Help mijn kind is slim! Hoe ga je om met hoogbegaafdheid? #4

Tips voor leuke boeken in het Engels voor een 12-jarige? Ik kom zelf niet verder dan Harry Potter en Roald Dahl.

quote:

Op zondag 15 november 2020 22:10 schreef Nanukerst het volgende:
Tips voor leuke boeken in het Engels voor een 12-jarige? Ik kom zelf niet verder dan Harry Potter en Roald Dahl.

A series of unfortunate events misschien?
The Witch, the Lion and the Wardrobe
De waanzinnige boomhut in het Engels
The Hunger Games (maar misschien over een paar jaar pas)

[ Bericht 5% gewijzigd door MevrouwCactus op 15-11-2020 22:51:08 ]

Late reactie, maar:

Wauw, MwC da's inderdaad behoorlijk hoog! kan me voorstellen dat je daar even van schrikt ja.

quote:

Op zondag 15 november 2020 22:10 schreef Nanukerst het volgende:
Tips voor leuke boeken in het Engels voor een 12-jarige? Ik kom zelf niet verder dan Harry Potter en Roald Dahl.

The Hobbit!
Lord of the rings is denk ik wat te langdradig.

quote:

Op zondag 15 november 2020 22:10 schreef Nanukerst het volgende:
Tips voor leuke boeken in het Engels voor een 12-jarige? Ik kom zelf niet verder dan Harry Potter en Roald Dahl.

Anthony Horowitz heeft heel wat voor tieners geschreven.

quote:

Op zondag 15 november 2020 22:15 schreef MevrouwCactus het volgende:

[..]

A series of unfortunate events misschien?
The Witch, the Lion and the Wardrobe
De waanzinnige boomhut in het Engels
The Hunger Games (maar misschien over een paar jaar pas)

Je moet zelf even beoordelen hoe geschikt je het vindt maar mijn 12 jarige las oa (even haar Goodreads app bekeken)

The hate you give
Fault in our stars
Percy Jackson
Maze runner
Divergent
One of us is lying
Three dark crowns
I am Malala (kids Ed)
The 7 Habits of Happy Kids

Series of unfortunate events leest mijn tien jarige. Ook leuk!

quote:

Op zondag 15 november 2020 22:10 schreef Nanukerst het volgende:
Tips voor leuke boeken in het Engels voor een 12-jarige? Ik kom zelf niet verder dan Harry Potter en Roald Dahl.

Toen ik in de brugklas lesgaf, waren Percy Jackson en de Grijze Jager erg populair. Mijn leerlingen lazen die in het Nederlands, maar ze kunnen natuurlijk ook gewoon in het Engels. Artemis Fowl is misschien ook wel leuk, ken ik zelf minder goed.

Edit: dubbel

Dresden Files door Jim Butcher is leuk!

En als ie van popular science of geschiedenis houdt, iets van Bill Bryson?

Lord of the rings

Mooie tips, ik maak vast een lijstje (en wacht geduldig tot de bieb weer open gaat).

Die 7 habits of happy kids is de kinder editie van 7 habits of highly effective people. Ik dacht dat ze daar echt niets aan zou vinden, maar ze heeft dat echt een paar keer gelezen en er veel aan gehad.

Ik kocht trouwens eerst alle boeken maar ze is over op de kindle en dat is erg handig. En goedkoper. En het ding gaat overal mee naar toe

quote:

Op zondag 15 november 2020 22:10 schreef Nanukerst het volgende:
Tips voor leuke boeken in het Engels voor een 12-jarige? Ik kom zelf niet verder dan Harry Potter en Roald Dahl.

De boeken van Jonathan Safran Foer misschien (Everything is illuminated en Extremely loud & incredibly close)?
The Curious Incident of the Dog in the Night-Time
De boeken van Terry Pratchett (Discworld serie) als hij van Fantasy houdt?

[ Bericht 1% gewijzigd door Phaidra op 19-11-2020 11:35:40 ]

Hier gaat het even wat minder, en ik weet niet zo goed wat ik ervan moet denken. Van kleins af aan heeft de oudste een ontwikkelingsvoorsprong gehad, al is hij nooit getest. Hij zit nu in groep 5 en eigenlijk vrij plotseling is die voorsprong een beetje ingekakt en lijkt hij zelfs moeite te hebben met zowel rekenen als taal. Dat taal niet zo heel erg zijn ding was, wisten we al. Spelling is echt slecht, al gaat lezen sinds een half jaartje een stuk beter (net even die drempel over van de stomme AVI boekjes, zeg maar). Maar nu loopt rekenen ook niet lekker. Werkjes die hij niet op tijd af krijgt, tussenstapjes die hij overslaat, maar dan wel een fout antwoord geeft, het is allemaal net niet. Het resultaat is dat hij eigenlijk nooit tijd over heeft voor de leukere werkjes in de klas, en daar wordt hij een beetje sip van.

Gister hebben we een gesprek met de juffen gehad. Ze willen kijken of het helpt als hij stopt met de maatwerk klas. Hier zit hij sinds halverwege groep 3 in, samen met andere kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong. Hier zorgen ze voor verdieping en besteden ze tijd aan leren leren, fixed mindset, etc. Juist iets wat hij heel erg leuk vindt, maar het gaat nu ten koste van de tijd die hij nodig heeft voor de gewone werkjes. Een voorwaarde voor deelname is wel dat je in minder tijd de gewone stof kan doorlopen, en dat lukt nu even niet. Als er in de klas tijd over is, kunnen ze die verdieping ook daar aanbieden, is nu de afspraak.

Ik begrijp deze beslissing, en het lijkt me ook wel even fijner voor hem, dat de druk eraf is om snel werkjes af te maken, met ruimte voor leuke dingen. Maar ik blijf me wel afvragen wat het achterliggende proces is. Zelf geeft hij niet aan dat hij dingen niet snapt, of zich juist verveelt. Hij vindt school niet saai, gaat met plezier (ik vraag dat echt regelmatig, en heb niet het idee dat hij niet eerlijk is). Is de ontwikkelingsvoorsprong écht weg, doordat de stof moeilijker wordt, zit zijn perfectionisme hem in de weg, moeten we toch kijken naar dyslexie of toch voor onze eigen gemoedsrust testen op HB? Ik vind het zo lastig...

En dan hebben we de jongste... Hij zit nu in groep 2, maar zijn juf heeft vorige week ook aangegeven dat er bepaalde gebieden zijn waar hij niet laat zien wat hij kan. Ze heeft ook de oudste in de klas gehad, en zei dat ze vermoedt dat de jongste nog een slag slimmer is dan de oudste. Maar dingen als dagen van de week of de maanden van het jaar, die onthoudt hij niet. Of de namen van zijn klasgenootjes waar hij niet veel mee speelt. Het interesseert hem niet genoeg lijkt het, dus besteedt hij er geen aandacht aan. Zo duurde het ook eeuwen voor hij de kleuren goed zei. Volgens mij wist hij het prima, maar had hij gewoon geen zin om 'een kunstje' te laten zien. Hij zei altijd gewoon blauw of groen, in volle overtuiging. Maar als je hem vroeg om een groen snoepje te pakken, ging dat altijd gewoon goed (tussen neus en lippen door). En op dit moment zijn ze bezig met letters aanbieden. Hij doet leuk mee, daar niet van, maar nadat ze een week lang met b oo m bezig zijn geweest als thema (de letters oefenen met schrijven, andere woorden zoeken die met b beginnen, bomen knutselen, etc), herkende hij een paar dagen later de b niet meer. Of zegt dat het een k is (die is nog niet aan bod gekomen).

Ik kan zelf dus echt niet beoordelen of hij het écht niet weet/onthoudt, of dat hij te eigenwijs is en gewoon geen zin heeft om mee te werken. Afgelopen dagen was hij thuis omdat hij verkouden was, en hebben we eigenlijk in 1 uurtje de dagen van de week gestampt. Elke dag gevraagd om te herhalen, en het blijft ook gewoon hangen. Als je hem dan vraagt welke dag er na woensdag komt, roept hij eerst maar wat, zonder echt na te denken. Maar als je dan even streng zegt: nee, eerst even goed nadenken, zeg het rijtje maar even op. Dan gaat het dus wel goed en komt hij met het echte antwoord. Ik verwacht dat het voor hem een lastige schoolperiode wordt zo... (en voor ons ).

Sorry, lang verhaal...

Phaidra, wat je jongste betreft.. ik lees echt wel wat signalen van onderpresteren. Ik zou een HB-specialist mee laten kijken.

Ik was altijd in de veronderstelling dat onderpresteren pas gaat spelen op school. Maar hij is eigenlijk nooit echt snel geweest in zijn ontwikkeling, in ieder geval niet in vergelijking met de oudste. Ook thuis heeft hij geen interesse in letters leren (schrijven of lezen), of in ieder geval niet merkbaar. Dat verhaal over kleuren herkennen speelde ook al voor school. Is het dan mogelijk dat onderpresteren thuis ook speelt (en dan eigenlijk al vanaf een jaar of 2...)?

Hij is wel heel creatief, heeft ontzettend veel fantasie, kan heel komisch uit de hoek komen. Is het voor hem allemaal een spel? Hij gaat zich in ieder geval niet extra inzetten voor schouderklopjes zeg maar. Dat zit niet in zijn karakter. Wat iemand anders van hem vindt, maakt hem totaal niet uit. Hij kan behoorlijk goed een 'rol spelen' dus ik weet het echt niet.

quote:

Op donderdag 19 november 2020 14:06 schreef Nanukerst het volgende:
Phaidra, wat je jongste betreft.. ik lees echt wel wat signalen van onderpresteren. Ik zou een HB-specialist mee laten kijken.

Dit! En bij tweede kinderen is het risico op onderpresteren groter! Wij zijn ook nog heel erg zoekende met onze jongste. Hij zet zich enorm af tegen de oudste die verbaal heel sterk is en graag praat over complexe onderwerpen. Jongste plaatst zichzelf in de rol van het jongste kind dat niks weet en doet zichzelf daarmee echt tekort én zit zichzelf daarmee ook enorm in de weg. Onderpresteren kan ook binnen een gezin ontstaan

[ Bericht 4% gewijzigd door Mevr_Mus op 19-11-2020 15:11:06 ]

quote:

Op donderdag 19 november 2020 15:03 schreef Mevr_Mus het volgende:

[..]

Dit! En bij tweede kinderen is het risico op onderpresteren groter! Wij zijn ook nog heel erg zoekende met onze jongste. Hij zet zich enorm af tegen de oudste die verbaal heel sterk is en graag praat over complexe onderwerpen. Jongste plaatst zichzelf in de rol van het jongste kind dat niks weet en doet zichzelf daarmee echt tekort én zit zichzelf daarmee ook enorm in de weg. Onderpresteren kan ook binnen een gezin ontstaan

Dat zou hier dan ook goed het geval kunnen zijn. Ik wist serieus niet dat dat ook kan. Boh .

quote:

Op donderdag 19 november 2020 15:45 schreef Deepfreeze het volgende:

[..]

Hier wil de jongste ook graag jong en klein zijn. En vind het ook wel lekker makkelijk dat mensen dingen voor hem doen. Hij komt wel met een leuke glimlach etc. Het werkt voor hem net even te vaak. Hier in huis proberen we het wel te voorkomen. Maar grote broer is 4,5 jaar ouder, dus hij is soms ook gewoon wel echt jong. Dus soms komt hij ermee weg. We zijn er wel alert op.
In de klas zit hij nu als (nog) 8 jarige in groep 6-7-8, daar hangt hij ook de lieve ukkepuk uit. En de meesten accepteren zijn gedrag ook nog. Maar juf heeft wel de huilbuien, waar hij 3 jaar last van had (lang leve een kleuterjuf die het onbewust voedde) in 6 weken eruit gekregen. Ze ziet ook wel zijn slimheid, maar ook de punten waar hij aan moet werken qua mindset. Ze ziet het complete plaatje. En aangezien volgend schooljaar hij naar 7 gaat en er een verse groep 6 komt, is dat ukkepuk zijn maar een jaartje.

Het is dezelfde juf als oudste.. Ik mag dat mens wel

Dit, echt helemaal onze jongste. Ik kijk er vaak met grote verbazing naar. Zo had zijn juf dus niet door dat veel van zijn tekeningen door een klasgenootje worden gemaakt. ("ja, ik weet niet zo goed hoe je een bus moet tekenen"). Hij kleurt ze dan wel zelf in . En zijn naam laat hij ook door dat meisje schrijven. Hij is er gelukkig wel eerlijk over.

De juf van jouw jongste klinkt wel echt fijn! Er moet even doorheen geprikt worden ja, ik denk dat de juf van A. nu ook wel wat alerter gaat zijn op dit gedrag.

Ik herken het wel een beetje... N is nu 5 en niet zo heel typisch hb (het is niet zo dat ze nu al kan lezen en schrijven bijvoorbeeld). Deels is het faalangst, want ze doet pas iets als ze zeker weet dat ze het kan. Anderzijds heeft ze ook niet een enorme drang naar kennis, hoewel ze natuurlijk wel vaak vragen stelt, maar dat doen bijna alle kinderen wel. Ik durf dan ook niet te zeggen dat ze hb is, hoewel ze op sommige gebieden wel voorloopt. Bijv. tekenen kan ze erg goed, verbaal is ze erg sterk, goede grove en fijne motoriek, en ze heeft een hoog emotioneel IQ (ze kan zich heel goed inleven in wat anderen denken en waarom ze doen wat ze doen, en praat met iedereen, vooral met volwassenen). Dus ik weet niet of ze qua taal en rekenen dan onderpresteert, of faalangst heeft, of dat ze gewoon niet zo'n interesse heeft in cognitieve vakken. Niet dat ze achterloopt; ze kent alle letters en doet ook appjes met taal, maar het is niet zo ze zomaar een boek pakt en gaat lezen.

@SaskiaR: wij zeiden deze week ook al tegen elkaar, dat A. vast later ondernemer wordt. Wars van autoriteit en heel creatief... Maar voor die tijd zijn wij wel 100 jaar ouder geworden door alle schoolperikelen die ons nog te wachten staan .

@Phaidra: Niet stoppen met de maatwerk klas! Veel HB kinderen hebben juist de uitdaging nodig om hun hersenen ‘aan’ te krijgen, voordat ze de eenvoudige dingen kunnen doen die moeten. Uitdaging/hogere orde denkopdrachten zouden juist voorwaardelijk moeten zijn om de rest te kunnen doen. Dus éérst de moeilijke dingen (taxonomie van Bloom level 4, 5 en 6. Google is your friend), dan gaan de reguliere zaken daarna vaak veel beter!

Ik herken het gedrag van jouw kind in de ervaringen die ik heb met mijn zoon (8 jaar, groep 7). Als hij geen uitdaging krijgt is het werk niet af, slordig gemaakt en met veel fouten. Leerkrachten willen vaak pas pluswerk oid geven als er tijd over is, maar is voor veel HB kinderen de verkeerde volgorde helaas.

En nu kruip ik weer terug onder m’n steen...

Dat het ene kind zich anders ontwikkeld dan het andere, zegt niet zoveel over hoogbegaafd zijn of niet.
Mijn oudste (nu 19 jaar) ontwikkelde zich veel duidelijker op cognitief gebied (is ook versneld) dan mijn 2e (nu 17 jaar). Mijn 2e is veel creatiever en filosofischer ingesteld (en is pasgeleden getest en bleek hb).
Mensen vroegen mij wel eens of mijn 2e ook zo slim is als mijn oudste. Ik antwoordde dan dat ze anders slim is. Het was dan ook niet echt een verrassing voor ons dat ze inderdaad hb blijkt.

Wat is het verhelderend om hier de verschillende ervaringen mee te lezen zeg! Ik kan weinig zinnigs bijdragen verder, maar wat fijn om wat ervaringsdeskundigen aan het woord 'te horen'

Hier gisteren weer een gesprek gehad met de meneer van onze Minion (5; groep 2). Het is zó fijn om te merken dat ze er echt mee bezig zijn en haar echt goed in de gaten hebben.
We herkenden beide kanten op veel van de geschetste situaties, dus ze lijkt sowieso wel lekker zichzelf te durven zijn op school, dat geeft me vooral een gerust gevoel

Cognitief loopt ze wel echt duidelijk voor gaf hij aan (groep 3 zou ze in zijn ogen makkelijk aan kunnen), maar op andere gebieden zijn er echt nog wel uitdagingen, wat het geheel lastig maakt,
Zo kan ze soms emotioneel gezien behoorlijk heftig reageren op kleine dingen, bijvoorbeeld als iemand op haar plek gaat zitten ofzo. Tegelijk lijkt ze soms ook op zoek te zijn naar bevestiging in sociale situaties, ook als die allang opgelost zijn. Dan gaat ze het achteraf toch nog even vertellen aan de juf/meneer, waardoor het lijkt dat ze even de bevestiging nodig heeft dat ze iets goed heeft gedaan. Ook qua weerbaarheid is er dus nog wel e.e.a. te winnen.

Wat ons vooral opvalt, is dat ze relatief snel 'opgeeft' of stopt zodra iets even niet lukt, maar ook zodra de nieuwigheid ergens vanaf is. Zo was ze een paar weken terug bijvoorbeeld volop boekjes aan het lezen, maar wil ze er nu niks meer van weten.
Op zich prima (interesses komen en gaan), maar als ik vraag waarom ze niet meer wil lezen, zegt ze dus letterlijk: "Dat kan ik al" of "Dat is niet nieuw meer". Ik merk dat ik het lastig vind hoe we daarmee om moeten gaan. Enerzijds willen we niet pushen, want een kind van 5 hoeft ook nog niet te lezen. Maar tegelijkertijd lijkt zo'n 'houding' (bij gebrek aan een beter woord) me niet heel ideaal voor de komende jaren.

Gelukkig worden dit soort observties van onze kant ook echt wel goed opgepikt, dus ik hoop dat ze vooral daar mee aan de slag kunnen op school.

Goed, al met al lijkt het goed te gaan, al zijn we duidelijk nog erg zoekende

_{En dat er bij ons ook nog een tweede rondloopt, verdring ik nog heel even}

Bij N helpt het inderdaad heel erg om haar verantwoordelijkheid te geven. Vorig jaar legde de juf vooral de nadruk op haar onzelfstandigheid en het feit dat de juf haar steeds moest helpen met werkjes (omdat ze door faalangst/perfectionisme niet wist hoe te beginnen en steeds afgeleid werd). Nu wordt ze behandeld als oudste kleuter en gedraagt ze zich ook ineens zo. Ik heb verteld dat daarbij hoort dat je je werkjes afmaakt en dus doet ze dan nu meestal.

quote:

Op vrijdag 20 november 2020 11:45 schreef Deepfreeze het volgende:

[..]
De juf in groep 3/4 was nogal strikt, maar dat heeft hem wel duidelijk gemaakt dat het er ook gewoon bij hoort. En dat je soms makkelijke dingen moet oefenen, zodat je het moeilijke kunt doen.

Dit inderdaad ja.

Ik merk dat ik in een soort tweestrijd zit. Enerzijds denk ik dat het goed is om dit soort dingen zo vroeg mogelijk in het vizier te hebben, zodat je er goed op in kunt spelen en er mee aan de slag kunt voordat het echt een probleem wordt.

Maar ik heb ook steeds zo'n stemmetje in m'n achterhoofd wat denkt dat het misschien ook allemaal wel meevalt. Zo vraag ik me regelmatig af of ze niet 'gewoon slim' is, en 'gewoon een kleuter' qua gedrag

Het is heel dubbel, want ik ben nota bene zelf psycholoog (alleen qua opleiding, niet werkzaam), dus ik ken alle 'labeltjes' heel goed én ik weet dat ze ook echt wel bestaansrecht hebben, zeg maar. Maar tegelijkertijd zie ik ook een trend waarbij er te pas en te onpas labeltjes genoemd worden als een kind niet precies gemiddeld is en daar kan ik slecht tegen.
Dus aan de ene kant wil ik geen overhaaste conclusies trekken, maar tegelijkertijd weet ik dat tijdig iets onderkennen zoveel verschil kan maken...

Had ik al gezegd dat ik het allemaal maar lastig vind?