Depressie & Angst #166

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 29 maart 2020 11:13 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Pff ik heb t even gehad...

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 18:58 schreef Mo0nlight het volgende:

Ja dan ben je inderdaad ook erg bezig in je lijf, maar ik weet niet of ik het hier wel moet gaan uitleggen, ik wil niemand triggeren. Ik ben niet al 11 jaar in therapie maar nu zo'n 6 jaar. Ik heb heel veel verschillende soorten medicatie geprobeerd. Van oxazepam tot haloperidol tot diazepam en lorazepam.. pregabaline, fluoxetine, quetiapine, olanzapine, promethazine, en nog wel meer.. Meditatie is inderdaad niks voor mij omdat ik gewoon te onrustig ben. ik kan moeilijk stil zitten.. Behandelaren komen steeds weer met dezelfde dingen aan zetten. Ben ook al vaak geswitcht maar dan komen ze weer met EMDR en dan DGT en steeds iets anders, of juist weer hetzelfde.. en tips tegen automutilatie krijg ik de laatste tijd vrij weinig..

quote:

Op zondag 29 maart 2020 19:59 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Jeetje, je hebt echt veel soorten medicatie al gehad. Ik wou er iets over opzoeken in pubmed maar die site is nu niet beschikbaar ofzo. Heb je veel EMDr gehad al en hielp dat niks? Hielp dat DGT ook niks? Raar dat je de laatste tijd geen tips meer krijgt tegen automutilatie aangezien het zo'n erg probleem is.

quote:

Op zondag 29 maart 2020 11:13 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Pff ik heb t even gehad...

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 29 maart 2020 22:06 schreef Mo0nlight het volgende:

Ik heb wel ‘verslavings’ gesprekken die ook gerelateerd zijn aan automutilatie dus ik hoop dat dat me misschien verder gaat helpen. Aan DGT had ik niet zoveel en EMDR heb ik best veel sessies gehad maar werkte maar voor een aantal maanden. Nu heb ik weer andere therapie (gericht op t verleden)

quote:

Op zondag 29 maart 2020 11:13 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Pff ik heb t even gehad...

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 30 maart 2020 01:40 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Oké gelukkig, ze zijn er wel serieus mee bezig. Dat scheelt alweer. Ik ben benieuwd of de verslavingsgrsprekken en therapie over het verleden zullen helpen.
[..]

Vervelend zeg... Heb je niemand om je te helpen? Tja geen moeder verdient iedere dag een "leuke moeder award", perfecte moeders bestaan niet..

quote:

Op maandag 30 maart 2020 09:07 schreef Mo0nlight het volgende:

Ik hoop het wel. het lijkt nu zo oneindig..

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:13 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ja, ik snap niet waarom ze nooit eens een keer efficiënt kunnen zijn en het altijd maar jaren moet duren en zelfs dan vaak geen garantie kunnen bieden op genezing, want als het eraan ligt dat het de eigen schuld is van de cliënt wil ik ook wel een beroep waarin het nooit mijn schuld is als niet het gewenste resultaat wordt bereikt. Er zal wel meer nuance in zitten, de beste stuurlui staan aan wal, en als ze het probleem bij jou serieus nemen dan ligt het daar niet aan. Maar tegen een vriend van mij die arbeidsongeschikt was vanwege zijn psychiatrische aandoening (terwijl hij veel slimmer was dan ik) zeiden ze "ach je bent nog jong, het komt wel goed". Totdat er zoveel jaren waren verstreken van dat soort therapie dat hij dus ook niet echt "jong" meer was en het ook niet vanzelf goed was gekomen. Het ligt misschien maar net eraan wie je treft, dat vind ik zo vervelend eraan.

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:17 schreef Mo0nlight het volgende:
Oh wat vervelend voor die vriend dat het zo gelopen is. dat komt wel veel vaker voor, vind ik echt niet kunnen. Weetje soms denk ik echt dat je pas geholpen word als het al te laat is ..

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:28 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ja zeker ik vond het ook heel vervelend om aan te horen want hij had ook last van psychoses enz. dus dan ben je ook niet zo assertief dat je gewoon uit jezelf naar een vrijgevestigde gaat ofzo (en heb je daar de tijd om te wachten/het geld niet voor). Dat laatste is vooral bij depressie denk ik wel het geval want ik las een interview met een psychiater waarin werd gevraagd "hoe beoordelen jullie of een depressie echt ernstig is" en het antwoord kan ik hier maar beter niet noemen. En wat gebeurt er als zij de depressie wel ernstig genoeg vinden maar medicatie of behandelingen niet aanslaan? Als ik hier dan lees dat soms isoleercel nog de enige "oplossing" is dan weet ik niet wie zich bezighouden met de verbetering van de psychiatrische zorg maar dan moeten de bezuinigingen wel echt heel groot zijn want dat doet me aan de het jaar 1400 denken of zo.

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:31 schreef Mo0nlight het volgende:
Dan is het zeker wel lastig om assertief te zijn. hoe gaat het momenteel met hem?
Dat snap je toch niet dat de isoleercel dan de enige oplossing is..dat kan gewoon niet waar zijn, dat maakt alles alleen maar erger juist.. Dat ze dat dan niet snappen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:34 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ja gelukkig heb ik zelf geen ervaring met een isoleercel maar wat ik in dit topic lees lijkt het mij vreselijk

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:36 schreef Mo0nlight het volgende:

Heb er 2 keer ingezeten en het bracht wel wat rust maar daarna voel je je zo eenzaam... het is zo alleen en alsof er niemand je wil helpen of iets kan doen, het lijkt zo moedeloos allemaal en dat is het opdat moment ook.

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:37 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ja precies, het is een teken van machteloosheid aan hun kant en is alleen bedoelt voor tijdelijke zelfbescherming zonder dat het uitzicht biedt op verbetering

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:38 schreef Mo0nlight het volgende:
Ja precies dat... en dat maakt het zo moeilijk. Je zit daar maar.. en de tijd duurt zolang, alsof het nooit stopt en je zit helemaal in jezelf, alleen met jezelf terwijl het al zo moeilijk is..

quote:

Op maandag 30 maart 2020 10:42 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ja precies... Meditatie in een donkere omgeving schijnt bij mensen die daar gevoelig voor zijn soms een psychose te kunnen uitlokken (was ik een keer bij geweest). Nou is het waarschijnlijk anders als de muren wit zijn maar het blijft een soort van meditatie omdat je niks kunt. Hopelijk hoeft het in de toekomst niet meer zover te komen dat je in zo'n cel moet :-( of iemand anders

quote:

Op dinsdag 7 april 2020 00:38 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Mijn heeft wel bibdingsangst en te kennen gegeven niet te weten of ie verder kan, alles benauwd hem en hij redeneert alles helemaal kapot.... weet t ff niet alleen dat ik blijf janken...

quote:

Op dinsdag 7 april 2020 09:29 schreef benjamin15 het volgende:

[..]

oh kijk.. Dit heb ik dus ook. Alleen maar problemen zien. niet naar vandaag kijken maar in de toekomst. Heb het na een week al uit willen maken. Maar daarin nam mijn vriendin het voortouw. niks de handdoek in de ring gooien. We kijken het per dag. ze laat mij erg vrij in mijn doen en laten en spreken zo veel mogelijk af in mijn vertrouwde omgeving. Langzaam aan heb ik na 2 maanden mijn schoonfamilie gezien. terwijl ik dit eigenlijk echt niet wilde en heb mij de hele dag benauwd en ongemakkelijk gevoeld. Ben zelfs even een beetje boos geweest omdat het mij toch allemaal een beetje te veel werd.

soms stelt ze geen vragen en neemt mij zo mee ergens naar toe. hoe wel ik dit ontzettend vervelend vindt op het moment zelf ben ik toch wel blij dat ze mij uit mijn comfortzone trekt. En ik kan het wel uit willen maken maar vooralsnog accepteert ze dit niet,,

quote:

Op dinsdag 7 april 2020 00:38 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Mijn heeft wel bibdingsangst en te kennen gegeven niet te weten of ie verder kan, alles benauwd hem en hij redeneert alles helemaal kapot.... weet t ff niet alleen dat ik blijf janken...

quote:

Op dinsdag 7 april 2020 14:23 schreef Daniane het volgende:

Met mijn (depressief) gaat het niet zo goed. Gelukkig blijft hij er wel heel open over communiceren. Maar ik voel me toch al snel te veel en ben bang dat ik hem overvraag (ook al zegt hij dat het niet zo is) .
Lastig hoor..

quote:

Op dinsdag 7 april 2020 09:29 schreef benjamin15 het volgende:

[..]

oh kijk.. Dit heb ik dus ook. Alleen maar problemen zien. niet naar vandaag kijken maar in de toekomst. Heb het na een week al uit willen maken. Maar daarin nam mijn vriendin het voortouw. niks de handdoek in de ring gooien. We kijken het per dag. ze laat mij erg vrij in mijn doen en laten en spreken zo veel mogelijk af in mijn vertrouwde omgeving. Langzaam aan heb ik na 2 maanden mijn schoonfamilie gezien. terwijl ik dit eigenlijk echt niet wilde en heb mij de hele dag benauwd en ongemakkelijk gevoeld. Ben zelfs even een beetje boos geweest omdat het mij toch allemaal een beetje te veel werd.

soms stelt ze geen vragen en neemt mij zo mee ergens naar toe. hoe wel ik dit ontzettend vervelend vindt op het moment zelf ben ik toch wel blij dat ze mij uit mijn comfortzone trekt. En ik kan het wel uit willen maken maar vooralsnog accepteert ze dit niet,,

quote:

Op woensdag 8 april 2020 18:49 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Burner, ik herken die glijdende schaal helaas momenteel. Ik probeer zelf met alle macht vast te houden aan structuur en kleine positieve elementen door de dag heen.

Ik ben het oudste kind uit probleemgezin (pleegzorg, geldproblemen en verwaarlozing bij ouders, depressies). Inmiddels heb ik zelf een goede baan, een lieve vriendin en een zoontje van 5.

Had bewust het contact met ouders, broer en zus naar zo minimaal mogelijk gebracht.
Maar door gezondheidsproblemen van mijn vader vanaf december tot begin maart weer volop in de ellende getrokken (er was niemand anders om elke keer naar t ziekenhuis te rijden). Met als gevolg dat het nu teveel is geworden in combinatie met druk werk en ik zelf er doorheen thuis zit. Gisteren uiteindelijk met praktijkondersteuner mijn hart kunnen luchten, maar het voelt keihard als een depressie. Lijkt wel alsof er allerlei oude wonden open zijn en ik alle zelfvertrouwen in een maand kwijt ben, vooral dat voelt ook echt als glijdende schaal..Hopelijk kan ik snel verder geholpen worden met iets van medicatie ofzo dat helpt me er uit te klauteren.

quote:

Ik weet niet of je het al vaker hebt meegemaakt of zo, maar je legt veel hoop in medicatie.[quote]

quote:

Op woensdag 8 april 2020 19:54 schreef GrumpyOldMan het volgende:

[..]

Helaas al eerder diepe depressie gehad, toen ik ik uit huis kon zo'n 12 jaar geleden kon de overlevingsstand uit en kwam de klap. Heb toen echt medicatie als ondersteuning nodig gehad en die diepte en wanhoop voel ik nu weer, maar t praten heb ik ook nodig. Dank voor je reactie en zelf ook veel sterkte, we kunnen die glijdende schaal ook weer boven komen.

quote:

Op donderdag 16 april 2020 19:51 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Hoe is het met iedereen hier? Kunnen jullie een dagritme vinden, ook in de bijzondere omstandigheden?

Ik heb een vraag. Ik ben nu 4 weken uitgevallen op mijn werk, huisarts heeft me naar huis gestuurd.
Met dank aan mijn zoontje van 5 begint de dag gewoon om 7 uur op zn laatst en moet er van alles gebeuren wat mijn dag structuur geeft. T kost alleen zo godsgruwelijk veel energie en ik bouw niets op, kom geen stap verder.

Inmiddels met zowel bedrijfsarts als praktijkondersteuner ggz 1x contact gehad, allerlei vragenlijsten invullen maar verder is er nog geen ondersteuning. De bedrijfsarts heeft ingeschat dat het om een ernstige depressie gaat, dus vorige week donderdag in zijn rapportage gemeld dat herstel lang gaat duren maar dat ik wel contact moet houden met de organisatie. Ik heb dus vorige week vrijdag nog eens extra per mail geschetst hoe t gaat aan leidinggevende en hr en dat ze me altijd kunnen bellen als ze contact willen. Nu een week verder, niets gehoord...

En nu wachten op het volgende telefoongesprek met de praktijkondersteuner dinsdag as.om weer een vragenlijst door te nemen. Zij gaat dan weer de huisarts adviseren.

Misschien wil ik te hard of ben ik gek en enigszins wanhopig, of wachtlijsten, maar is dit een normaal tempo?

Ik wil echt niets liever dan aan herstel werken ondersteuning en of medicatie, wat dan ook helpt, schrijf veel van me af, lees zelfhulpboeken en technieken maar ik kom zo gevoelsmatig in ieder geval nauwelijks. En voel me er daardooor alleen voor staan. Alvast bedankt voor reflecties en iedereen die ook worstelt veel sterkte..

quote:

Ik kwam een jaar geleden thuis te zitten met mn burnout en een paar maanden later vlogen de paniekaanvallen me om de oren, en nu met de crisis vind ik t leven af en toe zwaar kut, alleen met 2 jonge kinderen die niet naar papa willen/kunnen en alle ballen hoog houden valt niet mee, dus ik sta mezelf tegenwoordig toe om eens een bal te laten vallen....[quote

quote:

Op donderdag 16 april 2020 19:51 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Hoe is het met iedereen hier? Kunnen jullie een dagritme vinden, ook in de bijzondere omstandigheden?

Ik heb een vraag. Ik ben nu 4 weken uitgevallen op mijn werk, huisarts heeft me naar huis gestuurd.
Met dank aan mijn zoontje van 5 begint de dag gewoon om 7 uur op zn laatst en moet er van alles gebeuren wat mijn dag structuur geeft. T kost alleen zo godsgruwelijk veel energie en ik bouw niets op, kom geen stap verder.

Inmiddels met zowel bedrijfsarts als praktijkondersteuner ggz 1x contact gehad, allerlei vragenlijsten invullen maar verder is er nog geen ondersteuning. De bedrijfsarts heeft ingeschat dat het om een ernstige depressie gaat, dus vorige week donderdag in zijn rapportage gemeld dat herstel lang gaat duren maar dat ik wel contact moet houden met de organisatie. Ik heb dus vorige week vrijdag nog eens extra per mail geschetst hoe t gaat aan leidinggevende en hr en dat ze me altijd kunnen bellen als ze contact willen. Nu een week verder, niets gehoord...

En nu wachten op het volgende telefoongesprek met de praktijkondersteuner dinsdag as.om weer een vragenlijst door te nemen. Zij gaat dan weer de huisarts adviseren.

Misschien wil ik te hard of ben ik gek en enigszins wanhopig, of wachtlijsten, maar is dit een normaal tempo?

Ik wil echt niets liever dan aan herstel werken ondersteuning en of medicatie, wat dan ook helpt, schrijf veel van me af, lees zelfhulpboeken en technieken maar ik kom zo gevoelsmatig in ieder geval nauwelijks. En voel me er daardooor alleen voor staan. Alvast bedankt voor reflecties en iedereen die ook worstelt veel sterkte..

quote:

Op donderdag 16 april 2020 22:20 schreef GrumpyOldMan het volgende:

quote:

Fijn dat je 1e gesprek had. Ik wacht t maar af dinsdag, heb bij de bedrijfsarts eerlijk aangegeven dat ik nu soms gewoon teleurgesteld ben dat ik weer wakker ben geworden en echt iemand nodig heb die me kan helpen een weg omhoog te zoeken. Sterkte ook jij.

quote:

Want ik neem aan dat de bedrijfsarts niet heel meelevend en kordaat reageerde, of wel en heb ik het mis? Was hij zo geschrokken dat hij onmiddelijk actie ging ondernemen?[quote]

quote:

Op vrijdag 17 april 2020 14:50 schreef GrumpyOldMan het volgende:

Ik weet wat het primaire belang van de bedrijfsarts is en ik verwacht echt niet dat een ander mijn shit opruimt. Zo naïef ben ik niet. Ik heb wel eerlijk willen zeggen wat het is. En mooi als anderen wel emoties kunnen negeren of er van een afstand naar kunnen kijken, mij lukt het nu niet. Als iemand mij helpt ga ik zelf de rottige stappen wel zetten.