Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
Vorige delen:quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
Depressie & Angst #1
Depressie & Angst #2
Depressie & Angst #3
Depressie & Angst #4
Depressie & Angst #5
Depressie & Angst #6
Depressie & Angst #7
Depressie & Angst #8
Depressie & Angst #9
Depressie & Angst #10
Depressie & Angst #11
Depressie & Angst #12
Depressie & Angst #13
Depressie & Angst #14 ..... waar we het kabinet NIET leuk vinden
Depressie & Angst #15 ..... zonder bijwerkingen!
Depressie & Angst #16
Depressie & Angst #17
Ik heb altijd! problemen met generieke medicatie..maar het moet eerst fout gaan voordat de arts er een medische noodzaak van voorschrijft.
Nexium tablet in ziekenhuis gekregen, 40mg, nog amper last van mn maag, i.t.t esomeprazol 40;
Paroxetine in t originele zout, prima, maar andere oplossingen=zweten ziek zijn ..
Modiodal werkt ook wat sterker dan generieke modafinil.
Bah, besparen op medicatie
T kost al amper een paar euro per persoon per dag, bespaar dan op de bureaucratie!!! 
aflevertarieven vd apotheek kunnen best lager als het een "grootverbruiker" is, etc.Niet zoveel last van geloof ik, en gelukkig maar.
Wat goed van je. Heel veel succes maar dat gaat vast lukken.quote:Op woensdag 13 juni 2012 23:33 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Jongens! Ik heb gisteren afscheid genomen van mijn psycholoog! Ik heb een jaar lang heel hard gevochten en heel veel geleerd en vooral heb ik nu weer het vertrouwen dat ik het alleen kan! Of alleen, samen met mijn lief en mijn familie! Anyway ik ben blij en trots!
Go girl. Knap van je.
hier gaat het met ups en downs, ook wel normaal na zoiets ingrijpends en onverwachts. Maar soms voel ik me ook schuldig..omdat ik diep van binnen best wil huilen maar het gevoel heb het niet helemaal te kunnen. Terwijl mjin oom het rouwen meer dan waard is.
Aan de ene kant getuigd dat dat ik sterk ben en het wel aankan, maar tegelijkertijd voelt het zo raar.
Vandaag weer naar school gegaan na 2 dagen vrijgenomen te hebben, en dat voelde zo raar..op de fiets was het constant alsof ik iets miste..
Cafpow, kan je niet samen met je moeder rouwen? Is het een broer van haar?
En kingtoppie, ik herken dat wel hoor, dat het er opeens weer in lijkt te schieten. Vaak heb ik achteraf na een tijdje dan door waardoor het misschien is gekomen. Maareuh, ik zie dat je berichtje van midden in de nacht is. Is een beter ritme ook niet iets waardoor je je beter voelt?
Nog ruim 2 weken voordat ik begin. Het komt nu opeens wel erg dicht bij allemaal en het sijpelt er langzaam in dat het echt over MIJ gaat. WTF, straks zit ik daar met 17 anderen 4 maanden lang. Een heleboel als denken..... Vanmiddag nog maar even lekker werken zolang dat nog kan.
@Nyota,
probeer gewoon wat afleiding te zoeken, want dat als denken maakt dingen vaak erger dan ze zijn. Hoewel ze dan uiteindelijk ook kunnen meevallen..
En het rouwen gaat niet echt makkelijk samen. Want we rouwen beiden op een andere manier, mijn ma gaat echt heel actief aan de slag met typische zinnen van mijn oom uit de mails halen en fotos plaatsen in de groep op facebook van de familie. En ik ben meer een denkende rouwer, passiever. En inderdaad het was haar broer, met een leeftijdsverschil van 2 jaar...want mijn ma is de oudste en hij komt erna. Maar goed ik ga weer naar school zometeen
Voetbal gekeken, late avond... Veel alcohol op.... Uit het niets totaal sociaal incapabel en teruggetrokken + naar voelen.quote:
En kingtoppie, ik herken dat wel hoor, dat het er opeens weer in lijkt te schieten. Vaak heb ik achteraf na een tijdje dan door waardoor het misschien is gekomen. Maareuh, ik zie dat je berichtje van midden in de nacht is. Is een beter ritme ook niet iets waardoor je je beter voelt?
Idd, helemaal als je AD slikt is die kans groot. Ik sta zelf ook op mn kop na 1 glasje alcohol sinds ik AD heb, dus drink gewoon helemaal niks meer.quote:
Misschien reageer je slecht op drank?
Soms.. Reageer ik slecht op alcohol.. Andere keer gewoon goed.
Dan moet je zelf besluiten of je het risico wil nemen om he er kut door te gaan voelen.quote:
Ja het klopt ergens wel... Maar het is niet altijd...
Soms.. Reageer ik slecht op alcohol.. Andere keer gewoon goed.
Ik ga wel weer ff voorzichtiger doen, als het weer tijdje goed gaat doe ik wel weer anders.quote:Op vrijdag 15 juni 2012 09:35 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Dan moet je zelf besluiten of je het risico wil nemen om he er kut door te gaan voelen.
quote:
Oooh man, ik ben de laatste dagen niet te stuiten qua energie! Vandaag heb ik het hele huis schoon gemaakt,en taarten gebakken, want morgen zit mn huisje vol! Because its my birthday!!
Vandaag gesprek gehad met mn nieuwe zoco, was wel even confronterend. Hebben het gehad over mijn vermijdingsgedrag van de laatste weken en dat hakte er toch wel even in. En hij had meteen al door dat ik ook conflicten vermijd, en aangezien het niet klikt met mn psychotherapeut moest ik van hem toch weer een afspraak met haar maken om dat tegen haar te zeggen en te zeggen dat ik graag een ander wil. Echt doodeng vind ik dat
En ben bezig met een weekschema maken omdat ik toch weer een beetje in een dal zit en niet echt de controle over mn eigen leven neem. Dus ga nu gewoon proberen weer op tijd op te staan, te sporten, huishoudelijke dingen op vaste momenten doen etc. Weer even zelf voor de structuur en controle zorgen dus.
En ben op zoek naar werk, maar dat wil nog niet echt lukken
En dan komt die angst weer boven dat ik straks misschien geen inkomen heb en voel ik me echt waardeloos en heb ik gewoon zin om het op te geven. Maar dan ga ik dus weer vermijden... Fijn om in zo'n cirkeltje te zitten 
[ Bericht 42% gewijzigd door _Hestia_ op 15-06-2012 21:04:50 ]
Als je op zoek bent naar werk en dat lukt niet dan kan jij daar niks aan doen, dus dat ligt niet aan jou, dus daarom ben je niet waardeloos wil het niet lukken, dat je je best doet betekent dat jij juist waardevol bent vind ik.
Opgeven is niet goed, maar je mag jezelf best tijd gunnen als je je best al doet!
Op zoek naar werk... neem je ff niet teveel hooi op je vork, volgens mij kan je ook wel iets milder voor jezelf zijn n.a.v. je situatie op het moment
Nijna dankjewel en dat is waar, maar ik moet voor 1 september wat hebben, dus voel gewoon aardig wat druk daarom
Ik heb de laatste dagen ook echt het gevoel de hele wereld aan te kunnen, dat gevoel heb ik heel lang niet gehad, en het voelt zo goed!!!quote:
Klinkt alsof je er zin in hebt gewoonmezelf!!! Enjoy!
Vanmorgen gewekt door mijn 3 mannen met koffie en kusjes! en de jongens hebben allebei een nieuwe halsband gekregen! Of nou ja ik.....
quote:
[..]
Ik heb de laatste dagen ook echt het gevoel de hele wereld aan te kunnen, dat gevoel heb ik heel lang niet gehad, en het voelt zo goed!!!
Vanmorgen gewekt door mijn 3 mannen met koffie en kusjes! en de jongens hebben allebei een nieuwe halsband gekregen! Of nou ja ik.....
Ik moest aan mensen denken hahahaha
Komt het gevoel anderen hier misschien bekend voor?
Ja, toen ik 3 dagen niet gemasturbeerd had... (Ik meen hetquote:
Pfff, ik voel me de afgelopen dagen heel nerveus en opgefokt alsof ik 20 koppen koffie op heb. Volgens mijn RIBW/SPVer 'gewoon' spanning/hyperventilatie, maar ik begin toch weer te piekeren of er fysiek niks mankeert of (ineens na een jaar) medicatie verkeerd valt, vooral omdat ik eigenlijk helemaal geen heftige oorzaken van spanning aan kan wijzen, en me ook niet kan heugen dat hyperventilatie met zo'n onrust/opgefoktheid gepaard ging...
Komt het gevoel anderen hier misschien bekend voor?
)
vorige week mijn paroxetine opgehoogd van 20 naar 30 mg, omdat ik het gevoel kreeg dat het weer minder ging. Nu weer meer last van bijwerkingen. (a.s. donderdag weer intake bij psyQ) A fijn, morgen ben ik jarig ( wordt 23) en ik hou een feest in de tuin van mijn studentenhuis. Ik heb nog 'een hoop' te doen, kamer opruimen, keuken opruimen. Ik ben nu al 2 uur bezig met bedenken waar ik moet beginnen. Het is zo verdomde vervelend, een dik half jaar geleden had ik zo'n druk leven en kon ik alles aan. En nu raak ik al in paniek om mijn kamer op te ruimen! (ik baal zo van mij zelf, maar ik kan niet goed bedenken waar ik moet beginnen) Herkent iemand dit? Heeft iemand tips?
gr hope
Begin met de afwas
Dan aanrecht en gasfornuis afnemen
Dan spullen van de grond weggooien en in kasten en in de was
Dan je papierzooi opruimen
En dan de rest
Enne..... herkenbaar. Is klote. Sem stoer dat je je verjaardag viert.
Enne 2: je gasten vinden je ook lief als je kamer troep is. Dus leg de lat niet te hoog.
Schone gaat en schone wc lijkt me t belangrijkste, de rest alleen als t lukt.
En zoals je zegt, vrienden vinden mij ook wel lief als mijn kamer een troep is, daar heb je gelijk in. Ik ga eerst maar even douchen en dan ga ik beginnen met je voorstel.
Bedankt Murmeli
Groetjes Hopeee
Iemand nog tips om 's ochtends sneller op gang te komen? Mijn depressie is echt verschrikkelijk 's ochtends de laatste tijd terwijl ik dacht dat het juist beter ging. 's avonds voel ik me echter dan weer best goed
Zorg ervoor dat je vanaf nu elke dag IETS doet. Dus bijvoorbeeld maandag de badkamer, dinsdag de keuken, woensdag de was, donderdag de slaapkamer en vrijdag afstoffen en stofzuigen. En elke dag na het eten meteen afwassen. Dan is het niet zoveel werk, is het zo gebeurd en stapelt het zich niet op. Zo hoef je niet alles in 1 keer te doen en gebeurt alles iig 1 keer in de week. En je hebt elke dag iets om trots op te zijn. Als je iig die ene taak hebt gedaan die dag heb je iig wat structuur
Tips wbt 's ochtends sneller op gang komen:
Klinkt misschien raar, maar sta juist eerder op! Als je eerder opstaat heb je wat meer tijd om de dag relaxed te beginnen. Dus zorg ervoor dat je niet hoeft te haasten, maar genoeg tijd hebt om te ontbijten, te douchen en eventueel nog wat tv te kijken/computeren/krant lezen
Blijf niet in je nest liggen, sta op en eet een appel.quote:
Ik schuif gewoon altijd alles onder mijn bed als ik visite heb en de afwas kan netjes opgestapeld worden en eventueel in een keukenkastje gezet worden
Iemand nog tips om 's ochtends sneller op gang te komen? Mijn depressie is echt verschrikkelijk 's ochtends de laatste tijd terwijl ik dacht dat het juist beter ging. 's avonds voel ik me echter dan weer best goed
Jij bent slimquote:
Tips wbt 's ochtends sneller op gang komen:
Klinkt misschien raar, maar sta juist eerder op! Als je eerder opstaat heb je wat meer tijd om de dag relaxed te beginnen. Dus zorg ervoor dat je niet hoeft te haasten, maar genoeg tijd hebt om te ontbijten, te douchen en eventueel nog wat tv te kijken/computeren/krant lezen
Oh en lekker douchespul helpt ook smorgens. Iets lekker fris ofzo.
Lush vind ik lekker, maar is prijzig. Nivea heeft de geur happy time. Die is ook lekker fris. Of mint citroen van fa. Eucalyptus scrub van rituals (uit de hammamlijn) Nja, zoiets. Beetje snuffelen wat je lekker vindt.
Kan geen kwaad om daar n keer wat extra's aan uit te geven als je ervan houdt. Jezelf verwennen is goed voor je stemming.
Jezelf verwennen geeft eigenlijk aan dat je het belangrijk vindt om goed voor jezelf te zorgen wat dan eigenlijk indirect goed is voor je eigenwaarde...quote:
Goede tips sylvana!
Oh en lekker douchespul helpt ook smorgens. Iets lekker fris ofzo.
Lush vind ik lekker, maar is prijzig. Nivea heeft de geur happy time. Die is ook lekker fris. Of mint citroen van fa. Eucalyptus scrub van rituals (uit de hammamlijn) Nja, zoiets. Beetje snuffelen wat je lekker vindt.
Kan geen kwaad om daar n keer wat extra's aan uit te geven als je ervan houdt. Jezelf verwennen is goed voor je stemming.
De tijd waarop ik opsta maakt op zich niet zo uit (geen werk of studie op het moment), ik heb alleen dat alles me teveel is 's ochtends. Als ik mezelf zo ver krijg om te douchen ben ik daarna zo uitgeput dat ik daarna meteen weer terug naar bed ga ipv me aan te kleden. Terwijl ik vroeger niet eens over dit soort dingen nadacht.
Wat moet ik nou weer aan met het leven?
Waarom snap je het nu niet meer danquote:
Ik snap het nie meerrr
Wat moet ik nou weer aan met het leven?
Hier gaat het nog echt op en af. Woensdag een goede dag gehad, gisteren en vandaag weer minder. Nouja, dat zal nog wel even zo blijven denk ik (tenzij het per direct de komende 7 weken 25+ graden en zonnig is
)Gisteren mn psychotherapeut meegedeeld dat ik niet verder met haar wil, dus nou met zoco bekijken hoe verder. Want we zijn het wel eens dat ik langdurig met iemand een traject in moet gaan.
Je mag je therapeute niet?quote:
[..]
Waarom snap je het nu niet meer dan
Hier gaat het nog echt op en af. Woensdag een goede dag gehad, gisteren en vandaag weer minder. Nouja, dat zal nog wel even zo blijven denk ik (tenzij het per direct de komende 7 weken 25+ graden en zonnig is
Gisteren mn psychotherapeut meegedeeld dat ik niet verder met haar wil, dus nou met zoco bekijken hoe verder. Want we zijn het wel eens dat ik langdurig met iemand een traject in moet gaan.
Ik snap gewoon niet wat ik ermee aan moet....
Beetje werken.... Beetje uitgaan... Beetje op vakantie...
Ik ben bang dat het me allemaal nauwelijks iets doet / maarja dat is ook heel vaak een moment gevoel...
Beetje jammer dat al die momenten zo enorm vergankelijk zijn en het dus geen vaste basis structuur heeft bij mij.
Idd, het klikt niet met haar en voel me gewoon niet op mn gemak, dus dat werkt gewoon nietquote:
[..]
Je mag je therapeute niet?
Ik snap gewoon niet wat ik ermee aan moet....
Beetje werken.... Beetje uitgaan... Beetje op vakantie...
Ik ben bang dat het me allemaal nauwelijks iets doet / maarja dat is ook heel vaak een moment gevoel...
Beetje jammer dat al die momenten zo enorm vergankelijk zijn en het dus geen vaste basis structuur heeft bij mij.
En ik herken het wel wat je voelt, heb ik ook wel. Maar heb geen idee wat we eraan kunnen doen...
Als er iets mis gaat... Gaat alles mis... En dan niet eens zozeer door mijn eigen toedoen... Maar gewoon door ''toeval''
Ik snap dat niet, lijkt net alsof ik vervloekt/gezegend ben soms
Mijn verhaal in het kort.. Ik heb een gegeneraliseerde angststoornis al zolang ik me kan heugen. Ook heel veel nare dingen meegemaakt die dat alleen nog maar versterkt hebben helaas. Ik loop al een paar jaar bij een psychiater maar dat heeft me niet heel veel geholpen. Gelukkig heb ik sinds kort een psychologe die mij in het afgelopen half jaar heel goed heeft kunnen helpen.
Helaas is nu net in deze periode mijn huwelijk op de klippen gelopen (relatie van 8 jaar). We wonen nu nog samen maar dat duurt natuurlijk ook niet lang meer en ik ben als de dood om alles alleen te moeten gaan doen.
De ene dag kijk ik er naar uit om juist dingen te gaan doen en de volgende dag kan ik gewoon te moe en te bang zijn om ook maar iets te gaan doen. Hoe doen jullie dat op zo'n mindere dag? Ga je dan juist dingen doen of laat je het maar over je heen komen?
En als ik weet dat het over het 2e ''moe zijn'' gaat... Probeer ik op te staan en iets te eten.. Ik ben geen ochtend eter... Dus ik pak meestal een appel.
Daarna gewoon achter de computer zitten ofzo als ik niks moet doen.
Welkom hier en wat vervelend dat je huwelijk op de klippen is gelopen. Lijkt me erg lastig als je dan nog wel gedwongen moet samenwonen. Wel fijn dat je nu een goede psychologe hebt getroffenquote:
Ik wil hier ook even hoi zeggen
Mijn verhaal in het kort.. Ik heb een gegeneraliseerde angststoornis al zolang ik me kan heugen. Ook heel veel nare dingen meegemaakt die dat alleen nog maar versterkt hebben helaas. Ik loop al een paar jaar bij een psychiater maar dat heeft me niet heel veel geholpen. Gelukkig heb ik sinds kort een psychologe die mij in het afgelopen half jaar heel goed heeft kunnen helpen.
Helaas is nu net in deze periode mijn huwelijk op de klippen gelopen (relatie van 8 jaar). We wonen nu nog samen maar dat duurt natuurlijk ook niet lang meer en ik ben als de dood om alles alleen te moeten gaan doen.
De ene dag kijk ik er naar uit om juist dingen te gaan doen en de volgende dag kan ik gewoon te moe en te bang zijn om ook maar iets te gaan doen. Hoe doen jullie dat op zo'n mindere dag? Ga je dan juist dingen doen of laat je het maar over je heen komen?
En bij mij is het verschillend wat ik met zo'n mindere dag doe. Soms lukt het om mezelf een schop onder mn kont te geven en wel op te staan en wat te gaan doen, andere dagen geef ik er toch maar gewoon aan toe. Maar dan blijf ik ook de hele dag in die bui hangen, terwijl als ik toch wat ga doen het vaak na een paar uurtjes wel weer wat beter gaat
Ik reageer erg oplossingsgericht, en sylvana reageert juist heel erg heel emotioneel
''Wat vervelend! Ik leef met je mee!'' VS ''Doe dit en dat dan voel je je beter''Dat is minderquote:
Hoelang ben je nu weer helemaal thuis en wat heb je nu nog aan "behandeling"?En heb je een idee hoe het komt dat je weer wegzakt en waar merk je het aan?
Ik heb nog individueel pmt/bt en wacht op mn intake ambulant (ja lekker geregeld, die is komende week), 2 keer intake en dan adviesgesprek geloof ik, dus voor ik weet hoe verder, zijn we nog 3 weken verder.
Ik weet niet waarom ik wegzak, het lijkt me sterk dat het is omdat ik dat ene medicijn heb geschrapt, want volgens mij was dat niet voor mn stemming. Maar mn gedachten zijn weer zó negatief
En doe je het wel rustig aan, het is niet niks om na zo'n lange tijd weer thuis te komen in je gezin, dat heeft ook even tijd nodig natuurlijk
Gisteren nog met vrienden afgesproken en een middagje gechilled, was echt tof.
Maar het is doodeng en ben erg benieuwd.
En Nijna, ik hoop dat je je snel weer wat sterker gaat voelen.
Sylvana, abilify ben ik mee gestopt (slikte maar 5mg). Tijdens mn opname niet zoveel geleerd eigenlijk... ik weet het ff niet. En rustig aan probeer ik, valt niet altijd mee met 2 kids.
Nijna, heb je wel eens mindfulness/meditatie geprobeerd om te leren niet in je negatieve gedachten mee te gaan? En rustig aan doen met 2 kinderen is lastig, maar het is wel goed om toch af en toe wat tijd voor jezelf te nemen
U got one?quote:
Ja. Al tijden. Het schiet maar niet opquote:
Vervelend, weet je waardoor het komt en heb je al hulp (gezocht)?quote:Op woensdag 4 juli 2012 20:48 schreef Quickie_Brat het volgende:
[..]
Ja. Al tijden. Het schiet maar niet op
Nyota, hoe bevalt de wenweek tot nu toe?
Nijna, hoe gaat ie met jou nu?
Ik heb vrijdag een gesprek met mn zoco, ben een beetje hulpverleningsmoe heb ik het idee, maar echt goed gaat het ook nog niet echt. Dus om helemaal zonder te doen zie ik ook nog niet echt zitten...
Vandaag voorlichting gehad over MBO-opleiding en ga als het goed is versneld de opleiding tot Juridisch medewerker openbaar bestuur doen. Kan dan in het tweede jaar instromen en moet dan nog 2 jaar volgen. Krijg daarvoor nog wel gewoon stufi, maar moet die 2 jaar HBO-stufi wel helemaal terugbetalen dan. Maarja, het is niet anders. Wil toch wel graag een diploma van het 1 of ander hebben, want werk zoeken schiet ook niet echt op in deze tijden. Volgende week als het goed is al intakegesprek, dus zou wel fijn zijn als ik voor de zomervakantie weet waar ik aan toe ben
Dit. Erg herkenbaarquote:
Hmm duurt al wel lang dan idd. En wat voor deeltijd is dat dan, krijg je zoals bij de meeste deeltijds cognitieve therapie, activering, netwerkontwikkeling, pmt, creatieve therapie etc, of krijg je wat speciaals daar?quote:
Mijn depressie begon ergens in 2008. Nu nog niet over. Zit sinds februari 3 dagen in de week op de deeltijdbehandeling van de psych.afdeling van t ziekenhuis hier. Maar om nu te zeggen dat het beter wordt
En wat voor hulpverlening heb je de afgelopen jaren al gehad dan dat je ook een beetje hulpverleningsmoe bent?
Ik:
- Gesprekken met psycholoog
- Gesprekken met psychiater
- Gespreksgroep voor jongvolwassenen met identiteitsproblemen
- EMDR
- RET
- Mindfulnesstraining
- Assertiviteitstraining
- Training Voluit leven
- Depressiegroep
- Crisisgroep
- Opname
- Structurerende deeltijd
En daarnaast dus verschillende medicijnen. En het helpt allemaal wel iets, maar echt structureel helpen doet het niet echt helaas
[ Bericht 2% gewijzigd door _Hestia_ op 04-07-2012 21:30:16 ]
Volg je een specifieke therapie? Of is t algemeen, beetje praten?quote:
Mijn depressie begon ergens in 2008. Nu nog niet over. Zit sinds februari 3 dagen in de week op de deeltijdbehandeling van de psych.afdeling van t ziekenhuis hier. Maar om nu te zeggen dat het beter wordt
Weet je wat de oorzaak is van de depressie? Heb je t vaker gehad? Heb je daarnaast andere klachten? Heb je het gevoel dat deze vorm van therapie je uiteindelijk wel kan helpen?
Er zijn zoveel verschillende therapievormen, dat het even zoeken is wat voor jou werkt. Dat heeft mij ook 5 jaar gekost. Ik zit nu eindelijk ergens waar ik echt inzicht in mezelf van krijg. Niet altijd leuk, want ik zie ook wat ik altijd zelf heb gedaan dat niet helpt. Maar ik kom wel vooruit en dat ik wat ik uiteindelijk wil.
Dus ik zou zeggen: onderzoek goed wat jij wil/nodig hebt om vooruit te komen. Neem hierin zelf het voortouw, praat met mensen die ook in therapie zijn geweest en waar zij veel aan gehad hebben, of juist niet. Etc etc.
Want 4 jaar lang niet vooruit komen is niet leuk en demotiverend. Ik hoop dat je gauw toch iets van vordering gaat merken
Ik doe trouwens schematherapie. Die zit wel in de afdeling graven in je verleden. Maar na het identificeren van alles wat er mis is gegaan ga je er wel heel concreet mee aan de slag om het te verbeteren. Het is een soort cognitieve therapie, maar dan dus met goed onderzoek naar waar je gedrag vandaan komt.
Tja, ik zat dus in de onderzoekende fase met die psychotherapeute om te kijken of dat ook wat voor mij zou zijn. Maar nu ik dus met haar gestopt ben, is dat hele onderzoek dus ook gestopt.quote:
Hihi.... wat sylvana zegt dus.
Ik doe trouwens schematherapie. Die zit wel in de afdeling graven in je verleden. Maar na het identificeren van alles wat er mis is gegaan ga je er wel heel concreet mee aan de slag om het te verbeteren. Het is een soort cognitieve therapie, maar dan dus met goed onderzoek naar waar je gedrag vandaan komt.
Vandaag ook de andere helft van de groep leren kennen, blijkt daar een meisje in te zetten dat ik heel vaag ken van m'n studie! Ik weet niet of dat nou voor een drempel zorgt of niet, want destijds heb ik niet echt haar leren kennen. Wel kennen we wat dezelfde mensen, maar die zie ik eigenlijk nooit.
Het komt nu wel echt heel dichtbij, het idee altijd met de groep of een deel van de groep te moeten zijn, klinkt wel heel vermoeiend. Dus niet even in je eentje een rondje wandelen ofzo. Pff, maar goed, je kan altijd nog even op je kamer bijkomen.
Het wordt moeilijk en pittig, dat weet ik wel. Deze week kan ik nog veilig oppervlakkig zijn, vanaf volgende week is dat over.
damn woman, je bent bezig geweestquote:
[..]
Hmm duurt al wel lang dan idd. En wat voor deeltijd is dat dan, krijg je zoals bij de meeste deeltijds cognitieve therapie, activering, netwerkontwikkeling, pmt, creatieve therapie etc, of krijg je wat speciaals daar?
En wat voor hulpverlening heb je de afgelopen jaren al gehad dan dat je ook een beetje hulpverleningsmoe bent?
Ik:
- Gesprekken met psycholoog
- Gesprekken met psychiater
- Gespreksgroep voor jongvolwassenen met identiteitsproblemen
- EMDR
- RET
- Mindfulnesstraining
- Assertiviteitstraining
- Training Voluit leven
- Depressiegroep
- Crisisgroep
- Opname
- Structurerende deeltijd
En daarnaast dus verschillende medicijnen. En het helpt allemaal wel iets, maar echt structureel helpen doet het niet echt helaas
. Ik had tot voor kort poliklinische gesprekken met psycholoog en -iater. En AD. In die deeltijd is het idd van alles wat. Creatief, beeldend, themabesprekingen, bewegen, ontspanneb, etc.
Mijn grootste "handicap" is mijn vermoeidheid en lusteloosheid. Er zijn momenten- dagen dat het me niks kan schelen en dan wil ik eigenlijk alleen maar slapen.
Qua dag/nachtritme is er al wel wat verbeterd. Waar ik eerst tot in de middag op bed bleef liggen, sta ik nu wel in de ochtend op
schematherapie wordt veel gebruikt bij borderline toch? Weet niet of jij dat ook hebt.quote:
Hihi.... wat sylvana zegt dus.
Ik doe trouwens schematherapie. Die zit wel in de afdeling graven in je verleden. Maar na het identificeren van alles wat er mis is gegaan ga je er wel heel concreet mee aan de slag om het te verbeteren. Het is een soort cognitieve therapie, maar dan dus met goed onderzoek naar waar je gedrag vandaan komt.
thnxquote:
[..]
Volg je een specifieke therapie? Of is t algemeen, beetje praten?
Weet je wat de oorzaak is van de depressie? Heb je t vaker gehad? Heb je daarnaast andere klachten? Heb je het gevoel dat deze vorm van therapie je uiteindelijk wel kan helpen?
Er zijn zoveel verschillende therapievormen, dat het even zoeken is wat voor jou werkt. Dat heeft mij ook 5 jaar gekost. Ik zit nu eindelijk ergens waar ik echt inzicht in mezelf van krijg. Niet altijd leuk, want ik zie ook wat ik altijd zelf heb gedaan dat niet helpt. Maar ik kom wel vooruit en dat ik wat ik uiteindelijk wil.
Dus ik zou zeggen: onderzoek goed wat jij wil/nodig hebt om vooruit te komen. Neem hierin zelf het voortouw, praat met mensen die ook in therapie zijn geweest en waar zij veel aan gehad hebben, of juist niet. Etc etc.
Want 4 jaar lang niet vooruit komen is niet leuk en demotiverend. Ik hoop dat je gauw toch iets van vordering gaat merken
momenteel heb ik een"bijltje erbij neer gooi en laat me nou gewoon met rust" fase. Maar zodra er weer wat lust is ga ik er weer met frisse tegenzin mee aan de slag
Dan zal ik het toch moeten doen met wat het is en daar moet ik maar even niet teveel bij stil staan nu...
Ik heb al zoveel therapie gehad dat ik er niet zo erg meer in geloof.
Je bent het waard om te genieten van het leven. Ik heb ook bepaalde periodes dat ik me zeer depressief voel, terwijl ik zelf toch wel lekker een optimist ben. Vooral wanneer ik me verveel en me hierdoor onrustig voel. Wanneer het weer somber is of wanneer ik te veel structuur in mijn leven heb.
Ik zeg altijd, 'het is, wat je er zelf van maakt'
De manier van denken en omgaan met situaties. Je eigen zelfbeeld, zelfvertrouwen en het vertrouwen in de wereld om je heen en de situaties. Hoe je reageert op de omgeving vanuit welk gevoel. Bewust zijn van je gedachten en gevoelens etc.
Dit speelt allemaal een grote rol.
Als je behoefte hebt aan steun betreft dit onderwerp, youre all welcome
Wanneer je zelf hier bewust met bezig gaat, zul je minder vatbaar zijn voor depressieve gevoelens.
Mijn ervaring was dat je leuke dingen niet langer als leuk ziet en ervaart wanneer je depressief bent.quote:
Als je last hebt van depressies moet je leuke dingen ondernemen, hoe weinig zin je daar ook in hebt.
Wat dan volgens jou?
Bewust van mn gedachten: check en ik kan bedenken dat het niet klopt, ik kan zelfs bedenken wat ik zou moeten denken en toch landt dat niet...
Het scheelt denk ik ook als periodes dat je je depressief voelt, afwisselen met periodes dat het beter of misschien zelfs wel goed gaat. Voor mijn gevoel is mijn stemming altijd onder 0, ook al heel lang.
ben ik met je eens. Ik denk als je een goede periode hebt gehad je even kan "bufferen" , zodat je een slechte periode makkelijker kunt uitzitten. En wellicht is de slechter periode niet heel slecht omdat je ook nog fijne herinneringen hebt.quote:
Je bent een optimist, dat scheelt een hoop... ik ben een pessimist.
Bewust van mn gedachten: check en ik kan bedenken dat het niet klopt, ik kan zelfs bedenken wat ik zou moeten denken en toch landt dat niet...
Het scheelt denk ik ook als periodes dat je je depressief voelt, afwisselen met periodes dat het beter of misschien zelfs wel goed gaat. Voor mijn gevoel is mijn stemming altijd onder 0, ook al heel lang.
Dat wordt lastiger als het al heel lang slecht is. De herinneringen aan goede tijden vervagen. Je herinnert alleen nog maar lijden.
Fijn dat het iets beter gaat dan vorige week en erg herkenbaar dat niet geloven in weer een therapie. Heb net maar een topic geopend over hulpverlenings/therapie-moe zijn en niet geloven in een structurele verandering. Sterktequote:
Sylvana, het gaat denk ik iets beter dan vorige week. Deze week eerste intake gehad ambulant. Voor verdere diagnostiek is dat. Ben benieuwd of daar wat uitkomt, eerst maar zien. En dan nog...
Dan zal ik het toch moeten doen met wat het is en daar moet ik maar even niet teveel bij stil staan nu...
Ik heb al zoveel therapie gehad dat ik er niet zo erg meer in geloof.
Damn, erg herkenbaar dit! Ik ben me ook erg bewust van mijn gedachten, weet ze ook prima rationeel om te buigen in rationele/positieve gedachten. Maar er ook echt in geloven, nee, dat doe ik dan weer niet, waardoor het dus totaal geen zin heeftquote:
Je bent een optimist, dat scheelt een hoop... ik ben een pessimist.
Bewust van mn gedachten: check en ik kan bedenken dat het niet klopt, ik kan zelfs bedenken wat ik zou moeten denken en toch landt dat niet...
Het scheelt denk ik ook als periodes dat je je depressief voelt, afwisselen met periodes dat het beter of misschien zelfs wel goed gaat. Voor mijn gevoel is mijn stemming altijd onder 0, ook al heel lang.
Misschien is de overtuiging dat je niks verkeerd doet oid niet genoeg... Maar moet je constructiever denken als in: zoals ik nu doe, ga ik de goede kant op?quote:
[..]
Damn, erg herkenbaar dit! Ik ben me ook erg bewust van mijn gedachten, weet ze ook prima rationeel om te buigen in rationele/positieve gedachten. Maar er ook echt in geloven, nee, dat doe ik dan weer niet, waardoor het dus totaal geen zin heeft
Ik weet het ook niet, ik zeg ook maar wat
Ik denk dat ik in mijn vorige post niet helemaal duidelijk ben geweest hierin. Ik kan heel goed begrijpen dat je de dingen niet meer als leuk ervaart wanneer je depressief bent én dat is juist het punt. Maar uit mijn eigen ervaring weet ik, dat dit me meer helpt dan wanneer ik het mezelf nog ellendiger maak. Ik heb zelf mijzelf aangeleerd om mijn eigen gedachten om te vormen. Momenten waarop ik het mijzelf zo ellendig kan maken in mijn hoofd, dat ik tegen mijzelf zeg 'stop hier nu mee, dit helpt niet'quote:
[..]
Mijn ervaring was dat je leuke dingen niet langer als leuk ziet en ervaart wanneer je depressief bent.
Wat dan volgens jou?
Wanneer je last hebt van depressieve gevoelens, zie je het allemaal niet meer zitten. Maar ALTIJD is er een stemmetje in je hoofd aanwezig, die precies weet hoe het zit. Je weet heel goed wat je voelt, waarom, wanneer, hoe. Ook weet je wat je nodig hebt.
Je moet de controle over je leven weer terug nemen. Accepteren wat nou eenmaal niet veranderd kan worden en accepteren dat je recht hebt om je goed te voelen.
Heb je wel eens geprobeerd om op te schrijven wat je wel een goed gevoel geeft?
Het is niet mijn bedoeling om te spreken voor anderen. Wat ik beschrijf is slecht hoe ik er zelf over denk. En aangezien ik ik ben, kan ik niet weten hoe een ander zich voelt. Wel kan ik een beetje een idee hebben ervan door mijn eigen ervaring erbij te nemen.
Ik ben geen optimist wanneer ik me depressief voel. Ik ben juist heel wisselend. Wanneer ik me niet depressief voel ben ik een optimist, wanneer ik me depressief voel is alles fout.quote:
Je bent een optimist, dat scheelt een hoop... ik ben een pessimist.
Bewust van mn gedachten: check en ik kan bedenken dat het niet klopt, ik kan zelfs bedenken wat ik zou moeten denken en toch landt dat niet...
Het scheelt denk ik ook als periodes dat je je depressief voelt, afwisselen met periodes dat het beter of misschien zelfs wel goed gaat. Voor mijn gevoel is mijn stemming altijd onder 0, ook al heel lang.
Het is belangrijk om streng te kunnen zijn voor jezelf wanneer je het allemaal niet ziet zitten. Streng in de zin van, bewust zijn van je gedachten en jezelf hier in remmen wanneer je beseft dat je niets hebt aan de gedachte.
Been there, done that, werkt ook nietquote:
[..]
Misschien is de overtuiging dat je niks verkeerd doet oid niet genoeg... Maar moet je constructiever denken als in: zoals ik nu doe, ga ik de goede kant op?
Ik weet het ook niet, ik zeg ook maar wat
Je schrijft dat je geen optimist bent als je je depressief voelt. Maar eerder schreef je dat je een optimist bent. Ik denk dat iedereen van naturen een van beide kanten in zich heeft. En natuurlijk, een depressieve optimist voelt zich net zo rot, maar ik denk wel dat als je optimistisch van aard bent, je dingen makkelijker om kan buigen in dit geval... maar just my 2 cents, dit is mijn beredeniring.
Knuffel vragen aan kingtoppie dan?quote:
[..]
Been there, done that, werkt ook niet
Zelfs de knuffels van vriendlief werken niet eens altijdquote:Op woensdag 4 juli 2012 22:24 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Knuffel vragen aan kingtoppie dan?
Ik vind mezelf een realist eigenlijk....quote:
Je moest eens weten hoe streng ik ben voor mezelf...
Je schrijft dat je geen optimist bent als je je depressief voelt. Maar eerder schreef je dat je een optimist bent. Ik denk dat iedereen van naturen een van beide kanten in zich heeft. En natuurlijk, een depressieve optimist voelt zich net zo rot, maar ik denk wel dat als je optimistisch van aard bent, je dingen makkelijker om kan buigen in dit geval... maar just my 2 cents, dit is mijn beredeniring.
Optimisme gebruik ik meer als humor, even het positieve onwaarschijnlijke uitlichten....
Maar als ik ff in een dalletje zit dan is die functie uitgeschakelt hoor.
Mja alleen zijn heb je dan liever op die momenten?quote:
[..]
Zelfs de knuffels van vriendlief werken niet eens altijd
Ik doelde er inderdaad op dat ik van nature wel een optimist ben maar dit natuurlijk niet ben wanneer ik me depressief voel. Maar je zou wel eens gelijk kunnen hebben in wat je zegt.quote:
Je moest eens weten hoe streng ik ben voor mezelf...
Je schrijft dat je geen optimist bent als je je depressief voelt. Maar eerder schreef je dat je een optimist bent. Ik denk dat iedereen van naturen een van beide kanten in zich heeft. En natuurlijk, een depressieve optimist voelt zich net zo rot, maar ik denk wel dat als je optimistisch van aard bent, je dingen makkelijker om kan buigen in dit geval... maar just my 2 cents, dit is mijn beredeniring.
Heb je enig idee wanneer je last hebt/krijgt van depressieve gevoelens? Bepaalde periodes situaties? Of vanaf een bepaald moment? (Je hoeft hier niet perse antwoordt op te geven, misschien heb je dat al wel gedaan maar ik heb niet alle posts gevolgd)
Nee, maar knuffelen werkt ook niet altijd om van een bepaald gevoel/gedachte af te komenquote:
[..]
Mja alleen zijn heb je dan liever op die momenten?
Ik kan me weinig voorstellen bij continue...quote:
lvl26 ik voel me eigenlijk continu niet lekker in mn vel, depressieve gevoelens zijn ene keer erger dan andere keer. Als ik stress heb dan gaat mn stemming naar beneden bijvoorbeeld.
Ik vind mezelf dan eigenlijk ook een aansteller tov jullie.
Op dit moment bijvoorbeeld zit ik een beetje achterover naar mijn computerscherm te kijken... Meer doe ik niet.... Beetje uitrusten... Voelt prima.
Je weet dus van jezelf dat stress ervoor zorgt dat je meer last krijgt van je depressieve gevoelens. Wat zorgt daarentegen ervoor dat je ups hebt?quote:
lvl26 ik voel me eigenlijk continu niet lekker in mn vel, depressieve gevoelens zijn ene keer erger dan andere keer. Als ik stress heb dan gaat mn stemming naar beneden bijvoorbeeld.
Sinds wanneer heb je last van het continu niet lekker in je vel zitten?
Fijn trouwens dat je het met ons delen wil.
Uitspreken?quote:
[..]
Nee, maar knuffelen werkt ook niet altijd om van een bepaald gevoel/gedachte af te komen
Ik heb in die dalen wel enorm ontwijkingsgedrag..
Kan niet eens tegen mijn zus zeggen dat ze even op moet bokken bijvoorbeeld als ze om aandacht komt vragen en allerlei vragen stelt... Dan ''negeer'' ik haar dus en hoop dat ze uit haarzelf weggaat.
lvl26, ik denk dat ik altijd al niet lekker in mn vel zit, maar mede daarvoor zijn we nu dus ook verder aan het kijken qua diagnostiek. En daar laat ik het voor nu even bij.
Het is heel goed mogelijk dat het iets erfelijks is (waardoor je hersenen altijd al weinig neurotransmitters aanmaakt en vervolgens depressief voelt). Goed van je dat je in ieder geval bezig bent met het kijken naar je mogelijkheden.quote:
kingtoppie, ik ben niet zo van het vergelijken. Je bent geen aansteller!
lvl26, ik denk dat ik altijd al niet lekker in mn vel zit, maar mede daarvoor zijn we nu dus ook verder aan het kijken qua diagnostiek. En daar laat ik het voor nu even bij.
Kan ik uit je post opmaken dat je er verder niet op in wil gaan?
Optimisme en sarcasme zijn 2 eigenschappen die mij echt hebben geholpen, sarcasme op de momenten dat ik het niet meer zag zitten en daarnaast optimisme, t kan altijd erger!! Maar ik weet ook dat het niet op ieder moment zo werkt!
Verder kan ik er op dit moment gewoon niet veel zinnings over zeggen, eerlijk gezegd omdat ik er niet teveel over na wil denken nu ik me zo goed voel!
Sorry!!
Meh, mijn standpunt is dat het twee zijden van dezelfde medaille zijn. Beide maken onderverdeling in wat is, van negatief tot positief. Beide zijn nodig denk ik.quote:
Je bent een optimist, dat scheelt een hoop... ik ben een pessimist.
Tsja, gedachten hebben over gedachten... Als vuur met vuur bestrijden.quote:Bewust van mn gedachten: check en ik kan bedenken dat het niet klopt, ik kan zelfs bedenken wat ik zou moeten denken en toch landt dat niet...
Het is even lastig als denken dat je niet moet denken. Lukt je nooit.Dan is het misschien een kwestie van je baseline verleggen. Dat werkte voor mij iig, omdat ik toen besefte dat de enige reden is dat ik me rot voelde, was omdat ik heb ervaren wat niet rot voelde, ofwel goed.quote:Het scheelt denk ik ook als periodes dat je je depressief voelt, afwisselen met periodes dat het beter of misschien zelfs wel goed gaat. Voor mijn gevoel is mijn stemming altijd onder 0, ook al heel lang.
Niets duurt voor altijd, en dus gaat ook dat rotte gevoel weer weg.
Ik begrijp je helemaal en ben het helemaal met je eens, al zou ik het zelf iets anders verwoord hebben. Maar dat is niet belangrijk, want het gaat om de intentie en bedoeling van je verhaal.quote:
[..]
Ik denk dat ik in mijn vorige post niet helemaal duidelijk ben geweest hierin. Ik kan heel goed begrijpen dat je de dingen niet meer als leuk ervaart wanneer je depressief bent én dat is juist het punt. Maar uit mijn eigen ervaring weet ik, dat dit me meer helpt dan wanneer ik het mezelf nog ellendiger maak. Ik heb zelf mijzelf aangeleerd om mijn eigen gedachten om te vormen. Momenten waarop ik het mijzelf zo ellendig kan maken in mijn hoofd, dat ik tegen mijzelf zeg 'stop hier nu mee, dit helpt niet'
Wanneer je last hebt van depressieve gevoelens, zie je het allemaal niet meer zitten. Maar ALTIJD is er een stemmetje in je hoofd aanwezig, die precies weet hoe het zit. Je weet heel goed wat je voelt, waarom, wanneer, hoe. Ook weet je wat je nodig hebt.
Je moet de controle over je leven weer terug nemen. Accepteren wat nou eenmaal niet veranderd kan worden en accepteren dat je recht hebt om je goed te voelen.
Heb je wel eens geprobeerd om op te schrijven wat je wel een goed gevoel geeft?
Het is niet mijn bedoeling om te spreken voor anderen. Wat ik beschrijf is slecht hoe ik er zelf over denk. En aangezien ik ik ben, kan ik niet weten hoe een ander zich voelt. Wel kan ik een beetje een idee hebben ervan door mijn eigen ervaring erbij te nemen.
Mijn ervaring is dat depressie een schild is voor onverwerkt leed; leed dat nog niet een plaats gekregen heeft.
Het accepteren van depressie was voor mij een eerste stap.
Het treuren om de 'ik' die in het verleden pijn geleden heeft om later tot een depressie te komen was een tweede stap.
De derde stap was het besef dat het verleden altijd deel zou zijn van die gepijnigde ik, maar niet langer het heden hoeft te bepalen. Alsof je een huilende geliefde troost: "Kalmeer maar. Ik voel met je mee."
Nu kan ik treurig voelen zonder treurig te zijn. Heel veel beter kan ik het helaas op dit moment niet uitleggen.
T wordt gebruikt bij persoonlijkheidsstoornissen in het algemeen, daar is borderline er een van. Ik heb geen borderline, maar zo'n daar kun je niks mee restgroep psquote:
[..]
schematherapie wordt veel gebruikt bij borderline toch? Weet niet of jij dat ook hebt.
Voor borderline specifiek heb je ook nog linehan en de vers-training. Die eerste lijkt volgens mij een beetje op schematherapie.
Probeer het onderwerp bij je nieuwe behandelaar weer aan te snijden. Ik ben echt fan van schematherapie. Haha. Mits de oorzaak voor je depressies in je jeugd ligt enzo. Anders slaat het nergens op denk ik.quote:
[..]
Tja, ik zat dus in de onderzoekende fase met die psychotherapeute om te kijken of dat ook wat voor mij zou zijn. Maar nu ik dus met haar gestopt ben, is dat hele onderzoek dus ook gestopt.
Aha juist ik snap het. Mag ik vragen welke persoonlijkheidsstoornis je dan hebt? Hoeft niet als je het niet wil vertellenquote:
[..]
T wordt gebruikt bij persoonlijkheidsstoornissen in het algemeen, daar is borderline er een van. Ik heb geen borderline, maar zo'n daar kun je niks mee restgroep ps
Voor borderline specifiek heb je ook nog linehan en de vers-training. Die eerste lijkt volgens mij een beetje op schematherapie.
. Je zult het misschien ook al wel verteld hebben hier, maar om alle delen door te spitten 
Nu word ik steeds nieuwsgieriger naar schematherapiequote:
[..]
Probeer het onderwerp bij je nieuwe behandelaar weer aan te snijden. Ik ben echt fan van schematherapie. Haha. Mits de oorzaak voor je depressies in je jeugd ligt enzo. Anders slaat het nergens op denk ik.
Schijnt vooral in het angstcluster te zitten. Maar heb ook begrepen dat ik kenmerken heb van borderline en narcistische ps.
Lekker vaag dus.
Als je je motivatie weer hebt gevonden gewoon eens navragen dan bij je behandelaar. Heb jij zelf ook een.persoonlijkheidsstoornis?
ja. Ik heb een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Ook angstcluster.quote:
Persoonlijkheidsstoornis nao.
Schijnt vooral in het angstcluster te zitten. Maar heb ook begrepen dat ik kenmerken heb van borderline en narcistische ps.
Lekker vaag dus.
Als je je motivatie weer hebt gevonden gewoon eens navragen dan bij je behandelaar. Heb jij zelf ook een.persoonlijkheidsstoornis?
Vandaag ook het rooster ontvangen en het is een druk programma! Maar gelukkig ook genoeg ruimte voor wat adempauze en lekker naar buiten te gaan ofzo met iemand.
Nu nog drie dagen extreem genieten van m'n eigen plek.
het komt goed schatje! En als je je hart wilt luchten mag je me pmenquote:
Nou, dat was de wenweek. My god, dat gaat wat worden hoor. Zie er echt enorm tegenop toch nog steeds al is het wel fijn om al even kennisgemaakt te hebben met de groep.
Vandaag ook het rooster ontvangen en het is een druk programma! Maar gelukkig ook genoeg ruimte voor wat adempauze en lekker naar buiten te gaan ofzo met iemand.
Nu nog drie dagen extreem genieten van m'n eigen plek.
en dan kom je herboren terug hoop ik
4 jaar lang een paniekstoornis met agorafobie gehad. Gaat anno 2012 een heel stuk beter, maar nog niet voor de volle 100% opgeknapt. Tevens loop ik met een PTST rond. Zit sinds februari in de ziektewet om het allemaal aan te pakken. Trok het niet meer. Bleef maar doorgaan.
Mijn grootste probleem op het moment zijn mijn slaapproblemen. Doordat ik overdag daardoor extra angstig ben. Wat agorafobie versterkt e.d.
Lang verhaal!
Nijna, gaat het inmiddels alweer wat beter thuis?
Hier al een paar dagen een somber gevoel. Doe wel gewoon de dingen die ik moet doen, doe zelfs leuke dingen als een taart maken, maar steeds met die sombere sluier eroverheen zeg maar.
Heb je al eens slaappillen gekregen?quote:
Dit topic volg ik even. #anker plaatsen#
4 jaar lang een paniekstoornis met agorafobie gehad. Gaat anno 2012 een heel stuk beter, maar nog niet voor de volle 100% opgeknapt. Tevens loop ik met een PTST rond. Zit sinds februari in de ziektewet om het allemaal aan te pakken. Trok het niet meer. Bleef maar doorgaan.
Mijn grootste probleem op het moment zijn mijn slaapproblemen. Doordat ik overdag daardoor extra angstig ben. Wat agorafobie versterkt e.d.
Lang verhaal!
Goed dat je wel leuke dingen doet, jammer van de grauwe sluier, hoop dat die gauw weer wat optrekt!
Dankjewel en ik hoop het ook. Weet even niet meer of je thuis nog ondersteuning hebt in de vorm van thuiszorg/PIT-verpleegkundige ofzo?quote:
Sylvana, het valt nog niet mee hier... en me dat realiseren is k*t.
Goed dat je wel leuke dingen doet, jammer van de grauwe sluier, hoop dat die gauw weer wat optrekt!
Oké hoop voor je dat je dan genoeg ondersteuning kunt krijgen zodat je het thuis weer wat beter ziet zittenquote:
Yup, thuiszorg idd en wellicht krijgt ik iets van PIT straks om de tijd tussen mn intake en de therapie te overbruggen oid... Maar neem aan dat ik dat volgende week bij t adviesgesprek/diagnosegesprek wel zal horen. Het is een beetje langs me heen gegaan van de week allemaal.
Heb je wel steun van je man?sylvana, balen van de grauwe sluier, probeer te accepteren dat je soms kutdagen hebt! wel heel goed dat je toch dingen onderneemt!
Ja, Temazepam. Maar die mag je hooguit 2 weken slikken. 1 week is al veel eigenlijk.quote:
[..]
Heb je al eens slaappillen gekregen?
Melatonine mag je altijd slikken, maar dat werkt bij mij niet zo goed als Temazepam. Slaapproblemen heb ik met name als ik de volgende morgen ergens moet zijn. Bang niet te kunnen slapen + als ik weinig geslapen heb, de angst overdag. Heel irritant ;-)
Gisteren voor het eerst EMDR gehad. Ik weet nog niet of ik er iets aan ga hebben. Even afwachten nog. Heeft iemand EMDR gehad?
Gewoonmezelf, dank je.
AverageJoe, geen ervaring met emdr
Ik heb zo intakegesprek voor mn nieuwe opleiding en ben best een beetje zenuwachtig
Heel belangrijk is het om mezelf te accepteren, zowel innerlijk als uiterlijk, maar de laatste tijd is daar toch een onder onderdeel bij gekomen. Ik krijg steeds meer de indruk dat ik homo ben, of in ieder geval bi. En dat brengt nogal wat onzekerheid met zich mee. 2 jaar geleden had ik voor het eerst seks met een jongen waarmee ik eerst veel heb gemsnt. Maar wel puur als scharrel en niet als relatie. Heb daarna nog meerdere scharrels gehad, waarbij het dus eigenlijk nooit om gevoelens ging. Terwijl ik een keer met een meisje heb gedate en verliefd op ben geworden, maar die zag mij uiteindelijk niet staan. Maar verder heb ik nooit contact met meiden en lijk ik daar ook zelden in geinteresseerd, op een enkeling na misschien. Ik heb altijd gedacht dat het onzekerheid naar meiden toe was en dat ik het daarom maar met jongens deed, maar daar begin ik steeds meer aan te twijfelen. De seks vind ik fijn met een jongen, ik kan er ook goede gesprekken mee hebben en er kan een band ontstaan, maar ik weet niet of ik er ook verliefd op kan worden.
Op zich geen probleem om jezelf nog te moeten ontdekken, maar ik hou wel van duidelijkheid en dat voel ik niet, ik wil er ook niet teveel over vertellen aan anderen omdat ik het niet zeker weet. Ik heb mijn broer vertelt dat ik waarschijnlijk bi ben en dat was geen probleem, van hem kreeg ik ook te horen dat het aan bepaalde dingen wel te zien was. Ik heb een beetje het gevoel dat het een ontkenningsfase is. Alsof er iets in me zit dat het niet wil accepteren. Ik kreeg vroeger ook weleens te horen van vrienden dat ze vonden dat ik wat homo trekjes had, maar dat nam ik nooit serieus. Maar als ik erover nadenk ben ik wel altijd opvallend weinig met meiden bezig geweest.
Maargoed, ik worstel daar al een tijdje mee, voorderest is het niet heel veel veranderd, ik ben wel wat meer aan het ondernemen. Tennistoernooitje, fesitvals, wat vaker een boekje lezen of naar de winkel. Ik mis alleen nog altijd de contacten en daarnaast heb ik vaak dwanggevoelens, dat ik eigenlijk vind dat ik iets anders moet doen dan dat ik aan het doen ben. Ik ben vooral bezig met mezelf te accepteren en iets aan mijn gedachten en bezigheden te doen, maar mijn psycholoog zei ook dat dat een verdomd lang proces is en er nog wel een tijdje overheen kan gaan.
Dankje, ik ben aangenomen!!!quote:
Vrijdag 7 september introdag en de maandag erna beginnen
Sylvana
yesssssLastig johquote:
[..]
Ja, Temazepam. Maar die mag je hooguit 2 weken slikken. 1 week is al veel eigenlijk.
Melatonine mag je altijd slikken, maar dat werkt bij mij niet zo goed als Temazepam. Slaapproblemen heb ik met name als ik de volgende morgen ergens moet zijn. Bang niet te kunnen slapen + als ik weinig geslapen heb, de angst overdag. Heel irritant ;-)
Gisteren voor het eerst EMDR gehad. Ik weet nog niet of ik er iets aan ga hebben. Even afwachten nog. Heeft iemand EMDR gehad?
Maar goed, het werkt voor iedereen anders, dus nog even afwachten voor jou dus.
Peter is vanmiddag mee geweest naar Dimence om de afspraak die ik bij mn behandelaar heb gemaakt ook met hem kort te sluiten. Als hij dus merkt dat het slechter met me gaat of gewoon een vreemd voorgevoel heeft, dan moet Peter dus met hem bellen. Alhoewel ik natuurlijk wel gewoon zelf verantwoordelijk blijf. En ga sowieso 1 keer in de maand nog naar hem toe om te bespreken hoe het gaat.
Op zich gaat het nu wel redelijk, nog steeds wel erg vlak en het lukt nog niet om op tijd mn bed uit te komen. Maar zodra ik wakker ben dan doe ik wel gewoon wat ik moet doen en ben ik niet heel erg somber ofzo
Als het nou eens wat beter weer werd dan heb ik er een stuk minder moeite mee om mn bed uit te komen.Heb jij inmiddels al intake gehad voor ambulant?
Ik ben benieuwd en hoop dat dequote:
Twee gesprekken gehad, morgen diagnose gesprek en dan hoor ik denk ik ook hoe verder en wat de wachttijd is... oh joy de wachttijden...
wachttijd meevalt dat uit bed komen is de volgende stap.
heb je nu ook geen last meer van stemmen enzo?
Dankjewel en nee daar heb ik gelukkig al een tijdje geen last meer vanquote:
Ik vind wel dat je op de goede weg bent sylvana. Als het overdag gewoon al lukt om dingen te doen.
dat uit bed komen is de volgende stap.
heb je nu ook geen last meer van stemmen enzo?
Slik ook geen Risperdal meer Op zich volg ik met de psycholoog wel de goede weg, we hebben het veel over gedachten, uitstraling, mijn verleden enzo en gaan steeds een stapje verder. Maar ik kom voor mezelf gewoon steeds nieuwe dingen tegen waar ik tegenaan loop, waardoor het steeds weer een chaos word in mijn hoofd.quote:
Patrick, sterkte. Kan je bij de psycholoog zeggen dat je diepgang mist misschien? Eens kijken of jullie daar samen uitkomen?
Sylvana
Fijn dat je nu wat meer duidelijkheid hebt en ik hoop dat ze een gerichte behandeling voor je hebben!quote:
Stoornis in t autistisch spectrum... maar nu kunnen ze wel gerichter gaan kijken wat nodig is, dus ik hoop dat ik daarmee weer wat verder kan komen...
Ben jarenlang depressief geweest en mijn verhaal kan ik hier misschien nog weleens kwijt maar dat is nu niet de eerste prioriteit
Wel heb ik advies nodig over het volgende: Ik heb al een aantal jaren last van, ja ik weet niet wat het is eigenlijk, ik denk paniek-aanvallen. En dat is vooral op, laten we het maar even medisch, gebied noemen. De voornaamste symptomen die ik krijg zijn: zweten, mijn gedachte niet focussen op wat anders, misselijkheid, en bijna flauwvallen. Het is raar maar ik ben er nog nooit echt flauw van gevallen maar altijd op het randje van, misschien komt dat ook wel omdat ik bang ben om flauw te vallen.
Ik zal even een aantal voorbeelden geven waarop dat gebeurd:
Als ik een bloedneus heb, ik heb verleden jaar een aantal keer gehad in de zomer dat ik er 1 kreeg en ik word daar het meest eng van. Ik flip hem dan echt serieus erg.. maar ook als andere er 1 hebben en in mindere mate als ik er 1 zie op tv o.i.d.. Laatst was het zelfs zo erg dat ik het kreeg terwijl een klasgenoot van me er 1 kreeg maar die zag ik niet eens ;s ik wist het alleen.
Mijn moeder heeft een jaar geleden haar ribben gekneusd, en op het moment dat zij thuis kwam, merkte ik nog niks aan haar, hoorde ik nog geen enge verhalen, maar heb ik gewoon overgegeven omdat ik blijkbaar ook eng daarvan werd.. Dit heb ik bijvoorbeeld ook met gebroken armen/polsen etc. etc.
Het is dus niet alleen het zien, het is ook het horen, het voelen..het lijkt soms wel alsof ik me zo erg kan inleven in het `slachtoffer'' dat ik het zelf zo ervaar ofzo.. Ik ben ook hooggevoelig dus ik weet niet of dat misschien verband ermee kan hebben?
Ik hoop dat er mensen zijn die wat advies voor me hebben, Ik heb jarenlang professionele hulp gehad dus ik zit daar niet echt heel erg op te wachten om eerlijk te zijn.
Nopequote:
Iemand wat van Kingtoppie gehoord de laatste tijd?
Laatste bezoek was 4 dagen geleden iig.
Ah, misschien ja.quote:
wat dacht jij dan?quote:
Op Ik dacht niks eigenlijk, vond het alleen een beetje vreemd.quote:
Dus lieverds, probeer het een beetje on-topic te houden en post lekker over de dingen waar je tegenaan loopt, de dingen die je dwars zitten, de hulpverlening en hoe je je angsten probeert te overwinnen
Ik vind dat je het iets meer in perspectief mag plaatsen want ik vind dit een erg serieus topic.
[ Bericht 0% gewijzigd door kingtoppie op 19-07-2012 13:57:14 ]
Die posts waren vóór het hele 'te veel slowchats' gebeuren. Als ik dat had geweten had ik het hier niet gevraagd.quote:Op donderdag 19 juli 2012 13:48 schreef Re het volgende:
julliwe weten dat deze reeks op de nominatielijst staan van slowchat topics? en dat dat dus betekent dat deze zal worden opgeslokt door de 2 enige echte slowchats?
Dus lieverds, probeer het een beetje on-topic te houden en post lekker over de dingen waar je tegenaan loopt, de dingen die je dwars zitten, de hulpverlening en hoe je je angsten probeert te overwinnen
ik heb het niet op de nominatielijst gezet maar als ik zo de laatste paar posts zie dan kan ik me voorstellen dat het hier een gezellig praatgroepje is geworden waarbij de zogenaamde verschraling (red. Yvonne/Cc/Krea) aan het intreden is... dus vriendelijk verzoek om wat meer to the point te blijven, maar daar heb ik alle vertrouwen in hoorquote:
Ik ben het niet met je eens Re. Dit topic is heel serieus, maar gaat dankzij het onderwerp over persoonlijke levens en als je over je leven praat ben je zeker gelijk aan het slowchatten?
Ik vind dat je het iets meer in perspectief mag plaatsen want ik vind dit een erg serieus topic.
In een individueel topic kan je iemand wel helpen (als diegene niet wordt weggetrolld door mensen die het fijn vinden om te trollen in serieus bedoelde topics), maar zo'n topic verdwijnt toch snel weer naar onder in de lijst, en dan heb je weer een nieuw topic van een ander en vertel je weer ongeveer hetzelfde verhaal, en het wordt gewoon een warboel, vind ik.
Misschien is mijn uitleg niet zo duidelijk. bottomline is dat ik denk dat het én én kan: dit topic waar we volgens mij niet slowchatten (hooguit over onze depressies/angsten) en de topics van mensen individueel, voor degenen die daar behoefte aan hebben.
Meer positieve ervaringen zouden wel op hun plaats zijn, soms heb ik het idee dat mensen hier liever zien dat anderen ook hun leed delen dan dat ze eruit komen. Soms worden mensen die concrete tips hebben ook weggehoond en dat kan natuurlijk absoluut niet.quote:
Naja, praatgroepje... Dat zou zomaar kunnen, depressies blijven meestal bij dezelfde mensen hangen en het is nou niet bepaald een dynamische ''ziekte'' te noemen. De doelgroep blijft dus redelijk gelijk... Tevens moeten mensen ook nog de stap nemen om uberhaupt open te vertellen over hun problemen.. Wellicht kijken er heel veel mensen mee met in gedachte om misschien een keer toch ook mee te posten. Ik weet het niet, wellicht zou de OP daarop geoptimaliseerd kunnen worden zodat meer mensen over die drempel stappen.
- veel slapen, moeilijk zelf uit bed kunnen komen
- 's nachts veel wakker liggen
- niet douchen en aankleden, maar in badjas blijven lopen
- huishoudelijke taken verwaarlozen
- "makkelijk" eten koken of vaak willen bestellen
- afspraken afzeggen of gewoon niet heen gaan
- telefoon niet opnemen
- moeilijk alleen kunnen zijn
- geen zin in leuke dingen ondernemen
- geen zin in sex
- veel online kopen
Denk dat ik zo de belangrijkste dingen wel heb, maar hebben jullie nog ideeën?
ik was niet degene die begon over ingrijpen heur!quote:
Plank en mis, maanvis, het is een lijst ter indicatie dat het weer mis gaat
de psych bellen geloof ikquote:
Volgens mij worden er ook positieve ervaringen gedeeld. Als het beter gaat met iemand dan wordt dat over het algemeen ook hier gemeld. Al merk ik zelf wel dat ik meer behoefte heb om te posten als het minder goed met me gaat.quote:
[..]
Meer positieve ervaringen zouden wel op hun plaats zijn, soms heb ik het idee dat mensen hier liever zien dat anderen ook hun leed delen dan dat ze eruit komen. Soms worden mensen die concrete tips hebben ook weggehoond en dat kan natuurlijk absoluut niet.
Tips worden niet weggehoond, maar soms ziet iemand de positieve mogelijkheden gewoon niet,dat is een kenmerk van depressie.
Het lijkt me verstandig als jullie (de mods bedoel ik) de beslissing over het voortbestaan van dit topic (mede) laten nemen door iemand die ervaring heeft met depressie en/of angst en die zich er nog steeds goed in kan verplaatsen (dus niet iemand die 1x depressief is geweest,er toen vanaf is gekomen en zich er niks meer bij kan voorstellen). Want er worden echt hele domme dingen gezegd afentoe. Dat wekt bij mij behoorlijke irritatie op.
Ik vind namelijk juist dat we onwijs ons best doen hier om positief te zijn.
Onderzoek toont aan dat zelfhulpgroepen voor depressie wel helpen, maar hier zie je dat niet direct terug, en da's jammer.quote:
[..]
Volgens mij worden er ook positieve ervaringen gedeeld. Als het beter gaat met iemand dan wordt dat over het algemeen ook hier gemeld. Al merk ik zelf wel dat ik meer behoefte heb om te posten als het minder goed met me gaat.
Tips worden niet weggehoond, maar soms ziet iemand de positieve mogelijkheden gewoon niet,dat is een kenmerk van depressie.
En over dat positief zijn: Ik merk in mezelf dat ik altijd iemand nodig heb die me het licht laat zien ipv die m'n duisternis begrijpt
.Het topic opheffen lijkt mij niet wenselijk, juist hier vind je mensen die je begrijpen, die weten hoe donker de wereld soms kan zijn, en daarom kun je je hart luchten zonder jezelf n zeikerd te vinden!
ot: ik merk dat ik de laatste dagen op het randje loop, ik heb veel afspraken en ben druk bezig met het regelen van onze bruiloft en neem daardoor te weinig rust! stom natuurlijk maar het gaat zo automatisch...
Veel online kopen is herkenbaar voor mij. Ik had eerst een dvd-koopverslaving waardoor ik grotendeels van de dag dvd-sites afstruinde en de(zelfde) pakjesbezorger bijna iedere dag aan de deur stond.quote:
Ik ben bezig met een signaleringslijst voor Peter, met concrete dingen waaraan hij kan merken dat het minder goed met me gaat en hij dus in een vroeg stadium kan proberen in te grijpen. Dingen die ik nu heb zijn:
- veel slapen, moeilijk zelf uit bed kunnen komen
- 's nachts veel wakker liggen
- niet douchen en aankleden, maar in badjas blijven lopen
- huishoudelijke taken verwaarlozen
- "makkelijk" eten koken of vaak willen bestellen
- afspraken afzeggen of gewoon niet heen gaan
- telefoon niet opnemen
- moeilijk alleen kunnen zijn
- geen zin in leuke dingen ondernemen
- geen zin in sex
- veel online kopen
Denk dat ik zo de belangrijkste dingen wel heb, maar hebben jullie nog ideeën?
Op een gegeven moment kreeg ik dat met gezelschapsspelletjes (erbij). Nu staat mijn kamer vol met plastic bakken vol met dvd's die ik nooit kijk en gezelschapsspelletjes die ik nooit speel. Maar dat komt ook door het ruimtegebrek. Als ik iets wil pakken dan moeten al die bakken van elkaar af. Ik kan niet wachten tot ik op mezelf woon.De telefoon opnemen deed ik toch al nooit, (angststoornis en contactgestoord), dat laat ik altijd aan mijn moeder over, en als ik alleen thuis ben laat ik hem dus gewoon over gaan met uitzondering als mijn oma van mijn moeders kant belt (dat zie ik aan het nummer).
Idd. Als het weer echt mis is dan vind ik het moeilijk om zelf om hulp te vragen, waardoor ik langer in de situatie blijf hangen dan misschien nodig is. Dus als Peter merkt dat ik weer afglij kan hij ingrijpen.quote:
Ik zou proberen... Vroeg naar bed te gaan, en bij het wakker worden als je je ''naar'' voelt en er niet uit wilt het wel doen en een appel eten... Dat werkt bij mij toch wel goed, het is makkelijk en snel voedsel dus kost niet veel energie... En er zit wel wat suiker in dus je word wat energieker (dat wat je enorm mist, helemaal op dat tijdstip)quote:
Ik ben bezig met een signaleringslijst voor Peter, met concrete dingen waaraan hij kan merken dat het minder goed met me gaat en hij dus in een vroeg stadium kan proberen in te grijpen. Dingen die ik nu heb zijn:
- veel slapen, moeilijk zelf uit bed kunnen komen
- 's nachts veel wakker liggen
- niet douchen en aankleden, maar in badjas blijven lopen
- huishoudelijke taken verwaarlozen
- "makkelijk" eten koken of vaak willen bestellen
- afspraken afzeggen of gewoon niet heen gaan
- telefoon niet opnemen
- moeilijk alleen kunnen zijn
- geen zin in leuke dingen ondernemen
- geen zin in sex
- veel online kopen
Denk dat ik zo de belangrijkste dingen wel heb, maar hebben jullie nog ideeën?
Snachts veel wakker liggen is erg vervelend... Muziek kan je wel helpen de nacht door te komen denk ik als het niet lukt.
Je kunt moeilijk alleen zijn maar je zegt wel afspraken af? Dat snap ik niet helemaal...
Dat je echt heel veel energie mist om uberhaupt iets te willen doen snap ik.. Maar dat is ook niet heel raar... Ik denk dat je met bovenstaande dingetjes misschien wat meer energie krijgt.
Ik denk dat we hier beiden wel doen: en begrijpen dat iemand zich kut voelt, en proberen diegene te helpen om naar het positieve te kijken. Als ik me echt kut voel heb ik niks aan iemand die me zegt dat ik positief moet denken, en dat het allemaal echt niet zo erg is, daar ga ik me alleen maar ellendiger van voelen. Ik heb dan veel meer aan begrip. Dan gaat het misschien niet diezelfde dag nog over, maar kan ik vaak wel denken: oh fijn, ik word begrepen. Zo, dan ga ik vandaag nog even mezelf zielig vinden, en morgen zetten we de wekker weer en gaan we de dag wat zonniger en actiever tegemoet.quote:
[..]
Onderzoek toont aan dat zelfhulpgroepen voor depressie wel helpen, maar hier zie je dat niet direct terug, en da's jammer.
En over dat positief zijn: Ik merk in mezelf dat ik altijd iemand nodig heb die me het licht laat zien ipv die m'n duisternis begrijpt
Misschien zie jij niet terug dat het helpt, ik wel.
Daar is niets mis mee, liefst zou het zo zijn dat dit topic niet meer nodig was maar dat is helaas niet zo, maar altijd goed te zien dat er geprobeerd wordt elkaar positief te steunen en als praatpaal te dienen.quote:
Owja wat betreft dit topic. Ik merk bij mezelf dat als het beter met me gaat ik geen behoefte heb om hier te posten. Want dat het goed met me gaat kan ik met iedereen delen en dat snapt iedereen. Maar als het slecht met me gaat niet. En dan is het fijn om hier met lotgenoten te kunnen praten
Enige wat we misschien meer willen zien is proberen uit deze 'beschermde' omgeving te posten, via een eigen topic bijvoorbeeld.
Mja, mijn ervaring is dat er in een eigen topic toch vaak ook veel onzinnige reacties zijn waar je totaal niet op zit te wachten. Die heb je in dit topic toch wat minderquote:
[..]
Daar is niets mis mee, liefst zou het zo zijn dat dit topic niet meer nodig was maar dat is helaas niet zo, maar altijd goed te zien dat er geprobeerd wordt elkaar positief te steunen en als praatpaal te dienen.
Enige wat we misschien meer willen zien is proberen uit deze 'beschermde' omgeving te posten, via een eigen topic bijvoorbeeld.
True, maar dat gaat veranderen met wat meer blauwquote:
[..]
Mja, mijn ervaring is dat er in een eigen topic toch vaak ook veel onzinnige reacties zijn waar je totaal niet op zit te wachten. Die heb je in dit topic toch wat minder
Waar is jouw blauw eigenlijk Re?
Als je het beide naast elkaar laat bestaan (eigen topic en hier) vind ik het best. Ik wil best proberen ook wat meer in andere topics te lezen
Dit.. Ik lees hier soms mee, maar mocht ik wat kwijt willen dan zou ik niet een eigen topic openen.quote:
Ik zou het jammer vinden als dit topic verdwijnt, een eigen topic zou ik niet zo snel openen...
Gelukkigquote:
Toch zie je met mensen met een eigen topique dat ze veel vaker beter uit de situatie komen dan de mensen die hier posten.quote:
[..]
Mja, mijn ervaring is dat er in een eigen topic toch vaak ook veel onzinnige reacties zijn waar je totaal niet op zit te wachten. Die heb je in dit topic toch wat minder
Maarja, dat kan er ook aan liggen dat de mensen die hier posten "zwaardere" gevallen zijn. Wij weten alle goedbedoelde tips wel, maar hebben professionele hulp (nodig) En dan gaat het hier dus niet zo zeer om hulp/tips krijgen van anderen, maar meer gewoon erover praten hoe het gaat en het "lotgenotencontact"zeg maarquote:
[..]
Toch zie je met mensen met een eigen topique dat ze veel vaker beter uit de situatie komen dan de mensen die hier posten.
Dat maakt dit topique ook wel gevaarlijk, je ziet hier namelijk ook mensen posten die hier komen omdat hun relatie uit is of ze hun werk kwijt zijn. Dan gaan ze al snel mee in jullie wereldje en zullen ze niet zo snel meer de lichtere stappen nemen om hun leven te verbeteren, met als resultaat dat ze echt zwaar depressief worden. Eigenlijk moet je zulke mensen niet te lang in dit topique houden.quote:
[..]
Maarja, dat kan er ook aan liggen dat de mensen die hier posten "zwaardere" gevallen zijn. Wij weten alle goedbedoelde tips wel, maar hebben professionele hulp (nodig) En dan gaat het hier dus niet zo zeer om hulp/tips krijgen van anderen, maar meer gewoon erover praten hoe het gaat
Mja, zoveel mensen die in zulke situaties zitten posten hier nou ook weer niet. Meeste zijn toch wel mensen die kampen met zwaardere psychische problemen.quote:
[..]
Dat maakt dit topique ook wel gevaarlijk, je ziet hier namelijk ook mensen posten die hier komen omdat hun relatie uit is of ze hun werk kwijt zijn. Dan gaan ze al snel mee in jullie wereldje en zullen ze niet zo snel meer de lichtere stappen nemen om hun leven te verbeteren, met als resultaat dat ze echt zwaar depressief worden. Eigenlijk moet je zulke mensen niet te lang in dit topique houden.
Iedereen is er 1 teveel in mijn ogen. En ik moet zeggen dat ik altijd erg somber word als ik jullie hier jaar in jaar uit zie posten dat het altijd weer net zo slecht gaat.quote:
[..]
Mja, zoveel mensen die in zulke situaties zitten posten hier nou ook weer niet. Meeste zijn toch wel mensen die kampen met zwaardere psychische problemen.
Nouja, bij mij zijn er toch ook wel periodes geweest dat het beter ging hoor. Vorig jaar van maart-september zo'n beetje en nu gaat het ook al weer een paar weken wel weer redelijkquote:
[..]
Iedereen is er 1 teveel in mijn ogen. En ik moet zeggen dat ik altijd erg somber word als ik jullie hier jaar in jaar uit zie posten dat het altijd weer net zo slecht gaat.
En dat heb ik hier ook wel gepost. En wat ik al zei, als het beter gaat heb ik (en denk ik ook anderen) minder behoefte om hier te posten. En het is bij mij iig zo dat ik een recidiverende depressie heb, dus dat het altijd wel zal zijn dat ik depressieve periodes heb, afgewisseld met tijden dat het beter gaat.En als ik voor mezelf spreek, helaas gaat het ook al een hele tijd niet goed
... kan wel komen vertellen dat het goed gaat, maar dan zit ik te liegen.En dat is dus het onbegrip waar menig depressief persoon tegen aanloopt, "Je kunt alleen maar somberen" Het leven is voor iemand met een depressie ook niet leuk, en alleen maar donker, En je komt er niet uit door simpel de lichtpuntjes te zoeken. Dus ook jouw tips, hoe goedbedoeld ook zijn vaak een druppel op een gloeiende plaat!quote:
[..]
Iedereen is er 1 teveel in mijn ogen. En ik moet zeggen dat ik altijd erg somber word als ik jullie hier jaar in jaar uit zie posten dat het altijd weer net zo slecht gaat.
En het is helaas waar, Als het beter met je gaat post je hier minder, omdat je dan te druk bent!
Ik kan oprecht zeggen dat ik het zwaarste deel van de strijd achter mij heb gelaten, en dat ik het leven weer kan aankijken, En daar ben ik blij om! Voor mij is het nu enkel nog een kwestie van valkuilen herkennen, en op tijd remmen (en vaak is de rem stuk
) Maar dat betekent niet dat ik de schatjes hier geen hart onder de riem wil steken.Het is makkelijk oordelen vanaf de andere kant, Maar er wordt in dit topic achter de schermen keihard gevochten door iedereen! Een Nyota die intensieve therapie is aangegaan, Nijna die het thuisleven weer aan het oppakken is! Sylvana die haar valkuilen aan het herkennen is, En zo is ieder voor zich keihard aan het vechten, maar wij zien enkel de post die een ieder plaatst, en om stoom af te blazen op een anonieme manier zijn dat vaak negatieve verhalen ja! Maar zoals gezegd, je zit niet vast in dit topic, dus jij kunt de keuze maken niet mee te lezen
En nu ga ik heel positief mn popcorn verder opeten, (die ik eigenlijk niet mag omdat ik moet lijnen voor de bruiloft maar ik kan t niet laten vandaag!)
chronishe depressie! Helaas het bestaat!quote:
Jarenlange depressie, bestaat dat? Dat je niet weet of het wel zo is omdat je er aan gewend bent geraakt?
Wat mooi gezegdquote:
[..]
En dat is dus het onbegrip waar menig depressief persoon tegen aanloopt, "Je kunt alleen maar somberen" Het leven is voor iemand met een depressie ook niet leuk, en alleen maar donker, En je komt er niet uit door simpel de lichtpuntjes te zoeken. Dus ook jouw tips, hoe goedbedoeld ook zijn vaak een druppel op een gloeiende plaat!
En het is helaas waar, Als het beter met je gaat post je hier minder, omdat je dan te druk bent!
Ik kan oprecht zeggen dat ik het zwaarste deel van de strijd achter mij heb gelaten, en dat ik het leven weer kan aankijken, En daar ben ik blij om! Voor mij is het nu enkel nog een kwestie van valkuilen herkennen, en op tijd remmen (en vaak is de rem stuk
Het is makkelijk oordelen vanaf de andere kant, Maar er wordt in dit topic achter de schermen keihard gevochten door iedereen! Een Nyota die intensieve therapie is aangegaan, Nijna die het thuisleven weer aan het oppakken is! Sylvana die haar valkuilen aan het herkennen is, En zo is ieder voor zich keihard aan het vechten, maar wij zien enkel de post die een ieder plaatst, en om stoom af te blazen op een anonieme manier zijn dat vaak negatieve verhalen ja! Maar zoals gezegd, je zit niet vast in dit topic, dus jij kunt de keuze maken niet mee te lezen
En nu ga ik heel positief mn popcorn verder opeten, (die ik eigenlijk niet mag omdat ik moet lijnen voor de bruiloft maar ik kan t niet laten vandaag!)
Sorry, ik had jouw post gemist, Ik herken wel het een en ander uit jouw verhaal maar echte tips heb ik niet, Ik ben bekend met paniekaanvallen, en wat mij altijd hielp was proberen in het nu te blijven, Realiseer je dat er niks ergs gebeurt en dat het ook weer overgaat.quote:
Jammer dat er nog geen reactie op mijn post is gekomen. Ik zal het wel op een ander forum proberen
Het naar worden in ziekenhuizen herken ik ook,maar een betere tip dan naar buiten gaan voor frisse lucht heb ik niet!
|/*
Mja, ik heb er totaal geen ervaring mee, dus ja, dan weet ik ook weinig te zeggenquote:
Jammer dat er nog geen reactie op mijn post is gekomen. Ik zal het wel op een ander forum proberen
Het was ook niet kattig bedoelt hoorquote:
[..]
Mja, ik heb er totaal geen ervaring mee, dus ja, dan weet ik ook weinig te zeggen
Maar had gehoopt dat er wel wat ervaringsdeskundige hier aanwezig waren ghehe, En op mezelf inpraten dat het niks ergs is en zo weer weg gaat lukt niet; ik ben dan al in een zo ver stadium van paniek dat ik geen controle heb over mijn gedachtes en gevoel
Wellicht, maargoed ik had gewoon pijnscheuten in mijn hart op een gegeven moment en ging na een avond stappen gewoon ergens op mijn rug in het gras liggen als ik alleen was ergens... Niet heel logisch allemaal dat dat onopgemerkt blijft aan jezelf.quote:
Jarenlange depressie, bestaat dat? Dat je niet weet of het wel zo is omdat je er aan gewend bent geraakt?
Geen controle over gedachtes en gevoel.... -> anti depressiva, naar mijn mening.quote:
[..]
Het was ook niet kattig bedoelt hoor
En op mezelf inpraten dat het niks ergs is en zo weer weg gaat lukt niet; ik ben dan al in een zo ver stadium van paniek dat ik geen controle heb over mijn gedachtes en gevoel
Ga even naar de huisarts.
Daar zit ik ook niet echt op te wachten eigenlijk..vooral omdat het niet elke dag voorkomt, en je kan ook depressieve en zelfs suïcidale gedachten opwekken met AD toch?quote:
[..]
Geen controle over gedachtes en gevoel.... -> anti depressiva, naar mijn mening.
Ga even naar de huisarts.
In het begin denk ik, maar je bent jezelf er nog wel bewust van dat je dat absoluut niet moet doen uiteraard.quote:
[..]
Daar zit ik ook niet echt op te wachten eigenlijk..vooral omdat het niet elke dag voorkomt, en je kan ook depressieve en zelfs suïcidale gedachten opwekken met AD toch?
Maar weetje wat het meer is... ''Het komt niet iedere dag voor'', dat heeft er bij mij ook voor gezorgd dat ik er 1.5 jaar mee bleef lopen tegen de tijd dat ik naar de dokter ging.
Misschien is dit wel goed nieuws voor je zelfs... Want ik heb in een halfjaar tijd wat nu opzicht wel kort voelt voor mij, veel meer controle terug gekregen..
Antidepressiva helpt je ermee om die controle te krijgen en aan jezelf te werken... Voor mij part ga ik nu dan ook weer afbouwen met die anti depressiva, maar dat gaat dan uiteraard met supervisie van de psychiater.
Ik snap wat je wil zeggen, maar ik ga na de zomer een nieuwe opleiding beginnen, ergens anders gewoon fresh start. en ik heb dan geen behoefte dat ik op dat moment `weer'' bij een psych loop met evt medicatie..quote:
[..]
In het begin denk ik, maar je bent jezelf er nog wel bewust van dat je dat absoluut niet moet doen uiteraard.
Maar weetje wat het meer is... Het komt niet iedere dag voor, dat heeft er bij mij ook voor gezorgd dat ik er 1.5 jaar mee bleef lopen tegen de tijd dat ik naar de dokter ging.
Ontwijk het maar lekker, maar ik hoop alleen dat jij jezelf niet 1.5 jaar lang gaat kwellen voordat je de knop omzet.quote:
[..]
Ik snap wat je wil zeggen, maar ik ga na de zomer een nieuwe opleiding beginnen, ergens anders gewoon fresh start. en ik heb dan geen behoefte dat ik op dat moment `weer'' bij een psych loop met evt medicatie..
Denk je werkelijk dat het automatisch weggaat of moet je misschien toch wel aan jezelf gaan werken en de middelen aanpakken?
Ik ontwijk het niet, het is alleen geen probleem waar ik systematisch elke dag last van heb, of elke week. En jij zegt meteen als eerste advies: aan de anti-depressiva, ik hoop gewoon dat er wat meer natuurlijke middelen zijn hoe ik het kan oplossen,quote:
[..]
Ontwijk het maar lekker, maar ik hoop alleen dat jij jezelf niet 1.5 jaar lang gaat kwellen voordat je de knop omzet.
Denk je werkelijk dat het automatisch weggaat of moet je misschien toch wel aan jezelf gaan werken en de middelen aanpakken?
Ja, dat heeft mij in eigen ervaring enorm geholpen, ik zit niet met ''problemen'' (problemen in je leven) die ik niet zelf kan oplossen, ik zit met fouten in mijn eigen wereldvisie waar ik op het moment waar ik daar last van heb geen controle over heb. Hoe wil je die controle terug gaan krijgen als je je kwaal niet volledig erkent en het zo sterk is dat je niks anders doet dan in dat gevoel meegaan?quote:
[..]
Ik ontwijk het niet, het is alleen geen probleem waar ik systematisch elke dag last van heb, of elke week. En jij zegt meteen als eerste advies: aan de anti-depressiva, ik hoop gewoon dat er wat meer natuurlijke middelen zijn hoe ik het kan oplossen,
Hoe fris is je frisse start als je nog steeds met dezelfde angsten blijft rondlopen?quote:
[..]
Ik snap wat je wil zeggen, maar ik ga na de zomer een nieuwe opleiding beginnen, ergens anders gewoon fresh start. en ik heb dan geen behoefte dat ik op dat moment `weer'' bij een psych loop met evt medicatie..
Het schijnt dat bij depressieve mensen het CO2 gehalte in het bloed hoger is / 02 gehalte lager.quote:
Pff, geen idee of er echt een chemisch verband is, maar ben ik de enige die met benauwd weer standaard futloos en dus somber word?
Misschien werkt het ook andersom?..
Als het benauwd is wordt ik wel futloos, maar dat heeft iedereen wel een beetje denk ik, Somber wordt ik van de regen! Als de zon schijnt ben ik vaak veel vrolijker!quote:
[..]
Het schijnt dat bij depressieve mensen het CO2 gehalte in het bloed hoger is / 02 gehalte lager.
Misschien werkt het ook andersom?..
+1 Dus komt goed volgende weekquote:
[..]
Als het benauwd is wordt ik wel futloos, maar dat heeft iedereen wel een beetje denk ik, Somber wordt ik van de regen! Als de zon schijnt ben ik vaak veel vrolijker!
En nou blijft dat sombere gevoel zonder reden maar doorzeuren.Begin gelijk weer te twijfelen aan mijn medicatie etc, maar zal ws toch wel weer het advies krijgen het niet te proberen te verklaren maar het gevoel er 'te laten zijn'
Ieder mens is anders, Mijn vriend wordt bijvoorbeeld ook niet vrolijker van de zon, Hij is echt een avondmens, en leeft weer op als de zon onder is. Dus alleen omdat je anders bent, ben je niet gelijk mafquote:
Hmm, ik weet niet wat ik heb. Voelde de somberheid ineens opkomen, en bijna als een soort hoofdpijn gewoon mijn hoofd overnemen.. maar ik heb verder geen concrete sombere gedachten ofzo, wat ik normaal als ik wat dieper zit wel altijd heb.. 't is gewoon alsof al mijn positieve energie ineens wegebte
Begin gelijk weer te twijfelen aan mijn medicatie etc, maar zal ws toch wel weer het advies krijgen het niet te proberen te verklaren maar het gevoel er 'te laten zijn'
Uiteindelijk is het hoogste wat je kan bereiken iets van innerlijke rust denk ik ofzo.
Ik gebruik dit nu een paar weken en het lijkt zowaar echt te helpen.quote:It has long been a happy alternative for those reluctant to pop pills for depression.
But the herbal extract St John's Wort now has more than just cheerful converts to testify to its mood-lifting powers.
In what is billed as the most thorough study of the plant, scientists have found it is just as effective as Prozac at treating depression.
It also had fewer side effects than many standard drugs used to help those battling despair.
En hoe duur?quote:
'St John's Wort plant as effective as Prozac for treating depression', say scientists
[..]
Ik gebruik dit nu een paar weken en het lijkt zowaar echt te helpen.
Klinkt boeddhistisch.quote:
Ah fuck it, wat moet ik nou weer aan met het leven, wat valt er te bereiken....
Uiteindelijk is het hoogste wat je kan bereiken iets van innerlijke rust denk ik ofzo.
Misschien is het wat voor je.Hehe, denk dat ik maar een keer naar tibet moet verhuizen.quote:
[..]
Klinkt boeddhistisch.
Ik weet niet of je je opmerking zo bedoelde, maar het kan best frustrerend zijn om je doelloos te voelen (waar men soms onterecht een link met nutteloos legt). Het doel van het leven, hoe moeilijk kun je het jezelf makenquote:
[..]
Hehe, denk dat ik maar een keer naar tibet moet verhuizen.
. Soms is het al een opgave de week door te komen misschien, dan zou ik me zeker niet richten op iets zo groot dat totaal niet te overzien is. Probeer uit kleinere dingen, wat meer op korte termijn iets te halen.
Maar ik ben op zoek naar mensen die ook ervaringen hebben met dit medicijn en ik dacht dat die misschien wel in dit topic keken?
Kan het iets in de richting zijn van de angst om controle over jezelf te verliezen wat je (onbewust) hebt gekoppeld aan de kwetsbaarheid van het menselijk lichaam?quote:
Het was ook niet kattig bedoelt hoor
En op mezelf inpraten dat het niks ergs is en zo weer weg gaat lukt niet; ik ben dan al in een zo ver stadium van paniek dat ik geen controle heb over mijn gedachtes en gevoel
Ben je vroeger ooit getuige geweest van een ongeluk of heb je dat zelf gehad? Iets waarbij iemand er lichamelijk slecht aan toe was en jij dat zag?
Nee maar ik heb vroeger wel lange tijd in het ziekenhuis doorgebracht vanwege mijn ogen, ook 4 operaties gehad enzo. dus misschien daardoor wel..quote:
[..]
Kan het iets in de richting zijn van de angst om controle over jezelf te verliezen wat je (onbewust) hebt gekoppeld aan de kwetsbaarheid van het menselijk lichaam?
Ben je vroeger ooit getuige geweest van een ongeluk of heb je dat zelf gehad? Iets waarbij iemand er lichamelijk slecht aan toe was en jij dat zag?
Dat kan voor een jong kind erg beangstigend zijn, weet niet hoe jong je was? Kreeg je voldoende steun van je omgeving in die tijd?quote:
Nee maar ik heb vroeger wel lange tijd in het ziekenhuis doorgebracht vanwege mijn ogen, ook 4 operaties gehad enzo. dus misschien daardoor wel..
Het begon al bij mijn geboorte tot een jaar of 5-6, ja ik heb wel veel steun gehad van mijn ouders, maar het heeft me later wel veel *vooral mentale* problemen opgeleverd.quote:
[..]
Dat kan voor een jong kind erg beangstigend zijn, weet niet hoe jong je was? Kreeg je voldoende steun van je omgeving in die tijd?
Paniek ontstaat bij situaties waarin iets zit wat geïnterpreteerd wordt als iets wat je teveel zou kunnen worden, wat je niet aan kan en je daar dus weg moet. Angst, hoe heftig die ook is, is in die zin een afleiding; het is een signaal wat afgaat wanneer je dingen tegen komt waarbij je een (onbewuste) overtuiging hebt dat dat voor jou ''gevaarlijk'' is. Het is geconditioneerd.quote:
Het begon al bij mijn geboorte tot een jaar of 5-6, ja ik heb wel veel steun gehad van mijn ouders, maar het heeft me later wel veel *vooral mentale* problemen opgeleverd.
Angst kan alleen bestaan bij gebrek aan vertrouwen; als jij het vertrouwen hebt dat je iets aan kan dan ben je niet bang simpel gezegd. Wat je dus tegenover de angst kunt gaan zetten is vertrouwen, het vertrouwen dat je het wel aan kan.
Lijkt me handig als je hulp inschakelt om daarmee geholpen te worden
Zoals?quote:
[..]
Ik weet niet of je je opmerking zo bedoelde, maar het kan best frustrerend zijn om je doelloos te voelen (waar men soms onterecht een link met nutteloos legt). Het doel van het leven, hoe moeilijk kun je het jezelf maken
Soms is het al een opgave de week door te komen misschien, dan zou ik me zeker niet richten op iets zo groot dat totaal niet te overzien is. Probeer uit kleinere dingen, wat meer op korte termijn iets te halen.
Day zero project (wat sylvana doet) misschien wat voor jou?quote:
http://day-zeroproject.blogspot.nl/
- Gezonder eten.
- 4 keer per week sporten.
Hoe concreter, hoe beter.
Ik hou het op 3x week sporten.. Ga vanavond wel
Gezonder eten houdt voor mij in, meer eten.
Op tijd naar bed.... Voor 1 uur vind ik een prima streven, afgezien van uitgaan etc.
Maar thx, ik ga er wat mee doen
want??quote:
Dat is een duur grapje waar ik geen geld voor heb Maanvis
Ik ga wel lekker veel werken.
Goed zo!quote:
Thx Riddler86.
Ik hou het op 3x week sporten.. Ga vanavond wel
Gezonder eten houdt voor mij in, meer eten.
Op tijd naar bed.... Voor 1 uur vind ik een prima streven, afgezien van uitgaan etc.
Maar thx, ik ga er wat mee doen
Wellicht zou je het in een planning kunnen gieten zodat je elke dag iets kunt afstrepen.
Ook zou je hier op het forum of met vrienden / familie erover kunnen praten, zodat er daarnaast ook nog "sociale druk" is.
En wat bij mij altijd helpt, en ik weet dat dat niet bij iedereen zo is, maar vind het altijd wel prettig, is door er informatie over op te zoeken. Te leren begrijpen wáárom je op tijd op bed gaat, waarom gezond eten zo 'gezond' is etc.etc.
Maar dat moet je natuurlijk zelf weten, wat voor de een werkt, hoeft voor de ander niet per sé ook zo te werken.
Voor de rest ben ik dan lekker met mijn lichaam bezig... Een soort van kapper is het voor mij om naar de sportschool te gaan... Iets wat ik gewoon doe als ik er zin in heb eigenlijk...
Maar een beetje druk zoals 3x per week is wel fijn.
Ik ben voor 80% hersteld van mijn burn-out maar dit blijven kloterige valkuilen!! Gewoon doorlopen, en de week zo volplannen dat je aan het einde van de week doodmoe en labiel op de bank ligt! Pfft ooit zal ik het wel eens leren toch...
quote:
Hoe moeten we dat in het nederlands verkrijgen? Sint janskruid?
Het is bij de drogist en apotheek te koop. Zelf heb ik het op internet besteld, was ¤15 voor een maandvoorraad (3*300mg per dag). Ik heb geen bijwerkingen maar slaap wel beter, kan me beter concentreren, stemming is beter etc. Het effect is niet extreem sterk maar het helpt vrij aardig.quote:
Ik heb zin om af te bouwen met medicatie maar ehh, nu moet ik dat zeker een maand uitstellen?
Ik heb het idee dat het nauwelijks kwaad kan doe ik het gewoon zelf namelijk en vind het een beetje zonde van de tijd...
Mwah wat in het verleden goed ging hoeft nou niet weer goed te gaan. Ik zou toch gewoon wachten tot hij terug is hoor. Dat ene maandje wachten overleef je ook welquote:
Ik bedoel gewoon, lagere dosering gaan gebruiken dan he... Heb al een keer 37.5 mg eraf gehaald onder zijn supervisie zegmaar... Maar daar had ik ook nauwelijks hinder van... Ik wil nu hetzelfde doen.
Wat nu stort er precies boven mijn huis een vliegtuig neer?quote:
[..]
Mwah wat in het verleden goed ging hoeft nou niet weer goed te gaan. Ik zou toch gewoon wachten tot hij terug is hoor. Dat ene maandje wachten overleef je ook wel
75mg kreeg ik in het begin.... Dat ging eigenlijk nog het beste... Minste hinder qua weinig energie hebben... en toch wel genoeg controle.quote:
[..]
Mwah wat in het verleden goed ging hoeft nou niet weer goed te gaan. Ik zou toch gewoon wachten tot hij terug is hoor. Dat ene maandje wachten overleef je ook wel
Vervelend..quote:
Iemand nog een rolletje ducktape over om deze muts op de bank te plakken als ze even niks hoeft?!
Ik ben voor 80% hersteld van mijn burn-out maar dit blijven kloterige valkuilen!! Gewoon doorlopen, en de week zo volplannen dat je aan het einde van de week doodmoe en labiel op de bank ligt! Pfft ooit zal ik het wel eens leren toch...
Heb er zelf ook wel last van als ik een dag of week inplan. Het vervelende is dat ik de ene dag wel een volledig ingeplande dag aankan en de andere dag na het avondeten uitgepuft ben.
Ik heb soms weleens het idee dat het misschien beter is om een dag of week in etappes te plannen. Dus als je de hele dag thuis bent, eerst alleen de morgen en de middag, aan het eind van de middag bekijk je of je nog energie over hebt en plan je al naar gelang je energieniveau de rest van de dag in... Dit wil ik de aankomende tijd eens proberen.
Sterkte verder!
Oppassen daarmeequote:
Ik bedoel gewoon, lagere dosering gaan gebruiken dan he... Heb al een keer 37.5 mg eraf gehaald onder zijn supervisie zegmaar... Maar daar had ik ook nauwelijks hinder van... Ik wil nu hetzelfde doen.
Bel gewoon even je psychiater op of regel een telefonisch consult!
Wat er mis kan gaan, heel veel.
Een terugkomende depressie met trillerigheid zweterigheid en als je een beetje pech hebt een forse dosis agressiviteit bijvoorbeeld.
. In principe heb ik zelf een prima leven. Doe op dit moment een universitaire studie, heb een goed toekomstperspectief en een leuke vriendin. Toch gaat het al jaren niet lekker met me. Ik heb al sinds de basisschool last van hyperventilatie, vaak resulterend in paniekaanvallen. Soms heb ik er vaker last van, soms minder. Voor naar de dokter geweest, maar die heeft altijd stress geconstateerd. Doorverwijsbriefjes gehad voor logopedie (ademhalingsoefeningen) en psycholoog ( cognitieve therapie). Dit heeft me echter slechts tijdelijk geholpen.Nu loop ik al bijna een halfjaar rond met een licht gevoel in mijn hoofd. Geen evenwichtsverlies, geen koorts, geen hoofdpijn maar alleen dat vage, droomachtige gevoel. Ik herken dat gevoel van mijn hyperventilatie, alleen nu is het altijd aanwezig. Soms als ik druk ben met studie verdwijnt het even naar de achtergrond, maar het komt altijd weer terug als ik tot 'rust' kom. Dan begint het tobben; gaat dat gevoel ooit weg, waarom heb ik dit? Vaak uit dat zich in lichte of zwaardere paniekaanvallen.
's Ochtends als ik wakker word gaat het een minuut even goed, maar dan word ik weer overspoeld met gedachten: zou ik het nog hebben, dat lichte gevoel? Wat als het nooit overgaat? Wat als ik doodga? Ik ben dus elke ochtend somber bij het wakker worden, waardoor ik de dag regelmatig als een hel beleef. Tegen het einde van de middag ben ik geestelijk uitgeput en kan ik eigenlijk alleen nog angstig op de bank zitten. Zelfs tv kijken gaat vaak moeizaam, omdat ik continu met neerslachtige gedachtes zit.
Ik ben aan het zoeken naar oorzaken waardoor ik me in deze periode van mijn leven zo voel. Er zijn dingen die ik wellicht niet verwerkt heb zoals het zou moeten. Mijn oma is vorig jaar september bijvoorbeeld overleden. Iedereen op de begrafenis was in tranen, maar ik kon het op een of andere manier niet opbrengen. Waarom? Geen idee. Daarnaast heeft mijn broertje van achttien zijn vriendin in diezelfde periode zwanger gemaakt. Ook iets wat in ons gezin zwaar is gevallen. Zelf heb ik voor mijn huidige vriendin twee jaar in een relatie gezeten waarmee ik eigenlijk niet gelukkig was en waardoor ik uiteindelijk keihard vreemd ben gegaan. Dit is me ook niet echt in de koude kleren gaan zitten. Ik denk dat deze dingen en het feit dat ik al vatbaar was voor emotionele zaken ervoor zorgen dat ik me nu zo vaag en neerslachtig voel. Ik weet dat ik hulp nodig heb, want wat als er weer iets ergs gebeurd? Met al die opgekropte gevoelens gaat dit ooit nog meer barsten.
Ik wilde dit schrijven omdat het mijn leven beheerst en ik er erg mee zit. Natuurlijk kan ik er met mijn vriendin over praten, maar omdat die zich niet kan indenken hoe ik me voel is dat erg moeilijk. Altijd angstig en neerslachtig zijn is erg kut.
Tot zover mijn zeikverhaal
. Voelt wel goed om het van me af te schrijven eigenlijk.Ik denk dat zijn hulp daarin weinig gaat doen... Ik vraag me ook af of het uberhaupt rustiger kan dan met stappen van 37.5 mg....quote:
Je hebt niet voor niets 1 van de sterkste van de nieuwe anti depressiva, Effexor, dus op eigen beentje afbouwen is echt niet goed voor je.
Wat er mis kan gaan, heel veel.
Een terugkomende depressie met trillerigheid zweterigheid en als je een beetje pech hebt een forse dosis agressiviteit bijvoorbeeld.
genoeg, altijd dus in overleg met je behandelaar, tenzij de bijwerkingen zo ernstig worden dan kun je althijd even naar de apotheek lopenquote:
Want wat kan er fout gaan? Dat je net zoals op het begin een paar dagen een beetje vage kijk hebt op de wereld?
Vraag me meer af wat de standaard is.. Ik denk dat hij voor 80% hetzelfde afbouwschema hanteerd, als het niet meer is.
Erg herkenbaar dit, je word wakker en je vraagt je af 'is HET er nog' naarmate de tijd verstrijkt zijn er bijna geen momenten meer dat je niet aan je 'probleem' denkt.quote:
's Ochtends als ik wakker word gaat het een minuut even goed, maar dan word ik weer overspoeld met gedachten: zou ik het nog hebben, dat lichte gevoel? Wat als het nooit overgaat? Wat als ik doodga?
Dat is zoals het bij mij ging tenminste en ik weet nog dat ik me eens bedacht dat ik er gewoon niet meer aan moest denken, maar er toen ook achter kwam dat ik dit geeneens volledig zelf in de hand heb.
Inmiddels probeer ik te leren me niet te associeren met mijn gedachtes en objectief weet ik nu ook dat ik niet mijn gedachtes ben maar dat ik ze heb.
Maar ik zit met hetzelfde probleem als jij denk ik alles wat op een gegeven moment helpt is maar tijdelijk en niets is vast te houden.
Maar dat is lastig want bestaat er wel vaste juiste manier om dingen te verwerken en hoe doe je dat dan?quote:Ik ben aan het zoeken naar oorzaken waardoor ik me in deze periode van mijn leven zo voel. Er zijn dingen die ik wellicht niet verwerkt heb zoals het zou moeten.
Ik wens je veel succes met je zoektocht
en jij zuigt ook maar wat uit je duim, alleen heeft een psychiater er tig jaar voor gestudeerd en ben jij maar een onwetende internetzoeker... ik kan je niets verbieden natuurlijk maar wees eens een keer verstandig in je leven, je zit niet voor niets aan dat spulquote:
Mweh, er kan altijd genoeg fout gaan.. Die psychiater zuigt ook maar wat uit zijn duim of iets wel bij persoon A en niet bij persoon B kan..
Vraag me meer af wat de standaard is.. Ik denk dat hij voor 80% hetzelfde afbouwschema hanteerd, als het niet meer is.
+1quote:
en jij zuigt ook maar wat uit je duim, alleen heeft een psychiater er tig jaar voor gestudeerd en ben jij maar een onwetende internetzoeker... ik kan je niets verbieden natuurlijk maar wees eens een keer verstandig in je leven, je zit niet voor niets aan dat spul
Hoeveel mensen moeten nou nog zeggen dat je niet in je eentje moet gaan afbouwen
Ik heb dan ook dat op allerlei moment last van depersonalisatie, alsof ik in een droom zit en een observant ben van mijn eigen leven. Dit is een beschermingsmechanisme van je hersenen ter zelfbescherming.
bedoel je nou te zeggen dat hij aan de antidepressiva zit doordat hij niet verstandig isquote:
[..]
en jij zuigt ook maar wat uit je duim, alleen heeft een psychiater er tig jaar voor gestudeerd en ben jij maar een onwetende internetzoeker... ik kan je niets verbieden natuurlijk maar wees eens een keer verstandig in je leven, je zit niet voor niets aan dat spul
neequote:
[..]
bedoel je nou te zeggen dat hij aan de antidepressiva zit doordat hij niet verstandig is
Ik heb verschillende doseringen meegemaakt van dat spul, en de laagste dosering werkte het positiefste.quote:
[..]
en jij zuigt ook maar wat uit je duim, alleen heeft een psychiater er tig jaar voor gestudeerd en ben jij maar een onwetende internetzoeker... ik kan je niets verbieden natuurlijk maar wees eens een keer verstandig in je leven, je zit niet voor niets aan dat spul
Je doet het hoe dan ook in je eentje... Of je krijgt een vervolg afspraak na 2 weken bij de psychiater... of niet... Verder heeft die man ook niet veel te melden...quote:
[..]
+1
Hoeveel mensen moeten nou nog zeggen dat je niet in je eentje moet gaan afbouwen
Als het mis gaat moet je gewoon iemand kunnen bereiken, maar verder doe je het toch echt een beetje alleen....
Tis al een groot experiment om uberhaupt aan de AD te gaan. Vraag me af waarom je niet eerst uitzoekt wat de optimale dosering voor je is.quote:
Ach ja koppigheid, slechte karaktereigenschap als je met medicatie gaat experimenteren
maar blijkbaar weet jij het zelf heel goed, maar vraag dan ook geen advies als je niet luistert!
Maar ik kaart dus aan dat die lagere dosering positiever voor mij gewerkt heeft...quote:
Die bouw je langzaam op, net als je het weer langzaam afbouwd, maar bij dat laatste moet er natuurlijk ook gekeken worden naar of het niet te laag is, of dat je er een ander medicijn bijkrijgt etc. Advies is om niet te experimenteren, dat is er niet voor niets.
Dat ik al eerder 37.5 mg lager in dosering gegaan ben en daar geen hinder van onderving.
Dat ik toen ik lager ging in dosering ook niet ''onder toezicht'' van de psychiater was maar gewoon een vervolg afspraakje kreeg 2 weken later.
Voor mij part komt er telefonisch ''toezicht'' en belt de psych om de week op om te vragen of het goed gaat, dat kan in 1 minuut gepiept zijn, maar zo gaat dat niet, daar moet je een afspraak voor inplannen en gaat allemaal tijd kosten etc etc. Maargoed.
Trouwens? Waarom een psychiater laten bellen.. Dat kan prima iemand anders die minder betaald krijgt.
[ Bericht 4% gewijzigd door kingtoppie op 24-07-2012 17:48:13 ]
Ja, dat gevoel heb ik ook! Dat mijn hersenen zich de hele dag aan het 'voorbereiden' zijn om die paniekaanval op een goede manier te verwerken. Maar dat zorgt er dus wel voor dat ik de hele dag door stoned rondloop. Ik merkte laatst ook dat ik na een avond flink gedronken te hebben eigenlijk nergens meer last van had, maar het de volgende dag des te hard terugkwam. Dat was eigenlijk een nog angstaanjagender gevoel. Nu ik trouwens weet dat het door alcohol minder wordt, ga ik daar nu ook op zitten letten tijdens het biertjes doen en merk ik dat ik weer veel meer drank nodig heb om het 'gevoel' weg te drukkenquote:
Dat lichte gevoel in je hoofd zou heel goed depersonalisatie kunnen zijn. Momenteel heb ik heel veel last van angstaanvallen (die niet geheel doorbreken maar wel bijna) chronische hyperventilatie en een opgejaagd gevoel.
Ik heb dan ook dat op allerlei moment last van depersonalisatie, alsof ik in een droom zit en een observant ben van mijn eigen leven. Dit is een beschermingsmechanisme van je hersenen ter zelfbescherming.
.Nu is het overigens niet zo dat ik een alcoholist ben, ik probeer juist veel minder te drinken dan ik vroeger (als tiener) deed
.Moeite met de waarheid, knulquote:
Mja ik word wel erg makkelijk weggezet als koppig nu hoor, beetje minder bevooroordeeld kan ook wel
Tot op een zekere hoogte is het handig, zolang het reële angst is. Ik kan niemand een angststoornis aanraden. Je moet soms constant tegen je gevoel inwerken. Geen prettige taak.quote:
Hmm ik zie angst als feedback, best handig.
Van een licht gevoel in je hoofd omdat je gestrest ben ga je absoluut niet dood, eigenlijk zijn alle lichamelijke symptomen van angst tamelijk onschuldig. Het is dus niet iets om je zorgen over te maken. Als je de symptomen accepteert en er verder geen aandacht aan besteed wordt het vanzelf minder (kan wel een paar maanden duren).quote:
[..]
Ja, dat gevoel heb ik ook! Dat mijn hersenen zich de hele dag aan het 'voorbereiden' zijn om die paniekaanval op een goede manier te verwerken. Maar dat zorgt er dus wel voor dat ik de hele dag door stoned rondloop. Ik merkte laatst ook dat ik na een avond flink gedronken te hebben eigenlijk nergens meer last van had, maar het de volgende dag des te hard terugkwam. Dat was eigenlijk een nog angstaanjagender gevoel. Nu ik trouwens weet dat het door alcohol minder wordt, ga ik daar nu ook op zitten letten tijdens het biertjes doen en merk ik dat ik weer veel meer drank nodig heb om het 'gevoel' weg te drukken
Nu is het overigens niet zo dat ik een alcoholist ben, ik probeer juist veel minder te drinken dan ik vroeger (als tiener) deed
Je hebt nu angst vanwege de angst zelf en dat is onnodig. Je hersenen hoeven er zich dus ook niet de hele dag op voor te bereiden. Wat bij mij hielp als ik een paniekaanval voelde aankomen was om mijn lichaam om meer paniek te vragen. Dat klinkt vreemd maar juist dan stopte het omdat een paniekaanval doorgaans ontstaat omdat je je verzet tegen je angst (wat het dus steeds erger maakt).
Alcohol, cafeïne, nicotine enz zou ik mee oppassen. Je kan beter meer gaan bewegen dan bier drinken.
Wanneer is angst irreëel?quote:
[..]
Tot op een zekere hoogte is het handig, zolang het reële angst is. Ik kan niemand een angststoornis aanraden. Je moet soms constant tegen je gevoel inwerken. Geen prettige taak.
quote:
[ Bericht 18% gewijzigd door DeZoektocht op 24-07-2012 22:06:48 (verkeerd gelezen) ]
Koppig is tegen beter weten in.quote:
Hey, ik neem het zekere voor het onzekere wel.. Maar ik heb niet echt het idee dat ik er veel aan heb door op de psych te wachten aangezien hij maar een soort van bijrol voor mijn gevoel hanteerd...
Ja bijrol ja... Eventjes melden dat ik nog leef en weer verder.
En daarom ben ik ''koppig'' omdat ik graag van het tegendeel overtuigd word, snapkens? Maakt mij dat koppig? Nee ik wil graag overtuigd zijn van een bepaald nut als ik iets doe. Ik vind het eerlijk gezegd maar dom om dat niet te zijn, dan ben je of te lui om informatie op te zoeken of je doet iets tegen je wil in.
[ Bericht 7% gewijzigd door kingtoppie op 24-07-2012 23:33:25 ]
Irrationeel dan?quote:
Ik volg het niet, wanneer is angst /rationeel/Irrationeel? Wat is de functie/boodschap van angst?quote:
Dat je op moet passen, als de functie doorschiet dan wordt het een kwaal... Want dan pas je niet meer op man ontwijk je iets terwijl dat niet nodig is.quote:
[..]
Ik volg het niet, wanneer is angst /rationeel/Irrationeel? Wat is de functie/boodschap van angst?
Maar in de huidige maatschappij zijn mensen continu gespannen en in de vecht-of-vluchtmodus, terwijl dat niet nodig is. En een irrationele angst is bijvoorbeeld dat mensen je niet aardig vinden, terwijl nooit alle mensen je aardig kunnen vinden.
Dus ter correctie van wat men aanneemt, wat niet werkelijk is.
Dan is angst niet werkelijk, of juist wel, maar wat men op het moment gelooft niet.
Geen angst? Dan typeer je het waarschijnlijk ook niet als ''gevaarlijke situatie'' maar heb je alles onder controle... Dan is er geen extra alertheid nodig dus ook geen extra adrenaline etc.
Soms is de lijn ook niet zo duidelijk bij angst en diens functie. Als je bv bang bent bij het autorijden dat je de controle verliest en iemand kapot rijdt kan je moeilijk zeggen deze angst is niet reeel kijk maar wat er gebeurd als ik mijn stuur omgooi
Op het moment dat het niet gebeurd, maar je er wel aan denkt is het toch niet werkelijk? Misschien vertelt angst dat wat je denkt niet jouw wil is, en als je handelt na wat je denkt terwijl je angstig bent, handel je tegen je werkelijke wil in. Een onwerkelijke wil, een wil die je niet werkelijk hebt maar enkel denkt te hebben. Hmm..quote:
Het probleem is dat wanneer je bewust bent van bv derealisatie, dat je daar weer angstig van wordt waardoor het hersenen zich nog meer af gaan sluiten. Zo krijg je dus de bekende vicieuze cirkel.
Soms is de lijn ook niet zo duidelijk bij angst en diens functie. Als je bv bang bent bij het autorijden dat je de controle verliest en iemand kapot rijdt kan je moeilijk zeggen deze angst is niet reeel kijk maar wat er gebeurd als ik mijn stuur omgooi
Wat moet jij blij zijnquote:
Jongens! Ik heb gisteren afscheid genomen van mijn psycholoog! Ik heb een jaar lang heel hard gevochten en heel veel geleerd en vooral heb ik nu weer het vertrouwen dat ik het alleen kan! Of alleen, samen met mijn lief en mijn familie! Anyway ik ben blij en trots!
Heb jij er veel aan gehad ?
Vrijdag begint mijn eerste therapie les
Succesquote:
[..]
Wat moet jij blij zijn
Heb jij er veel aan gehad ?
Vrijdag begint mijn eerste therapie les
Wat voor therapie ga je volgen?Je hebt helemaal gelijk, ik probeer mijn gedachten nu ook te bestrijden met mezelf aanpraten dat er niks aan de hand is. Dat is echter een ontzettend moeilijke opgave, omdat ik tegen gedachten strijd die ik als rationeel beschouw omdat ik ze al zoveel jaren hun gang laat gaan (eigenlijk al sinds mijn eerste paniekaanval, op de basisschool!). Aan het eind van de dag ben ik er doodmoe van, niet normaal voor een 24-jarigequote:
[..]
Van een licht gevoel in je hoofd omdat je gestrest ben ga je absoluut niet dood, eigenlijk zijn alle lichamelijke symptomen van angst tamelijk onschuldig. Het is dus niet iets om je zorgen over te maken. Als je de symptomen accepteert en er verder geen aandacht aan besteed wordt het vanzelf minder (kan wel een paar maanden duren).
Je hebt nu angst vanwege de angst zelf en dat is onnodig. Je hersenen hoeven er zich dus ook niet de hele dag op voor te bereiden. Wat bij mij hielp als ik een paniekaanval voelde aankomen was om mijn lichaam om meer paniek te vragen. Dat klinkt vreemd maar juist dan stopte het omdat een paniekaanval doorgaans ontstaat omdat je je verzet tegen je angst (wat het dus steeds erger maakt).
Alcohol, cafeïne, nicotine enz zou ik mee oppassen. Je kan beter meer gaan bewegen dan bier drinken.
.Kwestie van veel oefening, I guess. En wellicht hulp van een psycholoog. Toch maar weer eens langs de huisarts.
problem solving therapiequote:
[..]
Succes
En wat houdt dat precies in? Want je problemen oplossen probeer je bij elke therapie lijkt me...quote:
Haha , dat klopt maar dit is een speciale methode die voor mij geschikt blijkt.quote:
[..]
En wat houdt dat precies in? Want je problemen oplossen probeer je bij elke therapie lijkt me...
http://www.depressie.org/behandeling/pst.htm
Ik heb ontzettend veel gehad aan mijn psycholoog, zelfs nu ik het weer alleen moet doen denk ik heel regelmatig terug aan de dingen die zij heeft gezegd! Op dit moment ben ik aan het wandelen op het randje van mijn eigen grenzen, en in gedachten hoor ik haar zeggen dat ik grenzen moet stellen, en op tijd mijn rust moet pakken! Dus dat probeer ik ook te doen, mja ik heb t zo druk!quote:
[..]
Wat moet jij blij zijn
Heb jij er veel aan gehad ?
Vrijdag begint mijn eerste therapie les
Succes met de therapie, ik hoop dat jij het net zo treft als ik !