Voor de ene ouder een droom, voor de andere ouder een nachtmerrie..
Hoe ga je om met deze kinderen ? Hoe ga je om met school ? Hoe kies je een goede middelbare school ?
Waar loop je tegen aan ? Hoe gaat het sociaal-emotioneel ?
Daarom dit topic.
enne t is geen wens van ons, ook geen kijk ons eens slimme kinderen hebben topic dus lullige opmerkingen mag je voor je houden, mijn dank is groot
Is er ook echt een diagnose gesteld dan of gaan ze daar maar van uit omdat een orthopedagoog dat na 30 minuten zegt...?quote:Op maandag 11 november 2019 20:52 schreef coccinelle het volgende:
SPOILERIk herken hier zo veel in bij ons oudste maar we lopen soms wat vast in de situatie.
S. loopt cognitief best voor op zijn mede klasgenoten (4 jaar, groep 1). Maar door verkeerd handelen op de peuterspeelzaal zijn we in een traject gekomen waarvan de orthopedagoog na wel even 30 minuten observatie concludeerde; hij heeft autisme... Zonder die traject had hij naar speciaal basisonderwijs gemoeten, terwijl het puur alleen aan de wijze van omgang ging op de peuterspeelzaal. S. verveelde zich daar kapot, ze namen zijn voorsprong verre van serieus en begrepen hem niet. Dus S. was daar regelmatig driftig, opstandig en wou niet met andere kinderen spelen (Die kinderen begrepen zijn spel niet). Nu op de reguliere basisschool zien we een heel ander kind in positieve zin.
Nu kunnen wij ons nauwelijks tot niet vinden in het labeltje autisme. De orthopedagoog rept geen woord over zijn cognitieve voorsprong en legt hem erg onder een vergrootglas. Er hoeft maar iets 'afwijkends' te zijn en ze zegt meteen dat het bij de ASS hoort. Terwijl sommige dingen juist heel positief zijn door zijn andere kijk op dingen. De leerkrachten gaan hier helaas ook wel in mee met het labeltje en gaan dus anders met hem om en laten het cognitieve deel redelijk links liggen. Terwijl wij voor deze school zijn gegaan omdat bij de kennismaking werd gezegd dat men vanaf groep 1 al bezig kunnen gaan met kinderen die een voorsprong hebben door aangepast lesmateriaal aan te bieden.
Nu heeft S. ook moeite met emotieregulatie en heeft een vrij sterke eigen wil. Iets moet gaan hoe hij het wil en anders is het mis. Gelukkig kan hij er steeds beter mee om gaan. Hij kan inderdaad ook vanuit het niets van 0 naar 100 gaan en enkele minuten later weer poeslief zijn. Sociaal emotioneel vindt hij weinig aansluiting bij zijn leeftijdsgenootjes, maar hij kan prima opschieten met oudere kinderen en volwassenen. Op school zien ze hem alleen maar met 4-jarigen waarbij het contact vrij stroef loopt, dus men plaatst dat weer onder ASS. Eenmaal een label....
Wij zouden hem graag willen testen om te zien hoe ver hij daadwerkelijk is. Maar school wil niet mee werken, aangezien ze het niet nodig vinden en alles onder ASS scharen en vanuit een ander traject willen zij zo'n test ook niet want die vinden dat school zoiets ook prima kan regelen.
Ik zou naar de huisarts gaan, wat logi ook zegt.
Een mooi filmpje hierover van Dolores Leeuwin:quote:Op maandag 11 november 2019 11:22 schreef Deepfreeze het volgende:
[..]
(..)
Die emotie hebben we hier ook.. Zo introvert en gereserveerd de oudste is, zo extravert en expressief is de jongste. Inmiddels weet ik wel dat zo'n dramabui niet echt zo dramatisch is, maar het komt wel flink aan..
(..)
Sowieso kan je na 30min geen echte diagnose stellenquote:
[..]
Is er ook echt een diagnose gesteld dan of gaan ze daar maar van uit omdat een orthopedagoog dat na 30 minuten zegt...?
Ik zou naar de huisarts gaan, wat logi ook zegt.
Mooi filmpje, maar niet helemaal herkenbaar. Wel het deel van alle emoties tot de max, maar niet het sensitieve naar anderen.quote:
[..]
Een mooi filmpje hierover van Dolores Leeuwin:
Hij heeft het met zijn eigen angsten/frustraties/blijdschap, maar niet van anderen(hoogstens eens een keer toen zijn broer zich flink bezeerd had, maar dat viel wel onder reguliere empathie).
Hij trekt ook juist naar gezelligheid (daarom is naar school gaan ook geen drama, het is er wel gezellig). De oudste werd van sociale dingen wel overprikkeld van, D echt niet. Die houdt er juist niet van om alleen te zijn. Het zit hem bij D echt in die heftigheid van zijn eigen emoties.
En hij heeft een talent voor problemen bedenken. En kan door de sterke emoties geen controle meer krijgen op zichzelf. Het gaat wel beter nu hij ouder wordt, maar bij de plusklas is het weer moeilijker omdat hij daar weer op nieuwe problemen stuit.
Ons Pietje Paniek
(Hij gelooft ook nog in Sint. Zo slim, maar daar zit een blinde vlek)
Jeetje, zo was ik precies ook toen ik zes was. Wat fijn dat het goed met haar gaatquote:
Wow ik was dit topic helemaal vergeten, bijzonder om terug te lezen.SPOILERN is afgelopen april, gestest met de nieuwe wiscV, ze was toen net 6jr, en daar kwam een harmonieus totaal iq van 146 uit met zuivere hoogbegaafdheid.
Nog veel hoger dan wij hadden verwacht...
Ze heeft nu een aangepast lesprogramma, zit in groep 4, cognitief nu rond groep 6.
En in het weekend zit ze op de Chinese school (wou ze zelf heel erg graag). Qua school loopt het hier nu eindelijk echt lekker.
Ze heeft speltherapie gehad voor haar faalangst en dat heeft echt wonderen gedaan.
Het enige waar wij momenteel echt heel erg tegen aanlopen is de emotie regulatie, ze kan van 0 naar 100 en van 100 naar 0 gaan en soms is dat echt heel erg pittig.
En zaken als leren fietsen, veters strikken en zwemmen blijven een dingetje.. apart is dat.
Het raakt me hoe bekend dit me voorkomt. Als ik beter niet kan reageren in dit topic, laat het me weten, dan haal ik dit wel weg
SPOILERIk ben ook rond die tijd getest (met de WISC-III) en scoorde >150, in tegenstelling tot N met een verbaal-performaal kloof (performaal slechter). Ik had het helaas wat minder getroffen met ouders en basisscholen. Ik heb uiteindelijk op vier scholen gezeten en ben vooral heel veel bezig geweest met mijn grove motoriek trainen (inderdaad fietsen, zwemmen, koprollen, hinkelen, enzovoort).
Eén van die scholen deed het wat beter, daar heb ik middagenlang CITO's gedaan tot het duidelijk was hoe ver ik was, en hoefde ik daarna geen dingen meer te doen die ik allang kon.
Ik heb ook op de Chinese school gezeten. Helaas heeft dat bij mij vooral heel veel toegevoegd aan mijn gevoel van "ik hoor er niet bij", omdat ik wat ouder was dan de andere leerlingen (die op hun vierde al naar die school gestuurd werden) en heel erg niet Chinees. Chinees is wel een hartstikke mooie taal en je leert het veel intuïtiever als je het als kind leert.
Die kende ik ook, herkenbaar ook wel..quote:
Hier vandaag gesprek gehad bij de plusklasjuf. Goede verhalen, alleen dat panieken. Maar het klinkt hetzelfde als begin groep 3, en toen was het heftiger. Nu blijft hij er maar kort in hangen. In groep 3 heeft juf er wel uitgekregen, met geduld en gewenning. Dus nu even wennen aan de plusklas, en anders in januari individuele hulp van zijn eigen juf voor de mindset..
Dit jaar in groep 4 (7 jaar is hij) en de school is een heel programma gestart voor meer- en hoogbegaafden (via DHH - Digitaal Handelingsprotocol begaafdheid). De juf van zijn klas (montessori-onderwijs, dus groep 3-4-5 zit bij elkaar) heeft een opleiding gevolgd voor begaafdenonderwijs en er is een externe leerkracht aangetrokken om een plusklas te starten, 1 middag om de week.
Klinkt allemaal heel mooi, en de juffen zien ook dat hij heel enthousiast is in de plusklas en ook zijn prestaties gaan nu goed vooruit. Toch heb ik het idee dat hij nog wat mist om echt te kunnen laten zien wat hij kan. Ik weet niet precies wat, maar merk thuis dat hij niet helemaal lekker in zijn vel zit. Hij heeft een fixed mindset en is faalangstig en als we hem thuis met iets begeleiden dat in zijn zone van naaste ontwikkeling ligt (of althans dat denken wij), dan blokkeert hij volledig als het niet direct lukt en wordt hij onwijs boos (met name op zichzelf). Op school doet hij dat niet, maar ik vraag me af of hij bepaalde dingen wel durft aan te pakken, of hij niet dingen ontwijkt, waardoor het eigenlijk voor niemand duidelijk is wat hij nou echt aankan.
Op zich ben ik heel blij met de aanpak van school, maar het is voor hen natuurlijk ook nog relatief nieuw allemaal. Hij gaat met plezier naar school en heeft fysiek ook veel uitdaging sinds hij in de selectie van turnen zit (wat ook weer een heel positief effect op zijn werkhouding op school schijnt te hebben). Maar thuis verveelt hij zich, neemt weinig initiatief en haalt vooral voldoening uit zijn broertje plagen... Dingen die wij voorstellen zijn nooit leuk genoeg, hij houdt niet erg van lezen, helaas, en spelletjes MOET hij winnen en anders is het huis te klein. Het is vaak niet zo gezellig, zeg maar. School heeft ons nadrukkelijk gezegd dat we aan de bel moeten trekken als hij niet lekker in zijn vel zit, maar ik heb ook verder geen concrete info waarom het nu even niet lekker gaat. Hij zegt zelf dat er niks is, dat maakt het ook onwijs lastig.
TLDR: leuk om hier mee te lezen en herkenning te vinden!
Ja, grappig dat dat toch zo blijft ook!Oh, dit is echt precies mijn kind! (dat hadden we ook al eens geconcludeerd hè?quote:
Hij heeft een fixed mindset en is faalangstig en als we hem thuis met iets begeleiden dat in zijn zone van naaste ontwikkeling ligt (of althans dat denken wij), dan blokkeert hij volledig als het niet direct lukt en wordt hij onwijs boos (met name op zichzelf). Op school doet hij dat niet, maar ik vraag me af of hij bepaalde dingen wel durft aan te pakken, of hij niet dingen ontwijkt, waardoor het eigenlijk voor niemand duidelijk is wat hij nou echt aankan.
) Ze waren op school bezig met fixed en growth mindsets en moesten vragen over zichzelf invullen, en dat ook door een ouder en door juf laten doen. Ik scoorde hem heel laag op het verdragen van fouten, juf een stuk hoger. Gelukkig maar, blijkbaar lukt dat op school beter, fouten maken. Hij zit ook op een montessorischool en in het derde trapje van maatregelen van kinderen die meer aankunnen. Naast compacten/verbreden/verdiepen wat vorig jaar gedaan werd zit hij ook in een bouwbreed en vakoverstijgend aanvullend programma, begeleid door een speciale leerkracht. Als verdere stappen hierop zijn nog dagdelen meedraaien in de plusklas en de daadwerkelijke plusklas, maar dat is voorlopig niet aan de orde.
Het lastige vind ik dat hij naast behoorlijk slim en snel ook erg druk is, een beperkte aandachtsspanne en concentratie heeft en veel moeite heeft om de veelheid aan werk te overzien. Hij kan het goed aan, maar het plannen en aandacht erbij houden gaat moeizaam. Samen met de neiging tot faalangst is het een héle smalle lijn tussen ondervragen met verveling en hyperactief gedrag tot gevolg en overvragen met paniek en dichtslaan als resultaat. We zijn nu toch maar een traject gestart vanwege een verdenking op (trekken van) ADHD waarbij ik ook graag zou willen dat ze een intelligentiebepaling gaan doen. Maar goed, zulke dingen gaan traag...
Dit is heel herkenbaar.quote:
Hij heeft een fixed mindset en is faalangstig en als we hem thuis met iets begeleiden dat in zijn zone van naaste ontwikkeling ligt (of althans dat denken wij), dan blokkeert hij volledig als het niet direct lukt en wordt hij onwijs boos (met name op zichzelf). Op school doet hij dat niet, maar ik vraag me af of hij bepaalde dingen wel durft aan te pakken, of hij niet dingen ontwijkt, waardoor het eigenlijk voor niemand duidelijk is wat hij nou echt aankan.
Mijn oudste heeft dat ook heel erg. Die is niet HB denk ik, maar wel meer begaafd. Ik lees dus wel een beetje mee. Nu heeft hij een juf die hem al heel goed in de smiezen heeft en hem al veel extra werk geeft (verdiepen en versnellen). Op zich is dat heel fijn maar ik vraag me inderdaad ook af in hoeverre we nog iets met die frustraties moeten.
Problemen met emotieregulatie? Mijn diagnose zou zijn: hij is 4 jaar. Jemig, waar hebben we het over?quote:SPOILERIk herken hier zo veel in bij ons oudste maar we lopen soms wat vast in de situatie.
S. loopt cognitief best voor op zijn mede klasgenoten (4 jaar, groep 1). Maar door verkeerd handelen op de peuterspeelzaal zijn we in een traject gekomen waarvan de orthopedagoog na wel even 30 minuten observatie concludeerde; hij heeft autisme... Zonder die traject had hij naar speciaal basisonderwijs gemoeten, terwijl het puur alleen aan de wijze van omgang ging op de peuterspeelzaal. S. verveelde zich daar kapot, ze namen zijn voorsprong verre van serieus en begrepen hem niet. Dus S. was daar regelmatig driftig, opstandig en wou niet met andere kinderen spelen (Die kinderen begrepen zijn spel niet). Nu op de reguliere basisschool zien we een heel ander kind in positieve zin.
Nu kunnen wij ons nauwelijks tot niet vinden in het labeltje autisme. De orthopedagoog rept geen woord over zijn cognitieve voorsprong en legt hem erg onder een vergrootglas. Er hoeft maar iets 'afwijkends' te zijn en ze zegt meteen dat het bij de ASS hoort. Terwijl sommige dingen juist heel positief zijn door zijn andere kijk op dingen. De leerkrachten gaan hier helaas ook wel in mee met het labeltje en gaan dus anders met hem om en laten het cognitieve deel redelijk links liggen. Terwijl wij voor deze school zijn gegaan omdat bij de kennismaking werd gezegd dat men vanaf groep 1 al bezig kunnen gaan met kinderen die een voorsprong hebben door aangepast lesmateriaal aan te bieden.
Nu heeft S. ook moeite met emotieregulatie en heeft een vrij sterke eigen wil. Iets moet gaan hoe hij het wil en anders is het mis. Gelukkig kan hij er steeds beter mee om gaan. Hij kan inderdaad ook vanuit het niets van 0 naar 100 gaan en enkele minuten later weer poeslief zijn. Sociaal emotioneel vindt hij weinig aansluiting bij zijn leeftijdsgenootjes, maar hij kan prima opschieten met oudere kinderen en volwassenen. Op school zien ze hem alleen maar met 4-jarigen waarbij het contact vrij stroef loopt, dus men plaatst dat weer onder ASS. Eenmaal een label....
Wij zouden hem graag willen testen om te zien hoe ver hij daadwerkelijk is. Maar school wil niet mee werken, aangezien ze het niet nodig vinden en alles onder ASS scharen en vanuit een ander traject willen zij zo'n test ook niet want die vinden dat school zoiets ook prima kan regelen.
Blijkbaar heb je daar niet zo’n idee vanquote:Op woensdag 13 november 2019 22:09 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Problemen met emotieregulatie? Mijn diagnose zou zijn: hij is 4 jaar. Jemig, waar hebben we het over?
nofiOnze 2,5jarige waarvan ze vermoeden dat deze ook 145+ is, wordt nu ook getest met de wsspi omdat ze juist vanaf zo jong mogelijk die problemen die de oudste dochter nu heeft te voorkomen. Normaal testen ze nooit zo jong, behalve bij een zwaar vermoeden ivm broertje of zusje etc. En dat gaat enkel en puur om de emotie regulatie.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 13-11-2019 23:11:27 ]
Lees: diagnosedrift.
Dat geeft hoopquote:
Wat betreft de emotieregulatie: dat was hier het heftigste tussen 5 en 8 ongeveer, en daarna werd dat als vanzelf een stuk 'normaler'. Het blijft een intens kind natuurlijk, maar hij kan inmiddels heel erg de opbouw voelen en op anticiperen dus van 0 naar 100 gebeurt gewoon niet meer. Dit even ter geruststelling van de wanhopige ouders
Heb je ervaring met de intenstiteit en problemen die deze kinderen en ouders tegenkomen?quote:
Voor iedereen die de diagnosemolen in gaat;
Lees: diagnosedrift.
De mijne wordt in december 8. Nog even volhoudenquote:
Wat betreft de emotieregulatie: dat was hier het heftigste tussen 5 en 8 ongeveer, en daarna werd dat als vanzelf een stuk 'normaler'. Het blijft een intens kind natuurlijk, maar hij kan inmiddels heel erg de opbouw voelen en op anticiperen dus van 0 naar 100 gebeurt gewoon niet meer. Dit even ter geruststelling van de wanhopige ouders
Gesprekken met de juffen ging prima hier. Bij de plusklas zit hij goed op zijn plek, komt ruim mee. Moet alleen nog wennen, die paniek buien zijn lang niet zo heftig als begin groep 3, dus we geven het even tijd.
Op school ging het gesprek ook goed, juf ging wel even meekijken of hij taal en rekenwerk kan vervangen door Montessori werkjes. Hij vindt het lastig om iets buiten zijn standaard repertoire/methode te pakken, terwijl er juist zoveel mogelijkheden zijn daar. Dus ze gaat dat motiveren. Waarschijnlijk lukt dat ook wel als hij eenmaal gewend is dat het een optie is.
Juf vond het wel typisch dat zo'n extravert kind daar dan moeite mee heeft, maar ze gaat er wel mee aan de slag. En de IB-er gaat ook meekijken. En als het niet genoeg is, dan mag de plusklas juf langskomen.
Ja.quote:
[..]
Heb je ervaring met de intenstiteit en problemen die deze kinderen en ouders tegenkomen?
Mag ik vragen in welke setting?quote:
Want ik weet 1 ding en dat is dat wij zonder deze stempel echt echt echt vast waren gelopen en onze dochter al helemaal.
Ik ben zelf hoogbegaafd, ook in de smalle definitie. Twee kinderen die dat ook zijn. Ze dachten ook ooit dat ik adhd had ( inclusief diagnose en ritalin). heb I’m ook wel wat hyperactieve trekjes als ik me verveel.quote:
[..]
Mag ik vragen in welke setting?
Want ik weet 1 ding en dat is dat wij zonder deze stempel echt echt echt vast waren gelopen en onze dochter al helemaal.
En mijn oudste dochter heeft zeker ook van die woede-uitbarstingen. Tenminste, had ze. Helemaal door het lint ging ze. Thuis, omdat ze op school alles doet om precies ‘normaal’. Te zijn.
Ik zeg niet dat niemand een diagnose nodig heeft, durf wel te zeggen dat het minder dan de helft is van de huidige geplakte lAbels.
Welkomquote:
[..]
Ik ben zelf hoogbegaafd, ook in de smalle definitie. Twee kinderen die dat ook zijn. Ze dachten ook ooit dat ik adhd had ( inclusief diagnose en ritalin). heb I’m ook wel wat hyperactieve trekjes als ik me verveel.
En mijn oudste dochter heeft zeker ook van die woede-uitbarstingen. Tenminste, had ze. Helemaal door het lint ging ze. Thuis, omdat ze op school alles doet om precies ‘normaal’. Te zijn.
Ik zeg niet dat niemand een diagnose nodig heeft, durf wel te zeggen dat het minder dan de helft is van de huidige geplakte lAbels.
Hier ook een huis vol
Waar ik mij het meest aan irriteer zijn de ouders van kinderen die geen diagnose hebben en het hb /uhb verheerlijken. Of mensen die er echt niets van begrijpen en er toch een mening over hebben, door dat laatste merk ik dat ik hier dus ook wat feller op reageer omdat ik daar toch het meeste mee te maken heb
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 14-11-2019 21:04:51 ]
Vrijwel niemand begrijpt het. Mijn dochters hebben geluk dat ik ze begrijp en hun moeder, nouja, moeders zijn een aparte categorie qua rotsen in de branding.quote:
[..]
Welkom
Hier ook een huis vol
Waar ik mij het meest aan irriteer zijn de ouders van kinderen die geen diagnose hebben en het hb /uhb verheerlijken. Of mensen die er echt niets van begrijpen en er toch een mening over hebben, door dat laatste merk ik dat ik hier dus ook wat feller op reageer omdat ik daar toch het meeste mee te maken heb
Op school begrijpen ze er geen reet van. Was zelf bijna verkeerd terecht gekomen. Met wat mazzel is het duppie goed gevallen. Nu redelijk succesvol. Dus kan ik de kinderen ook helpen. Met aanpassen zonder zichzelf kwijt te raken bijvoorbeeld. En ze goede feedback op gedrag te geven. Ze zijn slim genoeg om iedereen voor de gek te houden, behalve hun vader; die is precies zo. Ik ken alle trucs. 😉
Er zit een hoogbegaafdheidsprofielschool niet ver van ons huis, maar ik ben toch een beetje bang dat zulke scholen zich richten op de hb-ers die voorlopen met al het schoolwerk en zichzelf goed kunnen redden. Aangezien dat bij onze zoon niet het geval is, vraag ik me af of het hb-profiel van zo'n school meerwaarde heeft.. any thoughts of al ervaringen mee?
Niet zelf, wel van vriendje van oudste. Die ouders hebben bij verschillende scholen gekeken en goed doorgevraagd op wat er kan qua aanpassingen.quote:
Zijn er ook ouders met hoogbegaafde kinderen op het voortgezet onderwijs? Onze 11-jarige is, na een schooltrauma en een jaar thuis zitten, inmiddels weer 'leerbaar en schoolbaar' verklaard en zal na de zomervakantie starten op vermoedelijk het atheneum. Omdat zijn schoolcarriere tot aan hier vrij moeizaam is verlopen, willen we uiteraard graag dat hij een passende plek vindt. Tips voor waar we op moeten letten als we scholen gaan bezoeken?
Er zit een hoogbegaafdheidsprofielschool niet ver van ons huis, maar ik ben toch een beetje bang dat zulke scholen zich richten op de hb-ers die voorlopen met al het schoolwerk en zichzelf goed kunnen redden. Aangezien dat bij onze zoon niet het geval is, vraag ik me af of het hb-profiel van zo'n school meerwaarde heeft.. any thoughts of al ervaringen mee?
We hebben hier 1 gymnasium in de stad, en die kunnen ook veel maatwerk leveren. Bijv uren les inleveren voor eigen projecten, veel mogelijkheden voor extra projecten bij vakken. Vanaf volgend jaar een klas voor jonge kinderen, voor kinderen die groep 8 kunnen missen. Dat is een jaar vol projecten en andere vakken.
School waar mijn oudste zit geeft zelf ook toe dat er weinig aanpassing mogelijk is in de stof, zij zijn weer beter met sociaal/emotionele dingen.
Het is vooral een kwestie van goed vragen stellen denk ik. En luisteren naar ervaringen van ouders/leerkrachten op de basisschool/onderwijs experts uit de regio?
Oudste, hb (en ass) is gestart in de brugklas na de zomer.quote:
Zijn er ook ouders met hoogbegaafde kinderen op het voortgezet onderwijs? Onze 11-jarige is, na een schooltrauma en een jaar thuis zitten, inmiddels weer 'leerbaar en schoolbaar' verklaard en zal na de zomervakantie starten op vermoedelijk het atheneum. Omdat zijn schoolcarriere tot aan hier vrij moeizaam is verlopen, willen we uiteraard graag dat hij een passende plek vindt. Tips voor waar we op moeten letten als we scholen gaan bezoeken?
Er zit een hoogbegaafdheidsprofielschool niet ver van ons huis, maar ik ben toch een beetje bang dat zulke scholen zich richten op de hb-ers die voorlopen met al het schoolwerk en zichzelf goed kunnen redden. Aangezien dat bij onze zoon niet het geval is, vraag ik me af of het hb-profiel van zo'n school meerwaarde heeft.. any thoughts of al ervaringen mee?
Op vwo plus, we hebben gekozen voor deze school omdat we de indruk kregen dat ze veel ervaring hebben met kinderen die met 2 vingers in de neus de basisschool hebben doorlopen.
Tot nu toe lijkt het wel een goede keuze te zijn geweest. Wij hadden het gevoel dat als ze ergens tot haar recht zou komen dat het daar zou zijn.
Open dagen bezoeken, vragen stellen. Dan vorm je je al een beeld, kijk ook naar de leerlingen die er rondlopen. Wij hebben een informatieavond bezocht, voor vwo, daar vertelden een aantal leerlingen van oa gymnasium en het vwo plus iets. En ik zag zo mijn kind in die vwo plussers.
En we hebben ook gevraagd naar hun ervaring met ass, omdat dat voor ons ook belangrijk was. Voor de zomer gesprek gehad met de zorgcoördinator en het voelde gewoon goed. Nog steeds, dochter loopt wel tegen dingen aan, maar daar krijgt ze wel begeleiding bij op school.
Welke regio zit je?
De school waar de oudste 2 naartoe (zijn) (ge)gaan (en de 3e wellicht ook naartoe zal gaan) zegt dat ze van kritische leerlingen houden. En dat is mijn ervaring ook.
- Niet op eigen tempo kunnen doorleren maakte me depri. De eerste openbare school waar ik op zat (yenaplan) had een sterke visie op "eigen tempo". Veel vrijheid waardoor snellere kinderen zelfstandig konden doorleren; en er daardoor ook mee individuele aandacht was voor minder snelle kinderen. Door verhuizing kwam ik op een tweede openbare school die strikt aan groepslessen deed; dat werkte niet en veranderde ik in een hoopje ellende.
- Ik was in het later leven slecht sociaal; rete-arrogant kun je wel stellen waardoor ik moeilijk vriendjes maakte. Ik vond mezelf de slimste en beste persoon ooit en beter dan anderen. Mijn ouders zeiden dat namelijk tegen me continu. Dat ik slimmer was dan de rest. En als kind geloof je alles wat je ouders zeggen. Het was beter geweest wanneer het gewoon benoemd tegen me was, hoe het was; mijn hersenen kunnen gewoon supersnel onthouden; zoals een ander supersnel kan rennen; en dat zegt niks over mijn intelligentie of die van anderen. Of beter zijn dan een ander. Ik had graag gehad dat mijn ouders even met me gingen zitten en daar een belangrijk gesprek van maakte.
- Buiten mijn eigen ervaring om; zie ik tegenwoordig veel hoogbegaafde kinderen het stempel ADHD krijgen. Omdat ze snel verveelt zijn. Ik denk dat als je dat merkt; het tijd is, ook al vind je je kind "te jong" om hem/haar op een hobby te gooien die bij de interesses ligt. Is dat auto-techniek? Zoek iemand op die het prima vind om een kind van 8 te leren hoe een motor in een auto te zetten. Verwar verveling niet met ADHD/vervelend zijn. Vaak oudere mensen met pensioen zijn goede matches; of het nu vogels spotten of boten bouwen is.. blij dat ze hun passie aan een jongere generatie kunnen delen; niet te bang om een kind "een gevaarlijk stuk gereedschap" te geven
Dat was normaal toen ze zelf 8 waren en zo hebben ze het zelf ook geleerd.. Een hoogbegaafd kind weet vaak al sneller levenslessen zoals "niet met vuur spelen" dan gemiddeld; die hebben al 3 jaar geleden hun vingers verbrand aan een lucifer toen jij niet keek terwijl andere kinderen daar nog niet mee bezig zijn...en blijven denken dat het er niet mee kan omgaan/te jong voor is belemmert groei. Ik hoop dat je daar wat aan hebt. En blijf je kind ook in de gaten houden op andere vlakken. Snel denken kan er voor zorgen dat je snel leert; maar óók dat even snel negatieve gedachten door het hoofd kunnen gaan.. snel kunnen leren maakt je niet immuun voor het leven en zijn/haar gekke gebeurtenissen. Niet daadwerkelijk slimmer en wijzer dus
We hebben een gesprek ook school gehad en zij hebben het vermoeden van hoogbegaafdheid uitgesproken. Nou ja vermoeden, we hadden het idee dat zij er eigenlijk van uit gaan. Er werd al over hb school gesproken.
Nou moet ik eerlijk zeggen dat het niet van mijn kant komt en dat het mij allemaal een beetje duizelt. Het arme ventje drijft ons al weken tot wanhoop, alles vind hij stom. Super brutaal. We zijn echt vastgelopen.
We denken dat het sowieso geen goed idee is dat hij op die school blijft, hij heeft de juffen daar volledig om zijn vinger gewonden en ik denk niet dat hij nog wat van ze gaat aannemen. Maar wat dan?
En hoe krijgen we het thuis weer wat minder gespannen. Ik heb de grootste moeite hem überhaupt naar school te krijgen.
Ga eens op een vrije school kijken, mijn zoon is ook best slim maar vind het leuk om andere te helpen. Maar dat is in het reguliere onderwijs niet de bedoeling, ieder individueel. Nu zit die op de vrije school en komt die helemaal tot bloei. Was helemaal niet mijn keus, vond het te zweverig voorheen. Maar op advies van wat oudjes die hun kinderen in de jaren 70 naar zo een school deden toch eens gaan kijken. Daar wordt ook op hoger niveau met muziek omgegaan. Je wordt daar meer als individu behandeld die wat in zijn marges heeft dan als een massaproduct.quote:
Hey mensen, ik drop hier even een vraag. Wij zitten thuis op het moment helemaal vast omdat er met onze zoon geen land te bezeilen is. Hij heeft vanaf de eerste dag na de voorjaarsvakantie, geweigerd nog iets te doen op school. Luistert naar niemand meer, misdraagt zich. En is zelfs al twee keer het hek uitgelopen. Ook op gym en zwemles doet hij helemaal niks meer.
We hebben een gesprek ook school gehad en zij hebben het vermoeden van hoogbegaafdheid uitgesproken. Nou ja vermoeden, we hadden het idee dat zij er eigenlijk van uit gaan. Er werd al over hb school gesproken.
Nou moet ik eerlijk zeggen dat het niet van mijn kant komt en dat het mij allemaal een beetje duizelt. Het arme ventje drijft ons al weken tot wanhoop, alles vind hij stom. Super brutaal. We zijn echt vastgelopen.
We denken dat het sowieso geen goed idee is dat hij op die school blijft, hij heeft de juffen daar volledig om zijn vinger gewonden en ik denk niet dat hij nog wat van ze gaat aannemen. Maar wat dan?
En hoe krijgen we het thuis weer wat minder gespannen. Ik heb de grootste moeite hem überhaupt naar school te krijgen.
Bedankt voor je reactie. Ik denk alleen niet dat de vrije school geschikt is. Hij is heel faalangstig en zal iets echt niet oppakken uit zichzelf.quote:
[..]
Ga eens op een vrije school kijken, mijn zoon is ook best slim maar vind het leuk om andere te helpen. Maar dat is in het reguliere onderwijs niet de bedoeling, ieder individueel. Nu zit die op de vrije school en komt die helemaal tot bloei. Was helemaal niet mijn keus, vond het te zweverig voorheen. Maar op advies van wat oudjes die hun kinderen in de jaren 70 naar zo een school deden toch eens gaan kijken. Daar wordt ook op hoger niveau met muziek omgegaan. Je wordt daar meer als individu behandeld die wat in zijn marges heeft dan als een massaproduct.
Een bekende is op de vrije school in de buurt geweest en heeft aangegeven dat dit geen goede aansluiting voor een vervolg school geeft. En mijn zoon niet vooralsnog de discipline om dit zelf aan te pakken
Ik zie op de website ook geen extra aandacht voor hoogbegaafdheid.
Kun je me misschien wat meer vertellen over omgaan met je slimme kind. Hoe motiveer je hem om iets te doen.
Ik vind het hele niveau daar een stuk hoger liggen. Het faalangst kan ook kunstmatig zijn, gecreeerd door het onderwijs waar die op zat. Als je positieve eigenschappen niet gezien worden of getriggerd worden creeer je vanzelf wel faalangst om minderwaardigheidsgevoel. Als jij alleen maar negatieve dingen te horen krijgt. Ga maaar naar logopedie, ga maar dit doen ga dat maar doen. Niks positiefs tja dan krijg je een falend gevoel. Krijgen wij volwassenen ook. als jij op je werk alleen maar gezeik en negativiteit en alleen maar moet presteren. Welke lol haal jij er dan nog uit.quote:
[..]
Bedankt voor je reactie. Ik denk alleen niet dat de vrije school geschikt is. Hij is heel faalangstig en zal iets echt niet oppakken uit zichzelf.
Een bekende is op de vrije school in de buurt geweest en heeft aangegeven dat dit geen goede aansluiting voor een vervolg school geeft. En mijn zoon niet vooralsnog de discipline om dit zelf aan te pakken
Ik zie op de website ook geen extra aandacht voor hoogbegaafdheid.
Kun je me misschien wat meer vertellen over omgaan met je slimme kind. Hoe motiveer je hem om iets te doen.
Wat mij opvalt op de vrije school, dus dat het daadwerkelijke niveau hoger ligt. De kinderen worden niet als een massa hersenloze gelijkgezinde fabrieks wezens gezien maar als individu. En ze hebben ook wat inbreng, niet teveel natuurlijk. Nou mn zoontje is 9 en met rekenen is die gewoon heel goed, dus laatst naar cosinus en dergelijke gekeken. Nu vroeg die laatst op school of de leraar daar wat meer over wilde vertellen. En in de les terwijl andere kinderen nog gewoon met hun bestaande les bezig waren, heeft die een klein groepje in een hoekje daar over uitgelegd en daar kunnen die kinderen de andere op een gegeven moment een keer bij helpen. Iedereen probeert elkaar te helpen.
En het zal allemaal niet perfect zijn, wat is dat wel. Maar hij komt met plezier thuis en lult me de oren van t hoofd. Ze koken, ze bakken, ze knutselen met materiaal waar ze op een normale basisschool nooit van hebben gehoord. Ze maken muziek, en niet op triangel slaan, nee echt onderwijs en kijken waar je interesse ligt.
Maar het moet kinderen allemaal geboden worden, een kind weet niet wat die allemaal wil of allemaal kan in deze wereld. En ze beschermen van deze wereld is al helemaal kolder. Het is een prachtige wereld.
En met vrij wordt er niet bedoeld dat het lang leve de lol is en iedereen maar doet waar die zin in heeft ala zelfstudie. Nee klassikaal les en nog een krijtbord en voor de klas komen schrijven om je handschrift te ontwikkelen.
Terugkijkende op mijn kleuter- en kindertijd vond ik mijn hoogbegaafdheid eerlijk gezegd verschrikkelijk...
Waarom?
• Ik sloeg halverwege het schooljaar groep 3 over en ben toen naar groep 4 gegaan. Ik kwam in een klas met kinderen die 1, 2 en soms zelfs 3 jaar ouder en dus groter dan mij waren. Ik ben tot overmaat van ramp altijd vrij klein geweest en gebleven (ben geëindigd op 1m70). Met als gevolg dat ik eigenlijk mijn hele kindertijd enorm gepest ben geworden door kinderen die natuurlijk groter en sterker dan mij waren. Ik was een makkelijk doelwit.
• De eindeloze voorkeursbehandelingen die ik van de meesters en juffen kreeg. Ik mocht altijd als eerste aan de beurt want ik was 'slim'. Met enige regelmaat werd ik uit de klas getrokken omdat ik weer een of andere test moest doen (meestal een wiskundige), dat viel mijn klasgenootjes uiteraard ook op.
• De vré-se-lijke ouders aan de schoolpoort die mij moeilijke vragen gingen stellen en rekensommen voor mijn kiezen gooiden om me vervolgens uit te lachen als ik niet binnen 2 seconden een antwoord klaar had. "Haha, weet jij niet eens uit je hoofd hoe veel 342 x 6759 is? Zo slim ben je dan toch niet!"
• Dat continue geëmmer in de klas als ik dingen op mijn eigen manier deed. Ik was nou eenmaal eigenzinnig maar moest het toch op de manier blijven doen waarop de rest van de klas het moest doen. Achteraf ergens wel begrip voor, maar ik heb ze toch wel vaak van de meesters en juffen over de flikker gekregen terwijl mijn antwoorden gewoon klopten, maar ik simpelweg een andere manier had op een rekensom aan te vliegen.
Op mijn kindertijd kijk ik met behoorlijke negativiteit terug en ik heb me vaak afgevraagd of het niet beter was geweest om mij gewoon net als elk ander kind te behandelen. Tot overmaat van ramp hebben mijn ouders mij maar naar het dichtstbijzijnde VMBO gestuurd omdat daar toch 'al mijn vriendjes naar toe gingen' (die had ik niet). Mijn passie lag al vroeg bij computer (uitgescholden worden voor "Computerfreak" en "nerd" was aan de orde van de dag) maar op dat VMBO bij gebrek aan beroepskeuze uiteindelijk naar installatietechniek gekozen, en op het MBO na 2 jaar uiteindelijk met de pet er naar gegooid.
Ik ben uiteindelijk gelukkig goed terecht gekomen en mag met een goede baan nu niet klagen, maar een leuke kindertijd heb ik niet gehad. Mijn vrouw verbaasd zich er vaak over, want zij heeft een enorm leuke schooltijd gehad en daar ook veel sociale contacten aan over gehouden.
[ Bericht 0% gewijzigd door LeRoi123 op 17-03-2020 15:45:47 ]
Helder! Ik snap heel goed dat je het gevoel had dat je beter behandeld had kunnen worden als alle andere kinderen. Maar achteraf gezien had dat dan gewerkt? Want uit je verhaal komt al door dat je anders denkt.quote:
Ik was vroeger ook een hoogbegaafd kind en heb een klas overgeslagen terwijl ik al een vroege leerling was. Toen ik net 11 was ging ik naar de middelbare. Ik keek als peuter al mee met mijn 5 jaar oudere zus als zij huiswerk maakte, was al erg vroeg bijzonder goed in lezen, schrijven en vooral rekenen. Tot op de dag van vandaag ben ik goed met getalletjes en ik ben dan ook uiteindelijk een softwareontwikkelaar/programmeur geworden.
Terugkijkende op mijn kleuter- en kindertijd vond ik mijn hoogbegaafdheid eerlijk gezegd verschrikkelijk...
Waarom?
• Ik sloeg halverwege het schooljaar klas 3 over en ben toen naar groep 4 gegaan. Ik kwam in een klas met kinderen die 1, 2 en soms zelfs 3 jaar ouder en groter dan mij waren, ik ben tot overmaat van ramp altijd vrij klein geweest en gebleven (ben nu 1m70). Met als gevolg dat ik eigenlijk mijn hele kindertijd enorm gepest ben geworden door kinderen die natuurlijk groter en sterker dan mij waren.
• De eindeloze voorkeursbehandelingen die ik van de meesters en juffen kreeg. Ik mocht altijd als eerste aan de beurt want ik was 'slim'. Met enige regelmaat werd ik uit de klas getrokken omdat ik weer een of andere test moest doen (meestal een wiskundige), dat viel mijn klasgenootjes uiteraard ook op.
• De vré-se-lijke ouders aan de schoolpoort die mij moeilijke vragen gingen stellen en rekensommen voor mijn kiezen gooiden om me vervolgens uit te lachen als ik niet binnen 2 seconden een antwoord klaar had. "Haha, weet jij niet eens uit je hoofd hoe veel 342 x 6759 is? Zo slim ben je dan toch niet!"
• Dat continue geëmmer in de klas als ik dingen op mijn eigen manier deed. Ik was nou eenmaal eigenzinnig maar moest het toch op de manier blijven doen waarop de rest van de klas het moest doen. Achteraf ergens wel begrip voor, maar ik heb ze toch wel vaak van de meesters en juffen over de flikker gekregen terwijl mijn antwoorden gewoon klopten, maar ik simpelweg een andere manier had op een rekensom aan te vliegen.
Op mijn kindertijd kijk ik met behoorlijke negativiteit terug en ik heb me vaak afgevraagd of het niet beter was geweest om mij gewoon net als elk ander kind te behandelen. Tot overmaat van ramp hebben mijn ouders mij maar naar het dichtstbijzijnde VMBO gestuurd omdat daar toch 'al mijn vriendjes naar toe gingen' (die had ik niet). Mijn passie lag al vroeg bij computer (uitgescholden worden voor "Computerfreak" en "nerd" was aan de orde van de dag) maar op dat VMBO bij gebrek aan beroepskeuze uiteindelijk naar installatietechniek gekozen, en op het MBO na 2 jaar uiteindelijk met de pet er naar gegooid.
Ik ben uiteindelijk gelukkig goed terecht gekomen en mag met een goede baan nu niet klagen, maar een leuke kindertijd heb ik niet gehad. Mijn vrouw verbaasd zich er vaak over, want zij heeft een enorm leuke schooltijd gehad en daar ook veel sociale contacten aan over gehouden.
Als jij je ouders van toen zou mogen adviseren, met de middelen van nu, wat zou dan je advies zijn? De vrije school, zoals funnywell oppert. Een hb school zodat hij met gelijk denkenden in de klas zit. Of op deze school blijven.
Wij zijn sowieso van plan zo weinig mogelijk mensen dit te vertellen voorlopig. Want anders krijg je inderdaad van die vervelende mensen die hem vervelende vragen gaan stellen. Mensen die een slim koppie verwarren met een encyclopedie. Mensen die je afrekenen als je een fout maakt, nou zo slim zul je wel niet zijn als je fouten maakt.
Mijn man krijgt deze opmerking wel eens. En dan weet men nog niet eens dat hij hoogbegaafd is. Hij heeft een beetje hetzelfde verhaal als jij. Hij mocht alleen niet leren van zijn ouders. Dus nu met een knappe kop in een overall.
Ik ben blij voor je dat je het toch voor elkaar hebt gekregen! Vrouw en een leuke baan, je hoort vaak dat niet goed begeleidde mensen zoals jullie vaak niet goed terecht komen.
We zijn er voor onze zoon gelukkig vroeg bij, hij is 5, en vanuit school krijgen we alle steun... of in ieder geval is dat de bedoeling, corona gooit een beetje roet in het eten. Maar wij zullen alles op alles zetten om voor hem de beste plek te vinden. Waar die ook maar is.
Denk dat dit achteraf beter had gewerkt. Dan zit je in ieder geval met gelijkgestemden in een klas en word je al niet zo ontzettend geklierd omdat je anders bent.quote:
Een hb school zodat hij met gelijk denkenden in de klas zit.
Ik zou het inderdaad niet van de daken gaan schreeuwen dat je zoontje hoogbegaafd is, juist om die typische reacties van anderen te vermijden. Trots zijn en je zoontje hierin begeleiden des te meer.
Ze vindt samenwerken moeilijk, maar nu veel beter te doen dan op de basisschool.
Dan ging ze het maar voorzeggen omdat het anders zou lang duurde voor de ander het antwoord had.
Ze is hier meer op haar plek, vindt meer aansluiting. Ze heeft 2 meisjes in de klas waar ze mee optrekt.
Maar de middelbare school brengt wel de nodige uitdagingen met zich mee. Van slimme leerlingen lijken ze toch ook een grote zelfstandigheid te verwachten en daar gooit het autisme wel wat roet in het eten.
Ze zouden net beginnen met 1 vaste docent die zou helpen met plannen, maar nu dus eerst het corona gebeuren. Daarna maar verder.
Misschien juist een goede tijd om daarmee te beginnen. Ik weet niet hoeveel begeleiding ze krijgen bij het digitaal leren, maar hier wordt nogal wat zelfstandigheid verlangd. En leraren werken 'gewoon' door, dus ook degenen met begeleidende taken.quote:
Ze zouden net beginnen met 1 vaste docent die zou helpen met plannen, maar nu dus eerst het corona gebeuren. Daarna maar verder.
En dan nog een ochtend naar een externe plusklas, waar hij echt cognitief, en daarmee op zijn executieve functies uitgedaagd.
Ik denk dat de mijne op voltijd HB onderwijs niet gelukkig zou worden. Die ene ochtend is wel genoeg, de sociale omgang is vaak toch lastiger daar. Samenwerken doet hij op de montessori wel zonder problemen.
Ik gebruik deze weken om hem lekker uit te dagen en wat intensiever insteken op wat probleemvlakken (faalangst).
Ik heb er op het moment niet zoveel zicht op, er was net vorige week bekend wie de begeleiding op zich zou gaan nemen. Maar ik vraag me af of dat nu zo op te starten is.quote:
[..]
Misschien juist een goede tijd om daarmee te beginnen. Ik weet niet hoeveel begeleiding ze krijgen bij het digitaal leren, maar hier wordt nogal wat zelfstandigheid verlangd. En leraren werken 'gewoon' door, dus ook degenen met begeleidende taken.
Dat wil beter face to face waarschijnlijk...
Ik zou het even checken met diegene, die weet waarschijnlijk het beste of het moeilijker op te starten is. Misschien is het juist wel makkelijker op te starten nu er van alles op 'papier' staat. Dat dingen anders moeten betekent niet dat je het perse moet uitstellen...quote:
Ik heb er op het moment niet zoveel zicht op, er was net vorige week bekend wie de begeleiding op zich zou gaan nemen. Maar ik vraag me af of dat nu zo op te starten is.
Dat wil beter face to face waarschijnlijk...
Dat klopt op zich, maar deel van het plannen is dat het samen gebeurd en dat kan denk ik lastiger op afstand. Aangezien mijn oudste niet belt en het wel nodig heeft dat iemand het echt samen (naast haar) doet. Het lukt ons zelf niet goed omdat we niet helemaal overzien waar alles staat en oudste heel snel roept dat ze het ook niet weet. Dus het idee was dat iemand met zicht op de stof en het systeem daarmee zou helpen.quote:
[..]
Ik zou het even checken met diegene, die weet waarschijnlijk het beste of het moeilijker op te starten is. Misschien is het juist wel makkelijker op te starten nu er van alles op 'papier' staat. Dat dingen anders moeten betekent niet dat je het perse moet uitstellen...
We zullen eerst school dit hele digitale gebeuren laten opstarten, daarna maar verder zien hoe of wat.
Maar dat is offtopic hier verder
.Zijn er hier ervaringen met het al dan niet versnellen van een net 7-jarige (nu groep 3) die volgens de test meer dan een jaar voorloopt? Wat zijn de voors en tegens?
Mensen hebben wisselende ervaringen, maar vaak is de uitdaging er vrij snel weer van af. Ze leren snel en lopen dan al snel weer voor. Eigenlijk zet je ze vooruit op een lopende band die sowieso te langzaam voor ze gaat.quote:
Graag haal ik deze even omhoog!
Zijn er hier ervaringen met het al dan niet versnellen van een net 7-jarige (nu groep 3) die volgens de test meer dan een jaar voorloopt? Wat zijn de voors en tegens?
Overigens stip je hier een weeffout in het denken van veel scholen aan: hoogbegaafden versnellen niet (er is toevallig een boek dat zo heet) en een kind loopt niet voor (of achter): het zit alleen wat meer naar rechts (of links) op de normaalverdeling van intelligentie. Dat is wat anders dan de gemiddelde leer-/kenniscurve van verschillende leeftijden over je kind leggen om zo te bepalen hoeveel hij/zij voor of achter loopt.
Wij hebben het niet gedaan. Tot nu toe een goede keuze geweest. Ze is al een jonge leerling en was anders dik 2 jaar jonger dan de rest geweest. En het sociale en in de groep ook een beetje passen is ook belangrijk. Als je veel slimmer bent is dat sowieso al wel eens een probleem, laat staan als je dan in je sociale ontwikkeling op je tenen moet lopen.quote:
Graag haal ik deze even omhoog!
Zijn er hier ervaringen met het al dan niet versnellen van een net 7-jarige (nu groep 3) die volgens de test meer dan een jaar voorloopt? Wat zijn de voors en tegens?
Wij hebben de balans tussen cognitief en sociaal geprobeerd te bewaren. Tot nu toe was niet versnellen een goede keuze. Jongste dochter heeft nu min of meer hetzelfde en daar weten we het nog niet.
Laat hem testen door een bureau dat gespecialiseerd is in hoogbegaafdheid (bij kinderen). Dan weet je waar je aan toe bent. Overigens zou hoogbegaafdheid niet automatisch moeten betekenen dat je kind van school moet: een school is verplicht om passend onderwijs aan te geven, ook aan jouw kind.quote:
Hey mensen, ik drop hier even een vraag. Wij zitten thuis op het moment helemaal vast omdat er met onze zoon geen land te bezeilen is. Hij heeft vanaf de eerste dag na de voorjaarsvakantie, geweigerd nog iets te doen op school. Luistert naar niemand meer, misdraagt zich. En is zelfs al twee keer het hek uitgelopen. Ook op gym en zwemles doet hij helemaal niks meer.
We hebben een gesprek ook school gehad en zij hebben het vermoeden van hoogbegaafdheid uitgesproken. Nou ja vermoeden, we hadden het idee dat zij er eigenlijk van uit gaan. Er werd al over hb school gesproken.
Nou moet ik eerlijk zeggen dat het niet van mijn kant komt en dat het mij allemaal een beetje duizelt. Het arme ventje drijft ons al weken tot wanhoop, alles vind hij stom. Super brutaal. We zijn echt vastgelopen.
We denken dat het sowieso geen goed idee is dat hij op die school blijft, hij heeft de juffen daar volledig om zijn vinger gewonden en ik denk niet dat hij nog wat van ze gaat aannemen. Maar wat dan?
En hoe krijgen we het thuis weer wat minder gespannen. Ik heb de grootste moeite hem überhaupt naar school te krijgen.
Qua leeftijd zou het moeten kunnen, de mijne is in december 8 geworden en zit in groep 5. Maar dat ligt ook heel erg aan het kind. Hoe zit hij sociaal in deze groep. En dan moet er een goed plan zijn om verdere versnelling te vermijden.quote:
Graag haal ik deze even omhoog!
Zijn er hier ervaringen met het al dan niet versnellen van een net 7-jarige (nu groep 3) die volgens de test meer dan een jaar voorloopt? Wat zijn de voors en tegens?
Mijn neefje heeft groep 3&4 in 1 jaar gedaan, ook erg jong (januari). Hij had in zijn oude klas weinig aansluiting bij zijn leeftijdsgenoten. Maar ook in de klas hoger blijft dat lastig. Qua lesstof zit hij ook nog steeds niet op zijn plek. Hij kan niet sneller ivm zijn sociale leeftijd, maar niet langzamer door zijn intelligentie. Daar wordt nu heel erg gezocht naar de verbreding/verdieping om hem bezig te houden. Daar heeft school wel moeite mee. Geven ze hem in groep 7 werk voor groep 8 alvast, wat doen je dan in groep 8 nog?
Dat laatste is op onze school/in onze stad beter geregeld. Mijn kind gaat een dagdeel naar de externe plusklas, heeft pluswerk op school. En de inzet is hier in principe om een kind niet te versnellen. Ze doen de basistaken van school om hiaten te voorkomen. En verder dus ander werk.
Hij kon vorig jaar al het groep 8 reken huiswerk van de oudste maken. En heeft dit najaar Harry Potter uitgelezen, in het Engels.. Versnellen doen we niet omdat hij nu wel sociaal op zijn plek zit. Hij hoort echt bij deze groep, zeker niet hoger. Dus school en de externe plusklas doen hun best om hem qua leren ook tevreden te houden daar.
Geen ervaring mee, maar wilde je bedanken voor het delen van je ervaringen met testen, een tijdje geledenquote:
Graag haal ik deze even omhoog!
Zijn er hier ervaringen met het al dan niet versnellen van een net 7-jarige (nu groep 3) die volgens de test meer dan een jaar voorloopt? Wat zijn de voors en tegens?
Wij hebben onze oudste inmiddels laten testen en de bevestiging dat hij echt totaal anders denkt dan de meeste kinderen is echt heel waardevol geweest. Als ouders hadden wel aan een tijd die indruk, maar het “label” helpt ons echt in onze zoektocht naar goede begeleiding 
Eens met de tweede alinea. Maar helaas zit het schoolsysteem in ons land wel als dusdanig in elkaar, en hebben met name de leerkrachten van het kind in kwestie erg behoefte aan metingen die aangeven hoe ver een kind 'voorloopt'. Oudste is op school bijvoorbeeld nooit als hoogbegaafd gezien, omdat hij nooit voor de rest uitliep. (Met alle gevolgen vandien.)quote:
[..]
Mensen hebben wisselende ervaringen, maar vaak is de uitdaging er vrij snel weer van af. Ze leren snel en lopen dan al snel weer voor. Eigenlijk zet je ze vooruit op een lopende band die sowieso te langzaam voor ze gaat.
Overigens stip je hier een weeffout in het denken van veel scholen aan: hoogbegaafden versnellen niet (er is toevallig een boek dat zo heet) en een kind loopt niet voor (of achter): het zit alleen wat meer naar rechts (of links) op de normaalverdeling van intelligentie. Dat is wat anders dan de gemiddelde leer-/kenniscurve van verschillende leeftijden over je kind leggen om zo te bepalen hoeveel hij/zij voor of achter loopt.
Wat fijn! Hier dezelfde ervaring, het was niet perse dat wij iets konden met de term 'hoogbegaafd' maar met name zijn manier van denken (de grote stappen in denken, van A naar Z gaan in no-time) heeft ons veel inzichten geboden. Niet alleen qua onderwijs, het verklaart ook veel over de rest van zijn gedrag en dat geeft zoveel lucht. Hebben jullie inmiddels al goede begeleiding gevonden?quote:
[..]
Geen ervaring mee, maar wilde je bedanken voor het delen van je ervaringen met testen, een tijdje geleden
(Overigens vindt niemand hier het erg dat hij thuisonderwijs krijgt en zijn eigen pad volgt. De pijn zit 'm meer in de aanloop die ertoe heeft geleid dat hij thuis kwam te zitten.)
De HB-specialist wil inzetten op verbreden, waaronder idd een externe plusklas, dat zien wij wel zitten. En zij wil school ook meenemen in wat ze kunnen doen voor deze kinderen (hij is niet de enige in zijn klas), dat is denk ik ook heel waardevol.
Maar het is naast het cognitief 'voorlopen' ook nog van belang hoe dat sociaal gaat. Dat moet wel in evenwicht blijven.
Mijn oudste is iets jonger versneld (hij was 5 toen hij naar groep 3 ging). Nooit spijt van gehad. Hij had betere aansluiting bij de kinderen uit die klas.quote:
Graag haal ik deze even omhoog!
Zijn er hier ervaringen met het al dan niet versnellen van een net 7-jarige (nu groep 3) die volgens de test meer dan een jaar voorloopt? Wat zijn de voors en tegens?
Wel heeft hij altijd een aangepast programma gehad, omdat hij ook in groep 3 al ver voorliep (hij kon al goed lezen en ook op andere gebieden liep hij voor). Inmiddels studeert hij.
Mijn jongste is niet versneld, omdat ze dan in een klas zou komen waar het klassikaal gemiddelde lager lag dan in haar huidige groep. Ik vraag nog steeds af of versnellen toch niet beter was geweest. Ze heeft merkbaar minder uitdaging gehad dan de oudste, terwijl zij ook een aangepast schoolprogramma heeft. Ze zit nu in groep 8.
En een aangepast programma is nodig om toch te leren leren. Niet om zoveel mogelijk kennis op te doen, maar om vaardigheden aan te leren die later nodig zijn. En omdat mijn kinderen bij cognitieve uitdaging beter in hun vel zitten.
[ Bericht 7% gewijzigd door Grijs op 06-05-2020 09:10:39 (Aanvulling ) ]
Met jullie ervaring van de oudste zijn wij gaan kijken naar een fulltime hb-school voor Sjaak en zitten we nu in het aanmeldproces. Regulier onderwijs gaat hem niet lukken. Hij mag nog tot eind dit jaar op dagbehandeling blijven en hij doet het daar goed, maar zit ook niet op zijn plek. Ik hoop dat hij in augustus op fulltime hb kan starten. Niet dat dit alles gaat oplossen, maar ik denk dat dit het best passend is op dit moment.quote:
Dank voor de ervaringen! Wij staan er dubbel in.. aan de ene kant hebben we nooit enige meerwaarde in versnellen gezien, idd dat lopende-band-verhaal. Aan de andere kant heeft dit kind een grote broer die door een gebrek aan passend onderwijs nu een thuiszitter is, en ik merk dat ons dat enorm angstig maakt. En dat is voor buitenstaanders gewoon iets wat ik even noem, maar dat heeft destijds een enorme wissel getrokken op ons gezin. Hij is zo afschuwelijk ongelukkig geweest, de gevolgen van het schooltrauma waren (zijn) verregaand en langdurig.. dat maakt dat we soms denken: we moeten het gewoon helemaal anders doen dan toen. En grote broer versnelde nooit, had dat dan verschil gemaakt?
(Overigens vindt niemand hier het erg dat hij thuisonderwijs krijgt en zijn eigen pad volgt. De pijn zit 'm meer in de aanloop die ertoe heeft geleid dat hij thuis kwam te zitten.)
De HB-specialist wil inzetten op verbreden, waaronder idd een externe plusklas, dat zien wij wel zitten. En zij wil school ook meenemen in wat ze kunnen doen voor deze kinderen (hij is niet de enige in zijn klas), dat is denk ik ook heel waardevol.
Ik vind het zo enorm moeilijk om de weg te vinden voor een kind wat in geen enkel hokje past!
En naast het evenwicht tussen cognitief en sociaal heb je ook nog de motoriek.quote:
Hier ook echt blij met de externe plusklas. Die leerkrachten zien ook dingen in gedrag andere in relatie met hb dan de regulier juf (bijv adhd of onderprikkeling, soms dezelfde uitwerking). In ons geval kwam de externe juf op school om aan perfectionisme/faalangst te werken.
Maar het is naast het cognitief 'voorlopen' ook nog van belang hoe dat sociaal gaat. Dat moet wel in evenwicht blijven.
Ik heb geen kinderen, maar ben zelf hoogbegaafd (waarschijnlijk; sinds mijn 7e niet nogmaals getest) . Mij hebben ze geen klassen over laten slaan omdat zowel in fijne als grove motoriek allesbehalve voorliep en ik het schrijven, het knutselen en de gym van groep 3 en 4 echt wel nodig had.
Toen ik 7 was zat ik met taal op niveau groep 8 en met rekenen op niveau groep 7, dus totdat ik naar een school ging waar een plusklas was en het gewone werk 'gecompact' werd, was het intens ellendig op school. Tip: als je besluit dat het kind geen klassen over kan slaan, wijs 'm er dan niet op dat dat komt doordat hij sociaal en motorisch "te zwak" is.
disclaimer: dit is hoe het bij mij was, ik verwacht dat het met jullie kinderen beter gaat, al is het maar omdat het 15+ jaar later is en jullie een stuk verstandiger klinken
Spannend! Welke HB-school wordt het (mag in pb natuurlijk)? En je laatste zin is heel herkenbaar, dat zal je niets verbazen.quote:
[..]
Met jullie ervaring van de oudste zijn wij gaan kijken naar een fulltime hb-school voor Sjaak en zitten we nu in het aanmeldproces. Regulier onderwijs gaat hem niet lukken. Hij mag nog tot eind dit jaar op dagbehandeling blijven en hij doet het daar goed, maar zit ook niet op zijn plek. Ik hoop dat hij in augustus op fulltime hb kan starten. Niet dat dit alles gaat oplossen, maar ik denk dat dit het best passend is op dit moment.
Ik vind het zo enorm moeilijk om de weg te vinden voor een kind wat in geen enkel hokje past!
Wat betreft Sticker: inmiddels hebben we een uitgebreider verslag van de HB-specialist gekregen. Dat hij een jaar voorloopt is afgaande op de testresultaten een minimum, hij scoorde op sommige onderdelen 'off the chart' blijkbaar dus de kans dat hij nog verder is is heel reëel. We gaan vanmiddag in gesprek met haar over hoe nu verder en dan zsm met school om de tafel.
). Maar de verschillen blijven enorm groot en dit verklaart veel problemen en frustraties... Maar hoe begeleid je kinderen hiermee? Voor oudste is nu het advies fysiotherapie en peergroup, naast begeleiding door orthopedagoog. Voor jongste moet nog een advies komen, maar daar verwacht ik naast begeleiding door kinderpsycholoog ook logopedie en misschien ook wel fysiotherapie... Ik vind het zo veel, maar zie ook de potentiële meerwaarde. Waar doen we goed aan?
Jongste is als niet-hb getest, maar dus wel hb-score op verbale deel.
(Cognitieve) begeleiding zou m.i. vooral moeten liggen bij 'hoe werkt mijn hoofd, hoe ga ik om met het stukje waarbij mijn hoofd anders werkt dat dan van anderen, wat heb ik nodig om op school mijn werk te kunnen maken en de dingen te doen die ik fijn vind' en niet op verbeteren/herstellen/repareren. Een multidisciplinaire aanpak voelt vaak groot maar het werkt wel heel fijn, omdat je zowel het cognitieve als het motorische als het sociaal-emotionele stuk meepakt.
Gesprek ging goed! Ze gaf aan dat hij, naast de cognitieve voorsprong, ook sociaal, emotioneel, en motorisch een flinke voorsprong heeft. Een en ander is dus wel in balans, dat is prettig.quote:
@:Nanukerst hoe is het gesprek gegaan? Het zijn in ieder geval wel duidelijke resultaten zo...
Hij gaat in ieder geval dinsdag al starten in de externe plusklas, dat zal hij erg leuk vinden. En we hebben de juffen en de IB'er gemaild om ze uit te nodigen voor een gesprek, even afwachten op welke termijn dat kan gaan plaats vinden.
Wat een fijne uitkomst zo! Dat geeft wat vertrouwen.quote:
[..]
Gesprek ging goed! Ze gaf aan dat hij, naast de cognitieve voorsprong, ook sociaal, emotioneel, en motorisch een flinke voorsprong heeft. Een en ander is dus wel in balans, dat is prettig.
Hij gaat in ieder geval dinsdag al starten in de externe plusklas, dat zal hij erg leuk vinden. En we hebben de juffen en de IB'er gemaild om ze uit te nodigen voor een gesprek, even afwachten op welke termijn dat kan gaan plaats vinden.
SPOILERHij roept namelijk de hele dag kut en fuck.
quote:Op zaterdag 16 mei 2020 11:49 schreef thabit het volgende:
Mijn oudste is 4, maar ik heb het idee dat hij zo naar de middelbare school kan.SPOILERHij roept namelijk de hele dag kut en fuck.
Opvoeden is helaas niet zo eenvoudig. Kan het uit ervaring zeggen ook.
Mijn dochter is bijna 5 en behoorlijk pienter. Op school is de juf opgevallen dat ze sommige dingen op het niveau van een 6-jarige doet (kennis van letters en cijfers, tekenen enz.), maar anders op het niveau van een 3-jarige. Dan gaat het met name om zelfredzaamheid, concentratie en doorzettingsvermogen. Bijv. als ze jas en schoenen moeten aandoen om buiten te spelen, doet ze daar zo 15 minuten over. Of ze gaat midden in de les ineens op de grond liggen en zegt 'ik ben zo mooeeee'. Ze durft ook niet aan werkjes te beginnen, want 'dat kan ik niet'. Ze is namelijk ook behoorlijk perfectionistisch, dus ja, dan duurt alles lang voordat het goed is. En als ze het niet kan overzien, of denkt dat ze het niet kan, begint ze er niet aan. En als ze eraan begint, is ze steeds afgeleid, want ze ziet alles wat alle andere kinderen doen. Dus moet de juf er constant bij blijven om te zorgen dat ze nog wat doet.
De juf begon zelfs al over 3 jaar kleuteren (ze is van augustus), maar dat lijkt me dodelijk saai voor haar interesse in leren, die ze nu wel heeft. Dus dat doen we liever niet, maar dan moet ze echt wel efficiënter gaan werken en beter meedoen met de klas.
Ook thuis treuzelt ze enorm met aankleden e.d. Als ik zeg 'eerst aankleden en tanden poetsen, dan gaan we naar het pretpark' heeft ze wel voldoende motivatie om het zelf te doen, maar meestal moet ik haar continu erop wijzen: nu je broek, nu je trui, niet weglopen, eerst tanden poetsen, niet gaan ronddansen enz.... niet echt gezellig, vooral 's ochtends als ze naar school moet.
Wat kunnen we nu doen om dit te stimuleren? Ik wil haar niet het gevoel geven dat er wat mis is met haar, want verder is ze een heel blij kind, dus ik wil het vooral positief houden.
Wat ook scheelt, is dat er in groep 3 ook echt veel minder afleiding is dan in een kleuterklas. Het wordt daardoor makkelijker om je te concentreren. En onze oudste vond het in het eerste halfjaar in groep 3 ook vet lastig om stil te zitten / zijn. Pas toen de leerstof gecompact werd (minder herhaling) kon hij zich plotseling wel concentreren. Hij vond het gewoon te saai.
De juffen geven wel nog steeds aan dat hij erg gestimuleerd moet worden om nieuwe werkjes op te pakken. Hij houdt zelf ook de boot af ivm perfectionisme. Zeker tijdens de lockdown hebben we hier enorm mee geworsteld, thuis weigerde hij dus echt om aan de slag te gaan of het werd een enorm boze uitbarsting omdat het niet gelijk lukte allemaal. Op school zet hij zich makkelijker over dit soort dingen heen. Hij pakt nog steeds niet uit zichzelf een nieuwe uitdaging op, maar als de juf het aan hem geeft, gaat hij er wel mee aan de slag.
TLDR: ik zou nu wel aangeven bij school dat je 3 jaar kleuteren niet ziet zitten, en even afwachten hoe ze zich de eerste maanden in groep 2 ontwikkelt. Als de zelfredzaamheid en doorzettingsvermogen dan nog steeds niet lekker gaan, kan je altijd met de IB'er van school om tafel gaan. Ik denk dat ze daar meer mee opschiet dan een extra jaar kleuteren.
Volgend jaar kijken hoe het gaat. Het is volgens mij nu nog echt te vroeg om al te weten of drie jaar kleuteren verstandig is. En bedenk: op deze leeftijd leren kinderen juist door veel te spelen, en niet zo zeer door werkjes te doen. Als ze last heeft van perfectionisme, dan kan dat ook zijn omdat sommige werkjes nog niet helemaal aansluiten nu op waar zij is in haar ontwikkeling. Slim zijn, is op deze leeftijd nog niet iets dat zich direct vertaald in goed werkjes kunnen doen. Heel veel vaardigheden moeten zich nog ontwikkelen.
De mijne was ook wel zo, maar dat werd ook gevoed door een veel te lieve kleuterjuf. De mijne praatte/huilde zich wel uit dingen die hem niet lagen. Het liefst deed hij met de jongste kleuters mee. Dan hoefde hij dat enge/nieuwe werk niet te doen.
Na een jaar kleuteren (december-december in groep 1) toch maar aan de bel getrokken bij juf dat hij cognitief te hard ging. Dat zag juf dan weer niet. Want op school speelde hij alleen en gedroeg zich als een jonge kleuter. Hij heeft toen de januari-cito van groep 2 gedaan en hij scoorde inderdaad hoog. De rest van zijn groep 1 is hij mee gaan draaien met de groep 2. Dus 2 werkjes per dag, voor hem direct bij binnenkomst om het duidelijk te houden. Eerst die 2 werkjes af, dan mag je spelen wat je wil. En daarna ook kort kleuterend doorgestroomd naar groep 3.
Daar kreeg hij een lieve juf die wel heel duidelijk was in wat ze verwachte, en de consequenties aan hem gaf. Treuzel je als je pauze hebt en je schoenen aan moeten, prima, maar dan ga je gewoon later naar buiten. Treuzel je vreselijke in de klas, krijg je je werkboek mee naar huis. Maar ook een klas die rustiger was dan zo'n kudde kleuters. Ook iedereen die soortgelijke werkjes doet, dan moet je gewoon mee. Daar draaide hij tegen de herfstvakantie prima mee..
Duidelijkheid, consequenties en een rustige klas. EN nog steeds een gelukkig kind
Thuis doen we dat ook, maar hij blijft toch sociaal emotioneel iets jong. Cognitief is hij veel verder. Dus hij blijft gewoon meedraaien met de groep waar hij nu in zit.
Als ik dat lees over het aankleden... misschien kan je een "spiekbriefje" voor haar maken en daarop de volgorde van aankleden tekenen (of haar zelf laten tekenen of plaatjes zoeken op internet). Dan hoef jij het niet steeds te zeggen, kan ze even "spieken". Wie weet helpt het.quote:
Jullie kinderen zijn al wat ouder dan die van mij geloof ik, dus misschien hebben jullie tips!
Mijn dochter is bijna 5 en behoorlijk pienter. Op school is de juf opgevallen dat ze sommige dingen op het niveau van een 6-jarige doet (kennis van letters en cijfers, tekenen enz.), maar anders op het niveau van een 3-jarige. Dan gaat het met name om zelfredzaamheid, concentratie en doorzettingsvermogen. Bijv. als ze jas en schoenen moeten aandoen om buiten te spelen, doet ze daar zo 15 minuten over. Of ze gaat midden in de les ineens op de grond liggen en zegt 'ik ben zo mooeeee'. Ze durft ook niet aan werkjes te beginnen, want 'dat kan ik niet'. Ze is namelijk ook behoorlijk perfectionistisch, dus ja, dan duurt alles lang voordat het goed is. En als ze het niet kan overzien, of denkt dat ze het niet kan, begint ze er niet aan. En als ze eraan begint, is ze steeds afgeleid, want ze ziet alles wat alle andere kinderen doen. Dus moet de juf er constant bij blijven om te zorgen dat ze nog wat doet.
De juf begon zelfs al over 3 jaar kleuteren (ze is van augustus), maar dat lijkt me dodelijk saai voor haar interesse in leren, die ze nu wel heeft. Dus dat doen we liever niet, maar dan moet ze echt wel efficiënter gaan werken en beter meedoen met de klas.
Ook thuis treuzelt ze enorm met aankleden e.d. Als ik zeg 'eerst aankleden en tanden poetsen, dan gaan we naar het pretpark' heeft ze wel voldoende motivatie om het zelf te doen, maar meestal moet ik haar continu erop wijzen: nu je broek, nu je trui, niet weglopen, eerst tanden poetsen, niet gaan ronddansen enz.... niet echt gezellig, vooral 's ochtends als ze naar school moet.
Wat kunnen we nu doen om dit te stimuleren? Ik wil haar niet het gevoel geven dat er wat mis is met haar, want verder is ze een heel blij kind, dus ik wil het vooral positief houden.
Ze is bijna 5, dus dan gaat ze naar groep 2 na de vakantie? Ik zou nu nog niks gaan beslissen over 3 jaar kleuteren, wie weet hoe ze zich ontwikkelt.
De juf gaat haar wel laten meedraaien met groep 2, maar ze moet dan wel laten zien dat ze de werkjes echt kan doen. Misschien is het feit dat ze dan 5 is al genoeg om haar verantwoordelijkheidsgevoel aan te spreken.
Ze zit trouwens op de vrije school, dus het zijn allemaal knutselwerkjes, geen taal/rekenen (helaas, want dat vindt ze leuker dan knutselen...)
Qua aankleden werkt een spiekbriefje inderdaad wel, maar dan moet ik haar er nog steeds op wijzen dat ze daarop moet kijken i.p.v. op de grond rollen/wegrennen enz.
Dit. Het duurt nog een heel schooljaar, daarin kan nog van alles gebeuren.quote:
Ze is bijna 5, dus dan gaat ze naar groep 2 na de vakantie? Ik zou nu nog niks gaan beslissen over 3 jaar kleuteren, wie weet hoe ze zich ontwikkelt.
Vrije school. Daar denkt men tenminste in t belang van t kind. Ben geen pro vrije school, heeft ook zn zweverige kant. Maar mn zoon was precies zo, ook lang doen over schoenen aan doen, ze hebben geen faalangst of perfectionistisch, ze zijn dromers. Niks mis mee, nu mn zoon op vrije school zit gaat t zoveel beter. Hij is nog steeds pienter, helpt graag de andere kids. En daar maakt t allemaal niet zo uit, als ze niet alles doen zoals t in t boekje staat zoals t allemaal zou moeten. Wie doet dat wel, doen wij volwassenen niet eens.quote:
Jullie kinderen zijn al wat ouder dan die van mij geloof ik, dus misschien hebben jullie tips!
Mijn dochter is bijna 5 en behoorlijk pienter. Op school is de juf opgevallen dat ze sommige dingen op het niveau van een 6-jarige doet (kennis van letters en cijfers, tekenen enz.), maar anders op het niveau van een 3-jarige. Dan gaat het met name om zelfredzaamheid, concentratie en doorzettingsvermogen. Bijv. als ze jas en schoenen moeten aandoen om buiten te spelen, doet ze daar zo 15 minuten over. Of ze gaat midden in de les ineens op de grond liggen en zegt 'ik ben zo mooeeee'. Ze durft ook niet aan werkjes te beginnen, want 'dat kan ik niet'. Ze is namelijk ook behoorlijk perfectionistisch, dus ja, dan duurt alles lang voordat het goed is. En als ze het niet kan overzien, of denkt dat ze het niet kan, begint ze er niet aan. En als ze eraan begint, is ze steeds afgeleid, want ze ziet alles wat alle andere kinderen doen. Dus moet de juf er constant bij blijven om te zorgen dat ze nog wat doet.
De juf begon zelfs al over 3 jaar kleuteren (ze is van augustus), maar dat lijkt me dodelijk saai voor haar interesse in leren, die ze nu wel heeft. Dus dat doen we liever niet, maar dan moet ze echt wel efficiënter gaan werken en beter meedoen met de klas.
Ook thuis treuzelt ze enorm met aankleden e.d. Als ik zeg 'eerst aankleden en tanden poetsen, dan gaan we naar het pretpark' heeft ze wel voldoende motivatie om het zelf te doen, maar meestal moet ik haar continu erop wijzen: nu je broek, nu je trui, niet weglopen, eerst tanden poetsen, niet gaan ronddansen enz.... niet echt gezellig, vooral 's ochtends als ze naar school moet.
Wat kunnen we nu doen om dit te stimuleren? Ik wil haar niet het gevoel geven dat er wat mis is met haar, want verder is ze een heel blij kind, dus ik wil het vooral positief houden.
Ze zit al op de vrije schoolquote:
[..]
Vrije school. Daar denkt men tenminste in t belang van t kind. Ben geen pro vrije school, heeft ook zn zweverige kant. Maar mn zoon was precies zo, ook lang doen over schoenen aan doen, ze hebben geen faalangst of perfectionistisch, ze zijn dromers. Niks mis mee, nu mn zoon op vrije school zit gaat t zoveel beter. Hij is nog steeds pienter, helpt graag de andere kids. En daar maakt t allemaal niet zo uit, als ze niet alles doen zoals t in t boekje staat zoals t allemaal zou moeten. Wie doet dat wel, doen wij volwassenen niet eens.
maar daar leggen ze best wel de nadruk op balans tussen hoofd, hart en handen, zoals ze dat noemen. En haar handen (d.w.z. dingen uitvoeren) is nog niet zo in balans met de rest.Anderen helpen doet ze graag, ze is heel verantwoordelijk. Maar toen ik voorstelde dat ze dan samen naar de gang konden en ze een jonger kindje kon helpen met jas en schoenen, vond de juf dat ze dat eerst zelf moest kunnen, voordat ze een ander mocht helpen. Maar ze kan het best, ze is idd gewoon een dromer (soms tenminste).
Levelwerk op zich ken ik niet. Heb even gekeken op de website en ik zie dat er onder andere rekentijger onderdeel van uitmaakt.quote:
Is iemand hier bekend met Levelwerk? En kan mij wat meer vertellen over wat dat inhoudt?
Mijn oudste werkt met de pluswerkboeken bande eigen methode van taal en spelling en ook rekenen (ik kan niet zo gauw zien welke in levelwerk zitten en of dat de zelfde zijn. Bij rekenen is dit aangevuld met rekentijger.
Hij werkt erg graag in zijn pluswerkboeken (liever als in de gewone werkboeken en daar hoeft hij dan ook maar een klein deel van de opdrachten) en met name rekentijger is hij erg enthousiast over. Dit merkte ik met name in de periode dat we thuis aan het werk waren. Dit zijn erg uitdagende opdrachten, waar hij echt voor moet denken (en waar hij af en toe ook fouten maakt gelukkig, want die ervaring heeft hij met het gewone werk amper).
Ook zag ik bij een van de leerjaren leeskrakers genoemd staan. Deze heeft hij in groep 3 en 4 ook verschillende gehad.
Of ze op school het hele pakket hebben en aanbieden wat ze per kind van toepassing hebben of sommige onderdelen los hebben weet ik niet, wellicht hebben ze meer dingen maar wordt dit thuis niet als zodanig benoemd kan ook
Maar hetgeen wat ik van de lijst herken is de oudste erg enthousiast over (eind groep 5 nu)
Aanvulling: ik ze nu dat levelwerk een samenstelling is van meerdere plusmethodes. Dus ik denk dat ze hier op school verschillende losse methodes werken en niet met het gehele pakket.
Verder lees ik op internet dat het ook nog is hoe er mee omgegaan wordt. Soms moet de leerling eerst al het reguliere werk af hebben voor ze de plus taken mogen doen of ze mogen pluswerk doen als ze een bepaald gedeelte van het reguliere werk gedaan is. Dat is hier het geval en werkt ook motiverend
[ Bericht 11% gewijzigd door hilliebillie op 02-07-2020 21:45:57 ]
Zo kort mogelijk onze situatie:
Dochter is in mei 5 jaar geworden en zit nu in groep 1 (in een 1/2 combinatie). Vorig schooljaar heeft ze ook nog 8 weken school gehad, maar toen viel het wennen aan school behoorlijk tegen. Dat ging dit jaar stukken beter, maar toch hebben we het hele jaar door flinke pieken en dalen gezien qua plezier en gemak waarmee ze naar school ging. Soms ging het weken prima, soms was het afscheid nemen opeens weer lastig, of werd ze erg stil/verdrietig. Als ze eenmaal op school was, ging het weer wel.
Eigenlijk dachten we steeds wel een logische verklaring te vinden voor de moeilijke weken (toch nog even wennen, drukke decembermaand, corona, etc.).
De afgelopen weken hebben we echter pas beseft dat het andersom is: de weken dat ze écht met veel plezier naar school ging, waren weken waarin ze echt uitgedaagd werd. Zo heeft ze in januari bijv. de Cito mee gedaan met groep 2 (doen ze in groep 1 niet). Ze was dolgelukkig dat ze "in een boekje mocht werken, wel 4x, mama!". De weken erna mocht ze meedoen met groep 2'ers die toe waren aan meer, die alvast werkjes van groep 3 mochten doen. Andere weken bleken er nieuwe spelletjes te zijn in de klas, die ze mocht uitproberen, etc.
De juffen gaven toen (begin maart) al aan dat ze echt wel zagen wat ze in haar mars had, en dat ze haar steeds de keuze lieten of ze wel/niet mee wilde doen met groep 2. Versnellen deden ze liever niet zeiden ze toen al, ook omdat ze er het volste vertrouwen in hadden haar extra uitdaging te kunnen blijven bieden volgend jaar.
In praktijk heeft ze echter het hele jaar met groep 2 meegedaan, en scoorde zelfs dan nog hoog (Cito was 'nagenoeg foutloos').
Sinds een paar weken is het echter één groot drama om naar school te gaan, "omdat ik niks meer te leren heb op school" (haar woorden
). Gelukkig heeft ze het op school ook zelf aangekaart (damn, daar waren we pas trots op! ) en dit is gelukkig heel serieus opgepakt door de juffen. Zelf gingen wij er een beetje vanuit dat ze er nu weinig meer mee zouden doen, aangezien we hierna nog maar 1 week school hebben, maar het tegendeel blijkt waar. Ze heeft nog deze week 2 extra werkboekjes gekregen, m'n man heeft de ene juf deze week al kort gesproken die hem op zijn hart drukte dat ze hier echt wel iets mee gaan doen.
En nu kregen we een uitnodiging om volgende week nog even voor een gesprek te komen, omdat ze direct overlegd hebben met de IB'er en allerlei opties bedacht hebben, die ze ook aan ons willen voorleggen.
Uiteraard wachten we af waar school zelf mee komt, vooral omdat we echt wel het gevoel krijgen dat ze het heel serieus nemen. Maar tegelijkertijd wil ik mezelf ook al wel een beetje 'voorbereiden' ofzo, zodat het ook echt een nuttig, constructief gesprek wordt. We vermoeden dat het onderwerp 'versnellen' (als in: door naar groep 3 i.p.v. in 1/2 blijven) misschien alsnog wel terug op tafel komt.
--Tot zover de poging om het kort te houden
--TL/DR; wat te doen met een slimme kleuter van 5 in termen van extra uitdaging / versnellen / ... ?
Edit: geen idee trouwens of ze misschien hoogbegaafd is hoor, maar dit leek me het best passende topic gegeven de situatie
Zie jij het zitten dat ze naar groep 2 gaat en nog een jaar gaat kleuteren, of heb je het idee dat je haar daar eigenlijk geen recht mee doet? Wat zijn je twijfels?
[ Bericht 0% gewijzigd door Burdie op 03-07-2020 17:09:58 ]
Dank voor je ervaring. Wij hebben pluswerk en daarnaast ook Levelwerk. In de klas doet hij idd Rekentijger, maar ze werken ook met groepjes kinderen uit verschillende klassen samen aan losstaande (verdiepende) projecten. Kuiken vertelde dat hij een windmolen had gemaakt met zijn groepje.quote:
Maar ik heb nog steeds niet echt een indruk van wat hij dan precies doet en wat zijn aandeel daarin is. Ik heb net gevraagd of hij de juf een foto wil laten maken van hun windmolen, misschien geeft dat wat meer inzicht
.Wij hebben gister in een gesprek met de juf samen afgewogen wat het beste is voor Sjaak. Hij is 5 (van maart) en gaat volgend schooljaar naar groep 3. Hij zit echter in een combinatieklas groep 1/2/3, dus hij kan nog mee spelen wanneer groep 1/2 gaat spelen. Wij vonden dat een goede combinatie.
In groep 3 gaat hij bij taal de zon-versie krijgen en er is een plusboek voor rekenen besteld. Ik ben erg benieuwd hoe het volgend schooljaar gaat lopen.
Het wordt dus een combinatie van versnellen en extra uitdagen.
Helaas weten we nu al dat Sjaak in januari daar weer weg moet, omdat de behandelindicatie dan verloopt. We moeten voor die tijd dus een andere school zoeken.
Ik zie grofweg 2 scenario's: 'gewoon' groep 2 doen, met extra uitdaging, of versnellen naar groep 3.quote:
Wat zie je zelf als optie(s) daarin, twist?
Zie jij het zitten dat ze naar groep 2 gaat en nog een jaar gaat kleuteren, of heb je het idee dat je haar daar eigenlijk geen recht mee doet? Wat zijn je twijfels?
Enerzijds denk ik echt dat 'nog een keer' groep 2 doen behoorlijk demotiverend zal werken; ze wil meer en echt uitgedaagd worden. Qua niveau kan ze groep 3 prima aan denk ik.
Twijfels zijn vooral het sociale en/of emotionele, hoewel ze daar niet per se echt in achterloopt ofzo. Maar het is een redelijk rustig en braaf meisje, waardoor ik me afvraag of ze qua belevingswereld echt een klik heeft met oudere kindjes. In de speeltuin bij ons achter trekt ze bijv. eerder naar een stuk jongere kindjes toe, maar dan meer om zich daarover te ontfermen.
De vriendinnetjes waar ze nu het meeste mee speelt, zullen sowieso in groep 2 komen, dus die is ze dan 'kwijt', al speelt ze ook wel met (huidige) groep 2 kindjes.
De nieuwe groep 3 waar ze evt. in komt, wordt samengesteld uit de huidige drie groepen 2, dus qua groepsdynamiek valt daar nog weinig over te zeggen, dat maakt het ook lastig.
Aan de andere kant denk ik steeds: als ze nu niet versnelt, lopen we dan volgend jaar niet tegen exact hetzelfde aan? Als ze nu naar groep 3 gaat, heeft ze eigenlijk niets gemist, omdat ze alles van groep 2 al gezien heeft. Later een groep 'overslaan' of versnellen lijkt me al snel lastiger.
En qua vriendschappen lijkt me ook dat eerder beter is. Hoe langer je wacht, hoe hechter die vriendschappen zijn.
Nu 'meegaan' met de groep 2 kindjes (naar 3) is misschien ook natuurlijker ofzo..?
Dat is zeker fijn ja, zo'n 1-2-3 combinatiequote:
@:twist02
Wij hebben gister in een gesprek met de juf samen afgewogen wat het beste is voor Sjaak. Hij is 5 (van maart) en gaat volgend schooljaar naar groep 3. Hij zit echter in een combinatieklas groep 1/2/3, dus hij kan nog mee spelen wanneer groep 1/2 gaat spelen. Wij vonden dat een goede combinatie.
In groep 3 gaat hij bij taal de zon-versie krijgen en er is een plusboek voor rekenen besteld. Ik ben erg benieuwd hoe het volgend schooljaar gaat lopen.
Het wordt dus een combinatie van versnellen en extra uitdagen.
Helaas weten we nu al dat Sjaak in januari daar weer weg moet, omdat de behandelindicatie dan verloopt. We moeten voor die tijd dus een andere school zoeken.
Da's bij ons dus nog extra jammer: de afgelopen 2 jaar was er een 2-3 combinatie; dat was ook perfect geweest voor d'r. Maar komend jaar is die er helaas niet...
Fijn dat er in elk geval al een plan ligt
en inderdaad afwachten hoe het zal gaan dan, spannend!Ik ben echt te lang niet hier geweest geloof ik
maar wat voor behandelindicatie heeft Sjaak precies? (Hoeft niet per se hier hoor!)Uit ervaring weet ik ook dat vriendschappen zo’n jaar verschil best kunnen overleven, bij mijn oudste bleven ze elkaar toch opzoeken, ondanks dat de een naar groep 3 ging en de ander nog in groep 2 bleef. Dan werd er na schooltijd of in het weekend afgesproken
. In de klas waren er dan wel andere vriendjes.Ik merk dat ik alles ook op 2 manieren 'uit kan leggen': enerzijds is zo'n nieuw te vormen groep vooraf lastig inschatten qua dynamiek, maar aan de andere kant misschien ook juist fijn, omdat iedereen dan nog een plekje moet vinden (en ze daar dus evt. meteen in mee kan).
Dit werkt trouwens wel echt goed, om zo m'n gedachten even te kunnen ordenen
Maar mijn nichtje deed hetzelfde, en sloot naadloos aan bij de oudere klas. En mijn oudste zoon ook. Het verschilt echt heel erg per kind (en misschien ook wel per school/klas).
Maar wat zulk soort dingen krijg je nu eenmaal nooit garanties natuurlijk, dus dat blijft in zekere zin altijd een gok.
Al zijn dat ook dingen waar ik wel heel graag de mening van de juffen over wil, want ik denk dat die dat best aardig in kunnen schatten. Ik heb gelukkig wel echt het gevoel dat ze haar zien hoe ze is
Dat laatste zou idd ook mijn advies zijn, laat je daarin adviseren door de leerkracht. Die ziet haar dagelijks in deze sociale situatie en heeft er meer ervaring mee.quote:
Ja, dat vind ik dus zo lastig inschatten vooraf, hoe dat zal zijn voor haar, ook omdat ik dus een hoop van de andere kinderen niet ken.
Maar wat zulk soort dingen krijg je nu eenmaal nooit garanties natuurlijk, dus dat blijft in zekere zin altijd een gok.
Al zijn dat ook dingen waar ik wel heel graag de mening van de juffen over wil, want ik denk dat die dat best aardig in kunnen schatten. Ik heb gelukkig wel echt het gevoel dat ze haar zien hoe ze is
Dat vind ik dus het lastige. als ik heel eerlijk ben, ben ik eigenlijk (nog) helemaal niet zo bezig met of ze misschien hoogbegaafd is. Ik zie haar voorlopig als 'gewoon' slim, maar eigenlijk ook weer niet zo extreem...quote:
twist, ik zou met school overleggen of ze haar willen doortoetsen. Een nagenoeg foutloze cito kan ook duiden op een flinke voorsprong, en het is wijzer om met een volledig beeld te besluiten wat het beste plan van aanpak is. En als je echt twijfelt of er sprake is van hoogbegaafdheid, zou ik een deskundige in die hoek in de arm nemen en daar een oordeel over laten vellen.
Die Cito was op het initiatief van school, dat hoorden we ook pas achteraf (we vonden het prima, hoor!), dus wat precies de motivatie was om die toen af te nemen, weet ik ook niet zo goed. Wat me vooral bij blijft, is hoe gelukkig ze was dat ze 'm mocht doen, want 'in een boekje werken' is zeg maar de heilige graal bij haar
Ik denk dat ik vooral wil dat ze op korte termijn met meer plezier naar school gaat, dat het weer leuk wordt. Uiteraard moet er vervolgens gekeken worden hoe het leuk blijft, maar in mijn hoofd is dat stap 2, zeg maar.
En terwijl ik dit typ, besef ik dat het waarschijnlijk niet zo simpel is, haha!
Goed, vanmiddag is het gesprek, dus wordt ongetwijfeld vervolgd!
Maar... onthou wel dat als ze echt hoogbegaafd is, de kans groot is dat ze aan het eind van groep 3 op hetzelfde punt staat. Dus dan is het zaak voor school om ervoor te zorgen dat ze niet in no time klaar is met groep 3 en al met groep 4 werk gaat beginnen maar dat ze zorgen voor verbreding en verdieping. En dat is niet hetzelfde als 20 sommen ipv 10.
Ja, zo sta ik er dus zelf inderdaad voor nu ook in. Ik besef ook wel dat groep 3 waarschijnlijk niet het volledige antwoord gaat zijn, hoor. Maar ik vermoed dat dat al een hele opluchting gaat zijn voor haar; dat ze daar wel een paar maanden op kan teren, zeg maar. Dus dat geeft lucht en tijd om met een goed vervolgplan te komen ofzo.quote:
Zo afgaande op wat je schrijft zou ik gaan voor nu naar groep 3, want anders gaat het heel saai worden in groep 2 en heb je kans dat ze gaat onderpresteren. En qua nieuwe vriendjes en vriendinnetjes zou ik dat idd ook liever vroeger dan later doen.
Maar... onthou wel dat als ze echt hoogbegaafd is, de kans groot is dat ze aan het eind van groep 3 op hetzelfde punt staat. Dus dan is het zaak voor school om ervoor te zorgen dat ze niet in no time klaar is met groep 3 en al met groep 4 werk gaat beginnen maar dat ze zorgen voor verbreding en verdieping. En dat is niet hetzelfde als 20 sommen ipv 10.
Anders moet je in groep 2 vanaf dag 1 van alles uit de kast gaan trekken om het leuk te krijgen/houden.
Ik betwijfel eigenlijk of ze hoogbegaafd is
ik kwam vooral hier, omdat ik me kon voorstellen dat veel ouders hier wel eens met hetzelfde bijltje hebben gehakt. Ze is echt wel slim hoor, maar ik denk bij hoogbegaafdheid toch snel aan de clichés van kinderen die zichzelf nog voor groep 1 leren lezen ofzo Al herken ik hier en daar wel 'trekjes', vooral qua anders denken en ontzettend streng zijn voor zichzelf als iets niet lukt.
Dat is trouwens nog een reden waarom ik twijfel of groep 2 voor haar gaat werken: ik ben bang dat het dan vooral extra / maatwerk wordt voor haar. Ze heeft nogal de neiging om met iets te beginnen, maar te willen stoppen als het niet lukt (zonder het écht te proberen).
Ik ben een beetje bang dat extra werk in groep 2 erg vrijblijvend zal zijn; als ze niet meer wil, zal een kleuterjuf het ook prima vinden als ze ermee stopt. Nu willen wij haar ook absoluut niet pushen dat ze maar steeds dóór moet, maar stoppen als het niet direct lukt, is ook niet een houding die ik haar wil leren...
Little did I know. Voorlopig gaat ze niet versneld naar groep 3, maar komt volgend schooljaar opnieuw in een 1-2 combinatie. Wel hebben ze nu al diverse plusmaterialen klaarliggen, en dat wordt nog uitgebreid ook. Daarnaast is ze aangemeld voor een soort plusklas voor de onderbouw, die komend jaar start (voor de bovenbouw was die er al), voor 1-2 uurtjes per week, buiten de klas.
Ook wordt er -samen met de IB'er- een extern samenwerkingsverband ingeschakeld, die de juf en meneer gaan begeleiden hoe ze hier het beste mee om kunnen gaan. De juf gaf aan dat dat meer voor henzelf dan voor onze dochter is, zodat zij ook meer leren. Dat is sowieso een traject van 6 weken, begin volgend schooljaar.
We hebben wel gevraagd of versnellen een optie is wat hen betreft, maar de juf gaf aan dat dat niet 'de voorkeur heeft' of 'het beleid is', en dat het ook 'niet zomaar even geregeld is'. Qua inhoud zou ze het zeker wel aankunnen, maar de juf twijfelt ook of ze wel echt aansluiting zou vinden bij groep 3.
Al met al vind ik het vooral maar lastig wat ik er precies van moet vinden, merk ik. Enerzijds lijken ze het heel serieus te nemen en ook echt wel een plan te hebben, wat heel fijn is. En de timing is ook gewoon klote nu; je wilt ook geen overhaaste beslissingen maken in de laatste schoolweek.
Anderzijds blijf ik bang dat dit geen oplossing voor een heel schooljaar is, en dat we eind groep 2 tegen hetzelfde probleem aanlopen (dat ze ook alweer stof van groep 3 gewend is bijvoorbeeld).
Eerst alles maar eens even goed laten bezinken nu, denk ik
En, niet dat het gezegd is dat dat hier gebeurt, maar mijn nichtje zat in een soortgelijke situatie: net voor de zomervakantie, na 1,5 jaar kleuteren liep ze flink voor op haar groep 2 klasgenootjes, maar toch was er geen sprake van overzetten (door naar 4 ipv 3) want idd zou ze dat qua sociaal-emotionele aansluiting niet aankunnen. Tot 3 weken na de zomervakantie, toen zei juf 'ik weet echt niet wat ik haar nog kan leren in groep 3 een heel schooljaar en ze is in de vakantie ook echt gegroeid op sociaal-motioneel vlak dat ze het prima aan kan om over te stappen. Toen mocht ze alsnog naar groep 4.
Wie weet dus wat voor inzichten er nog blijken in het nieuwe schooljaar.
Wij hebben bij twee kinderen deze keuze (niet versnellen) gemaakt en zijn dat nu wel blij mee. Sociaal emotioneel passen ze beter bij hun eigen leeftijdsgenoten. Cognitief lopen ze wel ver voor. Maar de oudste is al jonge leerling. En we merken nu al dat nu de puberteit begint, ze echt niet nog een jaar hoger zou moeten zitten. Inhoudelijk kan ze dat makkelijk.quote:
Update: was een fijn gesprek, al blijft het een lastige situatie vind ik...
Voorlopig gaat ze niet versneld naar groep 3, maar komt volgend schooljaar opnieuw in een 1-2 combinatie. Wel hebben ze nu al diverse plusmaterialen klaarliggen, en dat wordt nog uitgebreid ook. Daarnaast is ze aangemeld voor een soort plusklas voor de onderbouw, die komend jaar start (voor de bovenbouw was die er al), voor 1-2 uurtjes per week, buiten de klas.
Ook wordt er -samen met de IB'er- een extern samenwerkingsverband ingeschakeld, die de juf en meneer gaan begeleiden hoe ze hier het beste mee om kunnen gaan. De juf gaf aan dat dat meer voor henzelf dan voor onze dochter is, zodat zij ook meer leren. Dat is sowieso een traject van 6 weken, begin volgend schooljaar.
We hebben wel gevraagd of versnellen een optie is wat hen betreft, maar de juf gaf aan dat dat niet 'de voorkeur heeft' of 'het beleid is', en dat het ook 'niet zomaar even geregeld is'. Qua inhoud zou ze het zeker wel aankunnen, maar de juf twijfelt ook of ze wel echt aansluiting zou vinden bij groep 3.
Al met al vind ik het vooral maar lastig wat ik er precies van moet vinden, merk ik. Enerzijds lijken ze het heel serieus te nemen en ook echt wel een plan te hebben, wat heel fijn is. En de timing is ook gewoon klote nu; je wilt ook geen overhaaste beslissingen maken in de laatste schoolweek.
Anderzijds blijf ik bang dat dit geen oplossing voor een heel schooljaar is, en dat we eind groep 2 tegen hetzelfde probleem aanlopen (dat ze ook alweer stof van groep 3 gewend is bijvoorbeeld).
Eerst alles maar eens even goed laten bezinken nu, denk ik
Door naar het totaalbeeld van het kind te kijken, kun je bijv juist zoiets lastigs als het moeilijk vinden om door te zetten in alle rust en met goede begeleiding aanpakken. Uitdagingen zijn er op allerlei gebieden, en er zijn altijd wel punten te vinden waarop je je kunt richten om een kind sterker te maken in de persoonlijke ontwikkeling. In een 1/2 groep zou ze als middelste/oudste kleuter bijv ook kunnen helpen bij het begeleiden en wennen van de nieuwe kleuters. Mijn dochter kreeg dit jaar een meisje in de klas met het syndroom van down. Ze vond het heel leuk om dat meisje te helpen en met haar te spelen en ik vond het mooi dat ik ineens die meer zorgzame kant van mijn dochter zag.
Ik denk dat het heel mooi is, Twist, dat school zo meedenkt en ook van alles doet voor jouw dochter en andere hoogvliegers op school. Hopelijk heeft ze nog een fijne verdere kleutertijd met veel ruimte voor spel en creativiteit en nog meer moois.
De juf gaf ook al aan dat ze best geschrokken waren dat de uitdaging en het plezier voor haar zo ver weg waren; blijkbaar was dat signaal op school toch een stuk minder duidelijk dan voor ons thuis.
Dus we hebben zeker afgesproken om de lijntjes kort te houden
En als ik er zo over nadenk, is dit eigenlijk inderdaad een hele mooie aanpak van school: het 'probleem' signaleren, intern bespreken en concluderen (en durven toegeven!) dat ze extra hulp nodig hebben.
Ik vraag me dan wel meteen af of wij het nu onderschatten ofzo
maar goed, ik kan dan ook goed eindeloos nadenken over zulke dingen De juf zette inderdaad ook de deur wel een klein beetje open naar evt. later in het jaar alsnog kunnen versnellen, maar dat was voor nu echt nog te vroeg.
Met de vakantie en dat traject van 6 weken bij elkaar, ben je zo weer 3 maanden verder, dus wie weet hoe het dan allemaal gaat inderdaad.
We gaan het zien, dank voor de input so far!
quote:
Die fout maakte ik ook ooit, dat ik dacht dat HB-ers van die studiebollen waren die echt alles altijd heel goed en heel snel kunnen.
Same here. Duurde ook eeuwen voordat we dat door hadden bij de Oudste, en dat gebrek aan kennis heeft zijn schoolcarriere enorm parten gespeeld, daarom adviseer ik bij twijfel ook wel om het in kaart te (laten) brengen.
Of dat zal aansluiten bij je kind is een tweede, maar goed naar je kind kijken en korte lijntjes houden met de leerkrachten is sowieso goed. Het blijft toch telkens aanpassen en bijstellen, is mijn ervaring.quote:
Het blijft toch zoeken met kindjes die niet gelijk lopen met leeftijdgenootjes. Wat nu past, hoeft over een (half) jaar niet nog steeds te passen. Ik denk dat het vooral belangrijk is dat je vertrouwen hebt in de school dat ze haar goed zien, en dat ze haar kunnen bieden wat ze nodig heeft.
Het duurde even om het allemaal te laten bezinken, maar dit is inderdaad wat ik me nu wel realiseer; er is geen pasklaar antwoord, geen goed of fout. Het zal een kwestie zijn van proberen en aanpassen inderdaadquote:
twist: dat school op zoek gaat naar deskundigheid en met een plan wil komen is echt al fantastisch!
We gaan het zien! Laatste schooldag vandaag, dus eerst maar eens lekker genieten van de vakantie
Wat fijn dat de juf zo een manier vond die voor hem werkte!quote:
Mijn kleuter kreeg extra uitdaging, maar pakte dit niet uit zichzelf. Toen heeft de juf de drempel voor hem lager gemaakt doordat hij het samen met een ander kind mocht doen (dan was het ineens wel leuk) en hij mocht zelf kiezen wanneer, maar op 2 momenten in de week werd het verplicht als hij het nog niet had gedaan. Dat werkte goed voor hem.
quote:
Die fout maakte ik ook ooit, dat ik dacht dat HB-ers van die studiebollen waren die echt alles altijd heel goed en heel snel kunnen.
Ja, ik geloof dat ik nog heel even wil struisvogelen wat dat 'labeltje' betreftquote:
[..]
Duurde ook eeuwen voordat we dat door hadden bij de Oudste, en dat gebrek aan kennis heeft zijn schoolcarriere enorm parten gespeeld, daarom adviseer ik bij twijfel ook wel om het in kaart te (laten) brengen.
En ja, ik snap dat niemand hier er waarschijnlijk echt op zat te wachten
zo bedoel ik het niet Dit. Ik zou zo graag in de toekomst willen kijken om te zien waar je goed aan doet. Maar je kunt niets anders dan doordacht nu de keuze maken die het beste lijkt.quote:
er is geen pasklaar antwoord, geen goed of fout. Het zal een kwestie zijn van proberen en aanpassen inderdaad
Nou dat.. we krijgen het kind steeds meer door, maar of we de goede oplossingen verzinnen?quote:
[..]
Dit. Ik zou zo graag in de toekomst willen kijken om te zien waar je goed aan doet. Maar je kunt niets anders dan doordacht nu de keuze maken die het beste lijkt.
Komende 3 schooljaren gelukkig een juf die er veel ervaring mee heeft, ook in combi met sociaal emotionele ontwikkeling. Daar durf ik wel op af te gaan. (Juf afgelopen jaar minder).
Deze week een boek geleend uit de bieb. Dan zie je echt dat de ene hb-er de andere niet is. Een kwart was van toepassing op mijn jongste. Een ander kwart op zijn hb-vriend en de rest bij allebei niet van toepassing, wel weer bij een neefje. Het ontwikkelen hangt van zoveel meer af dan de intelligentie. Gedrag(jong) is bij ons ook echt een ding. Bij vriendje is dat de leersnelheid. Goed blijven kijken naar je eigen kind en niet teveel maar de doorsnee dingen doen omdat men dat zegt.
Dag 1 van de zomervakantie vandaag en onze kleuter zit in haar Veilig Leren Lezen boekje te werken
Maar ze is vooral verbolgen dat het boekje niet klopt, want 'varkun' past niet in 3 hokjes, en 'kampvuur' ook niet
Whehe, vreselijk herkenbaarquote:
Oke, dit is dan ook wel heerlijk exemplarisch:
Dag 1 van de zomervakantie vandaag en onze kleuter zit in haar Veilig Leren Lezen boekje te werken
Maar ze is vooral verbolgen dat het boekje niet klopt, want 'varkun' past niet in 3 hokjes, en 'kampvuur' ook niet
Oudste heeft zich ook eens heel druk gemaakt omdat het woord varken niet in 3 vakjes paste Hij (8 Jaar inmiddels) loopt nog steeds tegen dit soort dingen aan. Zijn manier van denken sluit gewoon niet aan bij de werkboeken van school 
Beter laat dan nooitquote:
Wat ik je als professional kan vertellen is dat cognitieve functies zich niet laten trainen. Dus oefenprogrammaatjes e.d. hebben geen bewezen nut. Met een lui oog plak je het goede oog af waardoor het 'luie' oog beter zijn best gaat doen, maar met je hersenen werkt dat niet zo. Je moet natuurlijk de zwakkere functies niet verwaarlozen maar het is vooral belangrijk om daarbij frustratie te vermijden. Verder is het goed om te weten dat IQ-scores bij kinderen niet keihard vastliggen en dat de relatie met het IQ op latere leeftijd niet een-op-een is en dat er zich ook nog best een hoop kan veranderen in de loop van de ontwikkeling.
(Cognitieve) begeleiding zou m.i. vooral moeten liggen bij 'hoe werkt mijn hoofd, hoe ga ik om met het stukje waarbij mijn hoofd anders werkt dat dan van anderen, wat heb ik nodig om op school mijn werk te kunnen maken en de dingen te doen die ik fijn vind' en niet op verbeteren/herstellen/repareren. Een multidisciplinaire aanpak voelt vaak groot maar het werkt wel heel fijn, omdat je zowel het cognitieve als het motorische als het sociaal-emotionele stuk meepakt.
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Inmiddels is de begeleiding multidisciplinair opgestart. Het is nog steeds de vraag in hoeverre de gemeten kloof veroorzaakt werd door zoon’s slechte ogen en (zeer) slechte oogsamenwerking. Op school is het lezen na “aanpak“ van ogen (bril & oefeningen) in een paar weken bijna 2 jaar in leesniveau omhoog gegaan 
Het vervelendst is dat de juf dan zegt dat ze met de gewone stof nu niet echt goed presteren.quote:
[..]
Whehe, vreselijk herkenbaar
Dochter vindt juist alleen de plustaken wel leuk.
De oudste heeft nu eindelijk door dat als ze zorgt dat ze peilt wat de docent van haar rol zien , dat dat enorm helpt. En dan vertelt ze mij wel wat ze echt dacht.
Sticker (7) is net gestart in groep 4, maar doet werk op het niveau van midden groep 5. Juf gaf aan dat het enige waar hij nog moeite mee heeft de tafels zijn. Zijn er handige manieren om een beelddenker de tafels te laten automatiseren?
Dat had ik destijds ook. Ik heb toen samen met m'n moeder een poster gemaakt van de tafels die er nog niet in gingen, en die hebben we in de wc opgehangen omdat ik daar het langste stilzatquote:
Schopje omhoog met een vraag!
Sticker (7) is net gestart in groep 4, maar doet werk op het niveau van midden groep 5. Juf gaf aan dat het enige waar hij nog moeite mee heeft de tafels zijn. Zijn er handige manieren om een beelddenker de tafels te laten automatiseren?
Wellicht te kinderachtig, maar wel iets om op door te gaan: de serie Numberblocks op YouTube. Daar maken ze heel visueel hoe maaltafels (bij elkaar plakken, andere kleurtjes etc). Sjaak vindt ze geweldig, bouwt ze met Lego of Duplo na en dreunt het dan op. Hij snapt daardoor hoe het werkt.quote:
Schopje omhoog met een vraag!
Sticker (7) is net gestart in groep 4, maar doet werk op het niveau van midden groep 5. Juf gaf aan dat het enige waar hij nog moeite mee heeft de tafels zijn. Zijn er handige manieren om een beelddenker de tafels te laten automatiseren?
Numberblocks gaan we checken!
Misschien heb je al eens zoiets als het volgende geprobeerd:quote:
Tafelposter hangt al jaren hier in de wc. HB-specialist gaf aan dat bij echte beelddenkers de poster die wij hebben niet beeldend genoeg is, ik kan nog wel kijken naar een betere poster wellicht.
Numberblocks gaan we checken!
Met snoepjes of knikkers oid (iets wat klein is en waar je veel van hebt) de tafels uitbeelden?
Dus bij de tafel van 1 leg je er steeds, op een beetje afstand 1 bij, en dan laten zien dat het totaal wat er ligt dan de uitkomst is.
Bij de tafel van 2 dus met groepjes van 2.
En dan hoef je waarschijnlijk niet alle tafels te doen maar 2 of 3 als voorbeeld, of laat het hem zelf doen na het eerste voorbeeld. Misschien helpt dat te begrijpen wat tafels nou eigenlijk doen. Dat als hij vervolgens de som 7x6 hoort, hij dus 7 groepjes van 6 snoepjes voor zich ziet, en dus ook meteen het totaal aantal snoepjes.
En hem daarna misschien elke avond bij het naar bed gaan, voor het voorlezen oid, hem 1 van de tafels laten opdreunen als oefening. Want ook als je het voor je ziet gaat het wel steeds sneller als je het vaker doet.
Numberblocks ziet er leuk uit. Helaas is het Engels wat ze niet spreekt. Bestaat zoiets ook in het Nederlands?
Oh ja, dat is Engels. Niet bij stil gestaan.quote:
Hier niet een hb kind. Maar wel een beelddenker. Dus ik volg voor tips.
Numberblocks ziet er leuk uit. Helaas is het Engels wat ze niet spreekt. Bestaat zoiets ook in het Nederlands?
Sjaak zegt dat hij het nog niet in het Nederlands is tegen gekomen.
quote:
Schopje omhoog met een vraag!
Sticker (7) is net gestart in groep 4, maar doet werk op het niveau van midden groep 5. Juf gaf aan dat het enige waar hij nog moeite mee heeft de tafels zijn. Zijn er handige manieren om een beelddenker de tafels te laten automatiseren?
Dus jouw kind loopt al een jaar voor en je vindt het alsnog nodig dat hij zelfs thuis op de wc moet denken aan schoolzaken? Als er iets is waar ik iemand z'n rustmoment gun dan is het wel op het toiletquote:
Tafelposter hangt al jaren hier in de wc. HB-specialist gaf aan dat bij echte beelddenkers de poster die wij hebben niet beeldend genoeg is, ik kan nog wel kijken naar een betere poster wellicht.
Numberblocks gaan we checken!
[ Bericht 1% gewijzigd door jameshond7 op 13-09-2020 13:35:31 ]
Die poster hangt al jaren op de wc omdat de 7-jarige een grote broer van 12 heeft die ook moeite had met de tafels. Maar bedankt voor je bijdrage he!quote:
[..]
[..]
Dus jouw kind loopt al een jaar voor en je vindt het alsnog nodig dat hij zelfs thuis op de wc moet denken aan schoolzaken? Als er iets is waar ik iemand z'n rustmoment gun dan is het wel op het toilet
Dus als je ergens moeite mee hebt, moet je er bij jullie thuis op de wc mee bezig?quote:
[..]
Die poster hangt al jaren op de wc omdat de 7-jarige een grote broer van 12 heeft die ook moeite had met de tafels. Maar bedankt voor je bijdrage he!
Waarom niet gewoon een paar extra oefeningen op school?
Wat ik zelf zie is dat als een kind van bijvoorbeeld groep 3 mee mag doen met groep 4 maar nog 'achterloopt' op groep 4 qua bijvoorbeeld spelling, dat er dan als snel wordt gesproken van een achterstand waar aan gewerkt moet worden -zodat het kind goed mee kan komen met groep 4- in plaats van een voorsprong op klasgenoten uit groep 3, die alleen maar mooi meegenomen is. Zo'n voorsprong op de 'huidige groep' wordt te snel gezien als achterstand op de 'nieuwe groep'.
Ik vind het bijzonder dat als een kind een goede voorsprong heeft, je het kind op het toilet nog gaat confronteren met zaken waar die moeite mee heeft. In dat geval is de kans groot dat het kind snel het idee krijgt dat het nooit genoeg is.
Ik kan natuurlijk niet over jouw kind spreken -dat laat ik volledig over aan jou-, maar ik vind het zelf vrij bijzonder dat een HB-specialist hier in meegaat. Het is juist belangrijk dat kinderen ook rust krijgen en niet constant in hun hoofd met schoolzaken bezig zijn.
Een wc moet een rustige ontspannen plek zijn. Het is niet goed als een kind elke keer op de wc geconfronteerd wordt met dat wat hij of zij lastig vindt. Daar zijn genoeg andere momenten voor denkbaar. Op die manier kan het ook zo zijn dat een kind de wc gaat associeren met een vervelende plek, met alle gevolgen van dien.
De poster is opgehangen voor de oudste. Die ging niet naar school destijds, we gaven thuisonderwijs. Hij hangt er gewoon nog. Ik zou het fijn vinden als je je enorm grote hoeveelheid aan meningen voor je houdt, totdat je weet hoe de vork in de steel zit.quote:
[..]
Dus als je ergens moeite mee hebt, moet je er bij jullie thuis op de wc mee bezig?
Waarom niet gewoon een paar extra oefeningen op school?
Wat ik zelf zie is dat als een kind van bijvoorbeeld groep 3 mee mag doen met groep 4 maar nog 'achterloopt' op groep 4 qua bijvoorbeeld spelling, dat er dan als snel wordt gesproken van een achterstand waar aan gewerkt moet worden -zodat het kind goed mee kan komen met groep 4- in plaats van een voorsprong op klasgenoten uit groep 3, die alleen maar mooi meegenomen is. Zo'n voorsprong op de 'huidige groep' wordt te snel gezien als achterstand op de 'nieuwe groep'.
Ik vind het bijzonder dat als een kind een goede voorsprong heeft, je het kind op het toilet nog gaat confronteren met zaken waar die moeite mee heeft. In dat geval is de kans groot dat het kind snel het idee krijgt dat het nooit genoeg is.
Ik kan natuurlijk niet over jouw kind spreken -dat laat ik volledig over aan jou-, maar ik vind het zelf vrij bijzonder dat een HB-specialist hier in meegaat. Het is juist belangrijk dat kinderen ook rust krijgen en niet constant in hun hoofd met schoolzaken bezig zijn.
Een wc moet een rustige ontspannen plek zijn. Het is niet goed als een kind elke keer op de wc geconfronteerd wordt met dat wat hij of zij lastig vindt. Daar zijn genoeg andere momenten voor denkbaar. Op die manier kan het ook zo zijn dat een kind de wc gaat associeren met een vervelende plek, met alle gevolgen van dien.
Ja luister, als mensen alleen maar mogen zeggen wat je wil horen dan kan je beter niet op een online forum zitten. Je verwacht dat mensen op jouw berichten reageren, maar als dat vervolgens is gebeurd en je het er niet mee eens bent dan zeg je dat diegene maar z'n mening voor zich moet houden en niet weet hoe de vork in de steel zit. Je snapt zelf toch ook wel dat dat niet is hoe het gaat?quote:
[..]
De poster is opgehangen voor de oudste. Die ging niet naar school destijds, we gaven thuisonderwijs. Hij hangt er gewoon nog. Ik zou het fijn vinden als je je enorm grote hoeveelheid aan meningen voor je houdt, totdat je weet hoe de vork in de steel zit.
Compleet eens met je eerste zin. Maar lees eens terug, vind je zelf ook niet dat je een hele hoop aannames doet die je onmogelijk kan halen uit wat ik heb verteld?quote:
[..]
Ja luister, als mensen alleen maar mogen zeggen wat je wil horen dan kan je beter niet op een online forum zitten. Je verwacht dat mensen op jouw berichten reageren, maar als dat vervolgens gebeurd en je het er niet mee eens bent dan zeg je dat diegene maar z'n mening voor zich moet houden en niet weet hoe de vork in de steel zit. Je snapt zelf toch ook wel dat dat niet is hoe het gaat?
Nee natuurlijk, daarom leg ik het ook voor. Ik weet dat het erg vaak voorkomt dat mensen met kleine kinderen educatieve posters in de wc ophangen. Juist daarom ben ik wel benieuwd of anderen op dit forum dit ook zo vanzelfsprekend vinden en denken dat dit goed is om te doen.quote:
[..]
Compleet eens met je eerste zin. Maar lees eens terug, vind je zelf ook niet dat je een hele hoop aannames doet die je onmogelijk kan halen uit wat ik heb verteld?
En ik denk echt niet dat een kind een trauma ervan oploopt. Het is niet zo dat je als ouder verplicht om je kind ernaar te laten kijken.
Dus het ene kind zal de poster bestuderen en het andere kind (waarschijnlijk de mijne) blijft het toilet gebruiken als extra speelplek (met wat poppen en knuffels die meegaan, zodat ze kan spelen)
De ene keer iets informatiefs, de andere keer iets leuks. Ik kan me er nog veel van herinneren. Jammer dat het hier thuis niet kan, anders had ik dat ook weer gedaan. Deze juf is echt geweldig (en haar duo ook, die gaat hier net zo goed in mee gelukkig).Jammer dat Sjaak na de kerst naar een andere school moet
Hier ook een dochter die zelf de numberblocks ontdekte en fan is. Ze is nu net 5 geworden.quote:
[..]
Wellicht te kinderachtig, maar wel iets om op door te gaan: de serie Numberblocks op YouTube. Daar maken ze heel visueel hoe maaltafels (bij elkaar plakken, andere kleurtjes etc). Sjaak vindt ze geweldig, bouwt ze met Lego of Duplo na en dreunt het dan op. Hij snapt daardoor hoe het werkt.
Het rekenen leerde ze eerst in het Engels, maar je merkt dat ze er zo vertrouwd mee raakt, dat ze nu hetzelfde in het Nederlands kan.
Zonet: als je broertje 4 wordt hoe oud ben jij dan? Mijn dochter: 8
Geen deur in het toilet?quote:
Wij hadden vroeger altijd posters op het toilet
Ik heb het hier even besproken, maar ze ervaren geen stress van de poster. Haha geen los toilet, toilet is in de badkamer.quote:
[..]
Geen deur in het toilet?
Zonder diagnosemolen had mijn dochter niet de hulp gekregen die ze nu heeft.quote:
Voor iedereen die de diagnosemolen in gaat;
Lees: diagnosedrift.
Mijn dochter was sloom, spande zich niet goed in, misschien niet zo slim en mogelijk autistisch. Volgens school dan.
Diagnosemolen in. Uitkomst: niet autistisch en een iq van 145 en mogelijk hoger want 145 is de hoogst mogelijke score.
Opeens was er allerlei hulp beschikbaar, waren er budgetten vanuit de gemeente brschikbaar, kon ze 2 dagen per week hoogbegaafdenonderwijs volgen en konden we de school dwingen een passend lesprogramma te verzorgen.
Dus als er iemand is die twijfelt of je wel of niet die molen in moet: zeker doen.
Is toch triest. Dat je alleen goed onderwijs zou krijgen met het juiste labeltje? Een iq test is nog wel betrouwbaar. Maar autisme of adhd.... kwestie van interpretatie (als het gaat om niet heel duidelijke gevallen).quote:
[..]
Zonder diagnosemolen had mijn dochter niet de hulp gekregen die ze nu heeft.
Mijn dochter was sloom, spande zich niet goed in, misschien niet zo slim en mogelijk autistisch. Volgens school dan.
Diagnosemolen in. Uitkomst: niet autistisch en een iq van 145 en mogelijk hoger want 145 is de hoogst mogelijke score.
Opeens was er allerlei hulp beschikbaar, waren er budgetten vanuit de gemeente brschikbaar, kon ze 2 dagen per week hoogbegaafdenonderwijs volgen en konden we de school dwingen een passend lesprogramma te verzorgen.
Dus als er iemand is die twijfelt of je wel of niet die molen in moet: zeker doen.
En vergeet niet; als het verkeerde labeltje geplakt wordt zit je daar wel aan vast. En dat gebeurd erg vaak.
Bij mij werd adhd geconstateerd en er werd geweigerd een iq test af te nemen (en hoe ik zo arrogant durfde te zijn te vertellen dat ik altijd slimmer ben geweest dan gemiddeld - terwijl dat een feit was). Allemaal door de ggz gedaan. Oh zo professioneel. Ik blijk geen adhd te hebben, maar wel een iq in de hoogste regionen (hoger dan 99,9% van de populatie).
Ben blij voor je dat het bij jou goed ging/gaat. Maar het gaat ook heel vaak fout.
Ik ben het met je eens dat het uitermate triest is als je eerst met het rapport van een kinderpsychiater moet wapperen alvorens goed onderwijs te krijgen.quote:
[..]
Is toch triest. Dat je alleen goed onderwijs zou krijgen met het juiste labeltje? Een iq test is nog wel betrouwbaar. Maar autisme of adhd.... kwestie van interpretatie (als het gaat om niet heel duidelijke gevallen).
En vergeet niet; als het verkeerde labeltje geplakt wordt zit je daar wel aan vast. En dat gebeurd erg vaak.
Bij mij werd adhd geconstateerd en er werd geweigerd een iq test af te nemen (en hoe ik zo arrogant durfde te zijn te vertellen dat ik altijd slimmer ben geweest dan gemiddeld - terwijl dat een feit was). Allemaal door de ggz gedaan. Oh zo professioneel. Ik blijk geen adhd te hebben, maar wel een iq in de hoogste regionen (hoger dan 99,9% van de populatie).
Ben blij voor je dat het bij jou goed ging/gaat. Maar het gaat ook heel vaak fout.
Overigens heb ik niet de route via de GGZ bewandeld. Ik heb gewoon een kinderpsychiater benaderd voor een iq test, dat hebben we gewoon uit eigen zak betaald. Dit was ons geadviseerd door een juf die het wel doorzag.
Is juist een perfecte manier om laagdrempelig en zonder enige druk bezig te zijn met automatiseren van dergelijke dingen.
/spuit11
Hier kreeg dit verhaal vandaag een vervolgje
Onze Minion is dus gewoon gestart in groep 2 dit jaar (1/2 combinatie), maar ze zijn er op school wel mee bezig gelukkig
De beide groepsleerkrachten proberen nu sowieso al standaard wat extra werkjes aan te bieden, om haar wat meer uit te dagen. Daarnaast wordt er binnenkort een plusklas voor de onderbouw opgestart en de juf daarvan had vorige week al tegen haar gezegd dat ze 'binnenkort met haar mocht komen werken' daar (ze straalde helemaal
).En de IB'er belde net dus, dat de aanvraag voor hulp van een expert er vandaag uit gaat. Zij sprak voor het eerst ook letterlijk over een 'ontwikkelingsvoorsprong' (was eerder nog niet zo benoemd), dus ik blijf hier nog even rondhangen
Er wordt een traject gestart waarbij een expert mee gaat kijken in de klas, om te zien hoe de groepsleerkrachten in de huidige context extra uitdaging kunnen bieden.
Daarnaast wil de IB'er toch ook de vraag gaan stellen of versnellen een optie is, of dat ook verstandig is in dit geval en zo ja, op welke manier dat aangepakt zou kunnen worden, zodat het ook echt bij onze Minion past.
Al met al een heel fijn gesprek en vooral ook fijn om te merken dat er dus echt wel wat mee gedaan wordt / gaat worden
Vooral ook de hele manier waarop, waarbij ze heel duidelijk aangaf hoe e.e.a. in z'n werk gaat en wat we kunnen verwachten enzo.
En dat er niks gebeurt zonder dat wij ervan op de hoogte zijn, en dat we altijd kunnen bellen enzo
Ben heel benieuwd verder, maar wordt ongetwijfeld vervolgd
Ze speelt ineens met kinderen, is van een einzelgänger veranderd in een sociaal meisje met veel vriendinnen en haar faalangst lijkt compleet verdwenen te zijn.
Zo bizar, wij vonden het voorstel van school doodeng, maar het lijkt gewoon echt te passen.
Eigenlijk lijkt het nu net alsof ze door de extra uitdaging ineens kind is geworden ipv altijd enkel te willen leren.
[ Bericht 8% gewijzigd door #ANONIEM op 19-09-2020 02:44:09 ]
Wat cool zeg! Is er ook een plan van aanpak voor als zij over 1 a 2 jaar alle stof van de basisschool heeft doorlopen? Gaat ze dan met de klasgenoten naar het voortgezet onderwijs?quote:
Even een kleine update, ondertussen is N. van groep 4 na de vakantie naar groep 7/8 gegaan, en gaat ze sindsdien ipv halve ook weer hele dagen naar school.
Ze speelt ineens met kinderen, is van een einzelgänger veranderd in een sociaal meisje met veel vriendinnen en haar faalangst lijkt compleet verdwenen te zijn.
Zo bizar, wij vonden het voorstel van school doodeng, maar het lijkt gewoon echt te passen.
Eigenlijk lijkt het nu net alsof ze door de extra uitdaging ineens kind is geworden ipv altijd enkel te willen leren.
Wel fijn dat het zo goed lijkt uit te pakken!
* BE houdt een klein beetje haar hart vast, want versnellen alleen is nooit een oplossing voor hb-ers.
De kans is groot dat ze over een paar maanden helemaal bij is en wat dan...
Nee ze was al versneld, dus 3 klassen in totaal nu.quote:
Dat is wel een flinke stap zeg. Was ze een oude leerling?
Wel fijn dat het zo goed lijkt uit te pakken!
Klopt dat het nooit de oplossing is, hier was het tegenhouden alleen geen optie meer..
1,5jr therapie en alle plus dingen die er waren, maar ze werd compleet depressief en begon zichzelf te bijten en pijn te doen en zei dat ze dood wou.. Het laatste half jr groep 4 ging ze met moeite halve dagen.
En toen kwam corona en kreeg ze online in het school systeem vrij spel en ontdekte ze groep 7/8 sommen en werkjes en leefde compleet op.
Op school zijn ze toen subtiel gaan kijken waar ze zat en ze zat eind 6 op veel en begin 7 op sommige en met rekenen zelfs in 8.
Ze zijn om tafel gegaan en kwamen met het idee om haar 2x in de wk naar een deltaklas in de stad te laten gaan en de rest in 7/8. Ze krijgt alles wat ze nog niet heeft gehad als het ware extreem top down, zodat ze qua leren voornl de hiaten pakken ipv herhaling.
En ze doet gewoon mee met de groep en ze is een compleet ander kind geworden. De deltagroep hebben we op 1 dag gezet omdat dit zo lekker gaat nu (hebben we die achter de hand) en ze gaat gewoon volle dagen naar 7/8 en komt huppelend uit school en heeft ineens allemaal vriendinnen (zo dat is even wennen
). School heeft alle opties open gezet, ze mag als het ware 3jr over groep 7/8 doen als dat top down lukt maar mocht ze eerder klaar zijn hebben ze haar ook alvast voor een 10-14 school die in januari 2021 begint ingeschreven. Daarnaast gaat ze met veel plezier naar jeugdcolleges van de ut en heeft ze besloten dat ze medicijnen wil gaan maken voor mensen met kanker en pizza bezorgster wil worden.
Zij geeft ook les in de deltagroep, en kent N. al vanaf dat ze 3jr was (ze is nu 7,5jr) dus die weet exact zij inelkaar zit.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 19-09-2020 13:59:49 ]
Hier ook een succesverhaal: onze in het basisonderwijs vastgelopen zoon, die 1,5 jaar thuiszitter was tgv een schooltrauma en alle ellende die daarbij hoort, gaat sinds drie weken naar de middelbare school en hij is zoooooo gelukkig.
Ik weet niet voor wie het spannender was, voor hem of voor ons maar tot nu toe slaat hij zich er moeiteloos doorheen. Ik ben trots. Ik denk dat het ook een beetje is: het is belangrijk wat er NU nodig is, en niet wat over 2 jaar een eventueel probleem kan vormen. Want er zijn al zoveel beren op de weg van slimme kinderen...
De voorspelling van degene die ons begeleidt (expert op hb gebied) heeft voorspeld dat Sjaak in 2 jaar klaar met de basisschool is, als we niet een aangepaste leerlijn gaan maken. Ik vind dat een enge voorspelling, want wat nou als dat ook echt gebeurt?
Maar ik probeer te kijken naar wat hij nu nodig heeft en daar een plekje voor te vinden, waar hij zich prettig voelt. En over een jaar zien we wel weer waar we dan staan.
Sjaak is overigens 5,5 jaar, zit in groep 1/2/3 op speciaal onderwijs en krijgt les op E3/M4-niveau. Wekelijks laat hij weer merken dat hij dingen kent/weet/snapt waarvan wij niet wisten dat hij het wist, maar ook waarvan ik niet in de gaten had dat een gemiddelde 5,5 jarige dat nog niet weet. Hij verbaast ons steeds weer
En idd ik ben er letterlijk ziek (overgeven) van geweest van zorgen of we er wel goed aan deden.
Oh ja, herkenbaar. Vorig jaar kregen wij het voorstel om Sticker een jaar te laten overslaan. Ik heb er weken van wakker gelegen.quote:
Ohh wauw wat heerlijk! En wat valt er dan een zware deken van zorgen van je schouders
En idd ik ben er letterlijk ziek (overgeven) van geweest van zorgen of we er wel goed aan deden.
Comes with the package. quote:
Logi, wat een mooi verhaal en wat hebben jullie het getroffen met deze school
Ik denk dat het ook een beetje is: het is belangrijk wat er NU nodig is, en niet wat over 2 jaar een eventueel probleem kan vormen. Want er zijn al zoveel beren op de weg van slimme kinderen...
De voorspelling van degene die ons begeleidt (expert op hb gebied) heeft voorspeld dat Sjaak in 2 jaar klaar met de basisschool is, als we niet een aangepaste leerlijn gaan maken. Ik vind dat een enge voorspelling, want wat nou als dat ook echt gebeurt?
Maar ik probeer te kijken naar wat hij nu nodig heeft en daar een plekje voor te vinden, waar hij zich prettig voelt. En over een jaar zien we wel weer waar we dan staan.
Sjaak is overigens 5,5 jaar, zit in groep 1/2/3 op speciaal onderwijs en krijgt les op E3/M4-niveau. Wekelijks laat hij weer merken dat hij dingen kent/weet/snapt waarvan wij niet wisten dat hij het wist, maar ook waarvan ik niet in de gaten had dat een gemiddelde 5,5 jarige dat nog niet weet. Hij verbaast ons steeds weer
Wat een fijne instelling, en de gedachte “wat als.. over .. jr” loslaten is idd de kunst, alhoewel ik dat ook moeilijk blijf vinden soms
Het voornaamste teken hier aan niet voldoende uitdaging is dat ze zelfdestructief gedrag gaat vertonen.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 19-09-2020 14:08:21 ]
Dit is ZO belangrijk. Ik merk dat veel professionals ook handelen vanuit 'wat als..' maar ik vind het onverstandig om vanuit angst besluiten te nemen. Verder vind ik ook dat versnellen een uitgeholde term is: als een kind zijn eigen tempo volgt - waar dat dan ook ligt - is er geen sprake van versnellen, maar van gewoon een eigen leerlijn volgen.quote:
Ik denk dat het ook een beetje is: het is belangrijk wat er NU nodig is, en niet wat over 2 jaar een eventueel probleem kan vormen. Want er zijn al zoveel beren op de weg van slimme kinderen...
Dit is wat voor haar normaal is.
Die gedachte heb ik van jou over genomenquote:
[..]
Dit is ZO belangrijk. Ik merk dat veel professionals ook handelen vanuit 'wat als..' maar ik vind het onverstandig om vanuit angst besluiten te nemen. Verder vind ik ook dat versnellen een uitgeholde term is: als een kind zijn eigen tempo volgt - waar dat dan ook ligt - is er geen sprake van versnellen, maar van gewoon een eigen leerlijn volgen.
Jij hebt hem me eens verteld en ik heb die heel goed in mijn oren geknoopt. En het is zo helpend Maar als het voor haar de oplossing is. Het is altijd beter dan ongelukkig thuis zitten.
Maar de mijne is jong in gedrag, en zou misschien sneller kunnen. Hij zit alleen nu sociaal op zijn plek. En dat weegt bij hem ook mee.
Mogelijk dat groep 8 een pre-gymnasiumklas wordt. Maar hij wil weer niet naar het gymnasium. Dus ik hoop dat het gewoon zo lukt met plusklas-werk.
Ja dat soort 10-14 Scholen heb je hier ook, dit wordt eentje enkel voor hb kinderen binnen een normale school maar dan met eigen ingang/kluisjes/wc’s etcquote:
Hier neemt de 10-14 dit type kinderen niet aan. Die worden doorverwezen naar het gymnasium. Daar is wel iets van een tienerklas, en veel specifiekere hb-begeleiding. 10-14 mikt vooral op vmbo-gl/t/havo leerlingen.
Maar als het voor haar de oplossing is. Het is altijd beter dan ongelukkig thuis zitten.
Maar de mijne is jong in gedrag, en zou misschien sneller kunnen. Hij zit alleen nu sociaal op zijn plek. En dat weegt bij hem ook mee.
Mogelijk dat groep 8 een pre-gymnasiumklas wordt. Maar hij wil weer niet naar het gymnasium. Dus ik hoop dat het gewoon zo lukt met plusklas-werk.
Wel erg fijn dat er op het gymnasium zulke klasjes zijn en het sociale is idd leidend, wij merken dat onze dochter nu voor het eerst sociaal op haar plek lijkt te zitten wat een verschil!
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 19-09-2020 18:12:04 ]
Als het allebei klopt, dan is dat gewoon haar plekje.quote:
[..]
Ja dat soort 10-14 Scholen heb je hier ook, dit wordt eentje enkel voor hb kinderen binnen en normale school maar dan met eigen ingang/kluisjes/wc’s etc
Wel erg fijn dat er op het gymnasium zulke klasjes zijn en het sociale is idd leidend, wij merken dat onze dochter nu voor het eerst sociaal op haar plek lijkt te zitten wat een verschil!
Wat over een paar jaar haar plekje is, is voor dan.
Ja iddquote:
[..]
Als het allebei klopt, dan is dat gewoon haar plekje.
Wat over een paar jaar haar plekje is, is voor dan.
Wat fijn dan dat het nu Zo heel goed gaat met haar!quote:
[..]
Nee ze was al versneld, dus 3 klassen in totaal nu.
Klopt dat het nooit de oplossing is, hier was het tegenhouden alleen geen optie meer..
1,5jr therapie en alle plus dingen die er waren, maar ze werd compleet depressief en begon zichzelf te bijten en pijn te doen en zei dat ze dood wou.. Het laatste half jr groep 4 ging ze met moeite halve dagen.
En toen kwam corona en kreeg ze online in het school systeem vrij spel en ontdekte ze groep 7/8 sommen en werkjes en leefde compleet op.
Op school zijn ze toen subtiel gaan kijken waar ze zat en ze zat eind 6 op veel en begin 7 op sommige en met rekenen zelfs in 8.
Ze zijn om tafel gegaan en kwamen met het idee om haar 2x in de wk naar een deltaklas in de stad te laten gaan en de rest in 7/8. Ze krijgt alles wat ze nog niet heeft gehad als het ware extreem top down, zodat ze qua leren voornl de hiaten pakken ipv herhaling.
En ze doet gewoon mee met de groep en ze is een compleet ander kind geworden. De deltagroep hebben we op 1 dag gezet omdat dit zo lekker gaat nu (hebben we die achter de hand) en ze gaat gewoon volle dagen naar 7/8 en komt huppelend uit school en heeft ineens allemaal vriendinnen (zo dat is even wennen
School heeft alle opties open gezet, ze mag als het ware 3jr over groep 7/8 doen als dat top down lukt maar mocht ze eerder klaar zijn hebben ze haar ook alvast voor een 10-14 school die in januari 2021 begint ingeschreven. Daarnaast gaat ze met veel plezier naar jeugdcolleges van de ut en heeft ze besloten dat ze medicijnen wil gaan maken voor mensen met kanker en pizza bezorgster wil worden.
quote:
[..]
Die gedachte heb ik van jou over genomen
Het dorpsschooltje gister heeft me heel erg positief verrast. Ze staan open voor het maken van een eigen leerlijn voor Sjaak, en willen ervoor zorgen dat hij wel in een vaste groep zit. Ze vinden het fijn om met onze echa-specialiste om de tafel te gaan om het onderwijs zo goed mogelijk in te richten. De klassen zijn (erg) klein, de ib-er komt uit het sbo dus heeft ervaring met kinderen als Sjaak die flink structuur nodig hebben etc. Ze werd er enthousiast van toen ze ging bedenken hoe het eruit zou kunnen zien
Ze gaat contact opnemen met de huidige ib-er, om informatie uit te wisselen.De sbo stond er niet open voor om afstemming te hebben met onze echa-specialiste en dat vond ik heel erg vreemd. Ze willen Sjaak daar het liefst in groep 2 plaatsen (want daar hoort hij qua leeftijd). Ik mocht in een groep 1/2 kijken en er zitten daar voornamelijk kinderen met een achterstand (prima natuurlijk, maar niet om Sjaak tussen te zetten). De klassen zijn ook groter dan op het dorpsschooltje.
Ik vroeg Sjaak vorige week of hij het liefst op een grote school wil zitten met veel kinderen, zodat hij veel vrienden kan maken, of toch liever op een kleine school met weinig kinderen. Hij koos voor een kleine school met weinig kinderen. Die lieve schat begrijpt zichzelf ook steeds beter
Maar goed, ik ga er vanuit dat jullie uit mijn betoog wel mijn voorkeur kunnen halen.
Dat was mijn idee ook. Het liefst heb ik helemaal geen schoolwissel meer, want dit wordt al school 3 (en Sjaak is nog niet eens 6 jaar), maar ik vermoed dat we daar niet onderuit gaan komen in de toekomst.quote:
Groep 2 klinkt ook niet echt passend. Dan inderdaad beter starten op die kleine reguliere. Desnoods om daarmee de tijd te overbruggen tot hij naar voltijds hb onderwijs zou kunnen. (Als dat nodig blijkt)
Voltijds Hb onderwijs is ook niet zaligmakend. Vrienden van ons hebben de kinderen daarop, maar die zitten in overvolle klassen en ongeveer de helft van de kindeen heeft naast hb wel een of ander labeltje..Dat zou op zich niet erg hoeven zijn, maar hier is de juf ook nog half overspannen. Het verschilt natuurlijk erg per school, maar er moet dan maar net wat goeds in de buurt zitten..
Wij hebben destijds ook voor een klein schooltje gekozen (156 leerlingen) en het voordeel is dat er veel meer ruimte/tijd/aandacht is voor passend onderwijs en dat de kinderen elkaar echt leren kennen en er daardoor (op onze school) veel meer begrip lijkt te zijn.quote:
[..]
Dat was mijn idee ook. Het liefst heb ik helemaal geen schoolwissel meer, want dit wordt al school 3 (en Sjaak is nog niet eens 6 jaar), maar ik vermoed dat we daar niet onderuit gaan komen in de toekomst.
Wat een fijne, maar toch ook wel heftige / bijzondere verhalen hier trouwens! 3 klassen versnellen of overslaan; ik kan me er echt geen voorstelling van maken
En wat een strijd moet er in sommige gevallen geleverd worden om tot een goede oplossing te komen...
Maakt me wel nog nieuwsgieriger naar het vervolg bij onze Minion, als ik dit allemaal zo lees. Ik geloof dat ik er nog steeds een beetje naïef in sta, omdat ik echt niet denk dat ze zo verschrikkelijk ver voor loopt. Maarja, met N=1 heb ik er misschien ook gewoon niet zoveel verstand van
Is vaak over overdreven hoor, met kinderen die een keer voor de gein een lesje mee mogen pakken met een paar groepen hoger, maar waar de ouders dan weer heel veel achter moeten zienquote:
3 klassen versnellen of overslaan; ik kan me er echt geen voorstelling van maken
Als we jou toch niet hadden om uit te leggen hoe het écht in elkaar zitquote:
[..]
Is vaak over overdreven hoor, met kinderen die een keer voor de gein een lesje mee mogen pakken met een paar groepen hoger, maar waar de ouders dan weer heel veel achter moeten zien
.Kan ik ook over jou zeggenquote:
[..]
Als we jou toch niet hadden om uit te leggen hoe het écht in elkaar zit
Echt he! Ik maak notities hoor!quote:
[..]
Als we jou toch niet hadden om uit te leggen hoe het écht in elkaar zit
quote:
[..]
Echt he! Ik maak notities hoor!
Er komt eerst nog een heel traject met observaties, gesprekken en wenochtenden voordat hij daar mag beginnen, maar de eerste stap is gezet. Ik had een gesprek met de juf en die heeft Sjaak nog steeds zo goed door
. Ze heeft nu maar alles losgelaten en is echt aan het kijken wat ze hem aan kan bieden, zonder naar een label van een groep te kijken. Hij mag binnenkort een werkstuk maken over zijn favoriete dier, hij is met de onderwijsassistente een verhaal op de laptop aan het schrijven, dat soort dingen. Ik vind het zo tof! SPOILERDe ib-er had ons verteld dat haar schooladvies het sbo is. Juf vertelde me dat de ib-er niet met juf had overlegd, want juf zou dit advies nooit geven. Die vindt Sjaak geen sbo-kind en wil graag dat hij naar regulier onderwijs gaat. In de verhalen over Sjaak die de ib-er ons vertelde, kan juf zich helemaal niet vinden. Ik vind dat niet netjes van de ib-er dus die ga ik deze week even aan haar jasje trekken en vragen waar zij haar advies dan in vredesnaam op heeft gebaseerd. Vooral omdat de ib-er de overdracht naar de volgende school gaat doen...
Nee, dit is een andere school.quote:
Tof! Is dit dezelfde school waar hij eerst ook op zat?
Wat fijn voor Sjaak!quote:
We hebben besloten om Sjaak aan te melden op het kleine dorpsschooltje
Ik had een gesprek met de juf en die heeft Sjaak nog steeds zo goed doorSPOILERDe ib-er had ons verteld dat haar schooladvies het sbo is. Juf vertelde me dat de ib-er niet met juf had overlegd, want juf zou dit advies nooit geven. Die vindt Sjaak geen sbo-kind en wil graag dat hij naar regulier onderwijs gaat. In de verhalen over Sjaak die de ib-er ons vertelde, kan juf zich helemaal niet vinden. Ik vind dat niet netjes van de ib-er dus die ga ik deze week even aan haar jasje trekken en vragen waar zij haar advies dan in vredesnaam op heeft gebaseerd. Vooral omdat de ib-er de overdracht naar de volgende school gaat doen...
Heb je de IB'er nog gesproken? En is er misschien subtiel op aan te sturen dat Sjaaks huidige juf ook betrokken wordt in de overdracht? Aangezien ze blijkbaar nogal verschillen in hun beeld van Sjaak, zeg maar?
Hier ook een hele positieve update
Het traject met een externe expert is inmiddels gestart (duurt zo'n 6 weken). Het is vooral bedoeld om de beide groepsleerkrachten (juf en meneer) te ondersteunen in hoe ze onze Minion voldoende kunnen uitdagen in de klas.
Vorige week is die expert kort in de klas geweest om haar te observeren, en aansluitend is ze om de tafel gegaan met de juf en IB'er van school, om een plan van aanpak te maken.
Ze merkten op dat onze Minion het niet heel goed zelf kan aangeven wanneer ze meer uitdaging wil, dus ze gaan het wat actiever aanbieden, met standaard extra werkjes op vaste momenten in de week.
Eind vorige week waren ze bezig geweest met rekenen in Squla, en toen viel het de meneer toch wel op dat groep 2 niveau echt te makkelijk was, dus die heeft zich nu voorgenomen om daarbij het niveau steeds een beetje op te schroeven om te kijken hoe ver ze komt.
Al met al zijn ze er dus echt wel heel actief mee bezig en houden ze ons ook erg goed op de hoogte, wat superfijn is
Wat leuk dat er bij jullie zulke goede ontwikkelingen zijn zeg! Minion wordt wel echt gezien, wat fijn!
Oh, da's helemaal fijn, zo'n open en eerlijk gesprek!quote:
@:twist02 Ik heb de ib-er uitgebreid gesproken, er kwamen excuses en ze gaat mee in het advies van de docent, want ze sprak voor haar beurt. Super open gesprek verder en het hele traject wordt nu echt in gang gezet
Wat leuk dat er bij jullie zulke goede ontwikkelingen zijn zeg! Minion wordt wel echt gezien, wat fijn!
we hebben een school voor Sjaak het ieniemienie dorpsschooltje durft het aan Nu de overgang regelen, hopelijk kan Sjaak er over een maand starten
Ik ben zo blij! Weet hij het zelf al?Ja, hij wist dat we op zoek waren naar een andere school en had daar zelf wat inspraak in (hij wilde graag een kleine school met een kleine klas). Hij wil graag binnenkort gaan kijken, want we zijn er pasgeleden al eens wezen spelen, maar hij kan zich niet goed meer herinneren hoe het eruit zag toen we door de ramen keken. Verder vindt hij het een beetje spannend, want onbekend.quote:
Krijg je wel hulp bij de overgang vanuit zijn huidige plek?
Ja, er komt een warme overdracht, er wordt met Sjaak gekeken hoe en wanneer er een aftelkalender komt, dat soort dingen doen ze allemaal.quote:
Wat fijn dat je een plek hebt voor hem.
Krijg je wel hulp bij de overgang vanuit zijn huidige plek?
Wat ontzettend fijn!quote:
[..]
Ja, er komt een warme overdracht, er wordt met Sjaak gekeken hoe en wanneer er een aftelkalender komt, dat soort dingen doen ze allemaal.
https://www.ad.nl/binnenl(...)t-zaak-aan~afee37cf/
quote:Het College voor de Rechten van de Mens gaat beoordelen of hoogbegaafdheid een handicap is. Onderwijsjurist Fleur Terpstra spant een zaak aan, omdat ze al jaren gezinnen bijstaat die geen goed onderwijs kunnen vinden voor hun hoogbegaafde kinderen.
Mijn dochter is anderhalf, en raakt snel verveeld met het speelgoed dat ze heeft. Recent waren we bij het CJG, en die gaven aan dat ze qua mentale ontwikkeling ontzettend voorloopt op haar leeftijdsgenootjes en we haar meer uit moeten dagen.
Ze speelt veel met duplo en bouwt dan torens van ~20/25 blokken hoog, zo hoog als ze er zelf bij kan. Vrijwel alle puzzels die we hebben (tot zo'n 20 stukjes) lijken te makkelijk te zijn, want die legt ze achter elkaar dicht.
Nu geloof ik op dit moment niet dat ze hoogbegaafd is, maar ik ben vooral op zoek naar iets waarmee ik haar mentaal meer kan stimuleren.
Hebben jullie misschien tips?
Moeilijkere puzzels? Soms heb je ook spelotheken in de buurt waar je speelgoed kan lenen/huren.quote:
Hoi allemaal. Wat een interessant topic dit! Ik hoop dat ik hier goed zit met mijn vraag.
Mijn dochter is anderhalf, en raakt snel verveeld met het speelgoed dat ze heeft. Recent waren we bij het CJG, en die gaven aan dat ze qua mentale ontwikkeling ontzettend voorloopt op haar leeftijdsgenootjes en we haar meer uit moeten dagen.
Ze speelt veel met duplo en bouwt dan torens van ~20/25 blokken hoog, zo hoog als ze er zelf bij kan. Vrijwel alle puzzels die we hebben (tot zo'n 20 stukjes) lijken te makkelijk te zijn, want die legt ze achter elkaar dicht.
Nu geloof ik op dit moment niet dat ze hoogbegaafd is, maar ik ben vooral op zoek naar iets waarmee ik haar mentaal meer kan stimuleren.
Hebben jullie misschien tips?
Dan kan je wat dingen uitproberen. Misschien kan je kijken of ze een spelletje leuk vindt, is denk ik uitproberen wat ze aankan/snapt.
Spelotheken kende ik niet, daar ga ik eens naar kijken, dank je wel! Ik merk veel met wat complexere puzzels dat die vaak ook kleinere stukjes hebben, en het trekje om alles te willen eten is best sterkquote:
[..]
Moeilijkere puzzels? Soms heb je ook spelotheken in de buurt waar je speelgoed kan lenen/huren.
Dan kan je wat dingen uitproberen. Misschien kan je kijken of ze een spelletje leuk vindt, is denk ik uitproberen wat ze aankan/snapt.
Hahaha, dat is weer een uitdaging danquote:
[..]
Spelotheken kende ik niet, daar ga ik eens naar kijken, dank je wel! Ik merk veel met wat complexere puzzels dat die vaak ook kleinere stukjes hebben, en het trekje om alles te willen eten is best sterk
. Dan zou je al echt samen moeten puzzelen om te voorkomen dat ze ze afkluift. Succes! Hij heeft afgelopen woensdag voor het eerst een paar uur daar doorgebracht en hij vond het leuk. Hij kent nu al de namen van 4 kinderen en hij heeft er wel zin in. SPOILEROndertussen gaat de begeleiding buiten school nog verder met onze echa-specialiste en een psycholoog. We hebben voor nu besloten om Sjaak nog niet te testen, omdat hij veel te onrustig is en het geen goed beeld zou geven. Wel geven zij aan dat ze aan hem merken dat hij echt extreem hb is, we moeten denken aan een iq boven de 150
De voorspelling dat hij binnen 2 jaar door de basisschool heel zal gaan, lijkt ook wel wat uit te komen. Hij is nu 5,5 jaar oud en werkt op het niveau van groep 4/5. Er zitten links en rechts nog wel hiaten, maar die sporen we wel op. Ik vind het allemaal vrij bizar.
Wat fijn dat hij het naar zijn spin heeft.
Fijn dat hij goed gestart is!
Ik merk bij mijn jongste(145) wel dat groep 3/4/5 heel snel ging qua stof. Daarna kun je veel meer andere projecten gaan doen, makkelijker verbreden/verdiepen, en dus de specifieke schoolstof wat beter kunt verspreiden over de tijd.
Maar ik mag volgende week ook op gesprek bij juf. Ik mag thuis weer vanalles gaan uitleggen over natuurkunde/biologie etc. Elke keer is dat een teken dat op school de cognitieve input niet genoeg is.
We hebben de komende week gelijk een kennismakingsgesprek met beide juffen, zodat we meteen kunnen kijken hoe en wat. En over 2 weken een afspraak met 1 van de juffen (die gelijk ib-er is), onze echa-specialiste en ikzelf, om de leerlijn uit te zetten.
@Deepfreeze Dat lijkt me lastig, dat jij school mag gaan bijbrengen wat ze jouw kind moeten gaan bijbrengen. Of begrijp ik je dan verkeerd?
D zit nu bij een nieuwe juf voor 3 jaar. De vorige juf heeft oa door Corona niet zo'n goed zicht erop gehad. De nieuwe juf heeft juist heel veel ervaring met HB (nu 6 kinderen in die 6/7/8 groep). De oudste zat er ook 3 jaar, dus ik ken haar wel aardig goed.quote:
@:deepfreeze Dat lijkt me lastig, dat jij school mag gaan bijbrengen wat ze jouw kind moeten gaan bijbrengen. Of begrijp ik je dan verkeerd?
Alleen omdat D het wel erg gezellig vind op school, ziet ze niet dat hij gefrustreerd is. Hij komt huppelend binnen en eruit, dus dan zal het wel oke zijn. Ik merk alleen thuis, al sinds de kleuterklas, dat als hij op school echt niks nieuws(cognitieve uitdaging) krijgt, hij thuis gaat vragen om iets nieuws.
Hij krijgt al werk van de plusklas, maar dat kost hem ook weinig moeite. Maar hij is echt nog jong, dus versnellen willen we voorkomen. Ook omdat hij sociaal nu op de goede plek zit.
Dus ik hoop dat hij wat meer uitdaging kan krijgen op de bijvakken.
Alleen hij snapt met uitleg dingen die de oudste nu in 2 vwo krijgt. Dus die kant moeten we ook niet op, want dan gaat hij zich tzt vervelen.
Ik zit te denken aan een cursus programmeren, of extra verdieping van de kosmische vakken. (Nu bij indianen, laat hem dan iets extra uitzoeken, naast het basisverslag).
Ik weet dat deze juf het wel kan, alleen moet ze het kind echt even leren kennen. En kind moet zich goed uitspreken richting juf.
A series of unfortunate events misschien?quote:Op zondag 15 november 2020 22:10 schreef Nanukerst het volgende:
Tips voor leuke boeken in het Engels voor een 12-jarige? Ik kom zelf niet verder dan Harry Potter en Roald Dahl.
The Witch, the Lion and the Wardrobe
De waanzinnige boomhut in het Engels
The Hunger Games (maar misschien over een paar jaar pas)
[ Bericht 5% gewijzigd door MevrouwCactus op 15-11-2020 22:51:08 ]
Wauw, MwC da's inderdaad behoorlijk hoog!
kan me voorstellen dat je daar even van schrikt ja.The Hobbit!quote:
Tips voor leuke boeken in het Engels voor een 12-jarige? Ik kom zelf niet verder dan Harry Potter en Roald Dahl.
Lord of the rings is denk ik wat te langdradig.
Anthony Horowitz heeft heel wat voor tieners geschreven.quote:
Tips voor leuke boeken in het Engels voor een 12-jarige? Ik kom zelf niet verder dan Harry Potter en Roald Dahl.
Je moet zelf even beoordelen hoe geschikt je het vindt maar mijn 12 jarige las oa (even haar Goodreads app bekeken)quote:
[..]
A series of unfortunate events misschien?
The Witch, the Lion and the Wardrobe
De waanzinnige boomhut in het Engels
The Hunger Games (maar misschien over een paar jaar pas)
The hate you give
Fault in our stars
Percy Jackson
Maze runner
Divergent
One of us is lying
Three dark crowns
I am Malala (kids Ed)
The 7 Habits of Happy Kids
Series of unfortunate events leest mijn tien jarige. Ook leuk!
Toen ik in de brugklas lesgaf, waren Percy Jackson en de Grijze Jager erg populair. Mijn leerlingen lazen die in het Nederlands, maar ze kunnen natuurlijk ook gewoon in het Engels. Artemis Fowl is misschien ook wel leuk, ken ik zelf minder goed.quote:
Tips voor leuke boeken in het Engels voor een 12-jarige? Ik kom zelf niet verder dan Harry Potter en Roald Dahl.
En als ie van popular science of geschiedenis houdt, iets van Bill Bryson?
Ik kocht trouwens eerst alle boeken maar ze is over op de kindle en dat is erg handig. En goedkoper. En het ding gaat overal mee naar toe
Wheel of Time Van Robert Jordan was een grote hit bij mijn oudste zoon, echt een mooie serie.quote:
Tips voor leuke boeken in het Engels voor een 12-jarige? Ik kom zelf niet verder dan Harry Potter en Roald Dahl.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 18-11-2020 15:12:26 ]
De boeken van Jonathan Safran Foer misschien (Everything is illuminated en Extremely loud & incredibly close)?quote:
Tips voor leuke boeken in het Engels voor een 12-jarige? Ik kom zelf niet verder dan Harry Potter en Roald Dahl.
The Curious Incident of the Dog in the Night-Time
De boeken van Terry Pratchett (Discworld serie) als hij van Fantasy houdt?
[ Bericht 1% gewijzigd door Phaidra op 19-11-2020 11:35:40 ]
Gister hebben we een gesprek met de juffen gehad. Ze willen kijken of het helpt als hij stopt met de maatwerk klas. Hier zit hij sinds halverwege groep 3 in, samen met andere kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong. Hier zorgen ze voor verdieping en besteden ze tijd aan leren leren, fixed mindset, etc. Juist iets wat hij heel erg leuk vindt, maar het gaat nu ten koste van de tijd die hij nodig heeft voor de gewone werkjes. Een voorwaarde voor deelname is wel dat je in minder tijd de gewone stof kan doorlopen, en dat lukt nu even niet. Als er in de klas tijd over is, kunnen ze die verdieping ook daar aanbieden, is nu de afspraak.
Ik begrijp deze beslissing, en het lijkt me ook wel even fijner voor hem, dat de druk eraf is om snel werkjes af te maken, met ruimte voor leuke dingen. Maar ik blijf me wel afvragen wat het achterliggende proces is. Zelf geeft hij niet aan dat hij dingen niet snapt, of zich juist verveelt. Hij vindt school niet saai, gaat met plezier (ik vraag dat echt regelmatig, en heb niet het idee dat hij niet eerlijk is). Is de ontwikkelingsvoorsprong écht weg, doordat de stof moeilijker wordt, zit zijn perfectionisme hem in de weg, moeten we toch kijken naar dyslexie of toch voor onze eigen gemoedsrust testen op HB? Ik vind het zo lastig...
En dan hebben we de jongste... Hij zit nu in groep 2, maar zijn juf heeft vorige week ook aangegeven dat er bepaalde gebieden zijn waar hij niet laat zien wat hij kan. Ze heeft ook de oudste in de klas gehad, en zei dat ze vermoedt dat de jongste nog een slag slimmer is dan de oudste. Maar dingen als dagen van de week of de maanden van het jaar, die onthoudt hij niet. Of de namen van zijn klasgenootjes waar hij niet veel mee speelt. Het interesseert hem niet genoeg lijkt het, dus besteedt hij er geen aandacht aan. Zo duurde het ook eeuwen voor hij de kleuren goed zei. Volgens mij wist hij het prima, maar had hij gewoon geen zin om 'een kunstje' te laten zien. Hij zei altijd gewoon blauw of groen, in volle overtuiging. Maar als je hem vroeg om een groen snoepje te pakken, ging dat altijd gewoon goed (tussen neus en lippen door). En op dit moment zijn ze bezig met letters aanbieden. Hij doet leuk mee, daar niet van, maar nadat ze een week lang met b oo m bezig zijn geweest als thema (de letters oefenen met schrijven, andere woorden zoeken die met b beginnen, bomen knutselen, etc), herkende hij een paar dagen later de b niet meer. Of zegt dat het een k is (die is nog niet aan bod gekomen).
Ik kan zelf dus echt niet beoordelen of hij het écht niet weet/onthoudt, of dat hij te eigenwijs is en gewoon geen zin heeft om mee te werken. Afgelopen dagen was hij thuis omdat hij verkouden was, en hebben we eigenlijk in 1 uurtje de dagen van de week gestampt. Elke dag gevraagd om te herhalen, en het blijft ook gewoon hangen. Als je hem dan vraagt welke dag er na woensdag komt, roept hij eerst maar wat, zonder echt na te denken. Maar als je dan even streng zegt: nee, eerst even goed nadenken, zeg het rijtje maar even op. Dan gaat het dus wel goed en komt hij met het echte antwoord. Ik verwacht dat het voor hem een lastige schoolperiode wordt zo... (en voor ons
). Sorry, lang verhaal...
Hij is wel heel creatief, heeft ontzettend veel fantasie, kan heel komisch uit de hoek komen. Is het voor hem allemaal een spel? Hij gaat zich in ieder geval niet extra inzetten voor schouderklopjes zeg maar. Dat zit niet in zijn karakter. Wat iemand anders van hem vindt, maakt hem totaal niet uit. Hij kan behoorlijk goed een 'rol spelen' dus ik weet het echt niet.
Dit! En bij tweede kinderen is het risico op onderpresteren groter! Wij zijn ook nog heel erg zoekende met onze jongste. Hij zet zich enorm af tegen de oudste die verbaal heel sterk is en graag praat over complexe onderwerpen. Jongste plaatst zichzelf in de rol van het jongste kind dat niks weet en doet zichzelf daarmee echt tekort én zit zichzelf daarmee ook enorm in de weg. Onderpresteren kan ook binnen een gezin ontstaanquote:
Phaidra, wat je jongste betreft.. ik lees echt wel wat signalen van onderpresteren. Ik zou een HB-specialist mee laten kijken.
[ Bericht 4% gewijzigd door Mevr_Mus op 19-11-2020 15:11:06 ]
Dat zou hier dan ook goed het geval kunnen zijn. Ik wist serieus niet dat dat ook kan. Bohquote:
[..]
Dit! En bij tweede kinderen is het risico op onderpresteren groter! Wij zijn ook nog heel erg zoekende met onze jongste. Hij zet zich enorm af tegen de oudste die verbaal heel sterk is en graag praat over complexe onderwerpen. Jongste plaatst zichzelf in de rol van het jongste kind dat niks weet en doet zichzelf daarmee echt tekort én zit zichzelf daarmee ook enorm in de weg. Onderpresteren kan ook binnen een gezin ontstaan
.Het klinkt een beetje als mijn oudste.. Mijn jongste is echt HB, maar de oudste is wel slim, maar geen HB, hij ging ook niet zo belachelijk snel met de ontwikkeling. Het verschil zit hem vooral in karakter, en wat ze daarmee kunnen doen met hun intelligentie.. Hij heeft net niet het hele pakketje, en dat is vooral een gebrek aan motivatie (dat is wel een ding als puber in 2vwo trouwens). De oudste is ook angstiger, waardoor hij dingen niet zo snel durft te proberen of te laten zien.quote:
Ik was altijd in de veronderstelling dat onderpresteren pas gaat spelen op school. Maar hij is eigenlijk nooit echt snel geweest in zijn ontwikkeling, in ieder geval niet in vergelijking met de oudste. Ook thuis heeft hij geen interesse in letters leren (schrijven of lezen), of in ieder geval niet merkbaar. Dat verhaal over kleuren herkennen speelde ook al voor school. Is het dan mogelijk dat onderpresteren thuis ook speelt (en dan eigenlijk al vanaf een jaar of 2...)?
Hij is wel heel creatief, heeft ontzettend veel fantasie, kan heel komisch uit de hoek komen. Is het voor hem allemaal een spel? Hij gaat zich in ieder geval niet extra inzetten voor schouderklopjes zeg maar. Dat zit niet in zijn karakter. Wat iemand anders van hem vindt, maakt hem totaal niet uit. Hij kan behoorlijk goed een 'rol spelen' dus ik weet het echt niet.
Oudste had destijds 2 HB kinderen in de klas. Als het zo uitkwam, kopieerde juf het huiswerk van hun plusklas. Als er geen tijd/puf was dan deed hij het gewone werk. Je hoeft niet perse HB te zijn voor wat extra uitdaging. Dit was voor hem voldoende. We hebben het met juf in de gaten gehouden, ook onderpresteren is wel langs gekomen als optie. Maar het is gewoon het aard van het beestje. Dan kun je wel gaan duwen met pluswerk, maar dan hou je een gefrustreerd kind over..
Hier wil de jongste ook graag jong en klein zijn. En vind het ook wel lekker makkelijk dat mensen dingen voor hem doen. Hij komt wel met een leuke glimlach etc. Het werkt voor hem net even te vaak. Hier in huis proberen we het wel te voorkomen. Maar grote broer is 4,5 jaar ouder, dus hij is soms ook gewoon wel echt jong. Dus soms komt hij ermee weg. We zijn er wel alert op.quote:
[..]
Dit! En bij tweede kinderen is het risico op onderpresteren groter! Wij zijn ook nog heel erg zoekende met onze jongste. Hij zet zich enorm af tegen de oudste die verbaal heel sterk is en graag praat over complexe onderwerpen. Jongste plaatst zichzelf in de rol van het jongste kind dat niks weet en doet zichzelf daarmee echt tekort én zit zichzelf daarmee ook enorm in de weg. Onderpresteren kan ook binnen een gezin ontstaan
In de klas zit hij nu als (nog) 8 jarige in groep 6-7-8, daar hangt hij ook de lieve ukkepuk uit. En de meesten accepteren zijn gedrag ook nog. Maar juf heeft wel de huilbuien, waar hij 3 jaar last van had (lang leve een kleuterjuf die het onbewust voedde) in 6 weken eruit gekregen. Ze ziet ook wel zijn slimheid, maar ook de punten waar hij aan moet werken qua mindset. Ze ziet het complete plaatje. En aangezien volgend schooljaar hij naar 7 gaat en er een verse groep 6 komt, is dat ukkepuk zijn maar een jaartje.
Het is dezelfde juf als oudste.. Ik mag dat mens wel
Dit, echt helemaal onze jongste. Ik kijk er vaak met grote verbazing naar. Zo had zijn juf dus niet door dat veel van zijn tekeningen door een klasgenootje worden gemaakt.quote:
[..]
Hier wil de jongste ook graag jong en klein zijn. En vind het ook wel lekker makkelijk dat mensen dingen voor hem doen. Hij komt wel met een leuke glimlach etc. Het werkt voor hem net even te vaak. Hier in huis proberen we het wel te voorkomen. Maar grote broer is 4,5 jaar ouder, dus hij is soms ook gewoon wel echt jong. Dus soms komt hij ermee weg. We zijn er wel alert op.
In de klas zit hij nu als (nog) 8 jarige in groep 6-7-8, daar hangt hij ook de lieve ukkepuk uit. En de meesten accepteren zijn gedrag ook nog. Maar juf heeft wel de huilbuien, waar hij 3 jaar last van had (lang leve een kleuterjuf die het onbewust voedde) in 6 weken eruit gekregen. Ze ziet ook wel zijn slimheid, maar ook de punten waar hij aan moet werken qua mindset. Ze ziet het complete plaatje. En aangezien volgend schooljaar hij naar 7 gaat en er een verse groep 6 komt, is dat ukkepuk zijn maar een jaartje.
Het is dezelfde juf als oudste.. Ik mag dat mens wel
("ja, ik weet niet zo goed hoe je een bus moet tekenen"). Hij kleurt ze dan wel zelf in . En zijn naam laat hij ook door dat meisje schrijven. Hij is er gelukkig wel eerlijk over. De juf van jouw jongste klinkt wel echt fijn! Er moet even doorheen geprikt worden ja, ik denk dat de juf van A. nu ook wel wat alerter gaat zijn op dit gedrag.
.Ik herken het gedrag van jouw kind in de ervaringen die ik heb met mijn zoon (8 jaar, groep 7). Als hij geen uitdaging krijgt is het werk niet af, slordig gemaakt en met veel fouten. Leerkrachten willen vaak pas pluswerk oid geven als er tijd over is, maar is voor veel HB kinderen de verkeerde volgorde helaas.
En nu kruip ik weer terug onder m’n steen...
Mijn oudste (nu 19 jaar) ontwikkelde zich veel duidelijker op cognitief gebied (is ook versneld) dan mijn 2e (nu 17 jaar). Mijn 2e is veel creatiever en filosofischer ingesteld (en is pasgeleden getest en bleek hb).
Mensen vroegen mij wel eens of mijn 2e ook zo slim is als mijn oudste. Ik antwoordde dan dat ze anders slim is. Het was dan ook niet echt een verrassing voor ons dat ze inderdaad hb blijkt.
Hier gisteren weer een gesprek gehad met de meneer van onze Minion (5; groep 2). Het is zó fijn om te merken dat ze er echt mee bezig zijn en haar echt goed in de gaten hebben.
We herkenden beide kanten op veel van de geschetste situaties, dus ze lijkt sowieso wel lekker zichzelf te durven zijn op school, dat geeft me vooral een gerust gevoel
Cognitief loopt ze wel echt duidelijk voor gaf hij aan (groep 3 zou ze in zijn ogen makkelijk aan kunnen), maar op andere gebieden zijn er echt nog wel uitdagingen, wat het geheel lastig maakt,
Zo kan ze soms emotioneel gezien behoorlijk heftig reageren op kleine dingen, bijvoorbeeld als iemand op haar plek gaat zitten ofzo. Tegelijk lijkt ze soms ook op zoek te zijn naar bevestiging in sociale situaties, ook als die allang opgelost zijn. Dan gaat ze het achteraf toch nog even vertellen aan de juf/meneer, waardoor het lijkt dat ze even de bevestiging nodig heeft dat ze iets goed heeft gedaan. Ook qua weerbaarheid is er dus nog wel e.e.a. te winnen.
Wat ons vooral opvalt, is dat ze relatief snel 'opgeeft' of stopt zodra iets even niet lukt, maar ook zodra de nieuwigheid ergens vanaf is. Zo was ze een paar weken terug bijvoorbeeld volop boekjes aan het lezen, maar wil ze er nu niks meer van weten.
Op zich prima (interesses komen en gaan), maar als ik vraag waarom ze niet meer wil lezen, zegt ze dus letterlijk: "Dat kan ik al" of "Dat is niet nieuw meer". Ik merk dat ik het lastig vind hoe we daarmee om moeten gaan. Enerzijds willen we niet pushen, want een kind van 5 hoeft ook nog niet te lezen. Maar tegelijkertijd lijkt zo'n 'houding' (bij gebrek aan een beter woord) me niet heel ideaal voor de komende jaren.
Gelukkig worden dit soort observties van onze kant ook echt wel goed opgepikt, dus ik hoop dat ze vooral daar mee aan de slag kunnen op school.
Goed, al met al lijkt het goed te gaan, al zijn we duidelijk nog erg zoekende
En dat er bij ons ook nog een tweede rondloopt, verdring ik nog heel even
Herkenbaar. En dat blijft wel een ding. Hij bespeelde de kleuterjuf daar ook in, dus dat werkte averechts. De laatste paar maanden bij de kleuters moest hij ook echt 2 werkjes per dag doen, daarna mocht hij gaan spelen. Zijn vriendjes zouden nog een jaar langer kleuteren, maar dit hielp wel om hem op gang te houden. En af en toe een baaldagje mocht wel, of 2 makkelijke werkjes, maar de moetjes horen er gewoon bij.quote:
Wat ons vooral opvalt, is dat ze relatief snel 'opgeeft' of stopt zodra iets even niet lukt, maar ook zodra de nieuwigheid ergens vanaf is. Zo was ze een paar weken terug bijvoorbeeld volop boekjes aan het lezen, maar wil ze er nu niks meer van weten.
Op zich prima (interesses komen en gaan), maar als ik vraag waarom ze niet meer wil lezen, zegt ze dus letterlijk: "Dat kan ik al" of "Dat is niet nieuw meer". Ik merk dat ik het lastig vind hoe we daarmee om moeten gaan. Enerzijds willen we niet pushen, want een kind van 5 hoeft ook nog niet te lezen. Maar tegelijkertijd lijkt zo'n 'houding' (bij gebrek aan een beter woord) me niet heel ideaal voor de komende jaren.
En juf elke keer maar verbaasd over wat hij al kon. Ze stond ook niet 100% achter de overgang naar 3, terwijl zij juist zijn jonge gedrag voedde..
Hij heeft nog steeds de schurft aan schoolwerk, maar doet het wel. Zelfde met pluswerk en met huiswerk etc. Hij wil gewoon doen waar hij dan zin in heeft, en niet wat iemand anders zegt (en dat is gamen of lezen). De juf in groep 3/4 was nogal strikt, maar dat heeft hem wel duidelijk gemaakt dat het er ook gewoon bij hoort. En dat je soms makkelijke dingen moet oefenen, zodat je het moeilijke kunt doen.
Inmiddels wordt hij ouder, en kunnen we het beter bespreken, maar ik denk dat dat een discussie blijft (mijn man herkent het ook nogal). Zolang hij wel doet wat er van hem gevraagd wordt, dan is het prima. En zijn huidige juf beloont hem er ook voor. Bijv een les breuken geven aan de klas (groep 6/7/8, hij is de jongste). Hij heeft nog 2 dagen een glimlach op zijn hoofd gehad.
Dit inderdaad ja.quote:
[..]
De juf in groep 3/4 was nogal strikt, maar dat heeft hem wel duidelijk gemaakt dat het er ook gewoon bij hoort. En dat je soms makkelijke dingen moet oefenen, zodat je het moeilijke kunt doen.
Ik merk dat ik in een soort tweestrijd zit. Enerzijds denk ik dat het goed is om dit soort dingen zo vroeg mogelijk in het vizier te hebben, zodat je er goed op in kunt spelen en er mee aan de slag kunt voordat het echt een probleem wordt.
Maar ik heb ook steeds zo'n stemmetje in m'n achterhoofd wat denkt dat het misschien ook allemaal wel meevalt. Zo vraag ik me regelmatig af of ze niet 'gewoon slim' is, en 'gewoon een kleuter' qua gedrag
Het is heel dubbel, want ik ben nota bene zelf psycholoog (alleen qua opleiding, niet werkzaam), dus ik ken alle 'labeltjes' heel goed én ik weet dat ze ook echt wel bestaansrecht hebben, zeg maar. Maar tegelijkertijd zie ik ook een trend waarbij er te pas en te onpas labeltjes genoemd worden als een kind niet precies gemiddeld is en daar kan ik slecht tegen.
Dus aan de ene kant wil ik geen overhaaste conclusies trekken, maar tegelijkertijd weet ik dat tijdig iets onderkennen zoveel verschil kan maken...
Had ik al gezegd dat ik het allemaal maar lastig vind?
Dat label bleek ook geen grensgeval. Al hebben we daar af en toe wel over getwijfeld (zijn juffen nooit)
Mijn jongste heeft nog 2 HB-ers in de groep zitten (en nog 3 in de hogere groepen).. Maar al plak je er een label op, ze hebben nog steeds hun eigen problemen en eigen begeleiding nodig.. Het zijn net mensen.. Als ouders ken je ze toch het best.
Het is ook wel lastig. De ene keer gaat het hier ook beter dan andere keren. Maar we gaan mee in de flow. Soms in contact met juf, soms iets wat we thuis kunnen veranderen/doen. En soms is er niks aan te doen..
Kan je nagaan hoe lastig het voor Minion isquote:
[..]
Dit inderdaad ja.
Ik merk dat ik in een soort tweestrijd zit. Enerzijds denk ik dat het goed is om dit soort dingen zo vroeg mogelijk in het vizier te hebben, zodat je er goed op in kunt spelen en er mee aan de slag kunt voordat het echt een probleem wordt.
Maar ik heb ook steeds zo'n stemmetje in m'n achterhoofd wat denkt dat het misschien ook allemaal wel meevalt. Zo vraag ik me regelmatig af of ze niet 'gewoon slim' is, en 'gewoon een kleuter' qua gedrag
Het is heel dubbel, want ik ben nota bene zelf psycholoog (alleen qua opleiding, niet werkzaam), dus ik ken alle 'labeltjes' heel goed én ik weet dat ze ook echt wel bestaansrecht hebben, zeg maar. Maar tegelijkertijd zie ik ook een trend waarbij er te pas en te onpas labeltjes genoemd worden als een kind niet precies gemiddeld is en daar kan ik slecht tegen.
Dus aan de ene kant wil ik geen overhaaste conclusies trekken, maar tegelijkertijd weet ik dat tijdig iets onderkennen zoveel verschil kan maken...
Had ik al gezegd dat ik het allemaal maar lastig vind?
Die is in haar hoofd misschien al 2 jaar verder dan de kinderen waar ze mee in de klas zit, waardoor het spelen met hen lastig kan zijn. Ze verwacht andere dingen dan wat haar leeftijdsgenootjes kunnen waarmaken. Ik lees ook een groot gevoel van rechtvaardigheid, dat is over het algemeen ook erg hb. Het emotionele wat je beschrijft past erg goed in de emotionele overexcitabibity van Dabrowski (als je dat googelt, kan je er veel over vinden). Deze emotionele component is de basis voor de overige overexcitabilities.
Ik snap je twijfel hoor, ik had hem ook over Sjaak. De professionals van zijn oude school zeiden dat hij achter liep, sociaal en emotioneel gezien. Maar nee, hij loopt anders en hij loopt voor. Onze echa-specialiste helpt mij inzien dat Sjaak verrekkes slim is. Pas als ik dat inzie (ik ontken nog enigszins wat zij beweert), komt er bij mij rust over dit stukje, vermoed ik.
Ik zou je bijna haar telefoonnummer willen geven, dan kan je eens met haar bellen om gewoon eens erover te praten met iemand die het écht snapt
Nou, dat sowieso! Ik zie haar soms ook echt 'strugglen' met haar emoties jaquote:
[..]
Kan je nagaan hoe lastig het voor Minion is
alsof ze doorheeft dat ze overdreven/emotioneel reageert en het rationeel gezien niet snapt ofzo. Dat vind ik nog het moeilijkste inderdaad, om te zien dat ze zichzelf soms zo in de weg zit.Laatst werd ze bijvoorbeeld heel boos op mij om iets (volledig begrijpelijk vanuit het perspectief van een kleuter). Maar er volgde een hele grote huilbui op, omdat ze zich zo rot voelde dat ze zo boos was geworden
terwijl je als kleuter best onredelijk mag zijn, vind ik.Da's interessant om over te lezen ja. Dat rechtvaardigheidsgevoel is er zeker. Zo kan ze ook oprecht verontwaardigd vertellen over 'die jongens in de klas die dus niet luisteren als we in de kring moeten gaan zitten, mama. Die gaan dus gewoon door met spelen en kletsen hè?quote:Ik lees ook een groot gevoel van rechtvaardigheid, dat is over het algemeen ook erg hb.
Het emotionele wat je beschrijft past erg goed in de emotionele overexcitabibity van Dabrowski (als je dat googelt, kan je er veel over vinden). Deze emotionele component is de basis voor de overige overexcitabilities.
'.En dan die blik in d'r ogen van puur onbegrip. Het is schattig en bijna zielig tegelijk
Lief, dank jequote:Ik snap je twijfel hoor, ik had hem ook over Sjaak. De professionals van zijn oude school zeiden dat hij achter liep, sociaal en emotioneel gezien. Maar nee, hij loopt anders en hij loopt voor. Onze echa-specialiste helpt mij inzien dat Sjaak verrekkes slim is. Pas als ik dat inzie (ik ontken nog enigszins wat zij beweert), komt er bij mij rust over dit stukje, vermoed ik.
Ik zou je bijna haar telefoonnummer willen geven, dan kan je eens met haar bellen om gewoon eens erover te praten met iemand die het écht snapt
Ik geloof ook wel dat dit een proces is waar je even doorheen moet ja, om er een soort rust in te vinden. Da's dan weer mijn tic, dat ik daar meestal weinig geduld voor heb; ik wil zulke dingen graag meteen van A tot Z snappen
SPOILERSemi-gerelateerd daaraan: herkennen andere ouders ook dat je door zo'n traject anders naar jezelf gaat kijken?
Nu denk ik niet dat ik echt hoogbegaafd ben, maar naarmate ik meer op zulke dingen let bij Minion en erover lees, herken ik wel echt trekjes van mezelf in haar. Ik leerde vroeger ontzettend makkelijk en heb eigenlijk nooit heel veel moeite voor school hoeven doen, maar tegelijkertijd vond ik vanzelf wel manieren om bezig te blijven, dus ik heb me nooit verveeld op school.
Maar bijv. dat stukje van interesse verliezen als ergens de nieuwigheid vanaf is, is wel één van mijn valkuilen zeg maar
Tegelijkertijd is het misschien ook gewoon hetzelfde als een nieuwe auto kopen en die vervolgens overal zien rijden
Nou ja, zowel lastig als confronterend dit allemaal. Fijne uitlaapklep, dit topic
Drie HB-ers per klas: ik dacht altijd dat dat label werd geplakt op mensen die buitengewoon begaafd zijn. Ik ken in mijn eigen kring ook een aantal kids die als zodanig bestempeld zijn. Terwijl ik dacht, dat zijn slimme kids die het vast goed gaan doen op de universiteit. Maar hoogbegaafd, dan denk ik toch meer aan grootmeester op je twaalfde.quote:
De mijne heeft alleen een label, omdat dat voor de plusklas nodig was.. Daarvoor was het ons slimme blije ei, of ons eigenwijze mormel
Dat label bleek ook geen grensgeval. Al hebben we daar af en toe wel over getwijfeld (zijn juffen nooit)
Mijn jongste heeft nog 2 HB-ers in de groep zitten (en nog 3 in de hogere groepen).. Maar al plak je er een label op, ze hebben nog steeds hun eigen problemen en eigen begeleiding nodig.. Het zijn net mensen.. Als ouders ken je ze toch het best.
Het is ook wel lastig. De ene keer gaat het hier ook beter dan andere keren. Maar we gaan mee in de flow. Soms in contact met juf, soms iets wat we thuis kunnen veranderen/doen. En soms is er niks aan te doen..
Mijn tweeling van 7 scoren allebei 98e/99e percentiel in lezen en rekenen (VS systeem). Slimme kids maar zou ze niet hoogbegaafd noemen.
De externe HB-plusklas gaat uit van een IQ boven de 130. En ze checken nog wat andere ontwikkelingsonderdelen. (Het is 1 dagdeel per week)quote:
[..]
Drie HB-ers per klas: ik dacht altijd dat dat label werd geplakt op mensen die buitengewoon begaafd zijn. Ik ken in mijn eigen kring ook een aantal kids die als zodanig bestempeld zijn. Terwijl ik dacht, dat zijn slimme kids die het vast goed gaan doen op de universiteit. Maar hoogbegaafd, dan denk ik toch meer aan grootmeester op je twaalfde.
Mijn tweeling van 7 scoren allebei 98e/99e percentiel in lezen en rekenen (VS systeem). Slimme kids maar zou ze niet hoogbegaafd noemen.
Van de 27 kinderen (in groep 6/7/8) zitten zelfs 6 kinderen op die externe plusklas, dus scoren qua iq boven die 130. Maar niet alle kinderen trekken het externe HB-programma. IQ alleen is niet genoeg voor HB, het is wel een pakketje. Maar deze kinderen zijn wel echt megaslim.
Deze school trekt de bijbehorende ouders aan. Ook veel instroom in hogere klassen daardoor. Voor ons was het sociaal emotionele nou net de reden om erheen te gaan. Deze hb-expertise bleek pas later nodig, maar is mooi meegenomen.
Maar soms wordt het label HB en hoog intelligent wel verwisseld.
quote:SPOILERSemi-gerelateerd daaraan: herkennen andere ouders ook dat je door zo'n traject anders naar jezelf gaat kijken?
Nu denk ik niet dat ik echt hoogbegaafd ben, maar naarmate ik meer op zulke dingen let bij Minion en erover lees, herken ik wel echt trekjes van mezelf in haar. Ik leerde vroeger ontzettend makkelijk en heb eigenlijk nooit heel veel moeite voor school hoeven doen, maar tegelijkertijd vond ik vanzelf wel manieren om bezig te blijven, dus ik heb me nooit verveeld op school.
Maar bijv. dat stukje van interesse verliezen als ergens de nieuwigheid vanaf is, is wel één van mijn valkuilen zeg maar
Tegelijkertijd is het misschien ook gewoon hetzelfde als een nieuwe auto kopen en die vervolgens overal zien rijden
Nou ja, zowel lastig als confronterend dit allemaal. Fijne uitlaapklep, dit topic
SPOILERDe jongste lijkt echt op mijn man. De oudste is er eentje van mij. Zorgt er wel voor dat ik de oudste makkelijk kan sturen/opvoeden, bijna op intuïtie. En bij de jongste werkt het allemaal niet zo. Dus daar heb ik er geen last van.
Ik ben me er bij de oudste wel bewust van dat zijn leven zo anders is (ander type ouders, dorp vs stad, meisje vs jongen, vechtklas vs warme klas), dat ik niet teveel moet denken hoe het voor mij was.
quote:SPOILERSemi-gerelateerd daaraan: herkennen andere ouders ook dat je door zo'n traject anders naar jezelf gaat kijken?
Nu denk ik niet dat ik echt hoogbegaafd ben, maar naarmate ik meer op zulke dingen let bij Minion en erover lees, herken ik wel echt trekjes van mezelf in haar. Ik leerde vroeger ontzettend makkelijk en heb eigenlijk nooit heel veel moeite voor school hoeven doen, maar tegelijkertijd vond ik vanzelf wel manieren om bezig te blijven, dus ik heb me nooit verveeld op school.
Maar bijv. dat stukje van interesse verliezen als ergens de nieuwigheid vanaf is, is wel één van mijn valkuilen zeg maar
Tegelijkertijd is het misschien ook gewoon hetzelfde als een nieuwe auto kopen en die vervolgens overal zien rijden
Nou ja, zowel lastig als confronterend dit allemaal. Fijne uitlaapklep, dit topic
SPOILEREnorm! Bij ons in de ouderbegeleiding wordt dit overigens ook gewoon benoemd. We worden begeleid door de echa-specialiste en een psycholoog (gespecialiseerd in hb). Bij de uitspraken en bevindingen over Sjaak zijn ze er heel duidelijk in dat ze bij mij precies hetzelfde zien en dat ik ook hb ben (wellicht net zoveel als Sjaak). Omdat dit mij best aan het wankelen maakt, krijg ik ook mijn eigen traject hierin.
Nou, die klinkt wel hb wat mij betreftquote:
[..]
Nou, dat sowieso! Ik zie haar soms ook echt 'strugglen' met haar emoties ja
Laatst werd ze bijvoorbeeld heel boos op mij om iets (volledig begrijpelijk vanuit het perspectief van een kleuter). Maar er volgde een hele grote huilbui op, omdat ze zich zo rot voelde dat ze zo boos was geworden
[..]
Da's interessant om over te lezen ja. Dat rechtvaardigheidsgevoel is er zeker. Zo kan ze ook oprecht verontwaardigd vertellen over 'die jongens in de klas die dus niet luisteren als we in de kring moeten gaan zitten, mama. Die gaan dus gewoon door met spelen en kletsen hè?
En dan die blik in d'r ogen van puur onbegrip. Het is schattig en bijna zielig tegelijk
[..]
Lief, dank je
Ik geloof ook wel dat dit een proces is waar je even doorheen moet ja, om er een soort rust in te vinden. Da's dan weer mijn tic, dat ik daar meestal weinig geduld voor heb; ik wil zulke dingen graag meteen van A tot Z snappen
Sjaak vertelt mensen in de supermarkt dat ze toch echt 1,5 meter afstand moeten houden en is heel verontwaardigd als ze dat niet doen. Daar kan hij dan een uur later nog op terug komen. En dat blijft dus allemaal in zijn hoofdje zitten.SPOILERIk ben echt op een andere manier naar mezelf gaan kijken sinds de eerste keer dat HB bij onze zoon ter spraken kwam. Als ik mezelf vanuit het HB kader bekijk vallen veel dingen op hun plek. Ik heb me altijd anders gevoeld, maar heb de oorzaak daarvan nooit in de HB hoek gezocht. Mijn beeld van hoogbegaafdheid bleek ook niet helemaal te kloppen
[ Bericht 2% gewijzigd door Mevr_Mus op 21-11-2020 00:52:40 ]
Dankjulliewel!
)Hij moest er wel voor vastlopen in het schoolsysteem. Daar plukken we nog dagelijks de vruchten van, in negatieve zin. Hadden we dit maar eerder geweten, eerder gezien.. wat hadden we hem een leed kunnen besparen zeg. Ik wou dat iemand ooit tegen mij had gezegd dat een kind ook hoogbegaafd kan zijn als het niet op 3-jarige leeftijd vijf talen spreekt en een medicijn tegen kanker ontwikkelt.
Ik vind 'studiebol' niet perse een teken van hoogbegaafdheid, wel van intelligentie en motivatie.quote:
Ik ben zelf wel hb, ik was altijd de studiebol die keihard aan mijn schoolwerk zat en altijd de hoogste cijfers van de klas had. Zo’n loner, met weinig vriendjes enzo. N is dus best wel anders, helemaal niet zo bezig met presteren en altijd maar alles willen leren. En juist heel sociaal. Dus daarom twijfel ik of ze wel echt hb is. En als ze het wel is, dan komt het er in elk geval heel anders uit.
Ook door scholen inderdaad. Ik heb echt al te veel scholen gesproken die met een mooi 'aanbod voor hoogbegaafden' kwamen maar dat was dan het aanbod voor de goed lerenden. Doet de beeldvorming geen goed.quote:
[..]
De externe HB-plusklas gaat uit van een IQ boven de 130. En ze checken nog wat andere ontwikkelingsonderdelen. (Het is 1 dagdeel per week)
Van de 27 kinderen (in groep 6/7/8) zitten zelfs 6 kinderen op die externe plusklas, dus scoren qua iq boven die 130. Maar niet alle kinderen trekken het externe HB-programma. IQ alleen is niet genoeg voor HB, het is wel een pakketje. Maar deze kinderen zijn wel echt megaslim.
Deze school trekt de bijbehorende ouders aan. Ook veel instroom in hogere klassen daardoor. Voor ons was het sociaal emotionele nou net de reden om erheen te gaan. Deze hb-expertise bleek pas later nodig, maar is mooi meegenomen.
Maar soms wordt het label HB en hoog intelligent wel verwisseld.
Dat ook ja, maar ik ben ook wel officieel hb getest. Bij mij was het studeren ook wel een gevolgen van faalangst: ik ontleende mijn identiteit aan slim zijn, dus slecht presteren was het ergste wat er was. Dus werkte ik hard om dat te voorkomen (hoewel ik ook het leren zelf leuk vond, dus de inhoud van de les). Op zich heb ik wel veel bereikbaar daardoor (gepromoveerd enzo), dus problemen heb ik er niet echt mee gehad. Maar als kind maakte ik me wel veel meer zorgen dan nodig was. Het negatief doordenken herken ik dus deels wel, al ben ik er niet dood vastgelopen op school.quote:
[..]
Ik vind 'studiebol' niet perse een teken van hoogbegaafdheid, wel van intelligentie en motivatie.
Js is dit jaar gestart in groep 3. Hij is een oktober kind dus een hele vroege leerling en eigenlijk had ik hem liever nog een jaar bij de kleuters gehad op sociaal emotioneel gebied. Maat hij maakte vorig jaar tijdens Corona opeens cognitief zo’n grote sprong dat dit niet wenselijk was (en hij wou zelf naar 3).
Maar Js loopt ongeveer nu op cognitief gebied een goed schooljaar voor. Technisch lezen rond E6 en rekenen rond E4. Begrijpend lezen gok ik rond M4. Maar Js is dus ook nog echt een kleuter. De juffen bieden hem wel wat verrijking aan, maar hij pakt dit niet op. Gewoon normaal kleuter gedrag, hij ziet iets, denkt wat moet ik hiermee en doet het niet. De juffen hebben alleen geen tijd om met hem even ernaar te kijken, want ik denk dat daar al een oplossing zou liggen.
Dus de juffen lopen vast omdat hij regelmatig ook het normale werk begint te weigeren, want dat is zo saai. Ik kreeg schoolwerk te zien van rijtjes sommen en daar had hij als antwoord gewoon de tafel van 5 opgeschreven om te oefenen i.p.v. de sommen te maken
Nu willen ze hem naar de externe plusklas sturen voor 1 dag per week. Maar is dit niet veel te vroeg voor een kleuter in groep 3? Hoe denken jullie daarover?
Bij onze school gaan de meeste kinderen in groep 3&4 naar een externe plusklas. Dat is dan 2 uur per week. Daarvoor moeten ze dan cognitief een jaar vooruit testen. Vanaf groep 5 gaan ze een ochtend (4uur).
Ik weet niet of een hele dag beter of slechter is. De wisseling geeft ook onrust. D had in groep 4 van 11-13 les. Dan zat hij eerst op zijn gewone school en moest erna weer terug. Dat was niet helemaal ideaal. Maar ze kregen genoeg ruimte om buiten te spelen en de opdrachten waren ook passend voor jonge kinderen.
Het voordeel van onze klas is wel dat er echt goede expertise is, daar kunnen ze juist problemen beter begeleiden en misschien voorkomen.
Misschien dat zo'n plusklas ook explicieter aan die werkhouding/studievaardigheden werkt? Dan zou Js daar misschien wel baat bij hebben. En sowieso het feit dat hij daar meer uitgedaagd wordt leidt misschien al tot verbetering.
Er zijn altijd slimmere kinderen, kinderen die op een bepaald gebied of gebieden slimmer zijn. Betekent niet dat ze op elk gebied slimmer zijn. Maar iets valt op dus plaatsen we ze in een hogere klas of speciale groep. Dan worden ze gewoon de zoveelste autist die in het algemeen ook bovengemiddeld slim zijn. Je wil toch dat je kinderen ook gewoon de basisdingen leren en doen?
Ik zeg wel vaker op het forum (in het onzin subforum etc.) dat ik in extreme mate hoogbegaafd ben. Nou ja of dat nou zo is of niet, ik was altijd diegene die de hoogste cijfers haalde zonder dat ik er veel moeite voor deed. Ik begreep het gewoon wel. Ik ben er zelf alleen wel erg blij om dat ik gewoon niet speciaal behandeld ben want anders weet ik wel vrij zeker dat ik op andere vlakken erg achter zou zijn gaan liggen. Nu misschien alsnog maar anders nog wel in veel extremere mate.
Je leert op school toch veel meer dan alleen maar wat je moet leren bij je vakken. Je leert met kinderen omgaan. Schema's. Gevolgen als je niet doet wat je moet doen etc. En bijvoorbeeld dat laatste ontbreekt. Zo vast ook wel meer. Zelf denk ik dat mensen hier niet objectief/realistisch naar kunnen kijken.
Verrijking is compleet zinloos als er geen begeleiding bij wordt gegeven. Is geen kwestie van 'niet oppakken', het zijn over het algemeen werkjes die zo worden opgezet dat er begeleiding bij nodig is vanuit een leerkracht. Dat er geen tijd voor is geloof ik best, maar dan kan het net zo goed niet aangeboden worden.quote:
De juffen bieden hem wel wat verrijking aan, maar hij pakt dit niet op. Gewoon normaal kleuter gedrag, hij ziet iets, denkt wat moet ik hiermee en doet het niet. De juffen hebben alleen geen tijd om met hem even ernaar te kijken, want ik denk dat daar al een oplossing zou liggen.
De afgelopen maanden leerde ik steeds meer over hb en mijn twee cent:quote:
Ok, ik gooi er ook maar een keer een vraagje in..
Js is dit jaar gestart in groep 3. Hij is een oktober kind dus een hele vroege leerling en eigenlijk had ik hem liever nog een jaar bij de kleuters gehad op sociaal emotioneel gebied. Maat hij maakte vorig jaar tijdens Corona opeens cognitief zo’n grote sprong dat dit niet wenselijk was (en hij wou zelf naar 3).
Maar Js loopt ongeveer nu op cognitief gebied een goed schooljaar voor. Technisch lezen rond E6 en rekenen rond E4. Begrijpend lezen gok ik rond M4. Maar Js is dus ook nog echt een kleuter. De juffen bieden hem wel wat verrijking aan, maar hij pakt dit niet op. Gewoon normaal kleuter gedrag, hij ziet iets, denkt wat moet ik hiermee en doet het niet. De juffen hebben alleen geen tijd om met hem even ernaar te kijken, want ik denk dat daar al een oplossing zou liggen.
Dus de juffen lopen vast omdat hij regelmatig ook het normale werk begint te weigeren, want dat is zo saai. Ik kreeg schoolwerk te zien van rijtjes sommen en daar had hij als antwoord gewoon de tafel van 5 opgeschreven om te oefenen i.p.v. de sommen te maken
Nu willen ze hem naar de externe plusklas sturen voor 1 dag per week. Maar is dit niet veel te vroeg voor een kleuter in groep 3? Hoe denken jullie daarover?
Herhaling is saai voor een hb-er. Dus rijtjes sommen kan teveel herhaling zijn, waardoor een kind afhaakt (want waarom zo vaak hetzelfde doen, als ik het al eens heb laten zien). Zo hebben wij nu met school afgesproken dat Sjaak 10% moet doen van de opdrachten en instructies, en daarna door mag met verrijking, verbreding óf mag gaan spelen.
Ik denk dat die plusklas prima kan helpen, want daar wordt op niveau aangeboden en compact, als het goed is.
Ja, dit dus toch...quote:
[..]
Verrijking is compleet zinloos als er geen begeleiding bij wordt gegeven. Is geen kwestie van 'niet oppakken', het zijn over het algemeen werkjes die zo worden opgezet dat er begeleiding bij nodig is vanuit een leerkracht. Dat er geen tijd voor is geloof ik best, maar dan kan het net zo goed niet aangeboden worden.
(Je gaat aan jezelf twijfelen).
Ze gaf als voorbeeld iets over vlaggen en in hoeveel mogelijkheden je dan had met 3 kleuren. Ik kan me gewoon ook voorstellen dat Js zoiets had van... kleuren, geen zin in. Terwijl als je even hem even de aandacht geeft....
De externe plusklas is hier een samenwerking van een paar scholen maar vooral gericht op het ontwikkelen van executieve functies. Het is geen verrijking maar ander werk en het werken aan zelfgekozen doelen. Maar ik kan me niet voorstellen dat Js nu al kan bedenken “ik moet werken aan doorzetten bij moeilijke sommen” ofzo..
Poeh, ik vind het maar lastig....
(Had ik al verteld dat ik op mijn school specialist hb ben
maar als het dan over je eigen kind gaat )Ik ben therapeut, gespecialiseerd in prikkelgevoeligheid. En als het om Sjaak gaat, heb ik echt iemand anders nodig die mij vertelt waar ik op moet letten en wat handig is. En dan kan ik mezelf wel voor mijn hoofd slaan, want duh!quote:
(Had ik al verteld dat ik op mijn school specialist hb ben
Het ontwikkelen van de executieve functies is een langdurig proces, in mijn ervaring wordt er elke keer wel iets gedaan om die functies te ontwikkelen. Dan ben je er niet na een half jaar in zo'n plusklas maar het is beter dat het in ontwikkeling is dan dat het stil ligt. Maar waar het ook om gaat tijdens zo'n plusklas is het peercontact (de wetenschap dat je niet de enige bent die 'zo' denkt) en het mogen ervaren van tegen moeilijke dingen aanlopen, juist omdat hetgeen er gemiddeld wordt aangeboden al buiten je comfortzone ligt. En hier wordt er bij de jongere kinderen niet gesproken over 'doorzetten bij moeilijke sommen' maar meer over de dingen die bij hun beleving passen.quote:
[..]
Maar ik kan me niet voorstellen dat Js nu al kan bedenken “ik moet werken aan doorzetten bij moeilijke sommen” ofzo..
Verder maakt de leraar in de klas voor iedereen voor taal en rekenen een soort spoorboekje, waar in staat welke uitleg gevolgd moet worden of juist niet en welke opdrachten gemaakt moeten worden. Sommige maken alle reguliere opdrachten, andere een paar en gaan dan in het plusboekje werken en weer andere gaan verder met de verrijking omdat ze wat meer moeite hebben met de opdrachten.
Maar om terug te komen op welke leeftijd voor de plus klas, deze is hier nu vanaf groep 3 en denk dat dat ook zeker wel kan. Maar het scheelt ook dat dit gewoon op school is en geregeld wordt. Daardoor is er ook goed contact tussen leraar verdiepte groep en de groepsleerkracht en wordt er ook gekeken of iemand op zijn plek zit in de groep.
Volgens mij hebben ze ook voor groep 1-2 een verdiepte groep, maar wat ze daar precies al doen weet ik niet, al kan ik daar ook wel wat bij bedenken.
Toch is het wel weer belangrijk dat ze leren dat je dingen moet doen die je niet leuk&saai vind. Want dat gaan ze nog genoeg tegenkomen. Het is een beetje een middenweg. De mijne heeft een schurft aan die saaiheid, maar mijn man ook trouwens. Die karaktertrek gaan we niet voeden. Maar dat verschilt per kind. Juf heeft de balans wel gevonden denk ik.quote:
[..]
De afgelopen maanden leerde ik steeds meer over hb en mijn twee cent:
Herhaling is saai voor een hb-er. Dus rijtjes sommen kan teveel herhaling zijn, waardoor een kind afhaakt (want waarom zo vaak hetzelfde doen, als ik het al eens heb laten zien). Zo hebben wij nu met school afgesproken dat Sjaak 10% moet doen van de opdrachten en instructies, en daarna door mag met verrijking, verbreding óf mag gaan spelen.
Ik denk dat die plusklas prima kan helpen, want daar wordt op niveau aangeboden en compact, als het goed is.
Hier leren ze ook Russisch of Chinees op de plusklas. Dan moet elk kind wel echt iets doen wat niet makkelijk is. En waarbij de ouders ook niet echt kunnen helpen (zelfs overhoren is lastig voor ons).
Het is ook fijn dat ze grotendeels in een reguliere klas zitten. Als ik die kinderen in de plusklas zie, daar zou mijn kind niet blij worden om de hele week tussen te zitten. Hij lijkt een stuk socialer en speelser dan de anderen.
Zeker, alleen is het een groot verschil tussen niet leuk&saai ver onder je niveau, en niet leuk&saai op je eigen niveau. Als je 3 jaar voor loopt op rekenen, waarom zou je dan herhalend werk op het niveau van je klasgenootjes moeten doen? Daar wordt iedereen doodongelukkig door en dan krijg je kinderen die uitvallen.quote:
[..]
Toch is het wel weer belangrijk dat ze leren dat je dingen moet doen die je niet leuk&saai vind. Want dat gaan ze nog genoeg tegenkomen. Het is een beetje een middenweg. De mijne heeft een schurft aan die saaiheid, maar mijn man ook trouwens. Die karaktertrek gaan we niet voeden. Maar dat verschilt per kind. Juf heeft de balans wel gevonden denk ik.
Hier leren ze ook Russisch of Chinees op de plusklas. Dan moet elk kind wel echt iets doen wat niet makkelijk is. En waarbij de ouders ook niet echt kunnen helpen (zelfs overhoren is lastig voor ons).
Het is ook fijn dat ze grotendeels in een reguliere klas zitten. Als ik die kinderen in de plusklas zie, daar zou mijn kind niet blij worden om de hele week tussen te zitten. Hij lijkt een stuk socialer en speelser dan de anderen.
Bij Russisch en Chinees is die herhaling dan wel weer prettig, want dat is op eigen niveau.
Mijn jongste slaat een deel van de herhaling over, ook een deel van de uitleg. Maar hij moet wel af en toe aan juf laten zien dat hij alles beheerst. En niet dat dingen overgeslagen of vergeten worden.
Maar het is hier de combi van karakter en misschien niet zo'n grote voorsprong als bij jullie. Hij kan bijv op genoeg gebieden echt jaren vooruit, maar andere gebieden maar een jaar. En tafels hoofdrekent hij nog steeds (wel zo snel dat niemand dat merkt).
Bij Russisch merken we nu dat hij nooit geleerd heeft om te leren. Dat herhalen is ook stom. En saai. Bij dit kind is de grens tussen saai&simpel en te moeilijk heel smal(zone van naaste ontwikkeling). Dus hij zal dat moeten aanpassen, want de wereld kan zich daar niet 100% aan aanpassen.
Toen mijn oudste (versneld) in groep 3 zat, gaf ik bij de IB-er aan dat mijn kind het leren schrijven nogal saai vond. Maar ik zei daarbij dat hij ook moet leren om saaie dingen te doen.
De IB-er gaf aan dat dat inderdaad het geval is, maar dat het wel in verhouding mag liggen. Als al 60% van je schoolwerk saai is (hij kon al lezen en rekenen), dan zal school toch op moeten passen met nog meer saai werk. 😉
Geen idee. Wij hebben via de huisarts een verwijzing gevraagd en hebben het zo vergoed gekregen.quote:
Ja hoi! Even tussendoor: als ik mijn kind zou willen laten testen, zie ik daarvoor best pittige bedragen voorbij komen. Is dat anders als de school de test aan zou vragen?
Ligt eraan wat je precies wil testen. Mijn jongste had alleen het cijfertje nodig voor de plusklas. Dan is zo'n basic test prima (wiscV, geeft algemeen iq, ook cijfers op subgebieden en begeleidende tekst).quote:
Ja hoi! Even tussendoor: als ik mijn kind zou willen laten testen, zie ik daarvoor best pittige bedragen voorbij komen. Is dat anders als de school de test aan zou vragen?
Maar een ander kind heeft naast de iq test over een wat breder spectrum. Bijv richting emoties, autisme, verwekingssnelheid etc. Dat omdat dat kind niet echt functioneerde en ze wilden achterhalen waar de oorzaak zat. Dan is alleen zo'n cijfertje met begeleidende tekst niet voldoende..
Nog aanvulling: soms kun je beter doortesten op lesstof dan het iq testen, en daar het lesprogramma op aanpassen.
Het is maar net welke info je nodig hebt..
[ Bericht 7% gewijzigd door Deepfreeze op 02-12-2020 15:56:51 ]
Dit is heel fijn om te lezen. Ik zeg nooit wat want ik heb niet het idee dat mijn kind uitzonderlijk is.quote:
Ook tussen HB kinderen zit veel variatie. En elk kind heeft zijn eigen aanpak nodig. Het zijn net mensen. Wat voor de ene werkt, werkt voor de ander niet. Dat moeten we allemaal ook zelf uitvinden denk ik..
Wij hebben een arrangement via de gemeente, uit dat potje geld wordt alles betaald.quote:
Ja hoi! Even tussendoor: als ik mijn kind zou willen laten testen, zie ik daarvoor best pittige bedragen voorbij komen. Is dat anders als de school de test aan zou vragen?
dank voor de reacties!
Wij kwamen via de huisarts niet uit bij de GGZ, maar gewoon bij een specialist naar keuze. Je kunt ook een keer contact opnemen met een specialist en vragen hoe je het vergoed kan krijgen.quote:
Ja ik heb even wat om me heen gekeken en contact gehad met de ha, maar dan kom je uit bij de ggz en dat lijkt me weer disproportioneel. Zo veel is er nou ook weer niet aan de hand. Ik wacht even af. In de tussentijd ga ik gewoon even kijken of hij zin heeft om te leren lezen, dat opent ook weer een hele wereld.
dank voor de reacties!
Dit zal per gemeente verschillen. Wij kregen gewoon voor kind 2 zonder morren ook een arrangement, omdat kind 1 al bij ze bekend was. De oudste heeft vermoedelijk THUISZITTER in grote letters op zijn dossier staan, wellicht opent dat deuren voor nr 2.quote:
Via de gemeente is hier wel een eis dat de hulpvraag niet uitsluitend op de schoolsituatie van toepassing is. Er is ook een hulpvraag vanuit de thuissituatie nodig. En dat weerhoudt mij wel om daar vergoeding aan te vragen. Er is niet echt een probleem thuis (behalve soms wat frustratie die er thuis uitkomt, maar dat komt voort uit de schoolsituatie denk ik), en dat wil ik er liever ook niet van maken...
(Overigens is 'hulpvraag' niet zo dramatisch he, als jij handvatten wil om met je hoogbegaafde kind om te gaan heb je al een hulpvraag. Daarvoor hoeft het kind niet eerst suicidaal te zijn.)
Op school gaat het volgens mij wel prima. Hij komt iedere dag thuis met een letter die hij in groep 3 weer heeft geleerd, en dat hij met kern 5 (of zoiets) gaat starten. Allemaal dingen die hij al lang kan en kent, maar dat is voor nu even niet erg. In januari hebben we weer een afspraak staan om te kijken hoe verder.
Hoe hebben jullie kinderen de afgelopen weken overleefd?
Onze Minion vond het ook wel spannend allemaal hoor. Is ook het type kind dat op 5 december verdrietig wakker wordt, omdat ze beseft dat het alweer bijna klaar is, i.p.v. blij te zijn dat het eindelijk zo ver is
Maar verder een heerlijke avond gehad gisteren
normaal vieren we het 2x en met allemaal familie enzo, nu heerlijk relaxt met z'n vieren En vandaag heeft ze echt de hele dag zitten bouwen aan d'r gigantische Lego bus
De jongste heeft dinsdag een toets Russisch en zijn 9-jaars prik, donderdag voordracht. En daarna is het nog anderhalve week tot zijn verjaardag. En daarna kerst, met de sint cadeautjes van mijn ouders. Ik verwacht in 2021 wel weer een relatief normaal kind.
Het gaat elk jaar wel beter met het hyper zijn. We worden er allebei handiger in om de spanning te verlichten. Hij overziet het beter denk ik, gelooft ook niet meer in Sint. Dat zal ook wel schelen.
). En oma had cadeautjes (“nee hoor, niet zo veel” en vervolgens waren het er 10 “want dit was maar 75 cent”) zaterdag. Ze wilde ook graag dat we bleven eten maar dat wilde Sjaak niet.Ik vind wel echt dat Sjaak het goed door is gekomen, maar het heeft ons allemaal veel energie gekost.
Wij voor de jongste inderdaad. Voor de oudste niet, dat ging via de huisarts en bij Accare. Volgens mij heeft de gemeente daar niet tussen gezeten. School is er wel bij betrokken geraakt, maar het initiatief lag bij ons. Inmiddels hebben we zijn uitslagen, ASS en een gemiddeld iq (100, het is een gave) met een uitschieter (122) op ruimtelijk inzicht. Toen hij van het MOD afging lag zijn IQ rond de 80 dus we zijn tevreden.quote:
[..]
Wij hebben een arrangement via de gemeente, uit dat potje geld wordt alles betaald.
De jongste heeft een beschikking vanuit de Jeugdwet, maar die moet worden opgehoogd omdat hij nu onderzocht gaat worden op ASS en zijn IQ. Belde ik achteraan, bleek niet te hoeven. Dat regelden ze wel zodra Accare erom vroeg. Oké prima. Natuurlijk is dat een heel ander verhaal omdat de jongste ooit verwezen werd naar het kdc met autisme en een verstandelijke beperking die als ernstig moet worden ingeschat. Inmiddels weten we dat ernstig wel meevalt, maar hoogbegaafd is hij in elk geval niet (dus ik blijf weer meelezer hier...)
G is in oktober 5 geworden en zit sinds eind september bij een nieuwe juf in groep 2. Hij is gestart bij zijn oude juf maar zij valt in de risico groep. Na 3 weken, dus medio oktober, moesten we op school komen; hij komt niet goed mee. Doet een week over een werkje, stempelt zijn woordjes niet, slaat pauzes over omdat hij dan moet doorwerken. Snel afgeleid, slecht te motiveren. Mogelijk moet hij groep 2 over doen.
Dit zagen wij niet aankomen, want hij is volgens ons echt intelligent. Met 2,5 sprak hij woorden als ventilatierooster, catastrofe, consultatiebureau en in de juiste context. Hij kent het hele alfabet, telt met gemak tot 60 (ook niet typisch voor een net 5jarige?)
Hij geeft zelf aan het werk niet leuk te vinden. Endstra snap ik, ze leren in zijn klas nu spelenderwijs tot 10 tellen. We hebben hem uitgelegd dat hij eerst moet laten zien dat hij de basis kan voor hij uitdagender werk krijgt. Het gaat nu iets beter.
Hoe komen we erachter of hij meer uitdaging nodig heeft? Want zijn juf heeft het vooral over groep 2 over doen gehad.
Voor onze andere kinderen starten we vandaag toevallig een traject om te achterhalen waar hun achterstand vandaan komt en welke begeleiding ze nodig hebben (in eerste instantie van ons als ouder). Het gat qua ontwikkeling is zo groot dat ik ook met de oudste niet meer weet hoe of wat. Wellicht overschat ik hem (de opvang deelt overigens ons idee van voorsprong)
Desondanks moet hij het wel laten zien, want anders gaat dit in groep 3 natuurlijk net zo. Misschien is het handig om hem te laten testen op Hb en begeleiding te krijgen hierbij?
Nanukerst wat jij schrijft ben ik ook bang voor. Toevallig met mijn man overgehad vanochtend, die zei ook ze wil zien dat hij de basis beheerst. Ik zeg een hoogbegaafd kind kan het snel camoufleren volgens mij en dan krijg je het niet zo snel getest. Dus ik snap de terughoudendheid van de juf, en het is niet zo dat ik een stempel wil opdrukken maar ik wil mijn kinderen we bieden wat ze nodig hebben/wensen.
We wonen overigens in Almere. Ik moet even kijken waar we een hb-begeleider kunnen vinden. Volgens mij wordt er al snel gedacht, daar is weer zo’n ouder die haar kind overschat. Maar cognitief loopt hij echt voor, of hij nu begaafd, of hoogbegaafd, of gewoon slim is.
N heeft vaak de neiging om clownesk gedrag te laten zien; zowel als iets te makkelijk is, als wanneer zij denkt dat het moeilijk is en dus niet durft. Bij zwemles zitten ze daar dan wel bovenop: "laat het zien!!" Daar sturen ze je echt niet naar het volgende badje als je niet laat zien dat je de gevraagde techniek beheerst. Maar op school werkt dat natuurlijk anders en kan de juf er niet de hele tijd bovenop zitten.
Maar gezien wat je zegt over G denk ik dat een hb begeleider echt handig kan zijn. Er zijn ook wat Facebookgroepen over hb-kinderen, daar vind je vast wel iemand in Almere.
Edit: oh dat zei Saskia ook al, spuit elf
Kan me goed voorstellen dat G zich dan al snel verveelt, als het klassikale niveau zo laag ligt. Meteen een HB test lijkt me wel heel erg voorbarig.
Maargoed, mijn mening
ik heb zelf op het SO gezeten en heb dus 7 jaar in een klas gezeten waarin het niveau voor mij veel te laag lag. Rond groep 3 hebben ze me toen "losgelaten" en aan het eind van groep 8 lag ik hele stapels boeken voor op de rest van de klas (voor alle vakken). En dat sloot op de middelbare dan weer perfect aan op de havo/vwo brugklas, dus niet dat ik HB ben ofzo. ik weet niet wat gemiddeld is. Ik denk niet dat hij per definitie hoogbegaafd is, hij is wel verder dan zijn leeftijdgenootjes, zeker qua taal. En nu met Corona heb ik er weinig grip op. Hij moet plaatjes omcirkelen die met een letter beginnen, cijfers schrijven, aantallen kleuren. Dat doet hij inderdaad op zijn gemak. Maar ik zie niet alles wat ze doen, alleen een selectie via de app. Vorig jaar in groep 1 mocht hij kleuteren, in groep 2 moet hij werkjes afmaken binnen een bepaalde tijd en sturen ze wat meer op discipline. Vanaf groep 3 krijgen ze echt moeilijkere sommen geloof ik.Even gezocht, dit komt redelijk overeen met het niveau in de klas: https://wijzeroverdebasis(...)nvoorwaarden-groep-2
De mijne bleek bij rekenen bovenin en qua taal gemiddeld te scoren. En dat zonder fatsoenlijk lees/rekenonderwijs. Toen kon juf, ondanks haar bedenkingen, niet veel anders dan hem meenemen met groep 2 werk en ook extra's. Pas in mei is het besluit genomen om hem mee te nemen naar groep 3.
Elk hoofdstuk eindigt met een raadsel, pas als je dat gekraakt hebt kun je verder. Wij zijn fan!
Dat ziet er leuk uit! Bedankt voor de tip. Leuk verjaardagscadeau.quote:
Sticker kreeg een razend leuk kerstcadeau: https://www.bol.com/nl/p/(...)1_29.30.ProductTitle
Elk hoofdstuk eindigt met een raadsel, pas als je dat gekraakt hebt kun je verder. Wij zijn fan!
Dat boek ziet er tof uit! Die gaat op de lijst voor later.quote:
Sticker kreeg een razend leuk kerstcadeau: https://www.bol.com/nl/p/(...)1_29.30.ProductTitle
Elk hoofdstuk eindigt met een raadsel, pas als je dat gekraakt hebt kun je verder. Wij zijn fan!
Sjaak kreeg Lego Boost en vindt het geweldig. Hij bouwt uren en we moeten hem stoppen, omdat hij anders te moe (en dus snel gefrustreerd) wordt.
Verder leest hij nu alles wat los en vast zit, behalve boeken, daar vindt hij niet veel aan. Komt vast wel (hoop ik). Hij vindt schrijven nu ook erg leuk
Het is allemaal nog fonetisch, maar wordt steeds een beetje beter. Ik vind zijn ontdekkingstocht in de taal zo leuk!Cassandra, ik weet niet of je dit nog leest maar even herkenning hier. Js had vorig jaar hetzelfde. Hij deed geen werkjes, zei dat hij dingen niet kon en speelde liever. Nu is Js van oktober natuurlijk en nog heel speels dus wij gingen in februari helemaal mee in nog een jaartje groep 2 (al wist ik wel natuurlijk dat hij cognitief prima op niveau zat). Toen kwam Corona en leerde Js zichzelf in een weekje lezen en maakte hij het verrijkingswerk van Ow uit groep 3.
Hij is dus natuurlijk toch naar 3 gegaan en hij was de eerste weken zo blij. Hij leerde nieuwe dingen en de structuur doet hem heel goed. (Alleen eerlijk nu is hij alleen nog blij als hij moet schrijven, want daar kan hij zich verbeteren).
Heb je al contact gehad met de ib’er? En als ik het ook zo hoor zou ik blijven sturen naar groep 3 volgend jaar.
Update van Js van de laatste keer: er is geen update. Niets meer gehoord van de juf over de externe plusklas en in het werk dat ik kreeg van de juf voor na de vakantie zit minimale verrrijking. Gelukkig ben ik zelf juf (en specialist excellentie) en heb ik dit jaar kleuters dus ik ga zelf met hem aan de gang tijdens het thuisonderwijs.
En als ze straks weer op school zitten maar contact opnemen met de directie, want er is geen ib’er :s