Help mijn kind is slim! Hoe ga je om met hoogbegaafdheid? #4

quote:

Op dinsdag 28 april 2020 20:40 schreef Nanukerst het volgende:
Graag haal ik deze even omhoog!

Zijn er hier ervaringen met het al dan niet versnellen van een net 7-jarige (nu groep 3) die volgens de test meer dan een jaar voorloopt? Wat zijn de voors en tegens?

Geen ervaring mee, maar wilde je bedanken voor het delen van je ervaringen met testen, een tijdje geleden Wij hebben onze oudste inmiddels laten testen en de bevestiging dat hij echt totaal anders denkt dan de meeste kinderen is echt heel waardevol geweest. Als ouders hadden wel aan een tijd die indruk, maar het “label” helpt ons echt in onze zoektocht naar goede begeleiding

(ik maak er een puinhoop van)

quote:

Op dinsdag 28 april 2020 20:46 schreef CarbonC het volgende:

[..]

Mensen hebben wisselende ervaringen, maar vaak is de uitdaging er vrij snel weer van af. Ze leren snel en lopen dan al snel weer voor. Eigenlijk zet je ze vooruit op een lopende band die sowieso te langzaam voor ze gaat.

Overigens stip je hier een weeffout in het denken van veel scholen aan: hoogbegaafden versnellen niet (er is toevallig een boek dat zo heet) en een kind loopt niet voor (of achter): het zit alleen wat meer naar rechts (of links) op de normaalverdeling van intelligentie. Dat is wat anders dan de gemiddelde leer-/kenniscurve van verschillende leeftijden over je kind leggen om zo te bepalen hoeveel hij/zij voor of achter loopt.

Eens met de tweede alinea. Maar helaas zit het schoolsysteem in ons land wel als dusdanig in elkaar, en hebben met name de leerkrachten van het kind in kwestie erg behoefte aan metingen die aangeven hoe ver een kind 'voorloopt'. Oudste is op school bijvoorbeeld nooit als hoogbegaafd gezien, omdat hij nooit voor de rest uitliep. (Met alle gevolgen vandien.)

quote:

Op dinsdag 28 april 2020 23:02 schreef Mevr_Mus het volgende:

[..]

Geen ervaring mee, maar wilde je bedanken voor het delen van je ervaringen met testen, een tijdje geleden Wij hebben onze oudste inmiddels laten testen en de bevestiging dat hij echt totaal anders denkt dan de meeste kinderen is echt heel waardevol geweest. Als ouders hadden wel aan een tijd die indruk, maar het “label” helpt ons echt in onze zoektocht naar goede begeleiding

Wat fijn! Hier dezelfde ervaring, het was niet perse dat wij iets konden met de term 'hoogbegaafd' maar met name zijn manier van denken (de grote stappen in denken, van A naar Z gaan in no-time) heeft ons veel inzichten geboden. Niet alleen qua onderwijs, het verklaart ook veel over de rest van zijn gedrag en dat geeft zoveel lucht. Hebben jullie inmiddels al goede begeleiding gevonden?

Dank voor de ervaringen! Wij staan er dubbel in.. aan de ene kant hebben we nooit enige meerwaarde in versnellen gezien, idd dat lopende-band-verhaal. Aan de andere kant heeft dit kind een grote broer die door een gebrek aan passend onderwijs nu een thuiszitter is, en ik merk dat ons dat enorm angstig maakt. En dat is voor buitenstaanders gewoon iets wat ik even noem, maar dat heeft destijds een enorme wissel getrokken op ons gezin. Hij is zo afschuwelijk ongelukkig geweest, de gevolgen van het schooltrauma waren (zijn) verregaand en langdurig.. dat maakt dat we soms denken: we moeten het gewoon helemaal anders doen dan toen. En grote broer versnelde nooit, had dat dan verschil gemaakt?

(Overigens vindt niemand hier het erg dat hij thuisonderwijs krijgt en zijn eigen pad volgt. De pijn zit 'm meer in de aanloop die ertoe heeft geleid dat hij thuis kwam te zitten.)

De HB-specialist wil inzetten op verbreden, waaronder idd een externe plusklas, dat zien wij wel zitten. En zij wil school ook meenemen in wat ze kunnen doen voor deze kinderen (hij is niet de enige in zijn klas), dat is denk ik ook heel waardevol.

Het voordeel van een (externe) plusklas vind ik dat het mes aan twee kanten snijdt: aan de ene kant wordt er in de plusklas moeilijker werk aangeboden maar omdat de tijd die kinderen in de plusklas zitten niet aan het 'normale werk' besteed kan worden, worden ze daar ook extra uitgedaagd omdat het werk van 5 dagen in 4 dagen af moet. Dus daar zit ook een zekere versnellingscomponent in.

quote:

Op dinsdag 28 april 2020 20:40 schreef Nanukerst het volgende:
Graag haal ik deze even omhoog!

Zijn er hier ervaringen met het al dan niet versnellen van een net 7-jarige (nu groep 3) die volgens de test meer dan een jaar voorloopt? Wat zijn de voors en tegens?

Mijn oudste is iets jonger versneld (hij was 5 toen hij naar groep 3 ging). Nooit spijt van gehad. Hij had betere aansluiting bij de kinderen uit die klas.
Wel heeft hij altijd een aangepast programma gehad, omdat hij ook in groep 3 al ver voorliep (hij kon al goed lezen en ook op andere gebieden liep hij voor). Inmiddels studeert hij.
Mijn jongste is niet versneld, omdat ze dan in een klas zou komen waar het klassikaal gemiddelde lager lag dan in haar huidige groep. Ik vraag nog steeds af of versnellen toch niet beter was geweest. Ze heeft merkbaar minder uitdaging gehad dan de oudste, terwijl zij ook een aangepast schoolprogramma heeft. Ze zit nu in groep 8.
En een aangepast programma is nodig om toch te leren leren. Niet om zoveel mogelijk kennis op te doen, maar om vaardigheden aan te leren die later nodig zijn. En omdat mijn kinderen bij cognitieve uitdaging beter in hun vel zitten.

[ Bericht 7% gewijzigd door Grijs op 06-05-2020 09:10:39 (Aanvulling ) ]

quote:

Op woensdag 29 april 2020 12:36 schreef Nanukerst het volgende:
Dank voor de ervaringen! Wij staan er dubbel in.. aan de ene kant hebben we nooit enige meerwaarde in versnellen gezien, idd dat lopende-band-verhaal. Aan de andere kant heeft dit kind een grote broer die door een gebrek aan passend onderwijs nu een thuiszitter is, en ik merk dat ons dat enorm angstig maakt. En dat is voor buitenstaanders gewoon iets wat ik even noem, maar dat heeft destijds een enorme wissel getrokken op ons gezin. Hij is zo afschuwelijk ongelukkig geweest, de gevolgen van het schooltrauma waren (zijn) verregaand en langdurig.. dat maakt dat we soms denken: we moeten het gewoon helemaal anders doen dan toen. En grote broer versnelde nooit, had dat dan verschil gemaakt?

(Overigens vindt niemand hier het erg dat hij thuisonderwijs krijgt en zijn eigen pad volgt. De pijn zit 'm meer in de aanloop die ertoe heeft geleid dat hij thuis kwam te zitten.)

De HB-specialist wil inzetten op verbreden, waaronder idd een externe plusklas, dat zien wij wel zitten. En zij wil school ook meenemen in wat ze kunnen doen voor deze kinderen (hij is niet de enige in zijn klas), dat is denk ik ook heel waardevol.

Met jullie ervaring van de oudste zijn wij gaan kijken naar een fulltime hb-school voor Sjaak en zitten we nu in het aanmeldproces. Regulier onderwijs gaat hem niet lukken. Hij mag nog tot eind dit jaar op dagbehandeling blijven en hij doet het daar goed, maar zit ook niet op zijn plek. Ik hoop dat hij in augustus op fulltime hb kan starten. Niet dat dit alles gaat oplossen, maar ik denk dat dit het best passend is op dit moment.

Ik vind het zo enorm moeilijk om de weg te vinden voor een kind wat in geen enkel hokje past!

quote:

Op woensdag 29 april 2020 13:12 schreef Deepfreeze het volgende:
Hier ook echt blij met de externe plusklas. Die leerkrachten zien ook dingen in gedrag andere in relatie met hb dan de regulier juf (bijv adhd of onderprikkeling, soms dezelfde uitwerking). In ons geval kwam de externe juf op school om aan perfectionisme/faalangst te werken.

Maar het is naast het cognitief 'voorlopen' ook nog van belang hoe dat sociaal gaat. Dat moet wel in evenwicht blijven.

En naast het evenwicht tussen cognitief en sociaal heb je ook nog de motoriek.

Ik heb geen kinderen, maar ben zelf hoogbegaafd (waarschijnlijk; sinds mijn 7e niet nogmaals getest) . Mij hebben ze geen klassen over laten slaan omdat zowel in fijne als grove motoriek allesbehalve voorliep en ik het schrijven, het knutselen en de gym van groep 3 en 4 echt wel nodig had.

Toen ik 7 was zat ik met taal op niveau groep 8 en met rekenen op niveau groep 7, dus totdat ik naar een school ging waar een plusklas was en het gewone werk 'gecompact' werd, was het intens ellendig op school. Tip: als je besluit dat het kind geen klassen over kan slaan, wijs 'm er dan niet op dat dat komt doordat hij sociaal en motorisch "te zwak" is.
_{disclaimer: dit is hoe het bij mij was, ik verwacht dat het met jullie kinderen beter gaat, al is het maar omdat het 15+ jaar later is en jullie een stuk verstandiger klinken}

quote:

Op woensdag 6 mei 2020 12:23 schreef MevrouwCactus het volgende:

[..]

Met jullie ervaring van de oudste zijn wij gaan kijken naar een fulltime hb-school voor Sjaak en zitten we nu in het aanmeldproces. Regulier onderwijs gaat hem niet lukken. Hij mag nog tot eind dit jaar op dagbehandeling blijven en hij doet het daar goed, maar zit ook niet op zijn plek. Ik hoop dat hij in augustus op fulltime hb kan starten. Niet dat dit alles gaat oplossen, maar ik denk dat dit het best passend is op dit moment.

Ik vind het zo enorm moeilijk om de weg te vinden voor een kind wat in geen enkel hokje past!

Spannend! Welke HB-school wordt het (mag in pb natuurlijk)? En je laatste zin is heel herkenbaar, dat zal je niets verbazen.

Wat betreft Sticker: inmiddels hebben we een uitgebreider verslag van de HB-specialist gekregen. Dat hij een jaar voorloopt is afgaande op de testresultaten een minimum, hij scoorde op sommige onderdelen 'off the chart' blijkbaar dus de kans dat hij nog verder is is heel reëel. We gaan vanmiddag in gesprek met haar over hoe nu verder en dan zsm met school om de tafel.

@Nanukerst hoe is het gesprek gegaan? Het zijn in ieder geval wel duidelijke resultaten zo...

Zijn hier ook mensen met ervaring met (extreme) verschillen tussen subscores / verbaal - performaal? Bij beide kinderen is het vermoeden geuit van onderpresteren op de performale subtests, door faalangst en bij oudste ook door het letterlijk niet kunnen zien (week na test bleek dat zijn ogen nog slechter waren dan iedereen dacht ). Maar de verschillen blijven enorm groot en dit verklaart veel problemen en frustraties...

Maar hoe begeleid je kinderen hiermee? Voor oudste is nu het advies fysiotherapie en peergroup, naast begeleiding door orthopedagoog. Voor jongste moet nog een advies komen, maar daar verwacht ik naast begeleiding door kinderpsycholoog ook logopedie en misschien ook wel fysiotherapie... Ik vind het zo veel, maar zie ook de potentiële meerwaarde. Waar doen we goed aan?

_{Jongste is als niet-hb getest, maar dus wel hb-score op verbale deel.}

Wat ik je als professional kan vertellen is dat cognitieve functies zich niet laten trainen. Dus oefenprogrammaatjes e.d. hebben geen bewezen nut. Met een lui oog plak je het goede oog af waardoor het 'luie' oog beter zijn best gaat doen, maar met je hersenen werkt dat niet zo. Je moet natuurlijk de zwakkere functies niet verwaarlozen maar het is vooral belangrijk om daarbij frustratie te vermijden. Verder is het goed om te weten dat IQ-scores bij kinderen niet keihard vastliggen en dat de relatie met het IQ op latere leeftijd niet een-op-een is en dat er zich ook nog best een hoop kan veranderen in de loop van de ontwikkeling.

(Cognitieve) begeleiding zou m.i. vooral moeten liggen bij 'hoe werkt mijn hoofd, hoe ga ik om met het stukje waarbij mijn hoofd anders werkt dat dan van anderen, wat heb ik nodig om op school mijn werk te kunnen maken en de dingen te doen die ik fijn vind' en niet op verbeteren/herstellen/repareren. Een multidisciplinaire aanpak voelt vaak groot maar het werkt wel heel fijn, omdat je zowel het cognitieve als het motorische als het sociaal-emotionele stuk meepakt.

quote:

Op donderdag 7 mei 2020 19:36 schreef MevrouwCactus het volgende:
@:Nanukerst hoe is het gesprek gegaan? Het zijn in ieder geval wel duidelijke resultaten zo...

Gesprek ging goed! Ze gaf aan dat hij, naast de cognitieve voorsprong, ook sociaal, emotioneel, en motorisch een flinke voorsprong heeft. Een en ander is dus wel in balans, dat is prettig.

Hij gaat in ieder geval dinsdag al starten in de externe plusklas, dat zal hij erg leuk vinden. En we hebben de juffen en de IB'er gemaild om ze uit te nodigen voor een gesprek, even afwachten op welke termijn dat kan gaan plaats vinden.

quote:

Op zaterdag 9 mei 2020 08:04 schreef Nanukerst het volgende:

[..]

Gesprek ging goed! Ze gaf aan dat hij, naast de cognitieve voorsprong, ook sociaal, emotioneel, en motorisch een flinke voorsprong heeft. Een en ander is dus wel in balans, dat is prettig.

Hij gaat in ieder geval dinsdag al starten in de externe plusklas, dat zal hij erg leuk vinden. En we hebben de juffen en de IB'er gemaild om ze uit te nodigen voor een gesprek, even afwachten op welke termijn dat kan gaan plaats vinden.

Wat een fijne uitkomst zo! Dat geeft wat vertrouwen.

Mijn oudste is 4, maar ik heb het idee dat hij zo naar de middelbare school kan.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zaterdag 16 mei 2020 11:49 schreef thabit het volgende:
Mijn oudste is 4, maar ik heb het idee dat hij zo naar de middelbare school kan.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Opvoeden is helaas niet zo eenvoudig. Kan het uit ervaring zeggen ook.

Jullie kinderen zijn al wat ouder dan die van mij geloof ik, dus misschien hebben jullie tips!
Mijn dochter is bijna 5 en behoorlijk pienter. Op school is de juf opgevallen dat ze sommige dingen op het niveau van een 6-jarige doet (kennis van letters en cijfers, tekenen enz.), maar anders op het niveau van een 3-jarige. Dan gaat het met name om zelfredzaamheid, concentratie en doorzettingsvermogen. Bijv. als ze jas en schoenen moeten aandoen om buiten te spelen, doet ze daar zo 15 minuten over. Of ze gaat midden in de les ineens op de grond liggen en zegt 'ik ben zo mooeeee'. Ze durft ook niet aan werkjes te beginnen, want 'dat kan ik niet'. Ze is namelijk ook behoorlijk perfectionistisch, dus ja, dan duurt alles lang voordat het goed is. En als ze het niet kan overzien, of denkt dat ze het niet kan, begint ze er niet aan. En als ze eraan begint, is ze steeds afgeleid, want ze ziet alles wat alle andere kinderen doen. Dus moet de juf er constant bij blijven om te zorgen dat ze nog wat doet.

De juf begon zelfs al over 3 jaar kleuteren (ze is van augustus), maar dat lijkt me dodelijk saai voor haar interesse in leren, die ze nu wel heeft. Dus dat doen we liever niet, maar dan moet ze echt wel efficiënter gaan werken en beter meedoen met de klas.

Ook thuis treuzelt ze enorm met aankleden e.d. Als ik zeg 'eerst aankleden en tanden poetsen, dan gaan we naar het pretpark' heeft ze wel voldoende motivatie om het zelf te doen, maar meestal moet ik haar continu erop wijzen: nu je broek, nu je trui, niet weglopen, eerst tanden poetsen, niet gaan ronddansen enz.... niet echt gezellig, vooral 's ochtends als ze naar school moet.

Wat kunnen we nu doen om dit te stimuleren? Ik wil haar niet het gevoel geven dat er wat mis is met haar, want verder is ze een heel blij kind, dus ik wil het vooral positief houden.

Ze heeft nu nog een jaar kleuteren te gaan, toch? Wij zagen met onze oudste dat het een enorm verschil maakte, groep 1 en groep 2. Ineens was er meer zelfvertrouwen, misschien omdat ze als oudste kleuter meer een voorbeeldfunctie krijgen? 3 jaar kleuteren lijkt me voor jullie dochter zeker niet de beste optie, dan gaat ze zich enorm vervelen denk ik, of onderpresteren.

Wat ook scheelt, is dat er in groep 3 ook echt veel minder afleiding is dan in een kleuterklas. Het wordt daardoor makkelijker om je te concentreren. En onze oudste vond het in het eerste halfjaar in groep 3 ook vet lastig om stil te zitten / zijn. Pas toen de leerstof gecompact werd (minder herhaling) kon hij zich plotseling wel concentreren. Hij vond het gewoon te saai.

De juffen geven wel nog steeds aan dat hij erg gestimuleerd moet worden om nieuwe werkjes op te pakken. Hij houdt zelf ook de boot af ivm perfectionisme. Zeker tijdens de lockdown hebben we hier enorm mee geworsteld, thuis weigerde hij dus echt om aan de slag te gaan of het werd een enorm boze uitbarsting omdat het niet gelijk lukte allemaal. Op school zet hij zich makkelijker over dit soort dingen heen. Hij pakt nog steeds niet uit zichzelf een nieuwe uitdaging op, maar als de juf het aan hem geeft, gaat hij er wel mee aan de slag.

TLDR: ik zou nu wel aangeven bij school dat je 3 jaar kleuteren niet ziet zitten, en even afwachten hoe ze zich de eerste maanden in groep 2 ontwikkelt. Als de zelfredzaamheid en doorzettingsvermogen dan nog steeds niet lekker gaan, kan je altijd met de IB'er van school om tafel gaan. Ik denk dat ze daar meer mee opschiet dan een extra jaar kleuteren.

Ze is gewoon lekker speels, zo zie ik het, Saskia. En dat lijkt me voor een vierjarige heel normaal, al heeft het ene kind het wat meer dan het andere kind. Het kan wel vervelend zijn, maar meer dan een duidelijke structuur bieden op bepaalde momenten (zoals aankleden voor school) en daar consequent in zijn, kun je niet doen.

Volgend jaar kijken hoe het gaat. Het is volgens mij nu nog echt te vroeg om al te weten of drie jaar kleuteren verstandig is. En bedenk: op deze leeftijd leren kinderen juist door veel te spelen, en niet zo zeer door werkjes te doen. Als ze last heeft van perfectionisme, dan kan dat ook zijn omdat sommige werkjes nog niet helemaal aansluiten nu op waar zij is in haar ontwikkeling. Slim zijn, is op deze leeftijd nog niet iets dat zich direct vertaald in goed werkjes kunnen doen. Heel veel vaardigheden moeten zich nog ontwikkelen.

quote:

Op donderdag 2 juli 2020 11:31 schreef SaskiaR het volgende:
Jullie kinderen zijn al wat ouder dan die van mij geloof ik, dus misschien hebben jullie tips!
Mijn dochter is bijna 5 en behoorlijk pienter. Op school is de juf opgevallen dat ze sommige dingen op het niveau van een 6-jarige doet (kennis van letters en cijfers, tekenen enz.), maar anders op het niveau van een 3-jarige. Dan gaat het met name om zelfredzaamheid, concentratie en doorzettingsvermogen. Bijv. als ze jas en schoenen moeten aandoen om buiten te spelen, doet ze daar zo 15 minuten over. Of ze gaat midden in de les ineens op de grond liggen en zegt 'ik ben zo mooeeee'. Ze durft ook niet aan werkjes te beginnen, want 'dat kan ik niet'. Ze is namelijk ook behoorlijk perfectionistisch, dus ja, dan duurt alles lang voordat het goed is. En als ze het niet kan overzien, of denkt dat ze het niet kan, begint ze er niet aan. En als ze eraan begint, is ze steeds afgeleid, want ze ziet alles wat alle andere kinderen doen. Dus moet de juf er constant bij blijven om te zorgen dat ze nog wat doet.

De juf begon zelfs al over 3 jaar kleuteren (ze is van augustus), maar dat lijkt me dodelijk saai voor haar interesse in leren, die ze nu wel heeft. Dus dat doen we liever niet, maar dan moet ze echt wel efficiënter gaan werken en beter meedoen met de klas.

Ook thuis treuzelt ze enorm met aankleden e.d. Als ik zeg 'eerst aankleden en tanden poetsen, dan gaan we naar het pretpark' heeft ze wel voldoende motivatie om het zelf te doen, maar meestal moet ik haar continu erop wijzen: nu je broek, nu je trui, niet weglopen, eerst tanden poetsen, niet gaan ronddansen enz.... niet echt gezellig, vooral 's ochtends als ze naar school moet.

Wat kunnen we nu doen om dit te stimuleren? Ik wil haar niet het gevoel geven dat er wat mis is met haar, want verder is ze een heel blij kind, dus ik wil het vooral positief houden.

Als ik dat lees over het aankleden... misschien kan je een "spiekbriefje" voor haar maken en daarop de volgorde van aankleden tekenen (of haar zelf laten tekenen of plaatjes zoeken op internet). Dan hoef jij het niet steeds te zeggen, kan ze even "spieken". Wie weet helpt het.

Ze is bijna 5, dus dan gaat ze naar groep 2 na de vakantie? Ik zou nu nog niks gaan beslissen over 3 jaar kleuteren, wie weet hoe ze zich ontwikkelt.

Bedankt allemaal!
De juf gaat haar wel laten meedraaien met groep 2, maar ze moet dan wel laten zien dat ze de werkjes echt kan doen. Misschien is het feit dat ze dan 5 is al genoeg om haar verantwoordelijkheidsgevoel aan te spreken.
Ze zit trouwens op de vrije school, dus het zijn allemaal knutselwerkjes, geen taal/rekenen (helaas, want dat vindt ze leuker dan knutselen...)

Qua aankleden werkt een spiekbriefje inderdaad wel, maar dan moet ik haar er nog steeds op wijzen dat ze daarop moet kijken i.p.v. op de grond rollen/wegrennen enz.