R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Originele OP:
Depressie & Angst #1
Depressie & Angst #2
Depressie & Angst #3
Depressie & Angst #4
Depressie & Angst #5
Depressie & Angst #6
Depressie & Angst #7
Depressie & Angst #8
Depressie & Angst #9
Depressie & Angst #10
Depressie & Angst #11
Depressie & Angst #12
Depressie & Angst #13
Depressie & Angst #14 ..... waar we het kabinet NIET leuk vinden
Depressie & Angst #15 ..... zonder bijwerkingen!
Depressie & Angst #16
Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
Vorige delen:quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
Depressie & Angst #1
Depressie & Angst #2
Depressie & Angst #3
Depressie & Angst #4
Depressie & Angst #5
Depressie & Angst #6
Depressie & Angst #7
Depressie & Angst #8
Depressie & Angst #9
Depressie & Angst #10
Depressie & Angst #11
Depressie & Angst #12
Depressie & Angst #13
Depressie & Angst #14 ..... waar we het kabinet NIET leuk vinden
Depressie & Angst #15 ..... zonder bijwerkingen!
Depressie & Angst #16
Rustig aan.
Ging het maar alleen om het feit dat mn vriend het heeft uitgemaakt, dan was ik ook (nog) niet depressief gediagnosticeerd. Dat is alleen de doorslaggever waardoor mijn laatste beetje geluk verdween.
En ik heb me misschien wat heftig uitgedrukt, maar dat is wel hoe ik me de laatste paar dagen voel en ik kan het niet echt bij iemand kwijt in mijn omgeving.
Dat er regels aan vast zaten hier wist ik niet, ik ben net nieuw in dit topic. Maar dat betekent nog niet dat ik het dan niet zo voel en het kwijt moet. En ik dacht dat ik daarvoor hier een beetje terecht kon.
Mijn psycholoog raadde me ook aan om een soort lotgenotengroep te zoeken waar ik tips en adviezen zou kunnen krijgen en geven.
Wel lief hoe anderen reageren
En ik heb me misschien wat heftig uitgedrukt, maar dat is wel hoe ik me de laatste paar dagen voel en ik kan het niet echt bij iemand kwijt in mijn omgeving.
Dat er regels aan vast zaten hier wist ik niet, ik ben net nieuw in dit topic. Maar dat betekent nog niet dat ik het dan niet zo voel en het kwijt moet. En ik dacht dat ik daarvoor hier een beetje terecht kon.
Mijn psycholoog raadde me ook aan om een soort lotgenotengroep te zoeken waar ik tips en adviezen zou kunnen krijgen en geven.
Wel lief hoe anderen reageren
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Je zit hier prima hoorquote:Op zondag 19 februari 2012 15:00 schreef TheGirlNextDoor het volgende:
Ging het maar alleen om het feit dat mn vriend het heeft uitgemaakt, dan was ik ook (nog) niet depressief gediagnosticeerd. Dat is alleen de doorslaggever waardoor mijn laatste beetje geluk verdween.
En ik heb me misschien wat heftig uitgedrukt, maar dat is wel hoe ik me de laatste paar dagen voel en ik kan het niet echt bij iemand kwijt in mijn omgeving.
Dat er regels aan vast zaten hier wist ik niet, ik ben net nieuw in dit topic. Maar dat betekent nog niet dat ik het dan niet zo voel en het kwijt moet. En ik dacht dat ik daarvoor hier een beetje terecht kon.
Mijn psycholoog raadde me ook aan om een soort lotgenotengroep te zoeken waar ik tips en adviezen zou kunnen krijgen en geven.
Wel lief hoe anderen reageren
. Sommige mensen hebben over elke post wel wat te zeuren. Zou je wat meer willen vertellen over jezelf?
Roos en girlnextdoor:
Het is in dit topic een paar maandjes geleden afgesproken dat er niet meer wordt gesproken over zelfmoordgedachten en gedachten aan dat je hoopt niet meer wakker te worden. Dit omdat wij er via internet niet bij kunnen helpen en dan in het allerergste geval van de zijlijn zouden toekijken dat iemand anders zijn of haar eigen leven neemt.
Het is wel altijd welkom om je gevoelens te uiten, maar probeer hierbij de realiteit in het oog te houden en je medeforummers een beetje in bescherming te nemen tegen zulke pijnlijke dingen.
Girlnextdoor: ik hoop dat je hier blijft en toch je gevoel kunt delen en daar iets aan hebt. Als je echt twijfels heb over je leven: praat hierover met je hulpverlener en vertel hem/haar daar heel eerlijk over. Er is nog een groot verschil tussen de gedachte niet meer te willen en daadwerkelijk jezelf iets aandoen, en er is echt nog een mogelijkheid om je zin in het leven weer terug te krijgen.
Wij allemaal kennen het gevoel van een depressie, en ook het gevoel dat er dan nóg een klap bovenop komt en je het echt allemaal even niet meer weet. Dat is een vreselijk gevoel, en het enige dat je ermee kunt is doorgaan op je verstand en zo snel mogelijk hulptroepen inschakelen om je te helpen er bovenop te komen.
Ik wens je hier heel erg veel sterkte mee en nogmaals: ik hoop dat je hier blijft en je toch welkom voelt.
Roos: Volgens mij heeft Re zijn reactie genuanceerd. is nu wel allemaal weer OK toch?
Het is in dit topic een paar maandjes geleden afgesproken dat er niet meer wordt gesproken over zelfmoordgedachten en gedachten aan dat je hoopt niet meer wakker te worden. Dit omdat wij er via internet niet bij kunnen helpen en dan in het allerergste geval van de zijlijn zouden toekijken dat iemand anders zijn of haar eigen leven neemt.
Het is wel altijd welkom om je gevoelens te uiten, maar probeer hierbij de realiteit in het oog te houden en je medeforummers een beetje in bescherming te nemen tegen zulke pijnlijke dingen.
Girlnextdoor: ik hoop dat je hier blijft en toch je gevoel kunt delen en daar iets aan hebt. Als je echt twijfels heb over je leven: praat hierover met je hulpverlener en vertel hem/haar daar heel eerlijk over. Er is nog een groot verschil tussen de gedachte niet meer te willen en daadwerkelijk jezelf iets aandoen, en er is echt nog een mogelijkheid om je zin in het leven weer terug te krijgen.
Wij allemaal kennen het gevoel van een depressie, en ook het gevoel dat er dan nóg een klap bovenop komt en je het echt allemaal even niet meer weet. Dat is een vreselijk gevoel, en het enige dat je ermee kunt is doorgaan op je verstand en zo snel mogelijk hulptroepen inschakelen om je te helpen er bovenop te komen.
Ik wens je hier heel erg veel sterkte mee en nogmaals: ik hoop dat je hier blijft en je toch welkom voelt.
Roos: Volgens mij heeft Re zijn reactie genuanceerd. is nu wel allemaal weer OK toch?
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Wat wil je weten?quote:
[..]
Je zit hier prima hoor
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Misschien een idee omdat even in de OP te melden...quote:
Roos en girlnextdoor:
Het is in dit topic een paar maandjes geleden afgesproken dat er niet meer wordt gesproken over zelfmoordgedachten en gedachten aan dat je hoopt niet meer wakker te worden. Dit omdat wij er via internet niet bij kunnen helpen en dan in het allerergste geval van de zijlijn zouden toekijken dat iemand anders zijn of haar eigen leven neemt.
Het is wel altijd welkom om je gevoelens te uiten, maar probeer hierbij de realiteit in het oog te houden en je medeforummers een beetje in bescherming te nemen tegen zulke pijnlijke dingen.
Girlnextdoor: ik hoop dat je hier blijft en toch je gevoel kunt delen en daar iets aan hebt. Als je echt twijfels heb over je leven: praat hierover met je hulpverlener en vertel hem/haar daar heel eerlijk over. Er is nog een groot verschil tussen de gedachte niet meer te willen en daadwerkelijk jezelf iets aandoen, en er is echt nog een mogelijkheid om je zin in het leven weer terug te krijgen.
Wij allemaal kennen het gevoel van een depressie, en ook het gevoel dat er dan nóg een klap bovenop komt en je het echt allemaal even niet meer weet. Dat is een vreselijk gevoel, en het enige dat je ermee kunt is doorgaan op je verstand en zo snel mogelijk hulptroepen inschakelen om je te helpen er bovenop te komen.
Ik wens je hier heel erg veel sterkte mee en nogmaals: ik hoop dat je hier blijft en je toch welkom voelt.
Roos: Volgens mij heeft Re zijn reactie genuanceerd. is nu wel allemaal weer OK toch?
Dit om nieuwe misverstanden te voorkomen en het kenbaar maken aan nieuwelingen hier. .
Over mezelf: Ik ben momenteel zwaar somber . Aan de ene kant weet ik wel dit dit over waait, maar aan de andere kant tja is het gewoon zwaar klote...
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Hoe dieper je ademt, hoe meer je bij je gevoelens komt. Dat is wat mijn psycholoog me verteld heeft. Je gevoelens zitten in je onderbuik, als je daarnaar toe ademt laat je ze vrij, ofzo.quote:
Je gaat ook echt minder diep ademen als je somber bent of ligt dat aan mij?
Toen ik het deed begon ik direct enorm hard te janken.. dus ik geloof het wel
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Volgens mij wel sneller nu ik er op begin te letten.quote:
Je gaat ook echt minder diep ademen als je somber bent of ligt dat aan mij?
Gelukkig start ik in april met een cursus Mindfullness (in dit geval gericht en aangepast op autisme) Dan kan dat bij mij ook beter gaan.
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
quote:
[..]
Hoe dieper je ademt, hoe meer je bij je gevoelens komt. Dat is wat mijn psycholoog me verteld heeft. Je gevoelens zitten in je onderbuik, als je daarnaar toe ademt laat je ze vrij, ofzo.
Toen ik het deed begon ik direct enorm hard te janken.. dus ik geloof het wel
Rustig aan.
Hallo liefjes!
Girlnextdoor! Naar dat je je zo voelt! Wanneer moet je weer naar de psych?
Ik denk inderdaad dat het een goed idee om in de op te zetten, dat het praten over suicidale gevoelens en gedachten hier niet is toegestaan, Dat is in het leven geroepen omdat er mensen waren die bij wijze van al met het mes in hun handen stonden, En wij aan deze kant van de laptop niks konden doen, En als diegene dan 2 dagen niet online is geweest vraag je je toch af, waar hij of zij is, en daar hadden een aantal mensen inclusief ikzelf geen zin in.
Hier een beetje labiele dag, Ik slaap vannacht voor het laatst in mijn ouderlijke huis, Het verven en verbouwen ging allemaal zo voorspoedig, dat we deze week al overgaan, en dus gaan samenwonene, Het geeft mij een beetje een weemoedig gevoel! Ik heb er heel veel zin in, maar het is ook raar, en dat ik mijn katten achter moet laten maakt me aan het huilen!
Buiten dat, gaat het eigenlijk best wel goed met mij, Ik leer steeds beter mijn grenzen aan te geven, en ze te voelen!
Girlnextdoor! Naar dat je je zo voelt! Wanneer moet je weer naar de psych?
Ik denk inderdaad dat het een goed idee om in de op te zetten, dat het praten over suicidale gevoelens en gedachten hier niet is toegestaan, Dat is in het leven geroepen omdat er mensen waren die bij wijze van al met het mes in hun handen stonden, En wij aan deze kant van de laptop niks konden doen, En als diegene dan 2 dagen niet online is geweest vraag je je toch af, waar hij of zij is, en daar hadden een aantal mensen inclusief ikzelf geen zin in.
Hier een beetje labiele dag, Ik slaap vannacht voor het laatst in mijn ouderlijke huis, Het verven en verbouwen ging allemaal zo voorspoedig, dat we deze week al overgaan, en dus gaan samenwonene, Het geeft mij een beetje een weemoedig gevoel! Ik heb er heel veel zin in, maar het is ook raar, en dat ik mijn katten achter moet laten maakt me aan het huilen!
Buiten dat, gaat het eigenlijk best wel goed met mij, Ik leer steeds beter mijn grenzen aan te geven, en ze te voelen!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Zoiets (okee misschien ben ik niet de persoon er naar om dit te doen, aangezien ik hier niet vaak meer kom (in de eerste topics was ik echter wel actief aanwezig):quote:
Hallo liefjes!
Girlnextdoor! Naar dat je je zo voelt! Wanneer moet je weer naar de psych?
Ik denk inderdaad dat het een goed idee om in de op te zetten, dat het praten over suicidale gevoelens en gedachten hier niet is toegestaan, Dat is in het leven geroepen omdat er mensen waren die bij wijze van al met het mes in hun handen stonden, En wij aan deze kant van de laptop niks konden doen, En als diegene dan 2 dagen niet online is geweest vraag je je toch af, waar hij of zij is, en daar hadden een aantal mensen inclusief ikzelf geen zin in.
"UIteraard staan zelfmoordgedachtes en het nooit meer wakker willen worden in verband met depressies. Toch is het niet toegestaan er in dit topic over te praten. Wij kunnen je hier niet bij helpen en adviseren je te wenden tot je behandelaar of andere proffesionals,
Bijvoorbaat dank,
(ik heb twijfels om de reden (dat het eerder is voorgekomen) er bij te zetten, omdat dit de discussie weer kan doen opwekken... )
"
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Ik snap het.quote:
Hallo liefjes!
Girlnextdoor! Naar dat je je zo voelt! Wanneer moet je weer naar de psych?
Ik denk inderdaad dat het een goed idee om in de op te zetten, dat het praten over suicidale gevoelens en gedachten hier niet is toegestaan, Dat is in het leven geroepen omdat er mensen waren die bij wijze van al met het mes in hun handen stonden, En wij aan deze kant van de laptop niks konden doen, En als diegene dan 2 dagen niet online is geweest vraag je je toch af, waar hij of zij is, en daar hadden een aantal mensen inclusief ikzelf geen zin in.
Hier een beetje labiele dag, Ik slaap vannacht voor het laatst in mijn ouderlijke huis, Het verven en verbouwen ging allemaal zo voorspoedig, dat we deze week al overgaan, en dus gaan samenwonene, Het geeft mij een beetje een weemoedig gevoel! Ik heb er heel veel zin in, maar het is ook raar, en dat ik mijn katten achter moet laten maakt me aan het huilen!
Buiten dat, gaat het eigenlijk best wel goed met mij, Ik leer steeds beter mijn grenzen aan te geven, en ze te voelen!
Woensdag over een week moet ik er weer heen.
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Klinkt prima!quote:
[..]
Zoiets (okee misschien ben ik niet de persoon er naar om dit te doen, aangezien ik hier niet vaak meer kom (in de eerste topics was ik echter wel actief aanwezig):
"UIteraard staan zelfmoordgedachtes en het nooit meer wakker willen worden in verband met depressies. Toch is het niet toegestaan er in dit topic over te praten. Wij kunnen je hier niet bij helpen en adviseren je te wenden tot je behandelaar of andere proffesionals,
Bijvoorbaat dank,
(ik heb twijfels om de reden (dat het eerder is voorgekomen) er bij te zetten, omdat dit de discussie weer kan doen opwekken... )
"
Kun je niet bellen of je eerder terecht kan? Lijkt mij voor jou wel heel prettig!quote:
[..]
Ik snap het.
Woensdag over een week moet ik er weer heen.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Hij is de komende week op vakantie. Anders had ik het inderdaad wel gedaanquote:
[..]
Klinkt prima!
[..]
Kun je niet bellen of je eerder terecht kan? Lijkt mij voor jou wel heel prettig!
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
goedenavond allemaal..
Sorry dat ik nu niet op anderen reageer..maar de afgelopen dagen zit ik echt in robot/survival mode. Op dit moment trek ik het even niet en ik blijf doorgaan...maar ik kan mijn gevoel niet goed opzij zetten op de momenten dat dat nodig is of dat ik het heb zoals bijvoorbeeld op school..tijdens de lessen.
Ik ben constant geirriteerd..
en voel mezelf net een tikkende tijdbom...die ieder moment kan afgaan, zij het door een "paniek"aanval, woedeaanval, stress..en zak echt constant verder weg.
Ik weet dat ik dit niet moet toelaten maar momenteel weet ik echt even niet wat te doen. het ging de afgelopen al met al zo redelijk..
En ik zit absoluut niet lekker in mijn vel meer, en dit is al meerdere dagen zo aan het spelen..en vandaag zat ik weer ergens in een sociale gebeurtenis..en ik dacht constant van wat heb ik hier te zoeken, ik heb geen zin hierin enz.
Maar toch dwing ik me, net zoals contact met bepaalde personen, ik heb het gevoel dat ik het contact moet verbreken (niet omdat het slechte personen zijn) maar doordat het contact op en af is mis ik het zo enorm dat ik het wil verbreken omdat ik het zo niet aankan. Maar ik kan het gewoon niet, ik verbreek het contact een tijdje en vanzelf moet ik het weer opzoeken om een leegte te vullen..en ik wil het niet
En het voelt allemaal zo zwaar en zo veel...dat ik het even niet meer trek..
Sorry dat ik nu niet op anderen reageer..maar de afgelopen dagen zit ik echt in robot/survival mode. Op dit moment trek ik het even niet en ik blijf doorgaan...maar ik kan mijn gevoel niet goed opzij zetten op de momenten dat dat nodig is of dat ik het heb zoals bijvoorbeeld op school..tijdens de lessen.
Ik ben constant geirriteerd..
en voel mezelf net een tikkende tijdbom...die ieder moment kan afgaan, zij het door een "paniek"aanval, woedeaanval, stress..en zak echt constant verder weg.
Ik weet dat ik dit niet moet toelaten maar momenteel weet ik echt even niet wat te doen. het ging de afgelopen al met al zo redelijk..
En ik zit absoluut niet lekker in mijn vel meer, en dit is al meerdere dagen zo aan het spelen..en vandaag zat ik weer ergens in een sociale gebeurtenis..en ik dacht constant van wat heb ik hier te zoeken, ik heb geen zin hierin enz.
Maar toch dwing ik me, net zoals contact met bepaalde personen, ik heb het gevoel dat ik het contact moet verbreken (niet omdat het slechte personen zijn) maar doordat het contact op en af is mis ik het zo enorm dat ik het wil verbreken omdat ik het zo niet aankan. Maar ik kan het gewoon niet, ik verbreek het contact een tijdje en vanzelf moet ik het weer opzoeken om een leegte te vullen..en ik wil het niet
En het voelt allemaal zo zwaar en zo veel...dat ik het even niet meer trek..
Kus voor cafpow,
Ik kan nare gevoelens negeren.. Maar dan ga ik ''opkroppen'' hoor ik... Dus dat is niet goed?
Ik weet het niet zo goed, anderzijds.. als ik er nooit naar hoef te luisteren dan zou het toch weg moeten zijn?
Ik kan nare gevoelens negeren.. Maar dan ga ik ''opkroppen'' hoor ik... Dus dat is niet goed?
Ik weet het niet zo goed, anderzijds.. als ik er nooit naar hoef te luisteren dan zou het toch weg moeten zijn?
Rustig aan.
Het is insertase gewoon opkroppen amar soms is dat net ff nodig om bijvoorbeeld de laatste lesuren door te komen van een dag.quote:
Kus voor cafpow,
Ik kan nare gevoelens negeren.. Maar dan ga ik ''opkroppen'' hoor ik... Dus dat is niet goed?
Ik weet het niet zo goed, anderzijds.. als ik er nooit naar hoef te luisteren dan zou het toch weg moeten zijn?
En ik vind het fijner als dingen er thuis uit komen en even niks hoef. En ik kon ook gevoel ook altijd gewoon negeren... en dat lukt steeds minder maar ik kan me eigenlijk nergens volledig uitten en alles voelt net aan alsof het toneel is ...
Cafpow, kun je dit niet tegen die mensen zeggen? Als je denkt dat hun vriendschap je kan steunen tenminste, zeg ze dan gewoon wat je hier schrijft: Dat het je niet goed gaat, en dat je het niet trekt dat het contact op deze manier op- en afgaat. Misschien verrassen ze je wel. Als je mensen niet op de hoogte stelt, kunnen ze er heel lang over doen alvorens ze uit zichzelf inzien dat je op een breekpunt zit.
Zoals iedereen (en wat ik nu ook weer merk) heb je natuurlijk een uitlaatklep nodig. Soms moet ik gewoon even heel hard gaan fietsen, of heel hard en vals meezingen met boze liedjes. Of ik ga op stal werken, uitmesten, balen hooi versjouwen, emmers water zeulen, en als beloning laat ik mijn paard al mijn zorgen wegdraven. Mijn paard moet het overigens allemaal aanhoren, en dat vindt ie niet erg! Heb je problemen met iemand maar kun je het niet bij ze kwijt, schrijf het dan op. Opkroppen, daar heb je alleen jezelf mee. Klinkt natuurlijk makkelijker dan het is want bij mij sluipt het er ook vaak in.
TheGirlNextDoor, als je via PM je hart eens wil luchten of zo...? Begrijpelijk dat je door de bomen het bos nu niet meer ziet, maar vergeet niet dat je in je relatie met hem óók erg eenzaam was. Mocht je hem nu terug in je leven laten, zal het niet ineens op magische wijze allemaal in orde zijn, au contraire zelfs!
Hier is het ook heel slecht gegaan de afgelopen week, ik had al twee hele slechte dagen achter de rug maar werd wel uitgenodigd voor een sollicitatie. Daar bemerkte ik, op een ietwat confronterende manier, dat ik dat voorlopig wel kan vergeten. Best wel ingestort. Met suicidale gedachten, vreetbuien, woedeaanvallen en alles erop en eraan. Zelfs weer gerookt, nadat ik toch bijna 2 maanden gestopt was.
Het leven hielp niet mee en gaf mij een dure auto-reparatie, een door carnavallende mededorpelingen aan gruzels gegooid raam waardoor ik nu 3 weken in het donker zit (maar hey, ik hóef de gordijnen nu dus niet eens open te doen) en een lekkende kraan, nog bovenop de kosten die ik voor de psychiater moest reserveren.
Nu klim ik er altijd vrij snel weer uit, ik moet wel, voor m'n beesten, die zijn afhankelijk van mijn aanwezigheid, en daartoe geef ik mezelf dagelijks vele schoppen onder mijn hol, maar dit is ook geen leven natuurlijk.
Die psychiater blijft een verhaal apart. Aan de ene kant denk ik JA! Drogeer me maar, alles om dit niet meer te hoeven voelen... Aan de andere kant blijft elke vezel in mijn lijf roepen dat ik mijn geest niet moet vervuilen met allerlei medicamenten die ik eigenlijk best wel eng vind.
Zoals iedereen (en wat ik nu ook weer merk) heb je natuurlijk een uitlaatklep nodig. Soms moet ik gewoon even heel hard gaan fietsen, of heel hard en vals meezingen met boze liedjes. Of ik ga op stal werken, uitmesten, balen hooi versjouwen, emmers water zeulen, en als beloning laat ik mijn paard al mijn zorgen wegdraven. Mijn paard moet het overigens allemaal aanhoren, en dat vindt ie niet erg! Heb je problemen met iemand maar kun je het niet bij ze kwijt, schrijf het dan op. Opkroppen, daar heb je alleen jezelf mee. Klinkt natuurlijk makkelijker dan het is want bij mij sluipt het er ook vaak in.
TheGirlNextDoor, als je via PM je hart eens wil luchten of zo...? Begrijpelijk dat je door de bomen het bos nu niet meer ziet, maar vergeet niet dat je in je relatie met hem óók erg eenzaam was. Mocht je hem nu terug in je leven laten, zal het niet ineens op magische wijze allemaal in orde zijn, au contraire zelfs!
Hier is het ook heel slecht gegaan de afgelopen week, ik had al twee hele slechte dagen achter de rug maar werd wel uitgenodigd voor een sollicitatie. Daar bemerkte ik, op een ietwat confronterende manier, dat ik dat voorlopig wel kan vergeten. Best wel ingestort. Met suicidale gedachten, vreetbuien, woedeaanvallen en alles erop en eraan. Zelfs weer gerookt, nadat ik toch bijna 2 maanden gestopt was.
Het leven hielp niet mee en gaf mij een dure auto-reparatie, een door carnavallende mededorpelingen aan gruzels gegooid raam waardoor ik nu 3 weken in het donker zit (maar hey, ik hóef de gordijnen nu dus niet eens open te doen) en een lekkende kraan, nog bovenop de kosten die ik voor de psychiater moest reserveren.Nu klim ik er altijd vrij snel weer uit, ik moet wel, voor m'n beesten, die zijn afhankelijk van mijn aanwezigheid, en daartoe geef ik mezelf dagelijks vele schoppen onder mijn hol, maar dit is ook geen leven natuurlijk.
Die psychiater blijft een verhaal apart. Aan de ene kant denk ik JA! Drogeer me maar, alles om dit niet meer te hoeven voelen... Aan de andere kant blijft elke vezel in mijn lijf roepen dat ik mijn geest niet moet vervuilen met allerlei medicamenten die ik eigenlijk best wel eng vind.
power to the people
Oh ja, ik ga vanmiddag wel zien of ik voor vrijwilligerswerk in aanmerking kom. Als het lukt.
power to the people
@ Beestjuh,
ik zou depersonen er graag op aanspreken, maar het is eigenlijk niet hun 'fout'. Het ligt aan de omstandigheden, een ieder van ons zit midden in een rouwproces en de afstand(ze wonen in een ander continent) zorgt ervoor dat communicatie lastig is. Maar het ligt ook deels aan mij, ze zijn voor mij veel belangerijker dan ik voor hen. Ook al ben ik wel belangerijk voor ze en houden ook heelveel van mij.
Maar voor mij is het moeilijker dan voor hun...dus of hun aanspreken erop de juiste keus is betwijfel ik.
Verder lastigdie sistuaite van jou. wel goed dat je toch probeert door te gaan. En dat je geen medicatie wil vind ik knap, want medicatie moet je alleen doen als het echt nodig is, als je zonder kan zou ik zonder doen..
ik zou depersonen er graag op aanspreken, maar het is eigenlijk niet hun 'fout'. Het ligt aan de omstandigheden, een ieder van ons zit midden in een rouwproces en de afstand(ze wonen in een ander continent) zorgt ervoor dat communicatie lastig is. Maar het ligt ook deels aan mij, ze zijn voor mij veel belangerijker dan ik voor hen. Ook al ben ik wel belangerijk voor ze en houden ook heelveel van mij.
Maar voor mij is het moeilijker dan voor hun...dus of hun aanspreken erop de juiste keus is betwijfel ik.
Verder lastigdie sistuaite van jou. wel goed dat je toch probeert door te gaan. En dat je geen medicatie wil vind ik knap, want medicatie moet je alleen doen als het echt nodig is, als je zonder kan zou ik zonder doen..
Ik zit hier op het werk gewoon bijna te huilen. Gelukkig heb ik zo meteen een soort van groepstherapie, waar ook psychologen bij aanwezig zijn..
Als dit maar niet een echte diepe terugval gaat worden...
Als dit maar niet een echte diepe terugval gaat worden...
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Ik weet dat het dan niet gelijk allemaal goed is. Maar het zou me toch wel een heel stuk verder helpen. Ik voel me nu zo verschrikkelijk alleen. Ik heb 2 vrienden, met mn ouders kan en wil ik niet praten hierover. Ik heb niet echt veel om me heen ofzo. Die 2 vrienden steunen me enorm en daar ben ik ze ook echt verschrikkelijk dankbaar voor, maar dat wil nog niet zeggen dat ik me niet alleen voel.quote:Op maandag 20 februari 2012 09:38 schreef beestjuh het volgende:
TheGirlNextDoor, als je via PM je hart eens wil luchten of zo...? Begrijpelijk dat je door de bomen het bos nu niet meer ziet, maar vergeet niet dat je in je relatie met hem óók erg eenzaam was. Mocht je hem nu terug in je leven laten, zal het niet ineens op magische wijze allemaal in orde zijn, au contraire zelfs!
Als hij me weer terug wil, dan wordt ik weer geliefd. Dan voel ik me weer geliefd. Dat voel ik nu niet.
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Ik laat mezelf ook drogeren.. Echt anders ben ik niet, maar ik heb ergens meer controle over mijn eigen gevoel en daarmee ook meer over mezelf.quote:
Die psychiater blijft een verhaal apart. Aan de ene kant denk ik JA! Drogeer me maar, alles om dit niet meer te hoeven voelen... Aan de andere kant blijft elke vezel in mijn lijf roepen dat ik mijn geest niet moet vervuilen met allerlei medicamenten die ik eigenlijk best wel eng vind.
Rustig aan.
Wat is er nou eigenlijk precies allemaal op tegen om nare gevoelens te negeren? Komt het dan echt zwaarder terug ofzo?
Rustig aan.
Zou het een verschil maken als je liefde voor jezelf voelde, en begrip en compassie, gewoon voor wie jij bent, en dat altijd bij je had?quote:
Als hij me weer terug wil, dan wordt ik weer geliefd. Dan voel ik me weer geliefd. Dat voel ik nu niet.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Dat is wat mn psycholoog ook zei inderdaad.quote:
[..]
Zou het een verschil maken als je liefde voor jezelf voelde, en begrip en compassie, gewoon voor wie jij bent, en dat altijd bij je had?
Ik weet alleen niet hoe ik van mezelf moet gaan houden..
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Daarvoor zou je echter niet afhankelijk moeten zijn van hem, of van wie dan ook. Zolang je dat van hem af laat hangen en niet accepteert dat het uit is, zal dat gevoel van eenzaamheid dan ook niet minder worden.quote:
[..]
Ik weet dat het dan niet gelijk allemaal goed is. Maar het zou me toch wel een heel stuk verder helpen. Ik voel me nu zo verschrikkelijk alleen. Ik heb 2 vrienden, met mn ouders kan en wil ik niet praten hierover. Ik heb niet echt veel om me heen ofzo. Die 2 vrienden steunen me enorm en daar ben ik ze ook echt verschrikkelijk dankbaar voor, maar dat wil nog niet zeggen dat ik me niet alleen voel.
Als hij me weer terug wil, dan wordt ik weer geliefd. Dan voel ik me weer geliefd. Dat voel ik nu niet.
"The problem with common sense is that most people are morons."
Bewustwording is de eerste stap. Heb je ook tegen je psycholoog gezegd dat je dat niet weet?quote:
[..]
Dat is wat mn psycholoog ook zei inderdaad.
Ik weet alleen niet hoe ik van mezelf moet gaan houden..
"The problem with common sense is that most people are morons."
Dan lijkt het me goed als je psycholoog je uitlegt hoe je dat kunt gaan leren, want hoe raar het ook klinkt het is echt een kwestie van dat; het leren. Nu heb je (als ik dat even zo kan stellen) geleerd niet van jezelf te houden, dat heeft invloed op hoe je in het leven staat en die invloed is niet gunstig, maar goed, dat begrijp je zelf ook natuurlijk welquote:
Dat is wat mn psycholoog ook zei inderdaad.
Ik weet alleen niet hoe ik van mezelf moet gaan houden..
Google anders ''van jezelf (leren) houden'' of iets dergelijks, dan vind je vast een hoop, er zijn ook wel genoeg boeken over. Dat is dan iets wat je zelf actief kan ondernemen en zelf uitvinden of er iets tussen zit wat bij jou past en wat voor jou kan werken
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Het is maar allemaal lastig he..
Hoe ondervind je voor jezelf wat jij leuk vind om te doen? En waar haal je energie vandaan om dingen te gaan doen...
Al is het maar 10min naar de supermarkt toe fietsen om een pizza te kopen ofzo.. Dat doe ik al niet omdat ik het teveel moeite vind.
Hoe ondervind je voor jezelf wat jij leuk vind om te doen? En waar haal je energie vandaan om dingen te gaan doen...
Al is het maar 10min naar de supermarkt toe fietsen om een pizza te kopen ofzo.. Dat doe ik al niet omdat ik het teveel moeite vind.
Rustig aan.
Ja. Alleen die sessie was vrij heftig, dus hij is daar niet verder op ingegaan.quote:
[..]
Bewustwording is de eerste stap. Heb je ook tegen je psycholoog gezegd dat je dat niet weet?
Wat ik van de psycholoog nu moet doen is mijn grenzen aanvoelen en als het eventueel lukt, die ook aangeven. Stap voor stap wil hij alles gaan doen iig. Moet niet (zoals gewoonlijk) teveel hooi op mn vork gaan nemen.. Wat ik uiteraard alsnog niet kan laten, maar ik doe al minder dan ik eerder deed..quote:
[..]
Dan lijkt het me goed als je psycholoog je uitlegt hoe je dat kunt gaan leren, want hoe raar het ook klinkt het is echt een kwestie van dat; het leren. Nu heb je (als ik dat even zo kan stellen) geleerd niet van jezelf te houden, dat heeft invloed op hoe je in het leven staat en die invloed is niet gunstig, maar goed, dat begrijp je zelf ook natuurlijk wel
Maar, wel heel erg bedankt voor de tip!
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Graag gedaan. en sterkte in de strijd!
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Tja, dit is zowieso lastig. Bij mij zien de psychologen ed. het soms iets minder ernstig omdat ik zeg maar het ene moment de hele dag somber op bed lig, en opeens spring ik uit bed, en doe ik van alles..waarna ik weer wegval..enz. En dus is alles nog meer een momentopname.quote:
Het is maar allemaal lastig he..
Hoe ondervind je voor jezelf wat jij leuk vind om te doen? En waar haal je energie vandaan om dingen te gaan doen...
Al is het maar 10min naar de supermarkt toe fietsen om een pizza te kopen ofzo.. Dat doe ik al niet omdat ik het teveel moeite vind.
Ik doe nooit iets, geen idee wat te doen eigenlijk.quote:
[..]
Tja, dit is zowieso lastig. Bij mij zien de psychologen ed. het soms iets minder ernstig omdat ik zeg maar het ene moment de hele dag somber op bed lig, en opeens spring ik uit bed, en doe ik van alles..waarna ik weer wegval..enz. En dus is alles nog meer een momentopname.
Rustig aan.
Mijn psych is lief Ik had haar gemaild over dat die vriend van mij zelfmoord heeft gepleegd en wat dat met me doet (nare gedachten die weer afentoe de kop opstaken en sowieso verdrietig enzo en dat icm stoppen met mn AD's was echt een feestje ) En ze ging me gewoon spontaan bellen vandaag, en vragen wat ik voor hulp verwachtte van haar en ze zou het morgen in haar teamoverleg gaan bespreken hoe ze me zouden kunnen helpen. Vond ik echt te schattig gewoon Moet ervan huilen. En mijn moeder heeft maar weer bewezen wat voor bitch ze is. Met veel moeite heb ik wat whatsapp contact met haar gehad de afgelopen week (alles op mijn initiatief) en ze heeft vandaag (de crematie was vandaag) gewoon niks laten horen. Heel eerlijk gezegd vind ik haar nu echt even een stom wijf, en weet ik nu ook meteen weer waarom ik psychische problemen heb. Dit is namelijk de story of my life. Soms is ze er wel, maar ze heeft me al zo vaak (ook als kind) keihard laten barsten. Dat doe je toch niet als moeder? neem dan geen kinderen, domme troela!
Flikte ze nog wel om me vandaag een mail te sturen over totaal wat anders. Bah, wat een stom wijf is het ook. Ik heb ook gewoon geen zin meer om nog maar wat dan ook met haar te gaan doen (wat niet handig is want er staan nog een paar concertjes gepland waar we samen heen zouden gaan.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Echt, die psych van jou moet je koesteren. Heel goed hoe ze dit oppakt en ook heel goed van je dat je haar gemaild hebt!quote:
En mijn moeder heeft maar weer bewezen wat voor bitch ze is. Met veel moeite heb ik wat whatsapp contact met haar gehad de afgelopen week (alles op mijn initiatief) en ze heeft vandaag (de crematie was vandaag) gewoon niks laten horen. Heel eerlijk gezegd vind ik haar nu echt even een stom wijf, en weet ik nu ook meteen weer waarom ik psychische problemen heb. Dit is namelijk de story of my life. Soms is ze er wel, maar ze heeft me al zo vaak (ook als kind) keihard laten barsten. Dat doe je toch niet als moeder? neem dan geen kinderen, domme troela!
Flikte ze nog wel om me vandaag een mail te sturen over totaal wat anders. Bah, wat een stom wijf is het ook. Ik heb ook gewoon geen zin meer om nog maar wat dan ook met haar te gaan doen (wat niet handig is want er staan nog een paar concertjes gepland waar we samen heen zouden gaan.
En wat betreft je moeder is dat gewoon kut, maar ik denk dat je eigenlijk al wel wist dat je niets aan d'r zou hebben, maar anders hoopte. Dat maakt t overigens niet minder moeilijk, maar geeft alleen maar weer een bevestiging :-( Snap wel hoe dat voelt.
Je bent goed bezig, houd vol!
Hier trouwens al paar dagen aan t carnavallen! Heerlijk nergens aan denken, vanaf morgen weer terug in t echte leven en dan eens kijken hoe dat weer gaat.
Ik ben in ieder geval blij dat de medicatie mij helpt en ik me mede daardoor een stuk beter voel dan n paar maanden geleden! Geeft ook meteen meer ruimte om aan de onderliggende problemen te werken. Ik had t ook nooit zo op medicatie, maar echt, overweeg het in ieder geval. Het is zeker niet dat je er meteen helemaal waush van wordt!
Ik ben in ieder geval blij dat de medicatie mij helpt en ik me mede daardoor een stuk beter voel dan n paar maanden geleden! Geeft ook meteen meer ruimte om aan de onderliggende problemen te werken. Ik had t ook nooit zo op medicatie, maar echt, overweeg het in ieder geval. Het is zeker niet dat je er meteen helemaal waush van wordt!
Werd vanochtend gebeld dat therapie vanmiddag niet door zou gaan vanwege te weinig mensen 
Baal ik echt van en nou heb ik weer tot kwart over 4 in bed gelegen
Baal ik echt van en nou heb ik weer tot kwart over 4 in bed gelegen
Ik voel me nu echt kut, rotdag gehad en wat nog kutter is is dat ik in mn examenjaar zit en ik veel proefwerken heb waarvoor ik moet leren, maar mn hoofd er gewoon niet naar staat.
Ook bij mij is onder andere depressie vastgesteld. Echter heb ik last van chronische depressie met periodes waarin het erger is (unipolaire depressie). Na enkele maanden elke week therapie te hebben gehad en geen positieve verandering te zien of te voelen (periodes van totale apathie die afwisselen met zeer sterke negatieve gedachtes en gevoelen (lees: suïcidaal)) binnenkort beginnen met medicatie. Heb er totaal geen zin in, maar eigenlijk grijp ik naar alles wat me zou kunnen helpen.
welkom (of was je hier al eerder?)quote:
Ook bij mij is onder andere depressie vastgesteld. Echter heb ik last van chronische depressie met periodes waarin het erger is (unipolaire depressie). Na enkele maanden elke week therapie te hebben gehad en geen positieve verandering te zien of te voelen (periodes van totale apathie die afwisselen met zeer sterke negatieve gedachtes en gevoelen (lees: suïcidaal)) binnenkort beginnen met medicatie. Heb er totaal geen zin in, maar eigenlijk grijp ik naar alles wat me zou kunnen helpen.
soms is het handig om toch maar medicatie te gaan gebruiken, want als je er anders niet uitkomt is dat ook niet leuk. (understatement van de eeuw)
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Hier gisteravond weer helemaal ingestort Crisisdienst erbij, psychiater erbij en voor de nacht wat extra rustgevende meds gekregen. Desondanks amper geslapen. Ik weet niet hoe het komt dat ik opeens weer zo'n terugval kreeg en dat maakt me erg bang. Ik heb als het goed is eerder dan gepland (28e) gesprek met psychiater over medicijnen. Heb toch wat meer nodig om mn gedachten te kunnen onderdrukken...
Crisisdienst erbij, psychiater erbij en voor de nacht wat extra rustgevende meds gekregen. Desondanks amper geslapen. Ik weet niet hoe het komt dat ik opeens weer zo'n terugval kreeg en dat maakt me erg bang. Ik heb als het goed is eerder dan gepland (28e) gesprek met psychiater over medicijnen. Heb toch wat meer nodig om mn gedachten te kunnen onderdrukken...
Morgen naar de huisarts om met anti-depressiva te beginnen......
Ben vanaf na de zomervakantie minder zelfverzekerd,angstig, gespannen etc geworden.
Dit leidde tot een aantal dipjes die meestal wel weer overgingen.
Gisteren voor het eerst met psycholoog gepraat en die heeft in overleg met huisarts besproken om AD te gaan slikken. Dus ben benieuwd... Is het zo dat iedereen van die hevige bijwerkingen hiervan heeft in het begin?
Ben vanaf na de zomervakantie minder zelfverzekerd,angstig, gespannen etc geworden.
Dit leidde tot een aantal dipjes die meestal wel weer overgingen.
Gisteren voor het eerst met psycholoog gepraat en die heeft in overleg met huisarts besproken om AD te gaan slikken. Dus ben benieuwd... Is het zo dat iedereen van die hevige bijwerkingen hiervan heeft in het begin?
Welk anti-depressivum schrijven ze hier eigenlijk voor? Mijn klachten zijn dat ik echt abnormaal gespannen ben voor de meest simpele dingen en hierdoor dagenlang niks eet...
Ben opzich niet zwaar depressief maar door mijn gespannenheid vermijd ik dingen waardoor ik bijvoorbeeld meer thuis blijf tegenwoordig.
Ben opzich niet zwaar depressief maar door mijn gespannenheid vermijd ik dingen waardoor ik bijvoorbeeld meer thuis blijf tegenwoordig.
Ik wel, ik kreeg als een van de bijwerkingen opeens honger, dat vond ik cool, maar dat is nu weer wegquote:
Morgen naar de huisarts om met anti-depressiva te beginnen......
Ben vanaf na de zomervakantie minder zelfverzekerd,angstig, gespannen etc geworden.
Dit leidde tot een aantal dipjes die meestal wel weer overgingen.
Gisteren voor het eerst met psycholoog gepraat en die heeft in overleg met huisarts besproken om AD te gaan slikken. Dus ben benieuwd... Is het zo dat iedereen van die hevige bijwerkingen hiervan heeft in het begin?
En nu heb ik eigenlijk geen bijwerkingen meer.. Eerste pil was heftig, 2e minder, na de 3e nauwelijks denk ik.
Rustig aan.
ik had in het begin meer hoofdpijn en was erg moe, maar dat trok wel bij
glories,. ik heb paroxetine gekregen omdat ik veel paniekaanvallen had, en de eerste weken denk je dat heg niet werkt tot je je ineens beseft dat je al n paar dagen rustig bent! succes
glories,. ik heb paroxetine gekregen omdat ik veel paniekaanvallen had, en de eerste weken denk je dat heg niet werkt tot je je ineens beseft dat je al n paar dagen rustig bent! succes
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik heb Sertraline en had de eerste dagen last van een droge mond en de eerste paar weken dat ik me nog rotter voelde. Daarna ging het de eerste keer dat ik het slikte wel bergopwaarts. Nu de tweede keer niet echt, dus maar even met psychiater overleggen over verhoging. Want depressie wordt alleen maar erger hier
Ik merk toch dat ik mezelf onnodig in een slachtofferrol plaats, dat gaat dan gepaard met alles wat negatief is heel erg persoonlijk opnemen etc.. Het voelt machteloos. Maar dan 2 uur later voel ik me goed en heb ik het gevoel alsof ik de touwen in handen heb bij wijze van spreken...
Dat schommelen daar word ik wel gek van, ik wil die ''macht'' gewoon niet weg laten slippen, maar vaak ga ik onbewust toch in die negativiteit mee die ik dan voel waardoor ik mezelf weer machteloos voel en afschilder - als een slachtoffer.
Dat schommelen daar word ik wel gek van, ik wil die ''macht'' gewoon niet weg laten slippen, maar vaak ga ik onbewust toch in die negativiteit mee die ik dan voel waardoor ik mezelf weer machteloos voel en afschilder - als een slachtoffer.
Rustig aan.
Ik heb ze bijna allemaal gehad
citalopram: werd ik slaperig van, maar omdat de rest nog ergere bijwerkingen had ben ik daar nu weer naar terug
lexapro, paroxetine, venlafaxine: werd mijn lijf gespannen en zenuwachtig van, ging ervan gapen
wellbutrin: eetlust weg, en uiteindelijk werd ik alsnog heel erg depressief maar dat was denk ik door de concerta.
De meeste mensen hebben na een paar weken nog maar weinig last van de bijwerkingen, alleen bij mij gaan ze niet over. althans, de meeste wel maar dat gespannen zijn niet. Aangezien angstklachten een reden zijn dat ik ze slik, werkt het voor mij niet door die bijwerking. Dus nu hoop ik dat ik die niet van de citalopram alsnog krijg (tot zover dus wel, maar dat is nog maar dag 1)
maar de eerste paar dagen kunnen vervelend zijn en ik zelf zou dan vrij nemen. in ieder geval voor dag 1.
citalopram: werd ik slaperig van, maar omdat de rest nog ergere bijwerkingen had ben ik daar nu weer naar terug
lexapro, paroxetine, venlafaxine: werd mijn lijf gespannen en zenuwachtig van, ging ervan gapen
wellbutrin: eetlust weg, en uiteindelijk werd ik alsnog heel erg depressief maar dat was denk ik door de concerta.
De meeste mensen hebben na een paar weken nog maar weinig last van de bijwerkingen, alleen bij mij gaan ze niet over. althans, de meeste wel maar dat gespannen zijn niet. Aangezien angstklachten een reden zijn dat ik ze slik, werkt het voor mij niet door die bijwerking. Dus nu hoop ik dat ik die niet van de citalopram alsnog krijg (tot zover dus wel, maar dat is nog maar dag 1)
maar de eerste paar dagen kunnen vervelend zijn en ik zelf zou dan vrij nemen. in ieder geval voor dag 1.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Waar probeer je macht over te krijgen? Je gevoel? Is je (of wie dan ook?) dat ooit blijvend gelukt?quote:
Ik merk toch dat ik mezelf onnodig in een slachtofferrol plaats, dat gaat dan gepaard met alles wat negatief is heel erg persoonlijk opnemen etc.. Het voelt machteloos. Maar dan 2 uur later voel ik me goed en heb ik het gevoel alsof ik de touwen in handen heb bij wijze van spreken...
Dat schommelen daar word ik wel gek van, ik wil die ''macht'' gewoon niet weg laten slippen, maar vaak ga ik onbewust toch in die negativiteit mee die ik dan voel waardoor ik mezelf weer machteloos voel en afschilder - als een slachtoffer.
Is het niet verschrikkelijk vermoeiend om controle over je gevoel te willen hebben? Hoeveel energie dat kost? Hoe je jezelf er niet meer in een kooitje? Sta je juist zelf niet stil wanneer je je gevoel en gedachten stil probeert te krijgen?
Hoe zou het zijn als je je gevoel de ruimte gaf om er gewoon te zijn zoals er is? Dus niet meer onderdrukken, of oordelen dat het er niet mag zijn of anders zou moeten zijn, het volledig accepteren. Je gevoel is er, hoe hard je er ook tegen vecht en alles wat je bestrijdt komt alleen maar groter en sterker terug. Waarom geen liefde en compassie volle houding naar jezelf, en dus ook naar je gevoelens toe? Als je van jezelf zou geloven dat jij er mag zijn zoals je bent, dan geldt dat ook voor je gevoelens, toch?
Is dat hele idee van controle krijgen over je gevoelens niet 1 grote illusie?
Als je dat gevecht (wat je zelf creëert) los zou laten, zou dat niet meer ruimte geven om je leven te leven?
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
quote:
[..]
Waar probeer je macht over te krijgen? Je gevoel? Is je (of wie dan ook?) dat ooit blijvend gelukt?
Is het niet verschrikkelijk vermoeiend om controle over je gevoel te willen hebben? Hoeveel energie dat kost? Hoe je jezelf er niet meer in een kooitje? Sta je juist zelf niet stil wanneer je je gevoel en gedachten stil probeert te krijgen?
Hoe zou het zijn als je je gevoel de ruimte gaf om er gewoon te zijn zoals er is? Dus niet meer onderdrukken, of oordelen dat het er niet mag zijn of anders zou moeten zijn, het volledig accepteren. Je gevoel is er, hoe hard je er ook tegen vecht en alles wat je bestrijdt komt alleen maar groter en sterker terug. Waarom geen liefde en compassie volle houding naar jezelf, en dus ook naar je gevoelens toe? Als je van jezelf zou geloven dat jij er mag zijn zoals je bent, dan geldt dat ook voor je gevoelens, toch?
Is dat hele idee van controle krijgen over je gevoelens niet 1 grote illusie?
Als je dat gevecht (wat je zelf creëert) los zou laten, zou dat niet meer ruimte geven om je leven te leven?
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ikzelf, word beïnvloed door mijn gevoel, ik heb daar geen controle over. Door mijn gevoel ga ik me gedragen op een manier waarop ik me niet wil gedragen.quote:
[..]
Waar probeer je macht over te krijgen? Je gevoel? Is je (of wie dan ook?) dat ooit blijvend gelukt?
Is het niet verschrikkelijk vermoeiend om controle over je gevoel te willen hebben? Hoeveel energie dat kost? Hoe je jezelf er niet meer in een kooitje? Sta je juist zelf niet stil wanneer je je gevoel en gedachten stil probeert te krijgen?
Hoe zou het zijn als je je gevoel de ruimte gaf om er gewoon te zijn zoals er is? Dus niet meer onderdrukken, of oordelen dat het er niet mag zijn of anders zou moeten zijn, het volledig accepteren. Je gevoel is er, hoe hard je er ook tegen vecht en alles wat je bestrijdt komt alleen maar groter en sterker terug. Waarom geen liefde en compassie volle houding naar jezelf, en dus ook naar je gevoelens toe? Als je van jezelf zou geloven dat jij er mag zijn zoals je bent, dan geldt dat ook voor je gevoelens, toch?
Is dat hele idee van controle krijgen over je gevoelens niet 1 grote illusie?
Als je dat gevecht (wat je zelf creëert) los zou laten, zou dat niet meer ruimte geven om je leven te leven?
Maarja... Ik kan dat gevoel wel accepteren dus, maar ik moet die ''macht'' niet uit handen geven. Ik moet boven mijn ''gevoel'' staan, of ik het verder accepteer of niet dat is het 2e.
Maar ergens mee leren omgaan is ook controle krijgen over je gevoel... En dat is niet een slecht iets.
Rustig aan.
Ik ben het wel eens met deze benadering. Voor zover nare gevoelens het gevolg zijn van innerlijke strijd, herinneringen, gedachten e.d. Maar ik vind het wel lastig (consistent) zo met mijn gevoelens om te gaan.quote:
[..]
Waar probeer je macht over te krijgen? Je gevoel? Is je (of wie dan ook?) dat ooit blijvend gelukt?
Is het niet verschrikkelijk vermoeiend om controle over je gevoel te willen hebben? Hoeveel energie dat kost? Hoe je jezelf er niet meer in een kooitje? Sta je juist zelf niet stil wanneer je je gevoel en gedachten stil probeert te krijgen?
Hoe zou het zijn als je je gevoel de ruimte gaf om er gewoon te zijn zoals er is? Dus niet meer onderdrukken, of oordelen dat het er niet mag zijn of anders zou moeten zijn, het volledig accepteren. Je gevoel is er, hoe hard je er ook tegen vecht en alles wat je bestrijdt komt alleen maar groter en sterker terug. Waarom geen liefde en compassie volle houding naar jezelf, en dus ook naar je gevoelens toe? Als je van jezelf zou geloven dat jij er mag zijn zoals je bent, dan geldt dat ook voor je gevoelens, toch?
Is dat hele idee van controle krijgen over je gevoelens niet 1 grote illusie?
Als je dat gevecht (wat je zelf creëert) los zou laten, zou dat niet meer ruimte geven om je leven te leven?
Vandaag meer neerslachtig en angstig gevoeld dan meestal. En als ik dan merk dat het in de weg staat van dingen die ik 'moet doen' dan voel ik me snel ongeduldig, angstiger. Wordt het meer een strijd. Ik denk dat ik even de dingen afmaak die vandaag haast hebben en straks nog even rustig probeer te zijn met mijn gevoelens, of anders morgenochtend.
Ga je bij je nare gevoelens bepaalde dingen doen, of juist niet doen (passief worden)? Als je iets voelt en dan een neiging hebt om wat te doen, kan je alsnog daar een halt toe roepen (als test: zou je jouw gedrag onder controle kunnen brengen als iemand je daar 1000 euro voor betaalde). Wat gebeurt er als je een tijdje gewoon gaat zitten of liggen als je iets sterk voelt? Stil liggen en observeren wat er in je omgaat?quote:
Ikzelf, word beïnvloed door mijn gevoel, ik heb daar geen controle over. Door mijn gevoel ga ik me gedragen op een manier waarop ik me niet wil gedragen.
Maarja... Ik kan dat gevoel wel accepteren dus, maar ik moet die ''macht'' niet uit handen geven. Ik moet boven mijn ''gevoel'' staan, of ik het verder accepteer of niet dat is het 2e.
Maar ergens mee leren omgaan is ook controle krijgen over je gevoel... En dat is niet een slecht iets.
Het gevoel kan me overvallen en dan ga ik mezelf in een slachtofferrol plaatsen, dat is soms wel erg goed kenbaar op het forum, en dat wil ik gewoon niet hebben.. Ik zie daar echt niks positiefs in en ik wil ook gewoon controle hebben over wat ik zelf doe / zeg. Dat wil ik dus niet doen, omdat ik het negatief vind, maar ik doe het dus wel... Daar zit voor mij het punt waar het fout gaat. - iets doen terwijl ik het eigenlijk niet wil doen - getriggerd door mijn gevoel -quote:
Ga je bij je nare gevoelens bepaalde dingen doen, of juist niet doen (passief worden)? Als je iets voelt en dan een neiging hebt om wat te doen, kan je alsnog daar een halt toe roepen (als test: zou je jouw gedrag onder controle kunnen brengen als iemand je daar 1000 euro voor betaalde). Wat gebeurt er als je een tijdje gewoon gaat zitten of liggen als je iets sterk voelt? Stil liggen en observeren wat er in je omgaat?
Rustig aan.
Het kan best zijn dat dit aan de basis van je slachtofferrol ligt; je maakt iets wat je hebt (je gevoel) groter dan je bent. Je zegt ''ik heb daar geen controle over'' en wanneer je dat zegt en je gelooft dat ook echt (anders gezegd; je identificeert je met die gedachte) dan wordt dat waarheid, gevolg; terug in de beperking. Dan geef je de stuurkracht uit handen.quote:
Ikzelf, word beïnvloed door mijn gevoel, ik heb daar geen controle over. Door mijn gevoel ga ik me gedragen op een manier waarop ik me niet wil gedragen.
Je geeft je gevoel de schuld van hoe je je gedraagt; dat is slachtoffer gedrag. Je zou je gevoel ook kunnen leren begrijpen (waarom voel je wat je voelt?) en accepteren. Het doen samen met je gevoel, en niet er eerst van af willen. Wanneer je redeneert dat het gevoel eerst weg moet laat je het gevoel beslissen en kreeg je meer van hetzelfde; je voedt het gevoel. Je gevoel is er niet om voor jou te beslissen.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Je moet het anders bekijken. Je doet alsof ik de stuurkracht uit handen geef doordat ik bewust zeg ''mijn gevoel moet anders''quote:
[..]
Het kan best zijn dat dit aan de basis van je slachtofferrol ligt; je maakt iets wat je hebt (je gevoel) groter dan je bent. Je zegt ''ik heb daar geen controle over'' en wanneer je dat zegt en je gelooft dat ook echt (anders gezegd; je identificeert je met die gedachte) dan wordt dat waarheid, gevolg; terug in de beperking. Dan geef je de stuurkracht uit handen.
Je geeft je gevoel de schuld van hoe je je gedraagt; dat is slachtoffer gedrag. Je zou je gevoel ook kunnen leren begrijpen (waarom voel je wat je voelt?) en accepteren. Het doen samen met je gevoel, en niet er eerst van af willen. Wanneer je redeneert dat het gevoel eerst weg moet laat je het gevoel beslissen en kreeg je meer van hetzelfde; je voedt het gevoel. Je gevoel is er niet om voor jou te beslissen.
Het hele probleem is.. Is dat ik in een slachtofferrol reageer zonder bewust na te denken, de bewustwording dat ik weer in een slachtofferrol reageer komt later.
Mijn gevoel fluctueert, daar bestaat naar wat ik weet geen logische verklaring voor.
En dat stukje over beslissen heb je helemaal gelijk in, maar dat stukje wordt niet door mijn gedachte getriggerd maar door mijn gevoel dus. Het gevoel zou er wellicht gewoon kunnen blijven, maar ik ben nog niet in staat om rationeel te denken als ik me slecht voel dus blijkbaar.
Rustig aan.
Dan is het toch heel goed dat je je daar wel mee bezig houdt; nu ben je er nog niet toe in staat, nog niet, maar je kan dat wel leren
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Lets hope so, want een slachtofferrol zorgt ervoor dat het nare gevoel versterkt wordt ipv verbeterd, dus die controle terugnemen heeft een positief effect op mijn gevoel. - of beter gezegd: geen negatief effect -quote:
Dan is het toch heel goed dat je je daar wel mee bezig houdt; nu ben je er nog niet toe in staat, nog niet, maar je kan dat wel leren
Rustig aan.
Ja, en misschien leren dat wat je nu nog ziet als een naar gevoel ook maar gewoon dat is; een gevoel, en daar dus geen oordeel aan verbinden, het er laten zijn terwijl jij je op een positieve manier op jezelf richt je in het gewenst handelen zou kunnen sterken.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Nee juist niet, het idee is dat je volledig ja zegt tegen je gevoel en het ruimte geeft om er te zijn, zonder oordeel, wat het ook is.quote:
Jij hebt jezelf eigenlijk los staan van je gevoel ofzo?
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Net een best 'goed' gesprek gehad met mn exvriend. Goed en rustig met elkaar gepraat, wel via de telefoon maargoed, en er nu gewoon echt een punt achter gezet. Heb in ieder geval duidelijkheid.
Die duidelijkheid voelt goed.
Nu kan ik in ieder geval goed gaan verwerken dat het uit is. Vandaag lekker een 'ik blijf in bed' dag. Vanavond even met mn beste vriendin naar iemand toe voor wat afleiding.
Goed begin van de verwerking dacht ik zo
Zodra dat verwerkt is kan ik pas echt goed met mezelf aan de slag en hopelijk uit mijn depressie klimmen. Ik zie het even zonnig in, en dat geeft me moed
Die duidelijkheid voelt goed.
Nu kan ik in ieder geval goed gaan verwerken dat het uit is. Vandaag lekker een 'ik blijf in bed' dag. Vanavond even met mn beste vriendin naar iemand toe voor wat afleiding.
Goed begin van de verwerking dacht ik zo
Zodra dat verwerkt is kan ik pas echt goed met mezelf aan de slag en hopelijk uit mijn depressie klimmen. Ik zie het even zonnig in, en dat geeft me moed
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Goed zo girlnextdoor!
Kingtoppie: probeer ook om niet boos op jezelf te worden als je in je valkuil stapt. Maar het gewoon te zien als: ok, is gebeurd, volgende keer beter. Dat geeft meer ruimte om van je gedrag te leren.
Ik heb er ook moeite mee hoor om mijn gedrag niet te laten sturen door mijn gevoel. Maar soms lukt het en dan ben ik weer trots op mezelf.
Oja, en eigenlijk is het meestal je emotie, die voor problemen zorgt. Gevoel is meestal wat constanter en betrouwbaarder. Maar die emoties zijn vervelend. Dat onderscheid is moeilijk te maken, maar helpt mij wel om te bepalen hoe ik het beste kan reageren op dingen/gevoel/emotie
Kingtoppie: probeer ook om niet boos op jezelf te worden als je in je valkuil stapt. Maar het gewoon te zien als: ok, is gebeurd, volgende keer beter. Dat geeft meer ruimte om van je gedrag te leren.
Ik heb er ook moeite mee hoor om mijn gedrag niet te laten sturen door mijn gevoel. Maar soms lukt het en dan ben ik weer trots op mezelf.
Oja, en eigenlijk is het meestal je emotie, die voor problemen zorgt. Gevoel is meestal wat constanter en betrouwbaarder. Maar die emoties zijn vervelend. Dat onderscheid is moeilijk te maken, maar helpt mij wel om te bepalen hoe ik het beste kan reageren op dingen/gevoel/emotie
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ik snap het verschil dan niet tussen emotie en gevoel...?
Maar ik word niet zo snel boos.. Eigenlijk nooit echt... Dus dat is het niet echt.
Ik voel meer een soort van... Machteloosheid? Een teken dat ik er nog steeds niet ben, dat ik nog steeds geen complete controle heb over mezelf
Ik weet niet precies hoe ik het gevoel moet omschrijven.. Het is ook voor een deel vervormd met schaamte ofzo.
Maar ik word niet zo snel boos.. Eigenlijk nooit echt... Dus dat is het niet echt.
Ik voel meer een soort van... Machteloosheid? Een teken dat ik er nog steeds niet ben, dat ik nog steeds geen complete controle heb over mezelf
Ik weet niet precies hoe ik het gevoel moet omschrijven.. Het is ook voor een deel vervormd met schaamte ofzo.
Rustig aan.
Complete controle is onhaalbaar volgens mij. Het is prettig om emoties beter te leren hanteren, echter kan er altijd iets gebeuren wat je overvalt en waardoor je even minder grip op jezelf hebt.
Je legt de lat denk ik te hoog voor jezelf door complete controle te willen, waardoor je jezelf alleen maar teleurstelt: "ik ben er nog steeds niet."
In plaats van naar complete controle te streven, zou je ook kunnen accepteren dat je niet overal controle over hebt. Dat het gevoel er is, maar je wel een keuze hebt hoe je daarmee vervolgens omgaat.
Je legt de lat denk ik te hoog voor jezelf door complete controle te willen, waardoor je jezelf alleen maar teleurstelt: "ik ben er nog steeds niet."
In plaats van naar complete controle te streven, zou je ook kunnen accepteren dat je niet overal controle over hebt. Dat het gevoel er is, maar je wel een keuze hebt hoe je daarmee vervolgens omgaat.
"The problem with common sense is that most people are morons."
Ik bedoel dan controle hebben over die keuze hoe ik ermee omga, dat heb ik dus niet.
Hoe is het lola?
Hoe is het lola?
Rustig aan.
Dat heb je nóg niet. Het klinkt cliché, maar dat je daar bewust van bent, is de eerste stap om daar iets in te veranderen. Hoe meer je daarvan op het moment zelf bewust van wordt, des te meer ruimte zul je voelen om daar wel een keuze in te kunnen maken.
Met mij is het goed, dank je wel. Vind het goed van je dat je hiermee aan de slag gaat.
Met mij is het goed, dank je wel
. Vind het goed van je dat je hiermee aan de slag gaat.
"The problem with common sense is that most people are morons."
Ja, nu de vraag hoe ik dat dus ga doen, want het gaat blijkbaar steeds onbewust als ik me naar voel.quote:
Dat heb je nóg niet. Het klinkt cliché, maar dat je daar bewust van bent, is de eerste stap om daar iets in te veranderen. Hoe meer je daarvan op het moment zelf bewust van wordt, des te meer ruimte zul je voelen om daar wel een keuze in te kunnen maken.
Met mij is het goed, dank je wel
En thx.
Rustig aan.
Nou ik heb de uitslag van mn psychologisch onderzoek, maar er staat weinig nieuws in. Conclusies komen wel aardig overeen met wat ik zelf dacht en wat er in stond is wel herkenbaar allemaal. DSM4-diagnose is een recidiverende ernstige depressie die grenst aan een depressieve persoonlijkheidsstoornis.
Advies voor behandeling is psychotherapie of schematherapie. Heb dinsdag al een kennismakingsgesprek met een behandelaar die allebei kan doen. Dus dan maar even zien wat het gaat worden
Advies voor behandeling is psychotherapie of schematherapie. Heb dinsdag al een kennismakingsgesprek met een behandelaar die allebei kan doen. Dus dan maar even zien wat het gaat worden
Heeft er iemand hier ervaring met een soort van terugval hebben terwijl het al langere tijd (jaren) best goed gaat? Ik had een vrij ernstige depressie (incl. zelfmoordgedachten en neigingen) 3-4 jaar terug. Afgelopen 2 jaar gaat t best goed, en op zijn minst 1,5 jaar toch vooral goed gestemd gevoeld de meeste dagen.
Afgelopen paar dagen ineens wat aanhoudende angst en neerslachtigheid te pakken. En ook samenhangende lusteloosheid, slaperigheid/moeheid, slechte concentratie en neiging om terug te trekken/niks te doen. Heb me zo al heel lang niet gevoeld. Is er iets dat dat aanwakkert, kan het zomaar gebeuren? (mijn week is niet bijzonder anders dan gewoonlijk) Heb er wat verdriet bij gevoeld en wat zorgen op papier gezet, luchtte op zich wel op, maar het zware gevoel is er nog steeds.
Nou neem ik overigens aan dat het over een paar dagen weer over is. Maar als iemand tips heeft om dat proces te versnellen?
Ik heb even je vorige posts in dit topic gelezen, klinkt heftig. Veel succes iig.
Afgelopen paar dagen ineens wat aanhoudende angst en neerslachtigheid te pakken. En ook samenhangende lusteloosheid, slaperigheid/moeheid, slechte concentratie en neiging om terug te trekken/niks te doen. Heb me zo al heel lang niet gevoeld. Is er iets dat dat aanwakkert, kan het zomaar gebeuren? (mijn week is niet bijzonder anders dan gewoonlijk) Heb er wat verdriet bij gevoeld en wat zorgen op papier gezet, luchtte op zich wel op, maar het zware gevoel is er nog steeds.
Nou neem ik overigens aan dat het over een paar dagen weer over is. Maar als iemand tips heeft om dat proces te versnellen?Kijk je uit naar het gesprek?quote:
Nou ik heb de uitslag van mn psychologisch onderzoek, maar er staat weinig nieuws in. Conclusies komen wel aardig overeen met wat ik zelf dacht en wat er in stond is wel herkenbaar allemaal. DSM4-diagnose is een recidiverende ernstige depressie die grenst aan een depressieve persoonlijkheidsstoornis.
Advies voor behandeling is psychotherapie of schematherapie. Heb dinsdag al een kennismakingsgesprek met een behandelaar die allebei kan doen. Dus dan maar even zien wat het gaat worden
Ik heb even je vorige posts in dit topic gelezen, klinkt heftig. Veel succes iig.
Ja ik kijk wel uit naar het gesprek, nu wordt er eindelijk echt wat aan de onderliggende problemen gedaan. Al duurt het helaas nog wel een paar weken voor de behandeling echt zal starten.
Dankjewel
Dankjewel
Zou het kunnen dat iets, onbewust, je depressieve gevoelens getriggerd heeft? Een gebeurtenis of gedachte waar je eigenlijk niet bij stil hebt gestaan?quote:
Heeft er iemand hier ervaring met een soort van terugval hebben terwijl het al langere tijd (jaren) best goed gaat? Ik had een vrij ernstige depressie (incl. zelfmoordgedachten en neigingen) 3-4 jaar terug. Afgelopen 2 jaar gaat t best goed, en op zijn minst 1,5 jaar toch vooral goed gestemd gevoeld de meeste dagen.
Afgelopen paar dagen ineens wat aanhoudende angst en neerslachtigheid te pakken. En ook samenhangende lusteloosheid, slaperigheid/moeheid, slechte concentratie en neiging om terug te trekken/niks te doen. Heb me zo al heel lang niet gevoeld. Is er iets dat dat aanwakkert, kan het zomaar gebeuren? (mijn week is niet bijzonder anders dan gewoonlijk) Heb er wat verdriet bij gevoeld en wat zorgen op papier gezet, luchtte op zich wel op, maar het zware gevoel is er nog steeds.
Heb je misschien de laatste tijd wat harder gewerkt dan je misschien aan zou kunnen?
Owja heb vandaag ook aan de psych gevraagd of ik alsjeblieft weer een TOR en een BOR mag. Dinsdagavond ging het hier nl weer helemaal mis, maar het bleek dat ik na mn ontslag hier geen recht meer op had. Nu moest het dinsdagavond dus weer via de huisartsenpost en crisisdienst en dat hoop ik met een TOR/BOR in het vervolg te kunnen vermijden...
Vorige week en de week daarvoor waren wat drukker dan gewoonlijk (studie dingen). Toen heb ik ook wat slaap gemist. Deze week weer ingehaald en rustig aan gedaan, maar afgelopen dagen dus neerslachtigheid en wat moeite met lezen enzo. Misschien onderschat ik dat die vorige 2 weken toch aan de zware kant waren. Maar dan vind ik het raar dat ik me niet onmiddellijk neerslachtig voelde in het weekend. Gevoelsmatig zit er wel iets in dat er te veel op me afkomt. Terwijl ik nu juist even van de drukte af ben.quote:
[..]
Zou het kunnen dat iets, onbewust, je depressieve gevoelens getriggerd heeft? Een gebeurtenis of gedachte waar je eigenlijk niet bij stil hebt gestaan?
Heb je misschien de laatste tijd wat harder gewerkt dan je misschien aan zou kunnen?
Ik zal er nog wel wat meer over denken, misschien merk ik nog iets nieuws op.
hier voel ik me mega-slecht. Mede ook doordat ik bekaf ben door school, en ik zou normaal denken eindelijk bijna vakantie. Maar op dit moment heb ik een hekel aan vrije tijd....En ik haat thuiszitten,....en in de vakantie heb ik niks anders te doen dan thuiszitten...en ik irriteer me echt aan alles...
Zit voor de 2e dag aan de paroxetine, voel eigenlijk helemaal niks aan bijwerkingen tot nu toe.....quote:
Welk anti-depressivum schrijven ze hier eigenlijk voor? Mijn klachten zijn dat ik echt abnormaal gespannen ben voor de meest simpele dingen en hierdoor dagenlang niks eet...
Ben opzich niet zwaar depressief maar door mijn gespannenheid vermijd ik dingen waardoor ik bijvoorbeeld meer thuis blijf tegenwoordig.
[ Bericht 0% gewijzigd door Glories op 24-02-2012 11:34:10 ]
Vanmiddag weer herhaalrecept paroxetine halen, is al 2 dagen op, verklaart dat m'n duizeligheid?
Op vrijdag 19 november 2010 01:13 schreef Quarant het volgende:
88.888.888
88.888.888
Ja dus, assistente geraadpleegd.
Op vrijdag 19 november 2010 01:13 schreef Quarant het volgende:
88.888.888
88.888.888
Paroxetine moet je wel elke dag(smorgens is het advies meestal) nemen hoowr !!
Dat geld eigenlijk wel voor elke antidepressiva.
Alleen Prozac heeft zo een lange halfwaardetijd dat je wel een dag kunt "vergeten"
Dat geld eigenlijk wel voor elke antidepressiva.
Alleen Prozac heeft zo een lange halfwaardetijd dat je wel een dag kunt "vergeten"
Even over mij:
Ik ben sinds vandaag opgenomen, tot nu toe een gemoedelijke sfeer hier onder zowel mede-patienten als behandelaars.
De arts heeft me op diazepam gezet ik heb net 10mg gehad maar ik krijg vermoedelijk nog wel een aantal maal 10mg deze avond.
Dit ter vervanging van hoge doseringen lorazepam temazepam en alprazolam. Owja, en oxazepam niet te vergeten
Mijn anti depressiva en anti psychotica mag ik voorlopig even houden al vond de arts er wel weer van alles over maarjaaa
Ik ben sinds vandaag opgenomen, tot nu toe een gemoedelijke sfeer hier onder zowel mede-patienten als behandelaars.
De arts heeft me op diazepam gezet ik heb net 10mg gehad maar ik krijg vermoedelijk nog wel een aantal maal 10mg deze avond.
Dit ter vervanging van hoge doseringen lorazepam temazepam en alprazolam. Owja, en oxazepam niet te vergeten
Mijn anti depressiva en anti psychotica mag ik voorlopig even houden al vond de arts er wel weer van alles over
maarjaaa
Ik begin me, nu al, toch wel te vervelen. Maarja er heerst ook wel rust die kan ik ook goed gebruiken.
die kan ik ook goed gebruiken.
Jammer dat je opgenomen moest worden ScarFace-, maar wel fijn dat je de rust goed kunt gebruiken daar. Sterkte!
Van de week begonnen met weer andere AD (lexapro) en de seroquel is verdubbeld.
Rotweek gehad.
Rotweek gehad.
Mama van 2 lieve meiden :)
Hoe ga je om met zo'n rotweek, naar de buitenwereld toe? School, studie of werk bijv....quote:
Van de week begonnen met weer andere AD (lexapro) en de seroquel is verdubbeld.
Rotweek gehad.
Op vrijdag 19 november 2010 01:13 schreef Quarant het volgende:
88.888.888
88.888.888
Vannacht slecht geslapen, heel gespannen gevoeld in mijn lichaam, tot pijn aan toe. Heel moe en zwaar gevoeld toen ik even 's nachts opstond omdat ik niet in slaap kwam. Veel liggen piekeren, zorgen maken, veel gedachten gingen door mijn hoofd en het lukte moeilijk ze te stoppen. Vanochtend toch weer beter gevoeld en de rust/controle lijkt terug. Ik denk dat ik op de één of andere manier toch een overdosis aan zorgen maken heb gehad. Dus, ik moet wat voorzichtiger met mezelf omgaan, de zorgen en twijfels niet zo persoonlijk opvatten. Deze ervaring gaf wel even flink een flashback naar vroegere tijden, zeg.quote:
...
Ik zal er nog wel wat meer over denken, misschien merk ik nog iets nieuws op.
Zit op het moment intern... ik doe wel vrijwilligerswerk, daar weten ze een beetje, maar voor die paar uurtjes kan ik me redelijk ophijsen over het algemeen en gaat het masker op.quote:
[..]
Hoe ga je om met zo'n rotweek, naar de buitenwereld toe? School, studie of werk bijv....
Op de afdeling laat ik wel meer van mezelf zien. Het lukt me ook niet zo goed meer om dat masker op te zetten... Soms ook wel lastig.
Mama van 2 lieve meiden :)
Maakt het eigenlijk uit van welk merk je paroxetine hebt? Ik heb het van aurobindo, maar lees wat negatieve ervaringen omdat het een goedkoper merk zal zijn...quote:
Paroxetine moet je wel elke dag(smorgens is het advies meestal) nemen hoowr !!
Dat geld eigenlijk wel voor elke antidepressiva.
Alleen Prozac heeft zo een lange halfwaardetijd dat je wel een dag kunt "vergeten"
iedereen gaat er anders mee om. Ik heb geen medicatie, vorige keer is het woord psychiater al wel gevallen. maar vooralsnog hebben we beiden zoiets van als het zonder kan lekker zonder doen.quote:
[..]
Hoe ga je om met zo'n rotweek, naar de buitenwereld toe? School, studie of werk bijv....
Maar ik merk ook dat als ik een rotweek of dag heb(zoals vaak afgelopen week) ik me heel erg terug trek. Op school zoek ik weinig contact alleen het nodige, en ik zit dan meer op school in mn uppie rustig wat te doen of om me heen te staren dan dat ik thuis ben en thuis zit ik dan 8 van de 9 uur op mijn kamer...en meestal lijdt dat op lange termijn thuis tot conflicten dus we zullen zien wat het word deze vakantie..
Ik heb nog nooit last gehad van een dag overslaan.quote:
Paroxetine moet je wel elke dag(smorgens is het advies meestal) nemen hoowr !!
Dat geld eigenlijk wel voor elke antidepressiva.
Alleen Prozac heeft zo een lange halfwaardetijd dat je wel een dag kunt "vergeten"
2 dg is wel veel ja, kan je wel last van krijgen denk ik.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ik heb een nieuwe manier van afleiding gevonden: Online Rummikub spelen 
Normaal bij therapie doe ik dat vaak en af en toe ook thuis als vriendlief er zin in heeft. Maar die heeft natuurlijk ook niet altijd zin in spelletjes en nu kan ik gewoon spelen wanneer ik wil. Is echt een goede afleiding voor mij, dus ben wel blij dat ik dit nu gevonden heb
Normaal bij therapie doe ik dat vaak en af en toe ook thuis als vriendlief er zin in heeft. Maar die heeft natuurlijk ook niet altijd zin in spelletjes en nu kan ik gewoon spelen wanneer ik wil. Is echt een goede afleiding voor mij, dus ben wel blij dat ik dit nu gevonden heb
Ik was ff niet geweest, maar het ging ook zo lekker vond ik. Lekker aan het schaatsen, beetje carnavallen, lekker wegrennen voor vanalles. Had 2 weken ook helemaal geen zin bij m'n psych en dat had ik haar ook verteld en het werd dus een korte sessie
Nu weer terug in het 'normale' leven en ok, ik moet toegeven dat dat rennen niet handig is. Ik probeer nu het idee dat m'n psych al weken geleden opperde -nl het opschrijven van alle verhalen die ik als klein meisje nooit kwijt kon, al is het maar hoe ik het op school vond die dag- langzaam weer eens toe te laten. Het opschrijven maakt het alleen zo echt en ben redelijk bang voor de gevoelens, dus echt te springen sta ik niet. Nu ben er wel meer over aan het nadenken en 1 verhaal heb ik opgeschreven. En al dat gevoel dan toelaten vind ik wel echt moeilijk.
Afgelopen nacht lag ik ook te veel na te denken over dingen van vroeger en voel dan zoveel pijn en verdriet. Nu lijkt 's nachts alles groter, maar het is weer een beginnetje. En net na lange tijd eindelijk weer eens naar yoga geweest en daar voelde ik in complete rust opeens ook weer hoe het nu met me gaat en dat ik een huilneiging heb.
Kortom, na de afgelopen tijd, weer op zoek naar de balans. Want niet denken dat het allemaal wel weer gaat en doorstomen, maar de balans gaat mij uiteindelijk verder helpen... en anders probeer ik ook wel ff online rummikub
Nu weer terug in het 'normale' leven en ok, ik moet toegeven dat dat rennen niet handig is. Ik probeer nu het idee dat m'n psych al weken geleden opperde -nl het opschrijven van alle verhalen die ik als klein meisje nooit kwijt kon, al is het maar hoe ik het op school vond die dag- langzaam weer eens toe te laten. Het opschrijven maakt het alleen zo echt en ben redelijk bang voor de gevoelens, dus echt te springen sta ik niet. Nu ben er wel meer over aan het nadenken en 1 verhaal heb ik opgeschreven. En al dat gevoel dan toelaten vind ik wel echt moeilijk.
Afgelopen nacht lag ik ook te veel na te denken over dingen van vroeger en voel dan zoveel pijn en verdriet. Nu lijkt 's nachts alles groter, maar het is weer een beginnetje. En net na lange tijd eindelijk weer eens naar yoga geweest en daar voelde ik in complete rust opeens ook weer hoe het nu met me gaat en dat ik een huilneiging heb.
Kortom, na de afgelopen tijd, weer op zoek naar de balans. Want niet denken dat het allemaal wel weer gaat en doorstomen, maar de balans gaat mij uiteindelijk verder helpen... en anders probeer ik ook wel ff online rummikub
@Sylvana wat fijn dat je een methode om afleiding te hebben hebt gevonden, die je kan toepassen wanneer je die nodig hebt.
@Nyota,
dat opschrijven is heel moeilijk maar ook heel nuttig...want je krijgt inzicht in je gevoelens en je kan het zelf een beetje dosificeren.
HIer is het echt op en af....en daarbij ben ik nog half wel half niet verkouden.en ik ben gewoon heel somber. Ik heb eigenlijk nergens zin in en toch ga ik maar door..maar heb gewoon geen zin.
Nu heb ik vakantie en de dagen zijn otiegelijk lang..en ik zou het liefst geen vakantie hebben.
Door zoveel vrije tijd ga ik me nog slechter voelen, omdat toen ik gewoon les ed. had sleepte ik mezelf rond en ging naar de lessen en daarna kwam ik thuis en was de dag zowat voorbij.
Maar nu zit ik de hele dag thuis en heb nergens zin in, en zit met 10 miljoen gevoelens die zo tegenstrijdig zijn die veroozaken ook nog veel ruzie/discussies met ma.
En ik heb een hekel aan thuiszitten nu.. ik haat thuis zijn..
maar ik heb volgende afspraak met de psych maar als de komende 3 dagen zo blijven ga ik denk ik maar ff aan de bel trekken
@Nyota,
dat opschrijven is heel moeilijk maar ook heel nuttig...want je krijgt inzicht in je gevoelens en je kan het zelf een beetje dosificeren.
HIer is het echt op en af....en daarbij ben ik nog half wel half niet verkouden.en ik ben gewoon heel somber. Ik heb eigenlijk nergens zin in en toch ga ik maar door..maar heb gewoon geen zin.
Nu heb ik vakantie en de dagen zijn otiegelijk lang..en ik zou het liefst geen vakantie hebben.
Door zoveel vrije tijd ga ik me nog slechter voelen, omdat toen ik gewoon les ed. had sleepte ik mezelf rond en ging naar de lessen en daarna kwam ik thuis en was de dag zowat voorbij.
Maar nu zit ik de hele dag thuis en heb nergens zin in, en zit met 10 miljoen gevoelens die zo tegenstrijdig zijn die veroozaken ook nog veel ruzie/discussies met ma.
En ik heb een hekel aan thuiszitten nu.. ik haat thuis zijn..
maar ik heb volgende afspraak met de psych maar als de komende 3 dagen zo blijven ga ik denk ik maar ff aan de bel trekken
Wat een verveling hier op de gesloten afdeling van de ggz kliniek
Ik doe ook wel eens zoiets Sylvana, Scrabbe op de telefoon um, Wordfeud heet het.
Maandag krijg ik waarschijnlijk vrijheden dat ik hopelijk een rondje mag gaan lopen buiten of zoiets..word er echt chago van af en toe, van alles..
Heb ik giga koppijn duurt het 3 uur voordat ik 1 paracetamol krijg, daarvoor moet mevrouw bellen met de arts, verder "drink ik veel te veel koffie" "heb ik een minderwaardigheidscomplex"en al dat soort dingen krijg ik naar me hoofd geslingerd.
En elke nacht word ik wakker ik heb nog niet kunnen doorslapen hier. een diazepammetje krijg ik dan wel weer.
Maar het is wel vermoeiend zeg, ook geestelijk, je blijft maar denken en denken doordat er heel erg weinig afleiding is.
En ik ben overdag giga moe door al die diazepam.
Hopelijk dat ik vanaf morgen een wat betere ervaring heb hier.. al is het niet slecht, maar ja wel,,"leeg"/slopend, saai, soms zitten we aan tafel en zegt niemand iets, ik vraag dan bijvoorbeeld naar dingen aan een verzorgster maar die wil weer niks over haar privé leven kwijt.
Terwijl de ander maar door blijft ratelen* zonder dat je maar 1 ding vraagt* maarja.
Ik doe ook wel eens zoiets Sylvana, Scrabbe op de telefoon um, Wordfeud heet het.
Maandag krijg ik waarschijnlijk vrijheden dat ik hopelijk een rondje mag gaan lopen buiten of zoiets..word er echt chago van af en toe, van alles..
Heb ik giga koppijn duurt het 3 uur voordat ik 1 paracetamol krijg, daarvoor moet mevrouw bellen met de arts, verder "drink ik veel te veel koffie" "heb ik een minderwaardigheidscomplex"en al dat soort dingen krijg ik naar me hoofd geslingerd.
En elke nacht word ik wakker ik heb nog niet kunnen doorslapen hier.
een diazepammetje krijg ik dan wel weer.Maar het is wel vermoeiend zeg, ook geestelijk, je blijft maar denken en denken doordat er heel erg weinig afleiding is.
En ik ben overdag giga moe door al die diazepam.
Hopelijk dat ik vanaf morgen een wat betere ervaring heb hier.. al is het niet slecht, maar ja wel,,"leeg"/slopend, saai, soms zitten we aan tafel en zegt niemand iets, ik vraag dan bijvoorbeeld naar dingen aan een verzorgster maar die wil weer niks over haar privé leven kwijt.
Terwijl de ander maar door blijft ratelen* zonder dat je maar 1 ding vraagt* maarja.
Ow ik wist niet dat je gesloten zit, dan is het ook wel goed misgegaan dus? Balen dat je je zo verveeld, maar dat herken ik wel van mn eigen opname. Snap niet dat ze niet wat meer aanbieden als afleiding, anders ga je idd de hele dag lopen malen. Ik hoop voor je dat je morgen wat vrijheden krijg. Heel veel sterkte!
Dankjewelquote:Op zondag 26 februari 2012 14:10 schreef Sylvana het volgende:
Ow ik wist niet dat je gesloten zit, dan is het ook wel goed misgegaan dus? Balen dat je je zo verveeld, maar dat herken ik wel van mn eigen opname. Snap niet dat ze niet wat meer aanbieden als afleiding, anders ga je idd de hele dag lopen malen. Ik hoop voor je dat je morgen wat vrijheden krijg. Heel veel sterkte!
doordeweeks is er wel een dagprogramma trouwens maar in het weekend niet.In het weekend mag je wel op verlof als de arts het daar mee eens is, ofzo
Succes met je opname Scarface. Ik weet nog dat ik me tijdens mijn opname verveelde, hoewel ik de rust wel zeer aangenaam vond.quote:
[..]
Dankjewel
In het weekend mag je wel op verlof als de arts het daar mee eens is, ofzo
Ik ging toen dingen doen zoals in de "gymzaal" tegen mezelf squashen met zo'n donzig balletje en een (badminton?)racket. Ook ging ik vaak bij de rokers zitten omdat het daar het gezelligst was, al is gezelligheid tijdens een opname natuurlijk relatief.
Sterker nog, tijdens een opname vond ik alles eigenlijk relatief.
Het ergst vond ik nog douchen, want dan was ik ineens weer alleen.
Ik wens je veel sterkte toe Scarface!
Hebben jullie ook zoveel steun aan dieren? Ik heb sinds een paar dagen weer een kat in huis, en zo'n beestje geeft zoveel liefde!! Nu gaat het natuurlijk al een tijd beter met mij, maar sinds ik op mezelf woon, heb ik wel iets meer last van eenzaamheid, Maar met mn kat aan mijn zijde, voel ik mij veel beter, En zoals het er nu uitziet, komt er ook nog een pup in huis! Ik ben zo blij als ik dieren om mij heen heb! <3
S. 2014
J. 2016
J. 2016
ja..dieren geven altijd zoveel steun. Tenminste mij vroeger tot mijn kat ruim 10 jaar geleden is overleden. Was ze altijd mijn grootste steun. Werd op school vroeger lichtelijk gepest en als ik thuis kwam en dat beestje kroop op schoot, was het net of er nooit iets gebeurd was.quote:
Hebben jullie ook zoveel steun aan dieren? Ik heb sinds een paar dagen weer een kat in huis, en zo'n beestje geeft zoveel liefde!! Nu gaat het natuurlijk al een tijd beter met mij, maar sinds ik op mezelf woon, heb ik wel iets meer last van eenzaamheid, Maar met mn kat aan mijn zijde, voel ik mij veel beter, En zoals het er nu uitziet, komt er ook nog een pup in huis! Ik ben zo blij als ik dieren om mij heen heb! <3
Ik kon mijn uiten zonder ergens op te hoeven letten, ik kon mijn eigen emoties laten gaan en hoefde niet op te passen dat ik anderen kwetste ermee.
Kortom dat beestje was altijd mijn beste vriendin..
En nu mis ik dat wel hoor, ik kan nu geen dieren nemen vanwege omstandigheden en wil er wel dolgraag een
Ik heb dat helemaal niet met huisdieren. Heb het niet zo op dieren en hoef daarom dus ook geen huisdieren.
Hier vandaag alweer niet naar therapie geweest
Zat vanochtend met zoveel suicidegedachten dat ik het niet aandurfde om de straat op te gaan Heb dus weer de hele dag veilig in mn bed gelegen.
Maar baal flink, want nu mag ik eindelijk naar de deeltijdbehandeling en dan mis ik meteen al een aantal keren vanwege dit soort dingen
Morgenmiddag mis ik ook al een gedeelte omdat ik eerst naar de psychiater moet. Schiet dus niet echt op zo
Zat vanochtend met zoveel suicidegedachten dat ik het niet aandurfde om de straat op te gaan
Heb dus weer de hele dag veilig in mn bed gelegen. Maar baal flink, want nu mag ik eindelijk naar de deeltijdbehandeling en dan mis ik meteen al een aantal keren vanwege dit soort dingen
Morgenmiddag mis ik ook al een gedeelte omdat ik eerst naar de psychiater moet. Schiet dus niet echt op zo
Oh meissie, is die therapie ook niet juist om met zulk soort gedachten om te leren gaan, of heb je daar een andere therapie voor? Is er op zulk soort momenten misschien niet iemand die je kan brengen of iets?quote:
Hier vandaag alweer niet naar therapie geweest
Zat vanochtend met zoveel suicidegedachten dat ik het niet aandurfde om de straat op te gaan
Maar baal flink, want nu mag ik eindelijk naar de deeltijdbehandeling en dan mis ik meteen al een aantal keren vanwege dit soort dingen
Morgenmiddag mis ik ook al een gedeelte omdat ik eerst naar de psychiater moet. Schiet dus niet echt op zo
Nee er is niemand om me te brengen, vriendlief is al naar zn werk en schoonouders zijn naar de sport. En verder heb ik niemand
En therapie is er idd om er mee om te leren gaan, maar ik was er stellig van overtuigd dat als ik ging ik er niet aan zou komen
En therapie is er idd om er mee om te leren gaan, maar ik was er stellig van overtuigd dat als ik ging ik er niet aan zou komen
Hmm, dat is wel vervelend, want zo kom je misschien weer in een cirkeltje terecht. Kan je de psych van de deeltijdtherapie anders bellen of iets?
En moet je lang reizen er naar toe?
En moet je lang reizen er naar toe?
Ja denk dat ik dat morgen maar even ga doen. En het is 10 minuten fietsen zo'n beetje.quote:
Hmm, dat is wel vervelend, want zo kom je misschien weer in een cirkeltje terecht. Kan je de psych van de deeltijdtherapie anders bellen of iets?
En moet je lang reizen er naar toe?
kan je niet met een muziekje op er naar toe fietsen? En dan met een muziekje die je even helemaal af leidt van die gedachten?
Ik weet niet hoe dat werkt natuurlijk met jouw gedachten, dus misschien is het wel een supersuffe suggestie...
Ik weet niet hoe dat werkt natuurlijk met jouw gedachten, dus misschien is het wel een supersuffe suggestie...
Hmmm dat kan ik natuurlijk altijd proberenquote:
kan je niet met een muziekje op er naar toe fietsen? En dan met een muziekje die je even helemaal af leidt van die gedachten?
Ik weet niet hoe dat werkt natuurlijk met jouw gedachten, dus misschien is het wel een supersuffe suggestie...
Of een taxi nemen? Kan ook weinig fout mee gaan toch?quote:
[..]
Hmmm dat kan ik natuurlijk altijd proberen
*O* Trotse mama van E l i en A v i v a *O*
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Mja, dat is wel een optie, maar moet natuurlijk niet te vaak gebeuren, want dan wordt het wel erg duur.quote:
[..]
Of een taxi nemen? Kan ook weinig fout mee gaan toch?
Dieren zijn heel erg liefquote:
Hebben jullie ook zoveel steun aan dieren? Ik heb sinds een paar dagen weer een kat in huis, en zo'n beestje geeft zoveel liefde!! Nu gaat het natuurlijk al een tijd beter met mij, maar sinds ik op mezelf woon, heb ik wel iets meer last van eenzaamheid, Maar met mn kat aan mijn zijde, voel ik mij veel beter, En zoals het er nu uitziet, komt er ook nog een pup in huis! Ik ben zo blij als ik dieren om mij heen heb! <3
Ikzelf ben dol op katten
. Kan altijd goed met ze opschieten Ik heb zelf geen kat in huis helaas, om 2 redenen.
1)Het is me te duur (een kat moet je wel kunnen voeden en verzorgen)
2)Ik ben bang dat ze de vogels in m'n tuin wegjagen, en daar heb ik ook veel plezier van.
Maar als ik bij iemand op bezoek ben die ook een kat in huis heeft, krijgt het beestje gegarandeerd genoeg aandacht en liefde!
Natuurlijk wordt het erg duur als dat elke keer zou moeten, het doel lijkt me op dit moment echter te zorgen dat je heengaat, hoe dan ook. Dan kost het maar een paar keer een taxi. Lijkt het me wel waard als dat betekent dat je wel naar therapie gaat.quote:
[..]
Mja, dat is wel een optie, maar moet natuurlijk niet te vaak gebeuren, want dan wordt het wel erg duur.
En ik denk dat als je eenmaal gegaan bent het makkelijker wordt om de volgende keer te gaan. En dan kun je inderdaad proberen met muziek op te fietsen, is de tijd sneller voorbij en heb je een beetje afleiding.
"The problem with common sense is that most people are morons."
Totaal geen concentratie hebben, is that part of the depression?
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Ja, helaas welquote:
Totaal geen concentratie hebben, is that part of the depression?
Heb je er veel last van? Kan je sommige dingen nu niet doen die je zou willen?
Heb al een aantal jaar een depressie, ik slik antidepressiva maar dat helpt ook voor geen kut.
Zelfmoord vind ik achterlijk, maar ik weet niet zo goed meer hoe ik hier ooit uit ga komen.
Zelfmoord vind ik achterlijk, maar ik weet niet zo goed meer hoe ik hier ooit uit ga komen.
Bespreek je dat het niet werkt volgens jij nog met een psychiater? En ben je verder nog onder behandeling?quote:
Heb al een aantal jaar een depressie, ik slik antidepressiva maar dat helpt ook voor geen kut.
Zelfmoord vind ik achterlijk, maar ik weet niet zo goed meer hoe ik hier ooit uit ga komen.
Ik kan mijn school niet doen zoals ik zou willen. Haal momenteel alleen maar onvoldoendes, dat demotiveert. Waardoor het erger wordt, en zo kom ik in een neerwaartse spiraal.quote:
[..]
Ja, helaas wel
Dat geldt wel voor meerdere dingen, maar daarvan zijn de gevolgen/resultaten niet zo erg, daar valt zeg maar nog wel mee te leven.
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Ik heb geen psych.. ik stond 3 jaar op de wachtlijst voordat ze belde voor een 5e intake.. ik had mezelf in die tijd al 3 keer kunnen ophangen -_-quote:
[..]
Bespreek je dat het niet werkt volgens jij nog met een psychiater? En ben je verder nog onder behandeling?
En wilde magneettherapie ondergaan waar ze het depressie gedeelte behandelen met magneten om het te deactiveren maar kreeg geen toestemming van mijn neurloog vanwege epilepsie. Het zou het kunnen activeren omdat ik er al eens voor getest ben.
ben volgens mij ook wel depressief.
Het enigste wat goed gaat is me school, daarnaast doe ik bijna niks terwijl ik wel veel heb enz
hoe kun je dat noemen?
Het enigste wat goed gaat is me school, daarnaast doe ik bijna niks terwijl ik wel veel heb enz
hoe kun je dat noemen?
luiheidquote:
ben volgens mij ook wel depressief.
Het enigste wat goed gaat is me school, daarnaast doe ik bijna niks terwijl ik wel veel heb enz
hoe kun je dat noemen?
Heb je je huisarts al gesproken?quote:
nja je moet gewoon schijt hebbe en doen wa je wilt maar ik heb nergens zin aan:P
Van wie krijg je je ad's?quote:
[..]
Ik heb geen psych.. ik stond 3 jaar op de wachtlijst voordat ze belde voor een 5e intake.. ik had mezelf in die tijd al 3 keer kunnen ophangen -_-
En wilde magneettherapie ondergaan waar ze het depressie gedeelte behandelen met magneten om het te deactiveren maar kreeg geen toestemming van mijn neurloog vanwege epilepsie. Het zou het kunnen activeren omdat ik er al eens voor getest ben.
nee nog nooit me huisarts gesproken, maar het lijkt me geen luiheid aan een kant want t is gewoon niet normaal. iemand hier ervaringen mee?
sorry ik kan quoten met deze browser
sorry ik kan quoten met deze browser
Ja, hier ook totaal geen concentratie om een tijdschrift of boek te lezen helaasquote:
Totaal geen concentratie hebben, is that part of the depression?
Ik herken het in zoverre dat wanneer ik depressief was, ik zelfs met de beste wil van de wereld niet m'n schoolwerk af kon krijgen.quote:
nee nog nooit me huisarts gesproken, maar het lijkt me geen luiheid aan een kant want t is gewoon niet normaal. iemand hier ervaringen mee?
sorry ik kan quoten met deze browser
Wat dacht je ervan om een afspraak bij je huisarts te maken en hem/haar jouw klachten voor te leggen?quote:
dat gaat wel bij mij, heb wel last van trillingen en hartkloppingen enzo
Dat vind ik misschien nog wel het ergste ook. Dat zelfs dát stil komt te staanquote:
[..]
Ja, hier ook totaal geen concentratie om een tijdschrift of boek te lezen helaas
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Bij mij kwam alles stil te staan. Echt heel vervelend want die negatieve gevoelens gaan gewoon dwars door je optimisme heenquote:
[..]
Dat vind ik misschien nog wel het ergste ook. Dat zelfs dát stil komt te staan
Idd, ik hou erg van lezen en het is een goede afleiding. Maar nu al maanden amper gelezen en de tijdschriften waar ik een abonnement op heb stapelen zich opquote:
[..]
Dat vind ik misschien nog wel het ergste ook. Dat zelfs dát stil komt te staan
En voor mn verjaardag een heel leuk boek gekregen, maar die lezen lukt dus ook niet
Wat ik vooral het ergste vind, is dat ik de concentratie niet kan opbrengen voor school. Ik wil zoo verschrikkelijk graag, maar het lukt me niet.quote:
[..]
Idd, ik hou erg van lezen en het is een goede afleiding. Maar nu al maanden amper gelezen en de tijdschriften waar ik een abonnement op heb stapelen zich op
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Ik zit nu al zover dat ik niet meer naar school KAN of kan werken.. ik heb er M.E. aan overgehouden
Dus ik ben een uikeringstrekker helaas. (heb er hekel aan maar ik kan niet anders)
Dus ik ben een uikeringstrekker helaas. (heb er hekel aan maar ik kan niet anders)
Ja dat is idd erg vervelendquote:
[..]
Wat ik vooral het ergste vind, is dat ik de concentratie niet kan opbrengen voor school. Ik wil zoo verschrikkelijk graag, maar het lukt me niet.
Ik zit ook al sinds september thuis van school omdat het niet meer ging
Dat is echt lelijk. Dat wil ik dus proberen te voorkomen. Heb morgenmiddag gesprek met mn coach, dan hoop ik dat hij me kan vertellen dat ik het allemaal kan halen met een beetje hulp van hem, of dat het niet erg is en wat de consquenties zijn als ik volgend jaar de tijd neem om mijn 2e jaar nog af te maken voor zover dat nog nodig is. Dat ik nu school op een iets lager pitje kan zetten en bijvoorbeeld wel voor een aantal vakken ga, maar een paar laat vallen om volgend jaar te doen. Dat ik mn 2e jaar gewoon in 2 jaar doe. Zou aan de ene kant heel fijn zijn, zodat ik me meer kan storten op het er weer bovenop komen, aan de andere kant weet ik dat ik het kan halen dit jaar, zelfs in deze toestand nog. Als ik de concentratie maar heb.quote:
[..]
Ja dat is idd erg vervelend
Edit; die eerste zin is niet lullig bedoeld. Ik lees het nu terug en kan me voorstellen dat het zo overkomt. Ik bedoel daarmee dat ik het echt kut vind voor je en wel echt hoop dat jij ook gewoon weer naar school kan. Ik wil zelf alleen graag voorkomen dat ik helemaal niet meer naar school toe ga. Don't get me wrong.
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Ik ben een beetje benieuwd wie hier ook in gesprekstherapie e.d. zijn? Wat voor ervaringen heb je daarmee, wat voor nut heeft het tov AD's? Zijn er nog andere manieren waarop je de depressie te lijf gaat, bijv. leefomgeving of relaties veranderen/verbeteren?
Ook voor mij zijn de concentratieproblemen herkenbaar. Tijdens het dieptepunt van mijn depressie was ik veel minder gaan doen met de studie die ik al deeltijd volgde. In het tweede jaar gestopt, uit huis gegaan en toen een andere studie gestart. Maar dat was ook snel afgelopen, ik kon nergens mijn aandacht bij houden en fatsoenlijk aan werken. Ergens was dat best pijnlijk, omdat ik vroeger toch best goed kon concentreren, lezen en leren. Tegenwoordig gaat het wel aardig, maar nog niet optimaal. Ik studeer weer 1,5 jaar, haal goede cijfers en vooralsnog geen studievertraging.
Waar ligt het gebrek aan concentratie aan, denk je? Is het dat negatieve gevoelens te veel afleiden, een gebrek aan motivatie, iets anders? Ik heb concentratietraining gehad, maar dat was vooral om met angstgevoelens om te gaan bij taken. Ik vraag me af of dat ook zou kunnen werken bij depressieve klachten.quote:
[..]
Wat ik vooral het ergste vind, is dat ik de concentratie niet kan opbrengen voor school. Ik wil zoo verschrikkelijk graag, maar het lukt me niet.
Ook voor mij zijn de concentratieproblemen herkenbaar. Tijdens het dieptepunt van mijn depressie was ik veel minder gaan doen met de studie die ik al deeltijd volgde. In het tweede jaar gestopt, uit huis gegaan en toen een andere studie gestart. Maar dat was ook snel afgelopen, ik kon nergens mijn aandacht bij houden en fatsoenlijk aan werken. Ergens was dat best pijnlijk, omdat ik vroeger toch best goed kon concentreren, lezen en leren. Tegenwoordig gaat het wel aardig, maar nog niet optimaal. Ik studeer weer 1,5 jaar, haal goede cijfers en vooralsnog geen studievertraging.
De motivatie is er wel, ik wil echt graag deze opleiding gewoon volgen. Het is ook niet zozeer dat de nare gedachten me afleiden, al speelt dat uiteraard wel een rol. Wat het precies is weet ik eigenlijk niet zo goed. Mijn concentratie kan ik nergens bij houden. Zelfs tijdens dit typen was ik 'm al 2 keer kwijt.quote:
Ik ben een beetje benieuwd wie hier ook in gesprekstherapie e.d. zijn? Wat voor ervaringen heb je daarmee, wat voor nut heeft het tov AD's? Zijn er nog andere manieren waarop je de depressie te lijf gaat, bijv. leefomgeving of relaties veranderen/verbeteren?
[..]
Waar ligt het gebrek aan concentratie aan, denk je? Is het dat negatieve gevoelens te veel afleiden, een gebrek aan motivatie, iets anders? Ik heb concentratietraining gehad, maar dat was vooral om met angstgevoelens om te gaan bij taken. Ik vraag me af of dat ook zou kunnen werken bij depressieve klachten.
Ook voor mij zijn de concentratieproblemen herkenbaar. Tijdens het dieptepunt van mijn depressie was ik veel minder gaan doen met de studie die ik al deeltijd volgde. In het tweede jaar gestopt, uit huis gegaan en toen een andere studie gestart. Maar dat was ook snel afgelopen, ik kon nergens mijn aandacht bij houden en fatsoenlijk aan werken. Ergens was dat best pijnlijk, omdat ik vroeger toch best goed kon concentreren, lezen en leren. Tegenwoordig gaat het wel aardig, maar nog niet optimaal. Ik studeer weer 1,5 jaar, haal goede cijfers en vooralsnog geen studievertraging.
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Sta je in contact met hulpverleners die daar misschien wat meer over weten? Het zou fijn zijn als er min of meer vastgesteld kan worden waar je concentratieprobleem aan ligt, en of er op kort termijn oefeningen te doen zijn die je helpen. Zelf ging ik naar een praktijk van cognitief gedragspsychologen waar ik kon oefenen. Het is iig mooi dat je motivatie voor de studie hebt. De wil heb je, nu nog kijken of er een weg is.quote:
De motivatie is er wel, ik wil echt graag deze opleiding gewoon volgen. Het is ook niet zozeer dat de nare gedachten me afleiden, al speelt dat uiteraard wel een rol. Wat het precies is weet ik eigenlijk niet zo goed. Mijn concentratie kan ik nergens bij houden. Zelfs tijdens dit typen was ik 'm al 2 keer kwijt.
Ja, loop bij een psycholoog. Zal het er woensdag met hem over hebben. Het is echt vervelend, want ik weet dat ik nog heel wat wilde zeggen, maar omdat ik dus net mijn concentratie verloor (oh, echt?quote:
[..]
Sta je in contact met hulpverleners die daar misschien wat meer over weten? Het zou fijn zijn als er min of meer vastgesteld kan worden waar je concentratieprobleem aan ligt, en of er op kort termijn oefeningen te doen zijn die je helpen. Zelf ging ik naar een praktijk van cognitief gedragspsychologen waar ik kon oefenen. Het is iig mooi dat je motivatie voor de studie hebt. De wil heb je, nu nog kijken of er een weg is.
) weet ik niet meer wat ik typen wilde. Misschien komt dat straks wel.
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
-edit: nee doe maar niet-
Owja ik kan niet slapen en lig de hele nacht al wakker. Aan de ene kant niet zo gek als je tot 16.15 uur in bed gelegen hebt, aan de andere kant ook niet handig omdat ik een drukke dag voor de boeg heb. Om 11 uur gesprek met nieuwe behandelaar voor psychotherapie/schematherapie, om 13 uur gesprek met nieuwe psychiater en daarna nog deeltijdbehandeling...
[ Bericht 22% gewijzigd door Daniel1976 op 28-02-2012 07:33:39 ]
Owja ik kan niet slapen en lig de hele nacht al wakker. Aan de ene kant niet zo gek als je tot 16.15 uur in bed gelegen hebt, aan de andere kant ook niet handig omdat ik een drukke dag voor de boeg heb. Om 11 uur gesprek met nieuwe behandelaar voor psychotherapie/schematherapie, om 13 uur gesprek met nieuwe psychiater en daarna nog deeltijdbehandeling...
[ Bericht 22% gewijzigd door Daniel1976 op 28-02-2012 07:33:39 ]
Mwah niet echt. Van half 9 tot 10 ofzo.
Kennismakingsgesprek met psychotherapeute en met nieuwe psychiater ging wel goed. Heb over 3 weken weer een gesprek met psychotherapeute. Zitten nu in de onderzoekende fase.
Ga mn AD's verhogen in de hoop dat ze dan meer effect hebben. Want slik ze al sinds september maar helaas werken ze niet zo goed als de eerste keer. Toen ben ik in december begonnen en ging het vanaf maart een stuk beter met me. Maar nu wordt het eerder slechter dan beter
Kennismakingsgesprek met psychotherapeute en met nieuwe psychiater ging wel goed. Heb over 3 weken weer een gesprek met psychotherapeute. Zitten nu in de onderzoekende fase.
Ga mn AD's verhogen in de hoop dat ze dan meer effect hebben. Want slik ze al sinds september maar helaas werken ze niet zo goed als de eerste keer. Toen ben ik in december begonnen en ging het vanaf maart een stuk beter met me. Maar nu wordt het eerder slechter dan beter
hier heb ik voor volgende week woendag toch maar een afpsraak met een psychiater..om te kijken of er wat gedaan kan worden aan mijn "overspoelings momenten" want soms dan kan ik niet meer normaal denken omdat er veel te veel door mijn hoofd gaat..
En ik moet zeggen dat ik het echt mega eng vind..want eigenlijk diep van binnen wil ik geen medicatie.. maar zoals het nu gaat met dagen waarop ik gignatisch rustig ben en mijn hoofd leeg is en andere dagen waarop mijn hoofd een gigantische bende is het ook niet fijn meer
En ik moet zeggen dat ik het echt mega eng vind..want eigenlijk diep van binnen wil ik geen medicatie..
maar zoals het nu gaat met dagen waarop ik gignatisch rustig ben en mijn hoofd leeg is en andere dagen waarop mijn hoofd een gigantische bende is het ook niet fijn meer
ff een vraag:
welke pijnstillers behalve paracetamol mag je nog meer slikken bij AD's? Ik weet dat ibuprofen niet mag vanwege je maag. Maar paracetamol doet het bij mij niet altijd genoeg. Ik heb nu saridon. Weet iemand van jullie toevallig of dat slecht voor je maag is icm AD's?
welke pijnstillers behalve paracetamol mag je nog meer slikken bij AD's? Ik weet dat ibuprofen niet mag vanwege je maag. Maar paracetamol doet het bij mij niet altijd genoeg. Ik heb nu saridon. Weet iemand van jullie toevallig of dat slecht voor je maag is icm AD's?
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Denk dat het een goede beslissing is cafpow. Op een gegeven moment kun je gewoon niet meer zonder omdat het gewoon echt niet meer gaat. Ik heb me er ook jarenlang tegen verzet, dus snap je volkomen. Maar soms heb je gewoon geen keus meer.
Ik denk dat het afhankelijk is, in principe denk ik dat je dit het beste bij de huisarts of psychiater kan navragen...quote:
ff een vraag:
welke pijnstillers behalve paracetamol mag je nog meer slikken bij AD's? Ik weet dat ibuprofen niet mag vanwege je maag. Maar paracetamol doet het bij mij niet altijd genoeg. Ik heb nu saridon. Weet iemand van jullie toevallig of dat slecht voor je maag is icm AD's?
Tja, bij mij is het heel dubbel. Omdat ik soms weken prima op mezelf kan functioneren en veel rust heb. Maar op bepaalde momenten dan word ik zo onrustig dat nisk helptom rust te krijgen.quote:
ff een vraag:
welke pijnstillers behalve paracetamol mag je nog meer slikken bij AD's? Ik weet dat ibuprofen niet mag vanwege je maag. Maar paracetamol doet het bij mij niet altijd genoeg. Ik heb nu saridon. Weet iemand van jullie toevallig of dat slecht voor je maag is icm AD's?
Dus ik hoop gewoon dat er eigenlijk medicatie is, die ik dan niet constant hoef te nemen, maar alleen de dagen/weken dat ik veel onrust heb.
Want het is een soort variabele bij mij....en 7 van de 10 dagen gaan redelijk zonder, maar die 3 andere dagen kunnen echt een ramp zijn
Ik denk dat het niet echt verschilt per ad, bij alle ssri's staat dat je geen ibu mag. en ik ben het vergeten aan de psychiater te vragen.quote:
[..]
Ik denk dat het afhankelijk is, in principe denk ik dat je dit het beste bij de huisarts of psychiater kan navragen...
[..]
Tja, bij mij is het heel dubbel. Omdat ik soms weken prima op mezelf kan functioneren en veel rust heb. Maar op bepaalde momenten dan word ik zo onrustig dat nisk helptom rust te krijgen.
Dus ik hoop gewoon dat er eigenlijk medicatie is, die ik dan niet constant hoef te nemen, maar alleen de dagen/weken dat ik veel onrust heb.
Want het is een soort variabele bij mij....en 7 van de 10 dagen gaan redelijk zonder, maar die 3 andere dagen kunnen echt een ramp zijn
Misschien kan je oxazepam vragen voor de dagen dat het echt slecht gaat. Maar die mag je niet al te vaak nemen.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
In mijn sertralinebijsluiter staat daar niks over... Of ik moet er al 6x overheen hebben gelezen...quote:
[..]
Ik denk dat het niet echt verschilt per ad, bij alle ssri's staat dat je geen ibu mag.
Overigens had ik het wel eerder ergens anders gelezen. Tijd geleden moest ik diclofenac slikken, dan heb je dat risico ook.
Kan je het niet bij de apotheek vragen?
Pffff, net een Wajong-uitkering aangevraagd...
Want alleen maar ingeschreven staan bij de Hogeschool zodat ik stufi ontvang schiet ook niet echt op
Spannend dus of ik er recht op heb, maar niet geschoten is altijd mis...
Vind het aan de ene kant wel moeilijk hoor, had toch liever gezien dat ik gewoon kon studeren ipv een uitkering trekken
[ Bericht 25% gewijzigd door _Hestia_ op 28-02-2012 20:48:19 ]
Want alleen maar ingeschreven staan bij de Hogeschool zodat ik stufi ontvang schiet ook niet echt op
Spannend dus of ik er recht op heb, maar niet geschoten is altijd mis...
Vind het aan de ene kant wel moeilijk hoor, had toch liever gezien dat ik gewoon kon studeren ipv een uitkering trekken
[ Bericht 25% gewijzigd door _Hestia_ op 28-02-2012 20:48:19 ]
Je weet dat je als student maar 25% van de Wajong krijgt?
[b]Op dinsdag 27 januari 2009 21:01 schreef MariaEtcetera het volgende:[/b]
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
Ik zou me niet zo erg bezig houden met het feit dat je een uitkering aanvraagt, je hebt het nodig. En hebt er recht op. Het is ook niet dat je het misbruikt zoals veel anderen doen.quote:
Pffff, net een Wajong-uitkering aangevraagd...
Want alleen maar ingeschreven staan bij de Hogeschool zodat ik stufi ontvang schiet ook niet echt op
Spannend dus of ik er recht op heb, maar niet geschoten is altijd mis...
Vind het aan de ene kant wel moeilijk hoor, had toch liever gezien dat ik gewoon kon studeren ipv een uitkering trekken
En iedereen heeft liever "normaal" inkomen
Ik krijg het sowieso pas vanaf september en het kan zijn dat ik dan geen student meer ben.quote:
Je weet dat je als student maar 25% van de Wajong krijgt?
Ik heb sinds 1 janurari een Wajong.. en je kan geen wajong aanvragen als je student bent.. want dan krijg je stufi.
Maandag 5 maart heb ik trouwens een afspraak bij een GGZ instelling om te kijken wat die voor me kunnen doen qua depressie en angststoornis.
Maandag 5 maart heb ik trouwens een afspraak bij een GGZ instelling om te kijken wat die voor me kunnen doen qua depressie en angststoornis.
Nee maar dat is het dus, ik sta alleen nog als student ingeschreven dit jaar omdat ik anders geen inkomen heb. Maar als het in september nog zo slecht gaat kan ik me moeilijk weer inschrijven zonder dat ik echt kom studeren. Vandaar dat ik dan graag Wajong wil hebben, omdat ik toch een inkomen nodig heb.quote:
Ik heb sinds 1 janurari een Wajong.. en je kan geen wajong aanvragen als je student bent.. want dan krijg je stufi.
Maandag 5 maart heb ik trouwens een afspraak bij een GGZ instelling om te kijken wat die voor me kunnen doen qua depressie en angststoornis.
Hier vandaag weer therapie afgebeld en de hele dag (tot 17.45) in bed gelegen
Dacht dat als ik een stok achter de deur had om ergens heen te gaan dat het dan wel lukte om eruit te gaan. Maar soms (niet altijd) lukt dat dus toch niet. En daar voel ik me echt zo kut onder. Want als ik in bed blijf liggen kunnen ze me ook niet helpen...
Je zal toch echt zelf in actie moeten komen, want op deze manier gaan ze je straks ook niet meer toelaten bij de therapie. Er zijn nog genoeg andere mensen die geholpen willen worden die wel zullen komen, maar nu nog op de wachtlijst staan denk ik.quote:
[..]
Nee maar dat is het dus, ik sta alleen nog als student ingeschreven dit jaar omdat ik anders geen inkomen heb. Maar als het in september nog zo slecht gaat kan ik me moeilijk weer inschrijven zonder dat ik echt kom studeren. Vandaar dat ik dan graag Wajong wil hebben, omdat ik toch een inkomen nodig heb.
Hier vandaag weer therapie afgebeld en de hele dag (tot 17.45) in bed gelegen
Wat vind je vriend en z'n ouders hiervan? Kunnen zij nog met je meedenken dit wel op te pakken? En wat wordt er gezegd als je afbelt en wat voor reden geef je dan op?
Kom op, je wil niet weer afglijden toch, probeer eens te bedenken wat jij nodig hebt om wel te gaan.
Mn vriend vindt het niet goed en vandaag heb ik toen hij vroeg of ik geweest was zelfs ja gezegd 
Wil hem niet teleurstellen, maar door niet eerlijk te zijn doe ik dat natuurlijk ook.
Vorige week vrijdag heb ik voor het eerst afgemeld en gezegd dat ik ziek was. Maandag ook niet geweest en ook niet afgemeld, maar neem aan dat ze daarom nog dachten dat ik nog ziek was. Gisteren ondanks die gesprekken 's ochtends wel gegaan. Vanochtend afgemeld met de reden dat gisteren ws toch te druk voor me is geweest en ik me daarom niet lekker voelde. Vrouw zei wel dat het ik het in de gaten moest houden, maar goed moest uitrusten en morgen wel weer verwacht werd.
Ik heb geen idee wat ik nodig heb om wel te gaan, aangezien het soms dus wel lukt. Maar wat er dan anders is weet ik niet...
Wil hem niet teleurstellen, maar door niet eerlijk te zijn doe ik dat natuurlijk ook. Vorige week vrijdag heb ik voor het eerst afgemeld en gezegd dat ik ziek was. Maandag ook niet geweest en ook niet afgemeld, maar neem aan dat ze daarom nog dachten dat ik nog ziek was. Gisteren ondanks die gesprekken 's ochtends wel gegaan. Vanochtend afgemeld met de reden dat gisteren ws toch te druk voor me is geweest en ik me daarom niet lekker voelde. Vrouw zei wel dat het ik het in de gaten moest houden, maar goed moest uitrusten en morgen wel weer verwacht werd.
Ik heb geen idee wat ik nodig heb om wel te gaan, aangezien het soms dus wel lukt. Maar wat er dan anders is weet ik niet...
Ik denk dat het heel goed is om toch te kijken waarom je de ene keer wel gaat en de andere keer niet en waar het hem in zit. Kortom wat jij dus nodig hebt om wel te gaan. Dat weet je misschien niet binnen 2 minuten, maar misschien wel als je er met je vriend over praat (of denkt hij nu nog steeds dat je wel gegaan bent? Zo niet, dat hem toch vertellen, hij kan je ook helpen.)quote:
Mn vriend vindt het niet goed en vandaag heb ik toen hij vroeg of ik geweest was zelfs ja gezegd
Vorige week vrijdag heb ik voor het eerst afgemeld en gezegd dat ik ziek was. Maandag ook niet geweest en ook niet afgemeld, maar neem aan dat ze daarom nog dachten dat ik nog ziek was. Gisteren ondanks die gesprekken 's ochtends wel gegaan. Vanochtend afgemeld met de reden dat gisteren ws toch te druk voor me is geweest en ik me daarom niet lekker voelde. Vrouw zei wel dat het ik het in de gaten moest houden, maar goed moest uitrusten en morgen wel weer verwacht werd.
Ik heb geen idee wat ik nodig heb om wel te gaan, aangezien het soms dus wel lukt. Maar wat er dan anders is weet ik niet...
Is dat dan niet juist dankzij die gesprekken die je 's morgens had? Dat je daardoor al opgestart bent zeg maar, uit bed, uit huis geweest etc. en dat het makkelijker maakt om wel te gaan?quote:
Mn vriend vindt het niet goed en vandaag heb ik toen hij vroeg of ik geweest was zelfs ja gezegd
Vorige week vrijdag heb ik voor het eerst afgemeld en gezegd dat ik ziek was. Maandag ook niet geweest en ook niet afgemeld, maar neem aan dat ze daarom nog dachten dat ik nog ziek was. Gisteren ondanks die gesprekken 's ochtends wel gegaan.
"The problem with common sense is that most people are morons."
Dat zou wel kunnen idd. Want ook al was ik erg moe van het weinige slapen en de intensieve gesprekken, nu was ik toch al in de buurt en ben ik na het laatste gesprek gewoon doorgefietst naar de andere locatie.quote:
[..]
Is dat dan niet juist dankzij die gesprekken die je 's morgens had? Dat je daardoor al opgestart bent zeg maar, uit bed, uit huis geweest etc. en dat het makkelijker maakt om wel te gaan?
Maar aan de andere kant, toen lukte het wel om 's ochtends op tijd bij die gesprekken te zijn...
[ Bericht 6% gewijzigd door _Hestia_ op 29-02-2012 19:56:08 ]
Zijn die gesprekken misschien toch belangrijker voor je dan de therapie?
Kan je geen therapie volgen terwijl je intern zit ofzo, want dit werkt blijkbaar niet.
Of er moet iemand zijn die je een flinke schop onder je kont geeft, als dat wel werkt. (dat kan ik niet goed inschatten, bij sommigen werkt dat, bij anderen werkt het averechts). Maar ik vind in ieder geval dat je hier iets aan moet doen want dit gaat zo niet lijkt me. Straks wordt je vriend boos op je, dat moet je ook niet hebben.
Ik ben boos en sjaggerijnig. Mijn kat wil zijn pillen niet meer vrijwillig eten (met lekkere spullie er omheen), dus ik moet een andere list gaan verzinnen. Heb teveel gedaan de afgelopen dagen en ben daardoor ook een beetje gestresst merk ik. En gisteravond was ik ook al somber en nu ook. bleh. Ik hoop niet dat het doorzet want het ging net lekker allemaal. (of nou ja, ik hield in ieder geval mijn hoofd boven water en was optimistisch)
hele dikke grote vette BLEHHHHHH!
Kan je geen therapie volgen terwijl je intern zit ofzo, want dit werkt blijkbaar niet.
Of er moet iemand zijn die je een flinke schop onder je kont geeft, als dat wel werkt. (dat kan ik niet goed inschatten, bij sommigen werkt dat, bij anderen werkt het averechts). Maar ik vind in ieder geval dat je hier iets aan moet doen want dit gaat zo niet lijkt me. Straks wordt je vriend boos op je, dat moet je ook niet hebben.
Ik ben boos en sjaggerijnig. Mijn kat wil zijn pillen niet meer vrijwillig eten (met lekkere spullie er omheen), dus ik moet een andere list gaan verzinnen. Heb teveel gedaan de afgelopen dagen en ben daardoor ook een beetje gestresst merk ik. En gisteravond was ik ook al somber en nu ook. bleh. Ik hoop niet dat het doorzet want het ging net lekker allemaal. (of nou ja, ik hield in ieder geval mijn hoofd boven water en was optimistisch)
hele dikke grote vette BLEHHHHHH!
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Nee als je opgenomen bent kun je deze therapie niet volgen. Dan heb je een ander dagprogramma. Maar dat is meer bezigheidstherapie. Had gewoon gehoopt dat die structurerende deeltijd genoeg was als stok achter de deur. Maar blijkbaar niet dus. En vriendlief kan me ook geen schop onder mn kont geven om te gaan, omdat hij dan al aan het werk is. Ben bang dat de depressie gewoon sterker is op dit moment
Volgens mij moeten wij elkaar op msn ofzo toevoegen.. ik heb precies in hetzelfde schuitje gezeten.. precies!!quote:
[..]
Nee maar dat is het dus, ik sta alleen nog als student ingeschreven dit jaar omdat ik anders geen inkomen heb. Maar als het in september nog zo slecht gaat kan ik me moeilijk weer inschrijven zonder dat ik echt kom studeren. Vandaar dat ik dan graag Wajong wil hebben, omdat ik toch een inkomen nodig heb.
Maar als je morgen een Wajong aanvraagt, kan je bij de gemeente een tijdelijke uitkering aanvragen.
Dat is bij mij ook zo gebeurt.
In september vorig jaar ben ik gestopt, ben toen naar de gemeente gegaan en heb een tijdelijke uitkering gekregen tot ik mijn wajong kreeg.
Je moet je dan wel uit laten schrijven, anders krijg je geen wajong.
Thx voor de info, dat van die tijdelijke uitkering wist ik niet.
Ik ben uit bed, aangekleed en heb ontbijt gemaakt. Dus vandaag lukt het wel om naar therapie te gaan
Ik ben uit bed, aangekleed en heb ontbijt gemaakt. Dus vandaag lukt het wel om naar therapie te gaan
Yessssss!quote:
Thx voor de info, dat van die tijdelijke uitkering wist ik niet.
Ik ben uit bed, aangekleed en heb ontbijt gemaakt. Dus vandaag lukt het wel om naar therapie te gaan
Ik ben bijna op mijn werk. Kon mijn nest niet uit vanmorgen. Lig zo diep in coma van de citalopram. Hihi.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Goed bezig!quote:
Thx voor de info, dat van die tijdelijke uitkering wist ik niet.
Ik ben uit bed, aangekleed en heb ontbijt gemaakt. Dus vandaag lukt het wel om naar therapie te gaan
"The problem with common sense is that most people are morons."
Goed zo sylvanaquote:
Thx voor de info, dat van die tijdelijke uitkering wist ik niet.
Ik ben uit bed, aangekleed en heb ontbijt gemaakt. Dus vandaag lukt het wel om naar therapie te gaan
Hier begint de dag redelijk, moet wat kleren gaan kopen(nettere voor as. maandag )en ik heb daar een hekel aan omdat ik nooit wat kan vinden. En ik ben ook nog verkouden en 9 van de 10x eindigd het kleren kopen op een irritatie/woedeaanval omdat ik niks kan vinden
Maar we zien wel..
iedere fijne dag
Wat Nyota zegt. Je zal het grootste gedeelte toch zelf moeten doen.quote:
[..]
Je zal toch echt zelf in actie moeten komen, want op deze manier gaan ze je straks ook niet meer toelaten bij de therapie. Er zijn nog genoeg andere mensen die geholpen willen worden die wel zullen komen, maar nu nog op de wachtlijst staan denk ik.
Wat vind je vriend en z'n ouders hiervan? Kunnen zij nog met je meedenken dit wel op te pakken? En wat wordt er gezegd als je afbelt en wat voor reden geef je dan op?
Kom op, je wil niet weer afglijden toch, probeer eens te bedenken wat jij nodig hebt om wel te gaan.
[b]Op dinsdag 27 januari 2009 21:01 schreef MariaEtcetera het volgende:[/b]
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
Goed zo!! Echt heel goed!quote:
Ik ben uit bed, aangekleed en heb ontbijt gemaakt. Dus vandaag lukt het wel om naar therapie te gaan
Merk je nou ook wat er anders is ten opzichte van de dagen dat je niet bent gegaan? Ik denk dat het goed is om daar je vinger op proberen te krijgen en dat ergens op te schrijven of iets.
En hopelijk was/is je therapie ook nuttig voor je gevoel: dat maakt weer gaan wellicht ook weer makkelijker.
Goed bezig meissie!
Dankjulliewel
Ik heb geen idee wat er vandaag anders is. Ik heb niet goed geslapen, een uur of 2 op de bank en later nog een uurtje in bed. Had er niet echt zin om uit te gaan, maar heb dat wel meteen gedaan toen de wekker ging.
Therapie was ook wel nuttig, heb bij "gezond denken" een situatie ingebracht
Ben wel moe, maar ga niet naar bed toe. Hoop dat ik het volhou en dan vannacht een keer een goede nacht maak. Morgen komt het ook wel goed met therapie, want dan is vriendlief vrij. Die schopt me anders wel het bed uit
Ik heb geen idee wat er vandaag anders is. Ik heb niet goed geslapen, een uur of 2 op de bank en later nog een uurtje in bed. Had er niet echt zin om uit te gaan, maar heb dat wel meteen gedaan toen de wekker ging.
Therapie was ook wel nuttig, heb bij "gezond denken" een situatie ingebracht
Ben wel moe, maar ga niet naar bed toe. Hoop dat ik het volhou en dan vannacht een keer een goede nacht maak. Morgen komt het ook wel goed met therapie, want dan is vriendlief vrij. Die schopt me anders wel het bed uit
fijn dat je vriend je morgen eruit kan sleuren Misschien wordt het ook wat makkelijker als je eenmaal een paar keer achter elkaar bent gegaan.
hier is t echt wankel de afgelopen dagen Voel me ook een beetje gammel, en somber.
ik ga zo ff hardlopen, hoop dat ik daarvan opknap
denk dat ik gewoon veel teveel gedaan heb de afgelopen dagen.
Misschien wordt het ook wat makkelijker als je eenmaal een paar keer achter elkaar bent gegaan. hier is t echt wankel de afgelopen dagen
Voel me ook een beetje gammel, en somber. ik ga zo ff hardlopen, hoop dat ik daarvan opknap
denk dat ik gewoon veel teveel gedaan heb de afgelopen dagen.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ik werd vanochtend wakker, lag verder wakker te worden en had zin om te huilen. Geen idee waar dat vandaan kwam, maar zie het maar als een teken dat dat schild een beetje begint te kraken en te barsten.
Ik wil eigenlijk echt meer praten ook met m'n therapeute, maar er zit ergens diep nog zo'n angst. Heel irritant. Vanochtend bij m'n haptonoom probeerde ik wel daar enigszins eens een beetje aan voorbij te gaan, maar ik had weer grootse moeite om 'in m'n lichaam te komen'.
Pff, kortom, dat niet wegrennen is misschien dan wel beter op de langere termijn, maar voor nu is het zo lastig. Ik heb zo'n ontzettende weerstand in me (wat overigens ook steeds wordt opgemerkt door m'n therapeute en m'n haptonoom) die ik op de een of andere manier klein moet zien te krijgen.
*zucht* Ik ga maar eens naar m'n yogalesje..
Ik wil eigenlijk echt meer praten ook met m'n therapeute, maar er zit ergens diep nog zo'n angst. Heel irritant. Vanochtend bij m'n haptonoom probeerde ik wel daar enigszins eens een beetje aan voorbij te gaan, maar ik had weer grootse moeite om 'in m'n lichaam te komen'.
Pff, kortom, dat niet wegrennen is misschien dan wel beter op de langere termijn, maar voor nu is het zo lastig. Ik heb zo'n ontzettende weerstand in me (wat overigens ook steeds wordt opgemerkt door m'n therapeute en m'n haptonoom) die ik op de een of andere manier klein moet zien te krijgen.
*zucht* Ik ga maar eens naar m'n yogalesje..
Hallo allemaal,
Ik had gewoon zin om even van me af te schrijven. Ik ben een man van 25 en zit nu al zo ongeveer 3 maanden in een depressie inclusief veel zelfmoord gedachten. Reden: ik heb een ontiegelijke hekel aan mezelf. Ik kan geen vrede met mezelf hebben dat ik mezelf zo vaak teleur heb gesteld. Zo vaak weer andere studies kiezen, en geen karakter tonen om echt iets af te maken. Ik heb vroeger vwo op mn gemakje gehaald, maar de een na de andere universitaire studie verkloot. Toen ben ik paar jaar gaan werken en nu doe ik sinds september hbo. Dit gaat me eigenlijk heel goed af en ik haal vaak de hoogste cijfers. Nu zul je denken nou dat is mooi toch? Maar nee ik walg van mezelf dat ik niet eerder karakter kon tonen. Al mn vrienden om me heen hebben een goede baan en veel geld en ik zit in de klas met mensen die net van de havo komen. Ik heb verder ook een hekel aan mijn karakter, mijn beste vriend is kwaad op me omdat ik nooit wat van me laat horen. Ik kan het niet opbrengen om contact op te zoeken, ik lig het liefst de hele dag op bed en dat doe ik dan ook vaak. Ik doe mijn vriendin pijn omdat ik mijn frustraties op haar afreageer, waar ik naderhand weer zo ontzettend spijt van heb. Ik heb voor haar contact gezocht met de studentenpsycholoog wat voor mij een hele stap is. Ik heb een hekel om andere mensen om hulp te vragen, ik moet en zal alles zelf oplossen. En ik weet zelf ook wel wat ik moet doen, niet zo zaniken en de boel aanpakken. Maar het lukt me gewoon niet.... Het liefst zou ik gewoon weer een keer trots op mezelf kunnen zijn, dat ik iets heb gedaan wat me echt veel moeite en doorzettingsvermogen heeft gekost. Maar in plaats daarvan lig ik op bed en voer ik geen fuck uit.
Ik had gewoon zin om even van me af te schrijven. Ik ben een man van 25 en zit nu al zo ongeveer 3 maanden in een depressie inclusief veel zelfmoord gedachten. Reden: ik heb een ontiegelijke hekel aan mezelf. Ik kan geen vrede met mezelf hebben dat ik mezelf zo vaak teleur heb gesteld. Zo vaak weer andere studies kiezen, en geen karakter tonen om echt iets af te maken. Ik heb vroeger vwo op mn gemakje gehaald, maar de een na de andere universitaire studie verkloot. Toen ben ik paar jaar gaan werken en nu doe ik sinds september hbo. Dit gaat me eigenlijk heel goed af en ik haal vaak de hoogste cijfers. Nu zul je denken nou dat is mooi toch? Maar nee ik walg van mezelf dat ik niet eerder karakter kon tonen. Al mn vrienden om me heen hebben een goede baan en veel geld en ik zit in de klas met mensen die net van de havo komen. Ik heb verder ook een hekel aan mijn karakter, mijn beste vriend is kwaad op me omdat ik nooit wat van me laat horen. Ik kan het niet opbrengen om contact op te zoeken, ik lig het liefst de hele dag op bed en dat doe ik dan ook vaak. Ik doe mijn vriendin pijn omdat ik mijn frustraties op haar afreageer, waar ik naderhand weer zo ontzettend spijt van heb. Ik heb voor haar contact gezocht met de studentenpsycholoog wat voor mij een hele stap is. Ik heb een hekel om andere mensen om hulp te vragen, ik moet en zal alles zelf oplossen. En ik weet zelf ook wel wat ik moet doen, niet zo zaniken en de boel aanpakken. Maar het lukt me gewoon niet.... Het liefst zou ik gewoon weer een keer trots op mezelf kunnen zijn, dat ik iets heb gedaan wat me echt veel moeite en doorzettingsvermogen heeft gekost. Maar in plaats daarvan lig ik op bed en voer ik geen fuck uit.
Pff... jeetje wat ben jij hard voor jezelf zeg!
En ik denk dat je er trots op mag zijn dat je naar de studentenpsychologen bent gestapt, omdat je merkt dat het toch zelf niet gaat.
Als je bij de studentenpsych bent, ga even na wat zij precies voor je kunnen doen. Ik ben daar ook wel eens geweest maar zij kunnen niet de hulp bieden die een gewone psycholooog kan bieden (althans, dat was in mijn geval zo).
Maar in ieder geval: de eerste stap is gezet.... doorzetten, en niet proberen alles zelf te doen.
en vraag anders je vriendin je te helpen met dingen van jezelf op te noemen die je goed doet. Elke dag een paar dingen ofzo. Dat helpt wel (heeft Nyota mij gisteren bij geholpen, en al voel ik me nog steeds niet top, ik voel me wel beter dan daarvoor)
En ik denk dat je er trots op mag zijn dat je naar de studentenpsychologen bent gestapt, omdat je merkt dat het toch zelf niet gaat.
Als je bij de studentenpsych bent, ga even na wat zij precies voor je kunnen doen. Ik ben daar ook wel eens geweest maar zij kunnen niet de hulp bieden die een gewone psycholooog kan bieden (althans, dat was in mijn geval zo).
Maar in ieder geval: de eerste stap is gezet.... doorzetten, en niet proberen alles zelf te doen.
en vraag anders je vriendin je te helpen met dingen van jezelf op te noemen die je goed doet. Elke dag een paar dingen ofzo. Dat helpt wel
(heeft Nyota mij gisteren bij geholpen, en al voel ik me nog steeds niet top, ik voel me wel beter dan daarvoor)
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Dank je voor je reactie. Ik ben ook echt van plan om nu door te zetten. Maar ik kan me zo uit het niets zo neerslachtig voelen dat ik hardkloppingen krijg en als een klein kind lig te huilen. Ik vind het zo moeilijk te accepteren dat ik een depressie heb. En als mijn vriendin me complimentjes geeft dan herinnert ze zich er mij aan dat dat zo is. Ik wil geen complimentjes over kleine dingetjes die je een ander persoon ook niet zou geven. Dan voel ik me nog kleiner dan ik al ben. (ik weet niet of dit logisch klinkt?)quote:
Pff... jeetje wat ben jij hard voor jezelf zeg!
En ik denk dat je er trots op mag zijn dat je naar de studentenpsychologen bent gestapt, omdat je merkt dat het toch zelf niet gaat.
Als je bij de studentenpsych bent, ga even na wat zij precies voor je kunnen doen. Ik ben daar ook wel eens geweest maar zij kunnen niet de hulp bieden die een gewone psycholooog kan bieden (althans, dat was in mijn geval zo).
Maar in ieder geval: de eerste stap is gezet.... doorzetten, en niet proberen alles zelf te doen.
en vraag anders je vriendin je te helpen met dingen van jezelf op te noemen die je goed doet. Elke dag een paar dingen ofzo. Dat helpt wel
Er zijn hierdoor al meerdere ruzies ontstaan. Wat ik wel fijn vind is dat ze me echt aanzet om dingen te doen, geen medelijden met me hebben en soms gewoon mij bijna letterlijk uit bed te halen. Zij is eigenlijk de enige in mijn leven die me kracht geeft.
Sorry dat ik even niet op anderen reageer. Ben best druk met verhuizen en shit.
Wilde even laten weten dat ik na een behoorlijk sombere tijd nu even weer licht in de duisternis zie. Heb voor een toets tóch een voldoende gehaald, waardoor er al een hele last van mijn schouders valt. Heb zojuist de sleutels opgehaald van mijn nieuwe kamer, dus dit weekend verhuizen. Heerlijk! Echter, het afscheid nemen van mijn oude kamer, waar ik herinneringen heb aan zóveel dingen, vind ik toch behoorlijk lastig.
Maar, we proberen positief te blijven. Nieuwe kamer, nieuw begin. Hoppa!
Wilde even laten weten dat ik na een behoorlijk sombere tijd nu even weer licht in de duisternis zie. Heb voor een toets tóch een voldoende gehaald, waardoor er al een hele last van mijn schouders valt. Heb zojuist de sleutels opgehaald van mijn nieuwe kamer, dus dit weekend verhuizen. Heerlijk! Echter, het afscheid nemen van mijn oude kamer, waar ik herinneringen heb aan zóveel dingen, vind ik toch behoorlijk lastig.
Maar, we proberen positief te blijven. Nieuwe kamer, nieuw begin. Hoppa!
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Wees dan wat zuiniger op haar ipv je frustraties op haar af te reageren.quote:
Wat ik wel fijn vind is dat ze me echt aanzet om dingen te doen, geen medelijden met me hebben en soms gewoon mij bijna letterlijk uit bed te halen. Zij is eigenlijk de enige in mijn leven die me kracht geeft.
Straks wordt het haar teveel en dan is ze pleite.
There is a long line down from heaven.
Ze moet ook niet jou complimentjes geven, maar jou dwingen die aan jezelf te geven.quote:
[..]
Dank je voor je reactie. Ik ben ook echt van plan om nu door te zetten. Maar ik kan me zo uit het niets zo neerslachtig voelen dat ik hardkloppingen krijg en als een klein kind lig te huilen. Ik vind het zo moeilijk te accepteren dat ik een depressie heb. En als mijn vriendin me complimentjes geeft dan herinnert ze zich er mij aan dat dat zo is. Ik wil geen complimentjes over kleine dingetjes die je een ander persoon ook niet zou geven. Dan voel ik me nog kleiner dan ik al ben. (ik weet niet of dit logisch klinkt?)
Er zijn hierdoor al meerdere ruzies ontstaan. Wat ik wel fijn vind is dat ze me echt aanzet om dingen te doen, geen medelijden met me hebben en soms gewoon mij bijna letterlijk uit bed te halen. Zij is eigenlijk de enige in mijn leven die me kracht geeft.
dus (wat nyota gisteren tegen mij zei) verzin 3 goede dingen over jezelf voor vandaag. nu is de dag pas halverwege, dus als je er nu 1 kan bedenken is dat ook goed. vanavond de andere 2
ik snap je redenering over jezelf kleiner voelen door complimenten die zinloos voelen. Dat zou ik ook heel snel hebben.
en inderdaad..wees zuinig op je vriendin. maak geen ruzie met haar over dingen waar ze je mee probeert te helpen. dat is niet leuk. Toen ik ooit niet depressief was, had ik een vriend die ook depressief was, en bij alle lieve dingen die ik over hem zei ging hij dat in twijfel trekken. En dan ook nog roepen dat ik vast wel bij hem weg zou gaan. Ik kan je zeggen: dan ga je op een gegeven moment ook weg. Hij heeft me daar zo vreselijk veel pijn mee gedaan....
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
ja, ik ben me daar goed van bewust. Daarom komt het ook bijna niet meer voor, en probeer ik elke dag wel wat liefs voor haar te doen.quote:
[..]
Wees dan wat zuiniger op haar ipv je frustraties op haar af te reageren.
Straks wordt het haar teveel en dan is ze pleite.
Ah okey dan had ik dat verkeerd begrepen. Ik weet eigenlijk niet of ik dat kan, want ik haal mijn eigen complimentjes denk ik meteen weer onderuit. Maar ik zal het eens proberen.quote:
[..]
Ze moet ook niet jou complimentjes geven, maar jou dwingen die aan jezelf te geven.
dus (wat nyota gisteren tegen mij zei) verzin 3 goede dingen over jezelf voor vandaag. nu is de dag pas halverwege, dus als je er nu 1 kan bedenken is dat ook goed. vanavond de andere 2
ik snap je redenering over jezelf kleiner voelen door complimenten die zinloos voelen. Dat zou ik ook heel snel hebben.
en inderdaad..wees zuinig op je vriendin. maak geen ruzie met haar over dingen waar ze je mee probeert te helpen. dat is niet leuk. Toen ik ooit niet depressief was, had ik een vriend die ook depressief was, en bij alle lieve dingen die ik over hem zei ging hij dat in twijfel trekken. En dan ook nog roepen dat ik vast wel bij hem weg zou gaan. Ik kan je zeggen: dan ga je op een gegeven moment ook weg. Hij heeft me daar zo vreselijk veel pijn mee gedaan....
Ik kan me voorstellen dat dat heel veel pijn heeft gedaan. Ik voel me ook meteen weer schuldig als ik weer eens sacherijnig op haar ben. Gelukkig gebeurt dat de laatste weken steeds minder en laat ik elke dag wel blijken dat ik haar heel dankbaar ben. We zijn ook al 6 jaar bij elkaar en eigenlijk is onze band sterker dan ooit en ze neemt me niks kwalijk. Wat niet wegneemt dat ik me super schuldig voel dat ik haar ook erg beinvloed met mijn depressie. Vooral omdat zij nu juist in een hele goede persoonlijke fase zit. Maar ze heeft er alle vertrouwen in dat het goed met me komt, daar hou ik me dan maar aan vast.
Ik liep trouwens net door de supermarkt en ik had het gevoel alsof ik er niet echt was, alsof het een droom was. Heel vreemd, nog nooit eerder meegemaakt.
@ joep-zkl
Voor zover ik lees ben je goed bezig en op weg. En soms mischien proberen even iets aardiger te zijn tegen jezelf kan geen kwaad. Want je wilt veel bereiken in korte tijd krijg ik het idee en hetgene wat je wil(van je psychische klachten af zijn) is meestal een lange weg.
Verder gewoon doorgaan zoals je nu doet en het komt wel goed!
@Thegirlnextdoor
Ach, het is een hele stap van kamer te veranderen, dus wees er trots op. En tuurlijk het net een soort van afscheid nemen, maar zoals je als zegt met volle moet vooruit!
Hier gaat het wel redelijk, wel zenuwachtig voor maandag. Verder tja, had ik eigenlijk verwacht iets meer te leren in de vakantie maar ga nu even rustig aan de slag. In ieder geval de belangerijke personages uit de teksten halen...want die haal ik op tentamens altijd door elkaar...
Voor zover ik lees ben je goed bezig en op weg. En soms mischien proberen even iets aardiger te zijn tegen jezelf kan geen kwaad. Want je wilt veel bereiken in korte tijd krijg ik het idee en hetgene wat je wil(van je psychische klachten af zijn) is meestal een lange weg.
Verder gewoon doorgaan zoals je nu doet en het komt wel goed!
@Thegirlnextdoor
Ach, het is een hele stap van kamer te veranderen, dus wees er trots op. En tuurlijk het net een soort van afscheid nemen, maar zoals je als zegt met volle moet vooruit!
Hier gaat het wel redelijk, wel zenuwachtig voor maandag. Verder tja, had ik eigenlijk verwacht iets meer te leren in de vakantie maar ga nu even rustig aan de slag. In ieder geval de belangerijke personages uit de teksten halen...want die haal ik op tentamens altijd door elkaar...
Ik herken veel in wat je schrijft. Of eigenlijk in het bijzonder hoe hard je voor jezelf bent. Ik heb die neiging ook heel sterk en kan mezelf heel erg afbranden. What the fuck boeit het nou dat ik de afwasmachine heb uitgeruimd, dat stelt toch geen zak voor?quote:
Hallo allemaal,
Ik had gewoon zin om even van me af te schrijven. Ik ben een man van 25 en zit nu al zo ongeveer 3 maanden in een depressie inclusief veel zelfmoord gedachten. Reden: ik heb een ontiegelijke hekel aan mezelf. Ik kan geen vrede met mezelf hebben dat ik mezelf zo vaak teleur heb gesteld. Zo vaak weer andere studies kiezen, en geen karakter tonen om echt iets af te maken. Ik heb vroeger vwo op mn gemakje gehaald, maar de een na de andere universitaire studie verkloot. Toen ben ik paar jaar gaan werken en nu doe ik sinds september hbo. Dit gaat me eigenlijk heel goed af en ik haal vaak de hoogste cijfers. Nu zul je denken nou dat is mooi toch? Maar nee ik walg van mezelf dat ik niet eerder karakter kon tonen. Al mn vrienden om me heen hebben een goede baan en veel geld en ik zit in de klas met mensen die net van de havo komen. Ik heb verder ook een hekel aan mijn karakter, mijn beste vriend is kwaad op me omdat ik nooit wat van me laat horen. Ik kan het niet opbrengen om contact op te zoeken, ik lig het liefst de hele dag op bed en dat doe ik dan ook vaak. Ik doe mijn vriendin pijn omdat ik mijn frustraties op haar afreageer, waar ik naderhand weer zo ontzettend spijt van heb. Ik heb voor haar contact gezocht met de studentenpsycholoog wat voor mij een hele stap is. Ik heb een hekel om andere mensen om hulp te vragen, ik moet en zal alles zelf oplossen. En ik weet zelf ook wel wat ik moet doen, niet zo zaniken en de boel aanpakken. Maar het lukt me gewoon niet.... Het liefst zou ik gewoon weer een keer trots op mezelf kunnen zijn, dat ik iets heb gedaan wat me echt veel moeite en doorzettingsvermogen heeft gekost. Maar in plaats daarvan lig ik op bed en voer ik geen fuck uit.
Ik merk bij jou ook een heel grote weerstand en verzet. Ik worstel hier ook continue mee en m'n therapeute wijst me hier ook op. Lief zijn voor jezelf is ontzettend moeilijk en ik heb soms ook geen idee hoe dat moet.
M'n therapeute heeft me toen als opdracht meegegeven om elke dag 5 positieve dingen over mezelf te benoemen, hoe klein het ook is. De gedachte is om op deze manier ook mezelf aan te leren positieve dingen te benoemen over mezelf net zo normaal wordt als de manier waarop ik nu de hele tijd mezelf naar beneden loop te halen.
Lange tijd had ik steeds een herinnering in m'n telefoon staan, maar merk ik toch weer dat het er wat bij inschiet (foei...).
Mijn weerstand is nog steeds heel groot, maar langzaam aan wordt het toch ietsje minder. Natuurlijk veel te langzaam naar mijn zin (want geduld staat ook niet echt in m'n woordenboek), maar ik weet inmiddels ook dat het is wat het is. Wegrennen en verzet gaat de dingen niet versnellen weet ik inmiddels.
Hij zei dat 150 gemiddeld was en 75 begin dosis dusja...quote:
[..]
Zo dat is een flinke verhoging! Hopelijk werkt het!
Volgens hem moet ik er energie van krijgen die ik nu eigenlijk gewoon totaal kwijt ben.
Ik heb alleen wel een doel... En dat is kijken hoeveel ik in een maand kan aankomen in gewicht. Maar dat gaat erg moeilijk.
Mijn hoofd voelt wel erg vol... En blijkbaar haat ik bepaalde lusten aan mezelf als ze in strijd zijn met mijn moraal.. Logisch wel.. Maar het laat me kut om mezelf voelen omdat ik die lusten heb.
[ Bericht 10% gewijzigd door kingtoppie op 02-03-2012 22:42:57 ]
Rustig aan.
Nouja lusten...
Ik geef gewoon even een voorbeeld... Bijvoorbeeld:
Opgewonden raken van een vrouw die vreemd wilt gaan terwijl haar man van niks weet.
Ik geef gewoon even een voorbeeld... Bijvoorbeeld:
Opgewonden raken van een vrouw die vreemd wilt gaan terwijl haar man van niks weet.
Rustig aan.
Mja daar over fantaseren kan toch geen kwaadquote:
Nouja lusten...
Ik geef gewoon even een voorbeeld... Bijvoorbeeld:
Opgewonden raken van een vrouw die vreemd wilt gaan terwijl haar man van niks weet.
Als het nou ging om kinderporno ofzo is het een heel ander verhaal natuurlijk...
Kvind het immoreel of iets dergelijks en ik voel me er kut om... Kan je DM'en?quote:
[..]
Mja daar over fantaseren kan toch geen kwaad
Als het nou ging om kinderporno ofzo is het een heel ander verhaal natuurlijk...
Rustig aan.
Ja is goedquote:
[..]
Kvind het immoreel of iets dergelijks en ik voel me er kut om... Kan je DM'en?
Is gewoon de normale verhoging. Vergelijkbaar met van 10 naar 20 mg bij citalopram ofzo. Succes!quote:
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ik zit op 112.5 mg venlafaxine.. een psych waar ik was zei dat ik best naar 150 mg kon.quote:
Ik heb dat afgewezen want als ik weer ga verhogen dan krijg ik weer meer last van mijn depressie omdat ik ga verhogen.
Hoezo? Waarom voel je je negatief over het gebruik van hulpmiddeltjes? Je moet het juist zien als iets positiefs en dat je alle middelen oppakt jezelf te verbeteren en daar zou je je best goed over mogen voelen.quote:
[..]
Ik zit op 112.5 mg venlafaxine.. een psych waar ik was zei dat ik best naar 150 mg kon.
Ik heb dat afgewezen want als ik weer ga verhogen dan krijg ik weer meer last van mijn depressie omdat ik ga verhogen.
Rustig aan.
Ja zo moet je ze eigenlijk wel zien. Maar het is vaak ook dubbel..quote:
[..]
Hoezo? Waarom voel je je negatief over het gebruik van hulpmiddeltjes? Je moet het juist zien als iets positiefs en dat je alle middelen oppakt jezelf te verbeteren en daar zou je je best goed over mogen voelen.
Ik ga mischien met medicatie starten heb morgen een orienterend gesprek met een psychiater om te kijken of er mogelijkheden zijn en welke dan.
En ik moet zeggen dat ik heel erg twijfel..maar ik heb dan ergens de week erop een gesprek met de psycholoog en dan wil ik het met hem ook nog even bespreken.
Want sommige klachten bij mij zullen altijd blijven vanwege autisme en die medicatie kan ze wel wat onderdrukken/helpen..maar ik ben gewoon bang van dat als ik stop met de medicatie het weer allemaal terugkomt..
en mijn klachten komen en gaan en zijn heel erg afhankelijk van de omstandigheden... en ik zie ook in mijn omgeving hoe makkelijk het is om verslaafd te raken eraan..dus ik zit erg te twijfelen..
Maar het beste is denk ik eerst morgen af te wachten
Wat was bij jullie hetgeen dat doorslag gaf voor het slikken van de medicatie???
Ik was ook altijd erg tegen medicatie, maar nu ik weer was ingestort en alles bij elkaar ook echt goed instortte, dacht ik: ik kan het in ieder geval proberen. Als het niets is, dan stop ik wel weer.
Ik wil daadwerkelijk mijn ?karakter? veranderen... Maar ik heb het idee dat ik dat met een ander gevoel met doen dan die ik eerst had... Omdat ik anders onnodig dingen ga linken aan negatieve dingen (De eerste indruk is vaak wel doorslaggevend dus dat vind ik wel belangrijk) Ook zal het dan makkelijker zijn om het echt door te voeren...
Daarom gebruik ik die medicatie... En ook om me gewoon minder vaak naar te voelen.
Daarom gebruik ik die medicatie... En ook om me gewoon minder vaak naar te voelen.
Rustig aan.
Ik ben ook jarenlang tegen medicatie geweest. Maar wat Nyota ook al zei, op een gegeven moment heb je geen keus meer omdat het zo slecht gaat. En dan kan het net dat zetje in de rug geven om er weer bovenop te komen.
hier dezelfde reden.quote:
Ik ben ook jarenlang tegen medicatie geweest. Maar wat Nyota ook al zei, op een gegeven moment heb je geen keus meer omdat het zo slecht gaat. En dan kan het net dat zetje in de rug geven om er weer bovenop te komen.
heeft alleen nog nooit een blijvend effect gehad. maar we blijven hopen hahaha
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Hier helaas ook geen blijvend effect. Eerste keer dat ik het gebruikte na een paar maanden wel depressievrij. Maar nadat ik een paar maanden gestopt was helaas weer depressief. Heb het blijkbaar toch nodig die AD. Nouja, dan moet het maarquote:
[..]
hier dezelfde reden.
heeft alleen nog nooit een blijvend effect gehad. maar we blijven hopen hahaha
Mijn depri bui van eind vorige week is weer weg trouwens. soms komt het gevoel wel weer opzetten, maar meestal is dat omdat ik dan zit te piekeren over iets en dan probeer ik mezelf daarvan af te leiden
Morgen weer naar de psycholoog én de psychiatert. eens kijken wat die me te zeggen hebben
Morgen weer naar de psycholoog én de psychiatert. eens kijken wat die me te zeggen hebben
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Het punt wat het voor mij zo lastig maakt, is dat het echt op en af is bij mij. De slechte momenten kunnen heel heftig zijn. Bijvoorbeeld dat ik alleen in bed wil liggen doordat ik constant overstuur ben en bijna constant huil. Maar na een paar dagen is het weer over.
En soms gaat het maanden redelijk goed en dan opeen weer mis, en soms zitten er maar een paar dagen of weken tussen.
Dat maakt het juist zo lastig te kiezen....
maar over het algemeen hou ik me redelijk staande..
En soms gaat het maanden redelijk goed en dan opeen weer mis, en soms zitten er maar een paar dagen of weken tussen.
Dat maakt het juist zo lastig te kiezen....
maar over het algemeen hou ik me redelijk staande..
Mja, AD kan er net even voor zorgen dat je wat stabieler bent en niet meer zulke diepe dalen hebtquote:
Het punt wat het voor mij zo lastig maakt, is dat het echt op en af is bij mij. De slechte momenten kunnen heel heftig zijn. Bijvoorbeeld dat ik alleen in bed wil liggen doordat ik constant overstuur ben en bijna constant huil. Maar na een paar dagen is het weer over.
En soms gaat het maanden redelijk goed en dan opeen weer mis, en soms zitten er maar een paar dagen of weken tussen.
Dat maakt het juist zo lastig te kiezen....
maar over het algemeen hou ik me redelijk staande..
Precies, dat weer de andere kant waarom ik het wel overweegquote:
[..]
Mja, AD kan er net even voor zorgen dat je wat stabieler bent en niet meer zulke diepe dalen hebt
Zo, verhuizing achter de rug.
Voelt nog niet echt als een nieuwe start. Vooral door al het gezeik dat ik met mijn ouders heb gehad. Ging zelfs zo ver dat mn pa niet wilde dat ik mee ging naar een verjaardag omdat ik zo 'doorgedraaid' was.
Ben kapot.
Voelt nog niet echt als een nieuwe start. Vooral door al het gezeik dat ik met mijn ouders heb gehad. Ging zelfs zo ver dat mn pa niet wilde dat ik mee ging naar een verjaardag omdat ik zo 'doorgedraaid' was.
Ben kapot.
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Poesiewoesie.quote:
Volgens recent onderzoek werken antidepressiva helemaal niet en helpt het mensen vanwege het placebo-effect.
Ik geloof dat eerlijk gezegd niet. Volgens datzelfde onderzoek helpen antipsychotica namelijk wel.
En bij mij hebben antipsychotica nooit gewerkt, maar antidepressiva wel ...
Ik ben ook weer verschrikkelijk gestresst. Ik kan de hele dag wel slapen, heb rugpijn, problemen met de ademhaling, heb het koud en heb gewoon een vreemd, koud gevoel in m'n hele lichaam.
Nu maar hopen dat ik weer snel uit dit dal kom.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Bedoel je dit onderzoek?quote:
[..]
Poesiewoesie.
Volgens recent onderzoek werken antidepressiva helemaal niet en helpt het mensen vanwege het placebo-effect.
Ik geloof dat eerlijk gezegd niet. Volgens datzelfde onderzoek helpen antipsychotica namelijk wel.
En bij mij hebben antipsychotica nooit gewerkt, maar antidepressiva wel ...
http://www.wetenschap24.n(...)bben-weinig-nut.html
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Ben wel benieuwd of ze die bedoelt. Hij is niet echt recent.quote:
[..]
Bedoel je dit onderzoek?
http://www.wetenschap24.n(...)bben-weinig-nut.html
Maar het inderdaad een al langer lopende discussie, of ad's werken of niet.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Het zal ieder zijn eigen ervaring zijn of die pillen helpen of niet. Zelf vind ik dat AD me wel door een moeilijke periode van depressie en angst konden helpen. Maar niet op de lange termijn. Juist bij de ene AD kreeg ik meer drukte in mijn hoofd na een aantal maanden en bij andere AD juist weer te sloom of zelfs lusteloos na een tijdje.
Uiteindelijk zal oververmoeidheid, slecht slapen toch 1 van de belangrijkste oorzaken zijn bij depressie en angst?
Bij mij wel tenminste. Na een tijdje slecht slapen kreeg ik altijd van die onverklaarbare negatieve gevoelens. De symptomen van slechte concentratie, dipjes, onrust leken op AD(H)D, maar later zeiden ze bij ggz; 'man, je bent gewoon depressief!'
De verhalen die ik hier soms lees, van hoe lang het al bezig is bij sommigen, daar schrik ik wel van. Hoe hou je dat vol denk ik weleens.. Natuurlijk hoop ik dat iedereen zich gewoon goed gaat voelen.
Uiteindelijk zal oververmoeidheid, slecht slapen toch 1 van de belangrijkste oorzaken zijn bij depressie en angst?
Bij mij wel tenminste. Na een tijdje slecht slapen kreeg ik altijd van die onverklaarbare negatieve gevoelens. De symptomen van slechte concentratie, dipjes, onrust leken op AD(H)D, maar later zeiden ze bij ggz; 'man, je bent gewoon depressief!'
De verhalen die ik hier soms lees, van hoe lang het al bezig is bij sommigen, daar schrik ik wel van. Hoe hou je dat vol denk ik weleens.. Natuurlijk hoop ik dat iedereen zich gewoon goed gaat voelen.
Denk eerder dat dat symptomen van een depressie zijn, iemand die lekker in zijn vel zit en een leuk passend leven heeft zal meestal energie genoeg hebben en ook goed slapen.quote:
Uiteindelijk zal oververmoeidheid, slecht slapen toch 1 van de belangrijkste oorzaken zijn bij depressie en angst?
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ik word echt gek van mezelf soms.
Ten eerste denk ik vaak een aantal dagen na m'n gesprek met m'n therapeute, dat het eigenlijk allemaal wel mee valt, dat het goed gaat en dat ik eigenlijk niet zo goed weet wat ik nu weer bij haar ga doen.
Gelukkig weet ik dat na 3 minuten als ik haar weer zie gelukkig weer wel en de eerste dagen na de sessie ook.
Daarnaast kan ik bij haar ook helemaal dichtslaan, zo ook vandaag. Eerst ging het goed, maar op een gegeven moment word ik zo bang om bepaalde dingen te zeggen. Gelukkig kan ik dat dan wel weer zeggen en kijken we wat er nou precies in m'n hoofd gebeurt en hoe ik mezelf kan overtuigen om wel te praten.
Maar het is zo fucking irritant. En wat lastig uit leggen. Anyhows, ik heb weer wat te doen en te bedenken.
En ziek in bed liggen is kut
Ten eerste denk ik vaak een aantal dagen na m'n gesprek met m'n therapeute, dat het eigenlijk allemaal wel mee valt, dat het goed gaat en dat ik eigenlijk niet zo goed weet wat ik nu weer bij haar ga doen.
Gelukkig weet ik dat na 3 minuten als ik haar weer zie gelukkig weer wel en de eerste dagen na de sessie ook.
Daarnaast kan ik bij haar ook helemaal dichtslaan, zo ook vandaag. Eerst ging het goed, maar op een gegeven moment word ik zo bang om bepaalde dingen te zeggen. Gelukkig kan ik dat dan wel weer zeggen en kijken we wat er nou precies in m'n hoofd gebeurt en hoe ik mezelf kan overtuigen om wel te praten.
Maar het is zo fucking irritant. En wat lastig uit leggen. Anyhows, ik heb weer wat te doen en te bedenken.
En ziek in bed liggen is kut
Idd, zo ervaar ik het wel in de periode tussen mijn depressies in.quote:
[..]
Denk eerder dat dat symptomen van een depressie zijn, iemand die lekker in zijn vel zit en een leuk passend leven heeft zal meestal energie genoeg hebben en ook goed slapen.
@Nyota, jammer dat je dichtklapt tijdens je sessies en na een aantal dagen denkt dat het allemaal wel meevalt. Wel fijn dat je therapeut zoveel aandacht geeft aan wat er precies in je hoofd gebeurd op zo'n moment. En beterschap!
Hier vanochtend weer braaf naar therapie geweest. Ben nu donderdag, vrijdag en vandaag wel gewoon geweest dus
Verder vlak somber, stemming blijft gewoon steeds hetzelfde, zit weinig verandering in. Ben benieuwd of en wanneer ik wat ga merken van die AD-verhoging
Ik merk met mijn eigen ervaring dat ik het makkelijker vind om mijn gevoel te sturen, ik sta wat nuchterder in het leven en let wat minder op mijn gevoel...
Misschien let ik wel net zoveel op mijn gevoel maar is het minder ''sterk'' en dat het daardoor komt dat ik het makkelijker kan ''sturen''... Who knows.
Negatieve dalen gaan wel degelijk minder makkelijk diep bij mij.
Misschien let ik wel net zoveel op mijn gevoel maar is het minder ''sterk'' en dat het daardoor komt dat ik het makkelijker kan ''sturen''... Who knows.
Negatieve dalen gaan wel degelijk minder makkelijk diep bij mij.
Rustig aan.
Even snel een berichtje.
Vandaag gesprek gehad. Ik mag van de psychiater antidepressiva slikken, niet omdat ik depressief ben maar omdat ik een aantal symptomen heb waartegen de AD kunnen helpen.
Maar ik twijfel dus...ik wacht zowieso nog minimaal 1 week, want de psychiater zei dat ik de eerste week ongeveer wat slaperiger en vermoeider kan zijn. En op dit moment kan ik dat niet gebruiken omdat ik 2 belangerijke herkansingen heb volgende week.
En tussendoor ga ik het de psycholoog bespreken, en er gewoon rustig een gebalanceerd beslissing nemen na de herkansingen!
Vandaag gesprek gehad. Ik mag van de psychiater antidepressiva slikken, niet omdat ik depressief ben maar omdat ik een aantal symptomen heb waartegen de AD kunnen helpen.
Maar ik twijfel dus...ik wacht zowieso nog minimaal 1 week, want de psychiater zei dat ik de eerste week ongeveer wat slaperiger en vermoeider kan zijn. En op dit moment kan ik dat niet gebruiken omdat ik 2 belangerijke herkansingen heb volgende week.
En tussendoor ga ik het de psycholoog bespreken, en er gewoon rustig een gebalanceerd beslissing nemen na de herkansingen!
Doe je heel goed! Rustig over nadenken, de voor en nadelen goed tegen mekaar afwegen. Je komt er niet zo makkelijk weer vanaf als dat je eraan begint!quote:
Even snel een berichtje.
Vandaag gesprek gehad. Ik mag van de psychiater antidepressiva slikken, niet omdat ik depressief ben maar omdat ik een aantal symptomen heb waartegen de AD kunnen helpen.
Maar ik twijfel dus...ik wacht zowieso nog minimaal 1 week, want de psychiater zei dat ik de eerste week ongeveer wat slaperiger en vermoeider kan zijn. En op dit moment kan ik dat niet gebruiken omdat ik 2 belangerijke herkansingen heb volgende week.
En tussendoor ga ik het de psycholoog bespreken, en er gewoon rustig een gebalanceerd beslissing nemen na de herkansingen!
Ik mag straks voor het 2e gesprek naar mijn nieuwe therapeute. 2 weken geleden het 1e gesprek en dat is me niet goed gevallen. Voelde me erg aangevallen door haar, terwijl ik weet dat dat haar bedoeling natuurlijk niet was, en dat dit mijn gevoel is.
Ik geef het nog een kans en dan zie ik wel hoe het vanmiddag voelt. Ik baal hier zo van! Ik weet dat ik haar kan vertrouwen, maar ik kan dat gewoon niet zomaar. Dat heeft bij mij maanden nodig voor ik dat een beetje kan. Zij doet ook gewoon haar werk, is er om mij te helpen, maar toch.....
Vanavond of morgen moet ik poes van mij laten inslapen. Werkt natuurlijk ook niet echt op mijn gemoedsrust. Vanaf 3 weken geleden dat ze ziek werd (chronisch nierfalen) ben ik me steeds onbewust aan het afvragen of ik haar niet meer had kunnen helpen, had ik het eerder moeten zien etc etc...
Terwijl ik dit tik, breekt de zon door en hooooooop ik zo dat het snel wat warmer wordt zodat ik wat beter in mijn vel ga zitten. Want nu ben ik echt voor niemand wat waard....
Ik geef het nog een kans en dan zie ik wel hoe het vanmiddag voelt. Ik baal hier zo van! Ik weet dat ik haar kan vertrouwen, maar ik kan dat gewoon niet zomaar. Dat heeft bij mij maanden nodig voor ik dat een beetje kan. Zij doet ook gewoon haar werk, is er om mij te helpen, maar toch.....
Vanavond of morgen moet ik poes van mij laten inslapen. Werkt natuurlijk ook niet echt op mijn gemoedsrust. Vanaf 3 weken geleden dat ze ziek werd (chronisch nierfalen) ben ik me steeds onbewust aan het afvragen of ik haar niet meer had kunnen helpen, had ik het eerder moeten zien etc etc...
Terwijl ik dit tik, breekt de zon door en hooooooop ik zo dat het snel wat warmer wordt zodat ik wat beter in mijn vel ga zitten. Want nu ben ik echt voor niemand wat waard....
Er moet natuurlijk wel een klik zijn tussen jou en je therapeute he, anders heeft het geen zin. Daarbij is je gevoel juist ook van belang.quote:
Ik mag straks voor het 2e gesprek naar mijn nieuwe therapeute. 2 weken geleden het 1e gesprek en dat is me niet goed gevallen. Voelde me erg aangevallen door haar, terwijl ik weet dat dat haar bedoeling natuurlijk niet was, en dat dit mijn gevoel is.
Ik geef het nog een kans en dan zie ik wel hoe het vanmiddag voelt. Ik baal hier zo van! Ik weet dat ik haar kan vertrouwen, maar ik kan dat gewoon niet zomaar. Dat heeft bij mij maanden nodig voor ik dat een beetje kan. Zij doet ook gewoon haar werk, is er om mij te helpen, maar toch.....
Vanavond of morgen moet ik poes van mij laten inslapen. Werkt natuurlijk ook niet echt op mijn gemoedsrust. Vanaf 3 weken geleden dat ze ziek werd (chronisch nierfalen) ben ik me steeds onbewust aan het afvragen of ik haar niet meer had kunnen helpen, had ik het eerder moeten zien etc etc...
Terwijl ik dit tik, breekt de zon door en hooooooop ik zo dat het snel wat warmer wordt zodat ik wat beter in mijn vel ga zitten. Want nu ben ik echt voor niemand wat waard....
Liever iets langer zoeken naar iemand waar het wel mee klikt, dan doorgaan met iemand waar je toch niet helemaal op je gemak zit en ik weet hoe kut die zoektocht kan zijn
Klote van je poes trouwens
Kan me voorstellen dat je d'r mist nu.En wordt je stemming zo beinvloed door het weer? Typische winterdepressie, of toch nog wat meer dan dat? (aangezien je wel naar een therapeute gaat).
Had beetje dezelfde klachten als jou afgelopen jaar, om een bepaalde tijd begon het onwijs onrustig in mijn hoofd te worden. Kan in zulke perioden dagenlang geen hap door me keel krijgen, maar omdat het steeds weer terug kwam toch ook maar besloten AD te gaan slikken. Ben begonnen met 10mg paroxetine een week en zit nu paar dagen op 20mg. De eerste week voelde ik me eigenlijk super, nu is het maar weer klote en heb ik overal stress en angst voor. Verder niet echt last van bijwerkingen geloof ik...quote:
Even snel een berichtje.
Vandaag gesprek gehad. Ik mag van de psychiater antidepressiva slikken, niet omdat ik depressief ben maar omdat ik een aantal symptomen heb waartegen de AD kunnen helpen.
Maar ik twijfel dus...ik wacht zowieso nog minimaal 1 week, want de psychiater zei dat ik de eerste week ongeveer wat slaperiger en vermoeider kan zijn. En op dit moment kan ik dat niet gebruiken omdat ik 2 belangerijke herkansingen heb volgende week.
En tussendoor ga ik het de psycholoog bespreken, en er gewoon rustig een gebalanceerd beslissing nemen na de herkansingen!
Dit herken ik zo sterk en net zoals Tass hoop ik dat het snel weer zonniger wordt. Ben depressief en heb daarnaast ook altijd last van de winterblues, dus nu is het een beetje dubbelop. Ik slik momenteel ook een AD, maar de pieken en dalen zijn nog veel te sterk naar mijn zin en de bijwerkingen van de AD zijn compleet kutquote:
Ik word echt gek van mezelf soms.
Ten eerste denk ik vaak een aantal dagen na m'n gesprek met m'n therapeute, dat het eigenlijk allemaal wel mee valt, dat het goed gaat en dat ik eigenlijk niet zo goed weet wat ik nu weer bij haar ga doen.
Gelukkig weet ik dat na 3 minuten als ik haar weer zie gelukkig weer wel en de eerste dagen na de sessie ook.
Daarnaast kan ik bij haar ook helemaal dichtslaan, zo ook vandaag. Eerst ging het goed, maar op een gegeven moment word ik zo bang om bepaalde dingen te zeggen. Gelukkig kan ik dat dan wel weer zeggen en kijken we wat er nou precies in m'n hoofd gebeurt en hoe ik mezelf kan overtuigen om wel te praten.
Maar het is zo fucking irritant. En wat lastig uit leggen. Anyhows, ik heb weer wat te doen en te bedenken.
Heb de balans bij lange na nog niet gevonden.
Klote hè? Slik je de ad al lang? Kan je nog verhogen of wil je dat niet ivm de bijwerkingen?quote:
[..]
Dit herken ik zo sterk en net zoals Tass hoop ik dat het snel weer zonniger wordt. Ben depressief en heb daarnaast ook altijd last van de winterblues, dus nu is het een beetje dubbelop. Ik slik momenteel ook een AD, maar de pieken en dalen zijn nog veel te sterk naar mijn zin en de bijwerkingen van de AD zijn compleet kut
Wat doe jij met dat dichtslaan?
Zal hier ook wat vaker te vinden zijn en het niet alleen over mezelf hebben meer...
Omdat ik eigenlijk niet wilde weten dat ik hier toch wel thuis hoor en het nog steeds moeilijk vind dat ik met zulke problemen kamp, zeker omdat ik hier eigenlijk nooit last van heb gehad en er totaal geen oorzaak voor is.. Vroeg me eigenlijk af of het makkelijk is om van de oxazepam af te komen als je een tijdje met AD bezig bent... Anders ga ik in de tussentijd toch maar wat meer oxazepam gebruiken omdat ik niet meer kan functioneren met zoveel stress in mijn hoofd. Met meer bedoel ik 3/4 keer op een dag 10mg. Slik nu meestal 1 keer 10 mg op een dag maar daar red ik het gewoon niet mee...
Omdat ik eigenlijk niet wilde weten dat ik hier toch wel thuis hoor en het nog steeds moeilijk vind dat ik met zulke problemen kamp, zeker omdat ik hier eigenlijk nooit last van heb gehad en er totaal geen oorzaak voor is.
. Vroeg me eigenlijk af of het makkelijk is om van de oxazepam af te komen als je een tijdje met AD bezig bent... Anders ga ik in de tussentijd toch maar wat meer oxazepam gebruiken omdat ik niet meer kan functioneren met zoveel stress in mijn hoofd. Met meer bedoel ik 3/4 keer op een dag 10mg. Slik nu meestal 1 keer 10 mg op een dag maar daar red ik het gewoon niet mee...
Ik zou dat even met je psychiater bespreken Glories. Daar kunnen wij weinig over zeggen. Sterkte iig!
Meh, kan er ook nog wel bij. Begin ik bij te komen van afgelopen weekend, kom ik erachter dat mn exvriend verliefd is op een ander. Ik dacht dat ik er al aardig mee om kon gaan dat het over was, maar nu lig ik weer jankend op bed.
Een tijdje geleden vroeg iemand van jullie wat meer over mezelf te vertellen, en aangezien ik bang ben dat jullie me gaan zien als iemand die alleen maar liefdesverdriet heeft en zich aanstelt door te doen alsof ze depressief is, ga ik nu maar even wat meer over mezelf vertellen. Misschien lucht het ook wel even op.
Waar het ooit allemaal mee begonnen is, is dat mijn broertje PDD-NOS en ADHD heeft. Daardoor eiste hij veel meer aandacht op. Nu ik ouder ben en er veel over heb gelezen en geleerd snap ik dat ik hier door altijd minder aandacht kreeg en maakt het me ook niet uit. Als kind kreeg ik dus vanaf mijn 3e tot heden te weinig aandacht, wat je als kind niet snapt en waardoor er psychische problemen door kunnen ontstaan. Dit is bij mij het geval. Ik heb een hechtingsstoornis opgelopen. Ik heb vrijwel geen band met mijn ouders. Er is wel een band, maar de band die ik met ze heb is absoluut geen gezonde ouder-kind band.
Hierdoor altijd al problemen gehad met mijn vader. Ik kan oprecht zeggen dat ik hem meer zie als de man die mij het leven heeft gegeven en die rond paradeert in ons huis om bevelen uit te spreken. Ik voel geen liefde voor hem. Als hem iets overkomt vind ik dat net zo kut voor hem als ik het zo vinden voor iemand die ik amper ken. Voor mijn moeder is dit nog wel iets anders. Met mijn moeder heb ik wel lichte kenmerken van een moeder-dochter band, maar ook niet zoals het hoort. Mijn moeder is een hartstikke lieve vrouw, maar laat enorm over zich heenlopen, vooral door mijn vader. Van mijn moeder zou ik in ieder geval kunnen zeggen dat ik van dr hou, in lichte vorm met de gedachte; het is tenslotte mijn moeder. Bij mijn vader heb ik dit niet.
Sinds 2 jaar weet mijn moeder (pas 54) dat ze parkinson heeft. Erg jong voor deze ziekte. Mijn moeder is hierdoor enorm depressief geworden. Dit heeft zich vooral geuit in periodes van heel heftig tot amper zichtbaar. Maar het was er altijd. In de heftige periodes spreekt zij suïcidale gedachten uit naar ons. Ze meent dit. We hebben thuis het vermoeden dat ze haar pillen opspaart, aangezien ze soms wel heel snel door haar medicijnen heen is en ze ook regelmatig roept dat dat de enige manier is waarop ze het zou doen. Ze weigert in therapie te gaan. Haar woorden: 'Ik laat nog liever het gezin stikken dan dat ik in therapie ga'. Dit is voor mijn moeder echt uitzonderlijk, haar gezin is haar alles. Om maar aan te geven hoe eigenwijs ze eigenlijk is. Toen ze deze uitspraak deed raakte het me wel, maar drong het nog niet tot me door. Er was toen nog niet zoveel aan de hand verder.
Tot een aantal maanden geleden. Toen kon ik het kennelijk allemaal niet meer wegstoppen. Ik liet het altijd langs me heen gaan, wilde er niet teveel onder leiden. Maar nu heb ik geen keuze meer. Dit heeft ervoor gezorgt dat ik langzaam maar zeker zelf depressief ben geworden. Daarbij komende dat mijn schoonmoeder destijds voor de tweede keer kanker had, en om haar gaf ik ook enorm. Daar is het vooral begonnen.
Sindsdien gaat het op school slecht, gaat het op stage slecht, ging het slecht in mijn relatie en ben ik ook nog eens 2 van mn goede vriendinnen (achteraf dus helemaal niet zulke goede vriendinnen) verloren om lullige redenen. Ik voel me enorm alleen, heb amper vrienden en dat begin ik toch te voelen. Zeker nu, sinds het uit is. Sinds het uit is maar met 2 mensen echt contact gehad, dat zijn ook de enige 2 die daadwerkelijk iets om me geven. Meer mensen heb ik niet.
Dus sinds kort ervoor gekozen om in therapie te gaan, daar een diagnostisch onderzoek gehad en daaruit is gekomen dat ik matig depressief ben. Hoef geen medicijnen, maar als ik het wil mag ik dat aangeven en wordt ernaar gekeken hoe verstandig het is. Ik wil het eerst proberen met de psycholoog. Hij helpt me enorm goed, na 2 weken voelde ik me al een stuk beter. Maar ik had al een vermoeden dat ik een terugval zou krijgen. En die terugval heb ik nu sinds afgelopen weekend.
Oppervlakkige informatie, aangezien ik verder niet weet wat ik vertellen moet; Mijn naam is Nathalie, ik ben 21 jaar en studeer zelf Creatieve Therapie Drama. Daarvoor zit ik op kamers, net verhuisd naar een nieuwe, in Amersfoort, maar ga elk weekend naar mijn ouders (in Enschede), omdat ik daar nog werk en dit niet op wil geven en zodat ik mijn beste vriendin elke week zie.
Een tijdje geleden vroeg iemand van jullie wat meer over mezelf te vertellen, en aangezien ik bang ben dat jullie me gaan zien als iemand die alleen maar liefdesverdriet heeft en zich aanstelt door te doen alsof ze depressief is, ga ik nu maar even wat meer over mezelf vertellen. Misschien lucht het ook wel even op.
Waar het ooit allemaal mee begonnen is, is dat mijn broertje PDD-NOS en ADHD heeft. Daardoor eiste hij veel meer aandacht op. Nu ik ouder ben en er veel over heb gelezen en geleerd snap ik dat ik hier door altijd minder aandacht kreeg en maakt het me ook niet uit. Als kind kreeg ik dus vanaf mijn 3e tot heden te weinig aandacht, wat je als kind niet snapt en waardoor er psychische problemen door kunnen ontstaan. Dit is bij mij het geval. Ik heb een hechtingsstoornis opgelopen. Ik heb vrijwel geen band met mijn ouders. Er is wel een band, maar de band die ik met ze heb is absoluut geen gezonde ouder-kind band.
Hierdoor altijd al problemen gehad met mijn vader. Ik kan oprecht zeggen dat ik hem meer zie als de man die mij het leven heeft gegeven en die rond paradeert in ons huis om bevelen uit te spreken. Ik voel geen liefde voor hem. Als hem iets overkomt vind ik dat net zo kut voor hem als ik het zo vinden voor iemand die ik amper ken. Voor mijn moeder is dit nog wel iets anders. Met mijn moeder heb ik wel lichte kenmerken van een moeder-dochter band, maar ook niet zoals het hoort. Mijn moeder is een hartstikke lieve vrouw, maar laat enorm over zich heenlopen, vooral door mijn vader. Van mijn moeder zou ik in ieder geval kunnen zeggen dat ik van dr hou, in lichte vorm met de gedachte; het is tenslotte mijn moeder. Bij mijn vader heb ik dit niet.
Sinds 2 jaar weet mijn moeder (pas 54) dat ze parkinson heeft. Erg jong voor deze ziekte. Mijn moeder is hierdoor enorm depressief geworden. Dit heeft zich vooral geuit in periodes van heel heftig tot amper zichtbaar. Maar het was er altijd. In de heftige periodes spreekt zij suïcidale gedachten uit naar ons. Ze meent dit. We hebben thuis het vermoeden dat ze haar pillen opspaart, aangezien ze soms wel heel snel door haar medicijnen heen is en ze ook regelmatig roept dat dat de enige manier is waarop ze het zou doen. Ze weigert in therapie te gaan. Haar woorden: 'Ik laat nog liever het gezin stikken dan dat ik in therapie ga'. Dit is voor mijn moeder echt uitzonderlijk, haar gezin is haar alles. Om maar aan te geven hoe eigenwijs ze eigenlijk is. Toen ze deze uitspraak deed raakte het me wel, maar drong het nog niet tot me door. Er was toen nog niet zoveel aan de hand verder.
Tot een aantal maanden geleden. Toen kon ik het kennelijk allemaal niet meer wegstoppen. Ik liet het altijd langs me heen gaan, wilde er niet teveel onder leiden. Maar nu heb ik geen keuze meer. Dit heeft ervoor gezorgt dat ik langzaam maar zeker zelf depressief ben geworden. Daarbij komende dat mijn schoonmoeder destijds voor de tweede keer kanker had, en om haar gaf ik ook enorm. Daar is het vooral begonnen.
Sindsdien gaat het op school slecht, gaat het op stage slecht, ging het slecht in mijn relatie en ben ik ook nog eens 2 van mn goede vriendinnen (achteraf dus helemaal niet zulke goede vriendinnen) verloren om lullige redenen. Ik voel me enorm alleen, heb amper vrienden en dat begin ik toch te voelen. Zeker nu, sinds het uit is. Sinds het uit is maar met 2 mensen echt contact gehad, dat zijn ook de enige 2 die daadwerkelijk iets om me geven. Meer mensen heb ik niet.
Dus sinds kort ervoor gekozen om in therapie te gaan, daar een diagnostisch onderzoek gehad en daaruit is gekomen dat ik matig depressief ben. Hoef geen medicijnen, maar als ik het wil mag ik dat aangeven en wordt ernaar gekeken hoe verstandig het is. Ik wil het eerst proberen met de psycholoog. Hij helpt me enorm goed, na 2 weken voelde ik me al een stuk beter. Maar ik had al een vermoeden dat ik een terugval zou krijgen. En die terugval heb ik nu sinds afgelopen weekend.
Oppervlakkige informatie, aangezien ik verder niet weet wat ik vertellen moet; Mijn naam is Nathalie, ik ben 21 jaar en studeer zelf Creatieve Therapie Drama. Daarvoor zit ik op kamers, net verhuisd naar een nieuwe, in Amersfoort, maar ga elk weekend naar mijn ouders (in Enschede), omdat ik daar nog werk en dit niet op wil geven en zodat ik mijn beste vriendin elke week zie.
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Ik zit bij een psycholoog. Mag van huisarts wel 3x op een dag nemen, maar ben bang dat ik er zo snel verslaafd aan raak. Heb een beetje oudere topics gelezen, en toch wel respect gekregen voor sommige mensen hier. Die er al langere tijden mee kampen, en nog steeds hier andere mensen hulp geven door vragen te beantwoorden. Daarom een dikke kus voor jullie en dat alles weer goed mag komen.quote:
Ik zou dat even met je psychiater bespreken Glories. Daar kunnen wij weinig over zeggen. Sterkte iig!
Slik pas 2,5 maand AD maar heb het idee dat de Citalopram die ik nu slik niet de juiste AD voor mij is. Krijg steeds meer last van bijwerkingen ipv minder. Denk dan ook dat verhogen geen zin heeft en ik ga dan ook morgen met mijn huisarts bespreken wat misschien een betere keus zou zijn.quote:
[..]
Klote hè? Slik je de ad al lang? Kan je nog verhogen of wil je dat niet ivm de bijwerkingen?
Wat doe jij met dat dichtslaan?
Dat dichtslaan geeft nogal wat problemen, want daardoor heb ik veel te lang ontkent dat ik depressief ben. Ik probeerde het weg te stoppen, omdat ik niet wist hoe ik het moest verwoorden. Nu probeer ik er gewoon doorheen te gaan, ook al betekend dat dat ik het huilend en onsamenhangend moet vertellen. Want anders kan niemand me verder helpen en alleen red ik het ook niet.
Goedemiddag dames en heren,
Daar ben ik weer even! Ik dacht echt dat ik er vanaf was, Die paniek, en overprikkeling e.d maar helaas, De verhuizing en alles regelen heeft een aardige wissel getrokken, en de laatste dagen dus ook weer veel hoofpijn, hartkloppingen en gewoon niet lekker in mijn vel, Alles is eigenlijk net teveel. Gelukkig weet ik wel goed hoe ik daar nu mee om moet gaan, maar het maakt het niet minder vervelend! Gelukkig heb ik heel veel afleiding in de vorm van een pup, Hij is nu 6 weken oud, en dus nog bij zijn mama, maar ik ga wel regelmatig kijken. Op 1 april (geen grap) komt hij bij ons wonen en daar kijk ik erg naar uit! Hij is echt enorm lief, en ondeugend!
Verder lees ik veel dingen over het ophogen van medicatie, Daar heb ik geen ervaring mee, Tenminste niet meer dan het langzaam opbouwen naar de aanbevolen dosis! Ik heb door de verhuizing een nieuwe huisarts, en ik denk dat ik deze week toch maar een afspraak ga maken, Ik vind het een fijn gevoel om een keer kennis te maken met hem.
Daar ben ik weer even! Ik dacht echt dat ik er vanaf was, Die paniek, en overprikkeling e.d maar helaas, De verhuizing en alles regelen heeft een aardige wissel getrokken, en de laatste dagen dus ook weer veel hoofpijn, hartkloppingen en gewoon niet lekker in mijn vel, Alles is eigenlijk net teveel. Gelukkig weet ik wel goed hoe ik daar nu mee om moet gaan, maar het maakt het niet minder vervelend! Gelukkig heb ik heel veel afleiding in de vorm van een pup, Hij is nu 6 weken oud, en dus nog bij zijn mama, maar ik ga wel regelmatig kijken. Op 1 april (geen grap
) komt hij bij ons wonen en daar kijk ik erg naar uit! Hij is echt enorm lief, en ondeugend! 
Verder lees ik veel dingen over het ophogen van medicatie, Daar heb ik geen ervaring mee, Tenminste niet meer dan het langzaam opbouwen naar de aanbevolen dosis! Ik heb door de verhuizing een nieuwe huisarts, en ik denk dat ik deze week toch maar een afspraak ga maken, Ik vind het een fijn gevoel om een keer kennis te maken met hem.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik ben nu ook ongeveer 2,5 maand bezigquote:
[..]
Slik pas 2,5 maand AD maar heb het idee dat de Citalopram die ik nu slik niet de juiste AD voor mij is. Krijg steeds meer last van bijwerkingen ipv minder. Denk dan ook dat verhogen geen zin heeft en ik ga dan ook morgen met mijn huisarts bespreken wat misschien een betere keus zou zijn.
Dat dichtslaan geeft nogal wat problemen, want daardoor heb ik veel te lang ontkent dat ik depressief ben. Ik probeerde het weg te stoppen, omdat ik niet wist hoe ik het moest verwoorden. Nu probeer ik er gewoon doorheen te gaan, ook al betekend dat dat ik het huilend en onsamenhangend moet vertellen. Want anders kan niemand me verder helpen en alleen red ik het ook niet.
Goed dat je het morgen gaat bespreken, je moet je er ok bij voelen.En hoe lang ga je nu naar je psych? Ik vind het heel goed dat je je er toch doorheen sleept. Ben wel een beetje jaloers eigenlijk, want ik durf niet eens te huilen, dus dat schiet niet echt op. Stapje voor stapje gaan we er komen toch?
Ach gosh, wat een schat zeg. Ahh, echt zo kioetquote:
Gelukkig heb ik heel veel afleiding in de vorm van een pup, Hij is nu 6 weken oud, en dus nog bij zijn mama, maar ik ga wel regelmatig kijken. Op 1 april (geen grap
[ afbeelding ]
Heb je hem al een naam gegeven? En wat goed dat je weet hoe je nu met te veel hebben gedaan om kan gaan. Goed bezig!En girlnextdoor: wat goed dat je hier je verhaal neerlegt. Het is niet niks nee: lucht het je een beetje op? Het is moeilijk als je de aandacht vroeger gemist hebt
En hier nog steeds ziek in bed. Kweet niet of dat nou zo goed is voor m'n stemming...
Toch een heel verhaal en voldoende om je zorgen over te maken dus! Wat je al zegt, dat het ooit allemaal begonnen is doordat je broertje alle aandacht op-eiste, dat is waarschijnlijk ook pas op latere leeftijd een beetje duidelijk geworden bij jou. Was je zelf als kind dan ook zo dat je het een beet opgaf en dacht van; ach laat maar, als hij de aandacht wil.. Een beetje moe van steeds je best moeten doen om ook een beetje in beeld te blijven bij je ouders? Uiteindelijk jezelf een beetje wegcijferen en afzonderen, waardoor je je wat minderwaardig voelde en je ook wat meer een gesloten persoonlijkheid ging ontwikkelen.quote:
Meh, kan er ook nog wel bij. Begin ik bij te komen van afgelopen weekend, kom ik erachter dat mn exvriend verliefd is op een ander. Ik dacht dat ik er al aardig mee om kon gaan dat het over was, maar nu lig ik weer jankend op bed.
Een tijdje geleden vroeg iemand van jullie wat meer over mezelf te vertellen, en aangezien ik bang ben dat jullie me gaan zien als iemand die alleen maar liefdesverdriet heeft en zich aanstelt door te doen alsof ze depressief is, ga ik nu maar even wat meer over mezelf vertellen. Misschien lucht het ook wel even op.
Waar het ooit allemaal mee begonnen is, is dat mijn broertje PDD-NOS en ADHD heeft. Daardoor eiste hij veel meer aandacht op. Nu ik ouder ben en er veel over heb gelezen en geleerd snap ik dat ik hier door altijd minder aandacht kreeg en maakt het me ook niet uit. Als kind kreeg ik dus vanaf mijn 3e tot heden te weinig aandacht, wat je als kind niet snapt en waardoor er psychische problemen door kunnen ontstaan. Dit is bij mij het geval. Ik heb een hechtingsstoornis opgelopen. Ik heb vrijwel geen band met mijn ouders. Er is wel een band, maar de band die ik met ze heb is absoluut geen gezonde ouder-kind band.
Hierdoor altijd al problemen gehad met mijn vader. Ik kan oprecht zeggen dat ik hem meer zie als de man die mij het leven heeft gegeven en die rond paradeert in ons huis om bevelen uit te spreken. Ik voel geen liefde voor hem. Als hem iets overkomt vind ik dat net zo kut voor hem als ik het zo vinden voor iemand die ik amper ken. Voor mijn moeder is dit nog wel iets anders. Met mijn moeder heb ik wel lichte kenmerken van een moeder-dochter band, maar ook niet zoals het hoort. Mijn moeder is een hartstikke lieve vrouw, maar laat enorm over zich heenlopen, vooral door mijn vader. Van mijn moeder zou ik in ieder geval kunnen zeggen dat ik van dr hou, in lichte vorm met de gedachte; het is tenslotte mijn moeder. Bij mijn vader heb ik dit niet.
Sinds 2 jaar weet mijn moeder (pas 54) dat ze parkinson heeft. Erg jong voor deze ziekte. Mijn moeder is hierdoor enorm depressief geworden. Dit heeft zich vooral geuit in periodes van heel heftig tot amper zichtbaar. Maar het was er altijd. In de heftige periodes spreekt zij suïcidale gedachten uit naar ons. Ze meent dit. We hebben thuis het vermoeden dat ze haar pillen opspaart, aangezien ze soms wel heel snel door haar medicijnen heen is en ze ook regelmatig roept dat dat de enige manier is waarop ze het zou doen. Ze weigert in therapie te gaan. Haar woorden: 'Ik laat nog liever het gezin stikken dan dat ik in therapie ga'. Dit is voor mijn moeder echt uitzonderlijk, haar gezin is haar alles. Om maar aan te geven hoe eigenwijs ze eigenlijk is. Toen ze deze uitspraak deed raakte het me wel, maar drong het nog niet tot me door. Er was toen nog niet zoveel aan de hand verder.
Tot een aantal maanden geleden. Toen kon ik het kennelijk allemaal niet meer wegstoppen. Ik liet het altijd langs me heen gaan, wilde er niet teveel onder leiden. Maar nu heb ik geen keuze meer. Dit heeft ervoor gezorgt dat ik langzaam maar zeker zelf depressief ben geworden. Daarbij komende dat mijn schoonmoeder destijds voor de tweede keer kanker had, en om haar gaf ik ook enorm. Daar is het vooral begonnen.
Sindsdien gaat het op school slecht, gaat het op stage slecht, ging het slecht in mijn relatie en ben ik ook nog eens 2 van mn goede vriendinnen (achteraf dus helemaal niet zulke goede vriendinnen) verloren om lullige redenen. Ik voel me enorm alleen, heb amper vrienden en dat begin ik toch te voelen. Zeker nu, sinds het uit is. Sinds het uit is maar met 2 mensen echt contact gehad, dat zijn ook de enige 2 die daadwerkelijk iets om me geven. Meer mensen heb ik niet.
Dus sinds kort ervoor gekozen om in therapie te gaan, daar een diagnostisch onderzoek gehad en daaruit is gekomen dat ik matig depressief ben. Hoef geen medicijnen, maar als ik het wil mag ik dat aangeven en wordt ernaar gekeken hoe verstandig het is. Ik wil het eerst proberen met de psycholoog. Hij helpt me enorm goed, na 2 weken voelde ik me al een stuk beter. Maar ik had al een vermoeden dat ik een terugval zou krijgen. En die terugval heb ik nu sinds afgelopen weekend.
Oppervlakkige informatie, aangezien ik verder niet weet wat ik vertellen moet; Mijn naam is Nathalie, ik ben 21 jaar en studeer zelf Creatieve Therapie Drama. Daarvoor zit ik op kamers, net verhuisd naar een nieuwe, in Amersfoort, maar ga elk weekend naar mijn ouders (in Enschede), omdat ik daar nog werk en dit niet op wil geven en zodat ik mijn beste vriendin elke week zie.
Of probeerde je juist een eigen identiteit te creeëren die heel uniek was?
Beide.quote:
[..]
Toch een heel verhaal en voldoende om je zorgen over te maken dus! Wat je al zegt, dat het ooit allemaal begonnen is doordat je broertje alle aandacht op-eiste, dat is waarschijnlijk ook pas op latere leeftijd een beetje duidelijk geworden bij jou. Was je zelf als kind dan ook zo dat je het een beet opgaf en dacht van; ach laat maar, als hij de aandacht wil.. Een beetje moe van steeds je best moeten doen om ook een beetje in beeld te blijven bij je ouders? Uiteindelijk jezelf een beetje wegcijferen en afzonderen, waardoor je je wat minderwaardig voelde en je ook wat meer een gesloten persoonlijkheid ging ontwikkelen.
Of probeerde je juist een eigen identiteit te creeëren die heel uniek was?
Als kind werd ik al gauw naar mn kamer gestuurd. 'Ga maar even boven spelen'. Zodat mijn broertje alle aandacht kon krijgen. Daardoor heb ik min of meer geleerd om altijd maar op mn kamer te zitten, wat ik uiteindelijk altijd prettig vond. Dus zo iemand ben ik nu ook geworden. Zit nooit beneden bij mijn ouders, altijd op mn kamer.
Tijdens mijn puberteit kwam de drang om uniek te zijn (maar dat is ook enigszins normaal in de puberteit). Op die manier shockeerde ik mijn ouders. Negatieve aandacht is ook aandacht. Dat shockeren heb ik nu niet meer. Maar ik zonder me wel af, het hoeft van mij ook niet allemaal
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
We hebben hem Dexter genoemdquote:
[..]
Ik ben nu ook ongeveer 2,5 maand bezig
En hoe lang ga je nu naar je psych? Ik vind het heel goed dat je je er toch doorheen sleept. Ben wel een beetje jaloers eigenlijk, want ik durf niet eens te huilen, dus dat schiet niet echt op. Stapje voor stapje gaan we er komen toch?
[..]
Ach gosh, wat een schat zeg. Ahh, echt zo kioet
En girlnextdoor: wat goed dat je hier je verhaal neerlegt. Het is niet niks nee: lucht het je een beetje op? Het is moeilijk als je de aandacht vroeger gemist hebt
En hier nog steeds ziek in bed. Kweet niet of dat nou zo goed is voor m'n stemming...
Ik verheug mij echt op zijn komst, en ik vind het puppy-shoppen ook zo leuk! Samen met lief sta ik bij de dierenzaak in piepspeeltjes te knijpen enz, Ik heb weer mijn breakdown gehad! Ik had eten gekookt, we zaten aan tafel en ik kon alleen nog maar huilen, Hoezo tever gegaan??!! Het is gewoon allemaal even wennen, Het samenwonen, Ineens alles zelf moeten regelen, en dan het mentale stukje dat ik in een andere stad ben gaan wonen, Wel 9 hele minuten met de trein
Het komt allemaal wel goed, maar het had leuk geweest als iemand van tevoren had gezegd dat het zo zwaar kon zijn, als je uit huis gaat!Nyota wat heb je? Dat je ziek in bed ligt? Beterschap in ieder geval!
TGND: Sterkte meid! Het is heel vervelend om te horen dat iemand waar jij nog veel voor voelt, verder gaat met zijn leven, maar je moet bedenken dat als jij weer stevig op je voeten staat hij een geweldige meid heeft laten lopen, En dan is het jammer voor hem,want dan komt er iemand die jou verdient!
Indien jullie nog even willen AHHH en OOOH-en ik heb nog meer foto's van Dexter hoor
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Superverkouden/griepish Alles doet pijn en de tweede box tissues is er bijna doorheen...
Ik slaap nu even tijdelijk op een ieni mini beetje seroquel, anders doe ik helemaal geen oog dicht.
Maar ik wil zo graag sporten
Dus zo lang ik hier lig: kom maar door met die foto's!!
Alles doet pijn en de tweede box tissues is er bijna doorheen...Ik slaap nu even tijdelijk op een ieni mini beetje seroquel, anders doe ik helemaal geen oog dicht.
Maar ik wil zo graag sporten
Dus zo lang ik hier lig: kom maar door met die foto's!!
Dat beessie is echt onmogelijk lief!quote:
http://www.mijnalbum.nl/Album=PCWBS8EJ
Hier staan er nog wel een paar in! Have fun!
Ahhh, hij ziet er ook zo lekker zacht uit enzo Dexter is lief!!!!
Nu vind ik t helemaal jammer dat ik vandaag niet naar t asiel kon; daar zitten ook schatjes
Dexter is lief!!!!Nu vind ik t helemaal jammer dat ik vandaag niet naar t asiel kon; daar zitten ook schatjes
kloptquote:
Ahhh, hij ziet er ook zo lekker zacht uit enzo
Nu vind ik t helemaal jammer dat ik vandaag niet naar t asiel kon; daar zitten ook schatjes
Wij hebben ook wel even getwijfeld of we niet in het asiel zouden gaan kijken, maar wij zitten met het punt dat we Dexter willen laten wennen aan de hond van mijn ouders en die is nogal dominant, en dan blijk je het beste een pup erbij te kunnen zetten omdat die zich nog van nature onderdanig opstellen. Hij is nu 6 weken oud, en wij krijgen heb op 1 april, Dan is hij 9 weken, Wij hebben al maanden geleden een vakantie gepland, en die valt dus precies samen met de week dat hij weg mag, En hoewel ik direct mijn vakantie zou afzeggen voor dit droppie, kunnen we dat toch echt niet maken tegenover onze vrienden! Eerst vrijdag maar weer kijken! En ik zal wel af en toe een foto droppen! Ik knap er in ieder geval wel van op Onze kat komt wel uit het asiel, en dat is echt de knuffeligste kat die ik ooit heb gezien!!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Loop ongeveer net zo lang bij de psych (1x in de 2 weken) Dat huilen moet gewoon, dat doe ik als ik kwaad wordt of gefrustreerd ben en dus ook als ik dichtsla, doordat ik ga huilen haal ik de druk van de ketel en dan kan ik het wel zeggen, al dan niet met vloeken en verwijten naar mezelfquote:
[..]
Ik ben nu ook ongeveer 2,5 maand bezig
En hoe lang ga je nu naar je psych? Ik vind het heel goed dat je je er toch doorheen sleept. Ben wel een beetje jaloers eigenlijk, want ik durf niet eens te huilen, dus dat schiet niet echt op. Stapje voor stapje gaan we er komen toch?
Ik zie de zon aan het eind echt schijnen, alleen nu nog er komen, om er lekker in te kunnen liggen.
@gewoonmezelf87 Wat een heerlijk pluizg bolletje
Huisdieren zijn zo fijn om om je heen te hebben. Ik lijk af en toe wel compleet gek, omdat ik de tegen de kat aan loop te praten
TGND Wat goed dat je je verhaal hier hebt verteld! Heel veel sterkte
Pfffft hier was het echt een strijd met mezelf vanochtend. Wilde eerst niet uit bed, toch gedaan, na het douchen wilde ik toch weer in bed kruipen, maarja dat vond ik ook weer belachelijk. Toen geen zin om te ontbijten, toch een tosti gemaakt en uiteindelijk toch naar therapie gegaan. Is dus wel gelukt om naar therapie te gaan, maar vraag niet hoe. Moet ook de hele dag, dus hoop dat ik het volhoud...
Pfffft hier was het echt een strijd met mezelf vanochtend. Wilde eerst niet uit bed, toch gedaan, na het douchen wilde ik toch weer in bed kruipen, maarja dat vond ik ook weer belachelijk. Toen geen zin om te ontbijten, toch een tosti gemaakt en uiteindelijk toch naar therapie gegaan. Is dus wel gelukt om naar therapie te gaan, maar vraag niet hoe. Moet ook de hele dag, dus hoop dat ik het volhoud...
Ik praat ook tegen mijn dieren hoor, ook tegen de hond van mijn ouders als ik buiten loop met hem, Hoevaak ik al niet aangekeken ben alsof ik helemaal gek ben...quote:
[..]
Loop ongeveer net zo lang bij de psych (1x in de 2 weken) Dat huilen moet gewoon, dat doe ik als ik kwaad wordt of gefrustreerd ben en dus ook als ik dichtsla, doordat ik ga huilen haal ik de druk van de ketel en dan kan ik het wel zeggen, al dan niet met vloeken en verwijten naar mezelf
Ik zie de zon aan het eind echt schijnen, alleen nu nog er komen, om er lekker in te kunnen liggen.
@gewoonmezelf87 Wat een heerlijk pluizg bolletje
Sylvana, Goed van je, Je hebt alles gedaan ondanks dat je de motivatie niet kon vinden! Dus nu de dag volmaken is een eitje in vergelijk met wat je al hebt overwonnen vandaag!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Over huisdieren gesproken, ik wil zelf ook zo ontzettend graag een klein diertje. Al is het inderdaad alleen maar om daar lekker mee te knuffelen en tegen te praten. Maar ik zit op kamers en ben elk weekend het hele weekend weg. Dat zou sneu zijn voor het desbetreffende beestje.
Maar in het weekend zie ik wel mijn hond en cavia. Daarmee haal ik het knuffelen en praten in het weekend wel enigszins in
Huisdieren
Maar in het weekend zie ik wel mijn hond en cavia. Daarmee haal ik het knuffelen en praten in het weekend wel enigszins in
Huisdieren
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Aargg ik had een hele post geplaatst maar toen laadde de pagina niet en nu is ie weg Opnieuw dus maar.
@gewoonmezelf Dankjewel en je hebt helemaal gelijk dat het een eitje is om te blijven als je er bent.
Vanochtend groepstherapie gehad en voor het eerst had ik het gevoel dat we echt de diepte ingingen en dat we echt serieus bezig waren met wat er achter iets zit. Dit itt de week/weekend/doelenbesprekingen waar het toch wat oppervlakkig blijft meestal.
Daarna psycho-educatie gehad over ouderschap en psychische problemen. Dat is een moeilijk onderwerp voor mij waar ik erg mee bezig ben. Want wil heel erg graag kinderen, maar twijfel of het verstandig is met een recidiverende depressie
Edit: Heb bericht van het UWV dat ze voor 9 juni een beslissing nemen. Voor die tijd op gesprek komen en verder afwachten dus.
[ Bericht 8% gewijzigd door _Hestia_ op 07-03-2012 16:35:59 ]
Opnieuw dus maar.@gewoonmezelf Dankjewel en je hebt helemaal gelijk dat het een eitje is om te blijven als je er bent.
Vanochtend groepstherapie gehad en voor het eerst had ik het gevoel dat we echt de diepte ingingen en dat we echt serieus bezig waren met wat er achter iets zit. Dit itt de week/weekend/doelenbesprekingen waar het toch wat oppervlakkig blijft meestal.
Daarna psycho-educatie gehad over ouderschap en psychische problemen. Dat is een moeilijk onderwerp voor mij waar ik erg mee bezig ben. Want wil heel erg graag kinderen, maar twijfel of het verstandig is met een recidiverende depressie
Edit: Heb bericht van het UWV dat ze voor 9 juni een beslissing nemen. Voor die tijd op gesprek komen en verder afwachten dus.
[ Bericht 8% gewijzigd door _Hestia_ op 07-03-2012 16:35:59 ]
Weer bijgepraat met de huisarts. Hij heeft de citalopram verhoogt, omdat hij veel van de dingen waar ik last van had herkende als toch een te lage dosering. Dus nu voor ongeveer 3 weken proberen of het op een hogere dosering beter gaat. Hoop het wel want dat warrige en jankerige zorgt ervoor dat ik mezelf een nog minder persoon vind.
Waarom laat ik mijn humeur toch zo afhangen van wat hij doet? Ik wil m niet meer, maar het lukt hem toch om me de pijn te blijven voelen.
Hij doet zo respectloos tegen me. Hij is echt niet meer de jongen waar ik ooit op viel. Hoopte ook dat dat het makkelijker zou maken, maar dat valt dus keihard tegen. Hoe laat ik het los? Hoe kan ik ingodsnaam zelf ook verder gaan?
Voel me zo fucking alleen.
Hallo terugval..
Hij doet zo respectloos tegen me. Hij is echt niet meer de jongen waar ik ooit op viel. Hoopte ook dat dat het makkelijker zou maken, maar dat valt dus keihard tegen. Hoe laat ik het los? Hoe kan ik ingodsnaam zelf ook verder gaan?
Voel me zo fucking alleen.
Hallo terugval..
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Het leven wat je hebt gehad met hem, is vertrouwd en in zekere zin ook veilig, En nu ben je die veiligheid voor een groot deel kwijt! Je moet nu je leven inrichten zoals jij het wilt, en dus zonder hem, en dat gaat helaas niet van de 1 op de andere dag! Maar je komt er wel, en het zal ook slijten, en voel je vooral niet schuldig als je een baaldag hebt, dat betekent niet gelijk een terugval, Het betekent gewoon een baaldag! Heeft iedereenquote:
Waarom laat ik mijn humeur toch zo afhangen van wat hij doet? Ik wil m niet meer, maar het lukt hem toch om me de pijn te blijven voelen.
Hij doet zo respectloos tegen me. Hij is echt niet meer de jongen waar ik ooit op viel. Hoopte ook dat dat het makkelijker zou maken, maar dat valt dus keihard tegen. Hoe laat ik het los? Hoe kan ik ingodsnaam zelf ook verder gaan?
Voel me zo fucking alleen.
Hallo terugval..
En dat alleen voelen, lieve schat ik woon samen en ik heb ook zat momenten dat ik me eenzaal en alleen voel! Ik denk dan altijd maar,dat dat komt omdat niemand helemaal zal begrijpen waar je doorheen gaat!, En het wel of niet eenzaam zijn hangt dus niet persé samen met wel of niet samen zijn!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Pffft hier wil het vandaag niet echt Wel naar therapie geweest, maar daarna alleen geslapen en vriendlief is nu patat aan het halen. Heb hierdoor ook mn doelen van deze week niet gehaald (maximaal 1.5 uur slapen en zou vandaag strijken)
En ik zou vanavond een workshop taarten decoreren gaan doen, maar die heb ik ook afgezegd, terwijl het me echt heel leuk leek...
[ Bericht 21% gewijzigd door _Hestia_ op 08-03-2012 18:38:58 ]
Wel naar therapie geweest, maar daarna alleen geslapen en vriendlief is nu patat aan het halen. Heb hierdoor ook mn doelen van deze week niet gehaald (maximaal 1.5 uur slapen en zou vandaag strijken) En ik zou vanavond een workshop taarten decoreren gaan doen, maar die heb ik ook afgezegd, terwijl het me echt heel leuk leek...
[ Bericht 21% gewijzigd door _Hestia_ op 08-03-2012 18:38:58 ]
Angst om naar school te gaan omdat ik mijn doelen niet gehaald heb.
Op vrijdag 19 november 2010 01:13 schreef Quarant het volgende:
88.888.888
88.888.888
Bleh, dat halve griepje heeft erin gehakt
Vanochtend wel weer naar yoga gegaan en dat was heel fijn en verder niet zo veel. En dat is echt funest voor m'n stemming.
Begin weer heel erg te twijfelen aan mezelf hoe en of ik hier ooit uit kom en vind mezelf zo'n kansloos figuur die al zo lang bezig is: ik ben nu een jaar officieel ziek, vanaf juli met een depressie en bijna een half jaar zonder baan. Bleh.
En dan wil ik mezelf enerzijds een harde schop onder m'n reet geven, maar hoor anderzijds dat stemmetje van m'n therapeute dat ik eens lief voor mezelf moet zijn en dat dit proces tijd nodig heeft en ik niet moet wegrennen voor m'n gevoel.
Pff, 's nachts lig ik dan ook weer te veel te denken en dan komen de tranen opeens wel, wat overdag nooit lukt.
Ik wilde dat ik mijn handleiding ergens kon vinden
Vanochtend wel weer naar yoga gegaan en dat was heel fijn en verder niet zo veel. En dat is echt funest voor m'n stemming.
Begin weer heel erg te twijfelen aan mezelf hoe en of ik hier ooit uit kom en vind mezelf zo'n kansloos figuur die al zo lang bezig is: ik ben nu een jaar officieel ziek, vanaf juli met een depressie en bijna een half jaar zonder baan. Bleh.
En dan wil ik mezelf enerzijds een harde schop onder m'n reet geven, maar hoor anderzijds dat stemmetje van m'n therapeute dat ik eens lief voor mezelf moet zijn en dat dit proces tijd nodig heeft en ik niet moet wegrennen voor m'n gevoel.
Pff, 's nachts lig ik dan ook weer te veel te denken en dan komen de tranen opeens wel, wat overdag nooit lukt.
Ik wilde dat ik mijn handleiding ergens kon vinden
Hallo spiegelbeeld! Dit is dus precies de gevoelens die mij al een paar weken bezighouden, Ik weet van binnen heus wel dat ik rustig aan moet doen, en er eigenlijk helemaal nog niet klaar voor ben, maar tegelijk voel ik ook de druk die er volgens mij dus is! En het stomme is ook dat die druk er helemaal niet is! Niemand vind het vreemd dat ik er nog niet aan toe ben, waarom ik dan wel!? *zucht* en een knuffel voor mijn spiegelbeeld!quote:
Bleh, dat halve griepje heeft erin gehakt
Vanochtend wel weer naar yoga gegaan en dat was heel fijn en verder niet zo veel. En dat is echt funest voor m'n stemming.
Begin weer heel erg te twijfelen aan mezelf hoe en of ik hier ooit uit kom en vind mezelf zo'n kansloos figuur die al zo lang bezig is: ik ben nu een jaar officieel ziek, vanaf juli met een depressie en bijna een half jaar zonder baan. Bleh.En dan wil ik mezelf enerzijds een harde schop onder m'n reet geven, maar hoor anderzijds dat stemmetje van m'n therapeute dat ik eens lief voor mezelf moet zijn en dat dit proces tijd nodig heeft en ik niet moet wegrennen voor m'n gevoel.
Pff, 's nachts lig ik dan ook weer te veel te denken en dan komen de tranen opeens wel, wat overdag nooit lukt.
Ik wilde dat ik mijn handleiding ergens kon vinden
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Fijne reactie. Echtquote:
[..]
Het leven wat je hebt gehad met hem, is vertrouwd en in zekere zin ook veilig, En nu ben je die veiligheid voor een groot deel kwijt! Je moet nu je leven inrichten zoals jij het wilt, en dus zonder hem, en dat gaat helaas niet van de 1 op de andere dag! Maar je komt er wel, en het zal ook slijten, en voel je vooral niet schuldig als je een baaldag hebt, dat betekent niet gelijk een terugval, Het betekent gewoon een baaldag! Heeft iedereen
En dat alleen voelen, lieve schat ik woon samen en ik heb ook zat momenten dat ik me eenzaal en alleen voel! Ik denk dan altijd maar,dat dat komt omdat niemand helemaal zal begrijpen waar je doorheen gaat!, En het wel of niet eenzaam zijn hangt dus niet persé samen met wel of niet samen zijn!
Je hebt het inderdaad over een baaldag, zo zag ik het eerst ook, afgelopen weekend. Maar die baaldag is dus nu al bijna een week aan de gang. Ik begin het toch te zien als een terugval en ik heb momenteel ook niet de kracht en moed om positief te zijn, wat me anders nog aardig afgaat.
Wat hem betreft, ik ben er in mijn hoofd helemaal klaar mee, maar mijn gevoelens natuurlijk nog niet. Dat zorgt voor tweestrijd, waardoor ik de ene keer echt op hem loop te vloeken (niet tegen hem natuurlijk) en echt kwaad op hem ben dat hij me zo naar behandeld en wil ik hem ook écht nooit meer zien of spreken. Een andere keer loop ik weer heel hard te janken dat ik hem uberhaupt kwijt ben.
Waarom zijn gevoelens zo ingewikkeld? Ik wil mijn gevoelens voor hem gewoon uit kunnen zetten. Ik wil ze niet meer. Klaar.
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Ach zie het maar zo, het kan toch nog erger...Ik ben bijna twee jaar ziek en twee jaar werkloos, daarvan bijna driekwart jaar met een depressie waarvoor ik pas sinds begin dit jaar wordt behandeld dankzij mijn eigenwijze gedrag. En ik denk er precies hetzelfde over als jij en ook mijn psychologe zegt dat ik niet zo hard voor mezelf moet zijnquote:
Bleh, dat halve griepje heeft erin gehakt
Vanochtend wel weer naar yoga gegaan en dat was heel fijn en verder niet zo veel. En dat is echt funest voor m'n stemming.
Begin weer heel erg te twijfelen aan mezelf hoe en of ik hier ooit uit kom en vind mezelf zo'n kansloos figuur die al zo lang bezig is: ik ben nu een jaar officieel ziek, vanaf juli met een depressie en bijna een half jaar zonder baan. Bleh.
En dan wil ik mezelf enerzijds een harde schop onder m'n reet geven, maar hoor anderzijds dat stemmetje van m'n therapeute dat ik eens lief voor mezelf moet zijn en dat dit proces tijd nodig heeft en ik niet moet wegrennen voor m'n gevoel.
Pff, 's nachts lig ik dan ook weer te veel te denken en dan komen de tranen opeens wel, wat overdag nooit lukt.
Ik wilde dat ik mijn handleiding ergens kon vinden
Dus hopelijk voel je je hierdoor iets beter. Plus gelukkig scheen de zon vandaag ook nog wel eens Oh en feit: eigenwijze, perfectionistische mensen die vaak veel te moeilijk voor zichzelf zijn, worden dus ook eerder depressief. Omdat ze zichzelf vaak niet goed genoeg vinden. Mezelf veranderen kan ik niet in een paar weken, dus het zal even gaan duren voordat ik begrijp hoe ik wat vriendelijker voor mezelf kan zijn.
Oke dames en heren, Ik lees dat ik echt de enige niet ben die moeite heeft om lief te zijn voor zichzelf! Dus ik heb een uitdaging voor ons!
Laten we vanaf vandaag voor minimaal een week iets liefs over onszelf zeggen! Dat kan varieren van ik heb mezelf een rustuurtje gegund tot ik heb vandaag een tijdschrift of een ijsje gekocht!
Mijn ik ben soms best lief voor mezelf moment: Ik heb vanmiddag lekker een film gekeken terwijl het huishouden ook aandacht nodig had!
Laten we vanaf vandaag voor minimaal een week iets liefs over onszelf zeggen! Dat kan varieren van ik heb mezelf een rustuurtje gegund tot ik heb vandaag een tijdschrift of een ijsje gekocht!
Mijn ik ben soms best lief voor mezelf moment: Ik heb vanmiddag lekker een film gekeken terwijl het huishouden ook aandacht nodig had!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Goed initiatiefquote:
Oke dames en heren, Ik lees dat ik echt de enige niet ben die moeite heeft om lief te zijn voor zichzelf! Dus ik heb een uitdaging voor ons!
Laten we vanaf vandaag voor minimaal een week iets liefs over onszelf zeggen! Dat kan varieren van ik heb mezelf een rustuurtje gegund tot ik heb vandaag een tijdschrift of een ijsje gekocht!
Mijn ik ben soms best lief voor mezelf moment: Ik heb vanmiddag lekker een film gekeken terwijl het huishouden ook aandacht nodig had!
Mijn "Ik ben soms best lief voor mezelf moment" : Vanmiddag een mooi natuurstenen hartje en een mooie ring voor mezelf gekocht, gewoon omdat het kan
quote:
[..]
Goed initiatief
Mijn "Ik ben soms best lief voor mezelf moment" : Vanmiddag een mooi natuurstenen hartje en een mooie ring voor mezelf gekocht, gewoon omdat het kan
S. 2014
J. 2016
J. 2016
En me daar aan helpen herinneren is trouwens lief van jou, want het maakt m'n terugblik op de dag toch net weer even iets leuker.quote:
Superleuk!quote:
Oke dames en heren, Ik lees dat ik echt de enige niet ben die moeite heeft om lief te zijn voor zichzelf! Dus ik heb een uitdaging voor ons!
Laten we vanaf vandaag voor minimaal een week iets liefs over onszelf zeggen! Dat kan varieren van ik heb mezelf een rustuurtje gegund tot ik heb vandaag een tijdschrift of een ijsje gekocht!
Mijn ik ben soms best lief voor mezelf moment: Ik heb vanmiddag lekker een film gekeken terwijl het huishouden ook aandacht nodig had!
Mijn "ik ben soms best lief voor mezelf" moment: stamt nog af van gisteren, ik heb gisteren uitgebreid de tijd genomen om te slenteren in de stad op zoek naar leuke dingen voor mijn kamer. Aantal leuke dingen gekocht, gewoon, omdat het mocht van mezelf. En het is leuk
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
M'n therapeute gaf me t advies 5x per dag iets positiefs te zeggen over mezelf. Dat was een beetje weggezakt, maar heb de reminders in m'n telefoon weer geactiveerd.
Ik begin er morgen wel weer mee.
Verder kwam vanavond opeens heel het zeer vervelende proces rondom m'n ontslag opeens bovendrijven. Geen idee waarom, maar dat het me erg heeft geraakt is wel duidelijk.
Ik begin er morgen wel weer mee.
Verder kwam vanavond opeens heel het zeer vervelende proces rondom m'n ontslag opeens bovendrijven. Geen idee waarom, maar dat het me erg heeft geraakt is wel duidelijk.
Nee, elke dag is anders hèquote:
Worden die 5 dingetjes geen standaard dingetjes dan?
Maar al zouden het wel standaarddingen worden, is dat ook niet heel erg denk ik. Ik kan mezelf nu ook steeds afzeiken met dezelfde dingen, dus steeds dezelfde positieve dingen worden dan wellicht ook een patroon...
Toch is het "ik ben lief" principe gevaarlijk voor mij als ik ga winkelen. Mijn bankrekening roept dan al heel snel iets anders. Voor mij is lief zijn voor mijzelf, een film downloaden en die overdag mogen zien, of in een schuimig bad gaan liggen met een boekje, en een kop thee drinken.
( of 's avonds na het eten een irish koffie maken )
( of 's avonds na het eten een irish koffie maken
)
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Ik ga vandaag een bakje met lentebloemen kopen in het kader van lief zijn voor mezelf omdat ik deze week elke dag naar therapie ben geweest, ondanks dat het soms een enorme strijd was.
Heeft er iemand ervaring met Psychiatrische Intensieve Thuiszorg (PIT)? Want de verpleegkundige adviseerde om daar over na te denken omdat het huishouden echt niet loopt de laatste tijd
Heeft er iemand ervaring met Psychiatrische Intensieve Thuiszorg (PIT)? Want de verpleegkundige adviseerde om daar over na te denken omdat het huishouden echt niet loopt de laatste tijd
Mijn liefzijn dinges deze week is dat ik 2x naar anouk mag. Kost klauwen met geld, vooral met de trein naar arnhem erbij. Maar gisteravond was tof en nou mag ik zondag weer
En ik wil zoenen en knuffelen met een leuke meneer.
En ik wil zoenen en knuffelen met een leuke meneer.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ik zeg doen!!quote:
Mijn liefzijn dinges deze week is dat ik 2x naar anouk mag. Kost klauwen met geld, vooral met de trein naar arnhem erbij. Maar gisteravond was tof en nou mag ik zondag weer
En ik wil zoenen en knuffelen met een leuke meneer.
Mijn ik ben best lief voor mezelf punt voor vandaag, is dat ik vanmorgen uitgebreid gedoucht heb met scrubben en de hele meuk!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik werd vanmorgen wakker met het gevoel alsof ik de hele wereld aankan. Dat gevoel heb ik nog steeds. Ga vanavond lekker de stad in, maar eerst werken waar ik hem ook zie..
Ik hoop dat dit lekkere gevoel blijft tot vanavond laat, want dan heb ik een topdag gehad, voor de verandering
Ik hoop dat dit lekkere gevoel blijft tot vanavond laat, want dan heb ik een topdag gehad, voor de verandering
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Hou dat gevoel vast! Je bent een sterke vrouw en niemand en zeker je ex niet kan dat van je afpakken!!En bedenk dat je werk slechts een deel van je dag is, Een paar uur bikkelen,en dan lekker de stad in! Komt goed! en geniet!quote:
Ik werd vanmorgen wakker met het gevoel alsof ik de hele wereld aankan. Dat gevoel heb ik nog steeds. Ga vanavond lekker de stad in, maar eerst werken waar ik hem ook zie..
Ik hoop dat dit lekkere gevoel blijft tot vanavond laat, want dan heb ik een topdag gehad, voor de verandering
Ik ga zo weer even bij mijn pup kijken en knuffelen!!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik moet deze elke dag luisteren van mn psycholoog. Bedacht me ineens dat het misschien leuk is om die te delen met anderen:
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Wat een geweldig nummer! ik heb hem meteen op facebook gezetquote:
Ik moet deze elke dag luisteren van mn psycholoog. Bedacht me ineens dat het misschien leuk is om die te delen met anderen:
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
quote:
Ik moet deze elke dag luisteren van mn psycholoog. Bedacht me ineens dat het misschien leuk is om die te delen met anderen:
Zo luister ik wel eens Vandaag is mijn dag van Jochem Myjer, deze komt nu dus ook erbij ^O (Ook luister ik wel Klein Orkest met Later is allang begonnen)[ Bericht 5% gewijzigd door MsMessy op 09-03-2012 15:52:24 ]
Hallo allemaal,
wil even zeggen dat ik er bewondering voor heb hoe jullie met depressieve klachten omgaan. Heb er zelf af en toe ook last van. Maar meer van de psychotische klachten.
Zijn andere liedjes zijn overigens ook aanraders. Vaak hele vrolijke muziek en mooie teksten.
wil even zeggen dat ik er bewondering voor heb hoe jullie met depressieve klachten omgaan. Heb er zelf af en toe ook last van. Maar meer van de psychotische klachten.
Bedankt voor het eraan herinneren van deze muziek. Heb meteen mijn Harrie Jekkers cd weer aangezet.quote:
Ik moet deze elke dag luisteren van mn psycholoog. Bedacht me ineens dat het misschien leuk is om die te delen met anderen:
Zijn andere liedjes zijn overigens ook aanraders. Vaak hele vrolijke muziek en mooie teksten.
Vandaag heb ik een goeie dag 
Heb mijn fiets naar de fietsenmaker gebracht, ben lekker boodschappen gaan doen en alles wil best lukken
Heb mijn fiets naar de fietsenmaker gebracht, ben lekker boodschappen gaan doen en alles wil best lukken
Even een korte reactie.
Hier gaat het wel nu, op wat kleine dipjes na. Maar ga wel onderuit aan de stress, want ik heb volgende week 2 herkansingen en 2 presentaties en nog eens een bomvol rooster.
Maar verder gaat het wel redelijk...soms heb ik wel momenten van irritatie of frustratie, ook een somberheid. Maar het valt nu wel erg mee.
En veel van die klachten komen op dit moment door vermoeidheid en druk.
@Murmeli
Anouk...ik wil ook...ik ben gelijk jaloers
@Girlnextdoor, wel een goed lied. Ik moet zeggen dat het niet helemaal mijn smaak is..zo rustig..maar de tekst is wel interesant..
Hier gaat het wel nu, op wat kleine dipjes na. Maar ga wel onderuit aan de stress, want ik heb volgende week 2 herkansingen en 2 presentaties en nog eens een bomvol rooster.
Maar verder gaat het wel redelijk...soms heb ik wel momenten van irritatie of frustratie, ook een somberheid. Maar het valt nu wel erg mee.
En veel van die klachten komen op dit moment door vermoeidheid en druk.
@Murmeli
Anouk...ik wil ook...ik ben gelijk jaloers
@Girlnextdoor, wel een goed lied. Ik moet zeggen dat het niet helemaal mijn smaak is..zo rustig..maar de tekst is wel interesant..
Hallo dames en heren, Leuk om te lezen dat er echt wel lief-voor-jezelf momenten zijn!
Ik heb vandaag besloten dat ik ga kijken of ik het workshopgeven van de grond kan krijgen, Ik ben best goed in wat ik doe, En wil dus eigenlijk workshops gaan geven in mijn eigen huis, met max 4 dames/heren tegelijk! Dus ik knal m er maar gelijk even in!
Heb je altijd al eens een eigen taart willen decoreren met marsepein? Maar weet je niet zo goed hoe, dan vind je het misschien leuk om het een keer samen te doen, In 2.5 uur laat ik je zien hoe je een taart vult, bekleed en decoreert. Dit alles in huiselijke kring in Rotterdam alexanderpolder. De kosten van deze workshop zijn 30 euro p.p en dat is inclusief drinken en materiaal!
Om een idee te krijgen kunnen jullie kijken in http://www.mijnalbum.nl/Album=LYPRPTP3
Let op: Daar staan maar een paar van mijn taarten in!
Bij interesse of voor meer info, kun je altijd pm-en of dm-en!
[ Bericht 0% gewijzigd door gewoonmezelf87 op 10-03-2012 15:03:49 (Geen discriminatie van hobby!) ]
Ik heb vandaag besloten dat ik ga kijken of ik het workshopgeven van de grond kan krijgen, Ik ben best goed in wat ik doe, En wil dus eigenlijk workshops gaan geven in mijn eigen huis, met max 4 dames/heren tegelijk! Dus ik knal m er maar gelijk even in!
Heb je altijd al eens een eigen taart willen decoreren met marsepein? Maar weet je niet zo goed hoe, dan vind je het misschien leuk om het een keer samen te doen, In 2.5 uur laat ik je zien hoe je een taart vult, bekleed en decoreert. Dit alles in huiselijke kring in Rotterdam alexanderpolder. De kosten van deze workshop zijn 30 euro p.p en dat is inclusief drinken en materiaal!
Om een idee te krijgen kunnen jullie kijken in http://www.mijnalbum.nl/Album=LYPRPTP3
Let op: Daar staan maar een paar van mijn taarten in!
Bij interesse of voor meer info, kun je altijd pm-en of dm-en!
[ Bericht 0% gewijzigd door gewoonmezelf87 op 10-03-2012 15:03:49 (Geen discriminatie van hobby!) ]
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Bij nader inzien werd m'n dag vanavond minder leuk Ben de hele avond in het ziekenhuis op bezoek geweest. Bleh.. Hakt er wel weer even in.
Edit: en dan godv.. ook nog de laatste tree van de trap missen midden in de nacht AUW
[ Bericht 15% gewijzigd door MsMessy op 10-03-2012 01:57:21 ]
Ben de hele avond in het ziekenhuis op bezoek geweest. Bleh.. Hakt er wel weer even in.Edit: en dan godv.. ook nog de laatste tree van de trap missen midden in de nacht AUW
[ Bericht 15% gewijzigd door MsMessy op 10-03-2012 01:57:21 ]
Ai. Waarom in het ziekenhuis op bezoek geweest? Niets ernstigs hoop ik?quote:
Bij nader inzien werd m'n dag vanavond minder leuk
Edit: en dan godv.. ook nog de laatste tree van de trap missen midden in de nacht AUW
--
Verder, ja, dat nummer luister ik nu dus elke dag. Het geeft me wel steeds meer zelfvertrouwen, hoe gek ook. Zo luister ik ook 'Weak as I am' van Skunk Anansie, 'Vrij zijn' van Marco Borsato (welke me overigens ook werd aangeraden door mn psycholoog) en 'Fighter' van Christina Aguilera. Fijn hoeveel invloed die muziek op je hebben kan. Wordt er echt even sterker van, voor mijn gevoel
Overigens een erg geslaagde dag gehad. Lekker vrolijk geweest voor mijn doen en een hele leuke avond gehad. Nu dus tevreden slapen en hopen dat ik morgen weer wakker wordt met een 'ik kan de hele wereld aan' gevoel. Ik heb dit gevoel echt gemist.
Ik denk echt dat donderdag, nadat ik compleet overstuur was en me zwaar depressief voelde, een keerpunt is geweest. Tenminste, dat moet de komende week nog maar blijken, maar zo voelde het toen ik ging slapen, en werd dus met dat heerlijke gevoel wakker.
Ben benieuwd
Nobody is telling you who you are, they're just telling you who you should and should not be.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
ja, leuk!!! Ik ben voor de hobby daar een klein beetje mee bezig maar er nooit echt uitleg over gehad hoe het moet. Ik heb thuis marsepein en fondant liggen, dus zou leuk zijn om er wat beter in te wordenquote:
Hallo dames, Leuk om te lezen dat er echt wel lief-voor-jezelf momenten zijn!
Ik heb vandaag besloten dat ik ga kijken of ik het workshopgeven van de grond kan krijgen, Ik ben best goed in wat ik doe, En wil dus eigenlijk workshops gaan geven in mijn eigen huis, met max 4 dames tegelijk! Dus ik knal m er maar gelijk even in!
Heb je altijd al eens een eigen taart willen decoreren met marsepein? Maar weet je niet zo goed hoe, dan vind je het misschien leuk om het een keer samen te doen, In 2.5 uur laat ik je zien hoe je een taart vult, bekleed en decoreert. Dit alles in huiselijke kring in Rotterdam alexanderpolder. De kosten van deze workshop zijn 30 euro p.p en dat is inclusief drinken en materiaal!
Om een idee te krijgen kunnen jullie kijken in http://www.mijnalbum.nl/Album=LYPRPTP3
Let op: Daar staan maar een paar van mijn taarten in!
Bij interesse of voor meer info, kun je altijd pm-en of dm-en!
op wat voor dag(en) wil je dat gaan doen en wat voor tijd(en)?
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Als je wat kwijt moet dan sta ik er voor open.quote:
zoveel willen zeggen, maar het ook allemaal weer wissen...
Rustig aan.
Ik ben geen vrouw.. Dus ik mag niet?quote:
Hallo dames, Leuk om te lezen dat er echt wel lief-voor-jezelf momenten zijn!
Ik heb vandaag besloten dat ik ga kijken of ik het workshopgeven van de grond kan krijgen, Ik ben best goed in wat ik doe, En wil dus eigenlijk workshops gaan geven in mijn eigen huis, met max 4 dames tegelijk! Dus ik knal m er maar gelijk even in!
Heb je altijd al eens een eigen taart willen decoreren met marsepein? Maar weet je niet zo goed hoe, dan vind je het misschien leuk om het een keer samen te doen, In 2.5 uur laat ik je zien hoe je een taart vult, bekleed en decoreert. Dit alles in huiselijke kring in Rotterdam alexanderpolder. De kosten van deze workshop zijn 30 euro p.p en dat is inclusief drinken en materiaal!
Om een idee te krijgen kunnen jullie kijken in http://www.mijnalbum.nl/Album=LYPRPTP3
Let op: Daar staan maar een paar van mijn taarten in!
Bij interesse of voor meer info, kun je altijd pm-en of dm-en!
Rustig aan.
quote:
[..]
Ik ben geen vrouw.. Dus ik mag niet?
Jij wil zeker wel wat 'taarten' vullen en versieren he? Ouwe snoeperdquote:
[..]
Ik ben geen vrouw.. Dus ik mag niet?
[ Bericht 0% gewijzigd door Tangledup op 10-03-2012 13:30:38 ]
Tombstone shadow, stretchin' across my path.
Every time I get some good news, ooh.
There's a shadow on my back.
Every time I get some good news, ooh.
There's a shadow on my back.
Sorry, Natuurlijk mag jij ook, en andere mannen ook, De ervaring leert alleen dat mannen vaak kijken alsof ze naar de slachtbank worden gebracht! Maar als jij een workshop wilt volgen, dan ben je van harte welkom!quote:
[..]
Ik ben geen vrouw.. Dus ik mag niet?
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Nu moet hij komen ook! Vind ik danquote:
[..]
Sorry, Natuurlijk mag jij ook, en andere mannen ook, De ervaring leert alleen dat mannen vaak kijken alsof ze naar de slachtbank worden gebracht! Maar als jij een workshop wilt volgen, dan ben je van harte welkom!
Tombstone shadow, stretchin' across my path.
Every time I get some good news, ooh.
There's a shadow on my back.
Every time I get some good news, ooh.
There's a shadow on my back.
Jawel, wel ernstigquote:
[..]
Ai. Waarom in het ziekenhuis op bezoek geweest? Niets ernstigs hoop ik?
Vader van m'n vriend ligt in het ziekenhuis met ernstige ziekte en het gaat niet zo goed op het moment. Daarbij is het ook nog eens zo dat vorig jaar in deze maand mijn eigen vader vrij plotseling overleed, dus ik heb het even moeilijk nu.
gatver wat een nare samenloop van ellendequote:
[..]
Jawel, wel ernstig
sterkte!
Ik ben nog steeds wel redelijk happy. Stond vanmorgen wel met een rothumeur op en ik moet opletten dat ik bezig blijf (dus niet de hele dag achter internet hangen). Boekjes lezen kan wel dat vreet geen energie. Maar ik vind dat het best wel goed gaat.
volgens mij zijn hardlopen en antidepressiva samen best wel een goeie combi. Beetje dubbelop denk ik, dat is goed
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ja, dat werkt zeker wel goed!! Alleen had ik dus wel na een tijdje: hmm, ik ben nu zo bezig, maar voel me eigenlijk nog steeds niet top. Toen rende ik vervolgens wat minder en ging het nog slechter.quote:
[..]
gatver wat een nare samenloop van ellende
sterkte!
Ik ben nog steeds wel redelijk happy. Stond vanmorgen wel met een rothumeur op en ik moet opletten dat ik bezig blijf (dus niet de hele dag achter internet hangen). Boekjes lezen kan wel dat vreet geen energie. Maar ik vind dat het best wel goed gaat.
volgens mij zijn hardlopen en antidepressiva samen best wel een goeie combi. Beetje dubbelop denk ik, dat is goed
Conclusie: dat hardlopen (en sporten sowieso) is goed om erin te houden!
Pffft had ik dat topic over PIT maar nooit geopend Krijg echt van alles over me heen, dat ik lui ben en niet echt depressief enzo Ik wil ervaringen horen en me niet de hele tijd hoeven te verdedigen...
MsMessy Heel veel sterkte met de vader van je vriend
Respect voor degenen die nog wel gaan sporten. Ondanks dat de sportschool onder mn huis zit lukt het me niet om te gaan. Terwijl ik weet dat als ik geweest ben ik me wel beter voel. Maarja dat heb ik met meer dingen die niet lukken.
Krijg echt van alles over me heen, dat ik lui ben en niet echt depressief enzo Ik wil ervaringen horen en me niet de hele tijd hoeven te verdedigen...MsMessy Heel veel sterkte met de vader van je vriend
Respect voor degenen die nog wel gaan sporten. Ondanks dat de sportschool onder mn huis zit lukt het me niet om te gaan. Terwijl ik weet dat als ik geweest ben ik me wel beter voel. Maarja dat heb ik met meer dingen die niet lukken.
Nee, je wilt alleen maar horen hoe zielig je bent. Als mensen met tips voor je huishouden komen, wil je daar gewoon niet naar luisteren, want dan heb je geen tijd meer voor je 3d-kaarten maken, je cakes bakken, je make-up, en weet ik veel wat voor hobby's (naast in je bed liggen) je nog meer hebt.quote:
Pffft had ik dat topic over PIT maar nooit geopend
"If you don't stop lying about me, I'll start telling the truth about you."
Ik vind het vooral nogal jammer dat je in dit topic komt uithuilen, en dat je iedereen die tips gepost heeft in je PIT-topic gewoon laat stikken.quote:
Al die dingen doe ik de laatste tijd ook niet meer hoor
"If you don't stop lying about me, I'll start telling the truth about you."
Zeg mensen, zullen we persoonlijke gevechten anders even buiten dit topic houden!? Het is vervelend als mensen tips geven en er wordt niks mee gedaan, maar dat is de verantwoording van de tipvrager! Als er niks mee gedaan wordt dan krijg je op een moment geen tips meer.
Klaar!!
En nu ga ik even dat PIT topic zoeken
Klaar!!
En nu ga ik even dat PIT topic zoeken
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Psychiatrische Intensieve Thuiszorg (PIT)quote:
Zeg mensen, zullen we persoonlijke gevechten anders even buiten dit topic houden!? Het is vervelend als mensen tips geven en er wordt niks mee gedaan, maar dat is de verantwoording van de tipvrager! Als er niks mee gedaan wordt dan krijg je op een moment geen tips meer.
Klaar!!
En nu ga ik even dat PIT topic zoeken
"If you don't stop lying about me, I'll start telling the truth about you."
quote:Op zaterdag 10 maart 2012 18:29 schreef Joipoidoipoipoi het volgende:
[..]
Psychiatrische Intensieve Thuiszorg (PIT)
dank je ik had hem gevonden, en mijn idee daar maar even neergekwakt!Oh en sylvana, Jer weet toch wel dat als je een topic opent op Fok! dat mensen daar een mening over hebben, en dat ze zeker niet allees zeggen wat er gevraagd wordt, In dit geval ervaringen, Dus inderdaad misschien had je het topic niet moeten openen, maar ik heb het gelezen en er staan wel een aantal goede tips in! Succes meid
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Hi Sylvana, ik wil hier toch even op reageren;quote:
Pffft had ik dat topic over PIT maar nooit geopend
MsMessy Heel veel sterkte met de vader van je vriend
Respect voor degenen die nog wel gaan sporten. Ondanks dat de sportschool onder mn huis zit lukt het me niet om te gaan. Terwijl ik weet dat als ik geweest ben ik me wel beter voel. Maarja dat heb ik met meer dingen die niet lukken.
Het was niet mijn bedoeling om je aan te vallen of wat dan ook, maar omdat ik waarschijnlijk anders om ging met mijn depressie begrijp ik jou wat minder goed, dat kan toch. Ik wil je in ieder geval zeggen dat er toch bruikbare tips in het topic staat en het enige wat jou kan helpen is jezelf..
Sterkte!
''Je kunt over alles nadenken, maar het helpt natuurlijk niet''
*knip* ik heb het weggehaald
[ Bericht 90% gewijzigd door Nijna op 11-03-2012 13:31:20 ]
[ Bericht 90% gewijzigd door Nijna op 11-03-2012 13:31:20 ]
Mama van 2 lieve meiden :)
Oh ja, mijn positieve lief voor mezelf ding van Gisteren, Ik heb samen met vriendlief besloten dat we volgend weekend niet naar zijn moeder gaan, Ze kan alleen maar negatief doen op t moment, en daar hebben we beide geen zin in, En normaal ben ik erg van, ach joh maar ja en... maar nu dus lekker niet!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Vanavond weer naar Anouk! Woeiiiiiii!
En nog steeds aan t smssen met leuke meneer
En nog steeds aan t smssen met leuke meneer
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Oeh dat klinkt goed!! Meer info over deze leuke meneer of is het ook een fokker? :pquote:
Vanavond weer naar Anouk! Woeiiiiiii!
En nog steeds aan t smssen met leuke meneer
S. 2014
J. 2016
J. 2016
