Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
Vorige delen:quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
R&P / Depressie & Angst #1
R&P / Depressie & Angst #2
R&P / Depressie & Angst #3
R&P / Depressie & Angst #4
R&P / Depressie & Angst #5
R&P / Depressie & Angst #6
R&P / Depressie & Angst #7
R&P / Depressie & Angst #8
R&P / Depressie & Angst #9
R&P / Depressie & Angst #10
R&P / Depressie & Angst #11
R&P / Depressie & Angst #12
R&P / Depressie & Angst #13
R&P / Depressie & Angst #14 ..... waar we het kabinet NIET leuk vinden
R&P / Depressie & Angst #15 ..... zonder bijwerkingen!
R&P / Depressie & Angst #16
R&P / Depressie & Angst #17
Hoe gaat het met iedereen?
Hier begin ik te merken dat de medicatieophoging, zn werk begint te doen, en dat is behoorlijk prettig kan ik je vertellen,ben weer rustiger en reageer veel minder impulsief, en dat is voor mijn omgeving ook wel prettig
Mijn steeds terugkomende 'ding' is angsten/onzekerheden/eenzaamheid vervangen voor iets progressiefs. Ben begonnen met schrijven maar veel vaker voel ik me te rot en ga ik rondhangen, beetje zitten met huisgenoten en hersendodende activiteiten doen zoals tv kijken etc.
Vooral de angst om mensen kwijt te raken, ik zit in een heel nieuwe situatie, nieuwe stad, op mezelf wonen en vooral eenzaamheid en extreme behoefte naar liefde (als in relatie) wat ik de hele dag meesleep. Ben smoorverliefd op iemand die maar geen seintjes teruggeeft dus nu is het opgeven of toegeven. En ik weet niet in hoeverre die verliefdheid komt door de enorme behoefte aan liefde/geborgenheid/veiligheid komt.
Ook vrienden raak ik kwijt, maar dat komt voornamelijk door het uit elkaar vallen van de vriendengroep, de een gaat daar heen en de ander daar, en nu ik verhuisd ben is het al helemaal moelijk. Die veiligheid en behoefte daarnaar maakt me ongelukkig en angstig. Het ligt niet aan de vrienden of dat meisje, maar aan mijn eigen gedachtenpatronen. In het verleden merkte ik dat het vervangen van deze behoeften naar andere progressieve acties altijd goed werkte. Bijvoorbeeld studie of andere hobby's, in mijn geval veelal schrijven enz. Merk dat nu ik minder lekker in mn vel zit ik keihard (terug)schiet in het wanhopige aandachttekort zowel op vriendschappelijk als liefdesniveau (waar het nu op 0 staat dus). Ik ben 24/7 aan het whatsappen/facebook chat, fokken en random chatboxen zoals datingchat paiq. En bij alles merk ik dat ik pas weer opgevrolijkt wordt door een positief berichtje en teleurgesteld in geen reactie/kortafheid.
Ga van de week dit direct aanpakken met mijn psycholoog, het ging juist zo goed, had hier helemaal geen 'last' meer van. Het heeft waarschijnlijk te maken met het verhuizen en de hopeloze drang naar vastigheid.
Welke medicatie heb je?quote:Op vrijdag 15 februari 2013 11:24 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Hier begin ik te merken dat de medicatieophoging, zn werk begint te doen, en dat is behoorlijk prettig kan ik je vertellen,ben weer rustiger en reageer veel minder impulsief, en dat is voor
[ Bericht 14% gewijzigd door sinterklaaskapoentje op 15-02-2013 11:55:58 ]
Maar nu mag ik als het goed is thuis blijven dus dat is wel fijn.Maar ik ben nu al maanden met mijn gezondheid aan het tobben. Heel december heb ik last gehad van een lichte ontsteking in mijn maag met als hoogtepunt de conclusie dat ik een middenrifbreuk heb.
Tegen de tijd dat mijn maag weer hersteld was, kreeg ik problemen met mijn linkervoet die nu dus overbelast blijkt te zijn en ik heb dus ook wintertenen aan alleen mijn linkervoet.
Over een paar weken krijg ik steunzolen voor in mijn schoenen om dit probleem te gaan verhelpen, maar in de tussentijd heb ik dus de keuze tussen geen sloffen of ander schoeisel dragen en koude tenen, of allerlei prikkels voelen omdat geen enkel schoeisel nog goed zit en warme voeten hebben.
Het is momenteel erg lastig om ergens op te concentreren, omdat ik constant allerlei prikkels voel in mijn voeten en benen.
Het wordt zo best lastig om positief te blijven omdat ik weinig positieve dingen kan doen. Sollicitaties versturen gaat best, maar simpelweg wat boodschappen doen is al ongemakkelijk omdat het constant voelt dat er kramp op de loer ligt wanneer ik schoeisel aan heb.
Zo zit ik toch een beetje aan huis vast en kan ik niet echt leuke dingen gaan doen, en lekker voor de tv zitten of achter de computer zitten is er ook niet echt bij omdat ik tevergeefs blijf zoeken naar een comfortabele houding.
Wat was datgeen uit het verleden?quote:
Ik zit al ruim 2 weken tegen de AD op te kijken. Heb het doosje dus hier dus staan maar door iets uit het verleden houd het mij tegen om het gebruiken. Aan de eene kant weet ik dat het wijsheid is om er mee te beginnen maar dat kwartje wil maar niet vallen op 1 of andere manier.
Ze hebben me weleens geprobeerd aan de AD te zetten maar toen bleek ik 1 op 100000 te zijn die een extreem allergische reactie krijgt. Sinds die tijd kan ik niks meer slikken en zelfs sommige dingen eten is moeilijk geworden. Toen die tijd had ik op een helder moment dat aangegeven maar iedereen wilde me zo graag beter zien dus moest ik doorslikken, en na het weekend heb ik de arts opgebeld die zei dat ik alle minuut moest stoppen.quote:
[..]
Wat was datgeen uit het verleden?
Daar heb je op dit moment nog steeds last van met dat je moeilijk kunt eten? Waarom dat?quote:
[..]
Ze hebben me weleens geprobeerd aan de AD te zetten maar toen bleek ik 1 op 100000 te zijn die een extreem allergische reactie krijgt. Sinds die tijd kan ik niks meer slikken en zelfs sommige dingen eten is moeilijk geworden. Toen die tijd had ik op een helder moment dat aangegeven maar iedereen wilde me zo graag beter zien dus moest ik doorslikken, en na het weekend heb ik de arts opgebeld die zei dat ik alle minuut moest stoppen.
Moeilijk uit te leggen gewoon door wat er gebeurd is. Mensen dwingen je iets te slikken waardoor ik tijdelijk helemaal de weg ben kwijt geweest. En in mijn gedachte houd dat samen met dat er ook wel iets ergens in gedaan kan worden waardoor het weer gebeurd. Wat natuurlijk klink klare onzin is. Maar dat eten is gelukkig niet mijn grootste probleem.quote:
[..]
Daar heb je op dit moment nog steeds last van met dat je moeilijk kunt eten? Waarom dat?
Ik vind het wel een probleem...quote:
[..]
Moeilijk uit te leggen gewoon door wat er gebeurd is. Mensen dwingen je iets te slikken waardoor ik tijdelijk helemaal de weg ben kwijt geweest. En in mijn gedachte houd dat samen met dat er ook wel iets ergens in gedaan kan worden waardoor het weer gebeurd. Wat natuurlijk klink klare onzin is. Maar dat eten is gelukkig niet mijn grootste probleem.
Beter ga je daar ook aan werken..
En slik AD's die wel goed voor je zijn.. Wat klinkt dit als een hoop onprofessioneel gedrag op een hoop eigenlijk....
Klinkt echt alsof er heel slordig met jou is omgegaan... Maargoed...
Wanneer speelde dit verhaal?
[ Bericht 4% gewijzigd door kingtoppie op 15-02-2013 19:33:09 ]
Kan er hele boeken overschrijven, wil daar niet te veel over vertellen zo openbaar. Maar ik ben in ieder geval bijna 7 jaar verder en nog erger dan waar ik mee begon laten we daar maar op houden.quote:
[..]
Ik vind het wel een probleem...
Beter ga je daar ook aan werken..
En slik AD's die wel goed voor je zijn.. Wat klinkt dit als een hoop onprofessioneel gedrag op een hoop eigenlijk....
Klinkt echt alsof er heel slordig met jou is omgegaan... Maargoed...
Triest verhaal zeg..quote:
[..]
Kan er hele boeken overschrijven, wil daar niet te veel over vertellen zo openbaar. Maar ik ben in ieder geval bijna 7 jaar verder en nog erger dan waar ik mee begon laten we daar maar op houden.
Wat heb je in die 7 jaar gedaan joh?
Hoe bedoel je de vraag?quote:
[..]
Triest verhaal zeg..
Wat heb je in die 7 jaar gedaan joh?
Dat je 7 jaar slechter bent geworden.. Dat vind ik triest.quote:
Wat je in die tijd aan je psychische problemen hebt gedaan.
Ohh op die manier. Ik ben bij de riagg geweest maar na 13 behandelingen ben ik eruit gegooid omdat ze geen geld meer kregen. Daarna ben ik bij een prive psycholoog geweest maar die moest ik uit eigen zak betalen. Dat kon ik niet meer op een gegeven ogenblik. Dus moest daar mee stoppen. Toen heb ik het geprobeerd bij maatschappelijk werk (mede omdat het gratis was) maar daar was ik een te zwaar geval voor. Dus die mochten me niet behandelen. Toen ben ik bij de bavo gekomen maar ook daar worden maar 13 behandelingen gegeven en dus moest ik daar weer uit. Maar gelukkig hebben die wel voor mekaar gekregen dat ik nu CAK krijg voor 4 uur per week. Wat eigenlijk volgens mijn begeleider te weinig is. Daarnaast blijkt nu ook dat mijn indicatie niet klopt (denkt mijn begeleider) en dat de voorkomende "klachten"uit een andere ziekte voortkomen.quote:
[..]
Dat je 7 jaar slechter bent geworden.. Dat vind ik triest.
Wat je in die tijd aan je psychische problemen hebt gedaan.
Zorg goed voor jezelf.
Precies, het komt door hoe je in het leven staat en je blijft de dingen doen waardoor je zo in het leven blijft staan, jij doet de dingen die ervoor gezorgd hebben dat het zo geworden is, hoe kan je dan een ander resultaat verwachten?quote:
Je vraagt aan mij om ergens voldoening uit te halen. Dat kan ik helemaal niet. als ik zo in het leven sta zoals ik nu sta.
Precies, je hebt er geen invloed op dus waarom wil je dat wel krijgen? Waarom wil je iets wat er niet is? Zet je jezelf daar niet mee op een eindeloze zoektocht naar iets waarvan je zelf al zegt dat het er niet is?quote:Dan kan je wel zeggen dat ik het allemaal maar leuk moet gaan vinden maar daar heb ik GEEN invloed op.
Waar je wel invloed op hebt is het stoppen met van alles vinden over hoe je je voelt en je strijd daarmee los laten, want die strijd zorgt voor je problematiek.
Het gevoel is ook gewoon zoals het is, is het een negatief gevoel of is jouw geconditioneerde manier van op dat gevoel reageren negatief? Jij gelooft het verhaal in je hoofd omtrent dat gevoel en wat dat voor de persoon die je van jezelf in je hoofd hebt betekent en maakt dat vervolgens waar.quote:En dan moet je niet aan gaan komen met dat dat mijn ''geloof'' is dat het een verdomme keuze is dat ik de dingen die ik doe mij het leven niet waard maken, dat is het niet, dat is een gevoel en daar heb ik geen controle over. Het gaat hier over gevoelens over dingen... Ik kan best beter omgaan met gevoel ja, maar ik kan het gevoel nog niet positief maken.
Nogmaals, niet dat dat niet klote, moeilijk en lijden is maar je doet het zelf.
Omgaan met, reageren op en oordelen over hoe je je voelt, of beter gezegd, over wat voor gevoel er is volgens mij een belangrijk onderdeel van wat je doet, en zoals je zegt ''gevolg van wat ik doe''.quote:
Nee het is allemaal mijn schuld...
Natuurlijk kan ik er bewust geen flikker aan doen dat ik me voel zoals ik me voel, hoe ik mij voel is namelijk een gevolg van wie en wat ik ben en wat ik doe etc.
Om gelukkig te zijn hoef je 'alleen maar' op te houden met dingen die je ongelukkig maken; dan blijft er alleen maar gelukkig zijn over. Dat is je, net zoals die van iedereen, natuurlijke staat van zijn, dat is ook waarom mensen gelukkig wil zijn; alles wil verkeren in zijn natuurlijke staat.quote:Om gelukkig te kunnen zijn heb je dingen nodig om je gelukkig over te voelen.
JIj maakt er dit van; jij voelt je niet gelukkig en daarom ben je ongelukkig en zolang je ongelukkig bent (omdat dat gevoel er is) blijft je ongelukkig; je bent dus actief bezig je eigen ongeluk te voeden.
Wat verwacht je te krijgen als je op deze manier door gaat?
Dus jij liegt nu niet tegen jezelf door de manier waarop je met jezelf omgaat? Je bent eerlijk door een gevoel te laten bepalen hoe jij leeft ipv dat zelf te bepalen?quote:
Die manier bestaat dus niet.
Kan je het weer een ''geloof'' noemen..... Tis goed, ik kan niet tegen mezelf liegen... Ik kan mezelf niet in god laten geloven hoe graag ik ook zou willen.
Nee, want je doet dingen die je ongelukkig maken, daarom zou ik ook niet gewoon maar doorgaan met leven, ik zou het anders gaan doen omdat je anders gegarandeerd meer van hetzelfde krijgt.quote:Ik kan ook gewoon doorgaan met leven, does not make me happy
Je kut voelen over iets wat gewoon is zoals het is maakt ongelukkig, en dat doe jezelf. Zoals eerder gezegd, jij wil van alles van het leven krijgen (dat je je anders/'beter') voelt maar je wil ook blijven vasthouden aan wat je ongelukkig maakt, kan dat ooit werken?quote:
Jezelf niet kut voelen maakt je niet gelukkig Canillas, dat is de essentie van het verhaal.
Als je dat niet hebt is het mogelijk een goed idee om eens wat nieuwe dingen te proberen in het leven, om je vaste patronen te doorbreken en nieuwe mensen te leren kennen.
quote:
Het werkt het beste om positieve dingen in je leven op te zoeken, er is altijd wel iets waar je je prettig bij zal voelen, iets wat je de kracht kan geven om de problemen van het leven weer aan te kunnen.
Als je dat niet hebt is het mogelijk een goed idee om eens wat nieuwe dingen te proberen in het leven, om je vaste patronen te doorbreken en nieuwe mensen te leren kennen.
Positief denken 
Dat heb ik helemaal nergens gezegd, maar wat maakt mij dan ongelukkig?quote:
je wil ook blijven vasthouden aan wat je ongelukkig maakt, kan dat ooit werken?
Volgens mij is er grotendeels helemaal niks mis met mijn levenspatroon.
Vaste patronen doorbreken mag vast wel iets vaker..quote:
Het werkt het beste om positieve dingen in je leven op te zoeken, er is altijd wel iets waar je je prettig bij zal voelen, iets wat je de kracht kan geven om de problemen van het leven weer aan te kunnen.
Als je dat niet hebt is het mogelijk een goed idee om eens wat nieuwe dingen te proberen in het leven, om je vaste patronen te doorbreken en nieuwe mensen te leren kennen.
Als je toch het gevoel hebt dat je niets te verliezen hebt, waarom dan niet de kans wagen om nieuwe dingen te gaan doen?
Afwijken routine, plezierige dingen vinden...quote:
Inderdaad, als er niets in je leven is wat je plezier geeft dan moet je toch eens afwijken van je routine zodat je weer plezierige dingen kan vinden.
Als je toch het gevoel hebt dat je niets te verliezen hebt, waarom dan niet de kans wagen om nieuwe dingen te gaan doen?
Wat nou kan ik geen plezierige dingen vinden?
Achja dat 2e heb je vast wel gelijk in.
Als iemand geen plezierige dingen in zijn of haar leven heeft, is het de moeite waard om daar wat aan te veranderen.
Ach dat is het niet eens.quote:
was niet persoonlijk gericht, was in het algemeen bedoeld.
Als iemand geen plezierige dingen in zijn of haar leven heeft, is het de moeite waard om daar wat aan te veranderen.
Mensen vinden uitgaan plezierig, ik kan daar niet warm of koud van worden. Snap je het probleem? Dat zit in mijn hoofd niet zozeer wat ik doe.
Maar je hoeft het niet plezierig te vinden, we zijn allemaal verschillend. Maar ik ben het wel eens dat altijd aardappelen saai is en misschien rijst iets verfrissend kan zijn wat tot andere dingen aanzet.quote:
[..]
Ach dat is het niet eens.
Mensen vinden uitgaan plezierig, ik kan daar niet warm of koud van worden. Snap je het probleem? Dat zit in mijn hoofd niet zozeer wat ik doe.
Ach ergens voel ik me ook wel opgesloten hoor daar niet van... Maar of dat de oorzaak is of een gevolg is het 2e...quote:
[..]
Maar je hoeft het niet plezierig te vinden, we zijn allemaal verschillend. Maar ik ben het wel eens dat altijd aardappelen saai is en misschien rijst iets verfrissend kan zijn wat tot andere dingen aanzet.
Herken wel wat je zegt in mijn zelf. Misschien moeten we gewoon leren leven!quote:
[..]
Ach ergens voel ik me ook wel opgesloten hoor daar niet van... Maar of dat de oorzaak is of een gevolg is het 2e...
Het leven roept me niet zo hard, ik wil wel op kamers maar durf niet helemaal geloof ik, maargoed daar staat een deadline op samen met een vriend dus dat is geregeld en komt goed...quote:
[..]
Herken wel wat je zegt in mijn zelf. Misschien moeten we gewoon leren leven!
Ik heb een sms gestuurd naar een vriend of die me misschien even wat kleine dingetjes leert op een gitaar en zal er zelf een aanschaffen als dat een beetje leuk blijkt...
Hmm... Verder weet ik het nog niet.
Op kamers gaan was voor mijn een van de leukste dingen van mijn leven. Misschien vind je het gewoon moeilijk nieuwe dingen aan te gaan. Ik kan natuurlijk hier vanaf mijn bank makkelijk praten maar het gaat niet over mijzelf en dus kan ik wat objectiever kijken. Dus begrijp mij niet verkeerd. Ik zou zeker als je dat leuk lijkt beginnen met die gitaar en vriend!quote:
[..]
Het leven roept me niet zo hard, ik wil wel op kamers maar durf niet helemaal geloof ik, maargoed daar staat een deadline op samen met een vriend dus dat is geregeld en komt goed...
Ik heb een sms gestuurd naar een vriend of die me misschien even wat kleine dingetjes leert op een gitaar en zal er zelf een aanschaffen als dat een beetje leuk blijkt...
Hmm... Verder weet ik het nog niet.
Soort van... Laat maar zitten, dat bunjeejumpen is het niet waard dan krijg ik weer gezeik van mijn pa dat het niks waard is en geld kost oid?
Ik kan wel voor mezelf zorgen hoor..quote:
Misschien bedoelen ze het niet slecht. Ze zijn misschien hun kleine jongen opgroeien in een jonge vent. Dat is hun probleem. Ga lekker bungeejumpen als je op kamers woont en zeg het niet tegen je ouders. Zorg wel dat je natuurlijk ten alle tijde veilig bent.
Alleen als dingen doen zorgt voor negativiteit dan ga je dat niet leuk vinden natuurlijk..
Er zijn mensen die negativiteit ontvluchten door nooit thuis te zijn.. Die willen weg van huis etc.. Ik ben de verkeerde kant opgeslingerd.. Thuisblijven en te weinig wereld zien oid.
Ik zeg ook niet dat je niet voor jezelf kan zorgen. Dat zal ongetwijfeld wel! Je bedoeld dat het de meningen van anderen jouw beďnvloeden in de keuzes die je maakt?quote:
[..]
Ik kan wel voor mezelf zorgen hoor..
Alleen als dingen doen zorgt voor negativiteit dan ga je dat niet leuk vinden natuurlijk..
Er zijn mensen die negativiteit ontvluchten door nooit thuis te zijn.. Die willen weg van huis etc.. Ik ben de verkeerde kant opgeslingerd.. Thuisblijven en te weinig wereld zien oid.
Dat niet zozeer, niet op korte termijn.quote:
[..]
Ik zeg ook niet dat je niet voor jezelf kan zorgen. Dat zal ongetwijfeld wel! Je bedoeld dat het de meningen van anderen jouw beďnvloeden in de keuzes die je maakt?
Dat gebeurt alleen denk ik wel op lange termijn.
Achja doodnormaal dat je emoties beinvloed worden... Maar negatief is nooit fijn.quote:
Moeilijk Moeilijk herken het deels wel mijn emoties worden weleens beďnvloed door andere mensen. Daar ben ik nu dus ook mee bezig om dit te veranderen maar is moeilijk af en toe.
Heel goed!quote:
Negatief is nooit fijn. Maar gelukkig heb ik de laatste tijd wel zoiets van dat is jouw probleem, maak het niet mijn probleem. Is nog steeds moeilijk maar ik kan wat beter weg lopen van de situatie en niet op mezelf betrekken.
Ik leer het ook nog met vallen en opstaan, geen ja zeggen als je nee voelt, klein vb: vd week was bij eem buurvrouw de sleutel vd toegangsdeur afgebroken, toen belde ze dus of ze mijn sleutel mocht lenen, maar daar voel ik mij niet prettig bij, dus zei ik nee! Nou daar snapte ze niks van en ze was ook nog beledigd, maar daar heb ik geen boodschap aan, terwijl ik voorheen toch overstag gegaan zou zijn..
Ik snap nie? Waarom? Wie hoe? Ik snap het niet helemaal.quote:Op zaterdag 16 februari 2013 22:29 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
Heel goed!
Ik leer het ook nog met vallen en opstaan, geen ja zeggen als je nee voelt, klein vb: vd week was bij eem buurvrouw de sleutel vd toegangsdeur afgebroken, toen belde ze dus of ze mijn sleutel mocht lenen, maar daar voel ik mij niet prettig bij, dus zei ik nee! Nou daar snapte ze niks van en ze was ook nog beledigd, maar daar heb ik geen boodschap aan, terwijl ik voorheen toch overstag gegaan zou zijn..
Toegangsdeur van flat oid?
Herkenbaar! De laatste tijd vraag ik ook tijd om over dingen na te denken. Want ik ben ook zn snelle ja zegger en later denk ik van wat heb ik weer over mijzelf heen laten lopen of op me hals gehaald. Maar het gevoel waar je zelf mee blijft zitten vind ik af en toe heel moeilijk. Terwijl een ander daar niet over nadenkt.quote:
[..]
Heel goed!
Ik leer het ook nog met vallen en opstaan, geen ja zeggen als je nee voelt, klein vb: vd week was bij eem buurvrouw de sleutel vd toegangsdeur afgebroken, toen belde ze dus of ze mijn sleutel mocht lenen, maar daar voel ik mij niet prettig bij, dus zei ik nee! Nou daar snapte ze niks van en ze was ook nog beledigd, maar daar heb ik geen boodschap aan, terwijl ik voorheen toch overstag gegaan zou zijn..
Volgens mijn gedachten bedoeld gewoonmezelf87. Dat ze normaal altijd ja zegt omdat ze iemand is die graag mensen wil helpen. Maar stel je nou voor ze geeft die sleutel dan kan ze dus zelf tijden gaan leuren om die sleutel weer terug te krijgen terwijl het niet haar probleem was. Die buurvrouw heeft die sleutel afgebroken en het is dus haar probleem om op te lossen.quote:
[..]
Ik snap nie? Waarom? Wie hoe? Ik snap het niet helemaal.
Toegangsdeur van flat oid?
Als het niet klopt wat ik zeg moet je het maar zeggen hoor gewoonmezelf87.
KT: ik woon in een flat dus idd de sleutel vd deur beneden.
Achja ligt eraan hoe goed je ze kent denk ik...quote:
Die gedachtegang klopt idd! En daarbij kost die sleutel 45 euro als je m opnieuw aanvraagt, dus ik leen m gewoon niet uit! Mijn huis, mijn sleutel.
KT: ik woon in een flat dus idd de sleutel vd deur beneden.
Maar het hoe en waarom vermelden is altijd wel fijn.
Beter een goeie buur dan een verre vriend zeggen ze.quote:
Ik heb heel veel voor hun gedaan maar ALS ik dan iets vraag (zelden) dan is het altijd moeilijk. Tja dat houd een keer op
Heel herkenbaar. En die mensen zuigen ook.quote:
Ik heb heel veel voor hun gedaan maar ALS ik dan iets vraag (zelden) dan is het altijd moeilijk. Tja dat houd een keer op
Nou doe mij die verdere vriend maar.quote:
[..]
Beter een goeie buur dan een verre vriend zeggen ze.
Vorige week in het zuiden des lands geweest (het ultieme vermijdingsfeest was weer), maar dat backfirded keihard. Tijdje bij m'n ouders geweest met m'n lief, maar ik word echt gek van ze. Luisteren kunnen en doen ze niet, overal een mening over en geen contact.
En ik zou het me niet meer laten raken, maar fuck, toch doet het weer pijn. Verder baal ik dat ik nu ziek ben, m'n afspraak met m'n therapeute daardoor morgen niet doorgaat en zie ik alles weer pikzwart. Opdrachten van m'n loopbaancoach die er nog steeds ligt, angst voor verkeerde keuzes, een soort plan hebben bedacht, maar oei, gaat het wel met die vermoeidheid.
Oh, en doe ik nog wel genoeg met de dingen die ik geleerd heb tijdens m'n opname van vier maanden?
Mja, het gaat weer lekker. Als ik me beter voel is stap 1 misschien om de lessen van m'n opname weer eens erbij te halen...
Dikke knuffel voor jou
Algemene vraag gebruikt er hier iemand mirtazapine?
quote:
Nyota als ik het zo lees is stap 1 even pas op de plaats maken, en even alleen focussen op jezelf!!! De rest komt wel weer
Dikke knuffel voor jou
Thanks Net er nog even wat dingen uitgegooid bij m'n schatje, dat hielp wel een beetje. Nu maar weer slapen, slapen, slapen, slapen. Opzouten die griep 
Knuffel terug dan maarquote:
Ik wil heel veel typen, maar weet niet waar te beginnen en eigenlijk ook te veel hoofdpijn voor dit schermpje. Dus voor nu alleen maar even: bleh, bah, kutzooi
Je bent een schatjequote:
Ik ben nu gestopt met school, en heb 2 uur vrijwilligerswerk in de week. En ik vaar er goed op
Ben wel behoorlijk wat aangekomen
maar ik werk eraan.Vrijdag gesprek bij de bieb, ook over vrijwilligerswerk
De psycholoog heeft aangegeven mij niet verder te kunnen behandelen, dat een andere therapie of behandelingsvorm beter van toepassing zou zijn.
Dit bericht kwam voor mij als een donderslag bij heldere hemel. Kort na de start van de therapie was ik skeptisch en niet tevreden over de aanpak (inzake CGT). Maar omdat psychische problemen oplossen vaak een zoektocht is naar de juiste aanpak, heb ik het geduld genomen, geaccepteerd dat ik het de tijd moet geven. En nu, een half jaar verder, ben ik geen steek verder gekomen. Een beetje boos, een beetje teleurgesteld. En skeptischer: wat moet er nu gebeuren, helpt de volgende behandeling wel?
Daarnaast voel ik me uitgekeken op mijn leven. Ik ben niet suďcidaal hoor. Maar ik zit simpelweg te lang thuis. Mijn leven is saai geworden. Ik wil de deur uit, maar weet eigenlijk ook niet precies wat te doen. Daarnaast wil ik heel graag werken, alleen ben ik daar nog niet klaar voor. Ik wil leven zoals mijn leeftijdsgenoten, mijn leven opbouwen. Sta al te lang stil. Ook op vakantie gaan, na jaren. Maar het zit er nog even niet in.
Ik moet mijn leven gaan organiseren, mijn angsten gaan confronteren, gaan sporten. Maar met een paniekstoornis (met een beetje agorafobie), slaapstoornis (als ik vroeg op moet) en bijbehorende angst: angst om flauw te vallen, in slaap te vallen, is dat soms best pittig. Zeker als je een paar dagen niet buiten bent geweest.
Of behandeling bij de psychiater. De psychiater werkt tegenovergesteld van de psycholoog. Bij hem heb ik gerichte vragen kunnen stellen en antwoorden gekregen waar ik wat mee kon. Daar wilt mijn psycholoog niet aan omdat zij denkt dat dat hetzelfde werkt als bij vermijding.
Ik heb al een warm bad genomen maar mijn benen weigeren zich te ontspannen. Ook al Souplesse gesmeerd in de hoop dat mijn spieren weer normaal gaan doen, niets lijkt te helpen.
Gaat weer een helse nacht worden. Graag zou ik een paar dagen in een coma willen liggen, krijgen mijn benen de rust die ze nodig hebben en ik ook.
Het kan heerlijk zijn om van je angsten af te zijn, maar wat overblijft is dan vaak alsnog ongelukkigheid zonder angst.quote:
Ben je gelukkig als je niet ongelukkig bent? Ik ben het er niet mee eens.
Lijkt erop dat slaap er deze nacht niet bij zal zijn.
Het is heel gek. Ik zit al een paar dagen lang 's avonds te janken. Ik ben eerder gediasgnosticeerd met een dysthyme stoornis + ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Behandeling ging goed, heb een jaar lang dagbehandeling gehad, en voelde me na afloop krachtiger dan ooit. Ben er nu 1,5 jaar uit, en ik heb vrijwel alle doelen uit mijn behandelplan behaald, ik vind mezelf nu leuk, niet meer een eenling tussen vrienden etc.
Toch voel ik me heel wanhopig op relatiegebied. Ik snak naar iemand die me ff knuffelt en zegt 'ik hou van jou'. met veel geluk vind ik af en toe iemand die zegt 'ik hou van je kutje' en daar houdt het dan wel mee op. nou twijfel ik, is dit een primaire levensbehoefte, af en toe intimiteit en heb ik alle recht op groot verdriet? of heeft mijn verdriet toch een psychische achtergrond en moet ik weer hulp zoeken? ik denk oprecht niet dat er nu een schema actief is, waarschijnlijk wel de modus Kwetsbaar kind (voor degenen die bekend zijn met schematherapie). En hoe deal ik hier nu mee? De situaties vermijden waar bij er stelletjes opduiken heeft geen zin, dan kan ik mijn hele adressenlijst wel schrappen en ik heb juist behoefte aan sociaal contact.
misschien komt het ook wel allemaal, de behoefte aan troost, omdat ik gefaald heb met mijn scriptie en misschien pas over een jaar mijn diploma haal. het leven lijkt nu ff heel uitzichtloos weer en ik weet oprecht niet hoe ik verder moet in het leven op dit punt, maatschappelijk gezien.
Ik heb hetzelfde denk ik. De wanhoop om niemand te vinden, niemand die ooit in me gezicht heeft gezegt dat ze van me houdt.quote:Op dinsdag 19 februari 2013 02:20 schreef Andromache het volgende:
Hoi, even hier want ongeschikt voor datingsitetopic en te lang voor HVJJN.
Het is heel gek. Ik zit al een paar dagen lang 's avonds te janken. Ik ben eerder gediasgnosticeerd met een dysthyme stoornis + ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Behandeling ging goed, heb een jaar lang dagbehandeling gehad, en voelde me na afloop krachtiger dan ooit. Ben er nu 1,5 jaar uit, en ik heb vrijwel alle doelen uit mijn behandelplan behaald, ik vind mezelf nu leuk, niet meer een eenling tussen vrienden etc.
Toch voel ik me heel wanhopig op relatiegebied. Ik snak naar iemand die me ff knuffelt en zegt 'ik hou van jou'. met veel geluk vind ik af en toe iemand die zegt 'ik hou van je kutje' en daar houdt het dan wel mee op. nou twijfel ik, is dit een primaire levensbehoefte, af en toe intimiteit en heb ik alle recht op groot verdriet? of heeft mijn verdriet toch een psychische achtergrond en moet ik weer hulp zoeken? ik denk oprecht niet dat er nu een schema actief is, waarschijnlijk wel de modus Kwetsbaar kind (voor degenen die bekend zijn met schematherapie). En hoe deal ik hier nu mee? De situaties vermijden waar bij er stelletjes opduiken heeft geen zin, dan kan ik mijn hele adressenlijst wel schrappen en ik heb juist behoefte aan sociaal contact.
misschien komt het ook wel allemaal, de behoefte aan troost, omdat ik gefaald heb met mijn scriptie en misschien pas over een jaar mijn diploma haal. het leven lijkt nu ff heel uitzichtloos weer en ik weet oprecht niet hoe ik verder moet in het leven op dit punt, maatschappelijk gezien.
Je hebt een basisbehoefte aan liefde, waardering, begrip en compassie, dat heeft een mens nodig als voeding om te groeien tot de persoon die je echt bent, punt is alleen dat je op de 1e plaats jezelf die dingen moet geven.quote:
Toch voel ik me heel wanhopig op relatiegebied. Ik snak naar iemand die me ff knuffelt en zegt 'ik hou van jou'. met veel geluk vind ik af en toe iemand die zegt 'ik hou van je kutje' en daar houdt het dan wel mee op. nou twijfel ik, is dit een primaire levensbehoefte, af en toe intimiteit en heb ik alle recht op groot verdriet? of heeft mijn verdriet toch een psychische achtergrond en moet ik weer hulp zoeken? ik denk oprecht niet dat er nu een schema actief is, waarschijnlijk wel de modus Kwetsbaar kind (voor degenen die bekend zijn met schematherapie). En hoe deal ik hier nu mee? De situaties vermijden waar bij er stelletjes opduiken heeft geen zin, dan kan ik mijn hele adressenlijst wel schrappen en ik heb juist behoefte aan sociaal contact.
misschien komt het ook wel allemaal, de behoefte aan troost, omdat ik gefaald heb met mijn scriptie en misschien pas over een jaar mijn diploma haal. het leven lijkt nu ff heel uitzichtloos weer en ik weet oprecht niet hoe ik verder moet in het leven op dit punt, maatschappelijk gezien.
Als jij jezelf niet waardeert om wie jij bent, kan een ander dat dan doen? Als jij jezelf ziet als niet goed genoeg, is het dan niet 'logisch' dat je mensen aantrekt die jou ook zo zien en dat gevoel bevestigen? Je leven, en dus ook de mensen die je aantrekt, vormen zich aan de hand van hoe je jezelf ziet.
Het herkennen van het kwetsbare kind, of welk schema dan ook, kan heel handig zijn, het is denk ik alleen niet handig om van het kwetsbare kind vervolgens het ''wachten tot iemand hem/haat gaat vertellen dat hij/zij wel 'goed' is en zich van bevestiging van anderen afhankelijk zijn'' kind te maken, als je snapt wat ik bedoel. Dat is een passieve houding, waar je de macht over iets heel belangrijks en fundamenteels, de bevestiging van wie jij bent, buiten je neer legt.
Jezelf niet waarderen/accepteren maakt je kwetsbaar omdat je dan rondloopt met de angst door anderen op jouw eigen innerlijk negativiteit geraakt te worden, denk dat je er veel aan kunt hebben daar iets mee te gaan doen, al is het maar beginnen met wennen aan het idee jezelf wel de moeite waard te vinden. Daarnaast lijkt me handig voor jezelf na te gaan waardoor en hoe er negatieve gedachten over jezelf gevormd zijn zodat wanneer die de kop op steken je er iets anders/positiever tegenover kunt zetten
Zelfde als hierboven; ga dat zelf doenquote:
Ik heb hetzelfde denk ik. De wanhoop om niemand te vinden, niemand die ooit in me gezicht heeft gezegt dat ze van me houdt.
Is het raar dat ik dit niet wil accepteren van iemand die amper de tijd voor me neemt, telefoontjes aanneemt tijdens ons gesprek (waarbij ook nog iemand binnen kwam vallen), nog te horkerig is om me een tissue aan te bieden of een woordje van medeleven te uiten? Volgens mij ben ik zelfs al een jaartje of wat ouder dan dat broekie, wáár is het respect gebleven?!
Het voelt heel vreemd als zo iemand in een paar minuutjes je toekomst wil bepalen. Heb geen vaste grond meer onder mijn voeten.
Vanmiddag bespreek ik het met de huisarts maar ben bang dat het weer zelfmedicatie wordt blijft.
Voel me echt voor het blok gezet en weinig serieus genomen en dat voelt niet fijn.
Een psycholoog bezoek ik niet, ben niet zo goed met vertrouwen van mensen en heb er slechte ervaringen mee. Op zich sta ik er wel voor open, maar dan wil ik eerst stabieler zijn, want ik wil in staat blijven mijn studie voort te zetten en voor mijn dieren te zorgen. Dat hoopte ik te bereiken met medicatie.
Maar ik waardeer mezelf dus wel, en ik vind dat ik veel waard ben. En dat blijft waar; het maakt niet uit of anderen dat bevestigen. Toch blijf ik veel behoefte houden aan iemand om me heen, knuffel, troost, combinatie van oerbehoefte en niet de weg weten op het moment dat er rotte dingen gebeuren en ik het eigenlijk zou moeten delen met iemand. Vrienden zie ik misschien een keer in de week, daar deel ik het wel mee, maar dat duurt altijd zo lang. En het delen met je kamerplant biedt niet bepaald soelaas.quote:
[..]
Je hebt een basisbehoefte aan liefde, waardering, begrip en compassie, dat heeft een mens nodig als voeding om te groeien tot de persoon die je echt bent, punt is alleen dat je op de 1e plaats jezelf die dingen moet geven.
Als jij jezelf niet waardeert om wie jij bent, kan een ander dat dan doen? Als jij jezelf ziet als niet goed genoeg, is het dan niet 'logisch' dat je mensen aantrekt die jou ook zo zien en dat gevoel bevestigen? Je leven, en dus ook de mensen die je aantrekt, vormen zich aan de hand van hoe je jezelf ziet.
Op momenten dat ik een rotdag heb gehad op mijjn werk, ofzo, of er gebeuren nare dingen, dan ben ik alleen, hoe leuk ik mezelf ook vind. Daar kan ik maar niet mee omgaan, met wanhoop tot gevolg. En ik mis gezelligheid in huis.Cerebella, dat zijn wel 2 uitersten... waarom wil je eerst stabieler zijn voor je naar een psycholoog gaat? Misschien kan die juist helpen om je stabieler te krijgen?
Hier gaat het redelijk.
Iets het dan niet meer dat er iets pijnlijks van vroeger wordt geraakt, waarvan het thema is niet aan iemand kwijt kunnen waar je mee zit? Als je (erg) jong bent is zoiets erg eng, als volwassene is wanhoop niet echt de meest passende reactie. Het is natuurlijk niet leuk maar echte wanhoop is een hele stap verder.quote:
Daar kan ik maar niet mee omgaan, met wanhoop tot gevolg. En ik mis gezelligheid in huis.
Het idee wel iemand te hebben om het aan kwijt te kunnen geeft dan verlichting van het voelen van dat verdriet maar haalt het uiteindelijk niet weg, het zit er en dat is niet anders, dat kun je uiteindelijk alleen maar accepteren en verwerken.
Anderen betitelen het als wanhoop, ik weet er niet zo goed een woord voor te verzinnen. Misschien is het feitelijk een andere emotie. In ieder geval wel een sterk gevoel van uitzichtloosheid en een beetje los staan van de rest, en 'o jee dit komt nooit meer goed'. Wat dat betreft heb je gelijk dat er een pijnlijke plek van vroeger geraakt wordt. Vroeger emotioneel onveilig onder leeftijdsgenootjes, überhaupt geen vriendjes en altijd maar alleen. Misschien denk ik nu wel dat ik mijn blijdschap en sores met mensen in mijn omgeving deel, maar doe ik dat in feite maar op beperkte schaal. Mens, ga van Facebook af, en bel de mensen!quote:
[..]
Iets het dan niet meer dat er iets pijnlijks van vroeger wordt geraakt, waarvan het thema is niet aan iemand kwijt kunnen waar je mee zit? Als je (erg) jong bent is zoiets erg eng, als volwassene is wanhoop niet echt de meest passende reactie. Het is natuurlijk niet leuk maar echte wanhoop is een hele stap verder.
En daardoor doe ik vaak niks... Is dat wel verstandig?
Dat is ook niet heel respectvol he.. Iemand een broekie noemen.quote:Op dinsdag 19 februari 2013 09:00 schreef cerebella het volgende:
Gister ben ik bij de psychiater geweest voor medicatie. Die wil hij me blijkbaar pas voorschrijven als ik stop met mijn studie mijn toekomst, wat doe je en mijn dieren in de steek laat really? en me laat opnemen.
Is het raar dat ik dit niet wil accepteren van iemand die amper de tijd voor me neemt, telefoontjes aanneemt tijdens ons gesprek (waarbij ook nog iemand binnen kwam vallen), nog te horkerig is om me een tissue aan te bieden of een woordje van medeleven te uiten? Volgens mij ben ik zelfs al een jaartje of wat ouder dan dat broekie, wáár is het respect gebleven?!
Het voelt heel vreemd als zo iemand in een paar minuutjes je toekomst wil bepalen. Heb geen vaste grond meer onder mijn voeten.
Vanmiddag bespreek ik het met de huisarts maar ben bang dat het weer zelfmedicatie wordt blijft.
Wat bedoel je met zelfmedicatie?
Ik zou jezelf overigens snel laten doorverwijzen naar een andere psychiater... Dit klinkt alles behalve serieus.
Ho eens even.. Volgens mij verdraai jij een hele hoop woorden...quote:
Omdat ik wel eens suďcidale gedachten heb. Op zich begrijpelijk dat ie dan niet te makkelijk voorschrijft, maar ik heb die gedachten al af en aan zo lang als ik me kan herinneren en ik ben er nog steeds, heb nog genoeg om voor te leven. Hij zou er de komende weken niet zijn om me te monitoren, dus is een opname zijn enige optie. Andere mogelijkheden, zoals een vriendin op de hoogte houden of mijn huisarts dagelijks te bellen, daar wilde hij niks van horen.
Voel me echt voor het blok gezet en weinig serieus genomen en dat voelt niet fijn.
Een psycholoog bezoek ik niet, ben niet zo goed met vertrouwen van mensen en heb er slechte ervaringen mee. Op zich sta ik er wel voor open, maar dan wil ik eerst stabieler zijn, want ik wil in staat blijven mijn studie voort te zetten en voor mijn dieren te zorgen. Dat hoopte ik te bereiken met medicatie.
Hij wilt je laten opnemen omdat jij suicidale gedachtes hebt en hij niet in staat is om je in de gaten te houden als je aan de pillen zou gaan... Voor hetzelfde geld gebeurt er iets ergs... Het ergste geval: Jij springt voor een trein.
Om jezelf te laten opnemen zou jij je aandacht aan je dieren en je studie moeten stil-zetten, niet stoppen... Maar uiteindelijk is jouw psychische gezondheid velen malen belangrijker dan wat vertraging of niet?
En je zou nooit aan de medicatie moeten gaan om voor je dieren te kunnen zorgen of je studie te kunnen blijven doen, je moet aan de medicatie gaan om psychisch gezond te worden!
[ Bericht 4% gewijzigd door kingtoppie op 19-02-2013 22:37:01 ]
Je houdt vast aan het ongelukkig zijn omdat dat is wat je kent, negatief zijn geeft een gevoel van een controle; wat er ook gebeurt je kan het altijd kut vinden.quote:Op dinsdag 19 februari 2013 22:24 schreef kingtoppie het volgende:
Ik voel me als ik me wel goed voel, terughoudend om plezier te maken omdat ik weet dat ik me vaak niet goed voel.
En daardoor doe ik vaak niks... Is dat wel verstandig?
Open in het leven staan vergr durft maar is op lange termijn oneindig veel leuker natuurlijk.
Ik moet lachenquote:
[..]
Je houdt vast aan het ongelukkig zijn omdat dat is wat je kent, negatief zijn geeft een gevoel van een controle; wat er ook gebeurt je kan het altijd kut vinden.
Open in het leven staan vergr durft maar is op lange termijn oneindig veel leuker natuurlijk.
Maar je hebt helemaal gelijk, ik ken het en dat voelt lekker vertrouwd... Kost het minste moeite.quote:
[..]
Je houdt vast aan het ongelukkig zijn omdat dat is wat je kent, negatief zijn geeft een gevoel van een controle; wat er ook gebeurt je kan het altijd kut vinden.
Open in het leven staan vergr durft maar is op lange termijn oneindig veel leuker natuurlijk.
Waarom wil ik dan nergens moeite in stoppen? Is dat alleen durven?... Hmm...?
Angst om het bekende, de schijn veiligheid waar in de illusie van controle in schuilt, los te laten ja. Wees dankbaar dat je in een situatie bent gekomen waar écht daarmee breken de enige optie is voor een goed leven, veel mensen hebben het net niet kut genoeg om die stap werkelijk te gaan (moeten) zetten.quote:
[..]
Maar je hebt helemaal gelijk, ik ken het en dat voelt lekker vertrouwd... Kost het minste moeite.
Waarom wil ik dan nergens moeite in stoppen? Is dat alleen durven?... Hmm...?
Voor mij is die stap vaak net te klein nog steeds, maar vaak ook gewoon te groot.quote:
[..]
Angst om het bekende, de schijn veiligheid waar in de illusie van controle in schuilt, los te laten ja. Wees dankbaar dat je in een situatie bent gekomen waar écht daarmee breken de enige optie is voor een goed leven, veel mensen hebben het net niet kut genoeg om die stap werkelijk te gaan (moeten) zetten.
Toen ik aan de medicatie zat was mijn gevoel een stuk stabieler... Als je gevoel een tijdje hetzelfde is dan valt het denk ik wat minder op voor jezelf hoe je je voelt waardoor je je automatisch maar richt op wat je wilt en wat je kan doen...
Echt breken....
Ik vind het helemaaaaaal niet fijn om mezelf te moeten verantwoorden voor dingen die ik doe...
Naar buiten hardlopen? Om 11 uur snachts? Ben je gek?
Naja dan maar niet... Snap je?
Gebruik je nog steeds medicatie?quote:
[..]
Toen ik aan de medicatie zat was mijn gevoel een stuk stabieler... Als je gevoel een tijdje hetzelfde is dan valt het denk ik wat minder op voor jezelf hoe je je voelt waardoor je je automatisch maar richt op wat je wilt en wat je kan doen...
Echt breken....
Ik vind het helemaaaaaal niet fijn om mezelf te moeten verantwoorden voor dingen die ik doe...
Naar buiten hardlopen? Om 11 uur snachts? Ben je gek?
Mijn begeleider zegt altijd dat ik juist naar buiten moet als het donker is vooral als je angst hebt omdat het dan rustiger is.
Als je buiten komt... Doe je dingen... Dat is het verschil... Dat niks doen maakt je vooral een persoon dat niet meer dingen doet... Echt durven is het niet eens.. Geef mij 100 euro en ik ben gemotiveerd wat te doen hoor.quote:
[..]
Gebruik je nog steeds medicatie?
Mijn begeleider zegt altijd dat ik juist naar buiten moet als het donker is vooral als je angst hebt omdat het dan rustiger is.
Nee geen medicatie meer, donderdag weer afspraak bij psychiatert....
Ga misschien wel wat erin stoppen weer... Op stabiliserend niveau.
Heb ik weleens vaker gehoord. De dag dat je controle kan laten varen is een nieuw begin.quote:
[..]
Angst om het bekende, de schijn veiligheid waar in de illusie van controle in schuilt, los te laten ja. Wees dankbaar dat je in een situatie bent gekomen waar écht daarmee breken de enige optie is voor een goed leven, veel mensen hebben het net niet kut genoeg om die stap werkelijk te gaan (moeten) zetten.
Even quoten.quote:
De dag dat je controle kan laten varen is een nieuw begin.
SPOILERHai.
Gisteravond en vanmorgen een slechte periode gehad.
Ik heb met de verpleging gepraat. Ik voelde mij continu in paniek en heel verdrietig.
Vanmorgen was ik ook suicidaal.
Ik baal er zo van, om als parasiet van de samenleving te leven. Ik voeg bijna niets toe en ik kost mensen alleen maar energie en geld.
Mijn moeder zal wel weer heel bezorgd worden.
Alle druk is teveel, ik kan 2 uur vrijwilligerswerk per week aan, en dat is ook alles.
Ik loop tegen een heleboel dingen aan, gister was het ook crisis op de afdeling (2 jongens waren aan het vechten) en dat maakt mijn hoofd alleen nog voller.
Ik ben het zat, alles zat. Waarvoor ben ik hier nou helemaal. Ik leef echt van dag tot dag, zie niet echt in wat ik nou helemaal met mijn leven aandoet. Eerst 14 jaar verplicht school, nou daar ben ik dan bijna mee klaar. Dan nog een aantal jaar "vrijwillig" een opleiding. Natuurlijk doe ik dat ook omdat ik me ergens voor interesseer en niet omdat het moet, maar de keuze voor maar gewoon niet studeren is er ook niet. Daarna een x aantal jaar als loonslaaf aan de slag, en dan ben ik oud en ja, wat dan. Ik kan niet eens meer normaal schrijven, zo beroerd voel ik me. De wil en energie om mooie zinnen te maken is er niet. Ben ik de enige?
Kun je daar iets over vertellenquote:Op zaterdag 23 februari 2013 11:21 schreef summer2bird het volgende:
Volgens mij heb ik gisteren een (soort van) psychose gehad.
Wat vervelend!quote:Op donderdag 21 februari 2013 10:00 schreef summer2bird het volgende:
SPOILERHai.
Gisteravond en vanmorgen een slechte periode gehad.
Ik heb met de verpleging gepraat. Ik voelde mij continu in paniek en heel verdrietig.
Vanmorgen was ik ook suicidaal.
Ik baal er zo van, om als parasiet van de samenleving te leven. Ik voeg bijna niets toe en ik kost mensen alleen maar energie en geld.
Mijn moeder zal wel weer heel bezorgd worden.
Alle druk is teveel, ik kan 2 uur vrijwilligerswerk per week aan, en dat is ook alles.
Ik loop tegen een heleboel dingen aan, gister was het ook crisis op de afdeling (2 jongens waren aan het vechten) en dat maakt mijn hoofd alleen nog voller.
Werken jullie niet met zoiets als een singnaleringplan?
Het is heel vaag wat ik nog precies weet.quote:
SPOILERIk dacht dat de verpleegkundigen mij dood wilden hebben. Heb mijzelf pijn gedaan om mijn goddelijkheid te testen. In de ochtend dacht ik dat ik een halfgod was, en in de avond waren de verpleegkundigen complotten aan het smeden.
Ik heb een verpleegkundige opgebeld en gezegd dat ik ze door had.
Toen zei ze dat ze mijn kant opkwam, en toen was ik bang dat ze een mes oid mee zou brengen
Echt heel vaag allemaal.
Weet ik niet eerlijk gezegdquote:Op zaterdag 23 februari 2013 11:24 schreef Catnip het volgende:
[..]
Wat vervelend!
Werken jullie niet met zoiets als een singnaleringplan?
Wow dat is wel beetje heftig.quote:
[..]
Het is heel vaag wat ik nog precies weet.SPOILERIk dacht dat de verpleegkundigen mij dood wilden hebben. Heb mijzelf pijn gedaan om mijn goddelijkheid te testen. In de ochtend dacht ik dat ik een halfgod was, en in de avond waren de verpleegkundigen complotten aan het smeden.
Ik heb een verpleegkundige opgebeld en gezegd dat ik ze door had.
Toen zei ze dat ze mijn kant opkwam, en toen was ik bang dat ze een mes oid mee zou brengen
Echt heel vaag allemaal.
Ik kom net in het topic, maar wat slikken jullie zoal'?
cymbalta, dipiperonquote:
[..]
Wow dat is wel beetje heftig.
Ik kom net in het topic, maar wat slikken jullie zoal'?
Oxazepam, temazepam en naproxem voor zo nodig.
Aardig wat zegquote:
[..]
cymbalta, dipiperon
Oxazepam, temazepam en naproxem voor zo nodig.
En gebruik je het al lang? Kun je ook nog afbouwen en stoppen met zoiets?
Alleen abilify.quote:
[..]
Wow dat is wel beetje heftig.
Ik kom net in het topic, maar wat slikken jullie zoal'?
En helpt het op ten duur? Of komen problemen later alsnog terug.quote:
Het enige wat mij bekend is, dat is zyprexa, maar ik heb niets gebruikt ooit.
Maar er is ook een medicatietopic, dus als je specifiek daar vragen over hebt, kan het daar ook...
R&P / [Centraal] Medicatie bij psychische klachten #18
Wist niet dat het topic bestond! Thanx gelijk ook maar een vraagje stellen.quote:
Boef, volgens mij verschilt dat per persoon. Sommigen kunnen wel stoppen zonder terug te vallen, anderen niet volgens mij...
Maar er is ook een medicatietopic, dus als je specifiek daar vragen over hebt, kan het daar ook...
R&P / [Centraal] Medicatie bij psychische klachten #18
Dankje! Zal er een kijkje nemen en daar vragen stellen erover.quote:
Boef, volgens mij verschilt dat per persoon. Sommigen kunnen wel stoppen zonder terug te vallen, anderen niet volgens mij...
Maar er is ook een medicatietopic, dus als je specifiek daar vragen over hebt, kan het daar ook...
R&P / [Centraal] Medicatie bij psychische klachten #18
Tip voor de mensen hier, die zich depressief voelen, luister dit:
Jaquote:
Heb je het er nog met de verpleging over gehad erna, summer?
Ik krijg nu ook weer een gesprek met de arts hier
Gebruik ik nu lang.quote:
[..]
Aardig wat zeg
En gebruik je het al lang? Kun je ook nog afbouwen en stoppen met zoiets?
Ik kan afbouwen, maar zolang ik het nodig heb doe ik het nog niet.
Zat al tijden niet goed in mijn vel en afgelopen zomer doorgestuurd naar psycholoog, hier een aantal gesprekken gehad maar voelde me eigenlijk alleen maar ellendiger.. De tips zoals diep inademen en "je kan het je kan het" zeggen bereikten niet echt hun doel.. ;-)
Hierna AD van de huisarts voorgeschreven gekregen, ik vond deze AD niet genoeg werken en ben doorverwezen naar een psychiater.. Hier de diagnose gegeneraliseerde angstatoornis met depressie te horen gekregen. Ik ben nu aan t wachten op een oproep voor mijn eerste therapie maar ga me eigenlijk alleen maar slechter voelen. Lig momenteel met griep in bed en maak me al de hele dag druk over dat ik mijn teamleider zal moet bellen en dat ik weer aan t werk zal moeten volgende week (voelt als een marteling mijn werk, net begonnen op een nieuwe afdeling en ik heb t gevoel dat t teveel is en dat t niet lukt.. Liefste wil ik tijd voor mijzelf).
Ik doe 1 dag in de week een opleiding en werk daarnaast 4 dagen. Vind t eigenlijk allemaal op dit moment te zwaar maar mijn omgeving vind dat ik gewoon door moet zetten.. "Wat moet ik anders doen".
Ik voel me vaak verlamd door de angst en heb ongelofelijke schommelingen in mijn gevoelens en emoties en vind t dodelijk vermoeiend! Weet ook echt ecen niet meer wat ik moet doen.. :-(
Ik val gewoon even binnen zonder bijgelezen te zijn maar is er iemand die sertraline gebruikt heeft en hier slecht op reageerde? Als in meer lichamelijke klachten?
Ik slik het nu sinds 4 maanden en zit nu op 150 mg per dag maar ik ga mij lichamelijk alleen maar rotter voelen, veel onrust in mn lijf, hartkloppingen, trillen, hoofdpijn, misselijk, duizelig, oorsuizen.
En eerst dacht ik dat het aan het ophogen lag maar dat zou nu toch echt minder moeten zijn, maar het is eerder tegenover gesteld...
Ik slik het, maar de klachten zoals jij beschrijft herken ik niet direct. Alleen bij het opbouwen voelde ik me duizelig en oorsuizen heb ik altijd al. Ik vraag me alleen soms wel eens af of het uberhaupt iets doet bij me.quote:
Goedemorgen,
Ik val gewoon even binnen zonder bijgelezen te zijn maar is er iemand die sertraline gebruikt heeft en hier slecht op reageerde? Als in meer lichamelijke klachten?
Ik slik het nu sinds 4 maanden en zit nu op 150 mg per dag maar ik ga mij lichamelijk alleen maar rotter voelen, veel onrust in mn lijf, hartkloppingen, trillen, hoofdpijn, misselijk, duizelig, oorsuizen.
En eerst dacht ik dat het aan het ophogen lag maar dat zou nu toch echt minder moeten zijn, maar het is eerder tegenover gesteld...
Ik ben nu weer aan het afbouwen overigens.
Maar heb je dit al vanaf het begin, of is dit in die 4 maanden steeds langzaam erbij gekomen? En heb je binnenkort een afspraak met je shrink om het eens voor te leggen? Wel vervelend hoor: helpt afleiding, zodat je je er wat minder op focust? Of ben je dat stadium al voorbij?
Ik heb volgende week pas weer een afspraak met mb shrink, maar ik ga niet nog 1.5 week zodoor, dus ikga morgen maar even bellen.
Afleiding werkt niet, het enige wat er dan nu gebeurt is dat mijn lijf nog meer onrust gaat vertonen. Het gaat t beste als ik zit/lig, tot mn rug weer in de kramp schiet, waardoor ik overeind schiet en gelijk weer erg duizelig ben
Ik voel me echt een kneusje de laatste dagen
Maar het stomme is dat mijn hoofd wel rustig is, maar ik ben hier wel klaar mee..ik moet een bruiloft voorbereiden maar dat gaat wat lastig vanaf de bank..
Duvelli, je omgeving vindt dat je maar door moet gaan... Maar als ik jouw woorden lees dan lees ik dat je meer behoefte hebt aan rust. Kan je de opleiding tijdelijk pauzeren misschien?
Kan je nog eens contact opnemen met die psychiater? Aangeven dat je je alleen maar slechter gaat voelen? En slik je nog medicijnen?
Ja ik heb ook behoefte aan rust en aan mezelf werken.. Ik wil niet door gaan met de "marteling" alleen zegt mijn lief dan weer: wat wil je dan, een half jaar thuis hangen?. Terwijl hij aan de andere kant ook wel ziet dat het steeds slechter gaat.quote:
Ik zou inderdaad even bellen om te overleggen gewoonmezelf!
Duvelli, je omgeving vindt dat je maar door moet gaan... Maar als ik jouw woorden lees dan lees ik dat je meer behoefte hebt aan rust. Kan je de opleiding tijdelijk pauzeren misschien?
Kan je nog eens contact opnemen met die psychiater? Aangeven dat je je alleen maar slechter gaat voelen? En slik je nog medicijnen?
Ik ben ook gewoon bang om een keuze te maken, gezien te worden als aansteller of om te falen.
Vanmiddag weer een enorme paniekaanval, gelukkig helpt de oxa dan wel even maar ik blijf piekeren en bang om weer te moeten gaan werken. Mensen die op mijn vingers kijken en ik heb t gevoel dat t veelste veel is en ik t niet geordend krijg.
Ik durf de laatste tijd ook steeds minder de deur uit te gaan en dingen te regelen bijv. Heb er gewoon geen energie meer voor en t voelt allemaal zo doelloos.
Morgen ga ik idd maar even de psychiater bellen want ik raak steeds verder in de put!
Sorry als t erg chaotisch overkomt!
Zou idd even contact opnemen met de psych. Na zo een periode last van bijwerkingen krijgen lijkt me raar!quote:
Goedemorgen,
Ik val gewoon even binnen zonder bijgelezen te zijn maar is er iemand die sertraline gebruikt heeft en hier slecht op reageerde? Als in meer lichamelijke klachten?
Ik slik het nu sinds 4 maanden en zit nu op 150 mg per dag maar ik ga mij lichamelijk alleen maar rotter voelen, veel onrust in mn lijf, hartkloppingen, trillen, hoofdpijn, misselijk, duizelig, oorsuizen.
En eerst dacht ik dat het aan het ophogen lag maar dat zou nu toch echt minder moeten zijn, maar het is eerder tegenover gesteld...
Misschien is in je lichaam nu de werkzame stof op een goede spiegel gekomen maar is dat toch te veel?
Geen antidepressiva, wel ritalin en concerta, wat me helpt met rust in mijn hoofd krijgen.quote:
[..]
Wow dat is wel beetje heftig.
Ik kom net in het topic, maar wat slikken jullie zoal'?
Heel verhaal getypt als reactie en weg was het. Piekeren is SM op jezelf. Er bestaat een boek wat misschien handig is in jouw situatie. Zal de titel op moeten zoeken. Heeft mij veel geholpen met piekeren. 2x per dag mag je piekeren 15 minuten en de rest van de dag niet. Ik val nog weleens terug maar weet mezelf altijd weer te corrigeren.quote:
[..]
Ja ik heb ook behoefte aan rust en aan mezelf werken.. Ik wil niet door gaan met de "marteling" alleen zegt mijn lief dan weer: wat wil je dan, een half jaar thuis hangen?. Terwijl hij aan de andere kant ook wel ziet dat het steeds slechter gaat.
Ik ben ook gewoon bang om een keuze te maken, gezien te worden als aansteller of om te falen.
Vanmiddag weer een enorme paniekaanval, gelukkig helpt de oxa dan wel even maar ik blijf piekeren en bang om weer te moeten gaan werken. Mensen die op mijn vingers kijken en ik heb t gevoel dat t veelste veel is en ik t niet geordend krijg.
Ik durf de laatste tijd ook steeds minder de deur uit te gaan en dingen te regelen bijv. Heb er gewoon geen energie meer voor en t voelt allemaal zo doelloos.
Morgen ga ik idd maar even de psychiater bellen want ik raak steeds verder in de put!
Sorry als t erg chaotisch overkomt!
Bijwerkingen horen toch juist in het begin het hevigste te zijn? Of komt dat soms pas na een paar dagen?
Kan soms na een paar dagen pas komen.. Je bent een "spiegel" aan het opbouwen en wanneer deze een bepaald level bereikt krijg je vaak pas bijwerkingen. Kan dus wel pas na een paar dagen optreden..quote:
Prozac... Nouja... Een middel met prozac als actief middel heb ik nu.
Bijwerkingen horen toch juist in het begin het hevigste te zijn? Of komt dat soms pas na een paar dagen?
Misschien dat ik wat meer slaap nodig heb atm oid.. Meer niet echt.quote:
[..]
Kan soms na een paar dagen pas komen.. Je bent een "spiegel" aan het opbouwen en wanneer deze een bepaald level bereikt krijg je vaak pas bijwerkingen. Kan dus wel pas na een paar dagen optreden..
Kan natuurlijk ook.quote:
[..]
Misschien dat ik wat meer slaap nodig heb atm oid.. Meer niet echt.
Wat maakt het leven nou zo leuk dan? Ik denk soms dat mijn leven eigenlijk helemaal niet zo verschilt van andere mensen... Dat ik best leuke vrienden heb... Best wel mijn tijd vul...
Hm?
Misschien de beleving ervan. Andere mensen denken niet na, ik moet over alles 100 x nadenken en alle scenario aflopen. Vermoeiend.quote:
Hoewel... Voel me naast moe ook wel een beetje...
Wat maakt het leven nou zo leuk dan? Ik denk soms dat mijn leven eigenlijk helemaal niet zo verschilt van andere mensen... Dat ik best leuke vrienden heb... Best wel mijn tijd vul...
Hm?
Ik kijk na afloop altijd een beetje onvoldaan terug altijd op de dag... Weinig wat me echt zo erg raakt dat ik denk *hier leef ik voor*quote:
[..]
Misschien de beleving ervan. Andere mensen denken niet na, ik moet over alles 100 x nadenken en alle scenario aflopen. Vermoeiend.
Dat laatste ben ik sowieso een beetje kwijt, het lijkt nergens om te gaan...
Maar je hebt nieuwe pillen dus? Wanneer ga je beginnen, zou eigenlijk mee moeten doen!quote:
[..]
Ik kijk na afloop altijd een beetje onvoldaan terug altijd op de dag... Weinig wat me echt zo erg raakt dat ik denk *hier leef ik voor*
Dat laatste ben ik sowieso een beetje kwijt, het lijkt nergens om te gaan...
Ben al begonnen.quote:
[..]
Maar je hebt nieuwe pillen dus? Wanneer ga je beginnen, zou eigenlijk mee moeten doen!
Wat gaat dat makkelijk, wou soms dat het ik het ook zo makkelijk kon!quote:
Rationeel gezien loop je naar een psychiatert.. Je praat wat en je kunt je pilletjes ophalen bij de apotheek je pakt een pilletje en slikt hem door.quote:
[..]
Wat gaat dat makkelijk, wou soms dat het ik het ook zo makkelijk kon!
Heb al pillen (al 4 weken in een doosje).quote:
[..]
Rationeel gezien loop je naar een psychiatert.. Je praat wat en je kunt je pilletjes ophalen bij de apotheek je pakt een pilletje en slikt hem door.
Hmm schiet lekker op...quote:
[..]
Heb al pillen (al 4 weken in een doosje).
Ja idd, moest morgen eigenlijk terug om te kijken hoe het gaat en of de dosering om hoog moet.quote:
Ik denk dat je zeker moet gaan.quote:
[..]
Ja idd, moest morgen eigenlijk terug om te kijken hoe het gaat en of de dosering om hoog moet.
Maar ik heb wel een hoop te vertellen, en altijd als ik dat wil lukt het niet. Ik vergeet de helft, het komt er niet mooi uit, etc. Van te voren opschrijven is geen optie, dat is nogal confronterend en die confrontatie heb ik liever waar zij bij is dan alleen, want nou ja... Het is gewoon moeilijk.
Iemand tips?
Waarom kan je jezelf er niet mee confronteren als je alleen bent?
Je zoekt een situatie op waarin het mogelijk is dat het gaat gebeuren dat je open over jezelf bent, zoals je nu beschrijft is dat al een grote stap, wees lief voor jezelf en besteed aandacht aan dat wat op dat moment er klaar voor is om naar voren te komenquote:
Overigens ga ik morgen weer naar m'n psychologe, gewoon de standaard praatsessie zegmaar.
Maar ik heb wel een hoop te vertellen, en altijd als ik dat wil lukt het niet. Ik vergeet de helft, het komt er niet mooi uit, etc. Van te voren opschrijven is geen optie, dat is nogal confronterend en die confrontatie heb ik liever waar zij bij is dan alleen, want nou ja... Het is gewoon moeilijk.
Iemand tips?
Omdat het dus een grote confrontatie is, en met die zware emoties die dan vrij komen, wie weet wat ik dan allemaal ga doen zegmaar. Dan heb ik liever dat er iemand bij is die mij goed kent maar toch objectief is > mijn psychologe dus.quote:
Ik zou je de tips van de daken willen schreeuwen msacras maar ik weet het zelf ook niet...
Waarom kan je jezelf er niet mee confronteren als je alleen bent?
Ben jij zo impulsief?quote:
[..]
Omdat het dus een grote confrontatie is, en met die zware emoties die dan vrij komen, wie weet wat ik dan allemaal ga doen zegmaar. Dan heb ik liever dat er iemand bij is die mij goed kent maar toch objectief is > mijn psychologe dus.
Hmm...
Nouja knuffel dan maar
Ja heel ergquote:
[..]
Ben jij zo impulsief?
Hmm...
Nouja knuffel dan maar
AD(H)D, manisch depressief; slechte combinatie wat betreft stemmingswisselingen en impulsiviteit
knuffel terug
Als het onthouden niet lukt, en opschrijven geen optie is, is het enige wat ik me kan bedenken je psychologe een email te sturen de avond van te voren, met dingen die je besproken wilt hebben.quote:
Overigens ga ik morgen weer naar m'n psychologe, gewoon de standaard praatsessie zegmaar.
Maar ik heb wel een hoop te vertellen, en altijd als ik dat wil lukt het niet. Ik vergeet de helft, het komt er niet mooi uit, etc. Van te voren opschrijven is geen optie, dat is nogal confronterend en die confrontatie heb ik liever waar zij bij is dan alleen, want nou ja... Het is gewoon moeilijk.
Iemand tips?
ik herken het, bijvoorbeeld als ik ga en het is zo'n dag waar ik het slecht kan beschrijven en de psych een richting opgaat die je eigenlijk niet wil. Opschrijven kan misschien toch werken: schrijf op wat je voelt op een moment dat het je je echt rot voelt. Schrijf alles op wat je denkt en laat het lezen zodat je psych een momentopname heeft van zo'n moment.quote:
Overigens ga ik morgen weer naar m'n psychologe, gewoon de standaard praatsessie zegmaar.
Maar ik heb wel een hoop te vertellen, en altijd als ik dat wil lukt het niet. Ik vergeet de helft, het komt er niet mooi uit, etc. Van te voren opschrijven is geen optie, dat is nogal confronterend en die confrontatie heb ik liever waar zij bij is dan alleen, want nou ja... Het is gewoon moeilijk.
Iemand tips?
Praten over je angsten en diepe gevoelens is gewoon heel erg moeilijk. Ik merk ook vaak dat ik me veel positiever opstel dan dat ik me voel diep van binnen, het is menselijk om je schild op te zetten zelfs op zulke momenten.
ik gebruik alleen oxazepam zonodig. Als ik me te slecht voel om te functioneren. Soms is het 2 maanden niks en soms een paar dagen achter elkaar. En dan 10 - 30 mg. Oxazepam 'recreatief' gebruiken is niks aan, je word er alleen moe van.. het is een angstdemper. Het kan dus denk ok wel verslavend zijn als je elke dag zware angsten hebt.quote:
Oxazepam, temazepam zijn zeer verslavende middelen bij regelmatig gebruik. Ik krijg het niet meer.
Davo, ik zou toch naar de psychiater gaan en je moeite met starten bespreken... heb je dat eerder al aangegeven? Dat je het zo lastig vindt?
Bij mij is ooit ook dysthyme stoor is gediagnostiseerd maar ik vind die 'stoornis' maar dikke onzin. Het is een label voor mensen die niet depressief zijn maar toch iets zouden moeten hebben. Bij riagg bijvoorbeeld moet je iets 'hebben' om behandeld te worden, een soort handvat.quote:
Hoi, even hier want ongeschikt voor datingsitetopic en te lang voor HVJJN.
Het is heel gek. Ik zit al een paar dagen lang 's avonds te janken. Ik ben eerder gediasgnosticeerd met een dysthyme stoornis + ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Behandeling ging goed, heb een jaar lang dagbehandeling gehad, en voelde me na afloop krachtiger dan ooit. Ben er nu 1,5 jaar uit, en ik heb vrijwel alle doelen uit mijn behandelplan behaald, ik vind mezelf nu leuk, niet meer een eenling tussen vrienden etc.
Toch voel ik me heel wanhopig op relatiegebied. Ik snak naar iemand die me ff knuffelt en zegt 'ik hou van jou'. met veel geluk vind ik af en toe iemand die zegt 'ik hou van je kutje' en daar houdt het dan wel mee op. nou twijfel ik, is dit een primaire levensbehoefte, af en toe intimiteit en heb ik alle recht op groot verdriet? of heeft mijn verdriet toch een psychische achtergrond en moet ik weer hulp zoeken? ik denk oprecht niet dat er nu een schema actief is, waarschijnlijk wel de modus Kwetsbaar kind (voor degenen die bekend zijn met schematherapie). En hoe deal ik hier nu mee? De situaties vermijden waar bij er stelletjes opduiken heeft geen zin, dan kan ik mijn hele adressenlijst wel schrappen en ik heb juist behoefte aan sociaal contact.
misschien komt het ook wel allemaal, de behoefte aan troost, omdat ik gefaald heb met mijn scriptie en misschien pas over een jaar mijn diploma haal. het leven lijkt nu ff heel uitzichtloos weer en ik weet oprecht niet hoe ik verder moet in het leven op dit punt, maatschappelijk gezien.
Dat missen van liefde herken ik enorm, begin dit topic heb ik daar ook iets over getikt. Het is bij mij iig een behoefte aan structuur denk ik. ik heb een relatie van 4 jaar gehad waar er meer structuur was in mn leven. En het knuffelen en lieve woordjes geeft een gevoel van geborgenheid en vertrouwen. Je hebt iets waar je op kan steunen.
Ik heb geen psychiater maar een ambulante psychische begeleider die ik elke week zie. Die weet er van af.quote:
msacres, steekwoorden vind ik nog wel een goede... maar ik weet niet of dat ook te confronterend is. Maar paar steekwoorden op papier en dat eventueel gelijk geven als je het lastig vindt om over te beginnen...?
Davo, ik zou toch naar de psychiater gaan en je moeite met starten bespreken... heb je dat eerder al aangegeven? Dat je het zo lastig vindt?
Ja dat wel die probeert mij op andere gedachten te brengen. Maar ik ben vrij koppig en in combinatie met angsten werkt dat niet echt daarnaast de situatie een aantal jaar geleden met AD maakt het niet makkelijk.quote:
Ok, maar doet die er verder wat mee dan?
Duurde uiteindelijk 10 minuten, in plaats van de gebruileijke 30-40 Gelukkig wel a.s donderdag eerst afspraak met een psychotherapeute die een stuk dieper gaat graven zegmaar voor de oorzaak van het probleem. Misschien dat er daar ook een hoop makkelijk uit komt, wie weet.
Meh. Jij bent toch ook superjong of niet?quote:
Meh, was ik vandaag bij m'n psychologe, kon het weer niet omdat de afspraak van voor mij dik uitliep en de afspraak na mij echt belangrijk was dus ik kon niet uitlopen
Gelukkig wel a.s donderdag eerst afspraak met een psychotherapeute die een stuk dieper gaat graven zegmaar voor de oorzaak van het probleem. Misschien dat er daar ook een hoop makkelijk uit komt, wie weet.
16, 17 over respectievelijk 11 dagenquote:Op maandag 25 februari 2013 17:15 schreef debeterebob het volgende:
[..]
Meh. Jij bent toch ook superjong of niet?
Oordeel zelf of dat superjong is of niet
Super jong. Zag je volgens mij wel eens in US posten.quote:
[..]
16, 17 over respectievelijk 11 dagen
Oordeel zelf of dat superjong is of niet
Ik blijf me elke keer weer verbazen over op hoe jonge leeftijd al die echt depressieve shit alweer begint en al die suicidale gevoelens en zo.
Nou, dat valt toch ook wel mee..quote:
[..]
Super jong. Zag je volgens mij wel eens in US posten.
Ik blijf me elke keer weer verbazen over op hoe jonge leeftijd al die echt depressieve shit alweer begint en al die suicidale gevoelens en zo.
En ach, leeftijd is ook maar een getal, ik voel me ook eerder een jaar of 18 dan 16. 16 klinkt zo jong, ik vergeet het dan ook vaak. Maar ja, vroeg inderdaad, maar bij mij is het een combinatie van een hoop. Overigens ben ik niet echt suicidaal, het is meer manisch depressief, burnout, adhd, etc
Ik vind het behoorlijk lullig voor je. Of dat jij er wat aan kan doen. Trouwens die psychologe hoort toch een beetje op de tijd te letten?quote:
Meh, was ik vandaag bij m'n psychologe, kon het weer niet omdat de afspraak van voor mij dik uitliep en de afspraak na mij echt belangrijk was dus ik kon niet uitlopen
Gelukkig wel a.s donderdag eerst afspraak met een psychotherapeute die een stuk dieper gaat graven zegmaar voor de oorzaak van het probleem. Misschien dat er daar ook een hoop makkelijk uit komt, wie weet.
Wat vind je daar zo verbazingwekkend aan? Volgens mij komt het best wel veel voor onder tieners (denk maar aan het gepest worden op school en het thuis 'minder goed' hebben).quote:
[..]
Super jong. Zag je volgens mij wel eens in US posten.
Ik blijf me elke keer weer verbazen over op hoe jonge leeftijd al die echt depressieve shit alweer begint en al die suicidale gevoelens en zo.
Wat slordig... dik uitlopen en dan zeggen dat jij niet kan uitlopen omdat de afspraak na jou echt belangrijk is... Had ze zelf beter op de tijd moeten letten...quote:
Meh, was ik vandaag bij m'n psychologe, kon het weer niet omdat de afspraak van voor mij dik uitliep en de afspraak na mij echt belangrijk was dus ik kon niet uitlopen
Gelukkig wel a.s donderdag eerst afspraak met een psychotherapeute die een stuk dieper gaat graven zegmaar voor de oorzaak van het probleem. Misschien dat er daar ook een hoop makkelijk uit komt, wie weet.
En anders dan had degene na jou ook maar wat langer moeten wachten, ik vind het raar dat ze zo doet, maar ik hoop dat je as donderdag je ei kwijt kan.
Kom ik aan met mijn 15 jaar haha....quote:
[..]
16, 17 over respectievelijk 11 dagen
Oordeel zelf of dat superjong is of niet
Vandaag ga ik van 150mg naar 75 mg, en donderdag zie ik haar weer om dingen verder te bespreken. Waarschijnlijk wordt het nu fluoxetine. Ervaringen iemand?
Op dit moment ben ik wel zover dat ik fluoxetine als laatste probeer, en eigenlijk zou willen stoppen maar dat wordt nog afgeraden door de psych, en daarnaast durf ik het ook niet zo heel goed...
Amper bijwerkingen van gehad in elk geval, dus ik hoop dat dat voor jou dan ook geldt.
Hoeveelste middel wordt dit dan? Sterkte!
Catnip, succes!
ik wil gewoon niet ellendig lang van pillen wisselen, ik raak mezelf een beetje kwijt en gezelliger word ik er ook niet van
Ach, ik ben nooit gepest en mijn thuis situatie is ook wel redelijk. Maar manisch is volgensmij aangeboren, ik kan heel pessimistisch zijn, en kan vooral geen nee zeggen, waardoor ik veel te veel hooi op mijn vork neem. Dat maakt alles er niet echt beter op. Ik heb gewoon de afgelopen paar jaren in periodes heel veel slechte gebeurtenissen e.d over me heen gekregen, en dan veel allemaal tegelijk. Kwam niet zo goed uit allemaal, dit is dan ook al de 5e psycholoog ofzo waar ik vast bij loop.quote:
[..]
Wat vind je daar zo verbazingwekkend aan? Volgens mij komt het best wel veel voor onder tieners (denk maar aan het gepest worden op school en het thuis 'minder goed' hebben).
Daarnaast ben ik misschien voor de buitenwereld een open persoon, en dat ben ik over het algemeen ook wel, maar de écht belangrijke, diepere zaken houd ik voor mezelf. Ik wil altijd alles zelf maar oplossen, maar dat kan gewoon niet. :/ afgelopen december (de 24e) is het me echter wel gelukt om zelf naar haar toe te stappen en heb ik gewoon alles er uit weten te krijgen. Dat luchtte op, en ik weet dus dat ik het wel kan, maar ik heb een soort van "druppel" nodig om de emmer te laten overlopen, en dan wel op het juiste moment. Mja, nu zij er dus weer allemaal nieuwe dingen bij. Donderdag krijg ik dus psychotherapie, wat dus wat dieper gaat dan alleen "een beetje praten," en ik hoop dat dat wat is.
Wat betreft de reacties op die afspraak van vandaag: dat klopt, echt belachelijk... aan de ene kant begrijpelijk, ik ben zelf ook wel eens zo'n "noodgeval" geweest waardoor andere mensen dan maar moesten wachten, maar ik vind het de taak van de GGZ om iedereen gewoon op te vangen. Het meisje wat na mij was was trouwens iemand die ik kende, een meisje uit mijn dans groep (klassiek ballet dan in dit geval) waarvan ik al vermoedde dat ze een eetstoornis had, maar dit versterkt dat allemaal nog meer. Wat een toevalligheden.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 25-02-2013 22:27:31 ]
Ben ik iig niet de enige broekie hier (haha). Volgensmij heb ik je ook wel eens in JNG gezien. En wat heb je eigenlijk precies dat je ook in dit topic zit? (niet het hele topic of je pohi grondig gelezen, en zit op mobiel dus kan dat nu ook niet even makkelijk bekijkenquote:
[..]
Kom ik aan met mijn 15 jaar haha....
).Zo jammer dat die seroxat niet kan met kinderwens... omdat het zo goed werkte voor jou.quote:
Het wordt "pas" het 3e middel, ik ben met paroxetine begonnen, werkte fantastisch voor mij maar wordt afgeraden als je een kinderwens wilt gaan vervullen, daarom overgezet op sertraline want dat mag je en zwanger worden en bv geven, en nu dan over naar fluoxetine, mag met zwangerschap maar geen bv! en dat laatste vind ik jammer maar een kindje heeft veel meer aan een stabiele moeder dan aan de bv... zo denk ik dan maar...
ik wil gewoon niet ellendig lang van pillen wisselen, ik raak mezelf een beetje kwijt en gezelliger word ik er ook niet van
Nu is het natuurlijk eerst maar weer afwachten enzo, kijken of het wat voor je doet. Is er niet een ander middel dat wel kan met zwangerschap en BV? Weet ik zo niet, maar misschien nog eens met die pop-poli overleggen anders? Ik gun het je zo
Dank je welquote:
[..]
Zo jammer dat die seroxat niet kan met kinderwens... omdat het zo goed werkte voor jou.
Nu is het natuurlijk eerst maar weer afwachten enzo, kijken of het wat voor je doet. Is er niet een ander middel dat wel kan met zwangerschap en BV? Weet ik zo niet, maar misschien nog eens met die pop-poli overleggen anders? Ik gun het je zo
Ik loop op de pop-poli, en gelukkig weet de psych ook heel goed welke medicatie wel en niet kan, met paroxetine is er een verhoogde kans (1.5% normaal 0.5-1% ) op een hartafwijking, het stomme is dat als ik zelf google op pop poli en dan de medicatie lijst bekijk staat paroxetine dus wel onder de "veilige" medicatie en is ook bv een optie...
Ik heb alle vragen opgeschreven voor donderdag! Tijd voor duidelijkheid
Heb een of andere stoornis..weet niet precies hoe het heet. net zoiets als een bipolaire stoornis geloof ik.quote:
[..]
Ben ik iig niet de enige broekie hier (haha). Volgensmij heb ik je ook wel eens in JNG gezien. En wat heb je eigenlijk precies dat je ook in dit topic zit? (niet het hele topic of je pohi grondig gelezen, en zit op mobiel dus kan dat nu ook niet even makkelijk bekijken
Ik weet niet waardoor het precies komt... zo is het eigenlijk altijd al geweest, aan de ene kant ben ik heel open en sociaal, maar écht belangrijke dingen hou ik voor mezelf. Ik denk dat het een stukje perfectionisme is, "ik kan het zelf wel op lossen, daar ga ik geen andere mensen mee lastig vallen", zoiets.quote:
Klote msacras, je bent nog zo jong. Wat denk je dat de reden is dat je er niet over kan/wil/durft te praten? Kom je wel verder met deze psycholoog?
Dat herken ik heel goed, dat is ook de reden dat ik met n heftige burnout thuis kwam te zitten, ik deed het zelf wel.quote:
[..]
Ik weet niet waardoor het precies komt... zo is het eigenlijk altijd al geweest, aan de ene kant ben ik heel open en sociaal, maar écht belangrijke dingen hou ik voor mezelf. Ik denk dat het een stukje perfectionisme is, "ik kan het zelf wel op lossen, daar ga ik geen andere mensen mee lastig vallen", zoiets.
Ik ben nu in ieder geval heel blij met de gesprekken die ik heb gehad
Die instelling komt (vooral in deze topic reeks) veel voorbij. Het klinkt als een rationele houding maar is het niet meer een aangeleerde houding omdat er vroeger niet goed/gepast op je problemen werd gereageerd, dat je het dus niet kwijt kon en wat pijnlijk is en dan dit maar geloven om het maar niet eens meer te hoeven proberen? Dat je je niet meer uit zodat je niet meer hoeft mee te maken dat je ergens mee zit en dat daar bovenop komt dat er op gereageerd wordt alsof dat waar je mee zit er niet zou mogen zijn.quote:
Ik weet niet waardoor het precies komt... zo is het eigenlijk altijd al geweest, aan de ene kant ben ik heel open en sociaal, maar écht belangrijke dingen hou ik voor mezelf. Ik denk dat het een stukje perfectionisme is, "ik kan het zelf wel op lossen, daar ga ik geen andere mensen mee lastig vallen", zoiets.
Hmm, ik heb altijd wel iemand (gehad ook) om mijn verhaal bij kwijt te kunnen, dus dat is het probleem niet. Het is meer dat ik gewoon graag dingen zelf kan. En soms is het ook wel zo dat ik het idee heb dat als ik maar gewoon het probleem negeer dat het dan vanzelf wel weggaat. Wat dus niet waar is.quote:
[..]
Die instelling komt (vooral in deze topic reeks) veel voorbij. Het klinkt als een rationele houding maar is het niet meer een aangeleerde houding omdat er vroeger niet goed/gepast op je problemen werd gereageerd, dat je het dus niet kwijt kon en wat pijnlijk is en dan dit maar geloven om het maar niet eens meer te hoeven proberen? Dat je je niet meer uit zodat je niet meer hoeft mee te maken dat je ergens mee zit en dat daar bovenop komt dat er op gereageerd wordt alsof dat waar je mee zit er niet zou mogen zijn.
Weg gaan ze inderdaad niet, het vraagt aandacht totdat het opgelost is. Wel fijn dat je in ieder geval iemand daarvoor (gehad) hebtquote:
Hmm, ik heb altijd wel iemand (gehad ook) om mijn verhaal bij kwijt te kunnen, dus dat is het probleem niet. Het is meer dat ik gewoon graag dingen zelf kan. En soms is het ook wel zo dat ik het idee heb dat als ik maar gewoon het probleem negeer dat het dan vanzelf wel weggaat. Wat dus niet waar is.
Nouja, het probleem is, ik heb gewoon een hele hoop lieve vriendinnen en ook normale ouders enzo. Ik kán er dus alles kwijt, maar dat dóe ik niet. Daar ligt het probleem.quote:
[..]
Weg gaan ze inderdaad niet, het vraagt aandacht totdat het opgelost is. Wel fijn dat je in ieder geval iemand daarvoor (gehad) hebt
Dan ben je niet de enige, dat heb ik zelf ook. En daardoor heb ik flink wat problemen gehad, en nu zeg ik nog niks tegen mijn ouders..want dat kan ik gewoon niet. Ik weet niet waarom..het is gewoon erg lastig. Misschien ligt het aan mijn leeftijd..idk.quote:
[..]
Nouja, het probleem is, ik heb gewoon een hele hoop lieve vriendinnen en ook normale ouders enzo. Ik kán er dus alles kwijt, maar dat dóe ik niet. Daar ligt het probleem.
Mijn stemmingen schieten hier echt overal heen
Zo was ik gisteren nog heel boos en verdrietig, ging het vanmiddag wel weer goed.
Vorige week een dieptepunt gehaald, slechte dingen gebeurd, en in het weekeind was ik weer heel hyper.
Ik denk telkens dat er allerlei complotten zijn, en ik laat mij nogal overal meesleuren
Zo wou ik een zwaard kopen omdat ik mij wou wapenen tegen zomies
Ik voel mij zo stom en raar. Mensen denken vanalles over mij, mijn hoofd is vol.
Heb in de afgelopen 2 dagen al 5 gesprekken gehad. Telkens werkt het 1 a 2 uur en dan is het weer terug.
Bah
Misschien kan je je (voorzichtig) afvragen wat je ontloopt (welk gevoel) door het niet het te vertellen? Iets uitspreken maakt sommige dingen echt, ook in de zin van ''eenmaal uitgesproken kan kan ik erop aangesproken worden''. Soms zit er voor bepaalde gevoelens een drempel omdat ze diep vast zitten, dan heeft het ook logischerwijs tijd nodig om dat weer los te krijgenquote:
Nouja, het probleem is, ik heb gewoon een hele hoop lieve vriendinnen en ook normale ouders enzo. Ik kán er dus alles kwijt, maar dat dóe ik niet. Daar ligt het probleem.
Over mij werden ook rare dingen gedacht toen ik naar een instelling moest..maar ik heb met dat gelukkig nooit aangetrokken ook al is dat lastig. Dus niks van aantrekken hoor!!!quote:
Hai.
Mijn stemmingen schieten hier echt overal heen
Zo was ik gisteren nog heel boos en verdrietig, ging het vanmiddag wel weer goed.
Vorige week een dieptepunt gehaald, slechte dingen gebeurd, en in het weekeind was ik weer heel hyper.
Ik denk telkens dat er allerlei complotten zijn, en ik laat mij nogal overal meesleuren
Zo wou ik een zwaard kopen omdat ik mij wou wapenen tegen zomies
Ik voel mij zo stom en raar. Mensen denken vanalles over mij, mijn hoofd is vol.
Heb in de afgelopen 2 dagen al 5 gesprekken gehad. Telkens werkt het 1 a 2 uur en dan is het weer terug.
Bah
Nottt good.quote:
Maarja ff maandje uitzitten...
fluoxetine.. Heb ik volgens mij nu ook.quote:
Het wordt "pas" het 3e middel, ik ben met paroxetine begonnen, werkte fantastisch voor mij maar wordt afgeraden als je een kinderwens wilt gaan vervullen, daarom overgezet op sertraline want dat mag je en zwanger worden en bv geven, en nu dan over naar fluoxetine, mag met zwangerschap maar geen bv! en dat laatste vind ik jammer maar een kindje heeft veel meer aan een stabiele moeder dan aan de bv... zo denk ik dan maar...
ik wil gewoon niet ellendig lang van pillen wisselen, ik raak mezelf een beetje kwijt en gezelliger word ik er ook niet van
Ik kom wel even kippensoep brengenquote:
[..]
Nottt good.
Maarja ff maandje uitzitten...
Jij ook gelijk buiten de deurquote:
[..]
Ik kom wel even kippensoep brengen
Goedzo, lekker.
Goedzo! Inderdaad, tijd voor duidelijkheid! Ik wens je succes alvastquote:
[..]
Dank je wel
Ik loop op de pop-poli, en gelukkig weet de psych ook heel goed welke medicatie wel en niet kan, met paroxetine is er een verhoogde kans (1.5% normaal 0.5-1% ) op een hartafwijking, het stomme is dat als ik zelf google op pop poli en dan de medicatie lijst bekijk staat paroxetine dus wel onder de "veilige" medicatie en is ook bv een optie...
Ik heb alle vragen opgeschreven voor donderdag! Tijd voor duidelijkheid
Is dat werkelijk wat je wil of wil je dat gevoel kunnen voelen zonder er iets mee te moeten doen?quote:
Ik voel een of andere rare vorm van agressie, wil graag dingen kapot maken maar tegelijkertijd doet dat A zeer en B dan gaat er iets stuk dus heb er ook totaal geen zin in.
Wil je dat jij bepaald wat je doet of dat gevoel? Laat de strijd ermee varen, het is er en blijft alleen zolang jij er tegen vecht.
Ik ga ervan uit dat hij dit gevecht wil winnen, maar soms kan het zo opluchten om t er ff uit te gooien!
Ik ga meestal afreageren op mn vent of op mensen online
Stemmingswisselingen (Zo noem je dat toch als je gevoel van positief naar negatief kan omslaan binnen enkele minuten?)
Ik heb hier al aardig wat meegelezen en ook ik heb al een ruimte tijd last van angstaanvallen. Ik ben hier onlangs maar voor naar de dokter gegaan aangezien ik het al 8 maanden met me mee draag. Het is bij mij eigenlijk ontstaan na een feest waarbij ik een partydrug had genomen. Toen ik thuis kwam voelde ik me totaal niet goed en dacht ik dat ik dood ging wat uiteraard niet gebeurde maar daardoor heb ik wel een angstige ervaring gehad en sindsdien heb ik last van angstaanvallen. De volgende dag had ik ook last van kortademigheid en sindsdien heb ik eigenlijk een soort hyperventilatie.
Het is gelukkig al wel een stuk minder geworden en echt aanvallen heb ik bijna niet meer, maar ik leef nog wel steeds met een innerlijke onrust en een diep gevoel van angst en die hyperventilatie. Ik adem elke dag verkeerd en daar ga ik dan ook voor naar een ademtherapeut volgende week.
Ik begin eigenlijk sinds deze maand weer een beetje mijn leven op de rit te krijgen en daar ben ik blij om, maar nu ben ik momenteel ook aan het daten met een leuk meisje en ik hoop dat dat goed blijft gaan.
Een andere vraag of meer advies vraag is, ik ben eigenlijk sinds mijn laatste feest (7 juli 2012) niet meer naar een grootschalig hardstyle/hardcore evenement meer geweest. Nou wil ik er toch heel graag weer heen en lekker een feest mee maken, uiteraard wel nuchter. Nu ben ik alleen super angstig om er heen te gaan om niet weer een angstaanval te krijgen en dat ik het daar dus niet trek. Ik wil ook niet andere mensen meenemen en dan hun avond verpesten door weg te gaan enzo....
Moet ik dus nog een tijdje maar wachten of toch echt de confrontatie met mezelf aangaan en gewoon naar een feest gaan en kijken hoe het gaat? (alleen)
Het is ook niet de/mijn bedoeling dat hij het ontkent; het is er en het mag volledig gevoeld worden zolang het er is precies zoals het er is. Gedachten die daarbij opkomen als ''ik heb zin om iets kapot te maken'' zijn verhaaltjes wat je geconditioneerde denken ervan maakt, goed bedoeld, om van het gevoel af te komen maar op die manier stop je het weg, giet het in een andere vorm; dat is pas echt ontkennen. Op die manier blijven zulke gevoelens hangen (terwijl jij eigenlijk op dat moment echt jezelf aan het wezen had kunnen zijn ipv iemand die van z'n gevoel af wil) en voor je het weet herhaal je dat verhaal om een gevoel heen zo vaak dat je jezelf ziet als iemand die 'gewoon zo is'. Dan ben je nog verder van huis.quote:
Neemt niet weg dat hij t voelt Cannilas, en je gevoel ontkennen is ontkennen dat je bestaat.....
Ik ga ervan uit dat hij dit gevecht wil winnen, maar soms kan het zo opluchten om t er ff uit te gooien!
Ik ga meestal afreageren op mn vent of op mensen online
Als ik advies mag geven, ga de confrontatie nu aan voordat het te laat is en de angst meer uitbreid.quote:
Een andere vraag of meer advies vraag is, ik ben eigenlijk sinds mijn laatste feest (7 juli 2012) niet meer naar een grootschalig hardstyle/hardcore evenement meer geweest. Nou wil ik er toch heel graag weer heen en lekker een feest mee maken, uiteraard wel nuchter. Nu ben ik alleen super angstig om er heen te gaan om niet weer een angstaanval te krijgen en dat ik het daar dus niet trek. Ik wil ook niet andere mensen meenemen en dan hun avond verpesten door weg te gaan enzo....
Moet ik dus nog een tijdje maar wachten of toch echt de confrontatie met mezelf aangaan en gewoon naar een feest gaan en kijken hoe het gaat? (alleen)
Je hebt onverwachts iets heel eng meegemaakt, iets waar je geen idee van had hoe daar mee om te gaan; dan is het logisch dat er nu nog een angst voor dat gevoel ligt. Ook heel goed dat je ziet dat het een angst voor die angst is, de feitelijke situatie, het feest, is dan iets wat die angst bij jou omhoog haalt.quote:
Hoe klote en eng dat ook was, je hebt het meegemaakt en je kunt nu stappen ondernemen om voor jezelf het vertrouwen te creëren dat je wel met dat gevoel om kan gaan. Een gebrek aan vertrouwen is een voorwaarde om angst te laten ontstaan; ergens waar je het volle vertrouwen in hebt ben je niet bang voor
Bekend raken met het gevoel, het gevoel ervaren en begrijpen, laten zien dat je het kan voelen, geeft vertrouwen dat het er mag zijn en je er niet tegen hoeft te vechten; zolang je het ziet als iets waar je je tegen moet verzetten loop je rond met een angst iets tegen te komen wat die angst voor de angst bij je activeert. Hoe heftig het ook is het is maar een gevoel, een stroom in je lichaam die opkomt, een piek bereikt en weg ebt. Als je je gaat wapen er tegen, je ertegen verzetten, dan loopt die stroom niet door en voel je je op z'n minst niet prettig.
Heb je naast de ademtherapie ook andere hulp gevraagd? Een stappenplan oid kan handig zijn
Nee ik goot het niet in een andere vorm, zo voelde ik mij... Het enige wat ik net deed was mijn gevoelens uiten.quote:
[..]
Het is ook niet de/mijn bedoeling dat hij het ontkent; het is er en het mag volledig gevoeld worden zolang het er is precies zoals het er is. Gedachten die daarbij opkomen als ''ik heb zin om iets kapot te maken'' zijn verhaaltjes wat je geconditioneerde denken ervan maakt, goed bedoeld, om van het gevoel af te komen maar op die manier stop je het weg, giet het in een andere vorm; dat is pas echt ontkennen. Op die manier blijven zulke gevoelens hangen (terwijl jij eigenlijk op dat moment echt jezelf aan het wezen had kunnen zijn ipv iemand die van z'n gevoel af wil) en voor je het weet herhaal je dat verhaal om een gevoel heen zo vaak dat je jezelf ziet als iemand die 'gewoon zo is'. Dan ben je nog verder van huis.
En ehh mijn gevoel zit gewoon weer ''goed'' op het moment. (Het moment erg letterlijk nemen)
Je had het gevoel dat je iets kapot wilde maken? Iets kapot willen maken is geen gevoel, dat is een verhaal in gedachten om een gevoel heen. Een gevoel is een sensatie in je lichaamquote:
Nee ik goot het niet in een andere vorm, zo voelde ik mij... Het enige wat ik net deed was mijn gevoelens uiten.
Ik had vorige week ook enorme stemmingswisselingen, van blij naar boos naar verdrietig naar agressie, had het idee dat ik gek werd, lang leve slechte reactie op medicatie! Nu is mn dosis gehalveerd, en herken ik mezelf ook weer...
Dat is waar maar bepaalde gedachtes herkennen (vooral bij angst omdat het veelal ''dit wordt me teveel'' gedachtes zijn) en weten dat die horen bij het gevoel en niet waar zijn kan ruimte geven om aanwezig in het moment te blijven, te voelen wat je voelt maar zelf je gedrag blijven bepalen. Dat ze niet met je op de loop gaan als het warequote:
Gedachten zijn maar gedachten niets meer en niks minder.
Een onrustige sensatie die zich wou uiten door impulsief met mijn arm ergens op te rammen dus.quote:
[..]
Je had het gevoel dat je iets kapot wilde maken? Iets kapot willen maken is geen gevoel, dat is een verhaal in gedachten om een gevoel heen. Een gevoel is een sensatie in je lichaam
Zat jij ook op fluoxetine?quote:
Heb jij ook nog therapie KT?
Ik had vorige week ook enorme stemmingswisselingen, van blij naar boos naar verdrietig naar agressie, had het idee dat ik gek werd, lang leve slechte reactie op medicatie! Nu is mn dosis gehalveerd, en herken ik mezelf ook weer...
Nee dat wordt zeer waarschijnlijk mn nieuwe medicatie, ik heb nu nog sertraline maar dat zijn niet de goede medicijnen voor mij!quote:
Morgen om 10:30 psycholoog en om 11:30 gesprek met psychiater over de pillen!
Oh dat andere meisje had dat ook geloof ik in dit topic?quote:
[..]
Nee dat wordt zeer waarschijnlijk mn nieuwe medicatie, ik heb nu nog sertraline maar dat zijn niet de goede medicijnen voor mij!
Morgen om 10:30 psycholoog en om 11:30 gesprek met psychiater over de pillen!
Geen idee wie je bedoelt? Ik heb het er deze week al eerder over gehad hoorquote:
[..]
Oh dat andere meisje had dat ook geloof ik in dit topic?
Dan was jij het denk ik...quote:
[..]
Geen idee wie je bedoelt? Ik heb het er deze week al eerder over gehad hoor
Hmm...
Schijnt dat dit middel je eerst slechter maakt en na 4 weken pas gaat werken.
Dat is met de meeste AD zo helaas... T word eerst erger en dan gaat het (hopenlijk) beterquote:
[..]
Dan was jij het denk ik...
Hmm...
Schijnt dat dit middel je eerst slechter maakt en na 4 weken pas gaat werken.
Venlafaxine was KABAMAMMMquote:
[..]
Dat is met de meeste AD zo helaas... T word eerst erger en dan gaat het (hopenlijk) beter
Hongerrrrrr XTC gevoel.. (lekker chemisch dus) Zonder de echte euforie...
En dat na 2 dagen weg... En toen ging het goed en daarna later weer slechter...
Daarna later weer slechterquote:
Wat is de reden dat je daar vanaf bent dan?
Willoos enzo... Deed niks meer.
Bedankt voor je reactie!quote:
[..]
Je hebt onverwachts iets heel eng meegemaakt, iets waar je geen idee van had hoe daar mee om te gaan; dan is het logisch dat er nu nog een angst voor dat gevoel ligt. Ook heel goed dat je ziet dat het een angst voor die angst is, de feitelijke situatie, het feest, is dan iets wat die angst bij jou omhoog haalt.
Hoe klote en eng dat ook was, je hebt het meegemaakt en je kunt nu stappen ondernemen om voor jezelf het vertrouwen te creëren dat je wel met dat gevoel om kan gaan. Een gebrek aan vertrouwen is een voorwaarde om angst te laten ontstaan; ergens waar je het volle vertrouwen in hebt ben je niet bang voor
Bekend raken met het gevoel, het gevoel ervaren en begrijpen, laten zien dat je het kan voelen, geeft vertrouwen dat het er mag zijn en je er niet tegen hoeft te vechten; zolang je het ziet als iets waar je je tegen moet verzetten loop je rond met een angst iets tegen te komen wat die angst voor de angst bij je activeert. Hoe heftig het ook is het is maar een gevoel, een stroom in je lichaam die opkomt, een piek bereikt en weg ebt. Als je je gaat wapen er tegen, je ertegen verzetten, dan loopt die stroom niet door en voel je je op z'n minst niet prettig.
Heb je naast de ademtherapie ook andere hulp gevraagd? Een stappenplan oid kan handig zijn
Inderdaad, de angst begon toen ik thuis kwam en de volgende dag dat ik last kreeg van hyperventilatie. Ik wist niet wat me overkwam en sindsdien heb ik mijn klachten eigenlijk. Ik heb zelf het idee dat door mijn ademhaling de angst in stand blijft, aangezien ik continue bezig ben met mijn ademhaling. Ook in situaties die ik als stressvol ervaar veranderd mijn ademhaling naar een niet prettige toestand.
Daarom denk ik zelf dat ik weer de goede kant op ga als ik weer normaal kan ademhalen en ook weet hoe ik moet ademen in stress situaties. Andere therapie heb ik niet om gevraagd eigenlijk, ik heb de dokter verteld dat ik last heb van angst en dat ik nog steeds moeite heb met ademhalen. (ik was er al eerder geweest)
Hij heeft mij vervolgens doorverwezen naar deze ademtherapeut.
Het is even afwachten of de cognitieve gedragspeut en ik met elkaar gaan werken, want vanmorgen had ik in ieder geval geen klik... Erg hoog rudolf steiner gehalte, en dat is prima, maar niet mijn ding!
De sertraline wordt per direct stopgezet, en ik ga aan de fluoxetine! 20mg per dag, en afwachten hoe dat werkt, Dit is het laatste middel dat ik probeer, anders ga ik terug aan de paroxetine.
(dit zei de psych zelf gelukkig, al had ik het ook wel zo in mijn hoofd)
En nu lekker op de bank, ik vind therapie altijd wel vermoeiend!
Jammer dat het nog niet zo klikte met die cognitieve gedragstherapeut. Goed om nog een keer aan te zien, maar klik is toch wel erg prettig!
Op de bank heb je verdient! Succes!
Ik sta op de wachtlijst bij degene die ook de intake gedaan en diagnose heeft gesteld voor cognitieve therapie. Ik ben benieuwd, heb het al veel gehad en niet echt het idee dat ik er wat mee kon, maar ik heb in elk geval wel een prettig gevoel bij die psychologe, dus we zullen zien of dat de goede weg is...
Een goed gevoel bij de psychologe is altijd stap 1 vind ikquote:
Fijn dat er een plan is mbt de medicatie, wat ook is zoals jij het in je hoofd had!
Jammer dat het nog niet zo klikte met die cognitieve gedragstherapeut. Goed om nog een keer aan te zien, maar klik is toch wel erg prettig!
Op de bank heb je verdient! Succes!
Ik sta op de wachtlijst bij degene die ook de intake gedaan en diagnose heeft gesteld voor cognitieve therapie. Ik ben benieuwd, heb het al veel gehad en niet echt het idee dat ik er wat mee kon, maar ik heb in elk geval wel een prettig gevoel bij die psychologe, dus we zullen zien of dat de goede weg is...
Ik kijk het nog even aan met die van mij, Ik wil het wel een eerlijke kans geven, maar als zij zo blijft zweven dan weet ik wel dat ik daar snel klaar mee ben... Ik weet dat ik op mijn valkuilen moet letten maar zodra iemand begint met "kruip in je gevoel" dan kan ik niet meer serieus reageren
. Niet te zweverig idd.Ik kan helemaaal niet tegen zweverige types. Haha.quote:
Hihihi, ik denk ook niet dat dat mijn manier zou zijn
Ik ook niet.quote:
[..]
Ik kan helemaaal niet tegen zweverige types. Haha.
Dan moet ik eerst weten wat dat probleem is natuurlijk.quote:
dan snappen jullie mijn 'probleem'
Edit: ok, blijkbaar iets met een zweverige psychologe... Bij zo iemand zou ik gelijk weggaan.
[ Bericht 9% gewijzigd door Little_Dolls op 28-02-2013 19:53:56 ]
*zweef zweef*Psychologe heeft vage kledij aan die te groot is met een ander vaag hangertje en haar tot aan de ellebogen?quote:
Ik vertelde vriend over haar,die is ook niet verbaasd als ik niet terug zou gaan!
Wat fijn gewoonmezelf dat je andere meds hebt nu! Hopelijk gaat het voor je werken. En zweverige psychologen... Ik had er ook ooit zo een, en heb t 2,5 gesprek gegeven. Maar waarom heb je een nieuwe eigenlijk (of is het een extra??)
En KT: als je je nou afvroeg wie er nog meer sertraline slikt: that's me
Hoe gaat het trouwens met jou nu?En dan ga ik morgen de rest lezen
Dat trek ik niet...
Nyota, deze is eigenlijk voor erbij, mn psychiatr is er voor de pillen en loog voor de gesprekken
Ik heb zelf last (gehad) van sombere perioden (wil het geen depressie noemen) en ik merk dan dat wanneer ik heel weinig slaap (slaapdeprivatie) mijn humeur en energieniveau juist omhoog gaan. Hoewel ik op zulke dagen dan wel moeilijk mijn bed uit kom en traag op gang kom, maar daar zet ik me tegenwoordig redelijk goed overheen.
Nou heb ik wel eens gelezen dat slaapdeprivatie inderdaad een positief effect kan hebben op depressie. Iemand hier daar ook ervaring mee?
Nope, je moet juist uit bed komen.quote:
Ik dacht juist dat je met een depressie genoeg slaap moet houden...
Hangt er vanaf denk ik. Je hebt mensen met depressie die juist weinig slapen en je hebt die ineens meer dan 12 uur slapen of de hele dag op bed liggen. Meer dan 9 uur heb je echt niet nodig.quote:
Ik dacht juist dat je met een depressie genoeg slaap moet houden...
Maar ik lees nu dat het bij behandeling van depressie om algehele slaaponthouding gaat (van een nacht of wat). Bij mij is het meer slaapreductie dan; ik heb nu 4 dagen lang elke dag gemiddeld 6 uur geslapen.
Lig hier helemaal dubbelquote:
Niet slapen geeft een speed effect! Weet er alles vanquote:
Hoi, even een vraagje...
Ik heb zelf last (gehad) van sombere perioden (wil het geen depressie noemen) en ik merk dan dat wanneer ik heel weinig slaap (slaapdeprivatie) mijn humeur en energieniveau juist omhoog gaan. Hoewel ik op zulke dagen dan wel moeilijk mijn bed uit kom en traag op gang kom, maar daar zet ik me tegenwoordig redelijk goed overheen.
Nou heb ik wel eens gelezen dat slaapdeprivatie inderdaad een positief effect kan hebben op depressie. Iemand hier daar ook ervaring mee?
Hoe wil je ooit een compleet, heel en gezond mens zijn als je niet 1 bent met je emotie? Als je jezelf ziet als iemand die los staat van zijn gevoel/emotie en daarbij dat je gevoel/emotie iets is waar je controle over moet hebben dan ga je een leven van lijden tegemoet.quote:
Het is heel makkelijk om te roepen ''zweverig!!'' maar misschien zouden de mensen die dat doen zich eerst af moeten vragen is of niet een argument is om niet echt te hoeven gaan voelen wat je voelt, omdat daar angst voor is of omdat je dat hebt afgeleerd door alle keren dat je een heftig gevoel had en er niemand zich om je bekommerde.
Dwangmatig gedrag, depressies, verslavingen, woede, het bijltje erbij neer gooien; allemaal manieren om niet echt te hoeven voelen wat je voelt, te vechten tegen je gevoel, en wat leveren die dingen je uiteindelijk op? Als je eigenlijk van jezelf niet mag voelen wat je voelt, hoe kun je dan vrij zijn? Dat is toch niet mogelijk?
Misschien wat meer jezelf afvragen wanneer en vooral ook waarom je tegen jezelf gezegd hebt ''nu ga/wil/zal ik nooit meer voelen wat ik voel''. Dat geeft wellicht een stuk minder gevoel van zelfgenoegzaamheid dan iemand 'belachelijk' maken maar wie weet leer je nog eens iets over jezelf.
Ik heb geen probleem met emoties en ook niet met de mijne, ik kan prima verklaren hoe ik mij voel en vaak ook nog waarom! Zonder er een oordeel aan te plakken, ik ben boos, nou prima, maar daar hoef ik niet in te duiken... En er al helemaal niet 'een' mee te worden.
En ja ik voel teleurstelling, ik weet waar het vandaan komt en weet ook dat ik er zelf niks aan kan veranderen. Daar hoef ik niet in te duiken..
Nogmaals het zal best werken voor mensen maar niet voor mij, zelfde idee met homeopathie en naaldenprikkers! Ik geloof dat ik zelf de sleutel ben tot verbetering, daarvoor hoef ik mij niet als.speldenkussen te laten gebruiken.
En om het verhaal compleet te maken: ik heb haar laten weten de therapie niet door te willen zetten.
Als t nodig is benader ik zelf mijn oude loog wel.
[ Bericht 16% gewijzigd door gewoonmezelf87 op 01-03-2013 18:55:06 ]
Het was meer algemeen bedoeld. Soms klinken posts (niet van jou) hier ''ik wil vrij en gelukkig zijn én ik wil niet voelen wat ik voel''. Dat gaat dan niet lukken natuurlijk en dat klinkt meer als een ''ik wil van mezelf af'' dan een ''ik wil mezelf helen''.quote:
Sorry hoor maar je maakt nogal wat vooronderstellingen zeg!
Ik heb geen probleem met emoties en ook niet met de mijne, ik kan prima verklaren hoe ik mij voel en vaak ook nog waarom! Zonder er een oordeel aan te plakken, ik ben boos, nou prima, maar daar hoef ik niet in te duiken... En er al helemaal niet 'een' mee te worden.
En ja ik voel teleurstelling, ik weet waar het vandaan komt en weet ook dat ik er zelf niks aan kan veranderen. Daar hoef ik niet in te duiken..
Nogmaals het zal best werken voor mensen maar niet voor mij, zelfde idee met homeopathie en naaldenprikkers! Ik geloof dat ik zelf de sleutel ben tot verbetering, daarvoor hoef ik mij niet als.speldenkussen te laten gebruiken.
En om het verhaal compleet te maken: ik heb haar laten weten de therapie niet door te willen zetten.
Als t nodig is benader ik zelf mijn oude loog wel.
Als jij zegt ''ik voel teleurstelling, ik weet waar het vandaan komt en weet ook dat ik er zelf niks aan kan veranderen'' en ''zonder er een oordeel aan te plakken, ik ben boos, nou prima'' dan ben je er volgens mij al 1 mee; je voelt het en laat het er zijn. Er niet 1 mee zijn zou volgens mij betekenen dat je vind dat het er niet zou mogen/moeten zijn en vervolgens iets onderneemt/bedenkt om de strijd met een gevoel aan te gaan.
Als een therapeut je niet aanspreekt, om wat voor reden dan ook, dan is het best er niet mee in zee te gaan, wat dat betreft een juiste actie lijkt me
Daarnaast is het, in mijn ogen, vandaag de dag nogal een grote kwaal in onze maatschappij dat hoe men met hun gevoel omgaan, of juist het gebrek daaraan, ook de norm is waarop ze hun medemens benaderen; geen ruimte voor hun eigen gevoel en daarmee ook niet voor dat van een ander. Dat kan nogal vervelende situaties opleveren.
Ik uit het soms zelf alleen liever niet. Sentimenteel gedoe vind ik niks.
Maar gevoel is niet perse sentimenteel hequote:
Oh ik heb genoeg tijd voor andermans gevoelens.
Ik uit het soms zelf alleen liever niet. Sentimenteel gedoe vind ik niks.
Als ik boos ben is daar weinig sentimenteels aan.. Hooguit voor de ander
Tis voor mij sentimenteel als iemand uit het niets zo wilt praten over gevoelens...quote:
[..]
Maar gevoel is niet perse sentimenteel he
Als ik boos ben is daar weinig sentimenteels aan.. Hooguit voor de ander
Flikker op
Helemaal mee eens!quote:
Sorry hoor maar je maakt nogal wat vooronderstellingen zeg!
Ik heb geen probleem met emoties en ook niet met de mijne, ik kan prima verklaren hoe ik mij voel en vaak ook nog waarom! Zonder er een oordeel aan te plakken, ik ben boos, nou prima, maar daar hoef ik niet in te duiken... En er al helemaal niet 'een' mee te worden.
En ja ik voel teleurstelling, ik weet waar het vandaan komt en weet ook dat ik er zelf niks aan kan veranderen. Daar hoef ik niet in te duiken..
Nogmaals het zal best werken voor mensen maar niet voor mij, zelfde idee met homeopathie en naaldenprikkers! Ik geloof dat ik zelf de sleutel ben tot verbetering, daarvoor hoef ik mij niet als.speldenkussen te laten gebruiken.
En om het verhaal compleet te maken: ik heb haar laten weten de therapie niet door te willen zetten.
Als t nodig is benader ik zelf mijn oude loog wel.
Zal wat worden als ik de hele dag maar zweverig mee ga in al mijn gevoelens en er aan overgeef. Gebeurd er helemaal niks meer op een dag.Trouwens naar mijn mening maak ik helemaal niemand belachelijk alleen misschien mijzelf maar dat moet ik zelf weten.quote:
[..]
Misschien wat meer jezelf afvragen wanneer en vooral ook waarom je tegen jezelf gezegd hebt ''nu ga/wil/zal ik nooit meer voelen wat ik voel''. Dat geeft wellicht een stuk minder gevoel van zelfgenoegzaamheid dan iemand 'belachelijk' maken maar wie weet leer je nog eens iets over jezelf.
Vandaag wel weer verhelderende therapie gehad, hopelijk kan ik er in de praktijk ook wat mee, al is dat vast een kwestie van oefening baart kunst...
Fijn dat de therapie goed ging! Nuttige handvaten gekregen?quote:
Goed om een knoop te hebben doorgehakt mbt die therapeute gewoonmezelf!
Vandaag wel weer verhelderende therapie gehad, hopelijk kan ik er in de praktijk ook wat mee, al is dat vast een kwestie van oefening baart kunst...
moooooiiiquote:
[..]
Hoe wil je ooit een compleet, heel en gezond mens zijn als je niet 1 bent met je emotie? Als je jezelf ziet als iemand die los staat van zijn gevoel/emotie en daarbij dat je gevoel/emotie iets is waar je controle over moet hebben dan ga je een leven van lijden tegemoet.
Het is heel makkelijk om te roepen ''zweverig!!'' maar misschien zouden de mensen die dat doen zich eerst af moeten vragen is of niet een argument is om niet echt te hoeven gaan voelen wat je voelt, omdat daar angst voor is of omdat je dat hebt afgeleerd door alle keren dat je een heftig gevoel had en er niemand zich om je bekommerde.
Dwangmatig gedrag, depressies, verslavingen, woede, het bijltje erbij neer gooien; allemaal manieren om niet echt te hoeven voelen wat je voelt, te vechten tegen je gevoel, en wat leveren die dingen je uiteindelijk op? Als je eigenlijk van jezelf niet mag voelen wat je voelt, hoe kun je dan vrij zijn? Dat is toch niet mogelijk?
Misschien wat meer jezelf afvragen wanneer en vooral ook waarom je tegen jezelf gezegd hebt ''nu ga/wil/zal ik nooit meer voelen wat ik voel''. Dat geeft wellicht een stuk minder gevoel van zelfgenoegzaamheid dan iemand 'belachelijk' maken maar wie weet leer je nog eens iets over jezelf.
en duidelijkAls ik me "een" zou gaan voelen met mijn emoties, dán had ik pas het bijltje er bij neergelegd en mijzelf opgeknoopt aan de hoogste boom.
yup.quote:
Hoi, even een vraagje...
Ik heb zelf last (gehad) van sombere perioden (wil het geen depressie noemen) en ik merk dan dat wanneer ik heel weinig slaap (slaapdeprivatie) mijn humeur en energieniveau juist omhoog gaan. Hoewel ik op zulke dagen dan wel moeilijk mijn bed uit kom en traag op gang kom, maar daar zet ik me tegenwoordig redelijk goed overheen.
Nou heb ik wel eens gelezen dat slaapdeprivatie inderdaad een positief effect kan hebben op depressie. Iemand hier daar ook ervaring mee?
Maar het is maar een tijdelijk effect. Als je weer gewoon/veel slaapt zakt ook je humeur weer. Toch kan het soms wel net dat zetje geven om weer de goede kant op te gaan.
quote:
Jezus.
Als ik me "een" zou gaan voelen met mijn emoties, dán had ik pas het bijltje er bij neergelegd en mijzelf opgeknoopt aan de hoogste boom.
quote:
Jezus.
Als ik me "een" zou gaan voelen met mijn emoties, dán had ik pas het bijltje er bij neergelegd en mijzelf opgeknoopt aan de hoogste boom.
Ik denk het wel, nu de kunst om er ook wat mee te doen/kunnen...quote:
[..]
Fijn dat de therapie goed ging! Nuttige handvaten gekregen?
Was dit een uitspraak voor of na zijn alcoholprobleem.....quote:
En natuurlijk is het zo dat je niet kan wegrennen voor je emoties en dat het handiger als je ze onder ogen ziet. Maar om dat nu te beschreven door een te worden met je emoties, nee, ik prefereer toch ook liever een andere omschrijving moet ik zeggen.
En soms klikt het gewoon niet met iemand: dat hangt echt niet alleen af van 1 uitspraak.
Bestaat er in jouw hoofd het woord ''geen zin'' uberhaupt wel? Want je lijkt altijd te leven volgens het motto wat je ''wilt'' in het grote plaatje....
''Geen zin'' als in ''ik heb geen zin om Glee te kijken'', ''ik heb geen zin in om naar de kerk te gaan'' of ''ik heb geen zin om chinees te leren''? Dat soort geen zin in dingen bestaan voor mij zeker, bepaalde dingen spreken me aan, anderen dingen weer niet, dat zal voor iedereen zo zijn.quote:
Ik vraag me af bij die aanpak van canillas...
Bestaat er in jouw hoofd het woord ''geen zin'' uberhaupt wel? Want je lijkt altijd te leven volgens het motto wat je ''wilt'' in het grote plaatje....
Ik vind het passend dat je schrijft ''bestaat er in jouw hoofd'' want ''geen zin'' als in ''ik heb geen zin om mezelf te zijn'' ''ik heb geen zin om goed voor mezelf te zorgen'' ''ik heb geen zin om om het goed te hebben'' zijn dingen die alleen in je hoofd bestaan, geconditioneerde reacties op je bestaan, gevormd uit verzet, negativiteit en frustraties.
Niet willen en geen zin zoals hierboven beschreven vind je maar op 1 plek in dat is in negatieve gedachten, het bestaat letterlijk nergens anders.
Zitten met al je ellende en je kutgedachten en je klotegevoel.
Geef het de r u i m t e. Zodat die opgekropte energie de vrijheid krijgt om te gaan.
Je bent veel groter dan je denkt.
Je bent niet je gedachtes. Gedachtes teren op de aandacht die jij ze geeft.
Al die ellende vindt z'n oorsprong in de identificatie met scenario's in je hoofd. Scenario's. Niet bestaand. Een ongefundeerde angst, dus. Niets om bang voor te zijn, dus.
Laat je niet gek maken door je op hol geslagen hoofd. Ga die 'confrontatie' aan.
Tem dat ding. En zie voor jezelf dat je er los van staat, en altijd hebt gestaan.
( Werkt veel beter dan alles alsmaar onderdrukken met een of ander kutpilletje.
Spreek uit ervaring. )
Ok maar die vorm van geen zin om naar de kerk te gaan kan ik ook hebben met andere dingen... En dan niks uitvoeren.quote:
[..]
''Geen zin'' als in ''ik heb geen zin om Glee te kijken'', ''ik heb geen zin in om naar de kerk te gaan'' of ''ik heb geen zin om chinees te leren''? Dat soort geen zin in dingen bestaan voor mij zeker, bepaalde dingen spreken me aan, anderen dingen weer niet, dat zal voor iedereen zo zijn.
Waarom is ''geen zin om voor jezelf te zorgen'' anders dan ''geen zin om naar de kerk te gaan'' ?
Omdat het, op wat voor manier dan ook, niet willen zijn/ervaren van wie je bent duidt op een illusie van gescheidenheid; is er in die gedachtengang (en meer dan gedachten zijn het niet, je identificeert je er 'alleen maar' mee) kennelijk een ik die je bent, die er gewoon is zoals ie is altijd en een ik (het ego, in je hoofd) die die ik niet wil zijn en heeft daar 'argumenten' (lees; meer geconditioneerde gedachten) voor.quote:
Ok maar die vorm van geen zin om naar de kerk te gaan kan ik ook hebben met andere dingen... En dan niks uitvoeren.
Waarom is ''geen zin om voor jezelf te zorgen'' anders dan ''geen zin om naar de kerk te gaan'' ?
Heb je eten nodig om gezond te zijn, om jezelf te voeden?quote:
Nee, ik heb soms geen zin om enige moeite te doen om te gaan eten ofzo... Waarom is dat anders dan geen zin hebben om naar de kerk te gaan?
Heb je de kerk daarvoor nodig?
Wat is het verschil vraag je? Vraag jezelf eens af in welke verschillende behoefte ze voorzien.
Ja, er zijn ook wel argumenten om gewoon tegen je zin in te gaan eten, neemt niet weg dat ik soms helemaal geen zin heb om te gaan eten?quote:
[..]
Heb je eten nodig om gezond te zijn, om jezelf te voeden?
Heb je de kerk daarvoor nodig?
Wat is het verschil vraag je? Vraag jezelf eens af in welke verschillende behoefte ze voorzien.
Weetje.. Het is zo enorm onnatuurlijk dat dit soort dingen gewoon moeite kosten.
ooit een psychose gehad? Probeer dan jezelf maar eens niet gek te laten maken door de scenario's in je hoofd.quote:
Meditatie, mensen. Me-di-ta-tie.
Zitten met al je ellende en je kutgedachten en je klotegevoel.
Geef het de r u i m t e. Zodat die opgekropte energie de vrijheid krijgt om te gaan.
Je bent veel groter dan je denkt.
Je bent niet je gedachtes. Gedachtes teren op de aandacht die jij ze geeft.
Al die ellende vindt z'n oorsprong in de identificatie met scenario's in je hoofd. Scenario's. Niet bestaand. Een ongefundeerde angst, dus. Niets om bang voor te zijn, dus.
Laat je niet gek maken door je op hol geslagen hoofd. Ga die 'confrontatie' aan.
Tem dat ding. En zie voor jezelf dat je er los van staat, en altijd hebt gestaan.
( Werkt veel beter dan alles alsmaar onderdrukken met een of ander kutpilletje.
Spreek uit ervaring. )
Lang leve het pilletje om dan weer "jezelf' te worden.
Jouw negatieve dingen wil jezelf niet zijn, terwijl jij, als levende persoon die je bent, eten nodig hebt; je negatieve denken wil zelf dat eten niet aan je echte ik geven.quote:
Ja, er zijn ook wel argumenten om gewoon tegen je zin in te gaan eten, neemt niet weg dat ik soms helemaal geen zin heb om te gaan eten?
Je gelooft in de geen zin omdat je gelooft wat er in je hoofd zit.
Precies! Je slaat zo hard de spijker op z'n kop; het meegaan in je het negatieve denken, het niet willen en het verzetten is het onnatuurlijke, het is het meest en enige onnatuurlijke wat er is. Probleem is dat jij je daarmee identificeert.quote:Weetje.. Het is zo enorm onnatuurlijk dat dit soort dingen gewoon moeite kosten.
Wie luistert er voortdurend en onafgebroken met die oren?
Wie voelt? Wie ruikt? Wie proeft er onafgebroken elke ervaring?
Wie ziet voortdurend al die gedachtes? Wie is het die zich bewust is van de angst die ermee gepaard gaat?
Wrik jezelf los van alles. Jij komt eerst. De rest volgt. Reclaim je vrijheid.
Tis geen negatief denken... Tis diezelfde ''niet zin'' als ''geen zin om naar de kerk te gaan''quote:
[..]
Jouw negatieve dingen wil jezelf niet zijn, terwijl jij, als levende persoon die je bent, eten nodig hebt; je negatieve denken wil zelf dat eten niet aan je echte ik geven.
Je gelooft in de geen zin omdat je gelooft wat er in je hoofd zit.
[..]
Precies! Je slaat zo hard de spijker op z'n kop; het meegaan in je het negatieve denken, het niet willen en het verzetten is het onnatuurlijke, het is het meest en enige onnatuurlijke wat er is. Probleem is dat jij je daarmee identificeert.
Ik heb me er een tijdje niet tegen verzet, en toen at ik gewoon heel veel niet.
quote:
[..]
ooit een psychose gehad? Probeer dan jezelf maar eens niet gek te laten maken door de scenario's in je hoofd.
Lang leve het pilletje om dan weer "jezelf' te worden.
Meditatie is ook weer zoiets wat niet aan mij besteed is, meerdere keren geprobeerd maar ik krijg of de slappe lach of ik ga automatisch aan andere dingen denken..
MediTatie NEE
MediCatie JA, iig voor mij! Ik hou van mijn man en vrienden en familie maar zonder n pillen maak ik meer kapot dan mij lief is..
Het lijkt mij ook wel fijn als mensen accepteren en begrijpen dat er ook mensen zijn met beide voeten in beton gemetseld zijn, en zich niet kunnen vinden in de.alternatieve sector! En nog leuker zou ik het vinden als er niet geprobeerd wordt om zweverigheid door mn strot te douwen...
''ik wil niet eten'' is niet negatief? Jij wilt iets waarvan je rationeel gezien weet dat je het nodig hebt om te leven niet hebben, dat is niet negatief? Denk aub even na over wat je nu zegt.quote:
Tis geen negatief denken... Tis diezelfde ''niet zin'' als ''geen zin om naar de kerk te gaan''
Ik heb me er een tijdje niet tegen verzet, en toen at ik gewoon heel veel niet.
Je eten is niet het probleem; je probleem is hoe je in het leven staat met een gebrek aan levenslust als gevolg; gebrek aan levenslust vertaald zich naar gebrek aan eetlust of aan liefdeslust of wat dan ook.
Die gedachte kwam niet eens bewust naar boven.. Ik liet het lekker aan me voorbij gaan allemaal.quote:
[..]
''ik wil niet eten'' is niet negatief? Jij wilt iets waarvan je rationeel gezien weet dat je het nodig hebt om te leven niet hebben, dat is niet negatief? Denk aub even na over wat je nu zegt.
Je eten is niet het probleem; je probleem is hoe je in het leven staat met een gebrek aan levenslust als gevolg; gebrek aan levenslust vertaald zich naar gebrek aan eetlust of aan liefdeslust of wat dan ook.
Daarom is bewustwording zo belangrijk; des te minder kans dat iets in je onbewuste bepaald wat er gebeurd ipv jij.quote:
Die gedachte kwam niet eens bewust naar boven.. Ik liet het lekker aan me voorbij gaan allemaal.
Kost het minste energie toch, om gewoon lekker niks te doen.quote:
[..]
Daarom is bewustwording zo belangrijk; des te minder kans dat iets in je onbewuste bepaald wat er gebeurd ipv jij.
Om energie te krijgen moet je energie geven, dat zal iedereen die begint met regelmatig sporten en dat volhoudt beamen.quote:
Kost het minste energie toch, om gewoon lekker niks te doen.
Dat kan je doen als je dat gebrek de schuld wel geven van hoe jij in het leven staat, wat niet bestaat; je levenslust is direct afhankelijk van hoe je in het leven staat.quote:
Gebrek aan levenslust kan je overigens ook als oorzaak zien dat ik negatief in het leven sta.
Probeer jezelf toch niet zo in de maling te nemen jongen.
Ik sport regelmatig.quote:
[..]
Om energie te krijgen moet je energie geven, dat zal iedereen die begint met regelmatig sporten en dat volhoudt beamen.
Goede vragenquote:
Wie kijkt er voortdurend en onafgebroken door die ogen?
Wie luistert er voortdurend en onafgebroken met die oren?
Wie voelt? Wie ruikt? Wie proeft er onafgebroken elke ervaring?
Wie ziet voortdurend al die gedachtes? Wie is het die zich bewust is van de angst die ermee gepaard gaat?
Wrik jezelf los van alles. Jij komt eerst. De rest volgt. Reclaim je vrijheid.
Hoe jij in het leven staat is geen knop die je om kan zetten, dat is iets wat onderhevig is aan een hoop variabelen, en een van de grootste lijkt mij levenslust.quote:
[..]
Dat kan je doen als je dat gebrek de schuld wel geven van hoe jij in het leven staat, wat niet bestaat; je levenslust is direct afhankelijk van hoe je in het leven staat.
Probeer jezelf toch niet zo in de maling te nemen jongen.
Ik doe ook niet mee met de zweeftevenclubquote:
[..]
Meditatie is ook weer zoiets wat niet aan mij besteed is, meerdere keren geprobeerd maar ik krijg of de slappe lach of ik ga automatisch aan andere dingen denken..
MediTatie NEE
MediCatie JA, iig voor mij! Ik hou van mijn man en vrienden en familie maar zonder n pillen maak ik meer kapot dan mij lief is..
Het lijkt mij ook wel fijn als mensen accepteren en begrijpen dat er ook mensen zijn met beide voeten in beton gemetseld zijn, en zich niet kunnen vinden in de.alternatieve sector! En nog leuker zou ik het vinden als er niet geprobeerd wordt om zweverigheid door mn strot te douwen...
dat kutpilletje heeft mij beter geholpen dan enig ander bullshit meditatie gedoe. ik heb het zeker uitgeprobeerd, en stond er ook open voor, maar mijn medicatie werkt 24/7, meditatie alleen voor een klein moment.quote:
Meditatie, mensen. Me-di-ta-tie.
Zitten met al je ellende en je kutgedachten en je klotegevoel.
Geef het de r u i m t e. Zodat die opgekropte energie de vrijheid krijgt om te gaan.
Je bent veel groter dan je denkt.
Je bent niet je gedachtes. Gedachtes teren op de aandacht die jij ze geeft.
Al die ellende vindt z'n oorsprong in de identificatie met scenario's in je hoofd. Scenario's. Niet bestaand. Een ongefundeerde angst, dus. Niets om bang voor te zijn, dus.
Laat je niet gek maken door je op hol geslagen hoofd. Ga die 'confrontatie' aan.
Tem dat ding. En zie voor jezelf dat je er los van staat, en altijd hebt gestaan.
( Werkt veel beter dan alles alsmaar onderdrukken met een of ander kutpilletje.
Spreek uit ervaring. )
en door medicatie was ik eindelijk verlost van angsten
Als er 1 knop is om om te zetten dan is dat stoppen met geloven in je gedachten, het verzet tegen het leven laten varen weer in de flow komen. Als je dat doet dan kan er niet anders dan genoeg levenslust zijn want dat is wat je bent.quote:
Hoe jij in het leven staat is geen knop die je om kan zetten, dat is iets wat onderhevig is aan een hoop variabelen, en een van de grootste lijkt mij levenslust.
Je levenslust is er, altijd en onveranderd, vanaf dat je een zaadje was tot je sterft, probleem is dat je die niet kan ervaren wanneer je zo in je hoofd/denken/gedachtes vast zit. Je bent dan niet aanwezig genoeg om er contact mee te maken.
Het idee dat je wil geloven dat je afhankelijk bent van hoeveel levenslust je ervaart ipv dat je inziet dat dat iets is wat je zelf vrij moet maken is nogal zorgelijk omdat je je daarmee in een slachtofferpositie plaatst.
Nogmaals : Wel eens een psychose gehad?quote:
Wie kijkt er voortdurend en onafgebroken door die ogen?
Wie luistert er voortdurend en onafgebroken met die oren?
Wie voelt? Wie ruikt? Wie proeft er onafgebroken elke ervaring?
Wie ziet voortdurend al die gedachtes? Wie is het die zich bewust is van de angst die ermee gepaard gaat?
Wrik jezelf los van alles. Jij komt eerst. De rest volgt. Reclaim je vrijheid.
Dit is geen psychose topic, was dat wel zo dan was dat vragenlijstje hier inderdaad niet op z'n plaats geweest (vind ik). Voor angst/depressie dan weer wel.quote:
Nogmaals : Wel eens een psychose gehad?
angsten /depressies en daaruit volgende psychoses kunnen wel degelijk met elkaar te maken hebben.quote:
[..]
Dit is geen psychose topic, was dat wel zo dan was dat vragenlijstje hier inderdaad niet op z'n plaats geweest (vind ik). Voor angst/depressie dan weer wel.
Dat zonder twijfel, ik doelde op meer op het wanneer welke vragen te stellen, wat wanneer past.quote:
angsten /depressies en daaruit volgende psychoses kunnen wel degelijk met elkaar te maken hebben.
Alsof ik al heel mijn leven depressief ben Canillas? Komop zeg.... Het leven boeit me vrij weinig.. Ik doe gewoon dingen en soms vind ik dingen leuk om te doen, thats it.quote:
[..]
Als er 1 knop is om om te zetten dan is dat stoppen met geloven in je gedachten, het verzet tegen het leven laten varen weer in de flow komen. Als je dat doet dan kan er niet anders dan genoeg levenslust zijn want dat is wat je bent.
Je levenslust is er, altijd en onveranderd, vanaf dat je een zaadje was tot je sterft, probleem is dat je die niet kan ervaren wanneer je zo in je hoofd/denken/gedachtes vast zit. Je bent dan niet aanwezig genoeg om er contact mee te maken.
Het idee dat je wil geloven dat je afhankelijk bent van hoeveel levenslust je ervaart ipv dat je inziet dat dat iets is wat je zelf vrij moet maken is nogal zorgelijk omdat je je daarmee in een slachtofferpositie plaatst.
Neehee om energie te krijgen moet je slapen!!quote:
[..]
Om energie te krijgen moet je energie geven, dat zal iedereen die begint met regelmatig sporten en dat volhoudt beamen.
En ff, prima dat jij t voor jezelf allemaal weet maar dat wil niet zeggen dat je dat ala jehova moet gaan verkondigen!
Ik lees hier graag hoe t met mn medemens met tegenslag gaat maar dat geblaat begint mij aardig de strot uit te hangen!
Soms willen mensen ook gewoon even zeggen dat ze een kutdag hebben ipv dat er gelijk een oordeel aan geplakt wordt! Want dat is wat jij (bewust/onbewust)doet!
En dus lees ik steeds minder mee, en ik vermoedt dat dit voor meer mensen zo is want die zie ik ook niet veel meer.
En ja dat is ook een emotie en daar voel ik mij 1 mee.
Dat jj mensen advies wil geven is helemaal top, maar misschien een eigen topic??
quote:
[..]
Ik doe ook niet mee met de zweeftevenclub
Pilletje dan maar
Als je bewust niet slaapt of als je niet in slaap kan komen? Want dat laatste heeft dan misschien meer met manie te maken.quote:
[..]
Niet slapen geeft een speed effect! Weet er alles van
Pilletjes hebben in sommige gevallen vast hun nut. Dat zal ik niet tegenspreken.quote:
[..]
Nogmaals : Wel eens een psychose gehad?
Maar daarmee is niet gezegd dat een hoop mensen die antidepressiva slikken met meditatie niet geholpen kunnen worden.
En het een sluit het ander ook niet uit, natuurlijk.
Als je aan de antidepressiva zit kun je daarnaast ook mediteren.
Het is een beetje jammer dat meditatie door veel mensen nog steeds wordt afgedaan als zweverig.
Er zijn inmiddels genoeg onderzoeken waaruit duidelijk naar voren komt dat meditatie werkt.
Je kan werkelijk je gedachtepatronen doorbreken, en ( jezelf ) veranderen.
Dus verhalen van mensen die na jaren lijden de strijd met hun depressie opgaven en zich er daarmee van bevrijden en weer gingen leven zouden genegeerd moeten worden? Dat 'filosofisch geneuzel' noemen?quote:Op zondag 3 maart 2013 01:53 schreef Re het volgende:
tyfus zeg, depressie is niet iets wat je met wat filosofisch geneuzel kan oplossen, en om het zo te bagatelliseren zoals canillas is eigenlijk ronduit een klapin het gezicht voor mensen met een klinische depressie. En nee dat los je niet op door een suf riedeltje als mantra over het hele forum uit te kostsen.
Zei het al in het feedback topic dat ik hier weg blijf, wil niemand tot 'last' zijn, kan me alleen herinneren dat deze reeks ooit eens dicht was omdat de moderators vonden dat het teveel een plek was waar men elkaars ongelukkig zijn aanmoedigde maar het hebben over een mogelijke oplossing is dan ook niet goed? :S
Ik zal me er verder buiten houden en wens iedereen die het nodig heeft beterschap.
In de zin van niet in slaap kunnen komen en dan maanden maar 2-3 uur per nacht slapen.quote:
[..]
Als je bewust niet slaapt of als je niet in slaap kan komen? Want dat laatste heeft dan misschien meer met manie te maken.
Oh dat geloof ik wel dat meditatie een toevoeging kan zijn om rust te krijgen, maar ik denk niet dat het voor iedereen geld en de oplossing is van alle problemen.quote:
[..]
Pilletjes hebben in sommige gevallen vast hun nut. Dat zal ik niet tegenspreken.
Maar daarmee is niet gezegd dat een hoop mensen die antidepressiva slikken met meditatie niet geholpen kunnen worden.
En het een sluit het ander ook niet uit, natuurlijk.
Als je aan de antidepressiva zit kun je daarnaast ook mediteren.
Het is een beetje jammer dat meditatie door veel mensen nog steeds wordt afgedaan als zweverig.
Er zijn inmiddels genoeg onderzoeken waaruit duidelijk naar voren komt dat meditatie werkt.
Je kan werkelijk je gedachtepatronen doorbreken, en ( jezelf ) veranderen.
Maar ik vind dat je het nu als iets brengt dat iedereen zou moeten doen...
Ik vind dat net als mensen die mij gaan vertellen dat ik god nodig heb om gelukkig te kunnen zijn... Fijn dat iemand anders daar zoveel steun bij ervaart, maar ik niet en dring dat dan ook niet aan me op.
Canillas, ik vind het jammer dat je eens in de zoveel tijd weer even komt verkondigen dat men gewoon niet zo negatief moet denken... als het zo simpel was....
Hopelijk komen de mensen die dit topic als steun ervaren, wel weer gewoon terug...
Dat is ook absoluut niet wat ik beweer, wat ik zeg is je bewust zijn van negatieve gedachten (of wat voor gedachten dan ook) maar je daar niet mee identificeren; het zijn maar gedachten, meer niet, je denkt ze niet eens zelf, ze zijn er gewoon. Het is/wordt een probleem wanneer je in je hoofd leeft, dat al je aandacht naar je denken gaat en je gelooft dat je die gedachten bent, dat je er iets aan/mee moet doen of dat ze iets te maken hebben met jou, je leven, of wat dan ook.quote:
Canillas, ik vind het jammer dat je eens in de zoveel tijd weer even komt verkondigen dat men gewoon niet zo negatief moet denken... als het zo simpel was....
Anyways, het was goed bedoeld.
Wil je hiermee zeggen dat depressie slechts gedachten zijn die je dusdanig zomaar kunt wegpoetsen of zo?quote:
[..]
Dat is ook absoluut niet wat ik beweer, wat ik zeg is je bewust zijn van negatieve gedachten (of wat voor gedachten dan ook) maar je daar niet mee identificeren; het zijn maar gedachten, meer niet, je denkt ze niet eens zelf, ze zijn er gewoon. Het is/wordt een probleem wanneer je in je hoofd leeft, dat al je aandacht naar je denken gaat en je gelooft dat je die gedachten bent, dat je er iets aan/mee moet doen of dat ze iets te maken hebben met jou, je leven, of wat dan ook.
Anyways, het was goed bedoeld.
Begrijp je post niet helemaal.
Ik snap hem nu ook niet meer, eerst dwing je mensen 1 te worden met hun gevoelens en nu moet je maar niet identificeren want dat maakt het erger. Spreek je jezelf nou niet tegen? Vertel eens heb je zelf weleens een depressie of angststoornis gehad?quote:
[..]
Dat is ook absoluut niet wat ik beweer, wat ik zeg is je bewust zijn van negatieve gedachten (of wat voor gedachten dan ook) maar je daar niet mee identificeren; het zijn maar gedachten, meer niet, je denkt ze niet eens zelf, ze zijn er gewoon. Het is/wordt een probleem wanneer je in je hoofd leeft, dat al je aandacht naar je denken gaat en je gelooft dat je die gedachten bent, dat je er iets aan/mee moet doen of dat ze iets te maken hebben met jou, je leven, of wat dan ook.
Anyways, het was goed bedoeld.
Nee, neem ze waar, accepteer dat ze er zijn en maar richt je op het hier en nu, de enige plek waar je je leven kunt leven. Op die manier verleg je je aandacht van het bezig zijn met negatieve gedachten (die je met die aandacht voedt, bevestigt en sterker maakt) naar wat je werkelijk wilt; je leven leven. Dan kan je met de tijd, want het is een proces, steeds meer zelf bepalen wat je doet ipv dat de gedachten (wat niet meer dan geconditioneerde impulsen zijn) dat bepalen. Zolang je gelooft dat die gedachten echt zijn, dat jij die gedachten bent, dat jij ze denkt zit je daarin vast.quote:
Wil je hiermee zeggen dat depressie slechts gedachten zijn die je dusdanig zomaar kunt wegpoetsen of zo?
Begrijp je post niet helemaal.
1 zijn met je gevoel (of hoe je het ook wel noemen) houdt niet meer in dan dat je je gevoel, wat dat ook is, de ruimte geeft om er te zijn zoals het is. Dat je niet meer strijd tegen je gevoel en je je aandacht, die niet meer op gaat aan die strijd, kan gebeuren voor in het hier en nu je leven leven.quote:
Ik snap hem nu ook niet meer, eerst dwing je mensen 1 te worden met hun gevoelens en nu moet je maar niet identificeren want dat maakt het erger. Spreek je jezelf nou niet tegen?
Dat gaat over gevoel, de post die jij qoute gaat over gedachtes, zijn 2 hele andere dingen he? Punt wat ze gemeen hebben is dat wanneer je ze de ruimte geeft om er gewoon te zijn zoals ze zijn, zonder verzet en zonder oordeel en je je aandacht verlegd naar waar je daadwerkelijk bent het gevecht ermee verdwijnt; die strijd heeft namelijk aandacht nodig om te bestaan.
Zeker.quote:Vertel eens heb je zelf weleens een depressie of angststoornis gehad?