Depressie & Angst #3

Murmeli, ik wil inderdaad m'n vriendin vragen om te bellen, moet ik haar wel eerst weer zien/spreken. Hopelijk deze week nog..

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 17:03 schreef Swietje het volgende:
Murmeli, ik wil inderdaad m'n vriendin vragen om te bellen, moet ik haar wel eerst weer zien/spreken. Hopelijk deze week nog..

Kan je haar niet mailen ofzo?
Ik hoop dat je het haar iig snel kan vragen!

Goed dat je bent begonnen Sylvana aan de dagbehandeling
Ik ga er ook aan beginnen heb me er over heen gezet in ieder geval eens kijken of het wat voor me is

Tvp.

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 17:07 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Kan je haar niet mailen ofzo?
Ik hoop dat je het haar iig snel kan vragen!

Dat vind ik zo onpersoonlijk

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 17:08 schreef Sylvana het volgende:

[..]



Goed van je dat jij nu ook gaat beginnen, veel succes

Dank en jij ook

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 17:23 schreef Swietje het volgende:

[..]


Dat vind ik zo onpersoonlijk

Mailen of smssen of ze wil afspreken en dan vragen?
Of als je haar sowieso een dezer dagen ziet is het misschien helemaal prima om daarop te wachten. Hangt er een beetje vanaf hoeveel haast je hebt ook.
Ik ben zelf altijd nogal ongeduldig

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 18:42 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Mailen of smssen of ze wil afspreken en dan vragen?
Of als je haar sowieso een dezer dagen ziet is het misschien helemaal prima om daarop te wachten. Hangt er een beetje vanaf hoeveel haast je hebt ook.
Ik ben zelf altijd nogal ongeduldig

Als 't goed is zie ik haar deze week nog. En anders sowieso komende week.

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 18:44 schreef Swietje het volgende:

[..]


Als 't goed is zie ik haar deze week nog. En anders sowieso komende week.

Tof! Laat je weten hoe het loopt?

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 19:02 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Tof! Laat je weten hoe het loopt?

Is goed!

(Nu nog hopen dat ik het haar durf te vragen, want dan kan ik er niet meer onderuit..dan is er geen weg meer terug.. Eng!)

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 19:13 schreef Swietje het volgende:

[..]


Is goed!

(Nu nog hopen dat ik het haar durf te vragen, want dan kan ik er niet meer onderuit..dan is er geen weg meer terug.. Eng!)

Niet over nadenken, vragen!
Denk eraan hoe fijn het kan zijn als je hulp krijgt

Ah...Hier zijn jullie....

Ik wil zo graag op iedereen reageren maar ik ben voordat ik begin al namen en verhalen kwijt....


Ik doe mn best


Ik las over mensen die niet durfde te bellen voor hulp...Ik snap het van mezelf nog steeds niet...Gewoon een simpel telefoontje naar bijvoorbeeld de tandarts voor een afspraak is teveel...

Ik las dat er nieuwe trajecten gestart gingen worden!

Ik las nog veel meer, over boeken die wel mooi leken en huilbuien
In ieder geval dikke voor iedereen...


Pff ik ben zoooooo blij dat de vakantie hier bijna is afgelopen...Ik ben gesloopt! Heb ook gewoon echt overal spierpijn enzo....

Zie wel op tegen die lichttherapie...Of eigenlijk vooral tegen het gerelge wat het met zich meebrengt...Een hele week 's morgens vroeg door het spitsverkeer heen om een half uurtje voor zo'n lamp te gaan zitten

Hoop wel dat het wat doet...
Ben nu ook een schriftje aan het bij houden over hoe ik me voel, wat het met mij doet als de kids druk ( of eigenlijk niet eens, maar IK vind ze druk) zijn...

Er komt hier een thuishulp die zegt dat ik het allemaal erg goed doe... Geef ze elk dr portie aandacht, stel grenzen, geef ze kleine opdrachtjes als we samen aan het opruimen zijn En DAT is ook het probleem niet...Het probleem is dat IK niet met MEZELF overweg kan als het allemaal niet wil zoals ik gepland had.....


Nou ja.... beetje wazige uitleg allemaal, maar ik snap er zelf ook nog niet veel van....

(((Groepsknuffel))) met

Ga wel redelijk goed hier maar ben dooooooodmoe. Boek Petra uit, was niet geweldig maar wel met verrassend en grappig eind.

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 19:57 schreef vamperotica het volgende:
Ah...Hier zijn jullie....

Ik wil zo graag op iedereen reageren maar ik ben voordat ik begin al namen en verhalen kwijt....


Ik doe mn best


Ik las over mensen die niet durfde te bellen voor hulp...Ik snap het van mezelf nog steeds niet...Gewoon een simpel telefoontje naar bijvoorbeeld de tandarts voor een afspraak is teveel...


Ik las nog veel meer, over boeken die wel mooi leken en huilbuien
In ieder geval dikke voor iedereen...


Pff ik ben zoooooo blij dat de vakantie hier bijna is afgelopen...Ik ben gesloopt! Heb ook gewoon echt overal spierpijn enzo....

Zie wel op tegen die lichttherapie...Of eigenlijk vooral tegen het gerelge wat het met zich meebrengt...Een hele week 's morgens vroeg door het spitsverkeer heen om een half uurtje voor zo'n lamp te gaan zitten

Hoop wel dat het wat doet...
Ben nu ook een schriftje aan het bij houden over hoe ik me voel, wat het met mij doet als de kids druk ( of eigenlijk niet eens, maar IK vind ze druk) zijn...

Er komt hier een thuishulp die zegt dat ik het allemaal erg goed doe... Geef ze elk dr portie aandacht, stel grenzen, geef ze kleine opdrachtjes als we samen aan het opruimen zijn En DAT is ook het probleem niet...Het probleem is dat IK niet met MEZELF overweg kan als het allemaal niet wil zoals ik gepland had.....


Nou ja.... beetje wazige uitleg allemaal, maar ik snap er zelf ook nog niet veel van....

Misschien wel wazig, maar wel herkenbaar. Vooral dat niet durven bellen naar de tandarts, dat heb ik met de kapper, ben al bijna een jaar niet meer geweest. Zeker nu ik 2 maanden terug verhuisd ben en dus naar een nieuwe moet zoeken

Bellen is hier ook een ramp. Zelfs naar vriendinnen.

Vandaag had ik m'n intake bij ondertussen de vierde hulpverleningsinstantie Het kwam goed op me over, alleen jammer van die 2 maanden wachttijd. Daar word ik echt niet vrolijk van, en ik was al niet al te vrolijk
De intakester dacht eerder aan een dagbehandeling dan individuele gesprekken zei ze, en daar ben ik niet blij mee. Dan zou ik moeten stoppen met school. Ik denk dat de hele dag thuis zitten me ook geen goed doet, als ik met school moet stoppen.
Keuzes, keuzes, keuzes...

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 21:02 schreef juxtaposition het volgende:
Vandaag had ik m'n intake bij ondertussen de vierde hulpverleningsinstantie Het kwam goed op me over, alleen jammer van die 2 maanden wachttijd. Daar word ik echt niet vrolijk van, en ik was al niet al te vrolijk
De intakester dacht eerder aan een dagbehandeling dan individuele gesprekken zei ze, en daar ben ik niet blij mee. Dan zou ik moeten stoppen met school. Ik denk dat de hele dag thuis zitten me ook geen goed doet, als ik met school moet stoppen.
Keuzes, keuzes, keuzes...

dit is een lastige keuze, maar je moet kijken of je denkt te overleven zonder dagbehandeling. In ieder geval zou ik er ruim de tijd over nemen om erover te denken.

was ik eindelijk zo ver dat ik de huisarts durfde te bellen...

zijn ze op vakantie

quote:

Op vrijdag 29 oktober 2010 09:38 schreef GimmeGore het volgende:
was ik eindelijk zo ver dat ik de huisarts durfde te bellen...

zijn ze op vakantie

Goffer, dat is vals!

quote:

Op vrijdag 29 oktober 2010 09:38 schreef GimmeGore het volgende:
was ik eindelijk zo ver dat ik de huisarts durfde te bellen...

zijn ze op vakantie

Ik had gister een gelukskoekje...Ik trek dat ding open en lees....


U heeft gevoel voor humor en geniet va het leven

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 20:55 schreef Swietje het volgende:
Bellen is hier ook een ramp. Zelfs naar vriendinnen.

Ja maar jij hebt nu ook een lastige reden om te bellen, daar zou ik ook tegenop zien. Komt wel goed, je gaat het echt durven!

Vamp: wel tof dat ze vinden dat je de dingen met je kinderen goed doet! Kan je je verder op jezelf focussen

En de rest ook een en knuf van mij. Ik ben wel ok vandaag, zie alleen op tegen de tandarts. En wil nog de vakantierotzooi opruimen.

Oeh en ik ben net begonnen met mn hogere dosering van de concerta, maar daar zal ik verder maar over spammen in het adhd topic

Pff..Leuk joh...huishouden! Ben al de hele dag bezig met mn aanrecht, wat kastjes en de vensterbank

Sorry maar.........


GODZIJDANK! HET IS WEEEEEEEEEEEEEKEEEEEEEEEENDDDDDDDDDD!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

quote:

Op vrijdag 29 oktober 2010 20:01 schreef Swietje het volgende:
Sorry maar.........


GODZIJDANK! HET IS WEEEEEEEEEEEEEKEEEEEEEEEENDDDDDDDDDD!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ik heb juist het tegenovergestelde, ik kijk juist uit naar de dagen waarop ik iets te doen heb. die lege weekenden zijn voor mij soms een hel.

quote:

Op vrijdag 29 oktober 2010 20:06 schreef Bos81 het volgende:

[..]



Ik heb juist het tegenovergestelde, ik kijk juist uit naar de dagen waarop ik iets te doen heb. die lege weekenden zijn voor mij soms een hel.

Is ook heel herkenbaar. Meestal heb ik niets te doen en dat is stom. Maar komende weekenden heb ik wel veel te doen en dat is een welkome afleiding na mijn studie...waar ik nu heel veel voor moet doen, wat veel stress geeft.

Heb je geen sporten of hobbies?

quote:

Op vrijdag 29 oktober 2010 20:11 schreef Swietje het volgende:

[..]


Is ook heel herkenbaar. Meestal heb ik niets te doen en dat is stom. Maar komende weekenden heb ik wel veel te doen en dat is een welkome afleiding na mijn studie...waar ik nu heel veel voor moet doen, wat veel stress geeft.

Heb je geen sporten of hobbies?

Ik lees veel en maak graag sudoku's. Maar dat lukt me overdag gewoon weg niet. Ook niet doordeweeks. Sporten doe ik niet, wel overweeg ik om iets van Yoga te gaan volgen. Dinsdag laat ik me er via werk over informeren.


Gelukkig kan ik morgenavond wel naar PSV (heb seizoenskaart) Maar ja dat is 's avonds dan kan ik me meestal wel bezighouden...

Lastig hoor! Een sport of hobby zoeken voor de middagen geen idee? Daar heb je nu niet direct iets aan, maar voor de toekomst...

quote:

Op vrijdag 29 oktober 2010 20:15 schreef Swietje het volgende:
Lastig hoor! Een sport of hobby zoeken voor de middagen geen idee? Daar heb je nu niet direct iets aan, maar voor de toekomst...

Ja, of ik moet een keer naar de sportschool gaan. Maar dat spinning en gewichtdingen, trekken me gewoon niet. Hopelijk levert dat Yoga ook wat zelfbewustwording en ontspannenheid op. Waardoor ik me overdag niet zo bezwaard voel om dingen aan te pakken

Ik lees vaak mee in dit topic, maar nooit gepost, was altijd bang dat iemand (een bekende) het zou lezen.
Nu ga ik het toch maar doen.

Ik heb een moeder die vanaf mijn 12e ongeveer psychotisch werd. Inmiddels is bekend dat zij een bipolaire stoornis heeft. De periodes tussen manie/depressie worden steeds korter en er zijn niet vaak meer 'neutrale' periodes. Nu lijkt het bijvoorbeeld heel goed te gaan, maar uit haar dagboek blijkt dat zij allerlei obsessies heeft, rare gedachtes en ook hallicunaties. (Mijn vader leest haar dagboek).

Het punt is, dat zij soms gewoon compleet in de war is geweest, en erg rare en gevaarlijke dingen deed, en juist dan wilde zij absoluut niet opgenomen worden. Ze was nog geen gevaar voor zichzelf of omgeving, dus opname niet mogelijk. Zij is dus ook nog nooit opgenomen geweest, waardoor wij ons als gezin behoorlijk in de steek gelaten hebben gevoeld door hulpverleners.
Waardoor ik en mijn broers het vaak heel zwaar hadden thuis, en daar weer allerlei andere problematiek uit is ontstaan.

Nu zijn mijn broers en ik allemaal vrij prima terecht gekomen, maar allemaal hebben we toch wel aanleg voor depressie. Mijn broers hebben erg veel geblowd, en daardoor heeft één al eens hallicunaties gehad, waar hij erg van schrok. Bekend is dat je meer kans heb op een psychose als je blowt, en al helemaal als 1 van je ouders er last van heeft.

Zelf heb ik erg wisselende stemmingen. Momenteel ben ik al een tijdje best down. Zie niet altijd het nut van het leven en weinig kan mij boeien of opvrolijken. Gelukkig heb ik nooit psychotische ervaringen gehad, maar daar ben ik erg bang voor.

Ik zou daarom wel een soort verklaring willen maken, dat als mijn vriend of vader merkt dat ik psychotisch word, zij mij direct kunnen laten opnemen, zodat het niet verder uit de hand loopt.
Is zoiets mogelijk? En geldig op een later moment waarop ik wellicht niet meer opgenomen wil worden omdat ik in een psychose zit?
Heeft iemand van jullie hier ervaring mee, of wel eens over nagedacht?

Alvast bedankt voor het lezen.

quote:

Op zaterdag 30 oktober 2010 15:30 schreef Blossom86 het volgende:
Ik lees vaak mee in dit topic, maar nooit gepost, was altijd bang dat iemand (een bekende) het zou lezen.
Nu ga ik het toch maar doen.

.....

Nu zijn mijn broers en ik allemaal vrij prima terecht gekomen, maar allemaal hebben we toch wel aanleg voor depressie. Mijn broers hebben erg veel geblowd, en daardoor heeft één al eens hallicunaties gehad, waar hij erg van schrok. Bekend is dat je meer kans heb op een psychose als je blowt, en al helemaal als 1 van je ouders er last van heeft.

Zelf heb ik erg wisselende stemmingen. Momenteel ben ik al een tijdje best down. Zie niet altijd het nut van het leven en weinig kan mij boeien of opvrolijken. Gelukkig heb ik nooit psychotische ervaringen gehad, maar daar ben ik erg bang voor.

Ik zou daarom wel een soort verklaring willen maken, dat als mijn vriend of vader merkt dat ik psychotisch word, zij mij direct kunnen laten opnemen, zodat het niet verder uit de hand loopt.
Is zoiets mogelijk? En geldig op een later moment waarop ik wellicht niet meer opgenomen wil worden omdat ik in een psychose zit?
Heeft iemand van jullie hier ervaring mee, of wel eens over nagedacht?

Alvast bedankt voor het lezen.

Tja, ik denk dat hiervoor het beste gewoon duidelijke afspraken moet maken met je vriend. Want ik weet niet of er een officieël "contract" voor bestaat.

Hier heb gaat het gisteren en vandaag wel redelijk. Heb toch heel snel depressieve momenten maar die vallen de laatste 2 dagen wel mee.
Maar ik heb vooral last van super erge piekermomenten die weer makkelijk omslaan in depressieve momenten, en ik ben heel snel geirriteerd.
Maar goed, al met al gaat het wel redelijk

Blossom, wat lastig en moeilijk! Ik weet niet of je er iets over vast kunt laten leggen. Ik zou dat eens bij je (huis)arts navragen als ik jou was.

Ik voel me zo verschrikkelijk rot. Weet echt niet wat ik met mezelf aan moet vandaag.

Blossom, op Amerikaanse forums hebben ze het vaak over een "living will". Dat is als je als plantje aan een beademingsapparaat ligt, wat je dan wilt. Misschien is er een soort variant op voor jouw situatie?
Ik zou het eens navragen bij je huisarts of maatschappelijk werk.

En natuurlijk hoop ik dat het nooit nodig zal zijn. Maar als je het kunt regelen hoef je je er verder geen zorgen meer over te maken.

Deel 3 alweer! Ik heb heel deel 2 gemist! . Eens ff bijlezen....

Hier gaat het ondertussen stukken beter; de citalopram werkt als een trein. Ik zou mezelf weer zo goed als 'normaal' willen bestempelen .

quote:

Op zondag 31 oktober 2010 13:26 schreef Quickie_Butt het volgende:
Deel 3 alweer! Ik heb heel deel 2 gemist! . Eens ff bijlezen....

Hier gaat het ondertussen stukken beter; de citalopram werkt als een trein. Ik zou mezelf weer zo goed als 'normaal' willen bestempelen .

Ik lees dit nu van je voor het eerst, neem aan dat je hiervoor veel last gehad had.
Citalopram wordt bij ons in de kliniek erg veel gebruikt, en 9/10 keer met succes!

Voor mensen die depressief zijn, zou het niet goed om aan yoga te proberen?
Afgelopen tijd zat ik in een (behoorlijke) dip, gelukkig voel ik me weer wat beter. Elke week ga ik naar yoga en ik heb hier veel aan gehad. Yoga brengt je terug naar jezelf en door de ontspanning krijg je een heerlijk gevoel over jezelf.

Voor ik aan de antidepressiva zou gaan, zou ik eerst proberen of iets als yoga zou helpen. Maar goed, ik kan me niet verplaatsen in iemand die echt depressief is. Maar wellicht is yoga een keer goed, om te proberen, kwaad kan het iig niet

quote:

Op zondag 31 oktober 2010 18:10 schreef whosvegas het volgende:
Voor mensen die depressief zijn, zou het niet goed om aan yoga te proberen?
Afgelopen tijd zat ik in een (behoorlijke) dip, gelukkig voel ik me weer wat beter. Elke week ga ik naar yoga en ik heb hier veel aan gehad. Yoga brengt je terug naar jezelf en door de ontspanning krijg je een heerlijk gevoel over jezelf.

Voor ik aan de antidepressiva zou gaan, zou ik eerst proberen of iets als yoga zou helpen. Maar goed, ik kan me niet verplaatsen in iemand die echt depressief is. Maar wellicht is yoga een keer goed, om te proberen, kwaad kan het iig niet

Ik denk dat yoga best kan helpen bij depressiviteit, mischien niet tegen de depressie zelf maar wel om op momenten wanneer het nodig is om even tot rust te komen.
Maar goed, ik weet het niet. Ik heb nooit echt yoga gedaan, maar zit momenteel in mijn 3e depressie en heb nooit medicatie willen gebruiken En het is me 1x voorgesteld

quote:

Op zondag 31 oktober 2010 18:10 schreef whosvegas het volgende:
Voor mensen die depressief zijn, zou het niet goed om aan yoga te proberen?
Afgelopen tijd zat ik in een (behoorlijke) dip, gelukkig voel ik me weer wat beter. Elke week ga ik naar yoga en ik heb hier veel aan gehad. Yoga brengt je terug naar jezelf en door de ontspanning krijg je een heerlijk gevoel over jezelf.

Voor ik aan de antidepressiva zou gaan, zou ik eerst proberen of iets als yoga zou helpen. Maar goed, ik kan me niet verplaatsen in iemand die echt depressief is. Maar wellicht is yoga een keer goed, om te proberen, kwaad kan het iig niet

Toevallig heb ik dat in dit topic geplaatst dat ik me ga laten informeren over de mogelijkheden hier

quote:

Op zondag 31 oktober 2010 18:17 schreef francis998 het volgende:

[..]



Ik denk dat yoga best kan helpen bij depressiviteit, mischien niet tegen de depressie zelf maar wel om op momenten wanneer het nodig is om even tot rust te komen.
Maar goed, ik weet het niet. Ik heb nooit echt yoga gedaan, maar zit momenteel in mijn 3e depressie en heb nooit medicatie willen gebruiken En het is me 1x voorgesteld

Je zou het eens kunnen proberen. In elke stad is er, volgens mij wel iemand die yoga geeft.

quote:

Op zondag 31 oktober 2010 18:31 schreef Sylvana het volgende:

[..]



Ik doe elke week Bodybalance (combinatie van yoga, tai chi en pilates) en dat werkt idd wel, maar niet zo goed dat het echt HET middel is om va n je depressie af te komen ofzo.

Dat wil ik ook niet beweren.
Als iemand echt depressief is, dan moet je hulp zoeken en zal yoga niet het wonder middel zijn.

quote:

Op zondag 31 oktober 2010 18:10 schreef whosvegas het volgende:
Voor mensen die depressief zijn, zou het niet goed om aan yoga te proberen?
Afgelopen tijd zat ik in een (behoorlijke) dip, gelukkig voel ik me weer wat beter. Elke week ga ik naar yoga en ik heb hier veel aan gehad. Yoga brengt je terug naar jezelf en door de ontspanning krijg je een heerlijk gevoel over jezelf.

Voor ik aan de antidepressiva zou gaan, zou ik eerst proberen of iets als yoga zou helpen. Maar goed, ik kan me niet verplaatsen in iemand die echt depressief is. Maar wellicht is yoga een keer goed, om te proberen, kwaad kan het iig niet

Dit kan ik beamen!

Ik doe sinds een jaar yoga en sindskort ook Tai Chi en beiden hebben me erg goed geholpen (of doen dat nog steeds ) om goed te voelen, te gronden, te ademen en geconcentreerd bij mezelf te blijven. Ik raad het sowieso iedereen aan, depressief of niet

quote:

Op zondag 31 oktober 2010 18:37 schreef whosvegas het volgende:

[..]


Dat wil ik ook niet beweren.
Als iemand echt depressief is, dan moet je hulp zoeken en zal yoga niet het wonder middel zijn.

precies hulp is nodig. En yoga kan helpen om te ontspannen...en dat is bij een depressie meer dan nodig

quote:

Op zondag 31 oktober 2010 18:42 schreef Quickie_Butt het volgende:

[..]



Dit kan ik beamen!

Ik doe sinds een jaar yoga en sindskort ook Tai Chi en beiden hebben me erg goed geholpen (of doen dat nog steeds ) om goed te voelen, te gronden, te ademen en geconcentreerd bij mezelf te blijven. Ik raad het sowieso iedereen aan, depressief of niet

Je, precies!
Als ik na 4 dagen werken gaar naar yoga toe ga, kom ik er weer herboren vandaan!
Wat ik niet begrijp, dat er zo weinig mannen zijn, die aan yoga doen. In mijn groep en de groep voor mij, zitten alleen maar vrouwen. Niet dat ik daar problemen mee heb, het compenseerd een beetje het mannenwereldje bij mij op het werk

quote:

Op zondag 31 oktober 2010 19:47 schreef whosvegas het volgende:

[..]


Je, precies!
Als ik na 4 dagen werken gaar naar yoga toe ga, kom ik er weer herboren vandaan!
Wat ik niet begrijp, dat er zo weinig mannen zijn, die aan yoga doen. In mijn groep en de groep voor mij, zitten alleen maar vrouwen. Niet dat ik daar problemen mee heb, het compenseerd een beetje het mannenwereldje bij mij op het werk

Weinig mannen ja? In mijn groepje is het denk ik 60-40 verdeeld (in het voordeel van de vrouwen ). De yogaleraar is zelf ook een man dus misschien dat dat scheelt .