Depressie & Angst #166

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:38 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Ja. bij mij is het altijd zo dat ik hechtingen moet en dus naar de spoedpost of HA. Vreselijk om dan die dokters te woord te moeten staan...

Zo erg nooit gedaan, ik heb wel veel witte strepen op mijn onderarmen. Maar ik heb biologie gestudeerd, dus ik speel vals.
Klinkt misschien dom, maar is het dan niet eerder een zelfmoordpoging dan automutilatie, als het zo ver gaat? (DM staat open, voordat de blauwe brigade gaat ingrijpen hier..)

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:40 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik denk ook de hele tijd aan hoe ik overkom maar dat staat los van de moeite met oogcontact. Het aankijken op zich is de verstorende factor.
[..]

Dat is voor mij dus niet de reden om het te vermijden.
[..]

Nee, want dan zou ik er continu last van hebben. Ik gebruik alleen deodorant. Crèmes en zo altijd parfumvrij.
[..]

Ik zie echt nooit mensen spugen. Kuchen wel, maar dat gaat meestal onvrijwillig. Ik denk ook dat de kans groot is dat als jij andere mensen dat ziet doen, dat ze daar niet iets mee willen zeggen tegen jou.
Maar goed, ik ben zelf iemand die zich bedreigd voelt als mensen naar me kijken, als ze achter me lopen of dichterbij komen of als ze iets zeggen, wat dan ook, waar ik dan iets achter ga zoeken. Dus ik snap het wel.

Wanneer zou jij het gevoel hebben dat je wel genoeg hebt bereikt?
[..]

Ik weet niet of het makkelijk was. Mijn toenmalige psycholoog (die niet het onderzoek deed) zei alleen dat de psychologe die het onderzoek deed over het eerste gesprek had gerapporteerd dat ik een 'autistische indruk' maakte en de kans groot was dat er een diagnose zou komen. Ik heb er spijt van dat ik haar niet heb gevraagd wat ik dan precies deed dat ik die indruk gaf, want ik ben daar wel erg nieuwsgierig naar.
[..]

Het idee van psychologische hulp is niet dat ze alles voor je oplossen, maar dat je leert dat zelf te doen.
[..]

Klopt, maar dat maakt het in mijn ogen nog niet goed.
[..]

Ik moet even opzoeken wat sam-e is. Heb er nog nooit van gehoord.
[..]

Dat instortmoment kwam wel, met 'niet lang' bedoelde ik ook maximaal een paar uur of zo . Maar ik heb toch het een en ander kunnen doen.
[..]

Het lijkt mij heel lastig om geen tijd voor jezelf te hebben. Dat is een van de vele redenen waarom het me beter lijkt dat ik nooit kinderen krijg.
Je zeurt niet.
[..]

Je hebt goed gehandeld. Daar mag je trots op zijn. Sterkte .

Aah. Wat rot dat het toch gekomen is.. Hoe gaat het nu dan?

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:42 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Zo erg nooit gedaan, ik heb wel veel witte strepen op mijn onderarmen. Maar ik heb biologie gestudeerd, dus ik speel vals.
Klinkt misschien dom, maar is het dan niet eerder een zelfmoordpoging dan automutilatie, als het zo ver gaat? (DM staat open, voordat de blauwe brigade gaat ingrijpen hier..)

Nee. bij mij is automutilatie een verslaving. en doordat het al zo lang zo is, is het steeds erger geworden. Zo erg dat ik hechtingen moet, en daar deal ik nog steeds mee. heb wel eens een TS gedaan maar dan op ander manieren.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:42 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Zo erg nooit gedaan, ik heb wel veel witte strepen op mijn onderarmen. Maar ik heb biologie gestudeerd, dus ik speel vals.
Klinkt misschien dom, maar is het dan niet eerder een zelfmoordpoging dan automutilatie, als het zo ver gaat? (DM staat open, voordat de blauwe brigade gaat ingrijpen hier..)

Zo makkelijk ga je niet dood hoor.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:43 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Aah. Wat rot dat het toch gekomen is.. Hoe gaat het nu dan?
[..]

Nee. bij mij is automutilatie een verslaving. en doordat het al zo lang zo is, is het steeds erger geworden. Zo erg dat ik hechtingen moet, en daar deal ik nog steeds mee. heb wel eens een TS gedaan maar dan op ander manieren.

Ik ga wrs heel dom klinken, maar, mij heeft het wel eens geholpen om het met een stift te doen.
Het voelt niet hetzelfde, dat snap ik.. Maar het geeft wel ergens hetzelfde gevoel... En als je een zwarte marker gebruikt, zie je dat ook nog 5 dagen..

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:44 schreef kuolema het volgende:

[..]

Zo makkelijk ga je niet dood hoor.

Mwoa, maar het daar over hebben, mag zeker niet

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:47 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Ik ga wrs heel dom klinken, maar, mij heeft het wel eens geholpen om het met een stift te doen.
Het voelt niet hetzelfde, dat snap ik.. Maar het geeft wel ergens hetzelfde gevoel... En als je een zwarte marker gebruikt, zie je dat ook nog 5 dagen..

Heb ik eigenlijk nog nooit geprobeerd. heb wel eens met een elastiekje geprobeerd. en je klinkt niet dom.

Sorry als ik iemand getriggerd heb.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:49 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Heb ik eigenlijk nog nooit geprobeerd. heb wel eens met een elastiekje geprobeerd. en je klinkt niet dom.

doosje zwarte markers kopen dan! Ik heb ook wel eens op zo een moment met een marker de tattoo die ik zou willen getekend...
Zoals prikkeldraad om mijn pols. Zo voelde ik me...
Misschien helpt het!

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:47 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Ik ga wrs heel dom klinken, maar, mij heeft het wel eens geholpen om het met een stift te doen.
Het voelt niet hetzelfde, dat snap ik.. Maar het geeft wel ergens hetzelfde gevoel... En als je een zwarte marker gebruikt, zie je dat ook nog 5 dagen..

IJsblokjes tegen je huid houden wordt vaak aangeraden.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:26 schreef kuolema het volgende:

[..]

IJsblokjes tegen je huid houden wordt vaak aangeraden.

Klopt, al ben ik daar geen voorstander van. Je verdooft de huid.
En, als ik het deed, was het achter de pc/laptop... En ijs smelt en zo, 1 grote kliederboel.

Maar, als het kan helpen: zeker proberen!

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:28 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Klopt, al ben ik daar geen voorstander van. Je verdooft de huid.
En, als ik het deed, was het achter de pc/laptop... En ijs smelt en zo, 1 grote kliederboel.

Maar, als het kan helpen: zeker proberen!

Tja, als je goed in jezelf snijdt wordt het ook een grote kliederboel.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:30 schreef kuolema het volgende:

[..]

Tja, als je goed in jezelf snijdt wordt het ook een grote kliederboel.

Daar kan ik niks tegenin brengen.

Een dikke knuffel voor ieder die m kan gebruiken.

Het 24/7 met de kids zijn valt me flink tegen, gelukkig heb ik een tuin waarin ze kunnen spelen. Net na het eten een stukje de polder in gegaan, ondergaande zon en ruimte♡ was heerlijk.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 16:52 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Dan schrijf je het gewoon je af. Gewoon, schrijven... En dan sla je de pagina om, en vraag je 1 van de kids: Huiswerkopdracht: maak hier een positieve tekening van wat er goed ging vandaag. (bijvoorbeeld.)
En kinderen zien dingen heel anders. Vooral de kleine positieve dingen!

Misschien toch maar weer eens proberen inderdaad, tnx voor de tip.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:05 schreef kuolema het volgende:
Nog meer mensen die slapen als copingsstijl hebben?
Het is voor mij het niet-schadelijke alternatief voor andere dingen die ik doe om even te ontsnappen, niks te hoeven voelen als ik het niet meer kan verdragen. Helaas blijft het vaak bij wakker in bed liggen, hoe moe ik ook ben. En dat maakt het meestal alleen maar erger.
Maar vanmiddag zag ik ook even geen andere optie en ben ik wel in slaap gevallen.

Ik vraag me af of dit als goed/gezond wordt beschouwd. Want het is dus niet schadelijk. Maar het is wel een manier om het gevoel te ontwijken in plaats van te verdragen of er echt iets mee te doen. Dus ook soort van zwak of zo. Bovendien werkt het meestal niet. Want als je weer wakker wordt is de situatie nog hetzelfde/het gevoel weer aanwezig.
Nou ja, eigenlijk maakt het me niet zoveel uit, want als het even helpt, helpt het.

Niet direct schadelijk, maar je gooit er wel je hele dag en nacht ritme mee overhoop als je pech hebt. Maar wel een begrijpelijke "oplossing".
Maar wat je zegt, als je wakker wordt is de situatie nog steeds hetzelfde, dus feitelijk lost het niet iets op.

Maar soms is de tijd doorkomen eerst het doel. Zwak vind ik het niet persé, als alternatief voor schadelijker vind ik het eerder verstandig.
Misschien wel iets om te bespreken met behandelaar/begeleiding om te kijken of er ook andere manieren zijn?
Sterkte

Ik doe wel eens 's middags een powernap (maximaal een half uur), niet zozeer om te vluchten, meer om bij te tanken. Maar daarna lukt het vaak wel weer beter om de rest van de dag aan te kunnen.
Vanmiddag waren de kinderen buiten, heb ik met mijn ogen dicht tv liggen luisteren.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:20 schreef Pizzapuntje het volgende:

[..]

Yes, en eerlijk telefonisch met de psycholoog besproken dat het zo slecht ging dat ik dacht aan OD of automutilatie.

Het gaat gewoon niet goed, maar dat durf ik hulpverlening nooit helemaal eerlijk te vertellen omdat ik bang ben dat ze me dan opsluiten (dat is op m'n 13e gebeurd en was erg traumatisch, later is het nog eens bijna gebeurd, zo eng)

Nu voel ik me redelijk, net even in de zon liggen slapen, zo eten maken.

Goed dat je open bent geweest! Hopelijk geeft dat weer een beetje lucht

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:40 schreef kuolema het volgende:

Het lijkt mij heel lastig om geen tijd voor jezelf te hebben. Dat is een van de vele redenen waarom het me beter lijkt dat ik nooit kinderen krijg.
Je zeurt niet. Het is gewoon lastig en dat mag je best aangeven.

Waarom heb je de neiging om dingen te wissen nadat je ze hebt opgeschreven?

Ze voegen echt wel wat toe en ze zijn best goed gelukt (al zeg ik het zelf) . Maar ik vind het wel behoorlijk zwaar, ook omdat ik het gevoel heb te falen als moeder.
Aan de andere kant, ze zijn al 10 en 12 en ze doen het nog steeds, dus ik zal toch ergens iets wel goed doen.
Maar het gevoel te kort te schieten en niet de moeder te kunnen zijn die ik heel graag zou willen zijn, zoals ik het me vroeger had voorgesteld, dat vind ik wel verdrietig.
Ik heb wel de neiging om te lat hoog te leggen, zal ik qua moederschap ook wel doen.

Waarom ik de neiging heb om dingen te wissen is vooral als ik me rot voel en dan het gevoel dat dat er niet mag zijn. Dat ik er niet mag zijn met mijn "gezeur".
Het gaat vandaag beter en dan heb ik die neiging minder.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:47 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Ik ga wrs heel dom klinken, maar, mij heeft het wel eens geholpen om het met een stift te doen.
Het voelt niet hetzelfde, dat snap ik.. Maar het geeft wel ergens hetzelfde gevoel... En als je een zwarte marker gebruikt, zie je dat ook nog 5 dagen..

Al heel lang (jaren) niet gedaan, wel de drang soms, als ik me echt slecht voel.
Maar een marker heeft voor mij niet datzelfde effect.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:33 schreef Pizzapuntje het volgende:
Thanks voor jullie reacties, zit op telefoon dus even zo ipv alles, quoten.

De keren dat ik open kaart heb gespeeld dat het zo slecht ging ben ik dus op de gesloten afdeling beland, dat vond jeugdzorg nodig, daarna nog 6 maanden open afdeling geweest maar heel die periode heb ik als traumatisch ervaren. Mijn behandelaren van nu vinden dat ik er eigenlijk emdr voor nodig heb, maar dat kan ik nog niet aan.

En toen het dus nog eens slecht ging en ik dat eerlijk besprak met de psychiater heb ik daar 5 uur gezeten omdat zij dreigde met een RM, uiteindelijk mocht ik toch naar huis. Dat heeft mij heel bang gemaakt. Dat zodra ik eerlijk zeg dat het niet goed gaat, ze me meteen gaan opnemen, terwijl dat misschien niet eens nodig is.

Mijn automutilatie gaat ook dusdanig ver dat het vrijwel altijd gehecht moet worden helaas.

Slapen is voor mij een goede oplossing, ofja, het helpt meestal in de zin dat ik niks schadelijks doe, de oorzaak waarom ik me dan zo slecht voelde is dan natuurlijk niet weg.

Het is zo vreemd, want vandaag voel ik me vrij oké, maarja dat had ik gister ook, en ineens slaat het om. Morgen heb ik een telefonische afspraak met de psychiater, op aanraden van de psycholoog, niet m'n eigen psychiater dus ik ben wel wat op m'n hoede.

Fijn dat je je vandaag vrij ok voelt! Succes met je afspraak morgen. Het op je hoede zijn kan ik wel begrijpen met de ervaringen die je hebt gehad. Pas goed op jezelf!

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:15 schreef Burner82 het volgende:

[..]

doosje zwarte markers kopen dan! Ik heb ook wel eens op zo een moment met een marker de tattoo die ik zou willen getekend...
Zoals prikkeldraad om mijn pols. Zo voelde ik me...
Misschien helpt het!

Goed idee .

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:26 schreef kuolema het volgende:

[..]

IJsblokjes tegen je huid houden wordt vaak aangeraden.

Ook wel eens gedaan!

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:44 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Een dikke knuffel voor ieder die m kan gebruiken.

Het 24/7 met de kids zijn valt me flink tegen, gelukkig heb ik een tuin waarin ze kunnen spelen. Net na het eten een stukje de polder in gegaan, ondergaande zon en ruimte♡ was heerlijk.

Aah dat is wel heerlijk ! Fijn!

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:33 schreef Pizzapuntje het volgende:
Thanks voor jullie reacties, zit op telefoon dus even zo ipv alles, quoten.

De keren dat ik open kaart heb gespeeld dat het zo slecht ging ben ik dus op de gesloten afdeling beland, dat vond jeugdzorg nodig, daarna nog 6 maanden open afdeling geweest maar heel die periode heb ik als traumatisch ervaren. Mijn behandelaren van nu vinden dat ik er eigenlijk emdr voor nodig heb, maar dat kan ik nog niet aan.

En toen het dus nog eens slecht ging en ik dat eerlijk besprak met de psychiater heb ik daar 5 uur gezeten omdat zij dreigde met een RM, uiteindelijk mocht ik toch naar huis. Dat heeft mij heel bang gemaakt. Dat zodra ik eerlijk zeg dat het niet goed gaat, ze me meteen gaan opnemen, terwijl dat misschien niet eens nodig is.

Mijn automutilatie gaat ook dusdanig ver dat het vrijwel altijd gehecht moet worden helaas.

Slapen is voor mij een goede oplossing, ofja, het helpt meestal in de zin dat ik niks schadelijks doe, de oorzaak waarom ik me dan zo slecht voelde is dan natuurlijk niet weg.

