Voor de mensen die het nodig vinden om de discussie uit het vorige topic verder te voeren, gaarne in het mod-topic, hier worden alle posts die daarover verwijderd.quote:Op zaterdag 3 januari 2009 13:43 schreef MarMar het volgende:
Ik heb deze post al in "mijn eigen" topic gezet bij lif... maar het past hier beter...
Oudjaarsdag ging ik naar de huisarts.. zoals hier boven al gemeld..
Eenmaal bij de huisarts was het beleid vooralsnog die hormoonkuur, maar ik vertrouwde het niet.
Dan toch maar verder onderzocht en ik bleek zwanger..
Meteen doorgestuurd via SEH het ziekenhuis in, want het leek erop dat het aan het misgaan was.
Eenmaal in het ziekenhuis leek alles goed, we zagen een springlevend kindje op de echo van al 18 weken en 5 dagen, grote schok maar wat waren we blij!
En ik.. een verklaring voor alle rare kwalen van de afgelopen maanden?
Gewoon Pfeiffer en daarna zwangerschapskwalen? Dan zou de wereld er opeens zo mooi uit gaan zien, ik mijn gezondheid misschien wel weer terug en een kindje op de koop toe!
Helaas, het heeft niet zo mogen zijn..
Weer thuis ging het wel heel erg vloeien, dus heb ik direct het ziekenhuis weer gebeld en moest ik meteen weer komen. De echo was nogsteeds goed, maar het vloeien was wel erg extreem en ik moest blijven.
Later op de avond krampen en meteen medicatie gekregen om de weeën af te remmen wat hielp en de rest van de nacht vrij goed doorgekomen.
De volgende dag leek het rustig, ik moest alleen opgenomen blijven en bedrust houden zolang ik nog vloeide, verder leek het allemaal goed te komen.
Die avond begonnen de krampen weer en sloegen vrij snel om in echte weeën.. meteen weer weeënremmer gekregen, maar ondanks dat de hele nacht weeën gehad. In de ochtend zakte het dan eindelijk weer af, de echo er weer bij gehad.. en er leek toch nogsteeds een hele grote kans dat het goed zou komen... al voelde ik ergens zelf van niet.
Na een paar uurtjes slapen begon het weer opnieuw.. dit keer was er geen keren of houden meer aan..
Gisteravond om kwart voor acht ben ik bevallen van een zoontje, Jeff...
Hij heeft nog een uurtje geleefd in onze armen...
[ afbeelding ]
De handjes en voetjes van ons zoontje...
quote:Op zaterdag 3 januari 2009 22:19 schreef Brighteyes het volgende:
In het vorige topic postte MarMar haar verdrietige verhaal:
[..]
Voor de mensen die het nodig vinden om de discussie uit het vorige topic verder te voeren, gaarne in het mod-topic, hier worden alle posts die daarover verwijderd.
Mooie kaartquote:Op zaterdag 3 januari 2009 22:20 schreef MarMar het volgende:
[ afbeelding ]
De afbeelding nog even helemaal..
quote:Op zaterdag 3 januari 2009 22:42 schreef maffemuts het volgende:
hmm beleefd antwoord hoe t nu met mij gaat .. k kan alleen maar zeggen t bestaat uit drie letters t begint met K en eindigd op T .. t dringt telkens meer en meer door...
quote:Op zaterdag 3 januari 2009 22:42 schreef maffemuts het volgende:
hmm beleefd antwoord hoe t nu met mij gaat .. k kan alleen maar zeggen t bestaat uit drie letters t begint met K en eindigd op T .. t dringt telkens meer en meer door...
Dinsdag 14:00quote:Op zaterdag 3 januari 2009 22:54 schreef Brighteyes het volgende:
maffemuts
Is de uitvaart al geweest? Of is Yoeri nog bij jullie thuis?
Dat gevoel kan ik wel begrijpen. Nog steeds als ik over Thijmen praat en wat er is gebeurd krijg ik precies hetzelfde gevoel. Ohja.. het gaat over mij/ons. Alleen is het besef daarna wat minder pijnlijk dan bij jou.quote:Op zondag 4 januari 2009 10:08 schreef MarMar het volgende:
@Miffy
Ik kan me zelf niet eens voorstellen hoe ik me moet voelen...
Op sommige momenten praat ik er gewoon over en dan opeens besef ik dat het over mij gaat, over ons en dat het allemaal echt zo gegaan is..
Denk dat iedereen die zoiets meemaakt dat wel heeft.. het is zo fucking moeilijk om te bevatten.
Ik kan me hier eigenlijk wel in vinden... Als mensen het willen zien dan kan MarMar trots haar zoon laten zien. Als mensen het niet willen zien dan hoeft het niet.quote:Op zondag 4 januari 2009 12:56 schreef MarMar het volgende:
Waarom wil je iets rationaliseren wat niet te rationaliseren valt Vivi?
Jeff is mijn zoon, en ja, hij heeft maar kort geleefd, maar het is en blijft mijn zoon.
Mijn zoon die ik de hele wereld wel wil laten zien omdat ik ondanks het verlies ontzettend trots op mijn kleine mooie mannetje ben, zoals elke moeder dat is op haar kind.
Ook Jeff was een mooiste kindje van de hele wereld!
Dat ontken ik toch ook nietquote:Op zondag 4 januari 2009 12:56 schreef MarMar het volgende:
Waarom wil je iets rationaliseren wat niet te rationaliseren valt Vivi?
Jeff is mijn zoon, en ja, hij heeft maar kort geleefd, maar het is en blijft mijn zoon.
Mijn zoon die ik de hele wereld wel wil laten zien omdat ik ondanks het verlies ontzettend trots op mijn kleine mooie mannetje ben, zoals elke moeder dat is op haar kind.
Ook Jeff was een mooiste kindje van de hele wereld!
Google?quote:Op zondag 4 januari 2009 13:08 schreef Ticootje het volgende:
ik ben gewoon nieuwschierig naar hoe groot een kindje van 18 weken is. Een frummeltje..
Hoe weet je dat zo zeker?quote:Op zondag 4 januari 2009 13:15 schreef Vivi het volgende:
[..]
Dat ontken ik toch ook niet.
Ik zou er zelf anders mee omgaan, that's all.
Ik denk dat dat iets is wat je pas daadwerkelijk kan zeggen als het je overkomt. Ik kan nu ook wel heel hard gaan roepen dat ik het niet zou doen, maar geen idee hoe ik dan reageer...quote:Op zondag 4 januari 2009 13:15 schreef Vivi het volgende:
Ik zou er zelf anders mee omgaan, that's all.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je die foto's deelt me je geliefden, en je vrienden. Maar ik zou dat soort foto's niet naar wildvreemden toesturen. Daar vind ik zoiets veel te "teer" voor. Maar zoals ik al zei, dat is mijn mening en iedereen moet doen wat voor hem/haar goed voeltquote:Op zondag 4 januari 2009 13:16 schreef Ireth het volgende:
[..]
Ik denk dat dat iets is wat je pas daadwerkelijk kan zeggen als het je overkomt. Ik kan nu ook wel heel hard gaan roepen dat ik het niet zou doen, maar geen idee hoe ik dan reageer...
quote:Op zondag 4 januari 2009 13:20 schreef MarMar het volgende:
Godsamme, oer moedergevoel, het is MIJN ZOON! Mijn kleine mooie lieve mannetje.
En ja, dan wil je fotos en dan wil je laten zien hoe mooi je mannetje was...
Ik vind dat er geen verschil is, dat zeg ik toch ook nergens?quote:Op zondag 4 januari 2009 13:27 schreef Ticootje het volgende:
nog even dan. Er zijn er ook een hoop die de vlindersite van Youri bekijken. Op die site staat toch ook een foto van een overleden kindje? Wat is het verschil?
Ik vind persoonlijk dat er wel wat verschil zit tussen foto's van een levend kind en van een kind wat niet meer leeftquote:Op zondag 4 januari 2009 13:37 schreef sombie het volgende:
Vivi, jij laat toch ook foto's van je kind zien op internet, aan mensen die geen emotionele binding met hem hebben?
MarMar, ik wil je heel veel sterkte wensen.
Hmm, je begon wel erg stellig met dat je het maar raar vindquote:Op zondag 4 januari 2009 13:40 schreef Vivi het volgende:
[..]
Ik vind persoonlijk dat er wel wat verschil zit tussen foto's van een levend kind en van een kind wat niet meer leeft.
Nogmaals, dat vind ik zoiets teers en gevoeligs dat het voor MIJ niet goed zou voelen. Ik begrijp dat ook niet waarom ik zo nodig overtuigd moet worden van het tegendeel. Iedereen moet doen wat hij of zij zelf wil in die situatie, maar ik heb mijn EIGEN gevoel erbij. Dat mag toch ook, zeker?
En toch Vivi, neem het maar van me aan, kan je voorstellingsvermogen maar tot zover gaan en kan je het pas echt weten als je het hebt meegemaakt.quote:Op zondag 4 januari 2009 13:47 schreef Vivi het volgende:
[..]
Nou, ik leef samen met iemand die het heeft meegemaakt dus ik kan me wel wát bij die emoties voorstellen hoor.
Het wordt steeds gekker hier, nu heb ik al beweerd dat het een hompje vlees wasquote:Op zondag 4 januari 2009 13:46 schreef MarMar het volgende:
[..]
Hmm, je begon wel erg stellig met dat je het maar raar vinddan krijg je tegengas, dat mag toch ook zeker???
Lieve Vivi, ik begrijp je best, ik zag het eerst zelf ook zo, maar met de kanttekening dat ik er niet over kon oordelen omdat ik het nooit had meegemaakt.
Je maakt echter nu twee veronderstellingen...
1) dat Jeff al overleden was op de foto's.. waar heb ik dat gezegd??? (oke, het komt nu verdomd cynisch mijn bek uit, maar dat lukt me even niet anders)
2) Het is niet zomaar een hompje vlees, het is een volmaakt mooi mannetje, erg klein, maar een mooi lief kindje!
3) Je kan niet van te voren weten hoe je zou reageren op zoiets heftigs en eerlijk, ik hoop dat je er nooit hoeft achter te komen hoe je daadwerkelijk zou reageren.
Meis, ik zeg niet dat jij dat gezegd hebt!quote:Op zondag 4 januari 2009 13:49 schreef Vivi het volgende:
[..]
Het wordt steeds gekker hier, nu heb ik al beweerd dat het een hompje vlees was
Nogmaals, ik benadruk al een paar keer dat ik het zoiets teers en gevoeligs vind dat IK er anders mee om zou gaan. Maar wat voor jou goed voelt moet je zelf weten, dat zei ik toch ook al.
'Tuurlijk is het anders als het je eigen vlees en bloed is. Toch denk mijn partner er net zo over als ik, terwijl het wel ZIJN vlees en bloed is/was. Dus zo raar is mijn zienswijze ook weer niet. En, om je vergelijking met de liefde even voort te zetten, iedereen gaat weer anders om met liefdesverdrietquote:Op zondag 4 januari 2009 13:49 schreef MarMar het volgende:
[..]
En toch Vivi, neem het maar van me aan, kan je voorstellingsvermogen maar tot zover gaan en kan je het pas echt weten als je het hebt meegemaakt.
Stom voorbeeld misschien, maar vergelijk het eens met verliefdheid, kan je iemand die dat nooit heeft ervaren uitleggen wat het is?
Kon je zelf daadwerkelijk invoelen wat het was tot je een keer echt hartebrekend verliefd geweest was?
Snap je wat ik probeer te zeggen?
No offence intended, maar ik neem aan dat je dat wel al begrijpt.
dat zegt ze helemaal nietquote:Op zondag 4 januari 2009 13:49 schreef Vivi het volgende:
[..]
Het wordt steeds gekker hier, nu heb ik al beweerd dat het een hompje vlees was
Precies dat en ik kan me ook nog voorstellen dat het voor een papa anders is dan voor een mama, want hoe je het wend of keert, een papa is geen mama en andersom...quote:Op zondag 4 januari 2009 13:51 schreef Vivi het volgende:
[..]
'Tuurlijk is het anders als het je eigen vlees en bloed is. Toch denk mijn partner er net zo over als ik, terwijl het wel ZIJN vlees en bloed is/was. Dus zo raar is mijn zienswijze ook weer niet. En, om je vergelijking met de liefde even voort te zetten, iedereen gaat weer anders om met liefdesverdriet.
En wmb is dit het laatste wat ik erover zeg.
Inderdaad. Ik vind het niet gepast een discussie te voeren over het waarom een moeder de behoefte heeft foto's van haar overleden kindje te tonen.quote:Op zondag 4 januari 2009 13:52 schreef _Bar_ het volgende:
Meiden toch, wat maakt het nu uit wel of geen foto's van een kindje laten zien.....
Er is hier al zoveel lief en leed in dit topic, laten het we het dan niet nog erger maken dan dat het is.
Nee, we hebben Jeff in het ziekenhuis gelaten voor verder onderzoek. Vanwege de hele voorgeschiedenis, maar ook omdat misschien ooit iemand anders daar nog eens wat aan heeft.quote:Op zondag 4 januari 2009 14:09 schreef Raissa het volgende:
MarMar, misschien heb je het al gezegd en heb ik er overheen gelezen maar is Jeff nu bij jullie thuis?
quote:Op zondag 4 januari 2009 15:29 schreef MarMar het volgende:
We hebben op onze manier wel heel mooi afscheid genomen, hij heeft de hele nacht bij ons gelegen in een mooi mandje met het dekentje om en sochtends zijn onze moeders er nog bij geweest.
Was het ook, het liefst hield ik hem gewoon alleen maar vast, maar ik weet dat dat niet kan.quote:Op zondag 4 januari 2009 15:31 schreef Moonah het volgende:
[..]
Wat lijkt me dat moeilijk, om daarna je kindje los te moeten laten...
Ok Mar, ik was gewoon wat bezorgd daaroverquote:Op zondag 4 januari 2009 15:54 schreef MarMar het volgende:
Dank je Bluezz en ja, ik weet het zeker.
Ik wil hem herinneren zoals ik hem in mijn armen heb gehad en zoals hij er vredig bij lag tot het laatste moment dat wij hem zagen.
We hebben hem laten gaan, we moesten hem vroeg of laat toch laten gaan.
Het beeld wat we nu hebben als laatste willen we koesteren als dierbare herinnering.
Ontzwangerend.. af en toe een krampje.. "gewoon" als een kraamvrouw, alleen van onderen veel minder last..quote:Op zondag 4 januari 2009 15:58 schreef Bluezz het volgende:
[..]
Ok Mar, ik was gewoon wat bezorgd daarover!
Hoe voel je je trouwens? Lichamelijk?
Waar moet het dan, een nieuw topic openen? Eerlijk gezegd vond ik het niet zo 'naar' van Vivi. Want wat ik me afvraag over foto's van zo'n kleintje, en dan de mensen die het willen zien, is dat wel oprecht of nieuwsgierigheid, we weten natuurlijk best allemaal wel hoe een kindje van die zwangerschapsduur er uit ziet en anders idd google. Ik weet dat het lijntje erg dun is tussen nieuwschierig zijn en oprecht zijn, ik denk dat als ik zou vragen om de foto dat het dan uit nieuwsgierigheid is, omdat het MarMar is, die ik 'maar' zo af en toe over fok! voorbij zie schuifelen.quote:Op zondag 4 januari 2009 14:17 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Inderdaad. Ik vind het niet gepast een discussie te voeren over het waarom een moeder de behoefte heeft foto's van haar overleden kindje te tonen.
Dat dacht ik dus ook...quote:Op zondag 4 januari 2009 16:49 schreef moussy het volgende:
Want wat ik me afvraag over foto's van zo'n kleintje, en dan de mensen die het willen zien, is dat wel oprecht of nieuwsgierigheid, we weten natuurlijk best allemaal wel hoe een kindje van die zwangerschapsduur er uit ziet en anders idd google.
Ik had het gevoel dat mijn keel werd dichtgeknepen bij dit stukje.. wat vreselijk onmenselijk dat ze niets laten horen. Ook al heb ik geen idee wat er de reden voor is, dit is afschuwelijkquote:Op maandag 5 januari 2009 11:26 schreef maffemuts het volgende:
Hetgeen waar ik naast verdriet veel woede en onbegrip voor heb is wederom mijn eigen ouders, niets gehoord of gezien van ze. Ze weten wat er gebeurd is aangezien mijn vriend ze 30 december heeft gebeld en alles heeft uitgelegd. Ondanks dat ik t weet, blijft het gewoon pijn doen.
Ik ga me wel zitten schamen bij de rest van de groep.quote:Op maandag 5 januari 2009 13:05 schreef Mibos2 het volgende:
Maffe een dikke knuffel voor jou nogmaals.
Marmar van harte gefeliciteerd met je zoontje maar tegelijkertijd ook gecondoleerd met dit enorme verlies. Jij ook heel veel sterkte de komende tijd.
Tico ik vind het ronduit genant dat je het nog zegt ook dat het uit nieuwsGierigheid is. Zou het ten eerste nooit willen en als het dan zo nodig moet dan alvast niet op deze manier het uiten.
Ik begrijp Vivi ook wel maar MarMar kan ik ook heel goed begrijpen dus het is echt hoe je er zelf in staat.
Ik doelde meer op de groep die MarMar voor leugenaar uit hebben gemaakt.quote:Op maandag 5 januari 2009 15:17 schreef Mibos2 het volgende:
De rest die het heeft gezien heeft het niet zo plat gezegd volgens mij dat het uit nieuwsgierigheid was dacht ik?
Iedereen zijn manier van vragen zullen we dan maar zeggen maar ik vond het vrij bot en inderdaad respectloos tegenover MarMar. Het had vriendelijker gestaan als je gezegd had van ik wil ze wel zien als zijnde steun of meedeleven zeg maar. Maar ik kan het ook helemaal verkeerd hebben.
Maar goed weer over op het topic nu.
Dat ja...quote:Op maandag 5 januari 2009 15:24 schreef senesta het volgende:
Tsjonge, gaat het nou nog steeds hier door![]()
Ik vind eigenlijk iedereen die hier maar over die discussie door blijft gaan behoorlijk respectloos, maar that's me![]()
Ik wil iedereen hier heel veel sterkte wensen, vooral op dit moment ook MarMar en ook maffemuts en hun familie
Aan de andere kant vind ik het wel weer eerlijk van Tico. En ik geloof ook niet echt dat ze het zo bedoelde, al snap ik nog steeds niet waarom mensen zoiets willen zien als het kindje niet van een dierbare is tenminste.quote:Op maandag 5 januari 2009 15:17 schreef Mibos2 het volgende:
De rest die het heeft gezien heeft het niet zo plat gezegd volgens mij dat het uit nieuwsgierigheid was dacht ik?
Iedereen zijn manier van vragen zullen we dan maar zeggen maar ik vond het vrij bot en inderdaad respectloos tegenover MarMar. Het had vriendelijker gestaan als je gezegd had van ik wil ze wel zien als zijnde steun of meedeleven zeg maar. Maar ik kan het ook helemaal verkeerd hebben.
Mn moeder komt wel een paar dagen, maar die heb ik ook wel al nodig buiten de praktische dingen om eigenlijk. ik weet niet of het er dan wel van komt dat ze aan het huis toekomt.quote:Op maandag 5 januari 2009 16:53 schreef Ticootje het volgende:
Mar, wat een verhaal. Wat wordt je heerlijk van het kastje naar de muur gestuurd zo. Wat een ellende. Geen familie in de buurt die even kan inspringen in het huishouden?
Lieve Maffemuts; wat zal dat veel verdriet en pijn geven dat je ouders niks laten horen.quote:Op maandag 5 januari 2009 11:26 schreef maffemuts het volgende:
Hetgeen waar ik naast verdriet veel woede en onbegrip voor heb is wederom mijn eigen ouders, niets gehoord of gezien van ze. Ze weten wat er gebeurd is aangezien mijn vriend ze 30 december heeft gebeld en alles heeft uitgelegd. Ondanks dat ik t weet, blijft het gewoon pijn doen.
MarMar; ik hoop dat hij wat voor je kan doen, ik vind het zo droevig om te horen dat er zo weinig mogelijk is, dat hoort toch gewoon niet in deze situatie. Heel veel sterkte!quote:Op maandag 5 januari 2009 17:41 schreef MarMar het volgende:
De huisarts gaat morgen achter maatschappelijk werk aan en gaat zijn best doen daarlangs toch hulp in huis te regelen.
Jij ook, sterktequote:Op dinsdag 6 januari 2009 11:54 schreef MarMar het volgende:
* MarMar kreeg net telefoontje.
Vanmiddag om 2 uur wordt onze Jeff gecremeerd.. vanaf morgen mogen we zijn as ophalen.
ik wil helemaal nog niet loslaten...
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |