Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
Vorige delen:quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
Welke medicatie heb je?quote:Op vrijdag 15 februari 2013 11:24 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Hier begin ik te merken dat de medicatieophoging, zn werk begint te doen, en dat is behoorlijk prettig kan ik je vertellen,ben weer rustiger en reageer veel minder impulsief, en dat is voor
Wat was datgeen uit het verleden?quote:Op vrijdag 15 februari 2013 15:51 schreef davo1979 het volgende:
Ik zit al ruim 2 weken tegen de AD op te kijken. Heb het doosje dus hier dus staan maar door iets uit het verleden houd het mij tegen om het gebruiken. Aan de eene kant weet ik dat het wijsheid is om er mee te beginnen maar dat kwartje wil maar niet vallen op 1 of andere manier.
Ze hebben me weleens geprobeerd aan de AD te zetten maar toen bleek ik 1 op 100000 te zijn die een extreem allergische reactie krijgt. Sinds die tijd kan ik niks meer slikken en zelfs sommige dingen eten is moeilijk geworden. Toen die tijd had ik op een helder moment dat aangegeven maar iedereen wilde me zo graag beter zien dus moest ik doorslikken, en na het weekend heb ik de arts opgebeld die zei dat ik alle minuut moest stoppen.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 19:01 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Wat was datgeen uit het verleden?
Daar heb je op dit moment nog steeds last van met dat je moeilijk kunt eten? Waarom dat?quote:Op vrijdag 15 februari 2013 19:14 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Ze hebben me weleens geprobeerd aan de AD te zetten maar toen bleek ik 1 op 100000 te zijn die een extreem allergische reactie krijgt. Sinds die tijd kan ik niks meer slikken en zelfs sommige dingen eten is moeilijk geworden. Toen die tijd had ik op een helder moment dat aangegeven maar iedereen wilde me zo graag beter zien dus moest ik doorslikken, en na het weekend heb ik de arts opgebeld die zei dat ik alle minuut moest stoppen.
Moeilijk uit te leggen gewoon door wat er gebeurd is. Mensen dwingen je iets te slikken waardoor ik tijdelijk helemaal de weg ben kwijt geweest. En in mijn gedachte houd dat samen met dat er ook wel iets ergens in gedaan kan worden waardoor het weer gebeurd. Wat natuurlijk klink klare onzin is. Maar dat eten is gelukkig niet mijn grootste probleem.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 19:16 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Daar heb je op dit moment nog steeds last van met dat je moeilijk kunt eten? Waarom dat?
Ik vind het wel een probleem...quote:Op vrijdag 15 februari 2013 19:21 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Moeilijk uit te leggen gewoon door wat er gebeurd is. Mensen dwingen je iets te slikken waardoor ik tijdelijk helemaal de weg ben kwijt geweest. En in mijn gedachte houd dat samen met dat er ook wel iets ergens in gedaan kan worden waardoor het weer gebeurd. Wat natuurlijk klink klare onzin is. Maar dat eten is gelukkig niet mijn grootste probleem.
Kan er hele boeken overschrijven, wil daar niet te veel over vertellen zo openbaar. Maar ik ben in ieder geval bijna 7 jaar verder en nog erger dan waar ik mee begon laten we daar maar op houden.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 19:26 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ik vind het wel een probleem...
Beter ga je daar ook aan werken..
En slik AD's die wel goed voor je zijn.. Wat klinkt dit als een hoop onprofessioneel gedrag op een hoop eigenlijk....
Klinkt echt alsof er heel slordig met jou is omgegaan... Maargoed...
Triest verhaal zeg..quote:Op vrijdag 15 februari 2013 19:33 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Kan er hele boeken overschrijven, wil daar niet te veel over vertellen zo openbaar. Maar ik ben in ieder geval bijna 7 jaar verder en nog erger dan waar ik mee begon laten we daar maar op houden.
Hoe bedoel je de vraag?quote:Op vrijdag 15 februari 2013 19:35 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Triest verhaal zeg..
Wat heb je in die 7 jaar gedaan joh?
Dat je 7 jaar slechter bent geworden.. Dat vind ik triest.quote:
Ohh op die manier. Ik ben bij de riagg geweest maar na 13 behandelingen ben ik eruit gegooid omdat ze geen geld meer kregen. Daarna ben ik bij een prive psycholoog geweest maar die moest ik uit eigen zak betalen. Dat kon ik niet meer op een gegeven ogenblik. Dus moest daar mee stoppen. Toen heb ik het geprobeerd bij maatschappelijk werk (mede omdat het gratis was) maar daar was ik een te zwaar geval voor. Dus die mochten me niet behandelen. Toen ben ik bij de bavo gekomen maar ook daar worden maar 13 behandelingen gegeven en dus moest ik daar weer uit. Maar gelukkig hebben die wel voor mekaar gekregen dat ik nu CAK krijg voor 4 uur per week. Wat eigenlijk volgens mijn begeleider te weinig is. Daarnaast blijkt nu ook dat mijn indicatie niet klopt (denkt mijn begeleider) en dat de voorkomende "klachten"uit een andere ziekte voortkomen.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 19:39 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Dat je 7 jaar slechter bent geworden.. Dat vind ik triest.
Wat je in die tijd aan je psychische problemen hebt gedaan.
Precies, het komt door hoe je in het leven staat en je blijft de dingen doen waardoor je zo in het leven blijft staan, jij doet de dingen die ervoor gezorgd hebben dat het zo geworden is, hoe kan je dan een ander resultaat verwachten?quote:Op donderdag 14 februari 2013 23:03 schreef kingtoppie het volgende:
Je vraagt aan mij om ergens voldoening uit te halen. Dat kan ik helemaal niet. als ik zo in het leven sta zoals ik nu sta.
Precies, je hebt er geen invloed op dus waarom wil je dat wel krijgen? Waarom wil je iets wat er niet is? Zet je jezelf daar niet mee op een eindeloze zoektocht naar iets waarvan je zelf al zegt dat het er niet is?quote:Dan kan je wel zeggen dat ik het allemaal maar leuk moet gaan vinden maar daar heb ik GEEN invloed op.
Het gevoel is ook gewoon zoals het is, is het een negatief gevoel of is jouw geconditioneerde manier van op dat gevoel reageren negatief? Jij gelooft het verhaal in je hoofd omtrent dat gevoel en wat dat voor de persoon die je van jezelf in je hoofd hebt betekent en maakt dat vervolgens waar.quote:En dan moet je niet aan gaan komen met dat dat mijn ''geloof'' is dat het een verdomme keuze is dat ik de dingen die ik doe mij het leven niet waard maken, dat is het niet, dat is een gevoel en daar heb ik geen controle over. Het gaat hier over gevoelens over dingen... Ik kan best beter omgaan met gevoel ja, maar ik kan het gevoel nog niet positief maken.
Omgaan met, reageren op en oordelen over hoe je je voelt, of beter gezegd, over wat voor gevoel er is volgens mij een belangrijk onderdeel van wat je doet, en zoals je zegt ''gevolg van wat ik doe''.quote:Op donderdag 14 februari 2013 23:09 schreef kingtoppie het volgende:
Nee het is allemaal mijn schuld...
Natuurlijk kan ik er bewust geen flikker aan doen dat ik me voel zoals ik me voel, hoe ik mij voel is namelijk een gevolg van wie en wat ik ben en wat ik doe etc.
Om gelukkig te zijn hoef je 'alleen maar' op te houden met dingen die je ongelukkig maken; dan blijft er alleen maar gelukkig zijn over. Dat is je, net zoals die van iedereen, natuurlijke staat van zijn, dat is ook waarom mensen gelukkig wil zijn; alles wil verkeren in zijn natuurlijke staat.quote:Om gelukkig te kunnen zijn heb je dingen nodig om je gelukkig over te voelen.
Dus jij liegt nu niet tegen jezelf door de manier waarop je met jezelf omgaat? Je bent eerlijk door een gevoel te laten bepalen hoe jij leeft ipv dat zelf te bepalen?quote:Op donderdag 14 februari 2013 23:13 schreef kingtoppie het volgende:
Die manier bestaat dus niet.
Kan je het weer een ''geloof'' noemen..... Tis goed, ik kan niet tegen mezelf liegen... Ik kan mezelf niet in god laten geloven hoe graag ik ook zou willen.
Nee, want je doet dingen die je ongelukkig maken, daarom zou ik ook niet gewoon maar doorgaan met leven, ik zou het anders gaan doen omdat je anders gegarandeerd meer van hetzelfde krijgt.quote:Ik kan ook gewoon doorgaan met leven, does not make me happy
Je kut voelen over iets wat gewoon is zoals het is maakt ongelukkig, en dat doe jezelf. Zoals eerder gezegd, jij wil van alles van het leven krijgen (dat je je anders/'beter') voelt maar je wil ook blijven vasthouden aan wat je ongelukkig maakt, kan dat ooit werken?quote:Op donderdag 14 februari 2013 23:16 schreef kingtoppie het volgende:
Jezelf niet kut voelen maakt je niet gelukkig Canillas, dat is de essentie van het verhaal.
Positief denkenquote:Op zaterdag 16 februari 2013 10:31 schreef Rhalius het volgende:
Het werkt het beste om positieve dingen in je leven op te zoeken, er is altijd wel iets waar je je prettig bij zal voelen, iets wat je de kracht kan geven om de problemen van het leven weer aan te kunnen.
Als je dat niet hebt is het mogelijk een goed idee om eens wat nieuwe dingen te proberen in het leven, om je vaste patronen te doorbreken en nieuwe mensen te leren kennen.
Dat heb ik helemaal nergens gezegd, maar wat maakt mij dan ongelukkig?quote:Op zaterdag 16 februari 2013 08:06 schreef Canillas het volgende:
je wil ook blijven vasthouden aan wat je ongelukkig maakt, kan dat ooit werken?
Vaste patronen doorbreken mag vast wel iets vaker..quote:Op zaterdag 16 februari 2013 10:31 schreef Rhalius het volgende:
Het werkt het beste om positieve dingen in je leven op te zoeken, er is altijd wel iets waar je je prettig bij zal voelen, iets wat je de kracht kan geven om de problemen van het leven weer aan te kunnen.
Als je dat niet hebt is het mogelijk een goed idee om eens wat nieuwe dingen te proberen in het leven, om je vaste patronen te doorbreken en nieuwe mensen te leren kennen.
Afwijken routine, plezierige dingen vinden...quote:Op zaterdag 16 februari 2013 17:21 schreef Rhalius het volgende:
Inderdaad, als er niets in je leven is wat je plezier geeft dan moet je toch eens afwijken van je routine zodat je weer plezierige dingen kan vinden.
Als je toch het gevoel hebt dat je niets te verliezen hebt, waarom dan niet de kans wagen om nieuwe dingen te gaan doen?
Ach dat is het niet eens.quote:Op zaterdag 16 februari 2013 19:40 schreef Rhalius het volgende:
was niet persoonlijk gericht, was in het algemeen bedoeld.
Als iemand geen plezierige dingen in zijn of haar leven heeft, is het de moeite waard om daar wat aan te veranderen.
Maar je hoeft het niet plezierig te vinden, we zijn allemaal verschillend. Maar ik ben het wel eens dat altijd aardappelen saai is en misschien rijst iets verfrissend kan zijn wat tot andere dingen aanzet.quote:Op zaterdag 16 februari 2013 20:47 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ach dat is het niet eens.
Mensen vinden uitgaan plezierig, ik kan daar niet warm of koud van worden. Snap je het probleem? Dat zit in mijn hoofd niet zozeer wat ik doe.
Ach ergens voel ik me ook wel opgesloten hoor daar niet van... Maar of dat de oorzaak is of een gevolg is het 2e...quote:Op zaterdag 16 februari 2013 21:27 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Maar je hoeft het niet plezierig te vinden, we zijn allemaal verschillend. Maar ik ben het wel eens dat altijd aardappelen saai is en misschien rijst iets verfrissend kan zijn wat tot andere dingen aanzet.
Herken wel wat je zegt in mijn zelf. Misschien moeten we gewoon leren leven!quote:Op zaterdag 16 februari 2013 21:29 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ach ergens voel ik me ook wel opgesloten hoor daar niet van... Maar of dat de oorzaak is of een gevolg is het 2e...
Het leven roept me niet zo hard, ik wil wel op kamers maar durf niet helemaal geloof ik, maargoed daar staat een deadline op samen met een vriend dus dat is geregeld en komt goed...quote:Op zaterdag 16 februari 2013 21:31 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Herken wel wat je zegt in mijn zelf. Misschien moeten we gewoon leren leven!
Op kamers gaan was voor mijn een van de leukste dingen van mijn leven. Misschien vind je het gewoon moeilijk nieuwe dingen aan te gaan. Ik kan natuurlijk hier vanaf mijn bank makkelijk praten maar het gaat niet over mijzelf en dus kan ik wat objectiever kijken. Dus begrijp mij niet verkeerd. Ik zou zeker als je dat leuk lijkt beginnen met die gitaar en vriend!quote:Op zaterdag 16 februari 2013 21:32 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Het leven roept me niet zo hard, ik wil wel op kamers maar durf niet helemaal geloof ik, maargoed daar staat een deadline op samen met een vriend dus dat is geregeld en komt goed...
Ik heb een sms gestuurd naar een vriend of die me misschien even wat kleine dingetjes leert op een gitaar en zal er zelf een aanschaffen als dat een beetje leuk blijkt...
Hmm... Verder weet ik het nog niet.
Ik kan wel voor mezelf zorgen hoor..quote:Op zaterdag 16 februari 2013 21:43 schreef davo1979 het volgende:
Misschien bedoelen ze het niet slecht. Ze zijn misschien hun kleine jongen opgroeien in een jonge vent. Dat is hun probleem. Ga lekker bungeejumpen als je op kamers woont en zeg het niet tegen je ouders. Zorg wel dat je natuurlijk ten alle tijde veilig bent.
Ik zeg ook niet dat je niet voor jezelf kan zorgen. Dat zal ongetwijfeld wel! Je bedoeld dat het de meningen van anderen jouw beïnvloeden in de keuzes die je maakt?quote:Op zaterdag 16 februari 2013 21:45 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ik kan wel voor mezelf zorgen hoor..
Alleen als dingen doen zorgt voor negativiteit dan ga je dat niet leuk vinden natuurlijk..
Er zijn mensen die negativiteit ontvluchten door nooit thuis te zijn.. Die willen weg van huis etc.. Ik ben de verkeerde kant opgeslingerd.. Thuisblijven en te weinig wereld zien oid.
Dat niet zozeer, niet op korte termijn.quote:Op zaterdag 16 februari 2013 21:48 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Ik zeg ook niet dat je niet voor jezelf kan zorgen. Dat zal ongetwijfeld wel! Je bedoeld dat het de meningen van anderen jouw beïnvloeden in de keuzes die je maakt?
Achja doodnormaal dat je emoties beinvloed worden... Maar negatief is nooit fijn.quote:Op zaterdag 16 februari 2013 22:07 schreef davo1979 het volgende:
Moeilijk Moeilijk herken het deels wel mijn emoties worden weleens beïnvloed door andere mensen. Daar ben ik nu dus ook mee bezig om dit te veranderen maar is moeilijk af en toe.
Heel goed!quote:Op zaterdag 16 februari 2013 22:14 schreef davo1979 het volgende:
Negatief is nooit fijn. Maar gelukkig heb ik de laatste tijd wel zoiets van dat is jouw probleem, maak het niet mijn probleem. Is nog steeds moeilijk maar ik kan wat beter weg lopen van de situatie en niet op mezelf betrekken.
Ik snap nie? Waarom? Wie hoe? Ik snap het niet helemaal.quote:Op zaterdag 16 februari 2013 22:29 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
Heel goed!
Ik leer het ook nog met vallen en opstaan, geen ja zeggen als je nee voelt, klein vb: vd week was bij eem buurvrouw de sleutel vd toegangsdeur afgebroken, toen belde ze dus of ze mijn sleutel mocht lenen, maar daar voel ik mij niet prettig bij, dus zei ik nee! Nou daar snapte ze niks van en ze was ook nog beledigd, maar daar heb ik geen boodschap aan, terwijl ik voorheen toch overstag gegaan zou zijn..
Herkenbaar! De laatste tijd vraag ik ook tijd om over dingen na te denken. Want ik ben ook zn snelle ja zegger en later denk ik van wat heb ik weer over mijzelf heen laten lopen of op me hals gehaald. Maar het gevoel waar je zelf mee blijft zitten vind ik af en toe heel moeilijk. Terwijl een ander daar niet over nadenkt.quote:Op zaterdag 16 februari 2013 22:29 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
Heel goed!
Ik leer het ook nog met vallen en opstaan, geen ja zeggen als je nee voelt, klein vb: vd week was bij eem buurvrouw de sleutel vd toegangsdeur afgebroken, toen belde ze dus of ze mijn sleutel mocht lenen, maar daar voel ik mij niet prettig bij, dus zei ik nee! Nou daar snapte ze niks van en ze was ook nog beledigd, maar daar heb ik geen boodschap aan, terwijl ik voorheen toch overstag gegaan zou zijn..
Volgens mijn gedachten bedoeld gewoonmezelf87. Dat ze normaal altijd ja zegt omdat ze iemand is die graag mensen wil helpen. Maar stel je nou voor ze geeft die sleutel dan kan ze dus zelf tijden gaan leuren om die sleutel weer terug te krijgen terwijl het niet haar probleem was. Die buurvrouw heeft die sleutel afgebroken en het is dus haar probleem om op te lossen.quote:Op zaterdag 16 februari 2013 22:30 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ik snap nie? Waarom? Wie hoe? Ik snap het niet helemaal.
Toegangsdeur van flat oid?
Achja ligt eraan hoe goed je ze kent denk ik...quote:Op zaterdag 16 februari 2013 22:41 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Die gedachtegang klopt idd! En daarbij kost die sleutel 45 euro als je m opnieuw aanvraagt, dus ik leen m gewoon niet uit! Mijn huis, mijn sleutel.
KT: ik woon in een flat dus idd de sleutel vd deur beneden.
Beter een goeie buur dan een verre vriend zeggen ze.quote:Op zondag 17 februari 2013 00:24 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Ik heb heel veel voor hun gedaan maar ALS ik dan iets vraag (zelden) dan is het altijd moeilijk. Tja dat houd een keer op
Heel herkenbaar. En die mensen zuigen ook.quote:Op zondag 17 februari 2013 00:24 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Ik heb heel veel voor hun gedaan maar ALS ik dan iets vraag (zelden) dan is het altijd moeilijk. Tja dat houd een keer op
Nou doe mij die verdere vriend maar.quote:Op zondag 17 februari 2013 00:36 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Beter een goeie buur dan een verre vriend zeggen ze.
Thanks Net er nog even wat dingen uitgegooid bij m'n schatje, dat hielp wel een beetje. Nu maar weer slapen, slapen, slapen, slapen. Opzouten die griepquote:Op zondag 17 februari 2013 19:29 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Nyota als ik het zo lees is stap 1 even pas op de plaats maken, en even alleen focussen op jezelf!!! De rest komt wel weer
Dikke knuffel voor jou
Knuffel terug dan maarquote:Op maandag 18 februari 2013 17:25 schreef Nyota het volgende:
Ik wil heel veel typen, maar weet niet waar te beginnen en eigenlijk ook te veel hoofdpijn voor dit schermpje. Dus voor nu alleen maar even: bleh, bah, kutzooi
Het kan heerlijk zijn om van je angsten af te zijn, maar wat overblijft is dan vaak alsnog ongelukkigheid zonder angst.quote:Op maandag 18 februari 2013 23:39 schreef kingtoppie het volgende:
Ben je gelukkig als je niet ongelukkig bent? Ik ben het er niet mee eens.
Ik heb hetzelfde denk ik. De wanhoop om niemand te vinden, niemand die ooit in me gezicht heeft gezegt dat ze van me houdt.quote:Op dinsdag 19 februari 2013 02:20 schreef Andromache het volgende:
Hoi, even hier want ongeschikt voor datingsitetopic en te lang voor HVJJN.
Het is heel gek. Ik zit al een paar dagen lang 's avonds te janken. Ik ben eerder gediasgnosticeerd met een dysthyme stoornis + ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Behandeling ging goed, heb een jaar lang dagbehandeling gehad, en voelde me na afloop krachtiger dan ooit. Ben er nu 1,5 jaar uit, en ik heb vrijwel alle doelen uit mijn behandelplan behaald, ik vind mezelf nu leuk, niet meer een eenling tussen vrienden etc.
Toch voel ik me heel wanhopig op relatiegebied. Ik snak naar iemand die me ff knuffelt en zegt 'ik hou van jou'. met veel geluk vind ik af en toe iemand die zegt 'ik hou van je kutje' en daar houdt het dan wel mee op. nou twijfel ik, is dit een primaire levensbehoefte, af en toe intimiteit en heb ik alle recht op groot verdriet? of heeft mijn verdriet toch een psychische achtergrond en moet ik weer hulp zoeken? ik denk oprecht niet dat er nu een schema actief is, waarschijnlijk wel de modus Kwetsbaar kind (voor degenen die bekend zijn met schematherapie). En hoe deal ik hier nu mee? De situaties vermijden waar bij er stelletjes opduiken heeft geen zin, dan kan ik mijn hele adressenlijst wel schrappen en ik heb juist behoefte aan sociaal contact.
misschien komt het ook wel allemaal, de behoefte aan troost, omdat ik gefaald heb met mijn scriptie en misschien pas over een jaar mijn diploma haal. het leven lijkt nu ff heel uitzichtloos weer en ik weet oprecht niet hoe ik verder moet in het leven op dit punt, maatschappelijk gezien.
Je hebt een basisbehoefte aan liefde, waardering, begrip en compassie, dat heeft een mens nodig als voeding om te groeien tot de persoon die je echt bent, punt is alleen dat je op de 1e plaats jezelf die dingen moet geven.quote:Op dinsdag 19 februari 2013 02:20 schreef Andromache het volgende:
Toch voel ik me heel wanhopig op relatiegebied. Ik snak naar iemand die me ff knuffelt en zegt 'ik hou van jou'. met veel geluk vind ik af en toe iemand die zegt 'ik hou van je kutje' en daar houdt het dan wel mee op. nou twijfel ik, is dit een primaire levensbehoefte, af en toe intimiteit en heb ik alle recht op groot verdriet? of heeft mijn verdriet toch een psychische achtergrond en moet ik weer hulp zoeken? ik denk oprecht niet dat er nu een schema actief is, waarschijnlijk wel de modus Kwetsbaar kind (voor degenen die bekend zijn met schematherapie). En hoe deal ik hier nu mee? De situaties vermijden waar bij er stelletjes opduiken heeft geen zin, dan kan ik mijn hele adressenlijst wel schrappen en ik heb juist behoefte aan sociaal contact.
misschien komt het ook wel allemaal, de behoefte aan troost, omdat ik gefaald heb met mijn scriptie en misschien pas over een jaar mijn diploma haal. het leven lijkt nu ff heel uitzichtloos weer en ik weet oprecht niet hoe ik verder moet in het leven op dit punt, maatschappelijk gezien.
Zelfde als hierboven; ga dat zelf doenquote:Op dinsdag 19 februari 2013 07:54 schreef Vlaggenroof het volgende:
Ik heb hetzelfde denk ik. De wanhoop om niemand te vinden, niemand die ooit in me gezicht heeft gezegt dat ze van me houdt.
Maar ik waardeer mezelf dus wel, en ik vind dat ik veel waard ben. En dat blijft waar; het maakt niet uit of anderen dat bevestigen. Toch blijf ik veel behoefte houden aan iemand om me heen, knuffel, troost, combinatie van oerbehoefte en niet de weg weten op het moment dat er rotte dingen gebeuren en ik het eigenlijk zou moeten delen met iemand. Vrienden zie ik misschien een keer in de week, daar deel ik het wel mee, maar dat duurt altijd zo lang. En het delen met je kamerplant biedt niet bepaald soelaas. Op momenten dat ik een rotdag heb gehad op mijjn werk, ofzo, of er gebeuren nare dingen, dan ben ik alleen, hoe leuk ik mezelf ook vind. Daar kan ik maar niet mee omgaan, met wanhoop tot gevolg. En ik mis gezelligheid in huis.quote:Op dinsdag 19 februari 2013 08:19 schreef Canillas het volgende:
[..]
Je hebt een basisbehoefte aan liefde, waardering, begrip en compassie, dat heeft een mens nodig als voeding om te groeien tot de persoon die je echt bent, punt is alleen dat je op de 1e plaats jezelf die dingen moet geven.
Als jij jezelf niet waardeert om wie jij bent, kan een ander dat dan doen? Als jij jezelf ziet als niet goed genoeg, is het dan niet 'logisch' dat je mensen aantrekt die jou ook zo zien en dat gevoel bevestigen? Je leven, en dus ook de mensen die je aantrekt, vormen zich aan de hand van hoe je jezelf ziet.
Iets het dan niet meer dat er iets pijnlijks van vroeger wordt geraakt, waarvan het thema is niet aan iemand kwijt kunnen waar je mee zit? Als je (erg) jong bent is zoiets erg eng, als volwassene is wanhoop niet echt de meest passende reactie. Het is natuurlijk niet leuk maar echte wanhoop is een hele stap verder.quote:Op dinsdag 19 februari 2013 10:36 schreef Andromache het volgende:
Daar kan ik maar niet mee omgaan, met wanhoop tot gevolg. En ik mis gezelligheid in huis.
Anderen betitelen het als wanhoop, ik weet er niet zo goed een woord voor te verzinnen. Misschien is het feitelijk een andere emotie. In ieder geval wel een sterk gevoel van uitzichtloosheid en een beetje los staan van de rest, en 'o jee dit komt nooit meer goed'. Wat dat betreft heb je gelijk dat er een pijnlijke plek van vroeger geraakt wordt. Vroeger emotioneel onveilig onder leeftijdsgenootjes, überhaupt geen vriendjes en altijd maar alleen. Misschien denk ik nu wel dat ik mijn blijdschap en sores met mensen in mijn omgeving deel, maar doe ik dat in feite maar op beperkte schaal. Mens, ga van Facebook af, en bel de mensen!quote:Op dinsdag 19 februari 2013 12:58 schreef Canillas het volgende:
[..]
Iets het dan niet meer dat er iets pijnlijks van vroeger wordt geraakt, waarvan het thema is niet aan iemand kwijt kunnen waar je mee zit? Als je (erg) jong bent is zoiets erg eng, als volwassene is wanhoop niet echt de meest passende reactie. Het is natuurlijk niet leuk maar echte wanhoop is een hele stap verder.
Dat is ook niet heel respectvol he.. Iemand een broekie noemen.quote:Op dinsdag 19 februari 2013 09:00 schreef cerebella het volgende:
Gister ben ik bij de psychiater geweest voor medicatie. Die wil hij me blijkbaar pas voorschrijven als ik stop met mijn studie mijn toekomst, wat doe je en mijn dieren in de steek laat really? en me laat opnemen.
Is het raar dat ik dit niet wil accepteren van iemand die amper de tijd voor me neemt, telefoontjes aanneemt tijdens ons gesprek (waarbij ook nog iemand binnen kwam vallen), nog te horkerig is om me een tissue aan te bieden of een woordje van medeleven te uiten? Volgens mij ben ik zelfs al een jaartje of wat ouder dan dat broekie, wáár is het respect gebleven?!
Het voelt heel vreemd als zo iemand in een paar minuutjes je toekomst wil bepalen. Heb geen vaste grond meer onder mijn voeten.
Vanmiddag bespreek ik het met de huisarts maar ben bang dat het weer zelfmedicatie wordt blijft.
Ho eens even.. Volgens mij verdraai jij een hele hoop woorden...quote:Op dinsdag 19 februari 2013 09:27 schreef cerebella het volgende:
Omdat ik wel eens suïcidale gedachten heb. Op zich begrijpelijk dat ie dan niet te makkelijk voorschrijft, maar ik heb die gedachten al af en aan zo lang als ik me kan herinneren en ik ben er nog steeds, heb nog genoeg om voor te leven. Hij zou er de komende weken niet zijn om me te monitoren, dus is een opname zijn enige optie. Andere mogelijkheden, zoals een vriendin op de hoogte houden of mijn huisarts dagelijks te bellen, daar wilde hij niks van horen.
Voel me echt voor het blok gezet en weinig serieus genomen en dat voelt niet fijn.
Een psycholoog bezoek ik niet, ben niet zo goed met vertrouwen van mensen en heb er slechte ervaringen mee. Op zich sta ik er wel voor open, maar dan wil ik eerst stabieler zijn, want ik wil in staat blijven mijn studie voort te zetten en voor mijn dieren te zorgen. Dat hoopte ik te bereiken met medicatie.
Je houdt vast aan het ongelukkig zijn omdat dat is wat je kent, negatief zijn geeft een gevoel van een controle; wat er ook gebeurt je kan het altijd kut vinden.quote:Op dinsdag 19 februari 2013 22:24 schreef kingtoppie het volgende:
Ik voel me als ik me wel goed voel, terughoudend om plezier te maken omdat ik weet dat ik me vaak niet goed voel.
En daardoor doe ik vaak niks... Is dat wel verstandig?
Ik moet lachenquote:Op dinsdag 19 februari 2013 22:38 schreef Canillas het volgende:
[..]
Je houdt vast aan het ongelukkig zijn omdat dat is wat je kent, negatief zijn geeft een gevoel van een controle; wat er ook gebeurt je kan het altijd kut vinden.
Open in het leven staan vergr durft maar is op lange termijn oneindig veel leuker natuurlijk.
Maar je hebt helemaal gelijk, ik ken het en dat voelt lekker vertrouwd... Kost het minste moeite.quote:Op dinsdag 19 februari 2013 22:38 schreef Canillas het volgende:
[..]
Je houdt vast aan het ongelukkig zijn omdat dat is wat je kent, negatief zijn geeft een gevoel van een controle; wat er ook gebeurt je kan het altijd kut vinden.
Open in het leven staan vergr durft maar is op lange termijn oneindig veel leuker natuurlijk.
Angst om het bekende, de schijn veiligheid waar in de illusie van controle in schuilt, los te laten ja. Wees dankbaar dat je in een situatie bent gekomen waar écht daarmee breken de enige optie is voor een goed leven, veel mensen hebben het net niet kut genoeg om die stap werkelijk te gaan (moeten) zetten.quote:Op dinsdag 19 februari 2013 22:45 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Maar je hebt helemaal gelijk, ik ken het en dat voelt lekker vertrouwd... Kost het minste moeite.
Waarom wil ik dan nergens moeite in stoppen? Is dat alleen durven?... Hmm...?
Voor mij is die stap vaak net te klein nog steeds, maar vaak ook gewoon te groot.quote:Op dinsdag 19 februari 2013 22:59 schreef Canillas het volgende:
[..]
Angst om het bekende, de schijn veiligheid waar in de illusie van controle in schuilt, los te laten ja. Wees dankbaar dat je in een situatie bent gekomen waar écht daarmee breken de enige optie is voor een goed leven, veel mensen hebben het net niet kut genoeg om die stap werkelijk te gaan (moeten) zetten.
Gebruik je nog steeds medicatie?quote:Op dinsdag 19 februari 2013 23:02 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Toen ik aan de medicatie zat was mijn gevoel een stuk stabieler... Als je gevoel een tijdje hetzelfde is dan valt het denk ik wat minder op voor jezelf hoe je je voelt waardoor je je automatisch maar richt op wat je wilt en wat je kan doen...
Echt breken....
Ik vind het helemaaaaaal niet fijn om mezelf te moeten verantwoorden voor dingen die ik doe...
Naar buiten hardlopen? Om 11 uur snachts? Ben je gek?
Als je buiten komt... Doe je dingen... Dat is het verschil... Dat niks doen maakt je vooral een persoon dat niet meer dingen doet... Echt durven is het niet eens.. Geef mij 100 euro en ik ben gemotiveerd wat te doen hoor.quote:Op dinsdag 19 februari 2013 23:06 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Gebruik je nog steeds medicatie?
Mijn begeleider zegt altijd dat ik juist naar buiten moet als het donker is vooral als je angst hebt omdat het dan rustiger is.
Heb ik weleens vaker gehoord. De dag dat je controle kan laten varen is een nieuw begin.quote:Op dinsdag 19 februari 2013 22:59 schreef Canillas het volgende:
[..]
Angst om het bekende, de schijn veiligheid waar in de illusie van controle in schuilt, los te laten ja. Wees dankbaar dat je in een situatie bent gekomen waar écht daarmee breken de enige optie is voor een goed leven, veel mensen hebben het net niet kut genoeg om die stap werkelijk te gaan (moeten) zetten.
Even quoten.quote:Op dinsdag 19 februari 2013 23:08 schreef davo1979 het volgende:
De dag dat je controle kan laten varen is een nieuw begin.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Twiddel
Kun je daar iets over vertellenquote:Op zaterdag 23 februari 2013 11:21 schreef summer2bird het volgende:
Volgens mij heb ik gisteren een (soort van) psychose gehad.
quote:Op donderdag 21 februari 2013 10:00 schreef summer2bird het volgende:Wat vervelend!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Werken jullie niet met zoiets als een singnaleringplan?
Het is heel vaag wat ik nog precies weet.quote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Twiddel
Weet ik niet eerlijk gezegdquote:Op zaterdag 23 februari 2013 11:24 schreef Catnip het volgende:
[..]
Wat vervelend!
Werken jullie niet met zoiets als een singnaleringplan?
quote:Op zaterdag 23 februari 2013 11:26 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Het is heel vaag wat ik nog precies weet.Wow dat is wel beetje heftig.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik kom net in het topic, maar wat slikken jullie zoal'?
cymbalta, dipiperonquote:Op zaterdag 23 februari 2013 11:29 schreef BoefB2 het volgende:
[..]
Wow dat is wel beetje heftig.
Ik kom net in het topic, maar wat slikken jullie zoal'?
Aardig wat zegquote:Op zaterdag 23 februari 2013 11:31 schreef summer2bird het volgende:
[..]
cymbalta, dipiperon
Oxazepam, temazepam en naproxem voor zo nodig.
Alleen abilify.quote:Op zaterdag 23 februari 2013 11:29 schreef BoefB2 het volgende:
[..]
Wow dat is wel beetje heftig.
Ik kom net in het topic, maar wat slikken jullie zoal'?
En helpt het op ten duur? Of komen problemen later alsnog terug.quote:
Wist niet dat het topic bestond! Thanx gelijk ook maar een vraagje stellen.quote:Op zaterdag 23 februari 2013 13:30 schreef Nijna het volgende:
Boef, volgens mij verschilt dat per persoon. Sommigen kunnen wel stoppen zonder terug te vallen, anderen niet volgens mij...
Maar er is ook een medicatietopic, dus als je specifiek daar vragen over hebt, kan het daar ook...
R&P / [Centraal] Medicatie bij psychische klachten #18
Dankje! Zal er een kijkje nemen en daar vragen stellen erover.quote:Op zaterdag 23 februari 2013 13:30 schreef Nijna het volgende:
Boef, volgens mij verschilt dat per persoon. Sommigen kunnen wel stoppen zonder terug te vallen, anderen niet volgens mij...
Maar er is ook een medicatietopic, dus als je specifiek daar vragen over hebt, kan het daar ook...
R&P / [Centraal] Medicatie bij psychische klachten #18
Jaquote:Op zaterdag 23 februari 2013 11:34 schreef Nijna het volgende:
Heb je het er nog met de verpleging over gehad erna, summer?
Gebruik ik nu lang.quote:Op zaterdag 23 februari 2013 11:35 schreef BoefB2 het volgende:
[..]
Aardig wat zeg
En gebruik je het al lang? Kun je ook nog afbouwen en stoppen met zoiets?
Ik slik het, maar de klachten zoals jij beschrijft herken ik niet direct. Alleen bij het opbouwen voelde ik me duizelig en oorsuizen heb ik altijd al. Ik vraag me alleen soms wel eens af of het uberhaupt iets doet bij me.quote:Op zondag 24 februari 2013 10:25 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Goedemorgen,
Ik val gewoon even binnen zonder bijgelezen te zijn maar is er iemand die sertraline gebruikt heeft en hier slecht op reageerde? Als in meer lichamelijke klachten?
Ik slik het nu sinds 4 maanden en zit nu op 150 mg per dag maar ik ga mij lichamelijk alleen maar rotter voelen, veel onrust in mn lijf, hartkloppingen, trillen, hoofdpijn, misselijk, duizelig, oorsuizen.
En eerst dacht ik dat het aan het ophogen lag maar dat zou nu toch echt minder moeten zijn, maar het is eerder tegenover gesteld...
Ja ik heb ook behoefte aan rust en aan mezelf werken.. Ik wil niet door gaan met de "marteling" alleen zegt mijn lief dan weer: wat wil je dan, een half jaar thuis hangen?. Terwijl hij aan de andere kant ook wel ziet dat het steeds slechter gaat.quote:Op zondag 24 februari 2013 11:38 schreef Nijna het volgende:
Ik zou inderdaad even bellen om te overleggen gewoonmezelf!
Duvelli, je omgeving vindt dat je maar door moet gaan... Maar als ik jouw woorden lees dan lees ik dat je meer behoefte hebt aan rust. Kan je de opleiding tijdelijk pauzeren misschien?
Kan je nog eens contact opnemen met die psychiater? Aangeven dat je je alleen maar slechter gaat voelen? En slik je nog medicijnen?
Zou idd even contact opnemen met de psych. Na zo een periode last van bijwerkingen krijgen lijkt me raar!quote:Op zondag 24 februari 2013 10:25 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Goedemorgen,
Ik val gewoon even binnen zonder bijgelezen te zijn maar is er iemand die sertraline gebruikt heeft en hier slecht op reageerde? Als in meer lichamelijke klachten?
Ik slik het nu sinds 4 maanden en zit nu op 150 mg per dag maar ik ga mij lichamelijk alleen maar rotter voelen, veel onrust in mn lijf, hartkloppingen, trillen, hoofdpijn, misselijk, duizelig, oorsuizen.
En eerst dacht ik dat het aan het ophogen lag maar dat zou nu toch echt minder moeten zijn, maar het is eerder tegenover gesteld...
Geen antidepressiva, wel ritalin en concerta, wat me helpt met rust in mijn hoofd krijgen.quote:Op zaterdag 23 februari 2013 11:29 schreef BoefB2 het volgende:
[..]
Wow dat is wel beetje heftig.
Ik kom net in het topic, maar wat slikken jullie zoal'?
Heel verhaal getypt als reactie en weg was het. Piekeren is SM op jezelf. Er bestaat een boek wat misschien handig is in jouw situatie. Zal de titel op moeten zoeken. Heeft mij veel geholpen met piekeren. 2x per dag mag je piekeren 15 minuten en de rest van de dag niet. Ik val nog weleens terug maar weet mezelf altijd weer te corrigeren.quote:Op zondag 24 februari 2013 18:29 schreef Duvellie het volgende:
[..]
Ja ik heb ook behoefte aan rust en aan mezelf werken.. Ik wil niet door gaan met de "marteling" alleen zegt mijn lief dan weer: wat wil je dan, een half jaar thuis hangen?. Terwijl hij aan de andere kant ook wel ziet dat het steeds slechter gaat.
Ik ben ook gewoon bang om een keuze te maken, gezien te worden als aansteller of om te falen.
Vanmiddag weer een enorme paniekaanval, gelukkig helpt de oxa dan wel even maar ik blijf piekeren en bang om weer te moeten gaan werken. Mensen die op mijn vingers kijken en ik heb t gevoel dat t veelste veel is en ik t niet geordend krijg.
Ik durf de laatste tijd ook steeds minder de deur uit te gaan en dingen te regelen bijv. Heb er gewoon geen energie meer voor en t voelt allemaal zo doelloos.
Morgen ga ik idd maar even de psychiater bellen want ik raak steeds verder in de put!
Sorry als t erg chaotisch overkomt!
Kan soms na een paar dagen pas komen.. Je bent een "spiegel" aan het opbouwen en wanneer deze een bepaald level bereikt krijg je vaak pas bijwerkingen. Kan dus wel pas na een paar dagen optreden..quote:Op zondag 24 februari 2013 20:10 schreef kingtoppie het volgende:
Prozac... Nouja... Een middel met prozac als actief middel heb ik nu.
Bijwerkingen horen toch juist in het begin het hevigste te zijn? Of komt dat soms pas na een paar dagen?
Misschien dat ik wat meer slaap nodig heb atm oid.. Meer niet echt.quote:Op zondag 24 februari 2013 20:19 schreef Duvellie het volgende:
[..]
Kan soms na een paar dagen pas komen.. Je bent een "spiegel" aan het opbouwen en wanneer deze een bepaald level bereikt krijg je vaak pas bijwerkingen. Kan dus wel pas na een paar dagen optreden..
Kan natuurlijk ook.quote:Op zondag 24 februari 2013 20:20 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Misschien dat ik wat meer slaap nodig heb atm oid.. Meer niet echt.
Misschien de beleving ervan. Andere mensen denken niet na, ik moet over alles 100 x nadenken en alle scenario aflopen. Vermoeiend.quote:Op zondag 24 februari 2013 20:54 schreef kingtoppie het volgende:
Hoewel... Voel me naast moe ook wel een beetje...
Wat maakt het leven nou zo leuk dan? Ik denk soms dat mijn leven eigenlijk helemaal niet zo verschilt van andere mensen... Dat ik best leuke vrienden heb... Best wel mijn tijd vul...
Hm?
Ik kijk na afloop altijd een beetje onvoldaan terug altijd op de dag... Weinig wat me echt zo erg raakt dat ik denk *hier leef ik voor*quote:Op zondag 24 februari 2013 21:30 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Misschien de beleving ervan. Andere mensen denken niet na, ik moet over alles 100 x nadenken en alle scenario aflopen. Vermoeiend.
Maar je hebt nieuwe pillen dus? Wanneer ga je beginnen, zou eigenlijk mee moeten doen!quote:Op zondag 24 februari 2013 21:32 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ik kijk na afloop altijd een beetje onvoldaan terug altijd op de dag... Weinig wat me echt zo erg raakt dat ik denk *hier leef ik voor*
Dat laatste ben ik sowieso een beetje kwijt, het lijkt nergens om te gaan...
Ben al begonnen.quote:Op zondag 24 februari 2013 21:32 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Maar je hebt nieuwe pillen dus? Wanneer ga je beginnen, zou eigenlijk mee moeten doen!
Rationeel gezien loop je naar een psychiatert.. Je praat wat en je kunt je pilletjes ophalen bij de apotheek je pakt een pilletje en slikt hem door.quote:Op zondag 24 februari 2013 21:36 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Wat gaat dat makkelijk, wou soms dat het ik het ook zo makkelijk kon!
Heb al pillen (al 4 weken in een doosje).quote:Op zondag 24 februari 2013 21:37 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Rationeel gezien loop je naar een psychiatert.. Je praat wat en je kunt je pilletjes ophalen bij de apotheek je pakt een pilletje en slikt hem door.
Hmm schiet lekker op...quote:Op zondag 24 februari 2013 21:39 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Heb al pillen (al 4 weken in een doosje).
Ja idd, moest morgen eigenlijk terug om te kijken hoe het gaat en of de dosering om hoog moet.quote:
Ik denk dat je zeker moet gaan.quote:Op zondag 24 februari 2013 21:41 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Ja idd, moest morgen eigenlijk terug om te kijken hoe het gaat en of de dosering om hoog moet.
Je zoekt een situatie op waarin het mogelijk is dat het gaat gebeuren dat je open over jezelf bent, zoals je nu beschrijft is dat al een grote stap, wees lief voor jezelf en besteed aandacht aan dat wat op dat moment er klaar voor is om naar voren te komenquote:Op zondag 24 februari 2013 21:48 schreef msacras het volgende:
Overigens ga ik morgen weer naar m'n psychologe, gewoon de standaard praatsessie zegmaar.
Maar ik heb wel een hoop te vertellen, en altijd als ik dat wil lukt het niet. Ik vergeet de helft, het komt er niet mooi uit, etc. Van te voren opschrijven is geen optie, dat is nogal confronterend en die confrontatie heb ik liever waar zij bij is dan alleen, want nou ja... Het is gewoon moeilijk.
Iemand tips?
Omdat het dus een grote confrontatie is, en met die zware emoties die dan vrij komen, wie weet wat ik dan allemaal ga doen zegmaar. Dan heb ik liever dat er iemand bij is die mij goed kent maar toch objectief is > mijn psychologe dus.quote:Op zondag 24 februari 2013 21:50 schreef kingtoppie het volgende:
Ik zou je de tips van de daken willen schreeuwen msacras maar ik weet het zelf ook niet...
Waarom kan je jezelf er niet mee confronteren als je alleen bent?
Ben jij zo impulsief?quote:Op zondag 24 februari 2013 22:05 schreef msacras het volgende:
[..]
Omdat het dus een grote confrontatie is, en met die zware emoties die dan vrij komen, wie weet wat ik dan allemaal ga doen zegmaar. Dan heb ik liever dat er iemand bij is die mij goed kent maar toch objectief is > mijn psychologe dus.
Ja heel ergquote:Op zondag 24 februari 2013 22:16 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ben jij zo impulsief?
Hmm...
Nouja knuffel dan maar
Als het onthouden niet lukt, en opschrijven geen optie is, is het enige wat ik me kan bedenken je psychologe een email te sturen de avond van te voren, met dingen die je besproken wilt hebben.quote:Op zondag 24 februari 2013 21:48 schreef msacras het volgende:
Overigens ga ik morgen weer naar m'n psychologe, gewoon de standaard praatsessie zegmaar.
Maar ik heb wel een hoop te vertellen, en altijd als ik dat wil lukt het niet. Ik vergeet de helft, het komt er niet mooi uit, etc. Van te voren opschrijven is geen optie, dat is nogal confronterend en die confrontatie heb ik liever waar zij bij is dan alleen, want nou ja... Het is gewoon moeilijk.
Iemand tips?
ik herken het, bijvoorbeeld als ik ga en het is zo'n dag waar ik het slecht kan beschrijven en de psych een richting opgaat die je eigenlijk niet wil. Opschrijven kan misschien toch werken: schrijf op wat je voelt op een moment dat het je je echt rot voelt. Schrijf alles op wat je denkt en laat het lezen zodat je psych een momentopname heeft van zo'n moment.quote:Op zondag 24 februari 2013 21:48 schreef msacras het volgende:
Overigens ga ik morgen weer naar m'n psychologe, gewoon de standaard praatsessie zegmaar.
Maar ik heb wel een hoop te vertellen, en altijd als ik dat wil lukt het niet. Ik vergeet de helft, het komt er niet mooi uit, etc. Van te voren opschrijven is geen optie, dat is nogal confronterend en die confrontatie heb ik liever waar zij bij is dan alleen, want nou ja... Het is gewoon moeilijk.
Iemand tips?
ik gebruik alleen oxazepam zonodig. Als ik me te slecht voel om te functioneren. Soms is het 2 maanden niks en soms een paar dagen achter elkaar. En dan 10 - 30 mg. Oxazepam 'recreatief' gebruiken is niks aan, je word er alleen moe van.. het is een angstdemper. Het kan dus denk ok wel verslavend zijn als je elke dag zware angsten hebt.quote:Op zaterdag 23 februari 2013 12:46 schreef davo1979 het volgende:
Oxazepam, temazepam zijn zeer verslavende middelen bij regelmatig gebruik. Ik krijg het niet meer.
Bij mij is ooit ook dysthyme stoor is gediagnostiseerd maar ik vind die 'stoornis' maar dikke onzin. Het is een label voor mensen die niet depressief zijn maar toch iets zouden moeten hebben. Bij riagg bijvoorbeeld moet je iets 'hebben' om behandeld te worden, een soort handvat.quote:Op dinsdag 19 februari 2013 02:20 schreef Andromache het volgende:
Hoi, even hier want ongeschikt voor datingsitetopic en te lang voor HVJJN.
Het is heel gek. Ik zit al een paar dagen lang 's avonds te janken. Ik ben eerder gediasgnosticeerd met een dysthyme stoornis + ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Behandeling ging goed, heb een jaar lang dagbehandeling gehad, en voelde me na afloop krachtiger dan ooit. Ben er nu 1,5 jaar uit, en ik heb vrijwel alle doelen uit mijn behandelplan behaald, ik vind mezelf nu leuk, niet meer een eenling tussen vrienden etc.
Toch voel ik me heel wanhopig op relatiegebied. Ik snak naar iemand die me ff knuffelt en zegt 'ik hou van jou'. met veel geluk vind ik af en toe iemand die zegt 'ik hou van je kutje' en daar houdt het dan wel mee op. nou twijfel ik, is dit een primaire levensbehoefte, af en toe intimiteit en heb ik alle recht op groot verdriet? of heeft mijn verdriet toch een psychische achtergrond en moet ik weer hulp zoeken? ik denk oprecht niet dat er nu een schema actief is, waarschijnlijk wel de modus Kwetsbaar kind (voor degenen die bekend zijn met schematherapie). En hoe deal ik hier nu mee? De situaties vermijden waar bij er stelletjes opduiken heeft geen zin, dan kan ik mijn hele adressenlijst wel schrappen en ik heb juist behoefte aan sociaal contact.
misschien komt het ook wel allemaal, de behoefte aan troost, omdat ik gefaald heb met mijn scriptie en misschien pas over een jaar mijn diploma haal. het leven lijkt nu ff heel uitzichtloos weer en ik weet oprecht niet hoe ik verder moet in het leven op dit punt, maatschappelijk gezien.
Ik heb geen psychiater maar een ambulante psychische begeleider die ik elke week zie. Die weet er van af.quote:Op maandag 25 februari 2013 09:02 schreef Nijna het volgende:
msacres, steekwoorden vind ik nog wel een goede... maar ik weet niet of dat ook te confronterend is. Maar paar steekwoorden op papier en dat eventueel gelijk geven als je het lastig vindt om over te beginnen...?
Davo, ik zou toch naar de psychiater gaan en je moeite met starten bespreken... heb je dat eerder al aangegeven? Dat je het zo lastig vindt?
Ja dat wel die probeert mij op andere gedachten te brengen. Maar ik ben vrij koppig en in combinatie met angsten werkt dat niet echt daarnaast de situatie een aantal jaar geleden met AD maakt het niet makkelijk.quote:Op maandag 25 februari 2013 10:13 schreef Nijna het volgende:
Ok, maar doet die er verder wat mee dan?
Meh. Jij bent toch ook superjong of niet?quote:Op maandag 25 februari 2013 17:13 schreef msacras het volgende:
Meh, was ik vandaag bij m'n psychologe, kon het weer niet omdat de afspraak van voor mij dik uitliep en de afspraak na mij echt belangrijk was dus ik kon niet uitlopen Duurde uiteindelijk 10 minuten, in plaats van de gebruileijke 30-40
Gelukkig wel a.s donderdag eerst afspraak met een psychotherapeute die een stuk dieper gaat graven zegmaar voor de oorzaak van het probleem. Misschien dat er daar ook een hoop makkelijk uit komt, wie weet.
16, 17 over respectievelijk 11 dagenquote:Op maandag 25 februari 2013 17:15 schreef debeterebob het volgende:
[..]
Meh. Jij bent toch ook superjong of niet?
Super jong. Zag je volgens mij wel eens in US posten.quote:Op maandag 25 februari 2013 17:16 schreef msacras het volgende:
[..]
16, 17 over respectievelijk 11 dagen
Oordeel zelf of dat superjong is of niet
Nou, dat valt toch ook wel mee..quote:Op maandag 25 februari 2013 17:17 schreef debeterebob het volgende:
[..]
Super jong. Zag je volgens mij wel eens in US posten.
Ik blijf me elke keer weer verbazen over op hoe jonge leeftijd al die echt depressieve shit alweer begint en al die suicidale gevoelens en zo.
Ik vind het behoorlijk lullig voor je. Of dat jij er wat aan kan doen. Trouwens die psychologe hoort toch een beetje op de tijd te letten?quote:Op maandag 25 februari 2013 17:13 schreef msacras het volgende:
Meh, was ik vandaag bij m'n psychologe, kon het weer niet omdat de afspraak van voor mij dik uitliep en de afspraak na mij echt belangrijk was dus ik kon niet uitlopen Duurde uiteindelijk 10 minuten, in plaats van de gebruileijke 30-40
Gelukkig wel a.s donderdag eerst afspraak met een psychotherapeute die een stuk dieper gaat graven zegmaar voor de oorzaak van het probleem. Misschien dat er daar ook een hoop makkelijk uit komt, wie weet.
Wat vind je daar zo verbazingwekkend aan? Volgens mij komt het best wel veel voor onder tieners (denk maar aan het gepest worden op school en het thuis 'minder goed' hebben).quote:Op maandag 25 februari 2013 17:17 schreef debeterebob het volgende:
[..]
Super jong. Zag je volgens mij wel eens in US posten.
Ik blijf me elke keer weer verbazen over op hoe jonge leeftijd al die echt depressieve shit alweer begint en al die suicidale gevoelens en zo.
Wat slordig... dik uitlopen en dan zeggen dat jij niet kan uitlopen omdat de afspraak na jou echt belangrijk is... Had ze zelf beter op de tijd moeten letten...quote:Op maandag 25 februari 2013 17:13 schreef msacras het volgende:
Meh, was ik vandaag bij m'n psychologe, kon het weer niet omdat de afspraak van voor mij dik uitliep en de afspraak na mij echt belangrijk was dus ik kon niet uitlopen Duurde uiteindelijk 10 minuten, in plaats van de gebruileijke 30-40
Gelukkig wel a.s donderdag eerst afspraak met een psychotherapeute die een stuk dieper gaat graven zegmaar voor de oorzaak van het probleem. Misschien dat er daar ook een hoop makkelijk uit komt, wie weet.
Kom ik aan met mijn 15 jaar haha....quote:Op maandag 25 februari 2013 17:16 schreef msacras het volgende:
[..]
16, 17 over respectievelijk 11 dagen
Oordeel zelf of dat superjong is of niet
Ach, ik ben nooit gepest en mijn thuis situatie is ook wel redelijk. Maar manisch is volgensmij aangeboren, ik kan heel pessimistisch zijn, en kan vooral geen nee zeggen, waardoor ik veel te veel hooi op mijn vork neem. Dat maakt alles er niet echt beter op. Ik heb gewoon de afgelopen paar jaren in periodes heel veel slechte gebeurtenissen e.d over me heen gekregen, en dan veel allemaal tegelijk. Kwam niet zo goed uit allemaal, dit is dan ook al de 5e psycholoog ofzo waar ik vast bij loop.quote:Op maandag 25 februari 2013 18:44 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Wat vind je daar zo verbazingwekkend aan? Volgens mij komt het best wel veel voor onder tieners (denk maar aan het gepest worden op school en het thuis 'minder goed' hebben).
Ben ik iig niet de enige broekie hier (haha). Volgensmij heb ik je ook wel eens in JNG gezien. En wat heb je eigenlijk precies dat je ook in dit topic zit? (niet het hele topic of je pohi grondig gelezen, en zit op mobiel dus kan dat nu ook niet even makkelijk bekijken ).quote:Op maandag 25 februari 2013 20:03 schreef Catnip het volgende:
[..]
Kom ik aan met mijn 15 jaar haha....
Zo jammer dat die seroxat niet kan met kinderwens... omdat het zo goed werkte voor jou.quote:Op maandag 25 februari 2013 22:05 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Het wordt "pas" het 3e middel, ik ben met paroxetine begonnen, werkte fantastisch voor mij maar wordt afgeraden als je een kinderwens wilt gaan vervullen, daarom overgezet op sertraline want dat mag je en zwanger worden en bv geven, en nu dan over naar fluoxetine, mag met zwangerschap maar geen bv! en dat laatste vind ik jammer maar een kindje heeft veel meer aan een stabiele moeder dan aan de bv... zo denk ik dan maar...
ik wil gewoon niet ellendig lang van pillen wisselen, ik raak mezelf een beetje kwijt en gezelliger word ik er ook niet van
Dank je welquote:Op dinsdag 26 februari 2013 11:03 schreef Nijna het volgende:
[..]
Zo jammer dat die seroxat niet kan met kinderwens... omdat het zo goed werkte voor jou.
Nu is het natuurlijk eerst maar weer afwachten enzo, kijken of het wat voor je doet. Is er niet een ander middel dat wel kan met zwangerschap en BV? Weet ik zo niet, maar misschien nog eens met die pop-poli overleggen anders? Ik gun het je zo
Heb een of andere stoornis..weet niet precies hoe het heet. net zoiets als een bipolaire stoornis geloof ik.quote:Op maandag 25 februari 2013 22:32 schreef msacras het volgende:
[..]
Ben ik iig niet de enige broekie hier (haha). Volgensmij heb ik je ook wel eens in JNG gezien. En wat heb je eigenlijk precies dat je ook in dit topic zit? (niet het hele topic of je pohi grondig gelezen, en zit op mobiel dus kan dat nu ook niet even makkelijk bekijken ).
Ik weet niet waardoor het precies komt... zo is het eigenlijk altijd al geweest, aan de ene kant ben ik heel open en sociaal, maar écht belangrijke dingen hou ik voor mezelf. Ik denk dat het een stukje perfectionisme is, "ik kan het zelf wel op lossen, daar ga ik geen andere mensen mee lastig vallen", zoiets.quote:Op maandag 25 februari 2013 23:27 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Klote msacras, je bent nog zo jong. Wat denk je dat de reden is dat je er niet over kan/wil/durft te praten? Kom je wel verder met deze psycholoog?
Dat herken ik heel goed, dat is ook de reden dat ik met n heftige burnout thuis kwam te zitten, ik deed het zelf wel.quote:Op dinsdag 26 februari 2013 15:20 schreef msacras het volgende:
[..]
Ik weet niet waardoor het precies komt... zo is het eigenlijk altijd al geweest, aan de ene kant ben ik heel open en sociaal, maar écht belangrijke dingen hou ik voor mezelf. Ik denk dat het een stukje perfectionisme is, "ik kan het zelf wel op lossen, daar ga ik geen andere mensen mee lastig vallen", zoiets.
Die instelling komt (vooral in deze topic reeks) veel voorbij. Het klinkt als een rationele houding maar is het niet meer een aangeleerde houding omdat er vroeger niet goed/gepast op je problemen werd gereageerd, dat je het dus niet kwijt kon en wat pijnlijk is en dan dit maar geloven om het maar niet eens meer te hoeven proberen? Dat je je niet meer uit zodat je niet meer hoeft mee te maken dat je ergens mee zit en dat daar bovenop komt dat er op gereageerd wordt alsof dat waar je mee zit er niet zou mogen zijn.quote:Op dinsdag 26 februari 2013 15:20 schreef msacras het volgende:
Ik weet niet waardoor het precies komt... zo is het eigenlijk altijd al geweest, aan de ene kant ben ik heel open en sociaal, maar écht belangrijke dingen hou ik voor mezelf. Ik denk dat het een stukje perfectionisme is, "ik kan het zelf wel op lossen, daar ga ik geen andere mensen mee lastig vallen", zoiets.
Hmm, ik heb altijd wel iemand (gehad ook) om mijn verhaal bij kwijt te kunnen, dus dat is het probleem niet. Het is meer dat ik gewoon graag dingen zelf kan. En soms is het ook wel zo dat ik het idee heb dat als ik maar gewoon het probleem negeer dat het dan vanzelf wel weggaat. Wat dus niet waar is.quote:Op dinsdag 26 februari 2013 15:36 schreef Canillas het volgende:
[..]
Die instelling komt (vooral in deze topic reeks) veel voorbij. Het klinkt als een rationele houding maar is het niet meer een aangeleerde houding omdat er vroeger niet goed/gepast op je problemen werd gereageerd, dat je het dus niet kwijt kon en wat pijnlijk is en dan dit maar geloven om het maar niet eens meer te hoeven proberen? Dat je je niet meer uit zodat je niet meer hoeft mee te maken dat je ergens mee zit en dat daar bovenop komt dat er op gereageerd wordt alsof dat waar je mee zit er niet zou mogen zijn.
Weg gaan ze inderdaad niet, het vraagt aandacht totdat het opgelost is. Wel fijn dat je in ieder geval iemand daarvoor (gehad) hebtquote:Op dinsdag 26 februari 2013 15:38 schreef msacras het volgende:
Hmm, ik heb altijd wel iemand (gehad ook) om mijn verhaal bij kwijt te kunnen, dus dat is het probleem niet. Het is meer dat ik gewoon graag dingen zelf kan. En soms is het ook wel zo dat ik het idee heb dat als ik maar gewoon het probleem negeer dat het dan vanzelf wel weggaat. Wat dus niet waar is.
Nouja, het probleem is, ik heb gewoon een hele hoop lieve vriendinnen en ook normale ouders enzo. Ik kán er dus alles kwijt, maar dat dóe ik niet. Daar ligt het probleem.quote:Op dinsdag 26 februari 2013 15:45 schreef Canillas het volgende:
[..]
Weg gaan ze inderdaad niet, het vraagt aandacht totdat het opgelost is. Wel fijn dat je in ieder geval iemand daarvoor (gehad) hebt
Dan ben je niet de enige, dat heb ik zelf ook. En daardoor heb ik flink wat problemen gehad, en nu zeg ik nog niks tegen mijn ouders..want dat kan ik gewoon niet. Ik weet niet waarom..het is gewoon erg lastig. Misschien ligt het aan mijn leeftijd..idk.quote:Op dinsdag 26 februari 2013 15:48 schreef msacras het volgende:
[..]
Nouja, het probleem is, ik heb gewoon een hele hoop lieve vriendinnen en ook normale ouders enzo. Ik kán er dus alles kwijt, maar dat dóe ik niet. Daar ligt het probleem.
Misschien kan je je (voorzichtig) afvragen wat je ontloopt (welk gevoel) door het niet het te vertellen? Iets uitspreken maakt sommige dingen echt, ook in de zin van ''eenmaal uitgesproken kan kan ik erop aangesproken worden''. Soms zit er voor bepaalde gevoelens een drempel omdat ze diep vast zitten, dan heeft het ook logischerwijs tijd nodig om dat weer los te krijgenquote:Op dinsdag 26 februari 2013 15:48 schreef msacras het volgende:
Nouja, het probleem is, ik heb gewoon een hele hoop lieve vriendinnen en ook normale ouders enzo. Ik kán er dus alles kwijt, maar dat dóe ik niet. Daar ligt het probleem.
Over mij werden ook rare dingen gedacht toen ik naar een instelling moest..maar ik heb met dat gelukkig nooit aangetrokken ook al is dat lastig. Dus niks van aantrekken hoor!!!quote:Op dinsdag 26 februari 2013 15:51 schreef summer2bird het volgende:
Hai.
Mijn stemmingen schieten hier echt overal heen
Zo was ik gisteren nog heel boos en verdrietig, ging het vanmiddag wel weer goed.
Vorige week een dieptepunt gehaald, slechte dingen gebeurd, en in het weekeind was ik weer heel hyper.
Ik denk telkens dat er allerlei complotten zijn, en ik laat mij nogal overal meesleuren
Zo wou ik een zwaard kopen omdat ik mij wou wapenen tegen zomies
Ik voel mij zo stom en raar. Mensen denken vanalles over mij, mijn hoofd is vol.
Heb in de afgelopen 2 dagen al 5 gesprekken gehad. Telkens werkt het 1 a 2 uur en dan is het weer terug.
Bah
fluoxetine.. Heb ik volgens mij nu ook.quote:Op maandag 25 februari 2013 22:05 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Het wordt "pas" het 3e middel, ik ben met paroxetine begonnen, werkte fantastisch voor mij maar wordt afgeraden als je een kinderwens wilt gaan vervullen, daarom overgezet op sertraline want dat mag je en zwanger worden en bv geven, en nu dan over naar fluoxetine, mag met zwangerschap maar geen bv! en dat laatste vind ik jammer maar een kindje heeft veel meer aan een stabiele moeder dan aan de bv... zo denk ik dan maar...
ik wil gewoon niet ellendig lang van pillen wisselen, ik raak mezelf een beetje kwijt en gezelliger word ik er ook niet van
Ik kom wel even kippensoep brengenquote:Op dinsdag 26 februari 2013 20:11 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Nottt good.
Maarja ff maandje uitzitten...
Jij ook gelijk buiten de deurquote:Op dinsdag 26 februari 2013 20:20 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Ik kom wel even kippensoep brengen
Goedzo! Inderdaad, tijd voor duidelijkheid! Ik wens je succes alvastquote:Op dinsdag 26 februari 2013 11:15 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
Dank je wel
Ik loop op de pop-poli, en gelukkig weet de psych ook heel goed welke medicatie wel en niet kan, met paroxetine is er een verhoogde kans (1.5% normaal 0.5-1% ) op een hartafwijking, het stomme is dat als ik zelf google op pop poli en dan de medicatie lijst bekijk staat paroxetine dus wel onder de "veilige" medicatie en is ook bv een optie...
Ik heb alle vragen opgeschreven voor donderdag! Tijd voor duidelijkheid
Is dat werkelijk wat je wil of wil je dat gevoel kunnen voelen zonder er iets mee te moeten doen?quote:Op woensdag 27 februari 2013 20:35 schreef kingtoppie het volgende:
Ik voel een of andere rare vorm van agressie, wil graag dingen kapot maken maar tegelijkertijd doet dat A zeer en B dan gaat er iets stuk dus heb er ook totaal geen zin in.
Het is ook niet de/mijn bedoeling dat hij het ontkent; het is er en het mag volledig gevoeld worden zolang het er is precies zoals het er is. Gedachten die daarbij opkomen als ''ik heb zin om iets kapot te maken'' zijn verhaaltjes wat je geconditioneerde denken ervan maakt, goed bedoeld, om van het gevoel af te komen maar op die manier stop je het weg, giet het in een andere vorm; dat is pas echt ontkennen. Op die manier blijven zulke gevoelens hangen (terwijl jij eigenlijk op dat moment echt jezelf aan het wezen had kunnen zijn ipv iemand die van z'n gevoel af wil) en voor je het weet herhaal je dat verhaal om een gevoel heen zo vaak dat je jezelf ziet als iemand die 'gewoon zo is'. Dan ben je nog verder van huis.quote:Op woensdag 27 februari 2013 21:01 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Neemt niet weg dat hij t voelt Cannilas, en je gevoel ontkennen is ontkennen dat je bestaat.....
Ik ga ervan uit dat hij dit gevecht wil winnen, maar soms kan het zo opluchten om t er ff uit te gooien!
Ik ga meestal afreageren op mn vent of op mensen online
Als ik advies mag geven, ga de confrontatie nu aan voordat het te laat is en de angst meer uitbreid.quote:Op woensdag 27 februari 2013 21:16 schreef SpCore88 het volgende:
Een andere vraag of meer advies vraag is, ik ben eigenlijk sinds mijn laatste feest (7 juli 2012) niet meer naar een grootschalig hardstyle/hardcore evenement meer geweest. Nou wil ik er toch heel graag weer heen en lekker een feest mee maken, uiteraard wel nuchter. Nu ben ik alleen super angstig om er heen te gaan om niet weer een angstaanval te krijgen en dat ik het daar dus niet trek. Ik wil ook niet andere mensen meenemen en dan hun avond verpesten door weg te gaan enzo....
Moet ik dus nog een tijdje maar wachten of toch echt de confrontatie met mezelf aangaan en gewoon naar een feest gaan en kijken hoe het gaat? (alleen)
Je hebt onverwachts iets heel eng meegemaakt, iets waar je geen idee van had hoe daar mee om te gaan; dan is het logisch dat er nu nog een angst voor dat gevoel ligt. Ook heel goed dat je ziet dat het een angst voor die angst is, de feitelijke situatie, het feest, is dan iets wat die angst bij jou omhoog haalt.quote:
Nee ik goot het niet in een andere vorm, zo voelde ik mij... Het enige wat ik net deed was mijn gevoelens uiten.quote:Op woensdag 27 februari 2013 21:22 schreef Canillas het volgende:
[..]
Het is ook niet de/mijn bedoeling dat hij het ontkent; het is er en het mag volledig gevoeld worden zolang het er is precies zoals het er is. Gedachten die daarbij opkomen als ''ik heb zin om iets kapot te maken'' zijn verhaaltjes wat je geconditioneerde denken ervan maakt, goed bedoeld, om van het gevoel af te komen maar op die manier stop je het weg, giet het in een andere vorm; dat is pas echt ontkennen. Op die manier blijven zulke gevoelens hangen (terwijl jij eigenlijk op dat moment echt jezelf aan het wezen had kunnen zijn ipv iemand die van z'n gevoel af wil) en voor je het weet herhaal je dat verhaal om een gevoel heen zo vaak dat je jezelf ziet als iemand die 'gewoon zo is'. Dan ben je nog verder van huis.
Je had het gevoel dat je iets kapot wilde maken? Iets kapot willen maken is geen gevoel, dat is een verhaal in gedachten om een gevoel heen. Een gevoel is een sensatie in je lichaamquote:Op woensdag 27 februari 2013 21:37 schreef kingtoppie het volgende:
Nee ik goot het niet in een andere vorm, zo voelde ik mij... Het enige wat ik net deed was mijn gevoelens uiten.
Dat is waar maar bepaalde gedachtes herkennen (vooral bij angst omdat het veelal ''dit wordt me teveel'' gedachtes zijn) en weten dat die horen bij het gevoel en niet waar zijn kan ruimte geven om aanwezig in het moment te blijven, te voelen wat je voelt maar zelf je gedrag blijven bepalen. Dat ze niet met je op de loop gaan als het warequote:Op woensdag 27 februari 2013 21:28 schreef davo1979 het volgende:
Gedachten zijn maar gedachten niets meer en niks minder.
Een onrustige sensatie die zich wou uiten door impulsief met mijn arm ergens op te rammen dus.quote:Op woensdag 27 februari 2013 21:40 schreef Canillas het volgende:
[..]
Je had het gevoel dat je iets kapot wilde maken? Iets kapot willen maken is geen gevoel, dat is een verhaal in gedachten om een gevoel heen. Een gevoel is een sensatie in je lichaam
Zat jij ook op fluoxetine?quote:Op woensdag 27 februari 2013 21:42 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Heb jij ook nog therapie KT?
Ik had vorige week ook enorme stemmingswisselingen, van blij naar boos naar verdrietig naar agressie, had het idee dat ik gek werd, lang leve slechte reactie op medicatie! Nu is mn dosis gehalveerd, en herken ik mezelf ook weer...
Nee dat wordt zeer waarschijnlijk mn nieuwe medicatie, ik heb nu nog sertraline maar dat zijn niet de goede medicijnen voor mij!quote:
Oh dat andere meisje had dat ook geloof ik in dit topic?quote:Op woensdag 27 februari 2013 21:48 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
Nee dat wordt zeer waarschijnlijk mn nieuwe medicatie, ik heb nu nog sertraline maar dat zijn niet de goede medicijnen voor mij!
Morgen om 10:30 psycholoog en om 11:30 gesprek met psychiater over de pillen!
Geen idee wie je bedoelt? Ik heb het er deze week al eerder over gehad hoorquote:Op woensdag 27 februari 2013 21:49 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Oh dat andere meisje had dat ook geloof ik in dit topic?
Dan was jij het denk ik...quote:Op woensdag 27 februari 2013 21:51 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
Geen idee wie je bedoelt? Ik heb het er deze week al eerder over gehad hoor
Dat is met de meeste AD zo helaas... T word eerst erger en dan gaat het (hopenlijk) beterquote:Op woensdag 27 februari 2013 21:55 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Dan was jij het denk ik...
Hmm...
Schijnt dat dit middel je eerst slechter maakt en na 4 weken pas gaat werken.
Venlafaxine was KABAMAMMMquote:Op woensdag 27 februari 2013 21:59 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
Dat is met de meeste AD zo helaas... T word eerst erger en dan gaat het (hopenlijk) beter
Daarna later weer slechterquote:Op woensdag 27 februari 2013 22:06 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Wat is de reden dat je daar vanaf bent dan?
Bedankt voor je reactie!quote:Op woensdag 27 februari 2013 21:29 schreef Canillas het volgende:
[..]
Je hebt onverwachts iets heel eng meegemaakt, iets waar je geen idee van had hoe daar mee om te gaan; dan is het logisch dat er nu nog een angst voor dat gevoel ligt. Ook heel goed dat je ziet dat het een angst voor die angst is, de feitelijke situatie, het feest, is dan iets wat die angst bij jou omhoog haalt.
Hoe klote en eng dat ook was, je hebt het meegemaakt en je kunt nu stappen ondernemen om voor jezelf het vertrouwen te creëren dat je wel met dat gevoel om kan gaan. Een gebrek aan vertrouwen is een voorwaarde om angst te laten ontstaan; ergens waar je het volle vertrouwen in hebt ben je niet bang voor
Bekend raken met het gevoel, het gevoel ervaren en begrijpen, laten zien dat je het kan voelen, geeft vertrouwen dat het er mag zijn en je er niet tegen hoeft te vechten; zolang je het ziet als iets waar je je tegen moet verzetten loop je rond met een angst iets tegen te komen wat die angst voor de angst bij je activeert. Hoe heftig het ook is het is maar een gevoel, een stroom in je lichaam die opkomt, een piek bereikt en weg ebt. Als je je gaat wapen er tegen, je ertegen verzetten, dan loopt die stroom niet door en voel je je op z'n minst niet prettig.
Heb je naast de ademtherapie ook andere hulp gevraagd? Een stappenplan oid kan handig zijn
Een goed gevoel bij de psychologe is altijd stap 1 vind ikquote:Op donderdag 28 februari 2013 13:50 schreef Nijna het volgende:
Fijn dat er een plan is mbt de medicatie, wat ook is zoals jij het in je hoofd had!
Jammer dat het nog niet zo klikte met die cognitieve gedragstherapeut. Goed om nog een keer aan te zien, maar klik is toch wel erg prettig!
Op de bank heb je verdient! Succes!
Ik sta op de wachtlijst bij degene die ook de intake gedaan en diagnose heeft gesteld voor cognitieve therapie. Ik ben benieuwd, heb het al veel gehad en niet echt het idee dat ik er wat mee kon, maar ik heb in elk geval wel een prettig gevoel bij die psychologe, dus we zullen zien of dat de goede weg is...
Ik kan helemaaal niet tegen zweverige types. Haha.quote:Op donderdag 28 februari 2013 13:59 schreef Nijna het volgende:
Hihihi, ik denk ook niet dat dat mijn manier zou zijn . Niet te zweverig idd.
Ik ook niet.quote:Op donderdag 28 februari 2013 15:12 schreef Catnip het volgende:
[..]
Ik kan helemaaal niet tegen zweverige types. Haha.
Dan moet ik eerst weten wat dat probleem is natuurlijk.quote:Op donderdag 28 februari 2013 19:40 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
dan snappen jullie mijn 'probleem'
Psychologe heeft vage kledij aan die te groot is met een ander vaag hangertje en haar tot aan de ellebogen?quote:Op donderdag 28 februari 2013 20:53 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Ik vertelde vriend over haar,die is ook niet verbaasd als ik niet terug zou gaan!
Nope, je moet juist uit bed komen.quote:Op vrijdag 1 maart 2013 16:53 schreef SpCore88 het volgende:
Ik dacht juist dat je met een depressie genoeg slaap moet houden...
Hangt er vanaf denk ik. Je hebt mensen met depressie die juist weinig slapen en je hebt die ineens meer dan 12 uur slapen of de hele dag op bed liggen. Meer dan 9 uur heb je echt niet nodig.quote:Op vrijdag 1 maart 2013 16:53 schreef SpCore88 het volgende:
Ik dacht juist dat je met een depressie genoeg slaap moet houden...
Niet slapen geeft een speed effect! Weet er alles vanquote:Op vrijdag 1 maart 2013 16:35 schreef -Strawberry- het volgende:
Hoi, even een vraagje...
Ik heb zelf last (gehad) van sombere perioden (wil het geen depressie noemen) en ik merk dan dat wanneer ik heel weinig slaap (slaapdeprivatie) mijn humeur en energieniveau juist omhoog gaan. Hoewel ik op zulke dagen dan wel moeilijk mijn bed uit kom en traag op gang kom, maar daar zet ik me tegenwoordig redelijk goed overheen.
Nou heb ik wel eens gelezen dat slaapdeprivatie inderdaad een positief effect kan hebben op depressie. Iemand hier daar ook ervaring mee?
Hoe wil je ooit een compleet, heel en gezond mens zijn als je niet 1 bent met je emotie? Als je jezelf ziet als iemand die los staat van zijn gevoel/emotie en daarbij dat je gevoel/emotie iets is waar je controle over moet hebben dan ga je een leven van lijden tegemoet.quote:
Het was meer algemeen bedoeld. Soms klinken posts (niet van jou) hier ''ik wil vrij en gelukkig zijn én ik wil niet voelen wat ik voel''. Dat gaat dan niet lukken natuurlijk en dat klinkt meer als een ''ik wil van mezelf af'' dan een ''ik wil mezelf helen''.quote:Op vrijdag 1 maart 2013 18:49 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Sorry hoor maar je maakt nogal wat vooronderstellingen zeg!
Ik heb geen probleem met emoties en ook niet met de mijne, ik kan prima verklaren hoe ik mij voel en vaak ook nog waarom! Zonder er een oordeel aan te plakken, ik ben boos, nou prima, maar daar hoef ik niet in te duiken... En er al helemaal niet 'een' mee te worden.
En ja ik voel teleurstelling, ik weet waar het vandaan komt en weet ook dat ik er zelf niks aan kan veranderen. Daar hoef ik niet in te duiken..
Nogmaals het zal best werken voor mensen maar niet voor mij, zelfde idee met homeopathie en naaldenprikkers! Ik geloof dat ik zelf de sleutel ben tot verbetering, daarvoor hoef ik mij niet als.speldenkussen te laten gebruiken.
En om het verhaal compleet te maken: ik heb haar laten weten de therapie niet door te willen zetten.
Als t nodig is benader ik zelf mijn oude loog wel.
Maar gevoel is niet perse sentimenteel hequote:Op vrijdag 1 maart 2013 20:04 schreef kingtoppie het volgende:
Oh ik heb genoeg tijd voor andermans gevoelens.
Ik uit het soms zelf alleen liever niet. Sentimenteel gedoe vind ik niks.
Tis voor mij sentimenteel als iemand uit het niets zo wilt praten over gevoelens...quote:Op vrijdag 1 maart 2013 20:06 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
Maar gevoel is niet perse sentimenteel he
Als ik boos ben is daar weinig sentimenteels aan.. Hooguit voor de ander
Helemaal mee eens! Zal wat worden als ik de hele dag maar zweverig mee ga in al mijn gevoelens en er aan overgeef. Gebeurd er helemaal niks meer op een dag.quote:Op vrijdag 1 maart 2013 18:49 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Sorry hoor maar je maakt nogal wat vooronderstellingen zeg!
Ik heb geen probleem met emoties en ook niet met de mijne, ik kan prima verklaren hoe ik mij voel en vaak ook nog waarom! Zonder er een oordeel aan te plakken, ik ben boos, nou prima, maar daar hoef ik niet in te duiken... En er al helemaal niet 'een' mee te worden.
En ja ik voel teleurstelling, ik weet waar het vandaan komt en weet ook dat ik er zelf niks aan kan veranderen. Daar hoef ik niet in te duiken..
Nogmaals het zal best werken voor mensen maar niet voor mij, zelfde idee met homeopathie en naaldenprikkers! Ik geloof dat ik zelf de sleutel ben tot verbetering, daarvoor hoef ik mij niet als.speldenkussen te laten gebruiken.
En om het verhaal compleet te maken: ik heb haar laten weten de therapie niet door te willen zetten.
Als t nodig is benader ik zelf mijn oude loog wel.
Trouwens naar mijn mening maak ik helemaal niemand belachelijk alleen misschien mijzelf maar dat moet ik zelf weten.quote:Op vrijdag 1 maart 2013 17:34 schreef Canillas het volgende:
[..]
Misschien wat meer jezelf afvragen wanneer en vooral ook waarom je tegen jezelf gezegd hebt ''nu ga/wil/zal ik nooit meer voelen wat ik voel''. Dat geeft wellicht een stuk minder gevoel van zelfgenoegzaamheid dan iemand 'belachelijk' maken maar wie weet leer je nog eens iets over jezelf.
Fijn dat de therapie goed ging! Nuttige handvaten gekregen?quote:Op vrijdag 1 maart 2013 20:47 schreef Nijna het volgende:
Goed om een knoop te hebben doorgehakt mbt die therapeute gewoonmezelf!
Vandaag wel weer verhelderende therapie gehad, hopelijk kan ik er in de praktijk ook wat mee, al is dat vast een kwestie van oefening baart kunst...
moooooiii en duidelijkquote:Op vrijdag 1 maart 2013 17:34 schreef Canillas het volgende:
[..]
Hoe wil je ooit een compleet, heel en gezond mens zijn als je niet 1 bent met je emotie? Als je jezelf ziet als iemand die los staat van zijn gevoel/emotie en daarbij dat je gevoel/emotie iets is waar je controle over moet hebben dan ga je een leven van lijden tegemoet.
Het is heel makkelijk om te roepen ''zweverig!!'' maar misschien zouden de mensen die dat doen zich eerst af moeten vragen is of niet een argument is om niet echt te hoeven gaan voelen wat je voelt, omdat daar angst voor is of omdat je dat hebt afgeleerd door alle keren dat je een heftig gevoel had en er niemand zich om je bekommerde.
Dwangmatig gedrag, depressies, verslavingen, woede, het bijltje erbij neer gooien; allemaal manieren om niet echt te hoeven voelen wat je voelt, te vechten tegen je gevoel, en wat leveren die dingen je uiteindelijk op? Als je eigenlijk van jezelf niet mag voelen wat je voelt, hoe kun je dan vrij zijn? Dat is toch niet mogelijk?
Misschien wat meer jezelf afvragen wanneer en vooral ook waarom je tegen jezelf gezegd hebt ''nu ga/wil/zal ik nooit meer voelen wat ik voel''. Dat geeft wellicht een stuk minder gevoel van zelfgenoegzaamheid dan iemand 'belachelijk' maken maar wie weet leer je nog eens iets over jezelf.
yup.quote:Op vrijdag 1 maart 2013 16:35 schreef -Strawberry- het volgende:
Hoi, even een vraagje...
Ik heb zelf last (gehad) van sombere perioden (wil het geen depressie noemen) en ik merk dan dat wanneer ik heel weinig slaap (slaapdeprivatie) mijn humeur en energieniveau juist omhoog gaan. Hoewel ik op zulke dagen dan wel moeilijk mijn bed uit kom en traag op gang kom, maar daar zet ik me tegenwoordig redelijk goed overheen.
Nou heb ik wel eens gelezen dat slaapdeprivatie inderdaad een positief effect kan hebben op depressie. Iemand hier daar ook ervaring mee?
quote:Op vrijdag 1 maart 2013 23:17 schreef seasushi het volgende:
Jezus.
Als ik me "een" zou gaan voelen met mijn emoties, dán had ik pas het bijltje er bij neergelegd en mijzelf opgeknoopt aan de hoogste boom.
quote:Op vrijdag 1 maart 2013 23:17 schreef seasushi het volgende:
Jezus.
Als ik me "een" zou gaan voelen met mijn emoties, dán had ik pas het bijltje er bij neergelegd en mijzelf opgeknoopt aan de hoogste boom.
Ik denk het wel, nu de kunst om er ook wat mee te doen/kunnen...quote:Op vrijdag 1 maart 2013 22:36 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
Fijn dat de therapie goed ging! Nuttige handvaten gekregen?
Was dit een uitspraak voor of na zijn alcoholprobleem.....quote:
''Geen zin'' als in ''ik heb geen zin om Glee te kijken'', ''ik heb geen zin in om naar de kerk te gaan'' of ''ik heb geen zin om chinees te leren''? Dat soort geen zin in dingen bestaan voor mij zeker, bepaalde dingen spreken me aan, anderen dingen weer niet, dat zal voor iedereen zo zijn.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 21:11 schreef kingtoppie het volgende:
Ik vraag me af bij die aanpak van canillas...
Bestaat er in jouw hoofd het woord ''geen zin'' uberhaupt wel? Want je lijkt altijd te leven volgens het motto wat je ''wilt'' in het grote plaatje....
Ok maar die vorm van geen zin om naar de kerk te gaan kan ik ook hebben met andere dingen... En dan niks uitvoeren.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 21:35 schreef Canillas het volgende:
[..]
''Geen zin'' als in ''ik heb geen zin om Glee te kijken'', ''ik heb geen zin in om naar de kerk te gaan'' of ''ik heb geen zin om chinees te leren''? Dat soort geen zin in dingen bestaan voor mij zeker, bepaalde dingen spreken me aan, anderen dingen weer niet, dat zal voor iedereen zo zijn.
Omdat het, op wat voor manier dan ook, niet willen zijn/ervaren van wie je bent duidt op een illusie van gescheidenheid; is er in die gedachtengang (en meer dan gedachten zijn het niet, je identificeert je er 'alleen maar' mee) kennelijk een ik die je bent, die er gewoon is zoals ie is altijd en een ik (het ego, in je hoofd) die die ik niet wil zijn en heeft daar 'argumenten' (lees; meer geconditioneerde gedachten) voor.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 21:42 schreef kingtoppie het volgende:
Ok maar die vorm van geen zin om naar de kerk te gaan kan ik ook hebben met andere dingen... En dan niks uitvoeren.
Waarom is ''geen zin om voor jezelf te zorgen'' anders dan ''geen zin om naar de kerk te gaan'' ?
Heb je eten nodig om gezond te zijn, om jezelf te voeden?quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:07 schreef kingtoppie het volgende:
Nee, ik heb soms geen zin om enige moeite te doen om te gaan eten ofzo... Waarom is dat anders dan geen zin hebben om naar de kerk te gaan?
Ja, er zijn ook wel argumenten om gewoon tegen je zin in te gaan eten, neemt niet weg dat ik soms helemaal geen zin heb om te gaan eten?quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:09 schreef Canillas het volgende:
[..]
Heb je eten nodig om gezond te zijn, om jezelf te voeden?
Heb je de kerk daarvoor nodig?
Wat is het verschil vraag je? Vraag jezelf eens af in welke verschillende behoefte ze voorzien.
ooit een psychose gehad? Probeer dan jezelf maar eens niet gek te laten maken door de scenario's in je hoofd.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 21:40 schreef DO2 het volgende:
Meditatie, mensen. Me-di-ta-tie.
Zitten met al je ellende en je kutgedachten en je klotegevoel.
Geef het de r u i m t e. Zodat die opgekropte energie de vrijheid krijgt om te gaan.
Je bent veel groter dan je denkt.
Je bent niet je gedachtes. Gedachtes teren op de aandacht die jij ze geeft.
Al die ellende vindt z'n oorsprong in de identificatie met scenario's in je hoofd. Scenario's. Niet bestaand. Een ongefundeerde angst, dus. Niets om bang voor te zijn, dus.
Laat je niet gek maken door je op hol geslagen hoofd. Ga die 'confrontatie' aan.
Tem dat ding. En zie voor jezelf dat je er los van staat, en altijd hebt gestaan.
( Werkt veel beter dan alles alsmaar onderdrukken met een of ander kutpilletje.
Spreek uit ervaring. )
Jouw negatieve dingen wil jezelf niet zijn, terwijl jij, als levende persoon die je bent, eten nodig hebt; je negatieve denken wil zelf dat eten niet aan je echte ik geven.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:10 schreef kingtoppie het volgende:
Ja, er zijn ook wel argumenten om gewoon tegen je zin in te gaan eten, neemt niet weg dat ik soms helemaal geen zin heb om te gaan eten?
Precies! Je slaat zo hard de spijker op z'n kop; het meegaan in je het negatieve denken, het niet willen en het verzetten is het onnatuurlijke, het is het meest en enige onnatuurlijke wat er is. Probleem is dat jij je daarmee identificeert.quote:Weetje.. Het is zo enorm onnatuurlijk dat dit soort dingen gewoon moeite kosten.
Tis geen negatief denken... Tis diezelfde ''niet zin'' als ''geen zin om naar de kerk te gaan''quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:15 schreef Canillas het volgende:
[..]
Jouw negatieve dingen wil jezelf niet zijn, terwijl jij, als levende persoon die je bent, eten nodig hebt; je negatieve denken wil zelf dat eten niet aan je echte ik geven.
Je gelooft in de geen zin omdat je gelooft wat er in je hoofd zit.
[..]
Precies! Je slaat zo hard de spijker op z'n kop; het meegaan in je het negatieve denken, het niet willen en het verzetten is het onnatuurlijke, het is het meest en enige onnatuurlijke wat er is. Probleem is dat jij je daarmee identificeert.
quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:14 schreef seasushi het volgende:
[..]
ooit een psychose gehad? Probeer dan jezelf maar eens niet gek te laten maken door de scenario's in je hoofd.
Lang leve het pilletje om dan weer "jezelf' te worden.
''ik wil niet eten'' is niet negatief? Jij wilt iets waarvan je rationeel gezien weet dat je het nodig hebt om te leven niet hebben, dat is niet negatief? Denk aub even na over wat je nu zegt.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:18 schreef kingtoppie het volgende:
Tis geen negatief denken... Tis diezelfde ''niet zin'' als ''geen zin om naar de kerk te gaan''
Ik heb me er een tijdje niet tegen verzet, en toen at ik gewoon heel veel niet.
Die gedachte kwam niet eens bewust naar boven.. Ik liet het lekker aan me voorbij gaan allemaal.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:21 schreef Canillas het volgende:
[..]
''ik wil niet eten'' is niet negatief? Jij wilt iets waarvan je rationeel gezien weet dat je het nodig hebt om te leven niet hebben, dat is niet negatief? Denk aub even na over wat je nu zegt.
Je eten is niet het probleem; je probleem is hoe je in het leven staat met een gebrek aan levenslust als gevolg; gebrek aan levenslust vertaald zich naar gebrek aan eetlust of aan liefdeslust of wat dan ook.
Daarom is bewustwording zo belangrijk; des te minder kans dat iets in je onbewuste bepaald wat er gebeurd ipv jij.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:25 schreef kingtoppie het volgende:
Die gedachte kwam niet eens bewust naar boven.. Ik liet het lekker aan me voorbij gaan allemaal.
Kost het minste energie toch, om gewoon lekker niks te doen.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:28 schreef Canillas het volgende:
[..]
Daarom is bewustwording zo belangrijk; des te minder kans dat iets in je onbewuste bepaald wat er gebeurd ipv jij.
Om energie te krijgen moet je energie geven, dat zal iedereen die begint met regelmatig sporten en dat volhoudt beamen.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:31 schreef kingtoppie het volgende:
Kost het minste energie toch, om gewoon lekker niks te doen.
Dat kan je doen als je dat gebrek de schuld wel geven van hoe jij in het leven staat, wat niet bestaat; je levenslust is direct afhankelijk van hoe je in het leven staat.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:32 schreef kingtoppie het volgende:
Gebrek aan levenslust kan je overigens ook als oorzaak zien dat ik negatief in het leven sta.
Ik sport regelmatig.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:32 schreef Canillas het volgende:
[..]
Om energie te krijgen moet je energie geven, dat zal iedereen die begint met regelmatig sporten en dat volhoudt beamen.
Goede vragenquote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:15 schreef DO2 het volgende:
Wie kijkt er voortdurend en onafgebroken door die ogen?
Wie luistert er voortdurend en onafgebroken met die oren?
Wie voelt? Wie ruikt? Wie proeft er onafgebroken elke ervaring?
Wie ziet voortdurend al die gedachtes? Wie is het die zich bewust is van de angst die ermee gepaard gaat?
Wrik jezelf los van alles. Jij komt eerst. De rest volgt. Reclaim je vrijheid.
Hoe jij in het leven staat is geen knop die je om kan zetten, dat is iets wat onderhevig is aan een hoop variabelen, en een van de grootste lijkt mij levenslust.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:33 schreef Canillas het volgende:
[..]
Dat kan je doen als je dat gebrek de schuld wel geven van hoe jij in het leven staat, wat niet bestaat; je levenslust is direct afhankelijk van hoe je in het leven staat.
Probeer jezelf toch niet zo in de maling te nemen jongen.
Ik doe ook niet mee met de zweeftevenclubquote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:21 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
Meditatie is ook weer zoiets wat niet aan mij besteed is, meerdere keren geprobeerd maar ik krijg of de slappe lach of ik ga automatisch aan andere dingen denken..
MediTatie NEE
MediCatie JA, iig voor mij! Ik hou van mijn man en vrienden en familie maar zonder n pillen maak ik meer kapot dan mij lief is..
Het lijkt mij ook wel fijn als mensen accepteren en begrijpen dat er ook mensen zijn met beide voeten in beton gemetseld zijn, en zich niet kunnen vinden in de.alternatieve sector! En nog leuker zou ik het vinden als er niet geprobeerd wordt om zweverigheid door mn strot te douwen...
dat kutpilletje heeft mij beter geholpen dan enig ander bullshit meditatie gedoe. ik heb het zeker uitgeprobeerd, en stond er ook open voor, maar mijn medicatie werkt 24/7, meditatie alleen voor een klein moment.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 21:40 schreef DO2 het volgende:
Meditatie, mensen. Me-di-ta-tie.
Zitten met al je ellende en je kutgedachten en je klotegevoel.
Geef het de r u i m t e. Zodat die opgekropte energie de vrijheid krijgt om te gaan.
Je bent veel groter dan je denkt.
Je bent niet je gedachtes. Gedachtes teren op de aandacht die jij ze geeft.
Al die ellende vindt z'n oorsprong in de identificatie met scenario's in je hoofd. Scenario's. Niet bestaand. Een ongefundeerde angst, dus. Niets om bang voor te zijn, dus.
Laat je niet gek maken door je op hol geslagen hoofd. Ga die 'confrontatie' aan.
Tem dat ding. En zie voor jezelf dat je er los van staat, en altijd hebt gestaan.
( Werkt veel beter dan alles alsmaar onderdrukken met een of ander kutpilletje.
Spreek uit ervaring. )
Als er 1 knop is om om te zetten dan is dat stoppen met geloven in je gedachten, het verzet tegen het leven laten varen weer in de flow komen. Als je dat doet dan kan er niet anders dan genoeg levenslust zijn want dat is wat je bent.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:36 schreef kingtoppie het volgende:
Hoe jij in het leven staat is geen knop die je om kan zetten, dat is iets wat onderhevig is aan een hoop variabelen, en een van de grootste lijkt mij levenslust.
Nogmaals : Wel eens een psychose gehad?quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:15 schreef DO2 het volgende:
Wie kijkt er voortdurend en onafgebroken door die ogen?
Wie luistert er voortdurend en onafgebroken met die oren?
Wie voelt? Wie ruikt? Wie proeft er onafgebroken elke ervaring?
Wie ziet voortdurend al die gedachtes? Wie is het die zich bewust is van de angst die ermee gepaard gaat?
Wrik jezelf los van alles. Jij komt eerst. De rest volgt. Reclaim je vrijheid.
Dit is geen psychose topic, was dat wel zo dan was dat vragenlijstje hier inderdaad niet op z'n plaats geweest (vind ik). Voor angst/depressie dan weer wel.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:42 schreef seasushi het volgende:
Nogmaals : Wel eens een psychose gehad?
angsten /depressies en daaruit volgende psychoses kunnen wel degelijk met elkaar te maken hebben.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:45 schreef Canillas het volgende:
[..]
Dit is geen psychose topic, was dat wel zo dan was dat vragenlijstje hier inderdaad niet op z'n plaats geweest (vind ik). Voor angst/depressie dan weer wel.
Dat zonder twijfel, ik doelde op meer op het wanneer welke vragen te stellen, wat wanneer past.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:46 schreef seasushi het volgende:
angsten /depressies en daaruit volgende psychoses kunnen wel degelijk met elkaar te maken hebben.
Alsof ik al heel mijn leven depressief ben Canillas? Komop zeg.... Het leven boeit me vrij weinig.. Ik doe gewoon dingen en soms vind ik dingen leuk om te doen, thats it.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:42 schreef Canillas het volgende:
[..]
Als er 1 knop is om om te zetten dan is dat stoppen met geloven in je gedachten, het verzet tegen het leven laten varen weer in de flow komen. Als je dat doet dan kan er niet anders dan genoeg levenslust zijn want dat is wat je bent.
Je levenslust is er, altijd en onveranderd, vanaf dat je een zaadje was tot je sterft, probleem is dat je die niet kan ervaren wanneer je zo in je hoofd/denken/gedachtes vast zit. Je bent dan niet aanwezig genoeg om er contact mee te maken.
Het idee dat je wil geloven dat je afhankelijk bent van hoeveel levenslust je ervaart ipv dat je inziet dat dat iets is wat je zelf vrij moet maken is nogal zorgelijk omdat je je daarmee in een slachtofferpositie plaatst.
Neehee om energie te krijgen moet je slapen!!quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:32 schreef Canillas het volgende:
[..]
Om energie te krijgen moet je energie geven, dat zal iedereen die begint met regelmatig sporten en dat volhoudt beamen.
quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:39 schreef seasushi het volgende:
[..]
Ik doe ook niet mee met de zweeftevenclub
Als je bewust niet slaapt of als je niet in slaap kan komen? Want dat laatste heeft dan misschien meer met manie te maken.quote:Op vrijdag 1 maart 2013 17:07 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Niet slapen geeft een speed effect! Weet er alles van
Pilletjes hebben in sommige gevallen vast hun nut. Dat zal ik niet tegenspreken.quote:Op zaterdag 2 maart 2013 22:42 schreef seasushi het volgende:
[..]
Nogmaals : Wel eens een psychose gehad?
Dus verhalen van mensen die na jaren lijden de strijd met hun depressie opgaven en zich er daarmee van bevrijden en weer gingen leven zouden genegeerd moeten worden? Dat 'filosofisch geneuzel' noemen?quote:Op zondag 3 maart 2013 01:53 schreef Re het volgende:
tyfus zeg, depressie is niet iets wat je met wat filosofisch geneuzel kan oplossen, en om het zo te bagatelliseren zoals canillas is eigenlijk ronduit een klapin het gezicht voor mensen met een klinische depressie. En nee dat los je niet op door een suf riedeltje als mantra over het hele forum uit te kostsen.
In de zin van niet in slaap kunnen komen en dan maanden maar 2-3 uur per nacht slapen.quote:Op zondag 3 maart 2013 01:57 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Als je bewust niet slaapt of als je niet in slaap kan komen? Want dat laatste heeft dan misschien meer met manie te maken.
Oh dat geloof ik wel dat meditatie een toevoeging kan zijn om rust te krijgen, maar ik denk niet dat het voor iedereen geld en de oplossing is van alle problemen.quote:Op zondag 3 maart 2013 03:52 schreef DO2 het volgende:
[..]
Pilletjes hebben in sommige gevallen vast hun nut. Dat zal ik niet tegenspreken.
Maar daarmee is niet gezegd dat een hoop mensen die antidepressiva slikken met meditatie niet geholpen kunnen worden.
En het een sluit het ander ook niet uit, natuurlijk.
Als je aan de antidepressiva zit kun je daarnaast ook mediteren.
Het is een beetje jammer dat meditatie door veel mensen nog steeds wordt afgedaan als zweverig.
Er zijn inmiddels genoeg onderzoeken waaruit duidelijk naar voren komt dat meditatie werkt.
Je kan werkelijk je gedachtepatronen doorbreken, en ( jezelf ) veranderen.
Dat is ook absoluut niet wat ik beweer, wat ik zeg is je bewust zijn van negatieve gedachten (of wat voor gedachten dan ook) maar je daar niet mee identificeren; het zijn maar gedachten, meer niet, je denkt ze niet eens zelf, ze zijn er gewoon. Het is/wordt een probleem wanneer je in je hoofd leeft, dat al je aandacht naar je denken gaat en je gelooft dat je die gedachten bent, dat je er iets aan/mee moet doen of dat ze iets te maken hebben met jou, je leven, of wat dan ook.quote:Op zondag 3 maart 2013 10:11 schreef Nijna het volgende:
Canillas, ik vind het jammer dat je eens in de zoveel tijd weer even komt verkondigen dat men gewoon niet zo negatief moet denken... als het zo simpel was....
Wil je hiermee zeggen dat depressie slechts gedachten zijn die je dusdanig zomaar kunt wegpoetsen of zo?quote:Op zondag 3 maart 2013 10:30 schreef Canillas het volgende:
[..]
Dat is ook absoluut niet wat ik beweer, wat ik zeg is je bewust zijn van negatieve gedachten (of wat voor gedachten dan ook) maar je daar niet mee identificeren; het zijn maar gedachten, meer niet, je denkt ze niet eens zelf, ze zijn er gewoon. Het is/wordt een probleem wanneer je in je hoofd leeft, dat al je aandacht naar je denken gaat en je gelooft dat je die gedachten bent, dat je er iets aan/mee moet doen of dat ze iets te maken hebben met jou, je leven, of wat dan ook.
Anyways, het was goed bedoeld.
Ik snap hem nu ook niet meer, eerst dwing je mensen 1 te worden met hun gevoelens en nu moet je maar niet identificeren want dat maakt het erger. Spreek je jezelf nou niet tegen? Vertel eens heb je zelf weleens een depressie of angststoornis gehad?quote:Op zondag 3 maart 2013 10:30 schreef Canillas het volgende:
[..]
Dat is ook absoluut niet wat ik beweer, wat ik zeg is je bewust zijn van negatieve gedachten (of wat voor gedachten dan ook) maar je daar niet mee identificeren; het zijn maar gedachten, meer niet, je denkt ze niet eens zelf, ze zijn er gewoon. Het is/wordt een probleem wanneer je in je hoofd leeft, dat al je aandacht naar je denken gaat en je gelooft dat je die gedachten bent, dat je er iets aan/mee moet doen of dat ze iets te maken hebben met jou, je leven, of wat dan ook.
Anyways, het was goed bedoeld.
Nee, neem ze waar, accepteer dat ze er zijn en maar richt je op het hier en nu, de enige plek waar je je leven kunt leven. Op die manier verleg je je aandacht van het bezig zijn met negatieve gedachten (die je met die aandacht voedt, bevestigt en sterker maakt) naar wat je werkelijk wilt; je leven leven. Dan kan je met de tijd, want het is een proces, steeds meer zelf bepalen wat je doet ipv dat de gedachten (wat niet meer dan geconditioneerde impulsen zijn) dat bepalen. Zolang je gelooft dat die gedachten echt zijn, dat jij die gedachten bent, dat jij ze denkt zit je daarin vast.quote:Op zondag 3 maart 2013 10:34 schreef magnetronkoffie het volgende:
Wil je hiermee zeggen dat depressie slechts gedachten zijn die je dusdanig zomaar kunt wegpoetsen of zo?
Begrijp je post niet helemaal.
1 zijn met je gevoel (of hoe je het ook wel noemen) houdt niet meer in dan dat je je gevoel, wat dat ook is, de ruimte geeft om er te zijn zoals het is. Dat je niet meer strijd tegen je gevoel en je je aandacht, die niet meer op gaat aan die strijd, kan gebeuren voor in het hier en nu je leven leven.quote:Op zondag 3 maart 2013 10:42 schreef davo1979 het volgende:
Ik snap hem nu ook niet meer, eerst dwing je mensen 1 te worden met hun gevoelens en nu moet je maar niet identificeren want dat maakt het erger. Spreek je jezelf nou niet tegen?
Zeker.quote:Vertel eens heb je zelf weleens een depressie of angststoornis gehad?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |