Waarom snijden sommige mensen zich?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:02 schreef DeBassist het volgende:
misschien dat ze door de tijdelijke lichamelijke pijn de geestelijke pijn vergeten ?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:07 schreef Paul het volgende:
We zitten niet in ONZ hoor

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:09 schreef fantasielozenaam het volgende:
- omdat ze veel haat naar zichzelf toe voelen en zichzelf daarom pijn willen doen
- omdat ze veel geestelijke pijn hebben en dit willen verdoven door middel van lichamelijke pijn
- omdat ze aandacht willen vestigen op hun problemen

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:07 schreef Paul het volgende:
We zitten niet in ONZ hoor

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:12 schreef Keep_Walking het volgende:
er wordt in het algemeen gezegd dat het je helpt om je innerlijke pijn te vergeten. Dus als je depressed bent en je snijdt jezelf, dan ben je niet meer depressed.

Maar ik heb het zelf een tijdje geprobeerd en ik vind het bullshit. Het helpt met niks maar op een gegeven moment wordt je gewoon eraan verslaafd.

quote:

Waarom iemand overgaat tot zelfverwonding

Doel 1: Ontlading van spanning

In deze vorm zorgen stress, geestelijke overbelasting en terugkerende angsten ervoor dat de automutilant overgaat tot zelfverwondend gedrag om de geestelijke pijnen te verzachten en vervangen door een lichamelijke pijn. Na het toebrengen van letsel volgt een gevoel van ontlading en voldoening.

Doel 2: Uiting van woede of verzet

Deze tweede vorm is een uiterst vrouwelijk vorm voor het uiten van woede of verzet in een agressieve vorm. Terwijl dit gevoel meestal naar buiten wordt geuit, kan het ook geprojecteerd worden op de persoon zelf. De persoon in kwestie brengt zichzelf dan letsel toe om de frustratie te kunnen uiten, zonder daar anderen bij te hoeven betrekken. Deze woede kan gericht zijn op een ander persoon, een soort wrok die niet naar die persoon geuit kan worden, maar het kan ook een kwaadheid zijn op de persoon zelf wanneer deze in diens ogen onjuist of onvoldoende gehandeld heeft.

Doel 3: Boete doen, zelfbestraffing

Als verlengde van de vorige vorm, waarbij de persoon een woede koestert jegens zichzelf, is deze vorm veel voorkomend bij mensen die niets anders kunnen dan perfectionistisch handelen en een mindere vorm niet kunnen accepteren. Ook bij lichamelijk geweld kan de persoon terugvallen op deze vorm en het juist als een vorm van sentiment beschouwen, aangezien ze het lichamelijke geweld hebben ervaren als iets normaals en hier onbewust naar blijven verlangen. Daarnaast is het ook een manier om het lichaam, dat automutilanten vaak niet accepteren en zelfs haten te bestraffen alsof het een vijand is.

Doel 4: Vermindering van negatieve gevoelens

In deze vorm, wat overigens de meest samenhangende vorm met de andere versies is, probeert de automutilant negatieve gevoelens als leegte, onbestemde angst, spanning, depressie of woede te vergeten door de lichamelijke beschadiging als afleiding te gebruiken. In deze zin zijn de negatieve gevoelens te groot en ondragelijk genoeg, dat een lichamelijke vorm van pijn draaglijker en fijner is. Daarnaast is het ook een manier om dingen uit het verleden op te rakelen die voorheen verdrongen waren, omdat het omgekeerd eveneens gebeurt dat sommigen zichzelf verwonden als een manier om in een soort trance te raken, waardoor ze tijdelijk ontsnappen aan een bedreigende situatie of ervaring, zoals de herinnering aan een pijnlijk moment uit het verleden.

Doel 5: Doorbreken van vervreemding

Deze vijfde vorm is de meest voorkomende vorm bij jonge mensen die in de periode van de pubertijd in aanraking komen met hun eigen identiteit. Ook in het geval van het overlijden van een dierbare of suïcidale depressiviteit wordt deze vorm gebruikt om contact te maken tussen lichaam en geest en het besef te versterken een levend wezen te zijn. Door opzettelijk lichamelijke pijn te veroorzaken, kunnen mensen weer contact maken met het eigen lichaam en een reactie geven op een depersonalisatie of depressieve gevoelens. In tegenstelling tot zelfdoding is deze vorm een manier om bewust te blijven van het leven en wordt het gebruikt als een hulpmiddel om door moeilijke tijden heen te komen. Ook het zien, ruiken en proeven van het bloed geeft het besef een sterfelijk wezen te zijn.

Doel 6: Pijn verdragen als teken van macht en controle

Door zichzelf te verwonden voelt de persoon zich machtig aangezien hij of zij deze lichamelijke pijn kan hanteren en verdragen. Daarnaast is het een manier om ergens volledig macht over te hebben en alleen dat gevoel is al fijn. Bij deze vorm is de persoon vaak ook trots op het letsel en zal het dit vaak ook zien als een pronkstuk door het opzettelijk te versieren of door er mee te koop te lopen. Hij of zij krijgt het gevoel waardevol en machtig te zijn in vergelijking tot anderen die zichzelf zulk letsel niet zouden kunnen toebrengen. Vaak zie je dat deze vorm het meest voorkomend is bij mensen die in hun jeugd ernstig geestelijk vernederd zijn, zich hierdoor onzeker voelen en tevens ook een zeer laag zelfbeeld hebben.

Doel 7: Communicatie, schreeuw om hulp

Deze vorm is vaak het beginnende stadium van de automutilatie. Ergens wil de persoon zijn of haar beschadiging verborgen houden, maar koestert tegelijkertijd ook een stil verlangen dat het juist wordt opgemerkt, opdat mensen inzien dat er serieus iets aan de hand is. Vergelijkbaar met deze vorm is de zelfmoordpoging, die soms ook wordt gehanteerd als een schreeuw om aandacht.

Doel 8: Opvullen van innerlijke leegte

Deze vorm, die tevens ook het verdrijven van eenzaamheid kan inhouden, heeft tevens ook het doel tot zelfacceptatie te komen. Door bezig te zijn met het lichaam en het aandacht te schenken door het opzettelijk te verwonden, kunnen mensen hierin een tijdverdrijf en vriend vinden. Het minderwaardig denken over jezelf en het alleen voelen in de zin van onbegrepen zijn schreeuwt dan om een opvulling die gevonden kan worden door zelfbeschadiging.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:02 schreef DeBassist het volgende:
misschien dat ze door de tijdelijke lichamelijke pijn de geestelijke pijn vergeten ?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:14 schreef Paul het volgende:

[..]

Waarom zou je niet meer depressief zijn als je je zelf snijdt?
Lijkt me dat je er nog meer depressief van gaat worden

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:14 schreef Paul het volgende:

[..]

Waarom zou je niet meer depressief zijn als je je zelf snijdt?
Lijkt me dat je er nog meer depressief van gaat worden

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:12 schreef Keep_Walking het volgende:
er wordt in het algemeen gezegd dat het je helpt om je innerlijke pijn te vergeten. Dus als je depressed bent en je snijdt jezelf, dan ben je niet meer depressed.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:09 schreef fantasielozenaam het volgende:

- omdat ze veel geestelijke pijn hebben en dit willen verdoven door middel van lichamelijke pijn

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:16 schreef BunnyCookii het volgende:

[..]

Geloof.. Iets met dat de Depressie via je huid naar buiten komt...

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:24 schreef Paul het volgende:

[..]

Heb jij het gedaan dan Pixie

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:19 schreef Pixie. het volgende:
en de meeste doen het niet voor de aandacht behalve mensen die de aandacht wel tekort komen.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:26 schreef Paul het volgende:

[..]

Oh !
Maar zijn ze niet bang aders te raken en daardoor leeg te bloeden zeg maar

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:28 schreef Daffodil31LE het volgende:
Waarom moeten we die mensen dan allemaal maar zielig gaan vinden? Ze doen het toch zelf (zichzelf aan)?

Net hetzelfde als van die domme wijven die weigeren te eten. Dat noemen ze anorexia en dan zijn ze heel zielig.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:29 schreef Pixie. het volgende:

[..]


Ga je lekker naar een ander topic als je het zo belachelijk vindt

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:30 schreef Daffodil31LE het volgende:

[..]

Nee, want ik wil het graag weten.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:31 schreef Pixie. het volgende:

[..]

dan kan je toch ook op een normale manier reageren vindt je niet?
ipv meisjes met een eetstoornis domme wijven noemen?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:34 schreef Daffodil31LE het volgende:

[..]

Ik begrijp niet wat er zo moeilijk is aan eenvoudig iets eten.

Net zoals ik niet begrijp dat mensen zich moedwillig gaan liggen verminken. Behalve dan om zelfmoord te plegen, natuurlijk.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:34 schreef Daffodil31LE het volgende:

[..]

Ik begrijp niet wat er zo moeilijk is aan eenvoudig iets eten.

Net zoals ik niet begrijp dat mensen zich moedwillig gaan liggen verminken. Behalve dan om zelfmoord te plegen, natuurlijk.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:28 schreef Daffodil31LE het volgende:
Waarom moeten we die mensen dan allemaal maar zielig gaan vinden? Ze doen het toch zelf (zichzelf aan)?

Net hetzelfde als van die domme wijven die weigeren te eten. Dat noemen ze anorexia en dan zijn ze heel zielig.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:35 schreef Paul het volgende:

[..]

Wat ik begrijp is het om hun depressie te vergeten
Wat ik me ook afvraag, waarom doen bijna alleen maar meisjes het?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:37 schreef Pixie. het volgende:

[..]

Omdat dat problemen achter zitten en ze zich het op die manier uiten.
Als er iets ingrijpends in je leven is gebeurd en je er niet over praat of er verder niets aan doen gaat het aan je vreten.
En daardoor probeer je een andere uitweg te zoeken om de pijn te laten proberen verdwijnen.

Het heeft niets met eten te maken het is gewoon het gevoel dat je denkt dat je de controle weer heb over iets. Wat uiteindelijk op een verslaving uitdraait

dat zelfde geld meestal ook voor mensen die zichzelf snijden

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:35 schreef Paul het volgende:

[..]

Wat ik begrijp is het om hun depressie te vergeten
Wat ik me ook afvraag, waarom doen bijna alleen maar meisjes het?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:37 schreef GekruldeMondhoek het volgende:

[..]

Ik vind het niet eens de moeite om hier serieus op te reageren.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:41 schreef Daffodil31LE het volgende:

[..]

Nou, sorry hoor... Ik heb ook genoeg gezeik meegemaakt waar je niet vrolijk van wordt. Maar mezelf daarom verminken of ophouden met eten? Neu.

En zelfmoord? Dat plezier gun ik die anderen niet.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:41 schreef Daffodil31LE het volgende:

[..]

Nou, sorry hoor... Ik heb ook genoeg gezeik meegemaakt waar je niet vrolijk van wordt. Maar mezelf daarom verminken of ophouden met eten? Neu.

En zelfmoord? Dat plezier gun ik die anderen niet.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:41 schreef Daffodil31LE het volgende:

[..]

Nou, sorry hoor... Ik heb ook genoeg gezeik meegemaakt waar je niet vrolijk van wordt. Maar mezelf daarom verminken of ophouden met eten? Neu.

En zelfmoord? Dat plezier gun ik die anderen niet.

quote:

Eighteen studies examining seven functions of self-injury were reviewed. Affect-regulation was the only function examined in all 18 studies. Eleven studies examined self-punishment, 10 anti-dissociation, 10 interpersonal- influence, five sensation-seeking, three anti-suicide, and two interpersonal boundaries. Even when taking into account that affect-regulation was examined most often, findings were strongest for this function. An integration of results indicates that: (a) acute negative affect precedes self-injury; (b) decreased negative affect and relief are present after self-injury; (c) most self-injurers identify the desire to alleviate negative affect as a reason for self- injuring; and (d) the performance of proxies for self-injury in the laboratory leads to reductions in negative affect and arousal. Several studies also provided strong evidence for a self-punishment function. The anti-dissociation, interpersonal-influence, sensation-seeking, anti-suicide, and interpersonal boundaries functions received modest support. Of note, the general pattern of findings regarding the seven functions tended to remain consistent, regardless of the type of sample (e.g., non-clinical vs. clinical vs. forensic, adult vs. adolescent, outpatient vs. inpatient, women vs. men).

Klonsky, E. D. (2007). The functions of deliberate self-injury: A review of the evidence. Clinical Psychology Review, 27, 226–239.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:50 schreef dotKoen het volgende:
Ik heb trouwens een schitterende review hierover gevonden:
[..]

Conclusie: affect-regulatie (het verbeteren van een negatieve stemming of het kalmeren van een opgewonden stemming) is de belangrijkste reden. Verder wordt zelfbeschadiging vaak als zelf-straf gebruikt. De andere redenen zijn veel minder voorkomend.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:17 schreef fratsman het volgende:
Hierom;

[ afbeelding ]

Aanstellerige emo's die doen alsof ze het o zo zwaar hebben, en o zo veel hebben meegemaakt. Ga naar een dokter, of zoek een vertrouwenspersoon als je het niet ziet zitten, maar vestig niet op zo'' n foute wijze de aandacht op jezelf.

Oh ja, die littekens gaan ook niet 1-2-3 weg.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:19 schreef kwiwi het volgende:

[..]

Goh we hebben een kenner Waarom denk je dat ze die littekens en wonden proberen te verbergen? Als ze aandacht zouden willen vragen ermee zouden ze ze wel laten zien aan iedereen denk je niet?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:21 schreef Yoewie het volgende:
uiting van innerlijke pijn/stress/angst enz. kan toch ook wel d.m.v. een goed gesprek of een eind gaan rennen of gaan boksen of lekker in de bossen te gaan schreeuwen?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:22 schreef SolidasRock het volgende:
Bij het snijden komt toch endorfine vrij, het is dus verslavend om te snijden in je armen. Niemand heeft het daarover? Heb ik het nou fout of zo?

quote:

Mensen die automutileren kunnen hier moeilijk mee stoppen. Bij het pijnigen van het eigen lichaam komt het verslavende hormoon endorfine vrij. Endorfine is een natuurlijke pijnstiller maar kan ook zorgen voor een gevoel van geluk of euforie. De gewoonte om te automutileren ontstaat vaak geleidelijk en is moeilijk te doorbreken

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:22 schreef SolidasRock het volgende:
Bij het snijden komt toch endorfine vrij, het is dus verslavend om te snijden in je armen. Niemand heeft het daarover? Heb ik het nou fout of zo?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:21 schreef Yoewie het volgende:
uiting van innerlijke pijn/stress/angst enz. kan toch ook wel d.m.v. een goed gesprek of een eind gaan rennen of gaan boksen of lekker in de bossen te gaan schreeuwen?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:22 schreef SolidasRock het volgende:
Bij het snijden komt toch endorfine vrij, het is dus verslavend om te snijden in je armen. Niemand heeft het daarover? Heb ik het nou fout of zo?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:21 schreef Yoewie het volgende:
uiting van innerlijke pijn/stress/angst enz. kan toch ook wel d.m.v. een goed gesprek of een eind gaan rennen of gaan boksen of lekker in de bossen te gaan schreeuwen?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:25 schreef macondo het volgende:
Waarom mensen het doen is niet echt voer voor discussie. Maar waarom vooral (alleen?) vrouwen zich snijden - dat is andere koek. Zou het kunnen zijn dat vrouwen gewoon labieler zijn?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:26 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
Puberaal misschien?
In de war zijnde hormonen en niet weten hoe om te gaan met frustratie en tegenslag?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:26 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
Puberaal misschien?
In de war zijnde hormonen en niet weten hoe om te gaan met frustratie en tegenslag?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:27 schreef fratsman het volgende:

[..]

Kijk uit wat je zegt.

Ik vind het een verknipte manier van aandacht vragen. Dat is mijn mening, maar daar zijn de dames hier niet van gediend, ook niet als ik (en anderen met mij) aangeef dat er genoeg andere oplossingen zijn als je met jezelf in de knoop zit. Jezelf zitten snijden is dat in ieder geval niet.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:27 schreef fratsman het volgende:

[..]

Kijk uit wat je zegt.

Ik vind het een verknipte manier van aandacht vragen. Dat is mijn mening, maar daar zijn de dames hier niet van gediend, ook niet als ik (en anderen met mij) aangeef dat er genoeg andere oplossingen zijn als je met jezelf in de knoop zit. Jezelf zitten snijden is dat in ieder geval niet.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:22 schreef SolidasRock het volgende:
Bij het snijden komt toch endorfine vrij, het is dus verslavend om te snijden in je armen. Niemand heeft het daarover? Heb ik het nou fout of zo?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:25 schreef macondo het volgende:
Waarom mensen het doen is niet echt voer voor discussie. Maar waarom vooral (alleen?) vrouwen zich snijden - dat is andere koek. Zou het kunnen zijn dat vrouwen gewoon labieler zijn?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:28 schreef kwiwi het volgende:

[..]

Volgens mij doen niet alleen pubers/jongeren dat.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:30 schreef kwiwi het volgende:

[..]

Of mannen uiten het op een andere manier? Zou ook nog kunnen. Misschien op een meer agressieve manier ofzo?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:30 schreef kwiwi het volgende:

[..]

Of mannen uiten het op een andere manier? Zou ook nog kunnen. Misschien op een meer agressieve manier ofzo?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:29 schreef kwiwi het volgende:

[..]

Ik kan me voorstellen dat het lastig te begrijpen is, maar om aandacht vragen gaat het zeker niet. Misschien zijn er wat die het daarom doen, maar de meesten proberen daarmee toch echt andere pijn even te vergeten/verdrukken.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:25 schreef macondo het volgende:
Waarom mensen het doen is niet echt voer voor discussie. Maar waarom vooral (alleen?) vrouwen zich snijden - dat is andere koek. Zou het kunnen zijn dat vrouwen gewoon labieler zijn?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:31 schreef fratsman het volgende:

[..]

Ja maar wat schiet je er dan mee op? Het enige wat je doet is je geestelijke pijn proberen te vergeten door lichamelijke pijn te veroorzaken.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:31 schreef fratsman het volgende:

[..]

Ja maar wat schiet je er dan mee op? Het enige wat je doet is je geestelijke pijn proberen te vergeten door lichamelijke pijn te veroorzaken.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:27 schreef fratsman het volgende:

[..]

Kijk uit wat je zegt.

Ik vind het een verknipte manier van aandacht vragen. Dat is mijn mening, maar daar zijn de dames hier niet van gediend, ook niet als ik (en anderen met mij) aangeef dat er genoeg andere oplossingen zijn als je met jezelf in de knoop zit. Jezelf zitten snijden is dat in ieder geval niet.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:32 schreef dotKoen het volgende:
Het is overigens wel typerend voor adolocenten om bij psychiatrische klachten zelfbeschadigend gedrag te vertonen, dat komt vaker voor bij adolocenten dan bij volwassenen met psychiatrische klachten.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:33 schreef macondo het volgende:

[..]

De toevoeging "en anderen met mij" is doorgaans geen teken van een sterke argumentatie.

Wat jij vindt is niet zo van belang, uit onderzoek blijken namelijk heel andere oorzaken, die reeds genoemd zijn in dit topic. Andere oplossingen zijn er zeker, maar bij een psychische stoornis staat men daar niet altijd voor open.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:35 schreef fratsman het volgende:

[..]

Wij geven een mening. Daar hoeven anderen het niet mee eens te zijn.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:32 schreef Lily-Ella het volgende:

[..]

Vermoedelijk richten mannen hun agressie eerder op de wereld om zich heen. Ik ken maar weinig vrouwen die in een kroeg de boel kort en klein slaan, bijvoorbeeld.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:36 schreef Paul het volgende:

[..]

Andere mensen op hun bek rossen of dingen slopen

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:35 schreef fratsman het volgende:

[..]

Wij geven een mening. Daar hoeven anderen het niet mee eens te zijn.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:39 schreef dotKoen het volgende:
Graag herhaal ik hierbij nog maar eens dat, hoewel snijden typisch bij vrouwen voorkomt, zelf-beschadigend gedrag helemaal niet zo veel vaker bij vrouwen dan mannen voorkomt.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:36 schreef Paul het volgende:

[..]

Andere mensen op hun bek rossen of dingen slopen

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:41 schreef Evienne het volgende:Inmiddels was ik daar dus vijf jaar van verstoken gebleven, maar als het leven moeilijk wordt.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:40 schreef macondo het volgende:

[..]

Je mag ook van mening zijn dat aardbeien aan bomen groeien, of dat het WK voetbal op de noordpool gehouden zal worden dit jaar. Maar ja, dan wil op het gegeven moment niemand meer met je praten..
[..]

.Koen, maar dan heb je het over zelfbeschadiging in een bredere vorm? Fysiek zelfbeschadigen doen jongens volgens mij weinig, wellicht dat sociaal zelfbeschadigend gedrag voorkomt onder jongens?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:41 schreef Evienne het volgende:
Het is een houvast op moeilijke momenten, wellicht omdat er bij eerdere zelf-pijniging inderdaad endorfine is vrijgekomen.

Is het een verslaving? Ik neig naar een 'ja'. Tot mijn 22ste heb ik aan automutilatie gedaan. Inmiddels was ik daar dus vijf jaar van verstoken gebleven, maar als het leven moeilijk wordt (en dat doet het steeds weer) is mezelf pijnigen het eerste waar ik aan denk.

Om alleen te focussen op snijden is te beperkt. Automutilatie kan op zoveel niveaus, ik heb mijn haren uitgetrokken, mezelf uitgehongerd, me willens en wetens met verkeerde mensen ingelaten, dat soort dingen vallen daar ook onder.

quote:

Ik bevond dat het toch écht verslavend was, toen ik enkele maanden geleden op een dieptepunt de uitweg vond in m'n hoofd zo hard tegen de muur aan rammen dat ik knock out ging. Terwijl ik toch een paar vriendinnen heb die ik op elk moment van de dag mag bellen teneinde dit soort dingen te voorkomen, dat wéét ik, maar daar denk ik enkel aan als de nood niet al te hoog is.

Zo durf ik dus ook eerlijk te beweren dat ik niet dom ben, en zeker geen aandachtshoer, ook niet totaal labiel. Men noemt mij wel eens een borderliner, maar ik weet (vooral op het moment suprème) gewoon geen andere manieren te bedenken om met die overweldigende emoties om te gaan.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 23:25 schreef Morrigan het volgende:
Wel jammer dat er nog een steeds een taboe rust op zelfverminking. Ik denk ook niet dat er 1 specifieke reden voor is, maar ik geloof wel dat het verslavend werkt.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:02 schreef DeBassist het volgende:
misschien dat ze door de tijdelijke lichamelijke pijn de geestelijke pijn vergeten ?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:05 schreef Desunoto het volgende:

[..]

Dat gecombineerd met een schreeuw om aandacht.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:09 schreef fantasielozenaam het volgende:
- omdat ze veel haat naar zichzelf toe voelen en zichzelf daarom pijn willen doen
- omdat ze veel geestelijke pijn hebben en dit willen verdoven door middel van lichamelijke pijn
- omdat ze aandacht willen vestigen op hun problemen

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 01:11 schreef zyx1981 het volgende:


Wrong, meestal doen mensen hun uiterste best om dit stil te houden. Er zijn vast vaak vermoedens, maar de omgeving zal er zelf achter moeten komen.

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 12:57 schreef laforest het volgende:
Ik ken wel mensen die zich voor mij snijden.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:00 schreef Paul het volgende:
Ik heb nooit begrepen dat er mensen zijn die zichzelf in de armen/polsen snijden.
Waarom doen ze dit?
En waarom doen meestal alleen meisjes dit?

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 12:57 schreef laforest het volgende:
Ik ken wel mensen die zich voor mij snijden.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:34 schreef Daffodil31LE het volgende:

[..]

Ik begrijp niet wat er zo moeilijk is aan eenvoudig iets eten.

Net zoals ik niet begrijp dat mensen zich moedwillig gaan liggen verminken. Behalve dan om zelfmoord te plegen, natuurlijk.

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 13:52 schreef DeBassist het volgende:

[..]

leg uit ?

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 14:11 schreef laforest het volgende:

[..]

Soms snijden mensen zich voor mij en mag ik het bloed proeven.

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 14:21 schreef snakelady het volgende:

[..]

Hopenlijk wel met een bloedtest van te voren? Anders is het toch ook een vorm van zelfdestructie ( bewust ongezonde risico's nemen)

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 14:30 schreef laforest het volgende:

[..]

Je denk dat ik dat zo maar met willekeurige mensen dat doe?
Das heel intiem en erotisch.

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 14:30 schreef laforest het volgende:

[..]

Je denk dat ik dat zo maar met willekeurige mensen dat doe?
Das heel intiem en erotisch.

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 14:34 schreef snakelady het volgende:

[..]

Dan nog, ik zie het net als seks, met een nieuwe partner altijd eerst een testje voor dat het condoom er af gaat.

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 14:35 schreef laforest het volgende:

[..]

Ja nou dat is voor mij niet anders hoor.

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 14:43 schreef snakelady het volgende:

[..]

Dan is het toch prima, was ook maar een vraag hoor.

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 14:01 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

I hurt myself today
To see if I still feel
I focus on the pain
The only thing that's real

NIN - Hurt

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 14:01 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

I hurt myself today
To see if I still feel
I focus on the pain
The only thing that's real

NIN - Hurt

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 19:42 schreef Tijgertje. het volgende:
Zodat ze zich door de pijn een levend persoon voelen.
Overigens snijden niet alleen meisjes.

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 19:42 schreef Tijgertje. het volgende:
Zodat ze zich door de pijn een levend persoon voelen.
Overigens snijden niet alleen meisjes.

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 20:17 schreef Tijgertje. het volgende:

[..]

Er wordt ook niet gevraagd naar de meest voorkomende reden.

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 14:50 schreef laforest het volgende:

[..]

Mijn partners sneden zich meestal om twee redenen: Om andere pijn te vergeten/te overstemmen of omdat ze het opwindend vonden en of het voor mij deden.

quote:

Op zaterdag 22 mei 2010 14:44 schreef Autidude het volgende:
Ik vind het een beetje moeilijk om er over te praten. Ik vind het vervelend op Fok! door mogelijke reacties en door onbegrip terwijl ik er juist er graag over wil praten en dat ook een goede therapie is. Maar dat is heel moeilijk hier op Fok!.
Want het kan dus heel triggerend werken.. en daar heb ik mee leren om te gaan, om triggers te vermijden en
ook praten met lotgenoten, want ik was ook eens gebanned van een forum, terecht, omdat sommige dingen
gewoon keihard kunnen binnenkomen en die SNAP/SWITCH stemmingswisseling in 1 keer bruut kunnen forceren. Ongewild.. geen aanstellerij. En dat maakt het zoooo moeilijk om er over te praten.

Eigenlijk wil ik er best wel veel over vertellen, ik heb diverse vormen van AM gekend, ook ervaringen van anderen en heb een kleine 3 weken geleden zelf nog een aanval gehad.. en dat wou ik helemaal niet, maar toch was het gebeurt, de laatste keer was 1 jaar geleden. Maar goed, ik wil het heel graag uitleggen en er over praten maar ik durf dat eigenlijk niet op Fok! Omdat het zo hard kan backfiren en daarmee triggeren.
Dat is echt erg. En voor heel veel mensen niet te begrijpen.
Dan wil je er over praten, het uitleggen, bezig zijn met je genezing/acceptatie/oplossing zoeken/er mee leren te leven... en dan wordt je keihard afgeblaft of belachelijk gemaakt en aanstellerij en aandachttrekkerij etc etc.
Tot aan het ontkennen van wetenschappelijk bewezen en aantoonbare stoornissen/psychische aandoeningen aan toe..

Dat is iets wat heel, heeeeel , heeeeeeeeeeeeeel moeilijk is.. En dan doel ik niet op een fluwelen handschoentje, want dat wil ik al helemaal niet! Het is lastig.. heel lastig.. Maar ik weet dat er bordies zijn op Fok die ik "ken" van andere forums.. en die zullen zich hier wel in herkennen.

quote:

Op zaterdag 22 mei 2010 14:56 schreef Evienne het volgende:

[..]

Bij deze, reactie van ervaringsdeskundige. Tot nu toe heb ik op Fok bemerkt dat in R&P heel serieus, zonder getroll, gepraat kan worden over deze onderwerpen! Hangt een beetje af van je eigen instelling, een backfire gebeurt niet voor niks, meestal zijn dat ook de minder serieuze topics of users. Als je jezelf niet laat verleiden in te gaan op getroll, kun je hier je verhaal echt wel kwijt, en hele nuttige reacties oogsten.

Desnoods stuur je me een pm, ik worstel namelijk ook bijna dagelijks met triggers en het ontwijken daarvan...

quote:

Op zaterdag 22 mei 2010 16:01 schreef dotKoen het volgende:
Algemene opmerking: zelfbeschadigend gedrag is natuurlijk wel een kenmerkend symptoom voor een borderline persoonlijkheidsstoornis, maar lang niet de enige psychiatrische diagnose waarbij zelfbeschadigend gedrag (dat inderdaad moet worden onderscheden van suïcidaal gedrag) voorkomt.

quote:

Op zaterdag 22 mei 2010 16:07 schreef Autidude het volgende:

[..]

Dat is ook waar AM is niet automatisch gekoppeld aan BPS/ERS

quote:

Op zaterdag 22 mei 2010 17:29 schreef EggsTC het volgende:
tis dus best wel sick dat je lichamelijke pijn boven geestelijke pijn verkiest... dan moet je wel erg ver zijn. Maar ik geloof best dat het troost kan betekenen voor sommige mensen.

quote:

Op zaterdag 22 mei 2010 17:29 schreef EggsTC het volgende:
tis dus best wel sick dat je lichamelijke pijn boven geestelijke pijn verkiest... dan moet je wel erg ver zijn. Maar ik geloof best dat het troost kan betekenen voor sommige mensen.

quote:

Op zaterdag 22 mei 2010 17:47 schreef dotKoen het volgende:

[..]

Mensen verkiezen het dan ook niet, maar het is een symptoom van een psychiatrisch ziektebeeld.

quote:

Op zaterdag 22 mei 2010 17:48 schreef Autidude het volgende:

[..]

Het is lastig uit te leggen maar op het moment zelf doet het dus echt geen pijn, sterker nog.. ik stop pas als het pijn begint te doen.. Ik weet dat het lastig is om te begrijpen, het is dan ook niet voor niets een stoornis en dus iets abnormaals. Het is een soort van afleiding.. de energie die je door frustratie of woede hebt laat zich los in het slaan/slopen/alles kapot/snijden of krassen en dan ben je het kwijt.. En dan volgt er meteen weer een depri droevige en schaamte periode. Meestal dan of in andere woorden, over het algemeen gesproken.

Nog vreemder is dat ik er nu gewoon heel rationeel over kan praten, ik zelfs de oorzaken weet etc.. daarom is het ook een lange tijd goed gegaan.. maar toch.. Het is een PATS!!! FLITS!!! en weg ben je..
Stemmingswisseling ten top... op zijn aller aller uiterste..

quote:

Op zaterdag 22 mei 2010 18:11 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Ze verkiezen het wel... het lichamelijke aspect hebben ze liever dan het geestelijke, ze snijden om het geestelijke te "vergeten".

quote:

Op zaterdag 22 mei 2010 18:12 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Ik ken ook mensen die dat doen/gedaan hebben... en ik kan me er wat bij voorstellen. Maar het blijft sick.

quote:

Op zaterdag 22 mei 2010 18:34 schreef Autidude het volgende:Maar zie het dan heel simpel uitgelegd als de film Gremlins... zo'n lief gizmo poppetje... schattig.. knuffelig, heel lief en al... totdat je eten geeft na middennacht.. Alleen dan kan dat dus elk moment gebeuren.. en moet je het woord eten veranderen in; individuele triggers..
Het is bijna niet anders te omschrijven.

quote:

Op zaterdag 22 mei 2010 20:09 schreef Captain_Maximum het volgende:

[..]

Dat vind ik nou een prachtige omschrijving. Eigenlijk ben ik zelf ook een soort gremlin.

GIZMO SAYS SORRY...

quote:

Op zaterdag 22 mei 2010 18:02 schreef mazaru het volgende:
Littekens van binnen, littekens van buiten. Maar alleen de uiterlijke worden opgemerkt.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 01:17 schreef Argo het volgende:
Misschien om endorfine binnen te krijgen! Ik denk dat het gewoon begint uit zelf mede lijden!

quote:

Op zondag 23 mei 2010 01:17 schreef Argo het volgende:
Misschien om endorfine binnen te krijgen!

quote:

Op zondag 23 mei 2010 01:30 schreef Argo het volgende:

[..]

Ik weet dat je het ook van rennen, en andere sporten krijgt. Maar endorfine treed ook op bij pijn.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 01:33 schreef Argo het volgende:
Maar ik denk ook dat het snijden op zich populair is geworden, dus mensen die zich minder voelen maar de behoefte om te snijden niet hebben. Het ook eens gaan proberen dan verspreid het zich!

quote:

Op zondag 23 mei 2010 01:33 schreef Argo het volgende:

[..]

Uhu jij wint! Ik geef me over!
Maja ik denk wel dat het ook een rol speelt, dat je om aandacht roept zo! Die mensen durven niet veel te zeggen en dan doen ze het maar zo. Dan blijven ze erin hangen! Maar ik denk ook dat het snijden op zich populair is geworden, dus mensen die zich minder voelen maar de behoefte om te snijden niet hebben. Het ook eens gaan proberen dan verspreid het zich!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 02:13 schreef LosPollos het volgende:
Een uitlaatklep; het idee geestelijke pijn om te kunnen zetten in fysieke pijn en zo de ellende in hun hoofd tijdelijk te vergeten.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 02:24 schreef childintime het volgende:

[..]

Ja dat. De fysieke pijn laat hen even de mentale pijn vergeten. Het kan voor sommigen ook een straffen van henzelf zijn. Je bent het niet waard om te leven, je draagt niets bij aan de maatschappij...Dan kun je jezelf maar net zo goed beschadigen want je bent toch al waardeloos.....

quote:

Op zondag 23 mei 2010 02:29 schreef LosPollos het volgende:

[..]

Ook kan het in hun hoofd een weg zijn naar de 'definitieve beschadiging'. Ze durven het niet, maar hopen misschien ergens op de dag dat ze wel fataal hun polsen doorsnijden.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 02:26 schreef Myraela het volgende:
Ik zal ook eens serieus reageren dan. Ik ben begonnen toen ik 10 a 11 was, ik wist niet eens dat wat ik deed "automutilatie" was. Ik wist niet eens dat ik mezelf bewust pijn deed, want ik vond de pijn fijn. Het maakte mij rustig en gaf me een soort controle. Door de jaren heen is het zich steeds verder blijven ontwikkelen en is het van prikken/bonken naar steeds dieper snijden gegaan.

Zodra ik besefte dat ik fout bezig was, probeerde ik ook te stoppen, maar telkens verviel ik terug in mijn oude gedrag. Ik haatte het toen het een "rage" werd om je te snijden. Ik was en ben nog steeds geen "emo" typje.

Ik heb het nu een half jaar niet gedaan, maar denk er nog elke dag aan, doordat ik het niet doe merk ik wel dat ik slechter slaap en ook overdag veel onrustiger ben.

Oh. En hoewel ik me der niet voor schaam. Schaam ik me wel voor de littekens. Meer door het standaardbeeld van "die wil aandacht". Ik wil geen aandacht, anders had ik mijn armen wel gesneden. Ik heb het altijd verborgen en ik denk dat de meeste van mijn omgeving het ook niet weten. Zelfs naar het strand gaan of een zwembad maakt me bang.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 02:31 schreef Myraela het volgende:

[..]

Zelfbeschadiging is een manier om met emoties om te gaan en om ze eruit te laten. Als ze die zouden opkroppen zou het gaan "klappen" en dus gevaarlijker zijn. In mijn ogen is het dus meer een manier van overleven dan van jezelf overgeven

quote:

Op zondag 23 mei 2010 02:32 schreef LosPollos het volgende:

[..]

Ben je over de 'oorzaak' gaan nadenken toen je besefte dat je "fout bezig was"? Heb je een idee waar die onrust vandaan kwam en waarom je een bepaalde controle wilde hebben? En over wat?

quote:

Op zondag 23 mei 2010 02:29 schreef LosPollos het volgende:

[..]

Yep. Toch is dat laatst nog veel gestoorder.. Het idee dat het iets toevoegt om jezelf te beschadigen, wanneer je denkt niets bij te dragen.

Ook kan het in hun hoofd een weg zijn naar de 'definitieve beschadiging'. Ze durven het niet, maar hopen misschien ergens op de dag dat ze wel fataal hun polsen doorsnijden.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 02:39 schreef Myraela het volgende:

[..]

Ik heb dingen meegemaakt die ik niet meer kan veranderen, maar die mij wel hebben veranderd. En dat is iets wat ik niet aan mezelf kan accepteren. Het zijn misschien dingen die ik nog moet verwerken, maar ik liever wegstop omdat het me bang maakt. Waarvan ik hoop dat ze geen invloed hebben maar ze wel invloed hebben. Die mij een gevoel van waardeloosheid en minderwaardigheid hebben gegeven. Ik kan het niet uitleggen. Ik kan benoemen wat er fout is gegaan, maar niet hoe dat precies in verband staat met mijn automutilatie. Want zoals ik al zei, ik ben zo vroeg begonnen, ik deed het onbewust.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 02:43 schreef childintime het volgende:

[..]

Zelfbeschadiging heeft niets met zelfmoord te maken. Ze willen vaak helemaal niet dood, maar vinden zichzelf niet de moeite om als ieder ander gelukkig te leven in deze maatschappij. De zelfbeschadiging (hierna te noemen als AM ) doet hen alleen er steeds weer op te wijzen dat ze niets voorstellen en het niet waard zijn om gelukkig te zijn.

AM is niet alleen snijden; het kan varieren van snijden, gif drinken tot zelfverbranding. Maar dit niet met de behoefte om dood te gaan. Als je echt dood wilt dan zijn er makkelijkere en definitievere manieren om dat te doen. Deze mensen voelen de dringende behoefte om zichzelf te "straffen" voor het feit dat ze er zijn. Dat ze zich zelfs weleens misschien gelukkig voelen. En als ze eenmaal het gevoel hebben gehad wat een AM geeft (voor hen een kick) dan gaan ze daarin steeds verder. Het is een manier om macht te hebben over hun leven, hun gevoel.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 02:48 schreef LosPollos het volgende:

[..]

Vervelend. En het lijkt me een logische reactie dat je bepaalde zaken weg wilt stoppen, maar ik denk dat je uiteindelijk toch aan een bepaalde verwerking toe moet komen. Misschien was dat snijden wel een bepaalde ontlading na een tijdje opkroppen van bepaalde emoties, gevoels etc. Dat je nu er nu nog aan denkt en dat je nog een onrustig gevoel hebt, lijkt ook aan te tonen dat je nog iets moet verwerken. Heb je weleens overwogen om er hulp oid voor te zoeken?

quote:

Op zondag 23 mei 2010 02:57 schreef Nocturnal_Johnny het volgende:
Je hebt mensen die dit doen om er harder uit te komen , beetje de pijngrens gaan opzoeken of verleggen met het gedachte van : 'als ik mezelf kan snijden , dan zal ik wel een hoop anders ook kunnen doen' dus deze mensen doen het eerder voor de adrenaline.

Dan heb je zoals eerder gezegd inderdaad de mensen die het doen om effe hun psychische problemen te vergeten , diegene die geen aandacht willen trekken doen er dan dus ook alles aan om dit niet te laten zien , zo heb je jongens en meisjes die zelfs op een hete zomerdag met lange mouwen gaan rondlopen , wel een excuus hebben om niet mee te gaan zwemmen en bij de gymles op school om merkwaardige reden altijd wel nog een shirt met lange mouwen aandoet onder het vaste gym shirt dat de school aanbiedt en verplicht.

Mensen die gewoon met een t-shirtje gaan rondlopen waardoor iedereen deze zelfverminkingswonden kan gaan zien , zijn op zoek naar aandacht op een negatieve manier.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 02:53 schreef Myraela het volgende:

[..]

Ik heb hulp gehad, toen kreeg ik de diagnose borderline, waar ik nooit achterstond overigens. Heb ik zware therapie gevolgd en vervolgens vertelde ze mij dat ik het niet genoeg verbeterde en dat het daarom geen zin had om door te gaan. En hebben ze mij laten vallen op het moment dat het het slechtst met mij ging. Daarna heb ik bijna een maand op bed gelegen. Puur om mezelf te beschermen tegen alles wat mij ook maar een beetje kon prikkelen. Want ik was bang voor mezelf geworden en voor wat voor gedachten en plannen ik had.

Geestelijke gezondheidszorg in Nederland is echt heel erg slecht.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 03:02 schreef childintime het volgende:

[..]

Mijn kind was het dus vergeten en trok toen ze oververhit thuiskwam haar vestje uit. Voordat ik erover begon heb ik eerst even een paar dagen nagedacht over hoe het te brengen. Nu is het bespreekbaar en zijn haar "buien' duidelijker voor mij herkenbaar en kan ik daar dus op inspringen.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 03:10 schreef LosPollos het volgende:

[..]

Heb je nu een idee wat haar er toe bewoog om zichzelf te verminken etc.?

quote:

Op zondag 23 mei 2010 03:23 schreef childintime het volgende:

[..]

Ja, haar ontwikkelings stroonis en daardoor een totaal gebrek aan zelfvertrouwen. Dit zal altijd zo blijven, maar zolang ze minderjarig is en ik haar kan begeleiden zal ik er alles aan doen dat dit niet meer voorkomt. Gelukkig heb ik zelf jarenlang in de psychiatrie gewerkt en heb dus enige ervaring met dit soort dingen. Waar ik haar dus direkt mee confronteer; weet heel goed dat als je hier eenmaal aan begint, logischerwijs wat je "eindstation" is.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 03:33 schreef LosPollos het volgende:

[..]

Op zichzelf natuurlijk prima dat je het probeert te voorkomen. Heb je het idee dat zij die gevoelens van onzekerheid etc. met jou wil en durft te delen? Heb je weleens overwegen om externe hulp voor haar te zoeken?

quote:

Op zondag 23 mei 2010 03:51 schreef childintime het volgende:

[..]

Hebben we al. Hetzij minimaal. Het is heel moeilijk om je kind door anderen te laten begeleiden als je zelf in de zorg werkt. Het is een soort dubbel iets. Je doet dit werk om anderen te begeleiden en vervolgens doet je eigen kind dit soort dingen

Ik praat er met haar over, heel direct en heel confronterend. Ik wijs haar op het feit wat uiteindelijk haar eindstation zal zijn als ze hiermee doorgaat. Dat ze misschien nu kan AM en straks uiteindelijk misschien wel in een isoleercel terechtkomt als ze hier geen verandering in aanbrengt. Als je zoiets doet om controle te houden, er straks miss helemaal geen mogelijkheid voor controle meer is als ze in de isoleer belandt. Ik weet niet, als het je eigen kind is, dan is het iets heel anders dan dat het "je" patient is.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 03:51 schreef childintime het volgende:

[..]

Ik praat er met haar over, heel direct en heel confronterend. Ik wijs haar op het feit wat uiteindelijk haar eindstation zal zijn als ze hiermee doorgaat. Dat ze misschien nu kan AM en straks uiteindelijk misschien wel in een isoleercel terechtkomt als ze hier geen verandering in aanbrengt. Als je zoiets doet om controle te houden, er straks miss helemaal geen mogelijkheid voor controle meer is als ze in de isoleer belandt. Ik weet niet, als het je eigen kind is, dan is het iets heel anders dan dat het "je" patient is.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 02:35 schreef LosPollos het volgende:

[..]

Zeker, dat is ook een belangrijke beweegreden, maar daarom zei ik ook dat het ook nog een andere betekenis kan hebben. Er is denk ik geen prototype persoon die automutileert.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 02:57 schreef Nocturnal_Johnny het volgende:Mensen die gewoon met een t-shirtje gaan rondlopen waardoor iedereen deze zelfverminkingswonden kan gaan zien , zijn op zoek naar aandacht op een negatieve manier.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 02:57 schreef Nocturnal_Johnny het volgende:
Mensen die gewoon met een t-shirtje gaan rondlopen waardoor iedereen deze zelfverminkingswonden kan gaan zien , zijn op zoek naar aandacht op een negatieve manier.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 12:53 schreef mazaru het volgende:

[..]

Dus jij vind dat mensen met littekens nooit meer met korte mouwen mogen lopen?
Hittegolven, strandtripjes, barbeques, gewoon je trui aan, anders ben je een aandachtstrekker?

quote:

Op zondag 23 mei 2010 09:56 schreef snakelady het volgende:
Wil even zeggen dat ik het goed vind dat er nu mensen zijn die er voor uit durven te komen, het is nog steeds een onbegrepen "aandoening".
Ik heb eens perongeluk iemand betrapt op de meisjeswc toen ik nog op school zat, iedereen zat in de klas, ik ging naar de toilet, deed een deur open en zag dat ze zich aan het snijden was op haar onderbuik.
Ze schrok, ik ook maar we hebben wel even gepraat.
Later is ze naar haar vertrouwenspersoon op school gegaan, vraag me nog vaak af hoe het nu 14 jaar later met haar gaat.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 02:52 schreef LosPollos het volgende:

[..]

Dat is 1 kant van het verhaal, daarom zei ik ook al dat het ook een andere kant kan hebben. Bepaalde mensen 'weten' dat ze zelfmoord gaan plegen / dood willen en de weg ernaar toe kan een steeds grovere vorm van zelfbeschadiging/vernietiging zijn. Juist omdat bijna alle mensen ergens nog wel aan het leven hangen.

Genoeg voorbeelden van gevallen waarbij het uiteindelijk net wel of net niet 'lukt'. Zeker niet op voorhand met de gedachte dat het er toch niet van komt.

Zo rationeel als jij het voorstelt, ligt het zeker niet in alle gevallen.

quote:

Op zaterdag 22 mei 2010 01:42 schreef macondo het volgende:

[..]

Partners? Je hebt een voorkeur voor labiele vrouwen?

quote:

Op maandag 24 mei 2010 07:19 schreef laforest het volgende:

[..]

Ik heb een voorkeur voor geile dames.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:09 schreef fantasielozenaam het volgende:
- omdat ze veel haat naar zichzelf toe voelen en zichzelf daarom pijn willen doen
- omdat ze veel geestelijke pijn hebben en dit willen verdoven door middel van lichamelijke pijn

quote:

Op zondag 23 mei 2010 12:53 schreef mazaru het volgende:

[..]

Dus jij vind dat mensen met littekens nooit meer met korte mouwen mogen lopen?
Hittegolven, strandtripjes, barbeques, gewoon je trui aan, anders ben je een aandachtstrekker?

quote:

Op maandag 24 mei 2010 02:41 schreef Schenkstroop het volgende:
Straks even alles lezen wat men hier zoal zegt. Mijn reactie voor tvp:

En net zoals met trainen. Ik weet dat ik als ik met gewichten ga klooien dat ik de volgende dag spierpijn heb. Dat is lekker.

quote:

Op maandag 24 mei 2010 07:19 schreef laforest het volgende:

[..]

Ik heb een voorkeur voor geile dames.

quote:

Op maandag 24 mei 2010 03:09 schreef Xa1pt het volgende:

[..]

Zelfdoding en automutilatie an sich staan volledig los van elkaar.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:00 schreef Paul het volgende:
Ik heb nooit begrepen dat er mensen zijn die zichzelf in de armen/polsen snijden.
Waarom doen ze dit?
En waarom doen meestal alleen meisjes dit?

quote:

Op maandag 24 mei 2010 17:20 schreef Leigh het volgende:
Snap er ook niets van. Zelfs niet na alle verklaringen die hierboven genoemd worden (geestelijke pijn, haat naar zichzelf etc).

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 01:37 schreef childintime het volgende:

[..]

Voor velen is het juist het "niet kunnen voelen" waarom ze dit doen. Zo voelen ze iig nog iets en weten dus dat ze niet helemaal "gek" zijn.

Dochter deed dit toen ze behoorlijk depressief was. Op zo'n moment voel je niet meer. Je bent niet meer direkt betrokken bij de samenleving. Je vindt jezelf niet direkt het leven niet meer waard, maar wil een respons, een voelen dat je er nog bent en erbij hoort. Ik heb haar depressie destijds niet voldoende ondervangen. Ging ervan uit dat iedere puber deze dingen meemaakt. Maar zij zat er dus al veel dieper in. Waar ik voor zorg is dat dat dus niet weer gebeurt. Ik geef de ruimte niet meer dat ze weer in zo'n depressie raakt en prikkel en stimuleer haar om tot interactie over te gaan, hoe confronterend en vervelend dat voor haar ook zal zijn. Laat haar maar een uitbarsting hebben, laat haar maar onredelijk boos worden over iets; altijd beter dan in zo'n apatisch iets te verzinken waarbij ik totaal geen toegang meer tot haar heb en ze dus uitvluchten gaat bedenken om toch contact met haar omgeving te houden (het voelen).

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 14:01 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

I hurt myself today
To see if I still feel
I focus on the pain
The only thing that's real

NIN - Hurt

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 02:07 schreef childintime het volgende:
Haar manier om met dingen om te gaan was te zeggen "ik wil/kan er niet over praten", wat dus uiteindelijk resulteerde in dit. Ik pik dat dus niet meer. Ik geef haar een halve of hele dag en haal dan weer het onderwerp van gesprek aan. Je moet erover praten, zo zit onze maatschappij in elkaar en als je dat niet doet, dan zak je binnen no time in een diep gat. En als dat praten dan met niet beheerste emoties gepaard gaat, dan is daar ook wel weer een oplossing voor. Maar praten zul je

En tot nog toe werkt dat. Soms kan dat echt dagen duren, maar uiteindelijk komt het er wel gepaard met meestal hevige (in mijn ogen totaal niet op dat moment/situatie slaande) emoties uit. Maar dat is haar gevoel. Het is al heel fijn dat ze dat gevoel onder woorden kan brengen en het niet wegstopt.

quote:

Op dinsdag 25 mei 2010 08:23 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Hahaha, dit nummer komt echt in elk topique over automutilatie naar boven.

quote:

Op woensdag 26 mei 2010 18:07 schreef RaXz het volgende:

[..]

Erg goed, m'n omgeving kon het niet geloven dat ik depri was, erg klote als het gewoon niet wordt onderkend. Erover praten werkt inderdaad nog het best, ik wou dat er nog meer mensen zo zouden denken, dan zou het een stuk minder gebeuren in de samenleving. Mensen zijn geneigd om zich af te sluiten wanneer ze zich gewoonweg niet begrepen en/of gehoord voelen, en zo te lezen ben je op de goede weg om dat te voorkomen.

Het lijkt het mij wel een behoorlijk zware en lange weg.

quote:

Op donderdag 27 mei 2010 00:27 schreef childintime het volgende:

[..]

Op dochter's school werd er alleen maar meer druk op haar gelegd toen. Ze "wilde" niet, was dwars, luisterde niet en toonde geen respect voor de leerkrachten (vonden zij en daar werd ze dus op beoordeelt). Toen ik erachter kwam wat er allemaal speelde heb ik haar eerst eens een weekje thuis gehouden en lekker op vakantie laten gaan. Daarna zijn we een andere school gaan zoeken, die wel begrip had voor de situatie.

Vooral bij jongeren worden depressiviteit ernstig onderschat. Men gaat ervan uit dat dit soort buien horen bij de pubertijd, maar houdt vervolgens niet goed in de gaten hoe de jongere ermee omgaat en hoelang zoiets duurt. Ik voelde me ook weleens depressief in de pubertijd, maar dat was was dan een aantal dagen en dan kun je je ook zomaar weer ineens wel goed voelen. Als zoiets weken aan gaat houden is er echt wel meer aan de hand.

Nu ik weet dat zij daar gevoelig voor is, is het gewoon zaak goed op te letten. Uit zichzelf zal ze niet snel aangeven dat ze angstig is of overvraagd wordt. Ze zal doorgaan met toneel spelen tot ze daar zelf doodongelukkig van wordt. Al kan ze tegenwoordig wat sneller aangeven dat ze zich niet goed voelt, wat zich dan uit in ineens een "vloedgolf" aan miserabele gevoelens en angsten. Niet direkt aangeven dat iets teveel is, maar dat eerst opkroppen en het er ineens uitgooien (meestal als er iets totaal onzinnigs gebeurt). Maar iig verandert er iets. Ze lijkt te gaan leren dat dingen binnen jezelf houden en je niet uiten niet goed voor je is. Alleen wanneer en passend bij welke situatie dat is er nog niet zo.

quote:

Op zondag 23 mei 2010 22:42 schreef Myraela het volgende:

[..]

Dat zou natuurlijk onzin zijn, maar ik denk dat er veel zijn die het wel uit aandacht doen. Daarbij vind ik littekens wel iets anders dan wonden, littekens zullen blijven en uiteindelijk zul je dat moeten accepteren. Maar als je met verse wonden loopt zou ik er toch wel wat over heen doen ja.

quote:

Op maandag 24 mei 2010 17:20 schreef Leigh het volgende:
Snap er ook niets van. Zelfs niet na alle verklaringen die hierboven genoemd worden (geestelijke pijn, haat naar zichzelf etc).

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 00:47 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Ik snap het eigenlijk ook niet. Maar dat is meer door de littekens die je eraan over houdt. Ik zou het op andere manieren doen.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 00:56 schreef childintime het volgende:

[..]

Veelal snijden ze om nog enig iets te kunnen voelen. Veel jongeren doen dit in armen/ benen. Mensen die wat meer ervaren hierin zijn doen dat vaak in bovenbenen of buik, zodat het voor de buitenwereld niet zichtbaar is. Het snijden is geen uiting van "kijk eens hoe slecht het met mij gaat", of "zie je wel wat ik doe", maar meer omdat ze vaak zover van realiteitsbeleving staan dat snijden ze een gevoel geeft dat ze leven (als je snijdt, dan voel je en zo weet je dat je er nog echt bent). Dat is iets wat moeilijk uit te leggen is aan mensen die er niet mee te maken hebben, of het in hun omgeving meemaken. Het heeft niets te maken met dat ze denken dat ze niets waard zijn. Het is vaak voor hen een manier om met hun neus op hun leven gedrukt te worden.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 01:04 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Ik heb zelf dan dat ik mijn tenen op een bepaalde manier vermink, die ziet niemand toch. En het laat ook eigenlijk geen littekens achter. Ik weet eigenlijk ook niet waarom ik het doe, het werkt ontspannend denk ik, maar ik zie het niet als een heel groot probleem. Maar in armen snijden zal ik echt nooit doen en dat lijkt mij ook niet persé meer pijn te doen.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 01:14 schreef childintime het volgende:

[..]

Het werkt ontspannend schrijf je zelf. Dan is er dus ten eerste iets wat zo'n spanning oproept dat je de behoefte voelt om op zo'n manier ontspanning te zoeken. Het is niet normaal dat je je eigen lichaam beschadigt (op welke manier dan ook) om contact met je eigen gevoel te houden.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 01:18 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Op dit moment lijkt het me ook wel weer even fijn om eraan te zitten, maar ik voel me nu niet slecht of iets dergelijks. Ach... Het is ook niet dat ik depressief ben en het doe om nog 'iets' te voelen. Heb juist vandaag nogal veel emoties gevoeld eigenlijk. Maar dat was eerder en nu ben ik alleen een beetje moe (logisch gezien het tijdstip), dus ik snap niet echt waar die behoefte dan vandaan komt. Misschien gewoonte..

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 01:23 schreef childintime het volgende:

[..]

Emoties waar je vervolgens weinig mee kunt en dat dus vertaald in jezelf iets aan doen. Omdat die emoties je overspoelen en je ze niet kunt reguleren.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 01:18 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Op dit moment lijkt het me ook wel weer even fijn om eraan te zitten, maar ik voel me nu niet slecht of iets dergelijks. Ach... Het is ook niet dat ik depressief ben en het doe om nog 'iets' te voelen. Heb juist vandaag nogal veel emoties gevoeld eigenlijk. Maar dat was eerder en nu ben ik alleen een beetje moe (logisch gezien het tijdstip), dus ik snap niet echt waar die behoefte dan vandaan komt. Misschien gewoonte..

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 01:25 schreef Myraela het volgende:

[..]

Automutilatie word uiteindelijk ook gewoon een verslaving he. De aanleiding hoeft steeds minder sterk te zijn en de "hoeveelheid" vaak steeds meer/erger.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 01:25 schreef Myraela het volgende:

[..]

Automutilatie word uiteindelijk ook gewoon een verslaving he. De aanleiding hoeft steeds minder sterk te zijn en de "hoeveelheid" vaak steeds meer/erger.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 01:30 schreef childintime het volgende:

[..]

Dat dus. Je hebt jezelf aangeleerd om in het geval van emoties iets te doen met jezelf. Of dat nou negatieve of positieve emoties zijn. Jouw gewoonte is om er op een bepaalde manier mee om te gaan (net als dat ik rondjes ga lopen of pijltjes teken op papier), een sterke emotie laat je terugvallen tot gedrag wat jij jezelf hebt aangeleerd om emoties te verwerken.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 01:34 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Maar waarom kies ik dan voor mezelf pijnigen en iemand anders voor het tekenen van pijltjes, als het eigenlijk beide effectief is op het moment dat je het jezelf aanleert? Nu is het moeilijk om die gewoonte weer te veranderen en over te stappen op iets anders. En iedereen heeft natuurlijk wel eens sterke emoties, maar ik geloof niet dat iedereen dan persé een uitlaatklep nodig heeft. Of wel? Ze zeggen dat mensen die het opgroppen vroeg of laat ook knappen.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 11:15 schreef DeBassist het volgende:
mjah ik zit nu ook op een punt waarop ik op de 1 of andere manier niks meer voel

maar zou ik me echt niet kunnen voorstellen dat ik mezelf zou gaan snijden eigenlijk

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 11:23 schreef EvilMarc het volgende:

[..]

Gelukkig! En probeer het alsjeblieft dan ook niet.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 10:26 schreef Paul het volgende:

[..]

Wat bedoel je met dat je niets meer voelt?

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 11:27 schreef EvilMarc het volgende:
Ik kan niet voor hem antwoorden maar voor zover ik weet:

Als je zo diep in de emotionele stress/zorgen zit, en vooral voor langere tijd kan je je gaan distantiëren van jezelf. Je weet wat er allemaal gebeurt en hoe vervelend het is maar je hebt gewoon de energie niet meer om je er zorgen over te maken. Je sluit het buiten, maar niet op een positieve manier. Het is een vorm van depressie.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 12:49 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Klinkt meer als een psychose of dissociatie.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 12:59 schreef EviL_AleX het volgende:
Jezelf snijden is nooit dé oplossing om met emoties om te gaan.

Het kan heel prettig zijn om de emoties die je ervaart te onderbreken door fysieke pijn aan te richten. Echter ben je dan bezig met symptoombestrijding in plaats van een oorzaak aan te pakken.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 12:59 schreef EviL_AleX het volgende:
Jezelf snijden is nooit dé oplossing om met emoties om te gaan.

Het kan heel prettig zijn om de emoties die je ervaart te onderbreken door fysieke pijn aan te richten. Echter ben je dan bezig met symptoombestrijding in plaats van een oorzaak aan te pakken.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 12:59 schreef EviL_AleX het volgende:
Jezelf snijden is nooit dé oplossing om met emoties om te gaan.

Het kan heel prettig zijn om de emoties die je ervaart te onderbreken door fysieke pijn aan te richten. Echter ben je dan bezig met symptoombestrijding in plaats van een oorzaak aan te pakken.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 12:58 schreef Sandertje23 het volgende:

[..]

Depersonalisatie, het buiten de werkelijkheid staan, kan ook nog.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:08 schreef Captain_Maximum het volgende:

[..]

Dat is waar, maar op zo'n moment kun je gewoon niet meer helder nadenken.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:14 schreef EviL_AleX het volgende:

[..]

Dat weet ik. Maar in de tijd tussen die momenten zou je wél aan een langere oplossing kunnen werken.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:15 schreef DeBassist het volgende:

[..]

dat moet wel met hulp van anderen
en zolang je die niet zou aannemen gebeurd er ook niks

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:17 schreef EviL_AleX het volgende:

[..]

Dan kies je je eigen lot.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:18 schreef DeBassist het volgende:

[..]

klopt
maar soms zitten die mensen in een situatie dat je geen goede keuzes meer kan maken

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:26 schreef EviL_AleX het volgende:

[..]

Als dit een doorgetrokken lijn is vanuit je vorige post dan zijn dit de mensen die noodzakkelijkerwijs een stuk jonger dood zullen gaan.

Ik wil niet ongevoelig zijn, en ik heb juist iemand door een dergelijke periode heen geholpen. Echter erger ik me er heel erg aan wanneer AM'ers onbegrip als argument gebruiken. Dit is onzin, het vermeende onbegrip kunnen zij gebruiken als excuus naar anderen om hun eigen gedrag voort te zetten. Eigenlijk heb ik gewoon een hekel aan mensen die zich bewust zijn van een probleem maar steeds weigeren er iets aan te doen. Al dan niet met hulp.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:35 schreef Myraela het volgende:
Het is niet zo dat het probleem na hulp ineens helemaal weg is. En al helemaal niet zo dat dat heel snel of makkelijk is. Na een jaar in behandeling te zijn geweest heb ik nog steeds momenten waarop ik terug val.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:35 schreef Myraela het volgende:
Het is niet zo dat het probleem na hulp ineens helemaal weg is. En al helemaal niet zo dat dat heel snel of makkelijk is. Na een jaar in behandeling te zijn geweest heb ik nog steeds momenten waarop ik terug val.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:45 schreef DeBassist het volgende:

[..]

hmm, ja ik geloof idd wel dat bepaalde dingen zelfs na een behandeling wel achterblijven
je kan natuurlijk moeilijk doen alsof het nooit gebeurd is

ik ben benieuwd hoe zo'n psychische behandeling gaat ( al snijd mezelf niet )

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:18 schreef dotKoen het volgende:
En zoals inderdaad in de post van Trusten: ernstig depressieve patiënten voelen soms zo weinig (ernstige affectieve stoornis), dat lichamelijke pijn het enige is wat ze nog kunnen voelen.

quote:

Op zondag 13 juni 2010 00:50 schreef zyx1981 het volgende:
Hm, er wordt een boel onzin geroepen in dit topic, met name door omstanders. Meestal is de reden veel simpeler dan allerlei fancy psychiatrische constructies: je voelt je heel erg rot -> die gedachte wil je kwijt -> bij gebrek aan ventilatie mogelijkheden zoals praten, zoek je iets wat de gedachten in je hoofd overstemd: de een gaat drinken, de ander gaat blowen, de derde pakt een mes.

Leren praten over gevoelens en gedachten is voor jonge mensen soms moeilijker dan opkroppen en automutileren/blowen/etc. Zodra ze dit wel kunnen, verdwijnt de behoefte om te snijden soms ook vanzelf.

quote:

Op zondag 13 juni 2010 01:45 schreef Luna3 het volgende:

[..]

Je doet het wel heel makkelijk af. Niet serieus en nogal naief.
Misschien moet je dit eens doornemen, Ook duidelijke links voor TS, die hiermee wellicht (wel) geholpen is.

http://www.angelfire.com/rpg/automutilatie/index2.htm

quote:

Op zondag 13 juni 2010 02:01 schreef zyx1981 het volgende:

[..]

Ik zei ook dat de reden meestal heel simpel is. Soms zijn er idd allerlei achterliggende trauma's etc. Wat ik ook bedoelde was dat je niet misbruikt/oid hoeft te worden om te gaan snijden. Puur de gewone puberale gevoelskwesties zoals het idee hebben buiten een groep te vallen kan al genoeg zijn. Voor de duidelijkheid, ik probeer niets te bagatelliseren. Daarbij geldt ook dat niet iedere automutilist direct ook een heel zwaar verleden heeft. Relativiteit speelt hierbij een hele grote rol. Wat ik zwaar vind, kan een ander misschien wel luchtig opzij zetten.

Buiten dit: je kent me niet, dus noem me niet onserieus of naief.

quote:

Op zondag 13 juni 2010 02:01 schreef zyx1981 het volgende:

[..]

Ik zei ook dat de reden meestal heel simpel is. Soms zijn er idd allerlei achterliggende trauma's etc. Wat ik ook bedoelde was dat je niet misbruikt/oid hoeft te worden om te gaan snijden. Puur de gewone puberale gevoelskwesties zoals het idee hebben buiten een groep te vallen kan al genoeg zijn. Voor de duidelijkheid, ik probeer niets te bagatelliseren. Daarbij geldt ook dat niet iedere automutilist direct ook een heel zwaar verleden heeft. Relativiteit speelt hierbij een hele grote rol. Wat ik zwaar vind, kan een ander misschien wel luchtig opzij zetten.

Buiten dit: je kent me niet, dus noem me niet onserieus of naief.