Martin Bril (49) overleden

Het is zo erg dat deze nog jonge gozert al zo vroeg afscheid heeft moeten nemen.

ja niet schelden dus.

[ Bericht 27% gewijzigd door IHVK op 22-04-2009 23:55:53 ]

Leuk man dit in een topic als deze.

quote:

Op woensdag 22 april 2009 23:01 schreef shmoopy het volgende:
Hoorde het net bij Nova.
Ik vond zijn columns waardeloos, maar dit was best even schrikken.

Begrijpend lezen gut volgens mij heeft ze hasj gebruikt.

quote:

Op woensdag 22 april 2009 23:21 schreef Copycat het volgende:

[..]

Ja, zo was Bril .
Maar met een zilveren randje.

Markante man. Mooie man ook.

Dode man nu .

dat dus. Gisteren kreeg ik al het gevoel dat hij het niet lang zou maken. Door een opmerking in dwdd. En dat hij zijn prijs niet in ontvangst kon nemen.

Een goed jaar geleden was hij nog regelmatig te gast in DWDD, blakend van gezondheid, en nu is het einde oefening. En wat erg voor die dochters ..

quote:

Op woensdag 22 april 2009 23:45 schreef kraaksandaal het volgende:
Ik geef het op, verder als hypocriet RIP komt 't hier toch niet.

Waarom is het hypocriet?

Ja het is erg, en ja het leven gaat door. Het is juist heel hypocriet en vervelend om in topics als deze de cynische held uit te hangen.

RIP, en sterkte aan de nabestaanden.

Weer kanker natuurlijk.

quote:

Op woensdag 22 april 2009 23:35 schreef kraaksandaal het volgende:
Beter 49 jaar voor groot deel dubbel leven dan 80 jaar half.

Eensch.

Hm ik schrok.

Ik mocht Evelien altijd graag lezen en als ik incidenteel een Volkskrant las ook zijn columns.

Dankjewel Martin

quote:

Onderweg naar nergens hoorde ik op de autoradio dat het speedgebruik onder jongeren op het platteland explosief is toegenomen. Een deskundige lichtte het toe en de regering zal binnenkort met strenge maatregelen komen. De redaktie van het programma had ook een jonge speedfreak op weten sporen, maar die kwam niet uit zijn woorden.

Jammer.

Daarna was ik vrolijk, en dat verdient analyse. Sommige dingen verwacht je niet. Dat het speedgebruik ooit weer zou toenemen, is duidelijk zoiets. Sterker nog: het hele fenomeen speed was ik vergeten. Maar het bestaat dus nog. Ik weet niet zeker of dat goed nieuws is, maar zo'n beetje alles waartegen dit kabinet maatregelen gaat nemen, beschouw ik stiekem als iets dat gekoesterd moet worden, om niet te zeggen: aangemoedigd.

Als we van hogerhand verplicht worden drie keer daags alle deurklinken in huis te reiningen en regelmatig de neus te snuiten, om de kans op een griepepidemie en daarmee een dip in de economie te verkleinen, heb ik de neiging om naar griep te verlangen. Als minister Klink de electrische sigaret wil verbieden, ga ik onmiddellijk electrisch roken. Ja, mijn hekel aan dit kabinet zit diep en ook dat verdient een analyse, zij het op een ander moment.

Speed.

Ooit ben ik in de ban geweest van deze drug, dat durf ik best te zeggen. Speed was beter dan hash en weed, dat was voor slome duikelaars en dromers, goedkoper dan cocaine, stoerder dan heroine (de ultieme drug voor losers) en XTC bestond in die tijd nog niet. Speed was de dope van jongens die door wilden gaan, niet eens zozeer met feesten als wel met werken, of leven in de breedste zin van het woord. Slapen was een burgermansding - dat deed je maar als je oud en getrouwd was. Tot die tijd moest je wakker blijven. De nacht was zo mogelijk nog mooier dan de dag. Hoe sneller je leefde, hoe meer je meemaakte.

Romantiek.

Ik betrok de middelen bij twee jongens die op de verdieping in de Weteringdwarsstraat woonden. Het waren jonge gasten die van het eiland Texel kwamen, lijkbleke, uitgemergelde jongens die diep in de punk zaten, inclusief hanekammen, legerkistjes, veiligheidsspelden en leren jassen. En dit halverwege de jaren tachtig, toen punk al lang en breed voorbij was. Maar daar hadden mijn jongens lak aan, zoals ze dus overal lak aan hadden, of schijt, zoals het toen heette. De leider van het stel heette overigens Edward. In wezen was hij een nette jongen, en ik denk dat hij goed is terecht gekomen. Vermoedelijk op een accountantskantoor, want hij kon goed wegen en rekenen.

Speed diende gesnoven te worden, en dat betekende dat de gebruiker een aantal hulpstukken bij zich diende te hebben. Een scheermesje, om de klonterige witte of roze korrels tot snuifbaar poeder te versnijden, een handspiegel om dit karweitje op te klaren en een buisje, rietje of opgerold tientje om de boel door naar binnen te snuiven. Het klooien met die spullen was de helft van de lol.

Na het snuiven begon de speed zijn zegenende werk te doen in de vorm van hartkloppingen, koude handen, een droge mond, een onstilbare dorst, tandenknarsen en brandende ogen. Honger had je niet meer, en je kon krankzinnig focussen op de idiootste dingen, zeg het strikken van een veter, het schrijven van een gedicht of het afstrijken van een lucifer. Goede gesprekken konden uren duren, en kilometerslange, nachtelijke wandelingen in marstempo hoorden er helemaal bij.

Het is lang geleden, inmiddels. Maar toen ik dat bericht op de radio hoorde, kreeg ik er onmiddellijk heimwee naar. Het ging nergens over, toen, maar wat was het mooi. Zulke tijden gun ik iedereen.

.


.

was het bekend dat hij sinds kort weer ziek was? zat hij ook niet meer in de dwdd de laatste weken?

Twintig dagen geleden schreef hij dit nog op z'n website:

-

Van alle kanten bereikt mij de vraag wanneeer het rokjesdag is. Televisieprogramma's, tijdschriften, radioshows, passanten op straat. Iedereen heeft het er over. Sommigen noemen het overigens bloesjesdag.

Ik niet.

Rokjesdag is die ene dag in het voorjaar dat alle vrouwen als bij toverslag ineens een rok dragen, met daaronder blote benen. Tot zover de definitie waar ongetwijfeld het een en ander op valt af te dingen, maar daar heb ik geen zin in, sterker nog; het is een prachtige definitie. De Van Dale noteert onder rokjesdag zie bloesjesdag. Zo kan ik het ook. Snel naar bloesjesdag en daar treffen we deze: eerste warme lentedag (waarop de vrouwen voor het eerst in hun bloesje op straat lopen).

Tja.

Ik vind mijn eigen definitie beter. En ik ben niet eens een billenman. Ook geen tietenman trouwens. Dus dat heeft er niets mee te maken. Wat mijn definitie zo mooi maakt is de toverslag. Hoe weten alle vrouwen dat het rokjesdag wordt? Er is geen tamtam, en het wordt niet op radio en televisie aangekondigd. Het gaat dus om een voorgevoel dat duizenden vrouwen op hetzelfde moment bezoekt.

Het is vandaag 2 april en als het goed is schijnt de zon. In de loop van de dag zal de temperatuur oplopen tot zo'n 17, 18 graden. Dat is in principe genoeg voor rokjesdag, ware het niet dat de ochtend aan de koude kant is, 4 graden, en dat is een obstakel. Halverwege de dag iets anders aantrekken mag niet en is in veel gevallen ook onmogelijk. Je gaat je op je werk niet verkleden.

Dat brengt ons bij vrijdag.

Niets is beter voor rokjesdag als een dagje wennen aan het idee. Die dag beleven we vandaag. In grote delen van het land, dat moet ik erbij zeggen. Voor wie pech heeft. Wat tégen vrijdag pleit is dat rokjesdag eigenlijk niet aan het einde van een week mag vallen; dat is te makkelijk. Rokjesdag moet een element van ontbering hebben, een koude ochtend en kipppevel. Vijf graden in de ochtendspits. Het lijkt wel alsof je gek bent. Maar je ziet gelukkig overal collega's. Alle rokjes samen zorgen ervoor dat de zon zich al om half elf gewonnen geeft en haar temperatuur opschroeft naar 13 graden, en twee uur later al naar 18 graden. Uit de wind, een heel klein beetje maar, maar toch, uit de wind kan het makkelijk 20 graden worden.

Voilà, rokjesdag.

Maar ik durf mijn hand er nog niet voor in het vuur te steken. Volgens mijn eigen archief valt rokjesdag namelijk altijd later. Drie april zou een record zijn. Mijn rokjesdagen spelen zich altijd rond 15 april af, bijna twee weken later. Ik moet daar als expert toch enig belang aan hechten. Masar voor hetzelfde geld overvalt rokjesdag mij vrijdag, dat kan zomaar. Ik neem tenslotte niet deel aan het grote toverslagse raadsel, hoewel ik met drie vrouwen in huis wel een kleine voorsprong heb op andere mannen en ik hoor de gesprekken die erover gaan, en ik zie dat de winterjassen niet meer aangaan, ik stel zelfs vast dat er lage schoenen aan blote voeten steken, en zonnebrillen in het haar. Ja, dat het de goede kant op gaat, is een feit.

Maar vrijdag?

Doet het er trouwens toe? Natuurlijk niet. Het is maar een geintje. Maar in de kern een schitterend geintje, dat wel. Rokjesdag doet mij meer dan Internationale Vrouwendag, als ik zo oneerbiedig mag zijn. Het is een feestdag, wanneer hij ook valt.

Geschreven op 02 april 2009 | Meer: http://www.martinbril.nl/

-

RIP Bril.

quote:

Op woensdag 22 april 2009 23:59 schreef fespo het volgende:
was het bekend dat hij sinds kort weer ziek was? zat hij ook niet meer in de dwdd de laatste weken?

Ja, dat was wel bekend.

Ach, wat is dat snel gegaan.
Dag lieve Martin, ik heb je altijd graag gelezen.

Zie http://extra.volkskrant.nl/opinie/auteur/show/id/57/Martin_Bril

De Volkskrant had de RSS en het mailformulier ook wel even kunnen weghalen als ze toch de pagina hebben aangepast. Staat nogal raar zo.

Dag Martin, rust zacht.

Kende hem niet zo goed om eerlijk te zijn. Heb hem een paar keer bij de DWDD gezien en de laatste keer vertelde hij dat hij zich goed voelde, maar dat het volgens de dokters alleen maar slechter ging met zijn lichaam. Hij maakte een enigszins verwarde indruk. Ik wist zijn leeftijd niet, schatte hem eind vijftig, begin zestig misschien? Negenenveertig is hij geworden.

Ik ben er oprecht van onder de indruk....

raar wel want in de meeste gevallen van BNérs zwaai ik ze doei en ok dat was het dan weer wel. Maar in dit geval voelt het anders. Ziek was ie dat wist ik maar niet dat het zo erg was dat ik hem zou moeten missen.

En ik zal....

Het ga je goed Bril en bedankt.

dank voor het leesplezier Martin

quote:

Op donderdag 23 april 2009 00:32 schreef Stroekie het volgende:
dank voor het leesplezier Martin

Dat is een mooie opmerking.

quote:

Op donderdag 23 april 2009 00:32 schreef ondeugend het volgende:
Ik ben er oprecht van onder de indruk....

raar wel want in de meeste gevallen van BNérs zwaai ik ze doei en ok dat was het dan weer wel. Maar in dit geval voelt het anders. Ziek was ie dat wist ik maar niet dat het zo erg was dat ik hem zou moeten missen.

En ik zal....

Ik heb ongeveer hetzelfde. Misschien komt het omdat hij in zijn stukjes altijd zo persoonlijk aanwezig was dat het leek alsof hij rechtstreeks met je sprak. Hij schreef zeer intiem. Misschien dat het daardoor lijkt alsof je 'm echt kende en alsof er een bekende is heengegaan.

Ik hou van mensen als Bril. Zo'n groot contrast met de schreeuwerige, oppervlakkige wereld, waar je aan alle kanten mee wordt doodgegooid. Ik zal 'm ook missen.

quote:

Op donderdag 23 april 2009 00:49 schreef Lkw het volgende:

[..]

Ik heb ongeveer hetzelfde. Misschien komt het omdat hij in zijn stukjes altijd zo persoonlijk aanwezig was dat het leek alsof hij rechtstreeks met je sprak. Hij schreef zeer intiem. Misschien dat het daardoor lijkt alsof je 'm echt kende en alsof er een bekende is heengegaan.

Ik hou van mensen als Bril. Zo'n groot contrast met de schreeuwerige, oppervlakkige wereld, waar je aan alle kanten mee wordt doodgegooid. Ik zal 'm ook missen.

hier sluit ik me graag bij aan.

quote:

Op woensdag 22 april 2009 22:36 schreef Roel_Jewel het volgende:
http://www.volkskrant.nl/(...)akte_was_diep_genoeg
[..]

Mooi stuk.