quote:Laatste inhoudelijke posts:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Ok, TS begint: Ik heb sinds ruim een jaar last van een behoorlijk zware depressie en een angststoornis met paniekaanvallen. Maar ook eerder al heb ik te maken gehad met depressies of angstklachten. Ik ben er erg gevoelig voor en het komt bij mij regelmatig terug.
Sinds november vorig jaar zit ik ziek thuis omdat ik ook paniekaanvallen begon te krijgen op mijn werk, dat was voor mij de druppel. Ik werk in de horeca en ik stond op een gegeven moment snakkend naar adem en vol hartkloppingen koffie voor gasten te maken. Ik voelde me helemaal naar worden en heb me toen gelijk ziek gemeld.
Gevoelens van angst hebben altijd wel mijn leven beheerst, niet eens zozeer bewust als wel onbewust; mijn lichaam staat eigenlijk constant paraat om dreigend gevaar aan te kunnen. Mijn huidige depressie is dan ook getriggerd door een uitputtingsslag die mijn lijf en geest te verduren kreeg door deze angsten.
Er zijn natuurlijk wel wat nare en vervelende dingen voorgevallen in mijn leven, maar ik vond altijd maar dat ik daar tegen moest kunnen en gewoon door moest gaan. Het is pas sindskort dat ik eindelijk ben gaan accepteren dat ik gewoon een best wel gevoelig persoon ben en niet zoveel kan hebben als "de meeste mensen".
Ik gebruik momenteel een antidepressiva (efexxor) en af en toe wat oxaze- of temazepam als de angst te erg wordt. Ook ben ik onder behandeling bij een psychiater en psycholoog. Deze eerste stelde voor om aan een dagbehandeling deel te nemen in het ziekenhuis. Ik denk dat ik dit wel ga doen.
Ok, nou tot zover. Als dit topic toch dubbelop is of ergens anders moet staan dan merk ik het wel.
quote:Op donderdag 28 oktober 2010 16:15 schreef Sylvana het volgende:
Ik ben weer terug van het intakegesprek en mag volgende week beginnen
Behandeling bestaat uit 4 blokken, waarvan je er de ene week 2 krijgt en de andere week de andere 2. Ieder blok wordt door een andere therapeut gegeven. De dag duurt van 9 tot half 1, blokken duren 1,5 uur en je hebt half uur pauze tussendoor. Blokken zijn cognitieve therapie, activiteitentherapie ( dat je dus weer leert om activiteiten te ondernemen en daar energie uit te halen, ipv passief op de bank te blijven zitten) Interpersoonlijke therapie ( sociale relaties, hoe ga je daarmee om, hoe kun je die in stand houden/verbeteren, wat is je eigen rol) en conditietraining ( wandelen/hardlopen in het bos)
De ene week heb je dus cognitieve gedragstherapie en activiteitentherapie, de andere week interpersoonlijke therapie en conditietraining. Ik mag dus volgende week beginnen en dan start er ook nog iemand anders. De groep bestaat dan uit 6 personen, er mogen maximaal 8 personen in de groep. Het zijn nu vooral twintigers en dertigers, dus dat is wel fijn
Je mag maximaal 2 keer missen, als je 3 keer gemist hebt moet je de groep uit.
Ik ben erg benieuwd naar de groep en zal het vanaf volgende week wel gaan meemaken
quote:Op donderdag 28 oktober 2010 16:16 schreef Bos81 het volgende:
Met pijn en moeite boodschappen gedaan en nog steeds voel ik me slecht
quote:Op donderdag 28 oktober 2010 16:26 schreef Swietje het volgende:
Murmeli, ik heb niet gebeld.
Sylvana, je klinkt heel positief! Fijn!
Bos81, heb je nog lekkere dingen gehaald?
quote:Op donderdag 28 oktober 2010 16:28 schreef Bos81 het volgende:
[..]
Niet echt, wel een boek voor 4.95 gekocht. Leek me wel een mooi verhaal.
En probeer toch maar een andere keer te bellen, en schaam je er niet voor dat het niet meteen lukt. Het is gewoon een grote en moeilijke stap.
quote:Op donderdag 28 oktober 2010 16:31 schreef Sylvana het volgende:
[..]
Dat ben ik ook, ben erg blij dat ik nu eindelijk er echt wat aan kan doen en eindelijk in behandeling kan. Alleen die conditietraining, beetje jammer dat het net herfst/winter is, had beter in de lente/zomer kunnen zijn dat wandelen/hardlopen in het bos Maarja, aan de andere kant is het ook wel weer goed, dat je dan iets moet doen, ook al heb je er geen zin in omdat het bijvoorbeeld slecht weer is. Dat het doen belangrijker is dan er zin in hebben zeg maar
quote:Op donderdag 28 oktober 2010 16:32 schreef Swietje het volgende:
[..]
Stiekem schaam ik me er wel voor hoor. Ik vind het gewoon kinderachtig van mezelf. Waarom kan ik niet gewoon even bellen?
quote:Op donderdag 28 oktober 2010 16:36 schreef Swietje het volgende:
Hihi, nu krijg ik zin om ook een nieuw boek te kopen! Snel op bol.com kijken
Sylvana, met dit weer door het bos rennen lijkt mij ook niets, maar wel goed. Zin maken heet dat
quote:Op donderdag 28 oktober 2010 16:37 schreef Bos81 het volgende:
Gewoon niet schamen. Natuurlijk sta ik niet in je schoenen en heb makkelijk praten hierzo. Maar ik zo ook niet 1.2.3 bellen. ik had gewoon de mazzel dat ik vanwege mijn autisme en spanningsklachten al een psychiater had. En ik heb ook laten bellen toen ik voor het eerst naar een psycholoog moest.
Ik kan me dus voorstellen dat het voor mensen met een depressie erg lastig is om te bellen, ik zou dat ook niet zo 1 2 3 gedurfd hebben
NIks voor te schamen dus
quote:Op donderdag 28 oktober 2010 16:42 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Heeft geen zin om na te denken op die manier. Daarmee houd je je slechte gevoel alleen maar in stand.
Wat vind je van mijn suggestie om die vriendin te laten bellen?
quote:Op donderdag 28 oktober 2010 16:49 schreef GimmeGore het volgende:
goh, douchen hielp ook alleen tot ik onder de douche uitkwam..
eens kijken of pannenkoeken bakken (wat ik normaal graag deed en wat me deed denken aan mijn allerleukste bijbaantje) wel helpt om me iets beter te laten voelen
quote:Op donderdag 28 oktober 2010 16:51 schreef Sylvana het volgende:
[..]
Goed dat je iig dingen probeert te doen waarvan je van te voren denkt dat ze helpen Dat is iig al wat, dan dat je helemaal niks doet omdat je toch denkt dat het niet helpt. Veel plezier met pannenkoeken bakken!
quote:Kan je haar niet mailen ofzo?Op donderdag 28 oktober 2010 17:03 schreef Swietje het volgende:
Murmeli, ik wil inderdaad m'n vriendin vragen om te bellen, moet ik haar wel eerst weer zien/spreken. Hopelijk deze week nog..
quote:Goed van je dat jij nu ook gaat beginnen, veel succesOp donderdag 28 oktober 2010 17:07 schreef ScarFace- het volgende:
Goed dat je bent begonnen Sylvana aan de dagbehandeling
Ik ga er ook aan beginnen heb me er over heen gezet in ieder geval eens kijken of het wat voor me is
quote:Dat vind ik zo onpersoonlijkOp donderdag 28 oktober 2010 17:07 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Kan je haar niet mailen ofzo?
Ik hoop dat je het haar iig snel kan vragen!
quote:Dank en jij ookOp donderdag 28 oktober 2010 17:08 schreef Sylvana het volgende:
[..]
Goed van je dat jij nu ook gaat beginnen, veel succes
quote:Mailen of smssen of ze wil afspreken en dan vragen?
quote:Als 't goed is zie ik haar deze week nog. En anders sowieso komende week.Op donderdag 28 oktober 2010 18:42 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Mailen of smssen of ze wil afspreken en dan vragen?
Of als je haar sowieso een dezer dagen ziet is het misschien helemaal prima om daarop te wachten. Hangt er een beetje vanaf hoeveel haast je hebt ook.
Ik ben zelf altijd nogal ongeduldig
quote:Tof! Laat je weten hoe het loopt?Op donderdag 28 oktober 2010 18:44 schreef Swietje het volgende:
[..]
Als 't goed is zie ik haar deze week nog. En anders sowieso komende week.
quote:Is goed!Op donderdag 28 oktober 2010 19:02 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Tof! Laat je weten hoe het loopt?
quote:Niet over nadenken, vragen!Op donderdag 28 oktober 2010 19:13 schreef Swietje het volgende:
[..]
Is goed!
(Nu nog hopen dat ik het haar durf te vragen, want dan kan ik er niet meer onderuit..dan is er geen weg meer terug.. Eng!)
quote:Misschien wel wazig, maar wel herkenbaar. Vooral dat niet durven bellen naar de tandarts, dat heb ik met de kapper, ben al bijna een jaar niet meer geweest. Zeker nu ik 2 maanden terug verhuisd ben en dus naar een nieuwe moet zoekenOp donderdag 28 oktober 2010 19:57 schreef vamperotica het volgende:
Ah...Hier zijn jullie....
Ik wil zo graag op iedereen reageren maar ik ben voordat ik begin al namen en verhalen kwijt....
Ik doe mn best
Ik las over mensen die niet durfde te bellen voor hulp...Ik snap het van mezelf nog steeds niet...Gewoon een simpel telefoontje naar bijvoorbeeld de tandarts voor een afspraak is teveel...
Ik las nog veel meer, over boeken die wel mooi leken en huilbuien
In ieder geval dikke voor iedereen...
Pff ik ben zoooooo blij dat de vakantie hier bijna is afgelopen...Ik ben gesloopt! Heb ook gewoon echt overal spierpijn enzo....
Zie wel op tegen die lichttherapie...Of eigenlijk vooral tegen het gerelge wat het met zich meebrengt...Een hele week 's morgens vroeg door het spitsverkeer heen om een half uurtje voor zo'n lamp te gaan zitten
Hoop wel dat het wat doet...
Ben nu ook een schriftje aan het bij houden over hoe ik me voel, wat het met mij doet als de kids druk ( of eigenlijk niet eens, maar IK vind ze druk) zijn...
Er komt hier een thuishulp die zegt dat ik het allemaal erg goed doe... Geef ze elk dr portie aandacht, stel grenzen, geef ze kleine opdrachtjes als we samen aan het opruimen zijn En DAT is ook het probleem niet...Het probleem is dat IK niet met MEZELF overweg kan als het allemaal niet wil zoals ik gepland had.....
Nou ja.... beetje wazige uitleg allemaal, maar ik snap er zelf ook nog niet veel van....
quote:dit is een lastige keuze, maar je moet kijken of je denkt te overleven zonder dagbehandeling. In ieder geval zou ik er ruim de tijd over nemen om erover te denken.Op donderdag 28 oktober 2010 21:02 schreef juxtaposition het volgende:
Vandaag had ik m'n intake bij ondertussen de vierde hulpverleningsinstantie Het kwam goed op me over, alleen jammer van die 2 maanden wachttijd. Daar word ik echt niet vrolijk van, en ik was al niet al te vrolijk
De intakester dacht eerder aan een dagbehandeling dan individuele gesprekken zei ze, en daar ben ik niet blij mee. Dan zou ik moeten stoppen met school. Ik denk dat de hele dag thuis zitten me ook geen goed doet, als ik met school moet stoppen.
Keuzes, keuzes, keuzes...
quote:Goffer, dat is vals!Op vrijdag 29 oktober 2010 09:38 schreef GimmeGore het volgende:
was ik eindelijk zo ver dat ik de huisarts durfde te bellen...
zijn ze op vakantie
quote:Op vrijdag 29 oktober 2010 09:38 schreef GimmeGore het volgende:
was ik eindelijk zo ver dat ik de huisarts durfde te bellen...
zijn ze op vakantie
quote:Op donderdag 28 oktober 2010 20:55 schreef Swietje het volgende:
Bellen is hier ook een ramp. Zelfs naar vriendinnen.
quote:Kun jij niet net als ik in deeltijdbehandeling dan? Ik ga nu dus 1 ochtend in de week in therapie en krijg dan 4 verschillende therapieën. Ik weet mijn rooster voor volgende periodes nog niet, maar 1 ochtend in de week niet op school kunnen zijn is nog wel te overzien. Dagbehandeling hoeft toch niet meteen een aantal volledige dagen te zijn? Of heeft ze dat in jouw geval wel expliciet gezegd? En wachttijden zijn erg irritant ja, maar het is helaas niet anders.Op donderdag 28 oktober 2010 21:02 schreef juxtaposition het volgende:
Vandaag had ik m'n intake bij ondertussen de vierde hulpverleningsinstantie Het kwam goed op me over, alleen jammer van die 2 maanden wachttijd. Daar word ik echt niet vrolijk van, en ik was al niet al te vrolijk
De intakester dacht eerder aan een dagbehandeling dan individuele gesprekken zei ze, en daar ben ik niet blij mee. Dan zou ik moeten stoppen met school. Ik denk dat de hele dag thuis zitten me ook geen goed doet, als ik met school moet stoppen.
Keuzes, keuzes, keuzes...
quote:Ik heb juist het tegenovergestelde, ik kijk juist uit naar de dagen waarop ik iets te doen heb. die lege weekenden zijn voor mij soms een hel.Op vrijdag 29 oktober 2010 20:01 schreef Swietje het volgende:
Sorry maar.........
GODZIJDANK! HET IS WEEEEEEEEEEEEEKEEEEEEEEEENDDDDDDDDDD!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
quote:Is ook heel herkenbaar. Meestal heb ik niets te doen en dat is stom. Maar komende weekenden heb ik wel veel te doen en dat is een welkome afleiding na mijn studie...waar ik nu heel veel voor moet doen, wat veel stress geeft.Op vrijdag 29 oktober 2010 20:06 schreef Bos81 het volgende:
[..]
Ik heb juist het tegenovergestelde, ik kijk juist uit naar de dagen waarop ik iets te doen heb. die lege weekenden zijn voor mij soms een hel.
quote:Ik lees veel en maak graag sudoku's. Maar dat lukt me overdag gewoon weg niet. Ook niet doordeweeks. Sporten doe ik niet, wel overweeg ik om iets van Yoga te gaan volgen. Dinsdag laat ik me er via werk over informeren.Op vrijdag 29 oktober 2010 20:11 schreef Swietje het volgende:
[..]
Is ook heel herkenbaar. Meestal heb ik niets te doen en dat is stom. Maar komende weekenden heb ik wel veel te doen en dat is een welkome afleiding na mijn studie...waar ik nu heel veel voor moet doen, wat veel stress geeft.
Heb je geen sporten of hobbies?
quote:Ja, of ik moet een keer naar de sportschool gaan. Maar dat spinning en gewichtdingen, trekken me gewoon niet. Hopelijk levert dat Yoga ook wat zelfbewustwording en ontspannenheid op. Waardoor ik me overdag niet zo bezwaard voel om dingen aan te pakkenOp vrijdag 29 oktober 2010 20:15 schreef Swietje het volgende:
Lastig hoor! Een sport of hobby zoeken voor de middagen geen idee? Daar heb je nu niet direct iets aan, maar voor de toekomst...
quote:Tja, ik denk dat hiervoor het beste gewoon duidelijke afspraken moet maken met je vriend. Want ik weet niet of er een officieël "contract" voor bestaat.Op zaterdag 30 oktober 2010 15:30 schreef Blossom86 het volgende:
Ik lees vaak mee in dit topic, maar nooit gepost, was altijd bang dat iemand (een bekende) het zou lezen.
Nu ga ik het toch maar doen.
.....
Nu zijn mijn broers en ik allemaal vrij prima terecht gekomen, maar allemaal hebben we toch wel aanleg voor depressie. Mijn broers hebben erg veel geblowd, en daardoor heeft één al eens hallicunaties gehad, waar hij erg van schrok. Bekend is dat je meer kans heb op een psychose als je blowt, en al helemaal als 1 van je ouders er last van heeft.
Zelf heb ik erg wisselende stemmingen. Momenteel ben ik al een tijdje best down. Zie niet altijd het nut van het leven en weinig kan mij boeien of opvrolijken. Gelukkig heb ik nooit psychotische ervaringen gehad, maar daar ben ik erg bang voor.
Ik zou daarom wel een soort verklaring willen maken, dat als mijn vriend of vader merkt dat ik psychotisch word, zij mij direct kunnen laten opnemen, zodat het niet verder uit de hand loopt.
Is zoiets mogelijk? En geldig op een later moment waarop ik wellicht niet meer opgenomen wil worden omdat ik in een psychose zit?
Heeft iemand van jullie hier ervaring mee, of wel eens over nagedacht?
Alvast bedankt voor het lezen.
bah zeg, *dikke knuffel*quote:Op zondag 31 oktober 2010 12:20 schreef Swietje het volgende:
Blossom, wat lastig en moeilijk! Ik weet niet of je er iets over vast kunt laten leggen. Ik zou dat eens bij je (huis)arts navragen als ik jou was.
Ik voel me zo verschrikkelijk rot. Weet echt niet wat ik met mezelf aan moet vandaag.
Ik lees dit nu van je voor het eerst, neem aan dat je hiervoor veel last gehad had.quote:Op zondag 31 oktober 2010 13:26 schreef Quickie_Butt het volgende:
Deel 3 alweer! Ik heb heel deel 2 gemist! . Eens ff bijlezen....
Hier gaat het ondertussen stukken beter; de citalopram werkt als een trein. Ik zou mezelf weer zo goed als 'normaal' willen bestempelen .
Ik denk dat yoga best kan helpen bij depressiviteit, mischien niet tegen de depressie zelf maar wel om op momenten wanneer het nodig is om even tot rust te komen.quote:Op zondag 31 oktober 2010 18:10 schreef whosvegas het volgende:
Voor mensen die depressief zijn, zou het niet goed om aan yoga te proberen?
Afgelopen tijd zat ik in een (behoorlijke) dip, gelukkig voel ik me weer wat beter. Elke week ga ik naar yoga en ik heb hier veel aan gehad. Yoga brengt je terug naar jezelf en door de ontspanning krijg je een heerlijk gevoel over jezelf.
Voor ik aan de antidepressiva zou gaan, zou ik eerst proberen of iets als yoga zou helpen. Maar goed, ik kan me niet verplaatsen in iemand die echt depressief is. Maar wellicht is yoga een keer goed, om te proberen, kwaad kan het iig niet
Toevallig heb ik dat in dit topic geplaatst dat ik me ga laten informeren over de mogelijkheden hierquote:Op zondag 31 oktober 2010 18:10 schreef whosvegas het volgende:
Voor mensen die depressief zijn, zou het niet goed om aan yoga te proberen?
Afgelopen tijd zat ik in een (behoorlijke) dip, gelukkig voel ik me weer wat beter. Elke week ga ik naar yoga en ik heb hier veel aan gehad. Yoga brengt je terug naar jezelf en door de ontspanning krijg je een heerlijk gevoel over jezelf.
Voor ik aan de antidepressiva zou gaan, zou ik eerst proberen of iets als yoga zou helpen. Maar goed, ik kan me niet verplaatsen in iemand die echt depressief is. Maar wellicht is yoga een keer goed, om te proberen, kwaad kan het iig niet
Je zou het eens kunnen proberen. In elke stad is er, volgens mij wel iemand die yoga geeft.quote:Op zondag 31 oktober 2010 18:17 schreef francis998 het volgende:
[..]
Ik denk dat yoga best kan helpen bij depressiviteit, mischien niet tegen de depressie zelf maar wel om op momenten wanneer het nodig is om even tot rust te komen.
Maar goed, ik weet het niet. Ik heb nooit echt yoga gedaan, maar zit momenteel in mijn 3e depressie en heb nooit medicatie willen gebruiken En het is me 1x voorgesteld
Ik doe elke week Bodybalance (combinatie van yoga, tai chi en pilates) en dat werkt idd wel, maar niet zo goed dat het echt HET middel is om va n je depressie af te komen ofzo.quote:Op zondag 31 oktober 2010 18:10 schreef whosvegas het volgende:
Voor mensen die depressief zijn, zou het niet goed om aan yoga te proberen?
Afgelopen tijd zat ik in een (behoorlijke) dip, gelukkig voel ik me weer wat beter. Elke week ga ik naar yoga en ik heb hier veel aan gehad. Yoga brengt je terug naar jezelf en door de ontspanning krijg je een heerlijk gevoel over jezelf.
Voor ik aan de antidepressiva zou gaan, zou ik eerst proberen of iets als yoga zou helpen. Maar goed, ik kan me niet verplaatsen in iemand die echt depressief is. Maar wellicht is yoga een keer goed, om te proberen, kwaad kan het iig niet
Dat wil ik ook niet beweren.quote:Op zondag 31 oktober 2010 18:31 schreef Sylvana het volgende:
[..]
Ik doe elke week Bodybalance (combinatie van yoga, tai chi en pilates) en dat werkt idd wel, maar niet zo goed dat het echt HET middel is om va n je depressie af te komen ofzo.
Dit kan ik beamen!quote:Op zondag 31 oktober 2010 18:10 schreef whosvegas het volgende:
Voor mensen die depressief zijn, zou het niet goed om aan yoga te proberen?
Afgelopen tijd zat ik in een (behoorlijke) dip, gelukkig voel ik me weer wat beter. Elke week ga ik naar yoga en ik heb hier veel aan gehad. Yoga brengt je terug naar jezelf en door de ontspanning krijg je een heerlijk gevoel over jezelf.
Voor ik aan de antidepressiva zou gaan, zou ik eerst proberen of iets als yoga zou helpen. Maar goed, ik kan me niet verplaatsen in iemand die echt depressief is. Maar wellicht is yoga een keer goed, om te proberen, kwaad kan het iig niet
precies hulp is nodig. En yoga kan helpen om te ontspannen...en dat is bij een depressie meer dan nodigquote:Op zondag 31 oktober 2010 18:37 schreef whosvegas het volgende:
[..]
Dat wil ik ook niet beweren.
Als iemand echt depressief is, dan moet je hulp zoeken en zal yoga niet het wonder middel zijn.
Je, precies!quote:Op zondag 31 oktober 2010 18:42 schreef Quickie_Butt het volgende:
[..]
Dit kan ik beamen!
Ik doe sinds een jaar yoga en sindskort ook Tai Chi en beiden hebben me erg goed geholpen (of doen dat nog steeds ) om goed te voelen, te gronden, te ademen en geconcentreerd bij mezelf te blijven. Ik raad het sowieso iedereen aan, depressief of niet
Weinig mannen ja? In mijn groepje is het denk ik 60-40 verdeeld (in het voordeel van de vrouwen ). De yogaleraar is zelf ook een man dus misschien dat dat scheelt .quote:Op zondag 31 oktober 2010 19:47 schreef whosvegas het volgende:
[..]
Je, precies!
Als ik na 4 dagen werken gaar naar yoga toe ga, kom ik er weer herboren vandaan!
Wat ik niet begrijp, dat er zo weinig mannen zijn, die aan yoga doen. In mijn groep en de groep voor mij, zitten alleen maar vrouwen. Niet dat ik daar problemen mee heb, het compenseerd een beetje het mannenwereldje bij mij op het werk
Bij mijn Bodybalance groep zijn we met alleen maar vrouwen.quote:Op zondag 31 oktober 2010 20:12 schreef Quickie_Butt het volgende:
[..]
Weinig mannen ja? In mijn groepje is het denk ik 60-40 verdeeld (in het voordeel van de vrouwen ). De yogaleraar is zelf ook een man dus misschien dat dat scheelt .
Waaorm ben je er huiverig voor en onzeker over?quote:Op zondag 31 oktober 2010 20:19 schreef Bos81 het volgende:
Toch ben ik er nog een beetje huiverig voor en erg onzeker. Maar toch zegt men hier op FOK! en in mijn omgeving dat het best wel kan helpen..
Je hoeft er niet onzeker over te zijn hoor, de keren dat ik op yoga zat was iedereen hartstikke aardig en je kan meedoen wat lukt en wat niet lukt hoef je niet te doen. er zit totaal geen druk of wat dan ook aan vast.quote:Op zondag 31 oktober 2010 20:19 schreef Bos81 het volgende:
Toch ben ik er nog een beetje huiverig voor en erg onzeker. Maar toch zegt men hier op FOK! en in mijn omgeving dat het best wel kan helpen..
Toch een beetje het onbekende en bang dat het bij mij toch niet gaat werken..quote:Op zondag 31 oktober 2010 20:29 schreef Sylvana het volgende:
[..]
Bij mijn Bodybalance groep zijn we met alleen maar vrouwen.
[..]
Waaorm ben je er huiverig voor en onzeker over?
Okee, dan dinsdag maar wat meer info vragen op het werk..quote:Op zondag 31 oktober 2010 20:30 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Je hoeft er niet onzeker over te zijn hoor, de keren dat ik op yoga zat was iedereen hartstikke aardig en je kan meedoen wat lukt en wat niet lukt hoef je niet te doen. er zit totaal geen druk of wat dan ook aan vast.
Dat stelt me wel wat meer geruster.quote:ik doe zelf niet meer aan yoga omdat ik er onrustig van word, en te weinig discipline heb om erheen te gaan, maar ik denk dat het voor iedereen op zijn minst het proberen waard is.
Oe dat is lastig en op sommige vlakken ook wel herkenbaar...quote:en OT: ben echt sjaggerijnig/depri. als er niets misgaat, gaat het wel, maar bijv net dan valt mn computer ineens uit terwijl ik ergens mee bezig was (zowaar iets nuttigs) en dan ben ik weer supergeirriteerd maar vooral ook heel erg down. en dat dan bij elke scheet die dwars zit
(en dat terwijl ik bijv vandaag een onwijs leuk gesprek met vriendje heb gehad over onze samenwoonplannen maar ja toen moest ik weer naar huis en was ik weer zo blegh)
heb me ook maar weer ff ziek gemeld van mn werk om te kijken of even bijkomen helpt (was de halve vakantie ziek, dus bijkomen zat er niet in) en ik ga donderdag even met mn psych over mn stemming praten. het kwakkelt al een paar maanden best wel weer....
Waarom ben je bang dat het niet gaat werken dan? Bij veel clubs kun je een gratis proefles volgen om te zien of het wat voor je is. Maar ik denk dat yoga en meditatie erg goed kan werken, zowel voor mensen met een depressie, als mensen zonder depressie. Als je het niet probeert zul je het nooit weten.quote:Op zondag 31 oktober 2010 20:36 schreef Bos81 het volgende:
[..]
Toch een beetje het onbekende en bang dat het bij mij toch niet gaat werken..
Balen dat je zo snel geïrriteerd/down bent als er iets misgaat. maar ik herken het wel heel erg. Goed van je dat je je ziekgemeld hebt zodat je even kunt bijkomen en dat je donderdag met je psych gaat praten over je stemming. Succes ermeequote:Op zondag 31 oktober 2010 20:30 schreef Murmeli het volgende:
[..]
en OT: ben echt sjaggerijnig/depri. als er niets misgaat, gaat het wel, maar bijv net dan valt mn computer ineens uit terwijl ik ergens mee bezig was (zowaar iets nuttigs) en dan ben ik weer supergeirriteerd maar vooral ook heel erg down. en dat dan bij elke scheet die dwars zit
(en dat terwijl ik bijv vandaag een onwijs leuk gesprek met vriendje heb gehad over onze samenwoonplannen maar ja toen moest ik weer naar huis en was ik weer zo blegh)
heb me ook maar weer ff ziek gemeld van mn werk om te kijken of even bijkomen helpt (was de halve vakantie ziek, dus bijkomen zat er niet in) en ik ga donderdag even met mn psych over mn stemming praten. het kwakkelt al een paar maanden best wel weer....
Succes morgen met bellen, je kunt het echt wel en ook al kom je even niet uit je woorden, dat is ook niet erg. Dat hebben ze bij de huisarts heus wel vaker meegemaakt. En als je gebeld hebt ben je vast opgelucht, denk daar maar aan!quote:Op zondag 31 oktober 2010 20:42 schreef GimmeGore het volgende:
morgen weer de huisarts bellen.
Nou being ik weer te twijfelen wat ik moet zeggen.
Maar ik merk dat mijn school er op achteruit gaat en dat moet ik niet hebben natuurlijk
omdat het al 2 jaar niet goed met me gaat. En er al veel is geprobeerd. MIjn zelfvertrouwen heeft keer op keer een klap gehad...quote:Op zondag 31 oktober 2010 20:41 schreef Sylvana het volgende:
[..]
Waarom ben je bang dat het niet gaat werken dan? Bij veel clubs kun je een gratis proefles volgen om te zien of het wat voor je is. Maar ik denk dat yoga en meditatie erg goed kan werken, zowel voor mensen met een depressie, als mensen zonder depressie. Als je het niet probeert zul je het nooit weten.
Er wordt Yoga geven op een van mijn werkplekken, dus dat is al een vertrouwde omgeving en 1 van de leraressen heb ik al een paar keer gezien, maar nog niet echt gesproken.. Maar dat verlaagt de drempel wel iets, hoewel die nog steeds vrij hoog is.quote:Op zondag 31 oktober 2010 20:54 schreef caroline88 het volgende:
disclaimer: ik heb geen ervaring met yoga en ben ook beslist van plan dat zo te houden.
Ik houd meer van Qi Gong of hoe het precies heet of bij gebrek daaraan Tai Chi. Hoewel ik dat nog nooit op regelmatige basis gedaan heb.
Bos81, yoga of een andere vorm van ontspanningsoefeningen kan je helpen. Maar het is geen geneesmiddel tegen depressie. Dus stel je verwachtingen niet te hoog in want anders word je waarschijnlijk teleurgesteld.
Hoe het voor jou uitpakt heeft ook met een stukje geluk te maken. Want de ene groep is de andere groep niet en de ene trainer klikt beter met jouw persoonlijkheid dan de andere. Ik hoop dat je een prettige omgeving kunt vinden voor wat je ook kiest te gaan ondernemen.
Dat scheelt wel voor de drempel! Gewoon proberen bos. En als het niet helpt, probeer daar niet onzeker over te worden. Jij kan er niets aan doen dat je deze klachten hebt en dat veel dingen nog niet helpen. Het enige dat je kan doen is je best blijven doen en dat doe je echt wel!quote:Op zondag 31 oktober 2010 20:57 schreef Bos81 het volgende:
[..]
Er wordt Yoga geven op een van mijn werkplekken, dus dat is al een vertrouwde omgeving en 1 van de leraressen heb ik al een paar keer gezien, maar nog niet echt gesproken.. Maar dat verlaagt de drempel wel iets, hoewel die nog steeds vrij hoog is.
Blijven proberen om het ter vragen of om zelf te bellen. Jezelf schoppen omdat het nu niet gelukt is gaat je sowieso niet helpenquote:Op zondag 31 oktober 2010 22:08 schreef Swietje het volgende:
Sorry, ik heb geen verstand van yoga dus kan geen advies geven
Pff.. voel me nu aan het eind van de dag wel wat beter dan aan het begin... Heb vriendinnetje trouwens niet gevraagd om te bellen.. ben zo'n muts. Nu heb ik alweer spijt dat ik het niet gevraagd heb. Ik vind het echt een onmogelijke stap.
mooi zoquote:Op maandag 1 november 2010 09:06 schreef GimmeGore het volgende:
ik kan woensdagochtend pas bij de huisarts terecht
ik zou toch kiezen voor je eigen huisarts en ook moet je langsgaan het is toch wat zekerder. Want je huisarts kent je beter en zal je dus waarschijnlijk wat sneller begrijpen.quote:Op maandag 1 november 2010 12:53 schreef Swietje het volgende:
Succes woensdag GimmeGore. Wel balen dat je woensdag pas kan...
Francis, fijn dat je een goede nachtrust hebt gehad! Ik hoop dat je een goede dag hebt vandaag.
Ik ben heel erg in twijfel, nog steeds over hetzelfde.
Ga ik de huisartsassistent bellen en een afspraak maken bij mijn eigen huisarts en dan moet ik dus langs (eng!!!)
Of bel ik naar het telefonisch spreekuur van de huisartsenpraktijk, niet de zekerheid dat ik mijn eigen arts te spreken kan krijgen, maar ik hoef hopelijk niet langs want ze kunnen de doorverwijzing via de post sturen (minder eng!! maar niet mijn eigen arts dus en misschien moet ik alsnog langskomen..)
Het lijkt me duidelijk, maar ik zoek toch nog een excuus ofzo.
Verstandig is om zelf te bellen, Sowieso kan de huisarts het dan beter inschatten, en mocht je nog een keer willen gaan, dan is die stap niet zo moeilijk .quote:Op maandag 1 november 2010 12:53 schreef Swietje het volgende:
Succes woensdag GimmeGore. Wel balen dat je woensdag pas kan...
Francis, fijn dat je een goede nachtrust hebt gehad! Ik hoop dat je een goede dag hebt vandaag.
Ik ben heel erg in twijfel, nog steeds over hetzelfde.
Ga ik de huisartsassistent bellen en een afspraak maken bij mijn eigen huisarts en dan moet ik dus langs (eng!!!)
Of bel ik naar het telefonisch spreekuur van de huisartsenpraktijk, niet de zekerheid dat ik mijn eigen arts te spreken kan krijgen, maar ik hoef hopelijk niet langs want ze kunnen de doorverwijzing via de post sturen (minder eng!! maar niet mijn eigen arts dus en misschien moet ik alsnog langskomen..)
Het lijkt me duidelijk, maar ik zoek toch nog een excuus ofzo.
Er zijn volgens mij maar weinig mensen die van het M woord enthousiast worden.quote:Op maandag 1 november 2010 18:50 schreef francis998 het volgende:
En dus ook geen motivatie heb om te werken of te leren, het is maar omdat het moet. Maar "het moet" krijgt mij geen stap meer vooruit
Ben je al geweest? Hoe ging het?quote:Op woensdag 3 november 2010 09:38 schreef GimmeGore het volgende:
Zometeen naar de huisarts, ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet verwachten.
Heb slecht geslapen, en als ik sliep droomde ik raar.
Dat is inderdaad logisch. En ik heb altijd 1 doel gehad waar mijn hele leven om draaide en die is in een paar maanden tijd totaal weggevallen, en nu zit ik dus totaal zonder motivatie. Omdat ik geen enkel doel meer heb in mijn leven.quote:Op woensdag 3 november 2010 10:33 schreef caroline88 het volgende:
[..]
Er zijn volgens mij maar weinig mensen die van het M woord enthousiast worden.
Sterkte.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.@Sylvana
Ik mag morgen weer een bezoekje brengen aan de psycholoog, dus ga dan maar ff alles aankaarten, hoewel omdat ik er zo goed "uitzie" en aan de buitenkant niks te merken is..en ik daar bij de psycholoog altijd wel redelijk ontspannen en vrolijk oog is het dus echt gewoon lastig om duidelijk temaken dat het me veels te veel wordt en dus meer rust zoek.
Maar bij mij speelt bijna zich in mijn hoofd af...
Dus hopelijk kunnen we het dan over medicatie hebben, hoewel mijn psycholoog geloof ik (nog) geen medicatie mag geven..maar het wordt dus even afwachten...
En eigenlijk hoop ik dus op morgen een regenachtige dag, want dan ben ik altijd wat somberder gestemd, en mischien wordt alles dan duidelijker.
Maar het grootste probleem is dat er een gigantische kloof tussen mij en mijn ouder zit, en mijn ouder mij niet begrijpt. En we alleen elkaar hebben.
Maar ik ga nu naar de kapper
Huisarts liep uit, dus ik zat me in die wachtkamer helemaal op te vreten. Gelukkig had ik een dubbel consult.quote:Op woensdag 3 november 2010 10:53 schreef Swietje het volgende:
[..]
Ben je al geweest? Hoe ging het?
Oeh dat is idd erg rot als de huisarts dan uitloopt en je in de wachtkamer jezelf zit op te vreten. Goed van je dat je een dubbel consult had en fijn dat je bij Mediant op de wachtlijst komt en dat je al een praktijkondersteuner voor tot die tijd krijgt en je morgen al terecht kunt! wat snel zeg!quote:Op woensdag 3 november 2010 13:24 schreef GimmeGore het volgende:
[..]
Huisarts liep uit, dus ik zat me in die wachtkamer helemaal op te vreten. Gelukkig had ik een dubbel consult.
Verhaal enigszins uitgelegd, en samen met de huisarts besloten dat ik sowieso op "de" wachtlijst voor Mediant (GGZ Twente) kom.
Maar omdat die zo lang is kan ik eerst terecht bij een praktijkondersteuner (ook van t GGZ) die me op weg gaat helpen met het werken aan de huidige problemen en begint met een diagnose over waar de problemen die ik altijd al heb vandaan komen, zodat ik (als ik bovenaan de wachtlijst sta) bij de meest geschikte behandelaar terecht kom.
ben benieuwd want ik kan meteen morgen al bij die praktijkondersteuner/ggztype terecht
Ja 1 december... stomme wachtlijsten hahahaquote:Op woensdag 3 november 2010 12:51 schreef Sylvana het volgende:
Piertjj, fijn dat je nu weet wat er tijdens de intake allemaal gaat gebeuren! En ik denk dat je zelf al wel een beetje weet wat voor diagnose je zult krijgen. Wanneer heb je hem ook al weer? Ergens begin december toch geloof ik?
Nog een maandje doorzetten dus en een diagnose is niet eng, maar juist fijn. Want als je een diagnose hebt kunnen ze je een gerichte behandeling gaan gevenquote:Op woensdag 3 november 2010 13:47 schreef Piertjj het volgende:
[..]
Ja 1 december... stomme wachtlijsten hahaha
tgaat nu wel redelijk... maar het maakt me wel zenuwachtig
gewoon dat woord diagnose alleen al
precies en dan weet je ook precies wat er mis is. En dan kan je er beter aan werken dan wanneer tig problemen ziet, maar niet de afhankelijkheid ervan.Hier mee bedoel ik dat je de problemen dan makkelijker bij de wortel kan pakken en niet zomaar een tak erafrukt..want die groeit toch weer aanquote:Op woensdag 3 november 2010 13:49 schreef Sylvana het volgende:
[..]
Nog een maandje doorzetten dus en een diagnose is niet eng, maar juist fijn. Want als je een diagnose hebt kunnen ze je een gerichte behandeling gaan geven
quote:Op donderdag 4 november 2010 08:34 schreef Sylvana het volgende:
Ik heb amper geslapen vannacht ( hooguit 1 uurtje) omdat het vandaag 4 jaar geleden is dat mn nichtje overleed en ik zenuwachtig was voor therapie. Over 10 minuten moet ik weg en ik schijt hem echt! Helemaal omdat uitgerekend vandaag begint met die interpersoonlijke therapie en je netwerk in kaart brengen en het hebben over mensen die zijn overleden enzo. En ben echt bang dat ik tijdens therapie in slaap ga vallen. En het tweede blok vandaag is die conditietraining, terwijl ik omdat ik amper heb geslapen dus echt geen energie heb. Pfff, help!
Het is heel normaal om zenuwachtig te zijn. Sterkte!quote:Op donderdag 4 november 2010 09:51 schreef GimmeGore het volgende:
Zometeen naar die GGZvrouw.
Ik ben best zenuwachtig
Sylvana, ik heb ook slecht geslapen. En nog mijn eigen schuld ook. De laatste dagen val ik standaard al lezend in slaap en word dan midden in de nacht een paar keer wakker omdat het licht nog aan is.quote:Op donderdag 4 november 2010 08:34 schreef Sylvana het volgende:
Ik heb amper geslapen vannacht ( hooguit 1 uurtje) omdat het vandaag 4 jaar geleden is dat mn nichtje overleed en ik zenuwachtig was voor therapie. Over 10 minuten moet ik weg en ik schijt hem echt! Helemaal omdat uitgerekend vandaag begint met die interpersoonlijke therapie en je netwerk in kaart brengen en het hebben over mensen die zijn overleden enzo. En ben echt bang dat ik tijdens therapie in slaap ga vallen. En het tweede blok vandaag is die conditietraining, terwijl ik omdat ik amper heb geslapen dus echt geen energie heb. Pfff, help!
en daar zit het punt ik wil het er eerst met de psycholoog onder andere over hebben. Want vannacht sliep slecht door ten eerste een eigen stomme fout, en ten tweede het hondje van de buren .quote:Op donderdag 4 november 2010 13:31 schreef ScarFace- het volgende:
De HA geeft ook slaap pillen hoor francis tenzij je een (ex)drugs misbruiker bent.
quote:Op donderdag 4 november 2010 10:50 schreef Swietje het volgende:
Sylvana ik hoop dat het allemaal meevalt
Piertjj, fijn dat de afspraak vervroegd is!
Hier is 't even totaal mis, maar ik krabbel wel weer op...
Ik heb een trauma opgelopen door een gzz vrouw....quote:Op donderdag 4 november 2010 09:51 schreef GimmeGore het volgende:
Zometeen naar die GGZvrouw.
Ik ben best zenuwachtig
Hoezo? Was het zo erg?quote:Op donderdag 4 november 2010 20:53 schreef Millaa het volgende:
[..]
Ik heb een trauma opgelopen door een gzz vrouw....
Die vrouw was ook echt een drama.
Ja. Ik vertelde iets. En toen be.gon die vrouw te lachen.quote:
Ik snap het.quote:Op donderdag 4 november 2010 21:05 schreef Millaa het volgende:
[..]
Ja. Ik vertelde iets. En toen be.gon die vrouw te lachen.
en het wat niet eens grappig. Een depressie is zo'iezo nooit grappig..
leuk verhaal om te lezen. Ik ben blij dat je er toch positief over bent en goed bent doorgekomen.quote:Op vrijdag 5 november 2010 11:23 schreef Sylvana het volgende:
Sorry dat ik niet eerder heb gepost hoe het was, maar gister toen ik thuis kwam in bed gedoken, tot 6 uur geslapen en 's avonds naar schoonouders geweest. Dus niet meer online geweest.
Gisteren dus eerste keer therapie gehad Zijn met een groep van 5, waarvan 2 mannen. Er is nog 1 jongen die jonger dan mij is, rest is eind 30/begin 40. Zijn er 2 die voor de 3e keer waren, 1 was er voor de 7e keer en 1 was net als ik gisteren begonnen. Tijdens het eerste blok ( Interpersoonlijke therapie) gewoon naar de 3 geluisterd die al een netwerkcirkel gemaakt hadden en daar mee verder gingen. Zelf nog geen netwerkcirkel gemaakt, dat komt de volgende keer wel. Maar nu weet ik van die 3 al een beetje wat er allemaal gebeurt is en waarom ze depressief zijn geworden. En dat zijn soms toch best wel heftige verhalen. Niet echt verhalen die herkenbaar zijn voor mij, maar goed, dat is niet het belangrijkste.
Daarna conditietraining gehad en een klein rondje door het bos gelopen. Ik hoef gelukkig niet te hardlopen vanwege mn enkels, maar ik wandel gewoon rustig mee. Er is geen nulmeting gedaan ofzo, omdat ik toch niet kan hardlopen gaan we ook geen loopschema opstellen, maar ga ik gewoon 1/2 rondjes wandelen (ligt eraan hoe lang we bezig gaan) Was 's middags wel ontzettend moe van alle eerste indrukken, verhalen, nieuwe mensen etc. En had natuurlijk 's nachts niet geslapen, dus vandaar dat ik gistermiddag de hele middag heb geslapen. Ga ook om slaapmedicatie vragen, want dat niet slapen steeds is echt waardeloos, raakt mn hele ritme ook van in de war. En zit er aan te denken om lichttherapie te gaan doen, want merk toch wel dat het sinds de wintertijd is ingegaan nog iets somberder is geworden in mn hoofd.
Volgende week de 2 andere blokken, ben benieuwd
Vannacht wel goed geslapen en nu zelfs op mijn vrije dag al voor het middaguur al wakker, is lang geleden dat dat gebeurd is.
Ik kon het totaal niet vinden met mijn behandelaar... ben uiteindelijk naar een groepsbehandeling gegaan. Maar dat was ook helemaal niks.. Dus daar ging ik ook weg. Maarhet gaat nu al een stuk beter met me!quote:Op donderdag 4 november 2010 23:14 schreef francis998 het volgende:
[..]
Ik snap het.
Gebeurd bij mij wel eens met mijn psycholoog, maar doordat ik daardoor een iets betere band mee heb, heeft ze uitgelegd dat het bij mij vooral gaat om hoe ik alles vertel en een speciale woordkeuze.
Maar bij een eerste gesprek lijkt het me heel erg vreemd en niet leuk
Klinkt positief gelukkigquote:
Dikke knuffelquote:Op zaterdag 6 november 2010 10:12 schreef vamperotica het volgende:
pfff.... Ik kom maar niet van die vermoeidheid af en de tranen zitten constant hoog... Er " moet" op t ogernblik ook zoveel... afspraken hier en die daar niet vergeten tig keer op en neer naar PsyQ..Dan voor tests, dan voor gesprekken en vanaf de 15e dagelijks voor de lichttherapie...Ik ben een beetje op...
*knuffel*quote:Op zaterdag 6 november 2010 10:12 schreef vamperotica het volgende:
pfff.... Ik kom maar niet van die vermoeidheid af en de tranen zitten constant hoog... Er " moet" op t ogernblik ook zoveel... afspraken hier en die daar niet vergeten tig keer op en neer naar PsyQ..Dan voor tests, dan voor gesprekken en vanaf de 15e dagelijks voor de lichttherapie...Ik ben een beetje op...
quote:Op dinsdag 9 november 2010 21:57 schreef DaviniaHR het volgende:
Sylvana, het heeft even geduurd, maar ik ben echt blij dat de behandeling je zo goed bevalt! Ik ken je niet, maar toch ben ik oprecht blij voor je
Francis, had jij een manisch-depressieve moeder? Je weet dat als je een familielid hebt met een bipolaire stoornis dat je zelf ook 40% kans er op hebt? Weet je zeker dat jou depressie niet ook een bipolaire component heeft? Misschien ben ik nu te veel aan het projecteren, maar je weet maar nooit. (En ik herken veel in je verhaal. Maar ja, ik herken veel in alle verhalen, dus dat zegt ook niet zoveel. ) Maar als dat het geval is, is het zonder medicatie vechten tegen de bierkaai.
Vamp, hopelijk krijg je snel hulp, en voel je je weer beter!
En allemaal mensen die de stap hebben gezet om hulp te zoeken. Het klinkt heel cheesy, maar het is echt goed. Ik merk in mijn omgeving hoe hoog die drempel kan zijn. “ik stel me aan”, “kiezen op elkaar en doorzetten, komt wel goed”, “het gaat vanzelf wel voorbij” etc. Om dan toch hulp te vragen is een grote stap.
Zo, maar weer even een update van mijn kant. Ik vind het niet aardig om alleen over mezelf te posten, dus ik heb ff gewacht tot ik een goed moment had om bij te lezen (eerder al gedaan) en te reageren (nu tijd voor gemaakt).
Tsja, hoe gaat het? Ik weet het oprecht zelf niet. Ik dacht dat het wel redelijk ging. Wel wisselend uiteraard. Ik ben nog steeds onwijs verstrooid en weet van voren niet dat ik van achter leef. Maar dat was vooral toen we hoorden dat Eli aan zijn neusamandelen geopereerd zou worden. Ik was op bijkletsgesprek op kantoor, en op de weg naar buiten kwam ik een partner tegen midden op straat. “Hoe gaat het met de gezondheid?” En *plop* masker op. En ik ben dat masker zo zat. Ik wil dat niet meer. Maar ik krijg het er ook niet af in onverwachte situaties. En dat vind ik heel vervelend. (Understatement)
En ik heb op een dag ’s ochtends de resterende halve meloen aan de kinderen gevoerd. Heb me nog uitgebreid verbaasd dat Aviva zoveel meloen at. ’s Middags wist ik even niet wat te doen, en bedacht uiteindelijk dat ik een serie zou kijken. En dan zou ik daarbij lekker die andere halve meloen eten. Dus ik vol enthousiasme de keuken doorzoeken, op zoek naar de meloen… Oh ja, die meloen had ik vanochtend gegeven aan de kinderen… En dat is dan zo pijnlijk. Verheug je je ergens op, is het er niet meer.
De volgende dag probeerde ik bij het afhalen een auto open te krijgen, die helemaal niet mijn auto was. Verkeerde kleur, verkeerde plek. Ineens ging er een lichtje branden om het nummerbord te checken. Verrot, is niet mijn auto. Maar dan ben ik dus oprecht verbaasd dat die auto niet open ging. Nog weer zo’n fijn moment. Niet.
Tsja, iedereen is weleens verstrooid, maar dit voelt iedere keer alsof de fundering die je probeert te leggen weer onder je vandaan wordt geschopt. Weer terug bij af. Alweer. Nog een keer. Urg.
De gedachte van een vrijdag t/m maandag met de kinderen (en anderen), dinsdag operatie, woensdag mamadag met beide kinderen sloeg me al flink uit mijn evenwicht. We hebben dus kunnen regelen dat de kinderen maandag naar het kdv gingen, zodat ik ff een dagje rust kon hebben. Ik blijf het moeilijk en pijnlijk vinden dat ze toch een grote belasting zijn.
En toen was het de grote operatiedag. Voor mijn gevoel (of wat daarvoor door moet gaan) ging het wel goed. Ik liep wel compleet shakend de OK uit toen Eli eenmaal sliep, maar oké, dat is logisch. En toen werd meneer wakker, en wilde niet drinken. Eenmaal terug op de kamer wilde hij niet drinken. Toen hebben we hem min of meer gedwongen, want hij ging ook nabloeden en had hele rode wangen en dat vond de verpleegkundige niet goed. En toen kwamen we thuis, ik ging kolven, en PR ging op bed liggen met de opmerking “ik ben gesloopt, jij vast ook”. En toen kwam de realisatie dat ik eigenlijk helemaal niets voelde (emotioneel). Ja, ik had het koud, maar verder? Niet moe, geen honger, weer niets. Wanneer is dat nou weer gebeurd? Waarschijnlijk toen we hem moesten dwingen om te drinken. Of eerder. Ik weet het niet. Misschien wel al meteen ’s ochtends. Maar daar merk ik dan niets van. Later in een telefoongesprek “Davinia en ik waren erg geëmotioneerd toen hij terugkwam van de OK.” Ja, PR was mss geëmotioneerd, ik voelde er helemaal niets bij. Ja, zielig dat hij zich zo slecht voelt, maar verder? Neuh, niet echt. Beschermingsmechanismes en zo. Maar ja, dat wil ik niet meer. Nogmaals urg.
En dan heb je nog de medicatie. Ergens dwaalt de gedachte dat een deel van mijn persoon(lijkheid) nu medicinaal wordt onderdrukt. Daarbij wordt mijn initiële angst werkelijkheid. Wie ben ik nu? Wie ben ik zonder die maskers? Zonder die beschermingsmechanismes? Wie wil ik zijn? Hoe kom ik daar? En op al die vragen is het antwoord “ik heb werkelijk geen idee”. En dat is naar. Heel naar. Dus ik probeer er maar niet te veel bij stil te staan en zoveel mogelijk mijn gevoel volgen. Voor zover dat er is.
En het vervolg laat zo lang op zich wachten. Ik zou donderdag afspraak hebben met de psychiater, gaat niet door. Dus maar een belafspraak en een week later de echte afspraak. Weer twee weken verder dat ik maar zit te ploeteren en op eigen kracht probeer te “revalideren”. Terwijl het zoveel efficiënter zou kunnen. Ik heb geen haast, maar toch. Nu zit ik weer in limbo. Stap 1 is gezet. Wanneer komt stap 2? Ik heb werkelijk geen idee. Geduld hebben maar weer.
Vertellen hoe je je voelt is geen geklaag hoor...Zoiets moet er uit en dan is eht fijn om het te kunnen delen met mensen die niet meteen roepen ah joh, je hebt gewoon een schop onder je kont nodig!quote:Op donderdag 11 november 2010 19:02 schreef Swietje het volgende:
Sylvana, goed van je dat je toch gezegd hebt over/tegen die mevrouw dat je het vervelend vond hoor! Trek je niet veel aan van haar reactie, zij is fout bezig. Fijn dat het verder wel positief is voor je
Zelf verstop ik me in mijn cocon, studeren alsof mijn leven er vanaf hangt, maar eigenlijk is de concentratie ver te zoeken en is 't in m'n hoofd een chaos. Merk wel dat het nu minder gaat, nu het weer ook slechter wordt.. Alles is negatief, vervelend, vermoeiend en eng. Sorry voor m'n geklaag..
Hoi...sorry voor een late reactie maar ik heb een halve helweek achter de rug er zijn 2 verstandskiezen getrokken rechtsboven en onder. En onder was een drama, kies is tijdens het trekken gebroken en kwam ook niet los, wortel wilde niet eruit. Ze hebben superveel moeten boren. En nu ongeveer 4 dagen later voel ik een getrek en oorpijn. Dus ben behoorlijk afwezig geweest.quote:Op dinsdag 9 november 2010 21:57 schreef DaviniaHR het volgende:
------knip------
Francis, had jij een manisch-depressieve moeder? Je weet dat als je een familielid hebt met een bipolaire stoornis dat je zelf ook 40% kans er op hebt? Weet je zeker dat jou depressie niet ook een bipolaire component heeft? Misschien ben ik nu te veel aan het projecteren, maar je weet maar nooit. (En ik herken veel in je verhaal. Maar ja, ik herken veel in alle verhalen, dus dat zegt ook niet zoveel. ) Maar als dat het geval is, is het zonder medicatie vechten tegen de bierkaai.
-----knip----
Tja, nou ja het is lastig. Vooral als heel veel dingen een of of situatie zijn. Maar ik kom er wel. alleen balen dat de psycholoog weer ziek was.quote:Op zaterdag 13 november 2010 10:23 schreef Sylvana het volgende:
Dat lijkt me zeker lastig, dat moeten kiezen tussen 2 culturen, maar het niet kunnen. Helemaal als je er al zolang mee rondloopt kan ik me voorstellen dat het je teveel wordt.
Hier gisteren toch TE actief geweest. En een was draaien en ophangen, en boodschappen doen en afwassen en eten koken op 1 dag was toch iets teveel van het goede. 's Avonds dus volledig ingestort. Aan de andere kant had dat ook wel weer een voordeel want heb de hele nacht doorgeslapen, tot 10 uur vanochtend. Dat is echt lang geleden dat dat gebeurd is.
Lastig Francis, hopelijk kun je toch snel tot een besluit komen, waardoor het twijfelen minder gaat worden hopelijk.quote:Op dinsdag 16 november 2010 16:15 schreef francis998 het volgende:
Rustig hierzo. Hier wel wat positieve daagjes gehad maar sinds vannacht neig ik weer naar negatief. Verder tja, ben ik momenteel gewoon erg in de war, er zijn in totaal 3 personen die me "leuk" vinden, waarbij het er bij 1 puur om de mogelijke toekomstige seks gaat en een vriending heeft, dus daar moet ik niks van hebben. De ander tja die vindt ik zelf ook leuk maar die is gewoon te ver, en nu zien we elkaar mogelijk over in januari weer, en via internet probeert hij best veel te flirten
En de ander nou die heeft me echt van mijn stokje gehad want dat is een vrouw en ik val niet op vrouwen maar toch heeft dat een grote impact.
En ik zit al zo twijfelachtig en onzeker inelkaar en dan nog vindt ik deze situaties gewoon lastig, en het begint thuis weer een beetje mis te gaan
Wat een tactloze horkquote:Op dinsdag 16 november 2010 19:52 schreef Swietje het volgende:
Vandaag in een volle klas gehoord dat ik de enige ben die gefaald heeft op een opdracht en ik mag 'm nog wel aanpassen maar ik vond het niet leuk om dat in een volle klas te horen te krijgen en het was niet eens tijdens een les van die docent.. hij kwam gewoon binnen vallen. Nu ben ik eigenlijk helemaal uit het veld geslagen... Voel me er echt heel rot over.
Succes/sterkte.quote:Op dinsdag 16 november 2010 20:29 schreef ScarFace- het volgende:
Meld zich*
Aankomende maandag beginnen met deeltijdbehandeling
Dank je.quote:Op dinsdag 16 november 2010 20:32 schreef Bos81 het volgende:
[..]
Succes/sterkte.
Zie je er tegen op? of heb je er juist zin in?
Het lijkt me ook wel logisch dat je het spannend vind,dat zou iedereen wel hebben. Maar ook dat van de gegevens is wel lastig, je zult waarschijnlijk wel heel je levensloop moeten vertellen en vooral waardoor je depressief bent geworden..quote:Op dinsdag 16 november 2010 20:42 schreef ScarFace- het volgende:
[..]
Dank je.
Ben een beetje zenuwachtig ik hoop niet dat alle begeleiders mannen zijn maar ja zal wel goed komen en ik denk wel dat het allemaal mannen zijn en de gegevens die je ze voert oh ik zie er wel tegen op beetje
Ik heb nog nooit last van mijn gebit gehad, niet eens een gaatje. Alleen last van gele tanden maar dat zit in de familie.quote:Op woensdag 17 november 2010 13:59 schreef caroline88 het volgende:
Francis ik ben natuurlijk je tandarts niet maar dat verhaal hebben 2 tandartsen mij in het verleden ook verteld. Preventief verwijderen want ze zouden kunnen gaan ontsteken.
Ik heb al mijn verstandkiezen nog en mijn enige grote probleem was een gewone kies die doormidden is gebroken. Nooit enige ontsteking gehad.
(Mijn allereerste tandarts had een andere filosofie. Hij zei zolang je er geen last van hebt, lekker laten zitten. Kan later nog eens van pas komen om een brug of zo aan vast te maken).
En ja er is natuurlijk ook een praktische kant. Misschien dat je verzekering het dit jaar dekt en dat je volgend jaar een andere (mindere) dekking hebt.
Dus tenzij je een historie van ontstekingen hebt of zo... het zijn nog altijd jouw kiezen dus jij bepaalt wat er wel en niet mee gebeurt.
Toen mijn depressie echt op zijn zwaarst was, kon ik echt geen muziek luisteren, deed me totaal niks. Zelfs mijn naar mijn favoriete bands kon ik niet luisteren. Nu gaat het iets beter, al zijn er genoeg momenten dat ik geen muziek luister, terwijl ik vroeger het eerste was wat ik deed toen de pc aanstond was muziek afspelen. Terwijl "vroeger" muziek erg belangrijk voor me was..quote:Op woensdag 17 november 2010 14:58 schreef francis998 het volgende:
[..]
Hoe gaan jullie eigenlijk om met muziek enzo tijdens je "dip" want ik zak nu echt behoorlijk weg, en ga dan ook wat "triestere" muziek luisteren waardoor ik op bepaald moment zo diep weg zak dat ik alleen kan slapen en dan wordt ik wakker en is het net alsof er niks meer aan de hand is tot ik weer begin weg te zakken
Pak die telefoon en bel, niks mis meequote:Op woensdag 17 november 2010 16:45 schreef Swietje het volgende:
Is het asociaal om nu nog even snel te bellen voor een afspraak? De praktijk gaat om 17u dicht.
Dat betekent dus dat je tot 17.00 kunt bellenquote:Op woensdag 17 november 2010 16:45 schreef Swietje het volgende:
Is het asociaal om nu nog even snel te bellen voor een afspraak? De praktijk gaat om 17u dicht.
Jammer dat je in zo'n negatieve spiraal zit. goed slapen en eten is idd erg belangrijk en als dat niet lukt dan heeft dat ook veel invloed op de rest van je leven. Ik hoop voor je dat je snel uit die cirkel kunt stappen!quote:Op woensdag 17 november 2010 16:38 schreef caroline88 het volgende:
Zit nu in een spiraal van destructief gedrag waar ik niet makkelijk uitkom. Verkeerd eten en slapen dus weinig energie dus nog meer verkeerd eten en verkeerd slapen en doe bar weinig dus negatief zelfbeeld dus nog een reden om dom bezig te zijn. Ben ook een beetje boos dat ik nog steeds geen kachel heb, zit hier al vanaf 11 september en ik vind het gewoon schunnig.
En natuurlijk ook boos op mezelf want ik ben nu gewoon mijn eigen ergste vijand. Als ik een paar rotkarweitjes nou eens zou afmaken zou de stress ook minder zijn en alles een stuk prettiger worden.
Ach, een tut ben je helemaal niet, nog minder door je verhaal hier neer te gooien, want dan zouden we dat allemaal zijn.quote:Op woensdag 17 november 2010 16:54 schreef caroline88 het volgende:
Dankjewel Sylvana. Ik vind mezelf een reuze tut met mijn gezeur en toch lucht het ook op om het even aan een ander te kunnen vertellen.
Mij zal het slapen wel weer niet lukken, heb weer overdag moeten slapen omdat ik even wat gestressed was geraakt.,, Maar dat heeft ws niks met depressiviteit te maken..quote:Op woensdag 17 november 2010 19:01 schreef caroline88 het volgende:
Ga mijn best doen om vanavond weer eens op tijd te gaan slapen.
Toepasselijke uitspraak:
"Get in the habit of honoring yourself every night before going to sleep. Go to sleep feeling wonderful about yourself."
Ach dat ken ik. En ach, ieder moet een ritme aanhouden dat ze zelf aankunnenquote:Op woensdag 17 november 2010 19:32 schreef Bos81 het volgende:
[..]
Mij zal het slapen wel weer niet lukken, heb weer overdag moeten slapen omdat ik even wat gestressed was geraakt.,, Maar dat heeft ws niks met depressiviteit te maken..
Okee, je mijn ritme is gewoon behoorlijk van slag, wel mede door de depressie. Heb ook weinig puf om dingen te ondernemen overdag. Soms, vooral wanneer ik gewerkt heb, gaat het wel goed en kom gewoon de dag door zonder een zogeheten middagdutje. Maar met name op de lege dagen kan ik me er gewoon niet toe zetten om dingen te doen, ook al plan ik dingen in, om en rond het huis. Dus neem ik me voor om mijn cd;s weer op volgorde te leggen, maar het komt er gewoon niet van. Zelfs boodschappen doen, kost me voorlopig nog veel kruim op die dagen, terwijl ik zonder moeite naar de winkel ga als ik van mijn werk af kom..quote:Op woensdag 17 november 2010 19:45 schreef francis998 het volgende:
[..]
Ach dat ken ik. En ach, ieder moet een ritme aanhouden dat ze zelf aankunnen
Nu het toch over slaapritme gaat, ik heb een redelijk goed ritme(slaap tot iets te laat maar dat geeft niet), ik slaap gemiddeld tussen 12 en 1 uur 's nachts en dan slaap ik tot een uur of 10.
Maar soms gooi ik dit echt voor 1 week ofzo overhoop, zoals nu het geval is, ik slaap de afgelopen pas nachten pas na 3 uur en slaap dan tot 11 uur..maar overdag moet ik dan ff een dutje doen omdat ik anders aan het eind van de avond depressief/emotioneel ben.
Maar op zich valt het wel redelijk mee, want op bepaald moment slaap ik gewoon 1 avond vanaf 11 uur tot 9 uur en daarna schakel ik weer over op mijn gewone ritme.
Maar toen ik werkte sliep ik ook maar van 1 a 2 uur 's nachts tot half 8.
Mischien vindt je het gewoon leuker om naar de winkel te gaan dan je cd's op te ruimen. Je moet vooral dingen zoeken om te doen die je leuk vindt...dat gaat makkelijker dan de dingen die je niks vindt.quote:Op woensdag 17 november 2010 19:49 schreef Bos81 het volgende:
[..]
Okee, je mijn ritme is gewoon behoorlijk van slag, wel mede door de depressie. Heb ook weinig puf om dingen te ondernemen overdag. Soms, vooral wanneer ik gewerkt heb, gaat het wel goed en kom gewoon de dag door zonder een zogeheten middagdutje. Maar met name op de lege dagen kan ik me er gewoon niet toe zetten om dingen te doen, ook al plan ik dingen in, om en rond het huis. Dus neem ik me voor om mijn cd;s weer op volgorde te leggen, maar het komt er gewoon niet van. Zelfs boodschappen doen, kost me voorlopig nog veel kruim op die dagen, terwijl ik zonder moeite naar de winkel ga als ik van mijn werk af kom..
Ja dat is wel zo, zegt de psychiater ook, maar ja ik heb maar weinig dingen die ik echt leuk vind. En de dingen die ik leuk vind kosten me overdag gewoon meer en veel moeite dan in de avond. Ik maak graag sudoku;s en lees regelmatig een boek, maar dat lukt overdag op de een of andere manier gewoon niet of nauwelijks.quote:Op woensdag 17 november 2010 19:56 schreef francis998 het volgende:
[..]
Mischien vindt je het gewoon leuker om naar de winkel te gaan dan je cd's op te ruimen. Je moet vooral dingen zoeken om te doen die je leuk vindt...dat gaat makkelijker dan de dingen die je niks vindt.
Ik herken het heel erg veel. Ik heb er ook veel last van en loop de hele dag doelloos en verveeld rond thuis. Omdat ik echt maar 1 a 2 echte intereses heb.quote:Op woensdag 17 november 2010 20:03 schreef Bos81 het volgende:
[..]
Ja dat is wel zo, zegt de psychiater ook, maar ja ik heb maar weinig dingen die ik echt leuk vind. En de dingen die ik leuk vind kosten me overdag gewoon meer en veel moeite dan in de avond. Ik maak graag sudoku;s en lees regelmatig een boek, maar dat lukt overdag op de een of andere manier gewoon niet of nauwelijks.
Ik heb soms echt de grootste moeite om tegen mezelf te zeggen. NU ga je naar de winkel boodschappen halen en ga ja daarna NIET weer doelloos op bed liggen en in slaap vallen..
Maar om eerlijk te zijn, staan deze dingen waarschijnlijk los van een depressie enz zullen waarschijnlijk meer raakvlakken hebben met autisme..
Okee, dan zal het toch wel door mijn depressie komen en los staan van het autisme geheel. Misschien ook wel logisch, want voor mijn depressie had ik helemaal geen moeite om mezelf bezig te houden en autisme is een aangeboren iets natuurlijk (ja het ontwikkeld zich wel in de loop der jaren, maar dan nog)quote:Op woensdag 17 november 2010 20:06 schreef Swietje het volgende:
Bos, ik herken het anders wel heel erg.. ook al zeg jij dat het meer met autisme te maken heeft?
Ik ben lusteloos, slaap het liefste de hele dag, maar als het nacht is lukt het me niet, ik heb écht geen zin om dingen te ondernemen en als ik het wel (moet) doe(n) dan wil ik daarna alleen maar naar bed...
Ik zal nadenken over die PM's maar ik heb wel genoeg begeleiding hierin, om over te praten, maar bedankt voor het aanbodquote:Op woensdag 17 november 2010 20:17 schreef francis998 het volgende:
[..]
Ik herken het heel erg veel. Ik heb er ook veel last van en loop de hele dag doelloos en verveeld rond thuis. Omdat ik echt maar 1 a 2 echte intereses heb.
Wat deels dus ook bij door autisme komt(wel een lichte variant PDD-Nos) dat maakt het er niet makkelijker op.
Bos als je het ooit nodig hebt, mag je best een pm sturen horen!
En de hele dag slapen ken ik, ik sta rond een uur of 11 op, en gemiddels lig ik soms van 3 tot 5 weer op bed...maar ik vindt in bed liggen ook saai, maar lig vaak met mijn ipod aan op bed muziek te luisteren tot ik me verveel
maar goed, ik ben nu weg van fok, ik ga een serie kijken vanaf de pc op de tv .
Dat is inderdaad niet fijn nee. en komt inderdaad best wel overheen met mijn situatie..quote:Op woensdag 17 november 2010 20:31 schreef Sylvana het volgende:
Ik herken het ook wel hoor. Ik hoef amper naar school en heb op woensdag de hele dag vrij. Dan neem ik me ook van alles voor om te doen, maar ik slaap dan ook tot half 12 's ochtends, dan kruip ik achter de pc tot een uur of 2, ga ik maar eens douchen, dan weer wat computeren en soms ff wat nuttigs doen zoals de was in de wasmachine, weer even wat lezen ( tijdschrift/krant ofzo) dan eten koken en eten en 's avonds ook weer computeren, tv kijken of lezen. En dan is er weer een dag voorbij zonder dat ik iets nuttigs heb gedaan. En ik heb genoeg dingen die ik leuk vind en waar ik voldoening uit kan halen, maar daar kan ik me ook niet toe zetten. Of dingen die normaal gesproken moeten, maar die ik wel echt leuk vond, zoals koken, zie ik nu echt als moeten en haal ik nu weinig plezier meer uit. Eerst probeerde ik allemaal nieuwe gerechten uit kookboeken, nu maak ik toch meestal wat simpels uit een pakje. En zo is het met zoveel dingen, ik kan me er gewoon echt niet toe zetten. Op goede dagen lukt het wel, dan doe ik ook wel van alles, maar er zijn meer dagen dat ik de hele dag maar een beetje achter de pc zit en lees of tv kijk.
Oei, dat klinkt niet zobestquote:Op woensdag 17 november 2010 20:54 schreef GimmeGore het volgende:
Morgen weer naar de psychiatrisch verpleegkundige.
Is denk ik maar goed ook.
Succes ermeee!quote:Op woensdag 17 november 2010 20:54 schreef GimmeGore het volgende:
Morgen weer naar de psychiatrisch verpleegkundige.
Is denk ik maar goed ook.
Problemen thuis... Een van de redenen dat ik uberhaupt naar die vrouw toe ga.quote:
Heerlijk toch zo'n begin van de dagquote:Op donderdag 18 november 2010 09:52 schreef caroline88 het volgende:
Goedemorgen
Ik heb redelijkjes geslapen en voel me een beetje mens. Eigenlijk heb ik gewoon goed geslapen maar als je op zo'n achterstand staat is 1 nachtje niet genoeg. Maar goed.
Kreeg een telefoontje en dat betekent dat de vrijwel onhaalbare deadline waar ik al jaren continu stress van heb - helemaal van tafel is! Neem zoveel tijd als u nodig hebt.
Het is een wonder en ik ben heel erg dankbaar. Zo'n spontane actie en dat op de vroege morgen.
Nee, dat heeft bij mij tot nu toe nog geen effect gehad, al ga ik rond een uur of 11 ofzo boodschappen doen, meestal voel ik me daarna toch niet energiek of voldaan genoeg om uit bed te blijven helaas. Maar bedankt voor de tips murm.quote:Op donderdag 18 november 2010 07:32 schreef Murmeli het volgende:
Bos ea: dat hoort volgens mij bij depressie...
Wat kan helpen is om op de goede dagen niet meteen heel veel te gaan doen, maar gewoon wat dingen, zodat je daarna nog wat energie overhoudt voor de volgende dag. Misschien heb je dan de volgende dag wat meer fut.
Andere mogelijkheid is om als je je kut voelt toch uit bed te gaan en meteen wat te doen (bijv was draaien, 1 kamer of verdieping stofzuigen, iets kleins). Dan heb je misschien vast een voldaan gevoel, waardoor je stemming een tikkeltje beter kan zijn.
' s morgens wekker zetten kan ook. Niet meteen te vroeg, maar bijv 2 uur eerder dan je normaal opstaat.
Of een afspraak buiten der deur maken, dan moet je wel op tijd opstaan en douchen.
Bij mij gaat het snel fout als ik na het opstaan op de bank plof. Voor mij is meteen douchen en wat doen hey beste.
En een lijstje maken wat ik wil gaan doen. Dan kan je daar bijv 2 dingen opzetten.
Of toch gaan koken. Doe je 's morgens boodschappen, evt op de markt. Koop je lekker veel verse groente. En die ga je lekker zelf snijden enzo. ik vind dat leuk
Ik weet dat dit makkelijker gezegd dan gedaan is, maar misschien helpt het bij 1 van jullie ook.
Vooral om uit een dip te blijven helpt het bij mij geloof ik.
Iedereen is op Facebook en ik niet, inderdaad.quote:Op donderdag 18 november 2010 15:10 schreef DaviniaHR het volgende:
Caroline, dat klinkt ook wel superzwaar zo! Het klinkt een beetje paradoxaal, sinds Facebook i je internetnetwerk afgenomen? Is iedereen op Facebook en jij niet? Of zijn de netwerken zo groot geworden dat je eigenlijk voor niemand echt tijd hebt? Als jij je goed voelt bij een home trainer, dan doe je dat toch? Heel simpel. Het is ook niet het weer om ff lekker te gaan wandelen buiten of zo. Is een stuk goedkoper, maar gebeurt nu gewoon niet. (Ik roep ook al tijden dat ik wat moet gaan trainen. Heb een paar keer gefietst, dat telt ook, toch? )
Sporten helpt over het algemeen wel om je beter te voelen. Ik ben zelf altijd vrij fanatieke sportster geweest. Een paar jaar voetbalde ik iedere dag met vrienden. Later ook nog eens op karate gezeten tot ik mijn elleboog brak. Jaren later weer op karate gegaan, en tijdens examen periode ging ik naar de sportschool.quote:Op donderdag 18 november 2010 16:32 schreef caroline88 het volgende:
[..]
Iedereen is op Facebook en ik niet, inderdaad.
Sterkte met je dwarse kindje. Je hebt wel gelijk, ze zal zichzelf echt niet verhongeren.
Edit even vergeten
Fietsen kan maar het hangt van je doelen af en hoe lang en hoe zwaar je fietst of je ook je doelen bereikt. Mijn doel is vetverbranding. Na uitgebreid onderzoek/lezen etc weet ik nu dat ik daarvoor cardio+krachttraining moet gaan doen.
Voor cardio kies ik power walking. Als eerste omdat ik dat buiten kon doen dus zonder verdere kosten. Nu het weer een beetje minder is wordt dat wat lastiger want om plassen te vermijden... kan ik onvoldoende tempo maken en dan wordt het wandelen wat wel relaxed is maar verder volstrekt nutteloos.
Daarom dus die loopband. En dan ook maar meteen een goede want over een tijdje heb ik betere conditie dus moet ik ook een hogere inspanning gaan leveren om nog steeds resultaat te boeken. Maar ja. Betere kwaliteit, hoger prijskaartje
Krachttraining om te beginnen een verstelbaar halterbankje met wat dumbbells (gewichtjes). En voor kort daarna ook de Smith Machine en de daarbij behorende stang met gewichten. Dus alles op maat instelbaar afhankelijk van hoe getraind je bent. Smith heeft als leuke bijkomstigheid dat hij de gewichten voor me opvangt als ik ze zelf niet meer kan tillen dus theoretisch minder kans op ongelukken. Hoe dat in de praktijk precies werkt mogen ze me in de showroom nog eens uitgebreid gaan laten zien en uitleggen.
Ik had eerst een zgn multistation op het oog maar werd ervoor gewaarschuwd dat het wel een huis tuin en keukenkwaliteitje was. En ja hoor, even verder shoppen en de professionele apparaten zijn snel gevonden en nu ik eenmaal gewaarschuwd ben gaat dat multistation er dus niet meer komen. Op korte termijn zou ik er best mee uit de voeten kunnen maar over een paar jaar is hij te beperkt en/of stuk en moet ik toch een stapje hoger. Goedkoop is duurkoop dus ik kan beter nu meteen het degelijke spul aanschaffen ook al is het nu een stuk duurder.
Hmm, dat eerste deeltje volg ik even niet. Mischien dat je kan uitleggen wat je met dat stukje over bovennatuurlijke krachten bedoeld?quote:Op zondag 21 november 2010 15:39 schreef caroline88 het volgende:
Verdwijn, geheugen, verdwijn!!!
Sorry Francis, bij het uitdelen van bovennatuurlijke krachten stond ik achteraan, anders zou ik ze op jou toepassen vandaag. Ik probeer mezelf er maar steeds aan te herinneren dat de geschiedenis nooit meer kan veranderen. En dat ik beter net kan doen of ik gek ben (doen alsof alles OK is ook al lijkt er soms helemaal niets ok). Dan dat ik mezelf boos of verdrietig maak over iets wat al gebeurd is.
Ben ook nog best vaak boos op mezelf. Maar daar schiet je ook niets mee op.
Wat me hier overigens bij geholpen heeft is dat ik Christen geworden ben. Stil maar lieverds, ik ga helemaal niemand bekeren. Maar van God moet ik iedereen alles vergeven omdat hij ook mij alles vergeven heeft. Dat is nog best strijd af en toe hoor. Maar omdat ik het regelmatig tegenkom in de bijbel. Iedere keer probeer ik het dan wel te doen.
En misschien zit jouw uitdaging van loslaten wel in een heel andere context, sorry want dan heb ik je gewoon verkeerd begrepen.
Moest wel even lachen toen ik je zin las over die lange dagen. Hoezo lange dagen? Ze worden toch steeds korter???
Sterkte met je huiswerk
wat is er met morgen???quote:
Tja, maar dat loslaten is bij mij nogal een probleem, ben daar niet echt goed in. Workshop heb ik gedaan bij Pink Pepper in Deventer. Voor foto's zie http://dagnul.web-log.nl/quote:Op maandag 22 november 2010 13:26 schreef Swietje het volgende:
Rottig van je weekend Sylvana... maar probeer het lekker van je af te zetten.
Waar heb je dat bonbons maken gedaan? Lijkt me heel leuk & lekker
een tip die mijn psycholoog heeft gegeven om dingen proberen los te laten, is me met iets anders bezig houden, desnoods thuis te gaan traplopen en ondertussen de gedachten eruit te laten lopen en dan gewoon een maximum aantal minuten en daarna jezelf verplichten er niet meer aan te denken. En iedere dag gewoon even dit herhalen, en iedere dag minder tijd.quote:Op maandag 22 november 2010 13:32 schreef Sylvana het volgende:
[..]
Tja, maar dat loslaten is bij mij nogal een probleem, ben daar niet echt goed in. Workshop heb ik gedaan bij Pink Pepper in Deventer. Voor foto's zie http://dagnul.web-log.nl/
Dat heb je heel goed en scherp verwoord.quote:Op maandag 22 november 2010 14:33 schreef caroline88 het volgende:
DragonFire, welkom! Je kunt ook altijd je eigen topic openen hoor. Heb ik ook een paar keer gedaan.
Ik vind het lastig om je raad te geven. Maar in jouw geval zou ik eens met de arts over medicijnen gaan praten. Een aantal maanden geleden reageerde je erg heftig maar dat hoeft dus nu niet opnieuw te gebeuren. Ik heb geen ervaring met prozac en weet er ook te weinig van om er een mening over te hebben.
Vrij zijn in je gaan en doen... ik denk dat we dat allemaal willen. Veel sterkte
Sterktequote:
Ik hoop dat het goed te doen is voor je.quote:
Waarom zo bang swietje??quote:
hoop dat het goedging.quote:Op dinsdag 23 november 2010 14:28 schreef Swietje het volgende:
Ik heb zometeen DE afspraak bij de huisarts....
Waa..die vragenlijsten vondt ik echt een hel, wel nuttig. Maar ik had meestal echt zoiets van tja, dit hangt af van de situatie.. dus vondt het zelf vrij lastig.quote:Op dinsdag 23 november 2010 15:58 schreef Piertjj het volgende:
Nou ik had vandaag het aanmeldingsgesprek en het ging eigenlijk best goed, aardige mevrouw enzo stelde afentoe wel een beetje aparte vragen maar dat zal er wel bij horen ^^ volgende week woensdag 2 uur lang vragenlijsten invullen....
succes bij de HA swietje!
Dank u wel, knuff terug inmiddels is mijn paniek moment over..maar echt ik ga die andere kies gewoon super goed verzorgen zodat hij niet snel getrokken hoeft te worden en mischien over een half jaartje als ik me de pijn niet meer herinner dat ik wel ga. En dan het liefst in de lente/zomer, want nu met de kou voel ik van die soort steken als wanneer je in ijs bijtquote:Op dinsdag 23 november 2010 16:09 schreef Sylvana het volgende:
Fijn dat het gesprek best goed ging Die vragenlijsten kosten idd erg veel tijd, maar ze zijn wel nuttig vind ik
francis, dankjewel en een dikke knuffel voor jou *knuf*
Ik kan me goed voorstellen dat je je leeg voelt hoor, is ook erg heftig allemaal. Maar goed dat je de stap hebt gezet en hopelijk kun je snel met een behandeling beginnen *dikke knuffel*quote:Op dinsdag 23 november 2010 16:57 schreef Swietje het volgende:
Later reageer ik op jullie.. voel me nu echt uitgeknepen, zo leeg..
Maar de huisarts gaat er voor zorgen dat ik onder behandeling kom van een psychotherapeut.. ze belt me van de week terug als ze mij er tussen gekregen heeft.. want eigenlijk zit die mevrouw al vol en anders zou ze met die mevrouw overleggen waar ik dan terecht kan..
Aan de ene kant opgelucht, maar aan de andere kant zoooo in de war, zo lang een geheim mee gedragen... en nu is het eruit.. nu moet ik aan mezelf werken.
ik zou zeggen ga de rest van de dag lekker uitrusten, films kijken, slapen enz.quote:Op dinsdag 23 november 2010 16:57 schreef Swietje het volgende:
Later reageer ik op jullie.. voel me nu echt uitgeknepen, zo leeg..
Maar de huisarts gaat er voor zorgen dat ik onder behandeling kom van een psychotherapeut.. ze belt me van de week terug als ze mij er tussen gekregen heeft.. want eigenlijk zit die mevrouw al vol en anders zou ze met die mevrouw overleggen waar ik dan terecht kan..
Aan de ene kant opgelucht, maar aan de andere kant zoooo in de war, zo lang een geheim mee gedragen... en nu is het eruit.. nu moet ik aan mezelf werken.
Niet iedereen voelt zich altijd prettig. alleen de een kan het beter camoufleren dan de ander. En bij de een duurt het korter dan de ander.quote:Op dinsdag 23 november 2010 22:45 schreef MOD het volgende:
Nee niet iedereen is altijd blij en vrolijk in mijn omgeving. Wat ik bedoelde was dat mensen die het een keer tegen hebben, even in een dip zitten en daar makkelijk weer uit komen en dat de overige neutrale instelling die ze hebben over het algemeen positief is.
Bij mij is het het omgekeerde en ben ik merendeels neerslachtig en doe ik alles met tegenzin en zijn de positieve blije buien maar af en toe aanwezig.
Dat van het masker gedeelte snap ik ook wel. Iedereen draagt een masker omdat zij niet graag met een negatieve houding naar buiten durven of willen komen, als ze zich niet goed voelen.
Ik ben benieuwd naar de post van dragonfire. Omdat ik me eigenlijk niet anders kan herinneren dat ik zo in de put zit over alles. Dat dat dan uiteindelijk omgedraaid kan worden mits de juiste behandeling. Ik ben er wel mee bezig maar ik boek weinig vooruitgang. Vooral de angst dat dit gevoel mijn hele leven zal aanhouden en dat ik er dus geen vertrouwen in heb dat het wél goed komt is eigenlijk de grootste drempel.
Ik kan me best gelukkig voelen hoor. Maar dieper van binnen is het nog altijd depri en neerslachtig.
En of die diagnose door een arts of specialist gedaan moet worden zal mij een zorg wezen. Ik plak me zelf niet graag lables op, maar als ik me al een jaar of twee zó kut voel met altijd maar die zelfde cirkel waar in ik zit, kan ik niet zeggen dat dat een simpel dipje is, dan is er wel wat meer aan de hand.
Maar goed, bedankt voor de reactie
Ach..nus is het wat minder, ik begin er een beetje aan te wennen, hoewel ik nog last heb van mijn kaak. Maar ik heb nu andere dingen aan mijn hoofd.quote:Op woensdag 24 november 2010 11:01 schreef caroline88 het volgende:
Dikke knuffel voor wie er nu een nodig heeft.
En nog eentje voor wie een dikke knuffel gewoon prettig vindt
Francis, ik ken dat gedoe met een gat en eten erin. Ik heb veel vla en zo gegeten om het door te komen want ik had geen zin in dubbele kosten. Geen geld ervoor ook trouwens op dat moment hahaha. Maar ik had vooral geen vertrouwen dat die langer zou blijven zitten dan de eerste.
Het duurt nog wel even maar het is wel TIJDELIJK. Jouw Personal Repair Crew is al hard aan het werk!!!
Ik wens je heel veel sterkte.
Swietje, als je hier wilt posten weet je dat je welkom bent, en anders kom je onder een kloon terug zonder veel details aan te geven. wat ik dus zelf mischien van plan ben, want volgens mij is mijn moeder soms aan het meelezen..en dat vindt ik maar niksquote:Op woensdag 24 november 2010 11:12 schreef Swietje het volgende:
Ik weet niet of ik hier nog kom posten... een klasgenoot van mij blijkt ook op het forum te zitten.
Dan heb je geluk gehad, of ik pech, want na 1.5 jaar gaat het nog steeds matigjes..quote:Op woensdag 24 november 2010 12:53 schreef Radioheart het volgende:
Ik ben na 4 maanden antidepressiva bijna helemaal van mijn klachten afgekomen:)
Misschien handig voor de mensen hier, welke soort en wat je er verder nog meer bij hebt gedaan? Kan altijd misschien een tip zijnquote:Op woensdag 24 november 2010 12:53 schreef Radioheart het volgende:
Ik ben na 4 maanden antidepressiva bijna helemaal van mijn klachten afgekomen:)
ach, dan zijn we er 2. heb van half 5 tot half 8 wakker gelegen. En was om half 2 pas in slaap gevallen en daarna tot kwart over 10 geslapenquote:Op donderdag 25 november 2010 09:12 schreef GimmeGore het volgende:
Vandaag ben ik echt de meest gezellige persoon ooit, ik heb er ook nog eens een ochtendhumeur bij namelijk
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 16% gewijzigd door francis998 op 25-11-2010 16:12:36 ]
3 dingen doen per dag bij een depressie is goed, alleen het is lastig om je aan die 3 dingen te houden, en niet de ene dag 10 te doen en de andere dag niks.quote:Op donderdag 25 november 2010 18:02 schreef Sylvana het volgende:
caroline, dat van die 3 nuttige dingen is idd van mij, niet van jou. En bij mij gaat dat wel redelijk goed die 3 dingen per dag doen Al heb ik het er vandaag bij therapie wel over gehad dat ik me als ik een goede dag heb niet verplicht moet voelen om dan nog meer te gaan doen, maar het ook gewoon bij die 3 dingen moet kunnen houden en de rest van de dag met plezierige dingen vullen
Wat een gedoe met dat fitnessapparaat zeg, maar een badmatje en een hamer werkt ook prima om iets in elkaar te zetten als je geen rubberen hamer hebt. Succes ermee
Ja daar kan ik me wel wat bij voorstellen. Ik zit zonder werk, ben overigens ook ondernemer dus kan me goed bezighouden maar heb niet altijd de discipline om alle dingen te doen wanneer en zo vaak als nodig/dringend etc.quote:Op donderdag 25 november 2010 18:35 schreef cafpow het volgende:
3 dingen doen per dag bij een depressie is goed, alleen het is lastig om je aan die 3 dingen te houden, en niet de ene dag 10 te doen en de andere dag niks.
Zelf doe ik per dag ook maar 1 of 2 dingen mede om wat te doen te hebben omdat ik de hele dag thuiszit en niks te doen heb.
Maar er wordt gekeken naar een reintergratietraject enzo, maar dat is nog afwachten want alles loopt super gigantisch traag wat ik aan de ene kant wel prettig vindt, dan kan alles rustig aan gedaan worden
Wat vervelend. Je komt toch niet voor advies of begeleiding bij gewichtsbeheersing? Laat het mens. Laat die mevrouw zich aub beperken tot waar ze voor opgesteld staat.quote:Op donderdag 25 november 2010 19:11 schreef Piertjj het volgende:
Ik moet volgende week woensdag 2 uur lang vragenlijsten invullen met een verpleegkundige. Ik ben benieuwd.
Het enige rare aan het gesprek vond ik dat ze zij: Ik zie dat je overgewicht heb! ik: Ja en? Daar zit ik niet mee ben tevreden met mezelf...... zij: JA maar het is wel ongezond...
toen had ik zoiets ja wat wil je nou zeggen?
Als je je hele leven al overgwicht heb dan weet je niet beter....
en nu maalt die opmerking al 2 dagen in me hoofd -_-
Hoop dat het nog beter kan, succes!quote:Ohja en ik krijg binnenkort een afspraak met een psychiater om te kijken of mijn medicijnen misschien nog meer verbeterd kunnen worden... ook weer spannend...
moeilijke herinneringen en het labeltje wat daar aan werd geplakt.quote:Op donderdag 25 november 2010 19:17 schreef caroline88 het volgende:
Gimmegore, heftig omdat het lastige herinneringen of zo bovenbracht of was ze niet aardig?
Afgezien van die man die het prima vond om relaxed achterover te leunen en te wachten tot er iets "in mij opkwam" - na een paar sessies ben ik gekapt want hij hielp me dus totaal niet terwijl deze methode beslist niet geschikt was. Er kwam helemaal niets in me op. En eigenlijk was het gewoon een luie en onaardige man.quote:Op donderdag 25 november 2010 20:10 schreef Piertjj het volgende:
Hebben jullie ook nare gebeurtenissen met hulpverleners meegemaakt misschien?
Zelf heb ik nooit een nare ervaring met een psycholoog gehad. Hooguit tijdens mijn vorige behandeling zo'n 3 jaar kwam er een noodgeval tussen en werdt de afspraak toen ik in de wachtkamer zat afgezegdquote:Op donderdag 25 november 2010 20:10 schreef Piertjj het volgende:
Hebben jullie ook nare gebeurtenissen met hulpverleners meegemaakt misschien?
Bij psychologische behandeling geldt het spreekwoord de laatste loodjes wegen het zwaarst niet maar de eerste wegen juist het zwaarst. Dan zeg ik uit ervaring...ik heb dat nu al 2x meegemaakt.quote:Op donderdag 25 november 2010 20:31 schreef GimmeGore het volgende:
[..]
moeilijke herinneringen en het labeltje wat daar aan werd geplakt.
Sowieso vind ik die (of het begin van) diagnoses best wel confronterend
Met dat laatste ben ik het wel eens. Je moet elkaar wel begrijpen en "aanvoelen" om iets te kunnen bereiken.quote:Op donderdag 25 november 2010 21:09 schreef caroline88 het volgende:
[..]
Afgezien van die man die het prima vond om relaxed achterover te leunen en te wachten tot er iets "in mij opkwam" - na een paar sessies ben ik gekapt want hij hielp me dus totaal niet terwijl deze methode beslist niet geschikt was. Er kwam helemaal niets in me op. En eigenlijk was het gewoon een luie en onaardige man.
Verder heb ik sinds ik Christen ben geworden nooit meer wat aan therapie gehad omdat ze vanuit hun andere wereldbeeld met totaal onzinnige suggesties komen. EDIT dat moet ik even wat relativeren. De suggesties zijn goed hoor. Vanuit hun optiek. Maar voor mij onuitvoerbaar dus ik kan er weinig mee. Vanuit mijn optiek. Net alsof je een zeer goede therapeut hebt die lief en aardig en alles is maar helaas. Ze spreekt alleen Chinees dus je hebt er zo weinig aan.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Zo voel ik het ook precies.quote:Op donderdag 25 november 2010 18:35 schreef cafpow het volgende:
[..]
Maar er wordt gekeken naar een reintegratietraject enzo, maar dat is nog afwachten want alles loopt super gigantisch traag wat ik aan de ene kant wel prettig vindt, dan kan alles rustig aan gedaan worden
het hangt er natuurlijk ook vanaf hoe zwaar de depressie is, want de depressie kan sommige dingen ook heel erg kapot makenquote:Op vrijdag 26 november 2010 17:16 schreef bramhim250 het volgende:
Depressie kan eigenlijk juist vaak goed voor je zijn. Dan bereik je een dieptepunt en is er daarna vaak alleen maar sprake van verbetering en geluk.
oeii..dat is balen. Ik weet niet wat te zeggen maar wel sterkte En gewoon niet toegeven aan die stomme stemquote:Op vrijdag 26 november 2010 20:44 schreef Piertjj het volgende:
Pff ik had gister weer een soort 'aanval' ik weet niet hoe ik het anders moet beschrijven.. maar dan komt er opeens zon stem in me hoofd die dan zegt dat ik zelfmoord moet plegen enzo. het klinkt echt raar .. dat is het eigenlijk ook.. ik flipte hem helemaal heb ik maar me vriend gebeld die heeft me gerust gesteld.. en daarna ben je dan weer gewoon vrolijk... hoe raar kan het zijn?
Eens. Ik was ook even geschrokken en was ook bang om het verkeerde te zeggen.quote:Op vrijdag 26 november 2010 22:43 schreef cafpow het volgende:
[..]
oeii..dat is balen. Ik weet niet wat te zeggen maar wel sterkte En gewoon niet toegeven aan die stomme stem
IK zou het aan in ieder geval een van mijn ouders vertellen,degene waar ik het beste meer overweg kan, want zo komen er op bepaald moment wel achter.quote:Op zaterdag 27 november 2010 10:12 schreef GimmeGore het volgende:
Ik zit te twijfelen of ik mijn ouders moet vertellen over de reis waar ik aan ben begonnen...
Ik weet het niet, ik ben bang voor de reactie van mijn moeder.
dat is het punt. Sinds de brugklas was het echt school en huis en pc. Tv kijk ik bijna niet, op een paar series ofzo.quote:Op zaterdag 27 november 2010 15:55 schreef Sylvana het volgende:
Dankjewel en jammer dat je je zoveel verveelt. maar dat is ook niet zo gek als je weinig interesses hebt. Dan ga je idd maar een beetje tv kijken/computeren om de tijd te doden, maar van die activiteiten word je vaak ook niet echt blijer. Hoe komt het dat je zo weinig interesses hebt? Wat vond je vroeger leuk om te doen, voordat school/stage zo belangrijk waren? Misschien dat je dingen die je vroeger leuk vond kunt gaan doen, zoals creatief bezig zijn ofzo?
Ik heb een schoonmaakaanval vandaag. Heb al 2 wassen gedraaid ( 1 is al opgehangen, ander moet straks nog) heb een wasmand kleding gestreken, heb mn kledingkast opgeruimd ( zomerjurkjes eruit enzo) heb de keuken schoongemaakt, inclusief 1 kastje helemaal leeggehaald en schoongemaakt, en heb het bed afgehaald. Straks nog afwassen en dan vanavond nog het bed opmaken. Maar lekker productief bezig vandaag dus Al neem ik tussendoor steeds wel ff pauze, ff achter de pc, maar hou het goed vol zo
Haha,als ik dat bij iedereen moet doen die dat zegt dan hoef ik niet meer naar school, maar kan ik zo mn geld wel verdienenquote:Op maandag 29 november 2010 10:41 schreef DaviniaHR het volgende:
Sylvana, heb je zin om eens hier langs te komen?
Ihkv schoonmaakdrang
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Want echt alles gaat kapot, eerst de kachel, daarna de tv, de pc van mijn ma, de cv, nu mijn muis en mijn laptop nou..die kan ieder moment zijn leven stopzetten
Dus het is hier echt alleen geld uitgeven, en daarbij wordt de huurtoeslag van mijn ouder verlaagd vanwege mijn inkomen, krijgen we ook nog de belastingdienst over ons heen.
Dus deze kerst zal waarschijnlijk heel simpel worden
Dus ik zou zeggen, sylvana geniet ervan..de duo is bij jou in ieder geval goed bezig hoewel bij mij niet zo zeer nu ben ik aan het vechten omdat ze een aflossing van vorige maand niet verwerkt hebben
En ik wordt er echt depressief van, ik moet zoveel doen maar ik krijg me er niet toe gezet en alles vreet mijn energie op...en ik wil zoveel maar krijg zo weinig voor elkaar
Verder had ik een paar weken medicatie gekregen tegen de spanning in mijn hoofd, maar het probleem is dat ik niet goed tegen medicatie kan en mijn exceem echt super erg wordt.
Van de week werd ik wakker met een oog dat net een tennisbal leek en mijn vingers die jeukten en er niet uitzagen. Dus er maar mee gestopt, maar de medicatie had gelukkig nog niet veel effect dus voel ik me nog hetzelfde.
Wat fijn zeg, gefeliciteerd!quote:
Hier gaat het de afgelopen dagen iets minder, maar dat is niks bijzonders. Dat zijn simpelweg de maandelijkse hormonen. Dus breng vandaag waarschijnlijk een redelijk deel van de dag op bed door. En de schommelingen kunnen nu dus 2 oorzaken hebben, dus doe vandaag en morgen maar rustig aan.quote:Op donderdag 2 december 2010 13:00 schreef Sylvana het volgende:
@cafpow, dat is idd wel een rare droom ja! Kan me voorstellen dat je daarom ook een beetje van slag bent. Balen dat je zoveel piekert en je zo'n vervelende dag had dinsdag. Hoe gaat het nu?
@caroline88, balen dat je nog steeds zo zombie-achtig voelt. Is het inmiddels gelukt met de fitnessapparaten?
ScarFace-, vreemd dat je geen cognitieve therapie hebt, dat is meestal toch wel een belangrijk onderdeel van een depressiebehandeling.
Ik heb vanochtend weer cognitieve therapie gehad. We hebben het vooral gehad over mijn gebrek aan zelfvertrouwen ( voel me nogal snel waardeloos) dat ik bang ben voor afwijzing en veel waardering/bevestiging van anderen nodig heb. Ik doe vaak dingen niet voor mezelf, maar voor een ander, zodat diegene trots op mij is en me waardering geeft dat ik het gedaan heb. In plaats van dat ik het voor mezelf doe omdat ik er zelf een goed gevoel van krijg als ik het gedaan heb.
Bij conditietraining gingen we vanwege de sneeuw en de gladheid niet naar buiten, maar hebben we gewoon in de gymzaal gesport. Ik heb eerst 30 minuten op de crosstrainer gestaan en daarna nog 20 minuten gefietst. Was erg fijn
Um..denk ik althans.quote:Op donderdag 2 december 2010 13:00 schreef Sylvana het volgende:
@cafpow, dat is idd wel een rare droom ja! Kan me voorstellen dat je daarom ook een beetje van slag bent. Balen dat je zoveel piekert en je zo'n vervelende dag had dinsdag. Hoe gaat het nu?
@caroline88, balen dat je nog steeds zo zombie-achtig voelt. Is het inmiddels gelukt met de fitnessapparaten?
ScarFace-, vreemd dat je geen cognitieve therapie hebt, dat is meestal toch wel een belangrijk onderdeel van een depressiebehandeling.
Ik heb vanochtend weer cognitieve therapie gehad. We hebben het vooral gehad over mijn gebrek aan zelfvertrouwen ( voel me nogal snel waardeloos) dat ik bang ben voor afwijzing en veel waardering/bevestiging van anderen nodig heb. Ik doe vaak dingen niet voor mezelf, maar voor een ander, zodat diegene trots op mij is en me waardering geeft dat ik het gedaan heb. In plaats van dat ik het voor mezelf doe omdat ik er zelf een goed gevoel van krijg als ik het gedaan heb.
Bij conditietraining gingen we vanwege de sneeuw en de gladheid niet naar buiten, maar hebben we gewoon in de gymzaal gesport. Ik heb eerst 30 minuten op de crosstrainer gestaan en daarna nog 20 minuten gefietst. Was erg fijn
Wel erg toevallig dus Maar wel iets waar ik dus zeker aan moet werkenquote:Lieve Sylvana,
Hier is jouw affirmatie voor de maand december:
De enige die ik nodig heb ben ik zelf.
Extra affirmatie, in combinatie met bovenstaande:
Het enige wat ik nodig heb is mijn eigen waardering, mijn eigen respect en mijn eigen liefde.
Korte uitleg van deze affirmaties: Sylvana, het is zo makkelijk om van de andere mensen in ons leven te verwachten dat ze ons gelukkig maken... nog gemakkelijker is het om de mensen in ons leven te verwijten als er iets niet goed loopt in ons leven, of als we ongelukkig zijn.
Een goede vriend zei deze week tegen mij: "Als je iemand anders iets verwijt, ben je een dief van je eigen geluk. Alleen jij bent verantwoordelijk voor dat wat er in je leven is." Ook al heb je iets gedaan op advies van de ander, ook al lijkt de ander jou iets aangedaan te hebben.
De enige die jij nodig hebt om gelukkig te zijn ben jijzelf. Want als jij jezelf waardering, respect en liefde geeft, heb je niemand anders nodig om dat aan jou te geven. Als jij zelf verantwoordelijkheid neemt voor je leven, ben je niet afhankelijk van anderen. Als jij jezelf kunt geven wat je nodig hebt, ben je vrij in elke relatie - dan maakt het niet uit of je kinderen ruzieën, je partner wegloopt of je vader geen contact meer met je wil.
Waardeer jezelf. Waardeer wie je bent, wat je allemaal doet en gedaan hebt, waardeer het licht in jou.
Respecteer jezelf. Ken je grenzen en hou je daar aan. Doe dingen voor jezelf die jezelf opbouwen, niet naar beneden halen. Spreek positief over jezelf.
Hou van jezelf. Geef jezelf elke dag het geschenk van je eigen liefde, door je bewust te zijn van wie je bent, door contact te maken met je diepere zelf, en de liefde die je daar treft door je heen te laten stromen.
Dat is alles wat je wérkelijk nodig hebt.
Tja, echt opgeknapt zou ik niet zeggen. Heeft ook helemaal met de maand te maken. Ik ben echt geen fan meer van de december maand. En al dat "neppe" gedoe, van lief zijn voorelkaar enz. Moet ik gewoon niks van hebben. Ik heb na mijn kinderperiode zowieso nooit veel bijzonders gevonden aan de decembermaand. Sinterklaas doen we echt niks aan, en ik vindt het ook niks meer, maar goed ik ben die fase al meer dan 113 jaar voorbij. En kest was altijd gezellig met oude bekenden. Maar met die bekenden hebben we eigenlijk geen contact meer. Mede doordat mijn moeder steeds meer afstand nam en ik automatisch ook omdat ik nog niet echt zelfstandig was toen. EN inmiddels zijn we zo uitelkaar gegroeid dat ik me er gewoon bij verveel.quote:Op zondag 5 december 2010 15:24 schreef DaviniaHR het volgende:
Ach cafpow, wat je schrijft in post 279 is zo herkenbaar... Ben blij dat ik daar niet meer zit.
Ook de weerstand tegen medicatie. Al was dat voor mij geen keuze, door het bipolaire aspect.
Ben je alweer wat opgeknapt na vrijdag?
Ik heb trouwens weer gesprek gehad met de bedrijfsarts, over 8 weken opnw evaluatie.
Gesprek met psychiater gaf ook weinig nws. Ze was nog bezig met vervolgtherapie uit te zoeken. Ze dacht wel dat ik bij centrum "X" het snelst en het best geolpen kon worden. Die hebben ervaring met bipolaire patiënten en korte wachttijd.
Hoe ironisch, toen ik hulp ging zoeken, ben bij centrum "X" begonnen, maar daar duurde het 3 wk tot ik de intake kreeg en daarna was het nog ruim 2 mnd wachten op de diagnose. Toen ben ik redelijk snel verder gaan kijken en kwam ik terecht bij het academisch ZKH waar ik nu onder behandeling ben.
Het cirkeltje is rond.
Hoi Davinia. Nee nog niet. Maar door jouw vraag werd ik wel weer even geprikkeld en ik heb wat slim gestapeld. Ik kan nu morgenochtend als het weer licht is in 5 minuten de vloer vrijmaken en dan poetsen, vloermat uitleggen en dan gaan puzzelen hoe of ik het wil gaan neerleggen. Ik heb best wel ruimtelijk inzicht maar ik kan geen dingen in gedachten uittekenen zoals een binnenhuisarchitect dat kan.quote:Op zondag 5 december 2010 15:24 schreef DaviniaHR het volgende:
Caroline, zit je fitnessapparatuur al in elkaar?
haha..het inelkaar zetten van fitnessaparaten is ook een hel. Ik ben zelf heel erg handig, had vorige week binnen 4 minuten door hoe ik de TL lamp kon demonteren door alleen het kijken naar de klusjesman. Ik ben ook altijd handig en technisch ingesteld geweest, ik kan zo een laptop uitelkaar halen en weer inelkaar. Techniek op school was ook echt het enige vak waar ik altijd met plezier heen ging, en kreeg altijd goede cijfers.quote:Op zondag 5 december 2010 17:08 schreef caroline88 het volgende:
[..]
Hoi Davinia. Nee nog niet. Maar door jouw vraag werd ik wel weer even geprikkeld en ik heb wat slim gestapeld. Ik kan nu morgenochtend als het weer licht is in 5 minuten de vloer vrijmaken en dan poetsen, vloermat uitleggen en dan gaan puzzelen hoe of ik het wil gaan neerleggen. Ik heb best wel ruimtelijk inzicht maar ik kan geen dingen in gedachten uittekenen zoals een binnenhuisarchitect dat kan.
Het feitelijke sleutelwerk zou met 2 personen moeten. Ik wil wel een poging wagen in mijn eentje maar dat was vandaag niet verantwoord omdat ik de afgelopen nacht amper geslapen heb. Vannacht en vandaag ook veel op het fitness forum geweest.
Waar sta je middenin dan? Maar klinkt goedquote:Op maandag 6 december 2010 20:08 schreef vamperotica het volgende:
Ooooh...Ik heb gewoon helemaal geen tijd om depressieverig te zijn!
Alles lijkt opeens in een stroomversnelling te gaan en ik sta er zo ---> middenin
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |