[CENTRAAL] MARS - De Missies! Deel 10

08-10-2015

Berg in Marskrater heeft een ‘nat’ fundament


Uitzicht op de Kimberley-formatie op Mars, vastgelegd door de Marsverkenner Curiosity. De lagen op de voorgrond lopen af naar de voet van Mount Sharp, wat erop wijst dat er op de plek waar nu een berg staat een bekken is geweest, dat (verschillende keren) is volgelopen met water. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)

Nieuw onderzoek, gebaseerd op gegevens van de Marsverkenner Curiosity, heeft bevestigd dat er ooit – meer dan drie miljard jaar geleden – meren waren op de planeet Mars. Dat blijkt uit een analyse van gelaagde sedimenten die zijn aangetroffen aan de voet van Mount Sharp. Mount Sharp is de centrale berg van de Marskrater Gale, waar Curiosity ruim drie jaar geleden is geland (Science, 9 oktober).

Voordat Curiosity in 2012 op Mars landde, bestond er veel discussie over de oorsprong van de sedimenten waarmee de Gale-krater is opgevuld. Volgens sommige wetenschappers bestond al het afgezette materiaal uit stof en zand dat door de wind was aangevoerd. Maar het lijkt er nu sterk op dat in elk geval de onderste lagen van het sediment zijn afgezet door water.

Volgens de onderzoekers heeft de krater overigens niet permanent onder water gestaan. De natte perioden duurden steeds maar honderd tot tienduizend jaar. De onderzochte lagen sediment zouden dus met onderbrekingen zijn opgebouwd. Dit pakket sediment is zeker 150 tot 200 meter dik, maar er zijn aanwijzingen dat de onderste 800 meter van Mount Sharp uit sedimenten bestaat die door water zijn aangevoerd. De rest van de vijf kilometer hoge berg – het overgrote deel dus – lijkt wel uit droge, door de wind aangevoerde sedimenten te bestaan.

De grote vraag is waar het water dat het sediment in de krater heeft afgezet oorspronkelijk vandaan kwam Een deel ervan kan zijn aangevoerd in de vorm van regen of sneeuw. Maar de bestaande modellen voor het vroegere klimaat op Mars wijzen erop dat de atmosfeer van de planeet nooit dicht genoeg is geweest om grote hoeveelheden vloeibaar water in stand te houden.

(allesoversterrenkunde)

21-10-2015

Europese Marslander gaat (waarschijnlijk) naar Oxia Planum



Ergens binnen deze ellipsen zal de Europese Marsrover terecht moeten komen. De oriëntatie van de landingsellips is afhankelijk van het precieze moment van lancering. Elke ellips meet 104 bij 19 kilometer. (ESA/DLR/FU Berlin & NASA MGS MOLA Science Team) De Europees/Russische Marsmissie ExoMars 2018 gaat waarschijnlijk naar Oxia Planum, even ten noorden van de evenaar van Mars. In dit gebied zijn grote afzettingen van kleigesteenten te vinden, die 3,9 miljard jaar geleden onder ‘natte’ omstandigheden moeten zijn gevormd. Aangenomen wordt dat dit een goede voedingsbodem kan zijn geweest voor het ontstaan van leven.

ExoMars 2018 zal bestaan uit een Marsrover en een landingsplatform dat onder meer wordt uitgerust met meteorologische instrumenten. Het is deel twee van het ExoMars-programma. Twee jaar eerder zullen al een orbiter en een kleine ’testlander’ naar Mars worden gestuurd. De lanceringen staan gepland voor respectievelijk maart 2016 en mei 2018.

De Marsrover krijgt als belangrijkste taak om naar sporen van vroeger of nog bestaand leven op Mars te zoeken. Het wagentje wordt onder meer uitgerust met een boor waarmee bodemmonsters van diepten tot twee meter naar boven kunnen worden gehaald. Als er al levende organismen op Mars zijn, moeten ze ondergronds worden gezocht, want het Marsoppervlak staat voortdurend bloot aan dodelijke kosmische straling.

Ook als de lancering van ExoMars 2018 tot 2020 zou worden uitgesteld – wat niet ondenkbeeldig is – is Oxia Planum een mogelijke bestemming. In dat geval komen echter ook nog twee andere gebieden in aanmerking. De definitieve landingsplek wordt pas zes maanden voor de lancering vastgesteld. (EE) -

(allesoversterrenkunde)

Wat gaan ze nu weer aankondigen? Ik wil eigenlijk een keer echt groot nieuws zien maar qua atmosfeer weinig hoop hierop.

ik ben evengoed zeer benieuwd

04-11-2015

NASA belooft nieuwe onthulling over Mars


© reuters.

Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA belooft morgen een nieuwe onthulling over de atmosfeer van Mars. Enkele weken geleden kwam NASA met het nieuws dat het bewijs had gevonden van stromend water op de Rode Planeet, waarmee de hypothese werd gevoed dat er buitenaards leven mogelijk is.

Michael Meyer, hoofdwetenschapper van het Mars Exploration Program, zal de persconferentie morgen om 14 uur lokale tijd (20 uur onze tijd) leiden vanuit het hoofdkwartier van de NASA.

"Opwindende mededeling"
De onthulling over Mars is niet het enige grote nieuws voor NASA deze week. Maandag vierden het ruimtevaartagentschap en diens partners de 15de verjaardag van het permanente verblijf in het ISS. De NASA-astronauten hebben hun Twitter-volgers ook verwittigd dat er morgen een "opwindende mededeling" komt, maar het is niet bekend of ook die betrekking heeft op het Mars-onderzoek.

Momenteel verblijven zes astronauten in het ISS. Die hebben maandag samen een bijzonder diner genuttigd om de 15de verjaardag te vieren. Sinds de eerste bemanning in het ruimtestation zijn intrek nam, op 2 november 2000, verbleven er 220 mensen uit 17 verschillende landen. Te allen tijde is minstens één Amerikaan en één Rus aanwezig. In al die tijd werden meer dan 26.500 maaltijden genuttigd. Het ruimtecomplex is uitgebouwd van 3 naar 13 kamers.

(HLN)

IT'S OFFICIAL: NASA ANNOUNCES MARS' ATMOSPHERE WAS STRIPPED AWAY BY SOLAR WINDS

This is what happened to Mars' water.


We finally have an understanding of how Mars transformed from a once habitable, Earth-like planet into the dry world we see today. NASA researchers have just announced that Mars' once rich atmosphere was stripped away by solar winds in the early days of the Solar System, causing the planet to dry out.

Solar winds blast out from the Sun at around a million miles per hour (about 1.6 million km/h), and fortunately Earth is protected from these by our magnetic field. But although Mars used to have a magnetic field, it lost it as its planet cooled down billions of years ago, and that allowed the ions in its atmosphere to effectively be blown away.

Scientists were able to figure this out using the MAVEN (Mars, Atmosphere and Volatile Evolution) spacecraft, which has been orbiting Mars since 2014. Last year, the probe was lucky enough to be able to observe the direct impact of a solar storm on Mars' atmosphere, and showed that the solar particles were energising the gases in the upper atmosphere, causing them to blast into space – and likely out of our Solar System.

You can see that happening below:


The measurements have also provided some insight into the gases that were lost from the Martian atmosphere, which include hydrogen, oxygen, and carbon dioxide – all things needed to create a habitable world.

And as far as we can tell, Mars really was oh-so habitable back in the day. NASA researchers believe that around 4.3 billion years ago, Mars had incredibly deep oceans that held more water than the Arctic Ocean here on Earth.

From this new research, it appears that Mars' oceans evaporated due to the planet's thinning atmosphere, and then slowly leaked out into space. The results have been published in four papers in Science.

http://www.sciencealert.c(...)atmosphere-right-now

NASA’S RELEASED A PROTOTYPE OF THE SPACESUIT ASTRONAUTS WILL WEAR ON MARS

And it looks so freaking cool.


ICYMI, humans are going to Mars in the mid-2030s, and NASA is about to start recruiting astronauts for the mission. But before it opens those floodgates, the US space agency has provided a little more insight into what those lucky future astronauts will be wearing when they touch down on the Red Planet for the first time.

NASA unveiled its first images of the Z-2 spacesuit advanced prototype last month, and it looks a lot more modern than the white extravehicular mobility unit suits we’re used to seeing on astronauts these days.

That’s because the Z-2 has been designed purely with one purpose in mind - to allow astronauts to explore a foreign planet. The suit won’t be worn during space walks or on board spacecraft, but will be used when humans reach Mars.

"The suit is designed for maximum astronaut productivity on a planetary surface – exploring, collecting samples, and maneuvering in and out of habitats and rovers," NASA explained.

The suit is also made with adjustable shoulders and waste to allow a range of crew members to fit into just one suit. But despite that flexibility, the Z-2 is incredibly tough, and has a solid upper torso.

"The Z-2 uses advanced composites to achieve a light-weight, high-durability suit that can withstand long-duration missions in the harsh environments found on Mars," said NASA.

The prototype has changed quite a bit since its origins. The Z-2 was originally chosen last year as part of a public poll, beating out two other designs to be the suit selected to go Mars.

Here’s what it looked like in the original drawings:



And here’s what it looks like now from the front:



And the back:


NASA


As you can see, the design is still very Tron-inspired, with some cool electroluminescent wiring lighting it up.

And in case you were wondering what’s going on with that Etch A Sketch-looking thing on the back, that’s an entry hatch, which astronauts will use to climb into the garment – think of it more like a spacecraft with which they can explore the planet, rather than a suit.

But even though we now have a prototype built, it doesn’t mean the design is done and dusted.

This Z-2 suit will now be tested here on the ground before it’s tweaked further. But it won’t be going into space because it’s still in non-flight phase, as NASA explains. That means it’s not covered in the fancy materials required in space to block radiation and keep astronauts safe.

So for all you astronaut hopefuls out there, take a good luck at the Z-2. It could be your work uniform one day.



http://www.sciencealert.c(...)ts-will-wear-on-mars

quote:

Op donderdag 12 november 2015 23:55 schreef Kijkertje het volgende:
NASA’S RELEASED A PROTOTYPE OF THE SPACESUIT ASTRONAUTS WILL WEAR ON MARS

And it looks so freaking cool.


ICYMI, humans are going to Mars in the mid-2030s, and NASA is about to start recruiting astronauts for the mission. But before it opens those floodgates, the US space agency has provided a little more insight into what those lucky future astronauts will be wearing when they touch down on the Red Planet for the first time.

NASA unveiled its first images of the Z-2 spacesuit advanced prototype last month, and it looks a lot more modern than the white extravehicular mobility unit suits we’re used to seeing on astronauts these days.

That’s because the Z-2 has been designed purely with one purpose in mind - to allow astronauts to explore a foreign planet. The suit won’t be worn during space walks or on board spacecraft, but will be used when humans reach Mars.

"The suit is designed for maximum astronaut productivity on a planetary surface – exploring, collecting samples, and maneuvering in and out of habitats and rovers," NASA explained.

The suit is also made with adjustable shoulders and waste to allow a range of crew members to fit into just one suit. But despite that flexibility, the Z-2 is incredibly tough, and has a solid upper torso.

"The Z-2 uses advanced composites to achieve a light-weight, high-durability suit that can withstand long-duration missions in the harsh environments found on Mars," said NASA.

The prototype has changed quite a bit since its origins. The Z-2 was originally chosen last year as part of a public poll, beating out two other designs to be the suit selected to go Mars.

Here’s what it looked like in the original drawings:

[ afbeelding ]

And here’s what it looks like now from the front:

[ afbeelding ]

And the back:

[ afbeelding ]
NASA


As you can see, the design is still very Tron-inspired, with some cool electroluminescent wiring lighting it up.

And in case you were wondering what’s going on with that Etch A Sketch-looking thing on the back, that’s an entry hatch, which astronauts will use to climb into the garment – think of it more like a spacecraft with which they can explore the planet, rather than a suit.

But even though we now have a prototype built, it doesn’t mean the design is done and dusted.

This Z-2 suit will now be tested here on the ground before it’s tweaked further. But it won’t be going into space because it’s still in non-flight phase, as NASA explains. That means it’s not covered in the fancy materials required in space to block radiation and keep astronauts safe.

So for all you astronaut hopefuls out there, take a good luck at the Z-2. It could be your work uniform one day.

[ afbeelding ]

http://www.sciencealert.c(...)ts-will-wear-on-mars

Gaaf

20-11-2015

Curiosity bestudeert actief duin op Mars


Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 20 november 2015 om 11:49 uur

Een primeur: het is voor het eerst dat een door mensen gebouwd voertuig een buitenaards, bewegend duin bezoekt.

Het gaat om de ‘Bagnold-duinen’ die zich op de noordwestelijke helling van Mount Sharp bevinden. Eén van de duinen die Curiosity bestudeert, is net zo hoog als een gebouw met twee verdiepingen. De duinen zijn bovendien ‘actief’: ze verplaatsen zich per aards jaar ongeveer één meter.

Curiosity maakt niet alleen foto’s van het duin. De rover zal ook een schepje uit het duin nemen en analyseren. Bovendien zal deze met een wiel in het duin rijden om zo het oppervlak van het duin te vergelijken met het binnenste van het duin.

Dat Curiosity een duin op Mars bestudeert, is heel bijzonder. Eerder bestudeerden rovers op Mars al kleinere zandverstuivingen, maar nog nooit richtten ze hun blik op actieve duinen. Sterker nog: nog niet eerder werd een duin in ons zonnestelsel dat zich niet op aarde bevindt, door een door mensen gebouwd voertuig bezocht.

.
Op deze afbeelding zie je de route die Curiosity aflegde en de Bagnold-duinen. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Univ. of Arizona.

(Scientias.nl)

24-11-2015

Phobos maakt van Mars een planeet met ringen


Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 24 november 2015 om 10:15 uur

Phobos valt uit elkaar en de kans is groot dat het resulterende puin een ring rond Mars gaat vormen.

Eerder deze maand kon je op Scientias.nl al lezen dat Mars’ maan Phobos geen lang leven meer beschoren is. Op de maan zijn lange groeven zichtbaar die erop wijzen dat deze langzaam door de zwaartekracht van Mars uit elkaar wordt getrokken. Onderzoekers schatten dat Phobos over zo’n dertig tot vijftig miljoen jaar letterlijk in stukken wordt gescheurd. Een nieuw onderzoek – gepubliceerd in het blad Nature Geoscience – geeft een nog gedetailleerder beeld van de ondergang van Phobos en dat leidt tot een opvallende conclusie.

Zwak
De afstand tussen Phobos en Mars wordt steeds kleiner, maar volgens de onderzoekers valt Phobos reeds voordat deze Mars’ atmosfeer raakt, uiteen. Dat komt doordat de maan al eens een flinke inslag te verduren heeft gehad en sinds die inslag flink is verzwakt. “Wij suggereren dat het zwakste materiaal naarmate de maan steeds dichterbij Mars komt te staan zich over twintig tot veertig miljoen jaar verspreidt en een Martiaanse ring vormt,” zo schrijven de onderzoekers.

.
De groeven op Phobos zijn duidelijk zichtbaar. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / University of Arizona.

Dichtheid
Die ring kan tot wel 100 miljoen jaar standhouden, denken de onderzoekers. “En (de ring, red.) zal in eerste instantie een dichtheid hebben die vergelijkbaar is met de dichtheid van de ringen van Saturnus.”

Ons nageslacht zou er zeker goed aan doen om het hele gebeuren op de voet te volgen, zo stellen de onderzoekers. De mensheid krijgt zo een beter beeld van de ondergang van manen die richting een ander hemellichaam bewegen. Het is een scenario dat zich in het jonge zonnestelsel waarschijnlijk veelvuldig heeft afgespeeld.

(HLN)

He jongens, kunnen jullie komen helpen bij het volgende:

W&T / Tweede foto van rat op Mars - een analyse

Edit: nee

[ Bericht 99% gewijzigd door Perrin op 19-12-2015 01:01:55 ]

23-12-2015

NASA stelt robotmissie naar Mars met minstens twee jaar uit


Een tekening van de robot InSight die naar Mars zal reizen. © ap.

Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA gaat zijn missie met de robot InSight naar Mars, die voorzien was voor begin volgend jaar, met minstens twee jaar uitstellen. Een cruciaal onderzoekinstrument dat geleverd werd door de Franse collega's van CNES kan niet op tijd klaargestoomd worden, luidt de verklaring.

De lancering van de robot was voorzien voor maart 2016. De robot zou zes maanden later op de rode planeet landen. Hij moest er onderzoek doen naar de interne structuur van Mars, met name of die vloeibaar of vast is. Zo wilden wetenschappers meer inzicht in het ontstaan van de Aarde.

Maar deze week bleek uit testen dat een van de seismologische meetinstrumenten niet hermetisch afsluitbaar is en dus niet bestand tegen de extreme weersomstandigheden op Mars. "Het is een zware slag", verklaarde de topman van CNES. "Het wijst op de extreem moeilijke job die we doen".

De lancering van de robot moest gebeuren op een moment dat de Aarde en Mars het dichtst bij elkaar liggen, in maart volgend jaar. Het volgende geschikte moment is pas binnen 26 maanden, in mei-juni 2018. NASA gelooft dat het technische probleem tegen dan kan opgelost zijn.

Vraag is hoeveel de vertraging het ruimtevaartagentschap zal kosten. Tot nu toe werd aan de missie al 525 miljoen dollar uitgegeven.

(HLN)

nadeel is dan dat de rest van de instrumenten twee jaar verouderd zijn of niet?

05-01-2016

Curiosity maakt prachtige foto's van duinen op Mars

De rover bestudeert en beklimt de duinen momenteel. Een primeur: nog nooit zijn buitenaardse duinen van zo dichtbij aan een onderzoek onderworpen!

Momenteel bestudeert Cassini de Bagnold-duinen. Dit zijn duinen opgebouwd uit donker zand, te vinden aan de noordwestelijke kant van Mount Sharp. De Bagnold-duinen zijn actief, zo hebben beelden gemaakt vanuit een baan rond Mars aangetoond. Dat wil zeggen dat de duinen zich verplaatsen, soms wel met een meter per jaar.

.
Een duin van ongeveer 4 meter hoog. Curiosity kijkt hier tegen de lijzijde aan. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech.

Op de foto hieronder zie je één van de duinen die onderdeel uitmaakt van de Bagnold-duinen. Dit duin hebben onderzoekers Namib-duin gedoopt. Het duintje is ongeveer vijf meter hoog.

.
Namib-duin, tegen de horizon zie je ook Mount Sharp nog. Klik voor een vergroting. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / MSSS.

Hieronder zie je dit duintje nogmaals, maar dit keer van ietsje dichterbij. We kijken hier tegen de lijzijde – oftewel de windluwe zijde – van het duin aan. Zand dat over het duintje waait, wordt eenmaal aan deze zijde aangekomen opeens niet meer aan wind blootgesteld en valt uit de lucht. Het verzamelt zich op deze zijde van het duin, maar op een gegeven moment ligt er zoveel zand dat het gaat schuiven. Curiosity heeft zo’n zandverschuiving nog niet live zien gebeuren, maar op de foto’s die de rover van Namib-duin heeft gemaakt, is duidelijk te zien dat die verschuivingen hebben plaatsgevonden. Deze zijde van het duin zien er dan ook heel anders uit dan de andere zijde die gekenmerkt wordt door golvende ‘rimpels’.

.
Namib-duin. Klik voor een vergroting. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech.

Curiosity is alweer bijna 3,5 jaar op Mars. De rover doet onderzoek in de Gale-krater. De rover is met name heel geïnteresseerd in Mount Sharp. Deze berg in de krater bestaat uit verschillende lagen en kan ons mogelijk meer vertellen over de klimaatgeschiedenis van de rode planeet.

(HLN)

25-01-2016

Marsrover Opportunity alweer twaalf jaar op Mars!

Hij lijkt wel onsterfelijk: Marsrover Opportunity – een robot die eigenlijk maar 90 Martiaanse dagen mee moest gaan – viert vandaag zijn twaalfde verjaardag op Mars.

Op 25 januari 2004 landde Marsrover Opportunity op Mars. Zijn doel was duidelijk: hij moest uitzoeken of er ooit leven is geweest op Mars, meer inzicht geven in het klimaat en de geologie van de rode planeet en zo gaandeweg informatie verzamelen die van pas kan komen tijdens bemande missies naar Mars. Geholpen door zijn tweelingbroer – Marsrover Spirit – moest dat allemaal in negentig sols (Martiaanse dagen) gaan gebeuren. Inmiddels zijn we echter meer dan 4000 sols verder en rijdt Opportunity nog altijd op het oppervlak van de rode planeet rond!

Hoe kan dat?
Hoe kan een rover die eigenlijk maar een paar maanden mee moest gaan, nu nog altijd blaken van gezondheid? Nou, allereerst is Opportunity natuurlijk een gedegen ontwerp. Zijn zes wielen maken de rover zeer stabiel, zelfs op vrij steile hellingen. En de rover is natuurlijk gemaakt om dagelijks extreme temperatuurschommelingen (van wel 100 graden) te kunnen overleven. En een groot aantal zonnepanelen stellen de rover in staat om zelf energie op te wekken.

Geluk en creativiteit
Maar een gedegen ontwerp alleen is niet genoeg, zo weten we dankzij Spirit. Het tweelingbroertje van Opportunity is er namelijk niet meer. De rover werd enkele jaren geleden doodverklaard. De rover miste duidelijk iets wat Opportunity wel had: geluk! Want dat Opportunity vandaag de dag nog altijd actief is op de rode planeet, lijkt toch voornamelijk te danken te zijn aan een combinatie van creativiteit en een beetje geluk hebben. Zo moet Opportunity bijvoorbeeld elke winter bijzonder creatief zijn om toch voldoende zonne-energie te blijven verzamelen. De rover brengt de winter dan ook door op een helling, zodat de zonnepanelen keurig gericht zijn op het zwakke winterzonnetje. Maar de rover moet van tijd tot tijd ook een beetje geluk hebben. Zo is het bijzonder stoffig op de rode planeet en raken ook de zonnepanelen met een dikke laag stof bedekt. Gelukkig waait het ook af en toe op de rode planeet en worden de zonnepanelen van Opportunity zo af en toe schoongeveegd, zodat deze toch voldoende zonne-energie op kan blijven wekken.


De Marsrover is voorafgaand aan zijn reis naar Mars natuurijk uitgebreid getest. Afbeelding: NASA / JPL.

Ook heeft Opportunity simpelweg het geluk gehad dat zijn belangrijke onderdelen nog altijd werken. Als zijn opvolger, Marsrover Curiosity – in de problemen belandt, kan deze terugvallen op back-up-systemen. Maar Opportunity heeft die niet. Hij heeft bijvoorbeeld maar één processor. En als die de geest geeft, is het over en uit.

Grote vraag is nu: wanneer is het geluk van Opportunity op? Daar heeft niemand een antwoord op. NASA is zich ervan bewust dat het zomaar een keertje klaar kan zijn. Maar de rover kan ook zomaar nog een aantal jaren rondrijden. Dat laatste zou een cadeautje zijn. Want Opportunity blijft aantonen dat deze zelfs op hoge leeftijd nog belangrijke ontdekkingen kan doen. Een aantal jaren geleden vond de rover bijvoorbeeld nog bewijs dat het klimaat op Mars vier miljard jaar geleden mild en vochtig was. Het zijn ontdekkingen die ervoor zorgen dat het oudje zich nog altijd prima meten kan met de nieuwe generatie.

(scientias.nl)

Prachtig

12 jaar en iets meer dan 43 KM verder...
En de vakantiefoto's komen nog altijd



[ Bericht 5% gewijzigd door -CRASH- op 27-01-2016 22:36:26 ]

Scientists think these strange structures could hint at life on Mars


Cauliflower-esque mineral deposits made from micro-digitate silica

There have been a lot of looney shapes spotted on Mars' geological landscape in recent decades, many of which have stirred wild suggestions that there once was, or still is, Martian life.

However, a new proposal by a pair of scientists might actually be onto something.

In 2008, NASA's Spirit rover captured an image showing lumpy "cauliflower" mineral deposits inside of Mars's Gusev crater.

Smithsonian has reported that scientists are now thinking these innocuous-looking lumps and bumps could be the remnants of life on Mars.

Planetary geologist Steven Ruff and geobiologist Jack Farmer, both of Arizona State University in Tempe, found a distinct similarity between these Martian "micro-digitate silica protrusions" and structures found in the harsh badlands of El Tatio in the Atacama Desert of Chile.

They presented their speculation a couple of months ago in a paper released at the American Geophysical Union.

Over 3 billion years ago, parts of Mars were geyser-filled hydrothermal lands. The region where the silica protrusions were found, near the Gusev crater, is believed to have once housed these hot springs and geysers.

The area of the Atacama Desert the researchers studied is often compared to Mars, not least because of its red soil. The environment is so alike that NASA uses the region to fine-tune their robotics and practice their lander-driving skills. Its high elevation means it receives a large amount of ultraviolet radiation, much like the high levels of radiation experienced on Mars’ surface. Along with this punishing trait, it receives less than 100 millimeters (3.9 inches) of rain per year, and its temperatures teeter between -25°C (-13°F) and 45°C (113°F). El Tatio is also the largest geyser field in the Southern Hemisphere, with around 80 active geysers.

Nearby these geysers in El Tatio, the researchers found similar cauliflower-like structures, which were created by microbial processes. It's this finding that made Ruff and Farmer believe that the "cauliflowers" near the ancient Martian geyser could also have once been formed by microbes.

Lumpy structures formed by microbial life have also been found at the geothermal springs of Yellowstone National Park and New Zealand's Taupo Volcanic Zone.

Unfortunately, the idea that these structures could suggest a past microbial life is still very much a “could” at the moment. As Ruff and Farmer conceded themselves, it’s hard to prove biology from 54.6 million kilometers (33.9 million miles) away. The scientists also encouraged more researchers to look into what these mysterious little lumps could be. In the meantime, making Earthly comparisons is still the best bet we have when trying to find the “footprints” of ancient microorganisms on distant planets.

[H/T: Smithsonian]

quote:

Op woensdag 27 januari 2016 22:27 schreef -CRASH- het volgende:

12 jaar en iets meer dan 43 KM verder...
En de vakantiefoto's komen nog altijd

[ link | afbeelding ]

09-02-2016

Hoe is het nu op Mars? Curiosity stuurt nieuw beeld


Vanuit de huiskamer meekijken hoe het met de rijdende Marsrover Curiosity gaat: het kan nu. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA plaatste maandag een nieuwe video van Curiosity mét rondkijkmogelijkheid op YouTube.

De 3D-panoramavideo is samengesteld uit honderden beelden die werden genomen op 8 december 2015. Op de beelden zijn de Namib duinen te zien, op zo'n zeven meter afstand van de camera.

Op de achtergrond is het Marsgebergte Mount Sharp te zien. Dit zijn de eerste beelden die gemaakt zijn van zandduinen op een andere planeet dan de aarde, verklaart NASA.

De Curiosity Mars Rover is sinds 2012 op Mars voor onderzoek naar het klimaat en het milieu op mars.

Neem hierboven zelf een kijkje op Mars.

(HLN)

Het zou cool zijn als ze een vliegende robot maakten voor mars. Die kan zóveel meer terrein verkennen!

25-02-2016

Wetenschapper vindt manier om in halfuur naar Mars te reizen... en de technologie is nu al beschikbaar


© NASA.

"Dit is géén science fiction", zegt Philip Lubin, kosmoloog aan de University of California. De wetenschapper meent een manier gevonden te hebben die ons toelaat om in amper 30 minuten naar Mars te reizen. Dankzij lasertechnologie zouden we ook ruimtevaartuigen naar nog verder afgelegen gebieden kunnen sturen. De reistijd naar bijvoorbeeld Alpha Centauri, het dichtstbijzijnde zonnestelsel, bedraagt met Lubins theorie 'slechts' 15 jaar. En in tegenstelling tot andere ambitieuze theorieën, is de technologie hiervoor nu al beschikbaar.

Gerichte energievoortdrijving


Een flinterdun ruimtetuig, voortgestuwd door een laser, zou met 26 procent van de lichtsnelheid kunnen reizen. © NASA.

Philip Lubin, die ook werkt voor het 'Innovative Advanced Concepts'-programma (IAC) van de NASA, dokterde een briljante manier uit om razendsnel door de ruimte te reizen. Dankzij 'gerichte energievoortdrijving' ligt Mars, in theorie, op slechts een halfuurtje van de aarde. Door een laser af te vuren op een klein ruimtetuig zou het met een fractie van de lichtsnelheid kunnen reizen.

"We zouden een 100 kilogram zwaar ruimtetuig naar Mars kunnen sturen. Binnen 25 lichtjaren van de aarde kunnen we ook enkele exoplaneten en mogelijke bewoonbare gebieden bezoeken. We weten uiteraard niet of ze bewoonbaar zijn, maar er zijn veel doelwitten om uit te kiezen", aldus Lubin. Het dichtste en interessantste doelwit lijkt Alpha Centauri, het dichtstbijzijnde zonnestelsel, vier lichtjaren van hier.


Het zonnestelsel Alpha Centauri ligt op ruim vier lichtjaren van ons zonnestelsel. © Wikipedia.

26 procent van de lichtsnelheid


In december 2014 bevond de Voyager 1 zich op 19,56 miljard kilometer van de Aarde. © Wikipedia.

In een document getiteld 'A Roadmap to Interstellar Flight' legt Lubin uit hoe we met een flinterdun ruimtetuig tot 26 procent van de lichtsnelheid zouden kunnen bereiken binnen ongeveer 10 minuten. Op die manier zouden we Mars in theorie al na 3 dagen of zelfs 30 minuten kunnen bereiken, ruimtesonde Voyager 1 (in 1977 gelanceerd) al na drie dagen voorbijsteken en aankomen in het Alpha Centauri-stelsel binnen 15 jaar. Die vliegtijden waren tot nu compleet ondenkbaar.

Er zijn voorlopig geen projecten gepland om dit plan in de praktijk te brengen en het lijkt ook niet realistisch dat dat in de nabije toekomst gebeurt, laat staan een bemande vlucht. Maar het doet wetenschappers over de hele wereld wel dromen.

Dit filmpje legt Philip Lubin uit hoe we in theorie waanzinnige snelheden kunnen bereiken.

(HLN)

09-03-2016

Nieuwe lanceerdatum vastgesteld voor Marslander InSight


InSight is de eerste missie waarbij het diepe inwendige van de planeet Mars onderzocht zal worden. (NASA/JPL-Caltech)

Het Amerikaanse ruimteagentschap NASA heeft een nieuwe datum vastgesteld voor de lancering van de Marsmissie Interior Exploration using Seismic Investigations, Geodesy and Heat Transport (InSight). Het wordt in principe 5 mei 2018, met een verwachte aankomst op 26 november 2018.

De lancering van de Marslander zou oorspronkelijk deze maand plaatsvinden, maar moest al in december vorig jaar worden uitgesteld. Bij tests op aarde bleek dat er een hardnekkig probleem was met de vacuümhuishouding van de extreem gevoelige seismograaf van InSight. En dat probleem kon niet voor de geplande lanceerdatum worden verholpen.

Lanceringen van ruimtesondes naar Mars kunnen, vanwege de veranderlijke onderlinge stand van de aarde en Mars, niet op elk willekeurig moment plaatsvinden. Slechts eens in de ruim twee jaar zijn de beide planeten zodanig gepositioneerd dat er – binnen een ‘venster’ van enkele weken – een ruimtesonde naar Mars kan vertrekken.

Aan het wetenschappelijke programma van InSight verandert verder niets. De Marslander heeft tot taak om de inwendige structuur van de planeet Mars te onderzoeken. De missie zal minstens twee jaar gaan duren.

Voor volgende week staat overigens wel de lancering gepland voor de Europees/Russische Marsmissie ExoMars. Deze combinatie van Marslander en -orbiter zal – als er niets tussenkomt – op 14 maart a.s. vertrekken. (EE)

(allesoversterrenkunde)