Dat zegt m'n therapeut ook. Keihard je hoofd in het zand steken, de rest van de weken keihard feesten en keihard werken kan misschien voor de korte termijn werken.quote:Op maandag 8 april 2013 13:57 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Mijn ervaring is dat tegen die gevoelens vechten, uiteindelijk niet helpt.
Het kwam 2x zo hard terug.
Nope, ik geef het een aai, met een glimlach en een traan.quote:Op maandag 8 april 2013 13:43 schreef Comp_Lex het volgende:
Zijn jullie ook altijd bezig met "vechten" tegen negatieve gevoelens?
En werkt het?quote:Op maandag 8 april 2013 14:12 schreef Gray het volgende:
[..]
Nope, ik geef het een aai, met een glimlach en een traan.
Ik heb het idee dat het bij Gray wel werkt, al ben ik ook wel benieuwd. De boekenkast zal wel vol staan met Eckhart Tolle, Alan Wats, etc.quote:Op maandag 8 april 2013 14:51 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
En werkt het?
Ik hou wel van aaien.
Ik denk dat aaien sowieso wel werkt, beetje jezelf kalmeren is het zegmaar.. Komt wel goed schatjequote:Op maandag 8 april 2013 14:57 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik heb het idee dat het bij Gray wel werkt, al ben ik ook wel benieuwd. De boekenkast zal wel vol staan met Eckhart Tolle, Alan Wats, etc.
Inclusief het mediteren en mindfulness oefeningen.
Ik moet zeggen dat ik het met name andersom zie. Thuis vind ik het enorm lastig.quote:Op maandag 8 april 2013 14:59 schreef lateralize het volgende:
De oplossing is ook vrij simpel geloof ik, alleen tegelijkertijd verdomd lastigIk zie het met vlagen, en eigenlijk vooral wanneer ik thuis ben en erover lees. In de real world is het een stuk pittiger je bewust te zijn van de dingen die je 'problemen' veroorzaken (of uberhaupt het bestaan van je problemen).
Voor mij wel.quote:Op maandag 8 april 2013 14:51 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
En werkt het?
Ik hou wel van aaien.
In m'n kast staan voornamelijk scheikunde en biologieboeken, Eckhart Tolle ben ik geen fan van, al kan ik 'm wel waarderen op z'n tijd, Alan Watts ben ik fan van, mediteren is niet nodig wanneer je 'out of your mind' bent.quote:Op maandag 8 april 2013 14:57 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik heb het idee dat het bij Gray wel werkt, al ben ik ook wel benieuwd. De boekenkast zal wel vol staan met Eckhart Tolle, Alan Wats, etc.
Inclusief het mediteren en mindfulness oefeningen.
Daar grapte ik niet lang geleden regelmatig mee!quote:Op maandag 8 april 2013 14:59 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ik denk dat aaien sowieso wel werkt, beetje jezelf kalmeren is het zegmaar.. Komt wel goed schatje
Je negeert het niet maar je gaat er niet negatief in mee zegmaar.
Paradoxaal, hè? Ongrijpbaar. Als een veertje uit je kussen dat je uit de lucht wil grijpen. Net wanneer je denkt dat je het hebt, stroomt het met de lucht mee uit je handgreep.quote:Op maandag 8 april 2013 14:59 schreef lateralize het volgende:
De oplossing is ook vrij simpel geloof ik, alleen tegelijkertijd verdomd lastigIk zie het met vlagen, en eigenlijk vooral wanneer ik thuis ben en erover lees. In de real world is het een stuk pittiger je bewust te zijn van de dingen die je 'problemen' veroorzaken (of uberhaupt het bestaan van je problemen).
Iedereen is anders, dus voor iedereen werkt het anders.quote:Op maandag 8 april 2013 15:03 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik moet zeggen dat ik het met name andersom zie. Thuis vind ik het enorm lastig.
In de real world komt het vanzelf (althans zo lijkt het) altijd wel weer boven.
Die Watts is ook wel een baas hoorquote:Op maandag 8 april 2013 15:13 schreef Gray het volgende:
[..]
In m'n kast staan voornamelijk scheikunde en biologieboeken, Eckhart Tolle ben ik geen fan van, al kan ik 'm wel waarderen op z'n tijd, Alan Watts ben ik fan van, mediteren is niet nodig wanneer je 'out of your mind' bent.
Mediteren zoals de meesten het kennen is weinig anders dan aandachtig zitten. De meeste van die bekende 'meesters' en 'goeroes' doen niet aan meditatie, want waarom zou je als je toch al in vrede leeft? Wat behaal je ermee?
Nee hoor, wat zij doen, en ik ook, is leven; jezelf beleven.
Maar dat gaat niet voor iedereen zo, helaas, maar begrijpelijk. Voor de een werkt een medicijn het beste, voor de ander therapie, anderen hebben niets nodig, en weer anderen kiezen voor een ander pad. Hoe dan ook, stop niet voordat je niet meer stoppen wil.
Vertel? Wat ben jij van plan?quote:Op maandag 8 april 2013 15:23 schreef zolderkamer-autist het volgende:
Wellbutrin slaat aardig goed aan heb ik het idee.
Ben ondertussen ook begonnen met het plannen van 'mijn periode in het buitenland'. Hoop het financieel allemaal te kunnen regelen voor de deadline (midden juni).
Liften naar een lekker warm land, couchsurfen op de heenweg om vervolgens een tijd door te brengen op een boerderij. Hoelang? tot ik geen zin meer hebquote:Op maandag 8 april 2013 15:24 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Vertel? Wat ben jij van plan?
Nee laat het over me heen komen, kan er toch niet veel aan veranderen op het moment dat het gebeurd. Vandaag heb ik bijvoorbeeld een klote dag en moet ik gewoon maar overleven door rustig door te ademen, morgen kan wel eens heel anders zijn. Wat ik wel doe de normale dingen en soms iets meer om mezelf een prikkel te geven.quote:Op maandag 8 april 2013 13:43 schreef Comp_Lex het volgende:
Zijn jullie ook altijd bezig met "vechten" tegen negatieve gevoelens?
Zal toch best wel lukken schat ik zo in. Ik weet wat je bedoeld met die prikkel die heb ik af en toe ook echt nodig om door een periode te komen en verder te komen.quote:Op maandag 8 april 2013 13:39 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik vlieg komende woensdag naar Oost-Europa, ik blijf eerst voor 14 dagen. Heb een rits replies er uitgestuurd op couchsurfing en ben welkom vanaf woensdag bij een groepje dames studenten in een stad waar ik de taal niet spreek. Ik heb letterlijk het zelf vertrouwen van beneden vriespunt, geen energie en dan om weer bij wildvreemden te gaan logeren op de bank en direct woensdag avond op stap te gaan gaat wat worden.
Het is mijn enige methode helaas. Ik hoop echt dat het weer het vonkje in mijn motor gaat aanwakkeren. Ik leef nu gewoon erg morbide. Echt zo'n gevoel van, als het morgen de laatste dag is, is dat prima. Dat leeft heel raar.
Voor de rest heb ik ook echt nog geen idee wat ik er allemaal ga doen.
Dat zijn flinke plannen voor een zolderkamer-autistquote:Op maandag 8 april 2013 15:34 schreef zolderkamer-autist het volgende:
[..]
Liften naar een lekker warm land, couchsurfen op de heenweg om vervolgens een tijd door te brengen op een boerderij. Hoelang? tot ik geen zin meer hebhttp://en.wikipedia.org/wiki/WWOOF
Ben hier ondertussen wel een beetje klaar, afronding van opleiding, aflopen van huurcontract (niet te verlengen). Opnieuw settelen (werk/vervolgopleiding, woning) doe ik wel wanneer ik er weer kracht voor heb.
Zal wel een hoop spullen moeten verkopen
Heb je dan niet het idee dat die prikkel steeds groter moet worden? Ook wat betreft om 'over een dood punt' heen te komen? Zo ben ik van het VWO naar het buitenland verhuist om mn BSc te doen omdat ik het ook 'zat' was.quote:Op maandag 8 april 2013 15:40 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Zal toch best wel lukken schat ik zo in. Ik weet wat je bedoeld met die prikkel die heb ik af en toe ook echt nodig om door een periode te komen en verder te komen.
Wat hij zei is nog niet eens zó bijzonder (al had hij hele mooie verwoordingen), want allemaal geleend van oudere wijzen, maar wanneer hij spreekt lijkt het wel alsof hij zingt. Een hele relaxte zangvogel, als het ware.quote:Op maandag 8 april 2013 15:22 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Die Watts is ook wel een baas hoorBen ik wel met je eens.
Je spreekt van die prikkel, maar is dat diep duiken niet vergelijkbaar?quote:Op maandag 8 april 2013 15:42 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Heb je dan niet het idee dat die prikkel steeds groter moet worden? Ook wat betreft om 'over een dood punt' heen te komen? Zo ben ik van het VWO naar het buitenland verhuist om mn BSc te doen omdat ik het ook 'zat' was.
Ja dat wel nu je het zegt, nooit eigenlijk op gelet. Bij mij moet het inderdaad verder, sneller, langer en "extremer" in mijn sitatuatie. Ik bedoel er niet mee bungyjumpen ofzo. Maar de opbrengst van die prikkel word ook beter op langer termijn. Ik knap eerder op van negatieve situaties of gedachtes, kan meer aan ect.,. Is een beetje warrig vandaag dus let niet op hoe ik dingen schrijf.quote:Op maandag 8 april 2013 15:42 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Heb je dan niet het idee dat die prikkel steeds groter moet worden? Ook wat betreft om 'over een dood punt' heen te komen? Zo ben ik van het VWO naar het buitenland verhuist om mn BSc te doen omdat ik het ook 'zat' was.
Mijn therapeut spreekt in wezen over een soort van vlucht gedrag. Een soort van 'chasing high'. Het lijkt alsof ik gewoon moeilijk ergens voldoening uit krijg en dat ik ook in weinig dingen een uitdaging zie.quote:Op maandag 8 april 2013 15:44 schreef Gray het volgende:
Je spreekt van die prikkel, maar is dat diep duiken niet vergelijkbaar?
Ik vind het wel een interessante stelling of die opbrengst op lange termijn ook beter zal worden wanneer de prikkel groter moet zijn. Ik merk wel dat steeds minder zaken mij nog minder plezier op leven.quote:Op maandag 8 april 2013 15:46 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Ja dat wel nu je het zegt, nooit eigenlijk op gelet. Bij mij moet het inderdaad verder, sneller, langer en "extremer" in mijn sitatuatie. Ik bedoel er niet mee bungyjumpen ofzo. Maar de opbrengst van die prikkel word ook beter op langer termijn. Ik knap eerder op van negatieve situaties of gedachtes, kan meer aan ect.,. Is een beetje warrig vandaag dus let niet op hoe ik dingen schrijf.
Cool, ik ga naar Portugal toe. Wat ga je doen in Slowakije?quote:Op maandag 8 april 2013 15:41 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Dat zijn flinke plannen voor een zolderkamer-autist.
Toch top dat je het wil doen. Ik zit straks ergens in de bergen in Slowakije. Gewoon van die momenten dat je ergens weer in de bush bush zit. En ook geen idee waar ik daarna weer naar toe ga. Ik heb een ticket dat ik na 14 dagen terug kan, maar kan hem ook nog verzetten.
Ik moet echt in het diepe duiken anders schiet het niet op.
Rustig aanquote:Op maandag 8 april 2013 15:58 schreef minthy het volgende:
Ik ben na meerdere gesprekken naar huis gestuurd van m'n werk, ging niet goed. Burnout of overspannen. Nu naar de huisarts voor medicatie.
Alle grip kwijt, voelt klote voor een control freak...
Misschien wel. Maar moet ook eerlijk toegeven dat ik juist de afgelopen tijd echt geen f*ck heb lopen uitvoeren. Het is niet zo dat ik dingen ga doen, om het dingen doen. Of, misschien beter zeggen dat ik dingen ga doen om andere dingen te vergeten. Dat werkt bij mij niet.quote:Op maandag 8 april 2013 15:58 schreef davo1979 het volgende:
@sitting eftling Misschien zijn wij wel het soort wat altijd bezig moeten zijn om niet verveeld te raken. Heb jammer genoeg heel snel moet soms wel 3-4 dingen door mekaar doen anders heb ik teveel tijd om over stomme dingen na te denken.
Control freak lijkt me in dit opzicht niet verstandig. Gewoon 'alles' even loslatenquote:Op maandag 8 april 2013 15:58 schreef minthy het volgende:
Ik ben na meerdere gesprekken naar huis gestuurd van m'n werk, ging niet goed. Burnout of overspannen. Nu naar de huisarts voor medicatie.
Alle grip kwijt, voelt klote voor een control freak...
Geen idee.quote:Op maandag 8 april 2013 16:00 schreef zolderkamer-autist het volgende:
[..]
Cool, ik ga naar Portugal toe. Wat ga je doen in Slowakije?
Als je gaat backpacken wil je denk ik toch wel een telefoon bij je hebben voor de zekerheid?quote:Op maandag 8 april 2013 16:07 schreef lateralize het volgende:
Wat mij ergens trouwens best gaaf lijkt is gewoon weg gaan zonder technologie. Tijdelijk natuurlijk, gewoon als vakantie. Eens kijken hoe dat is. Geen laptop mee (nou zou ik die normaliter sowieso niet meenemen, maar wanneer je wat langer weg gaat is dat wellicht anders), geen telefoon mee, en backpacken voor een paar weken. Misschien is dat iets voor augustus. Die maand heb ik geen werk, en in september begin ik ga ik verder met mijn studie.
Vooruit, een simpele non-smartphonequote:Op maandag 8 april 2013 16:10 schreef zolderkamer-autist het volgende:
[..]
Als je gaat backpacken wil je denk ik toch wel een telefoon bij je hebben voor de zekerheid?
Ben ook van plan zoiets te gaan doen
Als je zoiets doet, moet je het toch ook echt, helemaal zonder technologie doen? En dus bijv. ook zonder overlevingsgids.quote:Op maandag 8 april 2013 16:11 schreef lateralize het volgende:
[..]
Vooruit, een simpele non-smartphone
Mwa, een simpele telefoon kan geen kwaad. Mijn doel met geen-telefoon is bijvoorbeeld dat ik niet constant bezig ben met e-mail, whatsapp, spelletjes, noem maar op. Een telefoon bij je hebben voor noodsituaties lijkt me inderdaad alleen maar verstandig. Gewoon simpel dingetje.quote:Op maandag 8 april 2013 16:12 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Als je zoiets doet, moet je het toch ook echt, helemaal zonder technologie doen? En dus bijv. ook zonder overlevingsgids.
Sowieso vind ik dat altijd een dooddoener. Heb een half jaar geleden mijn smartphone weggedaan en mijn oude samsung weer in gebruik genomen omdat ik me stoorde aan dat gedrag bij anderen, maar besefte dat ik het zelf ook net zo hard deedquote:Op maandag 8 april 2013 16:14 schreef lateralize het volgende:
[..]
Mwa, een simpele telefoon kan geen kwaad. Mijn doel met geen-telefoon is bijvoorbeeld dat ik niet constant bezig ben met e-mail, whatsapp, spelletjes, noem maar op. Een telefoon bij je hebben voor noodsituaties lijkt me inderdaad alleen maar verstandig. Gewoon simpel dingetje.
Het gaat me ook niet om hardcore survival of zo. Gewoon even aarden, en ook omdat het puur een interessante ervaring is om eens simpel te leven.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Maar dit klinkt eigenlijk wel vrij hopeloosquote:Op maandag 8 april 2013 16:03 schreef lateralize het volgende:
@SE: En ik denk dus dat het niet de uitdaging is die je mist, maar dat je steeds extremere vormen van stimulering najaagt om te ontsnappen aan dat waar niet aan te ontsnappen valt. Op een bepaald moment moet dat ophouden, en werkt alleen de confrontatie, er doorheen gaan. Je maakt jezelf wijs dat je dingen doet om grenzen te verleggen en jezelf er juist 'uit te trekken', maar het zou mij niet verbazen als je dit alles alleen doet om te ontsnappen aan het gevoel van ongemak. Het werkt kortstondig doordat je afgeleid wordt, en dat kan je het gevoel geven dat wat je doet goed is.
Ik heb zelf heel lang het gevoel van ongemak verward met iets willen bereiken of stimulering nodig hebben. Maar het is gewoon 'unease'. De enige reden dat ik iets wilde bereiken, concludeerde ik uiteindelijk toen ik heel eerlijk tegen mezelf was, is dat ik hoopte daarin voldoening te vinden en zelfvertrouwen, aanzien zelfs. Allemaal ego-gelul.
Ik ben voorzichtig met mijn uitspraken of probeer dat te zijn, vooral omdat ik denk nog een beetje een ego-neiging te hebben om anderen te vertellen hoe ze moeten levenquote:Op maandag 8 april 2013 17:07 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Maar dit klinkt eigenlijk wel vrij hopeloos
Hmm .. ik begrijp je niet helemaal.quote:Op maandag 8 april 2013 17:33 schreef lateralize het volgende:
[..]
Ik ben voorzichtig met mijn uitspraken of probeer dat te zijn, vooral omdat ik denk nog een beetje een ego-neiging te hebben om anderen te vertellen hoe ze moeten leven![]()
Maar: ik denk dat dat dus juist niet hopeloos is. Ik vind eerder dit wat je nu doet hopeloos, zo op en neer je hele leven, altijd weer wachtend op het moment dat je terug gaat vallen, als een drug-addict op zoek naar je volgende high. Dat is mijn interpretatie hè
Dan kun je beter tot acceptatie komen van wat ìs. Het mooie is dat oprechte acceptatie, denk ik, ertoe leidt dat alle dingen die je nu belangrijk vindt er gewoon niet meer toe doen. Het raakt je niet meer zo. Ik denk dat het daardoor ook lastig kan zijn je een beeld te vormen van hoe het is om met die acceptatie te leven, wanneer je je nog niet in die staat van acceptatie bevindt. Ik merk dat bij mezelf in ieder geval wel. Het ego blijft je zeggen: "Maar eigenlijk wil ik dat streven naar beter zijn dan de rest helemaal niet opgeven! Hoe saai wordt je leven als je niet meer streeft naar beter zijn! Bedenk je hoe geweldig het is wanneer anderen tegen je opkijken!"
Nee dus.
Maar dat is geen oprechte acceptatie. Dat is weerstand. Je zegt het eigenlijk letterlijk: het stelt niets voor. Wanneer iets niet voorstelt wil je dat het anders is, en dus accepteer je het niet.quote:Op maandag 8 april 2013 18:32 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Hmm .. ik begrijp je niet helemaal.
Ik ben juist bang voor die acceptatie dat het leven geen drol voor stelt... zoals ik tegen mn therapeut dan al zei. En nu? Is dit het? Want dan kan ik net zo goed de stekker er uit trekken. Juist die acceptatie dat het geen fuck voorstelt, wil ik .. van weglopen.
Want ja .. ik loop niet met de menigte mee, dat sowieso niet. Ik heb mensen om me heen die nu beginnen met huisje boompje beestje en dan mij aankijken, gast, waarom doe jij dit niet? Tsjaaah ....
Babyshowers, 'nu al settlen' .. teh fudge berry cheesecake man.
Ik ken figuren die 1 km van huis ouders vandaan wonen, in die stad hun basisschool, middelbare school en MBO hebben gedaan, er nu werken en getrouwd zijn en hun kids daar naar de basisschool gaan. Ik moet er niet aan denken, ik zou er bijna direct depressief van worden.
Ik weet niet of het dat precies is. Ik hoop dat je gelijk hebt. Soms voel ik me gewoon echt dom en geestelijk gehandicapt. Ik weet dat het hier vast niet altijd zo overkomt, maar het is toch echt zo.quote:Op maandag 8 april 2013 23:23 schreef kingtoppie het volgende:
Ik had dat gisteren nog.
Absurd dat een ander gevoel gedachten over iets van 'geweldig idee'' naar ''godverdomme wat denk ik wel niet'' kunnen veranderen in een paar seconden.
quote:Op maandag 8 april 2013 23:47 schreef Andromache het volgende:
eenzaam.kom weer zoals gewoonlijk thuis in een leeg huis en de vriendin die ik eerlijk gesmst heb op de vraag hoe het met me ging, zegt helemaal niets op mijn antwoord. laat maar. niemand begrijpt me. ik wil niet weer in depressie raken maar ik stevn er keihard op af. en niemand kan of wil me helpen terwijl ik juist zo hard een luisterend oor en gericht advies nodig heb.![]()
![]()
.
misschien moet ik toch maar ana de antidepressiva om mijn emoties af te vlakken want zo kan ik niet meer doorleven.
Moet je niet gelijk offline gaanquote:
Dat is een plan en doel... Klamp jezelf daar dan aan vast?quote:Op dinsdag 9 april 2013 00:06 schreef Andromache het volgende:
ik denk het eerste want heb het al 24 uur geleden gesmst.
hoe iemand me kan helpen is er af en toe met mij op uit gaan. gewoon wat leuks met een vriendin doen. iedereen om me heen zit zo fokking vastgeplakt aan partner. ik wil dat heus ook wel maar er is totaal geen ruimte voor leuke dingen met vrienden ondernemen. hoe leuk en gezellig ook, de standaard bordspelletjesmiddagen gaan nu vervelen. als ik dingen voorstel, kan men niet, wil men niet, heel vqstgeroest.
verder zou het helpen als iemand in mijn omgeving regelmatig vinger bij me aan de pols houdt hoe het met scriptie gaat, heo solliciteren verloopt, gewoon, hoe het met me is. als ik geen contact opneem, komen ze ook niet naar mij toe. ik mis een stukje interesse op eigen initiatief.
ik denk dat ik ook maar gewoonmmoet verhuizen en een nieuw leven ergens anders moet opbouwen. dat ben ik trouwens sowieso van plan in Utrecht of Amsterdam maar eerst moet studie en werk geregeld worden. moet ik zelf doen.
Je wilt weg uit je huidige situatie? Maar zal dat ook wel een oplossing zijn?quote:Op dinsdag 9 april 2013 00:06 schreef Andromache het volgende:
ik denk het eerste want heb het al 24 uur geleden gesmst.
hoe iemand me kan helpen is er af en toe met mij op uit gaan. gewoon wat leuks met een vriendin doen. iedereen om me heen zit zo fokking vastgeplakt aan partner. ik wil dat heus ook wel maar er is totaal geen ruimte voor leuke dingen met vrienden ondernemen. hoe leuk en gezellig ook, de standaard bordspelletjesmiddagen gaan nu vervelen. als ik dingen voorstel, kan men niet, wil men niet, heel vqstgeroest.
verder zou het helpen als iemand in mijn omgeving regelmatig vinger bij me aan de pols houdt hoe het met scriptie gaat, heo solliciteren verloopt, gewoon, hoe het met me is. als ik geen contact opneem, komen ze ook niet naar mij toe. ik mis een stukje interesse op eigen initiatief.
ik denk dat ik ook maar gewoonmmoet verhuizen en een nieuw leven ergens anders moet opbouwen. dat ben ik trouwens sowieso van plan in Utrecht of Amsterdam maar eerst moet studie en werk geregeld worden. moet ik zelf doen.
Richt je op je studie je werk en je verhuisplannen die je daarna hebt.. Blijf daar wel mee bezig en probeer dat als het jou een goed plan lijkt te verwezenlijken. Op die manier ben je bezig met je leven.quote:
quote:Op maandag 8 april 2013 23:35 schreef lateralize het volgende:
[..]
Ik weet niet of het dat precies is. Ik hoop dat je gelijk hebt. Soms voel ik me gewoon echt dom en geestelijk gehandicapt. Ik weet dat het hier vast niet altijd zo overkomt, maar het is toch echt zo.
Jullie moeten jezelf niet zo serieus nemen. Dat meen ik serieus.quote:Op maandag 8 april 2013 23:23 schreef kingtoppie het volgende:
Ik had dat gisteren nog.
Absurd dat een ander gevoel gedachten over iets van 'geweldig idee'' naar ''godverdomme wat denk ik wel niet'' kunnen veranderen in een paar seconden.
Er zijn ook een boel mensen die nog slimmer zijn, en die nog dieper in de problemen zitten (dit zeg ik meer uit ervaring). Al geef ik gewoon toe dat ik er meer ken, die minder slim zijn en die absoluut niet dit probleem hebbenquote:Op maandag 8 april 2013 23:27 schreef lateralize het volgende:
[..]
Maar dat is geen oprechte acceptatie. Dat is weerstand. Je zegt het eigenlijk letterlijk: het stelt niets voor. Wanneer iets niet voorstelt wil je dat het anders is, en dus accepteer je het niet.
Je bent heus niet de enige die intelligent is. Er zijn zelfs een heleboel mensen nog veel slimmer dan jij, die niet dit probleem hebben. Hoe verklaar je dat dan? Ik zeg dit niet om vervelend te doen hè, voor de duidelijkheid. Puur reflecief.
Ik snap je gevoel van innerlijke onrust omdat ik het ook ervaren heb en soms nog steeds ervaar, maar als je objectief dat gevoel onderzoekt, wat zit er dan eigenlijk onder? Probeer dat nou eens te voelen. Ik ben benieuwd naar je antwoord.
First of all, wil ik zeggen success! Je geeft onderliggend aan dat je niet in depressie wil raken maar wat ik hier niet helemaal uit kan lezen is ... wat wil je dan wel? Wat wil je?quote:Op dinsdag 9 april 2013 03:17 schreef capuchon_jongen het volgende:
Ik ga eens mijn verhaal doen in dit topic:
Ik ben nu ongeveer 2 jaar af van school en ben nog steeds werkloos. Komt omdat ik niet zo hoogbegaafd ben... Eerder aan de zwakke kant. Ik heb ook een soort van special onderwijs gedaan(in België heet dat B.U.S.O onderwijs. Dat zijn voor mensen met een beperking.
Ik ben naar zulke school gestuurd omdat ik heel licht mentaal gehandicapt ben., Ik zou wel normaal school aankunnen maar dan moet ik echt me best doen.
Overlaatst heb ik een IQ test gedaan en mijn resultaat was iets van 91. Niet supergoed, ook niet heel zwakbegaafd.
Het probleem is om in een speciaal tewerkstelling te kunnen werken moet je bepaalde testen afleggen. Schijnbaar ben ik veel te slim daarvoor.
Maar op de gewone arbeidsmarkt ben ik weer veel te zwak. 1x een werk gedaan en ik kon niet mee, had geen werkinzicht blablabla. Met als gevolg je ontslag.
Nu ben ik al 15 maand werkloos en nog steeds geen job. doordat ik nog geen job heb raak ik in een depressie. Elke dag op de laptop ..... om 4-5 uur slapen s'morgens . om 12-13 uur opstaan..
Heel de dag niets doen en gek genoeg zegt mijn eigen vader er niets van... Enkel een ex stiefmoeder zit achter me...
Mijn echte moeder heeft mij verlaten toen ik 10 jaar was. Niet dood maar ergens in een dorp 10km verderop in café's te zuipen.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |