Depressie & Angst #165

quote:

Op woensdag 18 maart 2020 15:59 schreef kuolema het volgende:
Eh ... een opname heeft daar niets mee te maken. Ik begrijp niet echt wat je daarmee bedoelt.
Ik word ook woedend op mensen op straat.

Sorry, je bedoelde corona maatregelen. Dat had ik verkeerd gelezen.
Wat maakt jou woedend op de mensen op straat?
Bij mij is het ergernis en jaloezie. Mensen die wel dingen durven (autorijden, was zelf na 100 lessen nog niet geslaagd viel in de slechte leerling categorie, enz) en mensen die langzaam zijn en niks durven bijna aanrijden. Mensen die om de haverklap op straat spugen en ranzig erbij rochelen. Dan denk ik oke nu zie ik het zodat ik om kan lopen, maar een andere keer niet. Het komt over alsof ze duidelijk willen maken hoe erg ze je verachten omdat hun leven beter is dan het jouwe, dan wil ik ze uitschelden. Moeders met buggy's en krijsende kinderen. Oke ik heb aan de ene kant respect voor moeders maar ik haat die overload aan prikkels als het onbekenden zijn. Moeders die hun kinderen niet in de hand hebben, het allerergste. Mensen die in zichzelf vals neuriën fluiten of zingen en verdacht vrolijk zijn. Ik probeer dan te denken: goh wat leuk dat die persoon vrolijk is. Maar het zijn altijd vage types die dat doen. Dan krijg ik het gevoel alsof het halve zolen/criminelen zijn.

quote:

Dat ervaar ik dus ook. Hoe vaak ik iets ook doe, hoe weinig ik ook vermijd, het blijft lastig.

Maar wat zeg je dan tegen mensen die zeggen "je probeert het te weinig" of "het komt vanzelf goed gewoon blijven proberen"?

quote:

Het hangt er ook maar net van af wat je definitie is van dingen die 'moeten'. Ik moet niet zoveel van andere mensen, maar wel van mezelf. En ik zie daar wel het goede van in.

Ja oke, als je je doelen ermee haalt. Maar dan is het geen moeten meer toch? Dan wil je het toch eerder? En je vond moeilijk te bepalen wat goed voor je is schreef je dus ook wat je nou wel of niet moet van jezelf? Of weet je dat wel?