Waarom snijden sommige mensen zich?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:02 schreef DeBassist het volgende:
misschien dat ze door de tijdelijke lichamelijke pijn de geestelijke pijn vergeten ?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:07 schreef Paul het volgende:
We zitten niet in ONZ hoor

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:09 schreef fantasielozenaam het volgende:
- omdat ze veel haat naar zichzelf toe voelen en zichzelf daarom pijn willen doen
- omdat ze veel geestelijke pijn hebben en dit willen verdoven door middel van lichamelijke pijn
- omdat ze aandacht willen vestigen op hun problemen

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:07 schreef Paul het volgende:
We zitten niet in ONZ hoor

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:12 schreef Keep_Walking het volgende:
er wordt in het algemeen gezegd dat het je helpt om je innerlijke pijn te vergeten. Dus als je depressed bent en je snijdt jezelf, dan ben je niet meer depressed.

Maar ik heb het zelf een tijdje geprobeerd en ik vind het bullshit. Het helpt met niks maar op een gegeven moment wordt je gewoon eraan verslaafd.

quote:

Waarom iemand overgaat tot zelfverwonding

Doel 1: Ontlading van spanning

In deze vorm zorgen stress, geestelijke overbelasting en terugkerende angsten ervoor dat de automutilant overgaat tot zelfverwondend gedrag om de geestelijke pijnen te verzachten en vervangen door een lichamelijke pijn. Na het toebrengen van letsel volgt een gevoel van ontlading en voldoening.

Doel 2: Uiting van woede of verzet

Deze tweede vorm is een uiterst vrouwelijk vorm voor het uiten van woede of verzet in een agressieve vorm. Terwijl dit gevoel meestal naar buiten wordt geuit, kan het ook geprojecteerd worden op de persoon zelf. De persoon in kwestie brengt zichzelf dan letsel toe om de frustratie te kunnen uiten, zonder daar anderen bij te hoeven betrekken. Deze woede kan gericht zijn op een ander persoon, een soort wrok die niet naar die persoon geuit kan worden, maar het kan ook een kwaadheid zijn op de persoon zelf wanneer deze in diens ogen onjuist of onvoldoende gehandeld heeft.

Doel 3: Boete doen, zelfbestraffing

Als verlengde van de vorige vorm, waarbij de persoon een woede koestert jegens zichzelf, is deze vorm veel voorkomend bij mensen die niets anders kunnen dan perfectionistisch handelen en een mindere vorm niet kunnen accepteren. Ook bij lichamelijk geweld kan de persoon terugvallen op deze vorm en het juist als een vorm van sentiment beschouwen, aangezien ze het lichamelijke geweld hebben ervaren als iets normaals en hier onbewust naar blijven verlangen. Daarnaast is het ook een manier om het lichaam, dat automutilanten vaak niet accepteren en zelfs haten te bestraffen alsof het een vijand is.

Doel 4: Vermindering van negatieve gevoelens

In deze vorm, wat overigens de meest samenhangende vorm met de andere versies is, probeert de automutilant negatieve gevoelens als leegte, onbestemde angst, spanning, depressie of woede te vergeten door de lichamelijke beschadiging als afleiding te gebruiken. In deze zin zijn de negatieve gevoelens te groot en ondragelijk genoeg, dat een lichamelijke vorm van pijn draaglijker en fijner is. Daarnaast is het ook een manier om dingen uit het verleden op te rakelen die voorheen verdrongen waren, omdat het omgekeerd eveneens gebeurt dat sommigen zichzelf verwonden als een manier om in een soort trance te raken, waardoor ze tijdelijk ontsnappen aan een bedreigende situatie of ervaring, zoals de herinnering aan een pijnlijk moment uit het verleden.

Doel 5: Doorbreken van vervreemding

Deze vijfde vorm is de meest voorkomende vorm bij jonge mensen die in de periode van de pubertijd in aanraking komen met hun eigen identiteit. Ook in het geval van het overlijden van een dierbare of suïcidale depressiviteit wordt deze vorm gebruikt om contact te maken tussen lichaam en geest en het besef te versterken een levend wezen te zijn. Door opzettelijk lichamelijke pijn te veroorzaken, kunnen mensen weer contact maken met het eigen lichaam en een reactie geven op een depersonalisatie of depressieve gevoelens. In tegenstelling tot zelfdoding is deze vorm een manier om bewust te blijven van het leven en wordt het gebruikt als een hulpmiddel om door moeilijke tijden heen te komen. Ook het zien, ruiken en proeven van het bloed geeft het besef een sterfelijk wezen te zijn.

Doel 6: Pijn verdragen als teken van macht en controle

Door zichzelf te verwonden voelt de persoon zich machtig aangezien hij of zij deze lichamelijke pijn kan hanteren en verdragen. Daarnaast is het een manier om ergens volledig macht over te hebben en alleen dat gevoel is al fijn. Bij deze vorm is de persoon vaak ook trots op het letsel en zal het dit vaak ook zien als een pronkstuk door het opzettelijk te versieren of door er mee te koop te lopen. Hij of zij krijgt het gevoel waardevol en machtig te zijn in vergelijking tot anderen die zichzelf zulk letsel niet zouden kunnen toebrengen. Vaak zie je dat deze vorm het meest voorkomend is bij mensen die in hun jeugd ernstig geestelijk vernederd zijn, zich hierdoor onzeker voelen en tevens ook een zeer laag zelfbeeld hebben.

Doel 7: Communicatie, schreeuw om hulp

Deze vorm is vaak het beginnende stadium van de automutilatie. Ergens wil de persoon zijn of haar beschadiging verborgen houden, maar koestert tegelijkertijd ook een stil verlangen dat het juist wordt opgemerkt, opdat mensen inzien dat er serieus iets aan de hand is. Vergelijkbaar met deze vorm is de zelfmoordpoging, die soms ook wordt gehanteerd als een schreeuw om aandacht.

Doel 8: Opvullen van innerlijke leegte

Deze vorm, die tevens ook het verdrijven van eenzaamheid kan inhouden, heeft tevens ook het doel tot zelfacceptatie te komen. Door bezig te zijn met het lichaam en het aandacht te schenken door het opzettelijk te verwonden, kunnen mensen hierin een tijdverdrijf en vriend vinden. Het minderwaardig denken over jezelf en het alleen voelen in de zin van onbegrepen zijn schreeuwt dan om een opvulling die gevonden kan worden door zelfbeschadiging.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:02 schreef DeBassist het volgende:
misschien dat ze door de tijdelijke lichamelijke pijn de geestelijke pijn vergeten ?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:14 schreef Paul het volgende:

[..]

Waarom zou je niet meer depressief zijn als je je zelf snijdt?
Lijkt me dat je er nog meer depressief van gaat worden

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:14 schreef Paul het volgende:

[..]

Waarom zou je niet meer depressief zijn als je je zelf snijdt?
Lijkt me dat je er nog meer depressief van gaat worden

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:12 schreef Keep_Walking het volgende:
er wordt in het algemeen gezegd dat het je helpt om je innerlijke pijn te vergeten. Dus als je depressed bent en je snijdt jezelf, dan ben je niet meer depressed.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:09 schreef fantasielozenaam het volgende:

- omdat ze veel geestelijke pijn hebben en dit willen verdoven door middel van lichamelijke pijn

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:16 schreef BunnyCookii het volgende:

[..]

Geloof.. Iets met dat de Depressie via je huid naar buiten komt...

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:24 schreef Paul het volgende:

[..]

Heb jij het gedaan dan Pixie

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:19 schreef Pixie. het volgende:
en de meeste doen het niet voor de aandacht behalve mensen die de aandacht wel tekort komen.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:26 schreef Paul het volgende:

[..]

Oh !
Maar zijn ze niet bang aders te raken en daardoor leeg te bloeden zeg maar

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:28 schreef Daffodil31LE het volgende:
Waarom moeten we die mensen dan allemaal maar zielig gaan vinden? Ze doen het toch zelf (zichzelf aan)?

Net hetzelfde als van die domme wijven die weigeren te eten. Dat noemen ze anorexia en dan zijn ze heel zielig.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:29 schreef Pixie. het volgende:

[..]


Ga je lekker naar een ander topic als je het zo belachelijk vindt

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:30 schreef Daffodil31LE het volgende:

[..]

Nee, want ik wil het graag weten.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:31 schreef Pixie. het volgende:

[..]

dan kan je toch ook op een normale manier reageren vindt je niet?
ipv meisjes met een eetstoornis domme wijven noemen?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:34 schreef Daffodil31LE het volgende:

[..]

Ik begrijp niet wat er zo moeilijk is aan eenvoudig iets eten.

Net zoals ik niet begrijp dat mensen zich moedwillig gaan liggen verminken. Behalve dan om zelfmoord te plegen, natuurlijk.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:34 schreef Daffodil31LE het volgende:

[..]

Ik begrijp niet wat er zo moeilijk is aan eenvoudig iets eten.

Net zoals ik niet begrijp dat mensen zich moedwillig gaan liggen verminken. Behalve dan om zelfmoord te plegen, natuurlijk.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:28 schreef Daffodil31LE het volgende:
Waarom moeten we die mensen dan allemaal maar zielig gaan vinden? Ze doen het toch zelf (zichzelf aan)?

Net hetzelfde als van die domme wijven die weigeren te eten. Dat noemen ze anorexia en dan zijn ze heel zielig.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:35 schreef Paul het volgende:

[..]

Wat ik begrijp is het om hun depressie te vergeten
Wat ik me ook afvraag, waarom doen bijna alleen maar meisjes het?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:37 schreef Pixie. het volgende:

[..]

Omdat dat problemen achter zitten en ze zich het op die manier uiten.
Als er iets ingrijpends in je leven is gebeurd en je er niet over praat of er verder niets aan doen gaat het aan je vreten.
En daardoor probeer je een andere uitweg te zoeken om de pijn te laten proberen verdwijnen.

Het heeft niets met eten te maken het is gewoon het gevoel dat je denkt dat je de controle weer heb over iets. Wat uiteindelijk op een verslaving uitdraait

dat zelfde geld meestal ook voor mensen die zichzelf snijden

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:35 schreef Paul het volgende:

[..]

Wat ik begrijp is het om hun depressie te vergeten
Wat ik me ook afvraag, waarom doen bijna alleen maar meisjes het?

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:37 schreef GekruldeMondhoek het volgende:

[..]

Ik vind het niet eens de moeite om hier serieus op te reageren.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:41 schreef Daffodil31LE het volgende:

[..]

Nou, sorry hoor... Ik heb ook genoeg gezeik meegemaakt waar je niet vrolijk van wordt. Maar mezelf daarom verminken of ophouden met eten? Neu.

En zelfmoord? Dat plezier gun ik die anderen niet.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:41 schreef Daffodil31LE het volgende:

[..]

Nou, sorry hoor... Ik heb ook genoeg gezeik meegemaakt waar je niet vrolijk van wordt. Maar mezelf daarom verminken of ophouden met eten? Neu.

En zelfmoord? Dat plezier gun ik die anderen niet.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:41 schreef Daffodil31LE het volgende:

[..]

Nou, sorry hoor... Ik heb ook genoeg gezeik meegemaakt waar je niet vrolijk van wordt. Maar mezelf daarom verminken of ophouden met eten? Neu.

En zelfmoord? Dat plezier gun ik die anderen niet.

quote:

Eighteen studies examining seven functions of self-injury were reviewed. Affect-regulation was the only function examined in all 18 studies. Eleven studies examined self-punishment, 10 anti-dissociation, 10 interpersonal- influence, five sensation-seeking, three anti-suicide, and two interpersonal boundaries. Even when taking into account that affect-regulation was examined most often, findings were strongest for this function. An integration of results indicates that: (a) acute negative affect precedes self-injury; (b) decreased negative affect and relief are present after self-injury; (c) most self-injurers identify the desire to alleviate negative affect as a reason for self- injuring; and (d) the performance of proxies for self-injury in the laboratory leads to reductions in negative affect and arousal. Several studies also provided strong evidence for a self-punishment function. The anti-dissociation, interpersonal-influence, sensation-seeking, anti-suicide, and interpersonal boundaries functions received modest support. Of note, the general pattern of findings regarding the seven functions tended to remain consistent, regardless of the type of sample (e.g., non-clinical vs. clinical vs. forensic, adult vs. adolescent, outpatient vs. inpatient, women vs. men).

Klonsky, E. D. (2007). The functions of deliberate self-injury: A review of the evidence. Clinical Psychology Review, 27, 226–239.