Depressie & Angst #166

quote:

Op vrijdag 20 maart 2020 23:33 schreef Pizzapuntje het volgende:
Date ging door, en ging heel goed. Ze heeft me gezegd dat ze het heel leuk vond en me vaker wil zien.

En wat doe ik zodra ik iemand ook leuk vind.. Precies, het verneuken.

Smiddags met d'r gehad over blowen enzo, en gezegd dat ik dat niet meer doe (wat ik eik ook echt niet meer doe), en wat heb ik vanavond gedaan, jup, geblowd. Why? Geen idee. Nu is ze boos, en terecht. Hoop echt dat ze me nog een kans geeft.

Vraag is waarom je dan ineens qel blowt...

Mijn komt vanavond als t goed is.

quote:

Op zaterdag 21 maart 2020 19:54 schreef Pizzapuntje het volgende:
Hoe is het met jullie allemaal? Ik heb volgende week video afspraak met m'n psych. Even spuien.

Ik heb pieken en dalen... ene moment heel nuchter en kan ik dingen relativeren, maar t volgende moment (zoals nu) breekt de paniek uit mn tenen omhoog... mn komt zo en gelukkig is dat bespreekbaar maar vind t vet irritant!

Verder de kinderen natuurlijk allebei thuis en geen rustmomenten overdag, dat hakt er wel in, maar goed het is niet anders, hopenlijk is het virus snel over de top heen zonder nog al te veel slachtoffers...

quote:

Op vrijdag 20 maart 2020 23:33 schreef Pizzapuntje het volgende:
Date ging door, en ging heel goed. Ze heeft me gezegd dat ze het heel leuk vond en me vaker wil zien.

En wat doe ik zodra ik iemand ook leuk vind.. Precies, het verneuken.

Smiddags met d'r gehad over blowen enzo, en gezegd dat ik dat niet meer doe (wat ik eik ook echt niet meer doe), en wat heb ik vanavond gedaan, jup, geblowd. Why? Geen idee. Nu is ze boos, en terecht. Hoop echt dat ze me nog een kans geeft.

Ik heb je andere comments hierna ook gelezen, maar wil toch even hier op inhaken... Ik denk, dat het vrij normaal is.Je doet iets niet meer, iemand vraagt ernaar, je belooft... En zodra die persoon weg is,het meteen doen.
Het is niet netjes, maar volgens mij meer een soort zelfbescherming, want in je hoofd kon je het altijd nog doen. Nu je gezegd had het niet meer te doen, is nog ff 1 keer, een logische oplossing.
Niet de goede natuurlijk (Ik zit in een verslavingstraject ) maar wel logisch.

quote:

Op zaterdag 21 maart 2020 19:54 schreef Pizzapuntje het volgende:
Hoe is het met jullie allemaal? Ik heb volgende week video afspraak met m'n psych. Even spuien.

Mijn lontje wordt korter en korter... zou eind van de week weer even met de huisarts kijken hoe het ervoor staat. Ik denk dat dat telefonisch wordt.
De begeleiding die hier normaal voor dochter komt, waar ik een graantje van meepik, kan weinig met dochter op dit moment. Want bellen lukt niet voor haar.

Mijn man werkt in het ziekenhuis, ziet op het moment (bijna) geen patiënten, moet zoveel mogelijk telefonisch doen en is gaar als hij thuis komt. En als de pleuris hier ook uitbreekt zou het me niks verbazen als ook hij uiteindelijk aan een bed komt te staan... daar maak ik me zorgen over.

Ondertussen zit ik 24/7 thuis met de kinderen en waar ik normaal even kan ademhalen als ze naar school zijn, is dat nu niet...

Het vooruitzicht om nog wel een tijdje in deze situatie te zitten stemt me niet heel positief.
En ongesteld, dat helpt zeker niet mee...
Nou ja, we moeten het er maar mee zien te doen, maar ik ben wel een beetje bang wat dit gaat doen met mn stemming enzo...

Sterkte allemaal

het is zo zwaar. in de kliniek waar ik zit mogen we geen bezoek en ik mag verder niet naar buiten alleen om te wandelen/fietsen of boodschappen te doen.

heb het idee dat die eenzaamheid mij weer helemaal de put in gaat trekken.
Ik ben zo bang...

quote:

Op zondag 22 maart 2020 11:30 schreef Nijna het volgende:

[..]

Mijn lontje wordt korter en korter... zou eind van de week weer even met de huisarts kijken hoe het ervoor staat. Ik denk dat dat telefonisch wordt.
De begeleiding die hier normaal voor dochter komt, waar ik een graantje van meepik, kan weinig met dochter op dit moment. Want bellen lukt niet voor haar.

Mijn man werkt in het ziekenhuis, ziet op het moment (bijna) geen patiënten, moet zoveel mogelijk telefonisch doen en is gaar als hij thuis komt. En als de pleuris hier ook uitbreekt zou het me niks verbazen als ook hij uiteindelijk aan een bed komt te staan... daar maak ik me zorgen over.

Ondertussen zit ik 24/7 thuis met de kinderen en waar ik normaal even kan ademhalen als ze naar school zijn, is dat nu niet...

Het vooruitzicht om nog wel een tijdje in deze situatie te zitten stemt me niet heel positief.
En ongesteld, dat helpt zeker niet mee...
Nou ja, we moeten het er maar mee zien te doen, maar ik ben wel een beetje bang wat dit gaat doen met mn stemming enzo...

Sterkte allemaal

Heel herkenbaar en aan ex heb ik helemaal geen reet want die zit in zn schuilbunker... vandaag een hele slechte dag, er hangt zoveel spanning in de lucht,kon vanmorgen alleem maar huilen, de onzekerheid trek ik slecht, gister mn gezien en als je dan afscheid meemt weet je gewoon niet wanneer je elkaar weer ziet en dat vind ik ook moeilijk.
Morgen nieuwe dag.

quote:

Op zaterdag 21 maart 2020 19:54 schreef Pizzapuntje het volgende:
Hoe is het met jullie allemaal? Ik heb volgende week video afspraak met m'n psych. Even spuien.

Gaat nu alle psychologische hulp telefonisch/digitaal?
Dat lijkt me wel even wennen. Ik heb echt een hekel aan bellen. Ik heb morgenochtend een telefonische afspraak.

Hier gaat het matig. Of redelijk. Ik voel me niet goed; dysforisch, angstig, somber, maar ja, relatief gezien is het wel oké. Dus ik vind het altijd een lastige vraag .
Ik ga dinsdag met ontslag uit de kliniek. Dat is wel fijn. Mijn eigen kamer, lieve hond, geen bemoeienis, meer zelf bepalen/controle.
Alleen vervelend dat ik dan weer bij moeder en stiefvader ben, wat veel spanning oplevert.
Bschermd wonen moet wachten tot na de coronacrisis. Erg vervelend, die onduidelijkheid. Het zou nog wel een half jaar kunnen duren. Of langer. Wie weet.

quote:

Op zondag 22 maart 2020 15:11 schreef Mo0nlight het volgende:
het is zo zwaar. in de kliniek waar ik zit mogen we geen bezoek en ik mag verder niet naar buiten alleen om te wandelen/fietsen of boodschappen te doen.

heb het idee dat die eenzaamheid mij weer helemaal de put in gaat trekken.
Ik ben zo bang...

Wat doe je normaal dan voor activiteiten die je nu niet meer kunt doen?
En kun je niet buiten met bezoek afspreken? Of wat meer bellen?

quote:

Op zaterdag 21 maart 2020 19:53 schreef Pizzapuntje het volgende:
Ja dat is een goede vraag, alles was gewoon ff teveel qua prikkels en stress. Overigens kei ziek geworden van de hasj dus dat was meteen m'n straf.

Wel uitgepraat met de dame en we gaan wanneer mogelijk weer afspreken.

Hoe lang was je gestopt? En je hebt toch vast wel eerder momenten gehad dat het je te veel werd sinds die tijd?
Ik vind het wel interessant. Soms doen we gekke dingen.

quote:

Op zondag 22 maart 2020 17:19 schreef kuolema het volgende:

[..]

Gaat nu alle psychologische hulp telefonisch/digitaal?
Dat lijkt me wel even wennen. Ik heb echt een hekel aan bellen. Ik heb morgenochtend een telefonische afspraak.

Hier gaat het matig. Of redelijk. Ik voel me niet goed; dysforisch, angstig, somber, maar ja, relatief gezien is het wel oké. Dus ik vind het altijd een lastige vraag .
Ik ga dinsdag met ontslag uit de kliniek. Dat is wel fijn. Mijn eigen kamer, lieve hond, geen bemoeienis, meer zelf bepalen/controle.
Alleen vervelend dat ik dan weer bij moeder en stiefvader ben, wat veel spanning oplevert.
Bschermd wonen moet wachten tot na de coronacrisis. Erg vervelend, die onduidelijkheid. Het zou nog wel een half jaar kunnen duren. Of langer. Wie weet.
[..]

Wat doe je normaal dan voor activiteiten die je nu niet meer kunt doen?
En kun je niet buiten met bezoek afspreken? Of wat meer bellen?

Normaal doe ik vrijwilligerswerk 3 dagen in de week. Bezoek kan wel maar ik heb niet zo heel veel sociale contacten buiten mijn familie en een handje vol goede vrienden om.

Ik kan dus niet naar vrijwilligerswerk en dat zorgt er voor dat heel mijn structuur weg valt. Nu word hier nog wel therapie aangeboden maar ik ben zo bang dat het allemaal weg valt. Ik voel me nu al vrij eenzaam

quote:

Op vrijdag 20 maart 2020 18:09 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
knipje
[..]

Nou wantrouwen/angst herken ik wel. Maar gelukkig niet heel erg ofzo en alleen bij sommige mannen/groepen. Maar durf sowieso niemand (man/vrouw/ertussenin/kind/dier) aan te kijken. En ook die weerzin jegens mensen in het algemeen... Zie mijn onderschrift. Al heb ik echt een dubbel gevoel bij die reddit. Zelfs de users daar zijn het vaak niet eens met zichzelf. Ze haten hoe de mens in het algemeen is, maar dan weer niet de mens individueel, in logische zin klopt er volgens mij niets van en toch herken ik me deels wel in het gevoel. Bijna iedereen wel denk ik? Maar dat kan ik mishebben.
Waarom doen gezichten pijn aan je ogen? Apart! En stinkt echt iedereen volgens jou? Heb je dat ook snel bij andere dingen dan mensen /verhoogde reukzin of stinken volgens jou echt alleen andere mensen?

Weet je ook welk soort mannen/groepen? Of verschilt dat per keer?
Ik heb ook moeite met mensen aankijken. Dat heeft wel eens lastige situaties opgeleverd met mensen die me niet kennen. Als ik het gevoel heb dat het belangrijk is, probeer ik het wel te doen. Maar daar raak ik heel overprikkeld door en ik kan dan ook niet meer goed nadenken.

Ik zie het niet als iets tegenstrijdigs om de mens als groep of ras wel te haten maar als individu niet/minder. Als mensen bij elkaar komen gaan ze zich anders, typisch gedragen. Ze vormen een cluster, een geheel, geen club van individuen maar een samensmelting tot iets nieuws. Op een negatieve manier. Alsof ze niet meer van elkaar te onderscheiden zijn. Het zou iets moeten toevoegen als je (relatief) intelligente wezens bij elkaar zet. Een som van delen met een uitkomst die hoger is dan de delen apart. Maar in plaats van dat de combinatie tot een versterking leidt, leidt het tot versimpeling. Van een gecompliceerd wezen naar een eencellige, hersenloze, irrationele massa. Ik krijg het niet goed verwoord zoals ik het bedoel, grr. Maar ik begrijp dat idee dus wel. Hoewel ik net zo goed afkeer kan hebben van specifieke mensen.

Gezichten doen niet echt fysiek pijn. Ik weet het niet, kan het niet echt uitleggen. Misschien is het omdat er te veel informatie en veranderingen in gezichten zitten die mijn hersenen niet kunnen verwerken.

Niet iedereen stinkt, maar ik ben wel in het algemeen iets gevoeliger voor geuren denk ik. Veel mensen ruiken extreem naar parfum en dat doet gewoon pijn aan mijn neus, soms word ik er benauwd van. Afgezien daarvan vind ik geuren sowieso vaak overweldigend en vervelend, met name als ik me niet goed voel. Maar van sommige geuren, ook sterke, houd ik wel - maar die vind ik dan soms ook vervelend als ik me niet goed voel. Ik heb ook een soort tic dat ik steeds aan mijn handen moet ruiken. Ik kan er absoluut niet tegen als ik dan iets anders dan bepaalde soorten zeep of mijn lichaamsgeur ruik.

quote:

[..]

Beide! Uit ervaring met het ontmoeten van nieuwe mensen heeft grof geschat 90% hun leven beter voor elkaar dan ik. En ik denk dat zij mij verachten omdat ze kuchen (deden ze al voor corona), op de grond spugen of gewoon hardop zeggen dat ik niet aantrekkelijk ben.

Zo denken veel mensen over anderen. Dat die het beter voor elkaar hebben. Iedereen heeft problemen die vaak niet voor een buitenstaander zichtbaar zijn.
Wat heb jij allemaal niet voor elkaar?
Dat kuchen, spugen en negatieve dingen tegen je zeggen doet toch niet iedereen?

quote:

[..]

Ok mijn eerste reactie was: het probleem is dus niet opgelost? Want het lijkt me moeilijk en veel minder voldoening geven om je omgeving altijd maar prikkelarm te houden. Tegelijkertijd is het natuurlijk heel mooi dat een label in jouw geval voor meer acceptatie/begrip van je omgeving heeft gezorgd.

Het probleem is inderdaad niet opgelost. Het is niet zo makkelijk.

quote:

[..]

Kan je psycholoog/psychiater dat niet zeggen? Die hebben jou toch immers het label gegeven waaruit blijkt dat jij beperkingen hebt, dan moeten zij toch ook weten wat iemand zoals jij wel en juist niet moet doen?
Als zij het ook niet weten, dan kun je het alleen zelf bepalen aan de hand van je eigen gevoel lijkt mij. Ja, behalve misschien als anderen smekend een beroep op je doen om over je eigen grenzen van wat goed voelt heen te gaan omdat zij dat zoo graag willen.. Maar ik weet niet of dat vaak voorkomt. En wie die mensen dan zijn.

Hulpverleners vertellen je niet zo snel wat je moet doen. Ze willen dat je zelf ontdekt wat goed is.
Meestal als ik zoiets bespreek gaat het zo:
Ik: 'Aan de ene kant moet/wil ik dit en dat doen want bla bla bla. '
Hv of wie dan ook: 'Nou, dan doe je dat toch?'
Ik: 'Maar aan de andere kant helemaal niet want bla bla bla.'
Hv: 'Dan moet je het niet doen.'
Daar heb ik dus helemaal niets aan .
Ik begrijp wel dat het kan werken doordat je voor jezelf alles op een rijtje krijgt door het hardop te bespreken en dan toch tot een beslissing komt. Maar voor mij werkt dat dus niet. Ik weet het gewoon allemaal niet.

[ Bericht 1% gewijzigd door kuolema op 22-03-2020 18:37:02 ]

quote:

Op zondag 22 maart 2020 16:42 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Heel herkenbaar en aan ex heb ik helemaal geen reet want die zit in zn schuilbunker... vandaag een hele slechte dag, er hangt zoveel spanning in de lucht,kon vanmorgen alleem maar huilen, de onzekerheid trek ik slecht, gister mn gezien en als je dan afscheid meemt weet je gewoon niet wanneer je elkaar weer ziet en dat vind ik ook moeilijk.
Morgen nieuwe dag.

Ik heb dan nog mijn man die wel thuis is 's avonds en die ook wel een deel van het naar bed brengen enzo op zich neemt gelukkig.
Lijkt me echt heel dubbel om dan afscheid te nemen van je lief, ook omdat je gewoon niet weet hoe het verder gaat qua maatregelen enzo.

quote:

Op zondag 22 maart 2020 17:19 schreef kuolema het volgende:

[..]

Gaat nu alle psychologische hulp telefonisch/digitaal?
Dat lijkt me wel even wennen. Ik heb echt een hekel aan bellen. Ik heb morgenochtend een telefonische afspraak.

Hier gaat het matig. Of redelijk. Ik voel me niet goed; dysforisch, angstig, somber, maar ja, relatief gezien is het wel oké. Dus ik vind het altijd een lastige vraag .
Ik ga dinsdag met ontslag uit de kliniek. Dat is wel fijn. Mijn eigen kamer, lieve hond, geen bemoeienis, meer zelf bepalen/controle.
Alleen vervelend dat ik dan weer bij moeder en stiefvader ben, wat veel spanning oplevert.
Bschermd wonen moet wachten tot na de coronacrisis. Erg vervelend, die onduidelijkheid. Het zou nog wel een half jaar kunnen duren. Of langer. Wie weet.
[..]

Wat doe je normaal dan voor activiteiten die je nu niet meer kunt doen?
En kun je niet buiten met bezoek afspreken? Of wat meer bellen?

De begeleiding die wij hebben voor de oudste mag niet komen. Telefonisch is met de oudste geen optie. Ik heb diegene wel even gesproken omdat ik toch wel erg onzeker ben over hoe ik het moet aanpakken zo met thuis school enzo.
En een keer in de week komt een andere begeleidster waar ik dan wat bij kan spuien, dat doen we ook via de telefoon. Is toch anders.
Voor hulp sta ik zelf op de wachtlijst, dat zal wel wat langer gaan duren, want ik neem aan dat ze ook niet alle intakes telefonisch kunnen doen. We wachten het af...

Fijn met ontslag, maar wel dubbel dat je weer in een situatie komt die spanning oplevert. Hopelijk na het corona gebeuren snel meer duidelijkheid over beschermd wonen!

quote:

Op zondag 22 maart 2020 17:26 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Normaal doe ik vrijwilligerswerk 3 dagen in de week. Bezoek kan wel maar ik heb niet zo heel veel sociale contacten buiten mijn familie en een handje vol goede vrienden om.

Ik kan dus niet naar vrijwilligerswerk en dat zorgt er voor dat heel mijn structuur weg valt. Nu word hier nog wel therapie aangeboden maar ik ben zo bang dat het allemaal weg valt. Ik voel me nu al vrij eenzaam

Wat naar om je zo eenzaam te voelen.
Dat vind ik wel herkenbaar, mijn ouders kwamen hier 1 keer per week. Maar die zijn qua leeftijd wel risico groep en die wil ik liever niet over de vloer hebben nu.
Maar ik mis ze wel, we bellen regelmatig.

quote:

Op zondag 22 maart 2020 18:23 schreef kuolema het volgende:
Weet je ook welk soort mannen/groepen? Of verschilt dat per keer?
Ik heb ook moeite met mensen aankijken. Dat heeft wel eens lastige situaties opgeleverd met mensen die me niet kennen. Als ik het gevoel heb dat het belangrijk is, probeer ik het wel te doen. Maar daar raak ik heel overprikkeld door en ik kan dan ook niet meer goed nadenken.

Bijna alle mannen wel maar sowieso meer de luidruchtige jongeren.
Ja precies, dat laatste merk ik ook. Ik kan mij dan niet echt goed meer op het gesprek concentreren omdat ik alleen maar bezug ven met wat die ander van mij denkt en of ik goed overkom. Heb jij dag ook of niet?

quote:

Ik zie het niet als iets tegenstrijdigs om de mens als groep of ras wel te haten maar als individu niet/minder. Als mensen bij elkaar komen gaan ze zich anders, typisch gedragen. Ze vormen een cluster, een geheel, geen club van individuen maar een samensmelting tot iets nieuws. Op een negatieve manier. Alsof ze niet meer van elkaar te onderscheiden zijn. Het zou iets moeten toevoegen als je (relatief) intelligente wezens bij elkaar zet. Een som van delen met een uitkomst die hoger is dan de delen apart. Maar in plaats van dat de combinatie tot een versterking leidt, leidt het tot versimpeling. Van een gecompliceerd wezen naar een eencellige, hersenloze, irrationele massa. Ik krijg het niet goed verwoord zoals ik het bedoel, grr. Maar ik begrijp dat idee dus wel. Hoewel ik net zo goed afkeer kan hebben van specifieke mensen.

Nee je hebt het heel goed verwoord. Op die manier kan het inderdaad wel kloppen ja. Ik haat dat ook. Het conformisme! Terwijl ik er zelf wss ook aan meedoe.

quote:

Gezichten doen niet echt fysiek pijn. Ik weet het niet, kan het niet echt uitleggen. Misschien is het omdat er te veel informatie en veranderingen in gezichten zitten die mijn hersenen niet kunnen verwerken.

Lastig. Ik heb zelf dat ik niet wil dat de ander slecht over mij denkt en dat zie je ook in een uitdrukking.

quote:

Niet iedereen stinkt, maar ik ben wel in het algemeen iets gevoeliger voor geuren denk ik. Veel mensen ruiken extreem naar parfum en dat doet gewoon pijn aan mijn neus, soms word ik er benauwd van. Afgezien daarvan vind ik geuren sowieso vaak overweldigend en vervelend, met name als ik me niet goed voel. Maar van sommige geuren, ook sterke, houd ik wel - maar die vind ik dan soms ook vervelend als ik me niet goed voel. Ik heb ook een soort tic dat ik steeds aan mijn handen moet ruiken. Ik kan er absoluut niet tegen als ik dan iets anders dan bepaalde soorten zeep of mijn lichaamsgeur ruik.

Vervelend, doe je zelf ook veel parfum op? Of overstemd dat het niet?

quote:

Zo denken veel mensen over anderen. Dat die het beter voor elkaar hebben. Iedereen heeft problemen die vaak niet voor een buitenstaander zichtbaar zijn.
Wat heb jij allemaal niet voor elkaar?
Dat kuchen, spugen en negatieve dingen tegen je zeggen doet toch niet iedereen?

Ja, is ook zo. Ik zal heus dingen hebben die anderen goed vinden. Maar heb weinig bereikt, ben nu werkloos. Ach het komt vanzelf wel. Kuchen en spugen doen wel heel veel. Negatieve dingen niet zo veel gelukkig idd. En mensen hebben ook snel wat te zeiken.

quote:

Het probleem is inderdaad niet opgelost. Het is niet zo makkelijk.

Waarom was de diagnose stellen voor ze dan wel makkelijk?

quote:

Hulpverleners vertellen je niet zo snel wat je moet doen. Ze willen dat je zelf ontdekt wat goed is.
Meestal als ik zoiets bespreek gaat het zo:
Ik: 'Aan de ene kant moet/wil ik dit en dat doen want bla bla bla. '
Hv of wie dan ook: 'Nou, dan doe je dat toch?'
Ik: 'Maar aan de andere kant helemaal niet want bla bla bla.'
Hv: 'Dan moet je het niet doen.'
Daar heb ik dus helemaal niets aan .
Ik begrijp wel dat het kan werken doordat je voor jezelf alles op een rijtje krijgt door het hardop te bespreken en dan toch tot een beslissing komt. Maar voor mij werkt dat dus niet. Ik weet het gewoon allemaal niet.

Ja, ik vind dat raar. Hoe moet jij het ook weten? Zij hebben die ASS diagnose gesteld. Waarom laten ze vervolgens al het andere aan jou zelf over? Maargoed, ik heb een afwijkende mening daarover.

[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 23-03-2020 01:25:12 ]

quote:

Op zondag 22 maart 2020 21:36 schreef Nijna het volgende:

[..]

Ik heb dan nog mijn man die wel thuis is 's avonds en die ook wel een deel van het naar bed brengen enzo op zich neemt gelukkig.
Lijkt me echt heel dubbel om dan afscheid te nemen van je lief, ook omdat je gewoon niet weet hoe het verder gaat qua maatregelen enzo.
[..]

De begeleiding die wij hebben voor de oudste mag niet komen. Telefonisch is met de oudste geen optie. Ik heb diegene wel even gesproken omdat ik toch wel erg onzeker ben over hoe ik het moet aanpakken zo met thuis school enzo.
En een keer in de week komt een andere begeleidster waar ik dan wat bij kan spuien, dat doen we ook via de telefoon. Is toch anders.
Voor hulp sta ik zelf op de wachtlijst, dat zal wel wat langer gaan duren, want ik neem aan dat ze ook niet alle intakes telefonisch kunnen doen. We wachten het af...

Fijn met ontslag, maar wel dubbel dat je weer in een situatie komt die spanning oplevert. Hopelijk na het corona gebeuren snel meer duidelijkheid over beschermd wonen!
[..]

Wat naar om je zo eenzaam te voelen.
Dat vind ik wel herkenbaar, mijn ouders kwamen hier 1 keer per week. Maar die zijn qua leeftijd wel risico groep en die wil ik liever niet over de vloer hebben nu.
Maar ik mis ze wel, we bellen regelmatig.

Bellen doe ik ook wel regelmatig maar dat voelt toch anders dan mijn moeder echt zien. Gisteren is ze geweest weliswaar alleen buiten wezen wandelen maar toch verval ik heel snel weer in eenzaamheid. Ik ben zo angstig.

Helaas gaat het steeds slechter en weet ik niet meer wat ik moet doen

quote:

Op maandag 23 maart 2020 13:38 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Bellen doe ik ook wel regelmatig maar dat voelt toch anders dan mijn moeder echt zien. Gisteren is ze geweest weliswaar alleen buiten wezen wandelen maar toch verval ik heel snel weer in eenzaamheid. Ik ben zo angstig.

Helaas gaat het steeds slechter en weet ik niet meer wat ik moet doen

Wat naar dat het slechter gaat, kan je hulpverleners bereiken?

Ik heb een baaldag, wat mis kan gaan, gaat mis zoiets...
Gelukkig schijnt in elk geval de zon buiten...

quote:

Op maandag 23 maart 2020 16:50 schreef Nijna het volgende:

[..]

Wat naar dat het slechter gaat, kan je hulpverleners bereiken?

Ik heb een baaldag, wat mis kan gaan, gaat mis zoiets...
Gelukkig schijnt in elk geval de zon buiten...

Ja begeleiding maar dat was al een beetje te laat...

Wat naar dat je een baaldag hebt. Wil je er over praten ?

quote:

Op maandag 23 maart 2020 16:52 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

Ja begeleiding maar dat was al een beetje te laat...

Wat naar dat je een baaldag hebt. Wil je er over praten ?

Hmmmz pas goed op jezelf.

Die baaldag, het komt vast wel weer goed.
Maar bekers drinken vallen om naast computers vandaag. Mijn laptop hield er even mee op, maar doet het nu weer geen idee of dat de thee is waar misschien toch een spatje van naar binnen is gesprongen...
De jongste zat te verven en natuurlijk kwam die niet uitwasbare verf in haar kleren, zucht.
En nu heeft ze oude kleren aan en die blijven natuurlijk schoon...

De oudste verzuipt in haar huiswerk opdrachten en ik voel me onmachtig om te helpen. Nou zoiets... en ik ben tijd voor mijzelf vandaag even vergeten.
Morgen is er weer een dag, ik ga op tijd naar bed vanavond denk ik...

quote:

Op maandag 23 maart 2020 17:05 schreef Nijna het volgende:

[..]

Hmmmz pas goed op jezelf.

Die baaldag, het komt vast wel weer goed.
Maar bekers drinken vallen om naast computers vandaag. Mijn laptop hield er even mee op, maar doet het nu weer geen idee of dat de thee is waar misschien toch een spatje van naar binnen is gesprongen...
De jongste zat te verven en natuurlijk kwam die niet uitwasbare verf in haar kleren, zucht.
En nu heeft ze oude kleren aan en die blijven natuurlijk schoon...

De oudste verzuipt in haar huiswerk opdrachten en ik voel me onmachtig om te helpen. Nou zoiets... en ik ben tijd voor mijzelf vandaag even vergeten.
Morgen is er weer een dag, ik ga op tijd naar bed vanavond denk ik...

oh jeetje, dan gaat er wel heel veel mis. Dat is ook niet erg fijn.
Dat onmacht is ook vervelend. Is er niks dat je kan doen?
Misschien is het even tijd voor een verwenmomentje voor alleen JOU. (denk ik als dat kan ?)

quote:

Op maandag 23 maart 2020 17:06 schreef Mo0nlight het volgende:

[..]

oh jeetje, dan gaat er wel heel veel mis. Dat is ook niet erg fijn.
Dat onmacht is ook vervelend. Is er niks dat je kan doen?
Misschien is het even tijd voor een verwenmomentje voor alleen JOU. (denk ik als dat kan ?)

Misschien duik ik straks wel even in bad.

quote:

Op maandag 23 maart 2020 18:40 schreef Nijna het volgende:

[..]

Misschien duik ik straks wel even in bad.

Goedzo! even lekker voor jezelf zorgen. Geniet er van, neem je tijd.

Ik ben uit de kliniek ontslagen. Vind het fijn om weer thuis te zijn. Het was een goede overgang. Zo gaat het niet altijd. Maar het was ook een vrij rustige opname en heeft me goed gedaan. Ik ben zo blij dat ik weer bij de hond ben, heb net gelijk even met haar gewandeld.
Nu heb ik energie om wat huishoudelijke taken te doen. Het zal wel niet lang duren voordat ik weer een 'instortmoment' qua stemming/energie heb dus ik ga maar gauw aan de slag.

Mijn casemanager gaat met pensioen dus ik krijg een nieuwe. Ik heb haar al wel eens ontmoet maar kan me niet echt meer herinneren wat ik van haar vond. Nou ja, ik merk het wel.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 13:30 schreef kuolema het volgende:
Ik ben uit de kliniek ontslagen. Vind het fijn om weer thuis te zijn. Het was een goede overgang. Zo gaat het niet altijd. Maar het was ook een vrij rustige opname en heeft me goed gedaan. Ik ben zo blij dat ik weer bij de hond ben, heb net gelijk even met haar gewandeld.
Nu heb ik energie om wat huishoudelijke taken te doen. Het zal wel niet lang duren voordat ik weer een 'instortmoment' qua stemming/energie heb dus ik ga maar gauw aan de slag.

Mijn casemanager gaat met pensioen dus ik krijg een nieuwe. Ik heb haar al wel eens ontmoet maar kan me niet echt meer herinneren wat ik van haar vond. Nou ja, ik merk het wel.

Goed om te lezen! Leuk dat je al even met de hond hebt gewandeld.

Zelf ben ik gisteren begonnen met sam-e, merk er nog niet zoveel van maar ben benieuwd of het effect zal hebben. Ik ben met een lage dosis begonnen 200mg. En ik probeer zelf gefermenteerde gemberdrank te maken. Als ik weer naar de supermarkt ga dan wil ik kefir proberen. Bacterien schijnen ook invloed te kunnen hebben op stemming, maar ik weet niet of dit bij iedereen zo is.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 13:30 schreef kuolema het volgende:
Ik ben uit de kliniek ontslagen. Vind het fijn om weer thuis te zijn. Het was een goede overgang. Zo gaat het niet altijd. Maar het was ook een vrij rustige opname en heeft me goed gedaan. Ik ben zo blij dat ik weer bij de hond ben, heb net gelijk even met haar gewandeld.
Nu heb ik energie om wat huishoudelijke taken te doen. Het zal wel niet lang duren voordat ik weer een 'instortmoment' qua stemming/energie heb dus ik ga maar gauw aan de slag.

Mijn casemanager gaat met pensioen dus ik krijg een nieuwe. Ik heb haar al wel eens ontmoet maar kan me niet echt meer herinneren wat ik van haar vond. Nou ja, ik merk het wel.

Wat fijn! en spannend dat je een nieuwe casemanager gaat krijgen ik hoop dat het je gaat bevallen.. Probeer niet te negatief te denken. ik hoop zo voor je dat je geen instortmoment gaat krijgen!