Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
Vorige delen:quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
R&P / Depressie & Angst #1
R&P / Depressie & Angst #2
R&P / Depressie & Angst #3
R&P / Depressie & Angst #4
R&P / Depressie & Angst #5
R&P / Depressie & Angst #6
R&P / Depressie & Angst #7
R&P / Depressie & Angst #8
R&P / Depressie & Angst #9
R&P / Depressie & Angst #10
R&P / Depressie & Angst #11
R&P / Depressie & Angst #12
R&P / Depressie & Angst #13
R&P / Depressie & Angst #14 ..... waar we het kabinet NIET leuk vinden
R&P / Depressie & Angst #15 ..... zonder bijwerkingen!
R&P / Depressie & Angst #16
R&P / Depressie & Angst #17
Ik zit idd wel te denken aan zo'n el cheapo vliegveld waar ik ook relatief gemakkelijk voor een aantal tientjes bijv. naar scandinavie of rome kan. Mocht ik het echt niks vinden.quote:Op zaterdag 6 april 2013 19:40 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Is het niks of gaat het niet dan kom je gewoon terug.
Prima, stuur maar doorquote:
Schreef er nog als geintje onder: voor dit advies wil ik wel kaartje ontvangen
ik ben wel in voor dat soort geintjes. 
Echt zo'n gevoel van, gasten, wat zijn we nu weer aan het doen.
Not sure yet. Ik zit te denken aan Oost-Europa. Lekker goedkoop. Maar heb nog niks geboekt.quote:
Ja, we zijn geneigd nare situaties en gevoelens te ontvluchten, maar dat lukt simpelweg niet. Onverwerkte emoties en herinneringen blijven woekeren wanneer je ze niet onder de loep neemt. Dus mocht je nog eens zonder reden je verdrietig voelen, voel het dan maar eens heel goed. Laat het je helemaal vullen, houd het vast en laat het los. Zie het opwellen en weer afzwakken. Het komt en gaat.quote:
[..]
Uitdiepen van pijn, dat is wel een interessante.
Mja, ik heb ook van horen zeggen dat 'face your fears' en gewoon alle deuren open te trekken die pijn doen .. dat dat de beste en snelste methode is om hier over heen te komen.
Naja ik probeer het wel weer even een keertje...quote:Op zaterdag 6 april 2013 19:56 schreef Gray het volgende:
[..]
Ja, we zijn geneigd nare situaties en gevoelens te ontvluchten, maar dat lukt simpelweg niet. Onverwerkte emoties en herinneringen blijven woekeren wanneer je ze niet onder de loep neemt. Dus mocht je nog eens zonder reden je verdrietig voelen, voel het dan maar eens heel goed. Laat het je helemaal vullen, houd het vast en laat het los. Zie het opwellen en weer afzwakken. Het komt en gaat.
Maar jij bedoelt nu ''het goed voelen'' zonder dat je opgaat in bijbehorende gedachtes volgens mij?
Niet per se goed voelen, maar gewoon overgeven aan wat is. Voel je je slecht, voel je dan slecht. Denk je iets goeds, denk dan iets goeds. Vaar mee met die flow die toch wel stroomt. Berust jezelf in dat alles komt en gaat, zij het goed, slecht of neutraal.quote:
[..]
Naja ik probeer het wel weer even een keertje...
Maar jij bedoelt nu ''het goed voelen'' zonder dat je opgaat in bijbehorende gedachtes volgens mij?
Ach maar dan kan ik wel heeeel erg negatief worden hoor.quote:
[..]
Niet per se goed voelen, maar gewoon overgeven aan wat is. Voel je je slecht, voel je dan slecht. Denk je iets goeds, denk dan iets goeds. Vaar mee met die flow die toch wel stroomt. Berust jezelf in dat alles komt en gaat, zij het goed, slecht of neutraal.
[ afbeelding ]
Pijnscheuten in het hart zogezegd.
Was jij niet die ene die dat filmpje liet zien over 'on suicide'? You are not your thoughts. Let it go .. let it succumb. Let it go...quote:
[..]
Niet per se goed voelen, maar gewoon overgeven aan wat is. Voel je je slecht, voel je dan slecht. Denk je iets goeds, denk dan iets goeds. Vaar mee met die flow die toch wel stroomt. Berust jezelf in dat alles komt en gaat, zij het goed, slecht of neutraal.
[ afbeelding ]
So what?quote:
[..]
Ach maar dan kan ik wel heeeel erg negatief worden hoor.
Pijnscheuten in het hart zogezegd.
Wat helpt het? Volgens mij word ik daar niet beter van.quote:
Omdat je je niet 24 uur per dag klote kunt voelen. Soms is het beste om gewoon keihard klote te voelen en alle gevoelens te laten gaan.quote:
[..]
Wat helpt het? Volgens mij word ik daar niet beter van.
Nee dat gaat dan ook wel weg na een uur ofzo..quote:
[..]
Omdat je je niet 24 uur per dag klote kunt voelen. Soms is het beste om gewoon keihard klote te voelen en alle gevoelens te laten gaan.
Achja.
quote:
[..]
Ach maar dan kan ik wel heeeel erg negatief worden hoor.
Pijnscheuten in het hart zogezegd.
Ah, maar geluk is niet je doel. Maak leven je doel en geluk komt op de proppen. Het enige dat je hoeft te doen is je ogen ervoor open houden.
Dat klinkt wel als iets dat ik zou posten, dus dat zou best kunnen.quote:
[..]
Was jij niet die ene die dat filmpje liet zien over 'on suicide'? You are not your thoughts. Let it go .. let it succumb. Let it go...
Oh jawel hoor, ik ben hard onderwegquote:
[..]
Omdat je je niet 24 uur per dag klote kunt voelen.
Lastig om iets een doel te maken wat je heul niet leuk vindt he...quote:
[..]
Ah, maar geluk is niet je doel. Maak leven je doel en geluk komt op de proppen. Het enige dat je hoeft te doen is je ogen ervoor open houden.
[..]
Dat klinkt wel als iets dat ik zou posten, dus dat zou best kunnen.
Jij moet geknuffeld wordenquote:
Ik duw juist iedereen weg, al laat niet iedereen dat toequote:
Waarom duw je iedereen weg dan?quote:
[..]
Ik duw juist iedereen weg, al laat niet iedereen dat toe
Vind je het leuker om in ongeluk te leven, of een deur te openen die naar buiten leidt?quote:
[..]
Lastig om iets een doel te maken wat je heul niet leuk vindt he...
Weinig behoefte om anderen lastig te vallen met mijn soresquote:
[..]
Waarom duw je iedereen weg dan?
Ik doe liever geen moeite voor ongeluk dan veel moeite voor ongeluk.quote:Op zaterdag 6 april 2013 22:03 schreef Gray het volgende:
[..]
Vind je het leuker om in ongeluk te leven, of een deur te openen die naar buiten leidt?
Ik heb de energie niet om die deur open te maken, en toen ik het wel had is het ook niet gelukt.
Ik snap het niet : (quote:
[..]
Ik doe liever geen moeite voor ongeluk dan veel moeite voor ongeluk.
Ik heb de energie niet om die deur open te maken, en toen ik het wel had is het ook niet gelukt.
Ik vind het niet fijn om in ongeluk te leven, maar ik doe liever niks terwijl ik in ongeluk leef dan dat ik steeds tegen mijn zin in dingen doe die nergens naar leiden.quote:
Hmm. Ik herken het wel, maar ik weet van mezelf dat ik dan alleen maar ongelukkiger en ongelukkiger zal worden en alleen maar verder zal afzinken en maar verder en maar verder .. en dan kan ik eventueel iets doen waar ik spijt van heb.quote:
[..]
Ik vind het niet fijn om in ongeluk te leven, maar ik doe liever niks terwijl ik in ongeluk leef dan dat ik steeds tegen mijn zin in dingen doe die nergens naar leiden.
Vandaar dat ik toch maar mn hele hebben en houwen naar buiten moet sleuren en maar ergens naar moet toe gaan. Het heeft geen zin, zo voelt het ook, maar wat ik nu doe, heeft ook geen zin. So whats the difference? Kan ik iig zeggen dat ik het nog probeerde!
Moet dat op een manier terug zien te krijgen zonder dat het enorm veel moeite kost.
Ik meen het serieus dat ik dat een interessante stelling zou vinden, ware het niet, dat ik ook zelf geen energie voel. Toch doe ik dingen ..quote:
Tkost teveel energie dat het is het verschil.
Moet dat op een manier terug zien te krijgen zonder dat het enorm veel moeite kost.
En terecht.quote:
[..]
Ik doe liever geen moeite voor ongeluk dan veel moeite voor ongeluk.
Al zijn kleine investeringen soms nodig. Je gebruikt je energie nu om de deur dicht te houden, dus waarom niet anders? Wat verlies je er nou eigenlijk mee? Energie niet, want dat zit al nabij het nulpunt waarschijnlijk. Waarom niet kansen creëren om meer energie toe te laten?quote:Ik heb de energie niet om die deur open te maken, en toen ik het wel had is het ook niet gelukt.
Tenzij je simpelweg niet beter wil worden natuurlijk. Wat best begrijpelijk is trouwens. Want wanneer je eenmaal niet meer depressief bent, wat dan? Wat blijft over? Wat blijft over van jou?
Exact! Zo startte ik met therapie, waar ik kort daarna weer mee stopte, omdat ook dat voor mij geen zin had. En dus ging ik aan de slag met wat ik noem 'zelftherapie', maar misschien beter omschreven kan worden als mindfulness en zelf-observatie.quote:
[..]
Hmm. Ik herken het wel, maar ik weet van mezelf dat ik dan alleen maar ongelukkiger en ongelukkiger zal worden en alleen maar verder zal afzinken en maar verder en maar verder .. en dan kan ik eventueel iets doen waar ik spijt van heb.
Vandaar dat ik toch maar mn hele hebben en houwen naar buiten moet sleuren en maar ergens naar moet toe gaan. Het heeft geen zin, zo voelt het ook, maar wat ik nu doe, heeft ook geen zin. So whats the difference? Kan ik iig zeggen dat ik het nog probeerde!
Een wijs inzicht. Ook met niets doen doe je iets. Je bent dan actief niets aan het doen. Dus waarom niet actief iets doen?quote:
[..]
Ik meen het serieus dat ik dat een interessante stelling zou vinden, ware het niet, dat ik ook zelf geen energie voel. Toch doe ik dingen ..
Boodschap van dit verhaal is een beetje dat ik op een of andere manier... Dingen moet leuk gaan vinden.. Leven leuk vinden.. Dingen die ik doe leuk vinden.. Bezig zijn met dingen wat ik fijn vind...quote:Op zaterdag 6 april 2013 22:39 schreef Gray het volgende:
Tenzij je simpelweg niet beter wil worden natuurlijk. Wat best begrijpelijk is trouwens. Want wanneer je eenmaal niet meer depressief bent, wat dan? Wat blijft over? Wat blijft over van jou?
Kijk dat wil ik allemaal wel graag bereiken maar die deur is mij te zwaar om open te maken.
Ik zie het alleen echt als puur een soort van self-preservation reactie van mijn eigen koppie. Soort van automatische reactie als je je gewoon kut voelt en je toch dingen gaat doen, zonder dat je het wilt, de drempel om het te doen enorm hoog is, je loopt te janken op het vliegveld waardoor je snel ff naar het toilet gaat om er toch maar door heen te knallen. En dan zit je plots, 750km verder, ergens anders, een film te kijken met een aantal anderen. Kon ik het maar mindfulness noemen.quote:
Een wijs inzicht. Ook met niets doen doe je iets. Je bent dan actief niets aan het doen. Dus waarom niet actief iets doen?
Ik doe het niet bewust, dat is eigenlijk wat ik wil zeggen. Het is meer m'n soort van onderbewustzijn. Als ik niks doe, en dan ook echt niks doe, dan zink ik echt weg. Echt heel ver weg.
De laatste keer dat ik echt, echt wat leuks deed, is bijna 4 maand geleden, en dat bleek achteraf ook nog eens eenzijdig te zijn geweest. Als je in een depressie zit, en ook nog andere meuk er bij hebt, vindt je nu eenmaal dingen niet leuk. So be it.quote:
[..]
Boodschap van dit verhaal is een beetje dat ik op een of andere manier... Dingen moet leuk gaan vinden.. Leven leuk vinden.. Dingen die ik doe leuk vinden.. Bezig zijn met dingen wat ik fijn vind...
Kijk dat wil ik allemaal wel graag bereiken maar die deur is mij te zwaar om open te maken.
Kvind het lastig om dat te koppelen aan mijn depressie...quote:
[..]
De laatste keer dat ik echt, echt wat leuks deed, is bijna 4 maand geleden, en dat bleek achteraf ook nog eens eenzijdig te zijn geweest. Als je in een depressie zit, en ook nog andere meuk er bij hebt, vindt je nu eenmaal dingen niet leuk. So be it.
Dat ik opeens wel die dingen leuk ga vinden als dat weg is...
Ach wat lul ik, vorig jaar ging het een periode goed.... Het kan maar het kost allemaal energie, en je hebt gewoon die energie nodig... Ik blijf me dus afvragen hoe ik daar weer aan ga komen.
Hoeft helemaal niet. Leef en laat het op je afkomen. Goed of slecht, het komt vanzelf aanwaaien, en waait zo weer langs. Tenzij je het gaat vasthouden uiteraard. Dat kan, maar op een gegeven moment waai je toch om, je bent immers maar een mens die maar zoveel tillen kan.quote:
[..]
Boodschap van dit verhaal is een beetje dat ik op een of andere manier... Dingen moet leuk gaan vinden.. Leven leuk vinden.. Dingen die ik doe leuk vinden.. Bezig zijn met dingen wat ik fijn vind...
Die deur heeft geen slot en waait regelmatig open. Je bent er ooit doorgestapt, in het domein van depressie, dus nu wacht je tot je er weer door mag stappen. Maar de enige die je tegenhoudt ben jij. De enige die erdoor kan stappen ben jij. En wanneer je er eenmaal door bent, zal die deur nog wel eens open waaien, maar waait die vanzelf weer dicht. Laat het lekker waaien, de wind hou je toch niet tegen.quote:Kijk dat wil ik allemaal wel graag bereiken maar die deur is mij te zwaar om open te maken.
Hm, ik zou zeggen dat het lijkt alsof je je gedachten even van het probleem afhaalt, maar het probleem laat zitten.quote:
[..]
Ik zie het alleen echt als puur een soort van self-preservation reactie van mijn eigen koppie. Soort van automatische reactie als je je gewoon kut voelt en je toch dingen gaat doen, zonder dat je het wilt, de drempel om het te doen enorm hoog is, je loopt te janken op het vliegveld waardoor je snel ff naar het toilet gaat om er toch maar door heen te knallen. En dan zit je plots, 750km verder, ergens anders, een film te kijken met een aantal anderen. Kon ik het maar mindfulness noemen.
Ik doe het niet bewust, dat is eigenlijk wat ik wil zeggen. Het is meer m'n soort van onderbewustzijn. Als ik niks doe, en dan ook echt niks doe, dan zink ik echt weg. Echt heel ver weg.
Dat was voor mij een breekpunt; zelfs de leuke dingen in het leven gaven me geen plezier meer. Het kon dus niet aan de dingen liggen, die waren immers hetzelfde als altijd. Wat anders was, was ik. Mijn perspectief. Dát moest mee veranderen. En dus begon ik met lezen, denken, niet denken.quote:
[..]
De laatste keer dat ik echt, echt wat leuks deed, is bijna 4 maand geleden, en dat bleek achteraf ook nog eens eenzijdig te zijn geweest. Als je in een depressie zit, en ook nog andere meuk er bij hebt, vindt je nu eenmaal dingen niet leuk. So be it.
Totdat... het plots klikte.
Achteraf bleek dat het precies was wat ik nodig had om die klik te bereiken, van de depressie tot de confrontatie daarmee.
Overigens is het eigenlijk wellicht eerder de tweede stap. De eerste stap is de realisatie dat het wellicht niet aan de ander ligt. Dat is vervolgens een stap die volgens mij vroeg dan wel laat moet leiden tot verandering, simpelweg omdat je jezelf niet je hele leven voor kunt blijven houden dat alles oké is wanneer je ergens weet dat dat niet zo is. Er komt dan een breekpunt. Voor de een eerder dan voor de ander.
Zie jij perspectief? Ik zie het absolouut niet. Ook niet voor de toekomst.quote:
Dat blijft lastig. Volgens mij komt alles in het leven neer op perspectief. Een verandering in perspectief kun je alleen vaak pas krijgen bij een bepaalde overtuiging, een oprecht geloof dat dingen anders moeten voor jou. De reden dat sommige mensen oprecht gelukkig kunnen zijn in een situatie waarin wij ons absoluut niet zouden willen vinden, ligt meestal in perspectief. Het is voor ons, en ik praat nu vooral uit eigen ervaring, alleen makkelijker om het te attribueren aan negatieve zaken zodat wij ons beter voelen over onszelf. Die ander is dan naïef, of een beetje simple-minded of zo. Er is in ieder geval iets mis met die ander waardoor diegene zo gelukkig is in de situatie waarin jij dat niet zou kunnen zijn. Jezelf daarmee kunnen en durven confronteren, zo eerlijk durven zijn, dat is de eerste stap. Een stap die veel mensen al nooit maken.
Overigens is het eigenlijk wellicht eerder de tweede stap. De eerste stap is de realisatie dat het wellicht niet aan de ander ligt. Dat is vervolgens een stap die volgens mij vroeg dan wel laat moet leiden tot verandering, simpelweg omdat je jezelf niet je hele leven voor kunt blijven houden dat alles oké is wanneer je ergens weet dat dat niet zo is. Er komt dan een breekpunt. Voor de een eerder dan voor de ander.
Ik zie geheel geen toekomst. Net als dat ik in het verleden niet dit heden zag. Ik zie wensen, aspiraties en ambities, maar slechts dat. Geen realiteit, want die is hier, nu. Hoe die dan ook moge zijn.quote:
[..]
Zie jij perspectief? Ik zie het absolouut niet. Ook niet voor de toekomst.
Het probleem bij mij is, ik zag wel een toekomst. Dat bleek alleen een luchtbelletje te zijn die nu geknapt is. En de zeep is op als je mn punt begrijpt.quote:
[..]
Ik zie geheel geen toekomst. Net als dat ik in het verleden niet dit heden zag. Ik zie wensen, aspiraties en ambities, maar slechts dat. Geen realiteit, want die is hier, nu. Hoe die dan ook moge zijn.
Wat overblijft is helder water.quote:
[..]
Het probleem bij mij is, ik zag wel een toekomst. Dat bleek alleen een luchtbelletje te zijn die nu geknapt is. En de zeep is op als je mn punt begrijpt.
En is het troebel water, reinig het dan. Kan je het niet reinigen? Laat het dan rusten; vuil zakt vanzelf naar de bodem, opdat het water verheldert.
En toch impliceert het tegelijkertijd dat je ziet wat wél mogelijk is. Je maakt immers een afweging voor je tot die conclusie komt. En daar is je kans.quote:
Dat is op momenten ook het meest pijnlijke aan een depressie. Je kan zoveel hulp krijgen als je wilt, maar de enige die wat kan veranderen ben jijzelf. En het probleem is dat dat een onmogelijkheid lijkt.
Ja, dat klopt inderdaad ook. En mocht ik mijn gevoel even wegdenken, dan zou het moeten kunnen. Mijn gevoel is momenteel echter dominant en dat zorgt ervoor dat ik geen logische beslissingen kan maken. Logisch zou zijn om er vol voor te gaan, ik heb immers niks te verliezen toch? Ik voel me zo slecht nu, wat kan er in hemelsnaam verder mis gaan? Toch lukt het me niet, ik zit vast, het is wachten totdat het weer misgaat en ik lijk het al te hebben geaccepteerd. Heel frustrerend, want ik krijg zoveel hulp aangeboden.quote:
[..]
En toch impliceert het tegelijkertijd dat je ziet wat wél mogelijk is. Je maakt immers een afweging voor je tot die conclusie komt. En daar is je kans.
Ik denk dat je op een gegeven moment vanzelf die knoop gaat doorhakken.quote:
[..]
Ja, dat klopt inderdaad ook. En mocht ik mijn gevoel even wegdenken, dan zou het moeten kunnen. Mijn gevoel is momenteel echter dominant en dat zorgt ervoor dat ik geen logische beslissingen kan maken. Logisch zou zijn om er vol voor te gaan, ik heb immers niks te verliezen toch? Ik voel me zo slecht nu, wat kan er in hemelsnaam verder mis gaan? Toch lukt het me niet, ik zit vast, het is wachten totdat het weer misgaat en ik lijk het al te hebben geaccepteerd. Heel frustrerend, want ik krijg zoveel hulp aangeboden.
Dat moet ik zelf ook, ik bedoel, ik ben verdomme net weer wakker geworden omdat ik, as usual weer eens niet kan slapen als ik mn sleeping meds niet neem, en ik kan benzo's helaas niet elke dag nemen. 
Gelukkig heb ik vrij
Ik ben hem niet vergeten .. ik wou hem niet nemen want anders verneuk ik mijn slaap ritme helemaal. Fact of the matter is, being alone at night, blergh, dat is echt deadly for ur thoughts.quote:Op zondag 7 april 2013 04:38 schreef minthy het volgende:
Ja, die slaappil ben ik ook vergeten... Klaarwakker, dat wordt ergens in de middag wakker worden.
Gelukkig heb ik vrij
Het blijft maar malen .. en malen .. en malen. Sterf kut gedachtes
Herkenbaar, al ben ik het inmiddels wel gewend om alleen te zijnquote:
[..]
Ik ben hem niet vergeten .. ik wou hem niet nemen want anders verneuk ik mijn slaap ritme helemaal. Fact of the matter is, being alone at night, blergh, dat is echt deadly for ur thoughts.
Het blijft maar malen .. en malen .. en malen. Sterf kut gedachtes
Die gedachten blijven komen en m'n slaapritme is al compleet naar de galemiezen. Af en toe een halve pil erin doet wonderen hier...
Vanavond maar eens kijken, moet komende week bezopen veel werken, beetje ritme zou handig zijn
Ik doe nogmaals een poging, sterkte s_e
Same, hopelijk kunnen we nu wel pittenquote:Op zondag 7 april 2013 04:53 schreef minthy het volgende:
[..]
Herkenbaar, al ben ik het inmiddels wel gewend om alleen te zijn
Die gedachten blijven komen en m'n slaapritme is al compleet naar de galemiezen. Af en toe een halve pil erin doet wonderen hier...
Vanavond maar eens kijken, moet komende week bezopen veel werken, beetje ritme zou handig zijn
Ik doe nogmaals een poging, sterkte s_e
Ja, toch wel. Alleen het verleden - waarmee ik niet bezig zou moeten zijn - laat me denken dat ik "toch niet zal veranderen" omdat ik het "toen" ook niet deed. En ik houd nog regelmatig vast aan mezelf willen veranderen ipv mezelf accepteren. Lastig.quote:
[..]
Zie jij perspectief? Ik zie het absolouut niet. Ook niet voor de toekomst.
Wat je vreest is verandering, angst voor het onbekende. Best onlogisch eigenlijk, want meer is onbekend dan bekend.quote:
[..]
Ja, dat klopt inderdaad ook. En mocht ik mijn gevoel even wegdenken, dan zou het moeten kunnen. Mijn gevoel is momenteel echter dominant en dat zorgt ervoor dat ik geen logische beslissingen kan maken. Logisch zou zijn om er vol voor te gaan, ik heb immers niks te verliezen toch? Ik voel me zo slecht nu, wat kan er in hemelsnaam verder mis gaan? Toch lukt het me niet, ik zit vast, het is wachten totdat het weer misgaat en ik lijk het al te hebben geaccepteerd. Heel frustrerend, want ik krijg zoveel hulp aangeboden.
Je zegt dat je wacht, maar waarop? Totdat het misgaat, maar wat gaat dan mis? Je gevoel is dominant zeg je. Het belemmert je om logische beslissingen te maken zeg je. Je lijkt het al te hebben geaccepteerd zeg je. Het lijkt wel alsof je jezelf los ziet staan van jezelf. En dat is juist heel goed! Dat is de eerste stap naar mindful leven. Nu is aan jou de keuze of je meester van je gedachten wordt, of je gedachten meester van jou blijven. Neem maar van mij aan dat je de keuze al gemaakt hebt.
Dan heb je je toekomst afhankelijk gemaakt van een ander, en dat maakt je heel kwetsbaar. Probeer ook een toekomst te vinden voor jezelf, los van een ander (dus ook los van het krijgen van kinderen bijv). Misschien niet nu op dit moment, want in een depressie is dat nogal veel gevraagd,maar als je er straks wat verder uit bent misschien.quote:
[..]
Het probleem bij mij is, ik zag wel een toekomst. Dat bleek alleen een luchtbelletje te zijn die nu geknapt is. En de zeep is op als je mn punt begrijpt.
En senor_chang: een keer in de week iets leuks doen is lastig als je niks leuk vindt. Je kan dan beter een keer in de week iets doen dat je buitenshuis brengt. of dat je misschien ooit leuk zou kunnen vinden. Het hóeft niet leuk te zijn, als je maar wat doet. En dan denk ik meer aan elke dag (al is het maar een half uurtje naar buiten) dan aan eens in de week.
Jezelf dwingen om elke dag te douchen en aankleden is ook een goede trouwens. Of om elke dag te koken (al is het maar een potje opwarmen, een pakje aardappelpuree en een stukje vlees/vegoburger bakken op sommige dagen)
Of bijv overdag iemands hond uitlaten ofzo?
Tot ik op een gegeven moment ontdekte dat de rust altijd aanwezig is, zelfs in/onder de storm. Als het oog in de storm, zeg maar. Uit die rust ontstaat vreugde, kalmte, vrede. Heerlijk.
quote:
Nou.... rust in mezelf heb ik nog nergens kunnen vinden hoor.... Ja, als ik slaap hahaha!
Dan is er geen 'ik' die weet dat ie rust, die staat dan even op standby.
Hier even een quote, die hopelijk wat licht schijnt in het donker, of knuffelt met de warmte van de woorden:
quote:“Someone I loved once gave me a box of full of darkness. It took me years to understand that this too was a gift.”
— Mary Oliver
Ik denk dat ik begrijp waar je op doelt, namelijk dat ik mijn gedachten moet accepteren en er verder geen conclusies uit moet trekken. Het mooie zien in je emoties, of ze nu goed zijn of pijnlijk en veel verdriet oproepen. Ik heb daar ook vaak over nagedacht, want uiteindelijk zijn al die emoties slechts gedachtes in je hoofd, meer niet. En mocht je jezelf van buitenaf bekijken, zou je die emoties en gedachtes dus moeten kunnen controleren. Één ding wat mij hiervan weerhoudt, is de enorme pijn die ik voel vanwege de leegte vanbinnen. Ik weet niet hoe ik daarmee om moet gaan, want die leegte maakt dat ik niet weet of ik wel verder wil ook al is al het andere in mijn leven goed en in orde.quote:
[..]
Wat je vreest is verandering, angst voor het onbekende. Best onlogisch eigenlijk, want meer is onbekend dan bekend.
Je zegt dat je wacht, maar waarop? Totdat het misgaat, maar wat gaat dan mis? Je gevoel is dominant zeg je. Het belemmert je om logische beslissingen te maken zeg je. Je lijkt het al te hebben geaccepteerd zeg je. Het lijkt wel alsof je jezelf los ziet staan van jezelf. En dat is juist heel goed! Dat is de eerste stap naar mindful leven. Nu is aan jou de keuze of je meester van je gedachten wordt, of je gedachten meester van jou blijven. Neem maar van mij aan dat je de keuze al gemaakt hebt.
Kan wat warrig overkomen, maar ik vind dat een beetje inherent aan het onderwerp.
Ik doe nu ook best vaak wat, ga zo ook even naar buiten. Het is niet meer zo erg als eind vorig jaar toen ik alleen naar buiten ging voor mijn afspraken met de psych of therapie. Verder zat ik toen alleen te slapen of ellendig achter de laptop weg te kwijnen. Het probleem is echter de volgende stap.
Ik doel inderdaad op overgave. Je hebt toch geen keuze; je gedachten worden aangemaakt door je hersenen, net als dat je hart klopt via een elektrische prikkel. Dat gaat vanzelf. Door mee te gaan in die flow raak je bevrijd van de pijn die ontstaat bij weerstand, alsof het water om je heen spoelt in plaats van tegen je aan. Het klinkt superzweverig, maar dat is het ook; alsof je zweeft.quote:
[..]
Ik denk dat ik begrijp waar je op doelt, namelijk dat ik mijn gedachten moet accepteren en er verder geen conclusies uit moet trekken. Het mooie zien in je emoties, of ze nu goed zijn of pijnlijk en veel verdriet oproepen. Ik heb daar ook vaak over nagedacht, want uiteindelijk zijn al die emoties slechts gedachtes in je hoofd, meer niet.
Dit druist juist weer in tegen het "accepteren van gedachten en emoties". Door hoe ons bewustzijn werkt lijkt het soms alsof we controle uitoefenen daarover, maar uit zo'n wetenschappelijk onderzoek blijkt dat de hersenen bijvoorbeeld al bepaald hebben dat je arm gaat opgetild worden, nog voordat je bewust wordt van de 'beslissing' om je arm daadwerkelijk op te tillen. Geen controle dus. Trek je handen af van het idee van controle en laat ze rusten, opdat ze schoon blijven.quote:En mocht je jezelf van buitenaf bekijken, zou je die emoties en gedachtes dus moeten kunnen controleren.
Maar je gáát al verder! Nu al. Je leeft, je praat erover, je denkt erover, je observeert jezelf! Als je van binnen écht leeg bent, dan is er niets om naar te kijken toch? En bovendien, is de toekomst niet ook leeg? Vrij (relatief) om in te vullen? Het verleden bestaat in realiteit niet meer, slechts als gedachten die volgen uit het heden. Als een echo komen ze terug in het heden, maar het is niet meer dan dat: een echo. Laat je vrede in het heden niet verstoren door het verleden dat niet meer bestaat, of de toekomst die nog niet bestaat.quote:Één ding wat mij hiervan weerhoudt, is de enorme pijn die ik voel vanwege de leegte vanbinnen. Ik weet niet hoe ik daarmee om moet gaan, want die leegte maakt dat ik niet weet of ik wel verder wil ook al is al het andere in mijn leven goed en in orde.
Ik ook.quote:Kan wat warrig overkomen, maar ik vind dat een beetje inherent aan het onderwerp.
Warrig is niet erg. Mocht het onduidelijk zijn, dan vragen we elkaar simpelweg om verduidelijking, toch? Wat ik probeer over te brengen is mijn eigen ervaring hiermee, die ik heb opgedaan door observeren en (be)leven. Ik zou je een boekwerk kunnen schrijven en nog steeds kan het omschrevene je ontgaan. Ik kan je niet helpen, maar wel helpen jezelf te helpen. Althans, dat hoop ik. Voor vragen sta ik dan ook altijd open, al is voor elke vraag een enkel antwoord genoeg: Vraag niet, maar luister naar antwoorden die uit jezelf of uit je omgeving tot je komen.
Voor ieder een eigen weg naar bevrijding van depressie. Mijn moeder heeft vrijwel heel haar leven geleid aan (manische) depressies, maar is op geheel eigen wijze losgekomen. Ook al heeft ze geen flauw benul van mindfulness en mijn pad naar verlossing, toch heeft zij dezelfde lessen en inzichten opgedaan. De top van de berg is via vele paden te bereiken.
Heeft niets te maken met je borderline ex (nou ja, ex...) die daar toevallig woont, hmm?quote:
[..]
Not sure yet. Ik zit te denken aan Oost-Europa. Lekker goedkoop. Maar heb nog niks geboekt.
Nee. Ik heb je post in 'de kunst van het loslaten van je ex' gelezen, ik ben bezig met het lezen van de topics in shrink4men en heb de meeste er al van gelezen en het is specifiek ook het topic waar ik met mn therapeut door heen ga.quote:
[..]
Heeft niets te maken met je borderline ex (nou ja, ex...) die daar toevallig woont, hmm?
Ik ga niet terug naar haar. Feit is wel, dat ik er wel degelijk over nagedacht heb, maar er zijn ook nog een aantal anderen in mijn leven die daar, net zoals jou, de haren uit het hoofd gingen trekken. Ik heb een dikke plaat voor m'n kop, echt, super dik, daar heeft de therapeut het ook over, en het feit dat het me in een depressie heeft gegooid zegt genoeg over mij. Maar ik mag gewoon echt verder geen contact meer met haar hebben.
Niet, nooit.
En ja, ik heb het er gewoon nog steeds (!) moeite mee. Dat artikel over het 'overleven van een abusive relationship' met referentie naar
klopte dan ook als een bus gezien de laatste keer, komende maandag 2 week geleden dat ik haar laatste schuld heb betaald.quote:She’ll probably try to suck you dry financially while lining up her next target to control and abuse.
Ben je al op vakantie?quote:
Ik voel me eenzaam. Is er nog iemand wakker?
Ik, nog wel een paar uur.quote:
Ik dacht, ik voel me wel okee vandaag, misschien zal ik nu wel goed kunnen slapen. Zodra ik in mijn bed lag begonnen mijn gedachten weer op hol te slaan. Kan niet stoppen met het piekeren over 1 bepaald disturbing onderwerp. Onrust, snelle hartslag, enz. Zo gaat het dus elke nacht. Bah. Net 2 oxazepam genomen, vind het nu wel een moment waarop ik het mag gebruiken, want ik moet morgen weer naar school. Nu wachten tot het werkt en afleiding zoeken.
Ik voel me eenzaam. Is er nog iemand wakker?
Hier woont trouwens ook een kat die loopt te miauwen 's nachts, en een vader die snurkt.
Ik houd stiekem ook van de nacht, dan voel ik me niet zo opgejaagd, geen druk dat ik nog allemaal dingen moet doen.
De nacht heeft idd wel iets bijzonders, ik wordt altijd vrolijker als het buiten donker wordt. En het is zo heerlijk stil buiten.
Neem nu 3 keer 0,5 per dag.
Nee, het is eigenlijk voor korte periodes. Maar mijn vorige huisartsen hadden er geen probleem mee omdat ik zo toch nog bijna alles kon doen.quote:
Wow, das lang. Dan zal het wel heftig zijn/worden om af te bouwen. Het is toch niet de bedoeling om het zo lang te gebruiken? En wat is de reden om na zo'n lange tijd ineens te stoppen?
Deze arts weigert het gewoon voor te schrijven.
Ben nu van 30 naar 15 mg per dag afgebouwd.
Ik krijg geen nieuwe meer, want ik had er op een avond 3 ingenomen met vrij veel alcohol en toen moest ik ze inleveren, gelukkig had ik er maar 2 bij me dus de rest heb ik nog. Toen kreeg ik seroquel voor de moeilijke momenten, maar dat helpt niet.
Ik slik seroxat, dat blijft ze wel voorschrijven. Al voel ik me er redelijk beroerd onder, overstappen vind ik te eng.
Nog een maand of 2 en dan ben ik afgestudeerd. Dan gaat er een hele zooi aan druk van m'n schouders vallen, ik kijk ernaar uit
Ik heb m'n tong er bijna afgebeten en kon zowel m'n armen als m'n benen niet stilhouden. Duurde ongeveer 20 minuten. Heel erg beangstigend.quote:
Nog steeds wakker verdomme, ik kan wel janken...
Ontzettend gespannen, ik tril aan één stuk door. Eng, nooit eerder meegemaakt dit.
Ben je uiteindelijk nog tot rust gekomen?
En heb je al hulp?
Tot een uurtje of 6 liggen grienen en in slaap gevallen, gaat een pittig dagje worden!
Volgens mij moet ergens de rem er maar weer op...
Je bent toch niet overspannen aan het worden of zo he?quote:Op maandag 8 april 2013 10:56 schreef minthy het volgende:
Dat zou inderdaad maar zo eens kunnen ja. Wel eens hyperventilatie gehad, maar dit nog nooit
Tot een uurtje of 6 liggen grienen en in slaap gevallen, gaat een pittig dagje worden!
Volgens mij moet ergens de rem er maar weer op...
Ik heb werkelijk geen idee, jong! We gaan het zien.quote:Op maandag 8 april 2013 11:01 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Je bent toch niet overspannen aan het worden of zo he?
Klinkt heftig!quote:
Even een crosspost, herkent iemand dit?
[..]
Ik heb m'n tong er bijna afgebeten en kon zowel m'n armen als m'n benen niet stilhouden. Duurde ongeveer 20 minuten. Heel erg beangstigend.
Wat voor rem is dat?quote:
Volgens mij moet ergens de rem er maar weer op...
Dat was het zeker... Ik hoop dat ik me vandaag een beetje verstaanbaar kan maken, m'n tong is er dik vanquote:
Taken afstoten op m'n werk, een tandje lager voor school en sociale contacten even stilleggen, hoeveel behoefte ik er ook aan heb. Op het moment leveren alle extra's stress op, ik sta zo strak als een plank.
Goed idee. Gewoon even zitten, actief niets doen.quote:
[..]
Dat was het zeker... Ik hoop dat ik me vandaag een beetje verstaanbaar kan maken, m'n tong is er dik van
Taken afstoten op m'n werk, een tandje lager voor school en sociale contacten even stilleggen, hoeveel behoefte ik er ook aan heb. Op het moment leveren alle extra's stress op, ik sta zo strak als een plank.
Dank voor het geschop.quote:
Je komt er wel. Daarom hamert iedereen ook op het feit dat je alle banden moet verbreken met zo iemand. Anders blijf je bezig, of je het nou leuk vindt of niet.
Zeker omdat je, in bepaalde mate, in exact hetzelfde schuitje heb gezeten met zo'n borderliner.Mentaal is het uit sinds Oktober 2012, officieel is het uit sinds Februari 2013.quote:
Ik vlieg komende woensdag naar Oost-Europa, ik blijf eerst voor 14 dagen. Heb een rits replies er uitgestuurd op couchsurfing en ben welkom vanaf woensdag bij een groepje dames studenten in een stad waar ik de taal niet spreek. Ik heb letterlijk het zelf vertrouwen van beneden vriespunt, geen energie en dan om weer bij wildvreemden te gaan logeren op de bank en direct woensdag avond op stap te gaan gaat wat wordenquote:
. Het is mijn enige methode helaas. Ik hoop echt dat het weer het vonkje in mijn motor gaat aanwakkeren. Ik leef nu gewoon erg morbide. Echt zo'n gevoel van, als het morgen de laatste dag is, is dat prima. Dat leeft heel raar.
Voor de rest heb ik ook echt nog geen idee wat ik er allemaal ga doen.
Ik herken dat wel. Dat is inderdaad een paniek aanval slash hyperventilatie aanval. Of combi van beide. Je staat dan helemaal stijf en dan tril je opeens als een dolle. Maar je gaat er niet dood aan, het is angstig als je niet weet wat het is maar hyperventileren is in wezen een gezonde reactie van je lichaam.quote:
[..]
Dat was het zeker... Ik hoop dat ik me vandaag een beetje verstaanbaar kan maken, m'n tong is er dik van
Taken afstoten op m'n werk, een tandje lager voor school en sociale contacten even stilleggen, hoeveel behoefte ik er ook aan heb. Op het moment leveren alle extra's stress op, ik sta zo strak als een plank.
Ik heb geen flauw idee wat ik daartegen kan doen behalve ze uitzitten tot het over is.quote:
Zijn jullie ook altijd bezig met "vechten" tegen negatieve gevoelens?
Vechten tegen negatieve gevoelens? Wat bedoel je daar mee? Soort van, je bent aan het huilen en je loopt keihard te roepen, ik ben happy ik ben happy?quote:
Zijn jullie ook altijd bezig met "vechten" tegen negatieve gevoelens?
Zoiets als dat, maar dan minder overdreven. Ik denk steeds "Kappen met die onzin. Het gaat toch heel goed nu?!". Rationeel weet ik dat het heel goed gaat eigenlijk. Het gaat nu 100% beter dan het ging, maar emotioneel gezien ben ik er nog steeds niet eigenlijk. Misschien moet dat nog groeien.quote:
[..]
Vechten tegen negatieve gevoelens? Wat bedoel je daar mee? Soort van, je bent aan het huilen en je loopt keihard te roepen, ik ben happy ik ben happy?
Mijn ervaring is dat tegen die gevoelens vechten, uiteindelijk niet helpt.quote:
[..]
Zoiets als dat, maar dan minder overdreven. Ik denk steeds "Kappen met die onzin. Het gaat toch heel goed nu?!". Rationeel weet ik dat het heel goed gaat eigenlijk. Het gaat nu 100% beter dan het ging, maar emotioneel gezien ben ik er nog steeds niet eigenlijk. Misschien moet dat nog groeien.
Het kwam 2x zo hard terug.
Oh maar dat heb ik ook wel. Ik woon, ik heb een dak boven mn hoofd. Ik heb mensen die om me geven. Ik heb geld om brood op tafel te kopen. Ik kan bijv. woensdag op vakantie wanneer ik dat wil, waar ik dat wil.quote:
[..]
Zoiets als dat, maar dan minder overdreven. Ik denk steeds "Kappen met die onzin. Het gaat toch heel goed nu?!". Rationeel weet ik dat het heel goed gaat eigenlijk. Het gaat nu 100% beter dan het ging, maar emotioneel gezien ben ik er nog steeds niet eigenlijk. Misschien moet dat nog groeien.
En toch loop ik continu te mekkeren. Dat 'er tegen in gaan' heeft bij mij alleen geen zin. Het doet me verder niet zo veel.
.Dat zegt m'n therapeut ook. Keihard je hoofd in het zand steken, de rest van de weken keihard feesten en keihard werken kan misschien voor de korte termijn werken.quote:
[..]
Mijn ervaring is dat tegen die gevoelens vechten, uiteindelijk niet helpt.
Het kwam 2x zo hard terug.
Maar op lange termijn zal het je een keer keihard terug pakken..
Nope, ik geef het een aai, met een glimlach en een traan.quote:
Zijn jullie ook altijd bezig met "vechten" tegen negatieve gevoelens?
En werkt het?quote:
[..]
Nope, ik geef het een aai, met een glimlach en een traan.
Ik hou wel van aaien.
Ik heb het idee dat het bij Gray wel werkt, al ben ik ook wel benieuwd. De boekenkast zal wel vol staan met Eckhart Tolle, Alan Wats, etc.quote:
[..]
En werkt het?
Ik hou wel van aaien.
Inclusief het mediteren en mindfulness oefeningen.
Ik denk dat aaien sowieso wel werkt, beetje jezelf kalmeren is het zegmaar.. Komt wel goed schatjequote:
[..]
Ik heb het idee dat het bij Gray wel werkt, al ben ik ook wel benieuwd. De boekenkast zal wel vol staan met Eckhart Tolle, Alan Wats, etc.
Inclusief het mediteren en mindfulness oefeningen.
Je negeert het niet maar je gaat er niet negatief in mee zegmaar.
Ik zie het met vlagen, en eigenlijk vooral wanneer ik thuis ben en erover lees. In de real world is het een stuk pittiger je bewust te zijn van de dingen die je 'problemen' veroorzaken (of uberhaupt het bestaan van je problemen).Ik moet zeggen dat ik het met name andersom zie. Thuis vind ik het enorm lastig.quote:
De oplossing is ook vrij simpel geloof ik, alleen tegelijkertijd verdomd lastig
In de real world komt het vanzelf (althans zo lijkt het) altijd wel weer boven.
Voor mij wel.quote:
[..]
En werkt het?
Ik hou wel van aaien.
In m'n kast staan voornamelijk scheikunde en biologieboeken, Eckhart Tolle ben ik geen fan van, al kan ik 'm wel waarderen op z'n tijd, Alan Watts ben ik fan van, mediteren is niet nodig wanneer je 'out of your mind' bent.quote:
[..]
Ik heb het idee dat het bij Gray wel werkt, al ben ik ook wel benieuwd. De boekenkast zal wel vol staan met Eckhart Tolle, Alan Wats, etc.
Inclusief het mediteren en mindfulness oefeningen.
Mediteren zoals de meesten het kennen is weinig anders dan aandachtig zitten. De meeste van die bekende 'meesters' en 'goeroes' doen niet aan meditatie, want waarom zou je als je toch al in vrede leeft? Wat behaal je ermee?
Nee hoor, wat zij doen, en ik ook, is leven; jezelf beleven.
Maar dat gaat niet voor iedereen zo, helaas, maar begrijpelijk. Voor de een werkt een medicijn het beste, voor de ander therapie, anderen hebben niets nodig, en weer anderen kiezen voor een ander pad. Hoe dan ook, stop niet voordat je niet meer stoppen wil.
Daar grapte ik niet lang geleden regelmatig mee!quote:
[..]
Ik denk dat aaien sowieso wel werkt, beetje jezelf kalmeren is het zegmaar.. Komt wel goed schatje
Je negeert het niet maar je gaat er niet negatief in mee zegmaar.
Paradoxaal, hè? Ongrijpbaar. Als een veertje uit je kussen dat je uit de lucht wil grijpen. Net wanneer je denkt dat je het hebt, stroomt het met de lucht mee uit je handgreep.quote:
De oplossing is ook vrij simpel geloof ik, alleen tegelijkertijd verdomd lastig
Iedereen is anders, dus voor iedereen werkt het anders.quote:
[..]
Ik moet zeggen dat ik het met name andersom zie. Thuis vind ik het enorm lastig.
In de real world komt het vanzelf (althans zo lijkt het) altijd wel weer boven.
[ Bericht 38% gewijzigd door Gray op 08-04-2013 15:19:46 ]
Die Watts is ook wel een baas hoorquote:
[..]
In m'n kast staan voornamelijk scheikunde en biologieboeken, Eckhart Tolle ben ik geen fan van, al kan ik 'm wel waarderen op z'n tijd, Alan Watts ben ik fan van, mediteren is niet nodig wanneer je 'out of your mind' bent.
Mediteren zoals de meesten het kennen is weinig anders dan aandachtig zitten. De meeste van die bekende 'meesters' en 'goeroes' doen niet aan meditatie, want waarom zou je als je toch al in vrede leeft? Wat behaal je ermee?
Nee hoor, wat zij doen, en ik ook, is leven; jezelf beleven.
Maar dat gaat niet voor iedereen zo, helaas, maar begrijpelijk. Voor de een werkt een medicijn het beste, voor de ander therapie, anderen hebben niets nodig, en weer anderen kiezen voor een ander pad. Hoe dan ook, stop niet voordat je niet meer stoppen wil.
Ben ik wel met je eens.
Ben ondertussen ook begonnen met het plannen van 'mijn periode in het buitenland'. Hoop het financieel allemaal te kunnen regelen voor de deadline (midden juni).
Vertel? Wat ben jij van plan?quote:
Wellbutrin slaat aardig goed aan heb ik het idee.
Ben ondertussen ook begonnen met het plannen van 'mijn periode in het buitenland'. Hoop het financieel allemaal te kunnen regelen voor de deadline (midden juni).
Liften naar een lekker warm land, couchsurfen op de heenweg om vervolgens een tijd door te brengen op een boerderij. Hoelang? tot ik geen zin meer hebquote:
[..]
Vertel? Wat ben jij van plan?
http://en.wikipedia.org/wiki/WWOOF Ben hier ondertussen wel een beetje klaar, afronding van opleiding, aflopen van huurcontract (niet te verlengen). Opnieuw settelen (werk/vervolgopleiding, woning) doe ik wel wanneer ik er weer kracht voor heb.
Zal wel een hoop spullen moeten verkopen
Nee laat het over me heen komen, kan er toch niet veel aan veranderen op het moment dat het gebeurd. Vandaag heb ik bijvoorbeeld een klote dag en moet ik gewoon maar overleven door rustig door te ademen, morgen kan wel eens heel anders zijn. Wat ik wel doe de normale dingen en soms iets meer om mezelf een prikkel te geven.quote:
Zijn jullie ook altijd bezig met "vechten" tegen negatieve gevoelens?
Zal toch best wel lukken schat ik zo in. Ik weet wat je bedoeld met die prikkel die heb ik af en toe ook echt nodig om door een periode te komen en verder te komen.quote:
[..]
Ik vlieg komende woensdag naar Oost-Europa, ik blijf eerst voor 14 dagen. Heb een rits replies er uitgestuurd op couchsurfing en ben welkom vanaf woensdag bij een groepje dames studenten in een stad waar ik de taal niet spreek. Ik heb letterlijk het zelf vertrouwen van beneden vriespunt, geen energie en dan om weer bij wildvreemden te gaan logeren op de bank en direct woensdag avond op stap te gaan gaat wat worden
Het is mijn enige methode helaas. Ik hoop echt dat het weer het vonkje in mijn motor gaat aanwakkeren. Ik leef nu gewoon erg morbide. Echt zo'n gevoel van, als het morgen de laatste dag is, is dat prima. Dat leeft heel raar.
Voor de rest heb ik ook echt nog geen idee wat ik er allemaal ga doen.
Dat zijn flinke plannen voor een zolderkamer-autistquote:
[..]
Liften naar een lekker warm land, couchsurfen op de heenweg om vervolgens een tijd door te brengen op een boerderij. Hoelang? tot ik geen zin meer heb
Ben hier ondertussen wel een beetje klaar, afronding van opleiding, aflopen van huurcontract (niet te verlengen). Opnieuw settelen (werk/vervolgopleiding, woning) doe ik wel wanneer ik er weer kracht voor heb.
Zal wel een hoop spullen moeten verkopen
. Toch top dat je het wil doen. Ik zit straks ergens in de bergen in Slowakije
. Gewoon van die momenten dat je ergens weer in de bush bush zit. En ook geen idee waar ik daarna weer naar toe ga. Ik heb een ticket dat ik na 14 dagen terug kan, maar kan hem ook nog verzetten. Ik moet echt in het diepe duiken anders schiet het niet op.
Heb je dan niet het idee dat die prikkel steeds groter moet worden? Ook wat betreft om 'over een dood punt' heen te komen? Zo ben ik van het VWO naar het buitenland verhuist om mn BSc te doen omdat ik het ook 'zat' was.quote:
[..]
Zal toch best wel lukken schat ik zo in. Ik weet wat je bedoeld met die prikkel die heb ik af en toe ook echt nodig om door een periode te komen en verder te komen.
Wat hij zei is nog niet eens zó bijzonder (al had hij hele mooie verwoordingen), want allemaal geleend van oudere wijzen, maar wanneer hij spreekt lijkt het wel alsof hij zingt. Een hele relaxte zangvogel, als het ware.quote:
[..]
Die Watts is ook wel een baas hoor
Je spreekt van die prikkel, maar is dat diep duiken niet vergelijkbaar?quote:
[..]
Heb je dan niet het idee dat die prikkel steeds groter moet worden? Ook wat betreft om 'over een dood punt' heen te komen? Zo ben ik van het VWO naar het buitenland verhuist om mn BSc te doen omdat ik het ook 'zat' was.
Ja dat wel nu je het zegt, nooit eigenlijk op gelet. Bij mij moet het inderdaad verder, sneller, langer en "extremer" in mijn sitatuatie. Ik bedoel er niet mee bungyjumpen ofzo. Maar de opbrengst van die prikkel word ook beter op langer termijn. Ik knap eerder op van negatieve situaties of gedachtes, kan meer aan ect.,. Is een beetje warrig vandaag dus let niet op hoe ik dingen schrijf.quote:
[..]
Heb je dan niet het idee dat die prikkel steeds groter moet worden? Ook wat betreft om 'over een dood punt' heen te komen? Zo ben ik van het VWO naar het buitenland verhuist om mn BSc te doen omdat ik het ook 'zat' was.
Mijn therapeut spreekt in wezen over een soort van vlucht gedrag. Een soort van 'chasing high'. Het lijkt alsof ik gewoon moeilijk ergens voldoening uit krijg en dat ik ook in weinig dingen een uitdaging zie.quote:
Je spreekt van die prikkel, maar is dat diep duiken niet vergelijkbaar?
Bijvoorbeeld, ergens woensdag avond zit ik dus ergens bijv. in Nowy Targ in een kroeg met een aantal polen, slowaken en russen. Beetje praten over het leven, ouwehoeren.
Leuk, ga je naar huis, lig je bij een aantal vreemden op de bank. Nou .. en dan? T'was leuk? En nu? Is dit het nu?
Ik vind het wel een interessante stelling of die opbrengst op lange termijn ook beter zal worden wanneer de prikkel groter moet zijn. Ik merk wel dat steeds minder zaken mij nog minder plezier op leven.quote:
[..]
Ja dat wel nu je het zegt, nooit eigenlijk op gelet. Bij mij moet het inderdaad verder, sneller, langer en "extremer" in mijn sitatuatie. Ik bedoel er niet mee bungyjumpen ofzo. Maar de opbrengst van die prikkel word ook beter op langer termijn. Ik knap eerder op van negatieve situaties of gedachtes, kan meer aan ect.,. Is een beetje warrig vandaag dus let niet op hoe ik dingen schrijf.
Alle grip kwijt, voelt klote voor een control freak...
Cool, ik ga naar Portugal toe. Wat ga je doen in Slowakije?quote:
[..]
Dat zijn flinke plannen voor een zolderkamer-autist
Toch top dat je het wil doen. Ik zit straks ergens in de bergen in Slowakije
Ik moet echt in het diepe duiken anders schiet het niet op.
De rede waarom ik erheen wil heb ik voor mezelf nog niet echt duidelijk, ik kan er zat opnoemen
De neerslachtigheid van afgelopen maanden, gevolgd door het bericht dat ik op straat kom te staan en dat ik geen overbruggingsperiode kan krijgen van mbo naar hbo (en dus de hele zomer zal moeten werken om te kunnen wonen en rond te komen). Niet weten wat ik nou na mijn huidige opleiding eigenlijk echt wil.
Heb ondertussen ook nog 3 goed betaalde fulltime baantjes op hbo niveau afgewezen omdat ik me iedere keer nog beroerder ging voelen om voor die keuzes te staan. Veel mensen in mijn omgeving kijken me ook met onbegrip aan en af en toe beginnen mijn ouders er nog over als ik op bezoek ben.
En door er even voor onbepaalde tijd tussenuit te gaan en simpeler te gaan leven krijgt dit hele verhaal hopelijk alsnog een positieve wending
Uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt om hier naartoe te werken omdat ik al een paar weken rondliep met erg ongezonde gedachten en overwegingen. Ben tot de conclusie gekomen dat ik maar beter iets kan gaan doen wat ik altijd al een keer wilde doen.
[ Bericht 1% gewijzigd door zolderkamer-autist op 08-04-2013 16:11:05 ]
Ik heb zelf heel lang het gevoel van ongemak verward met iets willen bereiken of stimulering nodig hebben. Maar het is gewoon 'unease'. De enige reden dat ik iets wilde bereiken, concludeerde ik uiteindelijk toen ik heel eerlijk tegen mezelf was, is dat ik hoopte daarin voldoening te vinden en zelfvertrouwen, aanzien zelfs. Allemaal ego-gelul.
Rustig aanquote:
Ik ben na meerdere gesprekken naar huis gestuurd van m'n werk, ging niet goed. Burnout of overspannen. Nu naar de huisarts voor medicatie.
Alle grip kwijt, voelt klote voor een control freak...
Misschien wel. Maar moet ook eerlijk toegeven dat ik juist de afgelopen tijd echt geen f*ck heb lopen uitvoeren. Het is niet zo dat ik dingen ga doen, om het dingen doen. Of, misschien beter zeggen dat ik dingen ga doen om andere dingen te vergeten. Dat werkt bij mij niet.quote:
@sitting eftling Misschien zijn wij wel het soort wat altijd bezig moeten zijn om niet verveeld te raken. Heb jammer genoeg heel snel moet soms wel 3-4 dingen door mekaar doen anders heb ik teveel tijd om over stomme dingen na te denken.
Het is toch wel echt zo dat het een soort van opstart moet zijn. Een beter voorbeeldje van het vonkje in je motor kan ik me niet voorstellen. Die motor staat nu stil.
Control freak lijkt me in dit opzicht niet verstandig. Gewoon 'alles' even loslatenquote:
Ik ben na meerdere gesprekken naar huis gestuurd van m'n werk, ging niet goed. Burnout of overspannen. Nu naar de huisarts voor medicatie.
Alle grip kwijt, voelt klote voor een control freak...
Let it go. Geen idee.quote:
[..]
Cool, ik ga naar Portugal toe. Wat ga je doen in Slowakije?
. Heb een tig couch surf requests de deur uit gedaan. Al blijft dat altijd een soort van vleeskeuring. Heb daar een aantal leuke berichten van gekregen die leuke dingen willen doen. Ik zie het vanzelf wel . Ik weet het echt niet. Beetje rondlopen? Misschien de grens over naar Polen, of Oostenrijk. Beetje pilsje drinken. Vodka meepakken. Misschien wat leuke dames ontmoeten. Kijken of ik mn borderline ex kan vergeten.
Als je gaat backpacken wil je denk ik toch wel een telefoon bij je hebben voor de zekerheid?quote:
Wat mij ergens trouwens best gaaf lijkt is gewoon weg gaan zonder technologie. Tijdelijk natuurlijk, gewoon als vakantie. Eens kijken hoe dat is. Geen laptop mee (nou zou ik die normaliter sowieso niet meenemen, maar wanneer je wat langer weg gaat is dat wellicht anders), geen telefoon mee, en backpacken voor een paar weken. Misschien is dat iets voor augustus. Die maand heb ik geen werk, en in september begin ik ga ik verder met mijn studie.
Ben ook van plan zoiets te gaan doen
Vooruit, een simpele non-smartphonequote:
[..]
Als je gaat backpacken wil je denk ik toch wel een telefoon bij je hebben voor de zekerheid?
Ben ook van plan zoiets te gaan doen
Als je zoiets doet, moet je het toch ook echt, helemaal zonder technologie doen? En dus bijv. ook zonder overlevingsgids.quote:
[..]
Vooruit, een simpele non-smartphone
Mwa, een simpele telefoon kan geen kwaad. Mijn doel met geen-telefoon is bijvoorbeeld dat ik niet constant bezig ben met e-mail, whatsapp, spelletjes, noem maar op. Een telefoon bij je hebben voor noodsituaties lijkt me inderdaad alleen maar verstandig. Gewoon simpel dingetje.quote:
[..]
Als je zoiets doet, moet je het toch ook echt, helemaal zonder technologie doen? En dus bijv. ook zonder overlevingsgids.
Het gaat me ook niet om hardcore survival of zo. Gewoon even aarden, en ook omdat het puur een interessante ervaring is om eens simpel te leven.
Sowieso vind ik dat altijd een dooddoener. Heb een half jaar geleden mijn smartphone weggedaan en mijn oude samsung weer in gebruik genomen omdat ik me stoorde aan dat gedrag bij anderen, maar besefte dat ik het zelf ook net zo hard deedquote:
[..]
Mwa, een simpele telefoon kan geen kwaad. Mijn doel met geen-telefoon is bijvoorbeeld dat ik niet constant bezig ben met e-mail, whatsapp, spelletjes, noem maar op. Een telefoon bij je hebben voor noodsituaties lijkt me inderdaad alleen maar verstandig. Gewoon simpel dingetje.
Het gaat me ook niet om hardcore survival of zo. Gewoon even aarden, en ook omdat het puur een interessante ervaring is om eens simpel te leven.
Af en toe krijg ik nog steeds de vraag waarom ik niet op whatsapp reageer
SPOILERHaha ik vind het ook maar irritant, constant afgeleid worden door mijn telefoon. Ben er ook al een tijdje aan aan het denken om weer back to basics te gaan wat betreft mobieltje. Al is het maar omdat ik het ook irritant vind dat dat ding iedere avond opgeladen moet worden.
Maar dit klinkt eigenlijk wel vrij hopeloosquote:
@SE: En ik denk dus dat het niet de uitdaging is die je mist, maar dat je steeds extremere vormen van stimulering najaagt om te ontsnappen aan dat waar niet aan te ontsnappen valt. Op een bepaald moment moet dat ophouden, en werkt alleen de confrontatie, er doorheen gaan. Je maakt jezelf wijs dat je dingen doet om grenzen te verleggen en jezelf er juist 'uit te trekken', maar het zou mij niet verbazen als je dit alles alleen doet om te ontsnappen aan het gevoel van ongemak. Het werkt kortstondig doordat je afgeleid wordt, en dat kan je het gevoel geven dat wat je doet goed is.
Ik heb zelf heel lang het gevoel van ongemak verward met iets willen bereiken of stimulering nodig hebben. Maar het is gewoon 'unease'. De enige reden dat ik iets wilde bereiken, concludeerde ik uiteindelijk toen ik heel eerlijk tegen mezelf was, is dat ik hoopte daarin voldoening te vinden en zelfvertrouwen, aanzien zelfs. Allemaal ego-gelul.
Ik ben voorzichtig met mijn uitspraken of probeer dat te zijn, vooral omdat ik denk nog een beetje een ego-neiging te hebben om anderen te vertellen hoe ze moeten levenquote:
[..]
Maar dit klinkt eigenlijk wel vrij hopeloos
Maar: ik denk dat dat dus juist niet hopeloos is. Ik vind eerder dit wat je nu doet hopeloos, zo op en neer je hele leven, altijd weer wachtend op het moment dat je terug gaat vallen, als een drug-addict op zoek naar je volgende high. Dat is mijn interpretatie hè
Dan kun je beter tot acceptatie komen van wat ìs. Het mooie is dat oprechte acceptatie, denk ik, ertoe leidt dat alle dingen die je nu belangrijk vindt er gewoon niet meer toe doen. Het raakt je niet meer zo. Ik denk dat het daardoor ook lastig kan zijn je een beeld te vormen van hoe het is om met die acceptatie te leven, wanneer je je nog niet in die staat van acceptatie bevindt. Ik merk dat bij mezelf in ieder geval wel. Het ego blijft je zeggen: "Maar eigenlijk wil ik dat streven naar beter zijn dan de rest helemaal niet opgeven! Hoe saai wordt je leven als je niet meer streeft naar beter zijn! Bedenk je hoe geweldig het is wanneer anderen tegen je opkijken!"
Nee dus.
Hmm .. ik begrijp je niet helemaal.quote:Op maandag 8 april 2013 17:33 schreef lateralize het volgende:
[..]
Ik ben voorzichtig met mijn uitspraken of probeer dat te zijn, vooral omdat ik denk nog een beetje een ego-neiging te hebben om anderen te vertellen hoe ze moeten leven
Maar: ik denk dat dat dus juist niet hopeloos is. Ik vind eerder dit wat je nu doet hopeloos, zo op en neer je hele leven, altijd weer wachtend op het moment dat je terug gaat vallen, als een drug-addict op zoek naar je volgende high. Dat is mijn interpretatie hè
Dan kun je beter tot acceptatie komen van wat ìs. Het mooie is dat oprechte acceptatie, denk ik, ertoe leidt dat alle dingen die je nu belangrijk vindt er gewoon niet meer toe doen. Het raakt je niet meer zo. Ik denk dat het daardoor ook lastig kan zijn je een beeld te vormen van hoe het is om met die acceptatie te leven, wanneer je je nog niet in die staat van acceptatie bevindt. Ik merk dat bij mezelf in ieder geval wel. Het ego blijft je zeggen: "Maar eigenlijk wil ik dat streven naar beter zijn dan de rest helemaal niet opgeven! Hoe saai wordt je leven als je niet meer streeft naar beter zijn! Bedenk je hoe geweldig het is wanneer anderen tegen je opkijken!"
Nee dus.
Ik ben juist bang voor die acceptatie dat het leven geen drol voor stelt... zoals ik tegen mn therapeut dan al zei. En nu? Is dit het? Want dan kan ik net zo goed de stekker er uit trekken. Juist die acceptatie dat het geen fuck voorstelt, wil ik .. van weglopen. Want ja .. ik loop niet met de menigte mee, dat sowieso niet. Ik heb mensen om me heen die nu beginnen met huisje boompje beestje en dan mij aankijken, gast, waarom doe jij dit niet? Tsjaaah ....
Babyshowers, 'nu al settlen' .. teh fudge berry cheesecake man.
Ik ken figuren die 1 km van huis ouders vandaan wonen, in die stad hun basisschool, middelbare school en MBO hebben gedaan, er nu werken en getrouwd zijn en hun kids daar naar de basisschool gaan. Ik moet er niet aan denken, ik zou er bijna direct depressief van worden
.Dat dan gecombineerd met alle fouten die ik maak op mijn (tijdelijke) werk maakt echt dat ik me gewoon dom en nutteloos voel. Zo een groot contrast met hoe ik me op de universiteit voelde. Daar was ik vaak sneller van begrip dan mijn medestudenten. Het lijkt wel alsof al mijn intelligentie weggesijpeld is. Ik maak de domste fouten, vraag dingen die ik zelf weet of op kan zoeken, en als ik dan ook nog eens niet gewoon zoals ieder mens (in mijn ogen) kan reageren wanneer iemand iets zegt, ja, dan voel ik me gewoon inadequaat. Een nietsnut, een domoor. Heb soms ook de indruk dat dit (fouten maken, 'dom' doen) erger is sinds ik mijn AD niet meer slik, maar misschien beeld ik me dat maar in.
Poeh, lastig, dit soort gevoelens. Probeer maar eens mindfull te zijn wanneer je je zo nutteloos voelt. Ik heb echt de neiging erdoor geabsorbeerd te raken en het gevoel te hebben dat het gewoon nooit goed komt.
Absurd dat een ander gevoel gedachten over iets van 'geweldig idee'' naar ''godverdomme wat denk ik wel niet'' kunnen veranderen in een paar seconden.
Maar dat is geen oprechte acceptatie. Dat is weerstand. Je zegt het eigenlijk letterlijk: het stelt niets voor. Wanneer iets niet voorstelt wil je dat het anders is, en dus accepteer je het niet.quote:
[..]
Hmm .. ik begrijp je niet helemaal.
Ik ben juist bang voor die acceptatie dat het leven geen drol voor stelt... zoals ik tegen mn therapeut dan al zei. En nu? Is dit het? Want dan kan ik net zo goed de stekker er uit trekken. Juist die acceptatie dat het geen fuck voorstelt, wil ik .. van weglopen.
Want ja .. ik loop niet met de menigte mee, dat sowieso niet. Ik heb mensen om me heen die nu beginnen met huisje boompje beestje en dan mij aankijken, gast, waarom doe jij dit niet? Tsjaaah ....
Babyshowers, 'nu al settlen' .. teh fudge berry cheesecake man.
Ik ken figuren die 1 km van huis ouders vandaan wonen, in die stad hun basisschool, middelbare school en MBO hebben gedaan, er nu werken en getrouwd zijn en hun kids daar naar de basisschool gaan. Ik moet er niet aan denken, ik zou er bijna direct depressief van worden
Je bent heus niet de enige die intelligent is. Er zijn zelfs een heleboel mensen nog veel slimmer dan jij, die niet dit probleem hebben. Hoe verklaar je dat dan? Ik zeg dit niet om vervelend te doen hè, voor de duidelijkheid. Puur reflecief.
Ik snap je gevoel van innerlijke onrust omdat ik het ook ervaren heb en soms nog steeds ervaar, maar als je objectief dat gevoel onderzoekt, wat zit er dan eigenlijk onder? Probeer dat nou eens te voelen. Ik ben benieuwd naar je antwoord.
Ik weet niet of het dat precies is. Ik hoop dat je gelijk hebt. Soms voel ik me gewoon echt dom en geestelijk gehandicapt. Ik weet dat het hier vast niet altijd zo overkomt, maar het is toch echt zo.quote:
Ik had dat gisteren nog.
Absurd dat een ander gevoel gedachten over iets van 'geweldig idee'' naar ''godverdomme wat denk ik wel niet'' kunnen veranderen in een paar seconden.
quote:
eenzaam.kom weer zoals gewoonlijk thuis in een leeg huis en de vriendin die ik eerlijk gesmst heb op de vraag hoe het met me ging, zegt helemaal niets op mijn antwoord. laat maar. niemand begrijpt me. ik wil niet weer in depressie raken maar ik stevn er keihard op af. en niemand kan of wil me helpen terwijl ik juist zo hard een luisterend oor en gericht advies nodig heb.
misschien moet ik toch maar ana de antidepressiva om mijn emoties af te vlakken want zo kan ik niet meer doorleven.
Moet je niet gelijk offline gaanquote:
Je vriendin weet niet hoe ze moet antwoorden.... Ligt te slapen.... Heeft je bericht gewoon nog niet gelezen.
Hoe kan ik je helpen?
hoe iemand me kan helpen is er af en toe met mij op uit gaan. gewoon wat leuks met een vriendin doen. iedereen om me heen zit zo fokking vastgeplakt aan partner. ik wil dat heus ook wel maar er is totaal geen ruimte voor leuke dingen met vrienden ondernemen. hoe leuk en gezellig ook, de standaard bordspelletjesmiddagen gaan nu vervelen. als ik dingen voorstel, kan men niet, wil men niet, heel vqstgeroest.
verder zou het helpen als iemand in mijn omgeving regelmatig vinger bij me aan de pols houdt hoe het met scriptie gaat, heo solliciteren verloopt, gewoon, hoe het met me is. als ik geen contact opneem, komen ze ook niet naar mij toe. ik mis een stukje interesse op eigen initiatief.
ik denk dat ik ook maar gewoonmmoet verhuizen en een nieuw leven ergens anders moet opbouwen. dat ben ik trouwens sowieso van plan in Utrecht of Amsterdam maar eerst moet studie en werk geregeld worden. moet ik zelf doen.
Dat is een plan en doel... Klamp jezelf daar dan aan vast?quote:
ik denk het eerste want heb het al 24 uur geleden gesmst.
hoe iemand me kan helpen is er af en toe met mij op uit gaan. gewoon wat leuks met een vriendin doen. iedereen om me heen zit zo fokking vastgeplakt aan partner. ik wil dat heus ook wel maar er is totaal geen ruimte voor leuke dingen met vrienden ondernemen. hoe leuk en gezellig ook, de standaard bordspelletjesmiddagen gaan nu vervelen. als ik dingen voorstel, kan men niet, wil men niet, heel vqstgeroest.
verder zou het helpen als iemand in mijn omgeving regelmatig vinger bij me aan de pols houdt hoe het met scriptie gaat, heo solliciteren verloopt, gewoon, hoe het met me is. als ik geen contact opneem, komen ze ook niet naar mij toe. ik mis een stukje interesse op eigen initiatief.
ik denk dat ik ook maar gewoonmmoet verhuizen en een nieuw leven ergens anders moet opbouwen. dat ben ik trouwens sowieso van plan in Utrecht of Amsterdam maar eerst moet studie en werk geregeld worden. moet ik zelf doen.
Je wilt weg uit je huidige situatie? Maar zal dat ook wel een oplossing zijn?quote:
ik denk het eerste want heb het al 24 uur geleden gesmst.
hoe iemand me kan helpen is er af en toe met mij op uit gaan. gewoon wat leuks met een vriendin doen. iedereen om me heen zit zo fokking vastgeplakt aan partner. ik wil dat heus ook wel maar er is totaal geen ruimte voor leuke dingen met vrienden ondernemen. hoe leuk en gezellig ook, de standaard bordspelletjesmiddagen gaan nu vervelen. als ik dingen voorstel, kan men niet, wil men niet, heel vqstgeroest.
verder zou het helpen als iemand in mijn omgeving regelmatig vinger bij me aan de pols houdt hoe het met scriptie gaat, heo solliciteren verloopt, gewoon, hoe het met me is. als ik geen contact opneem, komen ze ook niet naar mij toe. ik mis een stukje interesse op eigen initiatief.
ik denk dat ik ook maar gewoonmmoet verhuizen en een nieuw leven ergens anders moet opbouwen. dat ben ik trouwens sowieso van plan in Utrecht of Amsterdam maar eerst moet studie en werk geregeld worden. moet ik zelf doen.
Richt je op je studie je werk en je verhuisplannen die je daarna hebt.. Blijf daar wel mee bezig en probeer dat als het jou een goed plan lijkt te verwezenlijken. Op die manier ben je bezig met je leven.quote:
Verder natuurlijk vervelend dat je wat meer aandacht zou willen hebben van vriendinnen en dat dat moeilijk aankomt ofzo.
quote:
[..]
Ik weet niet of het dat precies is. Ik hoop dat je gelijk hebt. Soms voel ik me gewoon echt dom en geestelijk gehandicapt. Ik weet dat het hier vast niet altijd zo overkomt, maar het is toch echt zo.
Jullie moeten jezelf niet zo serieus nemen. Dat meen ik serieus.quote:
Ik had dat gisteren nog.
Absurd dat een ander gevoel gedachten over iets van 'geweldig idee'' naar ''godverdomme wat denk ik wel niet'' kunnen veranderen in een paar seconden.
Ik ben nu ongeveer 2 jaar af van school en ben nog steeds werkloos. Komt omdat ik niet zo hoogbegaafd ben... Eerder aan de zwakke kant. Ik heb ook een soort van special onderwijs gedaan(in België heet dat B.U.S.O onderwijs. Dat zijn voor mensen met een beperking.
Ik ben naar zulke school gestuurd omdat ik heel licht mentaal gehandicapt ben., Ik zou wel normaal school aankunnen maar dan moet ik echt me best doen.
Overlaatst heb ik een IQ test gedaan en mijn resultaat was iets van 91. Niet supergoed, ook niet heel zwakbegaafd.
Het probleem is om in een speciaal tewerkstelling te kunnen werken moet je bepaalde testen afleggen. Schijnbaar ben ik veel te slim daarvoor.
Maar op de gewone arbeidsmarkt ben ik weer veel te zwak. 1x een werk gedaan en ik kon niet mee, had geen werkinzicht blablabla. Met als gevolg je ontslag.
Nu ben ik al 15 maand werkloos en nog steeds geen job. doordat ik nog geen job heb raak ik in een depressie. Elke dag op de laptop ..... om 4-5 uur slapen s'morgens . om 12-13 uur opstaan..
Heel de dag niets doen en gek genoeg zegt mijn eigen vader er niets van... Enkel een ex stiefmoeder zit achter me...
Mijn echte moeder heeft mij verlaten toen ik 10 jaar was. Niet dood maar ergens in een dorp 10km verderop in café's te zuipen.
Er zijn ook een boel mensen die nog slimmer zijn, en die nog dieper in de problemen zitten (dit zeg ik meer uit ervaring). Al geef ik gewoon toe dat ik er meer ken, die minder slim zijn en die absoluut niet dit probleem hebbenquote:
[..]
Maar dat is geen oprechte acceptatie. Dat is weerstand. Je zegt het eigenlijk letterlijk: het stelt niets voor. Wanneer iets niet voorstelt wil je dat het anders is, en dus accepteer je het niet.
Je bent heus niet de enige die intelligent is. Er zijn zelfs een heleboel mensen nog veel slimmer dan jij, die niet dit probleem hebben. Hoe verklaar je dat dan? Ik zeg dit niet om vervelend te doen hè, voor de duidelijkheid. Puur reflecief.
Ik snap je gevoel van innerlijke onrust omdat ik het ook ervaren heb en soms nog steeds ervaar, maar als je objectief dat gevoel onderzoekt, wat zit er dan eigenlijk onder? Probeer dat nou eens te voelen. Ik ben benieuwd naar je antwoord.
. Objectief naar dat gevoel kijken. Ik denk dat ik me door mijn eigen familie enorm pressured voel. Altijd maar moeten presteren en altijd maar een patroon volgen (school-werk-kids-dood). Om 1 of andere manier begon ik daar enorm tegen te schoppen tot ik de leeftijd ging bereiken dat vrienden om me heen exact hetzelfde gingen doen, huisje boompje beestje dus.
Samenwonen heb ik al gedaan, ik heb al bij een top werkgever gewerkt, en ik heb mn studie al goed afgerond. Studie, werk, relatie. Vandaar dat ik me zelf ook afvroeg, what nu? Misschien heb ik die innerlijke onrust wel omdat ik het heb gehad en nu niet meer .. en ik dus een soort van 'faal' gevoel heb? Ik weet alleen als ik keihard ga werken, ik dit weer terug kan krijgen. Maar ik geef eerlijk toe, ik ben wel bang om weer op dit punt terug te komen. Toen met mijn samenwonen/studie/werk had ik volgens mij geen innerlijke onrust (misschien ook wel hoor).
Ik zit bijv. te twijfelen over een nieuw carriere pad. Stel, Aeronautical engineering bijv. Dat zou vrij pittig zijn, leuke uitdaging, maar ik weet dat met hard werk het gaat lukken. Zo hou ik me misschien 3/4 jaar bezig. Dan heb ik het gehaald, en wat dan? Ik heb inderdaad enorme innerlijke onrust. Dat klopt. Ik heb voor het eerst na de break up van die borderline trut het idee dat ik niet meer weet wie ik ben.
Blijf het wel een interessante vraag vinden, en misschien als ik straks wat scherper ben met een beter antwoord kom
Ik lig weer wakker omdat de benzo niet goed werkte :' (First of all, wil ik zeggen success! Je geeft onderliggend aan dat je niet in depressie wil raken maar wat ik hier niet helemaal uit kan lezen is ... wat wil je dan wel? Wat wil je?quote:
Ik ga eens mijn verhaal doen in dit topic:
Ik ben nu ongeveer 2 jaar af van school en ben nog steeds werkloos. Komt omdat ik niet zo hoogbegaafd ben... Eerder aan de zwakke kant. Ik heb ook een soort van special onderwijs gedaan(in België heet dat B.U.S.O onderwijs. Dat zijn voor mensen met een beperking.
Ik ben naar zulke school gestuurd omdat ik heel licht mentaal gehandicapt ben., Ik zou wel normaal school aankunnen maar dan moet ik echt me best doen.
Overlaatst heb ik een IQ test gedaan en mijn resultaat was iets van 91. Niet supergoed, ook niet heel zwakbegaafd.
Het probleem is om in een speciaal tewerkstelling te kunnen werken moet je bepaalde testen afleggen. Schijnbaar ben ik veel te slim daarvoor.
Maar op de gewone arbeidsmarkt ben ik weer veel te zwak. 1x een werk gedaan en ik kon niet mee, had geen werkinzicht blablabla. Met als gevolg je ontslag.
Nu ben ik al 15 maand werkloos en nog steeds geen job. doordat ik nog geen job heb raak ik in een depressie. Elke dag op de laptop ..... om 4-5 uur slapen s'morgens . om 12-13 uur opstaan..
Heel de dag niets doen en gek genoeg zegt mijn eigen vader er niets van... Enkel een ex stiefmoeder zit achter me...
Mijn echte moeder heeft mij verlaten toen ik 10 jaar was. Niet dood maar ergens in een dorp 10km verderop in café's te zuipen.
Maar jij neemt jezelf toch ook wel eens 'te serieus'?quote:
[..]
[..]
Jullie moeten jezelf niet zo serieus nemen. Dat meen ik serieus.
Nu weer proberen te pitten
Durf er niet nog een benzo in te mieteren.Vertel me maar hoequote:
[..]
[..]
Jullie moeten jezelf niet zo serieus nemen. Dat meen ik serieus.
I'm at a loss Ik heb gewoon echt het gevoel dat dit niet beter gaat worden... Daar word ik best verdrietig van want dat betekent dat ik nooit eens normaal zal kunnen converseren met mensen. Men zegt mij dat hoogstwaarschijnlijk die dingen vanzelf beter gaan juist op het moment dat ik tot zelfacceptatie kom, maar dat vind ik een moeilijke paradox om me overheen te zetten en vertrouwen in te hebben. Overigens blijft de vraag voor mij ook hoe ik oprechte zelfacceptatie bereik. Je kunt wel zeggen 'is goed, doe ik', maar daarmee doe je het nog niet.
[ Bericht 27% gewijzigd door lateralize op 09-04-2013 08:03:50 ]
Wat jammer zeg, je lijkt wel te willen...quote:
Ik ga eens mijn verhaal doen in dit topic:
Ik ben nu ongeveer 2 jaar af van school en ben nog steeds werkloos. Komt omdat ik niet zo hoogbegaafd ben... Eerder aan de zwakke kant. Ik heb ook een soort van special onderwijs gedaan(in België heet dat B.U.S.O onderwijs. Dat zijn voor mensen met een beperking.
Ik ben naar zulke school gestuurd omdat ik heel licht mentaal gehandicapt ben., Ik zou wel normaal school aankunnen maar dan moet ik echt me best doen.
Overlaatst heb ik een IQ test gedaan en mijn resultaat was iets van 91. Niet supergoed, ook niet heel zwakbegaafd.
Het probleem is om in een speciaal tewerkstelling te kunnen werken moet je bepaalde testen afleggen. Schijnbaar ben ik veel te slim daarvoor.
Maar op de gewone arbeidsmarkt ben ik weer veel te zwak. 1x een werk gedaan en ik kon niet mee, had geen werkinzicht blablabla. Met als gevolg je ontslag.
Nu ben ik al 15 maand werkloos en nog steeds geen job. doordat ik nog geen job heb raak ik in een depressie. Elke dag op de laptop ..... om 4-5 uur slapen s'morgens . om 12-13 uur opstaan..
Heel de dag niets doen en gek genoeg zegt mijn eigen vader er niets van... Enkel een ex stiefmoeder zit achter me...
Mijn echte moeder heeft mij verlaten toen ik 10 jaar was. Niet dood maar ergens in een dorp 10km verderop in café's te zuipen.
Is eventueel vrijwilligerswerk iets voor je? Om wat ervaring op te doen bijvoorbeeld?
Zijn er niet andere mogelijkheden, mensen die je hiermee kunnen helpen? Lijkt me erg lastig, zo'n beetje "tussen de wal en het schip". Te goed voor het een en net niet mee kunnen komen met het ander... Succes!
Nooit! :S)quote:
[..]
Maar jij neemt jezelf toch ook wel eens 'te serieus'?
Jezelf leren kennen helpt. Observeren, dan registreren, zonder oordelen. En streef niet naar normaal, dat gaat je toch nooit lukken. Bovendien heeft iedereen een andere opvatting van normaal. Besef dat je altijd zoekt naar één juiste weg, en dat alle andere wegen ontelbaar zijn, dus de kans dat je juist zit is vrijwel nul. Lach eens om wat je fout doet, wees eens niet blij met succes. Experimenteer. Onderzoek. Speel.quote:
[..]
Vertel me maar hoe
Ik heb gewoon echt het gevoel dat dit niet beter gaat worden... Daar word ik best verdrietig van want dat betekent dat ik nooit eens normaal zal kunnen converseren met mensen. Men zegt mij dat hoogstwaarschijnlijk die dingen vanzelf beter gaan juist op het moment dat ik tot zelfacceptatie kom, maar dat vind ik een moeilijke paradox om me overheen te zetten en vertrouwen in te hebben. Overigens blijft de vraag voor mij ook hoe ik oprechte zelfacceptatie bereik. Je kunt wel zeggen 'is goed, doe ik', maar daarmee doe je het nog niet.
Sowieso ben ik ook heel ongeduldig met mezelf en geef ik snel op. "Het wordt toch niets, dit werkt niet." Ook dat is zeer lastig om je overheen te zetten. Voor mij in ieder geval. En waar ik ook bang voor ben is dat ik steeds nadat ik dit soort momenten heb gehad weer opnieuw begin. Het voelt als een terugval. Alsof ik steeds na een rot moment, of een slechte dag, weer bij 0 opnieuw begin. Misschien is dat niet zo, maar dat is wel hoe het voelt. Vooral omdat ik ook het idee heb dat ik de afgelopen 10 jaar al probeer hier overheen te komen, en in die tijd is het ook niet gelukt. Gewoon door een sterke overtuiging van 'er is iets mis met mij, ik ben niet normaal.'
Deze reeks vind ik erg mooi en ben ik nu aan het kijken. Vooral prettig om te horen dat hij zelf met vergelijkbare problemen heeft gekampt. Dat voegt toch altijd net wat extra overtuigingskracht toe. Maar uiteindelijk zal ik zelf moeten blijven vechten tegen die overtuiging dat er iets mis met mij is. Lastig, want soms verlies je compleet het perspectief en lukt het je gewoon niet te zien dat dat niet zo is. Meestal lukt dat zelfs niet wanneer ik rustig ben trouwens. Dan ben ik wel rustig, maar nog steeds met een overtuiging dat ik een probleem heb dat opgelost moet worden en misschien wel niet eens opgelost kán worden.
Johh,quote:
[..]
[..]
Jullie moeten jezelf niet zo serieus nemen. Dat meen ik serieus.
Hoe moet ik dat dan interpreteren?
Beetje zo denken van: ''dat gevoel het zal allemaal wel'' bedoel je dat?
Dat denk ik ook wel
Maar ik ben dit niet van mezelf gewend in ieder geval...[ Bericht 18% gewijzigd door kingtoppie op 09-04-2013 16:09:05 ]
het leven is niet kut, jouw leven is kut
Omdat niet iedereen plezier haalt uit exact hetzelfde. Daar komt nog eens bij dat je niet goed kunt inschatten vanuit de exterior of iemand happy is of niet. Als ik IETS heb geleerd uit mijn shitzooi met de borderliner is dat het wel. 1 op de 16 slikt anti depressiva in Nederland en 1 op de 20 in Nederland is depri. Dat is gruwelijk veel.quote:Op dinsdag 9 april 2013 16:16 schreef Re het volgende:
kijk eens om je heen zou ik zeggen, waarom loopt niet iedereen rond als een ongeinspireerde depressieve nobody? Wat doen hun nou anders dan de zelfverzwolgen in de putzitters , waarom is het leven van iedereen in de wereld geen grote depressieve kankergezwel?
het leven is niet kut, jouw leven is kut
Het heeft ook gewoon veel met opvoeding te maken en de jeugd en in hoeverre je te maken krijgt met 'zware zaken' in het leven. Dat is statistisch niet zo groot, dus het grootste gedeelte van Nederland heeft ook niks met depressies te maken.
En ja .. voor dat er iemand gaat roepen, ik heb een f*cked up jeugd gehad, orphan en weet ik het allemaal niet. Uitzonderingen zijn er allemaal. Ik heb het puur over statistiek.
Verder mag ik de komende weken niet in de buurt van m'n werk komen en moet ik leuke dingen gaan doen. Dat gaat nog een uitdaging worden, ik ben gewend aan werken/school/slapen. Triest, maar waar
Morgen kan ik slaapmedicatie halen, fijn
Sterkte Minthy!quote:
Net terug van de huisarts, ik moet zsm naar een therapeut. Daar heb ik al bijna een jaar een verwijzing voor liggen, ik wilde het uitstellen tot na m'n opleiding.
Verder mag ik de komende weken niet in de buurt van m'n werk komen en moet ik leuke dingen gaan doen. Dat gaat nog een uitdaging worden, ik ben gewend aan werken/school/slapen. Triest, maar waar
Morgen kan ik slaapmedicatie halen, fijn
Edit:Heb je zoiets als dit al eens eerder meegemaakt? Of is dit nieuw voor je?
En goed dat je gegaan bent voordat je helemaal instortte, want dat is niet leuk kan ik je vertellen.
Dat is eigenlijk de vraag die ik me stel, wat wil ik in het leven...quote:
[..]
First of all, wil ik zeggen success! Je geeft onderliggend aan dat je niet in depressie wil raken maar wat ik hier niet helemaal uit kan lezen is ... wat wil je dan wel? Wat wil je?
je bent niet de enige...quote:
[..]
Dat is eigenlijk de vraag die ik me stel, wat wil ik in het leven...
Waarom al een jaar een verwijzing voor een therapeut? Waarom zo lang mee lopen wachten?quote:
Net terug van de huisarts, ik moet zsm naar een therapeut. Daar heb ik al bijna een jaar een verwijzing voor liggen, ik wilde het uitstellen tot na m'n opleiding.
Verder mag ik de komende weken niet in de buurt van m'n werk komen en moet ik leuke dingen gaan doen. Dat gaat nog een uitdaging worden, ik ben gewend aan werken/school/slapen. Triest, maar waar
Morgen kan ik slaapmedicatie halen, fijn
Inderdaad. Dat is iets wat vandaag ook weer een 205120x in mn hoofd spookte. Veel mensen denken altijd iets zelf te willen, maar worden gewoon gebrainwashed door hetgeen wat ze op tv zien, wat Bieber draagt, wat Linda draagt of wat de ouderen op het nostalgie net zien. Voor ieder wat wils.quote:
Vroeger had ik wel een doel, maar dat is allemaal vergald door wat ik meegemaakt heb en hoe m'n leven is gaan lopen.quote:
[..]
Inderdaad. Dat is iets wat vandaag ook weer een 205120x in mn hoofd spookte. Veel mensen denken altijd iets zelf te willen, maar worden gewoon gebrainwashed door hetgeen wat ze op tv zien, wat Bieber draagt, wat Linda draagt of wat de ouderen op het nostalgie net zien. Voor ieder wat wils.
Nu zit ik al 10 jaar of zo in het hulpverleningscircuit en er lijkt maar geen end aan te komen. Niet dat er geen vooruitgang geboekt is, dat zeer zeker wel, maar op een gegeven moment wil een mens toch wel weer meer ofzo dan alleen maar patient nummertje 8476828 zijn
Dank jequote:
[..]
Sterkte Minthy!
Edit:Heb je zoiets als dit al eens eerder meegemaakt? Of is dit nieuw voor je?
En goed dat je gegaan bent voordat je helemaal instortte, want dat is niet leuk kan ik je vertellen.
Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt. Ik ben van het "niet lullen maar pellen"-type. Gewoon doorgaan, vooral blijven ademhalen en altijd tegen iedereen zeggen dat alles goed komt. Ook als iemand aan me vraagt hoe het gaat doe ik me beter voor. Ten eerste omdat ik geen aansteller wil zijn, ten tweede omdat ik altijd alles zelf op heb willen lossen.
Tot nu toe lukte dat aardig door de boel op te kroppen en m'n problemen te verdoezelen, maar gisteren viel ik door de mand.
Ik wilde een heel verhaal typen over drukte en chaos in m'n hoofd, maar dat kan een stuk korter; vluchtgedragquote:
[..]
Waarom al een jaar een verwijzing voor een therapeut? Waarom zo lang mee lopen wachten?
Mja, kan ik me voorstellen. Ik zou daarin zelf echt knetter gek worden, maar heb gelukkig voldoende aan mijn therapie en slaappillen (tot dusverre).quote:
[..]
Vroeger had ik wel een doel, maar dat is allemaal vergald door wat ik meegemaakt heb en hoe m'n leven is gaan lopen.
Nu zit ik al 10 jaar of zo in het hulpverleningscircuit en er lijkt maar geen end aan te komen. Niet dat er geen vooruitgang geboekt is, dat zeer zeker wel, maar op een gegeven moment wil een mens toch wel weer meer ofzo dan alleen maar patient nummertje 8476828 zijn
Ik ben schijtsbenauwd voor morgen, we zullen zien.
Maar waarom dan? Ik doe het zelf ook hoor, en herken me zelfs wel ietwat in je verhalenquote:
[..]
Ik wilde een heel verhaal typen over drukte en chaos in m'n hoofd, maar dat kan een stuk korter; vluchtgedrag
Tsja, zo was ik vroeger ookquote:
[..]
Dank je
Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt. Ik ben van het "niet lullen maar pellen"-type. Gewoon doorgaan, vooral blijven ademhalen en altijd tegen iedereen zeggen dat alles goed komt. Ook als iemand aan me vraagt hoe het gaat doe ik me beter voor. Ten eerste omdat ik geen aansteller wil zijn, ten tweede omdat ik altijd alles zelf op heb willen lossen.
Tot nu toe lukte dat aardig door de boel op te kroppen en m'n problemen te verdoezelen, maar gisteren viel ik door de mand.
Nogmaals heel veel sterkte gewenst, hopelijk kom je er weer snel bovenop!
Tja...ik denk dat ik te druk bezig was met mezelf om me druk te maken over de verloren tijd.quote:
[..]
Mja, kan ik me voorstellen. Ik zou daarin zelf echt knetter gek worden, maar heb gelukkig voldoende aan mijn therapie en slaappillen (tot dusverre).
Ik ben schijtsbenauwd voor morgen, we zullen zien.
Jij ook heel veel sterkte
Ik heb een beetje zitten meelezen wat je allemaal getypt hebt de laatste tijd, en dat is niet niks!
Tja, misschien angst? Vrij veel ellende meegemaakt en nooit ergens hulp bij gevraagd of ergens over gepraat. Ik moest het zelf kunnen van mezelf.quote:
[..]
Maar waarom dan? Ik doe het zelf ook hoor, en herken me zelfs wel ietwat in je verhalen
Praten gaat lastig worden, ik ben meer een luisteraar als het op problemen aankomt...
Dank je wel, mop!quote:
[..]
Tsja, zo was ik vroeger ook
Nogmaals heel veel sterkte gewenst, hopelijk kom je er weer snel bovenop!
Ik weet. Ik zal het niet doen, je kent mequote:
Sterkte Mint, en als er iets is wat je kwijt wilt weet je me te vinden
(ziet mail van ex binnenkomen ..)
Pffft .. en dat op de nacht voor ik vertrek. Ik krijg letterlijk angst wanneer ik haar naam uberhaupt in mn email inbox zie verschijnen.
Kan je haar niet blokkeren?quote:
Depressie & Angst ..
(ziet mail van ex binnenkomen ..)
Pffft .. en dat op de nacht voor ik vertrek. Ik krijg letterlijk angst wanneer ik haar naam uberhaupt in mn email inbox zie verschijnen.
Hier heb ik op die manier iemand zoveel mogelijk geblokkeerd. Telefoon, mail, social media
Maar een email komt ook gewoon in de spamboxquote:
[..]
Kan je haar niet blokkeren?
Hier heb ik op die manier iemand zoveel mogelijk geblokkeerd. Telefoon, mail, social media
Als ik zoiets zou hebben, zou ik het mailadres laten vervallen en een nieuwe aanmakenquote:
[..]
Maar een email komt ook gewoon in de spambox
Ik heb een zwakke ruggegraat. Ga echt over m'n nek hier.quote:
[..]
Als ik zoiets zou hebben, zou ik het mailadres laten vervallen en een nieuwe aanmaken
Dat zo'n kutwijf zo veel invloed op je leven kan hebben terwijl het al lang uit is. Sterf.
Een nieuw adres aanmaken dus.quote:
[..]
Ik heb een zwakke ruggegraat. Ga echt over m'n nek hier.
Dat zo'n kutwijf zo veel invloed op je leven kan hebben terwijl het al lang uit is. Sterf.
Niemand is het waard om je zo klote om te voelen
Gaaf! Ik durf nooit zo goed naar de kapper..quote:
Ik ben vandaag voor het eerst in een jaar weer naar de kapper geweest in mijn eentje! Helemaal hip kapsel weer en natuurlijk weer zooi aan laten smeren.
crosspost hier:
Nee. Heb in 2011 een jaar deeltijddagbehandeling gehad. Ik had nog veel meer klachten, liep helemaal vast in mijn leven. Slechte zelfzorg, geen aansluiting voelen met bekenden, deed me onecht voor, ik speelde een toneelstukje van wat ik dacht dat mensen van me wilden horen en ik vond mezelf bijna niks waard. Dat gaat nu allemaal wel prima. Ik vind mezelf best wel een heel leuke vrouw. Maar ik heb vrijwel geen nazorg gehad. Ik zou naar mindfulness gaan omdat ze me na therapie te goed vonden voor ambulante begeleiding, tweewekelijks een uurtje ofzo. Maar ik had he-le-maal niks met mindfulness. Zo'n idioot zweverige bedoening. Maar ja, ik geniet wel te weinig van het nu. Doemdenkerij all over the place hier. Yep, dysthymie, hallo!quote:
Loop je op dit moment eigenlijk bij een psych?
Ik ben zo zat van therapie. Ik wil verdorie mijn moeilijkheden niet van me laten winnen. Ik moet dit toch zelf kunnen? Maar ja, therapie geeft me geen affectie. Toch een poes nemen? *zucht*
Heel herkenbaar, heb zelf op een dagbehandeling gezeten..heb dr wel veel geleerd..quote:
je ex blacklisten sitting_elfling!
crosspost hier:
[..]
Nee. Heb in 2011 een jaar deeltijddagbehandeling gehad. Ik had nog veel meer klachten, liep helemaal vast in mijn leven. Slechte zelfzorg, geen aansluiting voelen met bekenden, deed me onecht voor, ik speelde een toneelstukje van wat ik dacht dat mensen van me wilden horen en ik vond mezelf bijna niks waard. Dat gaat nu allemaal wel prima. Ik vind mezelf best wel een heel leuke vrouw. Maar ik heb vrijwel geen nazorg gehad. Ik zou naar mindfulness gaan omdat ze me na therapie te goed vonden voor ambulante begeleiding, tweewekelijks een uurtje ofzo. Maar ik had he-le-maal niks met mindfulness. Zo'n idioot zweverige bedoening. Maar ja, ik geniet wel te weinig van het nu. Doemdenkerij all over the place hier. Yep, dysthymie, hallo!
Ik ben zo zat van therapie. Ik wil verdorie mijn moeilijkheden niet van me laten winnen. Ik moet dit toch zelf kunnen? Maar ja, therapie geeft me geen affectie. Toch een poes nemen? *zucht*
Idem. Ik heb daar leren pratenquote:
[..]
Heel herkenbaar, heb zelf op een dagbehandeling gezeten..heb dr wel veel geleerd..
(ik was daarvoor een heel gesloten persoon die nooit een kick gaf)
Ik ook! Ben best open geworden, en durf nu ook meer over problemen te praten. Best fijn, want zo kunnen anderen je helpen.quote:
[..]
Idem. Ik heb daar leren praten
(ik was daarvoor een heel gesloten persoon die nooit een kick gaf)
ja maar als dat advies zich beperkt tot stilte of 'je wil te graag' dan kom je toch van een wat koude kermis terug. alhoewel ik mezelf wel meer 'mij' voel als ik praat. doodeng soms. maar als je niet compleet los wil komen te staan van wie je bent, broodnodig.quote:
[..]
Ik ook! Ben best open geworden, en durf nu ook meer over problemen te praten. Best fijn, want zo kunnen anderen je helpen.
quote:
je ex blacklisten sitting_elfling!
crosspost hier:
[..]
Nee. Heb in 2011 een jaar deeltijddagbehandeling gehad. Ik had nog veel meer klachten, liep helemaal vast in mijn leven. Slechte zelfzorg, geen aansluiting voelen met bekenden, deed me onecht voor, ik speelde een toneelstukje van wat ik dacht dat mensen van me wilden horen en ik vond mezelf bijna niks waard. Dat gaat nu allemaal wel prima. Ik vind mezelf best wel een heel leuke vrouw. Maar ik heb vrijwel geen nazorg gehad. Ik zou naar mindfulness gaan omdat ze me na therapie te goed vonden voor ambulante begeleiding, tweewekelijks een uurtje ofzo. Maar ik had he-le-maal niks met mindfulness. Zo'n idioot zweverige bedoening. Maar ja, ik geniet wel te weinig van het nu. Doemdenkerij all over the place hier. Yep, dysthymie, hallo!
Ik ben zo zat van therapie. Ik wil verdorie mijn moeilijkheden niet van me laten winnen. Ik moet dit toch zelf kunnen? Maar ja, therapie geeft me geen affectie. Toch een poes nemen? *zucht*
Je liegt en dat weet je best. Je accepteert gewoon geen hulp.quote:Ik wil niet weer in depressie raken maar ik stevn er keihard op af. en niemand kan of wil me helpen terwijl ik juist zo hard een luisterend oor en gericht advies nodig heb.
hoezo? ik weet serieus niet van wie ik, buiten Fok dan, nu hulp krijg. Ik vraag het te weinig, oké, daarin ga ik met je mee.quote:
[..]
[..]
Je liegt en dat weet je best. Je accepteert gewoon geen hulp.
Dat is een niet zo onbelangrijk detail lijkt me. Soms is de realiteit harder dan je denkt en kom je achter dingen wat je liever anders had willen zien. Je zult moeten terugvallen op de meest basale vangnetten en het duurt een hele lange tijd voordat je ook maar het gevoel hebt dat je een stap verder bent.quote:
[..]
hoezo? ik weet serieus niet van wie ik, buiten Fok dan, nu hulp krijg. Ik vraag het te weinig, oké, daarin ga ik met je mee.
Ik kan het weten, want ik heb al jaren in de situatie gezeten waar jij je nu in bevindt. Zelfs na een complete sociale switch (vanuit jarenlang niets naar iets doen voor verenigingen) kan ik na een half jaar nog steeds niet zeggen dat ik vrienden heb.
Lach om je fouten; zie de slapstick in je leven. We spelen samen een spel, dus vermaak je met spelen. Winnen, verliezen... bijzaak. Lach met elke zet.quote:
[..]
Johh,
Hoe moet ik dat dan interpreteren?
Beetje zo denken van: ''dat gevoel het zal allemaal wel'' bedoel je dat?
Dat denk ik ook wel
Hmm. Met welke intenties ga je er in dan? Ga je naar een vereniging om vrienden te maken? Of om gewoon fun te hebben? En FOK kan inderdaad wel een basaal vangnet zijn. Ik kan toch wel zeggen dat ik, misschien geen vrienden op FOK heb zitten, maar toch wel degelijk mensen die ik irl ken, mee afspreek, mee eet, en eigenlijk toch ook wel weer vrienden zijnquote:
[..]
Dat is een niet zo onbelangrijk detail lijkt me. Soms is de realiteit harder dan je denkt en kom je achter dingen wat je liever anders had willen zien. Je zult moeten terugvallen op de meest basale vangnetten en het duurt een hele lange tijd voordat je ook maar het gevoel hebt dat je een stap verder bent.
Ik kan het weten, want ik heb al jaren in de situatie gezeten waar jij je nu in bevindt. Zelfs na een complete sociale switch (vanuit jarenlang niets naar iets doen voor verenigingen) kan ik na een half jaar nog steeds niet zeggen dat ik vrienden heb.
Wetende dat de angst eigenlijk niet rationeel is, en het je dus niks mag doen, terwijl je fysiek voelt dat het wel controle over je heeft.
Stop talking about it and start doing something. Echt. Bedoel het niet lullig, ik heb ook de neiging in dat praten en analyseren te blijven hangen, maar stop daarmee, dat lost niets op.Nummer 10 was mijn nummer 9.
Die geef ik wederom een aai. Dat gekke blauwe hondje dat maar zit te blaffen naar het vuurwerk. Aai.quote:
Hoe behandelen jullie eigenlijk irrationele angsten?
Wetende dat de angst eigenlijk niet rationeel is, en het je dus niks mag doen, terwijl je fysiek voelt dat het wel controle over je heeft.
Hmm, klinkt als een constant struggle zoals het daar omschreven wordt. Misschien interpreteer ik het verkeerd. Volgens mij is een struggle in ieder geval niet wat het moet zijn.quote:
Deze kan ik wel waarderen: 21 Tips to Keep Your Shit Together When You’re Depressed.
Nummer 10 was mijn nummer 9.
Volgens mij is of was dat voor de schrijfster wel het geval. Ze werkt in de gezondheidszorg, dus misschien is het wel daarom dat zij het ervaart als een constante struggle. En laten we eerlijk zijn: voor velen met depressie voelt het ook zo. Het lijkt eindeloos, hopeloos. Het kan jaren duren en misschien zelfs voor sommigen voor de rest van hun leven, dat weet ik niet. Ik ken in ieder geval een aantal mensen die van hun depressie af zijn, sommigen al in hun jeugd, anderen na hun derde huwelijk en in de overgang.quote:
[..]
Hmm, klinkt als een constant struggle zoals het daar omschreven wordt. Misschien interpreteer ik het verkeerd. Volgens mij is een struggle in ieder geval niet wat het moet zijn.
Tot die tijd zijn dit in ieder geval tips om het niet erger te maken dan het al is.
Bij mij duurde het langer dan 10 jaar omdat ik zeg maar niet eens door had dat ik depressief was...en er dus ook niks aan deed wat effectief was tegen die depressie. Ik dacht dat het normaal was en (omdat ik het niet door had / me er bewust van was) stond er nooit bij stil dat het abnormaal was.quote:
Ja ik drukte me weer niet zo handig uit. Wat ik meer wilde zeggen is dat het lijkt alsof het jaren en jaren duurt op de manier waarop zij het omschrijft. Een decennium of langer. Dat kan ik me niet goed voorstellen, wanneer je er echt actief mee bezig bent adhv mindfulness, meditatie, of andersoortige therapie. Maar goed, ik spreek dan ook niet uit ervaring of een plaats van depressie. Ik heb zelf alleen ervaring met neerslachtigheid, overmatig rumineren, en ongefundeerde angst
Zoiets.
Het kan best zo lang duren, verandering gaat soms traag. Sommige mensen willen het ook niet te boven komen, maar willen er slechts geen last van hebben. Die onderdrukken het met AD en therapeutische sessies, maar willen niet in die afgrond kijken in de angst dat die terugkijkt.quote:
Ja ik drukte me weer niet zo handig uit. Wat ik meer wilde zeggen is dat het lijkt alsof het jaren en jaren duurt op de manier waarop zij het omschrijft. Een decennium of langer. Dat kan ik me niet goed voorstellen, wanneer je er echt actief mee bezig bent adhv mindfulness, meditatie, of andersoortige therapie. Maar goed, ik spreek dan ook niet uit ervaring of een plaats van depressie. Ik heb zelf alleen ervaring met neerslachtigheid, overmatig rumineren, en ongefundeerde angst
Het slechte nieuws is dat je erin moet springen, zonder parachute. Het goede nieuws is dat de afgrond geen bodem heeft.
parafrase van een uitspraak van Chögyam TrungpaDat is allemaal leuk en aardig, maar als ik in die afgrond kijk, zie ik zelf ook niks. Dus waarom moeite doen voor iets wat toch niet leuk is, niks gaat opleveren krijg ik enorme suicidale neigingen van. Niet van het kut voelen maar puur the futility of life. Wat voor zin heeft het. Ik voel nergens een uitdaging en en above all juist een mislukkeling dat ik vulnerable was voor een BPDer. Take that out of the equation en ik had het eigenlijk echt naar mn zin.quote:
[..]
Het kan best zo lang duren, verandering gaat soms traag. Sommige mensen willen het ook niet te boven komen, maar willen er slechts geen last van hebben. Die onderdrukken het met AD en therapeutische sessies, maar willen niet in die afgrond kijken in de angst dat die terugkijkt.
Het slechte nieuws is dat je erin moet springen, zonder parachute. Het goede nieuws is dat de afgrond geen bodem heeft.
Ik zit nu in de trein naar het vliegveld, zo eerst nog ff dinneren bij een vriend en dan s'avonds gaan stappen met een groep meiden van de uni daar. Ik vraag me echt af waar ik aan begonnen ben, mijn hele lichaam stribbelt echt tegen, krijg niks door m'n keel en ga het liefst rechtsomkeert, maar mn hoofd zegt toch, hup hansworst, ff doorzetten. Awkward
Nu mocht ik nog verder met de billen bloot, uitgelegd dat ik sinds vorig jaar al een verwijzing heb liggen ivm een angststoornis en een overheersend negatief zelfbeeld.
Afwachten maar weer...
Daarnaast een mail gekregen met daarin een oproep voor de bedrijfsarts, met daarin aan hem het verzoek om goed te onderzoeken of mijn klachten werkgerelateerd zijn. Met uitroeptekens. En ik heb al zo enorm het gevoel dat ik me aaanstel, dit doet er even een leuke schep bovenop
Dat is ook het hele idee: niets zien. Níets. Geen goed, geen slecht. We associeren het 'niets' vaak met negativiteit, terwijl het daar eigenlijk aan voorbij gaat. De mooiste schilderijen begonnen op een leeg doek. De wil om alles op te geven, alles te laten vallen, kan daarom de kans van je leven zijn.quote:
[..]
Dat is allemaal leuk en aardig, maar als ik in die afgrond kijk, zie ik zelf ook niks. Dus waarom moeite doen voor iets wat toch niet leuk is, niks gaat opleveren krijg ik enorme suicidale neigingen van. Niet van het kut voelen maar puur the futility of life. Wat voor zin heeft het. Ik voel nergens een uitdaging en en above all juist een mislukkeling dat ik vulnerable was voor een BPDer. Take that out of the equation en ik had het eigenlijk echt naar mn zin.
Leuk joh! Hartstikke veel plezier!quote:Ik zit nu in de trein naar het vliegveld, zo eerst nog ff dinneren bij een vriend en dan s'avonds gaan stappen met een groep meiden van de uni daar. Ik vraag me echt af waar ik aan begonnen ben, mijn hele lichaam stribbelt echt tegen, krijg niks door m'n keel en ga het liefst rechtsomkeert, maar mn hoofd zegt toch, hup hansworst, ff doorzetten. Awkward
Mja, maar daarom voelt het ook alsof deze rit niet mijn problemen gaat oplossen maar meer gewoon vlucht gedrag zal zijn. Andere omgeving, andere dingen.quote:
[..]
Dat is ook het hele idee: niets zien. Níets. Geen goed, geen slecht. We associeren het 'niets' vaak met negativiteit, terwijl het daar eigenlijk aan voorbij gaat. De mooiste schilderijen begonnen op een leeg doek. De wil om alles op te geven, alles te laten vallen, kan daarom de kans van je leven zijn.
Kijk, dan zit je zo af te vragen. Wat wil je nu?
Hoe je het ook bekijkt, 9 van de 10 zal toch een leven leiden van huisje boompje beestje. Ik dacht dat dat was wat ik wou, en ik zat ook in die richting, ik woonde samen. Maar het bleek dus allemaal een leugen te zijn en dan is je perceptie over deze manier van leven behoorlijk schade opgelopen.
Ik denk dat deze rit mij wel gaat helpen om van mijn codependent issues af te komen. Op het laatst in de relatie was mijn gelukkigheid, haar gelukkigheid, mijn leven was haar leven. Dat is niet gezond. Ik maakte geen keuzes in het leven om mezelf, maar om haar.
Deze keuze, is de 1e keuze sinds de break die ik echt helemaal zelf heb gemaakt.
Ik voel een vreemde jaloezie als ik een dikke gemeentewerker een tuintje zie ploegen met z'n buddies en fluiten naar een pittige tante van 40+ met kort kapsel. Het maakt ze allemaal niet uit, gewoon beetje lol hebben.
Ik heb het idee dat ik veel te veel geforceerd naar een doel van het leven aan het zoeken ben terwijl er geen doel is, maar ik die 'queeste' niet wil opgeven omdat ik er zo (stubbornly) van overtuigd ben dat er wel een doel is. Ik weet wel, dat als ik het echt kan loslaten, echt 'los', er zo veel stress en druk van mijn schouders zou vallen. Mijn spieren zijn bijna altijd enorm geklampt en moet veel sporten om het weer enigszins op level te krijgen.
Dat is hetzelfde dat ik een vage need heb van validatie van mijn bestaan. Mijn zelfwaardigheid heeft een enorme deuk opgelopen na zo'n BPD scenario. Soms wordt het ook te veel hoor, dan sluit ik me juist weer af. Ik baal er gewoon van dat ik een groot gedeelte van m'n sociaal leven om zeep heb geholpen om een figuur in mijn leven op nummer 1 te gooien terwijl dat figuur mentaal echt gewoon ziek bleek te zijn.
Mensen zeggen me, you dodged a bullet. Zo voelt dat niet.
Ik ga met beide intenties bij een vereniging. Ik wil fun maken met vrienden. Het is nog niet helemaal 100% zo, maar het gaat iedere maand wel steeds meer die richting op en dat vind ik hartstikke leukquote:
[..]
Hmm. Met welke intenties ga je er in dan? Ga je naar een vereniging om vrienden te maken? Of om gewoon fun te hebben? En FOK kan inderdaad wel een basaal vangnet zijn. Ik kan toch wel zeggen dat ik, misschien geen vrienden op FOK heb zitten, maar toch wel degelijk mensen die ik irl ken, mee afspreek, mee eet, en eigenlijk toch ook wel weer vrienden zijn
Ik ken eigenlijk helemaal niemand echt goed en dat ik de hele tijd alleen ben en mij eenzaam voel is voor mij de definitie van de hel. Ik neem dat mee in het antwoord op je volgende vraag:
Bij mij is het vrij simpel geweest. Eenzaamheid = hel en daar moet ik uit zien te komen. Ik had in eerste instantie eigenlijk niet bij een studentenvereniging willen gaan door mijn angsten (en ik heb dat ook jarenlang niet gedaan en somehow volgehouden), maar ik ben toch blij dat ik het gedaan heb.quote:
Hoe behandelen jullie eigenlijk irrationele angsten?
Wetende dat de angst eigenlijk niet rationeel is, en het je dus niks mag doen, terwijl je fysiek voelt dat het wel controle over je heeft.
Ik denk dat in de kern het toch belangrijk is geweest dat ik rotsvaste keuzes heb gemaakt, maar het kost mij toch veel wilskracht, energie en moeite om het gevoel te krijgen dat ik het leuk vind. Het gaat wel steeds beter trouwens
Het "slijt" wat (maar het verdwijnt natuurlijk nooit, want ik heb er niet echt vat op).
Dat was bij mij ook het geval. Bij mij begon er gewoon op een gegeven moment een lampje te branden dat anderen om mij heen eigenlijk gewoon véél verder waren dan ik op sociaal gebied, terwijl ik dat ook wilde.quote:
[..]
Bij mij duurde het langer dan 10 jaar omdat ik zeg maar niet eens door had dat ik depressief was...en er dus ook niks aan deed wat effectief was tegen die depressie. Ik dacht dat het normaal was en (omdat ik het niet door had / me er bewust van was) stond er nooit bij stil dat het abnormaal was.
Zoiets.
Het laatste is natuurlijk heel belangrijk, want als je niks wilt dan maakt het geen zak uit.
Anders ik wel ..quote:
SE, ik kan me heel goed in je beschrijvingen vinden. Vooral het gevoel dat er een doel moet zijn, heb ik ook. Ben echt benieuwd hoe je terugkomt van je reis.
Wil ik terug? Ja .. geen idee of die couchsurfers er wel degelijk zitten
. Heb een telefoonnummer en een adres maar op dat nummer zie ik geen deur staan. Heb voor de zekerheid toch maar ff hostel er bij geboekt. . Ik vind het erg interessant om die overdreven angst bij me te zien terwijl ik, lets say 3 maand geleden dat echt absoluut niet had. Het is enorm irrationele angst. Ik denk dat ik sinds Oktober tot aan nu wel een stuk of 20 keer met het vliegtuig ben geweest, en elke keer was het voor mijn ex. Dus nu associeer ik het vliegen en het 'alleen' zijn en wachten in de hal met enorme hel en ruminating over die kut periode .Naja, Ik arriveer rond een uur of 22, we zullen wel zien. Ik kan nu niet meer terug.
Succes, ik hoop dat je vindt wat je zoektquote:
[..]
Anders ik wel ..
Wil ik terug? Ja .. geen idee of die couchsurfers er wel degelijk zitten
Naja, Ik arriveer rond een uur of 22, we zullen wel zien. Ik kan nu niet meer terug.
Waarom moet je iets willen? Van wie?quote:
[..]
Mja, maar daarom voelt het ook alsof deze rit niet mijn problemen gaat oplossen maar meer gewoon vlucht gedrag zal zijn. Andere omgeving, andere dingen.
Kijk, dan zit je zo af te vragen. Wat wil je nu?
Soms wordt je niet alleen een illusie armer, maar ook een les rijker. En andere illusies versterken zich daartussen soms. Blijkbaar denk je nog steeds iets te moeten najagen om iets te verkrijgen. Ik wel hoop voor je dat je ontdoen van die illusie niet nog meer leed levert.quote:Hoe je het ook bekijkt, 9 van de 10 zal toch een leven leiden van huisje boompje beestje. Ik dacht dat dat was wat ik wou, en ik zat ook in die richting, ik woonde samen. Maar het bleek dus allemaal een leugen te zijn en dan is je perceptie over deze manier van leven behoorlijk schade opgelopen.
Ik denk dat deze rit mij wel gaat helpen om van mijn codependent issues af te komen. Op het laatst in de relatie was mijn gelukkigheid, haar gelukkigheid, mijn leven was haar leven. Dat is niet gezond. Ik maakte geen keuzes in het leven om mezelf, maar om haar.
Deze keuze, is de 1e keuze sinds de break die ik echt helemaal zelf heb gemaakt.
Het leven hoeft ook niet zo moeilijk te zijn.quote:Ik voel een vreemde jaloezie als ik een dikke gemeentewerker een tuintje zie ploegen met z'n buddies en fluiten naar een pittige tante van 40+ met kort kapsel. Het maakt ze allemaal niet uit, gewoon beetje lol hebben.
Doel, geen doel... Misschien heeft het een doel dat die ene boom daar staat. Misschien niet. Maar die boom, die boomt toch wel. Wat is er mis met: ik weet het niet?quote:Ik heb het idee dat ik veel te veel geforceerd naar een doel van het leven aan het zoeken ben terwijl er geen doel is, maar ik die 'queeste' niet wil opgeven omdat ik er zo (stubbornly) van overtuigd ben dat er wel een doel is. Ik weet wel, dat als ik het echt kan loslaten, echt 'los', er zo veel stress en druk van mijn schouders zou vallen. Mijn spieren zijn bijna altijd enorm geklampt en moet veel sporten om het weer enigszins op level te krijgen.
Beheers je zelf je waardigheid, of je bestaan? Heb je daar macht over, controle? Of lijkt dat misschien maar zo...quote:Dat is hetzelfde dat ik een vage need heb van validatie van mijn bestaan. Mijn zelfwaardigheid heeft een enorme deuk opgelopen na zo'n BPD scenario. Soms wordt het ook te veel hoor, dan sluit ik me juist weer af. Ik baal er gewoon van dat ik een groot gedeelte van m'n sociaal leven om zeep heb geholpen om een figuur in mijn leven op nummer 1 te gooien terwijl dat figuur mentaal echt gewoon ziek bleek te zijn.
Melk hoeft niet groen te kleuren om rot te zijn. Ook al was je ontkomen voor je gevangen zat, het leed is al geschied. Het had erger gekund, maar dat maakt het niet minder erg. Nu is het meer een kwestie van het niet erger maken dan het is.quote:Mensen zeggen me, you dodged a bullet. Zo voelt dat niet.
Maar je gaat iig op avontuur, dus dat is cool. Wie weet wat dat je brengt, of waar. Met wie.
En en gevonden?quote:
[..]
Anders ik wel ..
Wil ik terug? Ja .. geen idee of die couchsurfers er wel degelijk zitten
Naja, Ik arriveer rond een uur of 22, we zullen wel zien. Ik kan nu niet meer terug.
Ik heb al 7 jaar een vriend, waarmee ik nu ook bijna 1 jaar samenwoon. Voordat ik met hem ging samenwonen wist ik al wel dat hij last had van controledwang en extreem handen wassen. Ook verwaterde zijn contact met zijn vrienden steeds meer. Daarbij kwamen ook zijn examens en een hoop stress en zenuwachtigheid en angst om 'niks'. Ik heb hem altijd met alle liefde gesteund, en hem moet in gepraat en hem opgevrolijkt, maar ik zit op een punt dat ik er doorheen zit en gewoon niet meer weet of onze relatie nog wel te redden valt.
Sinds we samenwonen zijn me steeds meer dingen op gaan vallen, ik dacht dat de gestresstheid minder zou worden na zijn afstuderen maar dit is niet het geval. Hij vind toch wel iets nieuws om zich druk over te maken. Handen wassen tot bloedens toe, en uiteindelijk bestond zijn dag uit niet heel veel meer als werken, 's avonds afwassen en douchen, doordat hij door al zijn controles gewoon niet meer aan meer toe kwam. Een afwasje waar ik 10 minuten over zou doen duurde bij hem een uur. Ook kreeg ik hier altijd zoveel vragen bij op me af dat het me zoveel energie kost dat ik het eigenlijk beter zelf zou kunnen doen. Ik heb naar hem geprobeerd te luisteren, begrip te tonen, boos te worden alles.. maar niks lijkt te werken. Een sociaal leven heeft hij niet echt meer en het nut van leven lijkt hij ook niet echt meer in te zien.
Nu kwam ik zelf ook in een kut situatie doordat ik een hele zware blessure aan mijn knie had en een drukke periode op school, en opeens ben ik heel hard met mijn neus op de feiten gedrukt dat ik er wel altijd voor hem ben, maar hij nooit voor mij. Het zijn gewoon die rotopmerkingen die hij altijd laat vallen 'ja, maar jij hebt het niet druk', als ik vertel dat ik moe ben. Of als ik trots terug kom van de fysio omdat ik na een halfjaar eindelijk weer iets kan 'ja maar dat kan je gewoon omdat je een goede motoriek hebt'. Nooit kan er een aardig woordje van af, nooit vrolijkt hij mij eens op. Alles komt van mijn kant.. en ik heb dit lang vol kunnen houden en heel lang geduld gehad maar de bom is gebarsten. Uiteindelijk heb ik hem zover kunnen krijgen dat hij naar een psycholoog ging, en via een psychiater krijgt hij nu antidepressiva voor een depressie in combinatie met een dwangstoornis.
Maar ondertussen is het wel zo dat ik thuis altijd op mijn tenen loop, om hem maar rustig te houden, maar ook op school heeft het invloed. Ik heb mijn laatste kwartaal verpest en ben steeds banger dat andere mensen me niet accepteren zoals ik ben wanneer ik mezelf ben. Daarnaast voel ik me altijd moe, en lijkt het net alsof ik nooit maar dan ook nooit klaar ben. Ik weet gewoon niet meer waar ik het zoeken moet, ik wil hem helpen, maar ik wil ook mezelf niet kwijtraken..
Niet fijn als het altijd van 1 kant komt. Aan de andere kant lijkt hij er nu wel mee bezig te zijn...
Maar jezelf kwijtraken is ook niet de bedoeling...
Praten jullie wel eens samen?
Of misschien als dat lastig is, schrijven?
Of evt zelf een aatal gesprekken om alles op een rijtje te krijgen?
Een relatie heb je samen. Zou je samen wat van moeten maken...
Sterkte!
Yes .. gevonden. Ik zit nu ergens in de middle of nowhere. Was wel ff spannend gisteravond want kon het nummer natuurlijk niet vinden. En ken die mensen natuurlijk niet. Awkward..quote:
Gevonden .. gekletst met wijn, champagne, het hele levensverhaal direct op tafel gegooid .. dronken in slaap vallen, net wakker worden en nu zo even verkennen waar we eigenlijk zijn
. Weird .. de emoties hebben nog niet de tijd gehad om mijn brein in te halen.Lol heb je wel gescheckt of dat je nog maagd ben van achterquote:
[..]
Yes .. gevonden. Ik zit nu ergens in de middle of nowhere. Was wel ff spannend gisteravond want kon het nummer natuurlijk niet vinden. En ken die mensen natuurlijk niet. Awkward..
Gevonden .. gekletst met wijn, champagne, het hele levensverhaal direct op tafel gegooid .. dronken in slaap vallen, net wakker worden en nu zo even verkennen waar we eigenlijk zijn
We praten wel eens, maar eigenlijk loopt dat altijd op ruzie uit. Hij ontkent vaak eerst dat hij dingen doet, dan beweert hij dat ik overdrijf, alsvolgt gaat hij het 'goedpraten', en uiteindelijk loopt het dan zo uit de hand dat hij spijt krijgt en 100x sorry zegt en beweert om er rekening mee te gaan houden. Dat doet hij dan een paar dagen om alsvolgt weer in hetzelfde patroon terug te vallen.quote:
Cuppiecake, samen gesprekken bij psycholoog of relatietherapeut een optie om te kijken of er nog wat te redden is?
Niet fijn als het altijd van 1 kant komt. Aan de andere kant lijkt hij er nu wel mee bezig te zijn...
Maar jezelf kwijtraken is ook niet de bedoeling...
Praten jullie wel eens samen?
Of misschien als dat lastig is, schrijven?
Of evt zelf een aatal gesprekken om alles op een rijtje te krijgen?
Een relatie heb je samen. Zou je samen wat van moeten maken...
Sterkte!
En ik zie ook echt wel verschil door de antidepressiva, en ik zie ook wel dat hij wilt veranderen. Maar het heeft gewoon tijd nodig voordat ik er echt op kan vertrouwen dat het beter wordt. Als ik hem geen pijn zou doen door weg te gaan was ik misschien al wel veel eerder opgestapt. Maar aan de andere kant kan ik me dat ook niet voorstellen.
Het is ook wel de bedoeling dat ik een keer mee ga naar de psycholoog, maar daarvoor zit hij nu nog te vroeg in het traject. Dus doe ik ondertussen maar zoveel mogelijk alsof mijn neus bloed en ga door.
Dat ging wel ok. Vanavond weer flink zuipen .. maar heb al 1 flink instort moment gehad. Alle CS'ers direct .. SE jongen .. vertel!quote:
[..]
Lol heb je wel gescheckt of dat je nog maagd ben van achter
Hele verhaal van ex er uit. Is ze borderline?
Nu willen ze met me mee om de oude plekken in Oost-europa te herleven en er leuke memories van maken omdat die bitch SE er niet onder mag krijgen.Moet wel zeggen dat het een raar leven is. Ik zit nu bij een Poolse dame, Oekrainse dame en een Engelse gast die bijna 24/7 couch surfers over de vloer hebben. Hele aparte manier van leven. Je leert jezelf zo wel weer echt tegenkomen, helemaal omdat ik er direct weer een aantal connecties bij heb en over week naar Milaan kan om daar een surfer te ontmoeten die ik hier dus tegen kwam.
Wereld is maar klein.
Je blijft twijfelen. Toon ik vlucht gedrag? Of probeer ik het echt te verwerken? Heb overigens een baan aangeboden gekregen in Londen. Moet ik weer opnieuw beginnen
.Morgen gesprek met de activiteitenbegeleider.
Ik vraag mij vaak af of ik mij aanstel, omdat ik nu zoveel hulp nodig heb.
Ach.
Waarschijnlijk mag ik meer gaan slikken.
Nou in iedergeval ontmoet je verschillende mensen. En nee ik zou geen vreemden mensen 24/7 willen hebben in mijn huis. Geniet er gewoon van!quote:
[..]
Dat ging wel ok. Vanavond weer flink zuipen .. maar heb al 1 flink instort moment gehad. Alle CS'ers direct .. SE jongen .. vertel!
Hele verhaal van ex er uit. Is ze borderline?
Moet wel zeggen dat het een raar leven is. Ik zit nu bij een Poolse dame, Oekrainse dame en een Engelse gast die bijna 24/7 couch surfers over de vloer hebben. Hele aparte manier van leven. Je leert jezelf zo wel weer echt tegenkomen, helemaal omdat ik er direct weer een aantal connecties bij heb en over week naar Milaan kan om daar een surfer te ontmoeten die ik hier dus tegen kwam.
Wereld is maar klein.
Je blijft twijfelen. Toon ik vlucht gedrag? Of probeer ik het echt te verwerken? Heb overigens een baan aangeboden gekregen in Londen. Moet ik weer opnieuw beginnen
Dat probeer ik, maar makkelijk is het nietquote:
[..]
Nou in iedergeval ontmoet je verschillende mensen. En nee ik zou geen vreemden mensen 24/7 willen hebben in mijn huis. Geniet er gewoon van!
Feit is wel, die couch surfers, daar zitten weinig depressieve lui tussen, super outgoing. Vanavond naar Oslo en zondag terug vliegen naar Polen om dan weer de bus te pakken. Gaat interessant worden.
Ik heb dat hier ook gedaan, alleen dat met 2 couch surfers (dames) die me zelfs nog vergezelden.quote:
fokking hell. wijn op. beetje brakke tekst. goed gesprek met een vriendin gehad. ze sloeg de kop op een aantal spijkers. ik ben goed in contact met groepen maar zoek te weinig een op een contact en daardoor voel ik me eenzaam. verder ontwijk ik keihard daten. ik denk zwart wit. succesjes zie ik als eenmalige gebeuetenissen, en mislukking als bevestiging vanmijn totale falen als mens. kunst is nu om dat laatste om te draaien. vaker daten. vrijblijvend. in mijn eentje de kroeg in. laag uitgesneden shirtje aan en gaan met die banaan.
Het leverde vooral veel dronkenheid op
PM me maar voor details als je het wil.
+1 voor deze aanbeveling SpCore88.quote:
Is misschien niet helemaal het juiste gedeelte om dit neer te zetten, maar dit boek heeft mij heel erg geholpen de laatste tijd. Echter door een foute bestelling heb ik er 2 gekregen en als iemand het wilt mag die er 1 overnemen voor ¤15.
PM me maar voor details als je het wil.
[ afbeelding ]
Ik heb dit boek ook gekocht en het gaf mij echt een gevoel van herkenning. Ben er nog maar net in begonnen maar ben nu al positief.
. Dan toch maar even een fijn opkrikkend videootje van ons aller meeste Watts om die kut depressie uit te komen
Watts begint steeds meer een held voor me te worden
Ik zal me even voorstellen: Mijn naam is G.O (of Madelaine als je dat fijner vind
). Ik heb sinds mijn 12e jaar een angststoornis en dit is tot mijn 18e levensjaar gediagnostiseerd als 'hartritmestoornissen''. Ik heb pas sinds mijn 18e angstremmers, en ben nu 20. Momenteel zit ik aan de Sint Janskruid omdat ik de chemische medicatie helemaal zat ben, hoewel er voor homeopathie ook veel te zeggen valt.Ook wil ik gaan beginnen met EMD therapie, maar ik werk en studeer en heb vernomen dat EMDR best zwaar is en dan moet er iets van werk of studie gaan wijken en daar heb ik weinig zin in. Hoewel de beperkte vrijheid ook niet alles is natuurlijk. Ik heb paniekaanvallen in het O.V (geen controle hebben) en wanneer ik in drukke aangelegenheden ben of restaurants (eten is een trigger i.v.m gecombineerde angst om over te geven).
Het gaat momenteel met ups en downs en heb gelukkig een hele lieve verloofde die mij helpt wanneer mijn wolken wat donkerder zijn. Wanneer er nooit meer een angst zal zijn dan doe ik 26 vreugdedansjes. Ik weet dat ik er af kan komen, het zit in de familie en mijn vader is er ook overheen gekomen.
Een hele lap tekst, maar het is iig fijn om erover te praten (ik heb er ook over geblogd: Vals Alarm op www.vixenbites.nl).
Dus je kreeg een boek dat je "heel erg heeft geholpen" door een foute bestelling gratis, en nu verkoop je het voor 15 euro?quote:
Is misschien niet helemaal het juiste gedeelte om dit neer te zetten, maar dit boek heeft mij heel erg geholpen de laatste tijd. Echter door een foute bestelling heb ik er 2 gekregen en als iemand het wilt mag die er 1 overnemen voor ¤15.
PM me maar voor details als je het wil.
[ afbeelding ]
Nice.
Het lijkt me wel een interessant boek, dus misschien dat ik het ergens anders oppik. Bedankt voor de vermelding iig.
Why?quote:
Ik heb verdomme water uit de kraan gedronken in Oost Europa
Watts is super!quote:Dan toch maar even een fijn opkrikkend videootje van ons aller meeste Watts om die kut depressie uit te komen
Watts begint steeds meer een held voor me te worden
Nee ik had het boek eerst ergens anders besteld en die kwam maar niet en toen bij een ander besteld maar de een kwam alsnog.quote:
[..]
Dus je kreeg een boek dat je "heel erg heeft geholpen" door een foute bestelling gratis, en nu verkoop je het voor 15 euro?
Daarom zit ik met 2 boeken. Dus degene die ik weg doe is in absolute nieuwstaat maar aangezien die dan toch ''2e hands'' is doe ik 'm weg voor minder dan de originele prijs.
Hoi GeneraalOnbenul, welkom hier!quote:
Lang gezocht naar dit topic!
Ik zal me even voorstellen: Mijn naam is G.O (of Madelaine als je dat fijner vind ). Ik heb sinds mijn 12e jaar een angststoornis en dit is tot mijn 18e levensjaar gediagnostiseerd als 'hartritmestoornissen''. Ik heb pas sinds mijn 18e angstremmers, en ben nu 20. Momenteel zit ik aan de Sint Janskruid omdat ik de chemische medicatie helemaal zat ben, hoewel er voor homeopathie ook veel te zeggen valt.
Ook wil ik gaan beginnen met EMD therapie, maar ik werk en studeer en heb vernomen dat EMDR best zwaar is en dan moet er iets van werk of studie gaan wijken en daar heb ik weinig zin in. Hoewel de beperkte vrijheid ook niet alles is natuurlijk. Ik heb paniekaanvallen in het O.V (geen controle hebben) en wanneer ik in drukke aangelegenheden ben of restaurants (eten is een trigger i.v.m gecombineerde angst om over te geven).
Het gaat momenteel met ups en downs en heb gelukkig een hele lieve verloofde die mij helpt wanneer mijn wolken wat donkerder zijn. Wanneer er nooit meer een angst zal zijn dan doe ik 26 vreugdedansjes. Ik weet dat ik er af kan komen, het zit in de familie en mijn vader is er ook overheen gekomen.
Een hele lap tekst, maar het is iig fijn om erover te praten (ik heb er ook over geblogd: Vals Alarm op www.vixenbites.nl).
.Is die stoornis zo op komen zetten destijds? Je zit er al een tijdje mee dan.
Waarom was je de chemische medicatie zat? Dempte het je teveel naar je gevoel? Helpt het Sint Janskruid goed tegen jouw angsten?
Chapeau voor je vader, fijn dat hij er overheen gekomen is. Ik hoop dat jou dat ook gegund is.
.De vraag is wel of je moet streven naar helemaal geen angst meer hebben. In bepaalde gevallen is het echt wel een nuttige raadgever, alleen is het bij jou in de verkeerde richting doorgeslagen, to put it mildly.
Als je de paniekaanvallen in het OV in de toekomst kunt hebben dan heeft die angst al veel minder invloed op je leven.
Ah, op die fiets.quote:
[..]
Nee ik had het boek eerst ergens anders besteld en die kwam maar niet en toen bij een ander besteld maar de een kwam alsnog.
Daarom zit ik met 2 boeken. Dus degene die ik weg doe is in absolute nieuwstaat maar aangezien die dan toch ''2e hands'' is doe ik 'm weg voor minder dan de originele prijs.
He!quote:
[..]
Hoi GeneraalOnbenul, welkom hier!
Is die stoornis zo op komen zetten destijds? Je zit er al een tijdje mee dan.
Waarom was je de chemische medicatie zat? Dempte het je teveel naar je gevoel? Helpt het Sint Janskruid goed tegen jouw angsten?
Chapeau voor je vader, fijn dat hij er overheen gekomen is. Ik hoop dat jou dat ook gegund is.
De vraag is wel of je moet streven naar helemaal geen angst meer hebben. In bepaalde gevallen is het echt wel een nuttige raadgever, alleen is het bij jou in de verkeerde richting doorgeslagen, to put it mildly.
Als je de paniekaanvallen in het OV in de toekomst kunt hebben dan heeft die angst al veel minder invloed op je leven.
Ik heb geen idee hoe het eigenlijk is begonnen, weet nog wel heel goed dat ik op school zat en een kerstdiner had en plots dacht dat ik zo snel mogelijk weg moest en ging hyperventileren. Ja onderhand al bijna 9 jaar.
Ik heb Lorazepam gekregen tegen de angstaanvallen, eerst Propanalol maar daar kreeg ik behoorlijke maagpijn van, maar zodra je een dag niks hebt ingenomen omdat er simpelweg geen angst is krijg je afkick verschijnselen. Dit zijn geen prettige verschijnselen, op het randje van echt goed de weg kwijt raken. Gelukkig heb ik die 'helse' dagen toch goed doorstaan en wil ik absoluut niet meer zo'n verslavend middel.
Sint Janskruid helpt wel, het zorgt voor meer rust in mijn hoofd maar de paniekaanvallen zijn niet weg. Moet wel zeggen dat het relativeren beter gaat, zo kon k al panieken omdat ik in een file stond en neem ik nu alles maar zoals het gaat.
Dankjewel, ik hoop het ook. Je hebt een punt, geen angst is misschien te ambititeus. Wel wil ik weer gewoon dingen kunnen doen zonder over alles na te denken (Ken ik de locatie? Is vandaag een goede dag? etc).
Als dat alles is waar je het voor doet kan je ook gewoon willekeurige fokker aanspreken.quote:
fokking hell. wijn op. beetje brakke tekst. goed gesprek met een vriendin gehad. ze sloeg de kop op een aantal spijkers. ik ben goed in contact met groepen maar zoek te weinig een op een contact en daardoor voel ik me eenzaam. verder ontwijk ik keihard daten. ik denk zwart wit. succesjes zie ik als eenmalige gebeuetenissen, en mislukking als bevestiging vanmijn totale falen als mens. kunst is nu om dat laatste om te draaien. vaker daten. vrijblijvend. in mijn eentje de kroeg in. laag uitgesneden shirtje aan en gaan met die banaan.
wat is de zweverigheidsfactor van het boek? opzich had ik wel interesse in mindfulness, vanwege het leren in het nunte leven, maar sorry, in groepsverband een rozijn van alle kanten bestuderen onder het bezwerende mantra van de groepsleidster 'oordeel niet, beschouw alleen', dat trok ik heel slechtquote:
Is misschien niet helemaal het juiste gedeelte om dit neer te zetten, maar dit boek heeft mij heel erg geholpen de laatste tijd. Echter door een foute bestelling heb ik er 2 gekregen en als iemand het wilt mag die er 1 overnemen voor ¤15.
PM me maar voor details als je het wil.
[ afbeelding ]
Tjah..quote:
[..]
wat is de zweverigheidsfactor van het boek? opzich had ik wel interesse in mindfulness, vanwege het leren in het nunte leven, maar sorry, in groepsverband een rozijn van alle kanten bestuderen onder het bezwerende mantra van de groepsleidster 'oordeel niet, beschouw alleen', dat trok ik heel slecht
Wel handig om dat niet helemaal weg te wuiven...
Het is onderdeel van hoe jij je voelt... Dan kan je daar allerlei oordelen aan gaan plakken... Vinden dat het er niet mag zijn.. Maar dat werkt het alleen maar tegen...
Geef het een aai, ''komt wel goed schatje'' en ga verder.
Dat heb ik mezelf aangeleerd, maar dan met gevoelens, gedachten en emoties geprojecteerd op de ervaring van het moment, in plaats van de ervaring van een rozijn. Ze komen op, hangen even, en ze gaan. Werkt uitstekend, voor zowel depressie, concentratiegebrek of bijvoorbeeld een rookverslaving.quote:
[..]
wat is de zweverigheidsfactor van het boek? opzich had ik wel interesse in mindfulness, vanwege het leren in het nunte leven, maar sorry, in groepsverband een rozijn van alle kanten bestuderen onder het bezwerende mantra van de groepsleidster 'oordeel niet, beschouw alleen', dat trok ik heel slecht
Raar eigenlijk hè, dat zo'n onschuldig moment ergens in het verleden tot iets leidt waar je dan ettelijke jaren last van hebt.quote:
He!
Ik heb geen idee hoe het eigenlijk is begonnen, weet nog wel heel goed dat ik op school zat en een kerstdiner had en plots dacht dat ik zo snel mogelijk weg moest en ging hyperventileren. Ja onderhand al bijna 9 jaar.
Ik heb Lorazepam gekregen tegen de angstaanvallen, eerst Propanalol maar daar kreeg ik behoorlijke maagpijn van, maar zodra je een dag niks hebt ingenomen omdat er simpelweg geen angst is krijg je afkick verschijnselen. Dit zijn geen prettige verschijnselen, op het randje van echt goed de weg kwijt raken. Gelukkig heb ik die 'helse' dagen toch goed doorstaan en wil ik absoluut niet meer zo'n verslavend middel.
Sint Janskruid helpt wel, het zorgt voor meer rust in mijn hoofd maar de paniekaanvallen zijn niet weg. Moet wel zeggen dat het relativeren beter gaat, zo kon k al panieken omdat ik in een file stond en neem ik nu alles maar zoals het gaat.
Dankjewel, ik hoop het ook. Je hebt een punt, geen angst is misschien te ambititeus. Wel wil ik weer gewoon dingen kunnen doen zonder over alles na te denken (Ken ik de locatie? Is vandaag een goede dag? etc).
.Dingen als Lorazepam zijn inderdaad wel heel erg verslavend. En je mag ze ook niet blijvend gebruiken, dus gelukkig dat je er weer bijtijds mee gestopt bent. Aan pammetjes verslaafd zijn, lijkt me ook niet bepaald leuk als ik de verhalen mag geloven.
Bij mij hebben ze Paroxetine voorgeschreven, deels voor depressie maar ook voor angstaanvallen, en dat is niet verslavend. Officieel dan. Ik zou net als jij wel "all natural" willen door bijvoorbeeld alleen nog maar Sint Janskruid te nemen, maar op dit moment ben ik nog te bang dat de depressie en angst dan volop terugkeert.
Ik hoop dat je al een eind kunt komen met "minder denken" in plaats van zonder na te denken. Soms is het gewoon het aard van het beestje.
. Ik ben af en toe zoveel aan het denken dat ik er moe van word, ietsje minder is dan al een overwinning. . Maar ja, ik herken het wel dat continue irritante denken over de meest onnozele dingen.Ik ben dus sinds woensdag avond aan het couch surfen in Oost Europa. Dat ging .. heel lekker .. en dan de donderdag toch een enorme terug slag .. je voelt je weer enorm depressief, enorm genaaid door je kloterige truttige borderline bitch of a ex gf die 'in your face' vrolijk vertelde dat ze ging stappen, single feestje, 'love zoeken'. Echt gewoon ranzig en echt kots gevoelens als ik er over nadenk hoe ik ooit met haar mijn leven heb kunnen delen. Zieke shit. Ik heb afgelopen Donderdag echt uren lopen janken vanwege die trut, zelfs in mn eentje door een communistische buurt gelopen in het midden van de nacht over een railroad track met tranen in m'n ogen
. Uren .. overgeven, kotsen .. continue, de couch surfers hier wisten niet wat ze met me aan moesten doen omdat ik continu liep te janken.. Dan afgelopen vrijdag ben ik voor een gratis tour geweest rondom de stad. Gewoon een leuk groepje toeristen. Kwam daar een Amerikaan tegen, mijn leeftijd, die hetzelfde aan het doen was, dat eindigde in een restaurant, pub, another pub, nog een, dan terug naar zijn hostel (was een party hostel), dan met zn allen op kroegentocht, dus weer een pub,club, pub, club, club .. tot de late uurtjes.. Compleet bezopen, zwaarste hangover ever in mijn leven. (een shot vodka was 1 euro).
Kwamen we 2 dames tegen.. ik had met 1tje wel een klik. Lang gesproken. Afgelopen zondag afgesproken .. uur of 2 voor een restaurant. Rond een uur of 4 gingen we wandelen. Rond een uur of 5 zaten we bij de pier, rond half 6 in een bootje met z'n 2en over de rivier de Wisla .. en poef, handjes vasthouden... elkaar aankijken en poef, op de bek.
One thing leads to another, iets met een bed en een lange nacht. Afgelopen ochtend echt als een smoorn verliefd koppel, hand in hand, vrolijk as ever door de stad gelopen. Zij moest helaas terug naar haar ouders. Zij heeft bijna jankend afscheid genomen voor dat ze de bus in ging .. (dat was 11.45 vandaag) en ik realiseerde me .. toen ik terug kwam . .my f*cking goodness ..
Wat een ervaring
. Dat 'alleen' voelen .. is echt zo overated. Er zijn echt wel mensen, over de gehele wereld, waar je zo een klik mee kunt hebben. Met deze dame liep ik binnen 24h hand in hand zoenend over straat . Bij mijn EX borderline bitch heeft het letterlijk weken geduurd voordat er uberhaupt hand in hand werd gelopen. Dit was letterlijk chemie. Spetterende chemie..Ook veel over de zin van het leven gesproken. Die Amerikaanse gast die ik daar ontmoette (investment banker, dus ook wel wat centjes en dan kijk je al anders naar het leven) en we liepen zo een beetje door 1 van clubs. Trieste figuren van 28/29, die zich helemaal opdoffen en hun best doen om iemand te versieren, veel jonger, 15 km dikte van plamuur op je gezicht en 2 bussen van eau de cologne over je heen. Echt, je ziet dat ze het keihard proberen, keihard hun best doen, en je ziet ze keihard failen.. het is zo triest. Wij stonden een beetje aan de zijkant, praten over het leven, 4 uur in de ochtend. Echt, het doet wel wat met je in plaats van zo'n kut boerentent in Amsterdam. Er is zo veel meer in het leven. Lateralize had het over volgens mij, dat ik misschien wegloop voor mijn problemen, of het niet durf te bekijken. Hoe dan ook, dit was een enorme rare ervaring. Een van de couch surfing hosts, verdient 75 eurocent per uur, als server .. ik bedoel. Teh fuck people ..
En als je dan door dit soort straten loopt .. (afgelopen vrijdag geschoten) ..
Elke dag zou ik hier keihard depressief van worden ..
Nee, en ik zie dit niet als vakantie wat je tussen 'werk' door doet of studie. Ik heb geen baan, een niet afgeronde studie en heb nergens een specifiek doel op het moment. Ik weet niet of ik straks werk in NY, of Londen, of Parijs .. kan gaan en staan waar ik staan. Doel van deze trip is puur inspiratie in het leven. En niet om nieuwe culturen te ontmoeten .. For all I know zit ik volgende week in Budapest, of Tokio, of Delhi. Maar niet met de inspiratie om even te ontspannen of ontsnappen, nee, om gewoon iets nieuws te vinden. En ook niet met het doel om gewoon even keihard te feesten.
En dan denk je na, gast, 1 week geleden zat je helemaal in je eentje in je kamertje in het Noorden, te janken, kut te voelen. Alleen voelen .. En frantically kleine efforts doen om mensen te bezoeken, 'werken' om dingen te vergeten, en maar alleen en sad en kut voelen. Maar ik heb niet het idee dat dat processing van je feelings zijn, absoluut niet. Absoluut niet.
Heck people, ik heb gisteren met een dame als een smoor verliefde teenager door de stad gelopen, iemand die ik 48h geleden nog niet kende en nog maar 3h uur geleden afscheid van moest nemen, in tranen. Teh fuck man! Echt bizar .. Weet je wat het me ook meldde .. ? Dat ik eigenlijk helemaal niet bang hoef te zijn of ik ooit weer een vriendin ga vinden ..
Oh, die dame die ik ontmoette, ook zij had haar hart gebroken door een ex iets daarvoor. En we vroegen ons afgelopen nacht ook echt af, wat the fuck hadden wij eigenlijk in common met onze exen? Als ik er zo nu over nadenk .. echt .. gruwelijk weinig. Terwijl ik er eenmaal in zat, het HEEL veel leek te zijn. Het was allemaal projectie ..
Ik kan het echt, en dat meen ik, hoe oud je ook bent, hoe depressief je ook bent, echt, iedereen aanraden om zoiets te gaan doen. 2 week geleden liep ik na de supermarkt waar ik shopte, al jankend met mn boodschappen naar huis omdat ik na 5 minuten een emotioneel nummertje hoorde. Ik zag een koppel mijn leeftijd met kids en kreeg tranen. Het is het niet waard .. echt, het is het niet waard, ik ben zoveel mensen tegen gekomen die hun leven maar hebben achter gelaten omdat ze eigenlijk steeds minder vrienden hadden in een bepaalde regio en toch maar de ballen hebben gepakt .. en vertrokken .. en nu veel happier zijn.
3 uur geleden had ik een traan over m'n wangen omdat ik net een een fantastische tijd had met een leuke dame
. En weet je hoe mijn ex borderline tuthola op dit moment aan het 'detachen' is? Verdrinken in haar werk en continu te lopen feesten. Continu actief blijven zijn. Actief, dingen doen, dingen doen .. maar actief blijven. Feesten, clubben, make up op en hup, zuipen en dansen, en maar werken, en werken .. Dat heeft helemaal geen reet met 'verwerken' te maken en is eens des te meer een zoveelste bevestiging van haar mentale ziekte. Het is allemaal zo shallow, zo oppervlakkig, gaat nergens de diepte in. My goodness.. Het is echt beyond me hoe mensen zo kunnen leven
Pijn moet je confronteren ..
Ik heb echt momenten gehad waar ik dacht dat ik nooit weer zo'n mooie dame als mijn ex zou tegen komen, laat staan hoe het in bed was. Was ik er naar op zoek? Absoluut niet, puur een samenloop van omstandigheden. En dat is juist nu zo mooi..
* Murmeli gaat volgende week weer verders met afbouwen, yay!
-[ Bericht 95% gewijzigd door motorbloempje op 20-04-2013 01:04:42 ]
Nou...quote:
Okee, sorry voor mijn vorige bericht...haal maar weg. Ik voel me weer gewoon kut. Nu ga ik maar naar bed, dat lijkt me het beste.
Lijkt mij toch wel handig ook dat wij je toch ook naar een professional kunnen sturen aan de hand van wat je ergens zegt.. Dat is beter dan dit blijven doen zonder dat iemand het weet.
Zoek alsjeblieft hulp... Of krijg je het al? Weetje therapeut er van?
quote:
[..]
Dat heb ik mezelf aangeleerd, maar dan met gevoelens, gedachten en emoties geprojecteerd op de ervaring van het moment, in plaats van de ervaring van een rozijn. Ze komen op, hangen even, en ze gaan. Werkt uitstekend, voor zowel depressie, concentratiegebrek of bijvoorbeeld een rookverslaving.
Goedemorgen!quote:
Okee, sorry voor mijn vorige bericht...haal maar weg. Ik voel me weer gewoon kut. Nu ga ik maar naar bed, dat lijkt me het beste.
Met het juiste been uit bed vandaag? Ik hoop op het beste voor je. Ik heb gisteravond bewust even niet op je bericht gereageerd, want ik wist echt niet wat ik ermee moest. Bij iemand die ik face to face zie kan ik er wel mee dealen (ik heb ooit een vriendin "betrapt" dat ze het had gedaan), maar zo op een forum is het heel moeilijk om erop te reageren.
Ik hoop heel erg dat je je vandaag iets beter voelt.
En bespreek het eventueel ook met een vriend/vriendin waarvan je weet dat die het aankan en die je vertrouwt. Dat kan ook opluchten. Tenminste, ik had bij die vriendin toen wel het idee dat ze het ergens wel fijn vond dat ik het had gezien en dat ik er rustig op reageerde.
sterkte nogmaals.
Ben overigens ook wel reizigers tegengekomen die gingen reizen met als achterliggende reden ..
Depressie! Je zinloos thuis voelen, niet weten waarom jij niet zoals je familie met de rest mee wil gaan (school-werk-kids-sterven). En dus vertrok men vanuit huis en ging men op vakantie.
Ik krijg al hulp, ze weten ervan, maar ik had verteld dat ik het alleen nog deed onder invloed van alcohol, want dan kan ik die neiging niet onderdrukken, wat ik meestal wel probeer dus. Maar gister was ik niet onder invloed, en heb ik het toch weer gedaan. Dat en alcohol drinken zijn gewoon de enige manieren waarop ik met mijn problemen om kan gaan. Alcohol haal ik niet meer in huis, tenzij ik me goed voel of niet alleen ben. Dus ik werk er wel aan, maar het blijft gewoon heel moeilijk.
Mijn vrienden hoeven het niet te weten, 2 vriendinnen heb ik al met moeite verteld dat het niet goed gaat, maar ik treed verder niet in detail want dan gaan ze zich nog meer zorgen maken. Ik zou me er ook niet opgelucht door voelen door wel details te geven, integendeel. Heb al spijt dat ik het er met 1 van de twee over heb gehad. Ging over medicatie. Ze begreep het niet, en daardoor voelde ik me stom.
Ik weet niet waarom ik zoiets raars op een forum dump, wat bezielde me? Ik moest het toch even kwijt, en dat is hier makkelijk omdat het anoniem is. Ik zou er nooit iemand over bellen ofzo.
Gelukkig heb ik vanmiddag afleiding, een volleybalwedstrijd. Dat zal vast goed doen. En ik ga nog wel proberen mijn vakken te halen, vrijdag een tentamen, daar ga ik me de komende week op richten. Een doel blijven hebben, dat is belangrijk.
Thanks voor reacties btw.
Ik voel me trouwens heel egoïstisch omdat ik alleen maar over mezelf praat en bijna nooit reageer op posts van andere mensen, maar dat is omdat ik toch nooit iets nuttigs toe te voegen heb. En ik ben niet zo'n sociale babbels-persoon/veelposter.
Trouwens, se, ik begrijp heel goed waarom jij ging couchsurfen. Weg uit je vertrouwde omgeving die de bron is van problemen. Tenzij je jezelf ziet als bron van het probleem. Heeft het je uiteindelijk goed gedaan? Ik denk er vaak over na om het voorbeeld van Christopher McCandless te volgen, helemaal alleen weg van de maatschappij, weg van alle problemen, de wildernis in.
Genoeg geluld. Ik ga ontbijten.
Hoewel het nu niet goed gaat, heb ik nog wel hoop want ik krijg dus hulp en slik antidepressiva die hopelijk gaan werken over een tijdje.
In ieder geval fijn dat je al hulp hebt. Wel jammer dat je omgeving niet zo relaxed reageert.
Ik heb het idee dat je gisteravond toen je dat bericht postte in een soort roes zat, althans, zo klonk je bericht een beetje. En ik heb wel vaker gehoord dat automutulatie je een beetje in een soort roes kan brengen, in ieder geval een soort grote opluchting, dus ik begrijp wel dat je het neerzette.
Lekker, ga je vanmiddag lekker even uitleven met sporten, zal zeker goed doen. En lekker met je koppie in de zon, zonlicht doet een mens ook goed.
En boos zijn op jezelf heeft geen nut, dus probeer daarmee te stoppen. Al verkloot je je studie of heb je een half jaar vertraging, je bent nu min of meer ziek (depressie is ook ziek, ook al is het niet zichtbaar), en meer dan je best kan je niet doen. Er zijn veel mensen die door psychische shit een deel van hun studie over moeten doen, of het zelfs niet halen. Dus wees vooral trots op jezelf op wat je wel doet! Dat is ook weer beter voor je stemming.
(ter info: ik heb 8 jaar over een 4 jarige opleiding gedaan, was alleen maar aan het feesten en uitstellen. dat kan ik mezelf aanrekenen, maar het is ook wel te verklaren met depressies en adhd enzo, dus ik heb me er toendertijd maar bij neergelegd, en nu merkt niemand daar meer wat van, kan het mijn collega's schelen dat ik op mijn 26e ben afgestudeerd en niet op mijn 22e of 23e....)
quote:
Murmeli, thanks, ik begrijp dat je niet reageerde, er viel ook niet echt iets op te zeggen. Ik wilde gewoon even kwijt hoe ik me voelde en was niet echt uit op reacties. En ik had al meteen spijt van mijn post. Gelukkig is ie nu weg:)
Hoewel het nu niet goed gaat, heb ik nog wel hoop want ik krijg dus hulp en slik antidepressiva die hopelijk gaan werken over een tijdje.
komt goed met jou!
Hoe lang slik je je AD nu?
Vluchten van je problemen is dus niet de oplossing.
Verdoven van je problemen is niet de oplossing.
Aanpakken van je problemen is de oplossing.
Kan je de problemen aanpakken? Maak het jezelf dan niet extra moeilijk door je meer zorgen te maken. Kan je de problemen niet aanpakken? Maak het jezelf dan niet extra moeilijk door je onnodig zorgen te maken.
Zo kan je leren dat je je positiviteit niet uit anderen kan en hoeft te halen. Maar het is heel begrijpelijk, heel menselijk.quote:
Ik heb deze week echt mijn week niet. Heb wat positieve vorderingen gemaakt dus je zou zeggen het gaat toch lekker. Maar blijkbaar vinden mensen het dan meer nodig om je hard te schoppen en je voor lul te zetten. Heb het gewoon even helemaal met mensen en ook mijn partner gehad. Herkent iemand dit?
Je hebt helemaal gelijk! Ik moet dingen anders zien.quote:
[..]
Zo kan je leren dat je je positiviteit niet uit anderen kan en hoeft te halen. Maar het is heel begrijpelijk, heel menselijk.
Je moet niets, maar niets of niemand houdt je daarin tegen behalve jijzelf.quote:
[..]
Je hebt helemaal gelijk! Ik moet dingen anders zien.
Dat moet echt mijn doel worden komende jaren. Ik moet positiviteit en joy uit mezelf kunnen halen. Ik haat het zo codependent te zijn. Was dat ook niet zoiets in Into the Wild? Waar die gast aan het einde stierf en opschreef van, true happiness is shared with others?quote:
[..]
Zo kan je leren dat je je positiviteit niet uit anderen kan en hoeft te halen. Maar het is heel begrijpelijk, heel menselijk.
Ik vlieg morgen weer terug, zo'n reis heeft je toch wel een aantal mentale beuken gegeven links en rechts. Ik kwam met name veel reizigers tegen die moeite hadden met het 'normale' pad in het leven. Mja, join the club zeiden we dan. En dat ze er eigenlijk allemaal tegen aan keken om weer terug te gaan.
Zoiets staat me vaag bij van die film, ja.quote:
[..]
Dat moet echt mijn doel worden komende jaren. Ik moet positiviteit en joy uit mezelf kunnen halen. Ik haat het zo codependent te zijn. Was dat ook niet zoiets in Into the Wild? Waar die gast aan het einde stierf en opschreef van, true happiness is shared with others?
Ik zou het aanvullen als volgt: true happiness is shared with others, not made by them.
Dat hoor je vaak inderdaad. Mensen hebben het idee dat ze anders zijn dan dat ze moeten zijn. Ze hebben het idee dat ze moeten veranderen en dat ze dan niet langer zullen lijden. Dus zoeken ze altijd naar redenen die hun ongeluk verklaren en wijzen dan: dat maakt mij ongelukkig! Als dat verandert wordt alles beter! Plots verandert het en blijkt dat ze nog even miserabel zijn als voorheen. En vervolgens gaan ze weer op zoek naar een volgende reden. En zolang ze zoeken zullen ze redenen blijven vinden voor hun ongeluk.quote:Ik vlieg morgen weer terug, zo'n reis heeft je toch wel een aantal mentale beuken gegeven links en rechts. Ik kwam met name veel reizigers tegen die moeite hadden met het 'normale' pad in het leven. Mja, join the club zeiden we dan. En dat ze er eigenlijk allemaal tegen aan keken om weer terug te gaan.
Wat zou er gebeuren als je alle redenen gehad hebt? Wat dan? Wat blijft over? Dit zijn vragen die ik me op een gegeven moment gesteld heb en mij op mijn pad gebracht hebben.
Ja dat klopt wel, ik voel me niet helemaal helder/mezelf op zo'n moment.quote:
Ik heb het idee dat je gisteravond toen je dat bericht postte in een soort roes zat, althans, zo klonk je bericht een beetje. En ik heb wel vaker gehoord dat automutulatie je een beetje in een soort roes kan brengen, in ieder geval een soort grote opluchting, dus ik begrijp wel dat je het neerzette.
Dat zegt de spv ook. Maar ik weet dat ik het wel kan, dat is het probleem. Het is niet alleen depressie waardoor ik soms gewoon helemaal niet in staat ben om iets voor mijn studie te doen, maar ook perfectionisme/faalangst waardoor ik blokkeer. Dan kan ik wel bezig zijn met andere dingen, terwijl ik eigenlijk aan die opdracht had moeten werken. En dat is stom. En geen excuus. Daar zou ik gewoon controle over moeten hebben. Ik kan niet trots zijn op mezelf, want ik verkloot alles. Ik wilde het gewoon zo graag goed doen dit keer,(ben op de middelbare school ook al 2 keer blijven zitten, o.a. door de problemen die ik nu ook heb), het ging goed in het begin van het jaar maar toen kwam de depressie weer terug...het is zo kut. Ik geloof best dat ik later op een andere manier op deze periode terug zal kijken, maar nu ik er middenin zit is het gewoon pure zelfhaat, uitzichtloosheid, enzovoort.quote:En boos zijn op jezelf heeft geen nut, dus probeer daarmee te stoppen. Al verkloot je je studie of heb je een half jaar vertraging, je bent nu min of meer ziek (depressie is ook ziek, ook al is het niet zichtbaar), en meer dan je best kan je niet doen. Er zijn veel mensen die door psychische shit een deel van hun studie over moeten doen, of het zelfs niet halen. Dus wees vooral trots op jezelf op wat je wel doet! Dat is ook weer beter voor je stemming.
(ter info: ik heb 8 jaar over een 4 jarige opleiding gedaan, was alleen maar aan het feesten en uitstellen. dat kan ik mezelf aanrekenen, maar het is ook wel te verklaren met depressies en adhd enzo, dus ik heb me er toendertijd maar bij neergelegd, en nu merkt niemand daar meer wat van, kan het mijn collega's schelen dat ik op mijn 26e ben afgestudeerd en niet op mijn 22e of 23e....)
Sinds 3 weken, waarvan de eerste anderhalve week 10 mg en daarna 20 mg citalopram. Thanks, ik ben zelf niet erg optimistisch, maar het helpt een beetje als anderen dat wel zijn.quote:
[..]
komt goed met jou!
Hoe lang slik je je AD nu?
Mijn definitie van 'aanpakken van mijn problemen' is ervoor zorgen dat ik niet meer besta. Dan hoef ik me lekker ook geen zorgen meer te maken. Maar dat zal niet erg gewaardeerd worden. Om het leven wat draaglijker te maken is verdoven en vluchten heel handig. Ik ben nog steeds bereid eraan te werken, daarom heb ik weer hulp gezocht. Maar dit is de derde keer, en ik heb er niet zoveel vertrouwen in dat therapie nu ineens wel gaat helpen. Ik wacht dat en de werking van de medicijnen wel af, en blijf ondertussen dingen ondernemen. Maar op een gegeven moment is het gewoon klaar.quote:
Een verandering van omgeving kan helpen om je even rust te geven door je uit een onrustige omgeving te halen. Totdat de gevoelens weer terugkomen en je eigenlijk niet anders kan dan concluderen dat het uit jezelf komt. Niet dat het jouw schuld is, want niemand kiest ervoor om zich rot te voelen. In plaats daarvan kiezen mensen ervoor om rot voelen te vermijden, wat op zijn beurt weer stress oplevert en dus extra gewicht geeft aan je onvrede.
Vluchten van je problemen is dus niet de oplossing.
Verdoven van je problemen is niet de oplossing.
Aanpakken van je problemen is de oplossing.
Kan je de problemen aanpakken? Maak het jezelf dan niet extra moeilijk door je meer zorgen te maken. Kan je de problemen niet aanpakken? Maak het jezelf dan niet extra moeilijk door je onnodig zorgen te maken.
Maar het kan wel, echt waar!
Dit ken ik wel, heb ikzelf een aantal jaren gedaan. Ik heb zelf ook in de situatie gezeten dat ik dacht "is dit het? Moet dit mijn leven voorstellen? Word het dan ook nooit wat met me??".quote:
[..]
Mijn definitie van 'aanpakken van mijn problemen' is ervoor zorgen dat ik niet meer besta. Dan hoef ik me lekker ook geen zorgen meer te maken. Maar dat zal niet erg gewaardeerd worden. Om het leven wat draaglijker te maken is verdoven en vluchten heel handig. Ik ben nog steeds bereid eraan te werken, daarom heb ik weer hulp gezocht. Maar dit is de derde keer, en ik heb er niet zoveel vertrouwen in dat therapie nu ineens wel gaat helpen. Ik wacht dat en de werking van de medicijnen wel af, en blijf ondertussen dingen ondernemen. Maar op een gegeven moment is het gewoon klaar.
Het lijkt dan allemaal zo uitzichtsloos.
Maar met een beetje geluk kun je er ook uitkomen (al kan daar wel een aardig lange tijd overheen gaan). Als ik mijn leven van nu vergelijk met dat van elk gemiddeld ander persoon, dan stelt mijn leven zelfs nu nog geen ruk voor. Ik heb bijna geen enkel doel van vroeger gehaald en zie mijn leven soms nog steeds als mislukt, maar ik probeer daar gewoon niet meer aan te denken.
Dus probeer ik nu te genieten van de kleine dingen in het leven, ook al heb ik verder geen doel om naartoe te leven.
Gewoon bezig blijven en zo.
Als een jongen bijna 10 jaar bezig is met zijn studie, zal er dan misschien niet iets met die jongen aan de hand zijn???? Nee hoor, helemaal niks. Het is helemaal niet handig om even met hem te gaan praten. Stelletje idioten.
Over wie heb je het nu? Je ouders? Je docenten?quote:
Ik vind het gewoon uitermate mongolisch dat er bij mij niet gewoon ingegrepen werd. Ik had hard hulp nodig, terwijl ik zo geestelijk in de put zat dat ik niet eens in staat was om hulp te zoeken voor mijn problemen.
Als een jongen bijna 10 jaar bezig is met zijn studie, zal er dan misschien niet iets met die jongen aan de hand zijn???? Nee hoor, helemaal niks. Het is helemaal niet handig om even met hem te gaan praten. Stelletje idioten.
Ik heb het over ze allemaal.quote:
[..]
Over wie heb je het nu? Je ouders? Je docenten?
Ik heb wel aanreikingen gehad, maar was te ver heen om dat in te zien dat dat precies was wat ik nodig had. Het verleden draai je niet meer terug, maar ik laat mijn verleden niet mijn heden beheersenquote:
(althans, tot zover dat mogelijk is natuurlijk)
Ik moet mogelijk betalen voor mijn depressie. Dat is iets wat mij volledig niet zint.quote:
[..]
Ik heb wel aanreikingen gehad, maar was te ver heen om dat in te zien dat dat precies was wat ik nodig had. Het verleden draai je niet meer terug, maar ik laat mijn verleden niet mijn heden beheersen
(althans, tot zover dat mogelijk is natuurlijk)
Je komt in het leven altijd dingen tegen die je niet zinnen, hoort er toch gewoon een beetje bij?quote:
[..]
Ik moet mogelijk betalen voor mijn depressie. Dat is iets wat mij volledig niet zint.
Nee, dit hoort er helemaal niet bij. Dit is absoluut over de grens. Ik moet betalen voor iets wat ik totaal niet in de hand had.quote:
[..]
Je komt in het leven altijd dingen tegen die je niet zinnen, hoort er toch gewoon een beetje bij?
En dat, mijn beste vriend, hoort dus gewoon bij het leven. Betalen wat niet jouw schuld is.quote:
[..]
Nee, dit hoort er helemaal niet bij. Dit is absoluut over de grens. Ik moet betalen voor iets wat ik totaal niet in de hand had.
Overkomt iedereen wel eens.
Nee, datgene wat nu is gebeurd overkomt alleen mij. Het is uniek voor mij. Ik ga een afspraak met een psycholoog maken en om uitstel vragen. Ik vind het gewoon niet kloppen en dat is iets waar ik me absoluut niet overheen kan zetten.quote:
[..]
En dat, mijn beste vriend, hoort dus gewoon bij het leven. Betalen wat niet jouw schuld is.
Overkomt iedereen wel eens.
Waar moet je voor betalen dan? Voor de psychische zorg dan... Dat is toch geen duizenden euro's?quote:
[..]
Nee, datgene wat nu is gebeurd overkomt alleen mij. Het is uniek voor mij. Ik ga een afspraak met een psycholoog maken en om uitstel vragen. Ik vind het gewoon niet kloppen en dat is iets waar ik me absoluut niet overheen kan zetten.
Ik moet studiefinanciering, OV, etc terugbetalen. Dat zint me voor geen meter! Als het nou volledig mijn eigen schuld was geweest dan had ik m'n klep gehouden, maar dit is iets wat de maatschappij heeft veroorzaakt en het heeft verzaakt om hulp te bieden. Ik was geestelijk zo kapot dat ik geeneens hulp kon zoeken. Ze hebben gefaald.quote:
[..]
Waar moet je voor betalen dan? Voor de psychische zorg dan... Dat is toch geen duizenden euro's?
En dat unieke overkomt dus iedereen. Elke ervaring is weer uniek, dat hoort gewoon bij het leven en is niet echt speciaal of zo, als dat is waar je op doelt.quote:
[..]
Nee, datgene wat nu is gebeurd overkomt alleen mij. Het is uniek voor mij. Ik ga een afspraak met een psycholoog maken en om uitstel vragen. Ik vind het gewoon niet kloppen en dat is iets waar ik me absoluut niet overheen kan zetten.
Ik heb ook dingen gehad waar ik me absoluut niet overheen kon zetten, het hoort gewoon bij het leven net als adem halen
Houd nou maar op met je "het hoort bij het leven". Je overtuigt me toch niet.quote:
[..]
En dat unieke overkomt dus iedereen. Elke ervaring is weer uniek, dat hoort gewoon bij het leven en is niet echt speciaal of zo, als dat is waar je op doelt.
Ik heb ook dingen gehad waar ik me absoluut niet overheen kon zetten, het hoort gewoon bij het leven net als adem halen
Maar dat wist je toch van tevoren dat je dat terug zou moeten betalen?quote:
[..]
Ik moet studiefinanciering, OV, etc terugbetalen. Dat zint me voor geen meter! Als het nou volledig mijn eigen schuld was geweest dan had ik m'n klep gehouden, maar dit is iets wat de maatschappij heeft veroorzaakt en het heeft verzaakt om hulp te bieden. Ik was geestelijk zo kapot dat ik geeneens hulp kon zoeken. Ze hebben gefaald.
Overigens, vetgedrukte heb ikzelf jaren last van gehad.
Dit een typisch voorbeeld van zwelgen in zelfmedelijden?quote:
[..]
Houd nou maar op met je "het hoort bij het leven". Je overtuigt me toch niet.
Oh, en dat moet mij motiveren ofzo????quote:
[..]
Maar dat wist je toch van tevoren dat je dat terug zou moeten betalen?
Overigens, vetgedrukte heb ikzelf jaren last van gehad.
Nee, dat is een typisch voorbeeld van dat ik me heel kwaad aan het maken benquote:
[..]
Dit een typisch voorbeeld van zwelgen in zelfmedelijden?
Nu zal men zeggen dat je in een slachtoffer rol kruipt, echter begrijp je. Probeer eerst even tot rust te komen [Siris en gedroogde passievrucht in warm water werkt lichtjes] Het is helaas zo dat men naar jou kijkt als persoon en niet naar zijn of haar omgevingswereld. Hoe jammer ook snap dat het enorm frustrerend is echter je kan er niet zoveel aan veranderen.quote:
[..]
Ik moet studiefinanciering, OV, etc terugbetalen. Dat zint me voor geen meter! Als het nou volledig mijn eigen schuld was geweest dan had ik m'n klep gehouden, maar dit is iets wat de maatschappij heeft veroorzaakt en het heeft verzaakt om hulp te bieden. Ik was geestelijk zo kapot dat ik geeneens hulp kon zoeken. Ze hebben gefaald.
Je zult het moeten betalen hoe je het went of keert helaas.
Zou graag zien dat je niet begint met veroordelen en termen als zwelgen in medelijden. Dar heeft hij helemaal niets aan. Dank.quote:
[..]
Dit een typisch voorbeeld van zwelgen in zelfmedelijden?
Was ook niet zozeer aan hem alswel aan de andere lezers gericht.quote:
[..]
Zou graag zien dat je niet begint met veroordelen en termen als zwelgen in medelijden. Dar heeft hij helemaal niets aan. Dank.
Ik vroeg het me gewoon af, dus stelde ik de vraag
Men heeft soms dagen dat alles tegenzit en dan komt ook alles uit het verleden omhoog. Dan lijkt het net alsof de persoon altijd zo is echter is het een moment, een moment van zwakte zo zou je het kunnen noemen. Natuurlijk is het belangrijk dat je daarna weer jezelf oppakt natuurlijk.quote:
[..]
Was ook niet zozeer aan hem alswel aan de andere lezers gericht.
Ik vroeg het me gewoon af, dus stelde ik de vraag
Ik weet niet of er een mogelijkheid is dat je onder je financiele verplichtingen uit kunt komen.quote:
[..]
Oh, en dat moet mij motiveren ofzo????
Motiveren? Nee hoor, de enige zekerheid die ik je geef is dat jouw omstandigheden niet uniek zijn of zo, het hoort gewoon bij het leven.
Maar goed, genoeg daar over. Wat zijn de stappen die je gaat ondernemen?
quote:
[..]
Nu zal men zeggen dat je in een slachtoffer rol kruipt, echter begrijp je. Probeer eerst even tot rust te komen [Siris en gedroogde passievrucht in warm water werkt lichtjes] Het is helaas zo dat men naar jou kijkt als persoon en niet naar zijn of haar omgevingswereld. Hoe jammer ook snap dat het enorm frustrerend is echter je kan er niet zoveel aan veranderen.
Je zult het moeten betalen hoe je het went of keert helaas.
Ik weet niet hoe ver ik het kan trekken, maar ik heb in ieder geval net een e-mail gestuurd naar de studentenpsychologen. Dit kan niet langer zo. Ik heb de boel volledig verneukt. Mijn hele leven is kapot.quote:
[..]
Ik weet niet of er een mogelijkheid is dat je onder je financiele verplichtingen uit kunt komen.
Motiveren? Nee hoor, de enige zekerheid die ik je geef is dat jouw omstandigheden niet uniek zijn of zo, het hoort gewoon bij het leven.
Maar goed, genoeg daar over. Wat zijn de stappen die je gaat ondernemen?
Op die fiets! Tsja, herken ik mezelf niet echt inquote:
[..]
Men heeft soms dagen dat alles tegenzit en dan komt ook alles uit het verleden omhoog. Dan lijkt het net alsof de persoon altijd zo is echter is het een moment, een moment van zwakte zo zou je het kunnen noemen. Natuurlijk is het belangrijk dat je daarna weer jezelf oppakt natuurlijk.
Maar misschien lucht het hem wel op of zo?
Het lucht mij enorm op. Ik wil het gewoon kwijt.quote:
[..]
Op die fiets! Tsja, herken ik mezelf niet echt in
Maar misschien lucht het hem wel op of zo?
Hoeveel moet je ongeveer gaan terug betalen?quote:
[..]
[..]
Ik weet niet hoe ver ik het kan trekken, maar ik heb in ieder geval net een e-mail gestuurd naar de studentenpsychologen. Dit kan niet langer zo. Ik heb de boel volledig verneukt. Mijn hele leven is kapot.
Erken je verdriet zodat je verder komt in je leven, natuurlijk lucht dit even opquote:
[..]
Op die fiets! Tsja, herken ik mezelf niet echt in
Maar misschien lucht het hem wel op of zo?
Ik wens je verder heel veel sterkte, Comp_Lex!quote:
[..]
Het lucht mij enorm op. Ik wil het gewoon kwijt.
Met mijn studies is het ook niks geworden en ik wist niet eens van het bestaan van een studentenpsycholoog af.
En niemand die het me kwam vertellen, niemand die tijdens mijn studies ook maar op het idee kwam van "Hee, die magnetronkoffie...die gaat gewoon ruk de laatste tijd! Misschien dat een psycholoog zou kunnen helpen?". Nee hoor, ik werd gewoon aan mijn lot overgelaten en ben daarna nog jaren lang depressief geweest -_-
Maar zou het niet fijn geweest zijn als toen iemand jou een hand reikte?quote:
[..]
Ik wens je verder heel veel sterkte, Comp_Lex!
Met mijn studies is het ook niks geworden en ik wist niet eens van het bestaan van een studentenpsycholoog af.
En niemand die het me kwam vertellen, niemand die tijdens mijn studies ook maar op het idee kwam van "Hee, die magnetronkoffie...die gaat gewoon ruk de laatste tijd! Misschien dat een psycholoog zou kunnen helpen?". Nee hoor, ik werd gewoon aan mijn lot overgelaten en ben daarna nog jaren lang depressief geweest -_-
Als dat gebeurd was, had ik nu een heel end verder geweest dan waar ik nu ben en had ik niet zoveel van mijn 'beste' jaren verloren.quote:
[..]
Maar zou het niet fijn geweest zijn als toen iemand jou een hand reikte?
Maar dat is niet gebeurd en 't heeft gewoon geen nut om daar nu om te rouwen.
Geloof me als ik zeg dat ik genoeg redenen heb om...naja, je weet wel
Juist daarom hecht ik zoveel belang aan het niet meer veroordelen van mensen. Maar met een oprecht gevoel naar ze te luisteren. Comp_Lex zit op dit moment in zijn rouwproces zoals jij dat nu noemt. Als wij maar een beetje naar hem luisteren en hem een beetje de goede weg in sturen.quote:
[..]
Als dat gebeurd was, had ik nu een heel end verder geweest dan waar ik nu ben en had ik niet zoveel van mijn 'beste' jaren verloren.
Maar dat is niet gebeurd en 't heeft gewoon geen nut om daar nu om te rouwen.
Geloof me als ik zeg dat ik genoeg redenen heb om...naja, je weet wel
Dan hoeft hij niet zoveel jaren te verliezen best een goed idee toch?
Dat zegt niet dat je geen kritiek mag uiten hoor
Positive thinking, daar houd ik wel van!quote:
[..]
Juist daarom hecht ik zoveel belang aan het niet meer veroordelen van mensen. Maar met een oprecht gevoel naar ze te luisteren. Comp_Lex zit op dit moment in zijn rouwproces zoals jij dat nu noemt. Als wij maar een beetje naar hem luisteren en hem een beetje de goede weg in sturen.
Dan hoeft hij niet zoveel jaren te verliezen best een goed idee toch?
Dat zegt niet dat je geen kritiek mag uiten hoor
Ben zelf toch in mijn laatste fase van mijn proces. Dus mijn hart staat open en straalt weer een beetje.quote:
[..]
Positive thinking, daar houd ik wel van!
Ik heb geen flauw idee. Heel wat in ieder geval, maar ik ga geen cent uitgeven door die pesters. Ze kunnen het vergeten!quote:
[..]
Hoeveel moet je ongeveer gaan terug betalen?
[..]
Erken je verdriet zodat je verder komt in je leven, natuurlijk lucht dit even op
Ik heb precies hetzelfde. Ik ben ook de beste jaren kwijtgeraakt.quote:
[..]
Ik wens je verder heel veel sterkte, Comp_Lex!
Met mijn studies is het ook niks geworden en ik wist niet eens van het bestaan van een studentenpsycholoog af.
En niemand die het me kwam vertellen, niemand die tijdens mijn studies ook maar op het idee kwam van "Hee, die magnetronkoffie...die gaat gewoon ruk de laatste tijd! Misschien dat een psycholoog zou kunnen helpen?". Nee hoor, ik werd gewoon aan mijn lot overgelaten en ben daarna nog jaren lang depressief geweest -_-
Jammer, maar weet met hard werken en een goede regeling is veel mogelijk. Denk niet enkel aan geld maar ook aan de andere dingen in je leven. Al zul je dat nu even niet zien wat meer dan begrijpelijk is. Doe niet zo gek, je hebt nog misschien 50 jaar te gaan. En op avontuur gaan is niet gebonden met je leeftijd tenminste tot je 50ste ongeveer!quote:
[..]
Ik heb geen flauw idee. Heel wat in ieder geval, maar ik ga geen cent uitgeven door die pesters. Ze kunnen het vergeten!
[..]
Ik heb precies hetzelfde. Ik ben ook de beste jaren kwijtgeraakt.
Zo dacht ik op een bepaald moment in m'n leven ook, totdat ik besefte dat juist dat geen aanpakken is, maar de onomkeerbare vlucht maken van m'n problemen. Door de gedachte aan de mensen die daardoor zouden achterblijven en het beetje trots dat ik nog had, besloot ik dat niet te willen. Het moest wel anders, hoe dan ook.quote:
[..]
Mijn definitie van 'aanpakken van mijn problemen' is ervoor zorgen dat ik niet meer besta. Dan hoef ik me lekker ook geen zorgen meer te maken. Maar dat zal niet erg gewaardeerd worden. Om het leven wat draaglijker te maken is verdoven en vluchten heel handig. Ik ben nog steeds bereid eraan te werken, daarom heb ik weer hulp gezocht. Maar dit is de derde keer, en ik heb er niet zoveel vertrouwen in dat therapie nu ineens wel gaat helpen. Ik wacht dat en de werking van de medicijnen wel af, en blijf ondertussen dingen ondernemen. Maar op een gegeven moment is het gewoon klaar.
Toch voelde ik me bezwaard, moest ik ergens vanaf. Alles voelde waardeloos en dat trok me naar beneden. Maar aangezien alles waardeloos was, was ook mijn waarneming waardeloos en mijn leed. En dus besloot ik dat te laten vallen.
M'n depressie werd op die manier juist m'n redding. Want als ik zo depressief was om zelfs m'n leven te laten vallen, dan was ik geheel vrij om m'n leven vrij in te richten. Niets hoefde meer van mezelf, ik was zonder verwachtingen. En dus was ik vrij om het in te vullen zoals ik wil, alles mag en kan.
Therapie werkte voor mij niet, hoe kortstondig het ook was, dus heb ik mezelf geholpen. Dat was het meest waardevolle wat ik heb meegenomen uit het beetje therapie, namelijk dat therapie je helpt jezelf te helpen. De enige die je tegenhoudt los te komen van je problemen ben jezelf.
Om samen te vatten in een metafoor hoe mijn perspectief veranderde dit:
Pak een steentje in je hand. Dit steentje is je leed, je bagage of wat je dan ook moeite kost om in de lucht te houden. Strek je arm en open je hand zodanig dat het steentje ligt op je open hand. Op dit moment houd je actief je bagage omhoog en dat kost je energie aangezien je je hand omhoog houdt. Draai nu je hand om, zodat de muis van je hand naar de grond wijst. Het steentje valt. Wat gelijk blijft is dat je hand nog steeds in de lucht steekt, recht voor je uit. Kortom, het kost je evenveel energie om je hand op te houden wanneer je het steentje ophoudt als wanneer je het laat vallen. Oftewel, iets doen of niets doen; het leven kabbelt voort. Maar jij bent niet het steentje, jij bent niet je leed. Dus waarom dat niet laten vallen?
Ik zit in precies dezelfde situatie, al heb ik er nog wel een bachelor aan over gehouden (waar je in de praktijk nul komma nul aan hebt). Maar dat het leven niet eerlijk is wist ik al. Wat ik niet wist ik hoe ik ooit heb kunnen denken dat het eerlijk zou moeten zijn?quote:
Ik vind het gewoon uitermate mongolisch dat er bij mij niet gewoon ingegrepen werd. Ik had hard hulp nodig, terwijl ik zo geestelijk in de put zat dat ik niet eens in staat was om hulp te zoeken voor mijn problemen.
Als een jongen bijna 10 jaar bezig is met zijn studie, zal er dan misschien niet iets met die jongen aan de hand zijn???? Nee hoor, helemaal niks. Het is helemaal niet handig om even met hem te gaan praten. Stelletje idioten.
Je hebt helemaal gelijk natuurlijk. Ik wil mezelf helemaal doorgelicht hebben en ik wil op korte termijn geestelijk sterk verbeteren. Ik wil ook kijken of ik langer over mijn studie mag doen. Ik kan dit niet alleen oplossen dus ik heb hulp ingeschakeld. Dat had ik eigenlijk jaren geleden moeten doen, maar zo'n sukkel als ik doet dat natuurlijk niet.quote:
[..]
Jammer, maar weet met hard werken en een goede regeling is veel mogelijk. Denk niet enkel aan geld maar ook aan de andere dingen in je leven. Al zul je dat nu even niet zien wat meer dan begrijpelijk is. Doe niet zo gek, je hebt nog misschien 50 jaar te gaan. En op avontuur gaan is niet gebonden met je leeftijd tenminste tot je 50ste ongeveer!