Depressie & Angst #133

quote:

Op vrijdag 15 januari 2016 18:31 schreef kuolema het volgende:
Heeft iemand een verklaring voor het feit dat ik als ik 's middags naar bed ga zo vier uur achter elkaar als een blok slaap, terwijl ik 's nachts niet in slaap kan komen? Slapen gaat ook niet goed als ik overdag niet heb geslapen en ontstond daarvoor al dus de middagdutjes lijken me niet de oorzaak.

Gisteravond kon ik trouwens wel in slaap komen, mogelijk komt dat door de Dipiperon die ik gister voor het eerst heb genomen. Ik nam het drie uur voordat ik naar bed ging in, merkte behalve heel veel trek in eten (terwijl ik heel vol zat) niets. Werd wel te vroeg wakker en kon toen eerst niet meer in slaap komen, dus was alsnog moe.

Ik zou uiterlijk vandaag horen of ik de woontraining kan doen, maar heb nog niets gehoord .

[..]

Een officieel Fuck-My-Lifecertificaat had je moeten aanvragen?

Stiekem bang in de nacht?
Misschien eetgewoontes? In mijn vorige groep zat iemand die ook zoiets had maar die sliep 's middags direct na haar lunch heel lang en s nachts niet. Daar is toen wat in omgegooid. Iets met snelle koolhydraten enzo.
Hoe heb je vannacht geslapen?

quote:

Op vrijdag 15 januari 2016 21:00 schreef hardromacore2.0 het volgende:

[..]

Jij levert die certificaten toch?

Probeer zo min mogelijk te slapen overdag, om weer een normaal ritme te krijgen.

Jazeker, niet helemaal legaal maar het scheelt flink in de kosten! Dm bij interesse.

Dat is moeilijk, ik hou het soms echt niet vol.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2016 18:52 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Stiekem bang in de nacht?
Misschien eetgewoontes? In mijn vorige groep zat iemand die ook zoiets had maar die sliep 's middags direct na haar lunch heel lang en s nachts niet. Daar is toen wat in omgegooid. Iets met snelle koolhydraten enzo.
Hoe heb je vannacht geslapen?

Nee, ik ben niet bang. Ik hou wel van de nacht eigenlijk .
Ik eet onregelmatig dus of het daarmee te maken heeft weet ik niet. Ik zal erop letten.

Vannacht lag ik om 02.00 uur in bed, om 05.00 uur lag ik nog steeds wakker. Ondanks dat ik heel moe was toen ik naar bed ging. Nare herinneringen en gedachten spookten door mijn hoofd, hart ging tekeer - zoals het meestal gaat 's nachts. Uiteindelijk wel in slaap gevallen maar om kwart over 8 kwam mijn oppaskindje, zij bleef de hele dag. Geen last gehad van moeheid gelukkig.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2016 19:28 schreef kuolema het volgende:

[..]

Jazeker, niet helemaal legaal maar het scheelt flink in de kosten! Dm bij interesse.

Dat is moeilijk, ik hou het soms echt niet vol.

[..]

Nee, ik ben niet bang. Ik hou wel van de nacht eigenlijk .
Ik eet onregelmatig dus of het daarmee te maken heeft weet ik niet. Ik zal erop letten.

Vannacht lag ik om 02.00 uur in bed, om 05.00 uur lag ik nog steeds wakker. Ondanks dat ik heel moe was toen ik naar bed ging. Nare herinneringen en gedachten spookten door mijn hoofd, hart ging tekeer - zoals het meestal gaat 's nachts. Uiteindelijk wel in slaap gevallen maar om kwart over 8 kwam mijn oppaskindje, zij bleef de hele dag. Geen last gehad van moeheid gelukkig.

Ik weet ook niet. Herinnerde me dat eetgebeuren omdat ik er zelf nooit zo bij stil sta dat zulke veranderingen in eten dat soort dingen als gevolg kunnen hebben.

Vervelend dat je vannacht ook niet lekker geslapen hebt. Is het misschien te stil? Heb je afleiding/ ruis van de dag nodig om je af te kunnen sluiten?

quote:

Op zaterdag 16 januari 2016 19:47 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Ik weet ook niet. Herinnerde me dat eetgebeuren omdat ik er zelf nooit zo bij stil sta dat zulke veranderingen in eten dat soort dingen als gevolg kunnen hebben.

Vervelend dat je vannacht ook niet lekker geslapen hebt. Is het misschien te stil? Heb je afleiding/ ruis van de dag nodig om je af te kunnen sluiten?

Ik heb juist last van geluiden. Dat is het ook niet.

Ik weet dat je dat hebt. Maar het kan ook zijn dat het dan juist euhm hoe noem je dat, die extra investering is die nodig is om je af te sluiten voor de geluiden enzo van alledag. Dat, dat nodig is om de rust te creëren voor slaap. Als je begrijpt wat ik bedoel?

Ik zeg niet dat het dat is hoor. Maar je vroeg een verklaring dus ik zoek wat in de verklaringen die ik ken.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2016 20:01 schreef hardromacore2.0 het volgende:

[..]

Onrust die jou alerter maakt op die geluiden.

Ik vind het vrij apart dat je na een slopende nacht op gaat passen.
Vrij grenzeloos.

Weet niet hou oud het kindje is,
ouder als 1 vind ik het juist goed dat je structuur in je leven houd.

Het is ook niet zo dat je na 3 uur slaap de hele dag een gevaar voor je omgeving bent, lijkt mij

quote:

Op zaterdag 16 januari 2016 20:00 schreef Luchtbel het volgende:
Ik weet dat je dat hebt. Maar het kan ook zijn dat het dan juist euhm hoe noem je dat, die extra investering is die nodig is om je af te sluiten voor de geluiden enzo van alledag. Dat, dat nodig is om de rust te creëren voor slaap. Als je begrijpt wat ik bedoel?

Ik zeg niet dat het dat is hoor. Maar je vroeg een verklaring dus ik zoek wat in de verklaringen die ik ken.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ja, ik snap het, het kan los van elkaar staan. Maar als ik bijvoorbeeld (rustige piano)muziek luister schrik ik steeds wakker van het geluid als ik bijna in slaap val. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld het tikken van een klok, regen of verkeer. Van dat laatste heb ik nu gelukkig geen last meer sinds ik ben verhuisd. Ik kan ook vaak niet slapen als anderen in huis nog niet in bed liggen omdat ik dan sluitende deuren, voetstappen op de trap en gerommel in de badkamer hoor en het licht op de overloop aangaat. Dan ben ik weer klaarwakker.
Bedankt voor het meedenken in ieder geval

Edit: oh, ik heb al best wel lang geen tikkende klok meer. Maar er wel ervaring mee dus.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2016 20:01 schreef hardromacore2.0 het volgende:

[..]

Onrust die jou alerter maakt op die geluiden.

Ik vind het vrij apart dat je na een slopende nacht op gaat passen.
Vrij grenzeloos.

Als ik een afspraak heb gemaakt, dan houd ik me daaraan. Ik kan niet zomaar op het laatste moment iets afzeggen vanwege slecht slapen en een ander daardoor met een probleem opzadelen. Het kind komt hier graag ondanks mijn slaapgebrek dus voor haar is het in principe geen probleem

Ik ben slecht met grenzen aangeven, maar daar werk ik aan. Ik pas nu bijvoorbeeld geen twee hele dagen achter elkaar meer op. Dan ga ik echt kapot. Vind het wel heel moeilijk om dan 'nee' te zeggen omdat ik praktisch gezien wel kan dus vind dat ik zou moeten, maar het is me laatst gelukt. Maar ja dan voel ik me dus wel schuldig, lui, egoïstisch, zwak, enz. ook al weet ik dat het objectief gezien beter is.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2016 20:11 schreef Droopie het volgende:

[..]

Weet niet hou oud het kindje is,
ouder als 1 vind ik het juist goed dat je structuur in je leven houd.

Het is ook niet zo dat je na 3 uur slaap de hele dag een gevaar voor je omgeving bent, lijkt mij

Wat heeft het te maken met de leeftijd van het kind?
Het meisje dat hier komt is 4 jaar. Ik heb nog een ander adres met drie kinderen maar tegenwoordig pas ik meestal alleen op de jongste van twee jaar.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2016 20:44 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ja, ik snap het, het kan los van elkaar staan. Maar als ik bijvoorbeeld (rustige piano)muziek luister schrik ik steeds wakker van het geluid als ik bijna in slaap val. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld het tikken van een klok, regen of verkeer. Van dat laatste heb ik nu gelukkig geen last meer sinds ik ben verhuisd. Ik kan ook vaak niet slapen als anderen in huis nog niet in bed liggen omdat ik dan sluitende deuren, voetstappen op de trap en gerommel in de badkamer hoor en het licht op de overloop aangaat. Dan ben ik weer klaarwakker.
Bedankt voor het meedenken in ieder geval

Edit: oh, ik heb al best wel lang geen tikkende klok meer. Maar er wel ervaring mee dus.

.

Gedoe he. Ga je bellen over die kamertraining trouwens, of heb je er geen vertrouwen meer in?

quote:

Op zaterdag 16 januari 2016 21:19 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Gedoe he. Ga je bellen over die kamertraining trouwens, of heb je er geen vertrouwen meer in?

Ik heb mijn spv gister nog gesproken, zij is de contactpersoon, ze zou er die dag nog achteraan gaan. Dus ik hoop het volgende week te horen.

quote:

Op donderdag 14 januari 2016 20:40 schreef GrumpyOldMan het volgende:

[..]

Ik weet er nog niet altijd mee om te gaan. Ik pak dan wel rust en praat het soms wat van me af tegen m'n vriendin, maar ingrijpende gesprekken met mijn ouders over hoe dingen lopen/gelopen zijn ga ik niet aan. Ik heb bijvoorbeeld een keer in moeten grijpen om te voorkomen dat ze uit huis werden gezet, dat heeft er bij mij in gehakt, maár ik heb ze niet verteld wat dat met me heeft gedaan omdat ze eerder al hebben aangetoond niet van hun fouten te leren. Maar ik weet wel dat ik bij dat soort momenten het even kwijt moet en rust voor mezelf moet pakken. Bovendien wil ik dus niet dat mijn zoontje daar heen gaat en vermijd ik dat ik nog bij mijn ouders thuiskom. Dat bedoelde ik met het reageren op emotionele vermoeidheid, het is een signaal dat je er zelf wellicht acties op moet nemen. Maar als jij die goede manier/acties gevonden hebt is dat natuurlijk prima.

@ Gary, take it easy en ik hoop dat de eetlust weer groeit.

Het is echt een dunne lijn tussen toch van die mensen houden, en ze als een blok laten vallen. Ik wil er voor ze zijn, maar kan het ook niet te veel doen. Ik probeer het inmiddels op gevoel te doen en dat gaat goed, alleen is er toch altijd ergens die schuld. Schuld over dat ik misschien toch meer kan doen.

Ik heb momenteel echter gewoon een vrij vol leven, en dat kost tijd. Tijd moet ik aan veel dingen geven en daarom kan ik simpelweg niet alles van hun op me nemen. Net als dat vrienden moeten accepteren dat ze me minder zien dan vroeger.

Wat betreft mijn ouders, en momenteel vooral mijn moeder ben ik betrokken, maar vanaf een bepaald punt ook vrij hard. Ik support, help waar ik kan, maar op een bepaald punt gaat het ook om wilskracht van haar kant. Als ze niet meer te redden is, het zij zo. Geldt ook voor mijn zusje en vader. Mijn vader lijkt het echter beter te doen dus daar ben ik wel blij mee. Hopelijk blijft dit zo.

Ik lees net dat ik ben toegelaten voor de kliniek en op de wachtlijst sta. Naarmate de mogelijkheid dichterbij kwam begon ik het steeds enger te vinden dus het maakte me eigenlijk niet uit of het door zou gaan, maar ik ben nu toch wel blij.

Verder is vandaag voor het eerst mijn casemanager hier thuis geweest.
En ik ben nu een week zonder dagelijkse medicijnen, dat voelt wel goed. Mijn slaap-waakritme is wel een complete chaos.

Leven jullie nog?

quote:

Op vrijdag 22 januari 2016 14:54 schreef kuolema het volgende:
Ik lees net dat ik ben toegelaten voor de kliniek en op de wachtlijst sta. Naarmate de mogelijkheid dichterbij kwam begon ik het steeds enger te vinden dus het maakte me eigenlijk niet uit of het door zou gaan, maar ik ben nu toch wel blij.

Verder is vandaag voor het eerst mijn casemanager hier thuis geweest.
En ik ben nu een week zonder dagelijkse medicijnen, dat voelt wel goed. Mijn slaap-waakritme is wel een complete chaos.

Leven jullie nog?

Dat klinkt allemaal best positief. Je slaapt gewoon goed zonder medicatie dus? Lekker! Is je casemanager een beetje een aardig type?

Ego:
Met mij gaat het momenteel matig. Ik buffel wel door, alleen is het gedoe met mijn familie me wel onder de huid gaan zitten. Mijn moeder is erg afstandelijk geworden, en psychisch wordt ik steeds heen en weer getrokken tussen hulp en afstand nemen van ze.

Daarnaast is mijn relatie weer zo'n chaos de laatste tijd. Ik erger me dood aan dat m'n vriendin geen concrete afspraken kan maken. Ik prik altijd gewoon datums en kom dan opdagen, maar met haar (en anderen) is dat altijd zo'n opgave en daar erger ik me dood aan. Dat eeuwige 'ik moet even checken' of steeds afspraken vergeten, zowel met mij als met anderen. Ze voelt zich er vaak erg lullig over en is enorm aanhankelijk naar me toe, alleen is haar hoofd nu vaak zo'n chaos.

Ik moet steeds maar wachten tot zij me uitsluitsel geeft over wanneer ze wil afspreken en daardoor kan ik steeds geen andere afspraken maken. Ik heb het ook al een paar keer tegen haar gezegd, alleen wil ik er nu toch een keer een goed gesprek over hebben, want die onbetrouwbaarheid in de planning is gewoon iets wat ik echt kut vind. Geeft me ook een kutte verwachting van de toekomst. Zo moeilijk kan het toch niet zijn om je fucking schema uit je hoofd te weten. Ik het het ook retedruk, maar weet wel gewoon wanneer ik kan en niet kan. Scheitirritant.

Kortom: Veel dingen irriteren me momenteel.

quote:

Op vrijdag 22 januari 2016 16:57 schreef duracellkonijntje het volgende:

Kortom: Veel dingen irriteren me momenteel.

Serieus. Wat vind jij überhaupt aan die relatie? Je bent er vaak negatief over?

quote:

Op vrijdag 22 januari 2016 14:54 schreef kuolema het volgende:
Ik lees net dat ik ben toegelaten voor de kliniek en op de wachtlijst sta. Naarmate de mogelijkheid dichterbij kwam begon ik het steeds enger te vinden dus het maakte me eigenlijk niet uit of het door zou gaan, maar ik ben nu toch wel blij.

Verder is vandaag voor het eerst mijn casemanager hier thuis geweest.
En ik ben nu een week zonder dagelijkse medicijnen, dat voelt wel goed. Mijn slaap-waakritme is wel een complete chaos.

Leven jullie nog?

Wat voor een kliniek? Ik heb het denk ik gemist of ben het vergeten.

Ik voel me echt waardeloos op het moment. Het is alsof ik dagelijks de laatste fases van m'n crisissignaleringsplan aan het afdraaien ben. In random order. Of doordraaien eerder.
Ik weet dat het vrij standaard (c)ptss is dat het zo gaat. Maar het is echt niet uit te houden :x

quote:

Op vrijdag 22 januari 2016 17:16 schreef Elvi het volgende:

[..]

Misschien gekke oplossing hoor, maar kan jij gewoon niet je leven leiden en plannen wat jij wil plannen en wanneer je dat wil plannen? Dan kijkt zij maar wanneer zij ertussen past. Ik zou niet mn hele schema omgooien voor iemand die dat zelf niet wil doen.

Daar neig ik steeds meer naar ja. Ik voel me op deze manier meer een last. Komt dat vriendje weer aan wat ze ook nog in d'r drukke schema moet proppen.

Mijn lichaam is echt verzwakt door al dat in bed liggen. Eergisteren de hele dag in de weer geweest in de stad (klusjes, boodschappen etc.), maar ik moet nog steeds bijkomen. Spierpijn en ruim een halve dag geslapen elke nacht daarna.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2016 17:08 schreef Elvi het volgende:

[..]

Mensen maken tijd voor de dingen en personen die ze belangrijk vinden... Dus ik zou gewoon lekker mn eigen gang gaan en dan komt ze vanzelf. En zo niet; dan weet je dat ook weer.

Het is gelukkig niet zo negatief als ik het nu deed schetsen (toch nogal in emotie geschreven, en emoties en werkelijkheid willen bij mij nogal verschillen soms). Ze maakt de tijd wel, en we zien elkaar ook vaak, alleen is het het chaotische en onbetrouwbare waar ik me aan stoor. Zoals ik zei, ik ben echt een organiseernicht, ik weet mijn hele weekplanning op zondagavond al op te dreunen als het moet. Die twee dingen botsen.

Het is ergens ook nog een stuk onzekerheid. Bang dat ze me ziet als een last, in plaats van iets waar ze van geniet. Dit terwijl ze zowel als ze bij me is als niet bij me is, laat zien hoe gek ze op me is. Genoeg positiefs ook. Ik raas nog eerst even uit, en dan ga ik even goed op een rijtje zetten wat echt de issue is, en dan kaart ik dat (wanneer nodig) aan. Ik ben mezelf al vaak genoeg in emotie voorbij gehold en dat wil ik toch graag beperken.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2016 19:31 schreef Gary_Oak het volgende:
Mijn lichaam is echt verzwakt door al dat in bed liggen. Eergisteren de hele dag in de weer geweest in de stad (klusjes, boodschappen etc.), maar ik moet nog steeds bijkomen. Spierpijn en ruim een halve dag geslapen elke nacht daarna.

Nouja, in ieder geval ben je moe van iets actiefs, dat is an sich iets heel gezonds. Wat voor klusjes heb je allemaal gedaan?

quote:

Op zaterdag 23 januari 2016 21:19 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Nouja, in ieder geval ben je moe van iets actiefs, dat is an sich iets heel gezonds. Wat voor klusjes heb je allemaal gedaan?

Dat is weer wel waar. Heel veel boodschappen (meerdere trips, omdat ik geen fiets meer heb), pakketjes ophalen, afspraken hier en daar (begin binnenkort met groepstherapie), langs de bank etc. Was 10 uur achter elkaar bezig.