R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Mits de behandeling aanslaat.quote:Op maandag 15 februari 2016 18:39 schreef Droopie het volgende:
[..]
Mocht je problemem hebben met middelengebruik en je gaat daarvoor in behandeling krijg je dat geld nog terug ook :p
Waarom? De meeste mensen? Hm ja, misschien iets meer dan de helft, na meerdere pogingen en inclusief placebo-effect?quote:
[..]
Voor iedereen kan de medicatie anders werken, dat varieert per persoon en qua klachten.
Ga er maar vanuit dat de meeste mensen hier baat bij hebben en laat je niet afschrikken door negatieve reacties op het internet.
Bij mij werkte niet iig, maar ken genoeg mensen bij wie het wel werkt .
Ik heb drie soorten antidepressiva geprobeerd (al tel ik het als twee, want de eerste twee waren citalopram en escitalopram, vrijwel hetzelfde). Twee SSRI's dus en venlafaxine.quote:Op maandag 15 februari 2016 19:00 schreef Cippcluyfey het volgende:
Na al een lange tijd te hebben meegelezen op dit forum heb ik toch besloten een account aan te maken. Voornamelijk om in volledige anonimiteit vragen te kunnen stellen.
Ik volg nu sinds een aantal weken cognitieve gedragstherapie voor een milde depressie en een sociale fobie. Hoewel het praatgedeelte helpt zal het waarschijnlijk niet genoeg zijn, en zal ik binnenkort beginnen met SSRI's. Ik weet dat het kan helpen, maar vind het eigenlijk toch vrij heftig om met antidepressiva te beginnen.
Wie van jullie heeft er ervaringen met deze medicijnen, en hebben ze voor jullie geholpen? hebben jullie heftige bijwerkingen ervaren?
Voor mij heeft het niet (genoeg) gewerkt, maar ik heb ook geen last gehad van bijwerkingen. Bij het starten had ik wel wat lichte 'klachten' maar onderving er geen hinder van. Onttrekking was wel vervelend.
Afgezien van 'gezonde relaties' en 'normaal zijn' is het vrij duidelijk.quote:
[..]
Depressie en angstig houdt in (in grote lijnen):
-geknipt zodat mijn post niet te lang wordt
Ik sluit me aan bij Helsinki; de huisarts leidt je wel in de goede richting tijdens het gesprek. Je hoeft geen spreekbeurt voor te bereiden (tenzij je je daar beter bij voelt).
Why are you wearing that stupid man suit?
O sorry! Niet goed gelezen. Maar die drive is heel goed; vasthouden!quote:
[..]
Dat zijn hevige wachttijden zeg. Ik hoop dat ik sneller terecht kan. Misschien is PoH misschien dan weer goed om te overbruggen. De vorige keer kon ik binnen een week terecht.
AD wil ik juist niet. Het voelt als symptoonbestrijding. Ik ken mensen in mijn omgeving die erop zitten en het lijkt vooral te helpen als je de drive mist om iets te ondernemen/aan jezelf te verbeteren. Ik heb die drive, die depressieve periodes zijn een tweede natuur geworden, verlichting daarvoor moet natuurlijk komen. (Dit is overigens extreem kort door de bocht en ik weet dat er genoeg mensen zijn waar dit totaal niet voor geldt. Ik ben gewoon heel koppig op het gebied van medicijnen. Ik weiger voor pijntjes pijnstillers te pakken ook. Mijn moeder is nog altijd verslaafd aan pijnstillers en mijzelf kennende wil ik geen opening vinden om mezelf voor de rest van mijn leven aan de pillen te krijgen net zoals haar.)
Woensdag staat de afspraak....
Wat die wachttijden betreft: zoals iemand hierboven al schreef is dat natuurlijk wel van een aantal factoren afhankelijk. Het hoeft niet zo lang te duren
. En anders zijn gesprekken bij de PoH ook wel een optie. Dat heb ik ook gedaan alleen bleek het dus iets langer te duren dan verwacht. Heel veel succes woensdag. Laat je weten hoe het is gegaan?
Ik heb genoeg periodes gekend waar ik verslaafd ben geweest (volgens het boekje). Ik ben best verslavingsgevoelig. Het is alleen dat ik zo'n hekel heb aan verslaafd zijn dat ik mezelf dwing om af te kicken, totdat er weer een tegenslag is. Ook ben ik slim genoeg om het op zo'n manier te doen dat niemand het doorheeft (denk ik dan, mijn vrienden reageren verbaasd als ik ze verteld over middelengebruik in het verleden, beweren dat ze niks doorhadden) en ik gewoon prima kan functioneren op werk bijvoorbeeld. En ik snap ook heel goed wat ik wel en niet moet gebruiken (coke zou een instant verslaving zijn voor mij, dat ben ik al jaren af aan het slaan, zelfde voor pijnstiller). Het voelt gewoon alsof ik te trots ben om (lang) verslaafd te zijn.quote:
Complimenten dat je geen verslaving hebt !!!
De klachten die jij omschrijft zijn de ideale voedingsbodem om een verslaving te krijgen en 70% van de patienten in de verslavingszorg hebben jouw klachten.
Kan 2 dingen betekenen, en ik ga er maar vanuit dat het betekent dat je een "vechter" bent en zelf inziet dat dat ook niet de weg is om te bewandelen.
Herken je het gevoel dat je in een groep bent en je toch helemaal alleen kan voelen.
Maar wanneer heb je een afspraak bij de dokter?? Ik zou zeggen ga er vol voor, focus je op het resultaat en uiteindelijk kom je er wel.
Het is wel klote, maar je vind in dit topic meer mensen die hiermee worstelen, succes!!!
Ik voel me al jaren alleen, eenzaam, onbegrepen, een buitenstaander, alleen op de wereld en in mijn gedachten. Niet rationeel natuurlijk maar het is een enorm rot gevoel.
Bedankt voor de vriendelijke reactie
Even iets anders: ik slik sinds kort weer meerdere keren per week flurazepam. Ik heb het steeds uitgesteld maar het is anders echt niet te doen 's nachts. Wat een conflict elke keer. Niet leuk 
Why are you wearing that stupid man suit?
Nou bij mij heeft niemand gebeld of het gelukt was.quote:
[..]
Mits de behandeling aanslaat.
[..]
Waarom? De meeste mensen? Hm ja, misschien iets meer dan de helft, na meerdere pogingen en inclusief placebo-effect?
[..]
Ik heb drie soorten antidepressiva geprobeerd (al tel ik het als twee, want de eerste twee waren citalopram en escitalopram, vrijwel hetzelfde). Twee SSRI's dus en venlafaxine.
Voor mij heeft het niet (genoeg) gewerkt, maar ik heb ook geen last gehad van bijwerkingen. Bij het starten had ik wel wat lichte 'klachten' maar onderving er geen hinder van. Onttrekking was wel vervelend.
[..]
Afgezien van 'gezonde relaties' en 'normaal zijn' is het vrij duidelijk.
Ik sluit me aan bij Helsinki; de huisarts leidt je wel in de goede richting tijdens het gesprek. Je hoeft geen spreekbeurt voor te bereiden (tenzij je je daar beter bij voelt).
Wat betreft medicijn gebruik de meeste mensen zeg ik dat als minder dan de helft het zou werken het niet zo vaak gebruikt zou worden.
Aangezien (bv. Ik) sommige mensen er heel eng van worden.
Wou hem geen angst aanjagen, daarom heb ik mijn ervaring met Welbutrin niet fijn zijn geweest, en dat is nog zacht uitgedrukt.
Hell To The Liars
Welke klachten had je bij het beginnen dan vooral? Ik weet dat deze medicijnen op iedereen een verschillend effect hebben maar wil gewoon weten waar ik eventueel rekening zou moeten houden.quote:
[..]
Mits de behandeling aanslaat.
[..]
Waarom? De meeste mensen? Hm ja, misschien iets meer dan de helft, na meerdere pogingen en inclusief placebo-effect?
[..]
Ik heb drie soorten antidepressiva geprobeerd (al tel ik het als twee, want de eerste twee waren citalopram en escitalopram, vrijwel hetzelfde). Twee SSRI's dus en venlafaxine.
Voor mij heeft het niet (genoeg) gewerkt, maar ik heb ook geen last gehad van bijwerkingen. Bij het starten had ik wel wat lichte 'klachten' maar onderving er geen hinder van. Onttrekking was wel vervelend.
[..]
Afgezien van 'gezonde relaties' en 'normaal zijn' is het vrij duidelijk.
Ik sluit me aan bij Helsinki; de huisarts leidt je wel in de goede richting tijdens het gesprek. Je hoeft geen spreekbeurt voor te bereiden (tenzij je je daar beter bij voelt).
Even een update.
Ik heb een tijdje geleden gepost over een meisje die ik leuk vond en die dus ook in een depressie zit. De laatste keer dat ik haar zag was het 14 januari. Daarna vertelde ze dus over haar depressie. Af en toe kreeg ik een berichtje uit haarzelf, maar als ik wilde afspreken of iets wilde doen was het op 3 keer toe dat ze iets anders had en dergelijke.
Toen vertelde ze dat ze bij de ggz tijdelijk woont ( huis voor veerkracht en stabiliteit) ik weet tot op de dag van vandaag niet wat ze daar moet doen. Ze verteld dat ze workshops heeft, ze iets met hout zagen moest doen. Maar vooral dat ze sinds dat moment veel afstandelijker deed dan dat ze dat al deed. Begrijpelijk, het zegt genoeg dat het niet goed gaat.
Echter kreeg ik tegen mijn verwachting in vorige maandag een bericht. ' als ik zin had en wilde dat we samen wat konden gaan drinken' en indien ik wilde ik niet moest letten op haar gelaattoestand, en als ze chaggerijnig of niet vrolijk was dat niet aan mij lag en ze dit probeerde niet te zijn.' Ook had ze ter revalidatie gezeommen ( ze heeft ook pas geleden een ongeluk gehad waardoor ze met 1 arm 100 procent functioneert, dus ondertussen heeft ze ook revalidatie.)
Die middag zag ik dat ze er doorheen zat, maar soms zag ik haar lachen om wat ik zei, en bij het afscheid merkte ik dat ze erg veel moeite had mij los te laten, en ik zag dat ze haar zelf moest inhouden niet te huilen. Hierna heb ik haar wederom een week amper gesproken, eigenlijk contact zoals het al maanden gaat.
Ik voel mij zo machteloos. Ik heb haar wel
Een kaartje gestuurd, deze is vooralsnog niet aangekomen.
Kan iemand mij vertellen wat dat 'huis' inhoudt, inclusief de workshops? Ik wil het graag snappen maar ze wilt er zelf niet over praten.
Gr. Vlag.
Ik heb een tijdje geleden gepost over een meisje die ik leuk vond en die dus ook in een depressie zit. De laatste keer dat ik haar zag was het 14 januari. Daarna vertelde ze dus over haar depressie. Af en toe kreeg ik een berichtje uit haarzelf, maar als ik wilde afspreken of iets wilde doen was het op 3 keer toe dat ze iets anders had en dergelijke.
Toen vertelde ze dat ze bij de ggz tijdelijk woont ( huis voor veerkracht en stabiliteit) ik weet tot op de dag van vandaag niet wat ze daar moet doen. Ze verteld dat ze workshops heeft, ze iets met hout zagen moest doen. Maar vooral dat ze sinds dat moment veel afstandelijker deed dan dat ze dat al deed. Begrijpelijk, het zegt genoeg dat het niet goed gaat.
Echter kreeg ik tegen mijn verwachting in vorige maandag een bericht. ' als ik zin had en wilde dat we samen wat konden gaan drinken' en indien ik wilde ik niet moest letten op haar gelaattoestand, en als ze chaggerijnig of niet vrolijk was dat niet aan mij lag en ze dit probeerde niet te zijn.' Ook had ze ter revalidatie gezeommen ( ze heeft ook pas geleden een ongeluk gehad waardoor ze met 1 arm 100 procent functioneert, dus ondertussen heeft ze ook revalidatie.)
Die middag zag ik dat ze er doorheen zat, maar soms zag ik haar lachen om wat ik zei, en bij het afscheid merkte ik dat ze erg veel moeite had mij los te laten, en ik zag dat ze haar zelf moest inhouden niet te huilen. Hierna heb ik haar wederom een week amper gesproken, eigenlijk contact zoals het al maanden gaat.
Ik voel mij zo machteloos. Ik heb haar wel
Een kaartje gestuurd, deze is vooralsnog niet aangekomen.
Kan iemand mij vertellen wat dat 'huis' inhoudt, inclusief de workshops? Ik wil het graag snappen maar ze wilt er zelf niet over praten.
Gr. Vlag.
Huhquote:
[..]
Nou bij mij heeft niemand gebeld of het gelukt was.
Het gaat erom dat iemand juist geïnformeerd wordt, als dat diegene angst aanjaagt is dat zijn probleem en misschien ook terecht.quote:Wat betreft medicijn gebruik de meeste mensen zeg ik dat als minder dan de helft het zou werken het niet zo vaak gebruikt zou worden.
Aangezien (bv. Ik) sommige mensen er heel eng van worden.
Wou hem geen angst aanjagen, daarom heb ik mijn ervaring met Welbutrin niet fijn zijn geweest, en dat is nog zacht uitgedrukt.
Maag-darmklachten (lichte diarree, vlagen van misselijkheid) en vlagen van hoofdpijn. De eerste twee dagen. Citalopram bleef wel enigszins laxerend werken (dunnere ontlasting). De bijsluiter met mogelijke bijwerkingen kun je gewoon op internet vinden.quote:
[..]
Welke klachten had je bij het beginnen dan vooral? Ik weet dat deze medicijnen op iedereen een verschillend effect hebben maar wil gewoon weten waar ik eventueel rekening zou moeten houden.
Hoe moeten wij weten waar zij woont?quote:
Even een update.
Ik heb een tijdje geleden gepost over een meisje die ik leuk vond en die dus ook in een depressie zit. De laatste keer dat ik haar zag was het 14 januari. Daarna vertelde ze dus over haar depressie. Af en toe kreeg ik een berichtje uit haarzelf, maar als ik wilde afspreken of iets wilde doen was het op 3 keer toe dat ze iets anders had en dergelijke.
Toen vertelde ze dat ze bij de ggz tijdelijk woont ( huis voor veerkracht en stabiliteit) ik weet tot op de dag van vandaag niet wat ze daar moet doen. Ze verteld dat ze workshops heeft, ze iets met hout zagen moest doen. Maar vooral dat ze sinds dat moment veel afstandelijker deed dan dat ze dat al deed. Begrijpelijk, het zegt genoeg dat het niet goed gaat.
Echter kreeg ik tegen mijn verwachting in vorige maandag een bericht. ' als ik zin had en wilde dat we samen wat konden gaan drinken' en indien ik wilde ik niet moest letten op haar gelaattoestand, en als ze chaggerijnig of niet vrolijk was dat niet aan mij lag en ze dit probeerde niet te zijn.' Ook had ze ter revalidatie gezeommen ( ze heeft ook pas geleden een ongeluk gehad waardoor ze met 1 arm 100 procent functioneert, dus ondertussen heeft ze ook revalidatie.)
Die middag zag ik dat ze er doorheen zat, maar soms zag ik haar lachen om wat ik zei, en bij het afscheid merkte ik dat ze erg veel moeite had mij los te laten, en ik zag dat ze haar zelf moest inhouden niet te huilen. Hierna heb ik haar wederom een week amper gesproken, eigenlijk contact zoals het al maanden gaat.
Ik voel mij zo machteloos. Ik heb haar wel
Een kaartje gestuurd, deze is vooralsnog niet aangekomen.
Kan iemand mij vertellen wat dat 'huis' inhoudt, inclusief de workshops? Ik wil het graag snappen maar ze wilt er zelf niet over praten.
Gr. Vlag.
Je kunt ook niets meer doen dan je nu doet. Het is een lastige situatie.
Why are you wearing that stupid man suit?
Het is meer dat misschien iemand ervaring heeft met zo'n huis omdat er meerdere in nederland staat. Het kaartje is trouwens aangekomenquote:
[..]
Huh
[..]
Het gaat erom dat iemand juist geïnformeerd wordt, als dat diegene angst aanjaagt is dat zijn probleem en misschien ook terecht.
[..]
Maag-darmklachten (lichte diarree, vlagen van misselijkheid) en vlagen van hoofdpijn. De eerste twee dagen. Citalopram bleef wel enigszins laxerend werken (dunnere ontlasting). De bijsluiter met mogelijke bijwerkingen kun je gewoon op internet vinden.
[..]
Hoe moeten wij weten waar zij woont?
Je kunt ook niets meer doen dan je nu doet. Het is een lastige situatie.
Kuolema,
Jij zei mits de behandeling aanslaat.
Ik kreeg na 1 jaar uit het niets een bedrag van eur.400 omdat ik in een kliniek had gezeten.
Omdat ze willen voorkomen dat mensen geen hulp zoeken omdat ze hun eigen risico dan kwijt zijn.
Maar wie controleert of ik daarna niet teruggevallen en dat verzwijg
Jij zei mits de behandeling aanslaat.
Ik kreeg na 1 jaar uit het niets een bedrag van eur.400 omdat ik in een kliniek had gezeten.
Omdat ze willen voorkomen dat mensen geen hulp zoeken omdat ze hun eigen risico dan kwijt zijn.
Maar wie controleert of ik daarna niet teruggevallen en dat verzwijg
Hell To The Liars
Wat betreft de Welbutrin, mijn klachten bleken achteraf te weinig en het middel te zwaar.
Mijn hoofd had schijnbaar aan finetuning en geen medicatie wat heel veel veranderd in mijn hoofd.
Mijn hoofd had schijnbaar aan finetuning en geen medicatie wat heel veel veranderd in mijn hoofd.
Hell To The Liars
Die paar die ik nog wel maak, maak ik omdat ze moeten. Vaak met (grote) tegenzin. De paar die ik wel soort van vrijwillig deed heb ik nu ook geen plezier meer in, of voelen zinloos aan om nog/weer aan te beginnen.quote:
[..]
Maar waarom maak je die stappen dan?
@donkeredagen.
Blijft voor mij moeilijk om te lezen hoe iemand zoveel van zichzelf vraagt.
Gun je de rust en probeer jezelf, namelijk je gedachten en gevoelens te ervaren.
En dit zonder verwachtingspatronen.
Blijft voor mij moeilijk om te lezen hoe iemand zoveel van zichzelf vraagt.
Gun je de rust en probeer jezelf, namelijk je gedachten en gevoelens te ervaren.
En dit zonder verwachtingspatronen.
Ik werd verslaafd en voelde me precies als jou.quote:
[..]
Ik voel me al jaren alleen, eenzaam, onbegrepen, een buitenstaander, alleen op de wereld en in mijn gedachten. Niet rationeel natuurlijk maar het is een enorm rot gevoel.
Bedankt voor de vriendelijke reactie
Het is me gelukt uiteindelijk, ben al 2,5 nuchter en de klachten zijn met 80% verminderd..
Het rotgevoel is pleite (uitzonderingen zijn er altijd) en ben echt blij en tevreden met mijzelf en het leven.
Van een 3 naar een dikke 7 plus
Denk dat het ook voor jou haalbare kaart is
[ Bericht 6% gewijzigd door Droopie op 15-02-2016 23:37:22 ]
Hell To The Liars
Over medicijnen gesproken: mijn vriend slikt escitalopram en alhoewel hij wel wat last heeft van bijwerkingen, werkt het bij hem erg goed! Hij is er zelf tevreden mee en ik merk ook echt dat hij een stuk beter in zijn vel zit. Zonder medicijnen had hij ook al absoluut de drive om dingen te veranderen, maar belemmerde zijn depressie dat enorm.
Dus: iedereen reageert anders op medicijnen. Bij de ene werkt iets meteen heel goed, bij de andere slaan alle medicijnen niet aan - dat weet je niet van tevoren. Ik zou sowieso eerst kijken of je zonder medicijnen kunt, maar schrijf het niet bij voorbaat af, want het kan echt helpen.
Dus: iedereen reageert anders op medicijnen. Bij de ene werkt iets meteen heel goed, bij de andere slaan alle medicijnen niet aan - dat weet je niet van tevoren. Ik zou sowieso eerst kijken of je zonder medicijnen kunt, maar schrijf het niet bij voorbaat af, want het kan echt helpen.
Ik weet niet wat ik in jouw plaats zou doen, of wat je zegt als iemand weg wil gaan. Ik heb geen mening over motorcross, hollywood, poloshirts of hoe de winkel loopt, ik zeg: 'hé, ik wil alleen maar zwemmen'. - Spinvis
Alprozolam werkt bij mij heel fijn, alleen het ervan af komen blijkt nog best lastig te zijn
Vanmiddag afspraak bij de dokter om eens te kijken hoe en wat.
Vanmiddag afspraak bij de dokter om eens te kijken hoe en wat.
Hell To The Liars
Heeft ze iets over het kaartje gezegd? Lief dat je dat hebt gestuurdquote:
[..]
Het is meer dat misschien iemand ervaring heeft met zo'n huis omdat er meerdere in nederland staat. Het kaartje is trouwens aangekomen
.Ik dacht dat je bedoelde dat als een behandeling werkt, je dan minder (of niet) drinkt, dus veel minder of geen geld uitgeeft aan alcohol, waardoor je meer geld hebt. Dat werkt dus alleen als de behandeling aanslaat.quote:
Kuolema,
Jij zei mits de behandeling aanslaat.
Ik kreeg na 1 jaar uit het niets een bedrag van eur.400 omdat ik in een kliniek had gezeten.
Omdat ze willen voorkomen dat mensen geen hulp zoeken omdat ze hun eigen risico dan kwijt zijn.
Maar wie controleert of ik daarna niet teruggevallen en dat verzwijg
Why are you wearing that stupid man suit?
Daar heb jij ook helemaal gelijk in.quote:
[..]
Heeft ze iets over het kaartje gezegd? Lief dat je dat hebt gestuurd
[..]
Ik dacht dat je bedoelde dat als een behandeling werkt, je dan minder (of niet) drinkt, dus veel minder of geen geld uitgeeft aan alcohol, waardoor je meer geld hebt. Dat werkt dus alleen als de behandeling aanslaat.
Er is een partij geld in mijn portomonnee gebleven de afgelopen periode
Hell To The Liars
Bij deze een update na de afspraak van vandaag. Huisarts (was nieuw voor me) was erg prettig. Ging eerst in de "och wat erg voor je"-modus, maar toen hij doorhad dat ik daar niet zo voor was werd hij wat zakelijker.
Was het deels eens met de vorige diagnose maar deelde mijn mening dat het waarschijnlijk complexe PTSS is, niet de reguliere.
Mocht meteen door naar de gespecialiseerde GGZ. Zijn prioriteit ligt bij het krijgen van een diagnose. Gaf me de keuze tussen drie instellingen. Waar mijn voorkeur lag was een wachttijd van 3 maanden voor het intakegesprek alleen! Dus maar voor mijn tweede keuze gegaan. Wel kut dat ik daar via het traject jongeren moet lopen omdat mijn leeftijd (23) net daarin valt. Hopelijk gaan ze niet te kinderachtig met me in gesprek, dat zal snel op weerstand leiden.
Ik ben in ieder geval aangemeld en de verwijsbrief moet ik ophalen en opsturen. Morgen even doen.
Ik had gehoopt dat het tot opluchting zou leiden maar ik ben nu alleen maar erger eraan. Zeker omdat hij het over een jarentraject had en interne opnames. Ben behoorlijk bang dat de behandeling te veel met mijn leven gaat kloten.
We gaan het weer meemaken.
Was het deels eens met de vorige diagnose maar deelde mijn mening dat het waarschijnlijk complexe PTSS is, niet de reguliere.
Mocht meteen door naar de gespecialiseerde GGZ. Zijn prioriteit ligt bij het krijgen van een diagnose. Gaf me de keuze tussen drie instellingen. Waar mijn voorkeur lag was een wachttijd van 3 maanden voor het intakegesprek alleen! Dus maar voor mijn tweede keuze gegaan. Wel kut dat ik daar via het traject jongeren moet lopen omdat mijn leeftijd (23) net daarin valt. Hopelijk gaan ze niet te kinderachtig met me in gesprek, dat zal snel op weerstand leiden.
Ik ben in ieder geval aangemeld en de verwijsbrief moet ik ophalen en opsturen. Morgen even doen.
Ik had gehoopt dat het tot opluchting zou leiden maar ik ben nu alleen maar erger eraan. Zeker omdat hij het over een jarentraject had en interne opnames. Ben behoorlijk bang dat de behandeling te veel met mijn leven gaat kloten.
We gaan het weer meemaken.
De laatste weken gaat het ondanks de drukte op een rare manier best lekker. Laatst ging ineens de knop om bij mij, en ankerde de realisatie dat ik niet alles in mijn leven onder controle heb, niet iedereen tevreden kan houden, en dat slechte shit gewoon kan gebeuren en ik daar niet altijd iets aan kan doen, zich ineens in mijn brein. Ik 'wist het altijd wel', alleen het is alsof ik het nu echt WEET. Misschien is dit het resultaat van lang genoeg mezelf een nieuw denkpatroon aanleren.
Wel ongelofelijk druk. Veel mensen waar ik aandacht aan moet geven, niet genoeg tijd voor iedereen. Echt een grote test om toch ruimte voor mezelf te maken, maar ik voel dat ik het kan. Ook hier geldt, misschien maak ik fouten, maar ik heb op dit gebied echt veel vertrouwen dat ik het goed kan. Dan stel ik maar mensen teleur, ik moet eerst mezelf vooropstellen.
Al met al blijf ik doorbuffelen, ik hoop dat dit zich doorzet. Volgende week vakantie iig! 😄
Wel ongelofelijk druk. Veel mensen waar ik aandacht aan moet geven, niet genoeg tijd voor iedereen. Echt een grote test om toch ruimte voor mezelf te maken, maar ik voel dat ik het kan. Ook hier geldt, misschien maak ik fouten, maar ik heb op dit gebied echt veel vertrouwen dat ik het goed kan. Dan stel ik maar mensen teleur, ik moet eerst mezelf vooropstellen.
Al met al blijf ik doorbuffelen, ik hoop dat dit zich doorzet. Volgende week vakantie iig! 😄
Ignorance is bliss
Zou ik wel doen als ik jou was. Zeker omdat je nog even moet wachten toch? Ik vond het zelf vorig jaar erg vervelend toen ik niet wist hoe en war ik zou gaan wonen in elk geval.quote:
[..]
Nee, ik kan het wel aan mijn spv vragen volgende week, misschien kan zij wat meer informatie opvragen.
Ik begrijp dat het moeilijk is om te reageren, ik neem het je echt niet kwalijk. Ik heb het zelf ook vaak hier op het forum en met e-mails.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Fijne vakantie Duracellkonijntje. Rustig aan.
Ik vrees dat je toch zal moeten, wil je uit deze situatie zien te geraken.quote:
[..]
Die paar die ik nog wel maak, maak ik omdat ze moeten. Vaak met (grote) tegenzin. De paar die ik wel soort van vrijwillig deed heb ik nu ook geen plezier meer in, of voelen zinloos aan om nog/weer aan te beginnen.
Aangezien ik geholpen ben in het topic dat ik eerder gestart heb, dacht ik dat ik hier nog wel op mijn plaats zou zijn. Als je meer wilt weten over de hele situatie, zou ik dat topic ook lezen.
Voor mij voelt het aan alsof bijna al mijn emoties negatief zijn. Als ik tien emoties zou krijgen, zouden negen daarvan negatief zijn. Ik weet zelf zeker niet hoe dat komt, en wat die emoties nou zijn, en of ze ook wel echt zo vaak negatief zijn. Maar zo is het hoe het voor mij voelt. Dat is als ik door een normale dag ga, zonder veel ontspanning. In die ontspanning kan ik me dan wel afleiden, maar meer niet. Als ik dan afgeleid ben en terug moet in de 'normale wereld', voelt dat als een klap in mijn gezicht. Daarom voelt die ontspanning vaak ook nutteloos, ook al wordt het aan mee aangeraden. En ik kan er ook van genieten, als die afleiding goed is. Dat is er tenminste wel. Maar daarna moet ik toch weer terug.
Als ik dan door zo'n normale dag ga, voelt het alsof er een zware last op mijn schouders hangt, die al de positiviteit weghaalt en alleen negativiteit overlaat, waardoor ik zo veel negatieve emoties ervaar. Het is dan gelukkig wel eens dat ik een positieve ervaar, zoals toen ik een angst overkwam door toch iets te doen (en het leuk te vinden), terwijl ik bang was er in te falen. Maar dat is net als die afleiding natuurlijk ook tijdelijk.
Is er iemand die dit (delen hiervan) herkent?
Voor mij voelt het aan alsof bijna al mijn emoties negatief zijn. Als ik tien emoties zou krijgen, zouden negen daarvan negatief zijn. Ik weet zelf zeker niet hoe dat komt, en wat die emoties nou zijn, en of ze ook wel echt zo vaak negatief zijn. Maar zo is het hoe het voor mij voelt. Dat is als ik door een normale dag ga, zonder veel ontspanning. In die ontspanning kan ik me dan wel afleiden, maar meer niet. Als ik dan afgeleid ben en terug moet in de 'normale wereld', voelt dat als een klap in mijn gezicht. Daarom voelt die ontspanning vaak ook nutteloos, ook al wordt het aan mee aangeraden. En ik kan er ook van genieten, als die afleiding goed is. Dat is er tenminste wel. Maar daarna moet ik toch weer terug.
Als ik dan door zo'n normale dag ga, voelt het alsof er een zware last op mijn schouders hangt, die al de positiviteit weghaalt en alleen negativiteit overlaat, waardoor ik zo veel negatieve emoties ervaar. Het is dan gelukkig wel eens dat ik een positieve ervaar, zoals toen ik een angst overkwam door toch iets te doen (en het leuk te vinden), terwijl ik bang was er in te falen. Maar dat is net als die afleiding natuurlijk ook tijdelijk.
Is er iemand die dit (delen hiervan) herkent?
Zullen wel meer mensen zijn die dit ervaren, ik ook.quote:
Aangezien ik geholpen ben in het topic dat ik eerder gestart heb, dacht ik dat ik hier nog wel op mijn plaats zou zijn. Als je meer wilt weten over de hele situatie, zou ik dat topic ook lezen.
Voor mij voelt het aan alsof bijna al mijn emoties negatief zijn. Als ik tien emoties zou krijgen, zouden negen daarvan negatief zijn. Ik weet zelf zeker niet hoe dat komt, en wat die emoties nou zijn, en of ze ook wel echt zo vaak negatief zijn. Maar zo is het hoe het voor mij voelt. Dat is als ik door een normale dag ga, zonder veel ontspanning. In die ontspanning kan ik me dan wel afleiden, maar meer niet. Als ik dan afgeleid ben en terug moet in de 'normale wereld', voelt dat als een klap in mijn gezicht. Daarom voelt die ontspanning vaak ook nutteloos, ook al wordt het aan mee aangeraden. En ik kan er ook van genieten, als die afleiding goed is. Dat is er tenminste wel. Maar daarna moet ik toch weer terug.
Als ik dan door zo'n normale dag ga, voelt het alsof er een zware last op mijn schouders hangt, die al de positiviteit weghaalt en alleen negativiteit overlaat, waardoor ik zo veel negatieve emoties ervaar. Het is dan gelukkig wel eens dat ik een positieve ervaar, zoals toen ik een angst overkwam door toch iets te doen (en het leuk te vinden), terwijl ik bang was er in te falen. Maar dat is net als die afleiding natuurlijk ook tijdelijk.
Is er iemand die dit (delen hiervan) herkent?
Tip van de dag
kijk de Pixar film inside out eens een keer Misschien heb je er wel wat aan.
Persoonlijk heb ik momenteel schema therapie dat werkt bij mij als een gek zeg.
Ik maak iedere week grote stappen omdat ze heel goed uitleggen hoe het in je hoofd in elkaar zit en waarom je sommige dingen zo ervaar, ben soms echt verbijsterd hoe sommige automatismes werken en waarom je geïrriteerd of boos of verdrietig wordt uit reflexen. Werkt niet voor iedereen, want we hebben veel afhakers maar het werkt voor mij en ik was heel lang zoekenden en heb de rust grotendeels gevonden.
Hopelijk blijft dit ook zodra ik deze maand stop met Alprozolam (na 8 maanden 🤔)
Hell To The Liars
hier ga ik nog op reageren.quote:
[..]
Zullen wel meer mensen zijn die dit ervaren, ik ook.
Tip van de dag
Misschien heb je er wel wat aan.
Persoonlijk heb ik momenteel schema therapie dat werkt bij mij als een gek zeg.
Ik maak iedere week grote stappen omdat ze heel goed uitleggen hoe het in je hoofd in elkaar zit en waarom je sommige dingen zo ervaar, ben soms echt verbijsterd hoe sommige automatismes werken en waarom je geïrriteerd of boos of verdrietig wordt uit reflexen. Werkt niet voor iedereen, want we hebben veel afhakers maar het werkt voor mij en ik was heel lang zoekenden en heb de rust grotendeels gevonden.
Hopelijk blijft dit ook zodra ik deze maand stop met Alprozolam (na 8 maanden 🤔)
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Om 05.45 dit lezen en er later op reageren vind ik gehoor geven aan je gezonde volwassen kant en niet de ongedisciplineerde kind kantquote:
Hell To The Liars
Ik ben even weg geweest en reageer even in 1 post op wat ik allemaal gelezen heb.quote:
[..]
Zullen wel meer mensen zijn die dit ervaren, ik ook.
Tip van de dag
Misschien heb je er wel wat aan.
Persoonlijk heb ik momenteel schema therapie dat werkt bij mij als een gek zeg.
Ik maak iedere week grote stappen omdat ze heel goed uitleggen hoe het in je hoofd in elkaar zit en waarom je sommige dingen zo ervaar, ben soms echt verbijsterd hoe sommige automatismes werken en waarom je geïrriteerd of boos of verdrietig wordt uit reflexen. Werkt niet voor iedereen, want we hebben veel afhakers maar het werkt voor mij en ik was heel lang zoekenden en heb de rust grotendeels gevonden.
Hopelijk blijft dit ook zodra ik deze maand stop met Alprozolam (na 8 maanden 🤔)
Voor mij werkt schema therapie ook erg goed. Het leert je hoe je patronen ontstaan zijn en daardoor ben ik mezelf minder gaan verwijten. Nu herken ik het snel als een schema geraakt wordt en kan ik er heel snel overheen komen.
Verder moet ik zeggen dat voor mij anti depressiva goed werkt, maar ik had ook een zware depressie toen ze ermee begonnen. Ik had weinig keus. Het is geen wondermiddel, maar voor mij is het het verschil tussen functioneren en angstig op de bank zitten en blokkeren.
Voor de nieuwkomers in dit topic, ga zeker hulp zoeken en schaam je niet. Het kan je veel verder brengen dan je nu bent. Maar bereid je wel voor op hard werken.
Precies, ik heb begrip voor mijzelf en de therapie legt goed uit waarom je bepaalde dingen ervaart of hoe je handeld en dat kan verbeteren.
Tuurlijk er zijn uitzonderingen, maar de meeste zaken kan ik nu gewoon naast mij neerleggen.
Na 2,5 is er geleidelijk een rust in mij gekomen, bewust of onbewust heb ik er voor gevochten.
Van de week zag ik een stukje over typhoon en hij had mooi stukje tekst waar ik mij wel heel erg in kan vinden.
Van mezelf mag ik nu eindelijk zeggen dat het genoeg is. Eindelijk zeggen: ‘Kijk eens wat jij met de mensen om je heen hebt neergezet.'Dit is genoeg en de rest is bonus. Natuurlijk kan het altijd beter, is er altijd meer. Maar op een gegeven moment, weet je niet meer waarvoor je aan het vechten bent. Je weet alleen nog dat je een vechter bent.
Tuurlijk er zijn uitzonderingen, maar de meeste zaken kan ik nu gewoon naast mij neerleggen.
Na 2,5 is er geleidelijk een rust in mij gekomen, bewust of onbewust heb ik er voor gevochten.
Van de week zag ik een stukje over typhoon en hij had mooi stukje tekst waar ik mij wel heel erg in kan vinden.
Van mezelf mag ik nu eindelijk zeggen dat het genoeg is. Eindelijk zeggen: ‘Kijk eens wat jij met de mensen om je heen hebt neergezet.'Dit is genoeg en de rest is bonus. Natuurlijk kan het altijd beter, is er altijd meer. Maar op een gegeven moment, weet je niet meer waarvoor je aan het vechten bent. Je weet alleen nog dat je een vechter bent.
Hell To The Liars
Punt is, geen van die dingen dragen ergens toe bij. De dingen die ik (met plezier) deed was puur een afleiding om de tijd door te komen, en dat werkt nu niet meer. Dus als ik ze wel doe, dan raak ik alsnog nergens uit. Ik kan daardoor gewoon nergens meer aan beginnen want het besef dat het wezenlijk niets toevoegt (en dat als het klaar is er nog steeds niets is) is gaan overstemmen.quote:
[..]
Ik vrees dat je toch zal moeten, wil je uit deze situatie zien te geraken.
Her-meld. Ik zit momenteel in een traject bij een psycholoog om kenmerken van paniek/angst aan te pakken. Ik verdraag angsten slecht, ga dan ontzettend ontwijken of juist heel hoge eisen stellen aan mezelf. Bijvoorbeeld voor elke zucht en scheet een lijstje maken ten bate van een efficiente dagindeling. Ik wil meer rust, het leven meer laten gebeuren en daarvan genieten, zonder mezelf van alles op te leggen dat ik moet, moet, moet, moet. Tot overmaat van ramp ben ik obsessief bezig met het vinden van een partner om huisje-boompje-beestje mee te maken. Ik ben zo vreselijk bang om alleen over te blijven. Dat is een heel akelige self-fulfilling prophecy. Op elke man die in aanmerking komt (en dat zijn er al niet zo veel omdat ik vrij kieskeurig ben) ligt zo'n druk dat hij wegrent.
De laatste week aan het oefenen met meer mededogen voor mezelf hebben, liever, mezelf meer dingen en meer rust gunnen. Nou, met enorm mededogen voor mezelf (niet alsnog op een drukke dag gaan zwemmen om 21:00 (was al meer dan twaalf uur van huis) een joekel van een paniekaanval op de fiets naar huis, hyperventilerend huilen. Ik ben met die hoge eisen zo aan het wegrennen van mijn angsten. Als dat wegvalt, ben ik daaronder heel, heel erg bang voor falen, voor verlaten worden, dat ik heel ongelukkig word.
Nou ja. Ik wilde gewoon even laten weten dat ik het topic weer wat actiever dan voorheen volg. Het gaat goed komen. Maar de weg er naar toe is lastig.
De laatste week aan het oefenen met meer mededogen voor mezelf hebben, liever, mezelf meer dingen en meer rust gunnen. Nou, met enorm mededogen voor mezelf (niet alsnog op een drukke dag gaan zwemmen om 21:00 (was al meer dan twaalf uur van huis) een joekel van een paniekaanval op de fiets naar huis, hyperventilerend huilen. Ik ben met die hoge eisen zo aan het wegrennen van mijn angsten. Als dat wegvalt, ben ik daaronder heel, heel erg bang voor falen, voor verlaten worden, dat ik heel ongelukkig word.
Nou ja. Ik wilde gewoon even laten weten dat ik het topic weer wat actiever dan voorheen volg. Het gaat goed komen. Maar de weg er naar toe is lastig.
== houdt van sterke anekdotes voor op feesten en partijen ==
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
Goed bezig Andro, succes (zonder verwachtingen uiteraard )
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 21-02-2016 07:46:37 ]
)[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 21-02-2016 07:46:37 ]
Je denkt veel te veel.quote:
[..]
Punt is, geen van die dingen dragen ergens toe bij. De dingen die ik (met plezier) deed was puur een afleiding om de tijd door te komen, en dat werkt nu niet meer. Dus als ik ze wel doe, dan raak ik alsnog nergens uit. Ik kan daardoor gewoon nergens meer aan beginnen want het besef dat het wezenlijk niets toevoegt (en dat als het klaar is er nog steeds niets is) is gaan overstemmen.
Hoe gaat het met dingen voelen, lukt dat, of houdt je daarin dat ook af?
[quote] Op dinsdag 16 februari 2016 17:20 schreef kuolema het volgende:
[..]
Heeft ze iets over het kaartje gezegd? Lief dat je dat hebt gestuurd.
[..]
' dankjewel voor je lieve kaartje'
Nu de afgelopen week is ze weer stil en afstandelijk. Het kutte van mij is dat ik aan niks anders kan denken dan aan haar. Om haar hier mee lastig te vallen is geen goed plan.
Ik had wel gevraagd of ze zin had even wat te gaan drinken en ze reageerde met dat ze ' het heel graag had gewilt maar dat ze op dat centrum programma had en deze keer niet weg kon'. Ook vergeet ze wat ik heb gezegt, ik neem het haar niet kwalijk maar het valt ook op. Dat ze vergeet welke dag het is en shit.
Ik weet ook niet wat te doen.. Moet ik niks zeggen? Moet ik een gesprek beginnen? Moet ik iedere dag 1 berichtje sturen? Ik weet dat ze last heeft van paniek aanvallen maar dat is ook het enige wat ik weet..
Ik vraag ook hoe ze haar voelt maar ik weet dat ze dat niet wilt of gaat zeggen.. Misschien dat ze daarom zo afstandelijk doet.. Moet ik over een willekeurig onderwerp beginnen?
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 21-02-2016 10:41:45 ]
Op dinsdag 16 februari 2016 17:20 schreef kuolema het volgende:[..]
Heeft ze iets over het kaartje gezegd? Lief dat je dat hebt gestuurd
.[..]
' dankjewel voor je lieve kaartje'
Nu de afgelopen week is ze weer stil en afstandelijk. Het kutte van mij is dat ik aan niks anders kan denken dan aan haar. Om haar hier mee lastig te vallen is geen goed plan.
Ik had wel gevraagd of ze zin had even wat te gaan drinken en ze reageerde met dat ze ' het heel graag had gewilt maar dat ze op dat centrum programma had en deze keer niet weg kon'. Ook vergeet ze wat ik heb gezegt, ik neem het haar niet kwalijk maar het valt ook op. Dat ze vergeet welke dag het is en shit.
Ik weet ook niet wat te doen.. Moet ik niks zeggen? Moet ik een gesprek beginnen? Moet ik iedere dag 1 berichtje sturen? Ik weet dat ze last heeft van paniek aanvallen maar dat is ook het enige wat ik weet..
Ik vraag ook hoe ze haar voelt maar ik weet dat ze dat niet wilt of gaat zeggen.. Misschien dat ze daarom zo afstandelijk doet.. Moet ik over een willekeurig onderwerp beginnen?
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 21-02-2016 10:41:45 ]
Ik heb dan ook nogal veel tijd om na te denkenquote:
[..]
Je denkt veel te veel.
Hoe gaat het met dingen voelen, lukt dat, of houdt je daarin dat ook af?
Ik weet niet of het echt 'te veel' is, het is meer dat ik over dingen na moet denken waar de meeste mensen niet over na hoeven te denken. Een kenmerk van PDD-NOS is (bij mij) om dingen te plannen en erover vooruit te denken, want dat zorgt ervoor dat ik iets beter zal kunnen verwerken en vermindert de stress van het onbekende. Dat terzijde, mijn gedachten zijn nu vrij simpel: 'hoe kom ik de rest van de dag door' wat vaak gevolgd wordt door 'laat staan de rest van mijn leven'. Want ik heb feitelijk geen vooruitzichten. Dat houd ik over het algemeen ook af, ook omdat het slecht omgaan met emoties en gevoelens (zowel bij mijzelf als anderen) een ander kenmerk is. Ik geloof ook niet dat ik mijn gevoelens zich zo 'gedragen' zoals bij anderen, of dat ik er op dezelfde manier mee omga. Soms voelt het meer dat ik dingen voel omdat dat zo hoort dan dat ik ze echt ervaar. Maar de laatste jaren begon ik steeds langere periodes te krijgen waarin ik een groot gevoel van 'niets' heb, met pieken van zinloosheid en neerslachtigheid. De huidige periode loopt al sinds de zomer. Ik ben ook heel snel gefrustreerd en wordt snel(ler) boos (en dat is voor mij de moeilijkste emotie om mee om te gaan), en ook dat zorgt ervoor dat ik minder dingen wil doen. Het versterkt alleen het gevoel dat iets mij niet lukt ongeacht hoeveel moeite ik erin steek, dus dat doe ik dan ook maar niet. Zelfde resultaat met minder frustratie.
Dat snap ik en dat vind ik vervelend voor je.quote:
[..]
Punt is, geen van die dingen dragen ergens toe bij. De dingen die ik (met plezier) deed was puur een afleiding om de tijd door te komen, en dat werkt nu niet meer. Dus als ik ze wel doe, dan raak ik alsnog nergens uit. Ik kan daardoor gewoon nergens meer aan beginnen want het besef dat het wezenlijk niets toevoegt (en dat als het klaar is er nog steeds niets is) is gaan overstemmen.
Maar je bent op zoek naar dingen die je kunt veranderen waardoor je iets wezenlijks kunt toevoegen aan je leven? Als ik het zo goed zeg?
Dan zijn de stappen die je hebt gezet misschien gewoon niet de juiste en moet je doorblijven stappen tot je wel de juiste stap gezet hebt?
Hoe kut het ook is.
Beste Vlaggenroof is het niet gewoon even tijd voor pas op de plaats? Je hebt laten weten dat je er bent, zoekt toenadering en kunt inmiddels bijna nergens anders meer aan denken?quote:
[quote][ afbeelding ] Op dinsdag 16 februari 2016 17:20 schreef kuolema het volgende:
[..]
Heeft ze iets over het kaartje gezegd? Lief dat je dat hebt gestuurd
[..]
' dankjewel voor je lieve kaartje'
Nu de afgelopen week is ze weer stil en afstandelijk. Het kutte van mij is dat ik aan niks anders kan denken dan aan haar. Om haar hier mee lastig te vallen is geen goed plan.
Ik had wel gevraagd of ze zin had even wat te gaan drinken en ze reageerde met dat ze ' het heel graag had gewilt maar dat ze op dat centrum programma had en deze keer niet weg kon'. Ook vergeet ze wat ik heb gezegt, ik neem het haar niet kwalijk maar het valt ook op. Dat ze vergeet welke dag het is en shit.
Ik weet ook niet wat te doen.. Moet ik niks zeggen? Moet ik een gesprek beginnen? Moet ik iedere dag 1 berichtje sturen? Ik weet dat ze last heeft van paniek aanvallen maar dat is ook het enige wat ik weet..
Ik vraag ook hoe ze haar voelt maar ik weet dat ze dat niet wilt of gaat zeggen.. Misschien dat ze daarom zo afstandelijk doet.. Moet ik over een willekeurig onderwerp beginnen?
Misschien moet je d'r gewoon even laten, desnoods schrijf je een briefje dat je niet weet op welke manier ze contact met je wil en dat je er nog steeds wel bent maar dat je het even bij haar laat? Is misschien wel zo rustig voor jezelf even.
ik heb de hele dag thuis gezeten omdat ik nog dingen moest doen voor werk. Maar voel me er toch niet gelukkig bij. Ik heb (vooralsnog) geen vrienden in de buurt. Wat zijn goede dingen om voortaan te doen? En misschien nog iets voor vanavond na 21:00? Naar een museum?l
== houdt van sterke anekdotes voor op feesten en partijen ==
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
Nadenken hoeft helemaal nietquote:
Ik heb dan ook nogal veel tijd om na te denken
Dat houd ik over het algemeen ook af, ook omdat het slecht omgaan met emoties en gevoelens (zowel bij mijzelf als anderen) een ander kenmerk is. Ik geloof ook niet dat ik mijn gevoelens zich zo 'gedragen' zoals bij anderen, of dat ik er op dezelfde manier mee omga. Soms voelt het meer dat ik dingen voel omdat dat zo hoort dan dat ik ze echt ervaar. Maar de laatste jaren begon ik steeds langere periodes te krijgen waarin ik een groot gevoel van 'niets' heb, met pieken van zinloosheid en neerslachtigheid. De huidige periode loopt al sinds de zomer. Ik ben ook heel snel gefrustreerd en wordt snel(ler) boos (en dat is voor mij de moeilijkste emotie om mee om te gaan), en ook dat zorgt ervoor dat ik minder dingen wil doen. Het versterkt alleen het gevoel dat iets mij niet lukt ongeacht hoeveel moeite ik erin steek, dus dat doe ik dan ook maar niet. Zelfde resultaat met minder frustratie.
Je moet situaties/een leven creëren die weinig stress en toch voldoening geven, wellicht geen voldoening omdat het puike prestaties betreffen, maar gewoon omdat je het toch doet.
De vraag is: wordt je nog geen barstende bom omdat je nu je gevoelens negeert, of denk je nu iets minder na en is dat wel juist goed.
Niet jezelf ontwijkenquote:
ik heb de hele dag thuis gezeten omdat ik nog dingen moest doen voor werk. Maar voel me er toch niet gelukkig bij. Ik heb (vooralsnog) geen vrienden in de buurt. Wat zijn goede dingen om voortaan te doen? En misschien nog iets voor vanavond na 21:00? Naar een museum?l
Hebben jullie ook wel eens van die momenten waarop je denkt: 'hoe de fuck overleef ik tot nu toe?' Ik heb best veel van die momenten. Soms denk ik echt dat ik het weer eens helemaal niet ga trekken, maar telkens komt het weer goed. Ik begin stiekem soms te denken dat ik inmiddels het leven als geheel nog best wel goed kan fixen. In ieder geval goed op mezelf letten. Negatief gevoel met een positieve uitkomst, best leip.
Ignorance is bliss
Ja, dat denk ik ook altijd. En veel mensen waarschijnlijk. Maar ik vind het niet 'leip'. Het is eerder een kalmering. Alsof je toekomstige zelf tegen je zegt, 'het komt wel goed'.quote:
Hebben jullie ook wel eens van die momenten waarop je denkt: 'hoe de fuck overleef ik tot nu toe?' Ik heb best veel van die momenten. Soms denk ik echt dat ik het weer eens helemaal niet ga trekken, maar telkens komt het weer goed. Ik begin stiekem soms te denken dat ik inmiddels het leven als geheel nog best wel goed kan fixen. In ieder geval goed op mezelf letten. Negatief gevoel met een positieve uitkomst, best leip.
Mijn psycholoog kwam met het idee om mijn emoties op te rakelen en zodoende dat te reparen..
Nou heb ik daar flinke bedenkingen bij, aangezien ik het afgelopen jaar zoveel zelfvertrouwen heb opgebouwd en redelijk veel rust in mijn hoofd heb.
Dit wil ik niet op het spel zetten, kans lijkt mij 50/50 dat je de weken erna toch weer somber wordt..
Iemand ervaringen mee?
Nou heb ik daar flinke bedenkingen bij, aangezien ik het afgelopen jaar zoveel zelfvertrouwen heb opgebouwd en redelijk veel rust in mijn hoofd heb.
Dit wil ik niet op het spel zetten, kans lijkt mij 50/50 dat je de weken erna toch weer somber wordt..
Iemand ervaringen mee?
Hell To The Liars
Bedoel je met emoties onverwerkte gebeurtenissen uit het verleden? Want dat lijken me dingen die nog best gezond zijn om aan te pakken.quote:
Mijn psycholoog kwam met het idee om mijn emoties op te rakelen en zodoende dat te reparen..
Nou heb ik daar flinke bedenkingen bij, aangezien ik het afgelopen jaar zoveel zelfvertrouwen heb opgebouwd en redelijk veel rust in mijn hoofd heb.
Dit wil ik niet op het spel zetten, kans lijkt mij 50/50 dat je de weken erna toch weer somber wordt..
Iemand ervaringen mee?
Ignorance is bliss
Mijn zusje heeft besloten in ieder geval tijdelijk het contact met mijn ouders grotendeels te verbreken, om even zelf uit te vinden hoe ze met alle gebeurtenissen omtrent hun uit het verleden om wil gaan.
Ergens vind ik dit erg sneu voor mijn ouders, alleen ik snap haar ook wel en ben trots dat ze nu zelfstandig dingen uit wil zoeken. Het lijkt iig veel beter te gaan met haar en dat doet me goed.
Zelf ga ik iig niet uit schuld meer contact zoeken dan normaal, dat punt ben ik voorbij. Ik weet voorlopig hoe ik een prettige relatie met ze wil onderhouden, dat werkt voor mij en voor hun ook goed tot nu toe, en dat houd ik zo. Moeilijk, maar ik blijf de balans zoeken tussen er voor ze zijn en mijn eigen leven leiden. Van ze houden doe ik sowieso.
Ergens vind ik dit erg sneu voor mijn ouders, alleen ik snap haar ook wel en ben trots dat ze nu zelfstandig dingen uit wil zoeken. Het lijkt iig veel beter te gaan met haar en dat doet me goed.
Zelf ga ik iig niet uit schuld meer contact zoeken dan normaal, dat punt ben ik voorbij. Ik weet voorlopig hoe ik een prettige relatie met ze wil onderhouden, dat werkt voor mij en voor hun ook goed tot nu toe, en dat houd ik zo. Moeilijk, maar ik blijf de balans zoeken tussen er voor ze zijn en mijn eigen leven leiden. Van ze houden doe ik sowieso.
Ignorance is bliss
Klopt inderdaad. Wat is ervaring toch een sterk medicijn eigenlijk. Daarom zijn imo gewoontes zo'n sterk middel om je leven te verbeteren.quote:
[..]
Ja, dat denk ik ook altijd. En veel mensen waarschijnlijk. Maar ik vind het niet 'leip'. Het is eerder een kalmering. Alsof je toekomstige zelf tegen je zegt, 'het komt wel goed'.
Ignorance is bliss
Als jij het gevoel hebt dat het (voorlopig) goed is zoals het nu is en je hebt er geen behoefte aan, zou ik dat niet doen als ik jou was.quote:
Mijn psycholoog kwam met het idee om mijn emoties op te rakelen en zodoende dat te reparen..
Nou heb ik daar flinke bedenkingen bij, aangezien ik het afgelopen jaar zoveel zelfvertrouwen heb opgebouwd en redelijk veel rust in mijn hoofd heb.
Dit wil ik niet op het spel zetten, kans lijkt mij 50/50 dat je de weken erna toch weer somber wordt..
Iemand ervaringen mee?
Het is lang niet altijd nuttig en kan zelfs averechts werken (ook op langere termijn) om oud zeer naar boven te halen.
Why are you wearing that stupid man suit?
quote:
[..]
Als jij het gevoel hebt dat het (voorlopig) goed is zoals het nu is en je hebt er geen behoefte aan, zou ik dat niet doen als ik jou was.
Het is lang niet altijd nuttig en kan zelfs averechts werken (ook op langere termijn) om oud zeer naar boven te halen.
Ik denk dat dit een goed idee was vorig jaar, toen het niet goed ging met mij en 'de zenuw open lag'.quote:
[..]
Bedoel je met emoties onverwerkte gebeurtenissen uit het verleden? Want dat lijken me dingen die nog best gezond zijn om aan te pakken.
Op dit moment gaat het goed en lijkt het mij niet verstandig om 'de straat weer open te breken'.
Ik neig naar nee
Hell To The Liars
Waardoor lag de zenuw open vorig jaar? Heb je de emoties niet of lukt het je nu weer om ze te negeren? Wat gebeurt er als de zenuw weer wordt blootgelegd? Kom je dan niet meer in de shit terecht dan wanneer het nu met beleid gebeurd?
Is het je verstand dat nee zegt? Of is het eigenlijk angst?
Is het je verstand dat nee zegt? Of is het eigenlijk angst?
Vorig jaar zat ik nog vol in herstel van mijn verslaving en onderdrukte ik een burn out.quote:
Waardoor lag de zenuw open vorig jaar? Heb je de emoties niet of lukt het je nu weer om ze te negeren? Wat gebeurt er als de zenuw weer wordt blootgelegd? Kom je dan niet meer in de shit terecht dan wanneer het nu met beleid gebeurd?
Is het je verstand dat nee zegt? Of is het eigenlijk angst?
In maart een week zwaar depressief geweest door medicatie en in juni gezegd tot hier en niet verder en ziek gemeld.
Nu gaat het behoorlijk goed met me en mag ik eindelijk weer gaan re-integreren dmv vrijwilligerswerk.
Dit gevoel is prima momenteel en wil de opgaande lijn voorzetten of iig zelfde niveau houden
Hell To The Liars
Ja ik snap het.quote:
[..]
Vorig jaar zat ik nog vol in herstel van mijn verslaving en onderdrukte ik een burn out.
In maart een week zwaar depressief geweest door medicatie en in juni gezegd tot hier en niet verder en ziek gemeld.
Nu gaat het behoorlijk goed met me en mag ik eindelijk weer gaan re-integreren dmv vrijwilligerswerk.
Dit gevoel is prima momenteel en wil de opgaande lijn voorzetten of iig zelfde niveau houden
Dat kan soms ook het beste zijn. Ik bedoelde het niet belerend.
Ik heb alleen zelf ervaren dat die dingen dan toch weer terugkomen. Maar dat is mijn problematiek. Dat is bij iedereen anders. Denk je dat het lukt een beslissing te nemen?
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |