R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Nee, dat heeft bij mij tot nu toe nog geen effect gehad, al ga ik rond een uur of 11 ofzo boodschappen doen, meestal voel ik me daarna toch niet energiek of voldaan genoeg om uit bed te blijven helaas. Maar bedankt voor de tips murm.quote:Op donderdag 18 november 2010 07:32 schreef Murmeli het volgende:
Bos ea: dat hoort volgens mij bij depressie...
Wat kan helpen is om op de goede dagen niet meteen heel veel te gaan doen, maar gewoon wat dingen, zodat je daarna nog wat energie overhoudt voor de volgende dag. Misschien heb je dan de volgende dag wat meer fut.
Andere mogelijkheid is om als je je kut voelt toch uit bed te gaan en meteen wat te doen (bijv was draaien, 1 kamer of verdieping stofzuigen, iets kleins). Dan heb je misschien vast een voldaan gevoel, waardoor je stemming een tikkeltje beter kan zijn.
' s morgens wekker zetten kan ook. Niet meteen te vroeg, maar bijv 2 uur eerder dan je normaal opstaat.
Of een afspraak buiten der deur maken, dan moet je wel op tijd opstaan en douchen.
Bij mij gaat het snel fout als ik na het opstaan op de bank plof. Voor mij is meteen douchen en wat doen hey beste.
En een lijstje maken wat ik wil gaan doen. Dan kan je daar bijv 2 dingen opzetten.
Of toch gaan koken. Doe je 's morgens boodschappen, evt op de markt. Koop je lekker veel verse groente. En die ga je lekker zelf snijden enzo.ik vind dat leuk
Ik weet dat dit makkelijker gezegd dan gedaan is, maar misschien helpt het bij 1 van jullie ook.
Vooral om uit een dip te blijven helpt het bij mij geloof ik.
Maar dat voldane gevoel heb ik vaak wel na het werk, maar ik ben bang als ik nu meer ga werken ik weer te veel van mezelf ga eisen. Dat is dus een vreselijk dillema.
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
zo net thuis. Echt een superdruk gesprek gehad met de psycholoog waarin het meer dan duidelijk was dat ik echt een chaos in mijn hoofd heb. En superveel moeite heb om dingen los te laten.
En echt..het was een gesprek waar niks aan vast te knopen was..maar ik heb mezelf wel volledig laten gaan...en over de kies trekken heeft ze zoiets van, het is jou lichaam maar zij raadt me niet aan om het nu al te doen. Gewoon nog even te wachten tot de andere kant goed genezen is.
En we hebben het uitgebreid gehad over die 2 jongens en die 1 meid die me dus blijkbaar leuk vinden, en dat ik gewoon te overspoeld raak en geen rust kan vinden.
En ik merk dat het voor mij een heftig gesprek was, want ik ben gewoon bekaf en totaal over de rooie.
We hebben het ook over mijn drankgedrag gehad wat soms net op de grens ligt. Want ook al ga ik niet uit ofzo, ik drink vrij veel als ik achter de pc zit. En als ik alleen thuis ben nou..dan gaat het helemaal mis.
Dus afgesproken om bij te houden hoeveel ik drink en wanneer om dat iedere keer te minderen.
Als ik alleen thuis ben werk ik makkelijk binnen 2 uren 8 biertjes naar binnen dus het doel is om dat binnen 2 weekjes naar 4 af te bouwen, en de week erna naar geen. En hooguit 1 in de week voor ruim een maand. En de volgende keer moet ik dan uitgebreid erover vertellen.
En verder heeft ze gezegd dat het op zich een goed idee is om naar chili te gaan voor 1 maand, maar niet veel langer om in ieder geval duidelijkheid en rust mbt. tot die jongens en die ene meid te krijgen. En even afstand te nemen van mijn ouder omdat het echt niet goed gaat nu.
En daarna te kijken of ik aan een verse start kan beginnen.
Maar ik ga nu even liggen en slapen, kijken of ik tot rust kan komen
En echt..het was een gesprek waar niks aan vast te knopen was..maar ik heb mezelf wel volledig laten gaan...en over de kies trekken heeft ze zoiets van, het is jou lichaam maar zij raadt me niet aan om het nu al te doen. Gewoon nog even te wachten tot de andere kant goed genezen is.
En we hebben het uitgebreid gehad over die 2 jongens en die 1 meid die me dus blijkbaar leuk vinden, en dat ik gewoon te overspoeld raak en geen rust kan vinden.
En ik merk dat het voor mij een heftig gesprek was, want ik ben gewoon bekaf en totaal over de rooie.
We hebben het ook over mijn drankgedrag gehad wat soms net op de grens ligt. Want ook al ga ik niet uit ofzo, ik drink vrij veel als ik achter de pc zit. En als ik alleen thuis ben nou..dan gaat het helemaal mis.
Dus afgesproken om bij te houden hoeveel ik drink en wanneer om dat iedere keer te minderen.
Als ik alleen thuis ben werk ik makkelijk binnen 2 uren 8 biertjes naar binnen dus het doel is om dat binnen 2 weekjes naar 4 af te bouwen, en de week erna naar geen. En hooguit 1 in de week voor ruim een maand. En de volgende keer moet ik dan uitgebreid erover vertellen.
En verder heeft ze gezegd dat het op zich een goed idee is om naar chili te gaan voor 1 maand, maar niet veel langer om in ieder geval duidelijkheid en rust mbt. tot die jongens en die ene meid te krijgen. En even afstand te nemen van mijn ouder omdat het echt niet goed gaat nu.
En daarna te kijken of ik aan een verse start kan beginnen.
Maar ik ga nu even liggen en slapen, kijken of ik tot rust kan komen
Iedereen is op Facebook en ik niet, inderdaad.quote:
Caroline, dat klinkt ook wel superzwaar zo! Het klinkt een beetje paradoxaal, sinds Facebook i je internetnetwerk afgenomen? Is iedereen op Facebook en jij niet? Of zijn de netwerken zo groot geworden dat je eigenlijk voor niemand echt tijd hebt? Als jij je goed voelt bij een home trainer, dan doe je dat toch? Heel simpel. Het is ook niet het weer om ff lekker te gaan wandelen buiten of zo. Is een stuk goedkoper, maar gebeurt nu gewoon niet. (Ik roep ook al tijden dat ik wat moet gaan trainen.)
Sterkte met je dwarse kindje. Je hebt wel gelijk, ze zal zichzelf echt niet verhongeren.
Edit even vergeten
Fietsen kan maar het hangt van je doelen af en hoe lang en hoe zwaar je fietst of je ook je doelen bereikt. Mijn doel is vetverbranding. Na uitgebreid onderzoek/lezen etc weet ik nu dat ik daarvoor cardio+krachttraining moet gaan doen.
Voor cardio kies ik power walking. Als eerste omdat ik dat buiten kon doen dus zonder verdere kosten. Nu het weer een beetje minder is wordt dat wat lastiger want om plassen te vermijden... kan ik onvoldoende tempo maken en dan wordt het wandelen wat wel relaxed is maar verder volstrekt nutteloos.
Daarom dus die loopband. En dan ook maar meteen een goede want over een tijdje heb ik betere conditie dus moet ik ook een hogere inspanning gaan leveren om nog steeds resultaat te boeken. Maar ja. Betere kwaliteit, hoger prijskaartje
Krachttraining om te beginnen een verstelbaar halterbankje met wat dumbbells (gewichtjes). En voor kort daarna ook de Smith Machine en de daarbij behorende stang met gewichten. Dus alles op maat instelbaar afhankelijk van hoe getraind je bent. Smith heeft als leuke bijkomstigheid dat hij de gewichten voor me opvangt als ik ze zelf niet meer kan tillen dus theoretisch minder kans op ongelukken. Hoe dat in de praktijk precies werkt mogen ze me in de showroom nog eens uitgebreid gaan laten zien en uitleggen.
Ik had eerst een zgn multistation op het oog maar werd ervoor gewaarschuwd dat het wel een huis tuin en keukenkwaliteitje was. En ja hoor, even verder shoppen en de professionele apparaten zijn snel gevonden en nu ik eenmaal gewaarschuwd ben gaat dat multistation er dus niet meer komen. Op korte termijn zou ik er best mee uit de voeten kunnen maar over een paar jaar is hij te beperkt en/of stuk en moet ik toch een stapje hoger. Goedkoop is duurkoop dus ik kan beter nu meteen het degelijke spul aanschaffen ook al is het nu een stuk duurder.
[ Bericht 23% gewijzigd door caroline88 op 18-11-2010 16:54:49 ]
Ik ben zooooo opgelucht denk ik... de afspraak bij de huisarts staat. 
"Wat is liefde? De behoefte aan zichzelf te ontsnappen."
Sporten helpt over het algemeen wel om je beter te voelen. Ik ben zelf altijd vrij fanatieke sportster geweest. Een paar jaar voetbalde ik iedere dag met vrienden. Later ook nog eens op karate gezeten tot ik mijn elleboog brak. Jaren later weer op karate gegaan, en tijdens examen periode ging ik naar de sportschool.quote:Op donderdag 18 november 2010 16:32 schreef caroline88 het volgende:
[..]
Iedereen is op Facebook en ik niet, inderdaad.
Sterkte met je dwarse kindje. Je hebt wel gelijk, ze zal zichzelf echt niet verhongeren.
Edit even vergeten
Fietsen kan maar het hangt van je doelen af en hoe lang en hoe zwaar je fietst of je ook je doelen bereikt. Mijn doel is vetverbranding. Na uitgebreid onderzoek/lezen etc weet ik nu dat ik daarvoor cardio+krachttraining moet gaan doen.
Voor cardio kies ik power walking. Als eerste omdat ik dat buiten kon doen dus zonder verdere kosten. Nu het weer een beetje minder is wordt dat wat lastiger want om plassen te vermijden... kan ik onvoldoende tempo maken en dan wordt het wandelen wat wel relaxed is maar verder volstrekt nutteloos.
Daarom dus die loopband. En dan ook maar meteen een goede want over een tijdje heb ik betere conditie dus moet ik ook een hogere inspanning gaan leveren om nog steeds resultaat te boeken. Maar ja. Betere kwaliteit, hoger prijskaartje
Krachttraining om te beginnen een verstelbaar halterbankje met wat dumbbells (gewichtjes). En voor kort daarna ook de Smith Machine en de daarbij behorende stang met gewichten. Dus alles op maat instelbaar afhankelijk van hoe getraind je bent. Smith heeft als leuke bijkomstigheid dat hij de gewichten voor me opvangt als ik ze zelf niet meer kan tillen dus theoretisch minder kans op ongelukken. Hoe dat in de praktijk precies werkt mogen ze me in de showroom nog eens uitgebreid gaan laten zien en uitleggen.
Ik had eerst een zgn multistation op het oog maar werd ervoor gewaarschuwd dat het wel een huis tuin en keukenkwaliteitje was. En ja hoor, even verder shoppen en de professionele apparaten zijn snel gevonden en nu ik eenmaal gewaarschuwd ben gaat dat multistation er dus niet meer komen. Op korte termijn zou ik er best mee uit de voeten kunnen maar over een paar jaar is hij te beperkt en/of stuk en moet ik toch een stapje hoger. Goedkoop is duurkoop dus ik kan beter nu meteen het degelijke spul aanschaffen ook al is het nu een stuk duurder.
Maar het probleem bij mij is dat ik niks lang volhoudt, dat is gewoon een lijn bij mij. Net zoals een tijd terug 2 hometrainer apparaten gehaald, zo'n fiets en buikspier apparaat, maar na 3 maanden was al mijn motivatie weg.
En nu zijn doen ze het niet meer...
Verder vandaag na 3 maanden een antwoord van sociale zaken gehad, waarin ze het een ander willen weten over de huidige situatie, diagnose enz.
Dus moet zo maar een maitje opstellen en kijken wat er van terecht komt.Zowieso moet ik nog de vakantiedagen aanvragen voor als ik eind januari naar het buitenland ga.
Verder swietje, succes met de HA, wanneer moet je ernaar toe??
WAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH Duo heeft mijn verzoek voor een nieuwe prestatiebeurs toegekend!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Dus 4 jaar nieuwe prestatiebeurs ipv 3 jaar maximaal lenen en laatste jaar helemaal zelf betalen.
Damn, wat ben ik blij en wat heb ik nu een stuk minder geldzorgen
Damn, wat ben ik blij en wat heb ik nu een stuk minder geldzorgen
Even een update van mijn kant!!!!!
Het gaat redelijk goed, vooral sinds ik gestopt ben met mijn bijbaan, ik doe veel leuke dingen en haal harstikke goede cijfers op school! Dus de medicijnen die ik nu heb werken goed.
A.S dinsdag moet ik naar mijn intake bij de GGZ, ik ben daar harstikke zenuwachtig voor omdat ze van alles gaan zoals een diagnose stellen endergelijke. Voor de rest heb ik wel moeite om mezelf in de ochten te activeren.... dan denk ik tsja ik wil niks etc.
Ik ben benieuwd hoe het bij de ggz gaat... ik krijg der bibbers van :$
@ sylvana: Gefeliciteerd met je beurs!
@ swietje: Succes bij je afspraak bij de huisarts!!!
Het gaat redelijk goed, vooral sinds ik gestopt ben met mijn bijbaan, ik doe veel leuke dingen en haal harstikke goede cijfers op school! Dus de medicijnen die ik nu heb werken goed.
A.S dinsdag moet ik naar mijn intake bij de GGZ, ik ben daar harstikke zenuwachtig voor omdat ze van alles gaan zoals een diagnose stellen endergelijke. Voor de rest heb ik wel moeite om mezelf in de ochten te activeren.... dan denk ik tsja ik wil niks etc.
Ik ben benieuwd hoe het bij de ggz gaat... ik krijg der bibbers van :$
@ sylvana: Gefeliciteerd met je beurs!
@ swietje: Succes bij je afspraak bij de huisarts!!!
Swietje, succes bij de HA!
Francis, ik ben ook iemand die beter is in starten dan in volhouden. Dus een risico maar ik ben van plan dit keer een volhouder te worden. Over 10 jaar weet ik of dit een verstandige beslissing was
Sylvana, gefeliciteerd, ik ben heel blij voor je!
Piertjj, goede berichten van jou. Probeer niet teveel aan dinsdag te denken en juist zoveel mogelijk van je weekend te genieten. Dinsdag komt gauw genoeg en wat en hoe het is en hoe het gaat daar kom je dan vanzelf achter. Dat zei ik ook tegen mezelf met sollicitaties en zo.
Ik ben de dag zonder kleerscheuren doorgekomen en heb een kacheltje erbij om mijn huis iets beter te kunnen verwarmen. In afwachting van de definitieve oplossing die elke keer wordt uitgesteld. Bij de bieb even mijn 2 krachttraining boekjes van de plank gepikt. (Ik werk er als vrijwilliger dus ik weet hoe het reserveringsysteem werkt. Als ik braaf had afgewacht had ik ze pas op woensdag gehad en nu dus een stuk sneller. Dit ook ter voorbereiding van mijn geplande aankopen). En een paar film DVDs dus ik ga nu lekker filmpjes kijken en breien. Ik ben toch te moe om nog iets intelligents te doen dus al die dringende en belangrijke dingen moeten maar even tot morgen geduld hebben.
Francis, ik ben ook iemand die beter is in starten dan in volhouden. Dus een risico maar ik ben van plan dit keer een volhouder te worden. Over 10 jaar weet ik of dit een verstandige beslissing was
Sylvana, gefeliciteerd, ik ben heel blij voor je!
Piertjj, goede berichten van jou. Probeer niet teveel aan dinsdag te denken en juist zoveel mogelijk van je weekend te genieten. Dinsdag komt gauw genoeg en wat en hoe het is en hoe het gaat daar kom je dan vanzelf achter. Dat zei ik ook tegen mezelf met sollicitaties en zo.
Ik ben de dag zonder kleerscheuren doorgekomen en heb een kacheltje erbij om mijn huis iets beter te kunnen verwarmen. In afwachting van de definitieve oplossing die elke keer wordt uitgesteld. Bij de bieb even mijn 2 krachttraining boekjes van de plank gepikt. (Ik werk er als vrijwilliger dus ik weet hoe het reserveringsysteem werkt. Als ik braaf had afgewacht had ik ze pas op woensdag gehad en nu dus een stuk sneller. Dit ook ter voorbereiding van mijn geplande aankopen). En een paar film DVDs dus ik ga nu lekker filmpjes kijken en breien. Ik ben toch te moe om nog iets intelligents te doen dus al die dringende en belangrijke dingen moeten maar even tot morgen geduld hebben.
Wat ene positieve berichten. Heerlijk om te lezen.
Hier op de verveling en de zenuwen van wel of niet gaan is alles wel ok.
En de linker verstandskies laat ik minimaal lekker zitten tot de andere compleet genezen is. En als ik op vakantie ga dan doe ik het wel na de vakantie. Verder ben ik aan het kijken wat ik kan doen tot het vertrek, kwa daginvulling want de dagen zijn wel erg lang nu.
Maar echt iets bedenken om te doen lukt gewoon niet, een baan voor ongeveer 6 weekjes is lastig te vinden, en zou daardoor weer in de knel komen met mijn bijstand.
Verder na veel nagedacht te hebben over allerlei patronen enzo, ben ik er mede door de psycholoog achter gekomen dat ik heel veel moeite heb met dingen loslaten, ze blijven in mijn hoofd rondspoken en kost mij moeite om eht te laten voor wat het is
Dus daar moet ik aan zien te werken
[ Bericht 46% gewijzigd door francis998 op 21-11-2010 12:01:40 (Spel en typfouten verbeterd) ]
Hier op de verveling en de zenuwen van wel of niet gaan is alles wel ok.
En de linker verstandskies laat ik minimaal lekker zitten tot de andere compleet genezen is. En als ik op vakantie ga dan doe ik het wel na de vakantie. Verder ben ik aan het kijken wat ik kan doen tot het vertrek, kwa daginvulling want de dagen zijn wel erg lang nu.
Maar echt iets bedenken om te doen lukt gewoon niet, een baan voor ongeveer 6 weekjes is lastig te vinden, en zou daardoor weer in de knel komen met mijn bijstand.
Verder na veel nagedacht te hebben over allerlei patronen enzo, ben ik er mede door de psycholoog achter gekomen dat ik heel veel moeite heb met dingen loslaten, ze blijven in mijn hoofd rondspoken en kost mij moeite om eht te laten voor wat het is
Dus daar moet ik aan zien te werken
[ Bericht 46% gewijzigd door francis998 op 21-11-2010 12:01:40 (Spel en typfouten verbeterd) ]
Verdwijn, geheugen, verdwijn!!!
Sorry Francis, bij het uitdelen van bovennatuurlijke krachten stond ik achteraan, anders zou ik ze op jou toepassen vandaag. Ik probeer mezelf er maar steeds aan te herinneren dat de geschiedenis nooit meer kan veranderen. En dat ik beter net kan doen of ik gek ben (doen alsof alles OK is ook al lijkt er soms helemaal niets ok). Dan dat ik mezelf boos of verdrietig maak over iets wat al gebeurd is.
Ben ook nog best vaak boos op mezelf. Maar daar schiet je ook niets mee op.
Wat me hier overigens bij geholpen heeft is dat ik Christen geworden ben. Stil maar lieverds, ik ga helemaal niemand bekeren. Maar van God moet ik iedereen alles vergeven omdat hij ook mij alles vergeven heeft. Dat is nog best strijd af en toe hoor. Maar omdat ik het regelmatig tegenkom in de bijbel. Iedere keer probeer ik het dan wel te doen.
En misschien zit jouw uitdaging van loslaten wel in een heel andere context, sorry want dan heb ik je gewoon verkeerd begrepen.
Moest wel even lachen toen ik je zin las over die lange dagen. Hoezo lange dagen? Ze worden toch steeds korter???
Sterkte met je huiswerk
Sorry Francis, bij het uitdelen van bovennatuurlijke krachten stond ik achteraan, anders zou ik ze op jou toepassen vandaag. Ik probeer mezelf er maar steeds aan te herinneren dat de geschiedenis nooit meer kan veranderen. En dat ik beter net kan doen of ik gek ben (doen alsof alles OK is ook al lijkt er soms helemaal niets ok). Dan dat ik mezelf boos of verdrietig maak over iets wat al gebeurd is.
Ben ook nog best vaak boos op mezelf. Maar daar schiet je ook niets mee op.
Wat me hier overigens bij geholpen heeft is dat ik Christen geworden ben. Stil maar lieverds, ik ga helemaal niemand bekeren. Maar van God moet ik iedereen alles vergeven omdat hij ook mij alles vergeven heeft. Dat is nog best strijd af en toe hoor. Maar omdat ik het regelmatig tegenkom in de bijbel. Iedere keer probeer ik het dan wel te doen.
En misschien zit jouw uitdaging van loslaten wel in een heel andere context, sorry want dan heb ik je gewoon verkeerd begrepen.
Moest wel even lachen toen ik je zin las over die lange dagen. Hoezo lange dagen? Ze worden toch steeds korter???
Sterkte met je huiswerk
Hmm, dat eerste deeltje volg ik even niet. Mischien dat je kan uitleggen wat je met dat stukje over bovennatuurlijke krachten bedoeld?quote:
Verdwijn, geheugen, verdwijn!!!
Sorry Francis, bij het uitdelen van bovennatuurlijke krachten stond ik achteraan, anders zou ik ze op jou toepassen vandaag. Ik probeer mezelf er maar steeds aan te herinneren dat de geschiedenis nooit meer kan veranderen. En dat ik beter net kan doen of ik gek ben (doen alsof alles OK is ook al lijkt er soms helemaal niets ok). Dan dat ik mezelf boos of verdrietig maak over iets wat al gebeurd is.
Ben ook nog best vaak boos op mezelf. Maar daar schiet je ook niets mee op.
Wat me hier overigens bij geholpen heeft is dat ik Christen geworden ben. Stil maar lieverds, ik ga helemaal niemand bekeren. Maar van God moet ik iedereen alles vergeven omdat hij ook mij alles vergeven heeft. Dat is nog best strijd af en toe hoor. Maar omdat ik het regelmatig tegenkom in de bijbel. Iedere keer probeer ik het dan wel te doen.
En misschien zit jouw uitdaging van loslaten wel in een heel andere context, sorry want dan heb ik je gewoon verkeerd begrepen.
Moest wel even lachen toen ik je zin las over die lange dagen. Hoezo lange dagen? Ze worden toch steeds korter???
Sterkte met je huiswerk
wat is er met morgen???quote:
Verder is het hier weer een saai dagje, maar ik ben vandaag niet echt tot veel in staat. Voel me zo brak als maar kan, ben echt bekaf. En dat terwijl ik supergoed en diep geslapen heb, maar de afgelopen 2 a 3 nachten ben ik dus gigantisch veel aan dromen wat mij altijd moe maakt.
En ik begin weer met stemmingswisseling naar depressief te schakelen. Mede doordat ik bijvoorbeeld een ticket wil kopen, maar het gewoon niet aandurf om die stap te nemen en dat ticket te kopen..
En ik daar dus de hele dag mee in mijn hoofd loop.En het loslaten is het dus gewoon laten gaan van bepaalde dingen. Om het even uit te leggen wat "mijn loslaten" is:
Die 2 jongens die aangaven mij leuk te vinden ik probeer echt constant enige logica erin te vinden, van waarom komen ze ernu mee, en wat ik hiermee enz. En ik loop daar dus constat mee rond in mijn hoofd. En momenteel kan ik er niet veel doen dus zou ik het gewoon maar los moeten laten, maar dat gaat niet. Want ik laat het dan een paar uur of daagjes los en dan begin ik vanzelf weer erover in mijn gedachten of in gesprek.
Ik wordt een soort van obsessief.
En over dat de dagen langer worden, dat bedoelde ik dus kwa gevoel. Omdat ik steeds minder te doen heb en mijn ideen met dingen die ik kan doen op zijn. En ik hetgene wat ik nog kan doen niet meer interesant vindt. Dus het is echt meer gevoelsmatig. En ik begin nu al op te kijken tegen de kerst, dat zijn echt 3 ellendig lange dagen voor mij
maar goed, niet alles is slecht, want ik kan eindelijk vanmiddag weer douchen
na een weekje is de geiser vervangen en kan ik straks weer de douche in .En heb een kleine financiele meevaller
waardoor ik deze maand nog meer kan sparen ik ben trouwens wel erg fanatiek aan het sparen de laatste tijd 
Geniet van het douchen Francis! En een financiële meevaller is altijd fijn. 
Piertjj, wat is er morgen?
Ik zie ook als een berg op tegen morgen....
Piertjj, wat is er morgen?
Ik zie ook als een berg op tegen morgen....
"Wat is liefde? De behoefte aan zichzelf te ontsnappen."
Blegh, wat een weekend van mixed feelings zeg Zaterdag was echt een kutdag, ging niet zo goed tussen mij en 2 vrienden van me. Gistermiddag leuke workshop bonbons maken gedaan, maar was toch nog niet echt in de stemming vanwege dat gedoe van zaterdag. Gisteravond dat gelukkig wel uit kunnen praten, maar toch wel jammer dat het mn weekend toch wel grotendeels verpest heeft.Nu is het wel klaar verder, maar merk gewoon dat ik nog wel erg emotioneel ben en niet echt zin heb om wat te doen. Vanmiddag 2/3 uurtjes naar school ( van kwart over 3 tot kwart over 5/6) en verder maar even rustig aan doen vandaag.
Zaterdag was echt een kutdag, ging niet zo goed tussen mij en 2 vrienden van me. Gistermiddag leuke workshop bonbons maken gedaan, maar was toch nog niet echt in de stemming vanwege dat gedoe van zaterdag. Gisteravond dat gelukkig wel uit kunnen praten, maar toch wel jammer dat het mn weekend toch wel grotendeels verpest heeft.Nu is het wel klaar verder, maar merk gewoon dat ik nog wel erg emotioneel ben en niet echt zin heb om wat te doen. Vanmiddag 2/3 uurtjes naar school ( van kwart over 3 tot kwart over 5/6) en verder maar even rustig aan doen vandaag.
Rottig van je weekend Sylvana... maar probeer het lekker van je af te zetten.
Waar heb je dat bonbons maken gedaan? Lijkt me heel leuk & lekker
Waar heb je dat bonbons maken gedaan? Lijkt me heel leuk & lekker
"Wat is liefde? De behoefte aan zichzelf te ontsnappen."
Tja, maar dat loslaten is bij mij nogal een probleem, ben daar niet echt goed in. Workshop heb ik gedaan bij Pink Pepper in Deventer. Voor foto's zie http://dagnul.web-log.nl/quote:
Rottig van je weekend Sylvana... maar probeer het lekker van je af te zetten.
Waar heb je dat bonbons maken gedaan? Lijkt me heel leuk & lekker
Ik dacht dat Piertjj gewoon goedemorgen zei... 
Francis met bovennatuurlijke krachten bedoel ik dat ik jouw geheugen zou kunnen wegsturen> Wat natuurlijk niet kan. Maar ik begrijp dat het niet gaat om herinneringen maar om gepieker over die 2 jongens. Ok vergeet mijn vorige post want ik zat gewoon op het foute spoor.
De 2 problemen die je nu hebt hangen samen. Teveel obsessief denken en te weinig te doen waardoor de dagen eindeloos lang lijken. De enige oplossing is meer dingen kiezen die je leuk vindt. Meer actie dus.
Maar ik ben er zelf op het moment ook niet zo goed in. Beetje luie bui gecombineerd met te weinig slaap. Gister dus. Ik kijk naar Finding Nemo. En toen werd het dus een beetje laat. Maar toen maakte ik de fout om ook de 2e DVD met bonusmateriaal in de speler te steken. En toen werd het dus verschrikkelijk laat. Toen naar bed met licht aan en boek open dus meerdere keren wakker worden. Het is dus niet zo dat ik me verveel, mijn dagen zijn aangenaam gevuld echter uitsluitend met nutteloze activiteiten. Het zou verstandiger zijn om die vervelende klussen aan te pakken. Niet leuker op korte termijn maar wel leuker op lange termijn.
Maar goed dat is waarom ik het moeilijk vind om anderen nu advies te geven om in beweging te komen.
Francis met bovennatuurlijke krachten bedoel ik dat ik jouw geheugen zou kunnen wegsturen> Wat natuurlijk niet kan. Maar ik begrijp dat het niet gaat om herinneringen maar om gepieker over die 2 jongens. Ok vergeet mijn vorige post want ik zat gewoon op het foute spoor.
De 2 problemen die je nu hebt hangen samen. Teveel obsessief denken en te weinig te doen waardoor de dagen eindeloos lang lijken. De enige oplossing is meer dingen kiezen die je leuk vindt. Meer actie dus.
Maar ik ben er zelf op het moment ook niet zo goed in. Beetje luie bui gecombineerd met te weinig slaap. Gister dus. Ik kijk naar Finding Nemo. En toen werd het dus een beetje laat. Maar toen maakte ik de fout om ook de 2e DVD met bonusmateriaal in de speler te steken. En toen werd het dus verschrikkelijk laat. Toen naar bed met licht aan en boek open dus meerdere keren wakker worden. Het is dus niet zo dat ik me verveel, mijn dagen zijn aangenaam gevuld echter uitsluitend met nutteloze activiteiten. Het zou verstandiger zijn om die vervelende klussen aan te pakken. Niet leuker op korte termijn maar wel leuker op lange termijn.
Maar goed dat is waarom ik het moeilijk vind om anderen nu advies te geven om in beweging te komen.
Ik weet niet of ik hier in het juiste topic zit...
Wellicht is het fijn om wat over mijn leven te vertellen.
Momenteel zit ik thuis met hyperventilatie klachten. Dit is niet onbekend voor mij gezien de eerste keer dat ik dit soort klachten kreeg al weer 10 jaar geleden is. Ik was toen der tijd 18 jaar en zat op het MBO. Opeens kreeg ik overal angsten voor en durfde ik het huis niet meer uit. Ik ben van school gegaan en na een periode van thuis zitten (waar ik eigenlijk weinig van herinner) ben ik langzaam mijn wereld weer gaan verbreden. Elke dag met de hond wandelen, elke keer een paar meter verder. Dit zo lang tot ik op een gegeven moment weer ook de bus durfde te nemen. Altans, ik ging 1 of 2 haltes meer dan dat durfde ik niet.
Uiteindelijk ben ik fulltime gaan werken en al durfde ik niet met andere mensen te lunchen (altijd bang om misselijk te worden) kon ik hier wel omheen werken door een rondje te gaan lopen. Ik vond het altijd erg vervelend als mensen mij op mijn gewicht wezen en mijn eetgewoonte. Ik ben altijd al een dun mannetje geweest en ook al vreet ik de koelkast leeg ik kom geen grammetje aan. Dit maakte mij alleen maar onzekerder en tot op de dag van vandaag durf ik niet goed in het bijzijn van andere mensen te eten.
Op het werk ging het erg goed, daarbuiten bleef het allemaal een beetje hetzelfde. Ik ging niet met de trein of op vakanties. Uitgaan deed ik eigenlijk ook niet echt. Uiteindelijk heb ben ik mijn rijbewijs gaan halen waardoor ik iets meer vrijheid kreeg. In de weekenden ging ik vaak opzoek naar leuke plekjes in Nederland om door de stad of natuur te wandelen. Na een paar jaar kreeg ik een dip en begon ik weer overal tegenop te zien. Ik ging naar de huisarts welke mij aanraden om prozac te proberen. Hier ben ik mee begonnen en vlak daarna ontmoeten ik een hele leuke meid. Ik was weer vrolijk en ondernam steeds meer, tegen de huisarts zei ik dan ook dat ik niet wist of het door de medicijnen kwam of omdat ik gewoon een stuk vrolijker in mijn vel zat.
Een jaar later ging ik samenwonen. Best eng als je zo erg gewent bent om alleen te zijn al die jaren. Ik was op dat moment 24. Wonderbaarlijk ging het eigenlijk heel goed. Ik voelde mij erg op mijn gemak bij haar en nam een nieuwe baan waarvoor ik wel een eindje moest rijden. Ik had altijd nog wel angstklachten, super nerveus voordat ik ergens heen ging of soms het gevoel dat je weg moet uit een situatie. Het meisje waar bij ik was kon hier niet zo goed mee overweg en als ik ging hyperventileren dan schoot zij in de paniek waardoor ik haar ook nog eens moest kalmeren.
Ik wou wel graag op vakantie en meer dingen doen toen ik bij haar was, maar het was erg moeilijk en alles kost zoveel energie als je continu aan het vechten bent tegen jezelf. Ik stopte na 1 1/2 jaar met de medicijnen omdat ik niet het idee had dat ze mijn klachten echt weg namen, ik voelde mij eigenlijk hetzelfde als voor mijn dip met de bijbehorende angsten die ik al jaren had. Dit ging zonder problemen tot ik na een jaar weer plots veel klachten kreeg. Ik was toen der tijd wel begonnen met wat alternatieve hulp bij Rebio om mijn ademhaling te corrigeren. De klachten namen in rap tempo toe waardoor ik ook thuis af en toe weer op de bank aan het hyperventileren was. In overleg met de huisarts ben ik toen weer begonnen met de Prozac en na een paar weken was ik weer aan het werk.
Een half jaar later zou ik een huis kopen met mijn vriendin toen plots vlak na het tekenen van het koopcontract zij mij vertelde dat ze niet verder wou in de relatie. Ik had er nooit aan gedacht dat ze weg zou gaan gezien wij nooit ruzie hadden en ik erg veel om haar gaf, ik dacht altijd dat het gevoel wederzijds was. Volgens haar vond ze het te moeilijk om te dealen met mijn paniekklachten. Ze gaf niet direct aan te willen stoppen met de relatie. Eerst was het alleen dat ze het huis niet wou kopen en ze was niet zeker over de relatie. De dag erna zou ze familie gaan bezoeken in het buitenland en ik had 2 weken vrij. Ik wou graag er over praten maar ze ging op het vliegtuig zonder dat ik eigenlijk wist waar ik aan toe was. Dit maakte mij verschrikkelijk kwaad, ze liet mij hier achter in alle onzekerheid. Ik wou graag werken aan de relatie en wellicht hulp van buitenaf erbij halen om over de problemen te praten en kijken hoe we het konden oplossen. Na een dag of twee heb ik haar boos opgebeld en zei dat ik een antwoord wou hebben hoe het zat met onze relatie. Uiteindelijk is ze na twee weken haar spullen komen halen en dat was het dan.
Ik had in die tijd al contact gehad met een paar hulpverleners en besloot voor mijzelf naar een persoon te gaan. Ik heb een paar maanden regelmatig gesprekken gehad, maar echt veel kwam hier niet uit. Een direct oorzaak niet en een oplossing te dealen met mijn problemen gaf hij ook niet. Uiteraard toen ik de gesprekken begon was ik emotioneel een wrak en na een paar maanden ging het beter. Sja dat was het waarschijnlijk ook wel gegaan zonder die gesprekken.
De komende 2 jaar heb ik gedate, ben ik gaan stappen en voelde ik mij best goed. Op het werk was het iets grimmiger en werd de sfeer steeds minder goed. Veel collega's vertrokken en er kwam veel chaos binnen het bedrijf. In januari dit jaar besloot ik om na een paar jaar weer te stoppen met de prozac. Wellicht niet het beste moment om dat te doen gezien ik niet super in mijn vel zat. Ik raakte alleen zo duf van de medicijnen dat ik graag weer een leven wou met wat meer energie en niet 12 uur per dag aan het slapen was.
Toen ik stopte werkte dit ook, ik kreeg meer energie en kon daardoor beter functioneren. Tot in jun dit jaar ik weer erg veel hyperventilatie klachten kreeg. Op mijn werk, in de auto naar mijn werk enz. Vaak voordat ik naar het werk ging moest ik in de ochtend al overgeven van de zenuwen. Toen ik naar de huisarts ging gaf deze aan dat ik overspannen zou zijn en dat daardoor mijn klachten terug kwamen. Ik moest rust nemen.
Afijn rust nemen heb ik gedaan. Alle saaiheid die daarbij kwamen ook. Na een paar weken vroeg ik of ik wellicht toch weer aan de antidepressivia kon beginnen maar dan liever een ander soort om te kijken of deze meer van mijn klachten kon wegnemen. Ik kreeg een middel en de eerste nacht dat ik het innam was ik verschrikkelijk ziek. Ik heb de hele nacht lopen overgeven en kon niet meer in slaap komen, mijn pupillen stonden wijd open. De huisarts vond het niet goed dat ik zo heftig reageerde en in overleg zou ik een week later dan weer de prozac nemen. Deze nam ik een week ik tot ik opeens weer zo erg ziek werd. Ik ben toen 3 dagen ziek geweest en kon ook niet meer slapen, de huisarts vond dit ook niet goed en hier moest ik ook mee stoppen.
Gezien het wel een beetje beter ging, besloot ik dan maar even geen pillen te slikken en proberen het via therapie op te lossen. Ik kon terecht bij een psycholoog in mijn stad. Hier ben ik nu een aantal maanden geweest tot hij opeens zegt dat hij mij niet kan helpen en ik naar een andere specialist moet. Ondertussen ben ik wel weer begonnen wat uren te werken, helaas niet op kantoor maar vanuit huis. Ik zit nu al maanden thuis en ben het nogal zat. Naar de supermarkt gaan gaat meestal goed, en af en toe een uurtje visite ook wel. De ene dag gaat het beter dan de andere dag. Ik wil graag weer vrij zijn in mijn gaan en doen.
Wellicht is het fijn om wat over mijn leven te vertellen.
Momenteel zit ik thuis met hyperventilatie klachten. Dit is niet onbekend voor mij gezien de eerste keer dat ik dit soort klachten kreeg al weer 10 jaar geleden is. Ik was toen der tijd 18 jaar en zat op het MBO. Opeens kreeg ik overal angsten voor en durfde ik het huis niet meer uit. Ik ben van school gegaan en na een periode van thuis zitten (waar ik eigenlijk weinig van herinner) ben ik langzaam mijn wereld weer gaan verbreden. Elke dag met de hond wandelen, elke keer een paar meter verder. Dit zo lang tot ik op een gegeven moment weer ook de bus durfde te nemen. Altans, ik ging 1 of 2 haltes meer dan dat durfde ik niet.
Uiteindelijk ben ik fulltime gaan werken en al durfde ik niet met andere mensen te lunchen (altijd bang om misselijk te worden) kon ik hier wel omheen werken door een rondje te gaan lopen. Ik vond het altijd erg vervelend als mensen mij op mijn gewicht wezen en mijn eetgewoonte. Ik ben altijd al een dun mannetje geweest en ook al vreet ik de koelkast leeg ik kom geen grammetje aan. Dit maakte mij alleen maar onzekerder en tot op de dag van vandaag durf ik niet goed in het bijzijn van andere mensen te eten.
Op het werk ging het erg goed, daarbuiten bleef het allemaal een beetje hetzelfde. Ik ging niet met de trein of op vakanties. Uitgaan deed ik eigenlijk ook niet echt. Uiteindelijk heb ben ik mijn rijbewijs gaan halen waardoor ik iets meer vrijheid kreeg. In de weekenden ging ik vaak opzoek naar leuke plekjes in Nederland om door de stad of natuur te wandelen. Na een paar jaar kreeg ik een dip en begon ik weer overal tegenop te zien. Ik ging naar de huisarts welke mij aanraden om prozac te proberen. Hier ben ik mee begonnen en vlak daarna ontmoeten ik een hele leuke meid. Ik was weer vrolijk en ondernam steeds meer, tegen de huisarts zei ik dan ook dat ik niet wist of het door de medicijnen kwam of omdat ik gewoon een stuk vrolijker in mijn vel zat.
Een jaar later ging ik samenwonen. Best eng als je zo erg gewent bent om alleen te zijn al die jaren. Ik was op dat moment 24. Wonderbaarlijk ging het eigenlijk heel goed. Ik voelde mij erg op mijn gemak bij haar en nam een nieuwe baan waarvoor ik wel een eindje moest rijden. Ik had altijd nog wel angstklachten, super nerveus voordat ik ergens heen ging of soms het gevoel dat je weg moet uit een situatie. Het meisje waar bij ik was kon hier niet zo goed mee overweg en als ik ging hyperventileren dan schoot zij in de paniek waardoor ik haar ook nog eens moest kalmeren.
Ik wou wel graag op vakantie en meer dingen doen toen ik bij haar was, maar het was erg moeilijk en alles kost zoveel energie als je continu aan het vechten bent tegen jezelf. Ik stopte na 1 1/2 jaar met de medicijnen omdat ik niet het idee had dat ze mijn klachten echt weg namen, ik voelde mij eigenlijk hetzelfde als voor mijn dip met de bijbehorende angsten die ik al jaren had. Dit ging zonder problemen tot ik na een jaar weer plots veel klachten kreeg. Ik was toen der tijd wel begonnen met wat alternatieve hulp bij Rebio om mijn ademhaling te corrigeren. De klachten namen in rap tempo toe waardoor ik ook thuis af en toe weer op de bank aan het hyperventileren was. In overleg met de huisarts ben ik toen weer begonnen met de Prozac en na een paar weken was ik weer aan het werk.
Een half jaar later zou ik een huis kopen met mijn vriendin toen plots vlak na het tekenen van het koopcontract zij mij vertelde dat ze niet verder wou in de relatie. Ik had er nooit aan gedacht dat ze weg zou gaan gezien wij nooit ruzie hadden en ik erg veel om haar gaf, ik dacht altijd dat het gevoel wederzijds was. Volgens haar vond ze het te moeilijk om te dealen met mijn paniekklachten. Ze gaf niet direct aan te willen stoppen met de relatie. Eerst was het alleen dat ze het huis niet wou kopen en ze was niet zeker over de relatie. De dag erna zou ze familie gaan bezoeken in het buitenland en ik had 2 weken vrij. Ik wou graag er over praten maar ze ging op het vliegtuig zonder dat ik eigenlijk wist waar ik aan toe was. Dit maakte mij verschrikkelijk kwaad, ze liet mij hier achter in alle onzekerheid. Ik wou graag werken aan de relatie en wellicht hulp van buitenaf erbij halen om over de problemen te praten en kijken hoe we het konden oplossen. Na een dag of twee heb ik haar boos opgebeld en zei dat ik een antwoord wou hebben hoe het zat met onze relatie. Uiteindelijk is ze na twee weken haar spullen komen halen en dat was het dan.
Ik had in die tijd al contact gehad met een paar hulpverleners en besloot voor mijzelf naar een persoon te gaan. Ik heb een paar maanden regelmatig gesprekken gehad, maar echt veel kwam hier niet uit. Een direct oorzaak niet en een oplossing te dealen met mijn problemen gaf hij ook niet. Uiteraard toen ik de gesprekken begon was ik emotioneel een wrak en na een paar maanden ging het beter. Sja dat was het waarschijnlijk ook wel gegaan zonder die gesprekken.
De komende 2 jaar heb ik gedate, ben ik gaan stappen en voelde ik mij best goed. Op het werk was het iets grimmiger en werd de sfeer steeds minder goed. Veel collega's vertrokken en er kwam veel chaos binnen het bedrijf. In januari dit jaar besloot ik om na een paar jaar weer te stoppen met de prozac. Wellicht niet het beste moment om dat te doen gezien ik niet super in mijn vel zat. Ik raakte alleen zo duf van de medicijnen dat ik graag weer een leven wou met wat meer energie en niet 12 uur per dag aan het slapen was.
Toen ik stopte werkte dit ook, ik kreeg meer energie en kon daardoor beter functioneren. Tot in jun dit jaar ik weer erg veel hyperventilatie klachten kreeg. Op mijn werk, in de auto naar mijn werk enz. Vaak voordat ik naar het werk ging moest ik in de ochtend al overgeven van de zenuwen. Toen ik naar de huisarts ging gaf deze aan dat ik overspannen zou zijn en dat daardoor mijn klachten terug kwamen. Ik moest rust nemen.
Afijn rust nemen heb ik gedaan. Alle saaiheid die daarbij kwamen ook. Na een paar weken vroeg ik of ik wellicht toch weer aan de antidepressivia kon beginnen maar dan liever een ander soort om te kijken of deze meer van mijn klachten kon wegnemen. Ik kreeg een middel en de eerste nacht dat ik het innam was ik verschrikkelijk ziek. Ik heb de hele nacht lopen overgeven en kon niet meer in slaap komen, mijn pupillen stonden wijd open. De huisarts vond het niet goed dat ik zo heftig reageerde en in overleg zou ik een week later dan weer de prozac nemen. Deze nam ik een week ik tot ik opeens weer zo erg ziek werd. Ik ben toen 3 dagen ziek geweest en kon ook niet meer slapen, de huisarts vond dit ook niet goed en hier moest ik ook mee stoppen.
Gezien het wel een beetje beter ging, besloot ik dan maar even geen pillen te slikken en proberen het via therapie op te lossen. Ik kon terecht bij een psycholoog in mijn stad. Hier ben ik nu een aantal maanden geweest tot hij opeens zegt dat hij mij niet kan helpen en ik naar een andere specialist moet. Ondertussen ben ik wel weer begonnen wat uren te werken, helaas niet op kantoor maar vanuit huis. Ik zit nu al maanden thuis en ben het nogal zat. Naar de supermarkt gaan gaat meestal goed, en af en toe een uurtje visite ook wel. De ene dag gaat het beter dan de andere dag. Ik wil graag weer vrij zijn in mijn gaan en doen.
Even voor de duidelijkheid Fok! is geen datingsite!
DragonFire, welkom! Je kunt ook altijd je eigen topic openen hoor. Heb ik ook een paar keer gedaan.
Ik vind het lastig om je raad te geven. Maar in jouw geval zou ik eens met de arts over medicijnen gaan praten. Een aantal maanden geleden reageerde je erg heftig maar dat hoeft dus nu niet opnieuw te gebeuren. Ik heb geen ervaring met prozac en weet er ook te weinig van om er een mening over te hebben.
Vrij zijn in je gaan en doen... ik denk dat we dat allemaal willen. Veel sterkte
Ik vind het lastig om je raad te geven. Maar in jouw geval zou ik eens met de arts over medicijnen gaan praten. Een aantal maanden geleden reageerde je erg heftig maar dat hoeft dus nu niet opnieuw te gebeuren. Ik heb geen ervaring met prozac en weet er ook te weinig van om er een mening over te hebben.
Vrij zijn in je gaan en doen... ik denk dat we dat allemaal willen. Veel sterkte
Ja ik weet niet of ik wel medicijnen wil.
Uiteindelijk wil ik er niet van afhankelijk zijn en wil ik een leven zonder medicijnen.
Als het echt niet anders kan zou ik het ook wel doen, maar voorlopig wil ik ook graag weten wat de psychologen mij aanraden.
Waarschijnlijk heb ik al eerder last gehad van bijverschijnselen bij het beginnen met de prozac de tweede keer toen ik het weer nam. Toen ben ik een week of anderhalf ziek geweest, al dacht ik toen dat ik een buikgriep had.
Het is vooral lastig omdat je graag hulp wil maar het allemaal zo verschrikkelijk traag gaat. Ondertussen zit je in je eentje thuis en daar raak ik dan weer depressief van. Ook vraag ik mij vaak af hoe mij toekomst er uit gaat zien. Wat voor toekomst kan ik nou hebben als ik zoveel dingen niet durf of als alles zoveel moeite kost. Een bioscoopje pakken is al jaren niet echt een leuk uitje voor mij, de angst die je telkens hebt als je in zo'n zaal zit maakt dit soort leuke dingen helemaal niet zo leuk.
Uiteindelijk wil ik er niet van afhankelijk zijn en wil ik een leven zonder medicijnen.
Als het echt niet anders kan zou ik het ook wel doen, maar voorlopig wil ik ook graag weten wat de psychologen mij aanraden.
Waarschijnlijk heb ik al eerder last gehad van bijverschijnselen bij het beginnen met de prozac de tweede keer toen ik het weer nam. Toen ben ik een week of anderhalf ziek geweest, al dacht ik toen dat ik een buikgriep had.
Het is vooral lastig omdat je graag hulp wil maar het allemaal zo verschrikkelijk traag gaat. Ondertussen zit je in je eentje thuis en daar raak ik dan weer depressief van. Ook vraag ik mij vaak af hoe mij toekomst er uit gaat zien. Wat voor toekomst kan ik nou hebben als ik zoveel dingen niet durf of als alles zoveel moeite kost. Een bioscoopje pakken is al jaren niet echt een leuk uitje voor mij, de angst die je telkens hebt als je in zo'n zaal zit maakt dit soort leuke dingen helemaal niet zo leuk.
Even voor de duidelijkheid Fok! is geen datingsite!
een tip die mijn psycholoog heeft gegeven om dingen proberen los te laten, is me met iets anders bezig houden, desnoods thuis te gaan traplopen en ondertussen de gedachten eruit te laten lopen en dan gewoon een maximum aantal minuten en daarna jezelf verplichten er niet meer aan te denken. En iedere dag gewoon even dit herhalen, en iedere dag minder tijd.quote:
[..]
Tja, maar dat loslaten is bij mij nogal een probleem, ben daar niet echt goed in. Workshop heb ik gedaan bij Pink Pepper in Deventer. Voor foto's zie http://dagnul.web-log.nl/
Ik heb het zelf nog niet echt geprobeerd, begin er vanaf morgen aan.
@DragonFire: Welkom.
Ik weet niet goed wat te zeggen op je hele verhaal, het enige wat ik kan zeggen is denk goed na over wel of niet medicatie. En precies iets wat in het verleden is gebeurd hoeft niet precies nu weer zo te zijn.
In ieder geval sterkte
Verder uiteindelijk maar ff naar de supermarkt geweest en voel me ietes wakkerder. Maar ik voel me zo dubbel aan de ene kant goed en aan de andere kant slecht. De manier waarop ik slaap heeft natuurlijk ook vele invloed. En ik heb last van mijn hechtingen die echt ontzettend aan het trekken zijn, en boven hangt de hechting er als een groot boogje, wat irritant is omdat ik er soms op bijt en dat echt pijn doet.
Verder tja, nog aan het piekeren kwa wel of niet het ticket kopen enz. Maar ik moet eerst wat dingen via consulaat regelen en vragen, dus ik wacht nog even met het ticket. Eerst wat duidelijkheid krijgen.
En nu douchen
met heerlijk warm water 
Dat heb je heel goed en scherp verwoord.quote:
DragonFire, welkom! Je kunt ook altijd je eigen topic openen hoor. Heb ik ook een paar keer gedaan.
Ik vind het lastig om je raad te geven. Maar in jouw geval zou ik eens met de arts over medicijnen gaan praten. Een aantal maanden geleden reageerde je erg heftig maar dat hoeft dus nu niet opnieuw te gebeuren. Ik heb geen ervaring met prozac en weet er ook te weinig van om er een mening over te hebben.
Vrij zijn in je gaan en doen... ik denk dat we dat allemaal willen. Veel sterkte
Later ga ik weer eens goed bijlezen.
*O* Trotse mama van E l i en A v i v a *O*
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Sterktequote:
Hier een redelijke dag, nu zit ik even in een dipje. Maar op zich ben ik de dag wel goed doorgekomen. Slechts 1 uur geslapen in de middag, terwijl ik dat normaal toch bijna heel de dag doe. Me er ook toe kunnen zetten naar de Lidl te fietsen, wat toch wel een kwartiertje is en dus verder weg dan andere supermarkten. Dus tja..de laatste tijd gaat het wel de goede kant met me op, maar ik ben er nog lang niet.
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
