W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
23-06-2014
Eerste Martiaans jaar zit er bijna op voor Marsjeep Curiosity
Curiosity neemt een selfie. © ap.
De Amerikaanse Marsjeep Curiosity zal morgen een vol jaar Martiaans jaar of 687 aardse dagen op de rode planeet hebben doorgebracht en daarbij de belangrijkste doelstelling van de missie hebben gehaald. Dat heeft de NASA bekendgemaakt.
Curiosity's route tot nu toe in het rood, de geplande route in het wit. © NASA.
De zeswielige jeep in het kader van de 2,5 miljard dollar kostende missie Mars Science Laboratory landde op 6 augustus 2012 in de Gale-krater op de rode planeet.
Eén van de eerste vondsten nabij de landingssite was een vroegere rivierbedding. Meteen beantwoordde de robot ook bevestigend op de centrale vraag van de missie: was de krater ooit geschikt voor eenvoudige levensvormen?
De Curiosity leerde ons ook meer over de straling tijdens de reis naar en het verblijf op Mars, wat zijn gevolgen kan hebben voor een bemande missie. Het bleek ook dat veel van de vroege atmosfeer van de rode planeet teloor is gegaan.
De Marsjeep liep eind 2013 lichte schade op aan de wielen door de scherpe rotsen op het Marsoppervlak, waardoor de NASA de route en rijtechniek licht heeft moeten aanpassen. "We passen de Curiosity continu aan de uitdagingen van het oppervlak aan, maar normaal gezien zal dat geen al te grote gevolgen hebben voor de rest van de missie", zegt projectmanager Jim Erickson
Een panorama-foto van een duinvallei op Mars, gefotografeerd door Curiosity. © epa.
(HLN)
Eerste Martiaans jaar zit er bijna op voor Marsjeep Curiosity
Curiosity neemt een selfie. © ap.
De Amerikaanse Marsjeep Curiosity zal morgen een vol jaar Martiaans jaar of 687 aardse dagen op de rode planeet hebben doorgebracht en daarbij de belangrijkste doelstelling van de missie hebben gehaald. Dat heeft de NASA bekendgemaakt.
Curiosity's route tot nu toe in het rood, de geplande route in het wit. © NASA.
De zeswielige jeep in het kader van de 2,5 miljard dollar kostende missie Mars Science Laboratory landde op 6 augustus 2012 in de Gale-krater op de rode planeet.
Eén van de eerste vondsten nabij de landingssite was een vroegere rivierbedding. Meteen beantwoordde de robot ook bevestigend op de centrale vraag van de missie: was de krater ooit geschikt voor eenvoudige levensvormen?
De Curiosity leerde ons ook meer over de straling tijdens de reis naar en het verblijf op Mars, wat zijn gevolgen kan hebben voor een bemande missie. Het bleek ook dat veel van de vroege atmosfeer van de rode planeet teloor is gegaan.
De Marsjeep liep eind 2013 lichte schade op aan de wielen door de scherpe rotsen op het Marsoppervlak, waardoor de NASA de route en rijtechniek licht heeft moeten aanpassen. "We passen de Curiosity continu aan de uitdagingen van het oppervlak aan, maar normaal gezien zal dat geen al te grote gevolgen hebben voor de rest van de missie", zegt projectmanager Jim Erickson
Een panorama-foto van een duinvallei op Mars, gefotografeerd door Curiosity. © epa.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-06-2014
NASA test 'vliegende schotel' voor Marsmissie
Een voertuig van NASA is na een geslaagde test in de Grote Oceaan bij Hawaï gestort. Wetenschappers die bij het experiment betrokken waren, hopen zowel het voertuig als bijbehorende parachute in de toekomst te gebruiken voor Marsmissies.
© reuters.
Het schotelvormige voertuig, de Low-Density Supersonic Decelerator (LDSD), bereikte een hoogte van 55 kilometer. Op die hoogte is de atmosfeer vergelijkbaar met de omgeving op Mars. Belangstellenden konden het traject van het object dankzij videocamera's aan boord live volgen.
Drie uur na de lancering landde het testvoertuig intact in de oceaan, dankzij een parachute met een diameter van 33 meter. Dat is twee keer zo groot als de parachute die in 2011 werd gebruikt bij de Marsmissie met de Curiosity.
Het experiment kostte 150 miljoen dollar en was vanwege harde wind al zes keer uitgesteld. NASA is van plan de test nog een aantal keer te herhalen en besluit daarna of het voertuig daadwerkelijk naar Mars zal worden gestuurd.
© ap.
(HLN)
NASA test 'vliegende schotel' voor Marsmissie
Een voertuig van NASA is na een geslaagde test in de Grote Oceaan bij Hawaï gestort. Wetenschappers die bij het experiment betrokken waren, hopen zowel het voertuig als bijbehorende parachute in de toekomst te gebruiken voor Marsmissies.
© reuters.
Het schotelvormige voertuig, de Low-Density Supersonic Decelerator (LDSD), bereikte een hoogte van 55 kilometer. Op die hoogte is de atmosfeer vergelijkbaar met de omgeving op Mars. Belangstellenden konden het traject van het object dankzij videocamera's aan boord live volgen.
Drie uur na de lancering landde het testvoertuig intact in de oceaan, dankzij een parachute met een diameter van 33 meter. Dat is twee keer zo groot als de parachute die in 2011 werd gebruikt bij de Marsmissie met de Curiosity.
Het experiment kostte 150 miljoen dollar en was vanwege harde wind al zes keer uitgesteld. NASA is van plan de test nog een aantal keer te herhalen en besluit daarna of het voertuig daadwerkelijk naar Mars zal worden gestuurd.
© ap.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Leuke animatie over de mogelijke atmosferische veranderingen op mars, waar ze via MAVEN meer over te weten willen komen:
quote:Billions of years ago when the Red Planet was young, it appears to have had a thick atmosphere that was warm enough to support oceans of liquid water - a critical ingredient for life. The animation shows how the surface of Mars might have appeared during this ancient clement period, beginning with a flyover of a Martian lake. The artist's concept is based on evidence that Mars was once very different. Rapidly moving clouds suggest the passage of time, and the shift from a warm and wet to a cold and dry climate is shown as the animation progresses. The lakes dry up, while the atmosphere gradually transitions from Earthlike blue skies to the dusty pink and tan hues seen on Mars today.
quote:Mars is very aptly nicknamed “The Red Planet.” Aside from some dry ice polar caps, the landscape on Mars is cold, dry, and rocky. However, that wasn’t always the case. Four billion years ago Mars was covered in water. It had a much thicker atmosphere that kept the planet warm enough for rivers to flow and for liquid water to stand. On November 18, NASA will be launching the Mars Atmosphere and Volatile EvolutioN (MAVEN) which will try to determine what happened to the atmosphere on Mars.
In the meantime scientists have speculated about what Mars may have looked like in its heyday. The crew from the Goddard Conceptual Image Lab has put together a video of what a flyover would look like if Mars were covered in water. Some estimates have claimed there could have been as much as 1640 feet (0.5 km) of water covering the entire planet. Liquid water is a vital ingredient for life and the potential for life on Mars has been hotly debated lately.
The high-resolution video depicts the history of Mars over the last 4 billion years. The scene opens on a landscape covered in water with white, billowy clouds overhead. As the clouds begin to roll, it shows the passage of time. The atmosphere thins out, causing the water to evaporate. Gradually, all of the rivers and lakes dry up and the atmosphere is too thin to retain any of the sun’s heat. It ends with the Mars we know today: a barren, ice cold rock.
There are a few leading ideas about what may have happened to the atmosphere on Mars which include asteroid impact and the loss of the magnetic field due to solar wind. According to the Mars Global Surveyor, Mars has not had a magnetic field in 3.7 billion years. MAVEN will reach the planet in September 2014 and will hopefully answer many questions about what has happened over the last 4 billion years to change the surface of Mars so drastically.
Read more at http://www.iflscience.com(...)#M0spRWlS7oeLlm7O.99
Gonna live while I'm alive, I'll sleep when I'm dead!
02-07-2014
Ook nu kan er vloeibaar water voorkomen op Mars
Illustratie van de Marslander Phoenix. (NASA)
Ondanks de extreem lage temperatuur en luchtdruk op Mars kan er ook nu vloeibaar water voorkomen aan het oppervlak, zij het in kleine hoeveelheden en gedurende korte perioden. Die conclusie trekken onderzoekers van de Universiteit van Michigan op basis van proeven in een Mars-simulatiekamer. Hun resultaten zijn geaccepteerd voor publicatie in Geophysical Research Letters.
In een laboratoriumopstelling waarin de omstandigheden op Mars zorgvuldig worden nagebootst, zijn experimenten uitgevoerd met calciumperchloraat - een zout waarvan bekend is dat het ook aan het Marsoppervlak voorkomt. Wanneer dit zout in contact komt met ijs, ontstaan er spontaan kleine vloeibare waterdruppeltjes.
Vermoedelijk zijn de merkwaardige 'druppeltjes' die enkele jaren geleden gefotografeerd zijn op de poten van de Marslander Phoenix ook op die manier ontstaan. De onderzoekers denken dat ook kleine geulen aan de binnenwanden van Marskraters ontstaan kunnen zijn doordat oppervlakteijs smolt onder invloed van verschillende perchloraten. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Ook nu kan er vloeibaar water voorkomen op Mars
Illustratie van de Marslander Phoenix. (NASA)
Ondanks de extreem lage temperatuur en luchtdruk op Mars kan er ook nu vloeibaar water voorkomen aan het oppervlak, zij het in kleine hoeveelheden en gedurende korte perioden. Die conclusie trekken onderzoekers van de Universiteit van Michigan op basis van proeven in een Mars-simulatiekamer. Hun resultaten zijn geaccepteerd voor publicatie in Geophysical Research Letters.
In een laboratoriumopstelling waarin de omstandigheden op Mars zorgvuldig worden nagebootst, zijn experimenten uitgevoerd met calciumperchloraat - een zout waarvan bekend is dat het ook aan het Marsoppervlak voorkomt. Wanneer dit zout in contact komt met ijs, ontstaan er spontaan kleine vloeibare waterdruppeltjes.
Vermoedelijk zijn de merkwaardige 'druppeltjes' die enkele jaren geleden gefotografeerd zijn op de poten van de Marslander Phoenix ook op die manier ontstaan. De onderzoekers denken dat ook kleine geulen aan de binnenwanden van Marskraters ontstaan kunnen zijn doordat oppervlakteijs smolt onder invloed van verschillende perchloraten. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:Op dinsdag 1 juli 2014 21:24 schreef switchboy het volgende:
Leuke animatie over de mogelijke atmosferische veranderingen op mars, waar ze via MAVEN meer over te weten willen komen:
[..]
[..]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-07-2014
ESA test techniek voor landing op Mars
ESA's 'dropship' met een mockup van een Marsrover. (ESA)
De Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft met succes een 'dropship'-techniek beproefd waarmee grote Marslander zachtjes op het oppervlak van de planeet neergezet kunnen worden. Het Dropter-project van StarTiger (Space Technology Advancements by Resourceful, Targeted and Innovative Groups of Experts and Researchers) heeft een helicopter ontwikkeld met vier rotors, die volledig automatisch afdaalde tot slechts 10 meter hoogte. Vanaf die stationaire hoogte wordt een Marslander aan een kabel neergelaten.
De techniek vertoont veel overeenkomsten met de wijze waarop de Amerikaanse NASA in het najaar van 2012 de Marsrover Curiosity op Mars heeft neergezet. De Europese testvluchten zijn uitgevoerd in Noord-Duitsland. De techniek kan nu verder worden ontwikkeld voor daadwerkelijk gebruik in toekomstige onbemande Marsmissies. (GS)
(allesoversterrenkunde)
ESA test techniek voor landing op Mars
ESA's 'dropship' met een mockup van een Marsrover. (ESA)
De Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft met succes een 'dropship'-techniek beproefd waarmee grote Marslander zachtjes op het oppervlak van de planeet neergezet kunnen worden. Het Dropter-project van StarTiger (Space Technology Advancements by Resourceful, Targeted and Innovative Groups of Experts and Researchers) heeft een helicopter ontwikkeld met vier rotors, die volledig automatisch afdaalde tot slechts 10 meter hoogte. Vanaf die stationaire hoogte wordt een Marslander aan een kabel neergelaten.
De techniek vertoont veel overeenkomsten met de wijze waarop de Amerikaanse NASA in het najaar van 2012 de Marsrover Curiosity op Mars heeft neergezet. De Europese testvluchten zijn uitgevoerd in Noord-Duitsland. De techniek kan nu verder worden ontwikkeld voor daadwerkelijk gebruik in toekomstige onbemande Marsmissies. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-07-2014
Geologische Marskaart wijst op wateractiviteit
Deel van de nieuwe geologische kaart van Mars. (PSI)
Planetaire geologen van het Planetary Science Institute in Tucson, Arizona, hebben een nieuwe, gedetailleerde geologische kaart gepubliceerd van een deel van het zuidelijk halfrond van de planeet Mars. Door waarnemingen van verschillende ruimtesondes en planeetverkenners te combineren, zijn Scott Mest en David Crown erin geslaagd de geologische geschiedenis van het gebied te achterhalen.
Het gaat om het oude hoogland in de directe omgeving van het inslagbekken Hellas. Daar komen twee grote canyons voor (Waikato Vallis en Reull Vallis), waarvan ooit werd aangenomen dat ze deel uitmaakten van één groot breukstelsel. Uit het geologisch onderzoek van Mest en Crown blijkt nu dat Waikato Vallis ouder is. Beide canyons zijn wel ontstaan door het plotseling vrijkomen van grote hoeveelheden water in een ver verleden. In het geval van Reull Vallis ging dat betrekkelijk geleidelijk, getuige het grote aantal kleinere stromingspatronen op de bodem van de grote canyon. Ook zijn erosiesporen gevonden van ijsrijke sedimenten, die aanleiding hebben gegeven tot de vorming van steengletsjer-achtige structuren.
De onderzoekers concluderen dat er gedurende een groot deel van de geologische geschiedenis van Mars op de een of andere manier wel sprake is geweest van water- of ijsactiviteit aan het oppervlak. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Geologische Marskaart wijst op wateractiviteit
Deel van de nieuwe geologische kaart van Mars. (PSI)
Planetaire geologen van het Planetary Science Institute in Tucson, Arizona, hebben een nieuwe, gedetailleerde geologische kaart gepubliceerd van een deel van het zuidelijk halfrond van de planeet Mars. Door waarnemingen van verschillende ruimtesondes en planeetverkenners te combineren, zijn Scott Mest en David Crown erin geslaagd de geologische geschiedenis van het gebied te achterhalen.
Het gaat om het oude hoogland in de directe omgeving van het inslagbekken Hellas. Daar komen twee grote canyons voor (Waikato Vallis en Reull Vallis), waarvan ooit werd aangenomen dat ze deel uitmaakten van één groot breukstelsel. Uit het geologisch onderzoek van Mest en Crown blijkt nu dat Waikato Vallis ouder is. Beide canyons zijn wel ontstaan door het plotseling vrijkomen van grote hoeveelheden water in een ver verleden. In het geval van Reull Vallis ging dat betrekkelijk geleidelijk, getuige het grote aantal kleinere stromingspatronen op de bodem van de grote canyon. Ook zijn erosiesporen gevonden van ijsrijke sedimenten, die aanleiding hebben gegeven tot de vorming van steengletsjer-achtige structuren.
De onderzoekers concluderen dat er gedurende een groot deel van de geologische geschiedenis van Mars op de een of andere manier wel sprake is geweest van water- of ijsactiviteit aan het oppervlak. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-07-2014
Nieuwe kaart bewijst: water vormde de hooglanden van Mars
Dit deel van de kaart toont het slingerende pad van Reull Vallis door de hooglanden. © U.S. Geological SURVEY.
Elke sonde die terugkeert van de Rode planeet, brengt telkens wat meer bewijs mee van het waterige verleden van Mars. Onderzoekers van het Planetary Science Institute in Tucson, Arizona zijn er nu in geslaagd een stukje van Mars erg gedetailleerd in kaart te brengen. Volgens de wetenschappers toont hun kaart duidelijk aan dat water en ijs de hooglanden van Mars hebben vormgegeven. Dat meldt de wetenschapssite SEN.
Scott Mest en David Crown brachten de zuidelijke hooglanden van Mars in kaart. Het resultaat toont de opeenvolging van geologische processen die zich voltrokken toen de (hoog)vlaktes overspoeld werden met water, dat nadien weer verdween. "De kaart toont hoe het oude, ruige hoogland rond het Hellas Bassin vorm kreeg en bewijst de blijvende effecten van water en ijs op het oppervlak van Mars", zegt Crown.
Het duidelijkste bewijs van de aanwezigheid van water is volgens de onderzoekers te zien in de canyons van Waikato Vallis in het noordelijke deel van de kaart en Reull Vallis in het midden. Van beide kloven wordt gedacht dat ze gevormd werden toen ondergronds water aan het oppervlak kwam, waardoor de grond instortte. De wetenschappers achten het mogelijk dat het water opgeslagen zat in een watervoerende laag in de ondergrond of als ijs, dat smolt door de hitte van nabijgelegen vulkanen.
Ondiep meer
Op basis van beelden uit de jaren 70 van de VIKING Orbiter gingen wetenschappers ervan uit dat Wailato Vallis en Reull Vallis twee delen waren van één lang canyonsysteem. De nieuwe kaart gebruikt hogeresolutiebeelden van recentere ruimtesondes, die aantonen dat het gaat om twee aparte systemen die van elkaar gescheiden zijn door de vlaktes van Eridania Planitia.
Door voorzichtige schattingen te maken van de ouderdom van de kloven en de vlaktes konden de onderzoekers de volgorde van de geologische processen achterhalen. Alles begon toen er water vrijkwam van Waikato Vallis, dat een tijdlang een ondiep meer vormde in de vlaktes.
Terwijl Reull Vallis, onafhankelijk van Waikato Vallis, ontstond, doorbrak de canyon een kraterrand die het water in het meer hield. Daardoor begon het water langzaam weg te lopen, zoals te zien is aan de smalle kanalen op de bodem van Reull Vallis.
Gletsjers
Op de kaart is nog meer bewijs te vinden voor de historische aanwezigheid van water op Mars. Zo worden de vlaktes en hooglanden doorgesneden door kleine kanaaltjes, die vermoedelijk rond dezelfde periode zijn ontstaan door stromend water.
De meest recente wateractiviteit zijn 'rotsgletsjers' nabij de pieken van de hooglanden en de wanden van inslagkraters, waar ijsrijke bezinksels naar beneden gleden. De wetenschappers sluiten niet uit dat deze gletsjers nog steeds actief zijn.
(HLN)
Nieuwe kaart bewijst: water vormde de hooglanden van Mars
Dit deel van de kaart toont het slingerende pad van Reull Vallis door de hooglanden. © U.S. Geological SURVEY.
Elke sonde die terugkeert van de Rode planeet, brengt telkens wat meer bewijs mee van het waterige verleden van Mars. Onderzoekers van het Planetary Science Institute in Tucson, Arizona zijn er nu in geslaagd een stukje van Mars erg gedetailleerd in kaart te brengen. Volgens de wetenschappers toont hun kaart duidelijk aan dat water en ijs de hooglanden van Mars hebben vormgegeven. Dat meldt de wetenschapssite SEN.
Scott Mest en David Crown brachten de zuidelijke hooglanden van Mars in kaart. Het resultaat toont de opeenvolging van geologische processen die zich voltrokken toen de (hoog)vlaktes overspoeld werden met water, dat nadien weer verdween. "De kaart toont hoe het oude, ruige hoogland rond het Hellas Bassin vorm kreeg en bewijst de blijvende effecten van water en ijs op het oppervlak van Mars", zegt Crown.
Het duidelijkste bewijs van de aanwezigheid van water is volgens de onderzoekers te zien in de canyons van Waikato Vallis in het noordelijke deel van de kaart en Reull Vallis in het midden. Van beide kloven wordt gedacht dat ze gevormd werden toen ondergronds water aan het oppervlak kwam, waardoor de grond instortte. De wetenschappers achten het mogelijk dat het water opgeslagen zat in een watervoerende laag in de ondergrond of als ijs, dat smolt door de hitte van nabijgelegen vulkanen.
Ondiep meer
Op basis van beelden uit de jaren 70 van de VIKING Orbiter gingen wetenschappers ervan uit dat Wailato Vallis en Reull Vallis twee delen waren van één lang canyonsysteem. De nieuwe kaart gebruikt hogeresolutiebeelden van recentere ruimtesondes, die aantonen dat het gaat om twee aparte systemen die van elkaar gescheiden zijn door de vlaktes van Eridania Planitia.
Door voorzichtige schattingen te maken van de ouderdom van de kloven en de vlaktes konden de onderzoekers de volgorde van de geologische processen achterhalen. Alles begon toen er water vrijkwam van Waikato Vallis, dat een tijdlang een ondiep meer vormde in de vlaktes.
Terwijl Reull Vallis, onafhankelijk van Waikato Vallis, ontstond, doorbrak de canyon een kraterrand die het water in het meer hield. Daardoor begon het water langzaam weg te lopen, zoals te zien is aan de smalle kanalen op de bodem van Reull Vallis.
Gletsjers
Op de kaart is nog meer bewijs te vinden voor de historische aanwezigheid van water op Mars. Zo worden de vlaktes en hooglanden doorgesneden door kleine kanaaltjes, die vermoedelijk rond dezelfde periode zijn ontstaan door stromend water.
De meest recente wateractiviteit zijn 'rotsgletsjers' nabij de pieken van de hooglanden en de wanden van inslagkraters, waar ijsrijke bezinksels naar beneden gleden. De wetenschappers sluiten niet uit dat deze gletsjers nog steeds actief zijn.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-07-2014
Gedetailleerde 'nachtkaart' van Mars geeft informatie over oppervlakte-eigenschappen
THEMIS-opname van de 6,9 km grote Marskrater Gratteri. (NASA/JPL-Caltech/Arizona State University)
Op basis van meer dan twintigduizend opnamen van het THEMIS-instrument aan boord van de Amerikaanse planeetverkenner Mars Odyssey hebben onderzoekers van de Arizona State University en de U.S. Geological Survey een extreem gedetailleerde 'thermische kaart' van Mars samengesteld, die informatie biedt over de oppervlakte-eigenschappen van de planeet.
THEMIS is een multispectrale camera die op negen verschillende optische en infrarode golflengten opnamen van Mars maakt. De foto's die THEMIS van de donkere nachtzijde van de planeet maakt, zijn vergelijkbaar met de infrarode nachtbeelden die we kennen van natuurdocumentaires: heldere gebieden op de THEMIS-opnamen hebben een hogere temperatuur dan donkere gebieden.
De verschillen in nachttemperatuur zeggen iets over de warmtecapaciteit van het oppervlaktemateriaal: gebieden met poreus, fijnkorrelig zand of stof koelen tijdens de Marsnacht sneller af dan vlakke stukken bodemgesteente. Op die manier biedt de gedetailleerde THEMIS-kaart, waarop details van ca. 100 meter groot zichtbaar zijn, nuttige informatie over de oppervlakte-eigenschappen van Mars.
Overigens heeft de U.S. Geological Survey deze week ook een nieuwe, gedetailleerde geologische kaart van Mars gepubliceerd, gebaseerd op waarnemingen die in de loop van 16 jaar zijn verricht door in totaal vier verschillende Marsverkenners. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Gedetailleerde 'nachtkaart' van Mars geeft informatie over oppervlakte-eigenschappen
THEMIS-opname van de 6,9 km grote Marskrater Gratteri. (NASA/JPL-Caltech/Arizona State University)
Op basis van meer dan twintigduizend opnamen van het THEMIS-instrument aan boord van de Amerikaanse planeetverkenner Mars Odyssey hebben onderzoekers van de Arizona State University en de U.S. Geological Survey een extreem gedetailleerde 'thermische kaart' van Mars samengesteld, die informatie biedt over de oppervlakte-eigenschappen van de planeet.
THEMIS is een multispectrale camera die op negen verschillende optische en infrarode golflengten opnamen van Mars maakt. De foto's die THEMIS van de donkere nachtzijde van de planeet maakt, zijn vergelijkbaar met de infrarode nachtbeelden die we kennen van natuurdocumentaires: heldere gebieden op de THEMIS-opnamen hebben een hogere temperatuur dan donkere gebieden.
De verschillen in nachttemperatuur zeggen iets over de warmtecapaciteit van het oppervlaktemateriaal: gebieden met poreus, fijnkorrelig zand of stof koelen tijdens de Marsnacht sneller af dan vlakke stukken bodemgesteente. Op die manier biedt de gedetailleerde THEMIS-kaart, waarop details van ca. 100 meter groot zichtbaar zijn, nuttige informatie over de oppervlakte-eigenschappen van Mars.
Overigens heeft de U.S. Geological Survey deze week ook een nieuwe, gedetailleerde geologische kaart van Mars gepubliceerd, gebaseerd op waarnemingen die in de loop van 16 jaar zijn verricht door in totaal vier verschillende Marsverkenners. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-07-2014
Curiosity vindt grote ijzermeteoriet op Mars
De 2 meter grote ijzermeteoriet Lebanon op Mars. (NASA/JPL-Caltech/LANL/CNES/IRAP/LPGNantes/CNRS/IAS/MSSS)
De Amerikaanse Marswagen Curiosity heeft een grote ijzermeteoriet gevonden. Eerder waren op het Marsoppervlak ook al meteorieten gevonden door de Marswagentjes Spirit en Opportunity. De nieuwe vondst is Lebanon gedoopt (de Amerikaanse naam van Libanon); de meteoriet is maar liefst twee meter groot (van links naar rechts). Het kleinere deel op de voorgrond heet Lebanon B. De foto is een compositie van een achtergrondopname die gemaakt is door de Mastcam-camera en een aantal min of meer cirkelvormige detailopnamen, gemaakt met Curiosity's ChemCam-instrument. De detailopnamen zijn op 25 mei gemaakt.
De oorsprong van de holtes in het oppervlak van de meteoriet is niet met zekerheid bekend. Mogelijk bevatten ze ooit olivijnkristallen die in de loop van de tijd zijn weggeërodeerd. Erosie op Mars is waarschijnlijk ook de reden dat er verhoudingsgewijs veel ijzermeteorieten worden aangetroffen; steenmeteorieten zijn minder goed bestand tegen langdurige erosie. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Curiosity vindt grote ijzermeteoriet op Mars
De 2 meter grote ijzermeteoriet Lebanon op Mars. (NASA/JPL-Caltech/LANL/CNES/IRAP/LPGNantes/CNRS/IAS/MSSS)
De Amerikaanse Marswagen Curiosity heeft een grote ijzermeteoriet gevonden. Eerder waren op het Marsoppervlak ook al meteorieten gevonden door de Marswagentjes Spirit en Opportunity. De nieuwe vondst is Lebanon gedoopt (de Amerikaanse naam van Libanon); de meteoriet is maar liefst twee meter groot (van links naar rechts). Het kleinere deel op de voorgrond heet Lebanon B. De foto is een compositie van een achtergrondopname die gemaakt is door de Mastcam-camera en een aantal min of meer cirkelvormige detailopnamen, gemaakt met Curiosity's ChemCam-instrument. De detailopnamen zijn op 25 mei gemaakt.
De oorsprong van de holtes in het oppervlak van de meteoriet is niet met zekerheid bekend. Mogelijk bevatten ze ooit olivijnkristallen die in de loop van de tijd zijn weggeërodeerd. Erosie op Mars is waarschijnlijk ook de reden dat er verhoudingsgewijs veel ijzermeteorieten worden aangetroffen; steenmeteorieten zijn minder goed bestand tegen langdurige erosie. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-07-2014
Spirit & Opportunity’s juweeltjes: de fraaiste kiekjes van Mars
De twee Marsrovers Spirity en Opportunity landden ruim tien jaar geleden op Mars. Na tien jaar rijdt Opportunity nog steeds op het oppervlak van de rode planeet. Wat een prestatie. Wat zijn de mooiste foto’s van deze rovers?
De selectie is gemaakt door de redactie van Scientias.nl, o.a. op basis van een expositie door het Smithsonian. Daarnaast is de selectie aangevuld met moderne juweeltjes, oftewel foto’s die de afgelopen jaren gemaakt zijn door Opportunity.
Buitenaardse invasie?
In 2008 fotografeerde Spirit een mens op Mars. Gezichtsbedrog, want het is een steen. Toch ging deze wereldberoemde foto de wereld over. Het gaf bezoekers op Niburu wekenlang munitie om complottheorieën over buitenaards leven op Mars op te rakelen.
First light
Op 4 januari 2004 landde Spirit op de rode planeet. Deze panorama werd dezelfde dag gemaakt. Een belangrijk kiekje, want hierdoor wisten wetenschappers dat de rover VEILIG op Mars was geland. Daaronder de eerste kleurenfoto van Spirit. Het was op dat moment de hoogste resolutiefoto ooit genomen op een andere planeet.
Kiezels op Mars
Opportunity fotografeerde deze kleine bolletjes, verzonken in een zanderig oppervlak. De totale foto is 3 centimeter breed, dus de bolletjes lijken veel groter dan dat ze in het echt zijn. De foto is gemaakt met de robotarm van Opportunity.
Zandduinen op Mars
In een krater zijn zandduinen zichtbaar. Eigenlijk ontstaan deze zandduinen op dezelfde manier als op aarde, namelijk door wind. Want ja, het waait ooik op het oppervlak van Mars. Deze foto is extra bijzonder door de sporen van een Marsrover onderin beeld.
Zonsopkomst
Eigenlijk ziet een zonsopkomst op Mars er niet anders uit dan op aarde. We kijken immers naar dezelfde zon. Het enige verschil is dat de zon op Mars kleiner oogt, omdat de afstand tussen Mars en de zon 1,5 keer de afstand aarde-zon is. Mede door deze grotere afstand is de zon minder fel op Mars. Deze foto is gemaakt door Spirit. Op de voorgrond is de rand van de Gusev-krater zichtbaar.
Achterom kijken
Opportunity kijkt achterom en ziet zijn sporen naar de HORIZON verdwijnen. De sporen verdwijnen tussen de Endurance-krater en de Victoriakrater.
Dust devils
Ook op Mars stormt het. Spirit maakte deze prachtige foto van een dust devil. Dit is een stofhoos op Mars. Dust devils zijn niet gevaarlijk voor rovers op Mars. Sterker nog: dankzij een dust devil worden de zonnepanelen van Opportunity weer schoongeblazen, waardoor de rover meer ENERGIE opvangt.
Meteoriet op Mars
In 2005 vond Opportunity deze steen op Mars. Het bleek een meteoriet te zijn. Een historische ontdekking, want het was de eerste keer dat er een meteoriet op een ander hemellichaam dan de aarde werd ontdekt. Opportunity analyseerde de meteoriet en identificeerde het OBJECT als een ijzeren meteoriet. De meteoriet bestaat bijna volledig uit ijzer en nikkel. Eén op de vijf meteorieten die ooit op aarde zijn geland, zijn ijzeren meteorieten.
Vulkanisch gesteente in de Gusev-krater
Het landschap in de Gusev-krater is bezaaid met donker, vulkanisch gesteente. Wie of wat creëerde deze bobbelblokken? Wetenschappers denken dat een vulkaan deze stenen uitspuwde. Spirit maakte deze bijzondere foto en analyseerde het afgelopen decennium meerdere bobbelblokken. De foto hieronder is in ware kleuren.
Gezicht van Mars
Ken je het Gezicht van Mars? De foto hieronder lijkt ook op een gezicht. Ook hierbij is het weer gezichtsbedrog. Mars Exploration Rover Spirit gebruikte zijn boor om de stenen te onderzoeken. Er werden twee ronde gaten geboord, die op deze foto de ogen zijn. De andere stenen vormen de neus en de mond.
(scientias.nl)
Spirit & Opportunity’s juweeltjes: de fraaiste kiekjes van Mars
De twee Marsrovers Spirity en Opportunity landden ruim tien jaar geleden op Mars. Na tien jaar rijdt Opportunity nog steeds op het oppervlak van de rode planeet. Wat een prestatie. Wat zijn de mooiste foto’s van deze rovers?
De selectie is gemaakt door de redactie van Scientias.nl, o.a. op basis van een expositie door het Smithsonian. Daarnaast is de selectie aangevuld met moderne juweeltjes, oftewel foto’s die de afgelopen jaren gemaakt zijn door Opportunity.
Buitenaardse invasie?
In 2008 fotografeerde Spirit een mens op Mars. Gezichtsbedrog, want het is een steen. Toch ging deze wereldberoemde foto de wereld over. Het gaf bezoekers op Niburu wekenlang munitie om complottheorieën over buitenaards leven op Mars op te rakelen.
First light
Op 4 januari 2004 landde Spirit op de rode planeet. Deze panorama werd dezelfde dag gemaakt. Een belangrijk kiekje, want hierdoor wisten wetenschappers dat de rover VEILIG op Mars was geland. Daaronder de eerste kleurenfoto van Spirit. Het was op dat moment de hoogste resolutiefoto ooit genomen op een andere planeet.
Kiezels op Mars
Opportunity fotografeerde deze kleine bolletjes, verzonken in een zanderig oppervlak. De totale foto is 3 centimeter breed, dus de bolletjes lijken veel groter dan dat ze in het echt zijn. De foto is gemaakt met de robotarm van Opportunity.
Zandduinen op Mars
In een krater zijn zandduinen zichtbaar. Eigenlijk ontstaan deze zandduinen op dezelfde manier als op aarde, namelijk door wind. Want ja, het waait ooik op het oppervlak van Mars. Deze foto is extra bijzonder door de sporen van een Marsrover onderin beeld.
Zonsopkomst
Eigenlijk ziet een zonsopkomst op Mars er niet anders uit dan op aarde. We kijken immers naar dezelfde zon. Het enige verschil is dat de zon op Mars kleiner oogt, omdat de afstand tussen Mars en de zon 1,5 keer de afstand aarde-zon is. Mede door deze grotere afstand is de zon minder fel op Mars. Deze foto is gemaakt door Spirit. Op de voorgrond is de rand van de Gusev-krater zichtbaar.
Achterom kijken
Opportunity kijkt achterom en ziet zijn sporen naar de HORIZON verdwijnen. De sporen verdwijnen tussen de Endurance-krater en de Victoriakrater.
Dust devils
Ook op Mars stormt het. Spirit maakte deze prachtige foto van een dust devil. Dit is een stofhoos op Mars. Dust devils zijn niet gevaarlijk voor rovers op Mars. Sterker nog: dankzij een dust devil worden de zonnepanelen van Opportunity weer schoongeblazen, waardoor de rover meer ENERGIE opvangt.
Meteoriet op Mars
In 2005 vond Opportunity deze steen op Mars. Het bleek een meteoriet te zijn. Een historische ontdekking, want het was de eerste keer dat er een meteoriet op een ander hemellichaam dan de aarde werd ontdekt. Opportunity analyseerde de meteoriet en identificeerde het OBJECT als een ijzeren meteoriet. De meteoriet bestaat bijna volledig uit ijzer en nikkel. Eén op de vijf meteorieten die ooit op aarde zijn geland, zijn ijzeren meteorieten.
Vulkanisch gesteente in de Gusev-krater
Het landschap in de Gusev-krater is bezaaid met donker, vulkanisch gesteente. Wie of wat creëerde deze bobbelblokken? Wetenschappers denken dat een vulkaan deze stenen uitspuwde. Spirit maakte deze bijzondere foto en analyseerde het afgelopen decennium meerdere bobbelblokken. De foto hieronder is in ware kleuren.
Gezicht van Mars
Ken je het Gezicht van Mars? De foto hieronder lijkt ook op een gezicht. Ook hierbij is het weer gezichtsbedrog. Mars Exploration Rover Spirit gebruikte zijn boor om de stenen te onderzoeken. Er werden twee ronde gaten geboord, die op deze foto de ogen zijn. De andere stenen vormen de neus en de mond.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-07-2014
Mogelijk aardachtige grond te vinden op Mars
Diep in een Marskrater is aardachtige grond te vinden die suggereert dat Mars miljarden jaren geleden warmer, natter en dus geschikter voor de aanwezigheid van leven was. Dat zou blijken uit gegevens van Marsrover Curiosity.
Wie naar het oppervlak van Mars kijkt, ziet voornamelijk losse stenen of stapels gesteenten. Het oppervlak doet in ieder geval niet direct denken aan de aarde met haar zachte grondlagen. Maar dat wil niet zeggen dat op Mars geen aardachtige grond te vinden is, zo benadrukt geoloog Gregory Retallack.
Grondprofielen
Hij bestudeerde beelden die Marsrover Curiosity maakte in de Gale-krater. Die wijzen volgens hem op aardachtige grondprofielen. “De beelden waren de eerste aanwijzingen, maar de sleutel tot deze ontdekking zijn de fantastische analytische vaardigheden van de Marsrover,” stelt Retallack. Curiosity beschikt over een laboratorium waarin deze op Mars verzameld materiaal uitgebreid dan bestuderen. “De nieuwe gegevens laten duidelijk chemische verwering zien en de accumulatie van klei ten koste van het mineraal olivijn, iets wat we normaal verwachten van grond op aarde. De fosforuitputting is met name fascinerend, omdat het op aarde bijdraagt aan de microbiële activiteit.”
Aardse woestijngrond
Scheuren in de diep begraven liggende grond wijst op de aanwezigheid van grondkluiten. Ronde holletjes en de concentratie sulfaat doet sterk denken aan woestijngrond op aarde. Denk aan de Atacama-woestijn in Chili of de Droge Valleien op Antarctica. “Geen van deze kenmerken zien we op jongere Marsoppervlakken. De verkenning van Mars zorgt – net als de verkenning van andere planetaire lichamen – meestal voor onverwachte ontdekkingen, maar het is net zo verrassend dat we hier zulke vertrouwde grond aantreffen.”
Retallack benadrukt dat de oude grond niet bewijst dat er ooit leven was op Mars. Maar ze leveren wel nieuw bewijs dat Mars ooit warmer en vochtiger was dan de afgelopen drie miljard jaar geleden het geval was. Volgens Malcolm Walter van het Australian Centre for Astrobiology – hij was niet bij het onderzoek van Retallack betrokken – wordt de kans dat Mars ooit leven bezat door de ontdekking van deze gefossiliseerde grond groter. “Het is echt mogelijk dat er leven was of is op Mars.” Steven Benner van het Westheimer Institute of Science and Technology – ook hij was niet bij het onderzoek betrokken – voegt daaraan toe: “Dit paper laat niet alleen grond die wellicht het directe product van oud leven op Mars is, zien, maar toont ook de natte en droge cycli die volgens veel modellen nodig zijn voor het ontstaan van leven, aan.”
(scientias.nl)
Mogelijk aardachtige grond te vinden op Mars
Diep in een Marskrater is aardachtige grond te vinden die suggereert dat Mars miljarden jaren geleden warmer, natter en dus geschikter voor de aanwezigheid van leven was. Dat zou blijken uit gegevens van Marsrover Curiosity.
Wie naar het oppervlak van Mars kijkt, ziet voornamelijk losse stenen of stapels gesteenten. Het oppervlak doet in ieder geval niet direct denken aan de aarde met haar zachte grondlagen. Maar dat wil niet zeggen dat op Mars geen aardachtige grond te vinden is, zo benadrukt geoloog Gregory Retallack.
Grondprofielen
Hij bestudeerde beelden die Marsrover Curiosity maakte in de Gale-krater. Die wijzen volgens hem op aardachtige grondprofielen. “De beelden waren de eerste aanwijzingen, maar de sleutel tot deze ontdekking zijn de fantastische analytische vaardigheden van de Marsrover,” stelt Retallack. Curiosity beschikt over een laboratorium waarin deze op Mars verzameld materiaal uitgebreid dan bestuderen. “De nieuwe gegevens laten duidelijk chemische verwering zien en de accumulatie van klei ten koste van het mineraal olivijn, iets wat we normaal verwachten van grond op aarde. De fosforuitputting is met name fascinerend, omdat het op aarde bijdraagt aan de microbiële activiteit.”
Aardse woestijngrond
Scheuren in de diep begraven liggende grond wijst op de aanwezigheid van grondkluiten. Ronde holletjes en de concentratie sulfaat doet sterk denken aan woestijngrond op aarde. Denk aan de Atacama-woestijn in Chili of de Droge Valleien op Antarctica. “Geen van deze kenmerken zien we op jongere Marsoppervlakken. De verkenning van Mars zorgt – net als de verkenning van andere planetaire lichamen – meestal voor onverwachte ontdekkingen, maar het is net zo verrassend dat we hier zulke vertrouwde grond aantreffen.”
Retallack benadrukt dat de oude grond niet bewijst dat er ooit leven was op Mars. Maar ze leveren wel nieuw bewijs dat Mars ooit warmer en vochtiger was dan de afgelopen drie miljard jaar geleden het geval was. Volgens Malcolm Walter van het Australian Centre for Astrobiology – hij was niet bij het onderzoek van Retallack betrokken – wordt de kans dat Mars ooit leven bezat door de ontdekking van deze gefossiliseerde grond groter. “Het is echt mogelijk dat er leven was of is op Mars.” Steven Benner van het Westheimer Institute of Science and Technology – ook hij was niet bij het onderzoek betrokken – voegt daaraan toe: “Dit paper laat niet alleen grond die wellicht het directe product van oud leven op Mars is, zien, maar toont ook de natte en droge cycli die volgens veel modellen nodig zijn voor het ontstaan van leven, aan.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-07-2014
Elon Musk: "Mogelijk om van Mars planeet als aarde te maken"
SpaceX-oprichter en visionair Elon Musk. © photo news.
Elon Musk, de oprichter en directeur van het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf SpaceX, wil in de toekomst de planeet Mars koloniseren. Dat vertelde de zakenman in 'The COLBERT Report', de talkshow van Stephen Colbert.
Musk is tevens medeoprichter van betaaldienst PAYPAL en van Tesla Motors, dat ELEKTRISCHE AUTO's produceert. Tegenwoordig profileert hij zich als pionier op het gebied van commerciële ruimtevaart.
Een van zijn doelen is om over twee tot drie jaar tijd mensen met zijn Dragon 2-ruimteschip naar het internationale ruimtestation ISS te brengen, maar daar blijft het wat de 43-jarige ondernemer betreft niet bij. "We willen mensen naar Mars brengen", zei Musk donderdag in 'The COLBERT Report'. "Dat zou het grootste avontuur ooit zijn."
"Mars heeft nog wat werk nodig"
Kolonisatie van Mars is volgens hem van essentieel belang voor de mensheid. De geboren Zuid-Afrikaan is vol vertrouwen. "Ik zie Mars als een planeet die nog wel wat werk nodig heeft. Het is niet makkelijk, maar op termijn is het mogelijk om van Mars een planeet als de aarde te maken."
(HLN)
[ Bericht 74% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 29-07-2014 09:35:51 ]
Elon Musk: "Mogelijk om van Mars planeet als aarde te maken"
SpaceX-oprichter en visionair Elon Musk. © photo news.
Elon Musk, de oprichter en directeur van het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf SpaceX, wil in de toekomst de planeet Mars koloniseren. Dat vertelde de zakenman in 'The COLBERT Report', de talkshow van Stephen Colbert.
Musk is tevens medeoprichter van betaaldienst PAYPAL en van Tesla Motors, dat ELEKTRISCHE AUTO's produceert. Tegenwoordig profileert hij zich als pionier op het gebied van commerciële ruimtevaart.
Een van zijn doelen is om over twee tot drie jaar tijd mensen met zijn Dragon 2-ruimteschip naar het internationale ruimtestation ISS te brengen, maar daar blijft het wat de 43-jarige ondernemer betreft niet bij. "We willen mensen naar Mars brengen", zei Musk donderdag in 'The COLBERT Report'. "Dat zou het grootste avontuur ooit zijn."
"Mars heeft nog wat werk nodig"
Kolonisatie van Mars is volgens hem van essentieel belang voor de mensheid. De geboren Zuid-Afrikaan is vol vertrouwen. "Ik zie Mars als een planeet die nog wel wat werk nodig heeft. Het is niet makkelijk, maar op termijn is het mogelijk om van Mars een planeet als de aarde te maken."
(HLN)
[ Bericht 74% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 29-07-2014 09:35:51 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-07-2014
Marsrover Opportunity verpulvert buitenaards afstandsrecord
Marsrover Opportunity heeft sinds zijn landing op Mars in 2004 maar liefst 40 kilometer gereden. En daarmee is de rover een recordhouder: nog nooit reed een voertuig op een andere planeet dan de aarde zo ver.
Opportunity brak het record op 27 juli. Toen legde de rover een afstand van 48 meter af. Met dat tripje kwam zijn totale afgelegde afstand op 40,25 kilometer. En daarmee heeft Opportunity net wat meer meters in de benen dan de vorige recordhouder: de Lunokhod 2-rover van de Russen. Deze rover landde in 1973 op de maan en legde er in minder dan vijf maanden tijd zo’n 39 kilometer af.
Drie maanden
“Opportunity heeft verder gereden dan elk ander voertuig met wielen op een andere wereld,” vertelt onderzoeker John Callas. “Dat is zo opmerkelijk, vooral als je in ogenschouw neemt dat Opportunity niet ontworpen werd om zo’n grote afstand af te leggen.” Toen Opportunity in 2004 op Mars landde, ging iedereen er nog vanuit dat zijn missie daar niet veel langer dan drie maanden zou duren. In die periode zou de rover ongeveer een kilometer rijden. Maar Opportunity bleek een taaie. En tien jaar later rijdt de rover nog altijd rond.
Marathon
Als Opportunity nog even volhoudt, mag de rover zichzelf zelfs marathonloper noemen. De officiële afstand van een marathon is 42,195 kilometer: een afstand die zeker binnen het bereik van de rover ligt.
De keiharde cijfers. AFBEELDING: NASA / JPL-Caltech.
Opportunity landde zoals gezegd in 2004 op Mars. Maar de rover kwam niet alleen. Hij werd vergezeld door zijn tweelingbroer Spirit. Deze rover bleek niet zo’n uithoudingvermogen te hebben als Opportunity. Spirit gaf in 2010 de geest. De rover heeft ongeveer 7,7 kilometer ‘in de benen’. In 2012 kreeg Opportunity opnieuw gezelschap toen Marsrover Curiosity op Mars landde. Deze rover heeft inmiddels al meer kilometers gemaakt dan Spirit, maar is nog ver van Opportunity’s record verwijderd.
(scientias.nl)
Marsrover Opportunity verpulvert buitenaards afstandsrecord
Marsrover Opportunity heeft sinds zijn landing op Mars in 2004 maar liefst 40 kilometer gereden. En daarmee is de rover een recordhouder: nog nooit reed een voertuig op een andere planeet dan de aarde zo ver.
Opportunity brak het record op 27 juli. Toen legde de rover een afstand van 48 meter af. Met dat tripje kwam zijn totale afgelegde afstand op 40,25 kilometer. En daarmee heeft Opportunity net wat meer meters in de benen dan de vorige recordhouder: de Lunokhod 2-rover van de Russen. Deze rover landde in 1973 op de maan en legde er in minder dan vijf maanden tijd zo’n 39 kilometer af.
Drie maanden
“Opportunity heeft verder gereden dan elk ander voertuig met wielen op een andere wereld,” vertelt onderzoeker John Callas. “Dat is zo opmerkelijk, vooral als je in ogenschouw neemt dat Opportunity niet ontworpen werd om zo’n grote afstand af te leggen.” Toen Opportunity in 2004 op Mars landde, ging iedereen er nog vanuit dat zijn missie daar niet veel langer dan drie maanden zou duren. In die periode zou de rover ongeveer een kilometer rijden. Maar Opportunity bleek een taaie. En tien jaar later rijdt de rover nog altijd rond.
Marathon
Als Opportunity nog even volhoudt, mag de rover zichzelf zelfs marathonloper noemen. De officiële afstand van een marathon is 42,195 kilometer: een afstand die zeker binnen het bereik van de rover ligt.
De keiharde cijfers. AFBEELDING: NASA / JPL-Caltech.
Opportunity landde zoals gezegd in 2004 op Mars. Maar de rover kwam niet alleen. Hij werd vergezeld door zijn tweelingbroer Spirit. Deze rover bleek niet zo’n uithoudingvermogen te hebben als Opportunity. Spirit gaf in 2010 de geest. De rover heeft ongeveer 7,7 kilometer ‘in de benen’. In 2012 kreeg Opportunity opnieuw gezelschap toen Marsrover Curiosity op Mars landde. Deze rover heeft inmiddels al meer kilometers gemaakt dan Spirit, maar is nog ver van Opportunity’s record verwijderd.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
31-7-2014
Opvolger van Marsvoertuig Curiosity gepresenteerd
Artist’s impression van het Mars 2020-voertuig en zijn zeven instrumenten. (NASA)
Het volgende Marsvoertuig dat NASA in 2020 wil lanceren, wordt voorzien van zeven geavanceerde instrumenten die een ambitieus onderzoeksprogramma moeten afwerken. De Mars 2020-missie borduurt voort op het ontwerp van het Marsvoertuig Curiosity, dat twee jaar geleden op de rode planeet is geland en nog steeds in bedrijf is. Curiosity’s opvolger zal niet alleen geologisch onderzoek doen, maar ook naar mogelijke sporen van vroeger leven op Mars gaan zoeken.
Wetenschappers zullen het nieuwe Marsvoertuig gebruiken om bodem- en gesteentenmonsters te verzamelen die eventueel door een latere missie zullen worden opgehaald voor onderzoek op aarde. Daarnaast moet Mars 2020 duidelijkheid geven over de beschikbaarheid van natuurlijke grondstoffen op Mars, die bruikbaar kunnen zijn voor toekomstige bemande missies naar de planeet.
Het instrumentarium van Mars 2020 zal onder meer bestaan uit een geavanceerde panoramische en stereoscopische camera, een camera voor chemisch en mineralogisch onderzoek die organische verbindingen kan detecteren, een technologisch experiment waarmee onderzocht gaat worden hoe er zuurstof kan worden gewonnen uit de ijle Marsatmosfeer, en een bodemradar voor geologisch onderzoek. Een deel van instrumentarium wordt gebouwd in samenwerking met instituten in Frankrijk, Spanje en Noorwegen.
Voordat het zover is zullen overigens nog verscheidene andere missies naar Mars vertrekken: de NASA-Marslander InSight (2016), die het diepe inwendige van de planeet gaat verkennen, en de tweedelige Europees/Amerikaanse missie ExoMars (2016 en 2018), die naar tekenen van vroeger of huidig leven op Mars gaat speuren. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Opvolger van Marsvoertuig Curiosity gepresenteerd
Artist’s impression van het Mars 2020-voertuig en zijn zeven instrumenten. (NASA)
Het volgende Marsvoertuig dat NASA in 2020 wil lanceren, wordt voorzien van zeven geavanceerde instrumenten die een ambitieus onderzoeksprogramma moeten afwerken. De Mars 2020-missie borduurt voort op het ontwerp van het Marsvoertuig Curiosity, dat twee jaar geleden op de rode planeet is geland en nog steeds in bedrijf is. Curiosity’s opvolger zal niet alleen geologisch onderzoek doen, maar ook naar mogelijke sporen van vroeger leven op Mars gaan zoeken.
Wetenschappers zullen het nieuwe Marsvoertuig gebruiken om bodem- en gesteentenmonsters te verzamelen die eventueel door een latere missie zullen worden opgehaald voor onderzoek op aarde. Daarnaast moet Mars 2020 duidelijkheid geven over de beschikbaarheid van natuurlijke grondstoffen op Mars, die bruikbaar kunnen zijn voor toekomstige bemande missies naar de planeet.
Het instrumentarium van Mars 2020 zal onder meer bestaan uit een geavanceerde panoramische en stereoscopische camera, een camera voor chemisch en mineralogisch onderzoek die organische verbindingen kan detecteren, een technologisch experiment waarmee onderzocht gaat worden hoe er zuurstof kan worden gewonnen uit de ijle Marsatmosfeer, en een bodemradar voor geologisch onderzoek. Een deel van instrumentarium wordt gebouwd in samenwerking met instituten in Frankrijk, Spanje en Noorwegen.
Voordat het zover is zullen overigens nog verscheidene andere missies naar Mars vertrekken: de NASA-Marslander InSight (2016), die het diepe inwendige van de planeet gaat verkennen, en de tweedelige Europees/Amerikaanse missie ExoMars (2016 en 2018), die naar tekenen van vroeger of huidig leven op Mars gaat speuren. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-08-2014
Curiosity poetst steen schoon op Mars
Marsrover Curiosity gaat binnenkort voor de vierde keer gaatjes boren in een steen op Mars. Maar voordat het zover is, moet die steen eerst gepoetst worden. En ook daar draait Curiosity zijn robotarm niet voor om.
Op de robotarm van Curiosity bevindt zich de Dust Removal Tool. Zoals de naam al doet vermoeden is deze speciaal ontwikkeld om het roodachtige stof dat het oppervlak van Mars bedekt, weg te geven.
Curiosity gebruikte zijn ‘stofdoek’ afgelopen weekend om een steen van Martiaans stof te ontdoen. Bovenstaande foto laat zien dat dat prima gelukt is. Onder het stof gaat een grijzige steen met daarin dunne, witte ‘aderen’ schuil. Het zijn mogelijk mineralen die scheuren in het stukje steen opgevuld hebben.
Als het aan NASA ligt, komen we snel meer over deze steen te weten. Binnenkort zal Curiosity bij wijze van test een ondiep gaatje in de steen boren. Als dat goed gaat, wordt er opnieuw – maar dan wat dieper – geboord. Het materiaal dat Curiosity zo losmaakt kan aan boord van de Marsrover geanalyseerd worden.
(scientias.nl)
Curiosity poetst steen schoon op Mars
Marsrover Curiosity gaat binnenkort voor de vierde keer gaatjes boren in een steen op Mars. Maar voordat het zover is, moet die steen eerst gepoetst worden. En ook daar draait Curiosity zijn robotarm niet voor om.
Op de robotarm van Curiosity bevindt zich de Dust Removal Tool. Zoals de naam al doet vermoeden is deze speciaal ontwikkeld om het roodachtige stof dat het oppervlak van Mars bedekt, weg te geven.
Curiosity gebruikte zijn ‘stofdoek’ afgelopen weekend om een steen van Martiaans stof te ontdoen. Bovenstaande foto laat zien dat dat prima gelukt is. Onder het stof gaat een grijzige steen met daarin dunne, witte ‘aderen’ schuil. Het zijn mogelijk mineralen die scheuren in het stukje steen opgevuld hebben.
Als het aan NASA ligt, komen we snel meer over deze steen te weten. Binnenkort zal Curiosity bij wijze van test een ondiep gaatje in de steen boren. Als dat goed gaat, wordt er opnieuw – maar dan wat dieper – geboord. Het materiaal dat Curiosity zo losmaakt kan aan boord van de Marsrover geanalyseerd worden.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-08-2014
Is dit het dijbeen van een marsmannetje?
Het beeld dat de believers van buitenaards leven doet kicken. © NASA.
Believers van buitenaards leven kicken massaal op dit beeld dat werd geschoten door de marsverkenner Curiosity. Voor hen staat het vast: dit zijn de fossiele resten van het dijbeen van een marsmannetje. Tot het tegendeel is bewezen gaan we er evenwel best van uit dat het gewoon een steen is.
Het beeld werd onlangs gespot op UFO-blogger.com en al snel deden de wildste speculaties de ronde. "Het is erg waarschijnlijk dat er ooit leven is geweest op de planeet Mars", weet een blogger. "Het is dus bijgevolg niet uitgesloten dat er fossielen van die uitgestorven wezens worden gevonden".
Water
Het onbemande voertuig Curiosity landde twee jaar geleden op Mars. Het kan bodemmonsters analyseren op sporen van leven. Op 27 september 2012 stuurde de Curiosity foto's naar de Aarde waaruit bleek dat er ooit op Mars water moet hebben gestroomd. Kiezelstenen waren dermate geërodeerd dat zij lang in stromend water hadden gelegen. In maart van vorig jaar maakte het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA bekend dat onderzoek van een rotsmonster had aangetoond dat in vroeger tijden leven op Mars mogelijk is geweest.
Zelfportret van de marsverkenner Curiosity. © ap.
(HLN)
Is dit het dijbeen van een marsmannetje?
Het beeld dat de believers van buitenaards leven doet kicken. © NASA.
Believers van buitenaards leven kicken massaal op dit beeld dat werd geschoten door de marsverkenner Curiosity. Voor hen staat het vast: dit zijn de fossiele resten van het dijbeen van een marsmannetje. Tot het tegendeel is bewezen gaan we er evenwel best van uit dat het gewoon een steen is.
Het beeld werd onlangs gespot op UFO-blogger.com en al snel deden de wildste speculaties de ronde. "Het is erg waarschijnlijk dat er ooit leven is geweest op de planeet Mars", weet een blogger. "Het is dus bijgevolg niet uitgesloten dat er fossielen van die uitgestorven wezens worden gevonden".
Water
Het onbemande voertuig Curiosity landde twee jaar geleden op Mars. Het kan bodemmonsters analyseren op sporen van leven. Op 27 september 2012 stuurde de Curiosity foto's naar de Aarde waaruit bleek dat er ooit op Mars water moet hebben gestroomd. Kiezelstenen waren dermate geërodeerd dat zij lang in stromend water hadden gelegen. In maart van vorig jaar maakte het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA bekend dat onderzoek van een rotsmonster had aangetoond dat in vroeger tijden leven op Mars mogelijk is geweest.
Zelfportret van de marsverkenner Curiosity. © ap.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-08-2014
NASA zet grote stap richting bemande vlucht naar Mars
Een impressie van de lancering van de raket die bij het SLS hoort © NASA.
De NASA (National Aeronautics and Space Administration) heeft succesvol een test afgerond waarmee een grote stap is gezet richting een bemande VLUCHT naar Mars. De eerste onbemande vlucht naar Mars staat voor 2018 gepland.
Een impressie van het platform van waar het ruimtevaartuig afgeschoten moet worden. © NASA.
Op het moment wordt er hard gewerkt aan het zogeheten Spance Launch System (SLS), dat er voor moet zorgen dat astronauten voortaan verder kunnen reizen dan de maan. Het uiteindelijke doel, dat in 2030 verwezenlijkt moet worden, is een bemande reis naar Mars.
"We blijven hard werken om eerder klaar te zijn, maar later dan november 2018 gaat het niet worden", aldus William Gerstenmaier, werkzaam voor de Bemande Verkenningen en Operatiemissies bij de NASA. Dan staat de eerste onbemande VLUCHT op het programma. Het is de bedoeling dat er een ruimtevaartuig de lucht in gaat, dat in staat is om 77 ton te tillen. Hierdoor is het mogelijk om technische missies in de ruimte uit te voeren.
Miljardenproject
Overigens is het hele project een kostbare aangelegenheid. De geraamde kosten tot 2018 liggen op 7,02 miljard dollar (5,33 miljard euro). Hoeveel geld er vervolgens nog op tafel moet komen om daadwerkelijk astronauten richting Mars te sturen, is niet bekend. Maar de flinke smak centen mag de ambitie niet drukken: "We zijn altijd een land geweest dat ambitieus is op het gebied van ruimtevaart. Het is onze plicht aan de belastingbetaler om dit project succesvol te laten zijn".
Impressie van het SLS © NASA.
(HLN)
NASA zet grote stap richting bemande vlucht naar Mars
Een impressie van de lancering van de raket die bij het SLS hoort © NASA.
De NASA (National Aeronautics and Space Administration) heeft succesvol een test afgerond waarmee een grote stap is gezet richting een bemande VLUCHT naar Mars. De eerste onbemande vlucht naar Mars staat voor 2018 gepland.
Een impressie van het platform van waar het ruimtevaartuig afgeschoten moet worden. © NASA.
Op het moment wordt er hard gewerkt aan het zogeheten Spance Launch System (SLS), dat er voor moet zorgen dat astronauten voortaan verder kunnen reizen dan de maan. Het uiteindelijke doel, dat in 2030 verwezenlijkt moet worden, is een bemande reis naar Mars.
"We blijven hard werken om eerder klaar te zijn, maar later dan november 2018 gaat het niet worden", aldus William Gerstenmaier, werkzaam voor de Bemande Verkenningen en Operatiemissies bij de NASA. Dan staat de eerste onbemande VLUCHT op het programma. Het is de bedoeling dat er een ruimtevaartuig de lucht in gaat, dat in staat is om 77 ton te tillen. Hierdoor is het mogelijk om technische missies in de ruimte uit te voeren.
Miljardenproject
Overigens is het hele project een kostbare aangelegenheid. De geraamde kosten tot 2018 liggen op 7,02 miljard dollar (5,33 miljard euro). Hoeveel geld er vervolgens nog op tafel moet komen om daadwerkelijk astronauten richting Mars te sturen, is niet bekend. Maar de flinke smak centen mag de ambitie niet drukken: "We zijn altijd een land geweest dat ambitieus is op het gebied van ruimtevaart. Het is onze plicht aan de belastingbetaler om dit project succesvol te laten zijn".
Impressie van het SLS © NASA.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-09-2014
Marsvoertuig Curiosity bereikt bestemming
Deze opname van Curiosity toont het terrein aan de voet van Mount Sharp. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
NASA’s Marsvoertuig Curiosity heeft Mount Sharp bereikt, de ongeveer vijf kilometer hoge berg in het centrum van de Marskrater Gale. Curiosity begint nu aan zijn ‘beklimming’ van de berg, die officieel overigens te boek staat als Aeolis Mons.
Mount Sharp lijkt het geërodeerde overblijfsel te zijn van een dik pakket sedimenten dat ooit zo’n beetje de hele krater vulde. Vermoed wordt dat deze sedimenten zijn afgezet door een meer dat zich hier miljarden jaren geleden heeft bevonden.
Curiosity bereikte zijn bestemming via een route die begin dit jaar werd aangepast om de wielen van het Marsvoertuig te ontzien. Eind 2013 ontdekte NASA’s Marsteam dat vier van de zes aluminium wielen flinke schade hadden opgelopen. Daarop werd besloten om terrein dat met scherpe stenen is bezaaid zoveel mogelijk te vermijden.
Het is bedoeling dat Curiosity vanaf nu de verschillende lagen van de berg gaat onderzoeken. Daarbij zullen onder meer boormonsters van het gesteente worden genomen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Marsvoertuig Curiosity bereikt bestemming
Deze opname van Curiosity toont het terrein aan de voet van Mount Sharp. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
NASA’s Marsvoertuig Curiosity heeft Mount Sharp bereikt, de ongeveer vijf kilometer hoge berg in het centrum van de Marskrater Gale. Curiosity begint nu aan zijn ‘beklimming’ van de berg, die officieel overigens te boek staat als Aeolis Mons.
Mount Sharp lijkt het geërodeerde overblijfsel te zijn van een dik pakket sedimenten dat ooit zo’n beetje de hele krater vulde. Vermoed wordt dat deze sedimenten zijn afgezet door een meer dat zich hier miljarden jaren geleden heeft bevonden.
Curiosity bereikte zijn bestemming via een route die begin dit jaar werd aangepast om de wielen van het Marsvoertuig te ontzien. Eind 2013 ontdekte NASA’s Marsteam dat vier van de zes aluminium wielen flinke schade hadden opgelopen. Daarop werd besloten om terrein dat met scherpe stenen is bezaaid zoveel mogelijk te vermijden.
Het is bedoeling dat Curiosity vanaf nu de verschillende lagen van de berg gaat onderzoeken. Daarbij zullen onder meer boormonsters van het gesteente worden genomen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-09-2014
Sonde Maven komt maandag in baan rond Mars
© ap.
De Amerikaanse Marssonde Maven komt maandagmorgen vroeg (Belgische tijd) in een baan rond de Rode Planeet, zo heeft het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA meegedeeld. Het onbemande ruimtetuig moet het mysterie van de verdwijning van een groot deel van de Martiaanse atmosfeer uitpluizen. De missie kost 671 miljoen dollar.
Maven ('Mars Atmosphere and Volatile Evolution') moet maandag om 03.50 uur Belgische tijd in een baan rond Mars komen, na een reis van tien maanden, goed voor 711 miljoen km. De NASA maakt zich sterk dat tot nu toe alles goed is verlopen.
Eenmaal in een voorlopige baan aangekomen, zal de sonde vijf weken lang de instrumenten ijken. Daarna plaatst de 2,45 ton wegende Maven zich in een definitieve elliptische baan van 4,5 uur, met een hoogte die varieert tussen 150 en meer dan 6.000 km.
Maven, van op Cape Canaveral in Florida op 18 november met een Atlas-V draagraket gelanceerd, zal onder andere nagaan waar al het water is gebleven dat er ooit op onze zusterplaneet is geweest, net als de CO2.
(HLN)
Sonde Maven komt maandag in baan rond Mars
© ap.
De Amerikaanse Marssonde Maven komt maandagmorgen vroeg (Belgische tijd) in een baan rond de Rode Planeet, zo heeft het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA meegedeeld. Het onbemande ruimtetuig moet het mysterie van de verdwijning van een groot deel van de Martiaanse atmosfeer uitpluizen. De missie kost 671 miljoen dollar.
Maven ('Mars Atmosphere and Volatile Evolution') moet maandag om 03.50 uur Belgische tijd in een baan rond Mars komen, na een reis van tien maanden, goed voor 711 miljoen km. De NASA maakt zich sterk dat tot nu toe alles goed is verlopen.
Eenmaal in een voorlopige baan aangekomen, zal de sonde vijf weken lang de instrumenten ijken. Daarna plaatst de 2,45 ton wegende Maven zich in een definitieve elliptische baan van 4,5 uur, met een hoogte die varieert tussen 150 en meer dan 6.000 km.
Maven, van op Cape Canaveral in Florida op 18 november met een Atlas-V draagraket gelanceerd, zal onder andere nagaan waar al het water is gebleven dat er ooit op onze zusterplaneet is geweest, net als de CO2.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-09-2014
Nieuw bewijs van leven op Mars? "Marsmeteoriet bevatte ooit water"
Is er leven op Mars? Het bewijs stapelt zich op. © ap.
Is er leven op Mars? De bewijzen blijven zich opstapelen. Een piepklein fragment van een 1,3 miljard jaar oude Marsmeteoriet toont alvast aan dat er leven mogelijk is. Griekse en Britse wetenschappers die het gesteente onderzochten, ontdekten binnenin een mysterieuze celachtige structuur. Volgens hen bevond zich hier ooit water.
Terwijl hij de meteoriet onderzocht, ontdekte dr. Elias Chatzitheodoridis van de Technische Universiteit van Athene een bijzondere structuur die diep ingebed zat in het gesteente. Om te achterhalen wat het zou kunnen zijn, schakelde hij professor Ian Lyon van de universiteit van Manchester in.
Beide heren publiceerden hun bevindingen in het vakblad Astrobiology. "Deze structuur lijkt sterk op een gefossiliseerde biologische cel van op Aarde, maar het gesteente is zonder twijfel afkomstig van Mars", luidt het. "Ons onderzoek wijst uit dat het wellicht geen cel was, maar dat de structuur ooit water bevatte - water dat verhit werd, wellicht door een asteroïdeinslag."
Bacteriën
De bevindingen van het team zijn van groot belang omdat ze bijdragen tot het steeds toenemende bewijs dat op Mars alle nodige omstandigheden aanwezig zijn die leven mogelijk maken. Ook lijkt het steeds zekerder dat Mars in een ver verleden geraakt werd door grote asteroïden, die hydrothermale bronnen produceerden waardoor leven er mogelijk werd.
"We hebben aangetoond dat de nodige setting er is: het is er niet te koud, niet te bar", zegt professor Lyon. "Leven zoals wij dat kennen, bijvoorbeeld in de vorm van bacteriën, zou ook op Mars kunnen voorkomen, ook al hebben we het nog niet gevonden. Mogelijk is er vandaag zelfs nog leven op Mars."
(HLN)
Nieuw bewijs van leven op Mars? "Marsmeteoriet bevatte ooit water"
Is er leven op Mars? Het bewijs stapelt zich op. © ap.
Is er leven op Mars? De bewijzen blijven zich opstapelen. Een piepklein fragment van een 1,3 miljard jaar oude Marsmeteoriet toont alvast aan dat er leven mogelijk is. Griekse en Britse wetenschappers die het gesteente onderzochten, ontdekten binnenin een mysterieuze celachtige structuur. Volgens hen bevond zich hier ooit water.
Terwijl hij de meteoriet onderzocht, ontdekte dr. Elias Chatzitheodoridis van de Technische Universiteit van Athene een bijzondere structuur die diep ingebed zat in het gesteente. Om te achterhalen wat het zou kunnen zijn, schakelde hij professor Ian Lyon van de universiteit van Manchester in.
Beide heren publiceerden hun bevindingen in het vakblad Astrobiology. "Deze structuur lijkt sterk op een gefossiliseerde biologische cel van op Aarde, maar het gesteente is zonder twijfel afkomstig van Mars", luidt het. "Ons onderzoek wijst uit dat het wellicht geen cel was, maar dat de structuur ooit water bevatte - water dat verhit werd, wellicht door een asteroïdeinslag."
Bacteriën
De bevindingen van het team zijn van groot belang omdat ze bijdragen tot het steeds toenemende bewijs dat op Mars alle nodige omstandigheden aanwezig zijn die leven mogelijk maken. Ook lijkt het steeds zekerder dat Mars in een ver verleden geraakt werd door grote asteroïden, die hydrothermale bronnen produceerden waardoor leven er mogelijk werd.
"We hebben aangetoond dat de nodige setting er is: het is er niet te koud, niet te bar", zegt professor Lyon. "Leven zoals wij dat kennen, bijvoorbeeld in de vorm van bacteriën, zou ook op Mars kunnen voorkomen, ook al hebben we het nog niet gevonden. Mogelijk is er vandaag zelfs nog leven op Mars."
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-09-2014
MAVEN aangekomen in baan rond Mars
De Amerikaanse Marsverkenner MAVEN. (NASA/JPL-Caltech)
De Amerikaanse planeetverkenner MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution) is in de nacht van 21 op 22 september aangekomen in een baan rond de planeet Mars. MAVEN werd op 18 november 2013 gelanceerd en zal het komende jaar onderzoek doen aan de ijle bovenste lagen van de dampkring van Mars.
Uit de metingen hopen planeetonderzoekers informatie af te leiden over de evolutie van de Marsatmosfeer, over klimaatveranderingen in het verleden, en over de invloed daarvan op de potentiële bewoonbaarheid van het Marsoppervlak.
MAVEN zal ook vijf maal een 'duik' in de Marsdampkring maken, tot slechts 125 kilometer boven het oppervlak, zodat ook het grensgebied tussen de onderste en bovenste lagen van de ijle, koolzuurrijke dampkring bestudeerd kan worden. (GS)
(allesoversterrenkunde)
MAVEN aangekomen in baan rond Mars
De Amerikaanse Marsverkenner MAVEN. (NASA/JPL-Caltech)
De Amerikaanse planeetverkenner MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution) is in de nacht van 21 op 22 september aangekomen in een baan rond de planeet Mars. MAVEN werd op 18 november 2013 gelanceerd en zal het komende jaar onderzoek doen aan de ijle bovenste lagen van de dampkring van Mars.
Uit de metingen hopen planeetonderzoekers informatie af te leiden over de evolutie van de Marsatmosfeer, over klimaatveranderingen in het verleden, en over de invloed daarvan op de potentiële bewoonbaarheid van het Marsoppervlak.
MAVEN zal ook vijf maal een 'duik' in de Marsdampkring maken, tot slechts 125 kilometer boven het oppervlak, zodat ook het grensgebied tussen de onderste en bovenste lagen van de ijle, koolzuurrijke dampkring bestudeerd kan worden. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-09-2014
India heeft Mars bereikt
© epa.
De Indiase Marssonde Mangalyaan is vandaag succesvol in een baan rond Mars gekomen. Dat heeft de Indiase premier Narendra Modi aangekondigd. India is het eerste Aziatische land dat Mars bereikt.
"India is erin geslaagd om Mars te bereiken. Felicitaties aan jullie allemaal, aan het hele land. Vandaag wordt geschiedenis geschreven", klonk het.
Eerder lukte het enkel de VS, de toenmalige Sovjet-Unie en Europa om een missie naar Mars te krijgen. Minder dan de helft van alle 51 internationale Marsmissies lukte, en geen enkele slaagde van bij de eerste poging, behalve de Mangalyaan. "India is in feite het enige land dat bij de eerste poging slaagt", beklemtoonde Modi.
Het land kreeg prompt ook gelukwensen van het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA.
De 1,35 ton wegende Indiase Marsverkenner vertrok op 5 november met een PSLV-draagraket. De sonde kwam na 670 miljoen km te hebben afgelegd door een om 07.17 uur Indiase tijd begonnen en succesvol remmanoeuvre in een baan rondom de Rode Planeet. De snelheid daalde van 22,2 km naar 4,4 km per seconde.
De slechts 74 miljoen dollar kostende Mangalyaan is in de eerste plaats een technologische demonstratiemissie, maar het is ook de bedoeling wetenschappelijk onderzoek te doen. Zo beschikt de sonde over 25 kilo aan instrumenten om zes maanden lang de atmosfeer en bodem van de planeet te verkennen. Bijzonder aandachtspunt is de al of niet aanwezigheid van methaan in de Martiaanse atmosfeer. Als die er is, zijn primitieve levensvormen mogelijk.
(HLN)
India heeft Mars bereikt
© epa.
De Indiase Marssonde Mangalyaan is vandaag succesvol in een baan rond Mars gekomen. Dat heeft de Indiase premier Narendra Modi aangekondigd. India is het eerste Aziatische land dat Mars bereikt.
"India is erin geslaagd om Mars te bereiken. Felicitaties aan jullie allemaal, aan het hele land. Vandaag wordt geschiedenis geschreven", klonk het.
Eerder lukte het enkel de VS, de toenmalige Sovjet-Unie en Europa om een missie naar Mars te krijgen. Minder dan de helft van alle 51 internationale Marsmissies lukte, en geen enkele slaagde van bij de eerste poging, behalve de Mangalyaan. "India is in feite het enige land dat bij de eerste poging slaagt", beklemtoonde Modi.
Het land kreeg prompt ook gelukwensen van het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA.
De 1,35 ton wegende Indiase Marsverkenner vertrok op 5 november met een PSLV-draagraket. De sonde kwam na 670 miljoen km te hebben afgelegd door een om 07.17 uur Indiase tijd begonnen en succesvol remmanoeuvre in een baan rondom de Rode Planeet. De snelheid daalde van 22,2 km naar 4,4 km per seconde.
De slechts 74 miljoen dollar kostende Mangalyaan is in de eerste plaats een technologische demonstratiemissie, maar het is ook de bedoeling wetenschappelijk onderzoek te doen. Zo beschikt de sonde over 25 kilo aan instrumenten om zes maanden lang de atmosfeer en bodem van de planeet te verkennen. Bijzonder aandachtspunt is de al of niet aanwezigheid van methaan in de Martiaanse atmosfeer. Als die er is, zijn primitieve levensvormen mogelijk.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-09-2014
Indiase Marssonde stuurt eerste foto's door
© reuters.
De Indiase Marssonde Mangalyaan, die gisteren in een baan rond de Rode Planeet is gekomen, heeft haar eerste foto's van het hemellichaam doorgestuurd. Dat heeft het Indiase ruimtevaartbureau ISRO laten weten.
De Mangalyaan is het eerste Aziatische ruimtetuig dat Mars bereikt. De fierheid van India daaromtrent kan alleen maar stijgen nu de sonde haar eerste foto's heeft doorgestuurd.
De kleurencamera op de sonde is kort na het stabiliseren van de elliptische baan van de Mangalyaan aan het werk geschoten, goed voor een tiental foto's van het oppervlak en de omgeving, vertelde wetenschappelijk directeur V. Koteswara Rao tegenover het Franse persbureau AFP. De Mangalyaan zal ook foto's van de twee manen van Mars nemen en naar het vluchtleidingscentrum in Bangalore sturen.
Nog volgens Rao is alles normaal aan boord van de slechts 74 miljoen dollar kostende sonde die in de eerste plaats een technologische demonstratiemissie voert. Niettemin doet de Mangalyaan, ('Mom' of 'Mars Orbiter Mission' in het jargon) ook aan heus wetenschappelijk onderzoek, bijvoorbeeld naar de aanwezigheid van methaan in de atmosfeer. Landen doet 'Mom' niet.
(HLN)
Indiase Marssonde stuurt eerste foto's door
© reuters.
De Indiase Marssonde Mangalyaan, die gisteren in een baan rond de Rode Planeet is gekomen, heeft haar eerste foto's van het hemellichaam doorgestuurd. Dat heeft het Indiase ruimtevaartbureau ISRO laten weten.
De Mangalyaan is het eerste Aziatische ruimtetuig dat Mars bereikt. De fierheid van India daaromtrent kan alleen maar stijgen nu de sonde haar eerste foto's heeft doorgestuurd.
De kleurencamera op de sonde is kort na het stabiliseren van de elliptische baan van de Mangalyaan aan het werk geschoten, goed voor een tiental foto's van het oppervlak en de omgeving, vertelde wetenschappelijk directeur V. Koteswara Rao tegenover het Franse persbureau AFP. De Mangalyaan zal ook foto's van de twee manen van Mars nemen en naar het vluchtleidingscentrum in Bangalore sturen.
Nog volgens Rao is alles normaal aan boord van de slechts 74 miljoen dollar kostende sonde die in de eerste plaats een technologische demonstratiemissie voert. Niettemin doet de Mangalyaan, ('Mom' of 'Mars Orbiter Mission' in het jargon) ook aan heus wetenschappelijk onderzoek, bijvoorbeeld naar de aanwezigheid van methaan in de atmosfeer. Landen doet 'Mom' niet.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-09-2014
Staat er een verkeerslicht op Mars?!
'Intelligent ontwerp' of simpelweg een rotsformatie? © NASA.
Een Britse UFO-spotter die elke dag op de website van NASA de foto's bestudeert die de Marsmobiel Curiosity maakt, heeft daar zowaar een 'verkeerslicht' gezien.
Joseph White wreef even in zijn ogen toen hij de foto zag die de Curiosity op 19 september op de rode planeet maakte. Deze keer was het geen rat of een doughnut. "Van bij het begin volg ik de foto's van NASA, ik surf elke dag naar de website om de nieuwe beelden vanop Mars te bestuderen", verklaarde White aan Western Daily Press. "Toen ik deze foto zag, dacht ik 'secondje, hier is iets vreemds aan de gang'".
Terwijl White gelooft dat wat hij op de foto zag "duidelijk door een intelligent wezen is ontworpen", gaat het hoogstwaarschijnlijk om een rots.
Eerder deze week zag blogger Paul Scott Anderson een vreemde 'bal' op Mars. Volgens wetenschappers bij NASA was het een sfeer rots die zijn bolvorm aan concretie te danken heeft, een proces waarbij mineralen hard en compact worden.
Eerder werden al een iguana, een vinger, een schedel en een dijbeen 'gezien' op foto's van Mars.
Meridiani Journal
A nice round Martian "blueberry" (concretion?) from sol 746, #Curiosity. Right side of image.
(HLN)
Staat er een verkeerslicht op Mars?!
'Intelligent ontwerp' of simpelweg een rotsformatie? © NASA.
Een Britse UFO-spotter die elke dag op de website van NASA de foto's bestudeert die de Marsmobiel Curiosity maakt, heeft daar zowaar een 'verkeerslicht' gezien.
Joseph White wreef even in zijn ogen toen hij de foto zag die de Curiosity op 19 september op de rode planeet maakte. Deze keer was het geen rat of een doughnut. "Van bij het begin volg ik de foto's van NASA, ik surf elke dag naar de website om de nieuwe beelden vanop Mars te bestuderen", verklaarde White aan Western Daily Press. "Toen ik deze foto zag, dacht ik 'secondje, hier is iets vreemds aan de gang'".
Terwijl White gelooft dat wat hij op de foto zag "duidelijk door een intelligent wezen is ontworpen", gaat het hoogstwaarschijnlijk om een rots.
Eerder deze week zag blogger Paul Scott Anderson een vreemde 'bal' op Mars. Volgens wetenschappers bij NASA was het een sfeer rots die zijn bolvorm aan concretie te danken heeft, een proces waarbij mineralen hard en compact worden.
Eerder werden al een iguana, een vinger, een schedel en een dijbeen 'gezien' op foto's van Mars.
Meridiani Journal
A nice round Martian "blueberry" (concretion?) from sol 746, #Curiosity. Right side of image.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-09-2014
Ook NASA’s Marssonde levert eerste kiekjes af
Net als de Indiase Marssonde is ook de Amerikaanse Marsorbiter erin geslaagd om kort na zijn aankomst enkele foto’s van de rode planeet te maken. Of beter gezegd: van de ‘veelkleurige’ atmosfeer van de rode planeet.
De beelden hierboven zijn gemaakt door de Imaging Ultraviolet Spectrograph (IUVS) aan boord van NASA’s MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution). MAVEN arriveerde afgelopen maandag na een reis van zo’n tien maanden bij de rode planeet.
De eerste beelden van de sonde geven natuurlijk niet de werkelijke kleur van Mars weer. We zien de planeet in drie verschillende ultraviolette golflengtes. Het blauwe plaatje laat het ultraviolette licht van de zon dat door waterstofgas verspreidt wordt, zien. Het groene plaatje laat zien hoe zonlicht door atomair zuurstof wordt gereflecteerd. Als je het blauwe plaatje naast het groene ziet, kun je goed zien dat de zuurstofwolk aanzienlijk kleiner is dan de omvangrijke wolk waterstofgas die zich duizenden kilometers boven het oppervlak van de planeet uitstrekt. Het rode plaatje laat zien hoe ultraviolet licht door het oppervlak gereflecteerd wordt. De heldere vlek die je rechtsonder ziet, geeft aan dat daar veel licht gereflecteerd wordt. Waarschijnlijk komt dat door poolijs of wolken.
Afbeelding: Laboratory for Atmospheric and Space Physics / University of Colorado / NASA.
De zwaartekracht van Mars zorgt ervoor dat het zuurstofgas dicht bij de planeet in de buurt blijft, terwijl het lichtere waterstofgas ook op grotere hoogtes voorkomt. De gassen zijn het resultaat van de afbraak van water en koolstofdioxide in de atmosfeer van Mars. MAVEN zal tijdens zijn één jaar durende missie gaan onderzoeken hoeveel waterstof en zuurstof de Martiaanse atmosfeer verliest. Op basis daarvan kunnen we conclusies trekken over hoeveel water de planeet door de tijd heen verloren is en hoe nat de planeet in het verleden geweest moet zijn.
(Scientias.nl)
Ook NASA’s Marssonde levert eerste kiekjes af
Net als de Indiase Marssonde is ook de Amerikaanse Marsorbiter erin geslaagd om kort na zijn aankomst enkele foto’s van de rode planeet te maken. Of beter gezegd: van de ‘veelkleurige’ atmosfeer van de rode planeet.
De beelden hierboven zijn gemaakt door de Imaging Ultraviolet Spectrograph (IUVS) aan boord van NASA’s MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution). MAVEN arriveerde afgelopen maandag na een reis van zo’n tien maanden bij de rode planeet.
De eerste beelden van de sonde geven natuurlijk niet de werkelijke kleur van Mars weer. We zien de planeet in drie verschillende ultraviolette golflengtes. Het blauwe plaatje laat het ultraviolette licht van de zon dat door waterstofgas verspreidt wordt, zien. Het groene plaatje laat zien hoe zonlicht door atomair zuurstof wordt gereflecteerd. Als je het blauwe plaatje naast het groene ziet, kun je goed zien dat de zuurstofwolk aanzienlijk kleiner is dan de omvangrijke wolk waterstofgas die zich duizenden kilometers boven het oppervlak van de planeet uitstrekt. Het rode plaatje laat zien hoe ultraviolet licht door het oppervlak gereflecteerd wordt. De heldere vlek die je rechtsonder ziet, geeft aan dat daar veel licht gereflecteerd wordt. Waarschijnlijk komt dat door poolijs of wolken.
Afbeelding: Laboratory for Atmospheric and Space Physics / University of Colorado / NASA.
De zwaartekracht van Mars zorgt ervoor dat het zuurstofgas dicht bij de planeet in de buurt blijft, terwijl het lichtere waterstofgas ook op grotere hoogtes voorkomt. De gassen zijn het resultaat van de afbraak van water en koolstofdioxide in de atmosfeer van Mars. MAVEN zal tijdens zijn één jaar durende missie gaan onderzoeken hoeveel waterstof en zuurstof de Martiaanse atmosfeer verliest. Op basis daarvan kunnen we conclusies trekken over hoeveel water de planeet door de tijd heen verloren is en hoe nat de planeet in het verleden geweest moet zijn.
(Scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-09-2014
Prachtige foto van Indiase Marssonde toont stofstorm op rode planeet
© epa.
RUIMTEVAART De Indiase sonde Mangalyaan, die vorige week in een baan rond Mars kwam, heeft een prachtige foto gemaakt van een stofstorm op de rode planeet. Het is de eerste foto van de sonde waarop de planeet in zijn geheel pronkt.
De Mangalyaan is het eerste Aziatische ruimtetuig dat Mars bereikt. Vorige week stuurde het zijn eerste foto's van de planeet door. Daarop waren het oppervlak en de omgeving van het hemellichaam te zien.
De Indiase Mars Oribiter heeft nu ook een foto getweet waarop de rode planeet in zijn geheel te zien is. "Hier broeit iets", luidt de tweet, een verwijzing naar de stofstorm die op het noordelijke halfrond van Mars woedt. De foto werd genomen op 74.500 kilometer hoogte.
(HLN)
Prachtige foto van Indiase Marssonde toont stofstorm op rode planeet
© epa.
RUIMTEVAART De Indiase sonde Mangalyaan, die vorige week in een baan rond Mars kwam, heeft een prachtige foto gemaakt van een stofstorm op de rode planeet. Het is de eerste foto van de sonde waarop de planeet in zijn geheel pronkt.
De Mangalyaan is het eerste Aziatische ruimtetuig dat Mars bereikt. Vorige week stuurde het zijn eerste foto's van de planeet door. Daarop waren het oppervlak en de omgeving van het hemellichaam te zien.
De Indiase Mars Oribiter heeft nu ook een foto getweet waarop de rode planeet in zijn geheel te zien is. "Hier broeit iets", luidt de tweet, een verwijzing naar de stofstorm die op het noordelijke halfrond van Mars woedt. De foto werd genomen op 74.500 kilometer hoogte.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
01-10-2014
Vier mogelijke landingsplaatsen voor Europese Marsmissie
De vier mogelijke landingsplaatsen van de ExoMars 2018-missie liggen niet ver van de evenaar van de planeet Mars. (ESA/Roscosmos/LSSWG)
Het Europese ruimteagentschap ESA heeft vier mogelijke landingsplaatsen geselecteerd voor het tweede deel van de ExoMars-missie. Het Marsvoertuig zal in januari 2019 op Mars landen, om op zoek te gaan naar sporen van (vroeger) leven.
ExoMars is een samenwerkingsverband van ESA en het Russische ruimteagentschap Roscosmos. Het eerste deel van de missie, een orbiter en een kleine ‘testlander’ die atmosfeeronderzoek gaan doen, wordt in januari 2016 gelanceerd en komt negen maanden later aan bij Mars. Het tweede deel, bestaande uit een volwaardige ‘Marsrover’, zal in mei 2018 vertrekken.
Voor die tweede missie zijn nu vier gebieden geselecteerd, die relatief dicht bij de evenaar liggen. Vermoed wordt dat in dit deel van de rode planeet vroeger veel water te vinden was. Mineralogisch onderzoek heeft laten zien dat de bodem ter plaatse rijk is aan klei-achtige materiaal.
De definitieve landingsplaats voor het ExoMars-voertuig wordt pas in de loop van 2017 gekozen. Daarbij zal ook rekening worden gehouden met de resultaten van het eerste deel van de missie. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Vier mogelijke landingsplaatsen voor Europese Marsmissie
De vier mogelijke landingsplaatsen van de ExoMars 2018-missie liggen niet ver van de evenaar van de planeet Mars. (ESA/Roscosmos/LSSWG)
Het Europese ruimteagentschap ESA heeft vier mogelijke landingsplaatsen geselecteerd voor het tweede deel van de ExoMars-missie. Het Marsvoertuig zal in januari 2019 op Mars landen, om op zoek te gaan naar sporen van (vroeger) leven.
ExoMars is een samenwerkingsverband van ESA en het Russische ruimteagentschap Roscosmos. Het eerste deel van de missie, een orbiter en een kleine ‘testlander’ die atmosfeeronderzoek gaan doen, wordt in januari 2016 gelanceerd en komt negen maanden later aan bij Mars. Het tweede deel, bestaande uit een volwaardige ‘Marsrover’, zal in mei 2018 vertrekken.
Voor die tweede missie zijn nu vier gebieden geselecteerd, die relatief dicht bij de evenaar liggen. Vermoed wordt dat in dit deel van de rode planeet vroeger veel water te vinden was. Mineralogisch onderzoek heeft laten zien dat de bodem ter plaatse rijk is aan klei-achtige materiaal.
De definitieve landingsplaats voor het ExoMars-voertuig wordt pas in de loop van 2017 gekozen. Daarbij zal ook rekening worden gehouden met de resultaten van het eerste deel van de missie. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-10-2014
Stuurt NASA bemanning 'in winterslaap' naar Mars?
© Spaceworks.
NASA bekijkt al langer de mogelijkheid van een bemande ruimtevlucht naar Mars en liet nu ook onderzoeken of dat veel goedkoper kan. Zo zou de bemanning kunstmatig in een 'winterslaap' kunnen gehouden worden tijdens de vlucht van 180 dagen. Daarmee zou liefst 180 ton aan gewicht kunnen uitgespaard worden.
De diepe slaap, gekend onder de term torpor, vermindert sterk de metabolische functies van de astronauten. Torpor komt ook op natuurlijke wijze voor in het geval van onderkoeling. "Therapeutische torpor bestaat al sinds 1980 en is vooral sinds 2003 belangrijk voor de behandeling van patiënten in kritieke toestand in ziekenhuizen", zegt ruimtevaartingenieur Mark Schaffer van SpaceWorks, dat het onderzoek uitvoerde. "In de meeste grote ziekenhuizen bestaan er procedures om therapeutische onderkoeling toe te passen op patiënten om hen in leven te houden tot ze de behandeling kunnen krijgen die ze nodig hebben."
Van 1 week naar half jaar onderkoeling
In combinatie met intraveneuze voeding zou de bemanning van een vlucht naar Mars in winterslaap kunnen gebracht worden. Zo'n trip duurt wel in het beste geval 180 dagen, enkele rit. Tot nu toe worden patiënten maximaal ongeveer een week in torporstaat gehouden. "Voor bemande Marsvluchten moeten we dat dus opdrijven tot 90 à 180 dagen", aldus Schaffer.
Het systeem zou een geweldige financiële besparing betekenen. De astronauten zouden kleinere ruimtetuigen nodig hebben met minder voorzieningen. Geen keuken, geen fitnesstoestellen, minder water, eten en kledij. Een van de ontwerpen omvat een tollend leefgebied met lage zwaartekracht om het bot- en spierverlies te ondervangen.
SpaceWorks berekende dat er vijf keer minder drukvolume zou nodig zijn voor een bemanning in winterslaap en drie keer minder benodigd gewicht, met inbegrip van voedsel en water. In totaal zakken de basisvereisten voor zo'n torporvlucht van 400 naar ongeveer 220 ton. Een serieuze besparing dus.
(HLN)
Stuurt NASA bemanning 'in winterslaap' naar Mars?
© Spaceworks.
NASA bekijkt al langer de mogelijkheid van een bemande ruimtevlucht naar Mars en liet nu ook onderzoeken of dat veel goedkoper kan. Zo zou de bemanning kunstmatig in een 'winterslaap' kunnen gehouden worden tijdens de vlucht van 180 dagen. Daarmee zou liefst 180 ton aan gewicht kunnen uitgespaard worden.
De diepe slaap, gekend onder de term torpor, vermindert sterk de metabolische functies van de astronauten. Torpor komt ook op natuurlijke wijze voor in het geval van onderkoeling. "Therapeutische torpor bestaat al sinds 1980 en is vooral sinds 2003 belangrijk voor de behandeling van patiënten in kritieke toestand in ziekenhuizen", zegt ruimtevaartingenieur Mark Schaffer van SpaceWorks, dat het onderzoek uitvoerde. "In de meeste grote ziekenhuizen bestaan er procedures om therapeutische onderkoeling toe te passen op patiënten om hen in leven te houden tot ze de behandeling kunnen krijgen die ze nodig hebben."
Van 1 week naar half jaar onderkoeling
In combinatie met intraveneuze voeding zou de bemanning van een vlucht naar Mars in winterslaap kunnen gebracht worden. Zo'n trip duurt wel in het beste geval 180 dagen, enkele rit. Tot nu toe worden patiënten maximaal ongeveer een week in torporstaat gehouden. "Voor bemande Marsvluchten moeten we dat dus opdrijven tot 90 à 180 dagen", aldus Schaffer.
Het systeem zou een geweldige financiële besparing betekenen. De astronauten zouden kleinere ruimtetuigen nodig hebben met minder voorzieningen. Geen keuken, geen fitnesstoestellen, minder water, eten en kledij. Een van de ontwerpen omvat een tollend leefgebied met lage zwaartekracht om het bot- en spierverlies te ondervangen.
SpaceWorks berekende dat er vijf keer minder drukvolume zou nodig zijn voor een bemanning in winterslaap en drie keer minder benodigd gewicht, met inbegrip van voedsel en water. In totaal zakken de basisvereisten voor zo'n torporvlucht van 400 naar ongeveer 220 ton. Een serieuze besparing dus.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-10-2014
Studente ontwikkelt methode om water te zoeken op Mars
Studente Kellie Wall. (Robert Hubner, WSU Photo Services)
De 21-jarige Amerikaanse studente Kellie Wall is de eerste auteur van een artikel in het invloedrijke tijdschrift Nature Communications, waarin een nieuwe methode wordt beschreven om naar water te zoeken op Mars. Wall en haar collega's hebben de mate van kristallisatie bestudeerd van verschillende vulkanische gesteenten op aarde, en die vergeleken met metingen van de Amerikaane Marswagen Curiosity.
Aards vulkanisch gesteente blijkt een lage mate van kristallisatie te vertonen wanneer het snel is afgekoeld door wisselwerking met water. Als er sprake is geweest van tragere afkoeling, zonder contact met water, is de kristallisatiegraad aanzienlijk hoger. Uit de Curiosity-metingen blijkt dat de onderzochte Marsgesteenten een hoge kristallisatiegraad hebben, wat doet vermoeden dat er tijdens hun afkoeling geen water in het spel was.
Het is voor het eerst dat de aanwezigheid en invloed van water in het verre verleden van Mars bestudeerd wordt op basis van de textuur van vulkanisch gesteente. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Studente ontwikkelt methode om water te zoeken op Mars
Studente Kellie Wall. (Robert Hubner, WSU Photo Services)
De 21-jarige Amerikaanse studente Kellie Wall is de eerste auteur van een artikel in het invloedrijke tijdschrift Nature Communications, waarin een nieuwe methode wordt beschreven om naar water te zoeken op Mars. Wall en haar collega's hebben de mate van kristallisatie bestudeerd van verschillende vulkanische gesteenten op aarde, en die vergeleken met metingen van de Amerikaane Marswagen Curiosity.
Aards vulkanisch gesteente blijkt een lage mate van kristallisatie te vertonen wanneer het snel is afgekoeld door wisselwerking met water. Als er sprake is geweest van tragere afkoeling, zonder contact met water, is de kristallisatiegraad aanzienlijk hoger. Uit de Curiosity-metingen blijkt dat de onderzochte Marsgesteenten een hoge kristallisatiegraad hebben, wat doet vermoeden dat er tijdens hun afkoeling geen water in het spel was.
Het is voor het eerst dat de aanwezigheid en invloed van water in het verre verleden van Mars bestudeerd wordt op basis van de textuur van vulkanisch gesteente. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-10-2014
Ruimtevloot bereidt zich voor op komst ‘Marskomeet’
Op 19 oktober a.s. scheert komeet Siding Spring op een afstand van slechts 132.000 kilometer langs de planeet Mars. (NASA)
Op 19 oktober a.s. raast de komeet Siding Spring dicht langs de planeet Mars. Tot een botsing komt het zeker niet, maar waarschijnlijk zullen wel deeltjes uit de ‘staart’ van de komeet de atmosfeer van de rode planeet binnendringen. Dat biedt de diverse orbiters en ‘rovers’ die Mars momenteel onderzoeken de uitgelezen kans om dit zeldzame schouwspel van heel dichtbij te volgen.
Geschat wordt dat de komeet per seconde ongeveer honderd kilogram materiaal in de Marsatmosfeer zal dumpen. Dat is vergelijkbaar met de hoeveelheid deeltjes die de planeet voortdurend de ruimte in stoot. Honderd kilogram lijkt heel wat, maar het zal nog een hele uitdaging zijn om deze ijle stroom deeltjes te detecteren.
Een van de instrumenten die daarbij betrokken is, is de deeltjesdetector ASPERA-3 van de Europese ruimtesonde Mars Express. Wetenschappers hopen dat dit instrument in staat zal zijn de kleine veranderingen in de samenstelling van de Marsatmosfeer op het moment van de komeetpassage te detecteren. Daarbij zal vooral worden gelet op eventuele watermoleculen, die normaal gesproken niet in de hoge Marsatmosfeer voorkomen.
Anders dan de Mars Express zijn de drie NASA-orbiters die momenteel om Mars cirkelen zodanig gemanoeuvreerd dat de kans op botsingen met snelle stofdeeltjes van de komeet zo klein mogelijk is. Wel zullen hun instrumenten voor, tijdens en na de dichtste nadering gegevens de activiteit van de komeetkern in de gaten houden en gegevens verzamelen over de grootte van de stofdeeltjes in de komeetstaart en de verdeling ervan.
Komeet Siding Spring wordt niet alleen van dichtbij gevolgd. Ook de Infrared Telescope Facility op Hawaï, verscheidene ruimtetelescopen (waaronder Hubble) en tal van ruimtesondes (o.a. Swift, SOHO en NeoWISE) zijn bij de grote waarnemingscampagne betrokken. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Ruimtevloot bereidt zich voor op komst ‘Marskomeet’
Op 19 oktober a.s. scheert komeet Siding Spring op een afstand van slechts 132.000 kilometer langs de planeet Mars. (NASA)
Op 19 oktober a.s. raast de komeet Siding Spring dicht langs de planeet Mars. Tot een botsing komt het zeker niet, maar waarschijnlijk zullen wel deeltjes uit de ‘staart’ van de komeet de atmosfeer van de rode planeet binnendringen. Dat biedt de diverse orbiters en ‘rovers’ die Mars momenteel onderzoeken de uitgelezen kans om dit zeldzame schouwspel van heel dichtbij te volgen.
Geschat wordt dat de komeet per seconde ongeveer honderd kilogram materiaal in de Marsatmosfeer zal dumpen. Dat is vergelijkbaar met de hoeveelheid deeltjes die de planeet voortdurend de ruimte in stoot. Honderd kilogram lijkt heel wat, maar het zal nog een hele uitdaging zijn om deze ijle stroom deeltjes te detecteren.
Een van de instrumenten die daarbij betrokken is, is de deeltjesdetector ASPERA-3 van de Europese ruimtesonde Mars Express. Wetenschappers hopen dat dit instrument in staat zal zijn de kleine veranderingen in de samenstelling van de Marsatmosfeer op het moment van de komeetpassage te detecteren. Daarbij zal vooral worden gelet op eventuele watermoleculen, die normaal gesproken niet in de hoge Marsatmosfeer voorkomen.
Anders dan de Mars Express zijn de drie NASA-orbiters die momenteel om Mars cirkelen zodanig gemanoeuvreerd dat de kans op botsingen met snelle stofdeeltjes van de komeet zo klein mogelijk is. Wel zullen hun instrumenten voor, tijdens en na de dichtste nadering gegevens de activiteit van de komeetkern in de gaten houden en gegevens verzamelen over de grootte van de stofdeeltjes in de komeetstaart en de verdeling ervan.
Komeet Siding Spring wordt niet alleen van dichtbij gevolgd. Ook de Infrared Telescope Facility op Hawaï, verscheidene ruimtetelescopen (waaronder Hubble) en tal van ruimtesondes (o.a. Swift, SOHO en NeoWISE) zijn bij de grote waarnemingscampagne betrokken. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-10-2014
Onderzoek: Mars One-kolonisten zullen verhongeren
Het MAVEN ruimteschip ontwikkeld door NASA nadert Mars op een missie zijn bovenste atmosfeerlaag aan nadere studie te onderwerpen. © ap.
MARS ONE De ruim 200.000 mensen die zich enthousiast hebben aangemeld voor Mars One, de Nederlandse stichting met als doel in 2025 een ruimtekolonie op Mars te stichten, zullen zich na publicatie van een recent onderzoek nog wel even achter hun oren krabben. Dat onderzoek voorspelt namelijk onder meer dat ze zullen gaan verhongeren.
Het onderzoek werd uitgevoerd door studenten van de prestigieuze Amerikaanse universiteit MIT. De onderzoekers analyseerden de plannen en data die Mars One vooralsnog heeft gepubliceerd rond de enkele reis naar de rode planeet. Ze concludeerden dat het initiatief zal falen in zijn huidige vorm.
Dit beeld, vrijgegeven door NASA, toont sporen van rovers tussen de kraters Endurance en Victoria op Mars. © ap.
De MIT-studenten ontwikkelden een speciaal instrument waarmee ze standaardvoorwaarden voor een succesvolle kolonisatie van Mars naast de missieplannen legden. Daar rolde het voor de aspirant-kolonisten niet rooskleurige vooruitzicht uit.
Heikele punten
Allereerst wringt het in de Mars One-plannen bij de productie en opslag van voedsel. Volgens de studenten kan dat in de huidige plannen niet voldoen aan het aantal calorieën dat de Marsreizigers dagelijks nodig zullen hebben. De kolonisten zouden daardoor na verloop van tijd simpelweg verhongeren.
Een ander probleem is het onderhouden van de gewassen die de kolonisten willen gaan verbouwen. De gewassen zorgen voor een gevaarlijk hoog zuurstofgehalte in de atmosfeer van de kolonie. Zo zou een kleine brand daardoor al snel de ondergang van Mars One kunnen inleiden. De technologie die Mars One wil gebruiken om het zuurstof uit de lucht te filteren en die tegelijkertijd het stikstofniveau op peil moet houden zodat de luchtdruk gewaarborgd blijft, is volgens de MIT-studenten nog niet geavanceerd genoeg voor een dergelijke reis.
Verder stellen de wetenschappers dat er voor een succesvolle stichting van de kolonie vijftien lanceringen van zogeheten Falcon Heavy's nodig zijn. Een Falcon Heavy is een ruimtevaartuig dat momenteel nog in ontwikkeling is en een bulk aan vrachtgoederen mee de ruimte in kan nemen.
Het aanschaffen en lanceren van een Falcon Heavy is niet goedkoop. De studenten schatten dat Mars One per Falcon Heavy-lancering ongeveer 300 miljoen dollar kwijt is, wat het totale kostenplaatje voor de lanceringen op zo'n 4,5 miljard dollar brengt.
Onvolledige data
Archiefbeeld: Mars. © epa.
Mars One-directeur Bas Lansdorp zei tegen website Populair Science dat het MIT-onderzoek gebaseerd is op onvolledige data, waardoor de schattingen van de studenten niet kloppen. Een van de student-onderzoekers, Sydney Do, reageerde tegenover Popular Science al meteen op de opmerkingen van Lansdorp. Hij zei dat hij graag inzage zou krijgen in de daadwerkelijke cijfers van Mars One, zodat ze hun onderzoek kunnen actualiseren.
Wel erkende Lansdorp dat de studenten op een punt in hun onderzoek gelijk hadden: de kanttekening rond het meenemen van reserve-onderdelen.
De studenten berekenden dat ongeveer 62 procent van de vracht naar Mars moet bestaan uit reserve-onderdelen wanneer er niet binnen twee jaar na de eerste missie een volgende missie op het programma staat, zoals Mars One heeft gepland. De studenten baseerden hun percentage op cijfers van het ruimtestation ISS en hoe vaak daar onderdelen vervangen moeten worden.
(HLN)
Onderzoek: Mars One-kolonisten zullen verhongeren
Het MAVEN ruimteschip ontwikkeld door NASA nadert Mars op een missie zijn bovenste atmosfeerlaag aan nadere studie te onderwerpen. © ap.
MARS ONE De ruim 200.000 mensen die zich enthousiast hebben aangemeld voor Mars One, de Nederlandse stichting met als doel in 2025 een ruimtekolonie op Mars te stichten, zullen zich na publicatie van een recent onderzoek nog wel even achter hun oren krabben. Dat onderzoek voorspelt namelijk onder meer dat ze zullen gaan verhongeren.
Het onderzoek werd uitgevoerd door studenten van de prestigieuze Amerikaanse universiteit MIT. De onderzoekers analyseerden de plannen en data die Mars One vooralsnog heeft gepubliceerd rond de enkele reis naar de rode planeet. Ze concludeerden dat het initiatief zal falen in zijn huidige vorm.
Dit beeld, vrijgegeven door NASA, toont sporen van rovers tussen de kraters Endurance en Victoria op Mars. © ap.
De MIT-studenten ontwikkelden een speciaal instrument waarmee ze standaardvoorwaarden voor een succesvolle kolonisatie van Mars naast de missieplannen legden. Daar rolde het voor de aspirant-kolonisten niet rooskleurige vooruitzicht uit.
Heikele punten
Allereerst wringt het in de Mars One-plannen bij de productie en opslag van voedsel. Volgens de studenten kan dat in de huidige plannen niet voldoen aan het aantal calorieën dat de Marsreizigers dagelijks nodig zullen hebben. De kolonisten zouden daardoor na verloop van tijd simpelweg verhongeren.
Een ander probleem is het onderhouden van de gewassen die de kolonisten willen gaan verbouwen. De gewassen zorgen voor een gevaarlijk hoog zuurstofgehalte in de atmosfeer van de kolonie. Zo zou een kleine brand daardoor al snel de ondergang van Mars One kunnen inleiden. De technologie die Mars One wil gebruiken om het zuurstof uit de lucht te filteren en die tegelijkertijd het stikstofniveau op peil moet houden zodat de luchtdruk gewaarborgd blijft, is volgens de MIT-studenten nog niet geavanceerd genoeg voor een dergelijke reis.
Verder stellen de wetenschappers dat er voor een succesvolle stichting van de kolonie vijftien lanceringen van zogeheten Falcon Heavy's nodig zijn. Een Falcon Heavy is een ruimtevaartuig dat momenteel nog in ontwikkeling is en een bulk aan vrachtgoederen mee de ruimte in kan nemen.
Het aanschaffen en lanceren van een Falcon Heavy is niet goedkoop. De studenten schatten dat Mars One per Falcon Heavy-lancering ongeveer 300 miljoen dollar kwijt is, wat het totale kostenplaatje voor de lanceringen op zo'n 4,5 miljard dollar brengt.
Onvolledige data
Archiefbeeld: Mars. © epa.
Mars One-directeur Bas Lansdorp zei tegen website Populair Science dat het MIT-onderzoek gebaseerd is op onvolledige data, waardoor de schattingen van de studenten niet kloppen. Een van de student-onderzoekers, Sydney Do, reageerde tegenover Popular Science al meteen op de opmerkingen van Lansdorp. Hij zei dat hij graag inzage zou krijgen in de daadwerkelijke cijfers van Mars One, zodat ze hun onderzoek kunnen actualiseren.
Wel erkende Lansdorp dat de studenten op een punt in hun onderzoek gelijk hadden: de kanttekening rond het meenemen van reserve-onderdelen.
De studenten berekenden dat ongeveer 62 procent van de vracht naar Mars moet bestaan uit reserve-onderdelen wanneer er niet binnen twee jaar na de eerste missie een volgende missie op het programma staat, zoals Mars One heeft gepland. De studenten baseerden hun percentage op cijfers van het ruimtestation ISS en hoe vaak daar onderdelen vervangen moeten worden.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-10-2014
Ruimtesonde MAVEN brengt gasverlies van Marsdampkring in kaart
UV-opnamen van koolstof- en zuurstofatomen in de omgeving van Mars. (NASA/Univ. of Colorado)
Nog niet alle meetinstrumenten zijn voor honderd procent in gebruik, maar de Amerikaanse Marsverkenner MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution) heeft de eerste resultaten al binnen. MAVEN, gelanceerd in november 2013, kwam op 21 september aan in een baan om Mars. De ruimtesonde gaat onderzoek doen aan de Marsdampkring, met als belangrijkste doel: meer inzicht verkrijgen in de manier waarop Mars in de loop van vele honderden miljoenen jaren het grootste deel van zijn atmosfeer is kwijtgeraakt.
Met de ultravioletcamera van MAVEN is de verdeling van koolstof-, zuurstof- en waterstofatomen in de directe omgeving van Mars in kaart gebracht. Die atomen maakten ooit deel uit van koolzuur- en watermoleculen. Uit de waarnemingen blijkt duidelijk dat de allerhoogste, ijle delen van de Marsdampkring nauwelijks door de zwaartekracht van de planeet vastgehouden worden. Ook de sterk variabele verdeling van ozon in de dampkring is in beeld gebracht.
Daarnaast registreerde MAVEN op 29 september de aankomst van een grote wolk elektrisch geladen deeltjes die drie dagen eerder bij een uitbarsting op de zon de ruimte in was geblazen. Vermoedelijk vormen zulke zonnestormen een van de oorzaken van het gestage verlies van atomen uit de ijle bovenste lagen van de Marsatmosfeer.
In de eerste helft van november zal het wetenschappelijke waarnemingsprogramma van MAVEN echt van start gaan. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Ruimtesonde MAVEN brengt gasverlies van Marsdampkring in kaart
UV-opnamen van koolstof- en zuurstofatomen in de omgeving van Mars. (NASA/Univ. of Colorado)
Nog niet alle meetinstrumenten zijn voor honderd procent in gebruik, maar de Amerikaanse Marsverkenner MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution) heeft de eerste resultaten al binnen. MAVEN, gelanceerd in november 2013, kwam op 21 september aan in een baan om Mars. De ruimtesonde gaat onderzoek doen aan de Marsdampkring, met als belangrijkste doel: meer inzicht verkrijgen in de manier waarop Mars in de loop van vele honderden miljoenen jaren het grootste deel van zijn atmosfeer is kwijtgeraakt.
Met de ultravioletcamera van MAVEN is de verdeling van koolstof-, zuurstof- en waterstofatomen in de directe omgeving van Mars in kaart gebracht. Die atomen maakten ooit deel uit van koolzuur- en watermoleculen. Uit de waarnemingen blijkt duidelijk dat de allerhoogste, ijle delen van de Marsdampkring nauwelijks door de zwaartekracht van de planeet vastgehouden worden. Ook de sterk variabele verdeling van ozon in de dampkring is in beeld gebracht.
Daarnaast registreerde MAVEN op 29 september de aankomst van een grote wolk elektrisch geladen deeltjes die drie dagen eerder bij een uitbarsting op de zon de ruimte in was geblazen. Vermoedelijk vormen zulke zonnestormen een van de oorzaken van het gestage verlies van atomen uit de ijle bovenste lagen van de Marsatmosfeer.
In de eerste helft van november zal het wetenschappelijke waarnemingsprogramma van MAVEN echt van start gaan. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-10-2014
Ongewone gebeurtenis in de ruimte: komeet scheert langs Mars
Deze illustratie van NASA geeft de komeet Siding Spring weer die langs Mars scheert © afp.
De komeet Siding Spring is zondagavond op korte afstand langs de planeet Mars gevlogen. De komeet naderde de rode planeet tot op 140.000 kilometer, een derde van de afstand tussen de aarde en de maan. Toen de afstand het kleinst was, om 20.27 uur, had de komeet een snelheid van 203.000 kilometer per uur in verhouding tot Mars. Dat meldt de NASA.
Het is de eerste keer in de geschiedenis van de wetenschappen dat een komeet een planeet zo dichtbij nadert. "We zijn allemaal zeer enthousiast", zegt Guy Webster van het Jet Propulsion Laboratory van het ruimtevaartagentschap van de VS.
De NASA bracht voor de ongewone gebeurtenis ruimtesonden, telescopen en Mars-voertuigen in stelling. Wetenschapper willen op die manier belangrijke gegevens verzamelen: over de samenstelling van kometen, die overblijfsels zijn van het ontstaan van ons zonnestelsel, maar ook over de wisselwerking tussen de atmosfeer van Mars en haar omgeving.
De komeet met de wetenschappelijke benaming C/2013 A1 stamt uit de zogenaamde Oortwolk. Dit verre gebied in het heelal is sinds het ontstaan van het planetenstelsel nauwelijks veranderd. De ontdekker van de komeet is Robert H. McNaught in het Siding Spring Observatorium in Australië.
Minstens zestien apparaten in het heelal en op Mars zijn volgens de NASA betrokken bij de analyse, onder meer Mars-verkenner Curiosity en ruimtetelescoop Hubble. Ook ruimtesonde Maven, die kortgeleden Mars bereikte, wordt ingezet. De eerste gegevens en beelden over het voorblijvliegen van de komeet worden volgens Webster maandag verwacht.
(HLN)
Ongewone gebeurtenis in de ruimte: komeet scheert langs Mars
Deze illustratie van NASA geeft de komeet Siding Spring weer die langs Mars scheert © afp.
De komeet Siding Spring is zondagavond op korte afstand langs de planeet Mars gevlogen. De komeet naderde de rode planeet tot op 140.000 kilometer, een derde van de afstand tussen de aarde en de maan. Toen de afstand het kleinst was, om 20.27 uur, had de komeet een snelheid van 203.000 kilometer per uur in verhouding tot Mars. Dat meldt de NASA.
Het is de eerste keer in de geschiedenis van de wetenschappen dat een komeet een planeet zo dichtbij nadert. "We zijn allemaal zeer enthousiast", zegt Guy Webster van het Jet Propulsion Laboratory van het ruimtevaartagentschap van de VS.
De NASA bracht voor de ongewone gebeurtenis ruimtesonden, telescopen en Mars-voertuigen in stelling. Wetenschapper willen op die manier belangrijke gegevens verzamelen: over de samenstelling van kometen, die overblijfsels zijn van het ontstaan van ons zonnestelsel, maar ook over de wisselwerking tussen de atmosfeer van Mars en haar omgeving.
De komeet met de wetenschappelijke benaming C/2013 A1 stamt uit de zogenaamde Oortwolk. Dit verre gebied in het heelal is sinds het ontstaan van het planetenstelsel nauwelijks veranderd. De ontdekker van de komeet is Robert H. McNaught in het Siding Spring Observatorium in Australië.
Minstens zestien apparaten in het heelal en op Mars zijn volgens de NASA betrokken bij de analyse, onder meer Mars-verkenner Curiosity en ruimtetelescoop Hubble. Ook ruimtesonde Maven, die kortgeleden Mars bereikte, wordt ingezet. De eerste gegevens en beelden over het voorblijvliegen van de komeet worden volgens Webster maandag verwacht.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-10-2014
Marssondes overleven komeetpassage probleemloos
Amerikaanse Mars-sondes 'schuilden' achter de planeet tijdens de scheervlucht van komeet Sinding Spring. (NASA/JPL-Caltech)
De drie operationele Amerikaanse Marsverkenners die momenteel in een baan rond de rode planeet draaien, hebben zondagavond de scheervlucht van komeet C/2013 A1 Siding Spring probleemloos overleefd. Uit voorzorg waren de ruimtesondes (Mars Odyssey, Mars Reconnaissance Orbiter en MAVEN) op het moment van dichtste nadering naar de 'achterzijde' van de planeet gemanoeuvreerd. De700 meter grote, poreuze kern van komeet Siding Spring, die om 20.27 uur Nederlandse tijd op slechts ca. 140.000 kilometer langs Mars scheerde met een relatieve snelheid van bijna 60 kilometer per seconde, is gehuld in een ijle 'coma' van gas- en stofdeeltjes, die mogelijk schade aan de ruimtesondes zou kunnen veroorzaken.
Tijdens de passage van Siding Spring is de komeet waargenomen door verschillende instrumenten aan boord van de drie ruimtesondes, zoals de infrarode THEMIS-spectrometer van Odyssey en de HiRISE-camera van Mars Reconnaissance Orbiter. De drie ruimtesondes overleefden ook de passage van de staart van de komeet, enkele uren na de dichtste nadering.
De Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft laten weten dat ook de Europese Marsverkenner Mars Express in goede gezondheid verkeert. Een officiële bevestiging van de status van de Indiase Mars Orbiter Mission (Mangalyaan) is nog niet gepubliceerd.
Binnen enkele dagen worden waarschijnlijk de eerste voorlopige meetgegevens bekendgemaakt van de verschillende Marsverkenners, en mogelijk ook van de Amerikaanse Marswagentjes Opportunity en Curiosity, die waarnemingen vanaf het planeetoppervlak hebben verricht. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Marssondes overleven komeetpassage probleemloos
Amerikaanse Mars-sondes 'schuilden' achter de planeet tijdens de scheervlucht van komeet Sinding Spring. (NASA/JPL-Caltech)
De drie operationele Amerikaanse Marsverkenners die momenteel in een baan rond de rode planeet draaien, hebben zondagavond de scheervlucht van komeet C/2013 A1 Siding Spring probleemloos overleefd. Uit voorzorg waren de ruimtesondes (Mars Odyssey, Mars Reconnaissance Orbiter en MAVEN) op het moment van dichtste nadering naar de 'achterzijde' van de planeet gemanoeuvreerd. De700 meter grote, poreuze kern van komeet Siding Spring, die om 20.27 uur Nederlandse tijd op slechts ca. 140.000 kilometer langs Mars scheerde met een relatieve snelheid van bijna 60 kilometer per seconde, is gehuld in een ijle 'coma' van gas- en stofdeeltjes, die mogelijk schade aan de ruimtesondes zou kunnen veroorzaken.
Tijdens de passage van Siding Spring is de komeet waargenomen door verschillende instrumenten aan boord van de drie ruimtesondes, zoals de infrarode THEMIS-spectrometer van Odyssey en de HiRISE-camera van Mars Reconnaissance Orbiter. De drie ruimtesondes overleefden ook de passage van de staart van de komeet, enkele uren na de dichtste nadering.
De Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft laten weten dat ook de Europese Marsverkenner Mars Express in goede gezondheid verkeert. Een officiële bevestiging van de status van de Indiase Mars Orbiter Mission (Mangalyaan) is nog niet gepubliceerd.
Binnen enkele dagen worden waarschijnlijk de eerste voorlopige meetgegevens bekendgemaakt van de verschillende Marsverkenners, en mogelijk ook van de Amerikaanse Marswagentjes Opportunity en Curiosity, die waarnemingen vanaf het planeetoppervlak hebben verricht. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-10-2014
Mars is wit en andere ontdekkingen na twee jaar Mars Curiosity
© ap.
Tijdens zijn eerste twee jaren op Mars ontdekte NASA's Curiosity dat er ooit leven mogelijk was op de Rode Planeet. Een gigantische ontdekking, waar tien jaren van voorbereidingen, technische moeilijkheden en overwinningen aan vooraf gingen. In zijn boek 'Mars Rover Curiosity' biedt hoofdingenieur Rob Manning een exclusieve blik achter de schermen van het project.
© reuters.
Een van de eerste foto's die de Curiosity nam. © reuters.
'Mars Rover Curiosity, An inside account from Curiosity's chief engineer' biedt de lezer een getuigenverslag van de planning en de bouw van het meest complexe staaltje machinerie dat ooit ontworpen is om op een andere planeet te landen. Technische uitdagingen, bezuinigingen en ontwerpwijzigingen achtervolgden het team, wat uiteindelijk leidde tot twee jaar uitstel van de missie.
Maar tien jaar en twee miljard dollar later kan het team het ene succes na het andere vieren. Afgelopen zomer vierde de Curiosity zijn tweede verjaardag op Mars. In die tijd deed de Marswagen tal van baanbrekende ontdekkingen. Een overzicht.
Sporen van een oude rivierbedding
© epa.
Een van zijn eerste ontdekkingen deed de Curiosity al vlak na de landing op Mars. In september 2012 vond de Marsjeep rotsen die vermoedelijk afgerond en afgevlakt waren door een oude rivier. De lagen van het grondgesteente zijn volgens wetenschappers het bewijs dat er ooit een kniediepe waterstroom was. Waar het water naartoe ging, is nog niet duidelijk: mogelijk verdween het in de rotsen of verdampte het in de atmosfeer.
Leven op Mars?
In december 2012 maakte NASA groot nieuws bekend. De Curiosity had in de bodem van de Rode Planeet heel wat tekenen van leven gevonden. Uit metingen bleek dat de juiste omstandigheden er aanwezig waren om levende microben te ondersteunen. Door in de gesteenten te boren, ontdekte de Marsjeep de sleutelingrediënten die leven mogelijk maken: koolstof, waterstof, zuurstof, fosfor en zwavel. De kleimineralen en het weinige zout die gevonden werden, wijzen uit dat er ooit drinkbaar water geweest kan zijn.
Het beste bewijs dat tot nu toe gevonden werd, zijn foto's van kiezelstenen die de Curiosity nam in de Gale-krater. De stenen zijn samengesteld uit zand, zoals typisch in rivierbeddingen op Aarde. Wanneer stenen door wind en zandstormen verweren, worden ze rauw en hoekig. Maar volgens wetenschappers is te zien dat nagenoeg alle van de 515 geanalyseerde kiezelstenen vlak, glad en afgeslepen zijn.
De bodem van de Gale-krater. © reuters.
Gevaarlijke stralingen
Aan de hand van gegevens die de Curiosity in zijn eerste 300 dagen op de planeet verzamelde, kon in mei 2013 voor het eerst worden vastgesteld aan hoeveel straling astronauten worden blootgesteld tijdens een reis naar Mars. De stralingen overschrijden de limiet die NASA vooropstelt. Op basis van deze informatie kunnen ruimtevaartuigen en ruimtepakken gebouwd worden die mensen tijdens verre ruimtereizen kunnen beschermen.
Geen methaan, geen leven?
© afp.
In september 2013 stelde NASA vast dat de Curiosity nog geen enkel spoor van methaan had gevonden in de atmosfeer van Mars. Dat doet de kans dat er leven is slinken. Levende organismen, zoals wij die kennen, produceren methaan. Om te bewijzen dat er ooit leven op Mars was, gingen wetenschappers daarom op zoek naar deze substantie. De zoektocht gaat intussen nog steeds verder.
Mars is wit
Onder een dun laagje rood grind blijkt Mars wit te zijn. © afp.
Wetenschappers verwonderen zich over de variëteit aan grond- en steensoorten die gevonden werden in de Gale-krater. De Curiosity ontdekte er verschillende soorten grind, vulkanische gesteenten, duinen, moddergesteenten en barsten vol mineralen. Uit foto's blijkt overigens dat de rode stof die de planeet kenmerkt maar een dun laagje is. Daaronder is Mars wit.
Onlangs bereikte de Marsjeep zijn ultieme bestemming, Mount Sharp. De Curiosity zal de komende jaren de geologische lagen van de berg onderzoeken.
Mount Sharp. © epa.
(HLN)
Mars is wit en andere ontdekkingen na twee jaar Mars Curiosity
© ap.
Tijdens zijn eerste twee jaren op Mars ontdekte NASA's Curiosity dat er ooit leven mogelijk was op de Rode Planeet. Een gigantische ontdekking, waar tien jaren van voorbereidingen, technische moeilijkheden en overwinningen aan vooraf gingen. In zijn boek 'Mars Rover Curiosity' biedt hoofdingenieur Rob Manning een exclusieve blik achter de schermen van het project.
© reuters.
Een van de eerste foto's die de Curiosity nam. © reuters.
'Mars Rover Curiosity, An inside account from Curiosity's chief engineer' biedt de lezer een getuigenverslag van de planning en de bouw van het meest complexe staaltje machinerie dat ooit ontworpen is om op een andere planeet te landen. Technische uitdagingen, bezuinigingen en ontwerpwijzigingen achtervolgden het team, wat uiteindelijk leidde tot twee jaar uitstel van de missie.
Maar tien jaar en twee miljard dollar later kan het team het ene succes na het andere vieren. Afgelopen zomer vierde de Curiosity zijn tweede verjaardag op Mars. In die tijd deed de Marswagen tal van baanbrekende ontdekkingen. Een overzicht.
Sporen van een oude rivierbedding
© epa.
Een van zijn eerste ontdekkingen deed de Curiosity al vlak na de landing op Mars. In september 2012 vond de Marsjeep rotsen die vermoedelijk afgerond en afgevlakt waren door een oude rivier. De lagen van het grondgesteente zijn volgens wetenschappers het bewijs dat er ooit een kniediepe waterstroom was. Waar het water naartoe ging, is nog niet duidelijk: mogelijk verdween het in de rotsen of verdampte het in de atmosfeer.
Leven op Mars?
In december 2012 maakte NASA groot nieuws bekend. De Curiosity had in de bodem van de Rode Planeet heel wat tekenen van leven gevonden. Uit metingen bleek dat de juiste omstandigheden er aanwezig waren om levende microben te ondersteunen. Door in de gesteenten te boren, ontdekte de Marsjeep de sleutelingrediënten die leven mogelijk maken: koolstof, waterstof, zuurstof, fosfor en zwavel. De kleimineralen en het weinige zout die gevonden werden, wijzen uit dat er ooit drinkbaar water geweest kan zijn.
Het beste bewijs dat tot nu toe gevonden werd, zijn foto's van kiezelstenen die de Curiosity nam in de Gale-krater. De stenen zijn samengesteld uit zand, zoals typisch in rivierbeddingen op Aarde. Wanneer stenen door wind en zandstormen verweren, worden ze rauw en hoekig. Maar volgens wetenschappers is te zien dat nagenoeg alle van de 515 geanalyseerde kiezelstenen vlak, glad en afgeslepen zijn.
De bodem van de Gale-krater. © reuters.
Gevaarlijke stralingen
Aan de hand van gegevens die de Curiosity in zijn eerste 300 dagen op de planeet verzamelde, kon in mei 2013 voor het eerst worden vastgesteld aan hoeveel straling astronauten worden blootgesteld tijdens een reis naar Mars. De stralingen overschrijden de limiet die NASA vooropstelt. Op basis van deze informatie kunnen ruimtevaartuigen en ruimtepakken gebouwd worden die mensen tijdens verre ruimtereizen kunnen beschermen.
Geen methaan, geen leven?
© afp.
In september 2013 stelde NASA vast dat de Curiosity nog geen enkel spoor van methaan had gevonden in de atmosfeer van Mars. Dat doet de kans dat er leven is slinken. Levende organismen, zoals wij die kennen, produceren methaan. Om te bewijzen dat er ooit leven op Mars was, gingen wetenschappers daarom op zoek naar deze substantie. De zoektocht gaat intussen nog steeds verder.
Mars is wit
Onder een dun laagje rood grind blijkt Mars wit te zijn. © afp.
Wetenschappers verwonderen zich over de variëteit aan grond- en steensoorten die gevonden werden in de Gale-krater. De Curiosity ontdekte er verschillende soorten grind, vulkanische gesteenten, duinen, moddergesteenten en barsten vol mineralen. Uit foto's blijkt overigens dat de rode stof die de planeet kenmerkt maar een dun laagje is. Daaronder is Mars wit.
Onlangs bereikte de Marsjeep zijn ultieme bestemming, Mount Sharp. De Curiosity zal de komende jaren de geologische lagen van de berg onderzoeken.
Mount Sharp. © epa.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-10-2014
Bemande reis naar Mars wordt steeds gevaarlijker
Artist's impression van een bemande nederzetting op Mars. (Bryan Versteeg/Mars One)
Het wordt steeds gevaarlijker om een bemande reis naar Mars te maken. Oorzaak: de zon. Die is de laatste tijd veel minder actief dan normaal. De magnetische veldsterkte van de zon is daardoor ook geringer, en dat betekent dat de zon minder bescherming biedt tegen kosmische straling - energierijke elektrisch geladen deeltjes uit het heelal. Dat resulteert weer in een hoger stralingsrisico voor astronauten die zich buiten de magnetische invloedssfeer van de aarde begeven.
De activiteit van de zon - zonnevlekken, uitbarstingen en sterke magnetische velden - vertoont een cyclus van elf jaar. Tijdens een activiteitsminimum is de hoeveelheid kosmische straling in de binnendelen van het zonnestelsel hoger dan gemiddeld, en kan een 30-jarige mannelijke astronaut ongeveer een jaar lang in de interplanetaire ruimte verblijven voordat hij significant meer risico loopt op kanker. Voor een even oude vrouwelijke astronaut wordt die grens al na tien maanden bereikt. Dat blijkt uit metingen van een stralingsexperiment aan boord van de Amerikaanse maansonde LRO (Lunar Reconnaissance Orbiter).
Tijdens het meest recente zonneminimum, in 2009, bereikte de zonneactiviteit echter haar laagste waarde sinds ongeveer honderd jaar. Het huidige zonnemaximum is ongewoon zwak, en veel astronomen verwachten dat er bij het volgende zonneminimum, rond 2020, opnieuw records gaan sneuvelen. Dat zou betekenen dat de hoeveelheid kosmische straling verder toeneemt, zodat er na een verblijf van ongeveer negen maanden al sprake is van ernstige stralingsrisico's.
In een artikel in het vakblad Space Weather waarschuwen de onderzoekers voor de potentiële gevaren die dat met zich meebrengt voor toekomstige bemande reizen naar Mars, zoals die onder andere zijn gepland door het Nederlandse bedrijf Mars One. Een enkele reis naar Mars duurt al snel minstens acht maanden; Mars heeft zelf bovendien geen beschermend magneetveld. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Bemande reis naar Mars wordt steeds gevaarlijker
Artist's impression van een bemande nederzetting op Mars. (Bryan Versteeg/Mars One)
Het wordt steeds gevaarlijker om een bemande reis naar Mars te maken. Oorzaak: de zon. Die is de laatste tijd veel minder actief dan normaal. De magnetische veldsterkte van de zon is daardoor ook geringer, en dat betekent dat de zon minder bescherming biedt tegen kosmische straling - energierijke elektrisch geladen deeltjes uit het heelal. Dat resulteert weer in een hoger stralingsrisico voor astronauten die zich buiten de magnetische invloedssfeer van de aarde begeven.
De activiteit van de zon - zonnevlekken, uitbarstingen en sterke magnetische velden - vertoont een cyclus van elf jaar. Tijdens een activiteitsminimum is de hoeveelheid kosmische straling in de binnendelen van het zonnestelsel hoger dan gemiddeld, en kan een 30-jarige mannelijke astronaut ongeveer een jaar lang in de interplanetaire ruimte verblijven voordat hij significant meer risico loopt op kanker. Voor een even oude vrouwelijke astronaut wordt die grens al na tien maanden bereikt. Dat blijkt uit metingen van een stralingsexperiment aan boord van de Amerikaanse maansonde LRO (Lunar Reconnaissance Orbiter).
Tijdens het meest recente zonneminimum, in 2009, bereikte de zonneactiviteit echter haar laagste waarde sinds ongeveer honderd jaar. Het huidige zonnemaximum is ongewoon zwak, en veel astronomen verwachten dat er bij het volgende zonneminimum, rond 2020, opnieuw records gaan sneuvelen. Dat zou betekenen dat de hoeveelheid kosmische straling verder toeneemt, zodat er na een verblijf van ongeveer negen maanden al sprake is van ernstige stralingsrisico's.
In een artikel in het vakblad Space Weather waarschuwen de onderzoekers voor de potentiële gevaren die dat met zich meebrengt voor toekomstige bemande reizen naar Mars, zoals die onder andere zijn gepland door het Nederlandse bedrijf Mars One. Een enkele reis naar Mars duurt al snel minstens acht maanden; Mars heeft zelf bovendien geen beschermend magneetveld. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Geinige speculatie over mogelijke insecten op Mars:
Gaat niet over de zwarte pixels in de foto's, maar de andere vage zwarte puntjes.
Gaat niet over de zwarte pixels in de foto's, maar de andere vage zwarte puntjes.
Vaag filmpje.quote:Op dinsdag 4 november 2014 13:12 schreef OuwePers het volgende:
Geinige speculatie over mogelijke insecten op Mars:
Gaat niet over de zwarte pixels in de foto's, maar de andere vage zwarte puntjes.
Ik weet wel dat ze foto's van Mars hier nabewerken,, dus dat er geen 'arm' van de camera naar de rover te zien is is niet zo gek, zo zijn er meer foto's.
Wat de zwarte puntjes zijn? Tja, de conclusie dat het insecten zijn kan je daaruit helemaal niet trekken. Het zou een pixel anomalie kunnen zijn, stof op de lens of data errors (zoals op de 2de foto van het gezicht op Mars: http://en.wikipedia.org/wiki/Cydonia_(region_of_Mars)), of vul zelf maar een optie in die iig waarschijnlijker is dan insecten
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-11-2014
Komeet versterkte ionosfeer van Mars
Deze artist's impression laat zien hoe de Imaging Ultraviolet Spectrograph van de MAVEN-sonde de hoge atmosfeer van Mars scant. (NASA/Univ. of Colorado)
Gegevens van de ruimtesondes MAVEN, MRO (beide van NASA) en Mars Express (ESA) laten zien dat stof van de komeet die vorige maand vlak lang Mars scheerde een tijdelijke, sterke laag van ionen toevoegde aan de ionosfeer, de elektrisch geladen laag hoog boven het planeetoppervlak. Het is voor het eerst dat een direct verband kon worden gelegd tussen zo’n meteorenregen en het ontstaan van een tijdelijke laag in de ionosfeer van een planeet.
Komeet C/2013 A1 naderde Mars op 19 oktober jl. tot op een afstand van 139.500 kilometer. Dat is minder dan de helft van de afstand tussen de aarde en de maan. Bij die scheervlucht kwam stof van de komeet in de Marsatmosfeer terecht, dat verdampte en waarschijnlijk een indrukwekkende meteorenregen veroorzaakte.
De ruimtesonde MAVEN, die nog maar enkele maanden om Mars cirkelt, detecteerde na afloop sterk uv-licht van magnesium- en ijzerionen hoog in de Marsatmosfeer. Zelfs bij de hevigste meteorenregens op aarde is nooit zo’n sterk effect gemeten. Het duurde twee dagen voordat het uv-spectrum van Mars weer genormaliseerd was.
Elders boven Mars registreerde de Europese Mars Express enkele uren na de passage van de komeet een enorme toename in de elektronendichtheid van de ionosfeer. Deze piek trad op een aanzienlijk lagere hoogte op dan de normale dichtheidspiek. Ook deze toegenomen ionisatie wordt toegeschreven aan stofdeeltjes van de komeet die in de atmosfeer verbrandden. Metingen door de MRO geven aan dat de elektronendichtheid met een factor vijf tot tien toenam.
Ook naar de komeet zelf is gekeken. Beelden van de HiRISE-camera van de MRO laten zien dat de kern van de komeet kleiner is dan de verwachte twee kilometer, en eens in de acht uur om zijn as draait. (EE)
(allesoversterrenkunde.nl)
Komeet versterkte ionosfeer van Mars
Deze artist's impression laat zien hoe de Imaging Ultraviolet Spectrograph van de MAVEN-sonde de hoge atmosfeer van Mars scant. (NASA/Univ. of Colorado)
Gegevens van de ruimtesondes MAVEN, MRO (beide van NASA) en Mars Express (ESA) laten zien dat stof van de komeet die vorige maand vlak lang Mars scheerde een tijdelijke, sterke laag van ionen toevoegde aan de ionosfeer, de elektrisch geladen laag hoog boven het planeetoppervlak. Het is voor het eerst dat een direct verband kon worden gelegd tussen zo’n meteorenregen en het ontstaan van een tijdelijke laag in de ionosfeer van een planeet.
Komeet C/2013 A1 naderde Mars op 19 oktober jl. tot op een afstand van 139.500 kilometer. Dat is minder dan de helft van de afstand tussen de aarde en de maan. Bij die scheervlucht kwam stof van de komeet in de Marsatmosfeer terecht, dat verdampte en waarschijnlijk een indrukwekkende meteorenregen veroorzaakte.
De ruimtesonde MAVEN, die nog maar enkele maanden om Mars cirkelt, detecteerde na afloop sterk uv-licht van magnesium- en ijzerionen hoog in de Marsatmosfeer. Zelfs bij de hevigste meteorenregens op aarde is nooit zo’n sterk effect gemeten. Het duurde twee dagen voordat het uv-spectrum van Mars weer genormaliseerd was.
Elders boven Mars registreerde de Europese Mars Express enkele uren na de passage van de komeet een enorme toename in de elektronendichtheid van de ionosfeer. Deze piek trad op een aanzienlijk lagere hoogte op dan de normale dichtheidspiek. Ook deze toegenomen ionisatie wordt toegeschreven aan stofdeeltjes van de komeet die in de atmosfeer verbrandden. Metingen door de MRO geven aan dat de elektronendichtheid met een factor vijf tot tien toenam.
Ook naar de komeet zelf is gekeken. Beelden van de HiRISE-camera van de MRO laten zien dat de kern van de komeet kleiner is dan de verwachte twee kilometer, en eens in de acht uur om zijn as draait. (EE)
(allesoversterrenkunde.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-11-2014
[ Nieuwe microben voor Mars ]
Synthetische biologie moet bemande missie letterlijk ontlasten
Synthetische biologie kan het verschil uitmaken tussen wel of niet naar Mars vliegen. In elk geval scheelt het een hoop bagage, hebben onderzoekers van Berkeley Lab uitgerekend.
Artist's impression van microbiële kwekerij op Mars.
In Journal of the Royal Society Interface rekenen Adam Arkin en collega’s voor wat er gebeurt als je een Marsmissie, waarbij zes astronauten meegaan, de onderdelen meegeeft voor een voorraad fermentoren met slim ontworpen tekentafelbacteriën. Uitgangspunt is een missieduur van 916 dagen, waarvan 496 dagenverblijf op Mars en tweemaal 210 dagen reistijd.
Traditioneel reken je er dan op dat je een deel van het voedsel moet meenemen en de rest kweekt in een meegenomen broeikas; zonlicht en CO2 zijn op Mars in voldoende mate voorhanden. Maar N2 en H2O vind je er óók, en als je daar vervolgens biomassa van laat maken door Arthrospira platensis en Arthrospira maxima draagt de voedselvoorziening ineens 38 procent minder bij aan het startgewicht van je raket.
Van CO2 en water kun je ook brandstof maken. Dat kan via klassieke elektrolyseprocessen maar als je Methanobacterium thermoautotrophicum inschakelt om methaan te produceren, scheelt dat 56 procent in het startgewicht van de brandstofvoorziening.
Wat de behuizing voor de astronauten betreft: het was de beodeling om een 3D-printer mee te nemen en de muren te printen uit bodemmineralen. Maar als je een ándere printer meeneemt, de kunststof polyhydroxyboterzuur laat aanmaken door Cupriavidus necator en de eerste 202 dagen genoegen neemt met een krap plekje in de Marslander (want die bacterie heeft tijd nodig!), gaat het startgewicht van dit onderdeel met maar liefst 85 procent omlaag.
En o ja, als de hoofdpijnpilletjes op zijn heb je dankzij een gemodificeerde Synechocystis sp. binnen een paar dagen weer voldoende paracetamol.
Voor reizen naar de maan kun je een vergelijkbaar verhaal houden, zij het met andere cijfers en de overweging dat CO2, N2 en H2O daar vele malen schaarser zijn.
Uiteraard klopt de berekening voorlopig alleen in theorie, zijn er in de praktijk nog de nodige plooien glad te strijken en bestaat er een zeker risico dat er uiteindelijk tóch iets niet werkt en de astronauten na aankomst een serieus probleem hebben. Maar waarschijnlijk is het risico dat ze het om ándere redenen niet overleven nog veel groter, dus wat let ze?
bron: Berkeley Lab
(c2w.nl)
[ Nieuwe microben voor Mars ]
Synthetische biologie moet bemande missie letterlijk ontlasten
Synthetische biologie kan het verschil uitmaken tussen wel of niet naar Mars vliegen. In elk geval scheelt het een hoop bagage, hebben onderzoekers van Berkeley Lab uitgerekend.
Artist's impression van microbiële kwekerij op Mars.
In Journal of the Royal Society Interface rekenen Adam Arkin en collega’s voor wat er gebeurt als je een Marsmissie, waarbij zes astronauten meegaan, de onderdelen meegeeft voor een voorraad fermentoren met slim ontworpen tekentafelbacteriën. Uitgangspunt is een missieduur van 916 dagen, waarvan 496 dagenverblijf op Mars en tweemaal 210 dagen reistijd.
Traditioneel reken je er dan op dat je een deel van het voedsel moet meenemen en de rest kweekt in een meegenomen broeikas; zonlicht en CO2 zijn op Mars in voldoende mate voorhanden. Maar N2 en H2O vind je er óók, en als je daar vervolgens biomassa van laat maken door Arthrospira platensis en Arthrospira maxima draagt de voedselvoorziening ineens 38 procent minder bij aan het startgewicht van je raket.
Van CO2 en water kun je ook brandstof maken. Dat kan via klassieke elektrolyseprocessen maar als je Methanobacterium thermoautotrophicum inschakelt om methaan te produceren, scheelt dat 56 procent in het startgewicht van de brandstofvoorziening.
Wat de behuizing voor de astronauten betreft: het was de beodeling om een 3D-printer mee te nemen en de muren te printen uit bodemmineralen. Maar als je een ándere printer meeneemt, de kunststof polyhydroxyboterzuur laat aanmaken door Cupriavidus necator en de eerste 202 dagen genoegen neemt met een krap plekje in de Marslander (want die bacterie heeft tijd nodig!), gaat het startgewicht van dit onderdeel met maar liefst 85 procent omlaag.
En o ja, als de hoofdpijnpilletjes op zijn heb je dankzij een gemodificeerde Synechocystis sp. binnen een paar dagen weer voldoende paracetamol.
Voor reizen naar de maan kun je een vergelijkbaar verhaal houden, zij het met andere cijfers en de overweging dat CO2, N2 en H2O daar vele malen schaarser zijn.
Uiteraard klopt de berekening voorlopig alleen in theorie, zijn er in de praktijk nog de nodige plooien glad te strijken en bestaat er een zeker risico dat er uiteindelijk tóch iets niet werkt en de astronauten na aankomst een serieus probleem hebben. Maar waarschijnlijk is het risico dat ze het om ándere redenen niet overleven nog veel groter, dus wat let ze?
bron: Berkeley Lab
(c2w.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
De wielen van Curiosity beginnen aardig wat slijtage te vertonen, grote gaten zelfs 
The difference between the three Abrahamic religions:
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
Ik zit hier even te lezen in dit topic, en moet zeggen jammer dat ik het niet eerder heb gevonden. Heb Mars foto's voorbij zien komen, die ik nog niet had gezien, echt gaaf !
Fijn dat je nu dan wel mee volgt Klapskaatsquote:
Ik zit hier even te lezen in dit topic, en moet zeggen jammer dat ik het niet eerder heb gevonden. Heb Mars foto's voorbij zien komen, die ik nog niet had gezien, echt gaaf !
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Toegevoegd aan mijn favorietenquote:
[..]
Fijn dat je nu dan wel mee volgt Klapskaats
quote:
[..]
Toegevoegd aan mijn favorieten
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-11-2014
kortdurend water op Mars
Er is overtuigend bewijs dat Mars ooit zo warm was dat vloeibaar water op het oppervlak kon bestaan. Nieuw onderzoek suggereert nu dat die opwarming episodisch was: zo af en toe was Mars gedurende enkele decennia tot eeuwen warm en nat.
Er is de afgelopen jaren overtuigend bewijs gevonden dat er ooit water op de planeet Mars stroomde. Denk aan oude rivierbeddingen, restanten van meren, enzovoort. Het suggereert dat Mars ooit aangenamere temperaturen kende: temperaturen die het bestaan van vloeibaar water op het oppervlak van de planeet mogelijk maakten. Maar hoewel het bewijs voor het bestaan van dat vloeibare water overtuigend is, kunnen onderzoekers er niet echt mee uit de voeten. Recente klimaatmodellen suggereren namelijk dat Mars in zijn jonge jaren al over een atmosfeer beschikte die te dun was om de planeet zodanig op te warmen dat vloeibaar water over het oppervlak kan stromen. Bovendien was de zon in de jonge jaren van de rode planeet veel minder helder dan nu het geval is: nog zo’n feit dat het plaatje van een jong Mars dat warmer is dan nu het geval is, onaannemelijk maakt.
Episodisch
Maar hoe zijn die rivierbeddingen en oude meren dan te verklaren? Wetenschappers van de universiteit van Brown komen met een oplossing. Ze stellen dat Mars episodisch warm genoeg was om vloeibaar water te herbergen. Volgens de onderzoekers konden er op Mars situaties ontstaan waardoor de planeet tijdelijk opwarmde. Denk aan het vrijkomen van broeikasgassen of vulkanisme. Maar: die periodes waarin Mars warm genoeg was om vloeibaar water te herbergen, waren maar kort. Tientallen tot honderden jaren. “De nieuwe klimaatmodellen die een koud en met ijs bedekt Mars laten zien, zijn moeilijk in overeenstemming te brengen met het overvloedige bewijs dat suggereert dat er water op het oppervlak stroomde dat stroompjes en meren vormde,” vertelt onderzoeker James W. Head. “Deze nieuwe analyse voorziet ons van een mechanisme voor episodische opwarming en smelting van sneeuw en ijs.”
“DE NIEUWE KLIMAATMODELLEN DIE EEN KOUD EN MET IJS BEDEKT MARS LATEN ZIEN, ZIJN MOEILIJK IN OVEREENSTEMMING TE BRENGEN MET HET OVERVLOEDIGE BEWIJS DAT SUGGEREERT DAT ER WATER OP HET OPPERVLAK STROOMDE DAT STROOMPJES EN MEREN VORMDE”
Vulkanisme
De onderzoekers wijzen er onder meer op dat veel van de overtuigende bewijzen voor vloeibaar water op Mars zo’n 3,7 miljard jaar oud zijn. In die tijd was Mars waarschijnlijk ook vulkanisch actief. Op aarde zorgen vulkanen meestal voor afkoeling: ze brengen zwavelzuurdeeltjes en dikke aswolken in de lucht die zonlicht reflecteren, waardoor de oppervlaktetemperatuur daalt. Maar op Mars hadden de vulkanen een andere uitwerking, zo tonen Head en collega’s aan. Modellen tonen aan dat zwavelzuurdeeltjes op Mars afrekenden met stofdeeltjes in de stoffige atmosfeer van de rode planeet. Hierdoor werd er juist minder zonlicht gereflecteerd. Ondertussen creëerde zwaveldioxidegas een bescheiden broeikaseffect. Samen zorgden deze effecten ervoor dat Mars net genoeg opwarmde om vloeibaar water op het oppervlak van de planeet mogelijk te maken.
Bewijs voor stromend water op Mars wordt vaak aangehaald als een teken dat er op de rode planeet ooit wellicht leven mogelijk was. Maar was dat ook zo als die perioden waarin het water stroomde elke keer slechts tientallen tot honderden jaren duurden? Head denkt van wel. Sterker nog: hij vermoedt dat dit onderzoek wetenschappers aanwijzingen biedt om de sporen van die levensvormen te vinden. Volgens dit onderzoek zouden we restanten van dat leven in oude rivierbeddingen en meren aan moeten treffen. Hij trekt die conclusie nadat hij de situatie op Mars – met de korte perioden van opwarming – vergelijkt met de situatie op Antarctica. Op Antarctica leven algen die de kou en droogte prima kunnen hanteren. Ze wachten simpelweg op de periodieke opwarming (zomer) wanneer ijs smelt en water gaat stromen. Op dat moment bloeien de algen letterlijk op en ontwikkelen ze zich. “Dus de oude en momenteel droge rivierbeddingen en meren op Mars kunnen de restanten van vergelijkbaar primitief leven herbergen als dat ooit op Mars voorkwam.”
(Scientias.nl)
kortdurend water op Mars
Er is overtuigend bewijs dat Mars ooit zo warm was dat vloeibaar water op het oppervlak kon bestaan. Nieuw onderzoek suggereert nu dat die opwarming episodisch was: zo af en toe was Mars gedurende enkele decennia tot eeuwen warm en nat.
Er is de afgelopen jaren overtuigend bewijs gevonden dat er ooit water op de planeet Mars stroomde. Denk aan oude rivierbeddingen, restanten van meren, enzovoort. Het suggereert dat Mars ooit aangenamere temperaturen kende: temperaturen die het bestaan van vloeibaar water op het oppervlak van de planeet mogelijk maakten. Maar hoewel het bewijs voor het bestaan van dat vloeibare water overtuigend is, kunnen onderzoekers er niet echt mee uit de voeten. Recente klimaatmodellen suggereren namelijk dat Mars in zijn jonge jaren al over een atmosfeer beschikte die te dun was om de planeet zodanig op te warmen dat vloeibaar water over het oppervlak kan stromen. Bovendien was de zon in de jonge jaren van de rode planeet veel minder helder dan nu het geval is: nog zo’n feit dat het plaatje van een jong Mars dat warmer is dan nu het geval is, onaannemelijk maakt.
Episodisch
Maar hoe zijn die rivierbeddingen en oude meren dan te verklaren? Wetenschappers van de universiteit van Brown komen met een oplossing. Ze stellen dat Mars episodisch warm genoeg was om vloeibaar water te herbergen. Volgens de onderzoekers konden er op Mars situaties ontstaan waardoor de planeet tijdelijk opwarmde. Denk aan het vrijkomen van broeikasgassen of vulkanisme. Maar: die periodes waarin Mars warm genoeg was om vloeibaar water te herbergen, waren maar kort. Tientallen tot honderden jaren. “De nieuwe klimaatmodellen die een koud en met ijs bedekt Mars laten zien, zijn moeilijk in overeenstemming te brengen met het overvloedige bewijs dat suggereert dat er water op het oppervlak stroomde dat stroompjes en meren vormde,” vertelt onderzoeker James W. Head. “Deze nieuwe analyse voorziet ons van een mechanisme voor episodische opwarming en smelting van sneeuw en ijs.”
“DE NIEUWE KLIMAATMODELLEN DIE EEN KOUD EN MET IJS BEDEKT MARS LATEN ZIEN, ZIJN MOEILIJK IN OVEREENSTEMMING TE BRENGEN MET HET OVERVLOEDIGE BEWIJS DAT SUGGEREERT DAT ER WATER OP HET OPPERVLAK STROOMDE DAT STROOMPJES EN MEREN VORMDE”
Vulkanisme
De onderzoekers wijzen er onder meer op dat veel van de overtuigende bewijzen voor vloeibaar water op Mars zo’n 3,7 miljard jaar oud zijn. In die tijd was Mars waarschijnlijk ook vulkanisch actief. Op aarde zorgen vulkanen meestal voor afkoeling: ze brengen zwavelzuurdeeltjes en dikke aswolken in de lucht die zonlicht reflecteren, waardoor de oppervlaktetemperatuur daalt. Maar op Mars hadden de vulkanen een andere uitwerking, zo tonen Head en collega’s aan. Modellen tonen aan dat zwavelzuurdeeltjes op Mars afrekenden met stofdeeltjes in de stoffige atmosfeer van de rode planeet. Hierdoor werd er juist minder zonlicht gereflecteerd. Ondertussen creëerde zwaveldioxidegas een bescheiden broeikaseffect. Samen zorgden deze effecten ervoor dat Mars net genoeg opwarmde om vloeibaar water op het oppervlak van de planeet mogelijk te maken.
Bewijs voor stromend water op Mars wordt vaak aangehaald als een teken dat er op de rode planeet ooit wellicht leven mogelijk was. Maar was dat ook zo als die perioden waarin het water stroomde elke keer slechts tientallen tot honderden jaren duurden? Head denkt van wel. Sterker nog: hij vermoedt dat dit onderzoek wetenschappers aanwijzingen biedt om de sporen van die levensvormen te vinden. Volgens dit onderzoek zouden we restanten van dat leven in oude rivierbeddingen en meren aan moeten treffen. Hij trekt die conclusie nadat hij de situatie op Mars – met de korte perioden van opwarming – vergelijkt met de situatie op Antarctica. Op Antarctica leven algen die de kou en droogte prima kunnen hanteren. Ze wachten simpelweg op de periodieke opwarming (zomer) wanneer ijs smelt en water gaat stromen. Op dat moment bloeien de algen letterlijk op en ontwikkelen ze zich. “Dus de oude en momenteel droge rivierbeddingen en meren op Mars kunnen de restanten van vergelijkbaar primitief leven herbergen als dat ooit op Mars voorkwam.”
(Scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Listen live on Monday for news about NASA’s Curiosity Mars Rover.
http://www.ustream.tv/NASAJPL
Curiosity Mars Rover Teleconference
NASA will host a media teleconference at 9 a.m. PST (noon EST, 1700 UTC) Monday, Dec. 8, to discuss geological observations made by NASA's Mars rover Curiosity.
Participants will be:
-- Michael Meyer, Mars Exploration Program lead scientist at NASA Headquarters in Washington
-- Sanjeev Gupta, Curiosity science team member at Imperial College in London
-- John Grotzinger, Curiosity project scientist at the California Institute of Technology in Pasadena, California
-- Ashwin Vasavada, Curiosity deputy project scientist at NASA’s Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, California
For information about NASA's Curiosity mission, visit: http://www.nasa.gov/msl and http://mars.jpl.nasa.gov/msl
Follow the Curiosity rover on Twitter (@MarsCuriosity) and Facebook
FAQs
Get answers to some of the most common questions about Curiosity: http://bit.ly/h56pie
INFORMATION ABOUT THE MISSION
Mission name: Mars Science Laboratory
Rover name: Curiosity rover
Size: About the size of a car -- 10 feet long (not including the arm), 9 feet wide and 7 feet tall!
Weight: 900 kilograms (2,000 pounds)
Features: Geology lab, rocker-bogie suspension, rock-vaporizing laser and lots of cameras
Mission: To search areas of Mars for past or present conditions favorable for life, and conditions capable of preserving a record of life
Launch: Nov. 26, 2011, from Cape Canaveral, Fla.
Arrival: August 5, 2012 PDT
Length of mission on Mars: The prime mission will last one Mars year or about 23 Earth months.
Mission Fact sheet: Download the PDF
For information about Curiosity’s power source and to obtain high-resolution images, visit:
http://mars.jpl.nasa.gov/msl/news/newsroom/
http://www.ustream.tv/NASAJPL
Curiosity Mars Rover Teleconference
NASA will host a media teleconference at 9 a.m. PST (noon EST, 1700 UTC) Monday, Dec. 8, to discuss geological observations made by NASA's Mars rover Curiosity.
Participants will be:
-- Michael Meyer, Mars Exploration Program lead scientist at NASA Headquarters in Washington
-- Sanjeev Gupta, Curiosity science team member at Imperial College in London
-- John Grotzinger, Curiosity project scientist at the California Institute of Technology in Pasadena, California
-- Ashwin Vasavada, Curiosity deputy project scientist at NASA’s Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, California
For information about NASA's Curiosity mission, visit: http://www.nasa.gov/msl and http://mars.jpl.nasa.gov/msl
Follow the Curiosity rover on Twitter (@MarsCuriosity) and Facebook
FAQs
Get answers to some of the most common questions about Curiosity: http://bit.ly/h56pie
INFORMATION ABOUT THE MISSION
Mission name: Mars Science Laboratory
Rover name: Curiosity rover
Size: About the size of a car -- 10 feet long (not including the arm), 9 feet wide and 7 feet tall!
Weight: 900 kilograms (2,000 pounds)
Features: Geology lab, rocker-bogie suspension, rock-vaporizing laser and lots of cameras
Mission: To search areas of Mars for past or present conditions favorable for life, and conditions capable of preserving a record of life
Launch: Nov. 26, 2011, from Cape Canaveral, Fla.
Arrival: August 5, 2012 PDT
Length of mission on Mars: The prime mission will last one Mars year or about 23 Earth months.
Mission Fact sheet: Download the PDF
For information about Curiosity’s power source and to obtain high-resolution images, visit:
http://mars.jpl.nasa.gov/msl/news/newsroom/
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