Het is zo vreemd, want vandaag voel ik me vrij oké, maarja dat had ik gister ook, en ineens slaat het om. Morgen heb ik een telefonische afspraak met de psychiater, op aanraden van de psycholoog, niet m'n eigen psychiater dus ik ben wel wat op m'n hoede.

Wauw wat een moeilijke tijd lijkt me. Ook vervelend van je automutilatie .

[ Bericht 1% gewijzigd door Moonlight op 26-03-2020 20:13:53 ]

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:38 schreef Mo0nlight het volgende:
Ja. bij mij is het altijd zo dat ik hechtingen moet en dus naar de spoedpost of HA. Vreselijk om dan die dokters te woord te moeten staan...

Afschuwelijk. Naar voor je. Je schaamt je echt kapot ja. Als ze aardig zijn is dat beter dan dat ze boos worden maar ergens maakt dat het juist erger omdat je dan het idee krijgt dat je een aardige behandeling niet verdient, omdat het immers je eigen schuld is. En dan die ziekenhuisrekening... Geen idee of jij dat steeds moet betalen. Maar dan gaat je geld er wel hard doorheen. Voor mij was het maar een ongelukje, ik word misselijk van bijv filmpjes ***zieke klotesites gemaakt door psychopaten** waarin meiden soms zelfs bijna in hun organen steken, het lijkt de nieuwste saw wel. Toch snap ik je ergens wel, het kan een ontsnapping zijn. Maar is het dat ook waard en kun je die echt helemaal niet op andere manieren krijgen?

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 18:33 schreef Pizzapuntje het volgende:
Thanks voor jullie reacties, zit op telefoon dus even zo ipv alles, quoten.

De keren dat ik open kaart heb gespeeld dat het zo slecht ging ben ik dus op de gesloten afdeling beland, dat vond jeugdzorg nodig, daarna nog 6 maanden open afdeling geweest maar heel die periode heb ik als traumatisch ervaren. Mijn behandelaren van nu vinden dat ik er eigenlijk emdr voor nodig heb, maar dat kan ik nog niet aan.

En toen het dus nog eens slecht ging en ik dat eerlijk besprak met de psychiater heb ik daar 5 uur gezeten omdat zij dreigde met een RM, uiteindelijk mocht ik toch naar huis. Dat heeft mij heel bang gemaakt. Dat zodra ik eerlijk zeg dat het niet goed gaat, ze me meteen gaan opnemen, terwijl dat misschien niet eens nodig is.

Mijn automutilatie gaat ook dusdanig ver dat het vrijwel altijd gehecht moet worden helaas.

Slapen is voor mij een goede oplossing, ofja, het helpt meestal in de zin dat ik niks schadelijks doe, de oorzaak waarom ik me dan zo slecht voelde is dan natuurlijk niet weg.

Het is zo vreemd, want vandaag voel ik me vrij oké, maarja dat had ik gister ook, en ineens slaat het om. Morgen heb ik een telefonische afspraak met de psychiater, op aanraden van de psycholoog, niet m'n eigen psychiater dus ik ben wel wat op m'n hoede.

Jeetje, ook voor jou echt naar joh. Wel slecht dat de enige keuzes opnemen of niks lijken te zijn. En dat als ze je niet stabiel genoeg vinden voor EMDR het alternatief dan maar gewoon niks is blijkbaar? Ik heb vaak het idee dat ze nog in de prehistorie zitten qua efficientie, vooruitgang enz. Maar ja, dat komt allemaal door de verzekeringen en de bezuinigingen van de politiek zegt men en ik heb er geen verstand van, dus tja dat neem ik dan maar aan he! valt volgens mij helemaal niets aan te doen als leek, zelfse geval als met dodelijk aflopende misdiagnosen door huisartsen. MIND belt mij wel af en toe op of ik lid wil worden om te doneren maar ik heb zelf al geen rooie cent. En die acties... Ik heb niet het idee dat die helpen.. Maar misschien ben ik te ongeduldig daarvoor en heeft het wel zin. Want ze doen best goede dingen soms.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:40 schreef kuolema het volgende:
Ik denk ook de hele tijd aan hoe ik overkom maar dat staat los van de moeite met oogcontact. Het aankijken op zich is de verstorende factor.

Ja dat herken ik. Ik had een keer magnesium genomen van pharmanord. Tot mijn grote verbazing keek ik ineens mensen aan! Ik ging natuurlijk vaker magnesium nemen en dacht de oplossing te hebben gevonden, maar daarna was dat effect nooit meer teruggekomen. Echt zo raar
En hetzelfde effect had ik bij cinnarizine of cetrizine ofzo, 1 daarvan is ook een soort piperzine medicijn wat ook dopamine beinvloed, misschien dat dit de reden was dat ik me daardoor ineens sociaal zelfverzekerder voelde.
En ik heb dar ook een keer gehad bij gewoon veel cacaopoeder door mijn ontbijt te doen.
Ik baal daarvan, want al die dingen werkten dus maar 1x en daarna niet meer. En dan denk je al gauw placebo effect, dat kan natuurlijk, maar het was zo anders als normaal... Het verschil was daarvoor eigelijk te groot.. Ik voelde me "genezen"... Maar dat was dus niet zo.
Testosteron schijnt ook te helpen hiervoor, maar ik wil daar niet echt mee experimenteren tenzij echt niks ander helpt, risico op permanente veranderingen is aanwezig.

quote:

Dat is voor mij dus niet de reden om het te vermijden.

Tja, het maakt ook weinig uit als dat wel de reden was geweest. Je gedachten daar heb je vaak ook weinig controle iver.

quote:

Nee, want dan zou ik er continu last van hebben. Ik gebruik alleen deodorant. Crèmes en zo altijd parfumvrij.

Oke, vervelend. Belemmert het je veel in de zin dat je erdoor afgeleid wordt in het dagelijks leven of valt het wel mee?

quote:

Ik zie echt nooit mensen spugen. Kuchen wel, maar dat gaat meestal onvrijwillig. Ik denk ook dat de kans groot is dat als jij andere mensen dat ziet doen, dat ze daar niet iets mee willen zeggen tegen jou.
Maar goed, ik ben zelf iemand die zich bedreigd voelt als mensen naar me kijken, als ze achter me lopen of dichterbij komen of als ze iets zeggen, wat dan ook, waar ik dan iets achter ga zoeken. Dus ik snap het wel.

Wanneer zou jij het gevoel hebben dat je wel genoeg hebt bereikt?

Zal wel komen omdat ik in de stad woon dan. Ja, ik kan me gewoon niet voorstellen dat mensen zoveel slijm in hun keel kunnen hebben en dan ook nog alleen als er anderen langslopen, maar wie weet zijn het gewoon allemaal rokers met een soort bronchitis of zo.
Dat mensen echt specifiek naar je kijken, je achtervolgen en dichtbij komen of iets zeggen heb ik dan weer nog nooit of bijna nooit meegemaakt. Gebeurt dat vaak? Woon je in een gevaarlijke buurt en hebben anderen die je kent er ook last van?Wat zeggen ze dan? Of zit het deels ook in je hoofd dat ze eigenlijk gewoon met andere dingen bezig zijn? Of is dat ook zo'n geval van dat je je er slecht bij voelt maar geen duidelijke reden erbij hebt waarom?
Nou ik zou pas vinden dat ik wat had bereikt als ik geen kluizenaar meer was en normaal met anderen om kon gaan, werk had waarvoor ik wel talent heb ipv dat ik zelfs voor het ongeschoold laagbetaald werk altijd al overal 1 van de slechtst presterende ben ook als ik mijn best doe en dat ik meer durf dan niks. Maar ja. Ach, dat kun je wel proberen maar resultaat toch niet afdwingen. Het leven loopt zoals het moet lopen.

quote:

Ik weet niet of het makkelijk was. Mijn toenmalige psycholoog (die niet het onderzoek deed) zei alleen dat de psychologe die het onderzoek deed over het eerste gesprek had gerapporteerd dat ik een 'autistische indruk' maakte en de kans groot was dat er een diagnose zou komen. Ik heb er spijt van dat ik haar niet heb gevraagd wat ik dan precies deed dat ik die indruk gaf, want ik ben daar wel erg nieuwsgierig naar.

Ik denk omdat je haar niet aankeek, en verder niks. Maar ik kan er naastzitten. Staat dat niet gewoon in je dossier? Anders vind ik het wel erg slordig/onvolledig. Heb je een kopie van de notitie van dat intakegesprek? Of is het zo lang geleden dat je geen kopie van dat dossier meer kunt aanvragen?

quote:

Het idee van psychologische hulp is niet dat ze alles voor je oplossen, maar dat je leert dat zelf te doen.

Ja, maar je komt omdat je het niet zelf kunt oplossen, anders had je het vanuit jezelf wel opgelost met behulp van psychologische zelfhulpboeken. Ja sorry dat ik zo cynisch hier tegenaan kijk en ik snap ook wel dat gewoon begeleiding ook heel waardevol kan zijn maar voor begripvolle coaching/begeleiding is geen opleiding benodigd. Kijk naar vrijwilligers. Dus als iemand een jarenlange opleiding heeft gevolgd waar een bepaalde status van expert en een bijbehorend salaris uit voort zijn gekomen vind ik dat diegene meer moet doen dan zeggen "doe het zelf maar" aan de hand van wat algemene protocollen. Maar goed, ik weet niet hoe dat bij jou gaat/is gegaan. Hoe theoretisch diepgaand of gedetailleerd de informatie en technieken waren die ze je hebben geleerd.

quote:

Ik moet even opzoeken wat sam-e is. Heb er nog nooit van gehoord.

Sam-e is s-adenosylmethionine, en sommige mensen hebben er baat bij.
Onze bibliotheek heeft alleen vrij algemene boeken over biochemie en ik heb er jammergenoeg weinig van begrepen/onthouden. Veel mensen op internet hebben echter baat bij sam-e, ze zeggen dat ze soms na 5 of 10 dagen al hypomanisch ervan werden (lijkt mij iig beter dan depressief zijn). Tot nu toe merk ik er helemaal niks van op misschien iets meer energie en wat kleuren op de muur na, maar ik neem ook maar 200mg en sommigen nemen wel 1600 mg, al is dat denk ik eigenlijk teveel. Dus ik moet het nog even aanzien en anders verhoog ik de dosis naar 400mg.

quote:

Het lijkt mij heel lastig om geen tijd voor jezelf te hebben. Dat is een van de vele redenen waarom het me beter lijkt dat ik nooit kinderen krijg.
Je zeurt niet. Het is gewoon lastig en dat mag je best aangeven.

Waarom heb je de neiging om dingen te wissen nadat je ze hebt opgeschreven?

Ja, ben het hiermee eens. Kinderen opvoeden lijkt me een hele opoffering. Natuurlijk krijg je er ook wat voor terug maar het is denk ik gewoon hard werken.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 17:44 schreef kuolema het volgende:
Zo makkelijk ga je niet dood hoor.

Nee maar het lijkt mij ook geen science fiction bij iemand die er verslaafd aan is en regelmatig gehechr moet worden. Je kunt uitschieten, organen raken, per ongeluk doodbloeden dat is toch gewoon mogelijk? Vooral als het steeds erger wordt omdat het mss steeds minder voldoening geeft

[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 27-03-2020 17:50:07 ]

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 02:08 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Afschuwelijk. Naar voor je. Je schaamt je echt kapot ja. Als ze aardig zijn is dat beter dan dat ze boos worden maar ergens maakt dat het juist erger omdat je dan het idee krijgt dat je een aardige behandeling niet verdient, omdat het immers je eigen schuld is. En dan die ziekenhuisrekening... Geen idee of jij dat steeds moet betalen. Maar dan gaat je geld er wel hard doorheen. Voor mij was het maar een ongelukje, ik word misselijk van bijv filmpjes op bestgore of weet ik hoe die klotesite heet waarin meiden soms zelfs bijna in hun organen steken, het lijkt de nieuwste saw wel. Toch snap ik je ergens wel, het kan een ontsnapping zijn. Maar is het dat ook waard en kun je die echt helemaal niet op andere manieren krijgen?
[..]

Jeetje, ook voor jou echt naar joh. Wel slecht dat de enige keuzes opnemen of niks lijken te zijn. En dat als ze je niet stabiel genoeg vinden voor EMDR het alternatief dan maar gewoon niks is blijkbaar? Ik heb vaak het idee dat ze nog in de prehistorie zitten qua efficientie, vooruitgang enz. Maar ja, dat komt allemaal door de verzekeringen en de bezuinigingen van de politiek zegt men en ik heb er geen verstand van, dus tja dat neem ik dan maar aan he! valt volgens mij helemaal niets aan te doen als leek, zelfse geval als met dodelijk aflopende misdiagnosen door huisartsen. MIND belt mij wel af en toe op of ik lid wil worden om te doneren maar ik heb zelf al geen rooie cent. En die acties... Ik heb niet het idee dat die helpen.. Maar misschien ben ik te ongeduldig daarvoor en heeft het wel zin. Want ze doen best goede dingen soms.
[..]

Ja dat herken ik. Ik had een keer magnesium genomen van pharmanord. Tot mijn grote verbazing keek ik ineens mensen aan! Ik ging natuurlijk vaker magnesium nemen en dacht de oplossing te hebben gevonden, maar daarna was dat effect nooit meer teruggekomen. Echt zo raar
En hetzelfde effect had ik bij cinnarizine of cetrizine ofzo, 1 daarvan is ook een soort piperzine medicijn wat ook dopamine beinvloed, misschien dat dit de reden was dat ik me daardoor ineens sociaal zelfverzekerder voelde.
En ik heb dar ook een keer gehad bij gewoon veel cacaopoeder door mijn ontbijt te doen.
Ik baal daarvan, want al die dingen werkten dus maar 1x en daarna niet meer. En dan denk je al gauw placebo effect, dat kan natuurlijk, maar het was zo anders als normaal... Het verschil was daarvoor eigelijk te groot.. Ik voelde me "genezen"... Maar dat was dus niet zo.
Testosteron schijnt ook te helpen hiervoor, maar ik wil daar niet echt mee experimenteren tenzij echt niks ander helpt, risico op permanente veranderingen is aanwezig.
[..]

Tja, het maakt ook weinig uit als dat wel de reden was geweest. Je gedachten daar heb je vaak ook weinig controle iver.
[..]

Oke, vervelend. Belemmert het je veel in de zin dat je erdoor afgeleid wordt in het dagelijks leven of valt het wel mee?
[..]

Zal wel komen omdat ik in de stad woon dan. Ja, ik kan me gewoon niet voorstellen dat mensen zoveel slijm in hun keel kunnen hebben en dan ook nog alleen als er anderen langslopen, maar wie weet zijn het gewoon allemaal rokers met een soort bronchitis of zo.
Dat mensen echt specifiek naar je kijken, je achtervolgen en dichtbij komen of iets zeggen heb ik dan weer nog nooit of bijna nooit meegemaakt. Gebeurt dat vaak? Woon je in een gevaarlijke buurt en hebben anderen die je kent er ook last van?Wat zeggen ze dan? Of zit het deels ook in je hoofd dat ze eigenlijk gewoon met andere dingen bezig zijn? Of is dat ook zo'n geval van dat je je er slecht bij voelt maar geen duidelijke reden erbij hebt waarom?
Nou ik zou pas vinden dat ik wat had bereikt als ik geen kluizenaar meer was en normaal met anderen om kon gaan, werk had waarvoor ik wel talent heb ipv dat ik zelfs voor het ongeschoold laagbetaald werk altijd al overal 1 van de slechtst presterende ben ook als ik mijn best doe en dat ik meer durf dan niks. Maar ja. Ach, dat kun je wel proberen maar resultaat toch niet afdwingen. Het leven loopt zoals het moet lopen.
[..]

Ik denk omdat je haar niet aankeek, en verder niks. Maar ik kan er naastzitten. Staat dat niet gewoon in je dossier? Anders vind ik het wel erg slordig/onvolledig. Heb je een kopie van de notitie van dat intakegesprek? Of is het zo lang geleden dat je geen kopie van dat dossier meer kunt aanvragen?
[..]

Ja, maar je komt omdat je het niet zelf kunt oplossen, anders had je het vanuit jezelf wel opgelost met behulp van psychologische zelfhulpboeken. Ja sorry dat ik zo cynisch hier tegenaan kijk en ik snap ook wel dat gewoon begeleiding ook heel waardevol kan zijn maar voor begripvolle coaching/begeleiding is geen opleiding benodigd. Kijk naar vrijwilligers. Dus als iemand een jarenlange opleiding heeft gevolgd waar een bepaalde status van expert en een bijbehorend salaris uit voort zijn gekomen vind ik dat diegene meer moet doen dan zeggen "doe het zelf maar" aan de hand van wat algemene protocollen. Maar goed, ik weet niet hoe dat bij jou gaat/is gegaan. Hoe theoretisch diepgaand of gedetailleerd de informatie en technieken waren die ze je hebben geleerd.
[..]

Sam-e is s-adenosylmethionine, en sommige mensen hebben er baat bij.
Onze bibliotheek heeft alleen vrij algemene boeken over biochemie en ik heb er jammergenoeg weinig van begrepen/onthouden. Veel mensen op internet hebben echter baat bij sam-e, ze zeggen dat ze soms na 5 of 10 dagen al hypomanisch ervan werden (lijkt mij iig beter dan depressief zijn). Tot nu toe merk ik er helemaal niks van op misschien iets meer energie en wat kleuren op de muur na, maar ik neem ook maar 200mg en sommigen nemen wel 1600 mg, al is dat denk ik eigenlijk teveel. Dus ik moet het nog even aanzien en anders verhoog ik de dosis naar 400mg.
[..]

Ja, ben het hiermee eens. Kinderen opvoeden lijkt me een hele opoffering. Natuurlijk krijg je er ook wat voor terug maar het is denk ik gewoon hard werken.
[..]

Nee maar het lijkt mij ook geen science fiction bij iemand die er verslaafd aan is en regelmatig gehechr moet worden. Je kunt uitschieten, organen raken, per ongeluk doodbloeden dat is toch gewoon mogelijk? Vooral als het steeds erger wordt omdat het mss steeds minder voldoening geeft

Het is heel moeilijk om dat zelfde gevoel te krijgen met andere dingen. Eigenlijk helemaal niet mogelijk maar ik probeer steeds andere dingen en het gaat nu van dagelijks naar wekelijks en soms zelfs maandelijks dus dat is een hele vooruitgang. Het is altijd lastig om in het ziekenhuis te komen of bij de huisartsenpost je weet nooit wat voor n arts je krijgt. Soms zijn ze zo bot dat ze de hechtingen erin ‘rammen’ zonder verdoving of iets.

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 09:47 schreef Mo0nlight het volgende:
Het is heel moeilijk om dat zelfde gevoel te krijgen met andere dingen. Eigenlijk helemaal niet mogelijk maar ik probeer steeds andere dingen en het gaat nu van dagelijks naar wekelijks en soms zelfs maandelijks dus dat is een hele vooruitgang. Het is altijd lastig om in het ziekenhuis te komen of bij de huisartsenpost je weet nooit wat voor n arts je krijgt. Soms zijn ze zo bot dat ze de hechtingen erin ‘rammen’ zonder verdoving of iets.

Jeetje...
Maar wat voor gevoel is het precies dat je krijgt na snijden in positieve zin? Kun je dat omschrijven?
Toch heel goed dat je wel vooruitgaat ook al is het langzaam!

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 10:15 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Jeetje...
Maar wat voor gevoel is het precies dat je krijgt na snijden in positieve zin? Kun je dat omschrijven?
Toch heel goed dat je wel vooruitgaat ook al is het langzaam!

Een gevoel van ontlading en even alles is dan weg. Alle gevoelens en emoties, alleen de pijn is er dan nog, het voelt zo fijn.. maar ik wil het niet verheerlijken. Het is heel slecht.

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 10:22 schreef Mo0nlight het volgende:
Een gevoel van ontlading en even alles is dan weg. Alle gevoelens en emoties, alleen de pijn is er dan nog, het voelt zo fijn.. maar ik wil het niet verheerlijken. Het is heel slecht.

Maar het is voor jou dus niet mogelijk om datzelfde gevoel te krijgen van (extreme) sporten, pretparken, horrorfilms, spannenende dates oid?
En sorry als het overkomt als een kruisverhoor maar wat deed je om met je emoties om te gaan in de periode van voor het snijden, wat gebeurde er toen als je geen afleiding had? Gebruik je op dit moment medicatie? En welke technieken hebben ze jou aangeleerd in het verleden om automutilatie te voorkomen? Heb je ook van die ontspanningsoefeningen, meditatie enz. Gehad? (Ik werd er zelf juist boos van omdat ik veel te ongeduldig ben voor dat soort dingen maar voor velen helpt het blijkbaar. Meditatie was mij maar 1x een soort gelukt, vergelijkbaar effect als slaap/drugs maar net iets anders... Ja en dan lukt het dus maae'r 1x na veel energie eraan te hebben verspild, heb er zelf dan al geen zin meer in)

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 11:17 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Maar het is voor jou dus niet mogelijk om datzelfde gevoel te krijgen van (extreme) sporten, pretparken, horrorfilms, spannenende dates oid?
En sorry als het overkomt als een kruisverhoor maar wat deed je om met je emoties om te gaan in de periode van voor het snijden, wat gebeurde er toen als je geen afleiding had? Gebruik je op dit moment medicatie? En welke technieken hebben ze jou aangeleerd in het verleden om automutilatie te voorkomen? Heb je ook van die ontspanningsoefeningen, meditatie enz. Gehad? (Ik werd er zelf juist boos van omdat ik veel te ongeduldig ben voor dat soort dingen maar voor velen helpt het blijkbaar. Meditatie was mij maar 1x een soort gelukt, vergelijkbaar effect als slaap/drugs maar net iets anders... Ja en dan lukt het dus maae'r 1x na veel energie eraan te hebben verspild, heb er zelf dan al geen zin meer in)

Opp zich geeft extreem sporten ook wel een heel fijn gevoel, maar het is niet het zelfde. Een hele snelle verlichting van alle ellende die je op dat moment voelt. Ze hebben mij heel veel technieken aangeleerd, maar het meeste ben ik vergeten of werkte niet. wel ontspanningsoefeningen en meditatie maar dat is allemaal niks voor mij.. of werkt gewoon niet. Ook ademhalingsoefeningen als ik in hoge paniek zit. dat werkt opzich wel een beetje, maar niet genoeg. Ik snijd al 11 jaar dus ik weet het niet meer .. ik gebruik wel medicatie, maar die werken ook niet zo..

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 11:48 schreef Mo0nlight het volgende:
Opp zich geeft extreem sporten ook wel een heel fijn gevoel, maar het is niet het zelfde. Een hele snelle verlichting van alle ellende die je op dat moment voelt. Ze hebben mij heel veel technieken aangeleerd, maar het meeste ben ik vergeten of werkte niet. wel ontspanningsoefeningen en meditatie maar dat is allemaal niks voor mij.. of werkt gewoon niet. Ook ademhalingsoefeningen als ik in hoge paniek zit. dat werkt opzich wel een beetje, maar niet genoeg. Ik snijd al 11 jaar dus ik weet het niet meer .. ik gebruik wel medicatie, maar die werken ook niet zo..

Wat is er anders aan sporten? Dan ben je ook erg "in je lijf" bezig vooral als het zwaar is toch? Ik heb er zelf ook de discipline niet voor maarja. Raar dat je zoveel is aangeleerd maar niks werkte, zeiden ze letterlijk dat ze het dan ook niet meer wisten ofzo? Hoe reageerden je behandelaars daar op? Lijkt me toch dat als iets niet werkt ze hun best moeten doen om iets anders te verzinnen als ze hun werk serieus nemen? Deden ze dat ook? Waarom is meditatie niets voor jou? Ben je ook te ongeduldig/onrustig?
Jeetje 11 jaar... Ben je ook al zo lang in therapie? En hoeveel medicijnen hebbje precies geprobeerd allemaal en welk type medicatie?

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 17:54 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Wat is er anders aan sporten? Dan ben je ook erg "in je lijf" bezig vooral als het zwaar is toch? Ik heb er zelf ook de discipline niet voor maarja. Raar dat je zoveel is aangeleerd maar niks werkte, zeiden ze letterlijk dat ze het dan ook niet meer wisten ofzo? Hoe reageerden je behandelaars daar op? Lijkt me toch dat als iets niet werkt ze hun best moeten doen om iets anders te verzinnen als ze hun werk serieus nemen? Deden ze dat ook? Waarom is meditatie niets voor jou? Ben je ook te ongeduldig/onrustig?
Jeetje 11 jaar... Ben je ook al zo lang in therapie? En hoeveel medicijnen hebbje precies geprobeerd allemaal en welk type medicatie?

Ja dan ben je inderdaad ook erg bezig in je lijf, maar ik weet niet of ik het hier wel moet gaan uitleggen, ik wil niemand triggeren. Ik ben niet al 11 jaar in therapie maar nu zo'n 6 jaar. Ik heb heel veel verschillende soorten medicatie geprobeerd. Van oxazepam tot haloperidol tot diazepam en lorazepam.. pregabaline, fluoxetine, quetiapine, olanzapine, promethazine, en nog wel meer.. Meditatie is inderdaad niks voor mij omdat ik gewoon te onrustig ben. ik kan moeilijk stil zitten.. Behandelaren komen steeds weer met dezelfde dingen aan zetten. Ben ook al vaak geswitcht maar dan komen ze weer met EMDR en dan DGT en steeds iets anders, of juist weer hetzelfde.. en tips tegen automutilatie krijg ik de laatste tijd vrij weinig..