Depressie & Angst #166

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 09:15 schreef Tinkepink het volgende:
Aan de mensen met een angststoornis: hoe gaan jullie hiermee om in deze tijden? Ikzelf merk dat ik erg bang ben, maar hoe weet je of het bovenmatige angst is?

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 09:43 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Nou voor het corona virus was er een periode waarin ik iedere dag bang was dat er ineens familieleden of anderen zouden overlijden. Ik kreeg toen een obsessieve stoornis die ik met zelfhulpboeken had verminderd. Wat in die zelfhulpboeken stond was gewoon simpel, je hebt er toch geen invloed op. Nu met het corona virus heb ik er wat meer invloed op en anderen ook zolang je de instructies opvolgt daarom ben ik er ook veel minder mee bezig.

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 10:48 schreef Nijna het volgende:
Ik moet zeggen dat ik toch wel heel blij ben met mijn medicatie nu. Dat dempt zodanig dat ik niet continu dat paniekgevoel heb. Dat heb ik normaal al bij de griep... zo is het te behappen.

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 10:32 schreef Tinkepink het volgende:
Dat je er toch geen invloed op hebt maakt mij juist angstig gek genoeg. Ik ben gewend te handelen, maar dat gaat nu niet. Hoe zorg je er bijvoorbeeld voor dat je dierbaren zich beschermen en zich dusdanig gedragen dat ze (ook geestelijk) gezond blijven?

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 11:40 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ik heb het geluk dat de anderen de maatregelen serieus nemen en er ook naar handelen maar ik geef wel advies. Gelukkig luisteren ze daar ook wel naar. Want andersom doe ik dat ook. Ik ga vaak op bezoek ook al heb ik eigelijk andere dingen te doen. Maar ik ga dan weer om en nabij bezoek aan anderen niet naar de winkel bijv. En ik probeer zo min mogelijk aan te raken. Al weet ik niet of dat helpr

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 09:15 schreef Tinkepink het volgende:
Aan de mensen met een angststoornis: hoe gaan jullie hiermee om in deze tijden? Ikzelf merk dat ik erg bang ben, maar hoe weet je of het bovenmatige angst is?

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 12:20 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik heb sowieso al lichte smetvrees en dat is niet veel erger geworden. Verder heb ik denk ik een passende mate van bezorgdheid.

Of je angst bovenmatig is hangt van het volgende af:
- Wat is het precies waar je bang voor bent? Zelf ziek worden? Doodgaan? Anderen ziek maken? Niet meer aan essentiële producten (m.n. voedsel) kunnen komen? Economische gevolgen? Beperking van mogelijkheden (gaan waar je wilt, mensen zien, leuke activiteiten). Complete massapaniek, verhoogde criminaliteit, etc.?
- In hoeverre belemmert die angst je en lijd je eronder?

Ik vind het in deze situatie zowel normaal om niet bang te zijn als om wel (enigszins) bang te zijn.

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 09:15 schreef Tinkepink het volgende:
Aan de mensen met een angststoornis: hoe gaan jullie hiermee om in deze tijden? Ikzelf merk dat ik erg bang ben, maar hoe weet je of het bovenmatige angst is?

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 12:39 schreef Myraela het volgende:

[..]

Moet zeggen dat mijn pleinvrees juist erg lekker gaat op het vanuit huis werken. Ben eerder benieuwd hoe dat gaat zodra ik weer naar kantoor moet. Dat is toch lastiger als je weer uit dat ritme bent.

Neem de maatregelen wel heel serieus, en kan me er wel druk over maken. Maar dat voelt allemaal 'normaler' dan mijn normale angstklachten.

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 00:16 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Sorry, je bedoelde corona maatregelen. Dat had ik verkeerd gelezen.
Wat maakt jou woedend op de mensen op straat?
Bij mij is het ergernis en jaloezie. Mensen die wel dingen durven (autorijden, was zelf na 100 lessen nog niet geslaagd viel in de slechte leerling categorie, enz) en mensen die langzaam zijn en niks durven bijna aanrijden. Mensen die om de haverklap op straat spugen en ranzig erbij rochelen. Dan denk ik oke nu zie ik het zodat ik om kan lopen, maar een andere keer niet. Het komt over alsof ze duidelijk willen maken hoe erg ze je verachten omdat hun leven beter is dan het jouwe, dan wil ik ze uitschelden. Moeders met buggy's en krijsende kinderen. Oke ik heb aan de ene kant respect voor moeders maar ik haat die overload aan prikkels als het onbekenden zijn. Moeders die hun kinderen niet in de hand hebben, het allerergste. Mensen die in zichzelf vals neuriën fluiten of zingen en verdacht vrolijk zijn. Ik probeer dan te denken: goh wat leuk dat die persoon vrolijk is. Maar het zijn altijd vage types die dat doen. Dan krijg ik het gevoel alsof het halve zolen/criminelen zijn.

quote:

Het komt over alsof ze duidelijk willen maken hoe erg ze je verachten omdat hun leven beter is dan het jouwe, dan wil ik ze uitschelden

quote:

[..]

Maar wat zeg je dan tegen mensen die zeggen "je probeert het te weinig" of "het komt vanzelf goed gewoon blijven proberen"?

quote:

[..]

Ja oke, als je je doelen ermee haalt. Maar dan is het geen moeten meer toch? Dan wil je het toch eerder? En je vond moeilijk te bepalen wat goed voor je is schreef je dus ook wat je nou wel of niet moet van jezelf? Of weet je dat wel?

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 12:31 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Fijn dat je smetvrees niet erger is geworden.

Vanuit mijn beroep ben ik gewend om in (risico)scenario’s te denken. Dit heeft tot gevolg dat ik automatisch ver vooruitkijk naar de (negatieve) gevolgen van een (veranderende of juist niet veranderende) situatie.
Verstandelijk weet ik dat deze crisis ook goede zaken gaat voortbrengen, maar ik merk dat ik me toch focus op de negatieve kanten. Korte termijn: kans op zwaar ziektebed en zelfs de doo voor mezelf en de geliefden om mij heen, middellange termijn gebrek aan levensmiddelen en geld, lange termijn het verliezen van onze vrijheid van leven.

Omdat ik me gisteren heb laten testen (benauwd) kunnen we ook het huis niet uit om levensmiddelen te halen. Dat vind ik ook wel wat vervelend eigenlijk.

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 12:39 schreef Myraela het volgende:

[..]

Moet zeggen dat mijn pleinvrees juist erg lekker gaat op het vanuit huis werken. Ben eerder benieuwd hoe dat gaat zodra ik weer naar kantoor moet. Dat is toch lastiger als je weer uit dat ritme bent.

Neem de maatregelen wel heel serieus, en kan me er wel druk over maken. Maar dat voelt allemaal 'normaler' dan mijn normale angstklachten.

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 17:31 schreef Burner82 het volgende:
Hoesten: check.
Benauwd: check.
Snotteren: check.
Koorts: check.

Heb ik dit iedere keer als het weer omslaat: check.
Was dit tot een paar weken geleden gewoon ongemakkelijk, maar ben je nu een paria: check.

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 17:43 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Mijn zoontje hoest 10 mnd vh jaar door zn astma, wordt nu ook telkens verschrikt aangekeken...

Zelf heb ik in navolging van de kinderen keelpijn en een loopneus en ik kan 85% vd tijd denken acht verkoudheid maar soms krijgt de paniek de overhand en heb ik mezelf al bijna begraven

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 11:46 schreef Tinkepink het volgende:
Jij gaat dus gewoon naar buiten? Dat doen wij al een week niet meer. Alleen af en toe boodschappen doen. Dat is het.

quote:

Op donderdag 19 maart 2020 12:54 schreef kuolema het volgende:
Bij mij is het deels anders. Een combinatie van wantrouwen/angst (het idee dat mensen iets slechts met me van plan zijn, zeker als ze in groepen zijn), ergernis (domheid - soms stralen ze dat al uit) en walging/afkeur van de mens in het algemeen. Ik vind vooral gezichten heel vervelend om te zien. Alsof het pijn doet aan mijn ogen of zo. En hoe mensen ruiken.

quote:

Maar heb jij zelf het idee dat hun leven beter is of denk je dat die anderen denken dat hun leven beter is dan het jouwe? Hoe merk je dan dat mensen je verachten?

quote:

Dat eerste hoor ik zelden, want ik probeer best wel veel. Maar de laatste keer dat iemand dat zei heb ik wel advies opgevolgd (dat ging om een sociale situatie waarbij ik compleet buiten de groep viel omdat ik me steeds afzonderde). Dat tweede hoor ik nauwelijks nog sinds ik mijn diagnose ASS heb. Daarvoor lag de focus op zo normaal mogelijk doen, over je grenzen gaan, want dan wen je er wel aan. Nu ligt de focus op het accepteren van beperkingen en juist niet over je grenzen gaan, maar alles zo prikkelarm en gestructureerd mogelijk houden.

quote:

Ja, dat klopt, ergens wil ik het. Maar is dat omdat ik 'normaal' wil zijn/niet wil afwijken en opvallen/niet moeilijk wil doen/anderen tevreden wil houden of omdat ik echt de intrinsieke behoefte heb? Meestal is het dat eerste. En je hoeft niet altijd alleen maar te doen wat voor jezelf het meest voordeel oplevert, rekening houden met anderen is ook belangrijk. Maar dat is niet het enige. Want er zijn veel dingen die ik van mezelf moet die ook geen voordeel opleveren voor anderen. Integendeel, het leidt tot stress en daarmee kan ik anderen juist tot last zijn (prikkelbaarheid, slechter functioneren, crisis, opnames, etc.).
Waar ligt de grens tussen te egoïstisch zijn en je lijdensdruk onnodig verhogen doordat je continu dingen doet die helemaal niet goed voor je zijn?
Het besef dat sommige dingen niet moeten, alleen van mezelf, komt meestal doordat andere mensen me daarop wijzen.

quote:

Op vrijdag 20 maart 2020 23:33 schreef Pizzapuntje het volgende:
Date ging door, en ging heel goed. Ze heeft me gezegd dat ze het heel leuk vond en me vaker wil zien.

En wat doe ik zodra ik iemand ook leuk vind.. Precies, het verneuken.

Smiddags met d'r gehad over blowen enzo, en gezegd dat ik dat niet meer doe (wat ik eik ook echt niet meer doe), en wat heb ik vanavond gedaan, jup, geblowd. Why? Geen idee. Nu is ze boos, en terecht. Hoop echt dat ze me nog een kans geeft.

quote:

Op vrijdag 20 maart 2020 23:33 schreef Pizzapuntje het volgende:
Date ging door, en ging heel goed. Ze heeft me gezegd dat ze het heel leuk vond en me vaker wil zien.

En wat doe ik zodra ik iemand ook leuk vind.. Precies, het verneuken.

Smiddags met d'r gehad over blowen enzo, en gezegd dat ik dat niet meer doe (wat ik eik ook echt niet meer doe), en wat heb ik vanavond gedaan, jup, geblowd. Why? Geen idee. Nu is ze boos, en terecht. Hoop echt dat ze me nog een kans geeft.

quote:

Op zaterdag 21 maart 2020 19:54 schreef Pizzapuntje het volgende:
Hoe is het met jullie allemaal? Ik heb volgende week video afspraak met m'n psych. Even spuien.

quote:

Op vrijdag 20 maart 2020 23:33 schreef Pizzapuntje het volgende:
Date ging door, en ging heel goed. Ze heeft me gezegd dat ze het heel leuk vond en me vaker wil zien.

En wat doe ik zodra ik iemand ook leuk vind.. Precies, het verneuken.

Smiddags met d'r gehad over blowen enzo, en gezegd dat ik dat niet meer doe (wat ik eik ook echt niet meer doe), en wat heb ik vanavond gedaan, jup, geblowd. Why? Geen idee. Nu is ze boos, en terecht. Hoop echt dat ze me nog een kans geeft.

quote:

Op zaterdag 21 maart 2020 19:54 schreef Pizzapuntje het volgende:
Hoe is het met jullie allemaal? Ik heb volgende week video afspraak met m'n psych. Even spuien.

quote:

Op zondag 22 maart 2020 11:30 schreef Nijna het volgende:

[..]

Mijn lontje wordt korter en korter... zou eind van de week weer even met de huisarts kijken hoe het ervoor staat. Ik denk dat dat telefonisch wordt.
De begeleiding die hier normaal voor dochter komt, waar ik een graantje van meepik, kan weinig met dochter op dit moment. Want bellen lukt niet voor haar.

Mijn man werkt in het ziekenhuis, ziet op het moment (bijna) geen patiënten, moet zoveel mogelijk telefonisch doen en is gaar als hij thuis komt. En als de pleuris hier ook uitbreekt zou het me niks verbazen als ook hij uiteindelijk aan een bed komt te staan... daar maak ik me zorgen over.

Ondertussen zit ik 24/7 thuis met de kinderen en waar ik normaal even kan ademhalen als ze naar school zijn, is dat nu niet...

Het vooruitzicht om nog wel een tijdje in deze situatie te zitten stemt me niet heel positief.
En ongesteld, dat helpt zeker niet mee...
Nou ja, we moeten het er maar mee zien te doen, maar ik ben wel een beetje bang wat dit gaat doen met mn stemming enzo...

Sterkte allemaal

quote:

Op zaterdag 21 maart 2020 19:54 schreef Pizzapuntje het volgende:
Hoe is het met jullie allemaal? Ik heb volgende week video afspraak met m'n psych. Even spuien.

quote:

Op zondag 22 maart 2020 15:11 schreef Mo0nlight het volgende:
het is zo zwaar. in de kliniek waar ik zit mogen we geen bezoek en ik mag verder niet naar buiten alleen om te wandelen/fietsen of boodschappen te doen.

heb het idee dat die eenzaamheid mij weer helemaal de put in gaat trekken.
Ik ben zo bang...

quote:

Op zaterdag 21 maart 2020 19:53 schreef Pizzapuntje het volgende:
Ja dat is een goede vraag, alles was gewoon ff teveel qua prikkels en stress. Overigens kei ziek geworden van de hasj dus dat was meteen m'n straf.

Wel uitgepraat met de dame en we gaan wanneer mogelijk weer afspreken.

quote:

Op zondag 22 maart 2020 17:19 schreef kuolema het volgende:

[..]

Gaat nu alle psychologische hulp telefonisch/digitaal?
Dat lijkt me wel even wennen. Ik heb echt een hekel aan bellen. Ik heb morgenochtend een telefonische afspraak.

Hier gaat het matig. Of redelijk. Ik voel me niet goed; dysforisch, angstig, somber, maar ja, relatief gezien is het wel oké. Dus ik vind het altijd een lastige vraag .
Ik ga dinsdag met ontslag uit de kliniek. Dat is wel fijn. Mijn eigen kamer, lieve hond, geen bemoeienis, meer zelf bepalen/controle.
Alleen vervelend dat ik dan weer bij moeder en stiefvader ben, wat veel spanning oplevert.
Bschermd wonen moet wachten tot na de coronacrisis. Erg vervelend, die onduidelijkheid. Het zou nog wel een half jaar kunnen duren. Of langer. Wie weet.
[..]

Wat doe je normaal dan voor activiteiten die je nu niet meer kunt doen?
En kun je niet buiten met bezoek afspreken? Of wat meer bellen?

quote:

Op vrijdag 20 maart 2020 18:09 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
knipje
[..]

Nou wantrouwen/angst herken ik wel. Maar gelukkig niet heel erg ofzo en alleen bij sommige mannen/groepen. Maar durf sowieso niemand (man/vrouw/ertussenin/kind/dier) aan te kijken. En ook die weerzin jegens mensen in het algemeen... Zie mijn onderschrift. Al heb ik echt een dubbel gevoel bij die reddit. Zelfs de users daar zijn het vaak niet eens met zichzelf. Ze haten hoe de mens in het algemeen is, maar dan weer niet de mens individueel, in logische zin klopt er volgens mij niets van en toch herken ik me deels wel in het gevoel. Bijna iedereen wel denk ik? Maar dat kan ik mishebben.
Waarom doen gezichten pijn aan je ogen? Apart! En stinkt echt iedereen volgens jou? Heb je dat ook snel bij andere dingen dan mensen /verhoogde reukzin of stinken volgens jou echt alleen andere mensen?

quote:

[..]

Beide! Uit ervaring met het ontmoeten van nieuwe mensen heeft grof geschat 90% hun leven beter voor elkaar dan ik. En ik denk dat zij mij verachten omdat ze kuchen (deden ze al voor corona), op de grond spugen of gewoon hardop zeggen dat ik niet aantrekkelijk ben.

quote:

[..]

Ok mijn eerste reactie was: het probleem is dus niet opgelost? Want het lijkt me moeilijk en veel minder voldoening geven om je omgeving altijd maar prikkelarm te houden. Tegelijkertijd is het natuurlijk heel mooi dat een label in jouw geval voor meer acceptatie/begrip van je omgeving heeft gezorgd.

quote:

[..]

Kan je psycholoog/psychiater dat niet zeggen? Die hebben jou toch immers het label gegeven waaruit blijkt dat jij beperkingen hebt, dan moeten zij toch ook weten wat iemand zoals jij wel en juist niet moet doen?
Als zij het ook niet weten, dan kun je het alleen zelf bepalen aan de hand van je eigen gevoel lijkt mij. Ja, behalve misschien als anderen smekend een beroep op je doen om over je eigen grenzen van wat goed voelt heen te gaan omdat zij dat zoo graag willen.. Maar ik weet niet of dat vaak voorkomt. En wie die mensen dan zijn.

quote:

Op zondag 22 maart 2020 16:42 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Heel herkenbaar en aan ex heb ik helemaal geen reet want die zit in zn schuilbunker... vandaag een hele slechte dag, er hangt zoveel spanning in de lucht,kon vanmorgen alleem maar huilen, de onzekerheid trek ik slecht, gister mn gezien en als je dan afscheid meemt weet je gewoon niet wanneer je elkaar weer ziet en dat vind ik ook moeilijk.
Morgen nieuwe dag.

quote:

Op zondag 22 maart 2020 17:19 schreef kuolema het volgende:

[..]

Gaat nu alle psychologische hulp telefonisch/digitaal?
Dat lijkt me wel even wennen. Ik heb echt een hekel aan bellen. Ik heb morgenochtend een telefonische afspraak.

Hier gaat het matig. Of redelijk. Ik voel me niet goed; dysforisch, angstig, somber, maar ja, relatief gezien is het wel oké. Dus ik vind het altijd een lastige vraag .
Ik ga dinsdag met ontslag uit de kliniek. Dat is wel fijn. Mijn eigen kamer, lieve hond, geen bemoeienis, meer zelf bepalen/controle.
Alleen vervelend dat ik dan weer bij moeder en stiefvader ben, wat veel spanning oplevert.
Bschermd wonen moet wachten tot na de coronacrisis. Erg vervelend, die onduidelijkheid. Het zou nog wel een half jaar kunnen duren. Of langer. Wie weet.
[..]

Wat doe je normaal dan voor activiteiten die je nu niet meer kunt doen?
En kun je niet buiten met bezoek afspreken? Of wat meer bellen?

quote:

Op zondag 22 maart 2020 17:26 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Normaal doe ik vrijwilligerswerk 3 dagen in de week. Bezoek kan wel maar ik heb niet zo heel veel sociale contacten buiten mijn familie en een handje vol goede vrienden om.

Ik kan dus niet naar vrijwilligerswerk en dat zorgt er voor dat heel mijn structuur weg valt. Nu word hier nog wel therapie aangeboden maar ik ben zo bang dat het allemaal weg valt. Ik voel me nu al vrij eenzaam

quote:

Op zondag 22 maart 2020 18:23 schreef kuolema het volgende:
Weet je ook welk soort mannen/groepen? Of verschilt dat per keer?
Ik heb ook moeite met mensen aankijken. Dat heeft wel eens lastige situaties opgeleverd met mensen die me niet kennen. Als ik het gevoel heb dat het belangrijk is, probeer ik het wel te doen. Maar daar raak ik heel overprikkeld door en ik kan dan ook niet meer goed nadenken.

quote:

Ik zie het niet als iets tegenstrijdigs om de mens als groep of ras wel te haten maar als individu niet/minder. Als mensen bij elkaar komen gaan ze zich anders, typisch gedragen. Ze vormen een cluster, een geheel, geen club van individuen maar een samensmelting tot iets nieuws. Op een negatieve manier. Alsof ze niet meer van elkaar te onderscheiden zijn. Het zou iets moeten toevoegen als je (relatief) intelligente wezens bij elkaar zet. Een som van delen met een uitkomst die hoger is dan de delen apart. Maar in plaats van dat de combinatie tot een versterking leidt, leidt het tot versimpeling. Van een gecompliceerd wezen naar een eencellige, hersenloze, irrationele massa. Ik krijg het niet goed verwoord zoals ik het bedoel, grr. Maar ik begrijp dat idee dus wel. Hoewel ik net zo goed afkeer kan hebben van specifieke mensen.

quote:

Gezichten doen niet echt fysiek pijn. Ik weet het niet, kan het niet echt uitleggen. Misschien is het omdat er te veel informatie en veranderingen in gezichten zitten die mijn hersenen niet kunnen verwerken.

quote:

Niet iedereen stinkt, maar ik ben wel in het algemeen iets gevoeliger voor geuren denk ik. Veel mensen ruiken extreem naar parfum en dat doet gewoon pijn aan mijn neus, soms word ik er benauwd van. Afgezien daarvan vind ik geuren sowieso vaak overweldigend en vervelend, met name als ik me niet goed voel. Maar van sommige geuren, ook sterke, houd ik wel - maar die vind ik dan soms ook vervelend als ik me niet goed voel. Ik heb ook een soort tic dat ik steeds aan mijn handen moet ruiken. Ik kan er absoluut niet tegen als ik dan iets anders dan bepaalde soorten zeep of mijn lichaamsgeur ruik.

quote:

Zo denken veel mensen over anderen. Dat die het beter voor elkaar hebben. Iedereen heeft problemen die vaak niet voor een buitenstaander zichtbaar zijn.
Wat heb jij allemaal niet voor elkaar?
Dat kuchen, spugen en negatieve dingen tegen je zeggen doet toch niet iedereen?

quote:

Het probleem is inderdaad niet opgelost. Het is niet zo makkelijk.

quote:

Hulpverleners vertellen je niet zo snel wat je moet doen. Ze willen dat je zelf ontdekt wat goed is.
Meestal als ik zoiets bespreek gaat het zo:
Ik: 'Aan de ene kant moet/wil ik dit en dat doen want bla bla bla. '
Hv of wie dan ook: 'Nou, dan doe je dat toch?'
Ik: 'Maar aan de andere kant helemaal niet want bla bla bla.'
Hv: 'Dan moet je het niet doen.'
Daar heb ik dus helemaal niets aan .
Ik begrijp wel dat het kan werken doordat je voor jezelf alles op een rijtje krijgt door het hardop te bespreken en dan toch tot een beslissing komt. Maar voor mij werkt dat dus niet. Ik weet het gewoon allemaal niet.

quote:

Op zondag 22 maart 2020 21:36 schreef Nijna het volgende:

[..]

Ik heb dan nog mijn man die wel thuis is 's avonds en die ook wel een deel van het naar bed brengen enzo op zich neemt gelukkig.
Lijkt me echt heel dubbel om dan afscheid te nemen van je lief, ook omdat je gewoon niet weet hoe het verder gaat qua maatregelen enzo.
[..]

De begeleiding die wij hebben voor de oudste mag niet komen. Telefonisch is met de oudste geen optie. Ik heb diegene wel even gesproken omdat ik toch wel erg onzeker ben over hoe ik het moet aanpakken zo met thuis school enzo.
En een keer in de week komt een andere begeleidster waar ik dan wat bij kan spuien, dat doen we ook via de telefoon. Is toch anders.
Voor hulp sta ik zelf op de wachtlijst, dat zal wel wat langer gaan duren, want ik neem aan dat ze ook niet alle intakes telefonisch kunnen doen. We wachten het af...

Fijn met ontslag, maar wel dubbel dat je weer in een situatie komt die spanning oplevert. Hopelijk na het corona gebeuren snel meer duidelijkheid over beschermd wonen!
[..]

Wat naar om je zo eenzaam te voelen.
Dat vind ik wel herkenbaar, mijn ouders kwamen hier 1 keer per week. Maar die zijn qua leeftijd wel risico groep en die wil ik liever niet over de vloer hebben nu.
Maar ik mis ze wel, we bellen regelmatig.

quote:

Op maandag 23 maart 2020 13:38 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Bellen doe ik ook wel regelmatig maar dat voelt toch anders dan mijn moeder echt zien. Gisteren is ze geweest weliswaar alleen buiten wezen wandelen maar toch verval ik heel snel weer in eenzaamheid. Ik ben zo angstig.

Helaas gaat het steeds slechter en weet ik niet meer wat ik moet doen

quote:

Op maandag 23 maart 2020 16:50 schreef Nijna het volgende:

[..]

Wat naar dat het slechter gaat, kan je hulpverleners bereiken?

Ik heb een baaldag, wat mis kan gaan, gaat mis zoiets...
Gelukkig schijnt in elk geval de zon buiten...

quote:

Op maandag 23 maart 2020 16:52 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Ja begeleiding maar dat was al een beetje te laat...

Wat naar dat je een baaldag hebt. Wil je er over praten ?

quote:

Op maandag 23 maart 2020 17:05 schreef Nijna het volgende:

[..]

Hmmmz pas goed op jezelf.

Die baaldag, het komt vast wel weer goed.
Maar bekers drinken vallen om naast computers vandaag. Mijn laptop hield er even mee op, maar doet het nu weer geen idee of dat de thee is waar misschien toch een spatje van naar binnen is gesprongen...
De jongste zat te verven en natuurlijk kwam die niet uitwasbare verf in haar kleren, zucht.
En nu heeft ze oude kleren aan en die blijven natuurlijk schoon...

De oudste verzuipt in haar huiswerk opdrachten en ik voel me onmachtig om te helpen. Nou zoiets... en ik ben tijd voor mijzelf vandaag even vergeten.
Morgen is er weer een dag, ik ga op tijd naar bed vanavond denk ik...

quote:

Op maandag 23 maart 2020 17:06 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

oh jeetje, dan gaat er wel heel veel mis. Dat is ook niet erg fijn.
Dat onmacht is ook vervelend. Is er niks dat je kan doen?
Misschien is het even tijd voor een verwenmomentje voor alleen JOU. (denk ik als dat kan ?)

quote:

Op maandag 23 maart 2020 18:40 schreef Nijna het volgende:

[..]

Misschien duik ik straks wel even in bad.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 13:30 schreef kuolema het volgende:
Ik ben uit de kliniek ontslagen. Vind het fijn om weer thuis te zijn. Het was een goede overgang. Zo gaat het niet altijd. Maar het was ook een vrij rustige opname en heeft me goed gedaan. Ik ben zo blij dat ik weer bij de hond ben, heb net gelijk even met haar gewandeld.
Nu heb ik energie om wat huishoudelijke taken te doen. Het zal wel niet lang duren voordat ik weer een 'instortmoment' qua stemming/energie heb dus ik ga maar gauw aan de slag.

Mijn casemanager gaat met pensioen dus ik krijg een nieuwe. Ik heb haar al wel eens ontmoet maar kan me niet echt meer herinneren wat ik van haar vond. Nou ja, ik merk het wel.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 13:30 schreef kuolema het volgende:
Ik ben uit de kliniek ontslagen. Vind het fijn om weer thuis te zijn. Het was een goede overgang. Zo gaat het niet altijd. Maar het was ook een vrij rustige opname en heeft me goed gedaan. Ik ben zo blij dat ik weer bij de hond ben, heb net gelijk even met haar gewandeld.
Nu heb ik energie om wat huishoudelijke taken te doen. Het zal wel niet lang duren voordat ik weer een 'instortmoment' qua stemming/energie heb dus ik ga maar gauw aan de slag.

Mijn casemanager gaat met pensioen dus ik krijg een nieuwe. Ik heb haar al wel eens ontmoet maar kan me niet echt meer herinneren wat ik van haar vond. Nou ja, ik merk het wel.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 19:42 schreef Nijna het volgende:
Ik denk dat het niet zo goed gaat, loop alweer 2 dagen te janken om alles.
En ik merk dat ik wel behoefte heb om van me af te schrijven, maar het daarna net zo hard weer wis...
Ik mis zo ontzettend tijd voor mijzelf... en vervolgens vind ik weer dat ik niet moet zeuren en ga maar weer door.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 19:42 schreef Nijna het volgende:
Ik denk dat het niet zo goed gaat, loop alweer 2 dagen te janken om alles.
En ik merk dat ik wel behoefte heb om van me af te schrijven, maar het daarna net zo hard weer wis...
Ik mis zo ontzettend tijd voor mijzelf... en vervolgens vind ik weer dat ik niet moet zeuren en ga maar weer door.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 19:55 schreef scrupuleus het volgende:

[..]

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 20:43 schreef Pizzapuntje het volgende:
Ik ben bang, bang voor mezelf. Nu Xanax gepakt, bed in, telefoon weg en ogen dicht. Morgen nieuwe dag.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 23:11 schreef SixSixOne het volgende:
Tering begleider speelt spelletjes, zijn alle mensen in deze provincie zo? Wat een kutleven moet je wel niet hebben om dit te doen. Ik ben wel eens vaker van dit soort mensen tegen gekomen en ik kwam er achter dat er toch mensen zijn die zich vervelen.

Ik ben echt bang voor deze mensen, de reden is omdat ze op elk klein dingetje gaan afzeiken of zodanig dingen zeggen die niet kloppen gewoon de boel gaslighten zoals mijn psychiater. Omdat ik zei dat ze er naast zat.

Ik ben echt bang. Deze mensen hebben het geluk dat je in Nederland leeft en niet zomaar een klap kan geven. Je weet natuurlijk op andere plekken van de wereld, dat je gewoon de lul bent natuurlijk.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 23:11 schreef SixSixOne het volgende:
Tering begleider speelt spelletjes, zijn alle mensen in deze provincie zo? Wat een kutleven moet je wel niet hebben om dit te doen. Ik ben wel eens vaker van dit soort mensen tegen gekomen en ik kwam er achter dat er toch mensen zijn die zich vervelen.

Ik ben echt bang voor deze mensen, de reden is omdat ze op elk klein dingetje gaan afzeiken of zodanig dingen zeggen die niet kloppen gewoon de boel gaslighten zoals mijn psychiater. Omdat ik zei dat ze er naast zat.

Ik ben echt bang. Deze mensen hebben het geluk dat je in Nederland leeft en niet zomaar een klap kan geven. Je weet natuurlijk op andere plekken van de wereld, dat je gewoon de lul bent natuurlijk.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 23:11 schreef SixSixOne het volgende:
Tering begleider speelt spelletjes, zijn alle mensen in deze provincie zo? Wat een kutleven moet je wel niet hebben om dit te doen. Ik ben wel eens vaker van dit soort mensen tegen gekomen en ik kwam er achter dat er toch mensen zijn die zich vervelen.

Ik ben echt bang voor deze mensen, de reden is omdat ze op elk klein dingetje gaan afzeiken of zodanig dingen zeggen die niet kloppen gewoon de boel gaslighten zoals mijn psychiater. Omdat ik zei dat ze er naast zat.

Ik ben echt bang. Deze mensen hebben het geluk dat je in Nederland leeft en niet zomaar een klap kan geven. Je weet natuurlijk op andere plekken van de wereld, dat je gewoon de lul bent natuurlijk.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 15:55 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Maar dan zou jehelemaal niks meer hebben... is dat raadzaam?

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 19:42 schreef Nijna het volgende:
Ik denk dat het niet zo goed gaat, loop alweer 2 dagen te janken om alles.
En ik merk dat ik wel behoefte heb om van me af te schrijven, maar het daarna net zo hard weer wis...
Ik mis zo ontzettend tijd voor mijzelf... en vervolgens vind ik weer dat ik niet moet zeuren en ga maar weer door.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 16:40 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Ik weet niet of het mogelijk is... Maar is het geen idee om een schrijfblok gewoon binnen handbereik te hebben?

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 20:43 schreef Pizzapuntje het volgende:
Ik ben bang, bang voor mezelf. Nu Xanax gepakt, bed in, telefoon weg en ogen dicht. Morgen nieuwe dag.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 16:47 schreef Nijna het volgende:

[..]

En dan... ik schrijf vrij weinig moet ik zeggen. Vroeger heb ik heel wat dagboeken vol geschreven, maar het lijkt zo zinloos ofzo.

Maaaaar vandaag nog niet gehuild de dag is nog niet voorbij, maar ben al vanaf 7 uur op, dus best netjes. En een poging gedaan om bij school van de kids aan te geven dat mijn koek wat op begint te raken en ik niet kan toveren voor wat betreft het schoolwerk.
Misschien geeft dat wat lucht.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:20 schreef Pizzapuntje het volgende:

[..]

Yes, en eerlijk telefonisch met de psycholoog besproken dat het zo slecht ging dat ik dacht aan OD of automutilatie.

Het gaat gewoon niet goed, maar dat durf ik hulpverlening nooit helemaal eerlijk te vertellen omdat ik bang ben dat ze me dan opsluiten (dat is op m'n 13e gebeurd en was erg traumatisch, later is het nog eens bijna gebeurd, zo eng)

Nu voel ik me redelijk, net even in de zon liggen slapen, zo eten maken.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:05 schreef kuolema het volgende:
Nog meer mensen die slapen als copingsstijl hebben?
Het is voor mij het niet-schadelijke alternatief voor andere dingen die ik doe om even te ontsnappen, niks te hoeven voelen als ik het niet meer kan verdragen. Helaas blijft het vaak bij wakker in bed liggen, hoe moe ik ook ben. En dat maakt het meestal alleen maar erger.
Maar vanmiddag zag ik ook even geen andere optie en ben ik wel in slaap gevallen.

Ik vraag me af of dit als goed/gezond wordt beschouwd. Want het is dus niet schadelijk. Maar het is wel een manier om het gevoel te ontwijken in plaats van te verdragen of er echt iets mee te doen. Dus ook soort van zwak of zo. Bovendien werkt het meestal niet. Want als je weer wakker wordt is de situatie nog hetzelfde/het gevoel weer aanwezig.
Nou ja, eigenlijk maakt het me niet zoveel uit, want als het even helpt, helpt het.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:20 schreef Pizzapuntje het volgende:

[..]

Yes, en eerlijk telefonisch met de psycholoog besproken dat het zo slecht ging dat ik dacht aan OD of automutilatie.

Het gaat gewoon niet goed, maar dat durf ik hulpverlening nooit helemaal eerlijk te vertellen omdat ik bang ben dat ze me dan opsluiten (dat is op m'n 13e gebeurd en was erg traumatisch, later is het nog eens bijna gebeurd, zo eng)

Nu voel ik me redelijk, net even in de zon liggen slapen, zo eten maken.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:26 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Wat fijn dat het nu redelijk met je gaat en fijn dat je effe hebt genoten van de zon!!

Wat heftig dat je zo een traumatische ervaring hebt gehad zeg.

ik heb zelf ook last van automutilatie. Het was deze week nog te laat.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:37 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Automutilatie is echt zo kut

quote:

Op maandag 23 maart 2020 01:19 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Bijna alle mannen wel maar sowieso meer de luidruchtige jongeren.
Ja precies, dat laatste merk ik ook. Ik kan mij dan niet echt goed meer op het gesprek concentreren omdat ik alleen maar bezug ven met wat die ander van mij denkt en of ik goed overkom. Heb jij dag ook of niet?

quote:

[..]

Nee je hebt het heel goed verwoord. Op die manier kan het inderdaad wel kloppen ja. Ik haat dat ook. Het conformisme! Terwijl ik er zelf wss ook aan meedoe.
[..]

Lastig. Ik heb zelf dat ik niet wil dat de ander slecht over mij denkt en dat zie je ook in een uitdrukking.

quote:

[..]

Vervelend, doe je zelf ook veel parfum op? Of overstemd dat het niet?

quote:

[..]

Ja, is ook zo. Ik zal heus dingen hebben die anderen goed vinden. Maar heb weinig bereikt, ben nu werkloos. Ach het komt vanzelf wel. Kuchen en spugen doen wel heel veel. Negatieve dingen niet zo veel gelukkig idd. En mensen hebben ook snel wat te zeiken.

quote:

[..]

Waarom was de diagnose stellen voor ze dan wel makkelijk?

quote:

[..]

Ja, ik vind dat raar. Hoe moet jij het ook weten? Zij hebben die ASS diagnose gesteld. Waarom laten ze vervolgens al het andere aan jou zelf over? Maargoed, ik heb een afwijkende mening daarover.

quote:

Op zondag 22 maart 2020 18:32 schreef scrupuleus het volgende:
Die versimpeling is juist de verbondenheid die wij als sociale wezens nodig hebben.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 14:56 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Goed om te lezen! Leuk dat je al even met de hond hebt gewandeld.

Zelf ben ik gisteren begonnen met sam-e, merk er nog niet zoveel van maar ben benieuwd of het effect zal hebben. Ik ben met een lage dosis begonnen 200mg. En ik probeer zelf gefermenteerde gemberdrank te maken. Als ik weer naar de supermarkt ga dan wil ik kefir proberen. Bacterien schijnen ook invloed te kunnen hebben op stemming, maar ik weet niet of dit bij iedereen zo is.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 12:07 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Wat fijn! en spannend dat je een nieuwe casemanager gaat krijgen ik hoop dat het je gaat bevallen.. Probeer niet te negatief te denken. ik hoop zo voor je dat je geen instortmoment gaat krijgen!

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 19:42 schreef Nijna het volgende:
Ik denk dat het niet zo goed gaat, loop alweer 2 dagen te janken om alles.
En ik merk dat ik wel behoefte heb om van me af te schrijven, maar het daarna net zo hard weer wis...
Ik mis zo ontzettend tijd voor mijzelf... en vervolgens vind ik weer dat ik niet moet zeuren en ga maar weer door.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:20 schreef Pizzapuntje het volgende:

[..]

Yes, en eerlijk telefonisch met de psycholoog besproken dat het zo slecht ging dat ik dacht aan OD of automutilatie.

Het gaat gewoon niet goed, maar dat durf ik hulpverlening nooit helemaal eerlijk te vertellen omdat ik bang ben dat ze me dan opsluiten (dat is op m'n 13e gebeurd en was erg traumatisch, later is het nog eens bijna gebeurd, zo eng)

Nu voel ik me redelijk, net even in de zon liggen slapen, zo eten maken.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:38 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Ja. bij mij is het altijd zo dat ik hechtingen moet en dus naar de spoedpost of HA. Vreselijk om dan die dokters te woord te moeten staan...

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:40 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik denk ook de hele tijd aan hoe ik overkom maar dat staat los van de moeite met oogcontact. Het aankijken op zich is de verstorende factor.
[..]

Dat is voor mij dus niet de reden om het te vermijden.
[..]

Nee, want dan zou ik er continu last van hebben. Ik gebruik alleen deodorant. Crèmes en zo altijd parfumvrij.
[..]

Ik zie echt nooit mensen spugen. Kuchen wel, maar dat gaat meestal onvrijwillig. Ik denk ook dat de kans groot is dat als jij andere mensen dat ziet doen, dat ze daar niet iets mee willen zeggen tegen jou.
Maar goed, ik ben zelf iemand die zich bedreigd voelt als mensen naar me kijken, als ze achter me lopen of dichterbij komen of als ze iets zeggen, wat dan ook, waar ik dan iets achter ga zoeken. Dus ik snap het wel.

Wanneer zou jij het gevoel hebben dat je wel genoeg hebt bereikt?
[..]

Ik weet niet of het makkelijk was. Mijn toenmalige psycholoog (die niet het onderzoek deed) zei alleen dat de psychologe die het onderzoek deed over het eerste gesprek had gerapporteerd dat ik een 'autistische indruk' maakte en de kans groot was dat er een diagnose zou komen. Ik heb er spijt van dat ik haar niet heb gevraagd wat ik dan precies deed dat ik die indruk gaf, want ik ben daar wel erg nieuwsgierig naar.
[..]

Het idee van psychologische hulp is niet dat ze alles voor je oplossen, maar dat je leert dat zelf te doen.
[..]

Klopt, maar dat maakt het in mijn ogen nog niet goed.
[..]

Ik moet even opzoeken wat sam-e is. Heb er nog nooit van gehoord.
[..]

Dat instortmoment kwam wel, met 'niet lang' bedoelde ik ook maximaal een paar uur of zo . Maar ik heb toch het een en ander kunnen doen.
[..]

Het lijkt mij heel lastig om geen tijd voor jezelf te hebben. Dat is een van de vele redenen waarom het me beter lijkt dat ik nooit kinderen krijg.
Je zeurt niet.
[..]

Je hebt goed gehandeld. Daar mag je trots op zijn. Sterkte .

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:42 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Zo erg nooit gedaan, ik heb wel veel witte strepen op mijn onderarmen. Maar ik heb biologie gestudeerd, dus ik speel vals.
Klinkt misschien dom, maar is het dan niet eerder een zelfmoordpoging dan automutilatie, als het zo ver gaat? (DM staat open, voordat de blauwe brigade gaat ingrijpen hier..)

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:42 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Zo erg nooit gedaan, ik heb wel veel witte strepen op mijn onderarmen. Maar ik heb biologie gestudeerd, dus ik speel vals.
Klinkt misschien dom, maar is het dan niet eerder een zelfmoordpoging dan automutilatie, als het zo ver gaat? (DM staat open, voordat de blauwe brigade gaat ingrijpen hier..)

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:43 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Aah. Wat rot dat het toch gekomen is.. Hoe gaat het nu dan?
[..]

Nee. bij mij is automutilatie een verslaving. en doordat het al zo lang zo is, is het steeds erger geworden. Zo erg dat ik hechtingen moet, en daar deal ik nog steeds mee. heb wel eens een TS gedaan maar dan op ander manieren.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:44 schreef kuolema het volgende:

[..]

Zo makkelijk ga je niet dood hoor.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:47 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Ik ga wrs heel dom klinken, maar, mij heeft het wel eens geholpen om het met een stift te doen.
Het voelt niet hetzelfde, dat snap ik.. Maar het geeft wel ergens hetzelfde gevoel... En als je een zwarte marker gebruikt, zie je dat ook nog 5 dagen..

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:49 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Heb ik eigenlijk nog nooit geprobeerd. heb wel eens met een elastiekje geprobeerd. en je klinkt niet dom.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:47 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Ik ga wrs heel dom klinken, maar, mij heeft het wel eens geholpen om het met een stift te doen.
Het voelt niet hetzelfde, dat snap ik.. Maar het geeft wel ergens hetzelfde gevoel... En als je een zwarte marker gebruikt, zie je dat ook nog 5 dagen..

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:26 schreef kuolema het volgende:

[..]

IJsblokjes tegen je huid houden wordt vaak aangeraden.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:28 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Klopt, al ben ik daar geen voorstander van. Je verdooft de huid.
En, als ik het deed, was het achter de pc/laptop... En ijs smelt en zo, 1 grote kliederboel.

Maar, als het kan helpen: zeker proberen!

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:30 schreef kuolema het volgende:

[..]

Tja, als je goed in jezelf snijdt wordt het ook een grote kliederboel.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 16:52 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Dan schrijf je het gewoon je af. Gewoon, schrijven... En dan sla je de pagina om, en vraag je 1 van de kids: Huiswerkopdracht: maak hier een positieve tekening van wat er goed ging vandaag. (bijvoorbeeld.)
En kinderen zien dingen heel anders. Vooral de kleine positieve dingen!

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:05 schreef kuolema het volgende:
Nog meer mensen die slapen als copingsstijl hebben?
Het is voor mij het niet-schadelijke alternatief voor andere dingen die ik doe om even te ontsnappen, niks te hoeven voelen als ik het niet meer kan verdragen. Helaas blijft het vaak bij wakker in bed liggen, hoe moe ik ook ben. En dat maakt het meestal alleen maar erger.
Maar vanmiddag zag ik ook even geen andere optie en ben ik wel in slaap gevallen.

Ik vraag me af of dit als goed/gezond wordt beschouwd. Want het is dus niet schadelijk. Maar het is wel een manier om het gevoel te ontwijken in plaats van te verdragen of er echt iets mee te doen. Dus ook soort van zwak of zo. Bovendien werkt het meestal niet. Want als je weer wakker wordt is de situatie nog hetzelfde/het gevoel weer aanwezig.
Nou ja, eigenlijk maakt het me niet zoveel uit, want als het even helpt, helpt het.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:20 schreef Pizzapuntje het volgende:

[..]

Yes, en eerlijk telefonisch met de psycholoog besproken dat het zo slecht ging dat ik dacht aan OD of automutilatie.

Het gaat gewoon niet goed, maar dat durf ik hulpverlening nooit helemaal eerlijk te vertellen omdat ik bang ben dat ze me dan opsluiten (dat is op m'n 13e gebeurd en was erg traumatisch, later is het nog eens bijna gebeurd, zo eng)

Nu voel ik me redelijk, net even in de zon liggen slapen, zo eten maken.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:40 schreef kuolema het volgende:

Het lijkt mij heel lastig om geen tijd voor jezelf te hebben. Dat is een van de vele redenen waarom het me beter lijkt dat ik nooit kinderen krijg.
Je zeurt niet. Het is gewoon lastig en dat mag je best aangeven.

Waarom heb je de neiging om dingen te wissen nadat je ze hebt opgeschreven?

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:47 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Ik ga wrs heel dom klinken, maar, mij heeft het wel eens geholpen om het met een stift te doen.
Het voelt niet hetzelfde, dat snap ik.. Maar het geeft wel ergens hetzelfde gevoel... En als je een zwarte marker gebruikt, zie je dat ook nog 5 dagen..

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:33 schreef Pizzapuntje het volgende:
Thanks voor jullie reacties, zit op telefoon dus even zo ipv alles, quoten.

De keren dat ik open kaart heb gespeeld dat het zo slecht ging ben ik dus op de gesloten afdeling beland, dat vond jeugdzorg nodig, daarna nog 6 maanden open afdeling geweest maar heel die periode heb ik als traumatisch ervaren. Mijn behandelaren van nu vinden dat ik er eigenlijk emdr voor nodig heb, maar dat kan ik nog niet aan.

En toen het dus nog eens slecht ging en ik dat eerlijk besprak met de psychiater heb ik daar 5 uur gezeten omdat zij dreigde met een RM, uiteindelijk mocht ik toch naar huis. Dat heeft mij heel bang gemaakt. Dat zodra ik eerlijk zeg dat het niet goed gaat, ze me meteen gaan opnemen, terwijl dat misschien niet eens nodig is.

Mijn automutilatie gaat ook dusdanig ver dat het vrijwel altijd gehecht moet worden helaas.

Slapen is voor mij een goede oplossing, ofja, het helpt meestal in de zin dat ik niks schadelijks doe, de oorzaak waarom ik me dan zo slecht voelde is dan natuurlijk niet weg.

Het is zo vreemd, want vandaag voel ik me vrij oké, maarja dat had ik gister ook, en ineens slaat het om. Morgen heb ik een telefonische afspraak met de psychiater, op aanraden van de psycholoog, niet m'n eigen psychiater dus ik ben wel wat op m'n hoede.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:15 schreef Burner82 het volgende:

[..]

doosje zwarte markers kopen dan! Ik heb ook wel eens op zo een moment met een marker de tattoo die ik zou willen getekend...
Zoals prikkeldraad om mijn pols. Zo voelde ik me...
Misschien helpt het!

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:26 schreef kuolema het volgende:

[..]

IJsblokjes tegen je huid houden wordt vaak aangeraden.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:44 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Een dikke knuffel voor ieder die m kan gebruiken.

Het 24/7 met de kids zijn valt me flink tegen, gelukkig heb ik een tuin waarin ze kunnen spelen. Net na het eten een stukje de polder in gegaan, ondergaande zon en ruimte♡ was heerlijk.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:33 schreef Pizzapuntje het volgende:
Thanks voor jullie reacties, zit op telefoon dus even zo ipv alles, quoten.

De keren dat ik open kaart heb gespeeld dat het zo slecht ging ben ik dus op de gesloten afdeling beland, dat vond jeugdzorg nodig, daarna nog 6 maanden open afdeling geweest maar heel die periode heb ik als traumatisch ervaren. Mijn behandelaren van nu vinden dat ik er eigenlijk emdr voor nodig heb, maar dat kan ik nog niet aan.

En toen het dus nog eens slecht ging en ik dat eerlijk besprak met de psychiater heb ik daar 5 uur gezeten omdat zij dreigde met een RM, uiteindelijk mocht ik toch naar huis. Dat heeft mij heel bang gemaakt. Dat zodra ik eerlijk zeg dat het niet goed gaat, ze me meteen gaan opnemen, terwijl dat misschien niet eens nodig is.

Mijn automutilatie gaat ook dusdanig ver dat het vrijwel altijd gehecht moet worden helaas.

Slapen is voor mij een goede oplossing, ofja, het helpt meestal in de zin dat ik niks schadelijks doe, de oorzaak waarom ik me dan zo slecht voelde is dan natuurlijk niet weg.

Het is zo vreemd, want vandaag voel ik me vrij oké, maarja dat had ik gister ook, en ineens slaat het om. Morgen heb ik een telefonische afspraak met de psychiater, op aanraden van de psycholoog, niet m'n eigen psychiater dus ik ben wel wat op m'n hoede.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:38 schreef Mo0nlight het volgende:
Ja. bij mij is het altijd zo dat ik hechtingen moet en dus naar de spoedpost of HA. Vreselijk om dan die dokters te woord te moeten staan...

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:33 schreef Pizzapuntje het volgende:
Thanks voor jullie reacties, zit op telefoon dus even zo ipv alles, quoten.

De keren dat ik open kaart heb gespeeld dat het zo slecht ging ben ik dus op de gesloten afdeling beland, dat vond jeugdzorg nodig, daarna nog 6 maanden open afdeling geweest maar heel die periode heb ik als traumatisch ervaren. Mijn behandelaren van nu vinden dat ik er eigenlijk emdr voor nodig heb, maar dat kan ik nog niet aan.

En toen het dus nog eens slecht ging en ik dat eerlijk besprak met de psychiater heb ik daar 5 uur gezeten omdat zij dreigde met een RM, uiteindelijk mocht ik toch naar huis. Dat heeft mij heel bang gemaakt. Dat zodra ik eerlijk zeg dat het niet goed gaat, ze me meteen gaan opnemen, terwijl dat misschien niet eens nodig is.

Mijn automutilatie gaat ook dusdanig ver dat het vrijwel altijd gehecht moet worden helaas.

Slapen is voor mij een goede oplossing, ofja, het helpt meestal in de zin dat ik niks schadelijks doe, de oorzaak waarom ik me dan zo slecht voelde is dan natuurlijk niet weg.

Het is zo vreemd, want vandaag voel ik me vrij oké, maarja dat had ik gister ook, en ineens slaat het om. Morgen heb ik een telefonische afspraak met de psychiater, op aanraden van de psycholoog, niet m'n eigen psychiater dus ik ben wel wat op m'n hoede.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:40 schreef kuolema het volgende:
Ik denk ook de hele tijd aan hoe ik overkom maar dat staat los van de moeite met oogcontact. Het aankijken op zich is de verstorende factor.

quote:

Dat is voor mij dus niet de reden om het te vermijden.

quote:

Nee, want dan zou ik er continu last van hebben. Ik gebruik alleen deodorant. Crèmes en zo altijd parfumvrij.

quote:

Ik zie echt nooit mensen spugen. Kuchen wel, maar dat gaat meestal onvrijwillig. Ik denk ook dat de kans groot is dat als jij andere mensen dat ziet doen, dat ze daar niet iets mee willen zeggen tegen jou.
Maar goed, ik ben zelf iemand die zich bedreigd voelt als mensen naar me kijken, als ze achter me lopen of dichterbij komen of als ze iets zeggen, wat dan ook, waar ik dan iets achter ga zoeken. Dus ik snap het wel.

Wanneer zou jij het gevoel hebben dat je wel genoeg hebt bereikt?

quote:

Ik weet niet of het makkelijk was. Mijn toenmalige psycholoog (die niet het onderzoek deed) zei alleen dat de psychologe die het onderzoek deed over het eerste gesprek had gerapporteerd dat ik een 'autistische indruk' maakte en de kans groot was dat er een diagnose zou komen. Ik heb er spijt van dat ik haar niet heb gevraagd wat ik dan precies deed dat ik die indruk gaf, want ik ben daar wel erg nieuwsgierig naar.

quote:

Het idee van psychologische hulp is niet dat ze alles voor je oplossen, maar dat je leert dat zelf te doen.

quote:

Ik moet even opzoeken wat sam-e is. Heb er nog nooit van gehoord.

quote:

Het lijkt mij heel lastig om geen tijd voor jezelf te hebben. Dat is een van de vele redenen waarom het me beter lijkt dat ik nooit kinderen krijg.
Je zeurt niet. Het is gewoon lastig en dat mag je best aangeven.

Waarom heb je de neiging om dingen te wissen nadat je ze hebt opgeschreven?

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:44 schreef kuolema het volgende:
Zo makkelijk ga je niet dood hoor.

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 02:08 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Afschuwelijk. Naar voor je. Je schaamt je echt kapot ja. Als ze aardig zijn is dat beter dan dat ze boos worden maar ergens maakt dat het juist erger omdat je dan het idee krijgt dat je een aardige behandeling niet verdient, omdat het immers je eigen schuld is. En dan die ziekenhuisrekening... Geen idee of jij dat steeds moet betalen. Maar dan gaat je geld er wel hard doorheen. Voor mij was het maar een ongelukje, ik word misselijk van bijv filmpjes op bestgore of weet ik hoe die klotesite heet waarin meiden soms zelfs bijna in hun organen steken, het lijkt de nieuwste saw wel. Toch snap ik je ergens wel, het kan een ontsnapping zijn. Maar is het dat ook waard en kun je die echt helemaal niet op andere manieren krijgen?
[..]

Jeetje, ook voor jou echt naar joh. Wel slecht dat de enige keuzes opnemen of niks lijken te zijn. En dat als ze je niet stabiel genoeg vinden voor EMDR het alternatief dan maar gewoon niks is blijkbaar? Ik heb vaak het idee dat ze nog in de prehistorie zitten qua efficientie, vooruitgang enz. Maar ja, dat komt allemaal door de verzekeringen en de bezuinigingen van de politiek zegt men en ik heb er geen verstand van, dus tja dat neem ik dan maar aan he! valt volgens mij helemaal niets aan te doen als leek, zelfse geval als met dodelijk aflopende misdiagnosen door huisartsen. MIND belt mij wel af en toe op of ik lid wil worden om te doneren maar ik heb zelf al geen rooie cent. En die acties... Ik heb niet het idee dat die helpen.. Maar misschien ben ik te ongeduldig daarvoor en heeft het wel zin. Want ze doen best goede dingen soms.
[..]

Ja dat herken ik. Ik had een keer magnesium genomen van pharmanord. Tot mijn grote verbazing keek ik ineens mensen aan! Ik ging natuurlijk vaker magnesium nemen en dacht de oplossing te hebben gevonden, maar daarna was dat effect nooit meer teruggekomen. Echt zo raar
En hetzelfde effect had ik bij cinnarizine of cetrizine ofzo, 1 daarvan is ook een soort piperzine medicijn wat ook dopamine beinvloed, misschien dat dit de reden was dat ik me daardoor ineens sociaal zelfverzekerder voelde.
En ik heb dar ook een keer gehad bij gewoon veel cacaopoeder door mijn ontbijt te doen.
Ik baal daarvan, want al die dingen werkten dus maar 1x en daarna niet meer. En dan denk je al gauw placebo effect, dat kan natuurlijk, maar het was zo anders als normaal... Het verschil was daarvoor eigelijk te groot.. Ik voelde me "genezen"... Maar dat was dus niet zo.
Testosteron schijnt ook te helpen hiervoor, maar ik wil daar niet echt mee experimenteren tenzij echt niks ander helpt, risico op permanente veranderingen is aanwezig.
[..]

Tja, het maakt ook weinig uit als dat wel de reden was geweest. Je gedachten daar heb je vaak ook weinig controle iver.
[..]

Oke, vervelend. Belemmert het je veel in de zin dat je erdoor afgeleid wordt in het dagelijks leven of valt het wel mee?
[..]

Zal wel komen omdat ik in de stad woon dan. Ja, ik kan me gewoon niet voorstellen dat mensen zoveel slijm in hun keel kunnen hebben en dan ook nog alleen als er anderen langslopen, maar wie weet zijn het gewoon allemaal rokers met een soort bronchitis of zo.
Dat mensen echt specifiek naar je kijken, je achtervolgen en dichtbij komen of iets zeggen heb ik dan weer nog nooit of bijna nooit meegemaakt. Gebeurt dat vaak? Woon je in een gevaarlijke buurt en hebben anderen die je kent er ook last van?Wat zeggen ze dan? Of zit het deels ook in je hoofd dat ze eigenlijk gewoon met andere dingen bezig zijn? Of is dat ook zo'n geval van dat je je er slecht bij voelt maar geen duidelijke reden erbij hebt waarom?
Nou ik zou pas vinden dat ik wat had bereikt als ik geen kluizenaar meer was en normaal met anderen om kon gaan, werk had waarvoor ik wel talent heb ipv dat ik zelfs voor het ongeschoold laagbetaald werk altijd al overal 1 van de slechtst presterende ben ook als ik mijn best doe en dat ik meer durf dan niks. Maar ja. Ach, dat kun je wel proberen maar resultaat toch niet afdwingen. Het leven loopt zoals het moet lopen.
[..]

Ik denk omdat je haar niet aankeek, en verder niks. Maar ik kan er naastzitten. Staat dat niet gewoon in je dossier? Anders vind ik het wel erg slordig/onvolledig. Heb je een kopie van de notitie van dat intakegesprek? Of is het zo lang geleden dat je geen kopie van dat dossier meer kunt aanvragen?
[..]

Ja, maar je komt omdat je het niet zelf kunt oplossen, anders had je het vanuit jezelf wel opgelost met behulp van psychologische zelfhulpboeken. Ja sorry dat ik zo cynisch hier tegenaan kijk en ik snap ook wel dat gewoon begeleiding ook heel waardevol kan zijn maar voor begripvolle coaching/begeleiding is geen opleiding benodigd. Kijk naar vrijwilligers. Dus als iemand een jarenlange opleiding heeft gevolgd waar een bepaalde status van expert en een bijbehorend salaris uit voort zijn gekomen vind ik dat diegene meer moet doen dan zeggen "doe het zelf maar" aan de hand van wat algemene protocollen. Maar goed, ik weet niet hoe dat bij jou gaat/is gegaan. Hoe theoretisch diepgaand of gedetailleerd de informatie en technieken waren die ze je hebben geleerd.
[..]

Sam-e is s-adenosylmethionine, en sommige mensen hebben er baat bij.
Onze bibliotheek heeft alleen vrij algemene boeken over biochemie en ik heb er jammergenoeg weinig van begrepen/onthouden. Veel mensen op internet hebben echter baat bij sam-e, ze zeggen dat ze soms na 5 of 10 dagen al hypomanisch ervan werden (lijkt mij iig beter dan depressief zijn). Tot nu toe merk ik er helemaal niks van op misschien iets meer energie en wat kleuren op de muur na, maar ik neem ook maar 200mg en sommigen nemen wel 1600 mg, al is dat denk ik eigenlijk teveel. Dus ik moet het nog even aanzien en anders verhoog ik de dosis naar 400mg.
[..]

Ja, ben het hiermee eens. Kinderen opvoeden lijkt me een hele opoffering. Natuurlijk krijg je er ook wat voor terug maar het is denk ik gewoon hard werken.
[..]

Nee maar het lijkt mij ook geen science fiction bij iemand die er verslaafd aan is en regelmatig gehechr moet worden. Je kunt uitschieten, organen raken, per ongeluk doodbloeden dat is toch gewoon mogelijk? Vooral als het steeds erger wordt omdat het mss steeds minder voldoening geeft

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 09:47 schreef Mo0nlight het volgende:
Het is heel moeilijk om dat zelfde gevoel te krijgen met andere dingen. Eigenlijk helemaal niet mogelijk maar ik probeer steeds andere dingen en het gaat nu van dagelijks naar wekelijks en soms zelfs maandelijks dus dat is een hele vooruitgang. Het is altijd lastig om in het ziekenhuis te komen of bij de huisartsenpost je weet nooit wat voor n arts je krijgt. Soms zijn ze zo bot dat ze de hechtingen erin ‘rammen’ zonder verdoving of iets.

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 10:15 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Jeetje...
Maar wat voor gevoel is het precies dat je krijgt na snijden in positieve zin? Kun je dat omschrijven?
Toch heel goed dat je wel vooruitgaat ook al is het langzaam!

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 10:22 schreef Mo0nlight het volgende:
Een gevoel van ontlading en even alles is dan weg. Alle gevoelens en emoties, alleen de pijn is er dan nog, het voelt zo fijn.. maar ik wil het niet verheerlijken. Het is heel slecht.

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 11:17 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Maar het is voor jou dus niet mogelijk om datzelfde gevoel te krijgen van (extreme) sporten, pretparken, horrorfilms, spannenende dates oid?
En sorry als het overkomt als een kruisverhoor maar wat deed je om met je emoties om te gaan in de periode van voor het snijden, wat gebeurde er toen als je geen afleiding had? Gebruik je op dit moment medicatie? En welke technieken hebben ze jou aangeleerd in het verleden om automutilatie te voorkomen? Heb je ook van die ontspanningsoefeningen, meditatie enz. Gehad? (Ik werd er zelf juist boos van omdat ik veel te ongeduldig ben voor dat soort dingen maar voor velen helpt het blijkbaar. Meditatie was mij maar 1x een soort gelukt, vergelijkbaar effect als slaap/drugs maar net iets anders... Ja en dan lukt het dus maae'r 1x na veel energie eraan te hebben verspild, heb er zelf dan al geen zin meer in)

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 11:48 schreef Mo0nlight het volgende:
Opp zich geeft extreem sporten ook wel een heel fijn gevoel, maar het is niet het zelfde. Een hele snelle verlichting van alle ellende die je op dat moment voelt. Ze hebben mij heel veel technieken aangeleerd, maar het meeste ben ik vergeten of werkte niet. wel ontspanningsoefeningen en meditatie maar dat is allemaal niks voor mij.. of werkt gewoon niet. Ook ademhalingsoefeningen als ik in hoge paniek zit. dat werkt opzich wel een beetje, maar niet genoeg. Ik snijd al 11 jaar dus ik weet het niet meer .. ik gebruik wel medicatie, maar die werken ook niet zo..

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 17:54 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Wat is er anders aan sporten? Dan ben je ook erg "in je lijf" bezig vooral als het zwaar is toch? Ik heb er zelf ook de discipline niet voor maarja. Raar dat je zoveel is aangeleerd maar niks werkte, zeiden ze letterlijk dat ze het dan ook niet meer wisten ofzo? Hoe reageerden je behandelaars daar op? Lijkt me toch dat als iets niet werkt ze hun best moeten doen om iets anders te verzinnen als ze hun werk serieus nemen? Deden ze dat ook? Waarom is meditatie niets voor jou? Ben je ook te ongeduldig/onrustig?
Jeetje 11 jaar... Ben je ook al zo lang in therapie? En hoeveel medicijnen hebbje precies geprobeerd allemaal en welk type medicatie?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 29 maart 2020 11:13 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Pff ik heb t even gehad...

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 18:58 schreef Mo0nlight het volgende:

Ja dan ben je inderdaad ook erg bezig in je lijf, maar ik weet niet of ik het hier wel moet gaan uitleggen, ik wil niemand triggeren. Ik ben niet al 11 jaar in therapie maar nu zo'n 6 jaar. Ik heb heel veel verschillende soorten medicatie geprobeerd. Van oxazepam tot haloperidol tot diazepam en lorazepam.. pregabaline, fluoxetine, quetiapine, olanzapine, promethazine, en nog wel meer.. Meditatie is inderdaad niks voor mij omdat ik gewoon te onrustig ben. ik kan moeilijk stil zitten.. Behandelaren komen steeds weer met dezelfde dingen aan zetten. Ben ook al vaak geswitcht maar dan komen ze weer met EMDR en dan DGT en steeds iets anders, of juist weer hetzelfde.. en tips tegen automutilatie krijg ik de laatste tijd vrij weinig..

quote:

Op zondag 29 maart 2020 19:59 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Jeetje, je hebt echt veel soorten medicatie al gehad. Ik wou er iets over opzoeken in pubmed maar die site is nu niet beschikbaar ofzo. Heb je veel EMDr gehad al en hielp dat niks? Hielp dat DGT ook niks? Raar dat je de laatste tijd geen tips meer krijgt tegen automutilatie aangezien het zo'n erg probleem is.

quote:

Op zondag 29 maart 2020 11:13 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Pff ik heb t even gehad...

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 29 maart 2020 22:06 schreef Mo0nlight het volgende:

Ik heb wel ‘verslavings’ gesprekken die ook gerelateerd zijn aan automutilatie dus ik hoop dat dat me misschien verder gaat helpen. Aan DGT had ik niet zoveel en EMDR heb ik best veel sessies gehad maar werkte maar voor een aantal maanden. Nu heb ik weer andere therapie (gericht op t verleden)

quote:

Op zondag 29 maart 2020 11:13 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Pff ik heb t even gehad...

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 30 maart 2020 01:40 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Oké gelukkig, ze zijn er wel serieus mee bezig. Dat scheelt alweer. Ik ben benieuwd of de verslavingsgrsprekken en therapie over het verleden zullen helpen.
[..]

Vervelend zeg... Heb je niemand om je te helpen? Tja geen moeder verdient iedere dag een "leuke moeder award", perfecte moeders bestaan niet..

quote:

Op maandag 30 maart 2020 09:07 schreef Mo0nlight het volgende:

Ik hoop het wel. het lijkt nu zo oneindig..

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:13 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ja, ik snap niet waarom ze nooit eens een keer efficiënt kunnen zijn en het altijd maar jaren moet duren en zelfs dan vaak geen garantie kunnen bieden op genezing, want als het eraan ligt dat het de eigen schuld is van de cliënt wil ik ook wel een beroep waarin het nooit mijn schuld is als niet het gewenste resultaat wordt bereikt. Er zal wel meer nuance in zitten, de beste stuurlui staan aan wal, en als ze het probleem bij jou serieus nemen dan ligt het daar niet aan. Maar tegen een vriend van mij die arbeidsongeschikt was vanwege zijn psychiatrische aandoening (terwijl hij veel slimmer was dan ik) zeiden ze "ach je bent nog jong, het komt wel goed". Totdat er zoveel jaren waren verstreken van dat soort therapie dat hij dus ook niet echt "jong" meer was en het ook niet vanzelf goed was gekomen. Het ligt misschien maar net eraan wie je treft, dat vind ik zo vervelend eraan.

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:17 schreef Mo0nlight het volgende:
Oh wat vervelend voor die vriend dat het zo gelopen is. dat komt wel veel vaker voor, vind ik echt niet kunnen. Weetje soms denk ik echt dat je pas geholpen word als het al te laat is ..

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:28 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ja zeker ik vond het ook heel vervelend om aan te horen want hij had ook last van psychoses enz. dus dan ben je ook niet zo assertief dat je gewoon uit jezelf naar een vrijgevestigde gaat ofzo (en heb je daar de tijd om te wachten/het geld niet voor). Dat laatste is vooral bij depressie denk ik wel het geval want ik las een interview met een psychiater waarin werd gevraagd "hoe beoordelen jullie of een depressie echt ernstig is" en het antwoord kan ik hier maar beter niet noemen. En wat gebeurt er als zij de depressie wel ernstig genoeg vinden maar medicatie of behandelingen niet aanslaan? Als ik hier dan lees dat soms isoleercel nog de enige "oplossing" is dan weet ik niet wie zich bezighouden met de verbetering van de psychiatrische zorg maar dan moeten de bezuinigingen wel echt heel groot zijn want dat doet me aan de het jaar 1400 denken of zo.

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:31 schreef Mo0nlight het volgende:
Dan is het zeker wel lastig om assertief te zijn. hoe gaat het momenteel met hem?
Dat snap je toch niet dat de isoleercel dan de enige oplossing is..dat kan gewoon niet waar zijn, dat maakt alles alleen maar erger juist.. Dat ze dat dan niet snappen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:34 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ja gelukkig heb ik zelf geen ervaring met een isoleercel maar wat ik in dit topic lees lijkt het mij vreselijk

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:36 schreef Mo0nlight het volgende:

Heb er 2 keer ingezeten en het bracht wel wat rust maar daarna voel je je zo eenzaam... het is zo alleen en alsof er niemand je wil helpen of iets kan doen, het lijkt zo moedeloos allemaal en dat is het opdat moment ook.

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:37 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ja precies, het is een teken van machteloosheid aan hun kant en is alleen bedoelt voor tijdelijke zelfbescherming zonder dat het uitzicht biedt op verbetering

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:38 schreef Mo0nlight het volgende:
Ja precies dat... en dat maakt het zo moeilijk. Je zit daar maar.. en de tijd duurt zolang, alsof het nooit stopt en je zit helemaal in jezelf, alleen met jezelf terwijl het al zo moeilijk is..

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:42 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ja precies... Meditatie in een donkere omgeving schijnt bij mensen die daar gevoelig voor zijn soms een psychose te kunnen uitlokken (was ik een keer bij geweest). Nou is het waarschijnlijk anders als de muren wit zijn maar het blijft een soort van meditatie omdat je niks kunt. Hopelijk hoeft het in de toekomst niet meer zover te komen dat je in zo'n cel moet :-( of iemand anders

quote:

Op dinsdag 7 april 2020 00:38 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Mijn heeft wel bibdingsangst en te kennen gegeven niet te weten of ie verder kan, alles benauwd hem en hij redeneert alles helemaal kapot.... weet t ff niet alleen dat ik blijf janken...

quote:

Op dinsdag 7 april 2020 09:29 schreef benjamin15 het volgende:

[..]

oh kijk.. Dit heb ik dus ook. Alleen maar problemen zien. niet naar vandaag kijken maar in de toekomst. Heb het na een week al uit willen maken. Maar daarin nam mijn vriendin het voortouw. niks de handdoek in de ring gooien. We kijken het per dag. ze laat mij erg vrij in mijn doen en laten en spreken zo veel mogelijk af in mijn vertrouwde omgeving. Langzaam aan heb ik na 2 maanden mijn schoonfamilie gezien. terwijl ik dit eigenlijk echt niet wilde en heb mij de hele dag benauwd en ongemakkelijk gevoeld. Ben zelfs even een beetje boos geweest omdat het mij toch allemaal een beetje te veel werd.

soms stelt ze geen vragen en neemt mij zo mee ergens naar toe. hoe wel ik dit ontzettend vervelend vindt op het moment zelf ben ik toch wel blij dat ze mij uit mijn comfortzone trekt. En ik kan het wel uit willen maken maar vooralsnog accepteert ze dit niet,,

quote:

Op dinsdag 7 april 2020 00:38 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Mijn heeft wel bibdingsangst en te kennen gegeven niet te weten of ie verder kan, alles benauwd hem en hij redeneert alles helemaal kapot.... weet t ff niet alleen dat ik blijf janken...

quote:

Op dinsdag 7 april 2020 14:23 schreef Daniane het volgende:

Met mijn (depressief) gaat het niet zo goed. Gelukkig blijft hij er wel heel open over communiceren. Maar ik voel me toch al snel te veel en ben bang dat ik hem overvraag (ook al zegt hij dat het niet zo is) .
Lastig hoor..

quote:

Op dinsdag 7 april 2020 09:29 schreef benjamin15 het volgende:

[..]

oh kijk.. Dit heb ik dus ook. Alleen maar problemen zien. niet naar vandaag kijken maar in de toekomst. Heb het na een week al uit willen maken. Maar daarin nam mijn vriendin het voortouw. niks de handdoek in de ring gooien. We kijken het per dag. ze laat mij erg vrij in mijn doen en laten en spreken zo veel mogelijk af in mijn vertrouwde omgeving. Langzaam aan heb ik na 2 maanden mijn schoonfamilie gezien. terwijl ik dit eigenlijk echt niet wilde en heb mij de hele dag benauwd en ongemakkelijk gevoeld. Ben zelfs even een beetje boos geweest omdat het mij toch allemaal een beetje te veel werd.

soms stelt ze geen vragen en neemt mij zo mee ergens naar toe. hoe wel ik dit ontzettend vervelend vindt op het moment zelf ben ik toch wel blij dat ze mij uit mijn comfortzone trekt. En ik kan het wel uit willen maken maar vooralsnog accepteert ze dit niet,,

quote:

Op woensdag 8 april 2020 18:49 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Burner, ik herken die glijdende schaal helaas momenteel. Ik probeer zelf met alle macht vast te houden aan structuur en kleine positieve elementen door de dag heen.

Ik ben het oudste kind uit probleemgezin (pleegzorg, geldproblemen en verwaarlozing bij ouders, depressies). Inmiddels heb ik zelf een goede baan, een lieve vriendin en een zoontje van 5.

Had bewust het contact met ouders, broer en zus naar zo minimaal mogelijk gebracht.
Maar door gezondheidsproblemen van mijn vader vanaf december tot begin maart weer volop in de ellende getrokken (er was niemand anders om elke keer naar t ziekenhuis te rijden). Met als gevolg dat het nu teveel is geworden in combinatie met druk werk en ik zelf er doorheen thuis zit. Gisteren uiteindelijk met praktijkondersteuner mijn hart kunnen luchten, maar het voelt keihard als een depressie. Lijkt wel alsof er allerlei oude wonden open zijn en ik alle zelfvertrouwen in een maand kwijt ben, vooral dat voelt ook echt als glijdende schaal..Hopelijk kan ik snel verder geholpen worden met iets van medicatie ofzo dat helpt me er uit te klauteren.

quote:

Ik weet niet of je het al vaker hebt meegemaakt of zo, maar je legt veel hoop in medicatie.[quote]

quote:

Op woensdag 8 april 2020 19:54 schreef GrumpyOldMan het volgende:

[..]

Helaas al eerder diepe depressie gehad, toen ik ik uit huis kon zo'n 12 jaar geleden kon de overlevingsstand uit en kwam de klap. Heb toen echt medicatie als ondersteuning nodig gehad en die diepte en wanhoop voel ik nu weer, maar t praten heb ik ook nodig. Dank voor je reactie en zelf ook veel sterkte, we kunnen die glijdende schaal ook weer boven komen.

quote:

Op donderdag 16 april 2020 19:51 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Hoe is het met iedereen hier? Kunnen jullie een dagritme vinden, ook in de bijzondere omstandigheden?

Ik heb een vraag. Ik ben nu 4 weken uitgevallen op mijn werk, huisarts heeft me naar huis gestuurd.
Met dank aan mijn zoontje van 5 begint de dag gewoon om 7 uur op zn laatst en moet er van alles gebeuren wat mijn dag structuur geeft. T kost alleen zo godsgruwelijk veel energie en ik bouw niets op, kom geen stap verder.

Inmiddels met zowel bedrijfsarts als praktijkondersteuner ggz 1x contact gehad, allerlei vragenlijsten invullen maar verder is er nog geen ondersteuning. De bedrijfsarts heeft ingeschat dat het om een ernstige depressie gaat, dus vorige week donderdag in zijn rapportage gemeld dat herstel lang gaat duren maar dat ik wel contact moet houden met de organisatie. Ik heb dus vorige week vrijdag nog eens extra per mail geschetst hoe t gaat aan leidinggevende en hr en dat ze me altijd kunnen bellen als ze contact willen. Nu een week verder, niets gehoord...

En nu wachten op het volgende telefoongesprek met de praktijkondersteuner dinsdag as.om weer een vragenlijst door te nemen. Zij gaat dan weer de huisarts adviseren.

Misschien wil ik te hard of ben ik gek en enigszins wanhopig, of wachtlijsten, maar is dit een normaal tempo?

Ik wil echt niets liever dan aan herstel werken ondersteuning en of medicatie, wat dan ook helpt, schrijf veel van me af, lees zelfhulpboeken en technieken maar ik kom zo gevoelsmatig in ieder geval nauwelijks. En voel me er daardooor alleen voor staan. Alvast bedankt voor reflecties en iedereen die ook worstelt veel sterkte..

quote:

Ik kwam een jaar geleden thuis te zitten met mn burnout en een paar maanden later vlogen de paniekaanvallen me om de oren, en nu met de crisis vind ik t leven af en toe zwaar kut, alleen met 2 jonge kinderen die niet naar papa willen/kunnen en alle ballen hoog houden valt niet mee, dus ik sta mezelf tegenwoordig toe om eens een bal te laten vallen....[quote

quote:

Op donderdag 16 april 2020 19:51 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Hoe is het met iedereen hier? Kunnen jullie een dagritme vinden, ook in de bijzondere omstandigheden?

Ik heb een vraag. Ik ben nu 4 weken uitgevallen op mijn werk, huisarts heeft me naar huis gestuurd.
Met dank aan mijn zoontje van 5 begint de dag gewoon om 7 uur op zn laatst en moet er van alles gebeuren wat mijn dag structuur geeft. T kost alleen zo godsgruwelijk veel energie en ik bouw niets op, kom geen stap verder.

Inmiddels met zowel bedrijfsarts als praktijkondersteuner ggz 1x contact gehad, allerlei vragenlijsten invullen maar verder is er nog geen ondersteuning. De bedrijfsarts heeft ingeschat dat het om een ernstige depressie gaat, dus vorige week donderdag in zijn rapportage gemeld dat herstel lang gaat duren maar dat ik wel contact moet houden met de organisatie. Ik heb dus vorige week vrijdag nog eens extra per mail geschetst hoe t gaat aan leidinggevende en hr en dat ze me altijd kunnen bellen als ze contact willen. Nu een week verder, niets gehoord...

En nu wachten op het volgende telefoongesprek met de praktijkondersteuner dinsdag as.om weer een vragenlijst door te nemen. Zij gaat dan weer de huisarts adviseren.

Misschien wil ik te hard of ben ik gek en enigszins wanhopig, of wachtlijsten, maar is dit een normaal tempo?

Ik wil echt niets liever dan aan herstel werken ondersteuning en of medicatie, wat dan ook helpt, schrijf veel van me af, lees zelfhulpboeken en technieken maar ik kom zo gevoelsmatig in ieder geval nauwelijks. En voel me er daardooor alleen voor staan. Alvast bedankt voor reflecties en iedereen die ook worstelt veel sterkte..

quote:

Op donderdag 16 april 2020 22:20 schreef GrumpyOldMan het volgende:

quote:

Fijn dat je 1e gesprek had. Ik wacht t maar af dinsdag, heb bij de bedrijfsarts eerlijk aangegeven dat ik nu soms gewoon teleurgesteld ben dat ik weer wakker ben geworden en echt iemand nodig heb die me kan helpen een weg omhoog te zoeken. Sterkte ook jij.

quote:

Want ik neem aan dat de bedrijfsarts niet heel meelevend en kordaat reageerde, of wel en heb ik het mis? Was hij zo geschrokken dat hij onmiddelijk actie ging ondernemen?[quote]

quote:

Op vrijdag 17 april 2020 14:50 schreef GrumpyOldMan het volgende:

Ik weet wat het primaire belang van de bedrijfsarts is en ik verwacht echt niet dat een ander mijn shit opruimt. Zo naïef ben ik niet. Ik heb wel eerlijk willen zeggen wat het is. En mooi als anderen wel emoties kunnen negeren of er van een afstand naar kunnen kijken, mij lukt het nu niet. Als iemand mij helpt ga ik zelf de rottige stappen wel zetten.

quote:

Op vrijdag 17 april 2020 18:19 schreef MatthijsDJ het volgende:
Argh ging super met me, maar begin nu wel last van het vele thuiswerken te krijgen. Maar is lekker ontspannen dit weekend

quote:

Op vrijdag 17 april 2020 18:22 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Sinds een paar weken is mijn behandeling in de testfase weliswaar, weer opgestart. Ik kreeg toen eindelijk wel weer een werkweek/weekend gevoel.
Kun je nu wel genieten van weekend?

quote:

Op vrijdag 17 april 2020 20:12 schreef MatthijsDJ het volgende:

[..]

Ik weet niet of het 100% gerlateerd is aan het werk, maar vorige week ging het minder na drie dagen werken (lang weekend genomen meteen) en gisteren begon het weer minder te gaan na een aantal dagen werken. Wss omdat mijn ritme nu gewoon anders is.. Maar het is nu ook en vader zijn, en werken en heel soms leraar zijn.. Denk dat gewoon ff (te)veel vraagt van me.

Weekend relaxen gaat me denk wel lukken, ff bijtanken.

quote:

Op vrijdag 17 april 2020 20:17 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Ik snap dat al die rollen, thuis aannemen gewoon lastig is. Ik zou zeggen: gewoon een schema opstellen! Structuur aanbrengen, vooral nu in deze dagen dat er geen structuur is.

quote:

Op donderdag 16 april 2020 21:56 schreef Vault-Boy het volgende:
Gisteren werd ik wel een beetje bang. Ik ging na bed en na een tijdje liggen begon mn hart ineens uit het niets snel te bonken. Ben toen even gaan zitten en toen gewoon 1 minuut in totaal hartkloppingen en hartoverslagen. Na een tijdje ging het weer en verder geen last meer gehad, maar dacht even op dat moment dat ik een hartaanval zou krijgen omdat het zo erg tekeer ging.

Heb het heel mijn leven al gehad (vroeger ook weleens last gehad van hyperventilaties), maar dat is dan een paar keer overslaan en dan is het weer prima. Maar gisteren duurde die toch wel te lang voor mijn gevoel. Had daarna echt een drukkend gevoel op borst. Logisch misschien aangezien je hart ineens zo tekeer is gegaan. Ik kijk het nog een beetje aan of het vaker zo erg gaat voorkomen en anders toch voor de zekerheid naar de huisarts om het te laten checken.

quote:

Op maandag 27 april 2020 13:46 schreef Vault-Boy het volgende:

[..]

Pff gisteren weer. Ga liggen en na een tijd voel je gewoon een apart gevoel opkomen. Ja hoor hart begint harder te bonken dus denk ga even zitten en hoppa weer een minuut lang overslagen. Daarna weer voorbij en geen last meer van. Wat is dat toch

quote:

Op maandag 27 april 2020 13:46 schreef Vault-Boy het volgende:

[..]

Pff gisteren weer. Ga liggen en na een tijd voel je gewoon een apart gevoel opkomen. Ja hoor hart begint harder te bonken dus denk ga even zitten en hoppa weer een minuut lang overslagen. Daarna weer voorbij en geen last meer van. Wat is dat toch

quote:

Op maandag 27 april 2020 12:11 schreef Pizzapuntje het volgende:

[..]

Er is in november 2018 een plaat in m'n verbrijzelde schouder gezet in een poging er nog wat van te maken ivm te jong voor prothese. Toen is er een infectie op gekomen en is de wond opengemaakt en open moeten blijven tot ie vanzelf dicht groeide. Echter zit de infectie op het metaal genesteld, dus aangezien de plaat nu geen functie meer heeft halen ze hem eruit, omdat er een infectie op zit die kan op spelen. Maar ze zijn bang dat als de plaat er uit is en het hele geheel dicht geniet word ik toch nog een wondinfectie krijg. Er word wel een kweek afgenomen volgens mij en preventief antibiotica gegeven. De arts die opereert belt me woensdag nog omdat ik nog wat vragen heb.

Dus al met al wel een spannende operatie. Gelukkig wel een dagopname (wat ik niet verwacht had), maar zal toch even thuiszorg nodig hebben met bijv douchen enzo. Ik vind het wel heel spannend.

quote:

Op maandag 27 april 2020 13:46 schreef Vault-Boy het volgende:

[..]

Pff gisteren weer. Ga liggen en na een tijd voel je gewoon een apart gevoel opkomen. Ja hoor hart begint harder te bonken dus denk ga even zitten en hoppa weer een minuut lang overslagen. Daarna weer voorbij en geen last meer van. Wat is dat toch

quote:

Op maandag 27 april 2020 20:20 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Hartkloppingen, kan idd van stress komen

Sam-e update: de verpakking is nu op, paar weken gebruikt. Mijn humeur en energieniveau was wel iets beter had ik het idee, het passieve gevoel en m'n traagheid verbeterden iets vooral in het begin, ook mijn haat jegens onbekende mensen op straat verminderde , maar het was duur en geimporteerd dus voorlopig koop ik het even niet opnieuw.

Overgeschakeld op ginseng & royal jelly, maar dat hielp niet voldoende tegen vermoeidheid. Daarna op het supplement superboost van de tuinen , werkte een beetje maar niet extreem of zo denk ik. Toen creatine geprobeerd maar ik voelde me emotioneel worden, dus niet vaker genomen, mss later werker proberen (in het verleden zorgde het voor heel kort beter humeur maar ook buikpijn).
Nu wou ik methylcobalamin (b12) met intrinsieke factor proberen dus gisteren genomen.
Ik voelde mij gelijk neerslachtiger en meer afgeleid, maar vreemd genoeg had ik wel minder moeite met onopgeloste zaken of beslissingen nemen. Iets waar ik al jaren mee worstel. Ik twijfelde minder aan mezelf maar dat kon ook een placebo zijn geweest. Ik had ook energy drank genomen, dat kan hebben meegespeeld wat betreft afgeleid zijn. Vandaag alleen energy drank genomen en ik voelde mij al vanaf het opstaan niet alleen vermoeid en afgeleid maar ook neerslachtig. Misschien dat ik straks nog rhodiola ga proberen. Dat heb ik in het verleden wel eens eerder genomen maar de ene keer werkte het wel voor het verbeteren van het humeur en de andere keer niet.

Edit: rhodiola geprobeerd. Bij 200mg merkte ik er niks van en bij iets van 300mg weer teveel stimulatie en afleiding. Ik haat dat. Ik heb dat wel vaker met dingen, alleen negatieve effecten en geen positieve. Hoewel ik moet zeggen dat ik misschien wel iets minder neerslachtig was. Maar wat heb ik daaraan als ik alsnog te afgeleid ben om iets nuttigs te doen? Later maar weer opnieuw proberen, al verwacht ik er niet veel meer van. Ondanks dat velen erbij zweren voor een beter humeur/energie. Misschien was het merk verkeerd. Maar er zijn zoveel verschillende supplementen.

quote:

Op maandag 27 april 2020 21:41 schreef kuolema het volgende:

[..]

Kan het komen doordat je gaat piekeren/nadenken als je naar bed gaat en daardoor ineens gespannen wordt? Het kan zijn dat je je daar niet eens bewust van bent op zo'n moment.
Heb je het ook op andere plekken/in andere situaties? Probeer eens op te letten wanneer het precies gebeurt en waar je vlak daarvoor mee bezig was of aan dacht.

Over het algemeen zijn hartkloppingen en rare sprongetjes onschuldig. Ik heb ze ook vaak, maar word er ook wel eens bang van als het heel heftig is ondanks dat ik weet (of i.i.g. sterk vermoed) dat het door stress komt. Maar het lijkt soms ook wel eens uit het niets te komen. Dus ik snap wel dat je je zorgen maakt. Je kunt toch niet echt zeker weten dat er geen (ernstig) fysiek probleem aan ten grondslag ligt als je het niet hebt laten onderzoeken (en zelfs niet als je dat wel hebt gedaan).
Als je naar de huisarts gaat met dit probleem en je bekend bent met psychische klachten, is de kans groot dat die het toeschrijft aan stress en als onschuldig beschouwt. Maar als je geen link met spanning ziet kun je altijd om onderzoek vragen voor een andere verklaring, al is het maar om jezelf gerust te stellen.

quote:

Op maandag 27 april 2020 22:50 schreef Vault-Boy het volgende:
Ja ik zou het niet weten. Zo raar adem ik niet en als ik ga liggen dan pieker ik niet of wat dan ook. Ik heb het de laatste tijd eigenlijk elke dag wel verdeeld over de dag. Dan zit ik gewoon en drink ik wat, eet ik wat of sta weer op en dan ineens slaat die een paar keer over. Dat is voor mij ook geen probleem want dat heb ik eigenlijk al jaren, maar het is meer dat het nu steeds vaker lijkt te gebeuren als ik naar bed ga dat het blijft overslaan. Dan lig ik een tijdje en ineens voel ik me vreemd en begint mn hart veel sneller te kloppen en uiteindelijk helemaal in de war door die overslagen.

Ik lees ook wel vaak dat het eigenlijk bijna nooit erg is en vaak door stress komt, maar toch lijkt het me ook niet heel goed voor het hart dat die dit steeds doet. Wil het wel een keer laten checken voor de zekerheid.

quote:

Op dinsdag 28 april 2020 16:37 schreef Nijna het volgende:

Probeer je niet te kort?
1 keer proberen zegt volgens mij nog niet zoveel, vaak moet je dingen toch een tijdje proberen om het effect te merken, dat kan je naar mijn idee na 1 keer niet goed zeggen.
Ik zou wel opletten met alles door elkaar, want je weet niet of het met elkaar interactie heeft.

quote:

Ik heb zondag echt een rotdag gehad. Voelde me echt kl*te en van mij hoefde het allemaal niet meer zo nodig. Gisteren was gelukkig wel wat beter en vandaag nog wat beter.
Ik snap niet zo goed wat me nou zo over het randje duwde

quote:

Op woensdag 29 april 2020 21:25 schreef Nijna het volgende:
Ik vind je enigszins obsessief bezig met supplementen, maar dat is mijn mening.
Ik kan je er geen advies over geven, maar ik blijf er wel bij dat je moet uitkijken wat je allemaal bij elkaar neemt.

quote:

Op donderdag 30 april 2020 04:01 schreef Pizzapuntje het volgende:
@:Nijna

Ik was eigenlijk aanstaande maandag aan de beurt maar ben eergister afgebeld. Wel balen, hoe eerder achter de rug hoe beter maarja het is niet anders.

Voel jij je ondertussen wat beter?

quote:

Op donderdag 30 april 2020 00:54 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ik kan ook wel zeggen dat anderen hier obsessief bezig zijn met psychologische analyse van zichzelf, dat vinden jullie vast ook niet leuk. Je hebt ook wel gelijk, niet alles is even goed onderbouwd, maar op internet heb je wel een groot doorzoekbaar aantal ervaringen van mede probeerders. Ik wil gewoon snel normaal functioneren wanneer dat nodig is en niet steeds een slachtoffer zijn van mijn wisselende emoties en andere methoden bieden dat te helaas weinig voor mij. Als ik op een normale manier mezelf aangepast kon voelen was ik ook nooit op het idee gekomen om mijn geld wat ik natuurlijk ook wel beter kan besteden aan supplementen uit te geven. En ik zoek dus altijd op of het geen interactie met elkaar heeft voor zover dat bekend is.

Maar ik ga ook alsnog mezelf soms analyseren. Want als alles qua gevoel teveel op rolletjes loopt dan is het weeer niet goed want als alles gaat zoals ik wil krijg ik weer last van angst. En dan vraag ik me dus af of dit normaal is, of de mens qua gevoel gewoon nooit echt volmaakt efficiënt kan zijn en daar dus ook niet naar moet streven of dat ik dan een soort hypomanie heb of zo.
Het is ook lastig om mijn ervaringen met supplementen hier op een juiste manier te plaatsen, want ik kan het niet aanraden omdat ik geen arts ben maar tegelijkertijd heb ik er zelf wel baat bij en denk ik dat het waarschijnlijk in de toekomst meer onderzocht en geaccepteerd zal gaan worden, waardoor mensen hun psychologische gezondheid hopelijk meer zelf in de hand krijgen of laagdrempeliger kunnen laten beïnvloeden met minder bijwerkingen, waardoor ze minder een speelbal zijn van het lot/hun aandoening. Maar dat is gewoon fantasie, een utopie die vast wel nooit werkelijkheid zal worden

quote:

Op donderdag 30 april 2020 19:06 schreef Pizzapuntje het volgende:

[..]

Geen idee, vandaag wel een röntgen moeten laten maken omdat ik veel pijn heb, word daar morgen over gebeld. Vrees helaas dat het nog wel even kan duren.

Herkenbaar, ik voel me in deze tijd veel prikkelbaarder enzo, niet fijn. Maar we moeten er het beste van maken.

quote:

Op donderdag 30 april 2020 15:27 schreef Nijna het volgende:

Oh wat balen. Enig zicht op de volgende mogelijkheid?
Ik voel me wat beter ja. Maar de hele situatie hakt er aardig in, ik heb een ontzettend kort lontje

quote:

Op donderdag 30 april 2020 18:13 schreef Burner82 het volgende:
Is het niet beter om een dietist van de huisarts te raadplegen of zo? Die hebben vaak een POH gespecialiseerd in dat soort zaken.
Ik zal eerlijk zijn, ik heb niet alles gelezen, ook niet alle supplementen, maar creatine viel me meteen op.
Dat wordt idd veel door sporters gebruikt, omdat je dan door en door en door kunt gaan, fysiek.
Dat het een beter humeur geeft, komt omdat de sporters harder en langer door kunnen.. Yes, een PR gehaald. Dat gevoel. Dat ze dat onnatuurlijk deden, doet niet ter zaken op dat moment.

Gebalanceerde voeding, genoeg beweging, helpt natuurlijk wel veel. Ik ken je situatie niet natuurlijk, maar supplementen nemen, zonder beweging, gaat niet helpen.
Extreem veel sporten, maar niet gezond eten, werkt net zo min.
Je zult er een balans in moeten vinden. Vandaar dat ik een POH ervoor aanraad.

quote:

Op donderdag 30 april 2020 19:06 schreef Pizzapuntje het volgende:
Geen idee, vandaag wel een röntgen moeten laten maken omdat ik veel pijn heb, word daar morgen over gebeld. Vrees helaas dat het nog wel even kan duren.

Herkenbaar, ik voel me in deze tijd veel prikkelbaarder enzo, niet fijn. Maar we moeten er het beste van maken.

quote:

Op donderdag 30 april 2020 21:15 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Diëtisten kijken neer op voedingssupplementen, zij zien dat als alternatieve geneeswijzen. Huisartsen en psychologen idem dito. Enige wat die zullen zeggen is: niet nemen. Heb ik al diverse keren meegemaakt.

quote:

Op donderdag 30 april 2020 22:12 schreef Womanly het volgende:

Kun je het dan niet beter proberen bij een Natuurgeneeskundige / Orthomoleculair therapeut? Dat is de alternatieve kant.

quote:

Op zondag 3 mei 2020 09:41 schreef duracellkonijntje het volgende:
Geen idee of dit hier thuis hoort, alleen ik moet het even kwijt. Heb er al eerder over gepost, alleen hier de verkorte versie.

Ik houd van mijn vriendin, alleen ben ik sinds een klein half jaar een flink deel van mijn seksuele “verlangen” naar haar kwijt. Hier kan ze niks aan doen, het heeft een medische reden (van haar kant). Ik houd al 5 maanden met succes de schone schijn op. De ware reden kan ik nooit bij haar benoemen, dat zou haar kapot maken. Zo’n lief en goed persoon zou ik dat nooit aan doen, dat vergeef ik mezelf nooit.

Ik heb hopeloos geprobeerd een ander beeld op de situatie te krijgen, waardoor wat ik kwijt ben weer terug komt, alleen dit is me niet gelukt. Ik ben moe van het strijden.

De realisatie is er nu dat het voor mij een kwestie is van acceptatie. Ik ben doodsbang dat dit het einde betekent van mijn relatie. Dat ik een foute keuze maak door te blijven, nooit meer gelukkig zal zijn, of haar uiteindelijk zo veel meer pijn doe en bij me weg drijf. Ik dacht echt dat dit de ware was en emotioneel voelde ik me echt zo verbonden met haar.

Ik vind het zo schokkend om te zien hoe zwaar seksualiteit echt telt voor me. Ergens geloofde ik dat ik niet zo oppervlakkig ben, maar is seks en seksuele aantrekking dan echt zó belangrijk in romantische liefde? Gelukkig is ze nog steeds een erg mooi meisje om te zien, en is er nog veel seksuele lust over wanneer ik haar zie, ondanks dat het minder is dan eerst.

Hoe nu verder weet ik niet, maar na 5 maanden vechten tegen mijn eigen gevoelens en alle angst wil ik nu acceptatie proberen. Ik accepteer haar volledig voor wie ze is en ik accepteer dat ik niet gestoord ben. Of dit lukt weet ik niet, maar in het verleden heb ik vaker mijn leven op de rails gekregen door me niet langer te verzetten tegen wat ik voel.

quote:

Op zondag 3 mei 2020 09:41 schreef duracellkonijntje het volgende:
Geen idee of dit hier thuis hoort, alleen ik moet het even kwijt. Heb er al eerder over gepost, alleen hier de verkorte versie.

Ik houd van mijn vriendin, alleen ben ik sinds een klein half jaar een flink deel van mijn seksuele “verlangen” naar haar kwijt. Hier kan ze niks aan doen, het heeft een medische reden. Ik houd al 5 maanden met succes de schone schijn op. De ware reden kan ik nooit bij haar benoemen, dat zou haar kapot maken. Zo’n lief en goed persoon zou ik dat nooit aan doen, dat vergeef ik mezelf nooit.

Ik heb hopeloos geprobeerd een ander beeld op de situatie te krijgen, waardoor wat ik kwijt ben weer terug komt, alleen dit is me niet gelukt. Ik ben moe van het strijden.

De realisatie is er nu dat het voor mij een kwestie is van acceptatie. Ik ben doodsbang dat dit het einde betekent van mijn relatie. Dat ik een foute keuze maak door te blijven, nooit meer gelukkig zal zijn, of haar uiteindelijk zo veel meer pijn doe en bij me weg drijf. Ik dacht echt dat dit de ware was en emotioneel voelde ik me echt zo verbonden met haar.

Ik vind het zo schokkend om te zien hoe zwaar seksualiteit echt telt voor me. Ergens geloofde ik dat ik niet zo oppervlakkig ben, maar is seks en seksuele aantrekking dan echt zó belangrijk in romantische liefde? Gelukkig is ze nog steeds een erg mooi meisje om te zien, en is er nog veel seksuele lust over wanneer ik haar zie, ondanks dat het minder is dan eerst.

Hoe nu verder weet ik niet, maar na 5 maanden vechten tegen mijn eigen gevoelens en alle angst wil ik nu acceptatie proberen. Ik accepteer haar volledig voor wie ze is en ik accepteer dat ik niet gestoord ben. Of dit lukt weet ik niet, maar in het verleden heb ik vaker mijn leven op de rails gekregen door me niet langer te verzetten tegen wat ik voel.

quote:

Op zondag 3 mei 2020 10:51 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

We zijn allemaal gehersenspoeld door de binaire samenleving. En ook allemaal gehersenspoeld door de verstand boven gevoel sekte. Waarom heb je het idee dat je zo moet vechten? Wie draagt jou dat op? Je hebt recht op je eigen geluk en je vriendin heeft niets aan iemand die een gevoel bij zichzelf wil forceren wat er niet is. Anderzijds vraag ik me wel af waarom je haar minder aantrekkelijk bent gaan vinden. Dat krijg je ervan als mannen alleen maar sex willen met vrouwen omdat het aantrekkelijk uitziende vrouwen zijn, en bijna nergens anders om. Zou jij willen dat ze jou niet meer seksueel aantrekkelijk zou vinden zodra je qua uiterlijk niet perfect blijkt te zijn? Als het karakter echter niet zwaarder weegt, dan moet je gewoon accepteren dat je nu oppervlakkig bent geweest en doorgaan met je leven en als dat zo belangrijk voor je is je ontwikkeling
Of gaat dit niet meer over die interseksuele vriendin?

quote:

Op zondag 3 mei 2020 11:46 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Ik draag het mezelf op. Mezelf in iets forceren is iets waar ik erg goed in ben. En ja het gaat over mijn “interseksuele” vriendin, al is ze helemaal niet interseksueel. Zeker niet volgens de medische definitie.

Na 5 maanden vechten wil ik acceptatie proberen. Helemaal omdat ik nog zoveel wél mooi aan haar vind. Zowel qua uiterlijk als innerlijk. Er is nog te veel om op te geven en door continu te vechten tegen wat me minder aantrekt aan haar, leg ik de focus alleen maar op het negatieve.

Ik hoop door mijn gevoel en alle angst te accepteren, langzaam ook weer alles te kunnen zien aan haar wat er nog wel is. En dat is echt nog heel veel. Mijn verstand zegt nu dat het nog tr vroeg is om er een punt achter te zetten. Mocht uiteindelijk niks lukken, tsja, dan zal ik er een punt achter moeten zetten.

In het verleden heb ik vaker dit soort klachten gehad met andere ongerelateerde dingen. Ik wil dan een gevoel niet accepteren en vecht er tegen. Met alle angst ten gevolge. Wanneer ik echter stop met vechten komt het hele plaatje naar boven en blijkt het weer minder erg te zijn. Dit wil ik zeker nog proberen, want als ik dat niet doe en de boel zomaar stopzet, dan ga ik ook enorme spijt krijgen.

quote:

Op zondag 3 mei 2020 11:46 schreef duracellkonijntje het volgende:
Ik draag het mezelf op. Mezelf in iets forceren is iets waar ik erg goed in ben. En ja het gaat over mijn “interseksuele” vriendin, al is ze helemaal niet interseksueel. Zeker niet volgens de medische definitie.

Na 5 maanden vechten wil ik acceptatie proberen. Helemaal omdat ik nog zoveel wél mooi aan haar vind. Zowel qua uiterlijk als innerlijk. Er is nog te veel om op te geven en door continu te vechten tegen wat me minder aantrekt aan haar, leg ik de focus alleen maar op het negatieve.

Ik hoop door mijn gevoel en alle angst te accepteren, langzaam ook weer alles te kunnen zien aan haar wat er nog wel is. En dat is echt nog heel veel. Mijn verstand zegt nu dat het nog tr vroeg is om er een punt achter te zetten. Mocht uiteindelijk niks lukken, tsja, dan zal ik er een punt achter moeten zetten.

In het verleden heb ik vaker dit soort klachten gehad met andere ongerelateerde dingen. Ik wil dan een gevoel niet accepteren en vecht er tegen. Met alle angst ten gevolge. Wanneer ik echter stop met vechten komt het hele plaatje naar boven en blijkt het weer minder erg te zijn. Dit wil ik zeker nog proberen, want als ik dat niet doe en de boel zomaar stopzet, dan ga ik ook enorme spijt krijgen.

quote:

Op zondag 3 mei 2020 12:26 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ze is dus niet eens interseksueel, wat aan die aandoening is er dan zooo funest voor je seksuele aantrekkingskracht waardoor de mooie dingen aan haar niet meer genoeg zijn om je ook seksueel aangetrokken tot haar te voelen? Ik begrijp er echt niets van

quote:

Op zondag 3 mei 2020 12:30 schreef Detroit het volgende:

Hij zegt helemaal nergens dat hij niet meer seksueel aangetrokken tot haar is. Je maakt het wel heel erg dramatisch zo.

quote:

Op zondag 3 mei 2020 09:41 schreef duracellkonijntje het volgende:
Ik houd van mijn vriendin, alleen ben ik sinds een klein half jaar een flink deel van mijn seksuele “verlangen” naar haar kwijt.

Gelukkig is ze nog steeds een erg mooi meisje om te zien, en is er nog veel seksuele lust over wanneer ik haar zie, ondanks dat het minder is dan eerst.

quote:

De realisatie is er nu dat het voor mij een kwestie is van acceptatie. Ik ben doodsbang dat dit het einde betekent van mijn relatie. Dat ik een foute keuze maak door te blijven, nooit meer gelukkig zal zijn, of haar uiteindelijk zo veel meer pijn doe en bij me weg drijf. Ik dacht echt dat dit de ware was en emotioneel voelde ik me echt zo verbonden met haar.

quote:

Op zondag 3 mei 2020 12:26 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ze is dus niet eens interseksueel, wat aan die aandoening is er dan zooo funest voor je seksuele aantrekkingskracht waardoor de mooie dingen aan haar niet meer genoeg zijn om je ook seksueel aangetrokken tot haar te voelen? Ik begrijp er echt niets van

quote:

Op zondag 3 mei 2020 13:33 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Lang verhaal kort: ze heeft een aandoening waardoor haar lichaam meer testosteron produceert. Dit heeft dingen als bijvoorbeeld extra haargroei tot gevolg.

Nu kan die haargroei an sich me weinig schelen, maar de gedachte dat mijn vriendin een abnormaal overschot aan mannelijk hormoon produceert en dit ook nog effecten heeft. Tsja, het doet voor mij gewoon enigszins afbreuk aan het “vrouw zijn” gevoel wat ik bij haar heb.

quote:

Op zondag 3 mei 2020 14:04 schreef M1stral het volgende:

[..]

Dat van die haargroei klinkt aannemelijk. Maar daar is door aandacht voor persoonlijk voorkomen toch best wat aan te doen?
Ik vraag me meer af hoe het zich verder manifesteerd. Acceptatie is mooi en zeker een teken dat je iemand onvoorwaardelijk neemt zoals ie is, maar of je dat je eigen geluk moet laten beïnvloeden?

quote:

Op zondag 3 mei 2020 14:16 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Vooral dat laatste inderdaad. Dat geeft mij ook veel angstklachten: wat als ik niet zonder dat idee kan en ongelukkig eindig. Mijn onderbuikgevoel zegt echter dat het in dit geval wel kan. Er is simpelweg te veel aan haar waar ik gek op ben om écht ongelukkig te zijn, aldus mijn intuïtie.

quote:

Op zondag 3 mei 2020 14:41 schreef 00wildchild het volgende:

[..]

Pco? Schildklier?

En hoe lang is jullie relatie? Ze had al die dingen toch ook al toen jullie iets kregen?

quote:

Op zondag 3 mei 2020 20:38 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

PCOS heet het. Ja ze had het al, maar pas toen ze het zei begon het. Ik weet dat het nergens op slaat, maar ik ben letterlijk gegijzeld door m’n hersens. Zal voornamelijk angst zijn, daarom wil ik het nu ook loslaten.

quote:

Op zondag 3 mei 2020 13:33 schreef duracellkonijntje het volgende:
Lang verhaal kort: ze heeft een aandoening waardoor haar lichaam meer testosteron produceert. Dit heeft dingen als bijvoorbeeld extra haargroei tot gevolg.

Nu kan die haargroei an sich me weinig schelen,

quote:

maar de gedachte dat mijn vriendin een abnormaal overschot aan mannelijk hormoon produceert en dit ook nog effecten heeft. Tsja, het doet voor mij gewoon enigszins afbreuk aan het “vrouw zijn” gevoel wat ik bij haar heb.

quote:

Een vrouw is een volwassen mens van het vrouwelijk geslacht.

quote:

Voor je me uitscheldt: ja ik weet hoe vreselijk veroordelend dat is. Ik voel me al 5 maanden vreselijk schuldig dat ik dit überhaupt voel. Ik weet dat ik te zwart-wit denk, maar na 5 maanden er over praten en elke invalshoek te proberen die er is, ik krijg dat vrouw zijn gevoel niet volledig terug. Nu is ze nogsteeds fantastisch mooi, waardoor ons seksleven er weinig onder lijdt gelukkig.

Daarom nu, ik ben klaar met vechten. Ik heb het idee dat ik hier pas langs kan komen als ik gewoon accepteer dat dit is wie ze is en ik voel wat ik voel. Dat maakt op zijn beurt al dat fantastische wat dat meisje allemaal nog steeds is weer veel makkelijker om te zien.

Nogmaals, ja, ik weet hoe ik overkom. Als “toxic man”, veroordelend, klootzak. Ik heb mezelf elke titel wel gegeven inmiddels. Mijn ouders zijn absoluut niet zo, misschien heeft media me verpest, misschien internetporno, misschien een te zwart-witte educatie over wat een man is en een vrouw is. Ik weet het niet. Dit vechten tegen mijzelf is nu echter klaar en is ook niet productief meer.

Ik ben de eerste die weet dat het goed is om bepaalde slechte beelden in mijn hoofd te veranderen. Het is me vaak zat gelukt. Deze lukt echter niet.

quote:

Op zondag 3 mei 2020 21:01 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Nee, tegenwoordig zijn er genoeg laserapparaten enzo te koop lijkt mij, desnoods doe jij het als zij er te lui voor is
[..]

1. Een vriendin van mij heeft dit ook en ik heb nog nooit getwijfeld aan haar vrouw-zijn . Ze is een super vrouwelijke vrouw... Wat dat ook in mag houden
2. Mij zou het dus echt helemaal niks kunnen schelen als mijn vriend teveel oestrogeen aanmaakte, als hij er gewoon qua lichaam mannelijk uitzag. Maar dan zou ik ook niet twijfelen aan zijn man-zijn. Hij heeft geen borsten en normaal formaat geslachtsdeel? Wat kan het dan anders zijn dan een man. Ja, een speciale man die anders is dan anderen en mij daardoor misschien beter begrijpt! Zie het bij je vriendin ook eens van de positieve kant. Ze is gewoon een vrouw wanneer ze borsten en een vagina heeft:
[..]

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Vrouw
Al het andere is fucking bullshit sorry dat ik het zeg. Ik word echt gek van die onzin.
[..]

Ik snap het niet. Je voelt je schuldig, waarom? Alsof jij er iets aan kunt doen wat je voelt. Maar je plaatst dit als een probleem, je schrijft dat het je niet gaat lukken om je gevoelens te veranderen en dat je klaar bent met vechten, dus dat je je gevoelens wil accepteren. Maar het klinkt niet positief. Wat ga je nu concreet doen dan? Toegeven aan je vriendin dat je haar nog wel voor een deel, maar niet helemaal seksueel aantrekkelijk meer vindt en dat dit niet meer te veranderen valt? Of haar in de waan laten dat je nog steeds hetzelfde voor haar voelt en afwachten of ze het merkt?

quote:

Op zondag 3 mei 2020 22:44 schreef duracellkonijntje het volgende:

Het zit hem vooral in angst die ik voel. Angst voor haar kwijtraken.

quote:

Op maandag 4 mei 2020 00:29 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ehh, op welke manier dan? Vindt ze het zo belangrijk dat je haar 100% seksueel aantrekkelijk vindt en heeft ze al eerder aangegeven geen genoegen te nemen met minder?

quote:

Op maandag 4 mei 2020 08:47 schreef duracellkonijntje het volgende:
Het is niet dat angst dat zij niet met mij kan leven, maar andersom. Ergens heb ik het idee dat de angst voor haar kwijtraken (door zelf op haar uitgekeken te raken) elk voor mij minder puntje aan haar enorm opblaast.

Ze leek echt perfect, precies wat ik zocht. Emotioneel heb ik me daar ook echt op ingesteld. Het is best eng om dan ineens iets aan haar te vinden wat ik echt minder fijn vind (hoe erg dat ook aan mijn eigen hersenkronkels ligt). Door die angst haar te verliezen raakt dit ineens volledig uit proportie, als ik m’n intuïtie moet geloven. Want ik vind het minder, maar zó erg is het ook weer niet.

quote:

Op maandag 4 mei 2020 08:55 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Nee klopt, dat laatste is juist het mooie aan verliefdheid en dat ervaar jij nu kennelijk ook. Eerst ben je verbaast en zelfs een beetje afgeknapt maar al snel ga je redenen verzinnen waarom het toch niet zo erg is en voordat je het weet vind je haar alweer even leuk als daarvoor maar dan met PCOS, let maar op. En zo niet, dan is dat toch ook niet het einde van de wereld? Mensen worden nou eenmaal verliefd en dat gaat over daar heeft iedereen mee te maken. Maar wat vindt jij dan zo onaantrekkelijk aan iets waar je vriendin niet zelf voor gekozen heeft, wat je op de haren na niet kunt zien, en wat je kennelijk ook niet in haar gedrag merkt? Zijn alleen vrouwen met extreem weinig testosteron vrouwelijk voor jou (kunnen ook eigenlijk xy zijn zoals in jouw topic al werd gezegd, omdat ze ongevoelig ervoor zijn en daardoor zich niet als man ontwikkelen)
of wat voor definitie hanteer jij daarvoor?

quote:

Op maandag 4 mei 2020 09:32 schreef duracellkonijntje het volgende:
Op die laatste vraag heb ik eigenlijk geen antwoord. Als ik mijn brein volg moet iedereen perfect zijn (ik heb best perfectionistische trekjes), alleen ik weet dat niemand dat is. Ik ben in ieder geval blij dat ik weet hoe perfectionisme mijn beeld van “de man en de vrouw” heeft beïnvloed. Nu hoop ik daar op den duur doorheen te komen en een meer genuanceerd beeld te krijgen.

Wat betreft mijn vriendin, ik hoop inderdaad dat door acceptatie ik de angst los kan laten. Verlatingsangst, angst om alleen te zijn, me enorm inadequaat voelen. Het zijn allemaal demonen uit mijn verleden die relaties voor mij soms uitdagender maken dan gemiddeld. Ik denk dat ik hier wel overheen kom en zo niet, tsja, dan komt het inderdaad ook wel weer goed.

quote:

Alleen de gedachte aan het uit maken met mijn vriendin is zo moeilijk. Ik zie ook hoe gehecht ze op haar beurt aan mij is, en ze is ook heel onzeker. Dat ik haar zou verlaten en daarmee pijn zou doen, dat is echt iets wat ik amper kan verdragen. Ik zou mezelf dat heel moeilijk kunnen vergeven, zo’n goed meisje zo pijn doen.

quote:

Op maandag 4 mei 2020 15:57 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Wat heeft dat nou met PCOS te maken? Maar goed, het is goed dat je iig je problemen kunt benoemen.
[..]

Is dat niet het probleem? Dat je het wel uit wilt maken maar het niet mag van jezelf, omdat een goed persoon dat van jou niet hoort te doen? Niet dat ik je wil stimuleren het uit te maken als je nog oprecht twijfelt, maar het komt zo geforceerd over. Want doe je je vriendin geen pijn als je tegen haar liegt dat alles nog hetzelfde is terwijl je gevoel ondertussen verminderd is dan? Misschien is ze wel gehecht aan de verkeerde, dan ben je juist slecht bezig als je het niet uitmaakt, omdat ze zichzelf dan niet kan hechten aan iemand die haar wel accepteert zoals ze is zonder haar dan minder vrouwelijk te vinden en zichzelf dan inadequaat, of zo. Iemand waarbij ze dat soort ingewikkeld gedoe niet heeft.

quote:

Op maandag 4 mei 2020 21:01 schreef duracellkonijntje het volgende:
Een relatie beëindigen om zo’n reden is toch eigenlijk bizar. Zo’n fantastisch meisje. Niemand anders lijkt ook echt te denken wat ik denk. Wat is er in hemelsnaam mis met mij dat ik zo naar haar kijk?

quote:

Op maandag 4 mei 2020 22:05 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Nou ik vind zelf het aangaan van een relatie al bizar. Het is jouw leven, zijn jouw gevoelens. Jij bent de enige die bepaalt wat bizar is en wat niet. Als jij het bizar vind en dat er wat mis is met jou als je het uitmaakt , dan zou de keuze makkelijk moeten zijn, het niet uitmaken. Maar als je daar gelukkig mee was dan hoefde je hierover ook geen posts te plaatsen hier. Niemand hier kan veranderen dat jouw vriendin PCOS heeft, of hoe jij je daarover voelt of heeft het recht om jou te gaan commanderen wat je moet doen. Je moet gewoon doen waar jij je goed bij voelt, maar als ik jou was zou ik wel stoppen met jezelf regels opleggen wat je wel en niet mag doen op basis van wat je denkt dat hoort ipv wat je zelf echt wilt. Maargoed, jouw keuze

quote:

Op dinsdag 5 mei 2020 10:26 schreef DancingPhoebe het volgende:
Maar het raakt je zelfbeeld _niet_ want jij weet al dat jij niet perfect bent. Dus het gaat om je haarbeeld?

quote:

Op dinsdag 5 mei 2020 15:21 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Dat ik erg veel onzekerheid aan mijn verleden heb overgehouden wist ik al wel, alleen ik heb het idee dat het continu weer naar boven komt in verschillende dingen.

Als ik met je mee denk, ik herken dit gevoel hoor. Maar wat je zelf zegt:In het verleden heb ik vaker extreme reacties gehad op bepaalde dingen, waar uiteindelijk een diepe onderliggende reden onder zat. Vaak emotioneel.
Kan het niet zijn dat je die diepste onderliggende reden nog niet te pakken hebt hier en daarom misschien vanuit een incompleet/irreel gedachtenpatroon te snel naar je relatie kijkt? Als je zelf niet perfect bent, kunt zijn, en een ander jou ook niet perfect kan maken helpt het je misschien wel je beeld bijstellen van wat goed genoeg is aan je partner. Ik heb daar in een vorige relatie ook wel eens flink mee geworsteld.