NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
Sprechen Sie deutsch?quote:Op donderdag 12 mei 2016 13:27 schreef john2406 het volgende:
[..]
Of wil je niet, multitasken is snelle beslissingen nemen, meerdere dingen tegelijk, en achteraf zeuren?
Nogmaals mijn mening die beslissing neemt men, de gevolgen ervan zal men voor komen aan het opdraaien toch?
Of zouden sommige denken dat ze de kinderen terug duwen kunnen?
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Hahaha, knap van je!quote:
[..]
Ik kan hem redelijk vertalen, ik ben ook man
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Dit is bij ons een beetje hetzelfde, alleen mijn vriendin begint langzaam meer naar een "ja" te neigen, waarbij ik nog steeds in mijn "nee" blijf hangen (dat zei ik op mijn twaalfde alquote:
Interessant onderwerp! Mijn vrouw en ik zijn er nog niet helemaal over uit of we kinderen willen maar leunen op dit moment nog richting een 'nee'. En als dat niet binnen een paar jaar verandert, wordt het een definitieve nee want we zijn beiden midden dertig.
Voor mij zelf is het een kwestie van mijn huidige leven niet willen opgeven. Er zijn veel dingen waar ik nog van droom en kinderen vallen daar niet onder. Daarbij, als ik naar ouders kijk, zie ik weinig waarop ik (vanuit mijn optiek) jaloers zou moeten zijn. De eerste paar jaar lijken me erg zwaar, de tienerjaren volledig hopeloos en daarna zijn ze alweer het huis uit..
). Maar ja, ik wil haar natuurlijk ook echt niet kwijt. Ik zie echt helemaal niets leuks aan een baby, ik vind baby's strontlelijk, ze maken lawaai, houden je uit je slaap, kunnen niet met je praten en zorgen ervoor dat je niets meer ongepland kan gaan doen.Dat hele gebeuren dat ALLES om dat kind draait zoals ik zie bij een aantal vrienden vind ik ook maar niets. Ben je normaal met ze in gesprek over iets, zien ze vanuit hun ooghoek dat het kind een scheet laat, en moet dat meteen breed uitgemeten worden in alle geuren en kleuren
Het moet altijd over dat kind gaan Zit je lekker met z'n allen te BBQ-en, moet dat kind een potje Olvarit naar binnen geschoven hebben, nou, dan heb ik meteen gegeten en gedronken als ik dat ranzige gebeuren zie Als een kind wat ouder is en zelf dingen kan en praten en zo, lijkt het me nog niet eens zo heel vervelend, maar die eerste jaren lijken me echt een enorme opgave.Gelukkig wordt het steeds minder een taboe om hierover te spreken. Ik heb een mannelijke collega die gewoon eerlijk toegeeft dat hij een depressie heeft gehad toen zijn kind geboren was, hij vond het echt verschrikkelijk die eerste jaren. Nu het kind wat ouder is, is hij er wel blij mee overigens
En ik hoorde een andere vrouwelijke (wat oudere) collega laatst zeggen dat als ze nog een keer mocht kiezen, ze had gekozen om kinderloos te blijven.
Don't let my username fool you...
Ik denk vaak dat de maatschappij nog te veel denkt vanuit een soort 'iedereen heeft het recht om kinderen te krijgen'. Wettelijk gezien is dat inderdaad zo, maar ik ben er zelf voorstander van dat mensen minder uitgaan van dat privilege en meer uitgaan van de realiteit. Is het wel verstandig dat ik kinderen krijg? Zou het goed zijn voor mij, of (nog belangrijker) voor mijn kinderen?
We leven in een tijd waarin we leren om voor onszelf te denken en minder snel mee te gaan met de stroom. Daar moeten we ook gebruik van maken. Als je dan alsnog, na een goede overweging, besluit kinderen te willen, dan moet daar ook volledige steun voor zijn.
We leven in een tijd waarin we leren om voor onszelf te denken en minder snel mee te gaan met de stroom. Daar moeten we ook gebruik van maken. Als je dan alsnog, na een goede overweging, besluit kinderen te willen, dan moet daar ook volledige steun voor zijn.
Ik weet wel dat mijn moeder eigenlijk stiekem het meeste heeft met mijn kinderen in vergelijking met die van mij broer. Ze was ook bij beide bevallingen en ze is echt oma van mijn kinderen (geen oppasoma, daarvoor wonen we te ver weg).quote:Op donderdag 12 mei 2016 13:28 schreef Gia het volgende:
[..]
Haha, en als je oma wordt, vind je je kleinkind ook geweldig!
Overigens op het oma aspect ingaand, zou je dan oma worden vua een zoon of via een dochter? Want dat maakt, vrees ik, wel veel verschil.
Ik heb twee zussen en wij kwamen vroeger meer bij mijn moeders kant van de familie dan aan mijn vaders kant. Was net alsof dat verder weg familie was. Nu nog steeds heb ik meer contact met neven en nichten van moeders kant dan van vaders kant.
Bij onszelf merk ik dat minder. Maar heb ook wel een goede band met mijn schoonfamilie, ook qua gespreksstof heb ik daar meer mee dan met mijn eigen zussen.Ik ben niet zo'n toppersconcerttype, als je begrijpt wat ik bedoel.
Maar ik zie wel dat bij tantes van mij die dochters hebben, de kleinkinderen vaker bij oma komen dan bij tantes die zonen hebben.
Ikzelf heb twee zonen en hoop wel net zo'n goede band te krijgen met hun vrouw(en)/partner als ik heb met mijn schoonfamilie.
Van de kinderen van mijn broer is de moeder van mijn schoonzus de ''echte'' oma.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Haha, ik herken je angstbeeldenquote:
[..]
Dit is bij ons een beetje hetzelfde, alleen mijn vriendin begint langzaam meer naar een "ja" te neigen, waarbij ik nog steeds in mijn "nee" blijf hangen (dat zei ik op mijn twaalfde al
Dat hele gebeuren dat ALLES om dat kind draait zoals ik zie bij een aantal vrienden vind ik ook maar niets. Ben je normaal met ze in gesprek over iets, zien ze vanuit hun ooghoek dat het kind een scheet laat, en moet dat meteen breed uitgemeten worden in alle geuren en kleuren
Gelukkig wordt het steeds minder een taboe om hierover te spreken. Ik heb een mannelijke collega die gewoon eerlijk toegeeft dat hij een depressie heeft gehad toen zijn kind geboren was, hij vond het echt verschrikkelijk die eerste jaren. Nu het kind wat ouder is, is hij er wel blij mee overigens
Ik zie hetzelfde inderdaad om mij heen, of dan eigenlijk vooral bij de vriendinnen van mijn vrouw. Het worden gewoon volledig andere mensen.
Ik vind wel, hoe ouder kinderen worden hoe leuker.quote:
[..]
Dit is bij ons een beetje hetzelfde, alleen mijn vriendin begint langzaam meer naar een "ja" te neigen, waarbij ik nog steeds in mijn "nee" blijf hangen (dat zei ik op mijn twaalfde al
Dat hele gebeuren dat ALLES om dat kind draait zoals ik zie bij een aantal vrienden vind ik ook maar niets. Ben je normaal met ze in gesprek over iets, zien ze vanuit hun ooghoek dat het kind een scheet laat, en moet dat meteen breed uitgemeten worden in alle geuren en kleuren
Gelukkig wordt het steeds minder een taboe om hierover te spreken. Ik heb een mannelijke collega die gewoon eerlijk toegeeft dat hij een depressie heeft gehad toen zijn kind geboren was, hij vond het echt verschrikkelijk die eerste jaren. Nu het kind wat ouder is, is hij er wel blij mee overigens
Ik vind baby's en peuters schattig enzo, maar je kan er zo weinig mee.
Nu is onze jongste bijna 8 en de oudste is bijna 12.
We hebben op vrijdagavond filmavond, Star Wars, Marvel, Lord of the Ring, dat soort films zijn favoriet.
We kijken nu ook bijna iedere avond na het eten en douchen Avatar ( de serie) samen. Daarvoor was het mythbusters en daarvoor diverse documentaires en we lezen Harry Potter.
We gamen samen ( Broforce, Terraria en Dragon age) en dan natuurlijk ook de dingen buiten elektronica om, als ik bv een eind ga hardlopen gaan de kinderen mee op skeelers, fiets of iets dergelijks.
We doen nu echt dingen samen als gezin, en dat vind ik heel erg leuk!
En blijkbaar voeden wij complete nerds op.
En je moet jezelf als ouders niet te serieus nemen en de humor en in houden.
Gesprek tussen mijn man en mij eerder.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ja, van die mensen die nadat ze een kind hebben om 19:00 al beginnen te gapen en dan hebben ze een keer zich een avond weten los te wurmen van hun kind, dan wil je om 21:00 afspreken ergens (lijkt me een heel schappelijke tijd, ben zelf ook geen 18 meerquote:
[..]
Haha, ik herken je angstbeelden
Ik zie hetzelfde inderdaad om mij heen, of dan eigenlijk vooral bij de vriendinnen van mijn vrouw. Het worden gewoon volledig andere mensen.
), zeggen ze dat dat wel laat is... Schattig? Een puppy of een kitten, die vind ik schattig, een baby vind ik écht niets schattigs aan, de een nog lelijker dan de ander. Kan me ook niet voorstellen dat ik mijn eigen kind dan ineens wél schattig ga vinden.quote:
[..]
Ik vind wel, hoe ouder kinderen worden hoe leuker.
Ik vind baby's en peuters schattig enzo, maar je kan er zo weinig mee.
Don't let my username fool you...
Van de vrouwen die hier beweren posten dat ze geen kinderen willen ben ik wel eens benieuwd naar de leeftijd. Om het even in perspectief te plaatsen.
Where law ends, tyrrany begins.
Vanwaar dat kleinerende 'beweren'?quote:Op donderdag 12 mei 2016 13:51 schreef Gunner het volgende:
Van de vrouwen die hier beweren dat ze geen kinderen willen ben ik wel eens benieuwd naar de leeftijd. Om het even in perspectief te plaatsen.
Maar 31 hoor als jij denkt dat je na het verkrijgen van deze informatie denkt beter in staat te zijn iemand te kennen dan zij zichzelf...
Ja doei.
Voel je niet zo aangevallen zeg. Ik pretendeer helemaal niet iemand dan te kennen...pffff...
Where law ends, tyrrany begins.
Mijn vrouw is 34 en wil ook nog geen kinderen. Haar zus is trouwens 40 en heeft ook nooit aandrang gevoeld voor zover ik weet.quote:
Van de vrouwen die hier beweren dat ze geen kinderen willen ben ik wel eens benieuwd naar de leeftijd. Om het even in perspectief te plaatsen.
Dat vind ik dan weer zo denigrerend, niet iedere vrouw wil kinderen, klaarquote:
Van de vrouwen die hier beweren dat ze geen kinderen willen ben ik wel eens benieuwd naar de leeftijd. Om het even in perspectief te plaatsen.
Ja, sommige veranderen van gedachte, maar alsnog is hun gevoel op dit moment dat ze geen kinderen willen en dat is ieders goed recht.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Maar waarom dan 'beweren', en niet gewoon 'aangeven'?quote:
Voel je niet zo aangevallen zeg. Ik pretendeer helemaal niet iemand dan te kennen...pffff...
Ja doei.
Het is op zich best een legitieme vraag, hoe irritant hij ook is. Er zijn nou eenmaal veel vrouwen die bij het ouder worden van mening veranderen.quote:
[..]
Vanwaar dat kleinerende 'beweren'?
Maar 31 hoor als jij denkt dat je na het verkrijgen van deze informatie denkt beter in staat te zijn iemand te kennen dan zij zichzelf...
Het gaat vooral om de verwoording, niet de vraag an sich, al vind ik 'm altijd vrij betweterig.quote:
[..]
Het is op zich best een legitieme vraag, hoe irritant hij ook is. Er zijn nou eenmaal veel vrouwen die bij het ouder worden van mening veranderen.
Ja doei.
Sorry. het was echt niet denigrerend bedoelt of wat dan ook. Het spijt me dat je er zo aanstoot aan neemt. Kusje erop?quote:
[..]
Maar waarom dan 'beweren', en niet gewoon 'aangeven'?
Where law ends, tyrrany begins.
Vooruit.quote:
[..]
Sorry. het was echt niet denigrerend bedoelt of wat dan ook. Het spijt me dat je er zo aanstoot aan neemt. Kusje erop?
Ja doei.
Duidelijk. Ja, ik ken de irritatiequote:
[..]
Het gaat vooral om de verwoording, niet de vraag an sich, al vind ik 'm altijd vrij betweterig.
Maar daarom heb ik voor mezelf wel altijd een slag om de arm gehouden en m'n vrouw ook: Op dit moment willen we geen kinderen en ik denk dat dat niet gaat veranderen. Maar ik weet het niet zeker.
Ik kan me het heel goed voorstellen dat je als ouder op een gegeven moment tot de conclusie zou kunnen komen dat je liever geen kinderen gehad zou hebben. Er zijn zoveel omstandigheden te bedenken die het hebben van gewenste kinderen op den duur tot een hel kunnen maken. het is wel heel jammer dat je het niet mag zeggen als vrouw.
Ik vind het ook heel normaal dat je geen kinderen zou willen. Tegenwoordig heb je als Nederlander zoveel mogelijkheden om je leven in te richten, dat ik wel begrijp dat daar vaak geen kinderen in passen of dat je er überhaupt geen behoefte aan hebt. Ik snap dan ook de sociale druk helemaal niet.
Wij waren jaren bewust (maar niet definitief) kindervrij. Daarna dus wel aan kinderen begonnen en we zouden niet anders meer willen. Het beïnvloedt je leven natuurlijk dramatisch maar het voegt ook zoveel toe. Gelukkig weet je niet wat je mist als je geen kinderen hebt. Helaas weet je wel wat je mist als je ze wel hebt.
Ik vind het ook heel normaal dat je geen kinderen zou willen. Tegenwoordig heb je als Nederlander zoveel mogelijkheden om je leven in te richten, dat ik wel begrijp dat daar vaak geen kinderen in passen of dat je er überhaupt geen behoefte aan hebt. Ik snap dan ook de sociale druk helemaal niet.
Wij waren jaren bewust (maar niet definitief) kindervrij. Daarna dus wel aan kinderen begonnen en we zouden niet anders meer willen. Het beïnvloedt je leven natuurlijk dramatisch maar het voegt ook zoveel toe. Gelukkig weet je niet wat je mist als je geen kinderen hebt. Helaas weet je wel wat je mist als je ze wel hebt.
Siesta & Fiesta!
Je moet het inderdaad gewoon kunnen zeggen, of je nou man bent of vrouw. Maar natuurlijk nooit tegen je eigen kinderen (dus eigenlijk gewoon altijd anoniem of op een plek waar je kinderen er nooit achter komen).
Het grappige is dat de natuur er doorgaans voor zorgt dat je dat dus juist wél doetquote:
[..]
Schattig? Een puppy of een kitten, die vind ik schattig, een baby vind ik écht niets schattigs aan, de een nog lelijker dan de ander. Kan me ook niet voorstellen dat ik mijn eigen kind dan ineens wél schattig ga vinden.
Waarmee ik niet wil zeggen dat je kinderen moet nemen als je ze niet wil, uiteraard.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Je hebt nog gelijk ook.quote:
[..]
Dit is bij ons een beetje hetzelfde, alleen mijn vriendin begint langzaam meer naar een "ja" te neigen, waarbij ik nog steeds in mijn "nee" blijf hangen (dat zei ik op mijn twaalfde al
Dat hele gebeuren dat ALLES om dat kind draait zoals ik zie bij een aantal vrienden vind ik ook maar niets. Ben je normaal met ze in gesprek over iets, zien ze vanuit hun ooghoek dat het kind een scheet laat, en moet dat meteen breed uitgemeten worden in alle geuren en kleuren
Gelukkig wordt het steeds minder een taboe om hierover te spreken. Ik heb een mannelijke collega die gewoon eerlijk toegeeft dat hij een depressie heeft gehad toen zijn kind geboren was, hij vond het echt verschrikkelijk die eerste jaren. Nu het kind wat ouder is, is hij er wel blij mee overigens
Ik vond al mijn kinderen als baby doodsaai en de blérende exemplaren ( met name de oudste want dat was een huilbaby ) echt bloed irritant. Ik weet nog steeds niet hoe snel ik een winkel uit moet rennen als er een blérkind in de zaak is.
En als ze ouder zijn en gaan praten kunnen ze vreselijk vervelende opmerkingen gaan maken en als ze in hun tienerjaren komen houd je dan maar helemaal vast !
Ga fietsen jij !! ikke niet hoor..
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |