quote:Ik vind het voorbeeld verkeerd.Op woensdag 10 maart 2010 13:17 schreef Kleurdoos het volgende:
je kan er toch wel bij vermelden wat je gevoel erbij is=
als je zegt dat je dat niet leuk vindt. dan is dat toch ook zo=
en kinderachtig, je hebt het tegen een kind ik denk dat je op die manier juist duidelijkheid geeft
'Niet leuk' vind ik een veel te zware term voor een kind wat nog een koekje wilt.
Ik zou het wel zeggen dat Julian echt iets uit zou vreten. Maar of ik dat zeg zonder m'n stem te verheffen is dan maar de vraag.
Maar vind het moeilijk het hier zo over te hebben, we zien tegen die tijd wel.
quote:Ja, het stellen van een vraag als ik maar 1 antwoord wil heb ik dus wel afgeleerd....Op woensdag 10 maart 2010 13:19 schreef debuurvrouw het volgende:
Oh, als ze heel erg gaan ahhhhhhh, en waarom niet??? en buh doen zeg ik ook wel: je stelt een vraag, daarvan is de essentie dat je een ja of een nee terug kan krijgen.
Op een "ga je mee?" kreeg ik dus op een gegeven moment "nee" als antwoord
Voorspelbaar enzo, dus sindsdien was het dus "we gaan".
quote:ik ben daar ook benieuwd naar, niet dat Arwen hier veel straf krijgt, maar die moet je soms echt uit de situatie halen met even op de bank zetten,Op woensdag 10 maart 2010 13:21 schreef miss_sly het volgende:
Hier verder, met oa de vraag van Kleurdoos: hoe doen mensen dat die niet straffen door bijvoorbeeld in de hoek ofzo.
en zelfs soms,maar dat heeft andere oorzaken haar bokshandschoentjes en boksballetje
quote:Kom we gaan, pak je zelf je jas of moet mama helpenOp woensdag 10 maart 2010 13:24 schreef Leandra het volgende:
[..]
Ja, het stellen van een vraag als ik maar 1 antwoord wil heb ik dus wel afgeleerd....
Op een "ga je mee?" kreeg ik dus op een gegeven moment "nee" als antwoord
Voorspelbaar enzo, dus sindsdien was het dus "we gaan".
quote:ow, dat leren wij onszelf nu al aan. Het kan voor ons maar vast vanzelfsprekend zijn om dingen te zeggen als ze geen keus heeft.Op woensdag 10 maart 2010 13:24 schreef Leandra het volgende:
[..]
Ja, het stellen van een vraag als ik maar 1 antwoord wil heb ik dus wel afgeleerd....
Op een "ga je mee?" kreeg ik dus op een gegeven moment "nee" als antwoord
Voorspelbaar enzo, dus sindsdien was het dus "we gaan".
"Ik ga je nu uit bad halen" ipv "kom je uit bad?". Straks gaat ze idd nee zeggen, en dat is niet de bedoeling
Maar die mogen wel altijd fruit pakken, ook vlak voor het eten. Dat heb ik nooit verboden, vragen om fruit.Er zitten immers ook vitaminen en vezels in, die hebben ze dan maar weer.quote:Ik zeg het wel altijd even van te voren, zodat ze de tijd heeft om zich erop voor te bereiden...Op woensdag 10 maart 2010 13:28 schreef miss_sly het volgende:
[..]
ow, dat leren wij onszelf nu al aan. Het kan voor ons maar vast vanzelfsprekend zijn om dingen te zeggen als ze geen keus heeft.
"Ik ga je nu uit bad halen" ipv "kom je uit bad?". Straks gaat ze idd nee zeggen, en dat is niet de bedoeling
Ook als we weg gaan, dan meld ik dat, zeg 10 minuten, van tevoren dan weet ze dat en heb ik minder drama als ik het plotseling breng. Dan kan ze haar spel nog even afmaken...
quote:ja, of een nee krijgen en dan zeggen: dan kom ik je over 5 minuten halen. Net zo goed als zij mijn nee moeten respecteren, respecteer ik die van hen ook.
[..]
ow, dat leren wij onszelf nu al aan. Het kan voor ons maar vast vanzelfsprekend zijn om dingen te zeggen als ze geen keus heeft.
"Ik ga je nu uit bad halen" ipv "kom je uit bad?". Straks gaat ze idd nee zeggen, en dat is niet de bedoeling
quote:Ja, dat ook idd. Lijkt me fijner om te weten wat er gaat gebeuren. schaap vergeet dat nog wel eens, en dan lukt ook niet wat hij wil of het is huilen. Nu al
[..]
Ik zeg het wel altijd even van te voren, zodat ze de tijd heeft om zich erop voor te bereiden...
Ook als we weg gaan, dan meld ik dat, zeg 10 minuten, van tevoren dan weet ze dat en heb ik minder drama als ik het plotseling breng. Dan kan ze haar spel nog even afmaken...
ik heb gewoon een reeks in OUD gestarttvp dus
quote:Op woensdag 10 maart 2010 13:30 schreef Ticootje het volgende:
Ook als we weg gaan, dan meld ik dat, zeg 10 minuten, van tevoren dan weet ze dat en heb ik minder drama als ik het plotseling breng. Dan kan ze haar spel nog even afmaken...
Dat scheelt echt de helft van de moeite, tenminste, dat merkte ik op mijn vorige werkplek (BSO). Net als duidelijk zijn in of iets een vraag ("ga je mee naar buiten?") of een aankondiging ("kom, we gaan nu naar buiten") is. Duidelijkheid FTW.En laatst wilde ze iets niet en toen zei ze "mama ik vind je stom!" Sorry???? Ze is nog maar 2,5 begint dat nu al? Ik dacht pas als ze puber was
(Heb maar geantwoord dat mama's soms ook wel een beetje stom zijn, maar dat ze toch geen koekje kreeg
)quote:tjee, is schaap zo'n huilie!Op woensdag 10 maart 2010 13:34 schreef miss_sly het volgende:
Ja, dat ook idd. Lijkt me fijner om te weten wat er gaat gebeuren. schaap vergeet dat nog wel eens, en dan lukt ook niet wat hij wil of het is huilen. Nu al
quote:Say what? Waar is dat voor dan?Op woensdag 10 maart 2010 13:25 schreef _evenstar_ het volgende:
en zelfs soms,maar dat heeft andere oorzaken haar bokshandschoentjes en boksballetje
quote:
En ik merkte het laatst toen er onverwachts iemand mee kwam haar ergens ophalen dat ze daar niet blij mee was, gewoon alleen omdat ze dat niet wist en er niet op ingesteld was.
quote:
quote:Verdriet om der papa, ze heeft heel soms ( toen het een jaa terug was die periode wel vaker) echt gewoon uit het niets hysterisch gillen gooien en smijten en slaan buien.
Dus dat gekocht, en kan ze daar haar frustraties op kwijt, vervolgens wordt ze rustig en gaat ze huilen en pakt ze de foto's en komt er dus uit dat ze papa mist.
Wat ik wel interessant vind om te weten is wat ouders nou straks bereikt willen hebben met hun opvoeding. Dus op de lange termijn. Hoe wil je dat je kind(eren) zich ontwikkeld heeft/hebben als het op eigen benen staat? Want dat is wat mij betreft de rode draad waar je je hele opvoeding omheen bouwt. Dus de keuzes die je maakt tijdens de opvoeding moeten in lijn liggen met dat eindresultaat dat je voor ogen hebt.
Wat verwacht je van je kind? )quote:Owh
Daar is net een topic over.. (ongeveer dan
Dan was ik duidelijk niet de enige
Ga ik daar wel verder lezen
quote:Op woensdag 10 maart 2010 12:26 schreef teamlead het volgende:
[..]
Iedereen die ook maar een béétje weet hoe psychologische ontwikkeling werkt, weet dat deze aanpak echt funest is.
Borst/fles, potjes/geen potje, eigen bed/ouders bed... allemaal keuzes die je kunt maken. Heb ik er nog wel een mening over, maar goed.
Maar een discussie met een kind van 2,5 over wat sociaal wenselijk isDan neem je dus imho als ouder je verantwoordelijkheid niet
Het is dat je dit nu zo letterlijk noemt naar aanleiding van posts van Piglet (en vanwege je vergelijkbare reacties op die van mij), maar zowel Piglet als ik zijn beroepsopvoeders. 
En daarmee bedoel ik héus niet dat we het dáárom allemaal zo goed zouden doen, maar als je zoiets roept, kun je ook een reactie als deze verwachten.
Oh, en daar kun je natuurlijk met een inkoppertje op antwoorden maar dat neem ik dan wel voor lief.
Zo, en nu eerst eten, straks verder lezen.
quote:Op woensdag 10 maart 2010 18:05 schreef Moonah het volgende:
..maar zowel Piglet als ik zijn beroepsopvoeders.
Ik moet nu meteen denken aan de "beroepsopvoeder" in het eerste schooljaar van mijn oudste zoon.
En daar word ik niet vrolijk van.
Ja, sorry...heeft niks met jou te maken maar het zit nog steeds hoog
quote:Ik heb wat gemist, geloof ik...
[..]
Ik moet nu meteen denken aan de "beroepsopvoeder" in het eerste schooljaar van mijn oudste zoon.
En daar word ik niet vrolijk van.
Ja, sorry...heeft niks met jou te maken maar het zit nog steeds hoog
quote:Niet iedere beroepsopvoeder doet dat automatisch even verstandig.
[..]
Ik heb wat gemist, geloof ik...
Zo kreeg mijn zoon op de (christelijke) lagere school nog een boekje mee waarin een jongentje geadopteerd werd omdat zijn moeder een "slechte moeder" was, en ze was slecht omdat hij geen vader had.
Nou was dat gegeven ook 10 jaar geleden al dusdanig achterhaald dat er geen school meer had moeten zijn in dit land waar nog boekjes met zulke nonsens aanwezig waren, maar als je dat boekje dan vervolgens ook nog eens meegeeft aan een jongentje dat idd geen vader heeft, dan ben je wat mij betreft flink de weg kwijt.
Maar goed, dat was mijn voorbeeld, ik weet niet tegen wat voor ellende Lily aangelopen is
quote:Lang verhaal, doet er verder ook niet toe.Op woensdag 10 maart 2010 18:22 schreef GreatWhiteSilence het volgende:
[..]
Ik heb wat gemist, geloof ik...
De eerste zin in de post van Leandra voldoet wel
quote:Ik mag hopen dat je je bij desbetreffende beroepsopvoeder heb beklaagd en ook bij de baas van deze beroepsopvoeder. Mijn emotionele reactie op zo'n verhaal is echt:Op woensdag 10 maart 2010 18:28 schreef Leandra het volgende:
Niet iedere beroepsopvoeder doet dat automatisch even verstandig.
Zo kreeg mijn zoon op de (christelijke) lagere school nog een boekje mee waarin een jongentje geadopteerd werd omdat zijn moeder een "slechte moeder" was, en ze was slecht omdat hij geen vader had.
Nou was dat gegeven ook 10 jaar geleden al dusdanig achterhaald dat er geen school meer had moeten zijn in dit land waar nog boekjes met zulke nonsens aanwezig waren, maar als je dat boekje dan vervolgens ook nog eens meegeeft aan een jongentje dat idd geen vader heeft, dan ben je wat mij betreft flink de weg kwijt.
Zo heb je veel kaf tussen het koren dus. Daar krijg ik verder niet mee te maken hopelijk...quote:Ja, echt bizar gewoon.Op woensdag 10 maart 2010 18:34 schreef kahlie het volgende:
[..]
Ik mag hopen dat je je bij desbetreffende beroepsopvoeder heb beklaagd en ook bij de baas van deze beroepsopvoeder. Mijn emotionele reactie op zo'n verhaal is echt:
quote:Die had ik dan toch echt die folder achter in zijn/haar strot geduwdOp woensdag 10 maart 2010 18:28 schreef Leandra het volgende:
[..]
Niet iedere beroepsopvoeder doet dat automatisch even verstandig.
Zo kreeg mijn zoon op de (christelijke) lagere school nog een boekje mee waarin een jongentje geadopteerd werd omdat zijn moeder een "slechte moeder" was, en ze was slecht omdat hij geen vader had.
Nou was dat gegeven ook 10 jaar geleden al dusdanig achterhaald dat er geen school meer had moeten zijn in dit land waar nog boekjes met zulke nonsens aanwezig waren, maar als je dat boekje dan vervolgens ook nog eens meegeeft aan een jongentje dat idd geen vader heeft, dan ben je wat mij betreft flink de weg kwijt.
Maar goed, dat was mijn voorbeeld, ik weet niet tegen wat voor ellende Lily aangelopen is
quote:Ik heb daar idd over geklaagd, nadat ik bijgekomen was van mijn verbijstering.
[..]
Ik mag hopen dat je je bij desbetreffende beroepsopvoeder heb beklaagd en ook bij de baas van deze beroepsopvoeder. Mijn emotionele reactie op zo'n verhaal is echt:
Het is overigens nooit meer goedgekomen tussen mij en de betreffende juf, of tussen mijn zoon en de betreffende juf, toen hij vervolgens op de middelbare school ook nog een keer Frans van haar echtgenoot bleek te hebben was het helemaal feest.
Maar goed, dat heb ik met de leraar en met het afdelingshoofd besproken en verder nooit meer last van gehad.
Zoonlief gezegd dat hij moest zorgen dat hij een goed cijfer voor Frans had, dan had de leraar niets om hem op te pakken... en het mag vervelend zijn om je best te doen voor een vak waarbij je een lastige leerkracht hebt, maar ik heb het met soep vergeleken...
Een vak is als soep en je moet de (voedings)stof binnenkrijgen, dat doe je met een lepel; de ene lepel is een mooie zilveren lepel, die ligt lekker in de hand en eet met plezier, en dat is je lerares wiskunde, en de andere lepel is een plastic wegwerplepel en die eet niet lekker maar je krijgt de soep ook binnen, en dat is je leraar Frans. Dat werkte.... gelukkig.
Eerst had ik een vergelijkbaar voorbeeld met je billen afvegen en prettig en onprettig wc-papier maar die lepelvergelijking leek me verstandiger
quote:Het was een leesboekje.... Dus zogenaamd onschuldig "huiswerk"
[..]
Die had ik dan toch echt die folder achter in zijn/haar strot geduwd
quote:Dan dat boekjeOp woensdag 10 maart 2010 18:44 schreef Leandra het volgende:
[..]
Het was een leesboekje.... Dus zogenaamd onschuldig "huiswerk"
Ik vind dat echt verschrikkelijk lomp en nergens voor nodig
Edit:
Ik vind dat iemand met een opvoeders rol, al vind ik het eerder een opvoed ondersteunend persoon.
Uit eindelijk is het aan de ouder(s) hoe dat de opvoeding van het kind/de kinderen gaat.
Maar ik vind het zeer kwalijk als iemand die mijn kind zou moeen ondersteunen zoiets dergelijks uberhaupt aan kinderen laat lezen, maar los van dat ook nog eens naar mijn mening geen interesse heeft naar de achtergrond van de kinderen van zijn/haar klas.
quote:Joh, christelijke school in het gereformeerde Schubbekutteveen (en dan niet eens de strengste school) en een lerares die denkt dat ze de wijsheid in pacht heeft....
[..]
Dan dat boekje
Ik vind dat echt verschrikkelijk lomp en nergens voor nodig
Die dacht dus even "subtiel" duidelijk te moeten maken wat ze van mij vond, en dacht waarschijnlijk dat ze het recht had dat te doen op basis van het feit dat ze op zondag altijd braaf in de kerk zit
Overigens was ik niet de enige die een probleem met haar had, maar ze zat er al zo'n 100 jaar en een hoop ouders hadden zelf nog les van haar gehad.
Ondanks het feit dat het verder een prima school was zou ik nu wel voor een andere school kiezen.
Maar ik vind het zo'n kul om te stellen dat 'iedereen die ook maar enige kennis heeft van ontwikkelingspsychologie zijn kind niet zo vrij laat in het maken van keuzes'.... het was even een snelle impulsieve reactie.En ja, er zitten ook bij de beroepsopvoeders rotte appels tussen.
Maar ik gebruik het dus ook voor de klas: kinderen laten kiezen tussen een aantal alternatieven. En ik leg hen uit waarom ze bepaalde dingen niet mogen, dat werkt nu eenmaal veel beter dan alleen maar 'omdat ik het zeg'. Ik zou best als een dictator voor de klas kunnen staan, de macht heb ik hoor. Maar ik zie kinderen liever als volwaardig en wil hen dan ook zo behandelen.
Ook met straf geven, dat gebeurt wel eens hoor. Maar zowel op school als tav. mijn eigen kind werkt het het beste als ik het sporadisch doe.
Thies schrikt al als ik een keer mijn stem verhef.
maar ik weet inmiddels dat hij een makkelijk kind is. niet te geloven. ik sluit me verder aan bij Moonah. ik ben dan wel geen beroepsopvoeder maar wel afgestudeerd ontwikkelingspsycholoog. dat zegt echter niks over mij als opvoeder. daarin spelen namelijk veel meer dingen mee dan mijn kennis erover. alles wat mij tot de persoon gemaakt heeft die ik ben, zoals hoe we thuis omgingen met emoties, met elkaar, dat speelt natuurlijk ook allemaal door in hoe ik als moeder ben. het enige verschil misschien is dat ik het soms iets bewuster kan relateren aan de theorie.
quote:euh.. ja, beroepsopvoeders (whatever the hell that me be
[..]
En daarmee bedoel ik héus niet dat we het dáárom allemaal zo goed zouden doen, maar als je zoiets roept, kun je ook een reactie als deze verwachten.
Oh, en daar kun je natuurlijk met een inkoppertje op antwoorden maar dat neem ik dan wel voor lief.
Zo, en nu eerst eten, straks verder lezen.
). En nu? Onfeilbaarheid?quote:
[..]
Niet iedere beroepsopvoeder doet dat automatisch even verstandig.
Zo kreeg mijn zoon op de (christelijke) lagere school nog een boekje mee waarin een jongentje geadopteerd werd omdat zijn moeder een "slechte moeder" was, en ze was slecht omdat hij geen vader had.
Nou was dat gegeven ook 10 jaar geleden al dusdanig achterhaald dat er geen school meer had moeten zijn in dit land waar nog boekjes met zulke nonsens aanwezig waren, maar als je dat boekje dan vervolgens ook nog eens meegeeft aan een jongentje dat idd geen vader heeft, dan ben je wat mij betreft flink de weg kwijt.
Maar goed, dat was mijn voorbeeld, ik weet niet tegen wat voor ellende Lily aangelopen is
over nadelige consequenties en daarover nadenken gesproken zeg
quote:Impulsiviteit rules
Ja, sorry, dat 'beroepsopvoeder' is echt niet pocherig bedoeld.
Maar lezen roeleert zwaarder
Ik beweerde nl niet dat "het vrijlaten in keuzes" niet goed zou zijn, ik beweerde dat een kind zoveel keuzevrijheid geven dat geen grenzen leert respecteren en geen autoriteit kent funest is. Niet het algeheel ontnemen van keuzes tussen a of bquote:Dat zeg ik: laten kiezen tussen alternatievenEn ja, er zitten ook bij de beroepsopvoeders rotte appels tussen.
Maar ik gebruik het dus ook voor de klas: kinderen laten kiezen tussen een aantal alternatieven. En ik leg hen uit waarom ze bepaalde dingen niet mogen, dat werkt nu eenmaal veel beter dan alleen maar 'omdat ik het zeg'. Ik zou best als een dictator voor de klas kunnen staan, de macht heb ik hoor. Maar ik zie kinderen liever als volwaardig en wil hen dan ook zo behandelen.
Ook met straf geven, dat gebeurt wel eens hoor. Maar zowel op school als tav. mijn eigen kind werkt het het beste als ik het sporadisch doe.
Thies schrikt al als ik een keer mijn stem verhef.
Waarbij de ouder/opvoeder bepaalt welke alternatieven worden aangeboden.Dat is iets anders dan "wat wil je eten"....
waarbij ik overigens een persoonlijke allergie ontwikkel bij het "beroepsopvoeder" gebeuren, omdat het mijn persoonlijke, niet wetenschappelijk gefundeerde maar daardoor niet minder sterke mening is, dat de óuder opvoedt en niet de leerkracht/dagverblijfleiding/akela/opa/oma/whatever
quote:Ja, beroepsopvoeder is een stomme term, maar ik wist zo even geen andere die de lading dekt.Op woensdag 10 maart 2010 20:39 schreef teamlead het volgende:
waarbij ik overigens een persoonlijke allergie ontwikkel bij het "beroepsopvoeder" gebeuren, omdat het mijn persoonlijke, niet wetenschappelijk gefundeerde maar daardoor niet minder sterke mening is, dat de óuder opvoedt en niet de leerkracht/dagverblijfleiding/akela/opa/oma/whatever
En uiteraard hebben ouders de grootste vinger in de opvoedpap. Maar bij sommige kinderen heb ik sterk het idee dat ík als juf nog de enige ben die iets aan hun opvoeding doet.
En nee, uiteraard ben ik niet onfeilbaar. Niet als juf en niet als moeder, dat moge duidelijk zijn.
En over kunnen lezen gesproken:
quote:Ik zei dus:Op dinsdag 9 maart 2010 23:16 schreef teamlead het volgende:
[..]
No offence.. maar dat is je taak als ouder: je kind opvoeden en keuzes voor hem/haar maken zolang hij/zij daar zelf niet toe in staat is. En een kind is daar niet toe in staat, aangezien een kind niet de consequenties van keuzes kan overzien
quote:Op dinsdag 9 maart 2010 22:42 schreef Moonah het volgende:
Waarom niet?
Er is al zoveel dat voor hem wordt bepaald, hetgeen hij aankan mag hij van mij/ons kiezen.
quote:Ah.. ouders die maar wat aanklooien en niet nadenken over consequenties voor het kind? *subtiele hint*
[..]
Ja, beroepsopvoeder is een stomme term, maar ik wist zo even geen andere die de lading dekt.
En uiteraard hebben ouders de grootste vinger in de opvoedpap. Maar bij sommige kinderen heb ik sterk het idee dat ík als juf nog de enige ben die iets aan hun opvoeding doet.
quote:En nee, uiteraard ben ik niet onfeilbaar. Niet als juf en niet als moeder, dat moge duidelijk zijn.
bummerquote:En over kunnen lezen gesproken:
[..]
Ik zei dus:
[..]
ik heb er zó'n hekel aan om met m'n eigen woorden om mijn oren geslagen te worden quote:Jaja, I know I know.Op woensdag 10 maart 2010 21:10 schreef teamlead het volgende:
Ah.. ouders die maar wat aanklooien en niet nadenken over consequenties voor het kind? *subtiele hint*
Ik heb toch al een aantal malen letterlijk gezegd dat ik het met je eens was? Je bent wel een alfamannetje he?
quote:Sorry, juf in hart en nieren. Ik mis mijn rode pen hier.
quote:
[..]
Jaja, I know I know.
Ik heb toch al een aantal malen letterlijk gezegd dat ik het met je eens was? Je bent wel een alfamannetje he?
[..]
it's a gift..quote:Sorry, juf in hart en nieren. Ik mis mijn rode pen hier.
Jij bent juf ...
Komt het bij jullie ooit voor dat als een kind van de juf of meester op zijn "donder" heeft gekregen dat de ouders even verhaal bij je komt halen?
Wat denk jij wel niet om mijn kind straf te geven voor : vul maar in wat hij thuis wel mag , maar op school niet geacepteerd word?
quote:Dit is al regelmatig voorbij gekomen in diverse topics toch? Maar goed, ik voel me toch altijd geroepen om te reageren als het om dit onderwerp gaat.Op woensdag 10 maart 2010 13:21 schreef miss_sly het volgende:
Hier verder, met oa de vraag van Kleurdoos: hoe doen mensen dat die niet straffen door bijvoorbeeld in de hoek ofzo.
Mijn oudste dochter is 4 1/2 en tot nu toe heeft ze nog nooit in de hoek gestaan, op de trap/gang gezeten of waar dan ook. Ik heb me voorgenomen mijn kinderen niet te straffen en tot nu toe is dat dus aardig gelukt. Wel verbind ik consequenties aan haar gedrag, als dit nodig is.
In het geval van bijv. gooien met speelgoed is het ten eerste de vraag waarom het kind met speelgoed gooit. Is het uit boosheid, aandachttrekkerij of omdat ze gewoon nog niet weet dat ze er niet mee mag gooien? En daar probeer ik dan op te reageren.
Verder spreek ik mijn kinderen altijd aan op hun gedrag en nooit op hun persoon.
quote:concequenties aan een bepaald gedrag verbinden is ook straffen ...Op woensdag 10 maart 2010 23:50 schreef She-Wolf het volgende:
[..]
Dit is al regelmatig voorbij gekomen in diverse topics toch? Maar goed, ik voel me toch altijd geroepen om te reageren als het om dit onderwerp gaat.
Mijn oudste dochter is 4 1/2 en tot nu toe heeft ze nog nooit in de hoek gestaan, op de trap/gang gezeten of waar dan ook. Ik heb me voorgenomen mijn kinderen niet te straffen en tot nu toe is dat dus aardig gelukt. Wel verbind ik consequenties aan haar gedrag, als dit nodig is.
In het geval van bijv. gooien met speelgoed is het ten eerste de vraag waarom het kind met speelgoed gooit. Is het uit boosheid, aandachttrekkerij of omdat ze gewoon nog niet weet dat ze er niet mee mag gooien? En daar probeer ik dan op te reageren.
Verder spreek ik mijn kinderen altijd aan op hun gedrag en nooit op hun persoon.
bv je mag een week niet op je fiets rijden als jij met speelgoed gooit..
ik denk dat iedereen wel zijn kind straft in de opvoeding :
de ene deelt een tik uit , de ander zet hem in de hoek en de andere ontneemt het kind zijn of haar lievelingsding ...
straf is straf!
quote:Deze was voor mij denk ikOp woensdag 10 maart 2010 23:40 schreef trui het volgende:
komt dat al vaak voor bij kleuters, denk je? bij die van ons volgens mij niet hoor. maar ik kan me vergissen.
Ik ken een aantal mensen die bij de kinderopvang (creche, peuters) werken en ja die maken dat helaas mee.
Dat ligt misschien meer aan de ouders dan de kinderen ...
Maar wat ik dan niet begrijp is dat die ouders niet zelf voor hun kinderen zorgen maar wel commentaar hebben op de genen die het goed proberen te doen ...
Begrijp je wat ik bedoel?
quote:dit snap ik niet helemaal. Als je consequenties verbindt aan "ongewenst gedrag" bij gebrek aan een betere term dan straf je toch
En even uit nieuwsgierigheid: vanwaar het voornemen om niet te straffen
Is het niet de bedoeling van opvoeden om kaders aan te geven waarbinnen een kind zich kan bewegen en bij overschrijding van die kaders daar consequenties aan te verbinden?quote:En toch doen we hier echt geen van 3en. Een week niet op je fiets rijden als consequentie voor met speelgoed gooien zou ik trouwens absoluut geen logische actie vinden, maar dat is vast een voorbeeld.
[..]
concequenties aan een bepaald gedrag verbinden is ook straffen ...
bv je mag een week niet op je fiets rijden als jij met speelgoed gooit..
ik denk dat iedereen wel zijn kind straft in de opvoeding :
de ene deelt een tik uit , de ander zet hem in de hoek en de andere ontneemt het kind zijn of haar lievelingsding ...
straf is straf!
Net als She-Wolf benoemen we hier gedrag en niet de persoon. Dus geen "jij bent stout". Maar "je gooit met speelgoed, en dat vind ik niet leuk want dan gaat het kapot".
Ik ben echt van mening dat kinderen niet bewust stout doen of bewust dingen doen die niet mogen, maar dat daar een reden achter zit. En dat je wat aan de oorzaak van het gedrag moet doen om zo het gedrag te kunnen veranderen. Mensen zijn groepsdieren die van nature sociaal wenselijk groepsgedrag vertonen. Dus voorleven en laten zien hoe jij leeft en wat jou normen en waarden zijn lijkt me een van de belangrijkste dingen van opvoeden.
En een peuter in een dwarse bui wordt hier dus niet genegeerd of op de gang gezet, maar het gedrag benoemd en een alternatief geboden en de oorzaak gezocht. "goh ben je zo moe van het spelen, zullen we dan nu even rustig knuffelen of een boekje lezen" of "ik zie dat je nu niet zelf wilt spelen, kom je mama helpen met koken?"
Maar goed wie weet loop ik hopeloos vast als mijn peuter straks puber is. Dat merk ik dan wel weer, voor nu gaat het prima en zijn wij erg tevreden met onze manier van opvoeden!
Overigens ben ik als "beroepsopvoeder" wel anders (ik werk als woonbegeleider in een gezinsvervangend tehuis voor kinderen met een meervoudige handicap), daar wordt wel gewerkt met straffen en belonen, maar daar ben ik dan ook niet de enige opvoeder, maar met een heel team. En consequentheid lijkt me bij opvoeding nog steeds 1 van de belangrijkste dingen, dus voed ik op mijn werk anders op als thuis.
Nog steeds wel altijd met uitleg!
Ik ken bijv. een jochie van 18 maanden die, uit pure frustratie omdat iets niet lukt, met spullen gooit. Uit alles blijkt dat dit alleen gebeurt als hij bijna van ergernis uit z'n vel knapt omdat hij niet voor elkaar krijgt wat hij wilt bereiken. In mijn ogen is dat ongewenst gedrag. Begrijpelijk, maar ongewenst.\
Als ik jouw post goed interpreteer, ga jij dan met dat kind in gesprek, ipv te zeggen "jij gooit met speelgoed, dat vind ik niet fijn/niet oke. En dus ga jij maar even niet meer met dát specifieke speelgoed spelen / afkoelen op de trap / whatever"
En geloof me: het jochie uit dit voorbeeld weet verdomd goed dat mama en papa dit ongewenst gedrag vinden
. Hij doet het dus, ondanks dat hij weet dat dit niet mag...quote:Straffen impliceert altijd een machtsverhouding. Wat mij betreft is er geen machtsverhouding tussen ouder en kind. Wel een sociaal verschil, in die zin dat het kind afhankelijk is van de ouder. Als ouder ben je mijn inziens dus verantwoordelijk voor het sturen en begeleiden van het opgroeien van het kind.Op donderdag 11 maart 2010 00:44 schreef teamlead het volgende:
En even uit nieuwsgierigheid: vanwaar het voornemen om niet te straffen
Al het gedrag wat iemand doet heeft consequenties, die moeten zeker geleerd, maar dat is mijn inziens anders dan straffen.
De consequentie van gooien met speelgoed is dat het kapot kan gaan, dat je iemand pijn kunt doen etc... de consequentie van gooien met speelgoed is niet dat je op de gang moet. Dat is een straf die de ouder verzint. Daarmee leer je je kind dus "als ik met speelgoed gooi, dan moet ik op de gang, en dat is niet leuk" ipv "als ik met speelgoed gooi dan kan het kapot gaan of kan ik iemand pijn doen". Ik leer graag dat laatste aan ipv het eerste, zodat het kind gedrag aanleert vanuit intrinsieke normen en waarden ipv vanuit een machtsverhouding.
Ik heb graag dat er ook niet gegooid wordt als papa en mama niet in de buurt zijn "want dan zien ze het niet dus dan krijg ik ook geen straf"
En in jou voorbeeld van gooien uit frustratie, zou ik dus reageren met "wat vervelend dat het niet lukt, zullen we het samen proberen" of "kom ik help even".
En als dat niet werkt een alternatief bieden "met de blokken wordt niet gegooid, want dan kun je iemand pijn doen. Kom dan gaan we samen met de bal gooien"
quote:afhankelijkheid is toch per definitie een machtsverhouding
[..]
Straffen impliceert altijd een machtsverhouding. Wat mij betreft is er geen machtsverhouding tussen ouder en kind. Wel een sociaal verschil, in die zin dat het kind afhankelijk is van de ouder. Als ouder ben je mijn inziens dus verantwoordelijk voor het sturen en begeleiden van het opgroeien van het kind.
Daar zijn al meer dan genoeg uitspraken over geweest in gevallen waar bv. een therapeut een relatie onderhield met een patient. Door de afhankelijkheid is er een machtsverhouding. quote:Maar je leert het kind dus níet dat mama en papa iets gewoon niet goed vinden....Al het gedrag wat iemand doet heeft consequenties, die moeten zeker geleerd, maar dat is mijn inziens anders dan straffen.
De consequentie van gooien met speelgoed is dat het kapot kan gaan, dat je iemand pijn kunt doen etc... de consequentie van gooien met speelgoed is niet dat je op de gang moet. Dat is een straf die de ouder verzint. Daarmee leer je je kind dus "als ik met speelgoed gooi, dan moet ik op de gang, en dat is niet leuk" ipv "als ik met speelgoed gooi dan kan het kapot gaan of kan ik iemand pijn doen". Ik leer graag dat laatste aan ipv het eerste, zodat het kind gedrag aanleert vanuit intrinsieke normen en waarden ipv vanuit een machtsverhouding.
quote:ik ken geen enkel kind die niet de link legt tussen de actie en de straf, ook als mama het niet ziet...Ik heb graag dat er ook niet gegooid wordt als papa en mama niet in de buurt zijn "want dan zien ze het niet dus dan krijg ik ook geen straf"
quote:het spijt me.. maar ik begrijp het oprecht niet....
Mijn zoontje is 2,5.
En in jou voorbeeld van gooien uit frustratie, zou ik dus reageren met "wat vervelend dat het niet lukt, zullen we het samen proberen" of "kom ik help even".
En als dat niet werkt een alternatief bieden "met de blokken wordt niet gegooid, want dan kun je iemand pijn doen. Kom dan gaan we samen met de bal gooien"
Dan is toch je kind het middelpunt van het universum zo ongeveer? Want als hij uit frustratie met blokken gooit en jij bent net even ergens mee bezig en kunt hem dus niet afleiden met bal of samen doen.... wat dan? Wat als je bv. straks nog een kind of een tweeling krijgt Kinderen zijn wat mij betreft een substantieel onderdeel van je leven.
En als ik dan echt geen tijd heb omdat ik iets moet doen, waarbij kind niet kan helpen en afleiden is wel nodig, tsja dan gaat het afleiden of samen doen desnoods op een andere manier. Dan gaat hij in draagdoek mijn rug op, maar dat is eigenlijk nooit nodig.
Pepijn heeft wel regelmatig met bij papa op de rug samen gestofzuigd en gedweild. Omdat als peuter van 1,5 is het leuk om met de emmer water te spelen, maar dat is nou net niet zo handig en wenselijk. Dus dan is het aangeboden alternatief, "samen" dweilen.
Maar ik vrees dat wij het niet eens gaan worden over de manier van het opvoeden van kinderen.
Je bent altijd welkom om hier een middagje langs te komen hoor, dan kun je in de praktijk zien dat het prima werkt (hier althans).
En ja ik heb op dit moment maar 1 kind, we merken wel hoe het gaat als er hier meer komen, dat ligt in ieder geval nog wel in de planning voor ooit.
Ikzelf heb het idee dat er in de samenleving (dus niet zozeer hier in dit topic) veel ouders zijn die hun carriere boven het belang van hun kinderen stelt, en hiermee de opvoeding overlaat aan de leerkracht/creche-leider. Voor die kinderen is het dus heel goed grenzen te leren op de plaats waar ze het meeste zijn: in een vorm van opvang (of dat nou onderwijs is of betaalde opvang). Voor kinderen die thuis wel opgevoed worden en daar de waarden en normen van de Nederlandse samenleving leren denk ik dat je deze taak bij de ouders kunt laten.
Ik besef dat ik hiermee vooral leerkrachten een zware taak zou willen geven. Aan de ene kant moeten ze dus bepaalde kinderen opvoeden, en andere kinderen hoeven alleen maar te leren, en toch moet ieder kind ongeveer dezelfde hoeveelheid aandacht krijgen.
Ik stel voor dat we ouders verplichten hun kinderen op te voeden, ze kiezen er zelf voor, en het krijgen van kinderen heeft consequenties voor de rest van je leven.
Ik heb mijn bachelor orthopedagogiek bijna afgerond en ben erg benieuwd hoe ik de opvoeding van ons kind zal aanpakken. Binnen de studie orthopedagogiek krijg je vooral aanwijzingen hoe opvoeden vooral niet moet, ik ben benieuwd of er een manier van opvoeden zal zijn waar mijn man en ik allebei achter kunnen staan en wat ook nog de gewenste uitkomst heeft.
pessie, ik vind niet dat de opvang (school dan wel kdv of psz) de opvoeding op zich moeten nemen. Ik vind het de bedoeling dat de ouders de opvoeding doen. En ik denk bovendien dat het feit dat kinderen een deel van de tijd naar een opvang gaan, niet per definitie inhoudt dat de ouders het zelf dus niet doen. Ik heb een beetje het idee dat ouders die kiezen voor een thuisblijvende ouder nogal gemakkelijk menen dat ouders die wel (gedeeltelijk) werken voor een carriere kiezen. Ik denk dat dat in de meeste gevallen helemaal niet zo is, maar dat het vaak een kwestie is van niet anders kunnen (financieel gezien) en ook vaak een kwestie van ook wat voro zichzelf willen, zoals een leuke baan. De ouders die beiden ernstig carriere willen maken en het kind voor 'erbij' zien, zijn volgens mij helemaal niet zo ververtegenwoordigd als gedacht wordt.
quote:Ik vind het sowieso goed dat Senna leert dat het op een andere plek anders zou kunnen zijn dan thuis. Dat gaat ook zo met eten, bijvoorbeeld. Daar krijgt ze alles gepureerd, want dat doen ze nu eenmaal voor de kleintjes.
Ik vind het wel een goed punt dat als Jen op het kdv iets doet wat niet mag dat daar actie op wordt ondernomen. Het zou raar zijn als dat niet zo zou zijn...
quote:Stelling:
Kind tekent met wortel op de muur, er blijft een mooie oranje streep achter...
Hoe ga je daarmee om?
quote:Ik zeg hier heb je een doekje, ga maar schoon maken
quote:Bel JP en leg het aan hem voor zou ik zeggen
quote:Op dit moment zou me dat niet uitmaken aangezien de muren toch geverfd gaan worden van de zomer
quote:Dat dus, ook met bekers limo die ze omgooit.... En ze vindt het nog een feest ook dat ze een doekje krijgt.Op donderdag 11 maart 2010 09:57 schreef De_Taartjesfee het volgende:
[..]
Ik zeg hier heb je een doekje, ga maar schoon maken
Ow wacht, fout antwoord...
quote:Nou ik zou zeggen, ditOp donderdag 11 maart 2010 09:55 schreef Sjeen het volgende:
Kind tekent met wortel op de muur, er blijft een mooie oranje streep achter...
Hoe ga je daarmee om?
quote:Bron: huishoudplazaVerse wortelvlekken kun je verwijderen door het direct (of in ieder geval dezelfde dag) te behandelen met ossegalzeep.
quote:Hier komt er dan een jochie aangelopen dat zegt dat ie geknoeid heeft en om een doekje komt vragenOp donderdag 11 maart 2010 09:58 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Dat dus, ook met bekers limo die ze omgooit.... En ze vindt het nog een feest ook dat ze een doekje krijgt.
Maar in het geval van de wortel: uitleggen dat wortels niet zijn om op de muren te tekenen maar om op te eten en het samen schoon maken.
Dat werkte ook prima toen hij met een potlood op de deuren en muur had zitten tekenen. Straf gegeven? Nee, ik was zo stom geweest om hem een vulpotlood te geven nadat we samen zijn lengte aan de binnenkant van de kastdeur hadden gezet. Heeft hij ervan geleerd? Ja, hij weet dat papa en mama die streepjes op die specifieke deur mogen zetten en dat hij met potloden alleen op tekenpapier mag tekenen. Dat gaat nu alweer 2 maanden goed
quote:Dat ben ik niet met je eens. Niet alle consequenties imo vallen onder de noemer 'straf'. Zoals P_iglet ook al zei, als het kind bijvoorbeeld met blokken gooit en je biedt dan in plaats daar van een bal aan om mee te gooien. Waarbij de consequentie dus is, even niet met de blokken spelen, maar met de bal. Dat zie ik niet als straf.Op donderdag 11 maart 2010 00:14 schreef prupke het volgende:
[..]
concequenties aan een bepaald gedrag verbinden is ook straffen ...
bv je mag een week niet op je fiets rijden als jij met speelgoed gooit..
ik denk dat iedereen wel zijn kind straft in de opvoeding :
de ene deelt een tik uit , de ander zet hem in de hoek en de andere ontneemt het kind zijn of haar lievelingsding ...
straf is straf!
quote:Op donderdag 11 maart 2010 09:57 schreef De_Taartjesfee het volgende:
[..]
Ik zeg hier heb je een billendoekje, ga maar schoon maken
quote:Oh ja, stom van mij
quote:Ik zeg: hier heb je wortels, maak de hele muur maar oranjeOp donderdag 11 maart 2010 09:57 schreef De_Taartjesfee het volgende:
[..]
Ik zeg hier heb je een doekje, ga maar schoon maken
(het WIK komt er toch aan van de zomer )
billendoekjes Waar kan je ze niet voor gebruiken? Jen en behang was daarna best gevaarlijk
En in de woonkamer moet het echt nog heel even blijven zitten... Leg dat maar eens uit. quote:Ik denk dit
[..]
Ik zeg hier heb je een doekje, ga maar schoon maken
maar zover ben ik nog lang niet, ik heb alleen nog maar baby'tjesprobleempjes, en dat lijkt me toch anders dan grote-kinderenprobleempjes. En groei je daar ook niet langzaam aan in?
Echt
quote:dat doe je pas als je van je kind niet zelf mag beslissen welke koekjes je koopt.
Ik barst in huilen uit, gooi mijzelf op op mijn buik op de grond en trappel met armen en benen.
Ow wacht, fout antwoord...
quote:Ja uiteraard *aai*
Ja maar, mijnes blijft lief, klein en schattig en heeeeel meegaand en lief natuurlijk
quote:Oh shit dat heb ik dus nu al..Op donderdag 11 maart 2010 10:14 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
dat doe je pas als je van je kind niet zelf mag beslissen welke koekjes je koopt.
Wil je deze? NEEEEEEEEE, NEEE MAMA NEEE NIET DOEN, NEEEE OOOOOORAAAAAA
Of te wel dora koekjes en niets anders.
quote:tuurlijk. *petpet*
Ja maar, mijnes blijft lief, klein en schattig en heeeeel meegaand en lief natuurlijk
quote:Nou! werp je op de grond! zolang het nog kan.
[..]
Oh shit dat heb ik dus nu al..
Wil je deze? NEEEEEEEEE, NEEE MAMA NEEE NIET DOEN, NEEEE OOOOOORAAAAAA
Of te wel dora koekjes en niets anders.
quote:Ik krijg echt visioenen van ouders die in de supermarkt over de grond rollen, krijsend en gillend omdat hun kind iets anders wil dan zijn willen
[..]
dat doe je pas als je van je kind niet zelf mag beslissen welke koekjes je koopt.
dat moet echt een fantastisch gezicht zijn quote:Dat zou bij mij dan heel makkelijk zijn: niets anders
[..]
Oh shit dat heb ik dus nu al..
Wil je deze? NEEEEEEEEE, NEEE MAMA NEEE NIET DOEN, NEEEE OOOOOORAAAAAA
Of te wel dora koekjes en niets anders.
quote:
quote:Mijn zeepbel, wat doen jullie
quote:Je kunt haar toch ook gewoon niet leren lopen? Dat maakt haar automatisch een stuk "meegaander"
quote:Er zijn momenten dat ik echt even geen zin heb in strijd....Ze mag toch kiezen van mij? Alleen de manier waarop ze het brengt moet nog een beetje bijgeschaafd worden. *broekriem er nog eens overheen haaltOp donderdag 11 maart 2010 10:18 schreef Leandra het volgende:
[..]
Dat zou bij mij dan heel makkelijk zijn: niets anders
quote:ik vrees dat dat echt geen optie is, want ze wil vooruit, staan, zitten en in beweging blijven. Ik hoop al van harte dat ze niet op mij lijkt en met 9 maanden looptOp donderdag 11 maart 2010 10:20 schreef Leandra het volgende:
[..]
Je kunt haar toch ook gewoon niet leren lopen? Dat maakt haar automatisch een stuk "meegaander"
lijkt me niet relaxt als we op vakantie gaan!Ik kan haar beter niet leren praten, dan kan ze iig niet protesteren en argumenteren enzo
quote:En als je er naast staat als vrouw van die vent die op de grond ligt te rollen zak je door de grond, net als je dochter van 10Op donderdag 11 maart 2010 10:18 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik krijg echt visioenen van ouders die in de supermarkt over de grond rollen, krijsend en gillend omdat hun kind iets anders wil dan zijn willen
quote:Okay, dus dan is het een van de keuzes die je haar geeft? Dan is het van een andere orde, maar als ik laat kiezen tussen koekje A en koekje B en ze kiest dan koekje Dora, dan is het dus gewoon geen koekje
[..]
Er zijn momenten dat ik echt even geen zin heb in strijd....Ze mag toch kiezen van mij? Alleen de manier waarop ze het brengt moet nog een beetje bijgeschaafd worden. *broekriem er nog eens overheen haalt
quote:Gewoon permanent in de wandelwagen houden (ook thuis) en idd het praten niet stimuleren, ik zou vast oefenen met "ssssssssssttttttt", dan komt het vast allemaal nog goed
[..]
ik vrees dat dat echt geen optie is, want ze wil vooruit, staan, zitten en in beweging blijven. Ik hoop al van harte dat ze niet op mij lijkt en met 9 maanden loopt
Ik kan haar beter niet leren praten, dan kan ze iig niet protesteren en argumenteren enzo
quote:Jep... Maar als ze iets dus niet wilt, dan moet dat blijkbaar heel dramatisch gebracht worden op dit momentOp donderdag 11 maart 2010 10:23 schreef Leandra het volgende:
[..]
Okay, dus dan is het een van de keuzes die je haar geeft? Dan is het van een andere orde, maar als ik laat kiezen tussen koekje A en koekje B en ze kiest dan koekje Dora, dan is het dus gewoon geen koekje
dus alleen al bij het zien van een nijntje koekje gaat madam los.... NEEEEEEEE
quote:OMG... jullie hebben het tegenwoordig natuurlijk ook wel een stuk moeilijker dan pakweg 15 jaar geleden toen er nog geen tig soorten koekjes van peuter TV-helden op de markt waren.... darn
[..]
Jep... Maar als ze iets dus niet wil, dan moet dat blijkbaar heel dramatisch gebracht worden op dit moment
dus alleen al bij het zien van een nijntje koekje gaat madam los.... NEEEEEEEE
Worden er ook al moeders door hun kinderen "gemotiveerd" om WC-papier met afbeelding X te kopen?
Ik ben dus wel boos geworden... Op een muur hoor je niet te tekenen, ook niet met een wortel. En ik begrijp best dat het interessant is om te kijken wat er gebeurt als je een streep trekt op de muur met de wortel, dat heb ik ook uitgelegd. Maar ik heb ook uitgelegd wat de gevolgen zijn ervan, namelijk dat ik dus nu opnieuw mag gaan verven en dat ik daar niet vrolijk van word.Ik zou dus ook boos worden. Mevrouw zou dan even op de gang mogen gaan zitten en nadenken wat ze gedaan had en daarna zou ik het nog een keertje uitleggen..
been there, done that. Maar dan niet met wortel maar met een verfkwast met oranje verf. Amber had ons zien verven en was dus met de kwast op mijn witte muren gaan verven. Ze heeft toen geen straf gekregen want ikw as zo dom geweest een verfkwas met oranje verf op tafel te laten liggen. Ik heb haar wel uitgelegd waarom het niet mocht.
quote:Ai... Ik kon er trouwens echt niet om lachen gisteren. En om even op de woorden van p_iglet terug te komen over 'als je geen tijd hebt om zulke dingen uit te leggen aan je kind'... Ik heb inderdaad niet altijd tijd om uitgebreid iets te gaan uitleggen en als er dan zoiets gebeurd als gisteren, dan word ik gewoon boos. Ik ben niet de meest geduldige persoon op aarde helaas
Ik had nog geen reactie gegeven Sjeen
Ik zou dus ook boos worden. Mevrouw zou dan even op de gang mogen gaan zitten en nadenken wat ze gedaan had en daarna zou ik het nog een keertje uitleggen..
been there, done that. Maar dan niet met wortel maar met een verfkwast met oranje verf. Amber had ons zien verven en was dus met de kwast op mijn witte muren gaan verven. Ze heeft toen geen straf gekregen want ikw as zo dom geweest een verfkwas met oranje verf op tafel te laten liggen. Ik heb haar wel uitgelegd waarom het niet mocht.
quote:Ik vind het ook niet nodig om altijd maar iets uit te leggen, vaak weten ze zelf ook wel dat het niet mag.Op donderdag 11 maart 2010 10:46 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Ai... Ik kon er trouwens echt niet om lachen gisteren. En om even op de woorden van p_iglet terug te komen over 'als je geen tijd hebt om zulke dingen uit te leggen aan je kind'... Ik heb inderdaad niet altijd tijd om uitgebreid iets te gaan uitleggen en als er dan zoiets gebeurd als gisteren, dan word ik gewoon boos. Ik ben niet de meest geduldige persoon op aarde helaas
quote:*shake hands*Op donderdag 11 maart 2010 10:46 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Ai... Ik kon er trouwens echt niet om lachen gisteren. En om even op de woorden van p_iglet terug te komen over 'als je geen tijd hebt om zulke dingen uit te leggen aan je kind'... Ik heb inderdaad niet altijd tijd om uitgebreid iets te gaan uitleggen en als er dan zoiets gebeurd als gisteren, dan word ik gewoon boos. Ik ben niet de meest geduldige persoon op aarde helaas
Ik dus ook niet!
Ik kan ook niet tegen dat getreuzel 's ochtends...
quote:ik vind het ook vrij normaal als kinderen leren dat er niet altijd tijd voor ze is. ook de juf moet haar aandacht verdelen, en het lijkt mij niet wenselijk als je kind dan niet gewend is om even op z'n beurt te wachten.
[..]
Ai... Ik kon er trouwens echt niet om lachen gisteren. En om even op de woorden van p_iglet terug te komen over 'als je geen tijd hebt om zulke dingen uit te leggen aan je kind'... Ik heb inderdaad niet altijd tijd om uitgebreid iets te gaan uitleggen en als er dan zoiets gebeurd als gisteren, dan word ik gewoon boos. Ik ben niet de meest geduldige persoon op aarde helaas
als ik aan het dweilen was mochten ze gewoon niet aan de emmer komen. Dat is heet, en vies. en dat wisten ze ook gewoon. ik kan me niet heugen dat ik dat heb moeten zeggen. Meestal waren ze gewoon lekker zelf aan het spelen. en ook hier is geduld niet mijn sterkste punt.
ik heb véél meer geduld dan ik ooit gedacht had, maar de maat is vast sneller vol dan bij andere mensen.quote:misschien wel maar soms heb je aan alleen uitleggen niet voldoende in mijn ogenOp donderdag 11 maart 2010 12:32 schreef p_iglet het volgende:
Maar kost boos worden en straf geven niet meer tijd als uitleggen?
en met boos worden laat je ook zien dat het menis is.
Wat ik trouwens wel veel doe hier is als ie iets doet wat ik liever niet heb:
Mikael wil je daar misschien even mee ophouden? Wnt ik vind dat dat veel lawaai maakt!
Luistert ie niet dan:
Mikael nu hou je daar mee op!
Luistert ie dan nog niet:
Mikael mama heeft nou 2 keer er iets van gezegd, ga nu maar even op je kamer bedenken wat mama heeft gezegd.
En dat helpt ook altijd!!
quote:Meestal volgt er straf voor iets wat al 100 keer is uitgelegd. En ja, wie niet horen wil moet maar voelen.(als in: ga maar even op de gang staan nadenken
Maar kost boos worden en straf geven niet meer tijd als uitleggen?
) en zeker als ik boos wordt is het beter om allebei even af te koelen. Maar goed, mijn kinderen zijn ver voorbij de peuterleeftijd en dan is het echt anders. De oudsten staan eigenlijk nooit meer op de gang. Dat is meestal een gesprek. Soms wel het intrekken van computertijd. ik heb wel het geluk redelijk makkelijke kinderen te hebben.quote:Nee hoor, want tijdens het moment dat ze in de gang zit te bedenken wat er nu precies gebeurd is, kan ik andere dingen doen en even afkoelen. Ik ben op zo'n momenten dus echt niet in staat om rustig en vriendelijk uit te leggen dat een wortel bedoeld is om op te eten en niet om mee op de muur te tekeken. Daarnaast, als je bijna zes bent, dan weet je dat een wortel bedoeld is om op te eten en niet om mee op de muur te tekenen. Dat hoef je dan echt niet nog eens uitgelegd te krijgen...
Maar kost boos worden en straf geven niet meer tijd als uitleggen?
Kinderen krijgen later ook te maken met boze mensen om zich heen, dan kunnen ze maar beter begrijpen dat als ze iets doen wat anderen schaad, ze daar een negatieve consequentie aan vast kunnen knopen.
quote:Ik heb hier een beetje meegelezen, nog niet gereageerd.
Maar kost boos worden en straf geven niet meer tijd als uitleggen?
Soms is een kind ook niet voor rede vatbaar en zit er niets anders op dan boos te worden en straf te geven. Twan was af en toe een verschrikkelijke peuter
, in de zin van het hebben van vreselijke driftbuien.... Hij was dus echt niet voor rede vatbaar. Hij schreeuwde, huilde, trapte tegen de deuren en was aan het stampvoeten. Ik heb hem zelfs een keer, nadat hij al gewoon bijna een half uur bezig was, opgepakt en onder de koude douche gezet... had geen effect; hij werd hij nog bozer omdat zn kleren nat waren. Vervolgens heb ik hem in zn slaapkamer gezet en ben zelf voor de deur gaan staan om de deur dicht te houden. Tranen liepen me over de wangen... ik wilde zo niet met mn kind omgaan, maar kon gewoon niet anders, ik kon op geen enkele manier tot hem doordringen. En waar gaat het dan om? Om kleine dingetjes... Toen hij wat ouder werd, had hij af en toe nog een driftbui... Maar gelukkig gaat het de laatste tijd goed... hij heeft geen driftbuien meer maar kan af en toe wel gewoon snel boos worden. Dan laat ik hem maar even... het is soms ook wel lastig voor hem. Ik las in een eerdere topic dat MeNicole zich afvroeg of het co-ouderschap wel zo goed was voor Mikael. Dat vraag ik mij ook weleens af. Wij hebben nu al 6 jaar een co-ouderschap... het gaat redelijk goed, maar ik merk steeds meer aan Twan dat hij moeite heeft om na een week bij ons, weer naar zn vader te gaan. Het liefst zou hij bij ons wonen, maar ik mag daar niet met zn vader over hebben van hem niet tegen papa zeggen!! .. ik vind het erg lastig en vind dat ik het binnenkort op de één of andere manier toch met zn vader moet bespreken zonder dat ik Twans mening daarin betrek. Moeilijk vind ik dat omdat mn ex nogal trots is en ik denk dat hij nooit akkoord zou gaan met een andere regeling, ook al zou die Twan misschien gelukkiger maken.
Trouwens Sjeen, ik had hetzelfde gedaan als jij denk ik!!
ondertussen hoop ik dat Lennon niet zo zal peuterpuberen als Twan...
quote:Maar als je bijna zes bent kan het nog wel héél leuk zijn om een keer met een wortel op de muur te tekenen toch? Een kind van zes overziet waarschijnlijk de situatie nog niet in die mate dat ze er direct een gevolg aan koppelt: mama moet de muur opnieuw verven. Als je die consequentie uitlegt dan zal ze waarschijnlijk niet nog eens met een wortel (of andere groente/fruit) op de muur tekenen, waarmee je (vermoedelijke) doel is bereikt.Op donderdag 11 maart 2010 12:56 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Nee hoor, want tijdens het moment dat ze in de gang zit te bedenken wat er nu precies gebeurd is, kan ik andere dingen doen en even afkoelen. Ik ben op zo'n momenten dus echt niet in staat om rustig en vriendelijk uit te leggen dat een wortel bedoeld is om op te eten en niet om mee op de muur te tekeken. Daarnaast, als je bijna zes bent, dan weet je dat een wortel bedoeld is om op te eten en niet om mee op de muur te tekenen. Dat hoef je dan echt niet nog eens uitgelegd te krijgen...
Dat je boos wordt vind ik trouwens terecht als je je ook boos voelt.
Gister bij vriendinnetje X geweest, Ik stond met de vader van vriendinnetje Y te overleggen over morgen.. Mevrouw had het ineens in haar hoofd gehaald dat ze vandaag ook bij vriendinnetje Y wilde eten. Wat bij de eerste 'nee' direct resulteerde in enorme drama's. (een paar maanden geleden had die vader gezegd 'kom dan ook maar mee, ondanks dat er ook a een ander vriendinnetje mee ging bij hun.. dus nu kwam er ook letterlijk uit 'maar vorige keer mocht het dan wel'
Nu heeft ze dus voor elkaar dat ze EN vandaag niet bij dat vriendinnetje eet, zoals ze zo graag wilde EN morgen mag ze niet naar het vriendinnetje toe omdat ze zo uit d'r stekker ging.
Als klap op de vuurpijl voor het aanhoudend gillen en krijsen op het schoolplein wordt er vandaag en morgen dus ook niet met andere vriendjes/vriendinnetjes gespeeld.
Je kunt ook heel normaal aangeven wat je wilt, en dan had ze prima morgen met dat vriendinnetje mee gemogen.. Maar als je zo moet gillen en krijsen om je zin te krijgen (wat toch averechts werkt) weet je dat daar consequenties aan hangen..
quote:Mikael wil liever ook niet meer?
Diaan wij zitten nu in zo'n beetje hetzelfde met onze co-ouderschap. Gelukkig lijkt het voor nu even goed te gaan maar dat zijn rot dingen om mee bezig te zijn!!
Ja inderdaad. Twan zegt bijna elke dinsdag als hij teruggaat, dat hij niet wil. Ik vind het moeilijk wat ik daarmee moet doen.... Wetende dat het niet echt bespreekbaar is met de andere ouder. Ik ben erover aan het denken om zijn vader te vragen of hij ook heeft gemerkt dat Twan wat stiller is, wat ongelukkiger... daar krijg ik vast een nee op, maar dan moet ik hem gaan vragen er op te gaan letten..
quote:Ik Pm je ff!!Op donderdag 11 maart 2010 13:46 schreef Diaan73 het volgende:
[..]
Mikael wil liever ook niet meer?
Ja inderdaad. Twan zegt bijna elke dinsdag als hij teruggaat, dat hij niet wil. Ik vind het moeilijk wat ik daarmee moet doen.... Wetende dat het niet echt bespreekbaar is met de andere ouder. Ik ben erover aan het denken om zijn vader te vragen of hij ook heeft gemerkt dat Twan wat stiller is, wat ongelukkiger... daar krijg ik vast een nee op, maar dan moet ik hem gaan vragen er op te gaan letten..
quote:Ow, het is zeker heel leuk en leerzaam om op de muur te tekenen met een wortel, net zoals het leuk is om de achterkant van de bank te versieren met stift, de plantenbak uit te graven enzo... En och, vandaag kan ik me daar prima in verplaatsen, gisteren niet, toen was ik ook gewoon boos om wat ze gedaan had
[..]
Maar als je bijna zes bent kan het nog wel héél leuk zijn om een keer met een wortel op de muur te tekenen toch? Een kind van zes overziet waarschijnlijk de situatie nog niet in die mate dat ze er direct een gevolg aan koppelt: mama moet de muur opnieuw verven. Als je die consequentie uitlegt dan zal ze waarschijnlijk niet nog eens met een wortel (of andere groente/fruit) op de muur tekenen, waarmee je (vermoedelijke) doel is bereikt.
Dat je boos wordt vind ik trouwens terecht als je je ook boos voelt.
quote:Heel herkenbaar
na 100x uitlegen dat 1x in de week bij iemand eten tussen de middag en 1x in de week iemand hier, had ik vandaag een heftig gillende en krijsende kleuter op het schoolplein.. inclusief frases als 'ik schop je fiets kapot' etc
Gister bij vriendinnetje X geweest, Ik stond met de vader van vriendinnetje Y te overleggen over morgen.. Mevrouw had het ineens in haar hoofd gehaald dat ze vandaag ook bij vriendinnetje Y wilde eten. Wat bij de eerste 'nee' direct resulteerde in enorme drama's. (een paar maanden geleden had die vader gezegd 'kom dan ook maar mee, ondanks dat er ook a een ander vriendinnetje mee ging bij hun.. dus nu kwam er ook letterlijk uit 'maar vorige keer mocht het dan wel'
Nu heeft ze dus voor elkaar dat ze EN vandaag niet bij dat vriendinnetje eet, zoals ze zo graag wilde EN morgen mag ze niet naar het vriendinnetje toe omdat ze zo uit d'r stekker ging.
Als klap op de vuurpijl voor het aanhoudend gillen en krijsen op het schoolplein wordt er vandaag en morgen dus ook niet met andere vriendjes/vriendinnetjes gespeeld.
Je kunt ook heel normaal aangeven wat je wilt, en dan had ze prima morgen met dat vriendinnetje mee gemogen.. Maar als je zo moet gillen en krijsen om je zin te krijgen (wat toch averechts werkt) weet je dat daar consequenties aan hangen..
.ET, lastig, zo'n drama op het schoolplein. Geen idee hoe ik daarmee om zou gaan tegen die tijd. Wat me wel opvalt, is dat ze nu eigenlijk 3 straffen krijgt voor één 'vergrijp': vandaag niet bij vriendinnetje eten, morgen ook niet en niet spelen. Ik zou dat zelf (denk ik nu!) een beetje veel van het goede vinden.
Ze zou toch vandaag niet bij het vriendinnetje eten? Dus dat dat niet gebeurt is geen straf voor het geschopte drama.
Dat het morgen niet doorgaat idd wel, want dat stond in de planning, maar dat is dus komen te vervallen wegens onaangenaam gedrag.
Die aanvullende straf van 2 dagen huisarrest is wat mij betreft niet buitenproportioneel.
quote:Soortgelijke situatie meegemaakt en toen ik vertelde dat ik alles moest schilderen zijn zoonlief erg droog: ik ook helpen schilderenOp donderdag 11 maart 2010 10:33 schreef Sjeen het volgende:
Maar ik heb ook uitgelegd wat de gevolgen zijn ervan, namelijk dat ik dus nu opnieuw mag gaan verven en dat ik daar niet vrolijk van word.
bovendien is mijn ervaring dat 't enorm afhangt van het kind in kwestie. de een is er gevoeliger voor dan de ander, en je merkt al doende ook dat 't bij de een wel werkt en bij de ander totaal niet eens aankomt, dus dan pas je je manier van grenzen stellen daarop aan.
En het is inderdaad ook wel zo, dat je het ene moment meer kunt hebben dan het andere.
Ik heb vantevoren ook nooit bedacht dat ik zou gaan straffen, maar het is gewoon af en toe nodig (geweest.) Wat ik trouwens niet vind kunnen, is dat een kind overdag bijv. straf heeft gehad van de moeder en dan 's avonds als de vader thuiskomt ook nog weer toegesproken wordt of straf krijgt.
' dus ik uitleggen dat 't daar niet om gaat, dat hij dit of dat gewoon niet mag doen. maar dat hij er wel straf voor mag krijgen als ie dat wil hoor. Hij vindt het dus ook echt niet erg als hij daar even moet gaan nadenken als hij stout geweest is
quote:Nah, als het nou alleen het drama om het niet mogen eten zou zijn, dan zou ik het idd beperken tot morgen idd niet mogen eten, maar als er gedreigd wordt mijn fiets kapot te schoppen dan beperk ik de straf ook niet tot het niet mogen eten.
2 dan, heb je gelijk in. Ik vind een aanvullende straf dan weer wel wat veel. Buitenproportioneel zul je mij niet horen zeggen, maar ik zou het wat oneerlijk vinden om nog een extra straf erbij te geven.
Er is drama maken en drama maken, en een kind krijgt van mij geen huisarrest wegens een beetje "ik krijg mijn zin niet boehoe" drama, maar dreigen mijn fiets (of wat dan ook) kapot te schoppen accepteer ik ook niet straffeloos.
quote:precies, je hebt drama en drama..
[..]
Nah, als het nou alleen het drama om het niet mogen eten zou zijn, dan zou ik het idd beperken tot morgen idd niet mogen eten, maar als er gedreigd wordt mijn fiets kapot te schoppen dan beperk ik de straf ook niet tot het niet mogen eten.
Er is drama maken en drama maken, en een kind krijgt van mij geen huisarrest wegens een beetje "ik krijg mijn zin niet boehoe" drama, maar dreigen mijn fiets (of wat dan ook) kapot te schoppen accepteer ik ook niet straffeloos.
En als je bij dat drama zulke dingen gaat zeggen.. Zulke uitspraken zouden als alleenstaand feit ook niet geaccepteerd worden.
Idd, was het eten vanmiddag zowieso al een 'nee' dus dat dat niet doorgaat was geen straf. Voor het dramatisch gedragen is de straf dat ze morgen ook niet naar dat vriendinnetje mag. Aangezien dat eigenlijk helemaal niet zo'n straf is omdat dit vriendinnetje in hetzelfde groepje valt (en dus uitwisselbaar is) als de vriendjes en /vriendinnetjes hier in de straat, is de echte straf dus 'niet met vriendjes/vriendinnetjes spelen.
Maar volgens mij zit het in het weer.. Vanmiddag op school hoorde ik een stuk of 5 moeders uit dezelfde klas over hetzelfde gedrag klagen
(ander vriendinnetje blijkt dezelfde straf te hebben trouwens voor hetzelfde soort 'vergrijp' )quote:Op donderdag 11 maart 2010 14:26 schreef Sjeen het volgende:
Heetgebakerd als ik ben, is een time-out hier ook meestal meer om mij rustig te krijgen dan Isa
Ik heb wel eens jankend m'n moeder gebeld of ze hem alsjeblieft kon komen halen terwijl ik hem "voor straf" op z'n kamer had gezet
quote:Daar geef je hem een keuze, met de vraag wil je? Nou hij wil dat dus niet!Op donderdag 11 maart 2010 12:41 schreef MeNicole2 het volgende:
.
Wat ik trouwens wel veel doe hier is als ie iets doet wat ik liever niet heb:
Mikael wil je daar misschien even mee ophouden? Wnt ik vind dat dat veel lawaai maakt!
Wat hier werkt is geen keuze geven. Hoef je ook niet in discussie te gaan waarom je vindt dat het lawaai maakt
Bij ons gaat het hele proces beginnen in juli (of augustus als het kindje laat komt). Ik ben best benieuwd naar hoe wij het er van af gaan brengen als ouders. Wat mij op de volgende vraag brengt: Zijn jullie wel eens naar een aanstaande ouder avond geweest? Die worden georganiseerd door ons kraambureau maar weet niet zo goed of het nuttig is.
quote:Tsja een voor mij zou het schrikken van het kapotte glas, en het evt helpen opruimen dan consequentie genoeg zijn. En evt van af een bepaalde leeftijd idd van hun zakgeld meebetalen aan een nieuwe ruit. (maar dan denk ik eerder aan pubers).
Het is ook vaak de impact van wat ze doen. Twan heeft 2 jaar geleden in een boze bui het glas van de tussendeur met zn blote voeten eruit getrapt.... dan kan je echt niet rustig blijven, zal ik je vertellen... en dat hij ook donders goed in de gaten had dat dat dat echt niet kon... hij wist niet hoe snel hij boven moest zijn. Gevolg voor hem was wel: een maand geen zakgeld, geen voetbaplaatjes en niet spelen na schooltijd. Hij heeft daar wel van geleerd...
Ik vind zakgeld, voetbalplaatjes en spelen geen samenhang hebben met een kapot getrapte deur. En ook wel heel veel straffen voor 1 vergrijp.
Als de aanleiding van de boze bui voetbalplaatjes waren dan is het natuurlijk weer wat anders.
Maar dingen die hier idd ook gelden zijn pick your battles, ik ga echt niet overal een discussie over aan. Als ik geen antwoord op een vraag wil, dan moet ik geen of een andere vraag stellen.
En overigens zit ik hier ook wel eens met mijn handen in het haar met een lastige peuter hoor, maar meestal ligt dat niet aan de peuter, maar aan bijvoorbeeld vermoeidheid van beide kanten.
quote:Ik vind het een hele nette straf, bij ons thuis werd je bij zoiets door de kamer gesmeten en ging je zonder eten naar bed... En ik denk niet dat alle hoeken van de kamer zien zoveel te maken heeft met een kapotte deur, en ik ben er toch ook gekomen!Op donderdag 11 maart 2010 16:31 schreef p_iglet het volgende:
[..]
Tsja een voor mij zou het schrikken van het kapotte glas, en het evt helpen opruimen dan consequentie genoeg zijn. En evt van af een bepaalde leeftijd idd van hun zakgeld meebetalen aan een nieuwe ruit. (maar dan denk ik eerder aan pubers).
Ik vind zakgeld, voetbalplaatjes en spelen geen samenhang hebben met een kapot getrapte deur. En ook wel heel veel straffen voor 1 vergrijp.
Als de aanleiding van de boze bui voetbalplaatjes waren dan is het natuurlijk weer wat anders.
quote:En wat nou als het 'm geen barst interesseert dat het glas kapot is? Zijn schouders optrekt en wegloopt... En een week later een gat in de deur trap tijdens een woedeuitbarsting. Ik heb geen idee hoe ik ermee om zou gaan hoor, maar ben toch wel nieuwsgierig wat jouw aanpak zou zijn
[..]
Tsja een voor mij zou het schrikken van het kapotte glas, en het evt helpen opruimen dan consequentie genoeg zijn. En evt van af een bepaalde leeftijd idd van hun zakgeld meebetalen aan een nieuwe ruit. (maar dan denk ik eerder aan pubers).
Ik vind zakgeld, voetbalplaatjes en spelen geen samenhang hebben met een kapot getrapte deur. En ook wel heel veel straffen voor 1 vergrijp.
Als de aanleiding van de boze bui voetbalplaatjes waren dan is het natuurlijk weer wat anders.
Maar dingen die hier idd ook gelden zijn pick your battles, ik ga echt niet overal een discussie over aan. Als ik geen antwoord op een vraag wil, dan moet ik geen of een andere vraag stellen.
En overigens zit ik hier ook wel eens met mijn handen in het haar met een lastige peuter hoor, maar meestal ligt dat niet aan de peuter, maar aan bijvoorbeeld vermoeidheid van beide kanten.
quote:Ja, dat merkte ik vorig jaar erg. Met een peuter van 3 1/2, een baby van een paar maanden, weer aan het werk en tegelijkertijd bezig aan m'n scriptie om een paar maanden later te kunnen afstuderen. Toen was mijn geduld stúkken minder dan gewoonlijk en pakte ik dingen ook wel eens op een, voor mij, niet fijne manier op. Maar goed, daar leer je ook weer van. En dan merk je ook dat het nu allemaal weer veel lekkerder loopt, nu het geduld er weer is.Op donderdag 11 maart 2010 16:31 schreef p_iglet het volgende:
[..]
Tsja een voor mij zou het schrikken van het kapotte glas, en het evt helpen opruimen dan consequentie genoeg zijn. En evt van af een bepaalde leeftijd idd van hun zakgeld meebetalen aan een nieuwe ruit. (maar dan denk ik eerder aan pubers).
Ik vind zakgeld, voetbalplaatjes en spelen geen samenhang hebben met een kapot getrapte deur. En ook wel heel veel straffen voor 1 vergrijp.
Als de aanleiding van de boze bui voetbalplaatjes waren dan is het natuurlijk weer wat anders.
Maar dingen die hier idd ook gelden zijn pick your battles, ik ga echt niet overal een discussie over aan. Als ik geen antwoord op een vraag wil, dan moet ik geen of een andere vraag stellen.
En overigens zit ik hier ook wel eens met mijn handen in het haar met een lastige peuter hoor, maar meestal ligt dat niet aan de peuter, maar aan bijvoorbeeld vermoeidheid van beide kanten.
Ik vind trouwens wel dat consequenties van het gedrag, direct gebonden moeten zijn aan het 'ongewenste' gedrag. Ik zie vaak bij andere ouders dat het dat, voor mijn gevoel, niet is.
quote:Het "zakgeld" is ingehouden als symbolisch bedrag voor de ruit, zo betaalde hij een beetje mee. Helpen met opruimen? Echt niet met dat glas
[..]
Tsja een voor mij zou het schrikken van het kapotte glas, en het evt helpen opruimen dan consequentie genoeg zijn. En evt van af een bepaalde leeftijd idd van hun zakgeld meebetalen aan een nieuwe ruit. (maar dan denk ik eerder aan pubers).
Ik vind zakgeld, voetbalplaatjes en spelen geen samenhang hebben met een kapot getrapte deur. En ook wel heel veel straffen voor 1 vergrijp.
Als de aanleiding van de boze bui voetbalplaatjes waren dan is het natuurlijk weer wat anders.
Maar dingen die hier idd ook gelden zijn pick your battles, ik ga echt niet overal een discussie over aan. Als ik geen antwoord op een vraag wil, dan moet ik geen of een andere vraag stellen.
En overigens zit ik hier ook wel eens met mijn handen in het haar met een lastige peuter hoor, maar meestal ligt dat niet aan de peuter, maar aan bijvoorbeeld vermoeidheid van beide kanten.
veel te gevaarlijk. Wij vonden dat dit soort gedrag gewoon niet kon, hij was de hele morgen al vervelend en dit was zn uitbarsting. Als je straft, moet het iets zijn waarmee hij zich ook gestraft voelt... en dat was in zijn geval dus de voetbalplaatjes en niet spelen. Voor mij hoeft de straf niet zozeer met de "daad" te maken hebben, maar moet het iets zijn waardoor hij ook voelt dat wat hij heeft gedaan, gewoon niet kan.quote:Ik hanteer de 'bij de 3e waarschuwing is het te laat en moet je in de hoek' methode. Als ik dat tegen mijn jongste zeg, bij de 2e waarschuwing 'nog 1 x en je moet in de hoek', dan begrijpt ie het ook nog niet en wandelt ie al naar de hoekOp donderdag 11 maart 2010 14:17 schreef miss_sly het volgende:
Mijn middelste neefje (3,5) vindt het geweldig stoer als hij of zijn broer op de trap moeten voor straf. Dus soms komt hij zomaar ineens naar zijn moeder ofzo toe en zegt: ik denk dat ik op de trap moet zitten
Hij vindt het dus ook echt niet erg als hij daar even moet gaan nadenken als hij stout geweest is
(hij is 'bijna' 2)
quote:Linde doet dat ook. We hebben een strafmatje voor de balkondeur in de keuken liggen (ons vorige strafplekje bleek ideaal om ondertussen t te kijken dus we moesten een andere oplossing zoekenOp donderdag 11 maart 2010 14:17 schreef miss_sly het volgende:
Mijn middelste neefje (3,5) vindt het geweldig stoer als hij of zijn broer op de trap moeten voor straf. Dus soms komt hij zomaar ineens naar zijn moeder ofzo toe en zegt: ik denk dat ik op de trap moet zitten
Hij vindt het dus ook echt niet erg als hij daar even moet gaan nadenken als hij stout geweest is
). Dan zegt ze "mama ik ga zo op matje zitten want ik wil jou slaan". Het is echt een plekje om even tot rust te komen voor haar.quote:In de gevangenis zitten heeft ook niet heel veel te maken met bij iemand in breken en is toch best wel eens wel effectief ook.
[..]
Het "zakgeld" is ingehouden als symbolisch bedrag voor de ruit, zo betaalde hij een beetje mee. Helpen met opruimen? Echt niet met dat glas
quote:Niet voor het een of ander, maar het feit dat je er 'toch ook gekomen" bent, vind ik niet echt een maatstaf. En idd zijn in vergelijkin gmet een lichamelijke afstraffing bijna alle andere straffen netjes, maar dat wil ook niet zo heel veel zeggen.
[..]
Ik vind het een hele nette straf, bij ons thuis werd je bij zoiets door de kamer gesmeten en ging je zonder eten naar bed... En ik denk niet dat alle hoeken van de kamer zien zoveel te maken heeft met een kapotte deur, en ik ben er toch ook gekomen!
quote:Dat was precies wat ik ook wilde zeggen maar niet verwoord kreeg. Dan is het idd net alsof het geen probleem is want ach, je komt er uiteindelijk toch wel...
[..]
Niet voor het een of ander, maar het feit dat je er 'toch ook gekomen" bent, vind ik niet echt een maatstaf. En idd zijn in vergelijkin gmet een lichamelijke afstraffing bijna alle andere straffen netjes, maar dat wil ook niet zo heel veel zeggen.
quote:Ik snap het wel, dat een straf ook echt gevoeld moet worden, maar van de andere kant heb ik juist met dat gedeelte van straffen moeite. Iets gaan lopen bedenken om mijn kind te raken (want daar komt het dan op neer voor mijn gevoel) voelt toch niet goed. Waarmee ik niet wil zeggen dat dat hier op termijn niet ook gaat gebeuren. Ik weet wel hoe ik het zou willen, maar of dat in de praktijk ook gaat lukken, is natuurlijk nog een tweede
[..]
Het "zakgeld" is ingehouden als symbolisch bedrag voor de ruit, zo betaalde hij een beetje mee. Helpen met opruimen? Echt niet met dat glas
quote:Ik heb er ook even over moeten denken
[..]
Dat was precies wat ik ook wilde zeggen maar niet verwoord kreeg. Dan is het idd net alsof het geen probleem is want ach, je komt er uiteindelijk toch wel...
ik las die post vanmiddag al, maar ergens bleef het hangen dat ik nog wilde reageren, maar hoe dan.
quote:Het is denk ik ook moeilijk voor te stellen dat je evt. straf gaat geven als ze nog zo klein zijn als Senna.. ik kan me nu ook niet voorstellen dat ik Lennon straf ga geven... maar door Twan weet ik wel beter... ze blijven niet altijd klein en onschuldig en soms moet je je kind met iets "raken" om hem te laten beseffen en voelen wat er gebeurd is en dat dat dus echt niet kan, ook om ze te behoeden voor herhaling. Twan was toen natuurlijk ook al bijna 6 jaar en dit was ook wel het toppunt hoor... hij krijgt eigenlijk bijna nooit straf. Alleen af en toe een keer dat hij naar boven moet omdat dingen hem niet zinnen en met een chagerijnig gezicht beneden zit... daar kan ik slecht tegen.
[..]
Ik snap het wel, dat een straf ook echt gevoeld moet worden, maar van de andere kant heb ik juist met dat gedeelte van straffen moeite. Iets gaan lopen bedenken om mijn kind te raken (want daar komt het dan op neer voor mijn gevoel) voelt toch niet goed. Waarmee ik niet wil zeggen dat dat hier op termijn niet ook gaat gebeuren. Ik weet wel hoe ik het zou willen, maar of dat in de praktijk ook gaat lukken, is natuurlijk nog een tweede
quote:
[..]
In de gevangenis zitten heeft ook niet heel veel te maken met bij iemand in breken en is toch best wel eens wel effectief ook.
quote:Ik begrijp dat ik het verkeerd zeiOp donderdag 11 maart 2010 10:05 schreef She-Wolf het volgende:
[..]
Dat ben ik niet met je eens. Niet alle consequenties imo vallen onder de noemer 'straf'. Zoals P_iglet ook al zei, als het kind bijvoorbeeld met blokken gooit en je biedt dan in plaats daar van een bal aan om mee te gooien. Waarbij de consequentie dus is, even niet met de blokken spelen, maar met de bal. Dat zie ik niet als straf.
(mijn fout)Maar je begrijpt denk ik ook wel dat het niet verstandig is om ,als een kind met blokken gooit ,dan niets er van te zeggen in de zin van :He dat mag niet!
Maar ze een bal geven en zeggen : ga daar maar even mee spelen.
Doe je dat te vaak krijg je het probleem dat als het kind met een bal wil spelen hij of zij eerst met blokken gaat smijten
quote:Ik denk ook dat het dan meer zo zal gaan:Op donderdag 11 maart 2010 22:01 schreef prupke het volgende:
[..]
Ik begrijp dat ik het verkeerd zei
Maar je begrijpt denk ik ook wel dat het niet verstandig is om ,als een kind met blokken gooit ,dan niets er van te zeggen in de zin van :He dat mag niet!
Maar ze een bal geven en zeggen : ga daar maar even mee spelen.
Doe je dat te vaak krijg je het probleem dat als het kind met een bal wil spelen hij of zij eerst met blokken gaat smijten
"blokken zijn niet om mee te gooien. Met een bal mag je wel gooien. Zullen we met de bal gaan gooien?"
quote:Straf klinkt ook zo zwaar, ik vind correctiemiddel wat aardiger klinkenOp donderdag 11 maart 2010 20:31 schreef Brighteyes het volgende:
Ik heb dat idd ook wel een beetje dat het idee van je kind bewust willen raken heel naar klinkt, en mss wel is, en bij die hele kleintjes kan ik me er niks bij voorstellen ook, maar ik snap wel dat het soms gewoon nodig is. Of althans, naar mijn mening en manier van opvoeden dan.
Het is niet mijn uitgangspunt mijn kind te raken, het is meer dat het een middel is om bij te dragen aan zijn bewustwordingsproces en bij ons is de 'strafhoek' een vrij effectief middel. In principe passen we dat dus alleen toe als we al een paar keer gewaarschuwd hebben en hij niet luistert. In de hoek komt hij even tot rust en kan ie daarna weer luisteren.quote:Uiteraard zal het zo gaanOp donderdag 11 maart 2010 22:09 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik denk ook dat het dan meer zo zal gaan:
"blokken zijn niet om mee te gooien. Met een bal mag je wel gooien. Zullen we met de bal gaan gooien?"
Maar ik zou het dan toch anders aanpakken
Ik zou zeggen : blokken zijn niet mee om te gooien maar een bal wel.
Zal ik jou eens met blokken leren spelen?
Dan kom je op het zelfde uit met de uitkomst dat het kind leert hoe hij/zij met de blokken om moet gaan.
quote:Mijn zoon kan prima met blokken spelen zonder dat ik hem dat ooit geleerd heb. Als hij met dingen gaat gooien doet hij dat omdat hij boos is (omdat hij iets niet mag bijvoorbeeld). Maar dat zal ook wel per kind verschillen. Mijn zoon is net als mij redelijk snel een driftkikkertje en doet eerst en denkt dan na. Onze dochter is zo te zien daarin meer als mijn vrouw (gelukkig maar).Op donderdag 11 maart 2010 22:26 schreef prupke het volgende:
Dan kom je op het zelfde uit met de uitkomst dat het kind leert hoe hij/zij met de blokken om moet gaan.
quote:Dat verschilt denk ik ook wel per kindOp donderdag 11 maart 2010 22:55 schreef willempjewever het volgende:
[..]
Mijn zoon kan prima met blokken spelen zonder dat ik hem dat ooit geleerd heb. Als hij met dingen gaat gooien doet hij dat omdat hij boos is (omdat hij iets niet mag bijvoorbeeld). Maar dat zal ook wel per kind verschillen. Mijn zoon is net als mij redelijk snel een driftkikkertje en doet eerst en denkt dan na. Onze dochter is zo te zien daarin meer als mijn vrouw (gelukkig maar).
Maar als die van jou met iets gaat gooien omdat hij /zijn zin niet krijgt...
Wat doe jij dan? of zou je doen?
quote:Ik val binnen en lees dit en dan vraag ik me dus af of er ouders zijn die het redden om dit constant te doen? Hoe goed het ook zal zijn hoor, ik vind het een prachtig ideaal, maar ik red dat niet op een hectische dag waar het bloed meerdere keren onder mijn nagels vandaan gehaald is en mijn geduld ten einde.
[..]
Ik denk ook dat het dan meer zo zal gaan:
"blokken zijn niet om mee te gooien. Met een bal mag je wel gooien. Zullen we met de bal gaan gooien?"
Op de een of andere manier komt het niet reeel op me over, maar dat is misschien slechts mijn ervaring of misschien ben ik gewoon een ongeduldige driftkikker
jouw post kon ik geschreven hebben
het streven vind ik ook geweldig maar ik krijg dat helaas niet voor elkaar
ik heb gemakkelijk praten, want het is bij mij nog slechts theorie! ik kan me voorstellen dat het in de praktijk en met oudere knderen moeilijkeer is.ik heb ook al eerder gezegd: ik weet niet of ik het kan, ik ben niet zo'n heel lief en geduldig mens, maat juist daarom vind ik het voor mezelf wel belangrijk naar een dergelijke benadering te streven. een beetje opvoeden van mezelf
quote:Dat mag bij ons ook niet, ook niet binnen voetballen of als een gek achter een ballon aan, dat vind ik zo irritant.
Ik wil niet eens dat ze binnen met een bal gooien!
Maar ik kan me ook helemaal vinden in de post van Belana.
Ik heb wel eens dat ik zelf minder energie heb en daardoor iets minder geduld. Maar ik heb gemerkt dat het voor ons dan alleen maar averechts werkt als ik iets minder nadenk bij de dingen die ik zeg.
quote:Nou ja, dit dus. en hier ook niet binnen met de bal. Weet je hie hard ze kunnen gooien inmiddels?
[..]
Ik val binnen en lees dit en dan vraag ik me dus af of er ouders zijn die het redden om dit constant te doen? Hoe goed het ook zal zijn hoor, ik vind het een prachtig ideaal, maar ik red dat niet op een hectische dag waar het bloed meerdere keren onder mijn nagels vandaan gehaald is en mijn geduld ten einde.
Op de een of andere manier komt het niet reeel op me over, maar dat is misschien slechts mijn ervaring of misschien ben ik gewoon een ongeduldige driftkikker
en in geval van boos gooien met blokken: ik zou wel de boosheid benoemen, ook de optie van bal opperen maar NIET met het kind gaan ballen. Wat leren ze dan? Als ik aandacht van mama wil moet ik lekker ontdeugend gaan doen!
en het zal wel aan mij liggen, maar als ik zo Zen ben dat ik dat zo rationeel allemaal kan doen gooien ze niet met blokken.
dat doen ze alleen als het voor hen ook druk en/of rommelig was. Ff proberen ofzo. Daar heb ik me over verbaasd. De razengoed ontwikkelde Radar van kinderen om precies aan te voelen hoe je stemming is, en ook precies op de goeie knopjes te kunnen drukken dan. Ik wil ook graag kinderen die zich veilig voelen, tevreden zijn, gelukkig en die mooie mensen worden.
Ik knuffel ze gek bijvoorbeeld, omdat mijn ouders dat niet deden en ik dat echt gemist heb.
Ik probeer evenwichtige lieve mensen van ze te maken die begaan zijn met anderen en ook rekening houden met anderen maar ook voor zichzelf opkomen.
Ik probeer het en meer kan ik niet doen denk ik
quote:Mooi verwoord!!
Het is goed om stil te staan bij opvoeden, ik doe dat gerust ook wel,
Ik wil ook graag kinderen die zich veilig voelen, tevreden zijn, gelukkig en die mooie mensen worden.
Ik knuffel ze gek bijvoorbeeld, omdat mijn ouders dat niet deden en ik dat echt gemist heb.
Ik probeer evenwichtige lieve mensen van ze te maken die begaan zijn met anderen en ook rekening houden met anderen maar ook voor zichzelf opkomen.
Ik probeer het en meer kan ik niet doen denk ik
al knuffelden mijn ouders wel met ons, nog steeds soms...
quote:Hier is mama ook serieus de baas s'ochtends. tegenspraak word niet geduldOp donderdag 11 maart 2010 10:50 schreef Vicky het volgende:
[..]
*shake hands*
Ik dus ook niet!
Ik kan ook niet tegen dat getreuzel 's ochtends...
De rest van de dag is mama best een beetje flexibel. ( Na 11 jaar gaan de ochtenden dan ook vlekkeloos en in snel tempo en word mijn ochtendhumeur niet verder getergd)Belaan, ik ben ervan overtuigd dat jij en anderen hier ook stilstaan bij het opvoeden. Ik zeg ook niet dat het voor iedereen zo zou moeten werken. Ik wil alleen aangeven dat, juist omdat ik mezelf ken, ik wel naar een bepaalde manier van omgaan met Senna wil streven. Dat ik daarin zal struikelen, ben ik me al te zeer van bewust. Maar er zijn gewoon een paar dingen die ik belangrijk vind. Zo zijn wij er ons ook zeer van bewust dat we erop bedacht moeten zijn om van ons enige meisje geen verwend nest te maken. Iets dat toch veel sneller zal gebeuren met 1 kind dan met meer. Zo heeft iedereen zijn eigen dingen waar men op wil letten, zoals jij met het knuffelen.
Maar soms loopt het gewoon even niet zoals ik graag zou willen.
De jongens zijn gewoonweg af en toe NIET LEUK! echt niet!
En als ze dan lak hebben aan wat ik te zeggen heb dan kan ik niet meer leuk doen of pedagogisch verantwoorde dingen bedenken.
Mocht ik daarin doorslaan dan ben ik ook niet te beroerd om dat tegen hen te zeggen (want ik denk er dus wel steeds over na) en bied dan mijn excuses aan en zeg dan dat ik het niet zo best had aangepakt.
What can i say
Oh en Lily ik moet ook wel eens sorry zeggen tegen Mikael. Omdat ik op een moment misschien anders regaaer dan de bedoeling was. En ja mijn kinderen mogen dan dus best weten dat mama ook wel eens fouten maakt
quote:Volgens mij ben je niet de enige Lily. Tenminste, voor mij gaat het precies zo. Alleen toen mijn kind 2,5 was en een baby erbij had ik dat niet. Of weinig. Hoe lastig ik soms peuternukken ook vond, er nu op terugkijkend was het best eenvoudig.
Ik denk heel veel na over opvoeden; de consequenties daarvan en wat ik allemaal fout (of goed) kan doen.
Maar soms loopt het gewoon even niet zoals ik graag zou willen.
De jongens zijn gewoonweg af en toe NIET LEUK! echt niet!
En als ze dan lak hebben aan wat ik te zeggen heb dan kan ik niet meer leuk doen of pedagogisch verantwoorde dingen bedenken.
Mocht ik daarin doorslaan dan ben ik ook niet te beroerd om dat tegen hen te zeggen (want ik denk er dus wel steeds over na) .en bied dan mijn excuses aan en zeg dan dat ik het niet zo best had aangepakt.
What can i say
Nu ze groot zijn, en soms ook echt niet leuk (in gedrag) is het gewoon heel erg veranderd. Bij een dreumes van 2,5 speelt dit nog niet....
quote:Maar da tlijkt me ook iets dat de 'discussie' wat lastiger maakt: het leeftijdsverschil van de kindjes waar we het over hebben. Ik kan me bij Senna helemaal nog niet voorstellen dat ze ooit vervelend wordt, hoewel dat natuurlijk ook gewoon gaat gebeuren. Sommigen weten al veel meer van de praktijk met grotere kindjes, ik bijvorobeeld moet dat nog gaan ervaren. En in gedachten is het natuuriljk veel gemakkelijker om te gaan met een lastig kind dan in de praktijk
Ja, klopt buurvrouw.
Bij een dreumes van 2,5 speelt dit nog niet....
quote:
Ik heb gisteren ook sorry tegen mijn dochter gezed. "Sorry schatje, mama is moe". Hoorde ik daarna door de babyfoon "sorry schatje, mama moe, sorry schatje, mama moe"
Ik vond Twan toen hij 2,5 jaar (peuter) was af en toe echt niet leuk, vooral tijdens de driftbuien, daarentegen had hij ook momenten dat hij ook heel erg lief was. Het was ook wel een vreemde periode, ik was toen net gescheiden, hij ging om de week wisselen van huis.. en ik probeerde het zo goed mogelijk te doen om dat voor hem te verzachten. Op dagen dat ik vrij was veel met hem doen en aandacht geven. Dat ging vaak niet goed en resulteerde in vreselijke driftbuien. Ik denk niet dat het alleen aan de scheiding lag, maar ook wel een beetje aan zn karakter. ik was zelf ook een verschrikkelijke peuter met driftbuien Maar heb me daar weleens schuldig over gevoeld.
quote:Ja ik wil natuurlijk niemand in de put praten.
[..]
Maar da tlijkt me ook iets dat de 'discussie' wat lastiger maakt: het leeftijdsverschil van de kindjes waar we het over hebben. Ik kan me bij Senna helemaal nog niet voorstellen dat ze ooit vervelend wordt, hoewel dat natuurlijk ook gewoon gaat gebeuren. Sommigen weten al veel meer van de praktijk met grotere kindjes, ik bijvorobeeld moet dat nog gaan ervaren. En in gedachten is het natuuriljk veel gemakkelijker om te gaan met een lastig kind dan in de praktijk
maar ik ben door de ervaringen wel nederig geworden. Ik ga niet pretenderen hét recept tot een model-volwassene te hebben. Ik kan vertellen hoe ik het doe. en ook wel zien wat ik fout heb gedaan, en dit dan ook verbeteren. Maar ja, dat is dan wel voor mijn kinderen. Of dat net zo werkt bij andere kinderen? Geen idee. en ik ben ook gegroeid in het "mijzelf zijn" Dus gewoon ook wel eens uit mijn pan gaan. ik ben ook maar een mens. Geen opvoedmachine. Maar wél ook excuses kunnen maken.Vooralsnog zijn mijn jongens lief, zachtaardig, en meelevend (buiten de deur
) en dit alles ondanks onze opvoeding. Ik heb dus bewust wél nee gezegd omdat ik vind dat kinderen daarmee moete leren omgaan. Niet alles kan zomaar. Hierboven werd iets gezegd over tijd hebben, en als je dat niet hebt dat je niet aan kinderen had moeten beginnen ofzo (zo las ik het hoor, het staat er vast niet zo cru) Nou ja, vragen om spelen gaat over in vragen om materiele dingen. Ik woon echt in Boerenkoolstronkeradeel en zelfs hier lopen 8 jarigen met mobiele telefoons op school Terwijl iedereen op loopafstand woont.
Zelf denk ik dat je vervelende prinsjes en prinsesjes krijgt die maar denken dat de wereld rond hen draait. IPv onderdeel uitmaken van een samenleving.Helaas kan ik niet vergelijken hoe mijn kinderen zouden zijn als ik andere keuzes had gemaakt. Of ik dan gelijk zou krijgen in het effect van de keuzes die ik maak, of dat je kind sowieso al iemand is, en dat je dat alleen maar lichtjes stuurt.
quote:Denk je dat echt?
Om heel even op de oorspronkelijke vraag van TL, TS in dit geval, terug te komen.
Ik heb dus bewust wél nee gezegd omdat ik vind dat kinderen daarmee moete leren omgaan. Niet alles kan zomaar. Hierboven werd iets gezegd over tijd hebben, en als je dat niet hebt dat je niet aan kinderen had moeten beginnen ofzo (zo las ik het hoor, het staat er vast niet zo cru) Nou ja, vragen om spelen gaat over in vragen om materiele dingen. Ik woon echt in Boerenkoolstronkeradeel en zelfs hier lopen 8 jarigen met mobiele telefoons op school Terwijl iedereen op loopafstand woont.
Helaas kan ik niet vergelijken hoe mijn kinderen zouden zijn als ik andere keuzes had gemaakt. Of ik dan gelijk zou krijgen in het effect van de keuzes die ik maak, of dat je kind sowieso al iemand is, en dat je dat alleen maar lichtjes stuurt.
Zoals ik al zei, zijn wij ons ervan bewust dat we van Senna een verwend nest kunnen maken, en dat willen we beslist niet. Maar het lijkt me niet dat ze dat wordt door aandacht te krijgen, zoals bijvoorbeeld dat er met haar gespeeld wordt. Aandacht en samen spelen vind ik van een heel andere orde dan materiele zaken, eigenlijk.
Ook in aandacht kun je doorschieten, natuurlijk. Ik wil haar echt wel leren dat als ik aan het praten ben bijv. ze toch even zal moeten wachten voor ik naar haar luister. Dat vind ik fatsoensnormen die ze zal moeten leren. Maar ik zie werkelijk niet hoe er van gezonde aandacht en ingaan op haar verzoek om (niet constant maar regelmatig) samen iets te doen, een materieel verwend prinsesje van haar gemaakt kan worden.
quote:Wat ik zie bij mijn jongens is dat de vragen wel verschuiven ja. Niet als oorzaak-gevolg. Ik bedoelde meer te zeggen dat de dingen waar je nee op moet zeggen, of die je om moet buigen veranderen.
[..]
Denk je dat echt?
Zoals ik al zei, zijn wij ons ervan bewust dat we van Senna een verwend nest kunnen maken, en dat willen we beslist niet. Maar het lijkt me niet dat ze dat wordt door aandacht te krijgen, zoals bijvoorbeeld dat er met haar gespeeld wordt. Aandacht en samen spelen vind ik van een heel andere orde dan materiele zaken, eigenlijk.
Ook in aandacht kun je doorschieten, natuurlijk. Ik wil haar echt wel leren dat als ik aan het praten ben bijv. ze toch even zal moeten wachten voor ik naar haar luister. Dat vind ik fatsoensnormen die ze zal moeten leren. Maar ik zie werkelijk niet hoe er van gezonde aandacht en ingaan op haar verzoek om (niet constant maar regelmatig) samen iets te doen, een materieel verwend prinsesje van haar gemaakt kan worden.
Ik vraag me af wat voor alternatief je wilt bieden als je kind vraagt om een telefoon. ik kon gewoon nee zeggen, met als argument dat ze een fiets hebben, en we in een klein dorp wonen. En nee zijn ze wel gewend.
Met de blokken-bal vergelijking in mijn hoofd. Krijg het even niet duidelijker geschreven.quote:Het hoeft niet zo te zijn natuurlijk maar als kinderen op kleuterleeftijd geen "nee" leren accepteren als het gaat om een lunchdate, en daarbij al gaan dreigen je fiets aan gort te trappen, dan wil ik er niet aan denken wat er gebeurt als ze 9 zijn en besluiten dat hun leven zinloos is als ze niet direct een PS3, Xbox en Wii krijgen.
Wat krijg je dan voor dreigementen?? Als jij niet direct in de auto stapt om de Bart Smit voor me leeg te trekken dan trap ik een deuk in de auto??
Ja, dit voorbeeld is waarschijnlijk overdreven, maar ik kan me wel voorstellen dat een kind geen "nee" meer gaat accepteren als het nooit een duidelijke "nee" gehad heeft.
quote:Maar is een letterlijk "nee" werkelijk nodig?
[..]
Het hoeft niet zo te zijn natuurlijk maar als kinderen op kleuterleeftijd geen "nee" leren accepteren als het gaat om een lunchdate, en daarbij al gaan dreigen je fiets aan gort te trappen, dan wil ik er niet aan denken wat er gebeurt als ze 9 zijn en besluiten dat hun leven zinloos is als ze niet direct een PS3, Xbox en Wii krijgen.
Wat krijg je dan voor dreigementen?? Als jij niet direct in de auto stapt om de Bart Smit voor me leeg te trekken dan trap ik een deuk in de auto??
Ja, dit voorbeeld is waarschijnlijk overdreven, maar ik kan me wel voorstellen dat een kind geen "nee" meer gaat accepteren als het nooit een duidelijke "nee" gehad heeft.
Als een kind gewend is om niet alles te krijgen wat hij vraagt, ook al ging dat niet gepaard met een letterlijk "nee" is dat toch ookprima? Hoe dat dan moet gaan, weet ik zo ook niet, maar het woordje "nee" lijkt me nou ook weer niet van levensbelang.
Ik vind overigens de manier waarop je het "dreigen je fiets in elkaar te trappen" blijft noemen van een kleuter een beetje overdreven. Natuurlijk hoort zo'n opmerking niet, maar het een dreigement noemen vind ik wat over the top, eigenlijk
quote:Ik snap wat je bedoelt
[..]
Wat ik zie bij mijn jongens is dat de vragen wel verschuiven ja. Niet als oorzaak-gevolg. Ik bedoelde meer te zeggen dat de dingen waar je nee op moet zeggen, of die je om moet buigen veranderen.
Ik vraag me af wat voor alternatief je wilt bieden als je kind vraagt om een telefoon. ik kon gewoon nee zeggen, met als argument dat ze een fiets hebben, en we in een klein dorp wonen. En nee zijn ze wel gewend.
Maar weet je, je zegt toch niet zomaar nee, je geeft argumenten waarom niet. En ongetwijfeld als je kind met een echt goed argument had kunnen komen waarom het wel noodzakelijk was, had je daar toch ook naar geluisterd en meegenomen in de besluitvorming? Dat is waar het m.i. om gaat.
quote:Waarom zou je een letterlijk 'nee' willen vermijden?
[..]
Maar is een letterlijk "nee" werkelijk nodig?
Als een kind gewend is om niet alles te krijgen wat hij vraagt, ook al ging dat niet gepaard met een letterlijk "nee" is dat toch ookprima? Hoe dat dan moet gaan, weet ik zo ook niet, maar het woordje "nee" lijkt me nou ook weer niet van levensbelang.
Ik vind overigens de manier waarop je het "dreigen je fiets in elkaar te trappen" blijft noemen van een kleuter een beetje overdreven. Natuurlijk hoort zo'n opmerking niet, maar het een dreigement noemen vind ik wat over the top, eigenlijk
quote:Dit is wel een mooi voorbeeldje waarom je soms je ideeen bij moet stellen (in mijn geval).Op vrijdag 12 maart 2010 11:12 schreef miss_sly het volgende:
Ik wil haar echt wel leren dat als ik aan het praten ben bijv. ze toch even zal moeten wachten voor ik naar haar luister. Dat vind ik fatsoensnormen die ze zal moeten leren.
Ik vind bovenstaande ook.
Maar mijn oudste kan dat dus niet. Hij heeft (bleek later) ADHD en ik kan het wel een miljoen keer zeggen dat hij op zijn beurt moet wachten; het zit er niet in!
Dingen 'eruit flappen', voor je beurt spreken (vaak ook omdat hij dan bang is te vergeten wat hij wil zeggen) is nu eenmaal een van zijn "lasten".
quote:Als een ouder er niet gevoelig voor is dan is het idd geen dreigement, en dan zal het ook niet escaleren naar je auto als het kind ouder is, als een ouder na zo'n opmerking echter wel overstag gaat, dan werkt het en is het dus wel een dreigement
Ik vind overigens de manier waarop je het "dreigen je fiets in elkaar te trappen" blijft noemen van een kleuter een beetje overdreven. Natuurlijk hoort zo'n opmerking niet, maar het een dreigement noemen vind ik wat over the top, eigenlijk
quote:soms heb je ook geen argumenten, maar dan wil ik het toch niet. bijvoorbeeld: logeren is hier nu een hot item. Jongens onderling. Als ik niet oppas ligt er hier elke week het kind van een ander. en nee, daar heb ik soms geen zin in. Met niet meer argumenten dan dat ik daar geen zin in heb.
[..]
Ik snap wat je bedoelt
Maar weet je, je zegt toch niet zomaar nee, je geeft argumenten waarom niet. En ongetwijfeld als je kind met een echt goed argument had kunnen komen waarom het wel noodzakelijk was, had je daar toch ook naar geluisterd en meegenomen in de besluitvorming? Dat is waar het m.i. om gaat.
En dan kan ik wel dingen verzinnen als: je slaapt zo laat en dan ben je zo moe maar de bottom line is dat er soms geen zin in heb. en dat mag.
quote:Ik zeg niet dat je dat ozu moeten vermijden, maar ik vind dat er wel erg veel nadruk op wordt gelegd dat dat noodzakelijk zou zijn
[..]
Waarom zou je een letterlijk 'nee' willen vermijden?
. Mijn dochter snapt heel goed wat ik bedoel als ik zeg: "nee, dat mag niet, dat is van mama" en ik vind er ook eigenlijk helemaal niks negatiefs aan vast zitten ofzo, gevoelsmatig. Als ze bijvoorbeeld op de computer wil meppen, zeg ik dat. Meestal probeert ze het nog een tijdje en zegt ze dan alvast zelf: "nee, mag niet, isse mama". En dan zeg ik dat ze dat goed onthouden heeft, en na een aantal pogingen is ze er dan weer klaar mee.
Ik zie het meer als "nee heb je, ja kun je krijgen". Een nee moet toch ook niet een beladen ding worden ofzo?
(al gedraagt ze zich als eentje van drie volgens mij ).quote:Ik ken dus dat ene jongetje, dat volgens Gordon en zonder nee is opgevoed.
[..]
Ik zeg niet dat je dat ozu moeten vermijden, maar ik vind dat er wel erg veel nadruk op wordt gelegd dat dat noodzakelijk zou zijn
Da's niet een goed voorbeeld. Maar zoals ik van Trui begreep passen zijn ouders het ook niet helemaal correct toe.
Ik vind dat als je geen nee zegt, maar alles beargumenteert, je je kind nog veel meer manilpuleert dan met een gewone nee. Alleen als je ook echt nee bedoelt natuurlijk. Anders geef je steeds ruimte voor onderhandeling. en die is er misschien thuis wel altijd, maar buiten, in het grote leven waar ze steeds meer deel van gaan uitmaken niet. En ja, ik wil niet dat mijn kind gaat staan ja- maren bij zijn leraar.
quote:Op vrijdag 12 maart 2010 11:44 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
Ik ken dus dat ene jongetje, dat volgens Gordon en zonder nee is opgevoed.
Maar zoals ik van Trui begreep passen zijn ouders het ook niet helemaal correct toe.
Ik vind dat als je geen nee zegt, maar alles beargumenteert, je je kind nog veel meer manilpuleert dan met een gewone nee. Alleen als je ook echt nee bedoelt natuurlijk. Anders geef je steeds ruimte voor onderhandeling. en die is er misschien thuis wel altijd, maar buiten, in het grote leven waar ze steeds meer deel van gaan uitmaken niet. Enjanee, ik wil niet dat mijn kind gaat staan ja- maren bij zijn leraar.
quote:
Maar misschien weet ik ook nog niet waar ik het over heb. De mijne is nog geen twee
je hebt er voor doorgeleerd toch?en ik bedoelde niet te zeggen dat je niet weet waar je het over hebt als je nog een jong kind hebt, maar dat je met oudere kinderen voor andere situaties komt, die je je nu nog niet kunt voorstellen. (zo hangen wij nu tegen de puberteit. Euh..
quote:Ow Buuf, ik wist niet eens dat jij het gezegd hadOp vrijdag 12 maart 2010 11:45 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
en ik bedoelde niet te zeggen dat je niet weet waar je het over hebt als je nog een jong kind hebt, maar dat je met oudere kinderen voor andere situaties komt, die je je nu nog niet kunt voorstellen. (zo hangen wij nu tegen de puberteit. Euh..
. Het was een geintje echt. En ik kan me heel goed voorstellen dat het moeilijker wordt naarmate ze ouder worden . Grote kindjes, grote zorgen, toch? 
Er staat mij nog wat te wachten met die dochter van mij
.quote:Het is ook een vrij noodzakelijk iets in mijn ogen... Ik zie echt het probleem van het woord 'nee' niet
[..]
Ik zeg niet dat je dat ozu moeten vermijden, maar ik vind dat er wel erg veel nadruk op wordt gelegd dat dat noodzakelijk zou zijn
quote:Dat vooral, en daar zitten ook heel veel hele leuke dingen bij, waardoor het eigenlijk altijd leuk blijft, ook al is het op sommige momenten zo blegh
[..]
en ik bedoelde niet te zeggen dat je niet weet waar je het over hebt als je nog een jong kind hebt, maar dat je met oudere kinderen voor andere situaties komt, die je je nu nog niet kunt voorstellen. (zo hangen wij nu tegen de puberteit. Euh..
dat je (bijna) kunt janken van ellende, maar achteraf gezien is bijna iedere leeftijd en ontwikkelingsfase meer leuk dan niet-leuk.In mijn ervaring tenminste
Ik merk trouwens nu al bij mijn dochter dat humor ook werkt als een tierelier
.http://www.nu.nl/wetensch(...)rsengroei-kind-.html
.Overigens zijn wij heel vrij en zelfstandig opgevoed verder hoor, met alleen regels waar nodig, maar dat terzijde.
quote:
Diaan, dat zeiden mijn ouders ook gewoon, en ik heb dat nooit als ernstig frustrerend ervaren. Sterker nog, ik doe dat ook in de klas. Ik gebruik dat soort opmerkingen om discussie te voorkomen of af te kappen en dat is echt juist bevordelijk voor de sfeer en de rust. Het leven is niet eerlijk, jullie hebben het zwaar, omdat ik de juf ben, ik geef wiskunde geen filosofie; dat soort opmerkingen. En dan wel altijd met een grijns of een knipoog. Maar het werkt als een tierelier.
Ik merk trouwens nu al bij mijn dochter dat humor ook werkt als een tierelier
Humor is ook goed. Twan zegt het nu zelf ook al als hij zegt dat dingen niet eerlijk zijn...
Trouwens, wij gebruiken ook gewoon Nee bij Lennon. Hij mag niet aan de cd's, niet aan dvd's e.d. en als hij dat doet, is het toch echt Nee, niet doen, dat mag niet. Kinderen moeten ook duidelijk leren wat de grenzen zijn. Als ik ga zeggen "Lennon dat kun je beter niet doen want dan vallen alle cd's eruit en gaan de hoesjes kapot" heb ik het idee dat je niet voldoende de grens aangeeft.
Niet dat je er dan altijd wat mee kunt, maar goed
Ik had gisteren mijn zoon aan de telefoon (ik zit bij m'n lief) en vroeg hoe het met hem was, met school/stage was, hoe het met z'n verkering was, hoe het met training geven gegaan was, en tenslotte hoe het met mijn huis was.
Alles was goed, en mijn huis is "een grote puinhoop, zoals ik kon verwachten", en je hoorde de grijns door de telefoon heen.
Helaas weet ik nu niet wat de werkelijke status van mijn huis is, want ik kan er wel vanuitgaan dat het een garpje was, maar hij kan ook gewoon de waarheid hebben gesproken natuurlijk
Ach, "niet liegen" vond ik ook een belangrijk issue in de opvoeding
quote:Dat gold bij ons thuis ook en dat was ook prima
En in de puberteit maakten mijn ouders ervan: "huisregel", als wij ons er tegen verzetten. Zolang je bij ons in huis woont, zijn dit de regels. Straks op jezelf, kun je het allemaal anders doen". Volgens mij doe ik heel veel precies hetzelfde nu
Overigens zijn wij heel vrij en zelfstandig opgevoed verder hoor, met alleen regels waar nodig, maar dat terzijde.
Leuk artikel miss.
Had een tijdje geleden een discussie met een vriendin die haar dochters ook vrij - in mijn ogen - beschermend opvoedt. Zo zat de oudste al in groep 8 en mocht nog niet alleen naar school fietsen. In mijn ogen kan dat dus niet... zo'n kind gaat het jaar erna naar voortgezet onderwijs en moet dan ook alleen fietsen. Bij het opvoeden, hoort ook weer loslaten. Wij zijn zeker van plan dat anders aan te pakken. Zo waren haar kinderen ook nog nooit alleen thuis geweest, af en toe mag Twan eventjes alleen thuisblijven. Vindt hij reuze interessant en krijgt daardoor het gevoel dat wij hem vertrouwen.
quote:Dat was bij ons ookOp vrijdag 12 maart 2010 12:05 schreef Groofsken het volgende:
En in de puberteit maakten mijn ouders ervan: "huisregel", als wij ons er tegen verzetten. Zolang je bij ons in huis woont, zijn dit de regels. Straks op jezelf, kun je het allemaal anders doen". Volgens mij doe ik heel veel precies hetzelfde nu
Overigens zijn wij heel vrij en zelfstandig opgevoed verder hoor, met alleen regels waar nodig, maar dat terzijde.
en deze ==> mama waarom hoef jij geen snijbonen te eten?
euh... moeders mogen dat. Als je later zelf moeder bent mag dat ook. "oh. okay. *verder eet* "Ik vraag het me gewoon af. Zonder oordeel.
quote:Bij ons zeiden ze: "wij zijn al verpest, jullie nog nietOp vrijdag 12 maart 2010 12:42 schreef huuphuup het volgende:
[..]
Dat was bij ons ook
en deze ==> mama waarom hoef jij geen snijbonen te eten?
". Ga ik ook onthouden . Of ehm: "Mam, waarom eten wij eigenlijk nooit tuinbonen". Moeder: "Omdat ik die niet lekker vind
"quote:ja hahaha zo aten wij nooit spruitjes, heb ik nog steeds nooit opOp vrijdag 12 maart 2010 12:45 schreef Groofsken het volgende:
[..]
Bij ons zeiden ze: "wij zijn al verpest, jullie nog niet
Of ehm: "Mam, waarom eten wij eigenlijk nooit tuinbonen". Moeder: "Omdat ik die niet lekker vind
. Maar ja, als m'n moeder ze al niet lekker vindt ... en dan zonder uitleg, want dat snappen ze nu toch echt wel zelf.quote:Die heb ik thuis ook nooit gegeten, maar ik vind ze gewoon lekker
[..]
ja hahaha zo aten wij nooit spruitjes, heb ik nog steeds nooit op
En die heb ik op m'n 33ste pas voor het eerst gehad.
Mijn vader eet zich bij mij thuis trouwens bomvol aan de zuurkool, maakt m'n moeder ook nooit
quote:I love itOp vrijdag 12 maart 2010 12:57 schreef debuurvrouw het volgende:
Ik moet er nu steeds over nadenken ook. wel grappig. Zo zit ik dus net te lunchen met mijn kroost. De een roept Avada Kadavra naar de ander en die zegt weer ja maar ik heb de Force met bij behorend onzichtbaar lichtzwaard. de derde doet ook eenschreeuwduit in het zakje. Dan ben ik toch blij dat ik het even red met STOP! niet aan tafel.
.quote:Ja het leest heel leuk hè.
Is het natuurlijk ook. Echt. Het tijdstip waarop is soms wat ongelukkig gekozen. En ik wil niet elke dag bekers melk dweilen.quote:En omgekeerd?
Miss, wat ik me nou afvraag hè... Jij hebt vrij idealistische ideeën over opvoeden hè? Als je dan zo sommige reacties leest (bijvoorbeeld de mijne over dat nee toch ook gewoon een woord is in de communicatie, net zoals appel en poep), zet dat jou aan het denken?
Ik vraag het me gewoon af. Zonder oordeel.
Ik weet het nog niet hoe wij het gaan doen. Maar ik neig meer naar de manier van Piglet en Shewolf dan naar het strafbankje. Ik denk dat opvoeden bij ons een mengeling wordt van mijn eigen opvoeding, dat van mijn partner en dat wat ik graag zelf wil.
Mijn neefje en nichtje worden opgevoed met als leidraad Gordon, en dan niet de variant van Buurvrouw. En ik vind daarin plezierige aspecten die ik graag zou willen meenemen.
Door dit topic ga ik ook nadenken over hoe het bij ons vroeger ging en ik kan me niet goed straffen herinneren. Wel praten en uitleggen en humor. Niet veel knuffelen dus dat wil/hoop ik anders te doen.
quote:Dit...Op vrijdag 12 maart 2010 13:02 schreef Groofsken het volgende:
Mij zet het ook aan het denken hoor. Gebruik ik het woord 'nee' teveel? Wat wil ik wel anders doen dan mijn ouders (Het meeste wil ik hetzelfde doen, maar niet alles. Ik kan er alleen niet zo goed de vinger opleggen wat ik dan anders wil doen nog)? Hoe leid ik dat heerlijke ongeremde temperament van mijn meisje in goede banen? Enz, enz...
Je had hem al beantwoord. Sorry!Ik zou bijvoorbeeld ook niet snel mijn kinderen op een school doen met bijzondere onderwijssystemen (vrije school bv). Als zou blijken dat dat beter is, natuurlijk wel. Ik ben er niet tegen persé. Het is alleen niet mijn insteek.
quote:Ik gebruik ook zeker dingen van Gordon. Actief luisteren, doorvragen, ik boodschap. maar zeker niet alles. Het voelt voor mij teveel als manipuleren.
[..]
En omgekeerd?
Ik weet het nog niet hoe wij het gaan doen. Maar ik neig meer naar de manier van Piglet en Shewolf dan naar het strafbankje. Ik denk dat opvoeden bij ons een mengeling wordt van mijn eigen opvoeding, dat van mijn partner en dat wat ik graag zelf wil.
Mijn neefje en nichtje worden opgevoed met als leidraad Gordon, en dan niet de variant van Buurvrouw. En ik vind daarin plezierige aspecten die ik graag zou willen meenemen.
Door dit topic ga ik ook nadenken over hoe het bij ons vroeger ging en ik kan me niet goed straffen herinneren. Wel praten en uitleggen en humor. Niet veel knuffelen dus dat wil/hoop ik anders te doen.
Persoonlijk ben ik niet opgevoed maar afgericht, vandaar misschien mijn antipathie tegen eromheendraaienentochjezindoordrijven. Dus daar doe ik het bewust anders. ik knuffel veel en vertel ze dat ik áltijd van ze hou, ongeacht wat dan ook. Klieren, onvoldoendes, blijven zitten. Het maakt niet uit. Mijn jongens
quote:schoolkeuze is niet altijd inherent met opvoedingsmethodiekOp vrijdag 12 maart 2010 13:07 schreef Groofsken het volgende:
Het is ook niet zozeer een vraag aan Miss-sly alleen, maar meer aan alle mensen met zulke uitgesproken ideeën. Ik ben zelf nogal pragmatisch denk ik, in mijn manier van doen en in mijn aanpak.
Ik zou bijvoorbeeld ook niet snel mijn kinderen op een school doen met bijzondere onderwijssystemen (vrije school bv). Als zou blijken dat dat beter is, natuurlijk wel. Ik ben er niet tegen persé. Het is alleen niet mijn insteek.
[ Bericht 0% gewijzigd door _evenstar_ op 12-03-2010 13:20:05 ]
quote:Ik denk dat je het vooral van het kind zou moeten laten afhangen of je wel of niet voor een bijzonder onderwijssysteem kiest.
Het is ook niet zozeer een vraag aan Miss-sly alleen, maar meer aan alle mensen met zulke uitgesproken ideeën. Ik ben zelf nogal pragmatisch denk ik, in mijn manier van doen en in mijn aanpak.
Ik zou bijvoorbeeld ook niet snel mijn kinderen op een school doen met bijzondere onderwijssystemen (vrije school bv). Als zou blijken dat dat beter is, natuurlijk wel. Ik ben er niet tegen persé. Het is alleen niet mijn insteek.
Ik kan me voorstellen dat sommige kinderen op een "reguliere" school vastlopen, omdat die vorm van onderwijs simpelweg niet geschikt is voor ieder kind, net zoals bijvoorbeeld de montessorischool niet geschikt is voor ieder kind.
[ Bericht 0% gewijzigd door Leandra op 12-03-2010 13:30:00 ]
quote:Ja hoor, dat zet me aan het denken. Dat doet lezen en reageren op Fok me sowieso, laten denken. En dat vind ik nou juist plezierig. Ik heb wel bepaalde ideeen, maar of die nou zo idealistisch zijn weet ik niet. Ook neit of ze praktisch uitvoerbaar zullen zijn. Een en ander zal ook afhangen van het soort kind dat Senna blijkt te zijn. Het ene kind is het andere niet en zo zullen ze ook allemaal beter gedijen op de ene dan wel de andere manier van opvoeden. Voordeel voor ons is dan weer dat we maar 1 kind hebben, dus maar 1 opvoeding in praktijk te hoeven brengen. Als je meer kinderen hebt, kan het zomaar zijn dat het lastiger wordt, kan ik me voorstellen en heb ik bij mijn ouders ook gezien.
Miss, wat ik me nou afvraag hè... Jij hebt vrij idealistische ideeën over opvoeden hè? Als je dan zo sommige reacties leest (bijvoorbeeld de mijne over dat nee toch ook gewoon een woord is in de communicatie, net zoals appel en poep), zet dat jou aan het denken?
Ik vraag het me gewoon af. Zonder oordeel.
Maar door te lezen/horen hoe anderen het doen of ergens over denken, kan ik mijn eigen ideeen en ervaringen toetsen en indien gewenst aanpassen. Of delen met anderen als het bij ons heel erg lekker loopt
quote:het was ook geen commentaar op wie dan ook he, laat dat duidelijk zijn. Ik heb de afgelopen topics een beetje door gespit en ik kan me erg vinden in Buuf haar posts. Door ervaring leer je en verander je ook. Het is een dynamisch iets dat opvoeden
Dat van met die bal gooien binnen ging natuurlijk ook over een kind van 2 ofzo. Dat is nogal anders dan een stuk groter kind dat werkelijk gaat gooien en voetballen. Senna mag van mij gerust wel met een (stoffen) bal gooien binnen, hoor. Laten we nou niet te erg op de details inzoemen, maar ook proberen het op te nemen zoals het bedoeld is
Belaan, ik ben ervan overtuigd dat jij en anderen hier ook stilstaan bij het opvoeden. Ik zeg ook niet dat het voor iedereen zo zou moeten werken. Ik wil alleen aangeven dat, juist omdat ik mezelf ken, ik wel naar een bepaalde manier van omgaan met Senna wil streven. Dat ik daarin zal struikelen, ben ik me al te zeer van bewust. Maar er zijn gewoon een paar dingen die ik belangrijk vind. Zo zijn wij er ons ook zeer van bewust dat we erop bedacht moeten zijn om van ons enige meisje geen verwend nest te maken. Iets dat toch veel sneller zal gebeuren met 1 kind dan met meer. Zo heeft iedereen zijn eigen dingen waar men op wil letten, zoals jij met het knuffelen.
Naar de goeie dingen streven is heel ok denk ik.
quote:ja dat doe ik ook zo
Ik denk heel veel na over opvoeden; de consequenties daarvan en wat ik allemaal fout (of goed) kan doen.
Maar soms loopt het gewoon even niet zoals ik graag zou willen.
De jongens zijn gewoonweg af en toe NIET LEUK! echt niet!
En als ze dan lak hebben aan wat ik te zeggen heb dan kan ik niet meer leuk doen of pedagogisch verantwoorde dingen bedenken.
Mocht ik daarin doorslaan dan ben ik ook niet te beroerd om dat tegen hen te zeggen (want ik denk er dus wel steeds over na) en bied dan mijn excuses aan en zeg dan dat ik het niet zo best had aangepakt.
What can i say
quote:Dat is iets waar ik me maar al te zeer van bewust ben
[..]
het was ook geen commentaar op wie dan ook he, laat dat duidelijk zijn. Ik heb de afgelopen topics een beetje door gespit en ik kan me erg vinden in Buuf haar posts. Door ervaring leer je en verander je ook. Het is een dynamisch iets dat opvoeden
Naar de goeie dingen streven is heel ok denk ik.
Vandaar ook dat ik zeg dat ik ergens naar wil streven, niet dat we het zo gaan doen. De praktijk, de ervaring, het karakter van Senna en onszelf, de omgeving, noem maar op, er zijn talloze invloeden die ervoor zouden kunnen zorgen dat het toch anders wordt.
En over "nee" zeggen: ik heb ook niet gezegd dat ik dat neit wil doen. Ik kan me alleen wel voorstellen dat er best een manier van opvoeden is die zonder "nee" prima mensen aflevert
Het ging mij er vooral om dat hier zo stellig wordt gesteld dat het zonder "nee" niet zou lukken om fatsoenlijke mensen af te leveren, en ik denk dat dat wel kan. Grenzen zijn ook wel te leren zonder "nee", toch?
quote:Waarom zou je dat willen? ik snap niet zo goed wat de reden is van het niet willen zeggen van nee. en ineens bedacht ik me wat ik dacht toen ik naar school liep.
Nou ja, de ideologie van bepaalde mensen, wellicht?
Het ging mij er vooral om dat hier zo stellig wordt gesteld dat het zonder "nee" niet zou lukken om fatsoenlijke mensen af te leveren, en ik denk dat dat wel kan. Grenzen zijn ook wel te leren zonder "nee", toch?
Er is op dit moment een gebrek aan respect in de maatschappij voor gezag. Met je middelvinger naar een agent, de juf tegenspreken, rechters zijn stom en noem het maar. Ik denk dat het zo wollig omgaan met je kind daar aan bijdraagt. Niet dat ik een autoritaire opvoeding nastreef of hanteer, maar wel dat als mijn kind thuiskomt met straf van de juf dat ik dan de juf steun. Als mijn kind het zeer onterecht vind mag hij zélf in gesprek met de juf. Ze weten heus wel of ze zelf ook fout zaten, en dus gaan ze dan de discussie niet aan. Als ze gelijk hebben en ze komen er op terug is de juf ook weer afgekoeld en ook in staat om haar ongelijk toe te geven.
En leren dat er nee is in de wereld hoort daar voor mij bij.
quote:Dat vraag ik me ten zeerste af... ik denk zelf dat een "nee" wel nodig is.
Nou ja, de ideologie van bepaalde mensen, wellicht?
Het ging mij er vooral om dat hier zo stellig wordt gesteld dat het zonder "nee" niet zou lukken om fatsoenlijke mensen af te leveren, en ik denk dat dat wel kan. Grenzen zijn ook wel te leren zonder "nee", toch?
quote:Ik denk dat je er niet aan ontkomt nee.Op vrijdag 12 maart 2010 14:43 schreef Diaan73 het volgende:
[..]
Dat vraag ik me ten zeerste af... ik denk zelf dat een "nee" wel nodig is.
quote:Als je 'nee' niet nodig hebt, dan heb je 'ja' ook niet nodig in mijn ogen
Nou ja, de ideologie van bepaalde mensen, wellicht?
Het ging mij er vooral om dat hier zo stellig wordt gesteld dat het zonder "nee" niet zou lukken om fatsoenlijke mensen af te leveren, en ik denk dat dat wel kan. Grenzen zijn ook wel te leren zonder "nee", toch?
En daarnaast vraag ik me af of je het voor een kind niet onnodig moeilijk maakt door een 'negatief advies/antwoord' (want dat is 'nee') in te pakken in een heel verhaal, terwijl het ook gewoon heel simpel en duidelijk kan.
quote:Ik ben het met je eens over dat voorbeeld. Als je een bepaalde manier van opvoeden wollig noemt, is dat prima, maar dat houdt bijvoorbeeld helemaal niet per se in dat de ouders in kwestie zich naar school haasten om het woord te doen voor hun kind. Ik heb een beetje het idee dat de laten we het even de wat strengere ouders (geenoordeel, maar om even een labeltje te plakken) noemen, denken dat de wat "wolligere" ouders hun kind in alles gelijk geven, geen grenzen leren en maar hun gang laten gaan. Ik denk dat de "wolligre" ouders op een andere manier proberen om hun kinderen hetzelfde bij te brengen en ook stabiele volwassenen af te leveren. En ik denk dat dat ook kan; waarom niet?
[..]
Waarom zou je dat willen? ik snap niet zo goed wat de reden is van het niet willen zeggen van nee. en ineens bedacht ik me wat ik dacht toen ik naar school liep.
Er is op dit moment een gebrek aan respect in de maatschappij voor gezag. Met je middelvinger naar een agent, de juf tegenspreken, rechters zijn stom en noem het maar. Ik denk dat het zo wollig omgaan met je kind daar aan bijdraagt. Niet dat ik een autoritaire opvoeding nastreef of hanteer, maar wel dat als mijn kind thuiskomt met straf van de juf dat ik dan de juf steun. Als mijn kind het zeer onterecht vind mag hij zélf in gesprek met de juf. Ze weten heus wel of ze zelf ook fout zaten, en dus gaan ze dan de discussie niet aan. Als ze gelijk hebben en ze komen er op terug is de juf ook weer afgekoeld en ook in staat om haar ongelijk toe te geven.
En leren dat er nee is in de wereld hoort daar voor mij bij.
Senna zal echt ook wel leren dat het anders kan. Bijvoorbeeld op het kdv, of de psz, of op school, of bij opa en omi of bij vreindjes/vrinedinnetjes thuis. De wereld is groot en heel divers, en dat zal ze leren. En ze zal dus ook leren dat ze op een ander mee moet gaan (in alle redelijkheid uiteraard) in de manier zoals het daar gaat.
quote:Ik denk dat het best kan ja, grenzen leren zonder 'nee'. Daarentegen gebruik ik het woord nee best regelmatig. Maar wel vaak met uitleg. Maar dat is ook gewoon hoe ik ben, ik leg graag dingen uit. En als het moet zelfs meerdere keren, op verschillende manieren.Op vrijdag 12 maart 2010 14:37 schreef miss_sly het volgende:
Nou ja, de ideologie van bepaalde mensen, wellicht?
Het ging mij er vooral om dat hier zo stellig wordt gesteld dat het zonder "nee" niet zou lukken om fatsoenlijke mensen af te leveren, en ik denk dat dat wel kan. Grenzen zijn ook wel te leren zonder "nee", toch?
quote:AahhOp vrijdag 12 maart 2010 12:57 schreef debuurvrouw het volgende:
Ik moet er nu steeds over nadenken ook. wel grappig. Zo zit ik dus net te lunchen met mijn kroost. De een roept Avada Kadavra naar de ander en die zegt weer ja maar ik heb de Force met bij behorend onzichtbaar lichtzwaard. de derde doet ook eenschreeuwduit in het zakje. Dan ben ik toch blij dat ik het even red met STOP! niet aan tafel.
wel schattig. Maar ja, idd niet zo handig tijdens het eten... daar komen vast wel bijbehorende gebaren en armzwaaien bij kijken... Hoe oud zijn ze eigenlijk?quote:Bíjna 6 (nog 5 nachtjes
[..]
Aahh
Hyperstuiter) 8 en 10. die verjaren in juli en augustus.quote:
Best een hoop gelul over "gewoon" opvoeden. Blijkbaar bestaat het dus niet.
quote:Jeuj!Op vrijdag 12 maart 2010 20:20 schreef Swetsenegger het volgende:
Best een hoop gelul over "gewoon" opvoeden. Blijkbaar bestaat het dus niet.
Swets is er weer!quote:Nou, toevallig zijn wij laatst op school met een strakker beleid begonnen om proberen die mentaliteit bij de kinderen weer wat bij te sturen. En een gevolg is dat we ouderwetse strafregels hebben ingevoerd.Op vrijdag 12 maart 2010 14:42 schreef debuurvrouw het volgende:
Er is op dit moment een gebrek aan respect in de maatschappij voor gezag. Met je middelvinger naar een agent, de juf tegenspreken, rechters zijn stom en noem het maar.
De regels zijn duidelijk, die kent iedereen. Als je ze overtreedt krijg je een waarschuwing met evt een gesprekje en als je je dan nóg niet aan de regels houdt dan krijg je strafregels. En 3x strafregels is een gesprekje met de directeur. En sowieso, respectloos gedrag naar de leerkracht is niet eens een waarschuwing maar meteen straf.
ik ben heel erg van het praten en uitleggen (want dat werkt vaak ook erg goed) maar soms lijkt het toch wel nodig om wat hardere maatregelen te treffen.
Ik ben iig erg benieuwd hoe het bij ons op school uitpakt (voor de meivakantie evalueren we).
quote:ah daar ben ik ook wel benieuwd naar ja!Op zaterdag 13 maart 2010 09:40 schreef Moonah het volgende:
[..]
Nou, toevallig zijn wij laatst op school met een strakker beleid begonnen om proberen die mentaliteit bij de kinderen weer wat bij te sturen. En een gevolg is dat we ouderwetse strafregels hebben ingevoerd.
De regels zijn duidelijk, die kent iedereen. Als je ze overtreedt krijg je een waarschuwing met evt een gesprekje en als je je dan nóg niet aan de regels houdt dan krijg je strafregels. En 3x strafregels is een gesprekje met de directeur. En sowieso, respectloos gedrag naar de leerkracht is niet eens een waarschuwing maar meteen straf.
ik ben heel erg van het praten en uitleggen (want dat werkt vaak ook erg goed) maar soms lijkt het toch wel nodig om wat hardere maatregelen te treffen.
Ik ben iig erg benieuwd hoe het bij ons op school uitpakt (voor de meivakantie evalueren we).
wij neigen hier in de buurt voor Amélie naar een school die een beetje van de oude stempel is zeg maar. In tegenstelling tot oma die vooral wil dat ze naar een 'school met een visie' wordt gestuurd (lees: als het maar niet protestants is
) oma weet alleen nog niet dat ze er niets over te zeggen heeft waar ons kind op school gaat En Swets heeft wel een puntje ja
Ik heb hier tot nog toe niet meegepraat, omdat wij met onze jongste toch wel in een andere positie zitten qua opvoeden en daar ook ondersteuning bij krijgen. Wat belangrijk is voor hem (maar hij is niet de norm) is dat er ook weer ruimte moest komen voor positiviteit. Het straffen gebeurde wel, zowel thuis als op school. En terecht wordt bepaald gedrag van hem niet getolereerd en daar volgt straf op. Wat we niet in de gaten hadden en wat in de speltherapie naar voren kwam, was dat zijn zelfbeeld steeds negatiever werd. En dat er steeds meer nadruk kwam op alle ongewenste gedragingen waarbij iedereen (ook hijzelf) uit het oog verloor dat hij ook wel heel lief kon zijn.
Als ik hier lees, dan heb ik toch heel sterk het gevoel dat She-Wolf en Piglet goed bezig zijn. En Owlet is ook een voorbeeld voor mij, zoals ik het voor mijn kinderen eigenlijk zou willen. En heel langzaam en met hele kleine stapjes beweeg ik een beetje hun kant op.
Het is met name het geduld waarmee She-wolf en Piglet met hun kinderen omgaan, dat ik wil bereiken. En hoe kalmer en geduldiger wij zijn, hoe beter het met de kinderen gaat. Dat zie ik nu echt.
quote:Maar, het ging toch niet zo zeer om ja of nee, wat het verschil zou zijn. Maar meer het wel of niet hanteren van straf? Tenminste, ik heb nooit beweerd dat ik geen nee zeg tegen mijn kind. Vanmorgen zelfs nog, toen ze om kwart over acht vroeg: "Mag ik snoep?"Op zaterdag 13 maart 2010 11:29 schreef debuurvrouw het volgende:
Grappig Livelink (niet jou verhaal, lijkt me echt lastig daar ook weer uit te komen) maar wel je idee. Ik stond net te denken dat er een soort van beeld is dat als je nee zegt tegen je kind dat je dan alleen maar loopt te schelden en te bekken.(negatief) Eigenlijk denk ik dat beide opvoedstijlen helemaal niet zoveel van elkaar schelen. Tenminste, persoonlijk leg ik ook heel veel uit. En probeer ik het positief te doen. Maar is er ook behoefte aan duidelijkheid. En niets zo duidelijk als onverbloemd ja! of nee!
Ok, ok, daarbij wel weer de uitleg van mijn kant: "Nee, het is ochtend en dan eten we geen snoep. Vanmiddag mag je misschien wel een snoepje." Tja, ik kan het uitleggen niet laten.
Maar dit lijkt me niet 'wollig' of 'vaag'. Toch?
quote:Ja, dat is absoluut waar. Maar wat is dat moeilijk soms hè.
Dat laatste ben ik wel met je eens, buurvrouw. Als wij iets leren van de opvoedondersteuning is wel dat we zijn gedrag moeten begrenzen. Dat is de eerste taak. Wij en school moeten grenzen stellen en bewaken. Maar we waren met zijn allen doorgeschoten en waren alleen nog maar gefocused op de grenzen en meteen straffen als hij erover heen ging. We waren gewoon vergeten dat je hem ook moet prijzen wanneer hij binnen de grenzen blijft.
Het is met name het geduld waarmee She-wolf en Piglet met hun kinderen omgaan, dat ik wil bereiken. En hoe kalmer en geduldiger wij zijn, hoe beter het met de kinderen gaat. Dat zie ik nu echt.
Ik heb van nature al niet zoveel geduld maar sommige dagen Wat ik eerder ook al zei, het talent van kinderen om dan precies op de goede knopjes te drukken. Sinds ik mijzelf toesta ook heus wel eens chagerijnig te zijn gaat het veel beter. Nu ik erover nadenk: sinds ik dat doe vertel ik het ook aan de jongens (ik heb niet zoveel geduld vandaag jongens, sorry alvast)Eigenlijk denk ik dat iedereen kalm en geduldig nastreeft. Maar als je je niet kalm en geduldig voelt, maar het wel probeert, je kinderen dat haarfijn aanvoelen. Tenminste, de mijne wel.
Het lijkt me heel moeilijk, als je een opvoeding-met-extra-uitdaging te doen hebt. En heel erg goed dat jullie willen leren, voor hém. En dat het ook werkt! (gezien z'n resultaten toch?) Echt heel veel bewondering voor!
Hoe zijn jullie opgevoed door je ouders?
Nemen jullie die opvoeding die je hebt mee gekregen van kind af , mee in de opvoeding van je eigen kinderen?
Als ik terug ga kijken bv op mijn opvoeding :
Ik ben best streng opgevoed. IK moest alles eten (dus eerst proeven en als ik het echt niet lustte dan was het anders )
Mijn moeder en vader hadden dezelfde regels maar ik wist dat als mij pa me achterna kwam dat ik echt moest oppassen....
(ik kon daarom ook traplopen als een gek... binnen 4 treden was ik boven en zat met mijn hand onder de deurklink en mijn rug tegen de deur met mijn voeten tegen het bed om mijn pa buiten te sluiten
)Toen vond ik hun overdreven in hun regels ...maar als ik er nu over terug denk ...ben ik het met ze eens geweest.
En het is dat ik zelf geen kinderen heb/krijg dat ik misschien makkelijk praten heb ,maar ik pas ook veel dingen die mijn ouders bij mij hebben toegepast qua opvoeding ook toe op de kinderen van mijn zus of vriendin.
EN vaak vinden mij die kinderen dan echt niet lief of leuk , maar dat is maar van korte duur...
Want ze zijn toch weer blij als ze me zien
Ik vind op zich dat ik prima opgevoed ben, maar er zijn ook zeker dingen die ik anders (zal) doe(n). Juist dat voorbeeld over eten gaan wij hier niet invoeren, terwijl dat bij ons allebei vroeger wel gebruikelijk was. Het grappige is ook dat mijn moeder vooral ook veel ziet in de opvoeding zoals mijn zusje dat doet en zoals ik dat wil doen (best wat overlap, ook wat verschillen) waarvan ze nu zegt dat ze dat vroeger ook had willen doen, ware het niet dat de toegang tot andere opvoedingsmethoden veel lastiger was dan tegenwoordig. Een heleboel mogelijkheden kwamen niet zomaar in je op, en je had ook geen Fok of internet ofzo om je andere ideeen aan de hand te doen.