Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
Toepasselijke plaatjes:quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
Sport je ook? Aan de AD wil je echt niet, tenzij het niet anders kan. Geloof mequote:Op donderdag 25 december 2014 18:38 schreef Poesopstokje het volgende:
Elvi zat mobiel
Ik ben al tijden depressief voor mijn gevoel, al wil m'n psychologe er geen sticker op plakken én heb ik een psychiater die niet wil meewerken. Ik krijg dus ook geen AD.
Zonder m'n zoon heb ik gewoon niks te doen de hele dag. Zonder hem heb ik werkelijk geen leven.
Er is maar weinig wat ik leuk vind om te doen, en zelfs dat kost soms teveel energie. Verder heb ik een héle korte concentratiespanningsboog, waardoor ik gewoon geen geduld kan opbrengen om iets te gaan doen. Film/serie kijken, spelletjes doen, het huishouden bijhouden etc.
Ik heb weinig plezier in het leven Gaat dit nog goedkomen? Ik kan het me werkelijk niet voorstellen. Ik zit zó laag in energie, ik ben moe en lusteloos.. Er komt me niks uit handen.
Dus laat het maar gauw januari zijn, dan is alles weer bij het oude.
Nee, ik heb een gruwelijke hekel aan sport + ik heb geen oppas bij de hand. Dus het is ook niet echt mogelijk.quote:Op donderdag 25 december 2014 18:46 schreef artelligence het volgende:
[..]
Sport je ook? Aan de AD wil je echt niet, tenzij het niet anders kan. Geloof me
Met sporten maak je endorfinen aan. Een beter dieet kan je serotonine niveau verhogen. Beide hormonen maken je gelukkiger. Twee dingen waar ik ook beter op moet lettenquote:Op donderdag 25 december 2014 18:47 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Nee, ik heb een gruwelijke hekel aan sport + ik heb geen oppas bij de hand. Dus het is ook niet echt mogelijk.
Ik probeer wel regelmatig naar buiten te gaan, fietsen & wandelen. Maar het weer zit de laatste weken niet echt mee..
Van het sporten wist ik, maar wat valt onder een beter dieet?quote:Op donderdag 25 december 2014 18:51 schreef artelligence het volgende:
[..]
Met sporten maak je endorfinen aan. Een beter dieet kan je serotonine niveau verhogen. Beide hormonen maken je gelukkiger. Twee dingen waar ik ook beter op moet letten
quote:Op donderdag 25 december 2014 18:52 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Van het sporten wist ik, maar wat valt onder een beter dieet?
quote:Serotonine wordt aangemaakt uit het eiwit tryptofaan, dit vind je vooral in melk, kaas, Hüttenkäse, vlees, kip, schaal en schelpdieren, ei, banaan, amandelen, pecannoten, pompoenpitten, sesamzaad en linzen. Chocolade bevat ook tryptofaan maar waarschijnlijk onvoldoende om ons serotoninepeil werkelijk te verhogen. Voor de vorming van serotonine uit tryptofaan zijn ook voldoende vitamines en mineralen, vooral B, foliumzuur, vitamine C en ijzer, nodig.
Vegetarier of veganist? En wêrom meist gjin nuten?quote:Op donderdag 25 december 2014 18:54 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Bhehe kut, ik ben vegetariër
En noten vind ik vies.
Vegetariër, maar melk lust ik ook nietquote:Op donderdag 25 december 2014 18:58 schreef artelligence het volgende:
[..]
Vegetarier of veganist? En wêrom meist gjin nuten?
Anders 's ochtends smoothies maken met fruit (bananen of sinaasappels), spinazie en zaden Lekker en gezond zo kom je wel aan vitaminen en ijzers.quote:Op donderdag 25 december 2014 19:01 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Vegetariër, maar melk lust ik ook niet
Ik ben wel gek op kaas, in alle soorten en vormen. Eieren eten we ook elke week wel.
Noten vind ik gewoon vies smaken, net als pitten en zaden. Brrrr, ik eet het niet vrijwillig in ieder geval.
Ja dat is een mooie oplossing, maar ik ben te lui en beroerd om zoiets dan ook echt te gaan makenquote:Op donderdag 25 december 2014 19:03 schreef artelligence het volgende:
[..]
Anders 's ochtends smoothies maken met fruit (bananen of sinaasappels), spinazie en zaden Lekker en gezond zo kom je wel aan vitaminen en ijzers.
Dat zal ook echt niet de hoofdreden zijn.quote:Op donderdag 25 december 2014 19:16 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Ja dat is een mooie oplossing, maar ik ben te lui en beroerd om zoiets dan ook echt te gaan maken
Voor mijn gevoel eet ik verder wel gezond en gevarieerd, en ik neem extra vitamines. Dus om mijn 'depressie' nou te wijden aan het eten? Geen idee...
Winterdip? Het hoeft niet gelijk een depressie te zijn Uiteindelijk wil ik er gewoon mee zeggen dat, het afhankelijk zijn van medicijnen, ook niet leuk is. Daar weet ik helaas alles van.quote:Op donderdag 25 december 2014 19:16 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Ja dat is een mooie oplossing, maar ik ben te lui en beroerd om zoiets dan ook echt te gaan maken
Voor mijn gevoel eet ik verder wel gezond en gevarieerd, en ik neem extra vitamines. Dus om mijn 'depressie' nou te wijden aan het eten? Geen idee...
Ik word ook al jaren geteisterd door korte nachten door nachtmerries. Niet zo heftig dat ik overdag niet kan functioneren, maar ik weet wat voor impact het kan hebben. Het sloopt je echt.quote:Op donderdag 25 december 2014 19:20 schreef Poesopstokje het volgende:
Ik heb last van hypnagogie, een slaapstoornis.
Hierdoor is mijn bewustzijn niet uitgeschakeld 's nachts, waardoor ik hele levendige nachtmerries heb. Elke nacht, elke dag.
Dit kost gewoon enorm veel energie, waardoor ik overdag moet rusten om bij te komen van de nacht. Omgekeerde wereld much?
Dát is de hoofdreden. Geen energie hebben, waardoor alles en iedereen teveel moeite kost en waardoor ik dus ook veel dingen moet missen. Sociale contacten, leuke uitstapjes etc.
Ik heb hiervoor Topiramaat geslikt, maar dat werkte niet.quote:Op donderdag 25 december 2014 19:23 schreef Royco1 het volgende:
[..]
Ik word ook al jaren geteisterd door korte nachten door nachtmerries. Niet zo heftig dat ik overdag niet kan functioneren, maar ik weet wat voor impact het kan hebben. Het sloopt je echt.
Dat is nog erger, nu weet je wat je mist..quote:Op donderdag 25 december 2014 19:24 schreef Mika-Mika het volgende:
Hier hetzelfde enkel door ziekte... En ben ook nog eens daardoor flink zwaarder geworden, sporten vond ik tof voorheen echter gaat dat niet meer. En dat is enorm frustrerend, niet meer kunnen doen wat jij wilt. Die nachtmerries heb ik een tijd gehad, dus herken er een hoop van. Was zo brak door de dag heen... blegh.
Leven is een opstapeling van ellende, om zo eerlijk te zijn. Echter iedere keer overleef ik het weerom de een of andere reden. Mij boeit het niet, maar wel de reactie en afwijzing van andere mensen voortdurend. Maar ja afgewezen worden ben er inmiddels aan gewend geraakt, triest ergens ik weet.quote:Op donderdag 25 december 2014 19:37 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Dat is nog erger, nu weet je wat je mist..
Herkenbaar.. Er hoeft maar 1 lichtpuntje te zijn en ik krijg alweer een nieuwe schop. Het kan op een of andere manier gewoon nooit eens leuk en rustig zijn, zonder gedoe en stress.quote:Op donderdag 25 december 2014 19:41 schreef Mika-Mika het volgende:
[..]
Leven is een opstapeling van ellende, om zo eerlijk te zijn. Echter iedere keer overleef ik het weerom de een of andere reden. Mij boeit het niet, maar wel de reactie en afwijzing van andere mensen voortdurend. Maar ja afgewezen worden ben er inmiddels aan gewend geraakt, triest ergens ik weet.
Juist... En mijn vertrouwen in mensen is nog nooit tot zo'n dieptepunt gezakt. Deed iedereen echt iedereen helpen als het nodig was, maar merk gewoon op dat je iedere keer belazerd word. Bijna ieder keer dan, godzijdank zijn er nog uitzonderingen. Maar daarmee zit ik gelijk met een puntje, help iedereen, maar niemand lijkt zich een zak om mij te boeien. Weer zoiets...quote:Op donderdag 25 december 2014 19:45 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Herkenbaar.. Er hoeft maar 1 lichtpuntje te zijn en ik krijg alweer een nieuwe schop. Het kan op een of andere manier gewoon nooit eens leuk en rustig zijn, zonder gedoe en stress.
Help mensen niet met de verwachting dat je er ooit iets voor terug krijgt. Uiteindelijk sta je er vaak toch alleen voor.quote:Op donderdag 25 december 2014 19:52 schreef Mika-Mika het volgende:
[..]
Juist... En mijn vertrouwen in mensen is nog nooit tot zo'n dieptepunt gezakt. Deed iedereen echt iedereen helpen als het nodig was, maar merk gewoon op dat je iedere keer belazerd word. Bijna ieder keer dan, godzijdank zijn er nog uitzonderingen. Maar daarmee zit ik gelijk met een puntje, help iedereen, maar niemand lijkt zich een zak om mij te boeien. Weer zoiets...
Dat is niet helemaal waar.quote:Op donderdag 25 december 2014 20:07 schreef Royco1 het volgende:
[..]
Help mensen niet met de verwachting dat je er ooit iets voor terug krijgt. Uiteindelijk sta je er vaak toch alleen voor.
Hoe kut dat ook is.
Die verwachting heb ik nooit, het is meer dit: Help met liefde en plezier iedereen. Maar wanneer zelf eens hulp nodig heb is er geen ziel te bekennen. dat is het meer... Karma.quote:Op donderdag 25 december 2014 20:07 schreef Royco1 het volgende:
[..]
Help mensen niet met de verwachting dat je er ooit iets voor terug krijgt. Uiteindelijk sta je er vaak toch alleen voor.
Hoe kut dat ook is.
Maar er niet vanuit gaan vind ik.quote:Op donderdag 25 december 2014 20:12 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Dat is niet helemaal waar.
Je moet de juiste mensen om je heen hebben. Wel ben ik het met je eens dat je zoveel mogelijk onafhankelijk moet zijn wat sociale contacten aangaat, maar als je het op een goeie manier aanpakt, sta je er niet steeds alleen voor.
Edit: Over het woordje "vaak" heengelezen. Maar laat dit evengoed nog staan
Je kunt er wel vanuit gaan, maar je moet wel altijd rekening houden met een afwijzing..iets andere insteek denk ikquote:Op donderdag 25 december 2014 20:23 schreef Royco1 het volgende:
[..]
Maar er niet vanuit gaan vind ik.
Dan is er ergens iets misgegaan. Ofwel bij jouzelf of bij diegene die je hebt "aangenomen".quote:Op donderdag 25 december 2014 20:23 schreef Mika-Mika het volgende:
[..]
Die verwachting heb ik nooit, het is meer dit: Help met liefde en plezier iedereen. Maar wanneer zelf eens hulp nodig heb is er geen ziel te bekennen. dat is het meer... Karma.
Ik ga er vanuit dat ik uiteindelijk mijn shit zelf moet oplossen. Komt er hulp is dat mooi meegenomen.quote:Op donderdag 25 december 2014 20:35 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Je kunt er wel vanuit gaan, maar je moet wel altijd rekening houden met een afwijzing..iets andere insteek denk ik
Er zit ook een heel systeem achter. Als je dat een beetje beheerst, dan zal je gewoonlijk 1 op het rekest krijgen
Sowieso vraag ik gewoonlijk pas om hulp als mijzelf iets niet luktquote:Op donderdag 25 december 2014 20:37 schreef Royco1 het volgende:
[..]
Ik ga er vanuit dat ik uiteindelijk mijn shit zelf moet oplossen. Komt er hulp is dat mooi meegenomen.
Zal het vast verkeerd uit leggen,quote:Op donderdag 25 december 2014 20:35 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Je kunt er wel vanuit gaan, maar je moet wel altijd rekening houden met een afwijzing..iets andere insteek denk ik
Er zit ook een heel systeem achter. Als je dat een beetje beheerst, dan zal je gewoonlijk 1 op het rekest krijgen
[..]
Dan is er ergens iets misgegaan. Ofwel bij jouzelf of bij diegene die je hebt "aangenomen".
Als je de goeie mensen houdt en zelf zoveel mogelijk zelfstandig proberen te opereren, zal (als je dan eens een keertje iets vraagt) je gewoonlijk wel die ondersteuning krijgen. Tenminste, das mijn ervaring
Je moet ook weten wie je wat vraagt en wanneer.
Ik vind niet dat het per definitie negatief is, eerder realistisch.quote:Op donderdag 25 december 2014 20:49 schreef magnetronkoffie het volgende:
Wat ik o.a. een beetje bedoel te zeggen is volgende: Zeggen dat je er uiteindelijk alleen voor staat of iets wat die lading dekt is vergelijkbaar met zeggen dat het glas half leeg is.
De lading is negatief, ook al moet wel gezegd worden dat het wel gewoon waar is.
Maar de andere kant is het halfvolle glas en alle varianten daarop. Je staat er immers nooit altijd alleen voor, maar je moet wel tactisch zijn en je momenten kiezen. Hulp vraag ik gewoonlijk aan mensen die ik ken en zoiets bouw je op (in alle rust doe ik dat). Je kunt zo'n relatie op zo'n manier opbouwen dat je de hulp krijgt wanneer je die nodig hebt. Het is ook een beetje een kwestie van netwerken
Wat zou jij graag veranderd zien dan? Wat is er voor nodig voor jou om gelukkig te zijn?quote:Op donderdag 25 december 2014 20:54 schreef Poesopstokje het volgende:
Ik kan werkelijk geen positieve vooruitzichten benoemen op dit moment. Alles is zwart en kut en moeilijk. Ik heb op dit moment geen doel in het leven.
Ik leef voor m'n zoon, maar verder? Meh.
Op straat is een ander verhaal, ik had het dan ook voornamelijk over hulp vragen aan bekenden.quote:Op donderdag 25 december 2014 20:55 schreef Mika-Mika het volgende:
Goed beter uitgelegd:
Voorbeeld
[..]
Zal het vast verkeerd uit leggen,
Wanneer iemand op straat hulp nodig heeft, of in de omgeving of wat dan ook help ik, ongeacht afkomst kleur of wat dan ook. Hoef er geen vrienden mee te worden, echt niet. Hoef er niks aan te verdienen of beter van te worden, een dankjewel is genoeg.
Echter, wanneer ik eens heel simpel hulp nodig heb, want mijn fiets heeft een platte band zie ik iedereen gewoon doorrijden terwijl ze zelfs in de zelfde straat wonen als mijzelf. Help iedereen maar zie om mij heen het steeds minder worden dat een ander eens een pootje uitsteekt om iemand te helpen. Dan denk ik langzaam van, waarom zou ik het nog doen?
Al die shit op mij nemen af toe flink in de zeik genomen te worden, en als je eens een gevallen kind oppakte gelijk mensen die je aan staan te kijken... Dat soort dingen vallen mij steeds meer op. Terwijl de politiek lult over een participatie samenleving zie ik steeds meer andersom gebeuren. En dat is mijn angst om hetzelfde te worden als de zovelen.
Fatsoenlijke nachtrust, geen nachtmerries meer.quote:Op donderdag 25 december 2014 20:57 schreef Royco1 het volgende:
[..]
Wat zou jij graag veranderd zien dan? Wat is er voor nodig voor jou om gelukkig te zijn?
Ik zeg daarom ook expliciet dat het wel waar is, maar je kunt ook zeggen dat er soms geen hulp gegeven wordt.quote:Op donderdag 25 december 2014 20:56 schreef Royco1 het volgende:
[..]
Ik vind niet dat het per definitie negatief is, eerder realistisch.
Uitsluitend voor een ander leven, is niet genoegquote:Op donderdag 25 december 2014 20:54 schreef Poesopstokje het volgende:
Ik kan werkelijk geen positieve vooruitzichten benoemen op dit moment. Alles is zwart en kut en moeilijk. Ik heb op dit moment geen doel in het leven.
Ik leef voor m'n zoon, maar verder? Meh.
Ik zeg ook niet dat het niet zo is. Maar dat ik er vanuit ga dat het niet gebeurt, scheelt teleurstelling.quote:Op donderdag 25 december 2014 20:59 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik zeg daarom ook expliciet dat het wel waar is, maar je kunt ook zeggen dat er soms geen hulp gegeven wordt.
Wanneer "uiteindelijk" is, is namelijk relatief
Oftewel, je bent ziek (geworden). Tenzij het ooit weer weggaat, zal je er toch rekening mee moeten houden dat je er voorlopig aan vast zit. Zelf had ik ook dingen liever anders gehad en heb daar jarenlang van gebaald, totdat ik tot het besef kwam dat die manier van denken -mij- niet vooruit hielp.quote:Op donderdag 25 december 2014 20:59 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Fatsoenlijke nachtrust, geen nachtmerries meer.
Maar daar heb ik dus blijkbaar héél weinig invloed op.
Als dat normaal is ben ik 's morgens uitgerust en fit, kan ik weer dingen ondernemen etc etc.
Ik heb eigenlijk nooit echt hobbies enzo gehad.quote:Op donderdag 25 december 2014 21:01 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Uitsluitend voor een ander leven, is niet genoeg
Je hebt vast en zeker wel interesses gehad in de loop van je leven. Enig idee -waarom- je die interesses toendertijd zo interessant vond?
Heb je enig idee wat de achterliggende oorzaak van de nachtmerries is? Waar de angsten vandaan komen.quote:Op donderdag 25 december 2014 20:59 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Fatsoenlijke nachtrust, geen nachtmerries meer.
Maar daar heb ik dus blijkbaar héél weinig invloed op.
Als dat normaal is ben ik 's morgens uitgerust en fit, kan ik weer dingen ondernemen etc etc.
En als ik dat zou zien, zou ik je op zijn minst een lift geven, of beter nog ter plekke de fiets repareren. Heb standaard een reparatieset bij mij. Uiteraard wijs jij vriendelijk de hulp af ga ik ook verder. En geen zin vind ik altijd zo makkelijk, dan maak je maar zin, zo zie ik het.quote:Op donderdag 25 december 2014 20:58 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Op straat is een ander verhaal, ik had het dan ook voornamelijk over hulp vragen aan bekenden.
Als ik een lekke band heb, dan loop ik gerust enkele kilometers zelf met dat ding naast me naar de 1e de beste fietsenmaker.
En er zijn allerlij redenen waarom iemand op zo'n moment niet wil helpen (geen zin is denk ik een veel voorkomende reden. Kun je weinig aan doen, ten slotte moeten ze wel zin hebben om je te helpen daar ze je verder toch niet kennen )
Ik ben ook ziek. Ik doe zoveel ik kan, omdat mijn kind wel een normaal leven verdiend. Dus ik ga ook regelmatig met hem naar de kinderboerderij, te zwemmen, op visite etc. Of gewoon een blokje wandelen.quote:Op donderdag 25 december 2014 21:03 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Oftewel, je bent ziek (geworden). Tenzij het ooit weer weggaat, zal je er toch rekening mee moeten houden dat je er voorlopig aan vast zit. Zelf had ik ook dingen liever anders gehad en heb daar jarenlang van gebaald, totdat ik tot het besef kwam dat die manier van denken -mij- niet vooruit hielp.
Niet dat het zo opgelost is, verre van...maar het heeft mijn leven wel een stuk verbeterd.
Maar met zo'n denkwijze zal je hoe dan ook tegen teleurstelling aanlopen. Het lijkt het me niet zo fijn als je denkt "O, je gaat me toch helpen? Daar was ik niet vanuit gegaan!" omdat je onbewust dit ook uitstraalt naar anderen, ook diegenen die jou hulp aanbieden. Net zoals wanhoop is dit "leesbaar" voor een ander en daarmee doe je een ander tekort.quote:Op donderdag 25 december 2014 21:02 schreef Royco1 het volgende:
[..]
Ik zeg ook niet dat het niet zo is. Maar dat ik er vanuit ga dat het niet gebeurt, scheelt teleurstelling.
Ben je slim?quote:Op donderdag 25 december 2014 21:03 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Ik heb eigenlijk nooit echt hobbies enzo gehad.
Ik heb ook geen talenten, ik kan ook niks. Ik ben niet muzikaal, creatief, goed in sport of wat dan ook.
PTSS. Maar ik heb al nachtmerries sinds ik me kan herinneren, vanaf een jaar of 5 denk ik. Ik ben nu ruim 23.quote:Op donderdag 25 december 2014 21:03 schreef Royco1 het volgende:
[..]
Heb je enig idee wat de achterliggende oorzaak van de nachtmerries is? Waar de angsten vandaan komen.
Misschien wel, geen idee. Ik vraag niet om hulp.quote:Op donderdag 25 december 2014 21:05 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Maar met zo'n denkwijze zal je hoe dan ook tegen teleurstelling aanlopen. Het lijkt het me niet zo fijn als je denkt "O, je gaat me toch helpen? Daar was ik niet vanuit gegaan!" omdat je onbewust dit ook uitstraalt naar anderen, ook diegenen die jou hulp aanbieden. Net zoals wanhoop is dit "leesbaar" voor een ander en daarmee doe je een ander tekort.
En merk altijd op wanneer iemand niet goed in zijn vel zit. Of je het verbergt of niet mij valt dat gelijk op, maar ja ben gewend om juist naar lichaamstaal te kijken in plaats van spreken. Ben dat gewend van voorheenquote:Op donderdag 25 december 2014 21:05 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Maar met zo'n denkwijze zal je hoe dan ook tegen teleurstelling aanlopen. Het lijkt het me niet zo fijn als je denkt "O, je gaat me toch helpen? Daar was ik niet vanuit gegaan!" omdat je onbewust dit ook uitstraalt naar anderen, ook diegenen die jou hulp aanbieden. Net zoals wanhoop is dit "leesbaar" voor een ander en daarmee doe je een ander tekort.
Niet rot bedoeld, maar soms heb ik geen zin om zin te makenquote:Op donderdag 25 december 2014 21:05 schreef Mika-Mika het volgende:
[..]
En als ik dat zou zien, zou ik je op zijn minst een lift geven, of beter nog ter plekke de fiets repareren. Heb standaard een reparatieset bij mij. Uiteraard wijs jij vriendelijk de hulp af ga ik ook verder. En geen zin vind ik altijd zo makkelijk, dan maak je maar zin, zo zie ik het.
Niemand is van alles een beetje niksquote:Op donderdag 25 december 2014 21:07 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Nee ik heb OOK geen hoog IQ
Ik ben gewoon van alles een beetje niks.
Klinkt zwaarquote:Op donderdag 25 december 2014 21:05 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Ik ben ook ziek. Ik doe zoveel ik kan, omdat mijn kind wel een normaal leven verdiend. Dus ik ga ook regelmatig met hem naar de kinderboerderij, te zwemmen, op visite etc. Of gewoon een blokje wandelen.
Maar aan de andere kant, ik heb hem wel in mijn ritme meegesleurd qua slaaptijden. Het gebeurd dus regelmatig dat hij pas om 10.00/11.00 wakker wordt 's morgens. Vinden ''de hulpverleners'' niet leuk. Die vinden dat ik elke dag om 08.00 moet opstaan, maar dan zou ik bij god niet weten hoe ik de dag omkreeg.
En een beetje niks impliceert dat je van alles aardig wat alles hebt!quote:Op donderdag 25 december 2014 21:07 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Nee ik heb OOK geen hoog IQ
Ik ben gewoon van alles een beetje niks.
Wat mij opvalt is dat veel mensen die dit topic op het lijf geschreven is, zichzelf uitputten door hun energie (ongelimiteerd) in anderen te steken, gewoonlijk in de vorm van hulp aanbieden.quote:Op donderdag 25 december 2014 21:08 schreef Mika-Mika het volgende:
[..]
En merk altijd op wanneer iemand niet goed in zijn vel zit. Of je het verbergt of niet mij valt dat gelijk op, maar ja ben gewend om juist naar lichaamstaal te kijken in plaats van spreken. Ben dat gewend van voorheen
Maakt het wel verdomde lastig.
Dan ben ik een uitzondering.quote:Op donderdag 25 december 2014 21:14 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Wat mij opvalt is dat veel mensen die dit topic op het lijf geschreven is, zichzelf uitputten door hun energie (ongelimiteerd) in anderen te steken, gewoonlijk in de vorm van hulp aanbieden.
Ik had dat ook hoor. Was meer dat ik hulp aanbieden als een sport ging zien, het werd uiteindelijk een bodemloze put
Zolang men mij geen ondankbaarheid teruggeeft, maakt mij het niks. Maar dat is langzaamaan wel een probleem aan het worden. Dankjewel is er tegenwoordig vaak niet meer bij... En Ik spoor niet maar houd niet van sportquote:Op donderdag 25 december 2014 21:14 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Wat mij opvalt is dat veel mensen die dit topic op het lijf geschreven is, zichzelf uitputten door hun energie (ongelimiteerd) in anderen te steken, gewoonlijk in de vorm van hulp aanbieden.
Ik had dat ook hoor. Was meer dat ik hulp aanbieden als een sport ging zien, het werd uiteindelijk een bodemloze put
Vrijwilligerswerk is goed als opstapje naar vast en betaald werk. Uiteraard naar gelang jij kan werken met wat jij hebt. En alles direct is vaak niet mogelijk helaas, maar snap je punt wel. En ergens terecht hoor.quote:Op donderdag 25 december 2014 21:15 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Dan ben ik een uitzondering.
Ik wil ook geen vrijwilligerswerk doen, ik werk alleen voor het geld. Ik moet dan ook gelijk een baan van >30 uur hebben zodat ik financieel onafhankelijk wordt.
Ik ben niet zo gek op het helpen van andere mensen. Ik steekt m'n ''hulp'' liever in dieren en de natuur. Daar krijg je tenminste geen crap en ondankbaarheid van terug.
Enig idee hoe je dat probleem gaat oplossen zonder verbitterd te raken?quote:Op donderdag 25 december 2014 21:21 schreef Mika-Mika het volgende:
[..]
Zolang men mij geen ondankbaarheid teruggeeft, maakt mij het niks. Maar dat is langzaamaan wel een probleem aan het worden. Dankjewel is er tegenwoordig vaak niet meer bij... En Ik spoor niet maar houd niet van sport
Ik heb sowieso ivm mijn ASS aangepast werk nodig, ik kan niet werken op het niveau van de meeste vrijwilligersbaantjes. Denk aan een sociale werkplaatst e.d.quote:Op donderdag 25 december 2014 21:25 schreef Mika-Mika het volgende:
[..]
Vrijwilligerswerk is goed als opstapje naar vast en betaald werk. Uiteraard naar gelang jij kan werken met wat jij hebt. En alles direct is vaak niet mogelijk helaas, maar snap je punt wel. En ergens terecht hoor.
Goh, klinkt me enigszins bekend in de orenquote:Op donderdag 25 december 2014 21:28 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Ik heb sowieso ivm mijn ASS aangepast werk nodig, ik kan niet werken op het niveau van de meeste vrijwilligersbaantjes. Denk aan een sociale werkplaatst e.d.
Edit; dat niveau is zó laag dat m'n hoofd er raar van gaat doen. Ik moet mentaal uitdagend werk hebben.
Dat is dus het probleem, heb je net iemand zijn geld teruggeven wat uit zijn zak valt kijken ze je boos aan. Als ik je deed zakkenrollen gaf ik je geld echt niet terug hoorquote:Op donderdag 25 december 2014 21:26 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Enig idee hoe je dat probleem gaat oplossen zonder verbitterd te raken?
Btw, dat laatste ben ik met je eens (net zoals "sorry" trouwens). Sterker nog, ik heb welgeteld 1 keer in mijn hele leven "Dank JULLIE wel" mogen zeggen!
De hele dag plaatjes moest plakken op dozen zou ik gillend gek wordenquote:Op donderdag 25 december 2014 21:28 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Ik heb sowieso ivm mijn ASS aangepast werk nodig, ik kan niet werken op het niveau van de meeste vrijwilligersbaantjes. Denk aan een sociale werkplaatst e.d.
Edit; dat niveau is zó laag dat m'n hoofd er raar van gaat doen. Ik moet mentaal uitdagend werk hebben.
Even afgezien van dat ik het vreemd vind dat mensen geen vrijwilligerswerk willen doen, waarom ga je dan geen vrijwilligerswerk doen bij een kinderboerderij of dierenasiel? Misschien kan je op die manier ook doorgroeien naar bijvoorbeeld dierenverzorger of hondentrainer?quote:Op donderdag 25 december 2014 21:15 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Dan ben ik een uitzondering.
Ik wil ook geen vrijwilligerswerk doen, ik werk alleen voor het geld. Ik moet dan ook gelijk een baan van >30 uur hebben zodat ik financieel onafhankelijk wordt.
Ik ben niet zo gek op het helpen van andere mensen. Ik steekt m'n ''hulp'' liever in dieren en de natuur. Daar krijg je tenminste geen crap en ondankbaarheid van terug.
Wat versta je onder sport? Zo vind ik fitness echt het allersaaiste wat er is, ik heb het vaak geprobeerd maar ik word er niet blijer van (en toch ga ik het in januari weer proberen... iets met vakantieveiling winnen ). Maar dansen vond/vind ik wel heel leuk en dat zie ik ook als een sport.quote:Op donderdag 25 december 2014 18:47 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Nee, ik heb een gruwelijke hekel aan sport + ik heb geen oppas bij de hand. Dus het is ook niet echt mogelijk.
Ik probeer wel regelmatig naar buiten te gaan, fietsen & wandelen. Maar het weer zit de laatste weken niet echt mee..
Maar gun je je zoon dan geen moeder die goed in haar vel zit? Het valt me zo op dat bij elke optie je zegt "nee wil ik niet, kan ik niet, lust ik niet...". Maar goed dat kan natuurlijk ook een depressie zijn die voor jou spreekt. Ik zou als ik jou was wat meer aandringen bij de hulpverlening dat je echt echt echt niet lekker in je vel zit.quote:Op donderdag 25 december 2014 20:54 schreef Poesopstokje het volgende:
Ik leef voor m'n zoon, maar verder? Meh.
En als je het omdraait? Overdag wat meer ondernemen zodat je die nieuwe (en hopelijk positieve ervaringen) weer kan verwerken in je droom? Misschien slaap je dan juist beter?quote:Op donderdag 25 december 2014 20:59 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Fatsoenlijke nachtrust, geen nachtmerries meer.
Maar daar heb ik dus blijkbaar héél weinig invloed op.
Als dat normaal is ben ik 's morgens uitgerust en fit, kan ik weer dingen ondernemen etc etc.
Ik kan me niet voorstellen dat iemand niks kan. Hoezo ben je niet muzikaal? Dat weet je niet. Misschien ben je wel een onwijs trompet-talent Of ben je uitmuntend in kantklossen, of yoga je iedereen de tent uit.quote:Op donderdag 25 december 2014 21:03 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Ik heb eigenlijk nooit echt hobbies enzo gehad.
Ik heb ook geen talenten, ik kan ook niks. Ik ben niet muzikaal, creatief, goed in sport of wat dan ook.
Levendige dromen heb ik ook veel, half slapen en dan dromen is ook eng. En vind het ook maar vermoeiend. Ik neem in de ochtend ook altijd tijd om op te starten.quote:Op donderdag 25 december 2014 21:06 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
PTSS. Maar ik heb al nachtmerries sinds ik me kan herinneren, vanaf een jaar of 5 denk ik. Ik ben nu ruim 23.
Ja het is doodeng, elke keer weer Heb jij er een oorzaak voor?quote:Op donderdag 25 december 2014 23:20 schreef zomertje het volgende:
[..]
Levendige dromen heb ik ook veel, half slapen en dan dromen is ook eng. En vind het ook maar vermoeiend. Ik neem in de ochtend ook altijd tijd om op te starten.
Ik hoop dat de therapie je gaat helpen. En misschien is AD ook niet t juiste middel voor je. Het zijn heftige medicijnen die veel veranderen in je lijf en hoe t werkt. Ik ben er wel aan gegaan, en voor mij heeft het ook nut gelukkig. Maar ze werken het beste bij een zware depressie en minder bij lichtere varianten.
Vrolijke noot: ik ben vandaag voor t eerst tante geworden. Het was een rare dag waarbij alles in t honderd liep, maar dat geeft niet. Ik voel me er toch wel fijn bij zo. De verse ouders gelukkig zien geeft veel voldoening merk ik.
Meer stress dan ik hebben kan = meer nachtmerries en half wakkere dromen.quote:Op donderdag 25 december 2014 23:24 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Ja het is doodeng, elke keer weer Heb jij er een oorzaak voor?
Gefeliciteerd met je tantezegger
Zijn er vrijgevestigde psychologen in je buurt? Dan kan je overstappen. Of vraag een second opinion. Of dien een klacht in bij de clientenraad. Check anders even wat de zorgverzekeraar voor je kan doen mbt bemiddeling.quote:Op donderdag 25 december 2014 23:23 schreef Poesopstokje het volgende:
3) Mijn ggz-instelling heeft maar 1 psychiater, en uiteraard eentje met wie ik in de clinch lig. Hij noemde me in het intakegesprek een psychotische borderliner en wil daar niet meer van afwijken. Hij wil me aan de antipsychotica hebben en niet aan de antidepressiva. Want ja, dáár ligt het probleem niet.
Contact gaat nu allemaal via m'n psychologe, ik kan niks met die man. Maar m'n verzoek om SSRI medicatie is afgewezen door hem, en ik hoor volgende week pas de reden van m'n psychologe.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Oefquote:Op vrijdag 26 december 2014 17:54 schreef zomertje het volgende:
Hier een lunch met mn moeder overleefd (long story....) en vanmiddag kwamen de spanningen er uit van de afgelopen dagen. Nu gaat t wel weer beter gelukkig.
Lastig als je geen klik hebt met je psych.
quote:Op vrijdag 26 december 2014 17:48 schreef Poesopstokje het volgende:
Ben ik weer. Iedereen een fijne tweede Kerstdag tot nu toe?
Om even dieper in te gaan op m'n psychiater en alle ellende;Hier gewoon lekker rustig. Kliekjes opmaken van gister.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ja, t was allemaal wat veel. Onverwachtse dingen en spanningen. Oplossen is meestal proberen rust te vinden of erover te praten. Soms n jankbui...quote:Op vrijdag 26 december 2014 17:57 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Oef
Werd het je allemaal even teveel? Hoe kwam dat? Hoe heb je het opgelost?
Sterkte Niks aan, vooral niet op zo'n dag als vandaag, wanneer alles leuk en gezellig hoort te zijn. Ik snap dat dat misschien ook wel druk geeft, dat het leuk móet zijn.quote:Op vrijdag 26 december 2014 23:32 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ja, t was allemaal wat veel. Onverwachtse dingen en spanningen. Oplossen is meestal proberen rust te vinden of erover te praten. Soms n jankbui...
Vroeger was t niet leuk, dus ik ben al blij met een beetje gezelligheid. Gisteren was wel ok, maar een bevalling is toch spannend als je een poosje niks hoort.quote:Op vrijdag 26 december 2014 23:33 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Sterkte Niks aan, vooral niet op zo'n dag als vandaag, wanneer alles leuk en gezellig hoort te zijn. Ik snap dat dat misschien ook wel druk geeft, dat het leuk móet zijn.
Oh ja dat ook nogquote:Op vrijdag 26 december 2014 23:37 schreef zomertje het volgende:
[..]
Vroeger was t niet leuk, dus ik ben al blij met een beetje gezelligheid. Gisteren was wel ok, maar een bevalling is toch spannend als je een poosje niks hoort.
2015 kan alleen maar beter worden. 2014 was uitermate kut voor mij.quote:Op vrijdag 26 december 2014 23:42 schreef Elvi het volgende:
Kerst is (bijna) voorbij. Op naar oud&nieuw! Zijn jullie ook altijd wat somberder in de aanloop daar naar toe?
Ja, lekker slapen en morgen bijkomenquote:Op vrijdag 26 december 2014 23:42 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Oh ja dat ook nog
Morgen maar lekker uitslapen en bijkomen
quote:Op zaterdag 27 december 2014 00:41 schreef emptiness het volgende:
Indringer meldt zich in dit topic.
Ik wil wat van me afschrijven.
Ik ben chronisch depressief en heb een angststoornis.
Heel mijn leven is verkloot. Ik ga niet in detail gaan omdat dit een openbaar forum is.
Ik neem sinds september Lexapro (escitalopram) 10 mg elke ochtend. Hiervoor heb ik Mirtazapine, Risperdal en Paroxetine geslikt, maar met alle 3 gestopt vanwege extreme gewichtstoename en ernstige bijwerkingen.
Ik voel nauwelijks iets van de Lexapro, ik heb nog altijd Alprazolam nodig wanneer ik hyperventileer.
Ik heb ook slaapproblemen.
Ik heb een vriend die om mij geeft, maar de laatste tijd heb ik gewoon geen fut meer om te reageren op z'n berichten. Ik voel mij hierdoor een ondankbare klootzak, en het gaat niet lang meer duren vooraleer mijn enige vriend het contact met mij gaat verbreken.
Ik overweeg om (zonder toestemming van mijn dokter) van 10 naar 20 mg Lexapro te gaan. Is dit een verstandige keuze? (mijn huisarts is op vakantie en is pas in januari terug).
Ik ben ten einde raad. Heb meer en meer suïcidale gedachten.
Van je afschrijven is goed. Er over praten kan al wat opluchting geven. En inderdaad, bel de vervangende arts. Maar het gaat ook nog even duren voordat de AD goed gaan werken na een verhoging, iets kalmerends kan dan wel even helpen.quote:Op zaterdag 27 december 2014 00:41 schreef emptiness het volgende:
Indringer meldt zich in dit topic.
Ik wil wat van me afschrijven.
Ik ben chronisch depressief en heb een angststoornis.
Heel mijn leven is verkloot. Ik ga niet in detail gaan omdat dit een openbaar forum is.
Ik neem sinds september Lexapro (escitalopram) 10 mg elke ochtend. Hiervoor heb ik Mirtazapine, Risperdal en Paroxetine geslikt, maar met alle 3 gestopt vanwege extreme gewichtstoename en ernstige bijwerkingen.
Ik voel nauwelijks iets van de Lexapro, ik heb nog altijd Alprazolam nodig wanneer ik hyperventileer.
Ik heb ook slaapproblemen.
Ik heb een vriend die om mij geeft, maar de laatste tijd heb ik gewoon geen fut meer om te reageren op z'n berichten. Ik voel mij hierdoor een ondankbare klootzak, en het gaat niet lang meer duren vooraleer mijn enige vriend het contact met mij gaat verbreken.
Ik overweeg om (zonder toestemming van mijn dokter) van 10 naar 20 mg Lexapro te gaan. Is dit een verstandige keuze? (mijn huisarts is op vakantie en is pas in januari terug).
Ik ben ten einde raad. Heb meer en meer suïcidale gedachten.
Heftig verhaalquote:Op zaterdag 27 december 2014 03:05 schreef Raggingbull het volgende:
Oké ik post hier niet veel maar wil jullie toch klein beetje op de hoogte houden.
Een week na mijn laatste post ben ik eigenlijks echt ingestort. Die maandag gingen snachts een aantal remmen los en hield ik het niet meer. Sindsdien zit ik nu al 3 weken overspannen thuis. Ben aangemeld bij altrecht crisis en heb veel gesprekken gehad.
Ben zelf steeds meer opzoek naar wie ik ben, wat ik ben en wat er allemaal met mij gebeurd is. En steeds stuit ik op zwarte gaten in herinneringen. Momenten die mij eigenlijks altijd najagen. Maar die ik zo ver weg stop dat ze voor mij gewoon weg zwarte gaten zijn geworden. Na lange vooral erg uitputtende gesprekken met mijn begeleider is ze op een gegeven moment ook samen met mij en me moeder in gesprek gegaan.
In dat gesprek zijn dingen naar voren gekomen waar ik zelf heel erg van geschrokken ben. Op een gegeven moment kwam de vraag naar voren of er dingen met mij gedaan zijn. En daar ben ik zelf helemaal dichtgeslagen wat voor mij niks nieuws is. Maar mijn moeder kon er wel antwoord op geven. Zij kon momenten vertellen die voor mij grote zwarte gaten zijn binnenin herinneringen. Dingen die betekenen dat ik seksueel misbruikt zou zijn door leeftijdsgenoten. En dit is voor mij het moeilijke want ik weet niet wat er van klopt. Ik voel dat de herinnering er onderbewust is. Maar als ik het er over heb dan is alles zwart dan bestaat het niet. Ik loop steeds vaster in mezelf omdat ik antwoorden zoek die ik niet vinden kan. Ik stuit steeds op zwarte gaten en hoge muren. En steeds kom ik uit op het zal wel aan mezelf liggen en dat lijkt steeds een goed antwoord te zijn.
Ik ben er groot in geworden om het te doen lijken dat het allemaal wel goed gaat dat ik mijn leven weer op een rijtje heb. Terwijl ik dat helemaal niet heb. Ik merk en dat zullen degene die mij hier wat gevolgd hebben ook wel gezien hebben dat ik vaak vrij positief uit de hoek kan komen dat het allemaal erg goed lijkt te gaan. Zo was mijn post van pas nog erg positief. Hou ik mezelf hiermee voor de gek? Misschien wel misschien wil ik het allemaal juist positief zien. Ik weet het niet meer.
Binnenkort ga ik op gesprek voor antidepressiva om te bepalen welke er bij mij past. Dit omdat ik EMDR-therapie moet gaan volgen en ik hiervoor afgevlakt moet worden. Omdat ik ander niet in staat zal zijn deze therapie zelf te kunnen handelen. De hulpverleners zijn erg bang dat ik in een psychose beland en hier niet meer uit kom als ik dat niet doe. Omdat ik zo verschrikkelijk vast zit in mijn eigen hoofd. Ik ben zo verschrikkelijk bang voor wat er werkelijk allemaal in mijn hoofd zit. Ik wil zo graag verder en het achter me laten maar tegelijk sta ik muisstil en kom ik helemaal niet voorruit omdat ik zo muur en muur vast zit in me eigen kop.
Aan de ene kant voel ik me zo verschrikkelijk stom omdat ik nooit de waarheid onder ogen durf te zien. En alles altijd mooier moet maken dan het is. Want in werkelijkheid gaat het zo ontiegelijk slecht met mij. Lig ik zo onwijs met mezelf overhoop. Ik heb alle mogelijke dingen al 2000x nagelopen in me hoofd. En steeds loop ik tegen zwarte gaten en muren aan. Steeds zijn er dingen die niet zichtbaar zijn voor mijzelf maar er wel zijn.
Zo had ik het ook bekeken alleen wat ik vreemd vind is dat het specifieke stukken binnen een herinnering zijn die zwart is. Zo weet ik wat de aanleiding was wat de "intro" van de herinnering is. En vervolgens word het zwart en ineens zit ik helemaal overstuur thuis. Zwarte gaten ken ik wel door overmatig alcohol gebruik of drugs. Maar dan vallen hele avonden/nachten of hele uren gewoon weg. Maar nu gaat het steeds om specifieke minuten en dat is zo raar. Dan ga ik opzoek naar antwoorden maar dan loop ik helemaal vast in me kop. En dat ben ik helemaal niet gewend. De laatste tijd is geheel nieuw voor me ben er best wel heel erg bang voor. Vooral denk ik omdat er nu krachten in me hoofd werken die ik zelf niet echt meer kan beinvloeden. Omdat ik daar nog nooit mee om heb leren gaan.quote:Op zaterdag 27 december 2014 09:26 schreef zomertje het volgende:
[..]
Heftig verhaal
Dat je het niet meer weet is een beschermingsmechanisme van jezelf. Je hebt t verdrongen omdat t ondraaglijk is. Medicatie kan je misschien helpen, zeker om de therapie aan te kunnen. Mij heeft het in ieder geval geholpen. Met een psychose ben je weer verder van huis. Veel sterkte de komende tijd.
Zekers ben ook nu een stuk rustiger maar dat kan ook zijn omdat ik gisteren ook heel erg moe was. Maar ik was gisteren wel in staat om rustig te slapen omdat mijn gedachte patroon doorbroken was en dat was erg fijn.quote:Op zaterdag 27 december 2014 13:38 schreef magnetronkoffie het volgende:
Gisternacht met RB nog een paar uur geskypt, was wel een heftig maar prettig gesprek en ik hoop dat het geholpen heeft
Sterkte RB en je weet me wel te vinden
Hoiquote:Op zaterdag 27 december 2014 03:05 schreef Raggingbull het volgende:
Oké ik post hier niet veel maar wil jullie toch klein beetje op de hoogte houden.
Een week na mijn laatste post ben ik eigenlijks echt ingestort. Die maandag gingen snachts een aantal remmen los en hield ik het niet meer. Sindsdien zit ik nu al 3 weken overspannen thuis. Ben aangemeld bij altrecht crisis en heb veel gesprekken gehad.
Ben zelf steeds meer opzoek naar wie ik ben, wat ik ben en wat er allemaal met mij gebeurd is. En steeds stuit ik op zwarte gaten in herinneringen. Momenten die mij eigenlijks altijd najagen. Maar die ik zo ver weg stop dat ze voor mij gewoon weg zwarte gaten zijn geworden. Na lange vooral erg uitputtende gesprekken met mijn begeleider is ze op een gegeven moment ook samen met mij en me moeder in gesprek gegaan.
In dat gesprek zijn dingen naar voren gekomen waar ik zelf heel erg van geschrokken ben. Op een gegeven moment kwam de vraag naar voren of er dingen met mij gedaan zijn. En daar ben ik zelf helemaal dichtgeslagen wat voor mij niks nieuws is. Maar mijn moeder kon er wel antwoord op geven. Zij kon momenten vertellen die voor mij grote zwarte gaten zijn binnenin herinneringen. Dingen die betekenen dat ik seksueel misbruikt zou zijn door leeftijdsgenoten. En dit is voor mij het moeilijke want ik weet niet wat er van klopt. Ik voel dat de herinnering er onderbewust is. Maar als ik het er over heb dan is alles zwart dan bestaat het niet. Ik loop steeds vaster in mezelf omdat ik antwoorden zoek die ik niet vinden kan. Ik stuit steeds op zwarte gaten en hoge muren. En steeds kom ik uit op het zal wel aan mezelf liggen en dat lijkt steeds een goed antwoord te zijn.
Ik ben er groot in geworden om het te doen lijken dat het allemaal wel goed gaat dat ik mijn leven weer op een rijtje heb. Terwijl ik dat helemaal niet heb. Ik merk en dat zullen degene die mij hier wat gevolgd hebben ook wel gezien hebben dat ik vaak vrij positief uit de hoek kan komen dat het allemaal erg goed lijkt te gaan. Zo was mijn post van pas nog erg positief. Hou ik mezelf hiermee voor de gek? Misschien wel misschien wil ik het allemaal juist positief zien. Ik weet het niet meer.
Binnenkort ga ik op gesprek voor antidepressiva om te bepalen welke er bij mij past. Dit omdat ik EMDR-therapie moet gaan volgen en ik hiervoor afgevlakt moet worden. Omdat ik ander niet in staat zal zijn deze therapie zelf te kunnen handelen. De hulpverleners zijn erg bang dat ik in een psychose beland en hier niet meer uit kom als ik dat niet doe. Omdat ik zo verschrikkelijk vast zit in mijn eigen hoofd. Ik ben zo verschrikkelijk bang voor wat er werkelijk allemaal in mijn hoofd zit. Ik wil zo graag verder en het achter me laten maar tegelijk sta ik muisstil en kom ik helemaal niet voorruit omdat ik zo muur en muur vast zit in me eigen kop.
Aan de ene kant voel ik me zo verschrikkelijk stom omdat ik nooit de waarheid onder ogen durf te zien. En alles altijd mooier moet maken dan het is. Want in werkelijkheid gaat het zo ontiegelijk slecht met mij. Lig ik zo onwijs met mezelf overhoop. Ik heb alle mogelijke dingen al 2000x nagelopen in me hoofd. En steeds loop ik tegen zwarte gaten en muren aan. Steeds zijn er dingen die niet zichtbaar zijn voor mijzelf maar er wel zijn.
Dit maakt mij op mijn hoede ... vanwege suggestie. Heb je daar al iets over gelezen?quote:Zij kon momenten vertellen die voor mij grote zwarte gaten zijn binnenin herinneringen. Dingen die betekenen dat ik seksueel misbruikt zou zijn door leeftijdsgenoten. En dit is voor mij het moeilijke want ik weet niet wat er van klopt. Ik voel dat de herinnering er onderbewust is.
Ik heb EMDR gehad, en mij heeft het wel geholpen. Het is heftig tijdens de sessie zelf, en naderhand ben je er lichamelijk ziek van. Alsof je griep hebt. Ik mocht niet verder vanwege kans op psychose. En misschien wil ik t ooit weer proberen.quote:Op zaterdag 27 december 2014 14:27 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Zo had ik het ook bekeken alleen wat ik vreemd vind is dat het specifieke stukken binnen een herinnering zijn die zwart is. Zo weet ik wat de aanleiding was wat de "intro" van de herinnering is. En vervolgens word het zwart en ineens zit ik helemaal overstuur thuis. Zwarte gaten ken ik wel door overmatig alcohol gebruik of drugs. Maar dan vallen hele avonden/nachten of hele uren gewoon weg. Maar nu gaat het steeds om specifieke minuten en dat is zo raar. Dan ga ik opzoek naar antwoorden maar dan loop ik helemaal vast in me kop. En dat ben ik helemaal niet gewend. De laatste tijd is geheel nieuw voor me ben er best wel heel erg bang voor. Vooral denk ik omdat er nu krachten in me hoofd werken die ik zelf niet echt meer kan beinvloeden. Omdat ik daar nog nooit mee om heb leren gaan.
Heeft 1 van jullie toevallig ervaring met EMDR-therapie? Het angstzweet breekt mij bijna uit als ik er aan denk wat er bovenwater zou kunnen komen. En ben bang dat het niet de moeite waard is. Dat ik mezelf er meer schade dan goed mee doe.
Ik was niet van plan om verder op mijn problemen in te gaan, maar zal het wel een beetje doen en je best wat over de EMDR vertellen.quote:Op zaterdag 27 december 2014 14:27 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Zo had ik het ook bekeken alleen wat ik vreemd vind is dat het specifieke stukken binnen een herinnering zijn die zwart is. Zo weet ik wat de aanleiding was wat de "intro" van de herinnering is. En vervolgens word het zwart en ineens zit ik helemaal overstuur thuis. Zwarte gaten ken ik wel door overmatig alcohol gebruik of drugs. Maar dan vallen hele avonden/nachten of hele uren gewoon weg. Maar nu gaat het steeds om specifieke minuten en dat is zo raar. Dan ga ik opzoek naar antwoorden maar dan loop ik helemaal vast in me kop. En dat ben ik helemaal niet gewend. De laatste tijd is geheel nieuw voor me ben er best wel heel erg bang voor. Vooral denk ik omdat er nu krachten in me hoofd werken die ik zelf niet echt meer kan beinvloeden. Omdat ik daar nog nooit mee om heb leren gaan.
Heeft 1 van jullie toevallig ervaring met EMDR-therapie? Het angstzweet breekt mij bijna uit als ik er aan denk wat er bovenwater zou kunnen komen. En ben bang dat het niet de moeite waard is. Dat ik mezelf er meer schade dan goed mee doe.
[..]
Zekers ben ook nu een stuk rustiger maar dat kan ook zijn omdat ik gisteren ook heel erg moe was. Maar ik was gisteren wel in staat om rustig te slapen omdat mijn gedachte patroon doorbroken was en dat was erg fijn.
Begrijpelijk. Baal er ook van maar daar is weinig aan te veranderen. Gewoon op een verkeerd moment genomen waardoor mijn depressie getriggerd is. Mij is verzekerd dat als bovenstaande niet gebeurd was het wel zou zijn gebeurd bij een volgende "tegenslag".quote:Op zaterdag 27 december 2014 21:14 schreef Poesopstokje het volgende:
Bovenstaande is dus de reden dat ik geen drugs gebruik. Ik ben blijkbaar psychosegevoelig en drugsgebruik zal het alleen maar triggeren.
Ik mag zelfs niet blowen van m'n psychologe.
Brrrquote:Op zaterdag 27 december 2014 21:15 schreef RBWO het volgende:
[..]
Begrijpelijk. Baal er ook van maar daar is weinig aan te veranderen. Gewoon op een verkeerd moment genomen waardoor mijn depressie getriggerd is. Mij is verzekerd dat als bovenstaande niet gebeurd was het wel zou zijn gebeurd bij een volgende "tegenslag".
Ik kreeg het met het tikken van het verhaal haha. Moet zeggen, het word met de dag beter. De eerste twee weken waren een hel. Alles ging op de automatische piloot en ik schrok een paar keer per dag "wakker" met het idee "Wat doe ik hier? Waarom ben ik nu dit aan het doen?" dat was behoorlijk beangstigend.. nu stapje bij stapje gaat het iedere dag wat beter. Niet 24/7 meer automatische piloot. Die kan ik nu wel redelijk uitzetten haha.quote:Op zaterdag 27 december 2014 21:18 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Brrr
Wat een kutervaring.. ik krijg al kippenvel van het lezen alleen. Wel fijn dat EMDR je geholpen heeft hiermee.
Brrr...quote:Op zaterdag 27 december 2014 21:25 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ik kreeg het met het tikken van het verhaal haha. Moet zeggen, het word met de dag beter. De eerste twee weken waren een hel. Alles ging op de automatische piloot en ik schrok een paar keer per dag "wakker" met het idee "Wat doe ik hier? Waarom ben ik nu dit aan het doen?" dat was behoorlijk beangstigend.. nu stapje bij stapje gaat het iedere dag wat beter. Niet 24/7 meer automatische piloot. Die kan ik nu wel redelijk uitzetten haha.
Weer wat ondernemen, initiatief tonen, proberen het beste er van te maken.. maar wel in een lagere "versnelling" dan wat ik eerst deed ;-) (met antidepressiva en oxazepam .. dat wel .. maarja als het helpt dan gewoon innemen!)
Al wel vaker een keer gedaan. Dacht dat het een goed moment was om de stress en sleur van de afgelopen periode eens achter me te laten (relatie uit, ouders relatie uit, kat dood, ongeluk, gezeur met vrienden, baan kwijt (failliet)). Niet aan gedacht dat dat pilletje ook wel eens de verkeerde kant op zou kunnen gaan )quote:Op zaterdag 27 december 2014 21:42 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Brrr...
Waarom heb je dat pilletje in eerste instantie genomen?
Nieuwe behandeling vooral, is enorm in opmars de laatste jaren. Heel effectiefquote:Op zaterdag 27 december 2014 21:45 schreef Elvi het volgende:
Dat EMDR klinkt niet echt heel veilig Is het wel een officiele, 'echte' behandeling? Of is het iets alternatiefs?
Het is een officiële behandeling. Niets "onveiligs" aan (naar mijn mening!). Het is steeds visualiseren van gedachten. De "klikjes" die de hoofdtelefoon geven doen niets anders dan de hersenkwab waarin je gedachten worden opgeslagen "triggeren" trauma's te verwerken.quote:Op zaterdag 27 december 2014 21:45 schreef Elvi het volgende:
Dat EMDR klinkt niet echt heel veilig Is het wel een officiele, 'echte' behandeling? Of is het iets alternatiefs?
Damn hey.. wat een ellendequote:Op zaterdag 27 december 2014 21:46 schreef RBWO het volgende:
[..]
Al wel vaker een keer gedaan. Dacht dat het een goed moment was om de stress en sleur van de afgelopen periode eens achter me te laten (relatie uit, ouders relatie uit, kat dood, ongeluk, gezeur met vrienden, baan kwijt (failliet)). Niet aan gedacht dat dat pilletje ook wel eens de verkeerde kant op zou kunnen gaan )
Bedankt. Ik ga geen vervagende arts/noodarts bellen omdat ik dan mij hele verhaal (en de reden waarom ik medicatie nodig heb) opnieuw moet vertellen.quote:Op zaterdag 27 december 2014 02:14 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Ik zou de noodarts ff bellen. Dit is geen doen. En zomaar verhogen zou ik niet doen. Kan weer bijwerkingen geven.
Neem voor vannacht wat kalmerends als dat nog werkt en bel dan als je je morgen nog zo voelt de noodarts.
Sterkte
Hmmm. Na 3 maanden had ik toch gehoopt dat deze AD zou werken.quote:Op zaterdag 27 december 2014 09:26 schreef zomertje het volgende:
[..]
Van je afschrijven is goed. Er over praten kan al wat opluchting geven. En inderdaad, bel de vervangende arts. Maar het gaat ook nog even duren voordat de AD goed gaan werken na een verhoging, iets kalmerends kan dan wel even helpen.
Ja, bij mij werkte lexapro nauwelijks. Enige substantiële wat ik merkte waren de bijwerkingenquote:Op zondag 28 december 2014 01:39 schreef emptiness het volgende:
[..]
Bedankt. Ik ga geen vervagende arts/noodarts bellen omdat ik dan mij hele verhaal (en de reden waarom ik medicatie nodig heb) opnieuw moet vertellen.
Het klikte niet goed met mijn vorige psychiater, ik heb op 5 februari een afspraak met een nieuwe psych.
Ik heb extreem veel moeite om te te verwoorden hoe ik mij voel. Schrijven en typen gaat goed, maar wanneer iemand mij "in real life" vraagt hoe ik mij voel klap ik gewoon dicht.
[..]
Hmmm. Na 3 maanden had ik toch gehoopt dat deze AD zou werken.
Heeft iemand hier ervaring met Lexapro/Escitalopram?
Same with me. Ik heb al zoveel antidepressiva geprobeerd met het slaat gewoon niet aan bij mijquote:Op zondag 28 december 2014 01:47 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ja, bij mij werkte lexapro nauwelijks. Enige substantiële wat ik merkte waren de bijwerkingen
Het niet goed kunnen beschrijven van eigen gevoelens herken ik trouwens wel, al is dat om een andere reden (ik voel ze wel, maar kan ze zeg maar niet identificeren).
Vroeger durfde ik er niet over te praten, alsof mn mond bevroor. Ik heb een jaar groepstherapie gehad en in dat jaar brak ik open, maar dat kostte me bijzonder veel moeite (elke keer begon ik te trillen, kreeg een tintelend gevoel (verdoofd, alsof ik ergens te lang op had gelegen), werd ik flauw en werd alles wit voor mn ogen...maar ik heb doorgezet omdat ik ab-so-luut van die kutbarriëres afwou
Bedankt voor je reactie Ik ga mijn dosis verhogen van 10 mg naar 20 mg, in januari heb ik heb een afspraak met mijn dokter, in februari met mijn psychiater.quote:Op zondag 28 december 2014 02:02 schreef kuolema het volgende:
Emptiness, ik slik escitalopram sinds een maand of twee, 15 mg, geen bijwerkingen maar ook geen verbetering. Had ik ook met citalopram.
Ik zou wel proberen de dosis te verhogen als ik jou was, want 10 mg is niet zoveel, maar dat kan beter onder begeleiding van een arts en je moet natuurlijk ook rekening houden met je voorraad.
Dat dichtklappen gaat gewoonlijk in fases heb ik gemerkt (tenminste, zo ging het bij mij). Het was heel lastig die fases bij mezelf te herkennen, maar dat maakte het voor mij wel mogelijk om steeds mn grens een klein stukje te verleggen (in de loop der maanden) totdat ik moest stoppen met praten omdat het me anders teveel werd (gewoonlijk vlak voordat ik flauw ging vallen (of soms huilen)).quote:Op zondag 28 december 2014 02:08 schreef emptiness het volgende:
[..]
Same with me. Ik heb al zoveel antidepressiva geprobeerd met het slaat gewoon niet aan bij mij
Ik heb hetzelfde gevoel als jou jaren geleden, ik kan simpelweg niet over mijn gevoelens praten. Ik klap gewoon volledig dicht. Ik heb in het verleden groeptherapie gehad maar het heeft mij helaas niet geholpen.
Ik heb een trauma, dit maakt het mij extreem moeilijk om te vertellen over mijn persoonlijk leven.
Maar ga je nu zelf je dosis verhogen of wacht je tot die afspraak?quote:Op zondag 28 december 2014 02:08 schreef emptiness het volgende:
[..]
Same with me. Ik heb al zoveel antidepressiva geprobeerd met het slaat gewoon niet aan bij mij
Ik heb hetzelfde gevoel als jou jaren geleden, ik kan simpelweg niet over mijn gevoelens praten. Ik klap gewoon volledig dicht. Ik heb in het verleden groeptherapie gehad maar het heeft mij helaas niet geholpen.
Ik heb een trauma, dit maakt het mij extreem moeilijk om te vertellen over mijn persoonlijk leven.
[..]
Bedankt voor je reactie Ik ga mijn dosis verhogen van 10 mg naar 20 mg, in januari heb ik heb een afspraak met mijn dokter, in februari met mijn psychiater.
Hoe voel je je nu, kuolema?
Ik zou zelf.een second opinion vragen.en.een onderzoek waaruit moet blijken wat je mankeert.quote:Op zondag 28 december 2014 21:02 schreef Poesopstokje het volgende:
RBWO Mijlpaal!!
Vraagje; nu jullie het verhaal kennen van m'n psychiater, wil ik graag weten of het jullie verstandig lijkt om AD te gaan gebruiken. En zo ja, welke?
Dan ben ik woensdag even wat beter voorbereid voor het gesprek met m'n psychologe.
Mijn beide psychologen hebben al de conclusie getrokken dat ik NIET een psychotische borderliner ben, en dat ik wél ASS heb (wat psych ook ontkende).quote:Op zondag 28 december 2014 21:12 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik zou zelf.een second opinion vragen.en.een onderzoek waaruit moet blijken wat je mankeert.
Dan vind ik het een beetje een rare werkverhouding als de psychiater aan zn diagnose vasthoudt en je psychologen niet. Wat gaan de psychologen doen dan? Het lijkt mij hun taak om de diagnose te bespreken, bewijzen te geven en zorgen dat je de juiste behandeling inclusief medicatie krijgt.quote:Op zondag 28 december 2014 21:16 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Mijn beide psychologen hebben al de conclusie getrokken dat ik NIET een psychotische borderliner ben, en dat ik wél ASS heb (wat psych ook ontkende).
Alleen mogen die twee geen medicatie uitschrijven, alles gaat in overleg met de psych.
Mijn psychologen houden vast aan hun eigen behandelplan incl zelfgestelde en/of overgenomen diagnoses.quote:Op zondag 28 december 2014 21:45 schreef Elvi het volgende:
[..]
Dan vind ik het een beetje een rare werkverhouding als de psychiater aan zn diagnose vasthoudt en je psychologen niet. Wat gaan de psychologen doen dan? Het lijkt mij hun taak om de diagnose te bespreken, bewijzen te geven en zorgen dat je de juiste behandeling inclusief medicatie krijgt.
Dank je nu ik een beetje een beeld van zo'n sessie heb denk ik dat ik me beter kan voorbereiden op wat komen gaat. Wat in mijn geval vanwege autisme erg veel helpt en zenuwen angsten en dergelijke onder controle te houden want ik weet een beetje wat komen gaat. Hier kan ik zeker mee verder.quote:Op zaterdag 27 december 2014 20:57 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ik was niet van plan om verder op mijn problemen in te gaan, maar zal het wel een beetje doen en je best wat over de EMDR vertellen.
Mijn "label": angststoornis met rand-psychotische gedachten
Mijn verhaal in het kort:
Enorm veel gebeurd dit jaar. (heeft iemand een uurtje? Wil ik het best uitleggen haha). Ik heb terwijl ik emotioneel en lichamelijk een wrak was een pilletje geslikt. (Stom, ik weet het, my own damn fault maar ik probeer RB iets te vertellen over EMDR.. dus is deze info nuttig).
Dit resulteerde in een enorme, ENORME badtrip. Ik zag ambulance mensen, werd gereanimeerd en uiteindelijk ben ik in de trip geopereerd (mislukte) en ben ik in een body-bag naar het mortuarium gebracht. Ik ging er dus mee akkoord dat ik "doodging" die avond.
Wanneer je dan de volgende morgen opstaat heb je dus een behoorlijk onwerkelijk gevoel, denk je dat je dood(?) bent of in een coma ligt. Hier is dan ook mijn depersonalisatie en derealisatie van gekomen. Verder is de drugs de TRIGGER geweest voor mijn angst en depressie. Dit zat er al wel aan te komen alleen heeft de badtrip het wat eerder gebracht (psycholoog gaf ook aan dat als dit niet gebeurd was dat het uiteindelijk ook "geknapt" zou zijn)
Bij de psycholoog heb ik 2 sessies EMDR gehad(2 weken geleden!) vanwege bovenstaande. Bij mij ging het alsvolgt:
1) Je vertelt (in mijn geval!) de hele trip aan de psycholoog.
2) Ik moest denken aan de bad trip (dat ik bijvoorbeeld ambulance personeel zag is een herinnering daarvan)
3) Ik moest steeds aangeven hoe hoog mijn paniek en angst was (0 niets - 10 maximaal)
4) Je krijgt een hoofdtelefoon op die aan weerszijde een "klik" geeft.
5) Daarna word je gevraagd te visualiseren wat je ziet (in mijn geval dus ambulance personeel!)
6) Wanneer je de hoofdtelefoon afdoet na een minuut bespreek je wat je gevisualiseerd hebt
In mijn geval was bijvoorbeeld een herinnering dat ik "gereanimeerd" werd. Tijdens de visualisatie van de herinnering met de hoofdtelefoon op kwam ik erachter dat ik "stond" en niet op de grond lag. Zodoende kan ik nooit gereanimeerd zijn (want ik stond rechtop!). Idem voor de ambulance mensen, die waren er simpelweg blijkbaar(duh) niet.
Zodoende na 2 EMDR-sessies is mijn paniek behoorlijk gedaald en heb ik bijna geen last van paniekaanvallen meer. Ook heb ik niet meer het gevoel dat ik dood ben (tijdje wel gehad vandaar-> rand psychotisch). Depersonalisatie en derealisatie heb ik nog wel zo af en toe.. (niet meer 24/7 iig!) maar sinds ik 12 dagen geleden Citalopram en Oxazepam ben gaan slikken is dat wel iets minder geworden.
EMDR was ik ook bang voor, maar ben toch blij dat ik het heb gedaan.
EDIT voor topic:
Vandaag op visite geweest bij familie. Was best lastig als je depressief bent (liefst lig ik in bed) maar uiteindelijk best trots op mezelf dat ik het gedaan heb! Verder wandel ik nu elke dag een uurtje in plaats van 5 minuten.
Wel merk ik dat ik nog niet echt een "doel" heb nu verder.. zie wel wat positieve dingen weer in maar leef toch echt per dag nu. Irritant, angst voor de angst hebben.
Ik weet dat mijn lichaam het doet om mij te beschermen omdat ik mezelf behoorlijk over de toeren heb gemaakt.. alleen word het tijd dat het lichaam de "Vecht/vlucht" reactie uit gaat zetten .
Ach wellicht aankomende maandag ophogen. Antidepressiva helpt mij zeker wat "positiever" te worden(zegt de omgeving ook!).. alleen is 10mg Citalopram wellicht te weinig (of moet ik eens geduld hebben.. slik pas 12 dagen)
Oh en dit alles qua bovenstaande is nu ongeveer 45 dagen(bad trip tot aan vandaag) aan de gang.. dus wellicht heeft het wat meer tijd nodig. Slik van de 45 dagen pas 12 dagen antidepressiva ;-)
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Ik denk dat er daarom gewoon niet zoveel is wat je kan doen... Hij gaat over de pillen en die wil hij niet geven want hij houdt vast aan de diagnose die hij je gaf en negeert die van je andere 2 psychologen. Het zou dan een taak van de psychologen zijn om hem te overtuigen, of je dient een klacht in bij de instelling. Ik zou echt niet weten wat je nog meer kan doen.quote:Op zondag 28 december 2014 22:12 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Mijn psychologen houden vast aan hun eigen behandelplan incl zelfgestelde en/of overgenomen diagnoses.
Die man zal wel macht hebben binnen de instelling, ik weet het anders ook niet.
Ik heb besloten om te wachten. Ik ga morgen proberen een afspraak maken met een andere dokter (vervanger voor mijn huisarts die nu op vakantie is), hopelijk kan ik nog voor januari bij hem terecht, ik ga hem vragen om mijn dosis AD te verhogen.quote:Op zondag 28 december 2014 15:38 schreef kuolema het volgende:
[..]
Maar ga je nu zelf je dosis verhogen of wacht je tot die afspraak?
Hoe ik me nu voel? Op een schaal van 1 (kan niet slechter) tot 10 zou ik het een 4 of 5 geven. Maar ik heb periodes gehad dat het 1 was, dus het gaat redelijk.
Dat dichtklappen is bij mij dissociëren. Als het me teveel wordt dan zak ik weg, in een soort trance, dan komen dingen anders binnen en kan ik niet meer reageren. Het begint met mijn hartslag die enorm snel gaat, vaak ook onregelmatig, ik krijg het warm, handen gaan trillen, blurred vision, geluiden klinken anders. Bewegen kan ik ook niet, als dat toch moet gaat dat als in een droom. Vaak krijg ik dan automutilatiedrang. Heel naar is dat, want het is moeilijk om er doorheen te breken, alsof ik geen controle meer heb over mezelf.
Edit: ik merk dat ik het heel moeilijk vind om te beschrijven, lukt niet precies zoals ik het bedoel.
Ik kan ook boos worden en bot, snauwend reageren als ik het ergens niet over wil hebben.
Ik kan soms wel over mijn gevoelens praten trouwens, het is moeilijk maar wel makkelijker geworden na zoveel therapie. Ik heb dan wel een zenuwtrekje in mijn nek af en toe, heel irritant
Groepstherapie ging bij mij ook niet, na 5 maanden mee gestopt.
Wat mij heel erg helpt en heeft geholpen bij het praten over gevoelens is pak er 1 klein stukje van en deel dat met iemand. Ik merk dat ik bij een aantal mensen kleine stukjes neer leg. Waardoor ik wel deel wel mijn ei een beetje kwijt kan. Maar eigenlijks niemand iets vertel. Waardoor iedereen heel erg aan de rand blijft. Niemand echt dichtbij komt.quote:Op maandag 29 december 2014 01:41 schreef emptiness het volgende:
[..]
Ik heb besloten om te wachten. Ik ga morgen proberen een afspraak maken met een andere dokter (vervanger voor mijn huisarts die nu op vakantie is), hopelijk kan ik nog voor januari bij hem terecht, ik ga hem vragen om mijn dosis AD te verhogen.
Je beschrijving over hoe je je voelt is heel herkenbaar, ik zou dat zelf kunnen geschreven hebben.
Over mijn gevoelens praten is bijna onmogelijk. Ik kan het gewoon niet, en dat is zeer frustrerend.
Ik heb ook heel erge last van trillende handen, maar ik weet niet precies wat de oorzaak hiervan is.
Veel sterke kuolema, I feel your pain
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Ik herken veel wat wat je schrijft. Heb het ooit proberen uit te leggen aan mn psychologe toen ik nog niet wist dat het dissociatie genoemd werd. Ze snapte het niet Het is iets minder heftig bij mij, ik kan vaak nog functioneren, maar wel op een soort automatisme als in een droom. De angst om controle over jezelf te verliezen herken ik wel, dat is een van de engste dingen vind ik.quote:Op zondag 28 december 2014 15:38 schreef kuolema het volgende:
[..]
Maar ga je nu zelf je dosis verhogen of wacht je tot die afspraak?
Hoe ik me nu voel? Op een schaal van 1 (kan niet slechter) tot 10 zou ik het een 4 of 5 geven. Maar ik heb periodes gehad dat het 1 was, dus het gaat redelijk.
Dat dichtklappen is bij mij dissociëren. Als het me teveel wordt dan zak ik weg, in een soort trance, dan komen dingen anders binnen en kan ik niet meer reageren. Het begint met mijn hartslag die enorm snel gaat, vaak ook onregelmatig, ik krijg het warm, handen gaan trillen, blurred vision, geluiden klinken anders. Bewegen kan ik ook niet, als dat toch moet gaat dat als in een droom. Vaak krijg ik dan automutilatiedrang. Heel naar is dat, want het is moeilijk om er doorheen te breken, alsof ik geen controle meer heb over mezelf.
Edit: ik merk dat ik het heel moeilijk vind om te beschrijven, lukt niet precies zoals ik het bedoel.
Ik kan ook boos worden en bot, snauwend reageren als ik het ergens niet over wil hebben.
Ik kan soms wel over mijn gevoelens praten trouwens, het is moeilijk maar wel makkelijker geworden na zoveel therapie. Ik heb dan wel een zenuwtrekje in mijn nek af en toe, heel irritant
Groepstherapie ging bij mij ook niet, na 5 maanden mee gestopt.
Ik hoor m'n psychologe woensdag even aan, over wat de psych had te zeggen. Ik kan daarna altijd hier nog advies inwinnen en richting de huisarts gaan, toch?quote:Op zondag 28 december 2014 23:36 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik denk dat er daarom gewoon niet zoveel is wat je kan doen... Hij gaat over de pillen en die wil hij niet geven want hij houdt vast aan de diagnose die hij je gaf en negeert die van je andere 2 psychologen. Het zou dan een taak van de psychologen zijn om hem te overtuigen, of je dient een klacht in bij de instelling. Ik zou echt niet weten wat je nog meer kan doen.
Hoop dat de opname geholpen heeft dan en dat het nu beter met je gaatquote:Op maandag 29 december 2014 11:35 schreef ChildoftheStars het volgende:
Zo... ik kom dit topic weer binnen gerold. Even gênant gesteld, kom uit een opname gerold.
En nu er maar voor zorgen dat ik op de rit blijf... *zucht*
Sterkte met alles weer op de rit krijgen.quote:Op maandag 29 december 2014 12:02 schreef ChildoftheStars het volgende:
Het liep even mis met het depressief zijn (alles was gepland, de brieven geschreven en meer van dat zwakzinnig aanstelgedrag) en daarbij liep de eetstoornis nogal uit de hand (at en dronk bijna niet meer) en ik sliep nog maar twee, hooguit drie uur per nacht.
Er was iets extreem vervelends gebeurt met een man die het woord nee niet kende (maar goed... ik had misschien agressiever moeten zijn, maar dat durfde ik niet), plus nogal veel kleine dingen die tegen zaten en ik zocht mijn heil en afleiding in het druk hebben, wat niet goed ging.
En daar ben ik even op de rem gezet en nu gaan die dingen weer goed. Al ben ik extreem wisselvallig in stemming, wat erg vermoeiend is.
(het is wel lekker om gewoon weer op mijn eigen plekje te zijn)
Gatverdammequote:Op maandag 29 december 2014 12:02 schreef ChildoftheStars het volgende:
Het liep even mis met het depressief zijn (alles was gepland, de brieven geschreven en meer van dat zwakzinnig aanstelgedrag) en daarbij liep de eetstoornis nogal uit de hand (at en dronk bijna niet meer) en ik sliep nog maar twee, hooguit drie uur per nacht.
Er was iets extreem vervelends gebeurt met een man die het woord nee niet kende (maar goed... ik had misschien agressiever moeten zijn, maar dat durfde ik niet), plus nogal veel kleine dingen die tegen zaten en ik zocht mijn heil en afleiding in het druk hebben, wat niet goed ging.
En daar ben ik even op de rem gezet en nu gaan die dingen weer goed. Al ben ik extreem wisselvallig in stemming, wat erg vermoeiend is.
(het is wel lekker om gewoon weer op mijn eigen plekje te zijn)
quote:Op zondag 28 december 2014 23:31 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Dank je nu ik een beetje een beeld van zo'n sessie heb denk ik dat ik me beter kan voorbereiden op wat komen gaat. Wat in mijn geval vanwege autisme erg veel helpt en zenuwen angsten en dergelijke onder controle te houden want ik weet een beetje wat komen gaat. Hier kan ik zeker mee verder.
Zet verder eventjes in een spoilertje omdat het niet direct van toepassing is op dit topic maar gewoon wat informatie aan jou. Hoop dat je er wat mee kan en dat het eventueel jou wat rust geeft verder. Just let me know.Ik ben blij dat je nu een beetje een beeld hebt gekregen van een EMDR-sessie. Ik zal het antwoord op jouw spoiler ook even in een spoiler zettenSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Positief nieuws: Moest net de huisarts bellen omdat de antidepressiva bijna op is. Moest mijn afgelopen 2 weken vertellen. Ze was verbaasd hoeveel positieve dingen er zijn gebeurd. Ze had verwacht dat het wat langer zou duren.
Moet nu dus 30 dagen lang verder met Citalopram 10mg
Mijn positieve dingen(die ik dus 2 weken geleden niet zo had!):
Paniekaanvallen minder/weg (kan ze nu zelf stoppen)
Geen "dood" gevoel meer of dat ik twijfel of ik niet gewoon in een coma lig en ik dit alles verzin. (heeeeel soms met vlagen heb ik het nog eventjes, 2 weken geleden 24/7)
Zie het weer wat positiever in
Gedachten zijn rustiger (geen wirwar van gedachten meer.. dat had ik 24/7)
Schrik veel minder van "kwaaltjes"
Automatische piloot is een stuk uit gegaan (normaal gesproken schrok ik terug in de realiteit en dacht ik "Heh? Wat doe ik hier nu in de keuken? Wilde ik wat drinken pakken?). Nu ben ik er wel "redelijk" bij.
Wel heb ik nog steeds dat zware,lusteloze gedempte gevoel. Alsof je 365 dagen hard gewerkt hebt en nu een paar weken vakantie heb.. weet gewoon van gekkigheid niet wat ik moet doen. Lichaam is een beetje in de "bluh , uitgeblust , niets doen" modus merk ik.
Maar de positieve dingen zijn ook top dus!
[ Bericht 0% gewijzigd door RBWO op 29-12-2014 13:46:34 ]
Wat betreft vacatures begrijp ik je volkomen.quote:Op maandag 29 december 2014 15:12 schreef Elvi het volgende:
Even een kleine ego-post..
Ik merkte al n tijdje dat iets niet lekker zat omdat ik veel dingen niet meer leuk vond: ik kon geen enkel leuk nummer meer bedenken terwijl ik altijd muziek luister, films kijken heb ik niet meer zo'n zin in, heb zelfs een serie die ik altijd hilarisch vind met een pokerface gekeken. Maar goed toch maar doorgaan omdat ik nog niet dat depressieve gevoel had die ik vorig jaar had.
Totdat ik gister dus weer zo nodig vacatures en opleidingen aan het zoeken was. Ik word er zo ontzettend wanhopig van. Het voelt alsof ik mn leven heb weggegooid door een verkeerde opleiding te kiezen. Er zijn geen betaalde banen in te vinden (alleen vrijwilligerswerk.. maar daar kan ik de rekeningen niet van betalen). Dus ik kijk naar opleidingen, maar die zijn vaak te duur of er is ook geen werk in te vinden als ik verder google, of ze duren weer 4 jaar en ik word er niet jonger op. Banen zijn er gewoon niet. Er is werkelijk niks waar ik voor in aanmerking kom. En ja nu voel ik me dus wel weer depressief. Ik hoop dat het een dipje is en dat ik me na een paar dagen weer goed voel maar dan komt weer boven hoe hopeloos de situatie is en dan ga ik weer
Herken je hele verhaal. Vacatures zoeken was ik ook mee bezig voordat mijn "gebeuren" gebeurde. Je wordt er moedeloos van, van al dat zoeken. Maar het komt vanzelf goed.quote:Op maandag 29 december 2014 15:12 schreef Elvi het volgende:
Even een kleine ego-post..
Ik merkte al n tijdje dat iets niet lekker zat omdat ik veel dingen niet meer leuk vond: ik kon geen enkel leuk nummer meer bedenken terwijl ik altijd muziek luister, films kijken heb ik niet meer zo'n zin in, heb zelfs een serie die ik altijd hilarisch vind met een pokerface gekeken. Maar goed toch maar doorgaan omdat ik nog niet dat depressieve gevoel had die ik vorig jaar had.
Totdat ik gister dus weer zo nodig vacatures en opleidingen aan het zoeken was. Ik word er zo ontzettend wanhopig van. Het voelt alsof ik mn leven heb weggegooid door een verkeerde opleiding te kiezen. Er zijn geen betaalde banen in te vinden (alleen vrijwilligerswerk.. maar daar kan ik de rekeningen niet van betalen). Dus ik kijk naar opleidingen, maar die zijn vaak te duur of er is ook geen werk in te vinden als ik verder google, of ze duren weer 4 jaar en ik word er niet jonger op. Banen zijn er gewoon niet. Er is werkelijk niks waar ik voor in aanmerking kom. En ja nu voel ik me dus wel weer depressief. Ik hoop dat het een dipje is en dat ik me na een paar dagen weer goed voel maar dan komt weer boven hoe hopeloos de situatie is en dan ga ik weer
Herkenbaar. Welke opleiding heb jij gedaan?quote:Op maandag 29 december 2014 15:12 schreef Elvi het volgende:
Even een kleine ego-post..
Ik merkte al n tijdje dat iets niet lekker zat omdat ik veel dingen niet meer leuk vond: ik kon geen enkel leuk nummer meer bedenken terwijl ik altijd muziek luister, films kijken heb ik niet meer zo'n zin in, heb zelfs een serie die ik altijd hilarisch vind met een pokerface gekeken. Maar goed toch maar doorgaan omdat ik nog niet dat depressieve gevoel had die ik vorig jaar had.
Totdat ik gister dus weer zo nodig vacatures en opleidingen aan het zoeken was. Ik word er zo ontzettend wanhopig van. Het voelt alsof ik mn leven heb weggegooid door een verkeerde opleiding te kiezen. Er zijn geen betaalde banen in te vinden (alleen vrijwilligerswerk.. maar daar kan ik de rekeningen niet van betalen). Dus ik kijk naar opleidingen, maar die zijn vaak te duur of er is ook geen werk in te vinden als ik verder google, of ze duren weer 4 jaar en ik word er niet jonger op. Banen zijn er gewoon niet. Er is werkelijk niks waar ik voor in aanmerking kom. En ja nu voel ik me dus wel weer depressief. Ik hoop dat het een dipje is en dat ik me na een paar dagen weer goed voel maar dan komt weer boven hoe hopeloos de situatie is en dan ga ik weer
CMV (HBO-opleiding). En mn minor deed ik bij de Reinwardt Academie.quote:Op maandag 29 december 2014 21:02 schreef Jaeger85 het volgende:
[..]
Herkenbaar. Welke opleiding heb jij gedaan?
Okee, goedquote:Op maandag 29 december 2014 01:41 schreef emptiness het volgende:
[..]
Ik heb besloten om te wachten. Ik ga morgen proberen een afspraak maken met een andere dokter (vervanger voor mijn huisarts die nu op vakantie is), hopelijk kan ik nog voor januari bij hem terecht, ik ga hem vragen om mijn dosis AD te verhogen.
Je beschrijving over hoe je je voelt is heel herkenbaar, ik zou dat zelf kunnen geschreven hebben.
Over mijn gevoelens praten is bijna onmogelijk. Ik kan het gewoon niet, en dat is zeer frustrerend.
Ik heb ook heel erge last van trillende handen, maar ik weet niet precies wat de oorzaak hiervan is.
Veel sterke kuolema, I feel your pain
Ik wist ook niet dat het dissociëren was, de psycholoog noemde het zo de eerste keer dat het gebeurde tijdens therapie. Wat hij dan doet is mijn naam zeggen, contact proberen te maken, als iemand iets zegt of vraagt dan helpt dat me om door die trance te breken zeg maar. Maar dan moet ik het wel willen, want ik moet er echt zelf moeite voor doen.quote:Op maandag 29 december 2014 11:25 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik herken veel wat wat je schrijft. Heb het ooit proberen uit te leggen aan mn psychologe toen ik nog niet wist dat het dissociatie genoemd werd. Ze snapte het niet Het is iets minder heftig bij mij, ik kan vaak nog functioneren, maar wel op een soort automatisme als in een droom. De angst om controle over jezelf te verliezen herken ik wel, dat is een van de engste dingen vind ik.
Ik probeer nu ook meer te praten over dingen, dat is lastig maar met oefenen gaat t toch wat beter. In het begin wilde ik niet eens tegen de hulpverleners praten. Of hield van alles achter.
Jeetje ...quote:Op maandag 29 december 2014 12:02 schreef ChildoftheStars het volgende:
Het liep even mis met het depressief zijn (alles was gepland, de brieven geschreven en meer van dat zwakzinnig aanstelgedrag) en daarbij liep de eetstoornis nogal uit de hand (at en dronk bijna niet meer) en ik sliep nog maar twee, hooguit drie uur per nacht.
Er was iets extreem vervelends gebeurt met een man die het woord nee niet kende (maar goed... ik had misschien agressiever moeten zijn, maar dat durfde ik niet), plus nogal veel kleine dingen die tegen zaten en ik zocht mijn heil en afleiding in het druk hebben, wat niet goed ging.
En daar ben ik even op de rem gezet en nu gaan die dingen weer goed. Al ben ik extreem wisselvallig in stemming, wat erg vermoeiend is.
(het is wel lekker om gewoon weer op mijn eigen plekje te zijn)
Die desinteresse is (bij mij) wel een slecht teken, niet leuk in elk geval. Fijne afleiding van narigheid heb je dan ook al niet meer ... ik weet hoe het is.quote:Op maandag 29 december 2014 15:12 schreef Elvi het volgende:
Even een kleine ego-post..
Ik merkte al n tijdje dat iets niet lekker zat omdat ik veel dingen niet meer leuk vond: ik kon geen enkel leuk nummer meer bedenken terwijl ik altijd muziek luister, films kijken heb ik niet meer zo'n zin in, heb zelfs een serie die ik altijd hilarisch vind met een pokerface gekeken. Maar goed toch maar doorgaan omdat ik nog niet dat depressieve gevoel had die ik vorig jaar had.
Totdat ik gister dus weer zo nodig vacatures en opleidingen aan het zoeken was. Ik word er zo ontzettend wanhopig van. Het voelt alsof ik mn leven heb weggegooid door een verkeerde opleiding te kiezen. Er zijn geen betaalde banen in te vinden (alleen vrijwilligerswerk.. maar daar kan ik de rekeningen niet van betalen). Dus ik kijk naar opleidingen, maar die zijn vaak te duur of er is ook geen werk in te vinden als ik verder google, of ze duren weer 4 jaar en ik word er niet jonger op. Banen zijn er gewoon niet. Er is werkelijk niks waar ik voor in aanmerking kom. En ja nu voel ik me dus wel weer depressief. Ik hoop dat het een dipje is en dat ik me na een paar dagen weer goed voel maar dan komt weer boven hoe hopeloos de situatie is en dan ga ik weer
Dank je welquote:Op maandag 29 december 2014 23:35 schreef kuolema het volgende:
el eens 'dat staat allemaal in het EPD', maar dan zeggen ze 'Ik wil het graag van jou horen.'
Jeetje ...
Hoe lang was je opgenomen? Het komt op mij wel over alsof het je goed heeft gedaan, is dat zo?
Sterkte
Ze begreep wel meer niet, of deed alsof ze het begreep maar t kwam niet echt over bij mij. Ik kom niet meer bij haar, heb nu een andere peut. Die t wel begrijpt en dat gaat veel beter. Niet dat je dan van alle storing in je kop afkomt...quote:Op maandag 29 december 2014 23:35 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik wist ook niet dat het dissociëren was, de psycholoog noemde het zo de eerste keer dat het gebeurde tijdens therapie. Wat hij dan doet is mijn naam zeggen, contact proberen te maken, als iemand iets zegt of vraagt dan helpt dat me om door die trance te breken zeg maar. Maar dan moet ik het wel willen, want ik moet er echt zelf moeite voor doen.
Ik kende het begrip wel maar herkende me toch niet volledig in de beschrijvingen die ik op internet las. Toen ik tijdens het persoonlijkheidsonderzoek vertelde hoe ik het ervoer, zei de psycholoog (een andere) dat dat wel dissociatie was.
Misschien heeft die psycholoog van jou er geen ervaring mee? Die van mijklinkt stom eigenlijk, jouw psych/mijn psych, alsof het een bezit is Dat terzijde. is gespecialiseerd in persoonlijkheidsstoornissen dus heeft het vaker gezien. Wel vervelend als je niet begrepen wordt Heb ik ook wel eens trouwens, maar dat gaat over iets anders.
Het scheelt wel als je al wat langer bij een bepaalde hulpverlener bent, maar ik heb er veel gesproken en ik merk wel dat als ik iets een keer heb verteld, ik het makkelijker en sneller ook aan iemand anders vertel. Maar dat vind ik eigenlijk helemaal niet fijn. Helaas is het vaak nodig gezien de verschillende (intake)gesprekken en onderzoeken die ik heb gehad, met steeds andere mensen. Ik zeg ook wel eens 'dat staat allemaal in het EPD', maar dan zeggen ze 'Ik wil het graag van jou horen.'
Je wilde toch geen AD omdat je bang was dat je ervan aan zou komen toch? Ik kan je vertellen dat ik van Fluoxetine niet aankom (staat er ook om bekend)quote:Op dinsdag 30 december 2014 10:03 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dank je wel
Tien weken, dus dat valt wel mee.
Het heeft me zeker goed gedaan, want ik was simpelweg een gevaar voor mezelf. Nu heb ik wel weer levenslust en zorg ik weer voor mezelf.
Het is alleen zo dat het nog niet absoluut niet is zoals het was. Het is gênant zoveel ik loop te huilen en het niet meer zie zitten. Gelukkig wordt er goede hulp geboden en ik weet dat het ook deels mijn eigen schuld is (omdat ik geen AD wil slikken). Schouders eronder en doorgaan.
Ik ben ook niet aangekomen (Sertraline). Het zou echt jammer zijn als dat de reden is dat je ze niet wilt...quote:Op dinsdag 30 december 2014 10:22 schreef zomertje het volgende:
[..]
Je wilde toch geen AD omdat je bang was dat je ervan aan zou komen toch? Ik kan je vertellen dat ik van Fluoxetine niet aankom (staat er ook om bekend)
Ah dat is klote, sterkte Hoop dat je het een beetje trekt.quote:Op dinsdag 30 december 2014 23:55 schreef minthy het volgende:
Ook maar weer eens een egopost van mij. Ondanks dat alles mij aardig voor de wind gaat, gaat het nu toch weer iets minder. Ik zeg vrij veel af omdat ik het niet aan kan qua prikkels (verjaardagen, leuke dingen) en daar begin ik van te balen. Juist omdat ik ook veel energie put uit die leuke dingen. Het is allemaal erg tegenstrijdig
Morgen de sterfdag van m'n pa, zie ik ook tegenop. Ik had nog een pammetje in huis, daar ga ik maar op proberen te slapen of in ieder geval wat rustiger worden.
Ik hoop op slechts een dip.
Wat ontzettend naar *knuffel*quote:Op dinsdag 30 december 2014 23:55 schreef minthy het volgende:
Ook maar weer eens een egopost van mij. Ondanks dat alles mij aardig voor de wind gaat, gaat het nu toch weer iets minder. Ik zeg vrij veel af omdat ik het niet aan kan qua prikkels (verjaardagen, leuke dingen) en daar begin ik van te balen. Juist omdat ik ook veel energie put uit die leuke dingen. Het is allemaal erg tegenstrijdig
Morgen de sterfdag van m'n pa, zie ik ook tegenop. Ik had nog een pammetje in huis, daar ga ik maar op proberen te slapen of in ieder geval wat rustiger worden.
Ik hoop op slechts een dip.
Succes Doquote:Op woensdag 31 december 2014 10:00 schreef missbehavin het volgende:
[..]
Ah dat is klote, sterkte Hoop dat je het een beetje trekt.
Hier gaat het kuuuuut! Lekker net voor O&N gezeik met geld, nog maar afwachten hoe het af gaat lopen en ik word gek van de stress
*knuffel* Dat is rot! Kun er niet achterheen bellen?quote:Op woensdag 31 december 2014 10:00 schreef missbehavin het volgende:
[..]
Ah dat is klote, sterkte Hoop dat je het een beetje trekt.
Hier gaat het kuuuuut! Lekker net voor O&N gezeik met geld, nog maar afwachten hoe het af gaat lopen en ik word gek van de stress
Pieken en dalen horen erbij. Je lichaam is gewoon erg moe van die continue gevoelens van neerslachtigheid denk ik. Probeer maar gewoon een beetje met de golven mee te surfen, kost het minste moeite.quote:Op dinsdag 30 december 2014 23:55 schreef minthy het volgende:
Ook maar weer eens een egopost van mij. Ondanks dat alles mij aardig voor de wind gaat, gaat het nu toch weer iets minder. Ik zeg vrij veel af omdat ik het niet aan kan qua prikkels (verjaardagen, leuke dingen) en daar begin ik van te balen. Juist omdat ik ook veel energie put uit die leuke dingen. Het is allemaal erg tegenstrijdig
Morgen de sterfdag van m'n pa, zie ik ook tegenop. Ik had nog een pammetje in huis, daar ga ik maar op proberen te slapen of in ieder geval wat rustiger worden.
Ik hoop op slechts een dip.
Ik heb o&n al vaker alleen gevierd (of met de katten ), tis echt geen ramp wat mij betreftquote:Op woensdag 31 december 2014 12:20 schreef ChildoftheStars het volgende:
Dit jaar besloten geen Oud en Nieuw te vieren, net de feestjes afgezegd.
2014 is voor mij geen jaar om op terug te blikken (daarnaast heb ik ook absoluut geen zin het moment dat alle hoogte- en dieptepunten besproken worden en van mij een neutraal antwoord niet geaccepteerd gaat worden, gezien ik net weer thuis ben). Lijstje met televisieprogramma's gemaakt die ik ga kijken, knutselwerkjes klaar gelegd. Eens zien hoe dit gaat bevallen
Stiekem zie ik er wel een beetje tegenop, maar ik heb een grote legpuzzel liggen en handwerkdingetjes, dus ik kom die avond wel door. Daarnaast heb ik me ook voorbereid door alvast de conferances uit te zoeken en een planning te maken.quote:Op woensdag 31 december 2014 12:27 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik heb o&n al vaker alleen gevierd (of met de katten ), tis echt geen ramp wat mij betreft
De 1e paar keren vond ik het kut (iedereen heeft lol behalve ik enzo) maar de laatste keer dat ik bijvoorbeeld kerst alleen was, dat heeft me echt goed gedaan.quote:Op woensdag 31 december 2014 13:57 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Stiekem zie ik er wel een beetje tegenop, maar ik heb een grote legpuzzel liggen en handwerkdingetjes, dus ik kom die avond wel door. Daarnaast heb ik me ook voorbereid door alvast de conferances uit te zoeken en een planning te maken.
(Godzijdank geen oliebollen, maar ik ga mezelf wel dwingen wat lekkers te eten vanavond).
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
quote:Op donderdag 1 januari 2015 13:12 schreef ChildoftheStars het volgende:
Dat voor iedereen het komende jaar veel beter mag worden en veel goeds mag brengenFijn!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Kut van je beurs zeg Geen leuk begin van het jaar..quote:Op donderdag 1 januari 2015 14:33 schreef duracellkonijntje het volgende:
Een gelukkiger jaar dan de voorgaande gewenst allemaal! Die van mij begint in ieder geval goed, portemonnee gestolen afgelopen nacht. Nu maar een hele reeks pasjes aanvragen. Heb gelukkig mijn ID en collegekaart nog.
Ben de laatste paar dagen heel gefrustreerd, richting het agressieve. Weet niet echt waarom, maar het zal wel een lading frustraties over mijn gevoelens zijn denk ik. Omdat ik nu ook wat closer word met een meisje voel ik me ook heel zenuwachtig. Zal ze me accepteren, mijn libido, de bekende dingen. Soms laat het me me heel nerveus voelen. Ik weet echter inmiddels wel dat die scenario's in mijn hoofd vaak veel te erg zijn en bijna nooit uitkomen, dus het zal vast niet zo erg zijn als ik denk dat het is. Heb er ook wel zin in. Mijn zusje is nu als laatste van het gezin ook over de brug met overspanningsklachten. Huilbuien, hartkloppingen, benauwdheid, paniek. Ik denk dat het bij haar ook een combinatie van fysieke en psychische factoren is door alle meuk van de laatste jaren, Het is gelukkig niet enorm erg bij haar dus ik help haar waar ik kan en hoop dat ze snel herstelt.
Komende tijd blijf ik even weer lekker nuchter, beetje te losbandig geleefd voor mijn gevoel de laatste tijd en dat eist zijn tol op mijn lichaam voor m'n gevoel. Voel me heel emotioneel, maar ik rijd gewoon mee op de golven van mijn brein. Som heb ik er last van, soms niet.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op vrijdag 2 januari 2015 10:15 schreef magnetronkoffie het volgende:
Even iets anders, net zoals vorig jaar hierbij de top 20 posters van dit topic van afgelopen jaar (in een spoiler voor wie het kan boeien )Wat geniaal dat dit kan haha. Krijgt de top 3 ook een medaille? :pSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ignorance is bliss
Ik lees nu het boek 'At last a life' van Paul David. Is een Brit die zelf ook jarenlang last heeft gehad van angstklachten, de boel heeft onderzocht en uitlegt hoe hij denkt dat je er het beste vanaf kan komen. Heel nuttig!quote:Op donderdag 1 januari 2015 17:19 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Kut van je beurs zeg Geen leuk begin van het jaar..
Maar wel verstandig om nu op de rem te trappen, je luistert goed naar je lichaam Ik kan je verder geen tips geven wbt het malen en denken, hier heb ik zelf ook (te) veel last van.. Het zal allemaal wel loslopen met dat meisje, en dan heb je alle stress en ellende voor niets hoeven doormaken. Succes!
Interessant.quote:Op vrijdag 2 januari 2015 10:37 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ik lees nu het boek 'At last a life' van Paul David. Is een Brit die zelf ook jarenlang last heeft gehad van angstklachten, de boel heeft onderzocht en uitlegt hoe hij denkt dat je er het beste vanaf kan komen. Heel nuttig!
Kijk maar eens op www.anxietynomore.co.uk
Iedereen die hier komt om te luisteren en gehoord te worden, verdient een medaillequote:Op vrijdag 2 januari 2015 10:35 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Wat geniaal dat dit kan haha. Krijgt de top 3 ook een medaille? :p
Als het idd tot een opname komt, zullen ze je wel uitleggen -waarom- ze denken dat het in jouw geval nodig is. Heeft niks met je inzet te maken, denk dat daaraan niet getwijfeld wordtquote:Op vrijdag 2 januari 2015 10:47 schreef ChildoftheStars het volgende:
psychiatrisch verpleegkundige is hier geweest en ze wil dat ik weer beoordeeld wordt door een psychiater voor een opname... Daar heeft ze vanmiddag een afspraak voor geregeld. Ik verdorie zo mijn best en dan dit
quote:Op vrijdag 2 januari 2015 10:15 schreef magnetronkoffie het volgende:
Even iets anders, net zoals vorig jaar hierbij de top 20 posters van dit topic van afgelopen jaar (in een spoiler voor wie het kan boeien )Ondanks dat dit een heel gezellig topic is, is het toch jammer dat mensen het nodig hebben hier zoveel te posten. Dus eerder een dan een goudenplakSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Nee klopt, heb weer meerdere nachten heel slecht geslapen omdat ik zo pieker en herbeleef, waardoor ik eigenlijk van crisis naar crisis leeft. Dat vindt zij onverantwoord. Alleen een beetje jammer, ben nog geen week thuisquote:Op vrijdag 2 januari 2015 10:48 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Als het idd tot een opname komt, zullen ze je wel uitleggen -waarom- ze denken dat het in jouw geval nodig is. Heeft niks met je inzet te maken, denk dat daaraan niet getwijfeld wordt
Gewoon een group-hugquote:Op vrijdag 2 januari 2015 10:48 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ondanks dat dit een heel gezellig topic is, is het toch jammer dat mensen het nodig hebben hier zoveel te posten. Dus eerder een dan een goudenplak
quote:
Zo herkenbaar. Wat dit onderdeel betreft kan ik me nog veel verbeteren.quote:'Stop fighting your symptoms, tensing against how you feel, trying to push your symptoms away. Don't spend everyday going round in circles trying to figure it all out.'
Ik vind het eigenlijk wel knap/beter dat ze zo doordenkt. Ik werd nadat ikzelf uit de opname kwam, eigenlijk min of meer aan mijn lot overgelaten (en het liep superraar voor mij toen)quote:Op vrijdag 2 januari 2015 10:50 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Nee klopt, heb weer meerdere nachten heel slecht geslapen omdat ik zo pieker en herbeleef, waardoor ik eigenlijk van crisis naar crisis leeft. Dat vindt zij onverantwoord. Alleen een beetje jammer, ben nog geen week thuis
Dankje, ik ga me er eens in verdiepen later.quote:Op vrijdag 2 januari 2015 10:37 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ik lees nu het boek 'At last a life' van Paul David. Is een Brit die zelf ook jarenlang last heeft gehad van angstklachten, de boel heeft onderzocht en uitlegt hoe hij denkt dat je er het beste vanaf kan komen. Heel nuttig!
Kijk maar eens op www.anxietynomore.co.uk
Meh, ik hoop dat het niet nodig is.. Maar zo wel; dan zal het ook wel nodig zijn, toch?quote:Op vrijdag 2 januari 2015 10:47 schreef ChildoftheStars het volgende:
psychiatrisch verpleegkundige is hier geweest en ze wil dat ik weer beoordeeld wordt door een psychiater voor een opname... Daar heeft ze vanmiddag een afspraak voor geregeld. Ik verdorie zo mijn best en dan dit
Sterkte gewenst!quote:Op vrijdag 2 januari 2015 10:50 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Nee klopt, heb weer meerdere nachten heel slecht geslapen omdat ik zo pieker en herbeleef, waardoor ik eigenlijk van crisis naar crisis leeft. Dat vindt zij onverantwoord. Alleen een beetje jammer, ben nog geen week thuis
Falen?quote:Op vrijdag 2 januari 2015 12:44 schreef ChildoftheStars het volgende:
Bedankt mensen...
Het is inderdaad fijn dat ik zulke goede hulp krijg. Veel mensen zijn ontevreden met hoe de zorg is, maar ik kan eigenlijk niet klagen.
Al voelt dit enorm als falen, maar goed, om drie uur komt ze en dan zal ik het wel horen
Wat ontzettend vervelend dat je je zo niet gehoord voelt (en wat onbeschofd van je psych). Kun je misschien niet een keer in je brief weergeven aan hen hoe jij je voelt? Misschien komt het dan wat beter over?quote:Op vrijdag 2 januari 2015 13:44 schreef hmmmmmmm het volgende:
Uit eten geweest tsja ik kom 5 keer per jaar naar buiten ofzo dus het is al best wat.
Vond er niet zo veel aan deze keer, ze hadden het over jongere familieleden die geen zin hadden om te komen en hoe ze dat wel begrepen omdat die liever omgingen met mensen van hun leeftijd.
Als ik me dan bedenk dat ik al 4 jaar thuis zit en in die tijd niet eens een gesprek met iemand van mijn leeftijd heb gehad, of überhaubt niet weet hoe iemand van mijn leeftijd eruit ziet dan voel ik me toch al snel kut.
Verder heb ik nog wat medische klachten haaruitval en erg veel last van mijn oog.
Soms huil ik toch als ik me bedenk hoe anderen vrienden hebben en iets leuks doen en zich niet de hele dag zorgen maken.
Van de andere kant ben ik bang voor mensen daarom zoek ik vrijwel nooit hulp, huisarts en psych vinden maar dat ik me aanstel daarom kom ik ook niet meer bij de psych.
Laatste afspraak met mijn psych heb ik een half uur gewacht, en toen zei ze oh je bent toch gekomen had eigenlijk verwacht dat je toch maar thuis zou blijven dus ik heb je gesprek niet ingepland (ben nooit te laat geweest of afgezegd).
Ze zei ook dat ze andere patienten had die echte problemen hadden, en dat ik me niet zo moest aanstellen.
Hetzelfde met andere hulp niemand interesseert zich echt voor je, of ze doen er lacherig over zoals mijn familie.
Die trekt zich toch de hele dag maar thuis af, zo'n soort opmerkingen krijg ik wel vaker ook als we ergens uit gaan eten dan lacht de bediening me ook uit.
Weer een kut jaar naar de klote echt veel vertrouwen heb ik niet dat het in 2015 beter word al hoop ik toch van wel.
Afgelopen jaar heb ik veel last van mijn oog gehad dat ik daardoor vrijwel niks gedaan heb gekregen.
Dat klinkt niet chill... heb je slaapmedicatie of zo?quote:Op vrijdag 2 januari 2015 13:25 schreef RBWO het volgende:
Nou ik heb weer wat hoor . Tegenwoordig als ik ochtends opsta heb ik ongeveer de eerste 5 minuten dat ik wat "rare" geluiden hoor.
Werd wakker, ging even buiten roken en kon toch zweren dat ik heeeel zachtjes een spoorweg overgang hoorde (die "geluiden dat je moet stoppen"). Terwijl er hier in de omtrek dus echt geen spoorweg overgang is.
Het valt me op dat ik s'ochtends hier vaker last van heb. Gisteren dacht ik dat mijn moeder mij riep(1x dus ik ging naar beneden om te vragen wat er was) terwijl die niet thuis was. Na max 5 minuten is het wel weg.. maar irritant is het wel. (heb ook echt het gevoel dat ik dan nog niet wakker ben.. en dat ik na max 5 minuten wel "wakker" word).
Dank je wel ik doe mijn best en ben gewoon een beetje perfectionistischquote:Op vrijdag 2 januari 2015 12:47 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Falen?
Uit je update bericht van een paar dagen terug kan ik opmaken dat je juist enorm hard aan het werk bent! Niet alleen voor jezelf, maar ook alle studies/werk etc.
Je doet het super!
Je moet ook de tijd nemen om weer in je normale ritme te komen he, en niet meteen zoveel druk op jezelf leggen.quote:Op vrijdag 2 januari 2015 14:23 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dank je wel ik doe mijn best en ben gewoon een beetje perfectionistisch
Ik ben in behandeling, doe ik moet direct weer normaal functioneren en suprise; dat werkt niet zo
Thnx
Wat voor een debiel van een psych heb je? Zoek een ander, direct. En geef haar een dikke vinger.quote:Op vrijdag 2 januari 2015 13:44 schreef hmmmmmmm het volgende:
Van de andere kant ben ik bang voor mensen daarom zoek ik vrijwel nooit hulp, huisarts en psych vinden maar dat ik me aanstel daarom kom ik ook niet meer bij de psych.
Laatste afspraak met mijn psych heb ik een half uur gewacht, en toen zei ze oh je bent toch gekomen had eigenlijk verwacht dat je toch maar thuis zou blijven dus ik heb je gesprek niet ingepland (ben nooit te laat geweest of afgezegd).
Ze zei ook dat ze andere patienten had die echte problemen hadden, en dat ik me niet zo moest aanstellen.
Mijn twee psychologen zijn mijn behandelaren, zij bepalen wat er wel of niet gebeurd. Psych is alleen eindverantwoordelijk. Maar ik ga er vanuit dat de psychologen wel weten wat goed voor me is en wat niet.quote:Op vrijdag 2 januari 2015 14:10 schreef Luchtbel het volgende:
Sorry ik lees soms mee.
Maar Poesopstokje, weet je wel zeker dat je de situatie met die psychiater zo wil houden? Je schrijft dat je toch niks met hem hoeft. Maar is dat wel zo? Want als het er echt toe doet dan is hij echt nog degene die wat te zeggen heet en zal hij dingen kunnen weigeren enzo, als hij vindt dat iets wel of niet nodig is. Dat kan natuurlijk problemen veroorzaken.
Net even met de huisarts gebeld (ik krijg daar mijn antidepressiva en bij de psycholoog therapie). Ze geeft aan dat ik het toch nog even moet aanzien dit weekend. Mocht het aanhouden of erger worden kan ik aankomende maandag langskomen.quote:Op vrijdag 2 januari 2015 14:22 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat klinkt niet chill... heb je slaapmedicatie of zo?
Misschien handig om met een behandelaar te bespreken (even vanuitgaande dat je die hebt). Helemaal gezond klinkt het niet...
Tijd voor een andere HA en psych, wat een idioten... ze moeten t juist wel serieus nemen.quote:Op vrijdag 2 januari 2015 13:44 schreef hmmmmmmm het volgende:
Uit eten geweest tsja ik kom 5 keer per jaar naar buiten ofzo dus het is al best wat.
Vond er niet zo veel aan deze keer, ze hadden het over jongere familieleden die geen zin hadden om te komen en hoe ze dat wel begrepen omdat die liever omgingen met mensen van hun leeftijd.
Als ik me dan bedenk dat ik al 4 jaar thuis zit en in die tijd niet eens een gesprek met iemand van mijn leeftijd heb gehad, of überhaubt niet weet hoe iemand van mijn leeftijd eruit ziet dan voel ik me toch al snel kut.
Verder heb ik nog wat medische klachten haaruitval en erg veel last van mijn oog.
Soms huil ik toch als ik me bedenk hoe anderen vrienden hebben en iets leuks doen en zich niet de hele dag zorgen maken.
Van de andere kant ben ik bang voor mensen daarom zoek ik vrijwel nooit hulp, huisarts en psych vinden maar dat ik me aanstel daarom kom ik ook niet meer bij de psych.
Laatste afspraak met mijn psych heb ik een half uur gewacht, en toen zei ze oh je bent toch gekomen had eigenlijk verwacht dat je toch maar thuis zou blijven dus ik heb je gesprek niet ingepland (ben nooit te laat geweest of afgezegd).
Ze zei ook dat ze andere patienten had die echte problemen hadden, en dat ik me niet zo moest aanstellen.
Hetzelfde met andere hulp niemand interesseert zich echt voor je, of ze doen er lacherig over zoals mijn familie.
Die trekt zich toch de hele dag maar thuis af, zo'n soort opmerkingen krijg ik wel vaker ook als we ergens uit gaan eten dan lacht de bediening me ook uit.
Weer een kut jaar naar de klote echt veel vertrouwen heb ik niet dat het in 2015 beter word al hoop ik toch van wel.
Afgelopen jaar heb ik veel last van mijn oog gehad dat ik daardoor vrijwel niks gedaan heb gekregen.
succes/sterkte....quote:Op vrijdag 2 januari 2015 14:23 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dank je wel ik doe mijn best en ben gewoon een beetje perfectionistisch
Ik ben in behandeling, doe ik moet direct weer normaal functioneren en suprise; dat werkt niet zo
Thnx
Ik zou eigenlijk zeggen: dien een klacht in. Wat zij heeft gedaan kan echt niet. Krijgt ze geheid problemen mee en terecht.quote:Op vrijdag 2 januari 2015 14:30 schreef artelligence het volgende:
[..]
Wat voor een debiel van een psych heb je? Zoek een ander, direct. En geef haar een dikke vinger.
Verstandig dat je gebeld hebt! Sterkte dit weekend ermeequote:Op vrijdag 2 januari 2015 15:14 schreef RBWO het volgende:
[..]
Net even met de huisarts gebeld (ik krijg daar mijn antidepressiva en bij de psycholoog therapie). Ze geeft aan dat ik het toch nog even moet aanzien dit weekend. Mocht het aanhouden of erger worden kan ik aankomende maandag langskomen.
Antidepressiva doet opzich al wel redelijk zijn werk, maar raar Is het wel die auditieve hallucinaties in de ochtend. (ook echt pas na 18 dagen AD) (hoor geen stemmen en heb ook geen visuele hallucinaties, hoorde alleen vanochtend iets (heel ver weg!) wat er gewoon niet kon zijn (treinstation).
quote:Op vrijdag 2 januari 2015 15:03 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Mijn twee psychologen zijn mijn behandelaren, zij bepalen wat er wel of niet gebeurd. Psych is alleen eindverantwoordelijk. Maar ik ga er vanuit dat de psychologen wel weten wat goed voor me is en wat niet.
Ik wil die twee écht niet kwijt!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op vrijdag 2 januari 2015 17:38 schreef Luchtbel het volgende:
[..]Geeft niks, ik vatte het ook niet verkeerd opSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik zal de situatie aankijken zoals ie nu is. Wordt het slechter, dan zal ik om een second opinion vragen. Tot nu toe gaat het prima, op het medicijngebruik na. Maar aangezien mijn twee psychologe's het ook afraden leg ik me daar bij neer.
Wat houdt je tegen om mee te posten?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op vrijdag 2 januari 2015 18:15 schreef Luchtbel het volgende:Je bent altijd welkom om te vertellen over jezelf zodra je de tijd daar rijp voor acht, desnoods stuur je 1 van de vaste klanten hier een DM als je het liever niet in het openbaar wilt doenSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik kan magnetronkoffie aanraden hij is niet lekker, maar best wel aardig .quote:Op vrijdag 2 januari 2015 18:44 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Je bent altijd welkom om te vertellen over jezelf zodra je de tijd daar rijp voor acht, desnoods stuur je 1 van de vaste klanten hier een DM als je het liever niet in het openbaar wilt doen
Magnetronkoffie is echt wel lekkerquote:Op vrijdag 2 januari 2015 19:43 schreef hmmmmmmm het volgende:
[..]
Ik kan magnetronkoffie aanraden hij is niet lekker, maar best wel aardig .
quote:Op vrijdag 2 januari 2015 10:15 schreef magnetronkoffie het volgende:
Even iets anders, net zoals vorig jaar hierbij de top 20 posters van dit topic van afgelopen jaar (in een spoiler voor wie het kan boeien )Wat een prestatieSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Fijn dat je thuis mag blijven. Het lijkt mij ook vreemd als iemand ineens voor je gaat bepalen wat je moet doen en hoe, maar dat is blijkbaar nodig, hopelijk gaat het je helpen.quote:Op vrijdag 2 januari 2015 16:53 schreef ChildoftheStars het volgende:
Goed... ik mag voorlopig thuis blijven. Dinsdag wordt ik weer beoordeeld. Ze vond wel dat ik er slecht en oververmoeid uitzie (maandag even bloedprikken voor de zekerheid). Samen hebben we geregeld dat ik de maaltijden met andere mensen nuttig (godzijdank voor een goede sociale kring) en (misschien een beetje gênant) heeft ze voor de komende dagen bepaald wanneer ik wat eet en hoe laat ik naar bed moet *bloos*
Ik hoop dat het gaat werken, want de afgelopen nachten waren weer bagger.
Emotioneel gaat het vandaag erg slecht met me. Heb geprobeerd wat te studeren, maar dat ging niet even efficiënt als anders en wat gesport. Levenlust staat ongeveer op nul, maar ik weet ook dat dit vanzelf weer goed moet komen.
Het is niet zo raar dat studeren niet lukt op dit moment... kun je dat accepteren of zorgt dat ook weer voor stress of het gevoel dat je faalt?
Nog een maand en dan moet ik ook weer aan mijn studie ... Deprimerend om over na te denken. Het voelt zo onmogelijk.Why are you wearing that stupid man suit?
Het is ook een heel vreemde gewaarwording dat mijn leven zo geleefd wordt, maar het is ook gewoon nodig. Momenteel ben ik niet in staat om eigen beslissingen te nemen en letterlijk het plannen van mijn maaltijden is al teveel gevraagd, om maar een voorbeeld te noemen. Laat staan het plannen van een dag.quote:Op vrijdag 2 januari 2015 23:24 schreef kuolema het volgende:
[..]
Wat een prestatie
[..]
Fijn dat je thuis mag blijven. Het lijkt mij ook vreemd als iemand ineens voor je gaat bepalen wat je moet doen en hoe, maar dat is blijkbaar nodig, hopelijk gaat het je helpen.
Het is niet zo raar dat studeren niet lukt op dit moment... kun je dat accepteren of zorgt dat ook weer voor stress of het gevoel dat je faalt?
Nog een maand en dan moet ik ook weer aan mijn studie ... Deprimerend om over na te denken. Het voelt zo onmogelijk.
Topper, wat ontzettend goed van je! En twee uur is toch een behoorlijke tijd waarvan je kan genieten en energie uit kan halen! Echt heel erg goed.quote:Op vrijdag 2 januari 2015 23:12 schreef RBWO het volgende:
Ondanks dat ik voor mijn gevoel vandaag een behoorlijke k*tdag had Ben ik vanavond toch op bezoek gegaan bij vrienden! (maar voor 2 uurtjes.. Maarja wel weer 2 uurtjes)!
Ben benieuwd of ik morgenochtend weer die auditieve hallucinaties heb . (kan ook zijn dat ik eerst maar eens een kwartiertje in me bed blijf liggen ipv meteen buiten te gaan roken).
Dankjewel!! :-)quote:Op vrijdag 2 januari 2015 23:48 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Topper, wat ontzettend goed van je! En twee uur is toch een behoorlijke tijd waarvan je kan genieten en energie uit kan halen! Echt heel erg goed.
En misschien is rustig wakker worden inderdaad verstandig. Succes ermee
quote:Op vrijdag 2 januari 2015 10:15 schreef magnetronkoffie het volgende:
Even iets anders, net zoals vorig jaar hierbij de top 20 posters van dit topic van afgelopen jaar (in een spoiler voor wie het kan boeien )ik sta best hoogSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op vrijdag 2 januari 2015 18:15 schreef Luchtbel het volgende:Begrijpelijk! Veel sterkte toegewenstSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op vrijdag 2 januari 2015 10:15 schreef magnetronkoffie het volgende:
Even iets anders, net zoals vorig jaar hierbij de top 20 posters van dit topic van afgelopen jaar (in een spoiler voor wie het kan boeien )4 the win!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Blijf doorzetten Fokkie, genoeg mensen die niet zonder je kunnen.quote:Op zaterdag 3 januari 2015 01:39 schreef Fok-it het volgende:
M'n neefje van 9 vroeg zich vorige week na een discussie met zijn moeder met een verbaast gezicht af hoe het kon dat mensen huilen op hun verjaardag. Nou jongen. Het kan.
25 jaar is het geworden en ik begrijp mezelf nog steeds niet Ik heb sinds jaren een toffe oudejaarsavond gehad maar het ontbreekt me blijkbaar om een goed gevoel door te zetten. Het is al jaren een eindeloze woordenwisseling in mijn hoofd: de ene helft zegt: je bent vorig jaar op een paar punten verbeterd en je moet gewoon doorzetten dan komt het allemaal vanzelf wel, de andere helft zegt: je bent nu al zoveel jaren aan het aankloten met je leven en het blijft kut gaan. Er komt een moment dat ik het gewoon niet meer wil, maar goed. Misschien komt dat punt pas over een paar jaar, of helemaal niet. Tis te hopen.
Krijg je hulp voor je zelfbeschadiging?quote:Op zaterdag 3 januari 2015 02:45 schreef AdoraBelle het volgende:
Helaas... het ging zo goed .
En dan komt het de afgelopen paar dagen allemaal tegelijk. Een goeie vriendin die opeens dood in bed ligt, een ontzettend lieve leuke jongen die je vanuit het niets dumpt, een "vriendin" die er met eerder genoemde jongen vandoor gaat, ruzies met m'n moeder die steeds erger lijken te worden, en nog steeds die angsten die rustig doorgaan met fucken met me.
Het werd me vandaag gewoon even teveel. Ik had de hele dag al een kutgevoel en na het eten heb ik het dus weer gedaan. Ik was niet sterk genoeg om die gedachten te kunnen weerstaan en heb eraan toegegeven (mezelf beschadigd dus).
Ik voel me echt zo kut nu. Het ging zo goed met me. Sinds 23 november is het niet meer mis gegaan. En dan net nu in het nieuwe jaar gaat het weer mis. Een slecht begin van 2015 .
Heb je ook een reis in de planning staan voor dit jaar?quote:Op zaterdag 3 januari 2015 01:39 schreef Fok-it het volgende:
M'n neefje van 9 vroeg zich vorige week na een discussie met zijn moeder met een verbaast gezicht af hoe het kon dat mensen huilen op hun verjaardag. Nou jongen. Het kan.
25 jaar is het geworden en ik begrijp mezelf nog steeds niet Ik heb sinds jaren een toffe oudejaarsavond gehad maar het ontbreekt me blijkbaar om een goed gevoel door te zetten. Het is al jaren een eindeloze woordenwisseling in mijn hoofd: de ene helft zegt: je bent vorig jaar op een paar punten verbeterd en je moet gewoon doorzetten dan komt het allemaal vanzelf wel, de andere helft zegt: je bent nu al zoveel jaren aan het aankloten met je leven en het blijft kut gaan. Er komt een moment dat ik het gewoon niet meer wil, maar goed. Misschien komt dat punt pas over een paar jaar, of helemaal niet. Tis te hopen.
Denk je echt dat het nodig is? Wat je zegt, het kan ook aan de feestdagen liggen. Het kan dat doordat ze nu over zijn, je lichaam weer wat kalmeert en je de verhoging niet nodig hebt.quote:Op zaterdag 3 januari 2015 10:24 schreef zomertje het volgende:
Ik wil even allen hierboven sterkte wensen, het klinkt best heftig hier en daar
Die feestdagen zijn ook niet altijd even goed voor je ritme en emoties.
Bij mij gaat t ook nog niet super, ga dinsdag bellen voor een verhoging van de AD. Paniek is stom...
Nee, t gaat ook op normale dagen niet goed genoeg. Teveel angst en spanning die soms uitloopt op paniek en dissociatie achtige dingen. Deze AD heb ik pas 2 maanden, we zijn ook nog op zoek naar de juiste dosis. Ze hadden t laatst ook wel over overbelasting, maar wat als t normale leven al te belastend is? Kan wel op de bank blijven zitten, maar of dat beter is....quote:Op zaterdag 3 januari 2015 10:26 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Denk je echt dat het nodig is? Wat je zegt, het kan ook aan de feestdagen liggen. Het kan dat doordat ze nu over zijn, je lichaam weer wat kalmeert en je de verhoging niet nodig hebt.
Tof man, veel plezier!quote:Op zaterdag 3 januari 2015 10:27 schreef duracellkonijntje het volgende:
Straks afspraak met dat meisje. Reuze zin in, maar doemscenario's en nervositeit. Ach fuck it, ik ga m'n leven niet door die onzin laten beheersen. Wat gebeurt dat gebeurt.
Daar loop ik nu ook tegenaan ja. Ik wil zo ontzettend graag overal aan meedoen, werken, huishouden bijhouden, boodschappen halen, noem maar op. Maar soms ben ik al kapot na een bezoek aan de supermarkt. En dan heb je 's avonds een feestje waar je er ook nog een beetje netjes bij wil lopen. In de middag een supergezellige brunch met vrienden. De dag erop een verjaardag. Alles lijkt groter dan het is hoor, want alles is gezellig, maar zwaar vermoeiend.quote:Op zaterdag 3 januari 2015 10:30 schreef zomertje het volgende:
[..]
Nee, t gaat ook op normale dagen niet goed genoeg. Teveel angst en spanning die soms uitloopt op paniek en dissociatie achtige dingen. Deze AD heb ik pas 2 maanden, we zijn ook nog op zoek naar de juiste dosis. Ze hadden t laatst ook wel over overbelasting, maar wat als t normale leven al te belastend is? Kan wel op de bank blijven zitten, maar of dat beter is....
Het 'normale' leven is ook maar een begrip. Probeer wel begrip voor jezelf te houden, want op het moment dat je je met al die blije en gezonde figuren gaat vergelijken loopt het meteen mis, geloof me.quote:Op zaterdag 3 januari 2015 10:30 schreef zomertje het volgende:
[..]
Nee, t gaat ook op normale dagen niet goed genoeg. Teveel angst en spanning die soms uitloopt op paniek en dissociatie achtige dingen. Deze AD heb ik pas 2 maanden, we zijn ook nog op zoek naar de juiste dosis. Ze hadden t laatst ook wel over overbelasting, maar wat als t normale leven al te belastend is? Kan wel op de bank blijven zitten, maar of dat beter is....
Helemaal herkenbaar. Ik sla al heel veel over en heb n lieve man die de booschappen doet en veel in t huishouden. Want als dat erbij zou komen dan vliegt de paniek me al aan. Werken doe ik voor 4x5 uur per week, dat hou ik net vol. Ik ben 44 en ook al zo....quote:Op zaterdag 3 januari 2015 10:49 schreef minthy het volgende:
[..]
Daar loop ik nu ook tegenaan ja. Ik wil zo ontzettend graag overal aan meedoen, werken, huishouden bijhouden, boodschappen halen, noem maar op. Maar soms ben ik al kapot na een bezoek aan de supermarkt. En dan heb je 's avonds een feestje waar je er ook nog een beetje netjes bij wil lopen. In de middag een supergezellige brunch met vrienden. De dag erop een verjaardag. Alles lijkt groter dan het is hoor, want alles is gezellig, maar zwaar vermoeiend.
Schrappen doe ik al bij het leven en gelukkig heb ik de meest liefdevolle vriend ever getroffen die mij niet "veroordeelt" als ik de brunch oversla en mij zelfs groot gelijk geeft qua verdelen van belasting en het afzeggen van activiteiten.
Maar soms bekruipt me het gevoel "is dit het nou? Kan ik nu echt bijna niks meer? Ben je 38 en kan je nog niet eens een aantal dingen plannen in een weekend die ook nog eens hartstikke leuk zijn?".
En van op de bank zitten word je ook niet beter, dus dan toch maar weer eropuit. Het zal er wel bijhoren, bij de "nieuwe ik". Balen is het wel
Van de vorige (paroxetine) was ik 17kg aangekomen en permanent op mn eten aan het letten. Alsof je al 2 jaar aan de lijn aan het doen bent....quote:Op zaterdag 3 januari 2015 10:52 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Het 'normale' leven is ook maar een begrip. Probeer wel begrip voor jezelf te houden, want op het moment dat je je met al die blije en gezonde figuren gaat vergelijken loopt het meteen mis, geloof me.
Misschien is het dan goed om de goede dosis te vinden. Waarom ben je van AD gewisseld?
Haha nee, daar heb ik geen geld voor. En ik kan natuurlijk ook niet telkens ontsnappen aan mijn gedachten door op reis of iets te gaan, dat schiet niet helemaal op.quote:Op zaterdag 3 januari 2015 09:21 schreef TvhN het volgende:
[..]
Heb je ook een reis in de planning staan voor dit jaar?
Dat van die woordenwisseling is herkenbaar. Ik houd sinds een paar weken een soort dagboek bij en probeer me dan te focussen op de positieve dingen. Gebeurde er iets negatiefs, dan probeer ik ook nog positieve dingen eraan te koppelen (wat ik er bijvoorbeeld van geleerd heb of dat ik i.i.g. iets heb geprobeerd et cetera).
Mijn reis naar Zuidoost-Azië was stiekem ook wel even een vlucht. Totaal geen spijt van gehad, maar je moet niet alleen reizen om het ontsnappen inderdaad.quote:Op zaterdag 3 januari 2015 11:28 schreef Fok-it het volgende:
[..]
Haha nee, daar heb ik geen geld voor. En ik kan natuurlijk ook niet telkens ontsnappen aan mijn gedachten door op reis of iets te gaan, dat schiet niet helemaal op.
Ja psycholoog stelde dat ook al paar keer voor maar ik ken mezelf dat lukt me nog geen 2 weken dat bij te houden Thanks voor de tip though. Moet er denk ik zelf gewoon uit komen. Is vaak ook een periode en dan speelt het een tijdje even niet en komt het weer
opzetten etc etc
Dan heb je er wel wat van geleerd? Minder hard zijn voor jezelfquote:Op zaterdag 3 januari 2015 14:10 schreef TvhN het volgende:
[..]
Mijn reis naar Zuidoost-Azië was stiekem ook wel even een vlucht. Totaal geen spijt van gehad, maar je moet niet alleen reizen om het ontsnappen inderdaad.
Dat m.b.t. het dagboek heb ik eens eerder gedaan (op aanraden van psycholoog) en heb dat toen ook maar twee weken volgehouden. Was toen ook te negatief en te hard voor mezelf. Heb nu de lat wat lager gelegd.
Klopt. Ik heb echter nog steeds veel moeite om de angst te accepteren; ik vergelijk nog te veel met vroeger, wat op dit moment geen zin heeft. Dat wil er helaas nog niet helemaal in.quote:Op zaterdag 3 januari 2015 14:13 schreef zomertje het volgende:
[..]
Dan heb je er wel wat van geleerd? Minder hard zijn voor jezelf
Ik ook, terwijl ik hier sinds oktober niet meer post.quote:
Omdat het beter gaat?quote:Op zaterdag 3 januari 2015 14:18 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
terwijl ik hier sinds oktober niet meer post.
Same ja. (Geen idee eig in welke maand gestopt) Genoeg dus in de maanden ervoor gepost hehequote:Op zaterdag 3 januari 2015 14:18 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik ook, terwijl ik hier sinds oktober niet meer post.
Angststoornis hier en ik neem Escitalopram. Na een paar weken begonnen hier de bijwerkingen weg te gaan en na een week of 6 (meen ik) zou het goed ingewerkt moeten zijn. Ik wil nooit meer zonderquote:Op zaterdag 3 januari 2015 17:40 schreef RBWO het volgende:
Wie slikt er AD tegen een angst/paniekstoornis? En hoelang duurt het 'normaal' eer je er wat van merkt? Ik slik het pas 3 weken(citalopram 10mg)maar kan nog echt niet zonder oxazepam functioneren merk ik.
Top! De AD slaat al wel aan op mijn andere symptomen. En vergeleken met 2 weken geleden is er voor zowel mij als de omgeving al een verbetering merkbaar.quote:Op zaterdag 3 januari 2015 18:19 schreef minthy het volgende:
[..]
Angststoornis hier en ik neem Escitalopram. Na een paar weken begonnen hier de bijwerkingen weg te gaan en na een week of 6 (meen ik) zou het goed ingewerkt moeten zijn. Ik wil nooit meer zonder
Vandaag geen auditieve hallucinaties gehad trouwens. Bleef nu toen ik wakker was even een kwartier in bed liggen, in plaats van meteen naar beneden lopen en buiten gaan roken!quote:Op vrijdag 2 januari 2015 14:22 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat klinkt niet chill... heb je slaapmedicatie of zo?
Misschien handig om met een behandelaar te bespreken (even vanuitgaande dat je die hebt). Helemaal gezond klinkt het niet...
Super nice Je sliep dus nog halfquote:Op zaterdag 3 januari 2015 18:32 schreef RBWO het volgende:
[..]
Vandaag geen auditieve hallucinaties gehad trouwens. Bleef nu toen ik wakker was even een kwartier in bed liggen, in plaats van meteen naar beneden lopen en buiten gaan roken!
*steekt vinger op*quote:Op zaterdag 3 januari 2015 17:40 schreef RBWO het volgende:
Wie slikt er AD tegen een angst/paniekstoornis? En hoelang duurt het 'normaal' eer je er wat van merkt? Ik slik het pas 3 weken(citalopram 10mg)maar kan nog echt niet zonder oxazepam functioneren merk ik.
Ik kreeg te horen toen ik aan de AD ging dat de angsten en paniek eerst zelfs erger konden worden...quote:Op zaterdag 3 januari 2015 18:29 schreef RBWO het volgende:
[..]
Top! De AD slaat al wel aan op mijn andere symptomen. En vergeleken met 2 weken geleden is er voor zowel mij als de omgeving al een verbetering merkbaar.
Alleen die k*t angst en paniekaanvallen zijn er nog wel (en de angst voor de angst! ). Dus moet dus nog minimaal een weekje of 3 afwachten omtrent de werking op de angst! Die blijft nl wat langer opzich wachten blijkbaar.
'Probleem' Is dat als ik smiddags geen halve oxazepam en rond 18:00 de hele niet pak ik gewoon de hele dag zo'n angstig gevoel heb (het Is ook meer angst voor een paniekaanval dan daadwerkelijk angstig zijn). Neem dus gewoon iedere dag standaard 15mg oxazepam.. Maarja het helpt mij nu wel de dag 'redelijk' door te komen. Vandaag ook weer even 2u bij mijn opa en oma geweest en dat ging wel prima(zonder oxazepam lukt me dat nu niet)quote:Op zaterdag 3 januari 2015 19:51 schreef zomertje het volgende:
[..]
*steekt vinger op*
Heb jarenlang Paroxetine geslikt, werkte best goed. Alleen werd ik er erg dik van. Het duurde wel een aantal maanden voordat ik de juiste dosis had gevonden. Het duurt 4 tot 6 weken volgens de bijsluiters en ik denk dat dat aardig klopt. Inmiddels ben ik overgestapt op Fluoxetine en ik merk dat dat iets minder goed werkt. Ik wil dus de dosis iets gaan verhogen, ga dinsdag overleggen.
Je moet dus nog even geduld hebben, en misschien ook nog in dosis omhoog. Je zou kunnen proberen om de oxazepam voor 'af en toe' te gebruiken ipv dagelijks. Maar dat moet dan wel kunnen. Geduld hebben dus, en ja, dat is niet makkelijk.
Geduld ja, ik heb daar nog een spreekwoord over vanuit de periode dat ik de eerste keer AD ben gaan opbouwen: Geduld is een schone zaak alleen het duurt zo langquote:Op zaterdag 3 januari 2015 21:12 schreef RBWO het volgende:
[..]
'Probleem' Is dat als ik smiddags geen halve oxazepam en rond 18:00 de hele niet pak ik gewoon de hele dag zo'n angstig gevoel heb (het Is ook meer angst voor een paniekaanval dan daadwerkelijk angstig zijn). Neem dus gewoon iedere dag standaard 15mg oxazepam.. Maarja het helpt mij nu wel de dag 'redelijk' door te komen. Vandaag ook weer even 2u bij mijn opa en oma geweest en dat ging wel prima(zonder oxazepam lukt me dat nu niet)
Kan moeilijk multiquoten op mijn telefoon.
@minty.
Goed om te horen dat het uiteindelijk wel werkt! Moet dus gewoon geduld hebben!
@kvt
Dat klopt ja.. Was ik eigenlijk wel even vergeten dat in het begin je meer angst krijgt..
Ach, ik moet Denk ik maar eens wat geduld hebben. Over 2 weken slik ik het 5 weken en wie weet hoe het dan is. Als ik het vergelijk met 2 weken geleden ben ik al een stukje beter geworden in de dagelijkse dingen. Kan weer boodschappen doen, even autorijden, soms een uurtje of 2 naar vrienden. Zie de dagen iets positiever in(2 weken geleden echt niet) .. Komt best goed als ik het de tijd maar geef.
Doen ze dat uit medelijden omdat ze je situatie kennen?quote:Op zaterdag 3 januari 2015 22:42 schreef ChildoftheStars het volgende:
Zeg... kennen jullie dat mensen zich teveel zorgen om je maken en om de beurten van alles en nog wat verzinnen om je bezig te houden en bij je te zijn? Vandaag wilde iemand spelletjes komen spelen, morgen willen mensen me naar een concert meenemen, vrijdag wilde iemand sporten, donderdag wilde iemand wandelen... Ik vind het heel lief, maar ik wil geen project zijn van mensen. Ik red me wel en anders stap ik naar de hulpverleners. Alleen ik weet niet hoe ik dit op een lieve manier kan vertellen, zonder ondankbaar te klinken. En aan de ene kant vind ik het ook wel prettig, alleen het is een beetje te overduidelijk dat ze me van de straat willen houden... Ik wil gewoon niet dat ze zich zorgen maken eigenlijk...
dit, ik zou er juist superblij mee zijn. maar als je het niet nodig hebt kun je dat toch gewoon aangeven, zoals je zelf al zegt?quote:Op zaterdag 3 januari 2015 22:44 schreef Miniem het volgende:
[..]
Doen ze dat uit medelijden omdat ze je situatie kennen?
Bij mij is het zo dat ik het leuk zou vinden als mensen het aan me vragen maar dat nooit voorkomt.
Ik slik het nu een half jaar en sta as we speak op een bruiloft. Zelfs alcohol, een van De grootste angsten, is geen probleem. Exposure is belangrijk, maar wel als je eraan toe bentquote:Op zaterdag 3 januari 2015 18:29 schreef RBWO het volgende:
[..]
Top! De AD slaat al wel aan op mijn andere symptomen. En vergeleken met 2 weken geleden is er voor zowel mij als de omgeving al een verbetering merkbaar.
Alleen die k*t angst en paniekaanvallen zijn er nog wel (en de angst voor de angst! ). Dus moet dus nog minimaal een weekje of 3 afwachten omtrent de werking op de angst! Die blijft nl wat langer opzich wachten blijkbaar.
Ik denk dat het een beetje beide is.quote:Op zaterdag 3 januari 2015 22:42 schreef ChildoftheStars het volgende:
Zeg... kennen jullie dat mensen zich teveel zorgen om je maken en om de beurten van alles en nog wat verzinnen om je bezig te houden en bij je te zijn? Vandaag wilde iemand spelletjes komen spelen, morgen willen mensen me naar een concert meenemen, vrijdag wilde iemand sporten, donderdag wilde iemand wandelen... Ik vind het heel lief, maar ik wil geen project zijn van mensen. Ik red me wel en anders stap ik naar de hulpverleners. Alleen ik weet niet hoe ik dit op een lieve manier kan vertellen, zonder ondankbaar te klinken. En aan de ene kant vind ik het ook wel prettig, alleen het is een beetje te overduidelijk dat ze me van de straat willen houden... Ik wil gewoon niet dat ze zich zorgen maken eigenlijk...
En ik weet dat ze zien dat ik mijn best doe, en dat ik alles eraan doen om geen profiteur te zijn, alleen ik ben wel bang dat ze dat gaan vinden. Daarnaast heb ik ineens sociale contacten en afspraken voor de afgelopen tien weken die zich in een keer inhalen en raak compleet oververmoeid...
*voelt zich een ondankbaar kreng*
@ Willy Devillequote:
Heel herkenbaar voor mij.quote:Op zaterdag 3 januari 2015 19:46 schreef Deeltjesversneller het volgende:
t voelt echt alsof m'n einde nabij is
zo hard afgetakeld de laatste maanden, terwijl er iets meer dan een jaar geleden nog niets aan de hand was
Ja, ik was in behandeling bij een psychiater. Helaas ging dat niet zo goed, waardoor ik nu een andere heb. Binnenkort heb ik mijn eerste gesprek met hem.quote:Op zaterdag 3 januari 2015 07:46 schreef Gewas het volgende:
[..]
Krijg je hulp voor je zelfbeschadiging?
In ieder geval kut voor je en hoop dat je je snel beter voelt.
Hoe is het gegaan?quote:Op zaterdag 3 januari 2015 10:27 schreef duracellkonijntje het volgende:
Straks afspraak met dat meisje. Reuze zin in, maar doemscenario's en nervositeit. Ach fuck it, ik ga m'n leven niet door die onzin laten beheersen. Wat gebeurt dat gebeurt.
hoop het maar. heb een jaar lang allerlei dingen geprobeerd om het zelf op te lossen maar dat is me niet gelukt. nu kijken of het met hulp van een psycholoog lukt...quote:Op zondag 4 januari 2015 02:22 schreef emptiness het volgende:
[..]
Heel herkenbaar voor mij.
Maar na regen komt zonneschijn, toch?
Ja ging echt goed man. Zijn vanaf 1 uur in de middag tot ongeveer 2 uur 's nachts samengeweest. In de stad geweest, gekookt, filmpje gekeken, lekker bankhangen. Het is nog allemaal heel pril en er zijn nog een paar dingen waar ik erg nerveus over ben, maar ik durf het aan en het voelt heel fijn. Hoop dat de positieve spiraal zich doorzet.quote:
Ja dan snap ik dat je er vanaf wilt. Die bijwerkingen worden minder met deze variant? Al contact gehad met je psych?quote:Op zaterdag 3 januari 2015 11:12 schreef zomertje het volgende:
[..]
Van de vorige (paroxetine) was ik 17kg aangekomen en permanent op mn eten aan het letten. Alsof je al 2 jaar aan de lijn aan het doen bent....
Van deze kom ik in ieder geval niet meer zo makkelijk aan. Maar nu nog zorgen dat t beter gaat werken. Dinsdagochtend ga ik bellen met psych.quote:Op zondag 4 januari 2015 14:00 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ja dan snap ik dat je er vanaf wilt. Die bijwerkingen worden minder met deze variant? Al contact gehad met je psych?
Mooizo! Dan ben je in ieder geval toe aan de laatste horde.quote:Op zondag 4 januari 2015 16:46 schreef zomertje het volgende:
[..]
Van deze kom ik in ieder geval niet meer zo makkelijk aan. Maar nu nog zorgen dat t beter gaat werken. Dinsdagochtend ga ik bellen met psych.
Gaaf, goed bezig!quote:Op zondag 4 januari 2015 14:00 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ja ging echt goed man. Zijn vanaf 1 uur in de middag tot ongeveer 2 uur 's nachts samengeweest. In de stad geweest, gekookt, filmpje gekeken, lekker bankhangen. Het is nog allemaal heel pril en er zijn nog een paar dingen waar ik erg nerveus over ben, maar ik durf het aan en het voelt heel fijn. Hoop dat de positieve spiraal zich doorzet.
Dat adviseert Paul David toch ook in zijn boek?quote:Angst en nervositeit in het algemeen nog wel, maar dat laat ik gewoon lekker borrelen tot het vanzelf weggaat.
Wat ontzettend fijn voor je! Ik hoop met je meequote:Op zondag 4 januari 2015 14:00 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ja ging echt goed man. Zijn vanaf 1 uur in de middag tot ongeveer 2 uur 's nachts samengeweest. In de stad geweest, gekookt, filmpje gekeken, lekker bankhangen. Het is nog allemaal heel pril en er zijn nog een paar dingen waar ik erg nerveus over ben, maar ik durf het aan en het voelt heel fijn. Hoop dat de positieve spiraal zich doorzet.
Hardlopen zorgt voor goede stofjes en het kan je echt helpen je beter te voelen Dus als t voor jou werkt, doen!quote:Op zondag 4 januari 2015 19:51 schreef RBWO het volgende:
Vanochtend een zwaar gevoel (iedere ochtend dus daar wen je aan). Vanmiddag besloten kwartiertje te gaan hardlopen, en 2u later weer. Voelde zo vaag om dat te doen terwijl je hoofd 'vol' zit met gedachten.. Maar ergens wel lekker om mijn hartslag zelf eens omhoog te laten gaan in plaats van door de angst!
En vanaf 17:00 heb ik het gevoel alsof mijn klachten met 50% zijn verminderd! Even lekker genieten van dat moment want ik weet dat het veranderd!
Iedereen hier
Klopt al was dit sowieso iets wat ik al een tijd deed door het mediteren. Dat sluit er wat dat betreft perfect op aan.quote:Op zondag 4 januari 2015 18:53 schreef TvhN het volgende:
[..]
Gaaf, goed bezig!
[..]
Dat adviseert Paul David toch ook in zijn boek?
Goed bezig dus! Ben trots op jequote:Op zondag 4 januari 2015 19:51 schreef RBWO het volgende:
Vanochtend een zwaar gevoel (iedere ochtend dus daar wen je aan). Vanmiddag besloten kwartiertje te gaan hardlopen, en 2u later weer. Voelde zo vaag om dat te doen terwijl je hoofd 'vol' zit met gedachten.. Maar ergens wel lekker om mijn hartslag zelf eens omhoog te laten gaan in plaats van door de angst!
En vanaf 17:00 heb ik het gevoel alsof mijn klachten met 50% zijn verminderd! Even lekker genieten van dat moment want ik weet dat het veranderd!
Iedereen hier
snap niet helemaal waarom je zo onzeker bent als er blijkbaar genoeg vrouwen zijn die je willen zoenen. dat die ene er spijt van heeft (hebben de meesten wel eens, jij waarschijnlijk ook met haar nu) hoef je je toch niks van aan te trekken?quote:Op zondag 4 januari 2015 18:23 schreef Stratman het volgende:
Kan iemand mij hier misschien mee helpen? (Ik ben sowieso als het op vrouwen aankomt, ook door mijn postuur, wat onzeker op dat gebied, of naja.. wát onzeker, zeg maar gerust, énorm onzeker..)
Nou, blijkbaar genoeg vrouwen... Erg overdreven.quote:Op zondag 4 januari 2015 22:21 schreef Deeltjesversneller het volgende:
[..]
snap niet helemaal waarom je zo onzeker bent als er blijkbaar genoeg vrouwen zijn die je willen zoenen. dat die ene er spijt van heeft (hebben de meesten wel eens, jij waarschijnlijk ook met haar nu) hoef je je toch niks van aan te trekken?
Geinig is dat eh, een drukke baan (als consultant), en genoeg dingen te doen en dagen vliegen voorbij.quote:Op zaterdag 3 januari 2015 14:38 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Same ja. (Geen idee eig in welke maand gestopt) Genoeg dus in de maanden ervoor gepost hehe
Klinkt alsof t beter met je gaatquote:Op maandag 5 januari 2015 00:24 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Geinig is dat eh, een drukke baan (als consultant), en genoeg dingen te doen en dagen vliegen voorbij.
Good luck.quote:Op maandag 5 januari 2015 09:20 schreef ChildoftheStars het volgende:
Poeh, vannacht maar vier uur geslapen (op zich al heel wat voor mij, maar goed) en kan vandaag tien uur aan colleges volgen. Wish me luck
Wat ontzettend vervelend dat je zo verdwaald in je hoofd.quote:Op maandag 5 januari 2015 12:05 schreef RBWO het volgende:
Vandaag weer bij de psycholoog geweest. We zijn er beiden over uit dat ik mijzelf behoorlijk gek aan het maken ben en daardoor minder positief ben. (Terwijl er wel veel positieve dingen zijn!)
"Gek maken" bedoel ik:
Word ik niet psychotisch (van deze angst)?
Ga ik niet doordraaien of mezelf verliezen?
Die twee vragen spelen gedurende de hele dag door mijn hoofd welke dus ook paniek en onwerkelijkheid veroorzaken. Nu scheelt het dat je niet psychotisch wordt van angst.. maar als mijn lichaam het wel zo ervaart . Irritant
Gaan nu cognitieve gedragstherapie doen. Heb wat huiswerk opdrachten mee die ik moet doen.
Mooi gedichtje aan het begin van de therapie:
Een mens lijdt dikwijls 't meest
Door 't lijden dat hij vreest
Doch dat nooit op komt dagen.
Zo heeft hij meer te dragen
Dan God te dragen geeft.
Nu nog proberen die twee bovenstaande gedachten eens uit te bannen.. maar pff
Kut voor jequote:Op maandag 5 januari 2015 14:06 schreef ChildoftheStars het volgende:
Huilend naar huis gegaan, lange schooldag is toch iets wat veel nu
Awh *knuffelt Child*quote:Op maandag 5 januari 2015 14:06 schreef ChildoftheStars het volgende:
Huilend naar huis gegaan, lange schooldag is toch iets wat veel nu
Gefeliciteerdquote:Op dinsdag 6 januari 2015 08:07 schreef ChildoftheStars het volgende:
Jeeeeej... jarig en vandaag gelijk drie uur therapie; goede start van een nieuw levensjaar
Maar er komen ook twee vriendinnetjes pannenkoeken bakken en spelletjes spelen (het feestje heb ik even twee maanden uitgesteld, zodat ik er ook echt van kan genieten)
Dank je wel !quote:Op dinsdag 6 januari 2015 08:52 schreef zomertje het volgende:
[..]
Gefeliciteerd
(en ja, ik zou proberen een planning te maken om te voorkomen dat je teveel doet)
Gefeliciteerd! Klinkt leuk! Is ook veel lekkerder he, zo'n rustige verjaardag.quote:Op dinsdag 6 januari 2015 08:07 schreef ChildoftheStars het volgende:
Jeeeeej... jarig en vandaag gelijk drie uur therapie; goede start van een nieuw levensjaar
Maar er komen ook twee vriendinnetjes pannenkoeken bakken en spelletjes spelen (het feestje heb ik even twee maanden uitgesteld, zodat ik er ook echt van kan genieten)
Knuffel voor jouquote:Op dinsdag 6 januari 2015 12:37 schreef missbehavin het volgende:
2015 is nog geen week oud en ik ben er nu al weer klaar mee. Voelt of de grond onder mijn voeten is weggezakt, geen idee hoe ik hier uit moet komen.
sorry voor de vage post, wil niet te veel kwijt, is te persoonlijk
Ah dankjewel. En het ging eindelijk wat beter met de meds, maar nu voelt het alsof het draadje waar ik aan hang wel erg dun aan het worden is.. Dat iemand zo aan je fundering kan bikken, beetje bij beetjequote:
Zolang er nog maar iets is om aan vast te houden Do.quote:Op dinsdag 6 januari 2015 12:43 schreef missbehavin het volgende:
[..]
Ah dankjewel. En het ging eindelijk wat beter met de meds, maar nu voelt het alsof het draadje waar ik aan hang wel erg dun aan het worden is.. Dat iemand zo aan je fundering kan bikken, beetje bij beetje
"Iemand"? Bedoel je hier een echt persoon mee of bedoel je dit figuurlijk?quote:Op dinsdag 6 januari 2015 12:43 schreef missbehavin het volgende:
[..]
Ah dankjewel. En het ging eindelijk wat beter met de meds, maar nu voelt het alsof het draadje waar ik aan hang wel erg dun aan het worden is.. Dat iemand zo aan je fundering kan bikken, beetje bij beetje
Nee, letterlijk helaasquote:Op dinsdag 6 januari 2015 12:51 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
"Iemand"? Bedoel je hier een echt persoon mee of bedoel je dit figuurlijk?
Naja, ik lees het vanzelf wel wanneer je er aan toe bent hierover te vertellenquote:
Ah wat kut, ik zou net als koffie zeggen losbikken die handel, maar zonder het hele verhaal te kennen is dat inderdaad nogal loos advies.quote:Op dinsdag 6 januari 2015 12:43 schreef missbehavin het volgende:
[..]
Ah dankjewel. En het ging eindelijk wat beter met de meds, maar nu voelt het alsof het draadje waar ik aan hang wel erg dun aan het worden is.. Dat iemand zo aan je fundering kan bikken, beetje bij beetje
Alles komt goed .quote:Op dinsdag 6 januari 2015 13:56 schreef missbehavin het volgende:
Het is meer angst voor meelezen wat eigenlijk te belachelijk voor woorden zou zijn maar het zou me niet verbazen
Maar bedankt, jullie zijn lief
Dat merk ik nu, de momenten van paniek/angst worden korter en de momenten van 'het gaat eigenlijk wel goed' worden langer zo lijkt het. Doorzetten dus...quote:Op dinsdag 6 januari 2015 14:32 schreef RBWO het volgende:
[..]
Alles komt goed .
Ik zit nu sinds 3 weekjes aan de citalopram en heb dagen dat ik Denk 'Nou, top dit. Dit gaat nog laaaannggg duren met de paniekaanvallen en angst' en dan een paar uurtjes later Denk ik 'Nou, het valt allemaal wel mee. Kop op' .
Tijd heelt de wonden (en in mijn geval die verrotte angst) ! Alleen ben ik eenmaal niet zo'n geduldig persoon
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |