spatial de Liège te Luik. Onderzoekers van het BIRA zullen voor de uiteindelijke ijking zorgen. De levering van het instrument aan ESA is voorzien voor 15 april. Vervolgens zal Thales Alenia Space France in Cannes NOMAD integreren op de ExoMars sonde. De lancering is voorzien voor januari 2016.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-03-2015
MAVEN-sonde ziet poollicht en hoge stofwolk op Mars
Geschreven door Tim Kraaijvanger op 19 maart 2015 om 09:09 uur
NASA’s MAVEN-ruimtesonde heeft de afgelopen tijd twee natuurfenomenen waargenomen in de atmosfeer van Mars, namelijk een stofwolk op grote hoogte en poollicht nabij het oppervlak. Dit meldt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie in een persbericht.
De stofwolk zweeft 150 tot 300 kilometer boven het oppervlak. Wetenschappers hadden niet verwacht hier stof aan te treffen. Hoewel de oorsprong en samenstelling van het stof op dit moment nog niet bekend zijn, vormt de stofwolk geen bedreiging voor ruimtesondes die om Mars draaien. “Als deze stofwolk in de atmosfeer ontstaat, dan weten we nog niet alles over de Martiaanse atmosfeer”, zegt wetenschapper Laila Andersson van de universiteit van Colorado.
MAVEN arriveerde op 21 september 2014 bij Mars. Sinds zijn aankomst is de stofwolk al te zien. Het is dus nog onbekend of de wolk een tijdelijk fenomeen is of dat deze al een tijd bestaat, zoals Jupiters Grote Rode Vlek.
Aurora’s
Daarnaast observeerde MAVEN net voor de kerstdagen poollicht op Mars. Hoewel er al eerder aurora’s zijn waargenomen op Mars, blijkt nu dat het poollicht laag in de atmosfeer zichtbaar is. De elektrische deeltjes van de zon – die 100 keer energierijker zijn dan wanneer je een stroomschok uit een stopcontact krijgt – hebben direct toegang tot de atmosfeer van Mars, waardoor aurora’s op lagere breedtegraden zichtbaar zijn dan op aarde. Dit komt omdat Mars geen magnetisch veld heeft, zoals de aarde. Dit veld houdt op aarde veel straling van de zon tegen, maar is bij de polen zwakker, waardoor geladen deeltjes hier wel doordringen en poollicht veroorzaken.
Ultraviolette aurora's komen overal op Mars voor.
De MAVEN-ruimtesonde is uitgerust met allerlei instrumenten om de atmosfeer van de rode planeet te onderzoeken. De eerste paar maanden heeft de ruimtesonde al veel gegevens verzameld, o.a. over de hoeveelheid ozon in de atmosfeer van Mars en inzicht in de afbraak van water en koolstofdioxide.
(scientias.nl)
MAVEN-sonde ziet poollicht en hoge stofwolk op Mars
Geschreven door Tim Kraaijvanger op 19 maart 2015 om 09:09 uur
NASA’s MAVEN-ruimtesonde heeft de afgelopen tijd twee natuurfenomenen waargenomen in de atmosfeer van Mars, namelijk een stofwolk op grote hoogte en poollicht nabij het oppervlak. Dit meldt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie in een persbericht.
De stofwolk zweeft 150 tot 300 kilometer boven het oppervlak. Wetenschappers hadden niet verwacht hier stof aan te treffen. Hoewel de oorsprong en samenstelling van het stof op dit moment nog niet bekend zijn, vormt de stofwolk geen bedreiging voor ruimtesondes die om Mars draaien. “Als deze stofwolk in de atmosfeer ontstaat, dan weten we nog niet alles over de Martiaanse atmosfeer”, zegt wetenschapper Laila Andersson van de universiteit van Colorado.
MAVEN arriveerde op 21 september 2014 bij Mars. Sinds zijn aankomst is de stofwolk al te zien. Het is dus nog onbekend of de wolk een tijdelijk fenomeen is of dat deze al een tijd bestaat, zoals Jupiters Grote Rode Vlek.
Aurora’s
Daarnaast observeerde MAVEN net voor de kerstdagen poollicht op Mars. Hoewel er al eerder aurora’s zijn waargenomen op Mars, blijkt nu dat het poollicht laag in de atmosfeer zichtbaar is. De elektrische deeltjes van de zon – die 100 keer energierijker zijn dan wanneer je een stroomschok uit een stopcontact krijgt – hebben direct toegang tot de atmosfeer van Mars, waardoor aurora’s op lagere breedtegraden zichtbaar zijn dan op aarde. Dit komt omdat Mars geen magnetisch veld heeft, zoals de aarde. Dit veld houdt op aarde veel straling van de zon tegen, maar is bij de polen zwakker, waardoor geladen deeltjes hier wel doordringen en poollicht veroorzaken.
Ultraviolette aurora's komen overal op Mars voor.
De MAVEN-ruimtesonde is uitgerust met allerlei instrumenten om de atmosfeer van de rode planeet te onderzoeken. De eerste paar maanden heeft de ruimtesonde al veel gegevens verzameld, o.a. over de hoeveelheid ozon in de atmosfeer van Mars en inzicht in de afbraak van water en koolstofdioxide.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-03-2015
Tekens van leven op Mars
Was er ooit leven op Mars? Het lijkt steeds waarschijnlijker dat er in ieder geval micro-organismen waren, heel lang geleden. Twee nieuwe studies naar het oppervlak en de atmosfeer van Mars suggereren dat de rode planeet niet altijd zo doods was als nu. Een van die studies vond sporen van koolmonoxide, dat als energiebron voor kleine organismen kan dienen.
De Louisiana State University (VS) ontdekte de sporen. De onderzoekers van deze universiteit wijzen er op dat koolmonoxide op aarde ook wordt gebruikt door bepaalde bacteriën, die het omzetten in kooldioxide. Dit proces levert het micro-organisme de nodige energie op om te overleven.
De tweede studie vond sporen van stikstof in de bodem. Dit onderzoek, door het Goddard Space Flight Center van Nasa, bevestigt dat aan een andere belangrijke voorwaarde voor leven is voldaan. Alle organismen hebben stikstof nodig om te leven. Het vormt een belangrijk deel van aminozuren, eiwitten, DNA en van co-enzymen.
Meer onderzoeksteams zoeken naar sporen van leven op Mars. Hoewel de ‘smoking gun’ nog niet is gevonden – een fossiel bijvoorbeeld – is inmiddels duidelijk dat de planeet ooit veel warmer en vochtiger was, met een dikke atmosfeer. Daarin zouden best kleine wezentjes hebben kunnen leven.
(faqt.nl)
Tekens van leven op Mars
Was er ooit leven op Mars? Het lijkt steeds waarschijnlijker dat er in ieder geval micro-organismen waren, heel lang geleden. Twee nieuwe studies naar het oppervlak en de atmosfeer van Mars suggereren dat de rode planeet niet altijd zo doods was als nu. Een van die studies vond sporen van koolmonoxide, dat als energiebron voor kleine organismen kan dienen.
De Louisiana State University (VS) ontdekte de sporen. De onderzoekers van deze universiteit wijzen er op dat koolmonoxide op aarde ook wordt gebruikt door bepaalde bacteriën, die het omzetten in kooldioxide. Dit proces levert het micro-organisme de nodige energie op om te overleven.
De tweede studie vond sporen van stikstof in de bodem. Dit onderzoek, door het Goddard Space Flight Center van Nasa, bevestigt dat aan een andere belangrijke voorwaarde voor leven is voldaan. Alle organismen hebben stikstof nodig om te leven. Het vormt een belangrijk deel van aminozuren, eiwitten, DNA en van co-enzymen.
Meer onderzoeksteams zoeken naar sporen van leven op Mars. Hoewel de ‘smoking gun’ nog niet is gevonden – een fossiel bijvoorbeeld – is inmiddels duidelijk dat de planeet ooit veel warmer en vochtiger was, met een dikke atmosfeer. Daarin zouden best kleine wezentjes hebben kunnen leven.
(faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-03-2015
Curiosity vindt stikstof in Marsbodem
.
Zelfportret van Curiosity bij de zandsteenformatie Windjana. (NASA/JPL-Caltech)
De Amerikaanse Marsrover Curiosity heeft stikstofverbindingen gevonden in de Marsbodem. De ontdekking, vandaag ONLINE gepubliceerd in Proceedings of the National Academy of Sciences, is gedaan met het SAM-instrument aan boord van de Marswagen (SAM staat VOOR Sample Analysis on Mars).
Door kleine bodemmonsters te verhitten en de vrijkomende gassen te analyseren, kan onderzoek gedaan worden aan de samenstelling. Op drie verschillende plaatsen op Mars (Rocknest, John Klein en Yellowknife Bay) is lachgas (distikstofoxide, NO2) gedetecteerd. Het is zo goed als zeker een van de afbraakproducten van nitraat (NO3). De aanwezigheid van nitraat in de bodem van Mars is NIET eerder aangetoond.
Zowel op aarde als op Mars komt veel stikstof voor, maar voornamelijk in de vorm van stikstofmoleculen (N2) in de dampkring. Om deel te kunnen nemen aan (bio-)chemische reacties, moeten de moleculen gesplitst worden. Op aarde gebeurt dat grotendeels door biologische activiteit, maar stikstofatomen kunnen ook 'vastgelegd' worden door energierijke verschijnselen zoals bliksemontladingen.
Er zijn geen aanwijzingen dat de nitraten in de Marsbodem geproduceerd zijn door micro-organismen; de onderzoekers gaan er vanuit dat ze het gevolg zijn VANbliksem- en meteorietinslagen in het verre verleden. Wel is nu voor het eerst aangetoond dat er op Mars - in ieder geval in de grote krater Gale, waar Curiosity zih bevindt - stikstof in de bodem aanwezig is geweest dat in principe BESCHIKBAAR was voor biochemische reacties.
Eerder was ook al aangetoond dat er enkele miljarden jaren geleden stromend water en organisch (koolstofhoudend) materiaal aanwezig was in de krater. De vondst van nitraat ondersteunt de conclusie dat Gale lang geleden in elk geval 'bewoonbaar' was: micro-organismen zouden er goed hebben kunnen overleven. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Curiosity vindt stikstof in Marsbodem
.
Zelfportret van Curiosity bij de zandsteenformatie Windjana. (NASA/JPL-Caltech)
De Amerikaanse Marsrover Curiosity heeft stikstofverbindingen gevonden in de Marsbodem. De ontdekking, vandaag ONLINE gepubliceerd in Proceedings of the National Academy of Sciences, is gedaan met het SAM-instrument aan boord van de Marswagen (SAM staat VOOR Sample Analysis on Mars).
Door kleine bodemmonsters te verhitten en de vrijkomende gassen te analyseren, kan onderzoek gedaan worden aan de samenstelling. Op drie verschillende plaatsen op Mars (Rocknest, John Klein en Yellowknife Bay) is lachgas (distikstofoxide, NO2) gedetecteerd. Het is zo goed als zeker een van de afbraakproducten van nitraat (NO3). De aanwezigheid van nitraat in de bodem van Mars is NIET eerder aangetoond.
Zowel op aarde als op Mars komt veel stikstof voor, maar voornamelijk in de vorm van stikstofmoleculen (N2) in de dampkring. Om deel te kunnen nemen aan (bio-)chemische reacties, moeten de moleculen gesplitst worden. Op aarde gebeurt dat grotendeels door biologische activiteit, maar stikstofatomen kunnen ook 'vastgelegd' worden door energierijke verschijnselen zoals bliksemontladingen.
Er zijn geen aanwijzingen dat de nitraten in de Marsbodem geproduceerd zijn door micro-organismen; de onderzoekers gaan er vanuit dat ze het gevolg zijn VANbliksem- en meteorietinslagen in het verre verleden. Wel is nu voor het eerst aangetoond dat er op Mars - in ieder geval in de grote krater Gale, waar Curiosity zih bevindt - stikstof in de bodem aanwezig is geweest dat in principe BESCHIKBAAR was voor biochemische reacties.
Eerder was ook al aangetoond dat er enkele miljarden jaren geleden stromend water en organisch (koolstofhoudend) materiaal aanwezig was in de krater. De vondst van nitraat ondersteunt de conclusie dat Gale lang geleden in elk geval 'bewoonbaar' was: micro-organismen zouden er goed hebben kunnen overleven. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-03-2015
'Littekens' van Marslanding vervagen onregelmatig
Donkere vlek op Mars, ontstaan door de landing van de 'sky crane' van de Marswagen Curiosity, in augustus 2012. (NASA/JPL-Caltech/Univ. of Arizona)
De donkere 'littekens' op het Marsoppervlak die ontstaan bij kleine inslagen vervagen op onregelmatige wijze. Dat blijkt uit foto's die in de afgelopen jaren gemaakt zijn door de HiRISE-camera van de Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter, die in een baan om Mars draait.
HiRISE legde de inslaglocaties vast van onderdelen van de Mars Science Laboratory-missie, waarbij de Marswagen Curiosity op het planeetoppervlak werd neergelaten, in augustus 2012. Het gaat daarbij om donkere 'blast zones', veroorzaakt door het neerstorten van de zogeheten 'sky crane', het hitteschild en de afdaalmodule.
De donkere vlekken ontstaan doordat lichtgekleurd Marsstof door de inslag is weggeblazen, zodat donkerder materiaal zichtbaar wordt. Vergelijkbare donkere blast waves zijn ook gezien op plaatsen waar recent meteorietinslagen op Mars hebben plaatsgevonden.
Astronomen hadden wel verwacht dat de 'littekens' in de loop van de tijd zouden vervagen, maar uit de HiRISE-foto's blijkt dat dat niet in gelijkmatig tempo gebeurt. Gedurende twee jaar werden de sporen steeds minder opvallend, maar daarna verliep dat proces trager, en in sommige gevallen zijn de littekens juist weer donkerder geworden. De oorzaak daarvan wordt nog niet goed begrepen. (GS)
(allesoversterrenkunde)
'Littekens' van Marslanding vervagen onregelmatig
Donkere vlek op Mars, ontstaan door de landing van de 'sky crane' van de Marswagen Curiosity, in augustus 2012. (NASA/JPL-Caltech/Univ. of Arizona)
De donkere 'littekens' op het Marsoppervlak die ontstaan bij kleine inslagen vervagen op onregelmatige wijze. Dat blijkt uit foto's die in de afgelopen jaren gemaakt zijn door de HiRISE-camera van de Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter, die in een baan om Mars draait.
HiRISE legde de inslaglocaties vast van onderdelen van de Mars Science Laboratory-missie, waarbij de Marswagen Curiosity op het planeetoppervlak werd neergelaten, in augustus 2012. Het gaat daarbij om donkere 'blast zones', veroorzaakt door het neerstorten van de zogeheten 'sky crane', het hitteschild en de afdaalmodule.
De donkere vlekken ontstaan doordat lichtgekleurd Marsstof door de inslag is weggeblazen, zodat donkerder materiaal zichtbaar wordt. Vergelijkbare donkere blast waves zijn ook gezien op plaatsen waar recent meteorietinslagen op Mars hebben plaatsgevonden.
Astronomen hadden wel verwacht dat de 'littekens' in de loop van de tijd zouden vervagen, maar uit de HiRISE-foto's blijkt dat dat niet in gelijkmatig tempo gebeurt. Gedurende twee jaar werden de sporen steeds minder opvallend, maar daarna verliep dat proces trager, en in sommige gevallen zijn de littekens juist weer donkerder geworden. De oorzaak daarvan wordt nog niet goed begrepen. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
31-03-2015
Geheugen van oude Marsrover weigert opnieuw dienst
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 31 maart 2015 om 20:11 uur
Zijn geheugen heeft Marsrover Opportunity opnieuw in de steek gelaten. Nog maar enkele dagen nadat NASA maatregelen had genomen om het geheugenverlies tegen te gaan, weigerde het flashgeheugen van de rover opnieuw dienst.
Marsrover Opportunity wordt elke avond uitgeschakeld om energie te besparen. Om ervoor te zorgen dat de rover ook wanneer deze is uitgeschakeld informatie kan bewaren, beschikt deze over een flashgeheugen. Maar eind vorig jaar ontstonden er serieuze problemen met dat flashgeheugen. Die problemen leidden ertoe dat de computer aan boord van de rover zich voortdurend ging resetten. Hoewel die resets geen bedreiging vormen voor Opportunity, zijn ze wel heel vervelend: na elke reset heeft de rover zo’n twee dagen nodig om weer op gang te komen.
WIST JE DAT…
…Opportunity inmiddels een marathonafstand op Mars heeft afgelegd?
Besloten werd dan ook om het flashgeheugen tijdelijk niet te gebruiken. Gedurende drie maanden werd informatie op het vluchtige geheugen (het geheugen dat wel stroom nodig heeft om informatie te bewaren) van de rover opgeslagen en elke avond voor het ‘slapengaan’ naar de aarde gedownload. En vorige week werd het flashgeheugen van Opportunity (opnieuw) onder handen genomen. “We veranderden de manier waarop de rover het flashgeheugen gebruikt in een poging de problemen die de rover ervoer te corrigeren,” legt onderzoeker John Callas uit.
Maar nu – een week nadat die maatregelen getroffen werden – laat het flashgeheugen de rover opnieuw in de steek. Het geheugenverlies heeft geen serieuze gevolgen voor de missie. Er is geen wetenschappelijke informatie verloren gegaan. Ook is de computer aan boord van Opportunity niet gereset. Dat wijst erop dat de maatregelen die NASA vorige week trof in ieder geval voor nu met de ernstigste geheugenproblemen heeft afgerekend. “Hoewel we een beetje teleurgesteld zijn dat er slechts vijf dagen na het opnieuw formatteren weer geheugenverlies optreedt, zijn we niet verbaasd. Het is nog steeds niet helemaal duidelijk wat de problemen veroorzaakt.”
(scientias.nl)
Geheugen van oude Marsrover weigert opnieuw dienst
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 31 maart 2015 om 20:11 uur
Zijn geheugen heeft Marsrover Opportunity opnieuw in de steek gelaten. Nog maar enkele dagen nadat NASA maatregelen had genomen om het geheugenverlies tegen te gaan, weigerde het flashgeheugen van de rover opnieuw dienst.
Marsrover Opportunity wordt elke avond uitgeschakeld om energie te besparen. Om ervoor te zorgen dat de rover ook wanneer deze is uitgeschakeld informatie kan bewaren, beschikt deze over een flashgeheugen. Maar eind vorig jaar ontstonden er serieuze problemen met dat flashgeheugen. Die problemen leidden ertoe dat de computer aan boord van de rover zich voortdurend ging resetten. Hoewel die resets geen bedreiging vormen voor Opportunity, zijn ze wel heel vervelend: na elke reset heeft de rover zo’n twee dagen nodig om weer op gang te komen.
WIST JE DAT…
…Opportunity inmiddels een marathonafstand op Mars heeft afgelegd?
Besloten werd dan ook om het flashgeheugen tijdelijk niet te gebruiken. Gedurende drie maanden werd informatie op het vluchtige geheugen (het geheugen dat wel stroom nodig heeft om informatie te bewaren) van de rover opgeslagen en elke avond voor het ‘slapengaan’ naar de aarde gedownload. En vorige week werd het flashgeheugen van Opportunity (opnieuw) onder handen genomen. “We veranderden de manier waarop de rover het flashgeheugen gebruikt in een poging de problemen die de rover ervoer te corrigeren,” legt onderzoeker John Callas uit.
Maar nu – een week nadat die maatregelen getroffen werden – laat het flashgeheugen de rover opnieuw in de steek. Het geheugenverlies heeft geen serieuze gevolgen voor de missie. Er is geen wetenschappelijke informatie verloren gegaan. Ook is de computer aan boord van Opportunity niet gereset. Dat wijst erop dat de maatregelen die NASA vorige week trof in ieder geval voor nu met de ernstigste geheugenproblemen heeft afgerekend. “Hoewel we een beetje teleurgesteld zijn dat er slechts vijf dagen na het opnieuw formatteren weer geheugenverlies optreedt, zijn we niet verbaasd. Het is nog steeds niet helemaal duidelijk wat de problemen veroorzaakt.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-04-2015
Duizenden verborgen gletsjers van ijs op Mars
© thinkstock.
Op de planeet Mars bevinden zich duizenden gletsjers. Zij zijn niet zichtbaar omdat zij onder een dikke laag stof verscholen liggen. Met radarapparatuur is aangetoond dat zij genoeg bevroren water bevatten om de planeet met een dikke laag ijs van ruim 1 meter af te dekken. Het gaat om ongeveer 150 miljard kubieke meter water. Dat schrijven onderzoekers van het Niels Bohr Instituut aan de Universiteit van Kopenhagen deze week in het blad Geophysical Reseach Letter.
Op beelden van satellieten die rond Mars draaien, hebben de onderzoekers de vorm van de gletsjers kunnen waarnemen. Lange tijd wisten onderzoekers niet of het ijs bestond uit bevroren water (H2O) of koolzuurgas (CO2) of dat het om modder ging. De wetenschappers in Kopenhagen hebben nu kunnen vaststellen dat het om bevroren water gaat. "Wij hebben metingen met radarapparatuur in de afgelopen tien jaar bekeken om te zien hoe dik het ijs is en hoe dat zich gedraagt'', zegt Nanna Bjørn Karlsson. "Wij vergeleken dat met hoe gletsjers zich op aarde gedragen en daarvan konden we modellen maken."
(HLN)
Duizenden verborgen gletsjers van ijs op Mars
© thinkstock.
Op de planeet Mars bevinden zich duizenden gletsjers. Zij zijn niet zichtbaar omdat zij onder een dikke laag stof verscholen liggen. Met radarapparatuur is aangetoond dat zij genoeg bevroren water bevatten om de planeet met een dikke laag ijs van ruim 1 meter af te dekken. Het gaat om ongeveer 150 miljard kubieke meter water. Dat schrijven onderzoekers van het Niels Bohr Instituut aan de Universiteit van Kopenhagen deze week in het blad Geophysical Reseach Letter.
Op beelden van satellieten die rond Mars draaien, hebben de onderzoekers de vorm van de gletsjers kunnen waarnemen. Lange tijd wisten onderzoekers niet of het ijs bestond uit bevroren water (H2O) of koolzuurgas (CO2) of dat het om modder ging. De wetenschappers in Kopenhagen hebben nu kunnen vaststellen dat het om bevroren water gaat. "Wij hebben metingen met radarapparatuur in de afgelopen tien jaar bekeken om te zien hoe dik het ijs is en hoe dat zich gedraagt'', zegt Nanna Bjørn Karlsson. "Wij vergeleken dat met hoe gletsjers zich op aarde gedragen en daarvan konden we modellen maken."
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:Nasa's Curiosity rover finds water below surface of Mars
New measurements from the Gale crater contradict theories that the planet is too cold for liquid water to exist, but Mars still considered hostile to life
Mars has liquid water just below its surface, according to new measurements by Nasa’s Curiosity rover.
Until now, scientists had thought that conditions on the red planet were too cold and arid for liquid water to exist, although there were known to be deposits of ice.
The latest findings suggest that Martian soil is damp with liquid brine, due to the presence of a salt that significantly lowers the freezing point of water. When mixed with calcium perchlorate liquid water can exist down to around -70C, and the salt also soaks up water vapour from the atmosphere.
New measurements from the Gale crater show that during winter nights until just after sunrise, temperatures and humidity levels are just right for liquid brine to form.
Morten Bo Madsen, a senior Mars scientist at the University of Copenhagen and a co-investigator on the Curiosity rover, said: “The soil is porous, so what we are seeing is that the water seeps down through the soil. Over time, other salts may also dissolve in the soil and now that they are liquid, they can move and precipitate elsewhere under the surface.”
Liquid water is traditionally considered an essential ingredient for life as we known it, but Mars remains hostile for other reasons, the scientists said. The latest findings are unlikely to change the view that if life ever blossomed on Mars, it probably died out more than a billion years ago.
“There are organisms on Earth, halophiles, that can survive in salty environments, but if it’s also very cold and very dry that’s a problem” said Madsen. “The radiation on Mars nails it – that environment is very hostile.”
On Earth, the global magnetic field protects the atmosphere from being degraded by harmful cosmic radiation from the Sun. In the past, scientists believe that Mars had a similar magnetic field and thicker atmosphere, but that the field was lost around four billion years ago.
Today, cosmic radiation penetrates at least one metre into the Martian surface and would kill even the most robust microbes known on Earth.
Surface temperatures on Mars range from around 20C at noon, at the equator, down to lows of around −153C at the poles. The presence of perchlorate salts was discovered in 2008, but until now if was not known whether temperatures and humidity would be high enough to produce liquid brine.
The latest paper, published in Nature, analyses humidity and temperature data for a full Martian year, showing that liquid brine ought to form. Instruments on-board Curiosity also measured estimates of subsurface water concentration, which suggested that water was indeed being absorbed from the air and the surface frost by the salty soil.
The water would be present in tiny quantities between the grains of soil, rather than in droplet form. “If you dug a trench you might see that the soil at the base was a bit darker,” said Madsen.
Curiosity landed on Mars in 2012 in the large crater, Gale, located just south of the equator. The giant crater is 154 kilometres in diameter and the rim of the crater is almost five kilometres high.
In the middle of the crater lies Mount Sharp, which Curiosity is currently ascending.
Observations by the Mars probe’s stereo camera have previously shown areas characteristic of old riverbed, with rounded pebbles that indicate there were flowing rivers up to one metre deep in the past.
The latest close-up images show slanting expanses of sedimentary deposits, lying one above the other. “These kind of deposits are formed when large amounts of water flow down the slopes of the crater and these streams of water meet the stagnant water in the form of a lake,” said Madsen.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
quote:
even een Nederlandstalig artikel
14-04-2015
Als de nacht valt, ontstaat mogelijk vloeibaar water op Mars
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 14 april 2015 om 08:57 uur
Mogelijk is nabij het oppervlak van de planeet Mars vloeibaar water te vinden. Tot die conclusie komen onderzoekers nu Marsrover Curiosity calciumperchloraat ontdekt heeft in de grond op de rode planeet.
Dat er water is op Mars is geen verrassing: onderzoekers weten al enige tijd dat Mars water in de vorm van ijs bezit. Maar nu stellen wetenschappers dat er nabij het oppervlak van de rode planeet ook vloeibaar water te vinden is. Ze baseren zich op het feit dat Marsrover Curiosity perchloraat ontdekt heeft in de grond op Mars.
Calciumperchloraat
“We hebben de substantie calciumperchloraat ontdekt in de grond en onder de juiste omstandigheden absorbeert het water uit de atmosfeer,” vertelt onderzoeker Morten Bo Madsen. “Onze metingen laten zien dat deze omstandigheden ‘s nachts en kort na zonsopgang in de winter voorkomen. Op basis van vocht- en temperatuurmetingen op een hoogte van 1,6 meter en op het oppervlak van de planeet kunnen we een schatting maken van de hoeveelheid water die geabsorbeerd wordt. Wanneer de nacht valt, condenseert een deel van de waterdamp in de atmosfeer op het oppervlak van de planeet in de vorm van rijp, maar calciumperchloraat absorbeert heel sterk en vormt samen met het water een zoutoplossing, zodat het vriespunt lager komt te liggen en de rijp vloeibaar kan worden. De grond is poreus, dus wat we zien, is dat het water in de grond zakt.”
WIST JE DAT…
…Curiosity recent ontdekte dat de krater waarin hij momenteel rondrijdt ooit (langdurig) dienst deed als een enorm meer?
Leven
Er is dus mogelijk vloeibaar water nabij het oppervlak van Mars te vinden. En de aanwezigheid van water wordt gezien als een belangrijke voorwaarde voor leven. Toch is het volgens de onderzoekers – zelfs na deze ontdekking – zeer onwaarschijnlijk dat we vandaag de dag nog leven op Mars gaan aantreffen. De planeet is daarvoor te droog en te koud. Bovendien wordt deze blootgesteld aan krachtige kosmische straling die het leven zoals we dat op aarde kennen, doodt.
Waar onderzoekers nog niet helemaal uit zijn, is of er in het verleden wellicht leven op Mars is geweest. Ooit had de planeet een dikkere atmosfeer, een prettigere temperatuur en veel meer water voorhanden dan vandaag de dag het geval is.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Deze is nog niet voorbij gekomen geloof ik:
Mars Orbiter Views Curiosity Rover in 'Artist's Drive'
A view from NASA's Mars Reconnaissance Orbiter on April 8, 2015, catches sight of NASA's Curiosity Mars rover passing through a valley called "Artist's Drive" on the lower slope of Mount Sharp.
The image from the orbiter's High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) camera shows the rover's position after a drive of about 75 feet (23 meters) during the 949th Martian day, or sol, of the rover's work on Mars.
The location of the rover, with its shadow extending toward the right, is indicated with an inscribed rectangle. North is toward the top. The view covers an area about 550 yards (500 meters) across. An unannotated version of the image is at:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/figures/PIA19392_fig1.jpg
Curiosity used a route through Artist's Drive on its way toward higher layers on Mount Sharp after examining exposures of the mountain's basal geological unit at "Pahrump Hills." The rover's "Logan Pass" science destination is at the bottom left of this image. A wider map of the area is at
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19390
This image is an excerpt from HiRISE observation ESP_040770_1755. Other image products from this observation are available at:
http://hirise.lpl.arizona.edu/ESP_040770_1755
The University of Arizona, Tucson, operates HiRISE, which was built by Ball Aerospace & Technologies Corp., Boulder, Colorado. NASA's Jet Propulsion Laboratory, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the Mars Reconnaissance Orbiter Project and Mars Science Laboratory Project for NASA's Science Mission Directorate, Washington.
Bron
Mars Orbiter Views Curiosity Rover in 'Artist's Drive'
A view from NASA's Mars Reconnaissance Orbiter on April 8, 2015, catches sight of NASA's Curiosity Mars rover passing through a valley called "Artist's Drive" on the lower slope of Mount Sharp.
The image from the orbiter's High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) camera shows the rover's position after a drive of about 75 feet (23 meters) during the 949th Martian day, or sol, of the rover's work on Mars.
The location of the rover, with its shadow extending toward the right, is indicated with an inscribed rectangle. North is toward the top. The view covers an area about 550 yards (500 meters) across. An unannotated version of the image is at:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/figures/PIA19392_fig1.jpg
Curiosity used a route through Artist's Drive on its way toward higher layers on Mount Sharp after examining exposures of the mountain's basal geological unit at "Pahrump Hills." The rover's "Logan Pass" science destination is at the bottom left of this image. A wider map of the area is at
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19390
This image is an excerpt from HiRISE observation ESP_040770_1755. Other image products from this observation are available at:
http://hirise.lpl.arizona.edu/ESP_040770_1755
The University of Arizona, Tucson, operates HiRISE, which was built by Ball Aerospace & Technologies Corp., Boulder, Colorado. NASA's Jet Propulsion Laboratory, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the Mars Reconnaissance Orbiter Project and Mars Science Laboratory Project for NASA's Science Mission Directorate, Washington.
Bron
It ain't what you don't know that gets you into trouble. It's what you know for sure that just ain't so - Mark Twain
quote:
Deze is nog niet voorbij gekomen geloof ik:
[ afbeelding ]
Mars Orbiter Views Curiosity Rover in 'Artist's Drive'
A view from NASA's Mars Reconnaissance Orbiter on April 8, 2015, catches sight of NASA's Curiosity Mars rover passing through a valley called "Artist's Drive" on the lower slope of Mount Sharp.
The image from the orbiter's High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) camera shows the rover's position after a drive of about 75 feet (23 meters) during the 949th Martian day, or sol, of the rover's work on Mars.
The location of the rover, with its shadow extending toward the right, is indicated with an inscribed rectangle. North is toward the top. The view covers an area about 550 yards (500 meters) across. An unannotated version of the image is at:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/figures/PIA19392_fig1.jpg
Curiosity used a route through Artist's Drive on its way toward higher layers on Mount Sharp after examining exposures of the mountain's basal geological unit at "Pahrump Hills." The rover's "Logan Pass" science destination is at the bottom left of this image. A wider map of the area is at
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19390
This image is an excerpt from HiRISE observation ESP_040770_1755. Other image products from this observation are available at:
http://hirise.lpl.arizona.edu/ESP_040770_1755
The University of Arizona, Tucson, operates HiRISE, which was built by Ball Aerospace & Technologies Corp., Boulder, Colorado. NASA's Jet Propulsion Laboratory, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the Mars Reconnaissance Orbiter Project and Mars Science Laboratory Project for NASA's Science Mission Directorate, Washington.
Bron
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-05-2015
Steen lift mee op wiel van Marsrover Curiosity
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 4 mei 2015 om 15:14 uur
De op Mars rondrijdende Curiosity heeft er een passagier bij gekregen. Op beelden die de rover zelf maakte, is te zien dat op één van de wielen van de Marsrover een steentje is vast komen te zitten.
Curiosity maakte de foto op 30 april met behulp van de Mars Hand Lens Imager (MAHLI). Deze camera bevindt zich aan het uiteinde van de robotarm van de rover.
Op de foto zien we één van de wielen van Curiosity. Aan de rand van het wiel zit een steen ‘geplakt’. Deze blijft precies hangen tussen het profiel op de wielen van de rover. Volgens NASA vormt deze passagier geen probleem voor Curiosity en is het gewoon een kwestie van afwachten tot deze er weer afvalt.
Op de beelden die Curiosity van zijn eigen wiel maakte, is ook weer goed te zien dat de wielen al het één en ander te verduren hebben gehad. Er zitten de nodige scheuren en gaten in het wiel. Dat de wielen hard slijten, werd eind 2013 duidelijk. Toen werden voor het eerst gaatjes in de wielen van de rover ontdekt. Hoewel de slijtage op dit moment nog geen bedreiging vormt voor de rover heeft NASA toch besloten het wat rustiger aan te doen. En dus worden er nog zorgvuldigere beslissingen genomen als het gaat om de route die Curiosity op de rode planeet aflegt: met stenen bezaaide paden worden vermeden.
(scientias.nl)
Steen lift mee op wiel van Marsrover Curiosity
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 4 mei 2015 om 15:14 uur
De op Mars rondrijdende Curiosity heeft er een passagier bij gekregen. Op beelden die de rover zelf maakte, is te zien dat op één van de wielen van de Marsrover een steentje is vast komen te zitten.
Curiosity maakte de foto op 30 april met behulp van de Mars Hand Lens Imager (MAHLI). Deze camera bevindt zich aan het uiteinde van de robotarm van de rover.
Op de foto zien we één van de wielen van Curiosity. Aan de rand van het wiel zit een steen ‘geplakt’. Deze blijft precies hangen tussen het profiel op de wielen van de rover. Volgens NASA vormt deze passagier geen probleem voor Curiosity en is het gewoon een kwestie van afwachten tot deze er weer afvalt.
Op de beelden die Curiosity van zijn eigen wiel maakte, is ook weer goed te zien dat de wielen al het één en ander te verduren hebben gehad. Er zitten de nodige scheuren en gaten in het wiel. Dat de wielen hard slijten, werd eind 2013 duidelijk. Toen werden voor het eerst gaatjes in de wielen van de rover ontdekt. Hoewel de slijtage op dit moment nog geen bedreiging vormt voor de rover heeft NASA toch besloten het wat rustiger aan te doen. En dus worden er nog zorgvuldigere beslissingen genomen als het gaat om de route die Curiosity op de rode planeet aflegt: met stenen bezaaide paden worden vermeden.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-05-2015
Curiosity fotografeert zonsondergang op Mars
Op Mars duikt de zon iedere 24,5 uur onder de horizon. Dat moet natuurlijk vastgelegd worden! Marsrover Curiosity heeft een zonsondergang op Mars gefotografeerd. De verschillende kiekjes zijn achter elkaar gezet, waardoor een bijzondere timelapse ontstaat.
Wanneer de zon ondergaat op de aarde, dan veranderen de kleuren van de lucht. Dit geldt ook voor een zonsondergang op Mars. De lucht – die normaal geel/oranje is – wordt blauw. Dit komt door stofdeeltjes in de atmosfeer, die ervoor zorgen dat het blauwe licht efficiënter door de atmosfeer reist.
Curiosity rijdt ondertussen al bijna drie aardse jaren op het oppervlak van Mars. De wielen van de rover hebben al meer dan tien kilometer afgelegd in de Gale-krater. Maar zijn totale afgelegde afstand valt in het niet bij de afstand die zijn voorganger Marsrover Opportunity tot op heden heeft afgelegd. Deze stokoude rover vierde onlangs zijn elfde verjaardag op de rode planeet en heeft al meer dan 42 kilometer op het oppervlak van Mars afgelegd!
(scientias.nl)
Curiosity fotografeert zonsondergang op Mars
Op Mars duikt de zon iedere 24,5 uur onder de horizon. Dat moet natuurlijk vastgelegd worden! Marsrover Curiosity heeft een zonsondergang op Mars gefotografeerd. De verschillende kiekjes zijn achter elkaar gezet, waardoor een bijzondere timelapse ontstaat.
Wanneer de zon ondergaat op de aarde, dan veranderen de kleuren van de lucht. Dit geldt ook voor een zonsondergang op Mars. De lucht – die normaal geel/oranje is – wordt blauw. Dit komt door stofdeeltjes in de atmosfeer, die ervoor zorgen dat het blauwe licht efficiënter door de atmosfeer reist.
Curiosity rijdt ondertussen al bijna drie aardse jaren op het oppervlak van Mars. De wielen van de rover hebben al meer dan tien kilometer afgelegd in de Gale-krater. Maar zijn totale afgelegde afstand valt in het niet bij de afstand die zijn voorganger Marsrover Opportunity tot op heden heeft afgelegd. Deze stokoude rover vierde onlangs zijn elfde verjaardag op de rode planeet en heeft al meer dan 42 kilometer op het oppervlak van Mars afgelegd!
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-05-2015
Verenigde Arabische Emiraten onthullen Marsmissie
De Verenigde Arabische Emiraten gaan naar Mars. In 2021 zal hun sonde, die als doel heeft het weer op Mars te begrijpen, de rode planeet bereiken.
Artist impression van de missie.
Bron: Mohammed bin Rashid Space Center
De Verenigde Arabische Emiraten is daarmee het vijfde land of organisatie dat de planeet bezoekt. De Europese ruimtevaartorganisatie ESA, de Verenigde Staten, Rusland en India gingen het land voor.
Hoop
De Arabische sonde, ‘Hoop’ genaamd, zal in juli 2020 vertrekken. Na zo’n zeven maanden zal de sonde Mars bereiken en in een baan om het planeetoppervlak vliegen. Het hoogste punt van zijn baan is op zo’n 44.000 kilometer van het planeetoppervlak. Op zijn laagste punt bevindt Hoop zich op 22.000 kilometer van de planeet. Drie zonnepanelen zullen de sonde tijdens zijn vlucht om Mars van elektriciteit voorzien.
Atmosfeer
Het doel van de missie is metingen te doen aan de atmosfeer van Mars. Daarvoor zal de sonde, die bij vertrek zo’n 1500 kilogram weegt, verschillende meetinstrumenten meenemen. Hoop zal onder andere zijn uitgerust met een kleurencamera, een infraroodspectrometer en een ultraviolet-spectrometer. Hiermee kan de sonde temperatuurmetingen doen, zoeken naar ijs en waterdamp, en de bewegingen van de atmosfeer vastleggen. De onderzoekers hopen te ontdekken hoe het klimaat van Mars, de planeet die eens vloeibaar water had, is veranderd in de hedendaagse droge stofplaneet. Mars heeft zuurstof en waterstof verloren, en de vraag is hoe dat gebeurde. De gegevens die de sonde registreert, zullen openbaar worden gemaakt voor de internationale wetenschappelijke gemeenschap.
‘Onze missie is om voor het eerst een compleet plaatje te maken van de Martiaanse atmosfeer’, zegt projectleider Omran Sharaf in een video-aankondiging. De Arabische wetenschappers hopen daarbij te begrijpen hoe de verschillende atmosfeerlagen in elkaar passen.
‘De Marsmissie van de Emiraten zal een geweldige bijdrage leveren aan de menselijke kennis. Het is een mijlpaal voor de Arabische samenleving en een investering in onze toekomstige generaties’, aldus sjeik Mohammed bin Rashid Al Maktoum.
(newscientist)
Verenigde Arabische Emiraten onthullen Marsmissie
De Verenigde Arabische Emiraten gaan naar Mars. In 2021 zal hun sonde, die als doel heeft het weer op Mars te begrijpen, de rode planeet bereiken.
Artist impression van de missie.
Bron: Mohammed bin Rashid Space Center
De Verenigde Arabische Emiraten is daarmee het vijfde land of organisatie dat de planeet bezoekt. De Europese ruimtevaartorganisatie ESA, de Verenigde Staten, Rusland en India gingen het land voor.
Hoop
De Arabische sonde, ‘Hoop’ genaamd, zal in juli 2020 vertrekken. Na zo’n zeven maanden zal de sonde Mars bereiken en in een baan om het planeetoppervlak vliegen. Het hoogste punt van zijn baan is op zo’n 44.000 kilometer van het planeetoppervlak. Op zijn laagste punt bevindt Hoop zich op 22.000 kilometer van de planeet. Drie zonnepanelen zullen de sonde tijdens zijn vlucht om Mars van elektriciteit voorzien.
Atmosfeer
Het doel van de missie is metingen te doen aan de atmosfeer van Mars. Daarvoor zal de sonde, die bij vertrek zo’n 1500 kilogram weegt, verschillende meetinstrumenten meenemen. Hoop zal onder andere zijn uitgerust met een kleurencamera, een infraroodspectrometer en een ultraviolet-spectrometer. Hiermee kan de sonde temperatuurmetingen doen, zoeken naar ijs en waterdamp, en de bewegingen van de atmosfeer vastleggen. De onderzoekers hopen te ontdekken hoe het klimaat van Mars, de planeet die eens vloeibaar water had, is veranderd in de hedendaagse droge stofplaneet. Mars heeft zuurstof en waterstof verloren, en de vraag is hoe dat gebeurde. De gegevens die de sonde registreert, zullen openbaar worden gemaakt voor de internationale wetenschappelijke gemeenschap.
‘Onze missie is om voor het eerst een compleet plaatje te maken van de Martiaanse atmosfeer’, zegt projectleider Omran Sharaf in een video-aankondiging. De Arabische wetenschappers hopen daarbij te begrijpen hoe de verschillende atmosfeerlagen in elkaar passen.
‘De Marsmissie van de Emiraten zal een geweldige bijdrage leveren aan de menselijke kennis. Het is een mijlpaal voor de Arabische samenleving en een investering in onze toekomstige generaties’, aldus sjeik Mohammed bin Rashid Al Maktoum.
(newscientist)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-06-2015
Wat zijn die mysterieuze blauwe plekken op de rode planeet?
© ESA.
MARS 'Blue lagoons' op de rode planeet? Dat lijkt zo op deze beelden van ESA van Mars. Maar de wetenschappelijke verklaring toont iets helemaal anders aan. De blauwe vlekken zouden te maken hebben met winden tot 100 km/uur die Mars teisteren en het landschap er mee vorm geven.
Mooi blauw water? Niet volgens ESA. De wetenschap houdt het bij een optische illusie. Gigantische stofstormen - die dagen of weken kunnen duren en met winden tot 100 km/uur - droppen donkere, vulkanische, basaltrijke materie over heel de planeet. Lagen van donkerdere stof van vulkanen zetten zich vast in de kraters van Mars. Na verloop van tijd is er genoeg van dat stof verzameld om een blauwige kleur te tonen. Dat is wat we zien.
Ook op onze eigen planeet bepalen winden door de tijden heen overigens mee de vorm van het landschap, van rotsen, van duinen.
Op de foto hieronder zie je de gevolgen van een veel recentere storm, die vulkanische stof en as in een krater op Mars blaast. Je kan op dit beeld bijna de kracht van de storm voelen.
© ESA/DLR/FU Berlin.
(HLN)
Wat zijn die mysterieuze blauwe plekken op de rode planeet?
© ESA.
MARS 'Blue lagoons' op de rode planeet? Dat lijkt zo op deze beelden van ESA van Mars. Maar de wetenschappelijke verklaring toont iets helemaal anders aan. De blauwe vlekken zouden te maken hebben met winden tot 100 km/uur die Mars teisteren en het landschap er mee vorm geven.
Mooi blauw water? Niet volgens ESA. De wetenschap houdt het bij een optische illusie. Gigantische stofstormen - die dagen of weken kunnen duren en met winden tot 100 km/uur - droppen donkere, vulkanische, basaltrijke materie over heel de planeet. Lagen van donkerdere stof van vulkanen zetten zich vast in de kraters van Mars. Na verloop van tijd is er genoeg van dat stof verzameld om een blauwige kleur te tonen. Dat is wat we zien.
Ook op onze eigen planeet bepalen winden door de tijden heen overigens mee de vorm van het landschap, van rotsen, van duinen.
Op de foto hieronder zie je de gevolgen van een veel recentere storm, die vulkanische stof en as in een krater op Mars blaast. Je kan op dit beeld bijna de kracht van de storm voelen.
© ESA/DLR/FU Berlin.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
DAMN, THE PARACHUTE THAT'LL HELP LAND HUMANS ON MARS JUST FAILED AGAIN
Why landing astronauts on Mars suddenly looks harder than ever before.
JESSICA ORWIG, BUSINESS INSIDER
9 JUN 2015
On Monday June 8, NASA tested their low-density supersonic decelerator (LDSD) spacecraft, which looks exactly like a flying saucer.
NASA hopes that this spacecraft could one day transport astronauts to the surface of Mars. But Monday’s test showed that engineers still have a ways to go and a lot to learn before they’re ready for such a task.
You could say that every second of Monday’s test led up to a critical moment: When the spacecraft deployed its supersonic parachute.
This parachute is the largest parachute ever designed for a spacecraft - it could cover an entire American football field - and its purpose is to slow the vehicle down so that so it doesn’t crash into the Martian surface, killing the astronauts inside.
Unfortunately, Monday’s test failed to achieve what it set out to do: keep the parachute intact.
When NASA first tested LDSD last year, everything went according to plan except the parachute. Within seconds of deployment, the chute shredded to pieces (see the GIF below). Over the last year, the LDSD team has examined what they think went wrong and redesigned a brand new chute that they were sure would do the job this time.
“We think we have it, but it will be the visuals LDSD brings back that will tell the tale,” Ian Clark, principal investigator of LDSD from NASA’s Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, California, said in a NASA statement just a week before the Monday’s test flight. “As long as our chute open to the point where the canopy is fully inflated, and I think we will do that, we will have learned something valuable.”
Unfortunately, the same thing happened this time - the parachute shredded apart.
Now, it’s back to the drawing board, but how they’re going to fix this outstanding problem of the pesky parachute is not clear. NASA isn’t giving up though: They have scheduled a third test flight of the LDSD for the summer of 2016.
http://www.sciencealert.c(...)rs-just-failed-again
“The fundamental cause of the trouble in the modern world today is that the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt.”— Bertrand Russell
09-06-2015
Glas gevonden op Mars
De afzettingen van glas zijn in het groen afgebeeld. © NASA.
De Marssonde heeft op het oppervlak van de rode planeet glasafzettingen ontdekt, zo meldt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.
De 'Mars Reconnaissance Orbiter', die al sinds 2006 op de planeet rondrijdt, deed de ontdekkingen in verschillende kraters. Het glas werd daar volgens de NASA gevormd door hitte bij een botsing, bijvoorbeeld door meteorieten.
(HLN)
Glas gevonden op Mars
De afzettingen van glas zijn in het groen afgebeeld. © NASA.
De Marssonde heeft op het oppervlak van de rode planeet glasafzettingen ontdekt, zo meldt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.
De 'Mars Reconnaissance Orbiter', die al sinds 2006 op de planeet rondrijdt, deed de ontdekkingen in verschillende kraters. Het glas werd daar volgens de NASA gevormd door hitte bij een botsing, bijvoorbeeld door meteorieten.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-06-2015
'Inslag-glas' op Mars zou sporen van leven kunnen bevatten
Inslag-glas is onder andere gevonden in de Marskrater Alga (gekleurde gebieden). (NASA/JPL-Caltech/JHUAPL/Univ. of Arizona)
Geologen hebben inslag-glas gevonden op Mars: glasachtig materiaal dat ontstaat onder extreem hoge druk en temperatuur, bij zware kosmische inslagen op het planeetoppervlak. Met de CRISM-spectroscoop aan boord van de Mars Reconnaissance Orbiter kon het glas vanuit een baan om Mars herkend worden op basis van de specifieke reflectie-eigenschappen op verschillende golflengten. Die zijn door de onderzoekers eerst vastgesteld in laboratoriumexperimenten waarbij materiaal met dezelfde samenstelling als het Marsoppervlak in een oven werd verhit. De nieuwe resultaten zijn online gepubliceerd in het vakblad Geology.
Op aarde bevat inslag-glas soms organische moleculen, afkomstig van (micro-)organismen. Op soortgelijke wijze zou het Martiaanse inslag-glas ook sporen van biologische activiteit in het verre verleden kunnen bevatten. Een van de kraters waarin inslag-glas is aangetroffen ligt in de directe omgeving van Nili Fossae - een 650 kilometer lange geul op Mars waarin miljarden jaren geleden vermoedelijk water stroomde. Nili Fossae is een van de potentiële landingsplaatsen van de Amerikaanse Mars 2020 rover.
(allesoversterrenkunde)
'Inslag-glas' op Mars zou sporen van leven kunnen bevatten
Inslag-glas is onder andere gevonden in de Marskrater Alga (gekleurde gebieden). (NASA/JPL-Caltech/JHUAPL/Univ. of Arizona)
Geologen hebben inslag-glas gevonden op Mars: glasachtig materiaal dat ontstaat onder extreem hoge druk en temperatuur, bij zware kosmische inslagen op het planeetoppervlak. Met de CRISM-spectroscoop aan boord van de Mars Reconnaissance Orbiter kon het glas vanuit een baan om Mars herkend worden op basis van de specifieke reflectie-eigenschappen op verschillende golflengten. Die zijn door de onderzoekers eerst vastgesteld in laboratoriumexperimenten waarbij materiaal met dezelfde samenstelling als het Marsoppervlak in een oven werd verhit. De nieuwe resultaten zijn online gepubliceerd in het vakblad Geology.
Op aarde bevat inslag-glas soms organische moleculen, afkomstig van (micro-)organismen. Op soortgelijke wijze zou het Martiaanse inslag-glas ook sporen van biologische activiteit in het verre verleden kunnen bevatten. Een van de kraters waarin inslag-glas is aangetroffen ligt in de directe omgeving van Nili Fossae - een 650 kilometer lange geul op Mars waarin miljarden jaren geleden vermoedelijk water stroomde. Nili Fossae is een van de potentiële landingsplaatsen van de Amerikaanse Mars 2020 rover.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
HLNquote:
De 'Mars Reconnaissance Orbiter', die al sinds 2006 op de planeet rondrijdt
gr gr
Ja, dat is wel een beetje domquote:
The difference between the three Abrahamic religions:
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
10 punten voor jou Quyxzquote:
goed opgemerkt
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-06-2015
Toch geen warm, nat verleden voor Mars?
Was Mars lang geleden warm en nat (linksboven) of koud en bevroren (rechtsonder)? (AGU)
De planeet Mars had misschien toch géén warm en nat verleden. Dat blijkt uit gedetailleerde driedimensionale klimaatmodelberekeningen van Robin Wordsowrth van de Harvard Paulson School of Engineering and Applied Science, die vandaag gepubliceerd zijn in Journal of Geophysical Research - Planets. In plaats daarvan zou Mars enkele miljarden jaren geleden toch vooral een koude, bevroren wereld zijn geweest, waar hooguit incidenteel en gedurende relatief korte tijd water stroomde als gevolg van vulkanisme en kosmische inslagen.
Wordsworth toont aan dat het sowieso veel waarschijnlijker is dat Mars ook drie tot vier miljard jaar geleden een koude planeet was, met een gemiddelde temperatuur van enkele tientallen graden onder nul. In dat geval zijn de erosiepatronen aan het oppervlak, die toegeschreven worden aan stromend water, te verklaren door lokale smelt van bodemijs. Zijn modelberekeningen bieden een aannemelijke verklaring voor het feit dat die patronen vooral in het evenaargebied van Mars zijn geconcentreerd.
Modelberekeningen voor een warme en natte planeet Mars, met een gemiddelde temperatuur van 10 graden, slagen er niet goed in om de waargenomen verdeling van erosiepatronen over het oppervlak te verklaren. Die zouden dan namelijk overal op de planeet kunnen voorkomen, en bovendien geassocieerd moeten zijn met grote topografische structuren, zoals het Tharsis-gebergte; daarvan lijkt nauwelijks sprake.
Wordsworth geeft toe dat het laatste woord over het verleden van Mars nog lang niet is gezegd, maar zijn gedetailleerde berekeningen lijken wel vraagtekens te zetten bij het populaire idee dat Mars lang geleden veel meer op de aarde leek dan nu.
(allesoversterrenkunde)/
Toch geen warm, nat verleden voor Mars?
Was Mars lang geleden warm en nat (linksboven) of koud en bevroren (rechtsonder)? (AGU)
De planeet Mars had misschien toch géén warm en nat verleden. Dat blijkt uit gedetailleerde driedimensionale klimaatmodelberekeningen van Robin Wordsowrth van de Harvard Paulson School of Engineering and Applied Science, die vandaag gepubliceerd zijn in Journal of Geophysical Research - Planets. In plaats daarvan zou Mars enkele miljarden jaren geleden toch vooral een koude, bevroren wereld zijn geweest, waar hooguit incidenteel en gedurende relatief korte tijd water stroomde als gevolg van vulkanisme en kosmische inslagen.
Wordsworth toont aan dat het sowieso veel waarschijnlijker is dat Mars ook drie tot vier miljard jaar geleden een koude planeet was, met een gemiddelde temperatuur van enkele tientallen graden onder nul. In dat geval zijn de erosiepatronen aan het oppervlak, die toegeschreven worden aan stromend water, te verklaren door lokale smelt van bodemijs. Zijn modelberekeningen bieden een aannemelijke verklaring voor het feit dat die patronen vooral in het evenaargebied van Mars zijn geconcentreerd.
Modelberekeningen voor een warme en natte planeet Mars, met een gemiddelde temperatuur van 10 graden, slagen er niet goed in om de waargenomen verdeling van erosiepatronen over het oppervlak te verklaren. Die zouden dan namelijk overal op de planeet kunnen voorkomen, en bovendien geassocieerd moeten zijn met grote topografische structuren, zoals het Tharsis-gebergte; daarvan lijkt nauwelijks sprake.
Wordsworth geeft toe dat het laatste woord over het verleden van Mars nog lang niet is gezegd, maar zijn gedetailleerde berekeningen lijken wel vraagtekens te zetten bij het populaire idee dat Mars lang geleden veel meer op de aarde leek dan nu.
(allesoversterrenkunde)/
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-06-2015
NASA stuurt mini-ruimtesondes naar Mars
Artist’s impression van de twee kleine CubeSats, die in 2016 langs Mars zullen vliegen op het moment dat de Marslander InSight naar het planeetoppervlak afdaalt. (NASA/JPL-Caltech/R. Hurt (SSC-Caltech))
Bij de volgende NASA-missie naar Mars zullen behalve een nieuwe (stilstaande) Marslander ook twee mini-ruimtesondes worden gelanceerd. Het zal voor het eerst zijn dat deze zogeheten CubeSats op pad gaan naar een andere planeet. Het tweetal zal worden gebruikt voor communicatiedoeleinden.
CubeSats zijn kleine instrumentenpakketjes die voor allerlei doeleinden kunnen worden gebruikt. Ze worden doorgaans gebouwd door universiteitsstudenten, en er zijn al tientallen in banen om de aarde gebracht. Het standaardformaat is ruwweg 10 bij 10 bij 10 centimeter – grotere modellen hebben een veelvoud van dat volume.
De CubeSats die naar Mars worden gestuurd, MarCO geheten, zijn zes keer zo groot als het basismodel. Ze worden in maart 2016 tegelijk met de Marslander InSight gelanceerd, maar volgen hun eigen koers. Het is de bedoeling dat ze vlak langs Mars vliegen op het moment dat InSight in september 2016 afdaalt naar het planeetoppervlak.
Als dat lukt, zullen de CubeSats de gegevens die InSight tijdens zijn landing naar de al om de planeet cirkelende Mars Reconnaissance Orbiter zendt, doorsturen naar de aarde. Dat levert een uur tijdwinst op, omdat deze orbiter de informatie wel direct naar de CubeSats kan doorsturen, maar niet rechtstreeks naar de aarde.
Naar verwachting zullen CubeSats in de toekomst vaker voor dit soort speciale klusjes worden ingezet.
(allesoversterrneknude)
NASA stuurt mini-ruimtesondes naar Mars
Artist’s impression van de twee kleine CubeSats, die in 2016 langs Mars zullen vliegen op het moment dat de Marslander InSight naar het planeetoppervlak afdaalt. (NASA/JPL-Caltech/R. Hurt (SSC-Caltech))
Bij de volgende NASA-missie naar Mars zullen behalve een nieuwe (stilstaande) Marslander ook twee mini-ruimtesondes worden gelanceerd. Het zal voor het eerst zijn dat deze zogeheten CubeSats op pad gaan naar een andere planeet. Het tweetal zal worden gebruikt voor communicatiedoeleinden.
CubeSats zijn kleine instrumentenpakketjes die voor allerlei doeleinden kunnen worden gebruikt. Ze worden doorgaans gebouwd door universiteitsstudenten, en er zijn al tientallen in banen om de aarde gebracht. Het standaardformaat is ruwweg 10 bij 10 bij 10 centimeter – grotere modellen hebben een veelvoud van dat volume.
De CubeSats die naar Mars worden gestuurd, MarCO geheten, zijn zes keer zo groot als het basismodel. Ze worden in maart 2016 tegelijk met de Marslander InSight gelanceerd, maar volgen hun eigen koers. Het is de bedoeling dat ze vlak langs Mars vliegen op het moment dat InSight in september 2016 afdaalt naar het planeetoppervlak.
Als dat lukt, zullen de CubeSats de gegevens die InSight tijdens zijn landing naar de al om de planeet cirkelende Mars Reconnaissance Orbiter zendt, doorsturen naar de aarde. Dat levert een uur tijdwinst op, omdat deze orbiter de informatie wel direct naar de CubeSats kan doorsturen, maar niet rechtstreeks naar de aarde.
Naar verwachting zullen CubeSats in de toekomst vaker voor dit soort speciale klusjes worden ingezet.
(allesoversterrneknude)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-06-2015
‘Astronauten’ keren terug van gesimuleerde Mars-missie
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 15 juni 2015 om 12:19 uur
Na acht maanden in een koepel op een verlaten vulkaan te hebben gezeten, is een einde gekomen aan een uitdagende simulatie.
Hoe is het om te leven op Mars? Wat doet het met je psyche? Je lijf? Om antwoorden te vinden op die vragen vertrokken zes ‘proefkonijnen’ naar een helling van Mauna Loa om daar acht maanden lang in een Mars-achtig gebied en tamelijk geïsoleerd van de buitenwereld te leven. Aan die uitdagende missie is dit weekend een einde gekomen: de zes ‘Marsgangers’ zijn weer ‘terug op aarde’.
Koepel
Gedurende acht maanden woonden de zes proefpersonen op meer dan 2400 meter hoogte, in het zogenoemde HI-SEAS Habitat. Het is een koepelvormig verblijf op de noordelijke helling van de vulkaan Mauna Loa. De proefpersonen brachten een groot deel van hun tijd in die koepel door. Zo af en toe kwamen ze ook buiten voor een ‘ruimtewandeling’, maar afgelopen zaterdag verlieten ze de koepel voor het eerst in acht maanden tijd zonder dat ze een ruimtepak droegen.
Mars500
ESA organiseerde enige tijd gelden het Mars500-project. Zes vrijwilligers stapten in een ruimtesonde en mochten deze gedurende 520 dagen niet verlaten. In die anderhalf jaar tijd was er ook beperkt contact met de buitenwereld, moesten de ‘astronauten’ hun eigen voedsel kweken en zichzelf zien te vermaken. Uit dat onderzoek is onder meer gebleken dat de Marsmissie ervoor zorgt dat astronauten slaperig en lui worden.
Wennen
Het leven ‘op aarde’ zal ongetwijfeld weer even wennen zijn voor de proefpersonen. Ze kunnen nu weer gaan en staan waar ze willen, hun vrienden en familie ontmoeten, zonlicht voelen en eten wat ze willen. Dat was er tijdens hun verblijf in de gesimuleerde Mars-omgeving niet bij.
Derde missie
Het was de derde HI-SEAS-missie. Eerder brachten ‘astronauten’ al vier maanden op een gesimuleerd Mars door. Er komt ook nog een vierde missie. Deze zal zo’n twaalf maanden duren. Tijdens de missies worden de proefpersonen nauwlettend in de gaten gehouden. Er wordt gekeken hoe het lichamelijk en geestelijk met ze gaat. Ook de dynamiek tussen de proefpersonen is van belang: de proefpersonen zijn – net als toekomstige Marsgangers – op elkaar aangewezen en conflicten moeten dus zoveel mogelijk voorkomen worden.
Diverse ruimtevaartorganisaties dromen van een bemande missie naar Mars. Maar dat is een hele onderneming. Naar schatting neemt alleen de heenreis al zo’n acht maanden in beslag (en dan moet je de tijd die nodig is om ter plekke onderzoek te doen daar nog bij optellen). Dat betekent dat astronauten maandenlang in een kleine, afgesloten ruimtevaartuig zitten en geen kant op kunnen. Al die tijd zullen ze op hun collega’s zijn aangewezen en beperkt contact hebben met het thuisfront. Ook zal er weinig luxe zijn en zullen de astronauten hard moeten werken om zowel tijdens hun reis als op Mars zelfvoorzienend te zijn (bijvoorbeeld hun eigen voedsel te kweken). Grote vraag is of de mens dat allemaal aankan. Met gesimuleerde Marsmissies wordt dat nu – op aarde – uitgezocht. De resultaten worden door ruimtevaartorganisaties zoals NASA geanalyseerd en gebruikt om zo’n bemande Marsmissie werkelijkheid te laten worden.
(scientias.nl)
‘Astronauten’ keren terug van gesimuleerde Mars-missie
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 15 juni 2015 om 12:19 uur
Na acht maanden in een koepel op een verlaten vulkaan te hebben gezeten, is een einde gekomen aan een uitdagende simulatie.
Hoe is het om te leven op Mars? Wat doet het met je psyche? Je lijf? Om antwoorden te vinden op die vragen vertrokken zes ‘proefkonijnen’ naar een helling van Mauna Loa om daar acht maanden lang in een Mars-achtig gebied en tamelijk geïsoleerd van de buitenwereld te leven. Aan die uitdagende missie is dit weekend een einde gekomen: de zes ‘Marsgangers’ zijn weer ‘terug op aarde’.
Koepel
Gedurende acht maanden woonden de zes proefpersonen op meer dan 2400 meter hoogte, in het zogenoemde HI-SEAS Habitat. Het is een koepelvormig verblijf op de noordelijke helling van de vulkaan Mauna Loa. De proefpersonen brachten een groot deel van hun tijd in die koepel door. Zo af en toe kwamen ze ook buiten voor een ‘ruimtewandeling’, maar afgelopen zaterdag verlieten ze de koepel voor het eerst in acht maanden tijd zonder dat ze een ruimtepak droegen.
Mars500
ESA organiseerde enige tijd gelden het Mars500-project. Zes vrijwilligers stapten in een ruimtesonde en mochten deze gedurende 520 dagen niet verlaten. In die anderhalf jaar tijd was er ook beperkt contact met de buitenwereld, moesten de ‘astronauten’ hun eigen voedsel kweken en zichzelf zien te vermaken. Uit dat onderzoek is onder meer gebleken dat de Marsmissie ervoor zorgt dat astronauten slaperig en lui worden.
Wennen
Het leven ‘op aarde’ zal ongetwijfeld weer even wennen zijn voor de proefpersonen. Ze kunnen nu weer gaan en staan waar ze willen, hun vrienden en familie ontmoeten, zonlicht voelen en eten wat ze willen. Dat was er tijdens hun verblijf in de gesimuleerde Mars-omgeving niet bij.
Derde missie
Het was de derde HI-SEAS-missie. Eerder brachten ‘astronauten’ al vier maanden op een gesimuleerd Mars door. Er komt ook nog een vierde missie. Deze zal zo’n twaalf maanden duren. Tijdens de missies worden de proefpersonen nauwlettend in de gaten gehouden. Er wordt gekeken hoe het lichamelijk en geestelijk met ze gaat. Ook de dynamiek tussen de proefpersonen is van belang: de proefpersonen zijn – net als toekomstige Marsgangers – op elkaar aangewezen en conflicten moeten dus zoveel mogelijk voorkomen worden.
Diverse ruimtevaartorganisaties dromen van een bemande missie naar Mars. Maar dat is een hele onderneming. Naar schatting neemt alleen de heenreis al zo’n acht maanden in beslag (en dan moet je de tijd die nodig is om ter plekke onderzoek te doen daar nog bij optellen). Dat betekent dat astronauten maandenlang in een kleine, afgesloten ruimtevaartuig zitten en geen kant op kunnen. Al die tijd zullen ze op hun collega’s zijn aangewezen en beperkt contact hebben met het thuisfront. Ook zal er weinig luxe zijn en zullen de astronauten hard moeten werken om zowel tijdens hun reis als op Mars zelfvoorzienend te zijn (bijvoorbeeld hun eigen voedsel te kweken). Grote vraag is of de mens dat allemaal aankan. Met gesimuleerde Marsmissies wordt dat nu – op aarde – uitgezocht. De resultaten worden door ruimtevaartorganisaties zoals NASA geanalyseerd en gebruikt om zo’n bemande Marsmissie werkelijkheid te laten worden.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Opportunity fotografeert er nog lustig op losquote:
Hoe gaat het met die andere rover eigenlijk nog?
foto is van sol 4037... maar de laatste foto's van sol 4055 (22-06) zijn ook al binnen maar niet van de marsbodem maar 2 foto's van de zon
21 mei
[ Bericht 9% gewijzigd door -CRASH- op 24-06-2015 20:40:05 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Edit
[ Bericht 99% gewijzigd door -CRASH- op 24-06-2015 20:39:33 ]
[ Bericht 99% gewijzigd door -CRASH- op 24-06-2015 20:39:33 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
quote:
[..]
Opportunity fotografeert er nog lustig op los
foto is van sol 4037... maar de laatste foto's van sol 4055 (22-06) zijn ook al binnen maar niet van de marsbodem maar 2 foto's van de zon
[ afbeelding ]
21 mei
[ afbeelding ]
Laten we hopen dat hij nog lang door blijft gaan
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
17-06-2015
Methaan op Mars wijst op leven
In meteorieten van Mars zijn sporen van methaan gevonden. Dat betekent dat er leven op de planeet kan zijn.
Zonsondergang op Mars
Sommige meteorieten van Mars bevatten meetbare hoeveelheden methaan. Dit toont een in Nature Communications gepubliceerd Canadees-Brits onderzoek aan. De vondst ondersteunt de theorieën dat de Martiaanse bodem genoeg methaan kan bevatten om microbieel leven mogelijk te maken.
Concreet bewijs van het leven op de Rode Planeet, hebben de wetenschappers niet gevonden. De onderzoekers hebben wel zes meteorieten van Mars met een vulkanische oorsprong onderzocht. Alle zes meteorieten bevatten meetbare hoeveelheden methaangas (CH4). Daarnaast vonden de onderzoekers kooldioxide (CO2), waterstof (H2), stikstof (N2) en sporen van zuurstof (O2) en argon (Ar).
Het methaan in de meteoriet is zeer waarschijnlijk veroorzaakt door chemische reacties van mineralen in het vulkanisch gesteente en is dus niet van biologische oorsprong. De onderzoekers concluderen echter uit hun ontdekking dat vulkanisch gesteente op Mars in het algemeen aanzienlijke hoeveelheden methaan bevat. Het uit elkaar vallen van deze rots door bijvoorbeeld erosie kan genoeg methaan laten ontsnappen om microben te voorzien van een energiebron.
Op aarde zijn zo ook micro-organismen ontstaan, zelfs zonder zuurstof. Gezien de vijandige omstandigheden op het oppervlak van de Rode Planeet, vermoeden veel onderzoekers dat mogelijke leven op Mars alleen kan worden gevonden in de bodem. Methaanconcentraties in de atmosfeer zijn te laag om op het oppervlak leven te ondersteunen.
(faqt.nl)
Methaan op Mars wijst op leven
In meteorieten van Mars zijn sporen van methaan gevonden. Dat betekent dat er leven op de planeet kan zijn.
Zonsondergang op Mars
Sommige meteorieten van Mars bevatten meetbare hoeveelheden methaan. Dit toont een in Nature Communications gepubliceerd Canadees-Brits onderzoek aan. De vondst ondersteunt de theorieën dat de Martiaanse bodem genoeg methaan kan bevatten om microbieel leven mogelijk te maken.
Concreet bewijs van het leven op de Rode Planeet, hebben de wetenschappers niet gevonden. De onderzoekers hebben wel zes meteorieten van Mars met een vulkanische oorsprong onderzocht. Alle zes meteorieten bevatten meetbare hoeveelheden methaangas (CH4). Daarnaast vonden de onderzoekers kooldioxide (CO2), waterstof (H2), stikstof (N2) en sporen van zuurstof (O2) en argon (Ar).
Het methaan in de meteoriet is zeer waarschijnlijk veroorzaakt door chemische reacties van mineralen in het vulkanisch gesteente en is dus niet van biologische oorsprong. De onderzoekers concluderen echter uit hun ontdekking dat vulkanisch gesteente op Mars in het algemeen aanzienlijke hoeveelheden methaan bevat. Het uit elkaar vallen van deze rots door bijvoorbeeld erosie kan genoeg methaan laten ontsnappen om microben te voorzien van een energiebron.
Op aarde zijn zo ook micro-organismen ontstaan, zelfs zonder zuurstof. Gezien de vijandige omstandigheden op het oppervlak van de Rode Planeet, vermoeden veel onderzoekers dat mogelijke leven op Mars alleen kan worden gevonden in de bodem. Methaanconcentraties in de atmosfeer zijn te laag om op het oppervlak leven te ondersteunen.
(faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-06-2015
Mars Odyssey legt 60.000ste rondje om Mars af
Morgen voltooit NASA’s Mars Odyssey-ruimtesonde zijn 60.000ste rondje om de rode planeet. De ruimtesonde kwam in 2001 aan bij Mars en heeft sindsdien 1,43 miljard kilometer afgelegd.
Mars Odyssey heeft de afgelopen jaren record naar record verbroken. Zo is de ruimtesonde de langst opererende ruimtesonde die ooit naar Mars is gestuurd. De afgelopen jaren heeft de sonde waterijs onder het oppervlak van de rode planeet ontdekt. Ook is Mars Odyssey een belangrijke schakel in het contact tussen Marsrover Opportunity en de aarde.
.
Mars Odyssey maakte deze foto van de Gale-krater: de landingsplaats van Curiosity. De kleuren zijn vertekend en laten de verschillende mineraalafzettingen in de krater zien.
Overtroffen door nieuwe sondes
De afgelopen jaren is de ruimtesonde een beetje uit beeld geraakt. Dit heeft ermee te maken dat NASA tegenwoordig een veel betere ruimtesonde om Mars heeft draaien: de Mars Reconnaissance Orbiter. De HiRISE-camera van de Mars Reconnaissance Orbiter kan objecten op Mars spotten die één meter groot zijn. En dat terwijl de resolutie van de beste camera van Mars Odyssey een resolutie van 18 meter per pixel heeft. Logisch dus. Hetzelfde zien we gebeuren met de Mars Exploration Rover Opportunity, die in de headlines verslagen wordt door Curiosity.
Doel: een kwart eeuw
“Mars Odyssey is in een uitstekende conditie en functioneert prima”, zegt projectleider David Lehman. “Daarnaast heeft de ruimtesonde nog genoeg brandstof om zeker tien jaar door te gaan.” In dat geval zou Mars Odyssey de grens van 25 jaar kunnen halen. En dat is zeer indrukwekkend voor een ruimtesonde die om een planeet draait, aangezien zo’n ruimtevaartuig regelmatig zijn baan moet corrigeren, waarbij brandstof verloren gaat.
Morgenstond heeft goud in de mond
De komende tijd gaat Mars Odyssey van koers veranderen. Jarenlang observeerde het onbemande ruimtevaartuig de rode planeet in de middaguren en ‘s nachts, maar vanaf november 2015 richt hij zich op de morgenstond. Mars Odyssey gaat observeren wat er ‘s ochtends in de atmosfeer van Mars gebeurt. “Wat voor invloed heeft het aanbreken van de ochtend op mist, wolken en bevriezingen op het oppervlak van Mars? Dit hopen we uit te zoeken”, zegt projectwetenschapper Jeffrey Plaut.
(scientias.nl)
Mars Odyssey legt 60.000ste rondje om Mars af
Morgen voltooit NASA’s Mars Odyssey-ruimtesonde zijn 60.000ste rondje om de rode planeet. De ruimtesonde kwam in 2001 aan bij Mars en heeft sindsdien 1,43 miljard kilometer afgelegd.
Mars Odyssey heeft de afgelopen jaren record naar record verbroken. Zo is de ruimtesonde de langst opererende ruimtesonde die ooit naar Mars is gestuurd. De afgelopen jaren heeft de sonde waterijs onder het oppervlak van de rode planeet ontdekt. Ook is Mars Odyssey een belangrijke schakel in het contact tussen Marsrover Opportunity en de aarde.
.
Mars Odyssey maakte deze foto van de Gale-krater: de landingsplaats van Curiosity. De kleuren zijn vertekend en laten de verschillende mineraalafzettingen in de krater zien.
Overtroffen door nieuwe sondes
De afgelopen jaren is de ruimtesonde een beetje uit beeld geraakt. Dit heeft ermee te maken dat NASA tegenwoordig een veel betere ruimtesonde om Mars heeft draaien: de Mars Reconnaissance Orbiter. De HiRISE-camera van de Mars Reconnaissance Orbiter kan objecten op Mars spotten die één meter groot zijn. En dat terwijl de resolutie van de beste camera van Mars Odyssey een resolutie van 18 meter per pixel heeft. Logisch dus. Hetzelfde zien we gebeuren met de Mars Exploration Rover Opportunity, die in de headlines verslagen wordt door Curiosity.
Doel: een kwart eeuw
“Mars Odyssey is in een uitstekende conditie en functioneert prima”, zegt projectleider David Lehman. “Daarnaast heeft de ruimtesonde nog genoeg brandstof om zeker tien jaar door te gaan.” In dat geval zou Mars Odyssey de grens van 25 jaar kunnen halen. En dat is zeer indrukwekkend voor een ruimtesonde die om een planeet draait, aangezien zo’n ruimtevaartuig regelmatig zijn baan moet corrigeren, waarbij brandstof verloren gaat.
Morgenstond heeft goud in de mond
De komende tijd gaat Mars Odyssey van koers veranderen. Jarenlang observeerde het onbemande ruimtevaartuig de rode planeet in de middaguren en ‘s nachts, maar vanaf november 2015 richt hij zich op de morgenstond. Mars Odyssey gaat observeren wat er ‘s ochtends in de atmosfeer van Mars gebeurt. “Wat voor invloed heeft het aanbreken van de ochtend op mist, wolken en bevriezingen op het oppervlak van Mars? Dit hopen we uit te zoeken”, zegt projectwetenschapper Jeffrey Plaut.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-06-2015
Bewijs gevonden dat Mars 500.000 jaar geleden oppervlaktewater had
In een krater op Mars zijn geulen zichtbaar, die verraden dat er 500.000 jaar geleden vloeibaar water stroomde op de rode planeet.
Wetenschappers hebben met het HiRISE-instrument van de Mars Reconnaissance Orbiter foto’s gemaakt van de Istockkrater op Mars. Hoewel vloeibaar water tegenwoordig niet meer aanwezig is op het Martiaanse oppervlak, zijn er nu aanwijzingen gevonden dat er een half miljoen jaar geleden nog wel water op Mars voorkwam,
Een natte planeet
De Haas is niet de enige onderzoeker die beweert dat Mars recentelijk nog nat was. Onderzoeker Andreas Johnsson vond vorig jaar sporen dat er 200.000 jaar geleden nog water op Mars stroomde. De krater waarin de geultjes en afzettingen vonden, is niet ouder dan 200.000 jaar. Johnsson: “De krater die we nu bestudeerd hebben, is veel te jong om beïnvloed te zijn door omstandigheden die tijdens die ijstijd speelden. Dat suggereert dat de smeltwater-gerelateerde processen die deze afzettingen vormden bijzonder effectief waren in recentere tijden.”
Op de foto’s van HiRISE vonden wetenschappers geulen en vreemde afzettingen van stenen en grond, die lijken op modderlawines (of puinstromen) op aarde. Wanneer de grond van een helling veel water bevat, kan deze gaan verschuiven. Bij zo’n puinstroom worden rotsen en andere materialen mee naar beneden gesleurd, tot soms wel kilometers ver.
De puinstroom op Mars is mogelijk ontstaan door het smelten van ijs tijdens één van de recente ijstijden. “Het verraste mij om te horen hoeveel water er nodig was om deze geulen te creëren”, zegt onderzoeker Tjalling de Haas van de Universiteit Utrecht aan Popular Mechanics. “Dit is een sterke aanwijzing dat er recent nog water op Mars stroomde, ook al was het slechts een korte periode.”
De Haas vertelt dat de ontdekking niet mogelijk was zonder de HiRISE-camera. “Er zijn zoveel details zichtbaar. De resolutie is slechts 25 centimeter per pixel.”
Op Mars zijn de ijstijden extremer dan op aarde. De Haas beweert dat er de afgelopen miljoen jaar vijf perioden waren, waarin de ijstijd zo extreem was, dat er frequent modderig water stroomde in de Istockkrater. En met frequent bedoelt de onderzoeker minimaal tien en maximaal honderd jaar. Het is fascinerend dat Mars recentelijk nog ‘nat’ was. En wellicht dat toekomstige generaties een ijstijd van dichtbij meemaken en zelf water zien stromen op het oppervlak van Mars.
(scientias.nl)
Bewijs gevonden dat Mars 500.000 jaar geleden oppervlaktewater had
In een krater op Mars zijn geulen zichtbaar, die verraden dat er 500.000 jaar geleden vloeibaar water stroomde op de rode planeet.
Wetenschappers hebben met het HiRISE-instrument van de Mars Reconnaissance Orbiter foto’s gemaakt van de Istockkrater op Mars. Hoewel vloeibaar water tegenwoordig niet meer aanwezig is op het Martiaanse oppervlak, zijn er nu aanwijzingen gevonden dat er een half miljoen jaar geleden nog wel water op Mars voorkwam,
Een natte planeet
De Haas is niet de enige onderzoeker die beweert dat Mars recentelijk nog nat was. Onderzoeker Andreas Johnsson vond vorig jaar sporen dat er 200.000 jaar geleden nog water op Mars stroomde. De krater waarin de geultjes en afzettingen vonden, is niet ouder dan 200.000 jaar. Johnsson: “De krater die we nu bestudeerd hebben, is veel te jong om beïnvloed te zijn door omstandigheden die tijdens die ijstijd speelden. Dat suggereert dat de smeltwater-gerelateerde processen die deze afzettingen vormden bijzonder effectief waren in recentere tijden.”
Op de foto’s van HiRISE vonden wetenschappers geulen en vreemde afzettingen van stenen en grond, die lijken op modderlawines (of puinstromen) op aarde. Wanneer de grond van een helling veel water bevat, kan deze gaan verschuiven. Bij zo’n puinstroom worden rotsen en andere materialen mee naar beneden gesleurd, tot soms wel kilometers ver.
De puinstroom op Mars is mogelijk ontstaan door het smelten van ijs tijdens één van de recente ijstijden. “Het verraste mij om te horen hoeveel water er nodig was om deze geulen te creëren”, zegt onderzoeker Tjalling de Haas van de Universiteit Utrecht aan Popular Mechanics. “Dit is een sterke aanwijzing dat er recent nog water op Mars stroomde, ook al was het slechts een korte periode.”
De Haas vertelt dat de ontdekking niet mogelijk was zonder de HiRISE-camera. “Er zijn zoveel details zichtbaar. De resolutie is slechts 25 centimeter per pixel.”
Op Mars zijn de ijstijden extremer dan op aarde. De Haas beweert dat er de afgelopen miljoen jaar vijf perioden waren, waarin de ijstijd zo extreem was, dat er frequent modderig water stroomde in de Istockkrater. En met frequent bedoelt de onderzoeker minimaal tien en maximaal honderd jaar. Het is fascinerend dat Mars recentelijk nog ‘nat’ was. En wellicht dat toekomstige generaties een ijstijd van dichtbij meemaken en zelf water zien stromen op het oppervlak van Mars.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-06-2015
"Neen, er staat géén piramide op Mars"
Wetenschap Believers hebben bewijs gevonden voor leven op Mars. Op een video van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA is een piramidevormig object te zien. "Het puntje van een veel grotere piramide", concludeert Paranormal Crucible, een website gespecialiseerd in samenzweringstheorieën allerhande.
Op een foto die op 7 mei 2015 door Marsrover Curiosity werd genomen, is een piramide te zien. Of dat is toch wat paranormale enthousiastelingen geloven. Paranormal Crucible stelt in een video op YouTube dat er op Mars een piramide "van bijna perfecte vorm" is gevonden, ter grootte van een kleine auto. Het object is "het resultaat van intelligent design en is zeker niet het gevolg van een speling van licht en schaduw", klinkt het. Op basis daarvan besluit Paranormal Crucible dat het moet gaan op het topje van een veel grotere piramide of om een soort markeersteen.
De verklaring van de NASA is - zoals verwacht - aanzienlijk eenvoudiger. "Het is een rots", stelt dr. Jim Bell, hoofdonderzoeker van het Marsprogramma van de NASA en professor astronomie aan de Arizona State University, aan Huffington Post. "Het is wellicht een vulkanische steen, zoals de meeste rotsen die we via de Marsrovers zien. En net als vele vulkanische rotsen op aarde, kunnen ook vulkanische rotsen op Mars afbreken in scherpe, hoekige vormen. Deze heeft toevallig de vorm van een piramide, iets wat eigenlijk ook niet zo ongewoon is voor harde, dichte vulkanische stenen op aarde."
Ook de grootte van de piramide valt tegen. Volgens professor Bell is de steen zo'n 10 centimeter hoog.
Een beeld uit de video van Paranormal Crucible, met de veronderstelde piramide. © rv.
(HLN)
"Neen, er staat géén piramide op Mars"
Wetenschap Believers hebben bewijs gevonden voor leven op Mars. Op een video van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA is een piramidevormig object te zien. "Het puntje van een veel grotere piramide", concludeert Paranormal Crucible, een website gespecialiseerd in samenzweringstheorieën allerhande.
Op een foto die op 7 mei 2015 door Marsrover Curiosity werd genomen, is een piramide te zien. Of dat is toch wat paranormale enthousiastelingen geloven. Paranormal Crucible stelt in een video op YouTube dat er op Mars een piramide "van bijna perfecte vorm" is gevonden, ter grootte van een kleine auto. Het object is "het resultaat van intelligent design en is zeker niet het gevolg van een speling van licht en schaduw", klinkt het. Op basis daarvan besluit Paranormal Crucible dat het moet gaan op het topje van een veel grotere piramide of om een soort markeersteen.
De verklaring van de NASA is - zoals verwacht - aanzienlijk eenvoudiger. "Het is een rots", stelt dr. Jim Bell, hoofdonderzoeker van het Marsprogramma van de NASA en professor astronomie aan de Arizona State University, aan Huffington Post. "Het is wellicht een vulkanische steen, zoals de meeste rotsen die we via de Marsrovers zien. En net als vele vulkanische rotsen op aarde, kunnen ook vulkanische rotsen op Mars afbreken in scherpe, hoekige vormen. Deze heeft toevallig de vorm van een piramide, iets wat eigenlijk ook niet zo ongewoon is voor harde, dichte vulkanische stenen op aarde."
Ook de grootte van de piramide valt tegen. Volgens professor Bell is de steen zo'n 10 centimeter hoog.
Een beeld uit de video van Paranormal Crucible, met de veronderstelde piramide. © rv.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Die verdomde verkeersdrempels weerquote:Wheel Worries: Mars Rover Curiosity Dealing With Damage
Curiosity rover made use of its Mastcam: Left camera on April 21, 2015, Sol 962, to take this wheel image.
Credit: NASA/JPL-Caltech/MSSS Full size image
NASA's Mars rover Curiosity faces ongoing wheel wear and tear as it continues its trek across the rock-strewn Red Planet.
The car-size Curiosity rover has been on duty since landing on Mars in August 2012. Curiosity has six aluminum wheels, each with its own individual motor. The rover has a top speed on flat, hard ground of a little over 1.5 inches (4 centimeters) per second.
But dealing with the rocky Martian landscape has become somewhat of an unanticipated wheel of misfortune for the Curiosity crew. Back here on Earth, mission engineers are watching the wheels turn, keeping an eye on the dings and cracks that have begun to appear. Amazing Mars Rover Curiosity's Martian Views (Latest Photos)
En FF naar kwikfit gaan is uitgesloten
[ Bericht 3% gewijzigd door -CRASH- op 07-07-2015 20:22:23 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Dit hebben ze toch kunnen testen met de rotsen op aarde? Dat gaat bij oppurtunity een stuk beter..quote:
[..]
Die verdomde verkeersdrempels weer
En FF naar kwikfit gaan is uitgesloten
13-07-2015
Curiosity ziet zonnevlekken op achterkant van de zon
Geschreven door Tim Kraaijvanger op 13 juli 2015 om 15:04 uur
De planeet Mars bevindt zich momenteel aan de andere kant van de zon dan de aarde. Hierdoor heeft Marsrover een unieke kijk op de zon. De rover ziet namelijk zonnevlekken die we vanaf de aarde niet kunnen spotten.
Op dit moment hebben wetenschappers geen ruimtesonde die de andere zijde van de zon in kaart brengt. Alleen Curiosity is in staat om met zijn Mastcam onze moederster te fotograferen. Overigens kan de camera alleen grote zonnevlekken vastleggen. De zon is op Mars enkele keren kleiner dan op aarde, dus kleine zonnevlekken zijn lastiger te zien. Wist je trouwens dat Curiosity vorig jaar getuige was van een Mercuriusovergang?
Iedere maand draait de zon één keer om zijn as. Overigens is de rotatietijd korter nabij de evenaar dan bij de polen. Het is interessant om grote zonnevlekkengroepen op de achterkant van de zon te zien, omdat onderzoekers dan kunnen berekenen hoe lang het duurt voordat deze groep op de voorzijde verschijnt en wat voor gevolgen eventuele uitbarstingen hebben voor satellieten, astronauten en elektrische systemen.
Curiosity maakt regelmatig foto’s van de zon. Ook andere rovers doen dit. Hierdoor kunnen wetenschappers inschatten hoeveel stof er in de atmosfeer van Mars bevindt. Des te lastiger de zon te zien is, des te meer stof bevindt er in de atmosfeer boven de rover.
Mount Sharp
Curiosity landde in augustus 2012 op de rode planeet. In twee jaar tijd reed de rover naar Mount Sharp, waar het wagentje vorig jaar arriveerde. Het hoofddoel van de missie is nu het bestuderen van hogergelegen lagen op Mount Sharp. De wielen van de rover hebben al meer dan tien kilometer afgelegd in de Gale-krater. Maar zijn totale afgelegde afstand valt in het niet bij de afstand die zijn voorganger Marsrover Opportunity tot op heden heeft afgelegd. Deze stokoude rover vierde onlangs zijn elfde verjaardag op de rode planeet en heeft al meer dan 42 kilometer op het oppervlak van Mars afgelegd.
(scientias.nl)
Curiosity ziet zonnevlekken op achterkant van de zon
Geschreven door Tim Kraaijvanger op 13 juli 2015 om 15:04 uur
De planeet Mars bevindt zich momenteel aan de andere kant van de zon dan de aarde. Hierdoor heeft Marsrover een unieke kijk op de zon. De rover ziet namelijk zonnevlekken die we vanaf de aarde niet kunnen spotten.
Op dit moment hebben wetenschappers geen ruimtesonde die de andere zijde van de zon in kaart brengt. Alleen Curiosity is in staat om met zijn Mastcam onze moederster te fotograferen. Overigens kan de camera alleen grote zonnevlekken vastleggen. De zon is op Mars enkele keren kleiner dan op aarde, dus kleine zonnevlekken zijn lastiger te zien. Wist je trouwens dat Curiosity vorig jaar getuige was van een Mercuriusovergang?
Iedere maand draait de zon één keer om zijn as. Overigens is de rotatietijd korter nabij de evenaar dan bij de polen. Het is interessant om grote zonnevlekkengroepen op de achterkant van de zon te zien, omdat onderzoekers dan kunnen berekenen hoe lang het duurt voordat deze groep op de voorzijde verschijnt en wat voor gevolgen eventuele uitbarstingen hebben voor satellieten, astronauten en elektrische systemen.
Curiosity maakt regelmatig foto’s van de zon. Ook andere rovers doen dit. Hierdoor kunnen wetenschappers inschatten hoeveel stof er in de atmosfeer van Mars bevindt. Des te lastiger de zon te zien is, des te meer stof bevindt er in de atmosfeer boven de rover.
Mount Sharp
Curiosity landde in augustus 2012 op de rode planeet. In twee jaar tijd reed de rover naar Mount Sharp, waar het wagentje vorig jaar arriveerde. Het hoofddoel van de missie is nu het bestuderen van hogergelegen lagen op Mount Sharp. De wielen van de rover hebben al meer dan tien kilometer afgelegd in de Gale-krater. Maar zijn totale afgelegde afstand valt in het niet bij de afstand die zijn voorganger Marsrover Opportunity tot op heden heeft afgelegd. Deze stokoude rover vierde onlangs zijn elfde verjaardag op de rode planeet en heeft al meer dan 42 kilometer op het oppervlak van Mars afgelegd.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-07-2015
Opsporing verzocht: vreemde Marslandschappen
Een van de vele vreemde terreinen bij de zuidpool van Mars. (NASA/JPL-Caltech/MSSS/Univ. of Arizona)
Het wetenschappelijke team van NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) vraagt het publiek om te assisteren bij het onderzoek van de vele vreemde structuren rond de zuidpool van de planeet Mars. Door overzichtsbeelden te bekijken, kunnen vrijwilligers gebieden helpen aanwijzen die nog eens goed moeten worden bekeken met de HiRISE-camera van de orbiter.
Veel landschappen op Mars lijken op die van de aarde. Maar de poolstreken van de planeet vertonen veel exotischere structuren. Dat heeft te maken met het afwisselend bevriezen en dooien van koolstofdioxide (CO2) – een proces dat van nature niet op aarde optreedt. In de lente verandert het CO2-ijs dat zich in de winter heeft gevormd in gas, waardoor allerlei vreemde gaten en scheuren in het oppervlak ontstaan.
Wie meedoet aan het nieuwe project, dat ‘Planet Four: Terrains’ heet, krijgt de taak om bepaalde terreinsoorten op te sporen. Dat gebeurt aan de hand van foto’s die details met afmetingen tot zes meter laten zien. Interessante structuren zullen vanaf medio 2016 nog eens met HiRISE worden gefotografeerd. Met deze camera kunnen details van een halve meter worden vastgelegd.
‘Planet Four: Terrains’ maakt deel uit van Zooniverse, een organisatie die inmiddels al dertig wetenschappelijke projecten heeft lopen waar iedereen aan kan meedoen.
(allesoversterrenkunde)
Opsporing verzocht: vreemde Marslandschappen
Een van de vele vreemde terreinen bij de zuidpool van Mars. (NASA/JPL-Caltech/MSSS/Univ. of Arizona)
Het wetenschappelijke team van NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) vraagt het publiek om te assisteren bij het onderzoek van de vele vreemde structuren rond de zuidpool van de planeet Mars. Door overzichtsbeelden te bekijken, kunnen vrijwilligers gebieden helpen aanwijzen die nog eens goed moeten worden bekeken met de HiRISE-camera van de orbiter.
Veel landschappen op Mars lijken op die van de aarde. Maar de poolstreken van de planeet vertonen veel exotischere structuren. Dat heeft te maken met het afwisselend bevriezen en dooien van koolstofdioxide (CO2) – een proces dat van nature niet op aarde optreedt. In de lente verandert het CO2-ijs dat zich in de winter heeft gevormd in gas, waardoor allerlei vreemde gaten en scheuren in het oppervlak ontstaan.
Wie meedoet aan het nieuwe project, dat ‘Planet Four: Terrains’ heet, krijgt de taak om bepaalde terreinsoorten op te sporen. Dat gebeurt aan de hand van foto’s die details met afmetingen tot zes meter laten zien. Interessante structuren zullen vanaf medio 2016 nog eens met HiRISE worden gefotografeerd. Met deze camera kunnen details van een halve meter worden vastgelegd.
‘Planet Four: Terrains’ maakt deel uit van Zooniverse, een organisatie die inmiddels al dertig wetenschappelijke projecten heeft lopen waar iedereen aan kan meedoen.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Zoutvlakte is restant van een van de laatste meren op Mars
.
3D-weergave van de zoutvlakte op Mars. (LASP/Brian Hynek)
In Meridiani Planum - het gebied waar ook de Amerikaanse Marswagen Opportunity rondrijdt - is een grote zoutvlakte aangetroffen met een oppervlak van bijna vijftig vierkante kilometer. Uit mineralogisch onderzoek, gedaan vanuit een omloopbaan om Mars, volgt dat de zoutvlakte 'slechts' ca. 3,6 miljard jaar oud is - veel jonger dan de periode waarin er voor het laatst zeeën en oceanen voorkwamen op het Marsoppervlak.
Onderzoekers van de University of Colorado in Boulder, die de ontdekking beschrijven in het vakblad Geology, denken dat de zoutvlakte het restant is van een van de laatste meren op Mars. Uit de omvang en dikte van de zoutafzettingen concluderen ze dat het zoutgehalte in het meer slechts ca. 8 procent bedroeg van het zoutgehalte in de oceanen op aarde.
Dat betekent dat aardse micro-organismen er in principe in zouden hebben kunnen overleven. (GS)
(allesoversterrenkunde)
.
3D-weergave van de zoutvlakte op Mars. (LASP/Brian Hynek)
In Meridiani Planum - het gebied waar ook de Amerikaanse Marswagen Opportunity rondrijdt - is een grote zoutvlakte aangetroffen met een oppervlak van bijna vijftig vierkante kilometer. Uit mineralogisch onderzoek, gedaan vanuit een omloopbaan om Mars, volgt dat de zoutvlakte 'slechts' ca. 3,6 miljard jaar oud is - veel jonger dan de periode waarin er voor het laatst zeeën en oceanen voorkwamen op het Marsoppervlak.
Onderzoekers van de University of Colorado in Boulder, die de ontdekking beschrijven in het vakblad Geology, denken dat de zoutvlakte het restant is van een van de laatste meren op Mars. Uit de omvang en dikte van de zoutafzettingen concluderen ze dat het zoutgehalte in het meer slechts ca. 8 procent bedroeg van het zoutgehalte in de oceanen op aarde.
Dat betekent dat aardse micro-organismen er in principe in zouden hebben kunnen overleven. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-08-2015
Indiase orbiter maakt fantastische foto’s van vallei op Mars
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 18 augustus 2015 om 17:34 uur
Naast de vallei Ophir Chasma vereeuwigde de sonde ook het thuis van NASA’s Marsrover Curiosity: de Gale-krater. Mooi!
Het ene kiekje dat door de Indiase ruimtevaartorganisatie is vrijgegeven is nog mooier dan het andere. Op de afbeelding helemaal bovenaan dit artikel zie je bijvoorbeeld de vallei Ophir Chasma. Op basis van de foto’s die de Indiase marsorbiter van de vallei maakte, heeft de Indiase ruimtevaartorganisatie onderstaande 3D-beelden van de vallei gecreëerd.
.
Afbeeldingen: ISRO.
De vallei maakt deel uit van het enorme kloofsysteem Valles Marineris. En dat systeem legde de orbiter eerder al eens op de gevoelige plaat vast (zie hieronder).
.
Afbeelding: ISRO.
Naast de foto’s van de vallei heeft de ruimtesonde recentelijk ook een foto gemaakt van de krater waarin Marsrover Curiosity zich momenteel bevindt.
.
Afbeelding: ISRO.
De Indiase Marsorbiter is de allereerste interplanetaire missie van India en direct een groot succes. De orbiter werd in november 2013 gelanceerd en arriveerde in september 2014 bij Mars. Inmiddels doet deze er alweer bijna een jaar onderzoek.
(scientias.nl)
Indiase orbiter maakt fantastische foto’s van vallei op Mars
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 18 augustus 2015 om 17:34 uur
Naast de vallei Ophir Chasma vereeuwigde de sonde ook het thuis van NASA’s Marsrover Curiosity: de Gale-krater. Mooi!
Het ene kiekje dat door de Indiase ruimtevaartorganisatie is vrijgegeven is nog mooier dan het andere. Op de afbeelding helemaal bovenaan dit artikel zie je bijvoorbeeld de vallei Ophir Chasma. Op basis van de foto’s die de Indiase marsorbiter van de vallei maakte, heeft de Indiase ruimtevaartorganisatie onderstaande 3D-beelden van de vallei gecreëerd.
.
Afbeeldingen: ISRO.
De vallei maakt deel uit van het enorme kloofsysteem Valles Marineris. En dat systeem legde de orbiter eerder al eens op de gevoelige plaat vast (zie hieronder).
.
.Afbeelding: ISRO.
Naast de foto’s van de vallei heeft de ruimtesonde recentelijk ook een foto gemaakt van de krater waarin Marsrover Curiosity zich momenteel bevindt.
.
.Afbeelding: ISRO.
De Indiase Marsorbiter is de allereerste interplanetaire missie van India en direct een groot succes. De orbiter werd in november 2013 gelanceerd en arriveerde in september 2014 bij Mars. Inmiddels doet deze er alweer bijna een jaar onderzoek.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-08-2015
Stuur je naam naar Mars aan boord van NASA's InSight-missie
Illustratie van de Marsverkenner InSight. (NASA/JPL-Caltech)
Tot 8 september 2015 kun je via een speciale NASA-website laten weten dat je je naam naar Mars wilt sturen aan boord van de onbemande Marslander InSight, die in maart 2016 gelanceerd moet worden en eind september 2016 op Mars zal aankomen.
De namen worden opgeslagen op een microchip die door InSight wordt meegenomen naar Mars. Door je naam voor deze en soortgelijke PR-acties aan te melden, kun je bovendien 'frequent flier'-punten verzamelen, die volgens NASA aangeven in welke mate je geïnteresseerd bent in en 'deelneemt aan' het Amerikaanse ruimteonderzoeksprogramma.
Eerder was dat al mogelijk met de eerste onbemande testvlucht van NASA's nieuwe Orion-ruimtecapsule - die had een microchip met 1,38 miljoen namen aan boord. De InSight-lander zal zich vooral richten op onderzoek aan het inwendige van Mars, onder andere met seismometers.
(allesoversterrenkunde)
Stuur je naam naar Mars aan boord van NASA's InSight-missie
Illustratie van de Marsverkenner InSight. (NASA/JPL-Caltech)
Tot 8 september 2015 kun je via een speciale NASA-website laten weten dat je je naam naar Mars wilt sturen aan boord van de onbemande Marslander InSight, die in maart 2016 gelanceerd moet worden en eind september 2016 op Mars zal aankomen.
De namen worden opgeslagen op een microchip die door InSight wordt meegenomen naar Mars. Door je naam voor deze en soortgelijke PR-acties aan te melden, kun je bovendien 'frequent flier'-punten verzamelen, die volgens NASA aangeven in welke mate je geïnteresseerd bent in en 'deelneemt aan' het Amerikaanse ruimteonderzoeksprogramma.
Eerder was dat al mogelijk met de eerste onbemande testvlucht van NASA's nieuwe Orion-ruimtecapsule - die had een microchip met 1,38 miljoen namen aan boord. De InSight-lander zal zich vooral richten op onderzoek aan het inwendige van Mars, onder andere met seismometers.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-08-2015
Say Cheese! Marsrover Curiosity maakt nieuwe selfies
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 21 augustus 2015 om 16:56 uur
De rover kan geen genoeg krijgen van…zichzelf! Kort voor Curiosity zijn reis op de rode planeet voortzette, moesten er dan ook wat selfies worden gemaakt.
De afgelopen weken heeft Curiosity uitgebreid onderzoek gedaan in de ‘Marias Pass’-regio. Een interessant gebied. “De grond die zich in dit gebied ongeveer een meter onder de rover bevindt, bevat drie tot vier keer zoveel water als de grond waar de rover in de afgelopen drie jaar op Mars overheen is gereden,” vertelt onderzoeker Igor Mitrofanov. Dat blijkt uit metingen die Curiosity uitvoerde. Naast die metingen heeft de rover in ‘Marias Pass’ ook weer voor het eerst sinds februari – toen de rover met wat technische probleempjes kampte – gaatjes in een steen geboord.
Selfies
Ondanks al die drukte, had de Marsrover echter ook nog even tijd om een selfie te maken. De rover strekte daartoe zijn robotarm en maakte verschillende foto’s van zichzelf, die vervolgens door NASA aan elkaar zijn geplakt.
.
De foto’s waaruit deze foto is opgebouwd, maakte Curiosity begin augustus. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / MSSS.
Mount Sharp
Enkele dagen na het maken van deze selfies ging Marsrover Curiosity weer op reis. De rover verliet Marias Pass om vervolgens een iets hoger gelegen deel van Mount Sharp op te zoeken.
Curiosity landde zo’n drie jaar geleden op Mars en heeft twee jaar lang onderzoek gedaan in de buurt van zijn landingsplek. Daarna reisde de rover naar Mount Sharp: een berg in het hart van de Gale-krater. Deze berg is opgebouwd uit verschillende lagen die ons meer kunnen vertellen over het klimaat dat Mars in zijn geschiedenis heeft gehad. Onderzoekers zijn met name geïnteresseerd in het moment waarop Mars van een natte en warme planeet veranderde in de droge planeet zoals we die vandaag de dag kennen.
Hoe doet ‘ie dat toch?
Heb je je al eens afgevraagd hoe Curiosity zijn selfies maakt en waarom we zijn robotarm vaak niet op de selfies zien staan? Onderstaand filmpje schept duidelijkheid (vanaf 2:45)!
(scientias.nl)
Say Cheese! Marsrover Curiosity maakt nieuwe selfies
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 21 augustus 2015 om 16:56 uur
De rover kan geen genoeg krijgen van…zichzelf! Kort voor Curiosity zijn reis op de rode planeet voortzette, moesten er dan ook wat selfies worden gemaakt.
De afgelopen weken heeft Curiosity uitgebreid onderzoek gedaan in de ‘Marias Pass’-regio. Een interessant gebied. “De grond die zich in dit gebied ongeveer een meter onder de rover bevindt, bevat drie tot vier keer zoveel water als de grond waar de rover in de afgelopen drie jaar op Mars overheen is gereden,” vertelt onderzoeker Igor Mitrofanov. Dat blijkt uit metingen die Curiosity uitvoerde. Naast die metingen heeft de rover in ‘Marias Pass’ ook weer voor het eerst sinds februari – toen de rover met wat technische probleempjes kampte – gaatjes in een steen geboord.
Selfies
Ondanks al die drukte, had de Marsrover echter ook nog even tijd om een selfie te maken. De rover strekte daartoe zijn robotarm en maakte verschillende foto’s van zichzelf, die vervolgens door NASA aan elkaar zijn geplakt.
.
.De foto’s waaruit deze foto is opgebouwd, maakte Curiosity begin augustus. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / MSSS.
Mount Sharp
Enkele dagen na het maken van deze selfies ging Marsrover Curiosity weer op reis. De rover verliet Marias Pass om vervolgens een iets hoger gelegen deel van Mount Sharp op te zoeken.
Curiosity landde zo’n drie jaar geleden op Mars en heeft twee jaar lang onderzoek gedaan in de buurt van zijn landingsplek. Daarna reisde de rover naar Mount Sharp: een berg in het hart van de Gale-krater. Deze berg is opgebouwd uit verschillende lagen die ons meer kunnen vertellen over het klimaat dat Mars in zijn geschiedenis heeft gehad. Onderzoekers zijn met name geïnteresseerd in het moment waarop Mars van een natte en warme planeet veranderde in de droge planeet zoals we die vandaag de dag kennen.
Hoe doet ‘ie dat toch?
Heb je je al eens afgevraagd hoe Curiosity zijn selfies maakt en waarom we zijn robotarm vaak niet op de selfies zien staan? Onderstaand filmpje schept duidelijkheid (vanaf 2:45)!
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
De schattingen liggen op 14 tot 15 jaar. Curiosity zit sinds 2012 op Mars, Dat is nog een dikke 10 jaar ongeveer.quote:
Hoe lang kan Curiosity nog blijven rijden?
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-08-2015
Mars One Torn To Shreds In MIT Debate
Artist's impression of a Mars One colony
Photo credit: It's not looking good for Mars One's proposed colony. Bryan Versteeg/Mars One.
Whatever your views on Mars One, at the very least they have put the topic of Mars colonization in the public eye. Their plan, although ambitious, has received coverage from media across the world. For that, they can be applauded.
But when it comes to technical details on how they plan to actually send people to live out the rest of their lives on Mars, they are left wanting. You’d be hard-pressed to find anyone in the space industry who thinks they can do what they’ve claimed. They lack any of the technology needed to send humans to Mars (including a heavy-lift rocket, spacecraft, habitat, life support system; the list goes on) and have shown no shred of development since they burst onto the scene in 2010.
And those shortcomings were laid bare this week, when two scientists from the Massachusetts Institute of Technology (MIT) took on Mars One’s CEO Bas Lansdorp and one of its key technical people, Barry Finger of Paragon, in a debate at the Catholic University of America in Washington, D.C., titled “Is Mars One Feasible?” The MIT scientists, Sydney Do and Andrew Owens, had previously produced a study claiming that Mars One’s proposal as it stood would see its astronauts die in 68 days. Lansdorp agreed to the debate in an attempt to return some credibility to the company.
Oh how he failed. “If somebody was scoring this debate, giving a point for each well-supported argument, deducting a point for each weak one, and subtracting multiple points every time somebody conceded the other side’s argument, then Mars One lost it hands down,” wrote Dwayne Day for The Space Review. “Not only did Barry Finger admit that MIT’s technical analysis and criticism was mostly right, but Lansdorp also admitted that their 12-year plan for landing humans on Mars by 2027 is mostly fiction.” The slides made by the MIT scientists for the debate are available online.
You can watch the entire debate above. Sim/YouTube.
Among the criticisms, the MIT scientists pointed out that Mars One’s proposal of a one-way mission was actually more costly than a return mission and would likely cost in the hundreds of billions of dollars, as they would have to support humans on the surface for the rest of their lives.
“Mars One’s $6 billion [£3.8 billion] price tag is based upon false assumptions and faulty data and is totally unrealistic, and yet Mars One uses that low price tag as a selling point to investors,” Day added. The scientists also noted that life support and other problems were very complex, and if anything failed, the crew would die. And they pointed out the technology for the mission didn’t yet exist, and it should be developed before deciding to go.
Lansdorp, in his attempts to answer the criticisms, provided very little answers to the technical problems, instead attempting to continue to sell the "dream" of one day sending humans to Mars by evoking nostalgic thoughts of the Apollo missions.
All in all, things didn't look good for Mars One. Are there any positives to take from this? Well, as mentioned, they are at least getting people talking about Mars colonization. But they run a risk: When they surely fail, will anyone pay attention to other missions to Mars that actually have a chance of success, such as NASA’s?
“If Mars One deflates, what will happen when the next plan to go to Mars comes along?” wrote Rachel Courtland for IEEE Spectrum. “Even if the new effort is deemed technically sound and eminently accomplishable, will anyone pay it any mind?”
Perhaps we’ll have to hope that other missions can ride on the coattails of Mars One’s media success before it's too late.
(iflscience.com)
Mars One Torn To Shreds In MIT Debate
Artist's impression of a Mars One colony
Photo credit: It's not looking good for Mars One's proposed colony. Bryan Versteeg/Mars One.
Whatever your views on Mars One, at the very least they have put the topic of Mars colonization in the public eye. Their plan, although ambitious, has received coverage from media across the world. For that, they can be applauded.
But when it comes to technical details on how they plan to actually send people to live out the rest of their lives on Mars, they are left wanting. You’d be hard-pressed to find anyone in the space industry who thinks they can do what they’ve claimed. They lack any of the technology needed to send humans to Mars (including a heavy-lift rocket, spacecraft, habitat, life support system; the list goes on) and have shown no shred of development since they burst onto the scene in 2010.
And those shortcomings were laid bare this week, when two scientists from the Massachusetts Institute of Technology (MIT) took on Mars One’s CEO Bas Lansdorp and one of its key technical people, Barry Finger of Paragon, in a debate at the Catholic University of America in Washington, D.C., titled “Is Mars One Feasible?” The MIT scientists, Sydney Do and Andrew Owens, had previously produced a study claiming that Mars One’s proposal as it stood would see its astronauts die in 68 days. Lansdorp agreed to the debate in an attempt to return some credibility to the company.
Oh how he failed. “If somebody was scoring this debate, giving a point for each well-supported argument, deducting a point for each weak one, and subtracting multiple points every time somebody conceded the other side’s argument, then Mars One lost it hands down,” wrote Dwayne Day for The Space Review. “Not only did Barry Finger admit that MIT’s technical analysis and criticism was mostly right, but Lansdorp also admitted that their 12-year plan for landing humans on Mars by 2027 is mostly fiction.” The slides made by the MIT scientists for the debate are available online.
You can watch the entire debate above. Sim/YouTube.
Among the criticisms, the MIT scientists pointed out that Mars One’s proposal of a one-way mission was actually more costly than a return mission and would likely cost in the hundreds of billions of dollars, as they would have to support humans on the surface for the rest of their lives.
“Mars One’s $6 billion [£3.8 billion] price tag is based upon false assumptions and faulty data and is totally unrealistic, and yet Mars One uses that low price tag as a selling point to investors,” Day added. The scientists also noted that life support and other problems were very complex, and if anything failed, the crew would die. And they pointed out the technology for the mission didn’t yet exist, and it should be developed before deciding to go.
Lansdorp, in his attempts to answer the criticisms, provided very little answers to the technical problems, instead attempting to continue to sell the "dream" of one day sending humans to Mars by evoking nostalgic thoughts of the Apollo missions.
All in all, things didn't look good for Mars One. Are there any positives to take from this? Well, as mentioned, they are at least getting people talking about Mars colonization. But they run a risk: When they surely fail, will anyone pay attention to other missions to Mars that actually have a chance of success, such as NASA’s?
“If Mars One deflates, what will happen when the next plan to go to Mars comes along?” wrote Rachel Courtland for IEEE Spectrum. “Even if the new effort is deemed technically sound and eminently accomplishable, will anyone pay it any mind?”
Perhaps we’ll have to hope that other missions can ride on the coattails of Mars One’s media success before it's too late.
(iflscience.com)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-08-2015
NASA sluit 6 astronauten jaar lang op in 'kaasstolp' met oog op Marsmissie
© afp.
Zes jonge wetenschappers zijn gisteren begonnen aan een volledig jaar in complete afzondering op de berg Mauna Loa op Hawaï. Bedoeling is nuttige en precieze informatie te verzamelen met het oog op een latere missie van astronauten naar de planeet Mars. Concreet zal nagegaan worden of leven onder een "kaasstolp" überhaupt mogelijk is.
© afp.
Het gaat om het langste experiment ooit in de Verenigde Staten waarbij mensen in afzondering worden geplaatst. De jonge wetenschappers moeten de komende 12 maanden in een gesimuleerd Marsstation van 11 meter diameter en 6 meter hoog leven. De drie mannen en drie vrouwen hebben elk een kleine kamer ter beschikking, met net voldoende plaats voor een veldbed en een bureau.
Het station wordt hermetisch afgegrendeld. De wetenschappers zullen maar telkens zeer kort naar buiten kunnen, en zullen bij die gelegenheden dan nog een ruimtepak moeten dragen, net zoals ze echt op Mars zouden wonen. De toegang tot het internet is beperkt. De voeding die ze tot zich nemen, is gevriesdroogd.
Onderwerp van studie zijn niet alleen de biologische en ecologische factoren van het leven in volledig isolement, maar ook de sociale factoren. Zijn geschillen geprogrammeerd, is er iemand die de leiding neemt, of vormen er zich groepjes? Voor een lange missie naar Mars zijn dergelijke vragen even existentieel als de luchtvoorziening of het eten.
De zes wetenschappers zijn een Franse astrobioloog, een Duitse fysicus en vier Amerikanen: een piloot, een architect, een dokter/journalist en een wetenschapper gespecialiseerd in bodemonderzoek. Sheyna Gifford, één van de zes, omschrijft de "bemanning" als "zes personen die de wereld willen veranderen." Het experiment "Hawaii Space Exploration Analog and Simulation" (HI-SEAS) is in handen van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie Nasa en de universiteit van Hawaï.
Beeld van een eerdere NASA-simulatie op Mauna Loa. Toen onderzochten wetenschappers wat voor voedsel astronauten zouden kunnen eten op Mars. Ook nu zullen de wetenschappers enkel met een ruimtepak de dome mogen verlaten. © ap.
(HLN)
NASA sluit 6 astronauten jaar lang op in 'kaasstolp' met oog op Marsmissie
© afp.
Zes jonge wetenschappers zijn gisteren begonnen aan een volledig jaar in complete afzondering op de berg Mauna Loa op Hawaï. Bedoeling is nuttige en precieze informatie te verzamelen met het oog op een latere missie van astronauten naar de planeet Mars. Concreet zal nagegaan worden of leven onder een "kaasstolp" überhaupt mogelijk is.
© afp.
Het gaat om het langste experiment ooit in de Verenigde Staten waarbij mensen in afzondering worden geplaatst. De jonge wetenschappers moeten de komende 12 maanden in een gesimuleerd Marsstation van 11 meter diameter en 6 meter hoog leven. De drie mannen en drie vrouwen hebben elk een kleine kamer ter beschikking, met net voldoende plaats voor een veldbed en een bureau.
Het station wordt hermetisch afgegrendeld. De wetenschappers zullen maar telkens zeer kort naar buiten kunnen, en zullen bij die gelegenheden dan nog een ruimtepak moeten dragen, net zoals ze echt op Mars zouden wonen. De toegang tot het internet is beperkt. De voeding die ze tot zich nemen, is gevriesdroogd.
Onderwerp van studie zijn niet alleen de biologische en ecologische factoren van het leven in volledig isolement, maar ook de sociale factoren. Zijn geschillen geprogrammeerd, is er iemand die de leiding neemt, of vormen er zich groepjes? Voor een lange missie naar Mars zijn dergelijke vragen even existentieel als de luchtvoorziening of het eten.
De zes wetenschappers zijn een Franse astrobioloog, een Duitse fysicus en vier Amerikanen: een piloot, een architect, een dokter/journalist en een wetenschapper gespecialiseerd in bodemonderzoek. Sheyna Gifford, één van de zes, omschrijft de "bemanning" als "zes personen die de wereld willen veranderen." Het experiment "Hawaii Space Exploration Analog and Simulation" (HI-SEAS) is in handen van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie Nasa en de universiteit van Hawaï.
Beeld van een eerdere NASA-simulatie op Mauna Loa. Toen onderzochten wetenschappers wat voor voedsel astronauten zouden kunnen eten op Mars. Ook nu zullen de wetenschappers enkel met een ruimtepak de dome mogen verlaten. © ap.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Hoe doen ze dat met luiers?quote:
29-08-2015
NASA sluit 6 astronauten jaar lang op in 'kaasstolp' met oog op Marsmissie
[ afbeelding ]
© afp.
Zes jonge wetenschappers zijn gisteren begonnen aan een volledig jaar in complete afzondering op de berg Mauna Loa op Hawaï. Bedoeling is nuttige en precieze informatie te verzamelen met het oog op een latere missie van astronauten naar de planeet Mars. Concreet zal nagegaan worden of leven onder een "kaasstolp" überhaupt mogelijk is.
[ afbeelding ]
© afp.
Het gaat om het langste experiment ooit in de Verenigde Staten waarbij mensen in afzondering worden geplaatst. De jonge wetenschappers moeten de komende 12 maanden in een gesimuleerd Marsstation van 11 meter diameter en 6 meter hoog leven. De drie mannen en drie vrouwen hebben elk een kleine kamer ter beschikking, met net voldoende plaats voor een veldbed en een bureau.
Het station wordt hermetisch afgegrendeld. De wetenschappers zullen maar telkens zeer kort naar buiten kunnen, en zullen bij die gelegenheden dan nog een ruimtepak moeten dragen, net zoals ze echt op Mars zouden wonen. De toegang tot het internet is beperkt. De voeding die ze tot zich nemen, is gevriesdroogd.
Onderwerp van studie zijn niet alleen de biologische en ecologische factoren van het leven in volledig isolement, maar ook de sociale factoren. Zijn geschillen geprogrammeerd, is er iemand die de leiding neemt, of vormen er zich groepjes? Voor een lange missie naar Mars zijn dergelijke vragen even existentieel als de luchtvoorziening of het eten.
De zes wetenschappers zijn een Franse astrobioloog, een Duitse fysicus en vier Amerikanen: een piloot, een architect, een dokter/journalist en een wetenschapper gespecialiseerd in bodemonderzoek. Sheyna Gifford, één van de zes, omschrijft de "bemanning" als "zes personen die de wereld willen veranderen." Het experiment "Hawaii Space Exploration Analog and Simulation" (HI-SEAS) is in handen van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie Nasa en de universiteit van Hawaï.
[ afbeelding ]
Beeld van een eerdere NASA-simulatie op Mauna Loa. Toen onderzochten wetenschappers wat voor voedsel astronauten zouden kunnen eten op Mars. Ook nu zullen de wetenschappers enkel met een ruimtepak de dome mogen verlaten. © ap.
(HLN)
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
?quote:
[..]
Hoe doen ze dat met luiers?
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-09-2015
Maandag 17.30 uur gaat de NASA ons vertellen welk mysterie op Mars is opgelost. Wij zijn benieuwd!
Zet maar vast in je agenda: komende maandag 28 september om 17.30 uur Nederlandse tijd zal de NASA vanuit het James Webb Auditorium in het hoofdkwartier in Washington een persconferentie houden, waar bekendgemaakt zal worden welke Marsmysterie is opgelost. Er komt een legertje hooggeplaatste wetenschappers, dus het nieuws dat zij ons gaan vertellen moet toch behoorlijk interessant zijn. Deze mensen gaan het raadsel onthullen:
◾Jim Green, director of planetary science at NASA Headquarters
◾Michael Meyer, lead scientist for the Mars Exploration Program at NASA Headquarters
◾Lujendra Ojha of the Georgia Institute of Technology in Atlanta
◾Mary Beth Wilhelm of NASA’s Ames Research Center in Moffett Field, California and the Georgia Institute of Technology
◾Alfred McEwen, principal investigator for the High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) at the University of Arizona in Tucson
De NASA zelf laat niets los over het precieze onderwerp, maar uiteraard wordt er al druk gespeculeerd en in veel gevallen wordt er gedacht aan methaan op Mars, dat tot nu toe een hoofdpijndossier is gebleken. Marsrover Curiosity doet er vanuit de Gale krater al jaren onderzoek naar en de ene keer wordt gemeld dat ‘ie niets gevonden heeft, de andere keer dat er iets gevonden is. Misschien dat er nu definitief iets bekend is over het methaan en over de bron ervan, die geologisch of biologisch van aard kan zijn. Maar het Marsmysterie zou ook water kunnen zijn!
Lujendra Ojha zit in het panel en zij ontdekte in 2011 eigenlijk per toeval mogelijke stromen van zout water op Mars, in donkere vingerachtige structuren die recurring slope lineae (RSL) worden genoemd, zie de afbeelding hierboven, waarop ze met pijlen worden aangegeven. Zij werkte toen voor Alfred McEwen, die maandag ook van de partij is. Hier is het vakartikel van toen. De RSL worden vanuit de ruimte gefotografeerd met NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) en in koudere periodes op Mars vervagen ze, in warmere periodes worden ze duidelijker zichtbaar. Het zou kunnen dat de NASA vloeibaar water op Mars heeft gevonden, dat in onderaardse stromen, eh… ondermartiaanse stromen onder het oppervlak aanwezig is. En wie vloeibaar water zegt, die zegt… leven! We wachten het met spanning af – Oh ja! De persconferentie zal live te volgen zijn via NASA TV. :bron: Bron: NASA + Inverse.
NASA Mars News: Tune in Monday for new findings from the Red Planet. http://ustream.tv/NASAJPL
(scientias.nl)
(astroblogs.nl)
Maandag 17.30 uur gaat de NASA ons vertellen welk mysterie op Mars is opgelost. Wij zijn benieuwd!
Zet maar vast in je agenda: komende maandag 28 september om 17.30 uur Nederlandse tijd zal de NASA vanuit het James Webb Auditorium in het hoofdkwartier in Washington een persconferentie houden, waar bekendgemaakt zal worden welke Marsmysterie is opgelost. Er komt een legertje hooggeplaatste wetenschappers, dus het nieuws dat zij ons gaan vertellen moet toch behoorlijk interessant zijn. Deze mensen gaan het raadsel onthullen:
◾Jim Green, director of planetary science at NASA Headquarters
◾Michael Meyer, lead scientist for the Mars Exploration Program at NASA Headquarters
◾Lujendra Ojha of the Georgia Institute of Technology in Atlanta
◾Mary Beth Wilhelm of NASA’s Ames Research Center in Moffett Field, California and the Georgia Institute of Technology
◾Alfred McEwen, principal investigator for the High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) at the University of Arizona in Tucson
De NASA zelf laat niets los over het precieze onderwerp, maar uiteraard wordt er al druk gespeculeerd en in veel gevallen wordt er gedacht aan methaan op Mars, dat tot nu toe een hoofdpijndossier is gebleken. Marsrover Curiosity doet er vanuit de Gale krater al jaren onderzoek naar en de ene keer wordt gemeld dat ‘ie niets gevonden heeft, de andere keer dat er iets gevonden is. Misschien dat er nu definitief iets bekend is over het methaan en over de bron ervan, die geologisch of biologisch van aard kan zijn. Maar het Marsmysterie zou ook water kunnen zijn!
Lujendra Ojha zit in het panel en zij ontdekte in 2011 eigenlijk per toeval mogelijke stromen van zout water op Mars, in donkere vingerachtige structuren die recurring slope lineae (RSL) worden genoemd, zie de afbeelding hierboven, waarop ze met pijlen worden aangegeven. Zij werkte toen voor Alfred McEwen, die maandag ook van de partij is. Hier is het vakartikel van toen. De RSL worden vanuit de ruimte gefotografeerd met NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) en in koudere periodes op Mars vervagen ze, in warmere periodes worden ze duidelijker zichtbaar. Het zou kunnen dat de NASA vloeibaar water op Mars heeft gevonden, dat in onderaardse stromen, eh… ondermartiaanse stromen onder het oppervlak aanwezig is. En wie vloeibaar water zegt, die zegt… leven! We wachten het met spanning af – Oh ja! De persconferentie zal live te volgen zijn via NASA TV. :bron: Bron: NASA + Inverse.
NASA Mars News: Tune in Monday for new findings from the Red Planet. http://ustream.tv/NASAJPL
(scientias.nl)
(astroblogs.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Shit... ze hebben mijn fossielen collectie ontdektquote:
25-09-2015
Maandag 17.30 uur gaat de NASA ons vertellen welk mysterie op Mars is opgelost. Wij zijn benieuwd!
[ afbeelding ]
Zet maar vast in je agenda: komende maandag 28 september om 17.30 uur Nederlandse tijd zal de NASA vanuit het James Webb Auditorium in het hoofdkwartier in Washington een persconferentie houden, waar bekendgemaakt zal worden welke Marsmysterie is opgelost. Er komt een legertje hooggeplaatste wetenschappers, dus het nieuws dat zij ons gaan vertellen moet toch behoorlijk interessant zijn. Deze mensen gaan het raadsel onthullen:
◾Jim Green, director of planetary science at NASA Headquarters
◾Michael Meyer, lead scientist for the Mars Exploration Program at NASA Headquarters
◾Lujendra Ojha of the Georgia Institute of Technology in Atlanta
◾Mary Beth Wilhelm of NASA’s Ames Research Center in Moffett Field, California and the Georgia Institute of Technology
◾Alfred McEwen, principal investigator for the High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) at the University of Arizona in Tucson
De NASA zelf laat niets los over het precieze onderwerp, maar uiteraard wordt er al druk gespeculeerd en in veel gevallen wordt er gedacht aan methaan op Mars, dat tot nu toe een hoofdpijndossier is gebleken. Marsrover Curiosity doet er vanuit de Gale krater al jaren onderzoek naar en de ene keer wordt gemeld dat ‘ie niets gevonden heeft, de andere keer dat er iets gevonden is. Misschien dat er nu definitief iets bekend is over het methaan en over de bron ervan, die geologisch of biologisch van aard kan zijn. Maar het Marsmysterie zou ook water kunnen zijn!
[ afbeelding ]
Lujendra Ojha zit in het panel en zij ontdekte in 2011 eigenlijk per toeval mogelijke stromen van zout water op Mars, in donkere vingerachtige structuren die recurring slope lineae (RSL) worden genoemd, zie de afbeelding hierboven, waarop ze met pijlen worden aangegeven. Zij werkte toen voor Alfred McEwen, die maandag ook van de partij is. Hier is het vakartikel van toen. De RSL worden vanuit de ruimte gefotografeerd met NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) en in koudere periodes op Mars vervagen ze, in warmere periodes worden ze duidelijker zichtbaar. Het zou kunnen dat de NASA vloeibaar water op Mars heeft gevonden, dat in onderaardse stromen, eh… ondermartiaanse stromen onder het oppervlak aanwezig is. En wie vloeibaar water zegt, die zegt… leven! We wachten het met spanning af – Oh ja! De persconferentie zal live te volgen zijn via NASA TV. :bron: Bron: NASA + Inverse.
NASA Mars News: Tune in Monday for new findings from the Red Planet. http://ustream.tv/NASAJPL
(scientias.nl)
(astroblogs.nl)
Ik zal morgen iig gekluisterd voor mijn laptopbuis zitten.
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
je fossielen collectie hahaquote:
[..]
Shit... ze hebben mijn fossielen collectie ontdekt
Ik zal morgen iig gekluisterd voor mijn laptopbuis zitten.
Ik ben ook erg benieuwd
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Het is bezig
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Dan ligt het aan je pc ofzo, ik heb gewoon beeldquote:
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Heb wel beeld, maar loopt veel vast. Heb daar normaal geen last van. Nja, lees de berichten wel xDquote:
[..]
Dan ligt het aan je pc ofzo, ik heb gewoon beeld
Moeten zij weten
quote:
[..]
Heb wel beeld, maar loopt veel vast. Heb daar normaal geen last van. Nja, lees de berichten wel xD
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ik heb ook geen beeld 
“The fundamental cause of the trouble in the modern world today is that the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt.”— Bertrand Russell
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:
[..]
ik wel nog steeds, geen last van haperingen
http://www.ustream.tv/NASAJPL
Thnxs
“The fundamental cause of the trouble in the modern world today is that the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt.”— Bertrand Russell
28-09-2015
Stromend zout water ontdekt op Mars
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 28 september 2015 om 18:02 uur
Er was voor zover we wisten maar één planeet in ons zonnestelsel waarop vloeibaar water stroomde: de aarde. Maar nu kunnen we daar Mars aan toevoegen.
Met de ontdekking dat er op de rode planeet hoogstwaarschijnlijk zout water stroomt, is een oud mysterie opgelost. Dat mysterie heet Recurring Slope Lineae (RSL). Het zijn donkere strepen op het oppervlak van Mars die alleen in de warmere seizoenen op Mars te vinden zijn (zie afbeelding hieronder). De streepjes zijn doorgaans minder dan vijf meter breed. Wanneer het kouder wordt op Mars, worden de streepjes korter, om vervolgens te verdwijnen en pas in een warmer seizoen weer terug te keren. In het verleden is al uitgebreid onderzoek gedaan naar deze mysterieuze strepen. Door onder meer te kijken naar de temperatuur waarbij deze strepen ontstonden en verdwenen, stelden onderzoekers dat ze hoogstwaarschijnlijk gevormd worden door zout, stromend water. Maar hard bewijs daarvoor bleef al die jaren uit.
Hier zie je de donkere strepen (RSL) op een kraterwand op Mars. Afbeelding: NASA / JPL / University of Arizona.
CRISM
Een nieuw onderzoek brengt daar echter verandering in. Onderzoekers bestudeerden de plaatsen waar deze vermoedelijke zoutwaterstroompjes ontstonden met behulp van CRISM: een instrument aan boord van de Mars Reconnaissance Orbiter. CRISM is een spectrometer, oftewel een instrument dat de kleur van licht meet. CRISM vangt zonlicht op dat eerst door de atmosfeer van Mars is gereisd, vervolgens op het oppervlak van de rode planeet is gebotst en daarna weer richting de ruimte (waar de Mars Reconnaissance Orbiter zich bevindt) wordt gereflecteerd. Door het gereflecteerde licht te bestuderen, kan CRISM ons meer vertellen over de stoffen die zich op het oppervlak van Mars bevinden. Elk stofje – mineralen, gas, ijs, enzovoort – absorbeert namelijk licht met een specifieke golflengte.
Zoutmineralen
De onderzoekers ontdekten met behulp van CRISM op elke plek waar eerder mysterieuze stroompjes werden gespot, zoutmineralen. Voor de zekerheid bestudeerden ze ook de gebieden eromheen, waar de stroompjes niet werden gespot. Daar vonden ze geen sporen van de zoutmineralen.
“Het zoute water is waarschijnlijk tien keer zouter dan het zeewater op aarde”
Superzout
Als er inderdaad zout water stroomt op Mars, dan is het waarschijnlijk superzout. “Het is waarschijnlijk tien keer zouter dan het zeewater op aarde, dus een mens zou wanneer het in contact komt met deze zoutoplossingen brandwonden oplopen,” vertelt professor Steve Pointing in reactie op de ontdekking van stromend zout water op Mars.
Leven op Mars?
Overigens wil dat niet zeggen dat organismen geen baat hebben bij het zoute water. “Extreem zoute meren komen in veel woestijngebieden – van Californië tot Tibet – voor en in die meren leven simpele microben die bestand zijn tegen een hoog zoutgehalte,” stelt Pointing. Met de ontdekking van zout stromend water op Mars hebben we een nieuwe plek ontdekt om op zoek te gaan naar leven. Maar dat doen we bij voorkeur heel voorzichtig. “De ontdekking van deze zoute stromen op een planeet waarvan we dachten dat deze vrij doods was, vergroot de kansen dat op de planeet leven te vinden is,” stelt onderzoeker Alice Gorman, die niet bij deze studie betrokken is. “Maar wanneer we dicht bij deze stromen in de buurt komen om deze te onderzoeken, lopen we ook het risico deze te besmetten met micro-organismen afkomstig van de aarde.”
.
De strepen die je hier ziet, zijn in werkelijkheid zo’n 100 meter lang. Afbeelding: NASA / JPL / University of Arizona.
Straling
“Omdat water van essentieel belang is voor het leven zoals we dat kennen, is de ontdekking belangrijk voor onderzoek naar buitenaards leven,” stelt professor Kathleen Campbell, eveneens niet bij het onderzoek betrokken. “Wanneer water beweegt, is er de mogelijkheid van verwering van mineralen en het ontstaan van voedingsstoffen om het leven in stand te houden,” voegt Pointing toe. “Elke levensvorm op Mars zou het stromende water bovendien kunnen gebruiken om zich te verspreiden en nieuwe gebieden te koloniseren.” Maar laten we niet te hard van stapel lopen. “Er is nog steeds een enorm probleem waar ook eventuele levensvormen in dit zoute water mee te maken hebben en dat is de straling op het oppervlak van Mars.”
Desalniettemin is de ontdekking breaking news. “Van alle werelden die we verkent hebben, is er slechts één met een oppervlak waarover water stroomt: de onze,” vertelt onderzoeker Alan Duffy. “En dat maakt de ontdekking dat er waarschijnlijk met enige regelmaat water over Mars stroomt zo bijzonder. Het zoute water op Mars zal misschien niet direct leven herbergen, maar suggereert wel dat deze droge wereld niet zo droog is als we ooit dachten. We weten nog niet of er leven is, maar deze donkere strepen kunnen ons wel vertellen waar we in de toekomst naar leven moeten zoeken.”
(scientias.nl)
Stromend zout water ontdekt op Mars
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 28 september 2015 om 18:02 uur
Er was voor zover we wisten maar één planeet in ons zonnestelsel waarop vloeibaar water stroomde: de aarde. Maar nu kunnen we daar Mars aan toevoegen.
Met de ontdekking dat er op de rode planeet hoogstwaarschijnlijk zout water stroomt, is een oud mysterie opgelost. Dat mysterie heet Recurring Slope Lineae (RSL). Het zijn donkere strepen op het oppervlak van Mars die alleen in de warmere seizoenen op Mars te vinden zijn (zie afbeelding hieronder). De streepjes zijn doorgaans minder dan vijf meter breed. Wanneer het kouder wordt op Mars, worden de streepjes korter, om vervolgens te verdwijnen en pas in een warmer seizoen weer terug te keren. In het verleden is al uitgebreid onderzoek gedaan naar deze mysterieuze strepen. Door onder meer te kijken naar de temperatuur waarbij deze strepen ontstonden en verdwenen, stelden onderzoekers dat ze hoogstwaarschijnlijk gevormd worden door zout, stromend water. Maar hard bewijs daarvoor bleef al die jaren uit.
Hier zie je de donkere strepen (RSL) op een kraterwand op Mars. Afbeelding: NASA / JPL / University of Arizona.
CRISM
Een nieuw onderzoek brengt daar echter verandering in. Onderzoekers bestudeerden de plaatsen waar deze vermoedelijke zoutwaterstroompjes ontstonden met behulp van CRISM: een instrument aan boord van de Mars Reconnaissance Orbiter. CRISM is een spectrometer, oftewel een instrument dat de kleur van licht meet. CRISM vangt zonlicht op dat eerst door de atmosfeer van Mars is gereisd, vervolgens op het oppervlak van de rode planeet is gebotst en daarna weer richting de ruimte (waar de Mars Reconnaissance Orbiter zich bevindt) wordt gereflecteerd. Door het gereflecteerde licht te bestuderen, kan CRISM ons meer vertellen over de stoffen die zich op het oppervlak van Mars bevinden. Elk stofje – mineralen, gas, ijs, enzovoort – absorbeert namelijk licht met een specifieke golflengte.
Zoutmineralen
De onderzoekers ontdekten met behulp van CRISM op elke plek waar eerder mysterieuze stroompjes werden gespot, zoutmineralen. Voor de zekerheid bestudeerden ze ook de gebieden eromheen, waar de stroompjes niet werden gespot. Daar vonden ze geen sporen van de zoutmineralen.
“Het zoute water is waarschijnlijk tien keer zouter dan het zeewater op aarde”
Superzout
Als er inderdaad zout water stroomt op Mars, dan is het waarschijnlijk superzout. “Het is waarschijnlijk tien keer zouter dan het zeewater op aarde, dus een mens zou wanneer het in contact komt met deze zoutoplossingen brandwonden oplopen,” vertelt professor Steve Pointing in reactie op de ontdekking van stromend zout water op Mars.
Leven op Mars?
Overigens wil dat niet zeggen dat organismen geen baat hebben bij het zoute water. “Extreem zoute meren komen in veel woestijngebieden – van Californië tot Tibet – voor en in die meren leven simpele microben die bestand zijn tegen een hoog zoutgehalte,” stelt Pointing. Met de ontdekking van zout stromend water op Mars hebben we een nieuwe plek ontdekt om op zoek te gaan naar leven. Maar dat doen we bij voorkeur heel voorzichtig. “De ontdekking van deze zoute stromen op een planeet waarvan we dachten dat deze vrij doods was, vergroot de kansen dat op de planeet leven te vinden is,” stelt onderzoeker Alice Gorman, die niet bij deze studie betrokken is. “Maar wanneer we dicht bij deze stromen in de buurt komen om deze te onderzoeken, lopen we ook het risico deze te besmetten met micro-organismen afkomstig van de aarde.”
.
.De strepen die je hier ziet, zijn in werkelijkheid zo’n 100 meter lang. Afbeelding: NASA / JPL / University of Arizona.
Straling
“Omdat water van essentieel belang is voor het leven zoals we dat kennen, is de ontdekking belangrijk voor onderzoek naar buitenaards leven,” stelt professor Kathleen Campbell, eveneens niet bij het onderzoek betrokken. “Wanneer water beweegt, is er de mogelijkheid van verwering van mineralen en het ontstaan van voedingsstoffen om het leven in stand te houden,” voegt Pointing toe. “Elke levensvorm op Mars zou het stromende water bovendien kunnen gebruiken om zich te verspreiden en nieuwe gebieden te koloniseren.” Maar laten we niet te hard van stapel lopen. “Er is nog steeds een enorm probleem waar ook eventuele levensvormen in dit zoute water mee te maken hebben en dat is de straling op het oppervlak van Mars.”
Desalniettemin is de ontdekking breaking news. “Van alle werelden die we verkent hebben, is er slechts één met een oppervlak waarover water stroomt: de onze,” vertelt onderzoeker Alan Duffy. “En dat maakt de ontdekking dat er waarschijnlijk met enige regelmaat water over Mars stroomt zo bijzonder. Het zoute water op Mars zal misschien niet direct leven herbergen, maar suggereert wel dat deze droge wereld niet zo droog is als we ooit dachten. We weten nog niet of er leven is, maar deze donkere strepen kunnen ons wel vertellen waar we in de toekomst naar leven moeten zoeken.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-10-2015
Berg in Marskrater heeft een ‘nat’ fundament
Uitzicht op de Kimberley-formatie op Mars, vastgelegd door de Marsverkenner Curiosity. De lagen op de voorgrond lopen af naar de voet van Mount Sharp, wat erop wijst dat er op de plek waar nu een berg staat een bekken is geweest, dat (verschillende keren) is volgelopen met water. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
Nieuw onderzoek, gebaseerd op gegevens van de Marsverkenner Curiosity, heeft bevestigd dat er ooit – meer dan drie miljard jaar geleden – meren waren op de planeet Mars. Dat blijkt uit een analyse van gelaagde sedimenten die zijn aangetroffen aan de voet van Mount Sharp. Mount Sharp is de centrale berg van de Marskrater Gale, waar Curiosity ruim drie jaar geleden is geland (Science, 9 oktober).
Voordat Curiosity in 2012 op Mars landde, bestond er veel discussie over de oorsprong van de sedimenten waarmee de Gale-krater is opgevuld. Volgens sommige wetenschappers bestond al het afgezette materiaal uit stof en zand dat door de wind was aangevoerd. Maar het lijkt er nu sterk op dat in elk geval de onderste lagen van het sediment zijn afgezet door water.
Volgens de onderzoekers heeft de krater overigens niet permanent onder water gestaan. De natte perioden duurden steeds maar honderd tot tienduizend jaar. De onderzochte lagen sediment zouden dus met onderbrekingen zijn opgebouwd. Dit pakket sediment is zeker 150 tot 200 meter dik, maar er zijn aanwijzingen dat de onderste 800 meter van Mount Sharp uit sedimenten bestaat die door water zijn aangevoerd. De rest van de vijf kilometer hoge berg – het overgrote deel dus – lijkt wel uit droge, door de wind aangevoerde sedimenten te bestaan.
De grote vraag is waar het water dat het sediment in de krater heeft afgezet oorspronkelijk vandaan kwam Een deel ervan kan zijn aangevoerd in de vorm van regen of sneeuw. Maar de bestaande modellen voor het vroegere klimaat op Mars wijzen erop dat de atmosfeer van de planeet nooit dicht genoeg is geweest om grote hoeveelheden vloeibaar water in stand te houden.
(allesoversterrenkunde)
Berg in Marskrater heeft een ‘nat’ fundament
Uitzicht op de Kimberley-formatie op Mars, vastgelegd door de Marsverkenner Curiosity. De lagen op de voorgrond lopen af naar de voet van Mount Sharp, wat erop wijst dat er op de plek waar nu een berg staat een bekken is geweest, dat (verschillende keren) is volgelopen met water. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
Nieuw onderzoek, gebaseerd op gegevens van de Marsverkenner Curiosity, heeft bevestigd dat er ooit – meer dan drie miljard jaar geleden – meren waren op de planeet Mars. Dat blijkt uit een analyse van gelaagde sedimenten die zijn aangetroffen aan de voet van Mount Sharp. Mount Sharp is de centrale berg van de Marskrater Gale, waar Curiosity ruim drie jaar geleden is geland (Science, 9 oktober).
Voordat Curiosity in 2012 op Mars landde, bestond er veel discussie over de oorsprong van de sedimenten waarmee de Gale-krater is opgevuld. Volgens sommige wetenschappers bestond al het afgezette materiaal uit stof en zand dat door de wind was aangevoerd. Maar het lijkt er nu sterk op dat in elk geval de onderste lagen van het sediment zijn afgezet door water.
Volgens de onderzoekers heeft de krater overigens niet permanent onder water gestaan. De natte perioden duurden steeds maar honderd tot tienduizend jaar. De onderzochte lagen sediment zouden dus met onderbrekingen zijn opgebouwd. Dit pakket sediment is zeker 150 tot 200 meter dik, maar er zijn aanwijzingen dat de onderste 800 meter van Mount Sharp uit sedimenten bestaat die door water zijn aangevoerd. De rest van de vijf kilometer hoge berg – het overgrote deel dus – lijkt wel uit droge, door de wind aangevoerde sedimenten te bestaan.
De grote vraag is waar het water dat het sediment in de krater heeft afgezet oorspronkelijk vandaan kwam Een deel ervan kan zijn aangevoerd in de vorm van regen of sneeuw. Maar de bestaande modellen voor het vroegere klimaat op Mars wijzen erop dat de atmosfeer van de planeet nooit dicht genoeg is geweest om grote hoeveelheden vloeibaar water in stand te houden.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-10-2015
Europese Marslander gaat (waarschijnlijk) naar Oxia Planum
Ergens binnen deze ellipsen zal de Europese Marsrover terecht moeten komen. De oriëntatie van de landingsellips is afhankelijk van het precieze moment van lancering. Elke ellips meet 104 bij 19 kilometer. (ESA/DLR/FU Berlin & NASA MGS MOLA Science Team) De Europees/Russische Marsmissie ExoMars 2018 gaat waarschijnlijk naar Oxia Planum, even ten noorden van de evenaar van Mars. In dit gebied zijn grote afzettingen van kleigesteenten te vinden, die 3,9 miljard jaar geleden onder ‘natte’ omstandigheden moeten zijn gevormd. Aangenomen wordt dat dit een goede voedingsbodem kan zijn geweest voor het ontstaan van leven.
ExoMars 2018 zal bestaan uit een Marsrover en een landingsplatform dat onder meer wordt uitgerust met meteorologische instrumenten. Het is deel twee van het ExoMars-programma. Twee jaar eerder zullen al een orbiter en een kleine ’testlander’ naar Mars worden gestuurd. De lanceringen staan gepland voor respectievelijk maart 2016 en mei 2018.
De Marsrover krijgt als belangrijkste taak om naar sporen van vroeger of nog bestaand leven op Mars te zoeken. Het wagentje wordt onder meer uitgerust met een boor waarmee bodemmonsters van diepten tot twee meter naar boven kunnen worden gehaald. Als er al levende organismen op Mars zijn, moeten ze ondergronds worden gezocht, want het Marsoppervlak staat voortdurend bloot aan dodelijke kosmische straling.
Ook als de lancering van ExoMars 2018 tot 2020 zou worden uitgesteld – wat niet ondenkbeeldig is – is Oxia Planum een mogelijke bestemming. In dat geval komen echter ook nog twee andere gebieden in aanmerking. De definitieve landingsplek wordt pas zes maanden voor de lancering vastgesteld. (EE) -
(allesoversterrenkunde)
Europese Marslander gaat (waarschijnlijk) naar Oxia Planum
Ergens binnen deze ellipsen zal de Europese Marsrover terecht moeten komen. De oriëntatie van de landingsellips is afhankelijk van het precieze moment van lancering. Elke ellips meet 104 bij 19 kilometer. (ESA/DLR/FU Berlin & NASA MGS MOLA Science Team) De Europees/Russische Marsmissie ExoMars 2018 gaat waarschijnlijk naar Oxia Planum, even ten noorden van de evenaar van Mars. In dit gebied zijn grote afzettingen van kleigesteenten te vinden, die 3,9 miljard jaar geleden onder ‘natte’ omstandigheden moeten zijn gevormd. Aangenomen wordt dat dit een goede voedingsbodem kan zijn geweest voor het ontstaan van leven.
ExoMars 2018 zal bestaan uit een Marsrover en een landingsplatform dat onder meer wordt uitgerust met meteorologische instrumenten. Het is deel twee van het ExoMars-programma. Twee jaar eerder zullen al een orbiter en een kleine ’testlander’ naar Mars worden gestuurd. De lanceringen staan gepland voor respectievelijk maart 2016 en mei 2018.
De Marsrover krijgt als belangrijkste taak om naar sporen van vroeger of nog bestaand leven op Mars te zoeken. Het wagentje wordt onder meer uitgerust met een boor waarmee bodemmonsters van diepten tot twee meter naar boven kunnen worden gehaald. Als er al levende organismen op Mars zijn, moeten ze ondergronds worden gezocht, want het Marsoppervlak staat voortdurend bloot aan dodelijke kosmische straling.
Ook als de lancering van ExoMars 2018 tot 2020 zou worden uitgesteld – wat niet ondenkbeeldig is – is Oxia Planum een mogelijke bestemming. In dat geval komen echter ook nog twee andere gebieden in aanmerking. De definitieve landingsplek wordt pas zes maanden voor de lancering vastgesteld. (EE) -
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Wat gaan ze nu weer aankondigen? Ik wil eigenlijk een keer echt groot nieuws zien maar qua atmosfeer weinig hoop hierop.
ik ben evengoed zeer benieuwd
04-11-2015
NASA belooft nieuwe onthulling over Mars
© reuters.
Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA belooft morgen een nieuwe onthulling over de atmosfeer van Mars. Enkele weken geleden kwam NASA met het nieuws dat het bewijs had gevonden van stromend water op de Rode Planeet, waarmee de hypothese werd gevoed dat er buitenaards leven mogelijk is.
Michael Meyer, hoofdwetenschapper van het Mars Exploration Program, zal de persconferentie morgen om 14 uur lokale tijd (20 uur onze tijd) leiden vanuit het hoofdkwartier van de NASA.
"Opwindende mededeling"
De onthulling over Mars is niet het enige grote nieuws voor NASA deze week. Maandag vierden het ruimtevaartagentschap en diens partners de 15de verjaardag van het permanente verblijf in het ISS. De NASA-astronauten hebben hun Twitter-volgers ook verwittigd dat er morgen een "opwindende mededeling" komt, maar het is niet bekend of ook die betrekking heeft op het Mars-onderzoek.
Momenteel verblijven zes astronauten in het ISS. Die hebben maandag samen een bijzonder diner genuttigd om de 15de verjaardag te vieren. Sinds de eerste bemanning in het ruimtestation zijn intrek nam, op 2 november 2000, verbleven er 220 mensen uit 17 verschillende landen. Te allen tijde is minstens één Amerikaan en één Rus aanwezig. In al die tijd werden meer dan 26.500 maaltijden genuttigd. Het ruimtecomplex is uitgebouwd van 3 naar 13 kamers.
(HLN)
04-11-2015
NASA belooft nieuwe onthulling over Mars
© reuters.
Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA belooft morgen een nieuwe onthulling over de atmosfeer van Mars. Enkele weken geleden kwam NASA met het nieuws dat het bewijs had gevonden van stromend water op de Rode Planeet, waarmee de hypothese werd gevoed dat er buitenaards leven mogelijk is.
Michael Meyer, hoofdwetenschapper van het Mars Exploration Program, zal de persconferentie morgen om 14 uur lokale tijd (20 uur onze tijd) leiden vanuit het hoofdkwartier van de NASA.
"Opwindende mededeling"
De onthulling over Mars is niet het enige grote nieuws voor NASA deze week. Maandag vierden het ruimtevaartagentschap en diens partners de 15de verjaardag van het permanente verblijf in het ISS. De NASA-astronauten hebben hun Twitter-volgers ook verwittigd dat er morgen een "opwindende mededeling" komt, maar het is niet bekend of ook die betrekking heeft op het Mars-onderzoek.
Momenteel verblijven zes astronauten in het ISS. Die hebben maandag samen een bijzonder diner genuttigd om de 15de verjaardag te vieren. Sinds de eerste bemanning in het ruimtestation zijn intrek nam, op 2 november 2000, verbleven er 220 mensen uit 17 verschillende landen. Te allen tijde is minstens één Amerikaan en één Rus aanwezig. In al die tijd werden meer dan 26.500 maaltijden genuttigd. Het ruimtecomplex is uitgebouwd van 3 naar 13 kamers.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
IT'S OFFICIAL: NASA ANNOUNCES MARS' ATMOSPHERE WAS STRIPPED AWAY BY SOLAR WINDS
This is what happened to Mars' water.
We finally have an understanding of how Mars transformed from a once habitable, Earth-like planet into the dry world we see today. NASA researchers have just announced that Mars' once rich atmosphere was stripped away by solar winds in the early days of the Solar System, causing the planet to dry out.
Solar winds blast out from the Sun at around a million miles per hour (about 1.6 million km/h), and fortunately Earth is protected from these by our magnetic field. But although Mars used to have a magnetic field, it lost it as its planet cooled down billions of years ago, and that allowed the ions in its atmosphere to effectively be blown away.
Scientists were able to figure this out using the MAVEN (Mars, Atmosphere and Volatile Evolution) spacecraft, which has been orbiting Mars since 2014. Last year, the probe was lucky enough to be able to observe the direct impact of a solar storm on Mars' atmosphere, and showed that the solar particles were energising the gases in the upper atmosphere, causing them to blast into space – and likely out of our Solar System.
You can see that happening below:
The measurements have also provided some insight into the gases that were lost from the Martian atmosphere, which include hydrogen, oxygen, and carbon dioxide – all things needed to create a habitable world.
And as far as we can tell, Mars really was oh-so habitable back in the day. NASA researchers believe that around 4.3 billion years ago, Mars had incredibly deep oceans that held more water than the Arctic Ocean here on Earth.
From this new research, it appears that Mars' oceans evaporated due to the planet's thinning atmosphere, and then slowly leaked out into space. The results have been published in four papers in Science.
http://www.sciencealert.c(...)atmosphere-right-now
“The fundamental cause of the trouble in the modern world today is that the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt.”— Bertrand Russell
NASA’S RELEASED A PROTOTYPE OF THE SPACESUIT ASTRONAUTS WILL WEAR ON MARS
And it looks so freaking cool.
ICYMI, humans are going to Mars in the mid-2030s, and NASA is about to start recruiting astronauts for the mission. But before it opens those floodgates, the US space agency has provided a little more insight into what those lucky future astronauts will be wearing when they touch down on the Red Planet for the first time.
NASA unveiled its first images of the Z-2 spacesuit advanced prototype last month, and it looks a lot more modern than the white extravehicular mobility unit suits we’re used to seeing on astronauts these days.
That’s because the Z-2 has been designed purely with one purpose in mind - to allow astronauts to explore a foreign planet. The suit won’t be worn during space walks or on board spacecraft, but will be used when humans reach Mars.
"The suit is designed for maximum astronaut productivity on a planetary surface – exploring, collecting samples, and maneuvering in and out of habitats and rovers," NASA explained.
The suit is also made with adjustable shoulders and waste to allow a range of crew members to fit into just one suit. But despite that flexibility, the Z-2 is incredibly tough, and has a solid upper torso.
"The Z-2 uses advanced composites to achieve a light-weight, high-durability suit that can withstand long-duration missions in the harsh environments found on Mars," said NASA.
The prototype has changed quite a bit since its origins. The Z-2 was originally chosen last year as part of a public poll, beating out two other designs to be the suit selected to go Mars.
Here’s what it looked like in the original drawings:
And here’s what it looks like now from the front:
And the back:
NASA
As you can see, the design is still very Tron-inspired, with some cool electroluminescent wiring lighting it up.
And in case you were wondering what’s going on with that Etch A Sketch-looking thing on the back, that’s an entry hatch, which astronauts will use to climb into the garment – think of it more like a spacecraft with which they can explore the planet, rather than a suit.
But even though we now have a prototype built, it doesn’t mean the design is done and dusted.
This Z-2 suit will now be tested here on the ground before it’s tweaked further. But it won’t be going into space because it’s still in non-flight phase, as NASA explains. That means it’s not covered in the fancy materials required in space to block radiation and keep astronauts safe.
So for all you astronaut hopefuls out there, take a good luck at the Z-2. It could be your work uniform one day.
http://www.sciencealert.c(...)ts-will-wear-on-mars
And it looks so freaking cool.
ICYMI, humans are going to Mars in the mid-2030s, and NASA is about to start recruiting astronauts for the mission. But before it opens those floodgates, the US space agency has provided a little more insight into what those lucky future astronauts will be wearing when they touch down on the Red Planet for the first time.
NASA unveiled its first images of the Z-2 spacesuit advanced prototype last month, and it looks a lot more modern than the white extravehicular mobility unit suits we’re used to seeing on astronauts these days.
That’s because the Z-2 has been designed purely with one purpose in mind - to allow astronauts to explore a foreign planet. The suit won’t be worn during space walks or on board spacecraft, but will be used when humans reach Mars.
"The suit is designed for maximum astronaut productivity on a planetary surface – exploring, collecting samples, and maneuvering in and out of habitats and rovers," NASA explained.
The suit is also made with adjustable shoulders and waste to allow a range of crew members to fit into just one suit. But despite that flexibility, the Z-2 is incredibly tough, and has a solid upper torso.
"The Z-2 uses advanced composites to achieve a light-weight, high-durability suit that can withstand long-duration missions in the harsh environments found on Mars," said NASA.
The prototype has changed quite a bit since its origins. The Z-2 was originally chosen last year as part of a public poll, beating out two other designs to be the suit selected to go Mars.
Here’s what it looked like in the original drawings:
And here’s what it looks like now from the front:
And the back:
NASA
As you can see, the design is still very Tron-inspired, with some cool electroluminescent wiring lighting it up.
And in case you were wondering what’s going on with that Etch A Sketch-looking thing on the back, that’s an entry hatch, which astronauts will use to climb into the garment – think of it more like a spacecraft with which they can explore the planet, rather than a suit.
But even though we now have a prototype built, it doesn’t mean the design is done and dusted.
This Z-2 suit will now be tested here on the ground before it’s tweaked further. But it won’t be going into space because it’s still in non-flight phase, as NASA explains. That means it’s not covered in the fancy materials required in space to block radiation and keep astronauts safe.
So for all you astronaut hopefuls out there, take a good luck at the Z-2. It could be your work uniform one day.
http://www.sciencealert.c(...)ts-will-wear-on-mars
“The fundamental cause of the trouble in the modern world today is that the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt.”— Bertrand Russell
Gaafquote:
NASA’S RELEASED A PROTOTYPE OF THE SPACESUIT ASTRONAUTS WILL WEAR ON MARS
And it looks so freaking cool.
ICYMI, humans are going to Mars in the mid-2030s, and NASA is about to start recruiting astronauts for the mission. But before it opens those floodgates, the US space agency has provided a little more insight into what those lucky future astronauts will be wearing when they touch down on the Red Planet for the first time.
NASA unveiled its first images of the Z-2 spacesuit advanced prototype last month, and it looks a lot more modern than the white extravehicular mobility unit suits we’re used to seeing on astronauts these days.
That’s because the Z-2 has been designed purely with one purpose in mind - to allow astronauts to explore a foreign planet. The suit won’t be worn during space walks or on board spacecraft, but will be used when humans reach Mars.
"The suit is designed for maximum astronaut productivity on a planetary surface – exploring, collecting samples, and maneuvering in and out of habitats and rovers," NASA explained.
The suit is also made with adjustable shoulders and waste to allow a range of crew members to fit into just one suit. But despite that flexibility, the Z-2 is incredibly tough, and has a solid upper torso.
"The Z-2 uses advanced composites to achieve a light-weight, high-durability suit that can withstand long-duration missions in the harsh environments found on Mars," said NASA.
The prototype has changed quite a bit since its origins. The Z-2 was originally chosen last year as part of a public poll, beating out two other designs to be the suit selected to go Mars.
Here’s what it looked like in the original drawings:
[ afbeelding ]
And here’s what it looks like now from the front:
[ afbeelding ]
And the back:
[ afbeelding ]
NASA
As you can see, the design is still very Tron-inspired, with some cool electroluminescent wiring lighting it up.
And in case you were wondering what’s going on with that Etch A Sketch-looking thing on the back, that’s an entry hatch, which astronauts will use to climb into the garment – think of it more like a spacecraft with which they can explore the planet, rather than a suit.
But even though we now have a prototype built, it doesn’t mean the design is done and dusted.
This Z-2 suit will now be tested here on the ground before it’s tweaked further. But it won’t be going into space because it’s still in non-flight phase, as NASA explains. That means it’s not covered in the fancy materials required in space to block radiation and keep astronauts safe.
So for all you astronaut hopefuls out there, take a good luck at the Z-2. It could be your work uniform one day.
[ afbeelding ]
http://www.sciencealert.c(...)ts-will-wear-on-mars
Herman Finkers... He buurman, ik hier ?
20-11-2015
Curiosity bestudeert actief duin op Mars
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 20 november 2015 om 11:49 uur
Een primeur: het is voor het eerst dat een door mensen gebouwd voertuig een buitenaards, bewegend duin bezoekt.
Het gaat om de ‘Bagnold-duinen’ die zich op de noordwestelijke helling van Mount Sharp bevinden. Eén van de duinen die Curiosity bestudeert, is net zo hoog als een gebouw met twee verdiepingen. De duinen zijn bovendien ‘actief’: ze verplaatsen zich per aards jaar ongeveer één meter.
Curiosity maakt niet alleen foto’s van het duin. De rover zal ook een schepje uit het duin nemen en analyseren. Bovendien zal deze met een wiel in het duin rijden om zo het oppervlak van het duin te vergelijken met het binnenste van het duin.
Dat Curiosity een duin op Mars bestudeert, is heel bijzonder. Eerder bestudeerden rovers op Mars al kleinere zandverstuivingen, maar nog nooit richtten ze hun blik op actieve duinen. Sterker nog: nog niet eerder werd een duin in ons zonnestelsel dat zich niet op aarde bevindt, door een door mensen gebouwd voertuig bezocht.
.
Op deze afbeelding zie je de route die Curiosity aflegde en de Bagnold-duinen. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Univ. of Arizona.
(Scientias.nl)
Curiosity bestudeert actief duin op Mars
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 20 november 2015 om 11:49 uur
Een primeur: het is voor het eerst dat een door mensen gebouwd voertuig een buitenaards, bewegend duin bezoekt.
Het gaat om de ‘Bagnold-duinen’ die zich op de noordwestelijke helling van Mount Sharp bevinden. Eén van de duinen die Curiosity bestudeert, is net zo hoog als een gebouw met twee verdiepingen. De duinen zijn bovendien ‘actief’: ze verplaatsen zich per aards jaar ongeveer één meter.
Curiosity maakt niet alleen foto’s van het duin. De rover zal ook een schepje uit het duin nemen en analyseren. Bovendien zal deze met een wiel in het duin rijden om zo het oppervlak van het duin te vergelijken met het binnenste van het duin.
Dat Curiosity een duin op Mars bestudeert, is heel bijzonder. Eerder bestudeerden rovers op Mars al kleinere zandverstuivingen, maar nog nooit richtten ze hun blik op actieve duinen. Sterker nog: nog niet eerder werd een duin in ons zonnestelsel dat zich niet op aarde bevindt, door een door mensen gebouwd voertuig bezocht.
.
.Op deze afbeelding zie je de route die Curiosity aflegde en de Bagnold-duinen. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Univ. of Arizona.
(Scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-11-2015
Phobos maakt van Mars een planeet met ringen
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 24 november 2015 om 10:15 uur
Phobos valt uit elkaar en de kans is groot dat het resulterende puin een ring rond Mars gaat vormen.
Eerder deze maand kon je op Scientias.nl al lezen dat Mars’ maan Phobos geen lang leven meer beschoren is. Op de maan zijn lange groeven zichtbaar die erop wijzen dat deze langzaam door de zwaartekracht van Mars uit elkaar wordt getrokken. Onderzoekers schatten dat Phobos over zo’n dertig tot vijftig miljoen jaar letterlijk in stukken wordt gescheurd. Een nieuw onderzoek – gepubliceerd in het blad Nature Geoscience – geeft een nog gedetailleerder beeld van de ondergang van Phobos en dat leidt tot een opvallende conclusie.
Zwak
De afstand tussen Phobos en Mars wordt steeds kleiner, maar volgens de onderzoekers valt Phobos reeds voordat deze Mars’ atmosfeer raakt, uiteen. Dat komt doordat de maan al eens een flinke inslag te verduren heeft gehad en sinds die inslag flink is verzwakt. “Wij suggereren dat het zwakste materiaal naarmate de maan steeds dichterbij Mars komt te staan zich over twintig tot veertig miljoen jaar verspreidt en een Martiaanse ring vormt,” zo schrijven de onderzoekers.
.
De groeven op Phobos zijn duidelijk zichtbaar. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / University of Arizona.
Dichtheid
Die ring kan tot wel 100 miljoen jaar standhouden, denken de onderzoekers. “En (de ring, red.) zal in eerste instantie een dichtheid hebben die vergelijkbaar is met de dichtheid van de ringen van Saturnus.”
Ons nageslacht zou er zeker goed aan doen om het hele gebeuren op de voet te volgen, zo stellen de onderzoekers. De mensheid krijgt zo een beter beeld van de ondergang van manen die richting een ander hemellichaam bewegen. Het is een scenario dat zich in het jonge zonnestelsel waarschijnlijk veelvuldig heeft afgespeeld.
(HLN)
Phobos maakt van Mars een planeet met ringen
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 24 november 2015 om 10:15 uur
Phobos valt uit elkaar en de kans is groot dat het resulterende puin een ring rond Mars gaat vormen.
Eerder deze maand kon je op Scientias.nl al lezen dat Mars’ maan Phobos geen lang leven meer beschoren is. Op de maan zijn lange groeven zichtbaar die erop wijzen dat deze langzaam door de zwaartekracht van Mars uit elkaar wordt getrokken. Onderzoekers schatten dat Phobos over zo’n dertig tot vijftig miljoen jaar letterlijk in stukken wordt gescheurd. Een nieuw onderzoek – gepubliceerd in het blad Nature Geoscience – geeft een nog gedetailleerder beeld van de ondergang van Phobos en dat leidt tot een opvallende conclusie.
Zwak
De afstand tussen Phobos en Mars wordt steeds kleiner, maar volgens de onderzoekers valt Phobos reeds voordat deze Mars’ atmosfeer raakt, uiteen. Dat komt doordat de maan al eens een flinke inslag te verduren heeft gehad en sinds die inslag flink is verzwakt. “Wij suggereren dat het zwakste materiaal naarmate de maan steeds dichterbij Mars komt te staan zich over twintig tot veertig miljoen jaar verspreidt en een Martiaanse ring vormt,” zo schrijven de onderzoekers.
.
.De groeven op Phobos zijn duidelijk zichtbaar. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / University of Arizona.
Dichtheid
Die ring kan tot wel 100 miljoen jaar standhouden, denken de onderzoekers. “En (de ring, red.) zal in eerste instantie een dichtheid hebben die vergelijkbaar is met de dichtheid van de ringen van Saturnus.”
Ons nageslacht zou er zeker goed aan doen om het hele gebeuren op de voet te volgen, zo stellen de onderzoekers. De mensheid krijgt zo een beter beeld van de ondergang van manen die richting een ander hemellichaam bewegen. Het is een scenario dat zich in het jonge zonnestelsel waarschijnlijk veelvuldig heeft afgespeeld.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
He jongens, kunnen jullie komen helpen bij het volgende:
W&T / Tweede foto van rat op Mars - een analyse
W&T / Tweede foto van rat op Mars - een analyse
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Edit: nee
[ Bericht 99% gewijzigd door Perrin op 19-12-2015 01:01:55 ]
[ Bericht 99% gewijzigd door Perrin op 19-12-2015 01:01:55 ]
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
23-12-2015
NASA stelt robotmissie naar Mars met minstens twee jaar uit
Een tekening van de robot InSight die naar Mars zal reizen. © ap.
Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA gaat zijn missie met de robot InSight naar Mars, die voorzien was voor begin volgend jaar, met minstens twee jaar uitstellen. Een cruciaal onderzoekinstrument dat geleverd werd door de Franse collega's van CNES kan niet op tijd klaargestoomd worden, luidt de verklaring.
De lancering van de robot was voorzien voor maart 2016. De robot zou zes maanden later op de rode planeet landen. Hij moest er onderzoek doen naar de interne structuur van Mars, met name of die vloeibaar of vast is. Zo wilden wetenschappers meer inzicht in het ontstaan van de Aarde.
Maar deze week bleek uit testen dat een van de seismologische meetinstrumenten niet hermetisch afsluitbaar is en dus niet bestand tegen de extreme weersomstandigheden op Mars. "Het is een zware slag", verklaarde de topman van CNES. "Het wijst op de extreem moeilijke job die we doen".
De lancering van de robot moest gebeuren op een moment dat de Aarde en Mars het dichtst bij elkaar liggen, in maart volgend jaar. Het volgende geschikte moment is pas binnen 26 maanden, in mei-juni 2018. NASA gelooft dat het technische probleem tegen dan kan opgelost zijn.
Vraag is hoeveel de vertraging het ruimtevaartagentschap zal kosten. Tot nu toe werd aan de missie al 525 miljoen dollar uitgegeven.
(HLN)
NASA stelt robotmissie naar Mars met minstens twee jaar uit
Een tekening van de robot InSight die naar Mars zal reizen. © ap.
Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA gaat zijn missie met de robot InSight naar Mars, die voorzien was voor begin volgend jaar, met minstens twee jaar uitstellen. Een cruciaal onderzoekinstrument dat geleverd werd door de Franse collega's van CNES kan niet op tijd klaargestoomd worden, luidt de verklaring.
De lancering van de robot was voorzien voor maart 2016. De robot zou zes maanden later op de rode planeet landen. Hij moest er onderzoek doen naar de interne structuur van Mars, met name of die vloeibaar of vast is. Zo wilden wetenschappers meer inzicht in het ontstaan van de Aarde.
Maar deze week bleek uit testen dat een van de seismologische meetinstrumenten niet hermetisch afsluitbaar is en dus niet bestand tegen de extreme weersomstandigheden op Mars. "Het is een zware slag", verklaarde de topman van CNES. "Het wijst op de extreem moeilijke job die we doen".
De lancering van de robot moest gebeuren op een moment dat de Aarde en Mars het dichtst bij elkaar liggen, in maart volgend jaar. Het volgende geschikte moment is pas binnen 26 maanden, in mei-juni 2018. NASA gelooft dat het technische probleem tegen dan kan opgelost zijn.
Vraag is hoeveel de vertraging het ruimtevaartagentschap zal kosten. Tot nu toe werd aan de missie al 525 miljoen dollar uitgegeven.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
nadeel is dan dat de rest van de instrumenten twee jaar verouderd zijn of niet?
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
05-01-2016
Curiosity maakt prachtige foto's van duinen op Mars
De rover bestudeert en beklimt de duinen momenteel. Een primeur: nog nooit zijn buitenaardse duinen van zo dichtbij aan een onderzoek onderworpen!
Momenteel bestudeert Cassini de Bagnold-duinen. Dit zijn duinen opgebouwd uit donker zand, te vinden aan de noordwestelijke kant van Mount Sharp. De Bagnold-duinen zijn actief, zo hebben beelden gemaakt vanuit een baan rond Mars aangetoond. Dat wil zeggen dat de duinen zich verplaatsen, soms wel met een meter per jaar.
.
Een duin van ongeveer 4 meter hoog. Curiosity kijkt hier tegen de lijzijde aan. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech.
Op de foto hieronder zie je één van de duinen die onderdeel uitmaakt van de Bagnold-duinen. Dit duin hebben onderzoekers Namib-duin gedoopt. Het duintje is ongeveer vijf meter hoog.
.
Namib-duin, tegen de horizon zie je ook Mount Sharp nog. Klik voor een vergroting. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / MSSS.
Hieronder zie je dit duintje nogmaals, maar dit keer van ietsje dichterbij. We kijken hier tegen de lijzijde – oftewel de windluwe zijde – van het duin aan. Zand dat over het duintje waait, wordt eenmaal aan deze zijde aangekomen opeens niet meer aan wind blootgesteld en valt uit de lucht. Het verzamelt zich op deze zijde van het duin, maar op een gegeven moment ligt er zoveel zand dat het gaat schuiven. Curiosity heeft zo’n zandverschuiving nog niet live zien gebeuren, maar op de foto’s die de rover van Namib-duin heeft gemaakt, is duidelijk te zien dat die verschuivingen hebben plaatsgevonden. Deze zijde van het duin zien er dan ook heel anders uit dan de andere zijde die gekenmerkt wordt door golvende ‘rimpels’.
.
Namib-duin. Klik voor een vergroting. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech.
Curiosity is alweer bijna 3,5 jaar op Mars. De rover doet onderzoek in de Gale-krater. De rover is met name heel geïnteresseerd in Mount Sharp. Deze berg in de krater bestaat uit verschillende lagen en kan ons mogelijk meer vertellen over de klimaatgeschiedenis van de rode planeet.
(HLN)
Curiosity maakt prachtige foto's van duinen op Mars
De rover bestudeert en beklimt de duinen momenteel. Een primeur: nog nooit zijn buitenaardse duinen van zo dichtbij aan een onderzoek onderworpen!
Momenteel bestudeert Cassini de Bagnold-duinen. Dit zijn duinen opgebouwd uit donker zand, te vinden aan de noordwestelijke kant van Mount Sharp. De Bagnold-duinen zijn actief, zo hebben beelden gemaakt vanuit een baan rond Mars aangetoond. Dat wil zeggen dat de duinen zich verplaatsen, soms wel met een meter per jaar.
.
.Een duin van ongeveer 4 meter hoog. Curiosity kijkt hier tegen de lijzijde aan. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech.
Op de foto hieronder zie je één van de duinen die onderdeel uitmaakt van de Bagnold-duinen. Dit duin hebben onderzoekers Namib-duin gedoopt. Het duintje is ongeveer vijf meter hoog.
.
.Namib-duin, tegen de horizon zie je ook Mount Sharp nog. Klik voor een vergroting. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / MSSS.
Hieronder zie je dit duintje nogmaals, maar dit keer van ietsje dichterbij. We kijken hier tegen de lijzijde – oftewel de windluwe zijde – van het duin aan. Zand dat over het duintje waait, wordt eenmaal aan deze zijde aangekomen opeens niet meer aan wind blootgesteld en valt uit de lucht. Het verzamelt zich op deze zijde van het duin, maar op een gegeven moment ligt er zoveel zand dat het gaat schuiven. Curiosity heeft zo’n zandverschuiving nog niet live zien gebeuren, maar op de foto’s die de rover van Namib-duin heeft gemaakt, is duidelijk te zien dat die verschuivingen hebben plaatsgevonden. Deze zijde van het duin zien er dan ook heel anders uit dan de andere zijde die gekenmerkt wordt door golvende ‘rimpels’.
.
.Namib-duin. Klik voor een vergroting. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech.
Curiosity is alweer bijna 3,5 jaar op Mars. De rover doet onderzoek in de Gale-krater. De rover is met name heel geïnteresseerd in Mount Sharp. Deze berg in de krater bestaat uit verschillende lagen en kan ons mogelijk meer vertellen over de klimaatgeschiedenis van de rode planeet.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-01-2016
Marsrover Opportunity alweer twaalf jaar op Mars!
Hij lijkt wel onsterfelijk: Marsrover Opportunity – een robot die eigenlijk maar 90 Martiaanse dagen mee moest gaan – viert vandaag zijn twaalfde verjaardag op Mars.
Op 25 januari 2004 landde Marsrover Opportunity op Mars. Zijn doel was duidelijk: hij moest uitzoeken of er ooit leven is geweest op Mars, meer inzicht geven in het klimaat en de geologie van de rode planeet en zo gaandeweg informatie verzamelen die van pas kan komen tijdens bemande missies naar Mars. Geholpen door zijn tweelingbroer – Marsrover Spirit – moest dat allemaal in negentig sols (Martiaanse dagen) gaan gebeuren. Inmiddels zijn we echter meer dan 4000 sols verder en rijdt Opportunity nog altijd op het oppervlak van de rode planeet rond!
Hoe kan dat?
Hoe kan een rover die eigenlijk maar een paar maanden mee moest gaan, nu nog altijd blaken van gezondheid? Nou, allereerst is Opportunity natuurlijk een gedegen ontwerp. Zijn zes wielen maken de rover zeer stabiel, zelfs op vrij steile hellingen. En de rover is natuurlijk gemaakt om dagelijks extreme temperatuurschommelingen (van wel 100 graden) te kunnen overleven. En een groot aantal zonnepanelen stellen de rover in staat om zelf energie op te wekken.
Geluk en creativiteit
Maar een gedegen ontwerp alleen is niet genoeg, zo weten we dankzij Spirit. Het tweelingbroertje van Opportunity is er namelijk niet meer. De rover werd enkele jaren geleden doodverklaard. De rover miste duidelijk iets wat Opportunity wel had: geluk! Want dat Opportunity vandaag de dag nog altijd actief is op de rode planeet, lijkt toch voornamelijk te danken te zijn aan een combinatie van creativiteit en een beetje geluk hebben. Zo moet Opportunity bijvoorbeeld elke winter bijzonder creatief zijn om toch voldoende zonne-energie te blijven verzamelen. De rover brengt de winter dan ook door op een helling, zodat de zonnepanelen keurig gericht zijn op het zwakke winterzonnetje. Maar de rover moet van tijd tot tijd ook een beetje geluk hebben. Zo is het bijzonder stoffig op de rode planeet en raken ook de zonnepanelen met een dikke laag stof bedekt. Gelukkig waait het ook af en toe op de rode planeet en worden de zonnepanelen van Opportunity zo af en toe schoongeveegd, zodat deze toch voldoende zonne-energie op kan blijven wekken.
De Marsrover is voorafgaand aan zijn reis naar Mars natuurijk uitgebreid getest. Afbeelding: NASA / JPL.
Ook heeft Opportunity simpelweg het geluk gehad dat zijn belangrijke onderdelen nog altijd werken. Als zijn opvolger, Marsrover Curiosity – in de problemen belandt, kan deze terugvallen op back-up-systemen. Maar Opportunity heeft die niet. Hij heeft bijvoorbeeld maar één processor. En als die de geest geeft, is het over en uit.
Grote vraag is nu: wanneer is het geluk van Opportunity op? Daar heeft niemand een antwoord op. NASA is zich ervan bewust dat het zomaar een keertje klaar kan zijn. Maar de rover kan ook zomaar nog een aantal jaren rondrijden. Dat laatste zou een cadeautje zijn. Want Opportunity blijft aantonen dat deze zelfs op hoge leeftijd nog belangrijke ontdekkingen kan doen. Een aantal jaren geleden vond de rover bijvoorbeeld nog bewijs dat het klimaat op Mars vier miljard jaar geleden mild en vochtig was. Het zijn ontdekkingen die ervoor zorgen dat het oudje zich nog altijd prima meten kan met de nieuwe generatie.
(scientias.nl)
Marsrover Opportunity alweer twaalf jaar op Mars!
Hij lijkt wel onsterfelijk: Marsrover Opportunity – een robot die eigenlijk maar 90 Martiaanse dagen mee moest gaan – viert vandaag zijn twaalfde verjaardag op Mars.
Op 25 januari 2004 landde Marsrover Opportunity op Mars. Zijn doel was duidelijk: hij moest uitzoeken of er ooit leven is geweest op Mars, meer inzicht geven in het klimaat en de geologie van de rode planeet en zo gaandeweg informatie verzamelen die van pas kan komen tijdens bemande missies naar Mars. Geholpen door zijn tweelingbroer – Marsrover Spirit – moest dat allemaal in negentig sols (Martiaanse dagen) gaan gebeuren. Inmiddels zijn we echter meer dan 4000 sols verder en rijdt Opportunity nog altijd op het oppervlak van de rode planeet rond!
Hoe kan dat?
Hoe kan een rover die eigenlijk maar een paar maanden mee moest gaan, nu nog altijd blaken van gezondheid? Nou, allereerst is Opportunity natuurlijk een gedegen ontwerp. Zijn zes wielen maken de rover zeer stabiel, zelfs op vrij steile hellingen. En de rover is natuurlijk gemaakt om dagelijks extreme temperatuurschommelingen (van wel 100 graden) te kunnen overleven. En een groot aantal zonnepanelen stellen de rover in staat om zelf energie op te wekken.
Geluk en creativiteit
Maar een gedegen ontwerp alleen is niet genoeg, zo weten we dankzij Spirit. Het tweelingbroertje van Opportunity is er namelijk niet meer. De rover werd enkele jaren geleden doodverklaard. De rover miste duidelijk iets wat Opportunity wel had: geluk! Want dat Opportunity vandaag de dag nog altijd actief is op de rode planeet, lijkt toch voornamelijk te danken te zijn aan een combinatie van creativiteit en een beetje geluk hebben. Zo moet Opportunity bijvoorbeeld elke winter bijzonder creatief zijn om toch voldoende zonne-energie te blijven verzamelen. De rover brengt de winter dan ook door op een helling, zodat de zonnepanelen keurig gericht zijn op het zwakke winterzonnetje. Maar de rover moet van tijd tot tijd ook een beetje geluk hebben. Zo is het bijzonder stoffig op de rode planeet en raken ook de zonnepanelen met een dikke laag stof bedekt. Gelukkig waait het ook af en toe op de rode planeet en worden de zonnepanelen van Opportunity zo af en toe schoongeveegd, zodat deze toch voldoende zonne-energie op kan blijven wekken.
De Marsrover is voorafgaand aan zijn reis naar Mars natuurijk uitgebreid getest. Afbeelding: NASA / JPL.
Ook heeft Opportunity simpelweg het geluk gehad dat zijn belangrijke onderdelen nog altijd werken. Als zijn opvolger, Marsrover Curiosity – in de problemen belandt, kan deze terugvallen op back-up-systemen. Maar Opportunity heeft die niet. Hij heeft bijvoorbeeld maar één processor. En als die de geest geeft, is het over en uit.
Grote vraag is nu: wanneer is het geluk van Opportunity op? Daar heeft niemand een antwoord op. NASA is zich ervan bewust dat het zomaar een keertje klaar kan zijn. Maar de rover kan ook zomaar nog een aantal jaren rondrijden. Dat laatste zou een cadeautje zijn. Want Opportunity blijft aantonen dat deze zelfs op hoge leeftijd nog belangrijke ontdekkingen kan doen. Een aantal jaren geleden vond de rover bijvoorbeeld nog bewijs dat het klimaat op Mars vier miljard jaar geleden mild en vochtig was. Het zijn ontdekkingen die ervoor zorgen dat het oudje zich nog altijd prima meten kan met de nieuwe generatie.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
12 jaar en iets meer dan 43 KM verder...
En de vakantiefoto's komen nog altijd
[ Bericht 5% gewijzigd door -CRASH- op 27-01-2016 22:36:26 ]
En de vakantiefoto's komen nog altijd
[ Bericht 5% gewijzigd door -CRASH- op 27-01-2016 22:36:26 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Scientists think these strange structures could hint at life on Mars
Cauliflower-esque mineral deposits made from micro-digitate silica
There have been a lot of looney shapes spotted on Mars' geological landscape in recent decades, many of which have stirred wild suggestions that there once was, or still is, Martian life.
However, a new proposal by a pair of scientists might actually be onto something.
In 2008, NASA's Spirit rover captured an image showing lumpy "cauliflower" mineral deposits inside of Mars's Gusev crater.
Smithsonian has reported that scientists are now thinking these innocuous-looking lumps and bumps could be the remnants of life on Mars.
Planetary geologist Steven Ruff and geobiologist Jack Farmer, both of Arizona State University in Tempe, found a distinct similarity between these Martian "micro-digitate silica protrusions" and structures found in the harsh badlands of El Tatio in the Atacama Desert of Chile.
They presented their speculation a couple of months ago in a paper released at the American Geophysical Union.
Over 3 billion years ago, parts of Mars were geyser-filled hydrothermal lands. The region where the silica protrusions were found, near the Gusev crater, is believed to have once housed these hot springs and geysers.
The area of the Atacama Desert the researchers studied is often compared to Mars, not least because of its red soil. The environment is so alike that NASA uses the region to fine-tune their robotics and practice their lander-driving skills. Its high elevation means it receives a large amount of ultraviolet radiation, much like the high levels of radiation experienced on Mars’ surface. Along with this punishing trait, it receives less than 100 millimeters (3.9 inches) of rain per year, and its temperatures teeter between -25°C (-13°F) and 45°C (113°F). El Tatio is also the largest geyser field in the Southern Hemisphere, with around 80 active geysers.
Nearby these geysers in El Tatio, the researchers found similar cauliflower-like structures, which were created by microbial processes. It's this finding that made Ruff and Farmer believe that the "cauliflowers" near the ancient Martian geyser could also have once been formed by microbes.
Lumpy structures formed by microbial life have also been found at the geothermal springs of Yellowstone National Park and New Zealand's Taupo Volcanic Zone.
Unfortunately, the idea that these structures could suggest a past microbial life is still very much a “could” at the moment. As Ruff and Farmer conceded themselves, it’s hard to prove biology from 54.6 million kilometers (33.9 million miles) away. The scientists also encouraged more researchers to look into what these mysterious little lumps could be. In the meantime, making Earthly comparisons is still the best bet we have when trying to find the “footprints” of ancient microorganisms on distant planets.
[H/T: Smithsonian]
Cauliflower-esque mineral deposits made from micro-digitate silica
There have been a lot of looney shapes spotted on Mars' geological landscape in recent decades, many of which have stirred wild suggestions that there once was, or still is, Martian life.
However, a new proposal by a pair of scientists might actually be onto something.
In 2008, NASA's Spirit rover captured an image showing lumpy "cauliflower" mineral deposits inside of Mars's Gusev crater.
Smithsonian has reported that scientists are now thinking these innocuous-looking lumps and bumps could be the remnants of life on Mars.
Planetary geologist Steven Ruff and geobiologist Jack Farmer, both of Arizona State University in Tempe, found a distinct similarity between these Martian "micro-digitate silica protrusions" and structures found in the harsh badlands of El Tatio in the Atacama Desert of Chile.
They presented their speculation a couple of months ago in a paper released at the American Geophysical Union.
Over 3 billion years ago, parts of Mars were geyser-filled hydrothermal lands. The region where the silica protrusions were found, near the Gusev crater, is believed to have once housed these hot springs and geysers.
The area of the Atacama Desert the researchers studied is often compared to Mars, not least because of its red soil. The environment is so alike that NASA uses the region to fine-tune their robotics and practice their lander-driving skills. Its high elevation means it receives a large amount of ultraviolet radiation, much like the high levels of radiation experienced on Mars’ surface. Along with this punishing trait, it receives less than 100 millimeters (3.9 inches) of rain per year, and its temperatures teeter between -25°C (-13°F) and 45°C (113°F). El Tatio is also the largest geyser field in the Southern Hemisphere, with around 80 active geysers.
Nearby these geysers in El Tatio, the researchers found similar cauliflower-like structures, which were created by microbial processes. It's this finding that made Ruff and Farmer believe that the "cauliflowers" near the ancient Martian geyser could also have once been formed by microbes.
Lumpy structures formed by microbial life have also been found at the geothermal springs of Yellowstone National Park and New Zealand's Taupo Volcanic Zone.
Unfortunately, the idea that these structures could suggest a past microbial life is still very much a “could” at the moment. As Ruff and Farmer conceded themselves, it’s hard to prove biology from 54.6 million kilometers (33.9 million miles) away. The scientists also encouraged more researchers to look into what these mysterious little lumps could be. In the meantime, making Earthly comparisons is still the best bet we have when trying to find the “footprints” of ancient microorganisms on distant planets.
[H/T: Smithsonian]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
quote:
12 jaar en iets meer dan 43 KM verder...
En de vakantiefoto's komen nog altijd
[ link | afbeelding ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...