[CENTRAAL] MARS - De Missies! Deel 10

http://www.ustream.tv/NASAJPL


NASAJPL 5:02 PMThe briefing is starting now.

NASAJPL 5:03 PMWe will open up the chat again during the Q&A.

NASAJPL 5:04 PMImages are here: http://go.nasa.gov/curiositytelecon

NASAJPL 5:04 PMMichael Meyer, Mars Exploration Program lead scientist at NASA Headquarters in Washington, is speaking now.

NASAJPL 5:06 PMThis is the image you just saw: http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19080/#.VIXaekgteR8

NASAJPL 5:06 PMNow Sanjeev Gupta, Curiosity science team member at Imperial College in London, is speaking.

NASAJPL 5:07 PMThe images that are being discussed are here: http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19067/#.VIXa0EgteR8
NASAJPL 5:08 PMand #2 is here: http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19068
NASAJPL 5:08 PMand #3 is here: http://www.nasa.gov/jpl/pia19069
NASAJPL 5:08 PM#4: http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19070
NASAJPL 6:12 PM#5 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19071
NASAJPL 6:13 PM#6 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19072
NASAJPL 6:14 PM#7 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19073/

NASAJPL 6:15 PMNow speaking is John Grotzinger, Curiosity project scientist at the California Institute of Technology in Pasadena, California

NASAJPL 6:17 PMHe is discussing image #7 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19073/

NASAJPL 6:17 PMNow we turn to http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19074

NASAJPL 6:19 PMGrotzinger image #2 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19075 new messages
637 CHATTING NOW

NASAJPL 6:20 PMGrotzinger image #3 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19076
NASAJPL 6:22 PMGrotzinger image #4 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19077
NASAJPL 6:23 PMGrotzinger image #5 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19078
NASAJPL 6:24 PMGrotzinger image #6 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19079

NASAJPL 6:26 PMNow speaking is Ashwin Vasavada, Curiosity deputy project scientist at NASA's Jet Propulsion Laboratory in Pasadena

NASAJPL 6:29 PMVasavada image #1 http://www.nasa.gov/jpl/msl/pia19080

NASAJPL 6:31 PMThe chat box is open!

Nu kan publiek vragen stellen

[ Bericht 5% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 08-12-2014 18:45:57 ]

08-12-2014

Mars was tientallen miljoenen jaren lang een natte planeet


Sedimentformaties aan de voet van Mount Sharp, gefotografeerd door Curiosity. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)

Lang geleden kunnen er overal op Mars gedurende tientallen miljoenen jaren meren en rivieren zijn geweest. Dat concluderen planeetonderzoekers op basis van metingen en foto's van de Amerikaanse Marswagen Curiosity. Eerder was al bekend dat Mars een paar miljard jaar geleden een veel aangenamer klimaat had dan nu, maar er werd altijd rekening mee gehouden dat de aanwezigheid van vloeibaar water aan het oppervlak mogelijk kortstondig of lokaal was.

Curiosity is geland in de grote inslagkrater Gale. Middenin die krater bevindt zich de 5 kilometer hoge berg Mount Sharp. De Marswagen is inmiddels aan de voet van de berg gearriveerd, en heeft daar dikke pakketten van afzettingsgesteenten (sedimenten) aangetroffen, zoals ze in de loop van zeer lange tijd ontstaan op de bodems van meren. Vermoedelijk is de oude inslagkrater keer op keer gevuld geweest met water, aangevoerd door rivieren. Dat is alleen goed te verklaren wanneer de gehele planeet gedurende lange tijd veel warmer is geweest. (GS)

'allesoversterrenkunde)

13-12-2014

ExoMars: ook Europa wil nu wel eens heelhuids op Mars landen

Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 13 december 2014 om 09:00 uur
exomars
Het oppervlak van Mars is tot op heden het speelveld van de Amerikanen die er momenteel twee rovers hebben rondrijden. Maar daar komt verandering in. De Europeanen komen eraan! ESA werkt momenteel hard aan de ExoMars-rover die het hele Beagle-drama moet doen vergeten.

Op 19 december 2003 laat de rond Mars cirkelende Mars Express een pakketje los. Dat pakketje bestaat uit Beagle 2: een Marslander die zes dagen later op het oppervlak van de rode planeet moet landen. Uitgerust met tal van instrumenten – waaronder gereedschappen voor het verzamelen en analyseren van gesteenten en bodemmonsters – moet de lander ons een beter beeld van Mars geven en achterhalen of er op de rode planeet leven mogelijk was en/of is. Maar de missie mislukt. Er wordt niets meer van Beagle 2 vernomen en ESA concludeert dat de lander als verloren moet worden beschouwd. Enkele dagen later zetten de Amerikanen – met succes – rover Spirit op het oppervlak van de rode planeet. Drie weken later volgt een tweede Amerikaanse rover: Opportunity.

ExoMars
Anno 2014 vinden we op het oppervlak van Mars drie Amerikaanse rovers. Spirit – die inmiddels de geest heeft gegeven – Opportunity – die na meer dan tien jaar trouwe dienst nog steeds actief is – en Curiosity. Alledrie behoren ze toe aan de Amerikanen. De Europeanen leken zich lang niet meer te durven wagen aan een missie naar het oppervlak van Mars. Maar dat gaat veranderen. ESA maakt zich namelijk – in nauwe samenwerking met de Russen – op voor ExoMars: een ambitieuze ruimtemissie bestaande uit een Marsorbiter, landingsmodule en rover.


De orbiter en EDM nemen afscheid. Afbeelding: ESA.

De orbiter
In 2016 wil ESA de eerste twee hoofdrolspelers van de ExoMars-missie lanceren. Het gaat om een orbiter die in een baan rond Mars gaat cirkelen en Schiaparelli. De orbiter zal met name onderzoek gaan doen naar de atmosfeer van Mars. De orbiter zal zo ook een steentje bijdragen aan onze kennis van de rode planeet. Zo gaat deze zich bijvoorbeeld vastbijten in het methaan-vraagstuk. We weten uit eerder onderzoek dat in de Martiaanse atmosfeer kleine hoeveelheden methaan te vinden zijn. Aangezien methaan slechts kort stand kan houden, wijst de aanwezigheid van het stofje in de Martiaanse atmosfeer erop dat op Mars een bron van methaan te vinden is. Dat kan een biologische bron (leven!) zijn, maar ook een chemische bron. Door de hoeveelheden methaan (en andere spoorgassen in de atmosfeer van Mars) heel nauwkeurig vast te stellen, kan de orbiter mogelijk plekken op het oppervlak van Mars aanwijzen waar deze gassen tot stand komen. In de toekomst kunnen we die plekken wellicht met een bezoekje vereren. Naast wetenschappelijk onderzoek is de orbiter ook van cruciaal belang voor de communicatie. Eerst voor de communicatie tussen de lander en de aarde en later voor de communicatie tussen de rover en de aarde.

Schiaparelli
Zoals gezegd wordt de orbiter in 2016 gelanceerd. Maar de orbiter hoeft de negen maanden lange reis naar Mars niet alleen te make. Schiaparelli gaat mee. Schiaparelli wordt ook wel aangeduid als de Entry, Descent and Landing Demonstrator Module (EDM). Deze module zit aan de orbiter gekoppeld en doet eigenlijk dienst als een soort proefkonijn. Met de EDM wil ESA de landing van de toekomstige Marsrover ‘oefenen’. Drie dagen voor de Marsorbiter bij de rode planeet arriveert, maakt EDM zich los van de orbiter en koerst af op Mars. Vervolgens vliegt deze op een hoogte van zo’n 120 kilometer boven het oppervlak van Mars de Martiaanse atmosfeer binnen om daarna – hopelijk heelhuids – met behulp van parachutes op het oppervlak van Mars te landen. Daar zal deze gedurende korte tijd (twee tot acht dagen) verschillende onderzoeken uitvoeren. Hoofddoel van de lander is echter demonstreren dat de technologie die ESA wil gebruiken om enkele jaren later een rover op het oppervlak van Mars te zetten, werkt. Die rover kiest in 2018 het luchtruim.


De ExoMars-rover is uitgerust met zes wielen en voorzien van zonnepanelen. De rover kan zich autonoom verplaatsen. Hij creëert daartoe op basis van foto’s van zijn omgeving een digitale kaart en stippelt op die kaart een route uit. Met behulp van speciale camera’s die hem helpen om botsingen te vermijden, kan hij zich vervolgens veilig bewegen en tot wel 100 meter per sol (een Martiaanse dag) afleggen. Afbeelding: ESA.

Leven op Mars
Tijdens de ExoMars-missie hoopt ESA antwoord te krijgen op verschillende vragen. ‘Is (of was er ooit) leven op Mars?’ is zonder enige twijfel de meest interessante vraag. Met name de ExoMars-rover kan helpen om hierop een antwoord te vinden. De rover zal zich over het oppervlak van Mars verplaatsen op zoek naar sporen van leven. Tegelijkertijd zal deze ook een kijkje onder het Marsoppervlak nemen: de rover is uitgerust met een boor die tot wel twee meter diep kan boren. Materialen die tijdens zo’n boring verzameld worden, kunnen aan boord van de rover geanalyseerd worden. ESA verwacht met name veel van deze bodemmonsters. Het is immers waarschijnlijker dat we in bodemmonsters sporen van leven aantreffen, omdat de dunne atmosfeer van Mars bovengrondse sporen van leven onvoldoende kan beschermen tegen schadelijke straling. Maar de ExoMars-rover beschikt over meer dan alleen een boor. Aan boord van de rover zijn verschillende instrumenten te vinden, waaronder een camera waarmee deze het Marsoppervlak in beeld moet brengen, instrumenten om ondergronds water op te sporen en instrumenten om bodemmonsters te analyseren.

EUROPEANEN EN RUSSEN
ExoMars is het werk van ESA en Roscosmos: de Russische ruimtevaartorganisatie. Voor beiden zou een succesvolle landing op het oppervlak van Mars met het oog op de geschiedenis een opsteker zijn. ESA’s Beagle 2 ging in 2003 verloren en de laatste jaren gingen maar liefst drie Marsmissies van Rusland fout. De voormalige Sovjet-Unie slaagde er jaren geleden wel al eens in om een sonde naar Mars te sturen en ook op het oppervlak van de rode planeet te laten landen.

De opmaat naar meer
We mogen heel wat verwachten van de ExoMars-missie. De orbiter, lander en rover zullen elk op hun eigen wijze meer inzicht geven in de rode planeet en het leven dat daar wellicht ooit te vinden was of nog steeds kan worden aangetroffen. Toch is dat niet het enige doel wat ESA met deze missie voor ogen heeft. De technologie die aan de gehele ExoMars-missie ten grondslag ligt, wil ESA namelijk in een later stadium ook nog voor andere doeleinden gebruiken: een zogenoemde Sample Return Mission. In de toekomst hoopt ESA – in samenwerking met andere ruimtevaartorganisaties – in staat te zijn om een sonde naar Mars te sturen, op Mars te laten landen, monsters te laten verzamelen en vervolgens weer op te doen stijgen en – met de monsters – terug te keren naar de aarde. De technologie die voor zo’n complexe missie nodig is, wordt grotendeels binnen de ExoMars-missie reeds ontwikkeld. De ExoMars-missie staat dus niet op zichzelf, maar maakt onderdeel uit van een duidelijke langetermijnvisie. Alleen wanneer de mensheid erin slaagt om monsters afkomstig van Mars naar de aarde te brengen, zullen we naar verwachting in staat zijn om heel belangrijke wetenschappelijke vraagstukken die onmogelijk op locatie (door rovers) kunnen worden behandeld, te beantwoorden.

Voor het zover is, zal eerst echter de ExoMars-missie zich moeten ontvouwen. ESA werkt momenteel keihard om de lanceringen in 2016 en 2018 mogelijk te maken. Natuurlijk houden we je de komende tijd op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op en omtrent Mars. Die ontwikkelingen zullen zich zeker niet beperken tot het werk van de Europeanen. In maart 2016 lanceert NASA Marslander Insight (die tot zo’n 4,5 meter diep in de Marsbodem kan boren) en in 2020 volgt een nieuwe Marsrover van de hand van de Amerikanen.

'Scientias.nl)

16-12-2014

Curiosity vindt methaanpieken en organische moleculen op Mars


Boorgat in het Cumberland-gesteente, waaruit een bodemmonster is gehaald voor chemische analyse. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)

Met het SAM-instrument aan boord van de Amerikaanse Marswagen Curiosity zijn kortdurende pieken ontdekt in het methaangehalte van de Marsatmosfeer. Eind 2014 en begin 2014 was het methaangehalte ongeveer tien keer zo hoog als normaal, namelijk 7 parts per billion. De ontdekking doet vermoeden dat er af en toe zeer plaatselijk methaangas op Mars vrijkomt. Dat zou in principe een biologische oorsprong kunnen hebben, maar niet-biologische verklaringen zijn ook mogelijk, en wellicht waarschijnlijker. Eerder was met telescopen op aarde al ontdekt dat er in de Marsatmosfeer soms plaatselijke methaanconcentraties voorkomen.

SAM (Sample Analysis at Mars) heeft ook organische (oftewel koolstofhoudende) verbindingen gevonden in bodemmonsters afkomstig uit een gesteenteformatie die Cumberland is genoemd. Het is voor het eerst dat er met zekerheid organische moleculen zijn aangetroffen in bodemmateriaal van Mars. Ook deze ontdekking hoeft echter niet op de aanwezigheid van leven te wijzen. Mogelijk zijn de organische moleculen zelfs uit de ruimte afkomstig.

Onderzoek aan het deuteriumgehalte (zwaar waterstof) in watermoleculen in gehydrateerd gesteente in de krater Gale heeft verder uitgewezen dat een groot deel van het oorspronkelijke water op Marsis verdwenen is voordat het gesteente werd gevormd (3,9 tot 4,6 miljard jaar geleden), maar dat Mars ook ná het ontstaan van het gesteente nog veel water is kwijtgeraakt.

De nieuwe resultaten zijn vandaag gepresenteerd op de jaarvergadering van de American Geophysical Union in San Francisco en worden deze week gepubliceerd in het weekblad Science. (GS)

(allesoversterrenkunde)

24-12-2014

Stokoude Opportunity is aan het dementeren


Geschreven door Tim Kraaijvanger op 24 december 2014 om 15:36 uur

Arme Opportunity. Na het formatteren van het flashgeheugen kampt Opportunity met problemen. De in 2004 gelande Marsrover vergeet regelmatig informatie, waardoor NASA geen data ontvangt. Vandaar dat de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie maatregelen heeft genomen.

Eén van de maatregelen is dat Opportunity het flashgeheugen niet meer gebruikt. Dit betekent dat gegevens voor zonsondergang naar de aarde worden gezonden, omdat de rover ‘s nachts geen informatie kan opslaan. NASA belooft in een persbericht dat er na de kerstvakantie hard gewerkt gaat worden aan een oplossing. Wetenschappers proberen in januari een omweg te vinden om één van de zeven opslageenheden te omzeilen, aangezien de andere zes wel goed werken. Op die manier kan het flashgeheugen weer geactiveerd worden.

Het is niet vreemd dat er problemen optreden met het flashgeheugen. Opportunity rijdt in januari al elf jaar (!!) op Mars. Dat is 44 keer langer dan de oorspronkelijke duur van de missie, namelijk drie maanden. Niet alleen Opportunity, maar ook de uitgeschakelde Spirit-rover had last van geheugenproblemen. Het is wel zo dat Opportunity steeds minder nuttig is, omdat veel belangrijke instrumenten niet meer werken.

Maar laten we alle hoogtepunten niet vergeten. Opportunity heeft al meer dan veertig kilometer op Mars gereden. Nog nooit eerder reed een voertuig op een andere planeet dan de aarde zo ver. Daarnaast maakte Opportunity al duizenden fraaie kiekjes van het Martiaanse oppervlak. En dat gaat maar door. Twee maanden geleden fotografeerde de rover de komeet Siding Spring. Hulde voor deze inspanningen!

(scientias.nl)

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 08:48 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

Stokoude Opportunity is aan het dementeren

Awww

quote:

Opportunity rijdt in januari al elf jaar (!!) op Mars. Dat is 44 keer langer dan de oorspronkelijke duur van de missie, namelijk drie maanden.

Het blijft een held natuurlijk

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 13:34 schreef Pek het volgende:

[..]

Awww

[..]

Het blijft een held natuurlijk

a hero indeed

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 08:48 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
24-12-2014

Stokoude Opportunity is aan het dementeren

Het is wel zo dat Opportunity steeds minder nuttig is, omdat veel belangrijke instrumenten niet meer werken.

Dit ruikt naar... einde missie

Het zal iig niet lang meer duren vrees ik

30-12-2014

Mars ijskoud de mooiste

.

De sonde Mars Reconnaissance Orbiter stuurt spectaculaire beelden. Ze tonen met kooldioxide-ijs bedekte hellingen op Mars. De opname werd gemaakt op een kraterwand niet ver van de zuidpool van de rode planeet; het beeld werd met HiRISE-camera opgenomen op 30 november, maar pas nu heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA de opname vrijgegeven.

De hellingen zijn onderdeel van een krater met een diameter van ongeveer 35 kilometer. Deze ligt zeer ver zuidelijk op de rode planeet. Daar zijn seizoenen, net als op aarde. In de winter op ieder halfrond bevriest de regio rond de polen met ijs van kooldioxide. Als de lente komt, vervliegt dit ijs, wat winden van wel vierhonderd kilometer per uur tot gevolg heeft.

Dit ijs is gefotografeerd door de twee ton zware Mars Reconnaissance Orbiter, die al sinds 2006 in een sterk elliptische baan rond de rode planeet draait. Er zijn zes wetenschappelijke instrumenten aan boord, waaronder HiRISE, een bijzonder krachtige camera die zelfs details van 25 centimeter kan oppikken.

(Faqt.nl)

07-01-2015

Staan er sporen van leven op deze foto van Mars?


© NASA.

Erg spectaculair ziet deze foto er niet uit - meer dan een rots met wat stof erop is niet te zien. Maar na een grondige studie van deze en andere foto's van het oppervlak van Mars beweert een geobiologe nu dat deze kenmerken slechts van één bron kunnen komen: microben. Bewijs dat er ooit leven was op Mars, is dit niet. Maar het is in ieder geval een intrigerende hypothese, die heel wat wetenschappers in de ban houdt.

Nora Noffke van de Old Dominion University in Virginia bestudeerde foto's die de Marsjeep Curiosity nam van de rotsformatie in Yellowknife Bay, waar zich ooit Gillespie Lake moet bevonden hebben. Vanuit de veronderstelling dat hier vroeger water was, ging Noffke op zoek naar sporen van afzettingsgesteenten die ontstaan door microbieel leven.

Eencellige organismen, of microben, kunnen een biofilm vormen. Dat is een verzameling van microben die aan een oppervlak blijft kleven door het slijm dat ze produceren. Noffke noemt het een 'microbieel matje'.

Gelijkenissen met de aarde
De geologische lagen die op die manier ontstaan, komen op de aarde in diverse omgevingen voor: in lagunes, wadden, meren en op de oevers van rivieren. Miljarden jaren geleden raakten deze bacteriën verstrikt in ondiepe wateren. Hun fossiele overblijfselen zijn vandaag nog steeds identificeerbaar.


Enkele foto's van het Marsoppervlak en de aarde, die Noffke met elkaar vergeleek. © Astrobiology.

Indien Mars ooit microbieel leven in een vroeg stadium huisvestte, zag dat er wellicht net zo uit als microben in een vroeg stadium op aarde, zo redeneerde Noffke. In een paper in het vakblad Astrobiology analyseert ze meer dan tien foto's die Curiosity maakte van het Marsoppervlak in Gillespie Lake, een opgedroogde meerbedding die ongeveer 3,7 miljard jaar geleden met water gevuld was. De biologe vergeleek de sedimenten met 3,48 miljard jaar oude microbenafzettingen die ze zelf ontdekt heeft in Australië - en vond treffende gelijkenissen. Kenmerken die overeenkwamen, waren geologische overblijfselen als scheuren, schilfers, putten en bogen.

(HLN)

12-01-2015

Opportunity klimt op kraterrand en heeft geweldig uitzicht


Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 12 januari 2015 om 10:30 uur

Marsrover Opportunity heeft op zijn oude dag een flinke klim gemaakt. De rover beklom het randje van de Endeavour-krater en dat levert misschien wel het mooiste uitzicht in zijn al bijna elf jaar durende carrière op Mars op.

Marsrover Opprotunity bevindt zich nu op wat NASA ‘Cape Tribulation’ noemt. Het is een plekje op de rand van krater Endeavour. Het was een flinke klim. Cape Tribulation bevindt zich zo’n 135 meter boven het platte landschap rond de krater en ligt hoger dan elk ander punt dat Opportunity sinds deze in 2011 begon met het verkennen van Endeavour bereikte. Het uitzicht is fantastisch. Vanaf het randje kijkt de rover zo de 22 kilometer brede krater in.

.
Deze foto maakte Opportunity kort voor deze begon aan de beklimming van Cape Tribulation. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech.

Natuurlijk is dit niet het eindpunt voor de rover die al meer dan 41 kilometer op de rode planeet heeft afgelegd. Het is de bedoeling dat de rover zich nu, langs de rand van de krater, zuidwaarts begeeft. Zo moet de rover aankomen bij een plek die ‘Marathon Valley’ is gedoopt. In dit gebied zijn eerder – vanuit een baan rond Mars – aan water gerelateerde mineralen gedetecteerd. Opportunity moet daar nu onderzoek naar gaan doen. Tegen de tijd dat de rover daar aankomt, heeft deze naar verwachting 42,2 kilometer, oftewel een marathon, afgelegd.

Opportunity arriveerde op 25 januari 2004 op Mars. Het was de bedoeling dat de rover slechts enkele maanden onderzoek zou doen. Inmiddels zijn we bijna elf jaar verder en rijdt Opportunity nog altijd rond. Maar al dat overwerk gaat de rover niet in de koude kleren zitten. Opportunity kampt de laatste tijd met serieuze geheugenproblemen. Het flashgeheugen aan boord van de rover werkt niet goed en dus moet de rover het (in ieder geval voorlopig) zonder dat flashgeheugen doen. Heel concreet betekent het dat gegevens en afbeeldingen elke keer naar de aarde gedownload moeten worden alvorens Opportunity zichzelf uitschakelt. Dat uitschakelen gebeurt wanneer de avond op Mars valt. NASA hoopt het flashgeheugen van de rover nog deels te kunnen herstellen en doet daar momenteel onderzoek naar.

(scientias.nl)

15-01-2015

Is Marslander Beagle 2 na twaalf jaar eindelijk gevonden?


Geschreven door Tim Kraaijvanger op 15 januari 2015 om 13:28 uur

Op 25 december 2003 crashte ESA’s Beagle 2 op het oppervlak van Mars. Een tragische gebeurtenis voor de Europese ruimtevaart, zeker omdat de Amerikanen een week later er wel in slaagden om een rover succesvol op de rode planeet te landen. Tot op heden is de Beagle 2 nooit gevonden. Maar, nu misschien wel!

Morgen houdt de Europese ruimtevaartorganisatie een persconferentie in Londen. De lijst met aanwezigen verraadt waar het over gaat. Beagle 2-manager Mark Sims is aanwezig, dus de kans is zeer groot dat het om de Beagle 2-missie gaat. Daarnaast is John Bridges van de partij. Hij is een teamlid van de Mars Reconnaissance Orbiter-missie en is verantwoordelijk voor het HiRISE-instrument.

Onze voorspelling
Eén en één is twee. Mogen wij een voorspelling doen? Het HiRISE-instrument van de Mars Reconnaissance Orbiter heeft de neergestorte Marslander gevonden. HiRISE produceert beelden met een resolutie van 0,3 meter per pixel en is dus zeker in staat om de Beagle 2 te vinden. De Beagle 2-lander is één meter breed. Naar verwachting is de Beagle 2 dicht bij de beoogde landingsplaats gevonden, namelijk nabij Isidis Planitia, een vlakte in een grote inslagkrater op Mars.

ExoMars
Overigens is de Europese ruimtevaartorganisatie van plan om af te rekenen met het Beagle 2-debacle. Eind dit decennium zal de ExoMars-rover op het Martiaanse oppervlak landen. Deze rover is op technologisch gebied veel geavanceerder dan de Beagle 2. Zo is de ExoMars-rover uitgerust met zes wielen en zonnepanelen, waardoor het beestje honderd meter per dag kan afleggen. Grappig detail: ExoMars krijgt een soort ‘collision alert’-systeem, waarbij speciale camera’s de omgeving in de gaten houden om botsingen te vermijden.

Is Beagle 2 gevonden? Je leest het morgen op Scientias.nl.

(scientias.nl)

quote:

Op vrijdag 16 januari 2015 08:57 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
15-01-2015

Is Marslander Beagle 2 na twaalf jaar eindelijk gevonden?

[ afbeelding ]
Geschreven door Tim Kraaijvanger op 15 januari 2015 om 13:28 uur

Op 25 december 2003 crashte ESA’s Beagle 2 op het oppervlak van Mars. Een tragische gebeurtenis voor de Europese ruimtevaart, zeker omdat de Amerikanen een week later er wel in slaagden om een rover succesvol op de rode planeet te landen. Tot op heden is de Beagle 2 nooit gevonden. Maar, nu misschien wel!

Morgen houdt de Europese ruimtevaartorganisatie een persconferentie in Londen. De lijst met aanwezigen verraadt waar het over gaat. Beagle 2-manager Mark Sims is aanwezig, dus de kans is zeer groot dat het om de Beagle 2-missie gaat. Daarnaast is John Bridges van de partij. Hij is een teamlid van de Mars Reconnaissance Orbiter-missie en is verantwoordelijk voor het HiRISE-instrument.

Onze voorspelling
Eén en één is twee. Mogen wij een voorspelling doen? Het HiRISE-instrument van de Mars Reconnaissance Orbiter heeft de neergestorte Marslander gevonden. HiRISE produceert beelden met een resolutie van 0,3 meter per pixel en is dus zeker in staat om de Beagle 2 te vinden. De Beagle 2-lander is één meter breed. Naar verwachting is de Beagle 2 dicht bij de beoogde landingsplaats gevonden, namelijk nabij Isidis Planitia, een vlakte in een grote inslagkrater op Mars.

ExoMars
Overigens is de Europese ruimtevaartorganisatie van plan om af te rekenen met het Beagle 2-debacle. Eind dit decennium zal de ExoMars-rover op het Martiaanse oppervlak landen. Deze rover is op technologisch gebied veel geavanceerder dan de Beagle 2. Zo is de ExoMars-rover uitgerust met zes wielen en zonnepanelen, waardoor het beestje honderd meter per dag kan afleggen. Grappig detail: ExoMars krijgt een soort ‘collision alert’-systeem, waarbij speciale camera’s de omgeving in de gaten houden om botsingen te vermijden.

Is Beagle 2 gevonden? Je leest het morgen op Scientias.nl.

(scientias.nl)

16-01-2015

Beagle 2-lander eindelijk gevonden op Mars


Geschreven door Tim Kraaijvanger op 16 januari 2015 om 11:04 uur

De Mars Reconnaissance Orbiter heeft de Beagle 2-lander op Mars gespot. De lander crashte op 25 december 2003 op het oppervlak van de rode planeet. Tot op heden is het lot van de Beagle 2 altijd een mysterie geweest.

Op de foto is te zien dat enkele zonnepanelen van de Beagle 2-lander zijn uitgeklapt. Dit betekent dat de missie geslaagder lijkt dan aanzienlijk gedacht, omdat wetenschappers er van uit gingen dat de lander hard op het oppervlak van Mars terecht is gekomen.


Beagle 2 met twee uitgeklapte zonnepanelen.


Beagle 2 van dichtbij. Wetenschappers vermoeden dat er twee panelen zijn uitgeklapt, maar het kunnen er ook drie of vier zijn.

Beagle 2 is aangetroffen op een afstand van vijf kilometer van het centrum van de Isidis Planitia-krater. Hieruit blijkt dat Beagle 2 op de juiste plek is geland op de rode planeet.
Het is geen verrassing dat juist het HiRISE-instrument van de Mars Reconnaissance Orbiter de Beagle 2 heeft gevonden. HiRISE produceert foto’s met een resolutie van 0,3 meter per pixel. De Beagle 2 is slechts twee meter breed. Het is dus zoeken naar een speld in een hooiberg.

Waarom is de Beagle 2 gedeeltelijk uitgeklapt?
De wetenschappers weten helaas niet waarom Beagle 2 gedeeltelijk is uitgeklapt. Wellicht is de lander iets te hard geland op Mars. Een andere mogelijkheid is dat de lander niet op een plat oppervlak is geland, waardoor het beestje er niet in slaagde de panelen uit te klappen.


Kunnen we Beagle 2 opnieuw opstarten?
Is het mogelijk om Beagle 2 opnieuw op te starten? De panelen zijn immers gedeeltelijk uitgeklapt. Nee, dat kan helaas niet. Omdat de panelen niet allemaal zijn geopend – en omdat de antenne niet werkt – is het niet mogelijk om data te verzamelen. Wellicht dat het in de verre toekomst kan, wanneer kolonisten op Mars de Beagle 2 handmatig uitklappen en de zonnepanelen afstoffen.

ONDERGRONDSE ALIENS
De Beagle 2-missie heeft jarenlang als inspiratie gediend voor aluhoedjes. Zo zou Beagle 2 ontvoerd zijn door marsmannetjes, die onder het oppervlak van Mars leven. Gelukkig kunnen dit soort video’s in de digitale prullenbak.

Reacties
“We zijn enorm blij dat Beagle 2 op Mars is gevonden”, vertelt Alvaro Giménez van ESA. “De verschillende teams hebben alles gegeven om de foto’s te analyseren en Beagle 2 op te sporen. Dat is inspirerend om te zien.”

“Het verlies van de Beagle 2 heeft altijd aan ons geknaagd, zeker omdat we de lander nooit hebben kunnen vinden”, zegt wetenschapper Rudolf Smidt. Hij was vroeger de projectleider van de Mars Express-missie. “Het is dus fantastisch nieuws dat we nu weten dat Beagle 2 succesvol is geland.”

ExoMars
De vondst van Beagle 2 is niet het eindpunt, want de ogen zijn gericht op ExoMars. Eind dit decennium zal de ExoMars-rover op het Martiaanse oppervlak landen. Deze rover is op technologisch gebied veel geavanceerder dan de Beagle 2. Zo is de ExoMars-rover uitgerust met zes wielen en zonnepanelen, waardoor het beestje honderd meter per dag kan afleggen.

(scientias.com)

[ Bericht 1% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 17-01-2015 09:46:47 ]

26-01-2015

NASA wil drone laten rondvliegen op mars


© belga.

NASA werkt aan een helikopterdrone die Mars zal verkennen vanuit de lucht. Door de Rode Planeet vanuit de lucht te observeren zou de ruimtevaartmaatschappij tot interessante nieuwe inzichten kunnen komen.

De drone wordt momenteel nog ontwikkeld door NASA's Jet Propulsion Laboratory (JPL), dat zich bezighoudt met het maken van onbemande robots. De drone zal ongeveer een kilo wegen en 1,1 meter breed zijn.

Op Mars hebben alleen nog maar rijdende voertuigen, zoals de Curiosity, rondgereden. Maar het zicht van zulke marsrovers is beperkt tot de camera's aan boord en de beelden van ruimtevoertuigen die om Mars heen draaien.

De drone zal niet zelfstandig rondvliegen op Mars. Het idee is dat de drone de buurt rondom rijdende voertuigen verkent, zodat er sneller kan worden bepaald welke plekken op de Rode Planeet het onderzoeken waard zijn. Zo kunnen er snellere efficiëntere routes worden uitgestippeld, en kan de afstand die marsrovers per dag afleggen worden verdrievoudigd, aldus de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie.

De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie experimenteert met verschillende manieren om het onderzoek op Mars te verbeteren. Zo zal NASA ook Microsofts holografische bril Hololens gaan gebruiken om virtueel rond te lopen op de planeet.
We recommend

(HLN)

26-01-2015

Marsrover Opportunity alweer elf jaar op Mars


Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 26 januari 2015 om 11:31 uur

Feest op Mars! Marsrover Opportunity vierde er dit weekend dat hij elf jaar werkzaam is op de rode planeet. Niet slecht voor een rover die eigenlijk maar drie maanden mee had moeten gaan.

Op 25 januari 2004 landde Opportunity op de rode planeet en begon deze aan een missie die zo’n drie maanden zou duren. Maar na die eerste missie volgde de ene na de andere bonusmissie. En opeens zijn we dan elf jaar verder en rijdt Opportunity nog altijd in redelijke gezondheid op de rode planeet rond.

Kilometers
In de elf jaar dat Opportunity nu op Mars rondrijdt, heeft deze een recordbrekende 41,7 kilometer afgelegd. Nog nooit heeft een voertuig op een andere planeet dan de aarde zo’n grote afstand afgelegd.

KIEKJE
Momenteel treffen we de hardwerkende rover aan nabij de Endeavour-krater waar deze sinds 2011 onderzoek doet. Om zijn elf jaren op Mars te vieren, heeft de rover een fraai kiekje van deze krater gemaakt. Het is een panoramafoto gemaakt vanaf een heuveltje dat Opportunity onlangs beklom en dat een prachtig uitzicht geeft op de krater (zie hieronder).

Wetenschap
Tussen al het rijden door neemt de rover ook de tijd voor wetenschappelijk onderzoek. Zo ontdekte Opportunity overtuigend bewijs voor het vermoeden dat Mars ooit vochtig was.

Geheugenverlies
Hoewel Opportunity nog altijd zijn werk doet, wordt de rover toch merkbaar een stukje ouder. Zo werd onlangs duidelijk dat de rover met geheugenverlies kampt. Bovendien zijn sommige instrumenten aan boord van de rover niet langer te gebruiken (bijvoorbeeld doordat er in elf jaar tijd te veel stof op terecht is gekomen). NASA blijft echter benadrukken dat Opportunity ondanks die probleempjes nuttig blijft.


Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Cornell UNIVERSITY / Arizona State University.

En dat kunnen we niet zeggen van zijn tweelingbroertje Spirit. Deze Marsrover landde begin januari 2004 op Mars en werd in 2011 doodverklaard. Helemaal alleen is Opportunity gelukkig niet: ook Marsrover Curiosity rijdt nog op de rode planeet rond. Tegen 2020 hoopt NASA opnieuw een rover naar Mars te sturen. En ook de Europese ruimtevaartorganisatie werkt aan een missie naar het oppervlak van Mars. Of Opportunity dat allemaal nog mee gaat maken? Het lijkt nu misschien onwaarschijnlijk, maar de rover heeft ons al veel vaker verrast.

(scientias.nl)

quote:

Op dinsdag 27 januari 2015 09:33 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
26-01-2015

Marsrover Opportunity alweer elf jaar op Mars

[ afbeelding ]
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 26 januari 2015 om 11:31 uur

Feest op Mars! Marsrover Opportunity vierde er dit weekend dat hij elf jaar werkzaam is op de rode planeet. Niet slecht voor een rover die eigenlijk maar drie maanden mee had moeten gaan.

Op 25 januari 2004 landde Opportunity op de rode planeet en begon deze aan een missie die zo’n drie maanden zou duren. Maar na die eerste missie volgde de ene na de andere bonusmissie. En opeens zijn we dan elf jaar verder en rijdt Opportunity nog altijd in redelijke gezondheid op de rode planeet rond.

Kilometers
In de elf jaar dat Opportunity nu op Mars rondrijdt, heeft deze een recordbrekende 41,7 kilometer afgelegd. Nog nooit heeft een voertuig op een andere planeet dan de aarde zo’n grote afstand afgelegd.

KIEKJE
Momenteel treffen we de hardwerkende rover aan nabij de Endeavour-krater waar deze sinds 2011 onderzoek doet. Om zijn elf jaren op Mars te vieren, heeft de rover een fraai kiekje van deze krater gemaakt. Het is een panoramafoto gemaakt vanaf een heuveltje dat Opportunity onlangs beklom en dat een prachtig uitzicht geeft op de krater (zie hieronder).

Wetenschap
Tussen al het rijden door neemt de rover ook de tijd voor wetenschappelijk onderzoek. Zo ontdekte Opportunity overtuigend bewijs voor het vermoeden dat Mars ooit vochtig was.

Geheugenverlies
Hoewel Opportunity nog altijd zijn werk doet, wordt de rover toch merkbaar een stukje ouder. Zo werd onlangs duidelijk dat de rover met geheugenverlies kampt. Bovendien zijn sommige instrumenten aan boord van de rover niet langer te gebruiken (bijvoorbeeld doordat er in elf jaar tijd te veel stof op terecht is gekomen). NASA blijft echter benadrukken dat Opportunity ondanks die probleempjes nuttig blijft.

[ afbeelding ]
Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Cornell UNIVERSITY / Arizona State University.

En dat kunnen we niet zeggen van zijn tweelingbroertje Spirit. Deze Marsrover landde begin januari 2004 op Mars en werd in 2011 doodverklaard. Helemaal alleen is Opportunity gelukkig niet: ook Marsrover Curiosity rijdt nog op de rode planeet rond. Tegen 2020 hoopt NASA opnieuw een rover naar Mars te sturen. En ook de Europese ruimtevaartorganisatie werkt aan een missie naar het oppervlak van Mars. Of Opportunity dat allemaal nog mee gaat maken? Het lijkt nu misschien onwaarschijnlijk, maar de rover heeft ons al veel vaker verrast.

(scientias.nl)

En wij 11 jaar (en een beetje meer) aan de mars topics

quote:

Op woensdag 28 januari 2015 22:27 schreef -CRASH- het volgende:

[..]

En wij 11 jaar (en een beetje meer) aan de mars topics

04-02-2015

Deze vrouw zou wel eens de eerste baby op Mars kunnen baren


This woman could be the first mom to give birth on Mars http://t.co/27rUF4LeRB via @ParentdishCA pic.twitter.com/Lzt2XuFP1h

Kinderen baren is al een hele opgave op aarde, maar deze vrouw wilt het gebeuren toch nog iets moeilijker maken. Maggie Lieu, een doctoraatsstudente in de astrofysica, zou wel eens de eerste kunnen zijn die bevalt op Mars.

De 24-jarige Maggie is een van de 600 mensen die in aanmerking komt voor het 'Mars One project'. De doctoraatsstudente aan de universiteit van Birmingham zou dus wel eens deel kunnen uitmaken van de eerste kolonie op de planeet Mars.

Het project hoopt in 2025 een permanente kolonie op de rode planeet op te zetten van in totaal 40 mensen. Volgende maand komt Maggie te weten of ze erbij is en bijna een decennium lang zal trainen om op Mars te kunnen leven.

En als ze erbij is, heeft Maggie serieuze plannen om een andere planeet te bevolken. Het eerste kind op Mars baren, dat ziet ze alvast helemaal zitten. "Om een kolonie te starten zullen we kinderen nodig hebben. Het zal een uitdaging zijn, want niemand weet goed hoe je bevalt in zo'n lage zwaartekracht."

Eens het kind geboren is, moet er dan ook nog rekening gehouden worden met voedsel- en watertekort, ijskoude temperaturen en potentieel dodelijke stralingsniveaus. Maar Maggie maakt zich weinig zorgen. "Ik denk dat het uiteindelijk weinig gaat verschillen van de RELATIES en leefomstandigheden die we hier op aarde hebben", klinkt het.

(HLN)

Meer over Mars One:

http://www.nu.nl/media/28(...)ig-brother-mars.html
http://www.nu.nl/wetensch(...)ars-one-project.html

Ik heb, net als Andre Kuipers, grote moeite om dit serieus te nemen.

quote:

Op donderdag 12 februari 2015 18:50 schreef Molurus het volgende:
Meer over Mars One:

http://www.nu.nl/media/28(...)ig-brother-mars.html
http://www.nu.nl/wetensch(...)ars-one-project.html

Ik heb, net als Andre Kuipers, grote moeite om dit serieus te nemen.

Ik geef het ook weinig kans van slagen,maar we zullen zien. Evengoed spannend

17-02-2015

Dit zijn de 100 kandidaten die op Mars willen leven en sterven



Een impressie van hoe het dorp op de rode planeet er in 2025 zou moeten uitzien. © afp.

MARS ONE Mars One, de Nederlandse organisatie die in 2025 een ruimtekolonie op Mars wil stichten, heeft de lijst van kandidaten verder gereduceerd tot honderd. Eén persoon uit België staat op de shortlist. De volgende selectierondes zullen georganiseerd worden als een reality-show.
Mars One wil vier astronauten opleiden voor een leven op Mars. Het wordt een enkele reis; terugkeren naar de aarde is vrijwel onmogelijk omdat de kolonisten dan ook een raketbasis op de rode planeet zouden moeten bouwen.


Toch schreven meer dan 200.000 mensen zich in voor een plaats in het team. In de derde ronde van het selectieproces is de lijst nu afgeslankt tot honderd kandidaten, die bereid zijn de rest van hun leven op een andere planeet te slijten.


Brad uit België

Ik hou genoeg van de mensheid om dit risico te nemen, zodat anderen het niet hoeven te doen
Brad uit België in zijn profielvideo
Deze honderd mensen komen uit alle hoeken van de wereld: er zijn 39 kandidaten uit Noord- en Zuid-Amerika, 31 uit Europa, 16 uit Azië, 7 uit Afrika en 7 uit Oceanië. De jongste kandidate is de 20-jarige Zaskia uit Bolivië; de oudste is de 60 jaar oude Pakistaan Reginald.

Op de lijst staat één landgenoot. De 42-jarige Brad zegt met beide voeten op de grond te staan, maar met zijn hoofd in de wolken te leven. "Ik hou genoeg van de mensheid om dit risico te nemen, zodat anderen het niet hoeven te doen", zegt hij in zijn profielvideo.

De volgende selectierondes zullen gericht zijn op het samenstellen van teams, die opgewassen zijn tegen de ontberingen en de harde omstandigheden op Mars. Details zijn nog niet bekend, maar vast staat dat Mars One de selectie wil organiseren als een reality-show. Alle proeven zullen gefilmd worden en het publiek krijgt een stem in de selectie.

(HLn)

16-02-2015

Mysterieuze pluimen op Mars: wolken of 'poollicht'?

.
Hubble-waarneming van een Mars-'pluim' in 1997. (NASA/ESA)

Het Britse weekblad Nature publiceert vandaag waarnemingen van mysterieuze 'pluimen' in de ijle dampkring van Mars die tot een hoogte van maar liefst 250 kilometer reiken. De pluimen zijn in het voorjaar van 2012 waargenomen door amateursterrenkundigen op aarde. Nader onderzoek wees uit dat soortgelijke extreem hoge pluimen al eerder zijn vastgelegd, onder andere door de Hubble Space Telescope in 1997.

De ware aard van de pluimen is onbekend. Het zou kunnen gaan om zonlicht dat gereflecteerd wordt door ijskristalletjes of stofdeeltjes in zeer hoge wolken in de Marsdampkring. Het probleem met die verklaring is dat zulke hoge wolken eigenlijk niet voor zouden kunnen komen, volgens de gangbare atmosferische modellen voor Mars. Een andere verklaring is dat er sprake is van een aurora, geassocieerd aan plaatselijk magnetisme in de Marsbodem - een zelfde soort lichtverschijnsel dat op aarde het poollicht veroorzaakt.

Waarnemingen van de toekomstige Europese Marsverkenner ExoMars Trace Gas Orbiter, die in 2016 wordt gelanceerd, zullen hopelijk uitsluitsel kunnen geven over de ware aarde van de raadselachtige pluimen. De ruimtesondes die op dit moment in een baan rond Mars draaien hebben de pluimen niet waargenomen, doordat ze zich aan de verkeerde kant van de planeet bevonden. (GS)

(allesoversterrenkunde)

19-02-2015

Marsorbiter voltooit eerste ‘duik’


Artist’s impression van de ruimtesonde MAVEN boven Mars. (NASA's Goddard Space Flight Center)

De NASA-ruimtesonde MAVEN heeft de eerste van vijf duiken in de Marsatmosfeer volbracht. De manoeuvres zijn bedoeld om het onderste gedeelte van de hoge atmosfeer van de rode planeet te onderzoeken.

Normaal gesproken volgt MAVEN een langgerekte baan om Mars die hem tot op 150 kilometer van de planeet brengt. Tijdens de duikcampagnes, die een dag of vijf in beslag nemen, wordt die afstand verkleind tot ongeveer 125 kilometer. Dat lijkt een verwaarloosbaar verschil, maar op die geringere hoogte is de dichtheid van de Marsatmosfeer al meer dan tien keer zo hoog.

Hoewel de Marsatmosfeer ook op 125 kilometer nog heel ijl is, is de luchtweerstand op die hoogte al groot genoeg om een ruimtesonde af te remmen. Ook kan de wrijvingswarmte schade toebrengen aan de instrumenten aan boord. Enige voorzichtigheid is dus geboden.

Daar staat tegenover dat de duikmanoeuvres essentieel zijn voor de missie van MAVEN, die speciaal gericht is op de hoge atmosfeer van Mars. Een van de hoofddoelen van die missie is om erachter te komen hoe gas uit de Marsatmosfeer naar de ruimte ‘weglekt’, en welke invloed dat proces heeft gehad op de klimaatgeschiedenis van de planeet.

(allesoversterrenkunde)

20-02-2015

Curiosity vernietigt mogelijk sporen van leven op Mars


Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 20 februari 2015 om 19:26 uur

Marsrover Curiosity zoekt op Mars naar sporen van leven. Maar nieuw onderzoek suggereert voorzichtig dat de rover die niet zal vinden, omdat deze de sporen vernietigt alvorens deze ze kan detecteren.

Curiosity verzamelt grond afkomstig van het oppervlak van Mars en analyseert dat, in de hoop organische moleculen aan te treffen. Wetenschappers hebben nu ontdekt dat de technieken die Curiosity voor deze analyse gebruikt de organische moleculen wel eens kunnen vernietigen nog voor deze gedetecteerd zijn. Dat is te lezen in het blad Astrobiology.

Jarosiet
De onderzoekers repliceerden de techniek die Marsrover Curiosity gebruikt om monsters te analyseren en lieten de techniek los op een combinatie van jarosiet en organische stoffen. Jarosiet is één van de mineralen waar Curiosity naar zoekt, omdat de aanwezigheid van dit mineraal erop kan wijzen dat Mars ooit leefbaar was.

ORGANISCHE MOLECULEN
Organische moleculen zijn de bouwstenen van leven. Ze bewijzen nog niet dat er leven op Mars was, maar kunnen wel aantonen dat de rode planeet over de ingrediënten voor leven zoals wij dat kennen, beschikt. Recent heeft Curiosity organische moleculen op Mars aangetroffen. Maar ook die vondst werd door de analyse aan boord van Curiosity beïnvloed.

Warmte
Curiosity analyseert door ‘flash-heating‘: warmtepulsen. Die pulsen zorgen ervoor dat jarosiet wordt afgebroken en plaatsmaakt voor zwaveldioxide en zuurstof, zo ontdekten de onderzoekers. De zuurstof vernietigt vervolgens de organische stoffen. Wanneer jarosiet aanwezig is in de door Curiosity verzamelde monsters zijn onderzoekers mogelijk niet in staat om dat te detecteren, omdat zowel de jarosiet als de organische stoffen door de warmtepulsen vernietigd worden.

Geen overtuigend bewijs
Tot op heden is het lastig gebleken om overtuigend bewijs te vinden dat aantoont dat organische moleculen op het oppervlak van Mars voorkomen. En dat is best vreemd. Diverse onderzoeken hebben aangetoond dat kometen, meteorieten en interplanetair stof die organische moleculen op het oppervlak van Mars moeten hebben afgezet. Dit onderzoek kan mogelijk verklaren waarom we die organische moleculen maar moeilijk vinden kunnen. Het biedt bovendien handvaten voor toekomstige Marsrovers.

Overigens benadrukken de onderzoekers dat ze niet willen beweren dat Curiosity niet in staat is om organische moleculen op te sporen. Niet alle sulfaten zijn zoals jarosiet en reageren met de organische moleculen wanneer ze verhit worden. En zelfs als er in de monsters jarosiet en organische moleculen aanwezig zijn en die organische moleculen tijdens de analyse door jarosiet vernietigd worden, kunnen we hun bestaan nog bewijzen. Curiosity zou dan een toename in de hoeveelheid koolstofdioxide kunnen waarnemen die erop wijst dat organisch materiaal aanwezig is en door verhitting wordt afgebroken.

(scientias.0nl)

25-02-2015

Marsrover Curiosity maakt selfie met Mount Sharp


Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 25 februari 2015 om 14:11 uur

Marsrover Curiosity heeft een nieuwe selfie van zichzelf gemaakt en laat ons met dit kiekje direct zijn huidige werkgebied zien. We zien Mount Sharp, de rand van de Gale-krater en de plekken waar Curiosity boorde.

Curiosity’s selfie is eigenlijk een samengestelde foto, bestaande uit tientallen kiekjes die gemaakt zijn door de camera op de robotarm van de rover. De rover maakte de foto’s eind januari. Toen bevond Curiosity zich op een plek die NASA de naam ‘Mojave’ heeft gegeven. Inmiddels is de rover alweer een eindje verder gereden. Nu is deze te vinden in ‘Telegraph Peak': een plek die je ook op de selfie kunt vinden.

Verder zien we links op de foto het bovenste deel van Mount Sharp: de berg die Curiosity momenteel aan het onderzoeken is. Op dit moment richt de rover zich op de Pahrump Hills: een aardlaag die de grondlaag van Mount Sharp vormt. Om zich een beeld te vormen van het onderste deel van de berg boorde de rover al enkele malen in deze aardlaag. Eerst in Confidence Hills en later in Mojave 2. Ook zien we helemaal rechts op de foto een kraterrand. Het is de rand van de Gale-krater waarin Curiosity zich bevindt. Mount Sharp vormt het hart van deze krater.


Het zelfportret. Klik voor een vergroting. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / MSSS.

Het is niet de eerste keer dat Curiosity een selfie maakt. Dat deed de rover al drie keer eerder. Toch is dit zelfportret bijzonder, omdat we ook zo’n groot deel van het werkgebied van de rover kunnen zien.

(scientias.nl)

Curi begint aardig stoffig te worden

Mag ik jullie vragen om in het volgende topic jullie mening te komen geven?

TRU / Bevindt de Mars Rover zich in Canada?

02-03-2015

Curiosity ontdekt dat hoeveelheid methaan op Mars fluctueert


Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 2 maart 2015 om 12:08 uur

De hoeveelheid methaan in de atmosfeer van Mars fluctueert. Dat heeft Marsrover Curiosity ontdekt. De grote vraag is nu: hoe ontstaat dit gas? Misschien door toedoen van biologische activiteit?

Met de ontdekking van Curiosity komt een einde aan een mysterie dat haar oorsprong meer dan tien jaar geleden vond. Telescopen op aarde maten toen voor het eerst methaan in de atmosfeer van Mars. Maar toen de metingen later door ruimtesondes in een baan rond de rode planeet herhaald werden, rolden er tegenstrijdige resultaten uit. Sommige observaties suggereerden dat methaan slechts op een beperkt aantal plekken voorkwam (en de bron ervan op het noordelijk halfrond lag) en dat ook de tijd waarin methaan op Mars te vinden was, beperkt was (de concentratie piekte als het zomer was op het noordelijk halfrond, waarna het gas in een periode van enkele maanden verdween).

Modellen
Het paste allemaal niet goed in de modellen die onderzoekers gebruikten om de Martiaanse atmosfeer te beschrijven. Volgens die modellen zou methaan ongeveer 300 jaar in de atmosfeer blijven hangen en zou het in die periode keurig verdeeld zijn over de atmosfeer. Maar omdat dat niet was wat we zagen, werden eigenlijk alle observaties in twijfel getrokken.

Duidelijkheid
Maar nu is er eindelijk meer duidelijkheid gekomen. Gedurende 605 Martiaanse dagen mat Marsrover Curiosity de hoeveelheid methaan in de atmosfeer. Uit het onderzoek blijkt dat de hoeveelheid methaan op Mars normaal gesproken zo rond de 0,7 ppbv (deeltjes per miljard in volume) ligt. Maar gedurende 60 Martiaanse dagen steeg dat naar het tienvoudige: 7 ppvb.

Hoewel er nu eindelijk meer duidelijkheid is over het voorkomen van methaan in de Martiaanse atmosfeer, roepen de resultaten ook vragen op. Met name omtrent de oorsprong van methaan. Volgens de onderzoekers suggereert de studie dat er nog één of twee bronnen van methaan op Mars te vinden zijn die momenteel niet in de modellen worden meegenomen. Eén van die bronnen zou biologische activiteit kunnen zijn. “Een andere nieuwe vraag houdt verband met de bizarre evolutie van methaan nadat het in de Martiaanse atmosfeer is beland,” vertelt onderzoeker Francisco Javier Martín-Torres. “Beide vragen zouden in de toekomst met behulp van onderzoek beantwoord moeten worden.”

(scientias0.nl)

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 08:10 schreef Quyxz_ het volgende:

[..]

lijkt mij voldoende reactie

Ja want mensen die kritische vragen stellen moet je uitlachen, goed zo!

Ga vooral door met het geloven van Nasa die op alles antwoord "het is een steen, het zijn ijsdeeltjes, het zijn stofdeeltjes". "Move along people nothing to see here!".

En ondertussen zijn er vele hooggeplaatste officieren die ons allang hebben verteld wat de situatie is in de ruimte. En het beeld wat jij hebt klopt in ieder geval niet

weg

[ Bericht 99% gewijzigd door Molurus op 03-03-2015 18:41:56 (1 keer is wel genoeg) ]

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 18:01 schreef Peesboekvagina het volgende:

[..]

Ja want mensen die kritische vragen stellen moet je uitlachen, goed zo!

Ga vooral door met het geloven van Nasa die op alles antwoord "het is een steen, het zijn ijsdeeltjes, het zijn stofdeeltjes". "Move along people nothing to see here!".

En ondertussen zijn er vele hooggeplaatste officieren die ons allang hebben verteld wat de situatie is in de ruimte. En het beeld wat jij hebt klopt in ieder geval niet

Je mag verder hierover in BNW.

03-03-2015

Mars, de rode planeet, is blauw

We zijn nauwelijks bekomen van ‘De Jurk’ en Mars werpt ons alweer in de volgende kleurcrisis. De rode planeet blijkt onder het oppervlak blauwgrijs te zijn. Dat laten boringen van marsrover Curiosity zien.


Het boorgat in Telegraph Peak. Bron: NASA/Curiosity
Bron: NASA/Curiosity

Nasa heeft een foto van een boorgat openbaar gemaakt. Daarop is duidelijk te zien dat de geboorde bodem blauwgrijs van kleur is. Dat is nogal een verschil met het oppervlak van de planeet, dat dankzij een stoflaag vol ijzeroxide rood gekleurd is. Mars staat traditioneel bekend als ‘de rode planeet’, maar die koosnaam lijkt plots erg oppervlakkig.

Silicium
Het is bekend dat Mars, naast die rode stoflaag, voornamelijk bestaat uit silicium en zuurstof. De planeet bevat ook ijzer, aluminium, magnesium, calcium en kalium. De geboorde, blauwgrijze steen blijkt relatief veel silicium te bevatten in vergelijk met andere elementen. Nasa wil nu graag weten welke mineralen het blauwgrijze poeder bevat. Daarom stopt Curiosity het poeder nu in zijn interne scheikundelab, het ‘Chemistry and Mineralogy (CheMin)’-instrument.

Telegraph Peak
Curiosity boorde het gat op 24 februari, in een steen die de naam Telegraph Peak draagt. Curiosity heeft de afgelopen vijf maanden het gebied rondom Telegraph Peak verkend. De rover heeft hier twee keer eerder in de grond geboord. Het doel van deze boringen is de verschillende bodemlagen te bekijken, om zo de marsgeschiedenis in beeld te brengen. Nasa wil begrijpen hoe de ooit waterrijke planeet is veranderd in een kurkdroge omgeving.

(newscientist.nl)

quote:

Op woensdag 4 maart 2015 10:33 schreef Quyxz_ het volgende:

[..]



[..]

Bedankt!

[..]

Werd toen niet hetzelfde verschijnsel opgemerkt?

Deze is van 2 jaar geleden

W&T / [CENTRAAL] MARS - De Missies! Deel 9

04-03-2015

Amerikaanse Marsjeep Curiosity kampt met defect


© photo news.

WETENSCHAP De Amerikaanse Marsjeep Curiosity ondergaat een aantal dagen tests nadat een kortsluiting een 'arm' heeft lamgelegd. Dat meldt het Britse SkyNews.

De kortsluiting is in het weekeinde opgemerkt toen de robot probeerde poeder uit een aangeboorde steen over te brengen naar ingebouwde onderzoeksapparatuur. Het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA voert nu tests uit vooraleer te proberen het onderdeel OPNIEUW te bewegen of verder te rijden op de Rode Planeet, weet Sky.

De succesvolle JEEP is in maart 2012 op Mars geland.

'HLN)

Marsrover kan robotarm weer gebruiken

De Marsrover Curiosity heeft zijn robotarm weer bewogen, nadat het ruimtekarretje vorige maand te kampen had gekregen met kortsluiting. Dat heeft de ruimtevaartorganisatie NASA donderdag gezegd.

Eerder deze week plaatste de Curiosity een poedermonster in zijn ingebouwde laboratorium voor analyse. Het poeder was afkomstig uit een gat in een stuk steen dat eerder door de rover was geboord.

De Curiosity bevindt zich aan de voet van een berg op Mars. In de komende dagen zal hij het hogerop zoeken om meer rotsblokken te onderzoeken.

FOK! nieuws

22-03-2015

"Project Mars One is bedrog"


© Mars One.

Een van de finalisten van het ruimteproject Mars One beweert dat hij moest betalen om mee te mogen naar de planeet. En er zouden meer dingen niet kloppen aan het project.

Het doel van Mars One is het opleiden van vier astronauten die een ENKELEREIS naar de planeet krijgen om daar een kolonie te stichten. Om de reis te bekostigen zijn er tv-rechten verkocht en sponsordeals gesloten. 200.000 mensen gaven zich op om op Mars te leven en te sterven, na selectie zijn er nu nog honderd over. Waaronder Joseph Roche, voormalig onderzoeker van de NASA.

GELD voor punten
Roche zegt in een interview dat hij zich heeft opgegeven uit interesse, maar het nu tijd vindt om de misstanden aan de kaak te stellen. De kandidaten zouden volgens Roche tijdens de selectie punten hebben gekregen en wie de meeste punten kreeg, ging door naar de VOLGENDE ronde. "Je kreeg punten voor elke ronde die je verder kwam tijdens de selectie, en daarna kreeg je alleen nog punten als je merchandise van ze kocht of geld doneerde." Het gevolg is dat de selectie nu draait om wie het meeste geld binnen brengt in plaats van wie het meest capabel is.

Ook de rest van de selectie zou volgens Roche weinig voorstellen. Waar het eerder de bedoeling was dat er regionale interviews met alle kandidaten plaats zouden vinden, werden dat uiteindelijk Skype-gesprekken van 10 minuten. "Veel te weinig om een oordeel over iemand te kunnen vellen," zegt Roche. Tenslotte zegt Roche dat het getal van 200.000 aanmeldingen onzin is, dat waren er slechts 2.761.

'Onzin'
In een persverklaring laat Mars One-oprichter Bas Lansdorp WETEN dat het aantal donaties niks te maken heeft met de selectie. "Er zijn veel kandidaten bij de laatste 100 die helemaal niks hebben gedoneerd," zo schrijft Lansdorp. Ook blijft hij bij de 200.000 aanmeldingen. "We hebben de journaliste inzage aangeboden in onze lijst met aanmeldingen, maar ze was daar niet in GEÏNTERESSEERD."

Bij de laatste honderd kandidaten die kans maken op een enkele reis naar de rode planeet zit nog één Belg, de 42-jarige Brad uit Antwerpen.

(HLN)

21-03-2015

Europese Marsverkenner zal Belgische toptechnologie meevoeren


© ESA.

Met de begin volgend jaar te lanceren Marsverkenner ExoMars Trace Gas Orbiter (ExoMars TGO) zal het NOPMAD-instrument meereizen waarvan de ontwikkeling door België is geleid, zo heeft het Belgisch Instituut voor Ruimte-Aëronomie (BIRA) bekendgemaakt.

De ExoMars TGO is een Europese sonde waaraan ook Rusland meewerkt. Het Russische ruimtevaartbureau Roscosmos heeft de fakkel overgenomen van het Amerikaanse Ruimtevaartbureau NASA dat aanvankelijk met het Europese Ruimtevaartbureau ESA scheep ging. NASA en ESA selecteerden het NOMAD-instrument als deel van het wetenschappelijk instrumentarium op het onbemande tuig.

NOMAD ('Nadir and Occultation for MArs Discovery') is een spectrometer die voortborduurt op een instrument van de succesvolle Europese sonde Venus Express, en omvat drie kanalen: SO ('Solar Occultation'), LNO ('Limb Nadir solar Occultation') en UVIS.

De infraroodkanalen SO en LNO zullen op zoek gaan naar methaan. De aanwezigheid daarvan kan een aanwijzing zijn voor het bestaan van leven, nu of in het verleden, of voor geologische activiteit, zoals vulkanisme. SO zal de atmosfeer afspeuren naar methaan en zal tegelijk ook de andere bestanddelen van de atmosfeer analyseren. Als er methaan gevonden wordt, gaat LNO op zoek naar de bronnen van methaan op het oppervlak van Mars. Het UV-kanaal kan zowel zonne-occultatie metingen als nadir-metingen (waarbij de straling uitgezonden en gereflecteerd door het oppervlak van Mars gemeten wordt) uitvoeren. Doordat UVIS gebruik maakt van het UV en zichtbare deel van het zonlicht kunnen andere stoffen gemeten worden dan met SO en LNO, zoals bijvoorbeeld ozon.

NOMAD is een internationaal consortium onder leiding van Ann Carine Vandaele van het BIRA, met wetenschappers en ingenieurs uit Spanje, Italië, Groot-Brittannië, Canada en de Verenigde Staten. Het instrument wordt in nauwe samenwerking met de industrie ontwikkeld. In België zorgt OIP (Oudenaarde) als hoofdcontractor voor het algemene project management en de constructie van de infraroodkanalen (SO en LNO), maar ook voor de integratie van alle kanalen. Lambda-X (Nijvel) is verantwoordelijk voor de constructie van het UVIS-kanaal, Thales Alenia Space Belgium (Charleroi) staat in voor het bouwen van de elektronica. AMOS (Luik), Vaskon (Menen), Deforche engineering (Dadizele), ES Tooling (Genk) en Isalas (Eke) zijn toeleveranciers van optische en mechanische onderdelen.

Het instrument moet vier jaar lang werken en ondergaat nu een hele reeks testen in het Centre Spatial de Liège te Luik. Onderzoekers van het BIRA zullen voor de uiteindelijke ijking zorgen. De levering van het instrument aan ESA is voorzien voor 15 april. Vervolgens zal Thales Alenia Space France in Cannes NOMAD integreren op de ExoMars sonde. De lancering is voorzien voor januari 2016.

(HLN)

19-03-2015

MAVEN-sonde ziet poollicht en hoge stofwolk op Mars


Geschreven door Tim Kraaijvanger op 19 maart 2015 om 09:09 uur

NASA’s MAVEN-ruimtesonde heeft de afgelopen tijd twee natuurfenomenen waargenomen in de atmosfeer van Mars, namelijk een stofwolk op grote hoogte en poollicht nabij het oppervlak. Dit meldt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie in een persbericht.

De stofwolk zweeft 150 tot 300 kilometer boven het oppervlak. Wetenschappers hadden niet verwacht hier stof aan te treffen. Hoewel de oorsprong en samenstelling van het stof op dit moment nog niet bekend zijn, vormt de stofwolk geen bedreiging voor ruimtesondes die om Mars draaien. “Als deze stofwolk in de atmosfeer ontstaat, dan weten we nog niet alles over de Martiaanse atmosfeer”, zegt wetenschapper Laila Andersson van de universiteit van Colorado.

MAVEN arriveerde op 21 september 2014 bij Mars. Sinds zijn aankomst is de stofwolk al te zien. Het is dus nog onbekend of de wolk een tijdelijk fenomeen is of dat deze al een tijd bestaat, zoals Jupiters Grote Rode Vlek.

Aurora’s
Daarnaast observeerde MAVEN net voor de kerstdagen poollicht op Mars. Hoewel er al eerder aurora’s zijn waargenomen op Mars, blijkt nu dat het poollicht laag in de atmosfeer zichtbaar is. De elektrische deeltjes van de zon – die 100 keer energierijker zijn dan wanneer je een stroomschok uit een stopcontact krijgt – hebben direct toegang tot de atmosfeer van Mars, waardoor aurora’s op lagere breedtegraden zichtbaar zijn dan op aarde. Dit komt omdat Mars geen magnetisch veld heeft, zoals de aarde. Dit veld houdt op aarde veel straling van de zon tegen, maar is bij de polen zwakker, waardoor geladen deeltjes hier wel doordringen en poollicht veroorzaken.


Ultraviolette aurora's komen overal op Mars voor.

De MAVEN-ruimtesonde is uitgerust met allerlei instrumenten om de atmosfeer van de rode planeet te onderzoeken. De eerste paar maanden heeft de ruimtesonde al veel gegevens verzameld, o.a. over de hoeveelheid ozon in de atmosfeer van Mars en inzicht in de afbraak van water en koolstofdioxide.

(scientias.nl)

24-03-2015

Tekens van leven op Mars



Was er ooit leven op Mars? Het lijkt steeds waarschijnlijker dat er in ieder geval micro-organismen waren, heel lang geleden. Twee nieuwe studies naar het oppervlak en de atmosfeer van Mars suggereren dat de rode planeet niet altijd zo doods was als nu. Een van die studies vond sporen van koolmonoxide, dat als energiebron voor kleine organismen kan dienen.

De Louisiana State University (VS) ontdekte de sporen. De onderzoekers van deze universiteit wijzen er op dat koolmonoxide op aarde ook wordt gebruikt door bepaalde bacteriën, die het omzetten in kooldioxide. Dit proces levert het micro-organisme de nodige energie op om te overleven.

De tweede studie vond sporen van stikstof in de bodem. Dit onderzoek, door het Goddard Space Flight Center van Nasa, bevestigt dat aan een andere belangrijke voorwaarde voor leven is voldaan. Alle organismen hebben stikstof nodig om te leven. Het vormt een belangrijk deel van aminozuren, eiwitten, DNA en van co-enzymen.

Meer onderzoeksteams zoeken naar sporen van leven op Mars. Hoewel de ‘smoking gun’ nog niet is gevonden – een fossiel bijvoorbeeld – is inmiddels duidelijk dat de planeet ooit veel warmer en vochtiger was, met een dikke atmosfeer. Daarin zouden best kleine wezentjes hebben kunnen leven.

(faqt.nl)

24-03-2015

Curiosity vindt stikstof in Marsbodem

.
Zelfportret van Curiosity bij de zandsteenformatie Windjana. (NASA/JPL-Caltech)

De Amerikaanse Marsrover Curiosity heeft stikstofverbindingen gevonden in de Marsbodem. De ontdekking, vandaag ONLINE gepubliceerd in Proceedings of the National Academy of Sciences, is gedaan met het SAM-instrument aan boord van de Marswagen (SAM staat VOOR Sample Analysis on Mars).

Door kleine bodemmonsters te verhitten en de vrijkomende gassen te analyseren, kan onderzoek gedaan worden aan de samenstelling. Op drie verschillende plaatsen op Mars (Rocknest, John Klein en Yellowknife Bay) is lachgas (distikstofoxide, NO2) gedetecteerd. Het is zo goed als zeker een van de afbraakproducten van nitraat (NO3). De aanwezigheid van nitraat in de bodem van Mars is NIET eerder aangetoond.

Zowel op aarde als op Mars komt veel stikstof voor, maar voornamelijk in de vorm van stikstofmoleculen (N2) in de dampkring. Om deel te kunnen nemen aan (bio-)chemische reacties, moeten de moleculen gesplitst worden. Op aarde gebeurt dat grotendeels door biologische activiteit, maar stikstofatomen kunnen ook 'vastgelegd' worden door energierijke verschijnselen zoals bliksemontladingen.

Er zijn geen aanwijzingen dat de nitraten in de Marsbodem geproduceerd zijn door micro-organismen; de onderzoekers gaan er vanuit dat ze het gevolg zijn VANbliksem- en meteorietinslagen in het verre verleden. Wel is nu voor het eerst aangetoond dat er op Mars - in ieder geval in de grote krater Gale, waar Curiosity zih bevindt - stikstof in de bodem aanwezig is geweest dat in principe BESCHIKBAAR was voor biochemische reacties.

Eerder was ook al aangetoond dat er enkele miljarden jaren geleden stromend water en organisch (koolstofhoudend) materiaal aanwezig was in de krater. De vondst van nitraat ondersteunt de conclusie dat Gale lang geleden in elk geval 'bewoonbaar' was: micro-organismen zouden er goed hebben kunnen overleven. (GS)

(allesoversterrenkunde)

27-03-2015

'Littekens' van Marslanding vervagen onregelmatig


Donkere vlek op Mars, ontstaan door de landing van de 'sky crane' van de Marswagen Curiosity, in augustus 2012. (NASA/JPL-Caltech/Univ. of Arizona)

De donkere 'littekens' op het Marsoppervlak die ontstaan bij kleine inslagen vervagen op onregelmatige wijze. Dat blijkt uit foto's die in de afgelopen jaren gemaakt zijn door de HiRISE-camera van de Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter, die in een baan om Mars draait.

HiRISE legde de inslaglocaties vast van onderdelen van de Mars Science Laboratory-missie, waarbij de Marswagen Curiosity op het planeetoppervlak werd neergelaten, in augustus 2012. Het gaat daarbij om donkere 'blast zones', veroorzaakt door het neerstorten van de zogeheten 'sky crane', het hitteschild en de afdaalmodule.

De donkere vlekken ontstaan doordat lichtgekleurd Marsstof door de inslag is weggeblazen, zodat donkerder materiaal zichtbaar wordt. Vergelijkbare donkere blast waves zijn ook gezien op plaatsen waar recent meteorietinslagen op Mars hebben plaatsgevonden.

Astronomen hadden wel verwacht dat de 'littekens' in de loop van de tijd zouden vervagen, maar uit de HiRISE-foto's blijkt dat dat niet in gelijkmatig tempo gebeurt. Gedurende twee jaar werden de sporen steeds minder opvallend, maar daarna verliep dat proces trager, en in sommige gevallen zijn de littekens juist weer donkerder geworden. De oorzaak daarvan wordt nog niet goed begrepen. (GS)

(allesoversterrenkunde)

31-03-2015

Geheugen van oude Marsrover weigert opnieuw dienst


Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 31 maart 2015 om 20:11 uur

Zijn geheugen heeft Marsrover Opportunity opnieuw in de steek gelaten. Nog maar enkele dagen nadat NASA maatregelen had genomen om het geheugenverlies tegen te gaan, weigerde het flashgeheugen van de rover opnieuw dienst.

Marsrover Opportunity wordt elke avond uitgeschakeld om energie te besparen. Om ervoor te zorgen dat de rover ook wanneer deze is uitgeschakeld informatie kan bewaren, beschikt deze over een flashgeheugen. Maar eind vorig jaar ontstonden er serieuze problemen met dat flashgeheugen. Die problemen leidden ertoe dat de computer aan boord van de rover zich voortdurend ging resetten. Hoewel die resets geen bedreiging vormen voor Opportunity, zijn ze wel heel vervelend: na elke reset heeft de rover zo’n twee dagen nodig om weer op gang te komen.

WIST JE DAT…
…Opportunity inmiddels een marathonafstand op Mars heeft afgelegd?

Besloten werd dan ook om het flashgeheugen tijdelijk niet te gebruiken. Gedurende drie maanden werd informatie op het vluchtige geheugen (het geheugen dat wel stroom nodig heeft om informatie te bewaren) van de rover opgeslagen en elke avond voor het ‘slapengaan’ naar de aarde gedownload. En vorige week werd het flashgeheugen van Opportunity (opnieuw) onder handen genomen. “We veranderden de manier waarop de rover het flashgeheugen gebruikt in een poging de problemen die de rover ervoer te corrigeren,” legt onderzoeker John Callas uit.

Maar nu – een week nadat die maatregelen getroffen werden – laat het flashgeheugen de rover opnieuw in de steek. Het geheugenverlies heeft geen serieuze gevolgen voor de missie. Er is geen wetenschappelijke informatie verloren gegaan. Ook is de computer aan boord van Opportunity niet gereset. Dat wijst erop dat de maatregelen die NASA vorige week trof in ieder geval voor nu met de ernstigste geheugenproblemen heeft afgerekend. “Hoewel we een beetje teleurgesteld zijn dat er slechts vijf dagen na het opnieuw formatteren weer geheugenverlies optreedt, zijn we niet verbaasd. Het is nog steeds niet helemaal duidelijk wat de problemen veroorzaakt.”

(scientias.nl)

08-04-2015

Duizenden verborgen gletsjers van ijs op Mars


© thinkstock.

Op de planeet Mars bevinden zich duizenden gletsjers. Zij zijn niet zichtbaar omdat zij onder een dikke laag stof verscholen liggen. Met radarapparatuur is aangetoond dat zij genoeg bevroren water bevatten om de planeet met een dikke laag ijs van ruim 1 meter af te dekken. Het gaat om ongeveer 150 miljard kubieke meter water. Dat schrijven onderzoekers van het Niels Bohr Instituut aan de Universiteit van Kopenhagen deze week in het blad Geophysical Reseach Letter.



Op beelden van satellieten die rond Mars draaien, hebben de onderzoekers de vorm van de gletsjers kunnen waarnemen. Lange tijd wisten onderzoekers niet of het ijs bestond uit bevroren water (H2O) of koolzuurgas (CO2) of dat het om modder ging. De wetenschappers in Kopenhagen hebben nu kunnen vaststellen dat het om bevroren water gaat. "Wij hebben metingen met radarapparatuur in de afgelopen tien jaar bekeken om te zien hoe dik het ijs is en hoe dat zich gedraagt'', zegt Nanna Bjørn Karlsson. "Wij vergeleken dat met hoe gletsjers zich op aarde gedragen en daarvan konden we modellen maken."

(HLN)

quote:

Nasa's Curiosity rover finds water below surface of Mars

New measurements from the Gale crater contradict theories that the planet is too cold for liquid water to exist, but Mars still considered hostile to life

Mars has liquid water just below its surface, according to new measurements by Nasa’s Curiosity rover.

Until now, scientists had thought that conditions on the red planet were too cold and arid for liquid water to exist, although there were known to be deposits of ice.

The latest findings suggest that Martian soil is damp with liquid brine, due to the presence of a salt that significantly lowers the freezing point of water. When mixed with calcium perchlorate liquid water can exist down to around -70C, and the salt also soaks up water vapour from the atmosphere.

New measurements from the Gale crater show that during winter nights until just after sunrise, temperatures and humidity levels are just right for liquid brine to form.

Morten Bo Madsen, a senior Mars scientist at the University of Copenhagen and a co-investigator on the Curiosity rover, said: “The soil is porous, so what we are seeing is that the water seeps down through the soil. Over time, other salts may also dissolve in the soil and now that they are liquid, they can move and precipitate elsewhere under the surface.”

Liquid water is traditionally considered an essential ingredient for life as we known it, but Mars remains hostile for other reasons, the scientists said. The latest findings are unlikely to change the view that if life ever blossomed on Mars, it probably died out more than a billion years ago.

“There are organisms on Earth, halophiles, that can survive in salty environments, but if it’s also very cold and very dry that’s a problem” said Madsen. “The radiation on Mars nails it – that environment is very hostile.”

On Earth, the global magnetic field protects the atmosphere from being degraded by harmful cosmic radiation from the Sun. In the past, scientists believe that Mars had a similar magnetic field and thicker atmosphere, but that the field was lost around four billion years ago.

Today, cosmic radiation penetrates at least one metre into the Martian surface and would kill even the most robust microbes known on Earth.

Surface temperatures on Mars range from around 20C at noon, at the equator, down to lows of around −153C at the poles. The presence of perchlorate salts was discovered in 2008, but until now if was not known whether temperatures and humidity would be high enough to produce liquid brine.

The latest paper, published in Nature, analyses humidity and temperature data for a full Martian year, showing that liquid brine ought to form. Instruments on-board Curiosity also measured estimates of subsurface water concentration, which suggested that water was indeed being absorbed from the air and the surface frost by the salty soil.

The water would be present in tiny quantities between the grains of soil, rather than in droplet form. “If you dug a trench you might see that the soil at the base was a bit darker,” said Madsen.

Curiosity landed on Mars in 2012 in the large crater, Gale, located just south of the equator. The giant crater is 154 kilometres in diameter and the rim of the crater is almost five kilometres high.

In the middle of the crater lies Mount Sharp, which Curiosity is currently ascending.

Observations by the Mars probe’s stereo camera have previously shown areas characteristic of old riverbed, with rounded pebbles that indicate there were flowing rivers up to one metre deep in the past.

The latest close-up images show slanting expanses of sedimentary deposits, lying one above the other. “These kind of deposits are formed when large amounts of water flow down the slopes of the crater and these streams of water meet the stagnant water in the form of a lake,” said Madsen.

quote:

Op maandag 13 april 2015 18:19 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

even een Nederlandstalig artikel

14-04-2015

Als de nacht valt, ontstaat mogelijk vloeibaar water op Mars


Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 14 april 2015 om 08:57 uur

Mogelijk is nabij het oppervlak van de planeet Mars vloeibaar water te vinden. Tot die conclusie komen onderzoekers nu Marsrover Curiosity calciumperchloraat ontdekt heeft in de grond op de rode planeet.

Dat er water is op Mars is geen verrassing: onderzoekers weten al enige tijd dat Mars water in de vorm van ijs bezit. Maar nu stellen wetenschappers dat er nabij het oppervlak van de rode planeet ook vloeibaar water te vinden is. Ze baseren zich op het feit dat Marsrover Curiosity perchloraat ontdekt heeft in de grond op Mars.

Calciumperchloraat
“We hebben de substantie calciumperchloraat ontdekt in de grond en onder de juiste omstandigheden absorbeert het water uit de atmosfeer,” vertelt onderzoeker Morten Bo Madsen. “Onze metingen laten zien dat deze omstandigheden ‘s nachts en kort na zonsopgang in de winter voorkomen. Op basis van vocht- en temperatuurmetingen op een hoogte van 1,6 meter en op het oppervlak van de planeet kunnen we een schatting maken van de hoeveelheid water die geabsorbeerd wordt. Wanneer de nacht valt, condenseert een deel van de waterdamp in de atmosfeer op het oppervlak van de planeet in de vorm van rijp, maar calciumperchloraat absorbeert heel sterk en vormt samen met het water een zoutoplossing, zodat het vriespunt lager komt te liggen en de rijp vloeibaar kan worden. De grond is poreus, dus wat we zien, is dat het water in de grond zakt.”

WIST JE DAT…
…Curiosity recent ontdekte dat de krater waarin hij momenteel rondrijdt ooit (langdurig) dienst deed als een enorm meer?

Leven
Er is dus mogelijk vloeibaar water nabij het oppervlak van Mars te vinden. En de aanwezigheid van water wordt gezien als een belangrijke voorwaarde voor leven. Toch is het volgens de onderzoekers – zelfs na deze ontdekking – zeer onwaarschijnlijk dat we vandaag de dag nog leven op Mars gaan aantreffen. De planeet is daarvoor te droog en te koud. Bovendien wordt deze blootgesteld aan krachtige kosmische straling die het leven zoals we dat op aarde kennen, doodt.

Waar onderzoekers nog niet helemaal uit zijn, is of er in het verleden wellicht leven op Mars is geweest. Ooit had de planeet een dikkere atmosfeer, een prettigere temperatuur en veel meer water voorhanden dan vandaag de dag het geval is.

(scientias.nl)

Deze is nog niet voorbij gekomen geloof ik:



Mars Orbiter Views Curiosity Rover in 'Artist's Drive'

A view from NASA's Mars Reconnaissance Orbiter on April 8, 2015, catches sight of NASA's Curiosity Mars rover passing through a valley called "Artist's Drive" on the lower slope of Mount Sharp.

The image from the orbiter's High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) camera shows the rover's position after a drive of about 75 feet (23 meters) during the 949th Martian day, or sol, of the rover's work on Mars.

The location of the rover, with its shadow extending toward the right, is indicated with an inscribed rectangle. North is toward the top. The view covers an area about 550 yards (500 meters) across. An unannotated version of the image is at:

http://photojournal.jpl.nasa.gov/figures/PIA19392_fig1.jpg

Curiosity used a route through Artist's Drive on its way toward higher layers on Mount Sharp after examining exposures of the mountain's basal geological unit at "Pahrump Hills." The rover's "Logan Pass" science destination is at the bottom left of this image. A wider map of the area is at

http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19390

This image is an excerpt from HiRISE observation ESP_040770_1755. Other image products from this observation are available at:

http://hirise.lpl.arizona.edu/ESP_040770_1755

The University of Arizona, Tucson, operates HiRISE, which was built by Ball Aerospace & Technologies Corp., Boulder, Colorado. NASA's Jet Propulsion Laboratory, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the Mars Reconnaissance Orbiter Project and Mars Science Laboratory Project for NASA's Science Mission Directorate, Washington.

Bron

quote:

Op donderdag 23 april 2015 22:44 schreef GrumpyFish het volgende:
Deze is nog niet voorbij gekomen geloof ik:

[ afbeelding ]

Mars Orbiter Views Curiosity Rover in 'Artist's Drive'

A view from NASA's Mars Reconnaissance Orbiter on April 8, 2015, catches sight of NASA's Curiosity Mars rover passing through a valley called "Artist's Drive" on the lower slope of Mount Sharp.

The image from the orbiter's High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) camera shows the rover's position after a drive of about 75 feet (23 meters) during the 949th Martian day, or sol, of the rover's work on Mars.

The location of the rover, with its shadow extending toward the right, is indicated with an inscribed rectangle. North is toward the top. The view covers an area about 550 yards (500 meters) across. An unannotated version of the image is at:

http://photojournal.jpl.nasa.gov/figures/PIA19392_fig1.jpg

Curiosity used a route through Artist's Drive on its way toward higher layers on Mount Sharp after examining exposures of the mountain's basal geological unit at "Pahrump Hills." The rover's "Logan Pass" science destination is at the bottom left of this image. A wider map of the area is at

http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19390

This image is an excerpt from HiRISE observation ESP_040770_1755. Other image products from this observation are available at:

http://hirise.lpl.arizona.edu/ESP_040770_1755

The University of Arizona, Tucson, operates HiRISE, which was built by Ball Aerospace & Technologies Corp., Boulder, Colorado. NASA's Jet Propulsion Laboratory, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the Mars Reconnaissance Orbiter Project and Mars Science Laboratory Project for NASA's Science Mission Directorate, Washington.

Bron

04-05-2015

Steen lift mee op wiel van Marsrover Curiosity


Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 4 mei 2015 om 15:14 uur

De op Mars rondrijdende Curiosity heeft er een passagier bij gekregen. Op beelden die de rover zelf maakte, is te zien dat op één van de wielen van de Marsrover een steentje is vast komen te zitten.

Curiosity maakte de foto op 30 april met behulp van de Mars Hand Lens Imager (MAHLI). Deze camera bevindt zich aan het uiteinde van de robotarm van de rover.

Op de foto zien we één van de wielen van Curiosity. Aan de rand van het wiel zit een steen ‘geplakt’. Deze blijft precies hangen tussen het profiel op de wielen van de rover. Volgens NASA vormt deze passagier geen probleem voor Curiosity en is het gewoon een kwestie van afwachten tot deze er weer afvalt.

Op de beelden die Curiosity van zijn eigen wiel maakte, is ook weer goed te zien dat de wielen al het één en ander te verduren hebben gehad. Er zitten de nodige scheuren en gaten in het wiel. Dat de wielen hard slijten, werd eind 2013 duidelijk. Toen werden voor het eerst gaatjes in de wielen van de rover ontdekt. Hoewel de slijtage op dit moment nog geen bedreiging vormt voor de rover heeft NASA toch besloten het wat rustiger aan te doen. En dus worden er nog zorgvuldigere beslissingen genomen als het gaat om de route die Curiosity op de rode planeet aflegt: met stenen bezaaide paden worden vermeden.

(scientias.nl)

11-05-2015

Curiosity fotografeert zonsondergang op Mars



Op Mars duikt de zon iedere 24,5 uur onder de horizon. Dat moet natuurlijk vastgelegd worden! Marsrover Curiosity heeft een zonsondergang op Mars gefotografeerd. De verschillende kiekjes zijn achter elkaar gezet, waardoor een bijzondere timelapse ontstaat.

Wanneer de zon ondergaat op de aarde, dan veranderen de kleuren van de lucht. Dit geldt ook voor een zonsondergang op Mars. De lucht – die normaal geel/oranje is – wordt blauw. Dit komt door stofdeeltjes in de atmosfeer, die ervoor zorgen dat het blauwe licht efficiënter door de atmosfeer reist.

Curiosity rijdt ondertussen al bijna drie aardse jaren op het oppervlak van Mars. De wielen van de rover hebben al meer dan tien kilometer afgelegd in de Gale-krater. Maar zijn totale afgelegde afstand valt in het niet bij de afstand die zijn voorganger Marsrover Opportunity tot op heden heeft afgelegd. Deze stokoude rover vierde onlangs zijn elfde verjaardag op de rode planeet en heeft al meer dan 42 kilometer op het oppervlak van Mars afgelegd!

(scientias.nl)

12-05-2015

Verenigde Arabische Emiraten onthullen Marsmissie

De Verenigde Arabische Emiraten gaan naar Mars. In 2021 zal hun sonde, die als doel heeft het weer op Mars te begrijpen, de rode planeet bereiken.


Artist impression van de missie.
Bron: Mohammed bin Rashid Space Center

De Verenigde Arabische Emiraten is daarmee het vijfde land of organisatie dat de planeet bezoekt. De Europese ruimtevaartorganisatie ESA, de Verenigde Staten, Rusland en India gingen het land voor.

Hoop

De Arabische sonde, ‘Hoop’ genaamd, zal in juli 2020 vertrekken. Na zo’n zeven maanden zal de sonde Mars bereiken en in een baan om het planeetoppervlak vliegen. Het hoogste punt van zijn baan is op zo’n 44.000 kilometer van het planeetoppervlak. Op zijn laagste punt bevindt Hoop zich op 22.000 kilometer van de planeet. Drie zonnepanelen zullen de sonde tijdens zijn vlucht om Mars van elektriciteit voorzien.

Atmosfeer

Het doel van de missie is metingen te doen aan de atmosfeer van Mars. Daarvoor zal de sonde, die bij vertrek zo’n 1500 kilogram weegt, verschillende meetinstrumenten meenemen. Hoop zal onder andere zijn uitgerust met een kleurencamera, een infraroodspectrometer en een ultraviolet-spectrometer. Hiermee kan de sonde temperatuurmetingen doen, zoeken naar ijs en waterdamp, en de bewegingen van de atmosfeer vastleggen. De onderzoekers hopen te ontdekken hoe het klimaat van Mars, de planeet die eens vloeibaar water had, is veranderd in de hedendaagse droge stofplaneet. Mars heeft zuurstof en waterstof verloren, en de vraag is hoe dat gebeurde. De gegevens die de sonde registreert, zullen openbaar worden gemaakt voor de internationale wetenschappelijke gemeenschap.

‘Onze missie is om voor het eerst een compleet plaatje te maken van de Martiaanse atmosfeer’, zegt projectleider Omran Sharaf in een video-aankondiging. De Arabische wetenschappers hopen daarbij te begrijpen hoe de verschillende atmosfeerlagen in elkaar passen.

‘De Marsmissie van de Emiraten zal een geweldige bijdrage leveren aan de menselijke kennis. Het is een mijlpaal voor de Arabische samenleving en een investering in onze toekomstige generaties’, aldus sjeik Mohammed bin Rashid Al Maktoum.


(newscientist)

02-06-2015

Wat zijn die mysterieuze blauwe plekken op de rode planeet?


© ESA.

MARS 'Blue lagoons' op de rode planeet? Dat lijkt zo op deze beelden van ESA van Mars. Maar de wetenschappelijke verklaring toont iets helemaal anders aan. De blauwe vlekken zouden te maken hebben met winden tot 100 km/uur die Mars teisteren en het landschap er mee vorm geven.

Mooi blauw water? Niet volgens ESA. De wetenschap houdt het bij een optische illusie. Gigantische stofstormen - die dagen of weken kunnen duren en met winden tot 100 km/uur - droppen donkere, vulkanische, basaltrijke materie over heel de planeet. Lagen van donkerdere stof van vulkanen zetten zich vast in de kraters van Mars. Na verloop van tijd is er genoeg van dat stof verzameld om een blauwige kleur te tonen. Dat is wat we zien.

Ook op onze eigen planeet bepalen winden door de tijden heen overigens mee de vorm van het landschap, van rotsen, van duinen.

Op de foto hieronder zie je de gevolgen van een veel recentere storm, die vulkanische stof en as in een krater op Mars blaast. Je kan op dit beeld bijna de kracht van de storm voelen.


© ESA/DLR/FU Berlin.

(HLN)

DAMN, THE PARACHUTE THAT'LL HELP LAND HUMANS ON MARS JUST FAILED AGAIN
Why landing astronauts on Mars suddenly looks harder than ever before.


JESSICA ORWIG, BUSINESS INSIDER

9 JUN 2015

On Monday June 8, NASA tested their low-density supersonic decelerator (LDSD) spacecraft, which looks exactly like a flying saucer.

NASA hopes that this spacecraft could one day transport astronauts to the surface of Mars. But Monday’s test showed that engineers still have a ways to go and a lot to learn before they’re ready for such a task.

You could say that every second of Monday’s test led up to a critical moment: When the spacecraft deployed its supersonic parachute.

This parachute is the largest parachute ever designed for a spacecraft - it could cover an entire American football field - and its purpose is to slow the vehicle down so that so it doesn’t crash into the Martian surface, killing the astronauts inside.

Unfortunately, Monday’s test failed to achieve what it set out to do: keep the parachute intact.

When NASA first tested LDSD last year, everything went according to plan except the parachute. Within seconds of deployment, the chute shredded to pieces (see the GIF below). Over the last year, the LDSD team has examined what they think went wrong and redesigned a brand new chute that they were sure would do the job this time.





“We think we have it, but it will be the visuals LDSD brings back that will tell the tale,” Ian Clark, principal investigator of LDSD from NASA’s Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, California, said in a NASA statement just a week before the Monday’s test flight. “As long as our chute open to the point where the canopy is fully inflated, and I think we will do that, we will have learned something valuable.”

Unfortunately, the same thing happened this time - the parachute shredded apart.

Now, it’s back to the drawing board, but how they’re going to fix this outstanding problem of the pesky parachute is not clear. NASA isn’t giving up though: They have scheduled a third test flight of the LDSD for the summer of 2016.

http://www.sciencealert.c(...)rs-just-failed-again

09-06-2015

Glas gevonden op Mars


De afzettingen van glas zijn in het groen afgebeeld. © NASA.

De Marssonde heeft op het oppervlak van de rode planeet glasafzettingen ontdekt, zo meldt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.

De 'Mars Reconnaissance Orbiter', die al sinds 2006 op de planeet rondrijdt, deed de ontdekkingen in verschillende kraters. Het glas werd daar volgens de NASA gevormd door hitte bij een botsing, bijvoorbeeld door meteorieten.

(HLN)

08-06-2015

'Inslag-glas' op Mars zou sporen van leven kunnen bevatten


Inslag-glas is onder andere gevonden in de Marskrater Alga (gekleurde gebieden). (NASA/JPL-Caltech/JHUAPL/Univ. of Arizona)

Geologen hebben inslag-glas gevonden op Mars: glasachtig materiaal dat ontstaat onder extreem hoge druk en temperatuur, bij zware kosmische inslagen op het planeetoppervlak. Met de CRISM-spectroscoop aan boord van de Mars Reconnaissance Orbiter kon het glas vanuit een baan om Mars herkend worden op basis van de specifieke reflectie-eigenschappen op verschillende golflengten. Die zijn door de onderzoekers eerst vastgesteld in laboratoriumexperimenten waarbij materiaal met dezelfde samenstelling als het Marsoppervlak in een oven werd verhit. De nieuwe resultaten zijn online gepubliceerd in het vakblad Geology.

Op aarde bevat inslag-glas soms organische moleculen, afkomstig van (micro-)organismen. Op soortgelijke wijze zou het Martiaanse inslag-glas ook sporen van biologische activiteit in het verre verleden kunnen bevatten. Een van de kraters waarin inslag-glas is aangetroffen ligt in de directe omgeving van Nili Fossae - een 650 kilometer lange geul op Mars waarin miljarden jaren geleden vermoedelijk water stroomde. Nili Fossae is een van de potentiële landingsplaatsen van de Amerikaanse Mars 2020 rover.

(allesoversterrenkunde)

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 22:19 schreef Quyxz_ het volgende:

[..]

HLN

Ja, dat is wel een beetje dom

quote:

Op donderdag 11 juni 2015 22:19 schreef Quyxz_ het volgende:

[..]

HLN

10 punten voor jou Quyxz
goed opgemerkt

15-06-2015

Toch geen warm, nat verleden voor Mars?


Was Mars lang geleden warm en nat (linksboven) of koud en bevroren (rechtsonder)? (AGU)

De planeet Mars had misschien toch géén warm en nat verleden. Dat blijkt uit gedetailleerde driedimensionale klimaatmodelberekeningen van Robin Wordsowrth van de Harvard Paulson School of Engineering and Applied Science, die vandaag gepubliceerd zijn in Journal of Geophysical Research - Planets. In plaats daarvan zou Mars enkele miljarden jaren geleden toch vooral een koude, bevroren wereld zijn geweest, waar hooguit incidenteel en gedurende relatief korte tijd water stroomde als gevolg van vulkanisme en kosmische inslagen.

Wordsworth toont aan dat het sowieso veel waarschijnlijker is dat Mars ook drie tot vier miljard jaar geleden een koude planeet was, met een gemiddelde temperatuur van enkele tientallen graden onder nul. In dat geval zijn de erosiepatronen aan het oppervlak, die toegeschreven worden aan stromend water, te verklaren door lokale smelt van bodemijs. Zijn modelberekeningen bieden een aannemelijke verklaring voor het feit dat die patronen vooral in het evenaargebied van Mars zijn geconcentreerd.

Modelberekeningen voor een warme en natte planeet Mars, met een gemiddelde temperatuur van 10 graden, slagen er niet goed in om de waargenomen verdeling van erosiepatronen over het oppervlak te verklaren. Die zouden dan namelijk overal op de planeet kunnen voorkomen, en bovendien geassocieerd moeten zijn met grote topografische structuren, zoals het Tharsis-gebergte; daarvan lijkt nauwelijks sprake.

Wordsworth geeft toe dat het laatste woord over het verleden van Mars nog lang niet is gezegd, maar zijn gedetailleerde berekeningen lijken wel vraagtekens te zetten bij het populaire idee dat Mars lang geleden veel meer op de aarde leek dan nu.

(allesoversterrenkunde)/

12-06-2015

NASA stuurt mini-ruimtesondes naar Mars


Artist’s impression van de twee kleine CubeSats, die in 2016 langs Mars zullen vliegen op het moment dat de Marslander InSight naar het planeetoppervlak afdaalt. (NASA/JPL-Caltech/R. Hurt (SSC-Caltech))

Bij de volgende NASA-missie naar Mars zullen behalve een nieuwe (stilstaande) Marslander ook twee mini-ruimtesondes worden gelanceerd. Het zal voor het eerst zijn dat deze zogeheten CubeSats op pad gaan naar een andere planeet. Het tweetal zal worden gebruikt voor communicatiedoeleinden.

CubeSats zijn kleine instrumentenpakketjes die voor allerlei doeleinden kunnen worden gebruikt. Ze worden doorgaans gebouwd door universiteitsstudenten, en er zijn al tientallen in banen om de aarde gebracht. Het standaardformaat is ruwweg 10 bij 10 bij 10 centimeter – grotere modellen hebben een veelvoud van dat volume.

De CubeSats die naar Mars worden gestuurd, MarCO geheten, zijn zes keer zo groot als het basismodel. Ze worden in maart 2016 tegelijk met de Marslander InSight gelanceerd, maar volgen hun eigen koers. Het is de bedoeling dat ze vlak langs Mars vliegen op het moment dat InSight in september 2016 afdaalt naar het planeetoppervlak.

Als dat lukt, zullen de CubeSats de gegevens die InSight tijdens zijn landing naar de al om de planeet cirkelende Mars Reconnaissance Orbiter zendt, doorsturen naar de aarde. Dat levert een uur tijdwinst op, omdat deze orbiter de informatie wel direct naar de CubeSats kan doorsturen, maar niet rechtstreeks naar de aarde.

Naar verwachting zullen CubeSats in de toekomst vaker voor dit soort speciale klusjes worden ingezet.

(allesoversterrneknude)

15-06-2015

‘Astronauten’ keren terug van gesimuleerde Mars-missie


Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 15 juni 2015 om 12:19 uur

Na acht maanden in een koepel op een verlaten vulkaan te hebben gezeten, is een einde gekomen aan een uitdagende simulatie.

Hoe is het om te leven op Mars? Wat doet het met je psyche? Je lijf? Om antwoorden te vinden op die vragen vertrokken zes ‘proefkonijnen’ naar een helling van Mauna Loa om daar acht maanden lang in een Mars-achtig gebied en tamelijk geïsoleerd van de buitenwereld te leven. Aan die uitdagende missie is dit weekend een einde gekomen: de zes ‘Marsgangers’ zijn weer ‘terug op aarde’.

Koepel
Gedurende acht maanden woonden de zes proefpersonen op meer dan 2400 meter hoogte, in het zogenoemde HI-SEAS Habitat. Het is een koepelvormig verblijf op de noordelijke helling van de vulkaan Mauna Loa. De proefpersonen brachten een groot deel van hun tijd in die koepel door. Zo af en toe kwamen ze ook buiten voor een ‘ruimtewandeling’, maar afgelopen zaterdag verlieten ze de koepel voor het eerst in acht maanden tijd zonder dat ze een ruimtepak droegen.

Mars500
ESA organiseerde enige tijd gelden het Mars500-project. Zes vrijwilligers stapten in een ruimtesonde en mochten deze gedurende 520 dagen niet verlaten. In die anderhalf jaar tijd was er ook beperkt contact met de buitenwereld, moesten de ‘astronauten’ hun eigen voedsel kweken en zichzelf zien te vermaken. Uit dat onderzoek is onder meer gebleken dat de Marsmissie ervoor zorgt dat astronauten slaperig en lui worden.

Wennen
Het leven ‘op aarde’ zal ongetwijfeld weer even wennen zijn voor de proefpersonen. Ze kunnen nu weer gaan en staan waar ze willen, hun vrienden en familie ontmoeten, zonlicht voelen en eten wat ze willen. Dat was er tijdens hun verblijf in de gesimuleerde Mars-omgeving niet bij.

Derde missie
Het was de derde HI-SEAS-missie. Eerder brachten ‘astronauten’ al vier maanden op een gesimuleerd Mars door. Er komt ook nog een vierde missie. Deze zal zo’n twaalf maanden duren. Tijdens de missies worden de proefpersonen nauwlettend in de gaten gehouden. Er wordt gekeken hoe het lichamelijk en geestelijk met ze gaat. Ook de dynamiek tussen de proefpersonen is van belang: de proefpersonen zijn – net als toekomstige Marsgangers – op elkaar aangewezen en conflicten moeten dus zoveel mogelijk voorkomen worden.

Diverse ruimtevaartorganisaties dromen van een bemande missie naar Mars. Maar dat is een hele onderneming. Naar schatting neemt alleen de heenreis al zo’n acht maanden in beslag (en dan moet je de tijd die nodig is om ter plekke onderzoek te doen daar nog bij optellen). Dat betekent dat astronauten maandenlang in een kleine, afgesloten ruimtevaartuig zitten en geen kant op kunnen. Al die tijd zullen ze op hun collega’s zijn aangewezen en beperkt contact hebben met het thuisfront. Ook zal er weinig luxe zijn en zullen de astronauten hard moeten werken om zowel tijdens hun reis als op Mars zelfvoorzienend te zijn (bijvoorbeeld hun eigen voedsel te kweken). Grote vraag is of de mens dat allemaal aankan. Met gesimuleerde Marsmissies wordt dat nu – op aarde – uitgezocht. De resultaten worden door ruimtevaartorganisaties zoals NASA geanalyseerd en gebruikt om zo’n bemande Marsmissie werkelijkheid te laten worden.

(scientias.nl)

Hoe gaat het met die andere rover eigenlijk nog?

quote:

Op dinsdag 23 juni 2015 23:38 schreef kurk_droog het volgende:
Hoe gaat het met die andere rover eigenlijk nog?

Opportunity fotografeert er nog lustig op los

foto is van sol 4037... maar de laatste foto's van sol 4055 (22-06) zijn ook al binnen maar niet van de marsbodem maar 2 foto's van de zon


21 mei


[ Bericht 9% gewijzigd door -CRASH- op 24-06-2015 20:40:05 ]

Edit

[ Bericht 99% gewijzigd door -CRASH- op 24-06-2015 20:39:33 ]

quote:

Op woensdag 24 juni 2015 20:27 schreef -CRASH- het volgende:

[..]

Opportunity fotografeert er nog lustig op los

foto is van sol 4037... maar de laatste foto's van sol 4055 (22-06) zijn ook al binnen maar niet van de marsbodem maar 2 foto's van de zon
[ afbeelding ]

21 mei
[ afbeelding ]

Laten we hopen dat hij nog lang door blijft gaan

17-06-2015

Methaan op Mars wijst op leven

In meteorieten van Mars zijn sporen van methaan gevonden. Dat betekent dat er leven op de planeet kan zijn.


Zonsondergang op Mars

Sommige meteorieten van Mars bevatten meetbare hoeveelheden methaan. Dit toont een in Nature Communications gepubliceerd Canadees-Brits onderzoek aan. De vondst ondersteunt de theorieën dat de Martiaanse bodem genoeg methaan kan bevatten om microbieel leven mogelijk te maken.

Concreet bewijs van het leven op de Rode Planeet, hebben de wetenschappers niet gevonden. De onderzoekers hebben wel zes meteorieten van Mars met een vulkanische oorsprong onderzocht. Alle zes meteorieten bevatten meetbare hoeveelheden methaangas (CH4). Daarnaast vonden de onderzoekers kooldioxide (CO2), waterstof (H2), stikstof (N2) en sporen van zuurstof (O2) en argon (Ar).

Het methaan in de meteoriet is zeer waarschijnlijk veroorzaakt door chemische reacties van mineralen in het vulkanisch gesteente en is dus niet van biologische oorsprong. De onderzoekers concluderen echter uit hun ontdekking dat vulkanisch gesteente op Mars in het algemeen aanzienlijke hoeveelheden methaan bevat. Het uit elkaar vallen van deze rots door bijvoorbeeld erosie kan genoeg methaan laten ontsnappen om microben te voorzien van een energiebron.

Op aarde zijn zo ook micro-organismen ontstaan, zelfs zonder zuurstof. Gezien de vijandige omstandigheden op het oppervlak van de Rode Planeet, vermoeden veel onderzoekers dat mogelijke leven op Mars alleen kan worden gevonden in de bodem. Methaanconcentraties in de atmosfeer zijn te laag om op het oppervlak leven te ondersteunen.

(faqt.nl)

22-06-2015

Mars Odyssey legt 60.000ste rondje om Mars af



Morgen voltooit NASA’s Mars Odyssey-ruimtesonde zijn 60.000ste rondje om de rode planeet. De ruimtesonde kwam in 2001 aan bij Mars en heeft sindsdien 1,43 miljard kilometer afgelegd.

Mars Odyssey heeft de afgelopen jaren record naar record verbroken. Zo is de ruimtesonde de langst opererende ruimtesonde die ooit naar Mars is gestuurd. De afgelopen jaren heeft de sonde waterijs onder het oppervlak van de rode planeet ontdekt. Ook is Mars Odyssey een belangrijke schakel in het contact tussen Marsrover Opportunity en de aarde.

.
Mars Odyssey maakte deze foto van de Gale-krater: de landingsplaats van Curiosity. De kleuren zijn vertekend en laten de verschillende mineraalafzettingen in de krater zien.

Overtroffen door nieuwe sondes
De afgelopen jaren is de ruimtesonde een beetje uit beeld geraakt. Dit heeft ermee te maken dat NASA tegenwoordig een veel betere ruimtesonde om Mars heeft draaien: de Mars Reconnaissance Orbiter. De HiRISE-camera van de Mars Reconnaissance Orbiter kan objecten op Mars spotten die één meter groot zijn. En dat terwijl de resolutie van de beste camera van Mars Odyssey een resolutie van 18 meter per pixel heeft. Logisch dus. Hetzelfde zien we gebeuren met de Mars Exploration Rover Opportunity, die in de headlines verslagen wordt door Curiosity.

Doel: een kwart eeuw
“Mars Odyssey is in een uitstekende conditie en functioneert prima”, zegt projectleider David Lehman. “Daarnaast heeft de ruimtesonde nog genoeg brandstof om zeker tien jaar door te gaan.” In dat geval zou Mars Odyssey de grens van 25 jaar kunnen halen. En dat is zeer indrukwekkend voor een ruimtesonde die om een planeet draait, aangezien zo’n ruimtevaartuig regelmatig zijn baan moet corrigeren, waarbij brandstof verloren gaat.

Morgenstond heeft goud in de mond
De komende tijd gaat Mars Odyssey van koers veranderen. Jarenlang observeerde het onbemande ruimtevaartuig de rode planeet in de middaguren en ‘s nachts, maar vanaf november 2015 richt hij zich op de morgenstond. Mars Odyssey gaat observeren wat er ‘s ochtends in de atmosfeer van Mars gebeurt. “Wat voor invloed heeft het aanbreken van de ochtend op mist, wolken en bevriezingen op het oppervlak van Mars? Dit hopen we uit te zoeken”, zegt projectwetenschapper Jeffrey Plaut.

(scientias.nl)

24-06-2015

Bewijs gevonden dat Mars 500.000 jaar geleden oppervlaktewater had



In een krater op Mars zijn geulen zichtbaar, die verraden dat er 500.000 jaar geleden vloeibaar water stroomde op de rode planeet.

Wetenschappers hebben met het HiRISE-instrument van de Mars Reconnaissance Orbiter foto’s gemaakt van de Istockkrater op Mars. Hoewel vloeibaar water tegenwoordig niet meer aanwezig is op het Martiaanse oppervlak, zijn er nu aanwijzingen gevonden dat er een half miljoen jaar geleden nog wel water op Mars voorkwam,

Een natte planeet
De Haas is niet de enige onderzoeker die beweert dat Mars recentelijk nog nat was. Onderzoeker Andreas Johnsson vond vorig jaar sporen dat er 200.000 jaar geleden nog water op Mars stroomde. De krater waarin de geultjes en afzettingen vonden, is niet ouder dan 200.000 jaar. Johnsson: “De krater die we nu bestudeerd hebben, is veel te jong om beïnvloed te zijn door omstandigheden die tijdens die ijstijd speelden. Dat suggereert dat de smeltwater-gerelateerde processen die deze afzettingen vormden bijzonder effectief waren in recentere tijden.”

Op de foto’s van HiRISE vonden wetenschappers geulen en vreemde afzettingen van stenen en grond, die lijken op modderlawines (of puinstromen) op aarde. Wanneer de grond van een helling veel water bevat, kan deze gaan verschuiven. Bij zo’n puinstroom worden rotsen en andere materialen mee naar beneden gesleurd, tot soms wel kilometers ver.

De puinstroom op Mars is mogelijk ontstaan door het smelten van ijs tijdens één van de recente ijstijden. “Het verraste mij om te horen hoeveel water er nodig was om deze geulen te creëren”, zegt onderzoeker Tjalling de Haas van de Universiteit Utrecht aan Popular Mechanics. “Dit is een sterke aanwijzing dat er recent nog water op Mars stroomde, ook al was het slechts een korte periode.”

De Haas vertelt dat de ontdekking niet mogelijk was zonder de HiRISE-camera. “Er zijn zoveel details zichtbaar. De resolutie is slechts 25 centimeter per pixel.”

Op Mars zijn de ijstijden extremer dan op aarde. De Haas beweert dat er de afgelopen miljoen jaar vijf perioden waren, waarin de ijstijd zo extreem was, dat er frequent modderig water stroomde in de Istockkrater. En met frequent bedoelt de onderzoeker minimaal tien en maximaal honderd jaar. Het is fascinerend dat Mars recentelijk nog ‘nat’ was. En wellicht dat toekomstige generaties een ijstijd van dichtbij meemaken en zelf water zien stromen op het oppervlak van Mars.

(scientias.nl)

29-06-2015

"Neen, er staat géén piramide op Mars"



Wetenschap Believers hebben bewijs gevonden voor leven op Mars. Op een video van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA is een piramidevormig object te zien. "Het puntje van een veel grotere piramide", concludeert Paranormal Crucible, een website gespecialiseerd in samenzweringstheorieën allerhande.

Op een foto die op 7 mei 2015 door Marsrover Curiosity werd genomen, is een piramide te zien. Of dat is toch wat paranormale enthousiastelingen geloven. Paranormal Crucible stelt in een video op YouTube dat er op Mars een piramide "van bijna perfecte vorm" is gevonden, ter grootte van een kleine auto. Het object is "het resultaat van intelligent design en is zeker niet het gevolg van een speling van licht en schaduw", klinkt het. Op basis daarvan besluit Paranormal Crucible dat het moet gaan op het topje van een veel grotere piramide of om een soort markeersteen.

De verklaring van de NASA is - zoals verwacht - aanzienlijk eenvoudiger. "Het is een rots", stelt dr. Jim Bell, hoofdonderzoeker van het Marsprogramma van de NASA en professor astronomie aan de Arizona State University, aan Huffington Post. "Het is wellicht een vulkanische steen, zoals de meeste rotsen die we via de Marsrovers zien. En net als vele vulkanische rotsen op aarde, kunnen ook vulkanische rotsen op Mars afbreken in scherpe, hoekige vormen. Deze heeft toevallig de vorm van een piramide, iets wat eigenlijk ook niet zo ongewoon is voor harde, dichte vulkanische stenen op aarde."

Ook de grootte van de piramide valt tegen. Volgens professor Bell is de steen zo'n 10 centimeter hoog.


Een beeld uit de video van Paranormal Crucible, met de veronderstelde piramide. © rv.

(HLN)

quote:

Wheel Worries: Mars Rover Curiosity Dealing With Damage


^{Curiosity rover made use of its Mastcam: Left camera on April 21, 2015, Sol 962, to take this wheel image.
Credit: NASA/JPL-Caltech/MSSS Full size image}


NASA's Mars rover Curiosity faces ongoing wheel wear and tear as it continues its trek across the rock-strewn Red Planet.

The car-size Curiosity rover has been on duty since landing on Mars in August 2012. Curiosity has six aluminum wheels, each with its own individual motor. The rover has a top speed on flat, hard ground of a little over 1.5 inches (4 centimeters) per second.

But dealing with the rocky Martian landscape has become somewhat of an unanticipated wheel of misfortune for the Curiosity crew. Back here on Earth, mission engineers are watching the wheels turn, keeping an eye on the dings and cracks that have begun to appear. Amazing Mars Rover Curiosity's Martian Views (Latest Photos)

Die verdomde verkeersdrempels weer
En FF naar kwikfit gaan is uitgesloten

[ Bericht 3% gewijzigd door -CRASH- op 07-07-2015 20:22:23 ]

quote:

Op dinsdag 7 juli 2015 08:38 schreef -CRASH- het volgende:

[..]

Die verdomde verkeersdrempels weer
En FF naar kwikfit gaan is uitgesloten

Dit hebben ze toch kunnen testen met de rotsen op aarde? Dat gaat bij oppurtunity een stuk beter..

13-07-2015

Curiosity ziet zonnevlekken op achterkant van de zon


Geschreven door Tim Kraaijvanger op 13 juli 2015 om 15:04 uur

De planeet Mars bevindt zich momenteel aan de andere kant van de zon dan de aarde. Hierdoor heeft Marsrover een unieke kijk op de zon. De rover ziet namelijk zonnevlekken die we vanaf de aarde niet kunnen spotten.

Op dit moment hebben wetenschappers geen ruimtesonde die de andere zijde van de zon in kaart brengt. Alleen Curiosity is in staat om met zijn Mastcam onze moederster te fotograferen. Overigens kan de camera alleen grote zonnevlekken vastleggen. De zon is op Mars enkele keren kleiner dan op aarde, dus kleine zonnevlekken zijn lastiger te zien. Wist je trouwens dat Curiosity vorig jaar getuige was van een Mercuriusovergang?

Iedere maand draait de zon één keer om zijn as. Overigens is de rotatietijd korter nabij de evenaar dan bij de polen. Het is interessant om grote zonnevlekkengroepen op de achterkant van de zon te zien, omdat onderzoekers dan kunnen berekenen hoe lang het duurt voordat deze groep op de voorzijde verschijnt en wat voor gevolgen eventuele uitbarstingen hebben voor satellieten, astronauten en elektrische systemen.

Curiosity maakt regelmatig foto’s van de zon. Ook andere rovers doen dit. Hierdoor kunnen wetenschappers inschatten hoeveel stof er in de atmosfeer van Mars bevindt. Des te lastiger de zon te zien is, des te meer stof bevindt er in de atmosfeer boven de rover.

Mount Sharp
Curiosity landde in augustus 2012 op de rode planeet. In twee jaar tijd reed de rover naar Mount Sharp, waar het wagentje vorig jaar arriveerde. Het hoofddoel van de missie is nu het bestuderen van hogergelegen lagen op Mount Sharp. De wielen van de rover hebben al meer dan tien kilometer afgelegd in de Gale-krater. Maar zijn totale afgelegde afstand valt in het niet bij de afstand die zijn voorganger Marsrover Opportunity tot op heden heeft afgelegd. Deze stokoude rover vierde onlangs zijn elfde verjaardag op de rode planeet en heeft al meer dan 42 kilometer op het oppervlak van Mars afgelegd.

(scientias.nl)

22-07-2015

Opsporing verzocht: vreemde Marslandschappen


Een van de vele vreemde terreinen bij de zuidpool van Mars. (NASA/JPL-Caltech/MSSS/Univ. of Arizona)

Het wetenschappelijke team van NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) vraagt het publiek om te assisteren bij het onderzoek van de vele vreemde structuren rond de zuidpool van de planeet Mars. Door overzichtsbeelden te bekijken, kunnen vrijwilligers gebieden helpen aanwijzen die nog eens goed moeten worden bekeken met de HiRISE-camera van de orbiter.

Veel landschappen op Mars lijken op die van de aarde. Maar de poolstreken van de planeet vertonen veel exotischere structuren. Dat heeft te maken met het afwisselend bevriezen en dooien van koolstofdioxide (CO2) – een proces dat van nature niet op aarde optreedt. In de lente verandert het CO2-ijs dat zich in de winter heeft gevormd in gas, waardoor allerlei vreemde gaten en scheuren in het oppervlak ontstaan.

Wie meedoet aan het nieuwe project, dat ‘Planet Four: Terrains’ heet, krijgt de taak om bepaalde terreinsoorten op te sporen. Dat gebeurt aan de hand van foto’s die details met afmetingen tot zes meter laten zien. Interessante structuren zullen vanaf medio 2016 nog eens met HiRISE worden gefotografeerd. Met deze camera kunnen details van een halve meter worden vastgelegd.

‘Planet Four: Terrains’ maakt deel uit van Zooniverse, een organisatie die inmiddels al dertig wetenschappelijke projecten heeft lopen waar iedereen aan kan meedoen.

(allesoversterrenkunde)

Zoutvlakte is restant van een van de laatste meren op Mars

.
3D-weergave van de zoutvlakte op Mars. (LASP/Brian Hynek)

In Meridiani Planum - het gebied waar ook de Amerikaanse Marswagen Opportunity rondrijdt - is een grote zoutvlakte aangetroffen met een oppervlak van bijna vijftig vierkante kilometer. Uit mineralogisch onderzoek, gedaan vanuit een omloopbaan om Mars, volgt dat de zoutvlakte 'slechts' ca. 3,6 miljard jaar oud is - veel jonger dan de periode waarin er voor het laatst zeeën en oceanen voorkwamen op het Marsoppervlak.

Onderzoekers van de University of Colorado in Boulder, die de ontdekking beschrijven in het vakblad Geology, denken dat de zoutvlakte het restant is van een van de laatste meren op Mars. Uit de omvang en dikte van de zoutafzettingen concluderen ze dat het zoutgehalte in het meer slechts ca. 8 procent bedroeg van het zoutgehalte in de oceanen op aarde.

Dat betekent dat aardse micro-organismen er in principe in zouden hebben kunnen overleven. (GS)

(allesoversterrenkunde)

18-08-2015

Indiase orbiter maakt fantastische foto’s van vallei op Mars


Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 18 augustus 2015 om 17:34 uur

Naast de vallei Ophir Chasma vereeuwigde de sonde ook het thuis van NASA’s Marsrover Curiosity: de Gale-krater. Mooi!

Het ene kiekje dat door de Indiase ruimtevaartorganisatie is vrijgegeven is nog mooier dan het andere. Op de afbeelding helemaal bovenaan dit artikel zie je bijvoorbeeld de vallei Ophir Chasma. Op basis van de foto’s die de Indiase marsorbiter van de vallei maakte, heeft de Indiase ruimtevaartorganisatie onderstaande 3D-beelden van de vallei gecreëerd.



.
Afbeeldingen: ISRO.

De vallei maakt deel uit van het enorme kloofsysteem Valles Marineris. En dat systeem legde de orbiter eerder al eens op de gevoelige plaat vast (zie hieronder).

.
Afbeelding: ISRO.

Naast de foto’s van de vallei heeft de ruimtesonde recentelijk ook een foto gemaakt van de krater waarin Marsrover Curiosity zich momenteel bevindt.

.
Afbeelding: ISRO.

De Indiase Marsorbiter is de allereerste interplanetaire missie van India en direct een groot succes. De orbiter werd in november 2013 gelanceerd en arriveerde in september 2014 bij Mars. Inmiddels doet deze er alweer bijna een jaar onderzoek.

(scientias.nl)

19-08-2015

Stuur je naam naar Mars aan boord van NASA's InSight-missie


Illustratie van de Marsverkenner InSight. (NASA/JPL-Caltech)

Tot 8 september 2015 kun je via een speciale NASA-website laten weten dat je je naam naar Mars wilt sturen aan boord van de onbemande Marslander InSight, die in maart 2016 gelanceerd moet worden en eind september 2016 op Mars zal aankomen.

De namen worden opgeslagen op een microchip die door InSight wordt meegenomen naar Mars. Door je naam voor deze en soortgelijke PR-acties aan te melden, kun je bovendien 'frequent flier'-punten verzamelen, die volgens NASA aangeven in welke mate je geïnteresseerd bent in en 'deelneemt aan' het Amerikaanse ruimteonderzoeksprogramma.

Eerder was dat al mogelijk met de eerste onbemande testvlucht van NASA's nieuwe Orion-ruimtecapsule - die had een microchip met 1,38 miljoen namen aan boord. De InSight-lander zal zich vooral richten op onderzoek aan het inwendige van Mars, onder andere met seismometers.

(allesoversterrenkunde)

21-08-2015

Say Cheese! Marsrover Curiosity maakt nieuwe selfies


Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 21 augustus 2015 om 16:56 uur

De rover kan geen genoeg krijgen van…zichzelf! Kort voor Curiosity zijn reis op de rode planeet voortzette, moesten er dan ook wat selfies worden gemaakt.

De afgelopen weken heeft Curiosity uitgebreid onderzoek gedaan in de ‘Marias Pass’-regio. Een interessant gebied. “De grond die zich in dit gebied ongeveer een meter onder de rover bevindt, bevat drie tot vier keer zoveel water als de grond waar de rover in de afgelopen drie jaar op Mars overheen is gereden,” vertelt onderzoeker Igor Mitrofanov. Dat blijkt uit metingen die Curiosity uitvoerde. Naast die metingen heeft de rover in ‘Marias Pass’ ook weer voor het eerst sinds februari – toen de rover met wat technische probleempjes kampte – gaatjes in een steen geboord.

Selfies
Ondanks al die drukte, had de Marsrover echter ook nog even tijd om een selfie te maken. De rover strekte daartoe zijn robotarm en maakte verschillende foto’s van zichzelf, die vervolgens door NASA aan elkaar zijn geplakt.

.
De foto’s waaruit deze foto is opgebouwd, maakte Curiosity begin augustus. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / MSSS.

Mount Sharp
Enkele dagen na het maken van deze selfies ging Marsrover Curiosity weer op reis. De rover verliet Marias Pass om vervolgens een iets hoger gelegen deel van Mount Sharp op te zoeken.

Curiosity landde zo’n drie jaar geleden op Mars en heeft twee jaar lang onderzoek gedaan in de buurt van zijn landingsplek. Daarna reisde de rover naar Mount Sharp: een berg in het hart van de Gale-krater. Deze berg is opgebouwd uit verschillende lagen die ons meer kunnen vertellen over het klimaat dat Mars in zijn geschiedenis heeft gehad. Onderzoekers zijn met name geïnteresseerd in het moment waarop Mars van een natte en warme planeet veranderde in de droge planeet zoals we die vandaag de dag kennen.

Hoe doet ‘ie dat toch?
Heb je je al eens afgevraagd hoe Curiosity zijn selfies maakt en waarom we zijn robotarm vaak niet op de selfies zien staan? Onderstaand filmpje schept duidelijkheid (vanaf 2:45)!


(scientias.nl)

Hoe lang kan Curiosity nog blijven rijden?

quote:

Op zondag 23 augustus 2015 01:29 schreef kurk_droog het volgende:
Hoe lang kan Curiosity nog blijven rijden?

De schattingen liggen op 14 tot 15 jaar. Curiosity zit sinds 2012 op Mars, Dat is nog een dikke 10 jaar ongeveer.

21-08-2015

Mars One Torn To Shreds In MIT Debate


Artist's impression of a Mars One colony
Photo credit: It's not looking good for Mars One's proposed colony. Bryan Versteeg/Mars One.

Whatever your views on Mars One, at the very least they have put the topic of Mars colonization in the public eye. Their plan, although ambitious, has received coverage from media across the world. For that, they can be applauded.

But when it comes to technical details on how they plan to actually send people to live out the rest of their lives on Mars, they are left wanting. You’d be hard-pressed to find anyone in the space industry who thinks they can do what they’ve claimed. They lack any of the technology needed to send humans to Mars (including a heavy-lift rocket, spacecraft, habitat, life support system; the list goes on) and have shown no shred of development since they burst onto the scene in 2010.

And those shortcomings were laid bare this week, when two scientists from the Massachusetts Institute of Technology (MIT) took on Mars One’s CEO Bas Lansdorp and one of its key technical people, Barry Finger of Paragon, in a debate at the Catholic University of America in Washington, D.C., titled “Is Mars One Feasible?” The MIT scientists, Sydney Do and Andrew Owens, had previously produced a study claiming that Mars One’s proposal as it stood would see its astronauts die in 68 days. Lansdorp agreed to the debate in an attempt to return some credibility to the company.

Oh how he failed. “If somebody was scoring this debate, giving a point for each well-supported argument, deducting a point for each weak one, and subtracting multiple points every time somebody conceded the other side’s argument, then Mars One lost it hands down,” wrote Dwayne Day for The Space Review. “Not only did Barry Finger admit that MIT’s technical analysis and criticism was mostly right, but Lansdorp also admitted that their 12-year plan for landing humans on Mars by 2027 is mostly fiction.” The slides made by the MIT scientists for the debate are available online.

You can watch the entire debate above. Sim/YouTube.

Among the criticisms, the MIT scientists pointed out that Mars One’s proposal of a one-way mission was actually more costly than a return mission and would likely cost in the hundreds of billions of dollars, as they would have to support humans on the surface for the rest of their lives.

“Mars One’s $6 billion [£3.8 billion] price tag is based upon false assumptions and faulty data and is totally unrealistic, and yet Mars One uses that low price tag as a selling point to investors,” Day added. The scientists also noted that life support and other problems were very complex, and if anything failed, the crew would die. And they pointed out the technology for the mission didn’t yet exist, and it should be developed before deciding to go.

Lansdorp, in his attempts to answer the criticisms, provided very little answers to the technical problems, instead attempting to continue to sell the "dream" of one day sending humans to Mars by evoking nostalgic thoughts of the Apollo missions.

All in all, things didn't look good for Mars One. Are there any positives to take from this? Well, as mentioned, they are at least getting people talking about Mars colonization. But they run a risk: When they surely fail, will anyone pay attention to other missions to Mars that actually have a chance of success, such as NASA’s?

“If Mars One deflates, what will happen when the next plan to go to Mars comes along?” wrote Rachel Courtland for IEEE Spectrum. “Even if the new effort is deemed technically sound and eminently accomplishable, will anyone pay it any mind?”

Perhaps we’ll have to hope that other missions can ride on the coattails of Mars One’s media success before it's too late.

(iflscience.com)

29-08-2015

NASA sluit 6 astronauten jaar lang op in 'kaasstolp' met oog op Marsmissie


© afp.

Zes jonge wetenschappers zijn gisteren begonnen aan een volledig jaar in complete afzondering op de berg Mauna Loa op Hawaï. Bedoeling is nuttige en precieze informatie te verzamelen met het oog op een latere missie van astronauten naar de planeet Mars. Concreet zal nagegaan worden of leven onder een "kaasstolp" überhaupt mogelijk is.


© afp.

Het gaat om het langste experiment ooit in de Verenigde Staten waarbij mensen in afzondering worden geplaatst. De jonge wetenschappers moeten de komende 12 maanden in een gesimuleerd Marsstation van 11 meter diameter en 6 meter hoog leven. De drie mannen en drie vrouwen hebben elk een kleine kamer ter beschikking, met net voldoende plaats voor een veldbed en een bureau.

Het station wordt hermetisch afgegrendeld. De wetenschappers zullen maar telkens zeer kort naar buiten kunnen, en zullen bij die gelegenheden dan nog een ruimtepak moeten dragen, net zoals ze echt op Mars zouden wonen. De toegang tot het internet is beperkt. De voeding die ze tot zich nemen, is gevriesdroogd.

Onderwerp van studie zijn niet alleen de biologische en ecologische factoren van het leven in volledig isolement, maar ook de sociale factoren. Zijn geschillen geprogrammeerd, is er iemand die de leiding neemt, of vormen er zich groepjes? Voor een lange missie naar Mars zijn dergelijke vragen even existentieel als de luchtvoorziening of het eten.

De zes wetenschappers zijn een Franse astrobioloog, een Duitse fysicus en vier Amerikanen: een piloot, een architect, een dokter/journalist en een wetenschapper gespecialiseerd in bodemonderzoek. Sheyna Gifford, één van de zes, omschrijft de "bemanning" als "zes personen die de wereld willen veranderen." Het experiment "Hawaii Space Exploration Analog and Simulation" (HI-SEAS) is in handen van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie Nasa en de universiteit van Hawaï.


Beeld van een eerdere NASA-simulatie op Mauna Loa. Toen onderzochten wetenschappers wat voor voedsel astronauten zouden kunnen eten op Mars. Ook nu zullen de wetenschappers enkel met een ruimtepak de dome mogen verlaten. © ap.

(HLN)

quote:

Op maandag 31 augustus 2015 09:06 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
29-08-2015

NASA sluit 6 astronauten jaar lang op in 'kaasstolp' met oog op Marsmissie

[ afbeelding ]
© afp.

Zes jonge wetenschappers zijn gisteren begonnen aan een volledig jaar in complete afzondering op de berg Mauna Loa op Hawaï. Bedoeling is nuttige en precieze informatie te verzamelen met het oog op een latere missie van astronauten naar de planeet Mars. Concreet zal nagegaan worden of leven onder een "kaasstolp" überhaupt mogelijk is.

[ afbeelding ]
© afp.

Het gaat om het langste experiment ooit in de Verenigde Staten waarbij mensen in afzondering worden geplaatst. De jonge wetenschappers moeten de komende 12 maanden in een gesimuleerd Marsstation van 11 meter diameter en 6 meter hoog leven. De drie mannen en drie vrouwen hebben elk een kleine kamer ter beschikking, met net voldoende plaats voor een veldbed en een bureau.

Het station wordt hermetisch afgegrendeld. De wetenschappers zullen maar telkens zeer kort naar buiten kunnen, en zullen bij die gelegenheden dan nog een ruimtepak moeten dragen, net zoals ze echt op Mars zouden wonen. De toegang tot het internet is beperkt. De voeding die ze tot zich nemen, is gevriesdroogd.

Onderwerp van studie zijn niet alleen de biologische en ecologische factoren van het leven in volledig isolement, maar ook de sociale factoren. Zijn geschillen geprogrammeerd, is er iemand die de leiding neemt, of vormen er zich groepjes? Voor een lange missie naar Mars zijn dergelijke vragen even existentieel als de luchtvoorziening of het eten.

De zes wetenschappers zijn een Franse astrobioloog, een Duitse fysicus en vier Amerikanen: een piloot, een architect, een dokter/journalist en een wetenschapper gespecialiseerd in bodemonderzoek. Sheyna Gifford, één van de zes, omschrijft de "bemanning" als "zes personen die de wereld willen veranderen." Het experiment "Hawaii Space Exploration Analog and Simulation" (HI-SEAS) is in handen van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie Nasa en de universiteit van Hawaï.

[ afbeelding ]
Beeld van een eerdere NASA-simulatie op Mauna Loa. Toen onderzochten wetenschappers wat voor voedsel astronauten zouden kunnen eten op Mars. Ook nu zullen de wetenschappers enkel met een ruimtepak de dome mogen verlaten. © ap.

(HLN)

Hoe doen ze dat met luiers?

quote:

Op maandag 31 augustus 2015 16:34 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Hoe doen ze dat met luiers?

?

25-09-2015

Maandag 17.30 uur gaat de NASA ons vertellen welk mysterie op Mars is opgelost. Wij zijn benieuwd!



Zet maar vast in je agenda: komende maandag 28 september om 17.30 uur Nederlandse tijd zal de NASA vanuit het James Webb Auditorium in het hoofdkwartier in Washington een persconferentie houden, waar bekendgemaakt zal worden welke Marsmysterie is opgelost. Er komt een legertje hooggeplaatste wetenschappers, dus het nieuws dat zij ons gaan vertellen moet toch behoorlijk interessant zijn. Deze mensen gaan het raadsel onthullen:

◾Jim Green, director of planetary science at NASA Headquarters
◾Michael Meyer, lead scientist for the Mars Exploration Program at NASA Headquarters
◾Lujendra Ojha of the Georgia Institute of Technology in Atlanta
◾Mary Beth Wilhelm of NASA’s Ames Research Center in Moffett Field, California and the Georgia Institute of Technology
◾Alfred McEwen, principal investigator for the High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) at the University of Arizona in Tucson

De NASA zelf laat niets los over het precieze onderwerp, maar uiteraard wordt er al druk gespeculeerd en in veel gevallen wordt er gedacht aan methaan op Mars, dat tot nu toe een hoofdpijndossier is gebleken. Marsrover Curiosity doet er vanuit de Gale krater al jaren onderzoek naar en de ene keer wordt gemeld dat ‘ie niets gevonden heeft, de andere keer dat er iets gevonden is. Misschien dat er nu definitief iets bekend is over het methaan en over de bron ervan, die geologisch of biologisch van aard kan zijn. Maar het Marsmysterie zou ook water kunnen zijn!



Lujendra Ojha zit in het panel en zij ontdekte in 2011 eigenlijk per toeval mogelijke stromen van zout water op Mars, in donkere vingerachtige structuren die recurring slope lineae (RSL) worden genoemd, zie de afbeelding hierboven, waarop ze met pijlen worden aangegeven. Zij werkte toen voor Alfred McEwen, die maandag ook van de partij is. Hier is het vakartikel van toen. De RSL worden vanuit de ruimte gefotografeerd met NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) en in koudere periodes op Mars vervagen ze, in warmere periodes worden ze duidelijker zichtbaar. Het zou kunnen dat de NASA vloeibaar water op Mars heeft gevonden, dat in onderaardse stromen, eh… ondermartiaanse stromen onder het oppervlak aanwezig is. En wie vloeibaar water zegt, die zegt… leven! We wachten het met spanning af – Oh ja! De persconferentie zal live te volgen zijn via NASA TV. :bron: Bron: NASA + Inverse.

NASA Mars News: Tune in Monday for new findings from the Red Planet. http://ustream.tv/NASAJPL

(scientias.nl)

(astroblogs.nl)

quote:

Op zaterdag 26 september 2015 09:16 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
25-09-2015

Maandag 17.30 uur gaat de NASA ons vertellen welk mysterie op Mars is opgelost. Wij zijn benieuwd!

[ afbeelding ]

Zet maar vast in je agenda: komende maandag 28 september om 17.30 uur Nederlandse tijd zal de NASA vanuit het James Webb Auditorium in het hoofdkwartier in Washington een persconferentie houden, waar bekendgemaakt zal worden welke Marsmysterie is opgelost. Er komt een legertje hooggeplaatste wetenschappers, dus het nieuws dat zij ons gaan vertellen moet toch behoorlijk interessant zijn. Deze mensen gaan het raadsel onthullen:

◾Jim Green, director of planetary science at NASA Headquarters
◾Michael Meyer, lead scientist for the Mars Exploration Program at NASA Headquarters
◾Lujendra Ojha of the Georgia Institute of Technology in Atlanta
◾Mary Beth Wilhelm of NASA’s Ames Research Center in Moffett Field, California and the Georgia Institute of Technology
◾Alfred McEwen, principal investigator for the High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) at the University of Arizona in Tucson

De NASA zelf laat niets los over het precieze onderwerp, maar uiteraard wordt er al druk gespeculeerd en in veel gevallen wordt er gedacht aan methaan op Mars, dat tot nu toe een hoofdpijndossier is gebleken. Marsrover Curiosity doet er vanuit de Gale krater al jaren onderzoek naar en de ene keer wordt gemeld dat ‘ie niets gevonden heeft, de andere keer dat er iets gevonden is. Misschien dat er nu definitief iets bekend is over het methaan en over de bron ervan, die geologisch of biologisch van aard kan zijn. Maar het Marsmysterie zou ook water kunnen zijn!

[ afbeelding ]

Lujendra Ojha zit in het panel en zij ontdekte in 2011 eigenlijk per toeval mogelijke stromen van zout water op Mars, in donkere vingerachtige structuren die recurring slope lineae (RSL) worden genoemd, zie de afbeelding hierboven, waarop ze met pijlen worden aangegeven. Zij werkte toen voor Alfred McEwen, die maandag ook van de partij is. Hier is het vakartikel van toen. De RSL worden vanuit de ruimte gefotografeerd met NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) en in koudere periodes op Mars vervagen ze, in warmere periodes worden ze duidelijker zichtbaar. Het zou kunnen dat de NASA vloeibaar water op Mars heeft gevonden, dat in onderaardse stromen, eh… ondermartiaanse stromen onder het oppervlak aanwezig is. En wie vloeibaar water zegt, die zegt… leven! We wachten het met spanning af – Oh ja! De persconferentie zal live te volgen zijn via NASA TV. :bron: Bron: NASA + Inverse.

NASA Mars News: Tune in Monday for new findings from the Red Planet. http://ustream.tv/NASAJPL

(scientias.nl)

(astroblogs.nl)

Shit... ze hebben mijn fossielen collectie ontdekt

Ik zal morgen iig gekluisterd voor mijn laptopbuis zitten.

quote:

Op zondag 27 september 2015 18:51 schreef -CRASH- het volgende:

[..]

Shit... ze hebben mijn fossielen collectie ontdekt

Ik zal morgen iig gekluisterd voor mijn laptopbuis zitten.

je fossielen collectie haha
Ik ben ook erg benieuwd

Het is bezig

quote:

Op maandag 28 september 2015 17:32 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
Het is bezig

Zie nog niks

quote:

Op maandag 28 september 2015 17:36 schreef H0D3NPYL het volgende:

[..]

Zie nog niks

Dan ligt het aan je pc ofzo, ik heb gewoon beeld

quote:

Op maandag 28 september 2015 17:37 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

[..]

Dan ligt het aan je pc ofzo, ik heb gewoon beeld

Heb wel beeld, maar loopt veel vast. Heb daar normaal geen last van. Nja, lees de berichten wel xD

quote:

Op maandag 28 september 2015 17:38 schreef H0D3NPYL het volgende:

[..]

Heb wel beeld, maar loopt veel vast. Heb daar normaal geen last van. Nja, lees de berichten wel xD

Ik heb ook geen beeld

quote:

Op maandag 28 september 2015 17:41 schreef Kijkertje het volgende:
Ik heb ook geen beeld

ik wel nog steeds, geen last van haperingen
http://www.ustream.tv/NASAJPL

Deze loopt soepeltjes:

quote:

Op maandag 28 september 2015 17:42 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

[..]

ik wel nog steeds, geen last van haperingen
http://www.ustream.tv/NASAJPL

Thnxs

np

Een charmante dame opeens

28-09-2015

Stromend zout water ontdekt op Mars


Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 28 september 2015 om 18:02 uur

Er was voor zover we wisten maar één planeet in ons zonnestelsel waarop vloeibaar water stroomde: de aarde. Maar nu kunnen we daar Mars aan toevoegen.

Met de ontdekking dat er op de rode planeet hoogstwaarschijnlijk zout water stroomt, is een oud mysterie opgelost. Dat mysterie heet Recurring Slope Lineae (RSL). Het zijn donkere strepen op het oppervlak van Mars die alleen in de warmere seizoenen op Mars te vinden zijn (zie afbeelding hieronder). De streepjes zijn doorgaans minder dan vijf meter breed. Wanneer het kouder wordt op Mars, worden de streepjes korter, om vervolgens te verdwijnen en pas in een warmer seizoen weer terug te keren. In het verleden is al uitgebreid onderzoek gedaan naar deze mysterieuze strepen. Door onder meer te kijken naar de temperatuur waarbij deze strepen ontstonden en verdwenen, stelden onderzoekers dat ze hoogstwaarschijnlijk gevormd worden door zout, stromend water. Maar hard bewijs daarvoor bleef al die jaren uit.


Hier zie je de donkere strepen (RSL) op een kraterwand op Mars. Afbeelding: NASA / JPL / University of Arizona.

CRISM
Een nieuw onderzoek brengt daar echter verandering in. Onderzoekers bestudeerden de plaatsen waar deze vermoedelijke zoutwaterstroompjes ontstonden met behulp van CRISM: een instrument aan boord van de Mars Reconnaissance Orbiter. CRISM is een spectrometer, oftewel een instrument dat de kleur van licht meet. CRISM vangt zonlicht op dat eerst door de atmosfeer van Mars is gereisd, vervolgens op het oppervlak van de rode planeet is gebotst en daarna weer richting de ruimte (waar de Mars Reconnaissance Orbiter zich bevindt) wordt gereflecteerd. Door het gereflecteerde licht te bestuderen, kan CRISM ons meer vertellen over de stoffen die zich op het oppervlak van Mars bevinden. Elk stofje – mineralen, gas, ijs, enzovoort – absorbeert namelijk licht met een specifieke golflengte.

Zoutmineralen
De onderzoekers ontdekten met behulp van CRISM op elke plek waar eerder mysterieuze stroompjes werden gespot, zoutmineralen. Voor de zekerheid bestudeerden ze ook de gebieden eromheen, waar de stroompjes niet werden gespot. Daar vonden ze geen sporen van de zoutmineralen.

“Het zoute water is waarschijnlijk tien keer zouter dan het zeewater op aarde”

Superzout
Als er inderdaad zout water stroomt op Mars, dan is het waarschijnlijk superzout. “Het is waarschijnlijk tien keer zouter dan het zeewater op aarde, dus een mens zou wanneer het in contact komt met deze zoutoplossingen brandwonden oplopen,” vertelt professor Steve Pointing in reactie op de ontdekking van stromend zout water op Mars.

Leven op Mars?
Overigens wil dat niet zeggen dat organismen geen baat hebben bij het zoute water. “Extreem zoute meren komen in veel woestijngebieden – van Californië tot Tibet – voor en in die meren leven simpele microben die bestand zijn tegen een hoog zoutgehalte,” stelt Pointing. Met de ontdekking van zout stromend water op Mars hebben we een nieuwe plek ontdekt om op zoek te gaan naar leven. Maar dat doen we bij voorkeur heel voorzichtig. “De ontdekking van deze zoute stromen op een planeet waarvan we dachten dat deze vrij doods was, vergroot de kansen dat op de planeet leven te vinden is,” stelt onderzoeker Alice Gorman, die niet bij deze studie betrokken is. “Maar wanneer we dicht bij deze stromen in de buurt komen om deze te onderzoeken, lopen we ook het risico deze te besmetten met micro-organismen afkomstig van de aarde.”

.
De strepen die je hier ziet, zijn in werkelijkheid zo’n 100 meter lang. Afbeelding: NASA / JPL / University of Arizona.

Straling
“Omdat water van essentieel belang is voor het leven zoals we dat kennen, is de ontdekking belangrijk voor onderzoek naar buitenaards leven,” stelt professor Kathleen Campbell, eveneens niet bij het onderzoek betrokken. “Wanneer water beweegt, is er de mogelijkheid van verwering van mineralen en het ontstaan van voedingsstoffen om het leven in stand te houden,” voegt Pointing toe. “Elke levensvorm op Mars zou het stromende water bovendien kunnen gebruiken om zich te verspreiden en nieuwe gebieden te koloniseren.” Maar laten we niet te hard van stapel lopen. “Er is nog steeds een enorm probleem waar ook eventuele levensvormen in dit zoute water mee te maken hebben en dat is de straling op het oppervlak van Mars.”

Desalniettemin is de ontdekking breaking news. “Van alle werelden die we verkent hebben, is er slechts één met een oppervlak waarover water stroomt: de onze,” vertelt onderzoeker Alan Duffy. “En dat maakt de ontdekking dat er waarschijnlijk met enige regelmaat water over Mars stroomt zo bijzonder. Het zoute water op Mars zal misschien niet direct leven herbergen, maar suggereert wel dat deze droge wereld niet zo droog is als we ooit dachten. We weten nog niet of er leven is, maar deze donkere strepen kunnen ons wel vertellen waar we in de toekomst naar leven moeten zoeken.”

(scientias.nl)