Misschien wel. Maar moet ook eerlijk toegeven dat ik juist de afgelopen tijd echt geen f*ck heb lopen uitvoeren. Het is niet zo dat ik dingen ga doen, om het dingen doen. Of, misschien beter zeggen dat ik dingen ga doen om andere dingen te vergeten. Dat werkt bij mij niet.quote:Op maandag 8 april 2013 15:58 schreef davo1979 het volgende:
@sitting eftling Misschien zijn wij wel het soort wat altijd bezig moeten zijn om niet verveeld te raken. Heb jammer genoeg heel snel moet soms wel 3-4 dingen door mekaar doen anders heb ik teveel tijd om over stomme dingen na te denken.
Control freak lijkt me in dit opzicht niet verstandig. Gewoon 'alles' even loslatenquote:Op maandag 8 april 2013 15:58 schreef minthy het volgende:
Ik ben na meerdere gesprekken naar huis gestuurd van m'n werk, ging niet goed. Burnout of overspannen. Nu naar de huisarts voor medicatie.
Alle grip kwijt, voelt klote voor een control freak...
Geen idee.quote:Op maandag 8 april 2013 16:00 schreef zolderkamer-autist het volgende:
[..]
Cool, ik ga naar Portugal toe. Wat ga je doen in Slowakije?
Als je gaat backpacken wil je denk ik toch wel een telefoon bij je hebben voor de zekerheid?quote:Op maandag 8 april 2013 16:07 schreef lateralize het volgende:
Wat mij ergens trouwens best gaaf lijkt is gewoon weg gaan zonder technologie. Tijdelijk natuurlijk, gewoon als vakantie. Eens kijken hoe dat is. Geen laptop mee (nou zou ik die normaliter sowieso niet meenemen, maar wanneer je wat langer weg gaat is dat wellicht anders), geen telefoon mee, en backpacken voor een paar weken. Misschien is dat iets voor augustus. Die maand heb ik geen werk, en in september begin ik ga ik verder met mijn studie.
Vooruit, een simpele non-smartphonequote:Op maandag 8 april 2013 16:10 schreef zolderkamer-autist het volgende:
[..]
Als je gaat backpacken wil je denk ik toch wel een telefoon bij je hebben voor de zekerheid?
Ben ook van plan zoiets te gaan doen
Als je zoiets doet, moet je het toch ook echt, helemaal zonder technologie doen? En dus bijv. ook zonder overlevingsgids.quote:Op maandag 8 april 2013 16:11 schreef lateralize het volgende:
[..]
Vooruit, een simpele non-smartphone
Mwa, een simpele telefoon kan geen kwaad. Mijn doel met geen-telefoon is bijvoorbeeld dat ik niet constant bezig ben met e-mail, whatsapp, spelletjes, noem maar op. Een telefoon bij je hebben voor noodsituaties lijkt me inderdaad alleen maar verstandig. Gewoon simpel dingetje.quote:Op maandag 8 april 2013 16:12 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Als je zoiets doet, moet je het toch ook echt, helemaal zonder technologie doen? En dus bijv. ook zonder overlevingsgids.
Sowieso vind ik dat altijd een dooddoener. Heb een half jaar geleden mijn smartphone weggedaan en mijn oude samsung weer in gebruik genomen omdat ik me stoorde aan dat gedrag bij anderen, maar besefte dat ik het zelf ook net zo hard deedquote:Op maandag 8 april 2013 16:14 schreef lateralize het volgende:
[..]
Mwa, een simpele telefoon kan geen kwaad. Mijn doel met geen-telefoon is bijvoorbeeld dat ik niet constant bezig ben met e-mail, whatsapp, spelletjes, noem maar op. Een telefoon bij je hebben voor noodsituaties lijkt me inderdaad alleen maar verstandig. Gewoon simpel dingetje.
Het gaat me ook niet om hardcore survival of zo. Gewoon even aarden, en ook omdat het puur een interessante ervaring is om eens simpel te leven.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Maar dit klinkt eigenlijk wel vrij hopeloosquote:Op maandag 8 april 2013 16:03 schreef lateralize het volgende:
@SE: En ik denk dus dat het niet de uitdaging is die je mist, maar dat je steeds extremere vormen van stimulering najaagt om te ontsnappen aan dat waar niet aan te ontsnappen valt. Op een bepaald moment moet dat ophouden, en werkt alleen de confrontatie, er doorheen gaan. Je maakt jezelf wijs dat je dingen doet om grenzen te verleggen en jezelf er juist 'uit te trekken', maar het zou mij niet verbazen als je dit alles alleen doet om te ontsnappen aan het gevoel van ongemak. Het werkt kortstondig doordat je afgeleid wordt, en dat kan je het gevoel geven dat wat je doet goed is.
Ik heb zelf heel lang het gevoel van ongemak verward met iets willen bereiken of stimulering nodig hebben. Maar het is gewoon 'unease'. De enige reden dat ik iets wilde bereiken, concludeerde ik uiteindelijk toen ik heel eerlijk tegen mezelf was, is dat ik hoopte daarin voldoening te vinden en zelfvertrouwen, aanzien zelfs. Allemaal ego-gelul.
Ik ben voorzichtig met mijn uitspraken of probeer dat te zijn, vooral omdat ik denk nog een beetje een ego-neiging te hebben om anderen te vertellen hoe ze moeten levenquote:Op maandag 8 april 2013 17:07 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Maar dit klinkt eigenlijk wel vrij hopeloos
Hmm .. ik begrijp je niet helemaal.quote:Op maandag 8 april 2013 17:33 schreef lateralize het volgende:
[..]
Ik ben voorzichtig met mijn uitspraken of probeer dat te zijn, vooral omdat ik denk nog een beetje een ego-neiging te hebben om anderen te vertellen hoe ze moeten leven![]()
Maar: ik denk dat dat dus juist niet hopeloos is. Ik vind eerder dit wat je nu doet hopeloos, zo op en neer je hele leven, altijd weer wachtend op het moment dat je terug gaat vallen, als een drug-addict op zoek naar je volgende high. Dat is mijn interpretatie hè
Dan kun je beter tot acceptatie komen van wat ìs. Het mooie is dat oprechte acceptatie, denk ik, ertoe leidt dat alle dingen die je nu belangrijk vindt er gewoon niet meer toe doen. Het raakt je niet meer zo. Ik denk dat het daardoor ook lastig kan zijn je een beeld te vormen van hoe het is om met die acceptatie te leven, wanneer je je nog niet in die staat van acceptatie bevindt. Ik merk dat bij mezelf in ieder geval wel. Het ego blijft je zeggen: "Maar eigenlijk wil ik dat streven naar beter zijn dan de rest helemaal niet opgeven! Hoe saai wordt je leven als je niet meer streeft naar beter zijn! Bedenk je hoe geweldig het is wanneer anderen tegen je opkijken!"
Nee dus.
Maar dat is geen oprechte acceptatie. Dat is weerstand. Je zegt het eigenlijk letterlijk: het stelt niets voor. Wanneer iets niet voorstelt wil je dat het anders is, en dus accepteer je het niet.quote:Op maandag 8 april 2013 18:32 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Hmm .. ik begrijp je niet helemaal.
Ik ben juist bang voor die acceptatie dat het leven geen drol voor stelt... zoals ik tegen mn therapeut dan al zei. En nu? Is dit het? Want dan kan ik net zo goed de stekker er uit trekken. Juist die acceptatie dat het geen fuck voorstelt, wil ik .. van weglopen.
Want ja .. ik loop niet met de menigte mee, dat sowieso niet. Ik heb mensen om me heen die nu beginnen met huisje boompje beestje en dan mij aankijken, gast, waarom doe jij dit niet? Tsjaaah ....
Babyshowers, 'nu al settlen' .. teh fudge berry cheesecake man.
Ik ken figuren die 1 km van huis ouders vandaan wonen, in die stad hun basisschool, middelbare school en MBO hebben gedaan, er nu werken en getrouwd zijn en hun kids daar naar de basisschool gaan. Ik moet er niet aan denken, ik zou er bijna direct depressief van worden.
Ik weet niet of het dat precies is. Ik hoop dat je gelijk hebt. Soms voel ik me gewoon echt dom en geestelijk gehandicapt. Ik weet dat het hier vast niet altijd zo overkomt, maar het is toch echt zo.quote:Op maandag 8 april 2013 23:23 schreef kingtoppie het volgende:
Ik had dat gisteren nog.
Absurd dat een ander gevoel gedachten over iets van 'geweldig idee'' naar ''godverdomme wat denk ik wel niet'' kunnen veranderen in een paar seconden.
quote:Op maandag 8 april 2013 23:47 schreef Andromache het volgende:
eenzaam.kom weer zoals gewoonlijk thuis in een leeg huis en de vriendin die ik eerlijk gesmst heb op de vraag hoe het met me ging, zegt helemaal niets op mijn antwoord. laat maar. niemand begrijpt me. ik wil niet weer in depressie raken maar ik stevn er keihard op af. en niemand kan of wil me helpen terwijl ik juist zo hard een luisterend oor en gericht advies nodig heb.![]()
![]()
.
misschien moet ik toch maar ana de antidepressiva om mijn emoties af te vlakken want zo kan ik niet meer doorleven.
Moet je niet gelijk offline gaanquote:
Dat is een plan en doel... Klamp jezelf daar dan aan vast?quote:Op dinsdag 9 april 2013 00:06 schreef Andromache het volgende:
ik denk het eerste want heb het al 24 uur geleden gesmst.
hoe iemand me kan helpen is er af en toe met mij op uit gaan. gewoon wat leuks met een vriendin doen. iedereen om me heen zit zo fokking vastgeplakt aan partner. ik wil dat heus ook wel maar er is totaal geen ruimte voor leuke dingen met vrienden ondernemen. hoe leuk en gezellig ook, de standaard bordspelletjesmiddagen gaan nu vervelen. als ik dingen voorstel, kan men niet, wil men niet, heel vqstgeroest.
verder zou het helpen als iemand in mijn omgeving regelmatig vinger bij me aan de pols houdt hoe het met scriptie gaat, heo solliciteren verloopt, gewoon, hoe het met me is. als ik geen contact opneem, komen ze ook niet naar mij toe. ik mis een stukje interesse op eigen initiatief.
ik denk dat ik ook maar gewoonmmoet verhuizen en een nieuw leven ergens anders moet opbouwen. dat ben ik trouwens sowieso van plan in Utrecht of Amsterdam maar eerst moet studie en werk geregeld worden. moet ik zelf doen.
Je wilt weg uit je huidige situatie? Maar zal dat ook wel een oplossing zijn?quote:Op dinsdag 9 april 2013 00:06 schreef Andromache het volgende:
ik denk het eerste want heb het al 24 uur geleden gesmst.
hoe iemand me kan helpen is er af en toe met mij op uit gaan. gewoon wat leuks met een vriendin doen. iedereen om me heen zit zo fokking vastgeplakt aan partner. ik wil dat heus ook wel maar er is totaal geen ruimte voor leuke dingen met vrienden ondernemen. hoe leuk en gezellig ook, de standaard bordspelletjesmiddagen gaan nu vervelen. als ik dingen voorstel, kan men niet, wil men niet, heel vqstgeroest.
verder zou het helpen als iemand in mijn omgeving regelmatig vinger bij me aan de pols houdt hoe het met scriptie gaat, heo solliciteren verloopt, gewoon, hoe het met me is. als ik geen contact opneem, komen ze ook niet naar mij toe. ik mis een stukje interesse op eigen initiatief.
ik denk dat ik ook maar gewoonmmoet verhuizen en een nieuw leven ergens anders moet opbouwen. dat ben ik trouwens sowieso van plan in Utrecht of Amsterdam maar eerst moet studie en werk geregeld worden. moet ik zelf doen.
Richt je op je studie je werk en je verhuisplannen die je daarna hebt.. Blijf daar wel mee bezig en probeer dat als het jou een goed plan lijkt te verwezenlijken. Op die manier ben je bezig met je leven.quote:
quote:Op maandag 8 april 2013 23:35 schreef lateralize het volgende:
[..]
Ik weet niet of het dat precies is. Ik hoop dat je gelijk hebt. Soms voel ik me gewoon echt dom en geestelijk gehandicapt. Ik weet dat het hier vast niet altijd zo overkomt, maar het is toch echt zo.
Jullie moeten jezelf niet zo serieus nemen. Dat meen ik serieus.quote:Op maandag 8 april 2013 23:23 schreef kingtoppie het volgende:
Ik had dat gisteren nog.
Absurd dat een ander gevoel gedachten over iets van 'geweldig idee'' naar ''godverdomme wat denk ik wel niet'' kunnen veranderen in een paar seconden.
Er zijn ook een boel mensen die nog slimmer zijn, en die nog dieper in de problemen zitten (dit zeg ik meer uit ervaring). Al geef ik gewoon toe dat ik er meer ken, die minder slim zijn en die absoluut niet dit probleem hebbenquote:Op maandag 8 april 2013 23:27 schreef lateralize het volgende:
[..]
Maar dat is geen oprechte acceptatie. Dat is weerstand. Je zegt het eigenlijk letterlijk: het stelt niets voor. Wanneer iets niet voorstelt wil je dat het anders is, en dus accepteer je het niet.
Je bent heus niet de enige die intelligent is. Er zijn zelfs een heleboel mensen nog veel slimmer dan jij, die niet dit probleem hebben. Hoe verklaar je dat dan? Ik zeg dit niet om vervelend te doen hè, voor de duidelijkheid. Puur reflecief.
Ik snap je gevoel van innerlijke onrust omdat ik het ook ervaren heb en soms nog steeds ervaar, maar als je objectief dat gevoel onderzoekt, wat zit er dan eigenlijk onder? Probeer dat nou eens te voelen. Ik ben benieuwd naar je antwoord.
First of all, wil ik zeggen success! Je geeft onderliggend aan dat je niet in depressie wil raken maar wat ik hier niet helemaal uit kan lezen is ... wat wil je dan wel? Wat wil je?quote:Op dinsdag 9 april 2013 03:17 schreef capuchon_jongen het volgende:
Ik ga eens mijn verhaal doen in dit topic:
Ik ben nu ongeveer 2 jaar af van school en ben nog steeds werkloos. Komt omdat ik niet zo hoogbegaafd ben... Eerder aan de zwakke kant. Ik heb ook een soort van special onderwijs gedaan(in België heet dat B.U.S.O onderwijs. Dat zijn voor mensen met een beperking.
Ik ben naar zulke school gestuurd omdat ik heel licht mentaal gehandicapt ben., Ik zou wel normaal school aankunnen maar dan moet ik echt me best doen.
Overlaatst heb ik een IQ test gedaan en mijn resultaat was iets van 91. Niet supergoed, ook niet heel zwakbegaafd.
Het probleem is om in een speciaal tewerkstelling te kunnen werken moet je bepaalde testen afleggen. Schijnbaar ben ik veel te slim daarvoor.
Maar op de gewone arbeidsmarkt ben ik weer veel te zwak. 1x een werk gedaan en ik kon niet mee, had geen werkinzicht blablabla. Met als gevolg je ontslag.
Nu ben ik al 15 maand werkloos en nog steeds geen job. doordat ik nog geen job heb raak ik in een depressie. Elke dag op de laptop ..... om 4-5 uur slapen s'morgens . om 12-13 uur opstaan..
Heel de dag niets doen en gek genoeg zegt mijn eigen vader er niets van... Enkel een ex stiefmoeder zit achter me...
Mijn echte moeder heeft mij verlaten toen ik 10 jaar was. Niet dood maar ergens in een dorp 10km verderop in café's te zuipen.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |