abonnement Unibet Coolblue
pi_158935475


Welkom in het centrale topic van "Depressie & Angst".


quote:
Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.

Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.

Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie

quote:
Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.

Wanneer spreken we van een angststoornis?

Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.

In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:

Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs

Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:

Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
quote:
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-5 zijn de angststoornissen zoals ze in het DSM-IV vermeld werden, opgesplitst in drie categorieën:
1) de angststoornissen
2) de obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (ocgs)
3) de trauma- en stressorgerelateerde stoornissen

Angststoornissen in het DSM-5:
Paniekstoornis
Agorafobie
Specifieke fobie
Sociale angststoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Separatieangststoornis
Selectief mutisme
Angststoornis door een middel of medicatie
Angststoornis door een andere medische aandoening
angststoornis (niet anders omschreven)

Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD)
Stoornis in de lichaamsbeleving
Hoarding (het dwangmatig verzamelen van dingen)
Trichotillomanie (het regelmatig uittrekken van het eigen haar)
Excoriation disorder/Dermatillomanie (het regelmatig pulken aan de eigen huid)

Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Reactieve hechtingsstoornis
Ontremde sociale engagementstoornis
Posttraumatische stressstoornis
Acute stressstoornis
Aanpassingsstoornissen

quote:
FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben.

Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link:

http://irc.fok.nl/

En dan in principe

/join #dna

Heb je vragen omtrent IRC?
PM de volgende users:
zomertje
RBWO

quote:


pi_158935482
Droopie was offline dus ik opende maar even een nieuw deel.
pi_158935663
quote:
0s.gif Op vrijdag 8 januari 2016 18:38 schreef Elvi het volgende:
Droopie was offline dus ik opende maar even een nieuw deel.
Dank je :)
Hell To The Liars
pi_158937015
Hoi. Besloten om echt rust te nemen en grote leeropdracht niet optijd (over 1 week) in te leveren. Was gewoon vrolijk vanmiddag! Dus dat was wel een goede beslissing al ben ik wel bang voor de consequenties (vertraging)

Hoe is het met jullie?
Duvel & Niels
pi_158937489
quote:
0s.gif Op vrijdag 8 januari 2016 19:22 schreef Duufje het volgende:
Hoi. Besloten om echt rust te nemen en grote leeropdracht niet optijd (over 1 week) in te leveren. Was gewoon vrolijk vanmiddag! Dus dat was wel een goede beslissing al ben ik wel bang voor de consequenties (vertraging)

Hoe is het met jullie?
Nou, wat eerste weken van het nieuwe jaar betreft, is de eerste week van dit jaar toch wel zo'n beetje de ergste eerste week van het jaar tot nu toe :').
pi_158942919
quote:
1s.gif Op vrijdag 8 januari 2016 18:21 schreef Droopie het volgende:

[..]

Jij was toch recent gestopt met de bepaalde medicatie (ik scrollde even terug).

Mede oorzaak?

Sterkte in ieder geval.
Heb je wel goede hulpverlening of steun?

Edit: zou iemand aub een nieuw topic kunnen openen? Zit op mijn mobiel
Klopt, dat zou best een rol kunnen spelen. Maar ik was erdoor aangekomen en ben nu weer afgevallen, waar ik heel blij mee ben dus ik wil niet terug. Bovendien ging het met die medicijnen ook vaak niet goed.

Ik heb het gevoel dat ik er helemaal alleen voor sta. Blijkbaar kan niemand me helpen, ik heb hulp gezocht maar dat werkt niet en zorgt ervoor dat ik mezelf nog meer haat.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_158944381
quote:
0s.gif Op vrijdag 8 januari 2016 22:13 schreef kuolema het volgende:
Ik heb het gevoel dat ik er helemaal alleen voor sta. Blijkbaar kan niemand me helpen, ik heb hulp gezocht maar dat werkt niet en zorgt ervoor dat ik mezelf nog meer haat.
Nooit sta jij er alleen voor.
Waar heb en wil jij hulp bij?
Het is niet zo dat elke hulp werkt, maar ik denk niet dat jij niet te helpen valt.
Wat zorgt ervoor dat jij jezelf haat?

Hou vol.
pi_158946709
quote:
0s.gif Op vrijdag 8 januari 2016 22:13 schreef kuolema het volgende:

[..]

Klopt, dat zou best een rol kunnen spelen. Maar ik was erdoor aangekomen en ben nu weer afgevallen, waar ik heel blij mee ben dus ik wil niet terug. Bovendien ging het met die medicijnen ook vaak niet goed.

Ik heb het gevoel dat ik er helemaal alleen voor sta. Blijkbaar kan niemand me helpen, ik heb hulp gezocht maar dat werkt niet en zorgt ervoor dat ik mezelf nog meer haat.
Ik loop best wel lang in de ggz, er is voor iedereen wel hulp te vinden als je goed zoekt, of hij veel of weinig last van je schouders kan afhalen verschilt per persoon.

Succes en wij steunen je ook een beetje, al kunnen wij ook niet veel betekenen voor je.
Hell To The Liars
  zondag 10 januari 2016 @ 01:14:41 #9
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_158975333
quote:
0s.gif Op vrijdag 8 januari 2016 19:22 schreef Duufje het volgende:
Hoi. Besloten om echt rust te nemen en grote leeropdracht niet optijd (over 1 week) in te leveren. Was gewoon vrolijk vanmiddag! Dus dat was wel een goede beslissing al ben ik wel bang voor de consequenties (vertraging)

Hoe is het met jullie?
Vertraging voelt inderdaad kut vaak, alleen laat je er niet te veel door inzitten.

Als je kijkt hoeveel mensen tegenwoordig vertraging hebben, het is bijna mode. Je zult zien dat het op de lange termijn een goede beslissing is geweest. :)

Been there, done that. :P
Ignorance is bliss
  zondag 10 januari 2016 @ 12:25:28 #10
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_158980715
Hebben mensen hier ook wel eens zo'n interne strijd tussen houden van je familie, en de behoefte om naar de andere kant van de aardbol te verhuizen om even niet meer in hun shit te zitten.

Ik vind het zo lastig soms. Ik houd zielsveel van die mensen en ik help ze waar ik kan, alleen hebben ze allemaal op hun beurt toch zo veel issues die ook onderling problemen opleveren. Ik begin steeds meer aan mezelf te herkennen dat ik zo graag mijn eigen leven op mezelf heb om daar niet zo veel in te moeten zitten. Dit voelt voor mij soms erg egoïstisch, maar ik moet toch ook echt de balans vinden tussen mijn eigen leven en er voor hen zijn.

Maar man, wat is dit lastig? Hebben anderen daar hier nog tips voor?
Ignorance is bliss
pi_158980811
quote:
0s.gif Op zondag 10 januari 2016 12:25 schreef duracellkonijntje het volgende:
Hebben mensen hier ook wel eens zo'n interne strijd tussen houden van je familie, en de behoefte om naar de andere kant van de aardbol te verhuizen om even niet meer in hun shit te zitten.
Jep 14.gif
quote:
Ik vind het zo lastig soms. Ik houd zielsveel van die mensen en ik help ze waar ik kan, alleen hebben ze allemaal op hun beurt toch zo veel issues die ook onderling problemen opleveren. Ik begin steeds meer aan mezelf te herkennen dat ik zo graag mijn eigen leven op mezelf heb om daar niet zo veel in te moeten zitten. Dit voelt voor mij soms erg egoïstisch, maar ik moet toch ook echt de balans vinden tussen mijn eigen leven en er voor hen zijn.

Maar man, wat is dit lastig? Hebben anderen daar hier nog tips voor?
Ik kan volgende wel bedenken: Wat hebben mensen aan jou als je jezelf kapot maakt om hun te helpen? Wat hebben de mensen die jij wilt helpen aan een uitgebrande en kapotte Duracell?
  zondag 10 januari 2016 @ 14:14:04 #12
399061 kuolema
vermaledijd
pi_158983239
Ik wilde hier nog op reageren:
quote:
0s.gif Op donderdag 7 januari 2016 20:29 schreef Elvi het volgende:
Zijn er mensen die een terugkerend thema hebben in dromen?

Zo heb ik altijd nachtmerries over zombies die me achterna zitten als ik stress heb (zie voor de droom van afgelopen nacht hier: GC / Wat heb je vannacht gedroomd? #2 ).
Wel vervelend want dat geschreeuw kan ik dus nog steeds terughalen -O-
Ja, ik droom heel vaak over de dood. Vroeger ging ik vaak zelf dood in mijn dromen, nu zijn dat meestal anderen. Soms maar een persoon, soms massa's mensen, inclusief geluiden (alsof je roert in een bord spaghetti bolognese) en bloederige details.

Soms spoken de beelden en geluiden ook nog dagen in mijn hoofd rond. Heel naar is dat. Maar ergens ook wel weer gaaf soms :P

Sinds ik oppas droom ik veel over kinderen. Die gaan ook vaak dood of raken gewond.

Verder heb ik periodes waarin ik bijna elke nacht over hetzelfde droom en na een tijdje is dat weer over. Zo heb ik periodes gehad met nachtmerries over neerstortende vliegtuigen (ook weer met vele doden, bloederige details en lichamen die over de grond verspreid liggen) - dat was niet nadat er iets op het nieuws was geweest overigens- , over treinen toen ik voor het eerst veel met de trein moest reizen (angst voor botsingen, niet weten waar je terechtkomt). Over de apocalyps. Spectaculaire verhalen zijn dat soms.
Dromen waarin ik extreme (depressieve) gevoelens ervaar, met weinig context.
Ik ben ook regelmatig agressief, woedend, doe mensen dan zo hard mogelijk pijn.
Why are you wearing that stupid man suit?
  zondag 10 januari 2016 @ 15:25:26 #13
399061 kuolema
vermaledijd
pi_158985323
quote:
7s.gif Op vrijdag 8 januari 2016 22:49 schreef hardromacore2.0 het volgende:

[..]

Nooit sta jij er alleen voor.
Waar heb en wil jij hulp bij?
Het is niet zo dat elke hulp werkt, maar ik denk niet dat jij niet te helpen valt.
Wat zorgt ervoor dat jij jezelf haat?

Hou vol.
Het lijkt misschien niet zo, maar dat is wel het geval. Mensen proberen wel te helpen, maar dat werkt niet.

Ik deed vrijdag mijn best om hulp te zoeken, dat was een enorm moeilijke stap, maar ik wilde drama voorkomen en mijn best doen om het beter te maken. Ik heb het nummer van de kliniek voor als ik in crisis ben. Dus ik belde, maar het kwam erop neer dat ik het zelf maar moest oplossen, anderen moest lastigvallen en daarnaast werden er achter mijn rug om dingen gedaan door anderen waar ik echt niet blij mee was.
Dat nummer ga ik dus niet meer bellen, vrienden kan ik niet vertrouwen dus ik heb geen noodopties meer.

quote:
1s.gif Op vrijdag 8 januari 2016 23:52 schreef Droopie het volgende:

[..]

Ik loop best wel lang in de ggz, er is voor iedereen wel hulp te vinden als je goed zoekt, of hij veel of weinig last van je schouders kan afhalen verschilt per persoon.

Succes en wij steunen je ook een beetje, al kunnen wij ook niet veel betekenen voor je.
Thanks :)

[ Bericht 8% gewijzigd door kuolema op 10-01-2016 15:41:19 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_158985782
quote:
0s.gif Op zondag 10 januari 2016 15:25 schreef kuolema het volgende:

[..]

Het lijkt misschien niet zo, maar dat is wel het geval. Mensen proberen wel te helpen, maar dat werkt niet.
Mijn ervaring is dat het krijgen van de juiste hulp afhankelijk is van het zelf goed kunnen aangeven wat voor hulp je wilt en dat duidelijk maken tegenover een persoon die jou hulpvraag correct interpreteert en er wat mee kan (en wil).
Dit kan heel lastig zijn, soms snappen ze me nog niet al leg ik het nog zo duidelijk uit...
  zondag 10 januari 2016 @ 15:45:19 #15
399061 kuolema
vermaledijd
pi_158985843
quote:
0s.gif Op zondag 10 januari 2016 15:42 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Mijn ervaring is dat het krijgen van de juiste hulp afhankelijk is van het zelf goed kunnen aangeven wat voor hulp je wilt en dat duidelijk maken tegenover een persoon die jou hulpvraag correct interpreteert en er wat mee kan (en wil).
Dit kan heel lastig zijn, soms snappen ze me nog niet al leg ik het nog zo duidelijk uit...
Ik zoek juist hulp omdat ik niet weet wat ik nodig heb, wat ik moet doen ... als je in crisis bent is het onmogelijk om de vraag 'wat kan ik voor je doen?' te beantwoorden. En daarbuiten kan ik het ook niet bedenken.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_158986116
quote:
0s.gif Op zondag 10 januari 2016 15:45 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik zoek juist hulp omdat ik niet weet wat ik nodig heb, wat ik moet doen ... als je in crisis bent is het onmogelijk om de vraag 'wat kan ik voor je doen?' te beantwoorden. En daarbuiten kan ik het ook niet bedenken.
Zit ik er naast al ik zeg dat je rust zoekt, in je lichaam en hoofd?
Hell To The Liars
pi_158986150
Reactie op edit:
quote:
0s.gif Op zondag 10 januari 2016 15:25 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik deed vrijdag mijn best om hulp te zoeken, dat was een enorm moeilijke stap, maar ik wilde drama voorkomen en mijn best doen om het beter te maken. Ik heb het nummer van de kliniek voor als ik in crisis ben. Dus ik belde, maar het kwam erop neer dat ik het zelf maar moest oplossen, anderen moest lastigvallen en daarnaast werden er achter mijn rug om dingen gedaan door anderen waar ik echt niet blij mee was.
Dat nummer ga ik dus niet meer bellen, vrienden kan ik niet vertrouwen dus ik heb geen noodopties meer.
Waarom geven ze je dat nummer dan? Dan heb je daar toch ook niks aan? :')

Ik heb er echt een (soms gruwelijke) hekel aan anderen om hulp te vragen, maar soms kan het even niet anders, sta ik met m'n rug tegen de muur en dan moet ik wel (vind het dan evengoed nog vervelend btw, maar soms moet ik wel effe ellebogen omdat ik anders nergens meer verder kom).

reactie op nieuwe post:
quote:
0s.gif Op zondag 10 januari 2016 15:45 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik zoek juist hulp omdat ik niet weet wat ik nodig heb, wat ik moet doen ... als je in crisis bent is het onmogelijk om de vraag 'wat kan ik voor je doen?' te beantwoorden. En daarbuiten kan ik het ook niet bedenken.
Op het moment zelf is dat ook niet te doen, hoe eerder je opmerkt dat het de verkeerde kant op begint te gaan en daarop inspeelt, hoe milder de "top" gewoonlijk zal zijn.
Daarom plan ik tegenwoordig ook rustdagen in en sluit ik mezelf helemaal op, skype op rood, deurbel van de stroom (soms batterijen uit m'n foon, maar dat doe ik zelden omdat ik wel bereikbaar wil zijn voor als er echt iets aan de hand is).

Eigenlijk zou je van tevoren een escape moeten hebben, ik heb mezelf op den duur meervoudige "escapes" aangeleerd zodat ik in geval van nood altijd meerdere opties heb. Die opties kunnen zijn mezelf opsluiten, een klein noodpotje met geld hebben (stel dat ik echt nu even wat moet betalen) en desnoods kan ik wel bij iemand anders even terecht. Dit laatste doe ik vrijwel nooit, maar dat betekent wel dat als ik om die hulp vraag, dat ik die dan ook wel krijg. Omdat ze weten dat ik dat nooit zomaar doe en ze weten dat ik daar nooit een gewoonte van zal maken, dus ik belast ze daar dan ook minder mee.

Bij de buurvrouw kan ik ook terecht en ik weet ook dat ik (afgezien van m'n vrienden) ook bij de ouders van één van die vrienden terecht zou kunnen, ook omdat ze weten dat ik dat alleen maar zou doen als het echt niet anders gaat. Ik heb dat gelukkig tegenwoordig nauwelijks meer nodig, maar het is wel fijn dat ik die mogelijkheid heb.

En het is vreselijk als je met het gevoel rondloopt dat je niemand kunt vertrouwen. Dat was voor mij de belangrijkste reden dat toen ik zelf opgenomen was, ik het niemand vertelde (zelfs mijn beste vrienden niet).
  zondag 10 januari 2016 @ 15:59:45 #18
399061 kuolema
vermaledijd
pi_158986234
quote:
1s.gif Op zondag 10 januari 2016 15:54 schreef Droopie het volgende:

[..]

Zit ik er naast al ik zeg dat je rust zoekt, in je lichaam en hoofd?
Dat is wel iets ja, ik ben op zulke momenten erg gespannen.
quote:
0s.gif Op zondag 10 januari 2016 15:56 schreef magnetronkoffie het volgende:
Reactie op edit:

[..]

Waarom geven ze je dat nummer dan? Dan heb je daar toch ook niks aan? :')

Ik heb er echt een (soms gruwelijke) hekel aan anderen om hulp te vragen, maar soms kan het even niet anders, sta ik met m'n rug tegen de muur en dan moet ik wel (vind het dan evengoed nog vervelend btw, maar soms moet ik wel effe ellebogen omdat ik anders nergens meer verder kom).

reactie op nieuwe post:

[..]

Op het moment zelf is dat ook niet te doen, hoe eerder je opmerkt dat het de verkeerde kant op begint te gaan en daarop inspeelt, hoe milder de "top" gewoonlijk zal zijn.
Daarom plan ik tegenwoordig ook rustdagen in en sluit ik mezelf helemaal op, skype op rood, deurbel van de stroom (soms batterijen uit m'n foon, maar dat doe ik zelden omdat ik wel bereikbaar wil zijn voor als er echt iets aan de hand is).

Eigenlijk zou je van tevoren een escape moeten hebben, ik heb mezelf op den duur meervoudige "escapes" aangeleerd zodat ik in geval van nood altijd meerdere opties heb. Die opties kunnen zijn mezelf opsluiten, een klein noodpotje met geld hebben (stel dat ik echt nu even wat moet betalen) en desnoods kan ik wel bij iemand anders even terecht. Dit laatste doe ik vrijwel nooit, maar dat betekent wel dat als ik om die hulp vraag, dat ik die dan ook wel krijg. Omdat ze weten dat ik dat nooit zomaar doe en ze weten dat ik daar nooit een gewoonte van zal maken, dus ik belast ze daar dan ook minder mee.

Bij de buurvrouw kan ik ook terecht en ik weet ook dat ik (afgezien van m'n vrienden) ook bij de ouders van één van die vrienden terecht zou kunnen, ook omdat ze weten dat ik dat alleen maar zou doen als het echt niet anders gaat. Ik heb dat gelukkig tegenwoordig nauwelijks meer nodig, maar het is wel fijn dat ik die mogelijkheid heb.

En het is vreselijk als je met het gevoel rondloopt dat je niemand kunt vertrouwen. Dat was voor mij de belangrijkste reden dat toen ik zelf opgenomen was, ik het niemand vertelde (zelfs mijn beste vrienden niet).
Ik heb wel een escape maar dat is geen gezonde en ik wil dus voorkomen dat ik die gebruik.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_158986372
quote:
0s.gif Op zondag 10 januari 2016 15:59 schreef kuolema het volgende:

[..]

Dat is wel iets ja, ik ben op zulke momenten erg gespannen.

[..]

Ik heb wel een escape maar dat is geen gezonde en ik wil dus voorkomen dat ik die gebruik.
Dat eerste geef dat aan (bel desnoods een andere crisisdienst)

Dat tweede gok ik dat je dat niet moet doen
Hell To The Liars
pi_158986401
quote:
0s.gif Op zondag 10 januari 2016 15:59 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik heb wel een escape maar dat is geen gezonde en ik wil dus voorkomen dat ik die gebruik.
Hoe meer escapes, hoe beter.
Want dan kan je tenminste nog kiezen en met maar een enkele (ongezonde) escape zal in de paniek je stemming alleen maar verder (helpen) verslechteren, omdat je dan het gevoel hebt dat je vast zit.

Ik merk nu zelf ook wel dat door het gedoe met mijn eigen familie er voor mij escapes weg aan het vallen zijn en ook al heb ik nog meerdere escapes over, voor mij is dat al niet prettig, omdat de vastigheid onzeker(der) wordt.

edit:
quote:
1s.gif Op zondag 10 januari 2016 16:04 schreef Droopie het volgende:

[..]

Dat eerste geef dat aan (bel desnoods een andere crisisdienst)
Ik moet eerlijk zeggen dat ik in de loop der jaren nogal wisselende dingen heb gehoord over de effectiviteit van de crisisdienst en op zulke momenten heb je juist slagkracht en duidelijkheid nodig.

[ Bericht 13% gewijzigd door magnetronkoffie op 10-01-2016 16:11:34 ]
pi_158986732
Nou, effe een korte ego-update dan maar nu ik toch hier ben:

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
  zondag 10 januari 2016 @ 16:50:33 #22
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_158987729
quote:
0s.gif Op zondag 10 januari 2016 12:30 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Jep [ afbeelding ]

[..]

Ik kan volgende wel bedenken: Wat hebben mensen aan jou als je jezelf kapot maakt om hun te helpen? Wat hebben de mensen die jij wilt helpen aan een uitgebrande en kapotte Duracell?
Vrij weinig tot niks. Ik weet dit ook wel, maar het voelt soms als zo'n ethische verplichting. Dat is, tot ik me realiseer dat ik het kind van mijn ouders ben en niet andersom.
Ignorance is bliss
  zondag 10 januari 2016 @ 16:53:17 #23
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_158987821
quote:
0s.gif Op zondag 10 januari 2016 16:17 schreef magnetronkoffie het volgende:
Nou, effe een korte ego-update dan maar nu ik toch hier ben:

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Wel fijn dat je zus contact met je probeert te zoeken. Vraag me niet waarom, maar ik denk dat de band met je zus vaak nog sterker kan zijn dan met je ouders op een bepaalde manier, puur omdat je minder 'verplichtingen' hebt tussenbeide.

En een kut begin van het jaar betekent in ieder geval dat die dip straks achter de rug is. Misschien beter dan zo'n extreem goed begin waar je jezelf na een tijdje weer uitpiekert als het ware..
Ignorance is bliss
pi_158988516
quote:
1s.gif Op zondag 10 januari 2016 16:53 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Wel fijn dat je zus contact met je probeert te zoeken. Vraag me niet waarom, maar ik denk dat de band met je zus vaak nog sterker kan zijn dan met je ouders op een bepaalde manier, puur omdat je minder 'verplichtingen' hebt tussenbeide.

En een kut begin van het jaar betekent in ieder geval dat die dip straks achter de rug is. Misschien beter dan zo'n extreem goed begin waar je jezelf na een tijdje weer uitpiekert als het ware..
Zus-je
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
  zondag 10 januari 2016 @ 17:58:01 #25
399061 kuolema
vermaledijd
pi_158989671
quote:
0s.gif Op zondag 10 januari 2016 16:17 schreef magnetronkoffie het volgende:
Nou, effe een korte ego-update dan maar nu ik toch hier ben:

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Sterkte :*
Mams maar niet meer proberen te bellen, dat scheelt vast frustratie. Als ze je per se wil spreken neemt ze zelf maar contact op.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_158989869
quote:
0s.gif Op zondag 10 januari 2016 17:58 schreef kuolema het volgende:

[..]

Sterkte :*
Mams maar niet meer proberen te bellen, dat scheelt vast frustratie. Als ze je per se wil spreken neemt ze zelf maar contact op.
Ja, dat laatste klopt wel idd. Vind 't alleen zelf niet zo tof dat ze haar afspraken niet nakomt, want dat probeer ik zelf wel te doen. Stomme is dat dat gesprek haar eigen idee was _O- :P
Naja, ik kan idd het beste haar zelf mij laten bellen, scheelt mij weer gedoe.
Thanks :)
Jij ook sterkte.
pi_158992566
Ego post: Ik heb een fijn weekend gehad met lieve sociale mensen en gezelligheid. Het is zo'n verademing om dat mee te maken. Gewoon geen gezeur en niet t idee hebben dat je elk woord op een goudschaaltje moet wegen. En als ik daarover nadenk, dan lijkt t me heerlijk als je dat t grootste deel van je leven kan hebben :)
pi_158994915
En Kuo wat Magne zegt inderdaad: Geef niet op en zorg dat je een meer heldere hulpvraag vormt, of blijf herhalen dat je niet alleen wil zijn en even anderen nodig hebt.

De crisis dienst is er voor jou, dus zet ze ook aan het werk, dit doe je door te blijven hameren en niet door op te geven, daarmee heb je alleen jezelf.
Probeer duidelijk te krijgen samen met anderen wat jij nodig hebt, daar help je die anderen ook mee.
pi_158995229
quote:
0s.gif Op zondag 10 januari 2016 15:25 schreef kuolema het volgende:

[..]

Het lijkt misschien niet zo, maar dat is wel het geval. Mensen proberen wel te helpen, maar dat werkt niet.

Ik deed vrijdag mijn best om hulp te zoeken, dat was een enorm moeilijke stap, maar ik wilde drama voorkomen en mijn best doen om het beter te maken. Ik heb het nummer van de kliniek voor als ik in crisis ben. Dus ik belde, maar het kwam erop neer dat ik het zelf maar moest oplossen, anderen moest lastigvallen en daarnaast werden er achter mijn rug om dingen gedaan door anderen waar ik echt niet blij mee was.
Dat nummer ga ik dus niet meer bellen, vrienden kan ik niet vertrouwen dus ik heb geen noodopties meer.

[..]

Thanks :)
Volhouden tot ze je serieus nemen, desnoods via de huisartsenpost.
  zondag 10 januari 2016 @ 21:11:18 #30
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_158995311
quote:
0s.gif Op zondag 10 januari 2016 17:13 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Zus-je
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Natuurlijk is het geen garantie voor een betere tijd, dat is het nooit. Zelfs wanneer je in de put zit zijn er pieken en dalen. Dat die pieken niet enorm hoog zullen zijn, of de dalen extreem laag, dat kan. Ik weet echter wel dat elke kleine strijd die je nu voert er 1 minder is voor later, of het verder nou een grote of kleine invloed heeft op hoe je je voelt.
Ignorance is bliss
pi_158996949
quote:
1s.gif Op zondag 10 januari 2016 21:11 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Natuurlijk is het geen garantie voor een betere tijd, dat is het nooit. Zelfs wanneer je in de put zit zijn er pieken en dalen. Dat die pieken niet enorm hoog zullen zijn, of de dalen extreem laag, dat kan. Ik weet echter wel dat elke kleine strijd die je nu voert er 1 minder is voor later, of het verder nou een grote of kleine invloed heeft op hoe je je voelt.
Ik heb liever geen onnodige strijd, maar het lijkt mij wel uit te zoeken, want het circus lijkt nog wel even door te gaan (ik was daar vanmorgen/vanmiddag al bang voor).
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
  zondag 10 januari 2016 @ 22:08:46 #32
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_158997639
quote:
0s.gif Op zondag 10 januari 2016 21:54 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik heb liever geen onnodige strijd, maar het lijkt mij wel uit te zoeken, want het circus lijkt nog wel even door te gaan (ik was daar vanmorgen/vanmiddag al bang voor).
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Als ik die laatste alinea in je spoiler lees, is het alsof het mijn eigen moeder is die het zegt. Identieke situatie.

Punt is dat die instelling gewoon hartstikke goed is. Ik ben er heilig van overtuigd dat familie iets is waar je mee opgescheept (negatief of positief) zit, en daarom, of je het wil of niet, een sterke band mee hebt. Dit maakt de breuk des te moeilijker. Als jij echter de waarden die je zelf zou associëren met familie ergens anders kunt vinden, en een doel nastreeft, hoe simpel ook (het hoeven echt niet allemaal doelen van formaatje Gandhi te zijn), waar jij een zekere mate van levensvoldoening uit haalt, prima. Dat kan zonder je familie. Je bent niet de eerste die dat doet, en je zult niet de laatste zijn.

Immens veel respect dat je door alle bagger heen zo'n instelling op kunt brengen, want ik ben er heilig van overtuigd dat het een van de beste manieren is om jezelf uit de shit te worstelen.
Ignorance is bliss
pi_158998202
quote:
1s.gif Op zondag 10 januari 2016 22:08 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Als ik die laatste alinea in je spoiler lees, is het alsof het mijn eigen moeder is die het zegt. Identieke situatie.

Punt is dat die instelling gewoon hartstikke goed is. Ik ben er heilig van overtuigd dat familie iets is waar je mee opgescheept (positief of negatief) zit, en daarom, of je het wil of niet, een sterke band mee hebt. Dit maakt de breuk des te moeilijker. Als jij echter de waarden die je zelf zou associëren met familie ergens anders kunt vinden, en een doel nastreeft, hoe simpel ook (het hoeven echt niet allemaal doelen van formaatje Gandhi te zijn), waar jij een zekere mate van levensvoldoening uit haalt, prima. Dat kan zonder je familie. Je bent niet de eerste die dat doet, en je zult niet de laatste zijn.

Immens veel respect dat je door alle bagger heen zo'n instelling op kunt brengen, want ik ben er heilig van overtuigd dat het een van de beste manieren is om jezelf uit de shit te worstelen.
Dat denk ik ook (en dat denken grenst aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid).

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
  maandag 11 januari 2016 @ 14:05:34 #34
330313 Gary_Oak
Smell ya later!
  maandag 11 januari 2016 @ 14:13:20 #35
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_159012790
Wat is er aan de hand?
pi_159013165
quote:
9s.gif Op maandag 11 januari 2016 14:05 schreef Gary_Oak het volgende:
Help, terugval.
Wattis?
  maandag 11 januari 2016 @ 15:23:11 #37
330313 Gary_Oak
Smell ya later!
pi_159015140
Ik weet niet. Er gaat ineens een knop om. Ben me er nu ineens bewust van wat voor potje m'n leven is. :{
pi_159015273
quote:
9s.gif Op maandag 11 januari 2016 15:23 schreef Gary_Oak het volgende:
Ik weet niet. Er gaat ineens een knop om. Ben me er nu ineens bewust van wat voor potje m'n leven is. :{
Mijn vader heeft me geleerd (en ik snap dat dit niet voor iedereen weggelegd is)

Tussen je 20e en 30e maak je er een puinhoop, tussen je 30e en 40e repareer je het en daarna kan je gaan genieten.

Alles wat eerder gebeurt is mooi meegenomen. (Ik ben 35)

Gary gelukkig ben je nu bezig aan je problemen te werken en niet pas over 10 jaar.

Succes en sterkte!!
Hell To The Liars
pi_159015446
quote:
9s.gif Op maandag 11 januari 2016 15:23 schreef Gary_Oak het volgende:
Ik weet niet. Er gaat ineens een knop om. Ben me er nu ineens bewust van wat voor potje m'n leven is. :{
Even down to earth nu, dat was je leven toch al, dus ergens ben je alleen maar een stap vooruit gegaan en nu ben je ook beter in staat om verder te komen (alhoewel het natuurlijk wel pijnlijk is).
Maar dit is trouwens ook iets wat echt erom vraagt om met je behandelaar te bespreken, want dit is eigenlijk wel iets wat best wel veel voorkomt onder ons zeg maar :P.
  maandag 11 januari 2016 @ 16:20:08 #40
330313 Gary_Oak
Smell ya later!
pi_159016638
quote:
1s.gif Op maandag 11 januari 2016 15:27 schreef Droopie het volgende:

[..]

Mijn vader heeft me geleerd (en ik snap dat dit niet voor iedereen weggelegd is)

Tussen je 20e en 30e maak je er een puinhoop, tussen je 30e en 40e repareer je het en daarna kan je gaan genieten.

Alles wat eerder gebeurt is mooi meegenomen. (Ik ben 35)

Gary gelukkig ben je nu bezig aan je problemen te werken en niet pas over 10 jaar.

Succes en sterkte!!
Dat is mijn probleem juist. Ik ben midden 20. Ben nu juist in de kracht van m'n leven. Zal nooit sterker en fitter dan nu worden. En dan besteed ik 16 uur per dag in bed, heb een berg studieschuld, ben nog niet afgestudeerd, al heel lang single, heb ondergewicht, parasitaire mannelijke kutvrienden, etc. Terwijl iedereen om me heen alles al op een rijtje heeft. Fucking weggegooide jongvolwassenheid. :( Er was juist een tijd dat ik iedereen voor was op alles, maar het lijkt alsof alles zich nu terugbetaalt.

quote:
0s.gif Op maandag 11 januari 2016 15:34 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Even down to earth nu, dat was je leven toch al, dus ergens ben je alleen maar een stap vooruit gegaan en nu ben je ook beter in staat om verder te komen (alhoewel het natuurlijk wel pijnlijk is).
Maar dit is trouwens ook iets wat echt erom vraagt om met je behandelaar te bespreken, want dit is eigenlijk wel iets wat best wel veel voorkomt onder ons zeg maar :P.
Die grafinstelling heeft nog steeds niets van zich laten horen. Wacht nog steeds op de uitnodiging van de groepstherapie. Sta er nu even alleen voor.
pi_159016822
quote:
9s.gif Op maandag 11 januari 2016 16:20 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Dat is mijn probleem juist. Ik ben midden 20. Ben nu juist in de kracht van m'n leven. Zal nooit sterker en fitter dan nu worden. En dan besteed ik 16 uur per dag in bed, heb een berg studieschuld, ben nog niet afgestudeerd, al heel lang single, heb ondergewicht, parasitaire mannelijke kutvrienden, etc. Terwijl iedereen om me heen alles al op een rijtje heeft. Fucking weggegooide jongvolwassenheid. :( Er was juist een tijd dat ik iedereen voor was op alles, maar het lijkt alsof alles zich nu terugbetaalt.
Biologisch gezien klopt dit wel, maar misschien geloof je het niet maar ik voel me nu sterker dan ooit (even afgezien van dat griepje dan :@ :P ).
quote:
[..]

Die grafinstelling heeft nog steeds niets van zich laten horen. Wacht nog steeds op de uitnodiging van de groepstherapie. Sta er nu even alleen voor.
Kan je je verwijzer niet bellen? Zo niet, bel dan met je huisarts of spreek met een vriend of iemand in elk geval. Spreek desnoods met mensen die bekend zijn met de materie. Heb je op je opleidingsplek geen aanspreekpunt? Weeg je opties af, als je vandaag niks meer kunt doen, dan heb je voor nu tenminste even je best gedaan en zit je voor even met ons opgescheept :P.
pi_159018028
quote:
9s.gif Op maandag 11 januari 2016 16:20 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Zal nooit sterker en fitter dan nu worden.

Dat is een misverstand, ik zie de voorbeelden om mij heen.
Sterker kan je altijd worden, niet alleen lichamelijk (zit je bv op boksen of karate)
En alles waar je nu doorheen gaat maakt je waarschijnlijk tzt sterker in je geest.

Fitter is niet alleen maar nachten doorhalen op feestjes.
Maar hopelijk ben je ooit van alle medicatie af (en roken mocht je dat doen) dan sta je al fitter op uit je bed.

Kan me voorstellen dat nu allemaal te positief klinkt als je je kut voelt. Wil liever het positieve benadrukken wat je kan bereiken in de toekomst ipv. de nadruk leggen op het negatieve hoe je je waarschijnlijk nu voelt
Hell To The Liars
pi_159019193
quote:
9s.gif Op maandag 11 januari 2016 16:20 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Dat is mijn probleem juist. Ik ben midden 20. Ben nu juist in de kracht van m'n leven. Zal nooit sterker en fitter dan nu worden. En dan besteed ik 16 uur per dag in bed, heb een berg studieschuld, ben nog niet afgestudeerd, al heel lang single, heb ondergewicht, parasitaire mannelijke kutvrienden, etc. Terwijl iedereen om me heen alles al op een rijtje heeft. Fucking weggegooide jongvolwassenheid. :( Er was juist een tijd dat ik iedereen voor was op alles, maar het lijkt alsof alles zich nu terugbetaalt.

[..]

Die grafinstelling heeft nog steeds niets van zich laten horen. Wacht nog steeds op de uitnodiging van de groepstherapie. Sta er nu even alleen voor.
Ik was midden 20, had een afgebroken studie, geen werk en zat in de bijstand. Met hard knokken ben ik tot een hbo opleiding (deeltijd, afgestudeerd op mn 34e) en een bovenmodaal inkomen gekomen. En toen alsnog gecrasht, niet door die puinhoop toen, maar door allerlei andere oorzaken die maar bleven stapelen (je vader verliezen is kudt, je moeder die in de war is ook...)

Wat ik hiermee wil zeggen: je bent pas mid 20, ga eerst aan jezelf werken en dan kan het op je 35e ineens heel anders zijn :)
pi_159028705
quote:
9s.gif Op maandag 11 januari 2016 14:05 schreef Gary_Oak het volgende:
Help, terugval.
Tijdelijke terugvallen zijn normaal. Je komt er wel door ^O^
Croce e delizia cor. Misterioso, Misterioso altero, croce e delizia al cor.
  maandag 11 januari 2016 @ 23:49:42 #45
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_159030723
quote:
14s.gif Op zondag 10 januari 2016 22:22 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Dat denk ik ook (en dat denken grenst aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid).

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Klinkt dus alsof je precies de types aantrekt die je wil. Het zoveelste bewijs dat trouw zijn aan je eigen persoonlijkheid en omgangsvormen misschien geen gouden bergen oplevert, maar imo wel de grootste kans op betekenisvolle 'relaties' geeft met mensen.

Jij bent je zus niet, net als dat jij die andere 7 miljard mensen op aarde ook niet bent. Wellicht zijn er meer gelijkgestemden op veel gebieden, maar jij bent een unieke. En ondanks al die unieke zielen zijn we toch sociale dieren die enorm wat voor elkaar krijgen. Best hoopvolle gedachte voor meer zelfexpressie imo.
Ignorance is bliss
pi_159031518
quote:
1s.gif Op maandag 11 januari 2016 23:49 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Klinkt dus alsof je precies de types aantrekt die je wil.
Nou, dat hoop ik dan maar :P
Maar het blijft lastig...
quote:
Het zoveelste bewijs dat trouw zijn aan je eigen persoonlijkheid en omgangsvormen misschien geen gouden bergen oplevert, maar imo wel de grootste kans op betekenisvolle 'relaties' geeft met mensen.
Ik heb eerlijk gezegd het idee dat niks mij gouden bergen gaat opleveren.
En dan kan ik net zo goed de glansloze weg nemen die me tenminste het meeste gevoel van tevredenheid oplevert.

Ik weet wel dat ik dingen kan en zo nu en dan doe ik ook wel dingen, maar er gebeurt verder weinig, het levert voor m'n gevoel gewoon niet zoveel op en soms heb ik het idee dat ik het voor niks doe..maar ik ben tenminste wel weer effe bezig.
quote:
Jij bent je zus niet, net als dat jij die andere 7 miljard mensen op aarde ook niet bent. Wellicht zijn er meer gelijkgestemden op veel gebieden, maar jij bent een unieke. En ondanks al die unieke zielen zijn we toch sociale dieren die enorm wat voor elkaar krijgen. Best hoopvolle gedachte voor meer zelfexpressie imo.
Ik heb niet het idee dat ik veel voor elkaar heb gekregen eerlijk gezegd.
Zoveel gelijkgestemden kom ik trouwens niet tegen.
pi_159032408
quote:
1s.gif Op maandag 11 januari 2016 23:49 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..] Het zoveelste bewijs dat trouw zijn aan je eigen persoonlijkheid en omgangsvormen misschien geen gouden bergen oplevert, maar imo wel de grootste kans op betekenisvolle 'relaties' geeft met mensen.


Hele mooie opmerking, grotendeels waar en gaat voor mij wel op
Hell To The Liars
  dinsdag 12 januari 2016 @ 02:22:12 #48
330313 Gary_Oak
Smell ya later!
pi_159032673
Ik wil heel graag op iedereen reageren, maar soms gaat het gewoon niet in dit topic. De reacties zijn best lang en serieus en dat kost me meer energie dan KLB bijvoorbeeld. Anyway, bedankt iedereen. Ik ga zo proberen te slapen, heb de hele dag niks gegeten.
  dinsdag 12 januari 2016 @ 14:51:40 #49
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_159041050
Waarom eet je zo slecht dan? Door je psychische problemen of heb je ook iets lichamelijks waardoor je slecht kunt eten? Omdat je al ondergewicht hebt? Niet zo best toch. Hopelijk heb je een beetje geslapen.
  dinsdag 12 januari 2016 @ 15:07:43 #50
330313 Gary_Oak
Smell ya later!
pi_159041437
quote:
0s.gif Op dinsdag 12 januari 2016 14:51 schreef Luchtbel het volgende:
Waarom eet je zo slecht dan? Door je psychische problemen of heb je ook iets lichamelijks waardoor je slecht kunt eten? Omdat je al ondergewicht hebt? Niet zo best toch. Hopelijk heb je een beetje geslapen.
Door het eerste. Ik heb letterlijk geen zin om te eten, laat staan om te koken ...
  dinsdag 12 januari 2016 @ 15:16:00 #51
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_159041665
quote:
15s.gif Op dinsdag 12 januari 2016 15:07 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Door het eerste. Ik heb letterlijk geen zin om te eten, laat staan om te koken ...
Ja, ik snap het. Maar zo slecht/ weinig eten en ondergewicht houden de boel wel in stand he. Je slaapt slechter, wordt labieler etc. Ik weet dat het een cirkeltje is en dat het moeilijk is om te doorbreken maar misschien toch weer proberen? Kun je niet wat kantenklaargevaldingen halen?
pi_159041726
Gary, quoten wil niet lukken, maar ik kan je wel een tip geven:

Ten eerste moet je wel "wat" eten, maar als je geen eetlust hebt (heb ik zelf dagelijks last van, voornamelijk in de ochtend dan) dan zou ik aanraden dingen te eten die vooral gezond zijn en makkelijk wegeten.
Je kunt bijvoorbeeld overwegen om meer te drinken, dan krijg je in elk geval wel vocht binnen.
Laat daarbij de ongezonde maagvullende troep zoveel mogelijk staan.

Lukt dat niet, probeer dan op z'n minst calorieën naar binnen te krijgen en gebruik vitamine bruistabletten (is ook vocht). Dit is een minder goeie oplossing dan gewoon snijden in de ongezonde troep, maar is beter dan helemaal niks eten.

Als je niks eet, dan word je ook weer futlozer en dan heb je een vicieuze cirkel.

Een dag niks of heel weinig/slecht eten vind ikzelf geen ramp, maar dat moet je niet dagen achter elkaar gaan doen.

Ik weet wel dat blowen de eetlust stimuleert, maar dat kan ik je in je huidige toestand niet echt aanbevelen, mocht je zelf al op dit idee gekomen zijn omdat dit je gemoedstoestand weer kan beïnvloeden.

:Y)
pi_159042248
Ik ga Dipiperon/pipamperon (te komische naam :P) proberen. Een antipsychoticum. Omdat het slechter gaat sinds ik met de olanzapine ben gestopt maar dat niet meer wil slikken omdat ik erdoor was aangekomen en nu weer ben afgevallen. En ik wil liever iets dat ik niet elke dag hoef te slikken maar alleen wanneer ik het nodig heb. Dat kan hiermee blijkbaar.
Heeft iemand er ervaring mee? Ik weet nog niet welke dosis ik krijg, ga het morgen halen.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_159042310
OT: M'n gezondheid gaat de goeie kant op, heb sinds gisteren meer energie en het hoesten leek gisteren al af te nemen, maar is nu zelfs grotendeels weg. Eindelijk! _O_
Uiteindelijk gister dan ook geen afspraak gemaakt bij de HA omdat het al af leek te nemen en omdat ik gewoon niet zo dol ben op huisarts-bezoekjes :P.

Met een beetje geluk kan ik deze week nog m'n standaard buitendeurse activiteiten weer gaan oppakken, zit nu eigenlijk al twee weken constant binnen (m.u.v. boodschappen halen) en ben goed ziek geweest, maar heb me eigenlijk ook wel prima vermaakt :).

Krijg ook geregeld complimenten van m'n begeleiding hoe goed ik me heb gehouden gezien de stress, m'n ervaringen en m'n geschiedenis met depressies. De cursus gaat binnenkort ook weer van start (was even een gat vanwege de feestdagen) en m'n tweede cursus gaat binnenkort ook beginnen en daar verheug ik me al op, ben erg gemotiveerd :).

Heb alleen wel een ziekmelding gekregen van één van m'n begeleiders die ik heb aangestoken, die zit nu zelf met een longontsteking :') -O-. M'n spv is ook nog steeds ziek, dus m'n bezoek aan het LKH zal ook moeten worden uitgesteld, met een beetje pech met meerdere maanden. Lijkt echt te heersen hier.

Slapen gaat ook weer wat beter (of in elk geval wat minder slecht), haal de laatste dagen vaak toch de 6u/nacht wel _O_

Dus samenvattend: Fysiek klim ik weer op en mentaal houd ik me goed :).
pi_159042443
quote:
0s.gif Op dinsdag 12 januari 2016 15:38 schreef kuolema het volgende:
Ik ga Dipiperon/pipamperon (te komische naam :P) proberen. Een antipsychoticum. Omdat het slechter gaat sinds ik met de olanzapine ben gestopt maar dat niet meer wil slikken omdat ik erdoor was aangekomen en nu weer ben afgevallen. En ik wil liever iets dat ik niet elke dag hoef te slikken maar alleen wanneer ik het nodig heb. Dat kan hiermee blijkbaar.
Heeft iemand er ervaring mee? Ik weet nog niet welke dosis ik krijg, ga het morgen halen.
Als een soort noodrem-medicatie zeg maar?
Wat vetgedrukte betreft, ik heb ongeveer een maand geleden met mijn spv overlegd of zij met de psychiater kon overleggen of ik wellicht een AP kon krijgen, maar ook één die ik kan gebruiken 'zo nodig' omdat ik, wanneer ik onder grote stress sta, ik de neiging heb om aan de drank te gaan.

Dit levert voor mij langdurig niet echt problemen op, maar handig vind ik 't niet, dus vandaar dat ik erom gevraagd heb.

Alleen is daar niks van terecht gekomen, omdat de hele zooi ziek geworden lijkt te zijn en ik kon er ook niet zelf achteraan gaan omdat ik urgentere prioriteiten had (gedoe met gemeende en familie vooral).

edit: Ik vind 't ook verstandig dat je met je gewicht rekening hebt gehouden (ik let daar bij medicatie altijd erg op, al jaren), dat is toch wel een onderschat probleem binnen de psychiatrie
pi_159043059
Dipiperon/pipamperon
quote:
Onrust
Door psychiatrische aandoeningen en hersenbeschadigingen kunnen kinderen of volwassenen soms zeer onrustig, agressief of angstig zijn.

Behandeling
Als dit niet op een andere manier goed onder controle is te krijgen, schrijven artsen rustgevende medicijnen voor. Meestal is dat een antipsychoticum, zoals risperidon of pipamperon.

Werking
Pipamperon vermindert de verschijnselen. De druppels en tabletten werken na ongeveer 2 uur en hebben een halve tot een hele dag lang effect.
Klinkt niet slecht!

Ik kan me alleen niet meer herinneren welke ik voorgesteld kreeg.

Bij de bijwerkingen staat o.a. volgende:
quote:
Wat zijn mogelijke bijwerkingen?
Behalve het gewenste effect kan dit medicijn bijwerkingen geven.

De belangrijkste bijwerkingen zijn de volgende.

Regelmatig

Seksuele stoornissen, zoals minder zin in vrijen en moeilijker een erectie krijgen.
Soms

k, this sucks :'( :')
quote:
Afvlakking van het gevoelsleven, verlies van initiatief en activiteit, gevoel opgesloten te zitten en een gevoel van leegte. Ook kan een depressie ontstaan of een bestaande depressie verergeren.
Bewegingsstoornissen, zoals rusteloosheid (akathisie), plotselinge spiertrekkingen in hoofd, mond of gezicht (dystonie) en spierstijfheid (parkinsonisme).
Akathisie kan zich ook uiten in niet stil kunnen zitten, wiebelen met voet of hand, onrustgevoelens. En parkinsonisme in trillen, moeite met bewegen, lopen of spreken.
Afvlakking van het gevoelsleven lijkt me voor mij juist een voordeel eigenlijk :P.
Gevoel opgesloten te zitten, wat is daar zo erg aan? Heb ik de laatste twee weken min of meer vrijwillig gedaan en ik heb 't niet als een straf ervaren :P.
Die depressieve gevoelens lijkt me wel een groot nadeel, maar het is niet gegarandeerd dat je hier last van gaat krijgen. Zo wel, dan valt wat mezelf betreft dit middel toch wel weer een beetje af. Ben echt helemaal klaar met depressie en de externe triggers ervan.

Die onrustgevoelens maak ik me niet zo druk over, dan ga ik gewoon bewegen, ik zie dit als gratis energie, maar moet maar kijken hoe dit uitpakt i.c.m. de eventuele andere bijwerkingen.
quote:
Sufheid, slaperigheid en vermindering van het reactie-, concentratie- en coördinatievermogen. Voorkom ongelukken in het verkeer, maar ook bij andere activiteiten thuis en op het werk, bijvoorbeeld wanneer u een ladder beklimt, apparaten bedient en op het werk iets bewaakt of controleert. Ook als u `s nachts uit bed moet om naar het toilet te gaan, kunt u minder controle over uw spieren hebben en daardoor sneller vallen.
Yes! _O_

De rest van de bijwerkingen laat ik maar even zitten.

Staat wel wat over de wisselwerkingen met andere medicatie (waaronder de alprazolam neem ik aan), maar dat ben ik wel gewend.
pi_159054760
Over geen eetlust heb ik geen tips, ik eet juist veel te veel als ik me down voel. Ook als ik geen honger heb/op de klok eten.

Magnetronkoffie, je klinkt positief! Fijn lijkt het me als je fysiek beter voelt, dan is het meestal ook makkelijker om met mentale problemen te dealen.

Medicijnen slik ik (nog) niet, wil eerst proberen op andere manieren er doorheen te komen.

Vandaag actievere dag door afspraken die ik niet kon afzeggen, was eigenlijk wel fijn. De afgelopen tijd mijn dag/nachtritme compleet door de war gegooid en ik heb wel weer behoefte aan wat meer routine en vastigheid. Vandaag ook voor het eerst overdag niet geslapen/gerust. Dus lijkt betere kant op te gaan.
Duvel & Niels
pi_159056161
quote:
0s.gif Op dinsdag 12 januari 2016 22:07 schreef Duufje het volgende:
Over geen eetlust heb ik geen tips, ik eet juist veel te veel als ik me down voel. Ook als ik geen honger heb/op de klok eten.
Ja, das een soort van "lekkere trek" ofzo, maak ik me ook wel schuldig aan :@

Ik ben in de loop van de jaren ook steeds een beetje aangekomen waardoor ik veel te zwaar was, m'n 'toppunt' was wat dat betreft wel januari 2015.
Komt vooral doordat ik gewoon teveel at (medicatie hielp ook niet mee btw), bewegen deed ik op zich wel, maar afgelopen zomer ben ik pas echt goed losgegaan (meer bewegen en ben gezonder gaan eten).

Ben sindsdien ook 17kg afgevallen, dus dat ging tenminste wel goed :P
quote:
Magnetronkoffie, je klinkt positief! Fijn lijkt het me als je fysiek beter voelt, dan is het meestal ook makkelijker om met mentale problemen te dealen.
Dank :)

Nou, ik ben nog niet helemaal beter hoor _O-
2016 was voor mij toch wel het ergste begin van het jaar ooit :')
Met m'n buren gaat het ook zo 'goed', de ene vertelde me een paar dagen terug dat ze depressief aan het worden was en als 'zij' dat zegt dan weet ik dat ze serieus is, de andere heeft een tijdje terug in de woning een val gemaakt en heeft daarbij meerdere botbreuken opgelopen waardoor die moet revalideren (ivm privacy ga ik hier publiekelijk ook niet verder op in :) ).

M'n leven lijkt soms wel een slechte soap, maar I'm still standing :P.
quote:
Medicijnen slik ik (nog) niet, wil eerst proberen op andere manieren er doorheen te komen.

Vandaag actievere dag door afspraken die ik niet kon afzeggen, was eigenlijk wel fijn. De afgelopen tijd mijn dag/nachtritme compleet door de war gegooid en ik heb wel weer behoefte aan wat meer routine en vastigheid. Vandaag ook voor het eerst overdag niet geslapen/gerust. Dus lijkt betere kant op te gaan.
Zijn best wel veel mensen die het niet zo op medicatie hebben. Er zit ook veel rommel tussen, maar ik heb nu medicatie die wel prima werkt, heb op 't moment eigenlijk nog de meeste baat bij de alprazolam zodat ik tenminste af en toe nog goed kan doorpitten :P.

Je moet wel oppassen dat je niet vereenzaamt, maar tegelijk moet je jezelf ook niet overvragen. Beste tip die ik je daarbij kan geven is door te gaan "bezuinigen" op de mensen waar je netto het minste aan hebt (bij voorkeur mensen die jou leegzuigen en verder eigenlijk nauwelijks van toegevoegde waarde voor je zijn).

Hoe lang heb je dit instabiele dag/nachtritme al?
pi_159056927
quote:
0s.gif Op dinsdag 12 januari 2016 22:44 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ja, das een soort van "lekkere trek" ofzo, maak ik me ook wel schuldig aan :@

Ik ben in de loop van de jaren ook steeds een beetje aangekomen waardoor ik veel te zwaar was, m'n 'toppunt' was wat dat betreft wel januari 2015.
Komt vooral doordat ik gewoon teveel at (medicatie hielp ook niet mee btw), bewegen deed ik op zich wel, maar afgelopen zomer ben ik pas echt goed losgegaan (meer bewegen en ben gezonder gaan eten).

Ben sindsdien ook 17kg afgevallen, dus dat ging tenminste wel goed :P

[..]

Dank :)

Nou, ik ben nog niet helemaal beter hoor _O-
2016 was voor mij toch wel het ergste begin van het jaar ooit :')
Met m'n buren gaat het ook zo 'goed', de ene vertelde me een paar dagen terug dat ze depressief aan het worden was en als 'zij' dat zegt dan weet ik dat ze serieus is, de andere heeft een tijdje terug in de woning een val gemaakt en heeft daarbij meerdere botbreuken opgelopen waardoor die moet revalideren (ivm privacy ga ik hier publiekelijk ook niet verder op in :) ).

M'n leven lijkt soms wel een slechte soap, maar I'm still standing :P.

[..]

Zijn best wel veel mensen die het niet zo op medicatie hebben. Er zit ook veel rommel tussen, maar ik heb nu medicatie die wel prima werkt, heb op 't moment eigenlijk nog de meeste baat bij de alprazolam zodat ik tenminste af en toe nog goed kan doorpitten :P.

Je moet wel oppassen dat je niet vereenzaamt, maar tegelijk moet je jezelf ook niet overvragen. Beste tip die ik je daarbij kan geven is door te gaan "bezuinigen" op de mensen waar je netto het minste aan hebt (bij voorkeur mensen die jou leegzuigen en verder eigenlijk nauwelijks van toegevoegde waarde voor je zijn).

Hoe lang heb je dit instabiele dag/nachtritme al?
Nice van het afvallen! Ik ben ook 1,5j terug 20kg afgevallen, alleen zit daar op het moment weer 7kg van aan.. balen. Het zat de laatste maanden stabiel op 4kg eraan, maar door de laatste tijd + feestdagen is dat rap gestegen weer. Nu weer proberen goed op m'n eten te letten, sporten kan ik me nog niet toe zetten. Komt wel weer hoop ik. Hou je dat goed vol, het sporten en goed eten?

Ik wil op dit moment liever geen medicatie simpel omdat ik al veel medicijnen slik, daar ook bijwerkingen van heb en ook wel hinder van ondervind, dus nog meer.. dat staat me echt tegen zeg maar. Ook omdat ik dus in het verleden heel simpel direct voor medicatie ben gegaan, waar ik achteraf spijt van heb (zie er maar eens vanaf te komen...)

Klopt wat je zegt over vereenzamen! Vind het ook heel 'lastig' in hoeverre ik goede vrienden 'mag/kan' belasten, heb eigenlijk weinig mensen op het moment waar ik me echtecht fijn bij voel en graag mee praat, maar wil die personen ook niet continue met mijn problemen opzadelen want ben dan ook niet altijd de meest vrolijke persoon.

Dit weekend weer stage lopen, vind het wel spannend maar heb er wel super veel zin in. Hoop zo dat het niet mis gaat.. gewoon voor m'n eigen gevoel.
Duvel & Niels
pi_159071631
Overprikkeld... #meh
  woensdag 13 januari 2016 @ 19:03:53 #61
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_159075474
quote:
0s.gif Op dinsdag 12 januari 2016 00:24 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Nou, dat hoop ik dan maar :P
Maar het blijft lastig...

[..]

Ik heb eerlijk gezegd het idee dat niks mij gouden bergen gaat opleveren.
En dan kan ik net zo goed de glansloze weg nemen die me tenminste het meeste gevoel van tevredenheid oplevert.

Ik weet wel dat ik dingen kan en zo nu en dan doe ik ook wel dingen, maar er gebeurt verder weinig, het levert voor m'n gevoel gewoon niet zoveel op en soms heb ik het idee dat ik het voor niks doe..maar ik ben tenminste wel weer effe bezig.

[..]

Ik heb niet het idee dat ik veel voor elkaar heb gekregen eerlijk gezegd.
Zoveel gelijkgestemden kom ik trouwens niet tegen.
Ik denk dat het leven soms meer bezig blijven is dan iets doen. Zo lang je maar probeert vooruit te gaan, dan doe je het beste van je kunnen, ook al levert dit niet altijd het resultaat op dat je wil.

Te weinig krijgen voor je gevoel zuigt, maar te veel is helemaal kut. Perfectionisme maakt je kapot.
Ignorance is bliss
  woensdag 13 januari 2016 @ 19:08:29 #62
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_159075710
Ik heb het idee dat al het gedoe rond mijn zusje en mijn ouders de laatste tijd inmiddels wel zijn tol op me eist. Ik neem er wel gezonde afstand van en ga er voor mijn gevoel goed mee om, alleen ik voel toch een soort emotionele moeheid.

Ik denk dat het al met al niet gek is, mijn zusje kapot zijn gaan gecombineerd met ouders die haar ook niet 100% op kunnen vangen is kut. Helemaal als er tussen hen onderling ook nog discussies zijn waar ik me het liefst buiten houd, geen kant voor wil kiezen. Het is nogal vermoeiend, en dat is niet gek.

Afijn, ik probeer niet zo veel er over na te denken, alleen wanneer het moet en als ik het zo op gevoel blijf doen kom ik er wel doorheen. Het is niet het eerste hete vuur waar ik voor sta, en ik heb nu wel het idee dat ik ondanks mijn angstklachten me wel heel goed door moeilijke situaties heen kan worstelen. :)
Ignorance is bliss
pi_159077699
quote:
15s.gif Op dinsdag 12 januari 2016 15:07 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Door het eerste. Ik heb letterlijk geen zin om te eten, laat staan om te koken ...
De enige tip (dat ik je kan geven) is dat je regelmatig moet eten, zoals regelmatig slapen, om zo stabiel mogelijk te zijn. Je stemming gaat van honger alleen maar schommelen.

Je kunt altijd energy bars, crackers, nootjes, pinda's en andere ongein thuis opslaan, mocht je niet willen koken.
Croce e delizia cor. Misterioso, Misterioso altero, croce e delizia al cor.
  woensdag 13 januari 2016 @ 21:33:40 #64
386377 GrumpyOldMan
Waldorf or Statler?
pi_159082367
quote:
Ik denk dat het leven soms meer bezig blijven is dan iets doen. Zo lang je maar probeert vooruit te gaan, dan doe je het beste van je kunnen, ook al levert dit niet altijd het resultaat op dat je wil.

Te weinig krijgen voor je gevoel zuigt, maar te veel is helemaal kut. Perfectionisme maakt je kapot.
Helemaal eens Duracell. Mijn ervaring is ook dat je in bepaalde fases maar gewoon bezig moet blijven en 1 dag tegelijk moet pakken om na maanden/jaren eindelijk dat euforisch moment te bereiken waarop je die baan hebt, eindelijk die relatie krijgt waar je je goed in voelt, afstudeert..waar je ook naar toe werkt. En dan de dag erna begin je weer opnieuw naar het volgende doel, in ieder geval voor je gevoel, zeker als je perfectionistisch van aanleg bent..En die emotionele moeheid ken ik ook. Ik schermde familie op enig moment ook totaal af maar toen bleek eigenlijk dat alles wat er daarvoor gebeurd was er al aardig had in gehakt. Is dus niet vreemd, luister er naar want het is een signaal.

@ Gary, daarom herken ik jouw gevoel ook. Ik moest studie zelf betalen en halen om weg te komen uit thuissituatie en kwam er in het 2e jaar HBO achter dat ik over wilde stappen van studie. Ik dacht ook dit gaat nooit goed komen, maar uiteindelijk kwam ik wel degelijk verder. En ook wat eten betreft kun je het zo zien, blijf in beweging. Ik had afgelopen zomer ook zo'n moment dat ik op het dieptepunt 3 dagen op thee liep, uiteindelijk kwam de eetlust wel terug.

Inmiddels voel ik me zelf iets beter na terugval vorige week. Waarschijnlijk grotendeels stomweg door pillen,maar op mijn werk loop ik wel weer wat leeg qua energie. Het loopt ook nooit gewoon goed op alle fronten wat dat betreft. Zou ergens zo van baan willen wisselen maar met het ontslag van mijn vriendin is dat waarschijnlijk geen goed idee. Soms zou het verdomd lekker zijn als iemand anders met meer lef of minder nadenken de beslissingen voor je nam..
  woensdag 13 januari 2016 @ 23:38:22 #65
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_159087855
quote:
1s.gif Op woensdag 13 januari 2016 21:33 schreef GrumpyOldMan het volgende:

[..]

Helemaal eens Duracell. Mijn ervaring is ook dat je in bepaalde fases maar gewoon bezig moet blijven en 1 dag tegelijk moet pakken om na maanden/jaren eindelijk dat euforisch moment te bereiken waarop je die baan hebt, eindelijk die relatie krijgt waar je je goed in voelt, afstudeert..waar je ook naar toe werkt. En dan de dag erna begin je weer opnieuw naar het volgende doel, in ieder geval voor je gevoel, zeker als je perfectionistisch van aanleg bent..En die emotionele moeheid ken ik ook. Ik schermde familie op enig moment ook totaal af maar toen bleek eigenlijk dat alles wat er daarvoor gebeurd was er al aardig had in gehakt. Is dus niet vreemd, luister er naar want het is een signaal.
Hoe ben jij er mee omgegaan dan? Zelf weet ik denk ik wel hoe ik er mee om kan gaan. Erover praten, rust voor mezelf pakken, niet teveel keren richting drank/middelen, gezonde gewoontes, goed nadenken etc. Ik denk dat misschien een zekere mate van vermoeidheid gewoon normaal is. Meer dan dat ik nu doe zie ik niet echt gebeuren eigenlijk. Ik zou nog wel weer allemaal ingrijpende gesprekken kunnen gaan hebben, maar zelf vond ik het tot deze crisis met m'n zusje wel prima. Niet perfect, maar doable zegmaar.

Ik heb gewoon geen zin meer in dat drama.
Ignorance is bliss
  donderdag 14 januari 2016 @ 03:50:04 #66
330313 Gary_Oak
Smell ya later!
pi_159090433
Sorry dat ik weer eens niet op de quotes reageer. Maar wil even melden dat ik weer wat heb kunnen eten. :)
  donderdag 14 januari 2016 @ 20:40:38 #67
386377 GrumpyOldMan
Waldorf or Statler?
pi_159107460
quote:
Hoe ben jij er mee omgegaan dan? Zelf weet ik denk ik wel hoe ik er mee om kan gaan. Erover praten, rust voor mezelf pakken, niet teveel keren richting drank/middelen, gezonde gewoontes, goed nadenken etc. Ik denk dat misschien een zekere mate van vermoeidheid gewoon normaal is. Meer dan dat ik nu doe zie ik niet echt gebeuren eigenlijk. Ik zou nog wel weer allemaal ingrijpende gesprekken kunnen gaan hebben, maar zelf vond ik het tot deze crisis met m'n zusje wel prima. Niet perfect, maar doable zegmaar.

Ik heb gewoon geen zin meer in dat drama.
Ik weet er nog niet altijd mee om te gaan. Ik pak dan wel rust en praat het soms wat van me af tegen m'n vriendin, maar ingrijpende gesprekken met mijn ouders over hoe dingen lopen/gelopen zijn ga ik niet aan. Ik heb bijvoorbeeld een keer in moeten grijpen om te voorkomen dat ze uit huis werden gezet, dat heeft er bij mij in gehakt, maár ik heb ze niet verteld wat dat met me heeft gedaan omdat ze eerder al hebben aangetoond niet van hun fouten te leren. Maar ik weet wel dat ik bij dat soort momenten het even kwijt moet en rust voor mezelf moet pakken. Bovendien wil ik dus niet dat mijn zoontje daar heen gaat en vermijd ik dat ik nog bij mijn ouders thuiskom. Dat bedoelde ik met het reageren op emotionele vermoeidheid, het is een signaal dat je er zelf wellicht acties op moet nemen. Maar als jij die goede manier/acties gevonden hebt is dat natuurlijk prima.

@ Gary, take it easy en ik hoop dat de eetlust weer groeit.
  donderdag 14 januari 2016 @ 21:12:49 #68
222262 Gtaboy107
What's the Story..?
pi_159108468
Hoi, ik ben nieuw. Sinds oktober al wel kenmerken van depressief zijn maar rond de feestdagen pas echt achtergekomen. Zit met een fake face op stage maar kan totaal niet goed meer nadenken en ben van binnen echt een zooitje en heb weinig zin meer in iets. Niemand die ik ken weet dit want ik schaam mij hier voor.

[ Bericht 10% gewijzigd door Gtaboy107 op 14-01-2016 21:31:41 ]
pi_159120800
quote:
1s.gif Op donderdag 14 januari 2016 21:12 schreef Gtaboy107 het volgende:
Hoi, ik ben nieuw. Sinds oktober al wel kenmerken van depressief zijn maar rond de feestdagen pas echt achtergekomen. Zit met een fake face op stage maar kan totaal niet goed meer nadenken en ben van binnen echt een zooitje en heb weinig zin meer in iets. Niemand die ik ken weet dit want ik schaam mij hier voor.
Hey :) Ik begrijp het wel, dat je het niemand wilt vertellen.
Beïnvloedt het ook je prestaties op je stage? Misschien is het dan toch verstandig om het bij een begeleider o.i.d. van je stage aan te geven, voordat je erop afgerekend wordt en het negatieve gevolgen heeft.
Heb je professionele hulp overwogen? Mensen die je niet kent, misschien is dat makkelijker?
Why are you wearing that stupid man suit?
  vrijdag 15 januari 2016 @ 12:19:50 #70
222262 Gtaboy107
What's the Story..?
pi_159120960
quote:
0s.gif Op vrijdag 15 januari 2016 12:09 schreef kuolema het volgende:

[..]

Hey :) Ik begrijp het wel, dat je het niemand wilt vertellen.
Beïnvloedt het ook je prestaties op je stage? Misschien is het dan toch verstandig om het bij een begeleider o.i.d. van je stage aan te geven, voordat je erop afgerekend wordt en het negatieve gevolgen heeft.
Heb je professionele hulp overwogen? Mensen die je niet kent, misschien is dat makkelijker?
Ik heb mij toch zo ver gekregen gisteren om het aan iemand te vertellen die ik ken en waar ik mijn gevoelens bij kwijt kan. De laatste tijd is het wel voor mij moeilijker en zwaarder om iets te gaan ondernemen en mijn werk te doen. Ik heb nogal geluk dat ik mijn opdrachten etc van school al voor de feestdagen af had, dus ik hoef opzich niet veel te doen maar het is wel heel slecht dat ik zelfs geen puf meer heb om dat te doen. Daarnaast is mijn stage volgende week vrijdag toch afgelopen(einde van semester en periode) dus het vertellen heeft niet zoveel nut meer(lijkt mij).

Nee, ik heb geen hulp overwogen, ik schaam mij ervoor en ik heb weinig zin om het hele proces door te gaan
pi_159121054
quote:
0s.gif Op vrijdag 15 januari 2016 12:19 schreef Gtaboy107 het volgende:

[..]

Ik heb mij toch zo ver gekregen gisteren om het aan iemand te vertellen die ik ken en waar ik mijn gevoelens bij kwijt kan. De laatste tijd is het wel voor mij moeilijker en zwaarder om iets te gaan ondernemen en mijn werk te doen. Ik heb nogal geluk dat ik mijn opdrachten etc van school al voor de feestdagen af had, dus ik hoef opzich niet veel te doen maar het is wel heel slecht dat ik zelfs geen puf meer heb om dat te doen. Daarnaast is mijn stage volgende week vrijdag toch afgelopen(einde van semester en periode) dus het vertellen heeft niet zoveel nut meer(lijkt mij).

Nee, ik heb geen hulp overwogen, ik schaam mij ervoor en ik heb weinig zin om het hele proces door te gaan
Oké, hoe was het om dat te vertellen? Luchtte dat op?
Hulp hoeft niet per se natuurlijk, als je jezelf nog kunt redden en je in je eigen omgeving mensen hebt die je kunnen steunen.
Why are you wearing that stupid man suit?
  vrijdag 15 januari 2016 @ 12:29:20 #72
222262 Gtaboy107
What's the Story..?
pi_159121172
quote:
0s.gif Op vrijdag 15 januari 2016 12:24 schreef kuolema het volgende:

[..]

Oké, hoe was het om dat te vertellen? Luchtte dat op?
Hulp hoeft niet per se natuurlijk, als je jezelf nog kunt redden en je in je eigen omgeving mensen hebt die je kunnen steunen.
Nou mijn toestand heeft waarschijnlijk wel een effect gehad op onze communicatie en ik wou het toch vertellen, gezien we eerlijk zouden zijn en we alles tegen elkaar kunnen vertellen, maar door die schaamte durfde ik het niet, tot gister. Het luchtte wel op ja, nu weet tenminste iemand het en hoef ik het niet voor mijzelf te houden. Het is sinds afgelopen weekend wel zwaarder geworden en ben ik wat meer suïcidaal gaan denken, maar ik ben het type die uiteindelijk dat toch niet durft te doen. Ik wil uit mijzelf het zien te redden, kan ik er alleen maar sterker uitkomen(denk ik).
pi_159123252
Hoi Gtaboy,

Omdat je nieuw bent haal ik mijn wijze geleerde woorden weer van stal.

90% van de mensen die suicidaal zijn willen niet dood, die willen een ander leven.
Het roer omgooien is niet makkelijk, maar lijkt me een betere optie dan uit het leven stappen.

Schamen voor je problemen hoef niet te doen, zeker hier niet.
Hulp vragen is iets waar je trots op mag zijn, dat betekent dat je de strijd voor een beter leven aan wilt gaan in plaats de handdoek te gooien.

Sterkte en ik heb gemerkt dat achteraf de diepe dalen ook mooie paden hebben, maar dat merk je pas achteraf als je dit achter je gelaten heb.

Zet hem op!!!
Hell To The Liars
pi_159123305
Ik heb vandaag ook weer een kleine terugval voor mijn gevoel.
Heb bericht gekregen van re-integratie bureau dat mijn werkgever (ivm 2e spoor) een FML had moeten aanvragen.

Nu gaat het gelijk spoken in mijn hoofd dat die lui mij terugsturen naar mijn huidige werkgever.
Stress, paniek arrgh.

Zal achteraf wel loslopen want ik heb goede advocaat, maar toch
Hell To The Liars
pi_159128509
Heeft iemand een verklaring voor het feit dat ik als ik 's middags naar bed ga zo vier uur achter elkaar als een blok slaap, terwijl ik 's nachts niet in slaap kan komen? Slapen gaat ook niet goed als ik overdag niet heb geslapen en ontstond daarvoor al dus de middagdutjes lijken me niet de oorzaak.

Gisteravond kon ik trouwens wel in slaap komen, mogelijk komt dat door de Dipiperon die ik gister voor het eerst heb genomen. Ik nam het drie uur voordat ik naar bed ging in, merkte behalve heel veel trek in eten (terwijl ik heel vol zat) niets. Werd wel te vroeg wakker en kon toen eerst niet meer in slaap komen, dus was alsnog moe.

Ik zou uiterlijk vandaag horen of ik de woontraining kan doen, maar heb nog niets gehoord :(.
quote:
0s.gif Op vrijdag 15 januari 2016 14:04 schreef Droopie het volgende:
Ik heb vandaag ook weer een kleine terugval voor mijn gevoel.
Heb bericht gekregen van re-integratie bureau dat mijn werkgever (ivm 2e spoor) een FML had moeten aanvragen.

Nu gaat het gelijk spoken in mijn hoofd dat die lui mij terugsturen naar mijn huidige werkgever.
Stress, paniek arrgh.

Zal achteraf wel loslopen want ik heb goede advocaat, maar toch
Een officieel Fuck-My-Lifecertificaat had je moeten aanvragen? :P
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_159132321
quote:
0s.gif Op vrijdag 15 januari 2016 18:31 schreef kuolema het volgende:
Heeft iemand een verklaring voor het feit dat ik als ik 's middags naar bed ga zo vier uur achter elkaar als een blok slaap, terwijl ik 's nachts niet in slaap kan komen? Slapen gaat ook niet goed als ik overdag niet heb geslapen en ontstond daarvoor al dus de middagdutjes lijken me niet de oorzaak.

Gisteravond kon ik trouwens wel in slaap komen, mogelijk komt dat door de Dipiperon die ik gister voor het eerst heb genomen. Ik nam het drie uur voordat ik naar bed ging in, merkte behalve heel veel trek in eten (terwijl ik heel vol zat) niets. Werd wel te vroeg wakker en kon toen eerst niet meer in slaap komen, dus was alsnog moe.

Ik zou uiterlijk vandaag horen of ik de woontraining kan doen, maar heb nog niets gehoord :(.

[..]

Een officieel Fuck-My-Lifecertificaat had je moeten aanvragen? :P
Jij levert die certificaten toch? :P

Probeer zo min mogelijk te slapen overdag, om weer een normaal ritme te krijgen.
  zaterdag 16 januari 2016 @ 18:52:04 #77
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_159153813
quote:
0s.gif Op vrijdag 15 januari 2016 18:31 schreef kuolema het volgende:
Heeft iemand een verklaring voor het feit dat ik als ik 's middags naar bed ga zo vier uur achter elkaar als een blok slaap, terwijl ik 's nachts niet in slaap kan komen? Slapen gaat ook niet goed als ik overdag niet heb geslapen en ontstond daarvoor al dus de middagdutjes lijken me niet de oorzaak.

Gisteravond kon ik trouwens wel in slaap komen, mogelijk komt dat door de Dipiperon die ik gister voor het eerst heb genomen. Ik nam het drie uur voordat ik naar bed ging in, merkte behalve heel veel trek in eten (terwijl ik heel vol zat) niets. Werd wel te vroeg wakker en kon toen eerst niet meer in slaap komen, dus was alsnog moe.

Ik zou uiterlijk vandaag horen of ik de woontraining kan doen, maar heb nog niets gehoord :(.

[..]

Een officieel Fuck-My-Lifecertificaat had je moeten aanvragen? :P
Stiekem bang in de nacht?
Misschien eetgewoontes? In mijn vorige groep zat iemand die ook zoiets had maar die sliep 's middags direct na haar lunch heel lang en s nachts niet. Daar is toen wat in omgegooid. Iets met snelle koolhydraten enzo.
Hoe heb je vannacht geslapen?
pi_159154520
quote:
1s.gif Op vrijdag 15 januari 2016 21:00 schreef hardromacore2.0 het volgende:

[..]

Jij levert die certificaten toch? :P

Probeer zo min mogelijk te slapen overdag, om weer een normaal ritme te krijgen.
Jazeker, niet helemaal legaal maar het scheelt flink in de kosten! Dm bij interesse.

Dat is moeilijk, ik hou het soms echt niet vol.
quote:
0s.gif Op zaterdag 16 januari 2016 18:52 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Stiekem bang in de nacht?
Misschien eetgewoontes? In mijn vorige groep zat iemand die ook zoiets had maar die sliep 's middags direct na haar lunch heel lang en s nachts niet. Daar is toen wat in omgegooid. Iets met snelle koolhydraten enzo.
Hoe heb je vannacht geslapen?
Nee, ik ben niet bang. Ik hou wel van de nacht eigenlijk :).
Ik eet onregelmatig dus of het daarmee te maken heeft weet ik niet. Ik zal erop letten.

Vannacht lag ik om 02.00 uur in bed, om 05.00 uur lag ik nog steeds wakker. Ondanks dat ik heel moe was toen ik naar bed ging. Nare herinneringen en gedachten spookten door mijn hoofd, hart ging tekeer - zoals het meestal gaat 's nachts. Uiteindelijk wel in slaap gevallen maar om kwart over 8 kwam mijn oppaskindje, zij bleef de hele dag. Geen last gehad van moeheid gelukkig.
Why are you wearing that stupid man suit?
  zaterdag 16 januari 2016 @ 19:47:34 #79
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_159155003
quote:
0s.gif Op zaterdag 16 januari 2016 19:28 schreef kuolema het volgende:

[..]

Jazeker, niet helemaal legaal maar het scheelt flink in de kosten! Dm bij interesse.

Dat is moeilijk, ik hou het soms echt niet vol.

[..]

Nee, ik ben niet bang. Ik hou wel van de nacht eigenlijk :).
Ik eet onregelmatig dus of het daarmee te maken heeft weet ik niet. Ik zal erop letten.

Vannacht lag ik om 02.00 uur in bed, om 05.00 uur lag ik nog steeds wakker. Ondanks dat ik heel moe was toen ik naar bed ging. Nare herinneringen en gedachten spookten door mijn hoofd, hart ging tekeer - zoals het meestal gaat 's nachts. Uiteindelijk wel in slaap gevallen maar om kwart over 8 kwam mijn oppaskindje, zij bleef de hele dag. Geen last gehad van moeheid gelukkig.
Ik weet ook niet. Herinnerde me dat eetgebeuren omdat ik er zelf nooit zo bij stil sta dat zulke veranderingen in eten dat soort dingen als gevolg kunnen hebben.

Vervelend dat je vannacht ook niet lekker geslapen hebt. Is het misschien te stil? Heb je afleiding/ ruis van de dag nodig om je af te kunnen sluiten?
pi_159155105
quote:
0s.gif Op zaterdag 16 januari 2016 19:47 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Ik weet ook niet. Herinnerde me dat eetgebeuren omdat ik er zelf nooit zo bij stil sta dat zulke veranderingen in eten dat soort dingen als gevolg kunnen hebben.

Vervelend dat je vannacht ook niet lekker geslapen hebt. Is het misschien te stil? Heb je afleiding/ ruis van de dag nodig om je af te kunnen sluiten?
Ik heb juist last van geluiden. Dat is het ook niet.
Why are you wearing that stupid man suit?
  zaterdag 16 januari 2016 @ 20:00:07 #81
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_159155288
Ik weet dat je dat hebt. Maar het kan ook zijn dat het dan juist euhm hoe noem je dat, die extra investering is die nodig is om je af te sluiten voor de geluiden enzo van alledag. Dat, dat nodig is om de rust te creëren voor slaap. Als je begrijpt wat ik bedoel?

Ik zeg niet dat het dat is hoor. Maar je vroeg een verklaring dus ik zoek wat in de verklaringen die ik ken.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
pi_159155316
quote:
0s.gif Op zaterdag 16 januari 2016 19:52 schreef kuolema het volgende:
Ik heb juist last van geluiden. Dat is het ook niet.
Onrust die jou alerter maakt op die geluiden.

Ik vind het vrij apart dat je na een slopende nacht op gaat passen.
Vrij grenzeloos.
pi_159155620
quote:
1s.gif Op zaterdag 16 januari 2016 20:01 schreef hardromacore2.0 het volgende:

[..]

Onrust die jou alerter maakt op die geluiden.

Ik vind het vrij apart dat je na een slopende nacht op gaat passen.
Vrij grenzeloos.
Weet niet hou oud het kindje is,
ouder als 1 vind ik het juist goed dat je structuur in je leven houd.

Het is ook niet zo dat je na 3 uur slaap de hele dag een gevaar voor je omgeving bent, lijkt mij
Hell To The Liars
pi_159155719
quote:
1s.gif Op zaterdag 16 januari 2016 20:11 schreef Droopie het volgende:
Weet niet hou oud het kindje is,
ouder als 1 vind ik het juist goed dat je structuur in je leven houd.

Het is ook niet zo dat je na 3 uur slaap de hele dag een gevaar voor je omgeving bent, lijkt mij
Geen gevaar nee :P.

Meer in de trant van: Eerst goed voor jezelf zorgen, voordat je meer hooi op je vork neemt.

En nee, dan hoef je niet ineens alle activiteiten stop te zetten ;).
pi_159156493
quote:
0s.gif Op zaterdag 16 januari 2016 20:00 schreef Luchtbel het volgende:
Ik weet dat je dat hebt. Maar het kan ook zijn dat het dan juist euhm hoe noem je dat, die extra investering is die nodig is om je af te sluiten voor de geluiden enzo van alledag. Dat, dat nodig is om de rust te creëren voor slaap. Als je begrijpt wat ik bedoel?

Ik zeg niet dat het dat is hoor. Maar je vroeg een verklaring dus ik zoek wat in de verklaringen die ik ken.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ja, ik snap het, het kan los van elkaar staan. Maar als ik bijvoorbeeld (rustige piano)muziek luister schrik ik steeds wakker van het geluid als ik bijna in slaap val. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld het tikken van een klok, regen of verkeer. Van dat laatste heb ik nu gelukkig geen last meer sinds ik ben verhuisd. Ik kan ook vaak niet slapen als anderen in huis nog niet in bed liggen omdat ik dan sluitende deuren, voetstappen op de trap en gerommel in de badkamer hoor en het licht op de overloop aangaat. Dan ben ik weer klaarwakker.
Bedankt voor het meedenken in ieder geval :)

Edit: oh, ik heb al best wel lang geen tikkende klok meer. Maar er wel ervaring mee dus.
quote:
1s.gif Op zaterdag 16 januari 2016 20:01 schreef hardromacore2.0 het volgende:

[..]

Onrust die jou alerter maakt op die geluiden.

Ik vind het vrij apart dat je na een slopende nacht op gaat passen.
Vrij grenzeloos.
Als ik een afspraak heb gemaakt, dan houd ik me daaraan. Ik kan niet zomaar op het laatste moment iets afzeggen vanwege slecht slapen en een ander daardoor met een probleem opzadelen. Het kind komt hier graag ondanks mijn slaapgebrek dus voor haar is het in principe geen probleem :P

Ik ben slecht met grenzen aangeven, maar daar werk ik aan. Ik pas nu bijvoorbeeld geen twee hele dagen achter elkaar meer op. Dan ga ik echt kapot. Vind het wel heel moeilijk om dan 'nee' te zeggen omdat ik praktisch gezien wel kan dus vind dat ik zou moeten, maar het is me laatst gelukt. Maar ja dan voel ik me dus wel schuldig, lui, egoïstisch, zwak, enz. ook al weet ik dat het objectief gezien beter is.
quote:
1s.gif Op zaterdag 16 januari 2016 20:11 schreef Droopie het volgende:

[..]

Weet niet hou oud het kindje is,
ouder als 1 vind ik het juist goed dat je structuur in je leven houd.

Het is ook niet zo dat je na 3 uur slaap de hele dag een gevaar voor je omgeving bent, lijkt mij
Wat heeft het te maken met de leeftijd van het kind?
Het meisje dat hier komt is 4 jaar. Ik heb nog een ander adres met drie kinderen maar tegenwoordig pas ik meestal alleen op de jongste van twee jaar.
Why are you wearing that stupid man suit?
  zaterdag 16 januari 2016 @ 21:19:03 #86
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_159157604
quote:
0s.gif Op zaterdag 16 januari 2016 20:44 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ja, ik snap het, het kan los van elkaar staan. Maar als ik bijvoorbeeld (rustige piano)muziek luister schrik ik steeds wakker van het geluid als ik bijna in slaap val. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld het tikken van een klok, regen of verkeer. Van dat laatste heb ik nu gelukkig geen last meer sinds ik ben verhuisd. Ik kan ook vaak niet slapen als anderen in huis nog niet in bed liggen omdat ik dan sluitende deuren, voetstappen op de trap en gerommel in de badkamer hoor en het licht op de overloop aangaat. Dan ben ik weer klaarwakker.
Bedankt voor het meedenken in ieder geval :)

Edit: oh, ik heb al best wel lang geen tikkende klok meer. Maar er wel ervaring mee dus.

.
Gedoe he. Ga je bellen over die kamertraining trouwens, of heb je er geen vertrouwen meer in?
pi_159157729
quote:
0s.gif Op zaterdag 16 januari 2016 21:19 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Gedoe he. Ga je bellen over die kamertraining trouwens, of heb je er geen vertrouwen meer in?
Ik heb mijn spv gister nog gesproken, zij is de contactpersoon, ze zou er die dag nog achteraan gaan. Dus ik hoop het volgende week te horen.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_159161146
@kuo herhalen en herhalen, zodat zelfvertrouwen kan groeien en de knagende gedachtes minder worden.

En goed overleggen met die mensen, ruimte creëren voor jezelf, zodat de drempel om nee te zeggen een stuk lager wordt.

Goed bezig iig.
Trots op je.

[ Bericht 8% gewijzigd door #ANONIEM op 16-01-2016 22:59:02 ]
  maandag 18 januari 2016 @ 18:09:55 #89
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_159206575
quote:
1s.gif Op donderdag 14 januari 2016 20:40 schreef GrumpyOldMan het volgende:

[..]

Ik weet er nog niet altijd mee om te gaan. Ik pak dan wel rust en praat het soms wat van me af tegen m'n vriendin, maar ingrijpende gesprekken met mijn ouders over hoe dingen lopen/gelopen zijn ga ik niet aan. Ik heb bijvoorbeeld een keer in moeten grijpen om te voorkomen dat ze uit huis werden gezet, dat heeft er bij mij in gehakt, maár ik heb ze niet verteld wat dat met me heeft gedaan omdat ze eerder al hebben aangetoond niet van hun fouten te leren. Maar ik weet wel dat ik bij dat soort momenten het even kwijt moet en rust voor mezelf moet pakken. Bovendien wil ik dus niet dat mijn zoontje daar heen gaat en vermijd ik dat ik nog bij mijn ouders thuiskom. Dat bedoelde ik met het reageren op emotionele vermoeidheid, het is een signaal dat je er zelf wellicht acties op moet nemen. Maar als jij die goede manier/acties gevonden hebt is dat natuurlijk prima.

@ Gary, take it easy en ik hoop dat de eetlust weer groeit.
Het is echt een dunne lijn tussen toch van die mensen houden, en ze als een blok laten vallen. Ik wil er voor ze zijn, maar kan het ook niet te veel doen. Ik probeer het inmiddels op gevoel te doen en dat gaat goed, alleen is er toch altijd ergens die schuld. Schuld over dat ik misschien toch meer kan doen.

Ik heb momenteel echter gewoon een vrij vol leven, en dat kost tijd. Tijd moet ik aan veel dingen geven en daarom kan ik simpelweg niet alles van hun op me nemen. Net als dat vrienden moeten accepteren dat ze me minder zien dan vroeger.

Wat betreft mijn ouders, en momenteel vooral mijn moeder ben ik betrokken, maar vanaf een bepaald punt ook vrij hard. Ik support, help waar ik kan, maar op een bepaald punt gaat het ook om wilskracht van haar kant. Als ze niet meer te redden is, het zij zo. Geldt ook voor mijn zusje en vader. Mijn vader lijkt het echter beter te doen dus daar ben ik wel blij mee. Hopelijk blijft dit zo.
Ignorance is bliss
pi_159306113
Ik lees net dat ik ben toegelaten voor de kliniek en op de wachtlijst sta. Naarmate de mogelijkheid dichterbij kwam begon ik het steeds enger te vinden dus het maakte me eigenlijk niet uit of het door zou gaan, maar ik ben nu toch wel blij.

Verder is vandaag voor het eerst mijn casemanager hier thuis geweest.
En ik ben nu een week zonder dagelijkse medicijnen, dat voelt wel goed. Mijn slaap-waakritme is wel een complete chaos.

Leven jullie nog?
Why are you wearing that stupid man suit?
  vrijdag 22 januari 2016 @ 16:57:21 #91
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_159308940
quote:
0s.gif Op vrijdag 22 januari 2016 14:54 schreef kuolema het volgende:
Ik lees net dat ik ben toegelaten voor de kliniek en op de wachtlijst sta. Naarmate de mogelijkheid dichterbij kwam begon ik het steeds enger te vinden dus het maakte me eigenlijk niet uit of het door zou gaan, maar ik ben nu toch wel blij.

Verder is vandaag voor het eerst mijn casemanager hier thuis geweest.
En ik ben nu een week zonder dagelijkse medicijnen, dat voelt wel goed. Mijn slaap-waakritme is wel een complete chaos.

Leven jullie nog?
Dat klinkt allemaal best positief. :) Je slaapt gewoon goed zonder medicatie dus? Lekker! Is je casemanager een beetje een aardig type?

Ego:
Met mij gaat het momenteel matig. Ik buffel wel door, alleen is het gedoe met mijn familie me wel onder de huid gaan zitten. Mijn moeder is erg afstandelijk geworden, en psychisch wordt ik steeds heen en weer getrokken tussen hulp en afstand nemen van ze.

Daarnaast is mijn relatie weer zo'n chaos de laatste tijd. Ik erger me dood aan dat m'n vriendin geen concrete afspraken kan maken. Ik prik altijd gewoon datums en kom dan opdagen, maar met haar (en anderen) is dat altijd zo'n opgave en daar erger ik me dood aan. Dat eeuwige 'ik moet even checken' of steeds afspraken vergeten, zowel met mij als met anderen. Ze voelt zich er vaak erg lullig over en is enorm aanhankelijk naar me toe, alleen is haar hoofd nu vaak zo'n chaos.

Ik moet steeds maar wachten tot zij me uitsluitsel geeft over wanneer ze wil afspreken en daardoor kan ik steeds geen andere afspraken maken. Ik heb het ook al een paar keer tegen haar gezegd, alleen wil ik er nu toch een keer een goed gesprek over hebben, want die onbetrouwbaarheid in de planning is gewoon iets wat ik echt kut vind. Geeft me ook een kutte verwachting van de toekomst. Zo moeilijk kan het toch niet zijn om je fucking schema uit je hoofd te weten. Ik het het ook retedruk, maar weet wel gewoon wanneer ik kan en niet kan. Scheitirritant.

Kortom: Veel dingen irriteren me momenteel.
Ignorance is bliss
pi_159309320
quote:
1s.gif Op vrijdag 22 januari 2016 16:57 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Dat klinkt allemaal best positief. :) Je slaapt gewoon goed zonder medicatie dus? Lekker! Is je casemanager een beetje een aardig type?

Ego:
Met mij gaat het momenteel matig. Ik buffel wel door, alleen is het gedoe met mijn familie me wel onder de huid gaan zitten. Mijn moeder is erg afstandelijk geworden, en psychisch wordt ik steeds heen en weer getrokken tussen hulp en afstand nemen van ze.

Daarnaast is mijn relatie weer zo'n chaos de laatste tijd. Ik erger me dood aan dat m'n vriendin geen concrete afspraken kan maken. Ik prik altijd gewoon datums en kom dan opdagen, maar met haar (en anderen) is dat altijd zo'n opgave en daar erger ik me dood aan. Dat eeuwige 'ik moet even checken' of steeds afspraken vergeten, zowel met mij als met anderen. Ze voelt zich er vaak erg lullig over en is enorm aanhankelijk naar me toe, alleen is haar hoofd nu vaak zo'n chaos.

Ik moet steeds maar wachten tot zij me uitsluitsel geeft over wanneer ze wil afspreken en daardoor kan ik steeds geen andere afspraken maken. Ik heb het ook al een paar keer tegen haar gezegd, alleen wil ik er nu toch een keer een goed gesprek over hebben, want die onbetrouwbaarheid in de planning is gewoon iets wat ik echt kut vind. Geeft me ook een kutte verwachting van de toekomst. Zo moeilijk kan het toch niet zijn om je fucking schema uit je hoofd te weten. Ik het het ook retedruk, maar weet wel gewoon wanneer ik kan en niet kan. Scheitirritant.

Kortom: Veel dingen irriteren me momenteel.
Misschien gekke oplossing hoor, maar kan jij gewoon niet je leven leiden en plannen wat jij wil plannen en wanneer je dat wil plannen? Dan kijkt zij maar wanneer zij ertussen past. Ik zou niet mn hele schema omgooien voor iemand die dat zelf niet wil doen.
  vrijdag 22 januari 2016 @ 19:02:41 #93
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_159311318
quote:
1s.gif Op vrijdag 22 januari 2016 16:57 schreef duracellkonijntje het volgende:

Kortom: Veel dingen irriteren me momenteel.
Serieus. Wat vind jij überhaupt aan die relatie? Je bent er vaak negatief over?
  vrijdag 22 januari 2016 @ 19:06:11 #94
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_159311377
quote:
0s.gif Op vrijdag 22 januari 2016 14:54 schreef kuolema het volgende:
Ik lees net dat ik ben toegelaten voor de kliniek en op de wachtlijst sta. Naarmate de mogelijkheid dichterbij kwam begon ik het steeds enger te vinden dus het maakte me eigenlijk niet uit of het door zou gaan, maar ik ben nu toch wel blij.

Verder is vandaag voor het eerst mijn casemanager hier thuis geweest.
En ik ben nu een week zonder dagelijkse medicijnen, dat voelt wel goed. Mijn slaap-waakritme is wel een complete chaos.

Leven jullie nog?
Wat voor een kliniek? Ik heb het denk ik gemist of ben het vergeten.

Ik voel me echt waardeloos op het moment. Het is alsof ik dagelijks de laatste fases van m'n crisissignaleringsplan aan het afdraaien ben. In random order. Of doordraaien eerder.
Ik weet dat het vrij standaard (c)ptss is dat het zo gaat. Maar het is echt niet uit te houden :x
  zaterdag 23 januari 2016 @ 17:04:52 #95
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_159331090
quote:
0s.gif Op vrijdag 22 januari 2016 17:16 schreef Elvi het volgende:

[..]

Misschien gekke oplossing hoor, maar kan jij gewoon niet je leven leiden en plannen wat jij wil plannen en wanneer je dat wil plannen? Dan kijkt zij maar wanneer zij ertussen past. Ik zou niet mn hele schema omgooien voor iemand die dat zelf niet wil doen.
Daar neig ik steeds meer naar ja. Ik voel me op deze manier meer een last. Komt dat vriendje weer aan wat ze ook nog in d'r drukke schema moet proppen.
Ignorance is bliss
pi_159331163
quote:
1s.gif Op zaterdag 23 januari 2016 17:04 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Daar neig ik steeds meer naar ja. Ik voel me op deze manier meer een last. Komt dat vriendje weer aan wat ze ook nog in d'r drukke schema moet proppen.
Mensen maken tijd voor de dingen en personen die ze belangrijk vinden... Dus ik zou gewoon lekker mn eigen gang gaan en dan komt ze vanzelf. En zo niet; dan weet je dat ook weer.
  zaterdag 23 januari 2016 @ 19:31:43 #97
330313 Gary_Oak
Smell ya later!
pi_159335443
Mijn lichaam is echt verzwakt door al dat in bed liggen. :') Eergisteren de hele dag in de weer geweest in de stad (klusjes, boodschappen etc.), maar ik moet nog steeds bijkomen. :') Spierpijn en ruim een halve dag geslapen elke nacht daarna. :')
  zaterdag 23 januari 2016 @ 21:18:32 #98
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_159339562
quote:
0s.gif Op zaterdag 23 januari 2016 17:08 schreef Elvi het volgende:

[..]

Mensen maken tijd voor de dingen en personen die ze belangrijk vinden... Dus ik zou gewoon lekker mn eigen gang gaan en dan komt ze vanzelf. En zo niet; dan weet je dat ook weer.
Het is gelukkig niet zo negatief als ik het nu deed schetsen (toch nogal in emotie geschreven, en emoties en werkelijkheid willen bij mij nogal verschillen soms). Ze maakt de tijd wel, en we zien elkaar ook vaak, alleen is het het chaotische en onbetrouwbare waar ik me aan stoor. Zoals ik zei, ik ben echt een organiseernicht, ik weet mijn hele weekplanning op zondagavond al op te dreunen als het moet. Die twee dingen botsen.

Het is ergens ook nog een stuk onzekerheid. Bang dat ze me ziet als een last, in plaats van iets waar ze van geniet. Dit terwijl ze zowel als ze bij me is als niet bij me is, laat zien hoe gek ze op me is. Genoeg positiefs ook. Ik raas nog eerst even uit, en dan ga ik even goed op een rijtje zetten wat echt de issue is, en dan kaart ik dat (wanneer nodig) aan. Ik ben mezelf al vaak genoeg in emotie voorbij gehold en dat wil ik toch graag beperken. :P
Ignorance is bliss
  zaterdag 23 januari 2016 @ 21:19:38 #99
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_159339601
quote:
9s.gif Op zaterdag 23 januari 2016 19:31 schreef Gary_Oak het volgende:
Mijn lichaam is echt verzwakt door al dat in bed liggen. :') Eergisteren de hele dag in de weer geweest in de stad (klusjes, boodschappen etc.), maar ik moet nog steeds bijkomen. :') Spierpijn en ruim een halve dag geslapen elke nacht daarna. :')
Nouja, in ieder geval ben je moe van iets actiefs, dat is an sich iets heel gezonds. :) Wat voor klusjes heb je allemaal gedaan?
Ignorance is bliss
  zaterdag 23 januari 2016 @ 21:29:07 #100
330313 Gary_Oak
Smell ya later!
pi_159340068
quote:
1s.gif Op zaterdag 23 januari 2016 21:19 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Nouja, in ieder geval ben je moe van iets actiefs, dat is an sich iets heel gezonds. :) Wat voor klusjes heb je allemaal gedaan?
Dat is weer wel waar. :) Heel veel boodschappen (meerdere trips, omdat ik geen fiets meer heb), pakketjes ophalen, afspraken hier en daar (begin binnenkort met groepstherapie), langs de bank etc. :o Was 10 uur achter elkaar bezig.
pi_159341159
Ik had even een dip vanavond. En al pratend met mn lief kom ik er dan achter dat er een aantal dingen toch dwars zitten en dat ik ook gewoon erg moe ben. Therapie verandering, onzekerheid over mn eigen kunnen, plannen die veranderen op t laatste moment. Dus voor t eerst sinds lange tijd weer eens een pilletje en vroeg naar bed vandaag.

Soms lijk ik wel een autist, kan er niet tegen als mn programma overhoop wordt gegooid...
pi_159342084
quote:
0s.gif Op zaterdag 23 januari 2016 21:50 schreef zomie het volgende:
Ik had even een dip vanavond. En al pratend met mn lief kom ik er dan achter dat er een aantal dingen toch dwars zitten en dat ik ook gewoon erg moe ben. Therapie verandering, onzekerheid over mn eigen kunnen, plannen die veranderen op t laatste moment. Dus voor t eerst sinds lange tijd weer eens een pilletje en vroeg naar bed vandaag.

Soms lijk ik wel een autist, kan er niet tegen als mn programma overhoop wordt gegooid...
Bijzonder.
Ik voel me vandaag ook een beetje somberder dan normaal (in het algemeen gaat het wel goed vergeleken met half jaar geleden).

Maar ik ben nu gewoon zo verveeld dat ik maar in bed ben gaan liggen en hopelijk kan slapen.
Hell To The Liars
pi_159343168
En even schaamteloze reclame voor de man die mij een flink stuk uit de put geholpen heeft dmv adviezen per mail/ prive tweetberichtjes

Hij heeft een boek geschreven en ondanks dat ik het er niet overal mee eens bent, is het denk ik een goed boek voor minimaal de helft van de users van dit boek.

Kopen dat boek !!!
Voor jezelf dan, hij is geen Wim Kieft met schulden. ;)

"Vrij" van Marnix Pauwels

https://medium.com/@marni(...)72d78a398#.fp4twhfc4
Hell To The Liars
pi_159357811
Maar vandaag wel voor t eerst sinds jaren weer auto gereden. Het was geen enkel probleem, alleen even wennen aan de auto zelf :)
  zondag 24 januari 2016 @ 17:49:41 #105
399061 kuolema
vermaledijd
pi_159361184
quote:
1s.gif Op vrijdag 22 januari 2016 16:57 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Dat klinkt allemaal best positief. :) Je slaapt gewoon goed zonder medicatie dus? Lekker! Is je casemanager een beetje een aardig type?

Ego:
Met mij gaat het momenteel matig. Ik buffel wel door, alleen is het gedoe met mijn familie me wel onder de huid gaan zitten. Mijn moeder is erg afstandelijk geworden, en psychisch wordt ik steeds heen en weer getrokken tussen hulp en afstand nemen van ze.

Daarnaast is mijn relatie weer zo'n chaos de laatste tijd. Ik erger me dood aan dat m'n vriendin geen concrete afspraken kan maken. Ik prik altijd gewoon datums en kom dan opdagen, maar met haar (en anderen) is dat altijd zo'n opgave en daar erger ik me dood aan. Dat eeuwige 'ik moet even checken' of steeds afspraken vergeten, zowel met mij als met anderen. Ze voelt zich er vaak erg lullig over en is enorm aanhankelijk naar me toe, alleen is haar hoofd nu vaak zo'n chaos.

Ik moet steeds maar wachten tot zij me uitsluitsel geeft over wanneer ze wil afspreken en daardoor kan ik steeds geen andere afspraken maken. Ik heb het ook al een paar keer tegen haar gezegd, alleen wil ik er nu toch een keer een goed gesprek over hebben, want die onbetrouwbaarheid in de planning is gewoon iets wat ik echt kut vind. Geeft me ook een kutte verwachting van de toekomst. Zo moeilijk kan het toch niet zijn om je fucking schema uit je hoofd te weten. Ik het het ook retedruk, maar weet wel gewoon wanneer ik kan en niet kan. Scheitirritant.

Kortom: Veel dingen irriteren me momenteel.
Nee, ik slaap niet goed. Casemanager is wel aardig ja.

Lastig, die situatie met je familie.

Je bent wel kritisch naar je vriendin zeg.
quote:
0s.gif Op vrijdag 22 januari 2016 19:06 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Wat voor een kliniek? Ik heb het denk ik gemist of ben het vergeten.

Ik voel me echt waardeloos op het moment. Het is alsof ik dagelijks de laatste fases van m'n crisissignaleringsplan aan het afdraaien ben. In random order. Of doordraaien eerder.
Ik weet dat het vrij standaard (c)ptss is dat het zo gaat. Maar het is echt niet uit te houden :x
De kliniek waar ik woontraining ga doen.
Sterkte :* Hoe gaat het nu?
quote:
9s.gif Op zaterdag 23 januari 2016 19:31 schreef Gary_Oak het volgende:
Mijn lichaam is echt verzwakt door al dat in bed liggen. :') Eergisteren de hele dag in de weer geweest in de stad (klusjes, boodschappen etc.), maar ik moet nog steeds bijkomen. :') Spierpijn en ruim een halve dag geslapen elke nacht daarna. :')
Ehm ja herkenbaar :') Maar ik heb dat gelukkig niet zo vaak omdat ik toch regelmatig wel iets te doen heb.
quote:
14s.gif Op zaterdag 23 januari 2016 21:29 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Dat is weer wel waar. :) Heel veel boodschappen (meerdere trips, omdat ik geen fiets meer heb), pakketjes ophalen, afspraken hier en daar (begin binnenkort met groepstherapie), langs de bank etc. :o Was 10 uur achter elkaar bezig.
Heb je de intake al gehad?
Why are you wearing that stupid man suit?
  zondag 24 januari 2016 @ 21:28:48 #106
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_159366992
quote:
0s.gif Op zondag 24 januari 2016 17:49 schreef kuolema het volgende:

[..]

De kliniek waar ik woontraining ga doen.
Sterkte :* Hoe gaat het nu?

Oh zo. Ik dacht even dat je iets anders bedoelde. Kan me voorstellen dat het spannend is maar misschien ook wel een positieve verandering toch?

Thanks. Het is nog hetzelfde. Ik denk ook dat het een tijd zo blijft. Mijn behandeling is nogal eng op het moment. Onverwerkte delen die moeten worden uitgezocht nog voordat er überhaupt stabiliseren mogelijk is. En dan nog verwerken. Of iets in die richting. Ooit. Niet tof.
en ondertussen proberen om zo veel mogelijk medicatie af te bouwen zodat er gekeken kan worden of er problemen zijn die zijn ontstaan door NAH. Daarvoor weer naar een neuropsychiater. Nu net een nieuwe psychiater die over twee maanden ook weer weggaat. Terwijl ik nog steeds moet wennen aan mijn behandelaar bij het TRTC. Beetje veel dus terwijl nou ja wat ik al schreef, hoofd en lijf zich los van elkaar tamelijk hysterisch gedragen.
  zondag 24 januari 2016 @ 21:29:20 #107
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_159367009
quote:
0s.gif Op zondag 24 januari 2016 15:27 schreef zomie het volgende:
Maar vandaag wel voor t eerst sinds jaren weer auto gereden. Het was geen enkel probleem, alleen even wennen aan de auto zelf :)
Wat dapper Zomie.
En fijn dat het goed ging!
pi_159374319
quote:
0s.gif Op zondag 24 januari 2016 21:29 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Wat dapper Zomie.
En fijn dat het goed ging!
Het viel me echt alles mee :) Ik ga nog wel een paar keer proefrijden, ff weer wennen aan het kijken en overzicht houden. Het geeft veel vrijheid als je zelf kan rijden.
pi_159374332
quote:
0s.gif Op zondag 24 januari 2016 21:28 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Oh zo. Ik dacht even dat je iets anders bedoelde. Kan me voorstellen dat het spannend is maar misschien ook wel een positieve verandering toch?

Thanks. Het is nog hetzelfde. Ik denk ook dat het een tijd zo blijft. Mijn behandeling is nogal eng op het moment. Onverwerkte delen die moeten worden uitgezocht nog voordat er überhaupt stabiliseren mogelijk is. En dan nog verwerken. Of iets in die richting. Ooit. Niet tof.
en ondertussen proberen om zo veel mogelijk medicatie af te bouwen zodat er gekeken kan worden of er problemen zijn die zijn ontstaan door NAH. Daarvoor weer naar een neuropsychiater. Nu net een nieuwe psychiater die over twee maanden ook weer weggaat. Terwijl ik nog steeds moet wennen aan mijn behandelaar bij het TRTC. Beetje veel dus terwijl nou ja wat ik al schreef, hoofd en lijf zich los van elkaar tamelijk hysterisch gedragen.
Klinkt wel heftig, en zeker dat je nu ook nog medicatie moet afbouwen. Wel erg veel tegelijk. Sterkte de komende tijd :*
  maandag 25 januari 2016 @ 09:18:43 #110
233895 Murmeli
buiten spelen
pi_159374462
quote:
1s.gif Op zaterdag 23 januari 2016 21:18 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Het is gelukkig niet zo negatief als ik het nu deed schetsen (toch nogal in emotie geschreven, en emoties en werkelijkheid willen bij mij nogal verschillen soms). Ze maakt de tijd wel, en we zien elkaar ook vaak, alleen is het het chaotische en onbetrouwbare waar ik me aan stoor. Zoals ik zei, ik ben echt een organiseernicht, ik weet mijn hele weekplanning op zondagavond al op te dreunen als het moet. Die twee dingen botsen.

Het is ergens ook nog een stuk onzekerheid. Bang dat ze me ziet als een last, in plaats van iets waar ze van geniet. Dit terwijl ze zowel als ze bij me is als niet bij me is, laat zien hoe gek ze op me is. Genoeg positiefs ook. Ik raas nog eerst even uit, en dan ga ik even goed op een rijtje zetten wat echt de issue is, en dan kaart ik dat (wanneer nodig) aan. Ik ben mezelf al vaak genoeg in emotie voorbij gehold en dat wil ik toch graag beperken. :P
Dat jij een organiseernicht bent is jouw probleem. Dan hoef je niet direct te eisen dat iedereen alles kan onthouden.
Accepteer haar inclusief chaos, of kap ermee, zodat ze iemand kan vinden die haar wel accepteert.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
pi_159376465
quote:
0s.gif Op maandag 25 januari 2016 09:04 schreef zomie het volgende:

[..]

Het viel me echt alles mee :) Ik ga nog wel een paar keer proefrijden, ff weer wennen aan het kijken en overzicht houden. Het geeft veel vrijheid als je zelf kan rijden.
Ik had hetzelfde als jou.
Grappige gebeurtenis: mijn vader had een auto van een jaar of 3 auto, dus ik vroeg na paar maanden of hij zijn auto allrisk wilde houden (rijd toch fijner met dat in je achterhoofd)
6 maanden later reed hij hemzelf total loss en was hij toch wel blij met mijn 'onzekerheid'
Hell To The Liars
  maandag 25 januari 2016 @ 11:46:36 #112
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_159377322
quote:
0s.gif Op maandag 25 januari 2016 09:06 schreef zomie het volgende:

[..]

Klinkt wel heftig, en zeker dat je nu ook nog medicatie moet afbouwen. Wel erg veel tegelijk. Sterkte de komende tijd :*
Dank je wel. De medicatie heeft overigens geen positief effect op mij en als toen wist wat ik nu wist wat ik nu weet dan had ik nooit geluisterd en was ik eerder gestopt. Mijn lichaam reageert helaas wel op het afbouwen vaak. Daar moet ik mee om kunnen gaan. Vind ik.
  maandag 25 januari 2016 @ 15:57:47 #113
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_159384057
quote:
1s.gif Op maandag 25 januari 2016 09:18 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Dat jij een organiseernicht bent is jouw probleem. Dan hoef je niet direct te eisen dat iedereen alles kan onthouden.
Accepteer haar inclusief chaos, of kap ermee, zodat ze iemand kan vinden die haar wel accepteert.
Ze hoeft het van mij ook echt niet allemaal uit haar hoofd te weten, of meteen 'on the spot' te weten of ze ergens tijd voor heeft. Verwachten van iemand dat ze echter binnen 72 uur ofzo gechecked heeft of ze op een bepaald moment tijd heeft vind ik echter ook wel redelijk. Heeft weinig met een organiseernicht te maken zijn, dat is gewoon schappelijk naar een ander toe.

Geef me alsjeblieft niet die monoloog over 'verander een ander niet'. Zoiets heet elkaar tegemoet komen met kleine, praktische dingen, een compromis sluiten. Het is niet dat ik haar complete persoonlijkheid heb veranderd, of zij mijn in haar persoonlijke projectje heeft veranderd.
Ignorance is bliss
  maandag 25 januari 2016 @ 16:00:01 #114
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_159384100
Morgen m'n moeder uitgenodigd om te eten. Ze wilde liever alleen even een kopje koffie drinken. Ik hoop dat het niet al te slecht met haar gaat. De laatste tijd krijg ik amper wat uit haar, of is er amper contact. Ik maak me best zorgen soms, maarja, ik zie het wel. Misschien kan ik haar nog ergens mee helpen.
Ignorance is bliss
  maandag 25 januari 2016 @ 20:45:29 #115
386377 GrumpyOldMan
Waldorf or Statler?
pi_159392408
Zomie, knap dat je zo weer in de auto bent gestapt. En Luchtbel veel succes met het afbouwen, je eigen keuzes en gevoel zijn daarbij uiteraard bepalend. Het lijkt me inderdaad wel veel nu alles tegelijk. Ik zou er zelf momenteel echt niet aan moeten denken om zonder die pil te moeten.

Afgelopen week met mijn behandelaar eens niet op inhoud bezig geweest, maar eens gekeken of hulp die ik nu heb ook de juiste is. Ik heb gevoelsmatig absoluut baat bij cognitieve therapie bij haar omdat ik van mezelf inmiddels wel weet dat ik een nogal kloterig eenzijdig negatief gedachtenpatroon heb. Maar daarnaast heb ik ook enkele thema's, vooral familie waar ik een omgang mee moet vinden en dat wordt niet opgelost met gedachtenformulieren alleen..Toen ik daar m'n verhaal over had gedaan zei ze dat ze toch wel aan extra traumaverwerking dacht.

Dat voelt wel zo fucked up he, soms lijkt het wel alsof je probeert tien ballen in de lucht te houden. Het is ook zo krom, enerzijds ben ik blij dat ik gewoon mijn werkweek draai (dan kan ik daar in afleiding zoeken), anderzijds is mijn werk ook een bron van twijfels en irritatie en ben je ook daar bezig om maar werk te leveren uit faalangst of angst om stil te staan en vervolgens door de golven overspoeld te worden. Hoe hebben jullie het gesprek met je studie of werkgever over depressie gevoerd? Want ik denk dat ik misschien ook op mijn werk er iets mee moet, want of ik hou dit niet vol of er barst een keer een bom omdat ik me irriteer of me niet meer op mijn plek voel in de huidige setting vrees ik.
  maandag 25 januari 2016 @ 20:59:48 #116
233895 Murmeli
buiten spelen
pi_159392912
quote:
1s.gif Op maandag 25 januari 2016 15:57 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Ze hoeft het van mij ook echt niet allemaal uit haar hoofd te weten, of meteen 'on the spot' te weten of ze ergens tijd voor heeft. Verwachten van iemand dat ze echter binnen 72 uur ofzo gechecked heeft of ze op een bepaald moment tijd heeft vind ik echter ook wel redelijk. Heeft weinig met een organiseernicht te maken zijn, dat is gewoon schappelijk naar een ander toe.

Geef me alsjeblieft niet die monoloog over 'verander een ander niet'. Zoiets heet elkaar tegemoet komen met kleine, praktische dingen, een compromis sluiten. Het is niet dat ik haar complete persoonlijkheid heb veranderd, of zij mijn in haar persoonlijke projectje heeft veranderd.
Ja, dag of 3 vind ik heel schappelijk. Maar, dat ben ik. En jij dus. Misschien zijn jullie gewoon zo verschillend dat jullie elkaar niet echt veel goeds doen.
Sommige persoonlijkheden gaan gewoon niet samen. En als ik zo af en toe lees hoe je over haar schrijft, zou het kunnen (ik schrijf bewust zou kunnen en niet is) dat dit ook voor jullie geldt.

En tegemoet komen: ja! Maar teveel van dat soort kleine dingen kosten gewoon teveel energie, dan is het fijne er een beetje af.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
pi_159394021
quote:
0s.gif Op maandag 25 januari 2016 20:45 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Zomie, knap dat je zo weer in de auto bent gestapt. En Luchtbel veel succes met het afbouwen, je eigen keuzes en gevoel zijn daarbij uiteraard bepalend. Het lijkt me inderdaad wel veel nu alles tegelijk. Ik zou er zelf momenteel echt niet aan moeten denken om zonder die pil te moeten.

Afgelopen week met mijn behandelaar eens niet op inhoud bezig geweest, maar eens gekeken of hulp die ik nu heb ook de juiste is. Ik heb gevoelsmatig absoluut baat bij cognitieve therapie bij haar omdat ik van mezelf inmiddels wel weet dat ik een nogal kloterig eenzijdig negatief gedachtenpatroon heb. Maar daarnaast heb ik ook enkele thema's, vooral familie waar ik een omgang mee moet vinden en dat wordt niet opgelost met gedachtenformulieren alleen..Toen ik daar m'n verhaal over had gedaan zei ze dat ze toch wel aan extra traumaverwerking dacht.

Dat voelt wel zo fucked up he, soms lijkt het wel alsof je probeert tien ballen in de lucht te houden. Het is ook zo krom, enerzijds ben ik blij dat ik gewoon mijn werkweek draai (dan kan ik daar in afleiding zoeken), anderzijds is mijn werk ook een bron van twijfels en irritatie en ben je ook daar bezig om maar werk te leveren uit faalangst of angst om stil te staan en vervolgens door de golven overspoeld te worden. Hoe hebben jullie het gesprek met je studie of werkgever over depressie gevoerd? Want ik denk dat ik misschien ook op mijn werk er iets mee moet, want of ik hou dit niet vol of er barst een keer een bom omdat ik me irriteer of me niet meer op mijn plek voel in de huidige setting vrees ik.
Thanks, ja, ben er ook blij mee.

Wat werk betreft, ik ben zo gecrasht toen dat ik maanden afwezig ben geweest en nooit meer helemaal hersteld ben. Werk nu 4 dagen van 5 uur.
  dinsdag 26 januari 2016 @ 17:39:40 #118
399061 kuolema
vermaledijd
pi_159412726
quote:
0s.gif Op zondag 24 januari 2016 21:28 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Oh zo. Ik dacht even dat je iets anders bedoelde. Kan me voorstellen dat het spannend is maar misschien ook wel een positieve verandering toch?

Thanks. Het is nog hetzelfde. Ik denk ook dat het een tijd zo blijft. Mijn behandeling is nogal eng op het moment. Onverwerkte delen die moeten worden uitgezocht nog voordat er überhaupt stabiliseren mogelijk is. En dan nog verwerken. Of iets in die richting. Ooit. Niet tof.
en ondertussen proberen om zo veel mogelijk medicatie af te bouwen zodat er gekeken kan worden of er problemen zijn die zijn ontstaan door NAH. Daarvoor weer naar een neuropsychiater. Nu net een nieuwe psychiater die over twee maanden ook weer weggaat. Terwijl ik nog steeds moet wennen aan mijn behandelaar bij het TRTC. Beetje veel dus terwijl nou ja wat ik al schreef, hoofd en lijf zich los van elkaar tamelijk hysterisch gedragen.
Het is inderdaad positief want ik ga er vast wat aan hebben maar ik zie er toch tegen op.

Welke medicatie ga je afbouwen? Hoe kom je aan NAH?

Ik ben nu 10 dagen zonder venlafaxine en heb geen onttrekkingsverschijnselen meer. Het ging sneller over dan bij citalopram.
Why are you wearing that stupid man suit?
  woensdag 27 januari 2016 @ 21:08:30 #119
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_159450122
quote:
0s.gif Op dinsdag 26 januari 2016 17:39 schreef kuolema het volgende:

[..]

Het is inderdaad positief want ik ga er vast wat aan hebben maar ik zie er toch tegen op.

Welke medicatie ga je afbouwen? Hoe kom je aan NAH?

Ik ben nu 10 dagen zonder venlafaxine en heb geen onttrekkingsverschijnselen meer. Het ging sneller over dan bij citalopram.
Fijn dat je daar geen klachten meer van hebt. Hoe werkt die kamertraining? Wat voor een woonvorm is het? Ik kan me wel voorstellen dat je er tegenop ziet maar het zou ook zomaar een goede verandering kunnen zijn toch.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
pi_159458471
Hallo iedereen, allereerst iedereen sterkte in deze tijd, dat jullie allen maar snel de oude worden.

Ik zit met een probleem en een paar vragen. Misschien dat jullie mij verder kunnen helpen. Ik heb een aangal dates gehad met een meisje, de laatste was 2 weken geleden en toen hebben we ook gezoend. Hierna vertelde ze dat ze een depressie heeft en ook bij een psycholoog zit en het vanwege die rede ook rustig aan wilt doen. Dat vond ik prima.

Echter sinds dat moment praat ze amper via whatsapp ( dit deed ze al weinig, maar nu helemaal niks ). Als ik vraag of ze iets wilt doen ook voor afleiding, want ik weet dat ze thuis niet echt fijn heeft wijst ze het af met ' ik heb andere plannen'. Dat kan natuurlijk, maar zojuist vroeg ik of ze mee wilde gaan naar de film, de film leek haar ook leuk, maar haar antwoord was ' weet nog niet, en dat heeft ook niks met jou te maken '

Nu begin ik er een beetje beu van te raken, maar tegelijk weet ik dat ze dit niet wilt en ik haar de ruimte moet geven, maar ik wil haar zó graag helpen, dat ze even iets te doen heeft in plaats op bed te hangen en shit.

Ik vraag haar regelmatig of ze erover wilt praten maar dan zegt ze dat ze geen behoefte eraan heeft terwijl ze wel dankbaar is dat ze dit bij mij kan als je wilt.

Wat zijn jullie tips om dit handig en goed aan te pakken? Bvd, vlag.

[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 28-01-2016 09:05:11 ]
  zaterdag 30 januari 2016 @ 13:58:46 #121
353165 Muisraket
Yankee Hotel Foxtrot
pi_159516421
Hoi! :W Ik ga ook even meelezen en wellicht binnenkort ook actief posten. Ik heb eigenlijk sinds mijn kindertijd al psychische klachten en sindsdien is het nooit echt weggegaan. De afgelopen jaren is het zodanig verergerd dat ik nog wel 'functioneer', maar niet op een goede manier. Daarom heb ik mij aangemeld bij een tweedelijns instelling. Over een maand hoor ik wat de diagnose is, maar ik kreeg de indruk dat ze mij vooral gaan behandelen voor mijn angstklachten. Vandaar dat ik bij dit topic aanklop. Ik ben vooral benieuwd hoe andere mensen met algemene en sociale angstklachten hier mee omgaan, of jullie ook medicijnen slikken, welke therapie bij jullie werkt enz. :)

quote:
1s.gif Op donderdag 28 januari 2016 09:02 schreef Vlaggenroof het volgende:
Hallo iedereen, allereerst iedereen sterkte in deze tijd, dat jullie allen maar snel de oude worden.

Ik zit met een probleem en een paar vragen. Misschien dat jullie mij verder kunnen helpen. Ik heb een aangal dates gehad met een meisje, de laatste was 2 weken geleden en toen hebben we ook gezoend. Hierna vertelde ze dat ze een depressie heeft en ook bij een psycholoog zit en het vanwege die rede ook rustig aan wilt doen. Dat vond ik prima.

Echter sinds dat moment praat ze amper via whatsapp ( dit deed ze al weinig, maar nu helemaal niks ). Als ik vraag of ze iets wilt doen ook voor afleiding, want ik weet dat ze thuis niet echt fijn heeft wijst ze het af met ' ik heb andere plannen'. Dat kan natuurlijk, maar zojuist vroeg ik of ze mee wilde gaan naar de film, de film leek haar ook leuk, maar haar antwoord was ' weet nog niet, en dat heeft ook niks met jou te maken '

Nu begin ik er een beetje beu van te raken, maar tegelijk weet ik dat ze dit niet wilt en ik haar de ruimte moet geven, maar ik wil haar zó graag helpen, dat ze even iets te doen heeft in plaats op bed te hangen en shit.

Ik vraag haar regelmatig of ze erover wilt praten maar dan zegt ze dat ze geen behoefte eraan heeft terwijl ze wel dankbaar is dat ze dit bij mij kan als je wilt.

Wat zijn jullie tips om dit handig en goed aan te pakken? Bvd, vlag.
Ik zou haar de ruimte geven. Ik snap dat het heel frustrerend voor je is, maar als ze aangeeft dat ze er echt dankbaar voor is en het niet aan jou ligt, zou ik dat proberen te respecteren. Hoewel over je problemen en zorgen praten heel erg op kan luchten, kan je soms ook zo in de put zitten dat erover praten gewoon te veel energie kost. Soms is juist het uit je bed komen en afleiding zoeken, ook al is het nog zo'n goed idee, gewoon een te grote hobbel.

Probeer haar nog wat tijd en ruimte te geven, wie weet komt er een moment dat ze wel aangeeft te willen praten of wel mee gaat naar de film. Daarmee wil ik niet zeggen dat je helemaal niets meer van je laat horen, maar pas op dat je jezelf niet op gaat dringen, hoe goed je het ook bedoelt. Laatste advies: laat je niet meteen afschrikken door haar depressie, maar hou wel in de gaten hoe het met jezelf gaat.
Ik weet niet wat ik in jouw plaats zou doen, of wat je zegt als iemand weg wil gaan. Ik heb geen mening over motorcross, hollywood, poloshirts of hoe de winkel loopt, ik zeg: 'hé, ik wil alleen maar zwemmen'. - Spinvis
pi_159534187
quote:
1s.gif Op donderdag 28 januari 2016 09:02 schreef Vlaggenroof het volgende:
Hallo iedereen, allereerst iedereen sterkte in deze tijd, dat jullie allen maar snel de oude worden.

Ik zit met een probleem en een paar vragen. Misschien dat jullie mij verder kunnen helpen. Ik heb een aangal dates gehad met een meisje, de laatste was 2 weken geleden en toen hebben we ook gezoend. Hierna vertelde ze dat ze een depressie heeft en ook bij een psycholoog zit en het vanwege die rede ook rustig aan wilt doen. Dat vond ik prima.

Echter sinds dat moment praat ze amper via whatsapp ( dit deed ze al weinig, maar nu helemaal niks ). Als ik vraag of ze iets wilt doen ook voor afleiding, want ik weet dat ze thuis niet echt fijn heeft wijst ze het af met ' ik heb andere plannen'. Dat kan natuurlijk, maar zojuist vroeg ik of ze mee wilde gaan naar de film, de film leek haar ook leuk, maar haar antwoord was ' weet nog niet, en dat heeft ook niks met jou te maken '

Nu begin ik er een beetje beu van te raken, maar tegelijk weet ik dat ze dit niet wilt en ik haar de ruimte moet geven, maar ik wil haar zó graag helpen, dat ze even iets te doen heeft in plaats op bed te hangen en shit.

Ik vraag haar regelmatig of ze erover wilt praten maar dan zegt ze dat ze geen behoefte eraan heeft terwijl ze wel dankbaar is dat ze dit bij mij kan als je wilt.

Wat zijn jullie tips om dit handig en goed aan te pakken? Bvd, vlag.
Misschien is naar de film gelijk een grote stap? Je kan ook vragen voor een bakkie doen ergens of een rondje wandelen :) Of vragen wat ze wil fijn zou vinden om te doen.
pi_159534475
quote:
0s.gif Op zondag 31 januari 2016 08:35 schreef zomie het volgende:

[..]

Misschien is naar de film gelijk een grote stap? Je kan ook vragen voor een bakkie doen ergens of een rondje wandelen :) Of vragen wat ze wil fijn zou vinden om te doen.
Ja we hebben dus een paar keer afgesproken op het station, denk dat ik haar komende week weer zie.

Kreeg gister wel sinds een week een berichtje uit haarzelf, dus dat is altijd goed natuurlijk!
  zondag 31 januari 2016 @ 20:43:16 #124
25794 Detroit
Per aspera ad astra
pi_159552528
quote:
0s.gif Op zaterdag 30 januari 2016 13:58 schreef Muisraket het volgende:
Over een maand hoor ik wat de diagnose is, maar ik kreeg de indruk dat ze mij vooral gaan behandelen voor mijn angstklachten. Vandaar dat ik bij dit topic aanklop. Ik ben vooral benieuwd hoe andere mensen met algemene en sociale angstklachten hier mee omgaan, of jullie ook medicijnen slikken, welke therapie bij jullie werkt enz. :)
Welkom hier! Sterkte!

Zelf heb ik last van depressie + angst. Althans, de laatste tijd gaat het best goed. Ik gebruik seroxat.
Voor mijn angsten heb ik nooit echt hulp gehad die bij mij aansloeg, dus ik heb vooral d.m.v. zelfhulpboeken en heel veel lezen het angst-monster wat meer in bedwang gekregen. Daarnaast helpt de Wim Hof Methode mij heel erg goed om angsten en oude conditioneringen uit mijn systeem te krijgen.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
  zondag 31 januari 2016 @ 20:46:28 #125
25794 Detroit
Per aspera ad astra
pi_159552661
quote:
1s.gif Op zondag 31 januari 2016 09:37 schreef Vlaggenroof het volgende:

[..]

Ja we hebben dus een paar keer afgesproken op het station, denk dat ik haar komende week weer zie.

Kreeg gister wel sinds een week een berichtje uit haarzelf, dus dat is altijd goed natuurlijk!
Volgens mij had jij iets van autisme toch hè? In jouw geval zou ik sowieso proberen vooral jezelf te helpen in plaats van iemand anders omdat je dat zelf misschien al voldoende nodig hebt.

Dat gezegd hebbende: door interesse in haar te hebben en goed te luisteren kun je al veel voor d'r betekenen. Maar laat je vooral niet naar beneden trekken aangezien een serieuze depressie een wissel trekt op de mensen om zo'n persoon heen.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
  maandag 1 februari 2016 @ 00:04:33 #126
399061 kuolema
vermaledijd
pi_159559335
quote:
0s.gif Op woensdag 27 januari 2016 21:08 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Fijn dat je daar geen klachten meer van hebt. Hoe werkt die kamertraining? Wat voor een woonvorm is het? Ik kan me wel voorstellen dat je er tegenop ziet maar het zou ook zomaar een goede verandering kunnen zijn toch.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Je krijgt een eigen slaapkamer(tje), de rest - ook badkamer en toilet - is gedeeld. Training is verschillend per persoon, afhankelijk van je doelen. Kan te maken hebben met wonen maar ook met dagbesteding. Ik weet verder eigenlijk vrij weinig. Ze hebben wel wat verteld over bijvoorbeeld (oefenen met) koken en wel of niet gezamenlijk eten maar dat ben ik vergeten. Er zijn verschillende afdelingen en ik ben dus ook vergeten hoeveel patiënten er op een afdeling zijn.
Ik vraag me nu ook af wanneer hulpverleners aanwezig zijn.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.


[ Bericht 0% gewijzigd door kuolema op 01-02-2016 00:15:10 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_159716720
Dit is de eerste keer dat ik hier post, en ik moet zeggen dat ik eigenlijk een enorme hekel eraan heb om over mezelf te moeten praten...

Ik ben er vrij zeker van dat ik een depressie heb, en ik weet eigenlijk niet meer wat er nog mee aan moet (niet echt op een suïcidale manier, maar gewoon het gevoel van... niets).
De oorzaak is wel duidelijk; als kind heb ik al de diagnose PDD-NOS gekregen en sinds m'n middelbare school ben ik daardoor nooit verder gekomen op geen enkel vlak, en dat is nu een jaar of tien geleden. En dat is mij geleidelijk steeds meer op gaan breken totdat het compleet is gaan overheersen, en ik weet niet hoe ik daar uit moet komen. Het te boven komen van een depressie voelt ook zo zinloos aan als ik zonder al eigenlijk niet echt toekomstperspectieven heb.
  zondag 7 februari 2016 @ 00:20:09 #128
47102 Elvi
miemkwien
pi_159716828
quote:
0s.gif Op zondag 7 februari 2016 00:13 schreef Dingest het volgende:
Dit is de eerste keer dat ik hier post, en ik moet zeggen dat ik eigenlijk een enorme hekel eraan heb om over mezelf te moeten praten...

Ik ben er vrij zeker van dat ik een depressie heb, en ik weet eigenlijk niet meer wat er nog mee aan moet (niet echt op een suïcidale manier, maar gewoon het gevoel van... niets).
De oorzaak is wel duidelijk; als kind heb ik al de diagnose PDD-NOS gekregen en sinds m'n middelbare school ben ik daardoor nooit verder gekomen op geen enkel vlak, en dat is nu een jaar of tien geleden. En dat is mij geleidelijk steeds meer op gaan breken totdat het compleet is gaan overheersen, en ik weet niet hoe ik daar uit moet komen. Het te boven komen van een depressie voelt ook zo zinloos aan als ik zonder al eigenlijk niet echt toekomstperspectieven heb.
Welkom :) (helaas ;) )

Heb je al hulp gezocht bij je huisarts? Ben je al bij een psycholoog in behandeling of zou dat een volgende stap kunnen zijn?
pi_159717278
Nee, want ik heb niet echt het gevoel dat die iets kunnen betekenen :@

Deel van mijn problematiek is mijn omgang met mensen, zodat ik eigenlijk nauwelijks over mijn problemen of gevoelens praat (daar heb ik ook een enorme hekel aan en wil ik ook niet). En zeker niet met onbekenden. Als kind heb ik ook bij psychiaters en psychologen gelopen. Totdat ik gestopt ben met gaan, omdat ik gewoon niet met 'zo iemand' kan en wil praten.
  zondag 7 februari 2016 @ 01:00:15 #130
399061 kuolema
vermaledijd
pi_159717283
quote:
0s.gif Op zondag 7 februari 2016 00:13 schreef Dingest het volgende:
Dit is de eerste keer dat ik hier post, en ik moet zeggen dat ik eigenlijk een enorme hekel eraan heb om over mezelf te moeten praten...

Ik ben er vrij zeker van dat ik een depressie heb, en ik weet eigenlijk niet meer wat er nog mee aan moet (niet echt op een suïcidale manier, maar gewoon het gevoel van... niets).
De oorzaak is wel duidelijk; als kind heb ik al de diagnose PDD-NOS gekregen en sinds m'n middelbare school ben ik daardoor nooit verder gekomen op geen enkel vlak, en dat is nu een jaar of tien geleden. En dat is mij geleidelijk steeds meer op gaan breken totdat het compleet is gaan overheersen, en ik weet niet hoe ik daar uit moet komen. Het te boven komen van een depressie voelt ook zo zinloos aan als ik zonder al eigenlijk niet echt toekomstperspectieven heb.
Hoi :)
Je zegt dat je nooit verder bent gekomen. Wat bedoel je daar precies mee? Heb je iets te doen overdag? Geen werk of opleiding?
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_159717440
quote:
0s.gif Op zondag 7 februari 2016 01:00 schreef kuolema het volgende:

[..]

Hoi :)
Je zegt dat je nooit verder bent gekomen. Wat bedoel je daar precies mee? Heb je iets te doen overdag? Geen werk of opleiding?
Geen opleiding, geen werk, geen diploma of certificaten, en niets nuttigs te doen overdag. Ik heb hobby's, en daar ben ik de laatste jaren steeds meer mijn interesse/plezier in gaan verliezen. Ook heb ik gaandeweg de behoefte verloren om 'aan mijzelf' te werken. Ik heb oplevingen daarin, maar nooit meer lang genoeg om er echt iets mee te doen.

Ik woon overigens wel op mijzelf, alleen (hoewel tussen nu en 4 jaar mijn huis gesloopt gaat worden voor een nieuwer exemplaar waarvan ik de huur niet zal kunnen betalen). Mijn ouders springen bij voor de boodschappen zodat ik iets overhoud voor hobby's, en aangezien ik bijna 30 ben voel ik mij daar best schuldig over inmiddels. Ik zie mijn ouders eens per week omdat ik, nog uit mijn middelbare school-tijd, de lokale huis-aan-huis rond breng. Ik heb ook nooit iets gehad dat ook maar in de buurt kwam van een relatie. Ik heb vrienden, maar die wonen allemaal heel ver weg dus ik zie ze nooit zo vaak. Omgang met hen is voor mij normaal gesproken al redelijk vermoeiend, maar wel leuk. Ik ken ze ruim tien jaar, en nu hebben zij allemaal inmiddels een uitvoerig en vervullend leven, en dat werkt erg confronterend. Tegenwoordig voel ik mij de dagen nadat we iets gedaan hebben alleen maar rot, zodat ik eigenlijk er enorm tegen opkijk als we weer wat gaan doen.
pi_159717900
Is het een niet een kwestie van hulp zoeken bij een hulpverlener met wie je (in jouw geval) een kleine klik hebt.

Dit ga jij nog wel even volhouden tot het moment dat je je huis uitmoet en/ of je ouders niet meer voor je kunnen zorgen.

Heel makkelijk gezegd van deze kant, ik kom ook niet in dit topic voor zweetvoeten, maar jou toekomst kan straks een groot probleem worden met alle gevolgen vandien.

Je moet de hersens gaan re-activeren, die missen ook de impulsen van allerdagen.

Weet daar wel wat over, ik zit nu 8 maanden thuis en er zijn flink wat in een standby stand gegaan
Hell To The Liars
  zondag 7 februari 2016 @ 16:13:34 #133
399061 kuolema
vermaledijd
pi_159729035
quote:
0s.gif Op zondag 7 februari 2016 01:19 schreef Dingest het volgende:

[..]

Geen opleiding, geen werk, geen diploma of certificaten, en niets nuttigs te doen overdag. Ik heb hobby's, en daar ben ik de laatste jaren steeds meer mijn interesse/plezier in gaan verliezen. Ook heb ik gaandeweg de behoefte verloren om 'aan mijzelf' te werken. Ik heb oplevingen daarin, maar nooit meer lang genoeg om er echt iets mee te doen.

Ik woon overigens wel op mijzelf, alleen (hoewel tussen nu en 4 jaar mijn huis gesloopt gaat worden voor een nieuwer exemplaar waarvan ik de huur niet zal kunnen betalen). Mijn ouders springen bij voor de boodschappen zodat ik iets overhoud voor hobby's, en aangezien ik bijna 30 ben voel ik mij daar best schuldig over inmiddels. Ik zie mijn ouders eens per week omdat ik, nog uit mijn middelbare school-tijd, de lokale huis-aan-huis rond breng. Ik heb ook nooit iets gehad dat ook maar in de buurt kwam van een relatie. Ik heb vrienden, maar die wonen allemaal heel ver weg dus ik zie ze nooit zo vaak. Omgang met hen is voor mij normaal gesproken al redelijk vermoeiend, maar wel leuk. Ik ken ze ruim tien jaar, en nu hebben zij allemaal inmiddels een uitvoerig en vervullend leven, en dat werkt erg confronterend. Tegenwoordig voel ik mij de dagen nadat we iets gedaan hebben alleen maar rot, zodat ik eigenlijk er enorm tegen opkijk als we weer wat gaan doen.
Wat zou je graag anders willen (ook al denk je dat het niet haalbaar is)?
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_159737920
quote:
0s.gif Op zondag 7 februari 2016 02:17 schreef Droopie het volgende:
Is het een niet een kwestie van hulp zoeken bij een hulpverlener met wie je (in jouw geval) een kleine klik hebt.

Dit ga jij nog wel even volhouden tot het moment dat je je huis uitmoet en/ of je ouders niet meer voor je kunnen zorgen.

Heel makkelijk gezegd van deze kant, ik kom ook niet in dit topic voor zweetvoeten, maar jou toekomst kan straks een groot probleem worden met alle gevolgen vandien.

Je moet de hersens gaan re-activeren, die missen ook de impulsen van allerdagen.

Weet daar wel wat over, ik zit nu 8 maanden thuis en er zijn flink wat in een standby stand gegaan
Ik klik sowieso niet echt met mensen, maar dat is niet echt het probleem. Ik ben daarin een heel moeilijke patiënt; ik weiger gewoon de dingen te doen die ik niet prettig vind - zoals praten over mijzelf :)
Ik weet ook niet helemaal zeker welke 'impulsen van allerdagen' je bedoelt. Maar als ik je juist begrijp zullen dat impulsen zijn waar ik van nature al slecht mee overweg kan, en waar ik ook nooit echt een enorme behoefte aan heb gehad. Dan heb je het over iets re-activeren wat uit zichzelf al niet zo goed werkt.

quote:
0s.gif Op zondag 7 februari 2016 16:13 schreef kuolema het volgende:

[..]

Wat zou je graag anders willen (ook al denk je dat het niet haalbaar is)?
Uhm, praktisch alles... ;) Eigenlijk zou ik een compleet ander persoon willen zijn.
En ik heb al vaak genoeg geprobeerd om dingen te veranderen. Mijn ervaring daarin is inmiddels dat het op niets uitdraait, dus ben ik gaandeweg gestopt om het te doen. Nu heb ik er de motivatie niet meer voor.

Op korte(re) termijn zou het weer fijn zijn om wat van die motivatie terug te krijgen, in ieder geval zodat ik weer plezier in m'n hobby's kan hebben. Dat ik weer met een beetje plezier en activiteit een dag door kan komen.
pi_159738169
Een persoon die je wil zijn, maar niet kunt worden, is wel gebaseerd op reële verwachtingen?

Ik heb altijd iemand willen zijn, of iemand denken te zijn, zonder ook maar ooit stil te staan bij wie ik eigenlijk ben.
pi_159739298
Ik veronderstel dat er op z'n minst ruimte voor verbetering is - of zou moeten zijn :)
Maar ik weet heel goed wie ik wel ben, en ik weet ook dat dat (ook) niet werkt.
pi_159740443
Ruimte voor verbetering is er altijd, maar waar is jouw "zou moeten zijn" op gebaseerd?

Als jij weet wie jij bent?
Waarom kan je dan zo moeilijk stappen maken?

[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 07-02-2016 22:28:48 ]
pi_159742937
Aangezien ik al zolang stil sta, ervaar ik niet echt dat ik in staat ben te verbeteren. In de laatste tien jaar heb ik natuurlijk wel iets gedaan en wat dingen geleerd, maar niets wat mij écht verbeterd heeft.

Omdat die buiten mijn vermogens liggen. Ik heb niet de sociaal-emotionele competenties om mee te draaien met 'de rest', terwijl de maatschappij juist daar de nadruk op legt. Daardoor loop ik uit de pas. De stappen die ik wel maak, of kan maken, zijn meer aangeleerd, nagedaan en/of afgekeken; dat maakt ze al erg vermoeiend, want ze zijn voor mij onnatuurlijk.
  maandag 15 februari 2016 @ 17:25:22 #139
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_159940037
quote:
0s.gif Op zondag 7 februari 2016 23:22 schreef Dingest het volgende:
Aangezien ik al zolang stil sta, ervaar ik niet echt dat ik in staat ben te verbeteren. In de laatste tien jaar heb ik natuurlijk wel iets gedaan en wat dingen geleerd, maar niets wat mij écht verbeterd heeft.

Omdat die buiten mijn vermogens liggen. Ik heb niet de sociaal-emotionele competenties om mee te draaien met 'de rest', terwijl de maatschappij juist daar de nadruk op legt. Daardoor loop ik uit de pas. De stappen die ik wel maak, of kan maken, zijn meer aangeleerd, nagedaan en/of afgekeken; dat maakt ze al erg vermoeiend, want ze zijn voor mij onnatuurlijk.
Maar waarom maak je die stappen dan?
  maandag 15 februari 2016 @ 17:30:45 #140
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_159940159
quote:
0s.gif Op maandag 1 februari 2016 00:04 schreef kuolema het volgende:

[..]

Je krijgt een eigen slaapkamer(tje), de rest - ook badkamer en toilet - is gedeeld. Training is verschillend per persoon, afhankelijk van je doelen. Kan te maken hebben met wonen maar ook met dagbesteding. Ik weet verder eigenlijk vrij weinig. Ze hebben wel wat verteld over bijvoorbeeld (oefenen met) koken en wel of niet gezamenlijk eten maar dat ben ik vergeten. Er zijn verschillende afdelingen en ik ben dus ook vergeten hoeveel patiënten er op een afdeling zijn.
Ik vraag me nu ook af wanneer hulpverleners aanwezig zijn.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Weet je al wat meer Kuolema? De dingen die je jezelf afvraagt over de training zijn wel essentieel voor het vormen van een goed beeld natuurlijk.

Bedankt voor je interesse en je reactie. Het lukt steeds niet om goed te reageren sorry.
[
pi_159940548
Het wordt eens tijd dat ik me hier ook meld. Na een vechtscheiding van mijn ouders, manipulatieve stiefvader, zeer jong het huis uit en veel problematiek met mijn gezondheid heb ik nooit echt lekker in mijn vel gezeten.

Jarenlang depressief, angstig, teruggetrokken, suicidaal, verslaafd geweest aan van alles en nog wat. Maar wel altijd mezelf te proberen overtuigen dat het wel over ging of dat het wel meeviel. Ik zit al zo lang in de knoop dat ik niet meer beter weet. Bijna twee jaar geleden eens langs geweest bij een praktijk ondersteuner, die al snel op PTSS uitkwam. Raadde EMDR aan, wat ik toen afgeslagen heb voor de kosten (stiekem waarschijnlijk omdat ik gewoon bang was).

Nu zijn er recent weer behoorlijk wat dingen gebeurd die me tot inkeer hebben laten komen. Ik moet aan mijn problemen gaan werken, zo doorleven kan niet. Zelfmoord is al jaren geen optie meer, het is vooral een verlangen.

Deze week dus weer eens langs de huisarts. Ik ben natuurlijk heel bang, weet niet zo goed wat ik moet vertellen en wat mijn vraag moet zijn. Weer langs (een andere) praktijk ondersteuner? Of zal ik meteen voor tweedelijnszorg vragen. En welke insteek moet dat dan hebben? Wat gaat het kosten? Moet ik lang wachten en gaat het überhaupt helpen, misschien ben ik gewoon niet te redden. Moet ik hem vertellen wat ik denk dat ik heb (complete PTSS)? Of moet ik hem zelf tot een conclusie laten komen om zelfdiagnose tegen te gaan. Is het heel onrealistisch om bij voorbaat anti-depressiva af te schrijven?

Ik ben zo moe en klaar met alles. Ik hoop echt dat ik te helpen ben, ik word helemaal gek.
  maandag 15 februari 2016 @ 18:35:44 #142
399061 kuolema
vermaledijd
pi_159941845
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 17:30 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Weet je al wat meer Kuolema? De dingen die je jezelf afvraagt over de training zijn wel essentieel voor het vormen van een goed beeld natuurlijk.

Bedankt voor je interesse en je reactie. Het lukt steeds niet om goed te reageren sorry.
[
Nee, ik kan het wel aan mijn spv vragen volgende week, misschien kan zij wat meer informatie opvragen.

Ik begrijp dat het moeilijk is om te reageren, ik neem het je echt niet kwalijk. Ik heb het zelf ook vaak hier op het forum en met e-mails.
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 17:46 schreef DonkereDagen het volgende:
Het wordt eens tijd dat ik me hier ook meld. Na een vechtscheiding van mijn ouders, manipulatieve stiefvader, zeer jong het huis uit en veel problematiek met mijn gezondheid heb ik nooit echt lekker in mijn vel gezeten.

Jarenlang depressief, angstig, teruggetrokken, suicidaal, verslaafd geweest aan van alles en nog wat. Maar wel altijd mezelf te proberen overtuigen dat het wel over ging of dat het wel meeviel. Ik zit al zo lang in de knoop dat ik niet meer beter weet. Bijna twee jaar geleden eens langs geweest bij een praktijk ondersteuner, die al snel op PTSS uitkwam. Raadde EMDR aan, wat ik toen afgeslagen heb voor de kosten (stiekem waarschijnlijk omdat ik gewoon bang was).

Nu zijn er recent weer behoorlijk wat dingen gebeurd die me tot inkeer hebben laten komen. Ik moet aan mijn problemen gaan werken, zo doorleven kan niet. Zelfmoord is al jaren geen optie meer, het is vooral een verlangen.

Deze week dus weer eens langs de huisarts. Ik ben natuurlijk heel bang, weet niet zo goed wat ik moet vertellen en wat mijn vraag moet zijn. Weer langs (een andere) praktijk ondersteuner? Of zal ik meteen voor tweedelijnszorg vragen. En welke insteek moet dat dan hebben? Wat gaat het kosten? Moet ik lang wachten en gaat het überhaupt helpen, misschien ben ik gewoon niet te redden. Moet ik hem vertellen wat ik denk dat ik heb (complete PTSS)? Of moet ik hem zelf tot een conclusie laten komen om zelfdiagnose tegen te gaan. Is het heel onrealistisch om bij voorbaat anti-depressiva af te schrijven?

Ik ben zo moe en klaar met alles. Ik hoop echt dat ik te helpen ben, ik word helemaal gek.
Bij de huisarts opnoemen waar je het meest last van hebt en dat het al langer speelt. Je hebt het in je post onder andere over depressief en angstig, maar wat houdt dat voor jou in?
Misschien kun je proberen een aantal doelen op te stellen; wat zou je anders willen dus waar wil je hulp bij? Als je dat nog niet goed weet is dat geen probleem, daar kun je hulp bij krijgen als je eenmaal in behandeling bent.
Je mag best aangegeven wat je vermoedens zijn, daar is niets mis mee. Maar het gaat er vooral om dat je je klachten beschrijft.
Als jij liever niet weer naar een praktijkondersteuner wilt maar denkt iets intensievers nodig te hebben, kun je dat ook gewoon aangeven.
Er zijn wachttijden, maar die zijn onder andere afhankelijk van het soort zorg (basis, specialistisch, vrijgevestigd of grote organisatie, specifieke behandeling) en de regio waar je die krijgt.

Je hoeft alleen je eigen risico (standaard 385 euro, tenzij dat al aan iets anders is opgemaakt) te betalen voor geestelijke gezondheidszorg (bij praktijkondersteuner betaal je niets).

Wat antidepressiva betreft: het is juist onrealistisch als je ervan overtuigd bent dat dat de oplossing voor je is. Het zijn echt geen wondermiddelen dus het is prima als je eerst zonder medicijnen een behandeling wilt proberen, mocht dat niet voldoende werken kun je het altijd nog proberen. Laat je niet meteen pillen aanpraten.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_159941921
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 17:46 schreef DonkereDagen het volgende:
Het wordt eens tijd dat ik me hier ook meld. Na een vechtscheiding van mijn ouders, manipulatieve stiefvader, zeer jong het huis uit en veel problematiek met mijn gezondheid heb ik nooit echt lekker in mijn vel gezeten.

Jarenlang depressief, angstig, teruggetrokken, suicidaal, verslaafd geweest aan van alles en nog wat. Maar wel altijd mezelf te proberen overtuigen dat het wel over ging of dat het wel meeviel. Ik zit al zo lang in de knoop dat ik niet meer beter weet. Bijna twee jaar geleden eens langs geweest bij een praktijk ondersteuner, die al snel op PTSS uitkwam. Raadde EMDR aan, wat ik toen afgeslagen heb voor de kosten (stiekem waarschijnlijk omdat ik gewoon bang was).

Nu zijn er recent weer behoorlijk wat dingen gebeurd die me tot inkeer hebben laten komen. Ik moet aan mijn problemen gaan werken, zo doorleven kan niet. Zelfmoord is al jaren geen optie meer, het is vooral een verlangen.

Deze week dus weer eens langs de huisarts. Ik ben natuurlijk heel bang, weet niet zo goed wat ik moet vertellen en wat mijn vraag moet zijn. Weer langs (een andere) praktijk ondersteuner? Of zal ik meteen voor tweedelijnszorg vragen. En welke insteek moet dat dan hebben? Wat gaat het kosten? Moet ik lang wachten en gaat het überhaupt helpen, misschien ben ik gewoon niet te redden. Moet ik hem vertellen wat ik denk dat ik heb (complete PTSS)? Of moet ik hem zelf tot een conclusie laten komen om zelfdiagnose tegen te gaan. Is het heel onrealistisch om bij voorbaat anti-depressiva af te schrijven?

Ik ben zo moe en klaar met alles. Ik hoop echt dat ik te helpen ben, ik word helemaal gek.
Hoi,

Hoe staat het met je huidige verslavingen..
Ben je nuchter, demp je met mate of gebruik je overmatig veel.

2,5 jaar stond ik voor die drempel die jij voor je ziet.
Het is pittig om je problemen aan te pakken en de strijd aan te gaan.
Maar ik garandeer je, hoe je nu overkomt is de kans dat je omhoog gaat groter dan dat je instort.
Mits je je problemen aanpakt.

2e lijns lijkt mij realistischer.
Hell To The Liars
pi_159941981
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 18:35 schreef kuolema het volgende:

[..]

Nee, ik kan het wel aan mijn spv vragen volgende week, misschien kan zij wat meer informatie opvragen.

Ik begrijp dat het moeilijk is om te reageren, ik neem het je echt niet kwalijk. Ik heb het zelf ook vaak hier op het forum en met e-mails.

[..]


Je hoeft alleen je eigen risico (standaard 385 euro, tenzij dat al aan iets anders is opgemaakt) te betalen voor geestelijke gezondheidszorg
Mocht je problemem hebben met middelengebruik en je gaat daarvoor in behandeling krijg je dat geld nog terug ook :p
Hell To The Liars
pi_159942547
Na al een lange tijd te hebben meegelezen op dit forum heb ik toch besloten een account aan te maken. Voornamelijk om in volledige anonimiteit vragen te kunnen stellen.

Ik volg nu sinds een aantal weken cognitieve gedragstherapie voor een milde depressie en een sociale fobie. Hoewel het praatgedeelte helpt zal het waarschijnlijk niet genoeg zijn, en zal ik binnenkort beginnen met SSRI's. Ik weet dat het kan helpen, maar vind het eigenlijk toch vrij heftig om met antidepressiva te beginnen.

Wie van jullie heeft er ervaringen met deze medicijnen, en hebben ze voor jullie geholpen? hebben jullie heftige bijwerkingen ervaren?
pi_159942718
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 19:00 schreef Cippcluyfey het volgende:
Na al een lange tijd te hebben meegelezen op dit forum heb ik toch besloten een account aan te maken. Voornamelijk om in volledige anonimiteit vragen te kunnen stellen.

Ik volg nu sinds een aantal weken cognitieve gedragstherapie voor een milde depressie en een sociale fobie. Hoewel het praatgedeelte helpt zal het waarschijnlijk niet genoeg zijn, en zal ik binnenkort beginnen met SSRI's. Ik weet dat het kan helpen, maar vind het eigenlijk toch vrij heftig om met antidepressiva te beginnen.

Wie van jullie heeft er ervaringen met deze medicijnen, en hebben ze voor jullie geholpen? hebben jullie heftige bijwerkingen ervaren?
Voor iedereen kan de medicatie anders werken, dat varieert per persoon en qua klachten.

Ga er maar vanuit dat de meeste mensen hier baat bij hebben en laat je niet afschrikken door negatieve reacties op het internet.

Bij mij werkte niet iig, maar ken genoeg mensen bij wie het wel werkt .
Hell To The Liars
pi_159943077
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 18:35 schreef kuolema het volgende:

Bij de huisarts opnoemen waar je het meest last van hebt en dat het al langer speelt. Je hebt het in je post onder andere over depressief en angstig, maar wat houdt dat voor jou in?
Misschien kun je proberen een aantal doelen op te stellen; wat zou je anders willen dus waar wil je hulp bij? Als je dat nog niet goed weet is dat geen probleem, daar kun je hulp bij krijgen als je eenmaal in behandeling bent.
Je mag best aangegeven wat je vermoedens zijn, daar is niets mis mee. Maar het gaat er vooral om dat je je klachten beschrijft.
Als jij liever niet weer naar een praktijkondersteuner wilt maar denkt iets intensievers nodig te hebben, kun je dat ook gewoon aangeven.
Er zijn wachttijden, maar die zijn onder andere afhankelijk van het soort zorg (basis, specialistisch, vrijgevestigd of grote organisatie, specifieke behandeling) en de regio waar je die krijgt.

Je hoeft alleen je eigen risico (standaard 385 euro, tenzij dat al aan iets anders is opgemaakt) te betalen voor geestelijke gezondheidszorg (bij praktijkondersteuner betaal je niets).

Wat antidepressiva betreft: het is juist onrealistisch als je ervan overtuigd bent dat dat de oplossing voor je is. Het zijn echt geen wondermiddelen dus het is prima als je eerst zonder medicijnen een behandeling wilt proberen, mocht dat niet voldoende werken kun je het altijd nog proberen. Laat je niet meteen pillen aanpraten.
Depressie en angstig houdt in (in grote lijnen):

• Veel lichamelijke stress, gespannen spieren, altijd gehaast, hartkloppingen/kramp op borst, buikpijn en darmklachten, hyperventilatie (niet heel hevig, maar mensen valt het op)
• Suicidaal / obsessie met de dood
• Heel neerslachtig, wordt als pessimist/cynisch beschreven door collega's
• Ik overanalyseer alles, heel veel piekeren, met slaapproblemen tot gevolg
• Ik raak om hele kleine dingen EXTREEM gefrustreerd (bijv. stofzuigerkabel rolt niet op, ding krijgt een schop tegen de muur)
• Geen gevoel van trots, wat ik doe is nooit goed genoeg, kan altijd beter
• Ik mis al jaren een doel in mijn leven, voelt allemaal zo zinloos
• Nieuwe relaties leggen of vrienden maken is moeilijk, ik wantrouw mensen snel, geef mensen geen kans omdat ik ze te "simpel" vind, neem geen initiatief iets te doen met mensen die wel dichtbij me staan
• Heb het gevoel dat ik twee persoonlijkheden leid, hoe ik me voel en hoe ik acteer
• Bot, grof en soms ronduit asociaal, terwijl ik dat absoluut niet wil zijn, als ik dan weer eens iemand pijn doe kan ik me daar heel erg rot over voelen.
• Als ik iemand me een vinger geeft (qua vertrouwen, relatie opbouwen) wil ik de arm en deel ik veel te veel in de hoop dat men me kan helpen. Dit heeft natuurlijk als gevolg dat mensen heel erg schrikken

Wat ik anders wil? Wat niet eigenlijk? Ik verafschuw mezelf, mijn problematiek (of is het persoonlijkheid). Ik wil genieten van het leven, ik wil met vertrouwen de toekomst tegemoet zien, ondanks mijn gezondheid, ik wil gezonde relaties kunnen opbouwen en mochten die relaties stuklopen dan wil ik met vertrouwen kunnen zeggen dat dat niet door mijn problemen kwam. Ik wil me zonder druk te maken in een drukke kroeg kunnen staan (nuchter dan, met genoeg drank lukt het wel). Ik wil tegenslagen gezond oplossen, zonder weer maanden terug te vallen. Ik wil dat mensen oprecht kunnen zeggen dat ik sterker ben geworden door mijn verleden. Ik wil zonder schaamte over mijn verleden kunnen praten. Ik wil het gevoel krijgen dat ik waardevol ben, een toevoeging ben voor deze wereld. Ik wil op het station kunnen staan zonder dat ik bij iedere aankomende trein mezelf moet overtuigen dat ervoor springen toch echt geen optie is. Ik wil kunnen ontspannen. Ik wil de vraag "hoe gaat het?" met een oprechte "Goed!" beantwoorden. Ik wil echt trost kunnen zijn op wat ik bereikt heb in het leven. Ik wil het gevoel krijgen dat ik een waardige vader kan zijn. Ik wil iemand kunnen daten zonder mezelf af te vragen wat er mis is met haar om geintresseerd te zijn in mij. Ik wil een keer zonder zorgen in slaap vallen. Ik wil normaal zijn.

Het typische is dat ik in mijn professionele leven zwaar bovengemiddeld functioneer, misschien wel door mijn overanalyseren en ongezond perfectionisme. Stom ben ik ook zeker niet, alleen "achter de schermen" krijg ik niks voor mekaar. Ik ben bang dat de facade uit neerkomt.

quote:
1s.gif Op maandag 15 februari 2016 18:38 schreef Droopie het volgende:

[..]
Hoe staat het met je huidige verslavingen..
Ben je nuchter, demp je met mate of gebruik je overmatig veel.

2,5 jaar stond ik voor die drempel die jij voor je ziet.
Het is pittig om je problemen aan te pakken en de strijd aan te gaan.
Maar ik garandeer je, hoe je nu overkomt is de kans dat je omhoog gaat groter dan dat je instort.
Mits je je problemen aanpakt.

2e lijns lijkt mij realistischer.
Momenteel alweer een tijdje nuchter (al begin ik weer vaker te drinken dan normaal is voor me, moet ik voor waken, maar niets wat een verslaving mag heten). Middelen werken vaak tijdelijk goed om wat meer rust in mijn leven te brengen maar dat effect is altijd na een paar weken weg, waarna ik mezelf weer af laat kicken.

Ik zie de verslavingen niet als de kern van het probleem, ik ben vaak genoeg gestopt met middelen om verschillende redenen en dat gaat altijd soepel. Alleen val ik dan terug op andere "ontsnappingsmiddelen". Eten, niet eten, adrenaline, seks, reizen (wegvluchten), sporten (ongezond veel), automutilatie, uitgaan, kettingroken, rigoureuze veranderingen in mijn leven afdwingen. Het zijn altijd extremen bij mij, ik kan nooit iets op een normale manier oppakken. Het is alles of niets.

Ik denk dat 2e lijns ook wel het beste is, al wil ik niet voor het verkeerde behandeld worden. Ik denk dat de depressies/angsstoornis etc symptomen zijn van een dieperliggende probleem, namelijk mijn fucked up jeugd en onvoldoende begeleiding sinds ik uit de situatie ben (fair enough, die heb ik ook nooit gevraagd en altijd afgeslagen, jong en naief als ik was). Hopelijk kan ik dat de huisarts in twintig minuten uitleggen, heb de beste man nog nooit gesproken dus ben benieuwd hoe hij het oppakt.

Ik hoop dat je gelijk hebt betreft het omhoog gaan. En ik hoop dat ik de stap kan zetten aan therapie te beginnen en het ook af te maken en niet halverwege een smoesje verzin om te stoppen. Er zal niemand zijn die me dwingt ervoor te gaan.

quote:
1s.gif Op maandag 15 februari 2016 18:39 schreef Droopie het volgende:

[..]

Mocht je problemem hebben met middelengebruik en je gaat daarvoor in behandeling krijg je dat geld nog terug ook :p

Tsja, en als ik in mijn jeugdige jaren had gedeeld met de hulpverlening wat er in mijn hoofd omging dan had ik nu een gesponsord appartement en een wajong. Voor sommige mensen zeker noodzakelijk maar dat voelde voor mij als misbruik maken van de situatie, net zoals het nu op middelengebruik gooien om gratis hulp te krijgen (voor het verkeerde waarschijnlijk). Dan maar gedurende de therapie op een houtje bijten betreft geld. Ik ben dan weer te trots om aanspraak te maken op dit soort potjes, ik wil het zelf oplossen zeg maar, niet op overheidsgeld. Onrealistisch en ongezonde gedachte, maar ik haat hulpbehoevend te zijn. Zo zal ik met lichamelijke klachten ook eerst maanden rondlopen voordat ik na een arts ga.

Bedankt voor jullie warme reacties trouwens. Van me af schrijven is fijn en constructieve feedback ontvangen nog meer.
  maandag 15 februari 2016 @ 19:26:08 #148
401892 Helsinki
Avec persévérance.
pi_159943401
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 17:46 schreef DonkereDagen het volgende:
Het wordt eens tijd dat ik me hier ook meld. Na een vechtscheiding van mijn ouders, manipulatieve stiefvader, zeer jong het huis uit en veel problematiek met mijn gezondheid heb ik nooit echt lekker in mijn vel gezeten.

Jarenlang depressief, angstig, teruggetrokken, suicidaal, verslaafd geweest aan van alles en nog wat. Maar wel altijd mezelf te proberen overtuigen dat het wel over ging of dat het wel meeviel. Ik zit al zo lang in de knoop dat ik niet meer beter weet. Bijna twee jaar geleden eens langs geweest bij een praktijk ondersteuner, die al snel op PTSS uitkwam. Raadde EMDR aan, wat ik toen afgeslagen heb voor de kosten (stiekem waarschijnlijk omdat ik gewoon bang was).

Nu zijn er recent weer behoorlijk wat dingen gebeurd die me tot inkeer hebben laten komen. Ik moet aan mijn problemen gaan werken, zo doorleven kan niet. Zelfmoord is al jaren geen optie meer, het is vooral een verlangen.

Deze week dus weer eens langs de huisarts. Ik ben natuurlijk heel bang, weet niet zo goed wat ik moet vertellen en wat mijn vraag moet zijn. Weer langs (een andere) praktijk ondersteuner? Of zal ik meteen voor tweedelijnszorg vragen. En welke insteek moet dat dan hebben? Wat gaat het kosten? Moet ik lang wachten en gaat het überhaupt helpen, misschien ben ik gewoon niet te redden. Moet ik hem vertellen wat ik denk dat ik heb (complete PTSS)? Of moet ik hem zelf tot een conclusie laten komen om zelfdiagnose tegen te gaan. Is het heel onrealistisch om bij voorbaat anti-depressiva af te schrijven?

Ik ben zo moe en klaar met alles. Ik hoop echt dat ik te helpen ben, ik word helemaal gek.
Ik zei dat het niet zo goed met me ging en toen kwamen de vragen en antwoorden vanzelf. Je huisarts weet best hoe hij zo'n gesprek moet voeren dus probeer daar niet al teveel over te piekeren van tevoren. Ik verwacht ook dat je huisarts zelf een inschatting gaat maken van of je eerst langs een PoH moet of dat dit niet voldoende is maar je geeft zelf al eigenlijk aan dat er meer nodig is dus zou ik dit ook zeker aangeven tijdens het gesprek.

Of je lang moet wachten weet ik niet. Volgens mij kun je meestal niet gelijk terecht. Ik zocht in december hulp en heb 4 maart pas mijn eerste gesprek bij de psycholoog. Ondertussen ben ik wel met een MBCT-training gestart zodat ik in ieder geval ''iets'' heb. Ik ben daar zelf niet tevreden over want je gaat meestal toch wel pas hulp zoeken als het eigenlijk al hoog is opgelopen, lijkt mij. Het is niet anders :P.

Ik zie dat er al antwoord is gegeven op de vraag hoeveel het kost. Vaak kun je ook in termijnen betalen, mocht het een enorm bedrag voor je zijn. Vragen om AD zou ik trouwens niet meteen doen maar ik ben niet zo van de medicatie. Liever op andere manieren proberen dan meteen aan de pillen maar dat is persoonlijk. Wel heel goed van je dat je de stap wil zetten! Wanneer heb je een afspraak?

Ik kom hier dus even binnenvallen, lees zo nu en dan mee.
pi_159943568
Complimenten dat je geen verslaving hebt !!!
De klachten die jij omschrijft zijn de ideale voedingsbodem om een verslaving te krijgen en 70% van de patienten in de verslavingszorg hebben jouw klachten.

Kan 2 dingen betekenen, en ik ga er maar vanuit dat het betekent dat je een "vechter" bent en zelf inziet dat dat ook niet de weg is om te bewandelen.

Herken je het gevoel dat je in een groep bent en je toch helemaal alleen kan voelen.

Maar wanneer heb je een afspraak bij de dokter?? Ik zou zeggen ga er vol voor, focus je op het resultaat en uiteindelijk kom je er wel.
Het is wel klote, maar je vind in dit topic meer mensen die hiermee worstelen, succes!!!
Hell To The Liars
pi_159943749
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 19:26 schreef Helsinki het volgende:

[..]

Ik zei dat het niet zo goed met me ging en toen kwamen de vragen en antwoorden vanzelf. Je huisarts weet best hoe hij zo'n gesprek moet voeren dus probeer daar niet al teveel over te piekeren van tevoren. Ik verwacht ook dat je huisarts zelf een inschatting gaat maken van of je eerst langs een PoH moet of dat dit niet voldoende is maar je geeft zelf al eigenlijk aan dat er meer nodig is dus zou ik dit ook zeker aangeven tijdens het gesprek.

Of je lang moet wachten weet ik niet. Volgens mij kun je meestal niet gelijk terecht. Ik zocht in december hulp en heb 4 maart pas mijn eerste gesprek bij de psycholoog. Ondertussen ben ik wel met een MBCT-training gestart zodat ik in ieder geval ''iets'' heb. Ik ben daar zelf niet tevreden over want je gaat meestal toch wel pas hulp zoeken als het eigenlijk al hoog is opgelopen, lijkt mij. Het is niet anders :P.

Ik zie dat er al antwoord is gegeven op de vraag hoeveel het kost. Vaak kun je ook in termijnen betalen, mocht het een enorm bedrag voor je zijn. Vragen om AD zou ik trouwens niet meteen doen maar ik ben niet zo van de medicatie. Liever op andere manieren proberen dan meteen aan de pillen maar dat is persoonlijk. Wel heel goed van je dat je de stap wil zetten! Wanneer heb je een afspraak?

Ik kom hier dus even binnenvallen, lees zo nu en dan mee.
Dat zijn hevige wachttijden zeg. Ik hoop dat ik sneller terecht kan. Misschien is PoH misschien dan weer goed om te overbruggen. De vorige keer kon ik binnen een week terecht.

AD wil ik juist niet. Het voelt als symptoonbestrijding. Ik ken mensen in mijn omgeving die erop zitten en het lijkt vooral te helpen als je de drive mist om iets te ondernemen/aan jezelf te verbeteren. Ik heb die drive, die depressieve periodes zijn een tweede natuur geworden, verlichting daarvoor moet natuurlijk komen. (Dit is overigens extreem kort door de bocht en ik weet dat er genoeg mensen zijn waar dit totaal niet voor geldt. Ik ben gewoon heel koppig op het gebied van medicijnen. Ik weiger voor pijntjes pijnstillers te pakken ook. Mijn moeder is nog altijd verslaafd aan pijnstillers en mijzelf kennende wil ik geen opening vinden om mezelf voor de rest van mijn leven aan de pillen te krijgen net zoals haar.)

Woensdag staat de afspraak....
  maandag 15 februari 2016 @ 19:38:39 #151
399061 kuolema
vermaledijd
pi_159943900
quote:
1s.gif Op maandag 15 februari 2016 18:39 schreef Droopie het volgende:

[..]

Mocht je problemem hebben met middelengebruik en je gaat daarvoor in behandeling krijg je dat geld nog terug ook :p

Mits de behandeling aanslaat.
quote:
1s.gif Op maandag 15 februari 2016 19:05 schreef Droopie het volgende:

[..]

Voor iedereen kan de medicatie anders werken, dat varieert per persoon en qua klachten.

Ga er maar vanuit dat de meeste mensen hier baat bij hebben en laat je niet afschrikken door negatieve reacties op het internet.

Bij mij werkte niet iig, maar ken genoeg mensen bij wie het wel werkt .
Waarom? De meeste mensen? Hm ja, misschien iets meer dan de helft, na meerdere pogingen en inclusief placebo-effect?
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 19:00 schreef Cippcluyfey het volgende:
Na al een lange tijd te hebben meegelezen op dit forum heb ik toch besloten een account aan te maken. Voornamelijk om in volledige anonimiteit vragen te kunnen stellen.

Ik volg nu sinds een aantal weken cognitieve gedragstherapie voor een milde depressie en een sociale fobie. Hoewel het praatgedeelte helpt zal het waarschijnlijk niet genoeg zijn, en zal ik binnenkort beginnen met SSRI's. Ik weet dat het kan helpen, maar vind het eigenlijk toch vrij heftig om met antidepressiva te beginnen.

Wie van jullie heeft er ervaringen met deze medicijnen, en hebben ze voor jullie geholpen? hebben jullie heftige bijwerkingen ervaren?
Ik heb drie soorten antidepressiva geprobeerd (al tel ik het als twee, want de eerste twee waren citalopram en escitalopram, vrijwel hetzelfde). Twee SSRI's dus en venlafaxine.
Voor mij heeft het niet (genoeg) gewerkt, maar ik heb ook geen last gehad van bijwerkingen. Bij het starten had ik wel wat lichte 'klachten' maar onderving er geen hinder van. Onttrekking was wel vervelend.
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 19:16 schreef DonkereDagen het volgende:

[..]

Depressie en angstig houdt in (in grote lijnen):
-geknipt zodat mijn post niet te lang wordt :P
Afgezien van 'gezonde relaties' en 'normaal zijn' is het vrij duidelijk.

Ik sluit me aan bij Helsinki; de huisarts leidt je wel in de goede richting tijdens het gesprek. Je hoeft geen spreekbeurt voor te bereiden (tenzij je je daar beter bij voelt).
Why are you wearing that stupid man suit?
  maandag 15 februari 2016 @ 19:40:08 #152
401892 Helsinki
Avec persévérance.
pi_159943969
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 19:35 schreef DonkereDagen het volgende:

[..]

Dat zijn hevige wachttijden zeg. Ik hoop dat ik sneller terecht kan. Misschien is PoH misschien dan weer goed om te overbruggen. De vorige keer kon ik binnen een week terecht.

AD wil ik juist niet. Het voelt als symptoonbestrijding. Ik ken mensen in mijn omgeving die erop zitten en het lijkt vooral te helpen als je de drive mist om iets te ondernemen/aan jezelf te verbeteren. Ik heb die drive, die depressieve periodes zijn een tweede natuur geworden, verlichting daarvoor moet natuurlijk komen. (Dit is overigens extreem kort door de bocht en ik weet dat er genoeg mensen zijn waar dit totaal niet voor geldt. Ik ben gewoon heel koppig op het gebied van medicijnen. Ik weiger voor pijntjes pijnstillers te pakken ook. Mijn moeder is nog altijd verslaafd aan pijnstillers en mijzelf kennende wil ik geen opening vinden om mezelf voor de rest van mijn leven aan de pillen te krijgen net zoals haar.)

Woensdag staat de afspraak....
O sorry! Niet goed gelezen. Maar die drive is heel goed; vasthouden!

Wat die wachttijden betreft: zoals iemand hierboven al schreef is dat natuurlijk wel van een aantal factoren afhankelijk. Het hoeft niet zo lang te duren :). En anders zijn gesprekken bij de PoH ook wel een optie. Dat heb ik ook gedaan alleen bleek het dus iets langer te duren dan verwacht.

Heel veel succes woensdag. Laat je weten hoe het is gegaan?
pi_159944107
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 19:30 schreef Droopie het volgende:
Complimenten dat je geen verslaving hebt !!!
De klachten die jij omschrijft zijn de ideale voedingsbodem om een verslaving te krijgen en 70% van de patienten in de verslavingszorg hebben jouw klachten.

Kan 2 dingen betekenen, en ik ga er maar vanuit dat het betekent dat je een "vechter" bent en zelf inziet dat dat ook niet de weg is om te bewandelen.

Herken je het gevoel dat je in een groep bent en je toch helemaal alleen kan voelen.

Maar wanneer heb je een afspraak bij de dokter?? Ik zou zeggen ga er vol voor, focus je op het resultaat en uiteindelijk kom je er wel.
Het is wel klote, maar je vind in dit topic meer mensen die hiermee worstelen, succes!!!
Ik heb genoeg periodes gekend waar ik verslaafd ben geweest (volgens het boekje). Ik ben best verslavingsgevoelig. Het is alleen dat ik zo'n hekel heb aan verslaafd zijn dat ik mezelf dwing om af te kicken, totdat er weer een tegenslag is. Ook ben ik slim genoeg om het op zo'n manier te doen dat niemand het doorheeft (denk ik dan, mijn vrienden reageren verbaasd als ik ze verteld over middelengebruik in het verleden, beweren dat ze niks doorhadden) en ik gewoon prima kan functioneren op werk bijvoorbeeld. En ik snap ook heel goed wat ik wel en niet moet gebruiken (coke zou een instant verslaving zijn voor mij, dat ben ik al jaren af aan het slaan, zelfde voor pijnstiller). Het voelt gewoon alsof ik te trots ben om (lang) verslaafd te zijn.

Ik voel me al jaren alleen, eenzaam, onbegrepen, een buitenstaander, alleen op de wereld en in mijn gedachten. Niet rationeel natuurlijk maar het is een enorm rot gevoel.

Bedankt voor de vriendelijke reactie :)
  maandag 15 februari 2016 @ 19:49:56 #154
399061 kuolema
vermaledijd
pi_159944311
Even iets anders: ik slik sinds kort weer meerdere keren per week flurazepam. Ik heb het steeds uitgesteld maar het is anders echt niet te doen 's nachts. Wat een conflict elke keer. Niet leuk :(
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_159944459
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 19:38 schreef kuolema het volgende:

[..]

Mits de behandeling aanslaat.

[..]

Waarom? De meeste mensen? Hm ja, misschien iets meer dan de helft, na meerdere pogingen en inclusief placebo-effect?

[..]

Ik heb drie soorten antidepressiva geprobeerd (al tel ik het als twee, want de eerste twee waren citalopram en escitalopram, vrijwel hetzelfde). Twee SSRI's dus en venlafaxine.
Voor mij heeft het niet (genoeg) gewerkt, maar ik heb ook geen last gehad van bijwerkingen. Bij het starten had ik wel wat lichte 'klachten' maar onderving er geen hinder van. Onttrekking was wel vervelend.

[..]

Afgezien van 'gezonde relaties' en 'normaal zijn' is het vrij duidelijk.

Ik sluit me aan bij Helsinki; de huisarts leidt je wel in de goede richting tijdens het gesprek. Je hoeft geen spreekbeurt voor te bereiden (tenzij je je daar beter bij voelt).
Nou bij mij heeft niemand gebeld of het gelukt was.

Wat betreft medicijn gebruik de meeste mensen zeg ik dat als minder dan de helft het zou werken het niet zo vaak gebruikt zou worden.
Aangezien (bv. Ik) sommige mensen er heel eng van worden.
Wou hem geen angst aanjagen, daarom heb ik mijn ervaring met Welbutrin niet fijn zijn geweest, en dat is nog zacht uitgedrukt.
Hell To The Liars
pi_159945242
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 19:38 schreef kuolema het volgende:

[..]

Mits de behandeling aanslaat.

[..]

Waarom? De meeste mensen? Hm ja, misschien iets meer dan de helft, na meerdere pogingen en inclusief placebo-effect?

[..]

Ik heb drie soorten antidepressiva geprobeerd (al tel ik het als twee, want de eerste twee waren citalopram en escitalopram, vrijwel hetzelfde). Twee SSRI's dus en venlafaxine.
Voor mij heeft het niet (genoeg) gewerkt, maar ik heb ook geen last gehad van bijwerkingen. Bij het starten had ik wel wat lichte 'klachten' maar onderving er geen hinder van. Onttrekking was wel vervelend.

[..]

Afgezien van 'gezonde relaties' en 'normaal zijn' is het vrij duidelijk.

Ik sluit me aan bij Helsinki; de huisarts leidt je wel in de goede richting tijdens het gesprek. Je hoeft geen spreekbeurt voor te bereiden (tenzij je je daar beter bij voelt).
Welke klachten had je bij het beginnen dan vooral? Ik weet dat deze medicijnen op iedereen een verschillend effect hebben maar wil gewoon weten waar ik eventueel rekening zou moeten houden.
pi_159945560
Even een update.

Ik heb een tijdje geleden gepost over een meisje die ik leuk vond en die dus ook in een depressie zit. De laatste keer dat ik haar zag was het 14 januari. Daarna vertelde ze dus over haar depressie. Af en toe kreeg ik een berichtje uit haarzelf, maar als ik wilde afspreken of iets wilde doen was het op 3 keer toe dat ze iets anders had en dergelijke.

Toen vertelde ze dat ze bij de ggz tijdelijk woont ( huis voor veerkracht en stabiliteit) ik weet tot op de dag van vandaag niet wat ze daar moet doen. Ze verteld dat ze workshops heeft, ze iets met hout zagen moest doen. Maar vooral dat ze sinds dat moment veel afstandelijker deed dan dat ze dat al deed. Begrijpelijk, het zegt genoeg dat het niet goed gaat.

Echter kreeg ik tegen mijn verwachting in vorige maandag een bericht. ' als ik zin had en wilde dat we samen wat konden gaan drinken' en indien ik wilde ik niet moest letten op haar gelaattoestand, en als ze chaggerijnig of niet vrolijk was dat niet aan mij lag en ze dit probeerde niet te zijn.' Ook had ze ter revalidatie gezeommen ( ze heeft ook pas geleden een ongeluk gehad waardoor ze met 1 arm 100 procent functioneert, dus ondertussen heeft ze ook revalidatie.)

Die middag zag ik dat ze er doorheen zat, maar soms zag ik haar lachen om wat ik zei, en bij het afscheid merkte ik dat ze erg veel moeite had mij los te laten, en ik zag dat ze haar zelf moest inhouden niet te huilen. Hierna heb ik haar wederom een week amper gesproken, eigenlijk contact zoals het al maanden gaat.

Ik voel mij zo machteloos. Ik heb haar wel
Een kaartje gestuurd, deze is vooralsnog niet aangekomen.

Kan iemand mij vertellen wat dat 'huis' inhoudt, inclusief de workshops? Ik wil het graag snappen maar ze wilt er zelf niet over praten.

Gr. Vlag.
  maandag 15 februari 2016 @ 20:43:18 #158
399061 kuolema
vermaledijd
pi_159946281
quote:
1s.gif Op maandag 15 februari 2016 19:53 schreef Droopie het volgende:

[..]

Nou bij mij heeft niemand gebeld of het gelukt was.
Huh :?
quote:
Wat betreft medicijn gebruik de meeste mensen zeg ik dat als minder dan de helft het zou werken het niet zo vaak gebruikt zou worden.
Aangezien (bv. Ik) sommige mensen er heel eng van worden.
Wou hem geen angst aanjagen, daarom heb ik mijn ervaring met Welbutrin niet fijn zijn geweest, en dat is nog zacht uitgedrukt.
Het gaat erom dat iemand juist geïnformeerd wordt, als dat diegene angst aanjaagt is dat zijn probleem en misschien ook terecht.
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 20:15 schreef Cippcluyfey het volgende:

[..]

Welke klachten had je bij het beginnen dan vooral? Ik weet dat deze medicijnen op iedereen een verschillend effect hebben maar wil gewoon weten waar ik eventueel rekening zou moeten houden.
Maag-darmklachten (lichte diarree, vlagen van misselijkheid) en vlagen van hoofdpijn. De eerste twee dagen. Citalopram bleef wel enigszins laxerend werken (dunnere ontlasting). De bijsluiter met mogelijke bijwerkingen kun je gewoon op internet vinden.
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 20:26 schreef Vlaggenroof het volgende:
Even een update.

Ik heb een tijdje geleden gepost over een meisje die ik leuk vond en die dus ook in een depressie zit. De laatste keer dat ik haar zag was het 14 januari. Daarna vertelde ze dus over haar depressie. Af en toe kreeg ik een berichtje uit haarzelf, maar als ik wilde afspreken of iets wilde doen was het op 3 keer toe dat ze iets anders had en dergelijke.

Toen vertelde ze dat ze bij de ggz tijdelijk woont ( huis voor veerkracht en stabiliteit) ik weet tot op de dag van vandaag niet wat ze daar moet doen. Ze verteld dat ze workshops heeft, ze iets met hout zagen moest doen. Maar vooral dat ze sinds dat moment veel afstandelijker deed dan dat ze dat al deed. Begrijpelijk, het zegt genoeg dat het niet goed gaat.

Echter kreeg ik tegen mijn verwachting in vorige maandag een bericht. ' als ik zin had en wilde dat we samen wat konden gaan drinken' en indien ik wilde ik niet moest letten op haar gelaattoestand, en als ze chaggerijnig of niet vrolijk was dat niet aan mij lag en ze dit probeerde niet te zijn.' Ook had ze ter revalidatie gezeommen ( ze heeft ook pas geleden een ongeluk gehad waardoor ze met 1 arm 100 procent functioneert, dus ondertussen heeft ze ook revalidatie.)

Die middag zag ik dat ze er doorheen zat, maar soms zag ik haar lachen om wat ik zei, en bij het afscheid merkte ik dat ze erg veel moeite had mij los te laten, en ik zag dat ze haar zelf moest inhouden niet te huilen. Hierna heb ik haar wederom een week amper gesproken, eigenlijk contact zoals het al maanden gaat.

Ik voel mij zo machteloos. Ik heb haar wel
Een kaartje gestuurd, deze is vooralsnog niet aangekomen.

Kan iemand mij vertellen wat dat 'huis' inhoudt, inclusief de workshops? Ik wil het graag snappen maar ze wilt er zelf niet over praten.

Gr. Vlag.
Hoe moeten wij weten waar zij woont?

Je kunt ook niets meer doen dan je nu doet. Het is een lastige situatie.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_159947212
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 20:43 schreef kuolema het volgende:

[..]

Huh :?

[..]

Het gaat erom dat iemand juist geïnformeerd wordt, als dat diegene angst aanjaagt is dat zijn probleem en misschien ook terecht.

[..]

Maag-darmklachten (lichte diarree, vlagen van misselijkheid) en vlagen van hoofdpijn. De eerste twee dagen. Citalopram bleef wel enigszins laxerend werken (dunnere ontlasting). De bijsluiter met mogelijke bijwerkingen kun je gewoon op internet vinden.

[..]

Hoe moeten wij weten waar zij woont?

Je kunt ook niets meer doen dan je nu doet. Het is een lastige situatie.
Het is meer dat misschien iemand ervaring heeft met zo'n huis omdat er meerdere in nederland staat. Het kaartje is trouwens aangekomen
pi_159947243
Kuolema,

Jij zei mits de behandeling aanslaat.
Ik kreeg na 1 jaar uit het niets een bedrag van eur.400 omdat ik in een kliniek had gezeten.
Omdat ze willen voorkomen dat mensen geen hulp zoeken omdat ze hun eigen risico dan kwijt zijn.

Maar wie controleert of ik daarna niet teruggevallen en dat verzwijg
Hell To The Liars
pi_159947408
Wat betreft de Welbutrin, mijn klachten bleken achteraf te weinig en het middel te zwaar.
Mijn hoofd had schijnbaar aan finetuning en geen medicatie wat heel veel veranderd in mijn hoofd.
Hell To The Liars
pi_159949000
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 17:25 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Maar waarom maak je die stappen dan?
Die paar die ik nog wel maak, maak ik omdat ze moeten. Vaak met (grote) tegenzin. De paar die ik wel soort van vrijwillig deed heb ik nu ook geen plezier meer in, of voelen zinloos aan om nog/weer aan te beginnen.
pi_159950177
@donkeredagen.

Blijft voor mij moeilijk om te lezen hoe iemand zoveel van zichzelf vraagt.
Gun je de rust en probeer jezelf, namelijk je gedachten en gevoelens te ervaren.
En dit zonder verwachtingspatronen.
pi_159951728
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 19:43 schreef DonkereDagen het volgende:

[..]


Ik voel me al jaren alleen, eenzaam, onbegrepen, een buitenstaander, alleen op de wereld en in mijn gedachten. Niet rationeel natuurlijk maar het is een enorm rot gevoel.

Bedankt voor de vriendelijke reactie :)
Ik werd verslaafd en voelde me precies als jou.
Het is me gelukt uiteindelijk, ben al 2,5 nuchter en de klachten zijn met 80% verminderd..

Het rotgevoel is pleite (uitzonderingen zijn er altijd) en ben echt blij en tevreden met mijzelf en het leven.

Van een 3 naar een dikke 7 plus

Denk dat het ook voor jou haalbare kaart is :)

[ Bericht 6% gewijzigd door Droopie op 15-02-2016 23:37:22 ]
Hell To The Liars
  dinsdag 16 februari 2016 @ 10:05:52 #165
353165 Muisraket
Yankee Hotel Foxtrot
pi_159958154
Over medicijnen gesproken: mijn vriend slikt escitalopram en alhoewel hij wel wat last heeft van bijwerkingen, werkt het bij hem erg goed! Hij is er zelf tevreden mee en ik merk ook echt dat hij een stuk beter in zijn vel zit. Zonder medicijnen had hij ook al absoluut de drive om dingen te veranderen, maar belemmerde zijn depressie dat enorm.

Dus: iedereen reageert anders op medicijnen. Bij de ene werkt iets meteen heel goed, bij de andere slaan alle medicijnen niet aan - dat weet je niet van tevoren. Ik zou sowieso eerst kijken of je zonder medicijnen kunt, maar schrijf het niet bij voorbaat af, want het kan echt helpen. :)
Ik weet niet wat ik in jouw plaats zou doen, of wat je zegt als iemand weg wil gaan. Ik heb geen mening over motorcross, hollywood, poloshirts of hoe de winkel loopt, ik zeg: 'hé, ik wil alleen maar zwemmen'. - Spinvis
pi_159958389
Alprozolam werkt bij mij heel fijn, alleen het ervan af komen blijkt nog best lastig te zijn :(

Vanmiddag afspraak bij de dokter om eens te kijken hoe en wat.
Hell To The Liars
  dinsdag 16 februari 2016 @ 17:20:31 #167
399061 kuolema
vermaledijd
pi_159968069
quote:
1s.gif Op maandag 15 februari 2016 21:03 schreef Vlaggenroof het volgende:

[..]

Het is meer dat misschien iemand ervaring heeft met zo'n huis omdat er meerdere in nederland staat. Het kaartje is trouwens aangekomen
Heeft ze iets over het kaartje gezegd? Lief dat je dat hebt gestuurd :).
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 21:03 schreef Droopie het volgende:
Kuolema,

Jij zei mits de behandeling aanslaat.
Ik kreeg na 1 jaar uit het niets een bedrag van eur.400 omdat ik in een kliniek had gezeten.
Omdat ze willen voorkomen dat mensen geen hulp zoeken omdat ze hun eigen risico dan kwijt zijn.

Maar wie controleert of ik daarna niet teruggevallen en dat verzwijg
Ik dacht dat je bedoelde dat als een behandeling werkt, je dan minder (of niet) drinkt, dus veel minder of geen geld uitgeeft aan alcohol, waardoor je meer geld hebt. Dat werkt dus alleen als de behandeling aanslaat.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_159968231
quote:
0s.gif Op dinsdag 16 februari 2016 17:20 schreef kuolema het volgende:

[..]

Heeft ze iets over het kaartje gezegd? Lief dat je dat hebt gestuurd :).

[..]

Ik dacht dat je bedoelde dat als een behandeling werkt, je dan minder (of niet) drinkt, dus veel minder of geen geld uitgeeft aan alcohol, waardoor je meer geld hebt. Dat werkt dus alleen als de behandeling aanslaat.
Daar heb jij ook helemaal gelijk in.
Er is een partij geld in mijn portomonnee gebleven de afgelopen periode :)
Hell To The Liars
pi_159997996
Bij deze een update na de afspraak van vandaag. Huisarts (was nieuw voor me) was erg prettig. Ging eerst in de "och wat erg voor je"-modus, maar toen hij doorhad dat ik daar niet zo voor was werd hij wat zakelijker.

Was het deels eens met de vorige diagnose maar deelde mijn mening dat het waarschijnlijk complexe PTSS is, niet de reguliere.

Mocht meteen door naar de gespecialiseerde GGZ. Zijn prioriteit ligt bij het krijgen van een diagnose. Gaf me de keuze tussen drie instellingen. Waar mijn voorkeur lag was een wachttijd van 3 maanden voor het intakegesprek alleen! Dus maar voor mijn tweede keuze gegaan. Wel kut dat ik daar via het traject jongeren moet lopen omdat mijn leeftijd (23) net daarin valt. Hopelijk gaan ze niet te kinderachtig met me in gesprek, dat zal snel op weerstand leiden.

Ik ben in ieder geval aangemeld en de verwijsbrief moet ik ophalen en opsturen. Morgen even doen.

Ik had gehoopt dat het tot opluchting zou leiden maar ik ben nu alleen maar erger eraan. Zeker omdat hij het over een jarentraject had en interne opnames. Ben behoorlijk bang dat de behandeling te veel met mijn leven gaat kloten.

We gaan het weer meemaken.
  woensdag 17 februari 2016 @ 23:26:11 #170
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_160007201
De laatste weken gaat het ondanks de drukte op een rare manier best lekker. Laatst ging ineens de knop om bij mij, en ankerde de realisatie dat ik niet alles in mijn leven onder controle heb, niet iedereen tevreden kan houden, en dat slechte shit gewoon kan gebeuren en ik daar niet altijd iets aan kan doen, zich ineens in mijn brein. Ik 'wist het altijd wel', alleen het is alsof ik het nu echt WEET. Misschien is dit het resultaat van lang genoeg mezelf een nieuw denkpatroon aanleren.

Wel ongelofelijk druk. Veel mensen waar ik aandacht aan moet geven, niet genoeg tijd voor iedereen. Echt een grote test om toch ruimte voor mezelf te maken, maar ik voel dat ik het kan. Ook hier geldt, misschien maak ik fouten, maar ik heb op dit gebied echt veel vertrouwen dat ik het goed kan. Dan stel ik maar mensen teleur, ik moet eerst mezelf vooropstellen.

Al met al blijf ik doorbuffelen, ik hoop dat dit zich doorzet. Volgende week vakantie iig! 😄
Ignorance is bliss
  donderdag 18 februari 2016 @ 21:54:33 #171
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_160028321
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 18:35 schreef kuolema het volgende:

[..]

Nee, ik kan het wel aan mijn spv vragen volgende week, misschien kan zij wat meer informatie opvragen.

Ik begrijp dat het moeilijk is om te reageren, ik neem het je echt niet kwalijk. Ik heb het zelf ook vaak hier op het forum en met e-mails.

Zou ik wel doen als ik jou was. Zeker omdat je nog even moet wachten toch? Ik vond het zelf vorig jaar erg vervelend toen ik niet wist hoe en war ik zou gaan wonen in elk geval.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Fijne vakantie Duracellkonijntje. Rustig aan.
  donderdag 18 februari 2016 @ 21:59:24 #172
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_160028503
quote:
0s.gif Op maandag 15 februari 2016 21:47 schreef Dingest het volgende:

[..]

Die paar die ik nog wel maak, maak ik omdat ze moeten. Vaak met (grote) tegenzin. De paar die ik wel soort van vrijwillig deed heb ik nu ook geen plezier meer in, of voelen zinloos aan om nog/weer aan te beginnen.
Ik vrees dat je toch zal moeten, wil je uit deze situatie zien te geraken.
pi_160033287
Aangezien ik geholpen ben in het topic dat ik eerder gestart heb, dacht ik dat ik hier nog wel op mijn plaats zou zijn. Als je meer wilt weten over de hele situatie, zou ik dat topic ook lezen.

Voor mij voelt het aan alsof bijna al mijn emoties negatief zijn. Als ik tien emoties zou krijgen, zouden negen daarvan negatief zijn. Ik weet zelf zeker niet hoe dat komt, en wat die emoties nou zijn, en of ze ook wel echt zo vaak negatief zijn. Maar zo is het hoe het voor mij voelt. Dat is als ik door een normale dag ga, zonder veel ontspanning. In die ontspanning kan ik me dan wel afleiden, maar meer niet. Als ik dan afgeleid ben en terug moet in de 'normale wereld', voelt dat als een klap in mijn gezicht. Daarom voelt die ontspanning vaak ook nutteloos, ook al wordt het aan mee aangeraden. En ik kan er ook van genieten, als die afleiding goed is. Dat is er tenminste wel. Maar daarna moet ik toch weer terug.

Als ik dan door zo'n normale dag ga, voelt het alsof er een zware last op mijn schouders hangt, die al de positiviteit weghaalt en alleen negativiteit overlaat, waardoor ik zo veel negatieve emoties ervaar. Het is dan gelukkig wel eens dat ik een positieve ervaar, zoals toen ik een angst overkwam door toch iets te doen (en het leuk te vinden), terwijl ik bang was er in te falen. Maar dat is net als die afleiding natuurlijk ook tijdelijk.

Is er iemand die dit (delen hiervan) herkent?
pi_160033972
quote:
0s.gif Op vrijdag 19 februari 2016 00:56 schreef gilesvoor het volgende:
Aangezien ik geholpen ben in het topic dat ik eerder gestart heb, dacht ik dat ik hier nog wel op mijn plaats zou zijn. Als je meer wilt weten over de hele situatie, zou ik dat topic ook lezen.

Voor mij voelt het aan alsof bijna al mijn emoties negatief zijn. Als ik tien emoties zou krijgen, zouden negen daarvan negatief zijn. Ik weet zelf zeker niet hoe dat komt, en wat die emoties nou zijn, en of ze ook wel echt zo vaak negatief zijn. Maar zo is het hoe het voor mij voelt. Dat is als ik door een normale dag ga, zonder veel ontspanning. In die ontspanning kan ik me dan wel afleiden, maar meer niet. Als ik dan afgeleid ben en terug moet in de 'normale wereld', voelt dat als een klap in mijn gezicht. Daarom voelt die ontspanning vaak ook nutteloos, ook al wordt het aan mee aangeraden. En ik kan er ook van genieten, als die afleiding goed is. Dat is er tenminste wel. Maar daarna moet ik toch weer terug.

Als ik dan door zo'n normale dag ga, voelt het alsof er een zware last op mijn schouders hangt, die al de positiviteit weghaalt en alleen negativiteit overlaat, waardoor ik zo veel negatieve emoties ervaar. Het is dan gelukkig wel eens dat ik een positieve ervaar, zoals toen ik een angst overkwam door toch iets te doen (en het leuk te vinden), terwijl ik bang was er in te falen. Maar dat is net als die afleiding natuurlijk ook tijdelijk.

Is er iemand die dit (delen hiervan) herkent?
Zullen wel meer mensen zijn die dit ervaren, ik ook.
Tip van de dag ;) kijk de Pixar film inside out eens een keer
Misschien heb je er wel wat aan.

Persoonlijk heb ik momenteel schema therapie dat werkt bij mij als een gek zeg.
Ik maak iedere week grote stappen omdat ze heel goed uitleggen hoe het in je hoofd in elkaar zit en waarom je sommige dingen zo ervaar, ben soms echt verbijsterd hoe sommige automatismes werken en waarom je geïrriteerd of boos of verdrietig wordt uit reflexen. Werkt niet voor iedereen, want we hebben veel afhakers maar het werkt voor mij en ik was heel lang zoekenden en heb de rust grotendeels gevonden.

Hopelijk blijft dit ook zodra ik deze maand stop met Alprozolam (na 8 maanden 🤔)
Hell To The Liars
  Moderator / Miss SHO vrijdag 19 februari 2016 @ 05:45:37 #175
22592 crew  Ole
pi_160034702
quote:
1s.gif Op vrijdag 19 februari 2016 01:58 schreef Droopie het volgende:

[..]

Zullen wel meer mensen zijn die dit ervaren, ik ook.
Tip van de dag ;) kijk de Pixar film inside out eens een keer
Misschien heb je er wel wat aan.

Persoonlijk heb ik momenteel schema therapie dat werkt bij mij als een gek zeg.
Ik maak iedere week grote stappen omdat ze heel goed uitleggen hoe het in je hoofd in elkaar zit en waarom je sommige dingen zo ervaar, ben soms echt verbijsterd hoe sommige automatismes werken en waarom je geïrriteerd of boos of verdrietig wordt uit reflexen. Werkt niet voor iedereen, want we hebben veel afhakers maar het werkt voor mij en ik was heel lang zoekenden en heb de rust grotendeels gevonden.

Hopelijk blijft dit ook zodra ik deze maand stop met Alprozolam (na 8 maanden 🤔)
hier ga ik nog op reageren. ;)
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
pi_160036424
quote:
1s.gif Op vrijdag 19 februari 2016 05:45 schreef Ole het volgende:

[..]

hier ga ik nog op reageren. ;)
Om 05.45 dit lezen en er later op reageren vind ik gehoor geven aan je gezonde volwassen kant en niet de ongedisciplineerde kind kant ;)
Hell To The Liars
pi_160063252
quote:
1s.gif Op vrijdag 19 februari 2016 01:58 schreef Droopie het volgende:

[..]

Zullen wel meer mensen zijn die dit ervaren, ik ook.
Tip van de dag ;) kijk de Pixar film inside out eens een keer
Misschien heb je er wel wat aan.

Persoonlijk heb ik momenteel schema therapie dat werkt bij mij als een gek zeg.
Ik maak iedere week grote stappen omdat ze heel goed uitleggen hoe het in je hoofd in elkaar zit en waarom je sommige dingen zo ervaar, ben soms echt verbijsterd hoe sommige automatismes werken en waarom je geïrriteerd of boos of verdrietig wordt uit reflexen. Werkt niet voor iedereen, want we hebben veel afhakers maar het werkt voor mij en ik was heel lang zoekenden en heb de rust grotendeels gevonden.

Hopelijk blijft dit ook zodra ik deze maand stop met Alprozolam (na 8 maanden 🤔)
Ik ben even weg geweest en reageer even in 1 post op wat ik allemaal gelezen heb.

Voor mij werkt schema therapie ook erg goed. Het leert je hoe je patronen ontstaan zijn en daardoor ben ik mezelf minder gaan verwijten. Nu herken ik het snel als een schema geraakt wordt en kan ik er heel snel overheen komen.

Verder moet ik zeggen dat voor mij anti depressiva goed werkt, maar ik had ook een zware depressie toen ze ermee begonnen. Ik had weinig keus. Het is geen wondermiddel, maar voor mij is het het verschil tussen functioneren en angstig op de bank zitten en blokkeren.

Voor de nieuwkomers in dit topic, ga zeker hulp zoeken en schaam je niet. Het kan je veel verder brengen dan je nu bent. Maar bereid je wel voor op hard werken.
pi_160072694
Precies, ik heb begrip voor mijzelf en de therapie legt goed uit waarom je bepaalde dingen ervaart of hoe je handeld en dat kan verbeteren.

Tuurlijk er zijn uitzonderingen, maar de meeste zaken kan ik nu gewoon naast mij neerleggen.


Na 2,5 is er geleidelijk een rust in mij gekomen, bewust of onbewust heb ik er voor gevochten.

Van de week zag ik een stukje over typhoon en hij had mooi stukje tekst waar ik mij wel heel erg in kan vinden.
Van mezelf mag ik nu eindelijk zeggen dat het genoeg is. Eindelijk zeggen: ‘Kijk eens wat jij met de mensen om je heen hebt neergezet.'Dit is genoeg en de rest is bonus. Natuurlijk kan het altijd beter, is er altijd meer. Maar op een gegeven moment, weet je niet meer waarvoor je aan het vechten bent. Je weet alleen nog dat je een vechter bent.
Hell To The Liars
pi_160082231
quote:
0s.gif Op donderdag 18 februari 2016 21:59 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Ik vrees dat je toch zal moeten, wil je uit deze situatie zien te geraken.
Punt is, geen van die dingen dragen ergens toe bij. De dingen die ik (met plezier) deed was puur een afleiding om de tijd door te komen, en dat werkt nu niet meer. Dus als ik ze wel doe, dan raak ik alsnog nergens uit. Ik kan daardoor gewoon nergens meer aan beginnen want het besef dat het wezenlijk niets toevoegt (en dat als het klaar is er nog steeds niets is) is gaan overstemmen.
  zondag 21 februari 2016 @ 00:24:52 #180
138876 Andromache
PJ/De KastAlter Bridge-fan
pi_160082667
Her-meld. Ik zit momenteel in een traject bij een psycholoog om kenmerken van paniek/angst aan te pakken. Ik verdraag angsten slecht, ga dan ontzettend ontwijken of juist heel hoge eisen stellen aan mezelf. Bijvoorbeeld voor elke zucht en scheet een lijstje maken ten bate van een efficiente dagindeling. Ik wil meer rust, het leven meer laten gebeuren en daarvan genieten, zonder mezelf van alles op te leggen dat ik moet, moet, moet, moet. Tot overmaat van ramp ben ik obsessief bezig met het vinden van een partner om huisje-boompje-beestje mee te maken. Ik ben zo vreselijk bang om alleen over te blijven. Dat is een heel akelige self-fulfilling prophecy. Op elke man die in aanmerking komt (en dat zijn er al niet zo veel omdat ik vrij kieskeurig ben) ligt zo'n druk dat hij wegrent.

De laatste week aan het oefenen met meer mededogen voor mezelf hebben, liever, mezelf meer dingen en meer rust gunnen. Nou, met enorm mededogen voor mezelf (niet alsnog op een drukke dag gaan zwemmen om 21:00 (was al meer dan twaalf uur van huis) een joekel van een paniekaanval op de fiets naar huis, hyperventilerend huilen. Ik ben met die hoge eisen zo aan het wegrennen van mijn angsten. Als dat wegvalt, ben ik daaronder heel, heel erg bang voor falen, voor verlaten worden, dat ik heel ongelukkig word.

Nou ja. Ik wilde gewoon even laten weten dat ik het topic weer wat actiever dan voorheen volg. Het gaat goed komen. Maar de weg er naar toe is lastig.
== houdt van sterke anekdotes voor op feesten en partijen ==
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
pi_160085715
Goed bezig Andro, succes (zonder verwachtingen uiteraard ;) )

[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 21-02-2016 07:46:37 ]
pi_160085735
quote:
0s.gif Op zondag 21 februari 2016 00:07 schreef Dingest het volgende:

[..]

Punt is, geen van die dingen dragen ergens toe bij. De dingen die ik (met plezier) deed was puur een afleiding om de tijd door te komen, en dat werkt nu niet meer. Dus als ik ze wel doe, dan raak ik alsnog nergens uit. Ik kan daardoor gewoon nergens meer aan beginnen want het besef dat het wezenlijk niets toevoegt (en dat als het klaar is er nog steeds niets is) is gaan overstemmen.
Je denkt veel te veel.

Hoe gaat het met dingen voelen, lukt dat, of houdt je daarin dat ook af?
pi_160086786
[quote]0s.gif Op dinsdag 16 februari 2016 17:20 schreef kuolema het volgende:

[..]

Heeft ze iets over het kaartje gezegd? Lief dat je dat hebt gestuurd :).

[..]

' dankjewel voor je lieve kaartje'

Nu de afgelopen week is ze weer stil en afstandelijk. Het kutte van mij is dat ik aan niks anders kan denken dan aan haar. Om haar hier mee lastig te vallen is geen goed plan.

Ik had wel gevraagd of ze zin had even wat te gaan drinken en ze reageerde met dat ze ' het heel graag had gewilt maar dat ze op dat centrum programma had en deze keer niet weg kon'. Ook vergeet ze wat ik heb gezegt, ik neem het haar niet kwalijk maar het valt ook op. Dat ze vergeet welke dag het is en shit.

Ik weet ook niet wat te doen.. Moet ik niks zeggen? Moet ik een gesprek beginnen? Moet ik iedere dag 1 berichtje sturen? Ik weet dat ze last heeft van paniek aanvallen maar dat is ook het enige wat ik weet..

Ik vraag ook hoe ze haar voelt maar ik weet dat ze dat niet wilt of gaat zeggen.. Misschien dat ze daarom zo afstandelijk doet.. Moet ik over een willekeurig onderwerp beginnen?

[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 21-02-2016 10:41:45 ]
pi_160091183
quote:
1s.gif Op zondag 21 februari 2016 07:56 schreef hardromacore2.0 het volgende:

[..]

Je denkt veel te veel.

Hoe gaat het met dingen voelen, lukt dat, of houdt je daarin dat ook af?
Ik heb dan ook nogal veel tijd om na te denken ;) Ik weet niet of het echt 'te veel' is, het is meer dat ik over dingen na moet denken waar de meeste mensen niet over na hoeven te denken. Een kenmerk van PDD-NOS is (bij mij) om dingen te plannen en erover vooruit te denken, want dat zorgt ervoor dat ik iets beter zal kunnen verwerken en vermindert de stress van het onbekende. Dat terzijde, mijn gedachten zijn nu vrij simpel: 'hoe kom ik de rest van de dag door' wat vaak gevolgd wordt door 'laat staan de rest van mijn leven'. Want ik heb feitelijk geen vooruitzichten.

Dat houd ik over het algemeen ook af, ook omdat het slecht omgaan met emoties en gevoelens (zowel bij mijzelf als anderen) een ander kenmerk is. Ik geloof ook niet dat ik mijn gevoelens zich zo 'gedragen' zoals bij anderen, of dat ik er op dezelfde manier mee omga. Soms voelt het meer dat ik dingen voel omdat dat zo hoort dan dat ik ze echt ervaar. Maar de laatste jaren begon ik steeds langere periodes te krijgen waarin ik een groot gevoel van 'niets' heb, met pieken van zinloosheid en neerslachtigheid. De huidige periode loopt al sinds de zomer. Ik ben ook heel snel gefrustreerd en wordt snel(ler) boos (en dat is voor mij de moeilijkste emotie om mee om te gaan), en ook dat zorgt ervoor dat ik minder dingen wil doen. Het versterkt alleen het gevoel dat iets mij niet lukt ongeacht hoeveel moeite ik erin steek, dus dat doe ik dan ook maar niet. Zelfde resultaat met minder frustratie.
  zondag 21 februari 2016 @ 17:00:45 #185
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_160095599
quote:
0s.gif Op zondag 21 februari 2016 00:07 schreef Dingest het volgende:

[..]

Punt is, geen van die dingen dragen ergens toe bij. De dingen die ik (met plezier) deed was puur een afleiding om de tijd door te komen, en dat werkt nu niet meer. Dus als ik ze wel doe, dan raak ik alsnog nergens uit. Ik kan daardoor gewoon nergens meer aan beginnen want het besef dat het wezenlijk niets toevoegt (en dat als het klaar is er nog steeds niets is) is gaan overstemmen.
Dat snap ik en dat vind ik vervelend voor je.
Maar je bent op zoek naar dingen die je kunt veranderen waardoor je iets wezenlijks kunt toevoegen aan je leven? Als ik het zo goed zeg?
Dan zijn de stappen die je hebt gezet misschien gewoon niet de juiste en moet je doorblijven stappen tot je wel de juiste stap gezet hebt?
Hoe kut het ook is.
  zondag 21 februari 2016 @ 17:05:22 #186
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_160095710
quote:
1s.gif Op zondag 21 februari 2016 10:39 schreef Vlaggenroof het volgende:
[quote][ afbeelding ] Op dinsdag 16 februari 2016 17:20 schreef kuolema het volgende:

[..]

Heeft ze iets over het kaartje gezegd? Lief dat je dat hebt gestuurd :).

[..]

' dankjewel voor je lieve kaartje'

Nu de afgelopen week is ze weer stil en afstandelijk. Het kutte van mij is dat ik aan niks anders kan denken dan aan haar. Om haar hier mee lastig te vallen is geen goed plan.

Ik had wel gevraagd of ze zin had even wat te gaan drinken en ze reageerde met dat ze ' het heel graag had gewilt maar dat ze op dat centrum programma had en deze keer niet weg kon'. Ook vergeet ze wat ik heb gezegt, ik neem het haar niet kwalijk maar het valt ook op. Dat ze vergeet welke dag het is en shit.

Ik weet ook niet wat te doen.. Moet ik niks zeggen? Moet ik een gesprek beginnen? Moet ik iedere dag 1 berichtje sturen? Ik weet dat ze last heeft van paniek aanvallen maar dat is ook het enige wat ik weet..

Ik vraag ook hoe ze haar voelt maar ik weet dat ze dat niet wilt of gaat zeggen.. Misschien dat ze daarom zo afstandelijk doet.. Moet ik over een willekeurig onderwerp beginnen?
Beste Vlaggenroof is het niet gewoon even tijd voor pas op de plaats? Je hebt laten weten dat je er bent, zoekt toenadering en kunt inmiddels bijna nergens anders meer aan denken?
Misschien moet je d'r gewoon even laten, desnoods schrijf je een briefje dat je niet weet op welke manier ze contact met je wil en dat je er nog steeds wel bent maar dat je het even bij haar laat? Is misschien wel zo rustig voor jezelf even.
  zondag 21 februari 2016 @ 19:58:34 #187
138876 Andromache
PJ/De KastAlter Bridge-fan
pi_160100366
ik heb de hele dag thuis gezeten omdat ik nog dingen moest doen voor werk. Maar voel me er toch niet gelukkig bij. Ik heb (vooralsnog) geen vrienden in de buurt. Wat zijn goede dingen om voortaan te doen? En misschien nog iets voor vanavond na 21:00? Naar een museum?l
== houdt van sterke anekdotes voor op feesten en partijen ==
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
pi_160104780
quote:
0s.gif Op zondag 21 februari 2016 14:20 schreef Dingest het volgende:

Ik heb dan ook nogal veel tijd om na te denken ;) Ik weet niet of het echt 'te veel' is, het is meer dat ik over dingen na moet denken waar de meeste mensen niet over na hoeven te denken. Een kenmerk van PDD-NOS is (bij mij) om dingen te plannen en erover vooruit te denken, want dat zorgt ervoor dat ik iets beter zal kunnen verwerken en vermindert de stress van het onbekende. Dat terzijde, mijn gedachten zijn nu vrij simpel: 'hoe kom ik de rest van de dag door' wat vaak gevolgd wordt door 'laat staan de rest van mijn leven'. Want ik heb feitelijk geen vooruitzichten.

Dat houd ik over het algemeen ook af, ook omdat het slecht omgaan met emoties en gevoelens (zowel bij mijzelf als anderen) een ander kenmerk is. Ik geloof ook niet dat ik mijn gevoelens zich zo 'gedragen' zoals bij anderen, of dat ik er op dezelfde manier mee omga. Soms voelt het meer dat ik dingen voel omdat dat zo hoort dan dat ik ze echt ervaar. Maar de laatste jaren begon ik steeds langere periodes te krijgen waarin ik een groot gevoel van 'niets' heb, met pieken van zinloosheid en neerslachtigheid. De huidige periode loopt al sinds de zomer. Ik ben ook heel snel gefrustreerd en wordt snel(ler) boos (en dat is voor mij de moeilijkste emotie om mee om te gaan), en ook dat zorgt ervoor dat ik minder dingen wil doen. Het versterkt alleen het gevoel dat iets mij niet lukt ongeacht hoeveel moeite ik erin steek, dus dat doe ik dan ook maar niet. Zelfde resultaat met minder frustratie.
Nadenken hoeft helemaal niet ;)

Je moet situaties/een leven creëren die weinig stress en toch voldoening geven, wellicht geen voldoening omdat het puike prestaties betreffen, maar gewoon omdat je het toch doet.

De vraag is: wordt je nog geen barstende bom omdat je nu je gevoelens negeert, of denk je nu iets minder na en is dat wel juist goed.
pi_160104902
quote:
0s.gif Op zondag 21 februari 2016 19:58 schreef Andromache het volgende:
ik heb de hele dag thuis gezeten omdat ik nog dingen moest doen voor werk. Maar voel me er toch niet gelukkig bij. Ik heb (vooralsnog) geen vrienden in de buurt. Wat zijn goede dingen om voortaan te doen? En misschien nog iets voor vanavond na 21:00? Naar een museum?l
Niet jezelf ontwijken ;) :@
  dinsdag 23 februari 2016 @ 01:23:30 #190
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_160137387
Hebben jullie ook wel eens van die momenten waarop je denkt: 'hoe de fuck overleef ik tot nu toe?' Ik heb best veel van die momenten. Soms denk ik echt dat ik het weer eens helemaal niet ga trekken, maar telkens komt het weer goed. Ik begin stiekem soms te denken dat ik inmiddels het leven als geheel nog best wel goed kan fixen. In ieder geval goed op mezelf letten. Negatief gevoel met een positieve uitkomst, best leip.
Ignorance is bliss
pi_160187915
quote:
0s.gif Op dinsdag 23 februari 2016 01:23 schreef duracellkonijntje het volgende:
Hebben jullie ook wel eens van die momenten waarop je denkt: 'hoe de fuck overleef ik tot nu toe?' Ik heb best veel van die momenten. Soms denk ik echt dat ik het weer eens helemaal niet ga trekken, maar telkens komt het weer goed. Ik begin stiekem soms te denken dat ik inmiddels het leven als geheel nog best wel goed kan fixen. In ieder geval goed op mezelf letten. Negatief gevoel met een positieve uitkomst, best leip.
Ja, dat denk ik ook altijd. En veel mensen waarschijnlijk. Maar ik vind het niet 'leip'. Het is eerder een kalmering. Alsof je toekomstige zelf tegen je zegt, 'het komt wel goed'.
pi_160189630
Mijn psycholoog kwam met het idee om mijn emoties op te rakelen en zodoende dat te reparen..
Nou heb ik daar flinke bedenkingen bij, aangezien ik het afgelopen jaar zoveel zelfvertrouwen heb opgebouwd en redelijk veel rust in mijn hoofd heb.

Dit wil ik niet op het spel zetten, kans lijkt mij 50/50 dat je de weken erna toch weer somber wordt..

Iemand ervaringen mee?
Hell To The Liars
  donderdag 25 februari 2016 @ 20:27:28 #193
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_160211494
quote:
0s.gif Op woensdag 24 februari 2016 22:27 schreef Droopie het volgende:
Mijn psycholoog kwam met het idee om mijn emoties op te rakelen en zodoende dat te reparen..
Nou heb ik daar flinke bedenkingen bij, aangezien ik het afgelopen jaar zoveel zelfvertrouwen heb opgebouwd en redelijk veel rust in mijn hoofd heb.

Dit wil ik niet op het spel zetten, kans lijkt mij 50/50 dat je de weken erna toch weer somber wordt..

Iemand ervaringen mee?
Bedoel je met emoties onverwerkte gebeurtenissen uit het verleden? Want dat lijken me dingen die nog best gezond zijn om aan te pakken.
Ignorance is bliss
  donderdag 25 februari 2016 @ 20:30:17 #194
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_160211573
Mijn zusje heeft besloten in ieder geval tijdelijk het contact met mijn ouders grotendeels te verbreken, om even zelf uit te vinden hoe ze met alle gebeurtenissen omtrent hun uit het verleden om wil gaan.

Ergens vind ik dit erg sneu voor mijn ouders, alleen ik snap haar ook wel en ben trots dat ze nu zelfstandig dingen uit wil zoeken. Het lijkt iig veel beter te gaan met haar en dat doet me goed.

Zelf ga ik iig niet uit schuld meer contact zoeken dan normaal, dat punt ben ik voorbij. Ik weet voorlopig hoe ik een prettige relatie met ze wil onderhouden, dat werkt voor mij en voor hun ook goed tot nu toe, en dat houd ik zo. Moeilijk, maar ik blijf de balans zoeken tussen er voor ze zijn en mijn eigen leven leiden. Van ze houden doe ik sowieso.
Ignorance is bliss
  donderdag 25 februari 2016 @ 20:31:43 #195
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_160211605
quote:
0s.gif Op woensdag 24 februari 2016 21:49 schreef gilesvoor het volgende:

[..]

Ja, dat denk ik ook altijd. En veel mensen waarschijnlijk. Maar ik vind het niet 'leip'. Het is eerder een kalmering. Alsof je toekomstige zelf tegen je zegt, 'het komt wel goed'.
Klopt inderdaad. Wat is ervaring toch een sterk medicijn eigenlijk. Daarom zijn imo gewoontes zo'n sterk middel om je leven te verbeteren.
Ignorance is bliss
pi_160212031
quote:
0s.gif Op woensdag 24 februari 2016 22:27 schreef Droopie het volgende:
Mijn psycholoog kwam met het idee om mijn emoties op te rakelen en zodoende dat te reparen..
Nou heb ik daar flinke bedenkingen bij, aangezien ik het afgelopen jaar zoveel zelfvertrouwen heb opgebouwd en redelijk veel rust in mijn hoofd heb.

Dit wil ik niet op het spel zetten, kans lijkt mij 50/50 dat je de weken erna toch weer somber wordt..

Iemand ervaringen mee?
Als jij het gevoel hebt dat het (voorlopig) goed is zoals het nu is en je hebt er geen behoefte aan, zou ik dat niet doen als ik jou was.
Het is lang niet altijd nuttig en kan zelfs averechts werken (ook op langere termijn) om oud zeer naar boven te halen.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_160213566
quote:
0s.gif Op donderdag 25 februari 2016 20:44 schreef kuolema het volgende:

[..]

Als jij het gevoel hebt dat het (voorlopig) goed is zoals het nu is en je hebt er geen behoefte aan, zou ik dat niet doen als ik jou was.
Het is lang niet altijd nuttig en kan zelfs averechts werken (ook op langere termijn) om oud zeer naar boven te halen.
quote:
1s.gif Op donderdag 25 februari 2016 20:27 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Bedoel je met emoties onverwerkte gebeurtenissen uit het verleden? Want dat lijken me dingen die nog best gezond zijn om aan te pakken.
Ik denk dat dit een goed idee was vorig jaar, toen het niet goed ging met mij en 'de zenuw open lag'.

Op dit moment gaat het goed en lijkt het mij niet verstandig om 'de straat weer open te breken'.

Ik neig naar nee
Hell To The Liars
  vrijdag 26 februari 2016 @ 00:45:25 #198
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_160221172
Waardoor lag de zenuw open vorig jaar? Heb je de emoties niet of lukt het je nu weer om ze te negeren? Wat gebeurt er als de zenuw weer wordt blootgelegd? Kom je dan niet meer in de shit terecht dan wanneer het nu met beleid gebeurd?

Is het je verstand dat nee zegt? Of is het eigenlijk angst?
pi_160223846
quote:
1s.gif Op vrijdag 26 februari 2016 00:45 schreef Luchtbel het volgende:
Waardoor lag de zenuw open vorig jaar? Heb je de emoties niet of lukt het je nu weer om ze te negeren? Wat gebeurt er als de zenuw weer wordt blootgelegd? Kom je dan niet meer in de shit terecht dan wanneer het nu met beleid gebeurd?

Is het je verstand dat nee zegt? Of is het eigenlijk angst?
Vorig jaar zat ik nog vol in herstel van mijn verslaving en onderdrukte ik een burn out.
In maart een week zwaar depressief geweest door medicatie en in juni gezegd tot hier en niet verder en ziek gemeld.
Nu gaat het behoorlijk goed met me en mag ik eindelijk weer gaan re-integreren dmv vrijwilligerswerk.

Dit gevoel is prima momenteel en wil de opgaande lijn voorzetten of iig zelfde niveau houden
Hell To The Liars
  vrijdag 26 februari 2016 @ 22:51:25 #200
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_160245557
quote:
1s.gif Op vrijdag 26 februari 2016 09:07 schreef Droopie het volgende:

[..]

Vorig jaar zat ik nog vol in herstel van mijn verslaving en onderdrukte ik een burn out.
In maart een week zwaar depressief geweest door medicatie en in juni gezegd tot hier en niet verder en ziek gemeld.
Nu gaat het behoorlijk goed met me en mag ik eindelijk weer gaan re-integreren dmv vrijwilligerswerk.

Dit gevoel is prima momenteel en wil de opgaande lijn voorzetten of iig zelfde niveau houden
Ja ik snap het.
Dat kan soms ook het beste zijn. Ik bedoelde het niet belerend.

Ik heb alleen zelf ervaren dat die dingen dan toch weer terugkomen. Maar dat is mijn problematiek. Dat is bij iedereen anders. Denk je dat het lukt een beslissing te nemen?
pi_160246376
quote:
0s.gif Op vrijdag 26 februari 2016 22:51 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Ja ik snap het.
Dat kan soms ook het beste zijn. Ik bedoelde het niet belerend.

Ik heb alleen zelf ervaren dat die dingen dan toch weer terugkomen. Maar dat is mijn problematiek. Dat is bij iedereen anders. Denk je dat het lukt een beslissing te nemen?
Zo diep ik gegaan ben zal niet zo snel meer gebeuren.
Maar ik twijfel nog, denk dat ik ga voor het veilige nee.
Mocht het ooit een probleem worden kan ik het altijd nog doen
Hell To The Liars
pi_160256613
Update.

Ik heb vorige vrijdag het meisje waar ik eerder over postte voor het laatst een bericht gestuurd. Hierna is het een week stil geweest. Ik dacht dat dit het beste zou zijn voor beide partijen.

Nu heb ik gister avond een berichtje gehad, van haar. Ze ziet ons niet meer dan vrienden. Ik vond dit raar omdat we toch wel een paar keer hebben gezoend. Maar nog raarder dat ze een anderhalve maand geleden vertelde dat ze zich wilde focussen op genezing en ik haar daarna 2 weken geleden nog heb gezien op haar iniatief.

De reden? Ze vind iemand anders leuker, diegene kent ze een jaar zegt ze. Dit komt erg tegenstrijdig bij mij over.

Hoe dan ook ik ga verder, maar ik had dit noet verwacht...
pi_160260139
quote:
0s.gif Op zaterdag 27 februari 2016 13:19 schreef Vlaggenroof het volgende:
Update.

Ik heb vorige vrijdag het meisje waar ik eerder over postte voor het laatst een bericht gestuurd. Hierna is het een week stil geweest. Ik dacht dat dit het beste zou zijn voor beide partijen.

Nu heb ik gister avond een berichtje gehad, van haar. Ze ziet ons niet meer dan vrienden. Ik vond dit raar omdat we toch wel een paar keer hebben gezoend. Maar nog raarder dat ze een anderhalve maand geleden vertelde dat ze zich wilde focussen op genezing en ik haar daarna 2 weken geleden nog heb gezien op haar iniatief.

De reden? Ze vind iemand anders leuker, diegene kent ze een jaar zegt ze. Dit komt erg tegenstrijdig bij mij over.

Hoe dan ook ik ga verder, maar ik had dit noet verwacht...
Als ik dit lees denk ik dat het beter is als je geen contact meer met haar opneemt.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_160260338
quote:
1s.gif Op vrijdag 26 februari 2016 23:15 schreef Droopie het volgende:

[..]

Zo diep ik gegaan ben zal niet zo snel meer gebeuren.
Maar ik twijfel nog, denk dat ik ga voor het veilige nee.
Mocht het ooit een probleem worden kan ik het altijd nog doen
Bij vice.com hebben ze deze veel stukken over psychologie waar sommige mensen zich wel in kunnen herkennen

Bijvoorbeeld straatvrees of angst om angst te krijgen
Hell To The Liars
  zondag 28 februari 2016 @ 21:01:15 #205
138876 Andromache
PJ/De KastAlter Bridge-fan
pi_160295854
Zo. Aangemeld voor een (zelf)compassietraining, verwant aan mindfulness. Hopen dat ik nog meekan in deze ronde, anders duurt het minimaal nog een maand.
== houdt van sterke anekdotes voor op feesten en partijen ==
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
pi_160297724
quote:
0s.gif Op zondag 28 februari 2016 21:01 schreef Andromache het volgende:
Zo. Aangemeld voor een (zelf)compassietraining, verwant aan mindfulness. Hopen dat ik nog meekan in deze ronde, anders duurt het minimaal nog een maand.
Goed plan, hoop wel bij een professionele organisatie en niet een halfbakken commercieel ingesteld persoon :)
Hell To The Liars
  zondag 28 februari 2016 @ 21:49:41 #207
138876 Andromache
PJ/De KastAlter Bridge-fan
pi_160297890
quote:
1s.gif Op zondag 28 februari 2016 21:46 schreef Droopie het volgende:

[..]

Goed plan, hoop wel bij een professionele organisatie en niet een halfbakken commercieel ingesteld persoon :)
Aangeraden door de psycholoog, dus zal wel goed zijn :)
== houdt van sterke anekdotes voor op feesten en partijen ==
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
pi_160299323
quote:
1s.gif Op zondag 28 februari 2016 21:49 schreef Andromache het volgende:

[..]

Aangeraden door de psycholoog, dus zal wel goed zijn :)
Dat lijkt me een goed plan :)
Hell To The Liars
pi_160337554
Hallo ik zag dit topic voorbij komen en er zijn veel dingen die ik herken. Ik heb een aantal jaren een depressie en daardoor moest ik stoppen met mijn opleiding en later mijn bijbaan. Ik zit nu een tijd thuis en heb deze week een gesprek met de psygiater over nog meer medicatie en over eventuele therapie (heb ik eerder gehad maar had niet veel geholpen). Jullie vinden het toch niet erg als ik meeschrijf he?
pi_160339121
quote:
0s.gif Op dinsdag 1 maart 2016 12:47 schreef xSuperboo het volgende:
Hallo ik zag dit topic voorbij komen en er zijn veel dingen die ik herken. Ik heb een aantal jaren een depressie en daardoor moest ik stoppen met mijn opleiding en later mijn bijbaan. Ik zit nu een tijd thuis en heb deze week een gesprek met de psygiater over nog meer medicatie en over eventuele therapie (heb ik eerder gehad maar had niet veel geholpen). Jullie vinden het toch niet erg als ik meeschrijf he?
En als ze dat wel erg vinden, dan krijgen ze maar lekker de tifus ;)
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
  zaterdag 5 maart 2016 @ 10:22:29 #211
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_160434776
De laatste dagen had ik ook weer even een oorlog in mijn hoofd, betreffende een situatie uit mijn relatie. Het gaat eigenlijk hartstikke goed, dat durf ik te zeggen. Ze is gek op me, ik op haar, ik krijg voortdurend lieve kadootjes van d'r, ik koop leuke dingen voor haar, bloemen, en we doen veel samen. We zijn inmiddels al meer dan een jaar samen, en ondanks botsingen die we hebben gehad, zijn we trouw aan elkaar en blijven we telkens gekker op elkaar worden.

Het enige wat ik nu rot vind is als volgt. Ik betrek mijn vriendin erg veel in mijn sociale leven, niet dat ik alles doe met haar er bij, maar regelmatig neem ik haar mee naar vrienden (en vice versa) en doen we dingen met z'n allen. Nu is ze totaal geen flirt en vertrouw ik haar compleet (en ze heeft bewezen trouw te zijn), ze lijkt soms net iets te dol te zijn op 1 vriend van me. Vaak als we samen zijn wordt ze helemaal enthousiast van hem, zit ze veel aan hem (niet ongepast) en heeft ze gewoon die 'verliefde meisjes energie' om zich heen. Het is net allemaal even tè.

Nu is ze gewoon ook aanrakerig, doet ze bij meer mensen. Ze is een jongensmeisje, speels en enthousiast. Boeit me niet, ze heeft veel mannenvrienden, veel van hen ken ik ook en met een paar heb ik ook contact zonder haar erbij. Gewoon toffe gasten, doe ik niet moeilijk over. Met deze vriend van me (en no homo, maar is een mooie jongen om te zien en heeft een toffe persoonlijkheid), lijkt ze het even niet onder controle te hebben. Ze zegt dat ze nooit zal flirten met anderen, en dat geloof ik ook, maar ze lijkt haar speelsheid en interesse bij hem specifiek moeilijk onder controle te hebben, en daar wordt ik best ongemakkelijk van. Ze heeft eerder al een fase gehad waarin ze hem om de dag op zat te hemelen. Prima dat je m'n vrienden mag, mooi zelfs, alleen dit vond ik wat te veel. Ik ben ook vriendelijk en goed met haar vriendinnen, alleen ga ik niet wekelijks tegen haar zeggen hoe leuk, grappig en schattig die ene specifieke vriendin van haar is. Gewoon niet relaxed voor haar, en andersom niet voor mij. Ik heb dat toen ook laten merken en daar is ze toen mee gestopt.

Nu gaat het voor de rest goed met ons zoals ik zei, en ze is hondstrouw en dat ze met mannen omgaat dat boeit me allemaal niet. Prima. Ik heb echter nu wel voor mezelf een lijn getrokken dat wanneer ze echt te veel om hem heen gaat hangen of te imo flirterig wordt met hem, ik dit wel aan ga kaarten. Speels prima, maar wanneer het te veel wordt laat dit me echt rot en op de tweede plaats gezet voelen, iets wat ik probeer om altijd te voorkomen in mijn gedrag naar haar toe. Oude koeien uit de sloot halen wil ik niet meer doen, dus van die oude situaties ga ik geen punt meer maken, want trouw en lief is ze zeker. Alleen vanaf nu trek ik wel ergens de grens voor mezelf, omdat ik merk dat ergens een punt ligt waarop het niet meer goed voelt voor mezelf. Mannen, prima. Vrolijke en leuke omgang met hen, prima. Contact hebben met elkaar, prima. Maar niet té erg worden om 1 jongen heen en net iets te veel laten blijken dat ze hem wel leuk vindt, onbedoeld als het mag zijn. Iedereen zal hier anders over denken, en ik beschouw mezelf echt niet als het controlerende type, maar hier voel ik gewoon dat voor mij de persoonlijke grens van het comfortabele ligt (en die heb ik heel erg gepushed het laatste jaar, want ik was altijd een enorm oncomfortabel met vriendinnen en andere mannen, nu ben ik zelfs persoonlijk vrienden met haar mannenvrienden).

Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het even kwijt, want het spookte enorm door m'n hoofd. Kut overdenken.
Ignorance is bliss
pi_160440121
Gesprek met psygiater ging goed. Ik krijg een antidepressiva (Ben naam even kwijt) In het verleden had ik Citalopram genomen maar dat werkte op een gegeve moment niet meer. Na een jaar zonder nu dus weer aan een andere. Ik slik nu ook risperdone voor piekergedachtes/teveel nadenken en dat gaat heel goed. Ook word er gekeken naar welke therapie ik kan volgen.

Ik hoop dat het nu alleen maar de goede kant op kan gaan. Ik zit door mijn klachten 4 jaar thuis zonder werk of opleiding en wil hier echt uit komen.

@duracellkonijntje
Ik weet niet zo wat ik hierop kan zeggen. Misschien dat je in een apart topic meer reacties krijgt? Of misschien heeft iemand anders hier nog tips.
pi_160440708
@duracellkonijntje

Waarom bespreek je dit niet met haar?
Voor mijzelf zou ik het ook heel vervelend vinden om te bespreken, want ik zou niet weten of ik te wantrouwig zou zijn naar haar toe of dat ik het in mijn hoofd groter maak dan het is.
Ik kan makkelijk zeggen het ligt hier of daar aan, maar zonder het vragen maak je je voorlopig alleen maar zelf gek.

Ken jouw vriendin ook niet, dus oordeel ik niet.
Je kan of te onzeker zijn, of ze is een trouwe flirter, of er speelt meer..
Vraag en bespreek het en trek een grens.
Hell To The Liars
  Kunstzinnigste/artistiekste user 2022 zaterdag 5 maart 2016 @ 16:56:04 #214
74056 crew  ToT
pi_160442579
Ik schrijf ook ff mee. :)

Na een lang leven van veel ellende, tegenslag en onbegrip gaat het nu eindelijk een stuk beter. *O*
Aantal jaren geleden met antidepressiva begonnen, maar alles gaat nu zo goed dat ik zoiets had van: nu moet het ook wel zonder kunnen. :)
Mijn therapeut wilde daar niet aan meewerken, want die zei: "Never change a winning team." Het gaat nu lekker, dus waarom ineens 1 van de meewerkende factoren wegnemen?
Ikzelf had zoiets van: waarom doorgaan met dat spul te slikken als het nu gewoon lekker met me gaat?
Zonder begeleiding ben ik dus heel voorzichtig gaan afbouwen met de antidepressiva, maar meteen verviel ik in mijn oude passiviteit en liet ik mijn huis verslonzen terwijl ik er de laatste tijd juist zo goed mee bezig ben ( K&W / Nieuwe woning aan het opknappen ) en ging mijn eetlust helemaal weg. Ook kreeg ik weer met wat problemen te maken, waar ik ineens veel minder goed mee om kon gaan dan toen ik het antidepressivum nog wel volop slikte.

Zonder begeleiding afbouwen is sowieso niet verstandig en je krijgt altijd wel een beetje een dip in die periode heb ik begrepen, maar het verschil is me serieus gewoon echt te heftig om het afbouwen door te zetten.
Ik blijf dit dus gewoon onverminderd verder gebruiken. :) Het heeft misschien wel wat negatieve invloed op mijn nachtrust en mijn bloeddruk, hoewel dat niet direct te bewijzen is; door mijn ADHD slaap ik sowieso slecht en mijn angststoornissen werken daar ook aan mee. Dat kan de verhoogde bloeddruk ook wel verklaren, natuurlijk.

Daarbij zit ik ook altijd tussen de 4 muren hier thuis, en een gebrek aan beweging heeft ook geen goede invloed op je bloeddruk en dergelijke.

*O* Maar over 5 weken komt mijn vriendin hier naar toe, en dan trekken we er gewoon vaak op uit en gaan we leuke wandelingen maken en fietsen enzo! *O*
pi_160442914
Want je kunt niet alleen wandelen en fietsen?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
  Kunstzinnigste/artistiekste user 2022 zaterdag 5 maart 2016 @ 17:11:04 #216
74056 crew  ToT
pi_160442950
quote:
0s.gif Op zaterdag 5 maart 2016 17:09 schreef DancingPhoebe het volgende:
Want je kunt niet alleen wandelen en fietsen?
nee
pi_160443227
@ToT
Hoe lang heb je het middel gebruikt en hoe lang heb je het de kans gegeven om te stoppen?

Toevallig ben ik donderdag voor de 2e gestopt en heel het weekend blijf ik binnen (hoewel ik net terug kom van boodschappen)

1e keer stopte ik abrupt zonder afbouwen en dat was slecht idee met korte duur ;)

Nu heb ik het afgebouwd en ga ik uit van een week met dipje en daarna weer normaal.
Wel bijzonder dat mijn psycholoog en hoofdbehandelaar alleen even geinformeerd werden door mij, en beide mij aanboden om bij tegenslag een gesprek met de psychiater om evt een ander vervangend middel voor te schrijven.
Hell To The Liars
  zaterdag 5 maart 2016 @ 18:55:45 #218
47102 Elvi
miemkwien
pi_160445356
Hier gaat het ook lekker. Mn ouders hadden gisteren ruzie en in de avond leek het over te zijn. Ze deden in ieder geval weer normaal. Maar sinds vanochtend praat mn moeder niet meer met mn vader en mij :') naja ze schreeuwt wel verwijten naar hem als hij iets vraagt maar ik praat gewoon niet tegen dr. Vorig jaar heb ik dat ook n week volgehouden.

Maar goed, wel weer een goede reden om te kijken naar het emigratieproces :P
  Kunstzinnigste/artistiekste user 2022 zaterdag 5 maart 2016 @ 19:09:23 #219
74056 crew  ToT
pi_160445661
quote:
0s.gif Op zaterdag 5 maart 2016 17:22 schreef Droopie het volgende:
@ToT
Hoe lang heb je het middel gebruikt en hoe lang heb je het de kans gegeven om te stoppen?

Toevallig ben ik donderdag voor de 2e gestopt en heel het weekend blijf ik binnen (hoewel ik net terug kom van boodschappen)

1e keer stopte ik abrupt zonder afbouwen en dat was slecht idee met korte duur ;)

Nu heb ik het afgebouwd en ga ik uit van een week met dipje en daarna weer normaal.
Wel bijzonder dat mijn psycholoog en hoofdbehandelaar alleen even geinformeerd werden door mij, en beide mij aanboden om bij tegenslag een gesprek met de psychiater om evt een ander vervangend middel voor te schrijven.
Een jaar of 4 gebruikt en ik heb een maandje geminderd. Nou ja....geminderd en tegen het laatst al gestopt, dus eigenlijk veel te snel en ook een te korte periode om echt te kijken of het zou bijtrekken of niet, maar het verschil was me gewoon echt te groot.
  zondag 6 maart 2016 @ 01:26:30 #220
399061 kuolema
vermaledijd
pi_160455959
Wat te doen bij gebrek aan concentratie?
Hoe kan ik ervoor zorgen dat het me toch lukt om iets te schrijven of een vraag te beantwoorden in een gesprek?
Ik doe echt mijn best en probeer het op verschillende momenten (het schrijven), maar het lukt me toch niet. Denkblokkades zoals ik die ervaar bij faalangst, maar dan zonder de angst. Heel frustrerend want ik kan niet reageren zoals ik zou willen en daardoor voel ik me vaak ook schuldig en dom.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_160457514
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 01:26 schreef kuolema het volgende:
Wat te doen bij gebrek aan concentratie?
Hoe kan ik ervoor zorgen dat het me toch lukt om iets te schrijven of een vraag te beantwoorden in een gesprek?
Ik doe echt mijn best en probeer het op verschillende momenten (het schrijven), maar het lukt me toch niet. Denkblokkades zoals ik die ervaar bij faalangst, maar dan zonder de angst. Heel frustrerend want ik kan niet reageren zoals ik zou willen en daardoor voel ik me vaak ook schuldig en dom.
Gun jezelf eens de tijd..
Wil eens niet zo perfect zijn.

Ik vraag mij af of die angst er wel of niet is. Het lijkt alsof je een hoop omzet in woede (gericht naar jezelf).

Dus probeer positief te zijn (over jezelf). Dan komt die ruimte vanzelf.
pi_160457667
quote:
0s.gif Op zaterdag 5 maart 2016 18:55 schreef Elvi het volgende:
Hier gaat het ook lekker. Mn ouders hadden gisteren ruzie en in de avond leek het over te zijn. Ze deden in ieder geval weer normaal. Maar sinds vanochtend praat mn moeder niet meer met mn vader en mij :') naja ze schreeuwt wel verwijten naar hem als hij iets vraagt maar ik praat gewoon niet tegen dr. Vorig jaar heb ik dat ook n week volgehouden.

Maar goed, wel weer een goede reden om te kijken naar het emigratieproces :P
Succes.
pi_160458935
quote:
0s.gif Op zaterdag 5 maart 2016 18:55 schreef Elvi het volgende:

Waar zou je heen willen emigreren?
  Kunstzinnigste/artistiekste user 2022 zondag 6 maart 2016 @ 10:51:33 #224
74056 crew  ToT
pi_160459014
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 01:26 schreef kuolema het volgende:
Wat te doen bij gebrek aan concentratie?
Hoe kan ik ervoor zorgen dat het me toch lukt om iets te schrijven of een vraag te beantwoorden in een gesprek?
Ik doe echt mijn best en probeer het op verschillende momenten (het schrijven), maar het lukt me toch niet. Denkblokkades zoals ik die ervaar bij faalangst, maar dan zonder de angst. Heel frustrerend want ik kan niet reageren zoals ik zou willen en daardoor voel ik me vaak ook schuldig en dom.
Heeft het te maken met een gebrek aan interesse in wat de ander te zeggen heeft? Komen er andere emoties bij kijken waardoor je blokkeert? Ik weet dat als ik boos word, het bij mij ook blokkeert.
pi_160460627
quote:
1s.gif Op zondag 6 maart 2016 10:46 schreef xSuperboo het volgende:

[..]

Waar zou je heen willen emigreren?
Uit huis ;)
  zondag 6 maart 2016 @ 12:50:58 #226
47102 Elvi
miemkwien
pi_160460676
quote:
1s.gif Op zondag 6 maart 2016 12:46 schreef hardromacore2.0 het volgende:

[..]

Uit huis ;)
Sowieso :')

Maar de UK en Australië lijken me wel leuk :P Ik spreek de taal ook en dat is wel een vereiste. Ik heb niet echt een talenknobbel om een nieuwe taal te leren _O-
  zondag 6 maart 2016 @ 16:14:19 #227
399061 kuolema
vermaledijd
pi_160465969
quote:
1s.gif Op zondag 6 maart 2016 07:30 schreef hardromacore2.0 het volgende:

[..]

Gun jezelf eens de tijd..
Wil eens niet zo perfect zijn.

Ik vraag mij af of die angst er wel of niet is. Het lijkt alsof je een hoop omzet in woede (gericht naar jezelf).

Dus probeer positief te zijn (over jezelf). Dan komt die ruimte vanzelf.
Ik gun mezelf de tijd. Als het na een uur proberen niet lukt probeer ik het later nog een keer, wanneer ik even meer energie heb. Maar ook dan lukt het vaak niet.

Er is geen angst over de taak. Dat heb ik bij faalangst wel.
Ik heb wel een groot deel van de tijd last van spanning zonder dat ik weet waar het van komt. En die woede, ja die is er ook. Maar die dingen zijn er al heel lang en worden niet beter, zijn mijns inziens niet de oorzaak van het blokkeren maar bestaan ernaast. Ik wil alleen weten hoe ik dit specifieke probleem kan oplossen. Die andere dingen kunnen niet worden opgelost.

Ik denk niet dat het te maken heeft met positief zijn over mezelf. Het hangt samen met mijn gebrek aan energie.
quote:
2s.gif Op zondag 6 maart 2016 10:51 schreef ToT het volgende:

[..]

Heeft het te maken met een gebrek aan interesse in wat de ander te zeggen heeft? Komen er andere emoties bij kijken waardoor je blokkeert? Ik weet dat als ik boos word, het bij mij ook blokkeert.
Nee, maar dat heb ik ook vaak :P.
In een gesprek zijn er wel emoties. Ik ben dan vaak gespannen. Dat heeft er sowieso mee te maken. Dus als iemand me een vraag stelt is mijn meest gegeven antwoord: 'ik weet het niet' of een antwoord dat niet helemaal klopt/niet volledig is waardoor ik een verkeerd beeld geef en boos word op mezelf. Ik kan beter helemaal niets zeggen, daar voel ik me beter bij. Maar dan heeft hulpverlening ook geen zin.
Maar als ik bijvoorbeeld een reactie hier op fok! wil typen of een uitgebreide mail van een vriendin wil beantwoorden, zit ik alleen en hoef ik niet binnen een paar seconden te reageren dus heb ik die spanning niet, maar dan heb ik het dus ook.

Is er niet gewoon een simpel trucje?
Why are you wearing that stupid man suit?
  Kunstzinnigste/artistiekste user 2022 zondag 6 maart 2016 @ 16:31:28 #228
74056 crew  ToT
pi_160466365
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 16:14 schreef kuolema het volgende:

[..]
Nee, maar dat heb ik ook vaak :P.
In een gesprek zijn er wel emoties. Ik ben dan vaak gespannen. Dat heeft er sowieso mee te maken. Dus als iemand me een vraag stelt is mijn meest gegeven antwoord: 'ik weet het niet' of een antwoord dat niet helemaal klopt/niet volledig is waardoor ik een verkeerd beeld geef en boos word op mezelf. Ik kan beter helemaal niets zeggen, daar voel ik me beter bij. Maar dan heeft hulpverlening ook geen zin.
Maar als ik bijvoorbeeld een reactie hier op fok! wil typen of een uitgebreide mail van een vriendin wil beantwoorden, zit ik alleen en hoef ik niet binnen een paar seconden te reageren dus heb ik die spanning niet, maar dan heb ik het dus ook.

Is er niet gewoon een simpel trucje?
Heel herkenbaar probleem. :) Soms is het zelfs zo erg dat ik precies weet wat ik ABSOLUUT NIET moet zeggen, maar door de spanningen gooi ik het er dan toch alsnog er uit, zelfs al klopt het soms niet eens; dan maak ik het me nodeloos moeilijk! :') (Maar dat gebeurt alleen als de spanning echt extreem zijn; normaal kan ik het mezelf wel moeilijk maken, maar klopt het wel wat ik zeg. :P ) Met typen heb je idd meer tijd om goed te kunnen formuleren wat je wil zeggen.

Wat het beste werkt is nonchalanter worden; hoe minder druk je je om iets maakt, hoe minder impact het op de situatie heeft en hoe beter je je kunt uitdrukken.
Da's natuurlijker makkelijker gezegd dan gedaan. Een andere mogelijkheid is kijken of je de situatie even kunt onderbreken; zeggen dat je ff een time-out nodig hebt of zo, of dat je hoofd even overloopt. In zo'n geval werkt het het beste als je zelfs echt even weg loopt, al is het alleen maar de kamer uit; vaak valt er al gelijk een last van je af en weet je precies wat je moet zeggen. Soms is zo'n klein momentje al voldoende.
Kun je niet weglopen, kijk of je dan even een stilte kunt inlassen, of het gesprek even op een lager pitje kunt zetten of zo of zelfs even een ander onderwerp kunt aansnijden.
  zondag 6 maart 2016 @ 17:36:59 #229
138876 Andromache
PJ/De KastAlter Bridge-fan
pi_160467905
Ik heb geloof ik een angstaanval gehad vannacht. Angsten verdragen, en toch je ding blijven doen. Moeilijk!
== houdt van sterke anekdotes voor op feesten en partijen ==
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
  zondag 6 maart 2016 @ 17:55:33 #230
399061 kuolema
vermaledijd
pi_160468379
quote:
2s.gif Op zondag 6 maart 2016 16:31 schreef ToT het volgende:

[..]

Heel herkenbaar probleem. :) Soms is het zelfs zo erg dat ik precies weet wat ik ABSOLUUT NIET moet zeggen, maar door de spanningen gooi ik het er dan toch alsnog er uit, zelfs al klopt het soms niet eens; dan maak ik het me nodeloos moeilijk! :') (Maar dat gebeurt alleen als de spanning echt extreem zijn; normaal kan ik het mezelf wel moeilijk maken, maar klopt het wel wat ik zeg. :P ) Met typen heb je idd meer tijd om goed te kunnen formuleren wat je wil zeggen.

Wat het beste werkt is nonchalanter worden; hoe minder druk je je om iets maakt, hoe minder impact het op de situatie heeft en hoe beter je je kunt uitdrukken.
Da's natuurlijker makkelijker gezegd dan gedaan. Een andere mogelijkheid is kijken of je de situatie even kunt onderbreken; zeggen dat je ff een time-out nodig hebt of zo, of dat je hoofd even overloopt. In zo'n geval werkt het het beste als je zelfs echt even weg loopt, al is het alleen maar de kamer uit; vaak valt er al gelijk een last van je af en weet je precies wat je moet zeggen. Soms is zo'n klein momentje al voldoende.
Kun je niet weglopen, kijk of je dan even een stilte kunt inlassen, of het gesprek even op een lager pitje kunt zetten of zo of zelfs even een ander onderwerp kunt aansnijden.
Met 'het klopt niet wat ik zeg' bedoel ik trouwens niet dat het niet waar is, maar dat ik het niet kan zeggen zoals ik het bedoel waardoor een ander een beeld krijgt dat niet overeenkomt met hoe het daadwerkelijk is. Of dat ik een slecht voorbeeld geef van iets, omdat ik niet op het betere kan komen. En soms komt er dus helemaal niets in me op, terwijl ik het heus wel weet, maar voel ik me verplicht tot antwoord geven dus zeg ik maar wat.

Nonchalanter worden zit er niet in ...
Time-out kan inderdaad werken, dat heb ik ervaren bij faalangst, maar ik weet niet hoe praktisch het is bij een gesprek. Ik heb namelijk continu last ervan, kan moeilijk elke 10 minuten weglopen voor 10 minuten om de vragen vervolgens opnieuw te beantwoorden :')
Ik ga het wel proberen, bedankt voor de tip :)
Weet je ook nog iets voor het schrijven?

Ik heb ook vaak dat ik na een gesprek van plan ben om het dan de volgende keer beter te omschrijven, om alles recht te zetten, maar dat durf ik dan niet meer. Soms is het ook te ingewikkeld om het goed te kunnen verwoorden en hoe meer ik zeg, hoe verwarrender het wordt. De conclusie is altijd: ik had beter niets kunnen zeggen.

[ Bericht 0% gewijzigd door kuolema op 06-03-2016 18:02:20 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_160468744
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 17:36 schreef Andromache het volgende:
Ik heb geloof ik een angstaanval gehad vannacht. Angsten verdragen, en toch je ding blijven doen. Moeilijk!
Tik hem aan.
Ik heb 3 uur wakker gelegen tot half vijf, alsof er continue 5 kg op mijn borst lag en tijdens 4 uur slaap merkte ik wel dat medicatie afbouwen toch best serieuze bezigheid is.

Maar t lukt voorlopig, ben 3 uur uit huis geweest afgelopen dagen dus paniekaanvallen in een supermarkt of drukke ruimte kunnen niet voorkomen. Dinsdag weer de draad oppakken
Hell To The Liars
  Kunstzinnigste/artistiekste user 2022 zondag 6 maart 2016 @ 18:25:11 #232
74056 crew  ToT
pi_160469114
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 17:55 schreef kuolema het volgende:

Time-out kan inderdaad werken, dat heb ik ervaren bij faalangst, maar ik weet niet hoe praktisch het is bij een gesprek. Ik heb namelijk continu last ervan, kan moeilijk elke 10 minuten weglopen voor 10 minuten om de vragen vervolgens opnieuw te beantwoorden
Ik ga het wel proberen, bedankt voor de tip
Weet je ook nog iets voor het schrijven?

Ik heb ook vaak dat ik na een gesprek van plan ben om het dan de volgende keer beter te omschrijven, om alles recht te zetten, maar dat durf ik dan niet meer. Soms is het ook te ingewikkeld om het goed te kunnen verwoorden en hoe meer ik zeg, hoe verwarrender het wordt. De conclusie is altijd: ik had beter niets kunnen zeggen.

Ja met therapie wordt er vaak wel gezegd dat het goed is om later nog een keer terug te komen op de situatie, maar mijn persoonlijke ervaring leert dat je dan gewoon weer de wind van voren krijgt: "Ik HAD je toch al verteld dat....." enz.
Dan zijn ze vaak doof voor je argumenten waar je dan alsnog mee komt aandragen.

Wat betreft in extreme situaties door paniek dingen zeggen die niet kloppen; dat overkomt me gelukkig maar zelden hoor. :)

Wat voor problemen heb je met schrijven dan? Ik dacht dat je schriftelijk er toch juist wel vrij goed uit kwam? :)
pi_160470565
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 01:26 schreef kuolema het volgende:
Wat te doen bij gebrek aan concentratie?
Hoe kan ik ervoor zorgen dat het me toch lukt om iets te schrijven of een vraag te beantwoorden in een gesprek?
Ik doe echt mijn best en probeer het op verschillende momenten (het schrijven), maar het lukt me toch niet. Denkblokkades zoals ik die ervaar bij faalangst, maar dan zonder de angst. Heel frustrerend want ik kan niet reageren zoals ik zou willen en daardoor voel ik me vaak ook schuldig en dom.
Heb je meer last van die 'blokkades' wanneer de vragen (en bijgevoegde verhalen etc) heel ingewikkeld worden?
Heb je hier over het algemeen gesproken minder last van wanneer iemand je juist een heel makkelijke vraag stelt?
En welk type vragen zijn voor jou juist heel makkelijk? Zijn dat de antwoorden die je er zo uit kunt flappen? (zoals "Weet je hoe laat het is?"

Als je het antwoord om de één of andere reden niet (goed) kunt geven en (uiteindelijk) "Ik weet het niet" terugzegt (wat feitelijk niet echt helemaal in overeenstemming is met dat wat je wilde zeggen omdat je om de één of andere ondefineerbare vage reden het idee dat je hebt niet via communicatie overgebracht krijgt) en daar vervolgens niet tevreden mee bent, dan is één iets wat je zou kunnen proberen je "Ik weet het niet" te herformuleren naar een antwoord wat enerzijds wel/beter klopt en anderzijds makkelijker uit te spreken is (voor mezelf is dit gewoonlijk klakkeloos de waarheid eruit gooien), bijvoorbeeld een "Ik weet niet zo goed wat ik hierop moet zeggen" of "Ik heb wel een idee/gevoel in m'n hoofd, maar krijg het niet voor elkaar iets te bedenken waarmee ik dat idee/gevoel op de juiste manier kan overbrengen". Beetje zoiets.

Het voordeel van klakkeloos de waarheid eruit gooien t.o.v. "Ik weet het niet" zeggen, is dat je preciezer aangeeft wat zich op dat moment in jou afspeelt en daarmee maak je je praatpartner beter duidelijk waar het bij het geven van je antwoord vast aan het lopen is. Je moet zelf maar kijken of dit voor jou te overwegen valt en eventueel bij wie (hulpverlener?).

Als ik even de juiste woorden niet kan vinden, vul ik het soms maar met "dinges" aan, das een beetje een soort "opvulwoord", kan eventueel later wel melden wat ik daarmee bedoelde (maar meestal weet die ander dat tegen die tijd zelf al, vanwege de context).

En nog even een vraagje: Probeer je in principe zo volledig mogelijk te zijn in je antwoorden? Zo ja, dan is dit iets waar ikzelf vaak tegenaan liep en dat heb ik goed opgelost door (zodra dingen erg uitgebreid en/of gedetailleerd worden en ik liefst zo volledig mogelijk wil zijn) dingen simpel te houden, tot de essentie terug te brengen. Vaak zijn meerdere vragen bijvoorbeeld eigenlijk een aaneenschakeling van vragen die eigenlijk allemaal wel met elkaar te maken hebben. Dan beantwoord ik de vragen niet letterlijk per vraag, maar geef ik antwoord op het onderwerp dat de ander met mij wil bespreken. Op deze manier kan ik in elk geval het belangrijkste beantwoorden. Maar ik weet niet zeker of dit bij jou ook zo werkt.

quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 16:14 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik gun mezelf de tijd. Als het na een uur proberen niet lukt probeer ik het later nog een keer, wanneer ik even meer energie heb. Maar ook dan lukt het vaak niet.

Er is geen angst over de taak. Dat heb ik bij faalangst wel.
Ik heb wel een groot deel van de tijd last van spanning zonder dat ik weet waar het van komt. En die woede, ja die is er ook. Maar die dingen zijn er al heel lang en worden niet beter, zijn mijns inziens niet de oorzaak van het blokkeren maar bestaan ernaast. Ik wil alleen weten hoe ik dit specifieke probleem kan oplossen. Die andere dingen kunnen niet worden opgelost.

Ik denk niet dat het te maken heeft met positief zijn over mezelf. Het hangt samen met mijn gebrek aan energie.

[..]

Nee, maar dat heb ik ook vaak :P.
In een gesprek zijn er wel emoties. Ik ben dan vaak gespannen. Dat heeft er sowieso mee te maken. Dus als iemand me een vraag stelt is mijn meest gegeven antwoord: 'ik weet het niet' of een antwoord dat niet helemaal klopt/niet volledig is waardoor ik een verkeerd beeld geef en boos word op mezelf. Ik kan beter helemaal niets zeggen, daar voel ik me beter bij. Maar dan heeft hulpverlening ook geen zin.
Maar als ik bijvoorbeeld een reactie hier op fok! wil typen of een uitgebreide mail van een vriendin wil beantwoorden, zit ik alleen en hoef ik niet binnen een paar seconden te reageren dus heb ik die spanning niet, maar dan heb ik het dus ook.

Is er niet gewoon een simpel trucje?
Gewoon de waarheid eruit flappen. Dus ook wanneer je "vastloopt" of er niet doorheen kunt komen. Das tenminste wat ik tegenwoordig doe (heb 't hierboven al wat beschreven). Dus als iemand mij iets vraagt en ik ben daardoor behoorlijk verbouwereerd, dan zal ik wsl "Eh...ik ben best wel verbouwereerd!" en daarna eventueel zelf gerichte vragen stellen om erachter te komen wat die ander nou -eigenlijk- van mij wil weten.

Tweede tip is dus dingen terugbrengen tot de essentie

quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 17:55 schreef kuolema het volgende:

[..]

Met 'het klopt niet wat ik zeg' bedoel ik trouwens niet dat het niet waar is, maar dat ik het niet kan zeggen zoals ik het bedoel waardoor een ander een beeld krijgt dat niet overeenkomt met hoe het daadwerkelijk is. Of dat ik een slecht voorbeeld geef van iets, omdat ik niet op het betere kan komen. En soms komt er dus helemaal niets in me op, terwijl ik het heus wel weet, maar voel ik me verplicht tot antwoord geven dus zeg ik maar wat.
Als je weet dat je een slecht voorbeeld geeft (en dus eigenlijk niet helemaal tevreden bent met het huidige resultaat), dan zou je aan dat slechte voorbeeld nog kunnen toevoegen dat je wel weet dat het voorbeeld beter had gekund, maar dat je op dat moment gewoon even niets beters te binnen schoot.
quote:
Nonchalanter worden zit er niet in ...
Time-out kan inderdaad werken, dat heb ik ervaren bij faalangst, maar ik weet niet hoe praktisch het is bij een gesprek. Ik heb namelijk continu last ervan, kan moeilijk elke 10 minuten weglopen voor 10 minuten om de vragen vervolgens opnieuw te beantwoorden :')
Ik ga het wel proberen, bedankt voor de tip :)
Weet je ook nog iets voor het schrijven?

Ik heb ook vaak dat ik na een gesprek van plan ben om het dan de volgende keer beter te omschrijven, om alles recht te zetten, maar dat durf ik dan niet meer. Soms is het ook te ingewikkeld om het goed te kunnen verwoorden en hoe meer ik zeg, hoe verwarrender het wordt. De conclusie is altijd: ik had beter niets kunnen zeggen.
Dit is ook heel lastig. Tis een beetje vergelijkbaar met 'teveel hooi op je vork nemen' in de zin van een te grote hap in een enkele keer willen doen.

Ik zal even een kleine opsomming geven van m'n tips:
-Dingen tot de essentie terugbrengen (eventueel die essentie terugkoppelen aan praatpartner)
-Gewoon letterlijk de waarheid eruit flappen, beter in elk geval half-goed dan gegarandeerd half-fout.
-Als je vastloopt (klinkt een beetje stom dat woord, maar kan ff niks beters bedenken zo snel :P), gewoon beschrijven wat zich op dat moment in je hoofd afspeelt, desnoods geef je een vage omschrijving, dan kan de ander wellicht zelfs gaan meepuzzelen :P

Er is vast nog wel meer, maar weet ik effe niet meer.

quote:
2s.gif Op zondag 6 maart 2016 18:25 schreef ToT het volgende:

[..]

Ja met therapie wordt er vaak wel gezegd dat het goed is om later nog een keer terug te komen op de situatie, maar mijn persoonlijke ervaring leert dat je dan gewoon weer de wind van voren krijgt: "Ik HAD je toch al verteld dat....." enz.
Dan zijn ze vaak doof voor je argumenten waar je dan alsnog mee komt aandragen.
Vaak willen ze het gewoon niet horen, klopt dat?
  Kunstzinnigste/artistiekste user 2022 zondag 6 maart 2016 @ 19:21:11 #234
74056 crew  ToT
pi_160470749
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 19:15 schreef magnetronkoffie het volgende:

Vaak willen ze het gewoon niet horen, klopt dat?
Absoluut! :Y
Als ik zo dichtsla, is het altijd met een belangrijk, heftig meningsverschil en meestal met een autoritair persoon. De ander heeft dan vaak een standpunt die al dan niet ergens op is gebaseerd, maar die mening staat dan vast.
Kom je met goede argumenten die jouw standpunt ondersteunen, dan is dat allemaal jouw probleem; het onderwerp is al besproken en daarmee basta!

Uiteraard zijn er ook wel situaties waarin je WÉL op iets terug kunt komen en ook de ander naderhand dingen duidelijk kunt maken, maar de slechte ervaringen blijven je natuurlijk wel het meeste bijstaan he. :)
pi_160471021
quote:
2s.gif Op zondag 6 maart 2016 19:21 schreef ToT het volgende:

[..]

Absoluut! :Y
Als ik zo dichtsla, is het altijd met een belangrijk, heftig meningsverschil en meestal met een autoritair persoon. De ander heeft dan vaak een standpunt die al dan niet ergens op is gebaseerd, maar die mening staat dan vast.
Kom je met goede argumenten die jouw standpunt ondersteunen, dan is dat allemaal jouw probleem; het onderwerp is al besproken en daarmee basta!

Uiteraard zijn er ook wel situaties waarin je WÉL op iets terug kunt komen en ook de ander naderhand dingen duidelijk kunt maken, maar de slechte ervaringen blijven je natuurlijk wel het meeste bijstaan he. :)
Heb je zelf enig idee waarom deze (jij noemt ze autoritaire) mensen dit doen?
Want je bent er zo te horen in elk geval al over uit dat het ze in elk geval niet om de waarheid gaat, toch?

Betekent dit dat deze mensen jou iets wijs willen maken waarvan zowel jij als die ander eigenlijk beiden weten dat het niet klopt, en toch blijft ie stug volhouden?

En gebeurt het weleens dat die persoon dan toch zijn/haar standpunt wijzigt, maar dan naar een ander standpunt dat ook niet per se op waarheid hoeft te berusten?

Zoiets?
pi_160471126
quote:
2s.gif Op zondag 6 maart 2016 19:21 schreef ToT het volgende:

[..]

Absoluut! :Y
Als ik zo dichtsla, is het altijd met een belangrijk, heftig meningsverschil en meestal met een autoritair persoon. De ander heeft dan vaak een standpunt die al dan niet ergens op is gebaseerd, maar die mening staat dan vast.
Kom je met goede argumenten die jouw standpunt ondersteunen, dan is dat allemaal jouw probleem; het onderwerp is al besproken en daarmee basta!

Uiteraard zijn er ook wel situaties waarin je WÉL op iets terug kunt komen en ook de ander naderhand dingen duidelijk kunt maken, maar de slechte ervaringen blijven je natuurlijk wel het meeste bijstaan he. :)
Als ik jou zo teruglees de afgelopen dagen herken ik veels te veel in jouw verhalen.
Best bijzonder.

Ga er niet aan onderdoor, das mijn tip. Het sluimert erin en bij mij ging het opeens bam, burn out icm andere omstandigheden.
Hell To The Liars
  Kunstzinnigste/artistiekste user 2022 zondag 6 maart 2016 @ 19:39:35 #237
74056 crew  ToT
pi_160471290
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 19:29 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Heb je zelf enig idee waarom deze (jij noemt ze autoritaire) mensen dit doen?
Want je bent er zo te horen in elk geval al over uit dat het ze in elk geval niet om de waarheid gaat, toch?

Betekent dit dat deze mensen jou iets wijs willen maken waarvan zowel jij als die ander eigenlijk beiden weten dat het niet klopt, en toch blijft ie stug volhouden?

En gebeurt het weleens dat die persoon dan toch zijn/haar standpunt wijzigt, maar dan naar een ander standpunt dat ook niet per se op waarheid hoeft te berusten?

Zoiets?
Ja de reden is uiteraard wel steeds verschillend. Vaak zijn ze niet geïnteresseerd in zaken die voor hen minder relevant zijn, zoals werkdruk en dergelijke.
Maar met wellus/nietus situaties is het vaak zo dat als je in de eerste instantie met een zwak standpunt/zwak verweer aankwam, dat men denkt dat wat je daarna er over te zeggen hebt, net zo zwak en irrelevant zal zijn en daar hebben ze dan bij voorbaat al geen zin in.
Je moet dan met een extra sterk standpunt komen om de ander te overtuigen, dan dat je in de eerste instantie nodig zou hebben als je direct goed uit je woorden had kunnen komen.
Althans zo komt het vaak op mij over.

En geen idee of mensen zich vervolgens naar een ander verkeerd standpunt aanpassen. Ik had het over iets algemeens en je gaat nu allerlei verschillende hypothetische scenario's er bij halen. :) Ja alles is dan natuurlijk mogelijk.
  Kunstzinnigste/artistiekste user 2022 zondag 6 maart 2016 @ 19:40:14 #238
74056 crew  ToT
pi_160471308
quote:
1s.gif Op zondag 6 maart 2016 19:33 schreef Droopie het volgende:

[..]

Als ik jou zo teruglees de afgelopen dagen herken ik veels te veel in jouw verhalen.
Best bijzonder.

Ga er niet aan onderdoor, das mijn tip. Het sluimert erin en bij mij ging het opeens bam, burn out icm andere omstandigheden.
_O-
Ik ben al een paar jaar arbeidsongeschikt door een burnout vanwege dit soort shit + nog veel privéproblemen.
Toen is bij mij ADHD en Asperger geconstateerd.
Ik heb altijd al wel gemerkt dat een werkomgeving gewoon slopend voor mij is. Had ik met school ook al. Maar toch alsmaar stug door blijven zetten, en doorgaan, en doorgaan, en doorgaan tot je echt volledig knapt.
pi_160471472
quote:
2s.gif Op zondag 6 maart 2016 19:39 schreef ToT het volgende:

[..]

Ja de reden is uiteraard wel steeds verschillend. Vaak zijn ze niet geïnteresseerd in zaken die voor hen minder relevant zijn, zoals werkdruk en dergelijke.
Maar met wellus/nietus situaties is het vaak zo dat als je in de eerste instantie met een zwak standpunt/zwak verweer aankwam, dat men denkt dat wat je daarna er over te zeggen hebt, net zo zwak en irrelevant zal zijn en daar hebben ze dan bij voorbaat al geen zin in.
Je moet dan met een extra sterk standpunt komen om de ander te overtuigen, dan dat je in de eerste instantie nodig zou hebben als je direct goed uit je woorden had kunnen komen.
Althans zo komt het vaak op mij over.
En wat gebeurt er als je met deze mensen spreekt en wel meteen met een goed standpunt komt?
quote:
En geen idee of mensen zich vervolgens naar een ander verkeerd standpunt aanpassen. Ik had het over iets algemeens en je gaat nu allerlei verschillende hypothetische scenario's er bij halen. :) Ja alles is dan natuurlijk mogelijk.
Ik doelde met "standpunt" eigenlijk meer op "argument ter ondersteuning van hun standpunt" :P
Het ging er mij trouwens meer om of je dit soort hypothetische scenario's herkent, niet of je deze scenario's letterlijk zo hebt meegemaakt :P.
  Kunstzinnigste/artistiekste user 2022 zondag 6 maart 2016 @ 19:49:50 #240
74056 crew  ToT
pi_160471578
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 19:46 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

En wat gebeurt er als je met deze mensen spreekt en wel meteen met een goed standpunt komt?

Tja met menselijke interactie zul je de ene keer iemand wel kunnen overtuigen en de andre keer niet. Ik weet niet helemaal precies waar je naar toe wil gaan?
quote:
Ik doelde met "standpunt" eigenlijk meer op "argument ter ondersteuning van hun standpunt" :P
Okee. :)
pi_160471676
quote:
2s.gif Op zondag 6 maart 2016 19:49 schreef ToT het volgende:

[..]

Tja met menselijke interactie zul je de ene keer iemand wel kunnen overtuigen en de andre keer niet. Ik weet niet helemaal precies waar je naar toe wil gaan?

[..]

Okee. :)
Ik begreep niet zo goed waar jij heen wilde, dus vandaar dat ik doorvroeg :P

Maar denk je echt dat je deze mensen kunt overtuigen door jouw stelling als een fort dicht te moeten gaan bouwen terwijl zij gewoon blijven beweren dat de aarde plat is zeg maar? Das toch raar? :P

Waarom zou jij met kei-hard goed onderbouwde meningen/standpunten/argumenten/feiten/whatevers moeten komen terwijl die mensen die je probeert te overtuigen niet echt hun best daarvoor lijken te willen doen? :P
  Kunstzinnigste/artistiekste user 2022 zondag 6 maart 2016 @ 20:05:22 #242
74056 crew  ToT
pi_160471963
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 19:55 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik begreep niet zo goed waar jij heen wilde, dus vandaar dat ik doorvroeg :P

Maar denk je echt dat je deze mensen kunt overtuigen door jouw stelling als een fort dicht te moeten gaan bouwen terwijl zij gewoon blijven beweren dat de aarde plat is zeg maar? Das toch raar? :P

Waarom zou jij met kei-hard goed onderbouwde meningen/standpunten/argumenten/feiten/whatevers moeten komen terwijl die mensen die je probeert te overtuigen niet echt hun best daarvoor lijken te willen doen? :P
Ik wilde nergens naar toe; ik vertelde gewoon mijn ervaringen. :)

En tja, dat is iets waardoor ik me gewoon altijd echt machteloos voel; tegen een muur aan praten terwijl de ander te koppig is om naar je standpunten te willen luisteren. Ook in een relatie kan dat soms gebeuren, maar dan sla ik eigenlijk nooit dicht. Het is eigenlijk alleen bij autoritaire personen, zoals leidinggevenden of erg botte hulpverleners.
pi_160472244
quote:
2s.gif Op zondag 6 maart 2016 20:05 schreef ToT het volgende:

[..]

Ik wilde nergens naar toe; ik vertelde gewoon mijn ervaringen. :)

En tja, dat is iets waardoor ik me gewoon altijd echt machteloos voel; tegen een muur aan praten terwijl de ander te koppig is om naar je standpunten te willen luisteren. Ook in een relatie kan dat soms gebeuren, maar dan sla ik eigenlijk nooit dicht. Het is eigenlijk alleen bij autoritaire personen, zoals leidinggevenden of erg botte hulpverleners.
Wat gebeurt er dan bij die door jou genoemde hulpverleners/leidinggevenden/autoritaire mensen als je echt al hun argumenten compleet van tafel hebt geveegd? Zeg maar als ze er niet langer omheen kunnen en je hun elke onzinuitweg hebt afgenomen?

En hoe zou je zelf gereageerd hebben als iemand net heeft bewezen dat iets wat jij dacht dat wel klopte, toch niet blijkt te kloppen? Zou je dan boos worden op die persoon, of zou je eerder je stelling aanpassen zodat die weer meer strookt met de werkelijkheid?

Dat dichtslaan is vervelend, maar ik kan niet echt zeggen waarom je dichtslaat. Dat heeft te maken met hoe jij persoonlijk werkt en dat is in dit geval lastig te schatten, daar ik je nooit gemeet heb :P
  Kunstzinnigste/artistiekste user 2022 zondag 6 maart 2016 @ 20:25:20 #244
74056 crew  ToT
pi_160472505
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 20:15 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Wat gebeurt er dan bij die door jou genoemde hulpverleners/leidinggevenden/autoritaire mensen als je echt al hun argumenten compleet van tafel hebt geveegd? Zeg maar als ze er niet langer omheen kunnen en je hun elke onzinuitweg hebt afgenomen?

En hoe zou je zelf gereageerd hebben als iemand net heeft bewezen dat iets wat jij dacht dat wel klopte, toch niet blijkt te kloppen? Zou je dan boos worden op die persoon, of zou je eerder je stelling aanpassen zodat die weer meer strookt met de werkelijkheid?

Dat dichtslaan is vervelend, maar ik kan niet echt zeggen waarom je dichtslaat. Dat heeft te maken met hoe jij persoonlijk werkt en dat is in dit geval lastig te schatten, daar ik je nooit gemeet heb :P
Ja als ik echt met de vuist op tafel sla kan ik mijn gelijk gelukkig vaak toch wel krijgen.
En als de ander gelijk blijkt te hebben, sla ik volledig dicht.

Maar het gaat nu allemaal te diep; ik maakte alleen een opmerking over iets wat iemand hier zei. :)
pi_160472638
quote:
2s.gif Op zondag 6 maart 2016 19:40 schreef ToT het volgende:

[..]

_O-
Ik ben al een paar jaar arbeidsongeschikt door een burnout vanwege dit soort shit + nog veel privéproblemen.
Toen is bij mij ADHD en Asperger geconstateerd.
Ik heb altijd al wel gemerkt dat een werkomgeving gewoon slopend voor mij is. Had ik met school ook al. Maar toch alsmaar stug door blijven zetten, en doorgaan, en doorgaan, en doorgaan tot je echt volledig knapt.
9 maanden thuis nu, met behoud van salaris
Ga volgende week weer beginnen via 2e spoor.
Ben benieuwd of het weer gaat lukken allemaal, heb er vertrouwen in.

ADHD heb ik alle sympthonen van, maar niet in de jeugd dus dat viel af. Na 1 jaar had ik van een heleboel een beetje, toen ben ikzelf opzoek gegaan naar goede ggz-instelling en gezegd stop met diagnoses en luister en help gewoon.
Dat heeft heel goed uitgepakt :)
Hell To The Liars
  Kunstzinnigste/artistiekste user 2022 zondag 6 maart 2016 @ 20:32:00 #246
74056 crew  ToT
pi_160472677
quote:
1s.gif Op zondag 6 maart 2016 20:30 schreef Droopie het volgende:

[..]

9 maanden thuis nu, met behoud van salaris
Ga volgende week weer beginnen via 2e spoor.
Ben benieuwd of het weer gaat lukken allemaal, heb er vertrouwen in.

ADHD heb ik alle sympthonen van, maar niet in de jeugd dus dat viel af. Na 1 jaar had ik van een heleboel een beetje, toen ben ikzelf opzoek gegaan naar goede ggz-instelling en gezegd stop met diagnoses en luister en help gewoon.
Dat heeft heel goed uitgepakt :)
Top! ^O^ Bij mij heeft de diagnose zelf juist veel geholpen, aangezien ik daardoor de juiste hulp kon krijgen en een aantal therapieën waar ik me EIN-DE-LIJK in kon vinden. :)
Alles wat ik tot dat moment had gehad, ging om randverschijnselen van de problemen, maar gingen nooit om de kern van de zaak.
pi_160472920
quote:
2s.gif Op zondag 6 maart 2016 20:25 schreef ToT het volgende:

[..]

Ja als ik echt met de vuist op tafel sla kan ik mijn gelijk gelukkig vaak toch wel krijgen.
En als de ander gelijk blijkt te hebben, sla ik volledig dicht.

Maar het gaat nu allemaal te diep; ik maakte alleen een opmerking over iets wat iemand hier zei. :)
Vetgedrukte vind ik echt jammer om te horen. Vind 't ook jammer dat ik je hier niet echt advies over geven kan.

@rest: Tis per DM afgewikkeld :)
  Kunstzinnigste/artistiekste user 2022 zondag 6 maart 2016 @ 20:42:50 #248
74056 crew  ToT
pi_160473007
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 20:40 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Vetgedrukte vind ik echt jammer om te horen. Vind 't ook jammer dat ik je hier niet echt advies over geven kan.

@rest: Tis per DM afgewikkeld :)
Ja zolang ik gewoon niet te veel stress in m'n leven heb en niet te veel met autoritaire personen in contact kom, gaat het verder allemaal wel. Gewoon m'n eigen ding doen, omgaan met mensen waar ik mee om WIL gaan en niet waar ik verplicht 40 uur per week om MOET gaan en me tegenover hen moet verantwoorden en dergelijke.
pi_160473035
quote:
2s.gif Op zondag 6 maart 2016 20:32 schreef ToT het volgende:

[..]

Top! ^O^ Bij mij heeft de diagnose zelf juist veel geholpen, aangezien ik daardoor de juiste hulp kon krijgen en een aantal therapieën waar ik me EIN-DE-LIJK in kon vinden. :)
Alles wat ik tot dat moment had gehad, ging om randverschijnselen van de problemen, maar gingen nooit om de kern van de zaak.
Ik heb zelf de diagnose gesteld haha en ben daar op gaan zoeken.
Bij die intake gezegd nou schrijf dit maar aan de zorgverzekeraar om te declareren en dit is mijn verhaal.

Dus, het is wel een uur reizen maar meer dan waard.
Hell To The Liars
pi_160473101
quote:
2s.gif Op zondag 6 maart 2016 20:42 schreef ToT het volgende:

[..]

Ja zolang ik gewoon niet te veel stress in m'n leven heb en niet te veel met autoritaire personen in contact kom, gaat het verder allemaal wel. Gewoon m'n eigen ding doen, omgaan met mensen waar ik mee om WIL gaan en niet waar ik verplicht 40 uur per week om MOET gaan en me tegenover hen moet verantwoorden en dergelijke.
Dit!

Iedereen: Dit uitprinten en inlijsten
Top! ^O^
pi_160473113
quote:
2s.gif Op zondag 6 maart 2016 20:42 schreef ToT het volgende:

[..]

Ja zolang ik gewoon niet te veel stress in m'n leven heb en niet te veel met autoritaire personen in contact kom, gaat het verder allemaal wel. Gewoon m'n eigen ding doen, omgaan met mensen waar ik mee om WIL gaan en niet waar ik verplicht 40 uur per week om MOET gaan en me tegenover hen moet verantwoorden en dergelijke.
Daarom is mijn plan nog 2 jaar te werken en opleiding te doen en dan stoppen onder een baas te werken
Hell To The Liars
  Kunstzinnigste/artistiekste user 2022 zondag 6 maart 2016 @ 20:45:31 #252
74056 crew  ToT
pi_160473131
quote:
1s.gif Op zondag 6 maart 2016 20:43 schreef Droopie het volgende:

[..]

Ik heb zelf de diagnose gesteld haha en ben daar op gaan zoeken.
Bij die intake gezegd nou schrijf dit maar aan de zorgverzekeraar om te declareren en dit is mijn verhaal.

Dus, het is wel een uur reizen maar meer dan waard.
Je moet een uur reizen voor je therapeut? :)
Wel fijn dat die zo meegaat in wat je zegt! :)
pi_160473153
Ik wil op diverse posts reageren, maar t gaat te snel hier nu.

Ik ken het 'belastende' van werk en van allerlei dingen waarbij anderen betrokken zijn (ruzie, meningsverschillen, stress afreageren, enz) En daar kan ik ook van dichtslaan. Even niet meer weten wat te zeggen.

hmm, dit voelt als n halve post, sorry.

@Kuo: het klinkt toch ook als stress/overbelasting. Zou dat een rol kunnen spelen?
  Kunstzinnigste/artistiekste user 2022 zondag 6 maart 2016 @ 20:46:28 #254
74056 crew  ToT
pi_160473172
quote:
1s.gif Op zondag 6 maart 2016 20:45 schreef Droopie het volgende:

[..]

Daarom is mijn plan nog 2 jaar te werken en opleiding te doen en dan stoppen onder een baas te werken
Super! ^O^

Tja ik heb 15 verschillende banen gehad en telkens ging het mis.

Alleen wijken we nu wel meer en meer van "Depressie en angst" af. :)
pi_160473191
quote:
2s.gif Op zondag 6 maart 2016 20:45 schreef ToT het volgende:

[..]

Je moet een uur reizen voor je therapeut? :)
Wel fijn dat die zo meegaat in wat je zegt! :)
Ja terwijl ik zelf al in een grote stad woon..Maar daar vond ik niet de oplossing die ik zocht
Hell To The Liars
pi_160473333
quote:
2s.gif Op zondag 6 maart 2016 20:46 schreef ToT het volgende:

[..]

Super! ^O^

Tja ik heb 15 verschillende banen gehad en telkens ging het mis.

Alleen wijken we nu wel meer en meer van "Depressie en angst" af. :)
Ik wil de opleiding counselor doen met mijn ervaring en dan stoppen met stressvol werk om depressies en angst te vermijden ;)

Maar ook om voldoening uit mijn werk en leven te halen
Hell To The Liars
  zondag 6 maart 2016 @ 20:55:39 #257
399061 kuolema
vermaledijd
pi_160473487
quote:
2s.gif Op zondag 6 maart 2016 18:25 schreef ToT het volgende:

[..]

Ja met therapie wordt er vaak wel gezegd dat het goed is om later nog een keer terug te komen op de situatie, maar mijn persoonlijke ervaring leert dat je dan gewoon weer de wind van voren krijgt: "Ik HAD je toch al verteld dat....." enz.
Dan zijn ze vaak doof voor je argumenten waar je dan alsnog mee komt aandragen.

Wat betreft in extreme situaties door paniek dingen zeggen die niet kloppen; dat overkomt me gelukkig maar zelden hoor. :)

Wat voor problemen heb je met schrijven dan? Ik dacht dat je schriftelijk er toch juist wel vrij goed uit kwam? :)
Het gaat bij mij niet om discussies en argumenten.

Op zich heb ik geen moeite met schrijven.
Het probleem ligt bij mijn concentratie, die flink vermindert als mijn stemming slechter wordt. Ik kan heel lang bezig zijn met een eenvoudige post omdat ik mijn focus steeds verlies en zodra ik ergens goed over moet nadenken lukt dat dus niet. Mijn hoofd is gewoon leeg. En tegelijkertijd helemaal vol.

quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 19:15 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Heb je meer last van die 'blokkades' wanneer de vragen (en bijgevoegde verhalen etc) heel ingewikkeld worden?
Heb je hier over het algemeen gesproken minder last van wanneer iemand je juist een heel makkelijke vraag stelt?
En welk type vragen zijn voor jou juist heel makkelijk? Zijn dat de antwoorden die je er zo uit kunt flappen? (zoals "Weet je hoe laat het is?"
Ja. Ook door simpele vragen kan ik in 'paniek' (chaos in mijn hoofd) raken als ze onverwacht zijn, dan heb ik even de tijd nodig om het te verwerken. Maar dat is wat anders dan een completely blank mind waar ik het over heb.
quote:
Als je het antwoord om de één of andere reden niet (goed) kunt geven en (uiteindelijk) "Ik weet het niet" terugzegt (wat feitelijk niet echt helemaal in overeenstemming is met dat wat je wilde zeggen omdat je om de één of andere ondefineerbare vage reden het idee dat je hebt niet via communicatie overgebracht krijgt) en daar vervolgens niet tevreden mee bent, dan is één iets wat je zou kunnen proberen je "Ik weet het niet" te herformuleren naar een antwoord wat enerzijds wel/beter klopt en anderzijds makkelijker uit te spreken is (voor mezelf is dit gewoonlijk klakkeloos de waarheid eruit gooien), bijvoorbeeld een "Ik weet niet zo goed wat ik hierop moet zeggen" of "Ik heb wel een idee/gevoel in m'n hoofd, maar krijg het niet voor elkaar iets te bedenken waarmee ik dat idee/gevoel op de juiste manier kan overbrengen". Beetje zoiets.

Het voordeel van klakkeloos de waarheid eruit gooien t.o.v. "Ik weet het niet" zeggen, is dat je preciezer aangeeft wat zich op dat moment in jou afspeelt en daarmee maak je je praatpartner beter duidelijk waar het bij het geven van je antwoord vast aan het lopen is. Je moet zelf maar kijken of dit voor jou te overwegen valt en eventueel bij wie (hulpverlener?).

Als ik even de juiste woorden niet kan vinden, vul ik het soms maar met "dinges" aan, das een beetje een soort "opvulwoord", kan eventueel later wel melden wat ik daarmee bedoelde (maar meestal weet die ander dat tegen die tijd zelf al, vanwege de context).
Ik vind 'ik weet het niet' toch makkelijker, ik zeg het namelijk heel vaak en als ik steeds moet zeggen dat ik niet kan nadenken komt dat wel heel stom over.
quote:
En nog even een vraagje: Probeer je in principe zo volledig mogelijk te zijn in je antwoorden? Zo ja, dan is dit iets waar ikzelf vaak tegenaan liep en dat heb ik goed opgelost door (zodra dingen erg uitgebreid en/of gedetailleerd worden en ik liefst zo volledig mogelijk wil zijn) dingen simpel te houden, tot de essentie terug te brengen. Vaak zijn meerdere vragen bijvoorbeeld eigenlijk een aaneenschakeling van vragen die eigenlijk allemaal wel met elkaar te maken hebben. Dan beantwoord ik de vragen niet letterlijk per vraag, maar geef ik antwoord op het onderwerp dat de ander met mij wil bespreken. Op deze manier kan ik in elk geval het belangrijkste beantwoorden. Maar ik weet niet zeker of dit bij jou ook zo werkt.
Ja, maar dat hoeft niet te betekenen dat je afwijkt van de essentie en je verhaal te lang wordt. Dat is niet mijn probleem.
quote:
[..]

Gewoon de waarheid eruit flappen. Dus ook wanneer je "vastloopt" of er niet doorheen kunt komen. Das tenminste wat ik tegenwoordig doe (heb 't hierboven al wat beschreven). Dus als iemand mij iets vraagt en ik ben daardoor behoorlijk verbouwereerd, dan zal ik wsl "Eh...ik ben best wel verbouwereerd!" en daarna eventueel zelf gerichte vragen stellen om erachter te komen wat die ander nou -eigenlijk- van mij wil weten.

Tweede tip is dus dingen terugbrengen tot de essentie

[..]

Als je weet dat je een slecht voorbeeld geeft (en dus eigenlijk niet helemaal tevreden bent met het huidige resultaat), dan zou je aan dat slechte voorbeeld nog kunnen toevoegen dat je wel weet dat het voorbeeld beter had gekund, maar dat je op dat moment gewoon even niets beters te binnen schoot.
Dat kan ik dus op dat moment niet zeggen omdat ik niet helder kan denken.
quote:
[..]

Dit is ook heel lastig. Tis een beetje vergelijkbaar met 'teveel hooi op je vork nemen' in de zin van een te grote hap in een enkele keer willen doen.

Ik zal even een kleine opsomming geven van m'n tips:
-Dingen tot de essentie terugbrengen (eventueel die essentie terugkoppelen aan praatpartner)
-Gewoon letterlijk de waarheid eruit flappen, beter in elk geval half-goed dan gegarandeerd half-fout.
-Als je vastloopt (klinkt een beetje stom dat woord, maar kan ff niks beters bedenken zo snel :P), gewoon beschrijven wat zich op dat moment in je hoofd afspeelt, desnoods geef je een vage omschrijving, dan kan de ander wellicht zelfs gaan meepuzzelen :P

Er is vast nog wel meer, maar weet ik effe niet meer.
Dan kan ik dus niet, aangezien ik bijna volledig blokkeer.
Why are you wearing that stupid man suit?
  zondag 6 maart 2016 @ 20:59:43 #258
399061 kuolema
vermaledijd
pi_160473627
quote:
14s.gif Op zondag 6 maart 2016 20:45 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Dit!

Iedereen: Dit uitprinten en inlijsten
Top! ^O^
Helaas is die leefwijze niet voor iedereen mogelijk.
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 20:46 schreef zomie het volgende:
Ik wil op diverse posts reageren, maar t gaat te snel hier nu.

Ik ken het 'belastende' van werk en van allerlei dingen waarbij anderen betrokken zijn (ruzie, meningsverschillen, stress afreageren, enz) En daar kan ik ook van dichtslaan. Even niet meer weten wat te zeggen.

hmm, dit voelt als n halve post, sorry.

@Kuo: het klinkt toch ook als stress/overbelasting. Zou dat een rol kunnen spelen?
Ik vind dat toch beter dan dat mensen zich agressief gaan gedragen omdat ze niet weten wat ze anders moeten doen. En dan kun je ook niet echt iets zeggen waar je later spijt van krijgt. Dat is dan weer het voordeel.

Het niet kunnen nadenken is bij mij een kenmerk van depressie. Na ja, ik kan natuurlijk nog wel nadenken :P
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_160475776
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 20:55 schreef kuolema het volgende:

[..]

Het gaat bij mij niet om discussies en argumenten.

Op zich heb ik geen moeite met schrijven.
Het probleem ligt bij mijn concentratie, die flink vermindert als mijn stemming slechter wordt. Ik kan heel lang bezig zijn met een eenvoudige post omdat ik mijn focus steeds verlies en zodra ik ergens goed over moet nadenken lukt dat dus niet. Mijn hoofd is gewoon leeg. En tegelijkertijd helemaal vol.

[..]

Ja. Ook door simpele vragen kan ik in 'paniek' (chaos in mijn hoofd) raken als ze onverwacht zijn, dan heb ik even de tijd nodig om het te verwerken. Maar dat is wat anders dan een completely blank mind waar ik het over heb.

[..]

Ik vind 'ik weet het niet' toch makkelijker, ik zeg het namelijk heel vaak en als ik steeds moet zeggen dat ik niet kan nadenken komt dat wel heel stom over.

[..]

Ja, maar dat hoeft niet te betekenen dat je afwijkt van de essentie en je verhaal te lang wordt. Dat is niet mijn probleem.

[..]

Dat kan ik dus op dat moment niet zeggen omdat ik niet helder kan denken.

[..]

Dan kan ik dus niet, aangezien ik bijna volledig blokkeer.
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 20:59 schreef kuolema het volgende:

[..]

Helaas is die leefwijze niet voor iedereen mogelijk.

[..]

Ik vind dat toch beter dan dat mensen zich agressief gaan gedragen omdat ze niet weten wat ze anders moeten doen. En dan kun je ook niet echt iets zeggen waar je later spijt van krijgt. Dat is dan weer het voordeel.

Het niet kunnen nadenken is bij mij een kenmerk van depressie. Na ja, ik kan natuurlijk nog wel nadenken :P
Oké, jammer dat je verder niet veel hebt aan mijn tips. Bij mij werkt het klakkeloos de waarheid eruit lullen wel goed, omdat ik dan alleen nog maar met feiten rekening hoef te houden, voor mij denkt dat dus makkelijk want ik hoef verder nergens over na te denken. Ik kan verder geen simpele trucjes bedenken waar je wat aan zou kunnen hebben in jouw omstandigheden, niet op die momenten zelf in elk geval.

Als mijn hoofd blanco is, dan maak ik er vaak maar een grapje van (tis niet alsof er op zulke momenten nog meer in zit voor mij :P). Dit gaat mij vrij makkelijk af en is bij mij een soort standaardreactie geworden die bij anderen vaak nog wel "leukig" valt (vroeger zei ik dan gewoon niks, maar de responses zijn op mijn huidige manier veel beter). Als dit mij ook niet meer lukt, dan valt anderen op dat ik als het ware in het luchtledige zit te staren (is door ritalin sterk verminderd btw).

Even voor de duidelijkheid:
Je gaf aan dat je hier meer last van wanneer je depressief bent. Heb je ook last van die volledige blokkades wanneer je niet depressief bent?

Ah crap, heb 't verkeerde weggehaald :')

Naja, in elk geval, als je (gebrek aan) energie een belangrijke trigger is, dan zou het wellicht handiger zijn om daar eens naar te gaan kijken, want je kunt nog zoveel trucjes bedenken om toch een "niet-stomme" reactie te geven, maar uiteindelijk lost dat de achterliggende oorzaak/oorzaken niet op.
quote:
[..]

Ja. Ook door simpele vragen kan ik in 'paniek' (chaos in mijn hoofd) raken als ze onverwacht zijn, dan heb ik even de tijd nodig om het te verwerken. Maar dat is wat anders dan een completely blank mind waar ik het over heb.
Bij wat voor soort vragen krijg je deze blanco's eigenlijk?
  zondag 6 maart 2016 @ 23:16:22 #260
399061 kuolema
vermaledijd
pi_160478224
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 21:55 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

[..]

Oké, jammer dat je verder niet veel hebt aan mijn tips. Bij mij werkt het klakkeloos de waarheid eruit lullen wel goed, omdat ik dan alleen nog maar met feiten rekening hoef te houden, voor mij denkt dat dus makkelijk want ik hoef verder nergens over na te denken. Ik kan verder geen simpele trucjes bedenken waar je wat aan zou kunnen hebben in jouw omstandigheden, niet op die momenten zelf in elk geval.

Als mijn hoofd blanco is, dan maak ik er vaak maar een grapje van (tis niet alsof er op zulke momenten nog meer in zit voor mij :P). Dit gaat mij vrij makkelijk af en is bij mij een soort standaardreactie geworden die bij anderen vaak nog wel "leukig" valt (vroeger zei ik dan gewoon niks, maar de responses zijn op mijn huidige manier veel beter). Als dit mij ook niet meer lukt, dan valt anderen op dat ik als het ware in het luchtledige zit te staren (is door ritalin sterk verminderd btw).

Even voor de duidelijkheid:
Je gaf aan dat je hier meer last van wanneer je depressief bent. Heb je ook last van die volledige blokkades wanneer je niet depressief bent?

Ah crap, heb 't verkeerde weggehaald :')

Naja, in elk geval, als je (gebrek aan) energie een belangrijke trigger is, dan zou het wellicht handiger zijn om daar eens naar te gaan kijken, want je kunt nog zoveel trucjes bedenken om toch een "niet-stomme" reactie te geven, maar uiteindelijk lost dat de achterliggende oorzaak/oorzaken niet op.

[..]

Bij wat voor soort vragen krijg je deze blanco's eigenlijk?
Bedankt voor de moeite :).
Ik ben maar een paar weken per jaar niet depressief :') Maar wat ik bedoel is als het echt slechter gaat. Ja, als het beter gaat heb ik die blokkades ook, als ik gespannen ben.

Ik heb geen idee hoe ik van gebrek aan energie af kom. Medicijnen helpen niet, andere behandeling heeft ook niet geholpen. Ik blijf activiteiten ondernemen. Maar dat maakt ook niet uit.

Wat voor vragen? Pff, lastig, ik kan geen voorbeelden bedenken. Daar ben ik ook altijd slecht in. Oh, wacht: dit soort vragen dus! _O- Alles waarvoor ik moet nadenken. Het maakt niet uit wat het onderwerp is. Als iemand vraagt wat ik vorige week heb gedaan. Hoe ik me voelde. Waarom ik iets wel of niet doe. Hoe het gaat (rotvraag). Wat mijn mening is over iets. Sowieso heb ik altijd moeite met open vragen.
Dit dekt de lading niet helemaal, maar ik weet niet hoe ik het verder kan uitleggen.

Het moeilijkste vind ik om te reageren op een verhaal van een ander dat geen duidelijke vragen bij me oproept. Van nature reageer ik dan gewoon niet. Maar ja, dat is niet zo aardig.

Ik ben nu dus ook weer zo gefrustreerd dat ik niet kan uitleggen hoe ik het bedoel.

[ Bericht 1% gewijzigd door kuolema op 06-03-2016 23:22:19 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_160500741
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 23:16 schreef kuolema het volgende:

[..]

Bedankt voor de moeite :).
Ik ben maar een paar weken per jaar niet depressief :') Maar wat ik bedoel is als het echt slechter gaat. Ja, als het beter gaat heb ik die blokkades ook, als ik gespannen ben.

Ik heb geen idee hoe ik van gebrek aan energie af kom. Medicijnen helpen niet, andere behandeling heeft ook niet geholpen. Ik blijf activiteiten ondernemen. Maar dat maakt ook niet uit.

Wat voor vragen? Pff, lastig, ik kan geen voorbeelden bedenken. Daar ben ik ook altijd slecht in. Oh, wacht: dit soort vragen dus! _O- Alles waarvoor ik moet nadenken. Het maakt niet uit wat het onderwerp is. Als iemand vraagt wat ik vorige week heb gedaan. Hoe ik me voelde. Waarom ik iets wel of niet doe. Hoe het gaat (rotvraag). Wat mijn mening is over iets. Sowieso heb ik altijd moeite met open vragen.
Dit dekt de lading niet helemaal, maar ik weet niet hoe ik het verder kan uitleggen.

Het moeilijkste vind ik om te reageren op een verhaal van een ander dat geen duidelijke vragen bij me oproept. Van nature reageer ik dan gewoon niet. Maar ja, dat is niet zo aardig.

Ik ben nu dus ook weer zo gefrustreerd dat ik niet kan uitleggen hoe ik het bedoel.
En als je eerlijk zegt dat je af en toe niet weet hoe je moet reageren? Want het 'aardig gevonden willen worden' geeft ook stress en kan die blokkades juist oproepen lijkt me.
pi_160530374
quote:
0s.gif Op maandag 7 maart 2016 21:01 schreef zomie het volgende:

[..]

En als je eerlijk zegt dat je af en toe niet weet hoe je moet reageren? Want het 'aardig gevonden willen worden' geeft ook stress en kan die blokkades juist oproepen lijkt me.
Een paar maanden terug vroeg ik m'n moeder en een paar behandelaars al waarom ik zo graag gemogen wil worden. Want ben tot de conclusie gekomen dat het nauwelijks voordeel heeft (de meesten zien het toch niet) en er wordt grof misbruik van gemaakt. Het is voor mij ook een beetje een verslaving, of althans de manier waarop ik die emotie nu uit. Want wat levert het me nou op?

M'n moeder antwoordde dat het menselijk was, maar ik heb er last van en wil liefst van de door verslaving gemotiveerde "drang" af, want het is irritant als ik zeg maar steeds bij iedereen maar goedkeuring loop te zoeken :')

Ding is dat zodra ik het antwoord hierop heb, dat dat niet hoeft te betekenen dat ik "aardig gevonden willen worden" compleet afschaf oid, maar ik kan dan tenminste wel kiezen.

Wat is de waarde van een mens die de menselijke eigenschap om zelf te kunnen kiezen verliest? Ik vind dit fascinerend. Volgens mij zien veel mensen dit juist als een taboe, veel mensen willen geloven dat ze een vrije keus hebben, maar kritiek is als gif voor ze. En dat is al helemaal bizar, maar voor mij wel noodzakelijk om te overleven. Want zolang ik dat niet doe, ga ik alleen maar depressiever worden.

Lang verhaal bla bla :P
pi_160531051
Zijn er hier mensen die ervaring hebben met paniekaanvallen? ;(
  woensdag 9 maart 2016 @ 06:56:32 #264
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_160535408
Ja. Wat is er aan de hand?
pi_160544509
quote:
0s.gif Op woensdag 9 maart 2016 06:56 schreef Luchtbel het volgende:
Ja. Wat is er aan de hand?
Korte samenvatting is dat ik chronisch ziek ben, heb eind 2014 m'n diagnose gehad, fibromyalgie.

Maar eigenlijk vanaf het moment dat ik op samen ben gaan wonen (18, ben nu 22). Ben ik alleen maar op m'n gezicht aan het gaan. Heb moeten stoppen met m'n hobby, en bijbaan. Heb in 2015 een revalidatietraject afgesloten met de boodschap "geen van de doelen is behaald", toen nog even doorgemodderd met school en in november besloten te stoppen.

Wonder boven wonder in december een baan gevonden. Maar vanaf toen is de "paniek" toegeslagen, de zenuwen krijgen van moeten werken. Buiten werken niks meer durven te doen, niet eens meer m'n uurtje fysio, en toen werd ik ziek 3 weken geleden, en daar ben ik zo van over de paniek geraakt dat m'n vriend me uiteindelijk mee naar de huisarts heeft genomen. Daar heb ik alprazolam gehad, en een doorverwijzing naar de GGZ. Die zouden me bellen (het is nu bijna 1 week verder). M'n pilletjes zijn bijna op. Ik probeer ze niet te nemen als ik mensen om me heen heb omdat het dan wel "gaat".

Maar m'n intake zal ook nog minstens een maand duren, en m'n vriend werkt nu veel dagen thuis maar kan dat ook niet blijven doen. Maar als de paniek me echt hoog zit, dan wil ik het liefst alle pillen in huis verzamelen en nemen. Ik doe het niet, maar de gedachte is er wel.

Ik weet niet eens hoe ik komende maand moet overleven. Die rotpillen kosten me 20 euro voor een week tot ik een papiertje daarvoor krijg en ik heb geen baan meer. Heb ontslag genomen maandag..

En ik durf ook niet meer goed naar de huisarts voor die pillen, want dan zal ik toch moeten gaan praten. Ik wil m'n verhaal eindelijk eens doen bij een echte professional. Geen Mindfullness psycholoog die denkt dat ze m'n problemen weg kan nemen met een stom riviertje met blaadjes om m'n "zorgen" aan mee te geven. Ik snap wel dat dat kan helpen hoor, maar ik heb ECHTE problemen, tot voor kort kon ik echt nog wel onderscheid maken tussen onbenullig of niet.

Ik heb verdomme echte zorgen, en niemand neemt me serieus in de medische wereld. En nu durf ik mezelf ook niet meer serieus te nemen. Ik weet gewoon niet meer wanneer ik me terecht of onterecht druk maak om iets. ;(

Ok die was niet zo kort, maar het moest eruit.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
;(
pi_160544644
quote:
0s.gif Op dinsdag 8 maart 2016 22:45 schreef Fripsel het volgende:
Zijn er hier mensen die ervaring hebben met paniekaanvallen? ;(
Helaas wel
I got two dudes that turned into raspberry slushy and flushed down my toilet. I can't even take a proper dump in there.
pi_160544818
Succes Frip.

Probeer vooruit te kijken, sleep je door deze weken heen en zorg dat je dan en nu jezelf laat horen.
Jij bepaald wat jij wilt.
Je moet niks.
pi_160544977
Ik moet zeggen, ik ben ook wel een beetje huiverig aan het worden voor psychologen ;(

M'n eerste in het revalidatiecentrum, kon niks anders dan "oooooh meisje wat erg en je bent nog zo jong roepen" en vond een zonnig terrasje in de stad meerdere keren een goede plek voor een sessie. :{

En de tweede was dus echt van de Mindfullness. En mijn Mindfullness riviertje is ondertussen een beek met in m'n hoofd verzopen medisch personeel. Niet echt, maar het idee voelt gewoon lekker soms :@
  woensdag 9 maart 2016 @ 20:07:03 #269
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_160549600
quote:
0s.gif Op zondag 6 maart 2016 23:16 schreef kuolema het volgende:

[..]

Bedankt voor de moeite :).
Ik ben maar een paar weken per jaar niet depressief :') Maar wat ik bedoel is als het echt slechter gaat. Ja, als het beter gaat heb ik die blokkades ook, als ik gespannen ben.

Ik heb geen idee hoe ik van gebrek aan energie af kom. Medicijnen helpen niet, andere behandeling heeft ook niet geholpen. Ik blijf activiteiten ondernemen. Maar dat maakt ook niet uit.

Wat voor vragen? Pff, lastig, ik kan geen voorbeelden bedenken. Daar ben ik ook altijd slecht in. Oh, wacht: dit soort vragen dus! _O- Alles waarvoor ik moet nadenken. Het maakt niet uit wat het onderwerp is. Als iemand vraagt wat ik vorige week heb gedaan. Hoe ik me voelde. Waarom ik iets wel of niet doe. Hoe het gaat (rotvraag). Wat mijn mening is over iets. Sowieso heb ik altijd moeite met open vragen.
Dit dekt de lading niet helemaal, maar ik weet niet hoe ik het verder kan uitleggen.

Het moeilijkste vind ik om te reageren op een verhaal van een ander dat geen duidelijke vragen bij me oproept. Van nature reageer ik dan gewoon niet. Maar ja, dat is niet zo aardig.

Ik ben nu dus ook weer zo gefrustreerd dat ik niet kan uitleggen hoe ik het bedoel.
Maar weet je niet wat je denkt? Of denk je bij open vragen zo veel verschillende dingen dat je niet kunt kiezen wat je wil/ moet antwoorden en dan blanco blijft?
  woensdag 9 maart 2016 @ 20:13:29 #270
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_160549825
quote:
0s.gif Op woensdag 9 maart 2016 16:52 schreef Fripsel het volgende:
Ik moet zeggen, ik ben ook wel een beetje huiverig aan het worden voor psychologen ;(

M'n eerste in het revalidatiecentrum, kon niks anders dan "oooooh meisje wat erg en je bent nog zo jong roepen" en vond een zonnig terrasje in de stad meerdere keren een goede plek voor een sessie. :{

En de tweede was dus echt van de Mindfullness. En mijn Mindfullness riviertje is ondertussen een beek met in m'n hoofd verzopen medisch personeel. Niet echt, maar het idee voelt gewoon lekker soms :@
Ik denk dat met een beetje sceptisch zijn niets mis is, houd je wakker. Aan de andere kant als iets je alleen maar tegen staat is de kans van slagen ook niet zo groot. De meeste mensen hebben wel meerdere therapeuten/ verschillende therapieën/ soorten medicatie moeten proberen tot er iets aansloeg. Sterkte. Paniekaanvallen zijn kut.
pi_160550242
quote:
0s.gif Op woensdag 9 maart 2016 16:52 schreef Fripsel het volgende:
Ik moet zeggen, ik ben ook wel een beetje huiverig aan het worden voor psychologen ;(

M'n eerste in het revalidatiecentrum, kon niks anders dan "oooooh meisje wat erg en je bent nog zo jong roepen" en vond een zonnig terrasje in de stad meerdere keren een goede plek voor een sessie. :{

En de tweede was dus echt van de Mindfullness. En mijn Mindfullness riviertje is ondertussen een beek met in m'n hoofd verzopen medisch personeel. Niet echt, maar het idee voelt gewoon lekker soms :@
Ik heb ook last (gehad) van paniekaanvallen, zo erg dat het van mij allemaal niet meer hoefde. Ben naar de dokter gegaan en die vroeg wat ik wilde, gevraagd om professionele hulp en werd doorverwezen naar psycholoog (was vorig jaar, was 23).

Ben daar erg goed geholpen, gewoon intake gesprek gehad, is toen paniekstoornis met agorafobie vastgesteld. Daarna eerst uitgelegd gekregen wat het precies is, waardoor het komt (lichaam technisch gezien) en daarna gewoon behandeling gekregen. Hoe een paniekaanval te stoppen en rustig te worden, en belangrijker nog wat ik kan doen om het te voorkomen. Ben nu bijna 9 maanden paniek vrij.

Mindfullnes en dergelijke dus geen ervaring mee, het zielig gevonden worden ook niet, ben ik ook heel blij mee, ik betaalde niet voor een aai over mijn bol, maar om geholpen te worden.
I got two dudes that turned into raspberry slushy and flushed down my toilet. I can't even take a proper dump in there.
pi_160551197
quote:
0s.gif Op woensdag 9 maart 2016 20:24 schreef Donnie-Brasco het volgende:

[..]

Ik heb ook last (gehad) van paniekaanvallen, zo erg dat het van mij allemaal niet meer hoefde. Ben naar de dokter gegaan en die vroeg wat ik wilde, gevraagd om professionele hulp en werd doorverwezen naar psycholoog (was vorig jaar, was 23).

Ben daar erg goed geholpen, gewoon intake gesprek gehad, is toen paniekstoornis met agorafobie vastgesteld. Daarna eerst uitgelegd gekregen wat het precies is, waardoor het komt (lichaam technisch gezien) en daarna gewoon behandeling gekregen. Hoe een paniekaanval te stoppen en rustig te worden, en belangrijker nog wat ik kan doen om het te voorkomen. Ben nu bijna 9 maanden paniek vrij.

Mindfullnes en dergelijke dus geen ervaring mee, het zielig gevonden worden ook niet, ben ik ook heel blij mee, ik betaalde niet voor een aai over mijn bol, maar om geholpen te worden.
Ik was vorige week al bij de huisarts geweest. Maar voor een doorverwijzing moest ik eerst nog langs de "maatschappelijk werker" van de praktijk, weet de officiële titel even niet.

Nou toen ik zei dat ik hulp wilde omdat ik mezeld niet meer bij elkaar hield was dat toch niet goed genoeg hoor, wat voor hulp verwachtte ik dan, en wat wilde ik dan. En wat moesten ze dan voor me doen. Mijn vriend zegt "ja daarvoor komen we bij U he, we weten het niet meer". "Ja maar je weet toch wel waarvoor u komt". Vriend wijst naar mij, die ondertussen al weer in een zenuwinzinking huilaanval is gestort want ik zat toen toch echt op m'n laagst "ze heeft hulp nodig".

En toen waren wij opeens vijandig omdat ik zei dat ik me al heel lang nergens serieus genomen voel, hier vaak zat heb gezeten voor slaapproblemen, pijn, dat het niet ging met m'n gezondheid en m'n leven, en ik word iedere keer naar huis gestuurd "je bent te jong voor medicijnen". Dus ik weet het niet meer.

Dus ik heb er echt een heel hard hoofd in :@ ik heb daar zo vaak met een open houding gezeten, jaren fysio gevolgd, milde bullshit pijnstillers van de huisarts geprobeerd "want het sterke spul gaan we niet doen. Je moet nog heel veel jaar mee". En op het moment dat ik instort ben ik de vijand? Jullie hebben ooit met me samen willen werken ja!!?!!!!!?

Ja daar heb ik wat aan, dat ik nog wel even mee moet, als alle ellende en beperkingen, pijn en slaapproblemen ervoor zorgen dat ik nog geen jaar meer mee wil op deze manier. :{

Sorry maar het moet er echt gewoon even allemaal uitgegooid gekwakt gesmeten geschreeuwd gehuild worden. :')
pi_160551362
quote:
1s.gif Op woensdag 9 maart 2016 20:51 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Ik was vorige week al bij de huisarts geweest. Maar voor een doorverwijzing moest ik eerst nog langs de "maatschappelijk werker" van de praktijk, weet de officiële titel even niet.

Nou toen ik zei dat ik hulp wilde omdat ik mezeld niet meer bij elkaar hield was dat toch niet goed genoeg hoor, wat voor hulp verwachtte ik dan, en wat wilde ik dan. En wat moesten ze dan voor me doen. Mijn vriend zegt "ja daarvoor komen we bij U he, we weten het niet meer". "Ja maar je weet toch wel waarvoor u komt". Vriend wijst naar mij, die ondertussen al weer in een zenuwinzinking huilaanval is gestort want ik zat toen toch echt op m'n laagst "ze heeft hulp nodig".

En toen waren wij opeens vijandig omdat ik zei dat ik me al heel lang nergens serieus genomen voel, hier vaak zat heb gezeten voor slaapproblemen, pijn, dat het niet ging met m'n gezondheid en m'n leven, en ik word iedere keer naar huis gestuurd "je bent te jong voor medicijnen". Dus ik weet het niet meer.

Dus ik heb er echt een heel hard hoofd in :@ ik heb daar zo vaak met een open houding gezeten, jaren fysio gevolgd, milde bullshit pijnstillers van de huisarts geprobeerd "want het sterke spul gaan we niet doen. Je moet nog heel veel jaar mee". En op het moment dat ik instort ben ik de vijand? Jullie hebben ooit met me samen willen werken ja!!?!!!!!?

Ja daar heb ik wat aan, dat ik nog wel even mee moet, als alle ellende en beperkingen, pijn en slaapproblemen ervoor zorgen dat ik nog geen jaar meer mee wil op deze manier. :{

Sorry maar het moet er echt gewoon even allemaal uitgegooid gekwakt gesmeten geschreeuwd gehuild worden. :')
Kan natuurlijk ook verschillen per huisarts, mij werd wel gevraagd wat ik verwachte en wat ik wilde. Gezegd dat ik wilde leren om de paniekaanvallen te controleren, toen werd er nog specifiek gevraagd of ik medicatie wilde, maar heb toen wel aangegeven dat zoveel mogelijk te willen uitsluiten en liefste niks wilde hebben. Binnen 5 minuten was er toen een doorverwijzing geregeld.
I got two dudes that turned into raspberry slushy and flushed down my toilet. I can't even take a proper dump in there.
pi_160551402
Moet ik nog bijzeggen dat mijn huisarts had gezegd dat wij naar die man moesten om te kijken wat er mogelijk was.

En ik kwam daar dus echt binnen bij een man die verwachtte dat ik hem ging vertellen wat we gingen doen. Dat weet ik toch niet? Daarvoor kom ik toch bij u? Ik ben toch geen kenner in de psychologen wereld en wat de plekken zijn waar ik terecht kan. Je hebt een meisje tegen over je zitten wat gister in elkaar gestort is in de praktijk en wat met kalmeringspillen weer rustig gemaakt is. Dan moet ik binnen een dag alles op een rijtje hebben en dat helemaal uitgezocht hebben.

Sorry ben ik nou gek of..?

[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 09-03-2016 20:58:07 ]
  woensdag 9 maart 2016 @ 21:19:59 #275
47102 Elvi
miemkwien
pi_160552231
quote:
0s.gif Op woensdag 9 maart 2016 16:52 schreef Fripsel het volgende:
Ik moet zeggen, ik ben ook wel een beetje huiverig aan het worden voor psychologen ;(

M'n eerste in het revalidatiecentrum, kon niks anders dan "oooooh meisje wat erg en je bent nog zo jong roepen" en vond een zonnig terrasje in de stad meerdere keren een goede plek voor een sessie. :{

En de tweede was dus echt van de Mindfullness. En mijn Mindfullness riviertje is ondertussen een beek met in m'n hoofd verzopen medisch personeel. Niet echt, maar het idee voelt gewoon lekker soms :@
Dat zijn wel nare ervaringen ja..

Ik heb ook wel mindere psychologen gehad. Nu heb ik een SPV en geen psycholoog en dat werkt echt veel beter. Mn laatste psycholoog was niet geweldig maar hij heeft wel goed ingeschat dat zij goed bij mij zou passen.

Het is echt zoeken... het moet gewoon klikken.
pi_160552395
quote:
1s.gif Op woensdag 9 maart 2016 20:57 schreef Fripsel het volgende:
Moet ik nog bijzeggen dat mijn huisarts had gezegd dat wij naar die man moesten om te kijken wat er mogelijk was.

En ik kwam daar dus echt binnen bij een man die verwachtte dat ik hem ging vertellen wat we gingen doen. Dat weet ik toch niet? Daarvoor kom ik toch bij u? Ik ben toch geen kenner in de psychologen wereld en wat de plekken zijn waar ik terecht kan. Je hebt een meisje tegen over je zitten wat gister in elkaar gestort is in de praktijk en wat met kalmeringspillen weer rustig gemaakt is. Dan moet ik binnen een dag alles op een rijtje hebben en dat helemaal uitgezocht hebben.

Sorry ben ik nou gek of..?
Heb je wel een goede band met je huisarts of was die het die je vijandig noemde? Want dan zou ik proberen een vervanger/andere te krijgen. En als die het niet was, ga daar naar terug en leg het probleem uit.
pi_160552711
quote:
0s.gif Op woensdag 9 maart 2016 21:24 schreef zomie het volgende:

[..]

Heb je wel een goede band met je huisarts of was die het die je vijandig noemde? Want dan zou ik proberen een vervanger/andere te krijgen. En als die het niet was, ga daar naar terug en leg het probleem uit.
Nee dat was een praktijkondersteunend nog iets.

Nou mijn huisarts dat is ook weer een moeilijk verhaal. Die heeft me eigenlijk nog geen een keer serieus genomen, altijd weggestuurd met de boodschap "probeer nog maar even". Alleen als ik om hulp kom vragen, dan heb ik al lang even geprobeerd. En daarna heb ik daar gezeten dat ik een spiraaltje wilde. Onbenullig iets zou je denken, bijna iedere vrouw menstrueert. Maar dat ging niet gebeuren binnen de praktijk, want ik was nog nooit bevallen dus ik moest naar de gynaecoloog. Nouja ik heb genoeg ziekenhuizen gezien de laatste 2 jaar, en was even helemaal klaar met dat wereldje, en ze bood me als alternatief de prikpil aan, terwijl ik heel duidelijk gezegd heb dat ik eigenlijk echt liever het spiraaltje wilde.

Nouja, nu ben ik dankzij die prikpil in een al bijna 4 weken durende bloedende ellende beland. En wist de praktijk ondersteunende verpleegkundige me na inwendig onderzoek te vertellen dat dat het resultaat van de prikpil was. En dat ze me eigenlijk een spiraaltje adviseerde. Toen heb ik uitgelegd waarom de prikpil had en kreeg ik als reactie "ja maar twee andere huisartsen doen dat hier wel".

Ik heb meteen in m'n dossier laten noteren dat ik niet meer bij die huisarts wilde. Maar m'n eerste ontmoeting met m'n nieuwe huisarts was dus midden in een zenuwinzinking. En nu durf ik daar ook niet meer goed naartoe. ;(

[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 09-03-2016 21:34:39 ]
pi_160558756
Wat apart dat je voor die Alprozolam moest betalen.

Bij mij kwam de dokter binnen 2 minuten, toen ik een burn-out had, met alprozolam..

"Oh even een time-out" en hoppa een pakketje mee zonder bijbetaling.
En iedere keer een herhaalrecept gekregen.

Ik ben nu na een kuur van 9 maanden 😂 nu een week zonder alprozolam, dat 'afkicken' was best pittig en ik merk dat het veel gedempt heeft en dat komt allemaal weer los.
Gelukkig is mijn situatie weer stabieler, dus heb ik nu minder klachten, maar er zijn wel opnieuw milde angsten en onzekerheid in mij geslopen.

En Fripsel, geen angst hebben voor huisartsen joh.
Die zien de meest vervelende kwalen bij patienten, en jouw klachten zijn voor hem zo normaal als een kop koffie bij zijn ontbijt.
Hell To The Liars
pi_160558781
quote:
0s.gif Op donderdag 10 maart 2016 01:20 schreef Droopie het volgende:
Wat apart dat je voor die Alprozolam moest betalen.

Bij mij kwam de dokter binnen 2 minuten, toen ik een burn-out had, met alprozolam..

"Oh even een time-out" en hoppa een pakketje mee zonder bijbetaling.
En iedere keer een herhaalrecept gekregen.

Ik ben nu na een kuur van 9 maanden 😂 nu een week zonder alprozolam, dat 'afkicken' was best pittig en ik merk dat het veel gedempt heeft en dat komt allemaal weer los.
Gelukkig is mijn situatie weer stabieler, dus heb ik nu minder klachten, maar er zijn wel opnieuw milde angsten en onzekerheid in mij geslopen.
Om ze vergoed te krijgen moest je weer een speciaal bewijs van de psychiater/dokter geloof ik. Maar ik weet ook allemaal niet hoe dat zit. Ik ben best uitgebreid verzekerd (en daar betaal ik ook 130 per maand voor) en ik tik nog 9 van de 10 keer m'n zooi bij de apotheek af.
pi_160558802
quote:
1s.gif Op donderdag 10 maart 2016 01:22 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Om ze vergoed te krijgen moest je weer een speciaal bewijs van de psychiater/dokter geloof ik. Maar ik weet ook allemaal niet hoe dat zit. Ik ben best uitgebreid verzekerd (en daar betaal ik ook 130 per maand voor) en ik tik nog 9 van de 10 keer m'n zooi bij de apotheek af.
Heel apart, het kan zijn dat het komt door de kosten van eerste uitgifte a 13,50 en mocht je nu een nieuw recept vragen kan het zijn dat je slechts 6,50 betaald ongeacht of je er nu 10 of 30 krijgt.

Nu had ik wel een indicatie met voorgeschiedenis, maar ik zou er goed over door vragen qua kosten en mogelijkheden.

Succes en besef dat ook aan deze ellende een eind komt, sterkte.

Ps. Had je mijn laatste toevoeging nog gezien
Hell To The Liars
pi_160560235
Ok dit is niet goed ;(

Gister kon ik voor het eerst dit jaar naar m'n schoonmoeder toe, omdat ik niet werk. Maar toen ik daar zat ging het goed mis. Paniek in m'n hoofd en het enige wat ik kon zeggen was dat ik naar huis wilde ik sloeg helemaal dicht.

En nu moet ik straks naar de fysio en m'n moeder. En ik had het vroeger heerlijk gevonden om in het zonnetje door de polder op m'n scooter.. Maar m'n hart klopt al in m'n keel bij het idee.

Ik ken mezelf zo niet meer. Niemand snapt het ook hier. Ik zelf ook niet.
  donderdag 10 maart 2016 @ 08:32:55 #282
63594 Lienekien
Sunshower kisses...
pi_160560308
Och frips toch. Wat een klotegevoel.
The love you take is equal to the love you make.
pi_160560324
quote:
0s.gif Op donderdag 10 maart 2016 08:24 schreef Fripsel het volgende:
Ok dit is niet goed ;(

Gister kon ik voor het eerst dit jaar naar m'n schoonmoeder toe, omdat ik niet werk. Maar toen ik daar zat ging het goed mis. Paniek in m'n hoofd en het enige wat ik kon zeggen was dat ik naar huis wilde ik sloeg helemaal dicht.

En nu moet ik straks naar de fysio en m'n moeder. En ik had het vroeger heerlijk gevonden om in het zonnetje door de polder op m'n scooter.. Maar m'n hart klopt al in m'n keel bij het idee.

Ik ken mezelf zo niet meer. Niemand snapt het ook hier. Ik zelf ook niet.
Je kan niet meteen antwoorden krijgen mup.
pi_160560342
quote:
0s.gif Op donderdag 10 maart 2016 08:24 schreef Fripsel het volgende:
Ok dit is niet goed ;(

Gister kon ik voor het eerst dit jaar naar m'n schoonmoeder toe, omdat ik niet werk. Maar toen ik daar zat ging het goed mis. Paniek in m'n hoofd en het enige wat ik kon zeggen was dat ik naar huis wilde ik sloeg helemaal dicht.

En nu moet ik straks naar de fysio en m'n moeder. En ik had het vroeger heerlijk gevonden om in het zonnetje door de polder op m'n scooter.. Maar m'n hart klopt al in m'n keel bij het idee.

Ik ken mezelf zo niet meer. Niemand snapt het ook hier. Ik zelf ook niet.
Kan je moeder niet naar jou komen en volgens mij moet je niets momenteel.
Nu lijkt het me niet verstandig om de hele maand maart alleen thuis te zitten, maar niets moet, als je verward op een scooter zit is dat ook niet fijn.
Hell To The Liars
pi_160560365
quote:
1s.gif Op donderdag 10 maart 2016 08:34 schreef hardromacore2.0 het volgende:

[..]

Je kan niet meteen antwoorden krijgen mup.
Nou de meneer die er voor opgeleid was verwachtte anders wel in ene alle antwoorden van me ;(
  donderdag 10 maart 2016 @ 08:43:24 #286
63594 Lienekien
Sunshower kisses...
pi_160560397
quote:
1s.gif Op donderdag 10 maart 2016 08:39 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Nou de meneer die er voor opgeleid was verwachtte anders wel in ene alle antwoorden van me ;(
Dat is ook een nare tegenvaller. Dan voel je je al kut en dan word je niet serieus genomen.
The love you take is equal to the love you make.
pi_160560399
quote:
1s.gif Op donderdag 10 maart 2016 08:36 schreef Droopie het volgende:

[..]

Kan je moeder niet naar jou komen en volgens mij moet je niets momenteel.
Nu lijkt het me niet verstandig om de hele maand maart alleen thuis te zitten, maar niets moet, als je verward op een scooter zit is dat ook niet fijn.
Mijn moeder dat is lastig. We zouden naar de bios gaan en waar was ik eigenlijk heel blij mee, want dan konden we niet teveel praten :@ sowieso praten, er komt echt amper wat m'n strot uit op het moment, of het is "blije" onzin die nergens over gaat. :{ Maar m'n moeder in huis halen, daar moet ik niet aan denken. Ik heb niet zoveel mensen om me heen waar ik echt intensief contact mee heb ofzo.

M'n buuf. Maar die is op dit moment onderweg voor een abortus en daarna gaat ze naar d'r ouders verhuizen. Dat was de enige waar ik wist, daar kan ik binnenvallen. Mag ik praten, of alleen maar met d'r zoontje spelen, of naar haar geklets luisteren. En nu is ze weg straks en het is voor haar ook allemaal al erg genoeg.

En ik zou eigenlijk naar m'n date gaan morgen. Maar ook daarvan weet ik niet of ik het durf. Ik moet 1,5 uur in de trein zitten.
pi_160560499
quote:
1s.gif Op donderdag 10 maart 2016 08:43 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Mijn moeder dat is lastig. We zouden naar de bios gaan en waar was ik eigenlijk heel blij mee, want dan konden we niet teveel praten :@ sowieso praten, er komt echt amper wat m'n strot uit op het moment, of het is "blije" onzin die nergens over gaat. :{ Maar m'n moeder in huis halen, daar moet ik niet aan denken. Ik heb niet zoveel mensen om me heen waar ik echt intensief contact mee heb ofzo.

M'n buuf. Maar die is op dit moment onderweg voor een abortus en daarna gaat ze naar d'r ouders verhuizen. Dat was de enige waar ik wist, daar kan ik binnenvallen. Mag ik praten, of alleen maar met d'r zoontje spelen, of naar haar geklets luisteren. En nu is ze weg straks en het is voor haar ook allemaal al erg genoeg.

En ik zou eigenlijk naar m'n date gaan morgen. Maar ook daarvan weet ik niet of ik het durf. Ik moet 1,5 uur in de trein zitten.
Geef je grenzen en behoeftes aan.
Succes en er zullen heel veel mensen zijn in dit topic herkennen jouw situatie en die zijn er ook allemaal doorheen gekomen, gaat bij jou ook gebeuren :)
Hell To The Liars
pi_160560972
Wat doet anderhalf uur (x2?) treinen met jou?
Is een date sowieso op dit moment goed?
pi_160561043
quote:
1s.gif Op donderdag 10 maart 2016 08:39 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Nou de meneer die er voor opgeleid was verwachtte anders wel in ene alle antwoorden van me ;(
Hij probeerde waarschijnlijk gewoon informatie los te krijgen.
Hulpverleners hebben jou nodig om jou te helpen.

Het is niet dit of dat, maar veel dingen door elkaar.
Het komt er nu uit, wat lang aanwezig en wellicht ontkend is.

Zorg voor jezelf en laat anderen je daarbij helpen.
pi_160561074
quote:
1s.gif Op donderdag 10 maart 2016 08:43 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Mijn moeder dat is lastig. We zouden naar de bios gaan en waar was ik eigenlijk heel blij mee, want dan konden we niet teveel praten :@ sowieso praten, er komt echt amper wat m'n strot uit op het moment, of het is "blije" onzin die nergens over gaat. :{ Maar m'n moeder in huis halen, daar moet ik niet aan denken. Ik heb niet zoveel mensen om me heen waar ik echt intensief contact mee heb ofzo.

M'n buuf. Maar die is op dit moment onderweg voor een abortus en daarna gaat ze naar d'r ouders verhuizen. Dat was de enige waar ik wist, daar kan ik binnenvallen. Mag ik praten, of alleen maar met d'r zoontje spelen, of naar haar geklets luisteren. En nu is ze weg straks en het is voor haar ook allemaal al erg genoeg.

En ik zou eigenlijk naar m'n date gaan morgen. Maar ook daarvan weet ik niet of ik het durf. Ik moet 1,5 uur in de trein zitten.
Ik zou alles wat nu voelt als 'te moeilijk' even de komende dagen uitstellen. En ik zou toch terug gaan naar de nieuwe huisarts, of die moet ook zo moeilijk zijn? Ik heb ook ervaring met artsen die niks serieus nemen, maar op gegeven moment komt er eentje die dat wel doet :*
pi_160562701
Word het van uitstellen niet alleen maar erger? Dat ik straks helemaal niet meer durf?
pi_160562735
quote:
1s.gif Op donderdag 10 maart 2016 09:24 schreef hardromacore2.0 het volgende:
Wat doet anderhalf uur (x2?) treinen met jou?
Is een date sowieso op dit moment goed?
Dat ging altijd goed maar ik ben nu bang dat ik daar een paniekaanval ga krijgen.. In de trein.

En mijn "date" zie ik al een tijdje en is een hele lieve slimme man, die me heel goed rustig krijgt. Dus ja dat is goed voor me :)
  donderdag 10 maart 2016 @ 11:06:50 #294
63594 Lienekien
Sunshower kisses...
pi_160562770
quote:
0s.gif Op donderdag 10 maart 2016 11:02 schreef Fripsel het volgende:
Word het van uitstellen niet alleen maar erger? Dat ik straks helemaal niet meer durf?
Dat is zo moeilijk om te zeggen. Of het gaat goed en je bent opgelucht, of het valt tegen en je raakt ontmoedigd.

Gun jezelf in ieder geval even tijd om je te realiseren dat je nu even door een dal gaat. Maak even pas op de plaats. Praat erover met mensen, zodat ze je kunnen steunen. En ga dan bedenken hoe je het gaat aanpakken.
The love you take is equal to the love you make.
  donderdag 10 maart 2016 @ 11:07:26 #295
63594 Lienekien
Sunshower kisses...
pi_160562785
quote:
1s.gif Op donderdag 10 maart 2016 11:04 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Dat ging altijd goed maar ik ben nu bang dat ik daar een paniekaanval ga krijgen.. In de trein.

En mijn "date" zie ik al een tijdje en is een hele lieve slimme man, die me heel goed rustig krijgt. Dus ja dat is goed voor me :)
Kan hij dan niet deze keer naar jou toekomen?
The love you take is equal to the love you make.
pi_160562948
quote:
1s.gif Op donderdag 10 maart 2016 11:07 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Kan hij dan niet deze keer naar jou toekomen?
Hij heeft me de laatste 3x al opgehaald/is hier geweest :@ maar ik zal ook terug moeten.

Mijn vriend is ook wel heel lief geweest weer :@ heeft de dokter voor me gebeld voor een nieuw recept en z'n pinpas voor me achtergelaten ;(

Ik heb wel een "plan" trouwens. Week geleden is er een doorverwijzing naar de GGZ gedaan, en daar wacht ik nu dus op een telefoontje van. Maandag ging het iets beter met me, en had ik allemaal heel goed bedacht wat ik er ging doen. Dat ik alles van de laatste jaren er eens uit moet gooien, ik moet m'n vertrouwen in de medische wereld terugvinden. En vertrouwen in mezelf. En vooral een beter beeld van wat ik wel en niet kan door de fibro zodat ik weet waar m'n lat mag liggen en niet "waar hij hoort te liggen volgens de maatschappij". Ik dacht dat die paniek eenmalig was. Maar nu kom ik erachter dat het continue aanwezig blijft op de achtergrond, en dat icm de wachttijden maakt me bang.

Ik ben bang dat er over 1 maand echt niks meer van me over is. Geen eetlust, nachtelijk zweten, tintelingen in lippen en handen. Hartkloppingen, hyperventileren etc. :')
  donderdag 10 maart 2016 @ 11:21:53 #297
63594 Lienekien
Sunshower kisses...
pi_160563039
quote:
1s.gif Op donderdag 10 maart 2016 11:15 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Hij heeft me de laatste 3x al opgehaald/is hier geweest :@ maar ik zal ook terug moeten.

Mijn vriend is ook wel heel lief geweest weer :@ heeft de dokter voor me gebeld voor een nieuw recept en z'n pinpas voor me achtergelaten ;(

Ik heb wel een "plan" trouwens. Week geleden is er een doorverwijzing naar de GGZ gedaan, en daar wacht ik nu dus op een telefoontje van. Maandag ging het iets beter met me, en had ik allemaal heel goed bedacht wat ik er ging doen. Dat ik alles van de laatste jaren er eens uit moet gooien, ik moet m'n vertrouwen in de medische wereld terugvinden. En vertrouwen in mezelf. En vooral een beter beeld van wat ik wel en niet kan door de fibro zodat ik weet waar m'n lat mag liggen en niet "waar hij hoort te liggen volgens de maatschappij". Ik dacht dat die paniek eenmalig was. Maar nu kom ik erachter dat het continue aanwezig blijft op de achtergrond, en dat icm de wachttijden maakt me bang.

Ik ben bang dat er over 1 maand echt niks meer van me over is. Geen eetlust, nachtelijk zweten, tintelingen in lippen en handen. Hartkloppingen, hyperventileren etc. :')
Omdat je het eerder hebt meegemaakt?

Je bent dus al goed bezig, je hebt fijne mensen om je heen. Alleen neemt de paniek en de angst voor de angst je nu in beslag. Dat gaat weer over. Dat vertrouwen komt weer terug.

:*
The love you take is equal to the love you make.
pi_160563207
quote:
1s.gif Op donderdag 10 maart 2016 11:21 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Omdat je het eerder hebt meegemaakt?

Je bent dus al goed bezig, je hebt fijne mensen om je heen. Alleen neemt de paniek en de angst voor de angst je nu in beslag. Dat gaat weer over. Dat vertrouwen komt weer terug.

:*
Nee juist omdat ik iemand was waar het niet gek genoeg voor kon ik ben helemaal geen stress/paniek lijer. Ik was eindverantwoordelijke voor een jeugdkamp van 45 man, en stond gerust een uur te presenteren voor een collegezaal. Ik had aan het begin van de week ook juist wel een beetje zin in deze week, rustig sporten bij de fysio (als ik mezelf er nu heen krijg, ga ik maar vragen om ademhalingsoefeningen. Maar die man kent me ook weer veel te goed en dan ben ik bang dat ik daar ook weer instort als hij doorvraagt. Is het stom om hem alvast te mailen en te vertellen wat er gebeurd is de laatste paar weken? M'n fysiek is heel erg achteruitgegaan en ik weet dat hij gewoon gaat schrikken. Hij heeft me als meisje van 100 kg binnen zien komen, bij 63 kg gezegd dat ik toch echt wel klaar was. Maar door het ziek zijn etc. Ben ik nog meer afgevallen en de stress zit me nu ook zo hoog dat eten me moeite kost. Ik plan het in, en probeer het wel. Ik wil niet daar ook weer in een waterval veranderen).

Dat is misschien ook wel wat me zo bang maakt. Ik was een blond gezellig dikkerdje tot een tijdje terug. En nu ben ik zo dun en bleekjes dat mensen ook gewoon echt aan me beginnen te zien dat het niet goed gaat en vragen gaan stellen. Ik ben dan wel chronisch ziek, maar ook dat ben ik weer niet gewend. Want ik zag er altijd gezond uit. En ik wil vooral even niet dat mensen vragen hoe het met me gaat, ik wil gewoon m'n dingetjes proberen te doen.
  donderdag 10 maart 2016 @ 11:34:09 #299
63594 Lienekien
Sunshower kisses...
pi_160563273
Doe maar. Leg hem gewoon je probleem en je twijfels voor. Hulp vragen is goed.

Wat goed dat je zoveel kilo's kwijt bent, trouwens. Maar je zal ook de eerste niet zijn die een beetje doorslaat naar de andere kant.
The love you take is equal to the love you make.
pi_160563276
Dat schrijven helpt me wel. Als ik het in m'n hoofd allemaal probeer te bedenken word het hersensoep.
pi_160563294
quote:
14s.gif Op donderdag 10 maart 2016 11:34 schreef Lienekien het volgende:
Doe maar. Leg hem gewoon je probleem en je twijfels voor. Hulp vragen is goed.

Wat goed dat je zoveel kilo's kwijt bent, trouwens. Maar je zal ook de eerste niet zijn die een beetje doorslaat naar de andere kant.
Ja alleen, dat is serieus het enige waar ik succesvol mee ben geweest de laatste laar jaar :') dus dat dat nu weer "misgaat", aaargh o|O
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')