W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
04-05-2015
Steen lift mee op wiel van Marsrover Curiosity
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 4 mei 2015 om 15:14 uur
De op Mars rondrijdende Curiosity heeft er een passagier bij gekregen. Op beelden die de rover zelf maakte, is te zien dat op één van de wielen van de Marsrover een steentje is vast komen te zitten.
Curiosity maakte de foto op 30 april met behulp van de Mars Hand Lens Imager (MAHLI). Deze camera bevindt zich aan het uiteinde van de robotarm van de rover.
Op de foto zien we één van de wielen van Curiosity. Aan de rand van het wiel zit een steen ‘geplakt’. Deze blijft precies hangen tussen het profiel op de wielen van de rover. Volgens NASA vormt deze passagier geen probleem voor Curiosity en is het gewoon een kwestie van afwachten tot deze er weer afvalt.
Op de beelden die Curiosity van zijn eigen wiel maakte, is ook weer goed te zien dat de wielen al het één en ander te verduren hebben gehad. Er zitten de nodige scheuren en gaten in het wiel. Dat de wielen hard slijten, werd eind 2013 duidelijk. Toen werden voor het eerst gaatjes in de wielen van de rover ontdekt. Hoewel de slijtage op dit moment nog geen bedreiging vormt voor de rover heeft NASA toch besloten het wat rustiger aan te doen. En dus worden er nog zorgvuldigere beslissingen genomen als het gaat om de route die Curiosity op de rode planeet aflegt: met stenen bezaaide paden worden vermeden.
(scientias.nl)
Steen lift mee op wiel van Marsrover Curiosity
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 4 mei 2015 om 15:14 uur
De op Mars rondrijdende Curiosity heeft er een passagier bij gekregen. Op beelden die de rover zelf maakte, is te zien dat op één van de wielen van de Marsrover een steentje is vast komen te zitten.
Curiosity maakte de foto op 30 april met behulp van de Mars Hand Lens Imager (MAHLI). Deze camera bevindt zich aan het uiteinde van de robotarm van de rover.
Op de foto zien we één van de wielen van Curiosity. Aan de rand van het wiel zit een steen ‘geplakt’. Deze blijft precies hangen tussen het profiel op de wielen van de rover. Volgens NASA vormt deze passagier geen probleem voor Curiosity en is het gewoon een kwestie van afwachten tot deze er weer afvalt.
Op de beelden die Curiosity van zijn eigen wiel maakte, is ook weer goed te zien dat de wielen al het één en ander te verduren hebben gehad. Er zitten de nodige scheuren en gaten in het wiel. Dat de wielen hard slijten, werd eind 2013 duidelijk. Toen werden voor het eerst gaatjes in de wielen van de rover ontdekt. Hoewel de slijtage op dit moment nog geen bedreiging vormt voor de rover heeft NASA toch besloten het wat rustiger aan te doen. En dus worden er nog zorgvuldigere beslissingen genomen als het gaat om de route die Curiosity op de rode planeet aflegt: met stenen bezaaide paden worden vermeden.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-05-2015
Curiosity fotografeert zonsondergang op Mars
Op Mars duikt de zon iedere 24,5 uur onder de horizon. Dat moet natuurlijk vastgelegd worden! Marsrover Curiosity heeft een zonsondergang op Mars gefotografeerd. De verschillende kiekjes zijn achter elkaar gezet, waardoor een bijzondere timelapse ontstaat.
Wanneer de zon ondergaat op de aarde, dan veranderen de kleuren van de lucht. Dit geldt ook voor een zonsondergang op Mars. De lucht – die normaal geel/oranje is – wordt blauw. Dit komt door stofdeeltjes in de atmosfeer, die ervoor zorgen dat het blauwe licht efficiënter door de atmosfeer reist.
Curiosity rijdt ondertussen al bijna drie aardse jaren op het oppervlak van Mars. De wielen van de rover hebben al meer dan tien kilometer afgelegd in de Gale-krater. Maar zijn totale afgelegde afstand valt in het niet bij de afstand die zijn voorganger Marsrover Opportunity tot op heden heeft afgelegd. Deze stokoude rover vierde onlangs zijn elfde verjaardag op de rode planeet en heeft al meer dan 42 kilometer op het oppervlak van Mars afgelegd!
(scientias.nl)
Curiosity fotografeert zonsondergang op Mars
Op Mars duikt de zon iedere 24,5 uur onder de horizon. Dat moet natuurlijk vastgelegd worden! Marsrover Curiosity heeft een zonsondergang op Mars gefotografeerd. De verschillende kiekjes zijn achter elkaar gezet, waardoor een bijzondere timelapse ontstaat.
Wanneer de zon ondergaat op de aarde, dan veranderen de kleuren van de lucht. Dit geldt ook voor een zonsondergang op Mars. De lucht – die normaal geel/oranje is – wordt blauw. Dit komt door stofdeeltjes in de atmosfeer, die ervoor zorgen dat het blauwe licht efficiënter door de atmosfeer reist.
Curiosity rijdt ondertussen al bijna drie aardse jaren op het oppervlak van Mars. De wielen van de rover hebben al meer dan tien kilometer afgelegd in de Gale-krater. Maar zijn totale afgelegde afstand valt in het niet bij de afstand die zijn voorganger Marsrover Opportunity tot op heden heeft afgelegd. Deze stokoude rover vierde onlangs zijn elfde verjaardag op de rode planeet en heeft al meer dan 42 kilometer op het oppervlak van Mars afgelegd!
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-05-2015
Verenigde Arabische Emiraten onthullen Marsmissie
De Verenigde Arabische Emiraten gaan naar Mars. In 2021 zal hun sonde, die als doel heeft het weer op Mars te begrijpen, de rode planeet bereiken.
Artist impression van de missie.
Bron: Mohammed bin Rashid Space Center
De Verenigde Arabische Emiraten is daarmee het vijfde land of organisatie dat de planeet bezoekt. De Europese ruimtevaartorganisatie ESA, de Verenigde Staten, Rusland en India gingen het land voor.
Hoop
De Arabische sonde, ‘Hoop’ genaamd, zal in juli 2020 vertrekken. Na zo’n zeven maanden zal de sonde Mars bereiken en in een baan om het planeetoppervlak vliegen. Het hoogste punt van zijn baan is op zo’n 44.000 kilometer van het planeetoppervlak. Op zijn laagste punt bevindt Hoop zich op 22.000 kilometer van de planeet. Drie zonnepanelen zullen de sonde tijdens zijn vlucht om Mars van elektriciteit voorzien.
Atmosfeer
Het doel van de missie is metingen te doen aan de atmosfeer van Mars. Daarvoor zal de sonde, die bij vertrek zo’n 1500 kilogram weegt, verschillende meetinstrumenten meenemen. Hoop zal onder andere zijn uitgerust met een kleurencamera, een infraroodspectrometer en een ultraviolet-spectrometer. Hiermee kan de sonde temperatuurmetingen doen, zoeken naar ijs en waterdamp, en de bewegingen van de atmosfeer vastleggen. De onderzoekers hopen te ontdekken hoe het klimaat van Mars, de planeet die eens vloeibaar water had, is veranderd in de hedendaagse droge stofplaneet. Mars heeft zuurstof en waterstof verloren, en de vraag is hoe dat gebeurde. De gegevens die de sonde registreert, zullen openbaar worden gemaakt voor de internationale wetenschappelijke gemeenschap.
‘Onze missie is om voor het eerst een compleet plaatje te maken van de Martiaanse atmosfeer’, zegt projectleider Omran Sharaf in een video-aankondiging. De Arabische wetenschappers hopen daarbij te begrijpen hoe de verschillende atmosfeerlagen in elkaar passen.
‘De Marsmissie van de Emiraten zal een geweldige bijdrage leveren aan de menselijke kennis. Het is een mijlpaal voor de Arabische samenleving en een investering in onze toekomstige generaties’, aldus sjeik Mohammed bin Rashid Al Maktoum.
(newscientist)
Verenigde Arabische Emiraten onthullen Marsmissie
De Verenigde Arabische Emiraten gaan naar Mars. In 2021 zal hun sonde, die als doel heeft het weer op Mars te begrijpen, de rode planeet bereiken.
Artist impression van de missie.
Bron: Mohammed bin Rashid Space Center
De Verenigde Arabische Emiraten is daarmee het vijfde land of organisatie dat de planeet bezoekt. De Europese ruimtevaartorganisatie ESA, de Verenigde Staten, Rusland en India gingen het land voor.
Hoop
De Arabische sonde, ‘Hoop’ genaamd, zal in juli 2020 vertrekken. Na zo’n zeven maanden zal de sonde Mars bereiken en in een baan om het planeetoppervlak vliegen. Het hoogste punt van zijn baan is op zo’n 44.000 kilometer van het planeetoppervlak. Op zijn laagste punt bevindt Hoop zich op 22.000 kilometer van de planeet. Drie zonnepanelen zullen de sonde tijdens zijn vlucht om Mars van elektriciteit voorzien.
Atmosfeer
Het doel van de missie is metingen te doen aan de atmosfeer van Mars. Daarvoor zal de sonde, die bij vertrek zo’n 1500 kilogram weegt, verschillende meetinstrumenten meenemen. Hoop zal onder andere zijn uitgerust met een kleurencamera, een infraroodspectrometer en een ultraviolet-spectrometer. Hiermee kan de sonde temperatuurmetingen doen, zoeken naar ijs en waterdamp, en de bewegingen van de atmosfeer vastleggen. De onderzoekers hopen te ontdekken hoe het klimaat van Mars, de planeet die eens vloeibaar water had, is veranderd in de hedendaagse droge stofplaneet. Mars heeft zuurstof en waterstof verloren, en de vraag is hoe dat gebeurde. De gegevens die de sonde registreert, zullen openbaar worden gemaakt voor de internationale wetenschappelijke gemeenschap.
‘Onze missie is om voor het eerst een compleet plaatje te maken van de Martiaanse atmosfeer’, zegt projectleider Omran Sharaf in een video-aankondiging. De Arabische wetenschappers hopen daarbij te begrijpen hoe de verschillende atmosfeerlagen in elkaar passen.
‘De Marsmissie van de Emiraten zal een geweldige bijdrage leveren aan de menselijke kennis. Het is een mijlpaal voor de Arabische samenleving en een investering in onze toekomstige generaties’, aldus sjeik Mohammed bin Rashid Al Maktoum.
(newscientist)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-06-2015
Wat zijn die mysterieuze blauwe plekken op de rode planeet?
© ESA.
MARS 'Blue lagoons' op de rode planeet? Dat lijkt zo op deze beelden van ESA van Mars. Maar de wetenschappelijke verklaring toont iets helemaal anders aan. De blauwe vlekken zouden te maken hebben met winden tot 100 km/uur die Mars teisteren en het landschap er mee vorm geven.
Mooi blauw water? Niet volgens ESA. De wetenschap houdt het bij een optische illusie. Gigantische stofstormen - die dagen of weken kunnen duren en met winden tot 100 km/uur - droppen donkere, vulkanische, basaltrijke materie over heel de planeet. Lagen van donkerdere stof van vulkanen zetten zich vast in de kraters van Mars. Na verloop van tijd is er genoeg van dat stof verzameld om een blauwige kleur te tonen. Dat is wat we zien.
Ook op onze eigen planeet bepalen winden door de tijden heen overigens mee de vorm van het landschap, van rotsen, van duinen.
Op de foto hieronder zie je de gevolgen van een veel recentere storm, die vulkanische stof en as in een krater op Mars blaast. Je kan op dit beeld bijna de kracht van de storm voelen.
© ESA/DLR/FU Berlin.
(HLN)
Wat zijn die mysterieuze blauwe plekken op de rode planeet?
© ESA.
MARS 'Blue lagoons' op de rode planeet? Dat lijkt zo op deze beelden van ESA van Mars. Maar de wetenschappelijke verklaring toont iets helemaal anders aan. De blauwe vlekken zouden te maken hebben met winden tot 100 km/uur die Mars teisteren en het landschap er mee vorm geven.
Mooi blauw water? Niet volgens ESA. De wetenschap houdt het bij een optische illusie. Gigantische stofstormen - die dagen of weken kunnen duren en met winden tot 100 km/uur - droppen donkere, vulkanische, basaltrijke materie over heel de planeet. Lagen van donkerdere stof van vulkanen zetten zich vast in de kraters van Mars. Na verloop van tijd is er genoeg van dat stof verzameld om een blauwige kleur te tonen. Dat is wat we zien.
Ook op onze eigen planeet bepalen winden door de tijden heen overigens mee de vorm van het landschap, van rotsen, van duinen.
Op de foto hieronder zie je de gevolgen van een veel recentere storm, die vulkanische stof en as in een krater op Mars blaast. Je kan op dit beeld bijna de kracht van de storm voelen.
© ESA/DLR/FU Berlin.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
DAMN, THE PARACHUTE THAT'LL HELP LAND HUMANS ON MARS JUST FAILED AGAIN
Why landing astronauts on Mars suddenly looks harder than ever before.
JESSICA ORWIG, BUSINESS INSIDER
9 JUN 2015
On Monday June 8, NASA tested their low-density supersonic decelerator (LDSD) spacecraft, which looks exactly like a flying saucer.
NASA hopes that this spacecraft could one day transport astronauts to the surface of Mars. But Monday’s test showed that engineers still have a ways to go and a lot to learn before they’re ready for such a task.
You could say that every second of Monday’s test led up to a critical moment: When the spacecraft deployed its supersonic parachute.
This parachute is the largest parachute ever designed for a spacecraft - it could cover an entire American football field - and its purpose is to slow the vehicle down so that so it doesn’t crash into the Martian surface, killing the astronauts inside.
Unfortunately, Monday’s test failed to achieve what it set out to do: keep the parachute intact.
When NASA first tested LDSD last year, everything went according to plan except the parachute. Within seconds of deployment, the chute shredded to pieces (see the GIF below). Over the last year, the LDSD team has examined what they think went wrong and redesigned a brand new chute that they were sure would do the job this time.
“We think we have it, but it will be the visuals LDSD brings back that will tell the tale,” Ian Clark, principal investigator of LDSD from NASA’s Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, California, said in a NASA statement just a week before the Monday’s test flight. “As long as our chute open to the point where the canopy is fully inflated, and I think we will do that, we will have learned something valuable.”
Unfortunately, the same thing happened this time - the parachute shredded apart.
Now, it’s back to the drawing board, but how they’re going to fix this outstanding problem of the pesky parachute is not clear. NASA isn’t giving up though: They have scheduled a third test flight of the LDSD for the summer of 2016.
http://www.sciencealert.c(...)rs-just-failed-again
“The fundamental cause of the trouble in the modern world today is that the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt.”— Bertrand Russell
09-06-2015
Glas gevonden op Mars
De afzettingen van glas zijn in het groen afgebeeld. © NASA.
De Marssonde heeft op het oppervlak van de rode planeet glasafzettingen ontdekt, zo meldt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.
De 'Mars Reconnaissance Orbiter', die al sinds 2006 op de planeet rondrijdt, deed de ontdekkingen in verschillende kraters. Het glas werd daar volgens de NASA gevormd door hitte bij een botsing, bijvoorbeeld door meteorieten.
(HLN)
Glas gevonden op Mars
De afzettingen van glas zijn in het groen afgebeeld. © NASA.
De Marssonde heeft op het oppervlak van de rode planeet glasafzettingen ontdekt, zo meldt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.
De 'Mars Reconnaissance Orbiter', die al sinds 2006 op de planeet rondrijdt, deed de ontdekkingen in verschillende kraters. Het glas werd daar volgens de NASA gevormd door hitte bij een botsing, bijvoorbeeld door meteorieten.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-06-2015
'Inslag-glas' op Mars zou sporen van leven kunnen bevatten
Inslag-glas is onder andere gevonden in de Marskrater Alga (gekleurde gebieden). (NASA/JPL-Caltech/JHUAPL/Univ. of Arizona)
Geologen hebben inslag-glas gevonden op Mars: glasachtig materiaal dat ontstaat onder extreem hoge druk en temperatuur, bij zware kosmische inslagen op het planeetoppervlak. Met de CRISM-spectroscoop aan boord van de Mars Reconnaissance Orbiter kon het glas vanuit een baan om Mars herkend worden op basis van de specifieke reflectie-eigenschappen op verschillende golflengten. Die zijn door de onderzoekers eerst vastgesteld in laboratoriumexperimenten waarbij materiaal met dezelfde samenstelling als het Marsoppervlak in een oven werd verhit. De nieuwe resultaten zijn online gepubliceerd in het vakblad Geology.
Op aarde bevat inslag-glas soms organische moleculen, afkomstig van (micro-)organismen. Op soortgelijke wijze zou het Martiaanse inslag-glas ook sporen van biologische activiteit in het verre verleden kunnen bevatten. Een van de kraters waarin inslag-glas is aangetroffen ligt in de directe omgeving van Nili Fossae - een 650 kilometer lange geul op Mars waarin miljarden jaren geleden vermoedelijk water stroomde. Nili Fossae is een van de potentiële landingsplaatsen van de Amerikaanse Mars 2020 rover.
(allesoversterrenkunde)
'Inslag-glas' op Mars zou sporen van leven kunnen bevatten
Inslag-glas is onder andere gevonden in de Marskrater Alga (gekleurde gebieden). (NASA/JPL-Caltech/JHUAPL/Univ. of Arizona)
Geologen hebben inslag-glas gevonden op Mars: glasachtig materiaal dat ontstaat onder extreem hoge druk en temperatuur, bij zware kosmische inslagen op het planeetoppervlak. Met de CRISM-spectroscoop aan boord van de Mars Reconnaissance Orbiter kon het glas vanuit een baan om Mars herkend worden op basis van de specifieke reflectie-eigenschappen op verschillende golflengten. Die zijn door de onderzoekers eerst vastgesteld in laboratoriumexperimenten waarbij materiaal met dezelfde samenstelling als het Marsoppervlak in een oven werd verhit. De nieuwe resultaten zijn online gepubliceerd in het vakblad Geology.
Op aarde bevat inslag-glas soms organische moleculen, afkomstig van (micro-)organismen. Op soortgelijke wijze zou het Martiaanse inslag-glas ook sporen van biologische activiteit in het verre verleden kunnen bevatten. Een van de kraters waarin inslag-glas is aangetroffen ligt in de directe omgeving van Nili Fossae - een 650 kilometer lange geul op Mars waarin miljarden jaren geleden vermoedelijk water stroomde. Nili Fossae is een van de potentiële landingsplaatsen van de Amerikaanse Mars 2020 rover.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
HLNquote:Op woensdag 10 juni 2015 13:33 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
De 'Mars Reconnaissance Orbiter', die al sinds 2006 op de planeet rondrijdt
gr gr
Ja, dat is wel een beetje domquote:
Op 
The difference between the three Abrahamic religions:
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
10 punten voor jou Quyxzquote:
goed opgemerkt
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-06-2015
Toch geen warm, nat verleden voor Mars?
Was Mars lang geleden warm en nat (linksboven) of koud en bevroren (rechtsonder)? (AGU)
De planeet Mars had misschien toch géén warm en nat verleden. Dat blijkt uit gedetailleerde driedimensionale klimaatmodelberekeningen van Robin Wordsowrth van de Harvard Paulson School of Engineering and Applied Science, die vandaag gepubliceerd zijn in Journal of Geophysical Research - Planets. In plaats daarvan zou Mars enkele miljarden jaren geleden toch vooral een koude, bevroren wereld zijn geweest, waar hooguit incidenteel en gedurende relatief korte tijd water stroomde als gevolg van vulkanisme en kosmische inslagen.
Wordsworth toont aan dat het sowieso veel waarschijnlijker is dat Mars ook drie tot vier miljard jaar geleden een koude planeet was, met een gemiddelde temperatuur van enkele tientallen graden onder nul. In dat geval zijn de erosiepatronen aan het oppervlak, die toegeschreven worden aan stromend water, te verklaren door lokale smelt van bodemijs. Zijn modelberekeningen bieden een aannemelijke verklaring voor het feit dat die patronen vooral in het evenaargebied van Mars zijn geconcentreerd.
Modelberekeningen voor een warme en natte planeet Mars, met een gemiddelde temperatuur van 10 graden, slagen er niet goed in om de waargenomen verdeling van erosiepatronen over het oppervlak te verklaren. Die zouden dan namelijk overal op de planeet kunnen voorkomen, en bovendien geassocieerd moeten zijn met grote topografische structuren, zoals het Tharsis-gebergte; daarvan lijkt nauwelijks sprake.
Wordsworth geeft toe dat het laatste woord over het verleden van Mars nog lang niet is gezegd, maar zijn gedetailleerde berekeningen lijken wel vraagtekens te zetten bij het populaire idee dat Mars lang geleden veel meer op de aarde leek dan nu.
(allesoversterrenkunde)/
Toch geen warm, nat verleden voor Mars?
Was Mars lang geleden warm en nat (linksboven) of koud en bevroren (rechtsonder)? (AGU)
De planeet Mars had misschien toch géén warm en nat verleden. Dat blijkt uit gedetailleerde driedimensionale klimaatmodelberekeningen van Robin Wordsowrth van de Harvard Paulson School of Engineering and Applied Science, die vandaag gepubliceerd zijn in Journal of Geophysical Research - Planets. In plaats daarvan zou Mars enkele miljarden jaren geleden toch vooral een koude, bevroren wereld zijn geweest, waar hooguit incidenteel en gedurende relatief korte tijd water stroomde als gevolg van vulkanisme en kosmische inslagen.
Wordsworth toont aan dat het sowieso veel waarschijnlijker is dat Mars ook drie tot vier miljard jaar geleden een koude planeet was, met een gemiddelde temperatuur van enkele tientallen graden onder nul. In dat geval zijn de erosiepatronen aan het oppervlak, die toegeschreven worden aan stromend water, te verklaren door lokale smelt van bodemijs. Zijn modelberekeningen bieden een aannemelijke verklaring voor het feit dat die patronen vooral in het evenaargebied van Mars zijn geconcentreerd.
Modelberekeningen voor een warme en natte planeet Mars, met een gemiddelde temperatuur van 10 graden, slagen er niet goed in om de waargenomen verdeling van erosiepatronen over het oppervlak te verklaren. Die zouden dan namelijk overal op de planeet kunnen voorkomen, en bovendien geassocieerd moeten zijn met grote topografische structuren, zoals het Tharsis-gebergte; daarvan lijkt nauwelijks sprake.
Wordsworth geeft toe dat het laatste woord over het verleden van Mars nog lang niet is gezegd, maar zijn gedetailleerde berekeningen lijken wel vraagtekens te zetten bij het populaire idee dat Mars lang geleden veel meer op de aarde leek dan nu.
(allesoversterrenkunde)/
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-06-2015
NASA stuurt mini-ruimtesondes naar Mars
Artist’s impression van de twee kleine CubeSats, die in 2016 langs Mars zullen vliegen op het moment dat de Marslander InSight naar het planeetoppervlak afdaalt. (NASA/JPL-Caltech/R. Hurt (SSC-Caltech))
Bij de volgende NASA-missie naar Mars zullen behalve een nieuwe (stilstaande) Marslander ook twee mini-ruimtesondes worden gelanceerd. Het zal voor het eerst zijn dat deze zogeheten CubeSats op pad gaan naar een andere planeet. Het tweetal zal worden gebruikt voor communicatiedoeleinden.
CubeSats zijn kleine instrumentenpakketjes die voor allerlei doeleinden kunnen worden gebruikt. Ze worden doorgaans gebouwd door universiteitsstudenten, en er zijn al tientallen in banen om de aarde gebracht. Het standaardformaat is ruwweg 10 bij 10 bij 10 centimeter – grotere modellen hebben een veelvoud van dat volume.
De CubeSats die naar Mars worden gestuurd, MarCO geheten, zijn zes keer zo groot als het basismodel. Ze worden in maart 2016 tegelijk met de Marslander InSight gelanceerd, maar volgen hun eigen koers. Het is de bedoeling dat ze vlak langs Mars vliegen op het moment dat InSight in september 2016 afdaalt naar het planeetoppervlak.
Als dat lukt, zullen de CubeSats de gegevens die InSight tijdens zijn landing naar de al om de planeet cirkelende Mars Reconnaissance Orbiter zendt, doorsturen naar de aarde. Dat levert een uur tijdwinst op, omdat deze orbiter de informatie wel direct naar de CubeSats kan doorsturen, maar niet rechtstreeks naar de aarde.
Naar verwachting zullen CubeSats in de toekomst vaker voor dit soort speciale klusjes worden ingezet.
(allesoversterrneknude)
NASA stuurt mini-ruimtesondes naar Mars
Artist’s impression van de twee kleine CubeSats, die in 2016 langs Mars zullen vliegen op het moment dat de Marslander InSight naar het planeetoppervlak afdaalt. (NASA/JPL-Caltech/R. Hurt (SSC-Caltech))
Bij de volgende NASA-missie naar Mars zullen behalve een nieuwe (stilstaande) Marslander ook twee mini-ruimtesondes worden gelanceerd. Het zal voor het eerst zijn dat deze zogeheten CubeSats op pad gaan naar een andere planeet. Het tweetal zal worden gebruikt voor communicatiedoeleinden.
CubeSats zijn kleine instrumentenpakketjes die voor allerlei doeleinden kunnen worden gebruikt. Ze worden doorgaans gebouwd door universiteitsstudenten, en er zijn al tientallen in banen om de aarde gebracht. Het standaardformaat is ruwweg 10 bij 10 bij 10 centimeter – grotere modellen hebben een veelvoud van dat volume.
De CubeSats die naar Mars worden gestuurd, MarCO geheten, zijn zes keer zo groot als het basismodel. Ze worden in maart 2016 tegelijk met de Marslander InSight gelanceerd, maar volgen hun eigen koers. Het is de bedoeling dat ze vlak langs Mars vliegen op het moment dat InSight in september 2016 afdaalt naar het planeetoppervlak.
Als dat lukt, zullen de CubeSats de gegevens die InSight tijdens zijn landing naar de al om de planeet cirkelende Mars Reconnaissance Orbiter zendt, doorsturen naar de aarde. Dat levert een uur tijdwinst op, omdat deze orbiter de informatie wel direct naar de CubeSats kan doorsturen, maar niet rechtstreeks naar de aarde.
Naar verwachting zullen CubeSats in de toekomst vaker voor dit soort speciale klusjes worden ingezet.
(allesoversterrneknude)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-06-2015
‘Astronauten’ keren terug van gesimuleerde Mars-missie
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 15 juni 2015 om 12:19 uur
Na acht maanden in een koepel op een verlaten vulkaan te hebben gezeten, is een einde gekomen aan een uitdagende simulatie.
Hoe is het om te leven op Mars? Wat doet het met je psyche? Je lijf? Om antwoorden te vinden op die vragen vertrokken zes ‘proefkonijnen’ naar een helling van Mauna Loa om daar acht maanden lang in een Mars-achtig gebied en tamelijk geïsoleerd van de buitenwereld te leven. Aan die uitdagende missie is dit weekend een einde gekomen: de zes ‘Marsgangers’ zijn weer ‘terug op aarde’.
Koepel
Gedurende acht maanden woonden de zes proefpersonen op meer dan 2400 meter hoogte, in het zogenoemde HI-SEAS Habitat. Het is een koepelvormig verblijf op de noordelijke helling van de vulkaan Mauna Loa. De proefpersonen brachten een groot deel van hun tijd in die koepel door. Zo af en toe kwamen ze ook buiten voor een ‘ruimtewandeling’, maar afgelopen zaterdag verlieten ze de koepel voor het eerst in acht maanden tijd zonder dat ze een ruimtepak droegen.
Mars500
ESA organiseerde enige tijd gelden het Mars500-project. Zes vrijwilligers stapten in een ruimtesonde en mochten deze gedurende 520 dagen niet verlaten. In die anderhalf jaar tijd was er ook beperkt contact met de buitenwereld, moesten de ‘astronauten’ hun eigen voedsel kweken en zichzelf zien te vermaken. Uit dat onderzoek is onder meer gebleken dat de Marsmissie ervoor zorgt dat astronauten slaperig en lui worden.
Wennen
Het leven ‘op aarde’ zal ongetwijfeld weer even wennen zijn voor de proefpersonen. Ze kunnen nu weer gaan en staan waar ze willen, hun vrienden en familie ontmoeten, zonlicht voelen en eten wat ze willen. Dat was er tijdens hun verblijf in de gesimuleerde Mars-omgeving niet bij.
Derde missie
Het was de derde HI-SEAS-missie. Eerder brachten ‘astronauten’ al vier maanden op een gesimuleerd Mars door. Er komt ook nog een vierde missie. Deze zal zo’n twaalf maanden duren. Tijdens de missies worden de proefpersonen nauwlettend in de gaten gehouden. Er wordt gekeken hoe het lichamelijk en geestelijk met ze gaat. Ook de dynamiek tussen de proefpersonen is van belang: de proefpersonen zijn – net als toekomstige Marsgangers – op elkaar aangewezen en conflicten moeten dus zoveel mogelijk voorkomen worden.
Diverse ruimtevaartorganisaties dromen van een bemande missie naar Mars. Maar dat is een hele onderneming. Naar schatting neemt alleen de heenreis al zo’n acht maanden in beslag (en dan moet je de tijd die nodig is om ter plekke onderzoek te doen daar nog bij optellen). Dat betekent dat astronauten maandenlang in een kleine, afgesloten ruimtevaartuig zitten en geen kant op kunnen. Al die tijd zullen ze op hun collega’s zijn aangewezen en beperkt contact hebben met het thuisfront. Ook zal er weinig luxe zijn en zullen de astronauten hard moeten werken om zowel tijdens hun reis als op Mars zelfvoorzienend te zijn (bijvoorbeeld hun eigen voedsel te kweken). Grote vraag is of de mens dat allemaal aankan. Met gesimuleerde Marsmissies wordt dat nu – op aarde – uitgezocht. De resultaten worden door ruimtevaartorganisaties zoals NASA geanalyseerd en gebruikt om zo’n bemande Marsmissie werkelijkheid te laten worden.
(scientias.nl)
‘Astronauten’ keren terug van gesimuleerde Mars-missie
Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 15 juni 2015 om 12:19 uur
Na acht maanden in een koepel op een verlaten vulkaan te hebben gezeten, is een einde gekomen aan een uitdagende simulatie.
Hoe is het om te leven op Mars? Wat doet het met je psyche? Je lijf? Om antwoorden te vinden op die vragen vertrokken zes ‘proefkonijnen’ naar een helling van Mauna Loa om daar acht maanden lang in een Mars-achtig gebied en tamelijk geïsoleerd van de buitenwereld te leven. Aan die uitdagende missie is dit weekend een einde gekomen: de zes ‘Marsgangers’ zijn weer ‘terug op aarde’.
Koepel
Gedurende acht maanden woonden de zes proefpersonen op meer dan 2400 meter hoogte, in het zogenoemde HI-SEAS Habitat. Het is een koepelvormig verblijf op de noordelijke helling van de vulkaan Mauna Loa. De proefpersonen brachten een groot deel van hun tijd in die koepel door. Zo af en toe kwamen ze ook buiten voor een ‘ruimtewandeling’, maar afgelopen zaterdag verlieten ze de koepel voor het eerst in acht maanden tijd zonder dat ze een ruimtepak droegen.
Mars500
ESA organiseerde enige tijd gelden het Mars500-project. Zes vrijwilligers stapten in een ruimtesonde en mochten deze gedurende 520 dagen niet verlaten. In die anderhalf jaar tijd was er ook beperkt contact met de buitenwereld, moesten de ‘astronauten’ hun eigen voedsel kweken en zichzelf zien te vermaken. Uit dat onderzoek is onder meer gebleken dat de Marsmissie ervoor zorgt dat astronauten slaperig en lui worden.
Wennen
Het leven ‘op aarde’ zal ongetwijfeld weer even wennen zijn voor de proefpersonen. Ze kunnen nu weer gaan en staan waar ze willen, hun vrienden en familie ontmoeten, zonlicht voelen en eten wat ze willen. Dat was er tijdens hun verblijf in de gesimuleerde Mars-omgeving niet bij.
Derde missie
Het was de derde HI-SEAS-missie. Eerder brachten ‘astronauten’ al vier maanden op een gesimuleerd Mars door. Er komt ook nog een vierde missie. Deze zal zo’n twaalf maanden duren. Tijdens de missies worden de proefpersonen nauwlettend in de gaten gehouden. Er wordt gekeken hoe het lichamelijk en geestelijk met ze gaat. Ook de dynamiek tussen de proefpersonen is van belang: de proefpersonen zijn – net als toekomstige Marsgangers – op elkaar aangewezen en conflicten moeten dus zoveel mogelijk voorkomen worden.
Diverse ruimtevaartorganisaties dromen van een bemande missie naar Mars. Maar dat is een hele onderneming. Naar schatting neemt alleen de heenreis al zo’n acht maanden in beslag (en dan moet je de tijd die nodig is om ter plekke onderzoek te doen daar nog bij optellen). Dat betekent dat astronauten maandenlang in een kleine, afgesloten ruimtevaartuig zitten en geen kant op kunnen. Al die tijd zullen ze op hun collega’s zijn aangewezen en beperkt contact hebben met het thuisfront. Ook zal er weinig luxe zijn en zullen de astronauten hard moeten werken om zowel tijdens hun reis als op Mars zelfvoorzienend te zijn (bijvoorbeeld hun eigen voedsel te kweken). Grote vraag is of de mens dat allemaal aankan. Met gesimuleerde Marsmissies wordt dat nu – op aarde – uitgezocht. De resultaten worden door ruimtevaartorganisaties zoals NASA geanalyseerd en gebruikt om zo’n bemande Marsmissie werkelijkheid te laten worden.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Opportunity fotografeert er nog lustig op losquote:
Hoe gaat het met die andere rover eigenlijk nog?
foto is van sol 4037... maar de laatste foto's van sol 4055 (22-06) zijn ook al binnen maar niet van de marsbodem maar 2 foto's van de zon
21 mei
[ Bericht 9% gewijzigd door -CRASH- op 24-06-2015 20:40:05 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Edit
[ Bericht 99% gewijzigd door -CRASH- op 24-06-2015 20:39:33 ]
[ Bericht 99% gewijzigd door -CRASH- op 24-06-2015 20:39:33 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
quote:
[..]
Opportunity fotografeert er nog lustig op los
foto is van sol 4037... maar de laatste foto's van sol 4055 (22-06) zijn ook al binnen maar niet van de marsbodem maar 2 foto's van de zon
[ afbeelding ]
21 mei
[ afbeelding ]
Laten we hopen dat hij nog lang door blijft gaan
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
17-06-2015
Methaan op Mars wijst op leven
In meteorieten van Mars zijn sporen van methaan gevonden. Dat betekent dat er leven op de planeet kan zijn.
Zonsondergang op Mars
Sommige meteorieten van Mars bevatten meetbare hoeveelheden methaan. Dit toont een in Nature Communications gepubliceerd Canadees-Brits onderzoek aan. De vondst ondersteunt de theorieën dat de Martiaanse bodem genoeg methaan kan bevatten om microbieel leven mogelijk te maken.
Concreet bewijs van het leven op de Rode Planeet, hebben de wetenschappers niet gevonden. De onderzoekers hebben wel zes meteorieten van Mars met een vulkanische oorsprong onderzocht. Alle zes meteorieten bevatten meetbare hoeveelheden methaangas (CH4). Daarnaast vonden de onderzoekers kooldioxide (CO2), waterstof (H2), stikstof (N2) en sporen van zuurstof (O2) en argon (Ar).
Het methaan in de meteoriet is zeer waarschijnlijk veroorzaakt door chemische reacties van mineralen in het vulkanisch gesteente en is dus niet van biologische oorsprong. De onderzoekers concluderen echter uit hun ontdekking dat vulkanisch gesteente op Mars in het algemeen aanzienlijke hoeveelheden methaan bevat. Het uit elkaar vallen van deze rots door bijvoorbeeld erosie kan genoeg methaan laten ontsnappen om microben te voorzien van een energiebron.
Op aarde zijn zo ook micro-organismen ontstaan, zelfs zonder zuurstof. Gezien de vijandige omstandigheden op het oppervlak van de Rode Planeet, vermoeden veel onderzoekers dat mogelijke leven op Mars alleen kan worden gevonden in de bodem. Methaanconcentraties in de atmosfeer zijn te laag om op het oppervlak leven te ondersteunen.
(faqt.nl)
Methaan op Mars wijst op leven
In meteorieten van Mars zijn sporen van methaan gevonden. Dat betekent dat er leven op de planeet kan zijn.
Zonsondergang op Mars
Sommige meteorieten van Mars bevatten meetbare hoeveelheden methaan. Dit toont een in Nature Communications gepubliceerd Canadees-Brits onderzoek aan. De vondst ondersteunt de theorieën dat de Martiaanse bodem genoeg methaan kan bevatten om microbieel leven mogelijk te maken.
Concreet bewijs van het leven op de Rode Planeet, hebben de wetenschappers niet gevonden. De onderzoekers hebben wel zes meteorieten van Mars met een vulkanische oorsprong onderzocht. Alle zes meteorieten bevatten meetbare hoeveelheden methaangas (CH4). Daarnaast vonden de onderzoekers kooldioxide (CO2), waterstof (H2), stikstof (N2) en sporen van zuurstof (O2) en argon (Ar).
Het methaan in de meteoriet is zeer waarschijnlijk veroorzaakt door chemische reacties van mineralen in het vulkanisch gesteente en is dus niet van biologische oorsprong. De onderzoekers concluderen echter uit hun ontdekking dat vulkanisch gesteente op Mars in het algemeen aanzienlijke hoeveelheden methaan bevat. Het uit elkaar vallen van deze rots door bijvoorbeeld erosie kan genoeg methaan laten ontsnappen om microben te voorzien van een energiebron.
Op aarde zijn zo ook micro-organismen ontstaan, zelfs zonder zuurstof. Gezien de vijandige omstandigheden op het oppervlak van de Rode Planeet, vermoeden veel onderzoekers dat mogelijke leven op Mars alleen kan worden gevonden in de bodem. Methaanconcentraties in de atmosfeer zijn te laag om op het oppervlak leven te ondersteunen.
(faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-06-2015
Mars Odyssey legt 60.000ste rondje om Mars af
Morgen voltooit NASA’s Mars Odyssey-ruimtesonde zijn 60.000ste rondje om de rode planeet. De ruimtesonde kwam in 2001 aan bij Mars en heeft sindsdien 1,43 miljard kilometer afgelegd.
Mars Odyssey heeft de afgelopen jaren record naar record verbroken. Zo is de ruimtesonde de langst opererende ruimtesonde die ooit naar Mars is gestuurd. De afgelopen jaren heeft de sonde waterijs onder het oppervlak van de rode planeet ontdekt. Ook is Mars Odyssey een belangrijke schakel in het contact tussen Marsrover Opportunity en de aarde.
.
Mars Odyssey maakte deze foto van de Gale-krater: de landingsplaats van Curiosity. De kleuren zijn vertekend en laten de verschillende mineraalafzettingen in de krater zien.
Overtroffen door nieuwe sondes
De afgelopen jaren is de ruimtesonde een beetje uit beeld geraakt. Dit heeft ermee te maken dat NASA tegenwoordig een veel betere ruimtesonde om Mars heeft draaien: de Mars Reconnaissance Orbiter. De HiRISE-camera van de Mars Reconnaissance Orbiter kan objecten op Mars spotten die één meter groot zijn. En dat terwijl de resolutie van de beste camera van Mars Odyssey een resolutie van 18 meter per pixel heeft. Logisch dus. Hetzelfde zien we gebeuren met de Mars Exploration Rover Opportunity, die in de headlines verslagen wordt door Curiosity.
Doel: een kwart eeuw
“Mars Odyssey is in een uitstekende conditie en functioneert prima”, zegt projectleider David Lehman. “Daarnaast heeft de ruimtesonde nog genoeg brandstof om zeker tien jaar door te gaan.” In dat geval zou Mars Odyssey de grens van 25 jaar kunnen halen. En dat is zeer indrukwekkend voor een ruimtesonde die om een planeet draait, aangezien zo’n ruimtevaartuig regelmatig zijn baan moet corrigeren, waarbij brandstof verloren gaat.
Morgenstond heeft goud in de mond
De komende tijd gaat Mars Odyssey van koers veranderen. Jarenlang observeerde het onbemande ruimtevaartuig de rode planeet in de middaguren en ‘s nachts, maar vanaf november 2015 richt hij zich op de morgenstond. Mars Odyssey gaat observeren wat er ‘s ochtends in de atmosfeer van Mars gebeurt. “Wat voor invloed heeft het aanbreken van de ochtend op mist, wolken en bevriezingen op het oppervlak van Mars? Dit hopen we uit te zoeken”, zegt projectwetenschapper Jeffrey Plaut.
(scientias.nl)
Mars Odyssey legt 60.000ste rondje om Mars af
Morgen voltooit NASA’s Mars Odyssey-ruimtesonde zijn 60.000ste rondje om de rode planeet. De ruimtesonde kwam in 2001 aan bij Mars en heeft sindsdien 1,43 miljard kilometer afgelegd.
Mars Odyssey heeft de afgelopen jaren record naar record verbroken. Zo is de ruimtesonde de langst opererende ruimtesonde die ooit naar Mars is gestuurd. De afgelopen jaren heeft de sonde waterijs onder het oppervlak van de rode planeet ontdekt. Ook is Mars Odyssey een belangrijke schakel in het contact tussen Marsrover Opportunity en de aarde.
.
Mars Odyssey maakte deze foto van de Gale-krater: de landingsplaats van Curiosity. De kleuren zijn vertekend en laten de verschillende mineraalafzettingen in de krater zien.
Overtroffen door nieuwe sondes
De afgelopen jaren is de ruimtesonde een beetje uit beeld geraakt. Dit heeft ermee te maken dat NASA tegenwoordig een veel betere ruimtesonde om Mars heeft draaien: de Mars Reconnaissance Orbiter. De HiRISE-camera van de Mars Reconnaissance Orbiter kan objecten op Mars spotten die één meter groot zijn. En dat terwijl de resolutie van de beste camera van Mars Odyssey een resolutie van 18 meter per pixel heeft. Logisch dus. Hetzelfde zien we gebeuren met de Mars Exploration Rover Opportunity, die in de headlines verslagen wordt door Curiosity.
Doel: een kwart eeuw
“Mars Odyssey is in een uitstekende conditie en functioneert prima”, zegt projectleider David Lehman. “Daarnaast heeft de ruimtesonde nog genoeg brandstof om zeker tien jaar door te gaan.” In dat geval zou Mars Odyssey de grens van 25 jaar kunnen halen. En dat is zeer indrukwekkend voor een ruimtesonde die om een planeet draait, aangezien zo’n ruimtevaartuig regelmatig zijn baan moet corrigeren, waarbij brandstof verloren gaat.
Morgenstond heeft goud in de mond
De komende tijd gaat Mars Odyssey van koers veranderen. Jarenlang observeerde het onbemande ruimtevaartuig de rode planeet in de middaguren en ‘s nachts, maar vanaf november 2015 richt hij zich op de morgenstond. Mars Odyssey gaat observeren wat er ‘s ochtends in de atmosfeer van Mars gebeurt. “Wat voor invloed heeft het aanbreken van de ochtend op mist, wolken en bevriezingen op het oppervlak van Mars? Dit hopen we uit te zoeken”, zegt projectwetenschapper Jeffrey Plaut.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-06-2015
Bewijs gevonden dat Mars 500.000 jaar geleden oppervlaktewater had
In een krater op Mars zijn geulen zichtbaar, die verraden dat er 500.000 jaar geleden vloeibaar water stroomde op de rode planeet.
Wetenschappers hebben met het HiRISE-instrument van de Mars Reconnaissance Orbiter foto’s gemaakt van de Istockkrater op Mars. Hoewel vloeibaar water tegenwoordig niet meer aanwezig is op het Martiaanse oppervlak, zijn er nu aanwijzingen gevonden dat er een half miljoen jaar geleden nog wel water op Mars voorkwam,
Een natte planeet
De Haas is niet de enige onderzoeker die beweert dat Mars recentelijk nog nat was. Onderzoeker Andreas Johnsson vond vorig jaar sporen dat er 200.000 jaar geleden nog water op Mars stroomde. De krater waarin de geultjes en afzettingen vonden, is niet ouder dan 200.000 jaar. Johnsson: “De krater die we nu bestudeerd hebben, is veel te jong om beïnvloed te zijn door omstandigheden die tijdens die ijstijd speelden. Dat suggereert dat de smeltwater-gerelateerde processen die deze afzettingen vormden bijzonder effectief waren in recentere tijden.”
Op de foto’s van HiRISE vonden wetenschappers geulen en vreemde afzettingen van stenen en grond, die lijken op modderlawines (of puinstromen) op aarde. Wanneer de grond van een helling veel water bevat, kan deze gaan verschuiven. Bij zo’n puinstroom worden rotsen en andere materialen mee naar beneden gesleurd, tot soms wel kilometers ver.
De puinstroom op Mars is mogelijk ontstaan door het smelten van ijs tijdens één van de recente ijstijden. “Het verraste mij om te horen hoeveel water er nodig was om deze geulen te creëren”, zegt onderzoeker Tjalling de Haas van de Universiteit Utrecht aan Popular Mechanics. “Dit is een sterke aanwijzing dat er recent nog water op Mars stroomde, ook al was het slechts een korte periode.”
De Haas vertelt dat de ontdekking niet mogelijk was zonder de HiRISE-camera. “Er zijn zoveel details zichtbaar. De resolutie is slechts 25 centimeter per pixel.”
Op Mars zijn de ijstijden extremer dan op aarde. De Haas beweert dat er de afgelopen miljoen jaar vijf perioden waren, waarin de ijstijd zo extreem was, dat er frequent modderig water stroomde in de Istockkrater. En met frequent bedoelt de onderzoeker minimaal tien en maximaal honderd jaar. Het is fascinerend dat Mars recentelijk nog ‘nat’ was. En wellicht dat toekomstige generaties een ijstijd van dichtbij meemaken en zelf water zien stromen op het oppervlak van Mars.
(scientias.nl)
Bewijs gevonden dat Mars 500.000 jaar geleden oppervlaktewater had
In een krater op Mars zijn geulen zichtbaar, die verraden dat er 500.000 jaar geleden vloeibaar water stroomde op de rode planeet.
Wetenschappers hebben met het HiRISE-instrument van de Mars Reconnaissance Orbiter foto’s gemaakt van de Istockkrater op Mars. Hoewel vloeibaar water tegenwoordig niet meer aanwezig is op het Martiaanse oppervlak, zijn er nu aanwijzingen gevonden dat er een half miljoen jaar geleden nog wel water op Mars voorkwam,
Een natte planeet
De Haas is niet de enige onderzoeker die beweert dat Mars recentelijk nog nat was. Onderzoeker Andreas Johnsson vond vorig jaar sporen dat er 200.000 jaar geleden nog water op Mars stroomde. De krater waarin de geultjes en afzettingen vonden, is niet ouder dan 200.000 jaar. Johnsson: “De krater die we nu bestudeerd hebben, is veel te jong om beïnvloed te zijn door omstandigheden die tijdens die ijstijd speelden. Dat suggereert dat de smeltwater-gerelateerde processen die deze afzettingen vormden bijzonder effectief waren in recentere tijden.”
Op de foto’s van HiRISE vonden wetenschappers geulen en vreemde afzettingen van stenen en grond, die lijken op modderlawines (of puinstromen) op aarde. Wanneer de grond van een helling veel water bevat, kan deze gaan verschuiven. Bij zo’n puinstroom worden rotsen en andere materialen mee naar beneden gesleurd, tot soms wel kilometers ver.
De puinstroom op Mars is mogelijk ontstaan door het smelten van ijs tijdens één van de recente ijstijden. “Het verraste mij om te horen hoeveel water er nodig was om deze geulen te creëren”, zegt onderzoeker Tjalling de Haas van de Universiteit Utrecht aan Popular Mechanics. “Dit is een sterke aanwijzing dat er recent nog water op Mars stroomde, ook al was het slechts een korte periode.”
De Haas vertelt dat de ontdekking niet mogelijk was zonder de HiRISE-camera. “Er zijn zoveel details zichtbaar. De resolutie is slechts 25 centimeter per pixel.”
Op Mars zijn de ijstijden extremer dan op aarde. De Haas beweert dat er de afgelopen miljoen jaar vijf perioden waren, waarin de ijstijd zo extreem was, dat er frequent modderig water stroomde in de Istockkrater. En met frequent bedoelt de onderzoeker minimaal tien en maximaal honderd jaar. Het is fascinerend dat Mars recentelijk nog ‘nat’ was. En wellicht dat toekomstige generaties een ijstijd van dichtbij meemaken en zelf water zien stromen op het oppervlak van Mars.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-06-2015
"Neen, er staat géén piramide op Mars"
Wetenschap Believers hebben bewijs gevonden voor leven op Mars. Op een video van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA is een piramidevormig object te zien. "Het puntje van een veel grotere piramide", concludeert Paranormal Crucible, een website gespecialiseerd in samenzweringstheorieën allerhande.
Op een foto die op 7 mei 2015 door Marsrover Curiosity werd genomen, is een piramide te zien. Of dat is toch wat paranormale enthousiastelingen geloven. Paranormal Crucible stelt in een video op YouTube dat er op Mars een piramide "van bijna perfecte vorm" is gevonden, ter grootte van een kleine auto. Het object is "het resultaat van intelligent design en is zeker niet het gevolg van een speling van licht en schaduw", klinkt het. Op basis daarvan besluit Paranormal Crucible dat het moet gaan op het topje van een veel grotere piramide of om een soort markeersteen.
De verklaring van de NASA is - zoals verwacht - aanzienlijk eenvoudiger. "Het is een rots", stelt dr. Jim Bell, hoofdonderzoeker van het Marsprogramma van de NASA en professor astronomie aan de Arizona State University, aan Huffington Post. "Het is wellicht een vulkanische steen, zoals de meeste rotsen die we via de Marsrovers zien. En net als vele vulkanische rotsen op aarde, kunnen ook vulkanische rotsen op Mars afbreken in scherpe, hoekige vormen. Deze heeft toevallig de vorm van een piramide, iets wat eigenlijk ook niet zo ongewoon is voor harde, dichte vulkanische stenen op aarde."
Ook de grootte van de piramide valt tegen. Volgens professor Bell is de steen zo'n 10 centimeter hoog.
Een beeld uit de video van Paranormal Crucible, met de veronderstelde piramide. © rv.
(HLN)
"Neen, er staat géén piramide op Mars"
Wetenschap Believers hebben bewijs gevonden voor leven op Mars. Op een video van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA is een piramidevormig object te zien. "Het puntje van een veel grotere piramide", concludeert Paranormal Crucible, een website gespecialiseerd in samenzweringstheorieën allerhande.
Op een foto die op 7 mei 2015 door Marsrover Curiosity werd genomen, is een piramide te zien. Of dat is toch wat paranormale enthousiastelingen geloven. Paranormal Crucible stelt in een video op YouTube dat er op Mars een piramide "van bijna perfecte vorm" is gevonden, ter grootte van een kleine auto. Het object is "het resultaat van intelligent design en is zeker niet het gevolg van een speling van licht en schaduw", klinkt het. Op basis daarvan besluit Paranormal Crucible dat het moet gaan op het topje van een veel grotere piramide of om een soort markeersteen.
De verklaring van de NASA is - zoals verwacht - aanzienlijk eenvoudiger. "Het is een rots", stelt dr. Jim Bell, hoofdonderzoeker van het Marsprogramma van de NASA en professor astronomie aan de Arizona State University, aan Huffington Post. "Het is wellicht een vulkanische steen, zoals de meeste rotsen die we via de Marsrovers zien. En net als vele vulkanische rotsen op aarde, kunnen ook vulkanische rotsen op Mars afbreken in scherpe, hoekige vormen. Deze heeft toevallig de vorm van een piramide, iets wat eigenlijk ook niet zo ongewoon is voor harde, dichte vulkanische stenen op aarde."
Ook de grootte van de piramide valt tegen. Volgens professor Bell is de steen zo'n 10 centimeter hoog.
Een beeld uit de video van Paranormal Crucible, met de veronderstelde piramide. © rv.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Die verdomde verkeersdrempels weerquote:Wheel Worries: Mars Rover Curiosity Dealing With Damage
Curiosity rover made use of its Mastcam: Left camera on April 21, 2015, Sol 962, to take this wheel image.
Credit: NASA/JPL-Caltech/MSSS Full size image
NASA's Mars rover Curiosity faces ongoing wheel wear and tear as it continues its trek across the rock-strewn Red Planet.
The car-size Curiosity rover has been on duty since landing on Mars in August 2012. Curiosity has six aluminum wheels, each with its own individual motor. The rover has a top speed on flat, hard ground of a little over 1.5 inches (4 centimeters) per second.
But dealing with the rocky Martian landscape has become somewhat of an unanticipated wheel of misfortune for the Curiosity crew. Back here on Earth, mission engineers are watching the wheels turn, keeping an eye on the dings and cracks that have begun to appear. Amazing Mars Rover Curiosity's Martian Views (Latest Photos)
En FF naar kwikfit gaan is uitgesloten
[ Bericht 3% gewijzigd door -CRASH- op 07-07-2015 20:22:23 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Dit hebben ze toch kunnen testen met de rotsen op aarde? Dat gaat bij oppurtunity een stuk beter..quote:
[..]
Die verdomde verkeersdrempels weer
En FF naar kwikfit gaan is uitgesloten
13-07-2015
Curiosity ziet zonnevlekken op achterkant van de zon
Geschreven door Tim Kraaijvanger op 13 juli 2015 om 15:04 uur
De planeet Mars bevindt zich momenteel aan de andere kant van de zon dan de aarde. Hierdoor heeft Marsrover een unieke kijk op de zon. De rover ziet namelijk zonnevlekken die we vanaf de aarde niet kunnen spotten.
Op dit moment hebben wetenschappers geen ruimtesonde die de andere zijde van de zon in kaart brengt. Alleen Curiosity is in staat om met zijn Mastcam onze moederster te fotograferen. Overigens kan de camera alleen grote zonnevlekken vastleggen. De zon is op Mars enkele keren kleiner dan op aarde, dus kleine zonnevlekken zijn lastiger te zien. Wist je trouwens dat Curiosity vorig jaar getuige was van een Mercuriusovergang?
Iedere maand draait de zon één keer om zijn as. Overigens is de rotatietijd korter nabij de evenaar dan bij de polen. Het is interessant om grote zonnevlekkengroepen op de achterkant van de zon te zien, omdat onderzoekers dan kunnen berekenen hoe lang het duurt voordat deze groep op de voorzijde verschijnt en wat voor gevolgen eventuele uitbarstingen hebben voor satellieten, astronauten en elektrische systemen.
Curiosity maakt regelmatig foto’s van de zon. Ook andere rovers doen dit. Hierdoor kunnen wetenschappers inschatten hoeveel stof er in de atmosfeer van Mars bevindt. Des te lastiger de zon te zien is, des te meer stof bevindt er in de atmosfeer boven de rover.
Mount Sharp
Curiosity landde in augustus 2012 op de rode planeet. In twee jaar tijd reed de rover naar Mount Sharp, waar het wagentje vorig jaar arriveerde. Het hoofddoel van de missie is nu het bestuderen van hogergelegen lagen op Mount Sharp. De wielen van de rover hebben al meer dan tien kilometer afgelegd in de Gale-krater. Maar zijn totale afgelegde afstand valt in het niet bij de afstand die zijn voorganger Marsrover Opportunity tot op heden heeft afgelegd. Deze stokoude rover vierde onlangs zijn elfde verjaardag op de rode planeet en heeft al meer dan 42 kilometer op het oppervlak van Mars afgelegd.
(scientias.nl)
Curiosity ziet zonnevlekken op achterkant van de zon
Geschreven door Tim Kraaijvanger op 13 juli 2015 om 15:04 uur
De planeet Mars bevindt zich momenteel aan de andere kant van de zon dan de aarde. Hierdoor heeft Marsrover een unieke kijk op de zon. De rover ziet namelijk zonnevlekken die we vanaf de aarde niet kunnen spotten.
Op dit moment hebben wetenschappers geen ruimtesonde die de andere zijde van de zon in kaart brengt. Alleen Curiosity is in staat om met zijn Mastcam onze moederster te fotograferen. Overigens kan de camera alleen grote zonnevlekken vastleggen. De zon is op Mars enkele keren kleiner dan op aarde, dus kleine zonnevlekken zijn lastiger te zien. Wist je trouwens dat Curiosity vorig jaar getuige was van een Mercuriusovergang?
Iedere maand draait de zon één keer om zijn as. Overigens is de rotatietijd korter nabij de evenaar dan bij de polen. Het is interessant om grote zonnevlekkengroepen op de achterkant van de zon te zien, omdat onderzoekers dan kunnen berekenen hoe lang het duurt voordat deze groep op de voorzijde verschijnt en wat voor gevolgen eventuele uitbarstingen hebben voor satellieten, astronauten en elektrische systemen.
Curiosity maakt regelmatig foto’s van de zon. Ook andere rovers doen dit. Hierdoor kunnen wetenschappers inschatten hoeveel stof er in de atmosfeer van Mars bevindt. Des te lastiger de zon te zien is, des te meer stof bevindt er in de atmosfeer boven de rover.
Mount Sharp
Curiosity landde in augustus 2012 op de rode planeet. In twee jaar tijd reed de rover naar Mount Sharp, waar het wagentje vorig jaar arriveerde. Het hoofddoel van de missie is nu het bestuderen van hogergelegen lagen op Mount Sharp. De wielen van de rover hebben al meer dan tien kilometer afgelegd in de Gale-krater. Maar zijn totale afgelegde afstand valt in het niet bij de afstand die zijn voorganger Marsrover Opportunity tot op heden heeft afgelegd. Deze stokoude rover vierde onlangs zijn elfde verjaardag op de rode planeet en heeft al meer dan 42 kilometer op het oppervlak van Mars afgelegd.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-07-2015
Opsporing verzocht: vreemde Marslandschappen
Een van de vele vreemde terreinen bij de zuidpool van Mars. (NASA/JPL-Caltech/MSSS/Univ. of Arizona)
Het wetenschappelijke team van NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) vraagt het publiek om te assisteren bij het onderzoek van de vele vreemde structuren rond de zuidpool van de planeet Mars. Door overzichtsbeelden te bekijken, kunnen vrijwilligers gebieden helpen aanwijzen die nog eens goed moeten worden bekeken met de HiRISE-camera van de orbiter.
Veel landschappen op Mars lijken op die van de aarde. Maar de poolstreken van de planeet vertonen veel exotischere structuren. Dat heeft te maken met het afwisselend bevriezen en dooien van koolstofdioxide (CO2) – een proces dat van nature niet op aarde optreedt. In de lente verandert het CO2-ijs dat zich in de winter heeft gevormd in gas, waardoor allerlei vreemde gaten en scheuren in het oppervlak ontstaan.
Wie meedoet aan het nieuwe project, dat ‘Planet Four: Terrains’ heet, krijgt de taak om bepaalde terreinsoorten op te sporen. Dat gebeurt aan de hand van foto’s die details met afmetingen tot zes meter laten zien. Interessante structuren zullen vanaf medio 2016 nog eens met HiRISE worden gefotografeerd. Met deze camera kunnen details van een halve meter worden vastgelegd.
‘Planet Four: Terrains’ maakt deel uit van Zooniverse, een organisatie die inmiddels al dertig wetenschappelijke projecten heeft lopen waar iedereen aan kan meedoen.
(allesoversterrenkunde)
Opsporing verzocht: vreemde Marslandschappen
Een van de vele vreemde terreinen bij de zuidpool van Mars. (NASA/JPL-Caltech/MSSS/Univ. of Arizona)
Het wetenschappelijke team van NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) vraagt het publiek om te assisteren bij het onderzoek van de vele vreemde structuren rond de zuidpool van de planeet Mars. Door overzichtsbeelden te bekijken, kunnen vrijwilligers gebieden helpen aanwijzen die nog eens goed moeten worden bekeken met de HiRISE-camera van de orbiter.
Veel landschappen op Mars lijken op die van de aarde. Maar de poolstreken van de planeet vertonen veel exotischere structuren. Dat heeft te maken met het afwisselend bevriezen en dooien van koolstofdioxide (CO2) – een proces dat van nature niet op aarde optreedt. In de lente verandert het CO2-ijs dat zich in de winter heeft gevormd in gas, waardoor allerlei vreemde gaten en scheuren in het oppervlak ontstaan.
Wie meedoet aan het nieuwe project, dat ‘Planet Four: Terrains’ heet, krijgt de taak om bepaalde terreinsoorten op te sporen. Dat gebeurt aan de hand van foto’s die details met afmetingen tot zes meter laten zien. Interessante structuren zullen vanaf medio 2016 nog eens met HiRISE worden gefotografeerd. Met deze camera kunnen details van een halve meter worden vastgelegd.
‘Planet Four: Terrains’ maakt deel uit van Zooniverse, een organisatie die inmiddels al dertig wetenschappelijke projecten heeft lopen waar iedereen aan kan meedoen.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
