LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Op oudjaarsdag is mijn moeder, die gewoon gezond was, opgenomen in het ziekenhuis. Ze bleek embolieën te hebben, zowel in haar gewone aderen als in haar slagaderen. Op nieuwjaarsdag ging het flink mis: de toevoer naar haar hersenen raakte geblokkeerd. Door een innovatieve procedure (een trombectomie) hebben de artsen haar leven gered, maar onduidelijk is nog hoeveel neurologische schade ze heeft opgelopen.
Mijn moeder ligt op de intensive care. Ze is bij bewustzijn en wordt niet beademd, maar ze kan niet praten. Graag hoor ik ervaringsverhalen en tips: wat kunnen wij het beste doen?
Het grootste probleem voor de artsen is uitzoeken waar de embolieën vandaan komen. Mogelijk zit er er tumor bij de eierstokken. Op dit moment gaat hun aandacht uit naar haar in leven houden. Ze moeten een balans zien te vinden tussen ontstollen en bloedingen vooorkomen. Als ze een paar dagen stabiel is, wordt ze geopereerd en wordt de vermoedelijke tumor weggehaald door de gynaecoloog. De mensen op de intensive care zijn fantastisch, maar ik zie dat ze onderschatten wat mijn moeder begrijpt en kan. Daarom wil ik haar helpen om zich verstaanbaar te maken. Maar ik wil haar ook niet onder druk zetten. Ze is heel ziek.
Het linkerdeel van haar hersenen heeft een tijd te weinig bloedtoevoer gehad. De artsen voorspelden dat ze rechts verlamd zou zijn en dat haar spraakvermogen zou zijn aangetast. Dat klopt deels. Haar rechterarm kan ze niet bewegen, maar haar been wel. Het rechterdeel van haar gezicht blijft achter maar is niet verlamd. De motoriek in haar gezicht verbetert wat, maar ze kan zich niet verstaanbaar maken. Mijn inschatting is dat ze dysartrie heeft en geen afasie, maar jullie zullen begrijpen dat het niet eenvoudig te diagnosticeren is en dat het bovendien mijn lekendiagnose is. Ik heb vanochtend in het hotel een A4 gemaakt met “ja”, “nee” en “?” zodat ze met haar linkerhand antwoorden aan kan wijzen op gesloten vragen die ik stel.
Excuses als dit bericht wat warrig is of vol taalfouten zit. Ik ben gestrand in Maastricht, ver weg van de omgeving Amsterdam waar ik woon. Ik heb alleen een mobiel tot mijn beschikking. Afijn, jullie inzichten zouden heel welkom zijn.
Mijn moeder ligt op de intensive care. Ze is bij bewustzijn en wordt niet beademd, maar ze kan niet praten. Graag hoor ik ervaringsverhalen en tips: wat kunnen wij het beste doen?
Het grootste probleem voor de artsen is uitzoeken waar de embolieën vandaan komen. Mogelijk zit er er tumor bij de eierstokken. Op dit moment gaat hun aandacht uit naar haar in leven houden. Ze moeten een balans zien te vinden tussen ontstollen en bloedingen vooorkomen. Als ze een paar dagen stabiel is, wordt ze geopereerd en wordt de vermoedelijke tumor weggehaald door de gynaecoloog. De mensen op de intensive care zijn fantastisch, maar ik zie dat ze onderschatten wat mijn moeder begrijpt en kan. Daarom wil ik haar helpen om zich verstaanbaar te maken. Maar ik wil haar ook niet onder druk zetten. Ze is heel ziek.
Het linkerdeel van haar hersenen heeft een tijd te weinig bloedtoevoer gehad. De artsen voorspelden dat ze rechts verlamd zou zijn en dat haar spraakvermogen zou zijn aangetast. Dat klopt deels. Haar rechterarm kan ze niet bewegen, maar haar been wel. Het rechterdeel van haar gezicht blijft achter maar is niet verlamd. De motoriek in haar gezicht verbetert wat, maar ze kan zich niet verstaanbaar maken. Mijn inschatting is dat ze dysartrie heeft en geen afasie, maar jullie zullen begrijpen dat het niet eenvoudig te diagnosticeren is en dat het bovendien mijn lekendiagnose is. Ik heb vanochtend in het hotel een A4 gemaakt met “ja”, “nee” en “?” zodat ze met haar linkerhand antwoorden aan kan wijzen op gesloten vragen die ik stel.
Excuses als dit bericht wat warrig is of vol taalfouten zit. Ik ben gestrand in Maastricht, ver weg van de omgeving Amsterdam waar ik woon. Ik heb alleen een mobiel tot mijn beschikking. Afijn, jullie inzichten zouden heel welkom zijn.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Oh, wat een nare toestand. 
Een tijdje terug was er hier iemand met een vraag naar pictogrammen, specifiek om zelf uit te printen. Ik heb toen wel gezien dat je ook e.e.a. ‘kant-en-klaar’ kunt kopen, maar er kwamen toen wel wat linkjes ook naar pdf’s.
Ik zou het nu eerst in die hoek zoeken, zeg maar een uitbreiding van jouw ja/nee-idee.
Ik ga nu even zoeken of ik dat topic kan vinden. Gevonden. LIF / beeldwoordenboek/hulpmiddel gezocht voor afasie, printversie
Veel sterkte.
Een tijdje terug was er hier iemand met een vraag naar pictogrammen, specifiek om zelf uit te printen. Ik heb toen wel gezien dat je ook e.e.a. ‘kant-en-klaar’ kunt kopen, maar er kwamen toen wel wat linkjes ook naar pdf’s.
Ik zou het nu eerst in die hoek zoeken, zeg maar een uitbreiding van jouw ja/nee-idee.
Ik ga nu even zoeken of ik dat topic kan vinden. Gevonden. LIF / beeldwoordenboek/hulpmiddel gezocht voor afasie, printversie
Veel sterkte.
The love you take is equal to the love you make.
Claudia, wat heftig. Heel veel sterkte! 
Ik denk dat je heel praktisch bezig bent met ja/nee/? En dat dat een goede eerste stap is. zo kun je proberen uit te vinden wat je moeder wel/niet begrijpt en vanuit daar kun je verder kijken wat ze nodig heeft.
Ik denk dat je heel praktisch bezig bent met ja/nee/? En dat dat een goede eerste stap is. zo kun je proberen uit te vinden wat je moeder wel/niet begrijpt en vanuit daar kun je verder kijken wat ze nodig heeft.
Shit Claudia! Wat heftig! 
Zowel mijn vader (in 2001) als mijn schoonvader (in 2017) hebben een herseninfarct gehad maar konden beide snel weer praten dus ik heb geen ervaring met dat deel.
Vwb de verlamming, dat kan nog enorm verbeteren in de komende dagen, tot wel zelfs een jaar na afloop.
Of dat met de spraak zo is weet ik niet.
Ik zou denken dat er in het ziekenhuis ook aanwijskaarten zijn. Er is ook een logopedist in huis die samenwerkt met deze patiënten, het lijkt me dat die zoiets misschien wel heeft?
Zowel mijn vader (in 2001) als mijn schoonvader (in 2017) hebben een herseninfarct gehad maar konden beide snel weer praten dus ik heb geen ervaring met dat deel.
Vwb de verlamming, dat kan nog enorm verbeteren in de komende dagen, tot wel zelfs een jaar na afloop.
Of dat met de spraak zo is weet ik niet.
Ik zou denken dat er in het ziekenhuis ook aanwijskaarten zijn. Er is ook een logopedist in huis die samenwerkt met deze patiënten, het lijkt me dat die zoiets misschien wel heeft?
***
Dank je! Ik heb ook een tweede vel gemaakt met drie smileys zodat ze aan kan geven hoe ze zich voelt. Het is heel rudimentair, maar ik hoop met die twee vellen een eind te komen. Eerst eens kijken wat ze precies begrijpt (ik denk alles). Ik wil vandaag ook controleren wat ze wel en niet kan zien. Er hangt een klok schuin voor haar bed waar ik haar steeds op wijs zodat ze een gevoel krijgt voor de dagen en weet wanneer ik weer kom. Maar ik weet nu niet eens of ze alleen kijkt of de tijd echt ziet.
Ik ben zelf nog gestrand hier zonder kleding en andere mogelijkheden. Het plan is nu dat ik zondag even naar huis ga en dat zou me de mogelijkheid geven wat te printen. Ik durf niet te veel te plannen omdat het ook elk moment mis kan gaan met haar.
Ik ben zelf nog gestrand hier zonder kleding en andere mogelijkheden. Het plan is nu dat ik zondag even naar huis ga en dat zou me de mogelijkheid geven wat te printen. Ik durf niet te veel te plannen omdat het ook elk moment mis kan gaan met haar.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Poeh... wat een rotsituatie zeg...
Sterkte!
Sterkte!
Zoiets bedoelde ik idd!quote:Op zaterdag 4 januari 2020 09:17 schreef Lienekien het volgende:
Oh, wat een nare toestand.
Een tijdje terug was er hier iemand met een vraag naar pictogrammen, specifiek om zelf uit te printen. Ik heb toen wel gezien dat je ook e.e.a. ‘kant-en-klaar’ kunt kopen, maar er kwamen toen wel wat linkjes ook naar pdf’s.
Ik zou het nu eerst in die hoek zoeken, zeg maar een uitbreiding van jouw ja/nee-idee.
Ik ga nu even zoeken of ik dat topic kan vinden. Gevonden. LIF / beeldwoordenboek/hulpmiddel gezocht voor afasie, printversie
Veel sterkte.
***
Er is nog geen logopedist geweest. Ik durf daar ook nog niet naar te vragen, want de artsen hebben nu een andere focus. Ze willen net lang genoeg wachten tot ze haar kunnen opereren. Dat heeft nu de hoogste prioriteit, haar tot die tijd in leven houden. Ik gok dat zo’n operatie maandag plaatsvindt, maar het zou ook zomaar vandaag kunnen zijn.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik denk dat ik wel naar de aanwijskaarten ga vragen als ze vandaag op mijn vel reageert!
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
En ja, het is echt een absolute horror waar we in zitten. Ik ben zelf op oudjaarsdag naar haar toegegaan. Toen was ze in prima doen. De dag erna waren mijn broertje en tante bij haar toen het misging. Heel toevallig en verschrikkelijk voor hen, maar daardoor hebben de artsen wel razendsnel kunnen reageren.
Ik ben op dit moment blij met elke minuut dat ik geen telefoontje van de intensive care krijg.
Ik ben op dit moment blij met elke minuut dat ik geen telefoontje van de intensive care krijg.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Gadverdamme, wat naar
Als er iets waar wij bij kunnen helpen, laat het gerust weten. Voor nu krijg je vooral mentale steun van je medeFOK!kers.
Als er iets waar wij bij kunnen helpen, laat het gerust weten. Voor nu krijg je vooral mentale steun van je medeFOK!kers.
F.K.A. SuperwormJim
Nee, ze heeft een voedingssonde in verband met verslikkingsgevaar. Precies rond dat gebied doet haar motoriek het niet naar behoren. Maar om een idee te geven: gisteren probeerde ze “januari” te zeggen. Daar zaten we even op te oefenen. Dus ze kan wel het woord begrijpen en vinden, maar haar motoriek lijkt niet mee te werken.
Om een ander voorbeeld te geven: ze kon eerst haar tong niet uitsteken en nu wel.
Om een ander voorbeeld te geven: ze kon eerst haar tong niet uitsteken en nu wel.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Wat een rot begin van 2020.quote:Op zaterdag 4 januari 2020 09:24 schreef Claudia_x het volgende:
...
Ik ben zelf nog gestrand hier zonder kleding en andere mogelijkheden. Het plan is nu dat ik zondag even naar huis ga en dat zou me de mogelijkheid geven wat te printen. Ik durf niet te veel te plannen omdat het ook elk moment mis kan gaan met haar.
Printen kan je vast ook wel ergens in het ziekenhuis.
Je hebt nu toch tijd teveel, en te weinig, tegelijkertijd.
Sterkte.
How do we turn this world-class fuck-up into a world-class learning experience?
En dank voor alle sterktewensen. Die worden ook erg gewaardeerd, want ik zit hier nu maar wat alleen. Straks komt mijn broertje weer en morgen mijn tante. M’n moeder zit hier zo geïsoleerd in deze uithoek van het land. Al zul je van mij geen kwaad woord over Maastricht horen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Gek genoeg lijkt het niet alsof ik veel tijd heb, maar dat komt misschien ook doordat ik nu elk vrij uur even probeer bij te slapen of anderszins uit te rusten na twee nachten achtereen wakker zijn..
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dat is wel positief, er is dus zeker verbetering mogelijk, maar nu eerst maar focussen op voorkomen dat het nog een keer mis gaat of erger.quote:
Nee, ze heeft een voedingssonde in verband met verslikkingsgevaar. Precies rond dat gebied doet haar motoriek het niet naar behoren. Maar om een idee te geven: gisteren probeerde ze “januari” te zeggen. Daar zaten we even op te oefenen. Dus ze kan wel het woord begrijpen en vinden, maar haar motoriek lijkt niet mee te werken.
Om een ander voorbeeld te geven: ze kon eerst haar tong niet uitsteken en nu wel.
***
Wat een beladen situatie zeg. Ik kan me er wel iets bij voorstellen hoe je je voelt. Mijn moeder werd op mijn 17e wakker met korsakof, die wist helemaal niet meer wie ik was. Die heeft dus ook een hersenbeschadiging, helaas onherstelbaar. Ik wens je heel veel sterkte en focus je maar op de kleine stapjes die ze vooruit gaat. Waarde hechten aan kleine verbeteringen is het beste wat je kan doen!
Veel sterkte en beterschap!
Het is positief dat ze nu alweer vooruitgang maakt, maar het is natuurlijk eerst de operatie afwachten.
Als dat gedaan is, weer verder.
http://revalidatieapps.nl/touchtotell.html
Dit kan een hulpmiddel zijn voor de communicatie. Op deze site staan ook andere hulpmiddelen hiervoor.
Het is erg fijn om wel zo snel mogelijk een logopedist erbij te hebben, omdat dat ook erkenning geeft aan haar problemen met de communicatie.
Hopelijk komt ze er vrij goed door!
Het is positief dat ze nu alweer vooruitgang maakt, maar het is natuurlijk eerst de operatie afwachten.
Als dat gedaan is, weer verder.
http://revalidatieapps.nl/touchtotell.html
Dit kan een hulpmiddel zijn voor de communicatie. Op deze site staan ook andere hulpmiddelen hiervoor.
Het is erg fijn om wel zo snel mogelijk een logopedist erbij te hebben, omdat dat ook erkenning geeft aan haar problemen met de communicatie.
Hopelijk komt ze er vrij goed door!
Jammer dat Touch to Tell alleen voor de tablet is en niet de telefoon.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Sterkte Claudia.
Zelf ook in deze situatie gezeten. Na een forse hersenbloeding werd mijn vader rechts zijdelings verlamd en had afasie en verbale apraxie.
Persoonlijk vind ik dat je te hard op het verbetertraject af gaat en zelf diagnostiseren.Laat eerst het lichaam herstellen van deze harde klap. Er kan een hoop terugkomen maar dat vergt wel tijd.
Mijn vader maakte de eerste dagen geen geluid. Hij was ontzettend gefrustreerd dat spreken niet meer lukte. Hij was er liever niet meer geweest.
Na in het ziekenhuis enigszins te zijn hersteld ging hij naar een revalidatiecentrum. Hier werd er pas gekeken wat hij nu wel of niet kon. Kreeg logopedie en bewegingstherapie.
Logopedie heeft weinig uitgemaakt. Door de frustratie van de dubbele spraakstoornis is hij daar mee gestopt. Als hij had gewild dan kon hij met behulp van een stukjes kunnen lopen als hij dat was blijven doen. Het boeide hem niet.
Aangezien hij Rechtszijdig verlamd was en daardoor verzorging en hulp nodig had kwam hij in een verzorgingstehuis terecht. Geestelijk had hij alles nog op een rijtje.
Aanwijskaarten of met plaatjes weigerde hij te gebruiken, voelde zich waarschijnlijk te goed voor. Met hints spelen en doorvragen kwamen we er ook.
Zelf ook in deze situatie gezeten. Na een forse hersenbloeding werd mijn vader rechts zijdelings verlamd en had afasie en verbale apraxie.
Persoonlijk vind ik dat je te hard op het verbetertraject af gaat en zelf diagnostiseren.Laat eerst het lichaam herstellen van deze harde klap. Er kan een hoop terugkomen maar dat vergt wel tijd.
Mijn vader maakte de eerste dagen geen geluid. Hij was ontzettend gefrustreerd dat spreken niet meer lukte. Hij was er liever niet meer geweest.
Na in het ziekenhuis enigszins te zijn hersteld ging hij naar een revalidatiecentrum. Hier werd er pas gekeken wat hij nu wel of niet kon. Kreeg logopedie en bewegingstherapie.
Logopedie heeft weinig uitgemaakt. Door de frustratie van de dubbele spraakstoornis is hij daar mee gestopt. Als hij had gewild dan kon hij met behulp van een stukjes kunnen lopen als hij dat was blijven doen. Het boeide hem niet.
Aangezien hij Rechtszijdig verlamd was en daardoor verzorging en hulp nodig had kwam hij in een verzorgingstehuis terecht. Geestelijk had hij alles nog op een rijtje.
Aanwijskaarten of met plaatjes weigerde hij te gebruiken, voelde zich waarschijnlijk te goed voor. Met hints spelen en doorvragen kwamen we er ook.
Je praat in de verleden tijd. Leeft je vader nog?quote:
Sterkte Claudia.
Zelf ook in deze situatie gezeten. Na een forse hersenbloeding werd mijn vader rechts zijdelings verlamd en had afasie en verbale apraxie.
Persoonlijk vind ik dat je te hard op het verbetertraject af gaat en zelf diagnostiseren.Laat eerst het lichaam herstellen van deze harde klap. Er kan een hoop terugkomen maar dat vergt wel tijd.
Mijn vader maakte de eerste dagen geen geluid. Hij was ontzettend gefrustreerd dat spreken niet meer lukte. Hij was er liever niet meer geweest.
Na in het ziekenhuis enigszins te zijn hersteld ging hij naar een revalidatiecentrum. Hier werd er pas gekeken wat hij nu wel of niet kon. Kreeg logopedie en bewegingstherapie.
Logopedie heeft weinig uitgemaakt. Door de frustratie van de dubbele spraakstoornis is hij daar mee gestopt. Als hij had gewild dan kon hij met behulp van een stukjes kunnen lopen als hij dat was blijven doen. Het boeide hem niet.
Aangezien hij Rechtszijdig verlamd was en daardoor verzorging en hulp nodig had kwam hij in een verzorgingstehuis terecht. Geestelijk had hij alles nog op een rijtje.
Aanwijskaarten of met plaatjes weigerde hij te gebruiken, voelde zich waarschijnlijk te goed voor. Met hints spelen en doorvragen kwamen we er ook.
Bij mijn moeder is het echt anders. Die babbelt aan een stuk door. We verstaan er alleen niets van.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Claudia, ik woon op vijf minuten van het ziekenhuis. Als ik iets kan doen, geef maar aan.
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Ik ookquote:Op zaterdag 4 januari 2020 11:04 schreef Sjeen het volgende:
Claudia, ik woon op vijf minuten van het ziekenhuis. Als ik iets kan doen, geef maar aan.
FOK!kers helpen FOK!kers
F.K.A. SuperwormJim
2 jaar geleden overleden aan de gevolgen van een ruiterembolie.quote:
[..]
Je praat in de verleden tijd. Leeft je vader nog?
Bij mijn moeder is het echt anders. Die babbelt aan een stuk door. We verstaan er alleen niets van.
Geen enkele situatie is het zelfde, in de revalidatie kliniek zoveel verschillende varianten gezien.
Ze heeft ook door dat er alleen maar onzin uitkomt?
jee @Claudia, jullie worden niet gespaard... Eerst jij afgelopen jaar in een heel ziekenhuistraject en nu dit.
Ik snap heel goed dat je je moeder nu al iets wilt geven waarbij ze zich kan uiten, door idd simpel ja, nee en de basis gevoelens. Je zal zelf merken in de loop van de tijd merken wat lukt en waar behoefte aan is.
Ik wens jullie veel moed en sterkte de komende tijd. En accepteer alle hulp die je gebruiken kunt.
Ik snap heel goed dat je je moeder nu al iets wilt geven waarbij ze zich kan uiten, door idd simpel ja, nee en de basis gevoelens. Je zal zelf merken in de loop van de tijd merken wat lukt en waar behoefte aan is.
Ik wens jullie veel moed en sterkte de komende tijd. En accepteer alle hulp die je gebruiken kunt.
Jammer ja.quote:
Jammer dat Touch to Tell alleen voor de tablet is en niet de telefoon.
Aan de andere kant zie ik vaak dat de ruimte van de tablet erg wordt gewaardeerd door de mensen met beroertes en bloedingen. De prikkelverwerking is, zeker in het begin, toch erg vaak aangedaan. Misschien is het dus wel bewust.
Heel veel sterkte Claudia!
En beterschap voor je moeder. Hopelijk kan de operatie heel snel en verloopt die voorspoedig.
En beterschap voor je moeder. Hopelijk kan de operatie heel snel en verloopt die voorspoedig.
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
Heel veel sterkte!!
Kom een kijkje nemen op onze facebookpagina van Stichting Queri.
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
Wat een drama!
De app ‘Gespreksboek’ werkt op mijn mobiel, de light versie is gratis.
Wat ook handig kan zijn is zoiets zelf maken, in het geval ze woorden kan spellen:
https://www.communicatiek(...)aart-of-aanwijskaart of dit: https://www.als-centrum.n(...)m-voor-communicatie/
Een logopedist hoeft nu niet zijn voor oefeningen of een behandeling, maar zij hebben wel tips of hulpmiddelen. Het lijkt me voor je moeder erg prettig om te kunnen vertellen dat ze ergens pijn heeft, of vragen te stellen over wat er aan de hand is.
Sterkte voor jullie beide!
De app ‘Gespreksboek’ werkt op mijn mobiel, de light versie is gratis.
Wat ook handig kan zijn is zoiets zelf maken, in het geval ze woorden kan spellen:
https://www.communicatiek(...)aart-of-aanwijskaart of dit: https://www.als-centrum.n(...)m-voor-communicatie/
Een logopedist hoeft nu niet zijn voor oefeningen of een behandeling, maar zij hebben wel tips of hulpmiddelen. Het lijkt me voor je moeder erg prettig om te kunnen vertellen dat ze ergens pijn heeft, of vragen te stellen over wat er aan de hand is.
Sterkte voor jullie beide!
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Een logopedist hebben vaak een pictogrammen staan die je prima kan gebruiken.
Mocht jouw moeder uiteindelijk zijn spraakvermogen aangetast is. kan je eventueel andere taal proberen zoals gebarentaal. (dat betekent jullie wel nieuwe taal moet leren beheersen) Het hoeft niet perfect kunnen gebaren. Als je het maar snapt wat zij zegt of wilt.
Mocht jouw moeder uiteindelijk zijn spraakvermogen aangetast is. kan je eventueel andere taal proberen zoals gebarentaal. (dat betekent jullie wel nieuwe taal moet leren beheersen) Het hoeft niet perfect kunnen gebaren. Als je het maar snapt wat zij zegt of wilt.
Al die ontdekkingsreizen door mensen, ze hebben nooit tegenhouden door domheid van mensen
als ik het zo lees is ze nog veel te ziek om lessen te volgen, maar je kan wel alvast zoveelquote:
Een logopedist hebben vaak een pictogrammen staan die je prima kan gebruiken.
Mocht jouw moeder uiteindelijk zijn spraakvermogen aangetast is. kan je eventueel andere taal proberen zoals gebarentaal. (dat betekent jullie wel nieuwe taal moet leren beheersen) Het hoeft niet perfect kunnen gebaren. Als je het maar snapt wat zij zegt of wilt.
mogelijk kijken wat ze wel kán en of ze iets begrijpt, klok kijken is héél lastig als je daar ligt
maar je kan het wél weer leren, zo snel mogelijk mee beginnen
niet wachten totop de logopedist....
Sterkte TS!
dat is op dit moment wel het belangrijkste denk ik....quote:
Als je het maar snapt wat zij zegt of wilt.
dak klokkijken komt later wel......
Ik denk dat jij de artsen onderschat.quote:
maar ik zie dat ze onderschatten wat mijn moeder begrijpt en kan.
Ik denk dat je het stellen van een diagnose beter over laat aan de artsen. Die zijn gespecialiseerd. Jij bent dat overduidelijk niet, want je geeft zelf aan dat het een lekendiagnose is.quote:Mijn inschatting is dat ze dysartrie heeft en geen afasie, maar jullie zullen begrijpen dat het niet eenvoudig te diagnosticeren is en dat het bovendien mijn lekendiagnose is.
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
de artsen hebben nu andere prioriteiten denk ik.... patiënt in leven houden, dus ze moet hetquote:Op zaterdag 4 januari 2020 15:58 schreef vosss het volgende:
[..]
Ik denk dat jij de artsen onderschat.
[..]
Ik denk dat je het stellen van een diagnose beter over laat aan de artsen. Die zijn gespecialiseerd. Jij bent dat overduidelijk niet, want je geeft zelf aan dat het een lekendiagnose is.
juist van TS haar hulp hebben om zich zo snel mogelijk verstaanbaar te maken
Dus die moeder moet maar even (via TS) aangeven of ze dysartrie of afasie heeft?quote:
[..]
de artsen hebben nu andere prioriteiten denk ik.... patiënt in leven houden, dus ze moet het
juist van TS haar hulp hebben om zich zo snel mogelijk verstaanbaar te maken
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Nee dat weten die artsen ook wel...quote:Op zaterdag 4 januari 2020 16:09 schreef vosss het volgende:
[..]
Dus die moeder moet maar even (via TS) aangeven of ze dysartrie of afasie heeft?
ik bedoel dat ze waarschijnlijk té ziek is om échte lessen te volgen dus TS en andere familie
kunnen alvast zo snel mogelijk proberen om zich zelf verstaanbaar te maken..
dat zei ik...
2,5 jaar geleden lag ik ook zo namelijk... niemand kon me verstaan, ik kon niet lezen,
niet schrijven en ook niet klok kijken.. dus ik lul niet in de ruimte... maar als jij het beter weet...
be my guest ( dat laatste moest ik even Googelen om eerlijk te zijn, want ik wist de spelling niet meer)
Misschien moet je TS maar gewoon laten doen wat haar goed lijkt, ze is wijs genoeg. Het is niet alsof ze haar moeder schaadt door zich nu zelf hierin te verdiepen en haar pogingen tot communiceren met haar moeder.quote:
[..]
Dus die moeder moet maar even (via TS) aangeven of ze dysartrie of afasie heeft?
The love you take is equal to the love you make.
Heb je er nog herinneringen aan hoe dat toen voor jou was, eigenlijk?quote:
[..]
Nee dat weten die artsen ook wel...
ik bedoel dat ze waarschijnlijk té ziek is om échte lessen te volgen dus TS en andere familie
kunnen alvast zo snel mogelijk proberen om zich zelf verstaanbaar te maken..
dat zei ik...
2,5 jaar geleden lag ik ook zo namelijk... niemand kon me verstaan, ik kon niet lezen,
niet schrijven en ook niet klok kijken.. dus ik lul niet in de ruimte... maar als jij het beter weet...
be my guest ( dat laatste moest ik even Googelen om eerlijk te zijn, want ik wist de spelling niet meer)
The love you take is equal to the love you make.
Ja... een helquote:
[..]
Heb je er nog herinneringen aan hoe dat toen voor jou was, eigenlijk?
ik zou niet weten waar ik moest beginnen eigenlijk...
maar er is dus altijd hoop voor TS en haar moeder dat wel Lien
Oh, ik hoopte een beetje dat je er niet zoveel herinneringen aan had.quote:
[..]
Ja... een hel
ik zou niet weten waar ik moest beginnen eigenlijk...
maar er is dus altijd hoop voor TS en haar moeder dat wel Lien
Er is zeker hoop! (En met jou is het ondanks die hel later toch nog wel weer aardig goedgekomen, als ik dat zo mag zeggen?)
The love you take is equal to the love you make.
Helaas wel...quote:
[..]
Oh, ik hoopte een beetje dat je er niet zoveel herinneringen aan had.
Er is zeker hoop! (En met jou is het ondanks die hel later toch nog wel weer aardig goedgekomen, als ik dat zo mag zeggen?)
Maar Ja het is zeker aardig goedgekomen
dat mag je écht we zeggen, maar wél met hulpen de eerste hulp zijn dan je naaste
quote:Op zaterdag 4 januari 2020 16:39 schreef FANN het volgende:
[..]
Helaas wel...
Maar Ja het is zeker aardig goedgekomen
en de eerste hulp zijn dan je naaste
The love you take is equal to the love you make.
Wil je er iets over vertellen? Ik zou het heel fijn vinden om het beter te kunnen begrijpen. Ik kan me ook voorstellen dat je het niet wil, dus voel je niet verplicht.quote:
[..]
Ja... een hel
ik zou niet weten waar ik moest beginnen eigenlijk...
maar er is dus altijd hoop voor TS en haar moeder dat wel Lien
Mijn indruk is dat ze op dit moment opgesloten zit in haar eigen lichaam, dat ze vrijwel volle begrip heeft van wat we zeggen en wat er gebeurt. Als ik bijvoorbeeld zeg dat mijn broertje een bijzonder horloge heeft, dan kijkt ze meteen naar zijn arm.
Ze was vanmiddag voor het eerst heel verdrietig. Toen hebben we even samen gehuild en heb ik gezegd dat ze gerust verdrietig mag zijn omdat het ook onwijs kut is allemaal. Ik heb er geen woorden voor hoe het is om haar spraakvermogen ontnomen te zien. Ik weet er een beetje van omdat ik tijdens mijn studie heb geleerd over bijv. afasie. En mijn collega’s deden onderzoek naar en stelden diagnoses bij kinderen met taalproblemen. Dat helpt me wel om het technisch te begrijpen, maar emotioneel helpt het geen zier. Het is mensonterend. Ik ben er kapot van - hoe moet ze zich zelf voelen?
Ik probeer eerlijk tegen haar te zijn en te zeggen dat ik haar niet begrijp. Tegelijk vind ik het ook goed dat ze het probeert om te communiceren. We houden elkaars hand vast en ik zie veel aan haar ogen. Schudden en knikken lukte vanochtend een beetje, maar ze stopt er elke keer mee en ging dan weer praten. Mijn kaartje met ja/nee werkte helemaal niet. Dat heb ik snel weggelegd.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik word er niet vrolijk van als ik bijvoorbeeld lees wat de overlevingskansen zijn bij eierstokkanker. We zijn er nog lang niet, niet bij een diagnose en een behandeling en dus ook niet bij herstel. Ik probeer maar niet te ver vooruit te denken.quote:
Heel veel sterkte Claudia!
En beterschap voor je moeder. Hopelijk kan de operatie heel snel en verloopt die voorspoedig.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik zit zelf ook aan zoiets te denken. Het kost haar nu te veel energie. Knijpen met haar hand is denk ik een betere optie. Ze heeft me gisteren met haar linkerhand de code van haar telefoon door geprobeerd te geven. Ik weet nog niet of die klopt, want ik heb haar telefoon niet. Maar het is de geboortedatum van mijn vader, dus ik vermoed dat de code goed is. En als dat zo is, dan is dat weer ongelooflijk.quote:
Zou met haar ogen knipperen lukken? Snel 2x voor ja en langer gesloten houden voor nee?
Maar dat is dus nu nog gissen. Ik kan niet echt gaan “trainen” met haar omdat ze zo ziek is. Dus bij een bezoek probeer ik een paar dingen en stop dan weer. Ze is snel afgeleid.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik heb zelf trouwens ooit op de intensive care gelegen en weet nog goed hoe vermoeiend dat was. Al die bezoeken zijn fantastisch en heel aardig maar soms gewoon te veel. Ook daarom zit ik vaak liever rustig bij d’r.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ach Claudia, neurochirurgische aandoeningen hebben een vreselijk impact op het leven, je gezin en alles daaromheen. Mijn ogenschijnlijke even zo gezonde man bleek dat dus ook niet, omdat zijn hypertensie (bloeddruk) achteraf veel te lange tijd te hoog bleek te zijn, en omdat hij verder geen signalen had kon het lang onopgemerkt blijven. Dat resulteerde in een hersenbloeding..
Ik heb geen ervaring met het ziektebeeld waar je nu met je moeder doorheen gaat, maar ik wil jullie als gezin een ongelooflijk warm hart en kracht geven, om hiermee als familie en gezin mee om te gaan, het is ontzettend zwaar
Mijn man heeft ook een poos wat aangetast spraakvermogen gehad. Zie het als een grote drukkende plek die op de banen in de hersenen duwt. Naarmate dat die afnam, werd de druk op de banen ook minder waardoor hij ook weer een beter spraakvermogen ontwikkelde.
[ Bericht 8% gewijzigd door Rijstebuiltje op 04-01-2020 21:00:23 ]
Ik heb geen ervaring met het ziektebeeld waar je nu met je moeder doorheen gaat, maar ik wil jullie als gezin een ongelooflijk warm hart en kracht geven, om hiermee als familie en gezin mee om te gaan, het is ontzettend zwaar
Mijn man heeft ook een poos wat aangetast spraakvermogen gehad. Zie het als een grote drukkende plek die op de banen in de hersenen duwt. Naarmate dat die afnam, werd de druk op de banen ook minder waardoor hij ook weer een beter spraakvermogen ontwikkelde.
[ Bericht 8% gewijzigd door Rijstebuiltje op 04-01-2020 21:00:23 ]
Wir müssen leben, bis wir sterben!
Ik zal het proberen....quote:
[..]
Wil je er iets over vertellen? Ik zou het heel fijn vinden om het beter te kunnen begrijpen. Ik kan me ook voorstellen dat je het niet wil, dus voel je niet verplicht.
Mijn indruk is dat ze op dit moment opgesloten zit in haar eigen lichaam, dat ze vrijwel volle begrip heeft van wat we zeggen en wat er gebeurt. Als ik bijvoorbeeld zeg dat mijn broertje een bijzonder horloge heeft, dan kijkt ze meteen naar zijn arm.
Ze was vanmiddag voor het eerst heel verdrietig. Toen hebben we even samen gehuild en heb ik gezegd dat ze gerust verdrietig mag zijn omdat het ook onwijs kut is allemaal. Ik heb er geen woorden voor hoe het is om haar spraakvermogen ontnomen te zien. Ik weet er een beetje van omdat ik tijdens mijn studie heb geleerd over bijv. afasie. En mijn collega’s deden onderzoek naar en stelden diagnoses bij kinderen met taalproblemen. Dat helpt me wel om het technisch te begrijpen, maar emotioneel helpt het geen zier. Het is mensonterend. Ik ben er kapot van - hoe moet ze zich zelf voelen?
Ik probeer eerlijk tegen haar te zijn en te zeggen dat ik haar niet begrijp. Tegelijk vind ik het ook goed dat ze het probeert om te communiceren. We houden elkaars hand vast en ik zie veel aan haar ogen. Schudden en knikken lukte vanochtend een beetje, maar ze stopt er elke keer mee en ging dan weer praten. Mijn kaartje met ja/nee werkte helemaal niet. Dat heb ik snel weggelegd.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Sommige stukken ben ik dus wel kwijt...
Nu het praten... ik wilde wel iets zeggen, maar er kwam niets uit er kwam een woord dan nergens
opsloeg, aangezien ik had direct nieuwe hartkleppen nodig had, moest ik eerst 6 weken wachten
want ik moest eerst 6 weken Antibiotica hebben, eerder konden ze niet opereren...
Dus in die 6 weken hielpen de medepatiënten, verpeegkundige én vooral familie om me
te helpen om te praten, ik kon bijvoorbeeld niet zeggen bij het ontbijt wat ik wilde hebben,
ik kon goddank wél lopen dat was ook wel een ''hele'' grote ''mazzel'' als je het zo mag noemen.
Dus tja, gebaartaal, en als ik een woord zocht (in mijn hoofd) héél vermoeiend is dat...
kon ik het niet uitspreken... dus soms kwam het er écht niet uit, of ze gingen raden
en dan had je écht een Hoera gevoel zo van JA hij of zij snapt me!
Ja dus het gaat langzaam.... écht langzaam... maar de worden kwamen toch terug
soms niet helemaal correct, ik ga dit verslag ook niet nakijken... want en zullen héél veel
fouten in zitten, maar dat geeft niet.... reageer ik ook niet zo uitgebreid....
Ik denk ook niet dat het 100% goed komt de spraak... maar dat geeft niet..
als je ziet dat je moeder iets wil zeggen.... geduld... geduld... geef haar geduld
en niet té snel gaan raden wat ze wil zeggen, want soms is het een heel iets anders
dan dat je denkt... als ze er écht niet uitkomt dan kan je altijd nog raden.
Als ze steeds naar jullie horloge kijkt... vraag gewoon, wil je weten hoe laat het is?
Misschien wil ze dat weten.. ze was Nieuwjaarsdag toch?
Misschien is dat haar laatste herinnering? Is het al 12 uur? Is het al Nieuwjaar?
Ik kan helaas niet weten wat ze nu denkt en jij ook niet... maar zo kan je er wel
achterkomen ( misschien)....
Ik hoop dat ik een beetje heb geholpen?
en ja het is een warrig verhaal, als later denk.... ik zou nog dit of dat kunnen zeggen en ik weet
nog iets waar je mee geholpen bent zal ik het posten
En nogmaals heel veel Sterkte
quote:
Al die bezoeken zijn fantastisch en heel aardig maar soms gewoon te veel.
soms is het teveel, er komen onderzoeken enz. enz... dus soms is het genoeg dat je er bent...
of dat jij of je broer 's avonds komen... je kan ook niet de hele dag daar zijn, misschien gaat
het allemaal wel heel lang duren...
Heel veel sterkte @Claudia_x , het blijft bizar dat iemand zó plotseling van "gewoon gezond" ineens op de intensive care kan belanden (zonder aanrijding of iets dergelijks).
En onthou ook dat ''trainen'' niet jouw taak is op dit moment, hoe goed je het ook met je moeder voor hebt. Als communiceren via knipperen al te veel uitput, zou ik het echt even laten en er gewoon lekker voor haar en jezelf zijn deze dagen voor zo'n spannende operatie. Hoe moeilijk dat ook is, afasie/dysartrie is gewoon verschrikkelijk om te zien. Het meeste herstel na een CVA vindt plaats binnen 3 maanden en zodra je moeder er klaar voor is, zal de arts groen licht geven en de andere disciplines er bij betrekken. Dit gebeurt normaal meestal binnen 24 uur en hier zijn strakke protocollen voor, dat ze nog niet langs zijn geweest bij je moeder betekent dus dat zij nog niet klaar is voor het revalidatietraject.quote:
[..]
Ik zit zelf ook aan zoiets te denken. Het kost haar nu te veel energie. Knijpen met haar hand is denk ik een betere optie. Ze heeft me gisteren met haar linkerhand de code van haar telefoon door geprobeerd te geven. Ik weet nog niet of die klopt, want ik heb haar telefoon niet. Maar het is de geboortedatum van mijn vader, dus ik vermoed dat de code goed is. En als dat zo is, dan is dat weer ongelooflijk.
Maar dat is dus nu nog gissen. Ik kan niet echt gaan “trainen” met haar omdat ze zo ziek is. Dus bij een bezoek probeer ik een paar dingen en stop dan weer. Ze is snel afgeleid.
Ik kan me goed voorstellen dat je meteen in de probleemoplossing schiet en dat siert je, vergeet alleen niet om ook gewoon even dochter te zijn voor je moeder!
Heel veel sterkte
Zoiets wilde ik ook typen. Komt hier op neer.quote:
[..]
En onthou ook dat ''trainen'' niet jouw taak is op dit moment, hoe goed je het ook met je moeder voor hebt. Als communiceren via knipperen al te veel uitput, zou ik het echt even laten en er gewoon lekker voor haar en jezelf zijn deze dagen voor zo'n spannende operatie. Hoe moeilijk dat ook is, afasie/dysartrie is gewoon verschrikkelijk om te zien. Het meeste herstel na een CVA vindt plaats binnen 3 maanden en zodra je moeder er klaar voor is, zal de arts groen licht geven en de andere disciplines er bij betrekken. Dit gebeurt normaal meestal binnen 24 uur en hier zijn strakke protocollen voor, dat ze nog niet langs zijn geweest bij je moeder betekent dus dat zij nog niet klaar is voor het revalidatietraject.
Ik kan me goed voorstellen dat je meteen in de probleemoplossing schiet en dat siert je, vergeet alleen niet om ook gewoon even dochter te zijn voor je moeder!
Heel veel sterkte
Goeie post.
Heel veel sterkte Claudia en geef haar de tijd.
[ Bericht 2% gewijzigd door Blues op 05-01-2020 11:43:54 ]
Hoe flexibel ben je met werk enzo? Blijf je daar de komende paar dagen? Heb je een compu/laptop/andere praktische zaken nodig om het allemaal wat makkelijker te maken?quote:
Excuses als dit bericht wat warrig is of vol taalfouten zit. Ik ben gestrand in Maastricht, ver weg van de omgeving Amsterdam waar ik woon. Ik heb alleen een mobiel tot mijn beschikking. Afijn, jullie inzichten zouden heel welkom zijn.
crap in = crap out
quote:
[..]
Ik zal het proberen....Dankjewel! Wat een verhaal, zeg. En wat geweldig dat je nu zo’n posting kunt schrijven. Taal is altijd erg belangrijk voor mij geweest. Daarom ben ik Taalwetenschappen gaan studeren en Taalfilosofie. Het heeft me altijd geïntrigeerd hoezeer onze taal, ons denken en onze identiteit met elkaar verbonden zijn. Mijn moeder komt nu op anderen over alsof ze niet bij haar volle verstand is. Dat vind ik moeilijk om te zien.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Sommige stukken ben ik dus wel kwijt...
Nu het praten... ik wilde wel iets zeggen, maar er kwam niets uit er kwam een woord dan nergens
opsloeg, aangezien ik had direct nieuwe hartkleppen nodig had, moest ik eerst 6 weken wachten
want ik moest eerst 6 weken Antibiotica hebben, eerder konden ze niet opereren...
Dus in die 6 weken hielpen de medepatiënten, verpeegkundige én vooral familie om me
te helpen om te praten, ik kon bijvoorbeeld niet zeggen bij het ontbijt wat ik wilde hebben,
ik kon goddank wél lopen dat was ook wel een ''hele'' grote ''mazzel'' als je het zo mag noemen.
Dus tja, gebaartaal, en als ik een woord zocht (in mijn hoofd) héél vermoeiend is dat...
kon ik het niet uitspreken... dus soms kwam het er écht niet uit, of ze gingen raden
en dan had je écht een Hoera gevoel zo van JA hij of zij snapt me!
Ja dus het gaat langzaam.... écht langzaam... maar de worden kwamen toch terug
soms niet helemaal correct, ik ga dit verslag ook niet nakijken... want en zullen héél veel
fouten in zitten, maar dat geeft niet.... reageer ik ook niet zo uitgebreid....
Ik denk ook niet dat het 100% goed komt de spraak... maar dat geeft niet..
als je ziet dat je moeder iets wil zeggen.... geduld... geduld... geef haar geduld
en niet té snel gaan raden wat ze wil zeggen, want soms is het een heel iets anders
dan dat je denkt... als ze er écht niet uitkomt dan kan je altijd nog raden.
Als ze steeds naar jullie horloge kijkt... vraag gewoon, wil je weten hoe laat het is?
Misschien wil ze dat weten.. ze was Nieuwjaarsdag toch?
Misschien is dat haar laatste herinnering? Is het al 12 uur? Is het al Nieuwjaar?
Ik kan helaas niet weten wat ze nu denkt en jij ook niet... maar zo kan je er wel
achterkomen ( misschien)....
Ik hoop dat ik een beetje heb geholpen?
en ja het is een warrig verhaal, als later denk.... ik zou nog dit of dat kunnen zeggen en ik weet
nog iets waar je mee geholpen bent zal ik het posten
En nogmaals heel veel Sterkte
Maar gisteravond hadden we een fijn bezoek. Ze zat rechtop in bed op ons te wachten. We konden beter met haar communiceren doordat we haar vroegen om bij bepaalde antwoorden in onze hand te knijpen. Zo ontdekten we dat ze jeuk had aan haar voeten. Het was voor haar zichtbaar een opluchting dat we de jeuk wegwreven. De kleine dingen waar je blij mee kunt zijn.
Ik ga straks nog naar het ochtendbezoekuur en dan ga ik naar huis. M’n kinderen missen me ontzettend en ze beginnen morgen weer met school. Ik heb nog geen idee hoe mijn week er verder uit gaat zien. De komende dagen zijn mijn broertje en tante bij haar.I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dankjewel! Ik vind het fijn om jullie adviezen te lezen.quote:
[..]
En onthou ook dat ''trainen'' niet jouw taak is op dit moment, hoe goed je het ook met je moeder voor hebt. Als communiceren via knipperen al te veel uitput, zou ik het echt even laten en er gewoon lekker voor haar en jezelf zijn deze dagen voor zo'n spannende operatie. Hoe moeilijk dat ook is, afasie/dysartrie is gewoon verschrikkelijk om te zien. Het meeste herstel na een CVA vindt plaats binnen 3 maanden en zodra je moeder er klaar voor is, zal de arts groen licht geven en de andere disciplines er bij betrekken. Dit gebeurt normaal meestal binnen 24 uur en hier zijn strakke protocollen voor, dat ze nog niet langs zijn geweest bij je moeder betekent dus dat zij nog niet klaar is voor het revalidatietraject.
Ik kan me goed voorstellen dat je meteen in de probleemoplossing schiet en dat siert je, vergeet alleen niet om ook gewoon even dochter te zijn voor je moeder!
Heel veel sterkte
Het is een manier om om te gaan met de hulpeloosheid, kleine dingen bedenken om haar te helpen. Er gebeurt nu ogenschijnlijk weinig en dat is best frustrerend. Ik heb een paar dagen geen arts meer gezien, verpleegkundigen weten vaak weinig. Het is een niemandsland waar we nu in zitten.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik wens je veel sterkte Claudia_x.quote:
[..]
Dankjewel! Wat een verhaal, zeg. En wat geweldig dat je nu zo’n posting kunt schrijven. Taal is altijd erg belangrijk voor mij geweest. Daarom ben ik Taalwetenschappen gaan studeren en Taalfilosofie. Het heeft me altijd geïntrigeerd hoezeer onze taal, ons denken en onze identiteit met elkaar verbonden zijn. Mijn moeder komt nu op anderen over alsof ze niet bij haar volle verstand is. Dat vind ik moeilijk om te zien.
Maar gisteravond hadden we een fijn bezoek. Ze zat rechtop in bed op ons te wachten. We konden beter met haar communiceren doordat we haar vroegen om bij bepaalde antwoorden in onze hand te knijpen. Zo ontdekten we dat ze jeuk had aan haar voeten. Het was voor haar zichtbaar een opluchting dat we de jeuk wegwreven. De kleine dingen waar je blij mee kunt zijn.
Ik ga straks nog naar het ochtendbezoekuur en dan ga ik naar huis. M’n kinderen missen me ontzettend en ze beginnen morgen weer met school. Ik heb nog geen idee hoe mijn week er verder uit gaat zien. De komende dagen zijn mijn broertje en tante bij haar.
Wat ik je wel wil wel mee wil geven is gun het herstel wat tijd. Stimuleer en kijk wat er nog wel gaat.
Wordt als iemand die voortdurend dood is. De ware volgeling van bushidõ sterft elke ochtend en avond opnieuw. En wordt niet gehinderd door angst voor de dood. Yamamoto Tsunetomo's hagakure.
Als het moet kan ik op m’n werk alles laten vallen. En op afstand werken zou ook wel kunnen. Ik ga dus zometeen naar huis voor m’n kinderen. Als ik terugga neem ik meer kleren mee en ook mijn laptop. Ik ga denk ik weer naar Maastricht als ze met de operatie beginnen.quote:
[..]
Hoe flexibel ben je met werk enzo? Blijf je daar de komende paar dagen? Heb je een compu/laptop/andere praktische zaken nodig om het allemaal wat makkelijker te maken?
Ik heb woensdag nog een sollicitatiegesprek. Eigenlijk wil ik daar wel heen. Geen idee of dat gaat lukken. Ik ben er met m’n hoofd ook niet bepaald bij.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Jeetje Claudia, wat een heftig verhaal. Ik heb geen advies, wil jou en je familie alleen sterkte wensen. Dikke knuffel!
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
mijn moeder kreeg ook een beroerte, en ws even niet veel meer. maar kreeg toch wel weer van alles terug, de eerste week. dus trek nog niet te veel conclusies nu.
Veel sterkte. Hopelijk gaat het stapje voor stapje beter en verloopt de operatie helemaal naar wens!
Ah, mooi dat ze dit weer al kan aangeven dat je die jeuk had en ja dit is best wel een grote stapquote:
[..]
Dankjewel! Wat een verhaal, zeg. En wat geweldig dat je nu zo’n posting kunt schrijven. Taal is altijd erg belangrijk voor mij geweest. Daarom ben ik Taalwetenschappen gaan studeren en Taalfilosofie. Het heeft me altijd geïntrigeerd hoezeer onze taal, ons denken en onze identiteit met elkaar verbonden zijn. Mijn moeder komt nu op anderen over alsof ze niet bij haar volle verstand is. Dat vind ik moeilijk om te zien.
Maar gisteravond hadden we een fijn bezoek. Ze zat rechtop in bed op ons te wachten. We konden beter met haar communiceren doordat we haar vroegen om bij bepaalde antwoorden in onze hand te knijpen. Zo ontdekten we dat ze jeuk had aan haar voeten. Het was voor haar zichtbaar een opluchting dat we de jeuk wegwreven. De kleine dingen waar je blij mee kunt zijn.
Ik ga straks nog naar het ochtendbezoekuur en dan ga ik naar huis. M’n kinderen missen me ontzettend en ze beginnen morgen weer met school. Ik heb nog geen idee hoe mijn week er verder uit gaat zien. De komende dagen zijn mijn broertje en tante bij haar.
in de goeie richting
en ja dat is héél frustrerend dat sommige mensen denken dan ze meteenhaar verstand is verloren maar in het ziekenhuis dat weten ze wel beter hoor en jullie ook dus
gewoon blijven praten want dan weet zelf ook dat ze niet ''gek'' is, waarschijnlijk alleen wél soms
een beetje verward zeker maar dat kan iedereen wel zich wel voorstellen, sommige dingen snap
je niet écht, zeker als ze moe is zal het minder gaat maar hopelijk kan je straks gewoon weer
beginnen te praten, als het is maar een béétje al is het soms het horten stoten en als ik naar mezelf terugkijk soms stotteren, het is niet écht stotteren maar het lijkt er op, en soms het
laat ik nog steeds stukken weg... maar dat gaat steeds beter... dat merk je ook als ik post op
Fok, soms zie ik het meteen.... en dan kan ik het verbeteren en soms zie ik ook niet, maar
dat gaat vooral als het nogal druk is en ik weet niet of ze heel erg vergeetachtig is, bij mij is dat
wel zo.. je korte termijn geheugen is ''stuk'' zeg ik maar even
maar dat zal wel bij iedereenwel anders zijn... zo je lezen zal het vast goed in het eerste dagen en weken wel snel beter
gaan, eerst maar beter worden en eerst de operatie en daarna kan je pas denken over hoe en wat... dat komt later wel! Sterkte voor jullie allemaal!
ik zou bijna willen zeggen Komt goed hoor! en eigenlijk denk ik dat ook wel, maar langzaam aan... ook voor jezelf en je broer !
Vanochtend was een mooi bezoek: ze zei “jeuk” na toen ik het voordeed en ik verstond haar! Ik blij, zij huilen.
Verder krijgt ze geen zuurstof meer en was ook de voedingssonde verwijderd. Het is nog even de vraag of dat laatste zo blijft. Als ze zich verslikt bij het drinken kan ze schijnbaar een longontsteking oplopen.
En de verpleegkundige moet haar steeds opnieuw rechtop in bed zitten omdat ze half uit bed probeert te klimmen als we op bezoek zijn.
Verder krijgt ze geen zuurstof meer en was ook de voedingssonde verwijderd. Het is nog even de vraag of dat laatste zo blijft. Als ze zich verslikt bij het drinken kan ze schijnbaar een longontsteking oplopen.
En de verpleegkundige moet haar steeds opnieuw rechtop in bed zitten omdat ze half uit bed probeert te klimmen als we op bezoek zijn.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Oh, ze blijkt de klok trouwens te kunnen zien en de tijd te weten. Het is een digitale klok.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Djeez Claudia! Ik lees dit nu pas..
Wat een ellende, wat een schrik. Fijn dat je moeder meer lijkt te verbeteren dan te verslechteren. Veel sterkte gewenst!
Als je eigenlijk liever wel naar dat sollicitatiegesprek wil, doe dat dan vooral wel, en vertel daar wat er aan de hand is en waarom je ervoor koos om toch te komen. Hoe het ook uitpakt, dat wordt zonder twijfel gewaardeerd en op waarde geschat.
Wat een ellende, wat een schrik. Fijn dat je moeder meer lijkt te verbeteren dan te verslechteren. Veel sterkte gewenst!
Als je eigenlijk liever wel naar dat sollicitatiegesprek wil, doe dat dan vooral wel, en vertel daar wat er aan de hand is en waarom je ervoor koos om toch te komen. Hoe het ook uitpakt, dat wordt zonder twijfel gewaardeerd en op waarde geschat.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Jemig Claudia, na lezing van jouw verwijzing in je huizentopic dit verhaal gelezen. Jullie lopen het wel op zeg....
Mijn advies zou ook zijn: wil niet teveel, te snel. Jouw moeder moet deze enorme klap verwerken en ook jullie zullen moeten verwerken dat de kans bestaat dat de toekomst niet meer zo zal worden als het verleden was. Er is iets ernstig misgegaan.
Geef het tijd, vertrouw op de goede zorg en kunde in het ziekenhuis. Neem ook zelf even de tijd om te begrijpen en te verwerken.
Ik wens jullie allemaal erg veel sterkte en geduld de komende periode. Sta voor stap. Eerst de operatie. Dan verder.
Mijn advies zou ook zijn: wil niet teveel, te snel. Jouw moeder moet deze enorme klap verwerken en ook jullie zullen moeten verwerken dat de kans bestaat dat de toekomst niet meer zo zal worden als het verleden was. Er is iets ernstig misgegaan.
Geef het tijd, vertrouw op de goede zorg en kunde in het ziekenhuis. Neem ook zelf even de tijd om te begrijpen en te verwerken.
Ik wens jullie allemaal erg veel sterkte en geduld de komende periode. Sta voor stap. Eerst de operatie. Dan verder.
Is dat zo?
Wat vreselijk voor jou Claudia!
Schrik vooral niet als ze na de operatie weer even wat achteruit gaat. Een ziek lichaam kan daar vaak wel even een klap door krijgen.
Schrik vooral niet als ze na de operatie weer even wat achteruit gaat. Een ziek lichaam kan daar vaak wel even een klap door krijgen.
Lieve Claudia, je krijgt wel weer wat voor je kiezen. Hou je taai. .
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Jee Claudia, heel veel sterkte!
Mijn moeder heeft bijna 16 jaar geleden ook een herseninfarct gehad in een hersenslagader, trombectomie deden ze toen nog niet (moest even opzoeken wat het was, bijzonder dat dat kan).
De schrik dat je altijd gezonde moeder zo ineens zó ziek kan zijn, afschuwelijk. En nu volgt er voor jullie ook een hele onzekere tijd. Je moeder zal ook nog niet zo oud zijn denk ik? Ik vind je heel lief en betrokken overkomen, daar haalt je moeder vast veel steun uit
Mijn moeder heeft bijna 16 jaar geleden ook een herseninfarct gehad in een hersenslagader, trombectomie deden ze toen nog niet (moest even opzoeken wat het was, bijzonder dat dat kan).
De schrik dat je altijd gezonde moeder zo ineens zó ziek kan zijn, afschuwelijk. En nu volgt er voor jullie ook een hele onzekere tijd. Je moeder zal ook nog niet zo oud zijn denk ik? Ik vind je heel lief en betrokken overkomen, daar haalt je moeder vast veel steun uit
Ik ben op dit moment thuis, Vanochtend heb ik de kinderen naar school gebracht om ze een beetje een gevoel van normaliteit te geven. Daarna heb ik de was gedaan en het huis schoongemaakt. Zo is de boel thuis weer op orde. Vanmiddag tussen 2 en 3 hebben mijn tante en broertje een gesprek met de gynaecoloog. Hopelijk weten we dan wat meer over het plan van aanpak, bijvoorbeeld wanneer m'n moeder wordt geopereerd.
Ik wil jullie bedanken voor al jullie lieve berichten en pm's. Ik kan nu niet op alles reageren. Ik voel me zoals Palahniuk insomnia omschrijft: "Everything is so far away, a copy of a copy of a copy."
Ik wil jullie bedanken voor al jullie lieve berichten en pm's. Ik kan nu niet op alles reageren. Ik voel me zoals Palahniuk insomnia omschrijft: "Everything is so far away, a copy of a copy of a copy."
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Oh ja, ik wou nog even zeggen dat de artsen tijdig hebben kunnen ingrijpen toen mijn moeder een herseninfarct kreeg. Ze lag al een dag in het ziekenhuis en kreeg bloedverdunners omdat op de ct-scan embolieën te zien waren. Dat is het eerste bericht dat ik kreeg: je moeder ligt in het ziekenhuis met een longembolie. Degenen die mijn achtergrond kennen kunnen wel raden wat ik dacht: gebeurt dit allemaal echt nog een keer? Eerst ik, daarna mijn vader, nu mijn moeder. Het is bizar.
Ik reed met mijn lief meteen naar Maastricht, door de mist, en ben een tijdje bij haar geweest. Ze was toen in goede doen. Net voor middernacht kwamen we weer in Amsterdam aan en konden we nog even de jaarwisseling met de kinderen vieren. (Die waren heel verdrietig dat we zo plotseling tijdens de festiviteiten weg moesten.)
Op nieuwjaarsdag waren mijn tante en broertje tijdens het eerste bezoekuur aanwezig, gingen toen naar het huis van mijn moeder om de kat te verzorgen en het huis schoon te maken, en 's avonds gingen ze naar het tweede bezoekuur. Toen ze er waren gingen het mis. Verschrikkelijk voor hen, maar heel fijn dat de artsen snel hebben kunnen ingrijpen doordat zij alarm sloegen. Het was wel een zwaar infarct. De artsen waren behoorlijk pessimistisch na de trombectomie, maar tegelijk ook hoopvol. We moeten een hoop geluk hebben, zeiden ze, zodat we de kans krijgen haar te opereren en de oorzaak van de stolsels weg te nemen. De artsen moeten schipperen tussen het voorkomen van nieuwe stolsels en het voorkomen van bloedingen. De oplossing voor het één is een voedingsbodem voor het ander. Voor ons is het al ontzettend fijn dat ze het zolang volhoudt zonder nieuwe embolieën en zonder bloedingen.
Ik reed met mijn lief meteen naar Maastricht, door de mist, en ben een tijdje bij haar geweest. Ze was toen in goede doen. Net voor middernacht kwamen we weer in Amsterdam aan en konden we nog even de jaarwisseling met de kinderen vieren. (Die waren heel verdrietig dat we zo plotseling tijdens de festiviteiten weg moesten.)
Op nieuwjaarsdag waren mijn tante en broertje tijdens het eerste bezoekuur aanwezig, gingen toen naar het huis van mijn moeder om de kat te verzorgen en het huis schoon te maken, en 's avonds gingen ze naar het tweede bezoekuur. Toen ze er waren gingen het mis. Verschrikkelijk voor hen, maar heel fijn dat de artsen snel hebben kunnen ingrijpen doordat zij alarm sloegen. Het was wel een zwaar infarct. De artsen waren behoorlijk pessimistisch na de trombectomie, maar tegelijk ook hoopvol. We moeten een hoop geluk hebben, zeiden ze, zodat we de kans krijgen haar te opereren en de oorzaak van de stolsels weg te nemen. De artsen moeten schipperen tussen het voorkomen van nieuwe stolsels en het voorkomen van bloedingen. De oplossing voor het één is een voedingsbodem voor het ander. Voor ons is het al ontzettend fijn dat ze het zolang volhoudt zonder nieuwe embolieën en zonder bloedingen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Heb je je eigen leken-diagnose nog besproken met de behandelende artsen?
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
We hebben geen arts meer kunnen spreken. Zo rond de jaarwisseling waren er schijnbaar minder artsen en in het weekeinde ook. Vanmiddag hebben mijn broertje en tante pas weer een gesprek en dan specifiek met de gynaecoloog. Daar kunnen we maar een beperkt aantal van onze vragen aan stellen. De situatie van mijn moeder is sowieso lastig doordat er veel verschillende expertisen bij betrokken zijn. Zo kan ze nu naar de medium care maar is nog onduidelijk op welke afdeling ze het beste zou passen.quote:Op maandag 6 januari 2020 11:49 schreef vosss het volgende:
Heb je je eigen leken-diagnose nog besproken met de behandelende artsen?
Er zou wel vanochtend een logopedist langskomen, maar niet voor haar spraak. Ze heeft haar voedingssonde schijnbaar zelf eruit getrokken, dus het was niet de bedoeling. De logopedist gaat beoordelen of ze veilig kan eten (die kijkt dus specifiek naar het slikproces).
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Het gaat ineens slechter met mijn moeder; ze heeft waarschijnlijk een epileptische aanval (gehad). De operatie is voorlopig van de baan. Eerst willen ze kijken of ze (nog) een aanval heeft. Ze slaapt veel, krijgt weer een voedselsonde en gaat misschien aan de beademing.
Het is vanochtend gebeurd en mijn broertje en tante kwamen er pas bij het bezoekuur van 2-3 achter. Ze hebben gewoon niet eens gebeld, waar ik best pissed over ben.
Het is vanochtend gebeurd en mijn broertje en tante kwamen er pas bij het bezoekuur van 2-3 achter. Ze hebben gewoon niet eens gebeld, waar ik best pissed over ben.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Godsamme, Claudia, wat een ellende..... En het is zo ver weg ook nog... Alle sterkte hoor!
Is dat zo?
Claudia, wat verschrikkelijk om te lezen. Ik ben er stil van.
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
Ik kan echt niks zinnigs toevoegen hier, behalve dat ik het verschrikkelijk voor je vind dat jij en je familie dit meemaken Claudia. Dikke knuffel van een random Fokker voor zover het helpt
Once in a while, I just wanna dance and feel good
Hou vol, Claudia. Houd rekening met de slechtste scenario’s en probeer toch hoop te houden. Het is zoals het is, helaas.
The love you take is equal to the love you make.
Sterkte, zeker zo op afstandquote:Op maandag 6 januari 2020 15:58 schreef Claudia_x het volgende:
Het gaat ineens slechter met mijn moeder; ze heeft waarschijnlijk een epileptische aanval (gehad). De operatie is voorlopig van de baan. Eerst willen ze kijken of ze (nog) een aanval heeft. Ze slaapt veel, krijgt weer een voedselsonde en gaat misschien aan de beademing.
Het is vanochtend gebeurd en mijn broertje en tante kwamen er pas bij het bezoekuur van 2-3 achter. Ze hebben gewoon niet eens gebeld, waar ik best pissed over ben.
En ik zou ook goed pissig zijn op de artsen.
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
De artsen bellen sowieso niet, dat doet de verpleging. Bedenk maar dat ze de eerste prioriteit aan de patiënt hebben gegeven en niet aan administratieve handelingen. Niet fijn voor Claudia, maar als je soms ziet wat er op zo'n afdeling onverwachts kan gebeuren, wel te begrijpen.
crap in = crap out
Ik heb er geen ervaring mee maar wil je heel veel sterkte wensen
Wipkip met prachtige Wipkuikentjes O+
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Op het filmpje was niks te zien. Misschien is het geen epileptische aanval geweest maar een nieuw infarct, ditmaal aan de andere kant van de hersenen (rechts). Ze wordt nu aan de beademing gelegd. Daarvoor wordt ze in slaap gebracht maar niet in slaap gehouden. Het is afwachten of ze uit zichzelf wakker wordt.
Ik blijf vanavond en vannacht nog maar in Amsterdam en misschien morgen ook nog. Ik voel me niet fit genoeg om de autoreis af te leggen. En om eerlijk te zijn vind ik het niet prettig om haar aan de beademing te zien. Dat is het laatste beeld dat ik van mijn vader heb en dat was verschrikkelijk. Ik weet even niet wat te doen. De situatie is zo onzeker - het kan alle kanten opgaan.
Ik blijf vanavond en vannacht nog maar in Amsterdam en misschien morgen ook nog. Ik voel me niet fit genoeg om de autoreis af te leggen. En om eerlijk te zijn vind ik het niet prettig om haar aan de beademing te zien. Dat is het laatste beeld dat ik van mijn vader heb en dat was verschrikkelijk. Ik weet even niet wat te doen. De situatie is zo onzeker - het kan alle kanten opgaan.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ze hebben wel excuses gemaakt voor het niet bellen. Daar hebben we niks aan, maar ik kan er ook niet boos om blijven - het had toch niks aan de situatie veranderd.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Welk filmpje?quote:
Op het filmpje was niks te zien. Misschien is het geen epileptische aanval geweest maar een nieuw infarct, ditmaal aan de andere kant van de hersenen (rechts). Ze wordt nu aan de beademing gelegd. Daarvoor wordt ze in slaap gebracht maar niet in slaap gehouden. Het is afwachten of ze uit zichzelf wakker wordt.
Ik blijf vanavond en vannacht nog maar in Amsterdam en misschien morgen ook nog. Ik voel me niet fit genoeg om de autoreis af te leggen. En om eerlijk te zijn vind ik het niet prettig om haar aan de beademing te zien. Dat is het laatste beeld dat ik van mijn vader heb en dat was verschrikkelijk. Ik weet even niet wat te doen. De situatie is zo onzeker - het kan alle kanten opgaan.
Hopelijk is het geen nieuw infarct.
Je moet doen waar jij je goed bij voelt
En fijn dat er excuses gemaakt zijn voor het niet bellen.
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
Oh shit Claudia... Naar ook je twijfel over wat te doen.
Heel veel sterkte! Hopelijk trekt ze ook hiervan weer wat bij.
[ Bericht 3% gewijzigd door BE op 06-01-2020 17:59:46 ]
Naar ook je twijfel over wat te doen.Heel veel sterkte!
Hopelijk trekt ze ook hiervan weer wat bij.[ Bericht 3% gewijzigd door BE op 06-01-2020 17:59:46 ]
***
Wil je nog eens ontzettend veel sterkte wensen. Gewoon ronduit een rot situatie en zo ver van thuis weg.
Je mag altijd een gesprek aanvragen bij de verpleging van het ziekenhuis bij de behandelend arts over de gang van zaken. Patiënt heeft prioriteit 1 om snel te handelen, maar de familie moet zeker in zon ernstige situatie binnen een bepaalde tijd ingelicht worden.
Heb je al een soort van vluchttas staan met kleding, toilettas, laders en handige spulletjes mocht je onverhoopt die kant uit moeten?
Je mag altijd een gesprek aanvragen bij de verpleging van het ziekenhuis bij de behandelend arts over de gang van zaken. Patiënt heeft prioriteit 1 om snel te handelen, maar de familie moet zeker in zon ernstige situatie binnen een bepaalde tijd ingelicht worden.
Heb je al een soort van vluchttas staan met kleding, toilettas, laders en handige spulletjes mocht je onverhoopt die kant uit moeten?
ik was misschien té positief maar toen lag de focus alleen maar op het praten...
De artsen zullen alles hebben gedaan om haar leven te houden dus boos worden heeft geen zin.
Ik kan je alleen maar veel sterkte wensen
De artsen zullen alles hebben gedaan om haar leven te houden dus boos worden heeft geen zin.
Ik kan je alleen maar veel sterkte wensen
Oh, dat was ik vergeten te vertellen. Ze zouden een filmpje van haar hersenen maken.quote:
[..]
Welk filmpje?
Hopelijk is het geen nieuw infarct.
Je moet doen waar jij je goed bij voelt
En fijn dat er excuses gemaakt zijn voor het niet bellen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ja, heb ik! Maar dan nog: ik doe er 2 uur en 15 minuten over om er te komen met de auto...quote:
Heb je al een soort van vluchttas staan met kleding, toilettas, laders en handige spulletjes mocht je onverhoopt die kant uit moeten?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Bijna een uur langer dan die 2 uur en 15 minuten. Voor een incidenteel bezoek is het prima, maar even snel ben ik er eenvoudigweg niet.quote:
pfff rot afstand en met de trein ben je waarschijnlijk dubbel zo lang onderweg
Ik wist dat dit ooit kon gebeuren en heb m'n moeder gevraagd dichterbij te komen wonen toen haar relatie met de man voor wie ze verhuisde voorbij was. Maar dat heeft ze niet gedaan, helaas.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Nu wil ik bijna zeggen,, kom maar hier slapen maar ik ben té moequote:
[..]
Bijna een uur langer dan die 2 uur en 15 minuten. Voor een incidenteel bezoek is het prima, maar even snel ben ik er eenvoudigweg niet.
Ik wist dat dit ooit kon gebeuren en heb m'n moeder gevraagd dichterbij te komen wonen toen haar relatie met de man voor wie ze verhuisde voorbij was. Maar dat heeft ze niet gedaan, helaas.
dat krijg je na een herseninfarct bovendien is mijn man nog aan het herstellen van een Hartinfarct én 'vannacht heeft zijn Neef naar schiphol gebracht dus die is ook kapot en bovendien is het huis een zooitje ik ben de hele dag aan het wassen en van alles... Is er geen Fokker die dit wel aankan en in Amsterdam woont? of in de omgeving van Amsterdam?
Claudia woont bij Amsterdam, haar moeder ligt in Maastrichtquote:
[..]
Nu wil ik bijna zeggen,, kom maar hier slapen maar ik ben té moe
dat krijg je na een herseninfarct bovendien is mijn man nog aan het herstellen van een Hartinfarct én 'vannacht heeft zijn Neef naar schiphol gebracht dus die is ook kapot en bovendien is het huis een zooitje ik ben de hele dag aan het wassen en van alles... Is er geen Fokker die dit wel aankan en in Amsterdam woont? of in de omgeving van Amsterdam?
Dat is heel lief, maar ik heb genoeg andere mogelijkheden. Het ziekenhuis heeft appartementen, er staat een hotel naast en in het ergste geval kan ik in het appartement van m'n moeder slapen op 30 minuten van het ziekenhuis.quote:
[..]
Nu wil ik bijna zeggen,, kom maar hier slapen maar ik ben té moe
dat krijg je na een herseninfarct bovendien is mijn man nog aan het herstellen van een Hartinfarct én 'vannacht heeft zijn Neef naar schiphol gebracht dus die is ook kapot en bovendien is het huis een zooitje ik ben de hele dag aan het wassen en van alles... Is er geen Fokker die dit wel aankan en in Amsterdam woont? of in de omgeving van Amsterdam?
Ik woon trouwens zelf bij Amsterdam; m'n moeder zit in Maastricht.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Oh... oké sorry!quote:
[..]
Claudia woont bij Amsterdam, haar moeder ligt in Maastricht
ja dan kan ik helemaal niks doen, alleen sterkte wensen !
Ik heb wel overwogen om via AirBnB iets te huren voor een week of zo en me daar te gaan installeren met werklaptop, maar ik kan m'n gezin niet zomaar achterlaten en ik heb geen idee hoelang ik er dan zou moeten blijven zitten.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
ja is heb het... ik was even in de war... Sterkte dat kan ik je alleen wensen en hoop houden!quote:
[..]
Dat is heel lief, maar ik heb genoeg andere mogelijkheden. Het ziekenhuis heeft appartementen, er staat een hotel naast en in het ergste geval kan ik in het appartement van m'n moeder slapen op 30 minuten van het ziekenhuis.
Ik woon trouwens zelf bij Amsterdam; m'n moeder zit in Maastricht.
Dank voor de toelichtingquote:
[..]
Oh, dat was ik vergeten te vertellen. Ze zouden een filmpje van haar hersenen maken.
En daar was niks op te zien dus? Wat kunnen ze er eventueel wel op zien?
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
Dat weet ik niet precies, want ik heb het uit de tweede hand. Ik weet alleen dat ze een bloedprop gemakkelijk kunnen missen. En online las ik dat iemand epilepsie kan hebben zonder dat het via een EEG te zien is.quote:
[..]
Dank voor de toelichting
En daar was niks op te zien dus? Wat kunnen ze er eventueel wel op zien?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Vreselijk. Voor iedereen. Gewoon maar dag voor dag nu. En blij zijn met elk snippertje goed nieuws.
Veel sterkte!
Veel sterkte!
Hmmm, dat helpt dus ook niet echt om een duidelijker beeldte krijgen van wat er vandaag gebeurd is.quote:
[..]
Dat weet ik niet precies, want ik heb het uit de tweede hand. Ik weet alleen dat ze een bloedprop gemakkelijk kunnen missen. En online las ik dat iemand epilepsie kan hebben zonder dat het via een EEG te zien is.
[ Bericht 0% gewijzigd door Whiskers2009 op 06-01-2020 19:03:32 ]
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
Oh nee
Nogmaals heel veel sterkte
Nogmaals heel veel sterkte
Kom een kijkje nemen op onze facebookpagina van Stichting Queri.
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
Is dat zo? bij mijn moeder konden ze dat gelijk al constateren.quote:
Een beroerte is pas na een paar dagen op een scan te zien.
maar goed, ik ben geen deskundige en hoef hier geen discussie, ik wil alleen een advies geven.
Ik wil iedereen die dit heeft meegemaakt met zichzelf of met iemand anders even hier op wijzen omdat ik me heb laten vertellen dat er een levenslange kans op herhaling is.
https://thuiscomfort.nl/n(...)al-of-dwaalarm.html#
Dit sluit niets 100% uit maar geeft toch een wat geruster gevoel.
Vaak gaat zoiets volgens mij ook als er thuiszorg in beeld komt via hen. Die adviseerden het in ons geval en een van de opties was dus dat de oproep dan via de centrale rechtstreeks naar de betrokken thuiszorgorganisatie gaat.quote:
[..]
Is dat zo? bij mijn moeder konden ze dat gelijk al constateren.
maar goed, ik ben geen deskundige en hoef hier geen discussie, ik wil alleen een advies geven.
Ik wil iedereen die dit heeft meegemaakt met zichzelf of met iemand anders even hier op wijzen omdat ik me heb laten vertellen dat er een levenslange kans op herhaling is.
https://thuiscomfort.nl/n(...)al-of-dwaalarm.html#
Dit sluit niets 100% uit maar geeft toch een wat geruster gevoel.
The love you take is equal to the love you make.
Kan ook zonder thuiszorg.quote:
Vaak gaat zoiets volgens mij ook als er thuiszorg in beeld komt via hen. Die adviseerden het in ons geval en een van de opties was dus dat de oproep dan via de centrale rechtstreeks naar de betrokken thuiszorgorganisatie gaat.
Althans, laat ik het zo zeggen, er hoeft niet zo nodig iemand bij je over de vloer te komen in geval dat je nog zelfstandig genoeg bent.
De centrale kan wel van de thuiszorg instantie zijn.
Ja, is zo. Maar er moet wel iemand zijn die op de oproep in actie kan komen. Een dochter die in Amsterdam woont voor een moeder in Maastricht is bijv. geen optie.quote:
The love you take is equal to the love you make.
Ik heb bovenstaande post inmiddels veranderd.quote:
Ja, is zo. Maar er moet wel iemand zijn die op de oproep in actie kan komen. Een dochter die in Amsterdam woont voor een moeder in Maastricht is bijv. geen optie.
Nee, nee, kijk.
De centrale van de thuiszorg waarschuwt in geval van twijfel de nooddiensten zoals ambulance of politie.
Die zijn dus de contactpersoon.
Daar heb je dan geen familie of andere tussenpersoon bij nodig.
Als je het over de sleutel hebt, geloof me, die gasten komen in een 112 geval heus wel binnen.
Maar je kan ook de centrale ook van een sleutel voorzien.
Ja, ok. Er zijn meerdere routes mogelijk. De details doen er ook nog niet zo toe.quote:
[..]
Ik heb bovenstaande post inmiddels veranderd.
Nee, nee, kijk.
De centrale van de thuiszorg waarschuwt in geval van twijfel de nooddiensten zoals ambulance of politie.
Daar heb je dan geen familie of tussenpersoon bij nodig.
Als je het over de sleutel hebt, geloof me, die gasten komen in een 112 geval heus wel binnen.
Maar je kan ook de centrale ook van een sleutel voorzien.
The love you take is equal to the love you make.
Ik zal precies zeggen hoe het werkt, lijkt me beter.quote:
Ja, ok. Er zijn meerdere routes mogelijk. De details doen er ook nog niet zo toe.
het slachtoffer is alleen, ligt op de grond of waar dan ook, maar kan nog net het alarm indrukken, zij het op de pols of hangend om de nek.
In dat geval gaat er een singaal naar de centrale die zich via een intercom met het slachtoffer in verbinding probeert te stellen.
Dit gaat dat automatisch via een intercom waarbij je niet eerst een knop in hoeft te drukken, er kan gelijk in twee richtingen gecommuniceerd worden.
Dat ding staat ergens op een tafel of op de kast en heeft een heel ver volumebereik en kan ook van grotere afstand geluiden oppikken.
krijgen ze een reactie van '' Ik probeerde het even.'' Of '' Ik raakte hem per ongeluk aan''
is er niks aan de hand.
Horen ze niks, of gerochel, of andere twijfelachtige geluiden word gelijk 112 ingeschakeld.
Dat de familie gebeld word is pas na 112.
Dat kan geregeld worden dat die nummers worden door gegeven maar die spelen bij het daadwerkelijke optreden geen rol.
Dat de familie dan allerijl op komt draven is dan weer een zaak apart maar heeft met de hulpverlening zelf niks te maken.
Sorry, ik ga er verder niet op reageren omdat het nu echt niet relevant is om zo de details te bespreken.
The love you take is equal to the love you make.
Voor jou niet misschien, maar misschien hebben anderen er behoefte aan.quote:
Sorry, ik ga er verder niet op reageren omdat het nu echt niet relevant is om zo de details te bespreken.
Veel meer dan meeleven met TS (en dat doe ik uit vanuit eigen ervaring) kunnen we toch niet doen vanachter ons toetsenbord.
Bij een infarct zie je het niet, een bloeding wel.quote:
[..]
Is dat zo? bij mijn moeder konden ze dat gelijk al constateren.
maar goed, ik ben geen deskundige en hoef hier geen discussie, ik wil alleen een advies geven.
crap in = crap out
Toen ik vorig jaar met mijn moeder in de ambu naar het ziekenhuis ging hadden ze het al snel en zeker vastgesteld dat het om een beroete ging.quote:
Bij een infarct zie je het niet, een bloeding wel.
Vraag mij niet hoe, vraag me ook niet of ik er verstand van heb, laten we daar alsjeblieft niet over uitweiden ik heb het jammer genoeg alleen maar meegemaakt.
Ook rond de jaarwisseling.
Ik weet dus precies hoe TS zich voelt.
Dan roep je ook God en alles wat er maar moge bestaan aan om bijstand.
[ Bericht 3% gewijzigd door Werkman op 06-01-2020 19:47:55 ]
Oh jemig, dat is schrikken. Ik kan me de tweestrijd tussen je moeder en gezin zo goed voorstellen. Sterkte
Doe wat het beste voelt voor je.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Claudia, wat een omslag vandaag. Ik hoop dat jullie snel beter nieuws krijgen
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 7% gewijzigd door Puala op 06-01-2020 22:07:02 ]
Dank jullie.
Het laatste nieuws van gisteren is dat ze niet volledig wordt beademd maar de beademing wordt ondersteund. Ze is nog niet wakker geworden maar ligt er wel stabiel.
M'n broertje zei nog iets moois gisteren: mocht ze niet meer wakker worden, dan hebben we fijne laatste dagen met elkaar gehad. We zijn namelijk veel bij haar geweest en hebben met elkaar gepraat en gelachen. Het zal voor haar ook mooi zijn geweest om haar kinderen samen te zien, want we zien elkaar niet vaak.
Soms ben ik mentaal al haar uitvaart aan het regelen en haar huis aan het uitruimen. En dan denk ik alleen maar: nee, dit wil ik niet nog een keer. Het is verdomme niet normaal om voor je veertigste al wees te zijn.
Het laatste nieuws van gisteren is dat ze niet volledig wordt beademd maar de beademing wordt ondersteund. Ze is nog niet wakker geworden maar ligt er wel stabiel.
M'n broertje zei nog iets moois gisteren: mocht ze niet meer wakker worden, dan hebben we fijne laatste dagen met elkaar gehad. We zijn namelijk veel bij haar geweest en hebben met elkaar gepraat en gelachen. Het zal voor haar ook mooi zijn geweest om haar kinderen samen te zien, want we zien elkaar niet vaak.
Soms ben ik mentaal al haar uitvaart aan het regelen en haar huis aan het uitruimen. En dan denk ik alleen maar: nee, dit wil ik niet nog een keer. Het is verdomme niet normaal om voor je veertigste al wees te zijn.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ach Claudia, wat een naar en verdrietig. Heel veel sterkte
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dank voor de update.quote:
Dank jullie.
Het laatste nieuws van gisteren is dat ze niet volledig wordt beademd maar de beademing wordt ondersteund. Ze is nog niet wakker geworden maar ligt er wel stabiel.
M'n broertje zei nog iets moois gisteren: mocht ze niet meer wakker worden, dan hebben we fijne laatste dagen met elkaar gehad. We zijn namelijk veel bij haar geweest en hebben met elkaar gepraat en gelachen. Het zal voor haar ook mooi zijn geweest om haar kinderen samen te zien, want we zien elkaar niet vaak.
Soms ben ik mentaal al haar uitvaart aan het regelen en haar huis aan het uitruimen. En dan denk ik alleen maar: nee, dit wil ik niet nog een keer. Het is verdomme niet normaal om voor je veertigste al wees te zijn.
Ik snap jullie gevoelens wel, nogmaals sterkte
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
Een heel praktische vraag: heeft iemand ervaring met overplaatsing naar een ander ziekenhuis? Het zou voor ons ideaal zijn als m'n moeder naar Amsterdam kwam. Ze moet daarvoor stabiel zijn, maar van de arts hebben we al begrepen dat het in principe mogelijk zou moeten zijn.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik ga morgen trouwens weer die kant op. Vanmiddag hebben mijn tante en broertje een gesprek met de neuroloog. M'n tante gaat vanavond weer naar huis; ze heeft het heel zwaar. Het is goed als m'n broertje er niet alleen is.
Ik geef de updates vooral voor mezelf zodat ik later kan reconstrueren wat er is gebeurd. Ik weet dat dat helpt. En het is heel fijn om hier zoveel ervaringsdeskundigen op diverse vlakken te hebben zitten!
Ik geef de updates vooral voor mezelf zodat ik later kan reconstrueren wat er is gebeurd. Ik weet dat dat helpt. En het is heel fijn om hier zoveel ervaringsdeskundigen op diverse vlakken te hebben zitten!
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
In mijn ervaring kan het helpen om dingen ‘hardop’ te zeggen, te benoemen zoals je ook hier doet.quote:
Ik ga morgen trouwens weer die kant op. Vanmiddag hebben mijn tante en broertje een gesprek met de neuroloog. M'n tante gaat vanavond weer naar huis; ze heeft het heel zwaar. Het is goed als m'n broertje er niet alleen is.
Ik geef de updates vooral voor mezelf zodat ik later kan reconstrueren wat er is gebeurd. Ik weet dat dat helpt. En het is heel fijn om hier zoveel ervaringsdeskundigen op diverse vlakken te hebben zitten!
Het is een harde realiteit en je kunt niet wegkruipen. Tegen je naasten wil je het niet altijd ‘rauw’ uiten, die hebben het ook al moeilijk, die wil je niet extra belasten. En dit forum is dan voor jou dus best een goede plek.
Dat je bedenkt dat je misschien ‘wees’ wordt voor je 40ste.
Verdrietig. Herkenbaar, zulke realisaties & confrontaties. En dan toch ook nog mooie dingen kunnen zien. Of misschien wel juist, want daar ben je nu waarschijnlijk ook extra scherp op afgestemd.
The love you take is equal to the love you make.
Groot gelijk dat je hier ventileert; zulke dingen moet je niet alleen opvreten.quote:
Ik ga morgen trouwens weer die kant op. Vanmiddag hebben mijn tante en broertje een gesprek met de neuroloog. M'n tante gaat vanavond weer naar huis; ze heeft het heel zwaar. Het is goed als m'n broertje er niet alleen is.
Ik geef de updates vooral voor mezelf zodat ik later kan reconstrueren wat er is gebeurd. Ik weet dat dat helpt. En het is heel fijn om hier zoveel ervaringsdeskundigen op diverse vlakken te hebben zitten!
Jee Claudia, wat vreselijk zeg. Veel sterkte voor je moeder, en jullie allemaal.
Met een meidenkwartet
Ik heb even de zinnen geprobeerd te verzetten maar er is geen ontkomen aan: het gaat heel slecht met mijn moeder. Ik heb net telefonisch een gesprek bijgewoond met de intensivist. Dat was weer een slechtnieuwsgesprek. Ze bespreekt nog in het team, onder andere met de neuroloog, of het zinvol is om aanvullend onderzoek te doen. Maar ze heeft ons erop voorbereid dat dat niet meer zinvol is. Mijn moeder laat het laagste bewustzijnsniveau zien dat ze kan laten zien. Morgen spreken we elkaar weer en dan is er een grote kans dat we tot euthanasie besluiten.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Wat vreselijk Claudia. En wat was ze twee dagen geleden dan nog in relatief goede doen eigenlijk, toen ze nog jeuk kon aangeven.
En wat was ze twee dagen geleden dan nog in relatief goede doen eigenlijk, toen ze nog jeuk kon aangeven.
Pardon, ik zeg het volgens mij verkeerd en heet het geen “euthanasie” maar is het vast palliatieve sedatie. Ik weet het niet, we hebben het er morgen over.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Klopt hoor, het was mij al opgevallen maar ik wilde niet pietlutten terwijl je in zo'n immens trieste situatie zit.quote:
Pardon, ik zeg het volgens mij verkeerd en heet het geen “euthanasie” maar is het vast palliatieve sedatie. Ik weet het niet, we hebben het er morgen over.
Euthanasie is altijd op verzoek van de patiënt zelf. Anders heet het "palliatieve sedatie" of "staken van medisch zinloos handelen".
Verschrikkelijk Claudia, en zo onverwachts, heel veel kracht gewenst in de komende tijd.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Och Claudia, wat heftig en verdrietig. Heel veel sterkte
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
sterkte, ik heb het precies zo meegemaakt met mijn moeder. twee beroertes, met twee weken ertussen, en toen was ze eigenlijk hersendood, en is uiteindelijk de beademing stopgezet en is ze vredig overleden.
Wat een naar nieuws, heel veel sterkte
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
Hi Claudia, ik heb helaas geen tijd om je verhaal goed te lezen of om er inhoudelijk op in te gaan, wel even snel een link naar het topic dat ik 14 jaar geleden aanmaakte nav de hersenbloeding van mijn moeder en de afasie die ze daardoor kreeg. Wellicht heb je er wat aan.
LIF / Hersenbloeding
Sterkte
LIF / Hersenbloeding
Sterkte
Wat een heftige narigheid, veel sterkte!
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Heel veel sterkte.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lienekien op 07-01-2020 17:34:54 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door Lienekien op 07-01-2020 17:34:54 ]
The love you take is equal to the love you make.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Och Claudia, ik lees net pas bij, wat een verdrietige ontwikkelingen Heel veel sterkte!
Heel veel sterkte!
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Wat een ontzettend verdrietige berichten hier.
Alle sterkte voor jullie allemaal de komende dagen.
Alle sterkte voor jullie allemaal de komende dagen.
Is dat zo?
Oh, wat erg en wat snel allemaal Claudia. Sterkte morgen!
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Weet niet of het nog een optie is. Overplaatsing wordt geregeld door het transfercentrum van het ziekenhuis (of hoe dat in Maastricht ook heet). Het helpt misschien als je zelf geschikte plek vindt, maar zij doen dit dagelijks.
crap in = crap out
Oh nee... heel veel sterkte Claudia...
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Heel veel sterkte, Claudia!
...it is a tale told by an idiot, full of sound and fury, signifying nothing...
M’n dochter zei vanavond: “Ik wil niet dat oma doodgaat.” Ik wil het ook niet. Ik wil onder een deken kruipen en doen alsof er niks gebeurt zodat er niks gebeurt. Ik kan wat komen gaat niet verkroppen: de laatste woorden uitspreken, tekst voor de rouwkaart bedenken, muziek uitzoeken, eindeloos handen schudden, een huis leegruimen. Ik ben niet goed in afscheid nemen. Kon ik morgen maar gewoon naar m’n werk gaan en doen alsof er niks is gebeurd, zoals ik de laatste elf jaar al doe met het overlijden van mijn vader. Het zal wel geen gezonde manier van rouwen zijn, maar ik hoef ook niet zo nodig gezond te rouwen. Doen alsof ze er nog zijn, alsof we dat gezin van dertig jaar geleden nog zijn, bevalt me prima.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Meisje toch ....quote:
M’n dochter zei vanavond: “Ik wil niet dat oma doodgaat.” Ik wil het ook niet. Ik wil onder een deken kruipen en doen alsof er niks gebeurt zodat er niks gebeurt. Ik kan wat komen gaat niet verkroppen: de laatste woorden uitspreken, tekst voor de rouwkaart bedenken, muziek uitzoeken, eindeloos handen schudden, een huis leegruimen. Ik ben niet goed in afscheid nemen. Kon ik morgen maar gewoon naar m’n werk gaan en doen alsof er niks is gebeurd, zoals ik de laatste elf jaar al doe met het overlijden van mijn vader. Het zal wel geen gezonde manier van rouwen zijn, maar ik hoef ook niet zo nodig gezond te rouwen. Doen alsof ze er nog zijn, alsof we dat gezin van dertig jaar geleden nog zijn, bevalt me prima.
Heel veel sterkte
Kom een kijkje nemen op onze facebookpagina van Stichting Queri.
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
Afscheid nemen van hoogbejaarde mensen die na een heel kort ziekbed rustig inslapen, is veel makkelijker te verkroppen dan de situatie waar je nu mee moet dealen.
Jouw neiging om weg te drukken is niet raar. Niet te hard oordelen over jezelf in dit soort tijden, OK?
Jouw neiging om weg te drukken is niet raar. Niet te hard oordelen over jezelf in dit soort tijden, OK?
Resistance is futile.
Ff iets anders, maar die plotse embolieën, al laten uitzoeken of het erfelijk is? Misschien kan je dan maatregelen nemen voor je kinderen?quote:
M’n dochter zei vanavond: “Ik wil niet dat oma doodgaat.” Ik wil het ook niet. Ik wil onder een deken kruipen en doen alsof er niks gebeurt zodat er niks gebeurt. Ik kan wat komen gaat niet verkroppen: de laatste woorden uitspreken, tekst voor de rouwkaart bedenken, muziek uitzoeken, eindeloos handen schudden, een huis leegruimen. Ik ben niet goed in afscheid nemen. Kon ik morgen maar gewoon naar m’n werk gaan en doen alsof er niks is gebeurd, zoals ik de laatste elf jaar al doe met het overlijden van mijn vader. Het zal wel geen gezonde manier van rouwen zijn, maar ik hoef ook niet zo nodig gezond te rouwen. Doen alsof ze er nog zijn, alsof we dat gezin van dertig jaar geleden nog zijn, bevalt me prima.
Hoeft niet meteen uiteraard, de huidige situatie vereist meer aandacht, maar voor later?
Sterkte komende tijd!
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Er heeft al erfelijkheidsonderzoek bij mij plaatsgevonden indertijd. Daar is niks uitgekomen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Maligniteiten zijn sterk risicoverhogemd voor thrombo-embolieën. De oorzaak ligt hoogstwaarschijnlijk daar.quote:
[..]
Ff iets anders, maar die plotse embolieën, al laten uitzoeken of het erfelijk is? Misschien kan je dan maatregelen nemen voor je kinderen?
Hoeft niet meteen uiteraard, de huidige situatie vereist meer aandacht, maar voor later?
Sterkte komende tijd!
Hoofdverdachte was tumor bij eierstokken. Als er zo plotseling embolien zijn wordt standaard eerst naar een kwaadaardige oorzaak gezocht.quote:
[..]
Ff iets anders, maar die plotse embolieën, al laten uitzoeken of het erfelijk is?
crap in = crap out
Ah duidelijk.quote:
Er heeft al erfelijkheidsonderzoek bij mij plaatsgevonden indertijd. Daar is niks uitgekomen.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
We gaan zeker om obductie vragen als ze overlijdt. Bij mijn vader hebben we dat niet gedaan omdat we min of meer wisten wat er was gebeurd en dat was voor ons genoeg. Het komt volkomen onverwacht dat mijn moeder zo ernstig ziek is geworden, dus het zou fijn zijn wat antwoorden te hebben. Het is nog niet zeker dat ze een tumor heeft bij haar eierstokken. Het zou wel een hoop verklaren. Ik heb begrepen dat het een vorm van kanker is die vaak laat wordt opgemerkt.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik vind het meedenken trouwens heel fijn. Mijn gedachten gaan ook van veel verdriet naar fijne herinneringen naar praktische zaken.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ja, zo werkt dat.quote:
Ik vind het meedenken trouwens heel fijn. Mijn gedachten gaan ook van veel verdriet naar fijne herinneringen naar praktische zaken.
Wat een verdrietig verloop zo voor jullie allemaal.
Kan me voorstellen dat een echo nu geen prio heeft, maar als er een tumor is die dit veroorzaakt is de kans groot dat je die op een echo ziet.
crap in = crap out
alles op zn tijd, concentreer je op wat er nu gebeurt, is mijn advies. de rest wijst zichzelf wel als het zover is.quote:
M’n dochter zei vanavond: “Ik wil niet dat oma doodgaat.” Ik wil het ook niet. Ik wil onder een deken kruipen en doen alsof er niks gebeurt zodat er niks gebeurt. Ik kan wat komen gaat niet verkroppen: de laatste woorden uitspreken, tekst voor de rouwkaart bedenken, muziek uitzoeken, eindeloos handen schudden, een huis leegruimen. Ik ben niet goed in afscheid nemen. Kon ik morgen maar gewoon naar m’n werk gaan en doen alsof er niks is gebeurd, zoals ik de laatste elf jaar al doe met het overlijden van mijn vader. Het zal wel geen gezonde manier van rouwen zijn, maar ik hoef ook niet zo nodig gezond te rouwen. Doen alsof ze er nog zijn, alsof we dat gezin van dertig jaar geleden nog zijn, bevalt me prima.
Claudia toch, wat een schrik en verdriet. Sterkte gewenst!
Stapje voor stapje. Loop jezelf niet voorbij.
Stapje voor stapje. Loop jezelf niet voorbij.
Snobs have more fun!
KLIK!
KLIK!
Claudia, behalve je sterkte wensen wil ik ook even zeggen dat ik vind dat je het fantastisch doet, allemaal.
Sterkheidsbaas van alles.
Heel veel sterkte Claudia. Goed van je dat je het hier allemaal neerzet en deelt. We zijn in gedachten bij je.
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
Allereerst ook van mij heel veel sterkte!quote:
We gaan zeker om obductie vragen als ze overlijdt. Bij mijn vader hebben we dat niet gedaan omdat we min of meer wisten wat er was gebeurd en dat was voor ons genoeg. Het komt volkomen onverwacht dat mijn moeder zo ernstig ziek is geworden, dus het zou fijn zijn wat antwoorden te hebben. Het is nog niet zeker dat ze een tumor heeft bij haar eierstokken. Het zou wel een hoop verklaren. Ik heb begrepen dat het een vorm van kanker is die vaak laat wordt opgemerkt.
De laatste zin kan ik beamen. Mijn schoonmoeder is overleden aan eierstokkanker die ook pas ontdekt is toen een hoop andere organen in de buurt er last van kregen. Haar ziektebeeld was wel compleet anders.
Ze noemen het wel de sluipmoordenaar
life is what happens to you, while you're busy making other plans.
Claudia, je doet het fantastisch, twijfel niet aan je kunnen of handelen. Je doet alles wat binnen je vermogen ligt, wil niet te veel om voor jou aan het perfecte plaatje te voldoen en 'geniet' nog van je moeder nu je haar nog 'tastbaar' bij je hebt !
[ Bericht 8% gewijzigd door Rijstebuiltje op 08-01-2020 15:44:25 ]
[ Bericht 8% gewijzigd door Rijstebuiltje op 08-01-2020 15:44:25 ]
Wir müssen leben, bis wir sterben!
Er blijft je ook weinig bespaard he. De sterkste schouders dragen de zwaarste lasten blabla, maar het is gewoon fucking onrechtvaardig allemaal.
Heel veel sterkte, lieve Claudia. .
Heel veel sterkte, lieve Claudia.
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Dank jullie allemaal. We hebben vanmiddag met haar broers en zussen een gesprek gehad met de arts. Er was nog een ct-scan gemaakt en die liet veel grote, zwarte vlekken zien. Er is geen enkele hoop meer. We hebben besloten tot palliatieve sedatie. De rest van haar lichaam is sterk, dus het kan nog even duren voor ze overlijdt.
Wij rijden nu naar huis. We zijn er met z’n allen de hele dag geweest en hebben nog samen gegeten. De uitvaart is geregeld. We brengen haar terug naar haar geboortegrond en houden een bescheiden bijeenkomst voor alleen onszelf. We komen samen en drinken wat. Geen rouwkaarten, geen afscheidsredes. Voor mij is dat een grote opluchting.
Als ze overlijdt vindt er nog obductie plaats. Een week of zes later krijgen we de uitslag. Wij halen haar kat binnenkort op. Die komt bij ons wonen. Nu moet ik nog uitzoeken wat we met de erfenis gaan doen. Ze zat in de schuldsanering en ik weet niet wat de consequenties voor mij en m’n broertje zouden zijn. Dat zoek ik later uit.
Ik voel me leeg, helemaal leeg.
Wij rijden nu naar huis. We zijn er met z’n allen de hele dag geweest en hebben nog samen gegeten. De uitvaart is geregeld. We brengen haar terug naar haar geboortegrond en houden een bescheiden bijeenkomst voor alleen onszelf. We komen samen en drinken wat. Geen rouwkaarten, geen afscheidsredes. Voor mij is dat een grote opluchting.
Als ze overlijdt vindt er nog obductie plaats. Een week of zes later krijgen we de uitslag. Wij halen haar kat binnenkort op. Die komt bij ons wonen. Nu moet ik nog uitzoeken wat we met de erfenis gaan doen. Ze zat in de schuldsanering en ik weet niet wat de consequenties voor mij en m’n broertje zouden zijn. Dat zoek ik later uit.
Ik voel me leeg, helemaal leeg.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Wat heftig allemaal. Wel mooi dat jullie het klein gaan houden. Heel veel sterktequote:
Dank jullie allemaal. We hebben vanmiddag met haar broers en zussen een gesprek gehad met de arts. Er was nog een ct-scan gemaakt en die liet veel grote, zwarte vlekken zien. Er is geen enkele hoop meer. We hebben besloten tot palliatieve sedatie. De rest van haar lichaam is sterk, dus het kan nog even duren voor ze overlijdt.
Wij rijden nu naar huis. We zijn er met z’n allen de hele dag geweest en hebben nog samen gegeten. De uitvaart is geregeld. We brengen haar terug naar haar geboortegrond en houden een bescheiden bijeenkomst voor alleen onszelf. We komen samen en drinken wat. Geen rouwkaarten, geen afscheidsredes. Voor mij is dat een grote opluchting.
Als ze overlijdt vindt er nog obductie plaats. Een week of zes later krijgen we de uitslag. Wij halen haar kat binnenkort op. Die komt bij ons wonen. Nu moet ik nog uitzoeken wat we met de erfenis gaan doen. Ze zat in de schuldsanering en ik weet niet wat de consequenties voor mij en m’n broertje zouden zijn. Dat zoek ik later uit.
Ik voel me leeg, helemaal leeg.
Kom een kijkje nemen op onze facebookpagina van Stichting Queri.
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
Sterkte!
Een tip: haal de kat z.s.m. op. Als jullie iets uit het huis halen na overlijden, kan dat worden gezien als het aanvaarden van de erfenis, inclusief schulden.
Een tip: haal de kat z.s.m. op. Als jullie iets uit het huis halen na overlijden, kan dat worden gezien als het aanvaarden van de erfenis, inclusief schulden.
Och Claudia... Wat is jullie leven ongelofelijk snel op zijn kop gezet.
Mooi dat jullie de uitvaart precies zo plannen als voor jullie goed voelt.
Sorry, toch even zakelijk: Als er schulden zijn kan het slim zijn de erfenis beneficiair te aanvaarden, dan kan je hem altijd nog verwerpen zonder dat je het risico loopt dat je de schulden zelf moet terugbetalen.
Als je er aan toe komt zou ik je aanraden een dezer dagen een notaris te bellen en na te vragen hoe dat in zijn werk gaat. Ik snap dat je hoofd er niet naar staat, maar het kan een hoop ellende voorkomen.
(Levende have verzorgen mag bij mijn weten wel.)
Heel, heel veel sterkte!
[ Bericht 3% gewijzigd door BE op 08-01-2020 20:23:46 ]
Wat is jullie leven ongelofelijk snel op zijn kop gezet. Mooi dat jullie de uitvaart precies zo plannen als voor jullie goed voelt.
Sorry, toch even zakelijk: Als er schulden zijn kan het slim zijn de erfenis beneficiair te aanvaarden, dan kan je hem altijd nog verwerpen zonder dat je het risico loopt dat je de schulden zelf moet terugbetalen.
Als je er aan toe komt zou ik je aanraden een dezer dagen een notaris te bellen en na te vragen hoe dat in zijn werk gaat. Ik snap dat je hoofd er niet naar staat, maar het kan een hoop ellende voorkomen.
(Levende have verzorgen mag bij mijn weten wel.)
Heel, heel veel sterkte!
[ Bericht 3% gewijzigd door BE op 08-01-2020 20:23:46 ]
***
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Och Claudia, wat verdrietig, maar ook fijn dat jullie de uitvaart met zijn allen geregeld hebben zodat iedereen zich daar fijn bij voelt. Heel veel sterkte de komende tijd.
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Heel veel sterkte, en laat je mbt de erfenis (en dus ook de uitvaartquote:
Dank jullie allemaal. We hebben vanmiddag met haar broers en zussen een gesprek gehad met de arts. Er was nog een ct-scan gemaakt en die liet veel grote, zwarte vlekken zien. Er is geen enkele hoop meer. We hebben besloten tot palliatieve sedatie. De rest van haar lichaam is sterk, dus het kan nog even duren voor ze overlijdt.
Wij rijden nu naar huis. We zijn er met z’n allen de hele dag geweest en hebben nog samen gegeten. De uitvaart is geregeld. We brengen haar terug naar haar geboortegrond en houden een bescheiden bijeenkomst voor alleen onszelf. We komen samen en drinken wat. Geen rouwkaarten, geen afscheidsredes. Voor mij is dat een grote opluchting.
Als ze overlijdt vindt er nog obductie plaats. Een week of zes later krijgen we de uitslag. Wij halen haar kat binnenkort op. Die komt bij ons wonen. Nu moet ik nog uitzoeken wat we met de erfenis gaan doen. Ze zat in de schuldsanering en ik weet niet wat de consequenties voor mij en m’n broertje zouden zijn. Dat zoek ik later uit.
Ik voel me leeg, helemaal leeg.
) even informeren door iemand die daar verstand van heeft qua juridische gevolgen, die combinatie met WSNP is al niet hoopgevend.
Hóe onwerkelijk, Claudia_x.
Veel sterkte en uithoudingsvermogen gewenst voor jou, je gezin en familie.
(Mijn moeder sliep een diepe slaap voor een week, met palliatieve sedatie.)
Veel sterkte en uithoudingsvermogen gewenst voor jou, je gezin en familie.
(Mijn moeder sliep een diepe slaap voor een week, met palliatieve sedatie.)
Volgens mij is het zo dat als je een erfenis accepteert, je daarmee ook de schulden accepteert. Maar dit weet ik niet zeker. Laat je inderdaad goed informeren.
Maar eerst hier doorheen. Samen zijn met familie. Sterkte.
Maar eerst hier doorheen. Samen zijn met familie. Sterkte.
Wat bizar snel van niets aan de hand tot uitvaart regelen. Veel sterkte met alles 😘
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Nee, dat is achterhaald!quote:
Sterkte!
Een tip: haal de kat z.s.m. op. Als jullie iets uit het huis halen na overlijden, kan dat worden gezien als het aanvaarden van de erfenis, inclusief schulden.
Geen zorgen; ook als er schulden zijn: het meenemen van items zonder geldelijke waarde wordt NIET meer gezien als 'aanvaarden van de erfenis'.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Claudia, gecondoleerd. Ook al is het nog niet echt gebeurd, het is dat natuurlijk ook wel.
Heel veel sterkte gewenst, en ik hoop dat alles goed verloopt de komende tijd.
Heel veel sterkte gewenst, en ik hoop dat alles goed verloopt de komende tijd.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Ik weet even niet wat te zeggen. Kan iig niet onder woorden brengen wat ik wil zeggen. Al tig x iets geschreven en weer gedelete.quote:
Dank jullie allemaal. We hebben vanmiddag met haar broers en zussen een gesprek gehad met de arts. Er was nog een ct-scan gemaakt en die liet veel grote, zwarte vlekken zien. Er is geen enkele hoop meer. We hebben besloten tot palliatieve sedatie. De rest van haar lichaam is sterk, dus het kan nog even duren voor ze overlijdt.
Wij rijden nu naar huis. We zijn er met z’n allen de hele dag geweest en hebben nog samen gegeten. De uitvaart is geregeld. We brengen haar terug naar haar geboortegrond en houden een bescheiden bijeenkomst voor alleen onszelf. We komen samen en drinken wat. Geen rouwkaarten, geen afscheidsredes. Voor mij is dat een grote opluchting.
Als ze overlijdt vindt er nog obductie plaats. Een week of zes later krijgen we de uitslag. Wij halen haar kat binnenkort op. Die komt bij ons wonen. Nu moet ik nog uitzoeken wat we met de erfenis gaan doen. Ze zat in de schuldsanering en ik weet niet wat de consequenties voor mij en m’n broertje zouden zijn. Dat zoek ik later uit.
Ik voel me leeg, helemaal leeg.
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
Claudia, wat een beproeving voor jullie. Van licht optimisme naar koude realiteit. Fijn dat er nog contact is geweest na het infarct nieuwjaarsdag.
Veel kracht en steun voor jou en je familie gewenst.
Veel kracht en steun voor jou en je familie gewenst.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Heel sterkte, Claudia en de rest van de familie.
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
Oh je gaat ook gelijk voor de "hoofdprijs" wat betreft rot situaties.
Er zijn andere mensen die je beter kunnen informeren over de "zakelijke" kant van het verhaal.
Ik wil je alleen ontzettend veel sterkte, kracht en moed wensen.
Dan he-le-maal leeg bent is alleen maar heel begrijpelijk.
Er zijn andere mensen die je beter kunnen informeren over de "zakelijke" kant van het verhaal.
Ik wil je alleen ontzettend veel sterkte, kracht en moed wensen.
Dan he-le-maal leeg bent is alleen maar heel begrijpelijk.
veel sterkte voor jullie.Het klinkt ‘waardig’, zoals je over je moeder schrijft, dat vind ik mooi.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Pppfff je krijgt het voor je kiezen zeg.
Heel veel sterkte!
[ Bericht 1% gewijzigd door het-is-mij op 08-01-2020 20:57:41 ]
Heel veel sterkte!
[ Bericht 1% gewijzigd door het-is-mij op 08-01-2020 20:57:41 ]
Het is absoluut een troost. Ik voel mee met anderen die hun geliefde kwijtraken terwijl de fysieke manifestatie van die geliefde blijft bestaan. Ik ben er even bang voor geweest dat het met mijn moeder zou gebeuren en ik vond het een verschrikkelijk idee.quote:
Sterkte Claudia!
Er wordt je moeder zo een zware tijd bespaard, maar dat is vast een schrale troost.
Je moet je wel vastklampen aan die dingen die je troost geven. Zojuist heb ik dat letterlijk met mijn kinderen gedaan. Ze blijven morgen een dag thuis. Mijn lief had al vrij genomen. Ik ben zo blij dat hij er was om me te steunen en tegelijk veel bij de kinderen was om hun leven zo normaal mogelijk te houden.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Claudia, wat een bericht. Verschrikkelijk Je blijft toch hopen en dan is ineens alle hoop weg. Heel veel sterkte.
Je blijft toch hopen en dan is ineens alle hoop weg. Heel veel sterkte.
...
Heel veel sterkte!
Gaan je kinderen nog afscheid nemen van hun oma? Ik las dat jij het beeld van je vader aan de beademing niet kwijt bent geraakt. Weet niet hoe oud je kinderen zijn, maar toen ik 3 was overleed mijn oma in het ziekenhuis net voor wij binnenkwamen. Mijn zus en ik hebben oma nog een kus gegeven en dat is nog steeds een fijne herinnering die ik bij me draag.
Gaan je kinderen nog afscheid nemen van hun oma? Ik las dat jij het beeld van je vader aan de beademing niet kwijt bent geraakt. Weet niet hoe oud je kinderen zijn, maar toen ik 3 was overleed mijn oma in het ziekenhuis net voor wij binnenkwamen. Mijn zus en ik hebben oma nog een kus gegeven en dat is nog steeds een fijne herinnering die ik bij me draag.
crap in = crap out
Wat gaat dit allemaal snel, Claudia. Dit kan je ook niet ‘even’ bevatten. Stap voor stap.
Je hebt nog fijn contact met haar gehad. Houd die gedachte warm. Dat helpt bij de verwerking van dit alles.
Neem vooral de komende dagen/week de tijd om rustig na te denken en jezelf en je eigen gezin hier goed doorheen te krijgen. Die tijd heb je.
Zakelijk gezien: laat je inderdaad goed adviseren.
Ik wens jullie alle sterkte.
Je hebt nog fijn contact met haar gehad. Houd die gedachte warm. Dat helpt bij de verwerking van dit alles.
Neem vooral de komende dagen/week de tijd om rustig na te denken en jezelf en je eigen gezin hier goed doorheen te krijgen. Die tijd heb je.
Zakelijk gezien: laat je inderdaad goed adviseren.
Ik wens jullie alle sterkte.
Is dat zo?
Niet als je beneficiair aanvaard.quote:
Volgens mij is het zo dat als je een erfenis accepteert, je daarmee ook de schulden accepteert. Maar dit weet ik niet zeker. Laat je inderdaad goed informeren.
Maar belangrijker: sterkte Claudia!
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Oh Claudia, wat erg.
Is er een mogelijkheid om haar nog over te plaatsen naar een hospice, dan kunnen jullie gemakkelijker bij haar zijn. Kan me ook voorstellen dat het niet meer haalbaar is...
Sterkte meisje, ook voor de rest van je gezin.
Is er een mogelijkheid om haar nog over te plaatsen naar een hospice, dan kunnen jullie gemakkelijker bij haar zijn. Kan me ook voorstellen dat het niet meer haalbaar is...
Sterkte meisje, ook voor de rest van je gezin.
Ik kom ook niet verder dan dit. Ik voel het verdriet en alles eromheen. Jullie zullen als familie veel steun aan elkaar hebben, want jullie klinken heel hechtquote:
Wir müssen leben, bis wir sterben!
Ik droomde vannacht dat ik weer kind was en in zee ging zwemmen. De stroming was te sterk. Het lukte me niet om dichterbij de kust te komen. Heel snel raakte ik steeds verder van het land af en maakte paniek zich van me meester. Op het strand stonden mensen me aan te moedigen en instructies te geven. Ineens was ik sterker dan de stroming en lukte het me aan land te komen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Claudia, jouw topic grijpt me aan. Enerzijds door jouw emotionele en toch mooie posts, anderzijds door de steun van vele fokkers.
Heel veel sterkte en kracht de komende tijd.
Heel veel sterkte en kracht de komende tijd.
Ik heb het stilletjes gevolgd; heel droevig allemaal. Ik vond het mooi hoe je het neerzette hier.
Heel veel sterkte komende tijd.
Heel veel sterkte komende tijd.
Ik heb er tot nog toe niks over geschreven: ik kom uit een verknipte familie. Ik zou niet weten waar ik moest beginnen om het uit te leggen en dat doe ik maar niet. Het doet er nu even niet toe, al maakt het wel dat ik complexe gevoelens heb. Ik ben verdrietig om zowel de moeder die ik niet meer heb als de moeder die ik nooit had. En ook dat doet er niet echt toe. Het verdriet om mijn moeder is net zo basaal en vanzelfsprekend als de liefde voor mijn kinderen.quote:
[..]
Ik kom ook niet verder dan dit. Ik voel het verdriet en alles eromheen. Jullie zullen als familie veel steun aan elkaar hebben, want jullie klinken heel hecht
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Tranen in m'n ogen van dit.quote:
Ik droomde vannacht dat ik weer kind was en in zee ging zwemmen. De stroming was te sterk. Het lukte me niet om dichterbij de kust te komen. Heel snel raakte ik steeds verder van het land af en maakte paniek zich van me meester. Op het strand stonden mensen me aan te moedigen en instructies te geven. Ineens was ik sterker dan de stroming en lukte het me aan land te komen.
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
Volgens mij staan wij hier allemaal op het strand jou aan te moedigen en te bemoedigen .....quote:
Ik droomde vannacht dat ik weer kind was en in zee ging zwemmen. De stroming was te sterk. Het lukte me niet om dichterbij de kust te komen. Heel snel raakte ik steeds verder van het land af en maakte paniek zich van me meester. Op het strand stonden mensen me aan te moedigen en instructies te geven. Ineens was ik sterker dan de stroming en lukte het me aan land te komen.
Nou dit inderdaad. Ik ken je eigenlijk niet maar toch zit je vaak in mijn hoofd. Mijn moeder waar ik eerder over schreef overleed ook aan haar beroerte en ik vind het zo verdrietig herkenbaar. Ik was zelf 15 jaar toen, ondertussen 31 maar de wanhoop en het verdriet dat iemand die dierbaar is zomaar kan overlijden, zonder aankondiging en zonder dat laatste gesprek, het voelt soms als gisteren. Jouw topic raakt me, jouw woorden komen binnen. Ik wil je nogmaals heel veel sterkte wensen.quote:
[..]
Volgens mij staan wij hier allemaal op het strand jou aan te moedigen en te bemoedigen .....
Complex inderdaad, dit. Het besef dat dingen zijn zoals ze zijn kan soms ook confronterend zijn. Ik hoop echt dat je troost kunt vinden in je eigen gezin.quote:
[..]
Ik heb er tot nog toe niks over geschreven: ik kom uit een verknipte familie. Ik zou niet weten waar ik moest beginnen om het uit te leggen en dat doe ik maar niet. Het doet er nu even niet toe, al maakt het wel dat ik complexe gevoelens heb. Ik ben verdrietig om zowel de moeder die ik niet meer heb als de moeder die ik nooit had. En ook dat doet er niet echt toe. Het verdriet om mijn moeder is net zo basaal en vanzelfsprekend als de liefde voor mijn kinderen.
Is dat zo?
Claudia, ik bedacht me opeens dit (misschien heb je er iets aan, geen idee): waren jouw ouders nog bij elkaar toen je vader stierf?
De mijne wel en toen mijn moeder een paar maanden na mijn vader overleed, deed er zich iets voor waarop ik niet berekend was. De rouw bleek heel anders te zijn, nu de tweede ouder er ook niet meer was. Eigenlijk kon ik toen pas ook rouwen om mijn vader. Daarvóór was er nog genoeg ouderlijke basis om het een beetje weg te duwen. Toen mijn moeder dus ook stierf, kon ik niet meer ontkomen aan het feit dat het nu echt voorbij was. Ik was geen kind meer van iemand (je kent vast het liedje van Karin Bloemen. Love or hate, het zegt wél goed hoe het zit, denk ik).
Toen mijn vader stierf, moesten we natuurlijk zaken regelen. Toen mijn moeder óók nog doodging, moesten we eigenlijk twee levens opruimen, want ook mijn vaders spullen gingen opeens door onze handen. Ik vond het opmerkelijk dat het twee zulke verschillende ervaringen waren. Lastig te ontwarren, maar ergens ook fascinerend, op de achtergrond van het verdriet.
Dus ik vroeg me eigenlijk af of je, als je je moeders huis gaat opruimen, ook nog je vader tegen zal komen. Omdat je aangaf dat je zijn dood nog kon ontkennen soms. Toen dacht ik even terug aan hoe mijn moeders dood vreemd genoeg een soort afsluiting was van mijn vaders dood.
Maar misschien is mijn hele verhaal totaal niet relevant. Bovendien staat je hoofd misschien niet naar dergelijke overpeinzingen.
Ik hoop dat je vandaag, in het neerdwarrelende stof, samen met je gezin, vooral liefde en geborgenheid voelt.
De mijne wel en toen mijn moeder een paar maanden na mijn vader overleed, deed er zich iets voor waarop ik niet berekend was. De rouw bleek heel anders te zijn, nu de tweede ouder er ook niet meer was. Eigenlijk kon ik toen pas ook rouwen om mijn vader. Daarvóór was er nog genoeg ouderlijke basis om het een beetje weg te duwen. Toen mijn moeder dus ook stierf, kon ik niet meer ontkomen aan het feit dat het nu echt voorbij was. Ik was geen kind meer van iemand (je kent vast het liedje van Karin Bloemen. Love or hate, het zegt wél goed hoe het zit, denk ik).
Toen mijn vader stierf, moesten we natuurlijk zaken regelen. Toen mijn moeder óók nog doodging, moesten we eigenlijk twee levens opruimen, want ook mijn vaders spullen gingen opeens door onze handen. Ik vond het opmerkelijk dat het twee zulke verschillende ervaringen waren. Lastig te ontwarren, maar ergens ook fascinerend, op de achtergrond van het verdriet.
Dus ik vroeg me eigenlijk af of je, als je je moeders huis gaat opruimen, ook nog je vader tegen zal komen. Omdat je aangaf dat je zijn dood nog kon ontkennen soms. Toen dacht ik even terug aan hoe mijn moeders dood vreemd genoeg een soort afsluiting was van mijn vaders dood.
Maar misschien is mijn hele verhaal totaal niet relevant. Bovendien staat je hoofd misschien niet naar dergelijke overpeinzingen.
Ik hoop dat je vandaag, in het neerdwarrelende stof, samen met je gezin, vooral liefde en geborgenheid voelt.
Snobs have more fun!
KLIK!
KLIK!
Oh, de overpeinzingen zijn heel welkom. Dat anderen meemaken wat ik meemaak is troostrijk, ook al zijn de omstandigheden anders. We zitten in feite allemaal in hetzelfde schuitje (dat hoe dan ook gaat zinken en dus proberen we de tocht maar zo aangenaam mogelijk te maken).
Mijn vader overleed toen ik 27 was en mijn ouders waren al lange tijd gescheiden. Mijn vader had een vriendin maar was niet getrouwd. Mijn broertje en ik waren dus erfgenamen en hebben het hele proces al een keer doorgemaakt. Mijn broertje woonde zelfs nog bij m’n vader. Dat was heel traumatisch. We moesten zelfs een huis verkopen in crisistijd.
Toen mijn vader overleed verloren wij ons vangnet. Voor mijn moeder ben ik altijd meer een moeder dan een dochter geweest. Alleen daarom al is het nu allemaal anders.
Mijn vader overleed toen ik 27 was en mijn ouders waren al lange tijd gescheiden. Mijn vader had een vriendin maar was niet getrouwd. Mijn broertje en ik waren dus erfgenamen en hebben het hele proces al een keer doorgemaakt. Mijn broertje woonde zelfs nog bij m’n vader. Dat was heel traumatisch. We moesten zelfs een huis verkopen in crisistijd.
Toen mijn vader overleed verloren wij ons vangnet. Voor mijn moeder ben ik altijd meer een moeder dan een dochter geweest. Alleen daarom al is het nu allemaal anders.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik vind dit verschrikkelijk om te lezen. Wat was je jong. Ik ben benieuwd hoe je met dat plotselinge overlijden bent omgegaan. Ben je angstig geworden of heb je meer aandacht voor de mooie dingen gekregen? Ik heb aan mezelf ontdekt dat ik dolblij ben dat ik leef en daar zoveel mogelijk uit wil halen, al is dat niet op een “ik wil de hoogste berg beklimmen”-manier. Ik wil gewoon fijn samenzijn met mijn geliefden, zinvol werk doen, oog hebben voor schoonheid (die ook in verdriet zit) en een aardig persoon zijn.quote:
[..]
Nou dit inderdaad. Ik ken je eigenlijk niet maar toch zit je vaak in mijn hoofd. Mijn moeder waar ik eerder over schreef overleed ook aan haar beroerte en ik vind het zo verdrietig herkenbaar. Ik was zelf 15 jaar toen, ondertussen 31 maar de wanhoop en het verdriet dat iemand die dierbaar is zomaar kan overlijden, zonder aankondiging en zonder dat laatste gesprek, het voelt soms als gisteren. Jouw topic raakt me, jouw woorden komen binnen. Ik wil je nogmaals heel veel sterkte wensen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Mijn moeders toestand is trouwens stabiel. Dat is heel raar. Ze ademt nog, haar hart klopt nog. Wat moet je daar nu van vinden? Ze is er al sinds maandag niet meer, maar toch ook nog wel. Mijn ooms zijn nu bij haar.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dat is een andere situatie inderdaad. Ook je band met beide ouders verschilt dus erg. Ik ben benieuwd (en dat bedoel ik op een welgemeend belangstellende manier) welke andere vorm je rouw zal aannemen. Niet je vangnet valt dus weg, je basis, maar een heel ander aspect dat een bloedband ook kan herbergen inderdaad: dat je ouder meer je kind is. Ik zou het me kunnen voorstellen dat er een diep gevoel van mededogen is, in die rouw, waar je bij je vader ook te maken kreeg met een gevoel van hulpeloosheid/wanhoop over hoe je verder moest zonder vangnet.quote:
Oh, de overpeinzingen zijn heel welkom. Dat anderen meemaken wat ik meemaak is troostrijk, ook al zijn de omstandigheden anders. We zitten in feite allemaal in hetzelfde schuitje (dat hoe dan ook gaat zinken en dus proberen we de tocht maar zo aangenaam mogelijk te maken).
Mijn vader overleed toen ik 27 was en mijn ouders waren al lange tijd gescheiden. Mijn vader had een vriendin maar was niet getrouwd. Mijn broertje en ik waren dus erfgenamen en hebben het hele proces al een keer doorgemaakt. Mijn broertje woonde zelfs nog bij m’n vader. Dat was heel traumatisch. We moesten zelfs een huis verkopen in crisistijd.
Toen mijn vader overleed verloren wij ons vangnet. Voor mijn moeder ben ik altijd meer een moeder dan een dochter geweest. Alleen daarom al is het nu allemaal anders.
Je leven is natuurlijk ook anders nu, dan toen je 27 was. Je hebt inmiddels je eigen basis in het leven gecreëerd.
Ik was 31 toen beide ouders stierven en hoewel ik geen gezin heb, denk ik dat ik het nu al weer heel anders zou ervaren. Niet minder pijnlijk, maar wel anders. Minder paniekerig over hoe ik in vredesnaam stand moest houden zonder mijn fysieke ‘oorsprong’.
Wel nu, nogmaals sterkte en ik hoop dat het lukt om rustig stil te staan bij alles wat er stapsgewijs op je afkomt van buiten- en binnenuit. Tenminste, dat lijkt mij goed en heilzaam. Maar dat is voor iedereen weer anders, realiseer ik me.
Snobs have more fun!
KLIK!
KLIK!
Raar is dat hè? Onwerkelijk. Het is nu wachten tot het over is.quote:
Mijn moeders toestand is trouwens stabiel. Dat is heel raar. Ze ademt nog, haar hart klopt nog. Wat moet je daar nu van vinden? Ze is er al sinds maandag niet meer, maar toch ook nog wel. Mijn ooms zijn nu bij haar.
Bij mijn moeder ging het snel maar had ook dagen of weken kunnen duren. Blij dat ze snel ging want het was haar niet waardig zo erbij te liggen (ze hadden haar schedel ook nog open gemaakt om de bloeding/druk in de hersenen te minderen oid, dus ze lag ook nog met een half geschoren hoofd
)Heelveel sterkte nogmaals
Fijn dat je ook nog familie om je heen hebt
Dat is precies hoe het was toen mijn vader overleed. Ik dacht dat ik niet zonder hem zou kunnen. Hij was er altijd voor me, was vader en moeder in een. Op zijn uitvaart liet ik daarom “Wegen” van Boudewijn de Groot spelen; het vat perfect samen wat hij voor me was.quote:
[..]
Dat is een andere situatie inderdaad. Ook je band met beide ouders verschilt dus erg. Ik ben benieuwd (en dat bedoel ik op een welgemeend belangstellende manier) welke andere vorm je rouw zal aannemen. Niet je vangnet valt dus weg, je basis, maar een heel ander aspect dat een bloedband ook kan herbergen inderdaad: dat je ouder meer je kind is. Ik zou het me kunnen voorstellen dat er een diep gevoel van mededogen is, in die rouw, waar je bij je vader ook te maken kreeg met een gevoel van hulpeloosheid/wanhoop over hoe je verder moest zonder vangnet.
Je leven is natuurlijk ook anders nu, dan toen je 27 was. Je hebt inmiddels je eigen basis in het leven gecreëerd.
Al meteen wist ik: ik kan wel zonder hem. Hij is veel te jong maar wel op het juiste moment overleden. Zijn dood heeft me veel gebracht, zowel het besef dat ik het prima alleen kan rooien als een diep verlangen naar mijn eigen gezin. Toen we zijn huis ontruimden was ik al zwanger. Ik had het er gisteren nog met mijn lief over in de auto op weg naar huis: zonder zijn dood waren de kinderen er misschien wel nooit geweest, want ik had geen enkele wil om moeder te worden. Ach, ik weet natuurlijk niet hoe het anders zou zijn gelopen.
Mijn verdriet om mijn moeder heeft inderdaad vooral met mededogen te maken. Ze zou over een jaar uit de schuldsanering zijn, was net een jaar gestopt met roken, keek uit naar haar pensioen, zou misschien dichterbij komen wonen. Dat gaat allemaal niet gebeuren. Ze is nog maar 61. Twee weken geleden was ze een beetje grieperig, een week geleden belandde ze in het ziekenhuis en nu is ze er niet meer.. Op oudejaarsavond zei ze nog dat het zomaar voorbij kon zijn en wuifde ik het weg met “doe niet zo melodramatisch, mam.” Nu blijf ik maar denken aan de belofte die uitging van haar toekomst.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Zaterdag halen we haar kat op. Vooral mijn dochter is dolblij. Lief zit er niet zo op te wachten maar legt zich erbij neer. Ik maak me een beetje zorgen hoe de oude dame het gaat vinden met onze twee drukke, jonge katers. We gaan het zien. Het is in ieder geval fijn om voor haar kat (die ooit mijn kat was) te kunnen zorgen. De cirkel is rond.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Pfff, wat een topic om te lezen. Rilling over m'n rug toen ik net las dat je moeder nog maar 61 is, mijn moeder is bijna een jaar geleden op 62-jarige leeftijd overleden.
Sterkte Claudia.
Sterkte Claudia.
Oh, was dat ooit jouw kat? Toen nog op de Amsterdamse bovenwoning? Hoe heette die ook weer?
Mijn vader overleed volkomen onverwacht toen ik 39 was, hij 72. Hersenbloeding bij de hersenstam. Toen ik dat laatste hoorde (hij heeft nog een paar uur geleefd na die diagnose) was ik direct opgelucht. Hij had het niks gevonden, afhankelijk zijn en beperkt. Heel gek hoe snel mijn ratio het overnam. Sowieso moest ik direct in de overlevingsstand. Moeder helemaal in de war, oudste broer net geopereerd, andere broer beperkt door chronische ziekte. Ineens een uitvaart regelen.
Ik word straks 51. Ik doe nu mantelzorg voor mijn moeder (83). En ja, straks moet dus dat hele huis leeg. Ik zit nu in de situatie dat mijn moeder mijn zorg nodig heeft. Ze zorgt al heel lang niet meer voor mij.
Mijn vader overleed volkomen onverwacht toen ik 39 was, hij 72. Hersenbloeding bij de hersenstam. Toen ik dat laatste hoorde (hij heeft nog een paar uur geleefd na die diagnose) was ik direct opgelucht. Hij had het niks gevonden, afhankelijk zijn en beperkt. Heel gek hoe snel mijn ratio het overnam. Sowieso moest ik direct in de overlevingsstand. Moeder helemaal in de war, oudste broer net geopereerd, andere broer beperkt door chronische ziekte. Ineens een uitvaart regelen.
Ik word straks 51. Ik doe nu mantelzorg voor mijn moeder (83). En ja, straks moet dus dat hele huis leeg.
Ik zit nu in de situatie dat mijn moeder mijn zorg nodig heeft. Ze zorgt al heel lang niet meer voor mij.
The love you take is equal to the love you make.
Ik moest er eerder al aan denken door Claudia's verhaal, maar nu door het jouwe eens te meer.quote:
[..]
Nou dit inderdaad. Ik ken je eigenlijk niet maar toch zit je vaak in mijn hoofd. Mijn moeder waar ik eerder over schreef overleed ook aan haar beroerte en ik vind het zo verdrietig herkenbaar. Ik was zelf 15 jaar toen, ondertussen 31 maar de wanhoop en het verdriet dat iemand die dierbaar is zomaar kan overlijden, zonder aankondiging en zonder dat laatste gesprek, het voelt soms als gisteren. Jouw topic raakt me, jouw woorden komen binnen. Ik wil je nogmaals heel veel sterkte wensen.
Dit prachtige gedicht van Merel Morre, zo waar, maar ook zo pijnlijk daarom.
quote:Uitgezwaaid
we zwaaien mensen
uit ons leven
zonder het vooraf te weten
‘was gezellig’
‘zie je gauw’
‘welterusten’
‘ik van jou’
en wat voelde als een komma
blijkt uiteindelijk een punt
we zwaaien uit
zonder te weten
omdat je soms
niet weten kunt
Je wil iedereen een lijdensweg besparen, maar zo patsboemweg zonder toch nog die laatste woorden van liefde, troost, verdriet, geruststelling... dat is zo'n hard gelag...
[ Bericht 4% gewijzigd door BE op 09-01-2020 16:06:12 ]
***
O, wat is dat mooiquote:
[..]
Ik moest er eerder al aan denken door Claudia's verhaal, maar nu door het jouwe eens te meer.
Dit prachtige gedicht van Merel Morre, zo waar, maar ook zo pijnlijk daarom.
[..]
Je wil iedereen een lijdensweg besparen, maar zo patsboemweg zonder toch nog die laatste woorden van liefde, troost, verdriet, geruststelling... dat is zo'n hard gelag...
Mijn toenmalige schoonvader overleed zomaar, op een donderdagochtend. Ik kreeg een telefoontje op mijn werk dat hij was overleden. Fataal hartinfarct. Zo volslagen onverwacht, zonder ziekbed, zonder afscheid, zonder iets. Ik weet niet hoe het is om wel afscheid te kunnen nemen, omdat ik het ontzettende geluk heb gehad tot nu toe verder niemand zo dichtbij te verliezen. Ik weet wel dat geen afscheid kunnen nemen ontzettend pijnlijk en verdrietig is.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ja, dat soort gevoelens horen er ook bij. Ik had het bij het overlijden van mijn vader ook. Het besef dat de relatie, met alle schaduwkanten, gestold is in de tijd. Al had je geaccepteerd dat zij niet de moeder was die jij had gewild, het feit dat dat definitief is, brengt toch ook weer gevoelens met zich mee. Veel sterkte, fijn dat je opgelucht kan zijn over hoe jullie het afscheid willen doen.quote:
[..]
Ik heb er tot nog toe niks over geschreven: ik kom uit een verknipte familie. Ik zou niet weten waar ik moest beginnen om het uit te leggen en dat doe ik maar niet. Het doet er nu even niet toe, al maakt het wel dat ik complexe gevoelens heb. Ik ben verdrietig om zowel de moeder die ik niet meer heb als de moeder die ik nooit had. En ook dat doet er niet echt toe. Het verdriet om mijn moeder is net zo basaal en vanzelfsprekend als de liefde voor mijn kinderen.
Dat sterfproces waarbij je ziet dat iemands lichaam nog vecht terwijl de geest er al niet meer is heb ik bij mijn vader gezien, en vond ik ook erg heftig. Veel sterkte.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Zo jong nog.quote:
Ze zou over een jaar uit de schuldsanering zijn, was net een jaar gestopt met roken, keek uit naar haar pensioen, zou misschien dichterbij komen wonen. Dat gaat allemaal niet gebeuren. Ze is nog maar 61. Twee weken geleden was ze een beetje grieperig, een week geleden belandde ze in het ziekenhuis en nu is ze er niet meer.. Op oudejaarsavond zei ze nog dat het zomaar voorbij kon zijn en wuifde ik het weg met “doe niet zo melodramatisch, mam.” Nu blijf ik maar denken aan de belofte die uitging van haar toekomst.
Eens te meer: carpe diem en yolo!
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
Ik ben heel angstig en heel depressief geweest daarna. Zelfs nu heb ik nog steeds therapie. Mijn moeder was 10 dagen ervoor 48 geworden, werkelijk niemand hield rekening met dit scenario. En nog steeds kan de angst mij aanvliegen dat iemand zo dood kan zijn. Ik zou nu beter voorbereid zijn, de dood staat altijd op de loer voor mijn gevoel. Maar die angst overheerst gelukkig al lange tijd niet meer, het voelt nu meer als een feit. Ooit komt de dood maar het boezemt geen angst in.quote:
[..]
Ik vind dit verschrikkelijk om te lezen. Wat was je jong. Ik ben benieuwd hoe je met dat plotselinge overlijden bent omgegaan. Ben je angstig geworden of heb je meer aandacht voor de mooie dingen gekregen? Ik heb aan mezelf ontdekt dat ik dolblij ben dat ik leef en daar zoveel mogelijk uit wil halen, al is dat niet op een “ik wil de hoogste berg beklimmen”-manier. Ik wil gewoon fijn samenzijn met mijn geliefden, zinvol werk doen, oog hebben voor schoonheid (die ook in verdriet zit) en een aardig persoon zijn.
Mijn vader leeft nog en begint wel oud te worden op allerlei vlakken maar ik heb het gevoel dat ik met zijn dood wel vrede zou hebben. Die had (of heb eigenlijk) ik met mijn moeders overlijden niet.
Tegelijkertijd herken ik ook wat je zegt. Mijn geliefden zijn zo veel belangrijker geworden. Mijn middelste zus en ik vlogen elkaar altijd in de haren vroeger, na mijn moeders overlijden zijn we de beste vriendinnen. We zijn echt een eenheid geworden.
Wat bijzonder van de kat, de cirkel is inderdaad rond zo
Ik hoop dat het allemaal goed gaat.Het lijkt me ook moeilijk dat wachten op het overlijden zeg maar, als je snapt wat ik bedoel. Mijn moeder was binnen 11 uur nadat ik haar vond ook al overleden en zeker achteraf ben ik daar wel opgelucht over. Het lijkt me onmenselijk zwaar om te moeten wachten op dat onvermijdelijke moment
Prachtigquote:
[..]
Ik moest er eerder al aan denken door Claudia's verhaal, maar nu door het jouwe eens te meer.
Dit prachtige gedicht van Merel Morre, zo waar, maar ook zo pijnlijk daarom.
[..]
Je wil iedereen een lijdensweg besparen, maar zo patsboemweg zonder toch nog die laatste woorden van liefde, troost, verdriet, geruststelling... dat is zo'n hard gelag...
Dit maakt het voor jouw dochter een beetje draaglijker ...quote:
Zaterdag halen we haar kat op. Vooral mijn dochter is dolblij. Lief zit er niet zo op te wachten maar legt zich erbij neer. Ik maak me een beetje zorgen hoe de oude dame het gaat vinden met onze twee drukke, jonge katers. We gaan het zien. Het is in ieder geval fijn om voor haar kat (die ooit mijn kat was) te kunnen zorgen. De cirkel is rond.
Wat schrijf je het mooi op, wat verwoord je het mooi. En wat was je droom rauw, maar hoopvol. Zwemmen kun je :-).
Dingen zijn herkenbaar van de bovenstaande verhalen. Mijn beide biologische ouders leven niet meer. Van beide ook niet echt afscheid kunnen nemen. Mn moeder overleed plots toen ik nog heel jong was en mijn vader was binnen een week weg in het ziekenhuis. Maar hem is een hoop ellende bespaard.
Mijn vader was in mijn jeugd al hertrouwd met mijn stiefmoeder. Die leeft nog, de band is prima, maar een samengesteld gezin brengt altijd moeilijke situaties mee.
Het gevoel dat m'n beide ouders niet meer leven heeft mij diep geraakt. Bij het overlijden van mijn vader heb ik ook opnieuw, maar vooral verlaat gerouwd om mijn moeder. Had dat tot dan toe diep weg gestoken. Nu kon het niet meer.
Nu ben ik een paar jaar verder, maar ik blijf het moeilijk vinden om voor mijn 30 beide ouders te zijn verloren. Het cirkeltje was nog niet rond.
@mods: is het een idee om een algemeen topic over rouwen om dierbaren te openen om Claudia haar topic vaan haar te laten?
Dingen zijn herkenbaar van de bovenstaande verhalen. Mijn beide biologische ouders leven niet meer. Van beide ook niet echt afscheid kunnen nemen. Mn moeder overleed plots toen ik nog heel jong was en mijn vader was binnen een week weg in het ziekenhuis. Maar hem is een hoop ellende bespaard.
Mijn vader was in mijn jeugd al hertrouwd met mijn stiefmoeder. Die leeft nog, de band is prima, maar een samengesteld gezin brengt altijd moeilijke situaties mee.
Het gevoel dat m'n beide ouders niet meer leven heeft mij diep geraakt. Bij het overlijden van mijn vader heb ik ook opnieuw, maar vooral verlaat gerouwd om mijn moeder. Had dat tot dan toe diep weg gestoken. Nu kon het niet meer.
Nu ben ik een paar jaar verder, maar ik blijf het moeilijk vinden om voor mijn 30 beide ouders te zijn verloren. Het cirkeltje was nog niet rond.
@mods: is het een idee om een algemeen topic over rouwen om dierbaren te openen om Claudia haar topic vaan haar te laten?
Zo’n reeks bestaat al. Zelf post ik hier over dit onderwerp omdat Claudia aangaf er iets aan te hebben. Ik hoef mijn verhaal niet kwijt in een apart rouwtopic.quote:
@:mods: is het een idee om een algemeen topic over rouwen om dierbaren te openen om Claudia haar topic vaan haar te laten?
The love you take is equal to the love you make.
*ontlurkt om linkje te delen* @Roosgeluk
R&P / Omgaan met het overlijden van een dierbare #5
En natuurlijk om Claudia en haar naasten veel sterkte te wensen in deze zware tijd
R&P / Omgaan met het overlijden van een dierbare #5
En natuurlijk om Claudia en haar naasten veel sterkte te wensen in deze zware tijd
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Wat een verdriet Claudia. Sterkte komende tijd, ook met de herinneringen aan de zware tijd met je vader.
Hieronder iets over mij. Lees er overheen als je wil. Andermans verhalen zijn niet altijd fijn om te lezen in moeilijke tijden.
Hieronder iets over mij. Lees er overheen als je wil. Andermans verhalen zijn niet altijd fijn om te lezen in moeilijke tijden.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
Wat een verdriet Claudia. Sterkte komende tijd, ook met de herinneringen aan de zware tijd met je vader.
Hieronder iets over mij. Lees er overheen als je wil. Andermans verhalen zijn niet altijd fijn om te lezen in moeilijke tijden.Roomsnoes,SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Is dat zo?
Wat is het leven af en toe toch hard. Zo plotseling je moeder verliezen en afscheid moeten nemen van haar en ook van wat misschien ooit nog had kunnen zijn. Veel sterkte Claudia.
Voor nu is FOK! handig om je gedachten te ordenen. Zelf heb ik gemerkt dat het ook prettig is om na een poos nog eens terug te kunnen lezen hoe het nu ook alweer allemaal gegaan is. Details en de tijdslijn die toch wat weg kunnen zakken.
Hoe was het vandaag? En is het met het ophalen van de kat goed gegaan?
Voor nu is FOK! handig om je gedachten te ordenen. Zelf heb ik gemerkt dat het ook prettig is om na een poos nog eens terug te kunnen lezen hoe het nu ook alweer allemaal gegaan is. Details en de tijdslijn die toch wat weg kunnen zakken.
Hoe was het vandaag? En is het met het ophalen van de kat goed gegaan?
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Sterkte hoor.
Mijn moeder is alweer ruim 30 jaar overleden
Mijn moeder is alweer ruim 30 jaar overleden
ik word gedreven door krachten die voor de meesten onbekend zijn.
I have not come to unite, but to divide." ~Jesus Christ
I have not come to unite, but to divide." ~Jesus Christ
Mijn moeder is nog niet overleden. Ze zit in een niemandsland en ik ook. Ik werk niet, ik rouw niet. Ik wacht.
Het enige wat ik intussen kon doen was het ophalen van haar kat, Sophietje. Sophietje was ooit mijn kat. Ik weet niet meer precies hoe ze bij mijn moeder terecht is gekomen. Ik denk dat we eens op vakantie gingen, Sophietje bij mijn moeder logeerde, ik zag dat dat haar goed deed en het wel best vond dat Sophietje bij haar bleef. Onze twee andere katten waren al overleden aan ouderdom.
Het gaat best goed met Sophietje. We hebben haar geïnstalleerd in de slaapkamer van onze dochter en die heeft zich over haar ontfermd. We hebben haar verteld dat Sophietje haar eerste verjaardagscadeautje is (ze is bijna jarig). Het doet Sophietje goed, want die heeft flink aandacht tekort gehad; ze knuffelen de hele dag. Intussen ben ik bezig met een langzame introductie tussen Sophietje en onze andere katten.
Het enige wat ik intussen kon doen was het ophalen van haar kat, Sophietje. Sophietje was ooit mijn kat. Ik weet niet meer precies hoe ze bij mijn moeder terecht is gekomen. Ik denk dat we eens op vakantie gingen, Sophietje bij mijn moeder logeerde, ik zag dat dat haar goed deed en het wel best vond dat Sophietje bij haar bleef. Onze twee andere katten waren al overleden aan ouderdom.
Het gaat best goed met Sophietje. We hebben haar geïnstalleerd in de slaapkamer van onze dochter en die heeft zich over haar ontfermd. We hebben haar verteld dat Sophietje haar eerste verjaardagscadeautje is (ze is bijna jarig). Het doet Sophietje goed, want die heeft flink aandacht tekort gehad; ze knuffelen de hele dag. Intussen ben ik bezig met een langzame introductie tussen Sophietje en onze andere katten.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Wat een plaatje
Dat afwachten en niemandsland herken ik zelf ook van de periode dat mijn vader op sterven lag. Alles lijkt stil te staan.
Dikke knuffel en een aai voor Sophietje
Dat afwachten en niemandsland herken ik zelf ook van de periode dat mijn vader op sterven lag. Alles lijkt stil te staan.
Dikke knuffel en een aai voor Sophietje
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Ach wat een lieverd Ik hoop dat ze haar plekje tussen je andere katten vindt. Aan jullie liefde en aandacht ligt het in elk geval niet.
Ik hoop dat ze haar plekje tussen je andere katten vindt. Aan jullie liefde en aandacht ligt het in elk geval niet.
Awww wat een schattig beestje.
ik word gedreven door krachten die voor de meesten onbekend zijn.
I have not come to unite, but to divide." ~Jesus Christ
I have not come to unite, but to divide." ~Jesus Christ
Lief, mooi poesje. Wat een vervreemdende periode in je leven, Claudia. Nogmaals sterkte met alles.
Is dat zo?
Wat een schatje.
Kom een kijkje nemen op onze facebookpagina van Stichting Queri.
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
Wat fijn voor Sophietje (en je dochter)
En sterkte in het niemandsland
En sterkte in het niemandsland
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
zo'n vreemde niemandsland afwacht periode. Het enige wat je dan kunt is een paar keer langs gaan om "afscheid" te nemen keer op keer. Niet wetende wanneer het de laatste keer zal zijn.
Wat een schatje van een kat en wat heerlijk dat de liefde van je dochter haar zoveel goed doet. Hopelijk matcht het uiteindelijk met je 2 kittens.
Wat een schatje van een kat en wat heerlijk dat de liefde van je dochter haar zoveel goed doet. Hopelijk matcht het uiteindelijk met je 2 kittens.
Och wat een moeilijke tijd zal dat zijn, wachtend. Sterkte daarmee 😘
Fijn dat je dochter een plekje voor Sophietje heeft!
Fijn dat je dochter een plekje voor Sophietje heeft!
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Sophietje is een schatje Fijn voor haar en je dochter dat ze het zo goed met elkaar kunnen vinden. Nogmaals sterkte, met nu en straks.
Fijn voor haar en je dochter dat ze het zo goed met elkaar kunnen vinden. Nogmaals sterkte, met nu en straks.
Ze is net, iets na achten, overleden.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Gecondoleerdquote:
Ze is net, iets na achten, overleden.
Wipkip met prachtige Wipkuikentjes O+
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Claudia ten eerste gecondoleerd.
Er is een 2e topic geopend die ik voor nu gesloten heb. Je mag mij of SQ een PM sturen als je deze weer geopend wilt hebben of je mag uiteraard zelf een nieuwe openen. Maar die keuze wil ik aan jouzelf laten en niet dat er iemand een nieuwe voor jou opent.
LIF / Mijn moeder kan niet praten na een herseninfarct (2)
Er is een 2e topic geopend die ik voor nu gesloten heb. Je mag mij of SQ een PM sturen als je deze weer geopend wilt hebben of je mag uiteraard zelf een nieuwe openen. Maar die keuze wil ik aan jouzelf laten en niet dat er iemand een nieuwe voor jou opent.
LIF / Mijn moeder kan niet praten na een herseninfarct (2)
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |