R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
O sorry! Niet goed gelezen. Maar die drive is heel goed; vasthouden!quote:Op maandag 15 februari 2016 19:35 schreef DonkereDagen het volgende:
[..]
Dat zijn hevige wachttijden zeg. Ik hoop dat ik sneller terecht kan. Misschien is PoH misschien dan weer goed om te overbruggen. De vorige keer kon ik binnen een week terecht.
AD wil ik juist niet. Het voelt als symptoonbestrijding. Ik ken mensen in mijn omgeving die erop zitten en het lijkt vooral te helpen als je de drive mist om iets te ondernemen/aan jezelf te verbeteren. Ik heb die drive, die depressieve periodes zijn een tweede natuur geworden, verlichting daarvoor moet natuurlijk komen. (Dit is overigens extreem kort door de bocht en ik weet dat er genoeg mensen zijn waar dit totaal niet voor geldt. Ik ben gewoon heel koppig op het gebied van medicijnen. Ik weiger voor pijntjes pijnstillers te pakken ook. Mijn moeder is nog altijd verslaafd aan pijnstillers en mijzelf kennende wil ik geen opening vinden om mezelf voor de rest van mijn leven aan de pillen te krijgen net zoals haar.)
Woensdag staat de afspraak....
Wat die wachttijden betreft: zoals iemand hierboven al schreef is dat natuurlijk wel van een aantal factoren afhankelijk. Het hoeft niet zo lang te duren
. En anders zijn gesprekken bij de PoH ook wel een optie. Dat heb ik ook gedaan alleen bleek het dus iets langer te duren dan verwacht. Heel veel succes woensdag. Laat je weten hoe het is gegaan?
Ik heb genoeg periodes gekend waar ik verslaafd ben geweest (volgens het boekje). Ik ben best verslavingsgevoelig. Het is alleen dat ik zo'n hekel heb aan verslaafd zijn dat ik mezelf dwing om af te kicken, totdat er weer een tegenslag is. Ook ben ik slim genoeg om het op zo'n manier te doen dat niemand het doorheeft (denk ik dan, mijn vrienden reageren verbaasd als ik ze verteld over middelengebruik in het verleden, beweren dat ze niks doorhadden) en ik gewoon prima kan functioneren op werk bijvoorbeeld. En ik snap ook heel goed wat ik wel en niet moet gebruiken (coke zou een instant verslaving zijn voor mij, dat ben ik al jaren af aan het slaan, zelfde voor pijnstiller). Het voelt gewoon alsof ik te trots ben om (lang) verslaafd te zijn.quote:
Complimenten dat je geen verslaving hebt !!!
De klachten die jij omschrijft zijn de ideale voedingsbodem om een verslaving te krijgen en 70% van de patienten in de verslavingszorg hebben jouw klachten.
Kan 2 dingen betekenen, en ik ga er maar vanuit dat het betekent dat je een "vechter" bent en zelf inziet dat dat ook niet de weg is om te bewandelen.
Herken je het gevoel dat je in een groep bent en je toch helemaal alleen kan voelen.
Maar wanneer heb je een afspraak bij de dokter?? Ik zou zeggen ga er vol voor, focus je op het resultaat en uiteindelijk kom je er wel.
Het is wel klote, maar je vind in dit topic meer mensen die hiermee worstelen, succes!!!
Ik voel me al jaren alleen, eenzaam, onbegrepen, een buitenstaander, alleen op de wereld en in mijn gedachten. Niet rationeel natuurlijk maar het is een enorm rot gevoel.
Bedankt voor de vriendelijke reactie
Even iets anders: ik slik sinds kort weer meerdere keren per week flurazepam. Ik heb het steeds uitgesteld maar het is anders echt niet te doen 's nachts. Wat een conflict elke keer. Niet leuk 
Why are you wearing that stupid man suit?
Nou bij mij heeft niemand gebeld of het gelukt was.quote:
[..]
Mits de behandeling aanslaat.
[..]
Waarom? De meeste mensen? Hm ja, misschien iets meer dan de helft, na meerdere pogingen en inclusief placebo-effect?
[..]
Ik heb drie soorten antidepressiva geprobeerd (al tel ik het als twee, want de eerste twee waren citalopram en escitalopram, vrijwel hetzelfde). Twee SSRI's dus en venlafaxine.
Voor mij heeft het niet (genoeg) gewerkt, maar ik heb ook geen last gehad van bijwerkingen. Bij het starten had ik wel wat lichte 'klachten' maar onderving er geen hinder van. Onttrekking was wel vervelend.
[..]
Afgezien van 'gezonde relaties' en 'normaal zijn' is het vrij duidelijk.
Ik sluit me aan bij Helsinki; de huisarts leidt je wel in de goede richting tijdens het gesprek. Je hoeft geen spreekbeurt voor te bereiden (tenzij je je daar beter bij voelt).
Wat betreft medicijn gebruik de meeste mensen zeg ik dat als minder dan de helft het zou werken het niet zo vaak gebruikt zou worden.
Aangezien (bv. Ik) sommige mensen er heel eng van worden.
Wou hem geen angst aanjagen, daarom heb ik mijn ervaring met Welbutrin niet fijn zijn geweest, en dat is nog zacht uitgedrukt.
Hell To The Liars
Welke klachten had je bij het beginnen dan vooral? Ik weet dat deze medicijnen op iedereen een verschillend effect hebben maar wil gewoon weten waar ik eventueel rekening zou moeten houden.quote:
[..]
Mits de behandeling aanslaat.
[..]
Waarom? De meeste mensen? Hm ja, misschien iets meer dan de helft, na meerdere pogingen en inclusief placebo-effect?
[..]
Ik heb drie soorten antidepressiva geprobeerd (al tel ik het als twee, want de eerste twee waren citalopram en escitalopram, vrijwel hetzelfde). Twee SSRI's dus en venlafaxine.
Voor mij heeft het niet (genoeg) gewerkt, maar ik heb ook geen last gehad van bijwerkingen. Bij het starten had ik wel wat lichte 'klachten' maar onderving er geen hinder van. Onttrekking was wel vervelend.
[..]
Afgezien van 'gezonde relaties' en 'normaal zijn' is het vrij duidelijk.
Ik sluit me aan bij Helsinki; de huisarts leidt je wel in de goede richting tijdens het gesprek. Je hoeft geen spreekbeurt voor te bereiden (tenzij je je daar beter bij voelt).
Even een update.
Ik heb een tijdje geleden gepost over een meisje die ik leuk vond en die dus ook in een depressie zit. De laatste keer dat ik haar zag was het 14 januari. Daarna vertelde ze dus over haar depressie. Af en toe kreeg ik een berichtje uit haarzelf, maar als ik wilde afspreken of iets wilde doen was het op 3 keer toe dat ze iets anders had en dergelijke.
Toen vertelde ze dat ze bij de ggz tijdelijk woont ( huis voor veerkracht en stabiliteit) ik weet tot op de dag van vandaag niet wat ze daar moet doen. Ze verteld dat ze workshops heeft, ze iets met hout zagen moest doen. Maar vooral dat ze sinds dat moment veel afstandelijker deed dan dat ze dat al deed. Begrijpelijk, het zegt genoeg dat het niet goed gaat.
Echter kreeg ik tegen mijn verwachting in vorige maandag een bericht. ' als ik zin had en wilde dat we samen wat konden gaan drinken' en indien ik wilde ik niet moest letten op haar gelaattoestand, en als ze chaggerijnig of niet vrolijk was dat niet aan mij lag en ze dit probeerde niet te zijn.' Ook had ze ter revalidatie gezeommen ( ze heeft ook pas geleden een ongeluk gehad waardoor ze met 1 arm 100 procent functioneert, dus ondertussen heeft ze ook revalidatie.)
Die middag zag ik dat ze er doorheen zat, maar soms zag ik haar lachen om wat ik zei, en bij het afscheid merkte ik dat ze erg veel moeite had mij los te laten, en ik zag dat ze haar zelf moest inhouden niet te huilen. Hierna heb ik haar wederom een week amper gesproken, eigenlijk contact zoals het al maanden gaat.
Ik voel mij zo machteloos. Ik heb haar wel
Een kaartje gestuurd, deze is vooralsnog niet aangekomen.
Kan iemand mij vertellen wat dat 'huis' inhoudt, inclusief de workshops? Ik wil het graag snappen maar ze wilt er zelf niet over praten.
Gr. Vlag.
Ik heb een tijdje geleden gepost over een meisje die ik leuk vond en die dus ook in een depressie zit. De laatste keer dat ik haar zag was het 14 januari. Daarna vertelde ze dus over haar depressie. Af en toe kreeg ik een berichtje uit haarzelf, maar als ik wilde afspreken of iets wilde doen was het op 3 keer toe dat ze iets anders had en dergelijke.
Toen vertelde ze dat ze bij de ggz tijdelijk woont ( huis voor veerkracht en stabiliteit) ik weet tot op de dag van vandaag niet wat ze daar moet doen. Ze verteld dat ze workshops heeft, ze iets met hout zagen moest doen. Maar vooral dat ze sinds dat moment veel afstandelijker deed dan dat ze dat al deed. Begrijpelijk, het zegt genoeg dat het niet goed gaat.
Echter kreeg ik tegen mijn verwachting in vorige maandag een bericht. ' als ik zin had en wilde dat we samen wat konden gaan drinken' en indien ik wilde ik niet moest letten op haar gelaattoestand, en als ze chaggerijnig of niet vrolijk was dat niet aan mij lag en ze dit probeerde niet te zijn.' Ook had ze ter revalidatie gezeommen ( ze heeft ook pas geleden een ongeluk gehad waardoor ze met 1 arm 100 procent functioneert, dus ondertussen heeft ze ook revalidatie.)
Die middag zag ik dat ze er doorheen zat, maar soms zag ik haar lachen om wat ik zei, en bij het afscheid merkte ik dat ze erg veel moeite had mij los te laten, en ik zag dat ze haar zelf moest inhouden niet te huilen. Hierna heb ik haar wederom een week amper gesproken, eigenlijk contact zoals het al maanden gaat.
Ik voel mij zo machteloos. Ik heb haar wel
Een kaartje gestuurd, deze is vooralsnog niet aangekomen.
Kan iemand mij vertellen wat dat 'huis' inhoudt, inclusief de workshops? Ik wil het graag snappen maar ze wilt er zelf niet over praten.
Gr. Vlag.
Huhquote:Op maandag 15 februari 2016 19:53 schreef Droopie het volgende:
[..]
Nou bij mij heeft niemand gebeld of het gelukt was.
Het gaat erom dat iemand juist geïnformeerd wordt, als dat diegene angst aanjaagt is dat zijn probleem en misschien ook terecht.quote:Wat betreft medicijn gebruik de meeste mensen zeg ik dat als minder dan de helft het zou werken het niet zo vaak gebruikt zou worden.
Aangezien (bv. Ik) sommige mensen er heel eng van worden.
Wou hem geen angst aanjagen, daarom heb ik mijn ervaring met Welbutrin niet fijn zijn geweest, en dat is nog zacht uitgedrukt.
Maag-darmklachten (lichte diarree, vlagen van misselijkheid) en vlagen van hoofdpijn. De eerste twee dagen. Citalopram bleef wel enigszins laxerend werken (dunnere ontlasting). De bijsluiter met mogelijke bijwerkingen kun je gewoon op internet vinden.quote:
[..]
Welke klachten had je bij het beginnen dan vooral? Ik weet dat deze medicijnen op iedereen een verschillend effect hebben maar wil gewoon weten waar ik eventueel rekening zou moeten houden.
Hoe moeten wij weten waar zij woont?quote:
Even een update.
Ik heb een tijdje geleden gepost over een meisje die ik leuk vond en die dus ook in een depressie zit. De laatste keer dat ik haar zag was het 14 januari. Daarna vertelde ze dus over haar depressie. Af en toe kreeg ik een berichtje uit haarzelf, maar als ik wilde afspreken of iets wilde doen was het op 3 keer toe dat ze iets anders had en dergelijke.
Toen vertelde ze dat ze bij de ggz tijdelijk woont ( huis voor veerkracht en stabiliteit) ik weet tot op de dag van vandaag niet wat ze daar moet doen. Ze verteld dat ze workshops heeft, ze iets met hout zagen moest doen. Maar vooral dat ze sinds dat moment veel afstandelijker deed dan dat ze dat al deed. Begrijpelijk, het zegt genoeg dat het niet goed gaat.
Echter kreeg ik tegen mijn verwachting in vorige maandag een bericht. ' als ik zin had en wilde dat we samen wat konden gaan drinken' en indien ik wilde ik niet moest letten op haar gelaattoestand, en als ze chaggerijnig of niet vrolijk was dat niet aan mij lag en ze dit probeerde niet te zijn.' Ook had ze ter revalidatie gezeommen ( ze heeft ook pas geleden een ongeluk gehad waardoor ze met 1 arm 100 procent functioneert, dus ondertussen heeft ze ook revalidatie.)
Die middag zag ik dat ze er doorheen zat, maar soms zag ik haar lachen om wat ik zei, en bij het afscheid merkte ik dat ze erg veel moeite had mij los te laten, en ik zag dat ze haar zelf moest inhouden niet te huilen. Hierna heb ik haar wederom een week amper gesproken, eigenlijk contact zoals het al maanden gaat.
Ik voel mij zo machteloos. Ik heb haar wel
Een kaartje gestuurd, deze is vooralsnog niet aangekomen.
Kan iemand mij vertellen wat dat 'huis' inhoudt, inclusief de workshops? Ik wil het graag snappen maar ze wilt er zelf niet over praten.
Gr. Vlag.
Je kunt ook niets meer doen dan je nu doet. Het is een lastige situatie.
Why are you wearing that stupid man suit?
Het is meer dat misschien iemand ervaring heeft met zo'n huis omdat er meerdere in nederland staat. Het kaartje is trouwens aangekomenquote:
[..]
Huh
[..]
Het gaat erom dat iemand juist geïnformeerd wordt, als dat diegene angst aanjaagt is dat zijn probleem en misschien ook terecht.
[..]
Maag-darmklachten (lichte diarree, vlagen van misselijkheid) en vlagen van hoofdpijn. De eerste twee dagen. Citalopram bleef wel enigszins laxerend werken (dunnere ontlasting). De bijsluiter met mogelijke bijwerkingen kun je gewoon op internet vinden.
[..]
Hoe moeten wij weten waar zij woont?
Je kunt ook niets meer doen dan je nu doet. Het is een lastige situatie.
Kuolema,
Jij zei mits de behandeling aanslaat.
Ik kreeg na 1 jaar uit het niets een bedrag van eur.400 omdat ik in een kliniek had gezeten.
Omdat ze willen voorkomen dat mensen geen hulp zoeken omdat ze hun eigen risico dan kwijt zijn.
Maar wie controleert of ik daarna niet teruggevallen en dat verzwijg
Jij zei mits de behandeling aanslaat.
Ik kreeg na 1 jaar uit het niets een bedrag van eur.400 omdat ik in een kliniek had gezeten.
Omdat ze willen voorkomen dat mensen geen hulp zoeken omdat ze hun eigen risico dan kwijt zijn.
Maar wie controleert of ik daarna niet teruggevallen en dat verzwijg
Hell To The Liars
Wat betreft de Welbutrin, mijn klachten bleken achteraf te weinig en het middel te zwaar.
Mijn hoofd had schijnbaar aan finetuning en geen medicatie wat heel veel veranderd in mijn hoofd.
Mijn hoofd had schijnbaar aan finetuning en geen medicatie wat heel veel veranderd in mijn hoofd.
Hell To The Liars
Die paar die ik nog wel maak, maak ik omdat ze moeten. Vaak met (grote) tegenzin. De paar die ik wel soort van vrijwillig deed heb ik nu ook geen plezier meer in, of voelen zinloos aan om nog/weer aan te beginnen.quote:
[..]
Maar waarom maak je die stappen dan?
@donkeredagen.
Blijft voor mij moeilijk om te lezen hoe iemand zoveel van zichzelf vraagt.
Gun je de rust en probeer jezelf, namelijk je gedachten en gevoelens te ervaren.
En dit zonder verwachtingspatronen.
Blijft voor mij moeilijk om te lezen hoe iemand zoveel van zichzelf vraagt.
Gun je de rust en probeer jezelf, namelijk je gedachten en gevoelens te ervaren.
En dit zonder verwachtingspatronen.
Ik werd verslaafd en voelde me precies als jou.quote:
[..]
Ik voel me al jaren alleen, eenzaam, onbegrepen, een buitenstaander, alleen op de wereld en in mijn gedachten. Niet rationeel natuurlijk maar het is een enorm rot gevoel.
Bedankt voor de vriendelijke reactie
Het is me gelukt uiteindelijk, ben al 2,5 nuchter en de klachten zijn met 80% verminderd..
Het rotgevoel is pleite (uitzonderingen zijn er altijd) en ben echt blij en tevreden met mijzelf en het leven.
Van een 3 naar een dikke 7 plus
Denk dat het ook voor jou haalbare kaart is
[ Bericht 6% gewijzigd door Droopie op 15-02-2016 23:37:22 ]
Hell To The Liars
Over medicijnen gesproken: mijn vriend slikt escitalopram en alhoewel hij wel wat last heeft van bijwerkingen, werkt het bij hem erg goed! Hij is er zelf tevreden mee en ik merk ook echt dat hij een stuk beter in zijn vel zit. Zonder medicijnen had hij ook al absoluut de drive om dingen te veranderen, maar belemmerde zijn depressie dat enorm.
Dus: iedereen reageert anders op medicijnen. Bij de ene werkt iets meteen heel goed, bij de andere slaan alle medicijnen niet aan - dat weet je niet van tevoren. Ik zou sowieso eerst kijken of je zonder medicijnen kunt, maar schrijf het niet bij voorbaat af, want het kan echt helpen.
Dus: iedereen reageert anders op medicijnen. Bij de ene werkt iets meteen heel goed, bij de andere slaan alle medicijnen niet aan - dat weet je niet van tevoren. Ik zou sowieso eerst kijken of je zonder medicijnen kunt, maar schrijf het niet bij voorbaat af, want het kan echt helpen.
Ik weet niet wat ik in jouw plaats zou doen, of wat je zegt als iemand weg wil gaan. Ik heb geen mening over motorcross, hollywood, poloshirts of hoe de winkel loopt, ik zeg: 'hé, ik wil alleen maar zwemmen'. - Spinvis
Alprozolam werkt bij mij heel fijn, alleen het ervan af komen blijkt nog best lastig te zijn
Vanmiddag afspraak bij de dokter om eens te kijken hoe en wat.
Vanmiddag afspraak bij de dokter om eens te kijken hoe en wat.
Hell To The Liars
Heeft ze iets over het kaartje gezegd? Lief dat je dat hebt gestuurdquote:
[..]
Het is meer dat misschien iemand ervaring heeft met zo'n huis omdat er meerdere in nederland staat. Het kaartje is trouwens aangekomen
.Ik dacht dat je bedoelde dat als een behandeling werkt, je dan minder (of niet) drinkt, dus veel minder of geen geld uitgeeft aan alcohol, waardoor je meer geld hebt. Dat werkt dus alleen als de behandeling aanslaat.quote:
Kuolema,
Jij zei mits de behandeling aanslaat.
Ik kreeg na 1 jaar uit het niets een bedrag van eur.400 omdat ik in een kliniek had gezeten.
Omdat ze willen voorkomen dat mensen geen hulp zoeken omdat ze hun eigen risico dan kwijt zijn.
Maar wie controleert of ik daarna niet teruggevallen en dat verzwijg
Why are you wearing that stupid man suit?
Daar heb jij ook helemaal gelijk in.quote:
[..]
Heeft ze iets over het kaartje gezegd? Lief dat je dat hebt gestuurd
[..]
Ik dacht dat je bedoelde dat als een behandeling werkt, je dan minder (of niet) drinkt, dus veel minder of geen geld uitgeeft aan alcohol, waardoor je meer geld hebt. Dat werkt dus alleen als de behandeling aanslaat.
Er is een partij geld in mijn portomonnee gebleven de afgelopen periode
Hell To The Liars
Bij deze een update na de afspraak van vandaag. Huisarts (was nieuw voor me) was erg prettig. Ging eerst in de "och wat erg voor je"-modus, maar toen hij doorhad dat ik daar niet zo voor was werd hij wat zakelijker.
Was het deels eens met de vorige diagnose maar deelde mijn mening dat het waarschijnlijk complexe PTSS is, niet de reguliere.
Mocht meteen door naar de gespecialiseerde GGZ. Zijn prioriteit ligt bij het krijgen van een diagnose. Gaf me de keuze tussen drie instellingen. Waar mijn voorkeur lag was een wachttijd van 3 maanden voor het intakegesprek alleen! Dus maar voor mijn tweede keuze gegaan. Wel kut dat ik daar via het traject jongeren moet lopen omdat mijn leeftijd (23) net daarin valt. Hopelijk gaan ze niet te kinderachtig met me in gesprek, dat zal snel op weerstand leiden.
Ik ben in ieder geval aangemeld en de verwijsbrief moet ik ophalen en opsturen. Morgen even doen.
Ik had gehoopt dat het tot opluchting zou leiden maar ik ben nu alleen maar erger eraan. Zeker omdat hij het over een jarentraject had en interne opnames. Ben behoorlijk bang dat de behandeling te veel met mijn leven gaat kloten.
We gaan het weer meemaken.
Was het deels eens met de vorige diagnose maar deelde mijn mening dat het waarschijnlijk complexe PTSS is, niet de reguliere.
Mocht meteen door naar de gespecialiseerde GGZ. Zijn prioriteit ligt bij het krijgen van een diagnose. Gaf me de keuze tussen drie instellingen. Waar mijn voorkeur lag was een wachttijd van 3 maanden voor het intakegesprek alleen! Dus maar voor mijn tweede keuze gegaan. Wel kut dat ik daar via het traject jongeren moet lopen omdat mijn leeftijd (23) net daarin valt. Hopelijk gaan ze niet te kinderachtig met me in gesprek, dat zal snel op weerstand leiden.
Ik ben in ieder geval aangemeld en de verwijsbrief moet ik ophalen en opsturen. Morgen even doen.
Ik had gehoopt dat het tot opluchting zou leiden maar ik ben nu alleen maar erger eraan. Zeker omdat hij het over een jarentraject had en interne opnames. Ben behoorlijk bang dat de behandeling te veel met mijn leven gaat kloten.
We gaan het weer meemaken.
De laatste weken gaat het ondanks de drukte op een rare manier best lekker. Laatst ging ineens de knop om bij mij, en ankerde de realisatie dat ik niet alles in mijn leven onder controle heb, niet iedereen tevreden kan houden, en dat slechte shit gewoon kan gebeuren en ik daar niet altijd iets aan kan doen, zich ineens in mijn brein. Ik 'wist het altijd wel', alleen het is alsof ik het nu echt WEET. Misschien is dit het resultaat van lang genoeg mezelf een nieuw denkpatroon aanleren.
Wel ongelofelijk druk. Veel mensen waar ik aandacht aan moet geven, niet genoeg tijd voor iedereen. Echt een grote test om toch ruimte voor mezelf te maken, maar ik voel dat ik het kan. Ook hier geldt, misschien maak ik fouten, maar ik heb op dit gebied echt veel vertrouwen dat ik het goed kan. Dan stel ik maar mensen teleur, ik moet eerst mezelf vooropstellen.
Al met al blijf ik doorbuffelen, ik hoop dat dit zich doorzet. Volgende week vakantie iig! 😄
Wel ongelofelijk druk. Veel mensen waar ik aandacht aan moet geven, niet genoeg tijd voor iedereen. Echt een grote test om toch ruimte voor mezelf te maken, maar ik voel dat ik het kan. Ook hier geldt, misschien maak ik fouten, maar ik heb op dit gebied echt veel vertrouwen dat ik het goed kan. Dan stel ik maar mensen teleur, ik moet eerst mezelf vooropstellen.
Al met al blijf ik doorbuffelen, ik hoop dat dit zich doorzet. Volgende week vakantie iig! 😄
Ignorance is bliss
Zou ik wel doen als ik jou was. Zeker omdat je nog even moet wachten toch? Ik vond het zelf vorig jaar erg vervelend toen ik niet wist hoe en war ik zou gaan wonen in elk geval.quote:
[..]
Nee, ik kan het wel aan mijn spv vragen volgende week, misschien kan zij wat meer informatie opvragen.
Ik begrijp dat het moeilijk is om te reageren, ik neem het je echt niet kwalijk. Ik heb het zelf ook vaak hier op het forum en met e-mails.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Fijne vakantie Duracellkonijntje. Rustig aan.
Ik vrees dat je toch zal moeten, wil je uit deze situatie zien te geraken.quote:
[..]
Die paar die ik nog wel maak, maak ik omdat ze moeten. Vaak met (grote) tegenzin. De paar die ik wel soort van vrijwillig deed heb ik nu ook geen plezier meer in, of voelen zinloos aan om nog/weer aan te beginnen.
Aangezien ik geholpen ben in het topic dat ik eerder gestart heb, dacht ik dat ik hier nog wel op mijn plaats zou zijn. Als je meer wilt weten over de hele situatie, zou ik dat topic ook lezen.
Voor mij voelt het aan alsof bijna al mijn emoties negatief zijn. Als ik tien emoties zou krijgen, zouden negen daarvan negatief zijn. Ik weet zelf zeker niet hoe dat komt, en wat die emoties nou zijn, en of ze ook wel echt zo vaak negatief zijn. Maar zo is het hoe het voor mij voelt. Dat is als ik door een normale dag ga, zonder veel ontspanning. In die ontspanning kan ik me dan wel afleiden, maar meer niet. Als ik dan afgeleid ben en terug moet in de 'normale wereld', voelt dat als een klap in mijn gezicht. Daarom voelt die ontspanning vaak ook nutteloos, ook al wordt het aan mee aangeraden. En ik kan er ook van genieten, als die afleiding goed is. Dat is er tenminste wel. Maar daarna moet ik toch weer terug.
Als ik dan door zo'n normale dag ga, voelt het alsof er een zware last op mijn schouders hangt, die al de positiviteit weghaalt en alleen negativiteit overlaat, waardoor ik zo veel negatieve emoties ervaar. Het is dan gelukkig wel eens dat ik een positieve ervaar, zoals toen ik een angst overkwam door toch iets te doen (en het leuk te vinden), terwijl ik bang was er in te falen. Maar dat is net als die afleiding natuurlijk ook tijdelijk.
Is er iemand die dit (delen hiervan) herkent?
Voor mij voelt het aan alsof bijna al mijn emoties negatief zijn. Als ik tien emoties zou krijgen, zouden negen daarvan negatief zijn. Ik weet zelf zeker niet hoe dat komt, en wat die emoties nou zijn, en of ze ook wel echt zo vaak negatief zijn. Maar zo is het hoe het voor mij voelt. Dat is als ik door een normale dag ga, zonder veel ontspanning. In die ontspanning kan ik me dan wel afleiden, maar meer niet. Als ik dan afgeleid ben en terug moet in de 'normale wereld', voelt dat als een klap in mijn gezicht. Daarom voelt die ontspanning vaak ook nutteloos, ook al wordt het aan mee aangeraden. En ik kan er ook van genieten, als die afleiding goed is. Dat is er tenminste wel. Maar daarna moet ik toch weer terug.
Als ik dan door zo'n normale dag ga, voelt het alsof er een zware last op mijn schouders hangt, die al de positiviteit weghaalt en alleen negativiteit overlaat, waardoor ik zo veel negatieve emoties ervaar. Het is dan gelukkig wel eens dat ik een positieve ervaar, zoals toen ik een angst overkwam door toch iets te doen (en het leuk te vinden), terwijl ik bang was er in te falen. Maar dat is net als die afleiding natuurlijk ook tijdelijk.
Is er iemand die dit (delen hiervan) herkent?
Zullen wel meer mensen zijn die dit ervaren, ik ook.quote:
Aangezien ik geholpen ben in het topic dat ik eerder gestart heb, dacht ik dat ik hier nog wel op mijn plaats zou zijn. Als je meer wilt weten over de hele situatie, zou ik dat topic ook lezen.
Voor mij voelt het aan alsof bijna al mijn emoties negatief zijn. Als ik tien emoties zou krijgen, zouden negen daarvan negatief zijn. Ik weet zelf zeker niet hoe dat komt, en wat die emoties nou zijn, en of ze ook wel echt zo vaak negatief zijn. Maar zo is het hoe het voor mij voelt. Dat is als ik door een normale dag ga, zonder veel ontspanning. In die ontspanning kan ik me dan wel afleiden, maar meer niet. Als ik dan afgeleid ben en terug moet in de 'normale wereld', voelt dat als een klap in mijn gezicht. Daarom voelt die ontspanning vaak ook nutteloos, ook al wordt het aan mee aangeraden. En ik kan er ook van genieten, als die afleiding goed is. Dat is er tenminste wel. Maar daarna moet ik toch weer terug.
Als ik dan door zo'n normale dag ga, voelt het alsof er een zware last op mijn schouders hangt, die al de positiviteit weghaalt en alleen negativiteit overlaat, waardoor ik zo veel negatieve emoties ervaar. Het is dan gelukkig wel eens dat ik een positieve ervaar, zoals toen ik een angst overkwam door toch iets te doen (en het leuk te vinden), terwijl ik bang was er in te falen. Maar dat is net als die afleiding natuurlijk ook tijdelijk.
Is er iemand die dit (delen hiervan) herkent?
Tip van de dag
kijk de Pixar film inside out eens een keer Misschien heb je er wel wat aan.
Persoonlijk heb ik momenteel schema therapie dat werkt bij mij als een gek zeg.
Ik maak iedere week grote stappen omdat ze heel goed uitleggen hoe het in je hoofd in elkaar zit en waarom je sommige dingen zo ervaar, ben soms echt verbijsterd hoe sommige automatismes werken en waarom je geïrriteerd of boos of verdrietig wordt uit reflexen. Werkt niet voor iedereen, want we hebben veel afhakers maar het werkt voor mij en ik was heel lang zoekenden en heb de rust grotendeels gevonden.
Hopelijk blijft dit ook zodra ik deze maand stop met Alprozolam (na 8 maanden 🤔)
Hell To The Liars
hier ga ik nog op reageren.quote:
[..]
Zullen wel meer mensen zijn die dit ervaren, ik ook.
Tip van de dag
Misschien heb je er wel wat aan.
Persoonlijk heb ik momenteel schema therapie dat werkt bij mij als een gek zeg.
Ik maak iedere week grote stappen omdat ze heel goed uitleggen hoe het in je hoofd in elkaar zit en waarom je sommige dingen zo ervaar, ben soms echt verbijsterd hoe sommige automatismes werken en waarom je geïrriteerd of boos of verdrietig wordt uit reflexen. Werkt niet voor iedereen, want we hebben veel afhakers maar het werkt voor mij en ik was heel lang zoekenden en heb de rust grotendeels gevonden.
Hopelijk blijft dit ook zodra ik deze maand stop met Alprozolam (na 8 maanden 🤔)
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Om 05.45 dit lezen en er later op reageren vind ik gehoor geven aan je gezonde volwassen kant en niet de ongedisciplineerde kind kantquote:
Hell To The Liars
Ik ben even weg geweest en reageer even in 1 post op wat ik allemaal gelezen heb.quote:
[..]
Zullen wel meer mensen zijn die dit ervaren, ik ook.
Tip van de dag
Misschien heb je er wel wat aan.
Persoonlijk heb ik momenteel schema therapie dat werkt bij mij als een gek zeg.
Ik maak iedere week grote stappen omdat ze heel goed uitleggen hoe het in je hoofd in elkaar zit en waarom je sommige dingen zo ervaar, ben soms echt verbijsterd hoe sommige automatismes werken en waarom je geïrriteerd of boos of verdrietig wordt uit reflexen. Werkt niet voor iedereen, want we hebben veel afhakers maar het werkt voor mij en ik was heel lang zoekenden en heb de rust grotendeels gevonden.
Hopelijk blijft dit ook zodra ik deze maand stop met Alprozolam (na 8 maanden 🤔)
Voor mij werkt schema therapie ook erg goed. Het leert je hoe je patronen ontstaan zijn en daardoor ben ik mezelf minder gaan verwijten. Nu herken ik het snel als een schema geraakt wordt en kan ik er heel snel overheen komen.
Verder moet ik zeggen dat voor mij anti depressiva goed werkt, maar ik had ook een zware depressie toen ze ermee begonnen. Ik had weinig keus. Het is geen wondermiddel, maar voor mij is het het verschil tussen functioneren en angstig op de bank zitten en blokkeren.
Voor de nieuwkomers in dit topic, ga zeker hulp zoeken en schaam je niet. Het kan je veel verder brengen dan je nu bent. Maar bereid je wel voor op hard werken.
Precies, ik heb begrip voor mijzelf en de therapie legt goed uit waarom je bepaalde dingen ervaart of hoe je handeld en dat kan verbeteren.
Tuurlijk er zijn uitzonderingen, maar de meeste zaken kan ik nu gewoon naast mij neerleggen.
Na 2,5 is er geleidelijk een rust in mij gekomen, bewust of onbewust heb ik er voor gevochten.
Van de week zag ik een stukje over typhoon en hij had mooi stukje tekst waar ik mij wel heel erg in kan vinden.
Van mezelf mag ik nu eindelijk zeggen dat het genoeg is. Eindelijk zeggen: ‘Kijk eens wat jij met de mensen om je heen hebt neergezet.'Dit is genoeg en de rest is bonus. Natuurlijk kan het altijd beter, is er altijd meer. Maar op een gegeven moment, weet je niet meer waarvoor je aan het vechten bent. Je weet alleen nog dat je een vechter bent.
Tuurlijk er zijn uitzonderingen, maar de meeste zaken kan ik nu gewoon naast mij neerleggen.
Na 2,5 is er geleidelijk een rust in mij gekomen, bewust of onbewust heb ik er voor gevochten.
Van de week zag ik een stukje over typhoon en hij had mooi stukje tekst waar ik mij wel heel erg in kan vinden.
Van mezelf mag ik nu eindelijk zeggen dat het genoeg is. Eindelijk zeggen: ‘Kijk eens wat jij met de mensen om je heen hebt neergezet.'Dit is genoeg en de rest is bonus. Natuurlijk kan het altijd beter, is er altijd meer. Maar op een gegeven moment, weet je niet meer waarvoor je aan het vechten bent. Je weet alleen nog dat je een vechter bent.
Hell To The Liars
Punt is, geen van die dingen dragen ergens toe bij. De dingen die ik (met plezier) deed was puur een afleiding om de tijd door te komen, en dat werkt nu niet meer. Dus als ik ze wel doe, dan raak ik alsnog nergens uit. Ik kan daardoor gewoon nergens meer aan beginnen want het besef dat het wezenlijk niets toevoegt (en dat als het klaar is er nog steeds niets is) is gaan overstemmen.quote:
[..]
Ik vrees dat je toch zal moeten, wil je uit deze situatie zien te geraken.
Her-meld. Ik zit momenteel in een traject bij een psycholoog om kenmerken van paniek/angst aan te pakken. Ik verdraag angsten slecht, ga dan ontzettend ontwijken of juist heel hoge eisen stellen aan mezelf. Bijvoorbeeld voor elke zucht en scheet een lijstje maken ten bate van een efficiente dagindeling. Ik wil meer rust, het leven meer laten gebeuren en daarvan genieten, zonder mezelf van alles op te leggen dat ik moet, moet, moet, moet. Tot overmaat van ramp ben ik obsessief bezig met het vinden van een partner om huisje-boompje-beestje mee te maken. Ik ben zo vreselijk bang om alleen over te blijven. Dat is een heel akelige self-fulfilling prophecy. Op elke man die in aanmerking komt (en dat zijn er al niet zo veel omdat ik vrij kieskeurig ben) ligt zo'n druk dat hij wegrent.
De laatste week aan het oefenen met meer mededogen voor mezelf hebben, liever, mezelf meer dingen en meer rust gunnen. Nou, met enorm mededogen voor mezelf (niet alsnog op een drukke dag gaan zwemmen om 21:00 (was al meer dan twaalf uur van huis) een joekel van een paniekaanval op de fiets naar huis, hyperventilerend huilen. Ik ben met die hoge eisen zo aan het wegrennen van mijn angsten. Als dat wegvalt, ben ik daaronder heel, heel erg bang voor falen, voor verlaten worden, dat ik heel ongelukkig word.
Nou ja. Ik wilde gewoon even laten weten dat ik het topic weer wat actiever dan voorheen volg. Het gaat goed komen. Maar de weg er naar toe is lastig.
De laatste week aan het oefenen met meer mededogen voor mezelf hebben, liever, mezelf meer dingen en meer rust gunnen. Nou, met enorm mededogen voor mezelf (niet alsnog op een drukke dag gaan zwemmen om 21:00 (was al meer dan twaalf uur van huis) een joekel van een paniekaanval op de fiets naar huis, hyperventilerend huilen. Ik ben met die hoge eisen zo aan het wegrennen van mijn angsten. Als dat wegvalt, ben ik daaronder heel, heel erg bang voor falen, voor verlaten worden, dat ik heel ongelukkig word.
Nou ja. Ik wilde gewoon even laten weten dat ik het topic weer wat actiever dan voorheen volg. Het gaat goed komen. Maar de weg er naar toe is lastig.
== houdt van sterke anekdotes voor op feesten en partijen ==
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
Goed bezig Andro, succes (zonder verwachtingen uiteraard )
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 21-02-2016 07:46:37 ]
)[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 21-02-2016 07:46:37 ]
Je denkt veel te veel.quote:
[..]
Punt is, geen van die dingen dragen ergens toe bij. De dingen die ik (met plezier) deed was puur een afleiding om de tijd door te komen, en dat werkt nu niet meer. Dus als ik ze wel doe, dan raak ik alsnog nergens uit. Ik kan daardoor gewoon nergens meer aan beginnen want het besef dat het wezenlijk niets toevoegt (en dat als het klaar is er nog steeds niets is) is gaan overstemmen.
Hoe gaat het met dingen voelen, lukt dat, of houdt je daarin dat ook af?
[quote] Op dinsdag 16 februari 2016 17:20 schreef kuolema het volgende:
[..]
Heeft ze iets over het kaartje gezegd? Lief dat je dat hebt gestuurd.
[..]
' dankjewel voor je lieve kaartje'
Nu de afgelopen week is ze weer stil en afstandelijk. Het kutte van mij is dat ik aan niks anders kan denken dan aan haar. Om haar hier mee lastig te vallen is geen goed plan.
Ik had wel gevraagd of ze zin had even wat te gaan drinken en ze reageerde met dat ze ' het heel graag had gewilt maar dat ze op dat centrum programma had en deze keer niet weg kon'. Ook vergeet ze wat ik heb gezegt, ik neem het haar niet kwalijk maar het valt ook op. Dat ze vergeet welke dag het is en shit.
Ik weet ook niet wat te doen.. Moet ik niks zeggen? Moet ik een gesprek beginnen? Moet ik iedere dag 1 berichtje sturen? Ik weet dat ze last heeft van paniek aanvallen maar dat is ook het enige wat ik weet..
Ik vraag ook hoe ze haar voelt maar ik weet dat ze dat niet wilt of gaat zeggen.. Misschien dat ze daarom zo afstandelijk doet.. Moet ik over een willekeurig onderwerp beginnen?
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 21-02-2016 10:41:45 ]
Op dinsdag 16 februari 2016 17:20 schreef kuolema het volgende:[..]
Heeft ze iets over het kaartje gezegd? Lief dat je dat hebt gestuurd
.[..]
' dankjewel voor je lieve kaartje'
Nu de afgelopen week is ze weer stil en afstandelijk. Het kutte van mij is dat ik aan niks anders kan denken dan aan haar. Om haar hier mee lastig te vallen is geen goed plan.
Ik had wel gevraagd of ze zin had even wat te gaan drinken en ze reageerde met dat ze ' het heel graag had gewilt maar dat ze op dat centrum programma had en deze keer niet weg kon'. Ook vergeet ze wat ik heb gezegt, ik neem het haar niet kwalijk maar het valt ook op. Dat ze vergeet welke dag het is en shit.
Ik weet ook niet wat te doen.. Moet ik niks zeggen? Moet ik een gesprek beginnen? Moet ik iedere dag 1 berichtje sturen? Ik weet dat ze last heeft van paniek aanvallen maar dat is ook het enige wat ik weet..
Ik vraag ook hoe ze haar voelt maar ik weet dat ze dat niet wilt of gaat zeggen.. Misschien dat ze daarom zo afstandelijk doet.. Moet ik over een willekeurig onderwerp beginnen?
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 21-02-2016 10:41:45 ]
Ik heb dan ook nogal veel tijd om na te denkenquote:
[..]
Je denkt veel te veel.
Hoe gaat het met dingen voelen, lukt dat, of houdt je daarin dat ook af?
Ik weet niet of het echt 'te veel' is, het is meer dat ik over dingen na moet denken waar de meeste mensen niet over na hoeven te denken. Een kenmerk van PDD-NOS is (bij mij) om dingen te plannen en erover vooruit te denken, want dat zorgt ervoor dat ik iets beter zal kunnen verwerken en vermindert de stress van het onbekende. Dat terzijde, mijn gedachten zijn nu vrij simpel: 'hoe kom ik de rest van de dag door' wat vaak gevolgd wordt door 'laat staan de rest van mijn leven'. Want ik heb feitelijk geen vooruitzichten. Dat houd ik over het algemeen ook af, ook omdat het slecht omgaan met emoties en gevoelens (zowel bij mijzelf als anderen) een ander kenmerk is. Ik geloof ook niet dat ik mijn gevoelens zich zo 'gedragen' zoals bij anderen, of dat ik er op dezelfde manier mee omga. Soms voelt het meer dat ik dingen voel omdat dat zo hoort dan dat ik ze echt ervaar. Maar de laatste jaren begon ik steeds langere periodes te krijgen waarin ik een groot gevoel van 'niets' heb, met pieken van zinloosheid en neerslachtigheid. De huidige periode loopt al sinds de zomer. Ik ben ook heel snel gefrustreerd en wordt snel(ler) boos (en dat is voor mij de moeilijkste emotie om mee om te gaan), en ook dat zorgt ervoor dat ik minder dingen wil doen. Het versterkt alleen het gevoel dat iets mij niet lukt ongeacht hoeveel moeite ik erin steek, dus dat doe ik dan ook maar niet. Zelfde resultaat met minder frustratie.
Dat snap ik en dat vind ik vervelend voor je.quote:
[..]
Punt is, geen van die dingen dragen ergens toe bij. De dingen die ik (met plezier) deed was puur een afleiding om de tijd door te komen, en dat werkt nu niet meer. Dus als ik ze wel doe, dan raak ik alsnog nergens uit. Ik kan daardoor gewoon nergens meer aan beginnen want het besef dat het wezenlijk niets toevoegt (en dat als het klaar is er nog steeds niets is) is gaan overstemmen.
Maar je bent op zoek naar dingen die je kunt veranderen waardoor je iets wezenlijks kunt toevoegen aan je leven? Als ik het zo goed zeg?
Dan zijn de stappen die je hebt gezet misschien gewoon niet de juiste en moet je doorblijven stappen tot je wel de juiste stap gezet hebt?
Hoe kut het ook is.
Beste Vlaggenroof is het niet gewoon even tijd voor pas op de plaats? Je hebt laten weten dat je er bent, zoekt toenadering en kunt inmiddels bijna nergens anders meer aan denken?quote:
[quote][ afbeelding ] Op dinsdag 16 februari 2016 17:20 schreef kuolema het volgende:
[..]
Heeft ze iets over het kaartje gezegd? Lief dat je dat hebt gestuurd
[..]
' dankjewel voor je lieve kaartje'
Nu de afgelopen week is ze weer stil en afstandelijk. Het kutte van mij is dat ik aan niks anders kan denken dan aan haar. Om haar hier mee lastig te vallen is geen goed plan.
Ik had wel gevraagd of ze zin had even wat te gaan drinken en ze reageerde met dat ze ' het heel graag had gewilt maar dat ze op dat centrum programma had en deze keer niet weg kon'. Ook vergeet ze wat ik heb gezegt, ik neem het haar niet kwalijk maar het valt ook op. Dat ze vergeet welke dag het is en shit.
Ik weet ook niet wat te doen.. Moet ik niks zeggen? Moet ik een gesprek beginnen? Moet ik iedere dag 1 berichtje sturen? Ik weet dat ze last heeft van paniek aanvallen maar dat is ook het enige wat ik weet..
Ik vraag ook hoe ze haar voelt maar ik weet dat ze dat niet wilt of gaat zeggen.. Misschien dat ze daarom zo afstandelijk doet.. Moet ik over een willekeurig onderwerp beginnen?
Misschien moet je d'r gewoon even laten, desnoods schrijf je een briefje dat je niet weet op welke manier ze contact met je wil en dat je er nog steeds wel bent maar dat je het even bij haar laat? Is misschien wel zo rustig voor jezelf even.
ik heb de hele dag thuis gezeten omdat ik nog dingen moest doen voor werk. Maar voel me er toch niet gelukkig bij. Ik heb (vooralsnog) geen vrienden in de buurt. Wat zijn goede dingen om voortaan te doen? En misschien nog iets voor vanavond na 21:00? Naar een museum?l
== houdt van sterke anekdotes voor op feesten en partijen ==
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
Nadenken hoeft helemaal nietquote:
Ik heb dan ook nogal veel tijd om na te denken
Dat houd ik over het algemeen ook af, ook omdat het slecht omgaan met emoties en gevoelens (zowel bij mijzelf als anderen) een ander kenmerk is. Ik geloof ook niet dat ik mijn gevoelens zich zo 'gedragen' zoals bij anderen, of dat ik er op dezelfde manier mee omga. Soms voelt het meer dat ik dingen voel omdat dat zo hoort dan dat ik ze echt ervaar. Maar de laatste jaren begon ik steeds langere periodes te krijgen waarin ik een groot gevoel van 'niets' heb, met pieken van zinloosheid en neerslachtigheid. De huidige periode loopt al sinds de zomer. Ik ben ook heel snel gefrustreerd en wordt snel(ler) boos (en dat is voor mij de moeilijkste emotie om mee om te gaan), en ook dat zorgt ervoor dat ik minder dingen wil doen. Het versterkt alleen het gevoel dat iets mij niet lukt ongeacht hoeveel moeite ik erin steek, dus dat doe ik dan ook maar niet. Zelfde resultaat met minder frustratie.
Je moet situaties/een leven creëren die weinig stress en toch voldoening geven, wellicht geen voldoening omdat het puike prestaties betreffen, maar gewoon omdat je het toch doet.
De vraag is: wordt je nog geen barstende bom omdat je nu je gevoelens negeert, of denk je nu iets minder na en is dat wel juist goed.
Niet jezelf ontwijkenquote:
ik heb de hele dag thuis gezeten omdat ik nog dingen moest doen voor werk. Maar voel me er toch niet gelukkig bij. Ik heb (vooralsnog) geen vrienden in de buurt. Wat zijn goede dingen om voortaan te doen? En misschien nog iets voor vanavond na 21:00? Naar een museum?l
Hebben jullie ook wel eens van die momenten waarop je denkt: 'hoe de fuck overleef ik tot nu toe?' Ik heb best veel van die momenten. Soms denk ik echt dat ik het weer eens helemaal niet ga trekken, maar telkens komt het weer goed. Ik begin stiekem soms te denken dat ik inmiddels het leven als geheel nog best wel goed kan fixen. In ieder geval goed op mezelf letten. Negatief gevoel met een positieve uitkomst, best leip.
Ignorance is bliss
Ja, dat denk ik ook altijd. En veel mensen waarschijnlijk. Maar ik vind het niet 'leip'. Het is eerder een kalmering. Alsof je toekomstige zelf tegen je zegt, 'het komt wel goed'.quote:
Hebben jullie ook wel eens van die momenten waarop je denkt: 'hoe de fuck overleef ik tot nu toe?' Ik heb best veel van die momenten. Soms denk ik echt dat ik het weer eens helemaal niet ga trekken, maar telkens komt het weer goed. Ik begin stiekem soms te denken dat ik inmiddels het leven als geheel nog best wel goed kan fixen. In ieder geval goed op mezelf letten. Negatief gevoel met een positieve uitkomst, best leip.
Mijn psycholoog kwam met het idee om mijn emoties op te rakelen en zodoende dat te reparen..
Nou heb ik daar flinke bedenkingen bij, aangezien ik het afgelopen jaar zoveel zelfvertrouwen heb opgebouwd en redelijk veel rust in mijn hoofd heb.
Dit wil ik niet op het spel zetten, kans lijkt mij 50/50 dat je de weken erna toch weer somber wordt..
Iemand ervaringen mee?
Nou heb ik daar flinke bedenkingen bij, aangezien ik het afgelopen jaar zoveel zelfvertrouwen heb opgebouwd en redelijk veel rust in mijn hoofd heb.
Dit wil ik niet op het spel zetten, kans lijkt mij 50/50 dat je de weken erna toch weer somber wordt..
Iemand ervaringen mee?
Hell To The Liars
Bedoel je met emoties onverwerkte gebeurtenissen uit het verleden? Want dat lijken me dingen die nog best gezond zijn om aan te pakken.quote:
Mijn psycholoog kwam met het idee om mijn emoties op te rakelen en zodoende dat te reparen..
Nou heb ik daar flinke bedenkingen bij, aangezien ik het afgelopen jaar zoveel zelfvertrouwen heb opgebouwd en redelijk veel rust in mijn hoofd heb.
Dit wil ik niet op het spel zetten, kans lijkt mij 50/50 dat je de weken erna toch weer somber wordt..
Iemand ervaringen mee?
Ignorance is bliss
Mijn zusje heeft besloten in ieder geval tijdelijk het contact met mijn ouders grotendeels te verbreken, om even zelf uit te vinden hoe ze met alle gebeurtenissen omtrent hun uit het verleden om wil gaan.
Ergens vind ik dit erg sneu voor mijn ouders, alleen ik snap haar ook wel en ben trots dat ze nu zelfstandig dingen uit wil zoeken. Het lijkt iig veel beter te gaan met haar en dat doet me goed.
Zelf ga ik iig niet uit schuld meer contact zoeken dan normaal, dat punt ben ik voorbij. Ik weet voorlopig hoe ik een prettige relatie met ze wil onderhouden, dat werkt voor mij en voor hun ook goed tot nu toe, en dat houd ik zo. Moeilijk, maar ik blijf de balans zoeken tussen er voor ze zijn en mijn eigen leven leiden. Van ze houden doe ik sowieso.
Ergens vind ik dit erg sneu voor mijn ouders, alleen ik snap haar ook wel en ben trots dat ze nu zelfstandig dingen uit wil zoeken. Het lijkt iig veel beter te gaan met haar en dat doet me goed.
Zelf ga ik iig niet uit schuld meer contact zoeken dan normaal, dat punt ben ik voorbij. Ik weet voorlopig hoe ik een prettige relatie met ze wil onderhouden, dat werkt voor mij en voor hun ook goed tot nu toe, en dat houd ik zo. Moeilijk, maar ik blijf de balans zoeken tussen er voor ze zijn en mijn eigen leven leiden. Van ze houden doe ik sowieso.
Ignorance is bliss
Klopt inderdaad. Wat is ervaring toch een sterk medicijn eigenlijk. Daarom zijn imo gewoontes zo'n sterk middel om je leven te verbeteren.quote:
[..]
Ja, dat denk ik ook altijd. En veel mensen waarschijnlijk. Maar ik vind het niet 'leip'. Het is eerder een kalmering. Alsof je toekomstige zelf tegen je zegt, 'het komt wel goed'.
Ignorance is bliss
Als jij het gevoel hebt dat het (voorlopig) goed is zoals het nu is en je hebt er geen behoefte aan, zou ik dat niet doen als ik jou was.quote:
Mijn psycholoog kwam met het idee om mijn emoties op te rakelen en zodoende dat te reparen..
Nou heb ik daar flinke bedenkingen bij, aangezien ik het afgelopen jaar zoveel zelfvertrouwen heb opgebouwd en redelijk veel rust in mijn hoofd heb.
Dit wil ik niet op het spel zetten, kans lijkt mij 50/50 dat je de weken erna toch weer somber wordt..
Iemand ervaringen mee?
Het is lang niet altijd nuttig en kan zelfs averechts werken (ook op langere termijn) om oud zeer naar boven te halen.
Why are you wearing that stupid man suit?
quote:
[..]
Als jij het gevoel hebt dat het (voorlopig) goed is zoals het nu is en je hebt er geen behoefte aan, zou ik dat niet doen als ik jou was.
Het is lang niet altijd nuttig en kan zelfs averechts werken (ook op langere termijn) om oud zeer naar boven te halen.
Ik denk dat dit een goed idee was vorig jaar, toen het niet goed ging met mij en 'de zenuw open lag'.quote:
[..]
Bedoel je met emoties onverwerkte gebeurtenissen uit het verleden? Want dat lijken me dingen die nog best gezond zijn om aan te pakken.
Op dit moment gaat het goed en lijkt het mij niet verstandig om 'de straat weer open te breken'.
Ik neig naar nee
Hell To The Liars
Waardoor lag de zenuw open vorig jaar? Heb je de emoties niet of lukt het je nu weer om ze te negeren? Wat gebeurt er als de zenuw weer wordt blootgelegd? Kom je dan niet meer in de shit terecht dan wanneer het nu met beleid gebeurd?
Is het je verstand dat nee zegt? Of is het eigenlijk angst?
Is het je verstand dat nee zegt? Of is het eigenlijk angst?
Vorig jaar zat ik nog vol in herstel van mijn verslaving en onderdrukte ik een burn out.quote:
Waardoor lag de zenuw open vorig jaar? Heb je de emoties niet of lukt het je nu weer om ze te negeren? Wat gebeurt er als de zenuw weer wordt blootgelegd? Kom je dan niet meer in de shit terecht dan wanneer het nu met beleid gebeurd?
Is het je verstand dat nee zegt? Of is het eigenlijk angst?
In maart een week zwaar depressief geweest door medicatie en in juni gezegd tot hier en niet verder en ziek gemeld.
Nu gaat het behoorlijk goed met me en mag ik eindelijk weer gaan re-integreren dmv vrijwilligerswerk.
Dit gevoel is prima momenteel en wil de opgaande lijn voorzetten of iig zelfde niveau houden
Hell To The Liars
Ja ik snap het.quote:
[..]
Vorig jaar zat ik nog vol in herstel van mijn verslaving en onderdrukte ik een burn out.
In maart een week zwaar depressief geweest door medicatie en in juni gezegd tot hier en niet verder en ziek gemeld.
Nu gaat het behoorlijk goed met me en mag ik eindelijk weer gaan re-integreren dmv vrijwilligerswerk.
Dit gevoel is prima momenteel en wil de opgaande lijn voorzetten of iig zelfde niveau houden
Dat kan soms ook het beste zijn. Ik bedoelde het niet belerend.
Ik heb alleen zelf ervaren dat die dingen dan toch weer terugkomen. Maar dat is mijn problematiek. Dat is bij iedereen anders. Denk je dat het lukt een beslissing te nemen?
Zo diep ik gegaan ben zal niet zo snel meer gebeuren.quote:
[..]
Ja ik snap het.
Dat kan soms ook het beste zijn. Ik bedoelde het niet belerend.
Ik heb alleen zelf ervaren dat die dingen dan toch weer terugkomen. Maar dat is mijn problematiek. Dat is bij iedereen anders. Denk je dat het lukt een beslissing te nemen?
Maar ik twijfel nog, denk dat ik ga voor het veilige nee.
Mocht het ooit een probleem worden kan ik het altijd nog doen
Hell To The Liars
Update.
Ik heb vorige vrijdag het meisje waar ik eerder over postte voor het laatst een bericht gestuurd. Hierna is het een week stil geweest. Ik dacht dat dit het beste zou zijn voor beide partijen.
Nu heb ik gister avond een berichtje gehad, van haar. Ze ziet ons niet meer dan vrienden. Ik vond dit raar omdat we toch wel een paar keer hebben gezoend. Maar nog raarder dat ze een anderhalve maand geleden vertelde dat ze zich wilde focussen op genezing en ik haar daarna 2 weken geleden nog heb gezien op haar iniatief.
De reden? Ze vind iemand anders leuker, diegene kent ze een jaar zegt ze. Dit komt erg tegenstrijdig bij mij over.
Hoe dan ook ik ga verder, maar ik had dit noet verwacht...
Ik heb vorige vrijdag het meisje waar ik eerder over postte voor het laatst een bericht gestuurd. Hierna is het een week stil geweest. Ik dacht dat dit het beste zou zijn voor beide partijen.
Nu heb ik gister avond een berichtje gehad, van haar. Ze ziet ons niet meer dan vrienden. Ik vond dit raar omdat we toch wel een paar keer hebben gezoend. Maar nog raarder dat ze een anderhalve maand geleden vertelde dat ze zich wilde focussen op genezing en ik haar daarna 2 weken geleden nog heb gezien op haar iniatief.
De reden? Ze vind iemand anders leuker, diegene kent ze een jaar zegt ze. Dit komt erg tegenstrijdig bij mij over.
Hoe dan ook ik ga verder, maar ik had dit noet verwacht...
Als ik dit lees denk ik dat het beter is als je geen contact meer met haar opneemt.quote:
Update.
Ik heb vorige vrijdag het meisje waar ik eerder over postte voor het laatst een bericht gestuurd. Hierna is het een week stil geweest. Ik dacht dat dit het beste zou zijn voor beide partijen.
Nu heb ik gister avond een berichtje gehad, van haar. Ze ziet ons niet meer dan vrienden. Ik vond dit raar omdat we toch wel een paar keer hebben gezoend. Maar nog raarder dat ze een anderhalve maand geleden vertelde dat ze zich wilde focussen op genezing en ik haar daarna 2 weken geleden nog heb gezien op haar iniatief.
De reden? Ze vind iemand anders leuker, diegene kent ze een jaar zegt ze. Dit komt erg tegenstrijdig bij mij over.
Hoe dan ook ik ga verder, maar ik had dit noet verwacht...
Why are you wearing that stupid man suit?
Bij vice.com hebben ze deze veel stukken over psychologie waar sommige mensen zich wel in kunnen herkennenquote:
[..]
Zo diep ik gegaan ben zal niet zo snel meer gebeuren.
Maar ik twijfel nog, denk dat ik ga voor het veilige nee.
Mocht het ooit een probleem worden kan ik het altijd nog doen
Bijvoorbeeld straatvrees of angst om angst te krijgen
Hell To The Liars
Zo. Aangemeld voor een (zelf)compassietraining, verwant aan mindfulness. Hopen dat ik nog meekan in deze ronde, anders duurt het minimaal nog een maand.
== houdt van sterke anekdotes voor op feesten en partijen ==
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
Goed plan, hoop wel bij een professionele organisatie en niet een halfbakken commercieel ingesteld persoonquote:
Zo. Aangemeld voor een (zelf)compassietraining, verwant aan mindfulness. Hopen dat ik nog meekan in deze ronde, anders duurt het minimaal nog een maand.
Hell To The Liars
Aangeraden door de psycholoog, dus zal wel goed zijnquote:
[..]
Goed plan, hoop wel bij een professionele organisatie en niet een halfbakken commercieel ingesteld persoon
== houdt van sterke anekdotes voor op feesten en partijen ==
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
Dat lijkt me een goed planquote:
[..]
Aangeraden door de psycholoog, dus zal wel goed zijn
Hell To The Liars
Hallo ik zag dit topic voorbij komen en er zijn veel dingen die ik herken. Ik heb een aantal jaren een depressie en daardoor moest ik stoppen met mijn opleiding en later mijn bijbaan. Ik zit nu een tijd thuis en heb deze week een gesprek met de psygiater over nog meer medicatie en over eventuele therapie (heb ik eerder gehad maar had niet veel geholpen). Jullie vinden het toch niet erg als ik meeschrijf he?
En als ze dat wel erg vinden, dan krijgen ze maar lekker de tifusquote:
Hallo ik zag dit topic voorbij komen en er zijn veel dingen die ik herken. Ik heb een aantal jaren een depressie en daardoor moest ik stoppen met mijn opleiding en later mijn bijbaan. Ik zit nu een tijd thuis en heb deze week een gesprek met de psygiater over nog meer medicatie en over eventuele therapie (heb ik eerder gehad maar had niet veel geholpen). Jullie vinden het toch niet erg als ik meeschrijf he?
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
De laatste dagen had ik ook weer even een oorlog in mijn hoofd, betreffende een situatie uit mijn relatie. Het gaat eigenlijk hartstikke goed, dat durf ik te zeggen. Ze is gek op me, ik op haar, ik krijg voortdurend lieve kadootjes van d'r, ik koop leuke dingen voor haar, bloemen, en we doen veel samen. We zijn inmiddels al meer dan een jaar samen, en ondanks botsingen die we hebben gehad, zijn we trouw aan elkaar en blijven we telkens gekker op elkaar worden.
Het enige wat ik nu rot vind is als volgt. Ik betrek mijn vriendin erg veel in mijn sociale leven, niet dat ik alles doe met haar er bij, maar regelmatig neem ik haar mee naar vrienden (en vice versa) en doen we dingen met z'n allen. Nu is ze totaal geen flirt en vertrouw ik haar compleet (en ze heeft bewezen trouw te zijn), ze lijkt soms net iets te dol te zijn op 1 vriend van me. Vaak als we samen zijn wordt ze helemaal enthousiast van hem, zit ze veel aan hem (niet ongepast) en heeft ze gewoon die 'verliefde meisjes energie' om zich heen. Het is net allemaal even tè.
Nu is ze gewoon ook aanrakerig, doet ze bij meer mensen. Ze is een jongensmeisje, speels en enthousiast. Boeit me niet, ze heeft veel mannenvrienden, veel van hen ken ik ook en met een paar heb ik ook contact zonder haar erbij. Gewoon toffe gasten, doe ik niet moeilijk over. Met deze vriend van me (en no homo, maar is een mooie jongen om te zien en heeft een toffe persoonlijkheid), lijkt ze het even niet onder controle te hebben. Ze zegt dat ze nooit zal flirten met anderen, en dat geloof ik ook, maar ze lijkt haar speelsheid en interesse bij hem specifiek moeilijk onder controle te hebben, en daar wordt ik best ongemakkelijk van. Ze heeft eerder al een fase gehad waarin ze hem om de dag op zat te hemelen. Prima dat je m'n vrienden mag, mooi zelfs, alleen dit vond ik wat te veel. Ik ben ook vriendelijk en goed met haar vriendinnen, alleen ga ik niet wekelijks tegen haar zeggen hoe leuk, grappig en schattig die ene specifieke vriendin van haar is. Gewoon niet relaxed voor haar, en andersom niet voor mij. Ik heb dat toen ook laten merken en daar is ze toen mee gestopt.
Nu gaat het voor de rest goed met ons zoals ik zei, en ze is hondstrouw en dat ze met mannen omgaat dat boeit me allemaal niet. Prima. Ik heb echter nu wel voor mezelf een lijn getrokken dat wanneer ze echt te veel om hem heen gaat hangen of te imo flirterig wordt met hem, ik dit wel aan ga kaarten. Speels prima, maar wanneer het te veel wordt laat dit me echt rot en op de tweede plaats gezet voelen, iets wat ik probeer om altijd te voorkomen in mijn gedrag naar haar toe. Oude koeien uit de sloot halen wil ik niet meer doen, dus van die oude situaties ga ik geen punt meer maken, want trouw en lief is ze zeker. Alleen vanaf nu trek ik wel ergens de grens voor mezelf, omdat ik merk dat ergens een punt ligt waarop het niet meer goed voelt voor mezelf. Mannen, prima. Vrolijke en leuke omgang met hen, prima. Contact hebben met elkaar, prima. Maar niet té erg worden om 1 jongen heen en net iets te veel laten blijken dat ze hem wel leuk vindt, onbedoeld als het mag zijn. Iedereen zal hier anders over denken, en ik beschouw mezelf echt niet als het controlerende type, maar hier voel ik gewoon dat voor mij de persoonlijke grens van het comfortabele ligt (en die heb ik heel erg gepushed het laatste jaar, want ik was altijd een enorm oncomfortabel met vriendinnen en andere mannen, nu ben ik zelfs persoonlijk vrienden met haar mannenvrienden).
Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het even kwijt, want het spookte enorm door m'n hoofd. Kut overdenken.
Het enige wat ik nu rot vind is als volgt. Ik betrek mijn vriendin erg veel in mijn sociale leven, niet dat ik alles doe met haar er bij, maar regelmatig neem ik haar mee naar vrienden (en vice versa) en doen we dingen met z'n allen. Nu is ze totaal geen flirt en vertrouw ik haar compleet (en ze heeft bewezen trouw te zijn), ze lijkt soms net iets te dol te zijn op 1 vriend van me. Vaak als we samen zijn wordt ze helemaal enthousiast van hem, zit ze veel aan hem (niet ongepast) en heeft ze gewoon die 'verliefde meisjes energie' om zich heen. Het is net allemaal even tè.
Nu is ze gewoon ook aanrakerig, doet ze bij meer mensen. Ze is een jongensmeisje, speels en enthousiast. Boeit me niet, ze heeft veel mannenvrienden, veel van hen ken ik ook en met een paar heb ik ook contact zonder haar erbij. Gewoon toffe gasten, doe ik niet moeilijk over. Met deze vriend van me (en no homo, maar is een mooie jongen om te zien en heeft een toffe persoonlijkheid), lijkt ze het even niet onder controle te hebben. Ze zegt dat ze nooit zal flirten met anderen, en dat geloof ik ook, maar ze lijkt haar speelsheid en interesse bij hem specifiek moeilijk onder controle te hebben, en daar wordt ik best ongemakkelijk van. Ze heeft eerder al een fase gehad waarin ze hem om de dag op zat te hemelen. Prima dat je m'n vrienden mag, mooi zelfs, alleen dit vond ik wat te veel. Ik ben ook vriendelijk en goed met haar vriendinnen, alleen ga ik niet wekelijks tegen haar zeggen hoe leuk, grappig en schattig die ene specifieke vriendin van haar is. Gewoon niet relaxed voor haar, en andersom niet voor mij. Ik heb dat toen ook laten merken en daar is ze toen mee gestopt.
Nu gaat het voor de rest goed met ons zoals ik zei, en ze is hondstrouw en dat ze met mannen omgaat dat boeit me allemaal niet. Prima. Ik heb echter nu wel voor mezelf een lijn getrokken dat wanneer ze echt te veel om hem heen gaat hangen of te imo flirterig wordt met hem, ik dit wel aan ga kaarten. Speels prima, maar wanneer het te veel wordt laat dit me echt rot en op de tweede plaats gezet voelen, iets wat ik probeer om altijd te voorkomen in mijn gedrag naar haar toe. Oude koeien uit de sloot halen wil ik niet meer doen, dus van die oude situaties ga ik geen punt meer maken, want trouw en lief is ze zeker. Alleen vanaf nu trek ik wel ergens de grens voor mezelf, omdat ik merk dat ergens een punt ligt waarop het niet meer goed voelt voor mezelf. Mannen, prima. Vrolijke en leuke omgang met hen, prima. Contact hebben met elkaar, prima. Maar niet té erg worden om 1 jongen heen en net iets te veel laten blijken dat ze hem wel leuk vindt, onbedoeld als het mag zijn. Iedereen zal hier anders over denken, en ik beschouw mezelf echt niet als het controlerende type, maar hier voel ik gewoon dat voor mij de persoonlijke grens van het comfortabele ligt (en die heb ik heel erg gepushed het laatste jaar, want ik was altijd een enorm oncomfortabel met vriendinnen en andere mannen, nu ben ik zelfs persoonlijk vrienden met haar mannenvrienden).
Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het even kwijt, want het spookte enorm door m'n hoofd. Kut overdenken.
Ignorance is bliss
Gesprek met psygiater ging goed. Ik krijg een antidepressiva (Ben naam even kwijt) In het verleden had ik Citalopram genomen maar dat werkte op een gegeve moment niet meer. Na een jaar zonder nu dus weer aan een andere. Ik slik nu ook risperdone voor piekergedachtes/teveel nadenken en dat gaat heel goed. Ook word er gekeken naar welke therapie ik kan volgen.
Ik hoop dat het nu alleen maar de goede kant op kan gaan. Ik zit door mijn klachten 4 jaar thuis zonder werk of opleiding en wil hier echt uit komen.
@duracellkonijntje
Ik weet niet zo wat ik hierop kan zeggen. Misschien dat je in een apart topic meer reacties krijgt? Of misschien heeft iemand anders hier nog tips.
Ik hoop dat het nu alleen maar de goede kant op kan gaan. Ik zit door mijn klachten 4 jaar thuis zonder werk of opleiding en wil hier echt uit komen.
@duracellkonijntje
Ik weet niet zo wat ik hierop kan zeggen. Misschien dat je in een apart topic meer reacties krijgt? Of misschien heeft iemand anders hier nog tips.
@duracellkonijntje
Waarom bespreek je dit niet met haar?
Voor mijzelf zou ik het ook heel vervelend vinden om te bespreken, want ik zou niet weten of ik te wantrouwig zou zijn naar haar toe of dat ik het in mijn hoofd groter maak dan het is.
Ik kan makkelijk zeggen het ligt hier of daar aan, maar zonder het vragen maak je je voorlopig alleen maar zelf gek.
Ken jouw vriendin ook niet, dus oordeel ik niet.
Je kan of te onzeker zijn, of ze is een trouwe flirter, of er speelt meer..
Vraag en bespreek het en trek een grens.
Waarom bespreek je dit niet met haar?
Voor mijzelf zou ik het ook heel vervelend vinden om te bespreken, want ik zou niet weten of ik te wantrouwig zou zijn naar haar toe of dat ik het in mijn hoofd groter maak dan het is.
Ik kan makkelijk zeggen het ligt hier of daar aan, maar zonder het vragen maak je je voorlopig alleen maar zelf gek.
Ken jouw vriendin ook niet, dus oordeel ik niet.
Je kan of te onzeker zijn, of ze is een trouwe flirter, of er speelt meer..
Vraag en bespreek het en trek een grens.
Hell To The Liars
Ik schrijf ook ff mee.
Na een lang leven van veel ellende, tegenslag en onbegrip gaat het nu eindelijk een stuk beter.
Aantal jaren geleden met antidepressiva begonnen, maar alles gaat nu zo goed dat ik zoiets had van: nu moet het ook wel zonder kunnen.
Mijn therapeut wilde daar niet aan meewerken, want die zei: "Never change a winning team." Het gaat nu lekker, dus waarom ineens 1 van de meewerkende factoren wegnemen?
Ikzelf had zoiets van: waarom doorgaan met dat spul te slikken als het nu gewoon lekker met me gaat?
Zonder begeleiding ben ik dus heel voorzichtig gaan afbouwen met de antidepressiva, maar meteen verviel ik in mijn oude passiviteit en liet ik mijn huis verslonzen terwijl ik er de laatste tijd juist zo goed mee bezig ben ( K&W / Nieuwe woning aan het opknappen ) en ging mijn eetlust helemaal weg. Ook kreeg ik weer met wat problemen te maken, waar ik ineens veel minder goed mee om kon gaan dan toen ik het antidepressivum nog wel volop slikte.
Zonder begeleiding afbouwen is sowieso niet verstandig en je krijgt altijd wel een beetje een dip in die periode heb ik begrepen, maar het verschil is me serieus gewoon echt te heftig om het afbouwen door te zetten.
Ik blijf dit dus gewoon onverminderd verder gebruiken. Het heeft misschien wel wat negatieve invloed op mijn nachtrust en mijn bloeddruk, hoewel dat niet direct te bewijzen is; door mijn ADHD slaap ik sowieso slecht en mijn angststoornissen werken daar ook aan mee. Dat kan de verhoogde bloeddruk ook wel verklaren, natuurlijk.
Daarbij zit ik ook altijd tussen de 4 muren hier thuis, en een gebrek aan beweging heeft ook geen goede invloed op je bloeddruk en dergelijke.
Maar over 5 weken komt mijn vriendin hier naar toe, en dan trekken we er gewoon vaak op uit en gaan we leuke wandelingen maken en fietsen enzo!
Na een lang leven van veel ellende, tegenslag en onbegrip gaat het nu eindelijk een stuk beter.
Aantal jaren geleden met antidepressiva begonnen, maar alles gaat nu zo goed dat ik zoiets had van: nu moet het ook wel zonder kunnen.
Mijn therapeut wilde daar niet aan meewerken, want die zei: "Never change a winning team." Het gaat nu lekker, dus waarom ineens 1 van de meewerkende factoren wegnemen?
Ikzelf had zoiets van: waarom doorgaan met dat spul te slikken als het nu gewoon lekker met me gaat?
Zonder begeleiding ben ik dus heel voorzichtig gaan afbouwen met de antidepressiva, maar meteen verviel ik in mijn oude passiviteit en liet ik mijn huis verslonzen terwijl ik er de laatste tijd juist zo goed mee bezig ben ( K&W / Nieuwe woning aan het opknappen ) en ging mijn eetlust helemaal weg. Ook kreeg ik weer met wat problemen te maken, waar ik ineens veel minder goed mee om kon gaan dan toen ik het antidepressivum nog wel volop slikte.
Zonder begeleiding afbouwen is sowieso niet verstandig en je krijgt altijd wel een beetje een dip in die periode heb ik begrepen, maar het verschil is me serieus gewoon echt te heftig om het afbouwen door te zetten.
Ik blijf dit dus gewoon onverminderd verder gebruiken.
Het heeft misschien wel wat negatieve invloed op mijn nachtrust en mijn bloeddruk, hoewel dat niet direct te bewijzen is; door mijn ADHD slaap ik sowieso slecht en mijn angststoornissen werken daar ook aan mee. Dat kan de verhoogde bloeddruk ook wel verklaren, natuurlijk.Daarbij zit ik ook altijd tussen de 4 muren hier thuis, en een gebrek aan beweging heeft ook geen goede invloed op je bloeddruk en dergelijke.
Maar over 5 weken komt mijn vriendin hier naar toe, en dan trekken we er gewoon vaak op uit en gaan we leuke wandelingen maken en fietsen enzo!
Want je kunt niet alleen wandelen en fietsen?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
neequote:
Want je kunt niet alleen wandelen en fietsen?
@ToT
Hoe lang heb je het middel gebruikt en hoe lang heb je het de kans gegeven om te stoppen?
Toevallig ben ik donderdag voor de 2e gestopt en heel het weekend blijf ik binnen (hoewel ik net terug kom van boodschappen)
1e keer stopte ik abrupt zonder afbouwen en dat was slecht idee met korte duur
Nu heb ik het afgebouwd en ga ik uit van een week met dipje en daarna weer normaal.
Wel bijzonder dat mijn psycholoog en hoofdbehandelaar alleen even geinformeerd werden door mij, en beide mij aanboden om bij tegenslag een gesprek met de psychiater om evt een ander vervangend middel voor te schrijven.
Hoe lang heb je het middel gebruikt en hoe lang heb je het de kans gegeven om te stoppen?
Toevallig ben ik donderdag voor de 2e gestopt en heel het weekend blijf ik binnen (hoewel ik net terug kom van boodschappen)
1e keer stopte ik abrupt zonder afbouwen en dat was slecht idee met korte duur
Nu heb ik het afgebouwd en ga ik uit van een week met dipje en daarna weer normaal.
Wel bijzonder dat mijn psycholoog en hoofdbehandelaar alleen even geinformeerd werden door mij, en beide mij aanboden om bij tegenslag een gesprek met de psychiater om evt een ander vervangend middel voor te schrijven.
Hell To The Liars
Hier gaat het ook lekker. Mn ouders hadden gisteren ruzie en in de avond leek het over te zijn. Ze deden in ieder geval weer normaal. Maar sinds vanochtend praat mn moeder niet meer met mn vader en mij 
naja ze schreeuwt wel verwijten naar hem als hij iets vraagt maar ik praat gewoon niet tegen dr. Vorig jaar heb ik dat ook n week volgehouden.
Maar goed, wel weer een goede reden om te kijken naar het emigratieproces
naja ze schreeuwt wel verwijten naar hem als hij iets vraagt maar ik praat gewoon niet tegen dr. Vorig jaar heb ik dat ook n week volgehouden.Maar goed, wel weer een goede reden om te kijken naar het emigratieproces
Een jaar of 4 gebruikt en ik heb een maandje geminderd. Nou ja....geminderd en tegen het laatst al gestopt, dus eigenlijk veel te snel en ook een te korte periode om echt te kijken of het zou bijtrekken of niet, maar het verschil was me gewoon echt te groot.quote:
@ToT
Hoe lang heb je het middel gebruikt en hoe lang heb je het de kans gegeven om te stoppen?
Toevallig ben ik donderdag voor de 2e gestopt en heel het weekend blijf ik binnen (hoewel ik net terug kom van boodschappen)
1e keer stopte ik abrupt zonder afbouwen en dat was slecht idee met korte duur
Nu heb ik het afgebouwd en ga ik uit van een week met dipje en daarna weer normaal.
Wel bijzonder dat mijn psycholoog en hoofdbehandelaar alleen even geinformeerd werden door mij, en beide mij aanboden om bij tegenslag een gesprek met de psychiater om evt een ander vervangend middel voor te schrijven.
Wat te doen bij gebrek aan concentratie?
Hoe kan ik ervoor zorgen dat het me toch lukt om iets te schrijven of een vraag te beantwoorden in een gesprek?
Ik doe echt mijn best en probeer het op verschillende momenten (het schrijven), maar het lukt me toch niet. Denkblokkades zoals ik die ervaar bij faalangst, maar dan zonder de angst. Heel frustrerend want ik kan niet reageren zoals ik zou willen en daardoor voel ik me vaak ook schuldig en dom.
Hoe kan ik ervoor zorgen dat het me toch lukt om iets te schrijven of een vraag te beantwoorden in een gesprek?
Ik doe echt mijn best en probeer het op verschillende momenten (het schrijven), maar het lukt me toch niet. Denkblokkades zoals ik die ervaar bij faalangst, maar dan zonder de angst. Heel frustrerend want ik kan niet reageren zoals ik zou willen en daardoor voel ik me vaak ook schuldig en dom.
Why are you wearing that stupid man suit?
Gun jezelf eens de tijd..quote:
Wat te doen bij gebrek aan concentratie?
Hoe kan ik ervoor zorgen dat het me toch lukt om iets te schrijven of een vraag te beantwoorden in een gesprek?
Ik doe echt mijn best en probeer het op verschillende momenten (het schrijven), maar het lukt me toch niet. Denkblokkades zoals ik die ervaar bij faalangst, maar dan zonder de angst. Heel frustrerend want ik kan niet reageren zoals ik zou willen en daardoor voel ik me vaak ook schuldig en dom.
Wil eens niet zo perfect zijn.
Ik vraag mij af of die angst er wel of niet is. Het lijkt alsof je een hoop omzet in woede (gericht naar jezelf).
Dus probeer positief te zijn (over jezelf). Dan komt die ruimte vanzelf.
Succes.quote:
Hier gaat het ook lekker. Mn ouders hadden gisteren ruzie en in de avond leek het over te zijn. Ze deden in ieder geval weer normaal. Maar sinds vanochtend praat mn moeder niet meer met mn vader en mij
Maar goed, wel weer een goede reden om te kijken naar het emigratieproces
Heeft het te maken met een gebrek aan interesse in wat de ander te zeggen heeft? Komen er andere emoties bij kijken waardoor je blokkeert? Ik weet dat als ik boos word, het bij mij ook blokkeert.quote:
Wat te doen bij gebrek aan concentratie?
Hoe kan ik ervoor zorgen dat het me toch lukt om iets te schrijven of een vraag te beantwoorden in een gesprek?
Ik doe echt mijn best en probeer het op verschillende momenten (het schrijven), maar het lukt me toch niet. Denkblokkades zoals ik die ervaar bij faalangst, maar dan zonder de angst. Heel frustrerend want ik kan niet reageren zoals ik zou willen en daardoor voel ik me vaak ook schuldig en dom.
Sowiesoquote:
Maar de UK en Australië lijken me wel leuk
Ik spreek de taal ook en dat is wel een vereiste. Ik heb niet echt een talenknobbel om een nieuwe taal te leren 
Ik gun mezelf de tijd. Als het na een uur proberen niet lukt probeer ik het later nog een keer, wanneer ik even meer energie heb. Maar ook dan lukt het vaak niet.quote:
[..]
Gun jezelf eens de tijd..
Wil eens niet zo perfect zijn.
Ik vraag mij af of die angst er wel of niet is. Het lijkt alsof je een hoop omzet in woede (gericht naar jezelf).
Dus probeer positief te zijn (over jezelf). Dan komt die ruimte vanzelf.
Er is geen angst over de taak. Dat heb ik bij faalangst wel.
Ik heb wel een groot deel van de tijd last van spanning zonder dat ik weet waar het van komt. En die woede, ja die is er ook. Maar die dingen zijn er al heel lang en worden niet beter, zijn mijns inziens niet de oorzaak van het blokkeren maar bestaan ernaast. Ik wil alleen weten hoe ik dit specifieke probleem kan oplossen. Die andere dingen kunnen niet worden opgelost.
Ik denk niet dat het te maken heeft met positief zijn over mezelf. Het hangt samen met mijn gebrek aan energie.
Nee, maar dat heb ik ook vaakquote:Op zondag 6 maart 2016 10:51 schreef ToT het volgende:
[..]
Heeft het te maken met een gebrek aan interesse in wat de ander te zeggen heeft? Komen er andere emoties bij kijken waardoor je blokkeert? Ik weet dat als ik boos word, het bij mij ook blokkeert.
.In een gesprek zijn er wel emoties. Ik ben dan vaak gespannen. Dat heeft er sowieso mee te maken. Dus als iemand me een vraag stelt is mijn meest gegeven antwoord: 'ik weet het niet' of een antwoord dat niet helemaal klopt/niet volledig is waardoor ik een verkeerd beeld geef en boos word op mezelf. Ik kan beter helemaal niets zeggen, daar voel ik me beter bij. Maar dan heeft hulpverlening ook geen zin.
Maar als ik bijvoorbeeld een reactie hier op fok! wil typen of een uitgebreide mail van een vriendin wil beantwoorden, zit ik alleen en hoef ik niet binnen een paar seconden te reageren dus heb ik die spanning niet, maar dan heb ik het dus ook.
Is er niet gewoon een simpel trucje?
Why are you wearing that stupid man suit?
Heel herkenbaar probleem.quote:
[..]
Nee, maar dat heb ik ook vaak
In een gesprek zijn er wel emoties. Ik ben dan vaak gespannen. Dat heeft er sowieso mee te maken. Dus als iemand me een vraag stelt is mijn meest gegeven antwoord: 'ik weet het niet' of een antwoord dat niet helemaal klopt/niet volledig is waardoor ik een verkeerd beeld geef en boos word op mezelf. Ik kan beter helemaal niets zeggen, daar voel ik me beter bij. Maar dan heeft hulpverlening ook geen zin.
Maar als ik bijvoorbeeld een reactie hier op fok! wil typen of een uitgebreide mail van een vriendin wil beantwoorden, zit ik alleen en hoef ik niet binnen een paar seconden te reageren dus heb ik die spanning niet, maar dan heb ik het dus ook.
Is er niet gewoon een simpel trucje?
Soms is het zelfs zo erg dat ik precies weet wat ik ABSOLUUT NIET moet zeggen, maar door de spanningen gooi ik het er dan toch alsnog er uit, zelfs al klopt het soms niet eens; dan maak ik het me nodeloos moeilijk! (Maar dat gebeurt alleen als de spanning echt extreem zijn; normaal kan ik het mezelf wel moeilijk maken, maar klopt het wel wat ik zeg. ) Met typen heb je idd meer tijd om goed te kunnen formuleren wat je wil zeggen.Wat het beste werkt is nonchalanter worden; hoe minder druk je je om iets maakt, hoe minder impact het op de situatie heeft en hoe beter je je kunt uitdrukken.
Da's natuurlijker makkelijker gezegd dan gedaan. Een andere mogelijkheid is kijken of je de situatie even kunt onderbreken; zeggen dat je ff een time-out nodig hebt of zo, of dat je hoofd even overloopt. In zo'n geval werkt het het beste als je zelfs echt even weg loopt, al is het alleen maar de kamer uit; vaak valt er al gelijk een last van je af en weet je precies wat je moet zeggen. Soms is zo'n klein momentje al voldoende.
Kun je niet weglopen, kijk of je dan even een stilte kunt inlassen, of het gesprek even op een lager pitje kunt zetten of zo of zelfs even een ander onderwerp kunt aansnijden.
Ik heb geloof ik een angstaanval gehad vannacht. Angsten verdragen, en toch je ding blijven doen. Moeilijk!
== houdt van sterke anekdotes voor op feesten en partijen ==
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
Met 'het klopt niet wat ik zeg' bedoel ik trouwens niet dat het niet waar is, maar dat ik het niet kan zeggen zoals ik het bedoel waardoor een ander een beeld krijgt dat niet overeenkomt met hoe het daadwerkelijk is. Of dat ik een slecht voorbeeld geef van iets, omdat ik niet op het betere kan komen. En soms komt er dus helemaal niets in me op, terwijl ik het heus wel weet, maar voel ik me verplicht tot antwoord geven dus zeg ik maar wat.quote:
[..]
Heel herkenbaar probleem.
Wat het beste werkt is nonchalanter worden; hoe minder druk je je om iets maakt, hoe minder impact het op de situatie heeft en hoe beter je je kunt uitdrukken.
Da's natuurlijker makkelijker gezegd dan gedaan. Een andere mogelijkheid is kijken of je de situatie even kunt onderbreken; zeggen dat je ff een time-out nodig hebt of zo, of dat je hoofd even overloopt. In zo'n geval werkt het het beste als je zelfs echt even weg loopt, al is het alleen maar de kamer uit; vaak valt er al gelijk een last van je af en weet je precies wat je moet zeggen. Soms is zo'n klein momentje al voldoende.
Kun je niet weglopen, kijk of je dan even een stilte kunt inlassen, of het gesprek even op een lager pitje kunt zetten of zo of zelfs even een ander onderwerp kunt aansnijden.
Nonchalanter worden zit er niet in ...
Time-out kan inderdaad werken, dat heb ik ervaren bij faalangst, maar ik weet niet hoe praktisch het is bij een gesprek. Ik heb namelijk continu last ervan, kan moeilijk elke 10 minuten weglopen voor 10 minuten om de vragen vervolgens opnieuw te beantwoorden
Ik ga het wel proberen, bedankt voor de tip
Weet je ook nog iets voor het schrijven?
Ik heb ook vaak dat ik na een gesprek van plan ben om het dan de volgende keer beter te omschrijven, om alles recht te zetten, maar dat durf ik dan niet meer. Soms is het ook te ingewikkeld om het goed te kunnen verwoorden en hoe meer ik zeg, hoe verwarrender het wordt. De conclusie is altijd: ik had beter niets kunnen zeggen.
[ Bericht 0% gewijzigd door kuolema op 06-03-2016 18:02:20 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
Tik hem aan.quote:
Ik heb geloof ik een angstaanval gehad vannacht. Angsten verdragen, en toch je ding blijven doen. Moeilijk!
Ik heb 3 uur wakker gelegen tot half vijf, alsof er continue 5 kg op mijn borst lag en tijdens 4 uur slaap merkte ik wel dat medicatie afbouwen toch best serieuze bezigheid is.
Maar t lukt voorlopig, ben 3 uur uit huis geweest afgelopen dagen dus paniekaanvallen in een supermarkt of drukke ruimte kunnen niet voorkomen. Dinsdag weer de draad oppakken
Hell To The Liars
Ja met therapie wordt er vaak wel gezegd dat het goed is om later nog een keer terug te komen op de situatie, maar mijn persoonlijke ervaring leert dat je dan gewoon weer de wind van voren krijgt: "Ik HAD je toch al verteld dat....." enz.quote:
Time-out kan inderdaad werken, dat heb ik ervaren bij faalangst, maar ik weet niet hoe praktisch het is bij een gesprek. Ik heb namelijk continu last ervan, kan moeilijk elke 10 minuten weglopen voor 10 minuten om de vragen vervolgens opnieuw te beantwoorden
Ik ga het wel proberen, bedankt voor de tip
Weet je ook nog iets voor het schrijven?
Ik heb ook vaak dat ik na een gesprek van plan ben om het dan de volgende keer beter te omschrijven, om alles recht te zetten, maar dat durf ik dan niet meer. Soms is het ook te ingewikkeld om het goed te kunnen verwoorden en hoe meer ik zeg, hoe verwarrender het wordt. De conclusie is altijd: ik had beter niets kunnen zeggen.
Dan zijn ze vaak doof voor je argumenten waar je dan alsnog mee komt aandragen.
Wat betreft in extreme situaties door paniek dingen zeggen die niet kloppen; dat overkomt me gelukkig maar zelden hoor.
Wat voor problemen heb je met schrijven dan? Ik dacht dat je schriftelijk er toch juist wel vrij goed uit kwam?
Heb je meer last van die 'blokkades' wanneer de vragen (en bijgevoegde verhalen etc) heel ingewikkeld worden?quote:
Wat te doen bij gebrek aan concentratie?
Hoe kan ik ervoor zorgen dat het me toch lukt om iets te schrijven of een vraag te beantwoorden in een gesprek?
Ik doe echt mijn best en probeer het op verschillende momenten (het schrijven), maar het lukt me toch niet. Denkblokkades zoals ik die ervaar bij faalangst, maar dan zonder de angst. Heel frustrerend want ik kan niet reageren zoals ik zou willen en daardoor voel ik me vaak ook schuldig en dom.
Heb je hier over het algemeen gesproken minder last van wanneer iemand je juist een heel makkelijke vraag stelt?
En welk type vragen zijn voor jou juist heel makkelijk? Zijn dat de antwoorden die je er zo uit kunt flappen? (zoals "Weet je hoe laat het is?"
Als je het antwoord om de één of andere reden niet (goed) kunt geven en (uiteindelijk) "Ik weet het niet" terugzegt (wat feitelijk niet echt helemaal in overeenstemming is met dat wat je wilde zeggen omdat je om de één of andere ondefineerbare vage reden het idee dat je hebt niet via communicatie overgebracht krijgt) en daar vervolgens niet tevreden mee bent, dan is één iets wat je zou kunnen proberen je "Ik weet het niet" te herformuleren naar een antwoord wat enerzijds wel/beter klopt en anderzijds makkelijker uit te spreken is (voor mezelf is dit gewoonlijk klakkeloos de waarheid eruit gooien), bijvoorbeeld een "Ik weet niet zo goed wat ik hierop moet zeggen" of "Ik heb wel een idee/gevoel in m'n hoofd, maar krijg het niet voor elkaar iets te bedenken waarmee ik dat idee/gevoel op de juiste manier kan overbrengen". Beetje zoiets.
Het voordeel van klakkeloos de waarheid eruit gooien t.o.v. "Ik weet het niet" zeggen, is dat je preciezer aangeeft wat zich op dat moment in jou afspeelt en daarmee maak je je praatpartner beter duidelijk waar het bij het geven van je antwoord vast aan het lopen is. Je moet zelf maar kijken of dit voor jou te overwegen valt en eventueel bij wie (hulpverlener?).
Als ik even de juiste woorden niet kan vinden, vul ik het soms maar met "dinges" aan, das een beetje een soort "opvulwoord", kan eventueel later wel melden wat ik daarmee bedoelde (maar meestal weet die ander dat tegen die tijd zelf al, vanwege de context).
En nog even een vraagje: Probeer je in principe zo volledig mogelijk te zijn in je antwoorden? Zo ja, dan is dit iets waar ikzelf vaak tegenaan liep en dat heb ik goed opgelost door (zodra dingen erg uitgebreid en/of gedetailleerd worden en ik liefst zo volledig mogelijk wil zijn) dingen simpel te houden, tot de essentie terug te brengen. Vaak zijn meerdere vragen bijvoorbeeld eigenlijk een aaneenschakeling van vragen die eigenlijk allemaal wel met elkaar te maken hebben. Dan beantwoord ik de vragen niet letterlijk per vraag, maar geef ik antwoord op het onderwerp dat de ander met mij wil bespreken. Op deze manier kan ik in elk geval het belangrijkste beantwoorden. Maar ik weet niet zeker of dit bij jou ook zo werkt.
Gewoon de waarheid eruit flappen. Dus ook wanneer je "vastloopt" of er niet doorheen kunt komen. Das tenminste wat ik tegenwoordig doe (heb 't hierboven al wat beschreven). Dus als iemand mij iets vraagt en ik ben daardoor behoorlijk verbouwereerd, dan zal ik wsl "Eh...ik ben best wel verbouwereerd!" en daarna eventueel zelf gerichte vragen stellen om erachter te komen wat die ander nou -eigenlijk- van mij wil weten.quote:
[..]
Ik gun mezelf de tijd. Als het na een uur proberen niet lukt probeer ik het later nog een keer, wanneer ik even meer energie heb. Maar ook dan lukt het vaak niet.
Er is geen angst over de taak. Dat heb ik bij faalangst wel.
Ik heb wel een groot deel van de tijd last van spanning zonder dat ik weet waar het van komt. En die woede, ja die is er ook. Maar die dingen zijn er al heel lang en worden niet beter, zijn mijns inziens niet de oorzaak van het blokkeren maar bestaan ernaast. Ik wil alleen weten hoe ik dit specifieke probleem kan oplossen. Die andere dingen kunnen niet worden opgelost.
Ik denk niet dat het te maken heeft met positief zijn over mezelf. Het hangt samen met mijn gebrek aan energie.
[..]
Nee, maar dat heb ik ook vaak
In een gesprek zijn er wel emoties. Ik ben dan vaak gespannen. Dat heeft er sowieso mee te maken. Dus als iemand me een vraag stelt is mijn meest gegeven antwoord: 'ik weet het niet' of een antwoord dat niet helemaal klopt/niet volledig is waardoor ik een verkeerd beeld geef en boos word op mezelf. Ik kan beter helemaal niets zeggen, daar voel ik me beter bij. Maar dan heeft hulpverlening ook geen zin.
Maar als ik bijvoorbeeld een reactie hier op fok! wil typen of een uitgebreide mail van een vriendin wil beantwoorden, zit ik alleen en hoef ik niet binnen een paar seconden te reageren dus heb ik die spanning niet, maar dan heb ik het dus ook.
Is er niet gewoon een simpel trucje?
Tweede tip is dus dingen terugbrengen tot de essentie
Als je weet dat je een slecht voorbeeld geeft (en dus eigenlijk niet helemaal tevreden bent met het huidige resultaat), dan zou je aan dat slechte voorbeeld nog kunnen toevoegen dat je wel weet dat het voorbeeld beter had gekund, maar dat je op dat moment gewoon even niets beters te binnen schoot.quote:
[..]
Met 'het klopt niet wat ik zeg' bedoel ik trouwens niet dat het niet waar is, maar dat ik het niet kan zeggen zoals ik het bedoel waardoor een ander een beeld krijgt dat niet overeenkomt met hoe het daadwerkelijk is. Of dat ik een slecht voorbeeld geef van iets, omdat ik niet op het betere kan komen. En soms komt er dus helemaal niets in me op, terwijl ik het heus wel weet, maar voel ik me verplicht tot antwoord geven dus zeg ik maar wat.
Dit is ook heel lastig. Tis een beetje vergelijkbaar met 'teveel hooi op je vork nemen' in de zin van een te grote hap in een enkele keer willen doen.quote:Nonchalanter worden zit er niet in ...
Time-out kan inderdaad werken, dat heb ik ervaren bij faalangst, maar ik weet niet hoe praktisch het is bij een gesprek. Ik heb namelijk continu last ervan, kan moeilijk elke 10 minuten weglopen voor 10 minuten om de vragen vervolgens opnieuw te beantwoorden
Ik ga het wel proberen, bedankt voor de tip
Weet je ook nog iets voor het schrijven?
Ik heb ook vaak dat ik na een gesprek van plan ben om het dan de volgende keer beter te omschrijven, om alles recht te zetten, maar dat durf ik dan niet meer. Soms is het ook te ingewikkeld om het goed te kunnen verwoorden en hoe meer ik zeg, hoe verwarrender het wordt. De conclusie is altijd: ik had beter niets kunnen zeggen.
Ik zal even een kleine opsomming geven van m'n tips:
-Dingen tot de essentie terugbrengen (eventueel die essentie terugkoppelen aan praatpartner)
-Gewoon letterlijk de waarheid eruit flappen, beter in elk geval half-goed dan gegarandeerd half-fout.
-Als je vastloopt (klinkt een beetje stom dat woord, maar kan ff niks beters bedenken zo snel
), gewoon beschrijven wat zich op dat moment in je hoofd afspeelt, desnoods geef je een vage omschrijving, dan kan de ander wellicht zelfs gaan meepuzzelen Er is vast nog wel meer, maar weet ik effe niet meer.
Vaak willen ze het gewoon niet horen, klopt dat?quote:
[..]
Ja met therapie wordt er vaak wel gezegd dat het goed is om later nog een keer terug te komen op de situatie, maar mijn persoonlijke ervaring leert dat je dan gewoon weer de wind van voren krijgt: "Ik HAD je toch al verteld dat....." enz.
Dan zijn ze vaak doof voor je argumenten waar je dan alsnog mee komt aandragen.
Absoluut!quote:
Vaak willen ze het gewoon niet horen, klopt dat?
Als ik zo dichtsla, is het altijd met een belangrijk, heftig meningsverschil en meestal met een autoritair persoon. De ander heeft dan vaak een standpunt die al dan niet ergens op is gebaseerd, maar die mening staat dan vast.
Kom je met goede argumenten die jouw standpunt ondersteunen, dan is dat allemaal jouw probleem; het onderwerp is al besproken en daarmee basta!
Uiteraard zijn er ook wel situaties waarin je WÉL op iets terug kunt komen en ook de ander naderhand dingen duidelijk kunt maken, maar de slechte ervaringen blijven je natuurlijk wel het meeste bijstaan he.
Heb je zelf enig idee waarom deze (jij noemt ze autoritaire) mensen dit doen?quote:
[..]
Absoluut!
Als ik zo dichtsla, is het altijd met een belangrijk, heftig meningsverschil en meestal met een autoritair persoon. De ander heeft dan vaak een standpunt die al dan niet ergens op is gebaseerd, maar die mening staat dan vast.
Kom je met goede argumenten die jouw standpunt ondersteunen, dan is dat allemaal jouw probleem; het onderwerp is al besproken en daarmee basta!
Uiteraard zijn er ook wel situaties waarin je WÉL op iets terug kunt komen en ook de ander naderhand dingen duidelijk kunt maken, maar de slechte ervaringen blijven je natuurlijk wel het meeste bijstaan he.
Want je bent er zo te horen in elk geval al over uit dat het ze in elk geval niet om de waarheid gaat, toch?
Betekent dit dat deze mensen jou iets wijs willen maken waarvan zowel jij als die ander eigenlijk beiden weten dat het niet klopt, en toch blijft ie stug volhouden?
En gebeurt het weleens dat die persoon dan toch zijn/haar standpunt wijzigt, maar dan naar een ander standpunt dat ook niet per se op waarheid hoeft te berusten?
Zoiets?
Als ik jou zo teruglees de afgelopen dagen herken ik veels te veel in jouw verhalen.quote:
[..]
Absoluut!
Als ik zo dichtsla, is het altijd met een belangrijk, heftig meningsverschil en meestal met een autoritair persoon. De ander heeft dan vaak een standpunt die al dan niet ergens op is gebaseerd, maar die mening staat dan vast.
Kom je met goede argumenten die jouw standpunt ondersteunen, dan is dat allemaal jouw probleem; het onderwerp is al besproken en daarmee basta!
Uiteraard zijn er ook wel situaties waarin je WÉL op iets terug kunt komen en ook de ander naderhand dingen duidelijk kunt maken, maar de slechte ervaringen blijven je natuurlijk wel het meeste bijstaan he.
Best bijzonder.
Ga er niet aan onderdoor, das mijn tip. Het sluimert erin en bij mij ging het opeens bam, burn out icm andere omstandigheden.
Hell To The Liars
Ja de reden is uiteraard wel steeds verschillend. Vaak zijn ze niet geïnteresseerd in zaken die voor hen minder relevant zijn, zoals werkdruk en dergelijke.quote:
[..]
Heb je zelf enig idee waarom deze (jij noemt ze autoritaire) mensen dit doen?
Want je bent er zo te horen in elk geval al over uit dat het ze in elk geval niet om de waarheid gaat, toch?
Betekent dit dat deze mensen jou iets wijs willen maken waarvan zowel jij als die ander eigenlijk beiden weten dat het niet klopt, en toch blijft ie stug volhouden?
En gebeurt het weleens dat die persoon dan toch zijn/haar standpunt wijzigt, maar dan naar een ander standpunt dat ook niet per se op waarheid hoeft te berusten?
Zoiets?
Maar met wellus/nietus situaties is het vaak zo dat als je in de eerste instantie met een zwak standpunt/zwak verweer aankwam, dat men denkt dat wat je daarna er over te zeggen hebt, net zo zwak en irrelevant zal zijn en daar hebben ze dan bij voorbaat al geen zin in.
Je moet dan met een extra sterk standpunt komen om de ander te overtuigen, dan dat je in de eerste instantie nodig zou hebben als je direct goed uit je woorden had kunnen komen.
Althans zo komt het vaak op mij over.
En geen idee of mensen zich vervolgens naar een ander verkeerd standpunt aanpassen. Ik had het over iets algemeens en je gaat nu allerlei verschillende hypothetische scenario's er bij halen.
Ja alles is dan natuurlijk mogelijk.
quote:
[..]
Als ik jou zo teruglees de afgelopen dagen herken ik veels te veel in jouw verhalen.
Best bijzonder.
Ga er niet aan onderdoor, das mijn tip. Het sluimert erin en bij mij ging het opeens bam, burn out icm andere omstandigheden.
Ik ben al een paar jaar arbeidsongeschikt door een burnout vanwege dit soort shit + nog veel privéproblemen.
Toen is bij mij ADHD en Asperger geconstateerd.
Ik heb altijd al wel gemerkt dat een werkomgeving gewoon slopend voor mij is. Had ik met school ook al. Maar toch alsmaar stug door blijven zetten, en doorgaan, en doorgaan, en doorgaan tot je echt volledig knapt.
En wat gebeurt er als je met deze mensen spreekt en wel meteen met een goed standpunt komt?quote:
[..]
Ja de reden is uiteraard wel steeds verschillend. Vaak zijn ze niet geïnteresseerd in zaken die voor hen minder relevant zijn, zoals werkdruk en dergelijke.
Maar met wellus/nietus situaties is het vaak zo dat als je in de eerste instantie met een zwak standpunt/zwak verweer aankwam, dat men denkt dat wat je daarna er over te zeggen hebt, net zo zwak en irrelevant zal zijn en daar hebben ze dan bij voorbaat al geen zin in.
Je moet dan met een extra sterk standpunt komen om de ander te overtuigen, dan dat je in de eerste instantie nodig zou hebben als je direct goed uit je woorden had kunnen komen.
Althans zo komt het vaak op mij over.
Ik doelde met "standpunt" eigenlijk meer op "argument ter ondersteuning van hun standpunt"quote:En geen idee of mensen zich vervolgens naar een ander verkeerd standpunt aanpassen. Ik had het over iets algemeens en je gaat nu allerlei verschillende hypothetische scenario's er bij halen.
Het ging er mij trouwens meer om of je dit soort hypothetische scenario's herkent, niet of je deze scenario's letterlijk zo hebt meegemaakt
.
Tja met menselijke interactie zul je de ene keer iemand wel kunnen overtuigen en de andre keer niet. Ik weet niet helemaal precies waar je naar toe wil gaan?quote:
[..]
En wat gebeurt er als je met deze mensen spreekt en wel meteen met een goed standpunt komt?
Okee.quote:Ik doelde met "standpunt" eigenlijk meer op "argument ter ondersteuning van hun standpunt"
Ik begreep niet zo goed waar jij heen wilde, dus vandaar dat ik doorvroegquote:
[..]
Tja met menselijke interactie zul je de ene keer iemand wel kunnen overtuigen en de andre keer niet. Ik weet niet helemaal precies waar je naar toe wil gaan?
[..]
Okee.
Maar denk je echt dat je deze mensen kunt overtuigen door jouw stelling als een fort dicht te moeten gaan bouwen terwijl zij gewoon blijven beweren dat de aarde plat is zeg maar? Das toch raar?
Waarom zou jij met kei-hard goed onderbouwde meningen/standpunten/argumenten/feiten/whatevers moeten komen terwijl die mensen die je probeert te overtuigen niet echt hun best daarvoor lijken te willen doen?
Ik wilde nergens naar toe; ik vertelde gewoon mijn ervaringen.quote:
[..]
Ik begreep niet zo goed waar jij heen wilde, dus vandaar dat ik doorvroeg
Maar denk je echt dat je deze mensen kunt overtuigen door jouw stelling als een fort dicht te moeten gaan bouwen terwijl zij gewoon blijven beweren dat de aarde plat is zeg maar? Das toch raar?
Waarom zou jij met kei-hard goed onderbouwde meningen/standpunten/argumenten/feiten/whatevers moeten komen terwijl die mensen die je probeert te overtuigen niet echt hun best daarvoor lijken te willen doen?
En tja, dat is iets waardoor ik me gewoon altijd echt machteloos voel; tegen een muur aan praten terwijl de ander te koppig is om naar je standpunten te willen luisteren. Ook in een relatie kan dat soms gebeuren, maar dan sla ik eigenlijk nooit dicht. Het is eigenlijk alleen bij autoritaire personen, zoals leidinggevenden of erg botte hulpverleners.
Wat gebeurt er dan bij die door jou genoemde hulpverleners/leidinggevenden/autoritaire mensen als je echt al hun argumenten compleet van tafel hebt geveegd? Zeg maar als ze er niet langer omheen kunnen en je hun elke onzinuitweg hebt afgenomen?quote:
[..]
Ik wilde nergens naar toe; ik vertelde gewoon mijn ervaringen.
En tja, dat is iets waardoor ik me gewoon altijd echt machteloos voel; tegen een muur aan praten terwijl de ander te koppig is om naar je standpunten te willen luisteren. Ook in een relatie kan dat soms gebeuren, maar dan sla ik eigenlijk nooit dicht. Het is eigenlijk alleen bij autoritaire personen, zoals leidinggevenden of erg botte hulpverleners.
En hoe zou je zelf gereageerd hebben als iemand net heeft bewezen dat iets wat jij dacht dat wel klopte, toch niet blijkt te kloppen? Zou je dan boos worden op die persoon, of zou je eerder je stelling aanpassen zodat die weer meer strookt met de werkelijkheid?
Dat dichtslaan is vervelend, maar ik kan niet echt zeggen waarom je dichtslaat. Dat heeft te maken met hoe jij persoonlijk werkt en dat is in dit geval lastig te schatten, daar ik je nooit gemeet heb
Ja als ik echt met de vuist op tafel sla kan ik mijn gelijk gelukkig vaak toch wel krijgen.quote:
[..]
Wat gebeurt er dan bij die door jou genoemde hulpverleners/leidinggevenden/autoritaire mensen als je echt al hun argumenten compleet van tafel hebt geveegd? Zeg maar als ze er niet langer omheen kunnen en je hun elke onzinuitweg hebt afgenomen?
En hoe zou je zelf gereageerd hebben als iemand net heeft bewezen dat iets wat jij dacht dat wel klopte, toch niet blijkt te kloppen? Zou je dan boos worden op die persoon, of zou je eerder je stelling aanpassen zodat die weer meer strookt met de werkelijkheid?
Dat dichtslaan is vervelend, maar ik kan niet echt zeggen waarom je dichtslaat. Dat heeft te maken met hoe jij persoonlijk werkt en dat is in dit geval lastig te schatten, daar ik je nooit gemeet heb
En als de ander gelijk blijkt te hebben, sla ik volledig dicht.
Maar het gaat nu allemaal te diep; ik maakte alleen een opmerking over iets wat iemand hier zei.
9 maanden thuis nu, met behoud van salarisquote:
[..]
Ik ben al een paar jaar arbeidsongeschikt door een burnout vanwege dit soort shit + nog veel privéproblemen.
Toen is bij mij ADHD en Asperger geconstateerd.
Ik heb altijd al wel gemerkt dat een werkomgeving gewoon slopend voor mij is. Had ik met school ook al. Maar toch alsmaar stug door blijven zetten, en doorgaan, en doorgaan, en doorgaan tot je echt volledig knapt.
Ga volgende week weer beginnen via 2e spoor.
Ben benieuwd of het weer gaat lukken allemaal, heb er vertrouwen in.
ADHD heb ik alle sympthonen van, maar niet in de jeugd dus dat viel af. Na 1 jaar had ik van een heleboel een beetje, toen ben ikzelf opzoek gegaan naar goede ggz-instelling en gezegd stop met diagnoses en luister en help gewoon.
Dat heeft heel goed uitgepakt
Hell To The Liars
Top!quote:
[..]
9 maanden thuis nu, met behoud van salaris
Ga volgende week weer beginnen via 2e spoor.
Ben benieuwd of het weer gaat lukken allemaal, heb er vertrouwen in.
ADHD heb ik alle sympthonen van, maar niet in de jeugd dus dat viel af. Na 1 jaar had ik van een heleboel een beetje, toen ben ikzelf opzoek gegaan naar goede ggz-instelling en gezegd stop met diagnoses en luister en help gewoon.
Dat heeft heel goed uitgepakt
Bij mij heeft de diagnose zelf juist veel geholpen, aangezien ik daardoor de juiste hulp kon krijgen en een aantal therapieën waar ik me EIN-DE-LIJK in kon vinden. Alles wat ik tot dat moment had gehad, ging om randverschijnselen van de problemen, maar gingen nooit om de kern van de zaak.
Vetgedrukte vind ik echt jammer om te horen. Vind 't ook jammer dat ik je hier niet echt advies over geven kan.quote:
[..]
Ja als ik echt met de vuist op tafel sla kan ik mijn gelijk gelukkig vaak toch wel krijgen.
En als de ander gelijk blijkt te hebben, sla ik volledig dicht.
Maar het gaat nu allemaal te diep; ik maakte alleen een opmerking over iets wat iemand hier zei.
@rest: Tis per DM afgewikkeld
Ja zolang ik gewoon niet te veel stress in m'n leven heb en niet te veel met autoritaire personen in contact kom, gaat het verder allemaal wel. Gewoon m'n eigen ding doen, omgaan met mensen waar ik mee om WIL gaan en niet waar ik verplicht 40 uur per week om MOET gaan en me tegenover hen moet verantwoorden en dergelijke.quote:
[..]
Vetgedrukte vind ik echt jammer om te horen. Vind 't ook jammer dat ik je hier niet echt advies over geven kan.
@rest: Tis per DM afgewikkeld
Ik heb zelf de diagnose gesteld haha en ben daar op gaan zoeken.quote:
[..]
Top!
Alles wat ik tot dat moment had gehad, ging om randverschijnselen van de problemen, maar gingen nooit om de kern van de zaak.
Bij die intake gezegd nou schrijf dit maar aan de zorgverzekeraar om te declareren en dit is mijn verhaal.
Dus, het is wel een uur reizen maar meer dan waard.
Hell To The Liars
Dit!quote:
[..]
Ja zolang ik gewoon niet te veel stress in m'n leven heb en niet te veel met autoritaire personen in contact kom, gaat het verder allemaal wel. Gewoon m'n eigen ding doen, omgaan met mensen waar ik mee om WIL gaan en niet waar ik verplicht 40 uur per week om MOET gaan en me tegenover hen moet verantwoorden en dergelijke.
Iedereen: Dit uitprinten en inlijsten
Top!
Daarom is mijn plan nog 2 jaar te werken en opleiding te doen en dan stoppen onder een baas te werkenquote:
[..]
Ja zolang ik gewoon niet te veel stress in m'n leven heb en niet te veel met autoritaire personen in contact kom, gaat het verder allemaal wel. Gewoon m'n eigen ding doen, omgaan met mensen waar ik mee om WIL gaan en niet waar ik verplicht 40 uur per week om MOET gaan en me tegenover hen moet verantwoorden en dergelijke.
Hell To The Liars
Je moet een uur reizen voor je therapeut?quote:
[..]
Ik heb zelf de diagnose gesteld haha en ben daar op gaan zoeken.
Bij die intake gezegd nou schrijf dit maar aan de zorgverzekeraar om te declareren en dit is mijn verhaal.
Dus, het is wel een uur reizen maar meer dan waard.
Wel fijn dat die zo meegaat in wat je zegt!
Ik wil op diverse posts reageren, maar t gaat te snel hier nu.
Ik ken het 'belastende' van werk en van allerlei dingen waarbij anderen betrokken zijn (ruzie, meningsverschillen, stress afreageren, enz) En daar kan ik ook van dichtslaan. Even niet meer weten wat te zeggen.
hmm, dit voelt als n halve post, sorry.
@Kuo: het klinkt toch ook als stress/overbelasting. Zou dat een rol kunnen spelen?
Ik ken het 'belastende' van werk en van allerlei dingen waarbij anderen betrokken zijn (ruzie, meningsverschillen, stress afreageren, enz) En daar kan ik ook van dichtslaan. Even niet meer weten wat te zeggen.
hmm, dit voelt als n halve post, sorry.
@Kuo: het klinkt toch ook als stress/overbelasting. Zou dat een rol kunnen spelen?
Super!quote:
[..]
Daarom is mijn plan nog 2 jaar te werken en opleiding te doen en dan stoppen onder een baas te werken
Tja ik heb 15 verschillende banen gehad en telkens ging het mis.
Alleen wijken we nu wel meer en meer van "Depressie en angst" af.
Ja terwijl ik zelf al in een grote stad woon..Maar daar vond ik niet de oplossing die ik zochtquote:
[..]
Je moet een uur reizen voor je therapeut?
Wel fijn dat die zo meegaat in wat je zegt!
Hell To The Liars
Ik wil de opleiding counselor doen met mijn ervaring en dan stoppen met stressvol werk om depressies en angst te vermijdenquote:
[..]
Super!
Tja ik heb 15 verschillende banen gehad en telkens ging het mis.
Alleen wijken we nu wel meer en meer van "Depressie en angst" af.
Maar ook om voldoening uit mijn werk en leven te halen
Hell To The Liars
Het gaat bij mij niet om discussies en argumenten.quote:
[..]
Ja met therapie wordt er vaak wel gezegd dat het goed is om later nog een keer terug te komen op de situatie, maar mijn persoonlijke ervaring leert dat je dan gewoon weer de wind van voren krijgt: "Ik HAD je toch al verteld dat....." enz.
Dan zijn ze vaak doof voor je argumenten waar je dan alsnog mee komt aandragen.
Wat betreft in extreme situaties door paniek dingen zeggen die niet kloppen; dat overkomt me gelukkig maar zelden hoor.
Wat voor problemen heb je met schrijven dan? Ik dacht dat je schriftelijk er toch juist wel vrij goed uit kwam?
Op zich heb ik geen moeite met schrijven.
Het probleem ligt bij mijn concentratie, die flink vermindert als mijn stemming slechter wordt. Ik kan heel lang bezig zijn met een eenvoudige post omdat ik mijn focus steeds verlies en zodra ik ergens goed over moet nadenken lukt dat dus niet. Mijn hoofd is gewoon leeg. En tegelijkertijd helemaal vol.
Ja. Ook door simpele vragen kan ik in 'paniek' (chaos in mijn hoofd) raken als ze onverwacht zijn, dan heb ik even de tijd nodig om het te verwerken. Maar dat is wat anders dan een completely blank mind waar ik het over heb.quote:
[..]
Heb je meer last van die 'blokkades' wanneer de vragen (en bijgevoegde verhalen etc) heel ingewikkeld worden?
Heb je hier over het algemeen gesproken minder last van wanneer iemand je juist een heel makkelijke vraag stelt?
En welk type vragen zijn voor jou juist heel makkelijk? Zijn dat de antwoorden die je er zo uit kunt flappen? (zoals "Weet je hoe laat het is?"
Ik vind 'ik weet het niet' toch makkelijker, ik zeg het namelijk heel vaak en als ik steeds moet zeggen dat ik niet kan nadenken komt dat wel heel stom over.quote:Als je het antwoord om de één of andere reden niet (goed) kunt geven en (uiteindelijk) "Ik weet het niet" terugzegt (wat feitelijk niet echt helemaal in overeenstemming is met dat wat je wilde zeggen omdat je om de één of andere ondefineerbare vage reden het idee dat je hebt niet via communicatie overgebracht krijgt) en daar vervolgens niet tevreden mee bent, dan is één iets wat je zou kunnen proberen je "Ik weet het niet" te herformuleren naar een antwoord wat enerzijds wel/beter klopt en anderzijds makkelijker uit te spreken is (voor mezelf is dit gewoonlijk klakkeloos de waarheid eruit gooien), bijvoorbeeld een "Ik weet niet zo goed wat ik hierop moet zeggen" of "Ik heb wel een idee/gevoel in m'n hoofd, maar krijg het niet voor elkaar iets te bedenken waarmee ik dat idee/gevoel op de juiste manier kan overbrengen". Beetje zoiets.
Het voordeel van klakkeloos de waarheid eruit gooien t.o.v. "Ik weet het niet" zeggen, is dat je preciezer aangeeft wat zich op dat moment in jou afspeelt en daarmee maak je je praatpartner beter duidelijk waar het bij het geven van je antwoord vast aan het lopen is. Je moet zelf maar kijken of dit voor jou te overwegen valt en eventueel bij wie (hulpverlener?).
Als ik even de juiste woorden niet kan vinden, vul ik het soms maar met "dinges" aan, das een beetje een soort "opvulwoord", kan eventueel later wel melden wat ik daarmee bedoelde (maar meestal weet die ander dat tegen die tijd zelf al, vanwege de context).
Ja, maar dat hoeft niet te betekenen dat je afwijkt van de essentie en je verhaal te lang wordt. Dat is niet mijn probleem.quote:En nog even een vraagje: Probeer je in principe zo volledig mogelijk te zijn in je antwoorden? Zo ja, dan is dit iets waar ikzelf vaak tegenaan liep en dat heb ik goed opgelost door (zodra dingen erg uitgebreid en/of gedetailleerd worden en ik liefst zo volledig mogelijk wil zijn) dingen simpel te houden, tot de essentie terug te brengen. Vaak zijn meerdere vragen bijvoorbeeld eigenlijk een aaneenschakeling van vragen die eigenlijk allemaal wel met elkaar te maken hebben. Dan beantwoord ik de vragen niet letterlijk per vraag, maar geef ik antwoord op het onderwerp dat de ander met mij wil bespreken. Op deze manier kan ik in elk geval het belangrijkste beantwoorden. Maar ik weet niet zeker of dit bij jou ook zo werkt.
Dat kan ik dus op dat moment niet zeggen omdat ik niet helder kan denken.quote:[..]
Gewoon de waarheid eruit flappen. Dus ook wanneer je "vastloopt" of er niet doorheen kunt komen. Das tenminste wat ik tegenwoordig doe (heb 't hierboven al wat beschreven). Dus als iemand mij iets vraagt en ik ben daardoor behoorlijk verbouwereerd, dan zal ik wsl "Eh...ik ben best wel verbouwereerd!" en daarna eventueel zelf gerichte vragen stellen om erachter te komen wat die ander nou -eigenlijk- van mij wil weten.
Tweede tip is dus dingen terugbrengen tot de essentie
[..]
Als je weet dat je een slecht voorbeeld geeft (en dus eigenlijk niet helemaal tevreden bent met het huidige resultaat), dan zou je aan dat slechte voorbeeld nog kunnen toevoegen dat je wel weet dat het voorbeeld beter had gekund, maar dat je op dat moment gewoon even niets beters te binnen schoot.
Dan kan ik dus niet, aangezien ik bijna volledig blokkeer.quote:[..]
Dit is ook heel lastig. Tis een beetje vergelijkbaar met 'teveel hooi op je vork nemen' in de zin van een te grote hap in een enkele keer willen doen.
Ik zal even een kleine opsomming geven van m'n tips:
-Dingen tot de essentie terugbrengen (eventueel die essentie terugkoppelen aan praatpartner)
-Gewoon letterlijk de waarheid eruit flappen, beter in elk geval half-goed dan gegarandeerd half-fout.
-Als je vastloopt (klinkt een beetje stom dat woord, maar kan ff niks beters bedenken zo snel
Er is vast nog wel meer, maar weet ik effe niet meer.
Why are you wearing that stupid man suit?
Helaas is die leefwijze niet voor iedereen mogelijk.quote:Op zondag 6 maart 2016 20:45 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Dit!
Iedereen: Dit uitprinten en inlijsten
Top!
Ik vind dat toch beter dan dat mensen zich agressief gaan gedragen omdat ze niet weten wat ze anders moeten doen. En dan kun je ook niet echt iets zeggen waar je later spijt van krijgt. Dat is dan weer het voordeel.quote:
Ik wil op diverse posts reageren, maar t gaat te snel hier nu.
Ik ken het 'belastende' van werk en van allerlei dingen waarbij anderen betrokken zijn (ruzie, meningsverschillen, stress afreageren, enz) En daar kan ik ook van dichtslaan. Even niet meer weten wat te zeggen.
hmm, dit voelt als n halve post, sorry.
@Kuo: het klinkt toch ook als stress/overbelasting. Zou dat een rol kunnen spelen?
Het niet kunnen nadenken is bij mij een kenmerk van depressie. Na ja, ik kan natuurlijk nog wel nadenken
Why are you wearing that stupid man suit?
quote:
[..]
Het gaat bij mij niet om discussies en argumenten.
Op zich heb ik geen moeite met schrijven.
Het probleem ligt bij mijn concentratie, die flink vermindert als mijn stemming slechter wordt. Ik kan heel lang bezig zijn met een eenvoudige post omdat ik mijn focus steeds verlies en zodra ik ergens goed over moet nadenken lukt dat dus niet. Mijn hoofd is gewoon leeg. En tegelijkertijd helemaal vol.
[..]
Ja. Ook door simpele vragen kan ik in 'paniek' (chaos in mijn hoofd) raken als ze onverwacht zijn, dan heb ik even de tijd nodig om het te verwerken. Maar dat is wat anders dan een completely blank mind waar ik het over heb.
[..]
Ik vind 'ik weet het niet' toch makkelijker, ik zeg het namelijk heel vaak en als ik steeds moet zeggen dat ik niet kan nadenken komt dat wel heel stom over.
[..]
Ja, maar dat hoeft niet te betekenen dat je afwijkt van de essentie en je verhaal te lang wordt. Dat is niet mijn probleem.
[..]
Dat kan ik dus op dat moment niet zeggen omdat ik niet helder kan denken.
[..]
Dan kan ik dus niet, aangezien ik bijna volledig blokkeer.
Oké, jammer dat je verder niet veel hebt aan mijn tips. Bij mij werkt het klakkeloos de waarheid eruit lullen wel goed, omdat ik dan alleen nog maar met feiten rekening hoef te houden, voor mij denkt dat dus makkelijk want ik hoef verder nergens over na te denken. Ik kan verder geen simpele trucjes bedenken waar je wat aan zou kunnen hebben in jouw omstandigheden, niet op die momenten zelf in elk geval.quote:
[..]
Helaas is die leefwijze niet voor iedereen mogelijk.
[..]
Ik vind dat toch beter dan dat mensen zich agressief gaan gedragen omdat ze niet weten wat ze anders moeten doen. En dan kun je ook niet echt iets zeggen waar je later spijt van krijgt. Dat is dan weer het voordeel.
Het niet kunnen nadenken is bij mij een kenmerk van depressie. Na ja, ik kan natuurlijk nog wel nadenken
Als mijn hoofd blanco is, dan maak ik er vaak maar een grapje van (tis niet alsof er op zulke momenten nog meer in zit voor mij
). Dit gaat mij vrij makkelijk af en is bij mij een soort standaardreactie geworden die bij anderen vaak nog wel "leukig" valt (vroeger zei ik dan gewoon niks, maar de responses zijn op mijn huidige manier veel beter). Als dit mij ook niet meer lukt, dan valt anderen op dat ik als het ware in het luchtledige zit te staren (is door ritalin sterk verminderd btw).Even voor de duidelijkheid:
Je gaf aan dat je hier meer last van wanneer je depressief bent. Heb je ook last van die volledige blokkades wanneer je niet depressief bent?
Ah crap, heb 't verkeerde weggehaald
Naja, in elk geval, als je (gebrek aan) energie een belangrijke trigger is, dan zou het wellicht handiger zijn om daar eens naar te gaan kijken, want je kunt nog zoveel trucjes bedenken om toch een "niet-stomme" reactie te geven, maar uiteindelijk lost dat de achterliggende oorzaak/oorzaken niet op.
Bij wat voor soort vragen krijg je deze blanco's eigenlijk?quote:[..]
Ja. Ook door simpele vragen kan ik in 'paniek' (chaos in mijn hoofd) raken als ze onverwacht zijn, dan heb ik even de tijd nodig om het te verwerken. Maar dat is wat anders dan een completely blank mind waar ik het over heb.
Bedankt voor de moeitequote:
[..]
[..]
Oké, jammer dat je verder niet veel hebt aan mijn tips. Bij mij werkt het klakkeloos de waarheid eruit lullen wel goed, omdat ik dan alleen nog maar met feiten rekening hoef te houden, voor mij denkt dat dus makkelijk want ik hoef verder nergens over na te denken. Ik kan verder geen simpele trucjes bedenken waar je wat aan zou kunnen hebben in jouw omstandigheden, niet op die momenten zelf in elk geval.
Als mijn hoofd blanco is, dan maak ik er vaak maar een grapje van (tis niet alsof er op zulke momenten nog meer in zit voor mij
Even voor de duidelijkheid:
Je gaf aan dat je hier meer last van wanneer je depressief bent. Heb je ook last van die volledige blokkades wanneer je niet depressief bent?
Ah crap, heb 't verkeerde weggehaald
Naja, in elk geval, als je (gebrek aan) energie een belangrijke trigger is, dan zou het wellicht handiger zijn om daar eens naar te gaan kijken, want je kunt nog zoveel trucjes bedenken om toch een "niet-stomme" reactie te geven, maar uiteindelijk lost dat de achterliggende oorzaak/oorzaken niet op.
[..]
Bij wat voor soort vragen krijg je deze blanco's eigenlijk?
.Ik ben maar een paar weken per jaar niet depressief
Maar wat ik bedoel is als het echt slechter gaat. Ja, als het beter gaat heb ik die blokkades ook, als ik gespannen ben.Ik heb geen idee hoe ik van gebrek aan energie af kom. Medicijnen helpen niet, andere behandeling heeft ook niet geholpen. Ik blijf activiteiten ondernemen. Maar dat maakt ook niet uit.
Wat voor vragen? Pff, lastig, ik kan geen voorbeelden bedenken. Daar ben ik ook altijd slecht in. Oh, wacht: dit soort vragen dus!
Alles waarvoor ik moet nadenken. Het maakt niet uit wat het onderwerp is. Als iemand vraagt wat ik vorige week heb gedaan. Hoe ik me voelde. Waarom ik iets wel of niet doe. Hoe het gaat (rotvraag). Wat mijn mening is over iets. Sowieso heb ik altijd moeite met open vragen.Dit dekt de lading niet helemaal, maar ik weet niet hoe ik het verder kan uitleggen.
Het moeilijkste vind ik om te reageren op een verhaal van een ander dat geen duidelijke vragen bij me oproept. Van nature reageer ik dan gewoon niet. Maar ja, dat is niet zo aardig.
Ik ben nu dus ook weer zo gefrustreerd dat ik niet kan uitleggen hoe ik het bedoel.
[ Bericht 1% gewijzigd door kuolema op 06-03-2016 23:22:19 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
En als je eerlijk zegt dat je af en toe niet weet hoe je moet reageren? Want het 'aardig gevonden willen worden' geeft ook stress en kan die blokkades juist oproepen lijkt me.quote:
[..]
Bedankt voor de moeite
Ik ben maar een paar weken per jaar niet depressief
Ik heb geen idee hoe ik van gebrek aan energie af kom. Medicijnen helpen niet, andere behandeling heeft ook niet geholpen. Ik blijf activiteiten ondernemen. Maar dat maakt ook niet uit.
Wat voor vragen? Pff, lastig, ik kan geen voorbeelden bedenken. Daar ben ik ook altijd slecht in. Oh, wacht: dit soort vragen dus!
Dit dekt de lading niet helemaal, maar ik weet niet hoe ik het verder kan uitleggen.
Het moeilijkste vind ik om te reageren op een verhaal van een ander dat geen duidelijke vragen bij me oproept. Van nature reageer ik dan gewoon niet. Maar ja, dat is niet zo aardig.
Ik ben nu dus ook weer zo gefrustreerd dat ik niet kan uitleggen hoe ik het bedoel.
Een paar maanden terug vroeg ik m'n moeder en een paar behandelaars al waarom ik zo graag gemogen wil worden. Want ben tot de conclusie gekomen dat het nauwelijks voordeel heeft (de meesten zien het toch niet) en er wordt grof misbruik van gemaakt. Het is voor mij ook een beetje een verslaving, of althans de manier waarop ik die emotie nu uit. Want wat levert het me nou op?quote:
[..]
En als je eerlijk zegt dat je af en toe niet weet hoe je moet reageren? Want het 'aardig gevonden willen worden' geeft ook stress en kan die blokkades juist oproepen lijkt me.
M'n moeder antwoordde dat het menselijk was, maar ik heb er last van en wil liefst van de door verslaving gemotiveerde "drang" af, want het is irritant als ik zeg maar steeds bij iedereen maar goedkeuring loop te zoeken
Ding is dat zodra ik het antwoord hierop heb, dat dat niet hoeft te betekenen dat ik "aardig gevonden willen worden" compleet afschaf oid, maar ik kan dan tenminste wel kiezen.
Wat is de waarde van een mens die de menselijke eigenschap om zelf te kunnen kiezen verliest? Ik vind dit fascinerend. Volgens mij zien veel mensen dit juist als een taboe, veel mensen willen geloven dat ze een vrije keus hebben, maar kritiek is als gif voor ze. En dat is al helemaal bizar, maar voor mij wel noodzakelijk om te overleven. Want zolang ik dat niet doe, ga ik alleen maar depressiever worden.
Lang verhaal bla bla
Korte samenvatting is dat ik chronisch ziek ben, heb eind 2014 m'n diagnose gehad, fibromyalgie.quote:
Maar eigenlijk vanaf het moment dat ik op samen ben gaan wonen (18, ben nu 22). Ben ik alleen maar op m'n gezicht aan het gaan. Heb moeten stoppen met m'n hobby, en bijbaan. Heb in 2015 een revalidatietraject afgesloten met de boodschap "geen van de doelen is behaald", toen nog even doorgemodderd met school en in november besloten te stoppen.
Wonder boven wonder in december een baan gevonden. Maar vanaf toen is de "paniek" toegeslagen, de zenuwen krijgen van moeten werken. Buiten werken niks meer durven te doen, niet eens meer m'n uurtje fysio, en toen werd ik ziek 3 weken geleden, en daar ben ik zo van over de paniek geraakt dat m'n vriend me uiteindelijk mee naar de huisarts heeft genomen. Daar heb ik alprazolam gehad, en een doorverwijzing naar de GGZ. Die zouden me bellen (het is nu bijna 1 week verder). M'n pilletjes zijn bijna op. Ik probeer ze niet te nemen als ik mensen om me heen heb omdat het dan wel "gaat".
Maar m'n intake zal ook nog minstens een maand duren, en m'n vriend werkt nu veel dagen thuis maar kan dat ook niet blijven doen. Maar als de paniek me echt hoog zit, dan wil ik het liefst alle pillen in huis verzamelen en nemen. Ik doe het niet, maar de gedachte is er wel.
Ik weet niet eens hoe ik komende maand moet overleven. Die rotpillen kosten me 20 euro voor een week tot ik een papiertje daarvoor krijg en ik heb geen baan meer. Heb ontslag genomen maandag..
En ik durf ook niet meer goed naar de huisarts voor die pillen, want dan zal ik toch moeten gaan praten. Ik wil m'n verhaal eindelijk eens doen bij een echte professional. Geen Mindfullness psycholoog die denkt dat ze m'n problemen weg kan nemen met een stom riviertje met blaadjes om m'n "zorgen" aan mee te geven. Ik snap wel dat dat kan helpen hoor, maar ik heb ECHTE problemen, tot voor kort kon ik echt nog wel onderscheid maken tussen onbenullig of niet.
Ik heb verdomme echte zorgen, en niemand neemt me serieus in de medische wereld. En nu durf ik mezelf ook niet meer serieus te nemen. Ik weet gewoon niet meer wanneer ik me terecht of onterecht druk maak om iets.
Ok die was niet zo kort, maar het moest eruit.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Helaas welquote:
Zijn er hier mensen die ervaring hebben met paniekaanvallen?
I got two dudes that turned into raspberry slushy and flushed down my toilet. I can't even take a proper dump in there.
Succes Frip.
Probeer vooruit te kijken, sleep je door deze weken heen en zorg dat je dan en nu jezelf laat horen.
Jij bepaald wat jij wilt.
Je moet niks.
Probeer vooruit te kijken, sleep je door deze weken heen en zorg dat je dan en nu jezelf laat horen.
Jij bepaald wat jij wilt.
Je moet niks.
Ik moet zeggen, ik ben ook wel een beetje huiverig aan het worden voor psychologen
M'n eerste in het revalidatiecentrum, kon niks anders dan "oooooh meisje wat erg en je bent nog zo jong roepen" en vond een zonnig terrasje in de stad meerdere keren een goede plek voor een sessie.
En de tweede was dus echt van de Mindfullness. En mijn Mindfullness riviertje is ondertussen een beek met in m'n hoofd verzopen medisch personeel. Niet echt, maar het idee voelt gewoon lekker soms
M'n eerste in het revalidatiecentrum, kon niks anders dan "oooooh meisje wat erg en je bent nog zo jong roepen" en vond een zonnig terrasje in de stad meerdere keren een goede plek voor een sessie.
En de tweede was dus echt van de Mindfullness. En mijn Mindfullness riviertje is ondertussen een beek met in m'n hoofd verzopen medisch personeel. Niet echt, maar het idee voelt gewoon lekker soms
Maar weet je niet wat je denkt? Of denk je bij open vragen zo veel verschillende dingen dat je niet kunt kiezen wat je wil/ moet antwoorden en dan blanco blijft?quote:
[..]
Bedankt voor de moeite
Ik ben maar een paar weken per jaar niet depressief
Ik heb geen idee hoe ik van gebrek aan energie af kom. Medicijnen helpen niet, andere behandeling heeft ook niet geholpen. Ik blijf activiteiten ondernemen. Maar dat maakt ook niet uit.
Wat voor vragen? Pff, lastig, ik kan geen voorbeelden bedenken. Daar ben ik ook altijd slecht in. Oh, wacht: dit soort vragen dus!
Dit dekt de lading niet helemaal, maar ik weet niet hoe ik het verder kan uitleggen.
Het moeilijkste vind ik om te reageren op een verhaal van een ander dat geen duidelijke vragen bij me oproept. Van nature reageer ik dan gewoon niet. Maar ja, dat is niet zo aardig.
Ik ben nu dus ook weer zo gefrustreerd dat ik niet kan uitleggen hoe ik het bedoel.
Ik denk dat met een beetje sceptisch zijn niets mis is, houd je wakker. Aan de andere kant als iets je alleen maar tegen staat is de kans van slagen ook niet zo groot. De meeste mensen hebben wel meerdere therapeuten/ verschillende therapieën/ soorten medicatie moeten proberen tot er iets aansloeg. Sterkte. Paniekaanvallen zijn kut.quote:
Ik moet zeggen, ik ben ook wel een beetje huiverig aan het worden voor psychologen
M'n eerste in het revalidatiecentrum, kon niks anders dan "oooooh meisje wat erg en je bent nog zo jong roepen" en vond een zonnig terrasje in de stad meerdere keren een goede plek voor een sessie.
En de tweede was dus echt van de Mindfullness. En mijn Mindfullness riviertje is ondertussen een beek met in m'n hoofd verzopen medisch personeel. Niet echt, maar het idee voelt gewoon lekker soms
Ik heb ook last (gehad) van paniekaanvallen, zo erg dat het van mij allemaal niet meer hoefde. Ben naar de dokter gegaan en die vroeg wat ik wilde, gevraagd om professionele hulp en werd doorverwezen naar psycholoog (was vorig jaar, was 23).quote:
Ik moet zeggen, ik ben ook wel een beetje huiverig aan het worden voor psychologen
M'n eerste in het revalidatiecentrum, kon niks anders dan "oooooh meisje wat erg en je bent nog zo jong roepen" en vond een zonnig terrasje in de stad meerdere keren een goede plek voor een sessie.
En de tweede was dus echt van de Mindfullness. En mijn Mindfullness riviertje is ondertussen een beek met in m'n hoofd verzopen medisch personeel. Niet echt, maar het idee voelt gewoon lekker soms
Ben daar erg goed geholpen, gewoon intake gesprek gehad, is toen paniekstoornis met agorafobie vastgesteld. Daarna eerst uitgelegd gekregen wat het precies is, waardoor het komt (lichaam technisch gezien) en daarna gewoon behandeling gekregen. Hoe een paniekaanval te stoppen en rustig te worden, en belangrijker nog wat ik kan doen om het te voorkomen. Ben nu bijna 9 maanden paniek vrij.
Mindfullnes en dergelijke dus geen ervaring mee, het zielig gevonden worden ook niet, ben ik ook heel blij mee, ik betaalde niet voor een aai over mijn bol, maar om geholpen te worden.
I got two dudes that turned into raspberry slushy and flushed down my toilet. I can't even take a proper dump in there.
Ik was vorige week al bij de huisarts geweest. Maar voor een doorverwijzing moest ik eerst nog langs de "maatschappelijk werker" van de praktijk, weet de officiële titel even niet.quote:
[..]
Ik heb ook last (gehad) van paniekaanvallen, zo erg dat het van mij allemaal niet meer hoefde. Ben naar de dokter gegaan en die vroeg wat ik wilde, gevraagd om professionele hulp en werd doorverwezen naar psycholoog (was vorig jaar, was 23).
Ben daar erg goed geholpen, gewoon intake gesprek gehad, is toen paniekstoornis met agorafobie vastgesteld. Daarna eerst uitgelegd gekregen wat het precies is, waardoor het komt (lichaam technisch gezien) en daarna gewoon behandeling gekregen. Hoe een paniekaanval te stoppen en rustig te worden, en belangrijker nog wat ik kan doen om het te voorkomen. Ben nu bijna 9 maanden paniek vrij.
Mindfullnes en dergelijke dus geen ervaring mee, het zielig gevonden worden ook niet, ben ik ook heel blij mee, ik betaalde niet voor een aai over mijn bol, maar om geholpen te worden.
Nou toen ik zei dat ik hulp wilde omdat ik mezeld niet meer bij elkaar hield was dat toch niet goed genoeg hoor, wat voor hulp verwachtte ik dan, en wat wilde ik dan. En wat moesten ze dan voor me doen. Mijn vriend zegt "ja daarvoor komen we bij U he, we weten het niet meer". "Ja maar je weet toch wel waarvoor u komt". Vriend wijst naar mij, die ondertussen al weer in een zenuwinzinking huilaanval is gestort want ik zat toen toch echt op m'n laagst "ze heeft hulp nodig".
En toen waren wij opeens vijandig omdat ik zei dat ik me al heel lang nergens serieus genomen voel, hier vaak zat heb gezeten voor slaapproblemen, pijn, dat het niet ging met m'n gezondheid en m'n leven, en ik word iedere keer naar huis gestuurd "je bent te jong voor medicijnen". Dus ik weet het niet meer.
Dus ik heb er echt een heel hard hoofd in
ik heb daar zo vaak met een open houding gezeten, jaren fysio gevolgd, milde bullshit pijnstillers van de huisarts geprobeerd "want het sterke spul gaan we niet doen. Je moet nog heel veel jaar mee". En op het moment dat ik instort ben ik de vijand? Jullie hebben ooit met me samen willen werken ja!!?!!!!!? Ja daar heb ik wat aan, dat ik nog wel even mee moet, als alle ellende en beperkingen, pijn en slaapproblemen ervoor zorgen dat ik nog geen jaar meer mee wil op deze manier.
Sorry maar het moet er echt gewoon even allemaal uitgegooid gekwakt gesmeten geschreeuwd gehuild worden.
Kan natuurlijk ook verschillen per huisarts, mij werd wel gevraagd wat ik verwachte en wat ik wilde. Gezegd dat ik wilde leren om de paniekaanvallen te controleren, toen werd er nog specifiek gevraagd of ik medicatie wilde, maar heb toen wel aangegeven dat zoveel mogelijk te willen uitsluiten en liefste niks wilde hebben. Binnen 5 minuten was er toen een doorverwijzing geregeld.quote:
[..]
Ik was vorige week al bij de huisarts geweest. Maar voor een doorverwijzing moest ik eerst nog langs de "maatschappelijk werker" van de praktijk, weet de officiële titel even niet.
Nou toen ik zei dat ik hulp wilde omdat ik mezeld niet meer bij elkaar hield was dat toch niet goed genoeg hoor, wat voor hulp verwachtte ik dan, en wat wilde ik dan. En wat moesten ze dan voor me doen. Mijn vriend zegt "ja daarvoor komen we bij U he, we weten het niet meer". "Ja maar je weet toch wel waarvoor u komt". Vriend wijst naar mij, die ondertussen al weer in een zenuwinzinking huilaanval is gestort want ik zat toen toch echt op m'n laagst "ze heeft hulp nodig".
En toen waren wij opeens vijandig omdat ik zei dat ik me al heel lang nergens serieus genomen voel, hier vaak zat heb gezeten voor slaapproblemen, pijn, dat het niet ging met m'n gezondheid en m'n leven, en ik word iedere keer naar huis gestuurd "je bent te jong voor medicijnen". Dus ik weet het niet meer.
Dus ik heb er echt een heel hard hoofd in
Ja daar heb ik wat aan, dat ik nog wel even mee moet, als alle ellende en beperkingen, pijn en slaapproblemen ervoor zorgen dat ik nog geen jaar meer mee wil op deze manier.
Sorry maar het moet er echt gewoon even allemaal uitgegooid gekwakt gesmeten geschreeuwd gehuild worden.
I got two dudes that turned into raspberry slushy and flushed down my toilet. I can't even take a proper dump in there.
Moet ik nog bijzeggen dat mijn huisarts had gezegd dat wij naar die man moesten om te kijken wat er mogelijk was.
En ik kwam daar dus echt binnen bij een man die verwachtte dat ik hem ging vertellen wat we gingen doen. Dat weet ik toch niet? Daarvoor kom ik toch bij u? Ik ben toch geen kenner in de psychologen wereld en wat de plekken zijn waar ik terecht kan. Je hebt een meisje tegen over je zitten wat gister in elkaar gestort is in de praktijk en wat met kalmeringspillen weer rustig gemaakt is. Dan moet ik binnen een dag alles op een rijtje hebben en dat helemaal uitgezocht hebben.
Sorry ben ik nou gek of..?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 09-03-2016 20:58:07 ]
En ik kwam daar dus echt binnen bij een man die verwachtte dat ik hem ging vertellen wat we gingen doen. Dat weet ik toch niet? Daarvoor kom ik toch bij u? Ik ben toch geen kenner in de psychologen wereld en wat de plekken zijn waar ik terecht kan. Je hebt een meisje tegen over je zitten wat gister in elkaar gestort is in de praktijk en wat met kalmeringspillen weer rustig gemaakt is. Dan moet ik binnen een dag alles op een rijtje hebben en dat helemaal uitgezocht hebben.
Sorry ben ik nou gek of..?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 09-03-2016 20:58:07 ]
Dat zijn wel nare ervaringen ja..quote:
Ik moet zeggen, ik ben ook wel een beetje huiverig aan het worden voor psychologen
M'n eerste in het revalidatiecentrum, kon niks anders dan "oooooh meisje wat erg en je bent nog zo jong roepen" en vond een zonnig terrasje in de stad meerdere keren een goede plek voor een sessie.
En de tweede was dus echt van de Mindfullness. En mijn Mindfullness riviertje is ondertussen een beek met in m'n hoofd verzopen medisch personeel. Niet echt, maar het idee voelt gewoon lekker soms
Ik heb ook wel mindere psychologen gehad. Nu heb ik een SPV en geen psycholoog en dat werkt echt veel beter. Mn laatste psycholoog was niet geweldig maar hij heeft wel goed ingeschat dat zij goed bij mij zou passen.
Het is echt zoeken... het moet gewoon klikken.
Heb je wel een goede band met je huisarts of was die het die je vijandig noemde? Want dan zou ik proberen een vervanger/andere te krijgen. En als die het niet was, ga daar naar terug en leg het probleem uit.quote:
Moet ik nog bijzeggen dat mijn huisarts had gezegd dat wij naar die man moesten om te kijken wat er mogelijk was.
En ik kwam daar dus echt binnen bij een man die verwachtte dat ik hem ging vertellen wat we gingen doen. Dat weet ik toch niet? Daarvoor kom ik toch bij u? Ik ben toch geen kenner in de psychologen wereld en wat de plekken zijn waar ik terecht kan. Je hebt een meisje tegen over je zitten wat gister in elkaar gestort is in de praktijk en wat met kalmeringspillen weer rustig gemaakt is. Dan moet ik binnen een dag alles op een rijtje hebben en dat helemaal uitgezocht hebben.
Sorry ben ik nou gek of..?
Nee dat was een praktijkondersteunend nog iets.quote:
[..]
Heb je wel een goede band met je huisarts of was die het die je vijandig noemde? Want dan zou ik proberen een vervanger/andere te krijgen. En als die het niet was, ga daar naar terug en leg het probleem uit.
Nou mijn huisarts dat is ook weer een moeilijk verhaal. Die heeft me eigenlijk nog geen een keer serieus genomen, altijd weggestuurd met de boodschap "probeer nog maar even". Alleen als ik om hulp kom vragen, dan heb ik al lang even geprobeerd. En daarna heb ik daar gezeten dat ik een spiraaltje wilde. Onbenullig iets zou je denken, bijna iedere vrouw menstrueert. Maar dat ging niet gebeuren binnen de praktijk, want ik was nog nooit bevallen dus ik moest naar de gynaecoloog. Nouja ik heb genoeg ziekenhuizen gezien de laatste 2 jaar, en was even helemaal klaar met dat wereldje, en ze bood me als alternatief de prikpil aan, terwijl ik heel duidelijk gezegd heb dat ik eigenlijk echt liever het spiraaltje wilde.
Nouja, nu ben ik dankzij die prikpil in een al bijna 4 weken durende bloedende ellende beland. En wist de praktijk ondersteunende verpleegkundige me na inwendig onderzoek te vertellen dat dat het resultaat van de prikpil was. En dat ze me eigenlijk een spiraaltje adviseerde. Toen heb ik uitgelegd waarom de prikpil had en kreeg ik als reactie "ja maar twee andere huisartsen doen dat hier wel".
Ik heb meteen in m'n dossier laten noteren dat ik niet meer bij die huisarts wilde. Maar m'n eerste ontmoeting met m'n nieuwe huisarts was dus midden in een zenuwinzinking. En nu durf ik daar ook niet meer goed naartoe.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 09-03-2016 21:34:39 ]
Wat apart dat je voor die Alprozolam moest betalen.
Bij mij kwam de dokter binnen 2 minuten, toen ik een burn-out had, met alprozolam..
"Oh even een time-out" en hoppa een pakketje mee zonder bijbetaling.
En iedere keer een herhaalrecept gekregen.
Ik ben nu na een kuur van 9 maanden 😂 nu een week zonder alprozolam, dat 'afkicken' was best pittig en ik merk dat het veel gedempt heeft en dat komt allemaal weer los.
Gelukkig is mijn situatie weer stabieler, dus heb ik nu minder klachten, maar er zijn wel opnieuw milde angsten en onzekerheid in mij geslopen.
En Fripsel, geen angst hebben voor huisartsen joh.
Die zien de meest vervelende kwalen bij patienten, en jouw klachten zijn voor hem zo normaal als een kop koffie bij zijn ontbijt.
Bij mij kwam de dokter binnen 2 minuten, toen ik een burn-out had, met alprozolam..
"Oh even een time-out" en hoppa een pakketje mee zonder bijbetaling.
En iedere keer een herhaalrecept gekregen.
Ik ben nu na een kuur van 9 maanden 😂 nu een week zonder alprozolam, dat 'afkicken' was best pittig en ik merk dat het veel gedempt heeft en dat komt allemaal weer los.
Gelukkig is mijn situatie weer stabieler, dus heb ik nu minder klachten, maar er zijn wel opnieuw milde angsten en onzekerheid in mij geslopen.
En Fripsel, geen angst hebben voor huisartsen joh.
Die zien de meest vervelende kwalen bij patienten, en jouw klachten zijn voor hem zo normaal als een kop koffie bij zijn ontbijt.
Hell To The Liars
Om ze vergoed te krijgen moest je weer een speciaal bewijs van de psychiater/dokter geloof ik. Maar ik weet ook allemaal niet hoe dat zit. Ik ben best uitgebreid verzekerd (en daar betaal ik ook 130 per maand voor) en ik tik nog 9 van de 10 keer m'n zooi bij de apotheek af.quote:
Wat apart dat je voor die Alprozolam moest betalen.
Bij mij kwam de dokter binnen 2 minuten, toen ik een burn-out had, met alprozolam..
"Oh even een time-out" en hoppa een pakketje mee zonder bijbetaling.
En iedere keer een herhaalrecept gekregen.
Ik ben nu na een kuur van 9 maanden 😂 nu een week zonder alprozolam, dat 'afkicken' was best pittig en ik merk dat het veel gedempt heeft en dat komt allemaal weer los.
Gelukkig is mijn situatie weer stabieler, dus heb ik nu minder klachten, maar er zijn wel opnieuw milde angsten en onzekerheid in mij geslopen.
Heel apart, het kan zijn dat het komt door de kosten van eerste uitgifte a 13,50 en mocht je nu een nieuw recept vragen kan het zijn dat je slechts 6,50 betaald ongeacht of je er nu 10 of 30 krijgt.quote:
[..]
Om ze vergoed te krijgen moest je weer een speciaal bewijs van de psychiater/dokter geloof ik. Maar ik weet ook allemaal niet hoe dat zit. Ik ben best uitgebreid verzekerd (en daar betaal ik ook 130 per maand voor) en ik tik nog 9 van de 10 keer m'n zooi bij de apotheek af.
Nu had ik wel een indicatie met voorgeschiedenis, maar ik zou er goed over door vragen qua kosten en mogelijkheden.
Succes en besef dat ook aan deze ellende een eind komt, sterkte.
Ps. Had je mijn laatste toevoeging nog gezien
Hell To The Liars
Ok dit is niet goed
Gister kon ik voor het eerst dit jaar naar m'n schoonmoeder toe, omdat ik niet werk. Maar toen ik daar zat ging het goed mis. Paniek in m'n hoofd en het enige wat ik kon zeggen was dat ik naar huis wilde ik sloeg helemaal dicht.
En nu moet ik straks naar de fysio en m'n moeder. En ik had het vroeger heerlijk gevonden om in het zonnetje door de polder op m'n scooter.. Maar m'n hart klopt al in m'n keel bij het idee.
Ik ken mezelf zo niet meer. Niemand snapt het ook hier. Ik zelf ook niet.
Gister kon ik voor het eerst dit jaar naar m'n schoonmoeder toe, omdat ik niet werk. Maar toen ik daar zat ging het goed mis. Paniek in m'n hoofd en het enige wat ik kon zeggen was dat ik naar huis wilde ik sloeg helemaal dicht.
En nu moet ik straks naar de fysio en m'n moeder. En ik had het vroeger heerlijk gevonden om in het zonnetje door de polder op m'n scooter.. Maar m'n hart klopt al in m'n keel bij het idee.
Ik ken mezelf zo niet meer. Niemand snapt het ook hier. Ik zelf ook niet.
Je kan niet meteen antwoorden krijgen mup.quote:
Ok dit is niet goed
Gister kon ik voor het eerst dit jaar naar m'n schoonmoeder toe, omdat ik niet werk. Maar toen ik daar zat ging het goed mis. Paniek in m'n hoofd en het enige wat ik kon zeggen was dat ik naar huis wilde ik sloeg helemaal dicht.
En nu moet ik straks naar de fysio en m'n moeder. En ik had het vroeger heerlijk gevonden om in het zonnetje door de polder op m'n scooter.. Maar m'n hart klopt al in m'n keel bij het idee.
Ik ken mezelf zo niet meer. Niemand snapt het ook hier. Ik zelf ook niet.
Kan je moeder niet naar jou komen en volgens mij moet je niets momenteel.quote:
Ok dit is niet goed
Gister kon ik voor het eerst dit jaar naar m'n schoonmoeder toe, omdat ik niet werk. Maar toen ik daar zat ging het goed mis. Paniek in m'n hoofd en het enige wat ik kon zeggen was dat ik naar huis wilde ik sloeg helemaal dicht.
En nu moet ik straks naar de fysio en m'n moeder. En ik had het vroeger heerlijk gevonden om in het zonnetje door de polder op m'n scooter.. Maar m'n hart klopt al in m'n keel bij het idee.
Ik ken mezelf zo niet meer. Niemand snapt het ook hier. Ik zelf ook niet.
Nu lijkt het me niet verstandig om de hele maand maart alleen thuis te zitten, maar niets moet, als je verward op een scooter zit is dat ook niet fijn.
Hell To The Liars
Nou de meneer die er voor opgeleid was verwachtte anders wel in ene alle antwoorden van mequote:
[..]
Je kan niet meteen antwoorden krijgen mup.
Dat is ook een nare tegenvaller. Dan voel je je al kut en dan word je niet serieus genomen.quote:
[..]
Nou de meneer die er voor opgeleid was verwachtte anders wel in ene alle antwoorden van me
The love you take is equal to the love you make.
Mijn moeder dat is lastig. We zouden naar de bios gaan en waar was ik eigenlijk heel blij mee, want dan konden we niet teveel pratenquote:
[..]
Kan je moeder niet naar jou komen en volgens mij moet je niets momenteel.
Nu lijkt het me niet verstandig om de hele maand maart alleen thuis te zitten, maar niets moet, als je verward op een scooter zit is dat ook niet fijn.
sowieso praten, er komt echt amper wat m'n strot uit op het moment, of het is "blije" onzin die nergens over gaat. Maar m'n moeder in huis halen, daar moet ik niet aan denken. Ik heb niet zoveel mensen om me heen waar ik echt intensief contact mee heb ofzo. M'n buuf. Maar die is op dit moment onderweg voor een abortus en daarna gaat ze naar d'r ouders verhuizen. Dat was de enige waar ik wist, daar kan ik binnenvallen. Mag ik praten, of alleen maar met d'r zoontje spelen, of naar haar geklets luisteren. En nu is ze weg straks en het is voor haar ook allemaal al erg genoeg.
En ik zou eigenlijk naar m'n date gaan morgen. Maar ook daarvan weet ik niet of ik het durf. Ik moet 1,5 uur in de trein zitten.
Geef je grenzen en behoeftes aan.quote:
[..]
Mijn moeder dat is lastig. We zouden naar de bios gaan en waar was ik eigenlijk heel blij mee, want dan konden we niet teveel praten
M'n buuf. Maar die is op dit moment onderweg voor een abortus en daarna gaat ze naar d'r ouders verhuizen. Dat was de enige waar ik wist, daar kan ik binnenvallen. Mag ik praten, of alleen maar met d'r zoontje spelen, of naar haar geklets luisteren. En nu is ze weg straks en het is voor haar ook allemaal al erg genoeg.
En ik zou eigenlijk naar m'n date gaan morgen. Maar ook daarvan weet ik niet of ik het durf. Ik moet 1,5 uur in de trein zitten.
Succes en er zullen heel veel mensen zijn in dit topic herkennen jouw situatie en die zijn er ook allemaal doorheen gekomen, gaat bij jou ook gebeuren
Hell To The Liars
Hij probeerde waarschijnlijk gewoon informatie los te krijgen.quote:
[..]
Nou de meneer die er voor opgeleid was verwachtte anders wel in ene alle antwoorden van me
Hulpverleners hebben jou nodig om jou te helpen.
Het is niet dit of dat, maar veel dingen door elkaar.
Het komt er nu uit, wat lang aanwezig en wellicht ontkend is.
Zorg voor jezelf en laat anderen je daarbij helpen.
Ik zou alles wat nu voelt als 'te moeilijk' even de komende dagen uitstellen. En ik zou toch terug gaan naar de nieuwe huisarts, of die moet ook zo moeilijk zijn? Ik heb ook ervaring met artsen die niks serieus nemen, maar op gegeven moment komt er eentje die dat wel doetquote:
[..]
Mijn moeder dat is lastig. We zouden naar de bios gaan en waar was ik eigenlijk heel blij mee, want dan konden we niet teveel praten
M'n buuf. Maar die is op dit moment onderweg voor een abortus en daarna gaat ze naar d'r ouders verhuizen. Dat was de enige waar ik wist, daar kan ik binnenvallen. Mag ik praten, of alleen maar met d'r zoontje spelen, of naar haar geklets luisteren. En nu is ze weg straks en het is voor haar ook allemaal al erg genoeg.
En ik zou eigenlijk naar m'n date gaan morgen. Maar ook daarvan weet ik niet of ik het durf. Ik moet 1,5 uur in de trein zitten.
Dat ging altijd goed maar ik ben nu bang dat ik daar een paniekaanval ga krijgen.. In de trein.quote:
Wat doet anderhalf uur (x2?) treinen met jou?
Is een date sowieso op dit moment goed?
En mijn "date" zie ik al een tijdje en is een hele lieve slimme man, die me heel goed rustig krijgt. Dus ja dat is goed voor me
Dat is zo moeilijk om te zeggen. Of het gaat goed en je bent opgelucht, of het valt tegen en je raakt ontmoedigd.quote:
Word het van uitstellen niet alleen maar erger? Dat ik straks helemaal niet meer durf?
Gun jezelf in ieder geval even tijd om je te realiseren dat je nu even door een dal gaat. Maak even pas op de plaats. Praat erover met mensen, zodat ze je kunnen steunen. En ga dan bedenken hoe je het gaat aanpakken.
The love you take is equal to the love you make.
Kan hij dan niet deze keer naar jou toekomen?quote:
[..]
Dat ging altijd goed maar ik ben nu bang dat ik daar een paniekaanval ga krijgen.. In de trein.
En mijn "date" zie ik al een tijdje en is een hele lieve slimme man, die me heel goed rustig krijgt. Dus ja dat is goed voor me
The love you take is equal to the love you make.
Hij heeft me de laatste 3x al opgehaald/is hier geweestquote:
[..]
Kan hij dan niet deze keer naar jou toekomen?
maar ik zal ook terug moeten. Mijn vriend is ook wel heel lief geweest weer
heeft de dokter voor me gebeld voor een nieuw recept en z'n pinpas voor me achtergelaten Ik heb wel een "plan" trouwens. Week geleden is er een doorverwijzing naar de GGZ gedaan, en daar wacht ik nu dus op een telefoontje van. Maandag ging het iets beter met me, en had ik allemaal heel goed bedacht wat ik er ging doen. Dat ik alles van de laatste jaren er eens uit moet gooien, ik moet m'n vertrouwen in de medische wereld terugvinden. En vertrouwen in mezelf. En vooral een beter beeld van wat ik wel en niet kan door de fibro zodat ik weet waar m'n lat mag liggen en niet "waar hij hoort te liggen volgens de maatschappij". Ik dacht dat die paniek eenmalig was. Maar nu kom ik erachter dat het continue aanwezig blijft op de achtergrond, en dat icm de wachttijden maakt me bang.
Ik ben bang dat er over 1 maand echt niks meer van me over is. Geen eetlust, nachtelijk zweten, tintelingen in lippen en handen. Hartkloppingen, hyperventileren etc.
Omdat je het eerder hebt meegemaakt?quote:
[..]
Hij heeft me de laatste 3x al opgehaald/is hier geweest
Mijn vriend is ook wel heel lief geweest weer
Ik heb wel een "plan" trouwens. Week geleden is er een doorverwijzing naar de GGZ gedaan, en daar wacht ik nu dus op een telefoontje van. Maandag ging het iets beter met me, en had ik allemaal heel goed bedacht wat ik er ging doen. Dat ik alles van de laatste jaren er eens uit moet gooien, ik moet m'n vertrouwen in de medische wereld terugvinden. En vertrouwen in mezelf. En vooral een beter beeld van wat ik wel en niet kan door de fibro zodat ik weet waar m'n lat mag liggen en niet "waar hij hoort te liggen volgens de maatschappij". Ik dacht dat die paniek eenmalig was. Maar nu kom ik erachter dat het continue aanwezig blijft op de achtergrond, en dat icm de wachttijden maakt me bang.
Ik ben bang dat er over 1 maand echt niks meer van me over is. Geen eetlust, nachtelijk zweten, tintelingen in lippen en handen. Hartkloppingen, hyperventileren etc.
Je bent dus al goed bezig, je hebt fijne mensen om je heen. Alleen neemt de paniek en de angst voor de angst je nu in beslag. Dat gaat weer over. Dat vertrouwen komt weer terug.
The love you take is equal to the love you make.
Nee juist omdat ik iemand was waar het niet gek genoeg voor kon ik ben helemaal geen stress/paniek lijer. Ik was eindverantwoordelijke voor een jeugdkamp van 45 man, en stond gerust een uur te presenteren voor een collegezaal. Ik had aan het begin van de week ook juist wel een beetje zin in deze week, rustig sporten bij de fysio (als ik mezelf er nu heen krijg, ga ik maar vragen om ademhalingsoefeningen. Maar die man kent me ook weer veel te goed en dan ben ik bang dat ik daar ook weer instort als hij doorvraagt. Is het stom om hem alvast te mailen en te vertellen wat er gebeurd is de laatste paar weken? M'n fysiek is heel erg achteruitgegaan en ik weet dat hij gewoon gaat schrikken. Hij heeft me als meisje van 100 kg binnen zien komen, bij 63 kg gezegd dat ik toch echt wel klaar was. Maar door het ziek zijn etc. Ben ik nog meer afgevallen en de stress zit me nu ook zo hoog dat eten me moeite kost. Ik plan het in, en probeer het wel. Ik wil niet daar ook weer in een waterval veranderen).quote:
[..]
Omdat je het eerder hebt meegemaakt?
Je bent dus al goed bezig, je hebt fijne mensen om je heen. Alleen neemt de paniek en de angst voor de angst je nu in beslag. Dat gaat weer over. Dat vertrouwen komt weer terug.
Dat is misschien ook wel wat me zo bang maakt. Ik was een blond gezellig dikkerdje tot een tijdje terug. En nu ben ik zo dun en bleekjes dat mensen ook gewoon echt aan me beginnen te zien dat het niet goed gaat en vragen gaan stellen. Ik ben dan wel chronisch ziek, maar ook dat ben ik weer niet gewend. Want ik zag er altijd gezond uit. En ik wil vooral even niet dat mensen vragen hoe het met me gaat, ik wil gewoon m'n dingetjes proberen te doen.
Doe maar. Leg hem gewoon je probleem en je twijfels voor. Hulp vragen is goed.
Wat goed dat je zoveel kilo's kwijt bent, trouwens. Maar je zal ook de eerste niet zijn die een beetje doorslaat naar de andere kant.
Wat goed dat je zoveel kilo's kwijt bent, trouwens. Maar je zal ook de eerste niet zijn die een beetje doorslaat naar de andere kant.
The love you take is equal to the love you make.
Dat schrijven helpt me wel. Als ik het in m'n hoofd allemaal probeer te bedenken word het hersensoep.
Ja alleen, dat is serieus het enige waar ik succesvol mee ben geweest de laatste laar jaarquote:
Doe maar. Leg hem gewoon je probleem en je twijfels voor. Hulp vragen is goed.
Wat goed dat je zoveel kilo's kwijt bent, trouwens. Maar je zal ook de eerste niet zijn die een beetje doorslaat naar de andere kant.
dus dat dat nu weer "misgaat", aaargh 
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |