LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Op oudjaarsdag is mijn moeder, die gewoon gezond was, opgenomen in het ziekenhuis. Ze bleek embolieën te hebben, zowel in haar gewone aderen als in haar slagaderen. Op nieuwjaarsdag ging het flink mis: de toevoer naar haar hersenen raakte geblokkeerd. Door een innovatieve procedure (een trombectomie) hebben de artsen haar leven gered, maar onduidelijk is nog hoeveel neurologische schade ze heeft opgelopen.
Mijn moeder ligt op de intensive care. Ze is bij bewustzijn en wordt niet beademd, maar ze kan niet praten. Graag hoor ik ervaringsverhalen en tips: wat kunnen wij het beste doen?
Het grootste probleem voor de artsen is uitzoeken waar de embolieën vandaan komen. Mogelijk zit er er tumor bij de eierstokken. Op dit moment gaat hun aandacht uit naar haar in leven houden. Ze moeten een balans zien te vinden tussen ontstollen en bloedingen vooorkomen. Als ze een paar dagen stabiel is, wordt ze geopereerd en wordt de vermoedelijke tumor weggehaald door de gynaecoloog. De mensen op de intensive care zijn fantastisch, maar ik zie dat ze onderschatten wat mijn moeder begrijpt en kan. Daarom wil ik haar helpen om zich verstaanbaar te maken. Maar ik wil haar ook niet onder druk zetten. Ze is heel ziek.
Het linkerdeel van haar hersenen heeft een tijd te weinig bloedtoevoer gehad. De artsen voorspelden dat ze rechts verlamd zou zijn en dat haar spraakvermogen zou zijn aangetast. Dat klopt deels. Haar rechterarm kan ze niet bewegen, maar haar been wel. Het rechterdeel van haar gezicht blijft achter maar is niet verlamd. De motoriek in haar gezicht verbetert wat, maar ze kan zich niet verstaanbaar maken. Mijn inschatting is dat ze dysartrie heeft en geen afasie, maar jullie zullen begrijpen dat het niet eenvoudig te diagnosticeren is en dat het bovendien mijn lekendiagnose is. Ik heb vanochtend in het hotel een A4 gemaakt met “ja”, “nee” en “?” zodat ze met haar linkerhand antwoorden aan kan wijzen op gesloten vragen die ik stel.
Excuses als dit bericht wat warrig is of vol taalfouten zit. Ik ben gestrand in Maastricht, ver weg van de omgeving Amsterdam waar ik woon. Ik heb alleen een mobiel tot mijn beschikking. Afijn, jullie inzichten zouden heel welkom zijn.
Mijn moeder ligt op de intensive care. Ze is bij bewustzijn en wordt niet beademd, maar ze kan niet praten. Graag hoor ik ervaringsverhalen en tips: wat kunnen wij het beste doen?
Het grootste probleem voor de artsen is uitzoeken waar de embolieën vandaan komen. Mogelijk zit er er tumor bij de eierstokken. Op dit moment gaat hun aandacht uit naar haar in leven houden. Ze moeten een balans zien te vinden tussen ontstollen en bloedingen vooorkomen. Als ze een paar dagen stabiel is, wordt ze geopereerd en wordt de vermoedelijke tumor weggehaald door de gynaecoloog. De mensen op de intensive care zijn fantastisch, maar ik zie dat ze onderschatten wat mijn moeder begrijpt en kan. Daarom wil ik haar helpen om zich verstaanbaar te maken. Maar ik wil haar ook niet onder druk zetten. Ze is heel ziek.
Het linkerdeel van haar hersenen heeft een tijd te weinig bloedtoevoer gehad. De artsen voorspelden dat ze rechts verlamd zou zijn en dat haar spraakvermogen zou zijn aangetast. Dat klopt deels. Haar rechterarm kan ze niet bewegen, maar haar been wel. Het rechterdeel van haar gezicht blijft achter maar is niet verlamd. De motoriek in haar gezicht verbetert wat, maar ze kan zich niet verstaanbaar maken. Mijn inschatting is dat ze dysartrie heeft en geen afasie, maar jullie zullen begrijpen dat het niet eenvoudig te diagnosticeren is en dat het bovendien mijn lekendiagnose is. Ik heb vanochtend in het hotel een A4 gemaakt met “ja”, “nee” en “?” zodat ze met haar linkerhand antwoorden aan kan wijzen op gesloten vragen die ik stel.
Excuses als dit bericht wat warrig is of vol taalfouten zit. Ik ben gestrand in Maastricht, ver weg van de omgeving Amsterdam waar ik woon. Ik heb alleen een mobiel tot mijn beschikking. Afijn, jullie inzichten zouden heel welkom zijn.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Oh, wat een nare toestand. 
Een tijdje terug was er hier iemand met een vraag naar pictogrammen, specifiek om zelf uit te printen. Ik heb toen wel gezien dat je ook e.e.a. ‘kant-en-klaar’ kunt kopen, maar er kwamen toen wel wat linkjes ook naar pdf’s.
Ik zou het nu eerst in die hoek zoeken, zeg maar een uitbreiding van jouw ja/nee-idee.
Ik ga nu even zoeken of ik dat topic kan vinden. Gevonden. LIF / beeldwoordenboek/hulpmiddel gezocht voor afasie, printversie
Veel sterkte.
Een tijdje terug was er hier iemand met een vraag naar pictogrammen, specifiek om zelf uit te printen. Ik heb toen wel gezien dat je ook e.e.a. ‘kant-en-klaar’ kunt kopen, maar er kwamen toen wel wat linkjes ook naar pdf’s.
Ik zou het nu eerst in die hoek zoeken, zeg maar een uitbreiding van jouw ja/nee-idee.
Ik ga nu even zoeken of ik dat topic kan vinden. Gevonden. LIF / beeldwoordenboek/hulpmiddel gezocht voor afasie, printversie
Veel sterkte.
The love you take is equal to the love you make.
Claudia, wat heftig. Heel veel sterkte! 
Ik denk dat je heel praktisch bezig bent met ja/nee/? En dat dat een goede eerste stap is. zo kun je proberen uit te vinden wat je moeder wel/niet begrijpt en vanuit daar kun je verder kijken wat ze nodig heeft.
Ik denk dat je heel praktisch bezig bent met ja/nee/? En dat dat een goede eerste stap is. zo kun je proberen uit te vinden wat je moeder wel/niet begrijpt en vanuit daar kun je verder kijken wat ze nodig heeft.
Shit Claudia! Wat heftig! 
Zowel mijn vader (in 2001) als mijn schoonvader (in 2017) hebben een herseninfarct gehad maar konden beide snel weer praten dus ik heb geen ervaring met dat deel.
Vwb de verlamming, dat kan nog enorm verbeteren in de komende dagen, tot wel zelfs een jaar na afloop.
Of dat met de spraak zo is weet ik niet.
Ik zou denken dat er in het ziekenhuis ook aanwijskaarten zijn. Er is ook een logopedist in huis die samenwerkt met deze patiënten, het lijkt me dat die zoiets misschien wel heeft?
Zowel mijn vader (in 2001) als mijn schoonvader (in 2017) hebben een herseninfarct gehad maar konden beide snel weer praten dus ik heb geen ervaring met dat deel.
Vwb de verlamming, dat kan nog enorm verbeteren in de komende dagen, tot wel zelfs een jaar na afloop.
Of dat met de spraak zo is weet ik niet.
Ik zou denken dat er in het ziekenhuis ook aanwijskaarten zijn. Er is ook een logopedist in huis die samenwerkt met deze patiënten, het lijkt me dat die zoiets misschien wel heeft?
***
Dank je! Ik heb ook een tweede vel gemaakt met drie smileys zodat ze aan kan geven hoe ze zich voelt. Het is heel rudimentair, maar ik hoop met die twee vellen een eind te komen. Eerst eens kijken wat ze precies begrijpt (ik denk alles). Ik wil vandaag ook controleren wat ze wel en niet kan zien. Er hangt een klok schuin voor haar bed waar ik haar steeds op wijs zodat ze een gevoel krijgt voor de dagen en weet wanneer ik weer kom. Maar ik weet nu niet eens of ze alleen kijkt of de tijd echt ziet.
Ik ben zelf nog gestrand hier zonder kleding en andere mogelijkheden. Het plan is nu dat ik zondag even naar huis ga en dat zou me de mogelijkheid geven wat te printen. Ik durf niet te veel te plannen omdat het ook elk moment mis kan gaan met haar.
Ik ben zelf nog gestrand hier zonder kleding en andere mogelijkheden. Het plan is nu dat ik zondag even naar huis ga en dat zou me de mogelijkheid geven wat te printen. Ik durf niet te veel te plannen omdat het ook elk moment mis kan gaan met haar.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Poeh... wat een rotsituatie zeg...
Sterkte!
Sterkte!
Zoiets bedoelde ik idd!quote:Op zaterdag 4 januari 2020 09:17 schreef Lienekien het volgende:
Oh, wat een nare toestand.
Een tijdje terug was er hier iemand met een vraag naar pictogrammen, specifiek om zelf uit te printen. Ik heb toen wel gezien dat je ook e.e.a. ‘kant-en-klaar’ kunt kopen, maar er kwamen toen wel wat linkjes ook naar pdf’s.
Ik zou het nu eerst in die hoek zoeken, zeg maar een uitbreiding van jouw ja/nee-idee.
Ik ga nu even zoeken of ik dat topic kan vinden. Gevonden. LIF / beeldwoordenboek/hulpmiddel gezocht voor afasie, printversie
Veel sterkte.
***
Er is nog geen logopedist geweest. Ik durf daar ook nog niet naar te vragen, want de artsen hebben nu een andere focus. Ze willen net lang genoeg wachten tot ze haar kunnen opereren. Dat heeft nu de hoogste prioriteit, haar tot die tijd in leven houden. Ik gok dat zo’n operatie maandag plaatsvindt, maar het zou ook zomaar vandaag kunnen zijn.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik denk dat ik wel naar de aanwijskaarten ga vragen als ze vandaag op mijn vel reageert!
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
En ja, het is echt een absolute horror waar we in zitten. Ik ben zelf op oudjaarsdag naar haar toegegaan. Toen was ze in prima doen. De dag erna waren mijn broertje en tante bij haar toen het misging. Heel toevallig en verschrikkelijk voor hen, maar daardoor hebben de artsen wel razendsnel kunnen reageren.
Ik ben op dit moment blij met elke minuut dat ik geen telefoontje van de intensive care krijg.
Ik ben op dit moment blij met elke minuut dat ik geen telefoontje van de intensive care krijg.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Gadverdamme, wat naar
Als er iets waar wij bij kunnen helpen, laat het gerust weten. Voor nu krijg je vooral mentale steun van je medeFOK!kers.
Als er iets waar wij bij kunnen helpen, laat het gerust weten. Voor nu krijg je vooral mentale steun van je medeFOK!kers.
F.K.A. SuperwormJim
Nee, ze heeft een voedingssonde in verband met verslikkingsgevaar. Precies rond dat gebied doet haar motoriek het niet naar behoren. Maar om een idee te geven: gisteren probeerde ze “januari” te zeggen. Daar zaten we even op te oefenen. Dus ze kan wel het woord begrijpen en vinden, maar haar motoriek lijkt niet mee te werken.
Om een ander voorbeeld te geven: ze kon eerst haar tong niet uitsteken en nu wel.
Om een ander voorbeeld te geven: ze kon eerst haar tong niet uitsteken en nu wel.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Wat een rot begin van 2020.quote:Op zaterdag 4 januari 2020 09:24 schreef Claudia_x het volgende:
...
Ik ben zelf nog gestrand hier zonder kleding en andere mogelijkheden. Het plan is nu dat ik zondag even naar huis ga en dat zou me de mogelijkheid geven wat te printen. Ik durf niet te veel te plannen omdat het ook elk moment mis kan gaan met haar.
Printen kan je vast ook wel ergens in het ziekenhuis.
Je hebt nu toch tijd teveel, en te weinig, tegelijkertijd.
Sterkte.
How do we turn this world-class fuck-up into a world-class learning experience?
En dank voor alle sterktewensen. Die worden ook erg gewaardeerd, want ik zit hier nu maar wat alleen. Straks komt mijn broertje weer en morgen mijn tante. M’n moeder zit hier zo geïsoleerd in deze uithoek van het land. Al zul je van mij geen kwaad woord over Maastricht horen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Gek genoeg lijkt het niet alsof ik veel tijd heb, maar dat komt misschien ook doordat ik nu elk vrij uur even probeer bij te slapen of anderszins uit te rusten na twee nachten achtereen wakker zijn..
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dat is wel positief, er is dus zeker verbetering mogelijk, maar nu eerst maar focussen op voorkomen dat het nog een keer mis gaat of erger.quote:
Nee, ze heeft een voedingssonde in verband met verslikkingsgevaar. Precies rond dat gebied doet haar motoriek het niet naar behoren. Maar om een idee te geven: gisteren probeerde ze “januari” te zeggen. Daar zaten we even op te oefenen. Dus ze kan wel het woord begrijpen en vinden, maar haar motoriek lijkt niet mee te werken.
Om een ander voorbeeld te geven: ze kon eerst haar tong niet uitsteken en nu wel.
***
Wat een beladen situatie zeg. Ik kan me er wel iets bij voorstellen hoe je je voelt. Mijn moeder werd op mijn 17e wakker met korsakof, die wist helemaal niet meer wie ik was. Die heeft dus ook een hersenbeschadiging, helaas onherstelbaar. Ik wens je heel veel sterkte en focus je maar op de kleine stapjes die ze vooruit gaat. Waarde hechten aan kleine verbeteringen is het beste wat je kan doen!
Veel sterkte en beterschap!
Het is positief dat ze nu alweer vooruitgang maakt, maar het is natuurlijk eerst de operatie afwachten.
Als dat gedaan is, weer verder.
http://revalidatieapps.nl/touchtotell.html
Dit kan een hulpmiddel zijn voor de communicatie. Op deze site staan ook andere hulpmiddelen hiervoor.
Het is erg fijn om wel zo snel mogelijk een logopedist erbij te hebben, omdat dat ook erkenning geeft aan haar problemen met de communicatie.
Hopelijk komt ze er vrij goed door!
Het is positief dat ze nu alweer vooruitgang maakt, maar het is natuurlijk eerst de operatie afwachten.
Als dat gedaan is, weer verder.
http://revalidatieapps.nl/touchtotell.html
Dit kan een hulpmiddel zijn voor de communicatie. Op deze site staan ook andere hulpmiddelen hiervoor.
Het is erg fijn om wel zo snel mogelijk een logopedist erbij te hebben, omdat dat ook erkenning geeft aan haar problemen met de communicatie.
Hopelijk komt ze er vrij goed door!
Jammer dat Touch to Tell alleen voor de tablet is en niet de telefoon.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Sterkte Claudia.
Zelf ook in deze situatie gezeten. Na een forse hersenbloeding werd mijn vader rechts zijdelings verlamd en had afasie en verbale apraxie.
Persoonlijk vind ik dat je te hard op het verbetertraject af gaat en zelf diagnostiseren.Laat eerst het lichaam herstellen van deze harde klap. Er kan een hoop terugkomen maar dat vergt wel tijd.
Mijn vader maakte de eerste dagen geen geluid. Hij was ontzettend gefrustreerd dat spreken niet meer lukte. Hij was er liever niet meer geweest.
Na in het ziekenhuis enigszins te zijn hersteld ging hij naar een revalidatiecentrum. Hier werd er pas gekeken wat hij nu wel of niet kon. Kreeg logopedie en bewegingstherapie.
Logopedie heeft weinig uitgemaakt. Door de frustratie van de dubbele spraakstoornis is hij daar mee gestopt. Als hij had gewild dan kon hij met behulp van een stukjes kunnen lopen als hij dat was blijven doen. Het boeide hem niet.
Aangezien hij Rechtszijdig verlamd was en daardoor verzorging en hulp nodig had kwam hij in een verzorgingstehuis terecht. Geestelijk had hij alles nog op een rijtje.
Aanwijskaarten of met plaatjes weigerde hij te gebruiken, voelde zich waarschijnlijk te goed voor. Met hints spelen en doorvragen kwamen we er ook.
Zelf ook in deze situatie gezeten. Na een forse hersenbloeding werd mijn vader rechts zijdelings verlamd en had afasie en verbale apraxie.
Persoonlijk vind ik dat je te hard op het verbetertraject af gaat en zelf diagnostiseren.Laat eerst het lichaam herstellen van deze harde klap. Er kan een hoop terugkomen maar dat vergt wel tijd.
Mijn vader maakte de eerste dagen geen geluid. Hij was ontzettend gefrustreerd dat spreken niet meer lukte. Hij was er liever niet meer geweest.
Na in het ziekenhuis enigszins te zijn hersteld ging hij naar een revalidatiecentrum. Hier werd er pas gekeken wat hij nu wel of niet kon. Kreeg logopedie en bewegingstherapie.
Logopedie heeft weinig uitgemaakt. Door de frustratie van de dubbele spraakstoornis is hij daar mee gestopt. Als hij had gewild dan kon hij met behulp van een stukjes kunnen lopen als hij dat was blijven doen. Het boeide hem niet.
Aangezien hij Rechtszijdig verlamd was en daardoor verzorging en hulp nodig had kwam hij in een verzorgingstehuis terecht. Geestelijk had hij alles nog op een rijtje.
Aanwijskaarten of met plaatjes weigerde hij te gebruiken, voelde zich waarschijnlijk te goed voor. Met hints spelen en doorvragen kwamen we er ook.
Je praat in de verleden tijd. Leeft je vader nog?quote:
Sterkte Claudia.
Zelf ook in deze situatie gezeten. Na een forse hersenbloeding werd mijn vader rechts zijdelings verlamd en had afasie en verbale apraxie.
Persoonlijk vind ik dat je te hard op het verbetertraject af gaat en zelf diagnostiseren.Laat eerst het lichaam herstellen van deze harde klap. Er kan een hoop terugkomen maar dat vergt wel tijd.
Mijn vader maakte de eerste dagen geen geluid. Hij was ontzettend gefrustreerd dat spreken niet meer lukte. Hij was er liever niet meer geweest.
Na in het ziekenhuis enigszins te zijn hersteld ging hij naar een revalidatiecentrum. Hier werd er pas gekeken wat hij nu wel of niet kon. Kreeg logopedie en bewegingstherapie.
Logopedie heeft weinig uitgemaakt. Door de frustratie van de dubbele spraakstoornis is hij daar mee gestopt. Als hij had gewild dan kon hij met behulp van een stukjes kunnen lopen als hij dat was blijven doen. Het boeide hem niet.
Aangezien hij Rechtszijdig verlamd was en daardoor verzorging en hulp nodig had kwam hij in een verzorgingstehuis terecht. Geestelijk had hij alles nog op een rijtje.
Aanwijskaarten of met plaatjes weigerde hij te gebruiken, voelde zich waarschijnlijk te goed voor. Met hints spelen en doorvragen kwamen we er ook.
Bij mijn moeder is het echt anders. Die babbelt aan een stuk door. We verstaan er alleen niets van.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Claudia, ik woon op vijf minuten van het ziekenhuis. Als ik iets kan doen, geef maar aan.
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Ik ookquote:Op zaterdag 4 januari 2020 11:04 schreef Sjeen het volgende:
Claudia, ik woon op vijf minuten van het ziekenhuis. Als ik iets kan doen, geef maar aan.
FOK!kers helpen FOK!kers
F.K.A. SuperwormJim
2 jaar geleden overleden aan de gevolgen van een ruiterembolie.quote:
[..]
Je praat in de verleden tijd. Leeft je vader nog?
Bij mijn moeder is het echt anders. Die babbelt aan een stuk door. We verstaan er alleen niets van.
Geen enkele situatie is het zelfde, in de revalidatie kliniek zoveel verschillende varianten gezien.
Ze heeft ook door dat er alleen maar onzin uitkomt?
jee @Claudia, jullie worden niet gespaard... Eerst jij afgelopen jaar in een heel ziekenhuistraject en nu dit.
Ik snap heel goed dat je je moeder nu al iets wilt geven waarbij ze zich kan uiten, door idd simpel ja, nee en de basis gevoelens. Je zal zelf merken in de loop van de tijd merken wat lukt en waar behoefte aan is.
Ik wens jullie veel moed en sterkte de komende tijd. En accepteer alle hulp die je gebruiken kunt.
Ik snap heel goed dat je je moeder nu al iets wilt geven waarbij ze zich kan uiten, door idd simpel ja, nee en de basis gevoelens. Je zal zelf merken in de loop van de tijd merken wat lukt en waar behoefte aan is.
Ik wens jullie veel moed en sterkte de komende tijd. En accepteer alle hulp die je gebruiken kunt.
Jammer ja.quote:
Jammer dat Touch to Tell alleen voor de tablet is en niet de telefoon.
Aan de andere kant zie ik vaak dat de ruimte van de tablet erg wordt gewaardeerd door de mensen met beroertes en bloedingen. De prikkelverwerking is, zeker in het begin, toch erg vaak aangedaan. Misschien is het dus wel bewust.
Heel veel sterkte Claudia!
En beterschap voor je moeder. Hopelijk kan de operatie heel snel en verloopt die voorspoedig.
En beterschap voor je moeder. Hopelijk kan de operatie heel snel en verloopt die voorspoedig.
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
Heel veel sterkte!!
Kom een kijkje nemen op onze facebookpagina van Stichting Queri.
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
Wat een drama!
De app ‘Gespreksboek’ werkt op mijn mobiel, de light versie is gratis.
Wat ook handig kan zijn is zoiets zelf maken, in het geval ze woorden kan spellen:
https://www.communicatiek(...)aart-of-aanwijskaart of dit: https://www.als-centrum.n(...)m-voor-communicatie/
Een logopedist hoeft nu niet zijn voor oefeningen of een behandeling, maar zij hebben wel tips of hulpmiddelen. Het lijkt me voor je moeder erg prettig om te kunnen vertellen dat ze ergens pijn heeft, of vragen te stellen over wat er aan de hand is.
Sterkte voor jullie beide!
De app ‘Gespreksboek’ werkt op mijn mobiel, de light versie is gratis.
Wat ook handig kan zijn is zoiets zelf maken, in het geval ze woorden kan spellen:
https://www.communicatiek(...)aart-of-aanwijskaart of dit: https://www.als-centrum.n(...)m-voor-communicatie/
Een logopedist hoeft nu niet zijn voor oefeningen of een behandeling, maar zij hebben wel tips of hulpmiddelen. Het lijkt me voor je moeder erg prettig om te kunnen vertellen dat ze ergens pijn heeft, of vragen te stellen over wat er aan de hand is.
Sterkte voor jullie beide!
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Een logopedist hebben vaak een pictogrammen staan die je prima kan gebruiken.
Mocht jouw moeder uiteindelijk zijn spraakvermogen aangetast is. kan je eventueel andere taal proberen zoals gebarentaal. (dat betekent jullie wel nieuwe taal moet leren beheersen) Het hoeft niet perfect kunnen gebaren. Als je het maar snapt wat zij zegt of wilt.
Mocht jouw moeder uiteindelijk zijn spraakvermogen aangetast is. kan je eventueel andere taal proberen zoals gebarentaal. (dat betekent jullie wel nieuwe taal moet leren beheersen) Het hoeft niet perfect kunnen gebaren. Als je het maar snapt wat zij zegt of wilt.
Al die ontdekkingsreizen door mensen, ze hebben nooit tegenhouden door domheid van mensen
als ik het zo lees is ze nog veel te ziek om lessen te volgen, maar je kan wel alvast zoveelquote:
Een logopedist hebben vaak een pictogrammen staan die je prima kan gebruiken.
Mocht jouw moeder uiteindelijk zijn spraakvermogen aangetast is. kan je eventueel andere taal proberen zoals gebarentaal. (dat betekent jullie wel nieuwe taal moet leren beheersen) Het hoeft niet perfect kunnen gebaren. Als je het maar snapt wat zij zegt of wilt.
mogelijk kijken wat ze wel kán en of ze iets begrijpt, klok kijken is héél lastig als je daar ligt
maar je kan het wél weer leren, zo snel mogelijk mee beginnen
niet wachten totop de logopedist....
Sterkte TS!
dat is op dit moment wel het belangrijkste denk ik....quote:
Als je het maar snapt wat zij zegt of wilt.
dak klokkijken komt later wel......
Ik denk dat jij de artsen onderschat.quote:
maar ik zie dat ze onderschatten wat mijn moeder begrijpt en kan.
Ik denk dat je het stellen van een diagnose beter over laat aan de artsen. Die zijn gespecialiseerd. Jij bent dat overduidelijk niet, want je geeft zelf aan dat het een lekendiagnose is.quote:Mijn inschatting is dat ze dysartrie heeft en geen afasie, maar jullie zullen begrijpen dat het niet eenvoudig te diagnosticeren is en dat het bovendien mijn lekendiagnose is.
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
de artsen hebben nu andere prioriteiten denk ik.... patiënt in leven houden, dus ze moet hetquote:Op zaterdag 4 januari 2020 15:58 schreef vosss het volgende:
[..]
Ik denk dat jij de artsen onderschat.
[..]
Ik denk dat je het stellen van een diagnose beter over laat aan de artsen. Die zijn gespecialiseerd. Jij bent dat overduidelijk niet, want je geeft zelf aan dat het een lekendiagnose is.
juist van TS haar hulp hebben om zich zo snel mogelijk verstaanbaar te maken
Dus die moeder moet maar even (via TS) aangeven of ze dysartrie of afasie heeft?quote:
[..]
de artsen hebben nu andere prioriteiten denk ik.... patiënt in leven houden, dus ze moet het
juist van TS haar hulp hebben om zich zo snel mogelijk verstaanbaar te maken
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Nee dat weten die artsen ook wel...quote:Op zaterdag 4 januari 2020 16:09 schreef vosss het volgende:
[..]
Dus die moeder moet maar even (via TS) aangeven of ze dysartrie of afasie heeft?
ik bedoel dat ze waarschijnlijk té ziek is om échte lessen te volgen dus TS en andere familie
kunnen alvast zo snel mogelijk proberen om zich zelf verstaanbaar te maken..
dat zei ik...
2,5 jaar geleden lag ik ook zo namelijk... niemand kon me verstaan, ik kon niet lezen,
niet schrijven en ook niet klok kijken.. dus ik lul niet in de ruimte... maar als jij het beter weet...
be my guest ( dat laatste moest ik even Googelen om eerlijk te zijn, want ik wist de spelling niet meer)
Misschien moet je TS maar gewoon laten doen wat haar goed lijkt, ze is wijs genoeg. Het is niet alsof ze haar moeder schaadt door zich nu zelf hierin te verdiepen en haar pogingen tot communiceren met haar moeder.quote:
[..]
Dus die moeder moet maar even (via TS) aangeven of ze dysartrie of afasie heeft?
The love you take is equal to the love you make.
Heb je er nog herinneringen aan hoe dat toen voor jou was, eigenlijk?quote:
[..]
Nee dat weten die artsen ook wel...
ik bedoel dat ze waarschijnlijk té ziek is om échte lessen te volgen dus TS en andere familie
kunnen alvast zo snel mogelijk proberen om zich zelf verstaanbaar te maken..
dat zei ik...
2,5 jaar geleden lag ik ook zo namelijk... niemand kon me verstaan, ik kon niet lezen,
niet schrijven en ook niet klok kijken.. dus ik lul niet in de ruimte... maar als jij het beter weet...
be my guest ( dat laatste moest ik even Googelen om eerlijk te zijn, want ik wist de spelling niet meer)
The love you take is equal to the love you make.
Ja... een helquote:
[..]
Heb je er nog herinneringen aan hoe dat toen voor jou was, eigenlijk?
ik zou niet weten waar ik moest beginnen eigenlijk...
maar er is dus altijd hoop voor TS en haar moeder dat wel Lien
Oh, ik hoopte een beetje dat je er niet zoveel herinneringen aan had.quote:
[..]
Ja... een hel
ik zou niet weten waar ik moest beginnen eigenlijk...
maar er is dus altijd hoop voor TS en haar moeder dat wel Lien
Er is zeker hoop! (En met jou is het ondanks die hel later toch nog wel weer aardig goedgekomen, als ik dat zo mag zeggen?)
The love you take is equal to the love you make.
Helaas wel...quote:
[..]
Oh, ik hoopte een beetje dat je er niet zoveel herinneringen aan had.
Er is zeker hoop! (En met jou is het ondanks die hel later toch nog wel weer aardig goedgekomen, als ik dat zo mag zeggen?)
Maar Ja het is zeker aardig goedgekomen
dat mag je écht we zeggen, maar wél met hulpen de eerste hulp zijn dan je naaste
quote:Op zaterdag 4 januari 2020 16:39 schreef FANN het volgende:
[..]
Helaas wel...
Maar Ja het is zeker aardig goedgekomen
en de eerste hulp zijn dan je naaste
The love you take is equal to the love you make.
Wil je er iets over vertellen? Ik zou het heel fijn vinden om het beter te kunnen begrijpen. Ik kan me ook voorstellen dat je het niet wil, dus voel je niet verplicht.quote:
[..]
Ja... een hel
ik zou niet weten waar ik moest beginnen eigenlijk...
maar er is dus altijd hoop voor TS en haar moeder dat wel Lien
Mijn indruk is dat ze op dit moment opgesloten zit in haar eigen lichaam, dat ze vrijwel volle begrip heeft van wat we zeggen en wat er gebeurt. Als ik bijvoorbeeld zeg dat mijn broertje een bijzonder horloge heeft, dan kijkt ze meteen naar zijn arm.
Ze was vanmiddag voor het eerst heel verdrietig. Toen hebben we even samen gehuild en heb ik gezegd dat ze gerust verdrietig mag zijn omdat het ook onwijs kut is allemaal. Ik heb er geen woorden voor hoe het is om haar spraakvermogen ontnomen te zien. Ik weet er een beetje van omdat ik tijdens mijn studie heb geleerd over bijv. afasie. En mijn collega’s deden onderzoek naar en stelden diagnoses bij kinderen met taalproblemen. Dat helpt me wel om het technisch te begrijpen, maar emotioneel helpt het geen zier. Het is mensonterend. Ik ben er kapot van - hoe moet ze zich zelf voelen?
Ik probeer eerlijk tegen haar te zijn en te zeggen dat ik haar niet begrijp. Tegelijk vind ik het ook goed dat ze het probeert om te communiceren. We houden elkaars hand vast en ik zie veel aan haar ogen. Schudden en knikken lukte vanochtend een beetje, maar ze stopt er elke keer mee en ging dan weer praten. Mijn kaartje met ja/nee werkte helemaal niet. Dat heb ik snel weggelegd.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik word er niet vrolijk van als ik bijvoorbeeld lees wat de overlevingskansen zijn bij eierstokkanker. We zijn er nog lang niet, niet bij een diagnose en een behandeling en dus ook niet bij herstel. Ik probeer maar niet te ver vooruit te denken.quote:
Heel veel sterkte Claudia!
En beterschap voor je moeder. Hopelijk kan de operatie heel snel en verloopt die voorspoedig.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik zit zelf ook aan zoiets te denken. Het kost haar nu te veel energie. Knijpen met haar hand is denk ik een betere optie. Ze heeft me gisteren met haar linkerhand de code van haar telefoon door geprobeerd te geven. Ik weet nog niet of die klopt, want ik heb haar telefoon niet. Maar het is de geboortedatum van mijn vader, dus ik vermoed dat de code goed is. En als dat zo is, dan is dat weer ongelooflijk.quote:
Zou met haar ogen knipperen lukken? Snel 2x voor ja en langer gesloten houden voor nee?
Maar dat is dus nu nog gissen. Ik kan niet echt gaan “trainen” met haar omdat ze zo ziek is. Dus bij een bezoek probeer ik een paar dingen en stop dan weer. Ze is snel afgeleid.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik heb zelf trouwens ooit op de intensive care gelegen en weet nog goed hoe vermoeiend dat was. Al die bezoeken zijn fantastisch en heel aardig maar soms gewoon te veel. Ook daarom zit ik vaak liever rustig bij d’r.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ach Claudia, neurochirurgische aandoeningen hebben een vreselijk impact op het leven, je gezin en alles daaromheen. Mijn ogenschijnlijke even zo gezonde man bleek dat dus ook niet, omdat zijn hypertensie (bloeddruk) achteraf veel te lange tijd te hoog bleek te zijn, en omdat hij verder geen signalen had kon het lang onopgemerkt blijven. Dat resulteerde in een hersenbloeding..
Ik heb geen ervaring met het ziektebeeld waar je nu met je moeder doorheen gaat, maar ik wil jullie als gezin een ongelooflijk warm hart en kracht geven, om hiermee als familie en gezin mee om te gaan, het is ontzettend zwaar
Mijn man heeft ook een poos wat aangetast spraakvermogen gehad. Zie het als een grote drukkende plek die op de banen in de hersenen duwt. Naarmate dat die afnam, werd de druk op de banen ook minder waardoor hij ook weer een beter spraakvermogen ontwikkelde.
[ Bericht 8% gewijzigd door Rijstebuiltje op 04-01-2020 21:00:23 ]
Ik heb geen ervaring met het ziektebeeld waar je nu met je moeder doorheen gaat, maar ik wil jullie als gezin een ongelooflijk warm hart en kracht geven, om hiermee als familie en gezin mee om te gaan, het is ontzettend zwaar
Mijn man heeft ook een poos wat aangetast spraakvermogen gehad. Zie het als een grote drukkende plek die op de banen in de hersenen duwt. Naarmate dat die afnam, werd de druk op de banen ook minder waardoor hij ook weer een beter spraakvermogen ontwikkelde.
[ Bericht 8% gewijzigd door Rijstebuiltje op 04-01-2020 21:00:23 ]
Wir müssen leben, bis wir sterben!
Ik zal het proberen....quote:
[..]
Wil je er iets over vertellen? Ik zou het heel fijn vinden om het beter te kunnen begrijpen. Ik kan me ook voorstellen dat je het niet wil, dus voel je niet verplicht.
Mijn indruk is dat ze op dit moment opgesloten zit in haar eigen lichaam, dat ze vrijwel volle begrip heeft van wat we zeggen en wat er gebeurt. Als ik bijvoorbeeld zeg dat mijn broertje een bijzonder horloge heeft, dan kijkt ze meteen naar zijn arm.
Ze was vanmiddag voor het eerst heel verdrietig. Toen hebben we even samen gehuild en heb ik gezegd dat ze gerust verdrietig mag zijn omdat het ook onwijs kut is allemaal. Ik heb er geen woorden voor hoe het is om haar spraakvermogen ontnomen te zien. Ik weet er een beetje van omdat ik tijdens mijn studie heb geleerd over bijv. afasie. En mijn collega’s deden onderzoek naar en stelden diagnoses bij kinderen met taalproblemen. Dat helpt me wel om het technisch te begrijpen, maar emotioneel helpt het geen zier. Het is mensonterend. Ik ben er kapot van - hoe moet ze zich zelf voelen?
Ik probeer eerlijk tegen haar te zijn en te zeggen dat ik haar niet begrijp. Tegelijk vind ik het ook goed dat ze het probeert om te communiceren. We houden elkaars hand vast en ik zie veel aan haar ogen. Schudden en knikken lukte vanochtend een beetje, maar ze stopt er elke keer mee en ging dan weer praten. Mijn kaartje met ja/nee werkte helemaal niet. Dat heb ik snel weggelegd.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Sommige stukken ben ik dus wel kwijt...
Nu het praten... ik wilde wel iets zeggen, maar er kwam niets uit er kwam een woord dan nergens
opsloeg, aangezien ik had direct nieuwe hartkleppen nodig had, moest ik eerst 6 weken wachten
want ik moest eerst 6 weken Antibiotica hebben, eerder konden ze niet opereren...
Dus in die 6 weken hielpen de medepatiënten, verpeegkundige én vooral familie om me
te helpen om te praten, ik kon bijvoorbeeld niet zeggen bij het ontbijt wat ik wilde hebben,
ik kon goddank wél lopen dat was ook wel een ''hele'' grote ''mazzel'' als je het zo mag noemen.
Dus tja, gebaartaal, en als ik een woord zocht (in mijn hoofd) héél vermoeiend is dat...
kon ik het niet uitspreken... dus soms kwam het er écht niet uit, of ze gingen raden
en dan had je écht een Hoera gevoel zo van JA hij of zij snapt me!
Ja dus het gaat langzaam.... écht langzaam... maar de worden kwamen toch terug
soms niet helemaal correct, ik ga dit verslag ook niet nakijken... want en zullen héél veel
fouten in zitten, maar dat geeft niet.... reageer ik ook niet zo uitgebreid....
Ik denk ook niet dat het 100% goed komt de spraak... maar dat geeft niet..
als je ziet dat je moeder iets wil zeggen.... geduld... geduld... geef haar geduld
en niet té snel gaan raden wat ze wil zeggen, want soms is het een heel iets anders
dan dat je denkt... als ze er écht niet uitkomt dan kan je altijd nog raden.
Als ze steeds naar jullie horloge kijkt... vraag gewoon, wil je weten hoe laat het is?
Misschien wil ze dat weten.. ze was Nieuwjaarsdag toch?
Misschien is dat haar laatste herinnering? Is het al 12 uur? Is het al Nieuwjaar?
Ik kan helaas niet weten wat ze nu denkt en jij ook niet... maar zo kan je er wel
achterkomen ( misschien)....
Ik hoop dat ik een beetje heb geholpen?
en ja het is een warrig verhaal, als later denk.... ik zou nog dit of dat kunnen zeggen en ik weet
nog iets waar je mee geholpen bent zal ik het posten
En nogmaals heel veel Sterkte
quote:
Al die bezoeken zijn fantastisch en heel aardig maar soms gewoon te veel.
soms is het teveel, er komen onderzoeken enz. enz... dus soms is het genoeg dat je er bent...
of dat jij of je broer 's avonds komen... je kan ook niet de hele dag daar zijn, misschien gaat
het allemaal wel heel lang duren...
Heel veel sterkte @Claudia_x , het blijft bizar dat iemand zó plotseling van "gewoon gezond" ineens op de intensive care kan belanden (zonder aanrijding of iets dergelijks).
En onthou ook dat ''trainen'' niet jouw taak is op dit moment, hoe goed je het ook met je moeder voor hebt. Als communiceren via knipperen al te veel uitput, zou ik het echt even laten en er gewoon lekker voor haar en jezelf zijn deze dagen voor zo'n spannende operatie. Hoe moeilijk dat ook is, afasie/dysartrie is gewoon verschrikkelijk om te zien. Het meeste herstel na een CVA vindt plaats binnen 3 maanden en zodra je moeder er klaar voor is, zal de arts groen licht geven en de andere disciplines er bij betrekken. Dit gebeurt normaal meestal binnen 24 uur en hier zijn strakke protocollen voor, dat ze nog niet langs zijn geweest bij je moeder betekent dus dat zij nog niet klaar is voor het revalidatietraject.quote:
[..]
Ik zit zelf ook aan zoiets te denken. Het kost haar nu te veel energie. Knijpen met haar hand is denk ik een betere optie. Ze heeft me gisteren met haar linkerhand de code van haar telefoon door geprobeerd te geven. Ik weet nog niet of die klopt, want ik heb haar telefoon niet. Maar het is de geboortedatum van mijn vader, dus ik vermoed dat de code goed is. En als dat zo is, dan is dat weer ongelooflijk.
Maar dat is dus nu nog gissen. Ik kan niet echt gaan “trainen” met haar omdat ze zo ziek is. Dus bij een bezoek probeer ik een paar dingen en stop dan weer. Ze is snel afgeleid.
Ik kan me goed voorstellen dat je meteen in de probleemoplossing schiet en dat siert je, vergeet alleen niet om ook gewoon even dochter te zijn voor je moeder!
Heel veel sterkte
Zoiets wilde ik ook typen. Komt hier op neer.quote:
[..]
En onthou ook dat ''trainen'' niet jouw taak is op dit moment, hoe goed je het ook met je moeder voor hebt. Als communiceren via knipperen al te veel uitput, zou ik het echt even laten en er gewoon lekker voor haar en jezelf zijn deze dagen voor zo'n spannende operatie. Hoe moeilijk dat ook is, afasie/dysartrie is gewoon verschrikkelijk om te zien. Het meeste herstel na een CVA vindt plaats binnen 3 maanden en zodra je moeder er klaar voor is, zal de arts groen licht geven en de andere disciplines er bij betrekken. Dit gebeurt normaal meestal binnen 24 uur en hier zijn strakke protocollen voor, dat ze nog niet langs zijn geweest bij je moeder betekent dus dat zij nog niet klaar is voor het revalidatietraject.
Ik kan me goed voorstellen dat je meteen in de probleemoplossing schiet en dat siert je, vergeet alleen niet om ook gewoon even dochter te zijn voor je moeder!
Heel veel sterkte
Goeie post.
Heel veel sterkte Claudia en geef haar de tijd.
[ Bericht 2% gewijzigd door Blues op 05-01-2020 11:43:54 ]
Hoe flexibel ben je met werk enzo? Blijf je daar de komende paar dagen? Heb je een compu/laptop/andere praktische zaken nodig om het allemaal wat makkelijker te maken?quote:
Excuses als dit bericht wat warrig is of vol taalfouten zit. Ik ben gestrand in Maastricht, ver weg van de omgeving Amsterdam waar ik woon. Ik heb alleen een mobiel tot mijn beschikking. Afijn, jullie inzichten zouden heel welkom zijn.
crap in = crap out
quote:
[..]
Ik zal het proberen....Dankjewel! Wat een verhaal, zeg. En wat geweldig dat je nu zo’n posting kunt schrijven. Taal is altijd erg belangrijk voor mij geweest. Daarom ben ik Taalwetenschappen gaan studeren en Taalfilosofie. Het heeft me altijd geïntrigeerd hoezeer onze taal, ons denken en onze identiteit met elkaar verbonden zijn. Mijn moeder komt nu op anderen over alsof ze niet bij haar volle verstand is. Dat vind ik moeilijk om te zien.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Sommige stukken ben ik dus wel kwijt...
Nu het praten... ik wilde wel iets zeggen, maar er kwam niets uit er kwam een woord dan nergens
opsloeg, aangezien ik had direct nieuwe hartkleppen nodig had, moest ik eerst 6 weken wachten
want ik moest eerst 6 weken Antibiotica hebben, eerder konden ze niet opereren...
Dus in die 6 weken hielpen de medepatiënten, verpeegkundige én vooral familie om me
te helpen om te praten, ik kon bijvoorbeeld niet zeggen bij het ontbijt wat ik wilde hebben,
ik kon goddank wél lopen dat was ook wel een ''hele'' grote ''mazzel'' als je het zo mag noemen.
Dus tja, gebaartaal, en als ik een woord zocht (in mijn hoofd) héél vermoeiend is dat...
kon ik het niet uitspreken... dus soms kwam het er écht niet uit, of ze gingen raden
en dan had je écht een Hoera gevoel zo van JA hij of zij snapt me!
Ja dus het gaat langzaam.... écht langzaam... maar de worden kwamen toch terug
soms niet helemaal correct, ik ga dit verslag ook niet nakijken... want en zullen héél veel
fouten in zitten, maar dat geeft niet.... reageer ik ook niet zo uitgebreid....
Ik denk ook niet dat het 100% goed komt de spraak... maar dat geeft niet..
als je ziet dat je moeder iets wil zeggen.... geduld... geduld... geef haar geduld
en niet té snel gaan raden wat ze wil zeggen, want soms is het een heel iets anders
dan dat je denkt... als ze er écht niet uitkomt dan kan je altijd nog raden.
Als ze steeds naar jullie horloge kijkt... vraag gewoon, wil je weten hoe laat het is?
Misschien wil ze dat weten.. ze was Nieuwjaarsdag toch?
Misschien is dat haar laatste herinnering? Is het al 12 uur? Is het al Nieuwjaar?
Ik kan helaas niet weten wat ze nu denkt en jij ook niet... maar zo kan je er wel
achterkomen ( misschien)....
Ik hoop dat ik een beetje heb geholpen?
en ja het is een warrig verhaal, als later denk.... ik zou nog dit of dat kunnen zeggen en ik weet
nog iets waar je mee geholpen bent zal ik het posten
En nogmaals heel veel Sterkte
Maar gisteravond hadden we een fijn bezoek. Ze zat rechtop in bed op ons te wachten. We konden beter met haar communiceren doordat we haar vroegen om bij bepaalde antwoorden in onze hand te knijpen. Zo ontdekten we dat ze jeuk had aan haar voeten. Het was voor haar zichtbaar een opluchting dat we de jeuk wegwreven. De kleine dingen waar je blij mee kunt zijn.
Ik ga straks nog naar het ochtendbezoekuur en dan ga ik naar huis. M’n kinderen missen me ontzettend en ze beginnen morgen weer met school. Ik heb nog geen idee hoe mijn week er verder uit gaat zien. De komende dagen zijn mijn broertje en tante bij haar.I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dankjewel! Ik vind het fijn om jullie adviezen te lezen.quote:
[..]
En onthou ook dat ''trainen'' niet jouw taak is op dit moment, hoe goed je het ook met je moeder voor hebt. Als communiceren via knipperen al te veel uitput, zou ik het echt even laten en er gewoon lekker voor haar en jezelf zijn deze dagen voor zo'n spannende operatie. Hoe moeilijk dat ook is, afasie/dysartrie is gewoon verschrikkelijk om te zien. Het meeste herstel na een CVA vindt plaats binnen 3 maanden en zodra je moeder er klaar voor is, zal de arts groen licht geven en de andere disciplines er bij betrekken. Dit gebeurt normaal meestal binnen 24 uur en hier zijn strakke protocollen voor, dat ze nog niet langs zijn geweest bij je moeder betekent dus dat zij nog niet klaar is voor het revalidatietraject.
Ik kan me goed voorstellen dat je meteen in de probleemoplossing schiet en dat siert je, vergeet alleen niet om ook gewoon even dochter te zijn voor je moeder!
Heel veel sterkte
Het is een manier om om te gaan met de hulpeloosheid, kleine dingen bedenken om haar te helpen. Er gebeurt nu ogenschijnlijk weinig en dat is best frustrerend. Ik heb een paar dagen geen arts meer gezien, verpleegkundigen weten vaak weinig. Het is een niemandsland waar we nu in zitten.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik wens je veel sterkte Claudia_x.quote:
[..]
Dankjewel! Wat een verhaal, zeg. En wat geweldig dat je nu zo’n posting kunt schrijven. Taal is altijd erg belangrijk voor mij geweest. Daarom ben ik Taalwetenschappen gaan studeren en Taalfilosofie. Het heeft me altijd geïntrigeerd hoezeer onze taal, ons denken en onze identiteit met elkaar verbonden zijn. Mijn moeder komt nu op anderen over alsof ze niet bij haar volle verstand is. Dat vind ik moeilijk om te zien.
Maar gisteravond hadden we een fijn bezoek. Ze zat rechtop in bed op ons te wachten. We konden beter met haar communiceren doordat we haar vroegen om bij bepaalde antwoorden in onze hand te knijpen. Zo ontdekten we dat ze jeuk had aan haar voeten. Het was voor haar zichtbaar een opluchting dat we de jeuk wegwreven. De kleine dingen waar je blij mee kunt zijn.
Ik ga straks nog naar het ochtendbezoekuur en dan ga ik naar huis. M’n kinderen missen me ontzettend en ze beginnen morgen weer met school. Ik heb nog geen idee hoe mijn week er verder uit gaat zien. De komende dagen zijn mijn broertje en tante bij haar.
Wat ik je wel wil wel mee wil geven is gun het herstel wat tijd. Stimuleer en kijk wat er nog wel gaat.
Wordt als iemand die voortdurend dood is. De ware volgeling van bushidõ sterft elke ochtend en avond opnieuw. En wordt niet gehinderd door angst voor de dood. Yamamoto Tsunetomo's hagakure.
Als het moet kan ik op m’n werk alles laten vallen. En op afstand werken zou ook wel kunnen. Ik ga dus zometeen naar huis voor m’n kinderen. Als ik terugga neem ik meer kleren mee en ook mijn laptop. Ik ga denk ik weer naar Maastricht als ze met de operatie beginnen.quote:
[..]
Hoe flexibel ben je met werk enzo? Blijf je daar de komende paar dagen? Heb je een compu/laptop/andere praktische zaken nodig om het allemaal wat makkelijker te maken?
Ik heb woensdag nog een sollicitatiegesprek. Eigenlijk wil ik daar wel heen. Geen idee of dat gaat lukken. Ik ben er met m’n hoofd ook niet bepaald bij.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Jeetje Claudia, wat een heftig verhaal. Ik heb geen advies, wil jou en je familie alleen sterkte wensen. Dikke knuffel!
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
mijn moeder kreeg ook een beroerte, en ws even niet veel meer. maar kreeg toch wel weer van alles terug, de eerste week. dus trek nog niet te veel conclusies nu.
Veel sterkte. Hopelijk gaat het stapje voor stapje beter en verloopt de operatie helemaal naar wens!
Ah, mooi dat ze dit weer al kan aangeven dat je die jeuk had en ja dit is best wel een grote stapquote:
[..]
Dankjewel! Wat een verhaal, zeg. En wat geweldig dat je nu zo’n posting kunt schrijven. Taal is altijd erg belangrijk voor mij geweest. Daarom ben ik Taalwetenschappen gaan studeren en Taalfilosofie. Het heeft me altijd geïntrigeerd hoezeer onze taal, ons denken en onze identiteit met elkaar verbonden zijn. Mijn moeder komt nu op anderen over alsof ze niet bij haar volle verstand is. Dat vind ik moeilijk om te zien.
Maar gisteravond hadden we een fijn bezoek. Ze zat rechtop in bed op ons te wachten. We konden beter met haar communiceren doordat we haar vroegen om bij bepaalde antwoorden in onze hand te knijpen. Zo ontdekten we dat ze jeuk had aan haar voeten. Het was voor haar zichtbaar een opluchting dat we de jeuk wegwreven. De kleine dingen waar je blij mee kunt zijn.
Ik ga straks nog naar het ochtendbezoekuur en dan ga ik naar huis. M’n kinderen missen me ontzettend en ze beginnen morgen weer met school. Ik heb nog geen idee hoe mijn week er verder uit gaat zien. De komende dagen zijn mijn broertje en tante bij haar.
in de goeie richting
en ja dat is héél frustrerend dat sommige mensen denken dan ze meteenhaar verstand is verloren maar in het ziekenhuis dat weten ze wel beter hoor en jullie ook dus
gewoon blijven praten want dan weet zelf ook dat ze niet ''gek'' is, waarschijnlijk alleen wél soms
een beetje verward zeker maar dat kan iedereen wel zich wel voorstellen, sommige dingen snap
je niet écht, zeker als ze moe is zal het minder gaat maar hopelijk kan je straks gewoon weer
beginnen te praten, als het is maar een béétje al is het soms het horten stoten en als ik naar mezelf terugkijk soms stotteren, het is niet écht stotteren maar het lijkt er op, en soms het
laat ik nog steeds stukken weg... maar dat gaat steeds beter... dat merk je ook als ik post op
Fok, soms zie ik het meteen.... en dan kan ik het verbeteren en soms zie ik ook niet, maar
dat gaat vooral als het nogal druk is en ik weet niet of ze heel erg vergeetachtig is, bij mij is dat
wel zo.. je korte termijn geheugen is ''stuk'' zeg ik maar even
maar dat zal wel bij iedereenwel anders zijn... zo je lezen zal het vast goed in het eerste dagen en weken wel snel beter
gaan, eerst maar beter worden en eerst de operatie en daarna kan je pas denken over hoe en wat... dat komt later wel! Sterkte voor jullie allemaal!
ik zou bijna willen zeggen Komt goed hoor! en eigenlijk denk ik dat ook wel, maar langzaam aan... ook voor jezelf en je broer !
Vanochtend was een mooi bezoek: ze zei “jeuk” na toen ik het voordeed en ik verstond haar! Ik blij, zij huilen.
Verder krijgt ze geen zuurstof meer en was ook de voedingssonde verwijderd. Het is nog even de vraag of dat laatste zo blijft. Als ze zich verslikt bij het drinken kan ze schijnbaar een longontsteking oplopen.
En de verpleegkundige moet haar steeds opnieuw rechtop in bed zitten omdat ze half uit bed probeert te klimmen als we op bezoek zijn.
Verder krijgt ze geen zuurstof meer en was ook de voedingssonde verwijderd. Het is nog even de vraag of dat laatste zo blijft. Als ze zich verslikt bij het drinken kan ze schijnbaar een longontsteking oplopen.
En de verpleegkundige moet haar steeds opnieuw rechtop in bed zitten omdat ze half uit bed probeert te klimmen als we op bezoek zijn.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Oh, ze blijkt de klok trouwens te kunnen zien en de tijd te weten. Het is een digitale klok.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Djeez Claudia! Ik lees dit nu pas..
Wat een ellende, wat een schrik. Fijn dat je moeder meer lijkt te verbeteren dan te verslechteren. Veel sterkte gewenst!
Als je eigenlijk liever wel naar dat sollicitatiegesprek wil, doe dat dan vooral wel, en vertel daar wat er aan de hand is en waarom je ervoor koos om toch te komen. Hoe het ook uitpakt, dat wordt zonder twijfel gewaardeerd en op waarde geschat.
Wat een ellende, wat een schrik. Fijn dat je moeder meer lijkt te verbeteren dan te verslechteren. Veel sterkte gewenst!
Als je eigenlijk liever wel naar dat sollicitatiegesprek wil, doe dat dan vooral wel, en vertel daar wat er aan de hand is en waarom je ervoor koos om toch te komen. Hoe het ook uitpakt, dat wordt zonder twijfel gewaardeerd en op waarde geschat.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Jemig Claudia, na lezing van jouw verwijzing in je huizentopic dit verhaal gelezen. Jullie lopen het wel op zeg....
Mijn advies zou ook zijn: wil niet teveel, te snel. Jouw moeder moet deze enorme klap verwerken en ook jullie zullen moeten verwerken dat de kans bestaat dat de toekomst niet meer zo zal worden als het verleden was. Er is iets ernstig misgegaan.
Geef het tijd, vertrouw op de goede zorg en kunde in het ziekenhuis. Neem ook zelf even de tijd om te begrijpen en te verwerken.
Ik wens jullie allemaal erg veel sterkte en geduld de komende periode. Sta voor stap. Eerst de operatie. Dan verder.
Mijn advies zou ook zijn: wil niet teveel, te snel. Jouw moeder moet deze enorme klap verwerken en ook jullie zullen moeten verwerken dat de kans bestaat dat de toekomst niet meer zo zal worden als het verleden was. Er is iets ernstig misgegaan.
Geef het tijd, vertrouw op de goede zorg en kunde in het ziekenhuis. Neem ook zelf even de tijd om te begrijpen en te verwerken.
Ik wens jullie allemaal erg veel sterkte en geduld de komende periode. Sta voor stap. Eerst de operatie. Dan verder.
Is dat zo?
Wat vreselijk voor jou Claudia!
Schrik vooral niet als ze na de operatie weer even wat achteruit gaat. Een ziek lichaam kan daar vaak wel even een klap door krijgen.
Schrik vooral niet als ze na de operatie weer even wat achteruit gaat. Een ziek lichaam kan daar vaak wel even een klap door krijgen.
Lieve Claudia, je krijgt wel weer wat voor je kiezen. Hou je taai. .
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Jee Claudia, heel veel sterkte!
Mijn moeder heeft bijna 16 jaar geleden ook een herseninfarct gehad in een hersenslagader, trombectomie deden ze toen nog niet (moest even opzoeken wat het was, bijzonder dat dat kan).
De schrik dat je altijd gezonde moeder zo ineens zó ziek kan zijn, afschuwelijk. En nu volgt er voor jullie ook een hele onzekere tijd. Je moeder zal ook nog niet zo oud zijn denk ik? Ik vind je heel lief en betrokken overkomen, daar haalt je moeder vast veel steun uit
Mijn moeder heeft bijna 16 jaar geleden ook een herseninfarct gehad in een hersenslagader, trombectomie deden ze toen nog niet (moest even opzoeken wat het was, bijzonder dat dat kan).
De schrik dat je altijd gezonde moeder zo ineens zó ziek kan zijn, afschuwelijk. En nu volgt er voor jullie ook een hele onzekere tijd. Je moeder zal ook nog niet zo oud zijn denk ik? Ik vind je heel lief en betrokken overkomen, daar haalt je moeder vast veel steun uit
Ik ben op dit moment thuis, Vanochtend heb ik de kinderen naar school gebracht om ze een beetje een gevoel van normaliteit te geven. Daarna heb ik de was gedaan en het huis schoongemaakt. Zo is de boel thuis weer op orde. Vanmiddag tussen 2 en 3 hebben mijn tante en broertje een gesprek met de gynaecoloog. Hopelijk weten we dan wat meer over het plan van aanpak, bijvoorbeeld wanneer m'n moeder wordt geopereerd.
Ik wil jullie bedanken voor al jullie lieve berichten en pm's. Ik kan nu niet op alles reageren. Ik voel me zoals Palahniuk insomnia omschrijft: "Everything is so far away, a copy of a copy of a copy."
Ik wil jullie bedanken voor al jullie lieve berichten en pm's. Ik kan nu niet op alles reageren. Ik voel me zoals Palahniuk insomnia omschrijft: "Everything is so far away, a copy of a copy of a copy."
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Oh ja, ik wou nog even zeggen dat de artsen tijdig hebben kunnen ingrijpen toen mijn moeder een herseninfarct kreeg. Ze lag al een dag in het ziekenhuis en kreeg bloedverdunners omdat op de ct-scan embolieën te zien waren. Dat is het eerste bericht dat ik kreeg: je moeder ligt in het ziekenhuis met een longembolie. Degenen die mijn achtergrond kennen kunnen wel raden wat ik dacht: gebeurt dit allemaal echt nog een keer? Eerst ik, daarna mijn vader, nu mijn moeder. Het is bizar.
Ik reed met mijn lief meteen naar Maastricht, door de mist, en ben een tijdje bij haar geweest. Ze was toen in goede doen. Net voor middernacht kwamen we weer in Amsterdam aan en konden we nog even de jaarwisseling met de kinderen vieren. (Die waren heel verdrietig dat we zo plotseling tijdens de festiviteiten weg moesten.)
Op nieuwjaarsdag waren mijn tante en broertje tijdens het eerste bezoekuur aanwezig, gingen toen naar het huis van mijn moeder om de kat te verzorgen en het huis schoon te maken, en 's avonds gingen ze naar het tweede bezoekuur. Toen ze er waren gingen het mis. Verschrikkelijk voor hen, maar heel fijn dat de artsen snel hebben kunnen ingrijpen doordat zij alarm sloegen. Het was wel een zwaar infarct. De artsen waren behoorlijk pessimistisch na de trombectomie, maar tegelijk ook hoopvol. We moeten een hoop geluk hebben, zeiden ze, zodat we de kans krijgen haar te opereren en de oorzaak van de stolsels weg te nemen. De artsen moeten schipperen tussen het voorkomen van nieuwe stolsels en het voorkomen van bloedingen. De oplossing voor het één is een voedingsbodem voor het ander. Voor ons is het al ontzettend fijn dat ze het zolang volhoudt zonder nieuwe embolieën en zonder bloedingen.
Ik reed met mijn lief meteen naar Maastricht, door de mist, en ben een tijdje bij haar geweest. Ze was toen in goede doen. Net voor middernacht kwamen we weer in Amsterdam aan en konden we nog even de jaarwisseling met de kinderen vieren. (Die waren heel verdrietig dat we zo plotseling tijdens de festiviteiten weg moesten.)
Op nieuwjaarsdag waren mijn tante en broertje tijdens het eerste bezoekuur aanwezig, gingen toen naar het huis van mijn moeder om de kat te verzorgen en het huis schoon te maken, en 's avonds gingen ze naar het tweede bezoekuur. Toen ze er waren gingen het mis. Verschrikkelijk voor hen, maar heel fijn dat de artsen snel hebben kunnen ingrijpen doordat zij alarm sloegen. Het was wel een zwaar infarct. De artsen waren behoorlijk pessimistisch na de trombectomie, maar tegelijk ook hoopvol. We moeten een hoop geluk hebben, zeiden ze, zodat we de kans krijgen haar te opereren en de oorzaak van de stolsels weg te nemen. De artsen moeten schipperen tussen het voorkomen van nieuwe stolsels en het voorkomen van bloedingen. De oplossing voor het één is een voedingsbodem voor het ander. Voor ons is het al ontzettend fijn dat ze het zolang volhoudt zonder nieuwe embolieën en zonder bloedingen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Heb je je eigen leken-diagnose nog besproken met de behandelende artsen?
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
We hebben geen arts meer kunnen spreken. Zo rond de jaarwisseling waren er schijnbaar minder artsen en in het weekeinde ook. Vanmiddag hebben mijn broertje en tante pas weer een gesprek en dan specifiek met de gynaecoloog. Daar kunnen we maar een beperkt aantal van onze vragen aan stellen. De situatie van mijn moeder is sowieso lastig doordat er veel verschillende expertisen bij betrokken zijn. Zo kan ze nu naar de medium care maar is nog onduidelijk op welke afdeling ze het beste zou passen.quote:Op maandag 6 januari 2020 11:49 schreef vosss het volgende:
Heb je je eigen leken-diagnose nog besproken met de behandelende artsen?
Er zou wel vanochtend een logopedist langskomen, maar niet voor haar spraak. Ze heeft haar voedingssonde schijnbaar zelf eruit getrokken, dus het was niet de bedoeling. De logopedist gaat beoordelen of ze veilig kan eten (die kijkt dus specifiek naar het slikproces).
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Het gaat ineens slechter met mijn moeder; ze heeft waarschijnlijk een epileptische aanval (gehad). De operatie is voorlopig van de baan. Eerst willen ze kijken of ze (nog) een aanval heeft. Ze slaapt veel, krijgt weer een voedselsonde en gaat misschien aan de beademing.
Het is vanochtend gebeurd en mijn broertje en tante kwamen er pas bij het bezoekuur van 2-3 achter. Ze hebben gewoon niet eens gebeld, waar ik best pissed over ben.
Het is vanochtend gebeurd en mijn broertje en tante kwamen er pas bij het bezoekuur van 2-3 achter. Ze hebben gewoon niet eens gebeld, waar ik best pissed over ben.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Godsamme, Claudia, wat een ellende..... En het is zo ver weg ook nog... Alle sterkte hoor!
Is dat zo?
Claudia, wat verschrikkelijk om te lezen. Ik ben er stil van.
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
Ik kan echt niks zinnigs toevoegen hier, behalve dat ik het verschrikkelijk voor je vind dat jij en je familie dit meemaken Claudia. Dikke knuffel van een random Fokker voor zover het helpt
Once in a while, I just wanna dance and feel good
Hou vol, Claudia. Houd rekening met de slechtste scenario’s en probeer toch hoop te houden. Het is zoals het is, helaas.
The love you take is equal to the love you make.
Sterkte, zeker zo op afstandquote:Op maandag 6 januari 2020 15:58 schreef Claudia_x het volgende:
Het gaat ineens slechter met mijn moeder; ze heeft waarschijnlijk een epileptische aanval (gehad). De operatie is voorlopig van de baan. Eerst willen ze kijken of ze (nog) een aanval heeft. Ze slaapt veel, krijgt weer een voedselsonde en gaat misschien aan de beademing.
Het is vanochtend gebeurd en mijn broertje en tante kwamen er pas bij het bezoekuur van 2-3 achter. Ze hebben gewoon niet eens gebeld, waar ik best pissed over ben.
En ik zou ook goed pissig zijn op de artsen.
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
De artsen bellen sowieso niet, dat doet de verpleging. Bedenk maar dat ze de eerste prioriteit aan de patiënt hebben gegeven en niet aan administratieve handelingen. Niet fijn voor Claudia, maar als je soms ziet wat er op zo'n afdeling onverwachts kan gebeuren, wel te begrijpen.
crap in = crap out
Ik heb er geen ervaring mee maar wil je heel veel sterkte wensen
Wipkip met prachtige Wipkuikentjes O+
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Op het filmpje was niks te zien. Misschien is het geen epileptische aanval geweest maar een nieuw infarct, ditmaal aan de andere kant van de hersenen (rechts). Ze wordt nu aan de beademing gelegd. Daarvoor wordt ze in slaap gebracht maar niet in slaap gehouden. Het is afwachten of ze uit zichzelf wakker wordt.
Ik blijf vanavond en vannacht nog maar in Amsterdam en misschien morgen ook nog. Ik voel me niet fit genoeg om de autoreis af te leggen. En om eerlijk te zijn vind ik het niet prettig om haar aan de beademing te zien. Dat is het laatste beeld dat ik van mijn vader heb en dat was verschrikkelijk. Ik weet even niet wat te doen. De situatie is zo onzeker - het kan alle kanten opgaan.
Ik blijf vanavond en vannacht nog maar in Amsterdam en misschien morgen ook nog. Ik voel me niet fit genoeg om de autoreis af te leggen. En om eerlijk te zijn vind ik het niet prettig om haar aan de beademing te zien. Dat is het laatste beeld dat ik van mijn vader heb en dat was verschrikkelijk. Ik weet even niet wat te doen. De situatie is zo onzeker - het kan alle kanten opgaan.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ze hebben wel excuses gemaakt voor het niet bellen. Daar hebben we niks aan, maar ik kan er ook niet boos om blijven - het had toch niks aan de situatie veranderd.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Welk filmpje?quote:
Op het filmpje was niks te zien. Misschien is het geen epileptische aanval geweest maar een nieuw infarct, ditmaal aan de andere kant van de hersenen (rechts). Ze wordt nu aan de beademing gelegd. Daarvoor wordt ze in slaap gebracht maar niet in slaap gehouden. Het is afwachten of ze uit zichzelf wakker wordt.
Ik blijf vanavond en vannacht nog maar in Amsterdam en misschien morgen ook nog. Ik voel me niet fit genoeg om de autoreis af te leggen. En om eerlijk te zijn vind ik het niet prettig om haar aan de beademing te zien. Dat is het laatste beeld dat ik van mijn vader heb en dat was verschrikkelijk. Ik weet even niet wat te doen. De situatie is zo onzeker - het kan alle kanten opgaan.
Hopelijk is het geen nieuw infarct.
Je moet doen waar jij je goed bij voelt
En fijn dat er excuses gemaakt zijn voor het niet bellen.
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
Oh shit Claudia... Naar ook je twijfel over wat te doen.
Heel veel sterkte! Hopelijk trekt ze ook hiervan weer wat bij.
[ Bericht 3% gewijzigd door BE op 06-01-2020 17:59:46 ]
Naar ook je twijfel over wat te doen.Heel veel sterkte!
Hopelijk trekt ze ook hiervan weer wat bij.[ Bericht 3% gewijzigd door BE op 06-01-2020 17:59:46 ]
***
Wil je nog eens ontzettend veel sterkte wensen. Gewoon ronduit een rot situatie en zo ver van thuis weg.
Je mag altijd een gesprek aanvragen bij de verpleging van het ziekenhuis bij de behandelend arts over de gang van zaken. Patiënt heeft prioriteit 1 om snel te handelen, maar de familie moet zeker in zon ernstige situatie binnen een bepaalde tijd ingelicht worden.
Heb je al een soort van vluchttas staan met kleding, toilettas, laders en handige spulletjes mocht je onverhoopt die kant uit moeten?
Je mag altijd een gesprek aanvragen bij de verpleging van het ziekenhuis bij de behandelend arts over de gang van zaken. Patiënt heeft prioriteit 1 om snel te handelen, maar de familie moet zeker in zon ernstige situatie binnen een bepaalde tijd ingelicht worden.
Heb je al een soort van vluchttas staan met kleding, toilettas, laders en handige spulletjes mocht je onverhoopt die kant uit moeten?
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |