http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1186105.ecequote:Schrijver en Volkskrant-columnist Martin Bril (49) overleden
Van onze redactie
gepubliceerd op 22 april 2009 21:30, bijgewerkt op 22 april 2009 22:16
AMSTERDAM - In Amsterdam is woensdag schrijver en Volkskrant-columnist Martin Bril overleden. Hij is 49 jaar geworden.
Bril schreef sinds oktober 2001 dagelijkse veelgelezen columns in de Volkskrant, jarenlang op de pagina De Voorkant en zaterdags in het magazine, de laatste weken op de voorpagina. Verhalend proza over het hedendaagse Holland, zijn eigen omgeving of zijdelingse bespiegelingen. Eerder publiceerde hij columns voor Het Parool (over Amsterdam) en Vrij Nederland (over popmuziek, en het later voor tv verfilmde feuilleton Evelien). Veel van zijn stukken werden gebundeld in (vaak thematische) boekvorm.
Bril studeerde filosofie en bracht korte tijd door aan de Filmacademie. In de jaren tachtig vormde hij een schrijversduo met Dirk van Weelden. Samen publiceerden zij de romans Arbeidsvitaminen en Piano en gitaar.
In 1997 won hij de Pop Pers Prijs voor zijn stukken over popmuziek. In 2006 was hij de opsteller van het Groot Dictee der Nederlandse Taal. Dinsdag 21 april werd Bril nog de Bob den Uyl-prijs toegekend, een prijs voor reisliteratuur en –journalistiek, voor zijn boek De kleine keizer, over Napoleon. De uitreiking kon hij door ziekte niet meer bijwonen.
Bril kampte acht jaar eerder met darmkanker. Daarvan herstelde hij, maar vorig jaar sloeg kanker opnieuw toe.
Mee eens =/quote:Op woensdag 22 april 2009 22:27 schreef remlof het volgende:
Da's wel heel jong
Ik las hem graag en zal hem alleen daarom al missen...
quote:De oppervlakte was diep genoeg
Martin Bril, schrijver en columnist, overleed woensdag aan de gevolgen van slokdarmkanker. Hij is 49 jaar geworden. Hij was iemand die, ondanks fysiek ongemak, nooit wilde verzaken. ‘Je moet je overgeven aan het lot.’
(condoleances kunt u hier achterlaten)
‘Bril hier. Gebeurt er nog wat?’ Met licht verveelde intonatie belde hij geregeld de redactie. Martin Bril was dan op zoek naar een onderwerp voor zijn dagelijkse column op de Voorkant. Bril toonde zich meestal blij met suggesties uit de ANP-agenda, hing op, en ging vervolgens geheel zijn eigen weg. Enkele uren later mailde hij een bijdrage vanaf het marktplein of de brink van Harkstede, Slochteren, Garnwerd.
Een bezoekje aan de Tweede Kamer of een straattafereel bij hem om de hoek – Bril was evenzeer schrijver als journalist. Een chroniqueur van het hedendaagse Holland, wiens vetgedrukte columns sinds oktober 2001 het paginabeeld bepaalden van de Voorkant, tot april 2009 de voorpagina van het tweede katern. De plek rechtsboven was het domein van de enige man die met behoud van fatsoen kon berichten over rokjesdag, ‘die ene dag in het voorjaar dat alle vrouwen als bij toverslag met rok en blote benen over straat gaan’.
Toestand in de wereld
Met graagte schilderde hij de toestand in de wereld voorbij Amersfoort, een universum van de Wibra, C&A en Peek & Cloppenburg. Sudderlapjes en eenmaal per jaar naar Lebbis & Jansen of Youp van ’t Hek – ‘Er zit natuurlijk een element van treurigheid in, maar it breaks my heart’, zei hij in een interview.
Hij kende die wereld maar al te goed: Bril werd op 21 oktober 1959 geboren in Utrecht, maar woonde later onder meer in de Veluwse legerplaats ’t Harde, in een gezin waar vader vertegenwoordiger in waspoeder was.
Later zou Bril een studie filosofie aanvangen in Groningen, gevolgd door lessen scenarioschrijven aan de Filmacademie in Amsterdam. In zijn studententijd ontmoette hij Dirk van Weelden, met wie hij eind jaren tachtig een schrijversduo vormde. Ze schreven bundels als Arbeidsvitaminen (1987) en Piano en Gitaar (1990).
Jaren tachtig
In de jaren tachtig leefde hij hard en snel: ’s morgens vroeg schrijven, dan lunchen in steeds hetzelfde restaurant; biefstukje, omeletje, salade. ‘Vier bier erbij, twee calvados bij de koffie.’ De rest van de middag op kantoor ‘bellen, ouwehoeren, nog meer bellen, zuipen’. Dat laatste betrof vooral brandy. ‘Drank is niet het kwaad’, zei hij later in een interview. ‘Nee, verslaving is het kwaad. Later kwam er coke bij. Om die drank eruit te blazen.’
De toestand was ernstig, zei hij terugkijkend. ‘Ik was onderweg naar de ondergang.’
Omdat hij ook die wereld gekend moet hebben, heeft hij altijd een zwak gehad voor mensen aan de zelfkant. Hoeren, beroepsgokkers, kaartspelers. ‘Niet omdat het daar zo interessant is trouwens, want dat is helemaal niet zo. Maar de zelfkant, de grens, de periferie vertelt iets over hoe het binnen is.’
Redding
De hasjbaron Johan V., alias de Hakkelaar, noemde hij zelf zijn redding. Via Parool-verslaggever Bart Middelburg belandde Bril bij het proces tegen de handelaar. Niet voor een verslag, maar voor een typisch Bril-stukje vol terzijdes en terloopse observaties. Hij zei daarover: ‘Ik herkende mijn kans. En daar moet je voorzichtig mee omgaan. Niet dat ik het toonbeeld ben van stabiliteit en soberheid, maar ik ben toen overal mee gekapt. Met de drank, met de coke.’
Het Parool vroeg hem voor een dagelijkse column op pagina 3 rechts bovenaan – de plek van illustere voorgangers Carmiggelt en Ischa Meijer. Hij heeft nooit veel voor hen gevoeld. Carmiggelts Kronkels vond hij ‘te melancholiek, te veel ellende in cafés en mannen met rode neuzen. Jenevertragiek.’ En Meijer? ‘Nooit veel mee op gehad. Ik vond die Dikke Man te veel op ideetjes leunen, en te weinig op emotie.’
Zware literatuur was evenmin aan hem besteed. Te gewichtig. Melville, Conrad, Thomas Bernhard: hij las ze, en ‘vond er geen moer aan’. Bril hield van ‘literatuur waarin meer werd weggelaten dan er wordt gezegd’. De oppervlakte was hem diep genoeg, zei hij zelf bij zijn aantreden als Volkskrant-columnist. Die oppervlakte is namelijk niet oppervlakkig, je kunt er een hoop aan aflezen, vond hij.
Inspiratie
Zijn inspiratie vond hij in Amerikaanse schrijvers: Joseph Mitchell, A.J. Liebling, Truman Capote, maar vooral E.B. White. Met zijn overstap naar de Volkskrant verruimde hij zijn blikveld van de grachtengordel naar de rest van het land. Waar hij ook was, het procedé bleef gelijk: Bril zocht de kleine, maar typerende zijdelingse observaties, koppelde ze vaak aan een persoonlijke bespiegeling. In de rechtszaal bij Willem Holleeder: ‘Zijn neus is er ook – inderdaad een fors exemplaar, net geen haviksneus, maar het scheelt weinig. Zijn gelaatskleur is grauw, zijn ogen schichten de rechtszaal rond, maar blijven nergens aan haken. Hij geeft zijn advocaat, Bram Moszkowicz, een hand, trekt zijn broek op en neemt plaats op het zwarte klapstoeltje dat voor hem bestemd is. Hij knikt naar zijn medeverdachten en haalt een hand door zijn haar. Het is te lang, het plakt in zijn nek. Hij heeft niet alleen een grote neus, maar ook grote, knokige handen.’
Zijn schrijfstijl werd steeds soberder. Minder is meer: bijvoeglijke naamwoorden werden zo veel mogelijk vermeden; korte, simpele zinnetjes moesten het werk doen. Hij wilde een vakman zijn, zei hij. Onzeker, op het angstige af bij elk begin: ‘Je moet je overgeven aan het lot, aan de cijfers, de statistiek, de kaarten, de nummertjes en hoe ze vallen – daar heb je het gokken weer.’
De alinea’s enkel bestaand uit de woorden ‘tja’ of ‘enfin’ werden zijn – ook wel bespotte – handelsmerk. ‘Misschien iets voor op mijn grafsteen’, zei hij ooit. Later gebruikte hij ze nog maar spaarzaam.
Aanzwellende werklust
De laatste jaren werd hij gedreven door een aanzwellende werklust die de ‘verloren jaren’ tot zijn 35ste leken te moeten compenseren. Zijn productie werd gigantisch: naast zijn dagelijkse column op de Voorkant stond hij wekelijks nog in het zaterdagmagazine, in Vrij Nederland schreef hij het wekelijkse feuilleton Evelien, dat later succesvol werd verfilmd voor Net 5; hij werkte voor de tijdschriften Schipholland en Noorderbreedte en in menig glossy verschenen al of niet erotische verhalen van hem. Veel van zijn stukjes en verhalen verschenen later in bundels. Op tv was hij af en toe sidekick in De wereld draait door, onderwijl trok hij met Ronald Giphart en Bart Chabot langs theaters in het hele land.
Zijn schrikbeeld was dat van de door hem bewonderde Rotterdamse schrijver Cornelis Bastiaan Vaandrager ‘en andere mislukte schrijvers’. ‘Ik prijs mezelf gelukkig dat ik gelezen word. En iedere dag. Misschien is het ijdelheid. En het is ook niet uit te sluiten dat dit weer een nieuwe verslaving is.’
Gewaardeerd
Gelezen werd hij, gewaardeerd ook. In navolging van Het Parool, die het ooit rond Simon Carmiggelt deed, organiseerde de Volkskrant in 2006 een Bril-imitatiewedstrijd. Er kwamen meer dan vijftienhonderd reacties binnen. Het tekende niet alleen zijn populariteit, het legde ook haarfijn bloot dat zijn ogenschijnlijk simpele stijl onnavolgbaar is en vol zit met valkuilen, zodra de pen niet in handen is van de vakman.
Zoals hij zelf het geheim achter zijn stukjes eens samenvatte: ‘Geen particuliere prietpraat, geen grachtengordelruzies.’
In de vele openhartige en persoonlijke interviews spaarde hij zichzelf niet. Hij noemde zichzelf egocentrisch, geen familieman. ‘Het is heel vervelend om te moeten toegeven, maar het draait toch om mij. Ik roep wel dat ik ontzettend van mensen en gezelligheid houd, en dat is ook zo, maar ook dat moet toch ook weer om mij draaien.’
Harde kanten
De vakman had zijn harde kanten, beaamde hij, maar zijn stukjes waren steevast mild, vervuld van weemoed of melancholie. ‘Als je een slager een klootzak vindt en je kijkt twee dagen intensief naar zijn werk, dan krijg je begrip.’ En: ‘Mensen verwachten dat je je ergert. Als je je in je tekst door iets laat ontroeren, zijn ze zelf ook geroerd. Zo werkt dat. Het feit dat we uit onze woorden kunnen komen, is troostrijk. Dat geeft de burger moed.’
Hij was nog maar net werkzaam voor de Volkskrant, of darmkanker sloeg toe. Hij durfde en wilde niet verzaken, en was maar kort uit beeld. Hij leek genezen, in interviews sprak hij haast met onverschilligheid over het drama. ‘Het is een van die dingen die kunnen gebeuren. Shit happens, zeg ik altijd.’
Noodlot
De dood boezemde hem geen angst in, zei hij. Eind juni 2008 sloeg het noodlot toe. Wat eerst op rsi leek, bleek slokdarmkanker. ‘Ik ben er nog, maar medisch gezien is de situatie tamelijk beroerd’, schreef hij de collega’s na de diagnose. ‘Technisch gesproken ben ik ongeneeslijk ziek. Wanneer die ongeneeslijkheid overgaat in de dood (mijn enige genezing) is evenwel niet bekend.’
En: ‘Ik heb nog nooit voor hetere vuren gestaan, maar vuur trekt mij aan (nog altijd fiets ik als een dolle achter de brandweer aan als die door de straat davert, het zal mijn journalistieke instinct zijn, waar zie je dat nog), dus spannend is het ook.’
Afgelopen maanden schreef hij steeds openlijker over zijn ziekte, waardig, zonder larmoyant te worden. De vakman toonde zijn meesterschap. Hij eindigde op een felbegeerde plek, waar ooit Stoker en CaMu hem waren voorgegaan: op de voorpagina.
quote:Door Pieter Broertjes, hoofdredacteur de Volkskrant
gepubliceerd op 22 april 2009 21:30, bijgewerkt op 22:11
AMSTERDAM - Martin Brils doel was helder: eindigen op de voorpagina van de Volkskrant. En zo is het gebeurd. Helaas moest hij al na negen columns capituleren.
Afgelopen zondagavond heb ik afscheid van Martin genomen. Hij lag in bed. Zijn dochters en zijn vrouw Anneke zaten bij hem. Zijn hond lag tegen zijn voeten aan. Hij verrekte van de pijn. Om maar met het nieuws in huis te vallen, zei ik vrij onbeholpen dat hij de Bob den Uyl-prijs had gewonnen. Informatie die pas twee dagen later bekend mocht worden. Voor je boek over Napoleon, je grote held, vulde ik aan. ‘Terecht’, zei hij en hij glimlachte. Hij had er niet op gerekend, volgens zijn vrouw. Zijn dochters schreeuwden het uit: ‘Dat was je lievelingsboek, pap. Daar heb je keihard aan gewerkt.’
Iedereen in tranen.
Later was ik met hem alleen. Er vielen lange stiltes tussen verwarde zinnen, over oorlog en de poes die weg was. En dan opeens was hij glashelder: ‘De bal ligt stil tegen de muur. Ik kan hem niet meer weg trappen. Ik ben doodmoe.’
De strijd tegen kanker beheerste zijn leven al vele jaren. Het laatste jaar was onmenselijk. Maar hij wilde blijven schrijven. Dat is mijn levensader, zei hij vorig jaar toen hij vlak voor de zomer zijn doodvonnis had gekregen.
De man die Rokjesdag tot een nationale gebeurtenis had verheven, wist dat de strijd ongelijk was. Maar hij was vastbesloten te winnen. Had Churchill niet gezegd: ‘We will fight them on the beaches.’
Zijn doel was helder: eindigen op de voorpagina van de Volkskrant. En zo is het gebeurd. Dat hij na negen columns al moest capituleren, wilde hij niet accepteren. Hij sprak zondagavond nog van een time out, meer ook niet. En ik moest het niet in mijn hoofd halen ondertussen iemand anders op zijn plek te zetten. ‘Ik wil er niet uit.’
Martin Bril was verslaafd aan het leven en vooral aan het schrijven. Elke dag die God gaf. Over klein menselijk leed, maar ook over wereldse zaken. Hij kon enorm boos worden op politici die in zijn ogen iets ongelooflijk stoms deden.
Het liefst ging hij eropuit, met de auto een eind rijden. Vaak naar Groningen, waar zijn wortels lagen, of naar Frankrijk, waar hij graag vertoefde om bij te komen van de stadse hectiek. Altijd onderweg, nooit rust in zijn kont. En dan ’s avonds met Giphart en Chabot, zijn trouwe maten, een zaal veroveren met korte verhaaltjes of gedichten. En daarna aan de drank. Hij leefde drie levens in een.
Martin was een zeer geliefd columnist. Veel lezers wilden de dag niet beginnen zonder Bril. Wij blijven allemaal ontroostbaar achter.
Pieter Broertjes,
hoofdredacteur
Prachtige necrologiequote:Op woensdag 22 april 2009 22:36 schreef Roel_Jewel het volgende:
http://www.volkskrant.nl/(...)akte_was_diep_genoeg
[..]
quote:De dood boezemde hem geen angst in, zei hij. Eind juni 2008 sloeg het noodlot toe. Wat eerst op rsi leek, bleek slokdarmkanker. ‘Ik ben er nog, maar medisch gezien is de situatie tamelijk beroerd’, schreef hij de collega’s na de diagnose. ‘Technisch gesproken ben ik ongeneeslijk ziek. Wanneer die ongeneeslijkheid overgaat in de dood (mijn enige genezing) is evenwel niet bekend.’
Afgelopen maanden schreef hij steeds openlijker over zijn ziekte, waardig, zonder larmoyant te worden. De vakman toonde zijn meesterschap. Hij eindigde op een felbegeerde plek, waar ooit Stoker en CaMu hem waren voorgegaan: op de voorpagina.
Dat is hem wel.quote:Op woensdag 22 april 2009 22:36 schreef Rosbief het volgende:
Hij lijkt een beetje op die ene die altijd bij de Wereld draait komt, maar dat is ie toch niet?
Fijn dat je dat dat even vermeldt.quote:
Yep, niet zo lang geleden vertelde hij daar hoe goed het met hem ging.quote:Op woensdag 22 april 2009 22:48 schreef -SG- het volgende:
Hij kwam toch af en toe wel eens bij DWDD?
De laatste tijd steeds minder.quote:Op woensdag 22 april 2009 22:48 schreef -SG- het volgende:
Hij kwam toch af en toe wel eens bij DWDD?
Ja ik vond het altijd wel leuk om naar hem te luisteren.quote:Op woensdag 22 april 2009 22:51 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Yep, niet zo lang geleden vertelde hij daar hoe goed het met hem ging.
Ik vind het wel een leuke vent eigenlijk. Lekker ruw. Maar ja, dood is dood en we gaan weer verder.
Dat. Ben geen fan, zal 'm niet missen, maar toch kut. Zag het ook op NOVA.quote:Op woensdag 22 april 2009 23:01 schreef shmoopy het volgende:
Hoorde het net bij Nova.
Ik vond zijn columns waardeloos, maar dit was best even schrikken.
Juist, dit is de fok-mentaliteit!quote:Op woensdag 22 april 2009 23:05 schreef voyeur het volgende:
Rip voor de Volkskrant lezers (zo hoort het toch op Fok!?)
Ja hij was soms ook op tv.quote:
Enigszins cynisch was de man.quote:Op woensdag 22 april 2009 23:17 schreef Copycat het volgende:
Ik had altijd veel waardering voor zijn stukjes in het Parool.
Welnee, volgens mij was hij ijdel genoeg om al die aandacht wel tof te vinden.quote:Op woensdag 22 april 2009 23:16 schreef kraaksandaal het volgende:
[..]
Hij draait zich in zijn graf om als ie dit gejankzak leest. Gelukig voor hem is dat niet meer nodig.
Ja, zo was Brilquote:
Idd, hij was oprecht terecht ijdel genoeg om loftuigingen te waarderen en zo hoort het ook.quote:Op woensdag 22 april 2009 23:19 schreef Omnifacer het volgende:
[..]
Welk gejankzak? Mensen prijzen hem nog even voor zijn werk, en uiten hun verbazing/verbijstering over zijn snelle dood. Ik denk dat hij zich eerder zou ergeren aan zo'n clichematig geirriteerde aardappel als jij.
Daar heb je wel een punt, heeft ie toch nog kunnen genieten.quote:Op woensdag 22 april 2009 23:20 schreef shmoopy het volgende:
[..]
Welnee, volgens mij was hij ijdel genoeg om al die aandacht wel tof te vinden.
Ik zou de aandacht ook ok vinden.quote:Op woensdag 22 april 2009 23:20 schreef shmoopy het volgende:
[..]
Welnee, volgens mij was hij ijdel genoeg om al die aandacht wel tof te vinden.
quote:
Martin Bril (1959 - 2009) - Een rusteloze alledagsfilosoof
DEN HAAG - Bang voor de dood was Martin Bril niet meer. Hij had zich met het eindige en het eindigen van zijn leven verzoend. En hij ging daar sterk mee om, de regie strak in handen houdend. Zoals ook de zeer door hem bewonderde maarschalk Michel Ney, vertrouweling van Napoleon, had gedaan. Toen Ney in 1815 in Parijs wegens hoogverraad ter dood was veroordeeld, hield hij staande voor het vuurpeloton nog een korte vlammende toespraak, waarna hij zelf het bevel tot schieten gaf.
Het onafwendbare einde schemerde de afgelopen maanden vaak door z'n columns in de Volkskrant heen. Zoals in april, toen hij schreef dat hij niets had met bidden. 'Ik ben geen man die gelooft in een goede afloop'. In die maand ook werd hem de Bob den Uyl-prijs toegekend, de literaire onderscheiding voor het beste journalistieke of literaire reisboek, voor zijn Napoleon-boek De kleine keizer. Bril kon wegens zijn ziekte niet bij de prijsuitreiking zijn.
Columnist en auteur Martin Bril, gisteren op 49-jarige leeftijd overleden, kreeg in 2002 darmkanker. Na een operatie en een paar chemokuren brak de zon in zijn leven - en dat van z'n vrouw en twee dochters - weer door. Maar iedereen die het waagde te zegen dat hij kanker had 'overwonnen', sabelde hij direct neer. ''Dat is Lance Armstrong-taalgebruik. Kanker is niet iets wat je overwint. Het gaat weg of het gaat niet weg,'' zei hij in een van de vele interviews waarin zijn ziekte ter sprake was gekomen. ''En de kans dat het weggaat, is altijd heel erg klein. Het kan ook zijn dat het gewoon jaren de kop niet opsteekt.''
Dat laatste was bij hem inderdaad het geval. Bijna zes jaar leek hij 'clean', maar in 2008 ontwaakte het monster weer, ditmaal in z'n slokdarm. En van dat moment af bleef het voorgoed knagen.
Tropenjaren
Slechts 49 jaar mocht Martin worden, maar als je z'n vijftien tropenjaren tussen 1982 en 1997 verdubbelt, kom je aan een kleine 65 jaar. Nog niet oud natuurlijk, hoewel dit rekensommetje voor hemzelf misschien een kleine troostende gedachte is geweest.
Intensief waren die vijftien jaar in elk geval wel; hij was verslaafd aan alcohol en cocaïne, gokken en seks en hij heeft dat later ook nooit willen verdoezelen. Sterker nog: meermalen betoogde hij van die periode 'geen seconde spijt' te hebben gehad. Toch kwam hij in 1997 van de ene op de andere dag tot inkeer nadat z'n vrouw Anneke hem voor het blok had gezet: koos hij voor de goot of voor haar en de twee kleine meisjes? Binnen een week was hij z'n wilde haren kwijt.
Toch heeft hij altijd een flinke mate van rusteloosheid gehouden. Maar dat zat ook in z'n genen, zei hij vaak ter verdediging. Z'n ouders hadden dat ook en dat uitte zich onder meer in herhaaldelijk verhuizen. Martin Bril werd op 21 oktober 1959 in Utrecht geboren, maar het ouderlijk huis - waarin Bijbel en protestantisme een belangrijke rol speelden - stond daarna in respectievelijk Dieren, Drachten en 't Harde. In 1978 koos Martin zelf domicilie in Groningen, waar hij filosofie ging studeren. Hij schreef er gedichten en korte verhalen en raakte bevriend met studiegenoot Dirk van Weelden, die ook schrijversaspiraties had en met wie hij later diverse coproducties zou maken.
Passie
Hoewel de studie filosofie hem op het lijf geschreven leek - het was de basis voor zijn ontwikkeling tot een scherp observerend alledagsfilosoof - voltooide Bril haar niet. En de Filmacademie, waar hij na zijn verhuizing naar Amsterdam werd toegelaten, hield hij zelfs na een jaar al voor gezien. Schrijven was toch zijn grootste passie, had hij ontdekt.
Inmiddels waren zijn wilde jaren al aangebroken (''Als welopgevoede gereformeerde burgermanszoon voelde ik me ongelooflijk aangetrokken tot het kwade'') hetgeen overigens niet wil zeggen dat hij uitsluitend zuipend, snuivend en jagend op vrouwen door het leven ging. Hij was behoorlijk productief en dat was maar goed ook, want de levensstijl die hij had gekozen, kostte een lieve duit. Als freelance publicist werkte hij voor tal van bladen: in Vrij Nederland schreef hij over muziek en werkte hij mee aan de jeugdpagina De Blauw Geruite Kiel, maar ook NRC-Handelsblad, Het Parool, het Vlaamse dagblad De Morgen en een scala aan tijdschriften namen artikelen en columns van hem op.
Bril ontwikkelde een schrijfstijl die als 'economisch' kan worden omschreven: met zo weinig mogelijk woorden zo veel mogelijk zeggen. Zijn voorbeelden vond hij met name in het Amerikaanse weekblad The New Yorker, waar dit genre veel werd beoefend.
In de jaren negentig nam Brils drank- en drugsverslaving 'grote vormen' aan, zoals hij in 2003 in een interview met dagblad Trouw erkende. ''Ik voelde wel aankomen dat het op een dag mis zou gaan, maar kon er niet mee stoppen.'' Twee gebeurtenissen in 1997 brachten zijn leven weer op orde: ten eerste het ultimatum van z'n echtgenote en ten tweede het aanbod van Het Parool, waar hij inmiddels een arbeidscontract had, om een serie columns te schrijven over het megaproces tegen drugsbaas Johan V. alias De Hakkelaar.
Het werd een succes en er volgden nog tientallen andere creaties, waaronder een feuilleton over de belevenissen van Evelien, een vrouw in Amsterdam-Zuid. Eveliens leven werd uiteindelijk in een meerdelige boekversie gegoten en kwam enkele jaren later ook als tv-serie uit.
Faam
Toen z'n naam als columnist eenmaal was gevestigd, hield de Volkskrant Martin Bril in 2001 een kluif voor die hij niet kon en wilde negeren. Voortaan werd er dagelijks een dubbele krantenkolom voor hem gereserveerd die hij geheel naar eigen inzicht mocht vullen. Hij was echter nog maar een paar maanden bij zijn nieuwe werkgever aan de slag of het vonnis 'darmkanker' werd geveld. De patiënt bleef echter doorschrijven, hetzij in het ziekenhuis, hetzij in zijn huis in het Franse departement Corrèze, van waaruit hij in 2002 geregeld naar Amsterdam kwam om een chemokuur te ondergaan.
Toen het levensgevaar geweken leek, groeide Brils faam evenredig met zijn immer toenemende productie aan verhalen en boeken. ''Ik werk hard omdat ik veel tijd verklooid heb'', placht hij te zeggen. Z'n Volkskrant-columns, vaak over niets om het lijf hebbende belevenissen her en der in Nederland, kregen een cultkarakter. De observatie van de alledaagsheid, omgeven met kleine filosofietjes, bleken Brils grote kracht. ''Schrijven over niets is het allerleukst,'' vond Martin, die gaandeweg dankzij een theatertour met Bart Chabot en Ronald Giphart en vooral z'n geregelde optreden in het tv-programma De Wereld Draait Door uitgroeide tot een in alle nationale uithoeken bekende Nederlander.
Zes jaar geleden al filosofeerde hij wat er ooit op zijn grafsteen zou moeten staan.
Een van zijn opties was Enfin. ''Mooi woord. Je maakt een gedachte af en dan komt er nog een toegift. Of het wordt: Tsja. Dat lijkt me nog beter. Dat is lichter.'' (DICK VAN RIETSCHOTEN)
Wat is jouw probleem, joh?quote:
Die dochters komen er wel.quote:Op woensdag 22 april 2009 23:33 schreef Urquhart het volgende:
Ook sneu voor die dochters, die waren er toen ook een keertje te gast
Nou je vond hem niet leuk je vond hem ijdel, zijn collums waren kut .Maar ja zijn laatste boek over Napoleon is echt goed.Nu kan je natuurlijk allles afzijken maar je kan natuurlijk ook een leven waarderen.quote:Op woensdag 22 april 2009 23:33 schreef shmoopy het volgende:
[..]
Wat is jouw probleem, joh?
Ik vind het erg dat hij dood is en denk dat hij behoorlijk ijdel was en de aandacht voor zijn overlijden wel okee had gevonden, en dan moet jij overgeven?
Doe dat, want je begrijpend leesvermogen is echt te beroerd voor woorden.quote:Op woensdag 22 april 2009 23:38 schreef Simon191 het volgende:
[..]
Nou je vond hem niet leuk je vond hem ijdel, zijn collums waren kut .Maar ja zijn laatste boek over Napoleon is echt goed.Nu kan je natuurlijk allles afzijken maar je kan natuurlijk ook een leven waarderen.
Maar ik probeer het netjes te houden.
Nu weer netjes doen, hoor!quote:
Begrijpend lezen gut volgens mij heeft ze hasj gebruikt.quote:Op woensdag 22 april 2009 23:01 schreef shmoopy het volgende:
Hoorde het net bij Nova.
Ik vond zijn columns waardeloos, maar dit was best even schrikken.
dat dus. Gisteren kreeg ik al het gevoel dat hij het niet lang zou maken. Door een opmerking in dwdd. En dat hij zijn prijs niet in ontvangst kon nemen.quote:Op woensdag 22 april 2009 23:21 schreef Copycat het volgende:
[..]
Ja, zo was Bril.
Maar met een zilveren randje.
Markante man. Mooie man ook.
Dode man nu.
Waarom is het hypocriet?quote:Op woensdag 22 april 2009 23:45 schreef kraaksandaal het volgende:
Ik geef het op, verder als hypocriet RIP komt 't hier toch niet.
Eensch.quote:Op woensdag 22 april 2009 23:35 schreef kraaksandaal het volgende:
Beter 49 jaar voor groot deel dubbel leven dan 80 jaar half.
quote:Onderweg naar nergens hoorde ik op de autoradio dat het speedgebruik onder jongeren op het platteland explosief is toegenomen. Een deskundige lichtte het toe en de regering zal binnenkort met strenge maatregelen komen. De redaktie van het programma had ook een jonge speedfreak op weten sporen, maar die kwam niet uit zijn woorden.
Jammer.
Daarna was ik vrolijk, en dat verdient analyse. Sommige dingen verwacht je niet. Dat het speedgebruik ooit weer zou toenemen, is duidelijk zoiets. Sterker nog: het hele fenomeen speed was ik vergeten. Maar het bestaat dus nog. Ik weet niet zeker of dat goed nieuws is, maar zo'n beetje alles waartegen dit kabinet maatregelen gaat nemen, beschouw ik stiekem als iets dat gekoesterd moet worden, om niet te zeggen: aangemoedigd.
Als we van hogerhand verplicht worden drie keer daags alle deurklinken in huis te reiningen en regelmatig de neus te snuiten, om de kans op een griepepidemie en daarmee een dip in de economie te verkleinen, heb ik de neiging om naar griep te verlangen. Als minister Klink de electrische sigaret wil verbieden, ga ik onmiddellijk electrisch roken. Ja, mijn hekel aan dit kabinet zit diep en ook dat verdient een analyse, zij het op een ander moment.
Speed.
Ooit ben ik in de ban geweest van deze drug, dat durf ik best te zeggen. Speed was beter dan hash en weed, dat was voor slome duikelaars en dromers, goedkoper dan cocaine, stoerder dan heroine (de ultieme drug voor losers) en XTC bestond in die tijd nog niet. Speed was de dope van jongens die door wilden gaan, niet eens zozeer met feesten als wel met werken, of leven in de breedste zin van het woord. Slapen was een burgermansding - dat deed je maar als je oud en getrouwd was. Tot die tijd moest je wakker blijven. De nacht was zo mogelijk nog mooier dan de dag. Hoe sneller je leefde, hoe meer je meemaakte.
Romantiek.
Ik betrok de middelen bij twee jongens die op de verdieping in de Weteringdwarsstraat woonden. Het waren jonge gasten die van het eiland Texel kwamen, lijkbleke, uitgemergelde jongens die diep in de punk zaten, inclusief hanekammen, legerkistjes, veiligheidsspelden en leren jassen. En dit halverwege de jaren tachtig, toen punk al lang en breed voorbij was. Maar daar hadden mijn jongens lak aan, zoals ze dus overal lak aan hadden, of schijt, zoals het toen heette. De leider van het stel heette overigens Edward. In wezen was hij een nette jongen, en ik denk dat hij goed is terecht gekomen. Vermoedelijk op een accountantskantoor, want hij kon goed wegen en rekenen.
Speed diende gesnoven te worden, en dat betekende dat de gebruiker een aantal hulpstukken bij zich diende te hebben. Een scheermesje, om de klonterige witte of roze korrels tot snuifbaar poeder te versnijden, een handspiegel om dit karweitje op te klaren en een buisje, rietje of opgerold tientje om de boel door naar binnen te snuiven. Het klooien met die spullen was de helft van de lol.
Na het snuiven begon de speed zijn zegenende werk te doen in de vorm van hartkloppingen, koude handen, een droge mond, een onstilbare dorst, tandenknarsen en brandende ogen. Honger had je niet meer, en je kon krankzinnig focussen op de idiootste dingen, zeg het strikken van een veter, het schrijven van een gedicht of het afstrijken van een lucifer. Goede gesprekken konden uren duren, en kilometerslange, nachtelijke wandelingen in marstempo hoorden er helemaal bij.
Het is lang geleden, inmiddels. Maar toen ik dat bericht op de radio hoorde, kreeg ik er onmiddellijk heimwee naar. Het ging nergens over, toen, maar wat was het mooi. Zulke tijden gun ik iedereen.
Ja, dat was wel bekend.quote:Op woensdag 22 april 2009 23:59 schreef fespo het volgende:
was het bekend dat hij sinds kort weer ziek was? zat hij ook niet meer in de dwdd de laatste weken?
Ik heb ongeveer hetzelfde. Misschien komt het omdat hij in zijn stukjes altijd zo persoonlijk aanwezig was dat het leek alsof hij rechtstreeks met je sprak. Hij schreef zeer intiem. Misschien dat het daardoor lijkt alsof je 'm echt kende en alsof er een bekende is heengegaan.quote:Op donderdag 23 april 2009 00:32 schreef ondeugend het volgende:
Ik ben er oprecht van onder de indruk....
raar wel want in de meeste gevallen van BNérs zwaai ik ze doei en ok dat was het dan weer wel. Maar in dit geval voelt het anders. Ziek was ie dat wist ik maar niet dat het zo erg was dat ik hem zou moeten missen.
En ik zal....
hier sluit ik me graag bij aan.quote:Op donderdag 23 april 2009 00:49 schreef Lkw het volgende:
[..]
Ik heb ongeveer hetzelfde. Misschien komt het omdat hij in zijn stukjes altijd zo persoonlijk aanwezig was dat het leek alsof hij rechtstreeks met je sprak. Hij schreef zeer intiem. Misschien dat het daardoor lijkt alsof je 'm echt kende en alsof er een bekende is heengegaan.
Ik hou van mensen als Bril. Zo'n groot contrast met de schreeuwerige, oppervlakkige wereld, waar je aan alle kanten mee wordt doodgegooid. Ik zal 'm ook missen.
Mooi stuk.quote:Op woensdag 22 april 2009 22:36 schreef Roel_Jewel het volgende:
http://www.volkskrant.nl/(...)akte_was_diep_genoeg
[..]
Hij is dood. Niet op reis.quote:Op donderdag 23 april 2009 01:10 schreef Ringo het volgende:
Klote. Daar laat ik het bij. Goeie reis, waar dan ook.
SCH respect hoe mooi je 't kan vertellen.quote:Op donderdag 23 april 2009 01:23 schreef SCH het volgende:
Ik was niet lyrisch over al zijn stukjes maar soms had hij omschrijvingen en observaties die zo klein en verstild waren, dat het de briljantie benaderde. Heel sneu dat hij, nadat hij zijn alcholholprobleem en de eerste kanker had overwonnen, toch voor de tweede keer getroffen werd. Ik zal vooral zijn stukjes in het VK-magazine op zaterdag missen.
Blijf jij vaker plakken in rouwkamers?quote:Op donderdag 23 april 2009 01:38 schreef kraaksandaal het volgende:
[..]
Het verdwijnt en komt weer nieuw spul.
quote:Op donderdag 23 april 2009 01:41 schreef Ringo het volgende:
[..]
Blijf jij vaker plakken in rouwkamers?
Ik vind je naar en opdringerig.
Doe niet zo melodramatisch manquote:Op donderdag 23 april 2009 01:42 schreef kingmob het volgende:
1 van de eerste BN'ers die ik echt ga missen geloof ik. Iedereen gaat maar dood de hele tijd verdomme
waarom ?quote:Op donderdag 23 april 2009 01:41 schreef Ringo het volgende:
[..]
Blijf jij vaker plakken in rouwkamers?
Ik vind je naar en opdringerig.
dat dusquote:Op donderdag 23 april 2009 01:42 schreef kraaksandaal het volgende:
[..]
Het gaat dood en daarna komen er weer nieuwe columnisten.
Nou retard, z'n columns misschien.quote:Op donderdag 23 april 2009 01:43 schreef Pacmaniac het volgende:
[..]
Doe niet zo melodramatisch man![]()
Waarom ga je hem zo enorm "missen" , was het familie ofzo?
Zulke geniale bijdrages zal ie missen.quote:Op donderdag 23 april 2009 01:46 schreef kingmob het volgende:
[..]
Nou retard, z'n columns misschien.
Einstein
Het is idd mijn schuld dat hij er melodramatisch en enorm missen van maakt, terwijl ik slechts aangeef dat ik het voor het eerst daadwerkelijk erg vind. Maar troll vooral verder.quote:Op donderdag 23 april 2009 01:47 schreef kraaksandaal het volgende:
[..]
Zulke geniale bijdrages zal ie missen.
Het? Volgens mij was Martin Bril nog altijd een hij.quote:Op donderdag 23 april 2009 01:42 schreef kraaksandaal het volgende:
[..]
Het gaat dood en daarna komen er weer nieuwe columnisten.
Wat waardeerde je zo in in hem dan?Wat was zijn beste column? Nou??quote:Op donderdag 23 april 2009 01:46 schreef kingmob het volgende:
[..]
Nou retard, z'n columns misschien.
Einstein
Oh noes, je denkt dat ik dom benquote:Op donderdag 23 april 2009 01:49 schreef Pacmaniac het volgende:
[..]
Wat waardeerde je zo in in hem dan?Wat was zijn beste column? Nou??
Verder dan de Bobo lezen kom je niet eens , metrosexuele aandachtshoer
Je bent gewoon een kneusje met je krokodillentranen , Stemt zeker op Wilders??quote:Op donderdag 23 april 2009 01:48 schreef kingmob het volgende:
[..]
Het is idd mijn schuld dat hij er melodramatisch en enorm missen van maakt, terwijl ik slechts aangeef dat ik het voor het eerst daadwerkelijk erg vind. Maar troll vooral verder.
Columnisten en TV persoonlijkheden kunnen van bijderlei kunne zijn, vandaar: "Het"quote:Op donderdag 23 april 2009 01:48 schreef Specularium het volgende:
[..]
Het? Volgens mij was Martin Bril nog altijd een hij.
Ik heb "hem" nog niet op een bijzondere gedachte kunnen betrappen. Wel 15 brainfarts zien plaatsen. Snap de toegevoegde waarde van deze user niet zo, in dit topic.quote:
SCH je neemt de woorden uit de mond.quote:Op donderdag 23 april 2009 01:53 schreef SCH het volgende:
Altijd jammer dat rouw en overlijdenstopics worden gekaapt door mensen die het anderen niet gunnen om even van slag te gaan. Waarschijnlijk kende niemand hem hier persoonlijk maar daarom kan zijn overlijden je nog wel raken, bijvoorbeeld omdat je zelf geraakt werd door zijn stukjes, zijn levensverhaal of sowieso; bij dit soort mensen heb je nou eenmaal soms het gevoel dat je ze een beetje kent, daar is toch niks mis mee.
Zullen we als mod dan ook onze verantwoordelijkheid nemen? Dank je.quote:Op donderdag 23 april 2009 01:52 schreef ondeugend het volgende:
Zullen we ons gewoon even gedragen zonder op de man te spelen?
Ik begrijp die behoefte ook niet zo. Ik las zijn stukjes met plezier en hoorde hem graag praten, dat bracht me plezier en dat zal nu niet meer door hem gedaan kunnen worden. Zeker door de aard van zijn stukjes lijkt het idd een beetje alsof je hem kent en dan raakt het je ff. Wat is de big dealquote:Op donderdag 23 april 2009 01:53 schreef SCH het volgende:
Altijd jammer dat rouw en overlijdenstopics worden gekaapt door mensen die het anderen niet gunnen om even van slag te gaan. Waarschijnlijk kende niemand hem hier persoonlijk maar daarom kan zijn overlijden je nog wel raken, bijvoorbeeld omdat je zelf geraakt werd door zijn stukjes, zijn levensverhaal of sowieso; bij dit soort mensen heb je nou eenmaal soms het gevoel dat je ze een beetje kent, daar is toch niks mis mee.
Nee want dit is niet mijn forum.quote:Op donderdag 23 april 2009 01:56 schreef Ringo het volgende:
[..]
Zullen we als mod dan ook onze verantwoordelijkheid nemen? Dank je.
quote:Martin Bril (49) overleden
Schrijver Martin Bril is woensdag op 49-jarige leeftijd overleden. Foto GPD
In Amsterdam is woensdag schrijver en columnist Martin Bril overleden. Bril was vaste columnist van de Volkskrant, sinds een paar weken op de voorpagina, en schreef jarenlang columns voor Het Parool, waar hij ook begon als journalist. Bril is 49 jaar geworden.
Voor Vrij Nederland schreef Bril het feuilleton Evelien. Daarnaast publiceerde hij verschillende boeken. Voor zijn boek De Kleine Keizer, over Napoleon, kreeg hij afgelopen dinsdag nog de Bob den Uyl-prijs voor reisliteratuur. Bij de uitreiking kon hij, vanwege zijn ziekte, niet aanwezig zijn.
De columns van Bril leken soms over niets te gaan, maar beschreven samen, zoals de schrijver zelf zei in een interview in Vrij Nederland, 'een geschiedenis van hedendaags Nederland.' Hij riep ook jaarlijks in zijn column 'rokjesdag' uit, de eerste lentedag van het jaar waarop vrouwen rokjes dragen.
Bril was regelmatig te gast in het televisieprogramma De Wereld Draait Door bij goede vriend Matthijs van Nieuwkerk, met wie hij ook bij Het Parool samenwerkte.
De columnist leed acht jaar geleden aan darmkanker. De ziekte sloeg dit jaar opnieuw toe. Bril laat een vrouw en twee dochters na. (HET PAROOL)
quote:Martin Bril wint Bob den Uyl Prijs 2009
,,Bril heeft een onwaarschijnlijk fraai evenwicht gevonden tussen kennis en ervaring, tussen planning en nonchalance, tussen het persoonlijke en politieke'', luidde het oordeel van de jury. Foto ANP
AMSTERDAM - Martin Bril heeft dinsdag voor zijn boek De Kleine Keizer de VPRO Bob den Uyl Prijs gewonnen. De jaarlijkse prijs voor het beste literaire en/of journalistieke reisboek werd voor de zesde keer uitgereikt. De prijs bestaat uit een geldbedrag van 5000 euro en een plastiek van Berenice Witsen Elias.
,,Bril heeft een onwaarschijnlijk fraai evenwicht gevonden tussen kennis en ervaring, tussen planning en nonchalance, tussen het persoonlijke en politieke'', luidde het oordeel van de jury. ,,Het is een boek dat als voorbeeld kan dienen en tegelijkertijd door niemand anders dan deze auteur geschreven had kunnen worden.'' Voor De Kleine Keizer bezocht Bril slagvelden, archieven, monumenten en musea die te maken hebben met het leven van Napoleon Bonaparte.
De ernstig zieke Bril was niet aanwezig bij de prijsuitreiking in Amsterdam. Afgelopen vrijdag gaf de schrijver en columnist nog te kennen dat hij erbij wilde zijn, aldus een woordvoerster van de VPRO. Bril heeft eerder in de week al gehoord dat hij de winnaar is. (ANP)
Wat een schertsfiguur, hem plaatsen in het rijtje Hermans, Mulisch, Van 't Reve..quote:Goede vriend en collega Max Pam beschreef hem als 'een bijzondere kerel'. ''Daar is er geen tweede van.''
Pam schaarde Bril in het rijtje van grote schrijvers. ''Hermans, Mulisch, Van 't Reve... Van die mensen die je nog hoort praten als ze zijn overleden. Ik hoor hem ook nog gewoon praten.''
De columnist zag zijn vriend een week geleden voor het laatst. ''Dat was duidelijk een soort afscheid.''
quote:Op donderdag 23 april 2009 07:53 schreef qonmann het volgende:
Maar goed M. Pam heeft het nieuws ermee gehaald.
Mensen prijzen hem nu natuurlijk de hemel in omdat hij overleden is. Typisch DWDD-publiek, loopt als een kip zonder kop achter elke hype aan.quote:Op donderdag 23 april 2009 03:21 schreef Bolkesteijn het volgende:
Ik ken hem eigenlijk alleen van naam. Heb eigenlijk geen flauw idee wat hij heeft gedaan. Schreef hij boeken ofzo?
Wat een onzin weer. Ik kijk nooit naar DWDD, wist niet eens dat hij daar vaak te gast was. Z'n columns in Parool en Volkskrant waren wel leuk. Maar goed, aangezien hij niet column na column moslims beledigde en Job Cohen een klootzak noemde, kun jij hem natuurlijk nooit goed hebben gevonden.quote:Op donderdag 23 april 2009 09:28 schreef Lemmeb het volgende:
[..]
Mensen prijzen hem nu natuurlijk de hemel in omdat hij overleden is. Typisch DWDD-publiek, loopt als een kip zonder kop achter elke hype aan.
het mooie aan een figuur als bril is dat hij ook gewoon zijn "slechte" kanten had. dat van alcohol en drugsgebruik.quote:Op donderdag 23 april 2009 09:28 schreef Lemmeb het volgende:
[..]
Mensen prijzen hem nu natuurlijk de hemel in omdat hij overleden is. Typisch DWDD-publiek, loopt als een kip zonder kop achter elke hype aan.
Niks mis met Martin Bril, en zoals hierboven blijkt heeft hij een prima leven gehad. Maar sommige reacties hier van het type "ik vond hem altijd zóóóóó leuk bij dwdd" zetten mij ertoe aan om een hele vieze wind te laten.quote:Op donderdag 23 april 2009 09:34 schreef hverburg84 het volgende:
[..]
het mooie aan een figuur als bril is dat hij ook gewoon zijn "slechte" kanten had. dat van alcohol en drugsgebruik.
soort bon vivant, die aan beide kanten van de lijn heeft gestaan.
dat maakt wellicht een mens mooi, iemand die zijn goede en slechte kanten heeft en daar bewust van is.
Waarom kun jij je zo druk maken over wat anderen leuk vinden? Schiet je daar nou echt iets mee op?quote:Op donderdag 23 april 2009 09:37 schreef Lemmeb het volgende:
[..]
Niks mis met Martin Bril, en zoals hierboven blijkt heeft hij een prima leven gehad. Maar sommige reacties hier van het type "ik vond hem altijd zóóóóó leuk bij dwdd" zetten mij ertoe aan om een hele vieze wind te laten.
Nee, niet echt. Maar de ergernis aan DWDD-publiek blijft, of ik me er nu druk om maak of niet.quote:Op donderdag 23 april 2009 09:45 schreef Nielsch het volgende:
[..]
Waarom kun jij je zo druk maken over wat anderen leuk vinden? Schiet je daar nou echt iets mee op?
Het slaat inderdaad nergens op om Bril in dat rijtje te plaatsen. Ik hoorde iemand anders hem vergelijken met Carmiggelt, dat lijkt me een veel logischer vergelijking.quote:Op donderdag 23 april 2009 07:53 schreef qonmann het volgende:
Die loftuitingen van Bekende Nederlanders
Pam
[..]
Wat een schertsfiguur, hem plaatsen in het rijtje Hermans, Mulisch, Van 't Reve..
Maar goed M. Pam heeft het nieuws ermee gehaald.
Ik las het vanmiddag pas op I-net dat Martin dood is.quote:De uitzending van De Wereld Draait Door staat vanavond volledig in het teken van de woensdag overleden schrijver Martin Bril. Dat heeft de VARA laten weten. In zijn woonplaats Amsterdam overleed Bril woensdag op 49-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Bril stond sinds 6 april met zijn column op de voorpagina van De Volkskrant, maar die plek bleef sinds het begin van deze week leeg. Bril was regelmatig te zien in De Wereld Draait Door. Op 12 februari was hij voor het laatst te gast.
Jan Mulder, Bart Chabot, Joost Zwagerman en lezers en fans van Martin Bril zijn vanavond te gast in De Wereld Draait Door. Ook trompettist Eric Vloeimans is aanwezig. Bril schreef voor Vloeimans laatste CD ‘Live at Yoshi’s’ de liner notes. Bril zei over Vloeimans: “De muziek van Eric Vloeimans is vloeiend als water, vloeiend als een dans, vloeiend als een verkeersader en vloeiend als het leven zelf.”
Zanger Huub van der Lubbe zingt tot slot ‘Tot je mijn liefde voelt’. Een oorspronkelijk nummer van Bob Dylan, vertaald door Van der Lubbe.
welk collectieve rouwproces, of welk nep gedoe?quote:Op donderdag 23 april 2009 16:17 schreef Klopkoek het volgende:
Zien mensen dan niet dat de televisie weer een collectief rouwproces proberen op te wekken?
Daar gaat het me om, om dat neppe gedoe. Om met belastingcenten de individuele narigheid de kijkers in te wrijven. Er zijn een hoop belangrijkere figuren geweest dan allemansvriend (tot zover het de grachtengordel en hilversum betrof) Bril.
Daarom des te opmerkelijker dat Jeroen Pauw voor de uitzending even in zijn ogen wrijft om dan vervolgens na de STER recht in de camera met natte ogen het overlijdensbericht voor te lezen.quote:Op donderdag 23 april 2009 16:18 schreef hverburg84 het volgende:
[..]
ik vond hem anders vrij dapper omgaan met zijn ziekte, geen emo jankverhaal.
de meeste mensen met kanker zijn btw geen jankers.
de enige janker hier ben jij droplul
Honderdduizenden mensen lazen dagelijks zijn column en bleven sinds maanden op de hoogte van zijn ongekend dappere ziekteproces. Mag daar misschien even aandacht aan worden besteed?quote:Op donderdag 23 april 2009 16:17 schreef Klopkoek het volgende:
Zien mensen dan niet dat de televisie weer een collectief rouwproces proberen op te wekken?
Daar gaat het me om, om dat neppe gedoe. Om met belastingcenten de individuele narigheid de kijkers in te wrijven. Er zijn een hoop belangrijkere figuren geweest dan allemansvriend (tot zover het de grachtengordel en hilversum betrof) Bril.
hoe had het dan moeten gaan? niks laten horen?quote:Op donderdag 23 april 2009 16:19 schreef Bolkesteijn het volgende:
Ik kan mij wel in de kritiek van Klopkoek vinden.ik word ook enorm moe van de kliekjescultuur bij de omroepen, het leeuwendeel van het schrijversgilde en natuurlijk nog de diverse kranten.
Wat een zelfbestuiving om daar in ieder column over uit te wijden.quote:Op donderdag 23 april 2009 16:23 schreef TNA het volgende:
Honderdduizenden mensen lazen dagelijks zijn column en bleven sinds maanden op de hoogte van zijn ongekend dappere ziekteproces. Mag daar misschien even aandacht aan worden besteed?
Sommige schrijvers zijn natuurlijk echt goed geweest. Zo'n Reve verdiende echt alle aandacht. Maar ook zijn overlijden werd door de omroepen misbruikt om lekker dramatisch te doen.quote:Op donderdag 23 april 2009 16:19 schreef Bolkesteijn het volgende:
Ik kan mij wel in de kritiek van Klopkoek vinden.ik word ook enorm moe van de kliekjescultuur bij de omroepen, het leeuwendeel van het schrijversgilde en natuurlijk nog de diverse kranten.
en?quote:Op donderdag 23 april 2009 16:23 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
Daarom des te opmerkelijker dat Jeroen Pauw voor de uitzending even in zijn ogen wrijft om dan vervolgens na de STER recht in de camera met natte ogen het overlijdensbericht voor te lezen.
Ach het is alleen jouw mening, over Fortuyn zijn begravenis is nog het meest dramatisch gedaan van allemaal, maar daar hoor je niemand over....quote:Op donderdag 23 april 2009 16:26 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
Sommige schrijvers zijn natuurlijk echt goed geweest. Zo'n Reve verdiende echt alle aandacht. Maar ook zijn overlijden werd door de omroepen misbruikt om lekker dramatisch te doen.
Vertel wat over zijn levenswerk, zijn relevantie voor de literatuur, over zijn opvatingen, over zijn manier van werken, zijn ontwikkeling als menszijn, waar zijn brille vandaan kwam in plaats van die goedkope emotionele televisie (waarbij bijv. driekwart van de uitzending gaat over de gevoelens van de aanwezigen).
Je bank stuurt toch ook geen overlijdensbericht naar zijn klanten als er een belangrijke directeur overlijdt.quote:Op donderdag 23 april 2009 16:26 schreef hverburg84 het volgende:
hij was werknemer van de media en dan is het normaal dat zijn bedrijf en collega;s daar aandacht aan besteden. het was een publiek figuur, die in goede tijden op de tv verscheen maar ook in slechte tijden.
Nog veel meer mensen lazen de columns van Kees Lunshof (die vond ik vreselijke opvattingen had maar wel een top-journalist en columnist voor De Telegraaf was). Die kreeg bij zijn overlijden aan kanker maar 5 seconden in het acht uur journaal en daar bleef het bij.quote:Op donderdag 23 april 2009 16:23 schreef TNA het volgende:
[..]
Honderdduizenden mensen lazen dagelijks zijn column en bleven sinds maanden op de hoogte van zijn ongekend dappere ziekteproces. Mag daar misschien even aandacht aan worden besteed?
Lekkere vergelijking, een vermoorde politicus vergelijken met een op natuurlijke wijze gestorven schrijver.quote:Op donderdag 23 april 2009 16:27 schreef zatoichi het volgende:
Ach het is alleen jouw mening, over Fortuyn zijn begravenis is nog het meest dramatisch gedaan van allemaal, maar daar hoor je niemand over....
Iedere column? En als je ook maar één column had gelezen, had je geweten dat Bril meer dan wie dan ook de relativiteit van zijn eigen persoon inzag.quote:Op donderdag 23 april 2009 16:26 schreef Bolkesteijn het volgende:
[..]
Wat een zelfbestuiving om daar in ieder column over uit te wijden.Ik word daar altijd een beetje moe van, probeer alstublieft de relativiteit van je eigen persoon in te zien.
Daar ging het toch niet over; hij beschreef juist niet hoe zielig hij was, maar wat erbij komt kijken. Juist door dat op een leuke manier op te schrivjen waren zijn columns altijd ontspannen (maar soms ergelijk) om te lezen.quote:Op donderdag 23 april 2009 16:26 schreef Bolkesteijn het volgende:
[..]
Wat een zelfbestuiving om daar in ieder column over uit te wijden.Ik word daar altijd een beetje moe van, probeer alstublieft de relativiteit van je eigen persoon in te zien.
Is de eerste keer dat je me begrijptquote:Op donderdag 23 april 2009 16:28 schreef Bolkesteijn het volgende:
[..]
Je bank stuurt toch ook geen overlijdensbericht naar zijn klanten als er een belangrijke directeur overlijdt.En dat is ook waar Klopkoek op doelt, dat enorme mee laten delen van de eigen emotie bij mensen van de media bij het publiek, de klanten.
Nee, maar wat raar dat jij een overlijdingsbericht hebt gekregen van Martin Bril...quote:Op donderdag 23 april 2009 16:28 schreef Bolkesteijn het volgende:
[..]
Je bank stuurt toch ook geen overlijdensbericht naar zijn klanten als er een belangrijke directeur overlijdt.En dat is ook waar Klopkoek op doelt, dat enorme mee laten delen van de eigen emotie bij mensen van de media bij het publiek, de klanten.
Nooit van gehoord.quote:Op donderdag 23 april 2009 16:28 schreef Klopkoek het volgende:
Nog veel meer mensen lazen de columns van Kees Lunshof (die vond ik vreselijke opvattingen had maar wel een top-journalist en columnist voor De Telegraaf was).
Heel erg is dat. maar Martin Bril was een medewerker van DWDD, dus ik vind het volkomen correct dat DWDD daar aandacht aan gaat besteden en voor de mensen die dat niet willen zien , zit er een knop op de tv. Ik zet DWDD ook altijd af als er iemand komt die ik niet wil zien bv woensdag rond de klok van 20.05 al die walgventje van een Nico Dijjshoorn zn mond opendoet,quote:Op donderdag 23 april 2009 16:28 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
Nog veel meer mensen lazen de columns van Kees Lunshof (die vond ik vreselijke opvattingen had maar wel een top-journalist en columnist voor De Telegraaf was). Die kreeg bij zijn overlijden aan kanker maar 5 seconden in het acht uur journaal en daar bleef het bij.
Géén DWDD uitzending met collega-journalisten en Huub van der Lubbe erbij.
de normale media hebben er een beetje aandacht aan besteed zoals ze met iedere bekende nederlander doen.quote:Op donderdag 23 april 2009 16:28 schreef Bolkesteijn het volgende:
[..]
Je bank stuurt toch ook geen overlijdensbericht naar zijn klanten als er een belangrijke directeur overlijdt.En dat is ook waar Klopkoek op doelt, dat enorme mee laten delen van de eigen emotie bij mensen van de media bij het publiek, de klanten.
Omdat jij niet weg van hem was is het allemaal nep?quote:Op donderdag 23 april 2009 16:17 schreef Klopkoek het volgende:
Zien mensen dan niet dat de televisie weer een collectief rouwproces proberen op te wekken?
Daar gaat het me om, om dat neppe gedoe. Om met belastingcenten de individuele narigheid de kijkers in te wrijven. Er zijn een hoop belangrijkere figuren geweest dan allemansvriend (tot zover het de grachtengordel en hilversum betrof) Bril.
Dit is een discussieforum, geen condoleanceregister. We hoeven hier toch niet allemaal verplicht verdrietig te doen? Er mag toch best wat ruimte zijn voor een nuancerend geluid?quote:Op donderdag 23 april 2009 19:22 schreef SCH het volgende:
Wat is dat hier toch altijd dat modjes het aanmoedigen om zo'n rouwtopic over een BN-er te verstieren?
Gek, ik heb hetzelfde met Mart Smeetsquote:Op donderdag 23 april 2009 16:37 schreef maril het volgende:
Ik zet DWDD ook altijd af als er iemand komt die ik niet wil zien bv woensdag rond de klok van 20.05 al die walgventje van een Nico Dijjshoorn zn mond opendoet,
en naar een paar minuten zet ik het weer op DWDD, dat scheelt zo in ergenis, zou jij ook moeten doen.
Vervazingwekkend iddquote:Op donderdag 23 april 2009 19:22 schreef SCH het volgende:
Wat is dat hier toch altijd dat modjes het aanmoedigen om zo'n rouwtopic over een BN-er te verstieren?
yep, dat idee heb ik ookquote:Op donderdag 23 april 2009 19:33 schreef QBZZ het volgende:
[..]
Dit is een discussieforum, geen condoleanceregister. We hoeven hier toch niet allemaal verplicht verdrietig te doen? Er mag toch best wat ruimte zijn voor een nuancerend geluid?
Ik heb van Bril slechts wat columns gelezen en ken hem eigenlijk nog het meest van DWDD. Daar was hij vaak goed te pruimen. Dat hij zo jong is overleden is erg... voor hemzelf... en vooral voor zijn gezin. Maar goed, hij was een ex-junkie, een ex-alcoholist en een roker, dan heb je statistisch een wat grotere kans op dit soort ziektes op relatief jonge leeftijd.
Het overlijden is in ieder geval geen reden om een nationale rouw voor af te kondigen, wat vandaag in de pers en bij de publieken toch min of meer gebeurt. Zo belangrijk en invloedrijk was hij nu ook weer niet.
Juist... en laten we dat dan doen. Fok is weliswaar een discussieforum, maar doe dat dan in een topic over de 'columns' van Bril en niet in zijn overlijdenstopic. Je mag best laten merken dat je d'r geen zak om geeft of dat je het wat overtrokken vind, maar diegenen die hier steeds terugkomen om te zaak verder te verstieren, te trollen of gewoon weer voer geven tot nieuwe discussie, kunnen nu wegblijven. Klaar. Dan open je maar een KLB topic.quote:Op donderdag 23 april 2009 19:40 schreef Laton het volgende:
hij raakte bij veel mensen een gevoeliger snaar dan jullie je blijkbaar kunnen voorstellen. ik snap niet echt hoe je je druk kunt maken om het feit dat anderen om iemand rouwen en dat willen uiten,
mooi stukje idd...quote:Op donderdag 23 april 2009 20:59 schreef qonmann het volgende:
Het NRC had vandaag wel een mooi artikel, vond ik
[ afbeelding ]
Drie junks op een rijtje... En dat zou dan Neerlands vooraanstaande schrijvesgilde moeten vormen, geen wonder dat daar geen ruk van terecht komt.quote:Op donderdag 23 april 2009 20:59 schreef qonmann het volgende:
Het NRC had vandaag wel een mooi artikel, vond ik
[ afbeelding ]
Ik zie een typfout.quote:Op vrijdag 24 april 2009 06:21 schreef Lemmeb het volgende:
[..]
Drie junks op een rijtje... En dat zou dan Neerlands vooraanstaande schrijvesgilde moeten vormen, geen wonder dat daar geen ruk van terecht komt.
Ik ook.quote:
Uiteraard. Ik ben een conservatieve refo. Jij ook?quote:En verder de opmerking van een burgerman zonder verbeelding.
quote:Juist... en laten we dat dan doen. Fok is weliswaar een discussieforum, maar doe dat dan in een topic over de 'columns' van Bril en niet in zijn overlijdenstopic. Je mag best laten merken dat je d'r geen zak om geeft of dat je het wat overtrokken vind, maar diegenen die hier steeds terugkomen om te zaak verder te verstieren, te trollen of gewoon weer voer geven tot nieuwe discussie, kunnen nu wegblijven. Klaar. Dan open je maar een KLB topic.
De man is helaas veels te vroeg overleden, ik ken hem niet of nauwelijks, maar dat neemt niet weg dat diegenen die hem wel kennen en graag willen rouwen, met respect behandeld kunnen worden, net zoals de persoon in kwestie.
Dank je.
Prachtstuk. Vooral ook de beschrijving over hoe situaties er soms gewoon op wachten om door Bril beschreven te worden is een mooie manier om aan te geven hoe de stukken van Bril in elkaar zaten. Ik mis nu al een mooi verhaal over de blijdschap van een paardebloem met het mooie weer van deze week.quote:Op donderdag 23 april 2009 20:59 schreef qonmann het volgende:
Het NRC had vandaag wel een mooi artikel, vond ik
[ afbeelding ]
De één is de populairste en succesvolste schrijver van zijn generatie. De ander de succesvolste columnist die de laaatste grote literaire prijs heeft gewonnen. De derde is een bekroonde documentairemaker.quote:Op vrijdag 24 april 2009 06:21 schreef Lemmeb het volgende:
[..]
Drie junks op een rijtje... En dat zou dan Neerlands vooraanstaande schrijvesgilde moeten vormen, geen wonder dat daar geen ruk van terecht komt.
Dat het Nederlandse literaire landschap geen ruk voorstelt, als je het vergelijkt met de landen om ons heen. Zelfs België doet het imho beter.quote:Op vrijdag 24 april 2009 17:20 schreef tong80 het volgende:
[..]
De één is de populairste en succesvolste schrijver van zijn generatie. De ander de succesvolste columnist die de laaatste grote literaire prijs heeft gewonnen. De derde is een bekroonde documentairemaker.
Leg je post eens uit.
Helaas bestaat ook dat niet meerquote:Op vrijdag 24 april 2009 20:45 schreef Schanulleke het volgende:
Ja. 'Twee broers en een broodjeszaak'. Onder die titel zijn de columns in en uit het Balkje ooit nog uitgegeven.
Mooi stukje inderdaad! Jammer dat zo''n man is overleden. Meer dan 10.000 condoleance's berichten in de volkskrant.quote:Op donderdag 23 april 2009 20:59 schreef qonmann het volgende:
Het NRC had vandaag wel een mooi artikel, vond ik
[ afbeelding ]
Weet ik, dat verval heb ik nog meegemaakt. Aan alle mooie dingen komt een einde.quote:
Noem buiten Tom Lanoy eens een recente relevante Belgische schrijverquote:Op vrijdag 24 april 2009 20:22 schreef Lemmeb het volgende:
[..]
Dat het Nederlandse literaire landschap geen ruk voorstelt, als je het vergelijkt met de landen om ons heen. Zelfs België doet het imho beter.
"Bedoelde u: Tom Lanoye " ?quote:Op vrijdag 24 april 2009 22:15 schreef tong80 het volgende:
Noem buiten Tom Lanoy eens een recente relevante Belgische schrijver
Die bedoelde ik. Zeg maar jij.quote:
Als ik op google klik krijg ik 4000 keer Tongquote:
Whatever.quote:Op vrijdag 24 april 2009 22:47 schreef tong80 het volgende:
Als ik op google klik krijg ik 4000 keer Tong
Dimitri Verhulst.quote:Op vrijdag 24 april 2009 22:42 schreef tong80 het volgende:
[..]
Die bedoelde ik. Zeg maar jij.
En buiten bruselmans die op Fok ook wordt afgezeken ?
Hulde we hebben er één gevondenquote:
Je vroeg er toch ook één?quote:
quote:Op vrijdag 24 april 2009 23:11 schreef Ringo het volgende:
Elsschot, Boon, Claus, DeConinck, Berckmans, Van Ostaijen. Godsklere, wat maakt het uit. Gaan we dit topic nou gebruiken voor een ordinaire Noord-Zuiddiscussie? En sinds wanneer laten we gereformeerde ***-users bepalen dat "onze" literatuur niets voorstelt ten opzichte van de literaturen om ons heen? Alsof zo'n polderletterknager bijhoudt wat er in de rest van Europa aan belletrie allemaal verschijnt. Pretentieus en ongepast gewauwel. Laat zo'n gast zijn eigen tuintje wieden.
Klaar.
Hier reageerde ik opquote:Op vrijdag 24 april 2009 20:22 schreef Lemmeb het volgende:
[..]
Dat het Nederlandse literaire landschap geen ruk voorstelt, als je het vergelijkt met de landen om ons heen. Zelfs België doet het imho beter.
Wat een kwalijke, discriminerende post. Alsof religie er wat mee te maken heeft!quote:Op vrijdag 24 april 2009 23:11 schreef Ringo het volgende:
En sinds wanneer laten we gereformeerde ***-users bepalen dat "onze" literatuur niets voorstelt ten opzichte van de literaturen om ons heen?
Tong..... je wakkert de discussie iedere keer aan, hou aub ff op svp.quote:
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |