Krista met haar 3 kinderen in Haarlem: 'Ik ben echt niet altijd blij dat ik moeder ben'
"Ik hou van mijn kinderen, maar achteraf was het me niet waard." Moeder Tammy durft daar openlijk voor uit te komen. Haar opmerking zorgt voor een storm aan kritiek, maar er klinkt ook lof. "Een moeder moet dit kunnen zeggen."
Er is nogal wat lef voor nodig om zo'n 'heilig huisje' als het moederschap omver te trappen. Toch doet de Engelse moeder Tammy (die verder anoniem wil blijven) het: "Het was het niet waard. Begrijp me niet verkeerd. Ik hou van mijn kinderen. Maar het heeft me zoveel gekost, mentaal, emotioneel en psychisch."
Nadat haar interview werd gepubliceerd, wordt de moeder aan de hoogste boom gehangen. Want: 'Welke moeder zegt nu zoiets? Dan ben je het moederschap niet waard. 'Onterecht, vindt Krista Okma uit Haarlem. "Een moeder moet kunnen zeggen dat ze het moederschap niet waard vindt. Sterker nog: ik ben er blij mee dat ze het doet."
Niet blij mee
Krista is opvoeddeskundige en zelf moeder van drie kinderen: Skye (10), Ryan (9) en Kate (6). Ze geeft toe: "Dat ik spijt heb van mijn kinderen, gaat mij te ver. Maar er zijn echt wel momenten waarop ik denk: 'Waar ben ik in godsnaam aan begonnen!?" Soms word ik gillend gek. Daar kom ik ook eerlijk voor uit. En dat zouden meer moeders moeten doen."
Want het moederschap wordt soms veel en veel te heilig gemaakt, vindt ook Justine Pardoen, moeder én directeur van de site Ouders Online. "Dat moeders spijt hebben van hun moederschap hoor je bijna nooit. Maar er ontstaat na de bevalling wel een soort rouwproces. Als je moeder wordt, moet je afscheid nemen van je oude lichaam. Van je jeugd. Dat moet je verwerken."
Afscheid nemen van je lichaam
Krista herkent dat afscheid nemen. "Ik werd op mijn 31ste moeder van mijn eerste kind. Ik was altijd best slank, maar door mijn zwangerschap kwam ik 19 kilo aan. Bij mijn tweede zwangerschap was dat zelfs 28 kilo. Dag lichaam! Daar moet je aan wennen en dat moet je verwerken."
Dat je afscheid moet nemen van je lichaam en borsten en dat de seks niet altijd meer 'je-van'het' is, is nog niet alles. "Alles verandert. Ook je karakter. Je relatie met je man. Die met je vrienden."
Allerheiligste?
Barbara van Erp, moeder en oprichter van de site Me-To-We erkent dat. "Je mag je best wel eens afvragen of je kinderen daadwerkelijk het belangrijkste zijn in je leven. Is dat echt altijd zo? En dat je striae krijgt, vooral als je jong moeder wordt, is heftig. Kom op, daar mag je best voor uitkomen."
Volgens Krista zouden moeders veel vaker moeten waarschuwen voor de minder leuke kanten van het moederschap. En er voor uit durven te komen 'dat het niet een grote roze wolk is'. "Aanstaande ouders zijn vaak slecht voorbereid. Wat gebeurt er allemaal met je lijf? Wat betekent het om moeder te worden en een kind te hebben dat nog zo afhankelijk is? Veel aanstaande ouders hebben werkelijk geen idee. Betere voorlichting zou zeker niet overbodig zijn."
Klagen mag, maar er is wel één heilige regel. "Het is belangrijk dat de kinderen zelf niet in de discussie belanden. Dat is voor kinderen veel te pijnlijk."
Bron
Ik vind dit altijd zo lullig om te zeggen maar het klopt eigenlijk in de meeste gevallen wel. Eigenlijk kan je helemaal niet inschatten hoe het is.quote:Op donderdag 12 mei 2016 12:48 schreef Wimperkruller het volgende:
[..]
Ik denk dat ik een weloverwogen keuze kan maken omdat ik mij ga verdiepen in wat mij te wachten staat als ik een kind op de wereld zet. Daarom stond ik ervan te kijken. Niet dat ik het veroordeel, maar een kind is toch niet zomaar iets. Vandaar ook het topic.
Mijn geluk was dat ik had verwacht dat het moeilijker zou zijn, ik had de slapeloze nachten, geen eigen leven meer, niks kunnen doen enz. verwacht, maar dat was dus helemaal niet zo, zelfs niet met nu vier kinderen.
Dus dat kan je inderdaad aardig inschatten tot op zekere hoogte. mijn advies, verwacht het ergste, dan kan het alleen maar meevallen.
Maar het gevoel, nee....ik dacht serieus dat het een een soort van uitvergroot gevoel zou zijn als wat ik voor mijn lievelingskat voelde, maar dat komt nog niet dichtbij met wat ik daadwerkelijk voel voor mijn kinderen, dat is veel groter, veel natuurlijker, veel meer instinct dan ik had verwacht.
En andere zullen misschien juist teleurgesteld zijn omdat het gevoel veel minder is dan ze verwacht hadden.
Ik denk dat je dat heel moeilijk kan inschatten van te voren.
Ikke niet hoor, dat zoeken mijn kinderen maar lekker zelf uit. Als ze zich toch voortplanten dan ben ik de pisang want ik ga ze echt niet verbieden om met kleinkinderen op bezoek te komen.quote:Op donderdag 12 mei 2016 12:43 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
Gewoon eisen. Er zijn ook ouders die wél kleinkinderen 'eisen': "Dat ben je me wel verplicht na al die jaren voor je zorgen"
Mijn oudste heeft gelukkig gekozen voor kinderloos blijven. De middelste wil wel kinderen maar heeft geen partner en de jongste is autistisch en aangezien dit erfelijk lijkt kan hij er beter maar niet aan beginnen. Maar de keus is uiteraard aan hém.
Het was ook meer een grapquote:
[..]
Ikke niet hoor, dat zoeken mijn kinderen maar lekker zelf uit. Als ze zich toch voortplanten dan ben ik de pisang want ik ga ze echt niet verbieden om met kleinkinderen op bezoek te komen.
Mijn oudste heeft gelukkig gekozen voor kinderloos blijven. De middelste wil wel kinderen maar heeft geen partner en de jongste is autistisch en aangezien dit erfelijk lijkt kan hij er beter maar niet aan beginnen. Maar de keus is uiteraard aan hém.
Maar ik zou wel duidelijk zijn in verwachtingen als het daadwerkelijk zover komt. Ooms en tantes van mij worden zonder wikken of wegen 'opgenomen' in de planning mbt de zorg, en kinderen worden daar zonder pardon gedumpt op dagen dat ze niet naar de creche gaan. Er zijn zelfs hele ruzies om geweest toen een aangetrouwde een baan moest 'afzeggen' toen mijn tante zei dat ze echt niet elke x en x op y en z ging passen, en de aangetrouwde was daar mooi gewoon vanuit gegaan toen ze solliciteerde
Dat gevoel is een heel lastig verhaal, van mijn oudste was ik moeder vanaf het moment dat hij op m'n buik werd gelegd, hij kende mij en ik kende hem, het was er per direct.quote:
Maar het gevoel, nee....ik dacht serieus dat het een een soort van uitvergroot gevoel zou zijn als wat ik voor mijn lievelingskat voelde, maar dat komt nog niet dichtbij met wat ik daadwerkelijk voel voor mijn kinderen, dat is veel groter, veel natuurlijker, veel meer instinct dan ik had verwacht.
En andere zullen misschien juist teleurgesteld zijn omdat het gevoel veel minder is dan ze verwacht hadden.
Ik denk dat je dat heel moeilijk kan inschatten van te voren.
Bij de jongste had ik dat ook verwacht maar die heb ik echt moeten leren kennen.... dat heeft voor m'n gevoel weken geduurd.
Nou denk ik dat de omstandigheden ook wel meespeelden, bij de oudste was ik de enige ouder, dus ik had niemand om op terug te vallen, de zorg mee te delen of mijn kind mee te delen, en bij de jongste hoefde ik het niet allemaal alleen te doen, maar het is net alsof het feit dat hij niet uitsluitend van mij afhankelijk was, daar een rol in speelde.
Overigens ben ik als alleenstaande moeder ook een andere moeder dan als moeder naast een vader, en ik kan niet zeggen dat het laatste me beter afgaat dan het eerste.
Wat? Moeten mijn kinderen zelf weten. Zou het wel leuk vinden, op zich, maar brengt ook weer zorgen met zich mee. Dit is, overigens wel een aspect wat je mee moet wegen bij de keuze al dan niet kinderen. Geen kinderen betekent geen kleinkinderen, uitzonderingen daargelaten. Wel kinderen kan betekenen wel kleinkindere, met alweer de nodige zorgen, maar ook weer veel plezier. Plus je kan ze weer bij hun ouders afgeven na je portie kleinkinderengeluk gesniven te hebben.
Overigens, snakelady, wij hebben sinds bijna een jaar een tweede hond, oudduitse herder, en heb daar behoorlijk mijn handen aan vol! Hij is nu een jaar, vreselijk aan 't puberen en ik zal blij zijn als hij volwassen en wat rustiger wordt.
Maar ook hier geldt voor mij, had geen seconde van zijn eerste jaar willen missen. Een hond is eigenlijk ook een gezinslid.
Veel plezier met jullie hondje.
Volgens mij hangt dat ook een beetje van die grootouders zelf af, ik ken meer dan genoeg mensen gewoon aangeven dat ze geen vaste oppas gaan zijn, voor je het weet hebben je 3 kinderen allemaal kinderen en zit jij iedere vrijdagmiddag met 6 koters tussen de 2 en 5 jaar.quote:
[..]
Het was ook meer een grap
Maar ik zou wel duidelijk zijn in verwachtingen als het daadwerkelijk zover komt. Ooms en tantes van mij worden zonder wikken of wegen 'opgenomen' in de planning mbt de zorg, en kinderen worden daar zonder pardon gedumpt op dagen dat ze niet naar de creche gaan. Er zijn zelfs hele ruzies om geweest toen een aangetrouwde een baan moest 'afzeggen' toen mijn tante zei dat ze echt niet elke x en x op y en z ging passen, en de aangetrouwde was daar mooi gewoon vanuit gegaan toen ze solliciteerde
Voor mij zelf is het een kwestie van mijn huidige leven niet willen opgeven. Er zijn veel dingen waar ik nog van droom en kinderen vallen daar niet onder. Daarbij, als ik naar ouders kijk, zie ik weinig waarop ik (vanuit mijn optiek) jaloers zou moeten zijn. De eerste paar jaar lijken me erg zwaar, de tienerjaren volledig hopeloos en daarna zijn ze alweer het huis uit..
Ik had dat met de zwangerschap van de tweede, ik wilde niet echt een tweede kindje maar mijn ex wel heel graag. dus ben er maar mee ingestemd, van de zwangerschap kon ik niet echt genieten, kreeg een prenatale depressie en zag het eigenlijk somber in.quote:
[..]
Dat gevoel is een heel lastig verhaal, van mijn oudste was ik moeder vanaf het moment dat hij op m'n buik werd gelegd, hij kende mij en ik kende hem, het was er per direct.
Bij de jongste had ik dat ook verwacht maar die heb ik echt moeten leren kennen.... dat heeft voor m'n gevoel weken geduurd.
Nou denk ik dat de omstandigheden ook wel meespeelden, bij de oudste was ik de enige ouder, dus ik had niemand om op terug te vallen, de zorg mee te delen of mijn kind mee te delen, en bij de jongste hoefde ik het niet allemaal alleen te doen, maar het is net alsof het feit dat hij niet uitsluitend van mij afhankelijk was, daar een rol in speelde.
Overigens ben ik als alleenstaande moeder ook een andere moeder dan als moeder naast een vader, en ik kan niet zeggen dat het laatste me beter afgaat dan het eerste.
En toen werd ze geboren, in mijn armen gelegd en alle negatieve gevoelens die ik in de maanden daarvoor heb gehad waren verdwenen, ik voelde alleen liefde en dat was een overweldigend gevoel.
Maar ik heb mij lang schuldig gevoeld dat ik niet kon genieten van de zwangerschap.
Het is zo lastig om gevoelens in te schatten van de voren, dat is eigenlijk niet te doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door snakelady op 12-05-2016 13:17:06 ]
Ik ga niet oppassen, ik moet er niet aan denken.Dat vertel ik bijtijds.quote:
[..]
Het was ook meer een grap
Maar ik zou wel duidelijk zijn in verwachtingen als het daadwerkelijk zover komt. Ooms en tantes van mij worden zonder wikken of wegen 'opgenomen' in de planning mbt de zorg, en kinderen worden daar zonder pardon gedumpt op dagen dat ze niet naar de creche gaan. Er zijn zelfs hele ruzies om geweest toen een aangetrouwde een baan moest 'afzeggen' toen mijn tante zei dat ze echt niet elke x en x op y en z ging passen, en de aangetrouwde was daar mooi gewoon vanuit gegaan toen ze solliciteerde
Er zit 8 jaar en 10 jaar verschil tussen mijn 3 kinderen. Ik heb dus heel lang steeds weer opnieuw een opgroeiend kind in huis gehad. Het was mijn eigen keus maar ik doe het dus nooit meer. 
Ik ben opgegroeid met honden, mij ex wilde helaas geen hond en nu mijn man zat met hetzelfde probleem, zijn ex wilde geen hond.quote:
Overigens, snakelady, wij hebben sinds bijna een jaar een tweede hond, oudduitse herder, en heb daar behoorlijk mijn handen aan vol! Hij is nu een jaar, vreselijk aan 't puberen en ik zal blij zijn als hij volwassen en wat rustiger wordt.
Maar ook hier geldt voor mij, had geen seconde van zijn eerste jaar willen missen. Een hond is eigenlijk ook een gezinslid.
Veel plezier met jullie hondje.
Dus we zijn beide heel erg blij nu! Ik verwacht inderdaad dat het een drukke en ook wel zware tijd gaat worden, maar ik kijk er ook zo naar uit!
Dank je wel!
Oeh leuk wat voor hondje ? Heb zelf afgelopen jaar een pup gehaald en mijn handen vol gehad.quote:
[..]
Ik ben opgegroeid met honden, mij ex wilde helaas geen hond en nu mijn man zat met hetzelfde probleem, zijn ex wilde geen hond.
Dus we zijn beide heel erg blij nu! Ik verwacht inderdaad dat het een drukke en ook wel zware tijd gaat worden, maar ik kijk er ook zo naar uit!
Dank je wel!
Bij mij was het andersom. Ik was na de geboorte van de eerste helemaal kapot, letterlijk dus, totaalruptuur door een tangverlossing. Ik kon ook de eerste week niet zelf voor hem zorgen, behalve de borst geven. Heb in het eerste jaar meerdere herstelwerkzaamheden gehad aan mijn onderkant, dus ziekenhuis in, ziekenhuis uit, uiteindelijk academisch ziekenhuis. Nooit helemaal goed gekomen.quote:
[..]
Dat gevoel is een heel lastig verhaal, van mijn oudste was ik moeder vanaf het moment dat hij op m'n buik werd gelegd, hij kende mij en ik kende hem, het was er per direct.
Bij de jongste had ik dat ook verwacht maar die heb ik echt moeten leren kennen.... dat heeft voor m'n gevoel weken geduurd.
Nou denk ik dat de omstandigheden ook wel meespeelden, bij de oudste was ik de enige ouder, dus ik had niemand om op terug te vallen, de zorg mee te delen of mijn kind mee te delen, en bij de jongste hoefde ik het niet allemaal alleen te doen, maar het is net alsof het feit dat hij niet uitsluitend van mij afhankelijk was, daar een rol in speelde.
Overigens ben ik als alleenstaande moeder ook een andere moeder dan als moeder naast een vader, en ik kan niet zeggen dat het laatste me beter afgaat dan het eerste.
De tweede was dus primair een keizersnede, wist drie maanden vooraf de geboortedatum al. Rustig met een ruggeprik in relaxte stemming, met zuurstofkapje, mmm. Kon na een paar dagen goed vooruit en na 10 dagen het hele huishouden weer doen.
Ook ondanks dit alles, heb ik geen spijt van het ouderschap.
Een Dansk/svensk gårdhund.quote:
[..]
Oeh leuk wat voor hondje ? Heb zelf afgelopen jaar een pup gehaald en mijn handen vol gehad.
En ik ben van mening dat het goed is voor kinderen om met dieren op te groeien, om het een beetje OT te houden.SPOILER
Overigens lijkt mij oma zijn wel leuk, maar ik zou denk ik ook geen vaste oppasoma willen zijn, in ieder geval niet iedere dag.
En eigenlijk zijn we van plan een wereldreis te gaan maken wanneer we oud zijn dus dan zijn we er toch niet.
Waarom?quote:
Oneens. Alleen vaders moeten dit kunnen zeggen.
En al zeker niet zoiets in het bijzijn van hun kinderen vind ik, vrouwen kunnen toch multitasken of klopt het toch wat ik zelf beweer.
Vrouwen kunnen multitasken maar brengen wel geen enkel deel tot een goed einde?
Hee leuk dat ras ken ik niet. En ik heb zelf altijd een hond samen met de kinderen gehad. Als pa of ma, of het leven in het algemeen dan * gemeen * is, kan zo'n kind gezellig bij de hond troost zoekenquote:
[..]
Een Dansk/svensk gårdhund.En ik ben van mening dat het goed is voor kinderen om met dieren op te groeien, om het een beetje OT te houden.SPOILER[ afbeelding ]
En het is een uitstekende manier om kinderen te leren dat je rekening moet houden met anderen. Mijn oudste die dus géén kinderen wil heeft uiteraard wél een hond
Ik begrijp hier niks van.quote:
Waarom eigenlijk, het is toch een keuze die men maakt of niet?
En al zeker niet zoiets in het bijzijn van hun kinderen vind ik, vrouwen kunnen toch multitasken of klopt het toch wat ik zelf beweer.
Vrouwen kunnen multitasken maar brengen wel geen enkel deel tot een goed einde?
Of wil je niet, multitasken is snelle beslissingen nemen, meerdere dingen tegelijk, en achteraf zeuren?quote:
Nogmaals mijn mening die beslissing neemt men, de gevolgen ervan zal men voor komen aan het opdraaien toch?
Of zouden sommige denken dat ze de kinderen terug duwen kunnen?
Wat???quote:
[..]
Of wil je niet, multitasken is snelle beslissingen nemen, meerdere dingen tegelijk, en achteraf zeuren?
Nogmaals mijn mening die beslissing neemt men, de gevolgen ervan zal men voor komen aan het opdraaien toch?
Of zouden sommige denken dat ze de kinderen terug duwen kunnen?
Het is een oud Scandinavisch ras.quote:
[..]
Hee leuk dat ras ken ik niet. En ik heb zelf altijd een hond samen met de kinderen gehad. Als pa of ma, of het leven in het algemeen dan * gemeen * is, kan zo'n kind gezellig bij de hond troost zoeken
Mijn oudste die dus géén kinderen wil heeft uiteraard wél een hond
https://en.wikipedia.org/wiki/Danish_Swedish_Farmdog
Wij hebben al een kat maar dat is toch anders, hoewel het een super lief beest is is een kat meestal toch meer op zijn eigen.
Deze hond is met andere honden, katten, konijnen en kinderen opgegroeid, dus dat zal allemaal geen probleem zijn. Hij is heel sociaal en vriendelijk naar vreemden.
En inderdaad, ik deed dat vroeger ook bij mijn hond, dat beest was mijn alles.
Ik denk dat men dit soort verhalen meer moet zien als waarschuwing voor anderen die alleen de rozewolk-aspecten van het moederschap verwachten: Besef ook de mindere kanten voor je er aan begin. Het lijkt me niet dat de moeder uit het verhaal denkt dat ze ook maar iets terug kan draaien.quote:
[..]
Of wil je niet, multitasken is snelle beslissingen nemen, meerdere dingen tegelijk, en achteraf zeuren?
Nogmaals mijn mening die beslissing neemt men, de gevolgen ervan zal men voor komen aan het opdraaien toch?
Of zouden sommige denken dat ze de kinderen terug duwen kunnen?
Haha, en als je oma wordt, vind je je kleinkind ook geweldig!quote:
Oeh leuk wat voor hondje ? Heb zelf afgelopen jaar een pup gehaald en mijn handen vol gehad.
Overigens op het oma aspect ingaand, zou je dan oma worden vua een zoon of via een dochter? Want dat maakt, vrees ik, wel veel verschil.
Ik heb twee zussen en wij kwamen vroeger meer bij mijn moeders kant van de familie dan aan mijn vaders kant. Was net alsof dat verder weg familie was. Nu nog steeds heb ik meer contact met neven en nichten van moeders kant dan van vaders kant.
Bij onszelf merk ik dat minder. Maar heb ook wel een goede band met mijn schoonfamilie, ook qua gespreksstof heb ik daar meer mee dan met mijn eigen zussen.Ik ben niet zo'n toppersconcerttype, als je begrijpt wat ik bedoel.
Maar ik zie wel dat bij tantes van mij die dochters hebben, de kleinkinderen vaker bij oma komen dan bij tantes die zonen hebben.
Ikzelf heb twee zonen en hoop wel net zo'n goede band te krijgen met hun vrouw(en)/partner als ik heb met mijn schoonfamilie.
Sprechen Sie deutsch?quote:
[..]
Of wil je niet, multitasken is snelle beslissingen nemen, meerdere dingen tegelijk, en achteraf zeuren?
Nogmaals mijn mening die beslissing neemt men, de gevolgen ervan zal men voor komen aan het opdraaien toch?
Of zouden sommige denken dat ze de kinderen terug duwen kunnen?
Ik kan hem redelijk vertalen, ik ben ook manquote:
Hahaha, knap van je!quote:
[..]
Ik kan hem redelijk vertalen, ik ben ook man
Dit is bij ons een beetje hetzelfde, alleen mijn vriendin begint langzaam meer naar een "ja" te neigen, waarbij ik nog steeds in mijn "nee" blijf hangen (dat zei ik op mijn twaalfde alquote:
Interessant onderwerp! Mijn vrouw en ik zijn er nog niet helemaal over uit of we kinderen willen maar leunen op dit moment nog richting een 'nee'. En als dat niet binnen een paar jaar verandert, wordt het een definitieve nee want we zijn beiden midden dertig.
Voor mij zelf is het een kwestie van mijn huidige leven niet willen opgeven. Er zijn veel dingen waar ik nog van droom en kinderen vallen daar niet onder. Daarbij, als ik naar ouders kijk, zie ik weinig waarop ik (vanuit mijn optiek) jaloers zou moeten zijn. De eerste paar jaar lijken me erg zwaar, de tienerjaren volledig hopeloos en daarna zijn ze alweer het huis uit..
). Maar ja, ik wil haar natuurlijk ook echt niet kwijt. Ik zie echt helemaal niets leuks aan een baby, ik vind baby's strontlelijk, ze maken lawaai, houden je uit je slaap, kunnen niet met je praten en zorgen ervoor dat je niets meer ongepland kan gaan doen.Dat hele gebeuren dat ALLES om dat kind draait zoals ik zie bij een aantal vrienden vind ik ook maar niets. Ben je normaal met ze in gesprek over iets, zien ze vanuit hun ooghoek dat het kind een scheet laat, en moet dat meteen breed uitgemeten worden in alle geuren en kleuren
Het moet altijd over dat kind gaan Zit je lekker met z'n allen te BBQ-en, moet dat kind een potje Olvarit naar binnen geschoven hebben, nou, dan heb ik meteen gegeten en gedronken als ik dat ranzige gebeuren zie Als een kind wat ouder is en zelf dingen kan en praten en zo, lijkt het me nog niet eens zo heel vervelend, maar die eerste jaren lijken me echt een enorme opgave.Gelukkig wordt het steeds minder een taboe om hierover te spreken. Ik heb een mannelijke collega die gewoon eerlijk toegeeft dat hij een depressie heeft gehad toen zijn kind geboren was, hij vond het echt verschrikkelijk die eerste jaren. Nu het kind wat ouder is, is hij er wel blij mee overigens
En ik hoorde een andere vrouwelijke (wat oudere) collega laatst zeggen dat als ze nog een keer mocht kiezen, ze had gekozen om kinderloos te blijven.We leven in een tijd waarin we leren om voor onszelf te denken en minder snel mee te gaan met de stroom. Daar moeten we ook gebruik van maken. Als je dan alsnog, na een goede overweging, besluit kinderen te willen, dan moet daar ook volledige steun voor zijn.
Ik weet wel dat mijn moeder eigenlijk stiekem het meeste heeft met mijn kinderen in vergelijking met die van mij broer. Ze was ook bij beide bevallingen en ze is echt oma van mijn kinderen (geen oppasoma, daarvoor wonen we te ver weg).quote:
[..]
Haha, en als je oma wordt, vind je je kleinkind ook geweldig!
Overigens op het oma aspect ingaand, zou je dan oma worden vua een zoon of via een dochter? Want dat maakt, vrees ik, wel veel verschil.
Ik heb twee zussen en wij kwamen vroeger meer bij mijn moeders kant van de familie dan aan mijn vaders kant. Was net alsof dat verder weg familie was. Nu nog steeds heb ik meer contact met neven en nichten van moeders kant dan van vaders kant.
Bij onszelf merk ik dat minder. Maar heb ook wel een goede band met mijn schoonfamilie, ook qua gespreksstof heb ik daar meer mee dan met mijn eigen zussen.Ik ben niet zo'n toppersconcerttype, als je begrijpt wat ik bedoel.
Maar ik zie wel dat bij tantes van mij die dochters hebben, de kleinkinderen vaker bij oma komen dan bij tantes die zonen hebben.
Ikzelf heb twee zonen en hoop wel net zo'n goede band te krijgen met hun vrouw(en)/partner als ik heb met mijn schoonfamilie.
Van de kinderen van mijn broer is de moeder van mijn schoonzus de ''echte'' oma.
Haha, ik herken je angstbeeldenquote:
[..]
Dit is bij ons een beetje hetzelfde, alleen mijn vriendin begint langzaam meer naar een "ja" te neigen, waarbij ik nog steeds in mijn "nee" blijf hangen (dat zei ik op mijn twaalfde al
Dat hele gebeuren dat ALLES om dat kind draait zoals ik zie bij een aantal vrienden vind ik ook maar niets. Ben je normaal met ze in gesprek over iets, zien ze vanuit hun ooghoek dat het kind een scheet laat, en moet dat meteen breed uitgemeten worden in alle geuren en kleuren
Gelukkig wordt het steeds minder een taboe om hierover te spreken. Ik heb een mannelijke collega die gewoon eerlijk toegeeft dat hij een depressie heeft gehad toen zijn kind geboren was, hij vond het echt verschrikkelijk die eerste jaren. Nu het kind wat ouder is, is hij er wel blij mee overigens
Ik zie hetzelfde inderdaad om mij heen, of dan eigenlijk vooral bij de vriendinnen van mijn vrouw. Het worden gewoon volledig andere mensen.
Ik vind wel, hoe ouder kinderen worden hoe leuker.quote:
[..]
Dit is bij ons een beetje hetzelfde, alleen mijn vriendin begint langzaam meer naar een "ja" te neigen, waarbij ik nog steeds in mijn "nee" blijf hangen (dat zei ik op mijn twaalfde al
Dat hele gebeuren dat ALLES om dat kind draait zoals ik zie bij een aantal vrienden vind ik ook maar niets. Ben je normaal met ze in gesprek over iets, zien ze vanuit hun ooghoek dat het kind een scheet laat, en moet dat meteen breed uitgemeten worden in alle geuren en kleuren
Gelukkig wordt het steeds minder een taboe om hierover te spreken. Ik heb een mannelijke collega die gewoon eerlijk toegeeft dat hij een depressie heeft gehad toen zijn kind geboren was, hij vond het echt verschrikkelijk die eerste jaren. Nu het kind wat ouder is, is hij er wel blij mee overigens
Ik vind baby's en peuters schattig enzo, maar je kan er zo weinig mee.
Nu is onze jongste bijna 8 en de oudste is bijna 12.
We hebben op vrijdagavond filmavond, Star Wars, Marvel, Lord of the Ring, dat soort films zijn favoriet.
We kijken nu ook bijna iedere avond na het eten en douchen Avatar ( de serie) samen. Daarvoor was het mythbusters en daarvoor diverse documentaires en we lezen Harry Potter.
We gamen samen ( Broforce, Terraria en Dragon age) en dan natuurlijk ook de dingen buiten elektronica om, als ik bv een eind ga hardlopen gaan de kinderen mee op skeelers, fiets of iets dergelijks.
We doen nu echt dingen samen als gezin, en dat vind ik heel erg leuk!
En blijkbaar voeden wij complete nerds op.
En je moet jezelf als ouders niet te serieus nemen en de humor en in houden.
Gesprek tussen mijn man en mij eerder.
SPOILER
Ja, van die mensen die nadat ze een kind hebben om 19:00 al beginnen te gapen en dan hebben ze een keer zich een avond weten los te wurmen van hun kind, dan wil je om 21:00 afspreken ergens (lijkt me een heel schappelijke tijd, ben zelf ook geen 18 meerquote:
[..]
Haha, ik herken je angstbeelden
Ik zie hetzelfde inderdaad om mij heen, of dan eigenlijk vooral bij de vriendinnen van mijn vrouw. Het worden gewoon volledig andere mensen.
), zeggen ze dat dat wel laat is... Schattig? Een puppy of een kitten, die vind ik schattig, een baby vind ik écht niets schattigs aan, de een nog lelijker dan de ander. Kan me ook niet voorstellen dat ik mijn eigen kind dan ineens wél schattig ga vinden.quote:
[..]
Ik vind wel, hoe ouder kinderen worden hoe leuker.
Ik vind baby's en peuters schattig enzo, maar je kan er zo weinig mee.
Vanwaar dat kleinerende 'beweren'?quote:Op donderdag 12 mei 2016 13:51 schreef Gunner het volgende:
Van de vrouwen die hier beweren dat ze geen kinderen willen ben ik wel eens benieuwd naar de leeftijd. Om het even in perspectief te plaatsen.
Maar 31 hoor als jij denkt dat je na het verkrijgen van deze informatie denkt beter in staat te zijn iemand te kennen dan zij zichzelf...
Mijn vrouw is 34 en wil ook nog geen kinderen. Haar zus is trouwens 40 en heeft ook nooit aandrang gevoeld voor zover ik weet.quote:
Van de vrouwen die hier beweren dat ze geen kinderen willen ben ik wel eens benieuwd naar de leeftijd. Om het even in perspectief te plaatsen.
Dat vind ik dan weer zo denigrerend, niet iedere vrouw wil kinderen, klaarquote:
Van de vrouwen die hier beweren dat ze geen kinderen willen ben ik wel eens benieuwd naar de leeftijd. Om het even in perspectief te plaatsen.
Ja, sommige veranderen van gedachte, maar alsnog is hun gevoel op dit moment dat ze geen kinderen willen en dat is ieders goed recht.
Maar waarom dan 'beweren', en niet gewoon 'aangeven'?quote:
Voel je niet zo aangevallen zeg. Ik pretendeer helemaal niet iemand dan te kennen...pffff...
Het is op zich best een legitieme vraag, hoe irritant hij ook is. Er zijn nou eenmaal veel vrouwen die bij het ouder worden van mening veranderen.quote:
[..]
Vanwaar dat kleinerende 'beweren'?
Maar 31 hoor als jij denkt dat je na het verkrijgen van deze informatie denkt beter in staat te zijn iemand te kennen dan zij zichzelf...
Het gaat vooral om de verwoording, niet de vraag an sich, al vind ik 'm altijd vrij betweterig.quote:
[..]
Het is op zich best een legitieme vraag, hoe irritant hij ook is. Er zijn nou eenmaal veel vrouwen die bij het ouder worden van mening veranderen.
Sorry. het was echt niet denigrerend bedoelt of wat dan ook. Het spijt me dat je er zo aanstoot aan neemt. Kusje erop?quote:
[..]
Maar waarom dan 'beweren', en niet gewoon 'aangeven'?
Vooruit.quote:
[..]
Sorry. het was echt niet denigrerend bedoelt of wat dan ook. Het spijt me dat je er zo aanstoot aan neemt. Kusje erop?
Duidelijk. Ja, ik ken de irritatiequote:
[..]
Het gaat vooral om de verwoording, niet de vraag an sich, al vind ik 'm altijd vrij betweterig.
Maar daarom heb ik voor mezelf wel altijd een slag om de arm gehouden en m'n vrouw ook: Op dit moment willen we geen kinderen en ik denk dat dat niet gaat veranderen. Maar ik weet het niet zeker.Ik vind het ook heel normaal dat je geen kinderen zou willen. Tegenwoordig heb je als Nederlander zoveel mogelijkheden om je leven in te richten, dat ik wel begrijp dat daar vaak geen kinderen in passen of dat je er überhaupt geen behoefte aan hebt. Ik snap dan ook de sociale druk helemaal niet.
Wij waren jaren bewust (maar niet definitief) kindervrij. Daarna dus wel aan kinderen begonnen en we zouden niet anders meer willen. Het beïnvloedt je leven natuurlijk dramatisch maar het voegt ook zoveel toe. Gelukkig weet je niet wat je mist als je geen kinderen hebt. Helaas weet je wel wat je mist als je ze wel hebt.
Het grappige is dat de natuur er doorgaans voor zorgt dat je dat dus juist wél doetquote:
[..]
Schattig? Een puppy of een kitten, die vind ik schattig, een baby vind ik écht niets schattigs aan, de een nog lelijker dan de ander. Kan me ook niet voorstellen dat ik mijn eigen kind dan ineens wél schattig ga vinden.
Waarmee ik niet wil zeggen dat je kinderen moet nemen als je ze niet wil, uiteraard.
Je hebt nog gelijk ook.quote:
[..]
Dit is bij ons een beetje hetzelfde, alleen mijn vriendin begint langzaam meer naar een "ja" te neigen, waarbij ik nog steeds in mijn "nee" blijf hangen (dat zei ik op mijn twaalfde al
Dat hele gebeuren dat ALLES om dat kind draait zoals ik zie bij een aantal vrienden vind ik ook maar niets. Ben je normaal met ze in gesprek over iets, zien ze vanuit hun ooghoek dat het kind een scheet laat, en moet dat meteen breed uitgemeten worden in alle geuren en kleuren
Gelukkig wordt het steeds minder een taboe om hierover te spreken. Ik heb een mannelijke collega die gewoon eerlijk toegeeft dat hij een depressie heeft gehad toen zijn kind geboren was, hij vond het echt verschrikkelijk die eerste jaren. Nu het kind wat ouder is, is hij er wel blij mee overigens
Ik vond al mijn kinderen als baby doodsaai en de blérende exemplaren ( met name de oudste want dat was een huilbaby ) echt bloed irritant. Ik weet nog steeds niet hoe snel ik een winkel uit moet rennen als er een blérkind in de zaak is.
En als ze ouder zijn en gaan praten kunnen ze vreselijk vervelende opmerkingen gaan maken en als ze in hun tienerjaren komen houd je dan maar helemaal vast !
Zoveel mensen, zoveel meningen. Ik wildegraag een baby, maar vroeg me ook wel af of ik een ouder kind ook leuk zou vinden, of dat niet heel moeilijk zou zijn, etc. Ik genoot van mijn baby, die vond ik zeker niet saai, maar ik vind het opgroeiende kind ook heel erg leuk. Ik vind het erg leuk juist dat ze praat en een eigen mening krijgt en soms ook vervelende of bijdehante opmerkingen maakt. Ik vind de ontwikkeling echt misschien wel het allermooiste wat van het hebben van een kind; da tis ook iets wat ik vantevoren nooit gedacht had.quote:
[..]
Je hebt nog gelijk ook.
Ik weet nog steeds niet hoe snel ik een winkel uit moet rennen als er een blérkind in de zaak is.
En als ze ouder zijn en gaan praten kunnen ze vreselijk vervelende opmerkingen gaan maken en als ze in hun tienerjaren komen houd je dan maar helemaal vast !
Ik dacht dat ik een baby erg leuk zou vinden. Heb daarvoor zondagschoolklas geleid e.d. Zelfs een vooropleiding gedaan om de kinderbescherming in te gaan. Plannen gemaakt om in een kindertehuis in Tanzanië te gaan werken....quote:
[..]
Zoveel mensen, zoveel meningen. Ik wildegraag een baby, maar vroeg me ook wel af of ik een ouder kind ook leuk zou vinden, of dat niet heel moeilijk zou zijn, etc. Ik genoot van mijn baby, die vond ik zeker niet saai, maar ik vind het opgroeiende kind ook heel erg leuk. Ik vind het erg leuk juist dat ze praat en een eigen mening krijgt en soms ook vervelende of bijdehante opmerkingen maakt. Ik vind de ontwikkeling echt misschien wel het allermooiste wat van het hebben van een kind; da tis ook iets wat ik vantevoren nooit gedacht had.
Ik wist me echt geen raad. De ouders van nu bestond toen nog niet zo lang. Dus daar ijverig goede raad gezocht. :
* Ga gezellig met je baby op een kleed op de vloer zitten met speeltjes. * O.k. ik doe dat dus. Daar zat ik dan dom naar die baby van een half jaar oud te kijken en me af te vragen * wat nu ? *
ik voelde me vreselijk schuldig omdat ik er niks aan vond
Dat laatste zou het taboe ook vanaf moeten. Dat schuldgevoel dat men zichzelf aanpraat, en waar anderen dan ook nog eens hard aan meedoen, als je iets in de omgang met je kind anders doet dan zij.quote:
[..]
Ik dacht dat ik een baby erg leuk zou vinden. Heb daarvoor zondagschoolklas geleid e.d. Zelfs een vooropleiding gedaan om de kinderbescherming in te gaan. Plannen gemaakt om in een kindertehuis in Tanzanië te gaan werken....
Ik wist me echt geen raad. De ouders van nu bestond toen nog niet zo lang. Dus daar ijverig goede raad gezocht. :
* Ga gezellig met je baby op een kleed op de vloer zitten met speeltjes. * O.k. ik doe dat dus. Daar zat ik dan dom naar die baby van een half jaar oud te kijken en me af te vragen * wat nu ? *
ik voelde me vreselijk schuldig omdat ik er niks aan vond
Of alles om jouw kind draait of niet heb je zelf redelijk in de hand (tenzij je een kind krijgt met een aandoening, dan kun je soms niet anders). Het zijn keuzes. De beste keuze lijkt mij dat je ook deels voor jezelf blijft kiezen. Daar word je een gelukkiger mens van en kinderen hebben meer aan gelukkige ouders, dan depressieve ouders.quote:
Dit is bij ons een beetje hetzelfde, alleen mijn vriendin begint langzaam meer naar een "ja" te neigen, waarbij ik nog steeds in mijn "nee" blijf hangen (dat zei ik op mijn twaalfde al
Dat hele gebeuren dat ALLES om dat kind draait zoals ik zie bij een aantal vrienden vind ik ook maar niets. Ben je normaal met ze in gesprek over iets, zien ze vanuit hun ooghoek dat het kind een scheet laat, en moet dat meteen breed uitgemeten worden in alle geuren en kleuren
Gelukkig wordt het steeds minder een taboe om hierover te spreken. Ik heb een mannelijke collega die gewoon eerlijk toegeeft dat hij een depressie heeft gehad toen zijn kind geboren was, hij vond het echt verschrikkelijk die eerste jaren. Nu het kind wat ouder is, is hij er wel blij mee overigens
Ik vond het leuk vanaf dag 1. Niet bijzonder zwaar. Ok, je kan niet meer alles zoals je vooraf gewend was. Je moet meer plannen, je moet rekening houden met dat je een kind hebt. Dat is soms niet meer dan een oppas regelen, maar dat moet je dus wel regelen. En het kost geld natuurlijk. En zeker als je het niet ruim hebt betekent dat ook dat je andere dingen financieel moet laten. Maar het is echt leuk vind ik. En zeker naar mate ze ouder worden wordt het steeds leuker. Als je met ze kan communiceren vooral. Dat maakt e.e.a. ook makkelijker. En ja, er zijn ook momenten dat het even lastig is en minder leuk. Maar dat geldt voor alles. Ook voor mijn vrouw. Die is ook bij tijd en wijle strontvervelend. En ik ben dat ook overigens.
Volgens mij doen heel veel mensen het zichzelf aan. Zijn heel druk bezig met moeten en regelen. En dan wordt het inderdaad zwaar. Wij kozen altijd om met de stroom mee te roeien. Zoveel fijner!
24, veel wijsheid met deze informatiequote:
Van de vrouwen die hier beweren posten dat ze geen kinderen willen ben ik wel eens benieuwd naar de leeftijd. Om het even in perspectief te plaatsen.
Ha, kwestie van tijd voordat de werpdrang opdoemt!quote:
[..]
24, veel wijsheid met deze informatie
Daarnaast lijkt het me een ontzettend naar gevoel dat er iets in je groeit. Denk niet dat ik van een zwangerschap kan genieten, eigenlijk denk ik dat angst overheerst. Mocht mijn partner toch heel graag een kind/kinderen willen zal daar dus goed over gepraat moeten worden, sowieso ga ik niet natuurlijk bevallen dus, maar zou het dan met een keizersnede moeten. Geen idee of dat mogelijk is op 'bestelling'. Ben er sowieso niet mee bezig en de kans is groot dat ik m'n tijd 'misloop'.
Autorijden kan ook verkeerd aflopen en toch doe je dat waarschijnlijk iedere dag. Om nou rekening te houden met al wat eventueel mis zou kunnen gaan, ook al is de kans heel klein, lijkt mij een beetje overtrokken.quote:
Hier 31 en ik wil ook geen kinderen. Daarbij wil ik wel een kanttekening plaatsen dat als ik een man tref voor wie het echt heel erg belangrijk is dat ik best open sta voor eventueel tóch een kind. Bij mij hangt het vooral op het feit dat ik het een grote aanslag vind op je lichaam. Dan heb ik het niet over striae trouwens, want die boeien me niet, maar zoals een user hier schreef dat ze een totaalruptuur had en een jaar bezig was met hersteloperaties.... brrr. Dat is het mij gewoon niet waard. Moet er niet aan denken blijvend incontinent te zijn door de bevalling.
Daarnaast lijkt het me een ontzettend naar gevoel dat er iets in je groeit. Denk niet dat ik van een zwangerschap kan genieten, eigenlijk denk ik dat angst overheerst. Mocht mijn partner toch heel graag een kind/kinderen willen zal daar dus goed over gepraat moeten worden, sowieso ga ik niet natuurlijk bevallen dus, maar zou het dan met een keizersnede moeten. Geen idee of dat mogelijk is op 'bestelling'. Ben er sowieso niet mee bezig en de kans is groot dat ik m'n tijd 'misloop'.
De meesten zijn na een paar dagen op de been en na enkele weken weer helemaal topfit. Of iig net zo fit als voorheen.
Oh, *ril* dat vind ik dus ook echt heel engquote:
Daarnaast lijkt het me een ontzettend naar gevoel dat er iets in je groeit.
het idee alleen al. Soort parasiet en het beweegt en doet en weetikveelwat op den duur. Nope nope nope. Een van de véle redenen waarom ik er vanaf zie. De rest van je verhaal ook. Totaalrupturen, aaaargh Nou, volgens mij zijn er maar weinig vrouwen die geen blijvende schade overhouden. Dat is bij autorijden wel anders.quote:
[..]
Autorijden kan ook verkeerd aflopen en toch doe je dat waarschijnlijk iedere dag. Om nou rekening te houden met al wat eventueel mis zou kunnen gaan, ook al is de kans heel klein, lijkt mij een beetje overtrokken.
De meesten zijn na een paar dagen op de been en na enkele weken weer helemaal topfit. Of iig net zo fit als voorheen.
De moeders praten er alleen niet over, dat is een soort taboe. Soms zijn er van die clubjes vrouwen die dan op een forum of bijv. aan tafel bij Pauw gaan bespreken dat het echt niet allemaal een roze wolk is en vragen zich af waarom niemand hen heeft gewaarschuwd voor de incontinentie, nooit meer kunnen genieten van seks, blijvende lage rugpijn, etc, etc.
Ik dacht zelf dat vrouwen bijna altijd gewoon snel herstelden na een zwangerschap/bevalling, tot ik op een buurtfeest tussen mijn dronken buurvrouwen stond die er over aan het praten waren. :p
Een aantal jaren later heeft mijn directe buurvrouw echt een horrorbevalling meegemaakt van haar eerste kind.
Mijn dochter is 40 + en die vind een bevalling ook maar niks. Dat was idd 1 van de redenen dat ze besloot geen kinderen te willen. Dat en omdat haar leven haar prima bevalt en ze er geen zin heeft om dit op zijn kop te laten zetten. Haar stelling is * een kind verdiend het allerbeste en ik weet dat ik dat niet kan opbrengen *quote:
Hier 31 en ik wil ook geen kinderen. Daarbij wil ik wel een kanttekening plaatsen dat als ik een man tref voor wie het echt heel erg belangrijk is dat ik best open sta voor eventueel tóch een kind. Bij mij hangt het vooral op het feit dat ik het een grote aanslag vind op je lichaam. Dan heb ik het niet over striae trouwens, want die boeien me niet, maar zoals een user hier schreef dat ze een totaalruptuur had en een jaar bezig was met hersteloperaties.... brrr. Dat is het mij gewoon niet waard. Moet er niet aan denken blijvend incontinent te zijn door de bevalling.
Daarnaast lijkt het me een ontzettend naar gevoel dat er iets in je groeit. Denk niet dat ik van een zwangerschap kan genieten, eigenlijk denk ik dat angst overheerst. Mocht mijn partner toch heel graag een kind/kinderen willen zal daar dus goed over gepraat moeten worden, sowieso ga ik niet natuurlijk bevallen dus, maar zou het dan met een keizersnede moeten. Geen idee of dat mogelijk is op 'bestelling'. Ben er sowieso niet mee bezig en de kans is groot dat ik m'n tijd 'misloop'.
Ik zelf had er ook moeite mee dat er zomaar iemand anders in mij aan t groeien was en borstvoeding ? echnie
Het idéé alleen al. brrrr.......Ik heb vroeger eens een SF verhaal gelezen waarbij een vrouw werd opgezadeld met een alien in haar buik. Dat gaf nare problemen.quote:
[..]
Oh, *ril* dat vind ik dus ook echt heel eng
Ik kreeg tijdens de zwangerschap van mijn 2 e kind van de HA een medicijn waar ik allergisch voor bleek te zijn. Dus ik was als de dood dat de foetus beschadigd was. Toen ik leven kon voelen zat dat wurm vaker in mijn buik heel regelmatig te tikken, héél eng.
Ik wist niet dat t wurm de hik had. Na de bevalling bleek hij een forse schisis te hebben. Als je je mond niet dicht kunt houden en je ligt in vruchtwater dan kun je gemakkelijk de hik krijgen. Daar kwam ik dus pas veel later achter.Was ook wel extreem, hoor. Het probleem was vooral dat de totaalruptuur in eerste instantie niet onderkend werd. Reden? Binnen het maatschap was er onenigheid tussen de gynaecologen van dit ziekenhuis en die van een ander ziekenhuis, wat toen één maatschap vormde. De gyn die mijn bevalling verprutste, had mij over moeten dragen aan de gyn op de operatiekamer, zodat ik fatsoenlijk, ruggeprik en zo, gehecht kon worden.quote:
Dan heb ik het niet over striae trouwens, want die boeien me niet, maar zoals een user hier schreef dat ze een totaalruptuur had en een jaar bezig was met hersteloperaties.... brrr. Dat is het mij gewoon niet waard. Moet er niet aan denken blijvend incontinent te zijn door de bevalling.
In plaats daarvan heeft hij me op de verloskamer, met een paar steekjes gehecht, met de verdoving die er nog zat van een veel te late knip.
Dit maatschap is twee jaar later, als gevolg van meerdere aanklachten, compleet ontslagen.
Hè bah, wat akelig. Nee, dan mankeer ik toch liever zelf wat.quote:
[..]
Ik heb vroeger eens een SF verhaal gelezen waarbij een vrouw werd opgezadeld met een alien in haar buik. Dat gaf nare problemen.
Ik kreeg tijdens de zwangerschap van mijn 2 e kind van de HA een medicijn waar ik allergisch voor bleek te zijn. Dus ik was als de dood dat de foetus beschadigd was. Toen ik leven kon voelen zat dat wurm vaker in mijn buik heel regelmatig te tikken, héél eng.
Overigens heeft onze oudste add. Of dat verband kan houden met zijn geboorte....geen idee. Zijn hoofd had twee deuken aan de zijkant. Hij had ook best een groot hoofd, in verhouding tot zijn lichaam. Nu is hij 1,95 meter en is alles in verhouding, maar hij heeft wat autistische trekjes.
Dat vond ik nu juist geweldig, dat groeiende leven in je, die kleine vreemdeling.quote:
[..]
Oh, *ril* dat vind ik dus ook echt heel eng
Mijn ribben deden op het eind wel pijn, maar vond dat levende wezen in me juist heel erg fantastisch. Dacht toen nog dat hij een zij was trouwens
Was echt heel apart om dan na die geboorte dat leven echt te zien, die kennismaking was heel bijzonder. Hen vrij letterlijk met open mond zitten kijken naar da wezentje dat al die maanden in me zat.
Wilde echt graag een kind en was ook goed voorbereid, als ik terug in de tijd zou kunnen zou mijn zoon zeer zeker weer van de partij zijn. Maar dat betekend niet dat het altijd makkelijk is, het altijd rozengeur en manenschijn is geweest en zal zijn zelfs.
Hij is al 16, maar kan me nog de wanhoop herinneren toen hij tandjes kreeg en maar bleef huilen, een autoritje bleek de uitkomst te zijn
Kan me alle twijfels nog herinneren, eerste (en enige) kind, doe ik het wel goed, waarom "voel ik niet aan" waardoor hij huilt nu, dat opgejaagde gevoel als hij huilde e.d., of bij de groeispurtjes dat je je afvroeg of je je wel goed deed...
Praten met andere moeders, die vrijwel allemaal dezelfde gevoelens wel kende en het consultatiebureau (die bij ons lekker nuchter was) heeft daarin veel geholpen. Toen bleek dat het allemaal heel normaal was om soms eventjes met de handen in het haar te zitten en dat lang niet alles zo "natuurlijk" gaat, dat je door simpelweg zwanger te zijn en te baren veranderd in supermama, maar dat je veel dingen gewoon moet leren en aan moet wennen.
Nu maak je het ook wel groter dan het is, ja er kan schade ontstaan, maar dat hoeft echt niet.quote:
[..]
Nou, volgens mij zijn er maar weinig vrouwen die geen blijvende schade overhouden. Dat is bij autorijden wel anders.
De moeders praten er alleen niet over, dat is een soort taboe. Soms zijn er van die clubjes vrouwen die dan op een forum of bijv. aan tafel bij Pauw gaan bespreken dat het echt niet allemaal een roze wolk is en vragen zich af waarom niemand hen heeft gewaarschuwd voor de incontinentie, nooit meer kunnen genieten van seks, blijvende lage rugpijn, etc, etc.
Ik dacht zelf dat vrouwen bijna altijd gewoon snel herstelden na een zwangerschap/bevalling, tot ik op een buurtfeest tussen mijn dronken buurvrouwen stond die er over aan het praten waren. :p
Een aantal jaren later heeft mijn directe buurvrouw echt een horrorbevalling meegemaakt van haar eerste kind.
Op een paar lichte streepjes op mijn buik die je alleen ziet als ik mijn buik blootstel aan zon heb ik er niets lichamelijks aan over gehouden. De meeste vrouwen met kinderen die ik ken hebben er weinig tot niets aan over gehouden.
Vrouwen hebben soms ook wel de neiging om vooral te praten over de horrorbevallingen. Alhoewel negatief praten over hoe je je voelt met het opvoeden van kinderen taboe is is het juist weer geen taboe om over horrorbevallingen te praten, daar hoor je meer over dan over bevallingen die wel meevielen.
Weet nog dat ik op kamer lag met een andere moeder, die zei tegen me, je wil vast niet nog een kind zo vlak na de bevalling. Waarop ik zei dat ik het juist mee vond vallen (na al die horrorverhalen was dat ook zo), dat geloofde ze gewoon niet.
Het is een taboe en je hoort overal dat je blij moet zijn met het wondertje. Op die manier worden die positieve gedachten je soort van opgedrongen, terwijl depressie tijdens de zwangerschap bijvoorbeeld ook best vaak voorkomt (wordt nauwelijks over gepraat).quote:
[..]
Nou, volgens mij zijn er maar weinig vrouwen die geen blijvende schade overhouden. Dat is bij autorijden wel anders.
De moeders praten er alleen niet over, dat is een soort taboe. Soms zijn er van die clubjes vrouwen die dan op een forum of bijv. aan tafel bij Pauw gaan bespreken dat het echt niet allemaal een roze wolk is en vragen zich af waarom niemand hen heeft gewaarschuwd voor de incontinentie, nooit meer kunnen genieten van seks, blijvende lage rugpijn, etc, etc.
Ik dacht zelf dat vrouwen bijna altijd gewoon snel herstelden na een zwangerschap/bevalling, tot ik op een buurtfeest tussen mijn dronken buurvrouwen stond die er over aan het praten waren. :p
Een aantal jaren later heeft mijn directe buurvrouw echt een horrorbevalling meegemaakt van haar eerste kind.
Verder is het een soort cognitieve dissonantie. Je hebt zoveel opofferingen moeten maken, dus moet je wel blij zijn met wat je hebt. Ik denk dat er te veel mensen het ouderschap onderschatten omdat er over de negatieve aspecten een stuk minder gepraat wordt.
Als mijn ouders alles van tevoren hadden geweten hadden ze ook geen kinderen genomen denk ik.
Ik krijg serieuze paniek als ik daaraan denk.quote:
[..]
Oh, *ril* dat vind ik dus ook echt heel eng
Zwangerschap zou ik nooit willen. Echt nooit.Er is inderdaad niemand die zegt dat het allemaal goed is gegaan. Maar dat is omdat dat ook de norm is.quote:
[..]
Nou, volgens mij zijn er maar weinig vrouwen die geen blijvende schade overhouden. Dat is bij autorijden wel anders.
De moeders praten er alleen niet over, dat is een soort taboe. Soms zijn er van die clubjes vrouwen die dan op een forum of bijv. aan tafel bij Pauw gaan bespreken dat het echt niet allemaal een roze wolk is en vragen zich af waarom niemand hen heeft gewaarschuwd voor de incontinentie, nooit meer kunnen genieten van seks, blijvende lage rugpijn, etc, etc.
Ik dacht zelf dat vrouwen bijna altijd gewoon snel herstelden na een zwangerschap/bevalling, tot ik op een buurtfeest tussen mijn dronken buurvrouwen stond die er over aan het praten waren. :p
Een aantal jaren later heeft mijn directe buurvrouw echt een horrorbevalling meegemaakt van haar eerste kind.
Dan hoop ik dat mijn verstand sterker is dan mijn oergevoelens.quote:
[..]
Ha, kwestie van tijd voordat de werpdrang opdoemt!
quote:
[..]
Oh, *ril* dat vind ik dus ook echt heel eng
Ik noem het meestal ook een parasiet, maar ik kan me dan ook wel weer voorstellen dat als het jouw parasiet is dat hij dan wel anders is dan andere parasieten. Toch lijkt het me echt eng ja. Vind dat wel een goede redenatie van je dochter. Je moet aan het belang van het kind denken, is eigenlijk belangrijker dan je eigen belang.quote:
[..]
Mijn dochter is 40 + en die vind een bevalling ook maar niks. Dat was idd 1 van de redenen dat ze besloot geen kinderen te willen. Dat en omdat haar leven haar prima bevalt en ze er geen zin heeft om dit op zijn kop te laten zetten. Haar stelling is * een kind verdiend het allerbeste en ik weet dat ik dat niet kan opbrengen *
Ik zelf had er ook moeite mee dat er zomaar iemand anders in mij aan t groeien was en borstvoeding ? echnie
Stiekem fijn om te lezen dat er meer vrouwen zijn die zwangerschap/bevalling eng vinden.
Meestal als naar mijn mening gevraagd wordt over kinderen/zwanger zijn en ik vertel hoe ik erover denk wordt er op zo'n 'maar het is natuurlijk, dus stel je niet aan'-toontje gereageerd. Nou zal een bevalling vaak wel goed aflopen, toch zijn complicaties niet zeldzaam. Verder denk ik ook dat het reëler is om angst te hebben voor de complicaties van een bevalling dan voor de complicaties van een spin in huis. Toch is angst voor spinnen geaccepteerder naar mijn mening. quote:
[..]
Was ook wel extreem, hoor. Het probleem was vooral dat de totaalruptuur in eerste instantie niet onderkend werd. Reden? Binnen het maatschap was er onenigheid tussen de gynaecologen van dit ziekenhuis en die van een ander ziekenhuis, wat toen één maatschap vormde. De gyn die mijn bevalling verprutste, had mij over moeten dragen aan de gyn op de operatiekamer, zodat ik fatsoenlijk, ruggeprik en zo, gehecht kon worden.
In plaats daarvan heeft hij me op de verloskamer, met een paar steekjes gehecht, met de verdoving die er nog zat van een veel te late knip.
Dit maatschap is twee jaar later, als gevolg van meerdere aanklachten, compleet ontslagen.
Wat een ontzettend gepruts. Ben je hier niet heel erg kwaad over geweest? Als gevolg van een interne machtsstrijd heb jij dus een jaar lang onder het mes gekund. Bah, vervelend om te lezen. Hopelijk is het nu wel helemaal goed gekomen?Had ik met de tweede, keizersnee dus. Werd op zondag opgenomen en kwam op een kamer waar een vrouw lag te kermen van de pijn. Ik dacht dus dat die pas bevallen was. Maar nee. Ze had op woensdag een keizersnede gehad en op zaterdag werd de 'ruggeprik' verwijderd, waardoor ze nog steeds pijnstilling had gehad. Schrok daar wel van.quote:
[..]
Nu maak je het ook wel groter dan het is, ja er kan schade ontstaan, maar dat hoeft echt niet.
Op een paar lichte streepjes op mijn buik die je alleen ziet als ik mijn buik blootstel aan zon heb ik er niets lichamelijks aan over gehouden. De meeste vrouwen met kinderen die ik ken hebben er weinig tot niets aan over gehouden.
Vrouwen hebben soms ook wel de neiging om vooral te praten over de horrorbevallingen. Alhoewel negatief praten over hoe je je voelt met het opvoeden van kinderen taboe is is het juist weer geen taboe om over horrorbevallingen te praten, daar hoor je meer over dan over bevallingen die wel meevielen.
Weet nog dat ik op kamer lag met een andere moeder, die zei tegen me, je wil vast niet nog een kind zo vlak na de bevalling. Waarop ik zei dat ik het juist mee vond vallen (na al die horrorverhalen was dat ook zo), dat geloofde ze gewoon niet.
Aangezien ik van mezelf weet dat ik sneller herstel zonder pijnstilling (voor het geval je pijn zou krijgen), wilde ik na de bevalling niet meer verdoofd blijven.
Volgende dag liep ik al rond en herstelde heel snel.
Nee, helaas niet. Zit nog steeds in de wao. Is ook nog wel het eea bij gekomen, kunsthartklep, borstkanker, dus behoor niet meer tot de werkende klasse helaas.quote:
Je leert leven met klachten. Echt bizar hoe goed wij mensen ons aanpassen aan bepaalde klachten.
Liefst zou ik willen telewerken, in loondienst, maar dat zit er niet in; ben ook de jongste niet meer.
Ik ga, als de grote verbouwing hier achter de rug is, wel kijken of ik vrijwilligerswerk kan doen, gewoon thuis. Bijvoorbeeld nieuwkomers helpen met Nederlands, of huiswerkbegeleiding.
Nee geen oppasmoeder.
ROFLOL !!quote:
Liefst zou ik willen telewerken, in loondienst, maar dat zit er niet in; ben ook de jongste niet meer.
Ik ga, als de grote verbouwing hier achter de rug is, wel kijken of ik vrijwilligerswerk kan doen, gewoon thuis. Bijvoorbeeld nieuwkomers helpen met Nederlands, of huiswerkbegeleiding.
Nee geen oppasmoeder.
Mensen zich aanpassen, als ik kijk naar ons hondje pas operatie gehad, die rent rond alsof er niks geweest is, dat is pas aanpassen.quote:
[..]
Nee, helaas niet. Zit nog steeds in de wao. Is ook nog wel het eea bij gekomen, kunsthartklep, borstkanker, dus behoor niet meer tot de werkende klasse helaas.
Je leert leven met klachten. Echt bizar hoe goed wij mensen ons aanpassen aan bepaalde klachten.
Liefst zou ik willen telewerken, in loondienst, maar dat zit er niet in; ben ook de jongste niet meer.
Ik ga, als de grote verbouwing hier achter de rug is, wel kijken of ik vrijwilligerswerk kan doen, gewoon thuis. Bijvoorbeeld nieuwkomers helpen met Nederlands, of huiswerkbegeleiding.
Nee geen oppasmoeder.
Mensen zijn jankers zie dit topic moeder moet kunnen zeggen ik had liever geen kind gehad!
Zeer herkenbaar.quote:
[..]
Nou, volgens mij zijn er maar weinig vrouwen die geen blijvende schade overhouden. Dat is bij autorijden wel anders.
De moeders praten er alleen niet over, dat is een soort taboe. Soms zijn er van die clubjes vrouwen die dan op een forum of bijv. aan tafel bij Pauw gaan bespreken dat het echt niet allemaal een roze wolk is en vragen zich af waarom niemand hen heeft gewaarschuwd voor de incontinentie, nooit meer kunnen genieten van seks, blijvende lage rugpijn, etc, etc.
Ik dacht zelf dat vrouwen bijna altijd gewoon snel herstelden na een zwangerschap/bevalling, tot ik op een buurtfeest tussen mijn dronken buurvrouwen stond die er over aan het praten waren. :p
Een aantal jaren later heeft mijn directe buurvrouw echt een horrorbevalling meegemaakt van haar eerste kind.
En ik had een goede bevalling. Maar men... Je lijf wordt nooit meer de oude.
Nou ik zou graag van adel zijn geweest, zou ik daar een topic over kunnen openen, dit is niet volwassen dit hele topic, dit is niet voor je verantwoording op willen komen wel de lusten maar niet de lasten!
Whehehe jij zou graag van adel zijn ? Wat naïef.... alsof dat tegenwoordig nog veel voorstelt....quote:
Volwassen?
Nou ik zou graag van adel zijn geweest, zou ik daar een topic over kunnen openen, dit is niet volwassen dit hele topic, dit is niet voor je verantwoording op willen komen wel de lusten maar niet de lasten!
De rest is ook onzin. Toegeven dat het moederschap lelijk tegen gevallen is heeft niks met onvolwassen zijn te maken hoor. En hoe kom je er bij dat zo'n moeder haar verantwoording niet neemt ? Het een heeft niks met het ander te maken.
Zou best kunnen wezen echter als het in het bijzijn van kinderen gezegd wordt twijfel ik toch zeer sterk eraan?quote:
[..]
Whehehe jij zou graag van adel zijn ? Wat naïef.... alsof dat tegenwoordig nog veel voorstelt....
De rest is ook onzin. Toegeven dat het moederschap lelijk tegen gevallen is heeft niks met onvolwassen zijn te maken hoor. En hoe kom je er bij dat zo'n moeder haar verantwoording niet neemt ? Het een heeft niks met het ander te maken.
Kan me best voorstellen dat het lichaam ervan lijdt etc etc. in Duitsland hebben ze een gezegde wir wollen es alle wissen aber wenn wir es wissen sind wir beschissen.
Ik heb ook niet geluisterd naar alle voor en tegens.
En nou als ik terug denk zou ik het toch net zo gedaan hebben als dat ik het gedaan heb!
In het bijzijn van een kind dat niet volwassen is moet je het natuurlijk niet gaan zeggen. Maar t kind overleeft t wel wel hoor. Ik ben zelf een zeer ongewenst kind en mijn moeder maakte van haar hart geen moordkuil. Ik wist het van kleuter af aan al.quote:
[..]
Zou best kunnen wezen echter als het in het bijzijn van kinderen gezegd wordt twijfel ik toch zeer sterk eraan?
Kan me best voorstellen dat het lichaam ervan lijdt etc etc. in Duitsland hebben ze een gezegde wir wollen es alle wissen aber wenn wir es wissen sind wir beschissen.
Ik heb ook niet geluisterd naar alle voor en tegens.
En nou als ik terug denk zou ik het toch net zo gedaan hebben als dat ik het gedaan heb!
Mijn moeder wist het heel mooi te brengen : * ik wilde echt geen 3 e kind en toen ik toch zwanger raakte en weer zo misselijk werd was dat vreselijk. Maar ik heb evengoed dit kind altijd goed behandeld. Ik ken ook moeders die dan zo'n ongewenst kindje heel lelijk behandelen.... *
Ze schepte er vrolijk over op tegen andere mensen in mijn bijzijn en ik was beslist niet doof
Eerlijk gezegd kan ik er nu wel om lachen. Toen ik nog klein was accepteerde ik het gewoon als een feit, pas in mijn tienerjaren begon t te steken.
Ze was zelf ook een product van beslist geen volmaakte ouders, ze heeft vast wel haar best gedaan. Ik had dus geen goed voorbeeld van hoe je een goede moeder moet zijn.
Daarom zou ik het ook niet opnieuw willen doen. Er worden tegenwoordige welhaast onmogelijke hoge eisen gesteld aan ouders.
Eerlijk gezegd vind ik de manier waarop kinderen tegenwoordig in de watten worden gelegd ook niet zo gezond. Kinderen moeten gewoon van kleins af aan leren tegen een stootje te kunnen.
Wat betreft de fysieke kant van zwangerschap en bevalling. Ik was 8 maanden beroerd, kon heel weinig eten binnen houden, dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Na 3 heel gemakkelijke bevallingen merkte ik toch ook dat mijn lichaam echt nooit meer de oude wordt.
Beetje dom om dat niet voordat je gaat solliciteren te vragen, maar herkenbaar dit. Ook irritant om je naasten te dwingen er elke dag maar voor je te zijn wanneer jou dat uitkomt.quote:
[..]
Het was ook meer een grap
Maar ik zou wel duidelijk zijn in verwachtingen als het daadwerkelijk zover komt. Ooms en tantes van mij worden zonder wikken of wegen 'opgenomen' in de planning mbt de zorg, en kinderen worden daar zonder pardon gedumpt op dagen dat ze niet naar de creche gaan.[u] Er zijn zelfs hele ruzies om geweest [/u]toen een aangetrouwde een baan moest 'afzeggen' toen mijn tante zei dat ze echt niet elke x en x op y en z ging passen, en de aangetrouwde was daar mooi gewoon vanuit gegaan toen ze solliciteerde
Wat ik nog vervelender vind zijn de oma's en opa's die geen opa en oma meer kunnen zijn voor de kleinkinderen waar ze niet op hoeven passen omdat ze gebroken zijn na een hele week oppassen. Blij zijn met een middagje rust.. Het roepen "het is maar drie keer per week en maar zes uurtjes" . Met 3 of meer kinderen die allemaal weer kinderen krijgen is je week wel gevuld qua oppas. Dan heb je nog de vakanties. Zelden boeken de ouders van de kleinkinderen allemaal tegelijk een vakantie zodat opa en oma ook 3 weken vrij zijn. De jongste heeft nog geen kinderen, dus met 70 zullen ze waarschijnlijk nog op kleinkinderen passen. Gewoon 6 dagen per week zonder vakanties beschikbaar moeten zijn, want niet iedereen werkt van maandag tot vrijdag. Met griep ook gewoon doorgaan, want een moeder moet toch ook gewoon door, en oma is nog maar 60 dus kan best. Dit is geen zeldzaam geval hoor. Heb het ook niet over 1 of 2x per week oppassen.
Gelukkig waren mijn ouders daar duidelijk in. Wilden niet meer opvoeden. straffen of kleinkinderen halen en brengen. Deden leuke dingen met de kleinkinderen. Wilden weg kunnen wanneer zij dat wilden en niet wanneer ons dat uitkwam. Gaf ze groot gelijk. Blij dat ze dat duidelijk maakten. Wanneer ze de kleinkinderen een paar dagen niet zag, belde zij ze op om iets leuks te doen. Kinderen adoreerden oma en opa. Vooral oma want die had meer tijd. Stonden wel altijd klaar voor noodgevallen.
Ik heb nog nooit gezien dat werkende ouders de kinderen van broer of zus erbij nemen wanneer ze 1 a 2 dagen vrij zijn. Dan hebben ze hun rust hard nodig. Dat opa en oma die tijd net zo hard nodig hebben vergeten de kinderen vaak. Helaas.
Uiteraard maakt iedereen dit voor zichzelf uit, maar zeggen dat je er nooit aan had moeten beginnen om je figuur en je vrije tijd? Sorry? In geval van bericht. Dat wist je na 1 kind al toch? Waarom dan toch nog een 2e en 3e! Heb het niet over klagen even een dag willen uitslapen of moe zijn. Dat snap ik heel goed.
Mijn complimenten voor de mensen die er niet aan beginnen wanneer het voor hun duidelijk is dat ze hun vrije tijd niet op willen offeren. Heb ik respect voor. Hoeft een kind zich niet onwelkom te voelen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Jareth op 13-05-2016 02:33:01 ]
Verzuurde onderdrukte man is verzuurd. "Haha, vrouwen denken dat ze het zwaar hebben maar wij mannen hebben het pas zwaar!"quote:
Ik vind het wel grappig hoe dit soort topics altijd veranderen in groepen vrouwen en beta mannen die elkaar vertellen hoe zwaar ze het wel niet hebben. De grap is dat de harde cijfers zeggen dat vrouwen minder werken, maar toch denken dat ze meer werken en dat het verschil in de sterfdatum afneemt naarmate vrouwen meer werken. Gek genoeg is hard werken, de hele dag moeten nadenken, deadlines en mensen veel mensen tevreden houden stressvoller dan een kind en nadelig voor je levensverwachting.
Hmz, dat zal niet het enige zijn toch?quote:
Dus sommige vrouwen kunnen maar moeilijk accepteren dat ze niet eeuwig een lekker wijf blijven. Verder nog iets nieuws in dit topic?
Ze kunnen ook spijt hebben dat ze ooit aan kinderen zijn begonnen omdat ze het gewoon een vreselijk bestaan vinden met hun kinderen, misschien hebben ze zelfs een hekel aan (een van) hun kinderen. Ik heb ooit gelezen dat uit een Amerikaans onderzoek is gebleken dat 70 % van de vrouwen anoniem toegaven dat ze spijt hadden van hun moederschap.
Blijkbaar is dit een taboe, alles moet tegenwoordig gezegd kunnen worden, we worden aangespoord staatshoofden voor hoerenjongen uit te maken, andermans geloof te bespotten, de vrijheid van meningsuiting staat hoog in het vaandel maar een vrouw die spijt heeft ooit aan kinderen begonnen te zijn mag die mening blijkbaar niet ventileren.
Uiteraard mag dat, maar dat iemand je dan met harde woorden duidelijk maakt dat jij je dat maar eerder had moeten bedenken, moet je toch ook kunnen ventileren?quote:
[..]
Hmz, dat zal niet het enige zijn toch?
Ze kunnen ook spijt hebben dat ze ooit aan kinderen zijn begonnen omdat ze het gewoon een vreselijk bestaan vinden met hun kinderen, misschien hebben ze zelfs een hekel aan (een van) hun kinderen. Ik heb ooit gelezen dat uit een Amerikaans onderzoek is gebleken dat 70 % van de vrouwen anoniem toegaven dat ze spijt hadden van hun moederschap.
Blijkbaar is dit een taboe, alles moet tegenwoordig gezegd kunnen worden, we worden aangespoord staatshoofden voor hoerenjongen uit te maken, andermans geloof te bespotten, de vrijheid van meningsuiting staat hoog in het vaandel maar een vrouw die spijt heeft ooit aan kinderen begonnen te zijn mag die mening blijkbaar niet ventileren.
Dat iemand na 1 kind spijt heeft omdat je striae krijgt van kinderen, en je te weinig tijd voor jezelf vrij kunt maken snap ik ook nog wel.
Ik ga je wel uitlachen wanneer je roept "Het was het niet waard" maar er gewoon nog meer bij wil. We hebben tig voorbehoedsmiddelen. Ga gewoon naar het ziekenhuis en zorg voor een permanente oplossing . Erg naïef om te denken dat je kinderen op kunt pakken wanneer jij dat als ouder wil, en weg kunt zetten wanneer je er geen zin in hebt.
Alle moeders en vaders hebben momenten dat ze wel eens een weekje even geen kinderen om zich heen willen. Kan best geregeld worden. Wil jij je leven als vrijgezel weer terug heb je gewoon pech gehad.
Je mag roepen wat je wil, maar wanneer je de openbaarheid op zoekt mag een ander ook zijn commentaar daarop ventileren toch?
Ik denk dan hetzelfde als sommige anderen hier en zou dat ook persoonlijk zeggen.
We leven niet meer in het jaar 1900
Dat is precies hetgeen mij heel tof zou lijken aan het hebben van een kind - het van nabij volgen van die psychologische / filosofische ontwikkeling. En ook taalkundige ontwikkeling. Dat vind ik superinteressant.quote:
[..]
Zoveel mensen, zoveel meningen. Ik wildegraag een baby, maar vroeg me ook wel af of ik een ouder kind ook leuk zou vinden, of dat niet heel moeilijk zou zijn, etc. Ik genoot van mijn baby, die vond ik zeker niet saai, maar ik vind het opgroeiende kind ook heel erg leuk. Ik vind het erg leuk juist dat ze praat en een eigen mening krijgt en soms ook vervelende of bijdehante opmerkingen maakt. Ik vind de ontwikkeling echt misschien wel het allermooiste wat van het hebben van een kind; da tis ook iets wat ik vantevoren nooit gedacht had.
38 en gesteriliseerd, een jaar of zes geleden.quote:
Van de vrouwen die hier beweren posten dat ze geen kinderen willen ben ik wel eens benieuwd naar de leeftijd. Om het even in perspectief te plaatsen.
Maar dat zogenaamde perspectief is eigenlijk gewoon none of your business.
Met bewust opvoeden doelde ik dus absoluut niet op het kind als middelpunt van je universum, júist niet. Dat levert kutkinderen op.
Ik illustreer even met een voorbeeld. Paar dagen terug met miss_sly over dit artikeltje gepraat op FB:
http://everydayfeminism.c(...)nsent-doesnt-matter/
Ik vind het erg belangrijk om over dít soort dingen goed na te denken wat je mee wilt geven. Juist omdat veel van zulke dingen zo verdomde vanzelfsprekend zijn in de ogen van de samenleving.
Dit is maar een voorbeeld, maar misschien maakt het iets duidelijker wat ik bedoel.
Je moet het kunnen zeggen. Maar het komt wel wat raar over bij je kinderen lijkt mij. Ze wil niet voor niets anoniem blijven. Dus echt een heilig huisje omver schoppen is het ook niet. Daarnaast ben je er zelf als ouder bij.quote:Op donderdag 12 mei 2016 12:54 schreef Leandra het volgende:
[ afbeelding ]
Krista met haar 3 kinderen in Haarlem: 'Ik ben echt niet altijd blij dat ik moeder ben'
"Ik hou van mijn kinderen, maar achteraf was het me niet waard." Moeder Tammy durft daar openlijk voor uit te komen. Haar opmerking zorgt voor een storm aan kritiek, maar er klinkt ook lof. "Een moeder moet dit kunnen zeggen."
Er is nogal wat lef voor nodig om zo'n 'heilig huisje' als het moederschap omver te trappen. Toch doet de Engelse moeder Tammy (die verder anoniem wil blijven) het: "Het was het niet waard. Begrijp me niet verkeerd. Ik hou van mijn kinderen. Maar het heeft me zoveel gekost, mentaal, emotioneel en psychisch."
Nadat haar interview werd gepubliceerd, wordt de moeder aan de hoogste boom gehangen. Want: 'Welke moeder zegt nu zoiets? Dan ben je het moederschap niet waard. 'Onterecht, vindt Krista Okma uit Haarlem. "Een moeder moet kunnen zeggen dat ze het moederschap niet waard vindt. Sterker nog: ik ben er blij mee dat ze het doet."
Niet blij mee
Krista is opvoeddeskundige en zelf moeder van drie kinderen: Skye (10), Ryan (9) en Kate (6). Ze geeft toe: "Dat ik spijt heb van mijn kinderen, gaat mij te ver. Maar er zijn echt wel momenten waarop ik denk: 'Waar ben ik in godsnaam aan begonnen!?" Soms word ik gillend gek. Daar kom ik ook eerlijk voor uit. En dat zouden meer moeders moeten doen."
Want het moederschap wordt soms veel en veel te heilig gemaakt, vindt ook Justine Pardoen, moeder én directeur van de site Ouders Online. "Dat moeders spijt hebben van hun moederschap hoor je bijna nooit. Maar er ontstaat na de bevalling wel een soort rouwproces. Als je moeder wordt, moet je afscheid nemen van je oude lichaam. Van je jeugd. Dat moet je verwerken."
Afscheid nemen van je lichaam
Krista herkent dat afscheid nemen. "Ik werd op mijn 31ste moeder van mijn eerste kind. Ik was altijd best slank, maar door mijn zwangerschap kwam ik 19 kilo aan. Bij mijn tweede zwangerschap was dat zelfs 28 kilo. Dag lichaam! Daar moet je aan wennen en dat moet je verwerken."
Dat je afscheid moet nemen van je lichaam en borsten en dat de seks niet altijd meer 'je-van'het' is, is nog niet alles. "Alles verandert. Ook je karakter. Je relatie met je man. Die met je vrienden."
Allerheiligste?
Barbara van Erp, moeder en oprichter van de site Me-To-We erkent dat. "Je mag je best wel eens afvragen of je kinderen daadwerkelijk het belangrijkste zijn in je leven. Is dat echt altijd zo? En dat je striae krijgt, vooral als je jong moeder wordt, is heftig. Kom op, daar mag je best voor uitkomen."
Volgens Krista zouden moeders veel vaker moeten waarschuwen voor de minder leuke kanten van het moederschap. En er voor uit durven te komen 'dat het niet een grote roze wolk is'. "Aanstaande ouders zijn vaak slecht voorbereid. Wat gebeurt er allemaal met je lijf? Wat betekent het om moeder te worden en een kind te hebben dat nog zo afhankelijk is? Veel aanstaande ouders hebben werkelijk geen idee. Betere voorlichting zou zeker niet overbodig zijn."
Klagen mag, maar er is wel één heilige regel. "Het is belangrijk dat de kinderen zelf niet in de discussie belanden. Dat is voor kinderen veel te pijnlijk."
Bron
lel xP lekker randomquote:
[..]
Ik vind wel, hoe ouder kinderen worden hoe leuker.
Ik vind baby's en peuters schattig enzo, maar je kan er zo weinig mee.
Nu is onze jongste bijna 8 en de oudste is bijna 12.
We hebben op vrijdagavond filmavond, Star Wars, Marvel, Lord of the Ring, dat soort films zijn favoriet.
We kijken nu ook bijna iedere avond na het eten en douchen Avatar ( de serie) samen. Daarvoor was het mythbusters en daarvoor diverse documentaires en we lezen Harry Potter.
We gamen samen ( Broforce, Terraria en Dragon age) en dan natuurlijk ook de dingen buiten elektronica om, als ik bv een eind ga hardlopen gaan de kinderen mee op skeelers, fiets of iets dergelijks.
We doen nu echt dingen samen als gezin, en dat vind ik heel erg leuk!
En blijkbaar voeden wij complete nerds op.
En je moet jezelf als ouders niet te serieus nemen en de humor en in houden.
Gesprek tussen mijn man en mij eerder.SPOILER[ afbeelding ]
Dat heet dus gewoon opvoeding. Maar het zou toch raar zijn als je er openlijk voor uit komt als moeder dat je liever geen kinderen had gekregen.quote:
[..]
Ik vind wel, hoe ouder kinderen worden hoe leuker.
Ik vind baby's en peuters schattig enzo, maar je kan er zo weinig mee.
Nu is onze jongste bijna 8 en de oudste is bijna 12.
We hebben op vrijdagavond filmavond, Star Wars, Marvel, Lord of the Ring, dat soort films zijn favoriet.
We kijken nu ook bijna iedere avond na het eten en douchen Avatar ( de serie) samen. Daarvoor was het mythbusters en daarvoor diverse documentaires en we lezen Harry Potter.
We gamen samen ( Broforce, Terraria en Dragon age) en dan natuurlijk ook de dingen buiten elektronica om, als ik bv een eind ga hardlopen gaan de kinderen mee op skeelers, fiets of iets dergelijks.
We doen nu echt dingen samen als gezin, en dat vind ik heel erg leuk!
En blijkbaar voeden wij complete nerds op.
En je moet jezelf als ouders niet te serieus nemen en de humor en in houden.
Gesprek tussen mijn man en mij eerder.SPOILER[ afbeelding ]
Hoe ouder hoe leuker? Tot je ze los moet laten denk ik.
Ik herken dat gevoel ook niet moet ik zeggen, zoals ik al schreef, af en toe vraag ik mij wel eens af waar ik aan ben begonnen, maar 95% van de tijd ben ik gewoon blij met ze.quote:
[..]
Dat heet dus gewoon opvoeding. Maar het zou toch raar zijn als je er openlijk voor uit komt als moeder dat je liever geen kinderen had gekregen.
Hoe ouder hoe leuker? Tot je ze los moet laten denk ik.
En het los laten, tja, dat hoort er bij natuurlijk, het lijkt mij moeilijk maar ook prettig, toch weer meer tijd voor je relatie en jezelf.
Ik ben heel erg nieuwsgierig welke kant ze opgaan, wat voor studie (als ze gaan studeren), wat voor partner, wel of geen kinderen enz.
Dat loslaten is het mooiste. Heb je je kind 18 jaar opgevoed, kan je eindelijk zien of je er iets van gebakken hebt.quote:
[..]
Ik herken dat gevoel ook niet moet ik zeggen, zoals ik al schreef, af en toe vraag ik mij wel eens af waar ik aan ben begonnen, maar 95% van de tijd ben ik gewoon blij met ze.
En het los laten, tja, dat hoort er bij natuurlijk, het lijkt mij moeilijk maar ook prettig, toch weer meer tijd voor je relatie en jezelf.
Ik ben heel erg nieuwsgierig welke kant ze opgaan, wat voor studie (als ze gaan studeren), wat voor partner, wel of geen kinderen enz.
Inderdaad, dan komt de waarheid op tafel!quote:
[..]
Dat loslaten is het mooiste. Heb je je kind 18 jaar opgevoed, kan je eindelijk zien of je er iets van gebakken hebt.
Wat ik hoop is dat ze kunnen terugkijken en zeggen ''Ja, ze hebben alles gedaan wat ze konden om ons een goede opvoeding en een goed leven te geven.''
Want helaas ben ik geen perfecte ouder, ik maak soms fouten, net als ieder ander. Ik zeg soms de verkeerde dingen of ik reageer niet goed genoeg.
Maar het belangrijkste in mijn leven is wel dat mijn kinderen gelukkig zijn en het goed doen, en het klopt echt dat dat mij als ouder ook gelukkig maakt.
Natuurlijk mag je die ventileren, ik vind het alleen geen interessant inzicht. "Het is het einde van je jeugd", tjonge, alsof je zonder kinderen de eeuwige jeugd zou hebben. Jeugd hoort bij kinderen ja, het is niet iets wat je kunt kiezen. Het verdwijnt vanzelf, ook zonder striae en wanneer je wel je gewicht onder controle krijgt, je kunt dan nog een paar jaar langer doen alsof je jong bent.quote:
[..]
Hmz, dat zal niet het enige zijn toch?
Ze kunnen ook spijt hebben dat ze ooit aan kinderen zijn begonnen omdat ze het gewoon een vreselijk bestaan vinden met hun kinderen, misschien hebben ze zelfs een hekel aan (een van) hun kinderen. Ik heb ooit gelezen dat uit een Amerikaans onderzoek is gebleken dat 70 % van de vrouwen anoniem toegaven dat ze spijt hadden van hun moederschap.
Blijkbaar is dit een taboe, alles moet tegenwoordig gezegd kunnen worden, we worden aangespoord staatshoofden voor hoerenjongen uit te maken, andermans geloof te bespotten, de vrijheid van meningsuiting staat hoog in het vaandel maar een vrouw die spijt heeft ooit aan kinderen begonnen te zijn mag die mening blijkbaar niet ventileren.
Het lijkt erop dat de gedachte 'was ik nog maar jong' hier niet toegeschreven wordt aan het ouder worden in het algemeen en de midlife crisis in het bijzonder, maar aan een persoonlijke keuze die daar automatisch mee samenvalt. In volgende levensfases zullen er weer andere gevoelens naar boven komen, denk je dat andere zestigers heel blij zijn dat ze nog zonder striae met hun vrienden heel wild kunnen gaan stappen ipv iets leuks te gaan doen met hun kinderen en aanhang? De vraag 'wat heb ik met mijn leven gedaan?' zal zich ook in andere vormen opdringen, en de vraag of je eenzaam gaat sterven ook. Het gras is altijd groener aan de overkant. Die vrouwen zitten nu een beetje te mijmeren over wat ze met hun tijd hadden kunnen doen alsof de kinderwens wel was gelenigd, maar het geen tijd en uiterlijke schoonheid had gekost, maar waarschijnlijk hadden ze die tijd besteed aan zich wanhopig en met rammelende eierstokken vastklampen aan hun wegkwijnende jeugd.
Ik snap wat je bedoelt, boeiend artikel trouwens.quote:
Ik wil toch nog even terugkomen op de interactie met Gia in het vorige topic.
Met bewust opvoeden doelde ik dus absoluut niet op het kind als middelpunt van je universum, júist niet. Dat levert kutkinderen op.
Ik illustreer even met een voorbeeld. Paar dagen terug met miss_sly over dit artikeltje gepraat op FB:
http://everydayfeminism.c(...)nsent-doesnt-matter/
Ik vind het erg belangrijk om over dít soort dingen goed na te denken wat je mee wilt geven. Juist omdat veel van zulke dingen zo verdomde vanzelfsprekend zijn in de ogen van de samenleving.
Dit is maar een voorbeeld, maar misschien maakt het iets duidelijker wat ik bedoel.
Je hebt gelijk wat dit soort zaken betreft.
Waar ik meer op doelde zijn ouders die op voorhand al verwachten dat hun kind vwo gaat doen, en dat kind in een houdgreep houden om dat te bereiken. Na school verplicht studeren, geen vermaak, studie gaat voor. Zelfs naar verjaardagen michten ze niet, zonde van die kostbare studietijd.
Ze moeten op hockey of tennis, want dat is 'the place to be', om de juiste vrienden te vinden.
Ook ouders wiens prinsje zo geweldig kan voetballen, dat hij wel in de spits moet bij het f-elftal waar hij mag beginnen aan zijn topvoetbalcarrière.
Dit zijn de ouders waar ik op doelde, die hun wensen op hun kinderen projecteren. Zij willen shinen met hun kinderen, die uiteraard beter zijn dan alle andere kinderen.
Er is ook een ander uiterste. De ouders van kinderen met een uitzonderlijk talent die zo met zichzelf bezig zijn, dat ze dat niet zien, of niet willen zien en het te veel moeite vinden om daar tijd in te steken. 'Ik heb wel wat beters te doen dan 3x in de week in (vul sport- of cultuurvereniging in) te zitten.'
Voorbeeldje: mijn nichtje. Is van elastiek en ging, op mijn aandringen, op turnen. Begon er al mee dat mijn zus daar dus weinig energie in wilde steken, dus ik ging met haar mee, betaalde een turnpakje en schoentjes en genoot ervan naar haar te kijken. Mijn zus zag dat talent echt wel, maar ja, de moeite die dat kost om dat te ontplooien. Is dus op niets uitgelopen. En nee, ik schep niet op, ze was echt heel goed.
Ander voorbeeldje: jongen in de klas van mijn oudste, basisschool. Kon erg goed tekenen. Zonder dollen, zeer veel talent. Na de basisschool even uit het oog verloren, maar tien hij 16 was kwam ik hem en zijn ouders weer tegen. Hij wist niet zo goed wat hij wilde worden. Wilde eigenlijk verder op kunstgebied, maar zijn ouders, vooral zijn vader (taikwondo instructeur) zag daar geen toekomst in. Jongen is uiteindelijk maar het leger in gegaan.
Ik vind dat je goed moet kijken naar een individueel persoon. Wat kunnen ze en wat willen ze. En daar moet je, als ouders, op te werk gaan. Niet voor de zwangerschap al aanmelden voor 'the voice kids', want ik kan zingen, dus mijn kind vast ook wel.
Okay, ik overdrijf.
Ik zit zelf ergens in het midden.
Heb mijn kinderen al vroeg op zwemles gedaan, vanwege diepe vijvers in de directe omgeving. Vanaf 2,5.
Het zijn jongens, dus voetbal was een logisch vervolg.
Voetbalveld was vlakbij, dus met vijf jaar naar voetbal, omdat andere jongetjes dat ook deden. Onze oudste bakte er niks van.
Ons jongste kind was een klauteraar, echt een aapje. Omdat zijn grote broer op voetbal ging, wilde hij ook, maar hij was te jong. Toen hebben we hem maar op turnen gedaan, bij de peutergroep. De oudste vond turnen ook leuk, dus stopte met voetbal.
Ze zijn weleens geplaagd vanwege dat turnen, jongens, maar ze hebben het jaren, met veel plezier gedaan. Was ook erg goed voor hun motorische ontwikkeling. De oudste was in die tijd nogal houterig.
Om kort te gaan, hoe kinderen zich ontwikkelen kun je niet vooraf bepalen.
Er zijn wat verplichte onderdelen qua opvoeding, maar verder vind ik kijken naar je kind, heel belangrijk. Niet vwo aanpraten, als een kind dat alleen haalt als hij al zijn vrije tijd aan studeren spendeert. Laat em ook jong zijn. Sommige kinderen zitten echt vanaf hun 11de, klas overgeslagen, uiteraard, tot hun 17de, verplicht met de neus in de boeken. Zelfs op vakanties of verjaardagen. En dan zijn ze 17 en moeten ze zien te achterhalen wat ze kunnen en wat ze willen.
Nou ja, heel verhaal. Hoop dat duidelijk is dat ik niet doelde op de algemene opvoeding, en onderlinge afspraken vooraf. Dat lijkt me evident. Als ouders moet je één lijn trekken.
Maar kijk daarna goed naar je kind. Elk kind is wel ergens heel goed in. Help hem bij het ontwikkelen, begeleid hem, zonder te sturen.
Dat is onze manier van opvoeden. En ja, ik krijg daar commentaar op, op feestjes bijvoorbeeld: hoeven jouw kinderen niet te studeren? Hebben ze geen huiswerk? Onze kinderen zijn nu hard aan ' t studeren, want Joris heeft maandag een belangrijk tentamen. Werkelijkheid? Joris is online met onze jongens aan het computeren, en bepaalt zelf wel hoe hard hij wil studeren.
En dat is wat ik bedoel als ik zeg dat kinderen van zichzelf zijn.
Jouw stuk sloot hier goed bij aan, heb het met veel interesse gelezen.
Precies. Hier zijn ze 21 en 23. Zitten nog allebei fulltime op school. Van ons mochten ze dit op hun eigen tempo doen. Ze gaan nu beide een richting in die aansluit bij hun hobby en interessegebied. Toch niets mooier dan van je hobby je beroep maken, toch.quote:
Inderdaad, dan komt de waarheid op tafel!
Wat ik hoop is dat ze kunnen terugkijken en zeggen ''Ja, ze hebben alles gedaan wat ze konden om ons een goede opvoeding en een goed leven te geven.''
Want helaas ben ik geen perfecte ouder, ik maak soms fouten, net als ieder ander. Ik zeg soms de verkeerde dingen of ik reageer niet goed genoeg.
Maar het belangrijkste in mijn leven is wel dat mijn kinderen gelukkig zijn en het goed doen, en het klopt echt dat dat mij als ouder ook gelukkig maakt.
Helemaal mee eens, ik heb dat zelf jaren gedaan als freelance fotografe, was heerlijk, maar nu zit ik zelf weer op school, even wat anders.quote:
[..]
Precies. Hier zijn ze 21 en 23. Zitten nog allebei fulltime op school. Van ons mochten ze dit op hun eigen tempo doen. Ze gaan nu beide een richting in die aansluit bij hun hobby en interessegebied. Toch niets mooier dan van je hobby je beroep maken, toch.
Ik vind het inderdaad belangrijk dat ze zichzelf goed kunnen ontwikkelen op de manier waarop ze dat zelf willen.
Ze willen hier tot zo ver worden, hersenchirurg, dierenarts, politieagent en sport masseuse.
Ik vind het grappig dat ze wel allen iets willen doen wat met het helpen van anderen heeft te maken, maar dit zegt natuurlijk niks, kinderen veranderen net zo vaak van mening als het weer.
Bij mij doet de oudste nu hbo fysio, na één jaar onderwijsassistent, 4 jaar mbo verpleegkunde, met diploma helpende, vanwege zijn ADD. Hij is zweminstructeur bij een reddinsbrigade hier in Helmond, waar hij op zijn elfde ging zwemmen toen hij ABC en zwemvaardigheid 1, 2 en 3 al had en nog meer wilde. Zit daar nu ook in ' t bestuur. Hoopt deze zomer ook vier weken te kunnen werken in Cadzand op het strand. Kortom, gaat geweldig.quote:
[..]
Helemaal mee eens, ik heb dat zelf jaren gedaan als freelance fotografe, was heerlijk, maar nu zit ik zelf weer op school, even wat anders.
Ik vind het inderdaad belangrijk dat ze zichzelf goed kunnen ontwikkelen op de manier waarop ze dat zelf willen.
Ze willen hier tot zo ver worden, hersenchirurg, dierenarts, politieagent en sport masseuse.
Ik vind het grappig dat ze wel allen iets willen doen wat met het helpen van anderen heeft te maken, maar dit zegt natuurlijk niks, kinderen veranderen net zo vaak van mening als het weer.
Jongste begon op vmbo horeca, daarna kok 2, gestopt halverwege kok 3, geswitched naar mbo 4 game development. Moet nog een jaar en overweegt dan nog hbo te gaan doen. Gaat allemaal iets moeizamer, ook omdat het een vak is, waar nog niet zoveel stageplaatsen voor zijn. Maar ik vertrouw op de tijd. Uiteindelijk komt hij ook wel op zijn plaats terecht.
Hij is trouwens ook heel muzikaal, drum en piano. Kan ook zingen, maar weigert dat. Maar wie weet ontdekt ie dat ook nog eens.
Lijkt misschien dat wij van die laissez-faire ouders zijn, maar dat valt best mee. Je kunt ook zonder strenge regels en druk je kinderen de belangrijkste maatschappelijke grondnormen en waarden meegeven. Ze zijn behulpzaam, vriendelijk, discrimineren niet, maar hebben ook zo hun mening over de vluchtelingenproblematiek. Mooi te zien hoe ze nadenken over oplossingen.
Ja, echt, elke leeftijd heeft zijn charmes. Ik zou het zo over doen.
En als ik kleinkinderen krijg, zal ik er zeker voor ze zijn, zonder mezelf weg te cijferen. Wil ook wel genieten van een oude dag, liefst gezond, maar met behoorlijk wat vrijheid.
Maar, que sera, sera.
Vraag me af in hoeverre het taboe is, want alleen publiekelijk uitspreken is niet echt een optie voordat de kinderen oud genoeg zijn om het in context te kunnen plaatsen.
Wanneer zijn ze dan oud genoeg, maar dan zelfs waarom?quote:
Jammer dat er zoveel esthetische voorbeelden in het bronartikel worden gegeven. Vind dat het spijt hebben nogal bagatelliseren.
Vraag me af in hoeverre het taboe is, want alleen publiekelijk uitspreken is niet echt een optie voordat de kinderen oud genoeg zijn om het in context te kunnen plaatsen.
De kinderen verwijten of uitspreken dat men zelf de nestdrang niet kon onderdrukken?
En inderdaad kinderen zijn geen bezit, ze zijn maar geleend vind ik!
Op de levens weg zijn heel veel paden die iemand van het pad kunnen afleiden, uiteindelijk zal men toch ergens uitkomen.
Dat ze het in zo'n context kunnen plaatsen dat het gaat om spijt van de keuze en dat die volledig los staat van de liefde voor hen en het kunnen genieten van hun bestaan.quote:
[..]
Wanneer zijn ze dan oud genoeg, maar dan zelfs waarom?
De kinderen verwijten of uitspreken dat men zelf de nestdrang niet kon onderdrukken?
En inderdaad kinderen zijn geen bezit, ze zijn maar geleend vind ik!
Op de levens weg zijn heel veel paden die iemand van het pad kunnen afleiden, uiteindelijk zal men toch ergens uitkomen.
Maar dat snap jij ook nog niet, maak ik uit je post op...
Lees eens terug wat ik geschreven heb, wat is liefde?quote:
[..]
Dat ze het in zo'n context kunnen plaatsen dat het gaat om spijt van de keuze en dat die volledig los staat van de liefde voor hen en het kunnen genieten van hun bestaan.
Maar dat snap jij ook nog niet, maak ik uit je post op...
Als de verantwoording er niet is, worden ze van liefde zat?
En inderdaad liefde kan ik niet ik houd nog niet van mezelf hoe moet ik dan anderen lief kunnen hebben?
Grapje uiteraard!
Niet alleen de laatste post van mij trouwens, er zijn er meer, als de laatste.
Ik zou helemaal niet meer zonder kind kunnen trouwens!
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 13-05-2016 14:58:32 ]
Heb niet teruggelezen, want zat héél veel offtopic tussen.quote:
[..]
Lees eens terug wat ik geschreven heb, wat is liefde?
Als de verantwoording er niet is, worden ze van liefde zat?
En inderdaad liefde kan ik niet ik houd nog niet van mezelf hoe moet ik dan anderen lief kunnen hebben?
Grapje uiteraard!
Maar wat ik uit je posts opmaak, maak jij geen onderscheid tussen verantwoordelijkheid nemen voor je keuzes en er spijt van hebben. In mijn ogen gaat dat prima samen namelijk.
[ Bericht 26% gewijzigd door #ANONIEM op 13-05-2016 14:59:05 ]
Snap niet dat men daar spijt van kan hebben van zoiets, het is het beste wat me ooit is overkomen!quote:
[..]
Heb niet teruggelezen, want zat héél veel offtopic tussen.
Maar wat ik uit je posts opmaak, maak jij geen onderscheid tussen verantwoordelijkheid nemen voor je keuzes en er spijt van hebben. In mijn ogen gaat dat prima samen namelijk.
Toen ik dat hoopje in mijn armen kreeg, wist wel dat toen het serieuze leven ging beginnen.
Dat jij het niet snapt zegt natuurlijk niets over hoe andere mensen zich hierover kunnen voelen.quote:
[..]
Snap niet dat men daar spijt van kan hebben van zoiets, het is het beste wat me ooit is overkomen!
Toen ik dat hoopje in mijn armen kreeg, wist wel dat toen het serieuze leven ging beginnen.
Is die keuze dan wel goed overdacht geweest of in een bevlieging genomen?quote:
[..]
Dat jij het niet snapt zegt natuurlijk niets over hoe andere mensen zich hierover kunnen voelen.
Als je dat niet voelt zeg het dan niet of krijg geen kinderen.quote:
[..]
Dat jij het niet snapt zegt natuurlijk niets over hoe andere mensen zich hierover kunnen voelen.
Het gaat hier om mensen die dáchten wel kinderen te willen/ze wel kozen en achteraf er achter kwamen dat ze spijt hadden. Dan kun je op zich niet 'geen kinderen meer krijgen', al zou ik het er dan wel bij één laten; klagen en er dan nog 2 werpen is natuurlijk gewoon stom.quote:
[..]
Als je dat niet voelt zeg het dan niet of krijg geen kinderen.
Weetikveel.quote:
[..]
Is die keuze dan wel goed overdacht geweest of in een bevlieging genomen?
Rare aanname dat iemand die spijt heeft dat niet gevoeld heeft. Moeder in de OP vindt achteraf gezien dat de kosten(inspanningen) niet tegen de baten opwegen.quote:
[..]
Als je dat niet voelt zeg het dan niet of krijg geen kinderen.
Waarom zou ze dat niet uit mogen spreken? Met geheim houden wordt het onnodig beladen. Mensen maken nu eenmaal keuzes die ze anders ingecalculeerd hadden.
Nu weet ik dat hormonen zulke (semi)rationele benaderingen volledig kunnen verwoesten en dat dit tot veel onbegrip kan leiden, omdat men verblind is door liefde.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 13-05-2016 15:12:26 ]
Als je kinderen volwassen zijn en je zegt dat je het liever anders gedaan zou hebben vind ik dat van een andere orde, maar zolang je kinderen minderjarig zijn vind ik niet dat je ze het idee mag geven dat zij de oorzaak zijn van het feit dat jij je niet lekker in je vel voelt in het leven dat je leidt (of lijdt in dit geval
)Stuur snel je comment op naar je vrouw. Misschien slaapt ze wel met je vanavond!quote:Op vrijdag 13 mei 2016 03:06 schreef Xa1pt het volgende:
[..]
Verzuurde onderdrukte man is verzuurd. "Haha, vrouwen denken dat ze het zwaar hebben maar wij mannen hebben het pas zwaar!"
Is het wel echt taboe dan? Dat je het achteraf gezien anders zou doen is niet per se een big deal natuurlijk.quote:
Het maakt nogal wat uit hoe en wanneer je het uitspreekt... als je het op Facebookzet terwijl je kinderen amper kunnen lezen, en ze dat dus vrolijk kunnen vinden zodra ze wel kunnen lezen (of er op gewezen worden door anderen), vind ik dat gewoon ronduit dom.
Als je kinderen volwassen zijn en je zegt dat je het liever anders gedaan zou hebben vind ik dat van een andere orde, maar zolang je kinderen minderjarig zijn vind ik niet dat je ze het idee mag geven dat zij de oorzaak zijn van het feit dat jij je niet lekker in je vel voelt in het leven dat je leidt (of lijdt in dit geval
edit: Die twijfel kun je heel bij heel veel keuzes hebben, maar als je tevreden bent met waar je bent en de weg daar naar toe dan zul je dat in de meeste gevallen voor lief nemen denk ik.
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 13-05-2016 15:31:02 ]
Maar zou dat wel kunnen, denk dat ze onbewust dan toch voelen of ze gewenst zijn of niet?
Vraag ik nou te ver door of denk ik te ver?
Hoe kom je erbij dat 'het kunnen zeggen' direct op het kind moet slaan?quote:
Denk dat het er ook mee te doen heeft of het kind of volwassen wel of niet sterk in zijn of haar schoenen staat?
Maar zou dat wel kunnen, denk dat ze onbewust dan toch voelen of ze gewenst zijn of niet?
Vraag ik nou te ver door of denk ik te ver?
En sluit me wat dat betreft bij Leandra aan. (#116)
Ik kan niet in een kinderhoofdje kijken, weet dus niet of en hoe ze met zoiets omgaan?quote:
[..]
Hoe kom je erbij dat 'het kunnen zeggen' direct op het kind moet slaan?
En sluit me wat dat betreft bij Leandra aan. (#116)
Jij wel?
quote:
[..]
Ik kan niet in een kinderhoofdje kijken, weet dus niet of en hoe ze met zoiets omgaan?
Jij wel?
Knap hoe je mijn punt telkens mist.
Doelde op het taboe van uitspreken buiten de kinderen om.
Dus stel ze zijn dood, maar je praat wel met je familie en vrienden erover dat je het de inspanningen (ook buiten hun uiteindelijke dood om) niet waard vond.
ze had er nooit aan moeten beginnen, want ze vond t helemaal niet leuk en alleen maar een hoop gedoe en opoffering.
Ik vond dat naar om te horen moet ik bekennen, ook al denk ik niet dat haar kinderen dit ooit gehoord hebben.
Misschien dat dat ook komt omdat ik mijn leven alleen maar leuker vond met kinderen. Ik kan het me gewoon niet voorstellen dat je zo denkt
Ik heb geen spijt van mijn kinderen, hoe zwaar het soms af en toe (vooral met de oudste, als alleenstaande ouder), ook was.
Met de kennis van nu zou ik zowel bij de oudste als bij de jongste dezelfde keuze hebben gemaakt.
en nee; ik heb geen spijt, van geen van mijn kinderen. maar die periode dat mijn jongste 2 te vroeg geboren werden en er eentje zieker werd en doodging, ja, goh. dat had ik wel graag anders gezien ja.
[ Bericht 99% gewijzigd door #ANONIEM op 13-05-2016 17:38:32 ]
Het kan wel tegenvallen, maar echt zeggen dat je het de moeite niet waard vindt, je eigenlijk liever geen kinderen had gehad, vind ik, persoonlijk, te ver gaan. Gelukkig blijft ze anoniem hierover.
Ik kan me dit gevoel ook echt niet voorstellen en het opvoeden is hier niet altijd van een leien dakje gegaan. Maar mijn zonen zijn me al die problemen zeker waard.
Ik hoop, stiekem, ook wel oma te worden. Maar ja, zonen hè, de 'echte' oma is toch mama's mama.
Ik had ook liever geen kanker gehad.quote:
ik vind eigenlijk de insteek over ouderschap fundamenteel verkeerd. niets is altijd helemaal top en gaaf, dus waarom ouderschap plots wel dan?
en nee; ik heb geen spijt, van geen van mijn kinderen. maar die periode dat mijn jongste 2 te vroeg geboren werden en er eentje zieker werd en doodging, ja, goh. dat had ik wel graag anders gezien ja.
Lieverd, dat is heel erg, maar kijk naar het geheel.
Had je liever geen kinderen gehad en dat verdriet dus ook niet?
Of was zelfs dit verdriet het geluk moeder te zijn, toch waard.
Van tegenslagen en verdriet leer je en groei je.
Mijn moeder raakte zwanger toen ze 20 was, moetje, trouwde op haar 21ste verjaardag en kreeg een 6 maanden kindje met spina bifida toen ze 2,5 maand getrouwd was. Mijn oudste zus heeft 3 weken geleefd, maar mijn moeder heeft haar niet mogen zien. Dat vond men toen beter voor de moeder. Nou ja!
Mijn vader heeft zelf het kistje gedragen. Da's echt zo heftig. Hij was 21.
Vorig jaar is mijn vader overleden, maar op het graflint van de kinderen en de rouwkaart, stond zij voorop vermeld als oudste zus.
Ik ben de derde, opgegroeid als middelste van drie levende, maar mijn oudste zus is er voor mij toch altijd een beetje bij.
[ Bericht 0% gewijzigd door Gia op 13-05-2016 21:03:19 ]
Een sluit het ander niet per se uit.quote:
Mijn ouders hebben gelukkig geen behoefte aan kleinkinderen. Ze hebben altijd geroepen dat ze sowieso niet gingen oppassen.
Ouder zijn, houdt niet in dat je je vastlegt als oppasoma.
Goede vriendin van mijn oudsye zoon is pas mama geworden. Heb haar op facebook en geniet van de foto's van haar en haar prachtige kindje. Dan kriebelt het wel al een beetje. Zij is de eerste van hun vriendenclub.
Mezelf kennende, poeh...geen woorden voor.
hier ook alleen echte vrienden die ook geen kinderen hebben. Zo werkt dat denk ik het beste. We waren toevallig op moederdag hier in Maart op pad met zijn vieren. Mijn vriendin bleef maar zeggen "happy not a mothersdaaaay"quote:
Weinig mensen met kinderen in onze vriendenkring. Maar dat gaat een beetje vanzelf denk ik. Je leidt zonder kinderen toch een heel ander leven.
Ik ben een keer enkele weken zwanger geweest (daarna overtijdbehandeling) en dat was echt een ramp (zéér prikkelbaar en extreem pijnlijke borsten). Ik zou er niet aan moeten denken om dat negen maanden lang te moeten doen. Maar bevallingen fascineren mij wel omdat ik benieuwd zou zijn hoe het voelt om zo volledig te worden overgenomen door de natuur. Ik vind sommige bevallingsfilmpjes die ik tegenkom omdat ze viral gaan, erg ontroerend. En ik ga altijd onbewust meepersen.
Bevallingsdingen blijf ik ver vandaan
Oh jee, het kiempje zit er. Weet niet of je nog heel jong bent? Misschien ook beïnvloed door andere kinderlozen die je de voordelen breed uitmeten.quote:
Mijn zusje heeft en wil ook geen kinderen trouwens. Ons geslacht sterft uit.
Ik ben een keer enkele weken zwanger geweest (daarna overtijdbehandeling) en dat was echt een ramp (zéér prikkelbaar en extreem pijnlijke borsten). Ik zou er niet aan moeten denken om dat negen maanden lang te moeten doen. Maar bevallingen fascineren mij wel omdat ik benieuwd zou zijn hoe het voelt om zo volledig te worden overgenomen door de natuur. Ik vind sommige bevallingsfilmpjes die ik tegenkom omdat ze viral gaan, erg ontroerend. En ik ga altijd onbewust meepersen.
Wil je zeker niks aanpraten, maar neem je gevoelens goed onder de loep, voordat je spijt krijgt van 'geen kind gehad'.
Ik ben 38 en gesteriliseerd.quote:
[..]
Oh jee, het kiempje zit er. Weet niet of je nog heel jong bent? Misschien ook beïnvloed door andere kinderlozen die je de voordelen breed uitmeten.
Wil je zeker niks aanpraten, maar neem je gevoelens goed onder de loep, voordat je spijt krijgt van 'geen kind gehad'.
Ik weet heel erg zeker dat ik geen kinderen wil, al mijn leven lang zo'n beetje. Ik vind trouwfilmpjes ook ontroerend en wil ook niet trouwen. Zegt niet zoveel.
ik wilde het niet zeggenquote:
Het kiempje zát er, maar ik heb het vermoord.
[ Bericht 1% gewijzigd door Isegrim op 13-05-2016 22:44:42 ]
Ben maar blij dat het niet gepakt heeft dan zou ik zeggen, stel het stel ging uit mekaar geloof dat met de huidige wetgeving de verwerker alementatie komt aan het betalen dan?quote:
Mijn partner heeft een keer sperma gedoneerd aan een bevriend lesbisch stel, dat vond ik wel superleuk. Ze zijn uiteindelijk zwanger geworden van iemand anders, maar ik had dat eigenlijk wel erg leuk gevonden. Niet om een belangrijke rol te spelen in het leven van dat kind, wel om te zien wat het resultaat zou zijn, qua uiterlijk en qua karakter.
38 is volgens mij het risico al wat groter?quote:
[..]
Ik ben 38 en gesteriliseerd.
Ik vind trouwfilmpjes ook ontroerend en wil ook niet trouwen. Zegt niet zoveel.
Sorry, maar zo neem ik geen beslissingen. Het was een daad van liefde voor een dierbare vriendin.quote:
[..]
Ben maar blij dat het niet gepakt heeft dan zou ik zeggen, stel het stel ging uit mekaar geloof dat met de huidige wetgeving de verwerker alementatie komt aan het betalen dan?
Heerlijk dit, vrouwen nemen de beslissingen voor de mannen.quote:
[..]
Sorry, maar zo neem ik geen beslissingen. Het was een daad van liefde voor een dierbare vriendin.
Dan kan het niet fout gaan of wel?
Of bedoel je inplaats van ik zo nemen we geen beslissingen?
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 13-05-2016 23:16:05 ]
Dus je was liever niet geboren?quote:
mag ik ook zeggen dat ik liever geen moeder had gehad
quote:
[..]
Heerlijk dit, vrouwen nemen de beslissingen voor de mannen.
Dan kan het niet fout gaan of wel?
Of bedoel je inplaats van ik zo nemen we geen beslissingen?
Mijn partner heeft inderdaad geen eigen wil. Zo heb ik het graag. 
sowieso, mannen die denken wat te zeggen te hebben over dat soort zaken.quote:
[..]
is dit een doodsbedreiging?quote:
Dat kan toch helemaal niet als je liever geen moeder had gehad of wel?quote:
Ik zou trouwens helemaal niet durven.
was maar een geintje johquote:
[..]
Dat kan toch helemaal niet als je liever geen moeder had gehad of wel?
Ik zou trouwens helemaal niet durven.
Ik maak zelf wel uit wat ik met zijn sperma doe.quote:
[..]
sowieso, mannen die denken wat te zeggen te hebben over dat soort zaken.
Tja als die vrouwelijke hormonen niet meer gemaakt worden krijgen vrouwen ballen en snor en baard of niet?quote:
[..]
Ik maak zelf wel uit wat ik met zijn sperma doe.
Dacht zelfs dat dunne tot geen hoofdbeharing erbij kunnen komen kijken?
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 13-05-2016 23:33:45 ]
Je kan als aso ook denken dat je er niets mee doet.quote:
[..]
Ik maak zelf wel uit wat ik met zijn sperma doe.
Sommige mannen hebben graag een harde hand die hen regeert.quote:
[..]
Je kan als aso ook denken dat je er niets mee doet.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 14-05-2016 14:03:22 ]
Tja als je niet vermeld had dat je gesteriliseerd bent was het niet gebeurt of wel?quote:
Jammer dat dit topic verzandt in dom geouwehoer.
quote:
[..]
Ik ben 38 en gesteriliseerd.
Ik vind trouwfilmpjes ook ontroerend en wil ook niet trouwen. Zegt niet zoveel.
"Nou, wees maar blij dat je eigen moeder dat niet dacht dan hè?"quote:
Ik wist al toen ik 10 was dat ik geen kinderen wilde. Toen vond ik ze al irritant.
#nonargument
Mijn moeder heeft trouwens wel eens verteld dat ze ook niet zo happig op kinderen was. Ze heeft er vijf. Maar toen was dat anders, je kreeg ze gewoon. Niet dat ze niet blij met ons was en dat we geen prima jeugd hebben gehad. Maar als we er niet waren geweest had ze het ook prima gevonden. Ik mag dat wel.
Moet heel eerlijk zeggen dat ik dit ook weer geforceerd over vind komen. Beetje de andere kant van de kijk mij eens moeder zijn mensen die echt overal en nergens het enkel en alleen over hun kinderen (en dan hoe geweldig dat is vooral) hebben.quote:
[..]
hier ook alleen echte vrienden die ook geen kinderen hebben. Zo werkt dat denk ik het beste. We waren toevallig op moederdag hier in Maart op pad met zijn vieren. Mijn vriendin bleef maar zeggen "happy not a mothersdaaaay"
Snap nooit zo goed waarom mensen zoveel bezig zijn met iets dat ze niet hebben en ook niet willen. Zo ben ik hartstikke blij dat zowel mijn man als mijn zoon ook niet van voetbal houden, maar zal je mij op zondag echt niet horen roepen wat een fijne niet voetbal dag het is. Afgezien van het feit dat ik het als dom vb aanhaal nu ben ik er gewoon niet mee bezig.
Heb zelf mensen met kinderen en zonder kinderen in mijn vriendenkring, gaat helemaal prima. Denk wel dat het lastiger is met mensen die echt niet van kinderen houden. Nu zal dat wel meevallen met een puber in huis, maar hij hoort er wel echt bij. Ben je mijn vriend dan zal je met mijn kind te maken krijgen, niet perse heel veel en ik praat echt niet altijd alleen maar over mijn kind, maar toch is hij gewoon deel van mijn geheel. Als dan iemand het echt een bezoeking vindt om daar een beetje mee te maken te krijgen zal dat idd niet goed werken.
Mijn oudste dochter is 11 en die zegt ook dat ze geen kinderen wil, maar we zien wel.quote:
Ik wist al toen ik 10 was dat ik geen kinderen wilde. Toen vond ik ze al irritant.
Toch geeft het wel irritaties, al laat je dat niet merken. Wij hebben wel veel mensen met kinderen in de vriendengroep, maar ik baal er dan van dat als we een keer afspreken, het bij hen moet. Want ze moeten al zo vaak een oppas regelen. Met als gevolg dat ik altijd moet rijden en dan dus niks kan drinken, wat ik wel graag doe. Bovendien vind ik het ook heel leuk om mensen hier te ontvangen en lekkere dingen voor te zetten, maar etentjes gaan altijd bij anderen vanwege het oppas regelen.quote:
[..]
Moet heel eerlijk zeggen dat ik dit ook weer geforceerd over vind komen. Beetje de andere kant van de kijk mij eens moeder zijn mensen die echt overal en nergens het enkel en alleen over hun kinderen (en dan hoe geweldig dat is vooral) hebben.
Snap nooit zo goed waarom mensen zoveel bezig zijn met iets dat ze niet hebben en ook niet willen. Zo ben ik hartstikke blij dat zowel mijn man als mijn zoon ook niet van voetbal houden, maar zal je mij op zondag echt niet horen roepen wat een fijne niet voetbal dag het is. Afgezien van het feit dat ik het als dom vb aanhaal nu ben ik er gewoon niet mee bezig.
Heb zelf mensen met kinderen en zonder kinderen in mijn vriendenkring, gaat helemaal prima. Denk wel dat het lastiger is met mensen die echt niet van kinderen houden. Nu zal dat wel meevallen met een puber in huis, maar hij hoort er wel echt bij. Ben je mijn vriend dan zal je met mijn kind te maken krijgen, niet perse heel veel en ik praat echt niet altijd alleen maar over mijn kind, maar toch is hij gewoon deel van mijn geheel. Als dan iemand het echt een bezoeking vindt om daar een beetje mee te maken te krijgen zal dat idd niet goed werken.
En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat je de eerste twee uur, tot die jong naar bed zijn, geen fatsoenlijk gesprek kunt voeren.
En aan al dat gepraat er over stoor ik me wel. Ik heb zelf twee paarden en dat is echt 1 van mijn passies, maar daar ga ik echt niet over vertellen aan mensen van wie ik weet dat het ze geen reet interesseert. Mensen met kinderen doen dat wel.
Uiteraard laat ik dat niet merken, maar het stoort me wel. En het is wel meer dan dat beetje dat jij beschrijft. Maar dat komt misschien omdat het jongere kinderen zijn.
Voor mij zijn er wel meer dingen waar geen wetten voor zijn, en dat zijn normen en waardes, wegen voor mij zwaarder als menige wet!quote:
Maareh, wat is het probleem nu eigenlijk? Voor zover ik begrijp is er geen wet tegen het stellen dat je liever geen kind had gehad
dat zeggen we dan zachtjes tegen elkaar, dat wordt niet geroepen of gescandeerd ofzoquote:
[..]
Moet heel eerlijk zeggen dat ik dit ook weer geforceerd over vind komen. Beetje de andere kant van de kijk mij eens moeder zijn mensen die echt overal en nergens het enkel en alleen over hun kinderen (en dan hoe geweldig dat is vooral) hebben.
Snap nooit zo goed waarom mensen zoveel bezig zijn met iets dat ze niet hebben en ook niet willen. Zo ben ik hartstikke blij dat zowel mijn man als mijn zoon ook niet van voetbal houden, maar zal je mij op zondag echt niet horen roepen wat een fijne niet voetbal dag het is. Afgezien van het feit dat ik het als dom vb aanhaal nu ben ik er gewoon niet mee bezig.
Heb zelf mensen met kinderen en zonder kinderen in mijn vriendenkring, gaat helemaal prima. Denk wel dat het lastiger is met mensen die echt niet van kinderen houden. Nu zal dat wel meevallen met een puber in huis, maar hij hoort er wel echt bij. Ben je mijn vriend dan zal je met mijn kind te maken krijgen, niet perse heel veel en ik praat echt niet altijd alleen maar over mijn kind, maar toch is hij gewoon deel van mijn geheel. Als dan iemand het echt een bezoeking vindt om daar een beetje mee te maken te krijgen zal dat idd niet goed werken.
Hebben verder ook wel vrienden/bekenden met kinderen, maar de mensen met wie we close zijn zijn, echt veel dingen doen zijn ook kindvrij, omdat we liever dingen zondet (jonge) kinderen doen
[ Bericht 7% gewijzigd door motorbloempje op 14-05-2016 19:41:57 ]
Beetje treurig en zielig vind ik het. Ik zou me dan namelijk snel eenzaam voelen.
dat had ik altijd bij de afdelingsgenoten van mijn opa in het verzorgingstehuis. Die hadden ook kinderen en kregen nooit bezoek, want 'drukdrukdruk'.quote:
Ik heb altijd medelijden met van die oudere stellen (jaartje of 50-60) die dan helemaal alleen zijn...
Beetje treurig en zielig vind ik het. Ik zou me dan namelijk snel eenzaam voelen.
Ja, uiteraard heb je daar medelijden mee. Maar wat is je punt?quote:
[..]
dat had ik altijd bij de afdelingsgenoten van mijn opa in het verzorgingstehuis. Die hadden ook kinderen en kregen nooit bezoek, want 'drukdrukdruk'.
Je zult je nog eenzamer voelen als je wel een kind hebt, en het komt nooit langs.quote:
Ik heb altijd medelijden met van die oudere stellen (jaartje of 50-60) die dan helemaal alleen zijn...
Beetje treurig en zielig vind ik het. Ik zou me dan namelijk snel eenzaam voelen.
Dat kan men net zo met kinderen overkomen dat men alleen zit toch?quote:
Ik heb altijd medelijden met van die oudere stellen (jaartje of 50-60) die dan helemaal alleen zijn...
Beetje treurig en zielig vind ik het. Ik zou me dan namelijk snel eenzaam voelen.
dat het hebben van kinderen geen garantie tegen eenzaamheid is.quote:
[..]
Ja, uiteraard heb je daar medelijden mee. Maar wat is je punt?
Dat snap ik. En nog eenzamer als je 4 kinderen hebt en ze verongelukken allemaal.quote:
[..]
Je zult je nog eenzamer voelen als je wel een kind hebt, en het komt nooit langs.
Klopt hoor, maar lijkt mij zo leuk om als oudere met bijvoorbeeld Kerst de hele familie (kinderen en kleinkinderen) over de vloer te krijgen.quote:
[..]
dat het hebben van kinderen geen garantie tegen eenzaamheid is.
Moet er niet aan denken dat je dan geen (klein)kinderen hebt.
Ben eens reeel dan zou jij ze willen dwingen om kinderen te nemen in deze maatschappij?quote:
[..]
Klopt hoor, maar lijkt mij zo leuk om als oudere met bijvoorbeeld Kerst de hele familie (kinderen en kleinkinderen) over de vloer te krijgen.
Moet er niet aan denken dat je dan geen (klein)kinderen hebt.
Nee zeker niet. Sowieso moet je alleen kinderen nemen als je er volledig achter staat. Kinderen hebben onvoorwaardelijke liefde nodig in hun jeugd, kan moeilijker als je er niet achter staat.quote:
[..]
Ben eens reeel dan zou jij ze willen dwingen om kinderen te nemen in deze maatschappij?
En wat bedoel je met deze maatschappij? Alsof het eerste helft 20e eeuw zo lekker was met twee wereldoorlogen en in de jaren 60 tot 80 hadden we de koude oorlog met bijna een nucleaire oorlog. Er is altijd wel iets.
Maar dit is dus eigenlijk wel in een notendop waar het mensen als de vrouw uit de OP om gaat: niemand kan het zich voorstellen, en dat je het dan denkt, soit, maar praat er vooral maar niet over, want dat gaat echt te ver. En dus zit zo iemand dan in haar eentje ongelukkig te wezen en kan daar niet eens met iemand over praten.quote:
Eens met Leandra en met John.
Het kan wel tegenvallen, maar echt zeggen dat je het de moeite niet waard vindt, je eigenlijk liever geen kinderen had gehad, vind ik, persoonlijk, te ver gaan. Gelukkig blijft ze anoniem hierover.
Ik kan me dit gevoel ook echt niet voorstellen en het opvoeden is hier niet altijd van een leien dakje gegaan. Maar mijn zonen zijn me al die problemen zeker waard.
Ik hoop, stiekem, ook wel oma te worden. Maar ja, zonen hè, de 'echte' oma is toch mama's mama.
En een echte oma is een oma die tijd, energie en liefde investeert in de relatie met haar eigen kind en het kleinkind. Heeft echt niets te maken met van welke 'kant' de oma is.
ik vind het nogal afhankelijk van de vrienden... ik heb vrienden met kinderen die ik door de kinderen een stuk minder zie, omdat ik hun kinderen heel slecht trek.quote:
Lijkt me juist leuk, kinderloos zijnde, om vrienden met kinderen te hebben
Dat word pas echte participatie samenleving de shrink aan huis?quote:
Precies, het kunnen delen, het uitspreken, kan zoveel verschil maken. Ik vind inderdaad dat je het je kinderen niet moet vertellen zolang ze niet volwassen zijn en in staat te begrijpen en het niet op zichzelf te betrekken, maar een ander, een vriend(in), professionele hulpverlener, je eigen ouder, je partner zou je je veilig genoeg bij moeten kunnen voelen om dit bespreekbaar te maken.
Getuige je posts kun je niet goed begrijpend lezen en niet goed begrijpelijk, coherent reageren. Ik kan daar niet zoveel mee, sorry.quote:
[..]
Dat word pas echte participatie samenleving de shrink aan huis?
Coherent reageren je wilt vrienden of familie iets laten zeggen wat een shrink naar mijn idee behoord te doen, en zelfs die kunnen het niet veranderen die beslissing heeft men zelf genomen,niet iemand anders!quote:
[..]
Getuige je posts kun je niet goed begrijpend lezen en niet goed begrijpelijk, coherent reageren. Ik kan daar niet zoveel mee, sorry.
Het gaat toch om het kunnen uitspreken?quote:
[..]
Coherent reageren je wilt vrienden of familie iets laten zeggen wat een shrink naar mijn idee behoord te doen, en zelfs die kunnen het niet veranderen die beslissing heeft men zelf genomen,niet iemand anders!
Niet om wat een psychiater, vriendin, collega of zus daar verder over zegt, het is niet de bedoeling dat die persoon je kinderen van je overneemt, maar als er iemand is bij wie je het kunt uitspreken dan scheelt dat al een stuk.
Ik vind niemand echt iets raars zeggen. Een volgende stelling of idee. Wat zeg je tegen een gehandicapt kind?quote:
[..]
Coherent reageren je wilt vrienden of familie iets laten zeggen wat een shrink naar mijn idee behoord te doen, en zelfs die kunnen het niet veranderen die beslissing heeft men zelf genomen,niet iemand anders!
We hadden ze in de familie en die waren voor mij niet meer of minder als de rest, wat nou?quote:
[..]
Ik vind niemand echt iets raars zeggen. Een volgende stelling of idee. Wat zeg je tegen een gehandicapt kind?
Ik heb ook een gehandicapte broer. Vandaar mijn vraag. Ik ken ook iemand met twee kinderen die autist zijn. Wederom de vraag dus.quote:
[..]
We hadden ze in de familie en die waren voor mij niet meer of minder als de rest, wat nou?
Dat als ik het nodig vind doe ik het achter gesloten deuren en niet openbaar, nou was deze anoniem of niet?quote:
[..]
Het gaat toch om het kunnen uitspreken?
Niet om wat een psychiater, vriendin, collega of zus daar verder over zegt, het is niet de bedoeling dat die persoon je kinderen van je overneemt, maar als er iemand is bij wie je het kunt uitspreken dan scheelt dat al een stuk.
Dat scheelt dan weer iets of niet?
Wat is de vraag dan bij deze?quote:
[..]
Ik heb ook een gehandicapte broer. Vandaar mijn vraag. Ik ken ook iemand met twee kinderen die autist zijn. Wederom de vraag dus.
Voor mij is ieder mens eentje.
Dat is toch precies wat Miss_Sly zei?quote:
[..]
Dat als ik het nodig vind doe ik het achter gesloten deuren en niet openbaar, nou was deze anoniem of niet?
Dat scheelt dan weer iets of niet?
En daar reageer jij dan weer met je vage opmerking over een shrink aan huis op, doe dat dan gewoon niet.quote:een ander, een vriend(in), professionele hulpverlener, je eigen ouder, je partner
Het is bijna filosofisch. Wat zou ik doen als ik zo'n kind zou krijgen als mijn broer en ik heb de keus?quote:
[..]
Wat is de vraag dan bij deze?
Voor mij is ieder mens eentje.
Als je op tijd de kans krijgt om het te weten wat doe je dan?
Doe het antwoord maar via DM of iets.
Waarom zou je zoiets niet eerlijk op een forum kunnen vragen? Als je het hebt over mij.quote:
Dat houd je toch zeker voor jezelf of niet of gooi je zoiets in het topic?
Als je op tijd de kans krijgt om het te weten wat doe je dan?
Doe het antwoord maar via DM of iets.
Ik kan je daar geen zinnig woord op antwoorden, heb er nooit voor gestaan voor zo een beslissing, dus wat verwacht je dan?quote:
[..]
Waarom zou je zoiets niet eerlijk op een forum kunnen vragen? Als je het hebt over mij.
Wat ik evt zou doen als antwoord geven?
Ook dat kan ik niet beantwoorden, dat antwoord behoor je bij jezelf te zoeken. Ik zou het niet kunnen of willen beantwoorden!
Ik eis geen antwoord van jou. Ik vraag gewoon iets. Zo raar is dat niet. Ik ben gewend dingen te zeggen en te vragen.quote:
[..]
Ik kan je daar geen zinnig woord op antwoorden, heb er nooit voor gestaan voor zo een beslissing, dus wat verwacht je dan?
Wat ik evt zou doen als antwoord geven?
Ook dat kan ik niet beantwoorden, dat antwoord behoor je bij jezelf te zoeken. Ik zou het niet kunnen of willen beantwoorden!
Hou oud ben je? Die vraag bedoel ik normaal. Maar ik begrijp wat je zegt. Ik heb het bij neefjes en nichtjes al dat ik doodsbang ben dat er iets men hen gebeurt.quote:
De kans -hoe klein ook- om een kind te krijgen dat de rest van zijn/haar leven afhankelijk van je is, is voor mij wel één van de argumenten om er überhaupt niet aan te beginnen. Zeker niet het voornaamste (verre van), maar toch...
Ik ben nog steeds 38.
Ik stelde die vraag niet eerder volgens mij.quote:
Hoe vaak moet ik die vraag beantwoorden?
Ik ben nog steeds 38.
Wat hier opvalt is de agressie van bepaalde mensen.
Nee hoor. Ik ben 47 en mij wordt nog wel eens gezegd dat ik best nog een tweede kan.quote:
Dat ('Komt nog wel') heb ik ook heel erg lang gehoord. Maar kennelijk ben ik die leeftijd nu gepasseerd.
Whut?quote:
[..]
Nee hoor. Ik ben 47 en mij wordt nog wel eens gezegd dat ik best nog een tweede kan.
Volgens mij moet je daarvoor naar Italië. In de beslotenheid van ons eigen bed mogen we natuurlijk onze gang gaanquote:
[..]
Whut?
Maar ik voel niet de behoefte, hoor. Voor mij is 47 wel ruim over de grens. Bovendien krijg ik nou juist weer mijn lijf terug en is een kind van 7 een stuk gemakkelijker dan een baby. Ik hoef niet meer zo nodig.
Dan ben je 57 als het kind 10 is. Nah, dat vind ik ook gewoon niet fair.quote:
[..]
In de beslotenheid van ons eigen bed mogen we natuurlijk onze gang gaan
Maar ik voel niet de behoefte, hoor. Voor mij is 47 wel ruim over de grens. Bovendien krijg ik nou juist weer mijn lijf terug en is een kind van 7 een stuk gemakkelijker dan een baby. Ik hoef niet meer zo nodig.
Maar sommige mensen hebben gewoon last van onverbeterlijke bemoeizucht.
O ja, dat laatste zeker. Kijk, jij moet gewoon wel een kind willen, ik moet een tweede, want 1 is zielig, en mensen met drie of meer hadden eerder moeten stoppen. Vinden allerlei wijze mensen.quote:
[..]
Dan ben je 57 als het kind 10 is. Nah, dat vind ik ook gewoon niet fair.
Maar sommige mensen hebben gewoon last van onverbeterlijke bemoeizucht.
Het enige voordeel is dat je er dan steeds aan herinnerd wordt waarom je ze zelf niet hebt.quote:
Lijkt me juist leuk, kinderloos zijnde, om vrienden met kinderen te hebben
Deze link werd laatst gedeeld op m'n FB en ik dacht nog even dat het van De Speld was
http://www.me-to-we.nl/na(...)-nog-kinderloos-was/
[ Bericht 22% gewijzigd door CherryLips op 15-05-2016 00:57:40 ]
Sommige mensen moeten geen kinderen krijgen. Dat is idd een mening.quote:
[..]
O ja, dat laatste zeker. Kijk, jij moet gewoon wel een kind willen, ik moet een tweede, want 1 is zielig, en mensen met drie of meer hadden eerder moeten stoppen. Vinden allerlei wijze mensen.
Dan moet je misschien geen kinderen krijgen.quote:
[..]
Je hebt nog gelijk ook.
Ik weet nog steeds niet hoe snel ik een winkel uit moet rennen als er een blérkind in de zaak is.
En als ze ouder zijn en gaan praten kunnen ze vreselijk vervelende opmerkingen gaan maken en als ze in hun tienerjaren komen houd je dan maar helemaal vast !
quote:
[..]
Nee hoor. Ik ben 47 en mij wordt nog wel eens gezegd dat ik best nog een tweede kan.
Mensen zijn idioot.
Dat lijkt mij ook een ultieme nachtmerrie; een kind met speciale behoeften die nooit op een normaal niveau zal functioneren.quote:
De kans -hoe klein ook- om een kind te krijgen dat de rest van zijn/haar leven afhankelijk van je is, is voor mij wel één van de argumenten om er überhaupt niet aan te beginnen. Zeker niet het voornaamste (verre van), maar toch...
Of ze hebben niet door dat ze 47 is.quote:
Als je een jong kind hebt dan krijg je die opmerking over een broertje of zusje wel vaker.
Zelfs ik heb hem een tijdje geleden nog gehoord, en dan is de "mwah, ik word dit jaar 50, dus dat denk ik niet" een leuke om ze van slag te maken
Het lijkt mij ook erg. Maar uiteindelijk hou je ervan en gaat dat wel werken. In een westers land tenminste.quote:
[..]
Dat lijkt mij ook een ultieme nachtmerrie; een kind met speciale behoeften die nooit op een normaal niveau zal functioneren.
Dat is dus klinkklare onzin.quote:
[..]
Het lijkt mij ook erg. Maar uiteindelijk hou je ervan en gaat dat wel werken. In een westers land tenminste.
Wat is er onzinnig aan?quote:
Niet altijd, mijn nichtje is meervoudig gehandicapt geboren, leven vol pijn gehad, meerdere operaties, ze kon niks, alleen lachen en huilen en het laatste deed ze het meeste.quote:
[..]
Het lijkt mij ook erg. Maar uiteindelijk hou je ervan en gaat dat wel werken. In een westers land tenminste.
ze is gestorven toen ze 20 was.
En ja, haar moeder hield van haar, zo erg dat ze er spijt van had ooit moeder te worden, want dit wil je niemand aan doen.
Zou dat moeten of denk je dat dat ook echt zo is?quote:
Misschien ben ik te onduidelijk. Je krijgt een kind en die is mongool. Daar hou je van.
Ik weet niet of ik in zulke gevallen tegen infanticide ben.quote:
[..]
Niet altijd, mijn nichtje is meervoudig gehandicapt geboren, leven vol pijn gehad, meerdere operaties, ze kon niks, alleen lachen en huilen en het laatste deed ze het meeste.
ze is gestorven toen ze 20 was.
En ja, haar moeder hield van haar, zo erg dat ze er spijt van had ooit moeder te worden, want dit wil je niemand aan doen.
ik ook niet, het ergste is nog wel dat ze aan de beademing moest na haar geboorte, ze wilde haar daar af halen zodat ze kon sterven, maar toen kon ze uit zichzelf adem halen.quote:
[..]
Ik weet niet of ik in zulke gevallen tegen infanticide ben.
Goed verzonnen johquote:
[..]
Maar ik zou wel duidelijk zijn in verwachtingen als het daadwerkelijk zover komt. Ooms en tantes van mij worden zonder wikken of wegen 'opgenomen' in de planning mbt de zorg, en kinderen worden daar zonder pardon gedumpt op dagen dat ze niet naar de creche gaan. Er zijn zelfs hele ruzies om geweest toen een aangetrouwde een baan moest 'afzeggen' toen mijn tante zei dat ze echt niet elke x en x op y en z ging passen, en de aangetrouwde was daar mooi gewoon vanuit gegaan toen ze solliciteerde
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 15-05-2016 12:40:45 ]
Zoiets wens ik mijn ergste vijand niet toe, en dan te bedenken dat er zijn die spijt hebben dat ze kinderen hebben met wel alle teentjes en vingers?quote:
[..]
Niet altijd, mijn nichtje is meervoudig gehandicapt geboren, leven vol pijn gehad, meerdere operaties, ze kon niks, alleen lachen en huilen en het laatste deed ze het meeste.
ze is gestorven toen ze 20 was.
En ja, haar moeder hield van haar, zo erg dat ze er spijt van had ooit moeder te worden, want dit wil je niemand aan doen.
Maar goed dat is ieders eigen keus.
Misschien moet je andere vrienden zoeken...quote:
[..]
Toch geeft het wel irritaties, al laat je dat niet merken. Wij hebben wel veel mensen met kinderen in de vriendengroep, maar ik baal er dan van dat als we een keer afspreken, het bij hen moet. Want ze moeten al zo vaak een oppas regelen. Met als gevolg dat ik altijd moet rijden en dan dus niks kan drinken, wat ik wel graag doe. Bovendien vind ik het ook heel leuk om mensen hier te ontvangen en lekkere dingen voor te zetten, maar etentjes gaan altijd bij anderen vanwege het oppas regelen.
En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat je de eerste twee uur, tot die jong naar bed zijn, geen fatsoenlijk gesprek kunt voeren.
En aan al dat gepraat er over stoor ik me wel. Ik heb zelf twee paarden en dat is echt 1 van mijn passies, maar daar ga ik echt niet over vertellen aan mensen van wie ik weet dat het ze geen reet interesseert. Mensen met kinderen doen dat wel.
Uiteraard laat ik dat niet merken, maar het stoort me wel. En het is wel meer dan dat beetje dat jij beschrijft. Maar dat komt misschien omdat het jongere kinderen zijn.
Wow, wat heb jij toch hilarische vriendinnen zeg.quote:
[..]
hier ook alleen echte vrienden die ook geen kinderen hebben. Zo werkt dat denk ik het beste. We waren toevallig op moederdag hier in Maart op pad met zijn vieren. Mijn vriendin bleef maar zeggen "happy not a mothersdaaaay"
Nee, niet als je doneert. Wel als je als man een van die vrouwen via seks zwanger had gemaakt.quote:
[..]
Ben maar blij dat het niet gepakt heeft dan zou ik zeggen, stel het stel ging uit mekaar geloof dat met de huidige wetgeving de verwerker alementatie komt aan het betalen dan?
Dat is dus precies het soort reactie waardoor mensen niet over zoiets durven te praten.quote:
[..]
Zoiets wens ik mijn ergste vijand niet toe, en dan te bedenken dat er zijn die spijt hebben dat ze kinderen hebben met wel alle teentjes en vingers?
Maar goed dat is ieders eigen keus.
Praatjes vullen geen gaatjes!quote:
[..]
Dat is dus precies het soort reactie waardoor mensen niet over zoiets durven te praten.
Als je hem niet begrijpt, of anders wil invullen hoor ik het wel vermoed ik?
Ik denk dat het voor de moeder 'bevrijdend' kan werken om er met iemand over te kunnen praten. Want je weet dan zelf ook wel dat het eigenlijk niet door de beugel kan, dat er nooit over wordt gepraat, dat er een taboe op ligt. Maar het is een last die steeds maar zwaarder wordt en je enorm kan opbreken (lijkt mij).quote:
Met betrekking tot de TT: natuurlijk moet je dat als ouder wel kunnen zeggen. Vraag me alleen af wat het nut is. En van de daken schreeuwen lijkt me ook niet echt chill voor zo'n kind.
Ik zou het idd niet van de daken schreeuwen
Maar deze vrouwen (en mannen) moeten er wel met iemand over kunnen praten.Ik zie niet wat de keus is. Alsof je voor de lol wrok koestert jegens je kind en zo in de spagaat zit met je gevoelens.quote:
[..]
Zoiets wens ik mijn ergste vijand niet toe, en dan te bedenken dat er zijn die spijt hebben dat ze kinderen hebben met wel alle teentjes en vingers?
Maar goed dat is ieders eigen keus.
Daarom schrijf ik dat is ieders eigen keus!quote:
[..]
Ik zie niet wat de keus is. Alsof je voor de lol wrok koestert jegens je kind en zo in de spagaat zit met je gevoelens.
Zij willen er over praten net zo goed als ik MIJN oordeel vel erover.
Of is het een 1 richtings straat?
En mijn wil is geen wet en naar mijn idee ook andersom niet?
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 15-05-2016 13:34:15 ]
Moet er niet aan denken om een baby te moeten verschonen of er uberhaupr voor eentje te zorgen
Dat soort uitspraken waar dat 'respecteren' niet zoveel doet in de praktijk.
Jij hoeft niet te luisteren, tenzij het je werk is.quote:
[..]
Daarom schrijf ik dat is ieders eigen keus!
Zij willen er over praten net zo goed als ik MIJN oordeel vel erover.
Of is het een 1 richtings straat?
En mijn wil is geen wet en naar mijn idee ook andersom niet?
True, al zal het voor bijvoorbeeld psychologen echt geen taboe zijn om over dit onderwerp te praten. Hoop ik althans.quote:
[..]
Ik denk dat het voor de moeder 'bevrijdend' kan werken om er met iemand over te kunnen praten. Want je weet dan zelf ook wel dat het eigenlijk niet door de beugel kan, dat er nooit over wordt gepraat, dat er een taboe op ligt. Maar het is een last die steeds maar zwaarder wordt en je enorm kan opbreken (lijkt mij).
Ik zou het idd niet van de daken schreeuwen
Wat krijg je opgedrongen dan?quote:
Klopt maar ik hoef ook niks opgedrongen te krijgen, en als het mij niet aanstaat hoef ik ook niet alleen maar te slikken of wel?
Je praat echt in raadselen.
Dat is een heel moeilijk vraagstuk. Net als ALS.quote:
[..]
Niet altijd, mijn nichtje is meervoudig gehandicapt geboren, leven vol pijn gehad, meerdere operaties, ze kon niks, alleen lachen en huilen en het laatste deed ze het meeste.
ze is gestorven toen ze 20 was.
En ja, haar moeder hield van haar, zo erg dat ze er spijt van had ooit moeder te worden, want dit wil je niemand aan doen.
Dit topic b.v ik kan het ook links laten liggen en niet reageren, laat het maar aan de droeftoeters over dan dus, iedereen roept maar iets.quote:
[..]
Wat krijg je opgedrongen dan?
Je praat echt in raadselen.
En vooral die zonder kinderen, laat ze eerst een hondje nemen als dat bevalt kunnen ze misschien een kind nemen denk ik dan?
Eerlijk is eerlijk het kan wel eens tegenvallen, als het zoveelste ding stuk gaat, dan doe zelf een paar stapjes terug zeg ik dan.
Maar ook dat zullen raadselen voor je zijn als je geen kind hebt.
Vergelijken?quote:
Droeftoeters? En dan een kind met een hond vergelijken?
Als men die verantwoordelijkheid van een hondje niet aankan kan met wel die van een kind aan?
En dan vraagt men aan mij om begrijpend te lezen?
Laat ik jouw nou eens nemen zou jij voor je kind afstand doen van je motor?quote:
Het zou helpen als je wat begrijpelijker zou schrijven
Als je het even niet zou kunnen?
Ik denk dat daar het hele probleem zou kunnen liggen?
Die verwart spijt hebben volgens mij met per abuis je kinderen af willen staan. Begrijp ik dan goed dat de moeder zich schuldig voelt omdat ze als moeder het leven heeft gegeven aan een ongelukkig kindje? Dat vind ik wel heel sneu, daar kan ze niks aan doen. Maar ik kan me wel indenken dat het een moeder vreselijk veel pijn doet als je kind 20 jaar lang veel huilt.quote:
[..]
Niet altijd, mijn nichtje is meervoudig gehandicapt geboren, leven vol pijn gehad, meerdere operaties, ze kon niks, alleen lachen en huilen en het laatste deed ze het meeste.
ze is gestorven toen ze 20 was.
En ja, haar moeder hield van haar, zo erg dat ze er spijt van had ooit moeder te worden, want dit wil je niemand aan doen.
Waar komt die spijt vandaan, komt die zomaar uit de lucht vallen of waardoor komt het?quote:
Posts van john begrijp ik al het hele topic niet zoveel van.
Waarom is het relevant over de oorzaken te speculeren?quote:
[..]
Waar komt die spijt vandaan, komt die zomaar uit de lucht vallen of waardoor komt het?
Het zou kunnen helpen denk je niet?quote:
[..]
Waarom is het relevant over de oorzaken te speculeren?
Ik neem voor het gemak eens het materialistische, kunnen de ouders dat niet meer zouden ze daardoor spijt kunnen hebben?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 15-05-2016 15:34:28 ]
Sorry, maar dit gaat echt nergens over en kan er geen touw aan vastknopen. Ik zie dit vaker terug in topics, ik kan geen chocola maken van je reacties en hou meestal gewoon m'n mondquote:
[..]
Dit topic b.v ik kan het ook links laten liggen en niet reageren, laat het maar aan de droeftoeters over dan dus, iedereen roept maar iets.
En vooral die zonder kinderen, laat ze eerst een hondje nemen als dat bevalt kunnen ze misschien een kind nemen denk ik dan?
Eerlijk is eerlijk het kan wel eens tegenvallen, als het zoveelste ding stuk gaat, dan doe zelf een paar stapjes terug zeg ik dan.
Maar ook dat zullen raadselen voor je zijn als je geen kind hebt.
Maar je onderschat volgens mij gewoon het inlevingsvermogen dat nodig is om deze moeders en vaders enigszins te kunnen begrijpen. Je kunt je niet in hen verplaatsen, daarom sla je nu wartaal uit.
Is nogal offtopic, maar sws is zulke psychologie van de koude grond nutteloos. Volgens mij wil je daarmee vooral die ouders met spijt bekritiseren. Als je daarmee het taboe wilt illustreren is het wel weer OT denk ik.quote:
[..]
Het zou kunnen helpen denk je niet?
Ik neem voor het gemak eens het materialistische, kunnen de ouders dat niet meer zouden ze daardoor spijt kunnen hebben?
Iets wat je zelf niet kan begrijpen hoef je niet gelijk te veroordelen.
Ik denk dat die spijt idd uit de lucht komt vallen, serieus. Dat je pas weet wat het ouderschap inhoudt als je eenmaal ouder bent. Dat het geen emotie is waar je iets mee kunt doen en waar je anderen veel schade mee kunt berokkenen. Je kunt het niet negeren of uitzetten, je wilt van je kind genieten "zoals het hoort". Misschien voelt het alsof je gefaald hebt of dat je iets miet goed doet. En dat je desondanks ontzettend veel van je kind of kinderen houdt, maar dat je liever toch een ander leven had gehad.quote:
[..]
Waar komt die spijt vandaan, komt die zomaar uit de lucht vallen of waardoor komt het?
Deze ouders zitten ook niet op die gevoelens te wachten hoor, en behalve spijt ervaren ze waarschijnlijk ook veel schaamte en een schuldgevoel.
Dit is wel een treffende beschrijving denk ik.quote:
[..]
Ik denk dat die spijt idd uit de lucht komt vallen, serieus. Dat je pas weet wat het ouderschap inhoudt als je eenmaal ouder bent. Dat het geen emotie is waar je iets mee kunt doen en waar je anderen veel schade mee kunt berokkenen. Je kunt het niet negeren of uitzetten, je wilt van je kind genieten "zoals het hoort". Misschien voelt het alsof je gefaald hebt of dat je iets miet goed doet. En dat je desondanks ontzettend veel van je kind of kinderen houdt, maar dat je liever toch een ander leven had gehad.
Deze ouders zitten ook niet op die gevoelens te wachten hoor, en behalve spijt ervaren ze waarschijnlijk ook veel schaamte en een schuldgevoel.
Ah, kind vergelijken met hond ging al ver, maar nu zelfs met een motor.quote:
[..]
Laat ik jouw nou eens nemen zou jij voor je kind afstand doen van je motor?
Als je het even niet zou kunnen?
Ik denk dat daar het hele probleem zou kunnen liggen?
Maar ten eerste, moblo wil helemaal geen kinderen dus ik neem aan dat ze haar motor er ook niet voor zou afstaan.
Ten tweede, je hoeft helemaal niet perse je motor af te staan wanneer je kinderen hebt.
Ja en nee, nadat de baby werd geboren hebben ze haar aan de beademing gelegd, in de wetenschap dat ze het zonder beademing niet zou overleven.quote:
[..]
Begrijp ik dan goed dat de moeder zich schuldig voelt omdat ze als moeder het leven heeft gegeven aan een ongelukkig kindje? Dat vind ik wel heel sneu, daar kan ze niks aan doen. Maar ik kan me wel indenken dat het een moeder vreselijk veel pijn doet als je kind 20 jaar lang veel huilt.
Toen is haar de keuze gegeven haar wel of niet van de beademing af te halen, in het begin kon ze het niet, na een aantal weken wel, alleen toen kon ze dus uit zichzelf ademen.
En niks negatiefs over haar moeder, ze heeft haar leven gegeven voor haar kind, alles gedaan wat ze kon doen, maar om je eigen kind zo in pijn te zien is gewoon verschrikkelijk.
Dat lijkt me voor ouders een afgrijselijke keuze, je kind wel of niet van de beademing halen. Je moet er niet aan denken. En bij deze moeder heeft het kind dan 20 jaar veel moeten lijden.quote:
[..]
Ja en nee, nadat de baby werd geboren hebben ze haar aan de beademing gelegd, in de wetenschap dat ze het zonder beademing niet zou overleven.
Toen is haar de keuze gegeven haar wel of niet van de beademing af te halen, in het begin kon ze het niet, na een aantal weken wel, alleen toen kon ze dus uit zichzelf ademen.
En niks negatiefs over haar moeder, ze heeft haar leven gegeven voor haar kind, alles gedaan wat ze kon doen, maar om je eigen kind zo in pijn te zien is gewoon verschrikkelijk.
Ik denk dat ik dan wel kan begrijpen dat de moeder achteraf zegt dat het kindje beter niet had kunnen leven. Dat ze dat zegt uit liefde voor haar kind.
Ik vind het een heel aangrijpend verhaal.
Dit topic gaat niet over financieel tekort schieten, als je kinderen hebt. Hoewel het uiteraard best vaak voorkomt dat mensen met een krappe beurs vervloeken dat ze kinderen hebben. En ja, je hebt gelijk dat in zo'n geval de ouders moeten inleveren om ernaar te streven dat de kinderen niets te kort komen.quote:
Het zou kunnen helpen denk je niet?
Ik neem voor het gemak eens het materialistische, kunnen de ouders dat niet meer zouden ze daardoor spijt kunnen hebben?
Maar, dit topic gaat over spijt die een moeder heeft, dat ze ooit aan kinderen is begonnen. Ze komt er na een x-aantal jaren achter dat de output de input niet waard was. Waarbij de input dan bestaat uit striae, hangende borsten, slapeloze nachten, ouderavonden, huiswerk overhoren, wassen, strijken, rijlessen betalen, en fa zo nog maar een tijdje door.
De output bestaat uit een uiteindelijk zelfstandig nageslacht die niet altijd even dankbaar zijn voor alle moeite die je er in gestoken hebt. Sterker nog, er zijn kinderen die vinden dat ze recht hebben op vanalles en nog wat, omdat jij zo nodig een kind wilde. De verwende exemplaren.
Dit topic heeft dus feitelijk niets van doen met de financiën. Tenzij jij vindt dat ouders elke wens van hun kind moeten inwilligen, ten koste van hun eigen luxe.
Hier (komen) ook geen kinderen, maar eerlijk gezegd vind ik dit sneuer en zou ik ook irritanter vinden dan iemand die alleen nog maar over zijn/haar kind(eren) kan praten. Dat laatste begrijp ik tenminste nog. Dit vind ik eerlijk gezegd maar raar (maar goed, iets dergelijks heb ik al wel eens eerder aangegeven als reactie op een post van jou met iets vergelijkbaars en toen kwamen wij volgens mij tot de conclusie dat onze ervaringen met reacties van anderen nogal verschildenquote:
[..]
hier ook alleen echte vrienden die ook geen kinderen hebben. Zo werkt dat denk ik het beste. We waren toevallig op moederdag hier in Maart op pad met zijn vieren. Mijn vriendin bleef maar zeggen "happy not a mothersdaaaay"
).Zoals ik eerder ook al zei, dat is niet iets wat van we van de daken schreeuwen ofzoquote:
[..]
Hier (komen) ook geen kinderen, maar eerlijk gezegd vind ik dit sneuer en zou ik ook irritanter vinden dan iemand die alleen nog maar over zijn/haar kind(eren) kan praten. Dat laatste begrijp ik tenminste nog. Dit vind ik eerlijk gezegd maar raar (maar goed, iets dergelijks heb ik al wel eens eerder aangegeven als reactie op een post van jou met iets vergelijkbaars en toen kwamen wij volgens mij tot de conclusie dat onze ervaringen met reacties van anderen nogal verschilden
Maar we zaten toen ergens te lunchen en verderop ladingen tafels met gillende kinderen enzo want familieuitjes op moederdag enzo. We zeggen dat tegen elkaar, verder niet tegen mensen, omdat we zelf op dezelfde golflengte zitten.
Het is dan ook geen sneer toe naar mensen die wél kinderen hebben, anders hadden we het wel continu hardop geroepen ofzo. Het is gewoon een 'yay, wat zijn we blij met onze keus als we hier zo zitten met z'n viertjes'. Die vriendin is de meest attente persoon die ik me maar kan bedenken, overigens. Superleuk met kinderen en haar nichtjes en neefjes. Maar gewoon blij met hun/onze keus.
Ik praat eigenlijk bijna nooit over het niet-hebben van kinderen, tenzij het gewoon ter sprake komt. Maar ik begin er eigenlijk nooit zelf over. Mensen vragen er wel eens naar. Ik zeg wel vrij gauw dat ik gesteriliseerd ben als ik gezeik aan zie komen.
Ik begin er ook nooit zelf over, eigenlijk, omdat het 9 van de 10 keer zou leiden tot 'wacht maar' uitspraken. Het wordt wel veel gevraagd door mensen omdat ik in de 'kinderen krijg/heb leeftijd zit', dus dan wordt er gevraagd of dat nog komt dan, en als ik dan nee zeg is 't hek van de dam, en ik probeer het dan altijd zo kort mogelijk te houden: Nee, er komen geen kinderen. Nee, *ander onderwerp*. Maar het zijn meestal de anderen die dan door blijven praten over mijn/onze keusquote:
Context is belangrijk.
Ik praat eigenlijk bijna nooit over het niet-hebben van kinderen, tenzij het gewoon ter sprake komt. Maar ik begin er eigenlijk nooit zelf over. Mensen vragen er wel eens naar. Ik zeg wel vrij gauw dat ik gesteriliseerd ben als ik gezeik aan zie komen.
Maar nu ben ik weer even op pad. Nieuwe motor kopen. Speciaal voor john!
Hier op FOK! kom je wel anders over, wat dat betreft.quote:
[..]
Zoals ik eerder ook al zei, dat is niet iets wat van we van de daken schreeuwen ofzo
Maar we zaten toen ergens te lunchen en verderop ladingen tafels met gillende kinderen enzo want familieuitjes op moederdag enzo. We zeggen dat tegen elkaar, verder niet tegen mensen, omdat we zelf op dezelfde golflengte zitten.
Het is dan ook geen sneer toe naar mensen die wél kinderen hebben, anders hadden we het wel continu hardop geroepen ofzo. Het is gewoon een 'yay, wat zijn we blij met onze keus als we hier zo zitten met z'n viertjes'. Die vriendin is de meest attente persoon die ik me maar kan bedenken, overigens. Superleuk met kinderen en haar nichtjes en neefjes. Maar gewoon blij met hun/onze keus.
Want 100 jaar geleden was het nog normaal dat een kind de ouders dankbaarheid was verschuldigd voor het grote geschenk van het leven en het onderhoud -eten, dak boven het hoofd en opvoeding- In ruil daar voor was men de ouders gehoorzaamheid en loyaliteit verplicht.
Niet dat ik naar deze situatie terg zou willen maar ik heb toch de indruk dat de balans te ver naar de andere kant is door geslagen.
Waarom zou je eigenlijk wel mogen zeggen dat je liever andere ouders had gehad omdat je niet blij met ze bent en niet mogen zeggen dat je kinderen je tegen vallen ?
Heb net mijn man voor onze trouwdag een nieuwe motor gegeven en ik krijg de mijne zodra ik mijn rijbewijs heb gehaald. Heb niet eens mijn zoon in hoeven ruilen op die motor, beetje jammer wel eigenlijk, dacht dat jonge jongens een leuke duit op zouden leverenquote:
Maar nu ben ik weer even op pad. Nieuwe motor kopen. Speciaal voor john!
Pffff mens, koop een dagboek ofzo voor je totaal niet boeiende avonturen met je huppelmutsvriendin. Wat heeft dit in godsnaam met het onderwerp te maken?quote:
[..]
Zoals ik eerder ook al zei, dat is niet iets wat van we van de daken schreeuwen ofzo
Maar we zaten toen ergens te lunchen en verderop ladingen tafels met gillende kinderen enzo want familieuitjes op moederdag enzo. We zeggen dat tegen elkaar, verder niet tegen mensen, omdat we zelf op dezelfde golflengte zitten.
Het is dan ook geen sneer toe naar mensen die wél kinderen hebben, anders hadden we het wel continu hardop geroepen ofzo. Het is gewoon een 'yay, wat zijn we blij met onze keus als we hier zo zitten met z'n viertjes'. Die vriendin is de meest attente persoon die ik me maar kan bedenken, overigens. Superleuk met kinderen en haar nichtjes en neefjes. Maar gewoon blij met hun/onze keus.
Leuk is dat als je geen kinderen kunt krijgen, dat mensen blijven mekkeren waar de kinders blijvenquote:
[..]
Ik begin er ook nooit zelf over, eigenlijk, omdat het 9 van de 10 keer zou leiden tot 'wacht maar' uitspraken. Het wordt wel veel gevraagd door mensen omdat ik in de 'kinderen krijg/heb leeftijd zit', dus dan wordt er gevraagd of dat nog komt dan, en als ik dan nee zeg is 't hek van de dam, en ik probeer het dan altijd zo kort mogelijk te houden: Nee, er komen geen kinderen. Nee, *ander onderwerp*. Maar het zijn meestal de anderen die dan door blijven praten over mijn/onze keus
Maar nu ben ik weer even op pad. Nieuwe motor kopen. Speciaal voor john!
In China misschien?quote:
[..]
Heb net mijn man voor onze trouwdag een nieuwe motor gegeven en ik krijg de mijne zodra ik mijn rijbewijs heb gehaald. Heb niet eens mijn zoon in hoeven ruilen op die motor, beetje jammer wel eigenlijk, dacht dat jonge jongens een leuke duit op zouden leveren
Toch uiterst treurig hoe jij allerlei onderwerpen over ouders en kinderen altijd moet herleiden tot jouw eigen grote lijden omtrent het niet willen krijgen van kinderen. Bij dit topic ook weer. 't Gaat over moeders die moeten kunnen zeggen dat ze spijt hebben van hun kinderkeus maar nee, iedereen moet vooral aanhoren dat motorbloempje last heeft van 'wacht maar' uitspraken. Nogmaals, koop een dagboek voor je treurige off-topic geneuzel.quote:
[..]
Ik begin er ook nooit zelf over, eigenlijk, omdat het 9 van de 10 keer zou leiden tot 'wacht maar' uitspraken. Het wordt wel veel gevraagd door mensen omdat ik in de 'kinderen krijg/heb leeftijd zit', dus dan wordt er gevraagd of dat nog komt dan, en als ik dan nee zeg is 't hek van de dam, en ik probeer het dan altijd zo kort mogelijk te houden: Nee, er komen geen kinderen. Nee, *ander onderwerp*. Maar het zijn meestal de anderen die dan door blijven praten over mijn/onze keus
Maar nu ben ik weer even op pad. Nieuwe motor kopen. Speciaal voor john!
En dat, daarom ben ik altijd vrij voorzichtig met zulke vragen.quote:
[..]
Leuk is dat als je geen kinderen kunt krijgen, dat mensen blijven mekkeren waar de kinders blijven
Wat wel grappig was toen bleek dat de buren bewust kinderloos waren, want ik had er serieus rekening mee gehouden dat ze wel wilden maar het niet lukte, en dan is het eigenlijk best gênant als je op je 44ste nog even een kind krijgt.
Van de buren in het oude huis wist ik het, die hebben na jarenlang medische mallemolen geadopteerd, en dan is het bijna vervelend als je daar moet vertellen dat je zwanger bent, zeker op die leeftijd nog.
Ik ben het iig beu om door al die reacties heen te bunkeren. Kap ermee.
Pretty please?
In de OP lijkt het te gaan over de nadelen van ouderschap in het algemeen, niet over het feit dat die vrouwen hun kinderen niet leuk (genoeg) vinden. Dat laatste gaat aardig wat stappen verder qua heftigheid vind ik, maar gebeurt zeker wel eens... Zou dat in de gevallen zoals in de OP soms stiekem niet ook een rol spelen, vraag ik mij dan af?quote:
Ik vraag me af of de zaken ook niet flink uit balans zijn geraakt de afgelopen jaren. Ouders hebben zwaar wegende plichten en kinderen hebben zwaar wegende rechten. Dat klopt natuurlijk niet.
Want 100 jaar geleden was het nog normaal dat een kind de ouders dankbaarheid was verschuldigd voor het grote geschenk van het leven en het onderhoud -eten, dak boven het hoofd en opvoeding- In ruil daar voor was men de ouders gehoorzaamheid en loyaliteit verplicht.
Niet dat ik naar deze situatie terg zou willen maar ik heb toch de indruk dat de balans te ver naar de andere kant is door geslagen.
Waarom zou je eigenlijk wel mogen zeggen dat je liever andere ouders had gehad omdat je niet blij met ze bent en niet mogen zeggen dat je kinderen je tegen vallen ?
Ik ben bewust kinderloos maar kan me juist heel goed vinden in en heb ook medelijden met ouders die spijt hebben van hun keuze, want ik heb daar ook vaker bij stilgestaan. Maar dan zal ik m'n bek maar houden.quote:
Waarom al dat geneuzel over mensen die bewust kinderloos blijven? Het lijkt mij evident dat die groep totaal niets met het onderwerp van doen heeft.
Ik ben het iig beu om door al die reacties heen te bunkeren. Kap ermee.
Pretty please?
Of mensen met een traumatische bevalling en daar onbewust of in ieder geval ongewild hun kind daar verantwoordelijk voor houden. Of dat ze zich nooit goed aan hun kind hebben kunnen binden. Lijkt me ook ellendig bij adopterenquote:
Dat lijkt me ook redelijk dramatisch, als je een kind krijgt met wie het gewoon totaal niet klikt. Dat kan natuurlijk gewoon gebeuren.
Je hoeft geen moeder te zijn om over het onderwerp te praten natuurlijk. Echter, zeuren over de nadelen van het kinderloos zijn wanneer het aankomt op de omgang met ouders - a la motorbloempje - heeft er geen drol mee te makenquote:
[..]
Ik ben bewust kinderloos maar kan me juist heel goed vinden in en heb ook medelijden met ouders die spijt hebben van hun keuze, want ik heb daar ook vaker bij stilgestaan. Maar dan zal ik m'n bek maar houden.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 15-05-2016 21:53:06 ]
Je moet niet je bek houden omdat je bewust kinderloos bent, je moet daar alleen geen discussie over voeren in dit draadje omdat het volstrekt off topic is.quote:
Ik ben bewust kinderloos maar kan me juist heel goed vinden in en heb ook medelijden met ouders die spijt hebben van hun keuze, want ik heb daar ook vaker bij stilgestaan. Maar dan zal ik m'n bek maar houden.
O die uitgelopen theezakjes die komen ook wel zonder kinderen hoor.quote:
[..]
Dit topic gaat niet over financieel tekort schieten, als je kinderen hebt. Hoewel het uiteraard best vaak voorkomt dat mensen met een krappe beurs vervloeken dat ze kinderen hebben. En ja, je hebt gelijk dat in zo'n geval de ouders moeten inleveren om ernaar te streven dat de kinderen niets te kort komen.
Maar, dit topic gaat over spijt die een moeder heeft, dat ze ooit aan kinderen is begonnen. Ze komt er na een x-aantal jaren achter dat de output de input niet waard was. Waarbij de input dan bestaat uit striae, hangende borsten, slapeloze nachten, ouderavonden, huiswerk overhoren, wassen, strijken, rijlessen betalen, en fa zo nog maar een tijdje door.
De output bestaat uit een uiteindelijk zelfstandig nageslacht die niet altijd even dankbaar zijn voor alle moeite die je er in gestoken hebt. Sterker nog, er zijn kinderen die vinden dat ze recht hebben op vanalles en nog wat, omdat jij zo nodig een kind wilde. De verwende exemplaren.
Dit topic heeft dus feitelijk niets van doen met de financiën. Tenzij jij vindt dat ouders elke wens van hun kind moeten inwilligen, ten koste van hun eigen luxe.
Als je gewoon fit blijft, dan hoeft het allemaal niet zo bergafwaards te gaan en met wat cosmetische ingrepen kom je er ook wel bovenop als het onverhoopt wel teveel bergafwaards gaat.quote:
[..]
O die uitgelopen theezakjes die komen ook wel zonder kinderen hoor.
Overigens, zowel kinderloze vrouwen als vrouwen met kinderen zijn vaker niet dan wel nog aantrekkelijk als ze een beetje op leeftijd komen. Dat geldt net zo goed voor mannen. Dus het zal toch niet aan kinderen liggen dat hun lichaam oogt als vergane glorie?
http://www.royaljongbloed(...)ar/9789050308489.pdf
Dat kan zeker hoor, het hoeft niet zo te zijn maar het is uitstel van executie vind ik, tevens voor mij hebben alle leeftijden hun charme, en of ze hangen of mijn gezicht heeft rimpels mij jeukt het niet.quote:
[..]
Als je gewoon fit blijft, dan hoeft het allemaal niet zo bergafwaards te gaan en met wat cosmetische ingrepen kom je er ook wel bovenop als het onverhoopt wel teveel bergafwaards gaat.
Overigens, zowel kinderloze vrouwen als vrouwen met kinderen zijn vaker niet dan wel nog aantrekkelijk als ze een beetje op leeftijd komen. Dat geldt net zo goed voor mannen. Dus het zal toch niet aan kinderen liggen dat hun lichaam oogt als vergane glorie?
Kan me echter wel iets erbij voorstellen.
Vandaag een gesprek met partner gehad en gevraagd of ze spijt ervan had?
Wat niet is kan nog komen zei ze, gevraagd of ze het van de daken af zou schreeuwen dan, daar kwam NEE als antwoord op, het veranderd er toch niet door werd mij verteld!
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 15-05-2016 22:29:44 ]
Mag ik mee op de nieuwe motor?quote:
Het gaat toch ook nietom het van de daken schreeuwen, john, dat staat ook helemaal niet in de OP en is ook niet wat bijvoorbeeld deedeetee zegt.
Niet dat ik wel wil maar zou je antwoord wel eens willen horen.
Origineel artikel:quote:Maar het heeft me zoveel gekost, mentaal, emotioneel en psychisch.
Het past ook wat beter bij de rest van het gejank over "mijn lichaam"quote:But it comes at a huge cost; mentally, emotionally and physically.
Momenten van 'O ik wou dat..' zijn vrij normaal. Dat zal iedereen hebben. Zeggen dat de kinderen het achteraf niet waard waren dan ben je geen moeder.
In een later stadium zou mijn partner het zich kunnen voorstellen, of ze getrapt met de voeten wordt of gedragen op de armen van, bij wijze van spreke?quote:
[..]
Origineel artikel:
[..]
Het past ook wat beter bij de rest van het gejank over "mijn lichaam"
Momenten van 'O ik wou dat..' zijn vrij normaal. Dat zal iedereen hebben. Zeggen dat de kinderen het achteraf niet waard waren dan ben je geen moeder.
Maar zelfs dan zou ze nog spreken van vergeven, naar ons gesprek van vandaag.
En eerlijk is eerlijk de meeste last ligt op moeders schouders bij ons.
Materialistische dingen is papa voor!
O het is aan het kind om onvoorwaardelijke liefde te verdienen?quote:
[..]
In een later stadium zou mijn partner het zich kunnen voorstellen, of ze getrapt met de voeten wordt of gedragen op de armen van, bij wijze van spreke?
Maar zelfs dan zou ze nog spreken van vergeven, naar ons gesprek van vandaag.
En eerlijk is eerlijk de meeste last ligt op moeders schouders bij ons.
Materialistische dingen is papa voor!
Ook een mooie
Waar lees je dat?quote:
[..]
O het is aan het kind om onvoorwaardelijke liefde te verdienen?
Ook een mooie
Ja, dat ben je dus wel. Met jou kan zo iemand daar in elk geval niet over praten, zoveel is duidelijk.quote:
[..]
Origineel artikel:
[..]
Het past ook wat beter bij de rest van het gejank over "mijn lichaam"
Momenten van 'O ik wou dat..' zijn vrij normaal. Dat zal iedereen hebben. Zeggen dat de kinderen het achteraf niet waard waren dan ben je geen moeder.
Even off-topic, maar is Nederlands soms niet je moedertaal?quote:
[..]
In een later stadium zou mijn partner het zich kunnen voorstellen, of ze getrapt met de voeten wordt of gedragen op de armen van, bij wijze van spreke?
Maar zelfs dan zou ze nog spreken van vergeven, naar ons gesprek van vandaag.
En eerlijk is eerlijk de meeste last ligt op moeders schouders bij ons.
Materialistische dingen is papa voor!
Wat doet dat ertoe?quote:
[..]
Even off-topic, maar is Nederlands soms niet je moedertaal?
In mijn mening is zo iemand ei-donor en baarmoeder geweest. Van moederschap weet ze niks.quote:
[..]
Ja, dat ben je dus wel. Met jou kan zo iemand daar in elk geval niet over praten, zoveel is duidelijk.
Ik heb het dus niet over degeen die het over 'momenten van spijt' heeft. Maar over die troela die zegt dat haar kinderen het haar achteraf niet waard zijn geweest.
Dat is de vraag nog maar, misschien hadden die moeders met spijt wat beter moeten nadenken over hun keuze wel of geen kinderen te krijgen.quote:
[..]
Je moet niet je bek houden omdat je bewust kinderloos bent, je moet daar alleen geen discussie over voeren in dit draadje omdat het volstrekt off topic is.
En uit de verhalen van de bewust kinderlozen blijkt dat zo'n keuze nog steeds lastig te verantwoorden is (hoewel het al van de zotte is dat mensen zo'n keuze überhaupt moeten verantwoorden), het hangt imho dus zeker wel met elkaar samen, zeker als je zo over je kinderen en/of moederschap denkt dat je in termen van "spijt" denkt.