Ja, ik snap het. Maar zo slecht/ weinig eten en ondergewicht houden de boel wel in stand he. Je slaapt slechter, wordt labieler etc. Ik weet dat het een cirkeltje is en dat het moeilijk is om te doorbreken maar misschien toch weer proberen? Kun je niet wat kantenklaargevaldingen halen?quote:Op dinsdag 12 januari 2016 15:07 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Door het eerste. Ik heb letterlijk geen zin om te eten, laat staan om te koken ...
Als een soort noodrem-medicatie zeg maar?quote:Op dinsdag 12 januari 2016 15:38 schreef kuolema het volgende:
Ik ga Dipiperon/pipamperon (te komische naam) proberen. Een antipsychoticum. Omdat het slechter gaat sinds ik met de olanzapine ben gestopt maar dat niet meer wil slikken omdat ik erdoor was aangekomen en nu weer ben afgevallen. En ik wil liever iets dat ik niet elke dag hoef te slikken maar alleen wanneer ik het nodig heb. Dat kan hiermee blijkbaar.
Heeft iemand er ervaring mee? Ik weet nog niet welke dosis ik krijg, ga het morgen halen.
Klinkt niet slecht!quote:Onrust
Door psychiatrische aandoeningen en hersenbeschadigingen kunnen kinderen of volwassenen soms zeer onrustig, agressief of angstig zijn.
Behandeling
Als dit niet op een andere manier goed onder controle is te krijgen, schrijven artsen rustgevende medicijnen voor. Meestal is dat een antipsychoticum, zoals risperidon of pipamperon.
Werking
Pipamperon vermindert de verschijnselen. De druppels en tabletten werken na ongeveer 2 uur en hebben een halve tot een hele dag lang effect.
k, this sucksquote:Wat zijn mogelijke bijwerkingen?
Behalve het gewenste effect kan dit medicijn bijwerkingen geven.
De belangrijkste bijwerkingen zijn de volgende.
Regelmatig
Seksuele stoornissen, zoals minder zin in vrijen en moeilijker een erectie krijgen.
Soms
Afvlakking van het gevoelsleven lijkt me voor mij juist een voordeel eigenlijkquote:Afvlakking van het gevoelsleven, verlies van initiatief en activiteit, gevoel opgesloten te zitten en een gevoel van leegte. Ook kan een depressie ontstaan of een bestaande depressie verergeren.
Bewegingsstoornissen, zoals rusteloosheid (akathisie), plotselinge spiertrekkingen in hoofd, mond of gezicht (dystonie) en spierstijfheid (parkinsonisme).
Akathisie kan zich ook uiten in niet stil kunnen zitten, wiebelen met voet of hand, onrustgevoelens. En parkinsonisme in trillen, moeite met bewegen, lopen of spreken.
Yes!quote:Sufheid, slaperigheid en vermindering van het reactie-, concentratie- en coördinatievermogen. Voorkom ongelukken in het verkeer, maar ook bij andere activiteiten thuis en op het werk, bijvoorbeeld wanneer u een ladder beklimt, apparaten bedient en op het werk iets bewaakt of controleert. Ook als u `s nachts uit bed moet om naar het toilet te gaan, kunt u minder controle over uw spieren hebben en daardoor sneller vallen.
Ja, das een soort van "lekkere trek" ofzo, maak ik me ook wel schuldig aanquote:Op dinsdag 12 januari 2016 22:07 schreef Duufje het volgende:
Over geen eetlust heb ik geen tips, ik eet juist veel te veel als ik me down voel. Ook als ik geen honger heb/op de klok eten.
Dankquote:Magnetronkoffie, je klinkt positief! Fijn lijkt het me als je fysiek beter voelt, dan is het meestal ook makkelijker om met mentale problemen te dealen.
Zijn best wel veel mensen die het niet zo op medicatie hebben. Er zit ook veel rommel tussen, maar ik heb nu medicatie die wel prima werkt, heb op 't moment eigenlijk nog de meeste baat bij de alprazolam zodat ik tenminste af en toe nog goed kan doorpittenquote:Medicijnen slik ik (nog) niet, wil eerst proberen op andere manieren er doorheen te komen.
Vandaag actievere dag door afspraken die ik niet kon afzeggen, was eigenlijk wel fijn. De afgelopen tijd mijn dag/nachtritme compleet door de war gegooid en ik heb wel weer behoefte aan wat meer routine en vastigheid. Vandaag ook voor het eerst overdag niet geslapen/gerust. Dus lijkt betere kant op te gaan.
Nice van het afvallen! Ik ben ook 1,5j terug 20kg afgevallen, alleen zit daar op het moment weer 7kg van aan.. balen. Het zat de laatste maanden stabiel op 4kg eraan, maar door de laatste tijd + feestdagen is dat rap gestegen weer. Nu weer proberen goed op m'n eten te letten, sporten kan ik me nog niet toe zetten. Komt wel weer hoop ik. Hou je dat goed vol, het sporten en goed eten?quote:Op dinsdag 12 januari 2016 22:44 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ja, das een soort van "lekkere trek" ofzo, maak ik me ook wel schuldig aan
Ik ben in de loop van de jaren ook steeds een beetje aangekomen waardoor ik veel te zwaar was, m'n 'toppunt' was wat dat betreft wel januari 2015.
Komt vooral doordat ik gewoon teveel at (medicatie hielp ook niet mee btw), bewegen deed ik op zich wel, maar afgelopen zomer ben ik pas echt goed losgegaan (meer bewegen en ben gezonder gaan eten).
Ben sindsdien ook 17kg afgevallen, dus dat ging tenminste wel goed
[..]
Dank
Nou, ik ben nog niet helemaal beter hoor
2016 was voor mij toch wel het ergste begin van het jaar ooit
Met m'n buren gaat het ook zo 'goed', de ene vertelde me een paar dagen terug dat ze depressief aan het worden was en als 'zij' dat zegt dan weet ik dat ze serieus is, de andere heeft een tijdje terug in de woning een val gemaakt en heeft daarbij meerdere botbreuken opgelopen waardoor die moet revalideren (ivm privacy ga ik hier publiekelijk ook niet verder op in).
M'n leven lijkt soms wel een slechte soap, maar I'm still standing.
[..]
Zijn best wel veel mensen die het niet zo op medicatie hebben. Er zit ook veel rommel tussen, maar ik heb nu medicatie die wel prima werkt, heb op 't moment eigenlijk nog de meeste baat bij de alprazolam zodat ik tenminste af en toe nog goed kan doorpitten.
Je moet wel oppassen dat je niet vereenzaamt, maar tegelijk moet je jezelf ook niet overvragen. Beste tip die ik je daarbij kan geven is door te gaan "bezuinigen" op de mensen waar je netto het minste aan hebt (bij voorkeur mensen die jou leegzuigen en verder eigenlijk nauwelijks van toegevoegde waarde voor je zijn).
Hoe lang heb je dit instabiele dag/nachtritme al?
Ik denk dat het leven soms meer bezig blijven is dan iets doen. Zo lang je maar probeert vooruit te gaan, dan doe je het beste van je kunnen, ook al levert dit niet altijd het resultaat op dat je wil.quote:Op dinsdag 12 januari 2016 00:24 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Nou, dat hoop ik dan maar
Maar het blijft lastig...
[..]
Ik heb eerlijk gezegd het idee dat niks mij gouden bergen gaat opleveren.
En dan kan ik net zo goed de glansloze weg nemen die me tenminste het meeste gevoel van tevredenheid oplevert.
Ik weet wel dat ik dingen kan en zo nu en dan doe ik ook wel dingen, maar er gebeurt verder weinig, het levert voor m'n gevoel gewoon niet zoveel op en soms heb ik het idee dat ik het voor niks doe..maar ik ben tenminste wel weer effe bezig.
[..]
Ik heb niet het idee dat ik veel voor elkaar heb gekregen eerlijk gezegd.
Zoveel gelijkgestemden kom ik trouwens niet tegen.
De enige tip (dat ik je kan geven) is dat je regelmatig moet eten, zoals regelmatig slapen, om zo stabiel mogelijk te zijn. Je stemming gaat van honger alleen maar schommelen.quote:Op dinsdag 12 januari 2016 15:07 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Door het eerste. Ik heb letterlijk geen zin om te eten, laat staan om te koken ...
Helemaal eens Duracell. Mijn ervaring is ook dat je in bepaalde fases maar gewoon bezig moet blijven en 1 dag tegelijk moet pakken om na maanden/jaren eindelijk dat euforisch moment te bereiken waarop je die baan hebt, eindelijk die relatie krijgt waar je je goed in voelt, afstudeert..waar je ook naar toe werkt. En dan de dag erna begin je weer opnieuw naar het volgende doel, in ieder geval voor je gevoel, zeker als je perfectionistisch van aanleg bent..En die emotionele moeheid ken ik ook. Ik schermde familie op enig moment ook totaal af maar toen bleek eigenlijk dat alles wat er daarvoor gebeurd was er al aardig had in gehakt. Is dus niet vreemd, luister er naar want het is een signaal.quote:Ik denk dat het leven soms meer bezig blijven is dan iets doen. Zo lang je maar probeert vooruit te gaan, dan doe je het beste van je kunnen, ook al levert dit niet altijd het resultaat op dat je wil.
Te weinig krijgen voor je gevoel zuigt, maar te veel is helemaal kut. Perfectionisme maakt je kapot.
Hoe ben jij er mee omgegaan dan? Zelf weet ik denk ik wel hoe ik er mee om kan gaan. Erover praten, rust voor mezelf pakken, niet teveel keren richting drank/middelen, gezonde gewoontes, goed nadenken etc. Ik denk dat misschien een zekere mate van vermoeidheid gewoon normaal is. Meer dan dat ik nu doe zie ik niet echt gebeuren eigenlijk. Ik zou nog wel weer allemaal ingrijpende gesprekken kunnen gaan hebben, maar zelf vond ik het tot deze crisis met m'n zusje wel prima. Niet perfect, maar doable zegmaar.quote:Op woensdag 13 januari 2016 21:33 schreef GrumpyOldMan het volgende:
[..]
Helemaal eens Duracell. Mijn ervaring is ook dat je in bepaalde fases maar gewoon bezig moet blijven en 1 dag tegelijk moet pakken om na maanden/jaren eindelijk dat euforisch moment te bereiken waarop je die baan hebt, eindelijk die relatie krijgt waar je je goed in voelt, afstudeert..waar je ook naar toe werkt. En dan de dag erna begin je weer opnieuw naar het volgende doel, in ieder geval voor je gevoel, zeker als je perfectionistisch van aanleg bent..En die emotionele moeheid ken ik ook. Ik schermde familie op enig moment ook totaal af maar toen bleek eigenlijk dat alles wat er daarvoor gebeurd was er al aardig had in gehakt. Is dus niet vreemd, luister er naar want het is een signaal.
Ik weet er nog niet altijd mee om te gaan. Ik pak dan wel rust en praat het soms wat van me af tegen m'n vriendin, maar ingrijpende gesprekken met mijn ouders over hoe dingen lopen/gelopen zijn ga ik niet aan. Ik heb bijvoorbeeld een keer in moeten grijpen om te voorkomen dat ze uit huis werden gezet, dat heeft er bij mij in gehakt, maár ik heb ze niet verteld wat dat met me heeft gedaan omdat ze eerder al hebben aangetoond niet van hun fouten te leren. Maar ik weet wel dat ik bij dat soort momenten het even kwijt moet en rust voor mezelf moet pakken. Bovendien wil ik dus niet dat mijn zoontje daar heen gaat en vermijd ik dat ik nog bij mijn ouders thuiskom. Dat bedoelde ik met het reageren op emotionele vermoeidheid, het is een signaal dat je er zelf wellicht acties op moet nemen. Maar als jij die goede manier/acties gevonden hebt is dat natuurlijk prima.quote:Hoe ben jij er mee omgegaan dan? Zelf weet ik denk ik wel hoe ik er mee om kan gaan. Erover praten, rust voor mezelf pakken, niet teveel keren richting drank/middelen, gezonde gewoontes, goed nadenken etc. Ik denk dat misschien een zekere mate van vermoeidheid gewoon normaal is. Meer dan dat ik nu doe zie ik niet echt gebeuren eigenlijk. Ik zou nog wel weer allemaal ingrijpende gesprekken kunnen gaan hebben, maar zelf vond ik het tot deze crisis met m'n zusje wel prima. Niet perfect, maar doable zegmaar.
Ik heb gewoon geen zin meer in dat drama.
Heyquote:Op donderdag 14 januari 2016 21:12 schreef Gtaboy107 het volgende:
Hoi, ik ben nieuw. Sinds oktober al wel kenmerken van depressief zijn maar rond de feestdagen pas echt achtergekomen. Zit met een fake face op stage maar kan totaal niet goed meer nadenken en ben van binnen echt een zooitje en heb weinig zin meer in iets. Niemand die ik ken weet dit want ik schaam mij hier voor.
Ik heb mij toch zo ver gekregen gisteren om het aan iemand te vertellen die ik ken en waar ik mijn gevoelens bij kwijt kan. De laatste tijd is het wel voor mij moeilijker en zwaarder om iets te gaan ondernemen en mijn werk te doen. Ik heb nogal geluk dat ik mijn opdrachten etc van school al voor de feestdagen af had, dus ik hoef opzich niet veel te doen maar het is wel heel slecht dat ik zelfs geen puf meer heb om dat te doen. Daarnaast is mijn stage volgende week vrijdag toch afgelopen(einde van semester en periode) dus het vertellen heeft niet zoveel nut meer(lijkt mij).quote:Op vrijdag 15 januari 2016 12:09 schreef kuolema het volgende:
[..]
HeyIk begrijp het wel, dat je het niemand wilt vertellen.
Beïnvloedt het ook je prestaties op je stage? Misschien is het dan toch verstandig om het bij een begeleider o.i.d. van je stage aan te geven, voordat je erop afgerekend wordt en het negatieve gevolgen heeft.
Heb je professionele hulp overwogen? Mensen die je niet kent, misschien is dat makkelijker?
Oké, hoe was het om dat te vertellen? Luchtte dat op?quote:Op vrijdag 15 januari 2016 12:19 schreef Gtaboy107 het volgende:
[..]
Ik heb mij toch zo ver gekregen gisteren om het aan iemand te vertellen die ik ken en waar ik mijn gevoelens bij kwijt kan. De laatste tijd is het wel voor mij moeilijker en zwaarder om iets te gaan ondernemen en mijn werk te doen. Ik heb nogal geluk dat ik mijn opdrachten etc van school al voor de feestdagen af had, dus ik hoef opzich niet veel te doen maar het is wel heel slecht dat ik zelfs geen puf meer heb om dat te doen. Daarnaast is mijn stage volgende week vrijdag toch afgelopen(einde van semester en periode) dus het vertellen heeft niet zoveel nut meer(lijkt mij).
Nee, ik heb geen hulp overwogen, ik schaam mij ervoor en ik heb weinig zin om het hele proces door te gaan
Nou mijn toestand heeft waarschijnlijk wel een effect gehad op onze communicatie en ik wou het toch vertellen, gezien we eerlijk zouden zijn en we alles tegen elkaar kunnen vertellen, maar door die schaamte durfde ik het niet, tot gister. Het luchtte wel op ja, nu weet tenminste iemand het en hoef ik het niet voor mijzelf te houden. Het is sinds afgelopen weekend wel zwaarder geworden en ben ik wat meer suïcidaal gaan denken, maar ik ben het type die uiteindelijk dat toch niet durft te doen. Ik wil uit mijzelf het zien te redden, kan ik er alleen maar sterker uitkomen(denk ik).quote:Op vrijdag 15 januari 2016 12:24 schreef kuolema het volgende:
[..]
Oké, hoe was het om dat te vertellen? Luchtte dat op?
Hulp hoeft niet per se natuurlijk, als je jezelf nog kunt redden en je in je eigen omgeving mensen hebt die je kunnen steunen.
Een officieel Fuck-My-Lifecertificaat had je moeten aanvragen?quote:Op vrijdag 15 januari 2016 14:04 schreef Droopie het volgende:
Ik heb vandaag ook weer een kleine terugval voor mijn gevoel.
Heb bericht gekregen van re-integratie bureau dat mijn werkgever (ivm 2e spoor) een FML had moeten aanvragen.
Nu gaat het gelijk spoken in mijn hoofd dat die lui mij terugsturen naar mijn huidige werkgever.
Stress, paniek arrgh.
Zal achteraf wel loslopen want ik heb goede advocaat, maar toch
Jij levert die certificaten toch?quote:Op vrijdag 15 januari 2016 18:31 schreef kuolema het volgende:
Heeft iemand een verklaring voor het feit dat ik als ik 's middags naar bed ga zo vier uur achter elkaar als een blok slaap, terwijl ik 's nachts niet in slaap kan komen? Slapen gaat ook niet goed als ik overdag niet heb geslapen en ontstond daarvoor al dus de middagdutjes lijken me niet de oorzaak.
Gisteravond kon ik trouwens wel in slaap komen, mogelijk komt dat door de Dipiperon die ik gister voor het eerst heb genomen. Ik nam het drie uur voordat ik naar bed ging in, merkte behalve heel veel trek in eten (terwijl ik heel vol zat) niets. Werd wel te vroeg wakker en kon toen eerst niet meer in slaap komen, dus was alsnog moe.
Ik zou uiterlijk vandaag horen of ik de woontraining kan doen, maar heb nog niets gehoord.
[..]
Een officieel Fuck-My-Lifecertificaat had je moeten aanvragen?
Stiekem bang in de nacht?quote:Op vrijdag 15 januari 2016 18:31 schreef kuolema het volgende:
Heeft iemand een verklaring voor het feit dat ik als ik 's middags naar bed ga zo vier uur achter elkaar als een blok slaap, terwijl ik 's nachts niet in slaap kan komen? Slapen gaat ook niet goed als ik overdag niet heb geslapen en ontstond daarvoor al dus de middagdutjes lijken me niet de oorzaak.
Gisteravond kon ik trouwens wel in slaap komen, mogelijk komt dat door de Dipiperon die ik gister voor het eerst heb genomen. Ik nam het drie uur voordat ik naar bed ging in, merkte behalve heel veel trek in eten (terwijl ik heel vol zat) niets. Werd wel te vroeg wakker en kon toen eerst niet meer in slaap komen, dus was alsnog moe.
Ik zou uiterlijk vandaag horen of ik de woontraining kan doen, maar heb nog niets gehoord.
[..]
Een officieel Fuck-My-Lifecertificaat had je moeten aanvragen?
Jazeker, niet helemaal legaal maar het scheelt flink in de kosten! Dm bij interesse.quote:Op vrijdag 15 januari 2016 21:00 schreef hardromacore2.0 het volgende:
[..]
Jij levert die certificaten toch?![]()
Probeer zo min mogelijk te slapen overdag, om weer een normaal ritme te krijgen.
Nee, ik ben niet bang. Ik hou wel van de nacht eigenlijkquote:Op zaterdag 16 januari 2016 18:52 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Stiekem bang in de nacht?
Misschien eetgewoontes? In mijn vorige groep zat iemand die ook zoiets had maar die sliep 's middags direct na haar lunch heel lang en s nachts niet. Daar is toen wat in omgegooid. Iets met snelle koolhydraten enzo.
Hoe heb je vannacht geslapen?
Ik weet ook niet. Herinnerde me dat eetgebeuren omdat ik er zelf nooit zo bij stil sta dat zulke veranderingen in eten dat soort dingen als gevolg kunnen hebben.quote:Op zaterdag 16 januari 2016 19:28 schreef kuolema het volgende:
[..]
Jazeker, niet helemaal legaal maar het scheelt flink in de kosten! Dm bij interesse.
Dat is moeilijk, ik hou het soms echt niet vol.
[..]
Nee, ik ben niet bang. Ik hou wel van de nacht eigenlijk.
Ik eet onregelmatig dus of het daarmee te maken heeft weet ik niet. Ik zal erop letten.
Vannacht lag ik om 02.00 uur in bed, om 05.00 uur lag ik nog steeds wakker. Ondanks dat ik heel moe was toen ik naar bed ging. Nare herinneringen en gedachten spookten door mijn hoofd, hart ging tekeer - zoals het meestal gaat 's nachts. Uiteindelijk wel in slaap gevallen maar om kwart over 8 kwam mijn oppaskindje, zij bleef de hele dag. Geen last gehad van moeheid gelukkig.
Ik heb juist last van geluiden. Dat is het ook niet.quote:Op zaterdag 16 januari 2016 19:47 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Ik weet ook niet. Herinnerde me dat eetgebeuren omdat ik er zelf nooit zo bij stil sta dat zulke veranderingen in eten dat soort dingen als gevolg kunnen hebben.
Vervelend dat je vannacht ook niet lekker geslapen hebt. Is het misschien te stil? Heb je afleiding/ ruis van de dag nodig om je af te kunnen sluiten?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Onrust die jou alerter maakt op die geluiden.quote:Op zaterdag 16 januari 2016 19:52 schreef kuolema het volgende:
Ik heb juist last van geluiden. Dat is het ook niet.
Weet niet hou oud het kindje is,quote:Op zaterdag 16 januari 2016 20:01 schreef hardromacore2.0 het volgende:
[..]
Onrust die jou alerter maakt op die geluiden.
Ik vind het vrij apart dat je na een slopende nacht op gaat passen.
Vrij grenzeloos.
Geen gevaar neequote:Op zaterdag 16 januari 2016 20:11 schreef Droopie het volgende:
Weet niet hou oud het kindje is,
ouder als 1 vind ik het juist goed dat je structuur in je leven houd.
Het is ook niet zo dat je na 3 uur slaap de hele dag een gevaar voor je omgeving bent, lijkt mij
quote:Op zaterdag 16 januari 2016 20:00 schreef Luchtbel het volgende:
Ik weet dat je dat hebt. Maar het kan ook zijn dat het dan juist euhm hoe noem je dat, die extra investering is die nodig is om je af te sluiten voor de geluiden enzo van alledag. Dat, dat nodig is om de rust te creëren voor slaap. Als je begrijpt wat ik bedoel?
Ik zeg niet dat het dat is hoor. Maar je vroeg een verklaring dus ik zoek wat in de verklaringen die ik ken.Ja, ik snap het, het kan los van elkaar staan. Maar als ik bijvoorbeeld (rustige piano)muziek luister schrik ik steeds wakker van het geluid als ik bijna in slaap val. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld het tikken van een klok, regen of verkeer. Van dat laatste heb ik nu gelukkig geen last meer sinds ik ben verhuisd. Ik kan ook vaak niet slapen als anderen in huis nog niet in bed liggen omdat ik dan sluitende deuren, voetstappen op de trap en gerommel in de badkamer hoor en het licht op de overloop aangaat. Dan ben ik weer klaarwakker.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Bedankt voor het meedenken in ieder geval
Edit: oh, ik heb al best wel lang geen tikkende klok meer. Maar er wel ervaring mee dus.Als ik een afspraak heb gemaakt, dan houd ik me daaraan. Ik kan niet zomaar op het laatste moment iets afzeggen vanwege slecht slapen en een ander daardoor met een probleem opzadelen. Het kind komt hier graag ondanks mijn slaapgebrek dus voor haar is het in principe geen probleemquote:Op zaterdag 16 januari 2016 20:01 schreef hardromacore2.0 het volgende:
[..]
Onrust die jou alerter maakt op die geluiden.
Ik vind het vrij apart dat je na een slopende nacht op gaat passen.
Vrij grenzeloos.![]()
Ik ben slecht met grenzen aangeven, maar daar werk ik aan. Ik pas nu bijvoorbeeld geen twee hele dagen achter elkaar meer op. Dan ga ik echt kapot. Vind het wel heel moeilijk om dan 'nee' te zeggen omdat ik praktisch gezien wel kan dus vind dat ik zou moeten, maar het is me laatst gelukt. Maar ja dan voel ik me dus wel schuldig, lui, egoïstisch, zwak, enz. ook al weet ik dat het objectief gezien beter is.Wat heeft het te maken met de leeftijd van het kind?quote:Op zaterdag 16 januari 2016 20:11 schreef Droopie het volgende:
[..]
Weet niet hou oud het kindje is,
ouder als 1 vind ik het juist goed dat je structuur in je leven houd.
Het is ook niet zo dat je na 3 uur slaap de hele dag een gevaar voor je omgeving bent, lijkt mij
Het meisje dat hier komt is 4 jaar. Ik heb nog een ander adres met drie kinderen maar tegenwoordig pas ik meestal alleen op de jongste van twee jaar.Why are you wearing that stupid man suit?
Gedoe he. Ga je bellen over die kamertraining trouwens, of heb je er geen vertrouwen meer in?quote:Op zaterdag 16 januari 2016 20:44 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ja, ik snap het, het kan los van elkaar staan. Maar als ik bijvoorbeeld (rustige piano)muziek luister schrik ik steeds wakker van het geluid als ik bijna in slaap val. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld het tikken van een klok, regen of verkeer. Van dat laatste heb ik nu gelukkig geen last meer sinds ik ben verhuisd. Ik kan ook vaak niet slapen als anderen in huis nog niet in bed liggen omdat ik dan sluitende deuren, voetstappen op de trap en gerommel in de badkamer hoor en het licht op de overloop aangaat. Dan ben ik weer klaarwakker.
Bedankt voor het meedenken in ieder geval
Edit: oh, ik heb al best wel lang geen tikkende klok meer. Maar er wel ervaring mee dus.
.
Ik heb mijn spv gister nog gesproken, zij is de contactpersoon, ze zou er die dag nog achteraan gaan. Dus ik hoop het volgende week te horen.quote:Op zaterdag 16 januari 2016 21:19 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Gedoe he. Ga je bellen over die kamertraining trouwens, of heb je er geen vertrouwen meer in?
Het is echt een dunne lijn tussen toch van die mensen houden, en ze als een blok laten vallen. Ik wil er voor ze zijn, maar kan het ook niet te veel doen. Ik probeer het inmiddels op gevoel te doen en dat gaat goed, alleen is er toch altijd ergens die schuld. Schuld over dat ik misschien toch meer kan doen.quote:Op donderdag 14 januari 2016 20:40 schreef GrumpyOldMan het volgende:
[..]
Ik weet er nog niet altijd mee om te gaan. Ik pak dan wel rust en praat het soms wat van me af tegen m'n vriendin, maar ingrijpende gesprekken met mijn ouders over hoe dingen lopen/gelopen zijn ga ik niet aan. Ik heb bijvoorbeeld een keer in moeten grijpen om te voorkomen dat ze uit huis werden gezet, dat heeft er bij mij in gehakt, maár ik heb ze niet verteld wat dat met me heeft gedaan omdat ze eerder al hebben aangetoond niet van hun fouten te leren. Maar ik weet wel dat ik bij dat soort momenten het even kwijt moet en rust voor mezelf moet pakken. Bovendien wil ik dus niet dat mijn zoontje daar heen gaat en vermijd ik dat ik nog bij mijn ouders thuiskom. Dat bedoelde ik met het reageren op emotionele vermoeidheid, het is een signaal dat je er zelf wellicht acties op moet nemen. Maar als jij die goede manier/acties gevonden hebt is dat natuurlijk prima.
@ Gary, take it easy en ik hoop dat de eetlust weer groeit.
Dat klinkt allemaal best positief.quote:Op vrijdag 22 januari 2016 14:54 schreef kuolema het volgende:
Ik lees net dat ik ben toegelaten voor de kliniek en op de wachtlijst sta. Naarmate de mogelijkheid dichterbij kwam begon ik het steeds enger te vinden dus het maakte me eigenlijk niet uit of het door zou gaan, maar ik ben nu toch wel blij.
Verder is vandaag voor het eerst mijn casemanager hier thuis geweest.
En ik ben nu een week zonder dagelijkse medicijnen, dat voelt wel goed. Mijn slaap-waakritme is wel een complete chaos.
Leven jullie nog?
Misschien gekke oplossing hoor, maar kan jij gewoon niet je leven leiden en plannen wat jij wil plannen en wanneer je dat wil plannen? Dan kijkt zij maar wanneer zij ertussen past. Ik zou niet mn hele schema omgooien voor iemand die dat zelf niet wil doen.quote:Op vrijdag 22 januari 2016 16:57 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Dat klinkt allemaal best positief.Je slaapt gewoon goed zonder medicatie dus? Lekker! Is je casemanager een beetje een aardig type?
Ego:
Met mij gaat het momenteel matig. Ik buffel wel door, alleen is het gedoe met mijn familie me wel onder de huid gaan zitten. Mijn moeder is erg afstandelijk geworden, en psychisch wordt ik steeds heen en weer getrokken tussen hulp en afstand nemen van ze.
Daarnaast is mijn relatie weer zo'n chaos de laatste tijd. Ik erger me dood aan dat m'n vriendin geen concrete afspraken kan maken. Ik prik altijd gewoon datums en kom dan opdagen, maar met haar (en anderen) is dat altijd zo'n opgave en daar erger ik me dood aan. Dat eeuwige 'ik moet even checken' of steeds afspraken vergeten, zowel met mij als met anderen. Ze voelt zich er vaak erg lullig over en is enorm aanhankelijk naar me toe, alleen is haar hoofd nu vaak zo'n chaos.
Ik moet steeds maar wachten tot zij me uitsluitsel geeft over wanneer ze wil afspreken en daardoor kan ik steeds geen andere afspraken maken. Ik heb het ook al een paar keer tegen haar gezegd, alleen wil ik er nu toch een keer een goed gesprek over hebben, want die onbetrouwbaarheid in de planning is gewoon iets wat ik echt kut vind. Geeft me ook een kutte verwachting van de toekomst. Zo moeilijk kan het toch niet zijn om je fucking schema uit je hoofd te weten. Ik het het ook retedruk, maar weet wel gewoon wanneer ik kan en niet kan. Scheitirritant.
Kortom: Veel dingen irriteren me momenteel.
Serieus. Wat vind jij überhaupt aan die relatie? Je bent er vaak negatief over?quote:Op vrijdag 22 januari 2016 16:57 schreef duracellkonijntje het volgende:
Kortom: Veel dingen irriteren me momenteel.
Wat voor een kliniek? Ik heb het denk ik gemist of ben het vergeten.quote:Op vrijdag 22 januari 2016 14:54 schreef kuolema het volgende:
Ik lees net dat ik ben toegelaten voor de kliniek en op de wachtlijst sta. Naarmate de mogelijkheid dichterbij kwam begon ik het steeds enger te vinden dus het maakte me eigenlijk niet uit of het door zou gaan, maar ik ben nu toch wel blij.
Verder is vandaag voor het eerst mijn casemanager hier thuis geweest.
En ik ben nu een week zonder dagelijkse medicijnen, dat voelt wel goed. Mijn slaap-waakritme is wel een complete chaos.
Leven jullie nog?
Daar neig ik steeds meer naar ja. Ik voel me op deze manier meer een last. Komt dat vriendje weer aan wat ze ook nog in d'r drukke schema moet proppen.quote:Op vrijdag 22 januari 2016 17:16 schreef Elvi het volgende:
[..]
Misschien gekke oplossing hoor, maar kan jij gewoon niet je leven leiden en plannen wat jij wil plannen en wanneer je dat wil plannen? Dan kijkt zij maar wanneer zij ertussen past. Ik zou niet mn hele schema omgooien voor iemand die dat zelf niet wil doen.
Mensen maken tijd voor de dingen en personen die ze belangrijk vinden... Dus ik zou gewoon lekker mn eigen gang gaan en dan komt ze vanzelf. En zo niet; dan weet je dat ook weer.quote:Op zaterdag 23 januari 2016 17:04 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Daar neig ik steeds meer naar ja. Ik voel me op deze manier meer een last. Komt dat vriendje weer aan wat ze ook nog in d'r drukke schema moet proppen.
Het is gelukkig niet zo negatief als ik het nu deed schetsen (toch nogal in emotie geschreven, en emoties en werkelijkheid willen bij mij nogal verschillen soms). Ze maakt de tijd wel, en we zien elkaar ook vaak, alleen is het het chaotische en onbetrouwbare waar ik me aan stoor. Zoals ik zei, ik ben echt een organiseernicht, ik weet mijn hele weekplanning op zondagavond al op te dreunen als het moet. Die twee dingen botsen.quote:Op zaterdag 23 januari 2016 17:08 schreef Elvi het volgende:
[..]
Mensen maken tijd voor de dingen en personen die ze belangrijk vinden... Dus ik zou gewoon lekker mn eigen gang gaan en dan komt ze vanzelf. En zo niet; dan weet je dat ook weer.
Nouja, in ieder geval ben je moe van iets actiefs, dat is an sich iets heel gezonds.quote:Op zaterdag 23 januari 2016 19:31 schreef Gary_Oak het volgende:
Mijn lichaam is echt verzwakt door al dat in bed liggen.Eergisteren de hele dag in de weer geweest in de stad (klusjes, boodschappen etc.), maar ik moet nog steeds bijkomen.
Spierpijn en ruim een halve dag geslapen elke nacht daarna.
Dat is weer wel waar.quote:Op zaterdag 23 januari 2016 21:19 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Nouja, in ieder geval ben je moe van iets actiefs, dat is an sich iets heel gezonds.Wat voor klusjes heb je allemaal gedaan?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |