Help mijn kind is slim! Hoe ga je om met hoogbegaafdheid? #4

Mooie tips, ik maak vast een lijstje (en wacht geduldig tot de bieb weer open gaat).

Die 7 habits of happy kids is de kinder editie van 7 habits of highly effective people. Ik dacht dat ze daar echt niets aan zou vinden, maar ze heeft dat echt een paar keer gelezen en er veel aan gehad.

Ik kocht trouwens eerst alle boeken maar ze is over op de kindle en dat is erg handig. En goedkoper. En het ding gaat overal mee naar toe

quote:

Op zondag 15 november 2020 22:10 schreef Nanukerst het volgende:
Tips voor leuke boeken in het Engels voor een 12-jarige? Ik kom zelf niet verder dan Harry Potter en Roald Dahl.

De boeken van Jonathan Safran Foer misschien (Everything is illuminated en Extremely loud & incredibly close)?
The Curious Incident of the Dog in the Night-Time
De boeken van Terry Pratchett (Discworld serie) als hij van Fantasy houdt?

[ Bericht 1% gewijzigd door Phaidra op 19-11-2020 11:35:40 ]

Hier gaat het even wat minder, en ik weet niet zo goed wat ik ervan moet denken. Van kleins af aan heeft de oudste een ontwikkelingsvoorsprong gehad, al is hij nooit getest. Hij zit nu in groep 5 en eigenlijk vrij plotseling is die voorsprong een beetje ingekakt en lijkt hij zelfs moeite te hebben met zowel rekenen als taal. Dat taal niet zo heel erg zijn ding was, wisten we al. Spelling is echt slecht, al gaat lezen sinds een half jaartje een stuk beter (net even die drempel over van de stomme AVI boekjes, zeg maar). Maar nu loopt rekenen ook niet lekker. Werkjes die hij niet op tijd af krijgt, tussenstapjes die hij overslaat, maar dan wel een fout antwoord geeft, het is allemaal net niet. Het resultaat is dat hij eigenlijk nooit tijd over heeft voor de leukere werkjes in de klas, en daar wordt hij een beetje sip van.

Gister hebben we een gesprek met de juffen gehad. Ze willen kijken of het helpt als hij stopt met de maatwerk klas. Hier zit hij sinds halverwege groep 3 in, samen met andere kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong. Hier zorgen ze voor verdieping en besteden ze tijd aan leren leren, fixed mindset, etc. Juist iets wat hij heel erg leuk vindt, maar het gaat nu ten koste van de tijd die hij nodig heeft voor de gewone werkjes. Een voorwaarde voor deelname is wel dat je in minder tijd de gewone stof kan doorlopen, en dat lukt nu even niet. Als er in de klas tijd over is, kunnen ze die verdieping ook daar aanbieden, is nu de afspraak.

Ik begrijp deze beslissing, en het lijkt me ook wel even fijner voor hem, dat de druk eraf is om snel werkjes af te maken, met ruimte voor leuke dingen. Maar ik blijf me wel afvragen wat het achterliggende proces is. Zelf geeft hij niet aan dat hij dingen niet snapt, of zich juist verveelt. Hij vindt school niet saai, gaat met plezier (ik vraag dat echt regelmatig, en heb niet het idee dat hij niet eerlijk is). Is de ontwikkelingsvoorsprong écht weg, doordat de stof moeilijker wordt, zit zijn perfectionisme hem in de weg, moeten we toch kijken naar dyslexie of toch voor onze eigen gemoedsrust testen op HB? Ik vind het zo lastig...

En dan hebben we de jongste... Hij zit nu in groep 2, maar zijn juf heeft vorige week ook aangegeven dat er bepaalde gebieden zijn waar hij niet laat zien wat hij kan. Ze heeft ook de oudste in de klas gehad, en zei dat ze vermoedt dat de jongste nog een slag slimmer is dan de oudste. Maar dingen als dagen van de week of de maanden van het jaar, die onthoudt hij niet. Of de namen van zijn klasgenootjes waar hij niet veel mee speelt. Het interesseert hem niet genoeg lijkt het, dus besteedt hij er geen aandacht aan. Zo duurde het ook eeuwen voor hij de kleuren goed zei. Volgens mij wist hij het prima, maar had hij gewoon geen zin om 'een kunstje' te laten zien. Hij zei altijd gewoon blauw of groen, in volle overtuiging. Maar als je hem vroeg om een groen snoepje te pakken, ging dat altijd gewoon goed (tussen neus en lippen door). En op dit moment zijn ze bezig met letters aanbieden. Hij doet leuk mee, daar niet van, maar nadat ze een week lang met b oo m bezig zijn geweest als thema (de letters oefenen met schrijven, andere woorden zoeken die met b beginnen, bomen knutselen, etc), herkende hij een paar dagen later de b niet meer. Of zegt dat het een k is (die is nog niet aan bod gekomen).

Ik kan zelf dus echt niet beoordelen of hij het écht niet weet/onthoudt, of dat hij te eigenwijs is en gewoon geen zin heeft om mee te werken. Afgelopen dagen was hij thuis omdat hij verkouden was, en hebben we eigenlijk in 1 uurtje de dagen van de week gestampt. Elke dag gevraagd om te herhalen, en het blijft ook gewoon hangen. Als je hem dan vraagt welke dag er na woensdag komt, roept hij eerst maar wat, zonder echt na te denken. Maar als je dan even streng zegt: nee, eerst even goed nadenken, zeg het rijtje maar even op. Dan gaat het dus wel goed en komt hij met het echte antwoord. Ik verwacht dat het voor hem een lastige schoolperiode wordt zo... (en voor ons ).

Sorry, lang verhaal...

Phaidra, wat je jongste betreft.. ik lees echt wel wat signalen van onderpresteren. Ik zou een HB-specialist mee laten kijken.

Ik was altijd in de veronderstelling dat onderpresteren pas gaat spelen op school. Maar hij is eigenlijk nooit echt snel geweest in zijn ontwikkeling, in ieder geval niet in vergelijking met de oudste. Ook thuis heeft hij geen interesse in letters leren (schrijven of lezen), of in ieder geval niet merkbaar. Dat verhaal over kleuren herkennen speelde ook al voor school. Is het dan mogelijk dat onderpresteren thuis ook speelt (en dan eigenlijk al vanaf een jaar of 2...)?

Hij is wel heel creatief, heeft ontzettend veel fantasie, kan heel komisch uit de hoek komen. Is het voor hem allemaal een spel? Hij gaat zich in ieder geval niet extra inzetten voor schouderklopjes zeg maar. Dat zit niet in zijn karakter. Wat iemand anders van hem vindt, maakt hem totaal niet uit. Hij kan behoorlijk goed een 'rol spelen' dus ik weet het echt niet.

quote:

Op donderdag 19 november 2020 14:06 schreef Nanukerst het volgende:
Phaidra, wat je jongste betreft.. ik lees echt wel wat signalen van onderpresteren. Ik zou een HB-specialist mee laten kijken.

Dit! En bij tweede kinderen is het risico op onderpresteren groter! Wij zijn ook nog heel erg zoekende met onze jongste. Hij zet zich enorm af tegen de oudste die verbaal heel sterk is en graag praat over complexe onderwerpen. Jongste plaatst zichzelf in de rol van het jongste kind dat niks weet en doet zichzelf daarmee echt tekort én zit zichzelf daarmee ook enorm in de weg. Onderpresteren kan ook binnen een gezin ontstaan

[ Bericht 4% gewijzigd door Mevr_Mus op 19-11-2020 15:11:06 ]

quote:

Op donderdag 19 november 2020 15:03 schreef Mevr_Mus het volgende:

[..]

Dit! En bij tweede kinderen is het risico op onderpresteren groter! Wij zijn ook nog heel erg zoekende met onze jongste. Hij zet zich enorm af tegen de oudste die verbaal heel sterk is en graag praat over complexe onderwerpen. Jongste plaatst zichzelf in de rol van het jongste kind dat niks weet en doet zichzelf daarmee echt tekort én zit zichzelf daarmee ook enorm in de weg. Onderpresteren kan ook binnen een gezin ontstaan

Dat zou hier dan ook goed het geval kunnen zijn. Ik wist serieus niet dat dat ook kan. Boh .

quote:

Op donderdag 19 november 2020 15:45 schreef Deepfreeze het volgende:

[..]

Hier wil de jongste ook graag jong en klein zijn. En vind het ook wel lekker makkelijk dat mensen dingen voor hem doen. Hij komt wel met een leuke glimlach etc. Het werkt voor hem net even te vaak. Hier in huis proberen we het wel te voorkomen. Maar grote broer is 4,5 jaar ouder, dus hij is soms ook gewoon wel echt jong. Dus soms komt hij ermee weg. We zijn er wel alert op.
In de klas zit hij nu als (nog) 8 jarige in groep 6-7-8, daar hangt hij ook de lieve ukkepuk uit. En de meesten accepteren zijn gedrag ook nog. Maar juf heeft wel de huilbuien, waar hij 3 jaar last van had (lang leve een kleuterjuf die het onbewust voedde) in 6 weken eruit gekregen. Ze ziet ook wel zijn slimheid, maar ook de punten waar hij aan moet werken qua mindset. Ze ziet het complete plaatje. En aangezien volgend schooljaar hij naar 7 gaat en er een verse groep 6 komt, is dat ukkepuk zijn maar een jaartje.

Het is dezelfde juf als oudste.. Ik mag dat mens wel

Dit, echt helemaal onze jongste. Ik kijk er vaak met grote verbazing naar. Zo had zijn juf dus niet door dat veel van zijn tekeningen door een klasgenootje worden gemaakt. ("ja, ik weet niet zo goed hoe je een bus moet tekenen"). Hij kleurt ze dan wel zelf in . En zijn naam laat hij ook door dat meisje schrijven. Hij is er gelukkig wel eerlijk over.

De juf van jouw jongste klinkt wel echt fijn! Er moet even doorheen geprikt worden ja, ik denk dat de juf van A. nu ook wel wat alerter gaat zijn op dit gedrag.

Ik herken het wel een beetje... N is nu 5 en niet zo heel typisch hb (het is niet zo dat ze nu al kan lezen en schrijven bijvoorbeeld). Deels is het faalangst, want ze doet pas iets als ze zeker weet dat ze het kan. Anderzijds heeft ze ook niet een enorme drang naar kennis, hoewel ze natuurlijk wel vaak vragen stelt, maar dat doen bijna alle kinderen wel. Ik durf dan ook niet te zeggen dat ze hb is, hoewel ze op sommige gebieden wel voorloopt. Bijv. tekenen kan ze erg goed, verbaal is ze erg sterk, goede grove en fijne motoriek, en ze heeft een hoog emotioneel IQ (ze kan zich heel goed inleven in wat anderen denken en waarom ze doen wat ze doen, en praat met iedereen, vooral met volwassenen). Dus ik weet niet of ze qua taal en rekenen dan onderpresteert, of faalangst heeft, of dat ze gewoon niet zo'n interesse heeft in cognitieve vakken. Niet dat ze achterloopt; ze kent alle letters en doet ook appjes met taal, maar het is niet zo ze zomaar een boek pakt en gaat lezen.

@SaskiaR: wij zeiden deze week ook al tegen elkaar, dat A. vast later ondernemer wordt. Wars van autoriteit en heel creatief... Maar voor die tijd zijn wij wel 100 jaar ouder geworden door alle schoolperikelen die ons nog te wachten staan .

@Phaidra: Niet stoppen met de maatwerk klas! Veel HB kinderen hebben juist de uitdaging nodig om hun hersenen ‘aan’ te krijgen, voordat ze de eenvoudige dingen kunnen doen die moeten. Uitdaging/hogere orde denkopdrachten zouden juist voorwaardelijk moeten zijn om de rest te kunnen doen. Dus éérst de moeilijke dingen (taxonomie van Bloom level 4, 5 en 6. Google is your friend), dan gaan de reguliere zaken daarna vaak veel beter!

Ik herken het gedrag van jouw kind in de ervaringen die ik heb met mijn zoon (8 jaar, groep 7). Als hij geen uitdaging krijgt is het werk niet af, slordig gemaakt en met veel fouten. Leerkrachten willen vaak pas pluswerk oid geven als er tijd over is, maar is voor veel HB kinderen de verkeerde volgorde helaas.

En nu kruip ik weer terug onder m’n steen...

Dat het ene kind zich anders ontwikkeld dan het andere, zegt niet zoveel over hoogbegaafd zijn of niet.
Mijn oudste (nu 19 jaar) ontwikkelde zich veel duidelijker op cognitief gebied (is ook versneld) dan mijn 2e (nu 17 jaar). Mijn 2e is veel creatiever en filosofischer ingesteld (en is pasgeleden getest en bleek hb).
Mensen vroegen mij wel eens of mijn 2e ook zo slim is als mijn oudste. Ik antwoordde dan dat ze anders slim is. Het was dan ook niet echt een verrassing voor ons dat ze inderdaad hb blijkt.

Wat is het verhelderend om hier de verschillende ervaringen mee te lezen zeg! Ik kan weinig zinnigs bijdragen verder, maar wat fijn om wat ervaringsdeskundigen aan het woord 'te horen'

Hier gisteren weer een gesprek gehad met de meneer van onze Minion (5; groep 2). Het is zó fijn om te merken dat ze er echt mee bezig zijn en haar echt goed in de gaten hebben.
We herkenden beide kanten op veel van de geschetste situaties, dus ze lijkt sowieso wel lekker zichzelf te durven zijn op school, dat geeft me vooral een gerust gevoel

Cognitief loopt ze wel echt duidelijk voor gaf hij aan (groep 3 zou ze in zijn ogen makkelijk aan kunnen), maar op andere gebieden zijn er echt nog wel uitdagingen, wat het geheel lastig maakt,
Zo kan ze soms emotioneel gezien behoorlijk heftig reageren op kleine dingen, bijvoorbeeld als iemand op haar plek gaat zitten ofzo. Tegelijk lijkt ze soms ook op zoek te zijn naar bevestiging in sociale situaties, ook als die allang opgelost zijn. Dan gaat ze het achteraf toch nog even vertellen aan de juf/meneer, waardoor het lijkt dat ze even de bevestiging nodig heeft dat ze iets goed heeft gedaan. Ook qua weerbaarheid is er dus nog wel e.e.a. te winnen.

Wat ons vooral opvalt, is dat ze relatief snel 'opgeeft' of stopt zodra iets even niet lukt, maar ook zodra de nieuwigheid ergens vanaf is. Zo was ze een paar weken terug bijvoorbeeld volop boekjes aan het lezen, maar wil ze er nu niks meer van weten.
Op zich prima (interesses komen en gaan), maar als ik vraag waarom ze niet meer wil lezen, zegt ze dus letterlijk: "Dat kan ik al" of "Dat is niet nieuw meer". Ik merk dat ik het lastig vind hoe we daarmee om moeten gaan. Enerzijds willen we niet pushen, want een kind van 5 hoeft ook nog niet te lezen. Maar tegelijkertijd lijkt zo'n 'houding' (bij gebrek aan een beter woord) me niet heel ideaal voor de komende jaren.

Gelukkig worden dit soort observties van onze kant ook echt wel goed opgepikt, dus ik hoop dat ze vooral daar mee aan de slag kunnen op school.

Goed, al met al lijkt het goed te gaan, al zijn we duidelijk nog erg zoekende

_{En dat er bij ons ook nog een tweede rondloopt, verdring ik nog heel even}

Bij N helpt het inderdaad heel erg om haar verantwoordelijkheid te geven. Vorig jaar legde de juf vooral de nadruk op haar onzelfstandigheid en het feit dat de juf haar steeds moest helpen met werkjes (omdat ze door faalangst/perfectionisme niet wist hoe te beginnen en steeds afgeleid werd). Nu wordt ze behandeld als oudste kleuter en gedraagt ze zich ook ineens zo. Ik heb verteld dat daarbij hoort dat je je werkjes afmaakt en dus doet ze dan nu meestal.

quote:

Op vrijdag 20 november 2020 11:45 schreef Deepfreeze het volgende:

[..]
De juf in groep 3/4 was nogal strikt, maar dat heeft hem wel duidelijk gemaakt dat het er ook gewoon bij hoort. En dat je soms makkelijke dingen moet oefenen, zodat je het moeilijke kunt doen.

Dit inderdaad ja.

Ik merk dat ik in een soort tweestrijd zit. Enerzijds denk ik dat het goed is om dit soort dingen zo vroeg mogelijk in het vizier te hebben, zodat je er goed op in kunt spelen en er mee aan de slag kunt voordat het echt een probleem wordt.

Maar ik heb ook steeds zo'n stemmetje in m'n achterhoofd wat denkt dat het misschien ook allemaal wel meevalt. Zo vraag ik me regelmatig af of ze niet 'gewoon slim' is, en 'gewoon een kleuter' qua gedrag

Het is heel dubbel, want ik ben nota bene zelf psycholoog (alleen qua opleiding, niet werkzaam), dus ik ken alle 'labeltjes' heel goed én ik weet dat ze ook echt wel bestaansrecht hebben, zeg maar. Maar tegelijkertijd zie ik ook een trend waarbij er te pas en te onpas labeltjes genoemd worden als een kind niet precies gemiddeld is en daar kan ik slecht tegen.
Dus aan de ene kant wil ik geen overhaaste conclusies trekken, maar tegelijkertijd weet ik dat tijdig iets onderkennen zoveel verschil kan maken...

Had ik al gezegd dat ik het allemaal maar lastig vind?

quote:

Op vrijdag 20 november 2020 11:57 schreef twist02 het volgende:

[..]

Dit inderdaad ja.

Ik merk dat ik in een soort tweestrijd zit. Enerzijds denk ik dat het goed is om dit soort dingen zo vroeg mogelijk in het vizier te hebben, zodat je er goed op in kunt spelen en er mee aan de slag kunt voordat het echt een probleem wordt.

Maar ik heb ook steeds zo'n stemmetje in m'n achterhoofd wat denkt dat het misschien ook allemaal wel meevalt. Zo vraag ik me regelmatig af of ze niet 'gewoon slim' is, en 'gewoon een kleuter' qua gedrag

Het is heel dubbel, want ik ben nota bene zelf psycholoog (alleen qua opleiding, niet werkzaam), dus ik ken alle 'labeltjes' heel goed én ik weet dat ze ook echt wel bestaansrecht hebben, zeg maar. Maar tegelijkertijd zie ik ook een trend waarbij er te pas en te onpas labeltjes genoemd worden als een kind niet precies gemiddeld is en daar kan ik slecht tegen.
Dus aan de ene kant wil ik geen overhaaste conclusies trekken, maar tegelijkertijd weet ik dat tijdig iets onderkennen zoveel verschil kan maken...

Had ik al gezegd dat ik het allemaal maar lastig vind?

Kan je nagaan hoe lastig het voor Minion is Die is in haar hoofd misschien al 2 jaar verder dan de kinderen waar ze mee in de klas zit, waardoor het spelen met hen lastig kan zijn. Ze verwacht andere dingen dan wat haar leeftijdsgenootjes kunnen waarmaken. Ik lees ook een groot gevoel van rechtvaardigheid, dat is over het algemeen ook erg hb.
Het emotionele wat je beschrijft past erg goed in de emotionele overexcitabibity van Dabrowski (als je dat googelt, kan je er veel over vinden). Deze emotionele component is de basis voor de overige overexcitabilities.

Ik snap je twijfel hoor, ik had hem ook over Sjaak. De professionals van zijn oude school zeiden dat hij achter liep, sociaal en emotioneel gezien. Maar nee, hij loopt anders en hij loopt voor. Onze echa-specialiste helpt mij inzien dat Sjaak verrekkes slim is. Pas als ik dat inzie (ik ontken nog enigszins wat zij beweert), komt er bij mij rust over dit stukje, vermoed ik.
Ik zou je bijna haar telefoonnummer willen geven, dan kan je eens met haar bellen om gewoon eens erover te praten met iemand die het écht snapt

quote:

Op vrijdag 20 november 2020 12:28 schreef MevrouwCactus het volgende:

[..]

Kan je nagaan hoe lastig het voor Minion is Die is in haar hoofd misschien al 2 jaar verder dan de kinderen waar ze mee in de klas zit, waardoor het spelen met hen lastig kan zijn. Ze verwacht andere dingen dan wat haar leeftijdsgenootjes kunnen waarmaken.

Nou, dat sowieso! Ik zie haar soms ook echt 'strugglen' met haar emoties ja alsof ze doorheeft dat ze overdreven/emotioneel reageert en het rationeel gezien niet snapt ofzo. Dat vind ik nog het moeilijkste inderdaad, om te zien dat ze zichzelf soms zo in de weg zit.

_{Laatst werd ze bijvoorbeeld heel boos op mij om iets (volledig begrijpelijk vanuit het perspectief van een kleuter). Maar er volgde een hele grote huilbui op, omdat ze zich zo rot voelde dat ze zo boos was geworden terwijl je als kleuter best onredelijk mag zijn, vind ik.}

quote:

Ik lees ook een groot gevoel van rechtvaardigheid, dat is over het algemeen ook erg hb.
Het emotionele wat je beschrijft past erg goed in de emotionele overexcitabibity van Dabrowski (als je dat googelt, kan je er veel over vinden). Deze emotionele component is de basis voor de overige overexcitabilities.

Da's interessant om over te lezen ja. Dat rechtvaardigheidsgevoel is er zeker. Zo kan ze ook oprecht verontwaardigd vertellen over 'die jongens in de klas die dus niet luisteren als we in de kring moeten gaan zitten, mama. Die gaan dus gewoon door met spelen en kletsen hè? '.
En dan die blik in d'r ogen van puur onbegrip. Het is schattig en bijna zielig tegelijk

quote:

Ik snap je twijfel hoor, ik had hem ook over Sjaak. De professionals van zijn oude school zeiden dat hij achter liep, sociaal en emotioneel gezien. Maar nee, hij loopt anders en hij loopt voor. Onze echa-specialiste helpt mij inzien dat Sjaak verrekkes slim is. Pas als ik dat inzie (ik ontken nog enigszins wat zij beweert), komt er bij mij rust over dit stukje, vermoed ik.
Ik zou je bijna haar telefoonnummer willen geven, dan kan je eens met haar bellen om gewoon eens erover te praten met iemand die het écht snapt

Lief, dank je
Ik geloof ook wel dat dit een proces is waar je even doorheen moet ja, om er een soort rust in te vinden. Da's dan weer mijn tic, dat ik daar meestal weinig geduld voor heb; ik wil zulke dingen graag meteen van A tot Z snappen

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 20 november 2020 12:10 schreef Deepfreeze het volgende:
De mijne heeft alleen een label, omdat dat voor de plusklas nodig was.. Daarvoor was het ons slimme blije ei, of ons eigenwijze mormel
Dat label bleek ook geen grensgeval. Al hebben we daar af en toe wel over getwijfeld (zijn juffen nooit)

Mijn jongste heeft nog 2 HB-ers in de groep zitten (en nog 3 in de hogere groepen).. Maar al plak je er een label op, ze hebben nog steeds hun eigen problemen en eigen begeleiding nodig.. Het zijn net mensen.. Als ouders ken je ze toch het best.

Het is ook wel lastig. De ene keer gaat het hier ook beter dan andere keren. Maar we gaan mee in de flow. Soms in contact met juf, soms iets wat we thuis kunnen veranderen/doen. En soms is er niks aan te doen..

Drie HB-ers per klas: ik dacht altijd dat dat label werd geplakt op mensen die buitengewoon begaafd zijn. Ik ken in mijn eigen kring ook een aantal kids die als zodanig bestempeld zijn. Terwijl ik dacht, dat zijn slimme kids die het vast goed gaan doen op de universiteit. Maar hoogbegaafd, dan denk ik toch meer aan grootmeester op je twaalfde.

Mijn tweeling van 7 scoren allebei 98e/99e percentiel in lezen en rekenen (VS systeem). Slimme kids maar zou ze niet hoogbegaafd noemen.

quote:

Op vrijdag 20 november 2020 16:04 schreef twist02 het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 20 november 2020 16:04 schreef twist02 het volgende:

[..]

Nou, dat sowieso! Ik zie haar soms ook echt 'strugglen' met haar emoties ja alsof ze doorheeft dat ze overdreven/emotioneel reageert en het rationeel gezien niet snapt ofzo. Dat vind ik nog het moeilijkste inderdaad, om te zien dat ze zichzelf soms zo in de weg zit.

_{Laatst werd ze bijvoorbeeld heel boos op mij om iets (volledig begrijpelijk vanuit het perspectief van een kleuter). Maar er volgde een hele grote huilbui op, omdat ze zich zo rot voelde dat ze zo boos was geworden terwijl je als kleuter best onredelijk mag zijn, vind ik.}
[..]

Da's interessant om over te lezen ja. Dat rechtvaardigheidsgevoel is er zeker. Zo kan ze ook oprecht verontwaardigd vertellen over 'die jongens in de klas die dus niet luisteren als we in de kring moeten gaan zitten, mama. Die gaan dus gewoon door met spelen en kletsen hè? '.
En dan die blik in d'r ogen van puur onbegrip. Het is schattig en bijna zielig tegelijk
[..]

Lief, dank je
Ik geloof ook wel dat dit een proces is waar je even doorheen moet ja, om er een soort rust in te vinden. Da's dan weer mijn tic, dat ik daar meestal weinig geduld voor heb; ik wil zulke dingen graag meteen van A tot Z snappen

Nou, die klinkt wel hb wat mij betreft Sjaak vertelt mensen in de supermarkt dat ze toch echt 1,5 meter afstand moeten houden en is heel verontwaardigd als ze dat niet doen. Daar kan hij dan een uur later nog op terug komen. En dat blijft dus allemaal in zijn hoofdje zitten.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 2% gewijzigd door Mevr_Mus op 21-11-2020 00:52:40 ]

Oh wat een heerlijke herkenbaarheid hier, wat is dat fijn zeg!
Dankjulliewel!

Ik ben zelf wel hb, ik was altijd de studiebol die keihard aan mijn schoolwerk zat en altijd de hoogste cijfers van de klas had. Zo’n loner, met weinig vriendjes enzo. N is dus best wel anders, helemaal niet zo bezig met presteren en altijd maar alles willen leren. En juist heel sociaal. Dus daarom twijfel ik of ze wel echt hb is. En als ze het wel is, dan komt het er in elk geval heel anders uit.

Hier ook geen grootmeesters, dus hier ook nooit gedacht dat zoiets speelde. Oudste is het meest gemiddelde kind ever, zowel thuis als op school. Altijd keurig op dat middenlijntje, niets aan de hand. Maar toen het eenmaal werd benoemd bij hem viel er heel veel op zijn plaats. Het extreme rechtvaardigheidsgevoel (waarvan ik altijd dacht dat elk kind dat heeft), zijn zorgen om de wereld, zijn enorme loyaliteit binnen vriendschap en de pijn dat andere kinderen daar veel 'losser' in zijn, zich sociaal kunnen aanpassen als een kameleon, de grote denksprongen maar dan in negatieve zin (hoe een onschuldige 'Wil je de deur even dicht doen?' in zijn hoofd een 'Je voldoet niet, nu houden we minder van je' werd.. )

Hij moest er wel voor vastlopen in het schoolsysteem. Daar plukken we nog dagelijks de vruchten van, in negatieve zin. Hadden we dit maar eerder geweten, eerder gezien.. wat hadden we hem een leed kunnen besparen zeg. Ik wou dat iemand ooit tegen mij had gezegd dat een kind ook hoogbegaafd kan zijn als het niet op 3-jarige leeftijd vijf talen spreekt en een medicijn tegen kanker ontwikkelt.

quote:

Op vrijdag 20 november 2020 18:46 schreef SaskiaR het volgende:
Ik ben zelf wel hb, ik was altijd de studiebol die keihard aan mijn schoolwerk zat en altijd de hoogste cijfers van de klas had. Zo’n loner, met weinig vriendjes enzo. N is dus best wel anders, helemaal niet zo bezig met presteren en altijd maar alles willen leren. En juist heel sociaal. Dus daarom twijfel ik of ze wel echt hb is. En als ze het wel is, dan komt het er in elk geval heel anders uit.

Ik vind 'studiebol' niet perse een teken van hoogbegaafdheid, wel van intelligentie en motivatie.

quote:

Op vrijdag 20 november 2020 16:30 schreef Deepfreeze het volgende:

[..]

De externe HB-plusklas gaat uit van een IQ boven de 130. En ze checken nog wat andere ontwikkelingsonderdelen. (Het is 1 dagdeel per week)

Van de 27 kinderen (in groep 6/7/8) zitten zelfs 6 kinderen op die externe plusklas, dus scoren qua iq boven die 130. Maar niet alle kinderen trekken het externe HB-programma. IQ alleen is niet genoeg voor HB, het is wel een pakketje. Maar deze kinderen zijn wel echt megaslim.

Deze school trekt de bijbehorende ouders aan. Ook veel instroom in hogere klassen daardoor. Voor ons was het sociaal emotionele nou net de reden om erheen te gaan. Deze hb-expertise bleek pas later nodig, maar is mooi meegenomen.

Maar soms wordt het label HB en hoog intelligent wel verwisseld.

Ook door scholen inderdaad. Ik heb echt al te veel scholen gesproken die met een mooi 'aanbod voor hoogbegaafden' kwamen maar dat was dan het aanbod voor de goed lerenden. Doet de beeldvorming geen goed.

quote:

Op vrijdag 20 november 2020 19:10 schreef Nanukerst het volgende:

[..]

Ik vind 'studiebol' niet perse een teken van hoogbegaafdheid, wel van intelligentie en motivatie.

Dat ook ja, maar ik ben ook wel officieel hb getest. Bij mij was het studeren ook wel een gevolgen van faalangst: ik ontleende mijn identiteit aan slim zijn, dus slecht presteren was het ergste wat er was. Dus werkte ik hard om dat te voorkomen (hoewel ik ook het leren zelf leuk vond, dus de inhoud van de les). Op zich heb ik wel veel bereikbaar daardoor (gepromoveerd enzo), dus problemen heb ik er niet echt mee gehad. Maar als kind maakte ik me wel veel meer zorgen dan nodig was. Het negatief doordenken herken ik dus deels wel, al ben ik er niet dood vastgelopen op school.

Ok, ik gooi er ook maar een keer een vraagje in..

Js is dit jaar gestart in groep 3. Hij is een oktober kind dus een hele vroege leerling en eigenlijk had ik hem liever nog een jaar bij de kleuters gehad op sociaal emotioneel gebied. Maat hij maakte vorig jaar tijdens Corona opeens cognitief zo’n grote sprong dat dit niet wenselijk was (en hij wou zelf naar 3).

Maar Js loopt ongeveer nu op cognitief gebied een goed schooljaar voor. Technisch lezen rond E6 en rekenen rond E4. Begrijpend lezen gok ik rond M4. Maar Js is dus ook nog echt een kleuter. De juffen bieden hem wel wat verrijking aan, maar hij pakt dit niet op. Gewoon normaal kleuter gedrag, hij ziet iets, denkt wat moet ik hiermee en doet het niet. De juffen hebben alleen geen tijd om met hem even ernaar te kijken, want ik denk dat daar al een oplossing zou liggen.

Dus de juffen lopen vast omdat hij regelmatig ook het normale werk begint te weigeren, want dat is zo saai. Ik kreeg schoolwerk te zien van rijtjes sommen en daar had hij als antwoord gewoon de tafel van 5 opgeschreven om te oefenen i.p.v. de sommen te maken

Nu willen ze hem naar de externe plusklas sturen voor 1 dag per week. Maar is dit niet veel te vroeg voor een kleuter in groep 3? Hoe denken jullie daarover?

Oeh, dat is moeilijk.. ik herken het wel een beetje van N. Die doet ook alleen wat ze zelf leuk vindt en verliest ook snel haar aandacht. Maar die is nu net 5 en ik merk dat het wel werkt om haar voor te houden dat als ze iets wil, dat ze er ook voor moet werken. En dat er met een bepaalde stap (bij N de stap om oudste kleuter te worden, bij Js dus om naar groep 3 te gaan) ook verantwoordelijkheid hoort. En dat als ze het niet laat zien, dat de juf dan ook niet weet wat ze nodig heeft. Met N kan je daar redelijk over praten; niet dat ze het dan altijd in de praktijk brengt, maar uiteindelijk landt het wel.
Misschien dat zo'n plusklas ook explicieter aan die werkhouding/studievaardigheden werkt? Dan zou Js daar misschien wel baat bij hebben. En sowieso het feit dat hij daar meer uitgedaagd wordt leidt misschien al tot verbetering.

quote:

Op donderdag 26 november 2020 20:16 schreef Loj het volgende:
De juffen bieden hem wel wat verrijking aan, maar hij pakt dit niet op. Gewoon normaal kleuter gedrag, hij ziet iets, denkt wat moet ik hiermee en doet het niet. De juffen hebben alleen geen tijd om met hem even ernaar te kijken, want ik denk dat daar al een oplossing zou liggen.

Verrijking is compleet zinloos als er geen begeleiding bij wordt gegeven. Is geen kwestie van 'niet oppakken', het zijn over het algemeen werkjes die zo worden opgezet dat er begeleiding bij nodig is vanuit een leerkracht. Dat er geen tijd voor is geloof ik best, maar dan kan het net zo goed niet aangeboden worden.

quote:

Op donderdag 26 november 2020 20:16 schreef Loj het volgende:
Ok, ik gooi er ook maar een keer een vraagje in..

Js is dit jaar gestart in groep 3. Hij is een oktober kind dus een hele vroege leerling en eigenlijk had ik hem liever nog een jaar bij de kleuters gehad op sociaal emotioneel gebied. Maat hij maakte vorig jaar tijdens Corona opeens cognitief zo’n grote sprong dat dit niet wenselijk was (en hij wou zelf naar 3).

Maar Js loopt ongeveer nu op cognitief gebied een goed schooljaar voor. Technisch lezen rond E6 en rekenen rond E4. Begrijpend lezen gok ik rond M4. Maar Js is dus ook nog echt een kleuter. De juffen bieden hem wel wat verrijking aan, maar hij pakt dit niet op. Gewoon normaal kleuter gedrag, hij ziet iets, denkt wat moet ik hiermee en doet het niet. De juffen hebben alleen geen tijd om met hem even ernaar te kijken, want ik denk dat daar al een oplossing zou liggen.

Dus de juffen lopen vast omdat hij regelmatig ook het normale werk begint te weigeren, want dat is zo saai. Ik kreeg schoolwerk te zien van rijtjes sommen en daar had hij als antwoord gewoon de tafel van 5 opgeschreven om te oefenen i.p.v. de sommen te maken

Nu willen ze hem naar de externe plusklas sturen voor 1 dag per week. Maar is dit niet veel te vroeg voor een kleuter in groep 3? Hoe denken jullie daarover?

De afgelopen maanden leerde ik steeds meer over hb en mijn twee cent:
Herhaling is saai voor een hb-er. Dus rijtjes sommen kan teveel herhaling zijn, waardoor een kind afhaakt (want waarom zo vaak hetzelfde doen, als ik het al eens heb laten zien). Zo hebben wij nu met school afgesproken dat Sjaak 10% moet doen van de opdrachten en instructies, en daarna door mag met verrijking, verbreding óf mag gaan spelen.

Ik denk dat die plusklas prima kan helpen, want daar wordt op niveau aangeboden en compact, als het goed is.

quote:

Op donderdag 26 november 2020 20:59 schreef Nanukerst het volgende:

[..]

Verrijking is compleet zinloos als er geen begeleiding bij wordt gegeven. Is geen kwestie van 'niet oppakken', het zijn over het algemeen werkjes die zo worden opgezet dat er begeleiding bij nodig is vanuit een leerkracht. Dat er geen tijd voor is geloof ik best, maar dan kan het net zo goed niet aangeboden worden.

Ja, dit dus toch...
(Je gaat aan jezelf twijfelen).
Ze gaf als voorbeeld iets over vlaggen en in hoeveel mogelijkheden je dan had met 3 kleuren. Ik kan me gewoon ook voorstellen dat Js zoiets had van... kleuren, geen zin in. Terwijl als je even hem even de aandacht geeft....

De externe plusklas is hier een samenwerking van een paar scholen maar vooral gericht op het ontwikkelen van executieve functies. Het is geen verrijking maar ander werk en het werken aan zelfgekozen doelen. Maar ik kan me niet voorstellen dat Js nu al kan bedenken “ik moet werken aan doorzetten bij moeilijke sommen” ofzo..

Poeh, ik vind het maar lastig....

(Had ik al verteld dat ik op mijn school specialist hb ben maar als het dan over je eigen kind gaat )

quote:

Op donderdag 26 november 2020 21:48 schreef Loj het volgende:

(Had ik al verteld dat ik op mijn school specialist hb ben maar als het dan over je eigen kind gaat )

Ik ben therapeut, gespecialiseerd in prikkelgevoeligheid. En als het om Sjaak gaat, heb ik echt iemand anders nodig die mij vertelt waar ik op moet letten en wat handig is. En dan kan ik mezelf wel voor mijn hoofd slaan, want duh!

quote:

Op donderdag 26 november 2020 21:48 schreef Loj het volgende:

[..]

Maar ik kan me niet voorstellen dat Js nu al kan bedenken “ik moet werken aan doorzetten bij moeilijke sommen” ofzo..

Het ontwikkelen van de executieve functies is een langdurig proces, in mijn ervaring wordt er elke keer wel iets gedaan om die functies te ontwikkelen. Dan ben je er niet na een half jaar in zo'n plusklas maar het is beter dat het in ontwikkeling is dan dat het stil ligt. Maar waar het ook om gaat tijdens zo'n plusklas is het peercontact (de wetenschap dat je niet de enige bent die 'zo' denkt) en het mogen ervaren van tegen moeilijke dingen aanlopen, juist omdat hetgeen er gemiddeld wordt aangeboden al buiten je comfortzone ligt. En hier wordt er bij de jongere kinderen niet gesproken over 'doorzetten bij moeilijke sommen' maar meer over de dingen die bij hun beleving passen.

Hier op school hebben ze de verdiepte groep opgericht toen hij eind groep 3 zat. En hij is in groep 4 daar in mee genomen. Dit is een paar uur per week, maar hij krijgt wel taken waarmee hij de rest van de week ook op sommige momenten vooruit kan.

Verder maakt de leraar in de klas voor iedereen voor taal en rekenen een soort spoorboekje, waar in staat welke uitleg gevolgd moet worden of juist niet en welke opdrachten gemaakt moeten worden. Sommige maken alle reguliere opdrachten, andere een paar en gaan dan in het plusboekje werken en weer andere gaan verder met de verrijking omdat ze wat meer moeite hebben met de opdrachten.

Maar om terug te komen op welke leeftijd voor de plus klas, deze is hier nu vanaf groep 3 en denk dat dat ook zeker wel kan. Maar het scheelt ook dat dit gewoon op school is en geregeld wordt. Daardoor is er ook goed contact tussen leraar verdiepte groep en de groepsleerkracht en wordt er ook gekeken of iemand op zijn plek zit in de groep.

Volgens mij hebben ze ook voor groep 1-2 een verdiepte groep, maar wat ze daar precies al doen weet ik niet, al kan ik daar ook wel wat bij bedenken.

quote:

Op vrijdag 27 november 2020 07:53 schreef Deepfreeze het volgende:

[..]

Toch is het wel weer belangrijk dat ze leren dat je dingen moet doen die je niet leuk&saai vind. Want dat gaan ze nog genoeg tegenkomen. Het is een beetje een middenweg. De mijne heeft een schurft aan die saaiheid, maar mijn man ook trouwens. Die karaktertrek gaan we niet voeden. Maar dat verschilt per kind. Juf heeft de balans wel gevonden denk ik.

Hier leren ze ook Russisch of Chinees op de plusklas. Dan moet elk kind wel echt iets doen wat niet makkelijk is. En waarbij de ouders ook niet echt kunnen helpen (zelfs overhoren is lastig voor ons).

Het is ook fijn dat ze grotendeels in een reguliere klas zitten. Als ik die kinderen in de plusklas zie, daar zou mijn kind niet blij worden om de hele week tussen te zitten. Hij lijkt een stuk socialer en speelser dan de anderen.

Zeker, alleen is het een groot verschil tussen niet leuk&saai ver onder je niveau, en niet leuk&saai op je eigen niveau. Als je 3 jaar voor loopt op rekenen, waarom zou je dan herhalend werk op het niveau van je klasgenootjes moeten doen? Daar wordt iedereen doodongelukkig door en dan krijg je kinderen die uitvallen.
Bij Russisch en Chinees is die herhaling dan wel weer prettig, want dat is op eigen niveau.

Over niet leuk en saai werk:
Toen mijn oudste (versneld) in groep 3 zat, gaf ik bij de IB-er aan dat mijn kind het leren schrijven nogal saai vond. Maar ik zei daarbij dat hij ook moet leren om saaie dingen te doen.
De IB-er gaf aan dat dat inderdaad het geval is, maar dat het wel in verhouding mag liggen. Als al 60% van je schoolwerk saai is (hij kon al lezen en rekenen), dan zal school toch op moeten passen met nog meer saai werk. 😉

Ja hoi! Even tussendoor: als ik mijn kind zou willen laten testen, zie ik daarvoor best pittige bedragen voorbij komen. Is dat anders als de school de test aan zou vragen?

quote:

Op woensdag 2 december 2020 13:59 schreef Crumpette het volgende:
Ja hoi! Even tussendoor: als ik mijn kind zou willen laten testen, zie ik daarvoor best pittige bedragen voorbij komen. Is dat anders als de school de test aan zou vragen?

Geen idee. Wij hebben via de huisarts een verwijzing gevraagd en hebben het zo vergoed gekregen.

quote:

Op vrijdag 27 november 2020 10:11 schreef Deepfreeze het volgende:
Ook tussen HB kinderen zit veel variatie. En elk kind heeft zijn eigen aanpak nodig. Het zijn net mensen. Wat voor de ene werkt, werkt voor de ander niet. Dat moeten we allemaal ook zelf uitvinden denk ik..

Dit is heel fijn om te lezen. Ik zeg nooit wat want ik heb niet het idee dat mijn kind uitzonderlijk is.

quote:

Op woensdag 2 december 2020 13:59 schreef Crumpette het volgende:
Ja hoi! Even tussendoor: als ik mijn kind zou willen laten testen, zie ik daarvoor best pittige bedragen voorbij komen. Is dat anders als de school de test aan zou vragen?

Wij hebben een arrangement via de gemeente, uit dat potje geld wordt alles betaald.