Depressie & Angst #25

quote:

Op donderdag 28 februari 2013 20:53 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Ik vertelde vriend over haar,die is ook niet verbaasd als ik niet terug zou gaan!

Psychologe heeft vage kledij aan die te groot is met een ander vaag hangertje en haar tot aan de ellebogen?

Zo, beetje half bijgelezen:

Wat fijn gewoonmezelf dat je andere meds hebt nu! Hopelijk gaat het voor je werken. En zweverige psychologen... Ik had er ook ooit zo een, en heb t 2,5 gesprek gegeven. Maar waarom heb je een nieuwe eigenlijk (of is het een extra??)

En KT: als je je nou afvroeg wie er nog meer sertraline slikt: that's me Hoe gaat het trouwens met jou nu?

En dan ga ik morgen de rest lezen

Zijn hier ook mensen met OCS met gewelddadige gedachten? Ik heb hier zelf namelijk last van, al sinds de zomer.

Hoi, even een vraagje...

Ik heb zelf last (gehad) van sombere perioden (wil het geen depressie noemen) en ik merk dan dat wanneer ik heel weinig slaap (slaapdeprivatie) mijn humeur en energieniveau juist omhoog gaan. Hoewel ik op zulke dagen dan wel moeilijk mijn bed uit kom en traag op gang kom, maar daar zet ik me tegenwoordig redelijk goed overheen.

Nou heb ik wel eens gelezen dat slaapdeprivatie inderdaad een positief effect kan hebben op depressie. Iemand hier daar ook ervaring mee?

Ik dacht juist dat je met een depressie genoeg slaap moet houden...

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 16:53 schreef SpCore88 het volgende:
Ik dacht juist dat je met een depressie genoeg slaap moet houden...

Nope, je moet juist uit bed komen.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 16:53 schreef SpCore88 het volgende:
Ik dacht juist dat je met een depressie genoeg slaap moet houden...

Hangt er vanaf denk ik. Je hebt mensen met depressie die juist weinig slapen en je hebt die ineens meer dan 12 uur slapen of de hele dag op bed liggen. Meer dan 9 uur heb je echt niet nodig.

Maar ik lees nu dat het bij behandeling van depressie om algehele slaaponthouding gaat (van een nacht of wat). Bij mij is het meer slaapreductie dan; ik heb nu 4 dagen lang elke dag gemiddeld 6 uur geslapen.

quote:

Op donderdag 28 februari 2013 22:28 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
"word 1 met je emotie"

Lig hier helemaal dubbel

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 16:35 schreef -Strawberry- het volgende:
Hoi, even een vraagje...

Ik heb zelf last (gehad) van sombere perioden (wil het geen depressie noemen) en ik merk dan dat wanneer ik heel weinig slaap (slaapdeprivatie) mijn humeur en energieniveau juist omhoog gaan. Hoewel ik op zulke dagen dan wel moeilijk mijn bed uit kom en traag op gang kom, maar daar zet ik me tegenwoordig redelijk goed overheen.

Nou heb ik wel eens gelezen dat slaapdeprivatie inderdaad een positief effect kan hebben op depressie. Iemand hier daar ook ervaring mee?

Niet slapen geeft een speed effect! Weet er alles van

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 17:07 schreef davo1979 het volgende:
Lig hier helemaal dubbel

Hoe wil je ooit een compleet, heel en gezond mens zijn als je niet 1 bent met je emotie? Als je jezelf ziet als iemand die los staat van zijn gevoel/emotie en daarbij dat je gevoel/emotie iets is waar je controle over moet hebben dan ga je een leven van lijden tegemoet.

Het is heel makkelijk om te roepen ''zweverig!!'' maar misschien zouden de mensen die dat doen zich eerst af moeten vragen is of niet een argument is om niet echt te hoeven gaan voelen wat je voelt, omdat daar angst voor is of omdat je dat hebt afgeleerd door alle keren dat je een heftig gevoel had en er niemand zich om je bekommerde.

Dwangmatig gedrag, depressies, verslavingen, woede, het bijltje erbij neer gooien; allemaal manieren om niet echt te hoeven voelen wat je voelt, te vechten tegen je gevoel, en wat leveren die dingen je uiteindelijk op? Als je eigenlijk van jezelf niet mag voelen wat je voelt, hoe kun je dan vrij zijn? Dat is toch niet mogelijk?

Misschien wat meer jezelf afvragen wanneer en vooral ook waarom je tegen jezelf gezegd hebt ''nu ga/wil/zal ik nooit meer voelen wat ik voel''. Dat geeft wellicht een stuk minder gevoel van zelfgenoegzaamheid dan iemand 'belachelijk' maken maar wie weet leer je nog eens iets over jezelf.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 18:49 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

Sorry hoor maar je maakt nogal wat vooronderstellingen zeg!

Ik heb geen probleem met emoties en ook niet met de mijne, ik kan prima verklaren hoe ik mij voel en vaak ook nog waarom! Zonder er een oordeel aan te plakken, ik ben boos, nou prima, maar daar hoef ik niet in te duiken... En er al helemaal niet 'een' mee te worden.
En ja ik voel teleurstelling, ik weet waar het vandaan komt en weet ook dat ik er zelf niks aan kan veranderen. Daar hoef ik niet in te duiken..

Nogmaals het zal best werken voor mensen maar niet voor mij, zelfde idee met homeopathie en naaldenprikkers! Ik geloof dat ik zelf de sleutel ben tot verbetering, daarvoor hoef ik mij niet als.speldenkussen te laten gebruiken.

En om het verhaal compleet te maken: ik heb haar laten weten de therapie niet door te willen zetten.
Als t nodig is benader ik zelf mijn oude loog wel.

Het was meer algemeen bedoeld. Soms klinken posts (niet van jou) hier ''ik wil vrij en gelukkig zijn én ik wil niet voelen wat ik voel''. Dat gaat dan niet lukken natuurlijk en dat klinkt meer als een ''ik wil van mezelf af'' dan een ''ik wil mezelf helen''.

Als jij zegt ''ik voel teleurstelling, ik weet waar het vandaan komt en weet ook dat ik er zelf niks aan kan veranderen'' en ''zonder er een oordeel aan te plakken, ik ben boos, nou prima'' dan ben je er volgens mij al 1 mee; je voelt het en laat het er zijn. Er niet 1 mee zijn zou volgens mij betekenen dat je vind dat het er niet zou mogen/moeten zijn en vervolgens iets onderneemt/bedenkt om de strijd met een gevoel aan te gaan.

Als een therapeut je niet aanspreekt, om wat voor reden dan ook, dan is het best er niet mee in zee te gaan, wat dat betreft een juiste actie lijkt me

Daarnaast is het, in mijn ogen, vandaag de dag nogal een grote kwaal in onze maatschappij dat hoe men met hun gevoel omgaan, of juist het gebrek daaraan, ook de norm is waarop ze hun medemens benaderen; geen ruimte voor hun eigen gevoel en daarmee ook niet voor dat van een ander. Dat kan nogal vervelende situaties opleveren.

Oh ik heb genoeg tijd voor andermans gevoelens.

Ik uit het soms zelf alleen liever niet. Sentimenteel gedoe vind ik niks.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 20:06 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Maar gevoel is niet perse sentimenteel he
Als ik boos ben is daar weinig sentimenteels aan.. Hooguit voor de ander

Tis voor mij sentimenteel als iemand uit het niets zo wilt praten over gevoelens...
Flikker op

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 18:49 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

Sorry hoor maar je maakt nogal wat vooronderstellingen zeg!

Ik heb geen probleem met emoties en ook niet met de mijne, ik kan prima verklaren hoe ik mij voel en vaak ook nog waarom! Zonder er een oordeel aan te plakken, ik ben boos, nou prima, maar daar hoef ik niet in te duiken... En er al helemaal niet 'een' mee te worden.
En ja ik voel teleurstelling, ik weet waar het vandaan komt en weet ook dat ik er zelf niks aan kan veranderen. Daar hoef ik niet in te duiken..

Nogmaals het zal best werken voor mensen maar niet voor mij, zelfde idee met homeopathie en naaldenprikkers! Ik geloof dat ik zelf de sleutel ben tot verbetering, daarvoor hoef ik mij niet als.speldenkussen te laten gebruiken.

En om het verhaal compleet te maken: ik heb haar laten weten de therapie niet door te willen zetten.
Als t nodig is benader ik zelf mijn oude loog wel.

Helemaal mee eens! Zal wat worden als ik de hele dag maar zweverig mee ga in al mijn gevoelens en er aan overgeef. Gebeurd er helemaal niks meer op een dag.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 17:34 schreef Canillas het volgende:

[..]

Misschien wat meer jezelf afvragen wanneer en vooral ook waarom je tegen jezelf gezegd hebt ''nu ga/wil/zal ik nooit meer voelen wat ik voel''. Dat geeft wellicht een stuk minder gevoel van zelfgenoegzaamheid dan iemand 'belachelijk' maken maar wie weet leer je nog eens iets over jezelf.

Trouwens naar mijn mening maak ik helemaal niemand belachelijk alleen misschien mijzelf maar dat moet ik zelf weten.

Goed om een knoop te hebben doorgehakt mbt die therapeute gewoonmezelf!

Vandaag wel weer verhelderende therapie gehad, hopelijk kan ik er in de praktijk ook wat mee, al is dat vast een kwestie van oefening baart kunst...

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 17:34 schreef Canillas het volgende:

[..]

Hoe wil je ooit een compleet, heel en gezond mens zijn als je niet 1 bent met je emotie? Als je jezelf ziet als iemand die los staat van zijn gevoel/emotie en daarbij dat je gevoel/emotie iets is waar je controle over moet hebben dan ga je een leven van lijden tegemoet.

Het is heel makkelijk om te roepen ''zweverig!!'' maar misschien zouden de mensen die dat doen zich eerst af moeten vragen is of niet een argument is om niet echt te hoeven gaan voelen wat je voelt, omdat daar angst voor is of omdat je dat hebt afgeleerd door alle keren dat je een heftig gevoel had en er niemand zich om je bekommerde.

Dwangmatig gedrag, depressies, verslavingen, woede, het bijltje erbij neer gooien; allemaal manieren om niet echt te hoeven voelen wat je voelt, te vechten tegen je gevoel, en wat leveren die dingen je uiteindelijk op? Als je eigenlijk van jezelf niet mag voelen wat je voelt, hoe kun je dan vrij zijn? Dat is toch niet mogelijk?

Misschien wat meer jezelf afvragen wanneer en vooral ook waarom je tegen jezelf gezegd hebt ''nu ga/wil/zal ik nooit meer voelen wat ik voel''. Dat geeft wellicht een stuk minder gevoel van zelfgenoegzaamheid dan iemand 'belachelijk' maken maar wie weet leer je nog eens iets over jezelf.

moooooiii en duidelijk

Jezus.
Als ik me "een" zou gaan voelen met mijn emoties, dán had ik pas het bijltje er bij neergelegd en mijzelf opgeknoopt aan de hoogste boom.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 16:35 schreef -Strawberry- het volgende:
Hoi, even een vraagje...

Ik heb zelf last (gehad) van sombere perioden (wil het geen depressie noemen) en ik merk dan dat wanneer ik heel weinig slaap (slaapdeprivatie) mijn humeur en energieniveau juist omhoog gaan. Hoewel ik op zulke dagen dan wel moeilijk mijn bed uit kom en traag op gang kom, maar daar zet ik me tegenwoordig redelijk goed overheen.

Nou heb ik wel eens gelezen dat slaapdeprivatie inderdaad een positief effect kan hebben op depressie. Iemand hier daar ook ervaring mee?

yup.
Maar het is maar een tijdelijk effect. Als je weer gewoon/veel slaapt zakt ook je humeur weer. Toch kan het soms wel net dat zetje geven om weer de goede kant op te gaan.