Israël #25-opnieuw discussie.

quote:

Arabische Knesset-leden bedreigd

In de nasleep van de bloedige onderschepping van de activistenvloot naar Gaza krijgen in Israël de verhoudingen tussen Joden en Arabieren een nieuwe knauw.
Van onze correspondent
ALEX BURGHOORN
JERUZALEM

JERUZALEM Het Hebreeuws gesproken bericht dat het Knesset-lid Ahmed Tibi maandag op zijn antwoordapparaat aantrof, luidde als volgt: ‘Je dagen zijn geteld, vuile Arabier. Jij en alle Arabieren zullen sterven. Als een geliefd premier kan worden vermoord, hoe moeilijk is het dan om jou te vermoorden?’

De vijandigheid tussen Joodse en Arabische Israëli’s neemt steeds grotere vormen aan. In de nasleep van de bloedige onderschepping van de activistenvloot naar Gaza hebben de binnenlandse verhoudingen in Israël een nieuwe knauw gekregen.

Bij zijn kantoor in het Israëlische parlement kreeg Tibi dinsdag een Engelse brief bezorgd, verstuurd vanuit Amerika. ‘Je hebt nog 180 dagen te leven. Je dood zal plotseling en gruwelijk zijn’, stond erin. De afzender was de onbekende ‘Pulsi di Nura Organisatie’. De naam verwijst naar de Arameïsche spreuk pulsa denura, die ‘zweep van vuur’ betekent. Het is een terdoodverklaring die alleen in zeer kleine, extreme joods-religieuze kringen in gebruik is. De spreuk is berucht, omdat een rabbijn hem tegen Yitzhak Rabin uitsprak, kort voor de Israëlische premier in 1995 door een joods-fundamentalistische extremist werd vermoord.

Ook een tweede Arabisch-Israëlisch parlementslid, Talab al-Sana, is maandag bedreigd. Hij kreeg een anoniem faxbericht met de mededeling ‘Jij bent dood.’ Hij verklaarde een en ander zo: ‘Het land verkeert in een leiderschapscrisis en de bevolking richt zijn woede op de Arabische minderheid. Dit heeft zich in andere landen eerder afgespeeld, waar rechtse, fascistische extremisten de crisisstemming hebben aangegrepen om de regering over te nemen.’
Historisch beladen

Van de ruim 7 miljoen inwoners van Israël is ruwweg 20 procent van Arabische afkomst. Zij hebben een historisch beladen verhouding met hun Joodse landgenoten: de Arabische Israëli’s zijn de nakomelingen van Palestijnen die in 1948 niet zijn gevlucht of verdreven bij de stichting van Israël. Sinds 1966 zijn ze voor de Israëlische wet gelijk aan Joodse Israëli’s. Maar de Arabische minderheid herkent zich niet in de symbolen van de staat: het volkslied, de vlag, de nationale feestdagen benadrukken exclusief de Joodse identiteit.

Het nationale ontwaken van de Arabische gemeenschap heeft zich de laatste tien jaar in hoog tempo voltrokken. Het omslagpunt was het neerslaan van demonstraties in 2000, waarbij de Israëlische politie twaalf Arabische burgers doodschoot. Steeds vaker noemen de Arabische burgers zich Palestijnse Israëli’s, om hun diepe band te benadrukken met de inwoners van de door Israël bezette gebieden Westoever en Gazastrook. Met voorstellen voor autonomie van Arabische Israëli’s in het noordelijke Galilea joegen ze Joodse Israëli’s de stuipen op het lijf.

Het aanwakkeren van de angst voor de Arabische minderheid legde de ultrarechtse leider Avigdor Lieberman geen windeieren bij de verkiezingen van 2009. Zijn Yisrael Beitenu-partij streefde de Arbeidspartij er in zeteltal mee voorbij. Het was een teken des tijds voor Israël. Van de Joodse schooljeugd, blijkt uit onderzoek, vindt 49 procent dat Arabieren geen gelijke rechten zouden moeten hebben; 32 procent wil geen Arabier in zijn vriendenkring; en 21 procent vindt de leus ‘Dood aan de Arabieren’ legitiem.

De verhoudingen zijn zo verslechterd, dat eind mei in een onderzoek van de Universiteit van Haifa werd gewaarschuwd voor een einde aan ‘de betrekkelijke rust’ tussen de twee etnische bevolkingsgroepen. Van de Arabische Israëli’s is 48 procent niet tevreden over het leven in Israël, en 29 procent wil geen vriendschap onderhouden met een Jood.
Mee op activistenschip

Hoewel er geen doodsbedreigingen aan te pas kwamen, heeft het Arabisch-Israëlisch parlementslid Hanin Zuabi de woede van de Knesset gewekt door mee te varen op een van de zes door het Israëlische leger onderschepte activistenschepen. Het ging er maandag in een parlementsdebat over Zuabi zo hard aan toe, dat Knesset-voorzitter Reuven Rivlin dinsdag zei ‘dat alle sluizen zover zijn opengezet dat het niet meer draaglijk is’.

Bij de verbale aanvallen namen leden van de regeringpartij Likud het voortouw. Yonathan Plesner sneerde dat Zuabi ‘al 38 is en nog alleenstaand’, om daarna te suggereren dat ze beter in Gaza kan gaan wonen. Miri Regev, oud-woordvoerster van het Israëlische leger, schold iemand opzettelijk in het Arabisch uit voor ‘verrader’. Een motie om Zuabi haar parlementaire rechten – zoals haar diplomatieke paspoort – te ontnemen werd aangenomen met 7 stemmen tegen 1. Het voorstel gaat nu ter goedkeuring naar de voltallige Knesset.

Volkskrant 9/6/2010

quote:

Op woensdag 9 juni 2010 12:42 schreef PhysicsRules het volgende:

[..]

Dat ben ik dan weer wel met je eens.

Eens ter overweging:
Als Israël één Hamaslid dood en op die manier de dood van één Israëliër voorkomt dan is het beeld aan het einde van de dag dag dat Israël één Palestijn heeft gedood, niet dat Israël het leven van één van zijn eigen burgers heeft gered.

quote:

Op woensdag 9 juni 2010 12:56 schreef PhysicsRules het volgende:

[..]

Klopt. Maar het is ook beeldvorming. Je kan vaak niet bewijzen dat en hoeveel levens je hebt gered. Vaak ook omdat er inlichtingen aan ten grondslag liggen die je niet wil of kan prijsgeven. De buitenwereld moet maar geloven dat je het bij het rechte eind hebt. Als je dat vertrouwen niet geniet heb je het per definitie fout gedaan.