Waarom snijden sommige mensen zich?

quote:

Op vrijdag 11 juni 2010 11:23 schreef EvilMarc het volgende:

[..]

Gelukkig! En probeer het alsjeblieft dan ook niet.

Komt goed

Het kan ook een manier zijn om rustig te worden, als je zo overstuur bent dat je erin blijft hangen (hysterisch huilen en de boel niet meer helder zien). Door te snijden kun je een vreemd gevoel van rust en stilte krijgen.

Maar het blijft altijd de slechtste 'oplossing'.

Ik kan niet voor hem antwoorden maar voor zover ik weet:

Als je zo diep in de emotionele stress/zorgen zit, en vooral voor langere tijd kan je je gaan distantiëren van jezelf. Je weet wat er allemaal gebeurt en hoe vervelend het is maar je hebt gewoon de energie niet meer om je er zorgen over te maken. Je sluit het buiten, maar niet op een positieve manier. Het is een vorm van depressie.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 10:26 schreef Paul het volgende:

[..]

Wat bedoel je met dat je niets meer voelt?

volgensmij is het een soort van zelfbescherming
je weet dat als je alles bewust meemaakt het veel erger is omdat je beseft wat er aan de hand is. (vb bij mij is mn vriendin bijvoorbeeld missen doordat ik de laatste tijd ziek ben ) Als je emoties dan af en toe wegvallen besef je even niet meer hoe erg het is en is het (soms) draaglijker

totdat je uiteindelijk weer beseft dat het is weggevallen en dat is het dubbel zo erg eigenlijk

[ Bericht 9% gewijzigd door DeBassist op 12-06-2010 12:40:31 ]

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 11:27 schreef EvilMarc het volgende:
Ik kan niet voor hem antwoorden maar voor zover ik weet:

Als je zo diep in de emotionele stress/zorgen zit, en vooral voor langere tijd kan je je gaan distantiëren van jezelf. Je weet wat er allemaal gebeurt en hoe vervelend het is maar je hebt gewoon de energie niet meer om je er zorgen over te maken. Je sluit het buiten, maar niet op een positieve manier. Het is een vorm van depressie.

Klinkt meer als een psychose of dissociatie.

Ik vind het wel een misvatting dat snijders meestal over één kam worden geschoren als zijnde `borderliners´.
Ik geloof niet dat mensen die zichzelf uit woede of verdriet snijden, direct geëtiketteerd moeten worden als `grensgeval van meerdere psychische stoornissen´.
Etiketteren vind ik over het geheel beperkend voor mensen.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 12:49 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Klinkt meer als een psychose of dissociatie.

Depersonalisatie, het buiten de werkelijkheid staan, kan ook nog.

Jezelf snijden is nooit dé oplossing om met emoties om te gaan.

Het kan heel prettig zijn om de emoties die je ervaart te onderbreken door fysieke pijn aan te richten. Echter ben je dan bezig met symptoombestrijding in plaats van een oorzaak aan te pakken.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 12:59 schreef EviL_AleX het volgende:
Jezelf snijden is nooit dé oplossing om met emoties om te gaan.

Het kan heel prettig zijn om de emoties die je ervaart te onderbreken door fysieke pijn aan te richten. Echter ben je dan bezig met symptoombestrijding in plaats van een oorzaak aan te pakken.

precies
en symptoombestrijding is maar tijdelijk zolang de oorzaak niet weg is

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 12:59 schreef EviL_AleX het volgende:
Jezelf snijden is nooit dé oplossing om met emoties om te gaan.

Het kan heel prettig zijn om de emoties die je ervaart te onderbreken door fysieke pijn aan te richten. Echter ben je dan bezig met symptoombestrijding in plaats van een oorzaak aan te pakken.

Het is niet probleem-oplossend, maar emotie-oplossend. De eerste richt zich op de lange termijn en de tweede op de korte termijn.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 12:59 schreef EviL_AleX het volgende:
Jezelf snijden is nooit dé oplossing om met emoties om te gaan.

Het kan heel prettig zijn om de emoties die je ervaart te onderbreken door fysieke pijn aan te richten. Echter ben je dan bezig met symptoombestrijding in plaats van een oorzaak aan te pakken.

Dat is waar, maar op zo'n moment kun je gewoon niet meer helder nadenken.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 12:58 schreef Sandertje23 het volgende:

[..]

Depersonalisatie, het buiten de werkelijkheid staan, kan ook nog.

Klopt.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:08 schreef Captain_Maximum het volgende:

[..]

Dat is waar, maar op zo'n moment kun je gewoon niet meer helder nadenken.

Dat weet ik. Maar in de tijd tussen die momenten zou je wél aan een langere oplossing kunnen werken.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:14 schreef EviL_AleX het volgende:

[..]

Dat weet ik. Maar in de tijd tussen die momenten zou je wél aan een langere oplossing kunnen werken.

dat moet wel met hulp van anderen
en zolang je die niet zou aannemen gebeurd er ook niks

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:15 schreef DeBassist het volgende:

[..]

dat moet wel met hulp van anderen
en zolang je die niet zou aannemen gebeurd er ook niks

Dan kies je je eigen lot.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:17 schreef EviL_AleX het volgende:

[..]

Dan kies je je eigen lot.

klopt
maar soms zitten die mensen in een situatie dat je geen goede keuzes meer kan maken

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:18 schreef DeBassist het volgende:

[..]

klopt
maar soms zitten die mensen in een situatie dat je geen goede keuzes meer kan maken

Als dit een doorgetrokken lijn is vanuit je vorige post dan zijn dit de mensen die noodzakkelijkerwijs een stuk jonger dood zullen gaan.

Ik wil niet ongevoelig zijn, en ik heb juist iemand door een dergelijke periode heen geholpen. Echter erger ik me er heel erg aan wanneer AM'ers onbegrip als argument gebruiken. Dit is onzin, het vermeende onbegrip kunnen zij gebruiken als excuus naar anderen om hun eigen gedrag voort te zetten. Eigenlijk heb ik gewoon een hekel aan mensen die zich bewust zijn van een probleem maar steeds weigeren er iets aan te doen. Al dan niet met hulp.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:26 schreef EviL_AleX het volgende:

[..]

Als dit een doorgetrokken lijn is vanuit je vorige post dan zijn dit de mensen die noodzakkelijkerwijs een stuk jonger dood zullen gaan.

Ik wil niet ongevoelig zijn, en ik heb juist iemand door een dergelijke periode heen geholpen. Echter erger ik me er heel erg aan wanneer AM'ers onbegrip als argument gebruiken. Dit is onzin, het vermeende onbegrip kunnen zij gebruiken als excuus naar anderen om hun eigen gedrag voort te zetten. Eigenlijk heb ik gewoon een hekel aan mensen die zich bewust zijn van een probleem maar steeds weigeren er iets aan te doen. Al dan niet met hulp.

helemaal mee eens. Ik heb ook een hekel aan mensen die niet geholpen willen worden aangezien ze hierin alleen andere mensen meetrekken en ondertussen zelfs wegkwijnen in zelfmedelijden.

Het is niet zo dat het probleem na hulp ineens helemaal weg is. En al helemaal niet zo dat dat heel snel of makkelijk is. Na een jaar in behandeling te zijn geweest heb ik nog steeds momenten waarop ik terug val.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:35 schreef Myraela het volgende:
Het is niet zo dat het probleem na hulp ineens helemaal weg is. En al helemaal niet zo dat dat heel snel of makkelijk is. Na een jaar in behandeling te zijn geweest heb ik nog steeds momenten waarop ik terug val.

Het blijft altijd een zwakke plek lijkt wel.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:35 schreef Myraela het volgende:
Het is niet zo dat het probleem na hulp ineens helemaal weg is. En al helemaal niet zo dat dat heel snel of makkelijk is. Na een jaar in behandeling te zijn geweest heb ik nog steeds momenten waarop ik terug val.

hmm, ja ik geloof idd wel dat bepaalde dingen zelfs na een behandeling wel achterblijven
je kan natuurlijk moeilijk doen alsof het nooit gebeurd is

ik ben benieuwd hoe zo'n psychische behandeling gaat ( al snijd mezelf niet )

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:45 schreef DeBassist het volgende:

[..]

hmm, ja ik geloof idd wel dat bepaalde dingen zelfs na een behandeling wel achterblijven
je kan natuurlijk moeilijk doen alsof het nooit gebeurd is

ik ben benieuwd hoe zo'n psychische behandeling gaat ( al snijd mezelf niet )

Dat verschild per persoon natuurlijk. Omdat ook de oorzaak en alles per persoon verschillend zijn. Sommige doen het vanuit een persoonlijkheidsstoornis, andere vanuit een depressie en weer andere door een posttraumatische stresstoornis en andere doen het zonder verder iets te hebben. En zo zijn er nog veel meer "oorzaken". Je word dus daarvoor behandeld en niet voor automutileren zelf.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:18 schreef dotKoen het volgende:
En zoals inderdaad in de post van Trusten: ernstig depressieve patiënten voelen soms zo weinig (ernstige affectieve stoornis), dat lichamelijke pijn het enige is wat ze nog kunnen voelen.

Dit hierboven komt vaak voor!

Vriendin van me heeft borderline (een persoonlijkheidstoornis) en sneed ziczelf vroeger om maar iets te kunnen voelen. Haar armen zitten onder de littekens, maar na een intensieve (interne) therapie heeft ze dit nooit meer gedaan. Het gekke is dat ze zegt dat ze vroeger niks (ook geen pijn) voelde op de momenten dat ze zich sneed, maar als het dan gehecht moest worden (en de verpleger-sadist zei dat ze geen verdoving hoefde omdat ze dit zichzelf had aangedaan en ze dan dat hechten ook wel niet zou voelen) ze wel mega pijn had. En als ze zichzelf nu met scheren per ongeluk een minescuul plekje in d'r been snijdt, ze het wel gewoon weer voelt.

Waarom het vooral meisjes zijn? Betreft borderline, dat komt ook heel veel bij jongens voor, maar waar meisjes vaak aan drugs, sm, pijnigen of andere extremen (experimenten) gaan (je grenzen opzoeken: borderline) gaan jongens vaak aan de drugs, of in de criminaliteit. (diefstal, overval, agressie) Geen idee eigenlijk waarom dat zo is. Ik weet wel dat jongens niet zo snel als meisjes erkennen dat ze die stoornis hebben, dus dat het bij jongens minder snel geconstateerd wordt. Hoop dat je iets aan dit verhaal hebt.

Hm, er wordt een boel onzin geroepen in dit topic, met name door omstanders. Meestal is de reden veel simpeler dan allerlei fancy psychiatrische constructies: je voelt je heel erg rot -> die gedachte wil je kwijt -> bij gebrek aan ventilatie mogelijkheden zoals praten, zoek je iets wat de gedachten in je hoofd overstemd: de een gaat drinken, de ander gaat blowen, de derde pakt een mes.

Leren praten over gevoelens en gedachten is voor jonge mensen soms moeilijker dan opkroppen en automutileren/blowen/etc. Zodra ze dit wel kunnen, verdwijnt de behoefte om te snijden soms ook vanzelf.

[ Bericht 11% gewijzigd door zyx1981 op 13-06-2010 00:57:25 ]